sarcopyrenia acutispora nav.–ros. et cl. roux sp. nov...

Bull. Soc. linn. Provence, t. 49, 1998

Bull. Soc. linn. Provence, t. 49, 1998 125ISSN 0373-0875 – Date de parution : 14.10.1998

Sarcopyrenia acutispora Nav.–Ros. et Cl. Rouxsp. nov., nelikenifiinta fungo likenlofia

(Ascomycetes, Verrucariales, SarcopyreniaceaeNav.–Ros. et Cl. Roux fam. nov.)

far Pere Navarro–Rosinés¤*, Claude Roux¤**kaj Olivier Bricaud¤**

*Departament de Biologia Vegetal (Botànica), Facultat de Biologia, Universitat de Barcelona, Diagonal645, ES¤— 08028 BARCELONA, Cataluña, España.

**¤C.N.R.S., U.R.A. 1152, Institut méditerranéen d’écologie et de paléoécologie, Faculté des sciences ettechniques de Saint–Jérôme, FR¤—¤13397 Marseille Cedex 20.

ResumoPriskribo de Sarcopyrenia acutispora Nav.–Ros. et Cl.Roux sp. nov., afina al S. beckhausiana (Lahm in Körb.)Aguirre, Nav.–Ros. et Hladun pro sporoj 0–septaj, de(36)¤43–51(54)¤¥ 1,5–2¤µm, sed diferenca de fii pro spo-roj longe nadlo– aº iom fal©ilo–formaj, ambaºfine pin-taj. Novaj donitaÏoj pri la hamatecio de la genro Sarco-pyrenia evidentigas, ke fii apartenas al la ordoVerrucariales, sed sufi©e diferencas de la aliaj Verruca-riales por konsistigi novan familion SarcopyreniaceaeNav.–Ros. et Cl. Roux fam. nov. Determinilo de ©iujkonataj specioj de Sarcopyrenia. Provizora priskribo de S.pluriseptata Nav.–Ros. et Cl. Roux ad. int. Nova kresklokode S. gibba var. geislerii.

Résumé Description de Sarcopyrenia acutispora Nav.–Ros. et Cl.Roux sp. nov., affine de S. beckhausiana (Lahm in Körb.)Aguirre, Nav.–Ros. et Hladun par ses spores simples de(36)¤43–51(54)¤¥ 1,5–2¤µm, mais différant de celui–cipar ses spores longuement aciculaires ou un peu falci-formes, pointues aux deux extrémités. De nouvellesobservations sur l’hamathécium du genre Sarcopyreniamontrent qu’il appartient à l’orde des Verrucariales maisen est suffisamment distinct pour constituer une nouvellefamille, les Sarcopyreniaceae Nav.–Ros. et Cl. Roux fam.nov. Clé de détermination de toutes les espèces connuesde Sarcopyrenia. Description provisoire de S. pluriseptataNav.–Ros. et Cl. Roux ad. int. Nouvelle station de S. gibbavar. geislerii.


126 Navarro-Rosinés et al.

ope

pp

sh

ei

sesi

sph

ee

se

si

a

Fig. 1. Sarcopyrenia acutispora : vertikala traostiola sekcaÏo de askujo (duonskeme) enakve observita. a : asko¤;ee : ekstera eksciplo¤; ei¤: interna eksiplo¤; o : ostiolo¤; pe : perifizoj¤; pp : pseºdoparafizoj mallongaj¤; se: eksteraparto de la stromo¤; si : interna parto de la stromo¤; sh : subhimenio¤; sph : suprahimenio.

Fig. 2. Sarcopyrenia acutispora : detalo de la strukturo de stromo laº vertikala traostiola sekcaÏo de askujo enakveobservita. se: ekstera parto de la stromo¤; si : interna parto de la stromo.

10µm

100 µm

Enkonduko

Okaze de esploro en la naturrezervejo de Cham-bord (departemento Loir–et–Cher, regiono Centro,Francio) la du lastaj aºtoroj de tiu artikolo malkovrisspecimenon de iu Sarcopyrenia, kiu ne kuÒas en lafaka literaturo, i.a. en AGUIRRE–HUDSON (1991),NAVARRO–ROSINÉS k HLADUN (1990, 1992) kaj TETRIA-CH k NAVARRO–ROSINÉS (1996). Funda studado de tiuspecimeno evidentigis, ke fii apartenas al nova spe-cio, kiun ni nomas Sarcopyrenia acutispora pro lasporoj ambaºfine pintaj.

