SAD se sastoje od nizeg dela na istoku i visokog planinskog na zapadu. Ist deo zaprema obalnu niziju uz atlantski okean, apalacke pl i sredisnju niziju izmedju Stenjaka na zapadu i apalaca na istoku. Zapadni pl deo sastoji se od Stenjaka, unutr platoa i kotlina, sijera navade i kaskadskih pl na jednoj str i Primorskog grebena uz tihi okean,a izmedju njih su udoline reka san hoakim i sakramento na jugu i udolina vajlament na severu. Klima-kontinentalna, narocito zimi, pogotovo u unutrasnjosti. U prerijskom delu sredisnje nizije klima je kont,a oko meksickog zaliva suptropska. Planinski pojas na zapadu ima planinsku klimu uglavnom. Unutr platoi i kotline imaju kont klimu. U severnom primorju tihog okeana klima je okeanska,a na jugu kalifornije klima poprima karakt suve suptropske. Vode-reke pripadaju slivu atlantskog okeana, meksickog zaliva i tihog okeana, a unutar pl podrucja je prostor bez odlivanja prema moru. Obala atl okeana dobro je razudjena. Najveci zalivi su: dilever, chiseipik, pamliko. Najvece luke: njujork, boston, filadelfija, baltimor, norfolk. Najveci zalivi sa lukama su san francisko i los andjeles.Istorija americkog kontinenta pocinje Kolumbovim otkricem, a starosjedioci ovog kontinenta su indijanci.Gradjevine SAD-a:bela kuca, kapitol, vecnica u NY, vrhovni sud u Vasingtonu, trinity church, st.Patricks u NY, insurance building u Chicagu, wool worth building,Harvard university, College u Harvardu i Bostonu, Manadnock-Block u Chicagu, H.H.Ricardson u Chicagu, Pennsylvania station u NY, neboderi Empire State Building i Rockefeller center radio city, Convention’s hall u Atlantic city, Guggenheimov muzej u NY, Marine country u Californiji, neboder u Philadelphiji Saving Fund Society, Tehnicki institut firme General motors, Aerodrom Dulles, Museum of Modern Art u NY, Palata Ujedinjenih Nacija u NY, Lever house u NY, Inland Steel u Chicagu, Union Carbide i Chase Manhattan Bank u NY, Medicinski centar u Philadelphiji, Umetnicka galerija univerziteta Yale.

Apalacka regija-zahvata sjeverne i sredisnje apalacke plannine i susedni deo atlanske obale sa velikim disperzionim centrima (Njujork, Boston, Filadelfija, Baltimor) kao i kupalista na obali. S obzirom na polozaj regije,preovladjuju maritimni klimatski uticaji. Hladna Labratorska klima sprecava da se kopno zagrije emitiranom toplotom iz okeana, stvarajuci izmedju kopna i okeana poznati hladni zid koji ima znacajnog uticaja na srednje i sjeverno apalacko podrucje.Zbog toga na obali i nema izrazitih turistickih kupalista. Na turisticku privredu nepovoljno djeluju padavine koje donose vjetrovi sa Atlanskog okeana. Zato su ljeta vlazna prohladna i cesto sa tmurnim vremenom,sa relativno kratkom insolacijom.Zimi je ovo podrucje izlozeno hladnim sjevernim vjetrovima koji znatno snizavaju temperaturu vazduha.Uz relativno gustu naseljenost i snaznu privredu ovog podrucja urbanizacija je dostigla visok nivo. Njujork je bio jedan od glavnih pomorskih terminala na obali i za nepuna 4 vijeka postao je jedan od najvecih urbanih aglomeracija na svjetu – oko 18 miliona sranovnika. Domaci turizam se manifestuje u okvirima vikend- turizma. U dane vikenda milioni ljudi krecu se iz urbanih sjedista ka gustim apalackim sumama, vodenim akumulacijama kojih je u ovim krajevima mnogo i u dolinama rijeka koje su disecirale Apalacke planine.Najposjeceniji dio Apalaca je nacionalni put Blu rih istoimeni greben.Regija velikih jezera-je emitivna turisticka regija.To je uslovljeno pre svega nepovoljnim klimatskim uslovima u tom podrucju jer se nalazi na putanji zimskih strujanja hladnih vazdusnih masa sa Arktika, a ljeti toplih i vlaznih iz Meksickog zaliva.Zime su hladne a ljeta vlazna i sparna. U tur.kretanjima preovladava „beg” iz klimatskih nepovoljnih podneblja i urbanih sredina koje zamaraju. Veoma je interesantna juzna obala Gornjeg jezera u geolosko-reljefnom smislu. Ova obala je uglavnom izgradjena od raznobrojnih starih arhajskih pescara koji se javljaju kao strmi odseci u kojima je jezerska voda formirala razne mikro-oblike. Najcesce se ovaj dio obale obilazi turistickim brodicima. Na prostoru izmedju jezera Micigen i Gornjeg nekoliko je interesantnih rijeka, a izdvaja se Tahvamenon sa vodom