Özel eĞİtİmİ İyİleŞtİrme projesİorgm.meb.gov.tr/dosyalar/00030/ozip_rapor.pdfÖzel eİtİm...

ÖZEL EĞİTİM VE REHBERLİK HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

ÖZEL EĞİTİMİİYİLEŞTİRME PROJESİ

İZLEME VE DEĞERLENDİRMERAPORU

ANKARA2017

ÖZEL EĞİTİM VE REHBERLİK HİZMETLERİGENEL MÜDÜRLÜĞÜ


(ÖZİP)


GENEL YAYIN YÖNETMENİ CELİL GÜNGÖR

EDİTÖR M. Ramazan BARIN

YAYINA HAZIRLAYAN Ali ASLAN, Jale GÜNEŞ

SON OKUMA Çağrı GÜREL

DİZGİ-TASARIM İzleme ve Değerlendirme Daire Başkanlığı

1ÖZEL EĞİTİM VE REHBERLİK HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜİZLEME VE DEĞERLENDİRME DAİRE BAŞKANLIĞI

ÖZEL EĞİTİMİ İYİLEŞTİRME PROJESİ

Özel eğitim ihtiyacı olan bireylerin toplumsal yaşama tam olarak katılmaları; çalışan, üreten

ve kendine yetebilen bireyler olmaları Bakanlığımızın en önemli hedefleri arasındandır.

Genel Müdürlüğümüz özel eğitim ihtiyacı olan öğrencilerin ihtiyaçlarına ve bireysel özellikle-

rine uygun, nitelikli ve erişilebilir eğitim ortamları hazırlayarak onların özgüvenlerinin gelişimine

katkıda bulunmak, kişisel ve mesleki gelişimlerini desteklemek amacıyla 2016 yılında “Özel Eğiti-

mi İyileştirme Projesi (ÖZİP)”ni geliştirilmiş ve Kalkınma Bakanlığına sunmuştur.

Kalkınma Bakanlığı tarafından desteklenen ve 50.000.000 TL finans sağlanan proje 2020

yılı sonuna kadar özel eğitim meslek eğitim merkezi meslek edinme atölyelerinin yenilenmesi

ve standart hâle getirilmesi, özel eğitim sınıfları ile destek eğitim odalarının fiziki alt yapılarının

güçlendirilmesi hedeflenmektedir.

A. MESLEK EDİNME ATÖLYELERİİlköğretim programlarının uygulandığı bir eğitim kurumunda ya da özel eğitim sınıflarında

ortaokul eğitimini tamamlayan; genel, mesleki ve teknik ortaöğretim programlarına devam ede-

meyecek durumdaki öğrencilere iş ve mesleğe yönelik bilgi, tutum ve beceriler kazandırmak ama-

cıyla Bakanlığımız tarafından özel eğitim mesleki eğitim merkezleri açılmaktadır.

ÖZEL EĞİTİM VE REHBERLİK HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜİZLEME VE DEĞERLENDİRME DAİRE BAŞKANLIĞI2

Türkiye genelinde 146 tane özel eğitim mesleki eğitim merkezi bulunmaktadır. Bu merkezle-

rin illere göre dağılımı aşağıdaki haritada gösterilmiştir (bk. Harita 1):

Harita 1: Türkiye Genelinde Bulunan Özel Eğitim Mesleki Eğitim Merkezleri

Genel Müdürlüğümüze bağlı olarak hizmet sunan özel eğitim mesleki eğitim merkezlerinde

11.851 öğrenci eğitim görmekte, 2.687 öğretmen görev yapmaktadır. Öğrenci ve öğretmenlere

ilişkin bilgiler aşağıdaki tabloda gösterilmiştir (bk. Tablo 1).

Tablo 1: Mesleki Eğitim Merkezlerinde Eğitim Gören Öğrenci ve Görev Yapan Öğretmen Sayıları

Kurum Sayısı

Öğrenci Sayısı Öğretmen Sayısı

Kız Erkek Toplam Kadın Erkek Toplam

146

9. sınıf 1.093 1.962 3.055

1.475 1.212 2.68710. sınıf 1.050 2.002 3.052

11. sınıf 1.028 1.933 2.961

12. sınıf 990 1.793 2.783

Projenin başladığı 2016 yılında mesleki eğitim merkezlerinde 426 atölye bulunmaktayken

2017-2018 eğitim öğretim yılına gelindiğinde artan ihtiyaçlar ve talepler nedeniyle atölye sayı-

sında artış olmuş ve atölye sayısı 654’e ulaşmıştır. Türkiye genelinde bulunan 654 atölyenin 305

tanesinin yapımı tamamlanmış, öğretmen ve öğrencilerin kullanımına sunulmuştur. Bu durum

meslek edinme atölyelerinin % 47’sinin yenilendiğini göstermektedir.


Meslek edinme atölyelerinin yenilenme oranının illere göre dağılımı aşağıdaki tabloda gös-

terilmiştir (bk. Tablo 2).

Tablo 2: Özel Eğitimi İyileştirme Projesi Kapsamında Yapılan Atölyelerin Yenilenme Oranı

