Ճամփորդությունտոնածառերի հետՏեսավ ու պատմեց՝ Մարիամը

Գրառեց՝ տատիկը

Լուսանկարեցին՝ տատիկը և քեռին

Զվարթնոցի զվարթտոնածառը

Այս տարի Նոր Տարին դիմավորել եմԱմերիկայում, Վաշինգտոն քաղաքում: Վաշինգտոն գնալու ճանապարհին ևհետո, Վաշինգտոն քաղաքում, բազմաթիվ տոնածառեր եմ տեսել, ևլուսանկարել եմ դրանց մեծ մասը: Առաջին տոնածառը ես տեսա ԵրևանիԶվարթնոց օդանավակայանում: Դամեծ, գեղեցիկ տոնածառ էր, կլոր մեծխաղալիքներով:

Նախքան օդանավնստելը

Իսկ ահա Զվարթնոց օդանավակայանիներսում, այնտեղ, որտեղից պետք էինքնաթիռ նստեինք, ես տեսա ավելիփոքր, բայց շատ գեղեցիկ մեկ այլտոնածառ: Այն ճերմակ էր, կարծեսեղյամ նստած լիներ և սառած: Շատգեղեցիկ էր: Ես նկարվել եմ դրակողքին:

Welcome to the United States of America

Հաջորդ տոնածառն արդենԱմերիկայում էր, նույնպեսօդանավակայանում: Նրա վրախաղալիքներ չկային, բայց զարդարվածէր լույսերով և ժապավեններով: Ես դեռչգիտեի, որ այդպիսի տոնածառեր շատպիտի տեսնեմ: Ամերիկայումտոնածառերի վրա շատ-շատ լույսեր ենլինում:

Քույրիկիս տոնածառը

Նույն օրը, երբ գնացի քեռուս տուն, այնտեղ տեսա քույրիկիս` Անիի համարզարդարված տոնածառը: Շատ մեծ չէր: Վրայից կախված խաղալիքների մեծմասը կենդանիներ էին` եղջերու, ուլիկ, շնիկ, հետո` աստղիկներ, սրտիկներ, շեփոր: Դա շատ բարի, հատուկտոնածառ էր: Անընդհատ ուզում էիրվրայից կախված կենդանիների հետխոսել: Զարմանալի է, բայցխաղալինքերի մեծ մասը ծղոտից էրհյուսած: Մենք Անիի հետ խաղում էինքայդ խաղալիքներով, հետո կրկին կախումտոնածառից: Անիի տոնածառն էլ շատլույսեր ուներ, և երբ լույսերը վառվածչէին լինում, տոնածառը կարծես տխրումէր: Ավելի գեղեցիկ էր վառվող լույսերով

Ամերիկյանհանրախանութում

Հաջորդ օրը գնացինք մոլ: Մոլը շատմեծ խանութ է, որտեղ ամեն ինչվաճառվում է. հագուստ, կահույք, խաղալիք, ամաններ, ուտելիքներ: Այստեղ առաջին հարկում կայինսրճարաններ՝ հունական, չինական, կորեական, ճապոնական, իտալական, թուրքական, վիետնամականուտելիքներով: Հայկական չկար:

Ամերիկյանհանրախանութի մեծտոնածառը

Այդ հարկում մի շատ մեծ, շքեղտոնածառ կար, շատ մեծ. կլորխաղալիքներով, շարք-շարք ոսկեգույնու կարմիր: Ուրախ տոնածառ էր: Դրա տակ մի մեծ կարմիր մեքենակար, և տոնածառի տակ նստած էր միմեծ Ձմեռ պապ: Ես մտածեցի, որ Ձմեռպապն այդ մեքենայով է գնալունվերներ բաժանելու:

Սառցադաշտիտոնածառը

Երեկոյան գնացինք սառույցիսահարան: Շատ լավն էր, իսկգլխավորը` շուրջ բոլորը ծառերըզարդարված էին լույսերով, և մի հատէլ շատ մեծ, միայն լույսե տոնածառկար: Այսինքն իսկական ծառը չկար, բայց լույսերով կլոր օղակներով ծառիպատկեր էին ստեղծել,և դա շատգեղեցիկ էր: Անընդհատ ուզում էինայել:

Եկեղեցու դիմաց

Դեկտեմբերի քսանչորսին գնացինքԱմերիկայի ամենամեծ եկեղեցին: Այնտեղ նշում էին Հիսուս Քրիստոսիծննդյան օրը: Դեկտեմբերի քսանչորս-քսանհինգն այնտեղ կոչվում են Ծննդյանտոների օրեր: Այս երկրում տոնածառըզարդարում են և Ձմեռ պապը գալիս է ոչթե Նոր տարուն, հունվարի մեկին, այլԾննդյան տոնին: Չգիտեմ, թե ինչ կապկա Ձմեռ պապի և Քրիստոսի Ծննդյանմիջև, բայց Ձմեռ պապը նվերներըբաժանում է Ծննդյան տոնի գիշերը:

Հրեշտակները

Բայց եկեղեցում ոչ Ձմեռ պապ կար, ոչտոնածառ: Բեմի վրա շատ-շատերեխաներ կային, հրեշտակի թևերով ևարծաթագույն պսակներով: Ինձ էլ միպսակ նվիրեցին, և ես հետոլուսանկարվեցի այդ պսակով: Հետաքրքիր էր, բայց ինձ համար շատուրախ չէր: Ինձ այնպես է թվում, որշատ երեխաների համար էլ ուրախ չէր, չնայած նրանց ծնողները ծիծաղումէին:

Նվերներով տոնածառը

Հաջորդ օրը, Սուրբ Ծննդյանառավոտյան գնացինք Անիի մյուս, ամերիկյան տատիկ-պապիկի տուն: Նրանք մեծ տոնածառ ունեին: Այդտոնածառի ամենալավ բանն այն էր, որտակը շատ, շատ-շատ տուփեր կային, որոնք նվերներ էին բոլորիս համար: Նախորդ օրը ես և տատիկս նույնպեսշատ նվերներ էինք գնել, և ես գիտեի, թե ում ինչ ենք նվիրելու: Բայց շատհետաքրքիր էր, թե ինձ ինչ եննվիրելու:

Ես և քույրիկսգուլպաների հետ

Այդ նվերները Ձմեռ պապը չի անում: Այստեղ Ձմեռ պապը միայն փոքրիկնվերներ է դնում մեծ գուլպաների մեջ: Օրինակ, ինձ բաժին հասած գուլպայիմեջ նույնպես գուլպա էր: Բայցտոնածառի տակի նվերները մարդիկ ենմիմյանց անում:

Ձմեռ պապի նվիրածգուլպաները

Ես միանգամից այնքան շատ նվերներստացա, որ նույնիսկ զարմանալի էր. գիրք, երեք տեսակ խաղալիք, որոնցիցմեկը հատկապես շատ սիրեցի ևԱմերիկայում ամեն օր խաղում էի: Մտածում եմ, որ տատիկիս կխնդրեմԵրևանի համար այդ խաղալիքից շատգնի և բոլոր երեխաներին նվիրենք:

Ես նվերներշաաաաատ եմ սիրում

Հետո նվեր ստացա Նոր տարվա միզգեստ, դա կարծեմ Շանթի նվերն էր: Շանթը Անիի քեռին է: Նա հայերեն չիխոսում, բայց շատ լավն է: Ինձանգլերեն մի երգ է սովորեցրել: Չգիտեմ ով, բայց մեկը ինձ նվիրել էնաև մի գիշերազգեստ: Փափուկ, կետիկներով: Լավն է:

Մեր ընթրիքը

Նվերները բաժանելուց հետո բոլորովխաղում էինք իմ նոր խաղալիքով, իսկհետո բոլորով ընթրեցինք: Կարծեմտաս մարդուց շատ էինք:

Փուչիկներն իմ ետևում

Մի օր Արսեն քեռուս հետ գնացինքԱմերիկայի ձայն կոչվող ռադիո, թեհեռուստատեսություն: Նա այնտեղ էաշխատում: Այստեղ տոնածառ չկար, բայց շատ փուչիկներ կային: Ես դրանցհետ էլ եմ լուսանկարվել: Ահա այդնկարը: Կարծեմ գեղեցիկ է:

ՄարիամԲադալյան, Ամերիկայիձայն, Վաշինգտոն

Այնտեղ հանդիպեցինք վրացիների, ռուսների, ադրբեջանցիների: Այստեղ էլշատ նվերներ կային: Ինձ նվիրեցինմատիտներ, հաշվիչներ, գլխարկ, ծոցատետր և այլ բաներ, որոնց բոլորիվրա էլ գրված է «Ամերիկայի ձայն»: Հիմա ես գրում եմ այնտեղ նվերստացած մատիտով:

Ես և կենդանաբանական այգուլուսավորված ծառը (դինոզավրերիթանգարանինը չեմ գտնում )

Դրա հաջորդ օրը գնացի դինոզավրերիթանգարան: Հենց առաջին հարկում մի շատմեծ փիղ կար, իսկ փղի կողքին` հսկայականտոնածառ: Չգիտեմ նույնիսկ, փիղն էր ավելիմեծ, թե տոնածառը: Շատ նման էրՀայաստանի տոնածառերին, բայց մերԵրևանի հրապարակի տոնածառն ավելի մեծէ և ավելի գեղեցիկ: ԱռհասարակԱմերիկայում ես մեր Երևանի հրապարակիտոնածառի նման գեղեցիկ տոնածառ չեմտեսել:

Հնդկացիների հագուստըշատ տոնական է

Վաշինգտոնում կա Հնդկացիներիթանգարան: Հնդկացիները Ամերիկայիամենահին բնակիչներն էին: ԱյսՎաշինգտոն քաղաքի տեղում, օրինակ, նախկինում ապրում էին Չիրոկիկոչվող հնդկացիները, որոնք իրենցերկար ու նեղ նավակներով նավարկումէին Պոտոմակ գետով: Հիմա Պոտոմակգետը կա, չիրոկիներ չկան, իսկնավակները թանգարանում են:

Հյուր գնացած տներիցմեկի տոնածառն ու ես

Մենք շատ ընտանիքիների ենք հյուրգնացել, և բոլորի տանն էլ տոնածառկար: Համարյա ոչ մեկի տանը փոքրտոնածառ չեմ տեսել, բոլորն էլհասնում էին մինչև առաստաղ:

Մենք էլ փորձեցինք մերտոնածառըպատրաստել…

Իմ տոնածառըպատրաստ է

Բոլոր տոնածառերն էլ մեր, Հայաստանի տոնածառերի նման են, բայց այստեղ շատ են ժապավենները, իսկ Հայաստանում` փայլերը: Հետո, այստեղ տոնածառների տակ միշտ կանծաղկամաններով ծաղիկներ: Բայցդրանք արհեստական են, ես ստուգելեմ…

Փոքր Մհերի հետ

Հունվարի չորսից-յոթը ես տատիկիսհետ գնացել եմ Ֆիլադելֆիա: Ֆիլադելֆիան Ամերիկայի առաջինմայրաքաղաքն է եղել, իսկ հիմաՓենսիլվանիա նահանգի մայրաքաղաքնէ: Այստեղ շատ հայեր են ապրում: Կան հինգ հայկական եկեղեցի, մեկհայկական դպրոց, Սասունցի Դավիթէպոսի Փոքր Մհերի արձանը:

Ֆիլադելֆիայի հայկականՍահակ-Մեսրոպ եկեղեցուտոնածառը. ձախ անկյունումերևում են ծաղիկները

Հայկական եկեղեցիներից մեկի այս տոնածառըհիմնական տեսակն էր տոնածառի: Զարդարված էր արհեստական մեծ ծաղկներովև ժապավեններով: Ամերիկայում իմ տեսածտոնածառերից շատերն են այսպիսին: Գեղեցիկ է: Բայց մի տեսակ տխուր է թվում: Ինձ այնպես է թվում, որ դրա շուրջը չեսկարող երգելով պտտվել. «Տոնածառ ջան, տոնածառ, ինչ սիրուն ես ու պայծառ»: Սիրունէ, բայց շատ պայծառ չէ: Գուցե ես սխալվումեմ, և տոնածառն այդպես միայնակ էր թվում, որովհետև եկեղեցում մարդ չկար:

Շենքերի արտաքինհարդարանքը

Շատ պայծառ ու սիրուն են բոլորտների ու փողոցներիզարդարանքները: Լույսերովեղնիկների, ձմեռ պապերիկերպարանքներ են համարյա բոլորտների և տների առջևի թփերիվրա, իսկ ծառերը… Ծառերը շատ-շատգեղեցիկ են: Երբեմն մի ճյւողը, երբեմնմիայն բունը, երբեմն բոլոր ճյուղերըլուսազարդ են, հիմնանաւոմ` արծաթագույն, բայց կան նաևկապույտ, կանաչ, կարմիր, դեղինգույներ:

Կենդանաբանականայգու լույսերը

Դե, ցտեսությու՛ն