Μηναίo Ενημερωτικό Δελτίο Ρ.Ο. Φιλοθέης (10.2013)

Επαγγελματική ΗθικήΚάνε ΕΣΥ τη διαφορά!

Μηναία Ενημερωτική έκδοση Ρ.Ο. Φιλοθέης | Τεύχος 16 | Οκτώβριος 2013

2

Η φωτογραφία του μήνα

Ροταριανό Ημερολόγιο

Ιούλιος κενός

Αύγουστος ΜήναςΑύξησης ΜελώνκαιΕπέκτασης

Σεπτέμβριος ΜήναςΝέωνΓενεών

Οκτώβριος Μήνας ΕπαγγελματικήςΔράσης

Νοέμβριος ΜήναςΡοταριανού Ιδρύματος ΠαγκόσμιαΕβδομάδα Ιντεράκτ(εβδομάδα πουπεριέχει την5ηΝοεμβρίου)

Δεκέμβριος ΜήναςΟικογένειας

Ιανουάριος ΜήναςΣυνειδητοποίησης τουΡόταρυ

Φεβρουάριος ΜήναςΠαγκόσμιας Κατανόησης 23.02.2014:109η

ΕπέτειοςΊδρυσης τουΡόταρυ

Μάρτιος Μήνας Καταπολέμησης του Αναλφαβητισμού ΠαγκόσμιαΕβδομάδα Ροταράκτ(εβδομάδα που περιέχει την 13η Μαρτίου)

Απρίλιος ΜήναςΡοταριανού Περιοδικού

Μάιος κενός

Ιούνιος ΜήναςΡοταριανών Συναδελφώσεων

ΤοΡοταριανόημερολόγιοπαρέχειέναφυσικόπλαίσιογιατοπρόγραμμα

τωνσυνεστιάσεων.Στηναρχήτουροτ.έτους,αναφερθείτεστονέοθέματουΔιεθνούςΡόταρυ.ΣυζητείστεγεγονόταόπωςηΣυνέλευση,τοΣυνέδριοτηςΠεριφέρειαςκαιτοΠαγκόσμιοΣυνέδριο.

ΤαπρογράμματατουΟμίλου,τουΔιεθνούςΡόταρυκαιτουΡοταριανούΙδρύματοςμπορούνναπαρουσιασθούνκατάτηδιάρκειατωνμηνώνπουείναιαφιερωμένοισεαυτά,καιοιοποίοιείναιωςαναγράφεταιπαρακάτω:

e-γέτης Τεύχος16Οκτώβριος 2013

Οκτώβριος 2013

Το περιοδικό "The Rotarian", Δεκέμβριος 1933

3Περιεχόμενα

Ο Σκοπός της έκδοσης

Το παρόν ενημερωτικό δελτίο δημιουργήθηκε για να

φιλοξενήσει και τις δράσεις όλων των Ροταριανών Ομίλων των 2470 και 2484 Περιφερειών Δ.Ρ. καθώς και της Κύπρου. Φιλοδοξία μας είναι η επικοινωνία του ροταριανού έργου τόσο μεταξύ των ροταριανών, όσο και πέρα από το χώρο του Ρόταρυ.

Για το λόγο αυτό η συνεισφορά όλων μας είναι απαραίτητη και με χαρά περιμένουμε υλικό από τις δράσεις και τις εκδηλώσεις σας.

e-γέτης Τεύχος16Οκτώβριος

2013

Μηνιαίο Ενημερωτικό Δελτίο Ρ.Ο. ΦιλοθέηςΥπεύθυνοςΈκδοσης: ΠαναγιώτηςΔούροςΑρχισυντάκτης:ΔημήτρηςΧουλιαράκηςΣελιδοποίηση:ΚαλλιόπηΞενοπούλουΕπικοινωνία-ΑποστολήΥλικού:[email protected]

www.facebook.com/filotheirc

www.issuu.com/filotheirc

Η φωτογραφία του μήνα σελ.2

Editorial σελ.4

Δράσεις Ομίλου σελ.5

Απόψεις | Το Ρόταρυ στη σημερινή Ελλάδα σελ.6-13

Διεθνής Ροταριανή επικαιρότητα σελ.14-17

Διεθνής επικαιρότητα | Το συγκλονιστικό σχολείο της γέφυρας σελ.18-23

Διεθνής επικαιρότητα | Έλληνες σελ.24-25

Το βήμα των ελληνόφωνων ροταριανών σελ.26-33

Παρουσίαση | Το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου σελ. 34-37

Πολιτισμός | Ελληνική τράπεζα αναμνήσεων σελ. 38-39

Σκέψεις | Η νέα τάξη των κυνικών σελ.40-41

Πολιτισμός | Κωνσταντίνος Καβάφης σελ. 42

4e-γέτης|Τεύχος16|Οκτώβριος2013

Θα μπορούσε να είναι και αστείο στην Ελλάδα της ανεργίας του 2013 αν δεν ήταν τραγωδία. Άλλωστε,

μόλις προ ημερών εκδόθηκε το καινούργιο ερευνητικό, κατά τα άλλα, δελτίο του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ στο οποίο οι ερευνητές διαβλέπουν την εκτίναξη της ανεργίας στο 34% το 2016. Εάν αθροίσετε σε αυτό και το γεγονός ότι οι μισθοί στην Ελλάδα απο-πληθωρισμένοι, δηλαδή, η αγοραστική μας δύναμη έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του 1970, καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι η μεσαία τάξη διαλύεται, εάν δεν διαλύθηκε ήδη, στη χώρα μας και πως χρειάστηκαν μόλις τρία χρόνια για να χάσουν οι εργαζόμενοι ό,τι είχαν κερδίσει μετά από δεκαετίες κοινωνικών αγώνων. Και αυτές οι συνέπειες δεν αφορούν μόνο τους έμμισθους, αλλά και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων καταρρέει υπό το βάρος της έλλειψης ρευστότητας, των υψηλών φόρων και των μειωμένων εσόδων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα οι πολίτες δεν επιλέγουν πλέον επάγγελμα ή δουλειά, αλλά οποιοδήποτε τρόπο προκειμένου να επιβιώσουν και η επαγγελματική αυτο-εκπλήρωση έχει αντικατασταθεί από τον οικονομικό βιοπορισμό.

Το Ρόταρυ σχετίζεται άμεσα με την ορθή, με την κανονιστική έννοια, άσκηση του επαγγέλματος. Για το λόγο αυτό και αποτελεί έναν πλουραλιστικό χώρο επαγγελματικών γνωριμιών και αλληλοβοήθειας, που μαζί με το ανθρωπιστικό έργο συνιστούν τους δυο κυρίαρχους πυλώνες του.

Στον Ροταριανό Όμιλο Φιλοθέης έχουμε την τιμή και την ικανοποίηση να είναι μέλη μας σημαντικοί επιστήμονες και ηγέτες στον επαγγελματικό τους χώρο, οι οποίοι πασχίζουν, ο καθένας από τη θέση του, για ένα καλύτερο κόσμο και βέβαια, περισσότερη ευημερία για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Στην εκπλήρωση των επαγγελματικών προσδοκιών των μελών του, ο Όμιλός μας θα βοηθήσει όσο μπορεί και με κάθε θεμιτό μέσο, ώστε παρά τις δυσκολίες του σήμερα, το αύριο να είναι για όλους μας καλύτερο.

Με ροταριανούς χαιρετισμούςΒασίλης Μαγκλάρας

Ροταριανές και Ροταριανοί,


Δράσεις Ομίλου

«Εάν ρωτήσετε 10 Ροταριανούς να σας εξηγήσουν το Ρόταρυ, είναι πιθανό να ακούσετε "χμμμ, εεε …" πριν πάρετε 10 διαφορετικές

απαντήσεις. Αυτό μάθαμε από τις ομάδες εστίασης σε όλο τον κόσμο κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Ομοίως, μπορείτε να δείτε τις ιστοσελίδες 10 Ροταριανών Ομίλων και δεν θα μπορούσατε ποτέ να υποθέσετε ότι είναι όλοι μέλη της ίδιας οργάνωσης».

Εάν οι παραπάνω ισχυρισμοί δεν σας φαίνονται πρωτότυποι είναι γιατί κάποια μέλη του Ομίλου μας τους υποστήριζαν καιρό τώρα με παρρησία αναζητώντας παράλληλα τη λύση του προβλήματος. Αντί για τη λύση κάποιοι, υποκριτικά,

έσπευσαν να τους «σταυρώσουν». Τώρα, τα ίδια ακριβώς έρχεται να επιβεβαιώσει το Rotary Leader, ένα από τα επίσημα περιοδικά του Διεθνούς Ρόταρυ.

Το Διεθνές Ρόταρυ μας παρέχει, λοιπόν, ένα ακόμη εργαλείο για να μας βοηθήσει να πούμε περισσότερο ελκυστικά την ιστορία της Οργάνωσής μας. Διότι, χωρίς μια συνεπή εμφάνιση και ένα ξεκάθαρο μήνυμα, πώς μπορούμε να περιμένουμε από τους άλλους να κατανοήσουν ή έστω να γνωρίσουν το Ρόταρυ; Είναι φανερό ότι το Ρόταρυ πιστώνεται μικρό μέρος μόνο από τα οφέλη της καλής δουλειάς του.

Για τους λόγους αυτούς το Διεθνές Ρόταρυ εισάγει μια νέα εμφάνιση και μια

ενιαία φωνή, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στο συνημμένο έντυπο και στην επανασχεδιασμένη ιστοσελίδα της Οργάνωσης. Έχουμε, πλέον, μια νέα υπογραφή (λογότυπο) και συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση των γραμματοσειρών και των χρωμάτων για να υιοθετήσουμε μια ενιαία ματιά για ψηφιακά και έντυπα μέσα ενημέρωσης.

Το εγχειρίδιο που μεταφράσαμε και σας στείλαμε θα σας βοηθήσει να χρησιμοποιήσετε τις οδηγίες οπτικής ταυτότητας εύκολα και με ακρίβεια. Η τήρηση αυτών των προδιαγραφών θα σας εξασφαλίζει σταθερή ποιότητα. Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε στην Καλλιόπη Ξενοπούλου, σε ρόλο μεταφράστριας και σελιδοποιού και, βέβαια, τον πΔιοικητή Νίκο Μακρυγιάννη. Το εγχειρίδιο είναι διαθέσιμο και ηλεκτρονικά από τη διεύθυνση http://issuu.com/filotheirc/docs/547a813Οι δράσεις του Ομίλου μας συνεχίζονται ...

ÐÅÉÔÅ ÔÇÍÉÓÔÏÑÉÁ

ÔÏÕ ÑÏÔÁÑÕΦωνητικές και ΟπτικέςΟδηγίες Ταυτότηταςγια Ροταριανούς

Μετάφραση του Εγχειριδίου «Φωνητικές και Οπτικές Οδηγίες

Ταυτότητας για Ροταριανούς»


του

Κώστ

α Κα

ρβού

νη,

υπΔι

οικη

τή 2

014-

2015

της 2

484

Π.Δ.

Ρ.

Απόψεις

Το Ρόταρυ στην σημερινή

ΕλλάδαΣκέψεις και προτάσεις για τη

συνεργασία των δύο Ελληνικών Περιφερειών και τις σχέσεις μας

με τις γειτονικές ΠεριφέρειεςΕισήγηση στο 1ο Διαπεριφερειακό

Συνέδριο , Καλαμπάκα 10-12/05/2013

Καλές μου φίλες ροταριανές,

καλοί μου φίλοι ροταριανοί,

Είναι μεγάλη η χαρά μου που

21 χρόνια μετά από το τελευταίο

Συνέδριο της πάλαι ποτέ ενιαίας

Ελληνικής 247 Περιφέρειας που

πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα το

1992 – με Διοικητή τον Ροβέρτο

Καρυδόπουλο – ήρθε και πάλι η

ώρα να σμίξουμε όλοι οι Έλληνες ροταριανοί στο

κορυφαίο γεγονός της χρονιάς, το Συνέδριό μας.

Θυμάμαι πολύ έντονα εκείνο το Συνέδριο για 2 λόγους:

Ο πρώτος, γιατί ο μακαρίτης ο πατέρας μου,

τότε εισερχόμενος Πρόεδρος του Ρ.Ο. Κερκύρας ήταν ταυτόχρονα και υπεύθυνος της Γραμματείας του Συνεδρίου και όπως ήταν αναμενόμενο με είχε αγγαρέψει με διάφορες … χαμαλοδουλειές. Είχα ρίξει πολύ τρέξιμο!!

Ο δεύτερος, γιατί αμέσως μετά το Συνέδριο ήρθε η δική μου σειρά να βάλω στο πέτο μου τον ροταριανό τροχό, ένα γεγονός που χωρίς αμφιβολία έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία μου, μια που το Ρόταρυ είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μου, όπως η οικογένεια και οι στενοί μου φίλοι.

Δεν πρόκειται για ρητορική υπερβολή. Είναι η δική μας πραγματικότητα, το ξέρετε και το ξέρω, μια πραγματικότητα που στηρίζεται στην απλότητα των βασικών συστατικών του εφαρμοσμένου ανθρωπισμού που ονομάζουμε Ρόταρυ:

Ανοιχτές και εγκάρδιες σχέσεις που οδηγούν σε γερές φιλίες, αλληλοκατανόηση και εμπιστοσύνη, όχι λόγια μα έργα προσφοράς που κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο και συμβάλλουν στο να γίνει πράξη το όνειρο για παγκόσμια ειρήνη.

