o 166 l i. disposiciÓns xeraisnicación converteuse nun dos maiores retos cos que se enfronta hoxe...

8.328 DIARIO OFICIAL DE GALICIA No 166 L Venres, 29 de agosto de 1997

I. DISPOSICIÓNS XERAISPRESIDENCIA

Lei 8/1997, do 20 de agosto, de acce-sibilidade e supresión de barreiras naComunidade Autónoma de Galicia.

O artigo 49 da Constitución española encomén-dalles ós poderes públicos a realización dunha polí-tica de previsión, tratamento, rehabilitación e inte-gración dos diminuídos físicos, psíquicos e sen-soriais, ós que lles prestarán a atención específicaque requiran e ós que ampararán especialmentepara o desfrute dos dereitos que a Constitución llesoutorga a todólos cidadáns.

A mellora da calidade de vida de toda a poboación,e especialmente das persoas con mobilidade redu-cida ou calquera outra limitación, convértese nundos obxectivos fundamentais da actuación públicadesenvolvida na Lei 13/1982, do 7 de abril, deintegración social dos minusválidos, segundo a calas administracións públicas, no ámbito das súascompetencias, aprobarán as normas urbanísticas earquitectónicas básicas que conteñan as condiciónsás que se deben axusta–los proxectos, o catálogode edificios no que serán aplicables e o procede-mento de autorización, control e sanción, co fin deque resulten accesibles. Así mesmo, adoptarán asmedidas precisas para adecuar progresivamente ostransportes públicos colectivos e facilita–lo esta-cionamento de vehículos que transporten persoascon problemas graves de mobilidade.

O artigo 4.2 do Estatuto de autonomía atribúellesós poderes públicos de Galicia a promoción dascondicións para que a liberdade e a igualdade dosindividuos e dos grupos en que se integran sexanreais e efectivas, removendo os obstáculos que impi-dan ou dificulten a súa plenitude. O artigo 27 doEstatuto de autonomía, nos seus apartados 3, 7 e8, atribúelle á Comunidade Autónoma competenciaexclusiva en materias de ordenación do territorioe do litoral, de urbanismo e vivenda e de obraspúblicas que non teñan a cualificación legal de inte-rese xeral do Estado, así como de transportes nonincorporados á rede estatal e con itinerarios quese desenvolvan integramente no territorio da Comu-nidade Autónoma. Pola súa parte, no artigo 34.1atribúelle, no marco das normas básicas do Estado,o desenvolvemento lexislativo e a execución do réxi-me de radiodifusión e televisión nos termos e casosestablecidos na lei que regula o Estatuto xurídicoda radio e da televisión.

A Comunidade Autónoma, en virtude da compe-tencia exclusiva que en materia de acción sociallle atribúe o artigo 27.23 do Estatuto de autonomíade Galicia, aprobou a Lei 4/1993, do 14 de abril,de servicios sociais, que recolle a especial pro-tección a este colectivo, incluíndo como «principio

inspirador do sistema de servicios sociais a pre-vención sobre as causas que orixinen situaciónsde marxinación».

A accesibilidade integral que comporta a elimi-nación das barreiras urbanísticas e da edificaciónen cidades e edificios, do transporte e da comu-nicación converteuse nun dos maiores retos cos quese enfronta hoxe a sociedade. Este reto consisteen abordar unha arquitectura e un urbanismo acce-sibles con carácter xeneralizado, un transportepúblico – taxis e autobuses– ó alcance dos cidadánscon mobilidade reducida (anciáns, discapacitados,impedidos circunstanciais, etc.) e unha comunica-ción que chegue a todos, mesmo ós que con defi-ciencias sensoriais conviven na nosa sociedade.Este obxectivo non se logrará exclusivamente coapromulgación desta normativa reguladora conve-niente, aínda que esta constitúa un primeiro paso,senón que se impón a imprescindible sensibiliza-ción dos profesionais da arquitectura e o urbanismo,da industria do transporte e das comunicacións.

A normativa vixente na materia, na actualidadeo Decreto 286/1992, do 8 de outubro, de accesi-bilidade e eliminación de barreiras, evidénciaseclaramente insuficiente para atende–las demandasde integración do colectivo das persoas con limi-tacións, tanto polo seu restrinxido ámbito de apli-cación coma pola falta de base legal necesaria paraa previsión dun réxime sancionador axustado; poloque se xustifica así a necesidade desta lei.

A lei comprende un total de corenta e catro artigos,distribuídos en seis títulos, seis disposicións adi-cionais, dúas transitorias, unha derrogatoria e dúasderradeiras, ademais dun anexo no que se recollenos parámetros técnicos ós que se deberá axusta–lanormativa de desenvolvemento da lei e que seránaplicables ata a aprobación do código de accesi-bilidade, garantindo así que tódalas actuacións quese realicen posúan, nos aspectos fundamentais, ascondicións de adaptación.

No título I establécese o obxecto da lei e o seuámbito de aplicación, definíndose os conceptos deaccesibilidade, barreiras e as súas distintas moda-lidades, persoas con limitacións ou mobilidadereducida e axuda técnica, e clasificando os niveisde accesibilidade en adaptado, practicable e con-vertible, en función dos requirimentos que con-corren en cada un deles.

No título II, e baixo a rúbrica de Disposiciónsxerais, regúlanse no seu capítulo I as barreiras urba-nísticas, pormenorizándose os distintos elementosque compoñen a urbanización e os espacios públi-cos, así como o mobiliario urbano.

O capítulo II contén as disposicións sobre barrei-ras da edificación, diferenciando se se trata de edi-ficios de uso público ou edificios de titularidadeprivada residenciais ou non residenciais. Recóllese,

No 166 L Venres, 29 de agosto de 1997 DIARIO OFICIAL DE GALICIA 8.329

así mesmo, unha reserva de vivendas para persoascon limitacións, que se fai extensiva a toda vivendasometida a algún réxime de axuda pública.

Ás barreiras nos transportes de uso público dedí-case o capítulo III, no que se crean dous tipos detarxetas de accesibilidade: a tarxeta de estaciona-mento para persoas con minusvalidez, que se llesconcederá ás persoas con mobilidade reducida, decara a favorece–lo uso e desfrute dos transportesprivados, e a tarxeta de accesibilidade de usuarios,que se lles concederá ás persoas con algunha limi-tación, de cara a favorece–lo uso e desfrute dostransportes públicos. Así mesmo, prevese a exis-tencia de vehículos especiais ou taxis acondicio-nados e o establecemento de dotacións mínimas paraatende–la poboación do medio rural.

O capítulo IV, referido ás barreiras na comuni-cación, recolle a necesidade de facer accesiblesos sistemas de comunicación e de sinalización atoda a poboación.

O título III da lei dedícase ó establecemento demedidas de fomento, creándose o denominado fondopara a supresión de barreiras, consignado no pre-suposto de gastos da Consellería competente enmateria de servicios sociais, que se dota con par-tidas presupostarias finalistas, así como cos ingre-sos procedentes da recadación das sancións impos-tas pola aplicación do procedemento sancionadorprevisto na lei. O fondo destinarase, en parte, asubvenciona–los programas dos entes locais paraa supresión de barreiras no espacio urbano e rurale, en parte, a subvencionar programas presentadospor entidades privadas e particulares, así como ádotación de axudas técnicas.

O título IV regula as distintas medidas de controlque lles competen tanto á Administración autonó-mica coma ás administracións locais e ós distintoscolexios profesionais.

O título V dedícallo a lei á regulación do réximesancionador, no que se procede á clasificación dasinfraccións, á regulación e graduación das sancións,á determinación dos suxeitos responsables e dosórganos competentes para a imposición daquelase ó procedemento sancionador, destacando a con-sideración como interesados no procedemento dasasociacións e federacións nas que se integran aspersoas protexidas por esta lei.

Por último a lei crea, no seu título VI, o ConselloGalego para a Promoción da Accesibilidade e aSupresión de Barreiras como órgano de participa-ción e consulta.

Por todo o exposto o Parlamento de Galicia apro-bou e eu, de conformidade co artigo 13.2º do Esta-tuto de Galicia e co artigo 24 da Lei 1/1983, do23 de febreiro, reguladora da Xunta e do seu pre-sidente, promulgo en nome de El–Rei a Lei de acce-sibilidade e supresión de barreiras na ComunidadeAutónoma de Galicia.

Título IDisposicións preliminares

Artigo 1.–Obxecto da lei.É obxecto desta lei:a) Garantirlles ás persoas con mobilidade redu-

cida ou calquera outra limitación a accesibilidadee utilización do contorno urbano, de edificios,medios de transporte e sistemas de comunicaciónsensorial.

b) A promoción de axudas técnicas para mello-ra–la calidade de vida das citadas persoas.

c) O establecemento de medidas de fomento paraconsegui–la integración das persoas con limitación.

d) O control do cumprimento da normativa apli-cable na materia e o establecemento do correspon-dente réxime sancionador para as infracciónscometidas.

e) A desaparición das barreiras ou dos obstáculosfísicos ou sensoriais existentes.

Artigo 2.– Ámbito de aplicación.Están sometidas ás prescricións desta lei tódalas

actuacións levadas a cabo na Comunidade Autó-noma de Galicia por entidades públicas ou privadas,así como polas persoas individuais, en materia de:

-planeamento, xestión ou execución urbanística,-nova construcción, rehabilitación ou reforma de

edificacións,-transporte e comunicación.Artigo 3.– Definicións.Para os efectos de aplicación desta lei establé-

cense as seguintes definicións:a) Enténdese por accesibilidade aquelas carac-

terísticas do urbanismo, da edificación, do trans-porte ou dos medios e sistemas de comunicaciónque lle permiten a calquera persoa a súa utilizacióne desfrute de maneira autónoma, con independenciada súa condición física, psíquica ou sensorial.

b) Enténdese por barreiras calquera impedimento,atranco ou obstáculo que limite ou impida o acceso,a liberdade de movemento, a estancia, a circulacióne a comunicación sensorial das persoas con mobi-lidade reducida ou calquera outra limitación. Asbarreiras clasifícanse en:

-Barreiras arquitectónicas urbanísticas (BAUR):son aquelas barreiras existentes nas vías e nos espa-cios libres de uso público.

