preparaty i akcesoria do zabiegów upiększających twarzy

1

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów upiększających twarz

Źródło: http://www.pl.fotolia.com/id/40448267

KURS

Zasady wykonywania zabiegów upiększających twarz

MODUŁ Preparaty i akcesoria do zabiegów upiększających twarzy

http://www.pl.fotolia.com/id/40448267

2


4 Preparaty i akcesoria do zabiegów upiększających twarzy

4.1 Surowce kosmetyczne w preparatach upiększających

4.1.1 Barwniki

Podstawowymi składnikami preparatów kosmetyki kolorowej są substancje barwiące. Barwa substancji jest wynikiem wybiórczego pochłaniania światła widzialnego. W przypadku tła białego padająca wiązka światła jest całkowicie odbita, a dla przedmiotu czarnego – całkowicie zaabsorbowana. Gdy część światła zostanie przez układ zaabsorbowana, a część odbita, to ciało wykazuje barwę światła odbitego.

W szerokim znaczeniu barwniki to zatem substancje zdolne do intensywnej absorpcji w określonym zakresie widma światła widzialnego i mające zdolność przekazywania tej własności innym materiałom.

Według definicji ustawy kosmetycznej barwnik to substancja służąca do nadania barwy kosmetykowi lub zmiany barwy zewnętrznych części ciała ludzkiego, z wyjątkiem substancji przeznaczonych wyłącznie do kosmetyków stosowanych do farbowania włosów. W zależności od przeznaczenia kosmetyków stosuje się w nich różne ilości barwników. Takie wyroby, jak kredki do warg, szminki, pudry, róże, cienie do powiek czy lakiery do paznokci zawierają duże ich ilości: od kilku do nawet kilkudziesięciu procent, gdyż muszą mieć one trwały kolor i dobre właściwości kryjące.

Inne wyroby barwi się z mniejszą intensywnością w celu nadania im estetycznego wyglądu, dostosowanego do przyzwyczajeń i wymagań odbiorców. Każdy barwnik stosowany w kosmetyce jest zgrupowany w tzw. Color Index (CI) i oznaczony numerem, pod którym możemy go szukać w spisach składników preparatów kosmetycznych. Stosowane w kosmetykach surowce z tej grupy muszą odpowiadać określonym wymaganiom jakościowym. Charakteryzują je takie parametry, jak: barwa, rozdrobnienie, zwilżalność, odporność, rozpuszczalność, czystość.

Przede wszystkim jednak muszą być one nieszkodliwe dla zdrowia – i to zarówno te, które używane są w wyrobach mających możliwość przedostania się do organizmu (np. kredkach do warg, pastach do zębów), jak i te, które stosowane są zewnętrznie (pudry, róże, lakiery do paznokci).

Barwniki stosowane w kosmetyce można podzielić na dwie zasadnicze grupy:

rozpuszczalne w odpowiednio dobranym rozpuszczalniku, np. w wodzie, alkoholu, tłuszczach, węglowodorach itd.;

nierozpuszczalne w wodzie i innych zwyczajowo stosowanych w kosmetykach rozpuszczalnikach – zwane pigmentami.

Henna

Spośród barwników naturalnych, które można znaleźć w recepturach preparatów kosmetycznych, najliczniejszą grupę stanowią produkty pochodzenia roślinnego. Za najstarszy barwnik z tego segmentu uważana jest henna. Niemal na całym świecie używana jest ona przez kobiety do farbowania włosów i rzęs, a w świecie muzułmańskim – także do barwienia powiek, dłoni i innych powierzchni skóry.

3


Hennę otrzymuje się z wysuszonych i sproszkowanych liści krzewu Lawsonii (Lawsonia Inermis lub Lawsonia Spinosa), rosnącego w krajach o ciepłym klimacie. Poza znaczną ilością garbników i polisacharydów liście zawierają substancję o właściwościach barwiących. Świeży barwnik jest szaro-zielonym proszkiem, stary – na skutek procesów utleniania – ma zabarwienie brązowo-brunatne. Henna uważana jest za barwnik nieszkodliwy, który barwi keratynę w środowisku kwaśnym przy pH 5,5.

