njË thËnie, njË shpËtim fileqëndresa halili një thënie, një shpëtim përgatitja...

Qëndresa Halili

| 68 |

Shënime për autoren

Qëndresa Halili, u lind në dhjetor të vitit 1990, në Gjilan.Shkollimin fi llor dhe atë të mesëm, i mbaroi në Ferizaj.Më pas u pranua në Universitetin e Prishtinës dhe diplomoi, këtë vit-2012.Me shkrime fi lloi të merret shumë herët, duke shkruar e botuar në revista e gazeta krijimet e saj, të cilat u vlerësuan shumë sa që e shtyn edhe ti boton.Në vitin 2008, botoi librin e saj të parë: “Kur të vij fundi”.Në vitin 2009, botoi librin e dytë: “Gëzuar lirinë vendi im”.Në vitin 2010, librin: “Jeta e një femre” (pjesa e parë).Në vitin 2011, Jeta e një femre (pjesa e dytë).Në vitin 2012, punoi me shumë dashuri, vetëm e vetëm për ta sjellë për lexuesit e saj përmbledhjen me fj alë të urta: “Një thënie një shpëtim".

Një thënie, një shpëtim

Qëndresa Halili

NJË THËNIE,

NJË SHPËTIM

Ferizaj 2012

Qëndresa Halili


Përgatitja kompjuterike:

Infograph -Njazi Hajdari

U shtyp në shtypshkronjën:

Intergraf - Ferizaj


| 67 |

Vuajtja..............................................................................29

Lumturia..............................................................................31

Puna..... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .33

Gënjeshtra, e vërteta.......................................................................35

Tradhtia.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .37

Pasuria, varfëria..............................................................................39

Dembeli..............................................................................42

Jeta......................................................................................44

Njeriu, vetja.......................................................................................48

Koha..................................................................................50

Shtëpia................................................................................53

Mendimet............................................................................54

Martesa...............................................................................56

Femra-gruaja......................................................................58

Liria......................................................................................59

Kërkimi................................................................................60

Durimi.................................................................................61

Vdekja... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .62

Përfundim...........................................................................64

| 66 |

Qëndresa Halili

Përmbajtja:

Hyrje........ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5

Lindja..................................................................................7

Fëmijëria...............................................................................8

Shoqëria..............................................................................10

Bukuria...............................................................................12

Dashuria..............................................................................14

Besimi.................................................................................16

Nderi...................................................................................17

Dituria.................................................................................19

Problemet...........................................................................20

Respekti..............................................................................22

Dhimbja..............................................................................23

Gabimi................................................................................24

Humbja..............................................................................25

Borxhi...............................................................................26

Ëndrrat...............................................................................27

Mysafiri..............................................................................28


Qëndresa Halili


100 Vjet Pavarësi

Ferizaj, 2012

| 4 |

Qëndresa Halili Një thënie, një shpëtimburim i shpirtit tim të pastër, janë fjalë që burojnë nga jeta jonë e

përditshme, deshtë apo nuk deshtë realiteti është në to, sado lart që të

mbajmë kokën këmbët i kemi në tokë, duhet ta kuptojmë që një ditë as nuk

ditëm të ecim, por si zvarranik mundoheshim të ngrihemi në këmbë, por

duhet edhe ta mendojmë që një ditë ndoshta edhe nuk do të mund të rrimë

ulur, apo ndoshta nuk do të mund të ngrihemi në këmbë.

Unë sinqerisht kërkoj falje, se ndoshta ju kam lënduar, por edhe sinqer-

isht nuk jam lënduar nga lëndimi i juaj.

Unë mund të kem gabuar, por ju jeni ata që më doni të mirën e do të

më këshilloni.

E dini kush nuk pranon të këshillohet?. . . . ja ju tregoj unë: Ai i cili nuk

e din çfarë do të thotë fjala këshillim, dua t’ua them fjalët e fundit:

Mos më gjyko, kur kam gojën e mbyllur,

Mos me godit, kur kam duart e lidhura,

Mos më nënshtro, kur jam e robëruar,

Mos kërko falje, nëse nuk din të falësh,

Mos u gëzo, kur je i gëzuar,

Mos u hidhëro, kur je i hidhëruar,

Mos bën dasmë, pa e marr nusen,

Mos merr nusen, pa e bërë dasmën,

Mos i trego pulës, si b,het veza,

Mos i trego nënës, si duhet fëmija,

Tregojë fëmijës, si duhet nëna.

| 65 |

Përfundim

Miq të letrave të mija, ju që sapo e keni përfunduar leximin e librit

tim dhe jeni duke lexuar këto vargje, e di se fjala është më e rëndë se

plumbi, po e di që më e rëndë se fjala e plumbi bashkë, është ajo fjalë,

e cila rri në heshtje e nuk thuhet, këto thënie të cilat i lexuat, janë

| 64 |

Qëndresa Halili Një thënie, një shpëtim

Hyrje

Unë për ju shkruaj, ngaqë nuk mundem pa shkruar…

-Më pasuroni mua me vlerësim, jo me para

-Më përmirësoni me një kritike, jo me një nënçmim

-Më ndihmoni me një fjalë të mirë, jo me një të keqe

-Më përkrahni me vullnetin që më jepni, jo me një djalë të mirë me

emrin Vullnet

-Më besoni mua, vetëm atëherë kur e bindni veten për të më besuar

-Më falni nëse ju bëj të qani, por atë çka ndjej e shkruaj

-Më pyetni pa hezitim, dhe unë do tu përgjigjem pa hezitim

-Më tregoni për gabimet, ai që nuk shkruan, asnjëherë nuk gabon.

-Jam këtu për ju, shkruaj për ju dhe do të krijoj vetëm e vetëm për

ju…sepse jam njeri, jetoj me njeriun, dhe do të krijoj vetëm për

qenien njeri!

-Më kërkoni…vetëm nëse ju më kërkoni, mund të shkruaj përsëri!

-Më duani, do të ju dua.

-Më ndihmoni, do ta ndihmoni veten.

Me respekt: Qëndresa Halili

| 5 |

| 6 |


Malli më i madh është për ata që më s`jetojnë

Çdo ditë e jetës që kalon, na sjell afër vdekjes

Çdo gjë : fillon, vazhdon, mbaron…

Vdekjen e kemi më afër se çdo gjë, sa edhe vetveten!

Mos u frikëso nga vdekja, sikurse nuk u frikësove nga jeta

Jeto, jeto dhe vetëm jeto, se një ditë ke për të vdekur dhe për të mos

jetuar më

Askush nuk i ka ikur jetës, që ti ik vdekjes

Jetojmë duke thënë: “do të na vije një ditë dhe vdesim,.... .

erdhi dita…”

Vdekja është faza e fundit e jetës

Kush ka lindur do të vdes

Mendo për vdekjen, sesa të gjej pa menduar

Tërë jetën mendojmë për vdekjen, e duke vdekur mendojmë

për jetën…

Jeta të pret, ajo që nuk të prêt është vdekja

Vdekjen s’mund ta ndal askush, as vet jeta

Nuk e dimë kur do vdesim, se po ta dinim do të vdisnim para kohe

Nuk ia dita vlerën jetës asnjëherë, këtë e kuptova vonë…

duke vdekur

Jetojmë duke thënë është herët, vdesim duke thënë është vonë

Më qaj sa të jem gjallë.

Do ta qaj hallin atëherë kur të ma thuash.

| 63 |

Vdekja

E kundërta e jetës quhet VDEKJA!

Nuk kemi bërë asgjë për t’ia filluar jetës, dhe nuk do bëjmë asgjë për

ta ndaluar vdekjen

Çdo gjë ka një fund, sikurse që pati një fillim

| 62 |


Lindja

Faza e parë e jetës quhet LINDJA

Kam lindur, kam për të vdekur

Pa lindur, nuk do të kisha mundësi të njihja jetën

Na deshi jeta, prandaj lindëm

Lindim pa asgjë, vdesim pa asgjë

Atje dikush e filloi, dikush e mbaroi

Lindim të fortë dhe vdesim të dobët

Nga zero, fillon gjithçka

Çdo ditë është e re, dhe sjellë diçka të re

Që nga lindja, unë ekzistoj

Edhe ai apo ajo linden si unë, edhe pse nuk jetojnë si unë

Të gjithë e kemi të përbashkët: Lindjen, jetën dhe vdekjen!

