119

7. Zarządzanie magazynem

7.1. Wprowadzenie

Magazynowanie to zespół czynności związanych z gospodarowaniem zapasami lub orga-

nizowanie „wejścia i wyjścia”, „przypływów i odpływów” towarów w organizacji. Produkty

znajdujące się w magazynach są w fazie względnego spoczynku, ponieważ patrząc z punktu

widzenia logistyki, magazynowanie to niepożądane przerwy w przepływie tych produktów.

Niestety w/w przerwy są nieuniknione i należy się z nimi liczyć, a przede wszystkim podej-

mować odpowiednie decyzje dotyczące gospodarki magazynowej.

Do podstawowych zadań magazynowania w sferze zaopatrzenia zaliczamy:

• utrzymywanie zapasów dla potrzeb bieżącej działalności przedsiębiorstwa;

• konfekcjonowanie, czyli zestawianie różnych produktów różnych wytwórców w jed-

nym miejscu według zamówień odbiorców;

• konsolidowanie, czyli kompletowanie małych partii towarów w jedną dużą partię wy-

syłkową;

• dekonsolidowanie, czyli proces odwrotny do wyżej wymienionego - rozdzielanie da-

nej partii towarów na partie mniejsze zgodnie z zapotrzebowaniem odbiorców.

Aby skutecznie realizować w/w zadania należy uwzględnić szereg następujących czynni-

ków:

• warunki techniczne magazynów jako budynków i ich przystosowanie do pełnionej

funkcji oraz wyposażenie techniczne magazynów (np. w odpowiedni sprzęt do rozła-

dunku itp.) ;

• strumienie towarowe (w tym: wielkości dostaw, ich strukturę, rozkład dostaw w cza-

sie, sposób załadunku i wyładunku, kontroli jakości dostaw itp.);

• czasowy i ilościowy rozkład zapotrzebowania;

• organizację (obieg dokumentacji, system informacji, przygotowanie dostaw, obszary

zadaniowe itp.);

7.1.1. Przebieg procesu magazynowania

Przystępując do opracowania organizacji logistycznego procesu magazynowego należy:

• ustalić charakterystykę techniczną i wielkość partii wyrobów przewidzianych do skła-

dowania (co, ile i w jakiej postaci jest przedmiotem magazynowania);

• określić wymagane terminy dostaw oraz możliwości przestrzegania zasady „JUST IN

TIME” (dokładnie na czas);

120

• określić punkty strumieni dostaw materiałów i czas ich przechowywania;

• opracować odpowiedni do zadań system tworzenia i przepływu informacji, a także ro-

dzaj dokumentacji i ewidencji rejestrującej przepływ dóbr materialnych;

• opracować technologię przepływów dóbr, tj. określić postać jednostek ładunkowych i

urządzenia do ich tworzenia (opakowania, palety, pojemniki, kontenery), a także urzą-

dzenia pomocnicze (np. mostki przeładunkowe, wagi);

• opracować projekt wstępny systemu logistycznego i kosztorys jego wdrożenia po

uzgodnieniu go z przedstawicielami wszystkich ogniw łańcucha logistycznego.

W procesie magazynowania możemy wyróżnić fazy jego przebiegu, które wyznaczają na-

stępujące strefy funkcjonalne:

− strefa przyjęć materiałów (operacje i czynności przyjmowania), która obejmuje:

• rozładunek środków transportu zewnętrznego (samochodowego i kolejowego),

• kontrolę ilościową i jakościową,

• segregowanie, sortowanie, przepakowywanie i oznakowanie dostawy zgodnie z

ustaloną organizacją magazynu

− strefa składowania materiałów, tj. składowanie i przechowywanie w określonym czasie.

• ochrona

• kondycjonowanie (stopniowe pozyskanie pożądanych właściwości materiałów)

− strefa komplementacji materiałów (operacje i czynności związane z realizacją zamówie-

nia), która obejmuje:

• przeformowanie materiałów (towarów),

• wybieranie materiałów według zamówień,

• przemieszczanie materiałów do wydania.

− strefa wydań materiałów (operacje i czynności wydania), obejmująca:

• pakowanie i formowanie jednostek,

• przygotowanie do wysyłki i załadunek środków transportu zewnętrznego,

• kontrolę wyjścia itp.

