- 2 -

Na dzień dobry 3 Dział postowy 3 Czym są gry cywilizacyjne ? 4 GotM 7 Gra w demokrację 7 Z ukosa 8 Poradnik na jedno miasto 9 Zasady w sztuce „Sun Tzu” cz. II 11 FotoreportaŜ z bunkrami 13 Leksykon uzbrojenia 15 Zagadki 15 Kurs modowania 16 Cywilizacja na Linuksie cz.I 20

- 3 -

NA DZIEŃ DOBRY

Oto juŜ drugi numer CIVGAMING. W czasie premiery pierwszego wydania dostaliśmy Wasze pozytywne opinie, które skłaniają redakcję do większego wysiłku. Drugi numer jest o tyle waŜny nie tylko ze względu na nową, cudowną oprawę graficzną autorstwa, kodziego ale równieŜ ma znaczenie w „przetrwaniu” naszej gazety i w dalszej perspektywie rozwój. Mam nadzieję, Ŝe CIVGAMING utrzyma się i będzie się pręŜnie rozwijało.

Co się w między czasie wydarzyło na scenie civ?. Ano duŜo, moŜe za duŜo. Ponownie rozgorzał konflikt między COP-em a KAC-em (czytajcie artykuł jobabra). Najwyraźniej funkcjonowanie obu for przeszkadza jednym i drugim. Pytanie - komu bardziej. W drugim numerze moŜecie przeczytać m. in. artykuł o grach cywilizacyjnych, poradnik jak zwycięŜyć w rozgrywce w civ3 z jednym miastem, artykuł o modowaniu w civ IV, wiadomości GotM. Jak zwykle czekamy na wasze listy, opinie oraz artykuły. śyczę miłej lektury. Redaktor Naczelny CIVGAMING sirsilis

Stopka redakcyjna

UWAGA !!! Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych, zastrzega sobie

prawo do redagowania nadesłanych tekstów, nie

odpowiada za treść zamieszczanych reklam i ogłoszeń. Redakcja zastrzega sobie prawo do

odmówienia publikacji tekstu bez podania przyczyny. Formatem

tekstów wysyłanych powinien być plik: txt, rtf, doc.

Redaktor naczelny

Sirsilis

Redaktorzy Kodzi, Azazell,

Marioramst, Asioasioasio, Jobabr

Grafika Kodzi

Wszystkie prawa autorskie zastrzeŜone! © CIVGAMING 2007

civgaming@civ.org.pl

DZIAŁ POSTOWY Redaktor Naczelny oraz członkowie redakcji dziękują za liczne pochwały… te krótsze i dłuŜsze.

Zapewniam, Ŝe pozytywnie wpływają na nasze samopoczucie i stymulują do kolejnych wysiłków ;) Najbardziej doceniony został artykuł o miodach pitnych i Sun Tzu. Oto wasze wypowiedzi: Jobabr - myślę, ze to bardzo dobra inicjatywa, Ŝyczę powodzenia i wytrwałości. Ramzes – extra za artykuły o Sun Tzu i miodzie. Saviok - Gratulacje dla autorów... Sc0rp - super artykuł o sztuce wojny bardzo mi się podobał. Vashpan - Ekstra pomysł. Mniejszy - Dzięki za gazetkę, naprawdę duŜo wnosi i uporządkowuje ten chaos informacyjny, jaki panuje na forum. Pozwala połoŜyć nacisk na najwaŜniejsze rzeczy. Powodzenia i weny twórczej Ŝyczę. Damroka - RównieŜ gratuluję pomysłu i wykonania oraz Ŝyczę (równieŜ sobie) udanych następnych numerów. Najbardziej podobał mi się artykuł o zasadach w sztuce wojny Sun Tzu. W prostych słowach spisane zasady na osiągniecie sukcesu nie tylko podczas wojny. Podobał mi się równieŜ artykuł o miodach pitnych. Akurat sam jestem ich wielbicielem. Nawet nie wiedziałem, Ŝe w Nidzicy jest do kupienia w przyzakładowym sklepie dobry miód. Czasami przejeŜdŜam przez tą miejscowość, więc informacja mi się przyda. Veest - A to Ci dopiero niespodzianka, trzymaliście to w ścisłej tajemnicy. Gratuluje pomysłu, a następnie wytrwałości w doprowadzeniu do szczęśliwego końca. Mam nadzieje, Ŝe nie zabraknie jej i pojawią się kolejne numery, na które juŜ czekam. Świetna inicjatywa!

3

- 4 -

CZYM SĄ GRY CYWILIZACYJNE PowyŜszy artykuł skierowany jest głównie do osób, które jeszcze nigdy nie grały w gry cywilizacyjne, lub grały w nie bardzo mało. Aby uzmysłowić sobie czy komuś czy są gry cywilizacyjne trzeba poznać definicję, choćby prostą, "cywilizacji" czy "kultury".

Wstęp Najprostsza definicja "cywilizacji”

według słownika wyrazów obcych brzmi następująco: jest to poziom rozwoju osiągnięty przez społeczeństwo w danej epoce historycznej. A definicji jest tyle ile jest uczonych. Przyjmijmy, Ŝe podana powyŜej definicja jest wystarczająca. Drugim pojęciem mający nierozerwalne związek z "cywilizacją" jest „kultura”. W znaczeniu najszerszym „kultura” jest to wszystko, co w zachowaniu się i wyposaŜeniu członków społeczeństw ludzkich stanowi rezultat zbiorowej działalności (teŜ według słownika wyrazów obcych). Odniesie znaczeń obu terminów dla mnie jest takie, Ŝe kaŜda cywilizacja jest kulturą, ale nie kaŜda kultura jest cywilizacją – czyli, Ŝe najpierw powstała na pewnym obszarze „kultura”, która mogła, aczkolwiek nie musiała rozwinąć się w coś większego czyli w „cywilizację”. Tyle definicji. Nie jest, bowiem moim zadaniem rozwaŜać, które definicje są prawidłowe, a które nie – po prostu nie jestem ekspertem w tych sprawach, a te, wyŜej wymienione przyjąłem za pewnik.

Charakterystyka gier cywilizacyjnych Gry cywilizacyjne zalicza się do gier strategicznych, gdzie bardzo waŜną rolę odgrywa planowanie, zarządzanie czymś np. armią. Inną cechą jest turowość gry tj. podział czasu rozgrywki na tury. Jest to cecha klasyczna. Dopiero później stworzono RTS, czyli Real Time Strategy - strategia czasu rzeczywistego. W tej opcji waŜne jest nie tylko planowanie, ale i szybkość działań (nacisk na szybkość działań jest większy niŜ w turówkach, brak dyplomacji). Zatem grę cywilizacyjną moŜna zaliczyć do strategicznej gry turowej jak i do strategii czasu rzeczywistego. Do strategii turowych naleŜą m.in.: • Alpha Centauri • Call to power cz. I, II; • seria Civilization • Fallout Tactics • seria Galactic Civilizations

Budowanie cywilizacji Gry cywilizacyjne polegają na

rozwijaniu własnej cywilizacji. Czy to będzie Age of Empires czy Civilization mamy do dyspozycji określone cywilizacje (najczęściej historyczne cywilizacje). Stajemy się opiekunem wybranej przez siebie cywilizacji. Począwszy od epoki kamiennej staramy się rozwijać potęgę cywilizacji zasiedlając nowe terytoria, budując nowe osady/miasta, zdobywając potrzebne do rozwoju surowce, czy wreszcie zdobywanie i poznawanie nowych technologii (wiedza, nauka), konkurując jednocześnie z innymi cywilizacjami. W miarę upływu czasu, poznawania nowych technologii, zajmowania obszarów dostajemy nowe opcje w grze: budowanie infrastruktury w mieście, poza miastem (budynki, kopalnie, irygacje, drogi), prowadzenie handlu, prowadzenie dyplomacji. W grach cywilizacyjnych waŜny jest aspekt historii. Nie ma wiernego jej odwzorowania, a kaŜdym momencie gry moŜemy pójść inną drogą historii, swoją drogą. Mimo tej „oryginalnej” historii w tego typu grach popularne są bardzo róŜnego rodzaju scenariusze, mody oparte na prawdziwej historii, ale mające tą przewagę, Ŝe moŜemy ją zmienić.

