sprawozdanie z wycieczki - ploniawy-bramura.pl · wykorzystanie plastyki ciała” i poznały...
TRANSCRIPT
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
Sprawozdanie z wycieczki edukacyjnej – jednodniowej „Śladami historii – Bitwa pod Wizną, Muzeum w Drozdowie
w dniu 27 maja 2014r. w ramach projektu konkursowego „Nasza szansa –uczymy się, poznajemy, zwiedzamy” UDA- POKL. .09.01.02-
14-136/12-00 w Gminie Płoniawy-Bramura – zadanie 2 - Rozwój kompetencji kluczowych poprzez
wycieczki terenowe i edukacyjne „Badam, doświadczam i zwiedzam” w Gminie Płoniawy-Bramura dla
uczniów/uczennic Publicznej Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Września w Węgrzynowie i Szkoły Podstawowej
im. Św. Stanisława Kostki w Chodkowie Wielkim i współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków
Europejskiego Funduszu Społecznego
Wycieczka miała na celu:
Rozbudzanie ciekawości, wspomaganie samodzielnego poznawania świata i uczenia się,
Zdobycie przez uczniów/uczennic wiedzy na temat ważnych wydarzeń historycznych w tym
przypadku dotyczących bitwy pod Wizną - jednej z ważniejszych bitew kampanii wrześniowej -
Wizna zwana polskim Termopile - zwiedzanie z przewodnikiem terenu bitwy – lekcja historii i
patriotyzmu
Utrwalanie patriotyzmu i pamięci bohaterskich czynów żołnierzy polskich w czasie II wojny
światowej
Rozwijanie zainteresowań teatrem obejrzenie w Teatrze Lalki i Aktora w Łomży sztuki teatralnej
Pobudzenie wyobraźni oraz rozbudzenie potrzeby obcowania ze sztuką poprzez udział w zajęciach
edukacyjnych „Poznajemy teatr” - poznanie „teatru od kuchni” oraz rodzajów lalek od pacynki do
marionetki
Poznanie kultury, zwyczajów i życia codziennego Kurpiów zamieszkałych na terenie Kurpiowskiej
Puszczy zielonej (lekcja historii regionalnej)
Zapoznanie z eksponatami techniki i małej architektury kurpiowskiej – zwiedzanie Skansenu
Kurpiowskiego w Nowogrodzie
Delektowanie się pięknem polskiej przyrody doliny rzek Narwi i Biebrzy – zwiedzanie Muzeum
Przyrody w Drozdowie
Wskazanie możliwości zdobywania wiedzy poprzez aktywne spędzanie czasu wolnego.
Integrację grupy,
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
Na początku wycieczki zwiedziliśmy Skansen Kurpiowski w Nowogrodzie im. Jana
Chętnika.
Jest to jedno z dwóch najstarszych w naszym kraju muzeów na wolnym powietrzu. Położony jest w
malowniczym miejscu na skarpie nad Narwią i
uważany za jeden z najpiękniejszych
skansenów w Europie. Skansen powstał w na
początku lat dwudziestych ubiegłego wieku.
Jego założycielem był Adam Chętnik etnograf
i działacz społeczny.
Skansen Kurpiowski w Nowogrodzie
ma charakter parku etnograficznego. Nie
odtwarza układów przestrzennych wsi, a tylko
prezentuje tradycyjne budownictwo
drewniane. Celem, jaki stawiał sobie Adam Chętnik było pokazanie typowego "drewnianego osiedla
puszczańskiego" na tle miejscowej przyrody.
Obecnie znajdują się w nim 23
zabytkowe budynku
drewniane oraz kilkadziesiąt
obiektów tzw. małej
architektury. Wszystkie
budynki pochodzą z okresu od
końca XVIII wieku do połowy
XX wieku z terenu
Kurpiowskiej Puszczy
Zielonej.
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
W czasie zwiedzania
uczestniczyliśmy w lekcji historii
regionalnej , opartej na pokazie
oryginalnych zabytków, które
dopełniają wyobrażenia o życiu na
wsi w XIX i XX wieku
Następnie udaliśmy się do Łomży, gdzie niestety w deszczowej scenerii zwiedziliśmy Stary Rynek,
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
Dotarliśmy do Kamiennych schodów łączących część miasta położoną
na wysokiej skarpie
z "dolną" częścią
nad rzeką Narew.
Leżą pomiędzy
małą uliczką
Krzywe Koło,
odchodzącą od
Starego Rynku, z
ulicą Rybaki. Na
szczycie schodów
znajduje się Brama
Napoleona, wejście
do domu, w którym podobno mieszkał Napoleon podczas przemarszu
przez miasto. Natomiast w małym domku przy schodach mieszkał przyszły prymas Polski, kardynał
Wyszyński podczas nauki w Łomży. Schody to także punkt widokowy na dolinę Narwi.
Następnie udaliśmy się do
późnobarokowego zespołu
klasztornego KAPUCYNÓW
„Spotkaliśmy się” z Hanką Bielicką przy jej
ławeczce na ulicy Farnej
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
I udaliśmy się do najważniejszego zabytku
sakralnego Łomży - gotyckiej katedry
św. Michała Archanioła i Jana
Chrzciciela z 1504 roku.
Obok katedry znajduje się dawny pałac rosyjskiego
gubernatora, obecnie seminarium duchowne i
pałac biskupów łomżyńskich zbudowany w
1925 roku po powstaniu diecezji.
