© 2018 Agnieszka Piotrowska

Pracuję w korporacjach od 19 lat. Czasy, kiedy zaczynałam moją karierę zawodową wyglądały zupełnie inaczej niż teraz. Wyż demograficzny sprawił, że nie zastanawiałam się zbyt długo nad wyborem mojego miejsca zatrudnienia: brałam co się nawinęło. Akurat była to francuska korporacja, która chętnie wykorzystała moje romanistyczne wykształcenie, bo … szef był Francuzem i potrzebował kogoś, kto będzie przede wszystkim „klepał” tłumaczenia jego przemówień z francuskiego na nasze. Reszta mojej filologicznej wiedzy na nic się zdała w zakładzie produkcyjnym. W pierwszym miesiącu mojej pracy schudłam 7 kilogramów. Jak się zapewne domyślasz, zżarł mnie (wręcz dosłownie) stres. I wielkie wymagania mojego szefa, który chciał asystentki doskonałej, a ja miałam marne pojęcie o organizacji biura. Tego mnie na studiach nie uczono.

Było ciężko, ale przetrwałam tam kilka lat zmieniając asystenturę na dział HR. Powiedziałam sobie, że moja kariera zawodowa to nie będzie przetrwanie. Będzie miała ręce i nogi, bo nie zamierzam marnować życia na bezcelowe działania. Niestety, dopiero kilka lat i firm później uzmysłowiłam sobie, czego chcę i mogę wymagać od mojego życia zawodowego. Być może taka świadomość rośnie z wiekiem i ilością obgryzionych z nerwów paznokci. Niemniej jednak im wcześniej zastanowisz się nad swoimi oczekiwaniami w stosunku do swojej pracy i siebie samej, tym szybciej zaczniesz realizować swoje cele i mniej czasu zmarnujesz.

Dwanaście strategii, które opisuję w tym e-booku to moje własne przemyślenia i doświadczenia, które pomogły mi znaleźć zadowolenie z pracy i wykorzystać lata spędzone w korporacjach w taki sposób, że nie żałuję ani jednego dnia. Byłam na stanowiskach menedżerskich, współpracowałam z zarządami i menedżerami, realizowałam projekty lokalne i międzynarodowe, dzieliłam się wiedzą i wspierałam liderów w ich codziennych zmaganiach z wyzwaniami, szczególnie w zarządzaniu zespołami. Obserwowałam pilnie rzeczywistość dookoła mnie i samą siebie, uczyłam się budowania relacji z ludźmi o innych poglądach niż moje, prawie codziennie wychodziłam ze strefy komfortu, doznawałam wzlotów i upadków. Jedno jest w tym wszystkim pewne: nauczyłam się tak wiele, o sobie, ludziach i świecie, że starczyłoby na całą książkę. I to jest mój zasób, który wykorzystuję. Dokonała się we mnie transformacja, za którą jestem wdzięczna.

Był tylko jeden warunek: otworzyć się na doświadczenia, które przychodzą.

Gdziekolwiek jesteś, Ty też możesz czerpać ze swoich doświadczeń. Rób to świadomie. Z głową współpracującą z sercem. Z otwartością i ciekawością.

Aga 2

Znajdź swoje ”dlaczego”?STRATEGIA #1:

To fundamentalne pytanie ma podwójne znaczenie.

Po co jesteś na tym świecie?

Po co jesteś w korporacji?

Każda z nas powinna znać swoje „dlaczego?” Dlaczego robię to, co robię? Po co jestem tam, gdzie jestem? Jaka jest moja misja życiowa?

Wierzę głęboko, że każda z nas została do czegoś konkretnego stworzona. Nie bez przyczyny urodziłaś się w takiej, a nie innej rodzinie, skończyłaś taką, a nie inną szkołę, spotkałaś na swojej drodze takich, a nie innych ludzi. Wszystkie ścieżki, które przemierzasz w życiu mają cię do czegoś zaprowadzić. Postawić przed wyzwaniami i przed ludźmi, którzy z jednej strony będą uczyć cię tego, co jest ci potrzebne, a z drugiej czerpać od ciebie to, co masz do dania.

Czasem słyszę jak ludzie narzekają, że praca w korpo jest bezsensowna, że nie daje niczego oprócz zszarganych nerwów, poczucia straty czasu i uwikłania w wysysające energię i nadzieję tryby. Jeśli pracujesz w korpo i tak myślisz, zadaj sobie pytanie, co w takim razie da ci poczucie spokoju, sensu, dobrze spędzonego czasu? Praca w sklepie? W urzędzie? We własnej firmie? Rozmawiałaś szczerze z ludźmi, którzy są gdzieś indziej na etacie lub mają swój biznes? Na co oni narzekają? Czy nie brzmi to znajomo? Trawa zawsze wydaje się bardziej zielona u sąsiada.