Asgjë pa ia filluar, nuk ia ka nisur

Për jetën është fillimi i quajtur Lindje

Që nga lindja, kam mësuar një të vërtetë: Jam, do jetoj, dhe

do vdes…

Çdo ditë është e re, edhe çdo ditë lind diçka e re

Lindëm pa kujtime dhe vdesim me to

Vet lindja paraqet diçka të re, të panjohur, çuditëse!

Linda duke qajtur, jo se i dija brengat e jetës, por, u ballafaqova në

jetën të quajtur DhimbjeLinda pa e njohur jetën, vazhdoj pa e njohur…do vdes pa e njohur!

| 7 |

Fëmijëria

Fëmijë. . . . pa halle, pa derte

Pa u rrëzuar, pa ecur…askush nuk ka vrapuar.

Atë kohë fëmijërie doja problemet, pa e ditur se do të kem të tilla

gjithë jetën…

Dikur isha një vogëlushe, ëndërroja vetëm si të rritesha e madhe…

Ah, sikur të isha përsëri fëmije…por s`mundem më…

Kur je fëmijë dëshiron të bëhesh i rritur, e kur je i rritur dëshiron të

| 8 |


Durimi

Aty ku është durimi është edhe shpresa

Kush shpejton, gabon

Ata që durojnë e shohin të vërtetën më shpejt

Jam duke pritur fal durimit, jam e qetë…ndjehem fituese

Duro se edhe për ty ka një kohë, një mundësi

Askush nuk dumbi duke e ndjekur durimin

Në atë moment kur tu fal jeta, tu fal edhe durimi

Dua të vrapoj, por të vrapoj me durim.

Çka nuk shihet natën, del ditën

Sot humba, nesër fitoj

Vetëm ato të mirat vijnë ngadalë

Kush duron, ka për të fituar

Duro, vetëm duro…ka për të ardhur edhe ty koha jote

Vetëm pse nuk kam durim, gjithmonë gaboj e dështoj

Durimi është më i madh se sa vet suksesi, sepse suksesi v jen

nga durimi.

| 61 |

Kërkimi

Kërko, zgjidhja është tek kërkimi

Çdo rrugë që kërkon, atë do ta gjesh

Kërkimi jep shpëtimin

Pa u kërkuar ajo diçka, nuk u gjend

Njeriu është gjithmonë në kërkim

Siç e kërkova, e gjeta

Kërkova dashurinë e gjeta, kërkova ndarjen e gjeta

Dikush duke kërkuar, mbeti vet i kërkuar

Kërko …por jo edhe aq sa nuk gjendet askund

Ndokund nuk u gjend diçka , vetëm pse nuk u kërkua

Jam duke kërkuar qe sa kohë, e di koha do të ma sjellë atë…

Çka dëshiron të kesh, do ta kesh…vetëm kërko

Pa u kërkuar, asnjë punë nuk u gjend

Kërkova drejtësinë, atë ma solli e vërteta

Ende s’më erdhi ai, jam në kërkim të tij.

| 60 |


bëhesh fëmijë!

Vetëm kur je fëmije qan pa arsye…

Jam fëmijë, çka flas se di

Pa qenë fëmijë, asnjeri nga ne nuk u rrit

Sikur hapat e fëmijëve është edhe jeta

Të gjithë kemi qenë fëmijë…

Çka shoh tregoj, çka dëgjoj flas, çka di them

Thoja, si do te rritem, tash po them…si u plaka

Më mungojnë lojërat e fëmijërisë…me ato dikur unë luaja, tash ato

po luajnë me mua, jam lodër e jetës!

Po ta dija jetën e një të rrituri, do te mbetesha gjithmonë fëmijë!

Atëherë doja të ecte koha me shpejtë (të rritesha), tash dua të ndaloj

(të mos plakem)

Me kalimin e fëmijërisë –mësova ç`është ajo, me kalimin e saj, e

jetova edhe rininë, e me kohën kam filluar të kuptoj edhe pleqërinë!

Jeta është sikur hapat e fëmijës…

Që nga fëmijëria, më nuk jam fëmijë

Kur je fëmijë doemos të gjithë të donë, kur rritesh të gjithë të lëndojnë

Kur je fëmijë prêt vetëm dashurinë, afërsi, përqafime…kur rritesh

prêt vetëm tradhtinë, largësinë, ikjen…

Fëmija është pëlhurë e bardhë, po e njollose do të mbetet ashtu gjithmonë.

Kur isha fëmijë të doja më shumë se të tjerët, tani të dua më

shumë se vetën.

| 9 |

Shoqëria

Kërkoj një shok, sepse kam dy duar

Shoku i mirë e kupton si gëzimin, si dhimbjen

Shoku për shokun bën dhe jep gjithçka

T’ia zgjasim njëri-tjetrit dorën edhe kur nuk kemi nevojë

Mos ndjej keqardhje, eja e më ndihmo

Me shokun shoh më shumë se sa vetëm

Duhet të jepësh për të marrë

| 10 |


Liria

Liri është jeta, jeta është liri

S’të duhet jeta pa liri

Zogun liroje nga kafazi nëse donë ta shohësh duke fluturuar

Për t’ia ditur vlerën lirisë, qëndro një kohë në burg

Ndjeu i lirë në tokë, sikur zogu në qiell

Lindim të lirë, jetojmë jetën me plotë zinxhir rreth vetes

Liria nuk e duron robërinë

Asgjë s’të duhet pa lirinë

Kur je e lirë, lufton dhe përballon gjithçka

Ruaje, mbaje, ruaje atë si sytë e ballit

Pa liri, nuk sheh dritë

S’ka njeri që se donë lirinë, por ka shumë që se kanë

Liria nuk paguhet me asgjë

E dua lirinë…dua të jem e lirë

Për liri derdhet gjaku

S’mund të eci pa qenë e lirë

Duart e lidhura, nuk kryejnë dot punë.

| 59 |

Femra-gruaja

Gruaja e mirë di të mbajë burrin e mirë

Gruaja e mirë mban shtëpinë

Gruaja e keqe të qet nga shtëpia

Gruaja e keqe të ndan nga familja

Gruaja e mirë e bën burrin të ndjehet krenar

Gruaja e vërtetë është edhe shok i vërtetë

Një shtëpi pa grua, si një shtëpi pa banim

Nëse një femër e ka nderin, nuk ke humbur asgjë

Një femër e vërtetë e njeh veten, nuk dëshiron ta njeh çkush

Mbaje veten je femër, duro…

Nga femra lindi edhe mashkulli

Një femër e mirë është një grua e mirë dhe një nënë e mirë

Një vendi i duhet një femër e shkolluar, që të ketë një ardh-

mëri të ndritur

Të jesh femër është me vështirë sesa të jesh mashkull

Të jesh femër është mrekulli

Nderi i familjes është femra.

| 58 |


Mund të ketë armiqësi, kur nuk ka miqësi

Njeriu pa shoqëri, si zogu pa liri

Mund të kesh shumë shoqëri, por, pak të shpirtit…

Më mirë pak shoqëri e të shpirtit, se sa shumë e të hiçit

Shokun e mirë e ke një krahë të fortë, një shtytje, një ndihmesë

Nga një gjë e vogël prishet shoqëria, jo vetëm nga gjërat e mëdha

Behu i mirë për shokun, por fillimisht me veten

Po më kuptove pa folur, më ndihmove pa vepruar

Shoku i vërtetë të njeh, edhe nëse nuk të sheh

Që të kërkosh ndihmë, duhet të japësh ndihmë

Por, prapë me mirë pa shoqëri, sesa me shoqëri të keqe

Largësia në mes shoqërisë së vërtetë nuk ndjehet, sado që të jetë e madhe

Shoku i mirë vjen me ty edhe në rrezikun më të madh, s’të lë vetëm

Shokun mbaje si shok, mos i jep titull tjetër

Vetëm dy shokë mund të jenë të vërtetë, jo edhe i treti

Vet njeriu është shoqëror, nuk mundet të jeton pa shoqëri

Shoku i mirë të bën një të mirë, dhe nuk kërkon qe t’ia kthesh atë

Të mirën e një shoku, ktheje me të mirë. . . nëse nuk donë që

të kthehet ndr yshe!

Babagjyshi më tha: në çdo vend ndërto shtëpi, në çdo shtëpi siguro

kafshatën, e çdo kafshatë ndaje me shokun

Dielli po të mos ta kishte Hënën shoqe, vështirë që do kishte rrezatuar.

