presscode issue 09

H NEA ΠAΓKOΣMIA TAΞH

ΤΕΥΧΟΣ 09

ΤΙΜΗ: 5 ΕΥΡΩ

F.Y.R.O.M: ΜΕΤA Το ΒοΥκοΥΡEΣΤΙ

OKOΣMOΣ META THN AMEPIKANIKH KYPIAPXIA

Η ΓΕΩΠολΙΤΙκH ΤΩν ΠΕΤΡΕλαΙαΓΩΓΩν

MAHMOud FAzElI: κανΕIΣ δΕν ΤολΜA να αΠΕΙλHΣΕΙ Το ΙΡAν

Θεματικές ενότητες• Ο τρόπος λειτουργίας της

πετρελαϊκής βιομηχανίας • η γεωπολιτική της

ενέργειας στην κασπία Θάλασσα

• η ενεργειακή πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης

• Οι ενεργειακές σχέσεις ευρώπης-Ρωσίας

• Ο ρόλος των εταιρειών στην άντληση και διαμετακόμιση υδρογονανθράκων

seminars

Το περιοδικό PRESSCOdE διοργανώνει νέο κύκλο σεμιναρίων με θέμα “η διπλωματία των αγωγών και η Ενεργειακή Πρόκληση στον 21ο αιώνα”. Τα σεμινάρια απευθύνονται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, στελέχη εταιριών, ειδικούς επιστήμονες, αλλά και όσους ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν τις γνώσεις τους στο τρόπο λειτουργίας της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Εισηγητές των σεμιναρίων θα είναι μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και οι πλέον καταξιωμένοι Έλληνες εμπειρογνώμονες.

ΕκδHλΩΣΗ ΕνδΙαφEΡονΤοΣ: [email protected]λ. 210.3633515

• Στους συμμετέχοντες δίνεται πιστοποιητικό συμμετοχής.

• οι θέσεις είναι περιορισμένες. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

• ΤΙΜH ΣΥΜΜΕΤοχHΣ: 200 ευρώ, φοιτητές 100 ευρώ

H δΙΠλΩΜαΤIα ΤΩν αΓΩΓΩν καΙ Η ΕνΕΡΓΕΙακH ΠΡOκλΗΣΗ ΣΤον 21O αΙΩνα

Αθήνα 18-19-20Ιουνίου

cover presscode vol9.indd 1 09-05-08 17:03:22

• diplomatic relations• trade and investment• security and defence• energy• the role of diasporas and inter-religious dialogue• tourism and transportation• high technology and scientific research

SHAPING A NEW AGENDA FOR THE GREEK-ISRAELIRELATIONSHIP IN THE 21st CENTURYAthens 16-17 October 2008

Defence - Security - Technology & Civil Aviationin SE Europe and the Middle East

ÄéåèíÞò Ýêèåóç Üìõíáò,

áóöÜëåéáò, õøçëÞò ôå÷íïëïãßáò

êáé ðïëéôéêÞò áåñïðïñßáò

óôïí «ÄéåèíÞ ÁåñïëéìÝíá Áèçíþí - ÅëåõèÝñéïò ÂåíéæÝëïò»

Tçë.: 210 36 05 100, fax: 210 36 42 260e-mail: [email protected]

Yðü ôçí áéãßäá ôïõÕðïõñãåßïõ ÅèíéêÞò ¢ìõíáò

Yðü ôçí áéãßäá ôïõÄÞìïõ Áèçíáßùí

Êýñéïò ÕðïóôçñéêôÞò êáé ×ïñçãüò Åðéêïéíùíßáò

Êýñéïò ÕðïóôçñéêôÞò ÄéïñãÜíùóç Óõíåäñßïõ

CITY OF ATHENS

ATHENS DEFENCE ADV 21x28 gr.indd 20 7/2/2008 1:13:55 ìì

FOr mOre inFOrmAtiOn Or tO reserve yOur plAce [email protected]. 210.3633515spOnsOrship OppOrtunities [email protected]

conferences


E D I T O R I A L

Οι διεθνείς σχέσεις σταδιακά, περνούν σε μια νέα φάση. Η κατοχή και ο έλεγχος των φυσικών πόρων και των ενεργειακών αποθεμάτων, θα είναι στο εξής το κλειδί για τη διαμόρφωση σχέσεων και συμμαχιών. Οι μεγάλες καταναλώτριες χώρες, που προσπαθούν να προστατεύσουν την πρόσβασή τους στην ενέργεια, και οι μεγαλύτερες χώρες με την κυριότερη παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, που επενδύουν τα υπέρογκα κέρδη

στην άμυνα, οδηγούν μια νέα κούρσα εξοπλισμών. Αυτή η νέα φρενήρης κούρσα, οδηγείται κυρίως από το άγχος της ενεργειακής ασφάλειας και

αυτοτέλειας, διαμορφώνοντας νέες και απροσδόκητες συμμαχίες, που θα μπορούσαν να αλλάξουν τους διεθνείς συσχετισμούς. Σύμφωνα με έκθεση του Stockholm International Peace Research, οι παγκόσμιες αμυντικές δαπάνες τα τελευταία δέκα χρόνια, αυξήθηκαν κατά 40%. Ένα υπερεξοπλισμένο κράτος με αυταρχικό καθεστώς, είναι ένας επικίνδυνος συνδυασμός που μπορεί να προκαλέσει χάος, όχι μόνο στην περιοχή του, αλλά παγκόσμια. Η Δύση, θα πρέπει να αρχίσει να συνηθίζει στην ιδέα της απώλειας, του ελέγχου του παγκόσμιου οπλοστασίου.

Σίγουρα οι μεγάλες καταναλώτριες χώρες, φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτή την εξέλιξη. Πάνω από το 80% των παγκόσμιων αποθεμάτων, σταδιακά, έχει περιοριστεί σε δέκα χώρες. Οι πετρελαϊκές εταιρείες, δεν επένδυσαν τα κέρδη τους στην έρευνα για την εξόρυξη από δυσπρόσιτα σημεία και τώρα είναι αργά. Το υπέδαφος του Καναδά για παράδειγμα, κρύβει ποσότητες ανάλογες με εκείνες της Σαουδικής Αραβίας, όμως βρίσκονται σε μεγάλο βάθος και η άντληση είναι πολύ δαπανηρή. Ταυτόχρονα, η υπερκατανάλωση και η μη ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών στην καθημερινότητα, έφεραν σε αυτές τις χώρες τεράστιο πλούτο και μια θέση ανάμεσα στους ισχυρούς του πλανήτη.

Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν πως τα παγκόσμια αποθέματα τελειώνουν, ενώ άλλοι δεν συμμερίζονται αυτές τις απαισιόδοξες προβλέψεις. Γεγονός είναι πως οι χώρες πλέον σχεδιάζουν τη στρατηγική τους, με βάση την προστασία της πρόσβασής τους στις πηγές ενέργειας και ταυτόχρονα, την παρεμπόδιση των ανταγωνιστών τους σε αυτές. Το νέο “μεγάλο παιχνίδι” απλώνεται με νέους όρους και νέους και απρόβλεπτους παίκτες. Η κούρσα των εξοπλισμών είναι η επικίνδυνη παράμετρος του παιχνιδιού και αν δεν προσέξουμε, πολύ σύντομα θα απειλήσει την παγκόσμια σταθερότητα.

Δημήτρης Γιαννακόπουλος, εκδότης[email protected]

presscode issue 09.indd 1 09-05-08 16:22:48

presscode ISSUE 09> 02/03


ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ – ΕΚΔΟΤΗΣΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΚΑΛΚΟΣΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΦΑΡΑΣΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣFOREIGN AFFAIRSHENRY A. KISSINGER

ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 08 ΓΡΑΦΟΥΝHenry A. KissingerRichard N. HaassMichael L. RossAndrew NatsiosSteven SimonMatthew J. BryzaΑγνή ΒλαβιανούΜάνος ΚαραγιάννηςΆδωνις Γεωργιάδης Κώστας ΑλυσσανδράκηςΦώτης ΠερλικόςΔημήτρης ΓιαννακόπουλοςΔημήτρης ΣκάλκοςΑνθή ΝικολάουΓιάννης Αναγνώστου

ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ & MARKETINGBAΣIΛIKH MAZIΩTH ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΑΛΑΚΑΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣApeiron, Corbis, European Community

ART DIRECTORΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΓΚΟΓΙΑΝΝΗΣΕΚΤΥΠΩΣΗΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΕΠΕΕΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥMΠAMΠHΣ ΔIAMANTIΔHΣ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ PRESSCODE ΤΕΥΧΟΣ 09 AΠPIΛIOΣ - MAΪΟΣ 2008 ΟΜΗΡΟΥ 32 , ΚΟΛΩΝΑΚΙ ΑΘΗΝΑ 10672ΤΗΛ. [email protected] 1790-3483Copyright presscode 2008

Απαγορεύεται η ολική ή μερική αναδημοσίευση όλων ανεξαιρέτως των κειμένων και φωτογραφιών χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια του εκδότη

Μπορείτε να στέλνετε τις επιστολές σας στο [email protected] . Ο εκδότης διατηρεί το δικαίωμα να δημοσιεύει τις επιστολές εκείνες που θα συνάδουν με το επίπεδο του περιοδικού.

Π E P I E X O M E N A

EYPΩΠAΪKH ENΩΣH04 H κοινωνική Eυρώπη μπορεί να αντεπεξέλθει στην

παγκοσμιοποίηση05 H Eλλάδα παραμένει ουραγός στις επενδύσεις έρευνας

και ανάπτυξης06 Πλήθος δυνατοτήτων χρηματοδότησης των

μικρομεσαίων επιχειρήσεων από την E.E.07 Eπαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση

ΔIEΘNH08 Kίνα: 100 μέρες πριν την έναρξη των Oλυμπιακών12 Eθνική ασφάλεια: οι νέες προκλήσεις

FOREIGN AFFAIRS16 O κόσμος μετά την αμερικανική κυριαρχία20 Tο κόστος του «κύματος» στο Iράκ24 Πέρα από το Darfur28 H κατάρα του πετρελαίου

ECONOMIST CONFERENCE32 Eξωτερική πολιτική και ασφάλεια στη N.A. Eυρώπη

ANAΛYΣEIΣ34 Mετά το Bουκουρέστι

AMBASSADOR’S VIEW38 Kανείς δεν τολμά να απειλήσει το Iράν

ENEPΓEIA42 H συνεργασία είναι το κλειδί για την ενέργεια46 H γεωπολιτική των πετρελαιαγωγών στην Άπω Aνατολή

BIBΛIOΠAPOYΣIAΣH48 O πειρασμός του ολοκληρωτισμού και οι διανοούμενοι

EPEYNA50 Aύξηση 5% για την εγχώρια αγορά αυτοκινήτου

το 2007

BIOΠOΛITIKH54 Oικοδόμηση μιας πράσινης κοινωνίας

ETAIPIKH KOINΩNIKH EYΘYNH60 Πρόγραμμα της Cosmote για την υποστήριξη των

πυρόπληκτων περιοχών61 O δείκτης CRI στην Eλλάδα

ΠOΛITIΣMOΣ62 Megaron Plus63 Pωμαίος και Iουλιέτα63 Meτάλλαξη



Ó Νέα μελέτη που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδεικνύ-

ει ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο είναι πιο ισχυρό από ποτέ, αλλά χρειάζεται να διαμορφωθεί καλύτερα για να αντεπε-ξέλθει στις προκλήσεις της παγκοσμιοποί-ησης. Τα αποτελέσματα πρόκειται να συ-ζητηθούν σε διάσκεψη υψηλού επιπέδου, στις 16 Aπριλίου στις Βρυξέλλες, σχετικά με τις κοινωνικές συνέπειες της παγκοσμι-οποίησης και τον τρόπο με τον οποίο οι συνέπειες αυτές θα μετατραπούν σε ευ-καιρία για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από πρόσφατες σφυγμομετρήσεις του Ευρωβαρόμετρου (Μάιος 2006) προκύπτει ότι το 47% των Ευρωπαίων θεωρεί την πα-γκοσμιοποίηση απειλή για τις θέσεις εργα-σίας και τις επιχειρήσεις στη χώρα του (σε σύγκριση με το 37% το οποίο θεωρεί ότι αποτελεί καλή ευκαιρία για τις επιχειρήσεις).

Αλλά η νέα μελέτη με τίτλο «Είναι η κοινω-νική Ευρώπη έτοιμη για την παγκοσμιοποί-ηση;»1 υποστηρίζει ότι αυτοί οι φόβοι είναι σε μεγάλο βαθμό αβάσιμοι. Ορισμένες από τις πιο ευημερούσες οικονομίες στη Βόρεια Ευρώπη επιτυγχάνουν υψηλά ποσοστά απασχόλησης και πολύ μεγαλύτερο βαθμό ισότητας εισοδήματος από άλλα μέρη του κόσμου, διατηρώντας μεγάλους και αποδο-τικούς δημόσιους τομείς.

Σύμφωνα με τη μελέτη, δεν υπάρχουν επίσης εμπειρικές αποδείξεις σχετικά με το ότι η παγκοσμιοποίηση έχει οδηγήσει στη διάβρωση των κοινωνικών παροχών. Οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία ως ποσοστό του ΑΕγχΠ στην ΕΕ παρέμει-ναν αξιοσημείωτα σταθερές κατά τη διάρ-κεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, σε ποσοστό 27-28% περίπου από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Παρομοίως, μο-

λονότι υπάρχουν τα στοιχεία που καθι-στούν εμφανή τη συνεχή πρόοδο προς τους ευρέως υποστηριζόμενους κοινωνι-κούς στόχους, όπως π.χ. τη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων όσον αφορά τις αποδοχές και τα ποσοστά απα-σχόλησης, οι διαφορές αυτές εξακολου-θούν να είναι σημαντικές (το άνοιγμα της ψαλίδας αποδοχών μεταξύ των φύλων στην ΕΕ ήταν ήδη 15% το 2005). Συνεπά-γεται λοιπόν ότι αυτό που επηρεάζει πε-ρισσότερο την ανταγωνιστική επιτυχία δεν είναι η έκταση των κοινωνικών παρο-χών αλλά ο τρόπος χρήσης τους.

Στη μελέτη αναγνωρίζεται επίσης η ανάγκη για τον εκσυγχρονισμό των κοινω-νικών πολιτικών και για την επένδυση στους ανθρώπινους πόρους, έτσι ώστε να μπορέσει η ΕΕ να εκμεταλλευτεί καλύτερα τις ευκαιρίες της παγκοσμιοποίησης. Για

Η κοινωνικH ΕυρωπΗ μπορΕI να αντΕπΕξEλθΕι στΗν παγκοσμιοποIΗσΗ


E Y P Ω Π A Ϊ K H E N Ω Σ H

Η ΕλλAδα παραμEνΕι ουραγOσ στισ ΕπΕνδYσΕισ EρΕυνασ και ανAπτυξΗσ

Ó Την ανάγκη να υπερδιπλασιάσει η Ελλάδα τις σημερινές επενδύσεις της σε Έρευνα και Ανάπτυξη και να προχω-

ρήσει σε μεταρρυθμίσεις στον ερευνητικό τομέα, για να επιτύχει τον κοινοτικό στόχο, επισημαίνει ο αρμόδιος για την Επιστήμη και Έρευνα Επίτροπος κ. Janez Potočnik, στην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Άννυ Ποδηματά.

Υπενθυμίζεται ότι τα κράτη-μέλη της Ένωσης, συμπεριλαμβα-νομένης της Ελλάδας, είχαν δεσμευτεί στην εαρινή Σύνοδο κο-ρυφής του 2006 να επιτύχουν τον κοινοτικό στόχο για επενδύ-σεις 3% του ΑΕΠ σε έρευνα και ανάπτυξη, το 2010. Την ίδια χρο-νιά, η Ελλάδα είχε θέσει ως στόχο για επενδύσεις σε Ε&Α το 2010, το 1,5% του ΑΕΠ. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει ο κ. Πότοτσνικ, το φθινόπωρο του 2007, «η Ελλάδα αποφάσισε να μεταθέσει το στόχο του 1,5%, από το 2010 στο 2015! Προκειμένου να επιτύχει το φιλόδοξο(!) στόχο που έθεσε, η Ελλάδα θα χρειασθεί να υπερ-διπλασιάσει τις σημερινές επενδύσεις σε Ε&Α και για το σκοπό αυτό είναι αναγκαίο να γίνουν μεταρρυθμίσεις στον ερευνητικό τομέα», τονίζει χαρακτηριστικά στην απάντησή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

«Ή απάντηση του κ. Πότοτσνικ, εκτός από συγκεκαλυμμένα ειρωνική, είναι και ενδεικτική της τρομακτικής ένδειας της χώρας μας σε ένα νευραλγικό για το μέλλον μας και το μέλλον της Ένω-σης τομέα, όπως είναι η ανάπτυξη της Έρευνας και της Τεχνολο-γίας. Βεβαίως, εκτός από την απάντηση της Επιτροπής, καταλυτι-κά είναι και τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), σύμφωνα με τα οποία οι επενδύσεις στην Ε&Α στην Ελλάδα βρίσκονταν το 2006 μόλις στο 0,57% του ΑΕΠ, σε παρό-μοιο δηλαδή επίπεδο με χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Πολωνία, ενώ σε ό,τι αφορά τις δαπάνες που αφορούν τις τεχνολογίες των πληροφοριών, υποχώρησαν το 2006 στο 1,2% του ΑΕΠ, δίνοντας στην Ελλάδα την τελευταία θέση στην Ευρώπη των 27. Στρατηγικός στόχος της Ένωσης είναι η οικονομία της γνώσης. Εάν η Ελλάδα δε διαμορφώσει άμεσα στρατηγική έρευ-νας και καινοτομίας, θα βρεθεί στο περιθώριο και θα μετατραπεί σε παρία της ευρωπαϊκής οικογένειας», δήλωσε σχετικά η ευρω-βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.

Στην απάντησή του, ο αρμόδιος Επίτροπος επισημαίνει ότι «η Ελλάδα χρειάζεται να διαμορφώσει στρατηγική έρευνας και και-νοτομίας και να αυξήσει τις επενδύσεις σε Ε&Α», ενώ ταυτόχρονα τονίζει ότι η δράσεις για την προώθηση της Ε&Α θα υποστηρι-χθούν από τα προγράμματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Συνοχής για την περίοδο 2007-2013.

να επιτευχθεί αυτό, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα χρειαστεί να λάβουν διάφορα πο-λιτικά μέτρα με στόχο:

• την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας με επενδύσεις σε δραστη-ριότητες του μέλλοντος καθώς και με ανα-προσαρμογές για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής, της γήρανσης του πληθυσμού και των νέων πηγών ανταγωνισμού,

• την ομαλή προσαρμογή, αναγνωρίζο-ντας ότι η παγκοσμιοποίηση απαιτεί οικο-νομικές και κοινωνικές αλλαγές που συνε-πάγονται κόστος και απαιτούν την ανακα-τανομή των πόρων,

• τη βελτίωση της κοινωνικοοικονομι-κής διακυβέρνησης έτσι ώστε να διευκο-λυνθούν οι αλλαγές αυτές, με τον συντο-νισμό της δράσης της ΕΕ και των κρατών μελών.



πλHθοσ δυνατοτHτων χρΗματοδOτΗσΗσ των μικρομΕσαIων ΕπιχΕιρHσΕων απO τΗν Ε.Ε

Ó Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) αποτελούν σήμερα την

ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής οικονομίας αφού ενισχύουν την απασχόληση προ-σφέροντας εργασία σε περισσότερους από 100 εκατ. ευρωπαίους εργαζομένους και συμβάλουν σημαντικά στην ανάπτυξη καινοτόμων σχεδίων.

Οι δυνατότητες χρηματοδότησης των ΜΜΕ από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολλές. Πρώτον, μέσω επιδοτήσεων που χορηγούνται άμεσα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεύτερον, μέσω των προγραμ-μάτων που διαχειρίζονται οι εθνικές και οι περιφερειακές αρχές των κρατών μελών και τρίτον, μέσω συγκεκριμένων χρηματο-δοτικών μέσων.

Ευκαιρίες χρηματοδότησης με τη μορ-φή επιδοτήσεων παρέχονται άμεσα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χωρίς τη μεσο-λάβηση της εθνικής κεντρικής διοίκησης. Οι επιδοτήσεις υποστηρίζουν προτάσεις που κυρίως έχουν στόχο αειφόρα και δια-κρατικά σχέδια με προστιθέμενη αξία. Η Επιτροπή δημοσιεύει την πρόσκληση υποβολής προτάσεων, αξιολογεί τα υπο-

βληθέντα προγράμματα και εγκρίνει επι-δοτήσεις που καλύπτουν τμήμα του συνο-λικού ποσού (συγχρηματοδότηση). Οι ΜΜΕ μπορούν να υποβάλλουν αίτηση χρηματικών επιδοτήσεων σε τομείς που καλύπτουν ευρύ πλαίσιο ευρωπαϊκών πο-λιτικών όπως για παράδειγμα στους τομείς του περιβάλλοντος, της εκπαίδευσης και της έρευνας (7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο δρα-στηριοτήτων Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης: Προγράμματα Συνέργασία, Ικανότητες, Έρευνα, People, Eurostars). Αναλόγως με το πρόγραμμα, αίτηση μπο-ρούν να υποβάλλουν επίσης βιομηχανικοί όμιλοι, ενώσεις επιχειρήσεων, φορείς πα-ροχής υποστήριξης σε επιχειρήσεις ή υπηρεσίες συμβούλων.

Ευκαιρίες έμμεσης χρηματοδότησης παρέχονται μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμεί-ου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), στο πλαίσιο της περιφερειακής πο-λιτικής. Οι ΜΜΕ έχουν τη δυνατότητα να επωφεληθούν μέσω των διαφόρων θεμα-τικών προγραμμάτων και κοινοτικών πρωτοβουλιών που εφαρμόζονται στις

περιφέρειες. Αυτές οι χρημοτοδοτήσεις διαχειρίζονται από την εθνική κεντρική διοίκηση των κρατών μελών.

Επιπλέον ευκαιρίες έμμεσης χρηματο-δότησης παρέχονται μέσω των Χρηματο-δοτικών Μέσων του προγράμματος πλαι-σίου για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία. Τα περισσότερα από τα χρη-ματοδοτικά μέσα είναι διαθέσιμα μέσω των εθνικών διαμεσολαβητών χρηματο-δότησης. Η διαχείρησή τους γίνεται μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων και αποσκοπεί στην κάλυψη κενών που πα-ρουσιάζει η αγορά στον τομέα των ΜΜΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, ευνοείται η προσφο-ρά κεφαλαίου εκκίνησης και έναρξης λει-τουργίας των ΜΜΕ σε αρχικό στάδιο, κα-θώς επίσης και η προσφορά κεφαλαίου “παρακολούθησης” κατά τη διάρκεια της φάσης επέκτασής τους, ενώ διευκολύνεται η πρόσβαση των ΜΜΕ στη χρηματοδότη-ση μέσω του δανεισμού (δάνειο ή χρημα-τοδοτική μίσθωση), στη μικροπίστωση και στα ίδια κεφάλαια ή στα οιονεί ίδια κεφάλαια. Ο μηχανισμός αυτός περιλαμ-βάνει επίσης ένα νέο μέσο τιτλοποίησης των χαρτοφυλακίων τραπεζικών δανείων, που επιτρέπει την κινητοποίηση συμπλη-ρωματικών μέσων χρηματοδότησης μέ-σω δανείων στις ΜΜΕ.

Όλες οι δυνατότητες χρηματοδότησης των ΜΜΕ από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άμεσες και έμμεσες) καθώς και πληροφορίες για την υποβολή αιτήσεων, τους όρους και τις προθεσμίες, διατίθενται στους ακόλουθους δικτυακούς τόπους http://ec.europa.eu/enterprise/sme/funding_en.htm και http://www.enterprise-europe-network.ec.europa.eu/index_en.htm


E Y P Ω Π A Ϊ K H E N Ω Σ H

Ó Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσί-ασε σχέδια για ένα ευρωπαϊκό

σύστημα ακαδημαϊκών μονάδων για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Χάρη στο σύστημα αυτό, καλούμενο ECVET (European Credit System for Voca- (European Credit System for Voca-European Credit System for Voca- Credit System for Voca-Credit System for Voca- System for Voca-System for Voca- for Voca-for Voca- Voca-Voca-tional Education and Training), οι πολίτες Education and Training), οι πολίτεςEducation and Training), οι πολίτες and Training), οι πολίτεςand Training), οι πολίτες Training), οι πολίτεςTraining), οι πολίτες), οι πολίτες θα μπορούν να έχουν ευκολότερα επίση-μη αναγνώριση των γνώσεων και των δε-ξιοτήτων που απέκτησαν σε άλλη χώρα. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να προσυ-πογράψουν το σύστημα το οποίο δεν θα αντικαταστήσει τα ισχύοντα εθνικά συ-στήματα αλλά να διευκολύνει τη μεταφο-ρά στοιχείων μεταξύ τους.

Η νέα αυτή πρωτοβουλία θα βασιστεί στην επιτυχία του ευρωπαϊκού συστήμα-τος μεταφοράς και συσσώρευσης ακαδη-μαϊκών μονάδων (ECTS) στην ανώτατηECTS) στην ανώτατη) στην ανώτατη εκπαίδευση. Το σύστημα καθιερώθηκε αρχικά το 1989, βελτίωσε τη διαφάνεια και διευκόλυνε την αναγνώριση των σπου-δών που πραγματοποιούνται σε άλλη χώ-ρα.

Τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήμα-τα είναι ιδιαίτερα κατακερματισμένα και συχνά περίπλοκα και η επαγγελματική εκ-παίδευση και κατάρτιση δεν αποτελούν εξαίρεση. Τα διαφορετικά προσόντα και οι διαδικασίες, ακόμη και στην ίδια τη χώρα, καθιστούν δύσκολη τη μεταφορά των αποτελεσμάτων των σπουδών από ένα σύστημα η μαθησιακό πλαίσιο σε άλλο.

Με τη διευκόλυνση τέτοιας μεταφο-ράς, το ευρωπαϊκό σύστημα ακαδημαϊ-κών μονάδων για την επαγγελματική εκ-παίδευση και κατάρτιση (ECVET) υποστη-ECVET) υποστη-) υποστη-ρίζει την κινητικότητα των πολιτών και τους παρέχει καλύτερη πρόσβαση στη δια βίου μάθηση, σε επίσημα ή ανεπίσημα μαθησιακά πλαίσια. Χάρη στο ECVET, κα-ECVET, κα-, κα-θορίζονται μονάδες μαθησιακών αποτε-λεσμάτων με την εκχώρηση πιστωτικών (ακαδημαϊκών) βαθμών. Αυτό με τη σειρά του βοηθάει τις αρμόδιες αρχές αναγνώ-ρισης προσόντων των κρατών μελών να μεταφέρουν τα μαθησιακά αποτελέσματα και τους συνδεδεμένους με αυτά βαθμούς που αποκτήθηκαν σε άλλο κράτος στο δικό τους σύστημα προσόντων επαγγελ-

ΕπαγγΕλματικH ΕκπαIδΕυσΗ και κατAρτισΗ

ματικής κατάρτισης.Το ECVET είναι απόλυτα συμβατό με το ευρωπαϊκό σύστημα ακαδημαϊκών μονάδωνECVET είναι απόλυτα συμβατό με το ευρωπαϊκό σύστημα ακαδημαϊκών μονάδων είναι απόλυτα συμβατό με το ευρωπαϊκό σύστημα ακαδημαϊκών μονάδων

στην ανώτατη εκπαίδευση και τα εθνικά συστήματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Η πρόταση της Επιτροπής λαμβάνει τη μορφή σύστασης, και υποβάλλεται για έγκριση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Τα κράτη μέλη αναμένεται να την εγκρίνουν σε εθελοντική βάση και να την εφαρμόσουν σύμφωνα με τους οικεί-ους κανόνες τους.

Η Επιτροπή παρουσίασε επίσης τα σχέδια νέου εργαλείου αναφοράς που θα βοη-θήσει τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά τις πολιτικές επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο εξασφάλισης της ποιότητας, το οποίο αποτελεί αντικείμενο χωριστής σύστασης που υποβάλλεται σήμε-ρα, αποσκοπεί στην αύξηση της διαφάνειας και της συνεκτικότητας των εξελίξεων της πολιτικής στον τομέα. Τα κράτη μέλη καλούνται να βελτιώσουν τις πρακτικές διαχείρι-σης της ποιότητας εφαρμόζοντας αυτά τα κοινά κριτήρια και τα ενδεικτικά χαρακτηρι-στικά και αξιολογώντας τις πολιτικές τους.



ΚIνα

Ο χρόνος για τη βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξαντλείται

πριν την έναρξη των Ολυμπιακών

μέρες

Η Διεθνής Αμνηστία απηύ-θυνε έκκληση στις κινε-ζικές αρχές να σταματή-σουν αμέσως την επιβο-λή μέτρων καταπίεσης εναντίον Κινέζων υπε-

ρασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πεκίνο και σε άλλες περιοχές της Κί-νας, καθώς επίσης και εναντίον των διαδη-λωτών στο Θιβέτ και τις γύρω περιοχές, σε νέα έκθεσή της με τίτλο «Κίνα: Αντίστροφη μέτρηση για τους Ολυμπιακούς – η κατα-στολή των ακτιβιστών απειλεί την Ολυμπι-ακή κληρονομιά».

«Η καταπίεση των ακτιβιστών εντάθη-κε, δεν μειώθηκε λόγω των Ολυμπιακών», δήλωσε η Αϊρίν Χαν, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

Μέσα και γύρω από το Πεκίνο, οι κινε-ζικές αρχές έχουν φιμώσει και φυλακίσει ειρηνικούς ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαι-ωμάτων σε «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο Θιβέτ και τις γύρω περιοχές, η καταστολή κατά των διαδηλωτών από την αστυνομία και το στρατό έχει οδηγήσει τις τελευταίες μέρες σε σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπί-νων δικαιωμάτων. Οι ελευθερίες του λό-γου και της ειρηνικής διαμαρτυρίας προ-στατεύονται από το διεθνές δίκαιο, αποτε-λούν αναφαίρετα δικαιώματα κάθε αν-θρώπου και πρέπει να προστατεύονται, όχι να καταπνίγονται, τόσο στην Κίνα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, από όπου και αν περάσει η Ολυμπιακή Φλόγα.

Εξάλλου, το Ελληνικό Τμήμα της Διε-

θνούς Αμνηστίας επισημαίνει και καταδι-κάζει το κλίμα φίμωσης κάθε ειρηνικής δι-αφωνίας που συνόδευσε την αφή της Ολυμπιακής φλόγας και τη διαδρομή της στο ελληνικό έδαφος. «Αναγνωρίζουμε το καθήκον της ελληνικής κυβέρνησης να πε-ριφρουρήσει την ασφάλεια των τελετών και όσων συμμετείχαν σε αυτές, όμως αυτό δεν νομιμοποιεί την απαγόρευση στην πράξη ειρηνικών δημόσιων διαμαρτυριών. Για μια ακόμη φορά, το θεμιτό αίτημα της ασφάλειας χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχη-


Δ I E Θ N H

μα για την περιστολή θεμελιωδών ανθρω-πίνων δικαιωμάτων», δήλωσε ο Δημήτρης Μπότσος, Διευθυντής του ελληνικού τμή-ματος της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Οι πράξεις αυτές μας κάνουν να αμφι-βάλλουμε κατά πόσο οι κινεζικές αρχές παίρνουν πράγματι σοβαρά τη δέσμευσή τους να βελτιώσουν τα ανθρώπινα δικαι-ώματα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες», επισήμανε η Αϊρίν Χαν.

