stacjonarne studia drugiego stopnia na kierunku transport · programowanie w warunkach ryzyka i...

POLITECHNIKA GDAŃSKA

Stacjonarne studia Drugiego stopnia

na kierunku Transport

Program studiów Syllabus

Rok akademicki 2010/2011

WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA WYDZIAŁ ELEKROTECHNIKI I AUTOMATYKI

WYDZIAŁ MECHANICZNY

Rocznik 2010/11 Sem. I Sem. II Sem. III

r.a. 2010/11 r.a. 2011/12 r.a. 2011/12

Kod przedmiotu

Przedmiot

W C L P ECTS W C L P ECTS W C L P ECTSTSD001 Matematyka stosowana 2 1 4

TSD002 Metody matematyczne w transporcie 1 1 1 4

TSD003 Mechanika stosowana 1 1 2

TSD004 Modelowanie procesów transportowych 2 1 1 6

TSD005 Systemy teleinformatyczne 1 1 2

TSD006 Sterowanie i zarządzanie w systemach transportu 1 1 1 4

TSD007 Niezawodność systemów transportowych 2 1 4

TSD08 Bezpieczeństwo systemów transportowych 2 1 4

TSD09 Integracja systemów transportowych 1 1 1 3

TSD010 Planowanie sieci transportowych 2 1 1 4

TSD011 Oddziaływanie transportu na gospodarkę i środowisko 2 1 3

TSD012 Energetyka transportu 2 1 1 4 TSD013 Pojazdy mechaniczne 1 1 2 TSD014 Projekt przejściowy 2 4 TSD015 Seminarium dyplomowe 2 2 TSD016 Praca dyplomowa 16 TSD017 Przygotowanie do egzaminu 4

Przedmioty specjalistyczne 4 2 1 1 10 6 1 2 1 8 12 7 4 0 30 12 6 1 7 30 6 3 2 1 30 Łączna suma godzin / ECTS

23 26 12 Specjalność: Zarządzanie infrastrukturą transportową

Sem. I Sem. II Sem. III r.a. 2010/11 r.a. 2011/12 r.a. 2011/12

Kod

przedmiotu

Przedmiot

W C L P ECTS W C L P ECTS W C L P ECTS

TSD018 Utrzymanie infrastruktury drogoweji lotniskowej 2 1 1 5

TSD019 Utrzymanie infrastruktury szynowej 2 1 1 5 TSD020 Utrzymanie infrastruktury wodnej 1 1 2

TSD021 Zarządzanie procesem inwestycyjnym 2 1 2

TSD022 Utrzymanie infrastruktury elektrotrakcyjnej 2 1 2

TSD023 Maszyny drogowe i torowe 1 1 2

4 2 1 1 10 6 1 2 1 8 Łączna suma godzin / ECTS 8 10

Specjalność: Transport miejski i regionalny Sem. I Sem. II Sem. III

r.a. 2010/11 r.a. 2011/12 r.a. 2011/12

Kod przedmiotu

Przedmiot

W C L P ECTS W C L P ECTS W C L P ECTSTSD024 Infrastruktura transportu miejskiego 2 1 1 5

TSD025 Zarządzanie transportem miejskim i regionalnym 2 1 1 5

TSD026 Logistyka miejska i zarządzanie mobilnością 2 1 1 3

TSD027 Zarządzanie projektami transportowymi 2 1 3

TSD028 Środki transportu miejskiego 2 1 2


Specjalność: Nowoczesne systemy transportu


Kod

przedmiotu

Przedmiot

W C L P ECTS W C L P ECTS W C L P ECTS

TSD029 Nowoczesne systemy transportu osobowego 2 1 1 5

TSD030 Inteligentne systemy transportu 2 1 1 5 TSD031 Telematyka w transporcie 2 1 2

TSD032 Systemy zbierania, przetwarzania i transmisji danych 2 1 1 3

TSD033 Nowoczesne pojazdy 2 1 3


Specjalność: Pojazdy samochodowe


Kod

przedmiotu

Przedmiot

W C L P ECTS W C L P ECTS W C L P ECTSTSD034 Mechanika ruchu samochodu 1 2 5 TSD035 Pojazdy samochodowe 3 1 1 5 TSD036 Oddziaływania pojazdu 2 1 2 TSD037 Badania i diagnostyka pojazdów 2 1 1 3 TSD038 Mechatronika pojazdów 2 1 3


Kod przedmiotu: TSD001 MATEMATYKA STOSOWANA

Kierunek: Transport

Studia drugiego stopnia

Osoba odpowiedzialna: Dr hab. Smolarek Leszek

Studia stacjonarne Katedra Inżynierii Drogowej

Rok: I / Semestr: 1 Język wykładowy: polski

w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Równania różniczkowe zwyczajne nieliniowe i cząstkowe. Funkcje zespolone. Analityczna definicja funkcji trygonometrycznych, związek pomiędzy funkcja wykładnicza i funkcjami trygonometrycznymi, wzory Eulera, funkcje elementarne zmiennej zespolonej. Szeregi Fouriera. Współczynniki Fouriera funkcji całkowalnych okresowych wzory Eulera-Fouriera, jednoznaczność rozwinięcia. Zbieżność punktowa szeregu Fouriera. Postać zespolona szeregu Fouriera. Przykłady zastosowania szeregów. Wybrane zagadnienia z geometrii analitycznej. Płaszczyzny i proste w przestrzeni 3-wymiarowej. Równania płaszczyzny; odległość punktu od płaszczyzny; pęk płaszczyzn; równanie prostej; parametryczne przedstawienie prostej w przestrzeni; prosta jako krawędź przecięcia dwóch płaszczyzn; odległość punktu od prostej; odległość prostych skośnych. Powierzchnie 2-gostopnia; klasyfikacja powierzchni drugiego stopnia. Funkcje losowe. Zmienne losowe. Rozkłady dyskretne i ciągłe (jedno i wielowymiarowe). Niezależność zmiennych losowych. Funkcje zmiennych losowych. Metody statystyki matematycznej. Weryfikacja hipotez statystycznych, testy statystyczne. Regresja i korelacja. Szeregi czasowe. Efekty kształcenia: Stosowanie aparatu matematycznego do opisu problemów pojawiających się w transporcie. Nabycie przez studentów umiejętności rozwiązywania wybranych zagadnień z równań różniczkowych. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami i faktami analizy harmonicznej funkcji okresowych i funkcji określonej na przestrzeni euklidesowej. Zapoznanie studentów z elementami statystycznej analizy danych, a w szczególności z podstawami wnioskowania statystycznego. Zalecana literatura:

1. G.M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, t. 1, 2 i 3 Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002 (t. 1 i 2), 2003 (t. 3).

2. M. Fisz, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna, PWN, Warszawa 1967. 3. J. Jakubowski, R. Sztencel Wstęp do teorii prawdopodobieństwa, Script, Warszawa 2001 4. F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1979. 5. F. Leja: "Geometria analityczna", PWN 1972; 6. K. Kuratowski, Rachunek różniczkowy i całkowy. Funkcje jednej zmiennej , PWN, Warszawa 1979. 7. H. Marcinkowska, "Wstęp do teorii równań różniczkowych cząstkowych", PWN, 1986, 8. H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, t. I, cz. 1 i 2, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań2000

(t. I, cz. 1), 2002 (t. I, cz. 2). 9. E. Stein, R. Shakarchi, Fourier analysis. An introduction. Princeton University Press 2003. 10. W.W. Stiepanow, Rownania rożniczkowe, PWN, Warszawa 1964.

Kod przedmiotu: TSD002 METODY MATEMATYCZNE W TRANSPORCIE

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Zbigniew Kędra

Studia stacjonarne Katedra Inżynierii Kolejowej


w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Charakterystyka metod wspomagania decyzji. Złożone problemy programowania liniowego. Złożone problemy zagadnień transportowych. Programowanie w warunkach ryzyka i niepewności. Programowanie nieliniowe. Optymalizacja wielokryterialna. Optymalizacja decyzji inwestycyjnych. Sztuczne sieci neuronowe. Metody heurystyczne. Analiza systemowa w procesie decyzyjnym. Elementy teorii gier. Metody podejmowania decyzji z wykorzystaniem techniki komputerowej. Wybrane problemy decyzyjne optymalizacji i rozwoju systemu transportowego. Efekty kształcenia: Zapoznać z wybranymi problemami decyzyjnymi w transporcie. Nauczyć stosowania aparatu matematycznego do opisu problemów pojawiających się w transporcie. Zapoznać z nowoczesnymi metodami rozwiązywania problemów decyzyjnych. Stosowanie analizy systemowej w rozwiązywaniu problemów decyzyjnych. Zalecana literatura:

1. Jacyna M.: Modelowanie i ocena systemów transportowych. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009

2. Jędrzejczak Z., Kukuła K., Skrzypek J., Walkosz A.: Badania operacyjne w przykładach i zadaniach. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005

3. Sikora W. pod red.: Badania operacyjne. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008

Kod przedmiotu: TSD003 MECHANIKA STOSOWANA

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Tomasz Mikulski

Studia stacjonarne Katedra Mechaniki Budowli i Mostów


w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia mechaniki analitycznej. Więzy i współrzędne uogólnione. Zasady wariacyjne w mechanice analitycznej. Równania Lagrange’a. Wybrane elementy teorii drgań. Drgania liniowe układów o jednym i wielu stopniach swobody. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych. Analiza ruchu układu mechanicznego o wielu stopniach swobody. Efekty kształcenia: Poznanie podstaw teoretycznych mechaniki analitycznej i teorii drgań. Przygotowanie do rozwiązywania problemów technicznych w transporcie na gruncie mechaniki. Zalecana literatura:

1. Stanisław Banach: Mechanika, PWN, Warszawa 1956. 2. Grzegorz Białkowski: Mechanika klasyczna, PWN, Warszawa 1975. 3. Roman Gutowski: Mechanika analityczna, PWN, Warszawa 1971. 4. Elżbieta Jarzębowska: Mechanika analityczna, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2003. 5. Jerzy Leyko: Mechanika ogólna Tom 2 Dynamika Wydawnictwo PWN, Warszawa 2008. 6. Zbigniew Osiński: Teoria drgań, PWN, Warszawa 1978.

Kod przedmiotu: TSD004 MODELOWANIE PROCESÓW TRANSPORTOWYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr hab. Smolarek Leszek



w c p l s Punkty ECTS: 6 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Modele systemu transportu. Rozłożenie potoków w sieciach transportowych. Otoczenie systemu transportowego. Prognozowanie rozwoju systemów transportowych. Dynamika procesów transportowych. Definicje: system obsługi masowej, sieć kolejkowa, sieć transportowa, proces transportowy. Grafowa reprezentacja sieci transportowej. Klasyfikacja systemów obsługi masowej. Dyscypliny obsługi. Podział systemów kolejkowych. Niemarkowskie systemy obsługi. Modele procesu transportowego – elementy modelu, struktura, potoki ruchu. Modele symulacyjne. Efekty kształcenia: Modelowanie procesów transportowych. Rozwiązywanie zagadnień związanych z modelowaniem procesów transportowych z wykorzystaniem metod systemów masowej obsługi. Zalecana literatura:

1. Gniadenko B. W., Kowalenko I. N.: Wstęp do teorii obsługi masowej. PWN, Warszawa 1971. 2. Koźniewska I., Włodarczyk M.: Modele odnowy, niezawodności i masowej obsługi. PWN, Warszawa

1978. 3. Leszczyński J. Modelowanie systemów i procesów transportowych, Oficyna wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, 1999. 4. Sienkiewicz P.: Inżynieria systemów. MON, Warszawa 1983. 5. Smalko Z.: Modelowanie eksploatacyjnych systemów transportowych. ITE, Radom 1996. 6. Woropay M., Knopik L., Landowski B.: Modelowanie procesów eksploatacji w systemie transportowym.