Ο κόσμος μας αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η τεχνολογική πρόοδος έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις, ανά πάσα στιγμή μπορείς να μάθεις τι συμβαίνει στην άλλη άκρη της γης, μπορείς να επικοινωνήσεις σε πραγματικό χρόνο με οποιονδήποτε οπουδήποτε!! Το κέντρο βάρος του κόσμου μετακινείται από το Βορρά και τη Δύση προς το Νότο και την Ανατολή. Οι τριγμοί αυτής της μετακίνησης είναι ισχυροί, οι κυματισμοί που προκαλεί σαρώνουν βεβαιότητες και κεκτημένα. Αρκεί να επισκεφθεί κάποιος μια σύγχρονη Ασιατική μεγαλούπολη και θα νοιώσει αμέσως το σφυγμό της αλλαγής που έχει ήδη επέλθει. Κοιμισμένοι γίγαντες ξύπνησαν και αλλάζουν τις ισορροπίες με κύριο χαρακτηριστικό την ορμή


Το Ρόταρυ στη σημερινή Ελλάδα

εκατομμυρίων νέων ανθρώπων, τη δίψα τους για καλύτερη ζωή. Ο κόσμος στον οποίο μεγαλώσαμε δεν υπάρχει πια …

Το Διεθνές Ρόταρυ έχοντας ανοιχτές τις παγκόσμιες κεραίες του έχει αντιληφθεί την νέα εποχή και αλλάζει και αυτό ασθμαίνοντας, προσπαθώντας να προλάβει, να μεταλλαχθεί ώστε να μην παραμείνει ένα απολίθωμα του παρελθόντος.

Γιατί τι άλλο είναι το Future Vision Plan παρά η αγωνιώδης προσπάθεια του Δ.Ρ. να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες; Τι σηματοδοτεί η τεράστια αλλαγή στη σημασία που δίνει το Δ.Ρ. στη Δημόσια Εικόνα του; Γιατί τόση έμφαση και δημοσιότητα στις στρατηγικές συνεργασίες;

Το Δ.Ρ. με αγωνία παρακολουθεί την καμπύλη του membership να ζορίζεται να ξαναπάρει την ανιούσα παρ’ όλες τις κοσμογονικές αλλαγές στην παγκόσμια γεωγραφία, τη διείσδυση στις πρώην κομμουνιστικές χώρες, τη συμμετοχή γυναικών κ.ο.κ. Ερευνώντας,

μετρώντας, μαθαίνοντας από τα λάθη του, το Δ.Ρ. δείχνει να έχει αντιληφθεί το προφανές:

Ότι δεν έχει σημασία τι πιστεύεις εσύ για τον εαυτό σου, αλλά τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα ή καλύτερα δεν έχει σημασία τι νομίζεις ότι είσαι, αλλά τι είσαι στην πραγματικότητα.

Μέσα στον ορυμαγδό των αλλαγών τι είναι αυτό που παραμένει σταθερό στο διάβα του χρόνου; Οι Βασικές μας Αξίες, οι ακρογωνιαίοι λίθοι της ροταριανής μας υπόστασης:

• Συναδέλφωση που οδηγεί στη φιλία, στην εμπιστοσύνη, στην ειρήνη,

• Αναγνώριση κάθε επαγγέλματος, κάθε απασχόλησης ως ευκαιρίας για προσφορά,

• Προσφορά Υπεράνω Εαυτού.

Και το Ελληνικό Ρόταρυ; Που βρισκόμαστε σήμερα ;

Είμαστε ευχαριστημένοι από την πραγματική μας επίδραση στην Ελληνική κοινωνία, μια κοινωνία ζαλισμένη, οργισμένη, αποπροσανατολισμένη, που αποφεύγει να κοιταχτεί στον καθρέφτη καθώς την τρομάζει η αντανάκλαση της εικόνας της ;

Εκφράζει ικανοποιητικά αυτή την κοινωνία και σε πιο βαθμό το Ελληνικό Ρόταρυ ;

Κοιτάξτε γύρω σας καλοί μου φίλοι:• Τι ποσοστό ροταριανών έχουμε στην παραγωγική ηλικία 28-42 ετών ;• Σε τι βαθμό ανταποκρίνεται η επαγγελματική εκπροσώπηση στους Ομίλους μας με την πραγματικότητα της κοινωνίας μας ;

• Πόσο συχνά απασχολούμε την τοπική επικαιρότητα με έργα ουσίας, που έχουν πρακτικό αποτέλεσμα, που βελτιώνουν μόνιμα την καθημερινότητα κάποιων συμπολιτών μας;

• Πότε ήταν η τελευταία φορά που καλέσαμε κάποιον στον Όμιλό μας να μας γνωρίσει, όχι για να μιλήσουμε μαζί του για το πόσο σπουδαίοι είμαστε, αλλά για το ποιο ήταν το τελευταίο σημαντικό έργο που προσφέραμε στην κοινότητά μας ;

• Πόσο στ’ αλήθεια διαφέρουμε από το στερεότυπο που έχει δημιουργηθεί για το Ρόταρυ στην Ελληνική Κοινωνία, ότι δηλαδή είμαστε μια ολιγομελής κάστα ευπόρων με αμφίβολης διαφάνειας πρακτικές που τρώμε μαζί και αλληλοβραβευόμαστε ;

• Τι θα παρακινούσε έναν σημερινό 35άρη να επιδιώξει να γίνει ροταριανός;

• Πόσο απέχουν τα λόγια από τα έργα μας ;


Απόψεις

Ξέρω, ακούω ήδη τις ενστάσεις σας!! Εμείς κάνουμε έτσι, εμείς αλλιώς, φταίει η κρίση, φταίει η εκκλησία, φταίνε οι τέκτονες,

φταίει η κουτσή Μαρία !!21 χρόνια τα ίδια ακούω!!! Ας

κοιταχτούμε μεταξύ μας φίλοι μου, ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη…

Φταίνε οι άλλοι που εδώ και δεκαετίες καταλαμβάνουμε σταθερά τις τελευταίες θέσεις σε συνεισφορές στο Rotary Foundation ;

Φταίνε οι άλλοι που αδυνατούμε να ιδρύσουμε ή να διατηρήσουμε ροταριανούς Ομίλους σε πρωτεύουσες νομών, όπως τα Γρεβενά, η Καστοριά, το Κιλκίς, η Φλώρινα, το Καρπενήσι ή σε κωμοπόλεις με πληθυσμό 5.000 κατοίκων που σφύζουν από ζωή, όπως το Μέτσοβο, η Καλαμπάκα, η Νάουσα, η Λευκίμμη, τα Καλάβρυτα ;

Ποιος φταίει που με το ζόρι κρατάμε ζωντανούς Ομίλους-σφραγίδες ή Ομίλους με λιγότερα από 10 ενεργά μέλη, όπως η Ηγουμενίτσα, η Κατερίνη και μερικοί άλλοι ;

Ποιος φταίει που πόλεις με πληθυσμό πάνω από 60.000 κατοίκους όπως τα Ιωάννινα, η Λάρισα, η Καλαμάτα έχουν με το ζόρι έναν Όμιλο των 25-30 μελών ;

Αγαπητές και αγαπητοί μου ροταριανοί, καθόλου δεν επιθυμώ να γίνομαι δυσάρεστος, ούτε να μειώσω στο ελάχιστο την εξαιρετική δουλειά που κάνει ο καθένας στον Όμιλό του. Με διακατέχει όμως μια τεράστια αγωνία για το μέλλον του κοινού μας οικοδομήματος που όλοι μας εδώ αγαπάμε, πονάμε και υπηρετούμε. Και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι για να έχει το Ελληνικό Ρόταρυ το μέλλον που όλοι μας επιθυμούμε, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες μας και να βάλουμε τον πήχη ψηλότερα.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα αν δεν κατορθώσουν να αποτελέσουν έναυσμα γόνιμου προβληματισμού και αφορμή για ανάληψη δράσης, όχι αποσπασματικής, αλλά συντονισμένης, με σχέδιο, μέθοδο και συγκεκριμένους στόχους.

Είμαι βέβαιος ότι το Ρόταρυ έχει μέλλον γιατί στηρίζεται στην απλότητα των βασικών του αξιών. Δεν φιλοσοφεί μετ’ ευτελείας, δεν κομίζει υπερβατικά μηνύματα, δεν καμώνεται πως είναι

κάτι περισπούδαστο, μοναδικό. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ξεκίνησε από μια παρέα 4 κοινών θνητών, καθημερινών επαγγελματιών, όπως οι περισσότεροι από εμάς.

Κι αν στην πορεία προστέθηκαν στολίσματα αίγλης, ελιτισμού, δήθεν κοινωνικής αριστείας, δήθεν φωτισμένης ηγεσίας, ακράδαντα πιστεύω ότι αυτές οι συμπεριφορές πιότερο ζημίωσαν, παρά ωφέλησαν την εικόνα του Ρόταρυ, τόσο παγκόσμια, όσο και στην Ελλάδα. Το έκαναν «απρόσιτο» για τον καθημερινό επαγγελματία, «ξένο σώμα» στις δικές μας επαρχιακές κλειστές κοινωνίες.

Είναι επομένως μονόδρομος η ανάγκη να αφαιρέσουμε τα αστραφτερά στολίδια της δήθεν κοινωνικής καταξίωσης και να στρέψουμε την προσοχή μας στο να ξαναβρούμε τις ρίζες μας:• Να ξανακάνουμε το Ρόταρυ απλό, προσιτό, σύγχρονο.• Να κάνουμε το Ρόταρυ | πιο φθηνό, αλλά όχι φτηνιάρικο. • Να κάνουμε το Ρόταρυ σπουδαίο χάρη στο έργο του και όχι σπουδαιοφανές. • Να μπορούμε να εμπνεύσουμε τις τοπικές μας κοινότητες με το έργο μας, το προσωπικό μας παράδειγμα, συμπεριφερόμενοι σαν αητοί και όχι σαν παγώνια.

Το Ρόταρυ αλλάζει μαζί με τον κόσμο γύρω του. Είναι φυσικό να παρατηρείται αντίδραση στις αλλαγές. Όμως από τον τρόπο με τον οποίο θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτή την εγγενή αντίσταση κάθε οργανισμού στις επερχόμενες αλλαγές εξαρτάται η προοπτική και η συνέχεια του έργου μας.

Συγχωρήστε μου την κάπως εκτεταμένη εισαγωγή, αλλά είναι αδύνατο να μιλήσει κανείς για σχέσεις μεταξύ αδελφών Περιφερειών και σχέσεις με τους γείτονες αν πρώτα δεν τεθεί ένα πλαίσιο για τη συζήτησή μας. Κενό γράμμα θα είναι μια συζήτηση για την ουσία των σχέσεων των 2 ελληνικών Περιφερειών αν δεν συμφωνήσουμε πρώτα ποια είναι να κοινά προβλήματα που μας απασχολούν, ποιες προτεραιότητες θα βάλουμε και πως θα επεξεργαστούμε ένα σταθερό μηχανισμό συνεργασίας σε βάθος χρόνου.

Μήπως έχει έρθει η ώρα της αυτοκριτικής;


Απόψεις

Θα αρχίσω από αυτό το τελευταίο. Μπορεί να φαίνεται προφανής η ανάγκη συνεργασίας, αλλά γιατί αυτό το προφανές μας ξέφυγε

εν πολλοίς τις τελευταίες 2 δεκαετίες; Νομίζω πως η αιτία βρίσκεται στο ότι δεν φροντίσαμε τόσο καιρό να θεσμοθετήσουμε έναν σταθερό μηχανισμό συνεργασίας που θα θέτει πρακτικούς στόχους, θα επεξεργάζεται το σχέδιο δράσης και θα παρακολουθεί την υλοποίησή του σε βάθος χρόνου. Θα πρότεινα λοιπόν τη θεσμοθέτηση μιας Μόνιμης Επιτροπής Συνεργασίας, στην οποία να μετέχουν οι εκάστοτε Διοικητές, οι εισερχόμενοι και οι υποδεδειγμένοι Διοικητές των 2 Περιφερειών, ώστε να εξασφαλίζεται η συνέχεια. Η Επιτροπή, στην οποία θα μπορεί να προεδρεύει ανά εξάμηνο ο Διοικητής κάθε Περιφέρειας, θα πρέπει να συνεδριάζει τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο στις αρχές κάθε εξαμήνου ώστε να προγραμματίζει, να ελέγχει και να κατευθύνει τις δράσεις που θα επιλέγονται.

Επί της ουσίας τώρα, προσωπικά θα ξεχώριζα τα πεδία της κοινής μας δράσης θέτοντας δύο μεγάλες κατηγορίες στόχων. Εθνικούς στόχους και Ροταριανούς στόχους.

Στην πρώτη κατηγορία - των Εθνικών στόχων - θα ξεχώριζα την ανάγκη οργανωμένης παρουσίας στα διεθνή fora, που σημαίνει την ανάπτυξη στρατηγικής σε συνεργασία με αρμόδιους πολιτειακούς παράγοντες, την εξεύρεση των απαραίτητων πόρων με την εξασφάλιση σημαντικών μακροχρόνιων συνεργασιών με οργανισμούς και σημαντικές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και τη συνεργασία με τοπικές, περιφερειακές και διπλωματικές αρχές.

Σημαντικό θεωρώ, επίσης, τον μακροχρόνιο σχεδιασμό με στόχο την ανάδειξη Ελλήνων Ροταριανών σε ανώτερα διεθνή ροταριανά αξιώματα, γεγονός που θα μας έδινε τη δυνατότητα να αποκτήσουμε ισχυρότερη εκπροσώπηση σε υψηλό επίπεδο. Άξιοι και έμπειροι ροταριανοί υπάρχουν και στις 2 Περιφέρειες. Σχεδιασμός και επιμονή απαιτείται.

