11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso adagio para cordas, un arranxo...

36
1 PROGRAMA 2 11 octubre 2013 ABONO VIERNES Programa Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 1 04/10/13 13:52

Upload: lamcong

Post on 09-Dec-2018

221 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

1

PROGRAMA 2

11 octubre 2013

AbOnO viernes

Programa

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 1 04/10/13 13:52

Page 2: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 2 04/10/13 13:52

Page 3: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

AbOnO viernes

Programa

Temporada 2013-14

Dima SlobodenioukDirector titular

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 1 04/10/13 13:52

Page 4: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

2

Temporada 2013-14

Palacio de la ÓPera de a coruña

Viernes, 11 de octubre de 2013 – 20.30h.

Sala de Cámara del Palacio de la Ópera - 19.45h.

cHarla-PresenTaciÓn del concierTo a los aMiGos de la osGCon Julián Carrillo y Antón García Abril

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 2 04/10/13 13:52

Page 5: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

3

PROGRAMA 2

orquesta sinfónica de Galicia

lawrence renes director

nicole cabell soprano

HoMenaje a anTÓn García abril i

i saMuel barber (1910-1981)Knoxville: Summer of 1915, op. 24 [primera vez por la osG]

anTÓn García abril (1933)Hemeroscopium [primera vez por la osG]

ii GusTav MaHler (1860-1911)Sinfonía nº 4, en sol mayor

bedächtig, nicht eilen recht gemächlich (Haupttempo) in gemächlicher bewegung. ohne Hastruhevoll (Poco adagio)sehr behaglich

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 3 04/10/13 13:52

Page 6: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

4

Temporada 2013-14

a gran capacidade que a música ten para suxerir imaxes visuais aumenta cando sabemos que o autor obtivo a súa inspi-ración en textos, vivencias persoais ou lugares concretos. así sucede no programa que esta noite nos ofrece a orquestra sinfónica de Galicia. a obra de barber xorde da dor pola morte do seu pai, inspi-rada nun poema en prosa de james agee que fala da lembranza do seu nas súas noites infantís, durante un verán vivido nesa cidade do Medio-oeste estadounidense: xusto o derradeiro antes do pasamento paterno nun accidente de tráfico. barber enriquece o poema na súa música cun ambiente de nocturno interrompido aquí e alá por episodios xurdidos na memoria de agee sobre os seus soños infantís.

antón García-abril, desde a gozosa cele-bración dos seus mozos 80 anos, presén-tanos unha música que mana da imaxe da aurora no levante español. e, cerrando o programa, unha sinfonía tan contraditoria coma o seu autor. Xurdida das eternas tormentas familiares e persoais e dos vaivéns creativos de quen afrontaba a composición de cada sinfonía como «a

creación dun universo», pero que sempre se sentiu «triplemente estranxeiro: como bohemio en austria, como austríaco entre os alemáns e como xudeu en todo o mundo». unha obra creada a contra-tempo, pois Mahler compuxo a súa Sinfonía nº 4 partindo do último move-mento, o xerme do que naceu1: un lied que culmina unha sinfonía apracible, amable e luminosa. Que recolle a luz dun ceo visto desde a óptica máis naif que un poida imaxinar: a dun neno pobre que se figura o Paraíso coma un banquete sen fin no que a corte celestial desempeñase os oficios da vida terreal2 máis axeitados á ocasión.

A contrAcorrente

doutra banda, os tres autores amosaron a súa forza creativa traballando a contra-corrente das tendencias da súa época. a música de Mahler foi xulgada durante décadas coma un cúmulo de banalidades nas que a idea —a esencia da música— era desprazada polo material sonoro —o medio—; como chea de temas vulgares só ennobrecidos polo tratamento de quen

LUCES DESDE A MÚSICA

1 o cuarto movemento da Sinfonía nº 4 de Mahler foi escrito en 1892 como un lied illado, antes de proxec-talo como final da Sinfonía nº 3 e, definitivamente, desbotar como tal en 1896.

2 das irdische leben, (a vida terreal) tería sido o epígrafe do segundo movemento desta obra segundo o esquema que a mediados da década de 1990 bosquexou Mahler para ela e que habería de culminar con este cuarto movemento, das himmlische leben (a vida celestial).

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 4 04/10/13 13:52

Page 7: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

5

PROGRAMA 2

la gran capacidad que la música tiene para sugerir imágenes visuales aumenta cuando sabemos que el autor ha obtenido su inspiración en textos, vivencias perso-nales o lugares concretos. así sucede en el programa que esta noche nos ofrece la orquesta sinfónica de Galicia. la obra de barber surge del dolor por la muerte de su padre, inspirada en un poema en prosa de james agee que habla del recuerdo del suyo en sus noches infantiles, durante un verano vivido en esa ciudad del Medio-oeste estadounidense: justo el último antes del fallecimiento paterno en un accidente de tráfico. barber enriquece el poema en su música con un ambiente de nocturno interrumpido aquí y allá por episodios surgidos en la memoria de agee sobre sus ensoñaciones infantiles.

antón García-abril, desde la gozosa cele-bración de sus jóvenes 80 años, nos presenta una música que mana de la imagen de la aurora en el levante español. Y, cerrando el programa, una sinfonía tan contradictoria como su autor. surgida de las eternas tormentas familiares y perso-nales y de los vaivenes creativos de quien

afrontaba la composición de cada sinfonía como «la creación de un universo», pero que siempre se sintió «triplemente extran-jero: como bohemio en austria, como austriaco entre los alemanes y como judío en todo el mundo». una obra creada a contratiempo, pues Mahler compuso su Sinfonía nº 4 partiendo del último movi-miento, el germen del que nació1: un lied que culmina una sinfonía apacible, amable y luminosa. Que recoge la luz de un cielo visto desde la óptica más naíf que uno pueda imaginar: la de un niño pobre que se figura el Paraíso como un banquete sin fin en el que la corte celestial desempeñara los oficios de la vida terrenal2 más adecuados a la ocasión.

A contrAcorriente

Por otra parte, los tres autores mostraron su fuerza creativa trabajando a contra-corriente de las tendencias de su época. la música de Mahler fue juzgada durante décadas como un cúmulo de banali-dades en las que la idea —la esencia de la música— era desplazada por el material sonoro —el medio—; como llena de temas

LUCES DESDE LA MÚSICA

julián carrillo sanz

1 el cuarto movimiento de la Sinfonía nº 4 de Mahler fue escrito en 1892 como un lied aislado, antes de proyectarlo como final de la Sinfonía nº 3 y, definitivamente, desecharlo como tal en 1896.

