Υπόδειγμα 4161/2013

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ …………

(Διαδικασία Εκουσίας Δικαιοδοσίας)

ΑΙΤΗΣΗ

(άρθρου 4 παρ.1 Ν.3869/2010 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρ. 12 Ν.

4161/2013 και αίτημα προσωρινής διαταγής κατ’ άρθρο 781 ΚΠολΔ)

Του ………… του …………, κατοίκου …………,

ΚΑΤΑ

1. Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία

«…………», εδρεύουσας στην Αθήνα, οδός …………, αριθμός ………… , νομίμως

εκπροσωπουμένης.

2. Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία

«…………», εδρεύουσας στην Αθήνα, οδός …………, αριθμός ………… , νομίμως

εκπροσωπουμένης.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΓΓΥΗΤΕΣ

1. ………… του …………, κάτοικο …………

2. ………… του …………, κάτοικο …………

Οι αντίδικοι, υπό την ιδιότητά τους ως πιστώτριές μου, φέρονται να διατηρούν

απαιτήσεις έναντι εμού όπως αυτές αναφέρονται κατά τα αμέσως κατωτέρω

λεπτομερέστερα εκτιθέμενα:

Α. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΙΣΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ

Α1. Απαιτήσεις της 1ης των αντιδίκων

Σύνολο πιστώσεων της 1ης των αντιδίκων: 16.346,15€

1η ΑΠΑΙΤΗΣΗ: 11.072,93€

Αριθμός σύμβασης και χρονολογία σύναψης …………/5-2-2008

Φύση πίστωσης-Σκοπός Καταναλωτικό δάνειο/ άρση βαρών

Ποσό πίστωσης 19.320€

Διάρκεια πίστωσης (σε μήνες) 96 μήνες (8 έτη)

Επιτόκιο ενήμερης οφειλής 9,85%

1

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟΜΑΡΙΟΥ-ΣΑΒΒΑ ΜΑΡΙΝΑΚΟΥ

& ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝΚΥΠΡΟΥ 56 - ΚΟΡΙΝΘΟΣ

ΤΗΛ: 27410 29900ΦΑΞ: 27415 50254Κιν: 6973 56 59 56

http://mariosmarinakos.blogspot.gr/

10% τελευταίας ενήμερης δόσης 19,98€

Αναλογία στο σύνολο των πιστώσεων (%) 6%

Ημερομηνία παύσης πληρωμών 2013

Παρούσα απαίτηση κατά κεφάλαιο 10.720,06€

Παρούσα απαίτηση σε τόκους 352,87€

Παρούσα απαίτηση σε έξοδα 0€

Ιδιότητα στην πίστωση Οφειλέτης

Ονοματεπώνυμο εγγυητή/ων Δεν υπάρχει εγγυητής

Εμπράγματη ασφάλεια: Όχι

Τίτλος κτήσης ακινήτου που επιβαρύνθηκε : --

Υποθηκοφυλακείο, τόμος και αριθμός μεταγραφής τίτλου

κτήσης του ακινήτου

--

ΚΑΕΚ ακινήτου --

Περιγραφή ακινήτου: --

Υποθηκοφυλακείο, τόμος και αριθμός μεταγραφής της εμπράγματης ασφάλειας: --

Τυχόν καταγγελία δανειακής σύμβασης Ναι, η από 3-10-2013 καταγγελία σύμβασης

Τυχόν Διαταγή Πληρωμής και εκδόν Δικαστήριο Όχι

Τυχόν ασκηθείσα ανακοπή, αριθμός κατάθεσης

δικογράφου, αριθμός πινακίου και δικάσιμος

Όχι

2η ΑΠΑΙΤΗΣΗ: 5.273,22€

Αριθμός σύμβασης και χρονολογία σύναψης …………

Φύση πίστωσης-Σκοπός Λογαριασμός μισθοδοσίας και υπερανάληψης

Ποσό πίστωσης Πιστωτικό όριο έως 5.000€

Διάρκεια πίστωσης (σε μήνες) --


10% τελευταίας ενήμερης δόσης Οι ανακυκλούμενοι λογαριασμοί δεν έχουν καθορισμένη

δόση/οι ετήσιοι τόκοι ανέρχονται στο ποσό των 527,32€


Ημερομηνία παύσης πληρωμών --

Παρούσα απαίτηση κατά κεφάλαιο 5.000€




Ονοματεπώνυμο εγγυητή/ων Δεν υπάρχει εγγυητής

Εμπράγματη ασφάλεια: Όχι

Τίτλος κτήσης ακινήτου που επιβαρύνθηκε : --



--

ΚΑΕΚ ακινήτου --

Περιγραφή ακινήτου: --

Υποθηκοφυλακείο, τόμος και αριθμός μεταγραφής της εμπράγματης ασφάλειας:

Τυχόν καταγγελία δανειακής σύμβασης Όχι




Όχι

2

Α2. Απαιτήσεις της 2ης των αντιδίκων

Σύνολο πιστώσεων της 2ης των αντιδίκων: 154.136,89€

1η ΑΠΑΙΤΗΣΗ: 106.979,97€

Αριθμός σύμβασης και χρονολογία σύναψης …………/1-6-2005

Φύση πίστωσης Στεγαστικό δάνειο





Αναλογία στο σύνολο των πιστώσεων (%) 63 %

Ημερομηνία παύσης πληρωμών 4ος του 2013


Παρούσα απαίτηση σε τόκους 2.789,60 €



Ονοματεπώνυμο εγγυητή/ων α. …………

β. …………

Εμπράγματη ασφάλεια Προσημείωση υποθήκης επί ακινήτου

Τίτλος κτήσης ακινήτου που επιβαρύνθηκε …………/…-…-……



Α’ Υποθηκοφυλακείο Κορίνθου, Τ. … Α. …

ΚΑΕΚ ακινήτου Δεν υπάρχει

Περιγραφή ακινήτου: Μια μονοκατοικία στ… ………… συνολικής επιφάνειας 119,71 τμ, η οποία οικοδομήθηκε

δυνάμει της υπ’ αριθ. …/2005 άδειας οικοδομής του Τμήματος χωροταξίας-πολεοδομίας και περιβάλλοντος της

Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας, εντός οικοπέδου (κάθετης ιδιοκτησίας) επιφάνειας 1.213τμ με ποσοστό

συνιδιοκτησίας επί του συνολικού οικοπέδου 497,28/1000 εξ αδιαιρέτου. Το ως άνω οικόπεδο περιήλθε στην

κυριότητά μου δυνάμει του υπ’ αριθ. 000000/15-12-2004 συμβολαίου πώλησης μελλοντικής κάθετης ιδιοκτησίας του

συμβολαιογράφου Κορίνθου …………, που έχει μεταγραφεί νομίμως στα βιβλία μεταγραφών του Α’

Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου στον τόμο … με αριθμό ….


Υποθηκοφυλακείο Α’ Κορίνθου, Προσημείωση υποθήκης εγγραφείσα την …/…/…… σε τόμο …, με αριθμό …,

δυνάμει της υπ’ αριθμ ……/…… αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, για ποσό 130.000€ στο

περιθώριο δε της οποίας σημειώθηκε την …/…/…… η υπ’ αριθ. …/…… απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου

Κορίνθου η οποία μεταρρυθμίζει την …/…… απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, ως προς την

υπολειπόμενη διάρκεια της δανειακής σύμβασης από 284 σε 432 μήνες και ως προς το επιτόκιο του δανείου δυνάμει

του από …/…/…… πρόσθετου συμφώνου.





Όχι

2η ΑΠΑΙΤΗΣΗ : 29.029,21€

Αριθμός σύμβασης και χρονολογία σύναψης …………/…-…-……

Φύση πίστωσης Στεγαστικό Δάνειο.

3





Αναλογία στο σύνολο των πιστώσεων (%) 17 %






Ονοματεπώνυμο εγγυητή α. …………

β. …………

Εμπράγματη ασφάλεια Προσημείωση υποθήκης

Τίτλος κτήσης ακινήτου που επιβαρύνθηκε …………/…-…-……



Α’ Υποθηκοφυλακείο Κορίνθου, Τ. …, Α. …



δυνάμει της υπ’ αριθ. …/… άδειας οικοδομής του Τμήματος χωροταξίας-πολεοδομίας και περιβάλλοντος της



κυριότητά μου δυνάμει του υπ’ αριθ. ……/…-…-…… συμβολαίου πώλησης μελλοντικής κάθετης ιδιοκτησίας του


Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου στον τόμο …, με αριθμό ….


Υποθηκοφυλακείο Α’ Κορίνθου, Προσημείωση υποθήκης εγγραφείσα την …/…/…… στον τόμο …/…, δυνάμει της υπ’

αριθμ …/… αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, για ποσό 40.000€ στο περιθώριο δε της οποίας

σημειώθηκε την …/…/…… η υπ’ αριθ. …/… απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου η οποία

μεταρρυθμίζει την …/… απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, ως προς την υπολειπόμενη διάρκεια της

δανειακής σύμβασης από 284 σε 432 μήνες και ως προς το επιτόκιο του δανείου δυνάμει του …/…/… πρόσθετου

συμφώνου.





Όχι

3η ΑΠΑΙΤΗΣΗ : 18.127,71€

Αριθμός σύμβασης και χρονολογία σύναψης …………/…-…-……

Φύση πίστωσης Στεγαστικό Δάνειο









4



Ονοματεπώνυμο εγγυητή α. …………

β. …………

Εμπράγματη ασφάλεια Προσημείωση υποθήκης

Τίτλος κτήσης ακινήτου που επιβαρύνθηκε ……/…-…-…



Α’ Υποθηκοφυλακείο Κορίνθου, Τ. …, Α. …



δυνάμει της υπ’ αριθ. …/… άδειας οικοδομής του Τμήματος χωροταξίας-πολεοδομίας και περιβάλλοντος της



κυριότητά μου δυνάμει του υπ’ αριθ. …/…-…-… συμβολαίου πώλησης μελλοντικής κάθετης ιδιοκτησίας του


Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου στον τόμο … με αριθμό ….