«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μέχρι τώρα αποτύχει να λειτουργήσουν ως κα-

ταλύτης που θα επιφέρει μεταρρύθμιση. Αν δεν ληφθούν επειγόντως μέτρα για να βελτιωθεί η κατάσταση, δείχνει όλο και πιο ανέφικτη μία θετική κληρονομιά αν-θρωπίνων δικαιωμάτων για τους Ολυμπι-ακούς του Πεκίνου», τόνισε η Αϊρίν Χαν.

«Μένουν μόνο 4 μήνες για τους Αγώ-νες και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) και οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να πάρουν ισχυρή θέση: η μη εκδήλωση ανησυχίας και η μη απαίτηση αλλαγής δη-μοσίως κινδυνεύουν να ερμηνευτούν ως

σιωπηρή υποστήριξη των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράτ-τονται από τις κινεζικές αρχές κατά την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώ-νες.»

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις κινεζικές αρχές:

• να δώσουν στους ερευνητές του ΟΗΕ και άλλους ανεξάρτητους παρατηρητές άμεση πρόσβαση στο Θιβέτ και τις γύρω περιοχές,

• να σταματήσουν την αυθαίρετη κρά-



τηση, τον εκφοβισμό και την παρενόχλη-ση των ακτιβιστών,

• να σταματήσουν την τιμωρητική διοι-κητική κράτηση,

• να επιτρέψουν την πλήρη και ελεύθε-ρη δημοσιογραφική κάλυψη σε όλη την Κίνα από όλους τους δημοσιογράφους,

• να απελευθερώσουν όλους τους κρα-τούμενους συνείδησης,

• να μειώσουν τον αριθμό των αδικη-μάτων που τιμωρούνται με θανατική ποι-νή ως ένα πρώτο βήμα προς τη κατάργη-σή της.

Κύρια σημεία της έκθεσηςΟι αρχές έχουν χρησιμοποιήσει υπερβολι-κή και μερικές φορές θανατηφόρα βία για να διαλύσουν τους διαδηλωτές στο Θιβέτ και τις γύρω περιοχές. Η Διεθνής Αμνηστία αναγνωρίζει το καθήκον των αρχών να προστατεύουν τους πολίτες και την περιου-σία τους από πράξεις βίας, μεταξύ άλλων από επιθέσεις εναντίον Κινέζων Χαν για λό-γους εθνότητας κατά τα φαινόμενα, όμως οι ενέργειές τους πρέπει να ακολουθούν τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογι-κότητας που διατυπώνονται στα θεσμικά κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το επί μακρόν τεκμηριωμένο μοτίβο βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακοποίησης στο Θιβέτ, η Διεθνής Αμνηστία φοβάται ότι οι Θιβετια-νοί κρατούμενοι είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσουν ξυλοδαρμούς ή άλλες καταπατήσεις. Ορισμένοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να καταδικαστούν σε θάνατο μετά από άδικες δίκες. Η οργάνωση καλεί τις αρχές να γνωστοποιήσουν τα ονόματα, τον τόπο κράτησης και τη νομική θέση όλων των κρατουμένων, και να απελευθε-ρώσουν οποιονδήποτε κρατείται αποκλει-στικά για συμμετοχή σε ειρηνικές διαμαρ-τυρίες.

Ο σχεδόν απόλυτος αποκλεισμός των μέσων ενημέρωσης στο Θιβέτ και τις γύ-ρω περιοχές όχι μόνο καθιστά δύσκολη την επιβεβαίωση των αναφορών, αλλά αποτελεί επίσης αθέτηση των επίσημων υποσχέσεων ότι θα διασφαλιζόταν «πλή-ρης ελευθερία των μέσων ενημέρωσης» μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Διεθνής Αμνηστία περιγράφει ανα-λυτικά στην έκθεσή της περιστατικά ποι-

νικής δίωξης ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επειδή κατήγγειλαν παραβι-άσεις ή συσχέτισαν τους προβληματι-σμούς τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τη φιλοξενία των Αγώνων από το Πεκί-νο. Η Διεθνής Αμνηστία ζητά την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των ειρηνι-κών ακτιβιστών που κρατούνται απλά και μόνο επειδή εκφράσανε τις πεποιθήσεις τους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται:

Ο ακτιβιστής για το δικαίωμα στη γη Γιανγκ Τσουνλίν (Yang Chunlin), ο οποίος καταδικάστηκε σε 5ετή φυλάκιση στις 25 Μαρτίου για «υποκίνηση ανατροπής του καθεστώτος» αφού πρωτοστάτησε σε μία εκστρατεία με σύνθημα «Δεν θέλουμε Ολυμπιακούς, θέλουμε ανθρώπινα δικαι-ώματα». Σύμφωνα με καταγγελίες βασανί-στηκε από την αστυνομία κατά τη διάρ-κεια της κράτησης, αλλά του αρνήθηκαν την ευκαιρία να το καταγγείλει στο δικα-στήριο.

Ο ακτιβιστής από το Πεκίνο, Χου Τζια (Hu Jia), ο οποίος δικάστηκε στις 18 Μαρ-τίου για «υποκίνηση ανατροπής του καθε-στώτος» σε σχέση με τη δράση του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μετά από πολύ-μηνο και παρεμβατικό «κατ’ οίκον περιο-ρισμό». Η σύζυγός του Ζενγκ Τζινιάν (Zeng Jinyan) συνεχίζει να κρατείται υπό αυστη-ρή αστυνομική παρακολούθηση στο σπί-τι μαζί με το νεογέννητο μωρό τους.

Η «εκκαθαριστική επιχείρηση» πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε επίσης ως αποτέλεσμα την κράτηση χιλιάδων αιτού-ντων στο Πεκίνο, με πολλούς από αυτούς να στέλνονται πίσω στις επαρχίες διαμο-νής τους. Τέτοιες πρακτικές θυμίζουν το σύστημα «Κράτηση και Επαναπατρισμός», ένα σύστημα κράτησης για εσωτερικούς

μετανάστες μέχρι να μεταφερθούν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Το σύστημα αυ-τό καταργήθηκε το 2003 με τυμπανο-κρουσίες και μεγάλη προβολή και αναγ-γέλθηκε στην Κίνα ως σημαντικό βήμα εμπρός για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης, ορισμένοι αιτούντες στάλθηκαν σε εγκαταστάσεις «Επανεκπαίδευσης μέ-σω της Εργασίας» – άλλο ένα βάναυσο σύστημα κράτησης χωρίς δίκη, το οποίο βρίσκεται στην ατζέντα των μεταρρυθμί-σεων της Κίνας εδώ και χρόνια χωρίς να σημειώνεται οποιαδήποτε πρόοδος.

Οι νέοι κανονισμοί, που εισήχθησαν πέ-ρυσι και αποσκοπούν στη μεγαλύτερη ελευθερία λόγου για τους ξένους δημοσι-ογράφους στη Κίνα, δεν εφαρμόστηκαν στο Θιβέτ και πολλοί δημοσιογράφοι εμποδίστηκαν να αναφερθούν σε ευαί-σθητα θέματα στο Πεκίνο και άλλες περιο-χές της Κίνας. Την ίδια στιγμή, παραμένουν οι αυστηροί περιορισμοί για τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης, ενώ η λογοκρισία του Διαδικτύου έχει ενταθεί και μεταξύ των πρόσφατων στόχων στο Πεκίνο συγκατα-λέγονται διάφορες ιστοσελίδες ενημέρω-σης για το HIV/AIDS. Υπάρχουν καταγγελίες που αναφέρουν ότι ο έλεγχος της πληρο-φόρησης επεκτείνεται ώστε να καλύψει και τα μηνύματα SMS στο Πεκίνο.

Η έκθεση καλωσορίζει τις επίσημες δι-αβεβαιώσεις για σημαντική μείωση στις θανατικές καταδίκες και εκτελέσεις τον περασμένο χρόνο ως αποτέλεσμα της επαναφοράς της επανεξέτασής τους από το Ανώτατο Λαϊκό Δικαστήριο, αλλά καλεί ξανά τις αρχές να δημοσιεύσουν πλήρη εθνικά στατιστικά στοιχεία για τη θανατι-κή ποινή ώστε να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους.

Η καταπίεση των ακτιβιστών εντάθηκε, δεν μειώθηκε λόγω των Ολυμπιακών“

”



ΕθνιΚH ασφAλΕια οι νέες προκλήσειςn HENRy A. KISSINGER


Δ I E Θ N H

Οι προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση, απαιτούν να ξεκινήσει ένας διάλογος για την νέα πολιτική στον τομέα της εθνικής ασφάλειας. αυτή τη στιγμή, εξελίσσονται ταυτόχρονα τρεις επαναστάσεις, μέσα από τις οποίες θα προκύψει μια νέα διεθνής τάξη: α) ο μετασχηματισμός του παραδοσιακού κρατικού συστήματος στην Ευρώπη, β) η ριζοσπαστικοποίηση του ισλάμ στην ιστορική έννοια της κυριαρχίας και γ) η μετατόπιση του κέντρου βάρους των διεθνών σχέσεων από τον ατλαντικό, στον Ειρηνικό και ινδικό ωκεανό.

Η κατεστημένη αντίληψη, τοποθετεί την υποτιθέ-μενη μονομέρεια του προέδρου Μπους στην καρδιά των ευρω-αμε-ρικανικών διαφωνιών.

Σύντομα όμως, ιδιαίτερα μετά την αλλαγή της κυβέρνησης, θα γίνει προφανές πως η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού, είναι ότι η Αμερική εξακο-λουθεί να είναι ένα παραδοσιακό έθνος-κράτος, του οποίου ο λαός ανταποκρίνε-ται στις εκκλήσεις για θυσίες εξ ονόματος ενός πολύ ευρύτερου καθορισμού του εθνικού συμφέροντος, από αυτό της Ευ-ρώπης.

Τα έθνη της Ευρώπης, μετά από δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, συμφώνησαν να μεταφέρουν σημαντικές πτυχές της εθνικής τους κυριαρχίας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλα αυτά, οι πολι-τικές που συνδέονται με το έθνος-κράτος, αποδείχθηκε πως δεν είναι αυτόματα με-ταβιβάσιμες. Η Ευρώπη είναι στο μεταβα-τικό στάδιο, ανάμεσα στο παρελθόν της που επιδιώκει να υπερνικήσει, και στο μέλλον της, που δεν έχει φθάσει ακόμα. Στην πρόοδο της διαδικασίας, η φύση του

ευρωπαϊκού κράτους έχει μετασχηματι-στεί. Με τα έθνη σε ένα όχι τόσο ευδιάκρι-το μέλλον και με τη συνοχή της Ευρωπαϊ-κής Ένωσης αβέβαιη, περιορίζεται εντυ-πωσιακά η δυνατότητα των περισσοτέρων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, να ζητήσουν θυσίες από το λαό.

Υπάρχει η διαφωνία για τη χρήση Να-τοικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν. Μετά την 11/9, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο, χωρίς προηγούμενο αίτημα από τις Ηνω-μένες Πολιτείες, επικαλέσθηκε το άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ που απαιτεί αμοι-βαία βοήθεια. Όταν όμως το ΝΑΤΟ ετοι-μαζόταν να αναλάβει στρατιωτικές ευθύ-νες, πολλοί σύμμαχοι περιόρισαν τον αριθμό των στρατευμάτων που θα μετεί-χαν στην αποστολή, φοβούμενοι απώλει-ες και τον αντίκτυπο που αυτό θα είχε στο εσωτερικό τους. Κατά συνέπεια, η Ατλαντι-κή Συμμαχία εξελίσσεται σε ένα σύστημα δυο ταχυτήτων, μια συμμαχία “a la carte”a la carte” la carte”la carte” carte”carte”” της οποίας η ικανότητα για δράση δεν ται-ριάζει με τις γενικές υποχρεώσεις της. Αντιμετωπίζοντας αυτό το πρόβλημα, εί-ναι βέβαιο πως ή θα πρέπει να επανα-προσδιοριστούν οι γενικές υποχρεώσεις των μελών, ή να επεξεργασθεί ένα διζωνι-



κό σύστημα, στο οποίο οι πολιτικές υπο-χρεώσεις και οι στρατιωτικές ικανότητες να είναι εναρμονισμένες. Αυτό μπορεί να γίνει αναθέτοντας προγράμματα σε μια Ευρωπαϊκή δύναμη αντίδρασης, η οποία θα δημιουργούσε μετέπειτα μια ad hocad hoc hochoc συμμαχία των προθύμων.

Στην Ευρώπη, ο παραδοσιακός ρόλος του κράτους μειώνεται με επιλογή των κυβερνήσεων ενώ στη Μέση Ανατολή, αυτός ο μειωμένος ρόλος είναι έμφυτος από την ίδρυσή τους. Τα κράτη που διαδέ-χθηκαν την Οθωμανική αυτοκρατορία, οριοθετήθηκαν από τις νικήτριες δυνάμεις μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αντί-θετα με τα Ευρωπαϊκά κράτη, τα σύνορά τους δεν απεικόνιζαν εθνικά ή γλωσσικά όρια, αλλά τις ισορροπίες στον ανταγωνι-σμό των Ευρωπαϊκών δυνάμεων στην περιοχή.

Σήμερα το ριζοσπαστικό Ισλάμ απειλεί την ήδη εύθραυστη κρατική δομή, μέσω μιας ερμηνείας του Κορανίου ως βάση μιας παγκόσμιας πολιτικής οργάνωσης. Το ριζοσπαστικό Ισλάμ απορρίπτει την αρχή της εθνικής κυριαρχίας που βασίζεται σε κοσμικά πρότυπα, αλλά υποστηρίζει πως επεκτείνεται σε όποια χώρα ζει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων που δηλώνουν φανερά την πίστη τους. Δεδομένου οτι στα μάτια των Ισλαμιστών, δεν αναγνωρί-ζεται η διεθνής νομιμότητα ή η εσωτερική δομή των υπαρχόντων κρατών, τα περι-θώρια για διαπραγματεύσεις ή ισορροπίες στενεύουν, σε μια περιοχή ζωτικής σημα-σίας για την ασφάλεια και την ευημερία των μεγάλων βιομηχανικών κρατών.

Πρόκειται για μια αντιπαράθεση από την οποία δεν μπορούμε να αποσυρθού-με. Μπορούμε να υποχωρήσουμε από μια θέση όπως το Ιράκ, αλλά θα υποχρεωθού-με να αντισταθούμε από νέες θέσεις με μεγαλύτερα όμως μειονεκτήματα. Ακόμα και οι ένθερμοι υποστηρικτές της μονομε-ρούς απόσυρσης μιλούν για διατήρηση των υπόλοιπων δυνάμεων, αποτρέποντας με αυτό τον τρόπο την αναβίωση της Αλ Κάιντα ή του ριζοσπαστισμού.

Ενώ λοιπόν συμβαίνουν αυτές οι αλλα-γές, στο παγκόσμιο σκηνικό εξελίσσεται μια τρίτη τάση: η μετατόπιση του κέντρου βάρους των διεθνών σχέσεων από τον Ατλαντικό, στον Ειρηνικό και τον Ινδικό

ωκεανό. Παραδόξως, αυτή η ανακατανο-μή της δύναμης πραγματοποιείται σε ένα μέρος του κόσμου, όπου το έθνος κατέχει ακόμα τα χαρακτηριστικά των παραδοσι-ακών ευρωπαϊκών κρατών. Τα μεγαλύτε-ρα κράτη στην Ασία, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ινδία και ενδεχομένως η Ινδονησία, αντι-μετωπίζουν ο ένας τον άλλο, όπως τα κρά-τη μέλη που μετέχουν στην Ε.Ε., δηλαδή με έναν έμφυτο ανταγωνισμό, ακόμα και όταν συνεργάζονται περιστασιακά σε κοι-νές επιχειρήσεις.

Στο παρελθόν, τέτοιες μετατοπίσεις στην ισορροπία δυνάμεων οδήγησαν γε-νικά σε πόλεμο, όπως στην περίπτωση της Γερμανίας προς το τέλος του 19ου αιώνα. Σήμερα πολλοί κινδυνολογούν, παρομοι-άζοντας την άνοδο της Κίνας με εκείνη της Γερμανίας. Είναι αλήθεια πως η Σινο-Αμε-ρικανικές σχέσεις περιλαμβάνουν κλασσι-κά γεωπολιτικά και ανταγωνιστικά στοι-χεία, τα οποία δεν θα πρέπει να αγνοη-θούν. Υπάρχουν όμως και αντισταθμιστικά στοιχεία. Η παγκοσμιοποίηση, οι ενεργει-ακές και περιβαλλοντικές ανάγκες και η καταστροφική δύναμη των σύγχρονων όπλων, επιβάλλουν μια σημαντική προ-σπάθεια στην παγκόσμια συνεργασία - ει-δικά μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Μια σχέση αντιπαλότητας, θα έφερνε και τις δύο χώρες στην κατάσταση της Ευρώπης, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους λόγω της αυτοκαταστροφικής σύγκρουσης της μιας με την άλλη, την ίδια στιγμή που άλλες κοινωνίες αναπτύσσο-νταν πετυχαίνοντας τους στόχους τους.

Καμία προηγούμενη γενιά δεν είχε να αντιμετωπίσει τόσες διαφορετικές επανα-στάσεις ταυτόχρονα, σε τόσα διαφορετικά μέρη του κόσμου. Είναι χίμαιρα να αναζη-τούμε μια συνολική λύση για όλα. Στην Ευρώπη, η κοινωνία των πολιτών είναι σύμφωνη με την πολιτική δομή των κρα-τών αλλά όχι με την πολιτική δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον όχι ακόμα. Στη Μέση Ανατολή, η κοινωνία των πολιτών διαμορφώνεται από τις διε-θνικές δυνάμεις σε αντίθεση με την εσω-τερική δομή πολλών κρατών. Στην περιο-χή του Ατλαντικού, η μεγαλύτερη πρόκλη-ση είναι ο ρόλος των διεθνών οργανισμών που θα τονίσουν την αναγκαιότητα για θυσίες για ένα καλύτερο μέλλον, σε ισορ-

ροπία με τις απαιτήσεις της διεθνούς τά-ξης. Στον ισλαμικό κόσμο, οι οπαδοί της τζιχάντ προετοιμάζονται για να θυσιάσουν όλες τις έννοιες της κοινωνίας των πολι-τών, στην αναζήτηση μιας αποκαλυπτικής ουτοπίας. Στην Ασία, υπό την έννοια της κλασσικής διπλωματίας, δύο παράγοντες θα καθορίσουν τη διπλωματία του 21ου αιώνα: η σχέση μεταξύ των μεγάλων ασι-ατικών δυνάμεων- της Κίνας, της Ινδίας, της Ιαπωνίας και ενδεχομένως της Ινδονη-σίας, και πώς η Αμερική και η Κίνα θα αντι-μετωπίσουν η μια την άλλη

Σε έναν κόσμο στον οποίο η μόνη υπερδύναμη είναι ο υπερασπιστής των προνομίων του παραδοσιακού έθνους κράτους, η Ευρώπη είναι κολλημένη σε μια μεσοβέζικη θέση, στη Μέση Ανατολή δεν ταιριάζει το πρότυπο του έθνους-κρά-τους και την απασχολεί μια θρησκευτική επανάσταση και τα έθνη κράτη της νοτια-νατολικής Ασίας ασκούνται ακόμα στην ισορροπία δυνάμεων, ποιο θα πρέπει να είναι το χαρακτηριστικό μιας νέας διε-θνούς τάξης που θα μπορεί να προσαρ-μοστεί σε αυτές τις διαφορετικές προοπτι-κές; Είναι οι υπάρχοντες διεθνείς οργανι-σμοί επαρκείς για αυτόν το ρόλο; Αν όχι, ποιες αλλαγές θα πρέπει να γίνουν;

Ποιους ρεαλιστικούς στόχους μπορεί να θέσει η Αμερική τόσο για την ίδια, όσο και για την παγκόσμια κοινότητα; Πρέπει να θέσουμε το μετασχηματισμό σημαντι-κών χωρών, ως προϋπόθεση για την πρό-οδο, ή θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε μικρότερους στόχους, αφήνοντας τις “σταυροφορίες”; Ποιοι στόχοι μπορούν να θεωρηθούν αντικειμενικοί και ποιες θα είναι οι ακραίες εκείνες περιστάσεις που θα δικαιολογούν μονομερή δράση; Ποιος τύπος ηγεσίας μπορεί να πετύχει αυτούς τους στόχους;

Αυτό είναι το είδος του διαλόγου που χρειαζόμαστε και όχι σλόγκαν που εκπο-ρεύονται από focus groups για τα καθημε-focus groups για τα καθημε- groups για τα καθημε-groups για τα καθημε- για τα καθημε-ρινά πρωτοσέλιδα.

(C) 2008 TRIBUNE MEDIA SERVICES, INC.


f O R E I g N A f f A I R s

O κόσμος μετά την αμερικανική κυριαρχία

16

Tο κόστος του «κύματος» στο Iράκ

20

Πέρα από το Darfur

24

H κατάρα του πετρελαίου

28

www.ForeignAffairs.org> M I A M H N I A I A A Π O K Λ E I Σ T I K H Σ Y N E P Γ A Σ I A



Η νEα παγκOσμια τAξΗ

Ο κόσμος μετά την αμερικανική κυριαρχίαn RICHARD N. HAASS



Το κύριο χαρακτηριστικό του εικοστού πρώτου αιώνα στις διεθνείς σχέσεις, αναδεικνύεται η «μη- πολικότητα»: ένας κόσμος που εξουσιάζεται όχι από ένα ή δύο ή ακόμα και περισσότερα κράτη αλλά μάλλον από δεκάδες παγκόσμιους «παίκτες» που κατέχουν και που ασκούν διαφορετικά είδη ισχύος. αυτό αποτελεί μια τεράστια αλλαγή σε σχέση με το παρελθόν.

Είναι σαφές πως ο εικοστός αιώνας ξεκίνησε με ένα πολυ-πολικό σύστημα, αλ-λά μετά από πενήντα χρό-νια, δυο παγκόσμιους πο-λέμους και άλλες μικρότε-

ρης κλίμακας συγκρούσεις, προέκυψε το γνωστό διπολικό σύστημα ΗΠΑ – Σοβιετι-κής ένωσης. Το τέλος του ψυχρού πολέ-μου και η διάλυση της Σοβιετικής ένωσης, έφερε στο διεθνές προσκήνιο το μονοπο-λικό σύστημα, δηλαδή μια υπερδύναμη – οι Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα όμως η ισχύς διαχέεται και η αρχή της μη-πολικό-τητας δημιουργεί μια σειρά σημαντικών ερωτημάτων. Σε τι διαφοροποιείται αυτό το νέο σύστημα από τις άλλες μορφές της διεθνούς τάξης; Πως προέκυψε; Ποιές εί-ναι οι πιθανές συνέπειες; Και τέλος, πως θα πρέπει να ανταποκριθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Σε ένα πολυ-πολικό σύστημα, καμία δύναμη δεν εξουσιάζει, αλλιώς το σύστη-

μα θα μετατραπεί σε μονοπολικό. Ούτε οι δυνάμεις περιφέρονται γύρω από δυο θέ-σεις, γιατί θα προκύψει το διπολικό σύστη-μα. Τα πολυ-πολικά συστήματα μπορούν να λειτουργήσουν στη βάση της συνεργα-σίας των δυνάμεων, θέτοντας τους κανό-νες του παιχνιδιού και τιμωρώντας όσους τους παραβιάζουν. Με μια πρώτη ματιά, σήμερα ο κόσμος μας εμφανίζεται πολυ-πολικός. Οι σημαντικότερες δυνάμεις - Κί-να, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ινδία, Ιαπωνία, Ρωσία, και οι Ηνωμένες Πολιτείες, συγκε-ντρώνουν πάνω από το μισό του παγκό-σμιου πληθυσμού, το 75% του παγκόσμι-ου ΑΕΠ και το 80% των αμυντικών δαπα-νών. Οι αριθμοί όμως μπορεί να μην λένε την αλήθεια. Υπάρχουν περισσότερες δυ-νάμεις, αλλά αρκετές από αυτές δεν είναι κράτη, η ισχύς βρίσκεται σε πολλά χέρια όπως παγκόσμιες οργανώσεις, ΜΚΟ, πο-λυεθνικές.

Εκτός από τις έξι σημαντικές παγκόσμι-ες δυνάμεις, υπάρχουν επίσης πολυάριθ-



Οι αμυντικές δαπάνες δεν είναι ανάλογες με την αποτελεσματικότητα του στρατού. Στις σύγχρονες συγκρούσεις, τα παραδο-σιακά πεδία των μαχών έχουν αντικατα-σταθεί με τα αστικά κέντρα, όπου ο ελα-φρύς οπλισμός και η καλύτερη εκπαίδευ-ση είναι πλεονέκτημα.

Η δύναμη και η επιρροή, είναι ολοένα και λιγότερο συνδεδεμένες στην εποχή της μη-πολικότητας. Η Κίνα ήταν αυτή που μπόρεσε να επηρεάσει το πυρηνικό πρό-γραμμα της Β. Κορέας, η Ουάσιγκτον προ-σπαθεί να πιέσει την Τεχεράνη με τη συν-δρομή δυτικών ευρωπαϊκών κρατών, αλ-λά σταματάει στην απροθυμία της Μό-σχας και του Πεκίνου. Το Πακιστάν από την άλλη, έχει καταφέρει να αντισταθεί αποτελεσματικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως άλλωστε και το Ιράν, η Β. Κορέα, η Βενεζουέλα, και η Ζιμπάμπουε.

Το τέλος της μονοπολικότηταςΟ Charles Krauthammer πριν δυο δεκαε-Charles Krauthammer πριν δυο δεκαε- Krauthammer πριν δυο δεκαε-Krauthammer πριν δυο δεκαε- πριν δυο δεκαε-τίες, κατά την περίοδο που η αμερικανική κυριαρχία ήταν πραγματική, μίλησε για “μονοπολική στιγμή” η οποία κράτησε 15-20 χρόνια και με ιστορικούς όρους, ήταν μια στιγμή. Οι ρεαλιστές προέβλεπαν το τέλος του μονοπολισμού και την επιστρο-φή στο πολυπολικό σύστημα που ίσχυε πριν τον Α¨ παγκόσμιο πόλεμο. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, οι ενέργειες της μονα-δικής υπερδύναμης προκαλούν ανταγωνι-στικά άλλες χώρες που φοβούνται ή αγα-νακτούν με αυτή την κυριαρχία, με λογική συνέπεια τη δημιουργία μεγάλων δυνάμε-ων που θα είναι ισότιμες με αυτήν, στην αυγή ενός πολυπολικού συστήματος.

Αυτό όμως δεν συνέβη. Παρά το δια-

δεδομένο αντιαμερικανισμό, δεν προέκυ-ψε κανένας ανταγωνιστής που θα μπο-ρούσε να προκαλέσει τις Ηνωμένες Πολι-τείες. Η Κίνα μπορεί να ανέβει στο ίδιο ή και μεγαλύτερο οικονομικά επίπεδο από τις ΗΠΑ, αλλά ο παραγόμενος πλούτος θα απορροφηθεί στο εσωτερικό της χώρας (μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει κά-τω από το όριο της φτώχειας) και δεν θα είναι διαθέσιμο για στρατιωτικές υποδο-μές και επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Η Ιν-δία αντιμετωπίζει σχεδόν τα ίδια προβλή-ματα, συν τη γραφειοκρατία και τις ελάχι-στες υποδομές. Η οικονομία της Ε.Ε. είναι σε ανώτερο επίπεδο από των ΗΠΑ αλλά δεν ενεργεί ως ενιαίο έθνος κράτος, ούτε φαίνεται ικανή να λειτουργήσει ως ιστορι-κή μεγάλη δύναμη. Η Ιαπωνία με ένα πλη-θυσμό που γερνάει, δεν κατέχει τον πολι-τικό πολιτισμό που απαιτείται για να δια-δραματίσει ρόλο υπερδύναμης. Η Ρωσία θα μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο, αλ-λά η προβληματική οικονομία, το δημο-γραφικό και οι εσωτερικές προκλήσεις που απειλούν τη συνοχή της, την εμποδί-ζουν.

Αλλά ακόμα και αν δεν προκύψει ο με-γάλος ανταγωνιστής, ο μονοπολισμός έχει τελειώσει. Υπάρχουν τρεις εξηγήσεις για αυτό: Η πρώτη είναι ιστορική. Τα κράτη αναπτύσσονται και διαχειρίζονται καλύτε-ρα οικονομικά και τεχνολογικά τους δια-θέσιμους πόρους και οδηγούνται στην παραγωγικότητα και την ευημερία. Το ίδιο ισχύει για τις εταιρίες και τις οργανώσεις. Αυτή η άνοδος δεν μπορεί να σταματήσει, με αποτέλεσμα διαρκώς περισσότεροι διεθνείς παίκτες ικανοί να επηρεάσουν περιφερειακά ή παγκόσμιες εξελίξεις.

Μια δεύτερη αιτία είναι η αμερικανική

μες περιφερειακές όπως: Στη Λατινική Αμερική η Βραζιλία, Χιλή, Μεξικό, και Βε-νεζουέλα, στην Αφρική η Νιγηρία και Νό-τια Αφρική, στη Μέση Ανατολή η Αίγυ-πτος, Ιράν, Ισραήλ, και Σαουδική Αραβία, Πακιστάν στη Νότια Ασία και Αυστραλία, Ινδονησία, και Νότια Κορέα στην Ανατολι-κή Ασία και Ωκεανία. Πολλές οργανώσεις θα ήταν στον κατάλογο ως ισχυρά κέντρα όπως το ΔΝΤ τα Ηνωμένα Έθνη και η Πα-γκόσμια Τράπεζα, περιφερειακά όπως η Ε.Ε. ο Αραβικός Σύνδεσμος, η Αφρικανική Ένωση κλπ, και πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη, Sao Paulo, και η Σαγκάη. Υπάρχουν επίσηςao Paulo, και η Σαγκάη. Υπάρχουν επίσηςo Paulo, και η Σαγκάη. Υπάρχουν επίσης οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που κυριαρχούν στους τομείς της ενέργειας, των τραπεζών και των κατασκευαστικών. Σίγουρα θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ΜΜΕ όπως το Al Jazeera, το BBC, και το CNN, πολιτοφυλακές όπως η Hamas, Hezbollah, ο Mahdi και οι taliban, πολιτικά κόμματα, θρησκευτικές ιδρύματα, κινήμα-τα και τρομοκρατικές οργανώσεις.