Czynności przyjęcia, składowania, komplementacji i wydania wpływają na wielkość

oraz sposób ukształtowania i wyposażenia poszczególnych powierzchni magazynowych, co

powoduje, że rozpatrywane są one jako odrębne układy (strefy) funkcjonalne magazynu.

Przebieg procesu magazynowania rozpoczyna się od odbioru i przyjęcia. Przychód dóbr do

magazynu może nastąpić jako dostawa z zewnątrz bądź z wewnątrz przedsiębiorstwa.

Odbiór – polega na ilościowym oraz jakościowym sprawdzeniu dostarczanych dóbr mate-

rialnych. Sprawdzenie ma na celu ujawnienie braków lub nadwyżek ilościowych oraz wad i

121

braków jakościowych, ujęcie spostrzeżeń w odpowiednie protokoły i przekazanie dokumenta-

cji do komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za dalszy tok sprawy.

Przyjęcie – polega na skontrolowaniu strony formalnej, tj. zgodności dostawy z zamówie-

niem, wystawieniu dowodów przychodowych, zaewidencjonowaniu przychodu. Odbiór może

być dokonany:

• w magazynie odbiorcy,

• w magazynie dostawcy,

• od przewoźnika na jego terenie.

Dobra materialne nie przyjęte do magazynu ze względu na braki ilościowe i wady jako-

ściowe oraz niezgodności formalne w zamówieniu i dostawie, a także materiały, dla których

brak pewności, że zostały przeznaczone dla przedsiębiorstwa, materiały inwestycyjne, mate-

riały oddane na przechowywanie zostają wprowadzone do magazynu jako depozyt.

Proces magazynowy przebiega najsprawniej wówczas, gdy jednostki ładunkowe wcho-

dzące do magazynu mogą pod taką postacią, w jakiej zostały dostarczone, przechodzić do

strefy składowania.

Czynności wykonywane w sferze składowania polegają na prowadzeniu różnego rodzaju

zabiegów konserwacyjnych chroniących materiały przed zniszczeniem i zepsuciem. Charakter

tych zabiegów zależy od właściwości fizycznych i chemicznych przechowywanych materia-

łów. Zapewnienie odpowiednich warunków w czasie składowania jest podyktowane nie tylko

ich ochroną, ale również procesami kondycjonowania, czyli stopniowym pozyskiwaniem po-

żądanych właściwości.

Ze względu na organizację przebiegu pracy magazynu ważne jest rozmieszczenie towa-

rów w strefie składowej. Odpowiednio do warunków pracy magazynu organizacja rozmiesz-

czenia towarów wpływa na cykl realizacji operacji magazynowych, ich pracochłonność, wiel-

kość potrzeb przestrzeni składowej oraz zarządzanie magazynem.

Wyróżnia się następujące podstawowe metody rozmieszczania asortymentów towarowych

w strefie składowej:

• Rozmieszczenie metodą stałych miejsc składowych, polegające na przeznaczeniu dla

poszczególnych grup towarowych stałych miejsc składowania. Metoda daje przejrzy-

stość zagospodarowania przestrzeni, łatwość odszukania pożądanego asortymentu. W

metodzie tej potrzebna jest duża przestrzeń składowa, równa maksymalnym zapasom

każdego asortymentu.

• Rozmieszczenie metodą wolnych miejsc składowych, polegające na zagospodarowa-

niu przestrzeni składowej odpowiednio do wolnego miejsca w przestrzeni składowej,

122

czyli tam gdzie jest wolne. W metodzie tej potrzebna jest przestrzeń na poziomie

średnich zapasów każdego asortymentu. Ponieważ częstotliwość przyjmowania i wy-

dawania asortymentów towarowych jest zazwyczaj różna, dla składowanych zapasów

jest potrzebna przestrzeń mniejsza o 20-25%.

• Rozmieszczenie towarów według częstotliwości pobierania (rotacji), pozwalające wy-

odrębnić w strefie składowej sektory składowe zgodnie z kryteriami analizy ABC za-

pasów, a mianowicie podziału zapasów według cenności.