2 das irdische leben, (la vida terrenal) habría sido el epígrafe del segundo movimiento de esta obra según el esquema que a mediados de la década de 1990 bosquejó Mahler para ella y que culminaría con este cuarto movimiento, das himmlische leben (la vida celestial).

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 5 04/10/13 13:52

Page 8: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

6

Temporada 2013-14

dominaba o material polo seu oficio de director. Pero, sendo certo que na súa música se incrustan moitos temas popu-lares, apenas os utiliza máis ca outros compositores anteriores ou coetáneos seus. e é, se cadra, o contraste entre temas fondamente líricos e mesmo melo-dramáticos fronte ao seu distanciamento a través do humor e a ironía dalgunha das súas obras, o que lle presta a Mahler unha personalidade única e a súa grandeza como ganzo entre dúas épocas, o roman-ticismo e a segunda escola de viena, da que é claro predecesor pola súa relación persoal e profesional cos seus compo-ñentes, especialmente schoenberg.

a procura dunhas novas regras para a música levou a este a crear o dodeca-fonismo: un sistema que, dalgún xeito, «democratiza» as doce notas da escala cromática fronte ao imperio dese sistema solar de dúas estrelas, tónica e domi-nante, e a xerarquía harmónica de tríades. buscaba unhas novas normas que lles conferisen maior liberdade de movementos aos seus planetas. e aos seus satélites, esas disonancias que cada día que pasaba tiñan meirande presenza, maior masa rela-tiva na música que se compoñía en europa, e que semellaban querer fuxir do sistema, afastándose dos seus dous centros. a serie de doce notas deu lugar a outros tipos de serialismo nos que se incluían todos os elementos da música, sumándose á altura, tanto a duración (series rítmicas) coma a intensidade (series dinámicas), chegando á súa culminación na escola de darmstadt.

Mais, coma se nesa astronomía musical tamén rexesen as leis de newton, estas accións deron lugar ás correspondentes reaccións en sentido inverso. Xurdiron, entre outros, escolas e estilos neoclásicos;

reiterativos, como a música minimalista, e defensores da melodía como expresión máxima da música. e non poucos compo-sitores, buscando o seu propio camiño —actitude de sa rebeldía da que participaron samuel barber e antón García-abril—, foron acusados no seu momento de conservadorismo, ao se situaren na marxe dunha corrente que, ben entrado o século XXi, aínda se chama, de forma abusiva-mente xenérica e claramente anacrónica, música contemporánea!

A vixiliA dunhA noite de veránsaMuel barber, Konxville: Summer of 1915

ao longo da historia da música hai nume-rosos casos nos que a árbore dunha obra dificulta a visión do bosque que supón o xenio compositivo do seu autor. É en parte o caso de samuel barber, cuxa obra máis coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que escribiu en 1938 por suxestión de arturo Toscanini (1867-1957). a súa transcrición de 1967 como peza para coro mixto no seu Agnus Dei permite ampliar o noso encadramento sobre o seu gran talento como compositor de obras para a voz humana. non en van chegou a formularse unha carreira como cantante profesional pola súa notable voz de barí-tono, da que apenas quedou constancia polo rexistro da súa canción Dover Beach.

dedicada por barber coa inscrición «á memoria de meu pai» e descrita polo seu autor como unha «rapsodia lírica», Knox-ville adopta unha certa forma de rondó cuxo tema principal ha de reaparecer ao longo do seu desenvolvemento. comeza cunha lenta introdución na que a voz da

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 6 04/10/13 13:52

Page 9: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

7

PROGRAMA 2

vulgares solo ennoblecidos por el trata-miento de quien dominaba el material por su oficio de director. Pero, siendo cierto que en su música se incrustan muchos temas populares, apenas los utiliza más que otros compositores anteriores o coetá-neos suyos. Y es quizás el contraste entre temas profundamente líricos y aun melo-dramáticos frente a su distanciamiento a través del humor y la ironía de alguna de sus obras, lo que le presta a Mahler una personalidad única y su grandeza como gozne entre dos épocas, el romanticismo y la segunda escuela de viena, de la que es claro predecesor por su relación personal y profesional con sus componentes, espe-cialmente schoenberg.

la búsqueda de unas nuevas reglas para la música llevó a este a crear el dodecafo-nismo: un sistema que, de alguna manera, «democratiza» las doce notas de la escala cromática frente al imperio de ese sistema solar de dos estrellas, tónica y dominante, y la jerarquía armónica de tríadas. buscaba unas nuevas normas que confirieran mayor libertad de movimientos a sus planetas. Y a sus satélites, esas disonancias que cada día que pasaba tenían mayor presencia, mayor masa relativa en la música que se componía en europa, y que parecían querer huir del sistema, alejándose de sus dos centros. la serie de doce notas dio lugar a otros tipos de serialismo en el que se incluían todos los elementos de la música, sumándose a la altura, tanto la duración (series rítmicas) como la intensidad (series dinámicas), llegando a su culminación en la escuela de darmstadt.

Pero, como si en esa astronomía musical también rigieran las leyes de newton, estas acciones dieron lugar a las corres-pondientes reacciones en sentido inverso.

surgieron, entre otros, escuelas y estilos neoclásicos; reiterativos, como la música minimalista, y defensores de la melodía como expresión máxima de la música. Y no pocos compositores, buscando su propio camino —actitud de sana rebeldía de la que participaron samuel barber y antón García-abril—, fueron acusados en su momento de conservadurismo, al situarse al margen de una corriente que, bien entrado el s. XXi, aún se llama, de forma abusivamente genérica y claramente anacrónica, ¡música contemporánea!

lA vigiliA de unA noche de verAnosaMuel barber, Konxville: Summer of 1915

a lo largo de la historia de la música hay numerosos casos en los que el árbol de una obra dificulta la visión del bosque que supone el genio compositivo de su autor. es en parte el caso de samuel barber, cuya obra más conocida es el famoso Adagio para cuerdas, un arreglo orquestal del segundo movimiento de su Cuarteto para cuerda en si menor de 1936, que escribió en 1938 por sugerencia de arturo Tosca-nini (1867-1957). su transcripción de 1967 como pieza para coro mixto en su Agnus Dei permite ampliar nuestro encuadre sobre su gran talento como compositor de obras para la voz humana. no en vano llegó a plantearse una carrera como cantante profesional por su notable voz de barítono, de la que apenas ha quedado constancia por el registro de su canción Dover Beach.

dedicada por barber con la inscripción «a la memoria de mi padre» y descrita por su autor como una «rapsodia lírica», Knoxville adopta una cierta forma de rondó cuyo tema principal reaparecerá a lo largo de su desarrollo. comienza con una lenta intro-

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 7 04/10/13 13:52

Page 10: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

8

Temporada 2013-14

soprano xorde dunha sorprendente lumi-nosidade das madeiras describindo a idílica calidez dun nocturno sureño, axiña alterado por determinadas estridencias case mecánicas. a canción adáptase igual ca unha luva ao texto de agee, alternando momentos de pracenteira serenidade pola presenza física da súa familia tombada no patio familiar, con outros suxestivos dun surrealismo onírico derivado do texto, do que se derivan tamén pasaxes embebidas dun certo fatalismo dramático sabiamente subliñado por barber no canto e mais no acompañamento orquestral.

