liksyon 5 para sa ika-1 ng pebrero, 2020at ibon na kumakain din ng bunga nito. “isang bantay at...
TRANSCRIPT
Liksyon 5 para sa ika-1 ng Pebrero, 2020
Ano ang kailangan ng hari:
Iwanan ang kayabangan.
Tanggapin ang pamamahala ng Dios.
Sundin ang payo ng propeta.
Ano ang ginawa ng hari:
Tinanggap niya ang pamamahala ng Dios.
Ipinahayag niya ang awa ng Dios.
Sinasabi sa Daniel 4 ang ikalawang panaginip naibinigay ng Dios kay haring Nabucodonosor.
Sa pagkakataong ito, ang paksa ay hindi lang kung ano ang nakabagabag sa hari , kundi kung ano ang nakakabagabag sa Dios.
Nag-aalala ang Dios para sa kaligtasan ng bawat isa. Nag-aalala Siya tungkol sa kaligtasan ni Nabucodonosor.
Nanaginip uli ng nakakabagabagna panaginip si Nabucodonosor.
Sa pagkakataong ito ay naalala na nya, ngunithindi rin ito maipaliwanag ng mga matatalinongtao. Tinawag si Daniel upang magpaliwanag.
Isang dakilang puno. Tahanan ito ng mga hayopat ibon na kumakain din ng bunga nito. “Isang bantay at isang banal” ang nag-utos na putulinito. Tanging tuod lang na natatali ng bakal at tanso ang mananatili. Nanatili ito kasama ng mga hayop sa loob ng pitong taon.
Ipinaliwanag ni Daniel na kumakatawan ang puno sahari. Gaya ng sinabi sa kanya ni Daniel: “Ang Dios ng langit ay nagbigay sa iyo ng kaharian, kapangyarihan, lakas, at kaluwalhatian.” Ngunit may kayabanganginako niya ang kanyang mga naabot.
Ang parusa sa kayabangan ni Nabucodonosor ay isanguri ng pagkasira sa isip na ang tawag ay lycanthropy. Inisip niya na siya ay hayop kaya ginawa niya ang mgaginagawa ng hayop.
Nagkasakit siya sa loob ng pitong taon, hanggang ibinalik ng Dios ang katinuan niya. Nais ng Dios na tanggapin niya natanging ang Dios ang namamahala sa mga kaharian ng tao.”
Ipinangako kay Nabucodonosor naang kanyang kaharian ay mananatilingmatatag sa pitong taong iyon.
Dapat nating kilalanin at tanggapin nadapat maghari ang Dios sa ating mgabuhay.
Hindi na kailangang maghintay ni Nabucodonosor ng kaniyang hatol.
Paano niya maiiwasan iyon? Sa pagsunod sa payo ng propeta:
Iwaksi ang iyong mgakasalanan,
Magingmatuwid.
Itinayo niya ang dakilangBabilonia at ang nakakamanghang mganakalutang na hardin sapamamagitan ng pawis ng mga inapi.
Ang pagmamahal at pag-aalala sa iba ay bahagi ng daan tungo sa kadakilaan.
Itigil ang iyongmga
pagkakasala,
Magingmaawain samahihirap.
Ang “pagtuon ng iyong mga mata” ay ginamittulad ng pagtingin sa isang bagay (Gn. 13:10; 18:2; 22:13; 24:64), o bilang isang pagsamba(Dt. 4:19; Aw. 123:1; Is. 38:14).
Naging maawain ang Dios kay Nabucodonosornang hinanap niya Siya, at ibinalik Niya sakaniya ang kanyang katinuan.
Ngayon ay tinanggap na ng buo ng hari ang dati’y bahagyalamang niyang tinanggap: ang Dios ang walanghanggangHari; Siya ang tanging Namamahala ng lahat ng bagay.
Palagi tayong binibigyan ng Dios ng pagkakataon upangtanggapin Siya, upang ating matamasa ang malapit narelasyon sa Kanya.
“Ngayo'y akong si Nabucodonosor ay pumupuri, at nagbubunyi, at nagpaparangalsa Hari ng langit; sapagka't ang lahat niyang gawa ay katotohanan, at angkaniyang mga daan ay kahatulan; at yaong nagsisilakad sa kapalaluan ay kaniyang mapabababa.” (Daniel 4:37)
Kinilala na ni Nabucodonosor ang Dios bilang“tagapahayag ng mga lihim” (Dn. 2:47), at Siyang“nagligtas sa Kanyang mga lingkod” (Dn. 3:28).
At, kinilala nya ang Dios na siyang nagpapahiya samga mayabang. Isinantabi niya ang kanyangpagmamataas at ipinahayag ang awa ng Dios habang ibinabalik sa kanya ang kanyang katinuanat trono. Ang kanyang pangungusap ay taos-
puso. Nagbago ang kanyangpananaw. Ang kanyang puso ay hindina mayabang. Nagtapos ang kanyangsulat/patotoo sa pagpuri sa Dios.
Ang kanyang karanasan ay liksyon kung gaano kamapanganib ang kayabangan. Dapat nating gayahin si Kristo at mamuhay ng may kapakumbabaan(Filipos 2:1-11).
“May pangangailangan ng disididong pagbabago.
Panahon na upang ating ipakumbaba ang ating
mapagmataas, matigas na puso, at hanapin ang
Panginoon habang masusumpungan pa Siya…
Tinatawagan tayo ng Panginoon na pumunta sa
hanay. Ang araw ay malapit nang matapos.
Malapit na ang gabi. Nakikita na ang mga hatol
ng Dios, sa lupa at sa dagat. Walang ikalawang
pagkakataon na ibibigay sa atin. Hindi ngayon
panahon upang makagawa ng maling hakbang.
Hayaang magpasalamat ang bawat isa na may
pagkakataon pa tayong magkaroon ng katangian
para sa darating na walanghanggang buhay.”
E.G.W. (Counsels on Diet and Foods, cp. 1, p. 40)