• Inne metody rozmieszczenia towarów w strefie składowej; w zależności od potrzeb

stosuje się metody rozmieszczenia według:

− grup asortymentowych,

− szybkości rotacji,

− dostawców lub dostaw,

− odbiorców lub odbiorów,

− przynależności do określonego wyrobu (według kompletów),

− zastosowanych pomocniczych urządzeń magazynowych.

Istnieje możliwość realizacji różnorodnych kombinacji organizacji rozmieszczenia. Dobór

metody jest uzależniony od wymagań, jakie muszą być spełnione względem składowanego

zapasu oraz wynikają z funkcji i zadań magazynu w łańcuchu dostaw, przy czym bezwzględ-

ne jest przestrzeganie zasady: „pierwsze przyszło-pierwsze wyszło" wobec składowanych

grup towarowych.

W sferze kompletacji wykonywane są czynności, w wyniku których następuje zestawie-

nie towarów zgodnie z ilościowym i asortymentowym zapotrzebowaniem poszczególnych

klientów. Może odbywać się w miejscu składowania lub w specjalnie wyodrębnionych do

tego celu stanowiskach kompletacyjnych. Uzależnione jest to przede wszystkim od:

• czasu realizacji zamówienia – „im krótszy tym większa skłonność do prowadzenia

czynności kompletacyjnych w miejscu składowania”.

• wielkości zamówienia – w przypadku większej partii towarów wskazane jest wykona-

nie czynności kompletacyjnych w miejscu składowania. Trzeba kierować się zasadą

racjonalności działania.

Z organizacyjnego punktu widzenia kompletacja może odbywać się według:

• sposobu jednostopniowego (zlecenie po zleceniu),

• sposobu dwustopniowego (artykuł po artykule),

• kierunku dostawy i tras,

• kolejności rozładunku.

123

Zagospodarowanie strefy przyjęć.

Jest to rozmieszczenie w niej stanowisk roboczych, kontrolnych, pól odkładczych oraz

dróg zapewniających funkcjonalny i sprawny przepływ dóbr materialnych z frontu przeładun-

kowego, zlokalizowanego zazwyczaj na rampie – do miejsca przekazania w strefie składowej.

Istnieje kilka czynników zazwyczaj niezależnych od działań przedsiębiorstwa, ale wpływa-

jących w znaczący sposób na zagospodarowanie strefy przyjęć:

• postać przyjmowanych dóbr,

• zróżnicowanie asortymentowe,

• wielkość obrotu dobowego,

• długość i rozwiązanie frontu przeładunkowego.

Zagospodarowanie strefy wydań

Zagospodarowanie strefy wydań to rozmieszczenie w niej pól odkładczych oraz dróg za-

pewniających funkcjonalny i sprawny przepływ towarów z miejsca przekazania (strefa skła-

dowa, strefa kompletacji) do frontu przeładunkowego wydań.

7.1.2. Materiały

Materiały są to kontrolowane przez jednostkę rzeczowe zasoby majątkowe, które powinny

w przyszłości spowodować do jednostki wpływ korzyści ekonomicznych. Ich istotę stanowi

to, że zużywają się jednorazowo w danym cyklu produkcyjnym, oddając całą swoją wartość

wytwarzanemu produktowi. W rezultacie konieczne jest posiadanie i odnawianie zapasów

materiałów dla zapewnienia stałego i płynnego procesu produkcyjnego.

Z punktu widzenia przeznaczenia, materiały można podzielić na:

1) materiały podstawowe (surowce, półfabrykaty, opakowania bezpośrednie),

2) materiały pomocnicze,

3) paliwa (zużywane na cele technologiczne, energetyczne oraz opałowe),

4) części zapasowe (do remontów i konserwacji),

5) opakowania (chroniące w czasie transportu przed uszkodzeniem),

6) odpadki (pozostałości, złom),

7) inwentarz żywy (zwierzęta zakupione jako surowiec do wyrobów masarskich),

Dla wyceny wartości rozchodu materiałów oraz wartości materiałów na składzie, przyjmu-

je się najczęściej następujące rozwiązania:

124

1. FIFO (ang. first in – first out) – “pierwsze przyszło, pierwsze wyszło”; wycena następuje

wg najwcześniejszej dostawy znajdującej się w magazynie, a po jej wyczerpaniu podstawą

będzie wartość dostawy następnej w kolejności. FIFO najczęściej stosowana jest w fir-

mach o szybkiej rotacji zapasów.