Dy shoqe janë si dy motra, dy motra janë si dy shoqe.

| 11 |

Bukuria

Për të bukurën ekziston vetëm bukuria

Bukuria është ajo që shihet, pjesa tjetër mbetet të shihet

| 12 |


Një herë njeriu martohet në jetë, kujdes kujt ia jep këtë mundësi

As martesës mos i fal të drejtat tua, ato janë tuajat, të askujt tjetër

Martesa të gjen Në jetë, është diçka që ndodhë, aspak e pamundur

Po e tradhtove martesën, edhe ajo të tradhton ty

Martesa është obligim

Çka i jep martesës, merr…jepi asaj dashurinë, mbaje gjallë, sepse ajo

jeton vetëm me atë…

Pse u martova me ty, edhe unë kam jetën time

Fëmijët i shpëtojnë martesat, por jo gjithmonë

Mos u nis kurrë nga kjo: Tashmë jam martuar, s’ka ndarje

Sot martohesh, nesër ndahesh

Problemet në martesë janë të shumta, kujdes si i zgjedh ato

Martesa është si stinët: Në fillim pranverë, pastaj verë, v jeshtë

e dikur dimër

Kur jemi vetëm mendojmë për martesën, se si do të vije ajo…kur

jemi të martuar mendojmë për rininë …se si shkoi ajo

U martova në rini, kurrë pa e ditur se q`është rinia

Martesa është për të rinjtë, jo për fëmijët

Mos i beso shumë martesës, mund të të zhgënjejë shumë

Para se të martohesh, mendo gjithmonë për ndarjen

Martesa nuk sjell dashuri, ajo vetëm merr dashuri

Martesa e mirë e krijon një familje të mirë

Mos u bënë e varur nga martesa .

| 57 |

Martesa

Martesa si martesë nuk e sjellë lumturinë, atë e sjellin të martuarit

Jo çdo martesë është e sinqertë

Martesa është bashkim i shpirtrave, jo i jetëve

Që kur u martova, nuk jam beqare…

Martesa e vërtetë është ajo nga dashuria, jo nga diçka tjetër

Shumë janë të martuar, por pak të lumtur

Edhe martesa ka moshën e saj, sepse me moshën vjen edhe ajo!

E bëre gabimin më te madh, po u martove pa dashuri

Martesa nuk është sot për nesër, por sot për gjithë jetën

Martesa kërkon pëlqimin dhe miratimin e të dy të dashuruarve, jo

vetëm të njërit

Martesa është një hap i ngadalshëm në jetë, jo një vrap i shpejtë

Martesa të merr beqarinë…kujdes: S’ta kthen me

Martohu atëherë kur e ndjen veten të gatshëm për tu martuar

Martesa nuk është një zgjidhje për ato të pazgjidhshmet

Martesa kërkon shumë, ndoshta edhe aq sa s’mund ti japësh

Pse je martuar, nuk ke vdekur

Edhe ata qe u martuan, martesës kurrë s’iu falënderuan

Të martuarit duhet të bëjnë çmos të shpëtojnë martesën, por jo edhe

të vdesin

| 56 |


Bukuria jo rrallë herë, mashtron

Bukuria kalon, bukuria e shpirtit mbetet

Bukura dhe e mira, kanë dallim

Bukuria tërheq vëmendjen

Bukuria është ajo vet e krijuara

Bukuria nganjëherë të merr aty ku je ulur, dhe të dërgon aty

ku s`duhet

Bukuria nuk të jep lumturinë

Në pasqyrë nuk shikohen vetëm të bukurat

Kam gruan e mirë, jo të bukur

E bukura të merr mendjen, e mira të merr zemrën

Bukurisë së vërtetë, nuk i duhet aq shumë rregullimi

Tek femra e bukur është gjithmonë thjeshtësia

Bukurisë t’i prini gjithmonë me ndershmëri

Kam dëgjuar se thuhet: Si jeni, jeni mirë.... jo bukur

Kush beson vetëm në bukurinë, është gjithmonë e tradhtuar

E shëmtuara kërkon vetëm bukurinë, ndërsa e bukura të përsosurën

Dikush ka vetëm bukurinë, e dikush edhe më tepër se kaq

Rrallë ka edhe të bukura edhe të mira!

Të kesh vetëm bukurinë, është shumë bukur kur rrëqethesh nga gëzi-

mi. por, është më rrëqethëse kur kupton që asgjë nuk jeton gjithmonë,

e as bukuria.

Edhe e bukura ka mbiemër.

| 13 |

Dashuria

Sa më shumë që i ikën, aq më shumë i je afruar

Kur dashurojmë vërtetë, nuk shohim, nuk dëgjojmë, nuk mendojmë

Në dashuri s`ka rëndësi si dukemi ne, ka rëndësi që, këta që

dukemi jemi ne…

Nganjëherë një i panjohur, bëhet shumë shpejt i njohur

Në zemrën time ka vend vetëm për dashurinë, sepse nuk e

dua vuajtjen

Kur dua të të kem pranë, ti nuk je…

Nëse në dashuri ka kushte, atëherë ajo nuk është me dashuri

Sikurse të gjithë dashurojmë, të gjithë urrejmë

Disa thonë se lumturia është tek dashuria, e disa dashuria është

vet lumturia

Një zemër është e varfër, vetëm nëse nuk ka dashuri

Dashuria, ndryshon njeriun

Mosha nuk e njeh dashurinë, as dashuria moshën…

Dashuria dhemb, por është dhembje e bukur

Truri kërkon, zemra zgjedhe

Puna e dashurisë i takon vetëm zemrës, e jo mendjes

| 14 |


Mendoni se do të fitoni, edhe nëse nuk mendoni se do të ftoni

Duhet menduar, për tu realizuar

Pa menduar, s’mund të bësh asgjë

Kur mendojmë i sjellim kujtimet më afër

Mendimin s’ta sheh askush, ai është vetëm i yti

Të një mendimi s’mund ti vësh dy veta

Kur mendon se mundësh, pse thua s’mundem

Mendo për dashurinë, sepse ajo e pret vetëm mendimin tënd për të

ardhur ty…

Kush unë mendoj, edhe realizoj

S’ka punë që bëhet pa e menduar

Kush ka krijuar pa menduar, askush!

Mendjen e kamë me te kthjellet vetëm kur mendoj

Koha na shkon duke menduar për kohën

S’ ka njeri në botë që nuk mendon, sikurse që s’ ka njeri që

nuk realizon

Duke menduar për të keq, me ndodhi e keqja

Mendo, vetëm mendo për atë që dëshiron vërtetë

Mendimet vijnë në çdo kohë, ata nuk kanë ndonjë orar të caktuar

Mendimet kërkojnë vetëm mendjen, për t’i menduar ato

Mendimet do të jenë ashtu siç mendon ti se do të jen

Kur nuk ke mendime, atëherë s’ke asgjë për të realizuar

Sa mendojmë…prapë nuk realizojmë, edhe pse mundemi.

| 55 |

Mendimet

Mendimet pozitive, vepra pozitive

Mendova për ty, të gjeta ty

Kur mendoj keq, ndjehem keq

Kur mendoj për suksesin, më qoj aty

Mendoj për atë, sepse atë e dua

Truri realizon, kujdes çka mendon

Më mirë mendo për te mirën, pasi që ajo është më e mira

Po nuk e deshe të keqën, mos mendo keq

| 54 |


Dashurisë nuk i nevojitet vetëm fjala “të dua”, asaj i nevojiten gjëra e

gjëra për tu plotësuar

Dashuria është e verbër, sytë e saj nuk shohin…

Dashuria është e mbaruar, kur mendohet ndarja

Ndoshta nuk ke dashuruar, por do të dashurosh edhe ti

Dashurisë s`mund ti ik njeri

Dashuria kërkon vetëm pak kërkim dhe interesim

U dashurova mu atëherë kur mendova se s’ka dashuri

Dashuria kërkon vetëm dashuri…

Kam ra në dashuri, por se di saktësisht se ç`është ajo

Dashurisë nuk i dihet fillimi, por jo mbarimi…

Po e deshe dashurinë e vërtetë, behu i vërtetë me të

S’ka dashuri kur tradhtohet ajo

Edhe dashuria kërkon mbrojtje, sikurse çdo titull

Jam dashuria, trokita tek ti…më hape derën nëse je për të

dashuruar.

Nëse mendon se ajo s`është dashuri, atëherë s’do të jetë.