İl Kurum Sayısı Mevcut Atölye Sayısı Yapılan Atölye Sayısı Yenilenme Oranı

Adana 1 4 1 % 25

Adiyaman 2 3 2 % 67

Afyonkarahisar 1 2 2 % 100

Ağrı 1 2 1 % 50

Aksaray 1 4 - -

Amasya 3 9 8 % 88

Ankara 10 58 43 % 74

Antalya 6 26 18 % 69

Artvin 2 6 2 % 33

Aydın 3 12 6 % 50

Balıkesir 2 8 6 % 75

Bartın 1 3 - -

Bayburt 1 3 1 % 33

Bilecik 2 5 5 % 100

Bolu 1 3 1 % 33

Burdur 2 3 1 % 33

Bursa 9 52 26 % 50

Çanakkale 2 6 - -

Çankırı 1 - - -

Çorum 1 6 4 % 67

Denizli 1 9 3 % 33


Kurum Sayısı Mevcut Atölye Sayısı Yapılan Atölye Sayısı Yenilenme Oranı

Düzce 1 8 - -

Edirne 1 6 - -

Elazığ 1 4 - -

Erzincan 1 4 1 % 25

Eskişehir 1 1 1 % 100

Gaziantep 1 6 1 % 17

Giresun 1 3 - -

Gümüşhane 1 2 2 % 100

Hatay 2 8 2 % 25

Isparta 1 5 - -

İstanbul 21 134 53 % 40

İzmir 6 32 21 % 66

Kahramanmaraş 1 3 1 % 33

Karabük 1 4 - -

Karaman 1 3 3 % 100

Kastamonu 1 3 3 % 100

Kayseri 3 14 12 % 86

Kırıkkale 1 3 2 % 67

Kırklareli 2 9 3 % 33

Kırşehir 1 3 1 % 33

Kilis 1 4 - -

Kocaeli 2 13 7 % 54

Konya 4 16 8 % 50

Kütahya 2 8 8 % 100

Malatya 1 7 4 % 57


Kurum Sayısı Mevcut Atölye Sayısı Yapılan Atölye Sayısı Yenilenme Oranı

Manisa 1 1 - -

Mersin 2 13 3 % 23

Muğla 1 - - -

Muş 1 - - -

Nevşehir 1 3 - -

Niğde 1 3 - -

Ordu 2 7 7 % 100

Osmaniye 1 2 1 % 50

Rize 1 7 1 % 14

Sakarya 1 6 4 % 67

Samsun 3 8 4 % 50

Siirt 1 2 - -

Sinop 1 1 1 % 100

Sivas 1 5 4 % 80

Şanlıurfa 1 3 1 % 33

Tekirdağ 3 14 5 % 36

Tokat 1 5 2 % 40

Trabzon 3 13 - -

Uşak 1 4 1 % 25

Van 2 11 1 % 9

Yalova 1 6 5 % 83

Yozgat 1 3 1 % 33

Zonguldak 3 10 1 % 10

TOPLAM 146 654 305 % 47


Özel Eğitimi İyileştirme Projesi kapsamında yapımı tamamlanan meslek edinme atölyelerinin

yapım yıllarına ve alanlarına göre dağılımı aşağıdaki grafikte gösterilmiştir (bk. Grafik 1).

Grafik 1: Meslek Edinme Atölyelerinin Yapım Yılına ve Alanlara Göre Dağılımı

Büro Yönetimi (4)

Bilişim Teknolojileri (4)

El Sanatları (93)

Gıda (6)

Giyim Üretim Teknolojisi (2)

Güzellik ve Saç Bakım Hizmetleri (15)

Konaklama ve Seyahat Hizmetleri (46)

Matbaa Teknolojisi (11)

Mobilya ve İç Mekân Tasarımı (30)

Motorlu Araçlar Teknolojisi (1)

Seramik ve Cam Teknolojisi (14)

Tarım Teknolojisi (3)

Tekstil Teknolojisi (8)

Yiyecek İçecek Hizmetleri (71)

0 25 50 75 100

44

5

3

13

1

23

9

20

10

2

5

54

2

2

23

3

1

7

2

22

4

1

31

2

4

4

1

8

201520162017


Grafikteki verilerden de anlaşılacağı gibi Özel Eğitimi İyileştirme Projesi kapsamında en fazla

atölye “El Sanatları” ve “Yiyecek İçecek Hizmetleri” alanlarında yapılmıştır. En az sayıda atölye “Mo-

torlu Araçlar Teknolojisi”, “Giyim Üretim Teknolojisi ve “Tarım Teknolojisi” alanlarında yapılırken

“İnşaat Teknolojisi”, “Kimya Teknolojisi”, “Metal Teknolojisi” ile “Tesisat Teknolojisi ve İklimlendirme”

alanlarında hiç atölye yapılmamıştır.


Genel Müdürlüğümüz tarafından Özel Eğitimi İyileştirme Projesi kapsamında yenilenen mes-

lek edinme atölyelerinin fiziksel yapısının kullanışlılığını, malzeme ve donanım olarak yeterliliğini

belirlemek amacıyla bir araştırma yapılmıştır.

Araştırmaya; yapımı en az üç ay önce tamamlanan meslek edinme atölyelerinin bulunduğu

kurumların yöneticileri, atölyeleri kullanan öğretmen ve öğrenciler ile öğrenci velileri katılmıştır.

Katılımcılara atölyelerin yeterliliği, kullanışlılığı ve kullanıcılar üzerindeki etkileri hakkında

çeşitli sorular yöneltilmiş; alınan cevapların frekans, yüzde ve aritmetik ortalama değerleri analiz

edilmiştir.

Araştırmaya 778 kişi katılmıştır. Katılımcıların % 34’ünü öğrenciler (268 kişi), % 30’unu öğ-

retmenler (231 kişi), % 19’unu yöneticiler (130 kişi) , % 17’sini ise veliler (149 kişi) oluşturmuştur

(bk. Grafik 2).

MESLEK EDİNME ATÖLYELERİYLE İLGİLİYÖNETİCİ, ÖĞRETMEN, ÖĞRENCİ VE VELİ GÖRÜŞLERİ


Grafik 2: Araştırmaya Katılan Kişilerin Dağılımı

0

70

140

210

280

Yönetici Öğretmen Öğrenci Veli

149

268

231

130

• Atölyelerin Büyüklüğünün Yeterliliği

Grafik 3: Atölyelerin Büyüklüğü Hakkındaki Görüşler

0

150

300

450

600

Yetersizdir Biraz Yeterlidir Yeterlidir

501

8345

%80

%13

%7


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve öğrencilerin % 80’i meslek edinme atölyelerinin

yeterince büyük olduğunu, ders ile etkinlik ve uygulamaları gerçekleştirbilecekleri yeterli alana sa-

hip olduklarını belirtirken % 7’si atölyelerin yeterince büyük olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 3).

Tablo 4: Atölyelerin Büyüklüğü Hakkındaki Görüşler

Yönetici Öğretmen Öğrenci Toplam

N % Ort. N % Ort. N % Ort. N % Ort.

Yetersizdir (1) 7 5

2.76

26 11

2,55

12 4

2,85

45 7

2,72Kısmen Yeterlidir (2) 17 13 51 22 15 6 83 13

Yeterlidir (3) 106 82 154 67 241 90 501 80


Alınan cevapların aritmetik ortalamaları incelendiğinde de atölyelerin büyüklüğünün tüm

gruplar tarafından yeterli bulunduğu görülmektedir. Yöneticilerin % 82’si, öğretmenlerin % 67’si,

öğrencilerin % 90’ı bu soruya olumlu yanıt verirken olumsuz yanıt verenlerin oranının en yüksek

olduğu grup % 11 ile öğretmenlerdir (bk. Tablo 4).