Metodoj

Mikroskopaj sekcaÏoj permane faritaj, observitajen akvo, lugolo (J) kaj laktofenola kotonbluo (LFB)per fotona mikroskopo (maksimuma pligrandigo je¥1500). Ekzameno de mortaj specimenoj. Koncernela dimensiojn de la sporoj, averafio indikita kursive,absolute ekstremaj valoroj interkrampe, ekstremajvaloroj post forigo de 10¤% de la plej grandaj kaj dela plej malgrandaj valoroj inter la averafia kaj laabsolute ekstremaj valoroj.

Nomenklaturo laº CLAUZADE k ROUX (1985, 1987k 1989) por la likenoj, laº CLAUZADE k al. (1989) porla nelikenifiintaj fungoj likenlofiaj. Aºtornomoj de lataksonoj indikitaj nur okaze de nesekvo de lanomenklaturo de tiuj laboraÏoj. Koncerne hamate-cion, ni adoptis la vidpunkton kaj la nomenklaturonde la franca skolo de CHADEFAUD (Vd i.a. JANEX–FAVRE 1965 k 1971, LETROUIT–GALINOU et BELLEMÈRE

1989, ROUX k TRIEBEL 1994).

Diagnozo¤: Sarcopyrenia acutisporaNav.–Ros. et Cl. Roux sp. nov.

En la Lingvo internacia : Afina al Sarcopyreniabeckhausiana (Lahm in Körber) Aguirre, Nav.–Ros. etHladun pro askosporoj 0–septaj, de (36)¤43–51(54)¤¥1,5–2¤µm, sed klare diferenca de fii pro sporoj longenadlo– aº iom fal©ilo–formaj, ambaºfine pintaj.

En latino : Sarcopyrenia beckhausiana (Lahm inKörber) Aguirre, Nav.–Ros. et Hladun affinis simpli-cibus ascosporis (36)¤43–51(54)¤¥ 1,5–2¤µm, sed benedistinctis ab eo sporis longe acicularibus vel paulofalciformibus in duobus extremis partibus acutis.

Tipo : Francio, Centre, Loir–et–Cher, Chambord,naturrezervejo de Chambord, ponto Saint–Louis(=¤ponto Pinay), sur la mortero de la ponto.Alt.¤90¤m. 1995¤/¤05¤/¤24. Kol. O. BRICAUD k C. ROUX,herb. C. ROUX, MARSSJ n–ro¤22157 (holotipo).

Lofiato : Krusteca enpetra talo blanka, senfrukta,eble de Verrucaria calciseda.

Priskribo

Likenlofia fungo videbla nur pro nigraj askujojkreskantaj sur la krusteca enpetra talo blanka, sen-frukta de la lofiato (verÒajne Verrucaria calciseda).

Askujoj (fig. 1) l.s. peritecioformaj, 0,2–0,5 mmdiametraj, duonglobaj, pli malofte iom plataj, unuo-paj, malfote 2–3–opaj, kun ostiola parto en formo detre mallonga papilo. Studo de ilia strukturo eviden-tigas, ke ili fakte konsistas el unuaskujaj stromoj. Laparieto de la tuto (fig. 1–4) dika, kvartavola, konsis-tas el¤:

1) Stromo paraplektenkima, dutavola¤:


Sarcopyrenia acutispora sp. nov. et Sarcopyreniaceae fam. nov. 127

Resumen Descripción de Sarcopyrenia acutispora Nav.–Ros. et Cl. Roux sp. nov., una especie próxima a S. beckhausiana (Lahm inKörber) Aguirre, Nav.–Ros. et Hladun por sus esporas de (36)¤43–51(54)¤¥ 1,5–2¤µm, pero que se diferencia por la formade éstas, que son largamente aciculares o ligeramente falciformes, con los extremos marcadamente agudos. Las nuevasobservaciones sobre el hamatecio de Sarcopyrenia evidencían que este género pertenece al orden Verrucariales, pero,con todo, se diferencia suficientemente de los otros Verrucariales para poder constituir una nueva familia, Sarcopyre-niaceae Nav.–Ros. et Cl. Roux fam. nov. Clave de determinación de todas las especies conocidas de Sarcopyrenia. Des-cripción provisional de S. pluriseptata Nav.–Ros. et Cl. Roux ad int. Nueva localidad para S. gibba var. geislerii.