Υποθηκοφυλακείο Α’ Κορίνθου, Προσημείωση υποθήκης εγγραφείσα την …-…-…… σε τόμο …, με αριθμό …,

δυνάμει της υπ’ αριθμ …/… αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, για ποσό 24.000€.





Όχι

ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ: 170.483,04€

Β. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ - ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Β1. Ο αιτών είμαι 42 ετών. Είμαι έγγαμος με την … με την οποία έχουμε

αποκτήσει … τέκνα, την …, ετών στο παρόν …, την … , ετών στο παρόν … και τον

…, ετών στο παρόν 3. Η σύζυγός μου δεν εργάζεται, ωστόσο ως τρίτεκνη μητέρα

λαμβάνει μηνιαίο επίδομα ύψους 165 ευρώ. Δεν έχει στην κυριότητα, νομή ή κατοχή

της κανένα κινητό ή/και ακίνητο περιουσιακό στοιχείο. Εγώ και η οικογένειά μου

διαμένουμε στην πρώτη κατοικία μας η οποία βρίσκεται στ… ………….

Β2. Εργάζομαι στ… …………. Λαμβάνω μηνιαίως το ποσό των 1.063.90€

από την εργασία μου (βλ. Ανάλυση Αποδοχών Νοεμβρίου 2013) και αυτό αποτελεί

το μοναδικό μου εισόδημα. Στο παρελθόν τα εισοδήματα μου επαρκούσαν να

ανταποκριθώ στις απαιτήσεις των πιστωτών μου. Σχετικά αναφέρω ότι ελάμβανα

μηνιαίως το ποσό των 1.450 ευρώ (βλ. μισθοδοσία Νοεμβρίου 2008) από την

εργασία μου και 120 ευρώ από την εκμίσθωση τμήματος του δευτέρου ακινήτου μου

(βλ. Ε2/2010). Τα ετήσια εισοδήματά μου κατά το έτος χρήσης 2008 (οικονομικό έτος

2009) ανέρχονταν στο ποσό των 22.825,29€ (αναγόμενα σε μηνιαία εισοδήματα της

5

τάξης των 1902,11€) εκ των οποίων τα 1.368 ευρώ προέρχονταν από τα μισθώματα

και τα 21.457,29 ευρώ από την εργασία μου (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικ. Έτους

2009, Δ.Ο.Υ Κορίνθου). Αντίστοιχα, το έτος χρήσης 2009 (οικονομικό έτος 2010) τα

ετήσια εισοδήματά μου παρουσίασαν αύξηση καθώς το ετήσιο συνολικό δηλωθέν

εισόδημα ανήλθε στο ποσό των 23.674,62 ευρώ (αναγόμενα σε μηνιαία εισοδήματα

της τάξης των 1972,89€) εκ των οποίων τα 1.368 ευρώ προέρχονταν από τα

μισθώματα και τα 22.306,62 ευρώ από την εργασία μου (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα

οικ. Έτους 2010, Δ.Ο.Υ Κορίνθου). Έκτοτε και σταδιακά επήλθε μείωση στα μηνιαία

εισοδήματά μου. Πρώτον, ο εκμισθωτής αποχώρησε από το μίσθιο, το οποίο έκτοτε

παραχωρήθηκε δωρεάν στον αδελφό μου, …………, προκειμένου να εγκατασταθεί

σε αυτό, ελλείψει άλλων εισοδημάτων και στέγης. Δεύτερον, διότι ο μηνιαίος μισθός

μου, μετά τις μισθολογικές μειώσεις και με την ταυτόχρονη κατάργηση των δώρων

Χριστουγέννων και Πάσχα και των επιδομάτων περιορίστηκε στο ποσό των 1.063,90

ευρώ (βλ. μισθοδοσία Νοεμβρίου 2013) ως εκ τούτου το ετήσιο δηλωθέν εισόδημά

μου ανέρχεται πλέον στο ποσό των 18.255,26€ για το έτος 2012 (βλ. εκκαθαριστικό

σημείωμα οικ. Έτους 2013, Δ.Ο.Υ Κορίνθου). Επιπροσθέτως, δε διαθέτω άλλους

πόρους ή άλλα εισοδήματα, ούτε κινητά αξίας, άυλες αξίες, μερίσματα, καταθέσεις,

μετοχές, ομόλογα και καμία συμμετοχή σε οποιαδήποτε εταιρεία. Επίσης δε διατηρώ

οιαδήποτε αξίωση κατά τρίτων.

Έκτοτε έχω περιέλθει, χωρίς δική μου υπαιτιότητα, σε μόνιμη αδυναμία

πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών μου και βρίσκομαι σε κατάσταση

υπερχρέωσης. Η αδυναμία μου να ανταπεξέλθω στο σύνολο των οφειλών μου είναι

μόνιμη, η δε οικονομική μου κατάσταση δεν εμφανίζει καμία προοπτική βελτίωσης,

ώστε να υπάρχει μελλοντική δυνατότητα τακτοποίησης των οφειλών μου κατά το

επόμενο χρονικό διάστημα.

Ούτω, καλούμαι να πληρώνω σύνολο δόσεων ύψους περίπου 950

ευρώ μηνιαίως, ενώ την ίδια ώρα τα συνολικά μηνιαία μου εισοδήματα

ανέρχονται στο ποσό των 1.063,90 ευρώ. Σε αυτό το εισόδημα δεν μπορεί να

προστεθεί το μηνιαίο επίδομα τριτεκνίας που λαμβάνει η σύζυγός μου, ποσού

165 ευρώ, καθώς το επίδομα δεν έχει, εκ του Νόμου, τον χαρακτήρα

εισοδήματος. Ωστόσο, ακόμα και στην αδόκητη περίπτωση που ήθελαν

συναθροιστούν τα ανωτέρω ποσά, θα προέκυπτε συνολική οικογενειακή

ρευστότητα, ύψους 1.228,90 ευρώ.

Δοθέντος ότι εργάζομαι μόνο εγώ και συνυπολογιζομένων όλων των εξόδων

για τη μετακινήσεις μου (από ………… προς ………… και επιστροφή επί

καθημερινής βάσης), καθώς επίσης και των εξόδων διαβίωσης κάθε μέσου συνετού

ανθρώπου (πχ διατροφή της πενταμελούς οικογενείας μας, κόστη υπηρεσιών κοινής

6

ωφέλειας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ένδυση, υπόδηση κλπ) τα ελάχιστα

αναγκαία ανέρχονται μηνιαίως περίπου στο εύλογο ποσό των που προκύπτει από τη

συνάθροιση των επιμέρους ποσών του ακόλουθου πίνακα:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΗΝΙΑΙΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ

Έξοδα διατροφής 400€

Έξοδα μετακινήσεων 150€

Λογαριασμοί (ΔΕΗ, Τηλ/νία, ΔΕΥΑΚ κτλ) 180€

Ασφαλιστικές καλύψεις οικίας και οχήματος 55€ μηνιαίως

Ένδυση –υπόδηση 100€

Τέλη κυκλοφορίας οχήματος- συντήρηση 25€

ΣΥΝΟΛΟ 910€

Τα ανωτέρω κονδύλια, πλέον των τοκοχρεωλυτικών δόσεων των αντιδίκων,

συνολικού μηνιαίου ύψους 950€, συνεπάγονται συνολική μηνιαία επιβάρυνσή μου

με το ποσό των (950+910=) 1.860€, την ίδια ώρα που η συνολική οικογενειακή

ρευστότητα ανέρχεται στο ποσό των 1.228,90€.

Γ. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Γ1. Έχω την πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή σε μια μονοκατοικία στ…

………… συνολικής επιφάνειας 119,71 τμ, η οποία οικοδομήθηκε δυνάμει της υπ’

αριθ. …/… άδειας οικοδομής του Τμήματος χωροταξίας-πολεοδομίας και

περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας, εντός οικοπέδου (κάθετης

ιδιοκτησίας) επιφάνειας 1.213τμ με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του συνολικού

οικοπέδου 497,28/1000 εξ αδιαιρέτου. Το ως άνω οικόπεδο περιήλθε στην κυριότητά

μου δυνάμει του υπ’ αριθ. … /…-…-…… συμβολαίου πώλησης μελλοντικής κάθετης

ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Κορίνθου …………, που έχει μεταγραφεί νομίμως

στα βιβλία μεταγραφών του Α’ Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου στον τόμο …, με αριθμό

…. Η ως άνω οικία αποτελεί την πρώτη και κύρια κατοικία εμού και της οικογένειάς

μου και η εκτιμώμενη αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 82.738,44 ευρώ

(βλ. Ε.Τ.ΑΚ 2009).