• Eğitim Öğretim Yapmaya Uygunluğu

Grafik 4: Atölyelerin Eğitim-Öğretim Yapmaya Uygunluğu Hakkındaki Görüşler

0

150

300

450

600

Uygun Değildir Biraz Uygundur Uygundur

508

92

29

%81

%15%4


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve öğrencilerin % 81’i meslek edinme atölyelerinin eğitim öğretim yapmak için uygun olduğunu, yeterince ısındığını ve aydınlandığını belirtirken sa-dece % 4’ü uygun olmadığını, yeterince ısınmadığını ve aydınlık olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 4).

Tablo 5: Atölyelerin Eğitim-Öğretim Yapmaya Uygunluğu Hakkındaki Görüşler



Uygun Değildir (1) 2 2

2,88

14 6

2,78

13 5

2,69

29 4

2,76Kısmen Uygundur (2) 12 9 22 10 58 21 92 15

Uygundur (3) 116 89 195 84 197 74 508 81

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları incelendiğinde tüm gruplar tarafından bu konuda olum-lu düşünce belirtildiği; yöneticilerin % 89’unun, öğretmenlerin % 84’ünün, öğrencilerin % 81’inin atölyelerin eğitim öğretim yapmaya uygun olduğunu belirttikleri görülmektedir.

Atölyelerin eğitim öğretim yapmaya uygun olmadığını düşünen kişilerin oranının en fazla oldu-ğu grup % 6 ile öğretmenlerdir (bk. Tablo 5).


• Estetik Bir Görünüme Sahip Olması

Grafik 5: Atölyelerin ve Eşyaların Estetik Oluşuna İlişkin Görüşler

0

150

300

450

600

Estetik Değildir Biraz Estetiktir Estetiktir

518

7338

%82

%12%6

Estetik Değildir Biraz Estetiktir Estetiktir

Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve öğrencilerin % 82’si meslek edinme atölyelerinin

ve atölyelerde bulunan eşyaların öğrencilerin dikkatini dağıtmayacak renklerde yapıldığını ve es-

tetik olduğunu düşünürken % 6’sı bu düşünceye katılmamaktadır (bk. Grafik 5).

Tablo 6: Atölyelerin ve Eşyaların Estetik Oluşuna İlişkin Görüşler



Estetik Değildir (1) 4 3

2,85

22 10

2,63

12 4

2,84

38 6

2,76Kısmen Estetiktir (2) 11 8 42 18 20 7 73 12

Estetiktir (3) 115 89 167 72 236 89 518 82

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları da atölyelerin ve atölyelerde bulunan eşyaların tüm

gruplar tarafından estetik bulunduğunu göstermektedir (bk. Tablo 6).

• Atölyelerdeki Eşyaların Kalitesi ve Yeterliliği

Grafik 6: Atölyelerdeki Eşyaların Kalitesi ve Yeterliliğine İlişkin Görüşler

0

125

250

375

500

Kaliteli ve Yeterli Değildir Biraz Kaliteli ve Yeterlidir Kaliteli ve Yeterlidir

487

97

45

%78

%15

%7

Kaliteli ve Yeterli Değildir Biraz Kaliteli ve Yeterlidir Kaliteli ve Yeterlidir


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve öğrencilerin % 78’i meslek edinme atölyelerinde bulu-

nan eşyaların kaliteli malzemelerden üretildiğini, öğretmen ve öğrencilerin ihtiyaçlarınını yeterli dü-

zeyde karşıladığını belirtirken % 7’si bu düşünceye katılmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 6).

Tablo 7: Atölyelerdeki Eşyaların Kalitesi ve Yeterliliğine İlişkin Görüşler



Kaliteli ve Yeterli Değildir (1) 4 3

2,69

30 13

2,56

11 4

2,83

45 7

2,70Kısmen Kaliteli ve Yeterlidir (2) 32 25 42 18 23 9 97 15

Kaliteli ve Yeterlidir (3) 94 72 159 69 234 87 487 78

Alınan cevapların gruplara göre dağılımına bakıldığında yöneticilerin % 72’sinin, öğretmen-

lerin % 69’unun, öğrencilerin ise % 87’sinin atölyelerdeki eşyaları kaliteli ve yeterli bulduğu görül-

mektedir. Atölyelerdeki eşyaları kaliteli ve yeterli bulmayan kişilerin oranın en fazla olduğu grup

% 13 ile öğretmenlerdir. Yönetici ve öğretmenlerde bu oran % 4’ün altındadır (bk. Tablo 7).

• Atölyelerdeki Eşyaların Kullanışlı ve Rahat Olması

Grafik 7: Atölyelerdeki Eşyaların Kullanışlı ve Rahat Olmasına İlişkin Görüşler

0

125

250

375

500

Kullanışlı ve Rahat Değildir Biraz Kullanışlı ve Rahattır Kullanışlı ve Rahattır

482

101

46

%77

%16

%7

Kullanışlı ve Rahat Değildir Biraz Kullanışlı ve Rahattır Kullanışlı ve Rahattır

Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve öğrencilerin % 77’si meslek edinme atölyelerin-

deki eşyaların kullanışlı ve rahat olduğunu belirtirken % 7’si kullanışlı ve rahat olmadığını ifade

etmiştir (bk. Grafik 7).


Tablo 8: Atölyelerdeki Eşyaların Kullanışlı ve Rahat Olmasına İlişkin Görüşler



Kullanışlı ve Rahat Değildir (1) 4 3

2,74

31 13

2,51

11 4

2,83

46 7

2,69Kısmen Kullanışlı ve Rahattır (2) 26 20 52 23 23 9 101 16

Kullanışlı ve Rahattır (3) 100 77 148 64 234 87 482 77

Alınan cevapların aritmetik ortalamalarına ve gruplara göre dağılımına bakıldığında da atölye-

lerdeki eşyaların tüm gruplar tarafından kullanışlı ve rahat olarak değerlendirildiği görülmektedir.

Atölyelerdeki eşyaların kullanışlı ve rahat olmadığını ifade eden kişilerin oranın en yüksek olduğu

grup % 13 ile öğretmenlerdir. Bu oran öğrencilerde % 4, yöneticilerde ise % 3’tür (bk. Tablo 8).