pei

pei

pei

pp

pp

pp

eiee

si

se

pp

sph

Fig. 3. Sarcopyrenia acutispora : strukturo de la supra duono de askujo laº vertikala traostiola sekcaÏo observitaen laktofenola kotonbluo. ee : ekstera parto de la eksciplo¤; ei : interna parto de eksciplo¤; se: ekstera parto de lastromo¤; si : interna parto de la stromo¤; pee : perifizoj de la ekstera formacio; pei : perifizoj de la interna formacio¤;pp : pseºdoparafizoj mallongaj ; sph : suprahimenio.

10µm

pee

• Ekstera tavolo (se) karbonigra, 20–35(40)¤µmdika, konsistanta el pli–malpli rondaj ©eloj tre dikpa-rietaj, malfacile videblaj (©elkafoj¤: ©. 1,5–4¤¥1–2,5¤µm¤; parieto ©. 1,5–2¤µm dika).

•Interna tavolo (si) diversdika (fiis ©. 90¤µm), notin-de pli helkolora ol la ekstera pro ©eloj pli grandaj kaj

pli maldikparietaj, paraplektenkima, kun teksturoangula, konsistanta el plurangulaj, izolateraj ©eloj de(4,5)6–11(13,5)¤µm laº la plej granda dimensio.

2)¤Eksciplo, dutavola¤:• Ekstera tavolo (ee) tre videbla, hele aº helege

bruna, ©. 17–25¤µm dika, paraplektenkima, konsis-



Fig. 4. Sarcopyrenia acutispora. Strukturo de la malsupra parto de la himenio k de la bazo de la eksciplo laº verti-kala traostiola sekcaÏo de askujo observita en laktofenola kotonbluo. a : matura, sporohava asko¤; ad© : askodonaj©eloj ; ee : ekstera parto de la eksciplo¤; ei : interna parto de la eksciplo¤; ja : juna, senspora asko¤; pa: apenaºvideblaj restaÏoj de la longaj interaskaj filamentoj (verÒajne parafizoidoj)¤; sh : subhimenio¤; tja : tre juna asko.

pa

ei

ee

sh

a

ja

ad©

tja10

µm

tanta el 6–8 tavoloj el longformaj ©eloj de(6)8–16(20)¤¥ (1,5)2–3,5(5)¤µm, maldikparietaj.

•Interna tavolo (ei) ne tre videbla, senkolora, ©.6–8¤µm dika, prozoplektenkima, konsistanta el 4–5tavoloj el longformaj ©eloj (©elfakoj¤: 3,5–8¤¥ 0,5¤µm¤;parieto 0,5–1¤µm dika).

Himenio (fig. 4) 270–300¤µm diametra ©e la plejbone kreskintaj askujoj, senkolora, konsistanta elgelatenaÏo J¤–, askoj k eksterostiola hamatecio.

Subhimenio (fig. 1 k 4, sh) senkolora, 8–10¤µmdika, J¤–, escepte de la askodonaj ©eloj J¤+ (oranfiaj),konsistanta el askodonaj ©eloj kaj la bazo de la lon-gaj interaskaj filamentoj (Vd la sekcion Hamatecio).

Suprahimenio (fig. 1 k 3, sph) senkolora, nas-kanta pseºdoparafizojn mallongajn.

Hamatecio, konsistanta el tri elementoj¤:•Perifizoj, lokifiintaj en la ostiolo, alsupraj, maldi-

kaj (25–35¤¥ 1–2,5¤µm), 2–5–©elaj, kun apeksa ©elo[(15)25–30¤¥ 1–1,5¤µm] multe pli longa kaj iom plimaldika ol al aliaj. La plej eksteraj (perifizoj de laekstera formacio¤: fig. 3, pee) estas brunparietaj, dumla internaj (de la interna formacio¤: fig. 3, pei) estastute senkoloraj.

• Pseºdoparafizoj (fig. 3, pp) mallongaj, trovifi-antaj sub la ostiolo, devenantaj el la suprahimenio,okupantaj la supran duonon aº trionon de la askujo,de 24–58¤¥ 3,5–5,5¤µm, 5–8–©elaj, senbran©aj aº for-kaj ©e la dua aº la tria ©elo (ekde la apekso), malofteinteranastomozaj, el ©eloj pli–malpli samdimensiaj[(4,5)¤6–12(16)¤µm longaj]. Tiuj pseºdoparafizoj estasde la tipo b difinita de ROUX k TRIEBEL (1994).