2. LIFO (ang. last in – first out) – “ostatnie przyszło, pierwsze wyszło”; wycena następuje w

oparciu o ostatnią dostawę znajdująca się w magazynie, która jako pierwsza wydawana

jest do zużycia w procesie produkcyjnym. LIFO najczęściej stosowana jest w warunkach

wysokiej inflacji.

3. HIFO (ang. highest in – first out) – “najdroższe przyszło, pierwsze wyszło”. Do zużycia

wydawane są w pierwszej kolejności te materiały, które maja najwyższą cenę zakupu. W

warunkach wysokiej inflacji, kiedy ceny rosną w sposób ciągły, metoda LIFO daje te sa-

me rezultaty co metoda HIFO.

4. LOFO (ang. lowest in – first out) – “najtańsze przyszło, pierwsze wyszło”. W praktyce

metoda ta jest stosowana bardzo rzadko. Powoduje zaniżenie kosztów i w konsekwencji

zawyżenie płaconego podatku dochodowego. Może być jednak wykorzystana w przypad-

ku, kiedy firma chce zaniżyć poziom poniesionych kosztów (zbyt wysokich w stosunku do

przychodów ze sprzedaży, np. ograniczyć stratę generowaną z działalności operacyjnej).

5. Cena średnioważona (albo przeciętna bądź bieżącej ceny przeciętnej) – po każdej dosta-

wie ustala się tu średnią ważoną cenę materiałów zgromadzonych w magazynie, ważoną

ich ilością. Stosowana przy rzadkich dostawach danego materiału.

6. Stałe ceny ewidencyjne ustalane na poziomie:

− ceny zakupu (rzeczywista cena, po której dokonuje się zakupu materiałów)

− ceny nabycia (cena zakupu powiększona o koszty zakupu, np. transport, ubezpieczenie

w drodze, załadunek, rozładunek, montaż).

Ewidencja materiałów

Ewidencja materiałów składa się z:

− ewidencji ilościowej; prowadzi ja na bieżąco magazynier na luźnych kartach odręb-

nych dla każdego asortymentu, chronologicznie,

− ewidencji ilościowo-wartościowej; prowadzona w formie kartoteki dla każdego mate-

riału. Dane ewidencji ilościowej i wartościowej powinny być zgodne co do ilości,

− ewidencji wartościowej, prowadzonej wg zasady podwójnego zapisu.

125

Za materiały oraz prawidłową gospodarkę magazynową ponosi materialna odpowiedzial-

ność magazynier. Obroty magazynowe muszą być więc udokumentowane. Główne dokumen-

ty przyjęcia i wydania z magazynu to:

Pz – przyjecie z zewnątrz (do magazynu); zwiększa ilość towaru na stanie, wymaga po-

dania kontrahenta, od którego przyjmowany jest towar,

Rw – rozchód wewnętrzny (wydanie materiałów do produkcji); zmniejsza ilość towaru na

stanie, nie wymaga podania kontrahenta, dla którego przeznaczony jest towar,

Zw – zwrot wewnętrzny (przyjecie materiałów nie wykorzystanych w produkcji),

Mm – przesuniecie międzymagazynowe (do innego magazynu); wykorzystywany dla opcji

wielu magazynów FIFO. Pozwala na przesunięcie towaru z jednego magazynu do

innego. Nie wpływa na sumaryczną ilość towaru we wszystkich magazynach;

wpływa na ilości towarów w magazynach powiązanych tym dokumentem. Najczę-

ściej wykorzystywany jest w celu przeniesienia partii towaru z magazynu, do które-

go został dokonany zakup towaru, do innych magazynów zdefiniowanych przez

użytkownika.

7.2. Funkcjonalność modułu Magazyn

Podstawowe funkcje modułu Magazyn zawiera tabela 7.1.