Γ2. Έχω την πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή σε μια οριζόντια ιδιοκτησία και

συγκεκριμένα ενός διαμερίσματος 2ου ορόφου στην πόλη της Κορίνθου που έχει

εμβαδόν 132,60 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο όλο οικόπεδο

232,78/1000. Η ως άνω οριζόντια ιδιοκτησία έχει κτισθεί εντός οικοπέδου εκτάσεως

7

165,72 τμ και βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου της πόλεως της

Κορίνθου, επί της διασταυρώσεως των οδών ………… και ………… επί της οποίας

φέρει τον αριθμό …………, στο Ο.Τ. ………… και συνορεύει, βόρεια και σε πλευρά

μήκους 10 μέτρων με την οδό ………… , ανατολικά και σε πλευρά μήκους 17 μέτρων

με ιδιοκτησία Ελληνικού Δημοσίου, νότια και σε πλευρά μήκους 15,40 μέτρων με

ιδιοκτησία ………… και δυτικά και σε πλευρά μήκους 11 μέτρων με την οδό

…………. Περιήλθε στην κυριότητά μου δυνάμει του υπ’ αριθ. ……/…-…-……

συμβολαίου γονικής παροχής μεριδίου και δωρεάς εν ζωή ιδανικών μεριδίων της

συμβολαιογράφου Κορίνθου ………… που έχει μεταγραφεί νομίμως στα βιβλία

μεταγραφών του Α’ Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου στον τόμο … με αριθμούς … και

…. Το ακίνητο αυτό αποτελεί την κύρια κατοικία της μητέρας μου. Η εκτιμώμενη

αντικειμενική αξία του ως άνω ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 83.329,16€.

Γ3. Έχω στην κυριότητα, νομή και κατοχή μου ένα ΙΧΕ όχημα με αριθμό

κυκλοφορίας …………, εταιρίας …………, μοντέλο …………, κυβισμού 1.199 κε, με

ημερομηνία κυκλοφορίας στην Ελλάδα την 20 Νοεμβρίου του 2000. Το εν λόγω

όχημα είναι ήδη πεπαλαιωμένο και η τρέχουσα εκτιμώμενη εμπορική αξία του

ανέρχεται στο ποσό των 2500€. Αυτό αποτελεί το μοναδικό όχημα μετακινήσεως μου

και εξυπηρετεί τις συνολικές ανάγκες των μετακινήσεων εμού και της οικογένειάς

μου.

Ήδη με την παρούσα μου ζητώ να εξαιρεθούν άπαντα τα ανωτέρω

περιουσιακά μου στοιχεία από τυχόν ρευστοποίηση ή όποιο άλλο μέτρο κρίνει

πρόσφορο, ικανό και ανάλογο το Δικαστήριό Σας και διατάξει προς ικανοποίηση των

πιστωτών μου, δυνάμει της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του νόμου 3869/2010,

καθώς είναι πρόδηλο, πως η ρευστοποίησή τους δεν θα αποδώσει το παραμικρό

αλλά απεναντίας, ενδεχόμενη ρευστοποίηση θα καταστήσει άστεγο εμένα και την

οικογένειά μου, θα με οδηγήσει σε αποστέρηση όλων των οικονομικών μου πόρων,

σε οικονομική καταστροφή, πραγματική εξαθλίωση και απόγνωση, ενώ, θα με

επιβαρύνει προσθέτως και με τα έξοδα της εκτελέσεως, καθιστώντας το μέτρο της

ρευστοποιήσεως μη ανάλογο, σύμφωνα με το άρθρο 25 του Συντάγματος (Ειρ.

Κορίνθου 521/2011).

Γ. ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ

ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΔΟΣΕΩΝ: 319€

Α/Α Πιστωτής Απαιτήσεις Τρέχον

χρεωστικό

υπόλοιπο

Προτεινόμενο

ποσό δόσης

Διάρκεια

δόσεων (σε

μήνες)

Αναλογία

δόσης στο

σύνολο των

δόσεων (%)

Σύνολο

καταβολ

ών

Αναλογία

καταβολών

στο σύνολο

της κάθε

8

απαίτησης (%)

1.… Τράπεζα της

Ελλάδος

Καταναλωτικό

δάνειο αριθ.

σύμβασης:

……

11.072,93€ 46€ 240 14,42%11.040€

99,70%

2.… Τράπεζα της

Ελλάδος

Καταναλωτική

πίστη

Αριθμός

λογαριασμού:

……

5.273,22€ 22€ 240 6,9% 5.280 € 100,01%

3. … Bank

Στεγαστικό

δάνειο,

αριθμός


……

106.979,97

€175€ 264 54,86% 46.200€ 43,19%

4. … Bank


δάνειο,

αριθμός


……

29.029,21€ 47€ 264 14,73% 12.408€ 42,74%

5. … Bank


δάνειο,

αριθμός


……

18.127,71€ 29€ 264 9,09% 7.656€ 42,23%

Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα του σχεδίου ρύθμισης, επισημαίνω τα εξής:

i . Μη εμπραγμάτως εξασφαλισμένες απαιτήσεις

Για τις οφειλές της πρώτης των αντιδίκων προτείνω την πλήρη αποπληρωμή

των καταναλωτικών δανείων μου σε βάθος χρόνου 240 μηνών. Αναλυτικά για την

πρώτη οφειλή μου ύψους 11.072,93 ευρώ θα καταβάλλω συνολικά 46 ευρώ

μηνιαίως και για 240 μήνες, ήτοι συνολικά 11.040€. Για την δεύτερη οφειλή μου

ύψους 5.273,22€ προς την ανώνυμη τραπεζική εταιρία Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος

θα καταβάλλω συνολικά 22 ευρώ μηνιαίως και για 240 μήνες, ήτοι συνολικά 5.280€

ευρώ.

ii . Εμπραγμάτως εξασφαλισμένες απαιτήσεις

Με το παραπάνω σχέδιο διευθέτησης των οφειλών μου προτείνω την

προνομιακή ικανοποίηση των εμπραγμάτως ασφαλισμένων πιστωτών επί του

υπέγγυου ακινήτου μου μέχρι το ποσόν των 82.738,44 ευρώ που αντιστοιχεί στο

80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας μου. Συγκεκριμένα, για την τρίτη

οφειλή μου ύψους 106.979,97€ προς την ανώνυμη τραπεζική εταιρία Άλφα Τράπεζα

θα καταβάλλω συνολικά 175 ευρώ μηνιαίως και για 264 μήνες, ήτοι συνολικά

46.200€. Για την τέταρτη οφειλή μου ύψους 29.029,21€ θα καταβάλλω συνολικά 47

9

ευρώ μηνιαίως και για 264 μήνες, ήτοι συνολικά 12.408€. Για την πέμπτη οφειλή μου

ύψους 18.127,71€ θα καταβάλλω συνολικά 29 ευρώ μηνιαίως και για 264 μήνες, ήτοι

συνολικά 7.656€.

Συνολικά οι δόσεις που θα καταβάλω στις αντιδίκους μηνιαίως ανέρχονται

στο ποσό των 319 ευρώ μηνιαίως. Με το ως άνω σχέδιο διευθέτησης οφειλών

αφενός καλύπτω τις εμπραγμάτως ασφαλισμένες απαιτήσεις μέχρι το ανώτατο όριο

(80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας μου), και αφετέρου εξοφλώ

πλήρως την κατά κεφάλαιο οφειλή μου για τις υπ’ αριθμ 1 και 2 μη ασφαλισμένες

απαιτήσεις. Έτσι, ουδείς λόγος ρευστοποιήσεως των περιουσιακών μου στοιχείων

συντρέχει, ενόψει πληρώσεως των απαιτήσεων του Νόμου για τη διάσωση των

περιουσιακών μου στοιχείων.

Ε. ΑΝΥΠΑΙΤΙΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ

ΛΟΓΩ ΑΠΡΟΟΠΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ (ΑΚ388)

Δυνάμει της ανωτέρω διατάξεως, το εν λόγω περιστατικό πρέπει να είναι

αντικειμενικά, με βάση την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, ουσιώδες, ενόψει

του είδους, του περιεχομένου και του σκοπού της σύμβασης (αντικειμενικό κριτήριο).

Τα θεμελιώδη περιστατικά μπορεί να είναι γενικά, δηλαδή να αφορούν κάθε όμοια

σύμβαση (π.χ. νομοθετική και νομισματική σταθερότητα - ΑΠ 598/1992, ΑΠ

678/1996 - ο τιμάριθμος, η ειρήνη, οι συνήθεις καιρικές συνθήκες, οι συνθήκες της

αγοράς). Η μεταβολή των συνθηκών εκδηλώνεται στην πράξη υπό δυο κυρίως

μορφές: Είτε α) ως αύξηση των προϋπολογισθέντων εξόδων παραγωγής ή

προμήθειας ή εκτέλεσης της παροχής για τον οφειλέτη (π.χ. λόγω αύξησης της αξίας

των πρώτων υλών για την κατασκευή του πωλούμενου πράγματος), είτε β) ως

μείωση της πραγματικής αξίας της προσδοκώμενης από τον δανειστή προσόδου,

δηλαδή συνήθως της χρηματικής αντιπαροχής (π.χ. λόγω υποτίμησης του

νομίσματος).

Σύμφωνα με την ΑΚ 388, η μεταβολή των συνθηκών πρέπει να έλαβε χώρα

μετά την κατάρτιση της σύμβασης. Σύμφωνα με την ΑΚ 388, η μεταγενέστερη

μεταβολή των συνθηκών πρέπει να οφείλεται σε «λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν

μπορούσαν να προβλεφθούν».

Έκτακτοι νέοι λόγοι που δεν επέρχονται κατά την συνήθη πορεία των

πραγμάτων, αλλά προκαλούνται από ασυνήθιστα γεγονότα, φυσικά, πολιτικά,

κοινωνικά, οικονομικά και λοιπά (ΑΠ 1171/2004, ΑΠ 678/1097, ΑΠ 1138/1990) και

ενδεικτικά αναφερόμενες περιστάσεις είναι πόλεμοι, επαναστάσεις, θεομηνίες,

επιδημίες, η υποτίμηση του νομίσματος που ξεπερνά τις συνηθισμένες νομισματικές

10

διακυμάνσεις, αιφνίδια αύξηση του τιμαρίθμου, απαγόρευση εξαγωγών κ.λπ. Το

έκτακτο κρίνεται αντικειμενικά.