Në dashuri ndjehesh sikur fluturon, edhe pse pa krahë.

Gjuha e dashurisë është tek sytë, të dashuruarit kuptohen me

shikime.

Të dua, atëherë kur ta kthesh kohën në të cilën me ke urryer.

Edhe kafshët dashurohen.

Dashuria e vërtetë është ndjenja e sinqertë.

| 15 |

Besimi

Besimi jep fitoren

Duhet të japësh, për të marre

Mos u dorëzo, edhe nëse duhet ta bësh

Besimi i tepërt, zhgënjen

Ngrihu në këmbë, dhe ec

Dikush u shërua, vetëm pse besoi

Mos u dorëzo, jepi vetes shumë mundësi

Është fortësi kur qan çdo natë, e qesh çdo ditë

Mos beso ne çdo gjë që sheh, sepse nganjëherë pohojmë dhe

nuk besojmë!

Zhgënjehemi shumë, sepse besojmë shumë

Kush ka pasur besim, ka qenë gjithmonë i besuar

Nuk dua të më lavdëroni, qeshni…kërkoj të me lejoni, të guxoj, të

provoj…të kem besimin!

Nuk i bleva këpucët e shtrenjta, sepse nuk kisha para, por aq shumë

që i besova ato, saqë më erdhën dhuratë

Por, jo gjithkujt i besohet

Dikush flet për besimin, e vet nuk është i besuar

Pa e provuar, asgjë nuk besohet

Tri herë të jap mundësinë, dy herë të fali , një herë përshënde-

tem përfundimisht.

| 16 |


Shtëpia

Shtëpia ime, mbretëria ime

Mund të jesh i huaj pa shtëpi, por jo edhe me shtëpi e i huaj

Shtëpia ime është e vogël, e vjetruar…por ka ngrohtësi dhe afërsinë e

madhe

S’ka shtëpi pa derë, e pa njeri

Askush nuk e njeh shtëpinë, më mirë se i zoti i saj

Vetëm ne shtëpinë tende, mund te ndjehesh si ne shtëpi

Në shtëpi i dua vetëm miqtë

Mu dogj shtëpia, ndërtova një te re…por jo si ajo e vjetra

Me mbron nga te ftohtit, nga shiu, era…ku mblidhemi familja

Mu dogj shtëpia, mbeta në rrugë

Shtëpia ndërtohet një herë, rregulloje bukur

Shtëpia ime është te shtëpia ime.

| 53 |

e rinisë, dimë dhe duam, ke kohe por nuk ke mundësi…por ke rininë,

faza e pleqërisë-ke mundësi, dimë dhe duam, por nuk e ke kohën

Vetëm shpirti nuk plaket kurrë

Kohën nëse din ta menaxhosh mire, din edhe jetën

E kaluara kujtohet, e tashmja jetohet, e ardhmja shpresohet

Sikur të ndalonte koha, do të ndalonte edhe jeta

Koha shëron, apo ndoshta na harron

Nganjëherë vitet, koha nuk e tregojnë edhe të vërtetën

Koha s’pret asnjë njeri

Koha me vepra, sjelle vite me vepra

Koha që ikën, nuk ikën veç për ty

E djeshmja iku, e sotmja iku…e nesërmja…edhe sa e sa ditë

do ikin…

Çdo ditë e jetës që kalon, të sjellë më afër vdekjes

Koha e humbur kot, harrohet…

Bëni kohës kujtime, nëse doni të keni

Rrudhat në ballë i tregojnë vitet

E sotmja nuk kthehet, sepse e nesërmja ia zë vendin

Kur ke kohë, pse kërkon afat?

Koha të jep mundësi dhe rast për çdo gjë

Koha mbledh kujtimet, të mira te këqija si dallon…ajo të

g jitha i pranon

Koha s’matet as me flori.

| 52 |


Nderi

Preferoj të thjeshtën, ngaqë dua të jetoj me nderin

Është vështirë te jesh femër me nder

Më mirë të jesh e panjohur, sesa të të thërrasin si “ai” apo “ajo”

Molla vetëm kur piqet, ka shijen e mollës

Brendësia është më e madhe se sa fiziku

Nderi është ai që i duhet çdo femre

Bukuria mashtron, nderi tregon

Më vodhe paranë, s’ka gjë…më vodhe nderin, me more çdo gjë

Më thirre në darkë, jam i nderuar…jo i ngopur

Lulet duhet të jenë të freskëta e të pastra për tu kërkuar

| 17 |

Ajo që thyhet, nuk ngjitet më

Më mirë bukë, krip e nder, sesa pasuri bukuri e tradhti

Aty ku humb nderi, mbetet mjeri (mjerimi)

Ku s’ka nder, s’ka dashuri, s’ka respekt

Molla nuk hahet aty, ku është krimbi

Nderi nuk matet me asgjë, as me peshë as me masë!

Po e ke nderin, nuk ke humbur asgjë

Me para ndoshta blen gjithçka , por jo edhe nderin

Ku ka nder, ka besim

Diku kam dëgjuar se lumturia vjen vetëm nga nderi

Nderi më përket mua, më tregon mua…

Nderi fitohet për një jetë, po humb, humb për një jetë

Askush nuk të tregon ty më mirë se nderi

Kush nuk ka nder, s’ka fytyrë

Kujt i ka ikur njëherë nderi, si është kthyer me kurrë

Edhe nderi sikurse edhe jeta, sa të jep të merr

Nderi nuk të len të gabosh

Kur e ke nderin, kërkon vetëm punë të ndershme dhe jetë

të ndershme

Kur e ke nderin, jeton me realitetin

Jeta pa nder është e vështirë, me plotë stuhi

Nuk të shkruan në ballë dituria

Shpeshherë në Janar rrezon Dielli.

| 18 |


Koha

Koha vet jemi ne, ne e ndryshojmë atë dhe jetojmë me te

Vitet ikin si era…ikin

Rinia vetëm jetohet, bëri pleqërisë kujtime të mira

Çdo gjë e ka një rend: Fëmijëria, rinia, pleqëria

Nuk dua të plakem, por dua të jetoj

Puno në rini-atëherë kur mundesh, për dikur kur nuk

mundesh-pleqëria

Je e mirë me rininë, nëse donë që pleqëria të të sjellë ty mirë

Kur jemi fëmijë kemi kohë, kemi mundësi, duam por nuk dimë, faza

| 51 |

Njeriu i sheh gabimet e të tjerëve, sepse të vetat edhe po i pa…nuk i

sheh si gabime

Ka disa njerëz që jetojnë për të tjerët, duke e harruar të veten

Tek njeriu nëse nuk ka dobi, ka dobësi

Asnjë njeri nuk është perfekt, as kurrë s’do të jet

Njeriu ç’gatuan, nuk mund ta haje

Asnjë njeri nuk e ka prekur qiellin, sado larg që ka arritur

Çdo gjë shprehet më fjalë, sepse zemrën s’mund ta shohim

Njeriu si njeri, nuk është më i mirë se kafshët

Njeriu po nuk ka interes, as nuk të flet

Jam njeri, shoh edhe atë që nuk dua ta shoh

Në jetë njeriu pëson shumë e shumë goditje, por nuk thyhet

Aty ku një njeri flet me fakte, aty është biseda më e mirë

E drejta e fjalës, mundësi komunikimi

Një njeri që të ka njohur dikur do të njeh gjithmonë, por ai që të ka

njohur gjithmonë, dikur ndoshta s’do te njeh!

Mbi të gjitha që ke, mbi të gjitha që do ti kesh, prapë je NJERI!

