licencjat kolarstwo nowy

Spis treściSTRESZCZENIE.................................................................................................2

WSTĘP.................................................................................................................3

ROZDZIAŁ I. HISTORIA KOLARSTWA.........................................................5

1. Początki kolarstwa na świecie......................................................................5

2. Początki kolarstwa w Polsce........................................................................5

3. Historia kolarstwa regionu świętokrzyskiego..............................................7

3.1. Korzenie kieleckiego kolarstwa i jego rozwój w XIX i na początku XX

w....................................................................................................................7

3.2. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego w latach 1927-1939...............10

3.3. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego po zakończeniu II wojny

światowej....................................................................................................11

3.4. Sekcje kolarskie oraz grupy zawodowe...............................................13

3.5. Medaliści z regionu świętokrzyskiego.................................................16

3.6. Kolarska elita na szosach regionu kieleckiego....................................23

ROZDZIAŁ II. METODOLOGIA BADAŃ WŁASNYCH..............................26

ROZDZIAŁ III. WYNIKI BADAŃ WŁASNYCH...........................................28

1. Powstanie i działalność Klubu Kolarskiego „COR” w Ostrowcu

Świętokrzyskim w latach 1995-2000.............................................................28

2. Działalność Klubu Kolarskiego „COR” w Ostrowcu Świętokrzyskim w

latach 2000-2013............................................................................................31

3. Osiągnięcia zawodników klubu „COR”.....................................................34

ROZDZIAŁ IV. DYSKUSJA I WNIOSKI........................................................44

BIBLIOGRAFIA................................................................................................47

SPIS RYCIN.......................................................................................................48

1

STRESZCZENIE

Celem niniejszej pracy było zbadanie historii, osiągnięć i stanu rozwoju klubu

kolarskiego ULKS „COR” w Nowym Skoszynie, którego poprzednia siedziba mieściła

się w Ostrowcu Świętokrzyskim. Materiał badawczy stanowiły artykuły prasowe,

pozycje książkowe, a także dane zebrane w trakcie wywiadów przeprowadzanych z

byłymi i obecnymi zawodnikami klubu. Materiał zbierano w odstępach czasu, w

miesiącu kwietniu i maju 2013 r., zarówno w siedzibie klubu, jak i w miejscowych

bibliotekach, a także w miejscach zamieszkania zawodników klubu. W wyniku analizy

tego materiału udało się opracować opis działalności klubu na przestrzeni lat, a także

osiągnięć kolarzy jeżdżących w jego barwach. Ustalono, że klub znajduje się obecnie

w nienajlepszej kondycji, co wynika z braku wybitnych zawodników, zbyt małego

wsparcia finansowego, oraz ze złej organizacji. Sytuacja klubu wyglądała lepiej w

przeszłości niż obecnie. Z drugiej strony, klub udziela się w wielu inicjatywach

godnych zapamiętania. Wspiera miejscową młodzież, promuje kulturę fizyczną,

umożliwia rozwój i zapewnia możliwość aktywnego spędzania czasu. Jest niezwykle

ważny, również z tej przyczyny, że w gminie nie istnieją inne inicjatywy tego typu.

Dlatego niezwykle ważne jest usprawnienie klubu, aby mógł jeszcze lepiej wspierać

rozwój lokalnej społeczności.

2

WSTĘP

Kolarstwo jest niezwykle popularnym sportem, szczególnie w wersji

amatorskiej. Odgrywa pozytywną rolę w kształtowaniu sprawności fizycznej,

przystosowaniu organizmu do wysiłku i rozwijaniu wytrzymałości. Poza tym wpływa

korzystnie na zdrowie fizyczne i psychiczne, zapewnia relaks i możliwość spędzania

wolnego czasu w atrakcyjny sposób, łącząc sport z poznawaniem świata i docenianiem

piękna przyrody. Jest to dyscyplina, którą mogą uprawiać niemal wszyscy, bez

względu na wiek, stopień sprawności fizycznej czy wytrzymałość, dzięki możliwości

dopasowania tempa i sposobu jazdy do indywidualnych preferencji. To właśnie chęć

zaprezentowania niezwykłej atrakcyjności i popularności jazdy rowerem była jedną z

głównych motywacji do napisania niniejszej pracy. Drugą równie ważną motywacją

było pragnienie usystematyzowania informacji na temat klubu kolarskiego „COR”, w

którym wielu dobrych i wybitnych sportowców stawiało swoje pierwsze kroki.

Niniejsza praca składa się z czterech rozdziałów. Każdy z nich został

podzielony na podrozdziały opisujące odrębne zagadnienia, co pozwala zachować

przejrzystość pracy.

Pierwszy rozdział zawiera dane dotyczące historii kolarstwa, ze szczególnym

uwzględnieniem początków tego sportu w Polsce i w województwie świętokrzyskim.

Stanowi on ogólne wprowadzenie do zagadnień związanych z klubem kolarskim

ULKS „COR” z Nowego Skoszyna. Przede wszystkim zaznaczono, skąd wywodzi się

kolarstwo na terenie Gór Świętokrzyskich i jakie były jego początki, w dużej mierze

związane z miastem Kielce. Pojawiają się nazwiska zawodników oraz osób, które w

znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju kolarstwa w regionie świętokrzyskim.

Scharakteryzowano również w zwięzły sposób sekcje i grupy zawodowe związane z

opisywaną dyscypliną sportu. Następnie wymieniono świętokrzyskich medalistów,

którzy wbrew powszechnym przekonaniom stanowią dość liczną grupę. Ostatni

podrozdział rozdziału drugiego dotyczy elity najlepszych kolarzy, którzy uczestniczyli

w zawodach organizowanych na kieleckich szosach.

Drugi rozdział odnosi się do metodologii badań własnych, zastosowanej w

niniejszej pracy. Materiałem badawczym stały się dokumenty klubu ULKS „COR” z

3

Nowego Skoszyna, artykuły prasowe, informacje internetowe, wywiady z

zawodnikami klubu. Metodą badawczą zastosowaną w niniejszej pracy była analiza

wyżej wymienionych źródeł. Głównym celem było sprawdzenie, czy klub ULKS

„COR” z Nowego Skoszyna jest klubem prawidłowo funkcjonującym, dającym

młodzieży szansę na rozwijanie talentów sportowych.

Rozdział trzeci przedstawia szczegółowo wyniki badań własnych. Zawarto w

nim informacje dotyczące powstania klubu kolarskiego należącego do Katolickiego

Stowarzyszenia Sportowego Rzeczypospolitej Polskiej, działającego na początku przy

parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Ostrowcu Świętokrzyskim. Przedstawiono

również sukcesy i osiągnięcia klubu, usystematyzowane według grup wiekowych

zawodników i opisane w kolejności chronologicznej. Na podstawie wymienionych

osiągnięć klubu stało się możliwe wyciągnięcie wniosków dotyczących stanu

funkcjonowania klubu, perspektyw jego rozwoju, a także mocnych i słabych stron.

Rozdział czwarty jest rozdziałem podsumowującym, napisanym na podstawie

analizy materiału badawczego. Zawiera on zarówno informacje dotyczące zalet „COR-

u”, takich jak promowanie młodych talentów, wspieranie inicjatyw lokalnych,

wspieranie rozwoju sportu w gminie, wychowywanie młodzieży, jak również pewnych

braków, które wpływają negatywnie na rozwój klubu. Do tych słabych stron można

zaliczyć źle zorganizowaną bazę klubu i finanse, brak dziewcząt i kobiet w składzie

zawodników, zbyt małą współpracę z miejscowymi szkołami.

4

ROZDZIAŁ I. HISTORIA KOLARSTWA

1. Początki kolarstwa na świecie

Historia sportów kolarskich jest nierozerwalnie związana ze zbudowaniem pierwszego

„roweru”, a właściwie welocypedu, przez Karla Dreisa około 1818 roku. Jednakże wygląd

pierwszych rowerów był dość dziwaczny i czynił je niebezpiecznymi pojazdami. W latach 60-

ych XIX w. wprowadzono zasadnicze zmiany w kształcie roweru, upodabniając go do jego

dzisiejszego kształtu. Pierwszy wyścig uliczny z prawdziwego zdarzenia został rozegrany w

1865 roku, natomiast pierwszy wyścig długodystansowy w 1869 roku. Od 1903 roku odbywa

się największy na świecie wieloetapowy wyścig kolarski pod nazwą Tour de France.

Kolarstwo szosowe zostało ujęte w programie igrzysk olimpijskich już w 1896 r. Natomiast

kolarstwo torowe dołączyło do grona dyscyplin olimpijskich w 1900 roku. Kolarstwo górskie.

narodziło się w latach 70-tych XX w., i wiązało się z chęcią obejścia zakazu używania

pojazdów spalinowych na terenie parku narodowego. Jeszcze w latach 80-tych kolarstwo

górskie uznawano za amatorski sport młodzieżowy. Dopiero w 1996 r., w związku z

prawdziwą eksplozją popularności tej dyscypliny, włączono kolarstwo górskie do programu

igrzysk olimpijskich.

Warto wspomnieć, że kwestie dotyczące kolarstwa są rozstrzygane przez

Międzynarodową Unię Kolarską, która powstała w 1900 roku. Lata 60-te XX w. przyniosły

podział tej unii na dwie organizacje, z czego jedna zajmowała się kolarstwem amatorskim, a

druga zawodowym. Natomiast w latach 90-tych zniwelowano różnicę pomiędzy kolarzem-

amatorem a kolarzem-zawodowcem.1

2. Początki kolarstwa w Polsce

Pierwszy pojazd rowerowy na ziemiach polskich został skonstruowany przez malarza

Edmunda Perla w 1866 r., i w tym samym roku został zademonstrowany mieszkańcom

Warszawy. Napływ kolejnych pojazdów tego typu wiązał się z Wystawą Światową w Paryżu,

bezpośrednio z której rowery dotarły do Warszawy i Lwowa. Jeden z nich trafił do

Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie, dzięki czemu w ramach tej organizacji

mogło się rozwinąć kolarstwo.

Pierwszy wyścig rowerowy został zorganizowany w Warszawie dnia 5 czerwca 1869

r., a uzyskane w jego wyniku dochody przeznaczono na dobroczynność. Podobnego typu

1 R. Wroczyński, Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu, Wydawnictwo BK, Warszawa 2009, s. 250-251.

5

wyścig miał miejsce w 1875 r. we Lwowie. Natomiast w 1880 r. zorganizowano w

Warszawie pierwsze lekcje nauki jazdy na rowerze.