Ένας ακόμη στόχος είναι η προσπάθεια να βάλουμε τη χώρα μας στο χάρτη των εκδηλώσεων του Διεθνούς Ρόταρυ. Έχουμε τις υποδομές και την εμπειρία για να διεκδικούμε σταθερά τη διοργάνωση στη χώρα μας σημαντικών διεθνών ροταριανών συναντήσεων που θα μας επιτρέπουν να προβάλλουμε τα ακαταμάχητα πλεονεκτήματά μας που είναι η ιστορία, ο πολιτισμός και το περιβάλλον αυτού του τόπου.

Ξέρετε, στην Ελλάδα, μάς είναι πάντα πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους για τα προβλήματά μας ανακαλύπτοντας παντού κακόβουλους ανθέλληνες, χωρίς να αναρωτιόμαστε μήπως φταίμε εμείς που δεν προβάλαμε έγκαιρα και σωστά τις θέσεις μας

Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να περάσεις τις θέσεις σου από το να φιλοξενήσεις - με την ζεστή ελληνική έννοια του όρου - ανθρώπους που στον τόπο τους μπορούν να λειτουργήσουν σαν opinion makers. Δεν θέλει κόπο, θέλει όμως τρόπο …

Θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλες ιδέες, αλλά νομίζω ότι αυτή είναι δουλειά της Μόνιμης Επιτροπής Συνεργασίας που πρότεινα νωρίτερα.

Στη δεύτερη κατηγορία – των Ροταριανών

στόχων – προτεραιότητα έχει ασφαλώς η διαρκής προσπάθεια συναδέλφωσης μεταξύ των Ελλήνων ροταριανών, που σημαίνει συχνότερες ευκαιρίες για συνεύρεση. Αφορμές υπάρχουν σε κάθε ροταριανή χρονιά, σεμινάρια, ημερίδες, εορτασμοί, το ημερολόγιο είναι γεμάτο και η Ελλάδα πανέμορφη ώστε να αξίζει τον κόπο να την γνωρίσουμε καλύτερα. Αρκεί να σας πω ότι ήδη έχω προτείνει στην ομόλογό μου Μαριάννα Καλοειδά 4-5 δράσεις που θα μπορούσαμε να υλοποιήσουμε από κοινού και ευελπιστώ σύντομα να μπορούμε να σας παρουσιάσουμε συγκεκριμένα πράγματα. Ούτως ή άλλως θα μπορούσαμε ήδη από εφέτος να αποφασίσουμε τουλάχιστον ένα κοινό Συνέδριο ανά 3ετία ώστε να μη χανόμαστε !!

Άλλος πολύ σπουδαίος τομέας κοινής συντονισμένης δράσης είναι η προώθηση της δημόσιας εικόνας του Ρόταρυ με κοινές εκστρατείες πανελλήνιας εμβέλειας. Η συνεργασία στον τομέα αυτόν σημαίνει μεγαλύτερη απήχηση και μικρότερο κόστος.

Θα μπορούσαμε ακόμη να συμφωνήσουμε στην πραγματοποίηση ενός τουλάχιστον σημαντικού κοινού κοινοτικού προγράμματος ετησίως σε κάθε Περιφέρεια ή εναλλάξ ανά διετία σε κάθε Περιφέρεια ενώνοντας τις δυνάμεις μας μέσα από τα κανάλια που το Δ.Ρ. και το Ροταριανό Ίδρυμα μας εξασφαλίζει, προσφέροντας στην πατρίδα μας σημαντικό και διατηρήσιμο έργο. Ο τόπος μας έχει πολλές ανάγκες, σε εμάς εναπομένει να τις ιεραρχήσουμε σωστά και να κινηθούμε με ρεαλισμό και αποφασιστικότητα.

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι καθένας από εσάς θα έχει 2-3 λαμπρές ιδέες να προτείνει. Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Το σημαντικό είναι - και είμαι βέβαιος ότι κανείς δεν πρόκειται να διαφωνήσει με αυτό - πως οι σχέσεις των δύο ελληνικών Περιφερειών πρέπει όχι απλά να γίνουν στενότερες, αλλά να αποκτήσουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, σχεδιασμό και, κυρίως, συνέχεια στο χρόνο. Ελπίζω αυτό να το κάνει πράξη η Μόνιμη Επιτροπή Συνεργασίας.



Δεν μπορούμε να εμπνεύσουμε συμπεριφερόμενοι σαν παγώνια.


Απόψεις

Φίλες ροταριανές και φίλοι ροταριανοί,

Άφησα τελευταίο ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα, αυτό των σχέσεών μας με τον «έξω κόσμο», με τον ροταριανό μας περίγυρο. Οι τεράστιες αλλαγές στον κόσμο μας, στις οποίες ήδη αναφέρθηκα, άλλαξαν ριζικά τις ισορροπίες και εδώ στη γειτονιά μας. Εμείς οι ροταριανοί της 2484 Περιφέρειας, ιδίως οι παλαιότεροι, ζήσαμε βήμα προς βήμα, χιλιόμετρο το χιλιόμετρο την κοσμογονία του Ρόταρυ στα Βαλκάνια. Είχαμε την τιμή και τη χαρά να διδάξουμε το Ρόταρυ σε κοινωνίες διψασμένες για κοινωνική δικτύωση, για ελεύθερη επικοινωνία, για πρόσβαση σε διεθνή fora, για προσέγγιση με το φιλελεύθερο πνεύμα της δυτικής «κοινωνίας των πολιτών».

Δεν είναι ώρα να αφηγηθούμε το «Βαλκανικό μας έπος», για το οποίο είμαστε στ’ αλήθεια περήφανοι. Αυτό που πρέπει σήμερα να επανεξετάσουμε, μετά τον απογαλακτισμό των βορείων συναδέλφων μας, είναι οι σχέσεις μας μαζί τους και οι σχέσεις μας με τους λοιπούς ροταριανούς μας γείτονες όπως διαμορφώνονται από πολλούς παράγοντες και σκοπιμότητες στην κινούμενη άμμο των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής.

Προσωπικά έχω την βεβαιότητα ότι δεν πήραμε τις σωστές αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές. Κυριευόμενοι από αδικαιολόγητη εσωστρέφεια εγκαταλείψαμε σχέσεις κτισμένες με πολύ κόπο δίνοντας σε άλλους την ευκαιρία να καρπωθούν τη δική μας δουλειά, αλλά και να βρουν ελεύθερο πεδίο προώθησης βλέψεων που δεν θα έλεγε κανείς ότι συνάδουν απολύτως με το ροταριανό πνεύμα αλληλοκατανόησης και φιλίας.

Ο τόπος μας έχει πολλές φορές πληρώσει την καταστροφική εσωστρέφεια, την παιδιάστικη οχύρωση της κοινωνίας

πίσω από εθνικιστικούς μαξιμαλισμούς και τεχνητές αγκυλώσεις. Ιστορικά ο ελληνισμός βγήκε κερδισμένος, όχι όταν κλείνονταν στο καβούκι του, αλλά όταν ανοίγονταν πέρα από τα στενά του «φυσικά» σύνορα, όταν κυριαρχούσαν οι κοσμοπολίτικες δυνάμεις και έβρισκε χώρο να αναπτυχθεί το εμπορικό, ταξιδιωτικό, επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων.

Εμείς, οι Έλληνες Ροταριανοί έχουμε υποχρέωση να στηρίξουμε τον τόπο μας – όπως άλλωστε κάνουν όλοι οι ροταριανοί του κόσμου – κινούμενοι μέσα στην θαυμάσια, πλατιά Λεωφόρο Διεθνούς Δράσης του Ρόταρυ.

Πρέπει να ξαναπιάσουμε από το σημείο που τις αφήσαμε τις επαφές μας με τους γείτονες ροταριανούς, να καταρτίσουμε ένα κοινό σχέδιο επαφών, τόσο σε επίπεδο ηγεσίας περιφέρειας, όσο και σε επίπεδο Ομίλων, να συμμετέχουμε με εκπροσώπους σε κάθε ροταριανή συνάντηση, Συνέδριο κ.λ.π. στην ευρύτερη περιοχής μας που έχει διεθνή χροιά και να προκαλούμε - σεβόμενοι πάντα τη ροταριανή δεοντολογία - συζητήσεις που στα πλαίσια που επιτρέπει το Ρόταρυ θα στηρίζουν τις απόψεις μας, όπου χρειάζεται.

Αυτή η προσπάθεια είναι προφανές ότι πρέπει να γίνει από κοινού από τις δυο Περιφέρειές μας, οι οποίες οφείλουν να αναπτύξουν όσο το δυνατόν ευρύτερο πλέγμα σχέσεων, όχι μόνο με γειτονικές μας Περιφέρειες, αλλά και με Περιφέρειες άλλων κρατών ώστε να υπάρχει πάντοτε ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας και πληροφόρησης ξένων ροταριανών συναδέλφων στον ευρύτερο δυνατό βαθμό.

Θα προσέθετα δε ότι αποτελεί υποχρέωση των ηγεσιών των δύο Περιφερειών η επίμονη όχληση των συχνά αδιάφορων διπλωματικών ελληνικών κύκλων ώστε η προσπάθειά μας να γίνεται κάθε φορά

στη σωστή βάση, χωρίς ερασιτεχνισμούς. Επίσης, δεν πρέπει να αμεληθεί η προσπάθεια εύρεσης πηγών χρηματοδότησης για τις διεθνείς μας σχέσεις και επαφές.

Τέλος, νομίζω ότι με μέριμνα της Μόνιμης Επιτροπής Συνεργασίας των Περιφερειών μας πρέπει να δοθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις στους Ομίλους, προκειμένου να αναπτύξουν σχέσεις συνεργασίας με Ομίλους των γειτονικών χωρών, καθώς μόνο μέσα από τη συνεργασία αναπτύσσονται οι φιλικές σχέσεις που επιτρέπουν στους ανθρώπους να συζητούν και να ζουν μεταξύ τους εν ειρήνη.

Φίλες και Φίλοι ροταριανοί,

Το Ρόταρυ είναι πραγματικά μια ξεχωριστή δύναμη του καλού στον κόσμο, μια δύναμη που αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων, όπου γης, προς το καλύτερο. Η δύναμη του Ρόταρυ βρίσκεται στην απλότητα και την κρυστάλλινη διαύγεια των βασικών του αρχών, αυτών που ονομάζουμε Ροταριανό Πνεύμα.

Από εμάς εξαρτάται να μετατρέψουμε αυτή τη δύναμη σε πηγή χαράς και ειρήνης για τον τόπο μας και για όλο τον κόσμο. Υπό αυτή την έννοια το Μέλλον του Ρόταρυ, το Μέλλον του Ελληνικού Ρόταρυ είναι στα δικά μας χέρια !!!

Μια δίχως αμφιβολία σημαντική ομιλία.

Δείχνει την πορεία προς την σωστή κατεύθυνση.

Ορθές διαπιστώσεις και αφορμές για προβληματισμό.



Ας πετάξουμε και πάλι υπερήφανα

ψηλά και ας αποφεύγουμε τον

αυτοθαυμασμό

e-γέτης|Τεύχος16|Οκτώβριος2013

Διεθνής Ροταριανή Επικαιρότητα14

πηγή

: Rot

ary N

ews,

6 Α

υγού

στου

201

3

Ο Ravindran είναι

η επιλογή για Πρόεδρος του

Δ.Ρ. για το 2015-16

Ο K.R. «Ravi» Ravindran, μέλος

του Ροταριανού Ομίλου του

Κολόμπο, Δυτικής Επαρχίας, Σρι

Λάνκα, έχει επιλεγεί από την

Επιτροπή Υπόδειξης για Πρόεδρος του

Δ.Ρ. το ροτ. έτος 2015-16.

Ο Ravindran ανακηρύχθηκε υποδεδειγμένος Πρόεδρος την 1η Οκτωβρίου καθώς δεν υπήρξαν άλλες υποψηφιότητες.

Ο Ravindran είπε ότι πρώτη του προτεραιότητα για το Ρόταρυ θα είναι η αύξηση των μελών, την οποία αποκάλεσε το θεμέλιο λίθο κάθε οργάνωσης.

«Η έμφαση για την ένταξη νέων μελών θα πρέπει να συνεχισθεί με έμφαση στη νεότερη γενιά», είπε ο Ravindran. «Επιπλέον, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να προσελκύσουμε τους μόλις συνταξιοδοτημένους και έμπειρους ανθρώπους στο Ρόταρυ».

Η δημιουργία σχεδίων αύξησης μελών ανά περιοχές και η συνειδητοποίηση ότι «ένα μέγεθος δεν ταιριάζει σε όλους» είναι μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, είπε.

«Ο Albert Einstein όρισε την παραφροσύνη ως «το να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά αναμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα». Για πολλούς λόγους αυτή ήταν η ιστορία των μέτριων αποτελεσμάτων αναφορικά με την αύξηση

μελών του Ρόταρυ», είπε . «Ευτυχώς, η προσέγγισή μας αυτή τη φορά έχει μελετηθεί και τροποποιηθεί. Έχουμε δημιουργήσει 22 διαφορετικές περιοχές ως προς την αύξηση των μελών, έτσι ώστε κάθε περιοχή να αναπτύξει και να εκτελέσει ένα σχέδιο που θα ταιριάζει στη συγκεκριμένη περιοχή».