Të gjithë duam të jemi njerëz të mirë, por pak bëjmë që të jemi

Njeriu çka mund të bëjë, nuk duhet ta bëjë

Njeriu i mirë bëhet shpejt i keq, ai i keqi kurrë i mirë

Qumështi bëhet lehtë kos, por kosi jo qumësht

Askush nuk është askush

Zogjtë cicërojnë, njeriu këndon.

| 50 |


Dituria

Dituria, i vetmi burim që s’ka fund dhe që nuk i dihet fundiTalentit prij gjithmonë me mësimImagjinatën tënde, askush nuk mund të ta vjedhëÇdo tregim ka një mësim, sikurse çdo këngë një kuptimSa më i rritur, aq me i diturNëse nuk di diçka , prano…sepse vetëm atëherë mund të mësoshSa më shumë risi e teknologji, aq me shumë ngecje e pa lodhësiS’ka libër të keq, të paktën ka një fjalë të mirë Sa jetojmë –mësojmë, sa dimë-themi, vetëm sa mendojmë-nuk veprojmëLibri të largon nga rruga e keqeMësimi askujt si bëri keq kurrëLibrin-ku e lë e gjej, çka i kërkoj me tregon, çka harroj me rikujton, çka nuk di me mëson, çka i them me dëgjon…mbi të gjitha më ndihmonS’ka më të mirë se dituria dhe miku i diturLibri të bën jetën më të mirë, më të lehtëLibri më mësoi, jeta është ajo që më punësoiJam i plakur, por ende mësojLibrin nuk e kam vetëm shok, atë e kam edhe familjeNjeriu mund të jetoj edhe pa mësuar, por jo të jetoj si njeri i diturPo të mos ishte libri i mirë, askush s’do të kishte lexuarKur je në gjendjen më të keqe, merre një libër e lexoje.

| 19 |

Problemet

Po nuk deshe probleme, atëherë mos u shoqëro me askënd, mos dil

askund dhe mos bej asgjë!

Problemi nuk zgjidhet, pa përballje

Problemet nuk zgjidhen duke i lënë vetëm si të mundura

Pas çdo shiu, del dielli

Së pari të mendojmë se si është problemi, e mandej të men-

dojmë për zg jidhjen

Çdo problem trajton një ndodhi, sado e vogël që të jetë

Problemi pa qen i vogël nuk bëhet asnjëherë i madh

| 20 |


Ai që mendoi se do të ketë sukses, edhe pati!

Ka gjëra që vet njeriu i krijon, edhe nuk mund më ti ndryshon

Të gjithë na mbanë e njëjta tokë, dhe na mbulon i njëjti qiell!

Tek vetja, ki gjithçka

Sa i fortë që je, je edhe aq i dobët

Nisu gjithmonë nga vetja, dhe ke për ta kuptuar veten

Njeriu ndërtues, njeriu shkatërrues

Kur jemi të bashkuar e kemi vështirë të ndahemi, kur jemi të ndarë e

kemi vështirë te bashkohemi

Njeri fal, por nuk harron

Një fytyrë e buzëqeshur, është më e mirë sesa një e mërrolur

Njeriun e bëjnë të mirë, vetëm veprat e mira

Ndrysho për veten, jo për të tjerët

Me atë që njeriu e krijon, me atë edhe jeton

Po deshe ndryshimin, fillo nga vetja

Njeriu çdo ditë ndryshon

Njeriu sado që është i plotësuar, kurrë nuk është i kënaqur

Njeriu kërkon atë, kur e merr atë, kërkon prapë…

Njeriu jeton në kërkim…

Përdor veten, jo të tjerët

Jeto o njeri, jeto çdo ditë …sikur të ishte dita jote e fundit, sepse kur

të vjen fundi s’ke për të jetuar më

Çdo njeri ka një botë, të cilën vetëm ai e din

| 49 |

Njeriu, vetja

Të krijosh diçka të re për njerëzimin është gjëja më e mirë që mund

të bëjë njeriu…

Askush nga njerëzit nuk mendon njëjtë, sepse askush nuk

është i njëjtë!

Askush nuk sheh natën, më shume sesa ditën

| 48 |


Për atë problem duhet menduar, sepse u bë pa u menduar

Problemet janë si lëmshi të lidhura, nuk zgjidhen pa i gjetur fijen

S’ka probleme pa zgjidhje, i vetmi i tille është Vdekja

Vet jeta lyp probleme, sepse si jetohet pa to

Problemet pa qenë të vogla, nuk bëhen të mëdha

Po të mos kishte probleme, s’do te kishte as zgjidhje

Edhe gëzimi, edhe hidhërimi lypin probleme

Një vdes një problem, tjetri lind

Zgjidhet një problem-ka gëzim, tjetri fillon-ka hidhërim

Nuk ka probleme të mira, ka vetëm zgjidhje të mira

Askush nuk i prit problemet, ato vijnë pa i pritur

Problemet nuk të g jejnë vetëm ty, por të g jithë jemi dhe

kemi probleme

Edhe fëmijët kanë probleme

Po nuk ekziston zgjidhja e një problemi, nuk ekziston as vet problemi

Problemi thotë: Nuk jetohet gjithmonë me qetësi e lumturi, më

shikoni pak mua

Problemet zgjidhi një nga një, jo së bashku

Problemet- kujto pse dhe si ndodhi, që të mos jetë me probleme

Asnjë problem nuk është i njëjtë, as nuk mban ngjarjen e njëjtë

Ai që është i respektuar, ka gjithmonë kokën lartë

Kush ka nder, ka edhe respekt

Pa pasur respekt, s’ke pse flet për respektin.

| 21 |

Respekti

Respekti fitohet për kohë të gjatë, humbet për pak

Respekto edhe nëse nuk duhet, pra çdo herë duhet

S’ka më mirë se të jesh i respektuar

Askush nuk është mbi askënd

Kush nuk ka respekt, nuk është njeri

Përshëndetja i bëhet edhe të panjohurit

Kur dikush të respekton, pse të mos respektosh

Bëje njerëzit të ndjehen mirë, jo me para, jo me vepra, të paktën me

një fjalë të mirë

Bëhu i sjellshëm, por jo edhe aq saqë te dukesh i paduruar

Çdo gjë e tepërt, është e tepërt

Asgjë nuk të kushton një përshëndetje…asgjë

Mua nuk më pasuron me një rrobe të re, me një darkë as me një

shëtitje…por më varfëron me një mos respektim e mos njohje!

Kam respekt për të gjithë, sepse të gjithë kanë atë për mua

Mos më fal asgjë, nuk dua…me respekto, këtë e dua më shumë

Nuk të duhet asgjë shkolla, kur di për respektin

Respekti është mënyra Reciproke.

| 22 |


Jeta më rrëzoi, mu atëherë kur nuk e prisja

Vetja ime, jeta ime

Qeshi jetës…do e shohësh edhe ajo do të qesh ty

Jeta mi dha të gjitha, ajo që humba isha vetëm unë

Sot mos le asg jë për jetën e të tjerëve, kujto: Askush për ty

s’do lë asg jë nesër

S’mundem askujt t’ia fal jetën, sepse atëherë s’do të mundem të jetoj

Jeta jote është e jotja, dhe vetëm e jotja

Shijoje çdo gjë që ajo të sjellë, që të të mos shijoj vetëm ajo ty!

Të ecësh nëpër jetë është vështirë, hasë në shumë pengesa…mun-

dohu ti kalosh

Askush nga ju njerëz nuk me fali jetën, prandaj askush nga ju

mos më g jykoni!

Shpresojmë, prandaj jetojmë

Në jetë nga ndodhitë e zakonshme, nuk duhet habitur

Në jetë shpesh dera troket, kujdes se si e hape dhe kujt ia hape

Në jetë çdoherë duhet të sakrifikosh, sepse çdo herë duhet të

zg jedhësh

Në jetë premtimet duhet mbajtur, kujdes kujt, çka, ku?

Jeto të sotmen, nesër nuk i dihet

Në jetë s’ka plane

Të gjitha gjërat janë të vogla…

S’ka gjëra më të mëdha në jetë, sesa vet jeta!

| 47 |

Çdo gjë në jetë kalon, sikurse edhe vetë jeta

Jeta të bënë të fortë, mu në atë moment kur ti asaj i duhesh

më së shumti

Jeta nuk është e lehtë, as të jetuarit

Jeta sa të fal, aq të merr

Jetën e ke në duar, shtrëngoje fort…mos e le të të ik

Në jetë mos i le tjerët të vendosin për ty, sepse pasojat do ti

bartësh vetëm ti

Kush vendos për jetën e të tjerëve, nuk e donë të vetën

Askush si ti, nuk e njeh as jetën as veten

Jeta është sikur një lule e re, e vogël e freskët…dikur piqet e qelë e

dikur vyshket…e dikur edhe thahet, e nga ajo mbinë tjera në tokë!

Jeta kalon si lumë, e ne lundrojmë pa ndalur në të, pa e ditur

drejtimin!

Jeta të donë ty besoje, po mos të donte nuk do të jetoje!

Jeta më ka borxhe shumë, sepse dikur i dhashë asaj shumë…

Askush nuk i ka ikur jetës, që ti ikën vdekjes!

Lufto për jetën, veten tende…për atë që të takon ty!