A AtAlAiA dA luzanTÓn García abril, HemeroSCopium

nado en Teruel, García-abril estuda no conservatorio de valencia e en 1952 tras-ládase a Madrid, onde completa a súa formación académica. cunha bolsa de estudos ofrecida pola Fundación juan March, amplía os seus coñecementos en roma onde profunda nas novas técnicas de composición. en 1958 colabora na creación do grupo nova Música, do que se separa en 1959 na procura de estéticas diverxentes dos postulados do grupo. García-abril foi catedrático de composi-ción e formas musicais do conservatorio superior de Música de Madrid (1974-2003) e ao longo da súa carreira recibiu multitude de distincións, honores e reco-ñecementos, sendo membro de número das máis importantes academias de belas artes españolas e presidente de honor da real academia de bellas artes de san luis, de zaragoza. no seu catálogo cóntase un amplo abano de música para cine e televisión e filmes como os santos inocentes ou series como el hombre y la Tierra e Anillos de oro víronse enrique-cidos coa súa contribución artística. coa

súa ópera Divinas palabras, sobre libreto de Francisco nieva baseado na obra homónima de valle-inclán, reinaugurouse o Teatro real de Madrid o 18.10.1997.

resposta a unha encarga da orTve, Hemeroscopium estreouse en 1972 e vén ser un manifesto estético do autor, que nas notas ao programa para a súa estrea escribía: «antes de tratar a obra, meditei moito ata chegar a unha conclusión: a de liberarme de todos os prexuízos que asaltan ao compositor actual desde unha e outra beira». e, declarando unha idea á que sempre se mantivo fiel, «coma noutras obras miñas, escoitaranse sempre melodías», o que lle suma á calidade da súa obra o plus da súa faci-lidade de escoita. Formalmente, Heme-roscopium componse de tres seccións que se tocan sen pausa. É «unha longa e abstracta impresión» na que «non hai fidelidade, próxima ou remota, aos patróns formais da tradición sonata ou calquera outro».

e, fiel á súa orixe («o título alude á deno-minación grega de jávea, significaba para os gregos ‘atalaia da luz’ e representaba a idea de amencer», di o autor sobre este punto), Hemeroscopium é unha obra luminosa e mediterránea que nace como o amencer dun día de festa. iníciase cun andante de limpo ambiente sonoro, no que a noite cede ante a luz da melodía inicial do clarinete. unha idea de avance anunciada polo violín solista e confirmada pola corda e a frauta condúcenos a un clima rítmico de festa. a composición, di García-abril, «evoluciona dentro dunha liña controlada mais de aparente flexibilidade a través de procesos dinámicos que levan cada sección a un punto culminante do allegro final». o final desta sección semella suxerir

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 8 04/10/13 13:52

Page 11: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

9

PROGRAMA 2

ducción en la que la voz de la soprano surge de una sorprendente luminosidad de las maderas describiendo la idílica calidez de un nocturno sureño, pronto alterado por ciertas estridencias casi mecánicas. la canción se adapta como un guante al texto de agee, alternando momentos de placen-tera serenidad por la presencia física de su familia tumbada en el patio familiar, con otros sugerentes de un surrealismo onírico derivado del texto, del que se derivan también pasajes impregnados de un cierto fatalismo dramático sabiamente subrayado por barber en el canto y el acompaña-miento orquestal.

lA AtAlAyA de lA luzanTÓn García abril, HemeroSCopium

nacido en Teruel, García-abril estudia en el conservatorio de valencia y en 1952 se tras-lada a Madrid, donde completa su forma-ción académica. becado por la Fundación juan March, amplía estudios en roma donde profundiza en las nuevas técnicas de composición. en 1958 colabora en la creación del grupo nueva Música, del que se separa en 1959 en busca de estéticas divergentes de los postulados del grupo. García-abril ha sido catedrático de compo-sición y formas musicales del conserva-torio superior de Música de Madrid (1974-2003) y a lo largo de su carrera ha recibido multitud de distinciones, honores y recono-cimientos, siendo miembro de número de las más importantes academias de bellas artes españolas y presidente de honor de la real academia de bellas artes de san luis, de zaragoza. en su catálogo se cuenta un amplio abanico de música para cine y televisión y filmes como los santos inocentes o series como el hombre y la Tierra y Anillos de oro se vieron enrique-cidos con su aporte artístico. con su ópera

Divinas palabras, sobre libreto de Francisco nieva basado en la obra homónima de valle-inclán, se reinauguró el Teatro real de Madrid el 18.10.1997.

respuesta a un encargo de la orTve, Hemeroscopium se estrenó en 1972 y viene a ser un manifiesto estético del autor, que en las notas al programa para su estreno escribía: «antes de abordar la obra, he meditado mucho hasta llegar a una conclusión: la de liberarme de todos los prejuicios que al compositor actual le asaltan desde una y otra orilla». Y, decla-rando una idea a la que siempre se ha mantenido fiel, «como en otras obras mías, se escucharán siempre melodías», lo que suma a la calidad de su obra el plus de su facilidad de escucha. Formalmente, Heme-roscopium se compone de tres secciones que se tocan sin pausa. es «una larga y abstracta impresión» en la que «no hay fidelidad, cercana o lejana, a los patrones formales de la tradición sonata o cualquier otro».

Y, fiel a su origen («el título alude a la deno-minación griega de jávea, significaba para los griegos ‘atalaya de la luz’ y representaba la idea de amanecer», dice el autor sobre este punto), Hemeroscopium es una obra luminosa y mediterránea que nace como el amanecer de un día de fiesta. se inicia con un andante de limpio ambiente sonoro, en el que la noche cede ante la luz de la melodía inicial del clarinete. una idea de avance anunciada por el violín solista y confirmada por la cuerda y la flauta nos conducen a un clima rítmico de fiesta. la composición, dice García-abril, «evoluciona dentro de una línea controlada pero de aparente flexi-bilidad a través de procesos dinámicos que llevan cada sección a un punto culminante del allegro final». el final de esta sección

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 9 04/10/13 13:52

Page 12: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

10

Temporada 2013-14

un soño de grandes buques a piques de levantar áncora.

a segunda é un moderato no que, nun forte claroscuro, alternan tutti rítmicos de gran poderío con suxestivos motivos sinuosos do óboe. a aparición do piano como elemento de percusión marca un lento camiñar ata o allegro final. este comeza cunha escala ascendente en fortissimo apoiada pola caixa, seguida dun tema de once notas; a alternancia de ambos os dous e a forte presenza da percusión marcan o carácter rítmico e festivo da sección. variacións melódicas e cambios de cor ambiental, que demostran o gran dominio da orquestración do seu autor, proliferarán no seu desenvolvemento ata os cinco acordes finais en fortissimo.

