Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu

ul. Patkowskiego

położonego w dzielnicach Mokotów i Ursynów

m. st. Warszawy

Prognoza oddziaływania na środowisko

Opracowanie:

Jacek Skorupski

Pracownia Ochrony Środowiska

00-831 Warszawa, ul. Twarda 44/2

Warszawa, kwiecień 2012 r.

1

SPIS TREŚCI:

1. PRZEDMIOT I ZAKRES PROGNOZY 2 2. CEL OPRACOWANIA PROGNOZY; METODYKA 2 3 CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU PLANU 3 3.1. GŁÓWNE CELE PLANU 3 3.2. POWIĄZANIA ANALIZOWANEGO PLANU Z INNYMI DOKUMENTAMI 3 3.3. ZAWARTOŚĆ PROJEKTU PLANU - CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ 6 3.4. CELE OCHRONY ŚRODOWISKA I SPOSOBY ICH UWZGLĘDNIENIA W PROJEKCIE

PLANU 16 4. AKTUALNY STAN ŚRODOWISKA. CHARAKTERYSTYKA I UWARUNKOWANIA DO

ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO 19 4.1. POŁOŻENIE TERENU – CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA. 19 4.2. GEOMORFOLOGIA; 19 4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA; PODŁOŻE GRUNTOWE 20 4.4. WODY; ZAGROŻENIA POWODZIOWE 20 4.5. GLEBY 22 4.6. KLIMAT; PRZEWIETRZANIE 22 4.7. SZATA ROŚLINNA; ŚWIAT ZWIERZĘCY 23 4.8. ZANIECZYSZCZENIA I UCIĄŻLIWOŚCI 24

5. PROGNOZOWANE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO 29 5.1. POTENCJALNE ZMIANY STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI

PLANU 29 5.2. GŁÓWNE ZMIANY W ZAGOSPODAROWANIU TERENU, KTÓRE MOGĄ NASTĄPIĆ W

WYNIKU REALIZACJI USTALEŃ ANALIZOWANEGO PLANU 29 5.3. WPŁYW NA PRZYRODNICZE OBSZARY CHRONIONE I SYSTEM POWIĄZAŃ

PRZYRODNICZYCH; WPŁYW NA OBSZARY NATURA 2000 30 5.4. WPŁYW NA SZATĘ ROŚLINNĄ 37 5.5. WPŁYW NA ŚWIAT ZWIERZĘCY 40 5.6. WPŁYW NA POWIERZCHNIĘ ZIEMI (RZEŹBĘ TERENU), GLEBY, KOPALINY 40 5.7. WPŁYW NA WARUNKI KLIMATYCZNE I WYMIANĘ POWIETRZA 40 5.8. GOSPODARKA WODNO-ŚCIEKOWA: WPŁYW NA WODY POWIERZCHNIOWE I

PODZIEMNE; OCHRONA PRZECIWPOWODZIOWA. 40 5.9. WPŁYW NA STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA 41 5.10. WPŁYW NA KLIMAT AKUSTYCZNY 41 5.11. WPŁYW NA ZAGROŻENIE POLAMI ELEKTROMAGNETYCZNYMI 43 5.12. GOSPODARKA ODPADAMI 44

6. INFORMACJA O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA ŚRODOWISKO 44 7. PRZEWIDYWANE METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI PROJEKTOWANEGO PLANU

44 8. PROPOZYCJA ROZWIĄZAŃ OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA NA

ŚRODOWISKO. 45 9. PODSUMOWANIE - STRESZCZENIE 45 10. MATERIAŁY WEJŚCIOWE 47 10.1. MATERIAŁY PODSTAWOWE: 47 10.2. WYBRANE MATERIAŁY UZUPEŁNIAJĄCE I POMOCNICZE; ŹRÓDŁA INFORMACJI 47

ZAŁĄCZNIKI:

1. Uzgodnienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 6 lipca 2010 r.

2. Uzgodnienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z 29 kwietnia 2010 r.

2

1. PRZEDMIOT I ZAKRES PROGNOZY

Przedmiotem opracowania jest prognoza oddziaływania na środowisko do projektu Miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy Patkowskiego położonego w dzielnicy Mokotów i

Ursynów miasta stołecznego Warszawy.

Prognozą objęto teren w granicach w. wym. planu oraz tereny przyległe w zakresie, w jakim

prognozuje się wpływ ustaleń planu na środowisko.

Sporządzenie prognozy jest elementem postępowania w sprawie oceny oddziaływania na

środowisko, jakiej podlegają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 46

Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale

społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199 z

7.11.2008 r. poz. 1227).

Ramowy zakres prognozy określa art. 51 ust. 2 w.w. ustawy.

Zgodnie z art. 53 w.w. ustawy sporządzający plan uzgodnił zakres i stopień szczegółowości

informacji zawartych w prognozie z ustawowo do tego wskazanymi organami, to jest: Regionalną

Dyrekcją Ochrony Środowiska (RDOŚ) w Warszawie oraz Państwowym Powiatowym Inspektorem

Sanitarnym (PPIS) w Warszawie.

Uzgodnienia dokonane przez w. w. organy przedstawiono w załącznikach do niniejszej prognozy.

(Zał. 1 i zał. 2).

W. wym. organy zwróciły uwagę na następujące zagadnienia szczegółowe odnoszące się do

analizowanego terenu:

RDOŚ wskazał:

ochronę form ochrony przyrody ze szczególnym uwzględnieniem rezerwatu „Skarpa Ursynowska”,

zachowanie spójności i ciągłości przestrzennej sieci obszarów chronionych.

PPIS wskazał:

konieczność dotrzymania na terenach chronionych akustycznie sąsiadujących z al. Wilanowską, al.

Sobieskiego oraz al. Gen. Sikorskiego dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.

2. CEL OPRACOWANIA PROGNOZY; METODYKA

Podstawowym celem prognozy jest stwierdzenie czy i jakie zmiany w środowisku wystąpią w

trakcie i po zagospodarowaniu analizowanego terenu zgodnie z ustaleniami określonymi w projekcie

planu, oraz ocena, czy będą to zmiany znaczące.

Punktem odniesienia do wszystkich analiz jest charakterystyka stanu istniejącego środowiska.

Został on szczegółowo przedstawiony w opracowaniach stanowiących podstawowe materiały

wejściowe do niniejszej prognozy.

Plan nie stanowi „docelowego obrazu” omawianego terenu. Jest to zbiór warunków, w oparciu o

które może dokonywać się nowe zagospodarowanie. Nie ma żadnych gwarancji, że cały teren zostanie

zainwestowany w pełni tak, jak plan na to pozwala. Niemniej jednak nie ma też przesłanek do

przewidywania, że nie zostanie on w całości zabudowany i to na najmniej korzystnych dla środowiska,

zgodnych z planem warunkach. Tak więc podstawowym założeniem metodycznym jest przyjęcie, że –

w zgodzie z projektowanymi ustaleniami – na całym terenie docelowo powstanie zainwestowanie w

wielkości i skali maksymalnej, na jakie plan pozwala.

Traktowanie planu jako zbioru zasad, a nie docelowego obrazu zagospodarowania, ogranicza

możliwości wymiarowania prognozowanych zjawisk. Najczęściej możliwe są do przewidzenia tylko

kierunki zjawisk, które będą zachodziły w środowisku.

W prognozie skoncentrowano się na szczegółowym przeanalizowaniu ustaleń planu: zapisów w

tekście oraz treści rysunku.

3

Założono przy tym, że:

ustalone lub dopuszczone planem wielkości i wskaźniki mogą być w procesie realizacji planu

wykorzystane maksymalnie,

przy dopuszczeniu rozwiązań alternatywnych wybrane będzie mniej korzystne dla środowiska.

Specyfika dokumentu, jakim jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego powoduje, że

wszelkie prognozy skutków realizacji planu są obarczone znaczną niepewnością i mogą być

przedstawiane prawie wyłącznie metodą opisową. Symulacje, zwłaszcza liczbowe mają ograniczone

zastosowanie.

3 CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU PLANU

3.1. GŁÓWNE CELE PLANU

W celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania

przestrzennego, rada gminy uchwala dokument pod nazwą „studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego gminy”. Obejmuje ono cały obszar gminy.

Natomiast w celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz

określenia sposobów ich zagospodarowania rada gminy uchwala miejscowy plan zagospodarowania

przestrzennego. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z

innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Plan miejscowy jest aktem

prawa miejscowego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów

zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i

zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji

celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w

drodze decyzji o warunkach zabudowy.

3.2. POWIĄZANIA ANALIZOWANEGO PLANU Z INNYMI DOKUMENTAMI

Ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy są wiążące dla

organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Plan miejscowy uchwala rada gminy, po

stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium.

W tej sytuacji najistotniejszym dokumentem powiązanym z analizowanym projektem miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego jest „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania

przestrzennego miasta stołecznego Warszawy uchwalone przez Radę m.st. Warszawy, Uchwałą nr

LXXXII/2746/2006 z dnia 10 października 2006 r., zmienione Uchwałą nr L/1521/2009 z dnia 26

lutego 2009 r., uzupełnioną Uchwałą nr LIV/1631/2009 z dnia 28 kwietnia 2009 r., ponownie

zmienione Uchwałą nr XCII/2689/2010 z dnia 7 października 2010 r.

Na przedmiotowym obszarze wyznaczono tereny oznaczone symbolami:

M1 – tereny o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, na których ustala się priorytet dla

lokalizowania funkcji mieszkaniowej i niezbędnych inwestycji celu publicznego z zakresu

infrastruktury społecznej, dopuszcza się lokalizowanie funkcji usługowej, z zaleceniem by udział tej

funkcji kształtował się do 40% powierzchni zabudowy na terenie.

Studium wskazuje tereny M1 z wysokością zabudowy 20 m (na południe od al. Wilanowskiej) oraz

z wysokością 30 m (w narożniku al. Wilanowskiej i ul. Sobieskiego),

M2 - tereny o przewadze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, na których ustala się priorytet dla

lokalizowania funkcji mieszkaniowej i niezbędnych inwestycji celu publicznego z zakresu

4

infrastruktury społecznej, dopuszcza się lokalizowanie funkcji usługowej, z zaleceniem by udział tej

funkcji kształtował się do 40% powierzchni zabudowy na terenie.

Studium wskazuje tereny M1 z wysokością zabudowy 12 m (na północ i na południe od al.

Wilanowskiej),

UZ – tereny usług zdrowia z dopuszczeniem funkcji towarzyszących funkcji podstawowej. Studium

wskazuje dla terenów UZ wysokość zabudowy 20 m.

Wskaźniki ustalone dla obszaru:

Studium nie wskazuje minimalnego udziału powierzchni biologicznie czynnych (PBC).

Na terenach zabudowy mieszkaniowej, dla których nie wskazano minimalnego % udziału powierzchni

biologicznie czynnej, Studium zaleca, aby wskaźnik PBC kształtował się w granicach od 25% - do

40%.

Rys. 1. Analizowany teren w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st.

Warszawy” (Kierunki – struktura funkcjonalno-przestrzenna).

Studium określa także układ drogowo-uliczny w mieście i podaje klasyfikację ulic (rysunek

poniżej).

W Studium zachowywane są ulice istniejące:

Al. Gen. Sikorskiego – główna ruchu przyspieszonego (Gp),

Al. Wilanowska i Al. Sobieskiego – ulice główne (G),

Św. Bonifacego – zbiorcza.

Projektowany jest nowy odcinek ul. Nałęczowskiej od al.. Wilanowskiej do al. Sobieskiego – jako ulica

zbiorcza.

W ciągu ul. Sobieskiego projektowana jest w Studium trasa tramwajowa.

5

Rys. 2. Analizowany teren na tle układu drogowego projektowanego w „Studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy” (kierunki – klasyfikacja ulic - stan projektowany).

„Studium…” określa tereny tworzące System Przyrodniczy Warszawy (SPW). Zgodnie ze

Studium teren objęty planem położony jest na skraju SPW. SPW w ramach analizowanego planu

obejmuje tereny na południe od Potoku Służewieckiego oraz pas drogowy al. Gen. Sikorskiego wraz ze

skrzyżowaniem z al. Wilanowską.

Rys. 3. Analizowany teren na tle Systemu Przyrodniczego Warszawy (SPW) określonego w „Studium uwarunkowań i

kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy”.

6

Ustawowe powiązanie pomiędzy dokumentami: studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego

polegające na obowiązku zgodności planu ze studium powoduje, że zakres stanowienia planu jest

ograniczony. Plan miejscowy jest uszczegółowieniem polityki ustalonej w studium.

3.3. ZAWARTOŚĆ PROJEKTU PLANU - CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ

Zawartość miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika z przepisów ustawy z dnia

27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn.

zmian.). Zakres projektu planu jest szczegółowo określony w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z

dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1587).

Tekst planu

Poniżej przedstawiono charakterystykę najważniejszych ustaleń mających wpływ na zagadnienia

ochrony środowiska:

W § 2 - definiuje się pojęcia użyte w planie, w tym:

wskaźnik maksymalnej intensywności zabudowy na działce budowlanej – należy przez to

rozumieć największą nieprzekraczalną wartość stosunku sumy powierzchni całkowitej

wszystkich kondygnacji nadziemnych wszystkich budynków istniejących i lokalizowanych na

działce budowlanej do powierzchni całkowitej działki budowlanej;

teren biologicznie czynny – należy przez to rozumieć teren z nawierzchnią ziemną urządzoną w

sposób zapewniający naturalną wegetację, a także 50 % powierzchni tarasów i stropodachów z

taką nawierzchnią, nie mniej jednak niż 10 m2, oraz wodę powierzchniową na tym terenie;

minimalny wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej – należy przez to rozumieć

najmniejszy procentowy udział terenów biologicznie czynnych na działce;

usługi – należy przez to rozumieć obiekty wolnostojące lub lokale użytkowe wbudowane, w

których prowadzona jest działalność służąca zaspokajaniu potrzeb ludności, niezwiązana z

wytwarzaniem dóbr materialnych metodami przemysłowymi, z wykluczeniem obiektów

handlowych o powierzchni sprzedaży większej niż 2000m2; przy czym prowadzona działalność

nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego

inwestor ma tytuł prawny , a w przypadku zlokalizowania lokalu usługowego w budynku

mieszkalno-usługowym – poza lokalem, w którym jest prowadzona ta działalność;

W § 4 - określa się wyznaczone w planie przeznaczenia terenów, w tym:

1) tereny usług, handlu i biur - U-HB,

2) tereny usług zdrowia - U-Z,

3) tereny usług kultury - U-K,

4) tereny obiektów sakralnych - U-KS,

5) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej – MW,

6) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług - MW/U,

7) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – MN,

8) tereny zieleni urządzonej – ZP,

9) Tereny zieleni osiedlowej - ZZo:

10) tereny obiektów i urządzeń kanalizacji zbiorowej – pompownie ścieków komunalnych - I-Kś:

11) tereny parkingów - KD-G,

12) tereny ulic (dróg publicznych) - KD (w tym: KDGP dla oznaczenia dróg klasy głównej ruchu

przyspieszonego, KDG dla oznaczenia dróg klasy głównej, KDZ dla oznaczenia dróg klasy

zbiorczej, KDL dla oznaczenia dróg klasy lokalnej, KDD dla oznaczenia dróg klasy

dojazdowej)

13) tereny ulic (dróg publicznych) – placów miejskich - KP-P:

14) tereny ciągów pieszo – jezdnych - KPJ:

7

15) tereny ciągów pieszych - KP:

Na terenach mieszkaniowych, usługowych i mieszkaniowo-usługowych zakazuje się lokalizowania

obiektów i urządzeń, które mogą powodować przekroczenia dopuszczalnych standardów jakości

środowiska poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny; ponadto zakazuje się lokalizowania:

stacji paliw, warsztatów samochodowych, stacji obsługi pojazdów, myjni (za wyjątkiem myjni

zlokalizowanych w garażach dla potrzeb własnych zabudowy zlokalizowanej na terenie), chyba że

ustalenia szczegółowe stanowią inaczej;

Ponadto w tym paragrafie dokonano kwalifikacji poszczególnych terenów z punktu widzenia ochrony

przed hałasem, przypisując poszczególnym przeznaczeniom planistycznym odpowiednie ustalenia w

rozumieniu ustawy - Prawo ochrony środowiska i przepisów określających dopuszczalne poziomy

hałasu w środowisku:

tereny U-Z zaliczono do terenów przeznaczonych pod szpitale i domy opieki społecznej,

tereny MW zaliczono do terenów przeznaczonych pod zabudowę wielorodzinną,

tereny MW/U zaliczono do terenów przeznaczonych na cele mieszkaniowo-usługowe,

tereny MN zaliczono do terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną,

tereny ZP i ZZo zaliczono do terenów przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.