Jej ujemną stroną jest to, że nie przenika ona do wewnętrznych warstw włókna włosowego, stąd siwe włosy niekiedy są oporne na działanie roztworów hennowych. Odcień włosów uzyskany przy jej pomocy zależy nie tylko od gatunku, lecz także od zestawu do farbowania. Sproszkowane liście lawsonii zmieszane z gorącą wodą barwią włókno włosowe na kolor od jasnorudego do kasztanowego. Jeżeli doda się do nich ciemnoniebieskiego barwnika otrzymanego z indygowca (basma), uzyskuje się kolor brązowy w różnych odcieniach.

Karotenoidy

Następną grupę barwników naturalnych stanowią karotenoidy. Występują one w dużych ilościach m.in. w oleju palmowym, lucernie i marchwi. Najczęściej pozyskuje się je z tego ostatniego surowca, który w 1 kilogramie zawiera od 20 do 80 mg karotenów.

Barwniki te stosowane są do barwienia preparatów tłuszczowych na kolor od żółtego do pomarańczowego, np. kremów i olejków, które zwykle są deklarowane jako zawierające witaminę A.

Spośród karotenoidów na uwagę zasługuje także bixyna – główny składnik żółto-pomarańczowej substancji otrzymywanej z ziaren owoców krzewu Bixa Orleana, uprawianego w Brazylii, Gujanie, Meksyku i Indiach.

Chlorofil

Istotnym składnikiem roślinnym jest chlorofil – zielony pigment wyodrębniony z roślin, głównie pokrzyw i lucerny, na drodze ekstrakcji alkoholem etylowym i acetonem. Chlorofil ma własności dezynfekcyjne i dezodoryzujące. Barwi on preparaty na różne odcienie zieleni.

Szafran

Innym składnikiem roślinnym jest szafran, czyli sproszkowane kwiaty szafranu lub proszek otrzymywany przez wysuszenie pozyskanego z niego wyciągu wodnego lub alkoholowego. Występują w nim barwniki żółte i czerwone. Wyodrębniono z nich między innymi nietrwały barwnik żółty – kartaminę oraz trwały barwnik – czerwień safrolową. W kosmetyce znajduje zastosowanie również czerwony barwnik buraka ćwikłowego, tzw. betanina.

4


Koszenila

Spośród substancji barwnych pochodzenia zwierzęcego na uwagę zasługuje koszenila – czerwony barwnik wydzielany z wysuszonych ciał samic owadów Coccus Cacti, żerujących na kaktusach Napalea Cocinelifera, rosnących głównie w Peru i Meksyku.

Z karminu koszenilowego otrzymuje się stałe laki glinowo-wapniowe, które znajdują zastosowanie w kosmetyce barwnej do wyrobu różu, szminek i pudrów. Obecnie ten naturalny barwnik coraz częściej zastępowany jest składnikami syntetycznymi.

Składniki mineralne

Ważną grupę barwników, chętnie wykorzystywanych w kosmetyce, stanowią także składniki mineralne. Do głównych przedstawicieli tej grupy należą między innymi różnorodne tlenki żelaza, chromu, tytanu, cynku, a także ultramaryna.

4.1.2 Pigmenty

Szczególną grupę surowców często stosowanych w kosmetyce kolorowej stanowią pigmenty. Ważnymi ich przedstawicielami są składniki otrzymane w wyniku wytrącania na mice kryształów barwników najczęściej tlenków metali o submikronowych cząsteczkach. Surowce te określane są mianem pigmentów transparentnych i cechuje je duża intensywność i czystość barwy. Uzyskany przy ich pomocy efekt kolorystyczny zależny jest jednak od ilości wytrąconego barwnika.

Pigmenty transparentne znajdują zastosowanie w kosmetykach do upiększania oczu, w tuszach i kredkach. Można je znaleźć także w recepturach pudrów i fluidów, ponieważ poprawiają koloryt skóry i tuszują jej niedoskonałości i – co ważne – przy ich pomocy można odtworzyć wszystkie odcienie skóry od najjaśniejszego do najciemniejszego.

