Luke 22:1-30 The First Lord’s Supper and Humble ServicePreparing the Passover and Judas betrayal Luke 22: 1-131 Now the Feast of Unleavened Bread drew near, which is called the Passover.

ลู�กา 22:1-131 เทศกาลูก�นขนมปั งไร้�เชื้��อท��เร้�ยกว่�าปั สกา มาใกลู�แลู�ว่

2 And the chief priests and the scribes were seeking how to put him to death, for they feared the people. 2 พว่กมหาปั!โร้ห�ตก$บพว่กธร้ร้มาจาร้ย(จะฆ่�าพร้ะองค์(ก,ต�องแสว่งหาชื้�อง เพร้าะเขากลู$ว่ร้าษฎร้

3 Then Satan entered into Judas called Iscariot, who was of the number of the twelve. 3 ฝ่0ายซาตานเข�าดลูใจย�ดาสท��เร้�ยกว่�าอ�สค์าร้�โอทท��น$บเข�าในพว่กสาว่กส�บสองค์น

4 He went away and conferred with the chief priests and officers how he might betray him to them. 4 ย�ดาสได�ไปัปัร้3กษาก$บพว่กมหาปั!โร้ห�ต แลูะพว่กนายทหาร้ร้$กษาพร้ะว่�หาร้ว่�าจะชื้��พร้ะองค์(ด�ว่ยว่�ธ�ใดให�เขาจ$บ

5 And they were glad, and agreed to give him money. 5 ค์นเหลู�าน$�นด�ใจ แลูะส$ญญาก$บย�ดาสว่�าจะให�เง�น

6 So he consented and sought an opportunity to betray him to them in the absence of a crowd. 6 ย�ดาสจ3งยอมตกลูง แลูะค์อยหาชื้�องท��จะชื้��พร้ะองค์(ให�แก�เขาเม��อว่�างค์น

7 Then came the day of Unleavened Bread, on which the Passover lamb had to be sacrificed. 7พอถึ3งว่$นก�นขนมปั งไร้�เชื้��อ เม��อเขาต�องฆ่�าลู�กแกะส6าหร้$บปั สกา

8 So Jesus sent Peter and John, saying, “Go and prepare the Passover for us, that we may eat it. ”8 พร้ะองค์(จ3งทร้งใชื้�เปัโตร้แลูะยอห(นไปั ส$�งเขาว่�า จงไปัจ$ดเตร้�ยมปั สกาให�เร้า“ท$�งหลูายก�น ”

9 They said to him, “Where will you have us prepare it? ”9 เขาท�ลูถึามพร้ะองค์(ว่�า จะให�ข�าพร้ะองค์(จ$ดเตร้�ยม“ท��ไหน ”

10He said to them, “Behold, when you have entered the city, a man carrying a jar of water will meet you. Follow him into the house that he enters 10 พร้ะองค์(ตร้$สตอบเขาว่�า ด�เถึ�ด เม��อท�านจะเข�าไปั“ในกร้!ง ก,จะม�ชื้ายค์นหน3�งท�นหม�อน6�ามาพบท�าน เขาจะเข�าในเร้�อนไหน จงตามเขาไปัในเร้�อนน$�น

11and tell the master of the house, ‘The Teacher says to you, Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples? ’11 จงพ�ดก$บเจ�าของเร้�อนว่�า 'พร้ะอาจาร้ย(ให�ถึามท�านว่�า ห�องท��เร้าจะก�นปั สกา“ก$บเหลู�าสาว่กของเร้าได�น$�นอย��ท��ไหน” '

12And he will show you a large upper room furnished; prepare it there. ”12 เจ�าของเร้�อนจะชื้��ให�ท�านเห,นห�องใหญ�ชื้$�นบนท��ตกแต�งไว่�แลู�ว่ ท��น$ �นแหลูะจงจ$ดเตร้�ยมไว่�เถึ�ด ”

13And they went and found it just as he had told them, and they prepared the Passover. 13 เขาท$�งสองจ3งไปัแลูะพบเหม�อนค์6าท��พร้ะองค์(ได�ตร้$สแก�เขา แลู�ว่ได�จ$ดเตร้�ยมปั สกาไว่�พร้�อม