Wojna NajwaŜniejszym celem gry

cywilizacyjnej jest podbój (wyeliminowanie konkurentów). Inne typy zwycięstw są marginalne. Podboju dokonujemy za pomocą jednostek militarnych dostępnych dzięki odpowiedniej technologii czy teŜ dzięki specjalnemu budynkowi. Jednostki dzielimy na jednostki lądowe, morskie i powietrzne. Jednostki te mają tzw. punkty ataku, obrony, ruchu. KaŜdy rodzaj jednostki ma swoje indywidualne punkty ataku, obrony i ruchu. Jedna jednostka moŜe mieć więcej punktów obrony, druga moŜe mieć więcej punktów ataku, w ostateczności moŜe mieć tyle samo punktów obrony i ataku.

Te współczynniki decydują o wygranej lub przegranej.

4

- 5 -

Po wybudowaniu wojska moŜemy atakować przeciwnika, niszczyć mu infrastrukturę, zdobywać, palić osady. Posiadanie armii wiąŜe się z duŜymi kosztami, jednak nie obejdziemy się bez niej.

Budynki W zaleŜności od rozwoju

technologicznego naszej cywilizacji moŜemy budować w mieście budynki, które pełnią indywidualne funkcje. Zazwyczaj budynki dzielimy na cywilne i militarne z przewagą tych pierwszych. Budynki typu cywilnego pełnią róŜne role m. in. uśmierzania niezadowolenia, zbieranie potrzebnych pieniędzy, zwiększanie produkcji w mieście czy wreszcie produkcja jednostek o charakterze cywilnym. Rola budynków wojskowych opiera się głównie na uzyskaniu moŜliwości modernizowania jednostek militarnych oraz produkcji wyszkolonych jednostek.

W grach cywilizacyjnych wyróŜniamy prócz zwykłych budynków tzw. Cuda świata. Najczęściej jest tak, Ŝe dany Cud świata moŜe być zbudowany tylko przez jedną cywilizację i wyłącznie w jednym mieście. Budowa cudu jest kosztowa i moŜe ograniczyć rozwój danej cywilizacji. Jednak budowa Cudu świata o określonych działaniach jest korzystna, poniewaŜ pozwala nam przyspieszyć rozwój naszej cywilizacji.

Dyplomacja WaŜną rolą w grach cywilizacyjnych

odgrywa dyplomacja, która zaczyna działać w momencie napotkania jednostek innych cywilizacji. Najczęściej mamy duŜy wybór w tworzeniu tzw. „polityki międzynarodowej”. MoŜemy zawierać sojusze przeciwko innym, sojusze obronne, wypowiadać wojny, wymieniać się technologiami, mapami, zawierać układy handlowe czy pokojowe. MoŜemy teŜ tworzyć specjalne jednostki dyplomatów (szpiegów), dzięki, którym moŜemy przeprowadzać akcje m. in.: zakładanie ambasad w danej cywilizacji, kradzieŜ technologii, akcje sabotaŜowe. Dyplomacja w zasadzie wymaga duŜych nakładów pienięŜnych.

Gospodarka i handel Gospodarkę i handel tworzymy za

pomocą odpowiednich budynków,

jednostek. I tak za pomocą robotników budujemy budynki, drogi, przekształcamy teren wokół miasta czy osady. Jeśli posiadamy w nadmiarze jakieś surowce, których inna cywilizacja nie ma to moŜemy wymieniać się za inne surowce, których my nie mamy lub sprzedawać lub kupować za pieniądze.

Technologie W rozwoju kaŜdej cywilizacji wielką

rolę odgrywają technologie. Dana technologia jest powiązana z innymi technologiami, tzn., aby odkryć daną technologię potrzeba najpierw odkryć inną. MoŜe być tak, Ŝe dana cywilizacja startuje z określonymi technologiami. Najczęściej kolejna technologia jest droŜsza tj. trudniejsza do odkrycia, Za pomocą odpowiednich budynków lub cudów moŜemy uzyskać dostęp do wybranych technologii lub zmniejszyć czas odkrywania danej technologii. Zazwyczaj moŜemy wybrać, jaką technologię będziemy wynajdywać.

Gry cywilizacyjne według graczy Przedstawię tu opinie kilku graczy

sceny civ czym są gry cywilizacyjne (w ich wypowiedziach chodziło przede wszystkim o serię gier Civilization, jako, Ŝe ta seria jest pierwowzorem dla wielu gier powstałych w późniejszym okresie). Vashpan - Civilization - Turowa gra strategiczna będąca swego rodzaju symulatorem świata, opowiadająca o powstaniu, rozwoju i oddziaływaniach między cywilizacjami, przedstawiająca to zjawisko w sposób prosty, a przede wszystkim niesamowicie grywalny. Mimo swoich uchybień nikt nie stworzył lepszego symulatora świata.

•◊• marorz - Cywilizacja dla mnie była lekcją jak tworzyć silne i sprawne państwo. Pomogła mi zrozumieć jak waŜna jest produkcja oraz zapewnienie Ŝywności, co w uproszczonej wersji jest dokładną wizualizacją Ŝycia i całego świata. Seria gier Cywilizacja nie tylko mnie pośrednio wykształciła, ale i przekonała, Ŝe o całości, nawet swojego Ŝycia, jesteśmy w stanie zdecydować sami. Wystarczy jedynie wiedza i doświadczenie by lepiej wykorzystać to co mamy w zasięgu.

5

- 6 -

Marioramst - Klasyka gier strategiczno - turowych mająca liczne klony i od której inne tytuły zapoŜyczały pomysły całymi garściami oraz przejmowały juŜ ukształtowanych graczy. W rozgrywce wcielasz się w „Pana i Władcę” rozwijającego się imperium - od jednego osadnika po potęŜne mocarstwo. Przy okazji rywalizujesz na licznych płaszczyznach, jakie występują w rzeczywistym świecie z graczami komputerowymi lub ludźmi. A czym ta gra jest dla mnie? Zrazem wszystkim i niczym... trudno to opisać. Liczne wypowiedzi na forum civ.org.pl mogą świadczyć o tym, czym ona jest i była dla mojej osoby. Gdy mam zły dzień wchodzę i gram. Nie uwaŜam się za gracza czysto Multi ani Single...

•◊• LoD - W grze cywilizacyjnej stajemy się praktycznie nieśmiertelnym “metaprzywódcą” (czyli bytem kontrolującym wszystkich przywódców/decydentów przez cały czas gry) grupy inteligentnych stworzeń. Rozgrywka toczy się na mapie (najczęściej, ale niekoniecznie jakiejś planety), co, do której generalnej topologii i innych parametrów gracz albo posiada szczątkowe informacje, albo nie posiada ich wcale. Jednym z kluczowych elementów gry jest właśnie uzyskiwanie informacji o zawartości mapy. Konieczną jest moŜliwość funkcjonowania na mapie więcej niŜ jednego gracza. Gracz moŜe zarówno zakładać siedliska, jak i zmieniać parametry środowiska odzwierciedlone na mapie – oczywiście po poniesieniu pewnych kosztów, jawnych lub ukrytych. Gracz posiada moŜliwość kontrolowania róŜnych oddziałów oraz flot, niekoniecznie wojskowych. Dla kaŜdego z następujących sposobów działania powinien istnieć przynajmniej jeden rodzaj oddziału: zmiana własnej lokalizacji, obrona, atak, oraz zdobywanie siedlisk znajdujących się pod kontrolą innych graczy. Gracz sprawuje równieŜ władzę nad rozwojem własnych siedlisk. Dotyczy to w szczególności budowy infrastruktury, produkcji/treningu jednostek, oraz (przynajmniej pośrednio) handlu. Gracz ma takŜe moŜliwość bezpośredniego kierunkowania rozwoju socjalnego i/lub technologicznego budowanego społeczeństwa.