•Longaj interaskaj filamentoj (fig. 4, pa), fruevo-lue degenerintaj, ©e maturaj askujoj videblaj nurpost kolorigo (ekz. per laktofenola kotonbluo),kontakte kun la subhimenio, dikaj (5–12¤µm), egemaldikparietaj, malofte kaj mallonge bran©aj, plilongaj ol la askoj. Laºstrukture, tiuj filamentoj jadiferencas de la malaperemaj parafizoj ekz. de laVerrucariaceae, kaj verÒajne estas parafizoidojdevenantaj el paraplektenkima karpocentro prokresko disifiinta.

Askoj (fig. 4–5) longe klaboformaj aº subcilin-draj, unutunikaj, de 60–73¤¥ (6,5)8–9¤µm, 8–sporaj,kun maldika parieto malaperanta antaº la maturifiode la sporoj, J¤–. La supro de la junaj askoj tamenmontras parieton dikifiintan en sufi©e videblan tolu-son. Ne ekzistas aktiva dehisko, sed la sporoj libe-rifias pro Ïeleifio de la askoparieto.

Askosporoj (fig. 5–6) de (36)43–46,3–51(54)¤¥1,5–1,7–2¤µm, kun rilatumo longo/larfio de(21,5)¤24,2–27,9–32,5(35,3) —¤41 sporoj mezuritaj¤—

, junstadie vermoformaj, maturstadie longe nadlo–aº iom fal©ilo–formaj, ambaºfine grade pintifiantaj,unu©elaj, senkoloraj, okupantaj la pli grandan par-ton de la longo de la askoj, enaske 8–vicaj.



Fig. 5. Sarcopyrenia acutispora : Askoj. a : matura,sporohava asko antaº la Ïeleifio de la parieto¤; bb :Detalo de la askosupro, montranta la maldikan toluson.cc¤: Tre juna, senspora asko kun maldika parieto.

a

bc

10 µm

Disvastifio kaj ekologio

S. acutispora estas fiis nun konata nur de la tip-loko (Vd diagnozon) en Centra Francio (Chambord,apud Blois), ©e la monteta etafio kaj subhumidapluvklimato. fli kreskas sur la mortero de pontosuper kanalo, do en humida loko. La askujojtrovifias sur blanka talo (verÒajne de Verrucaria cal-

ciseda), lokifiinta sur la cemento de la mortero, nesur la sableroj. La kunlofiantaj specioj ampleksasbriofitojn (de la genroj Tortula kaj Tortella), ciano-bakteriojn (precipe el la Rivulariacoj) kaj la jenajnlikenojn¤: Caloplaca flavescens, Collema tenax (mal-bone kreskinta), Lecania rabenhorstii, Lecanoraalbescens, Leptogium lichenoides (malbone kreskin-ta), Toninia aromatica, Verrucaria calciseda, V.nigescens kaj V. viridula.



Fig. 6. Sarcopyrenia acutispora¤: Sporoj. aa¤: Maturaj sporoj. bb¤: junaj sporoj.

ab

10 µm

Afinecoj

Sarcopyrenia acutispora tre afinas al S. beckhau-siana (Lahm in Körber) Aguirre, Nav.–Ros. et Hla-dun pro tre longaj sporoj senseptaj, sed klare dife-rencas de fii pro maturaj sporoj longe nadlo– aºfal©ilo–formaj, ambaºfine pintaj (fadenformaj kajambaºfine ne pintaj ©e S. beckhausiana).

Sistematika loko de la genroSarcopyrenia

La studo de Sarcopyrenia acutispora evidentigasnovajn faktojn, koncerne la hamatecion de la genro.Efektive, en la fiisnuna literaturo (Vd enkondukon),oni ne distingis la perifizojn disde la pseºdoparafi-zoj mallongaj (ankaº nomataj perifizoidoj), kajnomis la tuton perifizoj. Fakte, la perifizoj lokifiasnur ©irkaº la ostiolo, estas maldikaj, alsupraj kajfinifias per tre longforma ©elo, dum la pseºdoparafi-zoj estas pli internaj, devenas el la suprahimenio,okupas proksimume la supran duonon aº triononde la himenio, estas notinde pli dikaj ol la perifizojkaj proksimume egal©elaj. Aliflanke, ni konfirmas la©eeston de longaj interaskaj filamentoj (menciita i.a.de AGUIRRE–HUDSON, 1991, k NAVARRO–ROSINÉS kHLADUN, 1990), kiujn ni priskribas, desegnas kajinterpretas kiel parafizoidojn devenantajn el para-plektenkima karpocento.