• Öğrencilerin Fiziksel Özelliklerine ve Gelişim Düzeylerine Uygunluğu

Grafik 8: Öğrencilerin Fiziksel Özelliklerine ve Gelişim Düzeylerine Uygunluğu İle İlgili Görüşler

0

75

150

225

300


248

78

35

%69

%21

%10


Araştırmaya katılan yönetici ve öğretmenlerin % 69’u meslek edinme atölyelerinde bulu-

nan eşyaların öğrencilerin fiziksel özelliklerine ve gelişim düzeylerine uygun olduğunu belirtirken

% 10’u uygun olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 8).

Tablo 9: Öğrencilerin Fiziksel Özelliklerine ve Gelişim Düzeylerine Uygunluğu İle İlgili Görüşler

Yönetici Öğretmen Toplam

N % Ort. N % Ort. N % Ort.


2,74

31 13

2,51

35 10

2,59Kısmen Uygundur (2) 21 16 52 23 78 21

Uygundur (3) 105 81 148 64 248 69


Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde yönetici

lerin % 81’i, öğretmenlerin ise % 64’ü tarafından konuyla ilgili olumlu düşünce belirtildiği görül-

mektedir. Atölyelerdeki eşyaların öğrencilerin fiziksel özelliklerine ve gelişim düzeylerine uygun

olmadığını düşünenen yöneticilerin oranı % 3’te kalırken bu oran öğretmenlerde % 13’e ulaşmak-

tadır (bk. Tablo 9).

• Öğrencilerin Mesleki Becerilerini Geliştireceği Uygulama Alanının Yeterliliği

Grafik 9: Uygulama Alanının Yeterliliğine İlişkin Görüşler

0

125

250

375

500


495

99

35

%79

%15

%6


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve öğrencilerin % 79’u öğrencilerin mesleki beceri-

lerini geliştirmek amacıyla yapılan uygulama alanının yeterli ve kullanışlı olduğunu belirtirken

% 6’sı yeterli ve kullanışlı olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 9).

Tablo 10: Uygulama Alanının Yeterliliğine İlişkin Görüşler



Yetersizdir (1) 3 2

2,76

24 10

2,58

8 3

2,85

35 6

2,73Kısmen Yeterlidir (2) 25 19 49 21 25 9 85 15

Yeterlidir (3) 102 79 158 69 235 85 239 79

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı öğrencilerin mesleki bece-

rilerini geliştirmek amacıyla yapılan uygulama alanının tüm gruplar tarafından yeterli ve kullanışlı

bulunduğunu göstermektedir. Bu konuyla ilgili olumsuz düşünce belirten kişilerin oranın en fazla

olduğu grup % 10 ile öğretmenlerdir. Bu oran öğrencilerde sadece % 3, yöneticilerde ise % 2 sevi-

yesindedir (bk. Tablo 10).


• Program Kazanımlarını Gerçekleştirebilecek Yeterlilikte Olması

Grafik 10: Program Kazanımlarını Gerçekleştirebilecek Yeterlilikte Olması Hakkındaki Görüşler

0

75

150

225

300

Uygun Değildir Kısmen Uygundur Uygundur

246

82

33

%68

%23

%9


Araştırmaya katılan yönetici ve öğretmenlerin % 68’ine göre meslek edinme atölyelerinde

bulunan araç gereç ve diğer donanımlar program kazanımlarını gerçekleştirebilecek yeterliliktedir.

Araç gereç ve diğer donanımların yeterli olmadığını düşünen kişilerin oranı % 9, kısmen yeterli

olduğunu düşünenlerin oranı % 23’tür (bk. Grafik 10).

Tablo 11: Program Kazanımlarını Gerçekleştirebilecek Yeterlilikte Olması Hakkındaki Görüşler



Yeterli Değildir (1) 6 5

2,73

27 12

2,51

33 9

2,59Kısmen Yeterlidir (2) 23 17 59 25 82 23

Yeterlidir (3) 101 78 145 63 246 68

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde de atölyeler-

de bulunan araç gereç ve diğer donanımların program kazanımlarını gerçekleştirebilecek yeterlilikte

olduğunu düşünenen yöneticilerin oranının % 5, öğretmenlerin oranının % 12 olduğu görülmektedir

(bk. Tablo 11).

• Öğrencilerin Güvenli Kullanımına Uygunluğu

Grafik 11: Öğrencilerin Güvenli Kullanımına Uygunluğu Hakkındaki Görüşler

0

75

150

225

300


299

47

15

%83

%13%4



Araştırmaya katılan yönetici ve öğretmenlerin % 83’ü öğrencilerin meslek edinme atölyele-

rinde bulunan araç gereçleri güvenli bir şekilde kullanabildiklerini, öğrenciler açısından tehlike

oluşturabilecek durumlara karşı gerekli tedbirlerin alındığını belirtirken % 4’ü olumsuz görüş or-

taya koymuştur (bk. Grafik 11).

Tablo 12: Öğrencilerin Güvenli Kullanımına Uygunluğu Hakkındaki Görüşler




2,85

12 5

2,75

15 4

2,79Kısmen Uygundur (2) 14 11 33 14 47 13

Uygundur (3) 113 87 186 81 299 83

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımları incelendiğinde hem yö-

neticiler hem de öğretmenler, öğrencilerin atölyelerde bulunan araç gereçleri güvenli bir şekilde

kullanabildiklerinin belirtildiği görülmektedir. Konuyla ilgili olumsuz düşünce belirten öğretmen-

lerin oranı % 5, yöneticilerin oranı ise sadece % 2’dir (bk. Tablo 12).

• Atölyelerdeki Araç Gereçlerin Temin Edilme veya Yenilenme Kolaylığı

Grafik 12: Atölyelerdeki Araç Gereçlerin Temin Edilme veya Yenilenme Kolaylığı Hakkındaki Görüşler

0

60

120

180

240

Kolay Değildir Kısmen Kolaydır Kolaydır

227

87

47

%63

%24

%13

Kolay Değildir Kısmen Kolaydır Kolaydır

Araştırmaya katılan yönetici ve öğretmenlerin % 63’ü atölyelerdeki araç gereçlerin eskimesi

ya da eksilmesi durumunda yerlerine yenilerinin rahatlıkla temin edildiğini, araç gereç ve donanım

yetersizliği nedeniyle eğitim öğretim sürecinde herhangi bir aksama yaşamadıklarını belirtmişler-

dir. Buna karşın katılımcıların % 13’ü bu düşünceye katılmadıklarını, araç gereç temini konusunda

zorluk yaşadıklarını ifade etmişlerdir (bk. Grafik 12).