-Barreiras arquitectónicas na edificación(BAED): son aquelas barreiras existentes nos acce-sos e/ou no interior dos edificios, tanto de titula-ridade pública coma privada.

-Barreiras no transporte (BT): son aquelas barrei-ras que existen nos medios de transportes e nassúas infraestructuras.

-Barreiras na comunicación (BC): é todo aquelimpedimento para a expresión e recepción de men-


saxes a través dos medios ou sistemas de comu-nicación.

c) Enténdese por persoas con limitacións aquelasque temporal ou permanentemente teñen limitadaa capacidade de utiliza–lo contorno ou de relacio-narse con el.

d) Enténdese por persoas con mobilidade redu-cida aquelas que temporal ou permanentementeteñen limitada a posibilidade de desprazarse.

e) Enténdese por axuda técnica calquera medioque, actuando como intermediario entre as persoascon mobilidade reducida ou que posúen calqueraoutra limitación e o contorno, facilita a súa auto-nomía persoal e minora os efectos da súa disca-pacidade ou limitación, mellorando a súa calidadede vida.

Artigo 4.–Niveis de accesibilidade.1. Para os efectos de aplicación desta lei, os espa-

cios, as instalacións e os servicios clasificaranseen función do seu grao de accesibilidade para aspersoas con mobilidade reducida ou calquera outrotipo de limitación.

a) Enténdese por espacio, instalación ou servicioadaptado aquel que se axusta ás esixencias fun-cionais e de dimensións que garantan a súa uti-lización autónoma e cómoda por persoas con mobi-lidade reducida ou posuidoras de calquera tipo delimitación.

b) Enténdese por espacio, instalación ou serviciopracticable aquel do que, sen axustarse estricta-mente a tódolos requirimentos antes sinalados, éposible a súa utilización de forma autónoma porpersoas con mobilidade reducida ou posuidoras decalquera tipo de limitación.

c) Enténdese por espacio, instalación ou servicioconvertible aquel do que é posible a súa transfor-mación como mínimo en practicable, mediante arealización de modificacións de escasa entidade ebaixo custo que non afecten a súa configuraciónesencial.

2. Nesta lei e nas normas que a desenvolven esta-bleceranse os parámetros e demais requisitos esixi-bles para que un espacio, instalación ou servicioposúa a condición de adaptado, practicable ouconvertible.

Título IIDisposicións xerais

Capítulo IDisposicións sobre barreiras arquitectónicas

urbanísticasSección 1ª

Características das urbanizaciónsArtigo 5.–Accesibilidade en espacios públicos.1. As vías públicas, os parques e os demais espa-

cios de uso público deberán ser planificados e urba-

nizados de forma que resulten accesibles para tóda-las persoas, e en especial para aquelas con mobi-lidade reducida ou afectadas por calquera das limi-tacións sinaladas anteriormente. Para iso, os cri-terios básicos que se establecen nesta lei deberánser recollidos nos plans xerais de ordenación urba-na, nas normas complementarias e subsidiarias enaqueloutros instrumentos de planeamento que poi-dan ser creados pola lexislación urbanística, asícomo nos demais instrumentos de planeamento eexecución que os desenvolvan, e nos proxectos deurbanización, de dotación de servicios, de obrase de instalacións.

2. Nos informes de carácter técnico que se emitancon carácter previo á aprobación definitiva dos ins-trumentos de planeamento deberá facerse constan-cia expresa, con mención desta lei, do cumprimentodos criterios fixados por ela.

As vías públicas, os parques e os demais espaciosde uso público existentes, así como as respectivasinstalacións de servicios e mobiliarios urbanos,deberán ser adaptados gradualmente, de acordocunha orde de prioridades que terá en conta a maioreficacia e a concorrencia ou o tránsito de persoase as regras e condicións previstas regulamenta-riamente.

Para tal efecto, os entes locais terán que elaborarplans especiais de actuación para adapta–las víaspúblicas, os parques e os demais espacios de usopúblico ás normas de accesibilidade. Con esta fina-lidade, os proxectos de presupostos dos entes públi-cos deberán conter, en cada exercicio presupostario,as consignacións necesarias para o financiamentodas ditas adaptacións.

3. Os pregos de condicións dos contratos admi-nistrativos de obras conterán, con referencia a estalei, cláusulas de adecuación ó que nela se dispón.

Artigo 6.–Itinerarios.Os itinerarios peonís, así como os mixtos, des-

tinados ó tráfico de peóns e vehículos, deseñaransee realizaranse de forma que lle resulten accesiblesa calquera persoa.

Para estes efectos, regulamentariamente estable-ceranse os diferentes parámetros e característicasque aqueles deben ter para ser considerados adap-tados ou practicables, segundo os casos, que debe-rán prever, como mínimo, os seguintes aspectos:

-largura mínima libre de obstáculos,-pendente máxima lonxitudinal,-pendente máxima transversal,-dimensións de vaos e illotes,-dimensións de pasos de peóns,-dimensións e características de escaleiras e ram-

plas destinadas a salvar desniveis.Artigo 7.–Parques, xardíns e espacios libres

públicos.1. Os parques, xardíns e demais espacios libres

de uso público deseñaranse e realizaranse de forma


que lle resulten accesibles a calquera persoa. Paratal efecto, os itinerarios peonís axustaranse ós cri-terios sinalados no artigo anterior.

2. Os aseos de uso público que se dispoñan nestesespacios deberán contar polo menos cun aseo adap-tado, composto como mínimo por un inodoro e unlavabo, que, cumprindo as características sinaladasnesta lei e nas normas que a desenvolvan, lle poidanser accesibles a calquera persoa.

Artigo 8.–Aparcamentos.1. Nas zonas destinadas a estacionamento de vehí-

culos lixeiros, sexan de superficie ou subterráneas,que se sitúen en vías ou espacios de uso públicoreservaranse, con carácter permanente e tan próxi-mo como sexa posible dos accesos peonís, prazasdebidamente sinalizadas para vehículos que trans-porten persoas en situación de mobilidade reducida.

2. Os accesos peonís ás ditas prazas cumpriránas condicións esixidas para ser adaptados. Candosexa preciso salvar desniveis para acceder ás ditasprazas, estes salvaranse mediante ramplas ou ascen-sores adaptados ou practicables, segundo os casos.

As prazas reservadas para uso de persoas conmobilidade reducida deberán cumpri–las especi-ficacións e posuí–las dimensións que regulamen-tariamente se establezan para as prazas adaptadas.

Sección 2ªCaracterísticas dos elementos de urbanizaciónArtigo 9.–Elementos de urbanización.Os elementos de urbanización, tales como pavi-

mentos, saneamento, redes de sumidoiro, ilumina-ción, redes de telecomunicación e redes de sub-ministración de auga, electricidade, gases e aque-loutras que materialicen as indicacións do planea-mento urbanístico, posuirán unhas característicasde deseño e execución tales que non constitúanobstáculo para a liberdade de movementos de cal-quera persoa.

Sección 3ªCaracterísticas do mobiliario urbano

Artigo 10.–Sinais e elementos verticais.Os sinais de tránsito, semáforos, postes de ilu-

minación ou calquera outro elemento vertical desinalización que se sitúe nun itinerario ou espaciode acceso peonil deseñaranse e colocaranse demaneira que non obstaculicen a circulación de cal-quera persoa e permitan ser usados, se é o caso,coa máxima comodidade.

Para estes efectos, regulamentariamente estable-ceranse os diferentes parámetros e característicasque aqueles deben ter para ser considerados adap-tados, que en todo caso deberán prever, como míni-mo, os seguintes aspectos:

-altura libre mínima baixo os sinais,-colocación nas beirarrúas,-situación de pulsadores e mecanismos manuais.

Artigo 11.–Outros elementos de mobiliario urba-no.

Os elementos de mobiliario urbano, tales comocabinas ou fornelas telefónicas, fontes, papeleiras,bancos e outros análogos, deseñaranse e coloca-ranse de maneira que non obstaculicen a circulacióndas persoas e permitan ser usados coa máximacomodidade.

Iguais condicións deberán posuí–los elementossaíntes que se sitúen en espacio peonil, tales comomarquesiñas, toldos e outros análogos, que deberánevitar, en todo caso, ser un obstáculo para a librecirculación das persoas.

Para estes efectos, regulamentariamente estable-ceranse os diferentes parámetros e característicasque aqueles deben ter para ser considerados adap-tados, que en todo caso deberán prever, como míni-mo, os seguintes aspectos:

-altura de mecanismos e zonas de uso,-colocación nas beirarrúas,-situación de pulsadores e mecanismos manuais,-sinalización,-altura libre mínima baixo saíntes.Artigo 12.–Protección e sinalización de obras na

vía pública.1. Todo tipo de obra ou elemento provisional, tales

como gabias, andamios ou análogos, que impliqueperigo, obstáculo ou limitación de percorrido, acce-so ou estancia peonil deberá sinalizarse e protexersede maneira que garanta a seguridade física de tódo-los viandantes.

2. As especificacións técnicas de sinalizaciónserán:

a) A protección realizarase mediante valados esta-bles e continuos, dotados de sinalización luminosade cor vermella e de sinais acústicos intermitentes,con límites que non perturben o resto da comu-nidade, de maneira que poidan ser advertidos conantelación por persoas con calquera tipo de limi-tación.

b) Os itinerarios peonís cortados por obras subs-tituiranse por outros que lles permitan o paso apersoas con mobilidade reducida.