Szybki rozwój kolarstwa na ziemiach polskich nastąpił w latach 80-ych XIX w., o

czym zadecydowały coraz doskonalsze rowery, a także powstanie towarzystw sportowych. W

1886 r. powstało Warszawskie Towarzystwo Cyklistów, zrzeszające osoby, które pomyślnie

zdały egzamin jazdy na welocypedzie. Wieloletnim prezesem towarzystwa był hrabia August

Potocki. Natomiast do jego honorowych członków zaliczano pisarzy takich jak Bolesław Prus

czy Henryk Sienkiewicz. W 1886 r. również w innych miastach, takich jak Kraków, Lwów

czy Łódź, zawiązano towarzystwa cyklistów. Rok później postało towarzystwo cyklistów w

Lublinie.

Warszawskie Towarzystwo Cyklistów zorganizowało pierwsze w swej historii zawody

klubowe w 1886 r. W tym samym roku cykliści z Łodzi przeprowadzili wyścig szosowy z

łodzi do Tomaszowa. W celu zwiększenia zasięgu i popularności kolarstwa WTC

powoływało tzw. konsulaty, czyli innymi słowy oddziały zamiejscowe z siedzibami w

większych miastach, kierowane przez konsulów będących członkami WTC. W latach 1888-

1912 w Królestwie Polskim działało 77 konsulatów, a oprócz tego zorganizowano konsulaty

zagraniczne w miastach takich jak Berlin, Wiedeń, Petersburg, Moskwa czy Odessa.

Wśród członków WTC i jego konsulatów propagowano nie tylko jazdę na różnego

rodzaju pojazdach rowerowych, ale również inne formy sportu, jak na przykład gimnastykę,

łyżwiarstwo czy tenis.

Na rozwój kolarstwa polskiego wpłynęło w dużym stopniu otwarcie toru ziemnego

położonego w Warszawie na Dynasach w 1892 r.

Corocznie w Warszawie odbywały się mistrzostwa Warszawy. Poza polskimi

kolrzami uczestniczyli w nich zawodnicy z Anglii, Belgii, Czech, Niemiec, Austrii, Rosji. Od

1895 r. coraz wyraźniejszy był podział kolarstwa na konkurencje torowe i szosowe.

Konkurencje torowe odbywały się na długich dystansach, takich jak trasa Lwów – Kraków

(360 km), czy Warszawa – Kalisz - Warszawa (450 km).

Poza mistrzostwami odbywającymi się w poszczególnych miastach, u schyłku XIX w.

rozgrywały się również mistrzostwa Królestwa Polskiego. Pierwsze takie zawody o zasięgu

ogólnokrajowym odbyły się w 1891 r.

Mówiąc o początkach kolarstwa na ziemiach polskich warto wspomnieć postać

Stanisława Wyhowskiego, kilkukrotnego zwycięzcy mistrzostwa Królestwa Polskiego i

pierwszego polskiego zawodowego kolarza.

6

Na terenie dawnej Galicji ważną rolę odgrywał ośrodek we Lwowie, gdzie ostał

pierwszy polski tor kolarski o asfaltowej nawierzchni. Natomiast w 1897 r. w tym samym

mieście założono Akademicki Klub Cyklistów, a także Towarzystwo Kolarzy Wyścigowych.

Na Śląsku ze Związku Niemieckich Kolarzy oddzielił się w 1887 r. Okręg

Górnośląski, z licznymi towarzystwami kolarskimi, których członkowie stanowili

najliczniejszą grupę wśród wszystkich niemieckich cyklistów. Do Okręgu Górnośląskiego

należeli zarówno Polacy jak i Niemcy.2

3. Historia kolarstwa regionu świętokrzyskiego

3.1. Korzenie kieleckiego kolarstwa i jego rozwój w XIX i na początku XX w.

Kielce mogą pochwalić się bogatymi tradycjami kolarskimi, sięgającymi w

swych początkach końca XIX wieku. Wówczas powstał specjalny tor kolarski, a także

Kieleckie Towarzystwo Cyklistów, które odegrało pozytywną rolę w popularyzacji

rowerowych przejażdżek, zawodów i wyścigów wśród okolicznych mieszkańców.

Rok 1886 przyniósł założenie Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów, którego

członkami stali się rowerzyści kieleccy. Głównym zadaniem tej organizacji było

propagowanie sportu na ziemiach polskich znajdujących się pod władzą zaborców.

Warto podkreślić, że Warszawskie Towarzystwo Cyklistów (WTC) posiadało swoich

przedstawicieli zwanych Konsulami w wielu miastach. W Kielcach stanowisko

Konsula obejmował Michał Żelichowski, właściciel drukarni przygotowującej „Gazetę

Kielecką”. Do jego zadań należało między innymi prowadzenie rejestru amatorów

jazdy na rowerze. W 1892 r. ten rejestr zawierał 30 nazwisk, wśród których byli: J.

Czarniecki, J. Dunin, J. Fabiański, W. Hoeningman, T. Kłodawski, S. Możdżeński, A.

Nestarowicz, S. Rachwalski, E. Różczycki.3

W roku 1895 kieleccy rowerzyści postanowili założyć własną organizację

kolarską, którą było wspomniane już wcześniej Kieleckie Towarzystwo Cyklistów

(KTC). Jego założyciele rekrutowali się spośród różnych profesji, a łączyła ich pasja

do uprawiania sportu i turystyki rowerowej. Dokładnie 3 września 1895 r.

zarejestrowano statut towarzystwa, po wcześniejszym otrzymaniu pozwolenia na

prowadzenie działalności od carskiego gubernatora, a 16 listopada tego samego roku

2 Ibid., s. 273-275.3 B. Tuszyński, Od Dynasów do Szurkowskiego, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, s. 40.

7

wybrano władze KTC, z wymienionym wcześniej Michałem Żelichowskim na czele.4

Warto zauważyć, że działalność KTC nie ograniczała się do terytorium miasta Kielce,

gdyż w grudniu 1895 r. powołano oddziały towarzystwa w Pińczowie, Jędrzejowie i

Suchedniowie. W Suchedniowie wielkim miłośnikiem i propagatorem kolarstwa był

Józef Wigura, pracujący w Zarządzie Górnictwa.

Pierwszą imprezę sportową pod znakiem KTC zorganizowano wiosną 1896 r.

Składała się ona z trzech konkurencji: wyścigów na 5 wiorst (wiorsta = 1066.78 m),

wyścigów na 10 wiorst oraz wyścigów na jedną milę (wówczas ok. 7.5 km). We

współzawodnictwie uczestniczyło 16 cyklistów. Latem tego samego roku kielczanie

współorganizowali kolarski maraton na trasie Warszawa – Kielce – Warszawa. Na

koniec sezonu w 1896 r. zorganizowano jeszcze gonitwę na szosie

Nowowarszawskiej, na dystansie 25 wiorst, której zwycięzca Józef Czarnecki pokonał

trasę w ciągu 58 minut i 38 sekund.

Dnia 31 grudnia 1896 r. KTC zrzeszało 160 osób, w tym 70 przyczyniających

się do rozwoju organizacji poprzez wkład finansowy. KTC zyskało również własną

odznakę, która wyglądała następująco:

4 Ustawa Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów, „Gazeta Kielecka”, 1895, nr 88, s.1.

8

Ryc. 1. Odznaka Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów (Źródło: http://wcn.pl/auctions/36/browse?cat=97; data

dostępu: 15.04.2013).

W maju 1899 r. WTC przygotowało Wyścig Objazdowy Królestwa Polskiego

na trasie o długości 1.025 wiorst, złożony z 51 etapów, zwanych też stacjami. W

wyścigu uczestniczyło 136 zawodników, w tym również zawodnicy z Kielc, a jedną ze

stacji na trasie było miasto Kielce. W tym samym roku w sierpniu w Kielcach

dokonano uroczystego otwarcia toru wyścigowego przeznaczonego dla cyklistów. Tor

znajdował się przy ulicach Ruskiej i Czystej (dzisiejsze ulice Sienkiewicza i

Paderewskiego). Osoby, które miały największy udział w budowie tego toru zostały

nagrodzone pamiątkowymi srebrnymi brelokami z odznaką KTC umieszczoną na

rewersie.

Wybuch pierwszej wojny światowej przyniósł zakończenie pierwszego etapu

działalności KTC, które wznowiło działalność dopiero po wojnie, w 1927 r.5

5 http://swietokrzyskie.regiopedia.pl/wiki/kieleckie-towarzystwo-cyklistow (data dostępu: 16.04.2013).

9

3.2. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego w latach 1927-1939

Rozwój KTC, przerwany przez wybuch I wojny światowej, nie został

wznowiony zaraz po jej zakończeniu. Wynikało to głównie z faktu, że wówczas cała

energia młodzieży i dorosłych była skupiona na odbudowie zrujnowanego przez

zaborców państwa, które dopiero co odzyskało niepodległość. Powstawały wówczas

kluby sportowe, ale głównie o profilu piłkarskim

Organizację kolarską wznowiona w Kielcach w 1927 r., kiedy to byli

zawodnicy KTC zainicjowali zebranie organizacyjne, na którym zadecydowano o

wznowieniu działalności Towarzystwa Cyklistów, które zostało wpisane do rejestru

stowarzyszeń w roku jego powstania. To wydarzenie zapoczątkowało drugi etap

działalności kieleckich cyklistów.

W tym samym roku zorganizowano walne zebranie członków Towarzystwa

Cyklistów, na którym wybrano zarząd towarzystwa, w następującym składzie:

Prezes – Feliks Schmidt

Sekretarz – Władysław Woźniak

Skarbnik – Mieczysław Nowak

Gospodarz – Edward Moll

Kapitan turystyczny – Tadeusz Nowak

Prezes honorowy – Stanisław Starka, współwłaściciel huty „Ludwików”.

W kalendarzu imprez organizowanych przez stowarzyszenie znajdowały się

takie wydarzenia jak bieg kolarski na przełaj, szosowe mistrzostwa klubu, wyścigi o

mistrzostwa stadionu, oraz wycieczki rowerowe do Ojcowa, Piekoszowa, Nowego

Korczyna, Szydłowa, Pińczowa, a także na Święty Krzyż. Rok 1933 przyniósł

otwarcie nowego toru kolarskiego, tym razem zlokalizowanego przy ulicy Solnej, w

obiekcie sportowym należącym do Kolejowego Przysposobienia Wojskowego.