W § 8 – ustala się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, w tym:

1. Wyznacza się granice terenów zieleni o charakterze parkowym: terenów zieleni urządzonej (ZP)

oraz terenów zieleni osiedlowej (ZZo), dla których ustala się:

1) ochronę istniejącej wartościowej zieleni, a w szczególności drzew o dużych walorach

przyrodniczo-krajobrazowych;

2) nasadzenia drzew i krzewów, uzupełnianie zieleni, wymianę drzew chorych i zamierających

na nowe;

3) obowiązek zapewnienia powierzchni biologicznie czynnych pokrytych roślinnością, zgodnie

ze wskaźnikami określonymi w ustaleniach szczegółowych dla poszczególnych terenów;

4) obowiązek odprowadzania wód opadowych i roztopowych bezpośrednio do ziemi;

5) zachowanie istniejącego układu hydrograficznego i ochronę naturalnego charakteru Potoku

Służewieckiego oraz realizację nowych powierzchniowych zbiorników wodnych

wspomagających odwodnienie terenów na obszarze opracowania;

6) zachowanie publicznej dostępności terenów zieleni urządzonej (ZP).

2. Dla terenów ulic (dróg publicznych) KD, ulic (dróg publicznych) - placów miejskich KP-P, ciągów

pieszo-jezdnych KPJ i ciągów pieszych KP oraz terenów parkingów (KD-GP) ustala się:

1) ochronę wartościowych drzew, w szczególności pojedynczych drzew i szpalerów drzew o

dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazanych na rysunku planu; przy czym

dopuszcza się możliwość wycinki drzew i krzewów kolidujących z sieciami i urządzeniami

infrastruktury technicznej ulic i placów, ciągów pieszo-jezdnych i ciągów pieszych; w

przypadku wycinki drzew należy nasadzić nowe;

2) zachowanie i uzupełnienie istniejących szpalerów drzew oraz nasadzenia szpalerów drzew

wyznaczonych na rysunku planu; lokalizacja szpaleru drzew w przekroju ulicy, ciągu pieszo-

jezdnego, ciągu pieszego może podlegać zmianom; dopuszcza się wymianę drzew

zagrażających życiu lub mieniu oraz chorych i zamierających na nowe;

3) wydzielenie w posadzce chodnika trawników lub pasów zieleni niskiej o szerokości nie

mniejszej niż 2m dla szpaleru drzew albo powierzchni nie mniejszej niż kwadrat 1,5m x 1,5m

wokół każdego drzewa; dopuszcza się stosowanie poziomych i pionowych osłon drzew,

systemów nawadniających lub napowietrzających, barierek ochronnych o wysokości

nieprzekraczającej 40 cm od poziomu chodnika;

4) zakaz lokalizowania innych obiektów, w szczególności miejsc parkingowych, elementów

reklamowych i elementów MSI, na wydzielonych trawnikach, pasach zieleni i powierzchniach

wokół drzew określonych w pkt 3;

5) obowiązek odprowadzania wód opadowych i roztopowych z jezdni i parkingów do miejskiej

8

sieci kanalizacyjnej lub do ziemi, po ich uprzednim oczyszczeniu zgodnie z przepisami

odrębnymi; dopuszcza się odprowadzenie wód opadowych i roztopowych z pozostałych

powierzchni, szczególnie z terenów zieleni ulicznej, do ziemi albo do powierzchniowych lub

podziemnych zbiorników wodnych retencyjnych wód opadowych i roztopowych..

3. Dla terenów z działkami budowlanymi ustala się:

1) ochronę istniejącego wartościowego drzewostanu, w szczególności istniejących

pojedynczych drzew o dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazanych na rysunku

planu oraz terenów zieleni, w szczególności skupisk drzew, na terenie B3.UZ i B6.MW

oznaczonych na rysunku planu; w przypadku usuwania drzew lub krzewów kolidujących z

zabudową należy nasadzić nowe; dopuszcza się wymianę drzew zagrażających życiu lub

mieniu oraz chorych i zamierających na nowe;

2) obowiązek odprowadzania ścieków deszczowych z placów parkingowych i innych

powierzchni przewidzianych do ruchu kołowego do miejskiej sieci kanalizacyjnej lub do ziemi

po ich uprzednim oczyszczeniu zgodnie z przepisami odrębnymi; ustala się odprowadzenie

opadowych i roztopowych z pozostałych powierzchni, szczególnie z terenów biologicznie

czynnych do ziemi;

3) zakaz lokalizowania obiektów i urządzeń, które mogą powodować przekroczenia standardów

jakości środowiska poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny; zakazuje się

lokalizowania: stacji paliw, warsztatów samochodowych, stacji obsługi pojazdów, myjni (chyba

że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej);

4) nakaz stosowania urządzeń grzewczych zasilanych z miejskich sieci: ciepłowniczej,

elektroenergetycznej, gazowej lub ze źródeł niekonwencjonalnych – baterie słoneczne, pompy

ciepła, zgodnie z ustaleniami § 15 ust. 4;

5) nakaz podłączenia wszystkich budynków z wyjątkiem budynków gospodarczych, kiosków

oraz istniejących wolnostojących pomieszczeń na śmietniki do miejskiej sieci wodociągowej i

kanalizacyjnej sanitarnej z dopuszczeniem wykorzystania indywidualnych ujęć wody do czasu

wybudowania miejskiej sieci wodociągowej zgodnie z ustaleniami § 15 ust. 2;

6) nakaz wyposażenia obiektów usługowych w odpowiednie urządzenia podczyszczające ścieki

technologiczne zapobiegające przekroczeniu dopuszczalnych wartości wskaźników

zanieczyszczeń;

4. W zakresie ochrony wód:

1) ustala się zachowanie i ochronę Potoku Służewieckiego;

2) zakazuje się zasypywania lub przekrywania Potoku Służewieckiego, za wyjątkiem realizacji

mostków i kładek;

3) zakazuje się lokalizacji zabudowy w odległości mniejszej niż 10m oraz ogrodzeń w

odległości mniejszej niż 5m od górnej krawędzi skarpy Potoku Służewieckiego;

4) ustala się zasady odprowadzania wód opadowych i roztopowych zgodnie z par 15 ust. 3;

5) dopuszcza się realizację nowych powierzchniowych zbiorników wodnych na terenie C10.ZP,

a także na pozstałych terenach zieleni urządzonej (ZP), w celu wspomagania istniejącego

systemu odwadniającego - przechwytywania nadmiaru wód opadowych i roztopowych; ustala

się realizację powierzchniowych zbiorników wodnych na terenie placów miejskich 1KP-P,

2KP-P i 3KP-P;

6) ustala się połączenie Potoku Służewieckiego rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji

Stawem Księży (poza obszarem opracowania planu) w celu zapewnienia dodatkowej, okresowej

retencji wód prowadzonych przez Potok Służewiecki 7) dopuszcza się stosowanie nawierzchni

perforowanych na terenach noworealizowanych i przebudowywanych parkingów, z

uwzględnieniem ustaleń §15 ust.3 pkt.5 ppkt. d).

8) dopuszcza się wykonywanie ujęć wód podziemnych z utworów oligoceńskich i

czwartorzędowych, wyłącznie na potrzeby ogólnodostępnych punktów czerpalnych oraz

obiektów służby zdrowia, z uwzględnieniem ust. 12;

9) zakazuje się realizowania więcej niż 1 kondygnacji podziemnej w budynkach (dotyczy także

parkingów podziemnych) oraz głębszych niż 1 kondygnacja budowli podziemnych na obszarze

Wilanowskiego Parku Krajobrazowego – tj. na części obszaru planu, położonego na południe

od al. Wilanowskiej (2KDG). .

9

5. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie al. gen. Sikorskiego 1KDGP i

ul. Dolina Służewiecka 2KDGP – ulice główne ruchu przyspieszonego, ustala się:

1) przy przebudowie lub remoncie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i

przestrzennych sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań

m. in. poprzez wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni przyulicznej

– szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w organizacji ruchu;

2) w przekroju al. gen. Sikorskiego 1KDGP i ul. Dolina Służewiecka 2KDGP dopuszcza się

stosowanie ekranów akustycznych (przezroczystych w min. 80% powierzchni) na odcinkach

ulicy sąsiadujących z zabudową mieszkaniową;

3) zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie

dotyczy rejonów skrzyżowań.

6. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie ul. Jana III Sobieskiego

(1KDG) – ulica główna, ustala się:

1) przy przebudowie lub remoncie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i

przestrzennych sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań,

w szczególności poprzez wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni

przyulicznej – szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w

organizacji ruchu;

2) w przypadku realizacji linii tramwajowej w ul. Sobieskiego 1KDG ustala się stosowanie

rozwiązań technicznych torowiska tramwajowego ograniczających powstawanie i

rozprzestrzenianie się hałasu i drgań;

3) zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie

dotyczy rejonów skrzyżowań;

4) zakazuje się realizacji skrzyżowań wielopoziomowych;

5) zakazuje się stosowania ekranów akustycznych na terenie stanowiącym cześć obszaru

historycznego Traktu Królewskiego, o którym mowa w §9 ust.5.

7. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie al. Wilanowskiej (2KDG) –

ulica główna, ustala się:

1) przy przebudowie lub remoncie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i

przestrzennych sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań,

w szczególności poprzez wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni

przyulicznej – szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w

organizacji ruchu;

2) przy przebudowie lub remoncie ulicy dopuszcza się zastąpienie istniejących ekranów

akustycznych innymi rozwiązania ograniczającymi rozprzestrzenianie się hałasu (takimi jak

zieleń izolacyjna, cicha nawierzchnia jezdni, ograniczenie prędkości dopuszczalnej itp.); w

przypadku braku innej możliwości zapewnienia skutecznej ochrony przed hałasem sąsiadującej

zabudowy mieszkaniowej dopuszcza się stosowanie ekranów akustycznych (przezroczystych w

min. 80% powierzchni) na odcinkach ulicy sąsiadujących z zabudową mieszkaniową, z

uwzględnieniem ustaleń §9 ust.1;

3) zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie

dotyczy rejonów skrzyżowań;

4) zakazuje się realizacji skrzyżowań wielopoziomowych, w których jezdnie byłyby

prowadzone na wiadukcie lub nasypie.

8. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie ul. Nałęczowskiej-Bis 1KDZ –

ulica zbiorcza, ustala się:

1) realizację ulicy o przekroju jednojezdniowym (1 x 2 pasy ruchu);

2) przy budowie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i przestrzennych

sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań, w

szczególności poprzez realizację nawierzchni cichej, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni

przyulicznej – szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną;

3) zakazuje się stosowania ekranów akustycznych.

10

9. W zakresie ochrony przed zanieczyszczeniami terenów przylegających do ulic: al. gen. Sikorskiego

(1KDGP), ul. Dolina Służewiecka (2KDGP), ul. Jana III Sobieskiego (1KDG), al. Wilanowskiej

(2KDG) i ul. Nałęczowskiej-Bis (1KDZ):

1) realizację nowej zabudowy zlokalizowanej od strony ulic, w sposób uwzględniający

rzeczywisty poziom hałasu lub potencjalne zanieczyszczenia związane z hałasem i drganiami

związane z planowaną budową lub rozbudową ulic, między innymi poprzez zastosowanie

rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych ograniczających uciążliwość akustyczną, a w

szczególności przegród o wysokiej izolacyjności, w budynkach, obiektach i pomieszczeniach

przeznaczonych na stały pobyt ludzi;

2) dopuszcza się renowację akustyczną budynków istniejących, tzn. przebudowę budynku,

której celem jest zabezpieczenie wnętrz budynku przed hałasem i drganiami z zewnątrz,

obniżenie lub tłumienie hałasów i drgań, między innymi poprzez: wprowadzenie okien o

podwyższonej izolacyjności akustycznej z zapewnieniem wentylacji w pomieszczeniach

zgodnie z obowiązującymi przepisami, renowację elewacji, przebudowę wnętrz itp.;

3) w budynkach i lokalach położonych przy ulicach dopuszcza się zmianę funkcji pomieszczeń

mieszkalnych lub innych pomieszczeń o funkcjach chronionych narażonych na hałas na funkcje

biurowe, usługowe, techniczne; od strony ulic należy lokalizować przede wszystkim

pomieszczenia pomocnicze takie jak: klatki schodowe, pomieszczenia higieniczno - sanitarne

itp., chyba że zastosowane przegrody, izolacje akustyczne i ekrany zapewniają zachowanie

właściwego klimatu akustycznego wewnątrz pomieszczeń;

4) dopuszcza się wprowadzanie zieleni i budynków o funkcjach usługowych i biurowych w

pierzejach ulic, stanowiących izolacje akustyczną dla zabudowy w głębi terenów, zgodnie z

ustaleniami szczegółowymi;

5) zakazuje się realizacji nowych funkcji mieszkaniowych i innych dla których określa się

dopuszczalne poziomy hałasu w pierzejach ulic: al. Sikorskiego 1KDGP, ul. Dolina

Służewiecka, ul. Jana III Sobieskiego 1KDG, al. Wilanowskiej 2KDG i ul. Nałęczowskiej-Bis

1KDZ, z uwzględnieniem pkt 6;

6) dopuszcza się realizację nowych budynków o funkcjach mieszkaniowych wielorodzinnych

wzdłuż al. Wilanowskiej (2KDG) wyłącznie na terenach chronionych przed hałasem przez

istniejące ekrany akustyczne, lub, w przypadku ich likwidacji, w inny sposób zapewniający

skuteczną ochronę zabudowy mieszkaniowej przed hałasem.

10. Wyznacza się granice obszaru wchodzącego w skład Systemu Przyrodniczego Warszawy (SPW) –

korytarz wymiany powietrza, zgodnie z rysunkiem planu, dla którego ustala się:

1) zakaz lokalizowania urządzeń i instalacji mogących niekorzystnie wpływać na jakość

powietrza;

2) zakaz lokalizowania zabudowy w sposób istotnie ograniczający swobodny przepływ mas

powietrza;

3) obowiązek zagospodarowania obszaru w sposób sprzyjający wymianie powietrza, m. in.

poprzez zachowanie szerokiego pasa terenów niezabudowanych zgodnie z rysunkiem planu

oraz zachowanie powierzchni biologicznie czynnej dla poszczególnych terenów, zgodnie z

ustaleniami szczegółowymi;

4) obowiązek kształtowania sprzyjającego wymianie powietrza układu zabudowy – nie

kolidującego z głównym kierunkiem nawietrzania, zgodnie z wyznaczonymi na poszczególnych

terenach liniami zabudowy.

11. Informuje się, że część obszaru opracowania, zgodnie z rysunkiem planu, znajduje się w granicach

Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ustanowionego Rozporządzeniem Nr 3 Wojewody

Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007r. (Dz. Urz. Woj. Maz. z dn. 14 lutego 2007r. Nr 42 poz. 870);

inne formy ochrony przyrody nie występują (zgodnie ze stanem prawnym na dzień uchwalenia planu).

12. W zakresie ochrony obszaru opracowania przed okresowym wylewaniem wód Potoku

Służewieckiego:

1) ustala się zasady odprowadzania wód opadowych i roztopowych, zgodnie z §12 ust.3 pkt.5;

2) dopuszcza się dalszą przebudowę Potoku Służewieckiego opartą na modernizacji jego

przekroju poprzecznego, nadaniu właściwej niwelety oraz przebudowie przepustów;

11

3) dopuszcza się realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na terenie zieleni

urządzonej C10.ZP, a także na pozstałych terenach zieleni urządzonej (ZP).

4) ustala się połączenie Potoku Służewieckiego rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji Stawem

Księży (poza obszarem opracowania planu) w celu zapewnienia dodatkowej, okresowej retencji wód

prowadzonych przez Potok Służewiecki.13. Wyznacza się granicę obszaru narażonego na

niebezpieczeństwo powodzi (obszar obejmujący tereny narażone na zalanie w przypadku przelania się

wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, zniszczenia lub uszkodzenia wału

przeciwpowodziowego, zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących, zniszczenia lub

uszkodzenia budowli ochronnych pasa technicznego) zgodnie z rysunkiem planu, dla których ustala

się zakaz lokalizowania nowych oraz rozbudowy istniejących obiektów i zakładów wykorzystujących

lub magazynujących substancje niebezpieczne, w szczególności substancje mogące zanieczyszczać

glebę lub wodę.

14. Ustala się, że działalność usługowa lub techniczna nie może powodować przekroczenia

standardów jakości środowiska – w tym w zakresie emisji substancji do powietrza, pól

elektromagnetycznych, hałasu – poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny, a jeśli

działalność jest prowadzona w lokalu usytuowanym w budynku mieszkalno-usługowym – poza tym

lokalem.

15. Dla funkcji usługowych ustala się ograniczenia ich technologii do takich, które nie będą

powodowały wprowadzania do powietrza benzo(a)pirenu oraz nie będą się przyczyniały do wzrostu

zanieczyszczenia powietrza pyłem PM10 i PM2,5 oraz dwutlenkiem azotu.

W § 9 ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego, zabytków i dóbr kultury współczesnej, w

tym m. in.:

1. Na obszarze planu znajduje się aleja Wilanowska, będąca częścią założenia urbanistycznego

Wilanowa, wpisanego do rejestru zabytków pod nr 639-1, decyzją z lipca 1965r. Wszelkie

zamierzenia budowlane związane z aleją Wilanowską wymagają zgody właściwego konserwatora

zabytków.