Ne vet jemi ata që e jetojmë jetën, edhe pse nganjëherë se

kuptojmë atë!

Jeta është dhurata më e mirë që i është bërë njeriut, mundë-

sia për të ekzistuar…

Jeta të fal nganjëherë, por nuk bënë ta harrosh

| 46 |


Dhimbja

Nëse s’mundesh të më ndihmosh, së paku mos më qesh

Mund ta kuptosh dhimbjen time, por jo edhe ta ndjesh atë

Ku e ke dhimbjen, shkon dora

Unë kur shoh lotin, qaj me lotin tim…kur shoh dhimbjen, ndjej po atë

Unë nuk di ndoshta të qahem, por di të përmbahem

Një fjalë e mirë e shëron të sëmurin, të paktën në atë moment

Ilaçi më i madh për një dhimbje është ngushëllimi

Më ngushëllove, më shërove

Nuk ndjen dhimbje vetëm ai që qan me lot

Dhimbjen në zemër ma shëron me fjalën që del nga zemra

Plaku i tha plakës së sëmur: ah sikur të kishim edhe një Rini,

dhe ajo vdiq.

| 23 |

Gabimi

Kush nuk gabon…s`bën asgjë

Frika se mos po gabon, e bënë vet gabimin

Edhe pse gabojmë, këtë rrallë herë e pranojmë

Mos gabo, nëse nuk donë pendim

Nëse e pranojmë gabimin, e pranojmë vetëm gjysmën e tij

Edhe gabimi mund të përmirësohesh

Mëso nga gabimet e të tjerëve, nëse nuk donë të gabosh vet

Gabimi i njëjtë nëse nuk përsëritet, nuk ndodh më

Po të mendonim për turpin, askush nuk gabon

Gabova, sepse nuk mendova për gabimin

Unë u pendova me vonesë, por, prapë u pendova

Pendimi kërkim falje nganjëherë vetes nganjëherë të tjerëve

Nëse nuk donë te pendohesh, atëherë mos beje gabime

Pendohu para se te besh gabimin tjetër

Mos thuaj vetëm u pendova, por pendohu me të vërtetë

Kush u pendua, vërtetë shpëtoi

Çdo herë pasi gabojmë, e shohim gabimin

Përshtypja e parë mundë të jetë e gabuar, por jo gjithmonë!

Jam pjesë e gabimeve, sepse kurrë nuk i përmirësoj ato

Pa fshirë një fjalë të gabuar, s`mund të shkruhet ajo mirë

Gabimet e të tjerëve, janë të të tjerëve, por më mësojnë si të ishin të mijat

Nuk kam bërë asgjë për gabimet e mija, duke u kujdesur për të të tjerëve

Gabimi të gjen edhe nëse vetëm rri.

| 24 |


Jeta ndryshon në një moment, sikur një moment jetën

Jeta sa të jep, aq të merr…

Jetës si dihet, sot këtu e nesër atje

Në jetë nuk na vjen gjithmonë çka presim, sepse gjithmonë si kemi

dhënë asaj çka na kërkoi

Po kërkove jetën e mirë, jepi asaj vepra të mira

Jeta është sikur shëndeti, po dhe asaj ushqimin, rahatin, gjumin…por

po pak si ofrove sëmuresh!

Në jetë as nuk do fitosh, as nuk do të humbësh gjithmonë!

Jeta më dha shëndetin, paranë, dhe dashurinë, por edhe unë i dhurova

asaj ushqimin, punën dhe zemrën!

Përderisa po jetoj, nuk dua ti ankohem jetës

Jeta ime u bë e vështirë, sepse gjithmonë i ofrova vetëm të vështirat

Vet jeta është kërkim…

Është turp ti kërkosh jetës që të ofron atë që ti kurrë si dhurove asaj!

Tërë jetën time ia kushtova një njeriu, duke e harruar timen!

Jetojmë gjithmonë, por rrallë ndjejmë se po jetojmë

Në jetë s’ka kthim, sikurse s’ka nxitim

Orari i një dite është ky: Mëngjes, mesditë dhe mbrëmje, asnjëra nuk

të prêt ty, po si prite ti!

Jetën gëzoje çdo ditë, që çdo ditë ta gëzojë jetën tënde

Kur të humba ty, mendova se më s’do të jetoja…por përkundrazi,

përsëri vazhdova

| 45 |

Jeta

Dhurata më e madhe është kjo: Unë ekzistoj, jetoj dhe dua të

vazhdoj…

Jeta është një rruge e gjatë, por jo gjithmonë e drejtë

Gëzoju jetës, ke mundur të mos jetoje

Kur jeta të godet, godite edhe ti…kur ajo luan, luaj edhe ti…kur ajo

të bën të lumtur, bëje edhe ti!

Unë kam jetën, ashtu si e mendoj

Jeta është ajo e vërteta, edhe e vetmja e vërtetë

Jeta ka plotë kombinime, plot rastësi, plot befasi

Në jetë, kujtoje edhe vdekjen…

| 44 |


Humbja

Humbja dhe fitimi janë motër e vëlla

Humbës është vetëm ai që s’ka provuar

Frika se mos po humbas, më bëri humbës

Aq sa ke humbur, aq do të fitosh

Mos e lejo një gjë të vogël, të të bëj humbës

Ke humbur dikë, por edhe ty të ka humbur dikush

Humba sepse nuk bëra shumë për fitore

Humbja është fitore

S’ka fitore pa humbje, as humbje pa fitore

Fitojmë më shumë forcë, e humbim më pak

Vlerësoje çdo gjë, nëse nuk donë ta humbasësh

Humbi jeta para vdekjes.

| 25 |

Borxhi

Mund të mos i dalësh mban, kujdes sa kërkon

Borxhi i mbetur, duhet të kthehet

Borxhi nuk paguhet vetëm me fjalë

Borxhin e marrë ktheje me kohë, po deshe borxh tjetër

Në borxh njeriu hyn vetëm nga nevoja e jo nga dëshira

Sado larg që të ikësh, borxhin nuk duhet ta harrosh

Kur kërkon borxh, kërko edhe kohë

Më mirë puno falas, sesa me borxhe

Puna e kryer me borxhe, mbetet e pakryer

Ai që jep borxh, kërkon vetëm borxh

Nuk ka njeri pa borxhe, sikurse njeri pa halle

Ktheje borxhin me kohë, po deshe borxh tjetër

S’ma ktheu borxhin me kohë, po edhe kur ma ktheu mu deshtën.

| 26 |


Dembeli rri kot, e nuk punon kot

S’kam kohë për punë, ngaqë me flihet

Nuk dua të luaj as dorën as këmbën, vetëm dhëmbët

Dua të jetoj, por jo të punoj

Dembeli punon pa luajtur vendit

Mjerë e mjerë ai që përton, asgjë s’ka për ti shkuar mbar

Duhet rrjedhur uji, për tu pirë

Dembeli as nuk fillon, as nuk mbaron

Më mirë thotë te rri në rini, e të punojë në pleqëri

Dembeli pushon, pa u lodhur

Për dembelin dhe dita edhe nata t gjata

Dembeli përton edhe të vishet

Dembelit nuk i pritet kurrë punë e hajrit

Dembeli mendon se punës askush nuk ia pa hajrin

Dembeli flet për punën, di punën, por nuk bën për punën

Dembelit edhe fëmija i kërkon që të punoj

Me dembelin mos të raft puna, sepse ai se njeh punën

Dembelit mos i fol për punën e punëtorin

Dembeli edhe nëse punon, aty i harxhon

Dembeli nuk do të ishte dembel po të punonte aq sa flet

Të gjithë nuk janë punëtor, të gjithë nuk janë dembelë

Dembelit edhe nëse i del gjumi, rri ne shtrat

Dembel lind, Dembel jeton, Dembel vdes.