Tablo 13: Atölyelerdeki Araç Gereçlerin Temin Edilme veya Yenilenme Kolaylığı Hakkındaki Görüşler



Kolay Değildir (1) 10 8

2,58

37 16

2,45

47 13

2,50Kısmen Kolaydır (2) 34 26 53 23 87 24

Kolaydır (3) 86 66 141 61 227 63

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde de hem öğ-

retmenlerin hem yöneticilerin çoğunluğunun araç gereç temini konusunda herhangi bir sorun yaşa-

madıkları görülmektedir. Bu konuda sorun yaşadığını belirten yöneticilerin oranı % 8, öğretmenlerin

oranı % 16’dır (bk. Tablo 13).

• Öğretmen ve Öğrencilerin Motivasyonları Üzerindeki Etkisi

Grafik 13: Öğretmen ve Öğrencilerin Motivasoyonları Üzerindeki Etkisi Hakkındaki Görüşler

0

175

350

525

700

Etkisi Olmamıştır Kısmen Olmuştur Etkisi Olmuştur

661

9126

%85

%12%3


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen, öğrenci ve velilerin % 85’i meslek edinme atölyeleri

yenilendikten sonra öğretmen ve öğrencilerin motivasyonlarının yükseldiğini ifade ederken % 3’ü

öğrenci ve öğretmenlerin motivasyonları üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığını belirtmiştir

(bk. Grafik 13).

Tablo 14: Öğretmen ve Öğrencilerin Motivasoyonları Üzerindeki Etkisi Hakkındaki Görüşler

Yönetici Öğretmen Öğrenci Veli Toplam

N % Ort. N % Ort. N % Ort. N % Ort. N % Ort.

Etkisi Olmamıştır (1) 2 2

2,92

12 5

2,75

7 3

2,87

5 3

2,74

26 3

2,82Kısmen Olmuştur (2) 7 5 33 14 22 8 29 19 91 12

Etkisi Olmuştur (3) 121 93 186 81 239 89 115 77 661 85


Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde tüm grup-

ların büyük bir çoğunluğu tarafından bu düşüncenin dile getirildiği, öğretmen ve öğrencilerin mo-

tivasyonları üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığını düşünenlerinin oranlarının tüm gruplarda

da % 5’in altında kaldığı görülmektedir (bk. Tablo 14).

• Öğrencilerin Günlük Yaşam Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

Grafik 14: Öğrencilerin Günlük Yaşam Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

0

100

200

300

400


379

108

23

%74

%21

%5


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve velilerin % 74’ü meslek edinme atölyeleri yenilen-

dikten sonra öğrencilerin günlük yaşam becerilerinin önemli ölçüde geliştiğini, öğrencilerin pek

çok işi yalnız başına gerçekleştirebildiklerini belirtirken % 5’i herhangi bir farklılığın olmadığını

ifade etmiştir (bk. Grafik 14).

Tablo 15: Öğrencilerin Günlük Yaşam Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

Yönetici Öğretmen Veli Toplam



2,81

10 4

2,74

10 7

2,53

23 5

2,70Kısmen Olmuştur (2) 19 15 39 17 50 34 108 21

Etkisi Olmuştur (3) 108 83 182 79 89 60 379 74

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde yönetici-

lerin % 83’ünün, öğretmenlerin % 79’unun, velilerin ise % 60’ının atölyeler yenilendikten sonra

öğrencilerin günlük yaşam becerilerinin önemli ölçüde geliştiğini ifade ettiği görülmektedir. Buna

karşın herhangi bir farklılığın olmadığını ifade eden kişilerin oranın en yüksek olduğu grup % 7

ile veliler olmuştur (bk. Tablo 15).


• Öğrencilerin Mesleki Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

Grafik 15: Öğrencilerin Mesleki Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

0

100

200

300

400


371

101

38

%73

%20

%7


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve velilerin % 73’ü meslek edinme atölyeleri yenilen-dikten sonra öğrencilerin mesleki becerilerinin önemli ölçüde geliştiğini belirtirken % 7’si herhan-gi bir farklılığın olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 15).

Tablo 16: Öğrencilerin Mesleki Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi




2,86

26 11

2,55

10 7

2,64

38 7

2,65Kısmen Olmuştur (2) 14 34 53 23 34 23 101 20

Etkisi Olmuştur (3) 114 62 152 66 105 70 371 73

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde atölyele-rinin yenilenmesinin öğrencilerin mesleki becerilerinin gelişimine katkı sağladığının tüm gruplar tarafından ifade edildiği, yöneticilerin % 62’sinin, öğretmenlerin % 66’sının, velilerin % 70’inin bu yönde görüş belirttiği görülmektedir (bk. Tablo 16).

• Öğrencilerin İletişim Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

Grafik 16: Öğrencilerin İletişim Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

0

100

200

300

400


390

97

23

%76

%19

%5



Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve velilerin % 76’sı meslek edinme atölyeleri yeni-

lendikten sonra öğrencilerin iletişim becerilerinin geliştiğini, öğrencilerin arkadaşlarıyla ve çev-

resindeki diğer kişilerle daha fazla iletişim kurduğunu belirtirken % 5’i herhangi bir farklılığın

olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 16).

Tablo 17: Öğrencilerin İletişim Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi




2,75

10 42,

759 6

2,65

23 5

2,72Kısmen Olmuştur (2) 25 19 38 16 34 23 97 19

Etkisi Olmuştur (3) 101 78 183 79 106 71 390 76

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı da bu düşünceyi destek-

lemekte, atölyelerin yenilenmesinin öğrencilerin iletişim becerilerinin gelişimi üzerinde olumlu

etkilerinin olduğunu göstermektedir (bk. Tablo 17).

• Öğrenci Devamsızlığının Azalması Üzerindeki Etkisi

Grafik 17: Öğrenci Devamsızlığının Azalması Üzerindeki Etkisi

0

150

300

450

600


527

162

89

%68

%21

%11


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen, öğrenci ve velilerin % 68’i meslek edinme atölyeleri

yenilendikten sonra öğrencilerin devamsızlık yapmak istemediklerini, okula isteyerek geldiklerini

ve öğrenci devamsızlığında önemli ölçüde azalma olduğunu belirtirken % 11’i atölyelerin öğren-

cilerin devamsızlıkları üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 17).