La kompleta observo de la hamatecio ebligas dis-kuti sur novaj bazoj pri la sistematika loko de lagenro Sarcopyenia, kiun plej multaj modernaj aºtoroj(i.a. ERIKSSON k HAWKSWORTH 1993, 1998) post AGUI-RRE–HUDSON (1988, 1991) klasas en la insertae saedisAscomycetes, sed kiun la malnovaj aºtoroj klasis en laVerrucariaceae (i.a. OZENDA k CLAUZADE, 1970¤;ZSCHACKE, 1934). Efektive Sarcopyrenia similas alVerrucariaceae pro la jenaj karakteroj¤:

–¤Hamatecio, konsistanta el perifizoj, pseudopara-fizoj mallongaj de la tipo b kaj malaperemaj interas-kaj filamentoj.

–¤Askoj, dehiskantaj per Ïeleifio de la parieto, kiookazas ©e iuj Verrucaria kaj Placopyrenium(MÉNARD k ROUX 1995¤; PURVIS k al. 1992).

Sed ekzistas gravaj diferencoj inter Sarcopyreniakaj la nekontesteblaj Verrucariaceae, i.a.¤:

–¤La askujoj s.s. estas unuope enstromaj, dum ©ela aliaj Verrucariaceae ne ekzistas stromo, sed even-tuale involukrelo.

–¤La askoj estas unutunikaj. Tamen, la unutunike-co de la askoj de Sarcopyrenia eble rezultas eladaptifio al humida aº akva medio. EfektiveMÉNARD k ROUX (1995) montris, ke du parencaj spe-cioj de Placopyrenium, P. bucekii (Nádv. et Serv.)Breuß kaj P. tatrensis (V∂zda) Breuß, notinde dife-rencas pro siaj askoj¤: P. tatentris, nehumideja spe-cio, havas tipe dutunikajn askojn kun dehisko dia-blet–el–skatola, dum P. bucekii, nedaºre subakva,havas askojn fruevolue Ïeleifiintajn kaj ordinare unu-tunikajn, iom simile al Sarcopyrenia, sed kiuj tremaldaºre prezentas stadiformon kun parieto dutuni-ka. Tiu dutunika stadiformo, malesta (aº almenaºobservita de neniu aºtoro) ©e Sarcopyrenia, eblemalaperis dum la evoluo de praa Verukariaco al tiugenro.

–¤La malaperemaj longaj interaskaj filamentojverÒajne ne estas parafizoj, sed parafizoidoj deve-nantaj el paraplektenkima karpocentro. ¢e la Verru-cariaceae longaj interaskaj filamentoj estas ©umalestaj, ©u fruevolue malaperantaj parafizoj.Tamen parafizoidoj estis menciitaj ©e la genro Stau-rothele (Verrucariaceae), kie ili devenas de para-plektenkima karpocentro, same kiel ©e Sarcopyre-nia, sed pli fruevolue malaperas (JANEX–FAVRE,1975). Krome Adelococcus kaj Sagediopsis (Adelo-coccaceae, Verrucariales) estas karakterizataj dedaºraj parafizoidoj (TRIEBEL, 1993).

Konklude, ni opinias, ke la unutunikeco de laaskoj de Sarcopyrenia estas duavice akirita kajsekve malpli grava karaktero ol la strukturo de lahamatecio, kaj tial ni proponas loki la genron en laordon Verrucariales. Tamen Sarcopyrenia starasaparte disde la aliaj Verrucariales pro askujoj ens-tromaj, pro sporoj kun tendenco al forta longifio kajprecipe pro unutunikaj askoj. Tial ni proponas klasiSarcopyrenia en memstaran novan familion, Sarco-pyreniaceae.

Sarcopyreniaceae Nav.–Ros. et Cl. Roux fam. nov.

Genra tipo de la familio¤: Sarcopyrenia Nyl., Mém.Soc. Acad. Angers, 4¤: 69 (1858).