Σε αυτόν τον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολι-τείες είναι και θα παραμείνουν για πολύ ακόμα, η μεγαλύτερη ενιαία συνάθροιση ισχύος. Με ετήσιες αμυντικές δαπάνες άνω των 500 δισ. δολαρίων και με το κόστος αυτό να ανεβαίνει στα 700 δισ. αν συνυπο-λογίσουμε τις επιχειρήσεις σε Ιράκ και Αφ-γανιστάν και την οικονομία της με το μεγα-λύτερο ΑΕΠ στον κόσμο, περίπου 14 τρισ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι επίσης μια ση-μαντική πηγή πολιτισμού (μέσω κινηματο-γράφου και τηλεόρασης), πληροφοριών, και καινοτομίας. Αυτή όμως η πραγματικό-τητα, δεν μπορεί να καλύψει το γεγονός της πτώσης της επιρροής και της θέσης της στον κόσμο. Η ανάπτυξη των Ασιατι-κών γιγάντων για παράδειγμα, είναι δυο και τρεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη των ΗΠΑ. Το Λονδίνο ανταγωνίζεται με τη Νέα Υόρκη ως παγκόσμιο οικονομικό κέ-ντρο, το δολάριο έχει αποδυναμωθεί ένα-ντι του ευρώ, παγκόσμιες συναλλαγές γίνο-νται με βάση άλλα νομίσματα και αν το ευρώ κυριαρχήσει και στην αγορά του πε-τρελαίου, θα αφήσει την αμερικανική οικο-νομία ευάλωτη σε πληθωριστικές πιέσεις και νομισματικές κρίσεις.

Η αμερικανική πρωτοκαθεδρία αμφι-σβητείται και σε άλλους τομείς όπως η διπλωματία και η στρατιωτική ικανότητα.

σε αυτόν τον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι και θα παραμείνουν για πολύ ακόμα, η μεγαλύτερη ενιαία συνάθροιση ισχύος

“”



πολιτική. Οι ΗΠΑ ήταν που αποδυνάμω-σαν τη θέση τους και επέτρεψαν την ενδυ-νάμωση άλλων κέντρων ισχύος στον κό-σμο. Η αμερικανική ενεργειακή πολιτική έχει βοηθήσει στην ανάδειξη των χωρών με μεγάλα αποθέματα σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο, ως σημαντικά κέντρα δύ-ναμης. Η αμερικανική οικονομία έχει συμ-βάλλει εξίσου. Τα τεράστια ελλείμματα, οι πληθωριστικές πιέσεις, η πτώση του δολα-ρίου και η πιστωτική κρίση, επιδείνωσαν την κατάσταση και συνέβαλλαν στη συσ-σώρευση του πλούτου και της δύναμης σε άλλα μέρη του κόσμου.

Ο πόλεμος στο Ιράκ έχει συμβάλει επί-σης στην απώλεια της παγκόσμιας θέσης των ΗΠΑ, ένας πόλεμος με τεράστιο κό-στος τόσο στρατιωτικά, οικονομικά, δι-πλωματικά, αλλά και σε ανθρώπινες απώ-λειες. Τέλος, ο σημερινός μη πολικός κό-σμος δεν είναι απλά το αποτέλεσμα της ανόδου άλλων κρατών και οργανώσεων ή των αποτυχιών και των αστοχιών της αμε-ρικανικής πολιτικής μόνο. Είναι επίσης μια αναπόφευκτη συνέπεια της παγκοσμιο-ποίησης.

Η αναταραχήΟι αρνητικές συνέπειες αυτής της εξέλιξης θα επηρεάσουν τόσο τις ΗΠΑ, όσο και άλ- επηρεάσουν τόσο τις ΗΠΑ, όσο και άλ-λες χώρες στον κόσμο. Η δυσκολία λήψης αποφάσεων έναντι των μεγάλων ή των περιφερειακών προκλήσεων, θα έρθει ως αποτέλεσμα της αδυναμίας συγκερασμού των πολλών και διαφορετικών κέντρων ισχύος. Ο γύρος της Ντόχα είναι ένα παρά-δειγμα.

Το ζήτημα του Ιράν είναι επίσης ένα

αποτέλεσμα της μη πολικότητας. Χάρη στη ραγδαία αύξηση των τιμών του πε-τρελαίου, μετατράπηκε σε ένα σημαντικό κέντρο επιρροής για το Ιράκ, το Λίβανο, τη Συρία, τα Παλαιστινιακά εδάφη, και πέ-ρα από αυτά. Η Ουάσιγκτον στηρίζεται σε άλλους στην προσπάθεια να υποστηρίξει τις πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις και να εμποδίσει την πρόσβαση της Τεχερά-νης στην πυρηνική τεχνολογία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν και πρέπει να λάβουν μέτρα για να μειώσουν τις πιθανότητες μετατροπής του κόσμου σε ένα πεδίο αστάθειας. Αυτό δεν θα είναι προσπάθεια για επανάκτηση της κυριαρ-χίας – αυτό ανήκει στο παρελθόν, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν τη δυνα-τότητα βελτίωσης του διεθνούς συστήμα-τος, περισσότερο από οποιονδήποτε άλ-λο. Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσει να κατέχει αυτή την ικανότητα.

Η ενέργεια είναι το σημαντικότερο ζή-τημα. Τα τρέχοντα επίπεδα κατανάλωσης και οι εισαγωγές (εκτός από το δυσμενή αντίκτυπό τους στο παγκόσμιο κλίμα) τροφοδοτούν τη μη πολικότητα με τη δι-οχέτευση των απέραντων οικονομικών πόρων στους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η μείωση της κατανάλω-σης θα ελάττωνε την πίεση στις τιμές πα-γκοσμίως, και θα επιβράδυνε το ρυθμό της αλλαγής του κλίματος. Το καλό είναι ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς να ζημιωθεί η αμερικανική οικονομία.

Η ενίσχυση της ασφάλειας είναι επίσης κρίσιμη. Η τρομοκρατία, όπως η ασθένεια, δεν μπορεί να ξεριζωθεί. Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που δεν θα μπορούν να ενσωματωθούν στην κοινωνία και που ακολουθούν στόχους που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσω της παραδο-σιακής πολιτικής. Αυτό που απαιτείται, εί-ναι να καταστήσουμε την κοινωνία πιο ελαστική χτίζοντας τις απαραίτητες υπο-δομές και να μειωθεί ο αντίκτυπος ακόμη και των επιτυχών επιθέσεων. Η αποτροπή της εξάπλωσης των πυρηνικών είναι ένα επίσης σημαντικό ζήτημα. Η διεθνής κοι-νότητα θα μπορούσε να βοηθήσει τις χώ-ρες να χρησιμοποιήσουν την πυρηνική ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και όχι για την κατασκευή της βόμβας. Η ανάπτυξη δικλείδων ασφαλείας

και οι κυρώσεις θα βοηθούσαν στην απο-τροπή.

Η όχι τόσο μόνη υπερδύναμηΗ πολυμέρεια είναι ένα σημείο κλειδί σε έναν μη πολικό κόσμο. Η επιτυχία, έγκειται στη συνεργασία ομάδων εκτός των μεγά-λων δυνάμεων. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και η G8 πρέπει ναG8 πρέπει να8 πρέπει να ανασυγκροτηθούν στα πλαίσια των ανα-γκών του σημερινού κόσμου και όχι της μετά τον Β¨ παγκόσμιο πόλεμο εποχής. Εκπρόσωποι κυβερνήσεων, ΜΚΟ, Πανεπι-στήμια, think tanks πρέπει να συμμετέ-think tanks πρέπει να συμμετέ- tanks πρέπει να συμμετέ-tanks πρέπει να συμμετέ- πρέπει να συμμετέ-χουν επίσης. Ένα παράδειγμα ήταν το Μπαλί πέρσι το Δεκέμβριο.

Η μη πολικότητα περιπλέκει τη διπλω-ματία. Ένας μη πολικός κόσμος όχι μόνο περιλαμβάνει περισσότερους παίκτες αλ-λά στερείται των προβλέψιμων σταθερών του κόσμου, όπως τον ξέραμε. Οι συμμα-χίες, ειδικότερα, θα χάσουν ένα μεγάλο μέρος από τη σπουδαιότητά τους και οι σχέσεις, θα γίνουν εκλεκτικότερες και πε-ριστασιακές. Δεν θα μπορούμε με ευκολία να φίλους και αντιπάλους, γιατί σε μερικά ζητήματα θα συνεργαζόμαστε και σε άλ-λα όχι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα έχουν πλέον την πολυτέλεια δηλώσεων όπως : “είστε μαζί μας ή εναντίον μας”

Η μη πολικότητα θα είναι δύσκολη και επικίνδυνη. Αλλά η ενθάρρυνση ενός με-γαλύτερου βαθμού παγκόσμιας ολοκλή-ρωσης θα βοηθήσει στην προώθηση της σταθερότητας. Η δημιουργία ενός βασι-κού πυρήνα κυβερνήσεων και άλλων σε μια πολυμέρεια συνεργασίας, θα ήταν ένα αποφασιστικό βήμα. Δεν θα καταργούσε τη μη πολικότητα, αλλά θα βοηθούσε στη διαχείρισή της και θα αύξανε τις πιθανότη-τες για το διεθνές σύστημα να μην επιδει-νωθεί ή να αποσυντεθεί.

Ο εναι ρόεδρος του εναι ρόεδρος τουεναι ρόεδρος του ρόεδρος τουρόεδρος του τουτου Counl on Foegn elton

COPyRIGHT 2008 COUNCIL ON FOREIGN RELATIONS, PUBLISHER OF FOREIGN AFFAIRS. ALL RIGHTS RESERED.ALL RIGHTS RESERED. DISTRIBUTED By TRIBUNE MEDIA SERICES



Το κόστος του “κύματος” στο ιρAΚn STEEN SIMON SIMONSIMON



αρνούμενος να παραι-τηθεί από το στόχο της τελικής νίκης, διέταξε την ενίσχυση των στρατευμάτων, το πε-ρίφημο “κύμα”, τοπο-

θετώντας νέους διοικητές δίνοντας έμφα-ση στην αντιμετώπιση του αντάρτικου, πιστεύοντας πως μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση.

Για περισσότερο από ένα χρόνο, η επι-κρατούσα αντίληψη είναι πως το κύμα απέδωσε: οι απώλειες για τους Αμερικα-νούς μειώθηκαν, όπως και τα επίπεδα της βίας. Η Βαγδάτη φαίνεται σήμερα ασφα-λέστερη από οτι τα τελευταία πέντε χρό-νια. Πολλοί υποστηρίζουν ακόμα πως ο εμφύλιος τελειώνει και η νίκη με τους όρους της Ουάσιγκτον έχει αρχίσει να φαί-νεται στον ορίζοντα. Δυστυχώς τέτοιες αναλύσεις παρερμηνεύουν τις αιτίες της πρόσφατης μείωσης των βίαιων κρου-σμάτων στο Ιράκ. Η κατάσταση έχει αλλά-ξει από τον συνδυασμό των αποτελεσμά-των της φυλετικής κάθαρσης, την τακτική ηρεμία των Σιιτών πολιτοφυλάκων, καθώς και των πολλών διαπραγματεύσεων των Αμερικανικών δυνάμεων με τις Σουνιτικές φυλές, πραγματοποιώντας μια νέα προ-σέγγιση στο ζήτημα της ειρήνευσης του Ιράκ.

Αυτές οι αλλαγές μπορεί να έφεραν παροδικές επιτυχίες, η αλήθεια όμως είναι πως αυτό επετεύχθη με την ανατροφοδό-τηση των δυνάμεων που παραδοσιακά απειλούν τη σταθερότητα στη Μέση Ανα-τολή: τον φυλετισμό και τον σεκταρισμό.

Τα κράτη που απέτυχαν να ελέγξουν αυ-τές τις δυνάμεις, πλήρωσαν τελικά με το τίμημα της ακυβερνησίας.

Οι Μπααθιστές που ανέλαβαν την εξουσία το 1968, το γνώριζαν πολύ καλά. Απέρριπταν ρητά τα “απομεινάρια της αποικιοκρατίας” : το θρησκευτικό σεκταρι-σμό, το ρατσισμό και τον φυλετισμό. Στο μυαλό τους, έβλεπαν τις φυλές ως έναν αναπόφευκτο ανταγωνιστή του κεντρικού κράτους. Όταν ο Saddam Hussein ανέβη-Saddam Hussein ανέβη- Hussein ανέβη-Hussein ανέβη- ανέβη-κε στην εξουσία το 1979, στηρίχθηκε στα

δίκτυα της φυλής του αλλά κατέστειλε όποια άλλη δραστηριότητα των φυλών, εκτός από τη διάρκεια του πολέμου με το Ιράν όταν αναγκάστηκε να χρησιμοποιή-σει τις φυλές για να διατηρήσει τον έλεγχο της περιφέρειας. Ο πόλεμος του Κόλπου, και οι κυρώσεις που ακολούθησαν, επιτά-χυναν αυτές τις τάσεις. Η πτώση του Sadd-Sadd-am έφερε αυτό που τόσα χρόνια αγωνιζό- έφερε αυτό που τόσα χρόνια αγωνιζό-ταν να αποφύγει.

Οι γείτονες του Ιράκ, Ιορδανία και Σα-ουδική Αραβία, πέτυχαν τη σταθερότητα

Τον ιανουάριο του 2007 ο πρόεδρος Μπους αποφάσισε μια νέα προσέγγιση στον πόλεμο στο ιράκ. Η βία που φαινόταν να είναι εκτός ελέγχου, σε συνδυασμό με τις πιέσεις των Δημοκρατικών –που μόλις είχαν αποκτήσει τον έλεγχο του Κογκρέσου– για το τέλος του πολέμου, ανάγκασαν τον Μπους να αλλάξει πορεία.



με την τακτική του “καρότου και του μα-στιγίου”. Αλλού, όπως στην Υεμένη, η συμ-μετοχή των φυλών στο κράτος δημιούρ-γησε μια δυσλειτουργική χώρα. Η αποτυ-χία του Ισλαμαμπάντ να ενσωματώσει τη φυλή των Pashtun, απειλεί τώρα τη βιωσι-μότητα του Πακιστανικού κράτους.

Ο σεκταρισμός έχει τροφοδοτηθεί επί-σης μεταξύ των Σουνιτών ανταρτών- τω-ρινών και προηγούμενων - που σκέφτο-νται ότι το κύμα είχε στόχο να τους βοη-θήσει να επανακτήσουν την εξουσία. Από την άλλη πλευρά, έκανε την κυβέρνηση της Βαγδάτης να είναι δύσπιστη ως προς

τα Αμερικανικά της στηρίγματα.Κατά συνέπεια, όταν οι Ηνωμένες Πο-

λιτείες αποσυρθούν από το Ιράκ, θα αφή-σουν μια χώρα πιο διαιρεμένη από όσο ήταν πριν την εισβολή, χάρη σε μια στρα-τηγική που έχει συστηματικά καλλιεργήσει εσωτερικές αντιπαλότητες προκειμένου να διατηρηθεί μια ψευδαίσθηση βραχυ-πρόθεσμης σταθερότητας. Σε αυτή τη φάση, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν καμία καλή επιλογή στο Ιράκ. Αυτή τη φο-ρά, η Ουάσιγκτον πρέπει να επιστρέψει

στο είδος διπλωματίας που η κυβέρνηση Μπους έχει γενικά παραμελήσει. Αυτό που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπόρεσαν να κάνουν μονομερώς, θα πρέπει να προ-σπαθήσουν να το κάνουν με τις γειτονικές χώρες, τους ευρωπαϊκούς συμμάχους, και τα Ηνωμένα Έθνη. Προκειμένου να επι-τευχθεί αυτή η συνεργασία, η Ουάσιγκτον πρέπει να αναλάβει μια δημόσια δέσμευ-ση για μια συγχρονισμένη απόσυρση.

Η αναγγελία της απόσυρσης εμπεριέ-χει κινδύνους. Οι ιρακινές φατρίες όταν βεβαιωθούν πως οι αμερικανικές δυνά-μεις αποχωρούν, θα αρχίσουν να προετοι-

μάζονται για έναν νέο κύκλο βίας. Οι Σου-νίτες που φοβούνται τις επιθέσεις των Σιι-τών ίσως αναζωογονήσουν τις σχέσεις τους με την Αλ Κάιντα, ενώ η κυβέρνηση των Σιιτών ίσως συσφίξει περαιτέρω τους δεσμούς της με την Τεχεράνη, ή να ενθαρ-ρύνει τη βία των πολιτοφυλάκων. Έτσι λοιπόν, είναι ζωτικής σημασίας η απόσυρ-ση να πραγματοποιηθεί μέσα στα πλαίσια μιας ευρύτερης διπλωματικής στρατηγι-κής με σκοπό να περιοριστούν αυτοί οι κίνδυνοι.

Για να γίνει αυτό, πολλά άλλα θα πρέπει να συμβούν σχεδόν παράλληλα σε μια προσεκτικά συντονισμένη αλυσίδα ενερ-γειών. Η Ουάσιγκτον πρέπει να αναγγείλει ότι θα αρχίσει την απόσυρση των δυνάμε-ών της. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμέ-

νων Εθνών με την υποστήριξη του Συμ-βουλίου Ασφαλείας, πρέπει να επιλέξει έναν ειδικό απεσταλμένο. Μια ομάδα επα-φής βασικών κρατών πρέπει να διαμορ-φωθεί κάτω από την αιγίδα των Η.Ε. Θα πρέπει να τεθούν οι προτεραιότητες για τη διανομή των πόρων μέσα στο Ιράκ, στρατολόγηση Σουνιτών στο στρατό και την αστυνομία, περιφερειακές εκλογές, αντιμετώπιση του προβλήματος των προ-σφύγων, βοήθεια για την ανάπτυξη και ξένες επενδύσεις. Είναι σημαντικό, ο συγ-χρονισμός της απόσυρσης των στρατευ-μάτων θα πρέπει να γίνει παράλληλα με

την διπλωματική διαδικασία.Αυτή η πρόταση είναι επικίνδυνη και

ενδεχομένως να αποτύχει. Είναι όμως κα-λύτερη από μια βραχυπρόθεσμη αποτύ-πωση χωρίς οποιοδήποτε μεγαλύτερο πολιτικό όραμα για το Ιράκ.

Ο teen on εναι υνερτης το τμήμαteen on εναι υνερτης το τμήμα on εναι υνερτης το τμήμαon εναι υνερτης το τμήμα εναι υνερτης το τμήμα Μεανατολικών Μελετών το Counl onCounl on onon Foegn elton πό το ς το , elton πό το ς το ,elton πό το ς το , πό το ς το , υπηρέτηε το Εθνικό Συμβούλιο φαλε-ας ε θέεις ανμεα τις οποες ς διευθυ-ντής του τομέα τν διεθνικών απειλών

COPyRIGHT 2008 COUNCIL ON FOREIGN RELATIONS, PUBLISHER OF FOREIGN AFFAIRS. ALL RIGHTS RESERED.ALL RIGHTS RESERED. DISTRIBUTED By TRIBUNE MEDIA SERICES

H κατάσταση στο Iράκ έχει αλλάξει από τον συνδυασμό των αποτελεσμάτων της φυλετικής κάθαρσης, την τακτική ηρεμία των σιιτών πολιτοφυλάκων, και των διαπραγματεύσεων των αμερικανικών δυνάμεων με τις σουνιτικές φυλές

“

”



Πέρα από το Darfurn ANDREw NATSIOS



Οι από μακρού υφιστάμε-νες εντάσεις μεταξύ των Αράβων που εποικούν την κοιλάδα του Νείλου και κυριαρχούν περισ-σότερο από έναν αιώνα

και των περιθωριοποιημένων ομάδων στην περιφέρεια της χώρας, μεταβάλλο-νται σε εθνική κρίση, για άλλη μια φορά. Η λεπτή συμφωνία ειρήνης του 2005, γνω-στή ως περιεκτική συμφωνία ειρήνης (CPA), που έδωσε τέλος στον εμφύλιο πό-λεμο μεταξύ των Αράβων στο Βορρά και των Αφρικανών στο νότο, κινδυνεύει άμε-σα από τις νέες εντάσεις μεταξύ των δυο ομάδων, που οδήγησαν τον περασμένο χρόνο, σε έναν σχεδόν πραγματικού μεγέ-θους πόλεμο. Τώρα, η νέα κατάσταση και η σύγκρουση στο Darfur, πρέπει να αξιο-λογηθούν μαζί.

Μια προτεραιότητα, πρέπει να είναι η ενθάρρυνση της εφαρμογής των μεταρ-ρυθμιστικών στοιχείων της ειρηνευτικής συμφωνίας, στα οποίο το κυβερνών εθνι-κό κόμμα (NCP) αντιδρά επειδή απειλούν την εξουσία του. Πέρυσι, το Χαρτούμ ανέστειλε προσωρινά τις πληρωμές από το πετρέλαιο προς τη νότια κυβέρνηση και απέρριψε τις γενναιόδωρες προτά-σεις τους για τη διευθέτηση της πλούσιας σε πετρέλαιο περιοχής Abyei και προγο-νική έδρα της πιο ισχυρής νότιας φυλής. Καθυστέρησε επίσης στη σύνταξη ενός νέου εκλογικού νόμου και την πραγματο-ποίηση της απογραφής – δυο μέτρα που

τέθηκαν ως προϋποθέσεις για τις γενικές εκλογές, που η συμφωνία προβλέπει να γίνουν μέχρι το 2009. Η κρίση έφτασε στα όρια της στρατιωτικής αντιπαράθε-σης.

Η κατάσταση είναι ακόμα ευμετάβλη-τη. Ενθαρρυμένοι από τη αυξανόμενη στρατιωτική δύναμη του νότου, οι οπαδοί της σκληρής γραμμής, μπορεί να μπουν στον πειρασμό προκαλώντας μια σύ-γκρουση με το Χαρτούμ. Το NCP, που αι-σθάνεται όλο και περισσότερο ευάλωτο, έχει κινητοποιήσει τις πολιτοφυλακές των Αράβων που προέβησαν σε αγριότητες ενάντια στους νοτίους κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Εάν ο Βορράς συ-νεχίσει να εμποδίζει την εφαρμογή της συμφωνίας ειρήνης, ο νότος θα πάει σί-γουρα σε πόλεμο. Και εάν η μάχη επανα-ληφθεί, η κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να περιορίσει τη σύγκρουση γεωγραφικά, όπως έκανε στο παρελθόν. Ο πόλεμος θα φτάσει πολύ γρήγορα στο Χαρτούμ, προ-καλώντας μεγάλο αριθμό θυμάτων και στις δυο πλευρές.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους κιν-δύνους, ο στρατηγικός στόχος της Αμερι-κανικής κυβέρνησης για το Σουδάν, πρέ-πει να είναι η επιβράδυνση των διαλυτι-κών δυνάμεων, πριν είναι πάρα πολύ αρ-γά. Μέχρι τώρα, η αμερικανική πολιτική έχει εγκλωβιστεί ανάμεσα σε μια ιδεολο-γική σταυροφορία απελευθέρωσης του Σουδάν από το NCP και σε μια πραγματι-κή προσέγγιση που προωθεί τη βαθμιαία

μεταρρύθμιση. Η πολιτική της αλλαγής καθεστώτος που η Ουάσιγκτον ακολού-θησε στη δεκαετία του ‘90, απέτυχε να απομακρύνει το NCP από την εξουσία. Αυτές οι τακτικές από το 1990 φαίνεται πως ενίσχυσαν περαιτέρω την αδιαλλαξία του NCP και οδήγησαν σε περισσότερη βία.

Η δέσμευση είναι τώρα η μόνη πολιτι-κή που έχει πιθανότητες επιτυχίας. Η πο-λιτική της κυβέρνησης Μπους, οδήγησε στη συμφωνία ειρήνης, η οποία παρά τις αδυναμίες της, ήταν μια επιτυχία. Οι ηγέ-τες του NCP ορθώς φοβούνται ότι εάν χάσουν την εξουσία, κινδυνεύουν τόσο στο εσωτερικό, όσο και διεθνώς, αντιμε-τωπίζοντας ίσως το Διεθνές Ποινικό δικα-στήριο για εγκλήματα πολέμου, και είναι πεπεισμένοι ότι η αμερικανική πολιτική αποσκοπεί στην αλλαγή καθεστώτος. Η εμπειρία δείχνει ότι το NCP μπορεί να αντισταθεί στις εξωτερικές πιέσεις χάρη στα έσοδα από το πετρέλαιο, αλλά και τα ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης που φτάνουν το 12% και έτσι, είναι πιθανότε-ρο να πετύχει μια προσέγγιση που επι-βραβεύει τη συμμόρφωση και τη συνερ-γασία, από μια άλλη που θα βασίζεται στην τιμωρία. Η Ουάσιγκτον πρέπει να δώσει την ευκαιρία στο Χαρτούμ να ομα-λοποιήσει τις σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες, προχωρώντας σε κινήσεις που αμβλύνουν την κρίση, εφαρμόζοντας παράλληλα τις μεταρρυθμιστικές διατά-ξεις της ειρηνευτικής συμφωνίας. Αυτό

λίγα διεθνή ζητήματα έχουν συγκινήσει τόσο πολύ τους αμερικανούς, όσο οι αγριότητες στο Darfur. αλλά ενώ αυτή η κρίση σιγοβράζει, το μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτό της επιβίωσης του σουδάν ως κράτος γίνεται ολοένα περισσότερο επιτακτικό: δυσοίωνες αναλύσεις αναφέρουν πως η πιθανότητα μιας νέας αιματοχυσίας είναι πλέον, πολύ πιθανή.



θα επέτρεπε στην Ουάσιγκτον να βγάλει το Σουδάν από τη λίστα με τις χώρες που χρηματοδοτούν την τρομοκρατία, να αρ-θούν οι οικονομικές κυρώσεις και να μπορέσει το Χαρτούμ να αποκτήσει πρό-σβαση στην προηγμένη αμερικανική τε-χνολογία των διυλιστηρίων – κάτι άλλω-στε που επιθυμεί διακαώς. Εν τω μεταξύ, η Δύση πρέπει να επιταχύνει την ανοικο-δόμηση στο νότιο Σουδάν και την ενδυ-νάμωσή του σε οικονομικό, θεσμικό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτρέποντας με αυτό τον τρόπο το Χαρτούμ να το απο-σταθεροποιήσει, ή να του επιτεθεί στρα-τιωτικά.

Οι δυτικές δημοκρατίες δεν μπορούν από μόνες τους να σώσουν το Σουδάν - μόνο οι Σουδανοί μπορούν να το κάνουν - αλλά μπορούν να υποστηρίξουν τις δυ-

νάμεις, στο βορρά και στο νότο, οι οποίες επιδιώκουν μια μη βίαιη, αναπτυξιακή πορεία προς την ειρήνη και τη μεταρρύθ-μιση. Αν και οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχάσουν τις σφαγές στο Darfur το 2003-4 (όταν πραγματο-ποιήθηκε το 96% των πολιτικών δολοφο-νιών από την έναρξη του πολέμου), εντούτοις, όσοι εστιάζουν στο παρελθόν της περιοχής, διατρέχουν τον κίνδυνο να απεμπολήσουν το μέλλον ολόκληρης της χώρας.

Ενώ η διεθνής κοινότητα ορθώς περι-φρονεί το Σουδανικό καθεστώς για τις αγριότητες που έχει διαπράξει, η ηθική προσβολή δεν υποκαθιστά τις πρακτικές πολιτικές που θα σώσουν ζωές και θα προωθήσουν τη σταθερότητα. Διανύουμε μια κρίσιμη χρονιά. Η Ουάσιγκτον πρέπει

να ακολουθήσει μια συνετή αλλά και επι-θετικά δεσμευτική πολιτική. Θα κάνει το σωστό, ακολουθώντας ταυτόχρονα μια καλή πολιτική.

Ο Anew to, ήταν ο μερικανός ει-δικός απεταλμένος το Σουδν το 2006-7 και ο επικεφαλής της αμερικανικής αντιπρο-πεας ια τη διεθνή ανπτυξη το 200-6, εναι διακεκριμένος καθηητής το unun Al ool o Foegn ee του eo-l ool o Foegn ee του eo-l ool o Foegn ee του eo- ool o Foegn ee του eo-ool o Foegn ee του eo- o Foegn ee του eo-o Foegn ee του eo- Foegn ee του eo-Foegn ee του eo- ee του eo-ee του eo- του eo-eo-getown net netnet

COPYRIGHT 2008 COUNCIL ON FOREIGN RELATIONS, PUBLISHER OF FOREIGN AFFAIRS. ALL RIGHTS RESERVED. DISTRIBUTED BY TRIBUNE MEDIA SERVICES.



Η κατάρα τουΠΕΤρΕ λαIΟυ

n MICHAEL L. ROSS L. ROSSL. ROSS. ROSSROSS



Το πετρέλαιο μπορεί να προκαλέσει συγκρού-σεις με τρεις τρόπους. Κατ αρχήν μπορεί να προκαλέσει οικονομική αστάθεια, η οποία θα

οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια. Όταν οι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, απο-γοητεύονται από τις κυβερνήσεις τους και έτσι γίνονται πιο ευάλωτοι στα επαναστα-τικά κινήματα που αναζητούν συνεχώς να στρατολογήσουν νέα μέλη. Μια ξαφνική μείωση εισοδήματος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εσωτερικές συγκρούσεις σε οποιαδήποτε χώρα και λόγω του οτι οι τιμές του πετρελαίου είναι ευμετάβλητες, οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες οδηγού-νται πολύ συχνά σε πορείες, από την άνο-δο στην πτώση. Όσο πιο εξαρτημένη είναι η οικονομία μιας χώρας από τις τιμές του πετρελαίου, τόσο πιο εύκολα θα αντιμε-τωπίσει προβλήματα, ειδικά όταν οι τιμές θα αρχίσουν να πέφτουν.

Δεύτερον, τα τεράστια έσοδα από το πετρέλαιο, συχνά χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν εξεγέρσεις. Βλέπουμε συχνά επαναστατικά κινήματα να φθίνουν, μόλις σταματήσει η ροή της χρηματοδό-τησης. Η συγκέντρωση χρημάτων στις

πετρελαιοπαραγωγές χώρες είναι σχετικά εύκολη: όπως έχουμε δει στο Ιράκ αλλά και στο Σουδάν, αντάρτες κλέβουν πετρέ-λαιο και το πωλούν στη μαύρη αγορά, εκβιάζοντας πετρελαϊκές επιχειρήσεις σε απομακρυσμένες περιοχές – όπως στην Κολομβία και το Σουδάν, ή βρίσκουν συ-νεργάτες που τους χρηματοδοτούν σε αντάλλαγμα μελλοντική υποστήριξη, όταν εκείνοι καταλάβουν βιαίως την εξουσία, όπως στη Γουινέα και το Κονγκό.