W okresie międzywojennym na terenie Kielc pojawiły się nowe kluby

sportowe, takie jak Granat, Ludwików, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, Strzelec

czy Policyjny KS. Najbardziej znanymi kolarzami kieleckimi tego okresu byli: S.

Chudzicki, P. Janyst, F. Kafar, E. Kołodziej, L. Kopała, H. Kotliński, T. Nowak, P.

Prędota, B. Skarbek, W. Zapała, J. Zychowicz. Kieleccy kolarze uczestniczyli przede

10

wszystkim w lokalnych wyścigach i wycieczkach do miejscowości turystycznych.

Brali też udział w uroczystościach z okazji świąt państwowych, Tygodnia PCK,

Tygodnia Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej i Tygodnia Strażaka.

Ważna dla rozwoju kolarstwa w tamtym okresie była sekcja kolarska

Wojskowego Klubu Sportowego, prowadzona przez kpt. Rzeckiego i kpt.

Niewiadomskiego, która od 1934 r. była ukierunkowana wyłącznie na turystykę, a nie

na współzawodnictwo. Sekcja rozwijała się bardzo dobrze. Dokonano zakupu 140

rowerów, przeprowadzono kurs jazdy oraz montażu rowerów. W 1934 r.

zorganizowano rajd na trasie Kielce – Hel – Kielce, zgłoszony do konkursu na

najpiękniejszą wycieczkę rowerową, ogłoszonego w Polskim Radiu. W rajdzie miało

wziąć udział 40 cyklistów, jednak w dzień przed nim pozostało tylko dwóch, kpt.

Niewiadomski i kpt. Rzecki. Odbyli oni planowany rajd, pokonując łącznie 1648 km

w czasie 96 godzin, przy średniej prędkości 17 km/h.

Dużym sukcesem było zajęcie trzeciego miejsca przez Józefa Zychowicza z

klubu Granat Kielce w wyścigu kolarskim w Krakowie, w którym uczestniczyło około

150 czołowych zawodników kraju.

W ostatnich miesiącach przed wybuchem II wojny światowej nadal odbywały

się zawody kolarskie. W maju 1939 r. wyścigi rozegrały się na kieleckim stadionie, a

zwycięzcą został F. Kafar. W czerwcu tego samego roku odbyły się wyścigi na trasie z

Kielc do Suchedniowa i z powrotem, w których wygrał P. Janyst. W 1939 r. w

szosowych mistrzostwach województwa krakowskiego czwarte miejsce zajął J.

Zychowicz.

Podczas II wojny światowej wielu członków Towarzystwa Cyklistów w

Kielcach oddało swe życie za ojczyznę. Byli wśród nich tacy ludzie jak: S. Chudzicki,

H. Gąsiorowski, W. Kamizela, K. Nowak, R. Zapała i R. Zakrzewski.6

3.3. Rozwój kolarstwa regionu kieleckiego po zakończeniu II wojny światowej

W maju 1945 r. miało miejsce spotkanie działaczy i byłych zawodników

kolarstwa kieleckiego, na którym zdecydowano o wznowieniu działalności KTC.

Wybrano władze stowarzyszenia w następującym składzie:

6 Z. Moskwa, Kielecki sport z myszką, Golpe S. C., Kielce 2000.

11

Prezes – W. Woźniak

Wiceprezes – E. Moll

Sekretarz – W. Wierzbicki

Kapitan sekcji motorowerowej – F. Kafar

Kapitan sekcji rowerowej – P. Janyst

Gospodarz – R. Lejman

27 maja 1945 r. obyło się uroczyste otwarcie sezonu kolarskiego, zainaugurowane

przejazdem kolarzy z KTC głównymi ulicami Kielc. W lipcu tego samego roku

zorganizowano zawody kolarskie w ramach Tygodnia Strażackiego, w których skład

wchodziły dwie konkurencje: wyścig rozstawny (wygrany przez J. Nowaka) i wyścig

na 4 km (wygrany przez T. Skorupskiego).

KTC przekazało dane na temat swej działalności do Polskiego Związku

Kolarskiego z siedzibą w Warszawie w 1946 r. Wówczas Polski Związek Kolarski

zadecydował o przeniesieniu siedziby KTC do Radomia, w którym działały już trzy

sekcje kolarskie. Zaczął się trudny okres dla KTC, wynikający z braku funduszy i

odpowiedniego sprzętu kolarskiego, co doprowadziło do zakończenia działalności

stowarzyszenia w 1947 r. Rozwiązanie tej organizacji nie oznaczało jednak końca

rozwoju kolarstwa w Kielcach. Rozpoczął się okres świetności sekcji kolarskich,

szczególnie popularnych wśród miejscowej młodzieży.

Działalność KTC wznowiono w 1988 r. z inicjatywy wielkich entuzjastów

kolarstwa. Biuro KTC umiejscowiono w Kielcach w Domu Rzemiosła przy ul.

Warszawskiej. Pierwszym prezesem stowarzyszenia został S. Góźdź, a następnie tę

funkcję sprawowali W. Rezner, J. Jędrzejkiewicz i wreszcie J. Tarnowski, pełniący tę

funkcję do dziś.

Obecnie KTC współpracuje ze Świętokrzyskim Związkiem Kolarskim i

organizuje wiele imprez krajowych. Wraz z PSL i władzami gminy Bodzentyn

obydwa stowarzyszenia organizują wyścig pod nazwą „Szlaki walk i męczeństwa wsi

polskiej”. W Bielinach natomiast odbywają się zawody dla najmłodszych

„Truskawkowy szus”. Kolejną imprezą dla młodzieży są mistrzostwa Kielc o Puchar

Prezydenta Miasta dla szkół podstawowych i gimnazjalnych. Te wyścigi cieszą się

dużym zainteresowaniem i stanowią pierwszy etap w selekcji zawodników do

12

kolarstwa wyczynowego. Duże zainteresowanie wzbudzają też ogólne imprezy

kolarskie typu „Cyklofrajda”.7

3.4. Sekcje kolarskie oraz grupy zawodowe

Od końca II wojny światowej aż do czasów obecnych w regionie

świętokrzyskim istniało kilkanaście klubów kolarskich zawierających sekcje

kolarskich. Jednakże do rozwoju kolarstwa na ziemi kieleckiej przyczyniły się

następujące sekcje:

Lechia Kielce

Ogniwo Kielce

Gwardia Kielce

Iskra Kielce

Granat Skarżysko

Ludowe Zespoły Sportowe

SHL – Korona – Cyclo/Korona.

Lechia Kielce uczestniczyła już w pierwszych zawodach kolarskich

zorganizowanych po wojnie w lipcu 1945 r. Ściśle mówiąc w zawodach startowali

wtedy dwaj kolarze z tego klubu – T. Skorupski i J. Nowak. W kolejnych latach, gdy

czołowym działaczem i instruktorem był F. Kafar, klub budził coraz większe

zainteresowanie wśród młodzieży, a spośród dużej grupy uczestników wyłoniło się

kilku wybitnych. To właśnie w Lechii swoją przygodę z kolarstwem zaczynali tacy

zawodnicy J. Baćkowski, J. Kruk, F. Kosera i R. Zapała. Do najważniejszych

zawodników Lechii należeli także: W. Gwardyś, Z. Buk, S. Met, T. Młodawski, W.

Kundera, J. Raczyński, R. Pałys, E. Turek, T. Ramiączek.

Kolejny klub o nazwie Ogniwo Kielce działał przy Izbie Skarbowej. Jego

zawodnicy, a mianowicie J. Wiechowski, H. Olejarczyk i J. Pietrzak, brali udział w

zawodach w 1949 r. Sekcja kolarska istniała wprawdzie tylko przez kilka lat, jednak

jej zawodnikom udało się odnieść pewne sukcesy. H. Olejarczyk zajął szóste miejsce

w ogólnopolskim wyścigu u puchar „Słowa Ludu” zorganizowanym w 1949 r. w

7 M. Michniak, A. Pawłowski, Świętokrzyska encyklopedia sportu, Słowo Kibica, Kielce 2004.

13

Częstochowie. Natomiast J. Pietrzyk w wyścigu o puchar „Życia Radomskiego” w

1951 r. zdobył dziewiąte miejsce.

Kolejna sekcja to Gwardia Kielce, która prowadziła działalność tylko przez

cztery lata, od 1951 do 1954 r. Jej czołowymi kolarzami byli wcześniejszy zawodnicy

Ogniwa F. Nazary i J. Pietrzyk, oraz Z. Dulny, Z. Kumasa i J. Jarząbek. Ostatni z

wymienionych reprezentował Polskę podczas Wyścigu Pokoju w 1952 r., a także

zdobył tytuł mistrza województwa w wyścigu szosowym ze startu wspólnego w 1953

r. Rok wcześniej taki sam tytuł uzyskał J. Pietrzyk. F. Nazary natomiast został

zwycięzcą ogólnopolskiego wyścigu organizowanego w Białymstoku w 1953 r.

W klubie Iskra Kielce najważniejszymi zawodnikami sekcji kolarskiej

byli: E. Błaszczyk i H. Siwek. Drugi z nich zajął drugie miejsce w Tour de Pologne w

1961 r. i później przez wiele lat był zaliczany do czołowych kolarzy regionu.

Natomiast pierwszy z nich dwa razy odniósł zwycięstwo w wyścigu „Pasmem Gór

Świętokrzyskich”, ale już wówczas należał do innego klubu, tzn. do SHL Kielce.

Granat Skarżysko, a właściwie jego sekcja kolarska, była aktywna przez

kilkanaście lat. W jej barwach jeździli m.in. R. Pląsek, L. Kusal, B. Spieks, Z.

Łękawski, J. Różalski, W. Różalski, Z. Łękawski i S. Chełmiński. Ostatni z

wymienionych zginał w wypadku w trakcie wyścigu, i w związku z tym od 1971 r. na

jego pamiątkę w Skarżysku rozgrywano specjalny wyścig.

W Ludowych Zespołach Sportowych na terenach wiejskich kolarstwo stawało

się popularne od lat 50-ych XX w. Sekcje kolarskie działały przy takich klubach jak

Piast Chęciny, Świt Wolica, Spartakus Daleszyce czy LZS Opoczno. W Piaście

Chęciny czołowymi postaciami kolarstwa byli J. Czarkowska i R. Zapała. Czarkowska

była mistrzynią Polski w wyścigu szosowym w 1960 r., a także brązową medalistka w

krajowych mistrzostwach kolarskich w 1963 r. Do sukcesów całej sekcji z pewnością

można zaliczyć zorganizowanie wyścigów „O srebrny kask Chęcin”, odbywających

się w latach 1960-1964.

