pinokio - między uszamimiedzyuszami.pl/migane-lektury/pdf/pinokio_skrypt.pdf2) collodi carlo,...

MIĘDZY USZAMI – Krakowska Fundacja Rozwoju Edukacji Niesłyszących im. Marka Mazurka

Projekt Migane Lektury Kraków 2012

1

PPIINNOOKKIIOO


Projekt Migane Lektury Kraków 2012 – wstęp

2

Drodzy Nauczyciele! Oddajemy w Wasze ręce skrypt opracowany przez zespół polonistów związanych z Fundacją Między Uszami. Skrypt jest częścią projektu Migane Lektury, którego celem było opracowanie pomocy dydaktycznych przydatnych w pracy z dziećmi niesłyszącymi w szkole, w internacie lub w domu. Projekt realizowany był w ramach III edycji Akademii Orange, dzięki grantowi przyznanemu przez Fundację Orange. Celem programu grantowego Akademii Orange jest promowanie nowoczesnej edukacji dzieci i młodzieży poprzez wspieranie innowacyjnych projektów edukacyjnych, które zachęcają do zdobywania wiedzy oraz uczestnictwa w kulturze. Głównym celem całego projektu było przedstawienie treści wybranych sześciu lektur z języka polskiego z zakresu szkoły podstawowej w sposób przyjazny dla dzieci niesłyszących, czyli w Polskim Języku Migowym. Języku, który jest dla dzieci niesłyszących językiem pierwszym i stanowi ich naturalny kanał komunikacyjny. Zaprezentowanie treści lektur w PJM miało na celu przede wszystkim ułatwienie dzieciom zrozumienia treści, a w konsekwencji również ułatwienie pracy tym spośród nauczycieli, wychowawców czy rodziców, którzy nie są biegłymi użytkownikami tego języka. Wybrane przez nas tytuły (zgodne z obowiązującą podstawą programową wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół, którą reguluje rozporządzenie ministra edukacji narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r.), to:

1) Kto ty jesteś? wiersz Władysława Bełzy, 2) Pinokio według Carlo Collodi’ego, 3) Akademia Pana Kleksa według Jana Brzechwy, 4) Dzieci z Bullerbyn według Astrid Lindgren, 5) Ania z Zielonego Wzgórza według Lucy Maud Montgomery, 6) Przygody Tomka Sawyera według Marka Twain’a.

Praca nad projektem przebiegała etapami. Po dokonaniu wyboru lektur wybrana grupa młodzieży ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Niesłyszących im. Janusza Korczaka w Krakowie zapoznał się z ich treścią, a następnie wzięła udział w warsztatach graficznych, podczas których uczniowie samodzielnie wykonali ilustracje do lektur. Następnym etapem było przełożenie fragmentów lektury na Polski Język Migowy i nagranie lektora PJM, który przedstawił treść poszczególnych tytułów. Potem montaż filmów z wykorzystaniem wcześniej powstałych ilustracji. Filmy nie są jedynym trwałym efektem projektu. Jak wspomnieliśmy powyżej w ramach projektu powstał również skrypt z ćwiczeniami do wykorzystania podczas lekcji języka polskiego lub do pracy w internacie czy w domu. Mamy nadzieję, że rezultat projektu, zarówno w całości, jak i w swych poszczególnych częściach, zachęci dzieci niesłyszące do nauki języka polskiego i zmotywuje do samodzielnego czytania. Dla wszystkich zainteresowanych będzie pomocny w nauce PJM, i przede wszystkim przyczyni się do zrozumienia jak ważnym elementem w komunikacji z dzieckiem niesłyszącym jest znajomość jego języka. Zebrany materiał umieszczony został na stronie projektu www.edukacjamiedzyuszami.pl/lektury oraz nagrany na płytki, które zostaną rozesłane do placówek edukacyjnych dla niesłyszących i słabo słyszących w Polsce. Strona internetowa projektu zawiera 6 podstron dedykowanych poszczególnym lekturom. Na każdej z podstron znajduje się film z treścią lektury w Polskim Języku Migowym, zestaw ilustracji oraz zestaw ćwiczeń zapisany w formacie PDF. Analogicznie na płytce znajdą Państwo następujące materiały: 6 filmów w PJM, 6 zestawów rysunków i 6 zestawów ćwiczeń (w formacie PDF).



3

Zamieszczony poniżej materiał jest tylko propozycją. Mamy nadzieję, że zainspiruje do tworzenia różnych, własnych konfiguracji ćwiczeń dostosowanych do poziomu uczniów.

Nie są to gotowe scenariusze lekcji, lecz tylko pomysły na ćwiczenia utrwalające wprowadzony wcześniej przez nauczyciela materiał.

Każdy zestaw ćwiczeń utrzymuje następujący porządek:

I. streszczenie1 wybranych fragmentów lektury,

II. kolorowe ilustracje w małym formacie (ilustracje wykonane w ramach projektu przez uczniów

SOSW dla Niesłyszących przy ul. Grochowej 19 w Krakowie),

III. krótkie omówienie lektury w systemie zapisu znaków migowych SignWriting,

IV. glosowanie2 (zapis zdań PJM)

V. karty pracy

VI. klucz do ćwiczeń.

Z własnego doświadczenia pedagogicznego wiemy, że grupa grupie nie jest równa. Dlatego też do Państwa dyspozycji pozostawimy wybór przy realizacji ćwiczeń – indywidualnie, parami czy grupowo. To Państwo zadecydują również czy ćwiczenie jest realizowane w całości czy tylko wybrana jego część.

Karty pracy z ćwiczeniami są gotowe do wydruku i skserowania. Ćwiczenia celowo

nie zostały ponumerowane, lecz oznaczone literami alfabetu, by nie sugerować kolejności ich wykonania.

Poniżej krótkie omówienie rodzaju ćwiczeń. W nawiasach podano typ zadania ZZ – zadanie

zamknięte, ZO – zadanie otwarte.

– ćw. A (ZO) – kontur rysunku – należy wpisać w kontury rysunku: → jak najwięcej polskich słów, które uczeń zapamiętał po obejrzeniu filmu, → lub tylko czasowniki, → lub tylko imiona i nazwy własne, itp.; – ćw. B (ZZ) – prawda/fałsz – należy zaznaczyć, które zdanie jest prawdziwe, a które fałszywe; – ćw. C (ZZ) – właściwe słowo – należy zaznaczyć właściwe, zgodne z treścią lektury słowo; – ćw. D (ZZ) – rozsypanka chronologiczna – należy ułożyć podane wydarzenia we właściwej kolejności; – ćw. E (ZZ) – wielokrotny wybór – należy zaznaczyć prawidłową, jedną z trzech podanych odpowiedzi; – ćw. F (ZZ / ZO) – opis postaci – na podstawie danego fragmentu tekstu należy zaznaczyć a) słowa, które odnoszą się bądź nie odnoszą się do konkretnej postaci lub b) samemu wyszukać w tekście słowa, które opisują wybraną postać, lub c) znaleźć w tekście wybrane części mowy; – ćw. G (ZZ / ZO) – opis miejsca – na podstawie danego fragmentu tekstu należy zaznaczyć a) słowa, które odnoszą się bądź nie odnoszą się do konkretnej postaci lub b) samemu wyszukać w tekście słowa, które opisują wybraną postać, lub c) znaleźć w tekście wybrane części mowy;

1 (oprócz wiersza Władysław Bełzy)

2 „Glosowanie polega na tym, że znaki PJM, budujące poszczególne zdania, oznaczane są przez glosy polskie, czyli: formy

hasłowe leksemów polskich uznane za odpowiedniki słownikowe migów lub sekwencje takich form. Innymi słowy, kiedy glosujemy znak PJM, to piszemy jego znaczenie używając polskiego słowa lub słów”. Za: Minirozmówki migowo (PJM)-polskie, polsko-migowe (PJM) ze słowniczkiem. Znaki migowe i przykładowe dialogi przydatne w placówkach opieki zdrowotnej, pod red. I. Grzesiak, Olsztyn 2010.



4

– ćw. H (ZZ) – luki – na podstawie danego fragmentu tekstu należy uzupełnić luki w ćwiczeniu; – ćw. I (ZZ) – podpisy na rysunku – należy wskazać przedmioty lub osoby na wybranej ilustracji; – ćw. J (ZZ) – co nie pasuje – należy skreślić w ramce to, co nie wiąże się z daną ilustracją; – ćw. K (ZO) – pytania do obrazka – należy odpowiedzieć własnymi słowami na pytania do danej ilustracji; – ćw. L (ZZ) – wykreślanka – należy odnaleźć w diagramie podane słowa i przyporządkować je do określonych części mowy; – ćw. Ł (ZZ / ZO) – zaproszenie, list podanie – należy a) uzupełnić daną formę użytkową lub b) samodzielnie ją napisać; – ćw. M (ZZ / ZO) – podanie, zaproszenie, ogłoszenie – należy a) uzupełnić daną formę użytkową lub b) samodzielnie ją napisać; – ćw. N (ZZ / ZO) – charakterystyka – należy odnaleźć w tekście opis bohatera lub samemu go opisać. – ćw. O (ZZ) – słowniczek – należy połączyć w pary definicje i znaczenia podanych słów.

Wszystkie ćwiczenia odnoszą się do wybranych fragmentów lektury zaprezentowanych

na filmie z udziałem lektora PJM lub w streszczeniu. Niektóre z ćwiczeń odwołują się do również do ilustracji.

Przy pracy z tekstem wykorzystano następujące wydania książek:

1) Bełza Władysław, Kto ty jesteś? Polak mały, źródło: internet 2) Collodi Carlo, Pinokio, Wydawnictwo Nasza Księgarnia Warszawa 1988 3) Brzechwa Jan, Akademia Pana Kleksa, Wydawnictwo SARA 2000 4) Lindgren Astrid, Dzieci z Bullerbyn, Wydawnictwo Nasza Księgarnia Warszawa 2011 5) Montgomery Lucy Maud, Ania z Zielonego Wzgórza, Wydawnictwa Literackie, Kraków 2003 6) Twain Mark, Przygody Tomka Sawyera, Wydawnictwo Greg, Kraków 2010

Życzymy ciekawych zajęć, sukcesów w nauce obu języków i przyjemnej lektury, bo CZYTANIE JEST

FAJNE!

Zespół Fundacji Między Uszami


Migane Lektury – PINOKIO – Streszczenie

5

Streszczenie lektury

I

Stary Dżeppetto otrzymał od przyjaciela kawałek drewna. Wystrugał z niego pajacyka i nazwał go Pinokio. Nie był

to zwykły kawałek drewna, bo zrobiona z niego lalka potrafiła mówić i ruszać się. Do tego zachowywała się

niegrzecznie. Pinokio dokuczał staruszkowi – śmiał się, pokazywał język, nawet ściągnął perukę z głowy

Dżeppetta, a gdy miał już nogi – uciekł na ulicę. Staruszek nie mógł go dogonić. Było mu przykro, że jego syn tak

się zachowuje. Był też zły i powiedział, że po powrocie do domu malec zostanie ukarany. Ludziom, którzy widzieli

to wydarzenie, zrobiło się żal Pinokia i karabinier, który najpierw złapał pajacyka, w końcu go wypuścił i do

więzienia zabrał biednego Dżeppetta.

II

Pinokio wrócił do domu. Myślał, że jest sam, ale okazało się, że mieszka tam duży Świerszcz Gadający. Nie

podobało mu się to i chciał go wyrzucić. Świerszcz pouczał nieposłusznego pajacyka. Mówił: „biada chłopcom,

którzy buntują się przeciwko rodzicom”, czyli nie słuchają ich. Nigdy nie będzie im dobrze na świecie. Ostrzegł też

Pinokia, że jeżeli nie będzie chciał chodzić do szkoły i nie nauczy się zawodu, żeby później pracować, to stanie

się wielkim, ślicznym osłem. Pajacyk, gdy to usłyszał, bardzo się zdenerwował i rzucił młotek w stronę Świerszcza

tak, że ten stracił życie.

III

Pinokio był bardzo głodny. W domu znalazł tylko jajko, z którego wyskoczył kurczaczek i szybko uciekł. Pinokio

nadal był głodny i poszedł do pobliskiej wioski, żeby tam prosić o jedzenie. Nic jednak nie otrzymał, tylko wylano

na niego lodowatą wodę. Bardzo żałował, że uciekł i nie posłuchał ojca. Wrócił do domu zmęczony i mokry.

Chciał ogrzać stopy na piecyku, ale zasnął, a gdy się obudził, nie mógł chodzić, bo jego stopy się spaliły. Na

szczęście wrócił Dżeppetto, który wybaczył pajacykowi, bo bardzo go kochał. Nakarmił Pinokia gruszkami,

z drewna zrobił nowe stopy, a z papieru w kwiatki – ubranko, natomiast czapeczkę z chleba i jeszcze buty z kory.

Pinokio był bardzo szczęśliwy i obiecał, że zacznie chodzić do szkoły i będzie się dobrze uczył. Nie miał tylko

elementarza, więc stary ojciec sprzedał swój jedyny, mocno zniszczony płaszcz i kupił synkowi książkę do nauki

czytania i pisania.