Specia tipo de la genro¤: Sarcopyrenia gibba (Nyl.)Nyl., =¤Verrucaria gibba Nyl., Ann. Sci. nat. botan.,sér. 3, 20¤: 315 (1853).

Diagnozo¤: En la Lingvo internacia¤: Nelikenifiintaj askomi-

cetoj lofiantaj ©e malbone stataj krustecaj likenojpetrolofiaj. Askujoj nigraj, tre elstaraj, ostiolaj, unu-



ope entenitaj de paraplektenkima stromo ©irkaº-ekscipla, konsistanta el du tavoloj, la ekstera karbo-nigra, el dikparietaj ©eloj, la interna pli helkolora, el©eloj maldikparietaj, pli–malpli angulkonturaj¤; eks-ciplo el du tavoloj, la ekstera bruna, paraplektenki-ma, la interna senkolora. Hamatecio konsistanta elperifizoj, pseºdoparafizoj mallongaj de la tipo b kajel malaparemaj parafizoidoj devenantaj el paraplek-tenkima karpocentro. Askoj unutunikaj, maldikpa-rietaj, kun toluso ne tre dika, sen videbla apeksaaparato, 8–sporaj¤; dehisko okazanta pro Ïeleifio dela askoparieto. Sporoj 0– aº plur–septaj (nurlaºlarge), senkoloraj, longformaj (de bacilo– fiisfadenformaj, ofte pli–malpli distingeble helicaj).Konidiujoj ne konataj.

En latino¤: Ascomycetes non lichenisati ad malehabitos crustaceorum lichenum thallos crescentes.Ascomata atra, maxime prominentia, ostiolo instruc-

ta, quidque inclusum in paraplectenchymatico stro-mate circum excipulum duobus stratis constitutum,externo nigro carbonaceo, cellulis cum crasso parie-te formato, interno autem clariore, cellulis cum tenuipariete plus minusve angulatis formato¤; excipulumduobus stratis constitutum, externo fusco, paraplec-tenchymatico, interno autem incolorato, prosoplec-tenchymatico. Hamathecium constitutum periphysi-bus, pseudoparaphysibus brevibus typo b etparaphysoidibus evanescentibus e paraplectenchy-matico carpocentro ortis. Asci unitunicati, cum tenuipariete, et parvum crasso tholo, conspicuo apicaleapparatu destituti, octosporati, dehiscentia ascalisparietis gelificientia orta. Sporae simplices vel trans-verse pluriseptatae, incoloratae, elongatae (e bacilli-formibus ad filiformes, saepe plus minusve distinctehelicoidales). Conidiomata ignota.



Determinilo de ©iuj konataj specioj de Sarcopyrenia

111¤Sporoj 5–septaj, ©. 49–64¤¥ 3–3,5¤µm, longe nadloformaj, rektaj aº kurbetaj, ambaºfine maldikifiintaj sedrondaj.¤— S–Francio. Sur Caloplaca variabilis¤— S. pluriseptata Nav.–Ros. et Cl. Roux ad. int.11¤Sporoj 1–septaj, 22–41¤¥ 2–3¤µm, cilindraj, rektaj aº kurbetaj.¤— Aºstrio, Britio, Francio (Bretonio),

Hispanio, Svedio k Usono (Tenesio). — Sur krustecaj likenoj petrolofiaj, precipe Aspicilia k Candelariellavitellina¤— S. cylindrospora (Crouan in Crouan et Crouan) Aguirre

1¤Sporoj 0–septaj (esceptokaze kelkaj sporoj 2–septaj ©e 3. S. sp.).222¤Sporoj plejmulte 43–60¤µm longaj, faden– aº longe nadlo–formaj rektaj aº kurbetaj.¤— Sur petrolofiaj

kalkejajVerrucariaceae¤—33¤Sporoj (41)45–60¤¥ 1–1,5¤µm, fadenformaj, samdikaj laº la tuta longo, ambaºfine ne pintaj.¤—

Germanio k Hispanio¤— S. beckhausiana (Lahm in Körber) Aguirre, Nav.–Ros. et Hladun3¤Sporoj (36)43–51(54)¤¥ 1,5–2¤µm, longe nadlo– aº fal©ilo–formaj, ambaºfine grade pintifiantaj.¤—

Centra Francio.— S. acutispora Nav.–Ros. et Cl. Roux22¤Sporoj 20–44¤¥ 2–5¤µm, cilindraj aº vermoformaj.