Τρίτον, ο πλούτος που παράγεται από το πετρέλαιο ενθαρρύνει τα αυτονομιστι-κά κινήματα. Η παραγωγή του φυσικού αερίου και του πετρελαίου παρέχει τερά-στια κέρδη για την κεντρική κυβέρνηση, αλλά η τοπική κοινωνία υποφέρει από ανεργία, χαμένες ιδιοκτησίες και περιβαλ-λοντικά προβλήματα. Για να αντιστραφεί η κατάσταση, πολλοί ζητούν την αυτονο-μία τους όπως συμβαίνει στη Βολιβία, την Ινδονησία, το Ιράν, το Ιράκ, και τη Νιγηρία. Το πετρέλαιο δεν μπορεί από μόνο του να προκαλέσει συγκρούσεις, αλλά μπορεί να επιδεινώσει εντάσεις και να δώσει την αφορμή σε αντιπάλους, για στρατιωτική αντιπαράθεση.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 90, η διεθνής κοινότητα έχει αναπτύξει ένα

αποτελεσματικό σύνολο μεθόδων αντιμε-τώπισης των εξεγέρσεων. Αυτά περιλαμ-βάνουν διακοπή της οικονομικής ενίσχυ-σης από το εξωτερικό των επαναστατικών ομάδων, χρησιμοποιώντας διπλωματικές και οικονομικές κυρώσεις για να φέρουν τις κυβερνήσεις στο τραπέζι των διαπραγ-ματεύσεων, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσο-νται ειρηνευτικές δυνάμεις που ελέγχουν και εγγυώνται τα όποια αποτελέσματα προκύψουν από τις πιέσεις. Ο περιορισμός των εξεγέρσεων σε αυτά τα κράτη είναι πολύ δύσκολος. Η παγκόσμια δίψα για πε-τρέλαιο ακυρώνει τις όποιες πιέσεις, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έφερναν μια χώρα σε διαπραγματεύσεις. Μπορούν εύκολα να αγοράσουν φίλους σε ισχυρές θέσεις και να μην ανησυχούν ιδιαίτερα για την επιβολή κυρώσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Η καλύτερη λύση για τις χώρες που ει-σάγουν πετρέλαιο, θα ήταν να μειώσουν δραστικά την κατανάλωσή τους και να βοηθήσουν τις φτωχές χώρες να βρουν ένα πιο σταθερό τρόπο ανάπτυξης και εξόδου από την ένδεια, από την παραγω-γή πετρελαίου. Οι δυτικές οικονομίες όμως, εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα. Στην Κίνα και

Ο κόσμος μας σήμερα είναι πιο ειρηνικός, από ότι 15 χρόνια πριν. στα τέλη του ψυχρού πολέμου μαίνονταν 17 σημαντικοί εμφύλιοι πόλεμοι, ενώ το 2006 μόλις 5. Όμως αυτή η αισιόδοξη τάση, κρύβει μια μεγάλη εξαίρεση: δεν ισχύει για τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες. Εκεί, ο αριθμός των συγκρούσεων όχι μόνο παραμένει υψηλός, αλλά είναι πολύ πιθανό να αυξηθεί καθώς οι τιμές του μαύρου χρυσού εκτινάσσονται καθημερινά στα ύψη.



λεσματικές λύσεις, πολλές χώρες θα βρε-θούν στην ίδια τραγική μοίρα με την Αγκόλα, τη Νιγηρία, το Σουδάν, και, ναι, ακόμη και το Ιράκ.

Ο el o εναι καθηητής πολιτικώνel o εναι καθηητής πολιτικών o εναι καθηητής πολιτικών o εναι καθηητής πολιτικών o εναι καθηητής πολιτικώνo εναι καθηητής πολιτικών εναι καθηητής πολιτικών επιτημών το ανεπιτήμιο της Clon,Clon,, o Angele AngeleAngele

COPYRIGHT 2008 COUNCIL ON FOREIGN RELATIONS, PUBLISHER OF FOREIGN AFFAIRS. ALL RIGHTS RESERVED. DISTRIBUTED BY TRIBUNE MEDIA SERVICES

στην Ινδία η ζήτηση για πετρέλαιο και φυ-σικό αέριο αυξάνεται τόσο γρήγορα, που ακόμα και η πιο επιθετική πολιτική για τις εναλλακτικές πηγές, θα χρειαζόταν δεκα-ετίες για να φέρει αποτελέσματα. Είναι σί-γουρο πως χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση.

Μια πρωτοβουλία δεν μπορεί φυσικά να ανατρέψει την κατάρα του πετρελαίου και να φέρει την ειρήνη στις πετρελαιοπα-ραγωγές χώρες – τέσσερα μέτρα όμως μπορεί να βοηθήσουν. Το πρώτο, πρέπει να είναι η διακοπή της χρηματοδότησης των ανταρτών που ωφελούνται από το εμπόριο του πετρελαίου. Δεύτερον, η εν-θάρρυνση της διαφάνειας, των κυβερνή-σεων των χωρών που παράγουν πετρέ-λαιο και των επιχειρήσεων που το που-λούν. Οι διαφανείς διαδικασίες θα επιτρέ-ψουν στους καταναλωτές να επιβραβεύ-σουν την πιο υπεύθυνη εταιρεία και στη συνέχεια, αυτό θα έδινε ένα επιπλέον κί-νητρο ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες στα σημεία παραγωγής.

Τρίτον, να βοηθηθούν τα κράτη στην καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση των κερδών τους. Ακόμα και με μεγαλύτερη διαφάνεια και σταθερότητα, πολλές χώρες αδυνατούν να μετατρέψουν τον πλούτο από το πετρέλαιο σε κοινωνικές παροχές, δρόμους, σχολεία, νοσοκομεία. Για αυ-τούς, η καλύτερη λύση θα ήταν η πώληση του πετρελαίου με αντάλλαγμα όχι μετρη-τά, αλλά αγαθά και υπηρεσίες που ο λαός τους χρειάζεται. Τέλος, οι πολιτικοί ηγέτες με τις βραδυκίνητες κυβερνήσεις τους, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την ταξιδιωτική απαγόρευση, έως ότου μάθουν να σέβο-νται τα ανθρώπινα δικαιώματα και αρχί-σουν να ακούν και να διαπραγματεύονται με τις κοινωνικές ομάδες που δίκαια δια-μαρτύρονται.

Σίγουρα, δεν θα είναι εύκολη η απο-τροπή των βίαιων συγκρούσεων και των άλλων δεινών που φέρνει η κατάρα του πετρελαίου. Πολλές από αυτές τις κυβερ-νήσεις, αδιαφορούν για τα κίνητρα που τους προσφέρουν διπλωμάτες και ειδικοί στην ανάπτυξη. Αφ’ ετέρου, εάν οι κύριοι παράγοντες - παραγωγοί πετρελαίου και ενεργειακές επιχειρήσεις, καθώς επίσης και οι διεθνείς οργανισμοί, και οι κατανα-λωτές – δεν βρουν καλύτερες και αποτε-



ΕΞΩΤΕριΚΗ ΠΟλιΤιΚΗ Και ασφαλΕια

σΤΗν ν.α. ΕυρΩΠΗ12th

ROundtAblE wItH tHE GREEk

GOvERnmEnt


E C O N O M I s T C O N f E R E N C E

Μιλώντας από το βήμα του Economist και αναφερόμενη στο ζήτημα του Κοσσό-βου, η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα

Μπακογιάννη, διευκρίνησε καταρχάς ότι η Ελλάδα «ουδέποτε συμπαθούσε τις μονο-μερείς διακηρύξεις». Στη συνέχεια χαρα-κτήρισε το θέμα σημαντική πρόκληση για την Ευρώπη, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η Ένωση είναι αυτή που μπορεί να κα-τοχυρώσει την ύπαρξη ενός πολυεθνικού, πολυπολιτισμικού κράτους.

Αφού υπογράμμισε τη συμβολή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή προοπτική των βαλκανικών χωρών, η οποία «λειτουργεί ως ο πιο ισχυρός καταλύτης για την πρό-οδο των γειτονικών χωρών», η κ. Μπακο-γιάννη, αναφορικά με το ζήτημα της ονο-μασίας της FYROM, υπογράμμισε την ελ-ληνική θέση: «Θέλουμε να συνεχίσουμε άμεσα, με την ίδια προσήλωση και επιμο-νή, τις διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ, ώστε να καταλήξουμε το γρηγορό-τερο δυνατό σε μια λύση στη βάση μιας ουσιαστικά σύνθετης ονομασίας με γεω-γραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει ένα-ντι όλων».

Η υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε επίσης στην αναπτυξιακή βοήθεια, ύψους 550 εκ.ευρώ, η οποία είναι σε εξέλιξη από την Ελλάδα στις γειτονικές χώρες.

Τη θέση της Σερβίας ότι δεν πρόκειται να συναινέσει στην ανεξαρτητοποίηση της περιοχής έκανε σαφή ο υπουργός Εξωτερικών, Vuk Jeremic, ο οποίος δήλω-σε χαρακτηριστικά ότι εφόσον επισημο-ποιηθεί η συγκεκριμένη εξέλιξη, «το Κοσ-συφοπέδιο θα είναι ανίκανο να ανακόψει

την πτώση του προς την αποτυχία». «Κά-ποιοι επέλεξαν να συνεργαστούν με άλ-λους, εκτός των δυτικών Βαλκανίων», πρό-σθεσε ο ίδιος με νόημα, μιλώντας για «επικίνδυνο προηγούμενο» με «αντιπαρα-γωγικές συνέπειες» το οποίο, όπως είπε, νομιμοποιεί μονομερή λύση σε πολυμερή προβλήματα. Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, ο κ. Jeremic υποστήριξε ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσ-σόβου από κράτη – μέλη της Ε.Ε. σημειώ-θηκε υπό καθεστώς πίεσης και απειλών για βιαιοπραγίες. Ο Σέρβος υπουργός Εξωτερικών ζήτησε τη νομιμοποίηση της παρουσίας της χώρας του στο Κοσσυφο-πέδιο με εντολή του ΟΗΕ, επισημαίνοντας ότι η σημερινή Σερβία, ως μία «δημοκρα-τία με κράτος δικαίου», εγγυάται την προ-στασία των δικαιωμάτων των μειονοτή-των της.

Ιστορικό γεγονός - βήμα για την εμπέ-δωση της ασφάλειας στα Βαλκάνια – χα-ρακτήρισε από την πλευρά του τη μονο-μερή διακήρυξη ανεξαρτησίας από το Κόσσοβο ο υπουργός Εξωτερικών της Αλ-βανίας, Lulzim Basha, ο οποίος υποστήρι-ξε ότι το 70% των χωρών που αντιπροσω-πεύουν το παγκόσμιο ΑΕΠ έχουν αναγνω-ρίσει το Κόσσοβο. Ο ίδιος εξέφρασε την άποψη ότι η ανεξαρτητοποίηση της περι-οχής δεν θα λειτουργήσει ως αποσταθε-ροποιητικός παράγοντας στα Βαλκάνια, καθώς, όπως είπε, δεν μπορεί να αποτελέ-σει προηγούμενο για άλλες περιπτώσεις. Ο ίδιος απηύθυνε έκκληση στη Σερβία «να προχωρήσει στις προτεραιότητες του 21ου αιώνα και να εγκαταλείψει τη ρητο-ρική του 19ου αιώνα», για να λάβει την απάντηση του Σέρβου υπουργού Εξωτε-ρικών: «19ος αιώνας είναι η εθνικιστική

διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσό-βου».

Κρίσιμη δοκιμασία αντοχής για την Ν.Α. Ευρώπη χαρακτήρισε το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου ο υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας, Adrian Mihai Cioroianu, ο οποίος σημείωσε ότι η μονομερής διακή-ρυξη ανεξαρτησίας «δεν ήταν λύση», εστι-άζοντας, ωστόσο, στη διαχείριση του προ-βλήματος από εδώ και στο εξής.

Να ξεκαθαρίσει η πολιτική των ξένων χωρών και να δημιουργηθεί μία νέα δυνα-μική, σε σχέση με τη Βοσνία – Εζεργοβίνη, ζήτησε ο Σερβοβόσνιος πρωθυπουργός της χώρας, Milorad Dodik, ο οποίος τόνισε την ανάγκη για εξασφάλιση αυτονομίας των τοπικών πολιτικών δυνάμεων.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρί-ας, Ivailo Kalfin, επισήμανε τρεις κινδύνους τους οποίους, κατά τη γνώμη του, διατρέ-χουν τα Βαλκάνια:

• Να μην επιτευχθεί η συνύπαρξη των διαφορετικών εθνοτήτων

• Η έλλειψη αποφασιστικότητας για την επίτευξη των στόχων

• Η ενδεχόμενη απώλεια βούλησης των διεθνών οργανισμών να συνδράμουν στην επίλυση των εθνικών θεμάτων της περιοχής

Την άμεση αποστολή ευρωπαϊκής πολιτικής δύναμης ασφάλειας και άμυνας στο Κόσσοβο, με απώτερο στόχο την ανάληψη από την Ε.Ε. «πρωταγωνιστικού ρόλου» στην περιοχή, προτείνει η ελληνική κυβέρνηση.


A N A Λ Y Σ E I Σ

Ένα μήνα μετά τη σύνοδο του ναΤΟ στο Βουκουρέστι, μπορούμε να αξιολογήσουμε πιο ψύχραιμα τα αποτελέσματα της ελληνικής στάσης. Το πρόβλημα δεν λύθηκε και αυτό που προέχει, είναι η στρατηγική των επόμενων κινήσεων της ελληνικής διπλωματίας. Τρεις πολιτικοί με μεγάλες ιδεολογικές διαφορές μεταξύ τους, δίνουν το στίγμα για το τι πρέπει να ακολουθήσει. Είναι ο βουλευτής του λα.Ο.σ. κ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο βουλευτής του Κ.Κ.Ε. κ. Κώστας αλυσσανδράκης και ο πρόεδρος της φιλελεύθερης συμμαχίας, κ. φώτης Περλικός.

Μετά το Βουκουρέστι



Η ελληνική κυβέρνηση γύρισε από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ γεμάτη από “εθνική υπερηφά-

νεια”, έχοντας πει όχι στην ένταξη της ΠΓΔΜ. Κρύβει προσεκτικά ότι το δειλό αυ-τό όχι συνοδεύτηκε από πολλά ναι: Στη παραπέρα διεύρυνση του ΝΑΤΟ, στην αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ, στην αύ-ξηση των δυνάμεων κατοχής στο Αφγανι-στάν. Ενώ κρύβει τα ανταλλάγματα που προσφέρει στους “συμμάχους”, όπως την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, τη συμ-μετοχή στην αντιπυραυλική ασπίδα. Και δεν αποκλείουμε την αύξηση των ελληνι-κών δυνάμεων στο Αφγανιστάν κ.α.

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σει-ρά τους, ας τονίσουμε ότι το όνομα της ΠΓΔΜ είναι μέρος του γενικότερου θέμα-τος των σχέσεων αυτής της χώρας με τη δική μας και με τους γείτονές της. Τονίζου-

με ακόμα ότι η ΠΓΔΜ είναι μέρος του γε-νικότερου προβλήματος των Βαλκανίων. Όσο για την φύση του βαλκανικού προ-βλήματος, θυμίζουμε ότι, μέχρι την ανα-τροπή του σοσιαλισμού, τα Βαλκάνια ήταν περιοχή ειρήνης. Το ότι έγιναν ξανά πυρι-τιδαποθήκη της Ευρώπης δείχνει όχι μόνο το σταθεροποιητικό ρόλο που έπαιζε ο σοσιαλισμός (στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο), αλλά και την ενοχή των ιμπεριαλιστών για την αλλαγή των συνόρων, τη δημιουργία κρατών – προτε-κτοράτων, την αιματοχυσία, την κατα-στροφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ξεκίνησε με τις απροκά-λυπτες επεμβάσεις της ΕΕ.

Είναι λοιπόν φανερό, ότι ακόμα και αν διευθετηθεί το όνομα, οι κίνδυνοι θα πα-ραμένουν όσο η περιοχή μας είναι πεδίο αντιπαράθεσης των ΗΠΑ, της ΕΕ και της

από αρχαιοτάτων χρόνων ο ψυχι-σμός του Έλληνα έχει παραμείνει κατά βάσιν ο ίδιος, περνάμε από

το ζενίθ στο ναδίρ και τούμπαλιν. Ενθου-σιαζόμαστε και απογοητευόμαστε το ίδιο γρήγορα. Αυτά τα χαρακτηριστικά, χρήσι-μα για την δημιουργία πολιτισμού, διότι έχουν ενδιαφέρον, αντενδείκνυνται για την άσκηση αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής. Εκεί χρειάζεται πρωτίστως ψυ-χραιμία, συνέπεια και ξεκάθαρη στόχευση. Αυτά δηλ που κυρίως μας λείπουν.

Στην περίπτωση του Σκοπιανού ζητή-ματος η Ελλάς μονίμως πράττει τις λάθος κινήσεις στον λανθασμένο χρόνο. Και όταν ακόμη, μία κίνηση που κάνουμε είναι ορθή (όπως π.χ. το veto στο Βουκουρέστι), η μετέπειτα συμπεριφορά μας ακυρώνει όλα τα οφέλη. Π.χ. η Κυβέρνηση μας τώρα τελευταία αποφάσισε να στηρίξει την λε-γομένη «Σύνθετη Ονομασία». Μα τώρα πια, μετά από τόσα χρόνια και τόσες χώ-ρες που έχουν ήδη αναγνωρίσει τα Σκόπια

Ρωσίας προκειμένου να κατακτήσουν τα κεφάλαιά τους ισχυρότερες θέσεις στα Βαλκάνια και στην περιοχή. Να ελέγξουν τις αγορές και τους δρόμους της ενέργει-ας. Τα προβλήματα δεν λύνονται με τη συμμετοχή της χώρας στους ανταγωνι-σμούς και τα επιθετικά τους σχέδια.

Βεβαίως αναγνωρίζουμε ότι έχει υπάρ-ξει μια σχετική πρόοδος από το 1992, τότε όπου ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, μαζί με την εκ-κλησία οργάνωναν εθνικιστικά συλλαλη-τήρια για το όνομα. Όμως συνεχίζουν να αποπροσανατολίζουν το λαό από τους μεγάλους κινδύνους που μας απειλούν όταν περιορίζουν το πρόβλημα στα Βαλ-κάνια, στο όνομα της γειτονικής χώρας, όταν συγκαλύπτουν το ρόλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Η θέση του ΚΚΕ για το όνομα της FYROM είναι σταθερή από το 1992. Η λέ-

“Καμία αναφορά στα ανταλλάγματα”ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΥΣΣΑΝΔΡAΚΗΣ, βουλευτHς Κ.Κ.ε.

ως «Μακεδονία», αυτή η επιλογή δεν έχει κανένα νόημα. Θα είχε ίσως ενδιαφέρον, εάν την είχαμε επιδιώξει στην αρχή, το 1992, με το σκεπτικό του να προλάβουμε τυχόν αναγνωρίσεις του Κράτους αυτού με την λεγομένη Συνταγματική τους ονο-μασία. Τώρα πια αυτό συνέβη, άρα εμείς δεν έχουμε πλέον να χάσουμε τίποτε πε-ρισσότερο. Άρα ο χρόνος, πια που έως τώρα λειτουργούσε εις βάρος μας, πλέον λειτουργεί υπέρ μας. Ενώ δηλ στην αρχή που θα έπρεπε να βιαζόμαστε, αρνούμα-σταν κάθε συζήτηση, τώρα που πρέπει να κωλυσιεργήσουμε, βιαζόμαστε.

Επί της ουσίας, η Κυβέρνηση μετά από μεγάλη πολιτική πίεση έθεσε το δικαίωμα της αρνησικυρίας της Ελλάδος, δυστυχώς όχι για το όνομα «Μακεδονία», αλλά για το πρόθεμα. Ευτυχώς η Σκοπιανή πλευρά, τυφλωμένη από τις έως τώρα επιτυχίες της, δεν άρπαξε την ευκαιρία για να κλεί-σει αυτό το θέμα, υπέρ της (πάσα σύνθετη ονομασία καταλήγει στην νομιμοποίηση

του Μακεδονισμού τους), αλλά ζήτησε τον πλήρη εξευτελισμό της χώρας μας. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει και έτσι φθά-σαμε στο Βουκουρέστι. Είναι χαρακτηρι-στικό ότι οι ίδιοι άνθρωποι πού τόσα χρό-νια που εγώ και άλλοι συνάδελφοί μου μιλάγαμε για veto, μας έλεγαν ότι αυτό δεν γίνεται, διότι θα απομονωθούμε, είναι οι ίδιοι που πανηγύριζαν για το veto.

Είναι όμως ειλικρινά απογοητευτική η στάση της Κυβερνήσεώς μας από εκεί και πέρα. Αντί δηλ. να αρνηθούμε πλέον κάθε περαιτέρω διαπραγμάτευση, ώστε να επι-τύχουμε τουλάχιστον να ροκανίσουμε τον χρόνο έως ότου αλλάξει η παρούσα Αμε-ρικανική Κυβέρνηση (σφόδρα φιλοσκοπι-ανή) και έως ότου προλάβουμε να θέσου-με veto και τον Σεπτέμβριο, στην πρό-σκλησή τους για ένταξη στην Ε.Ε., ώστε να πιέσουμε για μία πραγματικά συμφέρου-σα για την Ελλάδα λύση, σπεύδουμε να διαπραγματευθούμε ακόμη και με υπηρε-σιακή Κυβέρνηση στα Σκόπια.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον αληθινό συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ Ελ-λάδος και Σκοπίων. Η Ελλάς χωρίς τα Σκό-πια, δύναται και να ζήσει και να ευημερήσει.

“Τώρα, καμία βιασύνη”Τώρα, καμία βιασύνη””AΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙAΔΗΣ, βουλευτHς λΑ.ο.ς


A N A Λ Y Σ E I Σ

“Το βέτο είναι το αποκορύφωμα των αδιεξόδων και της αποτυχίας μας”ΦΩΤΗΣ ΠΕΡΛΙΚOΣ, ΠρOεδρος της ΦιλελεYθερης ςυμμΑχIΑς

Η πρόσφατη χρήση του βέτο στην σύνοδο του Βουκουρεστίου δεν είναι απλά αναμενόμενη συνέπειας μιας αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής στο μα-κεδονικό εδώ και 15 χρόνια. Είναι ταυτόχρονα και κομμάτι αυτής της επικίν-

δυνης πολιτικής που συνεχίζεται. Το ακόμα πιο επικίνδυνο είναι ότι η ουσιαστική αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής μας και τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί προπαγανδίζονται για εσωτερική κατανάλωση, σε μια κακοπληροφορημένη κοινή γνώμη, ως θρίαμβοι.

Η χώρα μας όχι μόνο δεν έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για να αυξήσει το διπλω-ματικό μας κεφάλαιο αλλά αλόγιστα σπαταλά τα περιορισμένα διαθέσιμα αποθέμα-τά του σε εθνικές σκιαμαχίες και μυωπικούς χειρισμούς εσωτερικής στόχευσης, με προφανείς συνέπειες για τη διαπραγματευτική μας ικανότητα στο νέο διεθνές περι-βάλλον που διαμορφώνεται΄, ώστε να δείξουμε πως πέρα από τις σχέσεις με μια μι-κρή χώρα και τα ισροτικά/ψυχολογικά ζητήματα υπάρχουν κι άλλα σοβαρότερα. Μακριά από τις καταστροφικές κραυγές του εθνικισμού και του ανέξοδου λαϊκισμού, που τόσο έχουν στοιχίσει στην περιοχή μας. Κρίνοντας την συμπεριφορά της ελληνι-κής εξωτερικής πολιτικής, μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα έχει επιτύχει και ακόμα χειρότερα, φαίνεται να επιδιώκει! Αυτά της απομόνωσης, της όξυνσης των προβλη-μάτων και της αχρήστευσης κάθε γέφυρας επικοινωνίας που θα μπορούσε να συμ-βάλει στην εύρεση συναινετικών και συμβιβαστικών λύσεων.

Η μυωπική αυτή πολιτική συνεχίζεται με την άρνηση της εισόδου της ΠΓΔΜακε-δονίας στο ΝΑΤΟ και όπως αρχίζει να διαφαίνεται και στην ΕΕ. Δυστυχώς το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν αντιμετωπίζονται από την ελληνική πλευρά ως εργαλεία-πλαίσια, μέσα στα οποία οι γειτονικές μας κοινωνίας θα μπορέσουν να αναπτυχθούν και να διαμορφώ-σουν θεσμούς μιας ανοιχτής κοινωνίας, αδρανοποιώντας και αφοπλίζοντας τις ριζο-σπαστικές και μισαλλόδοξες φωνές στο εσωτερικό τους. Αντίθετα οι διεθνείς οργα-νισμοί αντιμετωπίζονται με το κοντόφθαλμο πρίσμα της χρήσης της προνομιακής μας θέσης για τον εκβιασμό των γειτόνων μας. Με μόνο αποτέλεσμα φυσικά την συσπείρωσή τους γύρω από τις πιο ακραίες εθνικιστικές παρατάξεις της δικής τους πλευράς, την διαιώνιση του μακεδονικού προβλήματος (με διαρκώς χειρότερους όρους στο μέλλον)και την διολίσθηση της χώρας μας στο ρόλο του μαύρου πρόβα-του, σε ένα καταχραστή των συμμαχικών και κοινοτικών θεσμών για, εμπόδιο στην υλοποίηση στρατηγικών επιλογών και του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει ότι μόνο η εμπέδωση κράτους δικαίου και η ισονομία των πολιτών κάθε χώρας, ο σεβασμός των συνόρων και η καλή γειτονία, η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού και η απόρριψη κάθε αλυτρωτισμού, αποτελούν το πλαίσιο που εγγυάται την ειρήνη σε πολύπαθες περιοχές όπως τα Βαλκάνια. Υποστηρίζει την άμεση επίλυση του προβλήματος της ονομασίας της γειτονικής χώρας στη βάση των προτάσεων του διαμεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Νίμιτς ώστε να επιτευχθεί, το ταχύτερο, η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Επιτέλους, οι Έλληνες πολίτες πρέπει να απαιτήσουμε μια εξωτερική πολιτική στραμμένη στο μέλλον που να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις ενός σύγχρονου παγκο-σμιοποιημένου κόσμου. Όχι μια πολιτική στραμένη στο παρελθόν, έρμαιο του λαϊκι-σμού, που απομονώνει την Ελλάδα από τον διεθνή ρόλο που θα μπορούσε να διεκ-δικήσει.

ξη Μακεδονία ή τα παράγωγά της πρέπει να έχουν αυστηρά γεωγραφική και όχι εθνική έννοια, ώστε να μην υπηρετούνται αλυτρωτικές - επεκτατικές επιδιώξεις.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να έχει καθα-ρό ότι η πολιτική που υπηρετεί τη διείσδυ-ση επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή, δεν διαμορφώνει προϋποθέσεις και δεν οδηγεί σε λύσεις σύμφωνα με τα συμφέροντα των λαών, προς όφελος της φιλίας και της αλληλεγγύης. Αντίθετα, η συμμετοχή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους. Η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία που προωθούν ΗΠΑ και ΕΕ ανοίγει μια νέα εποχή αλλαγής των συνόρων, νέ-ων εντάσεων και αποσταθεροποίησης της περιοχής, που οι λαοί πρέπει να αντιμετω-πίσουν με κοινή αντιιμπεριαλιστική πάλη.

Τα Σκόπια χωρίς την Ελλάδα θα διαλυθούν σύντομα. Άρα εκείνοι πρέπει να μας παρα-καλάνε για συμβιβασμό και όχι εμείς.

Στο επιχείρημα ότι θέλουμε να υπάρχει αυτό το Κράτος, a priori, η απάντηση είναι απλή. Όχι! Θέλουμε να υπάρχει αυτό το Κράτος, εάν εξυπηρετεί τα συμφέροντά μας, εάν όμως συνάπτει στρατιωτική συμ-μαχία με την Τουρκία φερ’ ειπείν (άρα δια-σπά το αμυντικό μας μέτωπο που έως τώρα ήταν στραμμένο μόνον προς Ανατολάς με ότι αυτό γεωστρατηγικά συνεπάγεται), ή εάν επιμένει στην καπηλεία της Ιστορίας μας κλπ. Τότε βεβαίως και δεν θα μας λυπή-σει καθόλου η ενδεχομένη διάλυσίς του.

Συμπέρασμα: Η πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάς μετά το Veto, συνο-ψίζεται στην φημισμένη ιταλική ποδο-σφαιρική τακτική «κατενάτσιο». Δεν πρέ-πει να βιαστούμε να υπογράψουμε καμμία λύση με τα Σκόπια. Όσο πλέον περνάει ο χρόνος, τόσο το πρόβλημα το έχει ο αντί-παλος και λόγω του Αλβανικού εθνικισμού θα το έχει και ακόμη εντονότερα στο άμε-σο μέλλον.



Οι διμερείς σχέσεις Ελλά-δας- Ιράν, μετά την επα-νάσταση, έχουν μπει σε μια νέα εποχή. Πραγμα-τοποιήθηκαν επισκέψεις όπως εκείνη του προέ-

δρου Στεφανόπουλου στην Τεχεράνη και του πρώην προέδρου Χαταμί στην Αθήνα, επισκέψεις των προέδρων των δυο κοινο-βουλίων αλλά και των υπουργών Εξωτερι-κών. Θεωρούμε την Ελλάδα ως μια από τις πιο φιλικές χώρες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε οικονομικό επίπεδο, η Ελλάδα είναι από τις βασικές χώρες- αγοραστές του Ιρανικού πετρελαίου, έχουμε μεικτή διυπουργική επιτροπή και ναι μεν το πε-τρέλαιο είναι το βασικό αντικείμενο των εμπορικών συναλλαγών μας, αλλά προ-σπαθούμε αυτή η συνεργασία να επεκτα-θεί και σε άλλους τομείς. Στον τομέα του πολιτισμού, έχουμε υπογράψει μια συμφω-νία συνεργασίας και έχουμε οργανώσει εκδηλώσεις που αφορούν την ποίηση, τη λογοτεχνία και την ιστορία, εβδομάδα Ιρα-νικού κινηματογράφου, ενώ την περασμέ-νη εβδομάδα η Ελληνική πρεσβεία οργά-νωσε εκδήλωση για το έργο του Καζαντζά-

κη. Οι έλληνες έχουν μια θετική γνώμη για το Ιράν και αυτό το εκφράζουν καθημερι-νά, στην καθημερινή μας επαφή μαζί τους. Μπορώ να αναφερθώ στον τρόπο που αντιμετώπισαν οι απλοί έλληνες αλλά και ανώτεροι αξιωματούχοι, τα προβλήματα που προέκυψαν κατά την ομιλία του προ-έδρου Αχμαντινεζάντ σε αμερικανικό κο-λέγιο, όταν ήρθαν και μας εξέφραζαν τη συμπάθειά τους, καταδικάζοντας αυτή τη συμπεριφορά. Ένα άλλο χαρακτηριστικό περιστατικό, ήταν όταν κέρδισε η ποδο-σφαιρική ομάδα του Ιράν τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι έλληνες πανηγύριζαν σαν να είχε κερδίσει η δική τους ομάδα. Αυτό το καλό κλίμα όπως καταλαβαίνετε δεν χτίζεται σε μια μέρα.

Που αποδίδετε εσείς αυτή τη φι-λία των δυο λαών; υπάρχει πολιτικό ή άλλο υπόβαθρο;

Η αλήθεια είναι πως πριν από πάρα πολλά χρόνια είχαμε κάποια προβλήματα, αλλά τα έχουμε ξεπεράσει. Η μεγάλη αλλη-λοκατανόηση μεταξύ μας βοηθάει επίσης στις φιλικές σχέσεις. Οι δυο χώρες έζησαν σχεδόν ταυτόχρονα μια σκοτεινή περίοδο δικτατορίας. Υπήρξε μεγάλη συνεργασία

“Κανείς δεν τολμά να απειλήσει το ιράν”ΣυνEντευξη με τον εΠιτετραμμEνο του ιρAν Στην εΛΛAΔα, κ. mAHmOud AElImAHmOud AElI AElIAElI

n ΔΗΜHΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚOΠΟΥΛΟΣ

αγωνιστών από τις δυο πλευρές. Ακόμα και στις διαδηλώσεις που γίνονταν στις Ηνω-μένες Πολιτείες και στη Γαλλία ενάντια στη χούντα των Συνταγματαρχών, συμμετείχαν πολλοί Ιρανοί.