Inną grupę pigmentów stanowią składniki o połysku perłowym. Zaliczamy do nich związki organiczne, nieorganiczne lub ich kombinacje, które dzięki swym własnościom naśladują efekty wizualne naturalnych pereł. Stosuje się je w kredkach do warg, preparatach do upiększania powiek oraz w pudrach celem pozyskania błyszczącego efektu makijażu. Zaliczamy do nich między innymi tlenochlorek bizmutu. Pigmenty oparte na tym związku nadają kosmetykom różną siłę krycia, modyfikując jej zakres od prawie niewidocznego do silnego oraz zapewniając efekty od matowego do błyszczącego.

W kosmetyce, głównie upiększającej, stosuje się syntetyczne pigmenty o połysku perłowym, będące połączeniem miki i tlenków metali, czyli tzw. pigmenty interferencyjne. Podstawowym przedstawicielem tej grupy jest mika pokryta ditlenkiem tytanu. Działa ona jak filtr, w którym jedna barwa jest odbijana, a druga – uzupełniająca – jest przepuszczana. Mówi się o transmisji światła, które w tym wypadku nie jest tracone. To, która barwa jest odbijana, zależy od warstwy ditlenku tytanu. Jeżeli jej grubość mieści się w granicach od 40 do 60 nm, otrzymuje się efekt perłowy, srebrzysty. Jeżeli natomiast warstwa ditlenku tytanu rośnie, obserwuje się efekt tęczowania kolorów.

5


Pigmenty interferencyjne mają słabą intensywność barwy. Ciemne światło powoduje jednak jej wyraźne pogłębienie. Szczególną ich własnością jest zdolność wywoływania mieniących się efektów w wyrobach takich, jak pudry, żele czy cienie do powiek.

4.1.3 Substancje stałe1

Oprócz barwników ważnymi składnikami wielu wyrobów kosmetyki kolorowej, m. in. pudrów, są odpowiednio dobrane, rozdrobnione substancje stałe. Surowce te charakteryzują się określonymi własnościami chłonnymi, poślizgowymi, przyczepnymi i kryjącymi. Powinny być one ponadto stabilne wobec czynników atmosferycznych oraz wzajemnie niereaktywne. Jako podstawy pudrów kosmetycznych stosowane są najczęściej składniki pochodzenia mineralnego bądź syntetycznego. Do ich recepturalnych surowców należą między innymi talk, kaolin, węglan wapnia, węglan magnezu, tlenek cynku i ditlenek tytanu. Spośród składników organicznych najczęściej wymieniane są: skrobia, fibroina jedwabiu i alkohol stearylowy. Często w recepturach pudrów pojawiają się także sole kwasu stearynowego: magnezowe, glinowe, wapniowe.

4.1.4 Tłuszcze2

Ważnymi składnikami kosmetyków kolorowych, szczególnie pomadek, są tłuszcze – głównie oleje i woski. Często pojawiającym się składnikiem jest olej rycynowy. Jest to surowiec pozyskiwany z nasion racznika pospolitego (Ricinus communis) poprzez tłoczenie lub na drodze ekstrakcji rozpuszczalnikami. Jest to nietypowy tłuszcz, ponieważ jego głównym składnikiem jest kwas rycynolowy.

Olej rycynowy należy do olejów nieschnących. Działa on nie tylko powlekająco, lecz także łagodząco w stosunku do skóry. W kosmetyce znajduje on zastosowanie zarówno w postaci niezmienionej, jak i daleko przetworzonej. Jego lepkość i zdolność zwilżania pigmentu przeciwdziała osadzaniu się i zapewnia właściwą dyspersję barwników. Olej ten ponadto nadaje wyrobowi korzystne własności organoleptyczne, takie jak uczucie wilgotności i kremowej struktury. Tłuszcz ten jest doskonałym środkiem zmiękczającym, stosowanym na szeroką skalę m.in. w pomadkach do ust.

Następnymi ważnymi składnikami tej grupy są oleje mineralne, które dodawane w malej ilości nadają ładny połysk. Czasami bywają one zastępowane pochodnymi oleju rycynowego, między innymi rycynolanem cetylu. Podobną rolę pełni także lanolina, która ponadto wiąże wilgoć wprowadzoną z innymi surowcami oraz zapewnia odpowiedni poślizg wyrobu na wargach.