33¤Sporoj 20–28¤¥ 2–3¤µm, 0(2)–septaj, sinuetaj, ©emeze ne maldikifiintaj.¤— Hispanio (Andaluzio). Surcianoficohava likeno (verÒajne Lichinella stipatula)¤—

4. S. sp. (NAVARRO–ROSINÉS et HLADUN, 1990¤: 487)3¤Sporoj 26–44¤¥ 2,5–5¤µm, 0–septaj, rektaj aº helicaj, ©emeze distingeble maldikifiintaj.¤— Mez– k

S–Eºropo¤; Alfierio. Sur krustecaj likenoj petrolofiaj kalkejaj, precipe Aspicilia k Caloplaca —S. gibba (Nyl.) Nyl.

αααα¤Sporoj klare helicoidaj aº sinuaj, kun finoj ne multe pli dikaj ol la mezo. var. gibbaαα¤Sporoj rektaj aº sinuetaj, kun finoj multe pli dikaj ol la mezo.

var. geisleri (Beckh.) Nav.–Ros. et Hladun2¤Sporoj plejmulte ≤ 20¤µm longaj.

Aldonoj¤

Sarcopyrenia pluriseptata Nav.–Ros. etCl. Roux ad. int.

Studita specimeno¤: Francio, Provence, departe-mento Vaucluse, Gignac, 1950/04/29. Kol. G. CLAU-ZADE, Herb. B. de LESD., MARSSJ n–ro 81.

Traser©ante en la herbario de MARSSJ, ni trovisspecimenon de ankoraº ne priskribita specio deSarcopyrenia, bone karakterizatan de malgrandajaskujoj (0,15–0,2¤mm), de askoj ©. 56–60¤¥ 8,5–9¤µm,kaj precipe de sporoj (fig. 7) longe nadloformaj (©.49–64¤¥ 3–3,5¤µm), maturstadie 5–septaj, ambaºfinemaldikifiintaj sed rondaj. fli kreskas sur malbonestata parto de talo de Caloplaca variabilis.

¢ar la specimeno ne estas sufi©e bone kreskinta(fii portas nur 3–4 maljunajn askujojn), ni nur provi-zore priskribas la specion en atendo de trovo de plida materialo.

Nova trovloko de alia taksono deSarcopyrenia

Sarcopyrenia gibba var. geisleri¤Nova specimeno¤: Francio, Provenco, departe-

mento Vaucluse, Gordes, les Devens, col deGordes, 350¤m alt., 1995/04/21. Kol. G. CLAUZADE, P.NAVARRO–ROSINÉS k C. ROUX, Herb. C. ROUX,MARSSJ n–ro 22639.

Tiu vario estis fiis nun certe konata en Francio nuren la Pariza regiono.

Dankoj

Ni tre dankas nian amikon André BELLEMÈRE

(Puteaux), kiu atente kontrolis la manuskripton kajfaris trafajn komentojn.



Fig. 7. Sarcopyrenia pluriseptata¤: Sporoj junstadieunuseptaj, maturstadie 5-septaj.

10 µm

33¤Sporoj 15–21¤¥ 1,5–2,5¤µm, baciloformaj, rektaj¤.¤— Hispanio (Katalunio). Sur talo de akvaj likenoj(Verrucaria flavicans k Thelidium eitneri)¤— S. bacillospora Nav.–Ros. et Hladun

3¤Sporoj (12)13–15(18)¤¥ 2,5–3¤µm, baciloformaj aº mallonge helicaj.¤— Italio (prov. Triesto). Sur talo deVerrucaria gr. parmigera¤— S. sigmoideospora Tetriach et Nav.–Ros.

Bibliografio

AGUIRRE–HUDSON B., 1988.¤— A taxonomic study ofthe species referred to the ascomycete genus Lep-torhaphis. Tezo, Univ. Reading (Granda–Britio).

AGUIRRE–HUDSON B., 1991.¤— A taxonomic study ofthe species referred to the ascomycete genus Lep-torhaphis. Bull. Br. Mus. nat. Hist. (Bot.), 21(2)¤:85–192.

CLAUZADE G., DIEDERICH P. k ROUX C., 1989.¤— Neli-kenifiintaj fungoj likenlofiaj¤—¤Ilustrita determin-libro. Soc. linn. Provence eld. (Bull. Soc. linn.Provence, spec. n-ro 1), Marsejlo, 142¤p.