Tablo 18: Öğrenci Devamsızlığının Azalması Üzerindeki Etkisi

Yönetici Öğretmen Öğrenci Veli Toplam

N % Ort. N % Ort. N % Ort. N % Ort. N % Ort.

Etkisi Olmamıştır (1) 8 62,

5722 10

2,57

48 18

2,47

11 7

2,63

89 11

2,56Kısmen Olmuştur (2) 40 31 42 18 47 18 33 21 162 21

Etkisi Olmuştur (3) 82 63 167 72 173 64 105 71 527 68

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde de meslek

edinme atölyelerinin yenilenmesinin öğrenci devamsızlığının azalması üzerinde etkili olduğunu; yö-

neticilerin % 63’ü, öğretmenlerin % 72’si, öğrencilerin % 64’ü tarafından bu yönde görüş belirtildiği

görülmektedir (bk. Tablo 18).

• Öğrencilerin Özgüvenlerinin Artması Üzerindeki Etkisi

Grafik 18: Öğrencilerin Özgüvenlerinin Artması Üzerindekina Etkisi

0

100

200

300

400


361

117

32

%71

%23

%6


Araştırmaya katılan yönetici, öğretmen ve velilerin % 71’i meslek edinme atölyeleri yenilen-

dikten sonra öğrencilerin özgüvenlerinin yükseldiğini, iş bulabilme inançlarının arttığını belirtirken

% 6’sı herhangi bir farklılığın olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 18).

Tablo 19: Öğrencilerin Özgüvenlerinin Artması Üzerindekina Etkisi




2,74

12 5

2,74

17 11

2,42

32 6

2,65Kısmen Olmuştur (2) 28 22 36 16 53 36 117 23

Etkisi Olmuştur (3) 99 76 183 79 79 53 361 71


Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde de meslek

edinme atölyelerinin yapılmasının öğrencilerin özgüvenlerinin yükselmesine katkı sağladığının tüm

grupların çoğunluğu tarafından ifade edildiği görülmektedir. Atölyelerin yenilenmesinin herhangi bir

etkisinin olmadığını düşünen kişilerin en fazla olduğu grup % 11 ile velilerdir (bk. Tablo 19).

• Öğrencilerin Ders Dinleme ve Derse Katılımı Üzerindeki Etkisi

Grafik 19: Öğrencilerin Ders Dinleme ve Derse Katılımı Üzerindeki Etkisi

0

125

250

375

500


429

5515

%86

%11%3


Araştırmaya katılan öğretmen ve öğrencilerin % 86’sı meslek edinme atölyeleri yenilendikten

sonra öğrencilerin ders dinleme ve derse katılma isteklerinin arttığını belirtirken sadece % 3’ü her-

hangi bir farklılığın olmadığını ifade etmiştir (bk. Grafik 19).

Tablo 20: Öğrencilerin Ders Dinleme ve Derse Katılımı Üzerindeki Etkisi

Öğretmen Öğrenci Toplam



2,75

5 2

2,90

15 3

2,83Kısmen Olmuştur (2) 38 16 17 6 55 11

Etkisi Olmuştur (3) 138 80 246 92 429 86

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı da bu düşünceyi destek-

lemekte, öğretmenlerin % 80’inin öğrencilerin ise % 92’sinin meslek edinme atölyelerinin yeni-

lendikten sonra öğrencilerin ders dinleme ve derse katılma isteklerinin arttığı yönünde düşünce

belirttikleri görülmektedir. Atölyelerin herhangi bir etkisi olmadığını ifade eden kişilerin oranı her

iki grupta da % 4’ün altında kalmıştır (bk. Tablo 20).


• Veli ve Öğrencilerin Okula Olan İlgisi Üzerindeki Etkisi

Grafik 20: Veli ve Öğrencilerin Okula Olan İlgisinin Artması Üzerine Etkisi

0

75

150

225

300


260

78

21

%72

%22

%6


Araştırmaya katılan yönetici ve öğretmenlerin % 72’si meslek edinme atölyeleri yenilendikten

sonra öğrenci ve velilerin okula olan ilgilerinin arttığını, velilerin yapılan toplantılara ve etkin-

liklere katılım oranlarının yükseldiğini belirtirken % 6’sı herhangi bir farklılığın olmadığını ifade

etmiştir (bk. Grafik 20).

Tablo 21: Veli ve Öğrencilerin Okula Olan İlgisinin Artması Üzerine Etkisi




2,83

20 9

2,57

21 62,

67Kısmen Olmuştur (2) 20 15 58 25 78 22

Etkisi Olmuştur (3) 109 84 151 66 260 72

Alınan cevapların aritmetik ortalamaları ve gruplara göre dağılımı incelendiğinde yöneticile-

rin % 84’ü, öğretmenlerin % 66’sı tarafından öğrenci ve velilerin okula olan ilgilerinin arttığının

belirtildiği görülmektedir. Atölyelerin yenilenmesinin bu durum üzerinde herhangi bir etkisinin ol-

madığını düşünen öğretmenlerin oranı % 9 iken, bu oran yöneticilerde sadece % 1’dir (bk. Tablo 21).


B. ÖZEL EĞİTİM SINIFLARI

Özel eğitim ihtiyacı olan bireylerin, eğitimlerini öncelikle yetersizliği olmayan akranları ile

birlikte aynı kurumlarda kaynaştırma/bütünleştirme uygulamaları yoluyla sürdürmeleri esastır.

Kaynaştırma/bütünleştirme yoluyla eğitim, bireyin yetersizliği olmayan akranları ile birlikte tam

zamanlı yapılabileceği gibi, özel eğitim sınıflarında yarı zamanlı olarak da yapılabilir.

Özel eğitim sınıfı, her tür ve kademedeki resmî ve özel okul/kurumlarda, durumları ayrı bir

sınıfta eğitim görmeyi gerektiren öğrenciler için yetersizlik türü, eğitim performansları ve özel-

liklerine göre il/ilçe özel eğitim hizmetleri kurulunun önerisi doğrultusunda il/ilçe millî eğitim

müdürlüklerince açılan eğitim ortamlarıdır. Bu okul ve kurumlarda, uygulanacak eğitim programı

temel alınarak “bulunduğu okulun veya kurumun eğitim programını uygulayan özel eğitim sı-

nıfları” veya “bulunduğu okulun veya kurumun eğitim programından farklı bir eğitim programı

uygulayan özel eğitim sınıfları” olacak şekilde iki tür özel eğitim sınıfı oluşturulur.