Swoje miejsce w recepturach preparatów kolorowych znalazły także woski. Do najczęściej wymienianych składników tej grupy należą woski roślinne: Carnauba i Candelilla. Pierwszy z nich pozyskiwany jest z liści palmy woskowej Copernicia cerifera, rosnącej w Ameryce Południowej, drugi zaś z podobnych do trzciny krzewów Padilantus Pavonis, rosnących w Meksyku. Są to woski twarde, stanowiące dobre podłoże do pomadek i sztyftów. Podobną do nich rolę pełnią woski mineralne: ozokeryt i cerezyna. Nadają one preparatom sztywność, ułatwiają wyjście z formy i obniżają lepkość spowodowaną obecnością innych wosków. 1 http://www.chemical.pl/artykuly/chemical-review/7190/surowce-kosmetyki-kolorowej.html 2 Tamże

http://www.chemical.pl/artykuly/chemical-review/7190/surowce-kosmetyki-kolorowej.html


6


4.1.5 Silikony3

W kosmetykach kolorowych używane są także silikony. Są one chętnie wykorzystywane, gdyż zapewniają odpowiednią trwałość koloru, jego jednolitość i intensywność. Powodują one także ulepszone rozproszenie oraz stabilizację pigmentu w fazie olejowej preparatu kosmetycznego.

Lotne silikony chętnie stosowane są tuszach do rzęs w celu poprawienia ich właściwości użytkowych oraz w podkładach do makijażu – w celu poprawienia rozkładu pigmentów. Znajdują także zastosowanie w lakierach do paznokci, w których poprawiają ich zdolność płynięcia. Związki te wykazują wyjątkowo niską lepkość, która tylko w niewielkim stopniu zależna jest od temperatury. Stąd też chętnie wykorzystuje się je do produkcji kosmetyków narażonych na działanie wysokich temperatur, m.in. przeznaczonych do makijażu teatralnego, telewizyjnego czy też filmowego.

4.1.6 Składniki specjalne4

W recepturach preparatów kolorowych coraz częściej pojawiają się także nowe, wielofunkcyjne składniki, które zapewniają możliwość optycznego redukowania niedoskonałości skóry. Jako przykład można tu podać składnik zawierający czynnik fluorescencyjny połączony z mikroporowatym nylonem, zamknięty dodatkowo otoczką półprzezroczystego polimeru. Składnik ten absorbuje niewidzialne światło UV i przekształca je na rozproszone światło widzialne. Emitowane światło oświetla zacienione pola zmarszczek, rozszerzonych porów, cieni pod oczami, nierówności zabarwienia i innych defektów skóry, dzięki czemu w sposób znaczący wizualnie je zmniejsza. Również odpowiednio dobrane pigmenty dostosowując się do światła o różnym natężeniu (np. do słonecznego i sztucznego), sprawiają, że cera wygląda bardziej świeżo.

4.2 Charakterystyka preparatów do farbowania brwi i rzęs

4.2.1 Kwas borowy (borny) H3BO3 (3%)

białe ciało stałe;

rozpuszcza się w wodzie, tworząc roztwory słabokwaśne;

otrzymywany jest poprzez dodawanie roztworów mocnych kwasów do roztworu boraksu Na2B4O7;

3% kwas borowy otrzymuje się poprzez rozpuszczenie 30 g proszku w 1 l wody.

4.2.2 Boraks

minerał, biały proszek;

tworzy się w wysychających słonych jeziorach lub na ich brzegach w Kaszmirze, Tybecie, Indiach, Persji;

3 Tamże 4 Tamże



7


ma działanie dezynfekcyjne, łagodzące podrażnienia, odtłuszczające.

4.2.3 Wazelina kosmetyczna

otrzymywana jest z rafinowanych pozostałości destylacyjnych ropy;

ma konsystencję maści; nierozpuszczalna w wodzie;

działa okluzyjnie;

stosowana do zabezpieczania skóry przed działaniem farby.