Πιστεύετε πως αυτοί οι πανηγυρι-σμοί που αναφέρατε πριν, αφορού-σαν μόνο το Ιράν, ή ήταν και λόγω του έντονου αντιαμερικανισμού που υπάρχει στη χώρα μας; Νοιώθετε πως είναι ένα από τα κοινά χαρακτη-ριστικά των δυο λαών;

Έχετε δίκιο, οι έλληνες είναι ένας ανε-ξάρτητος λαός και αυτός ο τρόπος σκέψης τους, βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σή-μερα το Ιράν. Οι ίδιες πιέσεις, με διαφορετι-κή όμως μορφή, ασκούνται και στους έλλη-νες. Όταν παρακολουθώ τις εξελίξεις γύρω από το θέμα των Σκοπίων, κατανοώ πλή-ρως τις ενστάσεις σας, όπως και τις ανησυ-χίες σας για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου. Ο σκοπός της Δύσης και ειδικό-τερα των αμερικανών, είναι να ασκήσουν πιέσεις, αλλά να σας πω μια πραγματικότη-τα. Οι αμερικανοί καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να αλλάξει αυτό το εναντί-


A M B A s s A D O R ’ s V I E W

ριοχή, πιστεύετε πως αυτό επιτυγχά-νεται με εμπρηστικές δηλώσεις όπως αυτές του προέδρου Αχμαντινε-ζάντ πως πρέπει να εξαφανιστεί το κράτος του Ισραήλ από το χάρτη, ή με τη διοργάνωση συνεδρίων για την άρνηση του Ολοκαυτώματος;

Αυτό που προτείναμε, όσον αφορά το Ολοκαύτωμα, είναι να γίνει μια διεθνής έρευνα όπως άλλωστε έχει γίνει για πολλά άλλα θέματα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί μια ομάδα επιστημόνων από διάφορες χώρες, να ερευνήσει αυτό το θέμα. Υπάρχει κάποια ανησυχία για αυ-τό; Εμείς λέμε ας έρθουν να ερευνήσουν τις συνθήκες και τις ευθύνες του πολέμου Ιράν – Ιράκ.

Πιστεύετε πως το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ, ή έχει μεγαλοποι-ηθεί;

Πιστεύω πως έχει μεγαλοποιηθεί. Η ιστορία είναι γνωστή σε όλους μας, κανένα κράτος του Ισραήλ δεν υπήρχε, είναι το δημιούργημα κάποιων υπερδυνάμεων. Γνωρίζουμε πως για να διατηρήσει τον πληθυσμό, μαζεύει ανθρώπους από όλο τον κόσμο.

Οι Παλαιστίνιοι – τουλάχιστον κα-τά πλειοψηφία – θέλουν την ύπαρξη δυο κρατών που να συμβιώνουν ει-ρηνικά, εσείς ταυτίζεστε με όσους δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ;

Εμείς θέλουμε να αποφασίσει ελεύθερα ο Παλαιστινιακός λαός. Ελεύθερες εκλογές, επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους. Γιατί όταν η πλειοψηφία ανέ-δειξε τη Χαμάς, τα περισσότερα κράτη δι-έκοψαν τις σχέσεις τους και σταμάτησαν τη βοήθεια που προσέφεραν; Προσωπικά δεν βλέπω μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις δυο παρατάξεις. Το Σιωνιστικό καθε-στώς είναι που προσπαθεί να δημιουργή-σει έριδες μεταξύ τους. Αυτό που θέλουν όλοι οι Παλαιστίνιοι, είναι να μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι στη δική τους χώρα.

Δηλαδή, δυο κράτη;Ότι επιλέξουν οι ίδιοι, αν και δεν βλέπω

αυτή την προοπτική, τουλάχιστον όχι βρα-χυπρόθεσμα. Αν υπάρχει τόσο μεγάλο εν-διαφέρον από τις Ηνωμένες Πολιτείες και από ορισμένες δυτικές χώρες, ας τους δώ-σουν εκείνοι γη και ας τους πάρουν στη

ον τους κλίμα που επικρατεί εδώ, είτε μέσω των ΜΜΕ, είτε μέσω του κινηματογράφου, που δυστυχώς κατά 80% προβάλλει ταινίες του Χόλυγουντ. Η κύρια προσπάθεια είναι να στραφεί μακριά η προσοχή του κόσμου – ιδιαίτερα της νεολαίας και αυτό το βλέ-πουμε έντονα και στο φοιτητικό χώρο και την αποπολιτικοποίηση που επικρατεί. Υπάρχει μια απειλή και ισχύει για όλες τις χώρες. Βλέπω τα δεκάδες εκπαιδευτήρια ξένων γλωσσών στην Ελλάδα και αναρωτι-έμαι αν υπάρχει η ίδια μέριμνα για την δια-τήρηση της ελληνικής γλώσσας..

Ας έρθουμε λίγο στην περιοχή σας και τις εξελίξεις στην πολύπαθη Μέση Ανατολή..

Αυτές τις μέρες έχουμε τη θλιβερή επέ-τειο των εξήντα χρόνων από την κατάληψη της Παλαιστίνης από το Σιωνιστικό καθε-στώς. Όλα αυτά τα χρόνια αυτό το καθε-στώς καταπιέζει και καταπατά τα δικαιώ-ματα όχι μόνο των Παλαιστινίων, αλλά και των γειτονικών χωρών, με την ανάμειξη στα εσωτερικά τους. Είδαμε τον πρόσφατο πόλεμο στο Λίβανο και τις συνέπειές του, αλλά και τη δολοφονία του Χαρίρι, που όπως λέγεται αποδίδεται στους Σιωνιστές.

Η ατέλειωτη βία εναντίον των Παλαιστινί-ων έχει προκαλέσει κύμα φυγής, με αποτέ-λεσμα ο αριθμός των προσφύγων να φτά-νει σήμερα τα πέντε εκατομμύρια. Ένα καθεστώς που δεν έχει σεβαστεί κανένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και έχει κρύψει το πυρη-νικό στρατιωτικό του πρόγραμμα από την επιτήρηση των διεθνών οργανισμών. Είναι ένα καθεστώς που έχει τη στήριξη μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν έχει κα-μία θέση ανάμεσα στους λαούς της περιο-χής. Όπως γνωρίζω άλλωστε, ούτε στην Ελλάδα τρέφουν τα καλύτερα συναισθή-ματα για αυτούς.

Η Μέση Ανατολή είναι μια ιδιαίτερα ση-μαντική περιοχή στον κόσμο που μπορεί να επηρεάζει τις εξελίξεις. Η ηρεμία πρέπει να επιστρέψει στην περιοχή, αλλά όσο υπάρχουν ρατσιστικές και επεκτατικές πο-λιτικές, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Πι-στεύω πως πρέπει να αφήσουμε τον Πα-λαιστινιακό λαό να επιλέξει μόνος του για το μέλλον του και να σταματήσουν άμεσα οι βιαιοπραγίες στην περιοχή.

Είπατε πως η επιθυμία σας είναι η ηρεμία και η σταθερότητα στην πε-



χώρα τους. Κανείς δεν θέλει να χάσει εδά-φη που του ανήκουν. Εμείς πολεμήσαμε οκτώ χρόνια τον Σαντάμ, όταν εισέβαλε στη χώρα μας. Τότε λέγαμε στη Δύση πως είναι δικτάτορας, αλλά κανείς δεν μας άκουγε. Έφυγε, μόλις πέρασε η ημερομη-νία λήξης του. Ωστόσο η ιστορία δείχνει πως η υποστήριξη των υπερδυνάμεων προς τους δικτάτορες δεν είναι παντοτινή. Αν ήταν, θα έπρεπε να είναι ακόμα εδώ ο Παπαδόπουλος και ο Σάχης στο Ιράν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, έχουν δί-κιο να ανησυχούν, πως όταν αποκτή-σετε πυρηνικά όπλα, το Ισραήλ θα είναι ο πρώτος στόχος;

Θέλω να τονίσω πως το πυρηνικό πρό-γραμμα του Ιράν που βασίζεται σε Ιρανούς επιστήμονες, αφορά αποκλειστικά και μό-νο ειρηνικούς σκοπούς. Το Ιράν είναι μια μεγάλη χώρα με 70 εκατομμύρια κατοί-κους. Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γείτονές μας, είναι το θέμα της ενέργειας. Αν δεν μεριμνήσουμε από τώρα, σε δέκα χρόνια θα έχουμε πρό-βλημα επάρκειας ηλεκτρικού ρεύματος. Υπάρχουν χώρες στον κόσμο που δεν θέ-λουν να δουν ακόμα μια μεγάλη δύναμη, ο στόχος τους είναι κρατήσουν το Ιράν, όπως στην εποχή πριν την επανάσταση, δηλαδή πίσω. Είμαστε μέλη της ΙΑΑΑ και δεσμευό-μαστε από αυτό, την περασμένη εβδομά-δα άλλωστε, είχαμε την επίσκεψη αντιπρο-σωπειών τους. Αλλά αφού το θέσατε, γιατί δεν μιλάει κανείς για άλλες χώρες που επί-σης κατέχουν πυρηνικά όπλα, όπως η Ινδία και το Πακιστάν. Εμείς θα πρέπει να ζητή-σουμε άδεια για να συνεχίσουμε το ειρηνι-κό πυρηνικό μας πρόγραμμα, ενώ κανείς δεν ζήτησε τίποτα από εκείνες τις χώρες. Δεν σκοπεύουμε να αποκτήσουμε πυρηνι-κά όπλα, και δεν απειλούμε κανέναν. Ωστό-σο αν μας απειλήσουν, θα απαντήσουμε.

Σύμφωνα όμως με την έκθεση που δημοσιεύθηκε πέρσι στην Αμε-ρική, το Ιράν είχε όντως στρατιωτι-κό πυρηνικό πρόγραμμα, που όμως σταμάτησε το 2003. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι πόσο πολύ είχε προχωρήσει.

Είναι αξιοπρόσεκτο το γεγονός πως αυ-τή η έκθεση είχε και θετικά σημεία, που όμως δεν αναφέρθηκαν από τους δυτικούς. Έχουμε μια πολύ καλή σχέση με την ΙΑΑΑ

και πολλές φορές επιθεωρητές της έχουν επισκεφθεί τις εγκαταστάσεις μας- η αλή-θεια είναι πως όλα αυτά είναι προπαγάνδα. Τα δυτικά ΜΜΕ και ειδικότερα τα αμερικα-νικά, αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Οι Αμερικανοί μετά την επανάσταση, έχασαν τεράστια συμφέροντα και προσπαθούν με διάφορους τρόπους να τα αποκτήσουν και πάλι. Πριν την επανάσταση, το Ιράν είχε το ρόλο του χωροφύλακα της περιοχής, αγό-ραζε τα περισσότερα αμερικανικά όπλα – αυτό σήμερα έχει τελειώσει, ο καπιταλισμός έχει στροφές. Η αλήθεια είναι πως έχασαν αυτά τα συμφέροντα, που ανήκουν σήμερα στον Ιρανικό λαό. Το λεω με υπερηφάνεια: είμαστε ένα ανεξάρτητο κράτος και δεν παίρνουμε εντολές από καμία άλλη χώρα. Στη θρησκεία μας λέμε πως ακόμα και αν δεν έχεις κανέναν, αλλά έχεις Τον Θεό, αυτό σου αρκεί. Μεγάλες δυνάμεις, φθίνουν, ποι-ος θα περίμενε πριν μερικά χρόνια την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης;

Πάμε προς ένα διαφορετικό, νέο κόσμο, με πολλές αναδυόμενες δυνά-μεις, όπως η Κίνα και η Ινδία. Ποιο θα είναι το μέλλον της περιοχής και ποιος ο ρόλος του Ιράν; Θα διεκδική-σετε ένα περιφερειακό ηγεμονικό ρόλο;

Οι χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους. Τις προη-γούμενες ημέρες είχαμε την περιοδεία του προέδρου Αχμαντινεζάντ σε Ινδία, Πακι-στάν και Σρι Λάνκα για την προώθηση του αγωγού που θα συνδέει αυτές τις χώρες, του λεγόμενου “αγωγού ειρήνης”. Γνωρί-ζουμε πολύ καλά πως οι αμερικανοί δεν θέλουν με τίποτα να ολοκληρωθεί αυτό το έργο, ωστόσο το έργο προχωράει γιατί το απαιτούν οι ανάγκες της περιοχής. Χωρίς αμφιβολία, το Ιράν είναι μια σημαντική δύ-ναμη στην περιοχή. Δεν υπάρχει καμία χώ-ρα που να μην θέλει να έχει σταθερή θέση στην περιοχή της, τα Σκόπια γιατί επιμένουν τόσο πολύ για το όνομα; κάθε χώρα προω-θεί τα δικά της συμφέροντα, όπως άλλωστε και η Ελλάδα που προωθεί τα δικά της συμ-φέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων. Με-τά την επανάσταση, οι θέσεις που πήραμε σε πολλά ζητήματα, υποστηρίχθηκαν από πολλές χώρες στην περιοχή. Χιλιάδες πολί-τες υποδέχονται τον εκάστοτε πρόεδρο του Ιράν όταν επισκέπτεται κάποια από αυ-

τές τις χώρες. Αναμφίβολα, υπάρχει μια πνευματική επιρροή του Ιράν. Αυτή η επιρ-ροή είναι που φοβίζει τη Δύση.

Αυτή η επιρροή επεκτείνεται και σε σουνιτικούς πληθυσμούς;

Ασφαλώς, σιίτες και σουνίτες θεωρούν το Ιράν ως την πνευματική τους εστία. Εκα-τοντάδες χιλιάδες σιίτες από πολλές χώρες επισκέπτονται τις ιερές πόλεις στο Ιράν. Δεν αποτελεί στόχο μας ο ηγεμονικός ρόλος, μπορεί όμως να γίνει εκ των πραγμάτων - αλλά αυτό δεν θα πρέπει να προκαλεί φόβο. Θέλουμε να είμαστε μια ανεξάρτητη χώρα που δεν της επιβάλουν πολιτικές. Θέλουμε εμείς οι ίδιοι να επιλέξουμε το δρόμο μας. Το Ιράν δεν αποτελεί απειλή για την περιο-χή, έχουμε στρατηγικές σχέσεις και στενή συνεργασία στα θέματα ασφάλειας με πολ-λές από τις χώρες της περιοχής.

Βρίσκεστε ανάμεσα σε δυο χώρες υπό αμερικανική κατοχή. Στο Αφγα-νιστάν οι ταλιμπάν ανασυντάσσονται και πυκνώνουν τις επιθέσεις τους. Στο Ιράκ έχουμε μια τραγική κατάσταση με καθημερινές επιθέσεις αυτοκτονί-ας, αλλά και μια σιιτική κυβέρνηση με δεσμούς στην Τεχεράνη. Πρόσφα-τα δε, είχαμε την πρώτη μετά από χρόνια επίσκεψη Ιρανού προέδρου στη Βαγδάτη. Πως βιώνετε αυτή την κατάσταση που κυριολεκτικά σας αγ-γίζει; Πως βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση σε αυτές τις δύο χώρες; Νοιώθετε πως απειλείστε;

Γνωρίζουμε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι παρούσες σε αυτές τις χώρες, όπως γνωρίζουμε πως πρέπει να αποχωρήσουν το συντομότερο δυνατό. Η στρατιωτική παρουσία από μόνη της, προκαλεί κάποιες ευαισθησίες. Όταν εισέβαλαν στο Ιράκ δή-λωσαν πως δεν σκοπεύουν να μείνουν, όμως βλέπουμε το αντίθετο. Παρ όλα αυ-τά, συνεργαζόμαστε και με τις δυο χώρες, συγκεκριμένα βοηθάμε την κυβέρνηση Καρζάι στο Αφγανιστάν αλλά και την κυ-βέρνηση του Ιράκ. Σίγουρα η στρατιωτική παρουσία των αμερικανών στις δυο πλευ-ρές των συνόρων μας συνιστά μια έμμεση απειλή. Επίσης σίγουρο όμως, είναι πως το Ιράν είναι μια μεγάλη και δυνατή χώρα που δεν τολμάει κανείς να απειλήσει, και όποιος το κάνει θα πρέπει να γνωρίζει πως θα λά-βει την ανάλογη απάντηση.



Η συνεργασίαείναι το κλειδί

για την ΕνEρΓΕιαn MATTHEw J. BRyzA


Δ I E Θ N H

Τα Βαλκάνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη βαδίζουν μαζί εδώ και 20 χρόνια και αυτό που θέλουμε, είναι να επέλ-θει ειρήνη στην περιοχή.

Ακόμα κι αν δεν έχει εξασφαλιστεί η πλή-ρης ισορροπία και ευημερία στα Βαλκάνια, εντούτοις, πολλά είναι αυτά που έχουν επι-τευχθεί. Έχω συνεργαστεί με την Ευρωπα-ϊκή Ένωση με τους εταίρους μας στο ΝΑΤΟ και με μεμονωμένα κράτη για τα Βαλκάνια. Η Ελλάδα είναι μέλος σύμμαχος φίλος στο

οποίου ήταν η ανεξαρτησία του Κοσσυ-φοπεδίου υπό διεθνή επιτήρηση για κά-ποιο χρονικό διάστημα.

Η Ρωσία όπως ίσως να θυμάστε δεν είχε αποδεχτεί το Σχέδιο Αχτισάαρι αλλά τα κράτη - μέλη της ομάδας και στη συ-ντριπτική πλειοψηφία του το Συμβούλιο Ασφαλείας αποδέχτηκαν το σχέδιο. Προ-τού όμως εφαρμοστεί το Σχέδιο Αχτισάα-ρι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση έκαναν μια επιπρόσθε-τη προσπάθεια διαπραγμάτευσης με την Πρίστινα και το Βελιγράδι.

Η τελική απόφαση διακήρυξης της ανε-ξαρτησίας υπό διεθνή επιτήρηση ελέχθη από το λαό του Κοσσυφοπεδίου σε δια-βούλευση με τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώ-ρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκπροσω-πεί όχι μόνο την πολιτική επιλογή του λαού του Κοσσυφοπεδίου, αλλά κατά την άποψή μας, είναι η μόνη πρακτική λύση για επί-τευξη σταθερότητας στην περιοχή.

Το status quo πλέον δεν μπορούσε να διατηρηθεί, ήταν και ανεπιθύμητο και κα-τά την άποψή μας πιθανότατα θα οδηγού-σε σε μεγαλύτερη αστάθεια. Μέχρι στιγ-μής η πλειοψηφία των μελών του Ο.Η.Ε. αποδέχτηκαν την αναπότρεπτη λογική που περιέγραψα κι έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσόβου.

Το Κόσσοβο θα απαιτήσει βέβαια πολύ μεγάλη προσπάθεια και αφοσίωση από τις γειτονικές χώρες για να γίνει μια δημο-κρατική χώρα, ξεκινώντας με τη σύνταξη και την υιοθέτηση ενός Συντάγματος, που θα διασφαλίζει τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εθνικών ομάδων.

Εξακολουθούμε να είμαστε μαζί με τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους περιλαμβα-νομένων και περισσότερων από 130 Ελ-λήνων στρατιωτών για όσο είναι απαραί-τητο και υποστηρίζουμε τη διαδικασία αυτή του Ο.Η.Ε. για να δημιουργηθούν νέοι ευρωπαϊκοί θεσμοί στη χώρα αυτή.

Κανείς μας δεν θεωρεί ότι η ανεξαρτη-σία του Κοσσόβου είναι τιμωρία για τη Σερβία και για το προηγούμενο καθεστώς του Μιλόσεβιτς. Αντιθέτως θεωρούμε ότι το μέλλον της Σερβίας είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συμπάσχω με την αίσθηση απώλειας που κατανοητά πάρα πολλοί Σέρβοι αι-σθάνονται σήμερα. Ταυτόχρονα όμως βλέ-

ΝΑΤΟ και ηγέτιδα χώρα στη Ν.Α. Ευρώπη και αναπόσπαστο μέρος των προσπαθει-ών μας στα Βαλκάνια - και εδώ έχουμε συ-γκερασμό ευρωπαϊκών και αμερικανικών προσπαθειών. Με τις ευκαιρίες που μπορεί να θεωρηθούν δεδομένες αλλά που εντού-τοις είναι η πρώτη φορά που κατέστη δυ-νατό να παίξουμε κοινό ρόλο.

Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έθεσε νέες προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτεί-ες και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που μό-λις τώρα αρχίζει να διαμορφώνει μια κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Στην αρ-χή δεν ανταποκριθήκαμε αρκετά γρήγορα για να αποτρέψουμε ένα αιματηρό πόλε-μο στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, τελικά όμως εστάλησαν δυνάμεις για ανθρωπιστική βοήθεια και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση βοήθησαν να τερματι-στεί, ο πλέον αιματηρός πόλεμος στην Ευρώπη τα τελευταία 60 χρόνια.

Η Βοσνία εν τω μεταξύ έχει σημειώσει καταπληκτική πρόοδο. Έχει αναλάβει πλέ-ον τη μοίρα της και οι ελληνικές δυνάμεις συμπράττουν στην πλέον σημαντική επι-χείρηση ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένω-σης.

Λιγότερες ζωές χάθηκαν στο Κοσσυφο-πέδιο, αλλά η κατάσταση εκεί ήταν ακόμη πιο πολύπλοκη από ότι ήταν στη Βοσνία. Το 1998 – ’99 οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευ-ρωπαϊκή Ένωση διαπραγματεύτηκαν επί μακρόν και προσπάθησαν να βρουν κάποια λύση που θα εξασφάλιζε την ειρήνη στο Κοσσυφοπέδιο, αποκαθιστώντας το επίπε-δο αυτονομίας που είχε πριν η επαρχία.

Στο τέλος όμως το ΝΑΤΟ πήρε την απόφαση να ανταποκριθεί για να αποτρέ-ψει μια γενικευμένη εθνοκάθαρση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία αλλά όχι μονομερώς. Ο κορυφαίος ρόλος ανήκε πάντα στην ομά-δα επαφής. Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ρωσία συμμετείχαν στην ομάδα αυτή και οι Ηνωμένες Πολι-τείες συντόνισαν όλες αυτές τις προσπά-θειες από κοινού και πολύ στενά με όλα τα μέλη της ομάδας επαφής. Η ομάδα αυτή όπως γνωρίζουμε, συνέστησε στο Συμ-βούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. τον ορισμό του κ. Αχτισάαρι ως ειδικού απεσταλμέ-νου για να διαπραγματευτεί την κατάστα-ση στο Κοσσυφοπέδιο, πρόταση του



πω τον κοινό στόχο της πλήρους ένταξης της περιοχής στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και είναι στη δική τους διακριτική ευχέρεια αν αποφασίσουν όντως να το επιτύχουν.

Η διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ, ήταν η ατμομηχανή για να βοηθήσουμε όλες αυτές τις νεότευκτες δημοκρατίες να πά-ρουν δύσκολες αποφάσεις και να μετα-σχηματιστούν προς την ελεύθερη αγορά και ακόμη πιο ισχυρό κίνητρο για μεταρ-ρύθμιση ήταν η διαδικασία σταθεροποίη-σης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύνδεσης και εναρμόνισης, κατά τρόπο, που πραγ-ματικά περνάει απαρατήρητος.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊ-κή Ένωση συνεργάζονται πολύ στενά σε εκατοντάδες σχετικά project στην περιοχή που θα κάνουν τους γείτονές σας αξιόπι-στους φίλους και εμπορικούς εταίρους. Είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες για όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει η Ελλάδα ως ο μεγαλύτερος επενδυτής στην περιο-χή αυτή, συμπεριλαμβανομένου και ως μεγαλύτερου επενδυτή στη χώρα του βό-ρειου γείτονά της.

Για όλους αυτούς τους λόγους χαιρό-μαστε ιδιαίτερα όχι μόνο με τη συναίνεση του ΝΑΤΟ που επετεύχθη την περασμένη εβδομάδα σε ό,τι αφορά την πυραυλική ασπίδα του Αφγανιστάν και την πρόσκλη-ση προς Ουκρανία και Γεωργία, αλλά κυ-ρίως με την ένταξη Αλβανίας και Κροατίας, όπως είχε αποφασιστεί ομοθυμαδόν στο Βουκουρέστι.

Βέβαια ήταν απογοήτευσή μας ότι δεν δόθηκε δυνατότητα στη πΓΔΜ να μπει ταυτόχρονα και να της αποσταλεί πρό-σκληση, λόγω του εκκρεμούντος ζητήμα-τος και της μακράς διένεξης σε ό,τι αφορά το όνομα. Αλλά χαιρόμαστε ότι η συναίνε-ση που έφτασε πλέον στο Βουκουρέστι, πλέον το κράτος αυτό έχει πληρώσει τα εθνικά κριτήρια για την ένταξη και θα προσκληθεί επισήμως αμέσως μόλις έχει ολοκληρωθεί το θέμα του ονόματος, χω-ρίς να χρειάζεται να συγκληθεί επόμενη συνάντηση Κορυφής.

Βέβαια η διαδικασία είναι στα χέρια του επίσημου διαπραγματευτή κ. Μάθιου Νίμιτς. Για να επιτύχουν αυτές οι συνομιλί-ες θα πρέπει να καταλήξουν ενώπιος ενω-πίω κατόπιν αιτήματος και των δυο μερών και του ίδιου του Πρέσβη Νίμιτς, θα συνε-

χίσουμε όμως να συνεργαζόμαστε στενά και με την Αθήνα και τα Σκόπια, σε πλήρη υποστήριξη της διαδικασίας.

Θα ήθελα τώρα να μιλήσω για τη συ-νεργασία μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην κεντρική Ασία και να μιλήσω εν τάχει για το θέμα της ενέργειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπό τη Γερμανική Προεδρία έχει θέσει ως κεντρική προτεραιότητα για την εξωτερική πολιτική την κεντρική Ασία.

Εμείς στις Ηνωμένες Πολιτείες θεωρού-με ότι έχουμε τρία διαφορετικά στρατηγι-κά συμφέροντα στην κεντρική Ασία και νομίζω ότι τα συμφέροντα αυτά είναι κοι-νά και με τους φίλους και συμμάχους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε συμφέ-ρον να διασφαλίσουμε την ασφάλεια, έχουμε συμφέροντα στην οικονομική συ-νεργασία και τον ενεργειακό τομέα και έχουμε και συμφέροντα στον εσωτερικό μετασχηματισμό των χωρών της κεντρι-κής Ασίας, στον εκδημοκρατισμό τους και στην απελευθέρωση της αγοράς.

Για μας είναι ορισμένες φορές δύσκολο να ξεχωρίσουμε τα συμφέροντα αυτά, για άλλη μια φορά ο βασικός ενοποιητικός παράγοντας για όλες αυτές τις περιοχές με τον Καύκασο και τη βορειοατλαντική Συμ-μαχία είναι η ενέργεια.

Είναι προφανές ότι μετά την 11/9 η κο-ρυφαία προτεραιότητα για όλους μας στην Βορειοατλαντική Συμμαχία ήταν η καταπο-λέμηση της τρομοκρατίας. Προσπαθήσα-με όμως να ξεπεράσουμε την απλή επιχει-ρησιακή αντιμετώπιση τρομοκρατικών ενεργειών και να αντιμετωπίσουμε τα θε-μελιώδη αίτια της τρομοκρατίας, όπως η έλλειψη ανάπτυξης, η έλλειψη δημοκρατι-κών ελευθεριών, η ανεργία. Βλέπουμε ότι η πολιτική ασφάλειας είναι αλληλένδετα συνδεδεμένη με την πορεία εκδημοκρατι-σμού και φιλελεύθερου μετασχηματισμού, όσο βέβαια μπορεί να είναι ατμομηχανή η ενέργεια. Η ενέργεια είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της εξίσωσης πέρα από την προ-ώθηση των δημοκρατικών θεσμών.

Εμείς για πάνω από μια δεκαετία συ-νεργαστήκαμε πολύ στενά με το Αζερ-μπαϊτζάν, τη Γεωργία και την Τουρκία προ-κειμένου να αναπτύξουμε ένα νότιο διά-δρομο, προκειμένου να μπορέσουμε να διοχετεύσουμε πετρέλαιο και φυσικό αέ-ριο προς τις ευρωπαϊκές αγορές πρωτί-

στως, με βιώσιμα μέσα.Αν φυσικά αυτά τα project δεν είναι

οικονομικά βιώσιμα, δεν πρόκειται να κα-τασκευαστούν ποτέ. Η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει επενδύσει ούτε πρόκειται να επιδοτήσει αυτά τα project, αλλά θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να συνεργαστούμε με Κυβερνήσεις και με επιχειρήσεις για να υλοποιήσουν τους δικούς τους στόχους για τη διαφοροποίη-ση των πηγών παροχής και διοχέτευσης ενέργειας στην Ευρώπη.

Η Κασπία Θάλασσα παρέχει κάποια

από τα πλέον σημαντικά κοιτάσματα φυ-σικού αερίου. Το καυκάσιο πεδίο μόνο στο κομμάτι του Καζακστάν στην Κασπία είναι το μεγαλύτερο απόθεμα που ανακαλύ-φθηκε σε πετρέλαιο, από τότε που ανακα-λύφθηκαν τα κοιτάσματα της Αλάσκας.

Η πολιτική μας εδώ και μια δεκαετία ήταν να προσπαθήσουμε να διευκολύ-νουμε project επί της βάση της εμπορικής θέασης, που θα μπορεί να διοχετεύει ακρι-βώς ενέργεια χωρίς να υπάρχουν καθυ-στερήσεις, δηλαδή π.χ εκτός των στενών του Ορμούζ και όχι με μονοπώλια όπως βλέπουμε πολύ συχνά να συμβαίνει σε σχέση με τη διακίνηση ενέργειας πρώτων υλών μέσω των ρωσικών αγωγών.

Θεωρούμε ότι κατ’ αυτό τον τρόπο μπορούμε να ενισχύσουμε την βιωσιμό-τητα των project αυτών και μπορούν να βοηθήσουν τους δικούς σας συμμάχους εδώ στην Ευρώπη να ανορθώσουν την οικονομία τους και να τεθούν σε πολύ πιο ισχυρή διαπραγματευτική θέση, πράγμα, το οποίο αναπόφευκτα θα δίνει μια δυνα-τή σχέση επί ίσοις όροις με το βασικό


Δ I E Θ N H

προμηθευτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι η Ρωσία.

Κάνω έκκληση στην Ιταλία, στην Ελλάδα, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και την Τουρκία, τους βασικούς ΝΑΤΟϊκούς μας συμμάχους να ενδυναμώσουν τη σχέση τους και την οικονομική τους διαπραγματευτική θέση, ενδυναμώνοντας αυτό το πλαίσιο.

Ο στόχος μας δεν είναι να έχουμε μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία σε ότι αφορά την ενέργεια. Δεν είμαστε εδώ να δημι-ουργήσουμε και να αναβιώσουμε τον Ψυ-χρό Πόλεμο και θα αποτυγχάναμε κιόλας

εάν κάναμε την οποιαδήποτε απόπειρα να βγάλουμε την Gazprom από τις ευρω-παϊκές αγορές.