Τα γεγονότα αυτά πρέπει να είναι, επιπλέον, απρόβλεπτα για τους

συμβαλλόμενους κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης, σύμφωνα με τους κανόνες

της συνήθους επιμέλειας, δηλαδή, δεν απαιτείται τα γεγονότα να χαρακτηριστούν ως

ανωτέρα βία.

Η επέμβαση του δικαστή στη σύμβαση κατά το ΑΚ 388 προϋποθέτει ότι η

απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών προκάλεσε αιτιωδώς την υπέρμετρη επάχθεια

της παροχής του οφειλέτη, ενόψει και της αντιπαροχής. Αν η εκπλήρωση της

παροχής από τον οφειλέτη καθίσταται δυσβάστακτη για αυτόν, σε βαθμό μη ανεκτό

από την έννομη τάξη σύμφωνα με τις σύστοιχης αρχές της καλής πίστης και της

επιείκειας, επιβάλλεται η αναπροσαρμογή ή λύση της σύμβασης (ΜΠρωτΚαβ

20/2001).

Δεν απαιτείται για την εφαρμογή της διάταξης η πρόκληση με βεβαιότητα

οικονομικής καταστροφής του οφειλέτη σε περίπτωση εκπλήρωσης της παροχής,

ούτε όμως αρκεί η απλή ζημία ή αντιμετώπιση δυσχερειών για την εκ μέρους του

τήρηση της σύμβασης. Η συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων γεννά, κατά την

ΑΚ 388, διαπλαστικό δικαίωμα του θιγόμενου από την απρόοπτη μεταβολή των

συνθηκών οφειλέτη να ζητήσει από το δικαστήριό την αναπροσαρμογή ή τη λύση της

σύμβασης.

Σύμφωνα με τη διάταξη, η αναπροσαρμογή ή λύση της σύμβασης

προϋποθέτει την έκδοση διαπλαστικής δικαστικής απόφασης. Ο οφειλέτης μπορεί να

ασκήσει το διαπλαστικό του δικαίωμα, είτε με διαπλαστική αγωγή ή ανταγωγή είτε

κατ' ένσταση, δηλαδή με αυτοτελή αμυντικό ισχυρισμό κατά της αγωγής με την οποία

ζητείται η αναγνώριση της υποχρέωσης του από τη σύμβαση η καταδίκη του στην

οφειλόμενη συμβατική παροχή.

Εν προκειμένω, ολόκληρος ο οικονομικός προγραμματισμός μου είχε δομηθεί

με βάση τα οικονομικά δεδομένα προ της επελεύσεως της οικονομικής κρίσεως.

Μάλιστα, κατά τη φυσική και συνήθη εξέλιξη των πραγμάτων υπολόγιζα βάσιμα, σε

διαρκώς βελτιούμενα και αυξανόμενα εισοδήματα, αφού αυτό συνέβαινε μέχρι τότε.

Με τα δεδομένα αυτά, υπολόγιζα ότι θα μπορούσα να συνεχίσω να εξυπηρετώ τις

υποχρεώσεις μου, έναντι των αντιδίκων, δίχως ποτέ να καταστώ υπερήμερη ή και να

περιέλθω σε αδυναμία καταβολής των οφειλομένων.

Οι πραγματικές συνθήκες που επικρατούσαν προ της επελεύσεως της

οικονομικής κρίσης, αποτελούν κατά την έννοια του νόμου, περιστατικά, στα οποία,

ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη

των δανειακών συμβάσεων.

11

Ωστόσο από την είσοδο της χώρας στην περιδίνηση της οικονομικής

κρίσης, το οικονομικό περιβάλλον μεταβλήθηκε εκ των υστέρων, από λόγους που

ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν από εμένα και από τη μεταβολή

αυτή η παροχή μου, υπό την ιδιότητά μου ως δανειολήπτη-καταναλωτή, ενόψει και

της εξεταζόμενης αντιπαροχής, έγινε υπέρμετρα επαχθής και δίχως την παραμικρή

δική μου υπαιτιότητα.

Όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν αυθαίρετα συμπεράσματα, αλλά

αποδεικνύονται σε βαθμό πλήρους δικανικής πεποίθησης από την από Ιουνίου 2012

έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δηλαδή από δημόσιο έγγραφο με πλήρη

αποδεικτική ισχύ, με τον τίτλο «EU Employment and Social Situation, Quarterly

Review, June 2012», σύμφωνα με τα στοιχεία της οποίας, το 68% του πληθυσμού

της χώρας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή με εισόδημα κάτω από το

60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, ενώ την ίδια ώρα διαθέτει πάνω από το 40%

του πενιχρού αυτού εισοδήματος για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού

δανείου.

Ως εκ τούτου δικαιούμαι και ήδη ζητώ από το Δικαστήριο να αναγάγει τις

υποχρεώσεις μου στο μέτρο που αρμόζουν εκ των συνθηκών, συνυπολογίζοντας

τις συνολικές μέχρι τούδε καταβολές μου και να αποφασίσει τη μείωση των

όλων των πιστώσεων, άλλως των καταναλωτικών πιστώσεων, εξ αυτής της

αιτίας και πλέον της όποιας άλλης μειώσεως ήθελε αποφασιστεί στο πλαίσιο

του Ν.3869/2010 όπως τροποποιήθηκε από τον 4161/2013, τουλάχιστον κατά

το μέρος της αντίστοιχης μειώσεως του ελληνικού ΑΕΠ, από το 2010 έως

σήμερα, ήτοι κατά τουλάχιστον 24% και με την επιφύλαξη περαιτέρω

μειώσεως, τόσο του ΑΕΠ, όσο και των εισοδημάτων μου, δυνάμει της υπ’

αριθμ Φ1-983/1991 (ΦΕΚ 172 Β΄/ 21 Μαρτίου 1991) Υπουργικής Αποφάσεως, με

την οποία προσαρμόστηκε η Ελληνική Νομοθεσία προς τις διατάξεις των

Οδηγιών του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων 87/102/ΕΟΚ της 22ας

Δεκεμβρίου 1986 και 90/88/ΕΟΚ της 22ας Φεβρουαρίου 1990 «για την

προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των

κρατών μελών, που διέπουν την καταναλωτική πίστη» που δημοσιεύτηκαν

στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Αριθμ. L 42 της

12.2.1987 και L. 61 της 10.3.90 αντιστοίχως, άλλως, να αποφασίσει τη λύση

όλων των συμβάσεων κατά το μέρος που επιδιώκεται η ικανοποίηση

αισχροκερδών απαιτήσεων, άλλως να αναγνωριστεί ότι εκτελέστηκαν σε βάρος

μου παρανόμως συμβατικοί όροι ευθέως παράνομοι, άλλως άκυροι ως

καταχρηστικοί, επερχομένης, κατ’ αυτό τον τρόπο, απόσβεσης των υποχρεώσεων

παροχής που πηγάζουν από τις προσβαλλόμενες συμβάσεις, κατά το υπερβάλλον

12

μέρος, άλλως κατά το παράνομο μέρος, άλλως κατά το άκυρο ως καταχρηστικό

μέρος των εξεταζομένων συμβάσεων, για όσους λόγους ήδη αναφέρθηκαν και για

όσους θα προστεθούν στη συζήτηση της παρούσας.

ΣΤ. ΑΚΥΡΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΔΡΟΥΝ

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ

Οι αντίδικοι είναι απολύτως υπαίτιες, άλλως συνυπαίτιες στην υπερχρέωσή

μου και τούτο για τους ακόλουθους απολύτως βάσιμους και αληθείς λόγους, ήτοι:

ΣΤ1. Για τον έλεγχο του κύρους των γενικών όρων συναλλαγής (ΓΟΣ) στις

συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ καταναλωτών και προμηθευτών και κυρίως της

καταχρηστικότητας αυτών, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 2251/1994 "Περί

προστασίας των καταναλωτών", που ενσωμάτωσαν την οδηγία 93/13/ΕΟΚ της

5.4.1993 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3587/2007 με

ενσωμάτωση της οδηγίας 2005/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Κατά το άρθρο 2 παρ. 6 του ν. 2251/1994, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10

παρ. 24 εδ. β` του ν. 2741/1999, «Γενικοί όροι συναλλαγών που έχουν ως

αποτέλεσμα τη διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των

συμβαλλομένων σε βάρος του καταναλωτή, απαγορεύονται και είναι άκυροι. Ο

καταχρηστικός χαρακτήρας γενικού όρου ενσωματωμένου σε σύμβαση κρίνεται αφού

ληφθούν υπόψη η φύση των αγαθών ή υπηρεσιών που αφορά η σύμβαση, ο σκοπός

της, το σύνολο των ειδικών συνθηκών κατά τη σύναψη της και όλες οι υπόλοιπες

ρήτρες της σύμβασης ή άλλης σύμβασης από την οποία εξαρτάται».