Capítulo IIDisposicións sobre barreiras arquitectónicas na

edificaciónSección 1ª

Edificios de uso públicoArtigo 13.–Accesibilidade en edificios de uso

público.1. Consideraranse, para os efectos desta lei, edi-

ficios de uso público aqueles destinados a un usoque implique a concorrencia de público.


2. A construcción, a ampliación ou a reforma dosedificios de titularidade pública ou privada des-tinados a uso público efectuaranse de forma quegarantan que estes resulten adaptados.

3. Nas ampliacións ou reformas dos referidos edi-ficios que requiran para a súa adaptación mediostécnicos ou económicos desproporcionados reali-zaranse as modificacións precisas para garanti–lacondición como mínimo de practicables.

4. Considéranse incluídos dentro deste apartadode edificios de uso público, xunto a outros de natu-reza análoga, os seguintes:

* Edificios públicos e de servicios das adminis-tracións públicas.

* Centros sanitarios e asistenciais ou calqueraoutro centro social.

* Estacións ferroviarias, de metro e de autobuses.

* Portos, aeroportos e heliportos.

* Centros de ensino.

* Garaxes e aparcamentos colectivos.

* Centros de traballo.

* Embarcacións marítimas e fluviais.

* Centros sindicais.

* Museos, arquivos, bibliotecas e salas de expo-sicións.

* Teatros, salas de cine e espectáculos.

* Casas de cultura.

* Instalacións deportivas.

* Lonxas, mercados, prazas de abastos e esta-blecementos comerciais e bancarios de superficieigual ou superior a 500 m2.

* Centros relixiosos.

* Instalacións hoteleiras e hosteleiras, a partirdo número de prazas que regulamentariamente sedetermine.

Artigo 14.– Reserva de prazas de aparcamentos.

Nos aparcamentos que dan servicio ós edificiosde uso público regulamentariamente estableceraseo mínimo de prazas que deberán ser reservadas,debidamente sinalizadas, para o seu uso por persoascon mobilidade reducida, así como a súa locali-zación e os seus accesos.

Artigo 15.– Accesos ó interior dos edificios.

Polo menos un dos accesos peonís ó interior dosedificios de uso público deberá estar deseñado eexecutado de forma que cumpra as condicións esta-blecidas para itinerarios adaptados ou practicables,segundo o caso.

Cando se trate dun conxunto de edificacións einstalacións, polo menos un dos itinerarios peonís

que os unan entre si e coa vía pública deberá cum-pri–las condicións establecidas para itinerariosadaptados ou practicables, segundo o caso.

Artigo 16.– Comunicación horizontal.

A mobilidade horizontal entre espacios, instala-cións e servicios comunitarios situados en edificiosde uso público realizarase mediante itinerarios eramplas que deberán cumpri–las condicións esta-blecidas nesta lei e nas normas que a desenvolvan.

Artigo 17.– Mobilidade vertical.

Para facilita–la mobilidade vertical entre espa-cios, instalacións e servicios comunitarios situadosen edificios de uso público, os desprazamentos entrediferentes niveis realizaranse mediante un elemento–ascensor, escaleiras, ramplas e tapices rodantes–que deberá cumpri– las condicións establecidaspara ser considerado adaptado ou practicable, encada caso.

Artigo 18.– Aseos.

Os aseos de uso público que existan neste tipode edificios deberán dispoñer polo menos dun aseoadaptado para cada sexo, composto como mínimopor un inodoro e un lavabo, que, cumprindo ascaracterísticas sinaladas nesta lei e nas normas quea desenvolvan, lle poidan ser accesibles a calquerapersoa.

Artigo 19.– Reserva de espacios.

1. Os locais de espectáculos, aulas e outros aná-logos dispoñerán de espacios reservados para per-soas con mobilidade reducida.

2. Os espacios reservados estarán debidamentesinalizados.

Artigo 20.– Servicios e instalacións.

1. Todos aqueles elementos dos servicios e dasinstalacións de xeral utilización deberán estar dese-ñados de forma que lles poidan asegura–lo accesoe uso deles a tódalas persoas.

2. Para estes efectos, regulamentariamente esta-bleceranse os diferentes parámetros e caracterís-ticas que aqueles deben ter para ser consideradosadaptados, que deberán prever, como mínimo, osseguintes aspectos:

-altura de mecanismo e zonas de uso,

-altura de zonas de atención ó público,

-situación de pulsadores manuais,

-sinalización,

-características de vestiarios e duchas.

Artigo 21.– Controis de execución.

Debe establecerse o control pertinente para garan-tir que as obras nos edificios de uso público se


axustan ó proxecto autorizado e ás condicións deaccesibilidade. No caso contrario, instruirase ocorrespondente procedemento establecido nesta leie na lexislación urbanística aplicable; e se as obrasrealizadas non fosen legalizables por non poderadaptarse á normativa sobre supresión de barreiras,ordenarase o derrubamento dos elementos non con-formes e a aplicación das sancións previstas.

Sección 2ª

Outros edificios de titularidade privada

Artigo 22.–Accesibilidade en edificios de titu-laridade privada e uso residencial.

1. Os edificios, as instalacións e os servicios detitularidade privada e uso residencial de nova cons-trucción, nos que sexa obrigatoria a instalación deascensor, deberán reunir, como mínimo, os seguin-tes requisitos:

a) Dispoñer dun itinerario practicable que unaas vivendas e demais dependencias existentes noedificio co espacio exterior e coas dependenciasde uso comunitario que estean ó servicio del,incluíndo nestas os garaxes vinculados ás vivendas.

b) Dispoñer dun itinerario practicable que unaa edificación coa vía pública, con outras edifica-cións ou servicios anexos de uso comunitario e cosedificios veciños.

2. Os edificios de titularidade privada e uso resi-dencial de nova construcción, nos que non sexaobrigatoria a instalación de ascensor e posúan alturasuperior a planta baixa e un (1) piso, deberán dis-poñer dun itinerario practicable –excepto polo quese refire á esixencia dun ascensor nel– que comu-nique as vivendas e demais dependencias existentesno edificio co espacio exterior e coas dependenciasde uso comunitario que estean ó seu servicio. Destaesixencia exceptúanse, en todo caso, as vivendasunifamiliares.

3. Os proxectos de reforma, rehabilitación ou res-tauración de edificios, servicios ou instalacións deuso privado residencial deberán cumpri–los requi-sitos esixidos ós de nova construcción, agás quea adaptación supoña alteración e/ou variación donúmero de vivendas ou da superficie delas respectodo custo total da obra; neste caso realizarase unhaproposta alternativa que requirirá, previamente áconcesión da licencia, o informe favorable do Con-sello Autonómico para a Promoción da Accesibi-lidade e a Supresión de Barreiras. No que respectaás obras de adaptación que leven a cabo os pro-pietarios ou usuarios de vivendas, haberá que aterseó disposto na Lei 15/1995, do 30 de maio, sobrelímites do dominio sobre inmobles para eliminarllesbarreiras arquitectónicas ás persoas con discapa-cidade ou maiores de 70 anos.

Artigo 23.–Accesibilidade noutros edificios detitularidade pública e uso residencial.

Os edificios, as instalacións e os servicios de titu-laridade pública e uso residencial de nova cons-trucción, así como os proxectos de reforma, reha-bilitación ou restauración deles, deberán, ademaisde axustarse á normativa propia das vivendas deprotección oficial de promoción pública, cumprircomo mínimo coas esixencias de accesibilidadeestablecidas nesta lei para os edificios de uso resi-dencial e titularidade privada.

Sección 3ª

Reserva de vivendas para persoas con limitacións

Artigo 24.–Reserva de vivendas adaptadas.

1. Como mínimo un 3% das vivendas totais pre-vistas nos programas anuais de promoción públicadeberán reservarse para persoas con mobilidadereducida, na forma que regulamentariamente seestableza.

2. Nas promocións privadas de vivendas de pro-tección oficial os promotores deberán reserva–laproporción mínima que se estableza regulamenta-riamente, e en todo caso respectando o mínimo indi-cado no apartado anterior. Quedan exceptuadas dadita reserva aquelas promocións privadas que teñencomo destino a construcción da vivenda que seráo domicilio habitual dos seus promotores.

3. Estas vivendas reservadas para persoas conlimitacións deberán estar adaptadas ou posuí–lasdimensións necesarias para poder ser adaptadaspara persoas con mobilidade reducida, de acordoco establecido no artigo seguinte.

4. Nos edificios nos que, en cumprimento do ante-riormente establecido, se proxecten vivendas adap-tadas deberá reservarse igual número de prazas deaparcamento adaptadas, vinculadas a elas e deben-do establecerse un itinerario practicable ou adap-tado, segundo os casos, que comunique os garaxescoas vivendas.

Artigo 25.–Garantías para a realización de obrasde adaptación.

1. Os promotores privados de vivendas de pro-tección oficial ou sometidas a calquera outro réximede axuda pública poderán substituí–las adaptaciónsinteriores de vivendas reservadas para persoas conmobilidade reducida, ó solicitarse a cualificaciónprovisional, polo depósito dun aval suficiente dunhaentidade financeira legalmente recoñecida quegaranta a realización das obras necesarias para asadaptacións correspondentes, segundo o tipo delimitación que posúa o futuro usuario, nos termose nas condicións que se establezan regulamen-tariamente.


2. Estas vivendas seranlles adxudicadas priori-tariamente a persoas en situación de mobilidadereducida e, no suposto de que resultasen vacantes,a entidades públicas ou privadas con personalidadexurídica propia e sen finalidade de lucro no prazoque prevé a lexislación vixente, para dedicalas aminirresidencias, pisos compartidos ou calqueratipo de vivenda destinada a persoas con mobilidadereducida.