IV

Pajacyk bardzo chciał się dobrze zachowywać i być dobrym uczniem, ale nie dotarł do szkoły. Po drodze

zobaczył Wielki Teatr Marionetek. Sprzedał swój nowy elementarz, kupił bilet i wszedł do namiotu. Tam było

przedstawienie, ale marionetki przerwały występ, żeby się z im przywitać. Dyrektor bardzo się zdenerwował

i chciał wrzucić Pinokia do ognia. Na szczęście tego nie zrobił, bo żal mu było pajacyka. W zamian chciał spalić

inną marionetkę - Arlekina, ale Pinokio stanął w jego obronie, chcąc oddać swoje życie. Ogniojad wzruszył się

i nikomu nie zrobił krzywdy, a gdy dowiedział się, że ojciec Pinokia jest bardzo poczciwym, ale biednym

człowiekiem, dał pajacykowi pięć złotych monet.

V

W drodze do domu Pinokio spotkał kulawego Lisa i ślepego Kota. Pochwalił się swoimi złotymi monetami. Wtedy,

nowi znajomi zaproponowali, że zaprowadzą go do Miasta Głupków, gdzie na Polu Cudów będzie mógł zasadzić

te pieniądze i wyrośnie z nich drzewo, na którym będzie takich monet bardzo, bardzo dużo. Pajacyk uwierzył

i poszedł z nimi do gospody. Rano okazało się, że Lisa i Kota już nie ma, a on musiał za wszystko zapłacić (za ich

jedzenie i nocleg). Pinokio poszedł sam w dalszą drogę, ale został napadnięty przez dwóch zbójców. Chcieli mu



6

ukraść złote monety. Uciekał dzielnie, ale w końcu go złapali i powiesili za nogi na drzewie. Pajacyk nie wiedział,

że to byli jego znajomi – Kot i Lis.

VI

Na szczęście uratowała go śliczna Dzieweczka o Błękitnych Włosach, która mieszkała niedaleko. Naprawdę była

to Wróżka. Podała pajacykowi lekarstwo, ale on nie chciał go wypić, mówiąc, że jest gorzkie, chociaż nawet go

nie spróbował. Wypił dopiero, gdy wystraszył się czarnych królików, które przyszły z czarną trumną i chciały

zabrać Pinokia. Wróżka wyjaśniła, że dobrze zrobił, bo lekarstwo zażyte w porę, może uratować od wielu

cierpień, a nawet śmierci.

VII

Gdy Pinokio poczuł się lepiej, opowiedział Wróżce o swoich przygodach, ale nie chciał się przyznać, że monety

nadal ma przy sobie. Kłamał, że ich nie ma, że zostały skradzione przez Kota i Lisa, że je zgubił, a w końcu – że

je połknął. Po każdym kłamstwie jego nos stawał się coraz dłuższy i dłuższy. Był tak długi, że Pinokio nie mógł się

odwrócić, bo nos mu w tym przeszkadzał. Była to kara za kłamstwo, bo jest najgorszym zwyczajem jakiego może

nabyć chłopiec.

VIII

Wróżka bardzo pokochała Pinokia i chciała zostać jego siostrzyczką. W trosce o niego posłała po Dżeppetta, bo

widziała, że pajacyk bardzo za nim tęskni. Pinokio nie mógł się doczekać spotkania z ojcem i wyszedł mu

naprzeciw. Po drodze spotkał j Lisa i Kota, a oni namówili go, by poszedł na Pole Głupków i zasadził tam monety.

Poszedł z nimi i zakopał w ziemi pieniądze, a rano przyszedł sprawdzić czy urosło drzewo. Jednak nic nie znalazł,

bo monety zostały zabrane przez Lisa i Kota. Papuga, która to widziała, bardzo się śmiała z naiwności (= głupoty)

pajaca mówiąc: „jeśli ktoś chce w uczciwy sposób zdobyć pieniądze, musi na nie zapracować.”

IX

Pinokio poszedł do sądu i poskarżył się sędziemu (którym była małpa), że został okradziony. Bardzo się zdziwił,

bo zamiast skazać złodziei na karę więzienia, sędzia kazał zamknąć Pinokia.

Po 4 miesiącach został uwolniony i ruszył szukać ojca. W czasie wędrówki spotkał strasznego węża, który pękł

ze śmiechu, gdy zobaczył Pinokia, gdy ten tak się przewrócił, ze głowa utknęła mu w błocie, a nogi były

w powietrzu. Później wpadł w sidła zastawione na łasice. Gospodarz myślał, że to Pinokio wykradał mu kury

i bardzo się zdenerwował. Przywiązał pajacyka łańcuchem do budy, kazał udawać psa i pilnować kur. Pinokio

dobrze wypełnił zadanie – złapał łasice, które próbowały przekupić go jedną kurą, żeby nie wołał gospodarza.

Jednak on nie posłuchał i złapał złodziejki, a gospodarz go uwolnił.

X

W końcu Pinokio dotarł do domku Wróżki, ale już jej nie było, bo umarła. Był bardzo nieszczęśliwy i żałował

swojego złego zachowania. Myślał też, że jego ojciec również nie żyje. Na szczęście pojawił się olbrzymi Gołąb,

który zabrał go na swój grzbiet i pofrunął nad brzeg morza. W oddali, między falami, było widać malutką łódkę,

w której płynął Dżeppetto szukający synka. Pinokio wskoczył do wody, bo chciał ratować swego ukochanego

ojca. Płynął bardzo długo, aż dotarł do wyspy – Kraju Pracowitych Pszczół. Tam wszyscy ludzie cały czas

pracowali. Każdy miał coś do zrobienia i nie było człowieka, który nic nie robił. Pajacyk był bardzo głodny i zaczął

prosić ludzi o pieniądze na jedzenie. Jednak, gdy proponowano mu pracę, żeby mógł zarobić na posiłek –

odmawiał, bo nie chciało się męczyć, gdyż był leniwy. W końcu zgodził się pomóc nieść dzban wody pewnej



7

kobiecie. W zamian za to mógł się napić i otrzymać jedzenie. Okazało się, że ta kobieta to Błękitna Wróżka, która

stała się już dorosłą kobietą i zaproponowała pajacykowi, że będzie jego mamą.

XI

Wróżka udzieliła Pinokiowi rady: „Bez pracy nikt nie znajdzie szczęścia, a lenistwo to poważna choroba”. Pajacyk

bardzo się zmienił. Chodził do szkoły, dobrze się uczył. Był uważny, pilny i ciężko pracował. Wróżka bardzo go

kochała i bała się o niego, dlatego wciąż powtarzała, żeby uważał na urwisów, którzy nie interesują się nauką, bo

mogą sprowadzić na złą drogę. Niestety Pinokio nie posłuchał rad Wróżki i poszedł na wagary, Uwierzył, że nad

brzegiem morza jest ogromna ryba, która połknęła jego tatę. Ryby nie było, a Pinokio wdał się w bójkę

z kolegami, która skończyła się zranieniem jednego z chłopców. Pinokio został niesłusznie aresztowany przez

karabinierów. Pajacykowi udało się uciec, ale trafił w ręce olbrzymiego rybaka, który myśląc, że Pinokio jest rybą,

chciał go zjeść. Na szczęście uratował go pies Alidor i urwis wrócił do Wróżki. Przyrzekł poprawę i dotrzymał

słowa. Na koniec roku przyniósł świadectwo z wyróżnieniem. Wróżka obiecała mu, że w nagrodę stanie się

prawdziwym chłopcem.

XII

Pinokio chciał zaprosić na przyjęcie kolegę, Knota. Chłopak powiedział mu, że jedzie do Krainy Zabawek.

Namówił Pinokia, żeby też pojechał z nim i innym. W Krainie Zabawek mieszkali sami chłopcy, którzy nie uczyli

się, nie pracowali, tylko cały czas się bawili. Pinokio był bardzo szczęśliwy, bo nie miał żadnych obowiązków, ale

po pewnym czasie zauważył, że wyrosły mu ośle uszy. Wkrótce cały zamienił się w osła i musiał występować

w cyrku.

XIII

Podczas jednego z występów zwichnął sobie nogę i dyrektor cyrku sprzedał go człowiekowi, który chciał mieć

oślą skórę. Przywiązał Pinokiowi sznur do szyi i wrzucił do wody, żeby się utopił. Pajacykowi pomogły ryby, które

oskubały jego oślą skórkę i Pinokio znowu stał się drewnianą lalką. Uciekł zdziwionemu kupcowi, wskakując do

morza. Niestety został połknięty przez wielkiego rekina. W brzuch tej wielkiej ryby spotkał …swojego ojca! Syn

i ojciec w końcu się odnaleźli i byli bardzo szczęśliwi. Udało im się uciec z brzucha rekina. Zamieszkali w biednej

chatce ze słomy. Pinokio opiekował się chorym Dżeppettem. Ciężko pracował – wyciągał wodę ze studni.

W zamian dostawał kubek mleka, który zanosił ojcu. Wyplatał też koszyki z wikliny, a za zarobione pieniądze kupił

ojcu wózek, żeby zabierać go na spacery. Chciał też kupić sobie nowe ubranie, ale dowiedział się, że Wróżka jest

bardzo chora i leży w szpitalu. Pracował więc jeszcze więcej i oddawał pieniądze Ślimakowi, który opiekował się

wróżką.

Pewnego dnia Pinokio stał się prawdziwym chłopcem, jego ojciec wyzdrowiał, a dom stał się ładny. To za sprawą

Błękitnej Wróżki i samego Pinokia, który był już grzeczny i dobrze się zachowywał.


MIGANE LEKTURY – PINOKIO – ilustracje – Sebastian Walczy

8

PINOKIO (autor Carlo Collodi) – ilustracje wykonał SEBASTIAN WALCZY

Rys. 1

Rys. 2

Rys. 3

Rys. 7

Rys. 4


MIGANE LEKTURY – PINOKIO – ilustracje – Sebastian Walczy

9

Rys. 5

Rys. 8

Rys. 9

Rys. 6

Rys.10


Migane Lektury – PINOKIO – PL ↔ PJM – glosowanie – opr. Monika Krawczyk

10

Porównanie wersji językowej polskiej i migowej.

JĘZYK POLSKI POLSKI JĘZYK MIGOWY

Autor: Carlo Collodi

Tytuł: Pinokio

[AUTOR] [KTO] [c a r l o] [c o l l o d i] [TYTUŁ] [JAK-WYGLĄDA] [DŁUGI_NOS przydomek]

Bohaterowie: Bohater 1: Pinokio, przydomek: Długi Nos wygląd: drewniany pajacyk, ma długi nos, (później żywy chłopiec) Bohater 2: Dżeppetto, przydomek: Staruszek, ojciec Pinokia, wygląd: staruszek, na głowie ma perukę w kolorze żółtym (jak kukurydza). Bohater 3: śliczna Dzieweczka o Błękitnych Włosach, Dobra Wróżka o niebieskich włosach, (później – dorosła kobieta) Bohater 4 i 5: Ślepy Kot i Kulawy Lis; przydomki: Ślepy, Kulawy

[CHŁOPIEC] [IMIĘ] [p i n o k i o] [MIGOWY ZNAK] [DŁUGI_NOS] [ON CHŁOPIEC] [WCZEŚNIEJ] [BYŁO] [LALKA] [POTEM] [PRZEMIANA] [ŻYWY] [CZŁOWIEK ON] [STARY] [IMIĘ] [d ż e p p e t t o] [ON] [JAK_WYGLĄDA] [STARY] [KTO] [TATA] [TWOJE] [PINOKIO przyd.] [STARY] [WŁOSY] [SZTUCZNE] [PERUKA] [KOLOR] [KUKURYDZA] [k u k u r y d z a] [PODOBNE] [ŻÓŁTY] [ŚLICZNA] [DZIEWCZYNKA] [WŁOSY] [KOLOR] [NIEBIESKI] [KTO] [DOBRA] [WRÓŻKA] [1] [ŚLEPY] [KOT] [2] [LIS] [KULAWY] [OBAJ] [NIEDOBRY]

Stary Dżeppetto otrzymał od przyjaciela kawałek drewna. Wystrugał z niego pajacyka i nazwał go Pinokio. Nie był to zwykły kawałek drewna, bo zrobiona z niego lalka potrafiła mówić i ruszać się. Do tego zachowywała się niegrzecznie.

[STARUSZEK] [1 ON] [BYŁO] [1 ON] [PRZYJACIEL] [DAĆ-DŻEPPETTO] [DREWNO] [KAWAŁEK] [FIGURA] [ON STARUSZEK] [BYŁO] [DREWNO] [STRUGAĆ] [JUŻ-KONIEC] [LALKA 0N] [ON LALKA] [MOŻE] [MÓWIĆ] [MOŻE] [CHODZIĆ RUSZAĆ] [ALE] [ON NIEGRZECZNY]

Pinokio dokuczał staruszkowi – śmiał się, pokazywał język, nawet ściągnął perukę z głowy Dżeppetta, a gdy miał już nogi – uciekł na ulicę. Staruszek nie mógł go dogonić. Było mu przykro, że jego syn tak się zachowuje. Był też zły i powiedział, że po powrocie do domu malec zostanie ukarany. Ludziom, którzy widzieli to wydarzenie, zrobiło się żal Pinokia i karabinier, który złapał pajacyka, w końcu go wypuścił i do więzienia zabrał biednego Dżeppetta.