| 43 |

Dembeli

Nuk punoj ngase përtoj

Ditën fle, e natën pa gjumë

Për dembelin, ditë nuk ka

Nuk dua të punoj, por nuk dua të jem i uritur

Dembeli nuk përton të flasë, por të punojë

Dembeli prêt se do ti vjen nga qielli pasuria

Dembeli është i vetmi që thotë: Më la puna, jo unë punën

Dembeli nuk i bën keq askujt, vetëm vetes

| 42 |


Ëndrrat

Asnjë ëndërr nuk u bë realitet, vetëm duke fjeturËndrrat e bukura kur i ëndërron, ndihesh bukur Pa u ëndërruar, nuk u realizuaËndrrat te dërgoje kudo, ngado pa frikeËndrra si ëndërr është vetëm një ëndërrËndrrat kërkojnë: Mund, punë e përkushtim për realizimKur ëndërrova behet realitet, ajo ëndërr me nuk ëndërrohetKush ëndërron, realizonNuk më le të ëndërroj realitetin, apo ëndrrat realitetinËndrrat e mia i di vetëm unë, ato i mendoj vetëm unë, dhe i shoh vetëm unëMund të ma marrësh mësimin, por jo edhe ëndrrënMos i komento ëndrrat, po deshe realizimMe mbyten ëndrrat, por jot e vërtetatDashuria të bën të ëndërroshÇdo herë ëndërrohet për të mirë, asnjëherë për te keqNganjëherë edhe kur kemi realizim, themi se nuk kemi ëndërruarDëshiroj të fle, për të parë ëndrraAta që ëndërrojnë shumë, mbeten gjithmonë te ëndërruarËndrrat shihen natën, realiteti ditën Kur nuk duam ta shohim realitetin, duam gjuminGëzoju këtij realiteti, sepse mund të ishte vetëm një ëndërrËndërrove, punove, realizove.

| 27 |

Mysafiri

Të gjithë jemi mysafirë të dikujt

Mysafiret e vërtetë në këtë jetë jemi vet ne, njerëzimi

Kush ka mysafir ka miq e dashamirë

Një shtëpi pa mysafir, si shtëpi pa njeri

Kur kemi mysafirë jemi më gazmorë, më të afërt dhe më të gëzuar

Mysafiri nuk vjen për tu ngopur, por për të të nderuar

Pritja e një mysafiri mirë të nderon edhe ty edhet shtëpinë tënde

Kur shkoj diku mysafir dua të kënaqem, sepse edhe mua kur

me v jen kënaqem

Bëhu mysafir, që të kesh mysafirë

Nga një mysafir mos kërko punë, sepse ai ka ardhur si mik , jo

si një punëtor

Priti mysafiret si miq, edhe pse mund të kesh edhe armiq

Mysafiri i mirë kur shkon të falënderon, dhe kërkon që edhe

ti atij ti shkosh

Mysafir shko, por dije që vetëm ai rol të takon

I lumi ai që qet e prêt mysafirë

Një familje e mirë, ka gjithmonë miq e mysafirë

Mysafiri i mirë vjen si në dasma si në vdekje

Edhe nëse nuk është mysafir i mirë, hapja derën me fytyrë të qeshur

Kur unë nuk dua mysafir, as mua nuk me donë dikush.

| 28 |


I pasuri nëse ia bënë një ndihmë të varfrit nuk varfërohet, e as i varfëri

nuk bëhet i pasur

Shëndeti nuk blihet me para

Mirësia nuk bëhet vetëm me para

Kishte pasurinë, por nuk dinte të fliste

Kur kisha pasurinë kisha më shumë shoqëri, kur humbi pasuria më

humbi shoqëria

Rrudhat në ballë i tregojnë vitet

Koha e humbur kot, harrohet dhe nuk ka si te kujtohet

Koha e humbur është dhe mbetet vetëm një e humbur

E sotmja mbetet e sotme

Jeto me të rejat, pa i harruar të vjetrat

Koha ikën, s`prêt njeri

Kohës s’mund ti asgjë

Kur ke kohë, pse kërkon afat?

Po dite të menaxhosh kohen, di edhe jetën

Koha me vepra, sjell edhe kohë me vepra

E djeshmja iki, e sotmja iki…e nesërmja…sa e sa ditë do ikin kështu

Çdo ditë e më shumë jetë, çdo ditë e më afër vdekjes

Koha e mosha të mëson për gjëra e gjëra, që ndoshta ke menduar që

kurrë s’dinë ti mësoje

Lum çka kam, mjerë çka s’kam

Ia bleva të gjitha, por rrëmojsa po i mungonte.

| 41 |

I varfëri është shërbëtor i të pasurit, e i pasuri nuk bëhet kurrë shërbë-

tor i të varfrit

I varfëri thotë: Jam i kënaqur me këtë që kam, i pasuri thotë:

Nuk kam aq sa dua…

Jam i varfër, por me shpirt të pastër

I varfëri fle qetë, ndërsa i pasuri me roje

I pasur nuk është vetëm ai që ka, por ai që ka dhe din të ndajë

me të tjerët

I pasuri mendon vetëm për të pasurit, e i varfëri edhe për të pasurit

Po të mendonte i pasuri për varfërinë, atëherë nuk do te

kishte varfëri

Është më mirë që nga varfëria të vije pasuria, sesa nga pasu-

ria varfëria

Te pasurit si zë gjumi nga dëshirat e tepruara, e të varfrit nga mjerimi

I varfëri di të vlerësojë pasurinë ngase se ka, e i pasuri nga jovlerësimi

mund ta humbas edhe atë që e ka

I varfëri e ruan kafshatën, e i pasuri dollapin!

Jam i varfër por kam shëndetin, kjo më pasuron mua!

Paraja s’ka Zot, sot aty, nesër aty

Dikush kërkon, dikujt i tepron

Xhepin thatë, por zemrën plotë

Pasuria me nder, pasuri e vërtetë

Kush u pasurua nga djersa, zgjati i pasuruar gjithë jetën

| 40 |


Vuajtja

Vuajtja jeton me lotin

Vuajtja e donë vetminë

Vuajtja nuk e njeh lumturinë

Vuajtja të lë pa gjumë

Ai që nuk vuan, nuk është as i lumtur

S’ka lumturi pa vuajtur

Vuajtja të bënë të fortë

Njerëzit e vuajtur, kanë një fund te lumtur

Vuan, vuan…edhe prapë qesh

Nuk mundesh që në të njëjtën kohë të jesh edhe i lumtur

edhe i vuajtur

Pse të jemi të vuajtur, kur lumturia është më e mirë

| 29 |

Vetëm kur jemi të lumtur, e shohim se sa kemi humbur, kur

kemi vuajtur

Vuajtja e prish bukurinë dhe shëndetin!

Vuajtja sa të dobëson, aq të forcon

S’ka njeri që s’ka vuajtur në jetë, sikur që s’ka që s’ka qenë i lumtur

Kur vuan nuk flet me njeri, pos me veten

Vuajtja e heshtur të vret më shumë sesa ajo e thëna

Mos vuaj për fundin e një dashurie që ka mbaruar

Vuajtja në dashuri është sikur shpresa për lidhjen

Asnjë vuajtje nuk ka zgjatur tërë jetën, sikurse asnjë lumturi

Pse të kam dashur ty…kam gabuar …s’dua të bëjë tjetër

gabim që të vuaj

E kuptova që me vuajtjen nuk ishte shpëtimi, por vetëm ngushëllimi

Po e zgjedhe rrugën e dashurisë, do ta lësh rrugën e vuajtjes patjetër

Edhe vet vuajtja shpesh donë të qeshësh, por s’mundet

Kur vuan, askush nuk të kupton ty, pos asaj

Njerëzit e vuajtur janë të acaruar, e nganjëherë edhe të heshtur

S’ka rëndësi sa ke vuajtur, me rëndësi tani je i lumtur

Muzika është shoku më i mirë i vuajtjes

Kur njeriu vuan, edhe harron

Vuajtja gjendet edhe në fytyrat e të qeshurve

Vuajtja të fut në një errësirë mu ku g jendet edhe vet ajo, me

apo pa dashje!

| 30 |


Pasuria, varfëria

I varfëri di për varfërinë, e i pasuri për pasurinë

Lumturia nuk është gjithmonë tek pasuria

Vetëm i varfëri ia din të varfrit

I ngopuri nuk i beson te uriturit

Nuk është i pasur gjithmonë ai që ka pasurinë

I varfëri nuk zgjedh, por mbledh

Të varfrit sa ti jep, aq merr

| 39 |

Nëse ishim, pse te mos jemi

Nuk ka më aty dashuri, kur njëherë ka pasur tradhti

Kush ka tradhtuar, do të tradhtohet

Te dashnorët e vërtetë, nuk ka tradhti

Nëse e ke në zemër tradhtinë, do të tradhtosh…nëse e ke vetëm në

mendje, mund ta largosh

Më tradhtove një herë, më tradhton gjithmonë

Tradhtia është si sëmundja, po filloi, nëse nuk mjekohet vazhdon,

e vazhdon pa u ndalur

Kur me tradhtove, harrova edhe dashurinë

Dikush tradhton sepse është i pakënaqur, dikush sepse është

tepër i kënaqur

Edhe vetëm një shikim, mund të të tradhtoj

Nga dashuria e vërtetë nuk del tradhtia

Nga tradhtia lëndohet jo vetëm një zemër

Nuk lind tradhtar, por bëhesh tradhtar

Tradhtari nuk ngopet kurrë

Nuk tradhtohen vetëm të dashuruarit

Tradhtia nganjëherë fillon nga një fjalë e rëndë, nga një

keqkuptim, një zënkë

Tradhton ai që është i tradhtuar.