The First Lord’s The First Lord’s Supper Supper LukeLukeลู�กาลู�กา22:14-2322:14-23 1414And when the And when the hour came, he hour came, he reclined at table, and reclined at table, and the apostles with the apostles with him. him. 14 เม��อถึ3งเว่ลูา พร้ะองค์(ทร้งเอนพร้ะกายเสว่ยพร้�อมก$บอ$ค์ร้ท�ต

15And he said to them, “I have earnestly desired to eat this Passover with you before I suffer. 15 พร้ะองค์(ตร้$สก$บเขาว่�า เร้าม�ค์ว่ามปัร้าร้ถึนาอย�าง“

ย��งท��จะก�นปั สกาน��ก$บพว่กท�านก�อนเร้าจะต�องทนท!กข(ทร้มาน

16For I tell you I will not eat it until it is fulfilled in the kingdom of God. ”16 ด�ว่ยเร้าบอกท�านท$�งหลูายว่�าเร้าจะไม�ก�นปั สกาน��อ�ก จนกว่�าจะส6าเร้,จค์ว่ามหมายของปั สกาน$�นในแผ่�นด�นของพร้ะเจ�า ”

17And he took a cup, and when he had given thanks he said, “Take this, and divide it among yourselves.

17 พร้ะองค์(ทร้งหย�บถึ�ว่ยโมทนาพร้ะค์!ณแลู�ว่ตร้$สว่�า จงร้$บถึ�ว่ยน��แบ�งก$นด��ม “

18For I tell you that from now on I will not drink of the fruit of the vine until the kingdom of God comes. ”18 เพร้าะเร้าบอกท�านท$�งหลูายว่�า เร้าจะไม�ด��มน6�าผ่ลูแห�งเถึาอง! �นต�อไปัอ�ก จนกว่�าแผ่�นด�นของพร้ะเจ�าจะมา ”

19And he took bread, and when he had given thanks, he broke it and gave it to them, saying, “This is my body, which is given for you. Do this in remembrance of me. ”

19 พร้ะองค์(ทร้งหย�บขนมปั ง โมทนาพร้ะค์!ณ แลู�ว่ห$กส�งให�แก�เขาท$�งหลูาย ตร้$สว่�า น��เปั9นกายของเร้า “ [ซ3�งได�ให�ส6าหร้$บท�านท$�งหลูาย จงกร้ะท6าอย�างน��ให�เปั9นท��ร้ะลู3กถึ3งเร้า ”

20And likewise the cup after they had eaten, saying, “This cup that is poured out for you is the new covenant in my blood. 20 เม��อร้$บปัร้ะทานแลู�ว่ จ3งทร้งหย�บถึ�ว่ยกร้ะท6าเหม�อนก$นตร้$สว่�า ถึ�ว่ยน��“ซ3�งเทออกเพ��อท�านท$�งหลูายเปั9นค์6าส$ญญาใหม� โดยโลูห�ตของเร้า”

21But behold, the hand of him who betrays me is with me on the table. 21 แต�ด�เถึ�ด ม�อของผ่��ท��จะอาย$ดเร้าไว่�ก,อย��ก$บเร้าบนโต:ะ

22For the Son of Man goes as it has been determined, but woe to that man by whom he is betrayed! ”22 เพร้าะบ!ตร้มน!ษย(จะเสด,จไปัเหม�อนได�ทร้งด6าร้�ไว่�แต�ก�อนแลู�ว่ แต�ว่�บ$ต�แก�ผ่��น$ �นท��จะอาย$ดพร้ะองค์(ไว่� ”

23And they began to question one another, which of them it could be who was going to do this. 23 เหลู�าสาว่กจ3งเร้��มถึามก$นแลูะก$นว่�า จะเปั9นใค์ร้ในพว่กเขาท��จะกร้ะท6าการ้น$�น

Jeremiah 31:31- 34 31“Behold, the days are coming, declares the LORD, when I will make a new covenant with the house of Israel and the house of Judah,

เยเร้ม�ย( 31:31-34 31“พร้ะเจ�าตร้$สว่�า ด�เถึ�ด ว่$นเว่ลูาจะมาถึ3ง ซ3�งเร้าจะท6าพ$นธส$ญญา ใหม�ก$บปัร้ะชื้าอ�สร้าเอลู แลูะปัร้ะชื้าย�ดาห(

32not like the covenant that I made with their fathers on the day when I took them by the hand to bring them out of the land of Egypt, my covenant that they broke, though I was their husband, declares the LORD .