2. Wyznacza się granicę strefy KZ-E ochrony konserwatorskiej „krajobraz kulturowy związany z

Gucin Gajem” ujętej w gminnej ewidencji zabytków zgodnie z rysunkiem planu; dla terenów objętych

strefą ustala się:

1) zachowanie ekspozycji zabytkowego Parku Gucin – Gaj oraz zabytkowego kościoła Św. Katarzyny

(w szczególności powiązań widokowych z Pałacem Królikarnia), zgodnie z wyznaczonymi na rysunku

planu osiami widokowymi, m.in. poprzez odpowiednie – nieprzesłaniające i podkreślające osiowość

kształtowanie zieleni na terenach C9.ZP i C10.ZP oraz na terenach ulic: al. gen. Sikorskiego 1KDGP i

ul. Dolina Służewiecka 2KDGP;

2) zorganizowanie strefy wejściowej na teren parku, zgodnie z ustaleniami szczegółowymi dla

terenów C9, C10, 4KP i 2KDD.

3. Wyznacza się granicę strefy KZ-K ochrony krajobrazu kulturowego – otoczenie Skarpy

Warszawskiej, zgodnie z rysunkiem planu; dla terenu objętego strefą określa się następujące

ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu:

1) ustala się zachowanie i ukształtowanie widoków i dostępu do terenu Skarpy Warszawskiej, a

szczególnie widoków na Pałac Królikarnia, kościół Św. Katarzyny i park zabytkowy Gucin –

Gaj;

2) ustala się zachowanie oraz ukształtowanie osi widokowych, zgodnie z rysunkiem planu,

według ustaleń §5 ust.7.

3) ustala się kształtowanie zieleni wysokiej w sposób nie przesłaniający widoków na obiekty

zabytkowe.

4. Ustala się zachowanie i ochronę budynku Muzeum Kowalstwa przy ul. Przy Grobli 84, na terenie

C1.U-K; dla budynku i terenu określa się następujące ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu:

1) ustala się zachowanie budynku oraz ochronę jego bryły, detalu, rodzaju zastosowanych

12

materiałów elewacyjnych, kąta nachylenia połaci dachowych i pokrycia dachu oraz oryginalnej

kolorystyki;

2) dopuszcza się przebudowę budynku, przy czym należy zachować czytelne elementy

pierwotnego budynku, zgodnie z ustaleniami pkt 1;

3) dopuszcza się użytkowanie terenu C1.U-K jako terenu stałych lub czasowych ekspozycji

muzealnych, organizacji warsztatów itp.;

4) wyklucza się umieszczanie reklam na budynku i na terenie.

5. Ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego poprzez określenie warunków

zagospodarowania obszaru Traktu Królewskiego, którego odcinek stanowi ul. Jana III Sobieskiego

1KDG i plac 3KP-P oraz terenów i działek sąsiadujących z Traktem Królewskim:

1) dopuszcza się przebudowę i urządzenie przestrzeni Traktu Królewskiego na podstawie

jednolitego projektu obejmującego w szczególności: wymianę posadzek i nawierzchni z

zastosowaniem materiałów szlachetnych takich jak kamień naturalny itp., zagospodarowanie i

urządzenie zieleni, przebudowę infrastruktury technicznej, a w szczególności oświetlenia i

odwodnienia jezdni i chodników, propozycje przebudowy istniejących budynków znajdujących

się przy ulicy oraz uzupełnienia zabudowy w pierzejach ulicy, jednolitą kolorystykę oraz dobór

elementów umeblowania ulicy i obiektów małej architektury; jednolitym projektem należy

objąć odcinek przynajmniej od skrzyżowanie ul. Sobieskiego z ul. Sikorskiego (tzw. Placu

Europy) do skrzyżowania ul. Sobieskiego z ul. Wilanowską;

2) ustala się zagospodarowanie ulicy Sobieskiego jako zielonej alei wysadzanej szpalerami

drzew. Należy stosować drzewa o jednakowym pokroju i gatunku; ustala się zachowanie i

uzupełnienie istniejących szpalerów drzew;

3) wzdłuż ulicy bezpośrednio przy jezdni oraz w pasie dzielącym pomiędzy jezdniami należy

zachować pasy trawników oraz zieleni niskiej, przy czym nie dotyczy to rejonów skrzyżowań

oraz przystanków komunikacji miejskiej; pasy zieleni mogą obejmować szpaler drzew i nie

mogą być węższe niż 2,5 m; dopuszcza się nasadzenia roślin i krzewów o wysokości nie

przekraczającej 1 m; pasy zieleni należy wydzielić od strony jezdni oraz od strony chodnika lub

ścieżki rowerowej niskimi wygrodzeniami – barierami o wysokości od 30 do 50 cm;

4) nowe budynki lokalizowane na działkach i terenach przy ul. Jana III Sobieskiego powinny

mieć elewacje frontowe oraz główne wejścia od strony Traktu Królewskiego; wyklucza się

stosowanie elewacji od strony Traktu Królewskiego w całości przeszklonych, przynajmniej

50% elewacji powinny stanowić ściany pełne, z uwzględnieniem ustaleń pkt 5;

5) do budowy nowych oraz przebudowy istniejących budynków i innych obiektów

budowlanych oraz ogrodzeń terenów od strony ulicy należy stosować wysokiej jakości

materiały wykończeniowe, takie jak kamień naturalny, tynki szlachetne itp., a dla ogrodzeń

elementy stalowe, żeliwne itp.

6. Ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego poprzez określenie warunków

zagospodarowania al. Wilanowskiej:

1) dopuszcza się przebudowę i urządzenie przestrzeni al. Wilanowskiej na podstawie

jednolitego projektu obejmującego między innymi: wymianę posadzek i nawierzchni z

zastosowaniem materiałów szlachetnych takich jak kamień naturalny itp., zagospodarowanie i

urządzenie zieleni, przebudowę infrastruktury technicznej, a w szczególności oświetlenia i

odwodnienia jezdni i chodników, propozycje przebudowy istniejących budynków znajdujących

się przy ulicy oraz uzupełnienia zabudowy w pierzejach ulicy, jednolitą kolorystykę oraz dobór

elementów umeblowania ulicy i obiektów małej architektury;

2) ustala się zagospodarowanie al. Wilanowskiej jako zielonej alei wysadzanej szpalerami

drzew. Należy stosować drzewa o jednakowym pokroju i gatunku; ustala się zachowanie i

uzupełnienie istniejących szpalerów drzew; dopuszcza się wprowadzenie szpaleru drzew w

pasie dzielącym pomiędzy jezdniami;

3) przy przebudowie lub remoncie ulicy zaleca się zastąpienie istniejących ekranów

akustycznych innymi rozwiązania ograniczającymi rozprzestrzenianie się hałasu (takimi jak

zieleń izolacyjna, cicha nawierzchnia jezdni, ograniczenie prędkości dopuszczalnej itp.),

zgodnie z §8 ust.7 pkt.2;

4) Elewacje nowych budynków od strony al. Wilanowskiej nie powinny być w całości

13

przeszklone, przynajmniej 50% elewacji powinny stanowić ściany pełne, z uwzględnieniem

ustaleń pkt 5;

5) do budowy nowych oraz przebudowy istniejących budynków i innych obiektów

budowlanych oraz ogrodzeń terenów od strony ulicy należy stosować wysokiej jakości

materiały wykończeniowe, takie jak kamień naturalny, tynki szlachetne itp., a dla ogrodzeń

elementy stalowe, żeliwne itp.

7. Ustala się zachowanie i ochronę elementów identyfikacji przestrzennej: kapliczki przydrożnej przy

skrzyżowaniu ul. gen. Sikorskiego i al. Wilanowskiej na terenie 1KDGP oraz krzyża przydrożnego

przy ul. Śródziemnomorskiej na terenie A7.MN.

8. Dopuszcza się zachowanie innych istniejących elementów identyfikacji przestrzennej takich jak:

pomniki, tablice pamiątkowe, kapliczki, krzyże itp. oraz lokalizację nowych na wyznaczonych w

planie placach i miejscach wymagających specjalnego opracowania posadzki lub na terenach zieleni

urządzonej (ZP).

W §13 ustala się zasady kształtowania systemów komunikacji, w tym m.in.:

ustala się układ komunikacji kołowej, w skład którego wchodzą:

a) ulice główne ruchu przyspieszonego: al. gen. Sikorskiego 1KDGP, ul. Dolina Służewiecka

2KDGP,

b) ulice główne: ul. Jana III Sobieskiego 1KDG, al. Wilanowska,

c) ulice zbiorcze: ul. Nałęczowska-Bis 1KDZ, ul. Św. Bonifacego,

d) ulice lokalne: ul. Patkowskiego 1KDL, ul. Śródziemnomorska 2KDL,

e) ulice dojazdowe,

f) place miejskie,

g) ciągi pieszo-jezdne;

ustala się powiązania obszaru planu z terenami zewnętrznymi (połączenia międzydzielnicowe)

poprzez ulice: al. Sikorskiego, ul. Dolina Służewiecka, al. Wilanowska, ul. Sobieskiego, al.

Rzeczypospolitej;

ustala się przejście głównych jezdni al. Sikorskiego 1KDGP i ul. Dolina Służewiecka 2KDGP w

drugim poziomie w rejonie skrzyżowania z al. Wilanowską 1KDG i pozostawienie skrzyżowania

al. Sikorskiego 1KDGP i ul. Dolina Służewiecka 2KDGP z al. Wilanowską 1KDG w poziomie

terenu;

ustala się realizację skrzyżowań jednopoziomowych dla połączeń pozostałych ulic.

ustala się zasady obsługi terenu objętego planem przez komunikację tramwajową:

1) ustala się realizację linii tramwajowej w ul. Jana III Sobieskiego 1KDG;

2) rozwiązania techniczne torowiska tramwajowego powinny zapewniać ograniczenie

uciążliwości związanej z hałasem i drganiami, tak aby uciążliwość ta nie wykraczała poza linie

rozgraniczające ulicy;

3) dopuszcza się wyznaczenie rejonów lokalizacji przystanków tramwajowych w miejscach

wskazanych na rysunku planu.

W § 15 – ustala się zasady obsługi analizowanego obszaru infrastrukturą techniczną, w tym między

innymi:

W ust. 2. w zakresie zaopatrzenia w wodę i sieci wodociągowej:

ustala się zaopatrzenie w wodę obiektów na terenie objętym planem z miejskiej sieci

wodociągowej;

dopuszcza się wykonywanie ujęć wód podziemnych z utworów oligoceńskich wyłącznie na

potrzeby ogólnodostępnych punktów czerpalnych i obiektów służby zdrowia przy jednoczesnej

ochronie zasobów wodnych tego poziomu;

W ust. 3. w zakresie odprowadzania ścieków oraz wód opadowych i roztopowych :

ustala się zachowanie i realizację systemu rozdzielczego kanalizacji – rozdzielnie kanalizacji

14

sanitarnej i kanalizacji deszczowej, na obszarze objętym planem;

ustala się odprowadzanie ścieków bytowych do miejskiej sieci kanalizacyjnej sanitarnej;

ustala się zakaz budowy bezodpływowych zbiorników ścieków oraz przydomowych oczyszczalni

ścieków bytowych; dopuszcza się eksploatację istniejących bezodpływowych zbiorników

ścieków lub przydomowych oczyszczalni ścieków tylko na potrzeby istniejących obiektów

budowlanych do czasu wybudowania miejskiej sieci kanalizacyjnej dającej możliwość

odprowadzenia ścieków z obiektu budowlanego;

ustala się zasady odprowadzania wód opadowych i roztopowych:

a) dla obiektów budowlanych ustala się zagospodarowanie wód opadowych i roztopowych w

miejscu ich powstawania; wody te należy odprowadzać na własny teren nieutwardzony lub

do urządzeń do retencji wód opadowych i roztopowych w granicach działki budowlanej, na

warunkach określonych w odrębnych przepisach; ograniczenie nie dotyczy budynków

mieszkaniowych jednorodzinnych wolnostojących i bliźniaczych, dla których dopuszcza

się odprowadzenie wód opadowych i roztopowych z terenu działki do kanalizacji

deszczowej lub do powierzchniowych cieków i zbiorników lokalnego układu

hydrograficznego;

b) dla istniejących obiektów budowlanych dopuszcza się zagospodarowanie wód opadowych

i roztopowych w sposób dotychczasowy;

c) dopuszcza się dalszą przebudowę Potoku Służewieckiego opartą na modernizacji jego

przekroju poprzecznego, nadaniu właściwej niwelety oraz przebudowie przepustów, w

szczególności przepustu pod ul. Dolina Służewiecka 2KDGP, w sposób, który będzie

zapobiegał okresowemu wylewaniu wód Potoku Służewieckiego na tereny sąsiednie; ustala

się wykonanie ujęcia wód z Potoku Służewieckiego dla połączenia go rurociągiem z

przeznaczonym do rekultywacji Stawem Księży (poza obszarem opracowania planu) w

celu zapewnienia dodatkowej, okresowej retencji wód prowadzonych przez Potok

Służewiecki;

d) wody opadowe i roztopowe z terenów jezdni, parkingów i terenów o innym użytkowaniu

powodującym ich zanieczyszczenie, mogące stanowić potencjalne zagrożenie dla

środowiska wodnego zgodnie z obowiązującymi przepisami, należy oczyścić przed

odprowadzeniem do ziemi lub wód powierzchniowych; urządzenia kanalizacji deszczowej

na tych terenach wymagają wyposażenia w urządzenia służące oczyszczaniu wód

opadowych i roztopowych;

e) ustala się nakaz kształtowania powierzchni działek w sposób zabezpieczający sąsiednie

tereny i ulice przed spływem wód opadowych;

dopuszcza się realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na terenie C10.ZP.

Powinny one, w razie potrzeby, przejąć nadmiar wód prowadzonych przez Potok Służewiecki

oraz, wraz z przebudową Potoku Służewieckiego, (a w szczególności jego przepustu pod ul.

Dolina Służewiecka 2KDGP oraz jego połaczeniem rurociągiem z przeznaczonym do

rekultywacji Stawem Księży), chronić sąsiednie tereny przed okresowym wylewaniem wód

Potoku Służewieckiego; dopuszcza się realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na

pozostałych terenach zieleni urządzonej (ZP) oraz terenach zieleni osiedlowej (ZZo);

W ust. 4 w zakresie zaopatrzenia w ciepło:

dopuszcza się zaopatrzenie w ciepło nowych budynków i obiektów realizowanych na terenie

planu w oparciu o urządzenia zasilane z miejskiej sieci ciepłowniczej, z sieci gazowej lub z sieci

elektroenergetycznej;

dopuszcza się zaopatrzenie w ciepło z odnawialnych źródeł energii lub pomp ciepła z

wykorzystaniem kogeneracji rozproszonej;

dopuszcza się indywidualne urządzenia grzewcze np. kotły indywidualne, kotłownie lokalne,

kominki;

zakazuje się zaopatrzenia zabudowy w ciepło z kotłów opalanych paliwem stałym i ciężkimi

olejami opałowymi;

dopuszcza się budowę miejskich sieci ciepłowniczych na terenach przewidzianych pod zabudowę

15

mieszkaniową wielorodzinną i usługową poza liniami rozgraniczającymi dróg publicznych;

po wybudowaniu miejskiej sieci ciepłowniczej w obszarze objętym planem ustala się likwidację

istniejących kotłowni obiektowych;

W ust. 5 w zakresie zaopatrzenia w gaz:

ustala się zaopatrzenie w gaz zabudowy na terenie planu z miejskiej sieci gazowej;

W ust. 6 w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną:

ustala się zaopatrzenie w energię elektryczną obiektów na terenie objętym planem z miejskiej

sieci elektroenergetycznej;

zabrania się lokalizowania na terenie objętym planem nowych napowietrznych linii

elektroenergetycznych;

ustala się docelowe skablowanie istniejącej napowietrznej linii elektroenergetycznej wysokiego

napięcia 110kV; dopuszcza się przebudowę istniejącej napowietrznej linii wysokiego napięcia

110kV w zakresie niezbędnym dla jej skablowania na obszarze opracowania planu; ustala się

rezerwę terenu dla realizacji linii kablowej w liniach rozgraniczających ul. Nałęczowskiej-Bis

1KDZ, ul. Patkowskiego 1KDL oraz placów miejskich 1KP-P, 2KP-P i 3KP-P w pasie o

szerokości 2,0m;ustala się strefę ograniczeń w zagospodarowaniu terenu wokół istniejącej

napowietrznej linii wysokiego napięcia 110kV, zgodnie z rysunkiem planu; do czasu jej

skablowania ustala się zakaz realizacji nowych pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi

na terenach położonych w strefie ochronnej;

ustala się zakaz nasadzeń roślinności wysokiej pod liniami wysokiego napięcia i w odległości

16m w obu kierunkach od rzutu pionowego skrajnego przewodu linii, do czasu jej skablowania;

dopuszcza się wytwarzanie energii elektrycznej z instalacji kogeneracji rozproszonej,

indywidualnych odnawialnych źródeł energii lub ogniw paliwowych.