ridje boje i vodopadima.Nesto zapadnije je privlacna i dolina rije Viskonsin. Ovdje takodje dominira vikend urizam na jezerima, na nijagarinim vodopadima i u lovistima susjednih kanadskih suma. Sami gradovi oko Velikih jezera nemaju znacajnije kulturno-istoriske znamenitosti,ali sa nekim novim sadrzajuma nastoje privuci posjetioce (visoke zgrade kao vidikovci, fontane,zabavni parkovi,sportske rekreativne povrsine). Najveci broj poslovnih ljudi dolazi u centralne djelove grada (Dan taun) gdje su brojni oblakoderi i sjediste gotovo svih kompanija i banaka ali i muzeji i galerije.FLORIDA- je poluostrvo krajnjeg jugoistoka SAD, koje duboko zalazi na sjevrnoamericki jug izmedju Meksickog zaliva i Atlantika. Sa ostrvima Zapadne Indije cini prirodni most izmedju istocnih djelova Angloamerike i sjevera Latinske Amerike. Po svojim prirodnim obelezima to je nisko,cak i mocvarno poluostrvo,sutropskog podneblja i bujne sutropske vegetacije. Prirodni resursi pecine i jame,jezera Floride koji imaju turisticku valorizaciju su znacajni. Duz zapadnih i juznih obala nalaze se zivopisne lagune,zatoni,rtovi,zalivi i mnogobrojna poluostrva i ostrva. Istocna obala iako manje razudjena u kupalisnom turizmu je vise afirmisana. Razlog su pjescani stupovi pored obale sto ih stvaraju istocni vjetrovi,odnosno talasi koje oni pokrecu,koje vjetar razvejava i stvara siroke pjescane plaze-ponekad i nekoliko stotina metara. Pored njih je siroka pucina Atlantika koja i zimi emituje toplotu. Takav splet prirodnih cinilaca omogucio je floridi da se razvije u aktuelnu zimsko-turisticku regiju SAD. Na Atlanskoj obali je razudjeno nekoliko tur.centara koji imaju klijentelu i zimi i ljeti npr.: Sveti Avgustin, Dejton Bic, Vero Bic, Vest Palm Bic i najpoznatiji Majami Bic. Majami Bic je razvilo kupalisni turizam i sport na vodi, a zimi postaje

sjediste americkog mondenskog sveta i bogatih. Duz citave obale izgradjeni su savremeni hoteli i ekskluzivne privatne rezidencije. Duz obale odrzava se stalni plovni put od Kej Vesta ka Nju Orleansu i dalje uz reku Misisipi.Turisticke atrakcije su: aligatorska i nojeva farma, vrt kiparisa,baste dzungle, Japanski vrt u Vatson parku, fosilni muzej,. Iz domena kulturne tradicije najznacajniji su: Gorn muzej u gradu Apalaciali, galerija slika i skulptura u Saragosi, umjetnicki muzej u Majamiju, tipicne spanske kuce u Svetom Augustinu. Turistima se priredjuju pravi „mali festivali” revije floridskog folklora znaku od vremena spanske dominacije pa do starih vojnickih uniformi. Jedna od najvecih atrakcijaa je zabavni park Diznilend kod Orlanda.Zapadna planinska regija-se prostire na oko 1/3 teritorije drzave, a prostire se od priblizno od stotog meridiana koji na vise mjesta dijeli Veliku sredisnju niziju od zatalasane Prerije pa sve do obale Pacifika. To je planinski zapad SAD jos poznatiji kao „Divlji zapad”. To je veliko podrucje sastoji se od vise tektonsko-geomorfoloskih cjelina. Sa stepenicastih uspona polazeci od sredisnje ravnice prema zapadu , proteze se planinski vijenac Stenovnih planina sa vise vrhova preko 4.000 m. Na krajnjem zapadu pored uske Pacficke ravnice pruza se Sijera Nevada i Kanadske planine, a izmedju njih leze suve pustinje (Arizona, Dolina smrti), polupustinjske visoravni i kotline (Visoravan Kolumbija, Visoravan Kolorado sa poznatim kanjonom i velika zavala i izduzene planine kao sto je Kalifornija, Sietl i Vajlement. U klimatskom pogledu zapadna regija je prostorno planinske klime sa visokim planinama, suve pa i pustinjske sa medjuplaninskim visoravnima i kotlinama sa povoljnom klimom.Nacionalni parkovi-u zapadnoj turistickoj regiji predstavljaju glavne turisticke lokalitete,reklo bi se osnovne tur.resurse. Od 53 nacionalna parka SAD , vecina ih je u ovom podrucju a neki od njih imaju i svetsku reputaciju: Jeloustonski prvi nacionalni park SAD , Glacijalni , Josemitski, Sekvoja park, Grand kanjon i drugi.Pocinje borba za opstanak- brzo naseljavanje SAD, posebno u XIX vijeku,cesto je pratilo veoma izrazeno narusavanje odnosa u prirodi,krcena su velika sumska prostranstva,ubijen veliki broj bizona i drugih zivotinja , ubijeni i preseljavani indijanci pa se jos u XIX vijeku osjetila potreba zazastitom veoma. Ugrozavanje