[LALKA] [NAZYWA] [GO] [PINOKIO] [DLACZEGO] [NOS DŁUGI] [ON] [LALKA] [PINOKIO] [BYŁO] [DOKUCZAĆ-GO] [STARY] [ŚMIAĆ-SIĘ-Z-NIEGO] [POKAZAĆ] [JĘZYK] [POKAZAĆ] [NAWET] [ON PINOKIO] [BYŁO] [TWOJE] [PERUKA ZDJĄĆ] [DOKUCZAĆ] [JEGO PERUKA ZDJĄĆ] [TEŻ] [UCIEKAĆ Z DOMU] [STARUSZEK] [NIE MOŻE] [DOGONIĆ-GO] [ON] [STARY] [BYŁ] [SMUTNY] [ON PINOKIO] [ZACHOWANIE] [OKROPNE] [STARUSZEK] [BYŁO] [ZŁY] [MÓWI] [TY] [JEŻELI] [TY] ][LALKA] [WRÓCIĆ DO DOMU] [BĘDZIE] [DAĆ-GO] [KARA] [LUDZIE] [WIDZIEĆ-ICH] [ONI] [SMUTNI] [STARUSZEK] [DOGONIĆ-GO] [NIE_WOLNO] [PINOKIO] [OKROPNY] [POTEM] [KARABINIERZY] [ONI] [KARABINIERZY] [BYŁO] [UDAĆ] [ZŁAPAĆ] [PINOKIO] [WSADZIĆ-GO] [WIĘZIENIE] [ALE] [POTEM] [ZMIANA] [STARY ON] [WIĘZIENIE] [PINOKIO] [PUŚCIĆ] [WOLNY]

Pinokio wrócił do domu. Myślał, że jest sam, ale okazało się, że mieszka tam duży Świerszcz Gadający. Nie podobało mu się to i chciał go wyrzucić. Świerszcz pouczał nieposłusznego pajacyka. Mówił: „biada chłopcom, którzy

[PINOKIO] [WIĘZIENIE] [WYJŚĆ] [POWRÓT] [DOM] [PINOKIO] [MYŚLI] [SAM] [OKAZAĆ_SIĘ] [TEN] [DOM] [W_ŚRODKU] [BYŁO] [DUŻY] [ROBAK] [DUŻY] [ON] [GADA++] [PINOKIO] [WIDZIEĆ] [NIEWYGODNIE] [CHCE GO] [ROBAK] [WYRZUCIĆ] [ROBAK ON] [POWIEDZIEĆ-DO] [KTO] [CHŁOPCY ONI] [NIEGRZECZNY] [NIE_SŁUCHAĆ] [RODZICE] [ON] [BĘDZIE] [ŹLE]



11

buntują się przeciwko rodzicom”, czyli nie słuchają ich. Nigdy nie będzie im dobrze na świecie. Ostrzegł też Pinokia, że jeżeli nie będzie chciał chodzić do szkoły i nie nauczy się zawodu, żeby później pracować , to stanie się wielkim, ślicznym osłem. Pajacyk, gdy to usłyszał, bardzo się zdenerwował i rzucił młotek w stronę Świerszcza tak, że ten stracił życie.

[KIEPSKO] [ROBAK] [OSTRZEGAĆ-GO] [UWAGA] [LOS] [ON PINOKIO] [NIE_CHCIEĆ] [SZKOŁA] [NIE_BĘDZIE] [UCZYĆ] [ZAWÓD] [NIE_BĘDZIE] [ON] [NIE_BĘDZIE] [PRACA] [BĘDZIE] [WYGLĄD] [TAK_SAMO] [OŚLE_USZY] [ŚLICZNY] [PINOKIO] [NERWOWY] [MŁOTEK] [RZUCAĆ-DO-ROBAK] [ROBAK] [MIAZGA]

Pinokio był bardzo głodny. W domu znalazł tylko jajko, z którego wyskoczył kurczaczek i szybko uciekł. Pinokio nadal był głodny i poszedł do pobliskiej wioski, żeby tam prosić o jedzenie. Nic jednak nie otrzymał, tylko wylano na niego lodowatą wodę. Bardzo żałował, że uciekł i nie posłuchał ojca. Wrócił do domu zmęczony i mokry. Chciał ogrzać stopy na piecyku, ale zasnął, a gdy się obudził, nie mógł chodzić, bo jego stopy się spaliły.

[PINOKIO ON] [GŁODNY] [BARDZO] [PINOKIO] [TWOJE] [DOM] [BYŁO] [ZNALEŹĆ] [JAJKO] [ROZBIĆ JAJKO] [WYSKOCZYĆ] [KURCZAK] [KURCZAK-UCIEKŁ] [PINOKIO] [ZŁAPAĆ] [NIE_MOŻE] [UCIEKAĆ KURCZAK TAM] [PINOKIO] [DALEJ] [GŁODNY] [DOBRA] [PÓJŚĆ] [WIEŚ] [BLISKO] [CHCIEĆ] [LUDZIE ONI] [PROSIĆ] [DAĆ-JEMU] [JEDZENIE] [LUDZIE] [NIE_CHCIEĆ] [DAĆ-JEMU] [BYŁO] [WODA] [WYLAĆ-NA-NIEGO] [OBLAĆ-GO] [PINOKIO GO] [PINOKIO] [BYŁO] [ŻAŁOWAĆ] [PO CO] [BYŁO] [UCIEKAĆ] [NIE_SŁUCHAĆ] [TATA GO] [BYŁO] [WRÓCIĆ] [DOM] [SAM] [MOKRE UBRANIE] [DOBRA] [IŚĆ-DO] [DOM] [JUŻ] [DOM] [ŚRODEK] [CIEPŁO] [OGIEŃ] [TA] [CHCE] [NOGA] [CIEPŁO] [NOGA wskaz.] [PODNIEŚĆ NOGA] [BLISKO] [OGIEŃ] [BYŁO] [ZASNĄĆ] [POTEM] [OBUDZIĆ_SIĘ] [NOGA] [SPALONA] [NIE_MOŻE] [CHODZIĆ]

Na szczęście wrócił Dżeppetto, który wybaczył pajacykowi, bo bardzo go kochał. Nakarmił Pinokia gruszkami, z drewna zrobił nowe stopy, a z papieru w kwiatki – ubranko, czapeczkę z chleba i jeszcze buty z kory. Pinokio był bardzo szczęśliwy i obiecał, że zacznie chodzić do szkoły i będzie się dobrze uczył. Nie miał tylko elementarza (podręcznika), więc stary ojciec sprzedał swój jedyny, mocno zniszczony płaszcz i kupił synkowi książkę do nauki czytania i pisania.

[ŁA_NA_SZCZĘŚCIE] [BYŁO] [STARUSZEK] [WRÓCIĆ] [DOM] [TEN] [PINOKIO] [ŚRODEK] [STARUSZEK] [PRZYJMOWAĆ] [PRZYTULIĆ[ [PINOKIO ON] [DLACZEGO] [KOCHAĆ GO] [PINOKIO] [BYŁO] [NIEGRZECZNY] [MACHNĄĆ_RĘKĄ] [KOCHAĆ] [BYŁO] [DAĆ] [JEŚĆ] [OWOCE] [DREWNO] [STRUGAĆ] [NOWE] [NOGA STAĆ] [BYŁO] [SPALONE] [NOWE] [ZAŁOŻYĆ] [BYŁO] [DAĆ] [PAPIER] [UBRANIE GÓRNE] [NOWE] [CHLEB] [CZAPKA] [NOWE] [CZAPKA] [BUTY] [TAM] [NOWE] [DREWNO] [ZAŁOŻYĆ] [PINOKIO ON] [CZUĆ] [SZCZĘŚLIWY] [BYŁO] [DO_TATA] [PRZYSIĘGA] [START] [SZKOŁA] [CHODZIĆ] [POTEM] [UCZYĆ] [DOBRZE] [PINOKIO] [PROBLEM] [BRAK] [NIE_MIEĆ] [KSIĄŻKI] [STARUSZEK] [DOBRZE] [BYŁO] [TWOJE] [STARY] [PŁASZCZ] [STARY] [SPRZEDAĆ] [PIENIĄDZE] [W_ZAMIAN] [KUPIĆ] [KSIĄŻKA] [DAĆ-DO] [PINOKIO ON] [PINOKIO] [CIESZYĆ_SIĘ] [DLACZEGO?] [SZKOŁA] [BĘDZIE] [UCZYĆ] [PISAĆ] [CZYTAĆ]

Pajacyk bardzo chciał się dobrze zachowywać i być dobrym uczniem, ale nie dotarł do szkoły. Po drodze zobaczył Wielki Teatr Marionetek. Sprzedał swój nowy elementarz, kupił bilet i wszedł do namiotu.

[PINOKIO] [ZACHOWANIE] [DOBRZE] [ON] [CHCE] [BARDZO] [PÓJŚĆ] [SZKOŁA] [ON] [SZKOŁA] [PÓJŚĆ] [TRAFIĆ DO CELU] [NIE_BYŁO] [POWÓD] [ON] [BYŁO] [IŚĆ] [ZAUWAŻYĆ] [BUDYNEK] [TO] [TEATR] [PINOKIO] [CHCE] [WEJŚĆ] [NIE_MOŻE] [MUSI] [BILET] [AHA-POMYSŁ] [KSIĄŻKA] [PINOKIO] [MA] [IŚĆ] [SPRZEDAĆ] [ZAMIANA] [PIENIĄDZE] [KUPIĆ] [BILET] [POTEM] [WEJŚĆ] [BUDYNEK] [TEATR]

Tam było przedstawienie, ale marionetki (drewniane lalki) przerwały występ, żeby się z im przywitać. Dyrektor bardzo się zdenerwował i chciał wrzucić Pinokia do ognia, żeby upiec sobie dobrze mięso. Na szczęście tego nie zrobił, bo żal mu było pajacyka. W zamian chciał spalić inną marionetkę - Arlekina, ale Pinokio stanął w jego obronie, chcąc

[PINOKIO] [BUDYNEK] [WEJŚĆ] [TEATR] [CHCIEĆ] [OGLĄDAĆ+] [LALKI] [WYSTĘP] [LALKI] [LALKI] [STOP] [DLACZEGO?] [CHCIEĆ] [ONE] [DO] [PINOKIO] [CZEŚĆ] [POWITANIE] [ON DYREKTOR] [OBSERWOWAĆ] [LALKI] [STAĆ] [POWITAĆ GO] [DYREKTOR] [NERWOWY] [CHCE] [WZIĄĆ] [NA_RĘCE] [PINOKIO] [WYRZUCIĆ] [OGIEŃ] [PINOKIO] [BŁAGAĆ-GO] [NIE] [PROSIĆ] [DYREKTOR] [DOBRA] [POSTAWIĆ_PINOKIO] [DZIĘKI] [NIE_BYŁO] [DAĆ_OGIEŃ] [MYŚLEĆ] [INNY] [LALKA] [WZIĄĆ] [DAĆ_DO] [OGIEŃ] [ON PINOKIO] [OGIEŃ] [BŁAGAĆ] [NIE_ROBIĆ] [OGIEŃ]



12

oddać swoje życie. Ogniojad wzruszył się i nikomu nie zrobił krzywdy, a gdy dowiedział się, że ojciec Pinokia jest bardzo poczciwym, ale biednym człowiekiem, dał pajacykowi pięć złotych monet.

[ZASTANAWIAĆ_SIĘ] [ZGODA] [DOBRZE] [ROBIĆ] [WYKONAĆ] [NIE_BĘDZIE] [DOBRA] [DAROWAĆ] [PINOKIO] [LALKA] [DOBRZE] [OGIEŃ] [WIE] [PINOKIO] [TWOJE] [TATA] [BIEDNY] [ALE] [DOBRY] [OGIEŃ] [DAĆ] [PINOKIO] [5] [ZŁ] [PODOBNIE] [MONETY] [5+++] [ZŁOTO] [DAĆ-GO]

W drodze do domu Pinokio spotkał kulawego Lisa i ślepego Kota. Pochwalił się swoimi złotymi monetami. Wtedy, nowi znajomi zaproponowali, że zaprowadzą go do Miasta Głupków, gdzie na Polu Cudów będzie mógł zasadzić te pieniądze i wyrośnie z nich drzewo, na którym będzie takich monet bardzo, bardzo dużo. Pajacyk uwierzył i poszedł z nimi do gospody. Rano okazało się, że Lisa i Kota już nie ma, a on musiał za wszystko zapłacić (za ich jedzenie i nocleg). Pinokio poszedł sam w dalszą drogę, ale został napadnięty przez dwóch zbójców. Chcieli mu ukraść złote monety. Uciekał dzielnie, ale w końcu go złapali i powiesili za nogi na drzewie. Pajacyk nie wiedział, że to byli jego znajomi – Kot i Lis.