3. No suposto de que resultasen vacantes, o pro-motor, logo da xustificación de falta de demandaante o organismo competente e obtida a correspon-dente acreditación, poderá oferta–las vivendaslibremente, recuperando o aval se fose o caso.

Regulamentariamente establecerase o proceso eórgano responsable de emiti–la dita acreditación.

Capítulo III

Disposicións sobre barreiras no transporte

Sección 1ª

Accesibilidade nos transportes de uso público

Artigo 26.–Accesibilidade nos transportes públi-cos.

1. Tódolos transportes públicos de viaxeiros debe-rán observa–lo disposto nesta lei. Deberán ademaisaxustarse progresivamente ás medidas que se dictene a aqueloutras que resulten como consecuenciado avance tecnolóxico e das que estea debidamenteacreditada a súa eficacia.

2. As administracións públicas competentes enmateria de transporte público realizarán e manterándebidamente actualizado un plan de supresión debarreiras e de utilización e adaptación progresivados transportes públicos colectivos, así como dosedificios, dos servicios, das instalacións e do mobi-liario vinculados a eles.

3. As normas de desenvolvemento que regulena construcción ou reforma das infraestructuras dotransporte e a adquisición do material móbil debe-rán garantir, polo menos, as seguintes medidas deaccesibilidade:

a) Estacións de transporte.

As estacións de transporte público deberán axus-tarse ó disposto nesta lei en todas aquelas cuestiónsreferidas a construcción, itinerarios, servicios emobiliario que sexan comúns ós edificios de usopúblico, debendo prever adaptacións específicas nonon sinalado con anterioridade, tales como sina-lización, megafonía, sistemas de información e pla-taformas de embarque, entre outros.

b) Material móbil.

O material móbil de transporte público de viaxei-ros que sexa competencia das administraciónspúblicas galegas, con adquisición formalizada apartir da entrada en vigor desta lei, deberá ser acce-

sible de conformidade coas prescricións que se esta-blezan regulamentariamente.

4. En todo caso observarase o seguinte:Nos vehículos de transporte público colectivo,

tanto urbanos coma interurbanos, deberán reser-várselles ás persoas con mobilidade reducida polomenos tres asentos por coche, próximos ás portasde entrada e debidamente sinalizados. Dispoñerasexunto a eles dun timbre de aviso de parada en lugaraccesible así como do espacio físico necesario paraa colocación de cantos utensilios ou axudas técnicasveñan provistas as persoas afectadas.

O piso de tódolos vehículos de transporte seráantiesvarante.

Nos autobuses urbanos e interubanos de serviciopúblico, as persoas con mobilidade reducida pode-rán apearse pola porta de entrada para evita–lo seudesprazamento ó longo do vehículo.

As portas de vehículos de transporte público con-tarán con dispositivos que as abran automaticamen-te cando ó pecharse aprisionen calquera obxecto.

5. Nas poboacións nas que regulamentariamentese determine, os concellos reservarán polo menosunha licencia para un vehículo especial ou taxiacondicionado que poida ser utilizado polas persoascon mobilidade reducida nos seus desprazamentos.Ademais, regulamentariamente deberán sinalarseas esixencias mínimas que se establezan nesta mate-ria para atende–la poboación rural, en función dadispersión dos núcleos de poboación, establecendoas dotacións mínimas por comarcas, municipios eparroquias en función da poboación e extensión.

Sección 2ªTarxetas de accesibilidade

Artigo 27.–Tarxetas de accesibilidade.1. Por esta lei establécense na Comunidade Autó-

noma de Galicia dous tipos de tarxetas de acce-sibilidade.

2. Créase a tarxeta de estacionamento para per-soas con minusvalidez, que se lles concederá áspersoas con mobilidade reducida, con carácter per-soal e intransferible, acreditativa da súa situaciónde mobilidade reducida, de cara a favorece–lo usoe desfrute dos transportes privados e para que oseu titular poida desfrutar das facilidades de esta-cionamento relacionadas con ela.

Os concellos terán que aprobar normativas quegarantan e favorezan a accesibilidade de persoascon mobilidade reducida, e que con respecto daspersoas titulares destas tarxetas serán, como míni-mo, as seguintes:

a) Reservas con carácter permanente de prazasde aparcamento debidamente sinalizadas para vehí-culos que transporten persoas en situación de mobi-lidade reducida. Situaranse próximas ós accesospeonís dentro das zonas destinadas a aparcamento


de vehículos lixeiros, ben sexan exteriores, inte-riores ou subterráneos.

b) Ampliación do límite de tempo, cando este esti-vese establecido, para aparcamento de vehículosde persoas con mobilidade reducida.

c) Reserva de aparcamento para titulares de tarxe-tas, nos lugares onde se estime necesario.

d) Autorización para que os vehículos ocupadospolas ditas persoas poidan deterse na vía públicadurante o tempo imprescindible e sempre que nonentorpezan a circulación rodada ou peonil.

3. Créase a tarxeta de accesiblidade de usuarios,que se lles concederá ás persoas con algunha limi-tación, con carácter persoal e intransferible e convalidez en todo o ámbito da Comunidade Autónoma,acreditativa da súa situación de discapacidade, decara a favorece– lo uso e desfrute dos transportespúblicos.

Os concellos terán que aprobar normativas quegarantan e favorezan a accesibilidade de persoascon limitacións, e que con respecto das persoastitulares de tarxetas serán, como mínimo, as seguin-tes:

a) Reserva de prazas nos transportes colectivos.b) Condicións para a bonificación nas tarifas para

as persoas que dispoñan da tarxeta.4. No caso de comprobarse o uso indebido das

tarxetas de maneira reiterada, estas serán retiradaspolo Concello correspondente.

Artigo 28.–Expedición das tarxetas de accesi-bilidade.

As tarxetas de accesibilidade terán validez en todoo ámbito da Comunidade Autónoma e correspón-delle ó Concello no que resida o solicitante a súaexpedición logo de acreditación da súa condiciónde persoa con minusvalidez. En todo caso, no querespecta ás tarxetas de estacionamento, estas debe-rán axustarse á estructura e ás características reco-llidas no anexo desta lei.

Capítulo IVDisposicións sobre barreiras na comunicaciónArtigo 29.–Accesibilidade dos sistemas de comu-

nicación e sinalización.1. As administracións públicas galegas deberán

promove–la supresión de barreiras na comunicacióne o establecemento dos mecanismos e das alter-nativas técnicas que lle fagan accesibles os sistemasde comunicación e sinalización a toda a poboación.

2. As administracións públicas galegas fomen-tarán a formación de profesionais intérpretes da lin-gua de signos e guías de xordos–cegos, facilitán-dolle así a comunicación directa ó discapacitadoauditivo ou xordo–cego, e a existencia nas distintasadministracións públicas deste persoal especia-lizado.

Os medios de comunicación audiovisuais depen-dentes das administracións públicas galegas rea-lizarán e manterán debidamente actualizado un plande medidas técnicas que permita gradualmente,mediante o uso da lingua de signos ou de subti-tulacións, garantírlle–lo dereito á información áspersoas con limitacións auditivas.

Título III

Medidas de fomento

Artigo 30.–Fondo para a supresión de barreiras.

Créase un fondo destinado a subvenciona–lasupresión de barreiras arquitectónicas, urbanísti-cas, do transporte e da comunicación sensorial, asícomo para a dotación de axudas técnicas.

Artigo 31.–Dotacións do fondo.

1. A Comunidade Autónoma consignará partidaspresupostarias finalistas en cada exercicio para adotación deste fondo, que se adscribirá á Conse-llería competente en materia de servicios sociais.

2. Así mesmo, integrarán o dito fondo as doazóns,herdanzas e legados, que, por vontade expresamentemanifestada, deberán dedicarse ós fins previstosnesta lei.

Artigo 32.–Destino do fondo.

1. Anualmente, destinarase unha parte do fondocitado a subvenciona–los programas específicos dosentes locais para a supresión de barreiras no espaciourbano e rural, nos edificios de uso público e notransporte do seu termo municipal.

Estes programas específicos de actuación con-terán, como mínimo:

a) Un inventario ou unha relación daqueles espa-cios, edificios, locais, infraestructuras, medios detransporte e comunicación que sexan susceptiblesde adaptación.

b) Orde de prioridades na que tales adaptaciónsvaian ser acometidas.

c) Fases de execución do programa.

d) Dotación económica que a entidade solicitantedestinará ó programa.

e) Custo estimado do programa.

Terán prioridade para acceder a este financia-mento os entes locais que asignen ó programa unhapartida presupostaria similar á da ComunidadeAutónoma.

2. A outra parte do fondo irá destinada a sub-venciona–los programas presentados por entidadesprivadas e a particulares para a supresión de barrei-ras e a adquisición de axudas técnicas.


Título IV

Medidas de control

Artigo 33.–Licencias e autorizacións.

1. Correspóndelles ós concellos e á Administra-ción autonómica, no ámbito das súas respectivascompetencias, esixir e verifica–lo cumprimento dodisposto nesta lei, nas aprobacións de instrumentosurbanísticos e no outorgamento de licencias, auto-rizacións e cualificacións de vivendas sometidasa algún réxime de protección pública.

2. Para estes efectos, os distintos instrumentosurbanísticos, así como os proxectos de edificaciónou construcción, deberán facer constar expresamen-te na súa memoria o cumprimento desta lei.

3. Os pregos de condicións dos contratos admi-nistrativos conterán cláusulas de actuacións adap-tadas ó disposto nesta lei.

Artigo 34.– Visado de proxectos técnicos.