Κατά δε την παράγραφο 7 του ίδιου άρθρου καταχρηστικοί, κατά την

ενδεικτική απαρίθμηση αυτής, είναι οι γενικοί όροι των συναλλαγών υπό τα στοιχεία

"α" έως και "λα". Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, που αποτελούν

εξειδίκευση του γενικού κανόνα του άρθρου 281 του ΑΚ, με τα αναφερόμενα σε αυτές

κριτήρια, για την κρίση της ακυρότητας ή μη ως καταχρηστικών των όρων αυτών,

λαμβάνεται υπόψη κατά κύριο λόγο το συμφέρον του καταναλωτή, με συνεκτίμηση

όμως της φύσης των αγαθών ή υπηρεσιών που αφορά η σχετική σύμβαση, καθώς

και του σκοπού αυτής, πάντοτε δε στα πλαίσια της επίτευξης ισορροπίας των

δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων. Λαμβάνονται προς τούτο

υπόψη τα συμφέροντα και ενδιαφέροντα των συμβαλλομένων μερών στη

συγκεκριμένη σύμβαση και ερευνάται ποιες συνέπειες θα είχε η διατήρηση ή η

κατάργηση του όρου για κάθε πλευρά. Αν η προβλεπόμενη από τον κρινόμενο γενικό

όρο ρύθμιση είναι απλώς μη συμφέρουσα για τον καταναλωτή και η εντεύθεν

επιβάρυνση του δεν είναι ουσιώδης, τότε δεν επέρχεται διατάραξη της προκειμένης

ισορροπίας.

13

Ας σημειωθεί ότι μετά την αντικατάσταση της παραγράφου 6 του άρθρου 2

του ν. 2251/1994 με το άρθρο 10 παρ. 24 εδ. β` του ν. 2741/1999, σε συμμόρφωση

με την αρχή της μείζονος προστασίας του καταναλωτή που καθιερώνει το άρθρο 8

της ανωτέρω οδηγίας, αρκεί να επέρχεται απλή και όχι υπέρμετρη διατάραξη

ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων από τη

ρύθμιση του γενικού όρου (βλ. ΟλΑΠ 6/2006, ΑΠ 1401/1999, ΕλλΔνη 41.56, ΑΠ

1219/2001, ΕλλΔνη 42.1603, ΕφΑΘ 6291/2000, ΝοΒ 49.644). Εξάλλου, ενόψει του

ότι ο έλεγχος του κύρους του περιεχομένου ΓΟΣ βασικά προσανατολίζεται προς τη

διάταξη του άρθρου 281 του ΑΚ, με τους ΓΟΣ δεν απαγορεύεται η απόκλιση από

οποιαδήποτε διάταξη ενδοτικού δικαίου, αλλά μόνον από εκείνες που φέρουν

«καθοδηγητικό» χαρακτήρα ή, σε περίπτωση άτυπων συναλλακτικών μορφών, από

τα ουσιώδη για την επίτευξη του σκοπού και τη διατήρηση της φύσεως της σύμβασης

δικαιώματα και υποχρεώσεις των μερών που απηχούν πράγματι δικαιολογημένες

προσδοκίες του πελάτη. Η καθοδηγητική λειτουργία του ενδοτικού δικαίου

διαταράσσεται όταν με το περιεχόμενο του ΓΟΣ αλλάζουν εκείνα που έχουν

διαμορφωθεί με βάση τους κανόνες του ενδοτικού δικαίου για τη συγκεκριμένη

συμβατική μορφή.

Επίσης ελέγχεται για καταχρηστικότητα ρύθμιση ενός ΓΟΣ, με τον οποίο

επέρχεται περιορισμός θεμελιωδών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, που

προκύπτουν από τη φύση της σύμβασης κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να απειλείται

ματαίωση του σκοπού της. Έτσι, κατά τη διαδικασία προς διαπίστωση της

καταχρηστικότητας ΓΟΣ πρέπει πρώτα να ερευνάται αν υπάρχει τυπική διατάραξη

ως απόκλιση από τη συνηθισμένη ρύθμιση και στη συνέχεια να ερευνάται ο βαθμός

έντασης της απόκλισης αυτής, δηλαδή αν η απόκλιση αυτή στη συγκεκριμένη

περίπτωση αφορά αξιολογικές εκτιμήσεις καθοδηγητικού χαρακτήρα.

Κατά τον έλεγχο του κύρους του περιεχομένου ενός ΓΟΣ εξετάζεται σε πρώτη

φάση αν αντίκειται σε απαγορευτική ρήτρα και συγκαταλέγεται στην ενδεικτική

απαρίθμηση του καταλόγου του άρθρου 2 παρ. 7 του ν. 2251/1994, ο οποίος

περιέχει "per se" καταχρηστικές ρήτρες. Σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος,

ελέγχεται κατά πόσο ο συγκεκριμένος ΓΟΣ περιέχει απόκλιση από ουσιώδεις

αξιολογήσεις καθοδηγητικού χαρακτήρα του ενδοτικού δικαίου, όπως προεκτέθηκε

(ΑΠ 1219/2001, ό.π.).

Δεδομένου ότι οι ΓΟΣ είναι δυνατόν ν’ αποτελέσουν περιεχόμενο κάθε είδους

σύμβασης ιδιωτικού δικαίου, ρυθμισμένης ή αρρύθμιστης από τον Αστικό Κώδικα,

επώνυμης ή μικτής, στο πεδίο των τραπεζικών συναλλαγών γίνεται ευρύτατη χρήση

τους για τη χορήγηση πάσης φύσεως δανείων, ενέγγυων πιστώσεων, εγγυητικών

επιστολών, για τη σύναψη συμβάσεων ανοίγματος πιστώσεων (συνήθως με

14

αλληλόχρεο λογαριασμό) και κάθε είδους καταθέσεων. Σε αυτές τις τραπεζικές

συμβάσεις οι ΓΟΣ παρουσιάζονται συνήθως είτε ως προδιατυπωμένοι έντυποι

όροι προοριζόμενοι να διέπουν όλες τις συναλλαγές συγκεκριμένης τράπεζας

με τους πελάτες της, είτε ως πάγιο περιεχόμενο εντύπων ατομικών

συμβάσεων προσχώρησης.

Περαιτέρω, στο χώρο των τραπεζικών συναλλαγών η ανάγκη προστασίας της

συμβατικής ισορροπίας και διασφάλισης της δικαιοπρακτικής αυτοδιάθεσης των

αντισυμβαλλομένων των τραπεζών είναι ιδιαίτερα έκδηλη, λόγω της οικονομικής

και οργανωτικής υπεροχής ή αλλιώς της εξουσιαστικής θέσης των τραπεζών,

οι οποίες κατά κανόνα επιβάλλουν μονομερώς στους ασθενέστερους

αντισυμβαλλόμενους τους, στη βάση του «πάρε το ή άφησε το» , την κατάρτιση

τυποποιημένων συμβάσεων με προδιατυπωμένους από τις ίδιες (ή από

τρίτους για λογαριασμό τους) γενικούς όρους (31919/2007 ΠΠΡ ΘΕΣΣΑΛ).

Κατά συνέπεια, βάσιμα υποστηρίζεται η άποψη ότι οι διατάξεις του άρθρου 2

του ν. 2251/1994 για τους ΓΟΣ εφαρμόζονται ευθέως ή κατ’ αναλογία κατά τον

έλεγχο των τραπεζικών ΓΟΣ και μάλιστα ανεξάρτητα από το εάν ο πελάτης

συναλλάσσεται με την τράπεζα στο πλαίσιο της επαγγελματικής ή και της εμπορικής

του ιδιότητας, αρκεί να χαρακτηρίζεται η συγκεκριμένη συναλλαγή από ανισομέρεια

σε βάρος της διαπραγματευτικής δύναμης του πελάτη της τράπεζας. Εξάλλου, η

τράπεζα υπάγεται στην έννοια του προμηθευτή, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 4 περ.

β` του ν. 2251/1994, που ορίζει ότι «ο προμηθευτής είναι κάθε φυσικό ή νομικό

πρόσωπο που κατά την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας προμηθεύει

προϊόντα ή παρέχει υπηρεσίες στον καταναλωτή».

Τέλος δε οι παρεχόμενες από τις τράπεζες υπηρεσίες σαφώς

απευθύνονται και αφορούν στο ευρύ καταναλωτικό κοινό, δεν προσφέρονται

ούτε σχεδιάζονται για ορισμένο αποδέκτη, αλλά έχουν κατά κανόνα μαζικό

χαρακτήρα και έντονο το στοιχείο της τυποποίησης. Ενόψει όλων των ανωτέρω

ο ν. 2251/1994 εφαρμόζεται στις περιπτώσεις τραπεζικών συναλλαγών (βλ. ΕφΑΘ

730/2005, ΕΕμπΔ 2005.741, Γ. Καράκωστα, Προστασία του καταναλωτή, ν.

2251/1994, σελ. 100 επόμ., Φ. Δωρή, Η εξειδίκευση της καλής πίστης στο άρθρο 2

του ν. 2251/1994 για την προστασία των καταναλωτών και η σημασία στο κοινό

δίκαιο, ΝοΒ 2000.737 επ., Ψυχομάνη, Τραπεζικό δίκαιο, 1999, σελ. 17), και ο

έλεγχος που προαναφέρθηκε εντάσσεται στα πλαίσια της προστασίας του

καταναλωτή, ως τέτοιου νοουμένου και του πελάτη της τράπεζας.

ΣΤ2. Με την από 25 Ιουνίου 2008 Ζ1-798 Υπουργική Απόφαση όπως αυτή

τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την υπ' αριθ Ζ1-21/17-01-2011 και αφού

λήφθηκαν υπόψη οι αποφάσεις υπ' αριθμ 430/2005 και 1219/2001 ΑΠ, 5253/2003

15

και 6291/2000 Εφετείου Αθηνών καθώς και οι 1119/2002 και 1208/1998 του

Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, οι οποίες έχουν καταστεί αμετάκλητες, καθώς

και την απόφαση υπ' αριθμ 961/2007 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά το

μέρος που έχει καταστεί αμετάκλητη και το γεγονός ότι οι συνέπειες του

δεδικασμένου των ανωτέρω αποφάσεων έχουν ευρύτερο δημόσιο ενδιαφέρον για

την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 10

παρ 2 του Ν 2251/1994) αποφασίστηκε «η απαγόρευση αναγραφής των Γενικών

Όρων Συναλλαγών που έχουν κριθεί ως καταχρηστικοί με αμετάκλητες δικαστικές

αποφάσεις επί αγωγών ενώσεων καταναλωτών, σε συμβάσεις που συνάπτουν τα

πιστωτικά ιδρύματα με τους καταναλωτές», παραθέτοντας το σύνολο των ΓΟΣ που

έχουν κριθεί άκυροι ως καταχρηστικοί.