[PINOKIO ON] [MONETY] [SCHOWAĆ_DO_KIESZENI] [PÓJŚĆ] [DOM] [IŚĆ] [WU-ZAUWAŻYĆ] [SPOTKAĆ] [ON KTO?] [KOT] [ŚLEPY] [LIS] [INWALIDA KULAWY] [PINOKIO] [BYŁO] [POKAZAĆ-IM] [MONETY] [ONI] [WIDZIEĆ] [POTEM ONI] [MÓWIĆ] [CHODŹ-PINOKIO] [RAZEM] [PÓJŚĆ] [MIASTO] [TYTUŁ] [MIASTO] [GŁUPI] [TAM] [JEST] [POLE] [DLACZEGO?] [MÓWIĆ] [MOŻE] [PIENIĄDZE] [WSADZIĆ_POLE] [POTEM] [ROSNĄĆ] [DRZEWO] [GAŁĘZIE_PEŁNO] [ZŁOTO_PEŁNO] [PINOKIO] [MOCNO UWIERZYĆ] [MOŻE] [NAIWNY] [POTEM] [PÓJŚĆ] [NIE] [NAJPIERW] [RAZEM] [BYŁO] [PÓJŚĆ] [BAR] [PINOKIO] [BYŁO] [ZMĘCZONY] [ZASNĄĆ] [RANO] [SZOK] [NIE_MA] [GDZIE?] [KOT] [LIS] [NIE_MA] [PINOKIO] [MUSI] [SAM] [PIENIĄDZE] [STAWIAĆ_ZAPŁACIĆ] [JEDZENIE] [NOCLEG] [PINOKIO] [DOBRA] [SAM] [JUŻ] [TRAFIĆ] [DOM] [IŚĆ] [TRAFIĆ] [DOM] [NIE] [BYŁO] [NAPAD] [PINOKIO] [PINOKIO] [NAPAD] [KTO] [CHŁOCY] [ŹLI] [DWAJ] [DLACZEGO?] [NAPAD_PINOKIO] [CHCE ONI] [UKRAŚĆ] [PIENIĄDZE] [ZŁOTO] [MONETY] [PINOKIO] [NIE] [UDAĆ_SIĘ] [DZIELNY] [UCIEKAĆ] [DWAJ] [GONIĆ] [ZŁAPAĆ_PINOKIO] [UDAĆ_SIĘ] [UKRAŚĆ] [PIENIĄDZE] [NOGA] [ZAWIĄZAĆ_NOGA] [POWIESIĆ_NA_DRZEWIE] [DO_GÓRY_NOGAMI] [PINOKIO_WISIEĆ] [ŹLI] [KTO] [TWOJE] [ZNAJOMI] [LIS] [KOT]

Na szczęście uratowała go śliczna Dzieweczka o Błękitnych Włosach, która mieszkała niedaleko. Naprawdę była to Wróżka. Podała pajacykowi lekarstwo, ale on nie chciał go wypić, mówiąc, że jest gorzkie, chociaż nawet go nie spróbował. Wypił dopiero, gdy wystraszył się czarnych królików, które przyszły z czarną trumną i chciały zabrać Pinokia. Wróżka wyjaśniła, że dobrze zrobił, bo lekarstwo zażyte w porę, może uratować od wielu cierpień, a nawet od śmierci.

[BYŁO] [PINOKIO] [DRZEWO] [WISIEĆ] [PODEJŚĆ_DO_PINOKIO] [KTO?] [ŚLICZNA] [DZIEWCZYNKA] [WŁOSY] [KOLOR] [JASNE] [NIEBIESKIE] [ONA] [KTO?] [WRÓŻKA] [WRÓŻKA] [BYŁO] [WZIĄĆ_PINOKIO] [DAĆ_DO] [DOM] [TAM] [WRÓŻKA] [BYŁO] [DAĆ-GO] [PINOKIO] [CO?] [LEKARSTWO] [ON PINOKIO] [LEKARSTWO] [NIE_CHCIEĆ] [DLACZEGO?] [LEKARSTWO TO] [SMAK] [NIEDOBRE] [DZIWNE] [LEKARSTWO] [ONA WRÓŻKA] [DO_PINOKIO] [MUSI] [PIĆ TO] [PINOKIO] [NIE_CHCIEĆ++] [DOBRA] [WZIĄĆ_LEKARSTWO] [OGLĄDAĆ-LEKARSTWO] [ZAUWAŻYĆ] [DWA] [KRÓLIK] [CZARNE] [W_TYM] [GRÓB TRUMNA] [PINOKIO] [PATRZEĆ_PRZESTRASZYĆ] [SZYBKO] [PIĆ_DO_KOŃCA] [UDAŁO_SIĘ] [ONI_KRÓLIKI_ZNIKNĘLI] [DLACZEGO?] [WRÓŻKA] [MÓWIĆ] [WIE] [PIĆ] [LEKARSTWO] [DLACZEGO?] [OCHRONA] [NIE_BĘDZIE] [ZŁAPAĆ_PINOKIO] [ONI] [ZŁAPAĆ_TAK] [BĘDZIE] [JA] [STAŁE] [CHORY] [CIERPIEĆ] [ŚMIERĆ]

Gdy Pinokio poczuł się lepiej, opowiedział Wróżce o swoich przygodach, ale nie chciał się przyznać, że monety nadal ma przy sobie. Kłamał, że ich nie ma, że zostały skradzione przez Kota i Lisa, że je zgubił, a w końcu –że je połknął. Po każdym kłamstwie jego nos stawał się coraz dłuższy i dłuższy. Była to kara za kłamstwo.

[BYŁO] [PINOKIO] [OPOWIADAĆ] [WRÓŻKA] [JEGO] [PINOKIO] [ŻYCIE] [TWOJE] [JAK_WYGLĄDAĆ] [BYŁO] [PRZYGODY+++] [ON PINOKIO] [MA] [PIENIĄDZE] [CHOWAĆ_KIESZENIE] [NIE_BYŁO] [PRZYZNAĆ] [NIE_BYŁO] [KŁAMAĆ] [BYŁO] [ONI] [KOT] [LIS] [UKRAŚĆ] [POTEM] [ZGUBIĆ] [POTEM++] [KŁAMAĆ+++] [NOS] [TWOJE] [ROSNĄĆ+++] [DLATEGO] [KŁAMAĆ] [NIE_WOLNO] [ZAWSZE] [MUSI] [MÓWIĆ] [PRAWDA]

Wróżka bardzo pokochała Pinokia i chciała zostać jego siostrzyczką. W trosce o niego posłała po Dżeppetta, bo widziała, że pajacyk bardzo za nim tęskni. Pinokio nie mógł się doczekać spotkania z ojcem i

[WRÓŻKA] [GO] [PINOKIO] [KOCHAĆ] [BARDZO] [WRÓŻKA] [BARDZO_CHCIEĆ] [TWOJE] [SIOSTRA] [BYŁO] [GO] [OPIEKOWAĆ] [PINOKIO] [JĄ] [PROSIĆ] [CHCE] [ZOBACZYĆ] [TWOJE_PINOKIO] [TATA] [WRÓŻKA] [DOBRZE] [POJŚĆ] [PINOKIO] [CZEKAĆ+++] [PÓJŚĆ] [SPOTKAĆ] [OJCIEC] [W_TYM] [DROGA] [IŚĆ] [SPOTKAĆ]



13

wyszedł mu naprzeciw. Po drodze spotkał j Lisa i Kota, a oni namówili go, by poszedł na Pole Głupków i zasadził tam monety.

[KTO?] [KOT] [LIS] [ONI] [KOT] [LIS] [NAMAWIAĆ-GO] [PINOKIO] [CHODŹ] [TAM] [POLE] [POLE] [TYTUŁ] [POLE] [GŁUPKÓW] [PIENIĄDZE] [WSADZIĆ] [W_TYM] [ROSNĄĆ] [DRZEWO] [PINOKIO] [NAIWNY] [DOBRZE] [RAZEM] [PÓJŚĆ]

Poszedł z nimi i zakopał w ziemi pieniądze, a rano przyszedł sprawdzić czy urosło drzewo. Jednak nic nie znalazł, bo monety zostały zabrane przez Lisa i Kota. Papuga, która to widziała, bardzo się śmiała z naiwności pajaca mówiąc: „jeśli ktoś chce w uczciwy sposób zdobyć pieniądze, musi na nie zapracować.”

[PINOKIO] [RAZEM] [KOT] [LIS] [PÓJŚĆ] [ZIEMIA] [PIENIĄDZE] [WSADZIĆ ZIEMIA] [CZEKAĆ] [CHCIEĆ] [ROSNĄĆ] [DRZEWO] [NOC_DZIEŃ] [JUŻ] [RANO] [JASNO] [PINOKIO] [SZYBKO] [BIEGNĄĆ] [CHCE] [ZOBACZYĆ] [JEST] [DRZEWO] [ROSNĄĆ] [NIE_MA] [DRZEWO] [ZIEMIA] [TU] [W_ŚRODKU] [NIE_MA] [PIENIĄDZE] [PINOKIO] [SMUTNY] [DLACZEGO?] [KOT] [LIS] [UKRAŚĆ] [PINOKIO] [SMUTNY] [TAM] [PAPUGA] [OBOK] [WISIEĆ_DRZEWO] [ŚMIAĆ-SIĘ-Z-NIEGO] [PINOKIO] [TY] [NAIWNY] [WIE] [PIENIĄDZE] [WSADZIĆ_ZIEMIA] [ROSNĄĆ] [NIE_MA] [PINOKIO] [CHCIEĆ] [PIENIĄDZE] [MUSIEĆ] [ON PINOKIO] [SAM] [PRACA+++] [ZAKASAĆ_RĘKAWY] [SAM] [PRACA+++] [PIENIĄDZE] [DUŻO] [NIE] [ZIEMIA_WSADZIĆ] [NIE_MA_CZEGOŚ_TAKIEGO] [PINOKIO] [NAIWNY]

Pinokio poszedł do sądu i poskarżył się sędziemu (którym była małpa), że został okradziony. Bardzo się zdziwił, bo zamiast skazać na karę więzienia złodziei, sędzia kazał zamknąć w więzieniu Pinokia.

[PINOKIO] [PÓJŚC] [SĄD] [WPAŚĆ] [DLACZEGO?] [CHCIEĆ] [SKARŻYĆ] [ONI] [KOT] [LIS] [UKRAŚĆ] [PIENIĄDZE] [ON SĄD] [ON] [KTO?] [MAŁPA] [SPOJRZEĆ-NA-PINOKIA] [ON PINOKIO] [WYSŁAĆ] [WIĘZIENIE] [PINOKIO] [ZDZIWIONY] [JA] [WIĘZIENIE] [NIE] [KOT] [LIS] [PINOKIO] [ZDZIWIONY]

Po 4 miesiącach został uwolniony i ruszył szukać ojca. W czasie wędrówki spotkał strasznego węża, który pękł ze śmiechu, gdy zobaczył Pinokia, gdy ten tak się przewrócił, ze głowa utknęła mu w błocie, a nogi były w powietrzu. Później wpadł w sidła zastawione na łasice. Gospodarz myślał, że to Pinokio wykradał mu kury i bardzo się zdenerwował. Przywiązał pajacyka łańcuchem do budy, kazał udawać psa i pilnować kur.

[PINOKIO] [BYŁO] [4_MIESIĄCE] [WIĘZIENIE] [PRZEBYWAĆ] [JUŻ] [WYCHODZIĆ_STAMTĄD] [WOLNOŚĆ] [PINOKIO] [BYŁO] [PÓJŚĆ] [SZUKAĆ] [TATA] [POTEM] [IŚĆ] [ZAUWAŻYĆ] [WĄŻ] [PINOKIO] [PRZESTRASZYĆ] [PRZEWRÓCIĆ_SIĘ] [WĄŻ] [ŚMIAĆ-SIĘ-Z-NIEGO] [PINOKIO] [UPAŚĆ] [BŁOTO] [GŁOWA_DO_BŁOTA] [NOGA_DO_GÓRY] [POTEM] [WSTAĆ] [CAŁY_BRUDNY] [BRUDNY] [BŁOTO] [PINOKIO] [CICHY] [SMUTNY] [IŚĆ] [PRZEWRÓCIĆ_SIĘ] [SIDŁA] [PINOKIO] [PRZESTRASZYĆ_SIĘ] [SIDŁA] [TAK_SAMO] [ON] [GOSPODARZ] [ZOBACZYĆ] [ON TY] [BYŁO] [KRAŚĆ] [KURY] [PINOKIO] [JEMU] [NIE_BYŁO] [GOSPODARZ] [NIE_WIERZYĆ] [WZIĄĆ] [PINOKIO] [PRZENIEŚĆ-GO] [SMYCZ] [ŁAŃCUCH] [PINOKIO] [ŁAŃCUCH] [TO_SAMO] [JAK] [PIES] [PINOKIO] [MUSIEĆ] [PILNOWAĆ] [ONE KURY] [TWOJE] [GOSPODARZ]

Pinokio dobrze wypełnił zadanie – złapał łasice, które próbowały przekupić go jedną kurą, żeby nie wołał gospodarza. Jednak on nie posłuchał i złapał złodziejki, a gospodarz go uwolnił.