W sekcji kolarskiej Świt Wolica na uwagę zasługuje M. Klimczyk, najpierw

mistrz Polski juniorów, a później medalista w mistrzostwach Polski w grupie

seniorów.

14

Organizatorami kolarstwa w Opocznie byli Tadeusz i Klementyna Palusowie,

pracujący w Radzie Powiatowej Ludowego Zespołu Sportowego Opoczno. To w tym

klubie karierę zaczynał Zbigniew Dziurdź, późniejszy trener najważniejszych polskich

kolarzy przełajowych, a także zajmujący się kolarstwem szosowym J. Krawczyk,

zdobywca jednego złotego i dwóch srebrnych medali na Ogólnopolskiej Spartakiadzie

Młodzieży. Po zmianach administracyjnych w kraju Opoczno znalazło się poza

granicami regionu świętokrzyskiego.

Prezesem Spartakusa Daleszyce był Z. Janeczek, a szkoleniowcem młodzieży

był J. Baćkowski. W klubie pojawili się tacy zawodnicy jak B. Łosak, wicemistrz

Polski juniorów, oraz T. Brożyna.

SHL stanowi najstarszą i najważniejszą pod względem osiągnięć sekcję

kolarską w województwie świętokrzyskim. Po 1945 r. nawiązywała ona do tradycji

przedwojennego klubu „Ludwików”, a jej czołowym działaczem był M. Mela. Po fuzji

klubów Iskra i SHL w 1973 r. powstała Korona, w której sekcję kolarską prowadził E.

Kałandryk. Natomiast fabryka KZWM SHL przez wiele lat pełniła rolę opiekuna dla

zawodników działających w barwach Korony. Po 1989 r., w związku ze zmianami w

ustroju państwa rozpoczęło się wyprowadzanie sportu poza duże zakłady pracy. W

związku z tym w 1992 r. sekcja kolarska rozpoczęła swoją odrębną działalność poza

klubem Korona, przybierając nazwę Cyclo Korona. Sekcja działała dzięki hojności

sponsorów, takich jak firma Wimar, firma Wąsowski, Radio Kielce, Zakład

Lakierniczy Kazimierza Dziewierza, Bank Świętokrzyski Chemar, Lider Market czy

firma DEK Meble, której właścicielem jest były kolarz Korony. Mimo licznych

trudności kolarze z Cyclo-Korony odnosili duże sukcesy w latach 90-ych.8

Na terenie Kielc istniały również dwie kolarskie grupy zawodowe, tzn. „Exbud”

i „Mat Ceresit CCC”. Pierwsza z nich istniała tylko przez rok, a jej kolarzom nie

udało się odnieść żadnych wybitnych osiągnięć.

Mówiąc o kieleckich kolarskich grupach zawodowych h, warto wspomnieć o

niedawno powstałym i nadal istniejącym 4F e-vive racing team, który utworzono w

2012 r. Trenerem grupy jest A. Piątek, były zawodnik Korony Kielce i były trener

mistrzyni świata Mai Włoszczowskiej, jak również wielu innych medalistów. Za swoje

8 M. Michniak, A. Pawłowski, Cykliści z Gór Świętokrzyskich, Słowo Kibica, Kielce 2000.

15

szczególne zasługi został dwukrotnie uhonorowany tytułem ambasadora regionu

świętokrzyskiego. Trzonem całej wyżej wspomnianej grupy jest bez wątpienia P.

Gorycka, a oprócz niej do grupy nalezą też M. Żur i A. Kucharek. Do największych

osiągnięć grupy można zaliczyć pierwsze miejsca w Pucharze Polski, tytuł

wicemistrzyni dla P. Goryckiej w zawodach Pucharu Świata, srebrny medal

mistrzostw Europy dla P. Goryckiej, tytuł mistrzyni Polski w kolarstwie górskim dla

P. Goryckiej czy medale mistrzostw Polski w kolarstwie przełajowym.9

3.5. Medaliści z regionu świętokrzyskiego

Region świętokrzyski może się pochwalić dość dużą grupą medalistów w

mistrzostwach krajowych w różnych kategoriach wiekowych. Wykaz zdobywców

medali w latach 1960-2000 przedstawia się następująco:

1. Mistrzowie Polski Juniorów Młodszych:

1988 r. – Z. Baniak i M. Bilewski z Korony Kielce, konkurencja: wyścig

dwójkami

1990 r. – H. Baćkowski i M. Wengorski z Korony Kielce, konkurencja:

wyścig dwójkami na dystansie 20 km

1993 r. – M. Pytel z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:

wyścig ze startu wspólnego

1997 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja:

jazda indywidualna na czas na dystansie 15 km


wyścig górski

2. Wicemistrzowie Polski Juniorów Młodszych

1988 r. - M. Bilewski z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na

czas

1989 r. – T. Janaszek i P. Tymborowski z Korony Kielce, konkurencja:


1993 r. – M. Pytel z DEK Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja: wyścig

górski

9 http://4f-evive.pl/index.php/pl/TEAM (data dostępu: 14.04.2013).

16


wyścig indywidualny na torze na dystansie 3 km

1996 r. – A. Górecki, K. Krzywicki, K. Ścisłowicz, M. Witecki z DEK

Meble Cyclo-Korona Kielce, konkurencja: wyścig drużynowy na dystansie

43 km



3. Brązowi Medaliści Mistrzostw Polski Juniorów Młodszych

1985 r. – G. Radlicz z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na

torze o 10 km

1985 r. – R. Kowalczyk i G. Radlica z Korony Kielce, konkurencja: wyścig

dwójkami na dystansie 20 km

1991 r. – H. Baćkowski z Wimar Korona Kielce, konkurencja: jazda

indywidualna na czas

1997 r. – M. Witecki z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:

wyścig ze startu wspólnego na dystansie109 km

4. Mistrzowie Polski Juniorów

1957 r. – W. Kołodziej z SHL Kielce, konkurencja: wyścig ze startu

wspólnego na dystansie100 km

1957 r. – F. Kosela z SHL Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy

1971 r. – M. Klimczyk z Świt Wolica, konkurencja: jazda indywidualna na

czas na dystansie 20 km

1971 r. – M. Klimczyk z Świt Wolica, konkurencja: wyścig drużynowy na

torze na dystansie 4 km, pozostałymi członkami drużyny byli P. Brzyński,

Z. Dryja i S. Wrona z Broni Radom

1972 r. – M. Klimczyk z Świt Wolica, konkurencja: wyścig ze startu

wspólnego

1976 r. – M. Połetek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig indywidualny

na torze na dystansie 3 km

1977 r. – M. Jakóbczyk, M. Połetek, M. Rzędowski, H. Salwa z Korony

Kielce, konkurencja: wyścig na 70 km

17

1989 r. – T. Brożyna z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na

czas

1989 r. – T. Brożyna z Korony Kielce, konkurencja: wyścig górski na

dystansie 104 km

1993 r. – M. Krawczyk z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:

wyścig górski



5. Wicemistrzowie Polski Juniorów

1970 r. – B. Barak z SHL Kielce, konkurencja: wyścig ze startu wspólnego

na dystansie 135 km

1985 r. – E. Radlica z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy

1986r. – B. Losak z Korona Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy

1997 r. – P. Adamczyk, T. Czapelski, A. Gorecki, M. Witecki z DEK Meble

Cyclo – Korona Kielce, konkurencja: wyścig drużynowy na dystansie 71

km


jazda indywidualna na czas na dystansie 20 km

6. Brązowi Medaliści Mistrzostw Polski Juniorów

1977 r. – K. Chrabąszcz z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy

1977 r. – M. Połetek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig indywidualny

na torze na dystansie 4 km

1980 r. – J. Kalwat i H. Wojciechowski z Korony Kielce, konkurencja:


1984 r. – A. Wolański z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna

na czas

1984 r. – Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig ze startu

wspólnego

1984 r. – E. Radlicz z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy

1988 r. – Z. Banak i T. Brożyna z Korony Kielce, konkurencja: wyścig

dwójkami.18

1994 r. – M. Krawczyk i M. Pytel z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce,

konkurencja: wyścig dwójkami.

7. Mistrzowie Młodzieżowych Mistrzostw Polski

1986 r. – Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na

czas

1988 r. – R. Kowalczyk z Korony Kielce, konkurencja: wyścig ze startu

wspólnego

1991 r. – M. Bilewski z Wimar Korona Kielce, konkurencja: jazda

indywidualna na czas

8. Brązowi Medaliści Młodzieżowych Mistrzostw Polski

1990 r. –M. Bilewski z Korony Kielce, konkurencja: jazda indywidualna na

czas

1991 r. – P. Tymborowski z Wimar Korona Kielce, konkurencja: wyścig

przełajowy

9. Mistrzowie Polski Seniorów

1960 r. – F. Kosela z SHL Kielce, konkurencja: wyścig górski na dystansie

131 km

1966 r. – M. Forma z Legii Warszawa, konkurencja :wyścig drużynowy na

dystansie 103 km, pozostałymi członkami drużyny byli: Z. Czechowski, K.

Jasiński, M. Kegel

1967 r. – M. Forma z Legii Warszawa, konkurencja :wyścig drużynowy na

dystansie 103 km, pozostałymi członkami drużyny byli: Z. Czechowski, K.

Jasiński, H. Woźniak

1974 r. – M. Klimczycki z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig

drużynowy na dystansie 100 km, pozostałymi członkami drużyny byli: J.

Firkowski, J. Kowalski, J. Maliszewski

1989 r. – Z. Piątek z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy na

dystansie 102 km, pozostałymi członkami drużyny byli J. Chojnacki, Sz.