W ust. 8 w zakresie usuwania odpadów:

ustala się obowiązek zaplanowania dla każdej zabudowanej nieruchomości miejsca do

gromadzenia odpadów, z uwzględnieniem ich selektywnego zbierania;

dopuszcza się lokalizację zbiorczych miejsc do gromadzenia odpadów komunalnych oraz do

selektywnej zbiórki odpadów dla kilku nieruchomości, pod warunkiem, że są one administrowane

przez jednego właściciela nieruchomości lub zarządcę;

dopuszcza się lokalizowanie urządzeń do zbierania lub segregacji odpadów (kosze, pojemniki),

na terenach ulic (dróg publicznych) (KD), ulic (dróg publicznych) – placów miejskich (KP-P),

ciągów pieszo-jezdnych (KPJ), ciągów pieszych (KP) oraz na terenach zieleni urządzonej (ZP);

masy ziemne powstałe na skutek realizacji inwestycji budowlanych należy zagospodarowywać na

terenie inwestycji lub poza obszarem opracowania planu;

ustala się obowiązek wywożenia odpadów systemem zorganizowanym.

W § 16 – ustala się zasady tymczasowego zagospodarowania, urządzenia i użytkowania terenów, w

tym:

Dopuszcza się dotychczasowe użytkowanie terenów do czasu ich zagospodarowania zgodnie z

przeznaczeniem określonym w planie.

Ustala się zakaz zabudowy terenów w zakresie wyznaczonej na rysunku planu strefy ochronnej

od linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia do czasu przebudowy napowietrznej linii

wysokiego napięcia polegającej na realizacji linii podziemnej, kablowej.

Rozdziały 14 i 15 zawierają ustalenia szczegółowe dla poszczególnych terenów.

W zawartych tu ustaleniach istotne z punktu widzenia ochrony środowiska są indywidualne ustalenia

dla terenów wymaganego wskaźnika powierzchni biologicznie czynnych.

Rysunek Planu

Na rysunku planu, określono następujące elementy, jako ustalone planem:

1) granica obszaru objętego planem;

2) linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach

zagospodarowania, w tym wydzielenia wewnątrz terenów komunikacji;

16

3) obowiązujące linie zabudowy;

4) nieprzekraczalne linie zabudowy;

5) nieprzekraczalne linie zabudowy dla nadwieszeń nad przestrzeniami publicznymi;

6) oznaczenia literowo – cyfrowe terenów, w tym przeznaczenie terenów;

7) osie widokowe;

8) dominanty przestrzenne;

9) istniejące i projektowane szpalery drzew;

10) istniejące pojedyncze drzewa o dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazane

do zachowania;

11) tereny zieleni;

12) wody powierzchniowe – Potok Służewiecki oraz powierzchniowe zbiorniki retencyjne i

inne zbiorniki wodne;

13) granica obszaru wyróżnionego w Systemie Przyrodniczym Warszawy jako korytarz

wymiany powietrza;

14) granica strefy ochrony krajobrazu kulturowego – otoczenie Skarpy Warszawskiej;

15) granica strefy ochrony konserwatorskiej ”krajobraz kulturowy związany z Gucin Gajem”

ujętej w gminnej ewidencji zabytków;

16) budynki wskazane w planie do zachowania i ochrony;

17) istniejące elementy identyfikacji przestrzennej - kapliczki i krzyże przydrożne wskazane w

planie do zachowania i ochrony;

18) place i miejsca wymagające specjalnego opracowania posadzki;

19) granica terenów wymagających scaleń i podziałów nieruchomości;

20) projektowana linia tramwajowa w ul. Jana III Sobieskiego;

21) wydzielone ścieżki rowerowe w ulicach;

22) rejony przejść dla pieszych w poziomie terenu z sygnalizacją przez jezdnie al.

Wilanowskiej;

23) przejścia i przejazdy bramowe w przestrzeni publicznej;

24) przebieg głównych ścieżek na terenach zieleni;

25) lokalizacja usług w parterach budynków – pierzeje usługowe;

26) strefa lokalizacji pawilonów parkowych;

27) istniejąca napowietrzna linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia 110kV ze strefą

ochronną;

28) rezerwa dla skablowania istniejącej linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia 110kV;

3.4. Cele ochrony środowiska i sposoby ich uwzględnienia w projekcie planu

Podstawowym dokumentem określającym cele ochrony środowiska na terenie m.st. Warszawy

jest „Program ochrony środowiska miasta stołecznego Warszawy” przyjęty w 2005 roku. Główne cele

sformułowane w tym programie, to:

poprawa jakości środowiska i bezpieczeństwa ekologicznego,

ochrona dziedzictwa przyrodniczego i racjonalne użytkowanie zasobów przyrody,

zrównoważone wykorzystanie surowców, materiałów, wody i energii.

Główne cele polityki zagospodarowania przestrzennego miasta w zakresie ochrony środowiska i

jego zasobów określono w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.

st. Warszawy”. Są to:

ochrona walorów środowiska, przyrody i krajobrazu;

poprawa jakości wód powierzchniowych i ochrona zasobów wodnych;

ochrona przed hałasem komunikacyjnym i przemysłowym;

osiągnięcie wymaganych standardów jakości powietrza atmosferycznego;

przeciwdziałanie zagrożeniom środowiska na skutek wystąpienia awarii przemysłowych oraz

awarii wynikających z transportu materiałów niebezpiecznych.

17

Kierunkami ochrony środowiska i kształtowania funkcji przyrodniczych w zagospodarowaniu

przestrzennym są – zgodnie ze „Studium…”:

utrzymanie ciągłości przestrzennej i funkcjonalnej obszarów o szczególnych wartościach

przyrodniczych i krajobrazowych pełniących ważne funkcje klimatyczne (wymiany i regeneracji

powietrza), biologiczne (siedlisko twórcze) i hydrologiczne (zasilania i retencji wód

powierzchniowych i podziemnych) jako Systemu Przyrodniczemu Warszawy oraz zapewnienie

jego ciągłości w ramach ekologicznych powiązań ponadregionalnych i regionalnych.

wyeksponowanie w strukturze miasta obszarów o dużych wartościach przyrodniczych i

krajobrazowych,

zahamowanie degradacji terenów zieleni,

poprawa jakości środowiska,

wzrost bezpieczeństwa ekologicznego.

W celu ochrony środowiska i jego zasobów w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

„Studium…” określa:

System Przyrodniczy Warszawy (SPW),

obszary i obiekty ochrony przyrody,

zasady ochrony powierzchni ziemi,

zasady ochrony zasobów wodnych i ich jakości,

zasady ochrony przed zagrożeniami.

W omawianym projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego główne cele ochrony

środowiska w planowaniu przestrzennym zostały uwzględnione następująco:

Zachodnia część analizowanego terenu znajduje się w zasięgu korytarza przewietrzającego będącego

elementem Systemu Przyrodniczego Warszawy. W planie uwzględniono ustalenia wynikające ze

„Studium…” dla korytarzy przewietrzających.

Zachodnia część terenu objętego planem objęta jest ochroną jako Warszawski Obszar Chronionego

Krajobrazu. W planie uwzględniono ograniczenia i zakazy jakie wynikają dla tej formy ochrony

przyrody.

Na terenie objętym planem nie występują obszary ani obiekty wymagające specjalnych ustaleń ze

względu na ochronę powierzchni ziemi.

Ochrona zasobów wodnych i ich jakości w projekcie planu nie narusza zasad określonych w

„Studium…”.

Ochrona przed zagrożeniami.

Jako główne zagrożenia środowiska Warszawy „Studium…” wskazuje:

- hałas komunikacyjny,

- hałas lotniczy,

- zanieczyszczenia powietrza, przede wszystkim pyłem PM10 ze źródeł komunikacyjnych,

- pola elektromagnetyczne,

- poważne awarie.

W odniesieniu do ochrony przed hałasem komunikacyjnym plan kwalifikuje ulice zgodnie z

ustaleniami „Studium…” a przede wszystkim określa zasady zabezpieczeń przed hałasem ulicznym, w

tym zwłaszcza od ulic ponadlokalnych.

Ochrona przed hałasem lotniczym nie dotyczy analizowanego terenu.

W zakresie ochrony powietrza w projekcie planu w sposób właściwy ustalono źródła zaopatrzenia w

ciepło, wykluczając między innymi możliwość stosowania paliw stałych, jako potencjalnie

powodujących największą emisję pyłu.

18

Ustalenia projektu planu spełniają zasady ochrony przed polami elektromagnetycznymi.

Na obszarze planu nie występują zakłady stwarzające zagrożenie dla życia lub zdrowia w wyniku

wystąpienia poważnych awarii w rozumieniu przepisów szczególnych. Na ulicach ponadlokalnych –

przewóz materiałów niebezpiecznych nie powinien być dopuszczony. Zgodnie z ustaleniami Studium

niezbędne jest opracowanie mapy szlaków kolejowych i dróg, którymi przewożone są substancje

niebezpieczne wraz z bazą danych o ilości i rodzaju przewożonych materiałów. Dla pojazdów

przewożących substancje niebezpieczne niezbędne jest wyznaczenie szlaków tranzytowych

omijających tereny mieszkaniowe o dużej gęstości zaludnienia.

19

4. AKTUALNY STAN ŚRODOWISKA. CHARAKTERYSTYKA I UWARUNKOWANIA

DO ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO1

4.1. POŁOŻENIE TERENU – CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA.

Analizowany teren zajmuje powierzchnię ok. 68 ha. Lokalizację terenu przedstawiono poniżej.

Rys. 4. Lokalizacja terenu objętego planem miejscowym

Teren opracowania położony jest w lewobrzeżnej Warszawie, w dzielnicach Mokotów i Ursynów.

Fizjograficznie teren przynależy do Równiny Warszawskiej, wchodzącej w skład Niziny

Środkowomazowieckiej, położony jest w obrębie lewobrzeżnego tarasu nadzalewowego Wisły.

Granice opracowywanego planu ograniczają (orientacyjnie): od północy ulica Śródziemnomorska, od

wschodu ulica Sobieskiego, od południa Potok Służewiecki, od zachodu al. Gen. Sikorskiego i ul.

Dolina Służewiecka.

Jest to obszar prawie całkowicie zabudowany, o silnie przekształconym środowisku przyrodniczym.

4.2. GEOMORFOLOGIA;

Według regionalizacji fizycznogeograficznej J. Kondrackiego teren opracowania należy do

makroregionu Niziny Środkowomazowieckiej.

Podstawowymi jednostka morfologicznymi są Dolina Środkowej Wisły i Równina Warszawska.

Granicę miedzy nimi stanowi erozyjna krawędź -Skarpa Warszawska, której linia przebiega przy

zachodnim narożniku analizowanego terenu.

Skarpa Warszawska zbudowana jest z utworów morenowych –glin zwałowych, osadów wodno-

lodowcowych, mułków leżących na stropie sfałdowanych iłów plioceńskich. Wysokość względna

skarpy w pobliżu terenu „Patkowskiego” wynosi 7-12 m.

1 Rozdział opracowany w oparciu o „Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla potrzeb opracowania

projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego rejonu ul. Patkowskiego dzielnic

Mokotów/Ursynów m. st. Warszawy”. Oprac. Dr inż. Konrad Podawca. Warszawa, grudzień 2009 r.

20

Równina Warszawska jest wysoczyzną morenową zajmującą obszar prawie całej lewobrzeżnej

Warszawy. Zbudowana ona jest z glin zwałowych, piasków, iłów zastoiskowych. Formami ujemnymi

na wysoczyźnie są doliny i obniżenia erozyjne. Należy do nich m.in. dolina Potoku Służewieckiego,

którego odcinek leży w granicach opracowania. Doliny i wąwozy z Równiny Warszawskiej uchodzą

do doliny Wisły osadzając na tarasach stożki napływowe. Stożek utworzony przez Potok Służewiecki

znajduje się u podnóża Skarpy Warszawskiej w rejonie Stegien (przebieg ulicy Arbuzowej) i jest

efektem erozji związanej z działalnością wód spływających dolinką ulicy Arbuzowej.

Większość obszaru należy do mezoregionu Dolina Środkowej Wisły będącego szeroką doliną rzeczną

uformowaną w okresie interglacjału eemskiego. Występują tam dobrze wykształcone, rozległe

poziomy akumulacyjne tarasów wyższych nadzalewowych i niższych zalewowych.

Teren opracowania leży na niskim wilanowskim tarasie nadzalewowym Wisły z madami brunatnymi

w stropie, wzniesionym ok. 7 m ponad zwierciadło wody w Wiśle.

Obszar „Patkowskiego” ma charakter równinny. Położony jest na wysokości o rzędnych 87,5-90 m

n.p.m. (tj. ok. 9-10 m n.p. „0” Wiśły). Naturalny spadek terenu jest lekko nachylony ku Wiśle, ale ze

względu na duże zurbanizowanie wynika on raczej z działalności człowieka w trakcie inwestycji

budowlanych.

Lokalne, niewielkie nasypy porośnięte roślinnością (1-2m) występują na odcinku wzdłuż ul. Gen.

Sikorskiego i Al. Wilanowskiej, oddzielając tereny zabudowy mieszkaniowej.

Niewielkie obniżenia, w stosunku do otaczającego terenu, występują na przestrzeniach

międzyblokowych w obrębie osiedla „Arbuzowa”.

4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA; PODŁOŻE GRUNTOWE

Budowa geologiczna jest mało skomplikowana. Podłoże czwartorzędu stanowią iły pliocenu. Są one

spiętrzone, stąd głębokość ich występowanie jest zróżnicowana i stosunkowo niewielka: 14 m p.p.t w

rejonie skrzyżowania Al. Wilanowskiej i ul. Sobieskiego oraz 38 m p.p.t. w rejonie ul. Gen.

Sikorskiego.

Na większości terenu w podłożu poniżej przypowierzchniowego humusu i gruntów nasypowych

występują grunty nośne zapewniające możliwość bezpośredniego posadowienia budynków na stopach,

ławach lub płytach fundamentowych. Gruntami nośnymi są najczęściej piaski średnie i drobne o

stopniu zagęszczenia ID=0,40. Podłoże położone poniżej 1,90 ppt. jest najczęściej gruntami mokrymi.

Lokalnie mogą występować nienośne mady lub grunty organiczne.

4.4. WODY; ZAGROŻENIA POWODZIOWE

Wody powierzchniowe

Cały teren opracowania leży w granicach zlewni Wisły, chociaż wody opadowe są odprowadzane

głównie do Potoku Służewieckiego, a dalej do Jeziora Wilanowskiego. Zlewnia całego potoku wynosi

ok. 5000 ha.

W granicach opracowania Potok Służewiecki płynie, na dość krótkim odcinku ok. 100 m, od

przecięcia ul. Dolina Służewiecka do przecięcia ul. Fosy. Następnie jego północna skarpa stanowi

granicę opracowania wzdłuż ul. Przy Grobli i ul. Arbuzowej.

Wody podziemne

Teren opracowania znajduje się w strefie ochronnej głównego zbiornika wód podziemnych Doliny

Środkowej Wisły. Zgodnie z mapą głównych zbiorników wód podziemnych teren wchodzi w skład

położonego ponad 200 m p.p.t. zbiornika oligoceńskiego –subniecka (215A). Wymaga on najwyższej

ochrony ze względów ilościowych, gdyż jest całkowicie izolowany od możliwości skażenia z

powierzchni terenu.

Według mapy hydrogeologicznej Polski, arkusz Warszawa Wschód teren leży w regionie

mazowieckim, podregionie środkowomazowieckim –centralnym –IX2, w którym płytko położony

poziom wodonośny zbudowany jest z piasków i żwirów aluwialnych o dobrych parametrach

filtracyjnych. Współczynnik filtracji jest stosunkowo wysoki i zawiera się w granicach od 3,91x10-5

m/s do 3,66x10-4 m/s, średnio 2x10-4 m/s. Poziom ten ma generalnie miąższość ok. 10 m, ale w

rejonie zbiegu ulic Gen. Sikorskiego i Al. Wilanowskiej miąższość piaszczystych aluwiów jest na tyle

21

małą, że poziom nie spełnia warunków użytkowych. Rolę jedynego poziomu użytkowego przejmuje

tam oligocen. Zwierciadło wody w piaskach aluwialnych jest nachylone łagodnie ku wschodowi w

kierunku doliny Wisły, chociaż w południowej części terenu opracowania ku dolinie Potoku

Służewieckiego, który wykazuje drenujący wpływ na obszar przyległy.

W trakcie badań wykonywanych przed inwestycjami w postaci zabudowy wielorodzinnej (m.in. Park

Wilanowski II) realizowanymi wzdłuż Al. Wilanowskiej stwierdzono, że poziom wód gruntowych o

swobodnym zwierciadle występuje w granicach 7,0-7,9 w n.p. „0” Wisły tj. na głębokości 1,40-2,70 m

ppt.

Z wierceń wykonywanych w lipcu 2007 r. przed rozpoczęciem budowy drugiej jezdni Al.

Wilanowskiej wynika, że zwierciadło wód gruntowych jest niemal płaskie, a różnica rzędnych na

odcinku 1800 m, wzdłuż Al. Wilanowskiej, wyniosła tylko 0,5m (pomiędzy rzędnymi 85,7 a 86,2 m

n.p.m.). W pojedynczych otworach nawiercono wodę pod ciśnieniem. Wykryte zwierciadło wody

lekko napięte spowodowane to było warstwą gruntów spoistych, mad i torfów. Zwierciadło

stabilizowało się na poziomie zwierciadła swobodnego.