Poczucie sensu tego, co robisz znajdziesz wyłącznie w sobie, nigdy na zewnątrz. Nie oczekuj, że ktoś przyjdzie do ciebie i powie ci, co masz w życiu robić, żeby być szczęśliwą i mieć poczucie spełnienia. Jeśli jesteś już w korporacji, to zastanów się, z jakiego powodu? Może po prostu masz kredyt i pensja w korpo daje ci komfort jego spłacania? Może chcesz używać języka obcego i w polskiej firmie tego nie dostaniesz? Może chcesz zarządzać projektami i właśnie w korpo możesz znaleźć ich całą masę? Co to jest? Czasem nie chcemy być tam, gdzie jesteśmy, ale są powody dla których nie możemy podjąć innej decyzji. Wtedy powiedz sobie: „podejmuję decyzję, że tu jestem, bo…” Dokończ to zdanie dla siebie.

A jakie jest twoje dlaczego w kontekście czynności, które wykonujesz? Co konkretnie robisz? Na co i na kogo to wpływa? Nie mów, że na nic i że to jest bezsensu, bo każda czynność ma znaczenie, czasem tylko nie przyglądamy jej się wystarczająco wnikliwie. A jak inaczej możesz robić, to co robisz, żeby nie popaść w rutynę? Jaką wartość możesz z siebie dać, żeby znaczenie twoich działań było większe? Często w korpo słyszę narzekania, że dany proces jest bez sensu, bo ktoś go tak bez sensu wymyślił. „Oni” są za to odpowiedzialni. A co zrobiłaś ty, żeby choć w 1% to zmienić? Co dałaś z siebie, żeby nadać znaczenie swojej pracy?

Wyjdź z pułapki myślenia, że nie masz na nic wpływu i poszukaj znaczenia tego, co robisz i przyczyny, dla której to robisz.3

STRATEGIA #2:

Weź odpowiedzialność za swoje życieNie lubimy wychodzić ze strefy komfortu. To naturalne i ludzkie. Podjęcie niestandardowego działania może nieść ze sobą ryzyko, że coś się nie uda. A porażek też nie lubimy. Porażki niosą wstyd i strach przed krytyką. A od krytyki już blisko do odrzucenia. Nie, tego nie lubimy. Szczególnie my, kobiety, chcemy być lubiane.

Lubimy za to w zaciszu domowym narzekać na wszystkie zbiegi okoliczności świata, które sprawiają, że nasze życie nie wygląda tak, jakbyśmy sobie wymarzyły. Skończyłam inną szkołę niż chciałam, mam leniwego faceta, szef się wciąż o coś czepia, moja praca jest nudna albo zbyt stresująca, moja koleżanka awansowała, a ja nie, choć jestem lepsza od niej, itd., itd. Wszystko dookoła jest nie tak, jak być powinno, a winą za to obarczamy kogo się da: rząd, korporację, pogodę, rodzinę, znajomych.

Praca w korporacji jest pełna sytuacji, które możesz obarczać winą za swój stres, zmęczenie, złość, brak awansu, podwyżki, nieudany projekt. To może być klient, który jest uciążliwy. Szef, który wstał lewą nogą. System, który się zawiesza. Dział IT, który nie potrafi zainstalować aplikacji. Cele, które są nierealne. Twoi podwładni (jeśli ich masz), którzy nic nie rozumieją i wciąż popełniają błędy. I jeszcze setka rzeczy, która pojawiła się na Twojej drodze tylko po to, żeby ci uprzykrzyć życie.

Czy masz nad tym wszystkim kontrolę? Oczywiście, że nie.

Masz jednak kontrolę nad innymi rzeczami, które mogą totalnie zmienić twoje podejście do wszystkich trudności, które napotykasz.

To twoje myśli, wyobrażenia i działania.

„To jak posługujesz się tymi trzema rzeczami determinuje wszystko, czego doświadczasz”, mówi Jack Canfield.

Prawdopodobnie nie jesteś w stanie wymienić szefa, współpracowników i klientów. Jesteś jednak w stanie popracować nad SWOIM nastawieniem do sytuacji i ludzi, którzy pojawiają się w twoim życiu.

Możesz zmienić swoje myślenie i wyobrażenia o wszystkim, co cię otacza. To twój wybór. Twoja decyzja, czy wściekniesz się na Kazika, który znowu zrobił błędy w raporcie, czy zastanowisz się z nim wspólnie, co jest tego przyczyną i jak temu zapobiec w przyszłości.

Gdy znajdziesz się w sytuacji, która z jakiejś przyczyny ci nie odpowiada, zastanów się, jak możesz ją zmienić, co możesz ze swojej strony poprawić, jak możesz wpłynąć na otoczenie.

Weź odpowiedzialność za swoje życie i kontroluj to, co myślisz i jak odbierasz świat.4

STRATEGIA #3:

Wyznacz swoje priorytety i celePamiętasz tę scenę z „Alicji w krainie czarów”, kiedy bohaterka zapytała kota z Cheshire o drogę? Kot odpowiedział pytaniem na pytanie: „A gdzie chcesz dojść?” Wtedy Alicja zadumała się i odrzekła, że jest jej wszystko jedno. Na co kot odpowiedział: „A więc wszystko jedno, którą drogą pójdziesz.”

I tak właśnie jest z celami. Twój cel to punkt, do którego zmierzasz. Jeśli nie wiesz, gdzie się znajduje, nie ma znaczenia, jakie działania będziesz podejmować w swoim życiu. A więc nie ma znaczenia, jaką pracę wykonujesz. Możesz więc siedzieć sobie w korporacji, albo pójść na etat do sklepu, byle byś tylko nie narzekała, że jest ci źle. Przecież nie ma znaczenia gdzie jesteś. Po prostu wykonujesz jakąś pracę.