Ο Ravindran είπε ότι είναι σημαντικό για τους Ροταριανούς να μοιραστούν τις ιστορίες τους, ιδίως μέσω των κοινωνικών δικτύων, έτσι ώστε οι άλλοι να μπορέσουν να δουν τον αντίκτυπο που είχε το Ρόταρυ στη ζωή τους. Είπε ότι είναι επίσης σημαντικό για την οργάνωση να μιλάει με μια συνεπή φωνή. «Η ταυτότητά μας πρέπει να παραμείνει απλή και να βασίζεται στις θεμελιώδεις αξίες μας. Πρέπει να είναι σαφής και απλή τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό κοινό μας».

Ο Ravindran είναι πτυχιούχος εμπορικής σχολής και είναι ο ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Printcare PLC, μιας εισηγμένης στο

Χρηματιστήριο εταιρείας και παγκόσμιας ηγέτιδος στον κλάδο της συσκευασίας τσαγιού. Υπηρετεί επίσης στο Διοικητικό Συμβούλιο πολλών άλλων εταιριών και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Είναι ο ιδρυτικός Πρόεδρος της Anti Narcotics Association της Σρι Λάνκα, της μεγαλύτερης οργάνωσης κατά των ναρκωτικών στη Σρι Λάνκα.

Ως Πρόεδρος της Επιτροπής Polio-Plus της χώρας του, ο Ravindran ηγήθηκε μιας ομάδας εργασίας με μέλη της κυβέρνησης, της UNICEF και του Ρόταρυ και συνεργάστηκε στενά με τη UNICEF για να διαπραγματευτεί την κατάπαυση πυρός με αγωνιστές στο βόρειο τμήμα της χώρας κατά τη διάρκεια των Εθνικών Ημερών Εμβολιασμού .

Ροταριανός από το 1974, ο Ravindran έχει υπηρετήσει το Ρόταρυ ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και Ταμίας του Δ.Ρ. και ως Θεματοφύλακας του Ροταριανού Ιδρύματος. Έχει επίσης υπηρετήσει ως συντονιστής των ομάδων συζήτησης της Διεθνούς Συνέλευσης, Διοικητής της Περιφέρειας, αντιπρόσωπος στο Νομοθετικό Συμβούλιο και

Πρόεδρος σε Ινστιτούτο Ζώνης. Ήταν επικεφαλής του προγράμματος Schools Reawakening, που χρηματοδοτήθηκε από Ροταριανούς Ομίλους και Περιφέρειες στη Σρι Λάνκα, με το οποίο ξανακτίστηκαν 25 κατεστραμμένα από το τσουνάμι σχολεία και από το οποίο ωφελήθηκαν 15.000 παιδιά.

Ο Ravindran έχει βραβευτεί με την Εύφημη Μνεία του Ροταριανού Ιδρύματος για Ευδόκιμη και Διακεκριμένη Υπηρεσία και με το Βραβείο Υπηρεσιών για έναν Κόσμο Ελεύθερο από την Πολιομυελίτιδα.

Ο ίδιος και η σύζυγός του, Vanathy, έχουν δύο παιδιά και είναι Μεγάλοι Δωρητές 4ου επιπέδου του Ροταριανού Ιδρύματος.

Ο K.R. "Ravi" ľRavindran είναι η επιλογή της Επιτροπής Υπόδειξης για Πρόεδρος του Διεθνούς Ρόταρυ το ροτ. έτος 2015-16


μετάφραση: Ευαγγελία Βλάχου, πΠρόεδρος Ρ.Ο. Σαντορίνης - Θήρας 15

πηγή

: Rot

ary v

oice

s, 1

8 Ιο

υλίο

υ 20

13

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για την Εξάλειψη της Πολιομυελίτιδας, υπήρξαν 45 κρούσματα πολιομυελίτιδας στη

Σομαλία εφέτος μέχρι την 9η Ιουλίου, σχεδόν το ήμισυ των κρουσμάτων που συνέβησαν σε ολόκληρο τον κόσμο το 2013.

Κάνοντας μια έρευνα για την έξαρση, ανακάλυψα την ιστορία του Ali Maow Maalin, ενός Σομαλιανού που έχει συμβάλει σημαντικά στις προσπάθειες της χώρας του για την εξάλειψη της ασθένειας. Με ενέπνευσαν αυτά που διάβασα για τον Maalin στο διαδίκτυο και ελπίζω αυτές οι σημαντικές στιγμές της ιστορίας του, που θα αναφέρω παρακάτω, να εμπνεύσουν και εσάς:

Ο Maalin γεννήθηκε το 1954 και ήθελε να ακολουθήσει μια καριέρα ως μάγειρας σε νοσοκομείο. Το 1977, αρρώστησε από ευλογιά και είναι γνωστός ως το τελευταίο άτομο που κόλλησε μια φυσική μορφή του ιού. Το στέλεχος που κόλλησε ήταν ασθενές και ανένηψε πλήρως. Λόγω της επαφής του με ευλογιά, ο Maalin αφοσιώθηκε στην προσπάθεια για να απαλλαγεί η χώρα του από έναν άλλον ιό, αυτόν της πολιομυελίτιδας. Συμμετείχε ενεργά στις προσπάθειες εξάλειψης της πολιομυελίτιδας στη χώρα του μαζί με περισσότερους από 10.000 εθελοντές, οι οποίες απέβησαν τελικά

επιτυχείς καθώς η Σομαλία ανακηρύχθηκε ελεύθερη πολιομυελίτιδας το 2008.

Ο Maalin , ως τοπικός συντονιστής για λογαριασμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), ήταν υπεύθυνος για την κοινωνική κινητοποίηση και ταξίδεψε εκτενώς σε όλη τη Σομαλία ενθαρρύνοντας γονείς σε κοινότητες να εμβολιάσουν τα παιδιά τους κατά της πολιομυελίτιδας. Η εφημερίδα Boston Globe, σε ένα άρθρο το 2006 για την πολιομυελίτιδα, τον χαρακτήρισε ως έναν από «τους πιο πολύτιμους» συντονιστές του WHO. Εξήγησε την αποτελεσματικότητά του, λέγοντας «Τώρα, όταν συναντώ γονείς που αρνούνται να δώσουν στα παιδιά τους το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, τους λέω την ιστορία μου. Τους λέω πόσο σημαντικά είναι αυτά τα εμβόλια. Τους λέω να μην κάνουν κάτι ανόητο όπως εγώ. (Boston Globe, 27 Φεβρουαρίου 2006).

Ο Maalin είναι μόνο ένας από τους πολλούς εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, οι οποίοι ενεργοποιούνται σε αυτόν τον τομέα. Η αφοσίωσή τους αποτελεί παράδειγμα για όλους εμάς στον αγώνα μας για να εκπληρώσουμε την υπόσχεσή του Ρόταρυ για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας. Εμείς, ως Ροταριανοί πρέπει και θα εντείνουμε τη δέσμευσή μας για να εξαλείψουμε την πολιομυελίτιδα τώρα.

Ποιοι είναι οι πραγματικοί

ήρωες της εκρίζωσης της

πολιομυελίτιδας;

Σημείωση συντάκτη: Ο Ali Maow Maalin, αξιωματούχος

Περιφέρειας για την καταπολέμηση της πολυομιελίτιδας, απεβίωσε στις 22 Ιουλίου, στην περιοχή καταγωγής του

Merka, στη Σομαλία, λόγω μιας ξαφνικής ασθένειας. Παρακάτω παρατίθεται μια

ηλεκτρονική δημοσίευση από τον George R. Camp, έναν τεχνικό σύμβουλο του

Ροταριανού Ιδρύματος και πρώην Διοικητή της 7230 Περιφέρειας (Βερμούδες και

μέρος της Νέας Υόρκης, ΗΠΑ), η οποία εμφανίστηκε στο blog μας πρόσφατα

τιμώντας την μνήμη του Maalin.

Η Σομαλία, η οποία ήταν κάποια

στιγμή καθαρή από πολιομυελίτιδα,

παλεύει και πάλι ύστερα από μια έξαρση του ιού.

Ο Ali Maow Maalin το 1977ľ


Διεθνής Ροταριανή Επικαιρότητα16

πηγή

: Rot

ary v

oice

s, 8

Αυγ

ούστ

ου 2

013

Η Amelie λάτρεψε τα βουνά από παιδί και ανακάλυψε την πεζοπορία για φιλανθρωπικούς σκοπούς το 2003 όταν ανέβηκε στο Κιλιμάντζαρο για

μια τοπική μη κυβερνητική οργάνωση. Αυτό το Ραμαζάνι, η Αμέλια, η οποία έχει ζήσει στο Ντουμπάι για 15 χρόνια, προκαλεί τον εαυτό της με ένα διήμερο «αναρρίχησης κατά της πείνας».

«Αφιερώνω αυτή την ανάβαση κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού στο έργο που κάνει ο WFP, διότι πιστεύω στο άθροισμα όλων των μικρών δράσεων», εξηγεί η Amelie. «Η ευαισθητοποίηση και η συγκέντρωση οικονομικών πόρων για την καταπολέμηση της πείνας είναι η προσωπική μου συμβολή ως μέρος μιας πολύ ευρύτερης εκστρατείας που διοργανώθηκε από τον Ροταριανό Όμιλο Jumeirah για να υποστηρίξει τις προσπάθειες του WFP στην περιοχή της Μέσης Ανατολής».

Εκτός από έναν τοπικό οδηγό, η επίπονη ανάβαση θα πραγματοποιηθεί σόλο και γι’ αυτό το σκοπό εκπαιδεύεται η Amelie.

Διπλός αντίκτυπος«Θα είναι η πρώτη μου φορά που θα

χρησιμοποιήσω σχοινιά, ειδική αξίνα και παπούτσια για ανάβαση σε πάγο!», λέει με ένα νευρικό γέλιο. «Ανησυχώ για το λόγο ότι θα είμαι μόνη μου και θα πρέπει να καταφέρω να πιέσω τον εαυτό μου πέρα από τα όριά του. Θεωρώ ότι είναι πολύ πιο εύκολο να είναι κανείς μέλος μιας ομάδας λόγω του ότι ένα ζωντανό ομαδικό πνεύμα μπορεί σίγουρα να με ωθήσει να συνεχίσω. Φοβάμαι αρκετά επίσης τις αναπάντεχες πτώσεις βράχων και τις χιονοστιβάδες. Αλλά σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να περιμένω τη στιγμή που θα φτάσω εκεί!».

Η ανάβαση είναι μέρος μιας προσπάθειας των Ροταριανών Ομίλων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων να διπλασιάσουν το σύνολο των δωρεών των εθελοντών κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού.

«Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να βοηθήσουν με τη διάδοση των ειδήσεων και λέγοντάς στους φίλους τους για την εκστρατεία και το μεγάλο αντίκτυπο που μπορεί να έχει το έργο του WFP για τους πεινασμένους στη Μέση Ανατολή», σημειώνει η Amelie.

Αναρρίχηση στο Mont Blanc

για την καταπολέμηση

της πείνας Από την Angeli

Mendoza, μια Ροταριανή Υπότροφο Ειρήνης

και αξιωματούχο των μέσων ενημέρωσης

του γραφείου της Ασίας του Παγκόσμιου

Επισιτιστικού Προγράμματος

Η Amelie Zegmout, πρώην αντιπρόεδρος

του Ροταριανού Ομίλου Jumeirah,

Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα

αναρριχηθεί στο Mont Blanc, την υψηλότερη κορυφή των Άλπεων, για να υποστηρίξει το έργο του Παγκόσμιου

Επισιτιστικού Προγράμματος (WFP).

Η Amelie ľZegmout στην κορυφή του βουνού Toubkal στο Μαρόκο νωρίτερα εφέτος


μετάφραση: Ευαγγελία Βλάχου, πΠρόεδρος Ρ.Ο. Σαντορίνης - Θήρας 17

18e-γέτης| Τεύχος16|Οκτώβριος2013

Διεθνής Επικαιρότητα

Το συγκλονιστικό σχολείο της γέφυραςΈνας αθέατος ήρωας του καιρού, μαζεύει κάθε μέρα τα παιδιά μιας παραγκούπολης και τα μαθαίνει γράμματα, κάτωαπό μια γέφυρα στην Ινδία

πηγή: www.lifo.gr (13.12.2012)


Το σχολείο της γέφυρας

Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του metro, συντελείται καθημερινά ένα μικρό

θαύμα. Γύρω στα 70 παιδιά, από τις γειτονικές παραγκουπόλεις, παρακολουθούν μαθήματα στο

υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ένας αφανής ήρωας: ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma.

Πατέρας τριών παιδιών και ο ίδιος ο Sharma, υποχρεώθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων

να παρατήσει το Κολλέγιο όπου σπούδαζε.


Και όπως παρατήρησε το ίδιο ακριβώς συνέβαινε με πολλά παιδιά στην περιοχή. Δεν πήγαιναν σχολείο, γιατί οι οικογένειές τους δεν το άντεχαν οικονομικά. «Όποτε περνούσα από την περιοχή, έβλεπα παιδιά να χασομεράνε από εδώ κι από 'κει, σπαταλώντας το χρόνο τους», είπε ο ίδιος, εξηγώντας πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα.