Tabela 7.1. Podstawowe funkcje związane z magazynem

Kluczowe funkcje Wybrane opcje

Zamówienia i kontakty

Zarządzanie kartoteką dostawców/ nabywców

Tworzenie zamówień zakupu/zwrotu zakupu

Tworzenie zamówień sprzedaży/zwrotu sprzedaży

Planowanie i wykonywanie

Zarządzanie kartoteką zapasów magazynowych

Obsługa przyjęć zapasów

Obsługa wydań zapasów

Tworzenie arkuszy pobrań/odłożeń/przesunięć

Obsługa towarów

Tworzenie odłożeń zapasów (odłożenia bezpośrednie, odkładanie zapasów

w magazynie bez ich kupowania, odkładanie zapasów bez korzystania z

dokument źródłowego)

Tworzenie pobrań zapasów (pobrania bezpośrednie, pobieranie zapasów z

magazynu bez ich sprzedawania, pobieranie zapasów bez korzystania z

dokument źródłowego)

Zapasy

Dzienniki zapasów

Dzienniki BOM

Dzienniki przesunięć

Ustawienia

Definiowanie ustawień zapasów

Definiowanie ustawień magazynu

Definiowanie ustawień lokalizacji

Źródło: opracowanie własne.

126

7.3. Zarządzanie magazynem w programie Microsoft Dynamics NAV

Zarządzanie Magazynem w MS Dynamics NAV zapewnia elastyczność oraz funkcje nie-

zbędne do optymalizacji pełnego cyklu zarządzania magazynem zgodnie z określonymi wy-

maganiami.

Główne zalety:

• sprawne przesunięcia wewnętrzne i zewnętrzne

• optymalizacja wykorzystania obszaru magazynowego (automatyczny dobór lokacji)

• redukcja kosztów operacyjnych poprzez np.: zmniejszenie rozmiaru magazynu lub ob-

niżenie kosztów pracy

• możliwość szybkiej reakcji na zmiany wielkości popytu

Główne funkcje:

• rejestracja towarów oraz ich rozmieszczanie

• wiele wymiarów magazynowych, kontrola numerów seryjnych oraz numerów partii

• kontrola lokacji

• automatyczny dobór lokacji

• arkusze przyjęć (moduł zaawansowany)

• strefy magazynowe (moduł zaawansowany)

Łatwiejsza obsługa zapasów

Zarządzenie Magazynem ułatwia identyfikację, etykietowanie, rozmieszczanie oraz prze-

sunięcia przyjętych do magazynu towarów. Wszystkie czynności są rejestrowane w historii

transakcji, co pozwala na odtworzenie kolejności operacji w każdym momencie dla każdego

towaru.

Kontrola numerów seryjnych oraz numerów partii

Obsługa numerów seryjnych oraz numerów partii umożliwia automatyczne znakowanie

zapasów numerami powiązanymi z wysyłkami i dostawami. Można utworzyć dowolną liczbę

grup numerów seryjnych/partii w celu automatycznej numeracji jednostek magazynowych

zapasów. Grupa numerów seryjnych/partii przypisywana jest do głównej transakcji magazy-

nowej, a same numery mają postać alfanumeryczną tworzoną w oparciu o szablon i numera-

cję porządkową.

Konfiguracja priorytetów dla obszarów magazynowych

Zarządzanie Magazynem oferuje szczególną elastyczność w logice rozmieszczania produk-

tów. System zapewnia podział magazynu na strefy o różnym przeznaczeniu. Na przykład,

można utworzyć specjalną strefę dla towarów wymagających bardzo niskich temperatur prze-

127

chowywania. Magazyn może też być podzielony na strefy zgodnie z wielkością produkcji dla

różnych pozycji magazynowych.

Pozycje o wysokim priorytecie automatycznie odkładane są w pobliżu doków. Lokacje

magazynowe definiowane są w oparciu o pięć poziomów: magazyn, korytarz, regał, półka

oraz pojemnik. Dla każdej lokacji definiuje się specjalne parametry, np. rozmiary, wysokość

nad podłogą, dopuszczalne typy palet itd. Tymczasowo niedostępne lokacje mogą być bloko-

wane tak, by nie wysłać palet na uszkodzone półki czy regały, które są np. w trakcie remontu.

Mechanizm automatycznego doboru lokacji

Zarządzanie Magazynem zapewnia skuteczne wykorzystanie przestrzeni w magazynie.