32ไม�เหม�อนก$บพ$นธส$ญญาซ3�งเร้าได�กร้ะท6าก$บ บร้ร้พบ!ร้!ษของเขาท$�งหลูาย เม��อเร้าจ�งม�อเขาเพ��อน6าเขาออกมาจากแผ่�นด�นอ�ย�ปัต( เปั9นพ$นธส$ญญาของเร้าซ3�งเขาผ่�ด ถึ3งแม�ว่�าเร้าได�เปั9นสาม�ของเขา พร้ะเจ�าตร้$สด$งน��แหลูะ

33But this is the covenant that I will make with the house of Israel after those days, declares the LORD : I will put my law within them, and I will write it on their hearts. And I will be their God, and they shall be my people.

33แต�น��จะเปั9นพ$นธส$ญญาซ3�งเร้าจะกร้ะท6าก$บ ปัร้ะชื้าอ�สร้าเอลูภายหลู$งสม$ยน$�น พร้ะเจ�าตร้$สด$งน��แหลูะ เร้าจะบร้ร้จ!พร้ะธร้ร้มไว่�ในเขาท$�งหลูาย แลูะเร้าจะจาร้3กม$นไว่�บนดว่งใจของเขาท$�งหลูาย แลูะเร้าจะเปั9นพร้ะเจ�าของเขา แลูะเขาจะเปั9นปัร้ะชื้ากร้ของเร้า

34And no longer shall each one teach his neighbor and each his brother, saying, ‘Know the LORD,’ for they shall all know me, from the least of them to the greatest, declares the LORD .For I will forgive their iniquity, and I will remember their sin no more. ”

34แลูะท!กค์นจะไม�สอนเพ��อนบ�านของตน แลูะพ��น�องของตนแต�ลูะค์นอ�กว่�า 'จงร้� �จ$กพร้ะเจ�า' เพร้าะเขาท$�งหลูายจะร้� �จ$กเร้าหมดต$�งแต�ค์น เลู,กน�อยท��ส!ดถึ3งค์นใหญ�โตท��ส!ด พร้ะเจ�าตร้$สด$งน��แหลูะ เพร้าะเร้าจะให�อภ$ยบาปัชื้$�ว่ของเขา แลูะจะไม�จดจ6าบาปัของเขา ท$�งหลูายอ�กต�อไปั ”

Hebrews 12:24 and to Jesus, the mediator of a new covenant, and to the sprinkled blood that speaks a better word than the blood of Abel. ฮี�บร้� 12:24 แลูะมาถึ3งพร้ะเยซ�ผ่��กลูางแห�งพ$นธส$ญญาใหม� แลูะมาถึ3งพร้ะโลูห�ตปัร้ะพร้มท��ม�เส�ยงร้�องอ$นเปั=� ยมด�ว่ยค์!ณ ไม�เหม�อนเส�ยงโลูห�ตของอาแบลู

John 13:1-30 1 Now before the Feast of the Passover, when Jesus knew that his hour had come to depart out of this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end.

ยอห(น 13:1-301ก�อนถึ3งงานเทศกาลูปั สกา พร้ะเยซ�ทร้งทร้าบว่�า ถึ3งเว่ลูาแลู�ว่ท��พร้ะองค์(จะทร้งจากโลูกน��ไปัหาพร้ะบ�ดา พร้ะองค์(ทร้งร้$กพว่กของพร้ะองค์(ซ3�งอย��ในโลูกน�� พร้ะองค์(ทร้งร้$กเขาจนถึ3งท��ส!ด

2 During supper, when the devil had already put it into the heart of Judas Iscariot, Simon's son, to betray him, 2ขณะเม��อร้$บปัร้ะทานอาหาร้เย,นอย��น$ �น (มาร้ได�ดลูใจย�ดาสอ�สค์าร้�โอท บ!ตร้ของซ�โมน ให�อาย$ดพร้ะองค์(ไว่� )

3 Jesus, knowing that the Father had given all things into his hands, and that he had come from God and was going back to God, 3พร้ะเยซ�ทร้งทร้าบว่�าพร้ะบ�ดาได�ปัร้ะทานส��งท$�งปัว่งให�อย��ในพร้ะห$ตถึ(ของพร้ะองค์( แลูะทร้งทร้าบว่�าพร้ะองค์(มาจากพร้ะเจ�า แลูะจะไปัหาพร้ะเจ�า