A luz eternAGusTav MaHler, SinfoníA nº 4 en Sol mAior

Mahler crea unha nova forma sinfó-nica tecendo a tradición do lied (canción alemá de concerto) sobre a malla duns movementos clásicos (allegros, adagios, scherzos, etc.) ás veces multiplicados e moitas veces sobredimensionados. así, as súas sinfonías nº 2 e nº 3 son dous gran-diosos tapices sonoros para voces solistas e coro.

A Sinfonía nº 4 contrasta con elas na súa intimidade e sinxeleza sonora. estrutú-rase en catro movementos fronte aos

seis proxectados a mediados da década de 1990 e toma o seu carácter da colec-ción de lieds que a inspira, Des Knaben Wunderhorn (o corno Máxico do rapaz). Todo o seu primeiro movemento ten un aire de frescura e de inocencia, que lles transmite aos outros tres. un solo de violín responde á trompa cun certo aire fantasmal, coma nunha danza macabra, ao inicio do segundo, un scherzo con dous tríos. o primeiro destes é presen-tado tamén pola trompa, agora seguida polas madeiras; o segundo pola trompeta, contestada polas madeiras e a trompa. as cordas cantan con gran lirismo ao inicio do terceiro movemento. logo, o óboe cambia prodixiosamente de modo maior a menor, para lles dar paso a un desenvolvemento máis dramático e a unha serie de variacións en forma de danzas populares. un episodio explosivo precede ao seu delicado final. no cuarto movemento, Mahler esíxelle á orquestra un especial mimo coa solista. a alegría liberada ou contida por esta en cada estrofa do seu canto reflíctese na orquestra antes da petición de silencio que supón o seu sosegado final.

A Cuarta de mahler estreouse en Múnic o 25 de novembro de 1901 pola orquestra Kaim (na actualidade, Filharmónica de Múnic) dirixida polo autor, con rita Michalek como solista. a súa morna acollida, sen os apaixo-nados fervores ou duros patexos acostu-mados en estreas anteriores, levou a Mahler a pensar na necesidade dunha fonda revi-sión que endexamais levou a cabo.

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 10 04/10/13 13:52

Page 13: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

11

PROGRAMA 2

parece sugerir una ensoñación de grandes buques a punto de zarpar.

la segunda es un moderato en el que, en un fuerte claroscuro, alternan tutti rítmicos de gran poderío con sugerentes motivos sinuosos del oboe. la aparición del piano como elemento percutivo marca un lento caminar hasta el allegro final. este comienza con una escala ascendente en fortissimo apoyada por la caja, seguida de un tema de once notas; la alternancia de ambos y la fuerte presencia de la percusión marcan el carácter rítmico y festivo de la sección. variaciones melódicas y cambios de color ambiental, que demuestran el gran dominio de la orquestación de su autor, proliferarán en su desarrollo hasta los cinco acordes finales en fortissimo.

lA luz eternAGusTav MaHler, SinfoníA nº 4 en Sol mAyor

Mahler crea una nueva forma sinfónica tejiendo la tradición del lied (canción alemana de concierto) sobre la malla de unos movimientos clásicos (allegros, adagios, scherzos, etc) a veces multipli-cados y muchas veces sobredimensio-nados. así, sus sinfonías nº 2 y nº 3 son dos grandiosos tapices sonoros para voces solistas y coro.

la Sinfonía nº 4 contrasta con ellas en su intimidad y sencillez sonora. se estructura en cuatro movimientos frente a los seis

proyectados a mediados de la década de 1990 y toma su carácter de la colec-ción de lieder que la inspira, Des Knaben Wunderhorn (el cuerno Mágico del Muchacho). Todo su primer movimiento tiene un aire de frescura e inocencia, que transmite a los otros tres. un solo de violín responde a la trompa con un cierto aire fantasmal, como en una danza macabra, al inicio del segundo, un scherzo con dos tríos. el primero de estos es presentado también por la trompa, ahora seguida por las maderas; el segundo por la trompeta, contestada por las maderas y la trompa. las cuerdas cantan con gran lirismo al inicio del tercer movimiento. luego, el oboe cambia prodigiosamente de modo mayor a menor, para dar paso a un desarrollo más dramático y a una serie de variaciones en forma de danzas populares. un episodio explosivo precede a su delicado final. en el cuarto movimiento, Mahler exige a la orquesta un especial mimo con la solista. la alegría liberada o contenida por esta en cada estrofa de su canto se refleja en la orquesta antes de la petición de silencio que supone su sosegado final.

la Cuarta de Mahler se estrenó en Múnich el 25 de noviembre de 1901 por la orquesta Kaim (actualmente, Filarmónica de Múnich) dirigida por el autor, con rita Michalek como solista. su tibia acogida, sin los apasionados fervores o duros pateos acos-tumbrados en estrenos anteriores, llevó a Mahler a pensar en la necesidad de una profunda revisión que nunca llevó a cabo.

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 11 04/10/13 13:52

Page 14: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

12

Temporada 2013-14

We are talking now of summer evenings in Knoxville Tennesee in the time that i lived there so succesfully disguised to myself as a child.

…it has become that time of evening when people sit on their porches, rocking gently and talking gently and wtching the street and the standing up into their sphere of pessession of the trees, of birds’ hung havens, hangars. Poeple go by; things go by. a horse, drwaing a buggy, breaking his hollow iron music on the asphalt: a loud auto: a quiet auto: people in pairs, not in a hurry, scuffling, switching their weight of aestival body, talking casually, the taste hovering over them in vanilla, strawberry, pasteboard, and starchd milk, the imagen upon them of lovers and horsemen, squa-ring with clowns in huelesss amber. a streetcar raising its iron moan; stopping; belling and starting, stertorous; rousing and raising again its iron increasing moan and swimming its gold windows and straw seats on past and past and past, the bleak spark crackling and cursin above it like a small malignant spirit set to dog its tracks; the iron whine rises on rising speed; still risen, faints; halts; the faint stinging bell; rises again, still fainter; fainting, lifting, lifts, faints foregone: forgotten. now is the night one blue dew.

now is the night one blue dew, my father has drained, he has coiled the hose.

low in the length of lawns, a frailing of fire who breathes…

Parents on porches: rock and rock. From damp strings morning glories hang their ancient faces.