Podczas przyjmowania towarów system określa optymalną lokację magazynową. System

opiera swoją propozycję na porównaniu parametrów stref i lokacji oraz parametrów przyj-

mowanej pozycji magazynowej.

Rejestracja przyjmowanych towarów

W niektórych przypadkach zachodzi konieczność sprzedaży towarów, które nie zostały

jeszcze zarejestrowane w systemie, a znalazły się już w magazynie. Jeśli używany jest moduł

Zarządzania Magazynem, towary można rejestrować natychmiast po ich otrzymaniu. Oznacza

to, że towary w systemie MS Dynamics NAV są widoczne i dostępne do sprzedaży lub pro-

dukcji nawet wtedy, gdy jeszcze nie zostały rozmieszczone.

Szybsza lokalizacja towarów

Zarządzanie Magazynem zapewnia funkcje, które umożliwiają szybkie i łatwe wyszuki-

wanie towarów znajdujących się na stanie w magazynie. Funkcje te są używane w połączeniu

z pobieraniem, pakowaniem, inwentaryzacją oraz podczas przesunięć towarów.

Wymiary magazynowe

Poziom szczegółów wymagany w transakcjach magazynowych, zdefiniowany w procesie

konfiguracji, uzależniony jest od wielkości zapasów oraz ich typu. Zapis danych, związanych

między innymi z położeniem towaru w magazynie, realizowany jest w oparciu o mechanizm

wymiarów magazynowych. Dla poszczególnych grup indeksów magazynowych definiowane

są odrębne ustawienia uwzględniające śledzenie wybranych spośród dostępnych wymiarów.

Wymiary obejmują: Magazyn, Numer partii (identyfikacja określonej partii towaru), Loka-

cję (półka, pojemnik, itd.), Identyfikator palety (numer palety, na której towary są składowa-

ne) oraz Numer seryjny (unikalny identyfikator jednostki towaru). Wymiary magazynowe

umożliwiają określenie dokładnego położenia towaru w magazynie. Są one również skutecz-

nym narzędziem do śledzenia numerów partii oraz numerów seryjnych.

128

MS Dynamics NAV wyposażony jest w elastyczny mechanizm prezentowania ich w for-

mularzach. Na przykład, przegląd ilości dostępnej dla danego indeksu może zostać rozbity na

dowolną kombinację wymiarów. Podczas wprowadzania zamówienia sprzedaży można zare-

zerwować towar z określonej lokacji lub z wybranej partii. Taka rezerwacja respektowana jest

przez wszystkie funkcje systemu Microsoft Business Solutions Navision, np: spisy inwetary-

zacyjne, planowanie produkcji itd.

Szybsze pobieranie i pakowanie

Zarządzanie Magazynem umożliwia obsługę przesunięć wewnętrznych, oraz wysyłek ze-

wnętrznych. Wysyłki można zdefiniować jako zestaw pozycji magazynowych, które mają być

zapakowane na tej samej palecie lub wysłane w tym samym czasie. Funkcjonalność wysyłek

pozwala również na obsługę specyfikacji struktur wyrobów (BOM), dzięki czemu materiały i

półprodukty mogą być wysyłane bezpośrednio z magazynu na produkcję.

Zawansowane pobieranie towarów

Pobieranie z magazynu ilości mniejszych niż ilość na palecie realizowane jest przez me-

chanizm ścieżki pobrania. System automatycznie układa kolejność towarów w ścieżce tak, by

droga magazyniera była najkrótsza. Budując ścieżki pobrania system uwzględnia szereg pa-

rametrów, np. strefy, wysokość lokacji nad podłogą, sprzęt konieczny do transportu, reguły

wspólnego pakowania itd.

Podczas tworzenia ścieżki pobrania system pozwala na uwzględnianie w jednej ścieżce

wielu zamówień (pobieranie zbiorcze). Umożliwia to lepsze wykorzystanie miejsca na pale-

tach oraz ekonomiczne zarządzanie magazynem.Zorganizowanie elementów menu zarządza-

nia magazynem odzwierciedla procedury pracy typowego magazynu. Menu odpowiada przy-

chodzącym, wychodzącym i wewnętrznym przepływom zapasów w magazynie, udostępnia

także kilka nowych funkcji. Jest to standardowe menu dla wszystkich magazynów, jednak

dostępne elementy menu będą zależeć od zakresu określonego w licencji.