Η Ρωσία έχει τα μεγαλύτερα αποθέμα-τα φυσικού αερίου στον κόσμο και τις επόμενες γενιές, η Ρωσία θα εξακολουθεί να έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα. Όλα τα άλλα μοιάζουν νάνοι μπροστά στα αποθέ-ματα της Ρωσίας. Είναι σημαντικό όλοι οι σύμμαχοί μας να έχουν μια πολύ θετική εμπορική σχέση επί τη βάση της δημόσι-ας αγοράς σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο. Για να επιτευχθεί αυτό είναι κρίσιμης ση-μασίας οι σύμμαχοί μας να έχουν πολύ ισχυρή διαπραγματευτική θέση.

Η Ελλάδα λαμβάνει το 80% του φυσι-κού της αερίου από μια μόνο εταιρεία. Δεν έχει σημασία από ποια χώρα είναι αυ-τή η εταιρεία, θα μπορούσε να ήταν η Αμερική, η Βουλγαρία, ή η Γαλλία. Συμβαί-νει να είναι η ρωσική.

Όταν όμως μια μόνο εταιρεία εξασφα-λίζει το 80% ή και περισσότερο του πιο σημαντικού αγαθού μιας χώρας, η χώρα υποδοχής δεν έχει πολύ ισχυρή διαπραγ-

ματευτική θέση και η Ελλάδα δεν είναι και η πλέον εξαρτώμενη από αυτή την εται-ρεία. Κάποιες χώρες στη Ν.Α. Ευρώπη εί-ναι 100% εξαρτώμενες από αυτή την μια εταιρεία, τη Gazprom για όλα τα αποθέμα-τα φυσικού αερίου.

Πολύ συχνά ακούω συμμάχους και εταιρείες να λένε «Μα, εμείς δεν θέλουμε να υπάρχει αντιπαράθεση, θέλουμε να είμαστε ήσυχοι, να έχουμε θερμές σχέσεις με την Gazprom γιατί τότε θα έχουμε κα-λύτερο παζάρι και καλύτερη τιμή μακρο-πρόθεσμα». Σας ρωτάω λοιπόν: αν μια

εταιρεία εξ ορισμού είναι μονοπώλιο, πως θα συμπεριφερθεί; Τα μονοπώλια εξ ορι-σμού προσπαθούν να μειώσουν και να περιστείλουν τον ανταγωνισμό.

Τα μονοπώλια είναι στην κυρίαρχη θέ-ση της αγοράς και επομένως δεν θέλουν να υπάρξει καμία αλλαγή και προκειμένου να το πετύχουν, θα χρησιμοποιήσουν τη μονοπωλιακή μόχλευση για να αυξήσουν τη τιμή του αγαθού που διαθέτουν.

Αυτό που λέμε απλώς είναι: γιατί να μην συνεργαστούμε για να βοηθήσουμε την Ελλάδα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης να ενισχύσει τη διαπραγμα-τευτική της θέση και την ικανότητά της να κρατήσει τις τιμές του φυσικού αερίου υπό έλεγχο μέσω των δυνάμεων αγοράς του ανταγωνισμού. Ο ανταγωνισμός σή-μερα μπορεί να προέλθει και έρχεται από το Αζερμπαϊτζάν. Από πέρσι το Νοέμβριο η Ελλάδα είναι σε θέση να προμηθευθεί φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν.

Η όλη πρόκληση έγκειται στο να έχου-με διαθέσιμες τις ποσότητες από το Αζερ-μπαϊτζάν τις σωστές στιγμές για να μπορεί

να καλύψει τις συμβατικές απαιτήσεις και υποχρεώσεις των επενδυτών. Δεν είναι εύ-κολο και θεωρώ ότι είναι υποχρέωση της δικής μας της αμερικανικής Κυβέρνησης σε συνεργασία με τις Κυβερνήσεις Ελλά-δος, Τουρκίας, Γεωργίας και Αζερμπαϊτζάν να το επιτύχουν. Αλλά όσο χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία ή άλλες χώρες του αγω-γού Ναμπούκο καταστήσουν σαφές ότι ο στόχος τους είναι όντως να βοηθήσουν να αναπτυχθούν αυτοί οι πόροι στο Αζερμπα-ϊτζάν και ίσως και στο Καζακστάν και στο Ιράκ, τότε θα υπάρχει άπειρο φυσικό αέριο έγκαιρα διαθέσιμο μέσω της αγοράς της Τουρκίας και Ελλάδας και για τον αγωγό Ναμπούκο για τις υπόλοιπες χώρες.

Καθώς θα επιτύχουμε σε αυτά τα δυο project θα σας δώσω ένα αριθμητικό στοι-χείο μόνο, θα δούμε κάπου 44 με 45 δις κυβικά μέτρα να έρχονται στην ευρωπαϊκή αγορά. Σήμερα η Gazprom δίνει κάπου 165 εκ. κυβικά μέτρα, απλώς προσθέστε λοιπόν Αζερμπαϊτζάν συν κάποιες άλλες χώρες της Κασπίας και το Ιράν. Θα μπορούσαμε να δούμε τα επόμενα 5 με 8 χρόνια μια αύξη-ση πάνω από 25% της παροχής να προέρ-χεται από μια ξεχωριστή πηγή.

Όταν συμβεί αυτό πλέον θα υπεισέλ-θουν οι δυνάμεις του ανταγωνισμού και η ίδια η αγορά θα λύσει το πρόβλημα.

Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί οι ηγέτες οποιασδήποτε χώρας στην Ευρώπη δεν θα ήθελαν να λειτουργήσουν ακόμη πιο ενεργά, για να επιταχύνουν την παραγωγή φυσικού αερίου γύρω από την Κασπία Θά-λασσα και το Αζερμπαϊτζάν και στην ανα-τολική πλευρά της Κασπίας και το Ιράκ, και να διασφαλίσουν ότι οι ψηφοφόροι τους και οι καταναλωτές θα είναι σε πολύ ισχυ-ρότερη διαπραγματευτική θέση.

Το καλό είναι ότι συνεργαζόμαστε και το κάνουμε από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το κακό είναι ότι δεν κινούμεθα τόσο γρήγορα.

O κ ttew J Bz εναι ναπληρτής Βοηθός υφυπουρός Εξτερικών τν Ην-μένν ολιτειών, ε θέματα Ευρώπης και Ευραας

Το άρθρο βασίζεται στην ομιλία του κ. Bryza στο πρόσφατο συνέδριο του Economist με τίτλο «Η παγκόσμια ατζέντα ως το 2020»

Το καυκάσιο πεδίο μόνο στο Καζακστάν είναι το μεγαλύτερο απόθεμα που ανακαλύφθηκε σε πετρέλαιο, από τότε που ανακαλύφθηκαν τα κοιτάσματα της αλάσκας

“”



Κατά κοινή ομολογία, ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας είναι σήμερα οι χώρες της Ασίας. Φυσικό επακόλουθο της ασια

τικής οικονομικής ανάπτυξης είναι η αύξηση της ζήτησης πετρελαίου, που παραμένει η κυριότερη πρωτογενής πηγή ενέργειας. ιδιαίτερα η ταχύρρυθμη οικονομική ανάπτυξη της Κίνας απειλεί να ανατρέψει το παγκόσμιο ενεργειακό ισοζύγιο αφού οδηγεί, προς απογοήτευση των καταναλωτριών χωρών της δύσης, την τιμή του «μαύρου χρυσού» προς τα πάνω.

η επιθετική εξαγορά δικαιωμάτων εκμετάλλευσης κοιτασμάτων από κινεζικές εταιρείες στο Περού και το ςουδάν τη δεκαετία του 1990 ήρθε να επιβεβαιώσει την αυξανόμενη εξάρτηση της κι

νεζικής οικονομίας από εισαγόμενο πετρέλαιο. μέχρι πρότεινος, η εισαγωγή του ‘μαύρου χρυσού’ γινόταν κυρίως με δεξαμενόπλοια μέσω των ςτενών της ςιγκαπούρης, αλλά η κυκλοφοριακή συμφόρηση που υπάρχει στην περιοχή και οι νέες ασύμμετρες απειλές (π.χ. πειρατεία, τρομοκρατία) εναντίον της διεθνούς ναυσιπλοίας έχουν προκαλέσει ανησυχία στο Πεκίνο. η ενεργοβόρα Κίνα, που εισάγει καθημερινώς 3 εκατομμύρια βαρέλια, αναζητά πλέον στο εγγύς εξωτερικό νέες ασφαλείς πηγές προμήθειας πετρελαίου.

η εξαγορά της Petroaastan απόPetroaastan από από την κρατική Cna Natonal PetroleumCna Natonal Petroleum Natonal PetroleumNatonal Petroleum PetroleumPetroleum Corporaton το 2005 έναντι 4.18 δις δο το 2005 έναντι 4.18 δις δολαρίων είναι ενδεικτική των κινεζικών προθέσεων για διείσδυση στην πετρελαϊκή βιομηχανία του γειτονικού Καζακστάν. το καζακικό πετρέλαιο διοχετεύε

ται στην κινεζική αγορά κυρίως μέσω ενός αγωγού 1000 χιλιομέτρων, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε το ςεπτέμβριο του 2005 με κόστος 700 εκατομμυρίων δολαρίων. ο αγωγός δύναται να μεταφέρει ετησίως 20 εκατομμύρια τόνους αργού πετρελαίου από τη βόρεια Κασπία στη δυτική Κίνα. η φημολογούμενη πρόθεση της κινεζικής κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός αγωγού που θα συνδέει το μιανμάρ (βιρμανία) με τη νότια Κίνα και θα μεταφέρει πετρέλαιο από τον Περσικό Κόλπο συνδέεται επίσης με το ζήτημα της ενεργειακής ασφάλειας, καθώς με αυτό τον τρόπο θα γίνει παράκαμψη των επισφαλών ςτενών της ςιγκαπούρης.

οι ενεργειακές ανάγκες του αναδυόμενου κινεζικού γίγαντα έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον των ρωσικών εταιρειών

Η γεωπολιτική των πετρελαιαγωγών στην Άπω ανατολήn ΜAΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙAΝΝΗΣ


E N E P Γ E I A

Η γεωπολιτική των πετρελαιαγωγών στην Άπω ανατολήn ΜAΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙAΝΝΗΣ

που, με την αμέριστη συσπαράσταση του Κρεμλίνου, επιδιώκουν να εξασφαλίσουν προνομιακή πρόσβαση στην κινεζική αγορά. ρωσικές εταιρείες ήδη εξήγαν το 2005 στην Κίνα, μέσω του σιδηροδρομικού δικτύου, περίπου 7,6 εκατομμύρια τόνους αργού πετρελαίου. η συνεργασία στον ενεργειακό τομέα είναι προσοδοφόρα και για τις δύο πλευρές: η μεν ρωσία επιδιώκει το οικονομικό όφελος αλλά και αύξηση της επιρροής της στην Άπω Ανατολή, η δε Κίνα επιδιώκει την ενεργειακή της χειραφέτηση από τις χώρες του Περσικού Κόλπου. Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τη στενή συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, παρατηρείται πρόσφατα και μία εντυπωσιακή βελτίωση των ρωσοκινεζικών σχέσεων στο διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, όπως αποδυκνύει εξάλλου και η σύσταση, με πρωτοβου

λία των δύο χωρών, του οργανισμού ςυνεργασίας της ςανγκάης.

οι ανησυχίες και τα διλήμματα των ευρωπαίων και των Αμερικανών σχετικά με την ολοένα και αυξανόμενη αυτοπεποίθηση των ρωσικών εταιρειών στις ευρωπαϊκές ενεργειακές αγορές, στρέφουν πλέον το ενδιαφέρον της κυβέρνησης Πούτιν στις καταναλώτριες χώρες της Άπω Ανατολής. η ρωσική πλευρά έχει ήδη ξεκινήσει την κατασκευή ενός αγωγού 4,120 χιλιομέτρων που θα ενώνει τις ανεκμετάλλευτες πετρελαϊκές πηγές της ςιβηρίας με τις ενεργειακές αγορές της Κίνας, της Νότιας Κορέας και της ιαπωνίας. ο αγωγός θα μεταφέρει περίπου 1,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και θα ξεκινά από το Taset τηςTaset της της ανατολικής ςιβηρίας, θα διέρχεται από τη ρωσική πόλη oorono, που βρίoorono, που βρί, που βρίσκεται λίγα μόνο χιλιόμετρα από τη ρω

σοκινεζική μεθόριο, και θα καταλήγει στο ρωσικό λιμάνι Naoa. το πετρέNaoa. το πετρέ. το πετρέλαιο θα μεταφέρεται στην Κίνα μέσω ενός μικρότερου αγωγού, ενώ θα χρησιμοποιηθούν δεξαμενόπλοια για την τροφοδότηση της ιαπωνικής και νοτιοκορεατικής αγοράς. η συνολική δαπάνη του αγωγού υπολογίζεται σε 15 με 16 δις δολλάρια, αλλά η δεδηλωμένη πρόθεση της ιαπωνικής κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει μερικώς το έργο και οι ευρωπαϊκές αμφιταλαντεύσεις σχετικά με το ρόλο της μόσχας στο ενεργειακό γίγνεσθαι της ενωμένης ευρώπης μάλλον εγγυούνται την απρόσκοπτη υλοποίηση του σχεδίου.

Ο Μάνος Καραγιάννης είναι Λέκτορας Δι-εθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακε-δονίας.



Ηέλξη των διανοουμένων από την ολοκληρωτική σκέψη είναι ένα φαινό-μενο που έχει απασχο-λήσει επανειλημμένα τους μελετητές της ιστο-

ρίας των πολιτικών ιδεών, με κορυφαίο ανάμεσά τους τον σπουδαίο πολιτικό φιλό-σοφο Isaiah Berlin. Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία είναι μακρά η παράδοση των δια-νοουμένων που παρείχαν ιδεολογική νομι-μοποίηση σε αυταρχικά καθεστώτα και στήριξαν με τις απόψεις τους ολοκληρωτι-κές και εγκληματικές πρακτικές. Από τον υπαρξιστή φιλόσοφο Martin Heideg-ger, εμπνευστή του περίφημου ναζιστικού χαι-ρετισμού και τον θεμελιωτή του σύγχρονου πολιτικού κυνισμού Carl Schmitt, έως τον προπαγανδιστή της στρατευμένης σκέψης (sic) Jean-Paul Sartre και τους σύγχρονους απολογητές του «αντι-ιμπεριαλιστή» Saddam Hussein και των μεταμοντέρνων υπερασπιστών των πολιτιστικών ιδιαιτερο-τήτων του ισλαμικού φονταμενταλισμού, πλήθος «ανθρώπων των γραμμάτων»

Ο πειρασμός του ολοκληρωτισμού και οι ΔιανΟΟYΜΕνΟι

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΚΑΛΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ-ΔΙΕΘΝΟΛΟΓΟΣ

RICHARD OLIN OLINOLIN Η Γοητεία του Ανορθολογισμού- το ειδύλλιο της διανόησης με τον Φασισμό. Από τον Νίτσε στον μεταμοντερνισμό, εκδόσεις Πόλις, 2007.

JONAH GOLDBERGLiberal-Fascism – the secret history of the American Left from Mussolini to the politics of meaning, Doubleday, 2007.

Η φιλοσοφία πρέπει να είναι η αναζήτηση και όχι η κατοχή της αλήθειας.LEo A AA “ ”


B I B Λ I O Π A P O Y Σ I A Σ H

απορρίπτουν τον Ορθό Λόγο, τη κριτική σκέψη και τη διανοητική μετριοπάθεια και πρόθυμα προσδένονται στο άρμα του αλαζονικού δογματισμού και των πνευμα-τικών εμμονών που οδηγούν στον μισάν-θρωπο και εγκληματικό φανατισμό.

Ο αμερικανός Richard Wolin, καθηγη-τής Ιστορίας των Ιδεών στο πανεπιστήμιο City της Νέας Υόρκης και τακτικός αρθρο-γράφος στα περιοδικά ew epubl και Dent, ανατέμνει το φαινόμενο του «πει-ρασμού του ολοκληρωτισμού» (totalita-rian temptation) με εξαιρετική μεθοδικό-τητα. Από το θεμελιωτή της αναλυτικής ψυχολογίας Carl Jung που υποστήριζε πως, «το άριο ασυνείδητο είναι πιο πλού-σιο σε δυνατότητες απ’ ότι από το εβραϊ-κό», μέχρι τον πρόδρομο του «μετα-στρουκτουραλισμού» Georges Bataille, που χαρακτήριζε την ιδεολογία του ως «αριστερό φασισμό», ο Wolin προσεγγίζει το φαινόμενο της απόρριψης του Ορθού Λόγου και των αρχών του Διαφωτισμού και συνακόλουθα τους θεσμούς που συν-δέονται με αυτές (δημοκρατία, ελεύθερη αγορά) από ένα σημαντικό μέρος της, κύ-ρια κεντροευρωπαϊκής- διανόησης.

Ο αμερικανός δημοσιογράφος Jonah Goldberg, τακτικός αρθρογράφος σε έντυπα όπως το οι Los Angeles Times, o New Yorker και η Wall Street Journal, ακο-λουθεί μια διαφορετική προσέγγιση από τη μεθοδολογικά άρτια πραγματεία του Wolin, γράφοντας μία πολεμική, δηλαδή ένα έργο με πολιτική στόχευση και, ως εκ τούτου, αναπόφευκτα στις σελίδες του θα συναντήσει κάποιος ουκ ολίγες υπερβο-λές. Ο Goldberg ασχολείται με τις θεωρη-τικές ρίζες των αντιλήψεων της σύγχρονης αμερικανικής Αριστεράς, η «δημοκρατι-κή» και «προοδευτική» ρητορική της οποί-ας δεν κατορθώνει να καλύψει τις αντιφι-λελεύθερες και αυταρχικές τάσεις των δι-αφόρων ρευμάτων και εκπροσώπων της, απόρροια της μηχανιστικής-εργαλειακής προσέγγισης της πολιτικής που ακολου-θούν και τη προτεραιότητα που αποδί-δουν στο κράτος, τη κοινότητα και τις δι-άφορες συλλογικότητες έναντι των ατό-μων. Διόλου τυχαία, ο τίτλος του βιβλίου προέρχεται από μία ομιλία του γνωστού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας H.G. Wells και το όραμά του τη δεκαετία του

’30, για μία προοδευτική, κολλεκτιβιστική ουτοπική κοινωνία που θα επιβληθεί από μια αυταρχική ελίτ- ένα «φωτισμένο ναζι-σμό», σύμφωνα με τα λεγόμενά του.

Παρά το γεγονός πως πρόκειται για ένα βιβλίο που γράφτηκε για τη πολιτική ζωή των ΗΠΑ, δεν είναι λίγες οι στιγμές που ο έλληνας αναγνώστης θα χαμογελά-σει πικρά καθώς αναπόφευκτα θα προχω-ρήσει σε παραλληλισμούς με το πολιτικό-διανοητικό κλίμα της χώρας μας όπου υπό την ιδεολογική κυριαρχία μίας εν πολλοίς αντιφιλελεύθερης (αντι-ορθολογικής) Αρι-στεράς, όπου κάθε άποψη που διαφορο-ποιείται από τις δικές της αντιλήψεις χαρα-κτηρίζεται αυτόματα ως αντιδημοκρατική. Ο διάχυτος λαϊκισμός της πολιτικής επικοι-νωνίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο «ολο-κληρωτισμός της γλώσσας».

Μία πιο προσεκτική παρατήρηση της στάσης αυτών των θιασωτών ολοκληρωτι-κών και αυταρχικών πολιτικών θεωριών οδηγεί στο συμπέρασμα πως μοιράζονται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ορι-σμένα κοινά χαρακτηριστικά, όπως η, πε-ρισσότερο ή λιγότερο, ανοικτή εχθρότητα προς τη φιλελεύθερη δημοκρατία, ο ιδεο-λογικός, ενίοτε στρατευμένος, δογματισμός καθώς και ο πνευματικός ναρκισσισμός.

Ο ιστορικός Mark Lilla, στο έργο του Te ekle n – Intelletul n Polt (Το Απρόσεκτο Μυαλό: Οι Διανοούμενοι στη Πολιτική) υποστηρίζει πως, η ροπή μεγά-λου τμήματος της διανόησης προς αυταρ-χικές και ολοκληρωτικές απόψεις συνδέεται με την αντίληψη ότι, στο πλαίσιο της σύγ-

χρονης φιλελεύθερης και πλουραλιστικής δημοκρατίας ο λόγος τους εμφανίζεται αποδυναμωμένος και σε κάθε περίπτωση μη δεσμευτικός καθώς η δημόσια σφαίρα των πολιτικών και δεσμευτικών για το κοι-νωνικό σύνολο επιλογών είναι περιορισμέ-νη συγκριτικά με την ιδιωτική σφαίρα των ελεύθερων ατομικών επιλογών.

Ο Βολτέρος, αυτός ο επιφανής εκπρό-σωπος του φιλελεύθερου αιώνα των φώ-των, συνήθιζε να λέει πως η αβεβαιότητα είναι δυσάρεστη υπόθεση αλλά η βεβαιό-τητα είναι ηλιθιότητα. Και δυστυχώς σε αυτή τη κατηγορία κατατάσσεται μεγάλο μέρος της εγχώριας, κυρίως ακαδημαϊκής διανόησης, η πνευματική οκνηρία της οποίας- ενθαρρυμένης από τον «ιδρυμα-τισμό» του κρατικού πανεπιστημίου- βο-λεύεται στην ασφάλεια των «κατεστημέ-νων αντιλήψεων» (conventional wisdom) επιλέγοντας τη σύμπλευση με το κυρίαρ-χο (διάβαζε: αντιφιλελεύθερο) διανοητικό ρεύμα. Δεν είναι έπειτα να απορεί κανείς για τις φανερές δομικές αδυναμίες της χώ-ρας μας να ακολουθήσει το δρόμο του αναγκαίου πολιτικού, κοινωνικού και οικο-νομικού εκσυγχρονισμού. Και οι ευθύνες των ελλήνων διανοούμενων δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέες.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάγνωση των παραπάνω δύο εξαιρετικών βιβλίων, αν μη τι άλλο, είναι μια καλή αφετηρία συζή-τησης για όσους αναζητούν απαντήσεις (ή, σωστότερα, τις ορθές ερωτήσεις) πέρα από τη βολική- πλην όμως παραπλανητι-κή- ασφάλεια των κυρίαρχων απόψεων.

Eίναι μακρά η παράδοση των διανοουμένων που παρείχαν ιδεολογική νομιμοποίηση σε αυταρχικά καθεστώτα και στήριξαν με τις απόψεις τους ολοκληρωτικές και εγκληματικές πρακτικές.

“

”



ΕτHσια EρΕυνα τΗσ StAt bAnk για τΗν Εγχωρια αγορA Επιβατικων αυτοκινHτων


E P E Y N A

Το 2004 η αγορά των νέων επιβατικών προσέγγισε τις 290 χιλιάδες οχήματα.

Το 2005 ταξινομήθηκαν 269.733 νέα επιβατικά αυτοκίνητα

Το 2006 διατέθηκαν 267.706 νέα και 37.220 μεταχειρισμένα (από το εξωτερικό) επιβατικά

Το 2007 ταξινομήθηκαν 279.794 νέα επιβατικά και 38.333 εισαγόμενα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα

Το πρώτο δίμηνο του 2008 ταξινομήθηκαν 56.875 νέα επιβατικά αυτοκίνητα (10,4% περισσότερα σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2007)

ΕτHσια EρΕυνα τΗσ StAt bAnk για τΗν Εγχωρια αγορA Επιβατικων αυτοκινHτων

Με αύξηση 5% «έτρεξε» η αγορά το 2007

4,8 ΕκΑΤοΜΜYριΑ επιβατικά αυτοκίνητα συγκροτούν το στόλο των επιβατικών αυτοκινήτων της χώρας

318 χιλιAδΕς νέα και μεταχειρισμένα αυτοκίνητα πρωτο-κυκλοφόρησαν στους ελληνικούς δρόμους το 2007.



Περίπου 318 χιλιάδες επιβατικά αυτοκίνητα – νέα και εισαγόμενα μεταχειρισμένα πρωτο-κυκλοφόρησαν στους ελληνικούς δρόμους το

2007 ενώ το πρώτο δίμηνο του 2008 τα-ξινομήθηκαν επιπλέον 56.875 νέα επιβα-τικά. Αυτό προκύπτει από έρευνα της STAT BANK, σύμφωνα με την οποία ο συ- BANK, σύμφωνα με την οποία ο συ-BANK, σύμφωνα με την οποία ο συ-, σύμφωνα με την οποία ο συ-νολικός στόλος των επιβατικών που κυ-κλοφορούσαν στους ελληνικούς δρόμους, αποτελείται από περίπου 4,8 εκατομμύρια αυτοκίνητα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι από το 2000 ως το τέλος του 2007 ο στόλος των επιβατι-κών αυτοκινήτων στην Ελλάδα διευρύν-θηκε περίπου κατά 60%, ποσοστό αύξη-σης που είναι το μεγαλύτερο σε σύγκριση με τα αντίστοιχα ποσοστά αύξησης των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Την ίδια, όμως, στιγμή υπάρχει και ένα αρνητικό ρεκόρ, αφού πάνω από το 20% των επιβατικών που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι τα-ξινομημένα πριν το 1990. Είναι δηλαδή συμβατικής τεχνολογίας. Το ποσοστό των συμβατικής τεχνολογίας αυτοκινήτων στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι περίπου 10% ενώ σε κάποιες χώρες είναι και 5%.

Στις αρνητικές επιδόσεις της χώρας μας πρέπει επίσης να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι στην Ελλάδα εξακολουθεί να ισχύει η απαγόρευση της πετρελαιοκίνη-σης των επιβατικών αυτοκινήτων. Ο λόγος που είχε επιβληθεί η απαγόρευση αυτή ήταν οι αυξημένες εκπομπές σωματιδίων που προκαλούσαν στο παρελθόν (δεκαε-τία ‘80) οι πετρελαιοκινητήρες. Όμως η τε-χνολογική εξέλιξη σε συνδυασμό με τον βαθμό φιλικότητας των πετρελαιοκίνητων οχημάτων και την ανάγκη για οικονομία καυσίμου, που προκύπτει σε διεθνές επίπε-δο από την ανατίμηση του πετρελαίου, συνηγορούν υπέρ της άρσης της απαγό-ρευσης κυκλοφορίας μόνο των πετρελαι-οκίνητων επιβατικών αυτοκινήτων και ελαφρών φορτηγών τελευταίας τεχνολογί-ας (Euro IV) στα αστικά κέντρα. Η Ελλάδα αποτελεί και εδώ εξαίρεση, δεδομένου ότι στα επιβατικά αυτοκίνητα, μόνο τα ταξί πωλούνται με πετρελαιοκίνηση, δηλαδή λιγότερο από το 1% της αγοράς.

Ένα επιπλέον ανησυχητικό φαινόμενο

που παρατηρείται στην εγχώρια αγορά αυτοκινήτων είναι η κάθετη αύξηση του αριθμού των κατασχέσεων οχημάτων λό-γω μη αποπληρωμής των δόσεων προς τις τράπεζες. Σύμφωνα με τα συμπερά-σματα της έρευνας της Τράπεζας Πληρο-φοριών για την Οικονομία και τις Επιχειρή-σεις STAT BANK, το 2007 ο αριθμός τωνSTAT BANK, το 2007 ο αριθμός των BANK, το 2007 ο αριθμός τωνBANK, το 2007 ο αριθμός των, το 2007 ο αριθμός των κατασχέσεων εμφανίζει αύξηση 20% σε σχέση με το 2006. Σύμφωνα με εκτιμήσεις εκπροσώπων της αγοράς, ολόκληρο το 2007 οι τράπεζες υπολογίζεται ότι εξέδω-σαν περίπου 50 χιλιάδες αιτήσεις κατά-σχεσης ενώ τελικώς οι κατασχέσεις εκτι-μάται ότι κυμάνθηκαν περίπου στις 20 χιλιάδες. Αυτές αφορούν κάθε είδους επι-βατικά αυτοκίνητα – από μικρού κυβι-σμού ως και υπερπολυτελή οχήματα αξίας πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Η διαχεί-ριση και εμπορία των κατασχεμένων αυ-τοκινήτων ενισχύει την παρουσία ενός άξιου λόγου τομέα επιχειρηματικής δρα-στηριότητας.

Ας δούμε, όμως, πως κινήθηκε η εγχώ-ρια αγορά οχημάτων κατά το παρελθόν έτος, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται από τον ΣΕΑΑ.

Επιβατικά αυτοκίνητα:. Η αγορά των καινούργιων επιβατικών αυτοκινήτων κα-τέγραψε το 2007 μια αύξηση κατά 4,5% σε σύγκριση με το 2006 και ανέρχεται σε 279.794 αυτοκίνητα. Η αγορά των εισαγο-μένων μεταχειρισμένων επιβατικών αυτο-κινήτων κατέγραψε αύξηση κατά 2,4% έναντι του 2006, φτάνοντας τις 38.333 μο-νάδες.

Ελαφρά φορτηγά (μικτού βάρους ως 3.5 τόνους). Η αγορά καινούργιων ελα-φρών φορτηγών ανήλθε το 2007 στις 24.007 μονάδες, αριθμός που αντιστοιχεί σε μια μικρή αύξηση κατά 1,1% σε σχέση με το 2006. Η αγορά των εισαγομένων μεταχειρισμένων ελαφρών φορτηγών κα-τέγραψε 17.121 μονάδες, αριθμός που αντιπροσωπεύει μια μείωση της συγκεκρι-μένης αγοράς -3,2%.

Βαρέα φορτηγά (μικτού βάρους πάνω από 3.5 τόνους). Η αγορά των καινούργι-ων βαρέων φορτηγών έφτασε τις 2.392 μονάδες το 2007, αριθμός που αντιπρο-σωπεύει μια αύξηση της αγοράς κατά 10,4% συγκριτικά προς το 2006. Η αγορά των εισαγομένων μεταχειρισμένων φορ-

τηγών άνω των 3,5 τόνων, έφτασε τις 10.323 μονάδες, αριθμός που αντιστοιχεί σε μια αύξηση κατά 1,8% ως προς το 2006.

Λεωφορεία. Η αγορά νέων λεωφορεί-ων κατέγραψε 627 μονάδες, αποτέλεσμα που μεταφράζεται σε μια σημαντική αύ-ξηση της τάξης του 32,3% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. H αγορά των εισαγομένων μεταχειρισμένων λεωφορεί-ων έφτασε κατά την υπό εξέταση περίοδο τις 560 μονάδες, καταγράφοντας μια μεί-ωση -3,3% έναντι του 2006.

Μοτοσικλέτες (άνω των 50cc). Η αγορά των καινούργιων μοτοσικλετών (άνω των 50cc), έφτασε το 2007 τις 100.458 μονά-δες, αποτέλεσμα που αντιστοιχεί σε μια αύξηση της ζήτησης κατά 13,5% συγκρι-τικά προς το 2006. Οι εισαγωγές μεταχει-ρισμένων μοτοσικλετών έφτασαν τις 3.708 μονάδες, αριθμός που αντιστοιχεί σε μια μείωση της τάξης του -10,1% σε σχέση με την περασμένη χρονιά.