[PINOKIO] [BYŁO] [PIES] [TO_SAMO] [SMYCZ] [ŁAŃCUCH] [SIEDZIEĆ] [CICHO] [ZAUWAŻYĆ] [CHMARA] [ZWIERZĘTA] [WIDZIEĆ] [ZWIERZĘTA] [WIE] [ł a s i c e] [WYGLĄD] [PODOBNE] [JAK] [LIS] [PATRZEĆ] [ONI] [NAMAWIAĆ-GO] [CICHO] [PINOKIO] [DLACZEGO?] [CHCE] [UKRAŚĆ] [KURY] [ON PINOKIO] [NIE] [ZŁAPAĆ-ICH] [TRZYMAĆ] [CHŁOPIEC] [WOŁA] [GOSPODARZ] [GOSPODARZ] [PRZYJŚĆ] [ZŁAPAĆ] [GOSPODARZ ON] [DZIĘKOWAĆ-JEMU] [PINOKIO] [PINOKIO] [BYŁO] [UCZCIWY] [POWIEDZIEĆ-JEMU] [WOŁAĆ] [DOBRZE] [DAĆ] [ŁAŃCUCH OTWORZYĆ] [JUŻ] [WOLNY] [PINOKIO]

Pinokio dotarł do domku Wróżki, ale już jej nie było, bo umarła. Był bardzo nieszczęśliwy i żałował swojego złego zachowania. Myślał też, że jego ojciec również nie żyje. Na szczęście pojawił się olbrzymi Gołąb, który zabrał go na swój grzbiet i pofrunął nad brzeg morza.

[PINOKIO] [WOLNY] [PÓJŚĆ] [DOM] [TWOJE] [KTO?] [WRÓŻKA] [CHCIEĆ] [DOTRZEĆ] [CHCIEĆ] [SPOTKAĆ] [WRÓŻKA] [NIE_BYŁO] [POWÓD] [WRÓŻKA] [UMRZEĆ] [PINOKIO] [ŻAŁOWAĆ] [MOCNO] [ON] [BYŁO] [BŁĄD] [ZACHOWANIE] [PINOKIO] [MYŚLEĆ] [ONA] [WRÓŻKA] [UMRZEĆ] [TATA] [TEŻ] [UMRZEĆ] [CICHO] [SIEDZIEĆ] [SMUTNY] [ZAUWAŻYĆ] [ON GOŁĄB] [PRZYLECIEĆ] [GOŁĄB] [MÓWIĆ-JEMU] [CHODŹ] [NA_GRZBIET] [PLECY] [PINOKIO] [DOBRZE] [WEJŚĆ_NA_GRZBIET] [LATAĆ] [DOTRZEĆ] [GDZIE?] [MORZE]



14

W oddali, między falami, było widać malutką łódkę, w której płynął Dżeppetto szukający synka. Pinokio wskoczył do wody, bo chciał ratować swego ukochanego ojca.

[MORZE] [JUŻ] [WYSIĄŚĆ] [WU] [MORZE] [TU] [ŁÓDKA] [TAM] [ZAUWAŻYĆ] [TAM] [TATA] [ŚRODEK] [ŁÓDKA] [TATA] [PŁYNĄĆ_ŁÓDKĄ] [DLACZEGO?] [TATA] [SZUKAĆ] [s y n] [PINOKIO] [PINOKIO] [CHCIEĆ] [SPOTKAĆ] [TATA] [JAK?] [DOBRA] [WSKOCZYĆ_DO_WODY] [PŁYWAĆ] [WODA] [PŁYNĄĆ] [DOTRZEĆ] [CHCIEĆ] [SPOTKAĆ] [TATA]

Płynął bardzo długo, aż dotarł do wyspy – Kraju Pracowitych Pszczół. Tam wszyscy ludzie cały czas pracowali. Każdy miał coś do zrobienia i nie było człowieka, który nic nie robił. Pajacyk był bardzo głodny i zaczął prosić ludzi o pieniądze na jedzenie. Jednak, gdy proponowano mu pracę, żeby mógł zarobić na posiłek – odmawiał, bo nie chciało mu się, gdyż był leniwy.

[BYŁO] [PINOKIO] [PŁYWAĆ] [SPOTKAĆ] [OJCIEC] [NIE_BYŁO] [ALE] [TRAFIĆ] [GDZIE?] [WYSPA] [NAZYWAĆ_SIĘ] [TYTUŁ] [KRAJ] [PRACOWITY] [PSZCZOŁA] [ON] [KRAJ] [TWOJE] [CHARAKTER] [LUDZIE] [PRACOWAĆ+++] [NIE_MA] [TAM] [CZŁOWIEK] [ODPOCZYWAĆ] [LENIWY] [LEŻEĆ] [NIE_MA] [PINOKIO] [OGLĄDAĆ] [BYŁO] [ON] [GŁODNY] [ON] [PROSIĆ] [LUDZIE] [DAĆ-MI] [PIENIĄDZE] [CEL] [JEDZENIE] [LUDZIE] [PATRZEĆ-NA-NIEGO] [NIE] [TY] [CHCIEĆ] [JEŚĆ] [MUSIEĆ] [ONI] [PRACOWAĆ] [PRACA] [POTEM] [PIENIĄDZE] [POTEM] [JEST] [JEDZENIE] [CHLEB] [PINOKIO] [NIE_CHCIEĆ] [ON] [LENIWY]

W końcu zgodził się pomóc nieść dzban wody pewnej kobiecie. W zamian za to mógł się napić i otrzymać jedzenie. Okazało się, że ta kobieta to Błękitna Wróżka, która stała się już dorosłą kobietą i zaproponowała pajacykowi, że będzie jego mamą

[ON] [PINOKIO] [LENIWY] [NIE_CHCIEĆ] [ON] [GŁODNY] [DOBRA] [DOBRZE] [DECYDOWAĆ] [DOBRZE] [POMAGAĆ-JEJ] [KOBIETA] [ONA] [WODA] [DZBAN] [NOSIĆ+++] [PEŁNO] [ONA KOBIETA] [DOBRZE] [DAĆ-JEMU] [JEDZENIE] [PICIE] [KOBIETA] [ŚRODEK] [KTO?] [NIEBIESKA] [WRÓŻKA] [ONA] [WRÓŻKA] [JUŻ] [DOROSŁA] [KOBIETA] [ONA] [WRÓŻKA] [BYŁO] [POWIEDZIEĆ-JEMU] [JA] [CHCIEĆ] [TWOJE] [MAMA] [PINOKIO] [CHCIEĆ++]

Wróżka udzieliła Pinokiowi rady: „Bez pracy nikt nie znajdzie szczęścia, a lenistwo to poważna choroba”. Pajacyk bardzo się zmienił. Chodził do szkoły, dobrze się uczył. Był uważny, pilny i ciężko pracował.

[WRÓŻKA] [BYŁO] [TŁUMACZYĆ-JEMU] [TY] [PRACA] [BEZ] [SZCZĘŚCIE] [NIE_BĘDZIE] [ZNALEŹĆ] [ANI] [NIE] [TO] [LENIWY] [CHORY] [POWAŻNY] [PINOKIO] [SŁUCHAĆ] [DOBRZE] [PINOKIO OSOBA] [ZMIANA] [START] [SZKOŁA] [CHODZIĆ] [UCZYĆ] [DOBRZE] [UWAŻAĆ] [LEKCJA] [PILNY] [PRACOWAĆ] [CIĘŻKO]

Wróżka bardzo go kochała i bała się o niego, dlatego wciąż powtarzała, żeby uważał na urwisów, którzy nie interesują się nauką, bo mogą sprowadzić na złą drogę. Niestety Pinokio nie posłuchał rad Wróżki i poszedł na wagary, Uwierzył, że nad brzegiem morza jest ogromna ryba, która połknęła jego tatę. Ryby nie było, a Pinokio wdał się w bójkę z kolegami, która skończyła się zranieniem jednego z chłopców. Pinokio został niesłusznie aresztowany przez karabinierów.

[WRÓŻKA] [GO] [PINOKIO] [KOCHAĆ] [BARDZO] [WRÓŻKA] [MARTWIĆ] [O_NIEGO] [PINOKIO] [WRÓŻKA] [DO_NIEGO] [MÓWIĆ] [PAMIĘTAĆ] [PINOKIO ON] [PROSIĆ] [UWAŻAĆ] [ONI] [ŁOBUZ ONI] [ONI ŁOBUZ] [CHARAKTER] [NAUKA] [NIE_MA] [INTERESOWAĆ] [MOŻE] [NAMAWIAĆ] [TOWARZYSTWO] [ZŁE] [PINOKIO] [SŁUCHAĆ] [JEJ] [WRÓŻKA] [MÓWIĆ PINOKIO] [WCZEŚNIEJ] [NIE_BYŁO] [MACHNĄĆ_RĘKĄ] [IŚĆ] [RAZEM] [ŁOBUZ ONI] [WAGARY] [ON PINOKIO] [BYŁO] [NAIWNY] [KOLEGA] [MÓWIĆ] [MORZE] [BRZEG] [JEST] [RYBA] [WIELKA] [TA] [RYBA] [WIELKA] [BYŁO] [ZJEŚĆ] [TATA] [PINOKIO] [UWIERZYĆ] [RAZEM] [IŚĆ] [MORZE] [BRZEG] [TAM] [RYBA] [BRAK] [PINOKIO] [ZŁY] [START] [BIĆ_SIĘ] [RAZEM] [BIĆ] [KOLEGA] [KOLEGA] [PRZEWRÓCIĆ_SIĘ] [KREW] [RANNY+++] [PINOKIO] [TWARDY] [2-PODEJŚĆ-DO-NIEGO] [ONI] [KTO?] [KARABINIERZY] [ZATRZYMAĆ] [PINOKIO] [ZAWIĄZAĆ_JEMU_RĘCE] [PINOKIO] [ZWIĄZANE_RĘCE]

Pajacykowi udało się uciec, ale trafił w ręce olbrzymiego rybaka, który myśląc, że Pinokio jest rybą, chciał go zjeść. Na szczęście uratował go pies Alidor i urwis wrócił do Wróżki. Przyrzekł poprawę i dotrzymał słowa. Na koniec roku przyniósł świadectwo z

[PINOKIO] [SZCZĘŚCIE] [UDAĆ] [UCIEKAĆ] [WIE] [KARABIN] [ŁAPAĆ] [PINOKIO] [UCIEC] [SUKCES] [PECH] [BYŁO] [SPOTKAĆ] [RYBAK ON] [CZŁOWIEK ON] [CZŁOWIEK] [MYŚLI] [ON] [PINIKIO] [TO] [RYBA] [CZŁOWIEK] [CHCIEĆ] [MOCNO_CHCIEĆ] [ZJEŚĆ] [PINOKIO] [BRONIĆ_SIĘ] [PODEJŚĆ] [KTO?] [PIES] [IMIĘ] [a l i d o r] [UDAĆ_SIĘ] [URATOWAĆ] [PINOKIO] [WDZIĘCZNY] [GO PIES] [POTEM] [PINOKIO] [IŚĆ] [WRÓCIĆ] [WRÓŻKA] [WRÓŻKA] [PINOKIO] [MÓWIĆ-JEJ] [JA] [BĘDĘ] [GRZECZNY] [PRZYSIĘGA] [BĘDZIE] [GRZECZNY] [PRAWDA] [WYKONAĆ] [BYŁO] [GRZECZNY] [POTEM++] [SZKOŁA] [KONIEC]



15

wyróżnieniem. Wróżka obiecała mu, że w nagrodę stanie się prawdziwym chłopcem.

[PINOKIO] [BYŁO] [ŚWIADECTWO] [DOSTAĆ] [ŁADNE] [ŚWIADECTWO] [WRÓŻKA] [CHWALIĆ-GO] [ŁADNIE] [MÓWIĆ-DO] [PINOKIO] [ON] [NAGRODA] [WYGLĄDAĆ] [ON] [PINOKIO] [LALKA] [NIE] [ZMIANA] [BĘDZIE] [CHŁOPIEC] [ON] [PRAWDZIWY] [ŻYWY]

Pinokio chciał zaprosić na przyjęcie kolegę, Knota. Chłopak powiedział mu, że jedzie do Krainy Zabawek. Namówił Pinokia, żeby też pojechał z nim i innym. W Krainie Zabawek mieszkali sami chłopcy, którzy nie uczyli się, nie pracowali, tylko cały czas się bawili.

[PINOKIO] [BARDZO_CHCIEĆ] [TWOJE] [ONI GRUPA] [IMPREZA] [PODOBNIE] [ZAPROSIĆ] [KOLEGA] [KOLEGA] [IMIĘ] [k n o t] [ON] [CHŁOPIEC] [BYŁO] [MÓWIĆ] [PINOKIO] [CHŁOPIEC] [PLAN] [BĘDZIE] [JECHAĆ] [DALEKO] [GRUPA] [KRAJ] [ZABAWA] [TYLKO] [ZABAWA++] [TYLKO] [CHŁOPIEC ON] [NAMAWIA] [CHODŹ] [PINOKIO] [RAZEM] [JECHAĆ] [PINOKIO] [CHCIEĆ] [RAZEM] [JECHAĆ] [TAM] [JAK_WYGLĄDAĆ] [TAM] [GRUPA] [TYLKO] [CHŁOPIEC] [TAM] [NAUKA] [NIE_MA] [PRACA] [NIE_MA] [TYLKO] [BAWIĆ+++] [CAŁY_DZIEŃ] [BAWIĆ+++]

Pinokio był bardzo szczęśliwy, bo nie miał żadnych obowiązków, ale po pewnym czasie zauważył, że wyrosły mu ośle uszy. Wkrótce cały zamienił się w osła i musiał występować w cyrku.