Το συγκλονιστικό σχολείο της γέφυρας


«Δεν παίρνω καν απουσίες», λέει ο

Chandra. «Στα παιδιά αρέσει να έρχονται εδώ, γιατί δεν

υπάρχουν οι περιορισμοί των κανονικών σχολείων και

θέλουμε να το κρατήσουμε έτσι»




Το συγκλονιστικό σχολείο της γέφυρας



Σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο. Και επειδή δεν είχε καν την οικονομική δυνατότητα να χτίσει – ή έστω να νοικιάσει – ένα μέρος για να κάνει

μάθημα, έβαψε δύο τοίχους μαύρους για να τους χρησιμοποιήσει σαν πίνακα της τάξης και άρχισε να διδάσκει κάτω από μια γέφυρα. Παράλληλα, προσπάθησε να πείσει τους εργάτες και τους αγρότες της περιοχής, να επιτρέψουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, αντί να δουλεύουν για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα. Και πράγματι. Σύντομα, άρχισαν να καταφθάνουν στο «υπαίθριο σχολείο» παιδιά που υπό άλλες συνθήκες θα δούλευαν από εδώ και από ’κει, χωρίς να έχουν την παραμικρή τύχη να ξεφύγουν από την προδιαγεγραμμένη μοίρα της φτώχειας.

Στο σχολείο τα μαθήματα ξεκινάνε από τα βασικά. Στόχος είναι να προετοιμαστούν τα παιδιά, για να συνεχίσουν σε κάποιο δημόσιο σχολείο.

Όταν ξεκίνησε πέρσι το εγχείρημα, είχε 140 μαθητές. Τώρα, τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος, κατάφερε να τους βάλει σε κανονικά σχολεία. Για να καταφέρει να κρατήσει το «σχολείο» του σε λειτουργία, ο Sharma, αφήνει για δύο ώρες την δουλειά του σε ένα εμπορικό κατάστημα στο Shakarpur, όπου τον αναπληρώνει ο αδερφός του και πάει να διδάξει. «Έρχονται εδώ κάθε μέρα και καταφέρνουμε να είμαστε μπροστά στην ύλη από άλλα σχολεία», λέει ο ίδιος. Μάλιστα επιτρέπει και σε μικρότερα παιδιά να καθίσουν στις τάξεις και να παρακολουθήσουν. Πλέον ο «καλός σαμαρείτης της εκπαίδευσης» δεν είναι μόνος. Τον βοηθάει και ο Laxmi Chandra, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής. «Δεν παίρνω καν απουσίες», λέει ο Chandra. «Στα παιδιά αρέσει να έρχονται εδώ, γιατί δεν υπάρχουν οι περιορισμοί των κανονικών σχολείων και θέλουμε να το κρατήσουμε έτσι» Ο εμπνευστής του σχολείου της γέφυρας, θεωρεί ότι το μεγαλύτερό του επίτευγμα, είναι η αλλαγή νοοτροπίας στους γονείς. Ότι δηλαδή τους έπεισε να επενδύσουν στη μόρφωση των παιδιών τους, γιατί έτσι μπορούν να τους προσφέρουν μια καλύτερη μοίρα. «Ο δάσκαλός μας, μας λέει πως για να αντιμετωπίσεις τη φτώχεια, πρέπει να ανοίγεις το μυαλό σου και αυτό γίνεται μόνο με τη μόρφωση», είπε στην τοπική εφημερίδα ένας 15χρονος μαθητής του Sharma.



Αφήνει πίσω του μια περιουσία 2 δισ. Δολαρίων – ήταν ο τέταρτος πιο πλούσιος Ελληνοαμερικάνος – κι ένα πλούσιο επιχειρηματικό,

ερευνητικό και φιλανθρωπικό έργο. Όλα ξεκίνησαν το 1901 όταν ο πατέρας του, Σάββας Παρασκευόπουλος, γιδοβοσκός στο επάγγελμα, εγκατέλειψε στα είκοσι του την Ελλάδα για να ένα καλύτερο αύριο στην Αμερική. Δουλεύοντας στην κατασκευή του σιδηροδρόμου πήγαινε όλο και πιο δυτικά. Το επίθετο Mitchell το χρωστάει σε έναν επόπτη που τον απείλησε με απόλυση, καθώς τον κούραζε να γράφει στις λίστες του το δύσκολο και μεγάλο ελληνικό όνομά του. Ο Σάββας Παρασκευόπουλος, που έγινε πλέον Mike Mitchell, εγκαταστάθηκε στο Γκάλβεστον του Τέξας, όπου άνοιξε καθαριστήριο και στιλβωτήριο υποδημάτων. Την μελλοντική του σύζυγο και μητέρα του George την γνώρισε από μια φωτογραφία που είδε σε ελληνική εφημερίδα της ομογένειας. Για χάρη της ταξίδεψε μέχρι την Φλόριντα, όπου την έπεισε να εγκαταλείψει τον αρραβώνα της και να τον ακολουθήσει πίσω στο Τέξας. Ο George Mitchell, που γεννήθηκε το 1919, αποφοίτησε από τη

Σχολή Μηχανικών Πετρελαίου του Texas Α&Μ University το 1940, πρώτος των πρώτων από το έτος του και αρχηγός της ομάδας τέννις του Πανεπιστημίου. Υπηρέτησε στο σώμα μηχανικών του αμερικανικού στρατού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επιστρέφοντας καταπιάστηκε με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ήταν η εποχή που το πετρέλαιο, το χρήμα και ο τζόγος έρεαν άφθονα στην ευρύτερη περιοχή του Τέξας. Κάπως έτσι, σε ένα ποντάρισμα ο George Mitchell βρέθηκε να έχει στην κατοχή του μια μεγάλη έκταση στην έρημο του Τέξας, την οποία φρόντισε να την αξιοποιήσει αναλόγως. Η ανεξάρτητη εταιρεία εξόρυξης που δημιούργησε, η Mitchell Energy & Development Corp. με τα χρόνια γιγαντώθηκε και απέκτησε μόνιμη θέση στις λίστες Fortune 500. Κάποια στιγμή έφθασε να διαθέτει χίλιες πετρελαιοπηγές στην ευρύτερη περιοχή του Τέξας. Η επιχειρηματική του δραστηριότητα μπορεί να τελειώνει το 2002 με την πώληση της εταιρείας του στην Devon Energy έναντι 3,5 δισ. δολαρίων, όμως, παρέμενε ενεργός καθώς στις αρχές της

του

Κωστ

ή Χρ

ιστο

δούλ

ου

Ο Έλληνας που άλλαξε

τον ενεργειακό χάρτη του πλανήτη

«Λίγοι επιχειρηματίες έχουν κάνει τόσα

πολλά για να αλλάξουν τον κόσμο,

όσο ο George Mitchell». Με αυτή

την διαπίστωση για υπότιτλο

αποχαιρέτησε στην χθεσινή του έκδοση

o Economist τον ελληνοαμερικάνο

κροίσο που έφυγε από την ζωή την

προηγούμενη εβδομάδα σε ηλικία

94 χρονών.

Ο George Phydias Mitchell μετέτρεψε την τελευταία δεκαετία την Αμερική σε κυρίαρχο του φυσικού αερίου.


Έλληνες

προηγούμενης δεκαετίας έγιναν ορατά τα αποτελέσματα των ερευνών του για πιο αποδοτικούς και οικονομικούς τρόπους εξόρυξης. Μετά από 18 χρόνια ερευνών τελειοποίησε τη δική του τεχνολογία της υδραυλικής ρηγμάτωσης που έφερε στην κυριολεξία τα κάτω-πάνω στην εξόρυξη φυσικού αερίου. Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η συγκεκριμένη τεχνολογία, το Fortunegreece.com απευθύνθηκε στον Δρ. Ιωάννη Οικονόμου, Διευθυντή Ερευνών του Δημόκριτου, ο οποίος αυτό το διάστημα διδάσκει στο παράρτημα του Τexas A&M University στο Κατάρ. «Η τεχνολογία της υδραυλικής ρηγμάτωσης (hydraulic fracturing) συνίσταται στην εφαρμογή υψηλής πίεσης στις σχισμές των πετρωμάτων, όπου υπάρχουν υδρογονάνθρακες. Για την επίτευξη της υψηλής πίεσης, χρησιμοποιούνται διάφορα υγρά, ανάμεσα στα οποία και ο ατμός. Με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται η ρηγμάτωση των πετρωμάτων και η απελευθέρωση των υδρογονανθράκων, έτσι ώστε να είναι δυνατή η εξόρυξή τους. Η τεχνολογία αυτή πρωτοεμφανίστηκε πριν αρκετές δεκαετίες, εντούτοις τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει τεράστια

εφαρμογή σε πολλά κοιτάσματα ανά τον κόσμο. Μάλιστα, χάρη στην υδραυλική ρηγμάτωση, η παραγωγή πετρελαίου στη Βόρεια Αμερική έχει αρχίσει να αυξάνει μετά από δεκαετίες και εκτιμάται ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν ενεργειακά ανεξάρτητες στα επόμενα χρόνια. Η αρνητική όψη της υδραυλικής ρηγμάτωσης έχει να κάνει με σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, κυρίως λόγω της μεγάλης χρήσης νερού, αλλά και άλλων χημικών ενώσεων με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον». «Δημόκριτος»: Υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα Ο Daniel Yergin, ιστορικός της ενέργειας και συγγραφέας του «The Quest: Ενέργεια, η Ασφάλεια και η Αναδιαμόρφωση του Σύγχρονου Κόσμου», ανέφερε σε μια δήλωση ότι ο Mitchell «άλλαξε τις προοπτικές της παγκόσμιας ενέργειας στον 21ο αιώνα και έθεσε σε κίνηση την παγκόσμια εξισορρόπηση στις αγορές πετρελαίου και αερίου». Πέρα από το επιχειρηματικό και ερευνητικό του έργο, ο αποθανών αφήνει πίσω του και ένα τεράστιο φιλανθρωπικό έργο μέσω δωρεών. Ένα μεγάλο μέρος

αυτών κατευθύνθηκε στο Texas A&M University, στο οποίο σπούδασε και με το οποίο συνεργάστηκε όλα αυτά τα χρόνια για την εξέλιξη των τεχνικών εξόρυξης. Όπως αναφέρει ο Δρ. Οικονόμου, «ο George Phydias Mitchell αποτελεί τον μεγαλύτερο ευεργέτη του Texas A&M University. Στη διάρκεια της ζωής του, προσέφερε περί τα 100 εκατ. δολάρια προς το Πανεπιστήμιο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα της προσφοράς του είναι το ‘George P. and Cynthia Woods Mitchell Institute for Fundamental Physics and Astronomy’ (απόδειξη της αγάπης του για τη Φυσική) στο οποίο προσέφερε 20 εκατ. δολάρια το 2012, αλλά και η προσφορά 600 στρεμμάτων στο Γκάλβεστον για τη δημιουργία του campus του Texas A&M University at Galveston». Το αμερικάνικο Πανεπιστήμιο έγινε ιδιαίτερα γνωστό και στην Ελλάδα χάρη στη συνεργασία του με το Αριστοτέλειο, καθώς και στη συνεργασία που αναμένεται να ξεκινήσει με τον Δημόκριτο.

πηγή: fortunegreece.com (05.08.2013)

Η ανεξάρτητη εταιρεία εξόρυξης που δημιούργησε, η Mitchell Energy & Development Corp. με τα χρόνια γιγαντώθηκε και

απέκτησε μόνιμη θέση στις λίστες Fortune 500.

Το βήμα των ελληνόφωνων Ροταριανών26e-γέτης|Τεύχος16|Οκτώβριος2013

του

Πρόδ

ρομο

υ Βλ

άμη

Ο Πρόδρομος Βλάμης είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Cambridge και διδάσκει Χρηματοοικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Μέλος του Ρ.Ο. Φιλοθέης.

Αξιοποίηση της Ακίνητης Περιουσίας

του Ελληνικού Δημοσίου

Τον τελευταίο καιρό γίνονται συχνές αναφορές, τόσο στον ελληνικό, όσο και διεθνή Τύπο, στην

δυνατότητα που έχει η ελληνική οικονομία να αντιμετωπίσει την δημοσιονομική κρίση

εν μέρει μέσω της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας που της ανήκει. Εξ αφορμής αυτού

του θέματος που κυριαρχεί τελευταία στον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα και το οποίο έχει

μάλιστα προκαλέσει το ενδιαφέρον της Τριμερούς (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ και το ΔΝΤ), στα

πλαίσια του 3ο Μνημονίου Συνεννόησης που έχει υπογραφεί με την ελληνική Κυβέρνηση,

θα ήθελα να αναφερθώ στα θεσμικά εκείνα προβλήματα που δυσχεραίνουν την υλοποίηση

του προγράμματος αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου,

αλλά και στο κατά πόσο έχει προχωρήσει το εν λόγω πρόγραμμα από το Ταμείο Αξιοποίησης

Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).


Για να ευοδωθεί η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει το ΤΑΙΠΕΔ, σχετικά με την αξιοποίηση των δημόσιων ακινήτων, είναι απαραίτητο να

σχεδιασθεί και να υλοποιηθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα θεσμικών μεταρρυθμίσεων, που θα περιλαμβάνει όλες εκείνες τις αναγκαίες αλλαγές του θεσμικού πλαισίου εντός του οποίου δραστηριοποιούνται οι συμμετέχοντες στην ελληνική αγορά ακινήτων. Αυτό θα αφορά στην ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, την εκπόνηση κατάλληλου και σύγχρονου πολεοδομικού θεσμικού πλαισίου, το σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός σταθερού φορολογικού καθεστώτος φιλικού στους δυνητικούς επενδυτές που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελληνική αγορά ακινήτων.