The dry and exalted noise of the locusts from all the air at once enchants my eardrums.

on the rough wet grass of the back yard my father and mother have spread quilts. We all lie there, my mother, my father, my uncle, my aunt, and i too am lying there… They are not talking much, and the talk is quiet, of nothing in particular, of nothing at all in particular, of nothing at all. The stars are wide and alive, they seem each like a smile of great sweetness, and they are very near. all my people are larger bodies than mine… with voices gentle and meaningless like the voices of leeping birds. one is an artist, he is living at home. one is a musician, she is living at home. one is my mother who is good to me. one is my father who is good to me. by some chance, here they are, all on this earth; and who shall eer tell the sorrow of being on this earth, lying, on quilts, on the grass, in the summer evening, among the sounds of the ninght. May God bless my people, my uncle, my aunt, my mother, my good father, o remember them kindly in their time of trouble; and in the hour of their taking away.

after a little i am taken in and put to bed.

sleep, soft smiling, draws me unto her: and those recive me, who quietly treat me, as one familiar and well-beloved in that home: but will not, no, will not, not now, not ever, but will not ever tell me who i am.

Knoxville: SuMMer oF 1915Texto: james agee

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 12 04/10/13 13:52

Page 15: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

13

PROGRAMA 2

Hablamos ahora de las noches de verano en Knoxville, Tennessee, en la época en que viví allí con tanto éxito disfrado ante mí mismo de niño.

…es esa hora de la noche en que la gente se sienta en sus porches, meciéndose suave-mente y hablando suavemente y mirando a la calle y a cualquier cosa que entre en su esfera de dominio de los árboles, de los refugios colgados de los pájaros, hangares. la gente pasa; las cosas pasan. un caballo, tirando una calesa, quebrando su hueca música ee hierro sobre el asfalto: un coche ruidoso: un coche silencioso: gente en parejas, sin prisa, corriendo, cambiando el peso de su cuerpo estival, hablando de manera distendida, con un sabor persistente de vainilla, de fresa, de cartón, y de leche con almidón sobre ellos, y con la imagen de amantes y jinetes, se asemejan a payasos de un ámbar descolorido. un tranvía que deja oír su gemido de hierro; deteniéndose; haciendo sonar la campaña y poniéndose en marcha, ruidoso; enfureciéndose y dejando oír de nuevo su gemido de hierro cada vez más intenso, y sus ventanillas doradas y sus asientos de paja que pasan y pasan y pasan y pasan deslizándose, la pálida chispa crepitando y maldiciendo por encima de él como un pequeño espíritu malévolo decidido a pisarle los talones; el gemido de hierro se hace más fuerte, se debilita; se detiene; la débil y penetrante campana; aumenta de nuevo, aún más débil y pene-trante campana, aumenta de nuevo, aún más débil; debilitándose, subiendo, sube, se debilita como si abandonara: olvidada. ahora la noche es un rocía azulado.

ahora la noche es un rocía azulado, mi padre ha vaciado, ha enrollado la manguera.

Tendido a lo largo del césped, un débil fuego que respira…

los padres en los porches: se balancean una y otra vez. las campanillas cuelgan sus rosrtros antiguos de húmedas cuerdas.

el seco y exaltado ruido de los grillos que llena de repente el aire cautiva mis tímpanos.

sobre la áaspera y húmeda hierba del jardín trasero mi padre y mi madre han extendido colchas. Todos nos tumbamos allí, mi madre, mi padre, mi tío, mi tía, y yo también estoy tumbado allí… no hablan mucho, y lo hacen en voz baja, de nada en concreto, de absolu-tamente nada en concreto, de absolutamente nada. las estrellas son grandes y están vivas, cada una de ellas parece una sonrisa de una gran dulzura, y están muy cercanas. Toda mi gente son cuerpos más grandes que el mío… con voces suaves y sin sentido, como las voces de pájaros dormidos. uno es un artista, vive en casa. otra es un músico, vive en casa. otra es mi madre, que es buena conmigo. Por alguna casualidad, aquí están, todos en esta tierra; y quién hablará alguna vez de la tristeza de estar en esta tierra, tumbados, sobre colchas, en la hiberta, en la noche de verano, entre los sonidos de la noche. Que dios bendiga a mi gente, a mi tío, a mi tía, a mi madre, a mi buen padre, ah, acordáos de ellos con cariño en sus momentos difíciles; y en la hora de su partida.

después de un rato me llevan adentro y me acuestan. el sueño, sonriendo suavemente, me atrae hacia sí: y me reciben los que me tratan con suavidad, como alguien familiar y querido en esa casa; pero que no me dirán, no, no me dirán, ni ahora ni nunca, quién soy yo.

Knoxville: verAno de 1915Texto: ángel castañón ordóñez, 2002

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 13 04/10/13 13:52

Page 16: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

14

Temporada 2013-14

Wir genießen die himmlischen Freuden, drum tun wir das irdische meiden, Kein weltlich Getümmel Hört man nicht in Himmel! lebt alles in sanftester ruh’! Wir füren ein englisches leben! sind dennoch ganz lustig daneben! Wir tanzen und springen, Wir hüpfen und singen! sankt Peter im Himmel sieht zu!

johannes das lämmlein auslasset, der Metzger Herodes drauf passet! Wir führen ein geduldig’s unschuldig’s, geduldig’s, ein liebiches lämmlein zu Tod! sankt lucas den ochsen tät schlachten ohn’ einig’s bedenken und achten, der Wein kost’ kein Heller im himmlischen Keller, die englein, die backen das brot.

Gut’ Kräuter von allerhand arten, die wachsen im himmlischen Garten! Gut’ spargel, Fisolen und was wir nur wollen! Ganze schüsseln voll sind uns bereit!

Gut Äpfel, gut’ birn’ und gut’ Trauben! die Gärtner, die alles erlauben! Willst rehbock, willst Hasen, auf offener straßen sie laufen herbei! solft’ ein Fasttag etwa kommen, alle Fische gleich mit Freuden anges-chwommen! dort läuft schon sankt Peter Mit netz und mit Köder zum himmlischen Weiher hinein. sankt Martha die Köchin muß sein.