Ten obszar aplikacji przeznaczony jest do wspomagania procesów magazynowych doty-

czących przyjmowania, odkładania, przydzielania, pobierania i wydawania zapasów.

Przepływy zapasów

Drogę danego zapasu przez magazyn można opisać za pomocą dokonywanych czynności

z udziałem tego zapasu. W menu dotyczącym zarządzania magazynem znajduje się pięć

punktów reprezentujących pięć głównych czynności magazynowych:

Opcja Przyjęcie stosowana jest do rejestrowania przyjęć zapasów na magazyn. Przy księ-

gowaniu stosownego przyjęcia magazynowego, zapasy podlegają rejestrowaniu w ewidencji

magazynowej.

129

Opcja Odłożenie służy planowaniu zadania polegającego na odkładaniu przyjętych i zae-

widencjonowanych zapasów. Po odłożeniu i zaksięgowaniu zapasów, można je przydzielić.

Opcja Przydział wykorzystywana jest do przydzielania do konkretnych użytkowników za-

pasów do pobrania z magazynu (dzięki zastosowaniu filtrów do wierszy przydziału można

optymalizować pobrania).

Opcja Pobranie służy do lokalizowania pobieranych zapasów i sortowania ich w razie ko-

nieczności, na przykład według nabywcy, terminu realizacji dostawy, numeru pół-

ki/pojemnika, czy według innych kryteriów.

Opcję Wydanie stosuje się do organizowania wydań zapasów z magazynu. Można tu zasto-

sować kilka filtrów, na przykład według spedytora, metody dostawy czy terminu realizacji.

Zadanie:

Zdefiniować lokalizację dla nowego magazynu ŚLIWKOWY; przyjmując następujące za-

sady obsługi magazynu:

− wymagane przyjęcie – TAK

− wymagane wydanie – TAK

− wymagane odłożenie – NIE

− wymagane pobranie – NIE.

Informacje ogólne dotyczące magazynu oraz dane teleadresowe podobnie jak dla magazy-

nu NIEBIESKI:

− kod ŚLIWKOWY

− nazwa Magazyn śliwkowy

− adres Nowowiejska 3

− kod pocztowy/miasto 58-500 Jelenia Góra

− kod kraju PL

− nr telefonu +4875 753783271

− nr faksu +4875 7676230

− adres e-mail dziekanat_ezit@ue.wroc.pl

− strona główna ezit.ue.wroc.pl

Rozwiązanie:

Wybrać /Działy/Magazyn/Administracja a następnie Lokalizacje

130

Tu możemy sprawdzić inne dostępne lokalizacje.

Klikamy opcję nowe i wypełniamy pola kartoteki

Warto zwrócić uwagę, że niektóre opcje są zwinięte i należy je rozwinąć za pomocą przy-

cisku.

131

7.3.1. Dokumenty źródłowe

Z dokumentów źródłowych (na przykład zamówień sprzedaży, zamówień zakupu, zleceń

przesunięcia czy zleceń produkcyjnych) pobierane są przez program wiersze czynności maga-

zynowych. W momencie zwolnienia dokumentu źródłowego tworzona jest czynność maga-

zynowa do realizacji dla każdej lokalizacji zawartej w wierszach tego dokumentu.

W momencie rozpoczęcia operacji magazynowych, obszar aplikacji Magazyn przejmuje

kontrolę nad księgowaniem wierszy uruchamiających daną czynność magazynową do realiza-

cji. Oznacza to, że znajdujące się w obszarze aplikacji Magazyn informacje dotyczące ilości

do wydania oraz śledzenia zapasów mają pierwszeństwo przed tymi samymi informacjami

pochodzącymi z dokumentu źródłowego. Próba zmiany w dokumencie źródłowym ilości do

wydania czy danych dotyczących śledzenia zapasu spowoduje wyświetlenie przez program

ostrzeżenia.

Czynności magazynowe do realizacji

Każda czynność magazynowa do realizacji powiązana jest z leżącym u jej podstaw doku-

mentem źródłowym. Czynności magazynowe do realizacji są etapem pośrednim w programie

między dokumentami źródłowymi a czynnościami magazynowymi. Czynności magazynowe

do realizacji nie są bezpośrednio widoczne dla użytkownika.