Ωστόσο, πέρα από τα διάφορα θεσμικά προβλήματα και δυσκαμψίες που παρουσιάζει γενικά η ελληνική αγορά ακινήτων, υπάρχουν και κάποια ειδικότερα προβλήματα που δυσχεραίνουν την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου. Κατ’ αρχάς παρατηρείται κατάτμηση της ακίνητης περιουσίας σε μεγάλο αριθμό δημόσιων φορέων με αποτέλεσμα τη δυσκολία ενιαίας διαχείρισής της. Επιπρόσθετα, υπάρχει έλλειψη γνώσης από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου για τον ακριβή αριθμό, μέγεθος και αξία της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του. Σύμφωνα με έκθεση του ΙΣΤΑΜΕ (Μαγκλάρας, 2010) το 22,75% της καταγεγραμμένης ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών είναι άγνωστη, δηλαδή υπάρχουν ελλιπή στοιχεία που δεν τεκμηριώνουν την ακριβή θέση και το μέγεθος του ακινήτου. Επίσης, το 2,39% της καταγεγραμμένης ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, είναι αμφίβολο, δηλαδή δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να το καθιστούν δημόσιο ακίνητο.

Ένα επιπλέον εμπόδιο για τα προς αποκρατικοποίηση ακίνητα του Δημοσίου, που έχει στην κατοχή του το ΤΑΙΠΕΔ, αφορά στη πώληση – μεταβίβαση ακινήτων, τα οποία δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες πολεοδομικές άδειες. Το πρόβλημα αυτό συνδέεται με το ότι οι χρήσεις που περιγράφονται στις άδειες που έχουν εκδοθεί και έχουν οριστεί είτε

με Προεδρικά Διατάγματα, είτε με Νόμους δεν αναγνωρίζονται όταν αυτά περιέλθουν, μετά τη πώληση των ακινήτων, από το ΤΑΙΠΕΔ στο νέο επενδυτή – ιδιοκτήτη.

Επίσης, η μη ολοκλήρωση της εθνικής κτηματογράφησης οδηγεί στην παροχή κινήτρων σε όσους επιθυμούν την καταπάτηση της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου. Σύμφωνα και πάλι με την έκθεση του ΙΣΤΑΜΕ, το 40,04% της καταγεγραμμένης ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών είναι καταπατημένο. Επιπρόσθετα, η ύπαρξη δικαστικών διενέξεων μεταξύ ιδιωτών και του Ελληνικού Δημοσίου παρεμποδίζουν την αξιοποίηση σημαντικού τμήματος της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου (Βλάμης, 2013). Τέλος, εκτιμάται ότι το μεγαλύτερο μέρος των μη αστικών ακινήτων του Δημοσίου

έχει κάποιου είδους πρόβλημα τεχνικής, πολεοδομικής ή νομικής φύσεως.

Αναφορικά με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου, σημαντικά αστικά ακίνητα, εντός σχεδίου πόλεως με μεγάλη εμπορική αξία θα μπορούσαν άμεσα να πωληθούν. Από το 2011, οπότε και συστάθηκε το ΤΑΙΠΕΔ, το Ελληνικό Δημόσιο έχει επικεντρωθεί στη διαχείριση των κρατικών ακινήτων που παραμένουν αναξιοποίητα και στην πώληση εκτάσεων γης που έχει στη κυριότητά του προκειμένου να αναζωογονηθεί το επενδυτικό περιβάλλον, να επανεκκινήσει η ελληνική κτηματαγορά, ευελπιστώντας με αυτό το τρόπο να συμβάλει − στο μέτρο του δυνατού − στην αντιμετώπιση της τρέχουσας δημοσιονομικής κρίσης.

Μέχρι σήμερα έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία ο διεθνής διαγωνισμός


για την αξιοποίηση του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης (IBC)1, ο οποίος αφορούσε στην απόκτηση εκ μέρους του ενδιαφερόμενου επενδυτή της επικαρπίας επί του δικαιώματος αποκλειστικής αξιοποίησης, χρήσης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων του IBC για 90 χρόνια. Η εταιρεία LAMDA ΔΟΜΗ Α.Ε., θυγατρική της Lamda Development, αναδείχτηκε προτιμητέος επενδυτής και μετά την υπογραφή των σχετικών συμβατικών κειμένων έγινε η καταβολή του τιμήματος ύψους € 81 εκατομμυρίων. Επίσης, έχει ήδη ολοκληρωθεί με επιτυχία ο διεθνής διαγωνισμός για την αξιοποίηση του οικοπέδου που βρίσκεται στην περιοχή Κασσιόπη της Κέρκυρας2 μέσω της διάθεσης του «δικαιώματος επιφανείας» (η αποκλειστική χρήση και εκμετάλλευση της επιφάνειας του οικοπέδου μπορεί

να εκτείνεται χρονικά μέχρι τα εκατό έτη) και ο προτιμητέος επενδυτής, η NCH Capital, έχει κληθεί να υποβάλει δεσμευτική οικονομική προσφορά στο ΤΑΙΠΕΔ. Τέλος, πρόσφατα κατατέθηκε δεσμευτική προσφορά στο ΤΑΙΠΕΔ για το ακίνητο Ξενία3 στο Παλιούρι Χαλκιδικής ύψους 14 εκατ. ευρώ και εκκρεμεί η απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ σχετικά με την αξιολόγηση του ύψους του χρηματικού τιμήματος.

Επιπλέον, βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαγωνιστικές διαδικασίες για μια σειρά από ακίνητα, όπως αυτό της Αφάντου της Ρόδου, του Αστέρα Βουλιαγμένης, διάφορα ακίνητα Εξωτερικού (Λιουμπλιάνα, Τασκένδη κ.λπ.), του Αγίου Ιωάννη Σιθωνίας – Χαλκιδικής, καθώς και το πρόγραμμα «πώλησης και επανα-μίσθωσης» ενός χαρτοφυλακίου 28 ακινήτων, που ανήκει στο Ελληνικό

Δημόσιο. Τέλος, σε σχέση με την έκταση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού (5.500 στρέμματα), τέσσερις από τους εννέα αρχικά ενδιαφερομένους για την υλοποίηση της ανάπτυξης εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στο δεύτερο στάδιο της διαγωνιστικής διαδικασίας. Αυτοί είναι ο ισραηλινός όμιλος Elbit Imaging (μητρική της Plaza Centers), η Lamda Development, η Qatari Diar (θυγατρική του Qatar Investment Authority) και η εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου London & Regional Properties (Βλάμης, 2012). Σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ, αναμένεται εντός του φθινόπωρου του 2013 να ξεκινήσει η δεύτερη φάση του διαγωνισμού με την υποβολή μη-δεσμευτικών προσφορών από τους τέσσερις ενδιαφερομένους που προκρίθηκαν στο δεύτερο στάδιο της διαγωνιστικής διαδικασίας.

1 Η έκταση του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης περιλαμβάνει το εμπορικό κέντρο Golden Hall, που διαθέτει υπέργειους χώρους 73.000 τ.μ., συμπεριλαμβανομένων 4.500 τ.μ. γραφειακών χώρων, καθώς και υπόγειο χώρο, χώρο στάθμευσης και αποθήκης 59.200 τ.μέτρων. Επιπλέον, υπάρχει αναξιοποίητος χώρος του IBC με υπέργεια επιφάνεια 14.300 τ.μ. και υπόγειο χώρο στάθμευσης 7.300 τ. μέτρων.

2 Πρόκειται για παραθαλάσσια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων στα βορειοανατολικά παράλια της Κέρκυρας, 38 χλμ. από την πόλη της Κέρκυρας.

3 Το μέγεθος του ακινήτου ανέρχεται στα 210.742 τ.μ. και περιλαμβάνει τις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις του Ξενία (3.658 τ.μ.) και τις εγκαταστάσεις του κάμπινγκ Παλιουρίου (1.128 τ.μ.). Το πλάνο εκμετάλλευσης του ακινήτου περιλαμβάνει ένα πολυτελές ξενοδοχείο έκτασης 3.658 τ.μ. και δυνατότητα κατασκευής εξοχικών κατοικιών & βιλλών σε έκταση 19.954 τ. μέτρων.


Τ ο βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι ότι οι δυνατότητες αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου είναι σημαντικές. Θα πρέπει ωστόσο

να προηγηθεί η επίλυση των κυριότερων θεσμικών δυσλειτουργιών, που παρουσιάζει η ελληνική αγορά ακινήτων, προκειμένου να διευκολυνθούν οι ξένοι θεσμικοί ή εγχώριοι επενδυτές στο να αποκτήσουν πρόσβαση στην ελληνική αγορά ακινήτων.

Πιο συγκεκριμένα, οι θεσμικές πρωτοβουλίες που θα πρέπει να αναληφθούν προκειμένου να ενθαρρυνθούν, αλλά και να διευκολυνθούν οι ξένοι θεσμικοί ή εγχώριοι επενδυτές να αποκτήσουν πρόσβαση στην ελληνική αγορά ακινήτων αφορούν στα εξής:

• Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ελληνικής αγοράς ακίνητης περιουσίας θα πρέπει να απλοποιηθεί, να δίνει κίνητρα και να αποκτήσει όραμα αναφορικά με την κατεύθυνση της αγοράς.

• Δεν νοείται η μη ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου για ευρωπαϊκή χώρα – μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης δεδομένου ότι ακόμη και αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Αλβανία, διαθέτουν Κτηματολόγιο. • Η αγορά επιθυμεί απλούστερο φορολογικό καθεστώς, ώστε οι επενδυτές να μην εξωθούνται στις παρυφές της σκιώδους οικονομίας (παραοικονομίας) και στην εξεύρεση αδιαφανών λύσεων για να αντιμετωπίσουν την πολυπλοκότητά του.

• Η θέσπιση ειδικής διαδικασίας (fast track) για τον χαρακτηρισμό ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων ως «Στρατηγικών Επενδύσεων» ή επενδύσεων με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Οι Στρατηγικές Επενδύσεις πρέπει να αφορούν την κατασκευή, ανακατασκευή, επέκταση ή στον εκσυγχρονισμό υποδομών και δικτύων βασικών τομέων της οικονομίας και πρέπει να πληρούν συγκεκριμένα ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια.

• Η θεσμοθέτηση ειδικής διαδικασίας ανάθεσης και αδειοδότησης (υπηρεσία μιας στάσης – one stop shop), υπό την εποπτεία της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων, κατά τα πρότυπα του Οδικού Χάρτη για την εξαγωγική ανταγωνιστικότητα και τη διευκόλυνση του εξωτερικού εμπορίου (Single Window) που έχει θεσμοθετηθεί από το ελληνικό Υπουργείο Ανάπτυξης με στόχο την απλοποίηση των εξαγωγικών διαδικασιών για τις ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις.

• Η θέσπιση ειδικών ρυθμίσεων για θέματα πολεοδομίας, περιβάλλοντος και απαλλοτριώσεων για την εκτέλεση στρατηγικών επενδύσεων.

• Η κατά προτεραιότητα ιεράρχηση – screening και καταγραφή της ακίνητης περιουσίας που είναι άμεσα αξιοποιήσιμη και η επιλογή των βέλτιστων λύσεων για την αξιοποίησή τους.

• Η δημιουργία, σε βάθος χρόνου, ενός ενιαίου μητρώου – βάσης δεδομένων ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου και των ΟΤΑ κατά διαφορετικό τύπο επένδυσης (Γραφεία, Καταστήματα, Αποθήκες, Οικιστικά και Βιομηχανικά Ακίνητα).


ΒιβλιογραφίαΒλάμης, Π. (2012), «Οικονομική κρίση, η Ελληνική Αγορά Ακινήτων και Πολιτικές

Ανάπτυξης», σελ. 135-162, στην Έκδοση Τράπεζας της Ελλάδος, Η Αγορά Ακινήτων στην Πρόσφατη Χρηματοοικονομική Κρίση, Αθήνα. Βλάμης, Π. (2013), «Αξιοποίηση Ακίνητης Περιουσίας», Πανεπιστημιακές Σημειώσεις (μη δημοσιευμένες), Δια–τμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στη Δημόσια Πολιτική και Διοίκηση (για στελέχη επιχειρήσεων του Δημόσιου τομέα), Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα. Μαγκλάρας, Β. (2010), «Το Πολυσύνθετο Πρόβλημα της Αξιοποίησης της Δημόσιας Ακίνητης Περιουσίας», Κείμενα Δημόσιας Πολιτικής ΙΣΤΑΜΕ, τεύχος 9, Νοέμβριος, Αθήνα.