Poziom ten jest niestabilny i wykazuje wahania spowodowane gwałtownym burzowym przyborem

wód Potoku Służewieckiego, który jest wykorzystywany jako kolektor wód opadowych. W związku z

tym poziom wód gruntowych podnosi się o ok. 1,5 m do rzędnej ok. 9,3 m np. „0” Wisły.

Zagrożenia powodziowe

Omawiany obszar znajduje się w obszarze potencjalnego zagrożenia powodziowego.

Prawo wodne wyróżnia:

obszary szczególnego zagrożenia powodzią (przejściowo, w planowaniu przestrzennym są one

tożsame z dawnymi obszarami bezpośredniego zagrożenia powodzią) - w analizowanym rejonie jest

to międzywale Wisły;

obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi, które obejmują m.in. tereny narażone na zalanie w

przypadku: przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, zniszczenia lub

uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych, zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo

budowli ochronnych pasa technicznego.

Obszary potencjalnego zagrożenia powodzią są wyznaczane w „studium ochrony

przeciwpowodziowej”, sporządzanym przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej.

Obszary wymagające ochrony przed zalaniem, obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią oraz

obszary potencjalnego zagrożenia powodzią, ustalone w ww. studium, uwzględnia się przy

sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Większość terenu „Patkowskiego” jest położona na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo

powodzi w przypadki przelania się wód Wisły przez koronę wału przeciwpowodziowego lub jego

uszkodzenia. W tej strefie nie leży jedynie południowo-zachodnia część terenu tj. w okolicach ulicy

Karczocha, Śródziemnomorskiej i Al. Wilanowskiej.

Od granicy terenu opracowania do strefy potencjalnego zagrożenia powodzią przy stanach

alarmowych wód Wisły jest jedynie ok. 600 m.

Realne zagrożenie powodziowe niosą jednak ze sobą wody Potoku Służewieckiego. Wystąpienie

opadów w zlewni Potoku Służewieckiego skutkuje szybkim odpływem wód, wynikającym z

wysokiego zurbanizowania zlewni. Na opracowywanym odcinku charakteryzuje się ona po północnej

stronie potoku dużym udziałem powierzchni nieprzepuszczalnych. Spływające po powierzchni terenu

oraz za pośrednictwem kanalizacji deszczowej wody opadowe do koryta wywołują gwałtowny wzrost

przepływów i powstanie odpływu wezbraniowego o dużej objętości.

Zurbanizowanie zlewni, przyczynia się także do zmniejszenia ilości wód infiltrujących do gruntu, a co

za tym idzie zmniejszenia przepływów w korycie Potoku w okresach poza wezbraniami. Zagrożenie

powodzią wynika ze zbyt małej przepustowości przekrojów poprzecznych koryta Potoku i

znajdujących się w nim obiektów hydrotechnicznych (przepustów, kładek, mostów) oraz dławienia

przepływu przez obiekty znajdujące się w korycie ograniczające swobodny przepływ wody

(zanieczyszczenia stałe).

22

Przy szacowanym (bo dokładnych badań hydrologicznych dotychczas nie przeprowadzono)

przepływie maksymalnym stuletnim wynoszącym ok. 45 m3/s w przekroju ul. Przyczółkowej

zaledwie 13% wody pomieści się w korycie cieku.

4.5. GLEBY

W omawianym obszarze grunty użytkowane rolniczo nie występują. Gleby na omawianym terenie

zostały całkowicie zrujnowane, przekształcone. Są to gleby antropogeniczne, tzw. urbanoziemy.

Poziom glebowy występuje jedynie fragmentarycznie, w obrębie zieleńców i skwerów. Są to również

gleby przekształcone typu nasypowego.

4.6. KLIMAT; PRZEWIETRZANIE

O warunkach klimatycznych Warszawy decyduje jej położenie w strefie klimatu umiarkowanego

zimnego, ze ścierającymi się masami powietrza kontynentalnego i oceanicznego.

Zgodnie z podziałem Polski na na regiony klimatyczne Wosia A. (1994), teren leży w

Środkowomazowieckim regionie klimatycznym (XVIII), charakteryzującym się bardzo małą

zmiennością częstości występowania poszczególnych typów pogody. W porównaniu z regionami

klimatycznymi sąsiednimi różnice są niewielkie.

Na podstawie statystyk z ostatnich 50 lat średnia roczna temperatura w Warszawie wynosi 8,2oC.

Najzimniejszym miesiącem był styczeń (ok. -2oC), a najcieplejszym lipiec (ok. 18

oC).

Teren jest zaliczany do strefy wewnętrznej, w której wymiana powietrza uzależniona jest głównie od

struktury zagospodarowania. Należy podkreślić, że bezpośrednio za południową granicą obszaru

opracowania występuje strefa IB najwyższej wymiany powietrza o dobrej jakości a dodatkowo

zachodni skrawek terenu „Patkowskiego” należy do korytarza podskarpowego, jako terenu o dobrym

przewietrzaniu i najlepszej regeneracji powietrza.

Dokładną charakterystykę czynników atmosferycznych oparto na danych WIOŚ ze stacji

meteorologicznej Warszawa-Ursynów (typu –tła miejskiego) przy ul. Wokalnej 1, w której

prowadzony jest monitoring automatyczny następujących parametrów: temperatura, wilgotność

względna, kierunek wiatru, prędkość wiatru, promieniowanie całkowite. Charakteryzując temperaturę

powietrza należy podkreślić, że teren leży w pasie granicznym strefy wewnętrznej, w której wymiana

powietrza uzależniona jest głównie od struktury zagospodarowania i charakteryzuje się temperaturami

o 0,2oC większymi od terenów peryferyjnych miasta. Na podstawie statystyk z okresu 10.2008-

09.2009 średnia roczna temperatura w pobliżu terenu opracowania wyniosła 9,3oC. Najzimniejszym

miesiącem był styczeń (-2,7oC), a najcieplejszym lipiec (20

oC).

Wilgotność względna oczywiście uzależniona była od pór roku. Największa wystąpiła w miesiącu

lutym (89,1%), a najniższa w kwietniu (56,6%). Średnia roczna wilgotność względna wyniosła 78%.

Należy zaznaczyć, że bezpośrednie sąsiedztwo cieku wodnego może wpływać na niewielkie

podwyższenie wilgotności.

Promieniowanie całkowite średnio w ostatnim roku wyniosło 119 W/m2. Oczywiście było

zdecydowanie większe w miesiącach wiosenno-letnich (średnio miesięcznie od kwietnia do września

wyniosło ok. 200 W/m2) a w miesiącach jesienno-zimowych niewielkie (średnio miesięcznie od

października do marca ok. 43 W/m2).

Przeważającym kierunkiem wiatrów są wiatry południowo-wschodnie i południowo-zachodnie, a w

następnej kolejności północno-zachodnie. Najsilniejsze wiatry występowały w listopadzie i marcu

(maksymalnie w ciągu doby prędkości 3,27 i 4,25 m/s), a najsłabsze w kwietniu i styczniu (średnie

dobowe prędkości ok. 1,5 m/s). Teren opracowania znajduje się w strefie najniższych opadów w

Polsce. Dane dla rejonu Warszawy podają 518 mm opadu średnio w roku.

Około jednej trzeciej sumy rocznej opadu przypada na półrocze zimowe, a dwie trzecie na półrocze

letnie. Wykazują one dużą zmienność w poszczególnych latach. Szczególną rolę odgrywają deszcze

nawalne, które często powodują katastrofalne skutki. Deszcze takie zdarzają się w okresie od kwietnia

do września, z największą częstotliwością w lipcu. Wiążą się one zwykle z burzami w strefie frontów

chłodnych.

Średnia w roku liczba dni z opadem wynosi 130, średnia liczba dni z burzą wynosi 15, głównie w

lecie. Dni ze śniegiem notuje się około 58 w roku.

23

Teren objęty planem fragmentem sięga w obszar korytarza przewietrzającego określonego w Studium

uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Warszawy. Jest to skrajna zachodnia część terenu w

rejonie skrzyżowania al. Wilanowskiej i al. Gen. Sikorskiego.

4.7. SZATA ROŚLINNA; ŚWIAT ZWIERZĘCY

Stan i zróżnicowanie pokrycia roślinnością obszaru opracowania wynika z różnego stopnia

przekształcenia antropogenicznego.

Biorąc pod uwagę typy roślinności na obszarze opracowania można wyróżnić głównie:

zbiorowiska segetalne i ruderalne towarzyszące zieleni przydomowej typu miejskiego, na

które składa się roślinność pospolita dla terenów zurbanizowanych, jak i gatunki obce

wprowadzone sztucznie, głównie w celach estetycznych, w ramach zagospodarowania części

zielonych działek budowlanych;

roślinność zieleńców miejskich, a właściwie na opracowywanym obszarze roślinność zieleni

przydrożnej, która z racji rangi i ekspozycji układów komunikacyjnych ma dość znaczący

udział w typach roślinności, ale pod kątem przyrodniczym w obecnym stanie ma średnią

wartość i miejscowo zasługuje na uwagę, reprezentowana jest przez pospolite gatunki drzew i

krzewów;

spontaniczne zbiorowiska ruderalne nieleśne, wykształcone głównie na lub w sąsiedztwie

dawnych użytków rolniczych, rozwijające się na zasadzie samosiewu, mające znaczenie w

kontekście utrzymania powierzchni biologicznie czynnej ale bez zabiegów pielęgnacyjnych

nie mające większej wartości przyrodniczej;

spontaniczne zbiorowiska ruderalne leśne, o charakterze większych skupisk drzew,

posiadające cechy wykształconego drzewostanu z dominującym udziałem dwóch/trzech

gatunków drzew.

Typy zbiorowisk flory są potwierdzone przez występujące gatunki roślin na terenie opracowania. W

większości są to gatunki pospolite dla terenów Polski, bądź niżu polskiego, mało wartościowe

przyrodniczo.

Nie stwierdzono występowania gatunków chronionych oraz chronionych siedlisk.

Występujący świat zwierzęcy jest związany z występowaniem trzech stref o odmiennych warunkach

przyrodniczych, a co za tym idzie zróżnicowanych warunków bytowania. Są to:

tereny zurbanizowane (zabudowy mieszkaniowej, usługowej i obszary komunikacyjne) o

dominującym udziale powierzchniowym z warunkami ograniczonej możliwości bytowania

zwierząt, charakteryzujące się przede wszystkim występowaniem gatunków ptactwa

miejskiego (m.in. gołąb miejski, wróbel, gawron, wrona siwa stanowiących przewagę w

liczebności awifauny) czy owadów w postaci mrówek;

tereny zieleni nieurządzonej w postaci większych lub mniejszych skupisk zadrzewień będące

siedliskiem awifauny i mniejszych ssaków;

tereny sąsiadujące z wodami powierzchniowymi (Potokiem Służewieckim) –w dolinie potoku

stwierdzono regularne występowanie co najmniej 7 gatunków ryb, 6 gatunków płazów, 2

gatunków gadów, 111 gatunków ptaków (w tym 93 odbywających lęgi) i ok. 25 gatunków

dzikich ssaków; bezpośrednio w wizji lokalnej zidentyfikowano kaczki.

24

Należy podkreślić, że w związku z bliskością wartościowych biotopów po południowej stronie

obszaru opracowania (związanych ze starodrzewem Gucin-Gaju, zaroślami drzew i krzewów

przeważnie o charakterze łęgowym, szuwarami i trzcinowiskami zarastającymi Książęcy Staw oraz

drzewami i krzewami sąsiadującymi z korytem Potoku Służewieckiego) można sporadycznie spotkać

zwierzęta związane z występowaniem siedlisk fauny parkowej, zaroślowej i łąkowej. Poza tym, należy

nadmienić, że w bezpośrednim sąsiedztwie tj. w korytarzach podziemi Lóż Masońskich na stoku

skarpy, w sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny szczególnie licznie reprezentowane są nietoperze

będące pod ochroną gatunkową.

4.8. ZANIECZYSZCZENIA I UCIĄŻLIWOŚCI

4.8.1. Zanieczyszczenia powietrza

W analizowanym terenie znaczące punktowe źródła emisji do atmosfery nie występują. O stanie

czystości powietrza decyduje oddziaływanie tła ogólnomiejskiego, w tym głównie elektrociepłowni

oraz zanieczyszczeń komunikacyjnych, generowanych ruchem na ulicach: Sikorskiego, Sobieskiego i

Wilanowskiej.

Oceny jakości powietrza opracowane przez WIOŚ, odnoszące się do całości Warszawy wskazują, że:

poziomy stężeń benzenu przez okres 3 lat przekraczały górny próg oszacowania, tj.

przekraczały 70% wartości dopuszczalnych;

stężenia dwutlenku azotu w okresie 3 lat przekraczały poziom dopuszczalne;

poziom stężeń pyłu zawieszonego jest wysoki, przekraczane są poziomy dopuszczalne;

wielkości stężeń ołowiu mieszczą się poniżej dolnego progu oszacowania, tj. poniżej 50%

wartości dopuszczalnej.

Lokalnym emitorem zanieczyszczeń powietrza na analizowanym terenie była do niedawna kotłownia

(węglowa) obsługująca Instytut Psychiatrii. W obecnej chwili, po modernizacji, ogrzewanie oparte jest

na wykorzystaniu paliwa gazowo-olejowego, a komin stanowi element wysokościowy do

umieszczania anten przekaźnikowych telefonii komórkowej.

W omawianym obszarze brak jest punktów monitoringu zanieczyszczeń powietrza.

Ogólną charakterystykę stanu powietrza na badanym terenie oparto o dane raportu oceny jakości

powietrza w województwie mazowieckim za rok 2008. Podane wartości parametrów dla

poszczególnej cechy zostały przedstawione na podstawie wyników pomiarów z najbliższej stacji lub,

w przypadku odbiegania wartości od rzeczywistej ze względu na lokalizację terenu w stosunku do

stacji pomiarowej, wykorzystano wartości określone z map zamieszczonych w wyżej wymienionym

raporcie.

Kryteria oceny podzielono ze względu na zdrowie ludzi i ze względu na ochronę roślin. Pomiarów dla

aglomeracji warszawskiej ze względu na ochronę roślin nie wykonywano.

Cechami branymi pod uwagę przy ocenie jakości powietrza w odniesieniu do ochrony zdrowia ludzi

były stężenia następujących czynników:

dla zanieczyszczeń mających określone poziomy dopuszczalne: dwutlenku azotu NO2, dwutlenku

siarki SO2, pyłu zawieszonego PM10, tlenku węgla CO, benzenu C6H6, ołowiu Pb;

dla zanieczyszczeń mających określone poziomy docelowe: ozonu O3, arsenu As, niklu Ni, kadmu

Cd, benzo/a/pirenu B/a/P;

dla zanieczyszczeń mających określony poziom celu długoterminowego: ozonu O3.

Poziom dopuszczalny –jest standardem jakości powietrza, określa poziom substancji, który ma być

osiągnięty w określonym terminie i nie może być przekraczany po jego upływie.

25

Poziom docelowy –ma być osiągnięty w określonym czasie za pomocą ekonomicznie uzasadnionych

działań technicznych i technologicznych. Poziom ten określa się w celu ograniczenia szkodliwego

wpływu danej substancji na zdrowie ludzi lub na środowisko jako całość.

Poziom celu długoterminowego – jest to poziom substancji, poniżej którego bezpośredni szkodliwy

wpływ na zdrowie ludzi i środowisko jako całość jest mało prawdopodobny.

Wartości zanieczyszczenia powietrza według Rocznej oceny jakości powietrza dla województwa

mazowieckiego –raport za rok 2008

Rozpatrując analizowany obszar pod względem klas w strefach zanieczyszczeń należy stwierdzić, że:

biorąc pod uwagę zanieczyszczenia powietrza PM10, NO2, SO2, CO, C6H6, Pb, As, Ni, Cd,

O3 leży on w klasie A;

pod względem zanieczyszczeń pyłem oraz B/a/P należy do klasy C.

Wojewoda Mazowiecki Rozporządzeniem nr 67 z dnia 24 grudnia 2007 r. określił program ochrony

powietrza dla strefy aglomeracja warszawska. Zdefiniowane przestrzennie w tym programie zadania

nie dotyczą analizowanego terenu.

Sejmik Województwa Mazowieckiego uchwałą nr 223/09 z dnia 21 grudnia 2009 r. przyjął program

ochrony powietrza dla stref w województwie mazowieckim, w których został przekroczony poziom

docelowy benzo(α)pirenu jako wskaźnika wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w

powietrzu. Także w tym przypadku zadania zdefiniowane przestrzennie nie dotyczą analizowanego

terenu.

26

4.8.2. Hałas

Wymagania akustyczne, dotyczące dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, określone są w

Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów

hałasu w środowisku (Dz. U. z dnia 5 lipca 2007 r. Nr 120, poz. 826). Dopuszczalne poziomy hałasu

w środowisku od źródeł komunikacji lądowej przedstawia Tabela 3 załącznika do ww.

rozporządzenia.