Jeśli jednak jesteś w stanie określić do czego w życiu dążysz, łatwiej wykorzystasz wszystkie okazje, które daje ci korporacja, żeby te cele osiągnąć. Będziesz czujniej wypatrywać możliwości, angażować się we właściwe projekty, poznawać właściwych ludzi. Wtedy twój korporacyjny czas nie będzie zmarnowany.

Usiądź i zastanów się, W JAKIM KIERUNKU chcesz się rozwijać. Jaki obszar cię interesuje? Jeśli pracujesz np. w finansach pomyśl, co w tej dziedzinie jest dla ciebie najbardziej interesujące? Jak możesz pogłębić znajomość tego tematu? Może jednak interesuje cię zupełnie coś innego niż teraz robisz? Co to jest? Co możesz zrobić, żeby tego spróbować?

ROZMAWIAJ z ludźmi, którzy mogą pomóc ci w zdefiniowaniu twoich celów. Zbieraj informacje, TESTUJ.

Wyznaczaj sobie MAŁE KROKI, ale dobrze sprecyzowane i określone w czasie. Wyciągaj WNIOSKI zanim pójdziesz dalej. NAZYWAJ to, czego się nauczyłaś i dowiedziałaś o sobie.

CELEBRUJ osiąganie celów. DZIĘKUJ sobie i innym za swoje osiągnięcia.

Bądź KONSEKWENTNA, ale też ELASTYCZNA. Nie przywiązuj się za bardzo do swoich celów. Każdy cel można zmienić, jeśli okazuje się niewłaściwy i jego realizacja nie przynosi ci satysfakcji. Może twój priorytet leży zupełnie gdzieś indziej?

EKSPLORUJ. Życie jest fascynującą drogą, jeśli uruchamiamy naszą ciekawość i otwartość. 5

„Ludzie są naszą największą wartością” - taki slogan posiada wiele korporacji. Miej i ty. Dlaczego? Bo ludzie są faktycznie wielką wartością. Dzięki poznawaniu ludzi uczysz się nowych rzeczy, poznajesz nowe sposoby działania, dowiadujesz się o możliwościach, które czekają za rogiem, żeby je wykorzystać. Buduj relacje, a one na pewno któregoś dnia zaprocentują. Otwieraj się na nowe znajomości spoza kręgu kolegów z zespołu.

Nieważne na jakim etapie rozwoju kariery jesteś, teraz i potem będziesz potrzebować ludzi, żeby dalej wzrastać i realizować swoje cele. Zacznij budować swoją sieć, która wesprze cię, gdy będziesz potrzebować pomocy, informacji, wskazówki, kontaktu. Niech to będzie twoje prywatne, wspierające „plemię”. Bierz udział w wydarzeniach integracyjnych, szkoleniach, grupach zainteresowań, tzw. committees, które zajmują się różnego rodzaju wydarzeniami w firmie, rozmawiaj z ludźmi w kuchni, na korytarzu, chodź na spotkania networkingowe. Gdziekolwiek jesteś pokaż swoje zainteresowanie, udziel rady, zapytaj o zdanie, weź kontakt. Korporacje są świetnym miejscem do budowania siatki kontaktów. To bardzo często ogromne firmy zatrudniające setki albo tysiące pracowników. Kto wie, kto i kiedy wpłynie na rozwój twojej kariery?

Zadaj sobie pytania:

Jakie relacje przyniosą mi najwięcej wartości na tym etapie mojego życia i kariery?

Z kim potrzebuję nawiązać relacje, żeby przybliżyć się do realizacji moich celów?

Gdzie mogę nawiązać takie relacje? Grupy networkingowe? Grupy w mediach społecznościowych?

Jaki krok potrzebuję wykonać, żeby zacząć?

STRATEGIA #4:

Buduj relacje

6

W trakcie warsztatów albo sesji indywidualnych z moimi klientkami bardzo często dotykamy kwestii przekonań. Przekonania to sposób, w

jaki postrzegasz świat. To twoja subiektywna prawda o świecie. Przekonania mogą cię wspierać albo ograniczać w zależności od tego,

jakiego obszaru dotyczą i jak wpływają na twoje postrzeganie siebie i swoich możliwości. Np. przekonanie o tym, że „dziewczynki

powinny siedzieć cicho” przez wiele lat powstrzymywało mnie przed otwartym wyrażaniem siebie i powodowało u mnie strach, gdy

miałam odezwać się podczas spotkań firmowych.

Przekonania gromadzimy w miarę jak w naszym życiu pojawiają się różne doświadczenia, a my dostajemy informację zwrotną lub

wskazówki od rodziców, nauczycieli, kolegów, szefów odnośnie naszych zachowań w danej sytuacji. „Nie wchodź tam, bo spadniesz”, jedna

z pierwszych informacji od rodziców, która powoduje, że przestajemy w siebie wierzyć. Informacja, która ma nas chronić sprawia, że

programujemy się na porażkę. Nie podejmę się tego wysiłku, bo i tak nie dam rady.