Os colexios profesionais que teñan atribuída acompetencia no visado dos proxectos técnicos nece-sarios para a obtención de licencias denegarán-lle–los visados ós proxectos que conteñan algunhainfracción das normas contidas na lei, nas dispo-sicións que a desenvolvan e nas demais normativasaplicables en materia de accesibilidade e supresiónde barreiras.

Artigo 35.–Barreiras no transporte e na comu-nicación.

As administracións competentes na autorizacióne regulación dos medios de transporte e comuni-cación en Galicia velarán polo cumprimento do dis-posto nesta lei sobre accesibilidade e eliminaciónde barreiras no transporte e na comunicación.

Título V

Réxime sancionador

Artigo 36.–Infraccións.

1. As accións ou omisións que contraveñan asnormas sobre accesibilidade e supresión de barrei-ras constitúen infracción e serán sancionadas deconformidade co establecido nesta lei.

2. As infraccións clasifícanse en leves, graves emoi graves.

3. Considérase infracción leve o incumprimentodas normas de condicións de accesibilidade e supre-sión de barreiras que non impidan a utilización doespacio, o equipamento, a vivenda, o medio de trans-porte ou o medio de comunicación por persoas conlimitacións.

4. Considérase infracción grave o incumprimentodas normas de condicións de accesibilidade e supre-sión de barreiras que obstaculicen, limiten ou difi-culten a utilización do espacio, o equipamento, avivenda, o medio de transporte ou o medio de comu-

nicación por persoas con limitacións, e en especialas seguintes:

a) O incumprimento das normas sobre supresiónde barreiras arquitectónicas urbanísticas en obrasde urbanización e o seu mobiliario de nova cons-trucción, ampliación e reforma de espacios desti-nados ó uso público.

b) O incumprimento das normas sobre supresiónde barreiras arquitectónicas na edificación, cons-trucción, ampliación ou reforma de edificios de pro-piedade pública ou privada destinados a serviciospúblicos ou a un uso que implique a concorrenciade público.

c) O incumprimento das normas de condiciónsde accesibilidade e supresión de barreiras en edi-ficios de nova construcción ou rehabilitados total-mente, que deben ser destinados ó uso de vivenda,ou en edificios de titularidade privada e uso nonresidencial.

d) O incumprimento das normas de accesibilidadeestablecidas para o transporte público e os mediosde comunicación.

e) A reincidencia por comisión de máis dunhafalta leve no prazo de dous anos.

5. Considérase infracción moi grave o incumpri-mento das normas de condicións de accesibilidadee supresión de barreiras que impidan o libre accesoe uso de calquera espacio ou medio, infrinxindoa normativa contida nesta lei, e en especial asseguintes:

a) O incumprimento das normas sobre supresiónde barreiras arquitectónicas urbanísticas en obrasde urbanización e o seu mobiliario de nova cons-trucción, ampliación e reforma de espacios desti-nados ó uso público, e que impidan o libre accesoe uso de calquera medio ou espacio.

b) O incumprimento das normas sobre supresiónde barreiras arquitectónicas na edificación, cons-trucción, ampliación ou reforma de edificios de pro-piedade pública ou privada destinados a serviciospúblicos ou a un uso que implique a concorrenciade público, e que impidan o libre acceso e usode calquera medio ou espacio.

c) O incumprimento da obrigación que se esta-blece nesta lei de reserva de vivendas para a súautilización por persoas con mobilidade reducida.

d) O incumprimento das normas de condiciónsde accesibilidade e supresión de barreiras que supo-ñan grave perigo ou afecten gravemente a segu-ridade das persoas.

e) A reincidencia por comisión de máis dunhafalta grave no prazo de dous anos.

Artigo 37.–Sancións.1. Sen prexuízo da obrigación da reposición da

orde xurídica infrinxida, as infraccións tipificadasnesta lei darán lugar á imposición de multas, coa


seguinte graduación, para a que se procurará quea sanción non sexa inferior ó beneficio obtido:

a) Para infraccións leves: multa de 100.000 a1.000.000 de pesetas.

b) Para infraccións graves: multa de 1.000.001a 10.000.000 de pesetas.

c) Para infraccións moi graves: multa de10.000.001 a 50.000.000 de pesetas.

Artigo 38.–Graduación das sancións.

Para gradua–lo importe das multas terase en contaa gravidade do feito constitutivo de infracción, ocusto económico derivado das obras de accesibi-lidade necesarias, o prexuízo directa ou indirec-tamente causado e a intencionalidade ou reiteracióndos infractores.

Artigo 39.–Responsabilidades.

Son suxeitos responsables as persoas físicas exurídicas que incorran nas accións, comisións ouinfraccións tipificadas nesta lei, e en particular asseguintes:

a) Nas obras e demais actuacións que se exe-cutasen sen a licencia municipal correspondenteou con inobservancia dela, o empresario das obras,o seu técnico director e o promotor.

b) Nos actos autorizados ou de supervisión deproxectos dos que o seu contido sexa manifesta-mente constitutivo dunha infracción das tipificadasnesta lei serán responsables os facultativos que emi-tisen informe favorable, de acordo co ámbito dasúa intervención.

Así mesmo, serán responsables as administra-cións públicas galegas actuantes que acordasen ooutorgamento dun acto autorizado sen o informe téc-nico preceptivo previo ou cando este fose des-favorable.

As multas que se lles impoñan ós diferentes suxei-tos como consecuencia dunha mesma infracciónterán entre si carácter independente.

Artigo 40.–Órganos competentes para a imposi-ción das sancións.

1. Créase a Comisión Técnica de Accesibilidadecomo órgano administrativo competente para a tra-mitación dos expedientes sancionadores derivadosdesta lei.

Son funcións da Comisión Técnica de Accesibi-lidade a incoación, tramitación e proposta de reso-lución á autoridade competente dos expedientessancionadores na materia, así como aqueloutras queregulamentariamente se lle atribúan.

A dita Comisión está adscrita á Consellería com-petente en materia de servicios sociais e a súa com-posición determinarase en vía regulamentaria.

2. As autoridades competentes para impoñer san-cións son as seguintes:

a) Para as infraccións leves e graves, un órganocolexiado composto polo director xeral competenteen materia de servicios sociais, o director xeral enmateria de urbanismo e o director xeral competenteen materia de cooperación coas corporacións locais.

b) Para as infraccións moi graves, o Consello daXunta.

Artigo 41.–Procedemento sacionador.

1. As infraccións das normas contidas nesta leie na súa normativa de desenvolvemento serán san-cionadas de acordo coa normativa vixente sobre oprocedemento sancionador.

2. As persoas protexidas por esta lei, ou as aso-ciacións e federacións nas que se integran, teránsempre a consideración de interesadas nestes pro-cedementos nos termos previstos na Lei de réximexurídico das administracións públicas e do proce-demento administrativo común.

3. Contra o acordo de arquivo das actuacións ouresolución desestimatoria expresa ou tácita dadenuncia de posibles infraccións, as persoas, aso-ciacións e federacións antes referidas quedaránlexitimadas para interpoñe–los recursos ou, se éo caso, as accións xudiciais que consideren pro-cedentes.

Artigo 42.–Destino das sancións.

Os ingresos obtidos pola imposición das sanciónsprevistas nesta lei serán destinados ó fondo desupresión de barreiras arquitectónicas, urbanísti-cas, do transporte e da comunicación, así como paraa dotación de axudas técnicas.

Artigo 43.–Prescrición.

As infraccións moi graves prescribirán ós catroanos.

As infraccións graves prescribirán ós dous anos.

As infraccións leves prescribirán ó ano.

O prazo de prescrición comezará a computarsedesde o día no que a infracción se cometeu.

Título VI

Consello Galego para a Promoción da Accesibi-lidade e a Supresión de Barreiras

Artigo 44.–Consello Galego para a Promoción daAccesibilidade e a Supresión de Barreiras.

1. Créase o Consello Galego para a Promociónda Accesibilidade e a Supresión de Barreiras comoórgano de participación e consulta.

2. O Consello estará adscrito á Consellería com-petente en materia de servicios sociais e estará com-posto por un número máximo de quince membros,en representación da Comunidade Autónoma, das


corporacións locais, das entidades públicas e pri-vadas e das asociacións e colexios profesionais coninterese na materia.

3. A organización e o funcionamento do Conselloestableceranse regulamentariamente.

4. Son funcións do Consello o asesoramento, oinforme, as propostas de criterios de actuación, oseguimento e o fomento do disposto nesta lei, asícomo aqueloutras que regulamentariamente se lleatribúan.

Disposicións adicionaisPrimeira.-As correspondentes administracións

públicas galegas elaborarán os plans de adaptacióne supresión de barreiras previstas nesta lei nun pra-zo de dous anos desde a súa entrada en vigor. Estesplans serán revisados cada cinco anos e o prazopara a súa realización non superará os dez anos.

As administracións públicas galegas establece-rán, anualmente, unha porcentaxe das súas partidaspresupostarias de investimento para a supresión dasbarreiras existentes nos edificios de uso públicoda súa titularidade ou sobre as que dispoñan, porcalquera título, do dereito de uso.

Segunda.-Determinaranse regulamentariamenteos plans de evacuación e seguridade dos espacios,das edificacións e dos servicios de concorrenciaou uso público, co fin de garanti–la súa adecuaciónás necesidades das persoas con limitación, mobi-lidade ou comunicación reducida.

Terceira.-A Administración autonómica promove-rá campañas informativas e educativas dirixidas ápoboación en xeral, co fin de sensibilizala no pro-blema da accesibilidade e da integración das per-soas con limitacións.

Así mesmo, fomentará a realización de xornadas,cursos e publicacións dirixidos a responsables polí-ticos, funcionarios, técnicos e colectivos de persoascon limitacións, co obxecto de divulga–lo contidodesta lei e da demais normativa aplicable en materiade accesibilidade e eliminación de barreiras.

