nederland, kom op voor vervolgde christenen

1
Nederland, kom op voor vervolgde ‘I k beschuldig de regering, haar functionarissen en de miljoenen gematigde mos- lims onder ons van het spe- len met de aanwezige an- tichristelijke sentimenten. Ik be- schuldig hen die furieus waren dat er geen islamitische centrum naast Ground Zero zou komen, maar heb- ben geapplaudisseerd toen de Egyp- tische regering het bouwen van een kerk heeft tegengehouden.’ Met zijn J’accuse uitte Hani Shu- krallah, hoofdredacteur van een pro- minente Egyptische krant, zijn on- genoegen over de dubbele moraal jegens christenen. Een moraal die kerkelijke brandstichtingen, discri- minatie, doden en ontvoeringen le- gitimeert zonder waarneembaar verzet vanuit de samenleving. Westerlingen weten weinig van de christenen in het Midden-Oosten. Hun bestaan gaat terug tot de tijd kort na Christus. Vanuit Syrië heeft het christendom zich verspreid. De Syrische katholieken zijn de recht- streekse afstammelingen van de al- lereerste kerken, die door de aposte- len zijn gesticht. Na de islamitische veroveringen in de 7de eeuw werden niet-moslims voor twee mogelijkheden gesteld: Ji- zya (overlevingsbelasting) afdragen of zich bekeren tot de islam (wat De christenen in het Midden-Oosten worden zo ernstig vervolgd dat hun aantal sterk terugloopt. De stilte die hierover heerst in Nederland moet worden doorbroken. veel arme christenen ook deden). Rond 1500, toen het Turkse rijk grote delen van het Midden-Oosten bezette, kregen christenen de offci- ele status van dhimmis (tweederangs burgers). Zij konden alleen bescher- ming genieten wanneer hun Jizya werd geïncasseerd. In de praktijk bleek die belasting onvoldoende om hen van georganiseerde slachtingen zoals in Aleppo (1850), Mosul (1854) en Egypte (1882) te beschermen. Veelzeggend is de observatie van de troepen van Napoleon in 1798 dat in Egypte de christenen (ook wel kopten genoemd) derde-klasse bur- gers waren. Zo zagen ze dat kopti- sche vrouwen één blauwe en één ro- de schoen droegen. Dit om ze als christenen te kunnen herkennen. Vrijwel altijd werden christenen gezien als handlangers van de wes- terse kruisvaarders en werd hun loy- aliteit in twijfel getrokken, wat aan- leiding gaf voor de Turkse overheer- sers om in 1915 op een miljoen Ar- meense christenen genocide te ple- gen. Begin jaren 1970 was er een nieuw dieptepunt. Ayatollah Kho- meini, door de meeste westerse in- tellectuelen destijds als liberaal neergezet, sprak een fatwa uit tegen de Iraanse christenen. Volgens hem ‘werkten zij samen met Amerikaan- se imperialisten om de islamitische waarheden te verstoren, moslims te misleiden en islamitische kinderen te bekeren.’ De islamitische revolutie in 1979 had ernstige gevolgen voor de in het Midden-Oosten wonende christe- nen. In Iran daalde het aantal chris- tenen sindsdien met tweederde. In Egypte, waar de grootste christelijke minderheid woont, beval president Sadat in 1981 de verbanning van de koptische paus Shenouda naar de woestijn en de opsluiting van 32 bis- schoppen. Sadat moest niets hebben van niet-moslims, wat hij ook duidelijk liet blijken. Zo benadrukte hij in een beroemde toespraak dat zijn eerste naam Mohammed was en dat hij een ‘islamitische president is van een islamitisch land’. Daarbij hoor- de volgens hem wijziging van arti- kel 2 van de Egyptische constitutie in: ‘De islam is de staatsreligie en de sharia-beginselen zijn de bron van de wetgeving.’ Volgens mensenrech- tenorganisaties stimuleert dit arti- kel nog steeds de onverdraagzaam- heid jegens niet-moslims. Thans is de situatie van de christe- nen zorgwekkend. Wereldwijd zijn driekwart van alle slachtoffers van religieuze intolerantie christenen. In Saoedi-Arabië mogen zij geen ker- ken bouwen, en vanwege hun on- reinheid niet wonen in Mekka en Medina, de twee heilige islamitische steden. In Jemen luidde Freedom House onlangs de noodklok over de- portaties van christenen, na druk van de Jemenitische bevolking die ‘geen christenen wenst’. In Turkije, waar 68 procent van de bevolking negatieve ideeën over christenen heeft, is christofobie een dagelijks verschijnsel. Zo worden anti-christelijke films op de staatste- levisie uitgezonden en zijn sommi- ge bisschoppen ritueel afgeslacht omdat ze satans zouden zijn. In Al- gerije en Iran worden christenen hard geraakt door de blasfemiewet- ten waarbij ‘neerbuigende’ of ‘klei- nerende’ taal over de profeet, zijn vrouwen, zijn familie en zijn mede- werkers wordt bestraft met levens- lang of de doodstraf. In Irak zijn christenen volgens de UNHCR het directe doelwit van dis- criminatie, marginalisatie, gedwon- gen deportaties en ernstig geweld tegen hun kerken, kinderen en reli- gieuze leiders. ‘Talibanisering’ van de Palestijnse gebieden leidt ertoe dat eigenaren van christelijke boek- winkels worden vermoord en chris- telijke hoogleraren ontvoerd en be- keerd tot de islam. In Egypte is presidentiële toestem- ming verplicht voor het bouwen of herstellen van een kerk, terwijl mos- keeën deze toestemming niet nodig hebben. Tot slot, in al deze landen is bekeren tot het christendom bij wet verboden, maar wordt bekeren tot de islam aangemoedigd. Ten gevolge hiervan krimpen de aantallen christenen in het Midden- Oosten in ongekend tempo. Dit werd al in 1990 opgemerkt door The Economist die van een ‘exodus’ van Arabische christenen sprak. In 2007 deed Der Spiegel hetzelfde. Vorig jaar waarschuwde Foreign Policy voor de ‘dood’ van het christendom in het Midden-Oosten. Dit onder meer naar aanleiding van de ‘Persecution Index’ die de landen in kaart brengt die zich agressief gedragen tegen christenen. In de top-10 staan acht islamitische landen waarvan vier in het Midden-Oosten. In Nederland heerst een opvallen- de politieke en publieke stilte over dit onderwerp. Even opvallend is de wijze waarop de NOS over deze kwestie spreekt. Zo ‘klagen’ Egypti- sche christenen over discriminatie door de overheid en radicale mos- lims, ‘stellen’ zij dat zij jarenlang worden achtergesteld, worden zij ‘naar eigen zeggen’ gediscrimineerd en ‘voelen zij zich’ achtergesteld. Waarom probeert de NOS met deze terminologie een subjectief karak- ter te geven aan een ernstige feitelij- ke situatie zoals aangekaart door ge- zaghebbende kranten en mensen- rechteninstituten? De eerste verwinteringstekenen van de ‘Arabische lente’ worden zichtbaar, zoals onlangs in Egypte met het in brand steken van kerken. In het post-2011 Midden-Oosten zul- len zij het zwaar hebben, zowel in demografisch als in religieus op- zicht. Tirannie van de meerderheid is niet ondenkbaar. Tevens maken christelijke kernwaarden als ver- draagzaamheid en naastenliefde christenen extra kwetsbaar. De christenen hebben de afgelo- pen 2000 jaar in het Midden-Oosten gewoond en er de moderniteit geïn- troduceerd. Zij hebben dus het recht daar te blijven. Nederland gelooft in mensen- en minderhedenrechten en kwam altijd op voor mensen die geen stem hebben. Laat de Neder- landse regering dan ook opkomen voor de legitieme rechten van de christenen in het Midden-Oosten. Frits Bolkestein is oud-fractieleider van de VVD in de Tweede Kamer en oud-Europees Commissaris. Hala Naoum Nehme is politicologe. Ze volgt een master in de politieke eco- nomie aan de Parijse SciencesPo. Frits Bolkestein Hala Naoum Nehme In Iran wordt ‘neerbuigende’ taal over de profeet bestraft met levenslang of de dood christenen Een koptische vrouw in een kerk in Caïro die op 8 mei in brand werd gestoken. Foto Khaled Elfiqi / EPA