Bardzo ważne jest, abyś poznała swoje przekonania na temat świata i siebie samej. To one determinują sposób, w jaki reagujesz na wiele

codziennych sytuacji w firmie. Zacznij obserwować swoje zachowania w różnych sytuacjach: kiedy się wycofujesz? Kiedy paraliżuje cię

strach? Kiedy odczuwasz stres? Kiedy masz do siebie pretensje, że zrobiłaś coś nie tak, jak chciałaś? A kiedy czujesz się zadowolona,

dumna z siebie? Kiedy jesteś pełna energii? Zapisz MYŚLI, które pojawiają się wtedy w twojej głowie. Przyjrzyj im się i odpowiedz sobie

na pytanie: co ta myśl mi robi? Czy ta myśl mnie wzmacnia, czy osłabia? KTO tak naprawdę do mnie mówi te słowa?

Kiedy jesteś świadoma swoich przekonań, możesz zacząć nad nimi pracę. Zapisz więc wszystkie przekonania, które w sobie odnajdujesz.

Podziel je na ograniczające i wspierające. Te, które cię ograniczają, wymagają zmiany. Zamień je na pozytywne afirmacje, które

powtarzane codziennie wyrobią w tobie nowe nawyki zachowań. Te, które cię wzmacniają, niech staną się twoją mantrą.

Pracuj ze swoimi przekonaniami, a zobaczysz, jak zmieni się twoje postrzeganie sytuacji, które do tej pory wydawały się bez wyjścia.

Zbadaj swoje przekonaniaSTRATEGIA #5:

7

STRATEGIA #6:

Rozwijaj się

Najgorszą rzeczą, jaką możemy zrobić, to wmówić

sobie, że na danym stanowisku lub w miejscu pracy już wszystkiego się

nauczyłyśmy

Uśmiecham się, kiedy słyszę takie zdanie z ust młodych ludzi, którzy po kilku miesiącach pracy w korporacji postanawiają zmienić dział, firmę, albo dopominają się o awans stwierdzając: „ja już wszystko poznałam/łem i się nudzę”. Łał! Szacun! Ja taka zdolna nie byłam. A może mam za dużo pokory, kto wie. Nie chcę nikogo na siłę uczyć tej pokory, ale jeśli z takim stwierdzeniem nie idą w parze namacalne dowody w postaci konkretnych osiągnięć, wdrożonych zmian, kolejki ludzi, którzy do ciebie zwracają się jak do eksperta, to sorry, ale jeszcze wszystkiego nie umiesz.

Pamiętaj, że rozwijasz się przez całe życie. Każda sytuacja, w której się znajdujesz, każdy człowiek, którego spotykasz, dają ci okazję do tego, żeby się czegoś nauczyć. Wykorzystujesz to?

Systemy szkoleń w korporacjach dalekie są od ideału. Jednak są, a istnieje wiele firm, które nie inwestują wcale w swoich pracowników. Zapisuj się więc na różne szkolenia i warsztaty. Wykorzystuj wiedzę tam zdobytą w praktyce, żeby się ugruntowała i w tobie została. Być może twoja firma ma różne programy mentoringowe, coachingowe, programy umożliwiające obserwowanie albo spróbowanie pracy na innych stanowiskach, programy dofinansowań do studiów lub egzaminów. Popytaj, co istnieje i jakie są warunki skorzystania. Nie siedź i nie czekaj, aż ktoś do ciebie przyjdzie i poczęstuje cię kilkoma propozycjami jak ciasteczkami na talerzyku, bo możesz się nie doczekać.

8

Zastanów się, w jakim kierunku chcesz się rozwijać, czego chcesz się nauczyć i weź się do działania. A najlepszym sposobem na bycie specjalistką w jakiejś dziedzinie to szkolenie innych. Prowadzenie szkoleń z jednej strony sprawi, że zostaniesz postrzegana jako ekspertka w danym obszarze, z drugiej zachęci cię do drążenia tematu i zdobywania coraz większej wiedzy. Same plusy. Martwisz się, że nie umiesz prowadzić szkoleń? Poproś kogoś, kto to robi, o pomoc i wskazówki.

Czytaj. Czytaj jak najwięcej. Książki, artykuły. Spotykaj się z ludźmi, którzy mają wiedzę, jaka cię interesuje. Zaczerpnij od nich. Nie bój się pytać i drążyć. Prawdziwy ekspert zawsze chętnie dzieli się swoją wiedzą.

Każdy krok wykonany w kierunku zdobycia nowej wiedzy i umiejętności otwiera ci nowe horyzonty i sprawia, że zaczynasz patrzeć na świat inaczej, szerzej.

A przy tym nie zapominaj o rozwoju osobistym. Rozwoju jako istota ludzka, jako żywa część otaczającego wszechświata, jako jednostka czująca, posiadająca oprócz umysłu serce, które potrafi prowadzić przez wiele meandrów życia i dawać skuteczne podpowiedzi, których umysł nigdy nie odnajdzie w swych ograniczeniach.