Gurdała, S. Krawczyk

1990 r. – T. Brożyna i Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig

dwójkami na dystansie 60 km

19

1992 r. – M. Bilewski, T. Brożyna, Z. Piątek, K. Stafiej z Korony Kielce,

konkurencja: wyścig drużynowy na dystansie 100 km

1993 r. – Z. Piątek z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,

konkurencja: wyścig górski na dystansie 165 km

1993 r. – T. Brożyna z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,

konkurencja: jazda indywidualna na czas na dystansie 40 km

1994 r. – K. Stafiej z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,

konkurencja: wyścig górski na dystansie 154 km

1994 r. – M. Bilewski, T. Brożyna, P. Chmielewski, K. Stafiej z DEK

Meble Radio Kielce Cyclo – Korona Kielce, konkurencja: wyścig

drużynowy na dystansie 103 km

1995 r. – K. Stafiej z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:

wyścig górski na dystansie 165 km

1996 r. – T. Brożyna z US Portal Service, konkurencja: wyścig dwójkami,

na dystansie 50 km., partnerował D. Baranowski

1997 r. – Z. Piątek z Pekaes Irena Zepter Warszawa, konkurencja: wyścig

górski na dystansie 150 km

1997 r. – Z. Piątek, A. Krasiński z Pekaes Irena Zepter Warszawa,

konkurencja: wyścig dwójkami

1998 r. – T. Brożyna z Mróz Borek Wielkopolski, konkurencja: wyścig ze

startu wspólnego na dystansie 211 km

10. Wicemistrzowie Polski Seniorów

1961 r. – F. Kosela z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy, 100

km

1964 r. – M. Forma z SHL Kielce, konkurencja: wyścig górski na dystansie

114 km

1965 r. – M. Forma z SHL Kielce, konkurencja: wyścig ze startu wspólnego

1975 r. – M. Klimczyk z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy

1982 r. – M. Połetek z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy na

dystansie 100 km, obok Połetka jechali: M. Kulesza, W. Deleżyński, T.

Zwoliński20

1993 r. – M. Bilewski, T. Brożyna, Z. Piątek, K. Stafiej z DEK Meble

Radio Kielce Cyclo – Korona, konkurencja: wyścig drużynowy na dystanise

100 km


konkurencja: wyścig górski, 165 km

1993 r. – T. Brożyna, Z. Piątek z DEK Meble Radio Kielce Cyclo – Korona,

konkurencja: wyścig dwójkami 60 km


konkurencja: jazda indywidualna na czas, 45 km

1995 r. – Z. Piątek z Collstrop Belgia, wyścig górski 165 km.

1996 r.– T. Brożyna z US Postal Service, jazda indywidualna na czas, 52

km.

1996 r. – Z. Piątek Pekaes z Lang Rover Legia Warszawa, jazda dwojkami,

50 km. Partnerem Piątka był A. Krasiński.

1998 r. – Z. Piątek z Pekaes Irena Zepter Warszawa, wyścig górski, 165 km.

1999 r. – T. Brożyna z Mróz Borek Wielkopolski, jazda indywidualna na

czas, 30 km.

11. Brązowi Medaliści Polski Seniorów

1936 r. – A. Sobótka z KSZO Ostrowiec Św., konkurencja: wyścig

przełajowy na dystansie 28 km

1974 r. – M. Klimczyk z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig dwójkami

na dystansie 41 km, jego partnerem był J. Firkowski

1975 r. – M. Klimczyk z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig parami na

torze, partnerem był Z. Szczepkowski

1981 r. – M. Połetek z Legii Warszawa, konkurencja: wyścig drużynowy na

100 km, obok Połetka jechali: M. Kulesza, J. Muszka, T. Zwoliński

1986 r. – K. Chrabąszcz z Korony Kielce, konkurencja: wyścig przełajowy

1991 r. – T. Brożyna i Z. Piątek z Wimar Korona Kielce, konkurencja:

wyścig parami, na 72 km

1992 r. – Z. Piątek z Korony Kielce, konkurencja: wyścig ze startu

wspólnego na 195 km21

1994 r. – T. Brożyna z DEK Meble Cyclo – Korona Kielce, konkurencja:

wyścig górski na 154 km

1994 r. – T. Brożyna i P. Chmielewski z DEK Meble Kielce, konkurencja:

wyścig dwójkami na 56 km

1995 rok – T. Brożyna z DEK Meble Kielce, konkurencja: jazda

indywidualna na czas na 39 km

1996 r. – M. Bilewski z Pekaes Lang Rover Legia Warszawa, konkurencja:

wyścig dwójkami, 50 km, partnerował P. Mikołajczyk.

1999 r. – K. Stafiej z Waldemar Katowice, konkurencja: wyścig górski na

172 km

Po 1999 r. kolarzom pochodzącym z regionu kieleckiego udało się jeszcze kilkakrotnie

odnieść sukcesy na mistrzostwach Polski. Mistrzem Polski w kolarstwie szosowym w

2006 r. i wicemistrzem w 2010 r. był M. Witecki, pochodzący z Kielc, który zaczął

uprawiać kolarstwo w Cyclo-Korona Kielce. Kolejny kolarz szosowy, Z. Piątek,

zdobył trzykrotnie wicemistrzostwo w kategorii seniorów w 2000, 2001 i 2003 r.10

3.6. Kolarska elita na szosach regionu kieleckiego

Już w latach międzywojennych Kielce gościły najlepszych polskich kolarzy.

W 1937 r. pierwszy etap wyścigu Tour de Pologne kończył się właśnie w Kielcach. Na

tym etapie wygrał B. Napierała, zwany „tygrysem szos”. Również w pierwszych

latach po zakończeniu drugiej wojny światowej Kielce były miastem etapowym dla

międzynarodowych wyścigów kolarskich. W maju 1948 roku na dzisiejszym Stadionie

Błękitnych znajdowała się meta przedostatniego etapu Międzynarodowego Biegu

Kolarskiego (taką nazwę nosił pierwszy Wyścig Pokoju), którego trasa prowadziła z

Pragi do Warszawy. Natomiast we wrześniu 1949 roku,

na bieżni tego samego stadionu finiszowali uczestnicy kolejnego Tour de Pologne,

kończąc etap prowadzący z Krakowa do Kielc.

Kieleccy działacze pragnęli stać się gospodarzami i organizatorami

regionalnego wyścigu z udziałem najlepszych polskich zawodników, którego trasa

prowadziłaby przez Góry Świętokrzyskie. Marzenia o przeprowadzeniu takiej imprezy

10 http://www.cyclebase.nl (data dostępu: 16.04.2013).

22

urzeczywistniły się w 1951 r., gdy dzięki staraniom działaczy Sekcji Kolarskiej

Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej w Kielcach (odpowiednik dzisiejszego

Okręgowego Związku Kolarskiego), której przewodniczył przedwojenny kolarz,

kielczanin F. Kafar, zorganizowano Ogólnopolski Świętokrzyski Wyścig Kolarski,

znany później pod nazwą Wyścig Pasmem Gór Świętokrzyskich.

Wyścigi Pasmem Gór Świętokrzyskich przyczyniły się do popularyzacji i

rozwoju kolarstwa w całym regionie. W latach 1951 – 1989 zorganizowano 33

wyścigi, w których startowało kilka pokoleń najlepszych polskich kolarzy szosowych.

W latach 50-ych na świętokrzyskich szosach ścigali się tak znani wówczas

zawodnicy, jak: J. Kapiak, W. Wójcik, M. Rzeźnicki, S. Królak, W. Klabiński, M.

Więchowski i H. Łasak.

W pierwszych wyścigach startowali także kieleccy kolarze – M. Mela i W.

Cieśla z SHL Kielce oraz J. Pietrzyk i J. Jarząbek z Gwardii Kielce. W tamtych latach

nasi zawodnicy wyraźnie ustępowali jednak krajowej czołówce.

Jak już wyżej wspomniano, pierwszy Wyścig Pasmem Gór Świętokrzyskich

odbył się w 1951 r. Na starcie stanęło 40 kolarzy z Warszawy, Krakowa, Katowic,

Częstochowy, Wrocławia, Bytomia, Gdańska, Cieszyna, Radomia i Kielc. Zwycięzcą

wyścigu został J. Kapiak, który swój pierwszy tytuł mistrza Polski wywalczył jeszcze

przed wojną. Drugie miejsce zajął Wójcik, trzeci był Łazarczyk. Rok później na

świętokrzyskich szosach triumfowali już kolarze młodszego pokolenia. Zwyciężył S.

Królak ze stołecznej Legii. W 1955 roku ponownie przyjechał do Kielc na Wyścig

Pasmem Gór Świętokrzyskich i znów wygrał. Rok później wygrywając 9 Wyścig

Pokoju, stał się sportowym idolem młodzieży. Po majowym zwycięstwie w Wyścigu

Pokoju, w czerwcu 1956 roku kolarski idol po raz trzeci przyjechał do Kielc, na szósty

z kolei wyścig po Górach Świętokrzyskich. Ale tym razem przegrał na finiszowych

metrach z M. Więchowskim.

Na przełomie lat 50-ych i 60-ych Wyścigi Pasmem Gór Świętokrzyskich miały

nieliczną i tylko lokalną obsadę. Ich zwycięzcami zostawali kolarze kieleckiego SHL –

F. Kosela i E. Błaszczyk.

Po czterech latach ścigania się we własnym gronie (kluby kieleckie i radomskie

miały wówczas wspólny okręg kolarski), w 1963 r. przywrócono wyścigowi charakter

23

imprezy ogólnopolskiej. Jego kolejni zwycięzcy, tzn. J. Chtiej ze Społem Łódź,

radomianin K. Jasiński z Legii Warszawa, M. Forma z SHL Kielce i S. Rubin z

Gwardii Łódź byli już znanymi w kraju kolarzami.

W następnych latach elita krajowego kolarstwa coraz chętniej przyjeżdżała

do Kielc, by ścigać się w Górach Świętokrzyskich. Mający już tradycję i zdobywający

z roku na rok coraz większą renomę wyścig dość często był bowiem jednym

z ważniejszych sprawdzianów formy reprezentantów Polski przed startem

w najważniejszych międzynarodowych imprezach – mistrzostwach świata i igrzyskach

olimpijskich. Nic więc dziwnego, że wśród zwycięzców i uczestników wyścigów

Pasmem Gór Świętokrzyskich figurują nazwiska najwybitniejszych polskich kolarzy:

R. Szurkowskiego, S. Szozdy, T. Mytnika, L. Lisa, J. Kowalskiego, M. Nowickiego,

L. Piaseckiego, oraz medalistów mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich E. Barcika,

K. Sujki, J. Jankiewicza, Cz. Langa, A. Serediuka, Z. Jaskuły, A. Sypytkowskiego.

Do 1972 roku Wyścig Pasmem Gór Świętokrzyskich był jednodniową imprezą.

Rok później, organizatorzy zmienili nie tylko formułę, ale i nazwę wyścigu. W ciągu

trzech dni kolarze rywalizowali o Wielką Nagrodę Gór Świętokrzyskich w wyścigu

składającym się z czterech etapów. Trzydniowe zmagania kolarzy na świętokrzyskich

szosach rozpoczęły się sensacyjnie. Pierwszy etap, jazdę indywidualną na czas na

dystansie 27 km, wygrał 19-letni reprezentant Ludowego Klubu Sportowego Świt

Wolica M. Klimczyk, który wyprzedził R. Szurkowskiego. Szurkowski zdobył w

efektownym stylu Wielką Nagrodę Gór Świętokrzyskich.