Lp rodzaj terenu

Dopuszczalny długookresowy średni poziom dźwięku

A w dB

Drogi i linie kolejowe

LDWN

przedział czasu

odniesienia równy

wszystkim dobom w roku

LN

przedział czasu

odniesienia równy

wszystkim porom nocy

2 a) tereny zabudowy mieszkaniowej

jednorodzinnej

b) tereny zabudowy związanej ze

stałym lub czasowym pobytem dzieci i

młodzieży

c) tereny domów opieki społecznej,

d) tereny szpitali w miastach

55 50

3 a) tereny zabudowy mieszkaniowej

wielorodzinnej i zamieszkania

zbiorowego

b) tereny zabudowy zagrodowej,

c) tereny rekreacyjno – wypoczynkowe,

d) tereny mieszkaniowo - usługowe

60 50

Mapa akustyczna Warszawy (2007) kwalifikuje tereny objęte planem następująco:

Rys. 5. Fragment Mapy akustycznej Warszawy 2007 r. Mapa wrażliwości hałasowej obszarów. Tereny z

uwzględnieniem ich funkcji oraz przyporządkowane im wartości dopuszczalne hałasu.

27

Aktualny stan klimatu akustycznego podano na poniższych rysunkach na podstawie Mapy

Akustycznej Warszawy.

Rys. 6. Fragment Mapy akustycznej Warszawy 2007 r. Hałas drogowy LDWN – średni poziom dźwięku A w

dB

Rys. 7. Fragment Mapy akustycznej Warszawy 2007 r. Hałas drogowy LN – średni poziom dźwięku A w

dB

Wg Mapy akustycznej Warszawy:

Al. Sikorskiego i ul. Dolina Służewiecka: ruch samochodowy generuje w pasie drogowym

średni poziom dźwięku LDWN > 75 dB A, LN > 70 dB; Przy najbliższej zabudowie

odpowiednio 70 dB i 65 dB;

Al. Wilanowska - ruch samochodowy generuje w pasie drogowym średni poziom dźwięku

LDWN 70 - 75 dB A, LN rzędu 60 - 65 dB; Przy najbliższej zabudowie odpowiednio 70 dB i 60

dB;

Al. Sobieskiego - ruch samochodowy generuje w pasie drogowym średni poziom dźwięku

LDWN – 70 dB , LN rzędu 65 dB; Przy najbliższej zabudowie odpowiednio 65 dB i 60 dB;

28

Ul. Śródziemnomorska - ruch samochodowy generuje w pasie drogowym średni poziom

dźwięku LDWN – 70 dB , LN rzędu 60 dB; Przy najbliższej zabudowie odpowiednio 65 dB i 55

dB;

Specyfiką akustyczną terenu jest fakt, że otoczenie wyżej wymienionych uciążliwych ulic to w

przewadze wysoka zabudowa parawanowa, ekranująca wnętrza. Wnętrza, osłonięte zabudową

przyuliczną charakteryzują się dość niskim poziomem dźwięku, rzędu < 55 dB w dzień i < 45 dB w

nocy.

29

5. PROGNOZOWANE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

5.1. POTENCJALNE ZMIANY STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU

REALIZACJI PLANU

Brak realizacji miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można rozumieć dwojako:

Jako brak planu w ogóle. Wówczas określenie sposobów zagospodarowania i warunków

zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,

a więc decyzji administracyjnej. Co prawda zakres takich decyzji oraz procedury zmierzające do

ich wydania ujęte są w ramy prawne, ale w praktyce cechuje je znaczna dowolność. Na warunki

zabudowy i zagospodarowania terenu znaczny, często decydujący wpływ mają indywidualne

interesy właściciela terenu.

Jako niezainteresowanie właścicieli i władających terenami inwestowaniem na terenie objętym

planem. Wówczas – pomimo obowiązywania ważnego planu – utrzymuje się dotychczasowy stan

jego zagospodarowania. Plan jest ale w przestrzeni nic się nie dzieje. Bo miejscowy plan

zagospodarowania przestrzennego to nie program działań. To tylko zespół warunków jaki należy

spełnić przy realizacji inwestycji, o ile taka się zdarzy.

W przypadku pierwszym, to znaczy szybko postępującym zainwestowaniu terenu przy braku planu

miejscowego – co znając wartość terenu objętego planem w przestrzeni Warszawy oraz panujące

trendy w zainwestowaniu miejskim, jest wysoce prawdopodobne - podstawowym skutkiem w

środowisku będzie dalsza degradacja krajobrazu i ładu przestrzennego miasta. Z dużym

prawdopodobieństwem można przewidywać zagrożenia bezplanową urbanizacją na pozostałych

jeszcze terenach obecnie niezabudowanych.

W drugim przypadku, a także gdy przy nieuchwaleniu planu na analizowanym terenie nie będą

dokonywane przedsięwzięcia inwestycyjne, środowisko będzie utrzymywało się w stanie zbliżonym

do istniejącego.

5.2. GŁÓWNE ZMIANY W ZAGOSPODAROWANIU TERENU, KTÓRE MOGĄ NASTĄPIĆ

W WYNIKU REALIZACJI USTALEŃ ANALIZOWANEGO PLANU

Teren objęty planem jest prawie w całości zainwestowany zabudową o charakterze miejskim

pochodzącą z różnych okresów urbanizacji tej części Warszawy począwszy od lat 60-tych. Stanowi

mieszankę różnych form zabudowy: od osiedlowej zabudowy wielorodzinnej po pozostałości

zabudowy podmiejskiej.

Analizowany plan jest typowym planem porządkowania. Jego ustalenia zmierzają do wprowadzenia

reguł ładu przestrzennego przy zachowaniu wartościowych obiektów architektonicznych i układów

urbanistycznych.

Jedynym istotnym nowym elementem pojawiającym się w omawianym planie jest ul. Nałeczowska-

Bis. Plan miejscowy w tej dziedzinie realizuje ustalenia dokumentu planistycznego wyższego rzędu,

jakim jest Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy.

W pozostałych elementach, zarówno dotyczących zabudowy jak i układu komunikacyjnego, plan nie

wprowadza istotnych zmian w porównaniu ze stanem obecnym. Ustalenia planu jedynie ustalają

spójne reguły działań urbanistycznych w poszczególnych obszarach.

30

5.3. WPŁYW NA PRZYRODNICZE OBSZARY CHRONIONE I SYSTEM POWIĄZAŃ

PRZYRODNICZYCH; WPŁYW NA OBSZARY NATURA 2000

WARSZAWSKI OBSZAR CHRONIONEGO KRAJOBRAZU

Niewielki fragment terenu objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu ul.

Patkowskiego znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.

Rys 8. Obszar objęty MPZP Patkowskiego (oznaczony kolorem żółtym) na tle granic Warszawskiego Obszaru

Chronionego Krajobrazu

Granice WOChK zostały zawarte na rysunku planu.

31

Rys 9. Granice WOChK na rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul.

Patkowskiego (tu wyróżnione czerwoną linią z kropkami).

Jak widać, w granicach analizowanego planu znalazły się niewielkie fragmenty obszaru chronionego.

Jest to teren zieleni w południowo-wschodniej części skrzyżowania al. Wilanowskiej i ul. Dolina

Służewiecka oraz wąski pas terenu przylegający do Potoku Służewieckiego wzdłuż ul. Przy Grobli.

Aktualnym aktem prawnym dla Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu jest

Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie Warszawskiego

Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42 z dn.14.02.2007r, poz.870; zm. Dz. Urz.

Woj. Maz. Nr 185 z 2008r, poz.6629).

Analizowany obszar znajduje się w tzw. strefie zwykłej WOChK, gdzie obowiązują – między innymi

następujące zakazy określone w § 6 Rozporządzenia:

32

1. W strefie zwykłej Obszaru zakazuje sie:

1) zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc

rozrodu oraz tarlisk, złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania

czynności związanych z racjonalną gospodarka rolną, leśną, rybacka i łowiecka;

2) realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51

ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo Ochrony Środowiska;

3) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie

wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu

drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń

wodnych;

4) wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych

szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu;

5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac

związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub

utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych;

6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub

zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub

rybacka;

7) likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodnobłotnych;

8) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 20 m od linii brzegów rzek, jezior i

innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących

prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej; w przypadku m. st. Warszawy

w odniesieniu do lokalizowania obiektów budowlanych zakaz ten obowiązuje w odległości

mniejszej niż 10 m oraz ogrodzeń w odległości mniejszej niż 5m od linii brzegów rzek, jezior i

innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących

prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej.

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą ustaleń wynikających z obowiązujących w

dniu wejścia w życie rozporządzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego

oraz decyzji o warunkach zabudowy.

3. Zakaz, o którym mowa w ust.1 pkt 2, nie dotyczy przedsięwzięć, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt.

2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska.

W ustaleniach planu znajduje informacja, że „część obszaru opracowania, zgodnie z rysunkiem

planu, znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu,

ustanowionego Rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego”.

Analizowany plan uwzględnia w. wym. zakazy.

Plan nie przewiduje w granicach WOChK realizacji nowych przedsięwzięć mogących znacząco

oddziaływać na środowisko. Do przedsięwzięć takich zalicza się m. in. drogi. Wszystkie drogi

znajdujące się w granicach WOChK a objęte zasięgiem MPZP Patkowskiego są drogami już

istniejącymi. Ponadto ul. Fosa i ul. Przy Grobli należą – według aktualnego nazewnictwa – do

kategorii „potencjalnie znacząco oddziałujących na środowisko”, co odpowiada przedsięwzięciom

wskazanym w § 6 ust. 3 w.w. rozporządzenia, czyli dopuszczonym do realizacji w granicach WOChK.

W granicach WOChK plan ustala zachowanie zadrzewień i nie przewiduje (nie dopuszcza)

wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu.

Nie przewiduje się wpływu planu na stosunki wodne w obszarze WOChK. Z ustaleń planu wynika, że

ewentualne prace ziemne ograniczą się do standardowego podpiwniczenia budynków (plan ogranicza

głębokość części podziemnych do 1 poziomu ewentualnych garaży) lub do realizacji drugorzędnego

uzbrojenia podziemnego. Ponadto należy zauważyć, że w bezpośrednim sąsiedztwie WOChK

większość terenów jest już trwale zabudowana. Tak więc nowe realizacje ograniczą się do stosunkowo

niewielkich powierzchniowo uzupełnień zabudowy istniejącej i nie wpłyną w jakikolwiek sposób na

zmianę stosunków wodnych na terenie WOChK.

33

Plan nie przewiduje możliwości lokalizowania nowych obiektów budowlanych w sąsiedztwie Potoku

Służewieckiego w odległościach mniejszych niż określone w § 6 ust. 1 pkt. 8 Rozporządzenia

Wojewody.

W ustaleniach planu znajduje informacja, że „część obszaru opracowania, zgodnie z rysunkiem planu,

znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ustanowionego

Rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego”.

REZERWAT PRZYRODY „SKARPA URSYNOWSKA”

Skarpa Ursynowska jest krajobrazowym rezerwatem przyrody położonym w Warszawie.

Powierzchnia rezerwatu wynosi 22,65 ha.

Rezerwat Skarpa Ursynowska utworzony został 14 czerwca 1996 r. Zarządzeniem Ministra Ochrony

Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (M.P. 42 z 1996 r., poz. .411). Normatywnym aktem

aktualizującym jest Rozporządzenie nr 274 Wojewody Mazowieckiego z dnia 12 grudnia 2001 r. w

sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody zlokalizowanych na terenie województwa

mazowieckiego i utworzonych do dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 269 z 2001 r., poz.

6860).

Obszar rezerwatu obejmuje położony między ul. Arbuzową a pałacem Ursynowskim.

Przedmiotem ochrony jest fragment skarpy wiślanej na Ursynowie wraz z leżącymi u jej podnóża

łąkami i torfowiskami.

Rezerwat został utworzony w celu ochrony skarpy przed zabudową i zachowania występujących na jej

terenie grądów, łęgów i olsów oraz położonych pod skarpą torfowisk. Rezerwat ma urozmaiconą

rzeźbę terenu: obejmuje bowiem teren nad skarpą, samą skarpę z wąwozem i tereny położone pod nią.

Wysokość skarpy na terenie rezerwatu waha się od 5 do 18 metrów wysokości względnej, spadek

skarpy wynosi od 24° do 60°.

Teren rezerwatu to pozostałość zespołu pałacowo-parkowego Rozkosz, który był rezydencją filialną

wobec zespołu pałacu wilanowskiego, należącą w XVIII w. do dóbr wilanowskich księżnej Izabeli

Lubomirskiej. Nazwę Ursynów otrzymał od kolejnego właściciela, Juliana Ursyna Niemcewicza.

Ostatni właściciel posiadłości, Edward Raczyński, w 1921 roku przekazał rezydencję na cele

społeczne. Obecnie teren jest we władaniu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Spośród fauny występują tu m.in. łasica, jeż, nietoperze, ropucha szara, traszka, rzekotka drzewna,

żaba trawna, moczarowa i zielona, kumak nizinny, zaskroniec, słowik, spośród flory m.in. olsza

czarna, czeremcha pospolita, jesion wyniosły, wiąz szypułkowy, osika, wierzba, brzoza

brodawkowata, klon, jawor, grab pospolity, dąb szypułkowy, topola szara.

Zgodnie z w.wym. Zarządzeniem MOŚZNiL , na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się:

1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków

uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony,

2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z

wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu,

3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk

zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj,

4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego

zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza,

34

5) wydobywania skał, minerałów i torfu,

6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania,

7) zakłócania ciszy,

8) palenia ognisk,

9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej i zadrzewieniowej,

10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną,

z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i

bezpieczeństwa,

11) wstępu na teren rezerwatu przyrody poza miejscami wyznaczonymi przez Wojewodę, z wyjątkiem

służb ochrony przyrody oraz służb nadzorujących gospodarkę leśną w lasach nie stanowiących

własności Skarbu Państwa,

12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb ochrony przyrody oraz służb nadzorujących

gospodarkę leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa.

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą:

1) właściciela nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania

przez niego prawa własności zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego,

2) prowadzenia badań naukowych za zgodą Wojewody,

3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z

ochroną przeciwpożarową,

4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa,

5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony

Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzielaną w przypadku potrzeby likwidacji

nagłych zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony.

Zgodnie z art. 15 obowiązującej obecnie Ustawy o ochronie przyrody (…) w rezerwatach przyrody

zabrania się:

1) budowy lub rozbudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i

urządzeń służących celom rezerwatu przyrody;

2) (uchylony);

3) chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, zbierania lub niszczenia jaj, postaci

młodocianych i form rozwojowych zwierząt, umyślnego płoszenia zwierząt kręgowych, zbierania

poroży, niszczenia nor, gniazd, legowisk i innych schronień zwierząt oraz ich miejsc rozrodu;

4) polowania, z wyjątkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych

ustanowionych dla rezerwatu przyrody;

5) pozyskiwania, niszczenia lub umyślnego uszkadzania roślin oraz grzybów;

6) użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian

obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody;

7) zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, jeżeli zmiany te nie służą ochronie

przyrody;

8) pozyskiwania skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt,

minerałów i bursztynu;

9) niszczenia gleby lub zmiany przeznaczenia i użytkowania gruntów;

10) palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz używania źródeł światła o otwartym płomieniu, z

wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;

11) prowadzenia działalności wytwórczej, handlowej i rolniczej, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w

planie ochrony;

12) stosowania chemicznych i biologicznych środków ochrony roślin i nawozów;

13) zbioru dziko występujących roślin i grzybów oraz ich części, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych

przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;

14) połowu ryb i innych organizmów wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony

lub zadaniach ochronnych;

15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem, z wyjątkiem szlaków i tras

narciarskich wyznaczonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;

35

16) wprowadzania psów na obszary objęte ochroną ścisłą i czynną, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych

w planie ochrony oraz psów pasterskich wprowadzanych na obszary objęte ochroną czynną, na

których plan ochrony albo zadania ochronne dopuszczają wypas;

17) wspinaczki, eksploracji jaskiń lub zbiorników wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych

regionalnego dyrektora ochrony środowiska;

18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami wskazanymi przez regionalnego

dyrektora ochrony środowiska;

19) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków niezwiązanych z ochroną

przyrody, udostępnianiem rezerwatu przyrody, edukacją ekologiczną, z wyjątkiem znaków

drogowych i innych znaków związanych z ochroną bezpieczeństwa i porządku powszechnego;

20) zakłócania ciszy;

21) używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego, uprawiania sportów wodnych i

motorowych, pływania i żeglowania, z wyjątkiem akwenów lub szlaków wyznaczonych przez

regionalnego dyrektora ochrony środowiska;

22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu;

23) biwakowania, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez regionalnego dyrektora ochrony

środowiska;

24) prowadzenia badań naukowych bez zgody regionalnego dyrektora ochrony środowiska;

25) wprowadzania gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, bez zgody ministra właściwego do spraw

środowiska;

26) wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych;

27) organizacji imprez rekreacyjno-sportowych bez zgody regionalnego dyrektora ochrony

środowiska.