Οι εταιρίεςΣε ότι αφορά τις επιμέρους επιδόσεις των μεμονωμένων επιχειρήσεων αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι:

Η Toyota Hellas παραμένει ο αδιαμφι-Toyota Hellas παραμένει ο αδιαμφι- Hellas παραμένει ο αδιαμφι-Hellas παραμένει ο αδιαμφι- παραμένει ο αδιαμφι-σβήτητος ηγέτης της αγοράς και η δημο-φιλέστερη μάρκα αυτοκινήτου. Αυτή πα-ραμένει επί μακρόν η πρώτη σε ταξινομή-σεις και η ισχυρότερη βάσει τζίρου εταιρία αυτοκινήτων της ελληνικής αγοράς. Η


E P E Y N A

Toyota Hellas, που διευθύνεται από τον κ. Hellas, που διευθύνεται από τον κ.Hellas, που διευθύνεται από τον κ., που διευθύνεται από τον κ. Αρ. Αραβανή, κατόρθωσε να αυξήσει το μερίδιο αγοράς της από 9,5% το 2006 σε 9,9% το 2007. Το πρώτο δίμηνο τρέχο-ντος έτους η εταιρία «έτρεχε» με ένα μερί-διο αγοράς 10,6%. Τα συγκριτικά πλεονε-κτήματα της συγκεκριμένης μάρκας είναι πρώτον το υψηλού επιπέδου εξυπηρέτη-σης εμπορικό της δίκτυο, η παρουσία της σε όλες τις κατηγορίες αυτοκινήτων και τα πολλά νέα μοντέλα.

Στη δεύτερη θέση ευρίσκεται η Opel ηOpel η η οποία ξαναβρήκε το δρόμο προς τη κο-ρυφή. Με αύξηση ταξινομήσεων 28,5% η Opel κατόρθωσε το 2007 να ελέγξει το κατόρθωσε το 2007 να ελέγξει το 8,3% της εγχώριας αγοράς νέων επιβατι-κών αυτοκινήτων από 6,8% που είχε το 2006. Έτσι, αυτή τη στιγμή η Opel ευρί-Opel ευρί- ευρί-σκεται στην δεύτερη καλύτερη θέση των ταξινομήσεων από πέμπτη πέρυσι.

Η Volkswagen, που εκπροσωπείται απόVolkswagen, που εκπροσωπείται από, που εκπροσωπείται από τον όμιλο επιχειρήσεων της Kosmocar συ-Kosmocar συ- συ-νέχισε την ανοδική της πορεία, αυξάνοντας τις πωλήσεις κατά 3,8% το 2007 σε σχέση με το 2006. Έτσι, στο συγκεκριμένο διά-στημα η Volkswagen ήλεγξε μερίδιο αγο-Volkswagen ήλεγξε μερίδιο αγο- ήλεγξε μερίδιο αγο-ράς 7,9% Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2006 ο όμιλος Kosmocar, που αντιπροσωπεύειKosmocar, που αντιπροσωπεύει, που αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα τις εταιρίες Audi και Volkswagen βρέθηκε στη πρώτη θέση –n βρέθηκε στη πρώτη θέση – βρέθηκε στη πρώτη θέση – βάσει τζίρου – μεταξύ όλων των ομίλων εισαγωγικών και εμπορικών επιχειρήσεων αυτοκινήτων της χώρας. Ο τζίρος της Kosmocar, που διευθύνεται από τον κ. Στή-

βεν Σίρτη, υπολογίζεται περίπου σε 550 εκατομμύρια ευρώ κατά το 2006. Όλες οι δραστηριότητες του ομίλου εμφανίζουν αύξηση τζίρου. Το νέο απόκτημα του ομί-λου είναι η αντιπροσώπευση των υπερ-πο-λυτελών αυτοκινήτων Bentley.

Στην τέταρτη θέση των ταξινομήσεων παρέμεινε (κατά το 2007) η Ford η οποίαFord η οποία η οποία ωστόσο εμφάνισε κάμψη των πωλήσεών της. Έτσι, από 7,6% η εταιρία ελέγχει το 6,8% της συνολικής αγοράς νέων επιβατι-κών αυτοκινήτων. Στο πρώτο δίμηνο ωστόσο του 2008, η Ford απώλεσε επι-Ford απώλεσε επι- απώλεσε επι-πλέον μερίδιο αγοράς για να φτάσει το 5%. Στο διάστημα αυτό δύο φίρμες – Hyundai και Suzuki – την προσπέρασαν και Suzuki – την προσπέρασανSuzuki – την προσπέρασαν – την προσπέρασαν ανεβαίνοντας στην κατάταξη των ταξινο-μήσεων έναντι της Ford.Ford..

Μείωση των ταξινομήσεων κατά 12,3% εμφάνισε κατά το 2007 η Hyundai η οποίαHyundai η οποία η οποία ωστόσο κατόρθωσε να αντιστρέψει τοι κλίμα το πρώτο δίμηνο του 2008. Τώρα ο όμιλος Π & Ρ. Δάβαρη που εκπροσωπεί την κορεατική φίρμα ανακτά το χαμένο έδαφος και ευρίσκεται ήδη στην 4η θέση από την πέμπτη κατά το 2007. Ας σημειω-θεί ότι στο πρόσφατο παρελθόν και επί σειρά ετών η Hyundai είχε αποσπάσει τηHyundai είχε αποσπάσει τη είχε αποσπάσει τη πρωτιά στον κατάλογο των ταξινομήσεων νέων επιβατικών αυτοκινήτων.

Αργά αλλά σταθερά ανεβαίνει η Suzu-Suzu-ki, που εκπροσωπείται από τον όμιλο επι-, που εκπροσωπείται από τον όμιλο επι-χειρήσεων Σφακιανάκη. Η Suzuki απόSuzuki από από 4,7% το 2006 ανέβηκε στο 5,3% το 2007

ενώ το πρώτο δίμηνο του 2008 ελέγχει το 5,6% της αγοράς.

Στην έβδομη καλύτερη θέση ευρίσκε-ται η Citroen η οποία εκπροσωπείται απόCitroen η οποία εκπροσωπείται από η οποία εκπροσωπείται από τον όμιλο επιχειρήσεων Συγγελίδη. Η Citroen εμφάνισε σημαντική αύξηση πω- εμφάνισε σημαντική αύξηση πω-λήσεων 15,7% το 2007 ανεβάζοντας το μερίδιο αγοράς της από 4,5% σε 5%. Δύο όμως εταιρίες – η Fiat και η Skoda – βρέ-Fiat και η Skoda – βρέ- και η Skoda – βρέ-Skoda – βρέ- – βρέ-θηκαν μπροστά από τη Citroen το πρώτοCitroen το πρώτο το πρώτο δίμηνο του 2008.

Καθοδικά συνεχίζει να κινείται η Peu-Peu-geot η οποία ενώ το 2006 ήλεγχε το 5% η οποία ενώ το 2006 ήλεγχε το 5% της αγοράς, ένα χρόνο μετά – το 2007 – έπεσε στο 4,5% και το πρώτο δίμηνο του 2008 «τρέχει» με ένα μερίδιο αγοράς 4%. Έτσι στο πρώτο δίμηνο η εταιρία ήταν ση 12η θέση του καταλόγου των ταξινομήσε-ων.

Αντιθέτως η Fiat ξαναβρίσκει την αυτο-Fiat ξαναβρίσκει την αυτο- ξαναβρίσκει την αυτο-πεποίθησή της: μέσα από μια αύξηση τα-ξινομήσεων 14,2% η Fiat που είχε πέσειFiat που είχε πέσει που είχε πέσει στη 11η θέση κατόρθωσε στο πρώτο δί-μηνο του 2008 να ανεβεί στην 7η των ταξινομήσεων.

Στο πρώτο δίμηνο του 2008 στις επό-μενες (από τη Fiat) θέσεις βρέθηκαν ηFiat) θέσεις βρέθηκαν η) θέσεις βρέθηκαν η Skoda, Citroen, Nissan, Kia Motors, Peu-, Citroen, Nissan, Kia Motors, Peu-Citroen, Nissan, Kia Motors, Peu-, Nissan, Kia Motors, Peu-Nissan, Kia Motors, Peu-, Kia Motors, Peu-Kia Motors, Peu- Motors, Peu-Motors, Peu-, Peu-Peu-geot, Mazda, Seat. Λίγο πιο κάτω βρέθη-, Mazda, Seat. Λίγο πιο κάτω βρέθη-Mazda, Seat. Λίγο πιο κάτω βρέθη-, Seat. Λίγο πιο κάτω βρέθη-Seat. Λίγο πιο κάτω βρέθη-. Λίγο πιο κάτω βρέθη-καν η BMW, Honda και Mercedes.. Η BMWBMW, Honda και Mercedes.. Η BMW, Honda και Mercedes.. Η BMWHonda και Mercedes.. Η BMW και Mercedes.. Η BMWMercedes.. Η BMW.. Η BMWBMW Hellas, που χτίζει τη δική της στρατηγική, που χτίζει τη δική της στρατηγική από τον Οκτώβριο του 2003 και η οποία διευθύνεται από τον κ. Σταύρο Γιαλουρί-δη, συνεχίζει να ανεβάζει το μερίδιο αγο-ράς της από 2,7% το 2006 σε 2,9% το 2007 και σε 3,1% το πρώτο δίμηνο του 2008. Συνεχίζει να επενδύει στον εκσυγ-χρονισμό της υποδομής της και του δικτύ-ου της . Στα πλαίσια αυτά πρώτον, ολοκλη-ρώθηκαν οι υπερσύγχρονες εγκαταστά-σεις της στον Ασπρόπυργο επένδυσης 10 εκατομμυρίων ευρώ. Δεύτερον, το 2006 στο δίκτυο έγιναν σημαντικές επενδύσεις εκσυγχρονισμού της τάξεως των 25 εκα-τομμυρίων ευρώ.

Τέλος, μεταξύ των εταιριών οι οποίες κατά το 2007 εμφάνισαν υψηλούς ρυθ-μούς αύξησης των πωλήσεών τους ήταν και οι Maserati, Lotus, Leus, Chrysler, Jag-Maserati, Lotus, Leus, Chrysler, Jag-, Lotus, Leus, Chrysler, Jag-Lotus, Leus, Chrysler, Jag-, Leus, Chrysler, Jag-Leus, Chrysler, Jag-, Chrysler, Jag-Chrysler, Jag-, Jag-Jag-uar, Land Rover, Ssangyong, Chevrolet,, Land Rover, Ssangyong, Chevrolet,Land Rover, Ssangyong, Chevrolet, Rover, Ssangyong, Chevrolet,Rover, Ssangyong, Chevrolet,, Ssangyong, Chevrolet,Ssangyong, Chevrolet,, Chevrolet,Chevrolet,, Honda, Daihatsu, Mini, Porsche και, ορι-, Daihatsu, Mini, Porsche και, ορι-Daihatsu, Mini, Porsche και, ορι-, Mini, Porsche και, ορι-Mini, Porsche και, ορι-, Porsche και, ορι-Porsche και, ορι- και, ορι-σμένες, δηλαδή, από τις πιο ακριβές φίρ-μες αυτοκινήτων.



Για περισσότερα από 20 χρόνια και την υποστήριξη συνεργατών σε 137 χώρες, η Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής δημοσιοποιεί τις βασικές αντιθέσεις ανάμεσα στα σημερινά πρότυπα ανθρώπινης δραστηριότητας και στην ανάγκη να προστατευθεί η ζωή στον πλανήτη. Έχει υπογραμμίσει την επιτακτική ανάγκη συγκερασμού οικονομικής ανάπτυξης και

περιβαλλοντικής προστασίας, τις εθνικές φιλοδοξίες και την παγκόσμια συνεργασία, την προστασία της ζωής ή την καταστροφή της. Ο σεβασμός για το αγαθό του βίου μπορεί να εμπνεύσει ένα όραμα ελπίδας και περιβαλλοντικής αρμονίας στους μελλοντικούς ηγέτες, αποτελώντας τη σύγχρονη διπλωματία και μονόδρομο για την ειρήνη.

οικοδOμΗσΗ μιασ πρAσινΗσ κοινωνIασ

Η σύγχρονη ΔιΠλΩΜαΤIα

n ΑΓΝH ΒΛΑΒΙΑΝΟy ΑΡΒΑΝIΤΗ


B I O Π O Λ I T I K H

ΒιΟΠΟλιΤιΚH – oραΜα ΕλΠIΔασ Για ΤΟ ΠΕριΒAλλΟν Και ΤΗν ΚΟινΩνIα

Η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι πα-γκόσμιες κλιματικές αλλαγές, η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων, η ρύπανση του αέρα, του νερού και των ωκεανών, και η μείωση της βιοποικιλότητας, είναι διεθνή προβλήματα που υπερβαίνουν σύνορα και κυβερνήσεις. Η σιωπηρή πεποίθηση πως

οι καταστροφές του περιβάλλοντος εν ονόματι της οικονομικής και κοινωνικής προόδου είναι αναπόφευκτες αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη σκέψη. Απορρέει από μια κρίση αξιών με ρίζα τις ίδιες αιτίες που τροφοδοτούν την παγκόσμια φτώχεια, τις ασθένειες, τον αναλφαβητισμό, την πα-ραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την καταστροφή των φυσικών πόρων, τις στερήσεις και την απελπισία.

Τίποτα δεν μας εμποδίζει από το να σπάσουμε αυτό τον φαύλο κύκλο. Όμως τα πρότυπα του παρελθόντος δεν είναι επαρκή για να μας βοηθήσουν να χειρι-στούμε τις σημερινές περιβαλλοντικές προκλήσεις. Είναι απαραίτητη μια οργα-νωμένη προσέγγιση συνεργασίας, που να ενσωματώνει αποδοτικά την κοινή γνώμη και τη συναίνεση των κυβερνήσεων και των διεθνών ιδρυμάτων. Απαιτείται ένα νέο όραμα που θα εγγυηθεί τη συνέχιση του βίου στον πλανήτη και θα οδηγήσει την κοινωνία σε ένα μέλλον στο οποίο οι

άνθρωποι θα ζουν σε αρμονία με το περι-βάλλον. Το όραμα αυτό μπορεί να προω-θήσει τη δημιουργία μιας «Πράσινης Κοι-νωνίας», μιας στρατηγικής που επιστρα-τεύει τη συμμετοχή κάθε ανθρώπου, από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον κάθε εργα-ζόμενο ή μαθητή, στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος και τη δη-μιουργία καλύτερης ποιότητας ζωής για όλους.

ΒιΟ-ΔιΠλΩΜαΤIα Και νEα αΜυνΤιΚA ΠρoΤυΠα

Οι απειλές προς το βίο δεν παρεμποδίζο-νται από εθνικά σύνορα. Χαρακτηρίζονται από διεθνείς διαστάσεις και αφορούν κά-θε άτομο στον πλανήτη μας. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη οι διπλωματικές σχέ-σεις να εγκαινιάσουν την εποχή της «βιο-διπλωματίας». Τα έθνη θα επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος, ξεπερνώ-ντας διχαστικές πολιτικές και προωθώντας ένα όραμα ενότητας και αλληλεξάρτησης. Η μεγαλύτερη πρόκληση του 21ο αιώνα θα είναι η ανάπτυξη νέων τρόπων διαχεί-ρισης των αμυντικών προγραμμάτων ώστε η άμυνα για τη διάσωση του περι-βάλλοντος να αποτελέσει προτεραιότητα. Η Ελλάδα μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο σε αυτόν τον αγώνα. Το Ολυμπιακό μήνυμα της ειρήνης και της αρμονίας μπορεί να μεταλαμπαδευτεί σε ολόκληρο τον κόσμο και να οδηγήσει στο μετασχη-ματισμό των αμυντικών προγραμμάτων ώστε τα ίδια να χρησιμεύσουν για την αναδάσωση, τον καθορισμό των υδάτων και των ακτών, την προστασία των εδα-φών και του στρώματος του όζοντος, και την αναβάθμιση περιοχών που έχουν πλη-γεί από σοβαρή περιβαλλοντική φθορά.

ΠρAσινΟσ Μισθoσ – αναθΕΩρΗσΗ ΤΗσ EννΟιασ ΤΟυ ΚEρΔΟυσ

Τα προβλήματα της περιβαλλοντικής υπο-βάθμισης και της ανεργίας μπορεί με την πρώτη ματιά να φαίνονται ασύνδετα. Όμως υπάρχει επείγουσα ανάγκη ανάπτυξης βι-

ώσιμης απασχόλησης στο χώρο της περι-βαλλοντικής προστασίας για να καταπολε-μηθεί η ανεργία και να προωθηθεί η ενερ-γός συμμετοχή κάθε ατόμου στην ανα-βάθμιση του φυσικού, πολιτιστικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Όπως έχει επα-νειλημμένως τονίσει η Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής, ο «Πράσινος Μισθός» μπορεί να καλύπτει όλους τους τομείς της οικονο-μίας και να εφαρμόζεται σε κάθε επαγγελ-ματική και ακαδημαϊκή δραστηριότητα. Έχει αποδειχτεί παγκοσμίως ότι η περιβαλ-λοντική προστασία δεν είναι απειλή, αλλά σύμμαχος της απασχόλησης, αφού ενισχύ-ει τις επενδύσεις, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, και προωθεί την καθαρή παρα-γωγή και τα «πράσινα» προϊόντα.

Ο Πράσινος Μισθός αποτελεί πρόταση της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής από το 1985 και στηρίζεται στην ιδέα πα-ροχής εργασίας η οποία ταυτόχρονα βελ-τιώνει το περιβάλλον. Αφορά σε προγράμ-ματα όπως οι δεντροφυτεύσεις, ο καθαρι-σμός πόλεων και ακτών, η διαχείριση αποβλήτων, ή η ανακύκλωση. Ο Πράσινος Μισθός θα βοηθήσει να αναπτυχθεί ένα θετικό συναίσθημα στους ανέργους πα-ράλληλα με τις νέες επαγγελματικές ευκαι-ρίες που ανοίγονται. Τέλος υπάρχει δυνα-τότητα να παρέχονται φορολογικές ελα-φρύνσεις σε επιχειρήσεις που θα προσφέ-ρουν ευκαιρίες στους ανέργους να εργα-σθούν σε περιβαλλοντικά προγράμματα.

Η οικοδόμηση μιας «Πράσινης Κοινω-νίας» αφορά όλους τους τομείς της αν-θρώπινης δραστηριότητας και δημιουργεί νέα πρότυπα στην οικονομία και την εκ-παίδευση. Με μια τρισδιάστατη προσέγγι-ση της οικονομίας και μια αναθεώρηση της έννοιας του κέρδους ώστε η προστα-σία του περιβάλλοντος να αποτελέσει με-τρήσιμο παράγοντα μαζί με την παιδεία, την υγεία και την ποιότητα ζωής, μπορού-με να επιτύχουμε μια δίκαιη και ασφαλή παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, η οποία θα εγγυηθεί μια ισορροπημένη κοινωνία για το μέλλον.

ΒιΟ-ΕΚΠαIΔΕυσΗ – Μια ΠαΓΚoσΜια ΕυθYνΗ

Στην αναζήτηση νέων προτύπων για τον



21ο αιώνα, είναι απαραίτητο ένα ολοκλη-ρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο θα περιλαμβάνει ισόβια περιβαλλοντική παιδεία για κάθε πολίτη της γης. Ήδη από το 1990, η Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτι-κής ίδρυσε το Διεθνές Πανεπιστήμιο για το Βιο-Περιβάλλον με στόχο να προωθή-σει ένα πρότυπο βιο-εκπαίδευσης με την εισαγωγή νέων εκπαιδευτικών μεταρρυθ-μίσεων σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους, σε παγκόσμια κλίμακα. Απώτερο σκοπό αποτελεί η συνεργασία με εκπαι-δευτικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο ώστε να διαποτιστεί η εκπαίδευση διεπιστημο-νικές περιβαλλοντικές αρχές. Αρωγοί στον αγώνα αυτό είναι τα επιτεύγματα της τε-χνολογίας και της πληροφορικής, όπως η επικοινωνία μέσω δορυφόρων, η ηλε-κτρονική μάθηση και το διαδύκτυο. Το εκτενές πρόγραμμα ηλεκτρονικής μάθη-σης της Βιοπολιτικής περιλαμβάνει 18 μαθήματα και συμμετοχή από 67 χώρες. Για περισσότερες πληροφορίες και εγγρα-φή στα μαθήματα μπορείτε να επισκε-φθείτε την ιστοσελίδα www.biopolitics.gr.

ΚαΤαλYΤΗσ ΤΟ ΟλυΜΠιαΚo ΠνΕYΜα

Κάθε τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, η ανθρωπότη-τα έχει μια μεγάλη ευκαιρία να συστρα-τευτεί ενάντια στις περιβαλλοντικές κατα-στροφές. Είναι κρίμα η δυνατότητα αυτή

να εξαντλείται στους αθλητικούς στίβους. Πόσο γρηγορότερα μπορούμε να τρέξου-με ή να κολυμπήσουμε; «Άθλος» σημαίνει επίτευγμα, σωματικό και πνευματικό. Είναι επείγουσα η ανάγκη οι Ολυμπιακοί Αγώ-νες να αποτελέσουν ένα ουσιαστικό όχη-μα για την διάδοση της ειρηνικής βιώσι-μης ανάπτυξης που να ξεπερνά την περί-οδο των Ολυμπιακών εκδηλώσεων και να δίνει έμπνευση και όραμα για ένα καλύτε-ρο μέλλον. Η προστασία του περιβάλλο-ντος σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα προσφέρει τη δυνατότητα αυτή, και από το 1985, η Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτι-κής προτείνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες Περιβάλλοντος με στόχο τη συμμετοχή κάθε πολίτη και κάθε επαγγέλματος στον αγώνα για τη διάσωση του βίου. Επιπλέον, η πρόταση της Βιοπολιτικής για Ολυμπια-κή εκεχειρία υιοθετήθηκε με ψήφισμα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1993. Ελπίζουμε ότι η πραγμά-τωση του οράματος για περιβαλλοντικά βιώσιμους Ολυμπιακούς Αγώνες θα μπο-ρέσει να συμβάλει στη δημιουργία μιας κοινωνίας με εξασφαλισμένη οικονομία και περιβαλλοντική προστασία, καθώς και ισονομία μεταξύ των γενεών.

ΔΗΜιΟυρΓιΚH συνΕρΓασIα ΤEχνΗσ Και ΤΕχνΟλΟΓIασ

Η δημιουργική συνεργασία όλων των πα-ραγόντων της παγκόσμιας κοινωνίας σε μια εκστρατεία διάσωσης του περιβάλλο-

ντος μπορεί να ενισχύσει τη διεθνή κατα-νόηση και να διευρύνει τους ορίζοντές μας. Στην προσπάθεια αυτή, η τέχνη και η τεχνολογία είναι απαραίτητο να ενώσουν τις δυνάμεις τους, τονίζοντας, όχι μόνο τους κινδύνους, αλλά και τον αισθητικό πλούτο και τη χαρά που μας παρέχει το αγαθό του βίου. Έχουμε τη δυνατότητα να δαμάσουμε την τεχνολογία προς όφελος κάθε μορφής ζωής στον πλανήτη και να αποτρέψουμε την αχαλίνωτη πορεία προς την καταστροφή. Σε αυτά τα πλαίσια, ένα Παγκόσμιο Δημοψήφισμα, με την ταυτό-χρονη συμμετοχή κάθε πολίτη της γης, δίνει κίνητρα για μια διεθνή συσπείρωση προς όφελος του περιβάλλοντος και της συνέχισης του βίου.

Για να ξεφύγουμε από ανελαστικές δι-αδικασίες, οι οποίες έχουν οδηγήσει στην καταστροφή του περιβάλλοντος, απαιτεί-ται μια δυναμική προσέγγιση που θα συν-δυάζει την εμπειρία του παρελθόντος και τις παρούσες ευκαιρίες για να δημιουργή-σει νέα πρότυπα για το μέλλον. Η πρόκλη-ση είναι να διευρύνουμε την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη με βάση τον σεβα-σμό για το αγαθό του βίου. Ζούμε σε ένα μικρό και εύθραυστο πλανήτη. Η εξασφά-λιση της συνέχισης της αλυσίδας της ζωής στον πλανήτη είναι ο πιο σημαντικός στό-χος. Με μια προοπτική χιλιετίας μπορούμε να αντιστρέψουμε την πυραμίδα της πε-ριβαλλοντικής καταστροφής και να οικο-δομήσουμε μια πράσινη κοινωνία πάνω σε γερά θεμέλια με γνώμονα την προστα-σία του βίου στον πλανήτη, το μόνο «αυ-θεντικό» κέρδος για την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η σύγχρονη διπλωματία και το διαχρονικό όραμα της Βιοπολιτικής.

καθηήτρια νή Βλαβιανού ρβαντη εναι ρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνούς Ορνης Βιοπολιτικής Διατελε Επικέ-πτρια Καθηήτρια Βιοηθικής το ντειο ανεπιτήμιο, Επτιμη Καθηήτρια του ο-λυτεχνεου της ας ετρούπολης, Επτιμη Διδκτρ του ανεπιτημου enelee της Μόχας e-l: bo@olg, wwwbopoltg

Ο Πράσινος Μισθός αποτελεί πρόταση της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής από το 1985 και στηρίζεται στην ιδέα παροχής εργασίας η οποία ταυτόχρονα βελτιώνει το περιβάλλον.

“

”


C O N f E R E N C E

oπως γνωρίζουμε, τα τελευταία χρόνια αυξάνονται σταθερά, από τις επιχειρήσεις που επιθυ-μούν να διατηρήσουν την ηγετική τους θέση, οι πόροι που επενδύονται στην εκπαίδευση του εργατικού τους δυναμικού. Σκοπός της εκπαίδευσης αυτής είναι η μεγιστοποίηση της εργασιακής απόδοσης των εργαζομένων τους, ώστε να επιτύχουν το στόχο τους που δεν είναι άλλος από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της επιχείρησής τους και των υπηρε-σιών που προσφέρουν στους πελάτες τους.

Θα έχετε όμως αναρωτηθεί, όπως και πολλοί άλλοι επαγγελματίες του χώρου, αν οι εργαζόμενοι χρησιμο-ποιούν πράγματι τις γνώσεις και τις ικανότητες που αποκτούν ώστε να βελτιώσουν την απόδοσή τους με τρόπο που να ωφελείται ο οργανισμός, εάν δηλαδή υπάρχει μεταφορά της γνώσης από την εκπαίδευση στο εργασιακό περιβάλλον.

Ευτυχώς, έρευνες μας βεβαιώνουν ότι υπάρχουν ενέργειες στις οποίες οι οργανισμοί μπορούν να προβούν προληπτικά για τη βελτίωση των προϋποθέσεων μεταφοράς της γνώσης, ενέργειες οι οποίες μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την απόδοση της επένδυσης που πραγματοποιείται για την εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που επιδρούν, αφενός στο να επιτυγχάνεται πραγματική μάθηση κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και αφετέρου μεταφορά της γνώσης στην εργασία, σε μια κατεύθυνση που να επηρεάζονται αποτελεσματικά όχι μόνο η ατομική επίδοση αλλά και οι σχεδιαζόμενες οργανωσιακές αλλαγές που συμβάλ-λουν στην επιβίωση και ανάπτυξη κάθε οργανισμού;

Τα ζητήματα αυτά θα απασχολήσουν το προαναφερθέν συνέδριο, το οποίο έχει τίτλο «Η Πρόκληση της Μεταφοράς της Γνώσης», το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 19 Ιουνίου 2008 στην ΑΤΕcelii Α.Ε., Εκπαιδευ-τικό & Συνεδριακό Κέντρο στο Καστρί.

ατΕxcelixi α.Ε. ΕκπαιδΕυτικO & συνΕδριακO κEντρο19 ιουνίου 2008

διΕθνEσ συνEδριο

«Η Πρόκληση της Μεταφοράς

της Γνώσης»



Το συνέδριο αυτό που διε-ξάγεται για πρώτη φορά στην γεωγραφική μας πε-ριοχή, απευθύνεται σε στελέχη των Δ/νσεων Προσωπικού, Εκπαίδευ-

σης και Οργάνωσης αλλά και σε προϊστά-μενους όλων των ιεραρχικών επιπέδων καθώς και σε εκπαιδευτές και σχεδιαστές εκπαιδευτικών προγραμμάτων και απο-σκοπεί στο:

• Να αναδείξει με σαφή και πειστικό τρόπο όλες τις πλευρές του ζητήματος

• Να αναλύσει τα αποτελέσματα αξιό-λογων ερευνών από τις Η.Π.Α. και άλλες χώρες

• Να προσφέρει ένα εννοιολογικό πλαί-σιο εργασίας για τη διαχείριση της μετα-φοράς της γνώσης

• Να παρουσιάσει στρατηγικές εστια-σμένες στη δράση για τη βελτίωση της μεταφοράς της γνώσης από την εκπαίδευ-ση στον εργασιακό χώρο

Παρουσιαστές των θεμά-των θα είναι καταξιωμέ-νοι καθηγητές πανεπι-στημίων και επαγγελμα-τίες του χώρου από την Αμερική οι οποίοι έχουν

αναπτύξει πολύπλευρη ερευνητική και συμβουλευτική δράση για το θέμα αυτό επί σειρά ετών. Συγκεκριμένα εισηγητές θα είναι:

• Elwood F. Holton III, καθηγητής στο τμήμα «Human Resource, Leadership and Organization Development» στο «School of Human Resource Education and Workforce Development» του «Louisiana State University»

• Timothy T. Baldwin, καθηγητής στο “Management and Subhedar Faculty Fellow” του “Indiana University Kelley School of Business”

• Reid Α. Bates, καθηγητής “Human Resource and Leadership Development Program” στο “Louisiana State University”

• Mary L. Broad, Διδάκτωρ “Human Resource Development” του “George Washington University” και Σύμβούλος Επιχειρήσεων

Ακόμη εκπρόσωποι ελληνικών πανεπι-στημίων και επιχειρήσεων με ιδιαίτερο

ενδιαφέρον για το σημαντικό αυτό θέμα θα συμβάλλουν με τις παρεμβάσεις τους στην ανάπτυξη γόνιμου διαλόγου. Στόχος είναι η εξαγωγή χρήσιμων και εφαρμόσι-μων συμπερασμάτων προς όφελος όλων όσων ενδιαφέρονται πραγματικά για την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης στις επιχειρήσεις και στους οργανισμούς και την πλήρη αξιοποίηση των οικονομι-κών πόρων που αφιερώνονται στην εκ-παίδευση προς όφελος της ανάπτυξης των εργαζομένων και της ανταγωνιστικό-τητας των επιχειρήσεων.

Στα πλαίσια του συνεδρίου θα ανακοι-νωθούν επίσης τα αποτελέσματα έρευνας που θα πραγματοποιηθεί σε ελληνικές επιχειρήσεις.

Δεδομένου ότι ο στόχος της έρευνας είναι να μετρηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν τη Μεταφοράς της Γνώσης θεωρούμε ότι τα συμπεράσματα θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τις επιχειρήσεις που θα συμμετέχουν στην έρευνα.