Το βήμα των ελληνόφωνων Ροταριανώνe-γέτης|Τεύχος16|Οκτώβριος2013

32

της Μ

αρίν

ας Α

ρβαν

ίτη –

Γεω

ργαν

τζή

Όμως ανεξάρτητα από την ηλικία τους, όλα τα παιδιά χρειάζονται κανόνες και όρια για να έχουν ψυχική υγεία και

ηρεμία. Ορισμένοι γονείς δεν θέλουν να ορίζουν κανόνες, ούτε να θέτουν όρια στα παιδιά τους επειδή θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο τα περιορίζουν και τα καταπιέζουν. Αντιθέτως, όμως, τα όρια και οι κανόνες βοηθούν τα παιδιά και τα κάνουν να αισθάνονται ασφάλεια, σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Γιατί, όμως, πρέπει να υπάρχουν όρια και κανόνες στη ζωή του παιδιού μας; Ο βασικότερος λόγος είναι πως μακροπρόθεσμα οι κανόνες και τα όρια θα βοηθήσουν το παιδί μας να αναπτύξει την ικανότητά του να ελέγχει την ίδια του την συμπεριφορά, αλλά και να αντιμετωπίσει την συμπεριφορά των άλλων γύρω του. Η ικανότητα του παιδιού να ασκεί έλεγχο στον εαυτό του πηγάζει από τον έλεγχο που ασκούμε οι ίδιοι οι γονείς σε αυτό. Πώς, λοιπόν, θα επιβάλλουμε και θα εδραιώσουμε κανόνες και όρια μέσα στην οικογένειά μας και να καταφέρουμε τα παιδιά μας να τους ακολουθήσουν χωρίς ιδιαίτερες διαμαρτυρίες; Επειδή σε μια οικογένεια εμείς οι γονείς είμαστε

αυτοί που καθορίζουμε τους κανόνες είναι απαραίτητο και πολύ σημαντικό να συμφωνούμε απόλυτα μεταξύ μας για όσα αποφασίζουμε να επιβάλουμε στα παιδιά μας. Είναι πρακτικό τα όρια και οι κανόνες που θα θεσπίσουμε να έχουν λογική, να συμβαδίζουν με τις ηλικίες των παιδιών και βέβαια να έχουν λόγο ύπαρξης. Κατά διαστήματα καλό είναι να επανεξετάζονται οι κανόνες και τα όρια που έχουν επιβληθεί, καθώς θα πρέπει να συνεχίζουν να έχουν λογική και να εξυπηρετούν τον αρχικό σκοπό τους, διαφορετικά θα πρέπει να αλλαχτούν. Το ότι ως γονείς θέτουμε όρια και κανόνες δεν σημαίνει ότι αυτό μας κάνει αδιάλλακτους. Συχνά ο περιορισμός που νιώθουν τα παιδιά μέσα από τους κανόνες της οικογένειας τα κάνει να θυμώνουν μαζί μας. Σαφέστατα σε κανένα γονιό δεν είναι ευχάριστο να ξέρει πως το παιδί του είναι θυμωμένο μαζί του. Αν, όμως, πιστεύουμε πραγματικά στον κανόνα που έχουμε επιβάλει και νιώθουμε βεβαιότητα για την απόφασή μας τότε αυτό θα μετριάσει τη στενοχώρια που μας προκαλεί ο θυμός του παιδιού μας, αφού γνωρίζουμε πως ό,τι έχουμε αποφασίσει είναι για το καλό του.

Η Μαρίνα Αρβανίτη – Γεωργαντζή είναι παιδαγωγός με ειδικότητα στην προσχολική αγωγή. Μέλος του Ρ.Ο. Φιλοθέης

Κανόνες και όρια … Κι

όμως είναι απαραίτητα!

Αναμφισβήτητα αυτό που θέλουν

τα παιδιά από τους γονείς τους, είναι

η αγάπη και η ασφάλεια που αυτή

τους προσφέρει.

e-γέτης| Τεύχος16|Οκτώβριος2013

33Προσχολική αγωγή

Ένα μεγάλο λάθος που συχνά κάνουμε ως γονείς, είναι να υποχωρούμε στις αποφάσεις μας όταν τα παιδιά δυσανασχετούν, γκρινιάζουν ή κλαίνε ασταμάτητα. Αν υποχωρήσουμε, όμως, εμείς τότε το παιδί αντιλαμβάνεται πως αν γκρινιάξει ή κλάψει τότε εμείς θα υποκύψουμε στις πιέσεις του και τελικά οι κανόνες μας δεν έχουν σημασία γι’ αυτό. Υπάρχει, όμως, και η περίπτωση να θέσουμε κάποιο κανόνα και περνώντας ο καιρός να καταλάβουμε πως η αρχική μας θέση ήταν λάθος και ότι ο κανόνας αυτός δεν εξυπηρετεί τελικά τίποτα. Σε αυτή την περίπτωση υποχωρούμε, εξηγώντας όμως στο παιδί μας την κατάσταση και τους λόγους της υποχώρησης μας, πράγμα που είναι απαραίτητο να γίνει έτσι ώστε να μην πιστεύει πως τελικά κατάφερε να γίνει το δικό του. Ακόμη και αν έχουμε τα πιο ατίθασα παιδιά του κόσμου και η συμπεριφορά τους συχνά μας κάνει να βγαίνουμε εκτός ορίων δεν θα πρέπει να είμαστε υπερβολικά αυστηροί μαζί τους. Η αυστηρότητα που ξεπερνά τα όρια, μαζί με το ξύλο και τις απειλές είναι από τις χειρότερες μορφές βίας και το μόνο που έχουν ως αποτέλεσμα είναι να δημιουργούν επιθετικότητα στα παιδιά, να νιώθουν πως δεν τα

αγαπάμε, να μην έχουν αυτοπεποίθηση και να νιώθουν ταπεινωμένα. Αν λοιπόν το ατίθασο παιδί μας, δεν τα πάει καλά με τους κανόνες, η έξυπνη και αποτελεσματική κίνηση που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να μην εστιάσουμε στην αρνητική παρατήρηση (π.χ. ουφ, πάλι δεν μάζεψες τα παιχνίδια στο δωμάτιό σου όπως έχουμε πει…), αλλά να τονίσουμε ό,τι καλό έχει κάνει (π.χ. μπράβο που μάζεψες τόσο καλά τα κουτιά με τα επιτραπέζια )ακόμα και αν είναι κάτι ελάχιστο. Με τον τρόπο αυτό το ρίχνουμε στο φιλότιμο και έτσι, ίσως, ευκολότερα θελήσει να ακολουθεί τους κανόνες και τα όρια, αφού με αυτό τον τρόπο θα ακούει καλά λόγια για τον εαυτό του. Η ήρεμη δύναμη είναι η καλύτερη τακτική για να επιβάλουμε όρια και κανόνες στα παιδιά μας. Γιατί ως γονείς τα επιβάλουμε μόνο με αγάπη έτσι ώστε να νιώθουν τα παιδιά μας ασφαλή όσο μεγαλώνουν και ανακαλύπτουν τον κόσμο.


Παρουσίαση

Στη Σαντορίνη το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμουΧαρακτηρίστηκε από τη βρετανική εφημερίδα Guardian ως «το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου»!

της Μαρίας Ψαρά

Έκτοτε, φιγουράρει σε όλες τις λίστες με τα πιο όμορφα βιβλιοκαταστήματα του πλανήτη. Σε λίγους μήνες, το «Ατλαντίς» πρόκειται να κλείσει τα 10 του χρόνια.

Πλέον, αποτελεί ένα ακόμη αξιοθέατο στην πανέμορφη Σαντορίνη... Η ιδέα ήταν του Κρεγκ και του Όλιβερ, δύο Αμερικανών φοιτητών που το 2002 είχαν πάει για διακοπές στο Κυκλαδονήσι. «Όταν τα βιβλία που είχαμε μαζί μας τελείωσαν, ψάξαμε ένα βιβλιοπωλείο για να αγοράσουμε καινούργια. Και όταν δεν βρήκαμε τελικά αυτό που θέλαμε, σκεφτήκαμε να... ανοίξουμε οι ίδιοι ένα, όπως θα το θέλαμε!», διηγείται στο «Έθνος» ο Κρεγκ Βάλζερ, ένας από τους εμπνευστές της «Ατλαντίδος». «Επιστρέψαμε πίσω στην Αμερική, τελειώσαμε τις σπουδές μας και αρχίσαμε να οργανώνουμε το σχέδιό μας». Στο τέλος του 2003, οι νεαροί ήταν έτοιμοι να τολμήσουν. Στο εγχείρημά τους προσκάλεσαν φίλους τους από την Αγγλία, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Παπαγαπίου, μια Ελληνίδα κυπριακής καταγωγής που γεννήθηκε στη Λευκωσία, αλλά μεγάλωσε στο Λονδίνο. Είχε μόλις επιστρέψει από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ινδία που έκανε μετά τις σπουδές της και είχε δουλέψει πρόσφατα σε ένα βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο, προσπαθώντας να διαπιστώσει τι ήθελε να κάνει στη ζωή της. «Και τότε μια φίλη μου, μου είπε για το πρότζεκτ. Η ιδέα μου άρεσε πολύ. Ήμουν και η μόνη που ήξερα Ελληνικά – τα ελληνοκυπριακά της παροικίας – οπότε θα μπορούσα να βοηθήσω. Και είπα θα έρθω κι εγώ!», μας λέει.

Το βιβλιοπωλείο «Ατλαντίς» στην Οία της Σαντορίνης αποτελεί ένα ακόμη αξιοθέατο του νησιού


Το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου


Παρουσίαση

Στο βαν που ξεκίνησε από το Κέιμπριτζ και έφτασε... Σαντορίνη, πέρα από τον Κρεγκ, τον Όλιβερ και τη Μαρία, ήταν ακόμη τρία άτομα, ο Κρις, ο Τιμ και ο Γουίλιαμ. «Φτάνοντας στη Σαντορίνη, αρχίσαμε να ψάχνουμε χώρους για να εγκαταστήσουμε το όνειρό

μας. Σιγά σιγά, αναζητώντας κατάλληλη στέγη, γνωρίσαμε τους ντόπιους, οι οποίοι μας δέχθηκαν με μεγάλη χαρά. Λίγο καιρό μετά, βρήκαμε ένα ερειπωμένο κτίριο – σπηλιά στην Οία, κάτω από το κάστρο, που το ερωτευτήκαμε... Και η επισκευή άρχισε... », μας λέει ο Κρεγκ. «Αρχίσαμε να μαζεύουμε υλικά, οτιδήποτε μπορούσαμε να βρούμε στις παραλίες ή άλλα που μας προσέφεραν οι ντόπιοι. Φτιάξαμε ράφια, χωρίσματα, κρεβάτια, τραπέζια. Εκτός από βιβλιοπωλείο, το Atlantis θα ήταν και το σπίτι μας. Ακόμη και βάρκα ανεβάσαμε στην ταράτσα μας για να τη γεμίσουμε βιβλία!», εξηγεί η Μαρία. «Χρειάστηκε να περάσουμε από την Εφορία, τους λογιστές, νομικούς, τραπεζικούς. Λίγη γραφειοκρατία, πολλή βοήθεια και τα καταφέραμε! Οι άνθρωποι εκεί πίστεψαν σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε και μας βοήθησαν πολύ», συμπληρώνει. Το βιβλιοπωλείο άνοιξε τις πύλες του την άνοιξη του 2004. Και ήταν όπως το είχε ονειρευτεί εκείνη η ... τρελή παρέα από το Κέιμπριτζ. Πελάτες ντόπιοι και τουρίστες. Βιβλία, φεστιβάλ και εκδηλώσεις Στα ράφια του «Ατλαντίς» βρίσκει κανείς κυρίως ξενόγλωσσα βιβλία, με έμφαση στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, αλλά πολλοί ακόμη τίτλοι που συνυπάρχουν αρμονικά. Πελάτες ήταν, αρχικά, οι Σαντορινιοί, αλλά από στόμα σε στόμα η φήμη του διαδόθηκε και οι τουρίστες άρχισαν να καταφτάνουν. Επίσης, κάθε χρόνο πραγματοποιούνται φεστιβάλ με συζητήσεις και εκδηλώσεις. «Σχετικά πρόσφατα, ξεκινήσαμε και τις δικές μας εκδόσεις, ένα εντελώς ξεχωριστό πρότζεκτ. Μικρές εκδόσεις σαν καρτ ποστάλ, από διηγήματα και ιστορίες που αγαπάμε όλοι μας. Τα μικρά αυτά βιβλιαράκια δεν βαραίνουν τις βαλίτσες των ταξιδιωτών και μπορούν να είναι ένα υπέροχο δώρο», μας λέει ο Κρεγκ. Όπως όλες οι επιχειρήσεις, έτσι και το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου χτυπήθηκε από την κρίση στην Ελλάδα. Ήταν από τις πιο δύσκολες χρονιές μας. Το Atlantis ποτέ δεν έβγαζε μεγάλο κέρδος, αυτό που μας ένοιαζε ήταν κυρίως τα έξοδά του, αλλά με την κρίση κινδυνεύσαμε να κλείσουμε. Τότε ζητήσαμε τη βοήθεια του... κοινού. Ανταπόκριση

Κάναμε ένα crowd funding και η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη, που η ιστοσελίδα που φιλοξένησε τη διαδικασία πήρε συνέντευξη από τον Κρεγκ και τον Κρις γι' αυτό!», εξηγεί η Μαρία. Τον επόμενο χρόνο, το «Ατλαντίς» θα κλείσει τα 10 του χρόνια. «Σκεφτόμαστε πώς να το γιορτάσουμε», μας είπε ο Κρεγκ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τρικούβερτο γλέντι θα στηθεί στον γάμο της Μαρίας και του Κρις που θα γίνει – πού αλλού; – στην ταράτσα του βιβλιοπωλείου!