Następnym punktem programu naszej wycieczki był Teatr Lalki i Aktora w Łomży.
Dzieci świetnie się tu bawiły uczestnicząc w
zajęciach edukacyjnych „Ruch i gest sceniczny.
Wykorzystanie plastyki ciała” i poznały rodzaje lalek
od pacynki do marionetki.
Po zajęciach edukacyjnych obejrzeliśmy
spektakl „Piotruś i wilk”
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
Po krótkiej przerwie na smaczny obiad udaliśmy się na cmentarz żydowski z panoramą Narwi.
Następnym punktem wycieczki było Muzeum Przyrody w Drozdowie prezentujące piękno
przyrody doliny rzek Narwi i Biebrzy oraz historię Drozdowa.
W muzeum uczestniczyliśmy w lekcji muzealnej „Życie owadów społecznych na przykładzie
pszczoły miodnej.
Zwiedziliśmy wystawy
• „Ziołowe tajemnice. Rośliny lecznicze Doliny Narwi” i
chatkę zielarki,
• ekspozycję „Salon dworski" podejmującą wątek ziemiański
na przykładzie rodziny Lutosławskich, szczególnie aktywnej
na przełomie wieków XIX i XX i znanej do dziś dzięki
międzynarodowej sławie kompozytora Witolda
Lutosławskiego.
• Ekspozycję „Trofea Łowieckie" będącą łącznikiem między
„Salonem dworskim" – wystawą historyczną, a wystawami typowo
przyrodniczymi. Na ścianach
obejrzeć można skóry, poroża i inne
trofea przedstawione tak jak od
wieków stanowiły ozdobę i powód
do dumy w niejednym domu
możnowładcy.
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
• Wystawy „Szata roślinna Kotliny
Biebrzańskiej" oraz „Ptaki Kotliny
Biebrzańskiej” i „Ssaki Kotliny
Biebrzańskiej” prezentujące bogactwo flory
i fauny terenu Bagien Biebrzańskich.
Przedstawiają losy zwierząt żyjących w
plejstocenie oraz sytuację z ssaków w czasach
współczesnych. Wystawy mają na celu
uświadomienie zwiedzającym, że ewolucja
jest procesem wciąż zachodzącym, ale to ludzie mają dziś największy wpływ na stan otaczającej nas
przyrody.
• Wystawę akwarystyczną „Podwodny świat pięciu kontynentów” którą tworzy 26 akwariów z
przedstawicielami ichtiofauny Azji, Ameryki południowej, Australii, Afryki i Europy.
Ostatnim i najważniejszym puntem wycieczki było zwiedzenie terenu bitwy pod Wizną
zwaną polskimi Termopilami
Poznaliśmy historię jednej z ważniejszych bitew kampanii wrześniowej
Odcinek "Wizna" nad Narwią jest miejscem, w którym
batalion polski przez dwie doby (7-10 września 1939 r.
) odpierał atak niemieckiej 42 tysięcznej dywizji
pancernej. Starcie przeszło do historii jako bitwa pod
Wizną lub obrona Wizny . Dowodzący tym odcinkiem,
kapitan Władysław Raginis, widząc, że już nie ma
żadnych szans na zwycięstwo wydał żołnierzom rozkaz
przejść na tyły, a sam popełnił samobójstwo. Walczył
on do końca odrzucając możliwość złożenia broni.
Kapitan Raginis posiadał bardzo małe siły i
środki do walki z nieprzyjacielem. Były one
niewielkie by obronić dziewięciokilometrowy
odcinek "Wizna". W ich skład wchodziły: 3
kampania forteczna ciężkich karabinów
maszynowych, 8 kampania strzelecka 3
batalionem 135 pułku piechoty oraz pluton
konnych zwiadowców, 136 rezerwowa kompania
saperów, trzy plutony armat 75 mm, pluton pionierów. W sumie załoga obrony odcinka "Wizna" liczyła
siedemset szeregowców i podoficerów oraz dwudziestu oficerów. Uzbrojenie jej składało się z pięciu armat
75 mm, 24 cekaemów, 18 erkaemów i dwóch karabinów przeciw pancernych.
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego
Funduszu Społecznego
Góra Strękowa jest doskonałym punktem obserwacyjnym i obronnym. Spodziewając się wybuchu wojny
rozpoczęto w tym miejscu budowę umocnień oraz fortyfikacji, stanowiących strategiczny punkt obrony w
1939 r. Miał chronić przed sforsowaniem Biebrzy i Narwi w drodze z kierunku zachodniego na wschód.
Schron obserwacyjno – bojowy na wzgórzu 126 (jak nazywali Górę Strękową wojskowi) miał być
wyposażony w dwie pancerne kopuły obserwacyjno – strzelnicze. Zamontowano jednak tylko jedną 8-
tonową kopułę.
Atakujące Górę Strękową wojska
hitlerowskiego Wermachtu, w tym
korpus pancerny gen. Heinza
Guderiana, dysponowały dwiema
dywizjami pancernymi, brygadą
piechoty oraz brygadą
zmotoryzowaną. Łącznie stanowiło
to około 42.000 niemieckich
żołnierzy dysponujących 350
czołgami, 200 działami
przeciwpancernymi, prawie 1000
karabinów maszynowych, 100
haubicami, 60 lekkimi działami,
granatnikami i moździerzami.
Działania lądowe wroga
otrzymywały silne wsparcie z
powietrza – drogi i mosty były
ciągle bombardowane przez
niemieckie lotnictwo.