Για συμμετοχές επικοινωνήστε με τον κ. Κατσαρό στο 210-6291406, e-mail:[email protected]

• Ποιοί παράγοντες επιδρούν στο να επιτυγχάνεται πραγματική μάθηση κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης;

• Υπάρχει μεταφορά της γνώσης από την εκπαίδευση στο εργασιακό περιβάλλον; και αν ναι, αυτή γίνεται αυτόματα;

• Ποιές συνθήκες του εργασιακού περιβάλλοντος διευκολύνουν την μεταφορά;

• Πώς η επένδυσή σας στην εκπαίδευση θα φανεί στα αποτελέσματα της επιχείρησής σας σαν όφελος και όχι μόνο σαν κόστος;

• Ποιός είναι ο ρόλος των προισταμένων των διευθύνσεων Ανθρώπινου δυναμικού;


συνδρομΕσΙδΙΩτεΣ- εΠΙχεΙρΗΣεΙΣ ετήσια: 75 ευρώ διετής: 140 ευρώτρΑΠεζεΣ, ΑΣφΑΛεΙεΣ, δΗμΟΣΙΟ ετήσια: 110 ευρώ διετής: 200 ευρώ

Αν επιθυμείτε να εγγραφείτε συνδρομητής στο presscode συμπληρώστε την αίτηση και στείλτε τη με φαξ στο 210.3633515 ή με e-mail στο [email protected]

α ι τ Η σ Η σ υ ν δ ρ ο μ Η σ

ομήρου 32, αθήνα 106 72τηλ. 210 36 [email protected]

ΟΝΟμΑ: .................................................................................................................

εΠΩΝΥμΟ: ............................................................................................................

ετΑΙρεΙΑ: ..............................................................................................................

ΘεΣΗ ΣτΗΝ εΠΙχεΙρΗΣΗ: ..................................................................................

τΗΛεφΩΝΟ: .........................................................................................................

δΙεΥΘΥΝΣΗ: ..........................................................................................................

ΠΟΛΗ: ....................................................................... τ.Κ.: ....................................

E-MAIL: .................................................................................................................

ΥΠΟΓρΑφΗ: ..........................................................................................................

ΗμερΟμΗΝΙΑ: ....................................................................................................

τροποσ πλΗρωμΗσ

ταχυδρομική επιταγή δημήτριος Γιαννακόπουλος Ομήρου 32, Αθήνα 106 72 κατάθεση στην AlPHA bAnk Αριθμός λογαριασμού 125-002101-232873 δημήτριος Γιαννακόπουλος

Παρακαλούμε επιλέξτε: ετήσια συνδρομή διετής

Σε περίπτωση τραπεζικής κατάθεσης, παρακαλούμε γράψτε στο παραστατικό τον αποστολέα και στείλτε το με φαξ στο 210.3633515



Ó Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσεων με στόχο την αποτελε-

σματική συμβολή στην ανάκαμψη των πε-ριοχών της ελληνικής περιφέρειας που έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές του Αυγού-στου, ανακοίνωσε σήμερα η COSMOTE.COSMOTE..

Στη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε, η εταιρεία παρέδωσε ποσό άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ σε εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκη-σης και σωματείων, για την κάλυψη πραγ-ματικών οικονομικών, κοινωνικών και πε-ριβαλλοντικών αναγκών. Έχοντας ήδη κι-νητοποιηθεί με σειρά ενεργειών για την άμεση ανακούφιση των πληγέντων από τον Αύγουστο του 2007, στη συνέχεια η COSMOTE πραγματοποιεί το επόμενο βή- πραγματοποιεί το επόμενο βή-μα και μετά από συστηματική επί τόπου έρευνα και σχεδιασμό αρκετών μηνών, στο πλαίσιο του προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, η εταιρεία υποστηρί-ζει τις παρακάτω δράσεις:

Στους Δήμους Γόρτυνας, Ανδρίτσαινας, Φαλαισίας και Φιγαλείας, η εταιρεία εξα-σφάλισε την αγορά χωματουργικών μηχα-νημάτων για τον κάθε δήμο, για τη διάνοι-ξη δρόμων μετά από κατολισθήσεις, την υλοποίηση εργασιών αγροτικής και δημο-τικής οδοποιίας, την αποκατάσταση ζημι-ών στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, καθώς επίσης και την ολοκλήρωση αντι-πλημμυρικών, αντιδιαβρωτικών και αντιο-λισθητικών έργων και προσπαθειών ανα-δάσωσης. Επιπλέον, για το δήμο Φιγαλείας συνδράμει στην αποκατάσταση της στέ-γης του Γυμνασίου και Λυκείου καθώς και στη διαμόρφωση στεγασμένου γυμνα-στηρίου, ενώ προσβλέποντας στην εξοι-κείωση των παιδιών με την υψηλή τεχνο-λογία, φροντίζει για την αγορά σχετικού ηλεκτρονικού εξοπλισμού (H/Y, εκτυπω-H/Y, εκτυπω-/Y, εκτυπω-Y, εκτυπω-, εκτυπω-τές, projectors, φωτοτυπικά) για το Δημο-projectors, φωτοτυπικά) για το Δημο-, φωτοτυπικά) για το Δημο-τικό, Γυμνάσιο και Λύκειο του Δήμου.

Στο Δήμο Μεγαλόπολης, η COSMOTECOSMOTE συνέδραμε στην αγορά ολοκληρωμένου συστήματος χλωρίωσης νερού, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα του πόσιμου

νερού για 9.000 κατοίκους σε 31 δημοτικά διαμερίσματα.

Στο νομό Λακωνίας, η εταιρεία υποστη-ρίζει το πρόγραμμα αναδάσωσης του Δή-μου Θεραπνών στον Πάρνωνα, με την αγο-ρά δενδρυλλίων για την αναγέννηση του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής.

Για το Δήμο Καλαμάτας, η COSMOTECOSMOTE εξασφάλισε την αγορά ενός αυτοκινήτου 4Χ4 με πυροσβεστική αντλία για την κά-λυψη αναγκών προληπτικής δασοπρο-στασίας της περιοχής και άμεσης επέμβα-σης σε περιπτώσεις πυρκαγιών.

Η COSMOTE έχοντας ιδιαίτερη ευαι-COSMOTE έχοντας ιδιαίτερη ευαι- έχοντας ιδιαίτερη ευαι-σθησία σε θέματα διαφύλαξης της πολιτι-στικής κληρονομιάς της χώρας, αλλά και ενισχύοντας σημαντικές πολιτιστικές πρω-τοβουλίες στην περιφέρεια, υποστηρίζει σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανε-πιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) την τεκ-μηρίωση και ψηφιοποίηση επιλεγμένων βιβλίων της συλλογής Νικολόπουλου της Βιβλιοθήκης της Ανδρίτσαινας, καθώς και την έκδοση του Ιστορικού Αρχείου της Βιβλιοθήκης.

Τέλος, υποστηρίζει το πρόγραμμα δω-ρεάν προληπτικών εξετάσεων και ενημε-ρώσεων για θέματα υγείας και πρόληψης που θα πραγματοποιήσει στο Νομό Ηλεί-ας ο Σύλλογος Φίλων Κοινωνικής Παιδια-

τρικής «Ανοιχτή Αγκαλιά», στο πλαίσιο εκστρατειών προληπτικής ιατρικής «Υπο-στηρίζουμε τη Ζωή». Παράλληλα, με τη χορηγία της εταιρείας ολοκληρώνονται από το σύλλογο σύντομα το σχολείο, το ιατρείο και η παιδική χαρά του χωριού Καυκανιά στο Νομό Ηλείας.

Ο Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβου-λος της COSMOTE κ. Μιχάλης Τσαμάζ, μι-COSMOTE κ. Μιχάλης Τσαμάζ, μι- κ. Μιχάλης Τσαμάζ, μι-λώντας στους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και των σωματείων που παρευρέθηκαν σήμερα στην εκδήλωση, υπογράμμισε: «Το έργο σας είναι δύσκολο. Η ευθύνη της επόμενης ημέρας όμως εί-ναι υπόθεση όλων μας. Στόχος μας είναι η συμβολή της COSMOTE να είναι ουσιαστι-COSMOTE να είναι ουσιαστι- να είναι ουσιαστι-κή, βοηθώντας σας να ανταποκριθείτε ακόμη πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες που έχουν προκύψει».

Το καλοκαίρι του 2007 και από την πρώτη στιγμή, η κινητοποίηση της COS-COS-MOTE για τη συμβολή στην ανακούφιση για τη συμβολή στην ανακούφιση των περιοχών που επλήγησαν ήταν άμε-ση:

Η εταιρεία προσέφερε χρηματικό πο-σό ύψους 1,75 εκατομμυρίων ευρώ στο Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών που συνέστησε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.

Καθ’ όλη τη διάρκεια των πυρκαγιών,

ολοκλΗρωμEνο πρOγραμμα ΕνΕργΕιων τΗσ OSmOtEOSmOtE για τΗν υποστHριξΗ των πυρOπλΗκτων πΕριοχων


E T A I P I K H K O I N Ω N I K H E Y Θ Y N H

Ó Με αφορμή την ίδρυση του Corporate Responsibility Institute στην Ελλά-δα πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση στη διάρκεια της οποίας παρου-

σιάστηκε το CR Inde (ο πρώτος δείκτης μέτρησης της απόδοσης των επιχειρήσε-ων στον τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης) στην Ελληνική Επιχειρηματική Κοινότητα.

Το Corporate Responsibility Institute (Ινστιτούτο Εταιρικής Ευθύνης) είναι μία Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία που έχει αναλάβει σε συνεργασία με το BITC (Business in the Community) την αποκλειστική εκπροσώπηση του CR Inde στην Ελλάδα. Στόχος είναι να παρέχει στις Ελληνικές Επιχειρήσεις και Οργανισμούς το πιο αναγνωρισμένο εργαλείο αξιολόγησης και σημείο αναφοράς για την αναγνώ-ριση των επιδόσεών τους σε θέματα ΕΚΕ με βάση διεθνή κριτήρια.

Το BITC, υπό την προεδρία του Πρίγκιπα της Ουαλίας, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) και υποστηρίζει εδώ και 25 χρόνια κορυφαίους οργανισμούς και επιχειρήσεις στην προσπάθειά τους να ενσωματώ-σουν καλές πρακτικές στις λειτουργίες τους. Στο πλαίσιο αυτό, έχει αναπτύξει το CR Inde, το οποίο αποτελεί Εθνικό Δείκτη και κορυφαίο σημείο αναφοράς στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη, για την συγκριτική αξιολόγηση επιχειρήσεων ως προς τις επιδόσεις τους στον τομέα της ΕΚΕ και πιο συγκεκριμένα στους τέσσε-ρις βασικούς πυλώνες της: Εργαζόμενοι, Περιβάλλον, Κοινωνία και Αγορά.

Στην εισαγωγική του ομιλία ο Πρόεδρος του Ινστιτούτο Εταιρικής Ευθύνης, κ. Δημήτρης Γ. Μαύρος υπογράμμισε τη σημασία της συνεργασίας και της στήριξης του Ινστιτούτου από τους 4 οργανισμούς που χαιρέτισαν αυτήν την πρωτοβουλία. Παράλληλα εξέφρασε τη χαρά του για την παρουσία πλήθους επιχειρήσεων στην εκδήλωση, γεγονός που δείχνει την ευαισθησία τους σε θέματα ΕΚΕ, ενώ σηματο-δοτεί το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον των επιχειρήσεων για τα Άυλα Περιου-σιακά Στοιχεία που διαθέτουν.

Την ίδρυση του Ινστιτούτου Εταιρικής Ευθύνης και την εισαγωγή του δείκτη CR χαιρέτισαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό κορυφαίοι φορείς και οργανώσεις με ενεργό δράση πάνω σε ζητήματα ΕΚΕ στη χώρα μας. Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, κ. Νίκος Αναλυτής εξέφρασε τη θετική στάση του Δικτύου για την εισαγωγή του CR Inde στη χώρα μας, το οποίο θα φανεί χρήσιμο για τη συγκριτική αξιολόγηση των επιχειρήσεων ως προς την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. «Η έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και η ένταξή της στις επιχειρηματικές στρατηγικές των επιχειρήσεων είναι πολύ σοβαρή και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλους τους ενδιαφερομένους», συνέχισε ο κύριος Αναλυτής. Τέλος, κατέληξε λέγοντας ότι προσβλέπει στη συνεργασία με το Ινστι-τούτο Εταιρικής Ευθύνης, συνεργασία που θα συμβάλλει στην περαιτέρω προώ-θηση και εμπέδωση της ΕΚΕ στις Επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα, με τρόπο αξιόπιστο, ώστε να ενδυναμώνεται και να μην υπονομεύεται η έννοιά της.

Την παρουσίαση του δείκτη CR έκανε ο Διευθυντής του Τμήματος Business Benchmarking του BITC, κ. Patrick Mallon, ο οποίος εξήγησε το μοντέλο εφαρμο-γής του και τις περιοχές διερεύνησης στο πλαίσιο του Δείκτη CR, περιοχές όπως είναι η Εταιρική Στρατηγική, Ενσωμάτωσης (Integration), Ηγεσίας και Διοίκησης, στους τομείς του Ανθρώπινου Δυναμικού, του Περιβάλλοντος, της Κοινωνίας και της Αγοράς, και Performance & Impact με τις αντίστοιχες ερωτήσεις στον κάθε τομέα.

ο δΕIκτΗσ RI στΗν ΕλλAδα απO το ινστιτοYτο ΕταιρικHσ ΕυθYνΗσ

πραγματοποιήθηκαν οργανωμένες επιχει-ρήσεις από ομάδες τεχνικών της εταιρείας που λειτουργώντας, σε αρκετές περιπτώ-σεις υπό αντίξοες συνθήκες, κατάφεραν να καλύψουν με επιτυχία το σύνολο των αυξημένων τηλεπικοινωνιακών αναγκών και να διασφαλίσουν την άρτια επικοινω-νία στις πληγείσες περιοχές.

Με στόχο τη διευκόλυνση και εξυπηρέ-τηση των άμεσων αναγκών επικοινωνίας των πληγέντων, ομάδα εθελοντών εργα-ζομένων της COSMOTE μετέβη στις πλη-COSMOTE μετέβη στις πλη- μετέβη στις πλη-γείσες περιοχές Πελοποννήσου και Ευβοί-ας από τις πρώτες μέρες των καταστρο-φών, όπου διένειμε σε πυροπαθείς, εθελο-ντές, πυροσβέστες και τεχνικούς που πραγματοποιούσαν έργα αποκατάστα-σης, 10.000 πακέτα σύνδεσης COSMO-COSMO-KARΤΑ, με χρόνο ομιλίας αξίας 50 ευρώ,ΤΑ, με χρόνο ομιλίας αξίας 50 ευρώ, αλλά και συσκευές κινητών τηλεφώνων για την εξυπηρέτηση άμεσων αναγκών επικοινωνίας.

Παρείχε διευκολύνσεις στους πληγέ-ντες συνδρομητές της, όπως χαρακτηρι-στικά αναβάλλοντας την υποχρέωση κα-ταβολής οφειλών λογαριασμού για διά-στημα 6 μηνών.

Ενεργοποίησε την Υπηρεσία «ΠΡΟ-ΣΦΕΡΩ» για τη διενέργεια τηλεμαραθωνί-ων.

Φέτος συμπεριέλαβε στον ετήσιο θε-σμό Υποτροφιών COSMOTE 2007-2008COSMOTE 2007-2008 2007-2008 και αριστούχους πρωτοετείς φοιτητές από τους νομούς της ελληνικής περιφέρειας που είχαν πληγεί.

Με την ενεργό υποστήριξη της COS-COS-MOTE, η ομάδα Θεάτρου Νέου Κόσμου,, η ομάδα Θεάτρου Νέου Κόσμου, ταξίδεψε στο τέλος του 2007 στις πυρό-πληκτες περιοχές και πραγματοποίησε σειρά παραστάσεων, χαρίζοντας ανακού-φιση και χαμόγελο στα παιδιά που ήταν μάρτυρες της μεγάλης καταστροφής.

Η εταιρεία ενίσχυσε οικονομικά την αναδάσωση 100 στρεμμάτων, στην Άσση-ρο του Νομού Θεσσαλονίκης, τον περα-σμένο Δεκέμβριο, στην οποία συμμετεί-χαν εθελοντικά εργαζόμενοι της COS-COS-MOTE από τη Βόρειο Ελλάδα. από τη Βόρειο Ελλάδα.

Η COSMOTE συνεχίζει το σχεδιασμόCOSMOTE συνεχίζει το σχεδιασμό συνεχίζει το σχεδιασμό αντίστοιχων ενεργειών για την οικονομι-κή, κοινωνική, περιβαλλοντική και πολιτι-στική ανάκαμψη των πληγεισών περιοχών, που θα ανακοινώσει στο άμεσο μέλλον.



Megaron Plus

Ó ςτις 19 Μαΐου ο

Βρετανός αρχιτέκτονας, κριτικός και ιστορικός αρχιτεκτονικής κένεθ Φράμπτον,

καθηγητής στο πανεπιστήμιο κολούμπια της Νέας Υόρκης θα μιλήσει για την « Αρχιτεκτονική την εποχή της παγκοσμιοποίησης». ο Φράμπτον είναι γνωστός για το συγγραφικό του έργο πάνω στην αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα. Η διάλεξη πραγματοποιείται σε συνεργασία με το κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος ς. Ωνάσης.

Ó Το 2001 του απονεμήθηκε το σημαντικό βραβείο Μπορο-μίνι. Θεωρείται ένας από τους πλέον πετυχημένους αρχι-

τέκτονες παγκοσμίως. Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Χιλή, εγγονός Γερμανών Μεταναστών ο Ματίας Κλοτζ έχει καταφέρει να δώσει μία νέα προοπτική στην επιστήμη του. Από τη μία χρη-σιμοποιεί υλικά και παραδοσιακές τεχνικές της πατρίδας του και από την άλλη εμπνέεται από το έργο Ευρωπαίων Μοντερνιστών, πάντα λαμβάνοντας υπόψη την ανθρώπινη εμπειρία. Στις 27 Μα-ΐου στη διάλεξη που θα δώσει ο διάσημος Χιλιανός Αρχιτέκτονας θα παρουσιάσει το πρόσφατο έργο του.

Ó Ο Καρτέσιος, ένα από τα σημαντικότερα οικουμενικά πνεύματα της παγκόσμιας ιστορίας, δημιούργησε

μεταξύ άλλων τις βάσεις της Αναλυτικής Γεωμετρίας. Πολύ σημαντικές είναι επίσης οι φιλοσοφικές μελέτες του Καρτέσιου, οι οποίες επηρέασαν πολλούς σύγχρονούς του και μεταγενέστερους φιλοσόφους και τις οποίες συμπυκνώνει το έτος 1619 στο απόφθεγμα «cogito ergo sum» (=σκέφτομαι, άρα υπάρχω). Θεμέλιο της φιλοσοφικής σκέψης του είναι η αμφιβολία, αφού οι αισθήσεις συχνά παραπλανούν τον άνθρωπο. Στο πλαίσιο της σειράς με θέμα τη ζωή, τη δράση και τις ιδέες των αρχαίων φιλοσόφων ο Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θεοδόσης Πελεγρίνης θα παρουσιάσει στις 15 Μαΐου τη δραματοποιημένη διάλεξη «Η φιλοσοφία στη σκηνή: Καρτέσιος».

Ó ςτο πλαίσιο του κύκλου φιλοσοφικών διαλόγων που πραγματοποιείται με την επιμέλεια του

καθηγητή Μ.Ζ. κοπιδάκη θα δοθεί διάλεξη με τίτλο «Αρχαία Ελλάδα και χριστιανισμός» στις 22 Μαϊου. ομιλητές είναι ο κυριάκος Τσαντσάνογλου (ομότιμος καθηγητής κλασικής φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονικής): «ο ορφικός πάπυρος του δερβενίου» και ο Μιχάλης Ζ. κοπιδάκης (καθηγητής κλασικής φιλολογίας στο Εθνικό & καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): «Πέθανε πράγματι ο Μέγας Παν;».

Ó Σε μία εποχή όπου βιώνεται έντονα το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης η εκπαιδευτική έκθεση « Ο

παγκόσμιος πληθυσμός... κι εγώ», που θα διαρκέσει από τις 3 Απριλίου έως την 1η Ιουνίου, παρουσιάζει τα σημερινά δεδομένα του παγκόσμιου πληθυσμού και επιχειρεί να απαντήσει σε ερωτήματα όπως «Πως συγκατοικούμε σε έναν πλανήτη 6,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων; (απογραφή 2005)» «Πόσοι θα είμαστε το 2100;» «Πόσα χρόνια θα δουλεύουμε;» « Γιατί οι άνθρωποι μεταναστεύουν;». Η ενημερωτική, εκπαιδευτική αλλά και διασκεδαστική αυτή έκθεση της Cite des sciences et de l’industrie του Παρισιού απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Γαλλική Πρεσβεία και το Γαλλικό Ινστιτούτο.


Π O Λ I T I Σ M O Σ

στο Θέατρο Παλλάς σε 4 μοναδικές παραστάσεις το αριστούργημα του Σαίξπηρ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», από το Ρωσικό Κλασικό Μπαλέτο Της Μόσχας, σε μουσική

Σεργκέι Προκόφιεφ, χορογραφία Λεονίντ Λαβρόφσκι και με τους σημαντικούς σολίστ του χορού Kristina Kretova (prima ballerina), και τους Sergei Smirnov και Michail Martinuk (premier danceurs). Πρόεδρος του Ρωσικού Κλασικού Μπαλέτου Της Μόσχας, η μεγάλη Ρωσίδα Χορεύτρια παγκοσμίου κύρους και φήμης Maya Plisetskaya.

Η Ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας είναι απλά και μόνο η ομορφότερη ερωτι-κή ιστορία του κόσμου. Με φόντο την αναγεννησιακή Βερόνα της Ιταλίας αυτό το ωραίο παραμύθι των δύο γνωστών οικογενειών των Μοντέγων και των Καπουλέτων και των άτυχων παιδιών τους, του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας που ζούσαν στον ίδιο χώ-ρο αλλά σε μόνιμη εμπόλεμη κατάστα-ση και με προαιώνιο μεταξύ τους μίσος πέρασε στα χρονικά της αγγλικής φιλο-λογίας πριν από 420 χρόνια περίπου. Κι αυτό χάρη στη θρυλική τραγωδία Ρω-μαίος και Ιουλιέτα που έγραψε ο Σαίξ-πηρ γύρω στα 1591.

Είναι μια ιστορία ποτισμένη με με-γάλα πάθη - από τον πολύ μεγάλο έρω-τα μέχρι το πολύ βαθύ μίσος - και είναι ακριβώς αυτό που αποζητούσει ο κό-σμος του μπαλέτου. Και χρειαζόταν τη μαγική παρτιτούρα του Σεργκέι Προκό-φιεφ για να αναδείξει το κατ’ εξοχήν μπαλετικό θέμα.

Πράγματι το 1934, κατόπιν παραγ-γελίας των Κίροφ του Λένινγκραντ, άρ-χισε ο Σεργκέι Προκόφιεφ να συνθέτει ένα έργο για την πρώτη μπαλετική έκ-δοση του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας που έκτοτε έμελλε να αποτελέσει ένα νέο πόλο έλξης για μεγάλο αριθμό χορογράφων και ερμηνευτών.

Τελικά το έργο αυτό παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μπρνο της Τσεχοσλοβα-κίας το Δεκέμβριο του 1938 σε χορογραφία Πσότα. Όμως η μεγάλη στιγμή του μπαλέ-του ήταν στο Λένινγκραντ, στο Θέατρο Κίροφ, τον Ιανουάριο του 1940 σε χορογραφία Λ. Λαβρόφσκι και ερμηνευτές τη Γκαλίνα Ουλάνοβα και τον Κονσταντίν Σεργκέγιεφ.

Αξίζει βεβαίως να σημειωθεί η παρουσίαση του έργου από τον Γ. Γκριγκόροβιτς ο οποίος αφαιρώντας πολλές από τις λεπτομέρειες στη δράση συγκέντρωσε το ενδιαφέ-ρον στο συναίσθημα των πρωταγωνιστών χαρακτήρων.

Τέλος, οπωσδήποτε είναι ο μεγάλος χορογράφος Λ. Λαβρόφσκι που προσφέροντας τη δική του χορογραφική άποψη, εστιάζοντας τα πάντα γύρω από τα κεντρικά θέματα της αγάπης και του μίσους άφησε ένα μπαλέτο διεθνή κληρονομιά.

ρωμαίος και ιουλιέτα

Δεκατρείς Έλληνες καλλιτέχνες παρουσιάζουν έργα τους στην έκθεση

«Μe-τάλλαξη», την τελευταία έκθεση της φετινής εικαστικής περιόδου που οργανώνει η αίθουσα τέχνης K-art.

ςύμφωνα με την επικρατούσα αντίληψη, το αποτέλεσμα της μετάλλαξης, δηλαδή το μεταλλαγμένο είδος, αντικείμενο ή κατάσταση, χαρακτηρίζεται ως μη φυσιολογικό, αλλόκοτο, περίεργο και συχνά επικίνδυνο. Αντίθετα, ο χρίστος χριστοφής που επιμελήθηκε την έκθεση, θεωρεί ότι η μετάλλαξη, αυτή η μυστήρια και συχνά τυχαία διεργασία, αποτελεί κλειδί δημιουργίας, εξέλιξης και προόδου, γενετικής, βιολογικής αλλά και κοινωνικής.

ο όρος μετάλλαξη μπορεί να αποκτήσει τεράστιο εννοιολογικό εύρος. Από τη μεταφορική-μεταφυσική μετουσίωση του άρτου και οίνου σε ‘σώμα και αίμα κυρίου’ ως την απλή μεταμόρφωση ενός οποιουδήποτε αναγνωρίσιμου καθημερινού αντικειμένου σε κάτι άλλο με διαφορετικές ιδιότητες και μορφή. ςτην περίπτωση αυτή η ανάμνηση των πρωταρχικών απτών ιδιοτήτων που αναγνωρίζονται στο μεταλλαγμένο προϊόν προκαλεί αίσθημα ανοικιότητας, δέος ή και φόβο απέναντι στο υβριδικό αυτό μόρφωμα. Το υβρίδιο που προκύπτει ίσως αποτελέσει εκ νέου αφετηρία αλλαγής προς μία αέναη διαδικασία μετάλλαξης που θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή ή την τελειότητα.

ςτην έκθεση συμμετέχουν με ζωγραφική οι καλλιτέχνες Θοδωρής Αγγελόπουλος, Γιάννης Βαρελάς, Ηλίας καφούρος, Μανώλης Μπιτσάκης, ςπυριδούλα Πολίτη, δημήτρης Τάταρης, Γιώργος Τσεριώνης, με γλυπτική και κατασκευές Άγγελος Αντωνόπουλος, Ανδρέας Βούσουρας, Ανδρέας λυμπεράτος, Θέμη Τσαμαντά, Αλέξανδρος Ψυχούλης και με φωτογραφία η Αγγελική δουβέρη.

«Μeτάλλαξη»


Ανεξάρτητη Μηνιαία Επιθεώρηση Ανάλυσης και Γνώµης

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ∆ΙΑΘΕΣΗ: ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ,Νικηταρά 2 & Εµµ. Μπενάκη, ΑΘΗΝΑ

Συνδροµές: PRESSLINE, Μάγερ 11, τηλ.: 210-5225479, fax: 210-5243345,e-mail: [email protected]

στις 10 κάθε µήνα,στα βιβλιοπωλεία, τα Κέντρα Τύπου σε ολόκληρη την Ελλάδακαι τα κεντρικά περίπτερα ΑΘΗΝΑΣ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΑ∆ΕΣΜΕΥΤΗΕΓΚΥΡΗΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ

Για αναγνώστες πουδεν κλείνουν τα µάτιαστην αλήθεια, από όπουκι αν προέρχεται!


• diplomatic relations• trade and investment• security and defence• energy• the role of diasporas and inter-religious dialogue• tourism and transportation• high technology and scientific research

SHAPING A NEW AGENDA FOR THE GREEK-ISRAELIRELATIONSHIP IN THE 21st CENTURYAthens 16-17 October 2008

Defence - Security - Technology & Civil Aviationin SE Europe and the Middle East

ÄéåèíÞò Ýêèåóç Üìõíáò,

áóöÜëåéáò, õøçëÞò ôå÷íïëïãßáò

êáé ðïëéôéêÞò áåñïðïñßáò

óôïí «ÄéåèíÞ ÁåñïëéìÝíá Áèçíþí - ÅëåõèÝñéïò ÂåíéæÝëïò»

Tçë.: 210 36 05 100, fax: 210 36 42 260e-mail: [email protected]

Yðü ôçí áéãßäá ôïõÕðïõñãåßïõ ÅèíéêÞò ¢ìõíáò

Yðü ôçí áéãßäá ôïõÄÞìïõ Áèçíáßùí

Êýñéïò ÕðïóôçñéêôÞò êáé ×ïñçãüò Åðéêïéíùíßáò

Êýñéïò ÕðïóôçñéêôÞò ÄéïñãÜíùóç Óõíåäñßïõ

CITY OF ATHENS

ATHENS DEFENCE ADV 21x28 gr.indd 20 7/2/2008 1:13:55 ìì

FOr mOre inFOrmAtiOn Or tO reserve yOur plAce [email protected]. 210.3633515spOnsOrship OppOrtunities [email protected]

conferences


H NEA ΠAΓKOΣMIA TAΞH

ΤΕΥΧΟΣ 09

ΤΙΜΗ: 5 ΕΥΡΩ

F.Y.R.O.M: ΜΕΤA Το ΒοΥκοΥΡEΣΤΙ

OKOΣMOΣ META THN AMEPIKANIKH KYPIAPXIA

Η ΓΕΩΠολΙΤΙκH ΤΩν ΠΕΤΡΕλαΙαΓΩΓΩν

MAHMOud FAzElI: κανΕIΣ δΕν ΤολΜA να αΠΕΙλHΣΕΙ Το ΙΡAν

Θεματικές ενότητες• Ο τρόπος λειτουργίας της

πετρελαϊκής βιομηχανίας • η γεωπολιτική της

ενέργειας στην κασπία Θάλασσα

• η ενεργειακή πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης

• Οι ενεργειακές σχέσεις ευρώπης-Ρωσίας

• Ο ρόλος των εταιρειών στην άντληση και διαμετακόμιση υδρογονανθράκων

seminars

Το περιοδικό PRESSCOdE διοργανώνει νέο κύκλο σεμιναρίων με θέμα “η διπλωματία των αγωγών και η Ενεργειακή Πρόκληση στον 21ο αιώνα”. Τα σεμινάρια απευθύνονται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, στελέχη εταιριών, ειδικούς επιστήμονες, αλλά και όσους ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν τις γνώσεις τους στο τρόπο λειτουργίας της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Εισηγητές των σεμιναρίων θα είναι μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και οι πλέον καταξιωμένοι Έλληνες εμπειρογνώμονες.

ΕκδHλΩΣΗ ΕνδΙαφEΡονΤοΣ: [email protected]λ. 210.3633515

• Στους συμμετέχοντες δίνεται πιστοποιητικό συμμετοχής.

• οι θέσεις είναι περιορισμένες. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

• ΤΙΜH ΣΥΜΜΕΤοχHΣ: 200 ευρώ, φοιτητές 100 ευρώ

H δΙΠλΩΜαΤIα ΤΩν αΓΩΓΩν καΙ Η ΕνΕΡΓΕΙακH ΠΡOκλΗΣΗ ΣΤον 21O αΙΩνα

Αθήνα 18-19-20Ιουνίου


presscode issue 09

Documents