4.2.4 Nadtlenek wodoru H2O2 (woda utleniona)

to główny składnik stabilizatora do henny;

syntezuje barwnik;

ma działanie utleniające, a tym samym uaktywniające preparaty barwiące;

stosowana głównie w stężeniu 3%.

4.2.5 Farby

farba syntetyczna: w paście, w kremie;

farba roślinna nie barwi trwale, gdyż barwnik w niewielkim stopniu wnika do wnętrza włosa. Do barwienia brwi i rzęs używa się głównie henny i basmy;

henna – najwięcej barwnika (lawsonu) jest w roślinie do 5 lat. 10-letnie krzewy dają hennę bezbarwną, stosowaną jako odżywka. Henna barwi na rudo. Barwiąc, poprawia jednocześnie strukturę włosa i zamyka nastroszone osłonki. Składniki henny wykazują duże powinowactwo do keratyny. Henna nie ma działania uczulającego i drażniącego. Ze względu na trwałość (kolor utrzymuje się nawet do 3 miesięcy), henna jest chętnie łączona z innymi barwnikami;

basma (lub reng) – to sproszkowane liście indygowca, krzewu rosnącego w tropikach; barwnik – indygotyna;

kaolin – skała ilasta, biała, pylista, w stanie mokrym – plastyczna;

basma łączona z henną (w proporcji 3 części basmy i 1 część henny) pozwala otrzymać trwały czarny kolor, a dodatek kaolinu sprawia, że farbę można łatwo nałożyć na brwi i rzęsy, gdyż jest plastyczna i nie spływa.

8


4.3 Charakterystyka preparatów do makijażu5

4.3.1 Preparat do dermokorekcji

korektor – umożliwia zatuszowanie wykwitów, zmian rumieniowych, blizn, bielactwa i plam barwnikowych;

kamuflaż – ma takie samo zadanie jak korektor, ale charakteryzuje się odpornością na pot i ścieranie. Jest wodoodporny. Nie ulega zmyciu np. podczas pływania itp. Ze skóry zmywamy go mleczkiem.

Preparaty te mają postać past, szminek, flamastrów, ołówków i sztyftów. Mają wysoką zdolność tuszowania niedoskonałości. Są one mieszanką tłuszczów i wosku oraz cechują się wysoką zawartością pigmentów. Po nałożeniu preparaty te wymagają utrwalenia pudrem.

4.3.2 Podkład, fluid (make–up)

Podkład składa się z wody, talku, substancji oleistych, pigmentów, kwasu hialuronowego, kolagenu i aloesu. Środki nawilżające (humektanty) i zagęstniki zapobiegają wysychaniu podkładu oraz osadzaniu się (sedymentacji) barwników. Podkłady najnowszej generacji zawierają faktor SPF, witaminy, algi, składniki liftingujące, a także pigmenty zdolne automatycznie regulować ostrość, tj. przystosowujące się do naturalnego i sztucznego światła.

Niektóre podkłady zawierają orgasol – puder akrylowy regulujący wydzielanie łoju. Ponadto oleje roślinne i inne składniki tłuszczowe działają na skórę zmiękczająco (emoliencyjnie). Dzięki emulgatorom nie rozwarstwiają się.

W zależności od przewagi frakcji wodnej lub oleistej wyróżniamy podkład wodny lub oleisty. Podkłady wodne tzw. „oil-free”, przeznaczone dla cer tłustych, są antybakteryjne, absorbują olej; oparte są na silikonach, głównie lotnych, które po nałożeniu preparatu na skórę odparowują i nadają skórze matowy wygląd. Podkłady oleiste przeznaczone są do cer suchych.

Aby dowiedzieć się więcej na temat podkładów, przejdź do prezentacji pt. „Rodzaje podkładów”.

4.3.3 Puder

Tuszuje nadmierny połysk skóry i utrwala makijaż. Podstawowe składniki pudru to:

ok. 70% talk, kaolin, węglan magnezu – zapewniają krycie różnego stopnia, w pudrach transparentnych jest przewaga kaolinu nad talkiem;

ok. 8% pigmenty kolorystyczne;

ok. 5% skrobia, stearynian cynku, tlenek cynku;

5 Drygas B. Mrozowska M. Szpindor R., A.61 Kosmetyka pielęgnacyjna i upiększająca – Twarz szyja i dekolt, Wyd. Nowa Era, Warszawa 2013

9


pozostałe, tj. dwutlenek krzemu (nadaje lekkości), mika (nadaje połysk), jedwab, złoto, substancje zapachowe.