Odkrywaj siebie. To najpiękniejsza podróż, jaką możesz odbyć w tym życiu.9

STRATEGIA #7:

Pytaj o feedback i oczekiwaniaMarcus Buckingham mówi, że generalnie nie lubimy informacji zwrotnej, bo kojarzy nam się głównie z wytykaniem tego, co robimy źle. Coś w tym jest, nie sądzisz? Osobiście nigdy za tym nie przepadałam. Dopóki nie polubiłam moich niedoskonałości. Bo informacja zwrotna zazwyczaj oświetla jasnym światłem reflektora właśnie to, co w nas niedoskonałe, niedorobione, niewytrenowane. Nie zawsze oczywiście, bo również może, a nawet powinna, pokazywać to, co jest naszą mocną stroną.

Obie strony medalu są bardzo ważne: świadomość mocnych stron wskazuje nam kierunek, nad którym najbardziej trzeba pracować. Świadomość tego, co można i jak poprawić, pomoże zrobić krok do przodu w rozwoju tam, gdzie chcemy faktycznie ten krok postawić. Byle nie przesadzić. Nie próbuj poprawiać czegoś, co nigdy nie będzie wspaniałe, bo tylko marnujesz niepotrzebnie energię i czas. Wykonaj minimum, którego potrzebujesz. Skup się za to na silnych stronach. Wysiłek włożony w ich rozwój szybko zaprocentuje i wcale nie będzie wysoki, bo przychodzi ci to z łatwością.

Jednym z najlepszych prezentów, jaki sama możesz sobie zrobić, to zapytać o to, co robisz dobrze, albo wspaniale, a co wymaga jeszcze pracy. Wiem, wiem, masz dość tych korporacyjnych systemów ocen. (Szczerze mówiąc wysadziłabym je wszystkie w kosmos, tylko nie mów nikomu, bo ja przecież zajmuję się HR ). Nie myślę wcale o systemie ocen. Myślę o twojej własnej inicjatywie rozmawiania z ludźmi, którzy cię otaczają i których zdanie chcesz poznać o swoich osiągnięciach, o kompetencjach, o możliwościach rozwoju. O tym, co i jak możesz robić inaczej. Nie bój się zadać wprost pytań np. swojemu szefowi: Co najbardziej we mnie cenisz? Co ci się najbardziej podoba w mojej pracy? Jakie twoim zdaniem mam mocne strony? Co mogę robić inaczej?

10

Pytaj też o oczekiwania. Przez wiele lat mojej coachingowo-trenerskiej pracy obserwuję, że większość problemów zawodowych wynika ze zwykłych szumów komunikacyjnych, m.in. przemilczania tego, czego od siebie nawzajem oczekujemy. Wydaje nam się, że to jest oczywiste, a ludzie czytają w naszych myślach jak z banerów reklamowych w mieście: no przecież wiadomo, o co chodzi! A czasem niestety nie wiadomo. I jeśli ty masz jakiekolwiek wątpliwości, to idź i zapytaj. Może ten ktoś, zanurzony w błogim spokoju swoich wyobrażeń, jakie to wszystko proste i oczywiste, nie ma bladego pojęcia, że ty się skręcasz ze złości albo stresu, bo nie wiesz czego się od ciebie oczekuje.

Nie bój się pytać. Wiem, wyobrażamy sobie od razu, co ten ktoś sobie o nas pomyśli. A nawet jeśli pomyśli: „to ona tego nie wie?” to co z tego? To jest tylko czyjaś myśl, która nie robi ci krzywdy. Za to dostajesz informację, którą możesz wykorzystać.

Pod warunkiem, że ją wykorzystasz :)

11

STRATEGIA #8:

Pokochaj to, co robiszJuż słyszę te krzyki: „jak mam pokochać pracę, która mnie tak frustruje/jest taka nudna/wysysa ze mnie energię‽”

Jeśli twoja sytuacja jest tak dramatyczna, że czujesz nieustającą frustrację albo znudzenie, to poszukaj innej pracy.

Jeśli z jakiejś przyczyny nie chcesz albo nie możesz poszukać pracy poza korpo, to…polub to, co masz. Podejmij decyzję (jak w strategii #1), że polubisz to, co robisz.

Każde zajęcie, które wykonujemy w naszym życiu, dostarcza nam wartości dodanej, jeśli tylko tę wartość zidentyfikujemy. Każde zajęcie ma swój cel, nawet to najbardziej nudne.

Zastanów się, co w twojej pracy sprawia ci przyjemność. Na pewno są takie czynności (poza piciem kawy i chodzeniem na lunch), które sprawiają, że jesteś w stanie się wyłączyć i czas biegnie ci szybciej. Zrób listę takich czynności. Pomyśl, co jest w nich takiego, że daje ci zadowolenie? Nazwij to. Poczucie zadowolenia z wykonywanych czynności jest jednym ze wskaźników twoich mocnych stron. Przyjrzyj się także innym obszarom w firmie. Co takiego jest na innych stanowiskach, w innych zespołach, co ci się podoba i chciałabyś tego spróbować? Może chcesz zmienić nieco zakres obowiązków? Spróbować czegoś nowego? Porozmawiaj o tym z przełożonym.