44 rose from supper. rose from supper. He laid aside his He laid aside his outer garments, and outer garments, and taking a towel, tied taking a towel, tied it around his waist. it around his waist. 4พร้ะองค์(ทร้งลู!กข3�นจากพร้ะองค์(ทร้งลู!กข3�นจากการ้ร้$บปัร้ะทานอาหาร้ การ้ร้$บปัร้ะทานอาหาร้ ทร้งถึอดฉลูองพร้ะองค์(ทร้งถึอดฉลูองพร้ะองค์(ออกว่างไว่� แลูะทร้งเอาออกว่างไว่� แลูะทร้งเอาผ่�าเชื้,ดต$ว่ค์าดเอว่ของพร้ะองค์(

5 Then he poured water into a basin and began to wash the disciples' feet and to wipe them with the towel that was wrapped around him. 5แลู�ว่ก,ทร้งเทน6�าลูงในอ�าง แลูะทร้งเอาน6�าลู�างเท�าของพว่กสาว่ก แลูะเชื้,ดด�ว่ยผ่�าท��ทร้งค์าดเอว่ไว่�น$�น

6 He came to Simon Peter, who said to him, “Lord, do you wash my feet? ”6พร้ะองค์(ทร้งมาถึ3งซ�โมนเปัโตร้ แลูะเปัโตร้ท�ลูพร้ะองค์(ว่�า พร้ะองค์(เจ�าข�า “

พร้ะองค์(จะทร้งลู�างเท�าของข�าพร้ะองค์(หร้�อ ”

7 Jesus answered him, “What I am doing you do not understand now, but afterward you will understand. ”7พร้ะเยซ�ตร้$สตอบเขาว่�า ส��งท��เร้ากร้ะท6าในขณะน��“

ท�านย$งไม�ร้� �เร้��อง แต�ภายหลู$งท�านจะเข�าใจ ”

8 Peter said to him, “You shall never wash my feet.” Jesus answered him, “If I do not wash you, you have no share with me. ”8เปัโตร้ท�ลูพร้ะองค์(ว่�า พร้ะองค์(จะทร้งลู�างเท�าของ“

ข�าพร้ะองค์(ไม�ได� พร้ะเยซ�”ตร้$สตอบเขาว่�า ถึ�าเร้าไม�“ลู�างท�านแลู�ว่ ท�านจะม�ส�ว่นในเร้าไม�ได� ”

9 Simon Peter said to him, “Lord, not my feet only but also my hands and my head! ”9ซ�โมนเปัโตร้ท�ลูพร้ะองค์(ว่�า พร้ะองค์(เจ�าข�าม�ใชื้�แต�เท�า“ของข�าพร้ะองค์(เท�าน$�น แต�ขอทร้งโปัร้ดลู�างท$�งม�อแลูะศ�ร้ษะด�ว่ย ”

10Jesus said to him, “The one who has bathed does not need to wash, except for his feet, but is completely clean. And you are clean, but not every one of you. ”10พร้ะเยซ�ตร้$สก$บเขาว่�า ผ่��ท��อาบน6�าแลู�ว่ไม�จ6าเปั9น“

ต�องชื้6าร้ะกายอ�ก ลู�างแต�เท�าเท�าน$�น เพร้าะสะอาดหมดท$�งต$ว่แลู�ว่ พว่กท�านก,สะอาดแลู�ว่แต�ไม�ใชื้�ท!กค์น ”

11For he knew who was to betray him; that was why he said, “Not all of you are clean.”11เพร้าะพร้ะองค์(ทร้งทร้าบว่�าใค์ร้จะอาย$ดพร้ะองค์(ไว่� เหต!ฉะน$�นพร้ะองค์(จ3งตร้$สว่�า ท�านท$�งหลูายไม�สะอาดท!ก“ค์น ”

12When he had washed their feet and put on his outer garments and resumed his place, he said to them, “Do you understand what I have done to you?

