UNIVERZITET U BANJOJ LUCI MEDICINSKI FAKULTET KATEDRA ZA DERMATOVENEROLOGIJU

SEMINARSKI RAD Tema: Bulozni pemfigoid

Student MentorNovica Kalini Prof.Dr.Sci Bogdan Zrni Banja Luka 06.05.2015.

Sadraj1.1.Uvod.....................................................................................................................................3 1.2.Epidemiologija.....................................................................................................................4 1.3.Etiologija..............................................................................................................................51.4. Patogeneza.........................................................................................................................81.5. Patohistoloka slika............................................................................................................91.6. Klinika slika.....................................................................................................................101.7.1. Dijagnoza.......................................................................................................................121.7.2. Diferencijalna dijagnoza...............................................................................................131.8. Terapija............................................................................................................................141.9. Literatura.........................................................................................................................15

1.1.UvodBulozni pemfigoid (BP) je subepidermalna bulozna kona bolest koja se obino via u osoba starije ivotne dobi. Lezije se tipino sastoje od napetih bula na koi normalnog izgleda ili na eritematoznoj koi. Lezije su obino rairene preko donjeg abdomena,prepona i fleksorne povrine ekstremiteta. Lezije se na oralnoj sluzokoi nau u 10-40% pacijenata. Pruritus ne mora postojati, no moe biti i izrazit. Kako se lezije razvijaju napete bule esto rupturiraju te se zamijene flakcidnom lezijama ili erozijama sa ili bez prekrivajuih krusta. Bule koje nisu izvrgnute traumi cele bez oiljaka. Nema etnike ili HLA povezanosti. Uprkos izolovanim opisima, nekoliko studija je pokazalo da pacijenti sa BP nemaju poveanu uestalost maligniteta u poreenju sa kontrolnom grupom primereno zdruenom po starosti i polu.Slika 1.1. Pemphigoid bullosaSlika 1.2 Pemphigoid bullosa

1.2.EpidemiologijaBulozni pemfigoid se najee javlja kod osoba starije ivotne dobi,sa najviom incidencom poslije 60.godine ivota.Djeca su rijetko zahvaena ovom bolesti.Studije su pokazale da su najvie zahvaene zemlje Zapadne Hemisfere i to naroito medju bijelom populacijom zemalja Velike Britanije.Epidemiolokom obradom osoba koje boluju od ove autoimune bulozne dermatoze takoe je dokazano da je muka populacija ee zahvaena ovom boleu.Faktori rizika koji su povezani u niskom procentu u nastanku ove bolesti su:1)Medikamentozni:penicillin,etaneracept,sulfasalazin,furosemid;2)Fiziki:tretman UV svjetlou razliitih konih promjena,kao i Radio-terapija osoba koje boluju od kancera;Navedeni faktori rizika nisu u direktnoj korelaciji sa nastankom bolest,ve su tkzv. Trigger mehanizmi koji doprinose nastanku bolesti.

Slika 1.3. Grafikon poreenja starosne zahvaenosti populacije izmeu P.vulgaris i Bullosum

1.3.EtiologijaBulozni pemfigoid nastaje autoimunskim oteenjem antigena u sastavu hemidezmozomalnog adhezionog kompleksa dermoepidermalne granice;glavni antigeni su BPAG1 veliine 230 kD i BPAG1 veliine 180kD;razdvajanjem epidermisa od dermisa nastaju subepidermalne bule.Kao to je u epidemiologiji navedeno incidenca je vea u starijoj ivotnoj dobi,rasprostranjenost ea u zapadnoj hemisferi.

Slika 1.4 Prikaz ciljnih antigena za autoantitijelaPatogeneza promjena,tanije brzina razvoja klinikih promjena je u direktnoj vezi sa imunitetom bolesnika,drugim oboljenjima nezavisnim od pemfigoida kao i prethodnim konim oboljenjima.Primjena odreenih lijekova takoe moe imunoloki destabilizovati kou i dovesti do nastanka bolesti,to je navedeno u epidemiologiji a u direktnoj je vezi sa razvojem bolesti.

1.4.PatogenezaMehanizam nastanka bule podrazumijeva vezivanje autoantitijela za antigene buloznog pemfigoida,aktivaciju komplementa,pokretanje kaskade inflamacije,privlaenje leukocita,degranulaciju mastocitnih elija,i oslobaanje medijatora.Aktivirane inflamatorne elije oslobaaju lizozomalne enzime i proteaze,dolazi do denaturacije ciljnih antigena i oteenja ciljnih antigena,to rezultuje stvaranjem bula.