Gra cywilizacyjna musi oferować równieŜ moŜliwość nawiązywania stosunków dyplomatycznych miedzy jej uczestnikami, przynajmniej w zakresie deklaracji wojny i podpisywania traktatów pokojowych. Wreszcie, musi istnieć przynajmniej jeden sposób zwycięstwa, który moŜna przynajmniej teoretycznie osiągnąć bez Ŝadnych agresywnych działań wojennych, oczywiście w sposób nie trywialny (czyli w rozgrywce z przeciwnikami). Komentarz do definicji: powyŜszy tekst moŜe wydawać się trochę udziwnionym. NaleŜy jednak pamiętać, ze gry cywilizacyjne, to nie tylko oryginalna seria, ale teŜ, np. Colonization czy seria Master of Orion. Dlatego teŜ specjalnie nie dodałem pewnych kryteriów, Ŝe wspomnę tu o turach – istnieją gry cywilizacyjne - RTSy (chociaŜby Destiny), a takŜe popularna w trybie multi “symultana”. Jednak podejrzewam, Ŝe jako najbardziej kontrowersyjny zostanie odebrany ostatni akapit. Oczywiście, nie neguje tego, Ŝe duŜo (większość?) rozgrywek w grach cywilizacyjnych kończy się totalnym podbojem. Jednak uwaŜam, Ŝe ta drobna róŜnica między “trzeba”, a “moŜna” stanowi jedną z kluczowych róŜnic między grami cywilizacyjnymi a rozbudowanymi grami wojennymi. Na koniec

Dla jednych gry cywilizacyjne są symulatorem świata (panowie z Firaxis uwaŜają serie Civilization za symulator cywilizacji), dla innych to jest bycie nieśmiertelnym w grze, bycie „Panem i Władcą” nierzeczywistego świata. Grając w gry cywilizacyjne prócz dobrej zabawy poznajemy jednocześnie staroŜytne, wielkie cywilizacje, oraz ich osiągnięcia. Uczymy się geografii, prowadzenia polityki wewnętrznej i zagranicznej (w tym przekupywania), doceniamy znaczenie wynalazków i silnej gospodarki. Wreszcie na ekranie komputera widzimy natychmiastowo efekty naszych działań – zarówno dobrych jak i złych posunięć. Wartość edukacyjna gier cywilizacyjnych jest ogromna. MoŜe warto byłoby je wprowadzić do szkół jako dodatek do nauczania, gdy pozwalają one wykorzystać zdobytą na lekcjach wiedzę w praktyce. Takim przykładem mógłby być program Civilization 3 Student Packet Kurta Squir’a z Massachusetts Institute of Technology w 2002 i 2003 roku, gdzie studenci zapisywali na specjalnych formularzach informacje o rozgrywanych grach: data i rozpoczęcia i zakończenia gry, informacje o warunkach startowych, jakie cuda zostały wybudowane, ile wojen prowadzono i wiele innych danych.

Gry cywilizacyjne bawią, uczą, czasami zaskakują. NaleŜy pamiętać, aby jak z kaŜdą grą nie przesadzać i czasami wyjść na spacer. sirsilis

6

- 7 - Ze względu na uatrakcyjnienie rozgrywek w GotM wprowadzone zostaną pewne zmiany w rozgrywaniu rozgrywek. W lutowej grze miesiąca zostały wprowadzone tzw. dodatkowe cele, które spowodowały, iŜ rozgrywki w GotM stały się bardziej interesujące i przyczyniają się do większego zaangaŜowania

gracza. Dodatkowych celów moŜe być kilka w jednej rozgrywce, i kaŜdy jest punktowany inaczej w zaleŜności od jego trudności. Za ich osiągnięcie gracz otrzymuje dodatkowe punkty: od 1,0 do 5,0 pkt (w zaleŜności od trudności celu). Osiągnięcie dodatkowych celów nie jest wymagane do zaliczenia rozgrywki, słuŜą one jedynie podwyŜszeniu punktacji. /Przykład:/ Pewien gracz otrzymał za wynik w grze 15,7 punktu a wykonał dodatkowy cel (za którego otrzymuje się z +2pkt) to jego końcowy wynik po danej rozgrywce wynosi 17,7 pkt.

Uznanie dodatkowych celów za zaliczone zaleŜy tylko i wyłącznie od wysiłków danego gracza. Innymi słowy: punktacja za dodatkowe cele nie jest uzaleŜniona od wyników innych graczy. Od kwietniowego GotM`a zajdą pewne zmiany w rozgrywaniu gier miesiąca. Zostanie wprowadzony limit S/L (czytaj. Save/Load). Przed kaŜdą rozgrywką będzie podana ilość S/L czyli tyle ile razy moŜna załadować grę. w zaleŜności od wielkości i długości GotM’a - ilość S/L będzie zróŜnicowana.. Za przekroczenie limitu S/L - będziemy karać punktami karnymi./ /Za kaŜdy przekroczony S/L odbieramy 1,0 punktów od końcowego wyniku /Przykład:/ Limit S/L wynosi na rozgrywkę 10 S/L a ktoś zrobi 15 to odejmie się mu od końcowego wyniku " - 5,0 pkt ". Limit S/L spowoduje, iŜ rozgrywki będą teraz wyrównane oraz takŜe uatrakcyjni rozgrywki w GotM. Wszelkie podziękowania naleŜą się dla gracza Mareck, który wpadł na wspaniały pomysł wprowadzenia tej zasady. Link do rozgrywek - http://www.civ.org.pl/civ4/gotm/index.php?lang=Pol Azazell

Na początku marca na forum COP ruszyła nowa rozgrywka w Civ IV pod nazwą Gra w Demokrację (GwD). Inspiracją GwD była podobna zabawa, która toczy się na forum civfanatics. Po długich dyskusjach i przeanalizowaniu uŜyteczności zasad "gry matki" w naszych realiach, gra została rozpoczęta z nowo spisanymi zasadami. Są one nieustannie udoskonalane, a kaŜdy z grających ma prawo przedłoŜenia pod głosowanie zmian dotyczących reguł rozgrywki. Wystarczy przekonać większość uczestników i nasza propozycja moŜe ze słowa stać się ciałem

Jak zostać demokratą? Zapisy do GwD są stale otwarte. W kaŜdej chwili mogą do nas dołączyć nowi gracze. Co więcej - nic nie stoi na przeszkodzie, aby zajęli oni w grze eksponowane stanowiska. Wystarczy zapisać się w wątku Rejestr Graczy http://forums.civ.org.pl/viewtopic.php?TopicID=5808 i moŜna rzucić się w wir dyskusji, przekonywania oponentów, zjednywania współforumowiczów, podkopywania autorytetów i intryg dworskich.