Cuarta.-O disposto nesta lei non será aplicable:a) Ós inmobles e espacios de uso público que

se encontren declarados bens de interese culturalou incluídos en catálogos municipais de edificiosprotexidos, sempre que as modificacións necesariasafecten elementos obxecto da protección.

Neste suposto, procederase á realización dun pro-grama de accesibilidade, que terá por obxectomellora–la accesibilidade e a eliminación daquelasbarreiras que non precisen a realización de obrasque afecte elementos protexidos. Nos casos nos queisto non sexa posible, habilitaranse as axudas téc-nicas necesarias para que estes edificios se ade-cúen, na medida do posible, para a súa visita porpersoas con limitacións ou con mobilidade redu-cida.

b) Ós proxectos de edificación e urbanización quefosen visados polos colexios profesionais compe-tentes na materia respectiva, antes da súa entradaen vigor.

c) Ós proxectos de edificación e urbanización queteñan concedida licencia de obra na data da súaentrada en vigor.

Quinta.-No prazo de seis meses desde a entradaen vigor da lei, a Xunta de Galicia aprobará o regu-lamento de desenvolvemento e o código de acce-sibilidade que conteña tódalas normas técnicasaplicables na materia.

Sexta.-No regulamento e no código de accesibi-lidade que se aproben no desenvolvemento destalei deberán adoptarse, como mínimo, para defini–lacondición de adaptado dun espacio, servicio ou ins-talación, os parámetros de accesiblidade que sedefinen no anexo a esta lei.

Disposicións transitoriasPrimeira.-Os plans xerais de ordenación urbana,

as normas subsidiarias de planeamento e os demaisinstrumentos de planeamento que os desenvolven,que dispoñan de aprobación definitiva á entradaen vigor desta lei, adaptaranse ás determinaciónse ós criterios técnicos contidos nela e no regula-mento de desenvolvemento na primeira revisión,non superando, en todo caso, o prazo de cinco anos.

Malia o anterior, as prescricións contidas nestalei prevalecerán sobre as eventuais determinaciónsque se opuxesen ás contidas nos plans urbanísticose demais instrumentos de planeamento, así comonas ordenanzas municipais vixentes, á data da súaentrada en vigor.

Segunda.-En canto non se aprobe a normativa dedesenvolvemento desta lei, tódalas actuacións quese realicen dentro do ámbito de aplicación deladeberán axustarse ós parámetros de accesiblidadecontidos no anexo.

Disposición derrogatoriaQuedan derrogadas as disposicións de igual ou

inferior rango que se opoñan ó establecido nestalei.

Disposicións derradeirasPrimeira.-Autorízase o Consello da Xunta para

dicta–las disposicións precisas para o desenvolve-mento e a execución do previsto nesta lei, así comopara modifica–lo seu anexo.

Segunda.-Esta lei entrará en vigor ós tres mesesda súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, vinte de agosto de milnovecentos noventa e sete.

Manuel Fraga IribarnePresidente


ANEXO

Capítulo I

Disposicións sobre barreiras arquitectónicasurbanísticas

Sección 1ª

Características das urbanizacións

Artigo 6.–Itinerarios.

6.a) Itinerarios peonís:

–Largura mínima libre de obstáculos: a larguramínima libre de obstáculos en áreas desenvolvidasa través de instrumentos de planeamento integralserá de 1,80 m, e en situacións puntuais poderáser de 1,50 m.

Nas áreas non incluídas no parágrafo anterior seráde 0,90 m.

–Pendente máxima lonxitudinal: a pendentemáxima lonxitudinal será do 10%, e en situaciónsexcepcionais será do 12%, sempre que non superecon esa pendente un tramo horizontal de 1,50 m.

–Pendente máxima transversal: a pendente máxi-ma transversal non será maior do 2%.

–Altura mínima libre de obstáculos: a altura míni-ma libre de obstáculos será de 2,10 m. (fig. 0).

Liña de fachada

ITINERARIOS PEONÍS ADAPTADOS

PENDENTES

fig. 0

6.b) Itinerarios mixtos destinados ó tráfico depeóns e vehículos:

–Largura mínima libre de obstáculos: a larguramínima libre de obstáculos será de 3,00 m.

–Pendente máxima transversal: a pendente máxi-ma transversal non será maior do 2%.

–Altura mínima libre de obstáculos: a altura míni-ma libre de obstáculos será de 3,00 m.

–Radio de xiro: o seu trazado deberalles permitirós vehículos nos cruzamentos un radio de xiro de6,50 m. (figs. 1 e 2).

fig. 1

ITINERARIOS MIXTOS DESTINADOS Ó TRÁFICO DEPEÓNS E VEHÍCULOS

Liña de fachada

Vao peonil tipo A parapaso de peóns e vehículos

Largo mínimo itinerario mixto

Vao peonil tipo A para paso depeóns e vehículos

fig. 2

6.c) Vaos peonís:

Tipo A: son os que se desenvolven en sentidoperpendicular ó itinerario peonil.

–Largura mínima libre de obstáculos: a larguramínima libre de obstáculos en áreas desenvolvidasa través de instrumentos de planeamento integralserá de 1,80 m.

Nas áreas non incluídas no parágrafo anteriorserá de 0,90 m.

–Pendente máxima: a pendente máxima será do12%.

–Paso mínimo na beirarrúa: deberase deixar unpaso mínimo libre na beirarrúa de 0,90 m.

–Resalte máximo: o resalte máximo permitidoentre o vao e a calzada será de 2 cm.

Tipo B: son os que se desenvolven no sentidodo itinerario peonil en todo o largo da beirarrúa.

–Lonxitude mínima no sentido do itinerario: alonxitude mínima no sentido do itinerario será de1,50 m.


-Largura mínima: a largura mínima será de 0,90m. A este largo sumaráselle o largo do bordo(figs. 3 e 4).

VAOS PEONÍS

Nas áreas desenvolvidas a través de instru-mentos de ordenación integral

Nas non desenvolvidas a través de instrumentosde ordenación integral

Vaos peonís tipo A perpendicularó itinerario

fig. 3

fig. 4

Vao tipo B no sentido doitinerario

6.d) Vaos para vehículos:

–Dimensión mínima: a dimensión no sentido per-pendicular á calzada non será menor de 0,60 m.

–Resalte máximo: o resalte máximo permitidoentre o vao e a calzada será menor de 2 cm. (fig. 5).

VAOS PARA VEHÍCULOS NO ITINERARIO MIXTO

fig. 5Vao para vehículos no itinerario mixto

bordo

rígola

Liña de fachada

e) Pasos de peóns:

–Largura mínima:

a) Itinerarios peonís: a largura mínima en áreasdesenvolvidas a través de instrumentos de planea-mento integral será de 1,80 m.

Nas áreas non incluídas no parágrafo anteriorserá de 0,90 m.

b) Itinerarios mixtos de peóns e vehículos: a zonadefinida para a circulación de peóns terá unha lar-gura mínima de 0,90 m. (fig. 6).

PASO DE PEÓNS

fig. 6

bordorígola

rígolabordo

6.f) Escaleiras:

–Largura mínima: o largo mínimo será de 1,20m.

–Descanso mínimo: o descanso terá unha lonxi-tude mínima de 1,20 m.

–Tramo máximo: o tramo máximo de escaleirassen descanso será o que salve unha altura máximade 2,00 m.

–Tramo mínimo: non poderá haber desniveis sal-vados por un só chanzo. Neste caso o desnivel debe-rá resolverse cunha rampla.

–Banzos: a altura máxima da tabica será de 0,17m.

A dimensión do banzo será a que resulte da rela-ción 2t+p=0,62 a 0,64 m (cast.: 2 t+h=0,62 a0,64 m).

–Espacio baixo a escaleira: o espacio baixo a esca-leira deberá estar pechado ou protexido para evitaraccidentes cando a súa altura sexa menor de 2,10m.


–Pasamáns: situaranse a unha altura comprendidaentre 0,90 m e 0,95 m sobre o nivel do chan. Reco-méndase a colocación dun segundo pasamáns a unhaaltura de 0,70 m.

–Nivel de iluminación: a iluminación nocturnaartificial no exterior deberá ser maior de 10 Lux(fig. 7).

ESCALEIRAS

fig. 7

Descanso

Tramo máximo sen descanso

Se P‹2,10 hai que pechar ousinalizar baixo a escaleira

Tabica Paso2T+P=64 2T+H=62

30 2817

RELACIÓN

g) Ramplas:

–Largura mínima: o largo mínimo será de 1,50m. Cando sexa suplementaria dunha escaleira pode-rá ter un largo mínimo de 0,90 m.

–Pendente máxima lonxitudinal: a pendentelonxitudinal máxima será para ramplas de lonxitudemenor de 3,00 m do 10%; para ramplas de lonxitudeentre 3,00 m e 10,00 m do 8%; e para ramplasde lonxitude igual ou superior a 10,00 m do 6%.

Se as condicións físicas do lugar non o permitisen,poderanse, xustificándoo cunha memoria, supe-ra–las pendentes máximas citadas nun 2%.

–Descanso mínimo: sempre que haxa tramos condistinta pendente ou tramos que acaden a lonxitudemáxima esixida haberá un descanso. O descansoterá unha lonxitude mínima de 1,50 m e unha lar-gura igual á da rampla. No caso de tramos con xirosa 9º, os descansos terán unha área que permitainscribir un círculo de 1,50 m de diámetro.

–Protección: levará unha protección nos ladoslibres situada a unha altura entre os 5 e 10 cmsobre o nivel do chan.