Biblioteka Problemów Eksploatacji. ITE, Bydgoszcz-Radom 2001.

Kod przedmiotu: TSD005 SYSTEMY TELEINFORMATYCZNE

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Krzysztof Karwowski, prof. nadzw. PG

Studia stacjonarne Katedra Inżynierii Elektrycznej Transportu Wydział Elektrotechniki i Automatyki


w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie

Treści kształcenia: Wykład Podstawowe definicje. Rodzaje systemów informacyjnych i ich opis. Ilość informacji, kodowanie i kompresja. Właściwości systemów telekomunikacyjnych. Sieci informatyczne. Nadajniki, odbiorniki, media transmisyjne. Protokoły transmisji danych. Sieci lokalne i rozległe. Zasady łączenia sieci. Rozmieszczenie zasobów informacji i ich przepływ. Środki i standardy przekazywania informacji. Normalizacja. Sieci nowej generacji. Architektura współczesnych systemów telekomunikacyjnych. Bezpieczeństwo teleinformatyczne. Zakres zastosowań technologii informacyjnych w transporcie. Przykładowe systemy informacyjne w zastosowaniach transportowych. Kierunki rozwoju technologii teleinformatycznych. Laboratorium: Transmisja danych w analogowym kanale telefonicznym. Nadajniki i odbiorniki oraz tory teletransmisyjne. Lokalne sieci komputerowe. Protokoły łącza danych. Przewodowe systemy transmisji danych. Bezprzewodowe systemy transmisji danych. Urządzenia transmisji danych.

Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania technologii informacyjnych w transporcie.

Zalecana literatura: 1. Bradford R.: Podstawy sieci komputerowych. Warszawa: WKŁ, 2009 2. Fryśkowski B., Grzejszczyk E.: Systemy transmisji danych. Warszawa: WKŁ, 2010. 3. Haykin S.: Systemy telekomunikacyjne, t. 1 i 2. Warszawa: WKŁ, 2004. 4. Kabaciński W., Żal M.: Sieci telekomunikacyjne. Warszawa: WKŁ, 2008. 5. Norris M.: Teleinformatyka. Warszawa: WKŁ, 2002. 6. Pr. zb.: Vademecum teleinformatyka t. I, II i III. Warszawa: IDG, 2002. 7. Simmonds A.: Wprowadzenie do transmisji danych. Warszawa: WKŁ, 1999. 8. Urbanek A. (red.): Leksykon. Teleinformatyka. Warszawa: IDG, 2001.

Kod przedmiotu: TSD006 STEROWANIE I ZARZĄDZANIE W SYSTEMACH TRANSPORTOWYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Kazimierz Jamroz, Dr inż. Jacek Oskarbski



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Zarządzanie, nadzór i sterowanie systemami transportowymi. Zadania sterowania i metody rozwiązywania problemów sterowania. Sterowanie ruchem w transporcie jako element sterowania w wielkich systemach. Rodzaje sterowania procesami transportowymi. Funkcje sterowania. Metody i narzędzia w procesie sterowania ruchem. Infrastruktura systemów sterowania. Sterowanie ruchem drogowym, kolejowym, lotniczym, morskim – cechy wspólne i różnice. Nowoczesne technologie w sterowaniu transportem. Informatyka w procesie sterowania ruchem. Regulacje prawne w obszarze sterowania ruchem. Efekty kształcenia: Umiejętność organizowania i zarządzania systemami sterowania transportem

Przedmioty poprzedzające: Inżynieria ruchu

Zalecana literatura: 1. Jamroz K. i inni.: Systemy sterowania ruchem ulicznym. WKŁ, 1984 r. 2. Krystek R. i inni: Komputerowe systemy sterowania ruchem ulicznym i drogowym. Przykłady

zastosowań. WKŁ 1984 3. Leśko M., Guzik J.: Sterowanie ruchem drogowym. WPŚ, 2000. 4. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria Ruchu Drogowego WKŁ 2008 5. Tracz M., Allsop R.E.: Skrzyżowania z sygnalizacją świetlną. WKŁ 1990 6. Malarski M.: Inżynieria Ruchu Lotniczego OWPW, 2005 7. Wrześniowski Z. i inni: Koordynacja sygnalizacji świetlnej. WKŁ 1977 8. Krystek R. i inni: Symulacja ruchu potoku pojazdów WKŁ 1980 9. Krystek R i inni: Węzły drogowe i autostradowe. WKŁ 2008 10. Czasopisma: Transport Miejski i Regionalny, Traffic Engineering&Control, Przegląd ITS, Autostrady 11. Strony www.

Kod przedmiotu: TSD007 NIEZAWODNOŚC SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Prof. dr hab. inż. Koc Władysław



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Podstawy matematyczne teorii niezawodności. Modele niezawodnościowe systemów technicznych. Fizyczna i statystyczna interpretacja wskaźników niezawodności. Struktury niezawodnościowe. Niezawodność układów – człowiek, obiekt techniczny, otoczenie. Metody badań niezawodnościowych oraz ich programowanie. Modele uszkodzeń. Symulacyjne modele niezawodności. Modelowanie systemów transportowych. Sterowanie niezawodnością w systemach transportowych. Przykłady modelowania procesów eksploatacji realizowanych w systemach transportowych. Decyzyjny model procesu eksploatacji. Efekty kształcenia: Analiza niezawodności systemów technicznych. Zalecana literatura:

1. Bobrowski D. : Modele i metody matematyczne teorii niezawodności. WNT, Warszawa 1985. 2. Jaźwiński J., Grabski F.: Niektóre problemy modelowania systemów transportowych. ITE, Warszawa-

Radom 2003. 3. Jaźwiński J., Borgoń J.: Niezawodność eksploatacyjna i niezawodność lotów. WKŁ, Warszawa 1989. 4. Grabski F., Jaźwiński J.: Funkcje o losowych argumentach w zagadnieniach niezawodności,

bezpieczeństwa i logistyki. WKŁ, Warszawa 2009. 5. Landowski B., Woropay M., Neubauer A.: Sterowanie niezawodnością w systemach transportowych. ITE,

Bydgoszcz-Radom 2004.

Kod przedmiotu: TSD008 BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Prof. dr hab. inż. Krystek Ryszard



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Bezpieczeństwo systemów technicznych – nadmiar strukturalny, funkcjonalny, czasowy. Bezpieczeństwo układów – człowiek, obiekt techniczny, otoczenie. System bezpieczeństwa transportu: drogowego, kolejowego, powietrznego i wodnego. Elementy systemu bezpieczeństwa transportu. Systemy funkcjonalne, systemy zarządzania bezpieczeństwem, systemy barier i zabezpieczeń. Metody zarządzania bezpieczeństwem. Zarządzanie ryzykiem. Automatyczne systemy zarządzania bezpieczeństwem. Systemy informacji i bazy danych. Programowanie i planowanie bezpieczeństwa. Środki poprawy bezpieczeństwa. Monitoring i kontrola bezpieczeństwa. Efekty kształcenia: Zapoznanie się z systemami i metodami zarządzania bezpieczeństwem transportu. Umiejętność przygotowania programu poprawy bezpieczeństwa.

Przedmioty poprzedzające: Niezawodność i bezpieczeństwo w transporcie.

Zalecana literatura:

1. Praca zbiorowa pod red. R. Krystka: Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu. WKŁ Warszawa 2009/2010.

2. Szymanek A.: Bezpieczeństwo i ryzyko w technice. Politechnika Radomska 2006. 3. Evans L.: Traffic Safety. SSS, Michgan 2004 4. Elvik R., Vaa T.: The Handbook of Road Safety Maesures. Elsevier 2004.

Kod przedmiotu: TSD009 INTEGRACJA SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Lech Michalski



w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 15 Forma zaliczenia: projekt Treści kształcenia: Istota integracji. Przesłanki, obszary i poziomy integracji systemów transportowych. Cele i kryteria integracji. Integracja zewnętrzna i wewnętrzna transportu, wewnątrz i między gałęziowa. Zasady integracji transportu pasażerskiego i transportu ładunków. Narzędzia integracji systemów transportowych. Integracja w łańcuchach transportowych intermodalnych i multimodalnych transportu. Integracja transportu pasażerskiego. Integracja transportu towarowego. Integracja przestrzenna w węzłach przesiadkowych. Integracja organizacyjna i administracyjna w obszarach metropolitalnych, aglomeracjach miejskich i regionach. Integracja systemów bezpieczeństwa transportu. Zastosowania nowych technologii w integracji systemów transportu zbiorowego. Bariery w rozwoju integracji międzygałęziowej w transporcie osób i ładunków.

Efekty kształcenia: Poznanie zasad i czynników sprzyjających integracji systemów transportowych. Umiejętność identyfikacji głównych barier w integracji systemów transportowych. Zapoznanie się z procesem przygotowania założeń do projektów integracji wybranych aspektów transportowych oraz planowania obiektów infrastruktury transportowej użytkowanych przez różne środki transportu.

Przedmioty poprzedzające: Systemy i procesy transportowe, Infrastruktura transportu Zalecana literatura:

1. K. Wojewódzka – Król, R. Rolbiecki: Infrastruktura transportu. Wydawnictwo UG, Gdańsk 2008. 2. Zintegrowane łańcuchy transportu. I. Semenov (red.). Difin, Warszawa 2008. 3. J. Neider: Transport międzynarodowy. PWE, Warszawa 2008. 4. M. Madeyski, E. Lissowska, W. Morawski: Transport – rozwój i integracja. WKiŁ, Warszawa 1978, 5. Współczesne technologie transportowe. L. Mindur (red.). Radom 2004. 6. K. Chwesiuk, B. Wiśnicki, I. Kotowska: Perspektywy rozwoju przewozów intermodalnych w Polsce.

Wydawnictwo Akademii Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2008. 7. J. Wesołowski, A. Zalewski: Integracja transportu szynowego w śródmieściu Łodzi. Warszawa 2009.