Özel Eğitimi İyileştirme Projesi ile meslek edinme atölyelerinin yanı sıra özel eğitim fiziki şart-

larının ve altyapılarının iyileştirilmesi de hedeflenmiş, bu amaçla Türkiye genelindeki 21 ilde 105

okula özel eğitim sınıflarının şartlarının iyileştirilmesi için toplam 3.150.000 TL ödenek gönderil-

miştir. Gönderilen ödeneklerin illere göre dağılımı aşağıdaki grafikte gösterilmiştir (bk. Grafik 21).

Grafik 21: Özel Eğitim Sınıflarına Gönderilen Ödeneklerin Dağılımı

ADANA

ADIYAMAN

ARTVİN

BİNGÖL

ÇANAKKALE

DİYARBAKIR

EDİRNE

ELAZIĞ

ERZURUM

GÜMÜŞHANE

HAKKÂRİ

IĞDIR

KARAMAN

KASTAMONU

MALATYA

MARDİN

MUĞLA

ŞANLIURFA

TUNCELİ

VAN

ZONGULDAK

0 50000 100000 150000 200000 250000

150.000

150.000

30.000

180.000

150.000

240.000

210.000

150.000

150.000

90.000

180.000

120.000

150.000

150.000

120.000

150.000

150.000

150.000

150.000

150.000

150.000


Genel Müdürlüğümüz tarafından Özel Eğitimi İyileştirme Projesi kapsamında ödenek gönde-

rilen özel eğitim sınıflarının belirlenen standartlara uygun olarak yapılma düzeylerini, eğitim-öğ-

retim sürecine katkılarını, öğretmen ve öğrenciler üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla bir

araştırma yapılmıştır. Araştırma ile ödenek gönderilen kurum yöneticilerine özel eğitim sınıfları

hakkında çeşitli sorular yöneltilmiş, alınan cevapların frekans ve yüzde değerleri analiz edilmiştir.

Araştırma sonucunda aşağıdaki bilgilere ulaşılmıştır:

• Sınıfların Eğitim Öğretim Yapamya Uygunluğu

Grafik 22: Özel Eğitim Sınıflarının Eğitim Öğretim Yapmaya Uygunluğu

%12

%88

Sınıf Yeterince AydınlıktırSınıf Yeterince Aydınlık Değildir

%22

%78

Sınıf Yeterince IsınmaktadırSınıf Yeterince Isınmamaktadır

Ödenek gönderilen kurumlarda bulunan

özel eğitim sınıflarının % 88’i yeterince ısınırken

% 12’si ısınma problemi yaşamaktadır. Bunun

yanı sıra özel eğitim sınıflarının % 78’i yeterince

aydınlanmaktayken % 22’sini yeterince ışık alma-

maktadır (bk. Grafik 22).

• Öğrencilerin Fiziksel Özelliklerine ve Gelişim Düzeylerine Uygunluğu

Grafik 23: Öğrencilerin Fiziksel Özelliklerine ve Gelişim Düzeylerine Uygunluğu

%22

%78

Sınıf Giriş KattadırSınıf Giriş Katta Değildir

%12

%88

Sınıf Tuvalete YakındırSınıf Tuvalete Yakın Değildir


özel eğitim sınıflarının % 78’i binaların giriş ka-

tında bulunurken % 22’si giriş katta bulunma-

maktadır. Bunun yanı sıra özel eğitim sınıflarının

% 88’i tuvalete yakın bir konumda bulunmaktay-

ken % 12’si tuvalete yakın durumda değildir (bk.

Grafik 23).


• Sınıflarda Öğrenci Güvenliği Açısından Alınan Önlemler

Grafik 24: Sınıflarda Öğrenci Güvenliği Açısından Alınan Önlemler

%22

%78

Kalorifer Petekleri Korunaklı Hâle GetirilmiştirKalorifer Petekleri Korunaklı Hâle Getirilmemiştir

%82

%18

Duvarlar Korunaklı Hâle GetirilmiştirDuvarlar Korunaklı Hâle Getirilmemiştir


özel eğitim sınıflarının % 78’inde kalorifer

petekleri ısı kaybına yol açmayacak şekilde

korunaklı hâle getirilirken % 22’sinde, bu gü-

venlik önlemi alınmamıştır. Bunun yanı sıra

duvarları starafor ile korunaklı hâle getirilen

özel eğitim sınıflarının oranı sadece % 18’dir

(bk. Grafik 24).

• Sınıflarda Bulunan Malzemelerin Kullanışlı ve Rahat Olması

Grafik 25: Özel Eğitim Sınıflarının Eğitim Öğretim Yapmaya Uygunluğu

%34

%66

Kullanışlı ve Rahattır Kullanışlı ve Rahat Değildir

Ödenek gönderilen kurumlarda görev yapan okul

müdürlerinin % 66’sı sınıflarda yer alan masa, sandal-

ye öğrencilerin boyuna göre ayarlanabildiğini, kulla-

nışlı ve rahat olduğunu belirtirken % 34’ü kullanışlı ve

rahat olmadığını belirtmiştir (bk. Grafik 25).

• Sınıflarda Bulunan Donanımların Yeterliliği

Grafik 26: Sınıflarda Bulunan Donanımların Yeterliliği

0

25

50

75

100

Dolap Pano Vestiyet Kitaplık Genel Ağ Etkileşimli Tahta Bilgisayar Yazıcı Projeksiyon Ayaklı Yazı Tahtası Ses Sistemi

1215

1921

28

6970

828484

94


Grafikteki verilerden de anlaşılacağı gibi dolap, pano, vestiyer, kitaplık, genel ağ bağlantısı ve

etkileşimli tahta ödenek gönderilen özel eğitim sınıflarının çoğunluğunda bulunmaktadır. Buna

karşın bilgisayar, yazıcı, projeksiyon, ayaklı yazı tahtası ve ses sistemi çoğu özel eğitim sınıfında bu-

lunmamaktadır. Ancak bu durum değerlendirilirken etkileşimli tahta bulunan sınıflarda bilgisayar,

projeksiyon, ayaklı yazı tahtası ve ses sistemi bulunmasına ihtiyaç duyulmadığı göz ardı edilmeme-

lidir (bk. Grafik 26).