Zapisałem się i co dalej? Warto pobrać zapis gry i zorientować się w jakiej sytuacji znajduje się nasz naród. Nawet jeŜeli nie posiadamy Cywilizacji IV (z dodatkiem Warlords i łatką 2.0, to teoretycznie

wciąŜ moŜemy uczestniczyć w grze, ale musimy się liczyć z faktem, iŜ nasze zdanie moŜe być uwaŜane za niemiarodajne. O naszej znajomości gry będą świadczyć jedynie wypowiadane przez nas sądy. W odpowiednim wątku publikowane są zrzuty ekranu, które pokazują nam obecną sytuację w naszym imperium. W razie niejasności moŜemy zadać pytanie odpowiedzialnej osobie, Np. Doradcy ds. Wojny, Doradcy ds. Nauki.

Dzień powszedni demokratów. W obecnej chwili w Grze w Demokrację panuje.... monarchia absolutna. Miłościwie nam panujący Marioramst podejmuje decyzje samodzielnie, ale jedynie na podstawie raportów przekazywanych mu przez wybranych doradców. Nie posiada on dostępu do zapisu gry i nie moŜe się przekonać, czy raporty, które mu przedstawiają doradcy są prawdziwe. W GwD wszystko zaleŜy od pomysłowości gracza i jego daru przekonywania, a jako Ŝe ile uczestników, tyle pomysłów na wygraną, trzeba się nieźle wygimnastykować, aby nasz pomysł zdobył odpowiednie poparcie, a co za tym idzie został zrealizowany. JeŜeli okaŜe się, Ŝe nie ma chętnych do głosowania na nasze szczytne idee, zawsze pozostaje liczyć na dzień audiencji u króla i bezpośrednie przekonanie monarchy: pochlebstwem, kłamstwem, groźbą i prośbą - wszystkie chwyty dozwolone. JeŜeli i to nie pomoŜe, zawsze moŜna wszcząć rewolucję i obalić monarchę. MoŜliwości są nieograniczone. Zapraszamy do wspólnej zabawy. Jobabr

7

- 8 -

Z ukosa

WOJNA NA GÓRZE, czyli o sporze COP – KAC słów kilka.

Większość uczestników i

obserwatorów polskiej sceny Cywilizacji miała ostatnio okazję zaobserwować kolejny akt dramatu, który podzielił krajowych fanów tej gry na dwa obozy. Prawdopodobnie są teŜ tacy, dla których zdarzenia te są niezrozumiałe: czy to dlatego, Ŝe nie śledzą na bieŜąco for poświęconych owocowi cięŜkiej pracy Sida Meiera, albo teŜ robią to od niedawna. A spór ten ma juŜ dość długą historię i w pewnym momencie wydawało się, Ŝe został zaŜegnany… W niniejszym artykule postaram się naświetlić kulisy tego sporu. Wszystko zaczęło się od… wydania Cywilizacji IV. Nowa odsłona serii sprawiła, iŜ na forum COP moŜna było odnotować bardzo duŜą aktywność nowych graczy, jak i proces przechodzenia części graczy Civ III, do nowej Civ IV. Rosnąca liczba zainteresowanych rozgrywkami wieloosobowymi wymusiła konieczność ich uporządkowania. Została wyznaczona osoba odpowiedzialna za dział gier wieloosobowych, która wzięła na siebie trud sporządzenia regulaminu i nadzorowania przebiegu gier. I tutaj w pewnym momencie pojawił się problem. Gracze zaproponowali zmiany w regulaminie, które w ich ocenie miały usprawnić rozgrywki. Organizator potraktował krytyczne uwagi graczy, jako wotum nieufności i po zaognieniu dyskusji, która przerodziła się nieomal w karczemną awanturą zgłosił swoją rezygnację. Prawdziwie nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności administrator COP-a był w tym czasie nieobecny na forum i nie mógł interweniować u zarzewia konfliktu z tego prozaicznego powodu…

Kiedy nieświadom niczego powrócił po kilku dniach, mleko juŜ zostało rozlane. Część graczy, która zainicjowała dyskusję odeszła z COP-a i załoŜyła własne forum.

Tak narodził się KAC. Wszystko to działo się prawie półtora roku temu. Próby pogodzenia zwaśnionych stron i połączenia obu for w jedno wspólne spełzły na niczym. Od tego czasu dział gier wieloosobowych na COP-ie obumarł

natomiast forum KAC adresowane do zwolenników wspólnej gry powoli ewoluowało i powiększało swoje szeregi.

COP opublikował nieoficjalne tłumaczenie gry i pozwolił wszystkim chętnym na grę Polską, albo w okresie II Wojny Światowej (w jednym z najbardziej kompleksowych modów dla Civ IV – WW2). Od niedawna moŜliwe są teŜ na COP-ie rozgrywki GOTM oraz w Grze w Demokrację i wydawana jest gazeta CIVGAMING. KAC utworzył automatyczny ranking oraz zorganizował zawody z nagrodami ufundowanymi przez polskiego wydawcę gry. DuŜą tutaj część zasług oddać trzeba nowemu administratorowi KAC-a. Jako Ŝe nie był on uczestnikiem pierwszego aktu konfliktu, to zdaje się nawet o nim nie wiedział, a jeŜeli wiedział, to interesował go on tyle co zeszłoroczny śnieg.

Dlatego teŜ zainicjował ocieplenie stosunków między dość chłodno do siebie nastawionymi forami. Wydawało się, Ŝe zmierza ku lepszemu, a tutaj znów zawrzało… Prowokacyjne wyzwanie na pojedynek w grach wieloosobowych przez jednego z członków KAC-a, spotkała się z przesadną reakcją administratora COP-a i tymczasowym przeniesieniem wątku w miejsce niedostępne dla ogółu forumowiczów. Rozpętała się prawdziwa burza, w której idea odpręŜenia rozpłynęła się, jak miasto barbów, pod atakiem dwunastu toporników. Co prawda konflikt jakoś załagodzono, a wątek zamknięto, ale zdaje się, Ŝe niesnasek pomiędzy forami tak łatwo się nie pozbędziemy. Czego moŜna się spodziewać w przyszłości ? Wydaje się, Ŝe w tej chwili oba fora konkurują między sobą o nowych członków, chociaŜ nie bezpośrednio, gdyŜ róŜnią się nieco profilem. Rywalizacja powinna wpłynąć na poprawę jakości z korzyścią dla uŜytkowników. śyczę sobie i wszystkim, aby rywalizacja ta przebiegała w duchu fair-play. Czy tak się stanie? Jak będzie wyglądać polska scena cywilizacyjna za kilka lat ? Przekonamy się o tym wszyscy na własnej skórze.

jobabr

8

- 9 -

Poradnik jest przeznaczony dla graczy posiadających trzecią

część tej wspaniałej gry wraz z dodatkiem Podbój (Conquest). Zaś ogólne zasady

moŜna stosować w innych grach tej serii jak i w tytułach nie mających z nią nic wspólnego.

Podczas gry na jedno miasto musimy uświadomić sobie klika rzeczy.

1.Dlaczego gra na jedno miasto… Powodów jest wiele przytoczę kilka najwaŜniejszych: szybkość gry, spojrzenie na cywilizacje z innej strony i spróbowanie czegoś nowego, nie biegamy ekranem po całej mapie, odczuwamy wojnę i jej skutki bardzo boleśnie, dyplomacja staje się waŜnym elementem rozgrywki?