CLAUZADE G. k ROUX C., 1985.¤— Likenoj de Okci-denta Eºropo. Ilustrita determinlibro. Royan,S.B.C.O. édit. (Bull. Soc. bot. Centre–Ouest, spec.n-ro 7), 893 + 2¤p.

CLAUZADE G. k ROUX C., 1987.¤— Likenoj de Okci-denta Eºropo. Suplemento 2a. Bull. Soc. bot.Centre–Ouest, nov. ser., 18¤: 177–214.

CLAUZADE G. K ROUX C., 1989.¤— Likenoj de Okci-denta Eºropo. Suplemento 3a. Bull. Soc. linn.Provence, 40¤: 73–110.

ERIKSSON O. k HAWKSWORTH D. L., 1993.¤— Outlineof the Ascomycetes. 1993. Systema Ascomycetum,12(1–2)¤: 51–257.

ERIKSSON O. k HAWKSWORTH D. L., 1998.¤— Outlineof the Ascomycetes. 1998. Systema Ascomycetum,16(1–2)¤: 83–296.

JANEX–FAVRE M.–C., 1965.¤— Sur le pyrénomycètelichénicole Pharcidia gyrophorarum Zopf et laposition systématique du genre Pharcidia Kör-ber. C. R. Acad. Sc. Paris, 261¤: 4803–4806.

JANEX–FAVRE M.–C., 1971 («¤1970¤»).¤— Recherchessur l’ontogénie, l’organisation et les asques dequelques pyrénolichens. Rev. bryol. lichénol., 37¤:421–650.

JANEX–FAVRE M.C., 1975.¤— L’ontogénie et la structu-re des périthèces du Staurothele sapaudica. Rev.bryol. lichénol., 41¤: 477–494.

LETROUIT–GALINOU M.–A. k BELLEMÈRE A., 1989.¤—Ascomatal development in lichens¤: a review.Cryptogamie, Bryol. Lichénol., 10(3)¤: 189–233.

MÉNARD T. k ROUX C., 1995.¤— Placopyrenium buce-kii et remarques sur les Verrucariaceae (Verruca-riales, Lichenes). Mycotaxon, 53¤: 129–159.

NAVARRO–ROSINÉS P. k HLADUN L., 1990.¤— El géneroSarcopyrenia Nyl. (Ascomicetes liquenicolas) enEuropa y norte de Africa. Candollea, 45 ¤ :469–489.

NAVARRO–ROSINÉS P. k HLADUN N. L., 1992.¤— Nue-vas localidades para Sarcopyrenia cylindrospora(Ascomicetes liquenícolas). Fol. Bot. Misc., 8¤:51–53.

OZENDA P. k CLAUZADE G., 1970.¤— Les lichens.Étude biologique et flore illustrée. Masson eld.,Parizo, 801 p.

PURVIS O. W., COPPINS B. J., HAWKSWORTH D. L., P.W. JAMES k MOORE D. M., 1992.¤— The lichen floraof Great Britain and Ireland. Natural HistoryMuseum Publications k British Lichen Societyeld., Londono, 710¤p.

ROUX C. k TRIEBEL D., 1994.¤— Révision des espècesde Stigmidium et de Sphaerellothecium (champi-gnons lichénicoles non lichénisés, Ascomycetes)correspondant à Pharcidia epicymatia sensuKeissler ou à Stigmidium schaereri auct. Bull.Soc. linn. Provence, 45, Hommage scientique àG. Clauzade¤: 451–542.

TETRIACH M. k NAVARRO–ROSINÉS P., 1996.¤— Sarco-pyrenia sigmoideospora sp. nov., a lichenicolousAscomycete on Verrucaria gr. parmigera. NovaHedwigia, 62(1–2)¤: 249–254.

TRIEBEL D., 1993.¤— Notes on the genus Sagediopsis(Verrucariales, Adelococcaceae). Sendtnera, 1¤:273–280.

ZSCHACKE H., 1933–1934.¤— Epigloeaceae, Verruca-riaceae und Dermatocarpaceae. In¤: Rabenh.Krypt.–Flora, 9,1(1)¤: 44–695 (p. 44–480¤: 1933¤; p.481–695¤: 1934). Akademische Verlagsgesellschafteld., Leipzig.



sarcopyrenia acutispora nav.–ros. et cl. roux sp. nov...

Documents