Kod przedmiotu: TSD010 PLANOWANIE SIECI TRANSPORTOWYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Michalski Lech



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Cele i rola planowania transportu. Oczekiwane rezultaty planowania transportu. Podstawowe zależności pomiędzy transportem i zagospodarowaniem przestrzennym (wzajemne oddziaływanie, środki transportu, klasyfikacje funkcjonalne). Zrównoważony rozwój w transporcie Poziomy planowania (krajowy, regionalny, korytarzowy, lokalny, inne). Polityka transportowa, jej cele i priorytety. Współczesne kierunki i zasady planowania transportu (w tym integracja międzygałęziowa transportu, integracja z planowaniem przestrzennym, integracja z innymi sferami planowania). Ocena potrzeb transportowych w planowaniu krótko i długookresowym. Planistyczne oceny mobilności, bezpieczeństwa, zdolności przewozowej, oddziaływania na środowisko. Kompleksowe badania zachowań transportowych. Analizy danych transportowych (przemieszczenia, mobilność, podział przewozów, postulaty transportowe, dostępność). Prognozy podróży (modele generacji, rozkładu przestrzennego, podziału przewozów, obciążenia sieci). Planowanie systemu transportu dla realizacji celów krótko i długookresowych. Etapy planu rozwoju infrastruktury transportowej. Koncepcje techniczne rozwoju sieci transportowej. Planowanie punktów integracyjnych transportu. Metodologie ocen koncepcji i wariantów (zdolność przewozowa, oddziaływanie na bezpieczeństwo i środowisko, efektywność ekonomiczna i finansowa, wykonalność). Strategie łagodzenia problemów transportowych (zarządzanie mobilnością, zarządzanie bezpieczeństwem, programy usprawnień, zastosowanie ITS). Planowanie rozwoju sieci dróg samochodowych, kolejowych i wodnych śródlądowych. Planowanie rozwoju infrastruktury transportu lotniczego i morskiego. Planowanie transportu miejskiego. Udział społeczny i partnerstwo w planowaniu sieci transportowych. Efekty kształcenia: Poznanie procesu planowania transportu, uwarunkować technicznych, ekonomicznych, społecznych. Umiejętność sformułowania wymagań rozwojowych dla sieci transportowej i stosowania metod oceny realizacji tych wymagań, przygotowania planu rozwoju wyróżnionego elementu systemu transportowego, przygotowania danych do analiz i korzystania z najbardziej popularnych, profesjonalnych programów komputerowych do planowania transportu

Przedmioty poprzedzające: Systemy i procesy transportowe, Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne, Infrastruktura transportu

Zalecana literatura:

1. Ratajczak W.; Modelowanie sieci transportowych. Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1999 2. O’Flaherty C.A.; Transport Planning and Traffic Engineering, John Wiley&Sons, 1997 3. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K.; Transport. PWN 1997 4. Suchorzewski W.; Planowanie systemów transportu w miastach, Transport Miejski 5. Planning Policy Guidance 13:Transport. TSO Norwich 2006 6. Banister D.; Transport Planning. Routledge New York 2002 7. Rodrigue J-P., Comtois C., Slack B.; The Geography of Transport Systems, Routledge New York 2009

Kod przedmiotu: TSD011 ODDZIAŁYWANIE TRANSPORTU NA GOSPODARKĘ I ŚRODOWISKO

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Tomasz Parteka, profesor nadzwyczajny PG

Studia stacjonarne Wydział Arch., Katedra Urbanistyki i Planowania Regionalnego


w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Systematyka podejścia do analizy oddziaływania transportu na rozwój (i odwrotnie). Wymiar społeczny, ekonomiczny, ekologiczny. Wymiar globalny, krajowy, regionalny i lokalny. Wymiar wewnętrzny (wewnątrz transportowy), zewnętrzny (pozatransportowy). Wymiar pozytywny (ulepszanie), negatywny (degradacja, opóźnianie rozwoju). Wymiar czasowy (krótkookresowy, średnio, długo). Bariery rozwoju. Rola transportu w rozwoju technologii i innowacyjności. Związki pomiędzy globalnymi problemami a rozwojem transportu (Kryzysy gospodarcze, kryzysy paliwowe, zagrożenia klimatyczne). Polityki międzynarodowe (aspekty transportowe w strategiach rozwoju). Generowanie PKB przez transport, redystrybucja dochodów. Wpływ na rynek pracy w transporcie i działach powiązanych. Wpływ na spójność terytorialną. Programowanie rozwoju transportu w kontekście rozwoju kraju. Transport w teorii rozwoju regionu ekonomicznego. Spójność ekonomiczna i przestrzenna regionu. Dostępność transportowa ośrodków ponad lokalnych. Transport w programowaniu rozwoju regionalnego. Transport jako czynnik miastotwórczy, wpływ na wartość nieruchomości. Działalność gospodarcza w transporcie miejskim (samorządowe, prywatne) – wpływy z działalności, rynek pracy. Miejskie programy inwestycyjne i ich prorozwojowe efekty. Analizy wpływu inwestycji na rozwój – przypadki projektowe (np. rewitalizacji kolei, nowego odcinka drogi, uruchomienia lotniska). Ocena oddziaływania inwestycji transportowych na środowisko. Procedury, zakres i wnioski z oceny. Efekty kształcenia: Poznanie relacji pomiędzy rozwojem transportu, a szeroko pojętym rozwojem ze szczególnym wskazaniem efektów pozytywnych i oddziaływania na środowisko.

Przedmioty poprzedzające: Panowanie i zagospodarowanie przestrzenne, Ochrona środowiska w transporcie

Zalecana literatura: 1. Wojewódzka – Król K., Rolbiecki R.; Infrastruktura transportu, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, 2008 2. Domańska A.; Wpływ infrastruktury transportu drogowego na rozwój regionalny, PWN 2006 3. Rosik P., Szuster M.; Rozbudowa infrastruktury transportowej a gospodarka regionów, Wyd. Pol.

Poznańska, 2008

Kod przedmiotu: TSD012 ENERGETYKA TRANSPORTU

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Zygmunt Giętkowski, doc. PG



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie

Treści kształcenia: Zadania i specyfika energetyki transportu lądowego, powietrznego i morskiego. Systemy zasilania trakcji elektrycznej szynowej i bezszynowej. Układy elektryczne i przestrzenne podstacji trakcyjnych. Budowa sieci jezdnej i powrotnej. Sieci trakcyjne na duże prędkości jazdy. Systemy zdalnego sterowania w energetyce trakcyjnej. Trakcyjne zasobniki energii – akumulatory elektrochemiczne, superkondensatory, zasobniki kinetyczne i hybrydowe. Efektywność hamowania odzyskowego. Bezstykowe układy zasilania pojazdów elektrycznych. Podstawowe metody i algorytmy obliczeń trakcyjnych układów zasilania. Obliczanie układu zasilania z uwzględnieniem kongestii ruchu pojazdów. Zastosowanie metod probabilistycznych w obliczeniach trakcyjnych. Modelowanie układu zasilania trakcji elektrycznej. Metody symulacyjne. Wpływ parametrów sieci trakcyjnej i odbieraka prądu na jakość odbioru prądu. Diagnostyka sieci trakcyjnej, odbieraków prądu oraz ich współpracy w warunkach dynamicznych. Oddziaływanie podstacji trakcyjnych, sieci trakcyjnej i pojazdów elektrycznych na środowisko. Energetyka w transporcie morskim: elektrownia okrętowa, układy sieci i rozdział energii na statku, rozdzielnice okrętowe, aparaty i urządzenia elektryczne, demagnetyzacja statków. Energetyka w transporcie lotniczym: standardowa konfiguracja sieci elektrycznej i największe odbiorniki energii elektrycznej w samolotach, nowe technologie energetyczne w programie „Power by wire” oraz „More Electric Aicraft”, energetyka silników turboodrzutowych i turbowentylatorowych, urządzenia redundantne w napędach przekształtnikowych, siłowniki sterowania lotem, urządzenia przeciwoblodzeniowe. Energetyka transportu samochodowego – samochody z napędem spalinowym, elektrycznym i hybrydowym, energochłonność napędu silnikowego i urządzeń wyposażenia pomocniczego. Napędy o podwyższonej sprawności energetycznej. Ćwiczenia Wyznaczanie charakterystyki trakcyjnej. Obliczanie oporów ruchu. Realizacja przejazdu teoretycznego metodą średnich prostokątów i metodami symulacyjnymi. Wyznaczanie spadków napięcia i rozpływu prądów w trakcyjnym układzie zasilania metodą cięcia rozkładu jazdy. Wyznaczanie parametrów sieci i podstacji trakcyjnej. Bilans energii, sprawność rozruchu. Hamowanie odzyskowe. Wykorzystanie zasobników energii, zwłaszcza w trakcji trolejbusowej i tramwajowej. Projektowanie Studium projektowe elektryfikacji linii kolejowej, lub tramwajowej lub trolejbusowej (praca zespołowa).

Efekty kształcenia: Umiejętność projektowania oraz modelowania trakcyjnych układów zasilania dla pojazdów komunikacji miejskiej i dalekobieżnej.

Zalecana literatura: 1. Dąbrowski T.: Sieci i podstacje trakcyjne. Warszawa: WKŁ 1986 2. Głowacki K., Onderka E.: Sieci trakcyjne. Bibice: EMTRAK 2002 3. Kneba Z., Makowski S.: Zasilanie i sterowanie silników. WKiŁ, Warszawa 2004 4. Siłka W.: Energochłonność ruchu samochodu. WNT, Warszawa 1997 5. Czasopisma: Technika Transportu Szynowego, Elektrische Bahnen, Revue Generale des Chemins de Fer 6. Internet: www.pkp.com.pl, www.transportszynowy.200.pl, www.kieppe-elektrik.com, www.pesa.pl,

www.railway-technology.com, www.railroaddata.com, www.raileurope.com, www.trainweb.org

http://www.pkp.com.pl/

http://www.transportszynowy.200.pl/

http://www.kieppe-elektrik.com/

http://www.pesa.pl/

http://www.railway-technology.com/

http://www.railroaddata.com/

http://www.raileurope.com/

http://www.trainweb.org/

Kod przedmiotu: TSD013 POJAZDY MECHANICZNE

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Stanisław Taryma

Studia stacjonarne Katedra Pojazdów i Maszyn Roboczych Wydział Mechaniczny


w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Ogólna budowa samochodu. Opory ruchu pojazdu: toczenia, wzniesienia, powietrza, bezwładności, skrętu i uciągu. Podstawowe wiadomości o silnikach spalinowych: zasada działania silników ZI i ZS, dwu- i czterosuwowych, schematy kinematyczne i nazwy elementów silników. Obiegi termodynamiczne, wskaźniki pracy i charakterystyki silników. Charakterystyka silnika a niezbędne mechanizmy napędowe. Układy napędowe. Sprzęgła - stosowane rodzaje. Budowa i działanie sprzęgła ciernego i stopniowej skrzynki biegów, wału oraz mostu napędowego. Sprawność mechaniczna poszczególnych podzespołów układu napędowego. Kierowanie pojazdem. Układy kierownicze. Trapezowy mechanizm zwrotniczy. Mechanika hamowania. Hamulce tarczowe i bębnowe. Zawieszenia pojazdów, resorowanie i prowadzenie kół. Efekty kształcenia: Studenci uzyskują podstawową wiedzę dotyczącą budowy pojazdów mechanicznych i mechaniki ruchu Zalecana literatura:

1. Studziński K.: Samochód – teoria, konstrukcja i obliczanie 2. Reimpel J.: Budowa samochodów Podstawy Konstrukcji 3. Zając M.: Układy przeniesienia napędu samochodów ciężarowych i autobusów 4. Dębicki M.: Teoria samochodu, teoria napędu. 5. Prochowski L.: Pojazdy samochodowe, mechanika ruchu.