[PINOKIO] [MOCNO] [SZCZĘŚLIWY] [WOLNY] [ROBIĆ] [NIE_MUSIEĆ] [UCZYĆ] [NIE_MUSIEĆ] [WOLNY] [POTEM] [CZAS] [MIJA++] [PINOKIO] [ZAUWAŻYĆ] [USZY_ROSNĄC] [TO_SAMO] [OSIOŁ] [USZY] [ZAUWAŻYĆ] [DZIWIĆ_SIĘ] [PINOKIO] [ZAUWAŻYĆ] [CIAŁO] [PRZEMIANA] [OSIOŁ_USZY] [TEŻ] [CIAŁO] [PINOKIO] [ON] [ZMIANA] [CIAŁO] [OSIOŁ] [MUSI] [ON] [CYRK] [WYSTĘP]

Podczas jednego z występów zwichnął sobie nogę i dyrektor cyrku sprzedał go człowiekowi, który chciał mieć oślą skórę. Przywiązał Pinokiowi sznur do szyi i wrzucił do wody, żeby się utopił. Pajacykowi pomogły ryby, które zjadły jego oślą skórkę i Pinokio znowu stał się drewnianą lalką.

[PINOKIO] [BYŁO] [WYSTĘP] [WYSTĘP] [PINOKIO] [TWOJE] [NOGA] [ZWICHNĄĆ] [DYREKTOR] [TWOJE] [CYRK] [WIDZIEĆ] [PINOKIO] [TWOJE] [NOGA] [SKRĘCIĆ] [PINOKIO] [NIEPOTRZEBNY] [DYREKTOR] [GO] [PINOKIO] [SPRZEDAĆ] [GO] [CZŁOWIEK] [ON] [CZŁOWIEK] [CHCE] [KUPIĆ-GO] [BYŁO] [PO CO?] [CHCIEĆ] [SKÓRA] [OSIOŁ] [TWOJE] [PINOKIO[ [CZŁOWIEK] [GO] [PINOKIO] [ZWIĄZAĆ_SZYJĘ] [UTOPIĆ_PINOKIO] [WODA] [WYRZUCIĆ] [UTOPIĆ_PINOKIO] [BARDZO_CHCIEĆ] [PINOKIO] [UMRZEĆ] [RYBY] [ZAUWAŻYĆ] [PINOKIO] [SZYBKO] [POMÓC-JEMU] [PINOKIO] [SZYBKO] [SKÓRA] [OSIOŁ] [JEŚĆ] [PINOKIO] [ZMIANA] [POWRÓT] [LALKA]

Uciekł zdziwionemu kupcowi, wskakując do morza. Niestety został połknięty przez wielkiego rekina. W brzuchu tej wielkiej ryby spotkał …swojego ojca! Syn i ojciec w końcu się odnaleźli i byli bardzo szczęśliwi. Nawet udało im się uciec z brzucha rekina.

[PINOKIO] [UDAĆ_SIĘ] [UCIECZKA] [SZYBKO] [BIEGAĆ] [WODA] [SKOCZYĆ_DO_WODY] [PŁYWAĆ] [ZAUWAZYĆ] [RYBA] [POŁKNĄĆ-GO] [PINOKIO] [PRZEJŚĆ_PRZEZ_PRZEŁYK_W_BRZUCHU_RYBY] [TU] [ŚRODEK] [ZOBACZYĆ] [OJCIEC] [SPOTKAĆ] [SYN] [OJCIEC] [SPOTKAĆ] [JUŻ] [SPOTKAĆ] [OBAJ] [CIESZYĆ] [DWAJ] [OBMYŚLAĆ] [RYBA] [OTWIERAĆ_PASZCZĘ] [DWAJ] [UCIEKAĆ] [WYSKOCZYĆ] [PÓJŚĆ]

Zamieszkali w biednej chatce ze słomy. Pinokio opiekował się chorym Dżeppettem. Ciężko pracował – wyciągał wodę ze studni. W zamian dostawał kubek mleka, który zanosił ojcu. Za zarobione pieniądze kupił ojcu wózek, żeby zabierać go na spacery. Chciał też kupić sobie nowe ubranie, ale dowiedział się, że Wróżka jest bardzo chora i leży w szpitalu. Pracował więc jeszcze więcej i oddawał pieniądze Ślimakowi, który opiekował się wróżką.

[DWAJ] [BYŁO] [DOM] [JAK_WYGLĄDAĆ] [DOM] [BIEDNY] [STARY] [RUINA] [TATA] [STARY] [CHORY] [DOM] [ZOSTAĆ] [PINOKIO] [BYŁO] [CIĘŻKO] [PRACOWAĆ] [PRZYKŁAD] [WODA] [WYCIĄGAĆ_ZE_STUDNI] [WIADRO] [WODA] [CO?] [ZMIANA] [DOSTAĆ] [KUBEK] [ŚRODEK] [MLEKO] [DAĆ] [TATA] [PIĆ] [CHCE] [TATA] [ZDROWY] [TEŻ] [BYŁO] [PRACA] [CIĘŻKO] [PIENIĄDZE] [ZBIERAĆ++] [CHCE] [KUPIĆ] [NOWY] [WÓZEK] [DAĆ] [TATA] [WÓZEK] [DLACZEGO?] [SPACER] [DOM] [NIE] [SPACER] [TEŻ] [PENIĄDZE] [ZBIERAĆ++] [KUPIĆ] [UBRANIE] [DAĆ] [TATA] [UBRAĆ] [POTEM] [DOSZŁY_WIEŚCI] [TAM] [WRÓŻKA] [SZPITAL] [BUDYNEK] [ŚRODEK] [LEŻY] [CHORA] [PINOKIO] [DOBRZE] [ZBIERAĆ] [PIENIĄDZE] [DAĆ] [ŚLIMAK] [BYŁO] [OPIEKOWAĆ-JĄ] [WRÓŻKA]

Pewnego dnia Pinokio stał się prawdziwym chłopcem, jego ojciec wyzdrowiał, a dom stał się ładny. To za sprawą Błękitnej Wróżki.

[PINOKIO] [BYŁO] [JUŻ] [ZMIANA] [PRAWDZIWY] [ŻYWY] [CHŁOPIEC] [PRAWDZIWY] [TATA] [ZDROWY] [DOM] [ŁADNY] [KTO?] [DZIĘKI] [JEJ] [WRÓŻKA] [POMAGAĆ] [ZMIANA] [LEPSZY]


Migane Lektury – PINOKIO – SignWriting – opr. Katarzyna Podgórni

16

PINOKIO (autor Carlo Collodi) – przekład na PJM zapisany w notacji SIGNWRITING

1.

2.

3.

4.

5.

6.


Migane Lektury – PINOKIO – SignWriting – opr. Katarzyna Podgórni

17

7.

8.

9.

10.

11.

12.


Migane Lektury - PINOKIO – Karta pracy - ćwiczenie A – kontur-słówka

18

Ćwiczenie A ∗∗∗∗

Wpisz w kontury rysunku jak najwięcej polskich słów, które zapamiętałeś z filmu.

∗

Tu polecenie można dowolnie modyfikować, np. Wypisz imiona i nazwy własne, które zapamiętałeś z lektury (np.: po obejrzeniu filmu, po przeczytaniu streszczenia itp.) lub dać odrębne dla dziecka, pary, grupy.


Migane Lektury - PINOKIO – Karta pracy – – ćwiczenie B – prawda / fałsz oraz ćwiczenie C – właściwe słowo

19

Ćwiczenie B

Popatrz na ilustrację nr 1 i przeczytaj poniższe zdania. Zaznacz, które zdanie jest

prawdziwe (P), a które fałszywe (F).

Przykład: Dom Dżeppetta był duży, miał trzy pokoje, kuchnię i łazienkę. ____F___

1) Pinokio to pajacyk z drewna. ________

2) Pajacyka zrobił z gliny stary Dżeppetto. ________

3) Pinokio dokuczał staruszkowi – zabrał mu perukę. ________

4) Peruka Dżeppetta miała kolor żółty. ________

5) W mieszkaniu staruszka było bardzo jasno. ________

6) Pinokio miał na sobie ładne ubranko. ________

7) Dom Dżeppetta miał dużo okien. ________

8) Na ścianie namalowany był kominek z gotującym się obiadem. ________

9) W pokoju był lichy zydelek i nędzne łóżko. ________

10) Na długim nosie Pinokia siedział świerszcz. ________

Ćwiczenie C

Podkreśl właściwe słowo.

Przykład: Dżeppetto został połknięty przez wieloryba / rekina.

1) Pinokio był z metalu / drewna.

2) Dom Dżeppetta był ubogi / bogaty.

3) Świerszcz / Lis radził pajacykowi, żeby dobrze się zachowywał i był posłuszny

rodzicom.

4) Pinokio spalił sobie dłonie / stopy.

5) Gdy Pinokio kłamał wydłużał mu się nos / jeden palec.

6) Ogniojad podarował pajacykowi pięć / siedem złotych monet.

7) Lis i Kot to przyjaciele Pinokia / źli zbójcy.

8) Na Polu cudów z głupoty Pinokia śmiała się papuga / kura.


Migane Lektury - PINOKIO – Karta pracy - ćwiczenie D – rozsypanka chronologiczna

20

Ćwiczenie D∗∗∗∗ Zobacz film. Przeczytaj uważnie zdania w ramkach. Ponumeruj wydarzenia w dobrej

kolejności, zgodnie z tekstem i ilustracjami od 1 do 9.

Dobra Wróżka przemienia Pinokia w prawdziwego, grzecznego chłopca. Pinokio sprzedaje elementarz, żeby zobaczyć przedstawienie marionetek. Dżeppetto przebacza synkowi jego psoty i robi mu nowe stopy oraz ubranko z papieru w kwiatki i kupił elementarz, żeby Pinokio mógł chodzić do szkoły.

Zbójcy napadają na Pinokia i wieszają go na drzewie. Dżeppetto rzeźbi pajaca z zaczarowanego kawałka drewna.

Lis i Kot zabierają złote monety, które Pinokio zasadził na Polu Głupków.

Pinokia odnajduje swojego ojca w brzuchu rekina i razem z nim ucieka. Pinokio przebywa w Krainie Zabaw, cały czas spędza tylko na zabawie aż w końcu zmienia się w osła.

Dobra Wróżka o błękitnych włosach zaopiekowała się Pinokiem.

∗

Ćwiczenie to można pociąć na paski i poukładać zgodnie z kolejnością, potem wkleić do zeszytu. Lub po prostu ponumerować zdania. Numery wpisać do krateczek.


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie E – wielokrotny wybór

21

Ćwiczenie E Wybierz właściwą odpowiedź.

Przykład: Pinokio zmienił się w a) barana b) osła c) konia

1. Pinokio był synem

a) Dżamala b) Dżeppetta c) Wisienki

2. Gdy Pinokio kłamał

a) wydłużał mu się nos b) wydłużała mu się ręka c) czerwieniał na twarzy

3. Pinokio w brzuchu rekina spotkał

a) mamę b) kolegę c) ojca

4. Pinokio zakopał monety w ziemi, żeby

a) ukryć je przed Kotem i Lisem b) urosło z nich drzewo z monetami c) sprawdzić, czy nadal będą złote

5. Na Wyspie Pracowitych Pszczół

a) wszyscy ludzie pracowali b) wszyscy ludzie byli zaczarowani w pszczoły c) wszyscy ludzie zbierali miód

6. Pinokio mieszkając u Wróżki

a) Nadal był niegrzecznym chłopcem, chodził na wagary i nie chciał się uczyć b) Chodził do szkoły, dobrze się uczył i zachowywał c) Chodził do szkoły, ale słabo się uczył i przyjaźnił z niegrzecznymi chłopcami

7. Mamą Pinokia została

a) Starsza Pani b) Dobra Wróżka c) Niebieska Różyczka

8. Pajacyk zmienił się w prawdziwego chłopca, ponieważ

a) ciężko pracował i opiekował się chorym ojcem b) zarobione pieniądze przekazał wróżce, która była w szpitalu c) obie odpowiedzi są prawdziwe


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie F – opis postaci

22

Ćwiczenie F

Przeczytaj tekst – fragment książki „Pinokio”.