Dwa lata później, w 1975 roku znów goszczono w Kielcach kolarską ekipę,

która zgarnęła wszystkie trofea. Zwycięzcą wyścigu został T. Mytnik przed R.

Szurkowskim i S. Szozdą. Kolejnymi zwycięzcami wyścigów Pasmem Gór

Świętokrzyskich byli również czołowi polscy szosowcy: F. Andrzejewski, Cz. Lang,

A. Jagła, W. Okrutnik, J. Jankiewicz. Wyścigi miały trzy lub cztery etapy, w tym

najbardziej widowiskowy tradycyjnie rozgrywany na ulicach Kielc.

W 1979 r. kolarze po raz pierwszy zawitali na wybudowany dwa lata wcześniej

samochodowy tor wyścigowy „Kielce” w Miedzianej Górze, rozgrywając tam jeden z

etapów wyścigu. Na tym właśnie torze w 1981 r., odbył się 26 Wyścig Pasmem Gór

24

Świętokrzyskich, który miał trzech bohaterów – Z. Szczepkowskiego, C. Langa i A.

Zagajewskiego.

W następnych latach wyścigi Pasmem Gór Świętokrzyskich wróciły

do poprzedniej formuły zawodów 3- lub 4- etapowych. Wygrywali je: S.

Lewandowski, A. Serediuk, A. Mierzejewski, R. Romanik i J. Bodryk,

który kończył listę triumfatorów imprezy rozgrywanej przez 38 lat na Kielecczyźnie.11

11 B. Tuszyński, Złota księga kolarstwa polskiego, Polska Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1995.

25

ROZDZIAŁ II. METODOLOGIA BADAŃ WŁASNYCH

Badania własne w niniejszej pracy dotyczą historii, osiągnięć i stanu rozwoju

ULKS „COR” w Nowym Skoszynie. Wybór takiego tematu badań był spowodowany

chęcią poznania i spopularyzowania wiedzy na temat klubu kolarskiego, w którym

swoje kariery zaczynało wielu zdolnych, a nawet wybitnych sportowców. Główną

motywacją do zbadania tej wiedzy stała się chęć sprawdzenia, jak kształtował się

rozwój klubu na przestrzeni lat, oraz jaki jest jego stan obecny.

Główny problem, a zarazem pytanie badawcze dotyczące niniejszej pracy

przedstawia się następująco: Jaki jest stan rozwoju klubu kolarskiego ULKS

„COR” z Nowego Skoszyna?

Z pytania tego wynikają następujące pytania szczegółowe:

1. Jakie są główne osiągnięcia klubu?

2. Ilu i jakich zdolnych sportowców klub wypromował w trakcie swojego

istnienia?

3. Jak kształtuje się rola klubu pełniona na rzecz młodych ludzi, a także na rzecz

lokalnej społeczności?

4. Jakie są mocne i słabe strony klubu, oraz jak wyglądają perspektywy jego

rozwoju?

W niniejszej pracy przyjęto hipotezę, że stan rozwoju klubu jest obecnie dość

słaby, a sytuacja klubu wyglądał lepiej w przeszłości niż obecnie.

W niniejszej pracy wykorzystano kilka metod badawczych. Przede wszystkim

oparto się na analizie dostępnych źródeł, zarówno w postaci pozycji książkowych i

artykułów prasowych, jak i stron internetowych. Poza tym wykorzystano wywiad z

byłymi i obecnymi zawodnikami „COR-u”, aby poznać klub z ich subiektywnej

perspektywy. Dzięki wywiadowi poznano fakty, opinie i postawy wśród zawodników

klubu „COR”. Posłużono się metodą wywiadu swobodnego, bez przygotowanego

kwestionariusza wywiadu, aby nie ograniczać ani też nie sugerować wypowiedzi osób,

z którymi przeprowadzano wywiad. Dzięki wywiadowi uzyskano materiał, który

pozwolił przeanalizować układy i zależności pomiędzy badanymi zjawiskami.

Wywiad został przeprowadzony w sposób jawny, a wszystkich zawodników, z

26

którymi go przeprowadzano, poinformowano na temat celu i charakteru prowadzonych

badań. Metodę wywiadu wybrano w celu uzyskania bardziej spersonalizowanych i

swobodnych wypowiedzi, w porównaniu do badania ankietowego. Wywiady z

zawodnikami przeprowadzano w odstępach czasu w miesiącu kwietniu i maju 2013 r.

Część z nich została przeprowadzona w czasie nieformalnych spotkań zawodników

„COR-u”, a część w miejscach zamieszkania tych zawodników. Każdemu z badanych

zadawano pytania na osobności, poświęcając mu czas około pół godziny. Ogółem

wywiady przeprowadzono z 15 obecnymi i byłymi zawodnikami klubu.

27

ROZDZIAŁ III. WYNIKI BADAŃ WŁASNYCH

1. Powstanie i działalność Klubu Kolarskiego „COR” w

Ostrowcu Świętokrzyskim w latach 1995-2000

Na początku warto przyjrzeć się osobie założyciela klubu kolarskiego „COR”.

Tą sobą był ksiądz Z. Kuras, który w latach 1980-1984 był jednym z czołowych

kolarzy województwa rzeszowskiego. W kategorii juniorów zdobył mistrzostwo

regionu w kolarstwie przełajowym i górskim. Współzawodniczył z takimi

zawodnikami jak Jaskuła, Serediuk, Mierzejewski czy Piasecki. Został mianowany

Diecezjalnym Duszpasterzem do spraw Sportu i Turystyki. Następnie, w 1999 r. ks.

Kuras został kapelanem Kolarstwa Polskiego, na prośbę ówczesnego prezesa

Polskiego Związku Kolarskiego W. Walkiewicza, a w 2000 r., już jako kapelan,

uroczyście poświęcił Polski Związek Kolarski.

Klub Kolarski „COR” powstał w wyniku zjazdu założycielskiego dnia 10

października 1995 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim, a na siedzibę wybrano lokal przy

ulicy Klimkiewiczowskiej 3 w Ostrowcu Świętokrzyskim. W zjeździe uczestniczyło

16 członków oraz Przewodniczący Zarządu ks. Kuras. Członkowie-założyciele

uchwalili Statut Klubu i Akt Założycielski, które przesłano do Kapituły Katolickiego

Stowarzyszenia Sportowego w celu zatwierdzenia i rejestracji.

Władze nowo powstałego klubu, wybrane w drodze głosowania, prezentowały

się następująco:

Prezes – ks. Z. Kuras

Wiceprezes do spraw organizacyjnych – P. Podgórski

Wiceprezes do spraw sportowych – Cz. Gardian

Skarbnik – A. Radomski

Sekretarz – L. Miller

Oprócz tego wybrano Komisję Rewizyjną w składzie:

Przewodniczący – T. Polakowski

Wiceprzewodniczący – J. Dul

Sekretarz – W. Litwinek

Wybrano również członków sądu koleżeńskiego:

28

Przewodniczący – Z. Baska

Wiceprzewodniczący – S. Mazur

Sekretarz – A. Biedrzycki

Zarząd Klubu był zobowiązany uzyskać osobowość prawną dla klubu poprzez

wpis do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej prowadzonego przez Urząd

Wojewódzki, i takiego wpisu dokonano 12 kwietnia 1996 r. Zadaniem Zarządu było

również uzyskanie członkowstwa Katolickiego Stowarzyszenia Sportowego

Rzeczypospolitej Polskiej dla członków „COR”, co stało się 22 listopada 1995 r.

Katolickie Stowarzyszenie Sportowe RP istnieje od 1992 r., a jego celem jest

wychowanie dzieci i młodzieży za pośrednictwem sportu i turystyki. Najważniejszym

programem organizowanym przez stowarzyszenie jest Parafiada, która ma charakter

ogólnopolski i międzynarodowy. Oprócz tego stowarzyszenie organizuje obozy

integracyjne „Wieś – miasto”, „Pełnosprawni – niepełnosprawni” i „Sportowe

wakacje”. Obecnie w Polsce istnieje około 350 parafialnych klubów sportowych

zarejestrowanych w Katolickim Stowarzyszeniu Sportowym RP, z czego 50 posiada

osobowość prawną.12

Wyżej wspomniane stowarzyszenie otrzymało nazwę Parafialny Klub Sportowy

„COR”, w skrócie PKS „COR”. Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa „cor”

oznaczającego serce. Natomiast znakiem rozpoznawczym klubu są trzy duże litery

tworzące nazwę „COR”, ułożone na kształt roweru, który jest zamknięty w sercu.

12 http://ekai.pl/wspolnoty/katolickie-stowarzyszenie-sportowe-rzeczypospolitej-polskiej/ (data dostępu: 19.04.2013).

29

Ryc. 2. Logo "COR-u" (Źródło: materiały własne).

Sekcja kolarska na początku działalności klubu „COR” składała się z kilkunastu

chłopców, wśród których warto wymienić K. Kołacza i P. Zielińskiego. Obydwaj

zawodnicy, startując w wyścigach w kategorii młodzik zdobywali czołowe miejsca na

wyścigach Pucharu Polski.

Rok 1997 przyniósł organizację w Ostrowcu Świętokrzyskim pierwszych

mistrzostw Polski w kolarstwie szosowym uczniowskich i parafialnych klubów

sportowych w kategorii „młodzik”, z inicjatywy parafialnego klubu sportowego

„COR”. Wyścig odbył się 2 maja 1997 r., a jego celem była popularyzacja kolarstwa

w Ostrowcu Świętokrzyskim, wyłonienie mistrzów Polski uczniowskich i parafialnych

klubów sportowych w kategorii „młodzik”, uczczenie 400 lat istnienia miasta

Ostrowca Świętokrzyskiego oraz promocja miasta na terenie województwa i całego

kraju. W wyścigu wzięło udział prawie 30 zawodników z 7 różnych klubów

uczniowskich i parafialnych, a reprezentanci klubu „COR” zajęli piąte i szóste

miejsca. Zawody tego typu miały miejsce w Ostrowcu Świętokrzyskim jeszcze

trzykrotnie, w 1998, 1999 i 2000 r.