Kod przedmiotu: TSD014 PROJEKT PRZEJŚCIOWY

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Kędra Zbigniew, dr inż. Michalski Lech, dr inż. Jamroz Kazimierz, dr hab. inż. Taryma Stanisław

Studia stacjonarne Katedra Inżynierii Kolejowej, Katedra Inżynierii Drogowej, Katedra Pojazdów i Maszyn Roboczych Wydział Mechaniczny


w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Wykonanie projektu przejściowego pod kierunkiem kierownika pracy magisterskiej. Tematyka projektu jest powiązana z wybraną specjalnością i tematem pracy magisterskiej. Kontrola wykonania projektu przejściowego. Efekty kształcenia: Studenci samodzielnie wykonują projekt przejściowy, który stanowi fragment pracy dyplomowej. Umiejętność pisania tekstów technicznych – poprawność języka, opanowanie techniki pisania pracy, spis rzeczy, odsyłaczy. Zalecana literatura: Zgodna z tematyką projektu przejściowego Kod przedmiotu: TSD015 SEMINARIUM DYPLOMOWE

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Prof. dr hab. inż. Władysław Koc, Prof. dr hab. inż. Ryszard Krystek, Prof. dr hab. inż. Ejsmont, Prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, kierownicy prac


Rok: II / Semestr: 3 Język wykładowy: polski

w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Zasady pisania prac technicznych. Zasady prezentacji opracowań technicznych. Referowanie zagadnień dyplomowych – prac dyplomowych. Wybrane zagadnienia związane z tematyką prac dyplomowych Efekty kształcenia: Umiejętność prezentowania przygotowanych zagadnień. Kontrola postępu wykonania pracy dyplomowej. Zalecana literatura: Zgodna z tematyką pracy dyplomowej

Kod przedmiotu: TSD016 PRACA DYPLOMOWA

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: kierownicy prac magisterskich



w c p l s Punkty ECTS: 16 Wymiar godzinowy w semestrze: Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Kontrola wykonania i zaawansowania pracy magisterskiej. Efekty kształcenia: Samodzielne wykonanie pracy magisterskiej. Kod przedmiotu: TSD017 PRZYGOTOWANIE DO EGZAMINU

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: kierownicy katedr



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: Forma zaliczenia: zaliczenie

Kod przedmiotu: TSD018 UTRZYMANIE INFRASTRUKTURY DROGOWEJ I LOTNISKOWEJ

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Bohdan Dołżycki



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Czynniki niszczące nawierzchnie. Uszkodzenia nawierzchni podatnych, półsztywnych i sztywnych. Badania stanu nawierzchni w ramach bieżącej oceny stanu nawierzchni. Badania przed remontem. Klasyfikacja i charakterystyka robót utrzymaniowych. Roboty remontowe na nawierzchniach gruntowych, tłuczniowych, asfaltowych i betonowych. System utrzymania stanu nawierzchni. System zarządzania nawierzchnią. Zimowe i letnie utrzymanie dróg i lotnisk Efekty kształcenia: Identyfikacji uszkodzeń nawierzchni. Planowanie badań w ramach diagnostyki nawierzchni. Przewidywanie koniecznych zabiegów utrzymaniowych oraz ich przeprowadzania (nadzorowanie). Umiejętność zaprojektowania konstrukcji nawierzchni. Zalecana literatura:

1. Leśko M. „Wybrane zagadnienia diagnostyki nawierzchni drogowych”. WPŚ. Gliwice 1997 2. Błażejewski K. Styk S. „Technologia warstw asfaltowych”. WKŁ, Warszawa 2004

Kod przedmiotu: TSD019 UTRZYMANIE INFRASTRUKTURY SZYNOWEJ

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Zbigniew Kędra



w c p l s Punkty ECTS: 5 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Cele i zakres utrzymania infrastruktury szynowej. Badania i pomiary infrastruktury szynowej: pomiary geometrii toru, pomiary i badania rozjazdów, badania nawierzchni szynowej, badania toru bezstykowego, pomiary i badania podtorza szynowego, badania przejazdów kolejowych, badania kozłów oporowych. Interpretacja wyników pomiarów, zasady ustalania odchyłek dopuszczalnych, ustalanie podstawowych cykli diagnostycznych. Zmienne cykle diagnozowania infrastruktury szynowej. Zasady podejmowania decyzji utrzymaniowych. Systemy wspomagania decyzji utrzymaniowych. Archiwizowanie danych pomiarowych. Syntetyczne wskaźniki jakości infrastruktury szynowej. Konserwacja, naprawa i modernizacja infrastruktury szynowej. Technologia napraw bieżących i głównych infrastruktury szynowej. Zasady uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typów budowli. Badania konieczne do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji. Regulaminy utrzymania infrastruktury szynowej. Efekty kształcenia: Umiejętność zarządzania infrastrukturą szynową poprzez ocenę jej stanu i określeniu zakresu prac naprawczych w celu uzyskania sprawności eksploatacyjnej. Umiejętność wykonania pomiarów diagnostycznych, wyciągania wniosków z badań i podejmowania decyzji utrzymaniowych. Umiejętność opracowania regulaminu utrzymania infrastruktury szynowej. Zalecana literatura:

1. Bałuch H., Bałuch M.: Eksploatacyjne metody zwiększenia trwałości rozjazdów kolejowych. CNTK, Warszawa 2009

2. Bałuch M.: Interpretacja pomiarów i obserwacji nawierzchni kolejowej. Politechnika Radomska, Radom 2005

3. Czyczuła W. Tor bezstykowy. Politechnika Krakowska, Kraków 2002 4. Towpik K.: Infrastruktura transportu kolejowego. Politechnika Warszawska, Warszawa 2009 5. Towpik K.: Utrzymanie nawierzchni kolejowej. WKŁ, Warszawa1990 6. Regulaminy utrzymania infrastruktury kolejowej stosowane na PLK PKP: Id-1, Id-3, Id-4, itp

Kod przedmiotu: TSD020 UTRZYMANIE INFRASTRUKTURY WODNEJ

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr hab. inż. Adam Bolt

Studia stacjonarne Katedra Geotechniki Geologii i Budownictwa Morskiego


w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Stan infrastruktury transportu wodnego w Polsce. Kierunki i priorytety rozwoju infrastruktury transportu wodnego, śródlądowe drogi wodne, infrastruktura punktowa, porty morskie. Rewitalizacja żeglugi śródlądowej oraz dróg wodnych. Wzajemna zależność statku i drogi wodnej. Głębokość drogi wodnej i okres nawigacyjny. Procesy wpływające na trwałość budowli wodnych. Ocena stanu technicznego obiektów hydrotechnicznych. Strategie remontów i podstawowe metody napraw budowli betonowych. Remonty ziemnych budowli hydrotechnicznych. Utrzymanie szlaku żeglownego – roboty pogłębiarskie, umocnienia i uszczelnienia kanałów żeglugi. Locja śródlądowa i oznakowanie nawigacyjne. Kolizje statków z budowlami hydrotechnicznymi. Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zasad utrzymania budowli hydrotechnicznych portów i dróg wodnych, poznanie podstawowych zasad utrzymania urządzeń przeładunkowych portów i dróg wodnych, umiejętności oceny warunków żeglugowych oraz doboru właściwego rodzaju taboru dla konkretnych warunków obiektów portowych i dróg wodnych. .

Zalecana literatura: 1. Mazurkiewicz B.: Encyklopedia inżynierii morskiej. Fundacja Promocji Przemysłu okrętowego i

gospodarki Morskiej, Gdańsk 2009. 2. Poradnik hydrotechnika. Praca zbiorowa pod red. S. Massela. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1992. 3. Morskie budowle hydrotechniczne. Zalecenia do projektowania i wykonywania Z 1 – Z45. Praca

zbiorowa pod red. B. Mazurkiewicza. Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdańsk 2006.

4. Rewitalizacja gospodarcza obszaru delty Wisły poprzez rozwój żeglugi śródlądowej. Materiały konf. Gdańsk 21 04.2008. Wyd. Urząd Marszałkowski Woj. Pomorskiego BRDW Gdańsk 2008

5. Wojewódzka Król K. Rolbiecki R. Infrastruktura Transportu Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego Gdasńsk 2008

6. Kulczyk J. Winter J.: Śródlądowy transport wodny. Wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2003

7. Kledyński Z. Remonty budowli wodnych Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006

8. Bednarczyk S. Duszyński R.: Hydrauliczne i hydrotechniczne podstawy regulacji i rewitalizacji rzek Wydawnictwo politechniki Gdańskiej Gdańsk 2008

Kod przedmiotu: TSD021 ZARZĄDZANIE PROCESEM INWESTYCYJNYM

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Adam Kristowski

Studia stacjonarne Katedra Konstrukcji Metalowych i Zarządzania w Budownictwie



Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia dotyczące organizacji i zarządzania. Inwestycje i proces inwestycyjny w budownictwie oraz jego uczestnicy. Struktura procesu inwestycyjnego, zamawianie robót w budownictwie transportowym, systemy realizacji przedsięwzięć budowlanych, kontrakty budowlane. Cykl życia obiektów budowlanych. Kryteria ekonomiczne w podejmowaniu decyzji w budownictwie. Metody porównań ekonomicznych. Koszty i ceny w budownictwie. Podstawy i metody kosztorysowania robót budowlanych, normowanie w budownictwie. Struktura ceny kosztorysowej, źródła cen w budownictwie, kosztorysy budowlane, kosztorysowanie na potrzeby zamówień publicznych, wycena kosztów inwestycji. Kalkulacje porównawcze kosztów. Projektowanie realizacji procesu budowlanego w czasie: harmonogramy liniowe, metody sieciowe. Projektowanie realizacji procesu budowlanego w przestrzeni: zagospodarowanie placu budowy. Przepisy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w procesie budowlanym. Efekty kształcenia: Umiejętność planowania i monitorowania kosztów realizacyjnych, sporządzania dokumentacji inwestycyjnej, szacowania efektywności przedsięwzięć budowlanych, sporządzania kosztorysów budowlanych. Umiejętność planowania realizacji robót budowlanych w czasie, szacowania efektywności planowanych i prowadzonych robót, sporządzania dokumentacji dotyczącej warunków technicznych wykonania i odbioru robót i dokumentacji organizacyjnej. Poznanie podstawowych zasad zarządzania produkcją budowlaną. Zalecana literatura:

1. Z. Kowalczyk, J. Zabielski: Kosztorysowanie i normowanie w budownictwie, WSiP, Warszawa 2005. 2. I. Weis, R. Jurga: Inwestycje budowlane, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2005. 3. Jaworski K.M.: Metodologia projektowania realizacji budowy. WN PWN Warszawa 2002.

Kod przedmiotu: TSD022 UTRZYMANIE INFRASTRUKTURY ELEKTROTRAKCYJNEJ

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Zygmunt Giętkowski, doc. PG



w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 Forma zaliczenia: egzamin

Treści kształcenia: Wykład Podstawowe pojęcia: infrastruktura elektrotrakcyjna, diagnoza, prognoza, geneza. Organizacja utrzymania infrastruktury. Zaplecze i wyposażenie techniczne. Zasady utrzymania infrastruktury. Organizacja i bezpieczeństwo pracy. Rodzaje uszkodzeń. Lokalizacja miejsca uszkodzeń. Sposoby usuwania uszkodzeń. Kierunki rozwoju diagnostyki infrastruktury elektrotrakcyjnej. Cele diagnostyki urządzeń transportowych. Metody diagnostyczne – testowe, funkcjonalne. Urządzenia diagnostyczne – stacjonarne, przenośne, pokładowe. Układy pomiarowe i sprzęgające. Kryteria oceny jakości sieci trakcyjnej. Zakres diagnostyki sieci trakcyjnej – parametry statyczne i dynamiczne. Systemy diagnostyczne i metodyka badań sieci trakcyjnej. Układy zbierania danych pomiarowych. Stacje przetwarzania danych. Struktura oprogramowania systemów diagnostycznych. Sprzętowe i programowe metody identyfikacji danych pomiarowych. Badania i ocena charakterystyki statycznej trakcyjnych odbieraków prądu. Diagnostyka wizyjna odbieraków prądu. Badania stacjonarne i ruchowe trakcyjnych odbieraków prądu. Diagnostyka techniczna węzła zawieszenia ślizgacza odbieraka prądu. Monitoring parametrów technicznych odbieraków prądu w warunkach ruchowych na linii kolejowej. Przykłady rozwiązań układów diagnostyki aparatury stykowej, przekształtników, maszyn trakcyjnych. Bazy danych. Kierunki rozwoju diagnostyki urządzeń elektrotrakcyjnych. Laboratorium Budowa i działanie systemu diagnostyki sieci jezdnej DST, zainstalowanego na wagonie diagnostycznym - sesja pomiarowo-diagnostyczna, poprzedzona testowaniem i kalibracją systemu (laboratorium wyjazdowe). Diagnostyka stacjonarna odbieraków prądu. Diagnostyka ruchowa odbieraków prądu (laboratorium wyjazdowe). Badanie aplikacji programowych systemów diagnostycznych sieci trakcyjnej - zbieranie, przetwarzanie danych pomiarowych, gospodarka zasobami diagnostycznymi, bazy danych. Podstacja trakcyjna. Efekty kształcenia: Znajomość procesu utrzymania infrastruktury elektrotrakcyjnej z wykorzystaniem specjalistycznych systemów diagnostycznych.