„ (…) A wtedy ukazał się dyrektor teatru marionetek, olbrzym tak brzydki, że sam jego

widok wzbudzał trwogę. Miał brodę czarną jak wielka plama atramentu, a tak długą, że od

podbródka sięgała mu aż do ziemi; (…) kiedy kroczył, przydeptywał ją sobie nogami. Gęba

jego była tak szeroka jak czeluść pieca, oczy wyglądały jak dwie latarnie z czerwonego szkła

z płonącymi wewnątrz światełkami, a wielki bat, którym strzelał, zrobiony był z wężów i lisich

ogonów razem splecionych. (…) Biedne marionetki (…) drżały jak liście.

- Czy przyszedłeś, żeby wywołać zamęt w moim teatrze? – zapytał Pinokia właściciel

marionetek głosem silnie zakatarzonej Piekielnej Poczwary. (…)

- Przynieście mi tutaj tego pajaca, którego znajdziecie zawieszonego na gwoździu. Zdaje mi

się, że ten pajac zrobiony jest z dobrze wysuszonego drewna i że, wrzucony do ognia,

buchnie wspaniałym płomieniem pod rożnem. (…)

Dyrektor Ogniojad, bo takie było jego nazwisko, wydawał się przerażającym człowiekiem, (…),

zwłaszcza przez tę długą, czarną brodę, która niby fartuch zakrywała mu piersi i całe nogi;

ale w gruncie rzeczy nie był taki zły. Toteż kiedy mu przyniesiono biednego Pinokia, który

bronił się wszelkimi sposobami, wyjąc: „Nie chcę umierać, nie chcę umierać! – roztkliwił się

od razu i poczuł litość; (…) kichnął potężnie. (…)

(…) Bo trzeba wiedzieć, że (…) Ogniojad, ilekroć był naprawdę wzruszony, miał brzydkie

przyzwyczajenie kichania. (…)

- Wyobrażam sobie, jakby się zmartwił twój stary ojciec, gdybym cię teraz wrzucił między

te rozżarzone węgle! Biedny stary! Żal mi go!...(…)

Ogniojad z początku był nieubłagany i twardy jak kawał lodu; ale potem z wolna, z wolna i on

zaczął się roztkliwiać i kichać. (…) otworzył serdecznie ramiona i rzekł do Pinokia:

- Dzielny z ciebie chłopiec! Chodź tu do mnie i ucałuj mnie. (…) Jesteś ułaskawiony! (…)

(…) Ogniojad odwołał na bok Pinokia i zapytał: Jak się nazywa twój ojciec?

- Dżeppetto. (…)

- Dużo zarabia?

- Zarabia tyle, ile trzeba, żeby nie mieć ani grosza w kieszeni. (…)

- Biedaczysko! Żal mi go doprawdy. Masz tu pięć złotych cekinów. Idź zaraz, zanieś mu je

i pozdrów go serdecznie ode mnie. (…)”



23

a) Z podanych słów skreśl te, które nie opisują Ogniojada.

Przykład: ● piękny, jasny warkocz

• zły

• wielki

• uśmiechnięty

• zarozumiały

• brzydki

• potrafi okazać dobre serce

• straszny

• ma bardzo długą, czarną brodę

• wyglądał groźnie

• nie ma brody

• ma dużą twarz i czerwone oczy

• ma okulary

• mądry

• ma długie wąsy

• nerwowy

• nigdy się nie gniewa

• wrażliwy

• gdy się wzrusza, to kicha

• jest dyrektorem teatru

• potrafi wybaczać

b) Znajdź w tekście i wypisz 5 określeń postaci Ogniojada.

Ogniojad:

1. ___________________

2. ___________________

3. ___________________

4. ___________________

5. ___________________

c) Z fragmentu tekstu wypisz 5:

czasowników: (co robi?)

→ ____________________

→ ____________________

→ ____________________

→ ____________________

→ ____________________

rzeczowników (kto? co?)

→ ____________________

→ ____________________

→ ____________________

→ ____________________

→ ____________________



24

d) Narysuj Ogniojada zgodnie z opisem.


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie G – opis miejsca

25

Ćwiczenie G

Przeczytaj tekst – fragment książki „Pinokio”.

„ (…), wydało mu się, że słyszy w oddali dźwięki piszczałek i uderzenia w wielki bęben: pi-pi-pi, pi-pi-pi… bum, bum, bum… Zatrzymał się i nadstawił ucha. Dźwięki dochodziły z głębi długiej poprzecznej ulicy, która wiodła do małej osady, zbudowanej nad brzegiem morza. (…); natychmiast skierował się w przecznicę i zaczął pędzić co sił w nogach. (…) Aż oto znalazł się na środku placu pełnego ludzi, którzy tłoczyli się koło wielkiego baraku z drewna i płótna, pomalowanego w tysiączne kolory. (…) (…) Na tym afiszu wypisane jest czerwonymi literami: Wielki Teatr Marionetek (…) Kiedy Pinokio wszedł do teatru marionetek, zdarzył się wypadek, (…) Trzeba wiedzieć, ze kurtyna była podniesiona i że przedstawienie już się zaczęło. Na scenie znajdowali się Arlekin i Pulczinella, którzy kłócili się z sobą (…). Widownia, przyglądająca się z wielką uwagą, pękała ze śmiechu słuchając kłótni dwóch marionetek, (…) Nagle, zupełnie nieoczekiwanie, Arlekin przestaje grać, zwraca się do publiczności i, wskazując ręką na kogoś w głębi widowni, zaczyna krzyczeć (…): - (…) Przecież ten w głębi to Pinokio!... (…) - To Pinokio! To Pinokio! – wrzeszczą chórem wszystkie marionetki, wybiegając w podskokach zza kulis. (…) (…) Pinokio daje susa z głębi widowni i już jest oto w pierwszych rzędach, potem drugim skokiem ląduje na głowie dyrygenta orkiestry, a stamtąd wdrapuje się na scenę. (…)”



26

a) Z podanych słów wykreśl te, które nie opisują Teatru Marionetek

• ma dwa piętra

• duży budynek z drewna i kolorowego materiału

• znajduje się w małej osadzie nad brzegiem morza

• mały budynek z cegieł

• z przodu budynku wisi plakat z napisem: Wielki Teatr Marionetek

• jest w parku

• w środku jest scena i kurtyna

• scena jest na strychu

• na scenie występują marionetki

• na widowni siedzi dużo widzów

• dyrygent dyryguje orkiestrą

• jest cisza

• w teatrze orkiestra gra na piszczałkach i bębnach

• za kulisami są schowane marionetki jest głośno

b) Znajdź w tekście i wypisz 5 słów, które opisują Wielki Teatr Marionetek:

1. ___________________

2. ___________________

3. ___________________

4. ___________________

5. ___________________

c) Z fragmentu tekstu wypisz 5:

czasowników: (co robi?)

→ _____________________

→ _____________________

→ _____________________

→ _____________________

→ _____________________

rzeczowników (kto? co?)

→ _____________________

→ _____________________

→ _____________________

→ _____________________

→ _____________________



27

d) Narysuj Wielki Teatr Marionetek zgodnie z opisem.


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie H – ramka

28

Ćwiczenie H

Przeczytaj uważnie tekst – fragment książki „Pinokio”, przyjrzyj się ilustracji numer 8.

„ (…) Wóz ruszył w dalszą drogę, a nazajutrz o świcie dojechał szczęśliwie do Krainy Zabawek.

Ten kraj nie był podobny do żadnego innego kraju na świecie. Zaludniony był wyłącznie przez chłopców.

Najstarsi mieli czternaście lat, najmłodsi – zaledwie osiem. Na ulicach radość, hałasy, piski, aż się w głowie

mąciło! Wszędzie gromady smarkaczy: ci grają w kręgle, tamci w kostki, jedni bawią się piłką, a inni jeżdżą

na welocypedach albo na drewnianych konikach, ci bawią się w ciuciubabkę, a inni urządzają wyścigi (…),

ci śpiewają, a tamci wywracają koziołki; (…) ten się śmieje, ten ryczy, ten woła, ten klaszcze w dłonie, ten

gwiżdże, ten gdacze jak kura po zniesieniu jajka (…).

Na wszystkich placach urządzone były teatrzyki z płótna, od rana do wieczora przepełnione tłumem

chłopców, a na murach domów można było wyczytać napisane węglem takie na przykład słowa: „niech

rzyjązabafki!” (zamiast „niech żyją zabawki!”), nie hcemy hodzić do szkół” (zamiast „nie chcemy chodzić do

szkół”).

(…) Stanąwszy w mieście, Pinokio, Knot i inni chłopcy (…), od razu rzucili się w wir zabaw i, co nietrudno

sobie wyobrazić, w parę minut zaprzyjaźnili się ze wszystkimi.(…)

Wśród ciągłych zabaw i najrozmaitszych rozrywek godziny, dni i tygodnie mijały szybko jak błyskawica.

(…).

Już od pięciu miesięcy pędzili wśród ciągłych zabaw i rozrywek to wymarzone życie bez zaglądania

do szkoły i bez otwierania książek, kiedy pewnego rana, po przebudzeniu się, spotkała Pinokia bardzo przykra

niespodzianka, która wprawiła go w zły humor. (…) Poszedł zaraz na poszukiwanie lustra, ale nie znalazłszy

go napełnił wodą miednicę i przejrzawszy się w niej, ujrzał coś, czego nie chciał nigdy zobaczyć,

a mianowicie swój obraz upiększony wspaniałą parą oślich uszu. (…) Zaczął płakać, krzyczeć, tłuc głową

o mur, ale im więcej rozpaczy, tym bardziej uszy jego wydłużały się i wydłużały i stawały się kosmate. (…)

(…), wszedł do pokoju piękny Świstak o piętro wyżej mieszkający, (…), zapytał troskliwie:

- Co ci się stało, kochany sąsiedzie?

- Jestem chory, mój Świstaku, bardzo chory… i to chory na coś, co mnie przeraża! (…)

- W takim razie ja ci to wyjaśnię – dodał Świstak. – Dowiedz się więc, że za dwie lub trzy godziny

nie będziesz już ani pajacem, ani chłopcem. (…) staniesz się prawdziwym osłem, takim jak te, które ciągną

wózki i wożą na targ kapustę i sałatę. (…)

- …jestem pajacem bez krzty rozumu… i bez serca. Och! Gdybym miał choć odrobinę serca, nie byłbym

porzucił dobrej Wróżki, która mnie kochała jak prawdziwa matka i która dla mnie tyle zrobiła!... W tej chwili

nie byłbym już pajacem… byłbym pracowitym chłopcem jak wielu innych!”


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie H – ramka

29

Uzupełnij zdania słowami z ramki:

osła / szkoły / chłopcy / pracowitym chłopcem /

śmiać / pajaca / ośle uszy / uczyć /

zabawie / przyjemnościach / zadowolony

W Krainie zabaw mieszkali tylko chłopcy. Całe dnie spędzali

na wesołej 1) __________ i 2) ___________________. Mogli hałasować,

krzyczeć, biegać i głośno się 3) ____________. Nie chodzili

do 4) _________________ i nie musieli się 5) _________________ .

Pinokio był bardzo 6) _______________ z takiego życia. Radość

7) ________ zamieniła się w rozpacz, gdy odkrył, że na głowie wyrosły

mu 8) __________ ____________ . Sąsiad wytłumaczył mu, że wkrótce

cały zamieni się w 9) ________________ . Pinokio zrozumiał, że źle

zrobił, porzucając dobą Wróżkę, żeby przyjechać do Krainy Zabaw.

Żałował, swojej złej decyzji i tego, że nie stał się

10)_________________________ .


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie I – podpisy na rysunku

30

Ćwiczenie I

Znajdź i podpisz na rysunku:

1. włosy

2. nos

3. sukienka

4. buty

5. worek

6. dzbanek

7. czapka

8. Dobra Wróżka

9. Pinokio


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie J – co nie pasuje?

31

Ćwiczenie J

Popatrz na rysunek i skreśl w ramce to, co nie pasuje do rysunku.

budyń / wieloryb / księżyc / rekin /

rower / słońce / zęby / morze /

las / język / komputer /


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie K – pytania do obrazka

32

Ćwiczenie K

Popatrz na rysunek i odpowiedz na pytania. Pisz całe zdania. ☺

1. Ile widzisz ptaków na rysunku?

__________________________________________________________________

2. Kto jest przywiązany łańcuchem do budy?

__________________________________________________________________

3. Gdzie siedzi papuga?

__________________________________________________________________

4. Dokąd leci gołąb?

__________________________________________________________________

5. Co widać na morzu?

__________________________________________________________________


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie L – wykreślanka

33

Ćwiczenie L

a) Zaznacz litery tak, aby powstały słowa. Szukaj pionowo ↕.

P M D Ś W E S R I N Ż G Y D T G

W P F W Ł J A L A W E I O P K A N R P E Q O D D P B P I B H R A O V E R C B U J K Ó F S U R S O I Ż T Z P A Z Ą R K T C Z S E C O A O Z G R K Y

b) Połącz te słowa w pary Łobuz – Pinokio

_____________

_____________

_____________

PINOKIO / DOBRA / DŻEPPETTO /

GADAJĄCY / ŁOBUZ /

STARUSZEK / WRÓŻKA / ŚWIERSZCZ


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie Ł – list

34

Ćwiczenie Ł∗∗∗∗

Pomyśl, że jesteś małym, drewnianym pajacykiem o imieniu Pinokio. Mieszkasz u Dobrej

Wróżki, która opiekuje się tobą jak prawdziwa mama. Starasz się dobrze zachowywać

i uczyć. Tęsknisz jednak za swoim tatusiem.

a) Napisz list to swojego tatusia, Dżeppetta. (Możesz wykorzystać słowa z ramki ☺).