Zrób listę czynności, które nie sprawiają ci przyjemności. Czy jest coś, co możesz wyeliminować? Zamienić się z kimś? Zautomatyzować? Usprawnić tak, żeby nie było już uciążliwe? Kogo możesz poprosić o pomoc, żeby dokonać tych zmian? Jakie sposoby, narzędzia i mechanizmy możesz wprowadzić, żeby ułatwić sobie pracę tam, gdzie budzi ona twoją frustrację? Może to kwestia dobrego zarządzenia swoją energią w pracy?

Kiedy pracowałam w organizacji szkoleń, PODJĘŁAM DECYZJĘ, że zajmę się prowadzeniem szkoleń wewnętrznych. Byłam potwornie nieśmiałą i wycofaną osobą, więc możesz sobie wyobrazić, że mało nie zemdlałam, kiedy po raz pierwszy weszłam na salę szkoleniową i zobaczyłam oczy uważnie we mnie wpatrzone. Serce waliło mi jak oszalałe, a myśli typu „w co ty się wpakowałaś, kretynko‽” przelatywały mi przez głowę z prędkością światła. Ta decyzja zmieniła jednak moje życie. Jestem trenerem i dzielę się wiedzą i doświadczeniem. Sprawia mi to radość i daje poczucie, że mam na coś wpływ.

Nie siedź z założonymi rękoma i nie czekaj, aż ktoś coś zmieni za ciebie. Twoje nastawienie do pracy to wyłącznie twoja sprawa. Przyglądaj się temu, co robisz. Wyłapuj rzeczy, nawet najdrobniejsze, które są cenne i przyjemne. Ćwicz swoje pozytywne nastawienie. 12

STRATEGIA #9:

Poznaj energię szefa i współpracownikówKażdy z nas posiada inne preferencje komunikacyjne. Już dawno temu Jung zbadał nasze uwarunkowania biologiczne i wysnuł wniosek, że jesteśmy zdeterminowani przez kombinację pewnych czynników, które sprawiają, że zachowujemy się i komunikujemy w ten czy inny sposób. Wszystko byłoby ok, gdyby nie fakt, że wydaje nam się przy tym, że inni mają tak samo jak my. Że postrzegają świat dokładnie w taki sposób, jak my.

Każdy postrzega świat w sposób indywidualny. Jedyny i wyjątkowy. Nawet jeśli patrzymy razem w tym samym momencie na ten sam stół, to każde z nas zauważa inne jego cechy. A to jest wciąż ten sam stół. Innymi słowy dwie osoby mogą czytać tę samą wiadomość w pracy i każda z nich zinterpretuje ją na swój sposób. Stąd rodzą się nieporozumienia.

Obserwuj jak pracuje twój szef, twoi koledzy, klienci. Jakie zachowania budzą ich akceptację, a jakie niezadowolenie? Czy lubią konkrety, fakty, liczby, czy może lubią obgadać pobieżnie temat? Czy mają analityczne podejście do tematu, czy raczej potrzebują od ciebie tylko ogólnych wniosków? Czy są nastawieni na budowanie relacji, lubią przebywać wśród ludzi, interesują się sprawami prywatnymi innych, czy może są bardziej zdystansowani, wyciszeni, lubią pracować w pojedynkę?

Jeśli twój szef dopomina się o konkrety związane z zadaniem, potrzebuje szybkiej relacji, jasnych wniosków, to przygotuj się w taki właśnie sposób do rozmowy. Nie zanudzaj go opowieściami o tym, jak ci się coś wykonywało, ile razu dzwoniłaś do kogoś, żeby zdobyć informacje, itp. Zanudzisz go i zdenerwujesz. To człowiek nastawiony na realizację zadania, nie na pogaduchy. A jeśli twój klient lubi gadki o dzieciach i wakacjach, to daj mu szansę się wygadać, chociaż ty z kolei lubisz konkret i chcesz szybko załatwić sprawę.

Wychodząc naprzeciw potrzebom innych jeśli chodzi o sposób pracy wzbudzisz ich zaufanie i zbudujesz relację, która może ci wiele ułatwić.

Zacznij od obserwacji siebie: jaki styl pracy i komunikacji lubisz, a jakiego nie lubisz? Z kim ci się dobrze pracuje, a z kim ciężko? Obserwuj innych: co was łączy w sposobie pracy, a co dzieli? Co możesz zrobić, żeby zmienić swoje podejście do tych osób, z którymi nie jest ci łatwo? Jak możesz zmienić swoje zachowania i jak możesz zakomunikować swoje oczekiwania względem tych osób? Pamiętaj: szefowi też możesz powiedzieć, czego oczekujesz.

Zrozumienie siebie i innych to pierwszy krok do pozytywnej zmiany w relacjach. 13

Wszyscy wciąż powtarzamy, że brakuje nam czasu. Prawda jest taka, że czasu jest tyle ile jest i ile być powinno i choćbyśmy nie wiem, jak się spięli, będzie go wciąż tyle samo. To, czego nam tak naprawdę brakuje to dobrego podejścia do czasu i umiejętności wykorzystania go we właściwy sposób.

Po pierwsze zaakceptuj, że jest go tyle ile jest, czyli dla przypomnienia 24 godziny w dobie, 7 dni w tygodniu, itd.