Zalecana literatura: 1. Giętkowski Z., Karwowski K., Mizan M.: Diagnostyka sieci trakcyjnej. Wyd. PG, 2009 (bibl. cyfrowa

PG) 2. Marciniak J.: Diagnostyka techniczna kolejowych pojazdów szynowych. Warszawa: WKiŁ 1982 3. Czasopisma: Technika Transportu Szynowego, Elektrische Bahnen, Revue Generale des Chemins de Fer 4. Materiały specjalistycznych konferencji naukowych, udostępniane przez prowadzącego 5. Internet: www.pkp.com.pl, www.transportszynowy.200.pl, www.kieppe-elektrik.com, www.pesa.pl,




http://www.kieppe-elektrik.com/

http://www.pesa.pl/

http://www.railway-technology.com/

http://www.railroaddata.com/

http://www.raileurope.com/

http://www.trainweb.org/

Kod przedmiotu: TSD023 MASZYNY DROGOWE I TOROWE

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Ryszard Kościelny



w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Informacja o dyrektywach UE w zakresie maszyn drogowych i torowych. Definicje i klasyfikacja maszyn drogowych i torowych. Charakterystyka podłoża. Transport multimodalny. Prezentacja przykładów rozwiązań konstrukcyjnych poszczególnych maszyn drogowych i torowych w kontekście ich zastosowania. Warunki bezpiecznej eksploatacji maszyn. Efektywność ekonomiczna inwestycji w zakup maszyny. Zasady doboru typu i parametrów techniczno-eksploatacyjnych maszyny. Zasady eksploatacji. Zakres dokumentacji techniczno-eksploatacyjnej dostarczanej wraz z maszyną przez producenta maszyny. Graficzna reprezentacja elementów konstrukcyjnych maszyn. Schematy układów kinematycznych, hydraulicznych, pneumatycznych, elektrycznych. Analityczna ocena rozwiązania konstrukcyjnego pod kątem zakresu stosowania maszyny w przedmiocie działalności przedsiębiorstwa oraz warunków obsługi technicznej w przedsiębiorstwie. Podstawy obliczeń obciążeń eksploatacyjnych podzespołów i elementów maszyn drogowych i torowych. Zasady oceny wytrzymałości i trwałości elementów maszyny na podstawie dokumentacji technicznej. Zakres i sposób prowadzenia dokumentacji eksploatacyjnej. Efekty kształcenia: Umiejętność oceny warunków eksploatacyjnych maszyn drogowych i torowych oraz doboru maszyn do tych warunków, z uwzględnieniem obciążeń roboczych oraz cech konstrukcyjnych. Podstawowe kwalifikacje do kierowania działem technicznym w przedsiębiorstwach robót drogowych oraz budowy i obsługi trakcji szynowych. Zalecana literatura:

1. I. Brach, G. Tyro: Maszyny ciągnikowe do robót ziemnych. WNT 1986 2. I. Brach, R. Walczewski: Koparki jednonaczyniowe. WNT 1982 3. Strony internetowe producentów maszyn

Kod przedmiotu: TSD024 INFRASTRUKTURA TRANSPORTU MIEJSKIEGO

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Lech Michalski, dr inż. Sławomir Grulkowski, dr inż. Zygmunt Giętkowski,

Studia stacjonarne Katedra Inżynierii Drogowej, Katedra Inżynierii Kolejowej, Katedra Inżynierii Elektrycznej Transportu Wydział Elektrotechniki i Automatyki


w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Specyfika transportu miejskiego. Składniki infrastruktury transportu miejskiego (drogi, torowiska, sieci i podstacje, przystanki, zajezdnie, parkingi). Rodzaje działań dotyczących transportu miejskiego (planowanie, lokalizacja, wybór technologii, wymiarowanie, etapowanie budowy, utrzymanie). Infrastruktura miejskiego transportu drogowego (autobus, trolejbus). Infrastruktura miejskiego transportu szynowego (tramwaj, SKM, metro). Infrastruktura miejskiego transportu wodnego (prom miejski, tramwaj wodny). Infrastruktura indywidualnego transportu miejskiego (PRT). Infrastruktura węzłów integracyjnych i przesiadkowych. Cechy szczególne infrastruktury elektrotrakcyjnej w transporcie miejskim. Podstacje trakcyjne tramwajowe i trolejbusowe: charakterystyka ogólna, lokalizacja podstacji, moc podstacji, rezerwowanie mocy, elektryczne wyposażenie podstacji (urządzenia prądu przemiennego, zespoły prostownikowe, zabezpieczenia, aparatura rozdzielcza prądu stałego, urządzenia pomocnicze), zdalne sterowanie, eksploatacja podstacji. Sieć trakcyjna tramwajowa i trolejbusowa: systemy zasilania, zawieszenie sieci na trasach naziemnych, sieć w tunelu, konstrukcje wsporcze, sekcjonowanie sieci, sieć powrotna, prądy błądzące. Organizacja utrzymania infrastruktury. Rodzaje uszkodzeń. Diagnostyka infrastruktury elektrotrakcyjnej. Sposoby usuwania uszkodzeń. Efekty kształcenia: Zapoznanie się z specyficznymi elementami systemu transportu miejskiego, umiejętność planowania infrastruktury transportu miejskiego

Przedmioty poprzedzające: Systemy i procesy transportowe, Infrastruktura transportu Zalecana literatura:

1. Rydzkowski W.; Wojewódzka-Król K.; Transport, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007 2. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.; Infrastruktura transportu. Politechnika Warszawska, 2007 3. Towpik K.; Infratruktura transportu kolejowego. Politechnika Warszawska, 2004 4. Kulczyk J.;Winter J.; Śródlądowy transport wodny. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,

2003 5. Burnewicz J.; Innovative perspective of transport and logistics. Wydawnictwo Uniwersytetu

Gdańskiego. Gdańsk 2009 6. Giętkowski Z., Karwowski K., Mizan M.: Diagnostyka sieci trakcyjnej. Wydaw. PG, 2009 (bibl.

cyfrowa PG) 7. Wdowiak J., Mierzejewski L., Szeląg A.: Projektowanie układów zasilania trakcji elektrycznej prądu

stałego. Skrypt Politechniki Warszawskiej, 1993 8. Czasopisma: Technika Transportu Szynowego, Elektrische Bahnen, Revue Generale des Chemins de

Fer 9. Materiały specjalistycznych konferencji naukowych, udostępniane przez prowadzącego 10. Internet: www.pkp.com.pl, www.transportszynowy.200.pl, www.kieppe-elektrik.com, www.pesa.pl,




Kod przedmiotu: TSD025 ZARZĄDZANIE TRANSPORTEM MIEJSKIM I REGIONALNYM

Kierunek: Transport

Studia pierwszego stopnia

Osoba odpowiedzialna: dr Daniel Kaszubowski



w c p l s Punkty ECTS: 5 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: transport miejski jako dziedzina gospodarowania, rola władz publicznych w transporcie miejskim, cechy potrzeb przewozowych na usługi transportu miejskiego, postulaty przewozowe, czynniki kształtowania oferty przewozowej w transporcie miejskim i regionalnym, marketingowe kształtowanie jakości usług transportu miejskiego, formy i strategie konkurencji, charakterystyka i ewolucja systemów organizacji i zarządzania transportem miejskim, funkcje kontroli jakości w transporcie miejskim, polityka transportowa miasta, instytucjonalne formy integracji transportu miejskiego i regionalnego, polityka zatrudnienia w transporcie miejskim i regionalnym

Efekty kształcenia: Znajomość czynników i mechanizmów wpływających na efektywność organizacji transportu miejskiego i regionalnego. Umiejętność oceny sprawności funkcjonowania rynku transportu miejskiego. Umiejętność analizy systemu instytucjonalnego tworzącego rynek miejski system transportowy. Znajomość zasad rozwoju struktur organizacyjnych dla integracji transportu miejskiego i regionalnego

Systemy i procesy transportowe, Ekonomika i finansowanie transportu, Prawo transportowe, Integracja systemów transportowych Zalecana literatura:

1. Transport miejski. Ekonomika i organizacja, pod red. O. Wyszomirskiego. Wydawnictwo UG, Gdańsk 2008.

2. R. Tomanek: Konkurencyjność transportu miejskiego. Wyd. Akademii Ekonomicznej im. K. Adamieckiego w Katowicach, Katowice 2002,

3. D. Rucińska, A. Ruciński, O. Wyszomirski: Zarządzanie marketingowe na rynku usług transportu miejskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2005.

4. O. Wyszomirski: Funkcjonowanie rynku komunikacji miejskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1998.

Kod przedmiotu: TSD026 LOGISTYKA MIEJSKA I ZARZĄDZANIE MOBILNOŚCIĄ

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Lech Michalski



w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Miasto jako kategoria ekonomiczna i podmiot logistyczny. System logistyczny miasta i procesy wpływające na jego funkcjonowanie. Procesy przemieszczania i magazynowania na obszarach miejskich, aglomeracyjnych i metropolitalnych. Definicje logistyki miejskiej. Podział funkcjonalny i obszarowy logistyki miejskiej. Podstawy modelowania logistyki miejskiej. Rozwiązania usprawniające przepływy osób i ładunków. Centra logistyczne w miastach. Zrównoważona przyszłość transportu (komunikat UE). Definicja zarządzania mobilnością. Środki zarządzania mobilnością. Organizacja zarządzania mobilnością. Warunki skutecznego działania. Proces wdrożenia. Plany mobilności. Integracja zarządzania mobilnością z planowaniem przestrzennym. Studia przypadków zarządzania mobilnością w miastach. Efekty kształcenia: Poznanie możliwości oddziaływania na przemieszczanie się osób i towarów w obszarach miejskich. Umiejętność opracowywania planów mobilności i programowania miejskich centrów logistycznych.

Przedmioty poprzedzające: Systemy i procesy transportowe, Organizacja i zarządzanie w transporcie, Logistyka i spedycja Zalecana literatura:

1. Tundys B.; Logistyka miejska. Koncepcje, systemy, rozwiązania. Wydawnictwo Difin, 2008 2. Szymczak M. Logistyka miejska. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, 2008 3. Mobility management. Training manual. The E-Atomium project. 2006 4. Mobility management. User Manual. The Momentum. 1999 5. Guidelines for the integration of Mobility Management with Land Use Planning. Project MaxLupo. FR6.