Słowa, które mogą pomóc ☺

○ grzeczny ○ dobry ○ posłuszny

○ porozmawiać ○ spotkać się ○ zobaczyć się

○ tęsknię ○ nagrodę ○ wyróżnienie ○ prezent

○ drewnianym pajacem ○ drewnianą lalką

○ chłopcem ○ człowiekiem ○ przygód

○ ciekawych wydarzeń ○ ciekawych historii

○ domu ○ mieszkania ○ nie posłuchałem

○ nie chciałem słuchać ○ nakłaniali mnie ○ namawiali mnie

○ oszukali ○ okłamali ○ przykro ○ smutno

○ własną pracą ○ ciężką pracą

∗

To ćwiczenie ma wersję łatwiejszą (a) i trudniejszą (b) – realizacja do wyboru zależnie od poziomu grupy według uznania nauczyciela.



35

_______________ , ________ (miejscowość) ( data)

_________________________ (nagłówek – zwrot do taty)

Tatusiu, piszę do Ciebie list, bo bardzo _____________ za Tobą. Chciałbym

z Tobą _____________ , ale nie ma Ciebie tutaj, więc piszę ten _____________ .

Teraz mieszkam w domu __________________________, która jest moją

mamusią. Staram się być teraz bardzo ___________ chłopcem, dlatego chodzę do szkoły

i dobrze się uczę. Dostałem nawet ___________ na koniec roku szkolnego! Zachowuję się

tak, ponieważ nie chcę już być ____________________, tylko prawdziwym

_____________.

Zanim jednak poprawiłem swoje zachowanie, miałem wiele _____________.

Napiszę o jednej z nich. _____________________ rady Gadającego Świerszcza. Ostrzegał

mnie, bym wracał do Twojego ___________ i nie wierzył nieznajomym, którzy obiecują

bogactwo, Mówił, że będę tego żałował. Spotkałem kulawego Lisa i ślepego Kota, którzy

____________, żebym zasadził w ziemi na Polu Cudów złote cekiny, które miałem dać

Tobie. Uwierzyłem im, bo chciałem w łatwy sposób mieć więcej pieniędzy. Okazało się,

że oni mnie _____________ i ukradli te monety! Było mi bardzo _____________.

Tak jak powiedział Gadający Świerszcz, bardzo żałowałem swojej decyzji i tego,

że byłem taki łatwowierny. Teraz już wiem, że bogactwo można zdobyć tylko

_____________.

Chciałbym Ci opowiedzieć wszystkie moje przygody i pokazać, że potrafię się dobrze

zachowywać. Z niecierpliwością będę czekał na Twój powrót.

________________________________ (Zwrot grzecznościowy, pozdrowienie)

Pinokio (podpis)



36

b) Napisz list do swojego tatusia, Dżeppetta, w którym opowiesz o tym:

– gdzie teraz mieszkasz i co robisz

– jak się zachowujesz i dlaczego

– którą przygodę zapamiętałeś najbardziej i dlaczego

– że obiecujesz być dobrym synem

– co czujesz do swojego tatusia i czego bardzo pragniesz


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie M – zaproszenie

37

Ćwiczenie M

Pinokio obiecał Wróżce, że będzie się uczył i dobrze zachowywał. Dotrzymał swojej

obietnicy i na koniec roku szkolnego dostał nagrodę, jako najpilniejszy uczeń w całej

szkole. Wróżka była z niego bardzo zadowolona i powiedziała, że Pinokio nie będzie już

dłużej drewnianym pajacykiem i stanie się grzecznym chłopcem. Z tej okazji Pinokio miał

zaprosić wszystkich swoich przyjaciół i kolegów szkolnych na wielkie śniadanie w domu

Wróżki, aby uczcić te ważne wydarzenie.

a) Przeczytaj tekst poniżej. Następnie napisz w imieniu Pinokia zaproszenie na przyjęcie.∗

∗

Uwaga: Można wykorzystać jako wzór gotowe zaproszenie na urodziny dziecka.

„ (…) Oczywiście Pinokio od razu poprosił Wróżkę o pozwolenie pójścia na miasto, żeby

pozapraszać wszystkich przyjaciół, a Wróżka mu powiedziała:

- Idź i zaproś kolegów na jutro na śniadanie, (…)

Po godzinie wszyscy przyjaciele byli już zaproszeni. Jedni przyjęli zaproszenie z wielką

radością, inni dali się z początku trochę prosić, ale kiedy dowiedzieli się, że bułeczki

do kawy będą posmarowane masłem nie tylko z jednej strony, ale i z drugiej strony,

zgodzili się ostatecznie, mówiąc:

- Przyjdziemy, żeby ci zrobić przyjemność.

Trzeba wam wiedzieć, że Pinokio wśród swoich przyjaciół miał jednego szczególnie

ulubionego i drogiego kolegę imieniem Romeo, którego jednak wszyscy przezywali

„Knotem” z powodu chudej i suchej figurki, zupełnie podobnej do knota w lampce nocnej”


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie M – zaproszenie

38

Pamiętaj, że zaproszenie musi mieć następujące informacje:

� nadawcę (kto zaprasza)

� adresata (kogo zaprasza)

� nazwę imprezy

� cel imprezy (z jakiej okazji, dlaczego)

� miejsce imprezy

� termin imprezy

� uwagi dodatkowe, np. dlaczego warto przyjść na uroczystość

� zwroty grzecznościowe (np. serdecznie zapraszam..., będzie mi bardzo miło gościć

Was..., mamy zaszczyt zaprosić..., mam przyjemność zaprosić...).

ZAPROSZENIE

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

_________________


Migane Lektury – PINOKIO – Karta pracy – ćwiczenie N – opis / charakter

39

Ćwiczenie N

Popatrz na ilustracje. Przeczytaj fragmenty tekstu. Z każdego fragmentu wypisz słowa lub

zwroty, które opisują wygląd i zachowanie Pinokia.

Fragment 1

(…) Dżeppetto wziął narzędzia i zaczął strugać pajaca.

- Jak mu dać na imię? – mruczał do siebie. – Nazwę go Pinokio. To imię przyniesie mu szczęście. (…)

Kiedy już znalazł imię dla swojego pajaca, zabrał się na dobre do pracy i zrobił mu najpierw włosy, potem czoło, potem oczy. Gdy już wystrugał oczy, wyobraźcie sobie jego zdumienie, kiedy spostrzegł, ze oczy poruszały się i przeszywały na wskroś. (…)

Zrobiwszy oczy, wystrugał mu nos; ale ten nos, ledwo wykończony, zaczął rosnąć i rósł, rósł, aż po kilku minutach wyrósł w nosisko ogromnej długości. Biedny Dżeppetto silił się, żeby go przyciąć, ale im więcej go przycinał i przykrócał, tym bardziej się wydłużał ów bezczelny nos. Skończywszy nos, zrobił mu usta. Usta te nie były jeszcze gotowe, a już zaczęły się śmiać i pokpiwać sobie z niego.

- Przestań się śmiać! – huknął rozgniewany Dżeppetto (…)

Wtedy usta przestały się śmiać, ale wysunął się język na całą długość. Nie chcąc zepsuć swojej roboty, Dżeppetto udał, że tego nie zauważył, i pracował dalej.

Po ustach wystrugał mu brodę, potem szyję, barki, brzuszek, ramiona i ręce. Zaledwie ukończył ręce, Dżeppetto uczuł, że ktoś mu porywa z głowy perukę. Odwrócił się i cóż zobaczył? Ujrzał swoją żółtą perukę w rękach pajaca.

- Pinokio! Oddaj mi w tej chwili moją perukę!

Ale Pinokio, zamiast oddać mu perukę, włożył ją sobie na głowę i pogrążył się w niej niemal w całości. Po tym zuchwałym i pełnym drwin figlu Dżeppetto posmutniał i stał się markotny jak nigdy jeszcze w życiu;

(…) Zaledwie Dżeppetto dorobił mu nogi, uczuł kopnięcie w sam koniec nosa.

(…) ujął pajaca pod pachy i postawił na ziemi (…). Dżeppetto poprowadził go za rękę, żeby go nauczyć, jak się stawia krok za krokiem. Kiedy już jego nogi stały się sprężyste, Pinokio zaczął chodzić o własnych siłach i biegać po izbie; w końcu, dopadłszy drzwi, wyskoczył na ulicę i zaczął uciekać. Biedny Dżeppetto rzucił się za nim w pościg, ale nie mógł go dogonić, ponieważ (…) Pinokio pędził w susach jak zając (…).

Na szczęście zjawił się w końcu karabinier (…), zdecydowany zatrzymać zbiega i nie dopuścić do większych przykrości. (…) Karabinier, (…), chwycił go grzeczniutko za nos (a było to olbrzymie nosisko, żeby karabinierzy mieli za co chwytać) i oddał uciekiniera do rąk własnych Dżeppetta, który dla nauczki chciał mu od razu natrzeć uszu. Ale wyobraźcie sobie, jak się zdziwił, kiedy mimo szukania nie udało mu się znaleźć uszu pajaca. (…) strugając go w pośpiechu, zapomniał o uszach.

PINOKIO:

– wygląd:

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________



40

– zachowanie / charakter:

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

Fragment 2

Pinokio odwrócił się i ujrzał wielkiego świerszcza (…)

- Ja jestem Świerszcz Gadający i mieszkam w tej izbie od stu lat.

- Ale dzisiaj izba ta jest moja – odrzekł pajacyk – i jeżeli chcesz mi zrobić prawdziwą przyjemność, to wynoś się stąd

natychmiast, (…)

- Biada chłopcom, którzy buntują się przeciwko rodzicom i z kaprysów porzucają dom ojcowski! Nigdy im nie będzie

dobrze na tym świecie i wcześniej czy później gorzko pożałują tego kroku.

- Gadaj zdrów, mój Świerszczyku, ile tylko chcesz i co ci się podoba; ja zaś wiem, że jutro o świcie, chcę wyruszyć

stąd, bo jeżeli tu zostanę, (…)będę musiał pójść do szkoły i uczyć się, a ja – mówiąc między nami – nie mam

najmniejszej ochoty do nauki; (…)

- biedny głuptasie! A nie wiesz, że postępując w ten sposób staniesz się wielkim, ślicznym osłem i że wszyscy będą

się wyśmiewali z ciebie? (…) czemu nie wyuczysz się przynajmniej jakiegoś rzemiosła, żeby zarobić sobie uczciwie

na kawałek chleba?

- Chcesz, żebym powiedział? – odparł Pinokio, który zaczynał tracić cierpliwość. – Wśród wszystkich rzemiosł świata

jest tylko jedyne, które naprawdę mi się podoba. (…) Jeść, pić, spać, bawić się i prowadzić życie włóczęgi.

(…) Pinokio skoczył rozzłoszczony i, porwawszy z warsztatu drewniany młotek, rzucił nim w Gadającego

Świerszcza.

PINOKIO:


________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

Fragment 3

Ażeby odpłacić ci za to, coś dla mnie zrobił – powiedział Pinokio do swojego tatusia – chcę zaraz pójść do szkoły.

- Doskonale, mój chłopcze!

- Ale żeby pójść do szkoły, muszę mieć jakieś ubranie.

Dżeppetto, który był biedny i nie miał w kieszeni ani jednego grosika , zrobił mu ubranko z papieru w kwiatki,



41

trzewiczki z kory drzewnej, a czapeczkę z ośródki chleba.

Pinokio pobiegł zaraz przejrzeć się w miednicy z wodą i taki był zadowolony z siebie, że, pusząc się jak paw,

powiedział: wyglądam jak prawdziwy pan!

PINOKIO:

– wygląd:

________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________


________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

Fragment 4

- A gdzie masz teraz monety? – zapytała Wróżka.

- Zgubiłem je – odrzekł Pinokio, ale skłamał, gdyż miał je w kieszeni.

Zaledwie powiedział to kłamstwo, nos jego, już i tak dość długi, wydłużył mu się nagle o dwa palce.

- A gdzież je zgubiłeś?

- W lasku, tu w pobliżu.

Po tym drugim kłamstwie nos Pinokia jeszcze bardziej się wydłużył.

PINOKIO:


________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________

Fragment 5

- Staniesz się dobrym człowiekiem - powiedziała Wróżka - jeśli potrafisz zasłużyć na to …

- Doprawdy? A co mam zrobić, żeby zasłużyć na to?

- To bardzo łatwe: musisz być grzecznym chłopczykiem.

- Ani trochę! Dobrze wychowani chłopcy są posłuszni, ty zaś …

- Ja nigdy nie jestem posłuszny.

- dobrze wychowani chłopcy lubią naukę i pracują z zapałem, a ty …

- A ja pr

pinokio - między uszamimiedzyuszami.pl/migane-lektury/pdf/pinokio_skrypt.pdf2) collodi carlo,...

Documents