Zakazy, o których mowa wyżej, nie dotyczą:

1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych;

2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem powszechnym;

3) wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa

państwa;

4) obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez

jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa własności, zgodnie

z przepisami Kodeksu cywilnego.

Dla rezerwatu Skarpa Ursynowska nie ustanowiono otuliny.

Rezerwat nie ma planu ochrony.

36

Rys 10. Położenie terenu objętego MPZP Patkowskiego (linia czarna) w stosunku do rezerwatu przyrody

Skarpa Ursynowska (linia czerwona).

Teren objęty analizowanym planem miejscowym w najbliższym miejscu odległy jest od rezerwatu o

200 m.

Obszar objęty planem miejscowym położony jest po północnej stronie Potoku Służewieckiego,

podczas gdy rezerwat położony jest po stronie południowej. Potok i jego dolina stanowią więc

decydującą barierę zabezpieczającą rezerwat przed potencjalnymi wpływami na stosunki wodne.

Ewentualne prace ziemne prowadzone na terenie mpzp nie będą miały wpływu na stosunki wodne na

terenie rezerwatu. Zakres prac ziemnych związanych z realizacją zabudowy będzie niewielki, zarówno

przestrzennie (większość terenów jest już zabudowana) jak i pod względem ingerencji w środowisko

wodne (ograniczona głębokość wykopów). Można więc prognozować, że realizacja planu nie wpłynie

na stosunki wodne na terenie rezerwatu.

Nie prognozuje się także innych oddziaływań wynikających z realizacji planu na przedmiot ochrony w

rezerwacie Skarpa Ursynowska. Zakazy i ograniczenia dotyczące rezerwatu mają charakter wybitnie

lokalny, związany bezpośrednio z jego terenem. Plan nie będzie jakikolwiek sposób oddziaływał w

sposób bezpośredni na teren rezerwatu.

Nie przewiduje się także oddziaływań pośrednich. Teren objęty planem położony jest poza

korytarzami ekologicznymi wiążącymi teren rezerwatu z innymi obszarami chronionymi. Powiązania

przyrodnicze realizowane są wzdłuż skarpy, przede wszystkim w kierunku południowym.

Na terenie objętym planem nie powstaną w związku z jego realizacją emitory zanieczyszczeń, które

mogłyby zwiększyć zanieczyszczenie powietrza na terenie rezerwatu. Potok Służewiecki jest też

barierą dla ewentualnych migracji zanieczyszczeń wód.

Reasumując: ze względy na oddalenie od rezerwatu, dokonane już zainwestowanie, niewielki zakres

ewentualnych nowych elementów zagospodarowania, oddzielenie Potokiem Służewieckim – nie

37

przewiduje się wpływu realizacji ustaleń mpzp rejonu ul. Patkowskiego na rezerwat przyrody Skarpa

Ursynowska.

INNE OBSZARY I OBIEKTY CHRONIONE

Obszar objęty planem znajduje się w znacznym oddaleniu od innych obszarów poddanych ochronie na

podstawie ustawy o ochronie przyrody, w tym od obszarów Natura 2000.

Ponadto od innych obszarów chronionych oddzielony jest terenami intensywnie zurbanizowanymi, co

trwale zlikwidowało przestrzenne powiązania ekologiczne.

OBSZARY NATURA 2000

Najbliższym ustanowionym obszarem Natura 2000 z „Dyrektywy Ptasiej” jest OSOP

Dolina Środkowej Wisły odległy o ponad 2,5 km, oddzielony intensywnie

zurbanizowanymi terenami Stegien, Sadyby i Wilanowa.

Najbliższym (projektowanym) obszarem Natura 2000 z „Dyrektywy Siedliskowej” jest

SOO Las Natoliński odległy o blisko 2,5 km, oddzielony nową zabudową Wilanowa.

PARKI NARODOWE

Najbliższym parkiem narodowym jest Kampinoski Park Narodowy, odległy od

analizowanego terenu o ponad 15 km.

REZERWATY PRZYRODY

Inne rezerwaty przyrody położone stosunkowo blisko, to „Las Natoliński”, odległy od

analizowanego terenu o ponad 2,5 km, oddzielony terenami zabudowy Wilanowa

Zachodniego oraz „Jezioro Czerniakowskie” i „Morysin” położone w odległości ok. 2 km,

na tarasie zalewowym Wisły, oddzielone zwartą zabudową miejską.

PARKI KRAJOBRAZOWE

Najbliższym parkiem krajobrazowym jest Chojnowski Park Krajobrazowy odległy o

ponad 10 km, oddzielony terenami zwartej zabudowy.

UŻYTKI EKOLOGICZNE

Najbliższym użytkiem ekologicznym jest Jeziorko Imielińskie odległe o ok. 3 km,

położone na wysoczyźnie, bez związków przyrodniczych z analizowanym terenem.

Na terenie objętym planem nie występują pomniki przyrody.

Nie przewiduje się wpływu analizowanego planu na stan i funkcjonowanie obszarów chronionych, w

tym obszarów Natura 2000.

5.4. WPŁYW NA SZATĘ ROŚLINNĄ

Stan istniejący szaty roślinnej został szczegółowo omówiony wyżej.

Nie stwierdzono na omawianym terenie żadnych gatunków roślin rzadkich ani chronionych, nie ma

też szczególnie cennych (chronionych) zbiorowisk roślinnych oraz siedlisk chronionych.

Plan zachowuje występujące na tym terenie wartościowe tereny zieleni oraz cenne drzewa pojedyncze.

Utrzymywany jest w dotychczasowych granicach teren zieleni w trójkącie ulic: Dolina

Służewiecka, Wilanowska, Fosy (C10.ZP i C11.ZP),

Zachowywany jest teren zieleni w rejonie stacji paliw przy ul. Śródziemnomorskiej

(A15.ZZo),

38

Rys. 11. Wydzielone w planie tereny zieleni C9.ZP, C10.ZP oraz A15.ZZo.

Zachowywany jest jako teren zieleni zespół zadrzewień u zbiegu al. Wilanowskiej i ul.

Arbuzowej (D16.ZP),

Plan nakazuje ochronę istniejącego wartościowego drzewostanu, w szczególności istniejących

pojedynczych drzew o dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazanych na

rysunku planu oraz terenów zieleni, w szczególności skupisk drzew, na terenie B3.UZ

(Instytut Psychiatrii) i B6.MW (budynek mieszkalny na skrzyżowaniu ul. Sobieskiego i

Wilanowskiej) oznaczonych na rysunku planu.

39

Rys. 12. Wydzielony w planie teren zieleni D16.ZP oraz oznaczone tereny zieleni do zachowania na

terenach B3.UZ i B6.MW

W planie zachowywane są istniejące i wprowadzane licznie nowe szpalery drzew, zwłaszcza w pasach

drogowych.

Rys. 13. Przykładowy fragment rysunku planu z licznymi szpalerami zadrzewień..

40

W wyniku realizacji ustaleń analizowanego planu nie przewiduje się znaczących uszczupleń szaty

roślinnej. Mogą one wystąpić jedynie na nielicznych wolnych terenach inwestycyjnych, gdzie

realizacja planowanych obiektów spowoduje uszczuplenie powierzchni biologicznie czynnych,

obecnie najczęściej zadarnionych, z nielicznymi zadrzewieniami.

Będą to relatywnie uszczuplenia niewielkie, nie znaczące w skali planu, a tym bardziej w skali

ponadlokalnej.

Reasumując, realizacja planu przyczyni się ochrony istniejącej szaty roślinnej na analizowanym

terenie i stworzy warunki do wzbogacenia roślinności zarówno na terenach publicznych jak i

prywatnych.

5.5. WPŁYW NA ŚWIAT ZWIERZĘCY

Teren jest ubogi pod względem faunistycznym. Świat zwierzęcy jest całkowicie zantropogenizowany.

Jedynie zadrzewienia w obrębie terenów zieleni stanowią lokalne ostoje ptaków. Teren objęty planem

znajduje się poza stwierdzonymi korytarzami migracji zwierząt.

Nie przewiduje się istotnego wpływu ustaleń planu na świat zwierzęcy.

5.6. WPŁYW NA POWIERZCHNIĘ ZIEMI (RZEŹBĘ TERENU), GLEBY, KOPALINY

Wpływ na powierzchnię ziemi będzie polegał na:

przekształceniach niewielkich powierzchni biologicznie czynnych w tereny zabudowane,

realizacji prac ziemnych w związku z zabudową czy infrastrukturą.

Panujące warunki geologiczne i hydrogeologiczne w obrębie osiedla są korzystne dla tego typu prac.

Środowisko gruntowo - wodne jest zantropogenizowane, nie występują naturalne cenne formy rzeźby.

Natomiast ewentualny zakres prac ziemnych w obrębie tarasu nadzalewowego będzie na tyle

minimalny, że nie będzie miał wpływu na środowisko gruntowo - wodne.

Teren pozbawiony jest użytkowych gleb rolniczych.

W związku z realizacją planu może wystąpić zagadnienie zagospodarowania mas ziemnych, głównie z

ewentualnych wykopów pod fundamenty budynków. Masy ziemne powstające w wyniku działań

inwestycyjnych na terenie objętych planem powinny być zagospodarowane poza terenem objętym

planem.

W obrębie terenu objętego planem ani w jego sąsiedztwie nie występują udokumentowane złoża

kopalin.

5.7. WPŁYW NA WARUNKI KLIMATYCZNE I WYMIANĘ POWIETRZA

Planowany zakres przekształceń dotychczasowego zagospodarowania jest na tyle niewielki, że nie

prognozuje się wpływu planu na warunki klimatyczne, nawet w skali lokalnej. Plan utrzymuje

dotychczasowe proporcje pomiędzy terenami zabudowanymi i otwartymi oraz zachowuje praktycznie

wszystkie istniejące tereny zieleni.

Korytarz przewietrzający, będący elementem Systemu Przyrodniczego Warszawy, jest zachwywany w

dotychczasowym zagospodarowaniu i chroniony przed powstaniem nowych barier ograniczających

wymianę powietrza.

5.8. GOSPODARKA WODNO-ŚCIEKOWA: WPŁYW NA WODY POWIERZCHNIOWE I

PODZIEMNE; OCHRONA PRZECIWPOWODZIOWA.

W granicach opracowania Potok Służewiecki płynie, na dość krótkim odcinku ok. 100 m, od

przecięcia ul. Dolina Służewiecka do przecięcia ul. Fosy. Następnie jego północna skarpa stanowi

granicę opracowania wzdłuż ul. Przy Grobli i ul. Arbuzowej.

41

Plan dopuszcza się dalszą przebudowę Potoku Służewieckiego opartą na modernizacji jego przekroju

poprzecznego, nadaniu właściwej niwelety oraz przebudowie przepustów, w szczególności przepustu

pod ul. Dolina Służewiecka, w sposób, który będzie zapobiegał okresowemu wylewaniu wód Potoku

Służewieckiego na tereny sąsiednie.

Ponadto plan dopuszcza realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na terenie C10.ZP.

Powinny one, w razie potrzeby, przejąć nadmiar wód niesionych przez Potok Służewiecki oraz, wraz z

przebudową Potoku Służewieckiego, (a w szczególności jego przepustu pod ul. Dolina Służewiecka

2KDGP oraz jego połaczeniem rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji Stawem Księży),

chronić sąsiednie tereny przed okresowym wylewaniem wód Potoku Służewieckiego. Plan dopuszcza

realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na pozostałych terenach zieleni urządzonej

(ZP) oraz terenach zieleni osiedlowej (ZZo). Plan ustala wykonanie ujęcia wód z Potoku

Służewieckiego dla połączenia go rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji Stawem Księży

(poza obszarem opracowania planu) w celu zapewnienia dodatkowej, okresowej retencji wód

prowadzonych przez Potok Służewiecki

Powyższe przewidziane w planie działania wyczerpują możliwości oddziaływania planistycznego na

ochronę przeciwpowodziową Potoku Służewieckiego. Należy zaznaczyć, że plan obejmuje swym

zasięgiem jedynie krótki odcinek Potoku, położony jednak w kluczowym miejscu. Stąd zaplanowane

zbiorniki retencyjne w tym rejonie będą istotnym elementem ochrony przeciwpowodziowej.

Należy stwierdzić, że w stosunku do Potoku Służewieckiego plan prawidłowo ustala warunki jego

zagospodarowania pod kątem ochrony przeciwpowodziowej.

Natomiast potencjalne zagrożenia powodziowe z rzeki Wisły są czysto teoretyczne. Wskazany przez

RZGW zasięg potencjalnego zalewu powodziowego wydaje się nie uwzględniać w wystarczającym

stopniu istniejącego zagospodarowania (zabudowy) terenu. Plan prawidłowo przewiduje

zagospodarowanie terenu zagrożonego powodzią. Nie planuje się na tym terenie lokalizacji obiektów

szczególnie wrażliwych, tak ze względu na potencjalną ewakuację ludzi, jak i mogących znacząco

oddziaływać na środowisko.

Nie przewiduje się także takiego wpływu ustaleń planu na wody podziemne, który mógłby w efekcie

oddziaływać negatywnie na środowisko wodne. Teren w obrębie zainwestowania jest skanalizowany,

zaopatrzenie w wodę odbywa się z sieci miejskiej.

Na tych terenach, gdzie ze względów ekologicznych wskazana jest ochrona zasilania warstwy

wodonośnej, plan przewiduje odprowadzanie wód opadowych do gruntu.

5.9. WPŁYW NA STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA

Na stan czystości powietrza na terenie objętym planem w dalszym ciągu główny wpływ mieć będzie

ruch samochodowy.

Nie przewiduje się, aby realizacja ustaleń planu mogła spowodować ewentualny dalszy wzrost

zanieczyszczeń powietrza – wprost przeciwnie, przyczyni się on do poprawy stanu w tej dziedzinie.

Plan wyklucza lokalizowanie na omawianym terenie uciążliwych obiektów usług (stacji paliw, stacji

obsługi, itp.).

W zakresie zaopatrzenia w ciepło plan preferuje zdecydowanie zaopatrzenie z miejskiej sieci cieplnej,

a inne dopuszczone sposoby zaopatrzenia w ciepło są całkowicie zgodnie z obowiązującym

„Programem ochrony powietrza dla strefy aglomeracja warszawska”.

5.10. WPŁYW NA KLIMAT AKUSTYCZNY

Zagadnienie klimatu akustycznego na analizowanym terenie ogranicza się do hałasu drogowego (z

tramwajowym). Hałas z innych źródeł (kolejowy, przemysłowy, lotniczy) nie dotyczy analizowanego

terenu.

Plan dokonuje kwalifikacji poszczególnych terenów z punktu widzenia ochrony przed hałasem,

przypisując poszczególnym przeznaczeniom planistycznym odpowiednie ustalenia w rozumieniu

42

ustawy - Prawo ochrony środowiska i przepisów określających dopuszczalne poziomy hałasu w

środowisku.

Znaczącymi źródłami hałasu drogowego na analizowanym terenie są obecnie i pozostaną w

przyszłości:

Al. Sikorskiego i ul. Dolina Służewiecka (ciąg ulic klasy Gp, przewidywany przez m. st. Warszawa

do rozbudowy),

Al. Wilanowska (ulica klasy głównej),

Al. Sobieskiego (ulica klasy głównej).

Na terenie objętym planem przewidywana jest nowa ulica: Nałęczowska-Bis, zbiorcza na północ od al.

Wilanowskiej i Patkowskiego - lokalna na odcinku południowym. Ulica ta w znacznym stopniu

wpłynie na zmniejszenie ruchu na ul. Śródziemnomorskiej.

W otoczeniu ulic ponadlokalnych plan utrzymuje istniejące tereny mieszkaniowe, ustalając dla nich w

zakresie ochrony przed hałasem:

realizację nowej zabudowy zlokalizowanej od strony ulic, w sposób uwzględniający rzeczywisty

poziom hałasu lub potencjalne zanieczyszczenia związane z hałasem i drganiami związane z

planowaną budową lub rozbudową ulic, między innymi poprzez zastosowanie rozwiązań

konstrukcyjno-budowlanych ograniczających uciążliwość akustyczną, a w szczególności przegród

o wysokiej izolacyjności, w budynkach, obiektach i pomieszczeniach przeznaczonych na stały

pobyt ludzi;

zalecenie renowacji akustycznej budynków istniejących, tzn. przebudowę budynku, której celem

jest zabezpieczenie wnętrz budynku przed hałasem i drganiami z zewnątrz, obniżenie lub

tłumienie hałasów i drgań, między innymi poprzez: wprowadzenie okien o podwyższonej

izolacyjności akustycznej, renowację elewacji, przebudowę wnętrz itp.;

w budynkach i lokalach położonych przy ulicach możliwość zmiany funkcji pomieszczeń

mieszkalnych lub innych pomieszczeń o funkcjach chronionych narażonych na hałas na funkcje

biurowe, usługowe, techniczne; od strony ulic należy lokalizować przede wszystkim

pomieszczenia pomocnicze takie jak: klatki schodowe, pomieszczenia higieniczno - sanitarne itp.,

chyba że zastosowane przegrody, izolacje akustyczne i ekrany zapewniają zachowanie

właściwego klimatu akustycznego wewnątrz pomieszczeń;

możliwość wprowadzania zieleni i budynków o funkcjach usługowych i biurowych w pierzejach

ulic, stanowiących izolacje akustyczną dla zabudowy w głębi terenów, zgodnie z ustaleniami

szczegółowymi;

zakaz realizacji nowych funkcji mieszkaniowych i innych dla których określa się dopuszczalne

poziomy hałasu w pierzejach ulic: al. Sikorskiego, ul. Dolina Służewiecka, ul. Jana III

Sobieskiego, al. Wilanowskiej i ul. Nałęczowskiej-Bis,

możliwość realizacji nowych budynków o funkcjach mieszkaniowych wielorodzinnych wzdłuż al.