12เม��อพร้ะองค์(ทร้งลู�างเท�าเขาท$�งหลูายแลู�ว่ พร้ะองค์(ก,ทร้งฉลูองพร้ะองค์( แลูะปัร้ะท$บลูงตร้$สก$บเขาว่�า ท�านท$�งหลูายเข�าใจ ในส��ง“

ท��เร้าได�กร้ะท6าแก�ท�านหร้�อ

13You call me Teacher and Lord, and you are right, for so I am. 13ท�านท$�งหลูายเร้�ยกเร้าว่�าพร้ะอาจาร้ย(แลูะองค์(พร้ะผ่��เปั9นเจ�า ท�านเร้�ยกถึ�กแลู�ว่ เพร้าะเร้าเปั9นเชื้�นน$�น

14If I then, your Lord and Teacher, have washed your feet, you also ought to wash one another's feet. 14ฉะน$�นถึ�าเร้าผ่��เปั9นองค์(พร้ะผ่��เปั9นเจ�า แลูะพร้ะอาจาร้ย(ของท�านได�ลู�างเท�าของพว่กท�าน พว่กท�านก,ค์ว่ร้จะลู�างเท�าของก$นแลูะก$นด�ว่ย

15For I have given you an example, that you also should do just as I have done to you. 15เพร้าะว่�าเร้าได�ว่างแบบแก�ท�านแลู�ว่ เพ��อให�ท�านท6าเหม�อนด$งท��เร้าได�กร้ะท6าแก�ท�านด�ว่ย

16Truly, truly, I say to you, a servant is not greater than his master, nor is a messenger greater than the one who sent him. 16เร้าบอกค์ว่ามจร้�งแก�ท�านว่�า บ�าว่จะเปั9นใหญ�กว่�านายก,ไม�ได� แลูะท�ตจะเปั9นใหญ�กว่�าผ่��ท��ใชื้�เขาไปัก,หาม�ได�

17If you know these things, blessed are you if you do them. 17เม��อท�านร้� �ด$งน��แลู�ว่แลูะท�านปัร้ะพฤต�ตาม ท�านก,เปั9นส!ข

18I am not speaking of all of you; I know whom I have chosen. But the Scripture will be fulfilled, ‘He who ate my bread has lifted his heel against me. ’

18เร้าม�ได�พ�ดถึ3งพว่กท�านส��นท!กค์น เร้าร้� �จ$กผ่��ท��เร้าได�เลู�อกไว่�แลู�ว่ แต�จะต�องเปั9นจร้�งตามข�อพร้ะค์$มภ�ร้(ท��ว่�า 'ผ่��ท��ร้ $บปัร้ะทานอาหาร้ของเร้าได�ยกส�นเท�าใส�เร้า '

19I am telling you this now, before it takes place, that when it does take place you may believe that I am he. 19เร้าบอกท�านท$�งหลูายเด�@ยว่น��ก�อนท��เร้��องน��จะเก�ดข3�น เพ��อว่�าเม��อเร้��องน��เก�ดข3�นแลู�ว่ท�านจะได�เชื้��อว่�าเร้าค์�อผ่��น$ �น

20Truly, truly, I say to you, whoever receives the one I send receives me, and whoever receives me receives the one who sent me. ”20เร้าบอกค์ว่ามจร้�งแก�ท�านว่�า ผ่��ใดได�ร้$บผ่��ท��เร้าใชื้�ไปั ผ่��น$ �นก,ร้$บเร้าด�ว่ย แลูะผ่��ใดได�ร้$บเร้า ผ่��น$ �นได�ร้$บพร้ะองค์(ผ่��ทร้งใชื้�เร้ามา ”

21After saying these things, Jesus was troubled in his spirit, and testified, “Truly, truly, I say to you, one of you will betray me. ”21เม��อพร้ะเยซ�ตร้$สด$งน$�นแลู�ว่พร้ะองค์(ก,ทร้งเปั9นท!กข(ในพร้ะท$ย แลูะตร้$สเปั9นพยานว่�า เร้าบอกค์ว่าม“จร้�งแก�ท�านว่�า ค์นหน3�งในพว่กท�านจะอาย$ดเร้าไว่� ”

22The disciples looked at one another, uncertain of whom he spoke. 22เหลู�าสาว่กจ3งมองหน�าก$น แลูะสงส$ยว่�าค์นท��พร้ะองค์(ตร้$สถึ3งน$�นค์�อผ่��ใด