Uwaga:

Dokumenty źródłowe dla modułu Magazyn to w naszym przypadku przede wszystkim (je-

śli nie wyłącznie) zamówienia zakupu i zamówienia sprzedaży; te dokumenty są podstawą

czynności magazynowych, więc w uproszczeniu: zanim przyjmiemy towar do magazynu mu-

simy towar kupić (zamówienie zakupu), zanim wydamy towar z magazynu – musimy go

sprzedać (zamówienie sprzedaży (musza być zdefiniowani kontrahenci: dostawcy i nabywcy

oraz musza być przygotowane kartoteki zapasu).

Poniżej zamieszczono informacje z kartoteki dostawców sprzętu, który będzie przyjmowa-

ny do magazynu oraz informacje o zapasach.

Zadanie: Do listy dostawców dodaj dwie firmy:

a) Firma „Shift”, ul. Pogodna 135, 53-345 Wrocław, dostawca krajowy (ustaw odpowied-

nie grupy księgowe, vat, itd.),

b) Firma „EnterEK” S. A., ul. Czereśniowa 100, 58-100 Świdnica, dostawca krajowy

(ustaw odpowiednie grupy księgowe, vat, itd.).

132

Zadanie: Do listy zapasów dodaj zapasy:

a) Dysk twardy Hitachi 2 TB (dostawca firma „Shift”, kuopowany na sztuki, formuła

uzupełnień – zakup), metoda wyceny FIFO, główna towarowa grupa księgowa –

SUROWCE, towarowa grupa księgowa – VAT 23%, grupa księgowa zapasów –

SUROWCE, metoda planowania – Ilość maksymalna (ilość zapasu bezpiecznego – 20,

poziom ponownego zamówienia – 30, maksymalna ilość zapasu – 100),

b) Procesor Intel Core i7-8700 (dostawca firma „EnterEK”, kuopowany na sztuki,

formuła uzupełnień – zakup), metoda wyceny FIFO, główna towarowa grupa księgowa

– SUROWCE, towarowa grupa księgowa – VAT 23%, grupa księgowa zapasów –

SUROWCE, metoda planowania – Ilość maksymalna (ilość zapasu bezpiecznego – 10,

poziom ponownego zamówienia – 20, maksymalna ilość zapasu – 50).

W celu dokonywania pobrań, odłożeń, wydań, itp. w maagzynach konieczne jest

zdefiniowanie użytkownika jako pracownika magazynu.

W wyszukiwarce systemu Navision wpisujemy

Prac mag

I wybieramy opcję „Pracownicy magazynowi” (Magazyn/Ustawienia/Magazyn). Poja-

wia się lista pracowników magazynu:

Do listy musimy dodać nazwę naszego użytkownika. To pozwala dokonywać pobrań, od-

łożeń, itp. w magazynie.

Następnie w polu kod lokalizacji wybieramy interesujący nas magazyn i zaznaczamy opcję

domyślny obok nazwy magazynu.

Dodajmy naszego operatora systemu jako pracownika magazynu ŚLIWKOWY.

Przed dalszą pracą warto zmienić swój widok (profil) na pracownika magazynu.

133

Sporządźmy zamówienie dla przygotowanego towaru (dla przykładu kabel USB)

wskazując jako lokalizację docelową magazyn ŚLIWKOWY (należy uzupełnić podstawowe

elementy zamówienia, takie jak data wpływu dokumentu oraz numer faktury dostawcy)

Po zwolneniu dokumentu możemy przejść dalej.

Ważne! Próba dokonania księgowania (klawis F9) bez wcześniejszego przyjęcia

spowoduje wyświetlenie błędu (brak danych do zaksięgowania).

Pierwszym krokiem przed dokonywaniem księgowania powinno być utworzenie przyjęcia

magazynowego (ikona na wstążce w części magazyn).

Otrzymujemy komunikat:

Po kliknięciu Ok zostaniemy automatycznie przeniesieni do przyjęć magazynowych.

134

Wybieramy księguj (F9) co pozwala zaksięgować przyjęcie i fakturę