Κατά της ανωτέρω από 25 Ιουνίου 2008 Ζ1-798 Υπουργικής Απόφασης η

Ένωση Ελληνικών Τραπεζών ήσκησε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας

αίτηση ακύρωσης την οποία το Δικαστήριο απέρριψε με την υπ' αριθμ

ΣτΕ1210/2010, καθώς απέρριψε ως αβάσιμους τους περί του αντιθέτου λόγους

ακύρωσης της ΕΕΤ, που αφορούσαν μεταξύ άλλων τους ανωτέρω Γενικούς Όρους

Συναλλαγών των υπό κρίση συμβάσεων, οι οποίοι κρίθηκαν ως καταχρηστικοί με

αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις και περιλαμβάνονταν στην προσβαλλόμενη

Υπουργική Απόφαση.

Εν προκειμένω, οι υπό κρίση δανειακές συμβάσεις, τις οποίες

προαποδεικτικώς εισάγω, προσάγω και επικαλούμαι, συμπεριλαμβάνουν πλήθος

ΓΟΣ, οι οποίοι έχουν κατά το παρελθόν νομολογηθεί άκυροι ως καταχρηστικοί και

είναι ήδη ευθέως παράνομοι, δυνάμει των ανωτέρω.

ΣΤ3. Εξάλλου, το Δικαστήριο υποχρεούται σε αυτεπάγγελτη έρευνα της

συντρέχουσας καταχρηστικότητας των ΓΟΣ των υπό κρίση δανειακών

συμβάσεων (ΔΕΚ C-240/98 έως 244/98, απόφ 27-6-2000, ΧρΙΔ 2001,36, ΔΕΚ υπόθ

C-476/2000, απόφαση 21-11-2002, Cofidis SA/Jean-Luis Fredout, Αρμ 2003,1042 με

παρατηρήσεις Τσερκέζη, ΔΕΚ C-372/99 απόφ 24-1-2002 Επιτροπή ΕΚ κατά Ιταλικής

Δημοκρατίας και ΔΕΚ C-168/2008 απόφ 26-10-2006 Mostaza Claro). H

αυτεπάγγελτη αυτή εξέταση (απόλυτη ακυρότητα) υπαγορεύεται περαιτέρω

από το γράμμα και το σκοπό της Οδηγίας 93/13/EOK που αποβλέπουν στην

αποτελεσματική και ενιαία προστασία του καταναλωτή σε κοινοτικό επίπεδο

(βλ και Ιωάννη Καράκωστα, «Δίκαιο προστασίας καταναλωτή», εκδόσεις Σάκκουλα,

σελ 100 επ).

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, με αποκλειστική υπαιτιότητα των αντιδίκων

φέρομαι να δανειοδοτήθηκα δυνάμει συμβάσεων ήδη απολύτως απαγορευμένων και

συνεπώς άκυρων ως παράνομων, άλλως ως καταχρηστικών, δοθέντος ότι φέρω την

16

ιδιότητα του καταναλωτή.

Χάριν οικονομίας του δικογράφου και ενόψει της γνώσεως του Νόμου από το

αξιότιμο Δικαστήριό Σας, εντός του πλαισίου του ανακριτικού συστήματος, της

Εκουσίας Δικαιοδοσίας, το Δικαστήριό Σας δύναται και οφείλει να λάβει

αυτεπαγγέλτως υπόψη του τις όποιες φερόμενες ενώπιόν του καταχρηστικότητες,

άλλως και σε κάθε περίπτωση, επιφυλάσσομαι, όπως εξειδικεύσω άπαντα τα

ανωτέρω αλλά και αναπτύξω πλείονες ισχυρισμούς επ’ ακροατηρίω και με τις

προτάσεις μου, σχετικά με τις συντρέχουσες ακυρότητες των ΓΟΣ αλλά και εν

συνόλω των κρινομένων δανειακών συμβάσεων, οι οποίες πρέπει να ληφθούν

υπόψη κατά το σχηματισμό δικανικής πεποίθησης και την έκδοση δικαστικής

αποφάσεως, με την οποία θα αναγνωρίζεται, αφενός η υπερχρέωσή μου με

προϊόντα, τα οποία απαγορεύεται να διατίθενται σε καταναλωτές, άλλως

διατέθηκαν παρανόμως και κατά παράβαση των κειμένων διατάξεων και

αφετέρου, η ανεπιφύλακτη ανάληψη του ηθικού κινδύνου των πιστωτών μου

με την χορήγηση των υπό κρίση προϊόντων.

ΣΤ4. Όπως διαπιστώνει, άλλωστε και η υπ’ αριθμ 131/2013 Απόφαση του

Ειρηνοδικείου Λαυρίου, αντικείμενο της δίκης περί ένταξης ή μη του οφειλέτη στις

ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010 δεν είναι η ύπαρξη ή μη καταχρηστικών όρων στις

δανειακές συμβάσεις που έχει συνάψει ο οφειλέτης, ο οποίος ζητά τη ρύθμιση των

χρεών του. Όμως προκειμένου ο οφειλέτης να προσφύγει στη διαδικασία του νόμου

αυτού, έχει δικαίωμα να γνωρίζει τα συστατικά προσδιοριστικά στοιχεία της οφειλής

του και να ζητήσει τη ρύθμισή της στο πραγματικό ύψος της, ν’ αμφισβητήσει τυχόν

καταχρηστικές χρεώσεις στον λογαριασμό που τηρεί η πιστώτρια τράπεζα για το

χρέος του και τελικά να εισφέρει προς ρύθμιση την απαίτηση είτε ως αναγνωρισμένη,

είτε ως αμφισβητούμενη.

Η απόφαση έχει επί λέξει ως ακολούθως:

«…Η διάκριση που κάνει ο νόμος του πιστωτικού ιδρύματος από κάθε άλλον

δανειστή δικαιολογείται διότι η σύναψη σύμβασης δανείου με πιστωτικό ίδρυμα από

κάποιον ιδιώτη αποτελεί σύμβαση προσχώρησης με όρους εκ των προτέρων

μονομερώς διατυπωμένους χωρίς περιθώρια ατομικής διαπραγμάτευσης, η απόδειξη

δε του ύψους της οφειλής προκύπτει από έγγραφα του πιστωτικού ιδρύματος. Γι αυτό

πρέπει ν’ αναφέρονται σ’ αυτά τα έγγραφα το ποσό των τόκων και το επιτόκιο

εκτοκισμού και υπολογισμού του χρέους, ώστε να προκύπτουν αναλυτικά οι χρεώσεις

και να μπορεί αυτές να ελεγχθούν για την ορθότητά τους από τον δανειζόμενο πολίτη.

Η εκτίμηση αυτή είναι σύμφωνη με τον γενικό ερμηνευτικό κανόνα του άρθρου 2

παρ.4 εδ.α΄του Ν. 2251/1994 (ενσωμάτωση στο Εθνικό δίκαιο της 93/13 οδηγίας της

ΕΚ) κατά τον οποίο «στην ερμηνεία των γενικών όρων συναλλαγών λαμβάνεται

17

υπόψη η ανάγκη προστασίας των καταναλωτών». Εάν αντιλεχθεί ότι κατά τη

συμφωνία των μερών συμφωνήθηκε ότι μπορεί ν’ αποτελέσει πλήρη απόδειξη κάθε

έγγραφο προερχόμενο από την καθ’ ης Τράπεζα, έστω και αν περιέχει λιγότερα

προσδιοριστικά της απαίτησης στοιχεία (τέτοιο έγγραφο μπορεί να εκτιμηθεί ακόμη και

ένα έγγραφο, που αναγράφει μόνο τον αριθμό λογαριασμού, τα στοιχεία του οφειλέτη

και το συνολικό οφειλόμενο ποσό χωρίς καμία άλλη εξειδίκευση, πχ ακόμη και το

τελευταίο μόνο φύλλο αποσπάσματος από τα εμπορικά βιβλία), κατ’ αρχήν τούτο

έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το νόμο 3869/2010, όπως συμπληρώθηκε με το άρ. 85

Ν.3996/2011. Περαιτέρω εκτιμάται από το Δικαστήριο ότι ο σχετικός αυτός όρος είναι

καταχρηστικός ως ΓΟΣ (γενικός όρος συναλλαγών) περιλαμβανόμενος σε σύμβαση

προσχώρησης κατά τα παραπάνω σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2251/1994, γιατί

έχει σαν αποτέλεσμα κατ’ άρθ 2 παρ 6 και 7 του Ν. 2251/1994, όπως έχει

διαμορφωθεί με τις διατάξεις του άρθ 10 παρ 24 του Ν. 2741/1999, την ουσιώδη

διατάραξη της ισορροπίας των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων σε βάρος του ιδιώτη