πηγή: ΕΘΝΟΣ.gr (24.09.2013)


Το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου

Οι τρεις από τους ιδρυτές του βιβλιοπωλείου Κρ. Βάλζερ, Γ. Μπράντι και Κ. Μπλούμφιλντ ξεκίνησαν

από το Κέμπριτζ για να μείνουν στη Σαντορίνη


Πολιτισμός

πηγή

: iefi

mer

ida.

gr (1

9.08

.201

3)

Η Αναστασία Σύρρου ήταν μια από τις νύφες της δεκαετίας του 1950. Σε ηλικία 17 χρόνων ξεκίνησε από τη Θήβα το μεγάλο ταξίδι για την Αυστραλία. «Γεννήθηκα στην Άσκρη Βοιωτίας και με τον ανταρτοπόλεμο βρέθηκα στη Θήβα. Εκεί στα 17 μου χρόνια, μου κάνανε πρόταση να πάω Αυστραλία να παντρευτώ χωρίς να ξέρω πού πήγαινα και ποιος ήταν ο γαμπρός. Μια φωτογραφία μου έδειξαν. Έφυγα τον Μάρτιο του 1958. Ταξιδεύαμε 30 μέρες χωρίς να μπορούμε να επικοινωνήσουμε με κανέναν». Η Αυστραλία, λέει, δεν ήταν παράδεισος για τους μετανάστες. «Υπέφερε ο κόσμος. Υπήρχε πολύς

ρατσισμός. Στο τρένο άλλαζαν βαγόνι αν έβλεπαν μετανάστες. Όπως βλέπεις τώρα τους μετανάστες εδώ να ζουν 5-6 άτομα σε ένα δωμάτιο, έτσι ζούσαν και οι Έλληνες εκεί. Ήμασταν πολύ ενωμένοι. Δεν μπορούσαμε αλλιώς να επιβιώσουμε. Εμείς παντρευτήκαμε δύο νύφες μαζί. Τα γαμπριάτικα κοστούμια τα αγοράσαμε με δόσεις. Αλλά υπήρχε όρεξη να επιβιώσουμε. Έκανα τρία παιδιά δουλεύοντας πολύ σκληρά. Όλοι θέλουν τον μετανάστη να τον εκμεταλλευτούν. Θα προτιμούσα να ήμουν σε καλύβα αφεντικό παρά υπηρέτρια σε ανάκτορα».

Γνωρίστε την ελληνική

τράπεζα αναμνήσεων

όπου οι καταθέσεις

είναι οι ιστορίες

των παππούδων

μαςΜια ιδιαίτερη τράπεζα που

κερδίζει όλο και περισσότερο

έδαφος, λειτουργεί από το Μάιο του

2011 στην Ελλάδα, όπου οι καταθέσεις

της είναι οι αναμνήσεις.

Τ ο 1964 το τουρκικό κράτος προχώρησε σε απελάσεις Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη. Ο

Ακύλας Μιχαηλίδης και ο πατέρας του εγκατέλειψαν την Πόλη κρυφά, μέσα σε μια νύχτα. «Όταν το πρωί πήγα να ανοίξω το μαγαζί μας, εμφανίστηκε η Ασφάλεια. Τους έδειξα πολωνικό διαβατήριο

επειδή είχαμε διπλή υπηκοότητα, αλλά αυτοί ήξεραν. Πήρα τον πατέρα μου τηλέφωνο και του είπα: ο κορσές της μαμάς έχει στενέψει πολύ, δεν μπορεί να τον φορέσει. Ήταν συνθηματικό. Την ίδια ημέρα πουλήσαμε το κατάστημα στον Τούρκο απέναντι σε εξευτελιστικό ποσό και φύγαμε. Με αμάξι διασχίσαμε μέσα σε 24 ώρες όλη την Τουρκία. Για

Ο διωγμός από την Κωνσταντινούπολη

Και όμως η Ελληνική Τράπεζα Αναμνήσεων είναι ακριβώς αυτό που λένε οι λέξεις: μια τράπεζα όπου οι τρυφεροί έρωτες του πολέμου, οι παιδικές σκανταλιές και οι χαμένες πατρίδες ατόμων που έχουν γεννηθεί πριν το 1950 αναβιώνουν συνθέτοντας ένα ενδιαφέρον

μωσαϊκό μιας ιστορίας που πολλοί αγνοούν. Η ιδέα γεννήθηκε στο Τορίνο της Ιταλίας τον Αύγουστο του 2007 και σήμερα το διεθνές πρόγραμμα memoro.org, που τιμήθηκε πριν από έναν χρόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απλώνεται σε περισσότερες από 16 χώρες. Η ελληνική του περιπέτεια (που τιμήθηκε από το TEDx Athens Competition στον τομέα της καινοτομίας στην εκπαίδευση) ξεκίνησε από τη Μαρίνα Σάρλι, την Αμαρυλλίς Ραουζαίου και την Παρασκευή Τζούβελη. Η ιδέα ήρθε στη Μαρίνα Σάρλι, όταν εκείνη ήταν έγκυος και έχασε τη γιαγιά της. Τότε σκέφτηκε πως η κόρη της δεν θα άκουγε ποτέ τις ιστορίες που άκουσε η ίδια από τη γιαγιά της. Έτσι ξεκίνησε η ιστοσελίδα της οργάνωσης (http://www.memoro.org/gr-gr/) που μέχρι σήμερα έχει αποθησαυρίσει 150 αναμνήσεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον εμφύλιο, το απαρτχάιντ στην Αφρική, τους διωγμούς των Τούρκων στην Πόλη, την ακμή της Τραπεζούντας στον Πόντο, τη μετανάστευση στην Αυστραλία, αλλά και από την καθημερινότητα εκείνης της εποχής. Η ιστοσελίδα λειτουργεί όπως το youtube. Ο καθένας μπορεί να κινηματογραφήσει με κάποιες απλές οδηγίες αναμνήσεις και να τις ανεβάσει, αρκεί να μην περιέχουν προκλητικά σχόλια. Στην εξερεύνηση μπαίνουν πλέον και σχολεία, με αποτέλεσμα να έχουν συγκεντρωθεί ιστορίες από την Αττική, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Δυτική Ελλάδα, το Ιόνιο, την Κρήτη και τη Στερεά. Ορισμένες μόνο από τις πολλές και συγκινητικές ιστορίες τις οποίες συγκέντρωσε το Έθνος είναι οι εξής:

Το ταξίδι μιας νύφης με φωτογραφία για την Αυστραλία


Ελληνική Τράπεζα Αναμνήσεων

να μην κοιμηθούμε, ο πατέρας μου κάπνιζε και έσβηνε το τσιγάρο πάνω στο χέρι του»... Στην Αλεξανδρέτα θα συναντούσαν τον σύνδεσμό τους μέσα στον κινηματογράφο. Τους πήρε όμως ο ύπνος και τον έχασαν. Πέρασαν νύχτα τα σύνορα γονατιστοί μέσα από μια τρύπα στα συρματοπλέγματα κι από τη Συρία έφτασαν κάποτε στη Βηρυτό. Εκεί «η

μάνα μου, που είχε πάει νωρίτερα με τον μικρότερο αδελφό μου στην Ελευσίνα, μας ετοίμαζαν μνημόσυνο. Έτρεχε ο ταχυδρόμος με το γράμμα και φώναζε «Ανάσταση». Όπως αναφέρει η Μαρίνα Σάρλι η μεγαλύτερη «πληρωμή» της τράπεζας αναμνήσεων συμπυκνώνεται σε μια φράση: «Με κάνετε να νιώθω ότι άξιζε αυτ

Ο διωγμός από την Κωνσταντινούπολη

Η αυθεντική μαρτυρία του ζεύγους Γκολέμα από τα «Πέτρινα Χρόνια»

Η συγκλονιστική ζωή τους έγινε γνωστή μέσα από τα «Πέτρινα Χρόνια» του Παντελή Βούλγαρη. «Να αγωνίζεστε γι' αυτά που πιστεύετε και να μην υποχωρείτε», λένε η Ελένη και ο Χαράλαμπος Γκολέμας που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν. Γνωρίστηκαν το 1954, λίγο πριν συλλάβουν τον Μπάμπη. Τότε το ΚΚΕ ήταν παράνομο.

Η Ελένη βγήκε στην παρανομία. Ξανασυναντήθηκαν κρυφά το 1966, όταν ο Μπάμπης αποφυλακίστηκε. Εκείνη έμεινε έγκυος, αλλά λίγο μετά την πιάσανε. «Πέρασα στρατοδικείο με την κοιλιά στο στόμα». Γλίτωσε την εκτέλεση επειδή ήταν έγκυος. Το 1967 μέσα στις φυλακές Αβέρωφ γεννήθηκε ο γιος τους, Μίλτος. «Γέννησα 20 Φλεβάρη και 21 Απριλίου ήρθε η δικτατορία. Ξύπνησα να θηλάσω και οι τοίχοι της φυλακής κουνιόνταν. Κατέβηκα στο μαγειρείο να ζεστάνω νερό και μου λέει στ' αυτί μια προοδευτική φύλακας: «Ελένη, έγινε δικτατορία».

Το παιδί τους έφυγε από τη φυλακή όταν έγινε τριών. «Μέχρι τότε έλεγε τη φυλακή σπίτι και το κελί δωμάτιο». Η Ελένη, όσο κι αν πιέστηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας, έμεινε ακλόνητη.

Παντρεύτηκε με τον Μπάμπη στη φυλακή και τελικά βγήκε τον Σεπτέμβρη του 1973.


40 Σκέψεις

Ο Βασίλης Μαγκλάρας

διδάσκει Πολιτικές

Επιστήμεςστο Ελληνικό

Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Μέλος του Ρ.Ο. Φιλοθέης

του

Βασί

λη Μ

αγκλ

άρα

Η νέα τάξη των κυνικών

Το ερώτημα πλανάται εδώ

και πολύ καιρό: «Ποιοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν

τη Χρυσή Αυγή;» και οι απαντήσεις

είναι πολλές, αλλά είναι μάλλον όλες

λανθασμένες.


41Η νέα τάξη των κυνικών

Είναι ένα κομμάτι της παλαιάς ΕΠΕΝ, είναι οι νέοι «άθλιοι» της χώρας της ανεργίας, που ζουν πλέον χωρίς καμία προοπτική, είναι

ποινικοί και άλλες τέτοιες παρόμοιες απαντήσεις. Η αλήθεια είναι ότι στη Χρυσή Αυγή θα μπορούσαν να μετέχουν όλες οι παραπάνω κατηγορίες, αλλά σίγουρα το νέο αυτό κόμμα δεν χαρακτηρίζεται από αυτούς. Καταρχάς, αν μη τι άλλο, η Ελλάδα δεν είχε ποτέ και δεν θα μπορούσε, για πολλούς ιδιαίτερους πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους, να έχει ένα εκτεταμένο ακροδεξιό και ναζιστικό κίνημα. Ακόμα και η ΕΠΕΝ ήταν μια συστημική οργάνωση, αυταρχικών ανθρώπων που σίγουρα δεν θα έβγαιναν στους δρόμους σαν μικροί μισθοφορικοί στρατοί. Άλλωστε, οι περισσότεροι από τους οπαδούς της Χρυσής Αυγής είναι κατά κύριο λόγο νέοι άνθρωποι χωρίς τις παραστάσεις και τις συνέπειες της συστημικής φθοράς. Τι είναι λοιπόν; Είναι η νέα τάξη των κυνικών. Είναι η κυνική έκφανση της πολιτικής, σε μια χώρα που έχουν καταρρεύσει οι θεσμοί και ουσιαστικά και η δημοκρατία. Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, δεν είναι ένα φαινόμενο σημερινό. Είναι το πολιτικό τέλος μιας μακροχρόνιας φθοράς που υφίσταται η κοινωνία μας, τουλάχιστον τις δυο τελευταίες δεκαετίες. Είναι η κατάρρευση της πίστης των ανθρώπων σε οτιδήποτε έχει αξία και σημασία για μια κοινωνία ιδωμένη ως ολότητα. Είναι το αποτέλεσμα της εκτεταμένης πολιτικής

διαφθοράς που ποτέ δεν συλλαμβάνεται, της κατάρρευσης της δικαιοσύνης της «μεζούρας» και των αναδρομικών, της διεφθαρμένης επιχειρηματικότητας, της φαύλης δημοσιογραφίας που χειραγωγεί, που ξεσκεπάζει ή κουκουλώνει ανάλογα με τον «πελάτη», του πανεπιστημιακού συστήματος, της οικογενειοκρατίας και της «κολλητοκρατίας», της κομματικά στηριζόμενης ανέλιξης στους χώρους της δουλειάς, του πολυεκατομμυριούχου ιεράρχη, του πολιτικού που παίρνει εντολές από ξένα κέντρα, του γιατρού πλασιέ επώνυμων φαρμακευτικών προϊόντων, του δάσκαλου μεσίτη ιδιαιτέρων. Οι άνθρωποι της Χρυσής Αυγής είναι οι φίλοι μας, οι συγγενείς μας, οι γνωστοί μας που έχουν χάσει κάθε πίστη σε οποιαδήποτε υψηλή κοινωνική αξία. Οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σε τίποτα και πλέον δεν ελπίζουν και σε τίποτα. Είναι η νέα τάξη των κυνικών μιας κοινωνίας που καταρρέει υπό το βάρος της έλλειψης δικαιοσύνης, δημόσιου χώρου και πραγματικής δημοκρατίας. Μιας κοινωνίας που ψηφίζει και γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα είναι εξαπατημένη την Κυριακή το βράδυ. Η χώρα μας έχοντας ανοίξει διάπλατα την πόρτα στη διαφθορά και την κατάρρευση των θεσμών ως έσχατων αξιών της κοινωνίας και της δημοκρατίας, πολύ δύσκολα θα κλείσει τη χαραμάδα του ναζισμού και του αυταρχισμού.

πηγή: imerisia.gr (21.09.2013)

Ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα του ποιητή:«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν,

αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ• μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη.»

«Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το Yπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε

τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες

πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιάνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,στων σχέσεων και

των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία,

ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (29.04.1863 – 29.04.1933)

Μηναίo Ενημερωτικό Δελτίο Ρ.Ο. Φιλοθέης (10.2013)

Documents