Puder występuje w dwóch postaciach: sypkiej i prasowanej. Dla makijażu nie ma specjalnego znaczenia postać pudru. Właściwości pudru zależą od jego składu.

4.3.4 Róż do policzków

Ożywia i modeluje twarz. Na rynku dostępny jest pod wieloma postaciami:

prasowanego pudru (blush) – nakładanego pędzlem;

kremu (róż) – nakładanego palcami pod puder;

żelu (cheek tint) – wygląda delikatnie, pakowany jest w tuby lub słoiczki, nakłada się go palcami;

pianki – pakowany jest w pojemniki z rozpylaczem.

4.3.5 Cień do powiek

Ma duże bogactwo form i barw. Najpopularniejsze to cienie prasowane (matowe lub perłowe, produkowane są na bazie talku, glinki kaolinowej i tlenku cynku), cienie w kremie (nanoszone aplikatorem, rozcierane palcami) oraz cienie w kredce (zarówno pudrowe, jak i tłuszczowe).

4.3.6 Tusz do oczu

Wykorzystywany jest do robienia kresek na powiekach – eyeliner lub do barwienia rzęs – maskara.

Eyeliner może być w postaci flamastra, z którego tusz jest dozowany (nie polecany przy profesjonalnym makijażu), kałamarza z pędzelkiem – lub częściej ze sztyftem – lub pojemniczka tuby z pędzelkiem.

Maskara może być w postaci tuszu płynnego w pojemniczku ze spiralką (może być wodoodporny oraz zawierać różne dodatki sprawiające, że będzie określany jako pogrubiający rzęsy lub wydłużający rzęsy), kamienia – nakładamy ją szczoteczką – lub kremu w tubce. Ponadto maskary możemy podzielić ze względu na ich zadania:

tusz wydłużający oraz pogrubiający rzęsy – w skład tuszów wchodzą polimery, które osadzają się na rzęsach. Tusz ma gęstą kremową konsystencję, może zawierać mikrocząsteczki jedwabiu i kaszmiru. Szczoteczka jest specjalnie wyprofilowana (włosie rozbiega się w wielu kierunkach, jak w szczotce do włosów);

tusz dwubazowy – biała baza zawiera składniki wydłużające rzęsy, a kolorowa – pogrubiające;

tusz podkręcający – w jego skład wchodzą substancje o szczególnych właściwościach. Tusz podczas schnięcia kurczy się, powodując wywijanie rzęs. Tusz jest bardzo gęsty, ciężki i szybko wysycha. Szczoteczka jest łukowato wyprofilowana;

10


tusz wodoodporny – tusz zmywany zmywaczem wodno-oleistym, zawiera w swoim składzie – zamiast wody – silikony lub żywice;

tusz ułatwiający rozdzielenie rzęs – swoje właściwości zawdzięcza odpowiednio wyprofilowanym szczoteczkom;

tusze hipoalergiczne testowane dermatologicznie i okulistycznie.

4.3.7 Kredka do oczu i ust

Zawiera mieszanki tłuszczu i wosku, w których rozproszone są odpowiednie pigmenty. Konturówki do oczu są mieszanką czarnego tlenku żelaza, żywic i olejów. Obecnie w preparatach do oczu nie używa się sadzy, ponieważ zawiera ona związki rakotwórcze. Żaden jednak pigment nie daje tak głębokiej czerni jak sadza, dlatego producenci pracują nad tym, by wprowadzić sadzę, ale w jej bezpiecznej formie.

4.3.8 Pomadki do ust

Po raz pierwszy pomadka (szminka) została zaprezentowana na Światowej Wystawie w Amsterdamie w roku 1883. Pomadki dzielimy w zależności od efektu, jaki dzięki niej uzyskujemy:

pomadki kryjące – mają w swoim składzie dużo pigmentu, a więc całkowicie przykrywają naturalny kolor warg, dając ustom konkretną barwę;

pomadki perłowe – zawierają syntetyczne, błyszczące pigmenty;

pomadki wodoodporne – w postaci grubego ołówka. Podczas procesu produkcyjnego kosmetyków każda cząsteczka pigmentu otaczana jest woskiem i pudrem;

błyszczyki.