2009

Kod przedmiotu: TSD027 ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI TRANSPORTOWYMI

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Marcin Budzyński



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 15 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Definicja projektu i jego główne parametry. Zasady tradycyjnego zarządzania projektami i metody alternatywne. Analiza zakresu projektu. Działania prowadzone w zakresie projektu. Prognozowanie czasu, zasobów, wymagań i kosztów projektu. Tworzenie diagramu sieci projektu. Zmiany w harmonogramie w stosunku do zasobów i kosztów. Organizowanie i prowadzenie sesji planowania. Zarządzanie zespołem projektowym. Monitorowanie prac nad projektem. Zamykanie projektu. Zarządzanie metodą łańcucha krytycznego. Adaptacyjna struktura projektu. Ocena procesu zarządzania projektami. Studia wykonalności projektów – zasady tworzenia. Analiza ekonomiczna i finansowa jako główne części składowe studium wykonalności. Analizy wielokryterialne oceny projektów. Rodzaje projektów budowlanych dla inwestycji transportowych i zasady ich sporządzania. Efekty kształcenia: Zdobyta wiedza z zakresu zarządzania projektami – od idei do realizacji, ze szczególnym uwzględnieniem projektów transportowych, wiedza jak sporządza się studia wykonalności projektów. Przedmioty poprzedzające: Systemy i procesy transportowe, Infrastruktura transportu Zalecana literatura:

1. Efektywne zarządzanie projektami, R.K. Wysocki, R. Mcgary 2. Sztuka zarządzania projektami, S. Berkun 3. Niebieska księga: Transport publiczny, transport lotniczy, infrastruktura drogowa, infrastruktura

kolejowa, JASPERS

Kod przedmiotu: TSD028 ŚRODKI TRANSPORTU MIEJSKIEGO

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Stanisław Taryma dr inż. Jacek Skibicki

Studia stacjonarne Katedra Pojazdów i Maszyn Roboczych Wydział Mechaniczny, Katedra Inżynierii Elektrycznej Transportu Wydział Elektrotechniki i Automatyki



Treści kształcenia: Systemy zelektryfikowanego transportu miejskiego i podmiejskiego. Cechy systemów komunikacji tramwajowej, trolejbusowej, metra, szybkiej kolei miejskiej i podmiejskiej. Podstawowe parametry pojazdów przeznaczonych do obsługi poszczególnych systemów transportowych. Pojazdy klasyczne i nowoczesne. Elementy obwodu głównego pojazdów. Systemy sterowania pracą układu napędowego pojazdów. Proces rozruchu i hamowania. Metody hamowania. Hamulce mechaniczne i elektryczne. Układy gromadzenia energii hamowania odzyskowego. Układy zasilania elektrycznych miejskich systemów transportowych – wiadomości podstawowe. Niekonwencjonalne systemy transportu miejskiego. Miejskie elektryczne pojazdy indywidualne. Samochody miejskie, skutery, rowery elektryczne. Perspektywy rozwoju pojazdów transportu miejskiego. Ogólna budowa autobusu. Układy napędowe autobusów i trolejbusów. Silniki spalinowe. Rzeczywiste obiegi pracy silników: proces dolotu i podstawy doładowania, paliwa silnikowe, spalanie w silnikach ZS, komory spalania. Charakterystyki prędkościowe trakcyjnych silników ZS. Zasilanie paliwem silników ZS: budowa i działanie układów wtryskowych, zintegrowane sterowanie silnikiem. Podstawy mechaniki układu korbowego i wyrównoważenia. Budowa i warunki pracy głównych elementów silników: kadłuby i głowice, tłoki, sworznie tłokowe, korbowody, wały korbowe, układy rozrządu. Układy pomocnicze: chłodzenia, smarowania i rozruchu silnika. Silniki elektryczne trolejbusów. Budowa i działanie sprzęgła. Mechanizmy włączania. Układy automatycznego sterowania. Sprzęgła hydrokinetyczne. Stopniowe skrzynki biegów. Synchronizatory i mechanizmy zmiany biegów. Przekładnie planetarne. Automatyzacja zmiany przełożeń. Wały napędowe i przeguby. Układy wałów napędowych.. Teoria przegubów i rozwiązania konstrukcyjne. Portalowe mosty napędowe autobusów miejskich. Mechanizmy różnicowe, półosie i łożyskowania kół. Układy kierownicze. Przekładnie kierownicze. Mechanizmy wspomagające w układach kierowniczych. Układy hamulcowe, sposoby hamowania pojazdów. Hamulce tarczowe i bębnowe. Zwalniacze elektromagnetyczne i hydrodynamiczne. Układy ABS. Zawieszenia pojazdów, resorowanie i prowadzenie kół. Resory metalowe, gumowe, pneumatyczne i hydropneumatyczne. Amortyzatory, rodzaje, rozwiązania konstrukcyjne. Zawieszenia aktywne.

Efekty kształcenia: Poznanie cech miejskich środków transportowych. Zapoznanie się z najnowszymi rozwiązaniami w budowie elektrycznych pojazdów transportu miejskiego. Umiejętność właściwego doboru środka transportowego do potrzeb ruchowych. Studenci uzyskują podstawową wiedzę dotyczącą środków transportu miejskiego.

Zalecana literatura: 1. Gąsowski W., Durzyński Z.: Elektryczne pojazdy trakcyjne. Wyd. P. Poznańskiej 1995 2. Podoski J.: Tramwaj szybki, projektowanie i eksploatacja. WKiŁ 1983 3. Skibicki J.: Pojazdy elektryczne, część I. Wyd. PG 2010 (bibl. cyfrowa PG) 4. Steimel A.: Electric Traction – Motive Power and Energy Supply. Oldenbourg 2008 5. Czasopisma: Technika Transportu Szynowego, Elektrische Bahnen, Revue Generale des Chemins de Fer 6. Wajand J.A., Wajand J.T.: Tłokowe silniki spalinowe. 7. Kneba Z., Makowski S.: Pojazdy samochodowe. Zasilanie i sterowanie silników. 8. Studziński K.: Samochód – teoria, konstrukcja i obliczanie 9. Reimpel J.: Budowa samochodów Podstawy Konstrukcji 10. Zając M.: Układy przeniesienia napędu samochodów ciężarowych i autobusów

Kod przedmiotu: TSD029 NOWOCZESNE SYSTEMY TRANSPORTU OSÓB

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Kazimierz Jamroz, Dr inż. Sławomir Grulkowski



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Problemy i granice rozwoju konwencjonalnych systemów transportu. Wizje rozwoju społeczeństw, systemów gospodarczych. Rozwój nowoczesnej technologii w transporcie. Zmiany w infrastrukturze transportu, konstrukcji pojazdów. Istotna rola zaawansowanego zarządzania w transporcie. Kierunki rozwoju systemu transportu drogowego. Kierunki rozwoju systemu transportu kolejowego. Kierunki rozwoju systemu transportu wodnego. Kierunki rozwoju systemu transportu lotniczego. Systemy szybkiego transportu osobowego (PRT). Systemy naziemne. Systemy podwieszane na szynie. Systemy poruszające się po szynie. Pojazdy systemów PRT. Systemy zarządzania w PRT. Zintegrowane linie transportowe. Ocena efektywności i wybór systemu. Efekty kształcenia: Umiejętność planowania nowoczesnych systemów transportu. Umiejętność wyboru efektywnych systemów nowoczesnego transportu. Przedmioty poprzedzające: Systemy i procesy transportowe Zalecana literatura:

1. Burnewicz J.: Innovative perspective of transport and logistics. Wydawinctwo Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk 2009.

2. Grava S. Urban Transportation Systems. Choices for Communities. McGrav Hill,New York 2003. 3. Kutz M.: Hanbook of Transportation Engineering. McGraw-Hill, New York 2004. 4. Gilbert R., Perl A.: Transport Revolutions. Moving People and Freigth Without Oil. Eartscan,2008. 5. Kutz M.: Transportaion Environmentally Conscious. Willey 2008. 6. Strony www.

Kod przedmiotu: TSD030 INTELIGENTNE SYSTEMY TRANSPORTU

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Dr inż. Jacek Oskarbski Dr inż. Kazimierz Jamroz,



w c p l s Punkty ECTS: 4 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: Egzamin Treści kształcenia: Definicje, historia powstania i rozwoju ITS. Rola i cele stosowania ITS. Architektura systemów ITS. Struktura funkcjonalna uwzględniająca systemy transportu: drogowego, kolejowego, lotniczego i wodnego. Struktura fizyczna uwzględniająca sprzęt i urządzenia. Struktura logiczna uwzględniająca powiązania pomiędzy instytucjami i elementami transportu. Struktura technologiczna. Rola systemów nawigacji satelitarnej w ITS. System Galileo i inne. Zarządzanie transportem regionalnym i miejskim. Zarządzanie transportem zbiorowym. Zarządzanie flotą pojazdów i ładunków. Zarządzanie informacją dla kierowców i podróżnych. Wspomaganie podejmowania decyzji i systemy zabezpieczające pojazdy. Wspomaganie systemów zarządzania bezpieczeństwem transportu. Planowanie i projektowanie ITS. Ocena efektywności istniejących i planowanych systemów ITS. Efekty kształcenia: Umiejętność planowania, projektowania i oceny efektywności funkcjonowania Inteligentnych Systemów Transportu lub ich elementów. Przedmioty poprzedzające: Inżynieria ruchu, Sterowanie i zarządzanie w systemach transportu Zalecana literatura:

1. Jamroz K. i inni.: Systemy sterowania ruchem ulicznym. WKŁ, 1984 r. 2. Krystek R. i inni: Komputerowe systemy sterowania ruchem ulicznym i drogowym. Przykłady zastosowań. WKŁ

1984 3. Leśko M., Guzik J.: Sterowanie ruchem drogowym. WPŚ, 2000. 4. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria Ruchu Drogowego WKŁ 2008 5. Malarski M.: Inżynieria Ruchu Lotniczego OWPW, 2005 6. Krystek R i inni: Węzły drogowe i autostradowe. WKŁ 2008 7. Czasopisma: Transport Miejski i Regionalny, Traffic Engineering & Control, Przegląd ITS, Autostrady 8. Strony www. 9. System nawigacyjny Galileo. Aspekty strategiczne, naukowe i techniczne. WKŁ Warszawa 2006. 10. Januszewski J.: Systemy satelitarne GPS Galilei i inne. PWN Warszawa 2006.