Upload: h-n-nehme

Post on 26-Mar-2016

212 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

The Dutch government must support the Arab christians.

TRANSCRIPT

Nederland, komop voor vervolgde

‘Ik beschuldig de regering,haar functionarissen en demiljoenen gematigdemos-lims onder ons van het spe-lenmet de aanwezige an-

tichristelijke sentimenten. Ik be-schuldig hen die furieus waren dater geen islamitische centrumnaastGround Zero zou komen,maar heb-ben geapplaudisseerd toen de Egyp-tische regering het bouwen van eenkerk heeft tegengehouden.’Met zijn J’accuse uitte Hani Shu-

krallah, hoofdredacteur van een pro-minente Egyptische krant, zijn on-genoegen over de dubbelemoraaljegens christenen. Eenmoraal diekerkelijke brandstichtingen, discri-minatie, doden en ontvoeringen le-gitimeert zonder waarneembaarverzet vanuit de samenleving.Westerlingen weten weinig van de

christenen in het Midden-Oosten.Hun bestaan gaat terug tot de tijdkort na Christus. Vanuit Syrië heefthet christendom zich verspreid. DeSyrische katholieken zijn de recht-streekse afstammelingen van de al-lereerste kerken, die door de aposte-len zijn gesticht.Na de islamitische veroveringen

in de 7de eeuwwerden niet-moslimsvoor tweemogelijkheden gesteld: Ji-zya (overlevingsbelasting) afdragenof zich bekeren tot de islam (wat

De christenen in het Midden-Oosten worden zo ernstig vervolgd dat hun aantal sterkterugloopt. De stilte die hierover heerst in Nederlandmoet worden doorbroken.

veel arme christenen ook deden).Rond 1500, toen het Turkse rijk

grote delen van het Midden-Oostenbezette, kregen christenen de offci-ele status van dhimmis (tweederangsburgers). Zij konden alleen bescher-ming genieten wanneer hun Jizyawerd geïncasseerd. In de praktijkbleek die belasting onvoldoende omhen van georganiseerde slachtingenzoals in Aleppo (1850), Mosul (1854)en Egypte (1882) te beschermen.Veelzeggend is de observatie van

de troepen van Napoleon in 1798 datin Egypte de christenen (ook welkopten genoemd) derde-klasse bur-gers waren. Zo zagen ze dat kopti-sche vrouwen één blauwe en één ro-de schoen droegen. Dit om ze alschristenen te kunnen herkennen.Vrijwel altijd werden christenen

gezien als handlangers van de wes-terse kruisvaarders en werd hun loy-aliteit in twijfel getrokken, wat aan-leiding gaf voor de Turkse overheer-sers om in 1915 op eenmiljoen Ar-meense christenen genocide te ple-gen. Begin jaren 1970 was er eennieuw dieptepunt. Ayatollah Kho-meini, door demeeste westerse in-tellectuelen destijds als liberaalneergezet, sprak een fatwa uit tegende Iraanse christenen. Volgens hem‘werkten zij samenmet Amerikaan-se imperialisten omde islamitischewaarheden te verstoren, moslims temisleiden en islamitische kinderente bekeren.’De islamitische revolutie in 1979

had ernstige gevolgen voor de in hetMidden-Oosten wonende christe-nen. In Iran daalde het aantal chris-tenen sindsdienmet tweederde. InEgypte, waar de grootste christelijkeminderheid woont, beval presidentSadat in 1981 de verbanning van dekoptische paus Shenouda naar de

woestijn en de opsluiting van 32 bis-schoppen.Sadatmoest niets hebben van

niet-moslims, wat hij ook duidelijkliet blijken. Zo benadrukte hij in eenberoemde toespraak dat zijn eerstenaamMohammedwas en dat hijeen ‘islamitische president is vaneen islamitisch land’. Daarbij hoor-de volgens hemwijziging van arti-kel 2 van de Egyptische constitutiein: ‘De islam is de staatsreligie en desharia-beginselen zijn de bron vande wetgeving.’ Volgensmensenrech-tenorganisaties stimuleert dit arti-kel nog steeds de onverdraagzaam-heid jegens niet-moslims.Thans is de situatie van de christe-

nen zorgwekkend. Wereldwijd zijndriekwart van alle slachtoffers vanreligieuze intolerantie christenen.In Saoedi-Arabiëmogen zij geen ker-ken bouwen, en vanwege hun on-reinheid niet wonen inMekka enMedina, de twee heilige islamitischesteden. In Jemen luidde Freedom