4.4 Akcesoria do zabiegów upiększających6

Aby dowiedzieć się więcej na temat zasad higienicznych, które powinny być przestrzegane przy zabiegach upiększających, zapoznaj się z audiocastem pt. „Zasady higieniczne przy zabiegach kosmetycznych”.

4.4.1 Stanowisko do makijażu

Aby dowiedzieć się, jak powinno wyglądać stanowisko do makijażu, obejrzyj videocast pt. „Stanowisko do makijażu”.

4.4.2 Przybory do makijażu

Przed rozpoczęciem nauki makijażu należy zaopatrzyć się w odpowiednie przybory. Należą do nich:

opaska na włosy – zabezpiecza włosy, pozwala na ocenę kształtu twarzy; 6 Rae M., Makijaż bez tajemnic, Wyd. Galaktyka, Łódź 2012

11


pelerynka;

chusteczki higieniczne;

pałeczki kosmetyczne do makijażu;

waciki lub płatki – najlepiej bawełniane;

gąbka kosmetyczna syntetyczna – ma duże pory, jest miękka, okrągła lub owalna, używana do nakładania podkładów;

gąbka kosmetyczna lateksowa – ma lekko widoczne pory, jedwabista w dotyku (używana do nakładania i rozprowadzania podkładu, ma kształt trójkąta lub rombu, dzięki czemu dociera do trudnodostępnych miejsc wokół nosa i oczu);

szczoteczka do czesania rzęs;

spiralka do nakładania tuszu;

pędzle kosmetyczne – profesjonalne mają drewniane, lakierowane kijki. Rączka pędzla jest biała lub czarna o długości od 13 do 19 cm;

szpatułki do nabierania kosmetyków;

paleta do nakładania kosmetyków;

pęseta;

temperówka;

zalotka – przyrząd do podwijania rzęs;

miseczka na wodę.

Wszystkie przybory powinny być czyste i estetyczne, starannie ułożone na stanowisku zabiegowym. Przechowywać się je powinno w zamykanych pojemnikach lub pokrowcach.

Rodzaje pędzli profesjonalnych

Podstawowe:

− pędzel do pudru – największy z pędzli; powinien być lekko zaokrąglony i bardzo puszysty, wykonany z włosia końskiego, wiewiórczego lub koziego. Kształty skuwek mogą być płaskie lub okrągłe, a włosie ułożone parabolicznie lub skośnie. Bardzo duże pędzle służą do pudrowania ciała;

12


Rysunek 4.1 Pędzel do pudru


− pędzel do różu – mniejszy niż pędzel do pudru, lecz podobnego kształtu i konstrukcji. Pędzel ten powinien być choćby częściowo wykonany z sobolowej sierści;

− pędzelek do cieni – miniaturka pędzla do różu, taki sam kształt i rodzaj włosia, nazywany kocim językiem;

− aplikator do cieni – wykonany z gąbki lateksowej lub delikatnej gąbki syntetycznej, nie może być chropowaty. Aplikuje cienie grubszą warstwą niż pędzelek, zaciera granice barw, „rozmazuje” linie dla złagodzenia efektu;

− pędzelek do kresek – cieniutki spiczasty pędzelek (zerówka) służy do precyzyjnego nakładania tuszu na górną powiekę cieniutką kreską;

− pędzelek do warg – płaski i wąski. Twardy, ale elastyczny.