2.Opisany sposób nie nadaje się do bicia rekordów z powodu specyficznego naliczania punktów przez algorytmy. Jednak zawsze moŜemy zaskoczyć kolegę, Ŝe rozpoczęliśmy grę z jedną osadą na starcie, którą rozwinęliśmy do metropolii. Uzyskany wynik moŜe osiągnąć nawet powyŜej 2000 punktów. 3.Wybór nacji zaleŜy od naszych sympatii lub kalkulacji. Preferencje w upodobaniu mają charakter indywidualny i nie podlegają dyskusji. Jeśli weźmiemy pod uwagę kalkulacje to pierwsze, co się nam rzuca w oczy to posiadanie tylko jednego miasta…

Kolejną rzeczą jest wybór parametrów, z jakimi będziemy grać czy będzie to jednolity kontynent, czy będą barbarzyńcy, wielkość mapy, klimat, poziom trudności itp. 4.Ze względu na moŜliwość posiadania tylko jednego miasta w całej historii naszego państwa, naturalnie pragniemy mieć wpływ i dostęp do wszystkich kratek na mapie, jak podczas standardowej rozgrywki. Nasuwa to potrzebę załoŜenia stolicy na wybrzeŜu. Wioska postawiona w pośrodku lądu uniemoŜliwi nam w przyszłości budowę łódek, czyli desantów. Podobne problemy napotkamy chcąc załoŜyć kolonie poza wyspą czy kontynentem startowym, aŜ do czasów spadochroniarzy. 5.Miejsce startowe powinno być urozmaicone pod względem powierzchni, posiadać nieliczne kratki wodne. Najlepszy teren to taki w obrębie, którego znajdują się mocne pola produkcyjne, czyli wzgórza i góry. RóŜnorodność terenu sprawia ze będziemy mogli balansować pomiędzy duŜą produkcją a duŜym wzrostem Ŝywności. Warto takŜe spojrzeć czy w obrębie miasta jest luksus lub bonus jak krówka czy snopek. Jedną z waŜniejszych rzeczy jest dostęp do wody pitnej graniczącej z miastem. W przypadku jeziora nie będziemy zmuszeni wynajdywać konstrukcji i budować akweduktu, aby wioskę przekształcić w aglomerację miejską. Rzeka dodatkowo oferuje złoto. Jeśli nasze przyszłe miasto spełnia powyŜsze warunki moŜemy śmiało rozpocząć grę.

9

- 10 -

6.Problem z ekonomią - nasza stolica i zarazem jedyne miasto teoretycznie powinno przegrać w konkurencji z mocarstwami… Jednak wbrew temu pierwszemu wraŜeniu bywa tak, Ŝe często im dorównuje.

Tajemnicą są tu pieniąŜki z turystki, które wpływać będą do naszego skarbca z wybudowanych cudów. Darmowe monety dostajemy juŜ po 1000 latach od ukończenia budowy – na początku jest jej nie duŜo, ale z czasem będzie jej coraz więcej aŜ do 14 na turę. Ma to znaczenie w drugiej połowie gry gdzie nauki stają się juŜ bardzo drogie i bez opisanego powyŜej wsparcia pozostalibyśmy wkrótce daleko w tyle za graczami komputerowymi. Dodatkowym plusem naszego państwa jest brak korupcji. 7.MoŜemy być władcą dobrym lub złym… najczęstszą pomyłką w rozumowaniu jest wyobraŜenie, Ŝe zły charakter zawsze odmawia i łamie sojusze a dobry nigdy. Tak nie jest – przedstawię to na ogólnym przykładzie: „Dobry” władca pomaga innym, a przy okazji staje się „silniejszy”. Natomiast „Zły” władca nie zawsze odmawia pomocnej dłoni, często zdarza się, Ŝe wspiera innych dla „własnych celów”, jakimi są wpływy, złoto, porachunki. Najdokładniej widać taką zaleŜność w grach RPG. Zapraszam do czytania kolejnych numerów, w których rozszerzone zostaną wiadomości wstępne oraz podane informacje nieuwzględnione w niniejszym artykule.

Poradnik by Marioramst One City Civ3 Conq

- 11 -

ZASADY w „SZTUCE WOJNY” SUN TZU a CIV (cz.2)

Przedstawiam Wam drugą część zasad zawartych w „Sztuce Wojny”

Sun Tzu w odniesieniu do civ. Jeśli ktoś Was ma jakieś uwagi, sugestie lub się, nie zgadza się z moim komentarzem to czekam na mail. PROWADZENIE WOJNY 1.Sun Tzu powiedział: w operacjach wojennych gdzie w polu jest 1000 szybkich rydwanów, tyle samo cięŜkich rydwanów, 100 000 Ŝołnierzy opancerzonych, a zapasy są transportowane na odległość 1000 li, to wydatek w kraju i na froncie zawierający się w rozrywce dla gości, artykuły takie jak klej, farby, utrzymanie rydwanów i zbroi wynosi 1000 sztuk złota dzienne. Dzięki podobnej sumie moŜna wystawić 100 000 ludzi. 2.Gdy włączasz się we właściwe walki, jeśli zwycięstwo nadchodzi powoli, wówczas broń Ŝołnierzy stępieje i ich zapał zostanie ostudzony. Jeśli oblegasz miasto, to wyczerpiesz swoje siły. 3.Jeśli kampania przedłuŜa się, zasoby państwa nie podołają temu obciąŜeniu. 4.Wreszcie, gdy twoja broń stępieje, zapał opadnie, twoje siły się wyczerpią i twój skarb się zuŜyje, inni wodzowie skorzystają z twego osłabienia. Wówczas Ŝaden dowódca, jakkolwiek dobry, nie podoła nieuchronnym konsekwencjom tej sytuacji. 5.ChociaŜ słyszeliśmy o głupim pośpiechu na wojnie, to nigdy nie słyszano o tym, aby rządca kraju angaŜującego swe siły w długie kampanie został uznany za mądrego. 6.śaden kraj nie skorzystał z przedłuŜającej się wojny. 7.Tylko ten, który zna tragiczne skutki wojny, jest równieŜ w stanie głęboko pojąć, w jaki sposób prowadzić ją zyskownie. 8.Sprawny dowódca nie podnosi drugiego zaciągu, a jego powozy nie przeprowadzają załadunku więcej niŜ dwa razy. 9.Sprowadź materiały wojenne z kraju, ale równieŜ Ŝeruj na wrogu. W ten sposób armia będzie miała wystarczającą ilość Ŝywności. 10.Ubóstwo skarbu państwa powoduje konieczność utrzymania wojska za pomocą środków generowanych daleko od teatru operacji. Zaopatrzenia armii na wielką odległość powoduje zuboŜenie ludności. 11. Jednak z drugiej strony, bliskość wojska powoduje wzrost cen; i wysokie ceny powodują zanik bogactwa ludu. 12.Gdy ich bogactwo zniknie, chłopstwo będzie dotknięte cięŜkimi obciąŜeniami. 13/14 Kiedy siła i dobrobyt zostaną uszczuplone, mieszkańcy stracą trzy z dziesięciu części swoich dochodów. Wydatki władcy dla zniszczone rydwany, zmęczone konie, zbroje i hełmy, łuki i strzały, włócznie i tarcze, ochronne płaszcze, woły i cięŜkie wozy wyniosą cztery z dziesiątych wszystkich zasobów. 15.Stąd rozsądny dowódca stara się zaopatrywać swą armię na terenie wroga. Jedna fura Ŝywności wroga odpowiada dwudziestu z własnych zapasów, i podobnie jeden dàn ich paszy odpowiada dwudziestu dànów naszych zapasów. 16.Aby zabijać wrogów, nasi ludzie muszą czuć gniew; musi być takŜe korzyść w pobiciu przeciwnika, zatem konieczne jest wprowadzenie nagród. 17.Dlatego, kiedy w walce zostaną zdobyte dziesięć lub więcej rydwanów, naleŜy wynagrodzić tych, którzy zdobyli pierwszy. Zamień bojowe flagi i proporce wroga na własne, zmień woźniców na własnych i uŜyj zdobycznych rydwanów we własnych siłach. Traktuj dobrze jeńców wojennych, dbaj o nich. 18.To jest nazwane wykorzystaniem pobitego wroga do wzmocnienia własnych sił. 19.Niech Twoim celem wojny będzie zwycięstwo, a nie przedłuŜające się kampanie. 20.Dowódca armii jest panem losu ludzi - od niego zaleŜy czy naród zazna pokoju lub zagroŜenia.