Kod przedmiotu: TSD031 TELEMATYKA W TRANSPORCIE

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Krzysztof Karwowski, prof. nadzw. PG




Treści kształcenia: Wykład Podstawowe pojęcia telematyki. Geneza telematyki transportu. Pozyskiwanie informacji, dystrybucja i procesy decyzyjne. Standaryzacja i normalizacja w zakresie telematyki. Kompatybilność rozwiązań oraz interoperacyjność odrębnych systemów. Urządzenia telematyki. Nawigacja i telekomunikacja. Interfejsy człowiek – maszyna, HMI. Komunikacja – protokoły i interfejsy. Architektura systemów. Zintegrowane systemy informacyjne. Systemy: pomiaru potoków podróżnych, informacji dla podróżnych, ostrzegawcze i sterujące w pojazdach i na drogach, przeciwwypadkowe, teleautomatyki autostradowej, identyfikacji pojazdów i ładunków, elektronicznego pobierania opłat drogowych i inne. Systemy baz danych. Systemy GIS. Systemy nawigacji satelitarnej. Informacja o ruchu i jego sterowanie. Nowoczesne metody zarządzanie flotą pojazdów i transportem ładunków. Transport publiczny i służby ratunkowe. Zintegrowane systemy informacyjne, sterowanie transportem. Inteligentne systemy transportowe. Integracja eksploatacyjna różnych rodzajów transportu. Efektywność eksploatacji i ekonomiczne efekty wdrażania telematyki. Tendencje rozwojowe telematyki transportu. Laboratorium: Interfejsy człowiek – maszyna HMI. Urządzenia pozyskiwania informacji (przetworniki i czujniki, kamery itp.). Komunikacja – protokoły i interfejsy. Sieci informatyczne. Prezentacja informacji dla administratorów i użytkowników. Wybrane urządzenia systemów telematyki.

Efekty kształcenia: Ogólna znajomość telematycznych systemów transportowych. Umiejętność stosowania wybranych technologii telepatycznych w transporcie.

Zalecana literatura: 1. Adamski A.: Inteligentne systemy transportowe. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo Techniczne AGH,

Kraków 2003 2. Nowacki G. (red.): Telematyka transportu drogowego. Warszawa: ITS, 2008 3. Piecha J. (red.): Rejestracja i przetwarzanie danych w telematycznych systemach transportu. Monografia.

Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003.

Kod przedmiotu: TSD032 SYSTEMY ZBIERANIA, PRZETWARZANIA I TRANSMISJI DANYCH

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Sławomir Judek, adiunkt



w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin

Treści kształcenia: Wykład Wybrane zagadnienia teoretyczne cyfrowego przetwarzania sygnałów. Systemy komunikacji elektronicznej (sieci rozległe WAN, sieci lokalne LAN, sieci telekomunikacji ruchomej, systemy satelitarne). Przewodowe systemy transmisji danych. Bezprzewodowe systemy transmisji danych. Architektura sieci informatycznej pojazdu. Magistrale danych w pojazdach. Protokoły transmisji. Pokładowe systemy do zdalnej komunikacji z pojazdem. Techniki łączenia danych, zbierania i klasyfikacja danych, technologia przetwarzania obrazu, technologia łączenia informacji, technologia zarządzania informacjami i danymi. Systemy pozyskiwania informacji. Czujniki oraz układy kondycjonowania sygnałów i akwizycji danych. Czujniki pomiarowe, kamery wideo, radary. Podzespoły układów kondycjonowania sygnałów – multipleksery sygnałów pomiarowych, wzmacniacze pomiarowe, filtry. Przykłady czujników i współpracujących z nimi układów kondycjonowania. Układy akwizycji danych pomiarowych DAQ. Systemy SCADA. Systemy prezentacji informacji (systemy GIS, systemy kontroli dostępu, radiofonia, technologie internetowe – WWW, SMS). Dobór aparatury do zadań akwizycji przetwarzania i transmisji danych w systemach transportowych. Projekt: Studium projektowe systemów zbierania, przetwarzania i transmisji danych (praca zespołowa integrująca indywidualne różne rozwiązania).

Efekty kształcenia: Umiejętność projektowania doboru i stosowania technologii akwizycji, przetwarzania i transmisji danych kontrolno-pomiarowych w transporcie.

Zalecana literatura: 1. Gajek A., Juda Z.: Czujniki. WKŁ, Warszawa 2008 2. Simmonds A.: Wprowadzenie do transmisji danych. WKŁ, Warszawa 1999 3. Fryśkowski B., Grzejszczyk E.: Systemy transmisji danych. WKŁ, Warszawa 2010 4. Kurtynik I. P., Karpiński M.: Bezprzewodowa transmisja informacji. Wydawnictwo PAK, Warszawa

2008 5. Zimmermann W., Schmidgall R.: Magistrale danych w pojazdach, WKŁ, Warszawa 2008 6. Lesiak P., Świsulski D.: Komputerowa technika pomiarowa w przykładach. Agenda Wydawnicza PAK,

Warszawa 2002

Kod przedmiotu: TSD033 NOWOCZESNE POJAZDY

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Krzysztof Karwowski, prof. nadzw. PG dr inż. Sławomir Makowski

Studia stacjonarne Katedra Inżynierii Elektrycznej Transportu Wydział Elektrotechniki i Automatyki, Katedra Pojazdów i Maszyn Roboczych Wydział Mechaniczny



Treści kształcenia: Charakterystyka nowoczesnych pojazdów użytkowych, drogowych i szynowych. Struktury napędu pojazdów samochodowych elektrycznych i hybrydowych. Kształtowanie charakterystyki trakcyjnej. Nowoczesne pojazdy szynowe. Elektrotechnika i elektronika w nowoczesnych samochodach osobowych. Autonomiczne pojazdy bardzo małej mocy, pojazdy użytkowe. Systemy sterowania pojazdami bezobsługowymi. Sterowanie nadrzędne trakcją wielosilnikowego samochodu elektrycznego z napędem bezpośrednim – systemy poprawy bezpieczeństwa czynnego. Pojazdy niekonwencjonalne. Silniki spalinowe. Rzeczywiste obiegi pracy silników: proces dolotu i podstawy doładowania, konwencjonalne i alternatywne paliwa silnikowe, spalanie w silnikach ZI i ZS, komory spalania. Charakterystyki prędkościowe silników trakcyjnych i ich kształtowanie: zmiana faz rozrządu w czasie pracy silnika, zmiana geometrii układów dolotowych. Zasilanie paliwem silników ZI i ZS: tworzenie mieszanki, budowa i działanie układów wtryskowych, zintegrowane sterowanie silnikiem. Układy napędowe współczesnych pojazdów. Sprzęgła – rodzaje, budowa i działanie. Mechanizmy włączania. Układy automatycznego sterowania. Sprzęgła hydrokinetyczne. Stopniowe skrzynki biegów. Synchronizatory i mechanizmy zmiany biegów. Przekładnie planetarne. Automatyzacja zmiany przełożeń. Wały napędowe i przeguby. Układy wałów napędowych.. Teoria przegubów i rozwiązania konstrukcyjne. Mosty napędowe: rodzaje, budowa. Mechanizmy różnicowe, półosie i łożyskowania kół. Układy napędowe 4x4. Układy kierownicze. Przekładnie kierownicze. Mechanizmy wspomagające i aktywne układy kierownicze. Układy hamulcowe, sposoby hamowania pojazdów. Hamulce tarczowe i bębnowe. Układy ABS. Zawieszenia pojazdów, resorowanie i prowadzenie kół. Resory metalowe, gumowe, pneumatyczne i hydropneumatyczne. Amortyzatory, rodzaje, rozwiązania konstrukcyjne. Zawieszenia aktywne. Hybrydowe i elektryczne napędy samochodów. Akumulatory energii. Ogniwa paliwowe jako źródła energii elektrycznej. Wodór: sposoby wytwarzania, dystrybucji i magazynowania w pojazdach. Laboratorium Autonomiczny drogowy pojazd elektryczny. Sterowanie nadrzędne elektrycznego pojazdu wielosilnikowego, analiza systemów bezpieczeństwa czynnego. Bezzałogowy pojazd bardzo małej mocy. Regulacja momentu elektromagnetycznego silnika trakcyjnego. Nowoczesne napędy elektryczne. Metody diagnostyki pojazdów elektrycznych. Urządzenia mikro- i energoelektroniczne pojazdów. Zasobniki energii.

Efekty kształcenia: Znajomość struktur układów napędowych pojazdów elektrycznych i hybrydowych. Znajomość zasad sterowania napędem nowoczesnych pojazdów elektrycznych. Poznanie nowoczesnych rozwiązań układów elektronicznych i elektrycznych w pojazdach samochodowych.

Zalecana literatura: 1. Herner A., Hans-Jürgen R.: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ, Warszawa

2009. 2. Bonnick A.: Automotive Computer Controlled Systems. Butterworth-Heinemann, Oxford 2001. 3. Eshani M., Gao Y., Gay S., Emadi A.: Modern Electric, Hybrid Electric, and Fuel Cell Vehicles. CRC

Press, USA 2005. 4. Wajand J.A., Wajand J.T.: Tłokowe silniki spalinowe. 5. Kneba Z., Makowski S.: Pojazdy samochodowe. Zasilanie i sterowanie silników. 6. Micknass W., Popiol R., Sprenger A.: Sprzęgła skrzynki biegów wały i półosie napędowe. 7. Studziński K.: Samochód – teoria, konstrukcja i obliczanie. 8. Reimpel J.: Budowa samochodów Podstawy Konstrukcji. 9. Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne napędy pojazdów. Wyd. Politechniki Poznańskiej..

Kod przedmiotu: TSD034 MECHANIKA RUCHU SAMOCHODU

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr inż. Ryszard Woźniak



w c p l s Punkty ECTS: 5 Wymiar godzinowy w semestrze: 15 30 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Przenoszenie napędu przez koło ogumione: toczenie z poślizgiem, toczenie przy dużej odkształcalności ogumienia, normalne i styczne reakcje nawierzchni, przyczepność, straty energetyczne, siły w obszarze styku opony z jezdnią. Siły i momenty sił działające na pojazd w ruchu prostoliniowym. Graniczne wartości sił reakcji podłoża. Różne układy napędowe - porównanie właściwości. Współpraca silnika z układem napędowym pojazdu trakcyjnego. Sprawność przeniesienia napędu. Własności trakcyjne pojazdów: bilans mocy, bilans sił, wskaźniki i wykresy dynamiczne, droga i czas rozpędzania. Dobór przełożeń. Wpływ hydrokinetycznego przeniesienia napędu na własności trakcyjne pojazdu. Hamowanie pojazdów. Rozkład sił na poszczególne koła podczas hamowania samochodu. Teoria mechanizmów różnicowych. Moc krążąca, tarcie wewnętrzne w mechanizmie różnicowym i jego wpływ na przenoszenie napędu w warunkach nierównomiernej przyczepności poszczególnych kół napędowych samochodu. Efekty kształcenia: Umiejętność prawidłowego określania oporów ruchu pojazdu, wartości sił reakcji działających na pojazd, doboru jednostki napędowej pojazdu, znajomości zasad doboru przełożeń w układzie napędowym, prawidłowego określania stateczności pojazdu w różnych warunkach jego ruchu. Zalecana literatura:

1. Arczyński S.: Mechanika ruchu samochodu. 2. Dębicki M.: Teoria samochodu - teoria napędu. 3. Mitschke M.: Dynamika samochodu. 4. Lanzendoerfer J., Szczepaniak C.: Teoria ruchu samochodu. 5. Prochowski L.: Pojazdy samochodowe Mechanika ruchu.

