KİMSE.

zamanı yıllarla tartanlaryanılırlarhiçbir şey tartılmaz başka bir şeylehatta çoğu zaman kendiyle bileyaşanır, içini tohuma bırakırgeçer gidergeçmez sandıkların bile

hiçbir geçen tartılmaz kalanlaneyin kaldığını çoğu kez kendi de bilmezken insankimse kimse kimsesahi kimseya da hiç kimsesöylediklerimden çoksustuklarımseçtiklerimden çokreddedilmek içinne kadar varsamo kadar kimseyim kendime

güç kötü bir şeykaderken dekaldıramazken degüç kötü bir şeygüçlüyken degüçsüzken dekaldığın yerden devam etmenin karanlığıbenzemiyor hiçbir çaresizliğekimin kaldığı yer var ki dünyadakaldım sandığın yerbizden geçendir çoğunluklaiçimizi parçalaya çoğaltahâlâ gittiğim sona aceleci adımlarlabütün iş birinin dediği gibi,yavaşça acele etmek aslında

ölene kadar yavaşla işteölene kadar yavaşla

ne başkalaştırırsan o kadarsınbaşkalarının imtihanlarından büyük gelecekler umma

çaresizlik bile bizden bir başkası yapmaya yetmezbize biçilmiş döngüye katlanırız yalnızcabir bakıma hiçbir yerdeyizbir bakıma yalnızca buradayızvar oluşumuzun ağırlığı altında ezilirken yapayalnızait olduğunu sandığın bütün grupların içinde yapayalnızreddin imkânları sayım kayıpları yoklama kaçaklarısanma ki hayat bizi bekler başka kıyılardaoysa biz buradayızhalsiz, kanıtsızyılların neyi tarttığını bile bilmedenkendi gücümüzün altında azala azala

kollarımız kadar kulaç kalplerimiz kadar sahilhiçbir adanın almadığı yalnızlarız,tamamlanmamış haritasındadefine ve varlıkgeleceğin tarihe dağıttığı kayıplarbir gün birbirini bulmanın umuduyla

gölgemizle barışmanın uzun yolculuğu: büyümekkendiyle tanışmayı erteler insan çoğu zamanhayat yanlışlarla kısalırbaşka biri olarak girdiğimiz bir kapıdanbir diğeri olarak çıkarızgündeliğe katlanmak için başkalarını kandırırken kendimizi yanıltırıziçimizi denerken yüzeriz farklı yüzlerle kendi içimizde bilebu yüzden aşk yalnızca bir fikirdirbu sefer gerçekleştirdiğini sandığın bir fikirhep öyle oldu bendehep saklı kaldı içimdeki anahtarve hep aynı kilitte kırıldı

fikirler de zamanla değişirkırıldıkları yerdekırıldıkları yer her şeyi değiştirir

zamanla bir şey söylemez artık kırılmak bilesonra başka bir başlangıcın kapısındaaynı korkularla kalakalırızdaha önce de söylemiştim:kimse yoktur kimsenin kimsesizliğineher şiirin gizi başka bir şiirleaçıklar kendinidemiştim ya, hep öyle oldu bendeböyle katlandım kimsesizliğeo birini ararken bile biliyordumhiç kimse hiç kimse hiç kimse

Murathan Mungan

OLMASA MEKTUBUN Murathan Mungan

Olmasa mektubun,Yazdıkların olmasaKim inanırdıSenle ayrıldığımıza.

Sanma unutulur,Kalp ağrısı zamanlaHerşeyi unutarakYaşanır sanma.

Neydi bir arada tutan şey ikimiziBirleştiren neydi ellerimiziBırak bana anlatma imkansız sevgimiziSevmek birçok şeyi göze almaktır.

Baksana geçmişe,Ne çok anıyla yüklüNerde o taverna,Nerde sinema

Harcanmış zamanlaYeniden yaşanmaz ki;Geç kaldıktan sonraArama boşa!

AŞK

Bir başıma kaldığım aşklarNylon denizlerin şiirleriNylon denizler posteriDeniz posterleriBoy pos naylonNylonAştı geçmiş zamanGözyaşı taneyleDenizler nylon

Kayısız kalıyor kayıtYaygın vahşet, günlük ölüm, over doseİçe, geriye, ileriye kapalı gözlerdeNylon perdelerGündelik konserveAşkı siyasetSiyaseti aşk gibiYaşamış yakın tutanakAyna ve kağıtta duruşumuz aynıHâlâ aşk, hâlâ şiir ve şiddet

SİZDEN SAKLI

gelmediniz, ben hep sizi bekledimeksilen yanlarımlasizden saklı eskidimher şeyden önce aşk verilmiş bir sözdü benim içingün, ay, saat, hafta; takvimişi zaman yani

Aldıkça dönemeçleri değişmedi hiçbir şeyyalnızca ufuklar yeniledim

Kaç aşktan oluşmuş bir şeydi aşkher sevgiliyle biraz daha biraz dahasizden saklı eskidim

AYNI LAMBALAR

Kibritle oynarken yangın çıkaran sarsak yıllarBir daha hiç geçit vermeyen veda sözleriYılların sıradağlarında uzaklaştı bizdenYüreğimizden kopup giden ayrılık trenleriBiliyorum aynı lambaların aydınlattığı yalnızlıkta geçtiAldatılmış duygulardan ayrı ayrı geçerek vardığımız korunaklı siperlerSenin içini ürperten geceleri ben duymadım mı içimde?Hayat herşeyi alır sanırkenOyunlarımızı ıslatan yağmurlarda kaldıBir bizim icat ettiğimiz saatlerİlk öğrenilen yalnızlık aslında geç keşfedilirDalgın resimlerin derinleştirdiği maziGün gelip bütün zamanları ele geçirdiğindeAnlarsın başkalarına giden bizden çalınmış günlerNe zamandır buradayımGel öp beniNeredeysen ve nasılsan önemi yok gel öp beniSuyunu,uykunu,azığını uzun tut gel öp beniBirbirimizi bağışlayacak,birbirimize yeni sözcükler bulacak,Ölmeden önce yeniden görüşüp konuşacak yaşa gelmedik mi?İkinci ufkun saatindeyiz şimdiGözlerim trenlerde,gel öp beni.