11

- 12 -

KOMENTARZ

Tak jak w rzeczywistym świecie tak i w świecie civ przedłuŜająca wojna przynosi więcej strat niŜ zysków. Przy równorzędnym przeciwniku (tryb MP) na dłuŜszą metę nie da się bawić w tylko w samą produkcję wojska. Trzeba myśleć o rozwój starych miast, zakładanie nowych miast po to tylko, aby utrzymać ogromną armię. Najlepszym rozwiązaniem byłoby błyskawiczna wojna (blitzkrieg), dzięki której uzyskuje się efekt (zniszczenie lub osłabienie gracza, co w konsekwencji daje nam kapitulację) z minimalnymi kosztami. DłuŜsza wojna ma same minusy np.: powoduje zwiększenie wydatków militarnych, im dalej przesuwamy jednostki na mapie tym bardziej wydłuŜają się nasze linie zaopatrzeniowe, chyba, Ŝe mamy linie kolejowe, dzięki, którym momentalnie moŜemy przenosić jednostki (linie kolejowe w civ 2, 3 są po prostu niewypałem), straty jednostek musimy ciągle uzupełniać, więc moŜemy zapomnieć o innej produkcji niŜ produkcji militarnej.

W punkcie drugim Sun Tzu ostrzega nas przed atakowanie miast (moŜe gdyby znał broń nuklearną to moŜe miał inny pogląd). W grze (MP) najczęściej zawodniczy kończą przed wynalezieniem atomówki, która zazwyczaj kończy grę dla tego, kto jej nie posiada. Atakowanie ufortyfikowanych miast najeŜonych jednostkami obronnymi i ofensywnymi mogą (aczkolwiek nie muszą, bo w grze MP waŜne jest umiejętności danego gracza) sprawić olbrzymie problemy. Przykładowo w civ3 mamy co kratkę miasta z ogromną ilością wojsk, do tego dochodzą bonusy obronne miasta, terenu i to daje nam obraz jak cięŜko będzie atakować oraz zdobyć takie miasta. MoŜna spróbować desantów na miasta nadmorskie. Jednak atak z morza odpada, jeśli nie mamy jednostek desantowych, a wybrzeŜe mamy zablokowane powiedzmy robotnikami. W trybie SP/PBEM moŜna randomizować, jednak w grze online jest to juŜ nie moŜliwe. Inny wybitny strateg Sun Pin swych Metodach wojskowych wyróŜnia dwa typy miast: miasta męskie i Ŝeńskie. Miasta męskie są to miejsca otoczone rzekami, pagórkami, górami (w samym mieście jak i przy nim). Miasta Ŝeńskie są połoŜona zazwyczaj na płaskim terenie. Sun Pin w odróŜnieniu od Sun Tzu dopuszcza atakowanie miast (miast Ŝeńskich). W grze równieŜ moŜna zaobserwować taki podział na miasta Ŝeńskie i męskie.

Dobry gracz wykorzystujący w pełni teren na mapie będzie potrafił długo się bronić a z czasem przejść do kontrofensywy. W czasie gier MP miałem kilka takich wojen pozycyjnych gdzie bardzo duŜą rolę odegrał teren (zwłaszcza w civ2 gdzie te przeklęte góry mają ogromny bonus obronny – 200 %). Przykład: – mamy miasto na górze – 200% bonusu obronnego, mury potrajają obronę jednostek (np. pikinier w mieście ma juŜ 6 pkt. obrony), do tego dochodzi bonus 50% dla pikiniera przed jednostkami o ruchu 2. Dodajmy, Ŝe nasz pikinier jest weteranem, co daje mu większe szanse na obronę – kolejne 50%, las zasadzony w mieście daje kolejne 50% obrony. JeŜeli mamy duŜo takich jednostek obronnych w takim mieście to wróg, który nas atakuje dysponujący podobną technologią militarną, mający podobną ilość jednostek nie zdobędzie miasta. Rzecz jasna dochodzi takŜe sprawa szybkiego uzupełnienia strat (kupowanie jednostek lub przesuwanie ich z innych miast), czynnik losowy.

(tłumaczenie – sirsilis, korekta – LoD) sirsilis

- 13 -

Pewnego letniego popołudnia

zeszłego roku wybrałem się na

wycieczkę fotograficzną z zamiarem

sfotografowania pozostałości

niemieckich fortyfikacji, które liczne

występują w okolicach Nidzicy

(Jabłonka, Wykno). Są to pojedyncze

lub grupy niewielkich bunkrów

zniszczonych przez wojnę i

zdewastowane obecnie teŜ przez

turystów (bunkry te są uŜywane jako

magazyny śmieci). Jest inicjatywa

lokalnych organizacji, aby te

fortyfikacje odbudować, a przynajmniej

ochronić przed dalszą dewastacją. Te

małe bunkry, a bardziej precyzyjnie –

stanowiska ogniowe, mieszczą jedną

góra dwie osoby z karabinem

maszynowym.

Część bunkrów widać z drogi,

natomiast reszta stoi w pobliskich

lasach. Jest tylko jeden duŜy bunkier

(trzecie zdjęcie, widok od strony lasu)

tuŜ przed Wyknem. Bunkry te były są

pozostałością niemieckich fortyfikacji

budowanych jeszcze przed II Wojną

Światową i rozbudowanych w czasie

wojny.

sirsilis

- 14 - Fot. Haubica

14

- 15 -

Leksykon uzbrojenia

Haubica

Krótko postaram się opisać czym jest haubica (ang. Howitzer). Jest to działo kalibru od około 75 mm wzwyŜ, o krótkiej lufie (od 10 do 30 kalibrów) i małej prędkości początkowej pocisku, przeznaczone głównie do strzelania stromotorowego. Lufa mimo Ŝe była krótka miała bardzo duŜą średnice, co pozwalało na strzelanie bardzo potęŜnymi „bombami” które siały spustoszenie.

Stosowana przede wszystkim do prowadzenia ognia do celów ukrytych (znajdujących się w ukryciu) lub zakrytych (za przeszkodami). Dzięki zastosowaniu zmiennych ładunków miotających umoŜliwia dokonanie zmiany stromości toru lotu pocisku i donośności strzelania przy tym samym (stałym) kącie podniesienia. W polskiej armii popularne były haubice typu: HB-43 D-1 152 mm o danych technicznych:

Kaliber: 152 mm Masa: 3600 kg Masa pocisku: 40 - 49 kg Prędkość początkowa pocisku: 508 m/s Szybkostrzelność: 4 strzały na minutę Donośność: 12,4 do 16,0 km

Ciekawostka: Pierwsze haubice potrzebowały całego systemu do ładowania pocisków, co sprawiało Ŝe były dość kłopotliwe, natomiast skutki ostrzału tej broni były ogromne, dlatego mimo wszystko dość szybko przyjęły się w czasie działań pozycyjnych.

kodzi

ZAGADKI

W kaŜdej gazetce

pojawią się dwie zagadki odnośnie Civ3Conq. Odpowiedzi proszę wysyłać na bnm@o2.pl z tytułem „Zagadka I CivGaming” w przeciągu 48 h powinniście otrzymać wiadomość zwrotną z potwierdzeniem „E-mail doszedł”. Odpowiedzi moŜna przysyłać do trzech tygodni od pojawienia się numeru. Lista uczestników zabawy zostanie opublikowana w gazetce, jeŜeli nie będzie zastrzeŜeń. Na pierwszych miejscach znajdą się osoby, które odpowiedzą poprawnie na dwa pytania następnie na jedno oraz te, które bawiły się z nami. Zabrania się podawania odpowiedzi na forum publicznym. Dokładne wyjaśnienia zagadek zostaną udzielone w kolejnym numerze.