Kein’ Musik ist ja nicht auf erden, die uns’rer verglichen kann werden. elftausend jungfrauen zu tanzen sich trauen! sankt ursula selbst dazu lacht! Kein Musik ist ja nicht auf erden, die uns’rer verglichen kann werden. cäcilia mit ihren verwandten sind treffliche Hofmusikanten! die englischen stimmen ermuntern die sinnen, daß alles für Freuden erwacht.

dAS hiMMliSche leBenTexto: des Kaben Wunderhorn

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 14 04/10/13 13:52

Page 17: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

15

PROGRAMA 2

Gozamos de las alegrías celestiales, Por ello evitamos las fatigas terrenales, ¡ningún ruido mundano se oye en el cielo! Todo vive en la más dulce paz! ¡llevamos una vida angélica! ¡Y somos totalmente felices! ¡bailamos y saltamos, brincamos y saltamos! ¡san Pedro en el cielo nos contempla con detenimiento!

¡san juan ha soltado al corderito, el carnicero Herodes lo acecha! ¡llevamos a un paciente, a un inocente y paciente, a un adorable corderito a la muerte! san lucas ha degollado al buey sin la menor contemplación, el vino no cuesta ni un céntimo en la bodega celestial, los angelitos amasan el pan.

¡Hierbas de todas las clases, crecen en el jardín celestial! ¡buenos espárragos, judías Y todo cuanto queremos!

¡Fuentes llenas a nuestra disposición! ¡bjuenas manzanas, peras y uvas! ¡los jardineros lo permiten todo! ¿Quieres corzo, quieres liebre? ¡van corriendo Por las calles! ¡Y cuando llega la vigilia, acuden alegremente toda clase de peces! Por allí corre ya san Pedro con su red y con su cebo Hacia el estanque celestial. ¡santa Marta será la cocinera! no existe música en la tierra Que pueda compararse con la nuestra. ¡once mil vírgenes se lanzan a bailar! ¡Hasta santa Úrsula se ríe!

no existe música en la tierra Que pueda compararse con la nuestra. ¡santa cecilia y sus familiares son excelentes músicos de corte! las voces angelicales alegran los sentidos, Todo despierta alegría.

lA vidA celeStiAlTexto: des Kaben Wunderhorn

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 15 04/10/13 13:52

Page 18: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 16 04/10/13 13:52

Page 19: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

nicole cabell

orQuesTa sinFÓnica de Galicia

laWrence renes

bIOGRAFÍAS

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 17 04/10/13 13:52

Page 20: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

18

direcTor

a temporada de 2012/13 foi a primeira de lawrence renes como director musical da Ópera real de suecia, consecuencia natural da excelente reputación operística que foi gañando cun extenso repertorio que inclúe bastantes óperas contemporáneas. Foi el quen en 2007 estreou en estados unidos Tea de Tan dun, na Ópera de sante Fe, con grande éxito de crítica. recentemente debutou no Teatro real de la Monnaie, no Teatro nacional são carlos, na english national opera, na Ópera de san Francisco e mais na den norske opera en títulos tan diversos como o ouro do rin, A carreira do libertino, Carmen, elektra, Doutor Atomic, A frauta máxica, eugene onegin, A raposiña astuta, nixon na China e a estrea absoluta de Banksters, de nuño corte real.

en breve debutará á fronte da Filharmónica de londres e regresará á Ópera de seattle, á residentie orkest e mais á Filharmónica real de estocolmo. nos últimos años lawrence renes dirixiu moitas das orquestras máis prestixiosas de europa, como a sinfónica da radio de baviera, a staatskapelle de dresden, a Filharmónica da radio de Francia, a sinfónica Wdr, a Filharmónica ndr, a sinfónica alemá de berlín e a sinfónica da bbc, entre outras.

LAWRENCE RENES

Temporada 2013-14

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 18 04/10/13 13:52

Page 21: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

19

PROGRAMA 2

la temporada de 2012/13 fue la primera de lawrence renes como director musical de la Ópera real de suecia, consecuencia natural de la excelente reputación operística que se ha ganado con un extenso repertorio que incluye bastantes óperas contemporá-neas. Fue él quien en 2007 estrenó en estados unidos Tea de Tan dun, en la Ópera de sante Fe, con gran éxito de crítica. recientemente ha debutado en el Teatro real de la Monnaie, Teatro nacional são carlos, english national opera, Ópera de san Francisco y den norske opera en títulos tan diversos como el oro del rin, la carrera del libertino, Carmen, elektra, Doctor Atomic, la flauta mágica, eugene onegin, la zorrita astuta, nixon en China y el estreno absoluto de Banksters, de nuño corte real.

en breve debutará al frente de la Filarmónica de londres y regresará a la Ópera de seattle, la residentie orkest y Filarmónica real de estocolmo. en los últimos años lawrence renes ha dirigido muchas de las orquestas más prestigiosas de europa, como la sinfónica de la radio de baviera, la staatskapelle de dresden, Filarmónica de la radio de Francia, sinfónica Wdr, Filarmónica ndr, sinfónica alemana de berlín y sinfónica de la bbc, entre otras.

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 19 04/10/13 13:52

Page 22: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

20

Gañadora do Premio cardif de cantantes de todo o mundo da bbc en 2005, nicole cabell é agora mesmo unha das sopranos líricas máis solicitadas en todo o mundo. nesta temporada debutou como violetta (la traviata) na Ópera de Michigan. en concerto debutará coa royal Philharmonic orchestra como a Gloria de Poulenc baixo a direc-ción de charles dutoit, coa orquestra nacional de Francia no Stabat mater de Poulenc dirixida por jean-claude casadesus, e na súa presentación coa sinfónica de Galicia, con Knoxville, de barber e a Sinfonía nº4 de Mahler con dirección de lawrence renes.

recentemente destaca o seu debut como Giuletta (Capuletos e montescos) na Ópera de san Francisco e como adina (l’elisir d’amore) no Gran Teatre del liceu de barcelona e no novo Teatro nacional de Tokio. nicole cabell ademais cantou coa cincinnati opera como dona elvira (Don Giovanni).

entre os concertos máis importantes da última temporada figuran o réquiem de Mozart no carnegie Hall e a misa en si menor de bach en chicago, ambos os dous baixo a dirección de john nelson, así como a Sinfonía nº 9 de beethoven coa orquestra de cleeveland en xira por Miami con Giancarlo Guerrero. despois de ter mostrado a súa predilección pola música de Mozart, nicola cabell cantou a condesa (le nozze di figaro) en Montreal, Pamina (A frauta máxica) na Ópera de chicago e dona elvira (Don Giovanni) en Tokio. Fascinada polo repertorio francés, cantou leïla (os pescadores de perlas) para a Ópera de santa Fe e julieta (romeu e xulieta) na Ópera de Palm beach. en concerto ofreceu concertos en nova York, londres, chicago, cincinnati, Toronto, atlanta, san diego e san Petersburgo.