30

W Ostrowcu Świętokrzyskim organizowano również Międzynarodowy Wyścig

Kolarski o GRAND PRIX, z inicjatywy twórcy „COR-u” ks. Kurasa i legendy

kolarstwa polskiego R. Szurkowskiego. Pierwsze tego typu zawody odbyły się w 1999

r. z okazji 80-lecia Polskiego Związku Kolarskiego. Wyścig został wpisany do

kalendarza Międzynarodowej Unii Kolarskiej, gdzie otrzymał klasę 1.5. Wyraźne

prowadzenie w wyścigu uzyskała grupa Mróz Supradyk Witaminy, która

zdystansowała ekipę MAT Ceresit CCC na tydzień przed ówczesnymi Mistrzostwami

Europy w kolarstwie, który miały miejsce w Kielcach. Trasa była trudna i selektywna,

gdyż przebiegała u podnóża Gór Świętokrzyskich, przy zmiennych warunkach

atmosferycznych. Do wyścigu zgłosiło się 76 zawodników, ale ukończyło go tylko 30.

Przy okazji II GRAND PRIX Ostrowca Świętokrzyskiego, miał miejsce I Rajd

Świętokrzyski, który miał istotny wkład popularyzację turystyki i kolarstwa w regionie

świętokrzyskim. W samym GRAND PRIX współzawodniczyli kolarze z Rosji,

Ukrainy, Niemiec i Czech oraz z najlepszych polskich grup: Mróz, Milkomax, Atlas

Lukullus, Legia Bazyliszek, Servisco, Weltour Radio Katowice.13

2. Działalność Klubu Kolarskiego „COR” w Ostrowcu

Świętokrzyskim w latach 2000-2013

W 2000 r. w PKS „COR” zaszły pewne zmiany. Przede wszystkim zmieniono

nazwę na Katolicki Klub Sportowy „COR” – Wspólnota Świętokrzyska na mocy

decyzji walnego zebrania sprawozdawczo-wyborczego. Przeniesiono również siedzibę

klubu z ulicy Klimkiewiczowskiej 3 na ulicę Słoneczną 40 w Ostrowcu

Świętokrzyskim. Zmienił się również Prezes klubu. Ks. Kuras zrezygnował ze

stanowiska z przyczyn osobistych, a jego funkcję przejął R. Gajuk. Zmienił się

również Zarząd, którego nowy skład prezentował się następująco:

1. Prezydium Zarządu

Prezes honorowy – Z. Kuras

Prezes urzędujący - R. Gajuk

Wiceprezes do spraw sportowych i technicznych – Cz. Gardian

Wiceprezes do spraw finansowych – A. Radomski13 http://www.powiat.ostrowiecki.eu/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=51&Itemid=67 (data dostępu: 19.04.2013).

31

2. Członkowie Zarządu

S. Kołacz

A. Zieliński

P. Leśny

D. Kisiel

3. Komisja Rewizyjna

A. Pasieka

L. Miller

J. Dul

J. Staszica

7 października 2002 r. w świetlicy socjoterapeutycznej w Ostrowcu

Świętokrzyskim miało miejsce spotkanie założycielskie Stowarzyszenia Kultury

Fizycznej, w którym uczestniczyło 15 osób. Spotkanie dotyczyło założenia

Uczniowskiego Ludowego Klubu Sportowego COR Ostrowiec Świętokrzyski. Na

tymczasową siedzibę wyżej wymienionego stowarzyszenia wybrano świetlicę

socjoterapeutyczną przy ul. Słonecznej 40 w Ostrowcu Św. , a władze klubu pozostały

bez zmian.

W lutym 2003 r. twórca COR-u ks. Kuras objął Parafię Matki Bożej Królowej

Polski w Nowym Skoczynie, w gminie Waśniów. W tym samym roku odbyło się

nadzwyczajne walne zgromadzenie członków Uczniowskiego Ludowego Klubu

Sportowego „COR”, w czasie którego wybrano nowy Zarząd:

Prezes – ks. Z. Kuras

Sekretarz – A. Salus

Członkowie Zarządu – E. Jaskuła, A. Zieliński, J. Ozdoba, R. Gajuk.

Nowa siedziba klubu mieściła się pod adresem:

Nowy Skoszyn 64

27-425 Waśniów

Parafia Matki Bożej Królowej Polski

Kolejną siedzibą ULKS „COR” znajdowała się pod adresem Nowy Skoszyn 64.

Prezes Kuras pełnił również funkcję trenera, dzięki uprawnieniom szkoleniowym

uzyskanym od ministra Wilczyńskiego. ULKS „COR” posiada grono sponsorów, 32

wśród których najważniejszy jest Cement Ożarów, przeznaczający środki na zakup

odzieży sportowej. Pozostałymi sponsorami są: Mebloland, Bank Spółdzielczy w

Ostrowcu Św., Bank Przemysłowo - Handlowy i PZU. Kolarzy wspiera także

Fundacja Wspierania Rozwoju Kultury Fizycznej oraz wiceprezes Polskiej

Konfederacji Sportu Z. Pacelt. Dzięki szerokiemu wsparciu różnych firm i organizacji

udało się zbudować drużynę, która w grupie młodzików odgrywa jedną z

ważniejszych ról w całym regionie. Bez wątpienia zawodnicy ULKS „COR” stanowią

dumę sportową gminy Waśniów.

Warto zauważyć, że klub „COR” nie tylko sam uzyskuje wsparcie z zewnątrz,

ale również dzięki swojej działalności uzyskuje pomoc dla innych szczytnych

inicjatyw. Prezes Kuras razem z wójtem gminy Waśniów napisał wniosek do

Funduszu Składkowego Ubezpieczenia Społecznego w celu pozyskania środków na

kolonie dla dzieci w ramach wyrównania szans. Klub pozyskał także kwotę 29 tys. zł

na przeprowadzeni akcji „Uczymy się pływać”, w ramach której dzieci wyjeżdżają do

Ostrowca Św. na naukę pływania w basenie „Rawszczyzna”.

W barwach nowego klubie ULKS „COR” jeździli następujący zawodnicy:

Młodzicy: R. Świątek, K. Tomaszewski, Ł. Kubik, R. Sala, A. Misiurski, Ł.

Miśta, A. Gajewski, D. Ćwik.

Juniorzy młodsi: P. Poński, D. Jabłoński.

Junior: M. Rzorica

Senior: M. Bilewski.

O niezwykle istotnej roli odgrywanej przez ULKS „COR” świadczy

sprawozdanie z realizacji programu współpracy pomiędzy gminą Waśniów a

podmiotami pożytku publicznego z 2009 r. Wynika z niego, że w ramach współpracy

finansowej z różnymi podmiotami ogłoszono konkursy na realizację określonych

zadań. Dwa spośród nich zostały wygrane przez ULKS „COR”. Pierwszy z

konkursów obejmował realizację zadania upowszechniania kolarstwa wśród dzieci i

młodzieży poprzez organizację treningów, zawodów i imprez sportowych, a także

udział w zawodach na szczeblu gminnym, powiatowym, wojewódzkim i

ogólnopolskim. Drugi konkurs wygrany przez „COR” wiązał się z organizacją kolonii

letnich dla młodzieży z gminy Waśniów. Według sprawozdania z realizacji programu

33

współpracy pomiędzy gminą Waśniów a podmiotami pożytku publicznego z 2010 r.

ULKS „COR” po raz kolejny miał do wykonania niezwykle istotne zadania. Przede

wszystkim wygrał konkurs na realizację zadania upowszechniania kultury fizycznej i

sportu, a przede wszystkim upowszechnienie kolarstwa wśród dzieci i młodzieży.

Realizacja zadania opierała się na kształtowaniu pozytywnych cech osobowościowych

i charakterologicznych poprzez branie udziału w treningach, zawodach i innego typu

zajęciach, a szkoleniem objęto młodzików, juniorów młodszych i juniorów. Zadanie

szkolenia dzieci i młodzieży oraz popularyzacji kolarstwa i kultury fizycznej jest

realizowane przez ULKS „COR” do dziś.14

3. Osiągnięcia zawodników klubu „COR”

Klub kolarski „COR” zaczął osiągać sukcesy na polu sportowym już w

początkowym okresie swojej działalności. Bohaterami 1997 r. wśród zawodników

„COR –u” byli niewątpliwie K. Kołacz i M. Łasisz, co można stwierdzić na podstawie

wyników niżej wymienionych imprez sportowych. Osiągnięcia z 1997 r. dotyczyły

zawodów w kategorii młodzik i prezentowały się w następujący sposób:

02.05.1997 r. – I Mistrzostwa Polski Parafialnych i Uczniowskich Klubów

Sportowych, kryterium 27 km, w mistrzostwach dwaj zawodnicy

„COR-u” zajęli piąte i szóste miejsce.

31.05.1997 r. – II edycja wyścigu dla przyszłych nadziei olimpijskich w Łodzi,

zorganizowanego przy wyścigu Solidarności, w którym zawodnik

„COR-u” K. Kołacz zajął 33 miejsce wśród 160 startujących

14.06.1997 r. – Wyścig o Puchar Księdza Bosko w Czerwińsku, w którym K. Kołacz

uplasował się na 1 miejscu, a jego kolega klubowy M. Łasisz na 6

miejscu.

29.06.1997 r. – Wyścig o Puchar Prezydenta Lublina na dystansie 55 km, w którym

M. Łasisz zajął miejsce szóste, a K. Kołacz miejsce dwunaste.

14 Sprawozdanie z realizacjiProgram Współpracy Gminy Waśniów w roku 2009z podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego, http://www.wasniow.pl/asp/pl_start.asp (data dostępu: 19.04.2013).

34

02.08.1997 r. - III edycja wyścigu dla przyszłych nadziei olimpijskich w

Częstochowie, na dystansie 25 km, w którym K. Kołacz zajął 27

miejsce

12.08.1997 r. - IV edycja wyścigu dla przyszłych nadziei olimpijskich w Poznaniu na

torze samochodowym w którym K. Kołacz uplasował się na 12

pozycji, a P. Zieliński był 51 wśród ponad 100 startujących.