Wilanowskiej wyłącznie na terenach chronionych przed hałasem przez istniejące ekrany

akustyczne lub w inny sposób zapewniający skuteczną ochronę zabudowy mieszkaniowej przed

hałasem.

W zakresie przeciwdziałania nadmiernej emisji hałasu z ulic ponadlokalnych plan ustala:

przy przebudowie lub remoncie ulicy wprowadzenie rozwiązań technicznych i przestrzennych

sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań m. in. poprzez

wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni przyulicznej – szpalerów

drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w organizacji ruchu;

w przekroju al. gen. Sikorskiego i ul. Dolina Służewiecka oraz al. Wilanowskiej przewiduje się

(dopuszcza się) stosowanie ekranów akustycznych na odcinkach ulic sąsiadujących z zabudową

mieszkaniową;

zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie dotyczy

rejonów skrzyżowań;

w przypadku realizacji linii tramwajowej w ul. Sobieskiego ustala się stosowanie rozwiązań

43

technicznych torowiska tramwajowego ograniczających powstawanie i rozprzestrzenianie się

hałasu i drgań;

Plan zakazuje stosowania ekranów akustycznych na terenie stanowiącym cześć obszaru historycznego

Traktu Królewskiego (dot. ul. Sobieskiego) oraz w projektowanej ul. Nałęczowskiej-Bis.

Plan stwarza więc warunki do właściwej ochrony akustycznej budynków przeznaczonych na stały

pobyt ludzi. W planie szeroko wykorzystano narzędzia jakimi dysponuje planowanie przestrzenne w

sytuacji istniejącej zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie ulic generujących hałas powodujący

przekroczenie standardów akustycznych w środowisku.

Jednak w istniejącej sytuacji, to znaczy przy utrzymaniu klas funkcjonalnych ulic, zwłaszcza

ponadlokalnych (co wynika ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

m. st. Warszawy) oraz przy zrealizowanej już zabudowie mieszkaniowej i usługowej (w tym UZ)

należy prognozować, że na terenach chronionych przylegających do ulic nie będą dotrzymane

standardy akustyczne w środowisku.

Dotrzymanie tych standardów musiałoby się wiązać z obniżeniem hałasu o ponad 10 dB w

porównaniu ze stanem istniejącym.

Dla większości terenów chronionych jest to praktycznie nieosiągalne. Hałas jest bowiem w pierwszej

kolejności pochodną natężenia ruchu, a zmniejszenie poziomu hałasu w środowisku o 10 dB

musiałoby się wiązać – w przybliżeniu – z ośmiokrotnym jego obniżeniem.

Nie zapewnią tego także ekrany akustyczne. Już obecnie bowiem ekrany przy al. Wilanowskiej nie są

zabezpieczeniem w pełni skutecznym (nie ekranują zabudowy wysokiej, wielorodzinnej, zwłaszcza

nowozrealizowanej po południowej stronie ulicy).

Zakaz stosowania ekranów w pasie al. Sobieskiego – podyktowany względami ochrony ładu

przestrzennego – ogranicza możliwości ochrony przed hałasem terenów przyległych, w tym terenu

B3.UZ – Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Jednak i w tym przypadku ekrany nie mogą być

zabezpieczeniem w pełni skutecznym – wynika to z szerokości pasa drogowego oraz wysokości

budynków w sąsiedztwie (m.in. na terenie Instytutu Psychiatrii oraz na terenie mieszkaniowym

B6.MW.

Jedynie w otoczeniu al. Sikorskiego zastosowanie ekranów (dopuszczone planem) może doprowadzić

do obniżenia hałasu do poziomów dopuszczalnych na terenach mieszkaniowych w sąsiedztwie, w tym

na terenie A6.MN przylegającym bezpośrednio do ulicy.

Reasumując – nie ma możliwości zapewnienia w planie miejscowym rejonu ul. Patkowskiego, przy

zastosowaniu wyłącznie narzędzi planistycznych, dotrzymania standardów akustycznych w

środowisku na terenach otaczających ulice ponadlokalne.

Ustalenia planu dotyczące ochrony przed hałasem, zarówno odnoszące się do ulic jak i terenów w ich

sąsiedztwie zawierają katalog wielu działań, które mogą przyczynić się do znaczącego obniżenia

poziomu hałasu w środowisku oraz dotrzymania właściwego standardu akustycznego w

pomieszczeniach w budynkach.

5.11. WPŁYW NA ZAGROŻENIE POLAMI ELEKTROMAGNETYCZNYMI

Nie przewiduje się zagrożenia polami elektromagnetycznymi. Na analizowanym terenie nie występują

ani nie są planowane źródła pól elektromagnetycznych o ponadlokalnym (wykraczającym poza teren

własny) oddziaływaniu ponadnormatywnym. Plan nie dopuszcza nowych napowietrznych linii

elektroenergetycznych.

Istniejąca napowietrzna linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia 110 kV przebiegająca przez

teren objęty planem ma wyznaczoną w planie strefę ograniczeń w zagospodarowaniu (strefę

ochronną). Do czasu jej skablowania – co plan zaleca - ustala się zakaz realizacji pomieszczeń

przeznaczonych na stały pobyt ludzi na terenach położonych w strefie ochronnej.

44

5.12. GOSPODARKA ODPADAMI

W wyniku realizacji planu nie przewiduje się powstania żadnych obiektów, z którymi wiązałoby się

wytwarzanie odpadów o rodzajach lub w ilościach odbiegających od typowych odpadów

komunalnych w mieście.

Plan nakazuje wyposażenie wszystkich nieruchomości w zgodne z przepisami urządzenia do

selektywnego gromadzenia odpadów.

Zbieranie i usuwanie odpadów odbywać się będzie zgodnie z regulaminem obowiązującym w gminie.

W tym zakresie na terenie m. st. Warszawy obowiązuje Regulamin utrzymania czystości i porządku na

terenie m. st. Warszawy przyjęty uchwałą Rady m. st. Warszawy nr LXXVII/2427/2006 z dnia

22.06.2006 r.

Plan jest w pełni zgodny z polityką miasta w dziedzinie gospodarki odpadami wyrażoną w

zaktualizowanym „Planie gospodarki odpadami dla m. st. Warszawy na lata 2008-2011 z

uwzględnieniem lat 2012-2015”.

Nie prognozuje się żadnych szczególnych zagrożeń środowiska związanych z odpadami.

6. INFORMACJA O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA

ŚRODOWISKO

Lokalna skala oddziaływań, brak oddziaływań znacząco negatywnych oraz znaczne oddalenie terenu

od granic kraju powodują, że nie przewiduje się transgranicznego oddziaływania skutków realizacji

planu na środowisko.

7. PRZEWIDYWANE METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI

PROJEKTOWANEGO PLANU

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

(Dz. U. Nr 80 z dnia 10 maja 2003 r., poz. 717, z późn. zmianami):

W celu oceny aktualności studium i planów miejscowych wójt, burmistrz albo prezydent miasta

dokonuje analizy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy, ocenia postępy w

opracowywaniu planów miejscowych i opracowuje wieloletnie programy ich sporządzania w

nawiązaniu do ustaleń studium, z uwzględnieniem (…) wniosków w sprawie sporządzenia lub zmiany

planu miejscowego.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przekazuje radzie gminy wyniki analiz, o których mowa w ust.

1, po uzyskaniu opinii gminnej (…) komisji urbanistyczno-architektonicznej, co najmniej raz w czasie

kadencji rady. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie aktualności studium i planów miejscowych,

a w przypadku uznania ich za nieaktualne, w całości lub w części, podejmuje działania, o których

mowa w art. 27 ustawy.

Przy podejmowaniu uchwały, o której mowa w ust. 2, rada gminy bierze pod uwagę w szczególności

zgodność studium albo planu miejscowego z wymogami wynikającymi z przepisów art. 10 ust. 1 i 2,

art. 15 oraz art. 16 ust. 1.

Wskazane w pkt. 3 przepisy dotyczą m.in. uwzględniania w miejscowych planach zasad ochrony

środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego.

Tak więc w przypadku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego istnieje określona

ustawowo procedura pozwalająca przeanalizować i ocenić skutki jego realizacji.

45

8. PROPOZYCJA ROZWIĄZAŃ OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA

NA ŚRODOWISKO.

Z przeprowadzonych analiz nie wynika potrzeba proponowania innych, niż zastosowane w

omawianym planie, rozwiązań alternatywnych ograniczających negatywne oddziaływania na

środowisko.

Plan prawidłowo określa ramy przestrzenne dla inwestycji na tym terenie oraz ustala szeroki katalog

działań z zakresu ochrony środowiska.

Szczegółowe rozwiązania techniczne będą w poszczególnych przypadkach przedmiotem analiz na

poziomie realizacji przedsięwzięć. Dotyczy to przede wszystkim tras komunikacyjnych (nowych i

przebudowywanych ulic, linii tramwajowej), dla których, zgodnie z odrębnymi przepisami, będą

przeprowadzane oceny oddziaływania na środowisko.

9. PODSUMOWANIE - STRESZCZENIE

Analizowany plan ma - w przewadze - charakter planu porządkowania urbanistycznego

dotychczasowego zainwestowania. Planowane przekształcenia dotychczasowego zainwestowania są

raczej niewielkie, ograniczone przestrzennie do izolowanych terenów.

Jedyną większą nową inwestycją będzie realizacja ul. Nałęczowskiej-Bis.

W poszczególnych dziedzinach i komponentach środowiska prognozę wpływu można podsumować

następująco:

DZIEDZINA,

KOMPONENT

ŚRODOWISKA

PROGNOZA SKUTKÓW WPŁYWU USTALEŃ PLANU

Powierzchnia ziemi -

rzeźba terenu

Na całym terenie rzeźba bez cech szczególnych. Wpływ lokalny, mało znaczący.

Powierzchnie biologicznie

czynne

Przy całkowitej realizacji planu powierzchnie biologicznie czynne ulegną powiększeniu w związku z

ustaleniem wymaganych wskaźników dla terenów, na których można przewidywać wymianę

zabudowy.

Grunty, w tym kopaliny Wpływ pomijalnie mały, lokalny. Kopalin brak.

Gleby Gleby rolnicze nie występują.

Wody powierzchniowe Nie przewiduje się oddziaływania.

Wody podziemne Nie przewiduje się zauważalnego wpływu.

Klimat, w tym warunki

przewietrzania.

Wpływ na warunki klimatu lokalnego pomijalny

Powietrze Ponadlokalne oddziaływania związane będą z funkcjonowaniem tras komunikacyjnych o znacznych

natężeniach ruchu. Nie ma podstaw do prognozowania, że wystąpią przekroczenia stężeń

dopuszczalnych.

Roślinność Szata roślinna w zdecydowanej większości pozostanie w stanie takim jak obecnie.

Ubytki roślinności związane z nowymi inwestycjami kubaturowymi będą miały charakter lokalny i

nie obejmą najwartościowszych na tym terenie elementów szaty roślinnej.

Świat zwierzęcy Nie przewiduje się znaczącego wpływu. Walory i zasoby środowiska w tej dziedzinie są

zachowywane.

Korytarze ekologiczne Na analizowanym terenie nie ma stwierdzonych ani potencjalnych korytarzy ekologicznych.

Obszar Natura 2000 Obszary Natura 2000 w znacznym oddaleniu. Nie przewiduje się znaczącego negatywnego

oddziaływania.

Inne obszary prawnie

chronione

Plan w pełni uwzględnia ograniczenia wynikające z Warszawskiego Obszaru Chronionego

Krajobrazu. Nie przewiduje się wpływu na formy ochrony przyrody występujące poza terenem

objętym planem.

Krajobraz Podstawowe walory krajobrazu, zarówno naturalnego jak i kulturowego, zostają zachowane.

Klimat akustyczny Ustalenia planu stwarzają warunki do możliwie skutecznej ochrony przed hałasem komunikacyjnym.

Nie ma jednak praktycznej możliwości zapewnienia poprzez plan miejscowy osiągnięcia

wymaganych standardów akustycznych na terenach przylegających do ulic ponadlokalnych.

Zagrożenie odpadami Nie przewiduje się szczególnych, innych niż typowe dla terenów zurbanizowanych, oddziaływań na

środowisko w tej dziedzinie.

Zagrożenie polami

elektromagnetycznymi

Nie przewiduje się oddziaływania.

Zabytki i dobra kultury Wszystkie zabytki i dobra kultury występujące na analizowanym terenie są zachowywane i poddane

ochronie.

46

Generalnie stwierdza się, że:

Planowane zagospodarowanie nie będzie miało znaczącego negatywnego wpływu na przyrodnicze

obszary chronione, w tym na obszary Natura 2000,

Ustalenia analizowanego planu - w świetle wcześniejszych i nadrzędnych decyzji - są, z punktu

widzenia ochrony środowiska i ochrony przyrody, sformułowane prawidłowo. Zawarto w nich

wielokierunkowe i realne z punktu widzenia planistycznego, zabezpieczenia przed niekorzystnym

oddziaływaniem planowanego zainwestowania na środowisko,

Plan zapewnia warunki do utrzymania i poprawy standardów środowiskowych warunków życia na

terenach zabudowy mieszkaniowej poprzez utrzymanie terenów otwartych oraz względnie

wysokiego pokrycia zielenią terenów zabudowanych o charakterze osiedlowym,

Plan stwarza warunki do ochrony i wzbogacenia terenów zieleni publicznej i zadrzewień

przyulicznych.

Plan stwarza warunki do ograniczenia podstawowej uciążliwości na tym terenie, jaką jest hałas

komunikacyjny. W planie wykorzystano wszystkie narzędzia, jakimi w tej dziedzinie może

dysponować miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Nie stwierdza się, aby jakiekolwiek prognozowane oddziaływania planu na środowisko mogłyby

mieć charakter oddziaływań znaczących.

Reasumując, plan jest zgodny z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska i ochrony przyrody

- zarówno obowiązującymi powszechnie, jak i lokalnymi.

Nie ma potrzeby wskazywania innych ustaleń, niż zawarte w planie.

47

10. MATERIAŁY WEJŚCIOWE

10.1. MATERIAŁY PODSTAWOWE:

Projekt Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul. Patkowskiego, w tym:

tekst planu

rysunek planu w skali 1 : 1000

(opracowanie: DAWOS Sp. z o.o., arch. K. Domaradzki),

Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla potrzeb opracowania projektu Miejscowego

Planu Zagospodarowania Przestrzennego rejonu ul. Patkowskiego dzielnic Mokotów/Ursynów m.

st. Warszawy”. Oprac. Dr inż. Konrad Podawca. Warszawa, grudzień 2009 r.

10.2. WYBRANE MATERIAŁY UZUPEŁNIAJĄCE I POMOCNICZE; ŹRÓDŁA

INFORMACJI

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy

zatwierdzone uchwałą Nr LXXXII/2746/2006 Rady m.st. Warszawy z dnia 10 października 2006

r., zmienione w 2010 r.

Mapa akustyczna Warszawy 2007. http://mapaakustyczna.um.warszawa.pl/

Lorenc H., Mazur A. Współczesne problemy klimatu Warszawy. IMGW, Warszawa 2003

Opracowanie ekofizjograficzne do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania

przestrzennego miasta stołecznego Warszawy. Biuro Naczelnego Architekta Miasta. Miejska

Pracowania Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju. Warszawa 2006.

Program ochrony powietrza dla strefy aglomeracji warszawskiej. Rozporządzenie Wojewody

Mazowieckiego nr 67 z 24.112.2007 r (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 269 poz.9320);

Program ochrony środowiska dla m.st. Warszawy, grudzień 2005;

Roczna ocena jakości powietrza w Woj. Mazowieckim. Raport za rok 2007 r. WIOŚ w Warszawie,

marzec 2008r;

Tereny otwarte w Warszawie - oprac. Instytutu Miasta 1991 r.

Jan Chojnacki. Zróżnicowanie przestrzenne roślinności Warszawy. Wydawnictwa Uniwersytetu

Warszawskiego. Warszawa 1991 r.

Atlas fizjograficzny Warszawy. Opracowanie WPG 1982 - 1984.

Klimat obszarów zurbanizowanych. IGPiK. 1990 r.

Aktualne informacje ze strony internetowej Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony

Środowiska,

Ponadto przy sporządzaniu prognozy uwzględniono obowiązujące akty prawne, zarówno szczebla

krajowego jak i wojewódzkiego.