outras actuacións importantes foron as súas aparicións no Metropolitan de nova York e na Ópera de chicago nos papeis de Micaela (Carmen) e Mussetta (la bohème); no convent Garden como Mussetta (la bohème) e leula (os pescadores de perlas), e o seu debut na Ópera de colonia e na deutsche oper de berlín como dona elvira. en concerto actuou coa orquestra de santa cecilia de roma baixo a dirección de antonio Pappano, e con orquestras como a sinfónica de Minnesota, a sinfónica de chicago, a Filharmónica de nova York, as sinfónicas de boston e cleeveland ademais de aparecer nos Prooms da bbc, na internacional de edinburgo e no Festival de ravinia.

o seu debut con decca, Soprano, foi distinguido como «elección do editor» na revista Gramophone, recibiu os eloxios da crítica e obtivo en 2001 o Georg solti orphée d’or da academia do disco lírico e o premio echo Klassik.

soPrano

NICOLE CAbELL

«na pureza, na redondez e na beleza en xeral, a súa é unha das voces máis sedutoras de todas» [opera Magazine, 2012]

Temporada 2013-14

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 20 04/10/13 13:52

Page 23: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

21

PROGRAMA 2

Ganadora del Premio cardif de la bbc en 2005, nicole cabell es ahora mismo una de las sopranos líricas más solicitadas. en esta temporada debutó como violetta (la traviata) en la Ópera de Michigan. en concierto debutará con la royal Philharmonic orchestra como la Gloria de Poulenc bajo la dirección de charles dutoit, con la orquesta nacional de Francia en el Stabat mater de Poulenc dirigida por jean-claude casadesus, y en su presentación con la sinfónica de Galicia, con Knoxville, de barber y la Sinfonía nº4 de Mahler con dirección de lawrence renes.

recientemente descata su debut como Giuletta (Capuletos y montescos) en la Ópera de san Francisco y como adina (l’elisir d’amore) en el Gran Teatro del liceo de barcelona y en el nuevo Teatro nacional de Tokio. nicole cabell además ha cantado con la cincinnati opera como doña elvira (Don Giovanni).

entre los conciertos más importantes de la última temporada figuran el requiem de Mozart en el carnegie Hall y la misa en si menor de bach en chicago, ambos bajo la dirección de john nelson, así como la Sinfonía nº 9 de beethoven con la orquesta de cleeveland en gira por Miami con Giancarlo Guerrero. Habiendo mostrado su predilec-ción por la música de Mozart, nicole cabell ha cantando la condesa (las bodas de fígaro) en Montreal, Pamina (la flauta mágica) en la Ópera de chicago y doña elvira (Don Giovanni) en Tokio. Fascinada por el repertorio francés, ha cantado leïla (los pescadores de perlas) para la Ópera de santa Fe y julieta (romeo y Julieta) en la Ópera de Palm beach. en concierto ha ofrecido actuaciones en nueva York, londres, chicago, cincin-nati, Toronto, atlanta, san diego y san Petersburgo.

otros actuaciones importantes han sido sus apariciones en el Metropolitan de nueva York y en la Ópera de chicago en los papeles de Micaela (Carmen) y Mussetta (la bohème); en el convent Garden como Mussetta (la bohème) y leula (los pescadores de perlas) y su debut en la Ópera de colonia y en la deutsche oper de berlin como doña elvira. en concierto ha actuado con la orquesta de santa cecilia bajo la dirección de antonio Pappano, orquestas como la sinfónica de Minnesota, la sinfónica de chicago, la Filar-mónica de nueva York, las sinfónicas de boston y cleeveland además de aparecer en los Prooms de la bbc, la internacional de edinburgo y el Festival de ravinia

su debut con decca, Soprano, fue distinguida como «elección del editor» en la revista Gramophone, recibió los elogios de la crítica y obtuvo en 2001 el Georg solti orphée d’or de la academai del disco lírico y el premio echo Klassik.

«en la pureza, la redondez y la belleza en general, la suya es uno de las voces más seductoras de todas»

[opera Magazine, 2012]

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 21 04/10/13 13:52

Page 24: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

22

Violines IMassimo spadano***** ludwig dürichen****vladimir Prjevalski****ruslan asanoviana antonyancaroline bournaudGabriel bussivinka Hauserdominica Malec dorothea nicholasbenjamin smithstefan utanuFlorian vlashiroman Wojtowicz

Violines IIFumika Yamamura***Gertraud brilmayerlylia chirilovMarcelo González Kriguerdeborah Hamburgerenrique iglesias PrecedoHelle KarlssonGregory Klassstefan Marinescu

Violaseugenia Petrova***Francisco Miguens regozo***andrei Kevorkov*

raymond arteaga Moralesalison dalglishdespina ionescujeffrey johnsonjozef KramarKaren PoghosyanWladimir rosinskij

Violonchelosdavid etheve***rouslana Prokopenko***Gabriel Tanasescu*Mª antonieta carrasco leitonberthold Hamburgerscott Hardyvladimir litvihkramón solsona MassanaFlorence ronfort

Contrabajosristo vuolanne***diego zecharies***Todd Williamson*Mario j. alexandre rodriguesdouglas Gwynnserguei rechetilovjose F. rodrigues alexandre

Flautasclaudia Walker***juan ibáñez briz*

Oboescasey Hill***david villa escribano**scott Macleod*

Clarinetesjuan antonio Ferrer cerveró***iván Marín García**Pere anguera camós*

Fagotessteve Harriswangler***Mary ellen Harriswangler**Manuel alejandro salgueiro García*

Trompasdavid bushnell***Manuel Moya canós*amy schimmelman*

Trompetasjohn aigi Hurn***Thomas Purdie**Michael Halpern*

Trombonesjon etterbeek***eyvind sommerfelt*

MieMbros

ORqUEStA SINFóNICA DE GALICIA

Director titular

dima slobodeniouk

Director honorario

víctor Pablo Pérez

Temporada 2013-14

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 22 04/10/13 13:52

Page 25: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

23

PROGRAMA 2

Tubajesper boile nielsen***

Percusiónjosé a. Trigueros segarra***josé belmonte Monar**alejandro sanz redondo*

Arpaceline landelle***

MÚsicos inviTados TeMPorada 13-14

Violines IIMirela lico*adrián linares reyesangel enrique sánchez MaroteMihai andrei Tanasescu Kadar