House onlangs de noodklok over de-portaties van christenen, na drukvan de Jemenitische bevolking die‘geen christenenwenst’.In Turkije, waar 68 procent van de

bevolking negatieve ideeën overchristenen heeft, is christofobie eendagelijks verschijnsel. Zo wordenanti-christelijke films op de staatste-levisie uitgezonden en zijn sommi-ge bisschoppen ritueel afgeslachtomdat ze satans zouden zijn. In Al-gerije en Iran worden christenenhard geraakt door de blasfemiewet-ten waarbij ‘neerbuigende’ of ‘klei-nerende’ taal over de profeet, zijnvrouwen, zijn familie en zijnmede-werkers wordt bestraft met levens-lang of de doodstraf.In Irak zijn christenen volgens de

UNHCR het directe doelwit van dis-criminatie, marginalisatie, gedwon-gen deportaties en ernstig geweldtegen hun kerken, kinderen en reli-gieuze leiders. ‘Talibanisering’ vande Palestijnse gebieden leidt ertoedat eigenaren van christelijke boek-winkels worden vermoord en chris-telijke hoogleraren ontvoerd en be-keerd tot de islam.In Egypte is presidentiële toestem-

ming verplicht voor het bouwen ofherstellen van een kerk, terwijl mos-keeën deze toestemming niet nodighebben. Tot slot, in al deze landen isbekeren tot het christendombij wetverboden, maar wordt bekeren totde islam aangemoedigd.Ten gevolge hiervan krimpen de

aantallen christenen in het Midden-Oosten in ongekend tempo. Ditwerd al in 1990 opgemerkt door TheEconomist die van een ‘exodus’ vanArabische christenen sprak. In 2007deed Der Spiegel hetzelfde. Vorig jaarwaarschuwde Foreign Policy voor de‘dood’ van het christendom in het

Midden-Oosten. Dit ondermeernaar aanleiding van de ‘PersecutionIndex’ die de landen in kaart brengtdie zich agressief gedragen tegenchristenen. In de top-10 staan achtislamitische landenwaarvan vier inhet Midden-Oosten.In Nederland heerst een opvallen-

de politieke en publieke stilte overdit onderwerp. Even opvallend is dewijze waarop de NOS over dezekwestie spreekt. Zo ‘klagen’ Egypti-sche christenen over discriminatiedoor de overheid en radicalemos-lims, ‘stellen’ zij dat zij jarenlangworden achtergesteld, worden zij‘naar eigen zeggen’ gediscrimineerden ‘voelen zij zich’ achtergesteld.Waarom probeert de NOSmet dezeterminologie een subjectief karak-ter te geven aan een ernstige feitelij-ke situatie zoals aangekaart door ge-zaghebbende kranten enmensen-rechteninstituten?De eerste verwinteringstekenen

van de ‘Arabische lente’ wordenzichtbaar, zoals onlangs in Egyptemet het in brand steken van kerken.In het post-2011 Midden-Oosten zul-len zij het zwaar hebben, zowel indemografisch als in religieus op-zicht. Tirannie van demeerderheidis niet ondenkbaar. Tevensmakenchristelijke kernwaarden als ver-draagzaamheid en naastenliefdechristenen extra kwetsbaar.De christenen hebben de afgelo-

pen 2000 jaar in het Midden-Oostengewoond en er demoderniteit geïn-troduceerd. Zij hebben dus het rechtdaar te blijven. Nederland gelooft inmensen- enminderhedenrechten enkwam altijd op voormensen diegeen stem hebben. Laat de Neder-landse regering dan ook opkomenvoor de legitieme rechten van dechristenen in het Midden-Oosten.

Frits Bolkestein is oud-fractieleidervan de VVD in de Tweede Kamer enoud-Europees Commissaris.Hala Naoum Nehme is politicologe. Zevolgt een master in de politieke eco-nomie aan de Parijse SciencesPo.

Frits BolkesteinHala Naoum Nehme

In Iran wordt‘neerbuigende’taal over deprofeet bestraftmet levenslang ofde dood

christenen

Een koptische vrouw in een kerk in Caïro die op 8 mei in brand werd gestoken.Foto Khaled Elfiqi / EPA