• Öğretmenler Tarafından En Fazla Talep Edilen Eğitim Araç Gereçleri

Grafik 27: Öğretmenler Tarafından En Fazla Talep Edilen Eğitim Araç Gereçleri

Geometr

ik Şe

killer

Hikâye

Kitaplar

ı

Abaküs

Müzik

Aletler

i Seti

Boya S

eti

Okuma Y

azma S

eti

Sıralı O

lay Kart

ları

Üç Boy

utlu G

eometr

ik Şe

killer

Örüntü

Oluştur

ma Kart

ları

Boyam

a Kita

pları

Domino

Kavram

Kartlar

ı

5N 1K

Seti

Ahşap

Geo

metrik Şe

kil Sıra

lama

Tangra

m

Beceri

Küpü

İlişki

Kurma K

artlar

ı

Boncu

k Dizm

e Seti

Bowling

Oyu

nu

Zıt Kav

ram Kart

ları

Eylem Kart

ları

Sosya

l Bec

eri Öğre

timi S

eri

Sayı N

esne

Eşlem

e Kart

ları

Parça B

ütün E

şleme K

artlar

ı

İp Geç

irme O

yunla

rı

0 22,5 45 67,5 90

60

61

61

62

63

64

64

64

65

65

66

66

67

67

68

69

70

71

71

72

73

76

77

80

82

Öykü t

amam

lama S

eti

İntera

ktif V

ücut

Oyunc

ağı

Eksik

Olanı B

ul Kart

ları

Çocuk

Roman

ları S

eti

Yazm

a Öge

leri S

eti

Kesir T

akım

ı

Mesafe

Tahm

in Oyu

nu

Konuş

ma Kart

ları

Tak-Ç

ıkar O

yunu

Bul-Tak

Kovas

ı

3 Boy

utlu N

esne

ler

Kule O

yunu

Renkli

Çivi Oyu

nu

Dokun

-Hiss

et ka

rtları

Oyunc

ak beb

ekler

Oyunc

ak M

utfak

Köşes

i

Oyunc

ak Pota

Dil Tera

pi Ayn

ası

Denge

Oyu

nları

Top

Kukla

Seti ve

Sahne

si

Evcilik

Seti

Teraz

i ve Ağ

ırlık Seti

Denge

Tahta

sı

Labire

nt Oyu

nu

0 15 30 45 60

21

22

22

22

22

23

23

23

24

24

24

25

26

26

27

31

36

37

40

47

51

54

56

56

57


Grafikteki verilerden de görüleceği gibi öğretmenler tarafından en fazla talep edilen eğitim

araç gereçleri “geometrik şekiller, hikâye kitapları, abaküs, müzik aletleri seti, boya seti, okuma-yaz-

ma seti, sıralı olay kartları, üç boyutlu geometrik şekiller, örüntü oluşturma kartları” ve “boyama

kitapları”dır. En az talep edilen eğitim araç gereçleri ise “oyuncak mutfak köşesi, oyuncak pota, dil

terapi aynası, denge oyunları, top, kukla seti ve sahnesi, evcilik seti, terazi ve ağırlık seti, denge tah-

tası” ve “labirent oyunu”dur (bk. Grafik 27).

• Öğrenci ve Öğretmenlerin Motivasyonları Üzerindeki Etkisi

Grafik 28: Öğretmen ve Öğrencilerin Motivasyonları Üzerindeki Etkisi

0

22,5

45

67,5

90


88

11

1

Araştırmaya katılan kişilerin % 86’sı özel

eğitim sınıflarının yenilenmesinin öğrenci ve

öğretmenlerin motivasyonlarını arttırdığını be-

lirtirken sadece % 1’i herhangi bir etkisinin ol-

madığını ifade etmiştir (bk. Grafik 28).

• Öğrencilerin Akademik Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

Grafik 29: Öğrencilerin Sosyal Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

0

22,5

45

67,5

90


85

14

1

Araştırmaya katılan kişilerin % 85’ine göre

özel eğitim sınıfları yenilendikten, temin edilen

eğitim araç gereçleri ile zenginleştirildikten

sonra öğrencilerin akademik becerileri gelişmiş,

öğrenci başarısında artış gözlenmiştir. Katılım-

cıların sadece % 1’i bu düşünceye katılmadıkla-

rını ifade etmiştir (bk. Grafik 29).


• Öğrencilerin Sosyal Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

Grafik 30: Öğrencilerin Sosyal Becerilerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi

0

22,5

45

67,5

90


82

135

Araştırmaya katılan kişilerin % 82’si özel

eğitim sınıflarının yenilenmesinin öğrenci ve

öğretmenlerin sosyal becerilerinin gelişimine

katkı sağladığını belirtirken % 5’i herhangi bir

farklılığın olmadığını gözlemlediğini ifade et-

miştir (bk. Grafik 30).

• Öğrenci Devamsızlığının Azalması Üzerindeki Etkisi

Grafik 31: Öğrenci Devamszılığının Azalması Üzerindeki Etkisi

0

22,5

45

67,5

90


88

102

Araştırmaya katılan kişilerin % 83’üne

göre özel eğitim sınıfları yenilendikten sonra

öğrenci devamsızlığında azalma olmuş, öğren-

ciler okula gelme istekleri artmıştır.Buna karşın

katılımcıların % 2’si bu düşünceye katılmadıkla-

rını ifade etmiştir (bk. Grafik 31).

• Öğrencilerin Ders Dinleme ve Derse Katılımı Üzerindeki Etkisi

Grafik 32: Öğrencilerin Ders Dinleme ve Derse Katılımı Üzerindeki Etkisi

0

22,5

45

67,5

90


87

11

2

Araştırmaya katılan kişilerin % 87’si özel

eğitim sınıfları yenilendikten, temin edilen eği-

tim araç gereçleri ile zenginleştirildikten sonra

öğrencilerin ders dinleme ve derse katılma is-

teğinin arttığını belirtmiştir. Bu düşünceye ka-

tılımcıların oranı sadece % 2’de kalmıştır (bk.

Grafik 32).



ÖZEL EĞİTİM VE REHBERLİK HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜMEB Beşevler Kampüsü, A Blok, Yenimahalle/ANKARA

Telefon: (312) 413 30 38 - 49 Belgegeçer: (312) 213 13 56

Özel eĞİtİmİ İyİleŞtİrme projesİorgm.meb.gov.tr/dosyalar/00030/ozip_rapor.pdfÖzel eİtİm...

Documents