Flautasaleta suárez ogando**

Trombon bajoFaustino núñez Pérez***

Percusión

Miguel angel Martínez Martínez

MÚsicos inviTados Para esTe ProGraMa

Violines IIlilit Poghosyan

Violavíctor Gil Gazapo

VioloncheloMª victoria Pedrero Pérez

Contabajosimo vaisanen

Flautaana raquel de oliveira Milheiro lima*

Trompasdavid Fernández alonso***Marcos cruz Pardeiro*ismael vidal rodríguez*

Percusiónroberto bao rodríguezana Gayoso Taboada

Arpa

alba barreiro Mariño*

Pianoalicia González Permuy***

***** concertino | **** ayuda de concertino | *** Principal | ** Principal asistente | * coprincipal

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 23 04/10/13 13:52

Page 26: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

24

CONSORCIO PARA LA PROMOCIóN DE LA MÚSICA

Secretario-interventorjuan josé de ozámiz lestón

Jefa de gestión económicaMaría salgado Porto

Coordinadora generalángeles cucarella lópez

Jefe de producciónjosé Manuel Queijo

Jefe de prensa y comunicaciónjavier vizoso

Presidente

carlos negreira souto

Gerente

andrés lacasa nikiforov

Temporada 2013-14

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 24 04/10/13 13:52

Page 27: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

25

PROGRAMA 2

Contablealberto García buño

Archivo musicalzita Tanasescu

Programas didácticosiván Portela lópez

Administraciónjosé antonio anido rodríguezMargarita Fernández nóvoaangelina déniz Garcíanoelia reboredo secades

Gerencia y coordinacióninmaculada sánchez canosa

Secretaría de producciónnerea varela

Prensa y comunicaciónlucía sández sanmartín

Regidoresjosé Manuel ageitos calvodaniel rey campaña

Auxiliar de regidorjosé rúa lobo

Auxiliar de archivodiana romero vila

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 25 04/10/13 13:52

Page 28: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

26

Temporada 2013-14

PRóxIMOS PROGRAMAS

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 26 04/10/13 13:52

Page 29: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

27

PROGRAMA 2

FERROL

TeaTro joFre

Jueves, 17 de octubre de 2013 – 20.30h.

AbONO VIERNES

ProGraMa 3

orquesta sinfónica de Galicia

Michail jurowski director

johannes Moser violonchelo

Palacio de la ÓPera de a coruña

Viernes, 18 de octubre de 2013 – 20.30h.

saMuel barberThe School for Scandal (Obertura)

WiTold luToslaWsKiConcierto para violonchelo y orquesta

roberT scHuMannSinfonía nº 4, en re menor, op. 120

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 27 04/10/13 13:52

Page 30: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

28

JAZZAtLANtICA

joe lovano saXoPHone suMMiTcon dave liebMan & ravi colTrane

Presentación en España de su disco Visitations

venta de entradas en www.entradas.novagaliciabanco.es y en el teléfono902 43 44 43 hasta 24 horas antes del concierto, en la taquilla de la Plaza de orense —de lunes a viernes excepto festivos y de 9.30 a 13h y de 16.30 a 19.30h— y en la taquilla del Teatro rosalía castro, el mismo día del concierto, de 12 a 14 horas y 18h hasta comienzo del espectáculo.

TeaTro rosalía casTro

Lunes, 21 de octubre de 2013 – 21h.

Temporada 2013-14

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 28 04/10/13 13:52

Page 31: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

29

PROGRAMA 2

CICLO DE CÁMARA Y LIED

cuarTeTo aTlánTico

dominica Malec violín

benjamin smith violín

andrei Kevorkov viola

scott Hardy violonchelo

TeaTro rosalía casTro

Martes, 22 de octubre de 2013 – 20h.

ToMás breTÓnCuarteto nº 3

anTÓn García abrilCuarteto para el nuevo milenio

joHannes braHMsCuarteto nº 2, en la menor, op. 51

concierto en colaboración con la sociedad Filarmónica de a coruña

venta de entradas en la taquilla de la Plaza de orense —de lunes a viernes excepto festivos y de 9.30 a 13h y de 16.30 a 19.30h— el día anterior y el mismo día del concierto, y en la taquilla del Teatro rosalía castro, el mismo día del concierto, de 12 a 14 horas y 18h hasta comienzo del espectáculo.

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 29 04/10/13 13:52

Page 32: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

30

SANtIAGO DE COMPOStELA

PONtEVEDRA

Xornadas de MÚsica conTeMPoránea sanTiaGo de coMPosTela

orquesta sinfónica de Galicia

andrew Gourlay director

leticia Moreno violín

MaGnus lindberGExpo

esa PeKKa salonenConcierto para violín

serGuÉi ProKÓFievRomeo y Julieta (Selección)

cenTro culTural novacaiXaGalicia

Jueves, 24 de octubre de 2013 – 20.30h.

audiTorio de Galicia

Viernes, 25 de octubre de 2013 – 21h.

Temporada 2013-14

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 30 04/10/13 13:52

Page 33: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

31

PROGRAMA 2

JAZZAtLANtICA

facebook.com/sinfonicadegalicia twitter.com/OSGgalicia youtube.com/sinfonicadegalicia

Palacio de la ÓPera

Miércoles, 30 de octubre de 2013 – 21h.

MicHel caMilo

Presentación en España de su disco WHAT’S UP?, nominado como mejor álbum de Jazz en los Grammy Latinos

venta de entradas en www.entradas.novagaliciabanco.es y en el teléfono 902 43 44 43 hasta 24 horas antes del concierto, en la taquilla de la Plaza de orense —de lunes a viernes excepto festivos y de 9.30 a 13h y de 16.30 a 19.30h— y en la taquilla del Teatro rosalía castro, el mismo día del concierto, de 12 a 14 horas y 18h hasta comienzo del espectáculo.

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 31 04/10/13 13:52

Page 34: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

TRADUCCIÓN Roxelio Xabier García Romero Pilar Ponte Patiño

foTogRAfíAs Marco Borggreve

IMPRIME Norprint, S.A.

EDITA Consorcio para la Promoción de la MúsicaA Coruña - Galicia - España, 2013

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 32 04/10/13 13:52

Page 35: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 33 04/10/13 13:52

Page 36: 11 octubre 2013 - sinfonicadegalicia.com · coñecida é o famoso Adagio para cordas, un arranxo orquestral do segundo move-mento do seu Cuarteto para corda en si menor de 1936, que

facebook.com/sinfonicadegalicia twitter.com/OSGgalicia youtube.com/sinfonicadegalicia

Consorcio para la Promoción de la Música

Glorieta de América, 3 | 15004 A Coruña | T. 981 252 021 | F. 981 277 499

sinfonicadegalicia.com | sonfuturo.com

Programa 2 abono_T 13-14_04.indd 34 04/10/13 13:52