πελάτη του πιστωτικού ιδρύματος, αφού έτσι αναστρέφεται το βάρος απόδειξης και

περιορίζονται υπέρμετρα τα αποδεικτικά μέσα του ιδιώτη κατά παράβαση του αρθ 2

παρ 7 περ κζ (ΕιρΑθ 3626/2012 Α΄δημοσίευση NOMOS). Στην ουσία η θέσπιση

υποχρέωσης του πιστωτικού ιδρύματος να χορηγήσει στον οφειλέτη βεβαίωση περί

του ύψους της απαίτησης και των στοιχείων διαμόρφωσής της αποτελεί

προστατευτική υπέρ του συναλλακτικά ασθενέστερου μέρους παρέμβαση του

νομοθέτη στον προσδιορισμό του ορθού μέτρου στην ενάσκηση της συναλλακτικής

ελευθερίας (άρ. 361 ΑΚ) κατ’ εφαρμογή της γενικής ρήτρας του άρθρου 281 ΑΚ, ως

ασφαλούς εργαλείου για την αποτροπή καταχρήσεων στην άσκηση της ελευθερίας

αυτής, χωρίς με την παρέμβαση αυτή να διαταράσσεται η συναλλακτική πίστη και η

ασφάλεια των συναλλαγών. Εάν ακόμη αντιλεχθεί ότι η απαίτηση αποδεικνύεται

πλήρως ως αναγνωρισμένη κατά την έννοια των άρθρων 361 και 874 ΑΚ, εάν ο

οφειλέτης δεν ειδοποιήσει την Τράπεζα μέσα σε ορισμένη προθεσμία ότι διαφωνεί ως

προ το ύψος του χρεωστικού υπολοίπου, θα θεωρείται, ότι έχει επέλθει αναγνώριση

του χρεωστικού υπολοίπου και όλων των κονδυλίων και χρεώσεων, διότι τέτοιον όρο

έχει συνομολογήσει ο οφειλέτης, ο όρος αυτός είναι άκυρος για τους ίδιους λόγους

που αναφέρονται αμέσως παραπάνω. Επιπλέον δε δεν μπορεί να νοηθεί εκ των

προτέρων αναγνώριση μελλοντικών καταλοίπων και μάλιστα σιωπηρή (βλ σχετικά ΑΠ

1219/2001 Α΄δημοσίευση ΝΟΜΟS, ΔΕΕ/2001(1128), ΕΕΜΠΔ/2001 (529),

ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ/2001 (663),1219/2001, ΕφΠειρ 189/1998 ΔΕΕ 4/396).

Αντικείμενο της δίκης περί ένταξης ή μη του οφειλέτη στις ρυθμίσεις του

Ν. 3869/2010 δεν είναι η ύπαρξη ή μη καταχρηστικών όρων στις δανειακές

συμβάσεις που έχει συνάψει ο οφειλέτης, ο οποίος ζητά τη ρύθμιση των χρεών

18

του. Όμως προκειμένου ο οφειλέτης να προσφύγει στη διαδικασία του νόμου

αυτού, έχει δικαίωμα να γνωρίζει τα συστατικά προσδιοριστικά στοιχεία της

οφειλής του και να ζητήσει τη ρύθμισή της στο πραγματικό ύψος της, ν’

αμφισβητήσει τυχόν καταχρηστικές χρεώσεις στον λογαριασμό που τηρεί η

πιστώτρια τράπεζα για το χρέος του και τελικά να εισφέρει προς ρύθμιση την

απαίτηση είτε ως αναγνωρισμένη, είτε ως αμφισβητούμενη. Επίσης και οι λοιποί

πιστωτές έχουν έννομο συμφέρον να γνωρίζουν το ακριβές ύψος της απαίτησης,

αφού από αυτό εξαρτάται το συνολικό χρέος του οφειλέτη – αιτούντα τη ρύθμιση, το

ποσοστό συμμετοχής εκάστης απαίτησης στο συνολικό χρέος και το ποσοστό της

μηνιαίας δόσης που θα ορισθεί για να καταβάλει ο οφειλέτης σε περίπτωση ένταξής

του στις ρυθμίσεις του Ν.3869/2010. Αυτοί οι λόγοι επέβαλαν τη συμπλήρωση του Ν.

3869/2010 με το άρθρο 85 του Ν.3996/2011 με νομοθέτηση της υποχρέωσης του

πιστωτικού ιδρύματος εκτός από το κεφάλαιο και τους τόκους της απαίτησης, να

προσδιορίζει και το επιτόκιο, με το οποίο εκτοκίζεται η απαίτηση αυτή, προκειμένου

να είναι δυνατός ο έλεγχος του πραγματικού ύψους της εισφερόμενης σε ρύθμιση

απαίτησης, και μάλιστα ως απαραίτητο στοιχείο της έναρξης της προδικασίας

υπαγωγής του υπερχρεωμένου οφειλέτη στις ρυθμίσεις του Ν.3869/2010.

Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 3869/2010 το δικαστήριο ελέγχει

την ύπαρξη των αμφισβητούμενων απαιτήσεων και την πλήρωση των προϋποθέσεων

του άρθρου 1 του ίδιου νόμου για τη ρύθμιση των οφειλών και απαλλαγή του

οφειλέτη. Ο έλεγχος των αμφισβητούμενων απαιτήσεων θα γίνει με την ίδια εν

προκειμένω εφαρμοστέα διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 739 επ

Κ.Πολ.Δ. Για τον βαθμό της αποδεικτικής πληρότητας δεν υπάρχει ένδειξη στο νόμο,

αν αρκεί απλή πιθανολόγηση, επομένως απαιτείται πλήρης απόδειξη. Αυτό κατά

κανόνα απαιτείται για όλες τις υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας (Αθ. Κρητικός

«Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων Ν.3869/2010 σελ. 179,

εκδ.2012)…»

ΣΤ5. Εξάλλου, επικαλούμαι την αυτοτελή και ρητή νομοθετική υποχρέωση

αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή (βλ. Γκόρτσο 2007:

Δίκαιο Προστασίας του Καταναλωτή Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών, ΧρηΔικ 2, σελ

166). Η υποχρέωση αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας προβλέπεται έμμεσα

ήδη από το 2007 από τον βασικό τραπεζικό Νόμο 3601/2007 και ειδικότερα από την

παρ 3 του άρθρου 27. Η υποχρέωση αυτή αποτελεί συστατικό στοιχείο της αρχής

του «υπεύθυνου δανεισμού», που καθιερώθηκε για πρώτη φορά στο ενωσιακό δίκαιο

με την Οδηγία 2008/48/ΕΚ για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και μεταφέρθηκε

στο ελληνικό δίκαιο με την ΚΥΑ Ζ1-699/23-6-2010 (ΦΕΚ Β 917/23-6-2010, σελ

13621 επ).

19

Παρά ταύτα, οι αντίδικοι, όχι μόνο δεν προέβησαν σε ειδική, επαρκή και

εμπεριστατωμένη ενημέρωσή μου για τον κίνδυνο του υπερδανεισμού και

συνακόλουθα της υπερχρέωσής μου αλλά απεναντίας, δίχως ποτέ προηγουμένως

να σχηματίσουν το πιστοληπτικό μου προφίλ, μου χορήγησαν τα επίδικα πιστωτικά

προϊόντα, χωρίς προηγουμένως, ούτε να με ενημερώσουν για τους συντρέχοντες

κινδύνους, ούτε να αξιολογήσουν την πιστοληπτική μου ικανότητα, ούτε να εκτιμήσου

τον αναλαμβανόμενο από αυτές κίνδυνο.

Επειδή είμαι δικαιούχος των ευεργετικών διατάξεων νόμου 3869/2010, όπως

ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 ανωτέρω νόμου και δεν έχω και ουδέποτε

είχα την εμπορική ιδιότητα.

Επειδή η παρούσα αίτησή μου περιέχει τα από το νόμο προβλεπόμενα,

όπως αυτά ορίζονται στην παράγραφο 1 άρθρου 4 του Ν.3869/2010 όπως αυτό

τροποποιήθηκε με το άρθρο 12 του Ν. 4161/2013.

Επειδή με την παρούσα μου συνυποβάλλω τις προβλεπόμενες στην

παράγραφο 2 άρθρο 4 του 3869/2010 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 12

του Ν. 4161/2013 δηλώσεις και τα απαιτούμενα και πρέπει επομένως η αίτησή μου

να εξεταστεί επί της ουσίας.

Επειδή όλες οι οφειλές μου που αναφέρονται στην κατάσταση πιστωτών

αφορούν δάνεια και πιστώσεις που έχουν αναληφθεί ή παρασχεθεί σε χρόνο

προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της παρούσας αιτήσεως.

Επειδή τα εισοδήματά μου έχουν μειωθεί, όπως εν τω ιστορικό της

παρούσας περιγράφεται και δεν επαρκούν, για την κάλυψη των απαιτήσεων των

πιστωτών μου και έχω περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής

ληξιπρόθεσμων χρ. Οφειλών μου.

Επειδή ο Ν.3869/2010 όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4161/2013 είναι

νόμος με τον οποίο επιχειρείται η συνολική ρύθμιση της προσωπικής κατάστασης

του δανειολήπτη/υπερχρεωμένου φυσικού προσώπου.

Επειδή, τόσο η δανειακή όσο και η εγγυητική σύμβαση αποτελεί αυτονόητα,

σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και την κοινή λογική, στοιχείο της

προσωπικής κατάστασης του εκάστοτε δανειολήπτη ή/και εγγυητή, αφού

διαμορφώνει συγκεκριμένες συνθήκες και το ύψος κάθε πιστωτικής απαιτήσεως.

Επειδή, συνεπώς, δύναται το Δικαστήριο επί της ουσίας, έστω και

παρεμπιπτόντως, να υπεισέλθει σε ζητήματα νομιμότητας της υπό κρίση συμβάσεως

και να αποφανθεί επί αυτών, ενόψει του δικαιοδοτικού του καθήκοντος, να προβεί

στη ρύθμιση του συνόλου της προσωπικής κατάστασης του δανειολήπτη ή/και του

εγγυητή.