| 38 |


Lumturia

Jo çdo qift i martuar është i lumtur

Lumturia nuk vjen vetëm nga dashuria

Lumturia që shihet nuk besohet

Lumturia është më e vogël sesa vuajtja

Lumturia vjen në shumicën e rasteve vetëm nga nderi

Lumturia që vjen shpejt, ikën shpejt

Lumturia e shkurtër, vuajtja e gjatë

Lumturia nuk vjen në të njëjtën kohë te çdo njeri

Lumturia nuk ekziston pa të tjerët, sikurse edhe jeta

Të rrallë janë ata, që nuk japin lumturi dhe janë të lumtur

Lumturia kujtohet më shumë sesa vuajtja

Dikush nuk e donë lumturinë

Kur v jen lumturia, e rrotullon edhe botën, po kur ajo ikën

| 31 |

bota të rrotullon ty

Lumturia nuk shihet, por ndjehet

Lumturinë të gjithë e duam, pak e kemi

Lumturia nuk të bën njeri, por, vetëm kur je njeri e ke lumturinë

Lumturia kërkon shumë, sepse, edhe të jep shumë

Lumturinë kur e ke –mbaje, mos e lë të ikën

S’ka lumturi pa vuajtje

Po kërkove të bëhesh i lumtur, bëhu i vuajtur

Asgjë nuk kërkova nga ti, vetëm lumturinë, e ti më dhe të gjitha, por

nuk më bëre të lumtur

Lumturia edhe paranë e bën të lumtur

I kam të gjitha, po nuk jam i lumtur

Lumturia vjen si e ndjen ti, pak vjen si e mendon

Lumturia si len vend vuajtjes

Çastet e lumtura kujtohen, por të hidhurat nuk harrohen

Të gjithë dëshirojnë të jenë të lumtur, po pak janë të tillë

Bëj të lumtur që të jesh e lumtur

Jeta nuk ka vetëm lumturi

Lumturia është sikur pranvera, sa shi, sa diell, sa re

Nganjëherë qajmë edhe nga lumturia

Po qeshe sot, ke për të qar nesër dhe po qave sot ke për të qar nesër

Nuk te them të vish prapë, në qoftë se nuk të respektova

Mate mirë fjalën e fundit.

| 32 |


Tradhtia

Më tradhtove për një tjetër, pse kthehesh përsëri tek unë?

Nuk ka rëndësi sa më dashurove, me rëndësi më tradhtove

Në zemrat e tradhtarëve, nuk ka vend për dashuri

Tradhtia është e mundur kur kujtohet ndarja

| 37 |

Gënjeshtari gënjen, edhe kur duket se e flet të vërtetën

Ai që gënjen i ka të gjitha veset e këqija

Gënjeshtra mund të ketë këmbë, por jo edhe rrënjë!

Ik nga e vërteta, por serish kthehesh te ajo

Drejtësia gjithmonë triumfon

Të vërtetat mbesin, tjerat i merr era

Gënjeshtra vrapon shpejtë, por edhe ndalon shpejtë

Herët apo vonë e vërteta tregohet

Ku ka sinqeritet, ka besim

Gënjeshtari jeton gjithmonë, si i mos besuar

Mos gënje, po deshe të mos jesh i gënjyer

Gënjeshtra i shkatërron të gjitha

Gënjeshtari, gënjen edhe veten, sepse vet jeton me te

E vërteta i qet në pah të gjitha, ajo si duron gënjeshtrat

Ekziston gënjeshtra, sepse të gjithë nuk e flasin të vërtetën

Gënjeshtra pa gënjeshtarin nuk jeton

Të gjithë nuk janë gënjeshtar, të gjithë nuk janë të vërtetë

Gënjeshtari mban g jithmonë kokën ulur dhe është i skuqur

Me mirë të pëlqejë një e vërtete, sesa një gënjeshtër

Çdo fjalë që e flet, le të bej të krenohesh e jo të ulesh kokën

Lehtë është të gënjesh, por vështirë është kur ajo të vërtetohet

Më mirë jeto me sinqeritetin tënd, sesa me gënjeshtrat e të tjerëve

Ata që i ikën të vërtetës, jetuan me gënjeshtër.

| 36 |


Puna

Me punë, arrihet çdo gjëÇdo punë e ka një pushimÇdo lodhje e ka një çlodhjeLodhu duke punuar, po deshe të pushoshPuna të bënë të pavarurPuna ekzistoi, që kur ekzistoi njeriuTa shfrytëzojmë: natyrën, tokën dhe ta bëjmë vet punënPuna nga njeriu largon veset e këqija, mendimet e këqija, mërzinë…Nëse ti nuk punon, nuk vlerëson, nuk meritonPuno sot, që të kesh nesërPuno që të mos i zgjasësh dorën askujtÇdo përvojë, çdo pune është e mirë, të mëson diçka të reÇdo titull kërkon mbrojtje, sikur edhe çdo punëAsgjë nuk flet, më mirë se punaDisa punën e tyre e bëjnë të huaj, e të huajën të tyrenKush nuk punon, mbetet i uritur!Për punëtorin e mirë dita është e shkurtër e nata e gjatë!Nga puna askush nuk humbNëse nuk punon, nuk ke as bukëS’ka punë pa u lodhur, e nëse ka, ajo s`është punëMë mirë lodhu duke punuar, sesa duke ndenjurAjo që punohet me djerse, vlerësohet më shumëMjerë ai i mjeri që nuk punon, dhe e qon kohën së koti

| 33 |

Nuk punon, nuk fitonKur punojmë ditën, natën flemë më mirë Pa punuar, nuk ia dimë vlerën punësNjeriu nuk ka jetë pa punë, sepse gjithë jeta është me punëPunëtorin e mirë dhe punën e mirë e dëshiron çdo kushMos ndërro punët shpesh, sepse kjo tregon që s’je i mirë në punëKush kërkon punë, nuk mbetet pa tëPuno me djersë e nder, po deshe punë të ndershmePunë nuk është ajo që behet vetëm me forcëMë mirë pak, sesa aspakPunës prij me punë, jo vetëm me fjalëPuna kërkon vetëm punëPuno ngadalë e mirëPuna nuk të le kurrë, ti je ai që e le Nëse nuk ha, mos punoPo punove mirë, ke për të ngrënë mirëPa punë, nuk mbarohet punaPa u mbjell gruri, nuk korretDita pa punë të bën më të lodhur, sesa vet punaAra pa u punuar nuk bën bereqetinNë shtëpi vetëm duke ndenjur, asgjë nuk të vjenDikush bënë vepra të mira me vepra, dikush më fjalë e dikush me punë!Nëse donë të jetosh, duhet të punoshNaimi ka thënë: Punë, punë natë e ditë, unë them: Punë, punë ditë e natë.

| 34 |


Gënjeshtra, e vërteta

Kush gënjen është i gënjyer gjithmonë

Gënjeshtra mund te zgjasë, por jo edhe sa e vërteta

Po të gënjej i njëjti person dy apo tri herë, kujdes me veten!

E vërteta dhe gënjeshtra janë dy shoke të ngushtë, por që kurrë nuk

rrinë së bashku

Jo g jithmonë, një gënjeshtër e vogël është me e lehtë sesa ajo

e madhja

Nga një gënjeshtër e vogël, vije edhe e madhja

Ka edhe faj, pa faj

Të vërtetën edhe nëse e furim me litar, përsëri flet

E vërteta asnjëherë nuk mbytet ne ujë

Në atë vend ku ka drejtësi, aty është edhe harmonia

Në atë shtëpi ku nuk hahet hudhra, nuk vije era

Edhe gënjeshtra e përgatitur më së miri, prapë do të vërtetohet

| 35 |

njË thËnie, njË shpËtim fileqëndresa halili një thënie, një shpëtim përgatitja...

Documents