Po drugie wróć do strategii #4 i jeśli jeszcze nie wiesz, jakie są twoje priorytety i cele, to usiądź i je spisz.

Bo trzeci krok to wyznaczenie sobie takich działań, które prowadzą do realizacji twoich celów. To one powinny zajmować większość twojego dnia, tygodnia, itd. I nie mam na myśli tylko celów zawodowych. Może jeden z twoich priorytetów to spędzanie czasu z rodziną, albo dbanie o własne zdrowie. Świetnie! Przemyśl, co konkretnie będziesz robić, żeby ten priorytet nadal był priorytetem. Zawsze nazywaj dokładnie swoje czynności, wizualizuj je, bo inaczej rozejdą się we mgle twojego chcenia bez szansy na materializację. Czyli innymi słowy „spędzanie czasu z rodziną” zamień np. na „wspólne pójście na basen/do kina”, itp.”

W kolejnym kroku przyjrzyj się wszystkim czynnościom, przez które marnujesz czas. Bądź ze sobą szczera. Ile czasu przesiadujesz w kuchni na kawce z Kasią z księgowości? A jak masz coś upierdliwego do zrobienia, to ile razy zaglądasz do Internetu zanim to skończysz? Po co na kompie wyskakują ci powiadomienia, że przyszedł nowy mail, skoro nie możesz się powstrzymać, żeby nie sprawdzić natychmiast, kto i po co pisze? Spisz wszystko to, co cię rozprasza i sprawia, że robota ciągnie się jak imieniny u cioci. A potem opracuj strategie radzenia sobie z tymi pochłaniaczami czasu. Popytaj innych jak sobie radzą, poczytaj, potestuj, albo przyjdź do mnie to razem coś wymyślimy.

Pamiętaj jednak o kilku ważnych zasadach:

- TY jesteś odpowiedzialna za wykorzystanie swojego czasu, nie wiń rozpraszaczy, że rozpraszają

- żeby działać i żeby było zrobione, trzeba….ruszyć tyłek i działać

- perfekcja jest wrogiem dobrego wykorzystania czasu

- przerwy w pracy i odpoczynek są równie ważne jak sama praca

- czasem trzeba odpuścić całkowicie daną czynność, bo nie przynosi wartości dodanej

- bądź tu i teraz, reszta już albo jeszcze nie istnieje

- poznaj swoją energię pracy i działaj w zgodzie z nią

- ćwicz uważność

STRATEGIA #10:

Zaprzyjaźnij się z czasem

14

STRATEGIA #11:

Bądź kobieca

Co‽ Kobieca w miejscu w pracy? Czyli, że co, mam chodzić wyłącznie w sukienkach (może jeszcze mini!) i okazywać emocje? Przecież wszyscy to tępią i wciąż słyszymy dookoła, że jest problem z kobiecymi emocjami w środowisku zawodowym, że są często przesadne i przeszkadzają realizować cele.

Wiesz co? Chrzanić to. Uważam, że nasze kobiece cechy i umiejętności potrafią pomagać nam niesamowicie w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami w firmie. Kobiety generalnie mają wysoko rozwiniętą empatię i wrażliwość. Potrafimy wyczuwać czyjeś emocje, stan ducha, potrzeby i intencje. Wykorzystaj to.

Jeśli nie do końca to czujesz i nie wiesz jak miałabyś to wykorzystać, to powiem: zacznij obserwować. Ludzi dookoła, ich reakcje, słowa i gesty. Nie zastanawiaj się długo, co one znaczą. Poczuj to. Pierwsza podpowiedź płynie z twojej intuicji. I jest najwłaściwsza. Potem dopiero włącza się twój umysł i racjonalizuje: „powiedział to, bo stało się tamto..”, „na pewno uważa tak, bo…” Zawsze gdy słyszysz w głowie „jest tak i tak, BO….” to znaczy, że mówi do ciebie umysł. Nie zawsze ma rację. Dopuść do głosu intuicję.

Zacznij korzystać z wrażliwości. Szczególnie jeśli zarządzasz zespołem. Wykorzystaj ją do tego, żeby poznawać ludzi dookoła. Wsłuchiwać się w ich potrzeby. Rozmawiaj z nimi jak najwięcej. Interesuj się ich życiem. Każdy krok, który ty wykonasz w czyimś kierunku z okazaniem wrażliwości zaprocentuje piękną relacją. A z kolei ona zaprocentuje wsparciem i współpracą.

Nie bój się czuć i wyrażać emocji. Nie namawiam cię do rzucania dziurkaczem, kiedy się wściekasz ani wpadania w histeryczny płacz, kiedy czujesz się załamana. Istnieje ryzyko, że ludzie zaczną cię wtedy obchodzić szerokim łukiem. Znajdź swoje bezpieczne sposoby, na rozładowanie emocji. Tłamszenie ich w sobie prowadzi do depresji i innych schorzeń. Co robić? Mów o swoich emocjach. Jeśli twój pracownik cię wkurzy, powiedz mu, że czujesz się zdenerwowana z powodu sytuacji, którą wywołał (nigdy nie mów: „wkurzyłeś mnie”, tylko „ JA czuję się wkurzona”). Będziesz autentyczna. Wzbudzisz zaufanie.