1.Proszę podać, jaką

maksymalną wielkość moŜe osiągnąć metropolia?

2.Proszę podać, w jakim momencie/miejscu

doradca naukowy myli się?

Ad 1) MoŜna wykorzystać wszystkie moŜliwe sposoby, jakie są dostępne w normalnej rozgrywce Civ3Conq, aby zwiększyć poziom miasta. Nie moŜna wykorzystywać Bugów ani Edytorów do zmiany podstawowych parametrów gry, jak np. kaŜda budowla dodaje +1 snopka.

Marioramst

- 16 -

Kiedy ponad rok temu rozpoczynałem swoją przygodę z modowaniem nie przypuszczałem, Ŝe szybko stanie się to moim hobby i da mi wiele satysfakcji. Zachęcam was wszystkich do spróbowania swoich sił w modowaniu. Jak dobrze wiemy produkt Firaxis nie jest w pełni doskonały, ale jego konstrukcja pozwala na łatwe zmienianie zawartości gry. Dzięki modowaniu moŜliwe stało się dodanie polskiej cywilizacji. Dzięki zdobytym umiejętnościom i wytrwałości graczom udało się stworzyć takie perełki jak ViSa Mod, Fall from Heaven II, Rhye’s and Fall of Civilization, Total Realism, czy World War II 1939, którego mam przyjemność być współautorem. Jeszcze raz zachęcam was do spróbowania – zdobyta umiejętność nie tylko pozwoli wam poprawić i uzupełnić grę, ale da sporo satysfakcji z grania i dzielenia się swoimi pomysłami z innymi graczami. W serii artykułów, które będą pojawiać się na łamach CIVGAMING, postaram się zaprezentować jak stworzyć swoją własną cywilizację. Krok po kroku na przykładzie Unii Europejskiej poznamy jak dodać nowe kolory, stworzyć i wykorzystać grafiki, dodać cywilizację i lidera i w końcu unikalną jednostkę i budynek. Dziś zajmiemy się kolorami jakie będzie miała nasza cywilizacja. Poznamy pierwsze programy, które pomogą nam w modowaniu – wszystkie uŜyte w kursie programy będą darmowe i dostępne bez problemu w internecie, w ramach moŜliwości równieŜ w języku polskim. UŜyta wersja cywilizacji to Warlords 2.08. Tworzymy moda. Praktycznie kaŜdy proces modowania będzie zaczynał się od tego samego – utworzenia katalogów w folderze ...\Sid Meier's Civilization 4\Warlords\Mods i skopiowania plików z ...\Sid Meier's Civilization 4\Warlords\Assets. Kopiujemy pliki tylko te, które będą nam potrzebne do folderów o identycznych nazwach. Do zmiany kolorów potrzebna będzie nam zmiana dwóch plików: CIV4ColorVals.xml CIV4PlayerColorInfos.xml zlokalizowanych w ...\ Sid Meier's Civilization 4\Warlords\Assets\XML\Interface. W folderze ...\Mods tworzymy folder swojego moda – nazwiemy go European Union a w nim tworzymy folder Assets a w nim folder XML a w nim jeszcze jeden folder Interface po czym kopiujemy tam oba pliki – patrz rys. 1 Rys. 1 Struktura folderów

- 17 - Dodajemy kolor gracza w pliku CIV4PlayerColorInfos.xml Najprostszy sposób na dokonanie zmian w Cywilizacji to edycja plików XML – jest to język programowania, bardzo prosty od opanowania i zrozumienia – nie wymaga znajomości innych języków programowania a jego intuicyjność pozwala na łatwe dokonywanie zmian w grze. Do edycji .xml doskonale nadają się edytory trochę lepsze niŜ systemowy notatnik (którego uŜycia zdecydowanie odradzam). W Ŝadnym wypadku nie jest moŜliwe uŜycie do edycji programu Microsoft Word czy Open Office Writer. Osobiście polecam dwa programy:

- darmowy pspad, równieŜ w języku polskim (rys. 2) – moŜna pobrać ze strony http://www.pspad.com/

- XML Marker (rys. 3) – darmowy do uŜytku domowego - http://symbolclick.com/ Rys. 2 Plik CIV4PlayerColorInfos.xml otwarty w pspad

Rys. 3 Plik CIV4PlayerColorInfos.xml otwarty w XML Markup

Polecam oba programy (oba uŜywam w zaleŜności co potrzebuję zrobić) jednak ze względu na brak języka polskiego w przypadku XML Markera będziemy uŜywać pspada. Otwieramy plik CIV4PlayerColorInfos.xml w którymś z podanych wyŜej programów. Jak widzimy na obu rysunkach język .xml przypomina strukturę drzewa. Korzeniem dokumentu jest element o nazwie

17

- 18 - Civ4PlayerColorInfos. Ma on przypisany jeden atrybut o nazwie xmlns i wartości x-schema:CIV4InterfaceSchema.xml. Korzeń jest rodzicem następnego elementu (inaczej tagu) - PlayerColorInfos, który to znowu jest rodzicem elementów o wspólnej nazwie PlayerColorInfo. I to jest element który będziemy zmieniać, a ściślej elementy, dla których PlayerColorInfo jest rodzicem: Type, ColorTypePrimary, ColorTypeSecondary, TextColorType które zawierają dane odnośnie kolorów graczy. Na przykładzie kolorów amerykanów:

<PlayerColorInfo> <Type>PLAYERCOLOR_BLUE</Type>

<ColorTypePrimary>COLOR_PLAYER_BLUE</ColorTypePrimary> <ColorTypeSecondary>COLOR_PLAYER_WHITE</ColorTypeSecondary> <TextColorType>COLOR_PLAYER_BLUE_TEXT</TextColorType> </PlayerColorInfo> Type – tag z nazwą koloru uŜywanego przez dany kraj – dla amerykanów jest to PLAYERCOLOR_BLUE ColorTypePrimary – podstawowy kolor dla danego kraju – określa kolory granic, podstawowy kolor na fladze i kolor druŜyny na jednostkach. Dla amerykanów jest to kolor błękitny ColorTypeSecondary – drugorzędny kolor przewaŜnie uŜywany do malowania symbolów na flagach – dla amerykanów jest to biała gwiazda – stąd kolor biały. TextColorType – kolor tekstu po prawej stronie (tam gdzie się znajduje punktacja). OK, więc czas dokonać pierwszej zmiany - dla Europejczyków uŜyjemy ciemnego niebieskiego jako podstawowego i koloru tekstu (nazwiemy go COLOR_PLAYER_EUROPEAN_BLUE – oczywiście nazewnictwo jest dowolne, waŜne Ŝeby stosować tylko litery łacińskie (bez ogonków) i znaki _ zamiast spacji) i Ŝółtego jako drugorzędnego (COLOR_PLAYER_EUROPEAN_YELLOW). Typ koloru gracza nazwiemy PLAYERCOLOR_EUROPEAN_BLUE. Kopiujemy jeden z elementów zaczynający się na <PlayerColorInfo> i kończący na </PlayerColorInfo> wraz z zawartością i wklejamy go obok. Po modyfikacji skopiowanych elementów uzyskujemy: <PlayerColorInfo> <Type>PLAYERCOLOR_EUROPEAN_BLUE</Type> <ColorTypePrimary>COLOR_PLAYER_EUROPEAN_BLUE</ColorTypePrimary> <ColorTypeSecondary>COLOR_PLAYER_EUROPEAN_YELLOW</ColorTypeSecondary> <TextColorType>COLOR_PLAYER_EUROPEAN_BLUE</TextColorType> </PlayerColorInfo> Zapisujemy plik i wychodzimy. Dodajemy wartości kolorów w pliku CIV4ColorVals.xml Czas określić barwę naszych kolorów. W tym celu otwieramy w Gimpie flagę europejską. Gimp jest darmowym programem graficznym, który będziemy wielokrotnie uŜywali. Zakładam, Ŝe znasz podstawy grafiki – bardzo wskazany jest GIMP ale nawet wiedza z systemowego Painta ułatwi Ŝycie. W miarę moŜliwości będę starał się pokazywać jak zrobić coś po kroku, ale często trzeba będzie korzystać z samouczków, których na szczęście pełno jest w sieci. Rys. 4 Odczytywanie wartości barw czerwonej zielonej i niebieskiej dla kolorów na fladze UE.