–Espacio baixo ramplas: o espacio baixo ramplasdeberá estar cerrado ou protexido para evitar acci-dentes cando a súa altura sexa inferior a 2,10 m.

–Pasamáns: situaranse a ámbolos lados a unhaaltura de 0,90 m. Recoméndase a colocación dunsegundo pasamáns a unha altura de 0,70 m.

– Nivel de iluminación: a iluminación nocturnaartificial no exterior deberá ser maior de 10 Lux(fig. 8).

RAMPLAS

fig. 8

6.h) Escaleiras mecánicas:

–Largura mínima: o largo mínimo será de 1,00 m.

6.i) Tapices rodantes:

–Largura mínima: o largo mínimo será de 1,00 m.

–Pendente máxima lonxitudinal: os tapices rodan-tes, no caso de salvar desniveis, deberán ter comomáximo a pendente que lle corresponda ó itinerariopeonil no que se sitúan. Neste caso dispoñerán ásúa entrada e saída dunha zona horizontal de dimen-sión mínima no sentido lonxitudinal de 1,50 m.

6.j) Ascensores: os ascensores posuirán as seguin-tes características:

–Dimensións mínimas:

Largo: 1,10 m (fronte).

Profundidade: 1,40 m.

–Portas: as portas terán unha largura mínima depaso libre de 0,80 m e serán de apertura automática.

O espacio mínimo fronte ás portas terá que deixarunha área que permita inscribir un círculo de 1,50m de diámetro.

–Mecanismos: as botoeiras situaranse a unha altu-ra entre 0,90 e 1,40 m sobre o nivel do chan dacabina. Recoméndase a colocación horizontal conbotóns con sinalización en relevo (fig. 9).


ASCENSORES

fig. 9

Artigo 7.–Parques, xardíns e espacios librespúblicos.

Aseos de uso público adaptados:

–Dimensión mínima: a dimensión mínima dosaseos adaptados será aquela que permita inscribirun círculo de 1,50 m de diámetro para o xiro dascadeiras de rodas e unha aproximación frontal ólavabo e lateral ó inodoro de 0,80 m libres deobstáculos.

–Portas: as portas deixarán un espacio libre depaso de 0,80 m e abrirán cara ó exterior.

Aparellos:

–Lavabos: o lavabo será sen pé nin mobiliarioinferior. Terá unha altura de 0,85 m sobre o niveldo chan. A billame será de presión ou panca.

–Inodoros: o inodoro terá unha altura compren-dida entre 0,45 m e 0,50 m sobre o nivel do chan.Dispoñerá de barras a ámbolos dous lados do ino-doro situadas a unha altura comprendida entre 0,30m e 0,25 m sobre o nivel do asento, e será abatiblea que se sitúe do lado do espacio de aproximación(fig. 10).

ASEO DE USO PÚBLICO ADAPTADO

fig. 10

Artigo 8.– Aparcamentos.

A dimensión mínima da praza adaptada será de2,00 x 4,50 m e deberá deixar un espacio librelateral de 1,50 m, polo que a dimensión total seráde 3,50 m x 4,50 m. (fig. 11).

APARCAMENTO EN BATERÍA Ó EXTERIOR

fig. 11

Sección 2ª

Características dos elementos de urbanización

Artigo 9.–Elementos de urbanización.

–Pavimentos: os pavimentos deberán ser duros,antiesvarantes e sen resaltes.

–Bordos: os bordos terán unha altura máxima de15 cm, os seus cantos serán redondeados ou cha-franados, e deberán rebaixarse a nivel do pavimento


nos pasos de peóns de acordo co establecido paraos vaos neste anexo.

–Reixas: cando houbese reixas situadas no chan,estas terán os seus ocos dunha dimensión menora 2 cm, formando cuadrícula (fig. 12).

fig. 12

BORDOS

Sección 3ªCaracterísticas do mobiliario urbano

Artigo 10.–Sinais e elementos verticais.–Altura libre mínima: a altura libre mínima baixo

elementos de sinalización ou calquera outro ele-mento de mobiliario urbano deberá ser maior ouigual a 2,10 m.

–Mecanismos: os pulsadores e mecanismos esta-rán situados a unha altura que será menor de 0,90m.

–Situación: os elementos de sinalización que sesitúen nas beirarrúas deberán deixar un paso librede 0,90 m. (fig. 13).

fig. 13

ITINERARIOS PEONÍS ADAPTADOS

Artigo 11.–Outros elementos de mobiliario urba-no.

–Mecanismos: os pulsadores e mecanismos esta-rán situados a unha altura que non será menor de0,90 m nin maior de 1,40 m.

–Situación: os elementos de mobiliario urbanoque se sitúen nas beirarrúas deberán deixar un pasolibre de 0,90 m.

–Zonas de atención ó público: se houbese atenciónó público, a meseta do mobiliario estará a unhaaltura de 0,85 m sobre o nivel do chan e terá unhazona mínima de 0,80 m de largo.

–Sinalización: tódolos elementos de urbanizacióne de mobiliario urbano deberán sinalizarse de modoque faciliten o seu uso a persoas con discapacidadevisual ou acústica ou mobilidade reducida, utili-zando para isto sinais acústicos, luminosos, en rele-vo, etc. (figs. 14 e 15).

ELEMENTOS DE MOBILIARIO URBANO

fig. 14

X X X

ATENCIÓN Ó PÚBLICO

fig. 15

0.80

0.85


Capítulo II

Disposicións sobre barreiras arquitectónicas naedificación

Sección 1ª

Edificios de uso e/ou concorrencia pública

Artigo 14.–Reserva de prazas de aparcamentos.

As dimensións mínimas dunha praza adaptadaserá de 2,00 x 4,50 m e deberá deixar un espaciolateral de 1,50 m, polo que a dimensión total seráde 3,50 x 4,50 m. (fig. 16).

PRAZAS DE APARCAMENTO

fig. 16

Artigo 15.–Accesos ó interior dos edificios.

Os accesos ó interior dos edificios deseñaransede acordo co establecido no artigo 6 deste anexo.

Artigo 16.–Comunicación horizontal.

Os espacios e itinerarios de comunicacion hori-zontal, previstos para a súa utilización por persoasde mobilidade reducida, deberán, como mínimo,responder ás seguintes características:

a) Os vestíbulos, unha vez amoblados e libresdo varrido das portas, permitirán inscribir un cír-culo de 1,50 m de diámetro.

b) Os corredores terán un largo mínimo de 1,20m, con estreitamentos puntuais de 0,90 m. (fig. 17).

Artigo 17.–Mobilidade vertical.

A comunicación entre as diferentes plantas esta-blecerase mediante escaleiras, ramplas, escaleirasmecánicas e tapices rodantes, que se deseñarán deacordo co establecido no artigo 6 deste anexo, nosapartados 6.f), 6.g), 6.h) e 6.i).

Os ascensores cumprirán as características quese establecen no apartado 6.j) deste anexo e daránservicio ás plantas de aparcamentos, cando ashoubese.

Artigo 18.– Aseos.

Os aseos adaptados deseñaranse segundo o esta-blecido no artigo 7 deste anexo para aseos de usopúblico adaptados.

COMUNICACIÓN HORIZONTAL

fig. 17

Artigo 20.– Servicios e instalacións.

– Mobiliario: os elementos voados, mostradores,cabinas de teléfonos, caixeiros automáticos, etc.,deseñaranse de acordo co establecido nos artigos10 e 11 deste anexo.

Nas mesas e mostradores deberase permiti–laaproximación frontal.

As mesas adaptadas deixarán un espacio libreata 0,70 m de altura nunha fronte mínima de 0,80m. (fig. 18).

ATENCIÓN Ó PÚBLICO

fig. 18

0.80

0.70


-Vestiarios: os vestiarios dispoñerán polo menosdunha cabina–vestiario de 1,80 x 1,70 m de dimen-sións mínimas.

A área de vestiarios terá nos corredores unha lar-gura mínima de 1,20 m e dispoñerá dun espaciocunha área libre que permita un círculo de 1,50m de diámetro.

O pavimento será antiesvarante (fig. 19).

VESTIARIO

fig. 19

-Duchas: haberá polo menos unha ducha de 0,80m x 1,20 m e mailo espacio de aproximación de0,80 m.

A base da ducha estará nivelada co pavimento.

Os corredores entre as duchas serán dunha larguramínima de 1,20 m e dispoñerán dun espacio cunhaárea libre que permita un círculo de 1,50 m dediámetro.

O pavimento será antiesvarante (fig. 20).

DUCHAS

fig. 20

Sección 2ª

Outros edificios de titularidade privada

Artigo 22.–Accesibilidade en edificios de titu-laridade privada e uso residencial.

Os itinerarios practicables axustaranse, comomínimo, ás seguintes condicións:

a) Os accesos ó interior dos edificios deseñaransede acordo co establecido no artigo 6 deste anexo.

b) Os espacios e itinerarios da comunicación hori-zontal que unan as vivendas co espacio exterior,dado que poderían ser utilizados por persoas conmobilidade reducida, deberán, como mínimo, res-ponder ás seguintes características:

–Os vestíbulos, unha vez amoblados e libres dovarrido das portas, permitirán inscribir un círculode 1,50 m de diámetro.

–Os corredores terán un largo mínimo de 1,20m, con estreitamentos puntuais de 0,90 m.

c) Os ascensores posuirán as seguintes carac-terísticas:




Superficie: maior de 1,20 m2.

– Portas de largo mínimo de paso libre: 0,80 m,e serán de apertura automática.

–Espacio libre fronte á porta: deberá deixarseunha área que permitirá un círculo de 1,50 m dediámetro.

–As botoeiras situaranse á altura comprendidaentre 0,90 e 1,40 m sobre o nivel do chan da cabina.Recoméndase a colocación horizontal, cos botónscon sinalización en relevo.