Kobiety z zasady nastawione są na współpracę, nie na rywalizację. Jeśli lubisz rywalizację, to ok. Wszystko z tobą w porządku. Jednak mamy w sobie przede wszystkim dużą otwartość na drugiego człowieka i tym samym możemy skuteczniej realizować nasze zadania, bo szybciej nastawiamy się na szukanie rozwiązań. Zachęcaj do tego innych. To podniesie twój wizerunek sprawczej i skutecznej. 15

STRATEGIA #12:

Bądź liderką jakich potrzebuje światJeśli jesteś menedżerką, albo planujesz nią zostać pracuj nad swoim przywództwem.

Przestrzeń e-booka to za mało miejsca, żeby rozpisać się o leadershipie, który według wszystkich praktyków i teoretyków tej dziedziny jest tematem szerokim i głębokim jak Rów Mariański.

Przez chwilę zmienię ten stereotyp i uproszczę sprawę. Bo leadership jest bardzo prosty.

Wystarczy, że będziesz kochać ludzi. Resztę podpowie ci intuicja, serce, czy jakkolwiek to nazwiesz.

Kochaj ludzi, którzy cię otaczają, pomimo ich przywar, niekompetencji, głupoty i lenistwa.

Nie twierdzę, że powinnaś to wszystko akceptować. Że powinnaś biernie patrzeć, jak popełniają te same, fatalne błędy, zachowują się złośliwie, głupio i lekceważąco. Nie popieraj tego. Mów głośno, co ci przeszkadza, jak się z tym czujesz, jakie masz oczekiwania względem swojego zespołu. Egzekwuj oczekiwania i zadania, które im powierzasz.

Jednak wciąż z miłością podchodź do nich, jako do czujących istot, które potrzebują twojej uwagi i wsparcia. Nie „mamusiuj”, tylko SŁUCHAJ i INSPIRUJ.

Możesz wypracować w sobie wiele przydatnych w zarządzaniu umiejętności. Nauczyć się schematów komunikowania i narzędzi do planowania. Technik perswazji i motywowania. Sama prowadzę szkolenia, które mają wyposażyć uczestników w zdolności zarządzania ludźmi. Obserwuję jak często menedżerowie potrzebują algorytmów na ludzkie zachowania. Jeśli on zrobi to, to ja zrobię tamto. Przykro mi, ale nie ma takich algorytmów.

Wszystko czego potrzebujesz, to pochylić się nad człowiekiem, jak nad człowiekiem. Jako kobieta potrafisz to zrobić wspaniale. Z miłością, choć wciąż stanowczo. Z troską, choć konsekwentnie. Jak z dzieckiem, które potrzebuje czułego, choć zdecydowanego prowadzenia. Jasnych zasad i granic, których fundamentem jest miłość. Inspiracji, żeby rozwijało się i wzbudzało ciekawość do świata.

Życzę ci takiego ducha liderki, gdziekolwiek prowadzisz. 16

Mogłabym mnożyć jeszcze strategie radzenia sobie w korpo, a do każdej z wymienionych strategii mogłabym dodać jeszcze cały szereg innych wskazówek. Powstałaby jednak z tego książka, a nie krótki e-book. Może czas ją napisać?

Przecież jest jeszcze temat odwagi i pewności siebie, który najczęściej przewija się w trakcie moich sesji z klientkami. Temat wiary w swoje możliwości i podejmowania ryzyka. Temat samoakceptacji i akceptacji przez innych. Temat efektywności i dbania o swoją energię. Emocji i słuchania serca. I wiele innych, których eksplorowanie nam, kobietom, pomaga dotrzeć do sedna kobiecości w świecie narzucającym nam mnóstwo ograniczeń. Tych wewnętrznych i zewnętrznych.

Pamiętaj, że jesteś wyjątkowa i doskonała taka, jaka jesteś. Wszystko czego ci trzeba, to odwaga do odkrywania i wyrażania siebie. Do życia w zgodzie z twoim „ja”.

Wszystko, czego Ci potrzeba do spełnienia, masz już w sobie.

Odkrywaj siebie, a spokój i harmonia same przyjdą.

Aga Piotrowska wspiera kobiety, które potrzebują odnaleźć i pokochać (czasem na nowo) swoją ścieżkę zawodową, żeby czuć się spełnione i żyć w zgodzie ze sobą. Pomaga także menedżerkom w odnalezieniu wewnętrznego spokoju i odzyskaniu czasu i energii, by mogły skutecznie i bez poczucia winy łączyć kobiece role w życiu prywatnym i zawodowym. Prowadzi indywidualne konsultacje oraz warsztaty, podczas których sięga po metody pracy ze świadomością, wartościami i kreatywnością. Jest certyfikowanym Soul Coachem wg metody Denise Linn. Maluje i pracuje z ciałem. Pisze bloga i artykuły o kobiecym leadershipie. Ma za sobą kilkanaście lat doświadczeń pracy w korporacjach i w zarządzaniu zespołami.

Wierzy, że kobieca odwaga może zmienić świat.

Zajrzyj na stronę: www.agnieszkapiotrowska.pl Przyłącz się do grupy: Leadership z kobiecą duszą

Ty wybierasz jak żyjesz i pracujesz