23One of his disciples, whom Jesus loved, was reclining at table close to Jesus, 23ท��ส6าร้$บม�สาว่กค์นหน3�งท��พร้ะองค์(ทร้งร้$ก ได�เอนกายอย��ใกลู�พร้ะทร้ว่งของพร้ะองค์(

24so Simon Peter motioned to him to ask Jesus of whom he was speaking. 24ซ�โมนเปัโตร้จ3งพย$กหน�าให�เขาท�ลูถึามพร้ะองค์(ว่�า ค์นท��พร้ะองค์(ตร้$สถึ3งน$�นค์�อผ่��ใด

25So that disciple, leaning back against Jesus, said to him, “Lord, who is it? ”25ขณะท��ย$งเอนกายอย��ใกลู�พร้ะทร้ว่งของพร้ะองค์( สาว่กค์นน$�นก,ท�ลูถึามพร้ะองค์(ว่�า พร้ะองค์(“เจ�าข�า ค์นน$�นค์�อใค์ร้ ”

26Jesus answered, “It is he to whom I will give this morsel of bread when I have dipped it.” So when he had dipped the morsel, he gave it to Judas, the son of Simon Iscariot. 26พร้ะองค์(ตร้$สตอบว่�า “ค์นน$�นค์�อผ่��ท��เร้าจะเอาอาหาร้น��จ��มแลู�ว่ย��นให� เม��อ”พร้ะองค์(ทร้งเอาอาหาร้น$�นจ��มแลู�ว่ก,ทร้งย��นให�แก�ย�ดาสบ!ตร้ซ�โมนอ�สค์าร้�โอท

27Then after he had taken the morsel, Satan entered into him. Jesus said to him, “What you are going to do, do quickly. ”27เม��อย�ดาสร้$บปัร้ะทานอาหาร้น$�นแลู�ว่ ซาตานก,เข�าส�งในใจเขา พร้ะเยซ�จ3งตร้$สก$บเขาว่�า ท�านจะท6าอะไร้ “ก,จงท6าเร้,ว่ๆเถึ�ด ”

28Now no one at the table knew why he said this to him. 28ไม�ม�ผ่��ใดในบร้ร้ดาผ่��ท��เอนกายร้�ว่มส6าร้$บเข�าใจว่�า เหต!ใดพร้ะองค์(จ3งตร้$สก$บเขาเชื้�นน$�น

29Some thought that, because Judas had the moneybag, Jesus was telling him, “Buy what we need for the feast,” or that he should give something to the poor.

29บางค์นค์�ดว่�า เพร้าะย�ดาสถึ�อกลู�องเก,บเง�นพร้ะองค์(จ3งตร้$สบอกเขาว่�า จงไปัซ��อส��งท��เร้าต�องการ้“

ส6าหร้$บงานเทศกาลูน�� ”หร้�อตร้$สบอกเขาว่�า เขาค์ว่ร้จะให�ทานแก�ค์นจนบ�าง

30So, after receiving the morsel of bread, he immediately went out. And it was night.

30ด$งน$�นเม��อย�ดาสร้$บอาหาร้ชื้��นน$�นแลู�ว่เขาก,ออกไปัท$นท� ขณะน$�นเปั9นเว่ลูากลูางค์�น

The disciples argue about who is the greatest Luke 22:24-30

24A dispute also arose among them, as to which of them was to be regarded as the greatest. ลู�กา 22:24-30 24 ม�การ้เถึ�ยงก$นด�ว่ยว่�าจะน$บว่�าใค์ร้ในพว่กเขาเปั9นใหญ�ท��ส!ด

25And he said to them, “The kings of the Gentiles exercise lordship over them, and those in authority over them are called benefactors. 25 พร้ะองค์(จ3งตร้$สแก�เขาว่�า กษ$ตร้�ย(ของค์นต�าง“ชื้าต�ย�อมเปั9นเจ�าเหน�อเขา แลูะผ่��ท��ม�อ6านาจเหน�อเขาน$�น เขาเร้�ยกว่�าเจ�าบ!ญนายค์!ณ

26But not so with you. Rather, let the greatest among you become as the youngest, and the leader as one who serves. 26 แต�พว่กท�านจะหาเปั9นอย�างน$�นไม� ผ่��ใดในพว่กท�านท��เปั9นใหญ�ท��ส!ด ให�ผ่��น$ �นเปั9นเหม�อนผ่��เยาว่(ท��ส!ด แลูะผ่��ใดเปั9นนายให�ผ่��น$ �นเปั9นเหม�อนค์นร้$บใชื้�

27For who is the greater, one who reclines at table or one who serves? Is it not the one who reclines at table? But I am among you as the one who serves. 27 ด�ว่ยว่�าใค์ร้เปั9นใหญ�กว่�า ผ่��ท��น$ �งโต:ะหร้�อผ่��เด�นโต:ะ ผ่��ท��น$ �งโต:ะม�ใชื้�หร้�อ แต�ว่�าเร้าอย��ท�ามกลูางท�านท$�งหลูายเหม�อนผ่��ร้ $บใชื้�

28“You are those who have stayed with me in my trials, 28 “ฝ่0ายท�านท$�งหลูายเปั9นค์นท��ได�อย��ก$บเร้า ในเว่ลูาท��เร้าถึ�กทดลูอง

29and I assign to you, as my Father assigned to me, a kingdom, 29 แลูะพร้ะบ�ดาได�ทร้งจ$ดเตร้�ยมแผ่�นด�นมอบให�แก�เร้าอย�างไร้ เร้าก,จ$ดเตร้�ยมมอบอะไร้ให�แก�ท�านท$�งหลูายเหม�อนก$น

30that you may eat and drink at my table in my kingdom and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel. 30 ค์�อท�านท$�งหลูาย จะก�นแลูะด��มท��โต:ะของเร้าในแผ่�นด�นของเร้า แลูะท�านท$�งหลูายจะน$�งบนท��น$ �งพ�พากษาพว่กอ�สร้าเอลูส�บสองเผ่�า

Philippians 2:3-10 3 Do nothing from rivalry or conceit, but in humility count others more significant than yourselves. ฟี=ลู�ปัปั= 2:3-10 3อย�าท6าส��งใดในทางชื้�งด�ก$นหร้�อถึ�อด� แต�จงม�ใจถึ�อมถึ�อว่�าค์นอ��นด�กว่�าต$ว่

4 Let each of you look not only to his own interests, but also to the interests of others. 4อย�าให�ต�างค์นต�างเห,นแก�ปัร้ะโยชื้น(ของตนฝ่0ายเด�ยว่ แต�จงเห,นแก�ปัร้ะโยชื้น(ของค์นอ��นๆด�ว่ย

5 Have this mind among yourselves, which is yours in Christ Jesus, 5ท�านจงม�น6�าใจต�อก$นเหม�อนอย�างท��ม�ในพร้ะเยซ�ค์ร้�สต(

6 who, though he was in the form of God, did not count equality with God a thing to be grasped, 6ผ่��ทร้งสภาพของพร้ะเจ�า แต�ม�ได�ทร้งถึ�อว่�าการ้เท�าเท�ยมก$บพร้ะเจ�าน$�นเปั9นส��งท��จะต�องย3ดถึ�อ

7 but made himself nothing, taking the form of a servant, being born in the likeness of men. 7แต�ได�กลู$บทร้งสลูะ แลูะทร้งร้$บสภาพทาส ทร้งถึ�อก6าเน�ดเปั9นมน!ษย(

8 And being found in human form, he humbled himself by becoming obedient to the point of death, even death on a cross. 8แลูะเม��อทร้งปัร้ากฏพร้ะองค์(ในสภาพมน!ษย(แลู�ว่ พร้ะองค์(ก,ทร้งถึ�อมพร้ะองค์(ลูงยอมเชื้��อฟี งจนถึ3งค์ว่ามมร้ณา กร้ะท$�งค์ว่ามมร้ณาท��กางเขน

9 Therefore God has highly exalted him and bestowed on him the name that is above every name, 9เหต!ฉะน$�นพร้ะเจ�าจ3งได�ทร้งยกพร้ะองค์(ข3�นอย�างส�ง แลูะได�ปัร้ะทานพร้ะนามเหน�อนามท$�งปัว่งให�แก�พร้ะองค์(

10so that at the name of Jesus every knee should bow, in heaven and on earth and under the earth, 10เพ��อเพร้าะพร้ะนามน$�นท!กเข�า ในสว่ร้ร้ค์( ท��แผ่�นด�นโลูก ใต�พ��นแผ่�นด�นโลูก จะค์!กลูงกร้าบ พร้ะเยซ