prirode se pojacava porastom broja stanovnika, industrijalizacijom , urbanizacijom ali i deruracijom.Prvi zasticeni rezervat prirode i nacionalni park-SAD su prve pod zastitu stavile odredjene djelove prirode i to kao rezervate i nacionalne parkove. Kongres SAD je poklonio drzavi Kaliforniji Josemitsku dolinu a 1.03.1872 je donio zakon o proglasenju prvog nacionalnog parka u svijetu (Jeloustonski nacionalni park). Ukaz o proglasenju Jeloustonskog nacionalnog parka potpisao je predsjednik Alisis Grant..Nacionalni park JELOUSTON-se nalazi u sredisnjem dijelu planinskog zapada SAD na prostoru razvodja pacifickog i atlanskog sliva. Najveci dio parka smjesten je u svjeverozapadnom ugaonom djelu drzave Vajoming a uskim pojasom prelazi nna zapad u drzavu Ajdaho i na sjever u drzavu Montanu. Ima povrsinu 8.879 km2, a uglavnom se pruza na platovskom planinskom prostoru od 2.000 do 3.000m apsolutne nadmorske visine.Prema slivu Misurija i Misisipija odnosno Meksickog zaliva ticu Geileinin i Jelouston sa svojim pritokama a ka Pacifiku reke Sneik i Fols. Udubljenja koja su ostavili lednici i vulkanska aktivnost ispunila je voda i tako su formirana veoma interesantna i bistra jezera od kojih je najpoznatije Jeloustonsko na 2.265m nadmorske visine sa 219 km2 povrsine i sa najvecom duzinom od 32 km. Temperatura jezerske vode je 5 C mada je u malim zalivima gdje se ulivaju topli potoci temperatura visa. U jeloustonskom jezeru je nekoliko ostrva a najvece je Fren ostrvo. Interesantna su i Sosonsko. Luisovo i jezero Hart u juznom dijelu parka. Jezera su pogodna za ribolov, plovidbu odnosno rekreaciju. Najpoznatiji kanjoni su Grand,Crni kanjon. Najpoznatiji vodopadi su Gornji (33m),Donji (93m), Kula vodopad (40m).Prostor Jeloustonskog parka karakterisu ceste i nagle promjene vremena. I u toku ljetnjih dana mogu se smanjivati toplo i hladno vrijeme i ostra hladnoca. Ovaj prostor karakterise vjetrovirost koja brzo moze donijeti nevreme ili stabilno vrijeme. Tokom ljetnjih dana temperatura vazduha dostize i do 25 C dok ujutro cak i u julu i avgustu moze doci do mrznjenja.Izuzetno bogastvo predstavljaju i cetinarske posebno borove sume koje prekrivaju veci deo parka.Nacionalni park JOSEMITI- nalazi se u sredisnjem dijelu istocne Kalifornije oko 320km istocno od San Franciska. Najveci deo parka zauzima visoke planinske prostore zapadnog djela Siera Nevade.Na relativno malom prostoru mogu se vidjeti spektakularni i neponovljeni lokaliteti, pa mnogu ovaj prostor nazivaju „zemlja cuda”. Ovaj nacionalni park je osnovan 1890 godine na povrsini od 3.045 km2. Park karakterisu prekrasni vrhovi (najvisi su Kuna 3.960m i Lejl 3.934 m ) kanjoni,lednicke doline, stenoviti odseci (do 1.000 m visine) vodopadi,sume, sekvoja,interesantne zivotinjske vrste itd. Polozaj i karakter feljefa kao i udaljenost od mora uslovljavaju pojavu 4 godisnja doba na prostoru nacionalnog parka.\Visinska razlika znacajno utice na klimatske karakteristike a promjene vremena su ceste i intezivne. Dok je na nizim predjelima proljece na visim je jos zima.Moze se reci da najvisi djelovi nemaju ljetnu sezonu a proljece pocinje u junu i traje 7-9 nedelja. Njpogodniji period za posjetu parku je ljeto, kada temperature u toku dana mogu dostici i do 25 C a nocu se spuste do 7 C. Zimi se ovje uziva u dugotrajnom snijeznom pokrivacu. Kroz park protice nekoliko rijeka a najznacajnije su: Mersid, Josemiti, Toulum, Renceri. Na reci Josemiti je nekoliko prelijepih vodopada i kkaskada. Najvisi vodopad je Ribon ili Traka (484m) ali posebno atraktivnu cjelinu predstavljaju Gornji (429 m ) i Donji ( 93 m ) josemitski vodopadi koji se preko kaskada ili brzaka (205 m) nastavljaju jedan na drugi.

Nacionalni park GLEJSER- nalazi se u Stjenovitim planinama , na sjeverozapadu Montane uz granicu sa Kanadom. Na sjever preko granice na ovaj park nastavlja se kanadski nacionalni park Varerton leik, te zajedno cine Voterton – Glejser internacionalni park. Glejser nacionalni park je formiran na povrsini od 4.054 km 2. Stjenovite planine odnosno njihov deo Luisov greben pruzaju se centralnim dijelom parka od sjeverozapada prema jugoistoku i predstavljaju kontinentalno razvodje, deleci vode u 2 sliva atlanski i pacificki.