Kod przedmiotu: TSD035 POJAZDY SAMOCHODOWE

Kierunek: Transport





w c p l s Punkty ECTS: 5 Wymiar godzinowy w semestrze: 45 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Silniki spalinowe. Rzeczywiste obiegi pracy silników: proces dolotu i podstawy doładowania, paliwa silnikowe, spalanie w silnikach ZI i ZS, komory spalania. Charakterystyki prędkościowe silników trakcyjnych i ich kształtowanie: zmiana faz rozrządu w czasie pracy silnika, zmiana geometrii układów dolotowych. Zasilanie paliwem silników ZI i ZS: tworzenie mieszanki, budowa i działanie układów wtryskowych, zintegrowane sterowanie silnikiem. Podstawy mechaniki układu korbowego i wyrównoważenia. Budowa i warunki pracy głównych elementów silników: kadłuby i głowice, tłoki, sworznie tłokowe, korbowody, wały korbowe, układy rozrządu. Układy pomocnicze: chłodzenia, smarowania i rozruchu silnika. Charakterystyka silnika a niezbędne mechanizmy napędowe. Układy mechanizmów napędowych. Sprzęgła - stosowane rodzaje. Budowa działanie i obliczanie sprzęgieł ciernych. Mechanizmy włączania. Układy automatycznego sterowania. Sprzęgła hydrokinetyczne. Stopniowe skrzynki biegów. Synchronizatory i mechanizmy zmiany biegów. Przekładnie planetarne. Automatyzacja zmiany przełożeń. Wały napędowe i przeguby. Układy wałów napędowych. Krytyczna prędkość obrotowa wału. Teoria przegubów i rozwiązania konstrukcyjne. Mosty napędowe: rodzaje, budowa i obliczanie. Mechanizmy różnicowe, półosie i łożyskowania kół. Mechanika kierowania pojazdem. Układy kierownicze. Kierowanie obrotnicowe i zwrotnicowe. Podzespoły układu kierowniczego: mechanizm zwrotniczy i mechanizm kierowniczy. Trapezowy mechanizm zwrotniczy. Krzywa błędu mechanizmu zwrotniczego. Przekładnie kierownicze. Mechanizmy wspomagające w układach kierowniczych. Aktywne układy kierownicze. Układy kontroli trakcji ESP. Mechanika hamowania. Układy hamulcowe, sposoby hamowania pojazdów. Hamulce tarczowe i bębnowe. Mechanizmy uruchamiania hamulców. Obliczanie momentu hamującego. Korektory hamowania i układy ABS. Zawieszenia pojazdów, resorowanie i prowadzenie kół. Resory metalowe, gumowe, pneumatyczne i hydro-pneumatyczne. Amortyzatory samochodowe, rodzaje, rozwiązania konstrukcyjne. Kinematyka prowadzenia kół. Zawieszenia aktywne. Przeznaczenie i klasyfikacja ciągników. Metody określania nominalnej siły uciągu. Właściwości mechaniczne miękkiego podłoża. Ruch prostoliniowy i krzywoliniowy ciągnika kołowego. Obliczenia trakcyjne i charakterystyka uciągu. Stateczność podłużna i poprzeczna ciągników. Omówienie odmienności mechanizmów ciągników w stosunku do mechanizmów samochodów: sprzęgła główne, skrzynki biegów, mosty napędowe, dodatkowy odbiór mocy, osie przednie i koła, układy kierownicze i hamulcowe. Hydrauliczne urządzenia zawieszania narzędzi. Źródła napędu pojazdów specjalnych oraz specyfika budowy ich układów przeniesienia napędu, zawieszeń oraz układów kierowniczych. Efekty kształcenia: Studenci uzyskują podstawową wiedzę dotyczącą budowy pojazdów mechanicznych oraz uzyskają umiejętność zaprojektowania wybranych podzespołów. Zalecana literatura:

1. Wajand J.A., Wajand J.T.: Tłokowe silniki spalinowe. 2. Kneba Z., Makowski S.: Pojazdy samochodowe. Zasilanie i sterowanie silników. 3. Studziński K.: Samochód – teoria, konstrukcja i obliczanie. 4. Reimpel J.: Budowa samochodów Podstawy Konstrukcji. 5. Dajniak H.: Ciągniki - teoria ruchu i konstruowanie. 6. Witkowski K.: Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe. 7. Praca zbiorowa. Nowa Technika Wojskowa, roczniki.

Kod przedmiotu: TSD036 ODDZIAŁYWANIE POJAZDU

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: Prof. dr hab. inż. Jerzy Ejsmont



w c p l s Punkty ECTS: 2 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 Forma zaliczenia: zaliczenie Treści kształcenia: Motoryzacja w Polsce i na świecie. Oddziaływanie motoryzacji na środowisko. Emisja szkodliwych substancji do atmosfery. Emisja CO2. Testy europejskie i amerykańskie. Katalizatory spalin stosowane w pojazdach – rodzaje, budowa i zasada działania. Emisja cząstek stałych. Filtry cząstek stałych. Recyrkulacja spalin. Układy CRT. Opory ruchu pojazdu a zużycie paliwa. Metody ograniczania zużycia paliwa. Paliwa alternatywne. Pojazdy hybrydowe. Hałas i dźwięk – pojęcia podstawowe. Hałas zewnętrzny pojazdów. Źródła hałasu w pojeździe. Metodyka badań hałasu pojazdów. Ograniczanie hałasu pojazdów. Nowoczesne układy wydechowe. Tłumiki samochodowe – rodzaje, budowa i zasada działania. Hałas wewnętrzny pojazdów. Modelowanie środowiska akustycznego w kabinie pojazdu. Jakość dźwięku. Eksploatacja i zużycie pojazdów – pojęcia podstawowe. Zagospodarowanie materiałów eksploatacyjnych. Utylizacja materiałów eksploatacyjnych. Regeneracja części. Likwidacja pojazdów. Wtórne wykorzystanie części i zespołów pojazdów. Recykling materiałów stosowanych w budowie pojazdów. Utylizacja pozostałości. Sposoby zagospodarowania zużytych pojazdów. Efekty kształcenia: Znajomość sposobów i zakresu oddziaływania pojazdu na środowisko naturalne. Znajomość metod ograniczania negatywnego oddziaływania pojazdu. Zalecana literatura: 1. Chłopek Z.: Pojazdy samochodowe. Ochrona środowiska naturalnego. 2. Czasopisma techniki motoryzacyjnej.

Kod przedmiotu: TSD037 BADANIA I DIAGNOSTYKA POJAZDÓW

Kierunek: Transport





w c p l s Punkty ECTS: 3 Wymiar godzinowy w semestrze: 30 15 15 Forma zaliczenia: egzamin Treści kształcenia: Klasyfikacja i zakres badań, pojęcie diagnostyki technicznej. Ogólne zasady przeprowadzania badań. Podstawy identyfikacji stanu technicznego pojazdów mechanicznych. Metody i technika badań. Analiza wyników. Określanie wymiarowych i ciężarowych cech pojazdu. Badanie właściwości ruchowych pojazdu. Badania silnika i układu przeniesienia mocy. Diagnostyczna ocena stanu technicznego silnika, sprzęgła, skrzynki biegów, wałów napędowych i mostów. Pomiar zużycia paliwa. Zastosowanie hamowni podwoziowej. Diagnostyczne badania układu hamulcowego, kierowniczego i zawieszenia. Stanowiskowe i drogowe badania opon. Efekty kształcenia: Studenci uzyskują podstawową wiedzę dotyczącą badań oraz diagnostyki pojazdów oraz ich zespołów i podzespołów. Zalecana literatura:

1. Hebda M., Niziński S., Pelc H.: Podstawy diagnostyki pojazdów mechanicznych 2. Lanzendoerfer J.: Badania pojazdów samochodowych 3. Trzeciak K.: Diagnostyka samochodów osobowych 4. Niziński S.: Pelc H.: Diagnostyka urządzeń mechanicznych 5. Niziński S.: Diagnostyka samochodów osobowych i ciężarowych

Kod przedmiotu: TSD038 MECHATRONIKA POJAZDÓW

Kierunek: Transport


Osoba odpowiedzialna: dr hab. inż. Dariusz Karkosiński




Treści kształcenia: Wykład Pojazdy elektryczne – typy i parametry. Wyposażenie elektromechatroniczne pojazdów samochodowych: warunki pracy i związane z tym wymagania. Urządzenia do magazynowania energii elektrycznej: akumulatory typu SLI oraz typu trakcyjnego. Klasyfikacja i budowa maszyn elektrycznych w samochodach o napędzie spalinowym i hybrydowym: alternatory, rozruszniki, zintegrowane rozruszniko-alternatory, elektryczne napędy pomocnicze, elektryczne napędy główne i hybrydowe. Zasady doboru alternatorów. Budowa i diagnostyka układów zapłonowych i wtryskowych: czujniki, urządzenia wykonawcze, sterowniki i zasilanie w paliwo silników z zapłonem iskrowym i samoczynnym. Ekologiczne aspekty rozwoju motoryzacji. Rozwiązania i wyposażenie prowadzące do zmniejszenia emisji związków toksycznych. Pokładowe systemy diagnostyczne. Systemy informatyczne pojazdów. Systemy kontroli trakcji pojazdów. Sterowanie nadrzędne trakcją samochodu elektrycznego – systemy poprawy bezpieczeństwa czynnego. Laboratorium: Badanie układów zapłonowych pojazdu: sprawdzanie czujników impulsów zapłonowych, pomiar parametrów cewki zapłonowej, przewodów zapłonowych, świec zapłonowych, sporządzanie charakterystyk kąta wyprzedzenia zapłonu, badanie układu zapłonowego rozdzielaczowego z czujnikiem Halla, z czujnikiem indukcyjnym, rozdzielaczowego z czujnikiem Halla i komputerem zapłonu, bezrozdzielaczowego z czujnikiem indukcyjnym i komputerem zapłonu. Badanie układów sensoryki pojazdu: sprawdzanie przepływomierzy powietrza masowych i objętościowych, sprawdzanie MAP-sensorów, czujnika spalania stukowego, czujnika temperatury silnika i powietrza, sondy Lambda, ·czujnika aktywnego prędkości obrotowej, czujnika prędkości pojazdu, czujnika przyspieszeń, czujnika kierunku obrotów, zestawu głównych czujników systemów pojazdowych, czujnika ciśnienia różnicowego, czujnika ciśnienia oleju, czujnika poziomu paliwa. Badanie układów aktoryki pojazdów: zaworu powietrza dodatkowego, zaworów biegu jałowego, zaworów EGR, zaworu regeneracji filtra z węglem aktywnym, zaworu elektropneumatycznego i elektrohydraulicznego wtryskiwacza paliwa, silnika krokowego, zespołu przepustnicy elektronicznej, zespołu nastawnika biegu jałowego, zespołu przepustnicy systemu Mono-Jetronic, układu centralnego zamka, układu alarmu, zespołu prostowniczego, regulatora napięcia alternatora. Badanie alternatorów.

Efekty kształcenia: Umiejętność doboru, eksploatacji i diagnostyki elementów elektromechatronicznych pojazdu samochodowego.

Zalecana literatura: 1. Gajek A., Juda Z.: Czujniki. Warszawa: WKŁ, 2008 2. Herner A., Hans-Jürgen R.: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ,

Warszawa 2009. 3. Ocioszyński J.: Zespoły elektryczne i elektroniczne w samochodach. Warszawa: WNT 1999. 4. Fryśkowski B., Grzejszczyk E.: Systemy transmisji danych. Warszawa: WKŁ, 2010 5. Kneba Z., Makowski S.: Zasilanie i sterowanie silników. Warszawa: WKiŁ 2004 6. Zimmermann W., Schmidgall R.: Magistrale danych w pojazdach. Warszawa: WKŁ, 2008 7. Poradniki serwisowe i diagnostyczne

stacjonarne studia drugiego stopnia na kierunku transport · programowanie w warunkach ryzyka i...

Documents