20

Επειδή, με την από 25 Ιουνίου 2008 Ζ1-798 Υπουργική Απόφαση όπως αυτή

τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την υπ' αριθ. Ζ1-21/17-01-2011 και αφού



πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, οι οποίες έχουν καταστεί αμετάκλητες, καθώς


μέρος που έχει καταστεί αμετάκλητη και το γεγονός, ότι οι συνέπειες του



παρ 2 του Ν 2251/1994) αποφασίστηκε "η απαγόρευση αναγραφής των Γενικών



πιστωτικά ιδρύματα με τους καταναλωτές", παραθέτοντας το σύνολο των ΓΟΣ που

έχουν κριθεί άκυροι ως καταχρηστικοί. Μεταξύ αυτών και ο όρος που προβλέπει την

παραίτηση του εγγυητή από τα ευεργετήματα και τις ενστάσεις που του

αναγνωρίζουν τα άρθρα 862-868ΑΚ, όπως εκάστοτε ισχύουν. Κατά της ανωτέρω

από 25 Ιουνίου 2008 Ζ1-798 Υπουργικής Απόφασης η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών

ήσκησε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης την οποία το

Δικαστήριο απέρριψε με την υπ' αριθμ ΣτΕ 1210/2010, καθώς απέρριψε ως

αβάσιμους τους περί του αντιθέτου λόγους ακύρωσης της ΕΕΤ, που αφορούσαν

μεταξύ άλλων τους ανωτέρω Γενικούς Όρους Συναλλαγών της υπό κρίση

συμβάσεως, οι οποίοι κρίθηκαν ως καταχρηστικοί με αμετάκλητες δικαστικές

αποφάσεις και περιλαμβάνονταν στην προσβαλλόμενη Υπουργική Απόφαση.

Επειδή ήδη με την παρούσα μου ζητώ να εξαιρεθούν τα ανωτέρω

περιουσιακά μου στοιχεία, όπως αναφέρθηκαν υπό στοιχεία Γ1. …………… Γ2.

………… Γ3. ………… (επαναλαμβάνεται η περιγραφή των ακινήτων)

Επειδή ήδη με την παρούσα μου ζητώ να εξαιρεθούν τα υπό στοιχεία Γ1, Γ2,

Γ3 περιουσιακά μου στοιχεία από τυχόν ρευστοποίηση ή όποιο άλλο μέτρο κρίνει

πρόσφορο, ικανό και ανάλογο το Δικαστήριό Σας και διατάξει προς ικανοποίηση των

πιστωτών μου, δυνάμει της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του νόμου 3869/2010,

καθώς είναι πρόδηλο, πως η εκποίησή τους δεν θα αποδώσει το παραμικρό αλλά

απεναντίας, ενδεχόμενη ρευστοποίηση θα καταστήσει άστεγο, θα με οδηγήσει σε

αποστέρηση όλων των οικονομικών μου πόρων και σε οικονομική καταστροφή, θα

με οδηγήσει σε πραγματική εξαθλίωση και απόγνωση, ενώ, θα με επιβαρύνει

προσθέτως και με τα έξοδα της εκτελέσεως, καθιστώντας το μέτρο της

ρευστοποιήσεως μη ανάλογο, σύμφωνα με το άρθρο 25 του Συντάγματος.

21

Επειδή, εξάλλου, ενδεχόμενη ρευστοποίηση του συνόλου της ακίνητης

περιουσίας μου, πλην της κύριας κατοικίας μου, θα είχε ως συνέπεια την πλήρη

μετακύλιση του βάρους της οικονομικής κρίσης από τις αντιδίκους, στους

δανειολήπτες.

Επειδή, όμως, η οικονομική κρίση, όμως, δεν είναι δυνατόν να μετακυληθεί

μόνο στους δανειολήπτες - οφειλέτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες και

να δύνανται, αφ` ενός μεν να εκπλειστηριάζουν τα κατασχεθέντα ακίνητα σε τιμές

πολύ κατώτερες των πραγματικών, αφ` ετέρου δε να εξακολουθούν να απαιτούν από

τους δανειολήπτες ολόκληρο το κεφάλαιο, που χορήγησαν σε αυτούς

(ΜονΠρωτΧαλκιδικής 333/2013, NOMOS), ιδίως δε, ένεκα γεγονότων που ούτε

μπορούσα να προβλέψω, ούτε να αποτρέψω και ως εκ τούτου, τελώ σε ανυπαίτια

αδυναμία καταβολής λόγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών.

Επειδή η παρούσα μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής και θα αποδειχθεί με

έγγραφα, μάρτυρες και κάθε άλλο πρόσφορο και νόμιμο αποδεικτικό μέσο.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

και τα κατά τη συζήτηση προστεθησόμενα συν τη ρητή επιφυλάξει παντός νομίμου

δικαιώματός μου.

ΑΙΤΟΥΜΑΙ

1. Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτησή μου.

2. Αφού ληφθούν υπόψη τα μειωμένα εισοδήματα μου, οι βιοτικές ανάγκες μου,

το υποβληθέν από εμένα σχέδιο διευθέτησης οφειλών που λαμβάνει υπόψη του

εύλογα τα συμφέροντα όλων των πιστωτών μου και δυνάμει του άρθρου 8 παρ. 5

του Ν.3869/2010 όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4161/2013, να γίνει δεκτό το

υποβεβλημένο από εμένα σχέδιο διευθέτησης των οφειλών μου άλλως, να οριστούν

καταβολές συνολικού ύψους 319 ευρώ, για τα χρονικά διαστήματα που

αναφέρονται ειδικότερα στο σχέδιο, ώστε οι γενόμενες καταβολές να αντιστοιχούν

στο 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας μου για τις εμπραγμάτως

εξασφαλισμένες απαιτήσεις (υπ’ αριθ. 3,4,5 απαιτήσεις του σχεδίου διευθέτησης),

εκτοκιζομένων των ενδίκων απαιτήσεων με το βασικό επιτόκιο αναχρηματοδότησης

της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕιρΚορ 521/2011), δίχως ανατοκισμό (ΕιρΧαν

305/2012), επί έτους 365 ημερών (ΑΠ 430/2005), αφαιρουμένων των τελών, εξόδων,

προμηθειών και κάθε άλλης χρεώσεως (ΑΠ 1219/2001, 961/2007 ΠολΠρωτΑθ και

51/2012 ΕιρΒόλου) εκμηδενιζομένων των ποσών, τα οποία φέρομαι να οφείλω από

παράνομα πιστωτικά προϊόντα, δηλαδή τις απαιτήσεις από πιστωτικές κάρτες,

δυνάμει της από 25 Ιουνίου 2008 Ζ1-798 Υπουργικής Απόφασης, όπως αυτή

τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την υπ' αριθ. Ζ1-21/17-01-2011 και αφού

22



Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, οι οποίες έχουν καταστεί αμετάκλητες, καθώς


μέρος που έχει καταστεί αμετάκλητη και το γεγονός, ότι οι συνέπειες του



παρ 2 του Ν 2251/1994) αποφασίστηκε "η απαγόρευση αναγραφής των Γενικών



πιστωτικά ιδρύματα με τους καταναλωτές", παραθέτοντας το σύνολο των ΓΟΣ που

έχουν κριθεί άκυροι ως καταχρηστικοί.

3. Να εξαιρεθούν σε κάθε περίπτωση, από τυχόν ρευστοποίηση ή όποιο άλλο

μέτρο θέλει διαταχθεί τα κατωτέρω περιουσιακά μου στοιχεία (ΕιρΧαν 119/2012),

ήτοι : Γ1. ………… Γ2. ………… Γ3. ………… (επαναλαμβάνεται η περιγραφή

των ακινήτων).

4. Να οριστεί σύμφωνα με την παρ. 3 του αρ. 12 του Ν4161/2013 εντός δυο

μηνών από την κατάθεση της παρούσας ημερομηνία επικύρωσης δικαστικού

συμβιβασμού και επικουρικά, εφόσον δεν επιτευχθεί ο δικαστικός συμβιβασμός, στο

πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, να μου χορηγηθεί προσωρινή διαταγή και με την

οποία ν’ απαγορεύεται στις αντιδίκους η κοινοποίηση κάθε εν γένει πράξεως

εκτελέσεως επί των αναφερομένων περιουσιακών στοιχείων μου, κάθε πράξη

μεταβολής νομικής και πραγματικής καταστάσεως τους, να παραμείνουν αμετάβλητα

και ως έχουν, την απαγόρευση εγγραφής προσημείωσης υποθήκης ή υποθήκης, την

αναστολή κάθε καταδιωκτικού και προληπτικού μέτρου και γενικά να ορίσετε

οποιοδήποτε αναγκαίο εξασφαλιστικό μέσο, κρίνετε ικανό, έτσι ώστε να παραμείνουν

τα περιουσιακά μου στοιχεία και ακίνητα ως έχουν κατά την υποβολή της παρούσας

μου στο δικαστήριό σας και ως την έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της

συνυποβαλλόμενης αιτήσεώς μου, για τους λόγους που αναφέρω στο ιστορικό της

παρούσας μου.

5. Να μου χορηγηθεί τουλάχιστον τετραετής άτοκη περίοδος χάριτος, έναντι των

απαιτήσεων των πιστωτών μου (ΕιρΧαν 305/2012).

6. Να απαλλαγώ από τυχόν υπόλοιπα οφειλών, δυνάμει του άρθρου 11 ν.

3869/2010.

Κόρινθος, 11-11-2013

Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος

23

Υπόδειγμα 4161/2013

Documents