–Os ascensores descenderán á planta do garaxe,cando este exista.

d) A dimensión mínima das prazas adaptadas seráde 2,00 x 4,50 m e deberá deixar un espacio lateralde 1,50 m, polo que a dimensión total será de 3,50x 4,50 m.

Tódalas portas de paso terán un largo mínimode paso de 0,80 m. (fig. 21).

Artigo 23.–Accesibilidade noutros edificios detitularidade pública e uso residencial.

Os itinerarios practicables axustaranse, comomínimo, ás seguintes condicións:

a) Os accesos ó interior dos edificios deseñaransede acordo co establecido no artigo 6 deste anexo.


EDIFICIOS DE TITULARIDADE PRIVADA E USO RESIDENCIAL

fig. 21

0.80

1.20

0.90

O desnivel que exista entre a vía pública e oportal de entrada ou entre este e o arranque dasescaleiras e as vivendas de planta baixa terán, polomenos, unha entrada alternativa provista dunharampla de acceso cunha pendente máxima en fun-ción da seguinte escala:

–Do 10% ata un desnivel de 0,90 m.

–Do 8% ata un desnivel de 1,20 m.

Cando exista ascensor tamén deberá ser accesibleá meseta de arranque e á entrada en cada vivenda.

b) Os espacios e itinerarios de comunicación hori-zontal previstos para a súa utilización por persoasde mobilidade reducida deberán, como mínimo, res-ponder ás seguintes características:

–Os vestíbulos, unha vez amoblados e libres dovarrido das portas, permitirán inscribir un círculode 1,50 m de diámetro.

–Os corredores terán un largo mínimo de 1,20m.

–Tódalas portas de paso terán un largo mínimode paso de 0,80 m.

c) Os ascensores posuirán as seguintes carac-terísticas:




Portas de ancho mínimo: 0,80 m.

–Espacio mínimo fronte ás portas que deixe unhaárea que permita inscribir un círculo de 1,50 mde diámetro.

–Os ascensores descenderán á planta do garaxe,cando este exista.

d) A dimensión mínima das prazas adaptadas seráde 2,00 x 4,50 m e deberá deixar un espacio lateralde 1,50 m, polo que a dimensión total será de 3,50x 4,50 m. (fig. 22).

EDIFICIOS DE TITULARIDADE PÚBLICAE USO RESIDENCIAL

fig. 22

Sección 3ª

Reserva de vivendas para persoas con limitacións

Artigo 24.–Reserva de vivendas adaptadas.

Características mínimas das vivendas adaptadas:

As vivendas que se proxecten adaptadas para oseu uso por persoas de mobilidade reducida dis-poñerán, como mínimo, das seguintes carácterís-ticas:

a) No vestíbulo, se o houbese, ou no seu defectonalgún punto de circulación, haberá unha área libreque permita inscribir un círculo de 1,50 m dediámetro.

b) A largura mínima dos corredores será de 1,20m.

c) Tódalas portas deixarán un largo libre de pasode 0,80 m.

d) Na sala de estar, na cociña, no lavadoiro epolo menos nun dormitorio e nun baño deberá poderinscribirse un círculo de 1,50 m de diámetro nunhaárea libre de mobiliario.

e) Os aseos responderán ás esixencias do artigo7 deste anexo e as súas portas abrirán cara a fóraou serán corredizas ou pregables.


f) No baño e na cociña coidarase a organizacióne accesibilidade de aparellos e mesetas, así comoa altura e dimensión segundo parámetros dimen-sionais (fig. 23).

INTERIOR DE VIVENDA

fig. 23

Capítulo III

Disposicións sobre barreiras no transporte

Sección 1ª

Accesibilidade nos transportes de uso público

Artigo 26.–Accesibilidade nos transportes públi-cos.

Entradas: cando haxa valos ou portas xiratoriasdeberá existir unha entrada alternativa que permitao acceso dunha cadeira de rodas.

Circulacións: tódalas circulacións serán adapta-das conforme as esixencias establecidas nesteanexo. Nos bordos de plataformas e peiraos deembarque haberá franxa de textura e cor diferen-ciadas do resto do pavimento.

Iluminación: o nivel de iluminación mínima nasplataformas de embarque, peiraos, etc., será de 20Lux.

Accesos: o acceso desde as plataformas de embar-que, os peiraos, as paradas de vehículos, etc., debe-rá resolverse desde o punto de espera ó vehículo,

calquera que sexa a natureza deste, mediante unhaadecuación da entrada do vehículo á altura das pla-taformas de embarque, os peiraos ou a parada deautobuses mediante ramplas adaptadas.

Se a altura que hai que salvar é moi grande, comoo caso dos avións, deberá haber unha plataformaelevadora, se non houbese manga de acceso ó avión.

Sección 2ª

Tarxetas de accesibilidade

Disposicións sobre o modelo da tarxeta de esta-cionamento para persoas con minusvalidez.

Artigo 28.–Expedición das tarxetas de accesi-bilidade.

28.a) As dimensións totais da tarxeta de esta-cionamento para persoas con minusvalidez seránas seguintes:

–Lonxitude: 106 mm.

–Largura: 148 mm.

28.b) A cor da tarxeta de estacionamento seráazul claro, con excepción do símbolo branco querepresenta, sobre fondo azul escuro, unha persoacon cadeira de rodas.

28.c) A tarxeta de estacionamento para persoascon minusvalidez estará plastificada, con excepcióndo espacio previsto para a sinatura do titular nametade esquerda do reverso.

28.d) A tarxeta de estacionamento para persoascon minusvalidez terá un reverso e un anverso, cadaun deles dividido verticalmente en dúas metades.

Na metade esquerda do anverso figurarán:

–O símbolo do conductor de cadeira de rodas enbranco sobre fondo azul.

–O período de validez da tarxeta de estacio-namento.

–O número de serie da tarxeta de estacionamento.

–O nome e selo da autoridade ou organizaciónexpedidora.

–A matrícula do vehículo (optativo).

Na metade dereita do anverso figurarán:

–A inscrición «Tarxeta de estacionamento parapersoas con minusvalidez» en letras negras maiús-culas. A continuación, suficientemente separada een maiúsculas ou minúsculas, a inscrición «Tarxetade estacionamento» nas linguas da Unión Europea.

–A inscrición «Modelo das Comunidades Euro-peas».

–De fondo o indicativo do Estado español dentrodo símbolo da Unión Europea: o círculo de 12estrelas.


Na metade esquerda do reverso figurarán:

1. A fotografía do titular.

2. Os apelidos do titular.

3. O nome do titular.

4. A sinatura do titular ou outra marca autorizada.

Na metade dereita do reverso figurarán:

1. A indicación: «Esta tarxeta dá dereito a uti-liza–las correspondentes facilidades de estaciona-mento para persoas con minusvalidez vixentes nolugar do país onde se atope o titular».

2. A indicación: «Cando se utilice esta tarxetadeberá colocarse na parte dianteira do vehículo,de maneira que unicamente o anverso da tarxetasexa claramente visible para o seu control».

28.e) As inscricións estarán redactadas en espa-ñol e en galego, con excepción das inscricións dametade dereita do anverso (figs. 24 e 25).

fig. 24

fig. 25

III. OUTRAS DISPOSICIÓNSCONSELLERÍA DE POLÍTICATERRITORIAL, OBRAS PÚBLICASE VIVENDA

6660Orde do 19 de agosto de 1997 pola quese delegan atribucións en materia deurbanismo.

En virtude da Orde do 27 de setembro de 1995delegáronse nos delegados provinciais desta con-sellería determinadas atribucións en materia deurbanismo, coa finalidade de conseguir unha xestiónmáis áxil e eficaz, en beneficio tanto dos interesesxerais como dos administrados, acorde cos principiosde economía, celeridade e eficacia que deben pre-sidi–la actuación administrativa.

Unha parte das atribucións obxecto de delegacióncorrespondían a competencias reguladas no textorefundido da Lei sobre réxime do solo e ordenaciónurbana aprobado polo Real decreto lexislativo1/1992, sendo boa parte destes preceptos recente-mente declarados inconstitucionais por sentencia doTribunal Constitucional do 20 de marzo pasado.

O novo marco legal vixente está consituído polaLei 1/1997, do 24 de marzo, do solo de Galicia,que nos seus preceptos regula os órganos e com-petencias en materia de urbanismo. No seu artigo189.3º, prevese que os órganos urbanísticos da Xun-ta de Galicia poidan delega-lo exercicio das súascompetencias urbanísticas nos termos previstos nosartigos 43 e 44 da Lei 1/1983.

Na súa virtude, e no uso das facultades conferidaspolo artigo 43.3º da Lei 1/1983, do 22 de febreiro,reguladora da Xunta e o seu presidente,

DISPOÑO:

Artigo 1º

Deléganse nos delegados provinciais da Conse-llería de Política Territorial, Obras Públicas e Viven-da as seguintes competencias atribuídas na Lei1/1997, do 24 de marzo, do solo de Galicia:

1. Emisión de informes sobre plans parciais e plansespeciais, previstos nos artigos 41.3º e 42.5º da lei.

2. Actuación por subrogación nos procedementosde aprobación de instrumentos de xestión urbanís-tica, nos supostos e cos requisitos que determinanos artigos 102 e concordantes da lei.

3. Aprobación definitiva de expropiacións forzosaspolo procedemento de taxación conxunta, en virtudedo disposto no artigo 145.6º da lei.

4. Outorgamento de autorizacións previas á licen-cia municipal, para as construccións e instalaciónsde interese xeral no solo rústico e para edificaciónsen núcleos rurais preexistentes, en virtude do dis-

o 166 l i. disposiciÓns xeraisnicación converteuse nun dos maiores retos cos que se enfronta hoxe...

Documents