Po otwarciu pliku będziemy musieli znaleźć wartości kaŜdego z kolorów na fladze europejskiej. Zarówno Civka jak i Gimp (i w sumie kaŜdy inny program graficzny) podaje kolor w trzech barwach RGB – Czerwonej (R - Red), Zielonej (G - Green) i Niebieskiej (B - Blue). W Gimpie do ustalenia tych wartości

- 19 - będziemy potrzebowali narzędzia zwanego zakraplaczem (punkt 1 na rys. 4). Następnie po wybraniu narzędzia klikamy na fladze UE w miejscu w którym jest nasz kolor (punkt 2). Pojawia się okno Pobranie koloru widoczne na rysunku po prawej stronie. Spisujemy wartości czerwonego, zielonego i niebieskiego przedstawione w procentach (3). Czynność powtarzamy dla koloru zółtego na gwiazdce (4). Otwieramy w pspadzie plik CIV4ColorVals.xml - interesujące nas elementy (na przykładzie błękitu amerykanów) wyglądają tak: <ColorVal> <Type>COLOR_BLUE</Type> <fRed>0.00</fRed> <fGreen>0.00</fGreen> <fBlue>1.00</fBlue> <fAlpha>1.00</fAlpha> </ColorVal> Type – nazwa koloru uŜytego w pliku CIV4PlayerColorInfos.xml w elementach: ColorTypePrimary, ColorTypeSecondary, TextColorType fRed – tag odpowiadający za wartość barwy czerwonej (R) przyjmujący wartość od 0.00 do 1.00 fGreen – tag odpowiadający za barwę zieloną (G) – wartość od 0.00 do 1.00 fBlue – tag odpowiadający za barwę niebieską (B) – wartość od 0.00 do 1.00 fAlpha – tag odpowiadający za przeźroczystość w tym przypadku ustawiamy zawsze na 1.00 Rys. 5 Barwy czerwona zielona i niebieskia dla kolorów na fladze UE.

Część z was juŜ zauwaŜyła, Ŝe w Gimpie podawane są barwy zarówno w zakresie od 0 do 255 jak i w procentowym od 0 do 100% a w pliku .xml od 0 do 1. Nasze procenty z Gimpa zamienimy łatwo na liczby dzieląc przez 100, jednak część programów posiada tylko wartości RGB od 0 do 255 – wtedy konieczne jest przeliczenie wartości w proporcji. OK, więc skopiujmy i wklejmy <ColorVal></ColorVal> wraz z tym co jest pomiędzy i dodajmy wartości dla koloru tła flagi – koloru ciemno niebieskiego. Bierzemy nazwę dla naszego koloru podstawowego z pliku CIV4PlayerColorInfos.xml, czyli: COLOR_PLAYER_EUROPEAN_BLUE a w tagi <fRed>, <fGreen>, <fBlue> wpisujemy wartości procentowe: <ColorVal> <Type>COLOR_PLAYER_EUROPEAN_BLUE</Type> <fRed>0.00</fRed> <fGreen>0.20</fGreen> <fBlue>0.60</fBlue> <fAlpha>1.00</fAlpha> </ColorVal> Powtarzamy czynność dla Ŝółtego koloru gwiazdek: <ColorVal> <Type>COLOR_PLAYER_EUROPEAN_YELLOW</Type> <fRed>1.00</fRed> <fGreen>0.80</fGreen> <fBlue>0.00</fBlue> <fAlpha>1.00</fAlpha> </ColorVal> Zapisujemy i wychodzimy.

Zmienione pliki do tego artykułu są dostępne na civ.org.pl w dziale modowanie. Tam teŜ moŜesz zadać pytania związane z częścią pierwszą kursu. W następnym numerze znajdziemy praktyczne zastosowanie dla naszych nowych kolorów. Przygotujemy teŜ pierwsze grafiki – np. guzików (buttonów) dla cywilizacji i lidera oraz teksturę José Manuela Durão Barroso do okna dyplomacji.

- 20 -

Słowo wstępu

Niewątpliwie pan Sid przeszedł do

historii gier komputerowych opracowując jedną z najwspanialszych serii, do których na pewno naleŜy Civilization. Początkowo wydawana tylko na Amigę na początku lat 90-tych gra z prostą grafiką odniosła niebywały sukces. W końcu grę wydano i na PC i na MAC-a, a o fanach Linuksa zapomniano? Nie – jest “civka” na Linuksa, ba moŜna w bardzo prosty sposób uruchomić kazdą gre z serii na Linuksie z małą pomocą fachowców od programowania wieloplatformowego. Jaka “civka” zadziała na Linuksie ?

Jak juŜ wspomniałem kaŜda, przynajmniej mi się udało i postaram się Wam przedstawić sposoby na dokonanie tego samego. No bo fanów Linuksa przybywa – a gier na ten system nie.

Fani wolnego oprogramowania stworzyli pewną odmianą cywilizacji – nosi ona tytuł FreeCiv i jest dostępna za darmo praktycznie w kaŜdym systemie Linuksa poprzez program instalacyjny, dla przykładu w Ubuntu wystarczy za pomocą apt ściągnąć i zainstalować odpowienie pakiety noszące nazwę freeciv; przykład: apt-get install freeciv-klient. Pakiety są przygotowane osobną dla wersji klient i wersji server. Po wykonaniu operacji instalacji,

grę moŜemy uruchomić poprzez menu systemowe. Sam wygląd menu gry nie napawa optymizmem, jest dość ubogi, ale sama gra juŜ bardzo przypomina coś pomiędzy Civilization a Civlization 2, bardzo ciekawie się robi dopiero po spróbowaniu gry sieciowej. Gra moŜe wciągnąć.

Czy da się się uruchomić inne wersje

cywilizacji na Linuksie? – TAK, No ale przecieŜ nie da się uruchomić gry napisanej pod Windows na Linuksie, jest do tego potrzebne coś na kształt emulatora – WINE. rozwinięcie tego skrótu brzmi Windows Emulator, ale uwaga w dokumentacji jest wyraźnie napisane WINE IS NOT EMULATOR, tzn Ŝe Wine nie jest emulatorem a intercepterem poleceń winapi systemu windows, on po prostu posiada obsługę pewnych części systemu Windows w środowisku Linuks, a idąc dalej to moŜemy sobie ściągnąć z CVS-a najnowszą wersją programu CEDEGA, zamkniętego oprogramowania, bedącego następcą WINE. I własnie za pomocą Cedegi będziemy mogli uruchomić nasze ulubione “civki” w środowisku pingwina!

kodzi

20