Slika 1.5 Patogeneza Buloznog Pemfigoida

1.5.Patohistoloka slikaBule su lokalizovane subepidermalno.Krov bule ini kompletan epidermis.Mikrovakuole se mogu uoiti ispod bazalnog sloja prije formiranja subepidermalnih bula.Epidermalna regeneracija poinje i brzo napreduje od bazalnog dijela i formira se bula sa intraepidermalnom lokalizacijom.Ova izmijenjena subepidermalna bula je redova slijed dogaaja kod svih subepidermalnih buloznih dermatoza.Inflamacijski infiltrat unutar bule i u njenoj okolini je razliitog inteziteta.Najee je mjeoviti inflamacijski infiltrat u kojem dominiraju eozinofilni granulociti.esto se u papilarnom dermisu nalaze promjene tipine leukocitoklastini vaskulitis.U dermalnim papilama u okolini bule nalaze se esto nakupine eozinofilnih i neutrofilnih granulocita.Broj eozinilnih u papilarnim mikroapscesima kod buloznog pemfigoida je vei u odnosu na dermatitis herpetiformis.

Slika 1.6 Patohistoloki nalaz Buloznog PemfigoidaTest direktne imunofluoroscencije je pozitivan u koi u okolini lezije.Imunofluoroscentna reakcija je linearna du bazalne membrane,najee na IgG.Ali se mogu nai i IgM,IgA ili C3.Prisustvo autoantitijela u serumu dokazuje se indirektnim imunofluorescentnim testom(subepidermalno vezivanje IgG ili IgM antitijela za zonu bazalne membrane supstrata jednjaka majmuna)ili serolokim detektovanjem autoantitijela na antigene buloznog pemfigoida BPAG1 i BPAG2.

1.6.Klinika slikaUoavaju se bule veih dimenzija,ouvanog pokrova,ispunjene seroznim ili serohemoraginim sadrajem.Promjene su polimorfne,zone inflamirane koe mogu biti opsene,klinii sa lezijama tipa ekceme ili urtikariji,obino praenih svrabom,koje mogu prethoditi pojavi bula.Promjene se javljaju na koi abdomena,natkoljenica,fleksornih strana gornjih ekstremiteta.Zahvatanje sluznica obino je blaeg inteziteta nego u pemfigusu i kao i na erozijalizacija(zarastanje,prekrivanje epitelom) deava se bre.Bolest obino ima manje agresivan klinii tok od pemfigusa,sa brim postizanjem remisije.Postoje i oblici koji dugo ostaju lokalizovani,bez generalizovanih buloznih lezija.Bulozni pemfigoid rijetko moe biti pokrenut lijekovima(furosemid,antagonista aldosterona).Primijeena je i poveana uestalost malignih bolesti uz bulozni pemfigoid,mada se dijelom to moe i objasniti i veom uestalou malignih bolesti kod starijih uopte.

Slika 1.7 Progresija buloznih promjenih kod osoba tamije i svijetlije puti

Slika 1.7.1 Promjene na bukalnoj sluznici(incidencija 10-40%)

1.7.1.DijagnozaPostavlja se na osnovu kombinacije klinike slike,subepidermalne bule u histolokom nalazu,subepidermalnog vezivanja imunoglobulina IgG ili IgM i komplementa C3 u direktnom imunofluorescentnom testu i dokazom autoantitijela usmjerenih ka antigenima buloznog pemfigoida.

Slika 1.8 Dijagnostiki algoritam Buloznog Pemfigoida

1.7.2.Diferencijalna dijagnozaDiferencijalna dijagnoza prema drugim subepidermalnim buloznim dermatozama moe biti kompleksna,s obzirom na to da postoje znaajna preklapanja klinikih i patolokih nalaza u ovoj grupi oboljenja:cikatricijalni pemfigoid,linearna IgA dermatoza,steena bulozna epidermoliza,gestacijski pemfigoid i dermatitis herpetiformis.

Na slici je opisana razlika izmeu dermatitisa herpetiformisa i buloznog pemfigoida koji se klinii poklapaju kao i na bazi osnovog dermatolokog pregleda.Direktnom imunofluoerescencijom dobijamo pouzdanije informacije i tanu dijagnozu bolesti.

Slika 1.9 DIF dermatitis herpetiformis et Pemphigoid Bullosa

1.8.LijeenjeLijeenje buloznog pemfigoida zavisi od rairenosti konih promjena i opteg stanja bolesnika.Doze kortikosteroida potrebne za terapiju buloznog pemfigoida obino su nie nego u pemfigusu,najea poetna dnevna doza je 0,75mg prednisona/kg tjelesne teine,uz bre postizanje kontrole bolesti i bre sniavanje doze lijeka.Adjuvantna terapija imunosupresivima(azatioprin,ciklofosfamid)je rijetko neophodna.Lokalna terapija potentnim kortikosteroidnim preparatima moe biti dovoljna za kontrolu blaih,lokalizovanih oblika bolesti.

Slika 2.0 Vodi za terapijsko tretiranje Buloznog Pemfigoida

1.9.Literatura1. Zrni Bogdan, Dermatovenerologija, Medicinski fakultet, Banja Luka, 2012. 2. Vinay Kumar, Abul K.Abbas, Nelson Fausto, Richard Mitchell, Robinsove osnove patologije, Datastatus, Beograd, 2010.

2