Pędzle uzupełniające:

− pędzel pod oczy – cienki, płaski pędzel o szerokości ok. 0,5 cm. Używany do nakładania korektora maskującego podkrążone oczy lub drobne zmarszczki wokół ust. Używany także do „rozmazywania” eyelinera;

− pędzel konturujący – jest wielkości pędzla do różu, ale ma ścięty czubek, nadaje się do usuwania nadmiaru różu, służy do konturowania;

− pędzel wachlarzowaty – cienki, miękki, nadaje się do usuwania nadmiaru sypkiego pudru i do nakładania mieniących się pudrów wieczorowych. Obrócony wąską krawędzią nadaje się do konturowania zapadniętych policzków;

− pędzel do konturowania powiek – skośnie ścięty, pozwala kontrolować rozkład barw, pozwala rozprowadzać cienie na „złamaniu” powiek, tzw. cień banana;


13


− pędzel do krawędzi rzęs – to pędzelek do eyelinera z kątowo załamaną skuwką.

Przykładowe zestawy pędzli

Rysunek 4.2 Zestaw pędzli – przykład 1

Źródło; http://www.pl.fotolia.com/id/41928184

Rysunek 4.3 Zestaw pędzli – przykład 2



http://pl.fotolia.com/id/46633022

14


4.5 Literatura

4.5.1 Literatura obowiązkowa

Drygas B., Mrozowska M., Szpindor R., A.61 Kosmetyka pielęgnacyjna i upiększająca – Twarz szyja i dekolt, Wyd. Nowa Era, Warszawa 2013.

4.5.2 Literatura uzupełniająca

Dylewska-Grzelakowska J., Zabiegi upiększające twarzy szyi i dekoltu – kwalifikacja A. 61.2, Wyd. WSiP, Warszawa 2013;

Rae M., Makijaż bez tajemnic, Wyd. Galaktyka, Łódź 2012.

4.5.3 Netografia

http://www.chemical.pl/artykuly/chemical-review/7190/surowce-kosmetyki-kolorowej.html.

4.6 Spis rysunków

Rysunek 4.1 Pędzel do pudru .................................................................................................................. 12

Rysunek 4.3 Zestaw pędzli – przykład 1. ............................................................................................ 13

Rysunek 4.4 Zestaw pędzli – przykład 2. ............................................................................................ 13

4.7 Spis treści

4 Preparaty i akcesoria do zabiegów upiększających twarzy .................................................. 2 4.1 Surowce kosmetyczne w preparatach upiększających ..................................................... 2

4.1.1 Barwniki ........................................................................................................................................... 2 4.1.2 Pigmenty .......................................................................................................................................... 4 4.1.3 Substancje stałe ............................................................................................................................. 5 4.1.4 Tłuszcze ............................................................................................................................................ 5 4.1.5 Silikony ............................................................................................................................................. 6 4.1.6 Składniki specjalne ...................................................................................................................... 6

4.2 Charakterystyka preparatów do farbowania brwi i rzęs ................................................. 6 4.2.1 Kwas borowy (borny) H3BO3 (3%) ..................................................................................... 6 4.2.2 Boraks ............................................................................................................................................... 6 4.2.3 Wazelina kosmetyczna ............................................................................................................... 7 4.2.4 Nadtlenek wodoru H2O2 (woda utleniona) ........................................................................ 7 4.2.5 Farby ................................................................................................................................................. 7

4.3 Charakterystyka preparatów do makijażu ............................................................................ 8 4.3.1 Preparat do dermokorekcji ...................................................................................................... 8 4.3.2 Podkład, fluid (make–up) .......................................................................................................... 8 4.3.3 Puder ................................................................................................................................................. 8 4.3.4 Róż do policzków .......................................................................................................................... 9 4.3.5 Cień do powiek .............................................................................................................................. 9 4.3.6 Tusz do oczu ................................................................................................................................... 9 4.3.7 Kredka do oczu i ust ................................................................................................................. 10



15


4.3.8 Pomadki do ust ........................................................................................................................... 10 4.4 Akcesoria do zabiegów upiększających ............................................................................... 10

4.4.1 Stanowisko do makijażu ......................................................................................................... 10 4.4.2 Przybory do makijażu .............................................................................................................. 10

4.5 Literatura ......................................................................................................................................... 14 4.5.1 Literatura obowiązkowa ........................................................................................................ 14 4.5.2 Literatura uzupełniająca ........................................................................................................ 14 4.5.3 Netografia ..................................................................................................................................... 14

4.6 Spis rysunków ................................................................................................................................ 14

preparaty i akcesoria do zabiegów upiększających twarzy

Education