17.08.1997 r. - Wyścig o puchar prezydenta Lublina na trasie 55 km z czterema

premiami, K. Kołacz przekroczył metę jako trzeci zawodnik,

natomiast w klasyfikacji ogólnej zdobył miejsce piąte

23-24.08.1997 r. - Mistrzostwa Makroregionu Środkowo – Wschodniego, w których

para zawodników K. Kołacz i M. Łasisz zajęli 4 miejsce w jeździe na

czas, a sam K. Kołacz zajął 10 miejsce w czasówce i 4 miejsce w

wyścigu ze startu wspólnego

07.09.1997 r. - Mini Tour de Pologne w Słupsku, który stanowił V edycję wyścigu

nadziei olimpijskich; K. Kołacz zajął 29 miejsce w ogólnej

klasyfikacji

12-13.09.1997 r. - Wyścig dookoła Podlasia w Międzyrzeczu Podlaskim, złożony z

trzech etapów; K. Kołacz zajął miejsce szóste ze startu wspólnego,

siódme w jeździe na czas, czwarte w kryterium, a ogólnie ukończył

wyścig na miejscu siódmym

14.09.1997 r. - Kryterium Miast w Siedlcach, w którym K. Kołacz uzyskał 2 miejsce,

wspólnie z trzema innymi zawodnikami, a P. Zieliński zajął 5

miejsce wspólnie z ówczesnym mistrzem makroregionu środkowo-

wschodniego K. Mazurkiem.

20.09.1997 r. - Wyścig o Puchar Wojewody Lubelskiego, w którym K. Kołacz zajął 3

miejsce, a M. Łasin 8 miejsce.

04.10.1997 r. - Wyścig w Lubartowie na dystansie 44 km, w którym wygrał T.

Smoleń, piąte miejsce zajął K. Kołacz, a P. Zieliński miejsce

trzynaste

25.10.1997 r. - Zakończenie sezonu’97 w Odporyszowie na dystansie 30 km, K.

Kołacz zajął miejsce drugie, a P. Zieliński miejsce trzecie

35

26.10.1997 r. - Zakończenie sezonu’97 w Rzeszowie, K. Kołacz zajął miejsce trzecie,

a P. Zieliński miejsce szóste

Kolejny rok, czyli rok 1998 również przyniósł klubowi kolarskiemu „COR”

liczne osiągnięcia, tym razem nie tylko w kategorii wiekowej młodzików. To był

dobry rok szczególnie dla dwóch zawodników „COR-u” P. Zielińskiego i K. Kołacza.

Te osiągnięcia prezentują się następująco:

18.04.1998 r. - XII Ogólnopolski wyścig kolarski po ziemi lubartowskiej o puchar

burmistrza Lubartowa; w kategorii junior młodszy K. Kołacz zajął 4

miejsce, a M. Łasisz miejsce 12, natomiast w kategorii młodzik P.

Zieliński uplasował się na drugiej pozycji, a D. Kosior na pozycji

dziewiątej; w klasyfikacji klubowej klub „COR” zajął 4 miejsce na

10 klubów

25.04.1998 r. - Wyścig kolarski o Puchar Dyrektora PZU; w kategorii „młodzik” P.

Zieliński uplasował się na 5 miejscu w jeździe indywidualnej na czas,

a D. Kosior dopiero na 52 miejscu

26.04.1998 r. - I seria Pucharu Polski w Koniecpolu na dystansie 28 km; w kategorii

„młodzik” P. Zieliński zajął 5 miejsce ze startu wspólnego, a D.

Kasior 52 miejsce

09.05.1998 r. - Wyścig kolarski o Puchar Burmistrza Miasta Międzyrzecz Podlaski; w

kategorii „junior młodszy” M. Łasisz zajął miejsce 7 wśród 22

kolarzy, natomiast w kategorii „młodzik” P. Zieliński zdobył miejsce

4 wśród 14 zawodników

24.05.1998 r. - V Ogólnopolski wyścig o Puchar Wojewody Lubelskiego; w kategorii

„młodzik” P. Zieliński zdobył 1 miejsce, a w kategorii „junior

młodszy” K. Kołacz był szósty wśród 30 startujących; w klasyfikacji

klubowej do PKS „COR-u” należało szóste miejsce pośród 19

startujących klubów

29.05.1998 r. - II edycja Nadziei Olimpijskich o Puchar Polskiego Komitetu

Olimpijskiego w Radomiu; P. Zieliński zdobył drugie miejsce

36

06.06.1998 r. - Wyścig kolarski im. Wincentego Witosa w Tarnowie; K. Kołacz był

22 w klasyfikacji generalnej wyścigu w grupie wiekowej juniorów

młodszych

07.06.1998 r. - Wyścig kolarski o Puchar Wojewody Lubelskiego; P. Zieliński zdobył

drugie miejsce w kategorii „młodzik”, B. Kotuliński 4 miejsce w

kategorii „junior”, a według klasyfikacji klubowej PKS „COR”

uplasował się na szóstej pozycji

27.06.1998 r. - XI Wyścig Ziemi Lubartowskiej, zakończony zwycięstwem P.

Zielińskiego w kategorii „młodzik”

28.06.1998 r. - Wyścig Kolarski o Puchar Wojewody Lubelskiego; P. Zieliński zdobył

pierwsze miejsce w kategorii „młodzik”, K. Kołacz szóste miejsce w

kategorii „junior młodszy”, a B. Kotuliński ósme miejsce w kategorii

„junior”

01.07.1998 r. - Wyścig kolarski o Mistrzostwo Makroregionu; pierwsze miejsce dla P.

Zielińskiego

04.07.1998 r. - Puchar Polski III seria w Wałbrzychu; K. Kołacz zajął miejsce 50 w

kategorii „junior młodszy”, a B. Kotuliński 29 miejsce w kategorii

„junior

05.07.1998 r. - Puchar Polski III seria; w wyścigu klasycznym na dystansie 112.5 km

K. Kołacz zdobył 12 miejsce w kategorii „junior młodszy”

16-19.07.1998 r. - Ogólnopolski Wyścig o Puchar Rady Wojewódzkiej w Kaliszu; P.

Zieliński na miejscu trzecim

24-26.07.1998 r. - Nadzieje Olimpijskie III edycja w Starogardzie Szczecińskim, P.

Zieliński na 99 miejscu

05-06.08.1998 r. - Mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym, wyścig górski w

Nowej Rudzie, K. Kołacz na miejscu 27

Rok 1999 przyniósł kolejne mniejsze i większe sukcesy dla zawodników PKS

„COR”, a przede wszystkim dla P. Zielińskiego i K. Kołacza.

17.04.1999 rok - IV Ogólnopolski Wyścig Kolarski o Puchar Wójta Gminy

Chrząstowice; P. Zieliński zajął 6 miejsce w kategorii „junior

młodszy”

37

18.04.1999 rok - Puchar Burmistrza Gminy i Miasta Koziegłowy; P. Zieliński zajął 4

miejsce w kategorii „junior młodszy”

03.05.1999 r. - Wyścig kolarski Kuriera, Startu i Urzędu Miejskiego w Lublinie na

dystansie 38 km; K. Kołacz i P. Zieliński zajęli odpowiednio 3 i 4

miejsce

29.05.1999 r. – I seria Pucharu Polski w jeździe indywidualnej na czas; trasa wyścigu

Świdnica – Modliszów – Wałbrzych; K. Kołacz zajął 54 miejsce, a

P. Zieliński 39 miejsce

29.05.1999 r. - II seria Pucharu Polski w Wałbrzychu; P. Zieliński uplasował się na

25 pozycji w jeździe indywidualnej, a K. Kołacz na 95 na 107

startujących zawodników

30.05.1999 r. – II seria Pucharu Polski w Wałbrzychu, wyścig ze startu wspólnego

Wałbrzych na dystansie 112,5 km; Zieliński zajął 22 miejsce, a

Kołacz 83 miejsce

12-13.06.1999 r. - VIII Ogólnopolski Wyścig Kolarski po Ziemi Pajęczańskiej; P.

Zieliński na miejscu 22, a K. Kołacz na 45

26-27.06.1999 r. - Wyścig kolarski po Ziemi Tarnowskiej; w końcowej klasyfikacji P.

Zieliński uplasował się na 23 pozycji, a K. Kołacz na 31 pozycji;

Zieliński zdobył też w wyścigu górskim, będącym III etapem całych

zawodów, 3 miejsce i tytuł najlepszego górala

16-19.07.1999 r. - Ogólnopolski wyścig kolarski o Puchar Rady Wojewódzkiej w

Kaliszu na dystansie 96 km; K. Kołacz zdobył 5 miejsce

30.07.1999 r. - Mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym w Płocku; wyścig w

parach, w którym K. Kołacz i P. Zieliński wspólnie zajęli 20 miejsce

Kamil Kołacz i Piotr Zieliński zajęli 20 miejsce na 46 par.

07.08.1999 r. – V seria Pucharu Polski w Zamościu; P. Zieliński był 25, a K. Kołacz

27 wśród 62 zawodników biorących udział w wyścigu

22.08.1999 r. - V Ogólnopolska Olimpiada młodzieży w Zielonej Górze; K. Kołacz i

P. Zieliński uplasowali się odpowiednio na 75 i 76 pozycji na 120

zawodników uczestniczących w wyścigu

38

28.08.1999 r. - Wyścig kolarski o Puchar Prezesa Dolnośląskiego Zakładu

Termoenergetycznego w Witoszowie na dystansie 43 km; w

klasyfikacji indywidualnej K. Kołacz zajął 30 miejsce

04-05.09.1999 r. - Górskie mistrzostwa Polski w kolarstwie szosowym w Nowej

Rudzie; K. Kołacz zajął 10 miejsce

11.09.1999 r. - Warszawska Syrenka’99, dwuetapowy wyścig szosowy na dystansie

51 km; po I etapie P. Zieliński i K. Kołacz równorzędnie objęli 14

pozycję, natomiast po II etapie K. Kołacz zajął miejsce 20, a P.

Zieliński miejsce 23

W roku 2000 niekwestionowanym bohaterem okazał się P. Zieliński, który

niewątpliwie przyczynił się do rozsławienia dobrego imienia klubu „COR” w całym

kraju. W tym właśnie roku P. Zieliński zdobył podwójne mistrzostwo Polski w

kolarstwie, zarówno szosowym jak i torowym. Obydwa tytuły otrzymał podczas

wyścigu na torze w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży w Krakowie oraz w

Szosowych Górskich Mistrzostwach Polski w Nowej Rudzie. P. Zieliński startował

również w IV serii Pucharu Polski w kategorii „junior młodszy”, gdzie zajął 3 i 8

miejsce.

Kolejnym zawodnikiem „COR-u”, który odniósł pewne sukcesy w 2000 r., był

K. Kołacz, który brał udział w zawodach w kategorii juniorów. Zajął on miejsce 10 w

V etapie międzynarodowego wyścigu po ziemi Łaskiej i sieradzkiej, oraz 12 miejsce w

III serii Pucharu Polski w Myszkowie. Uczestniczył również w wielu innych

najważniejszych zawodach kolarskich w Polsce, jak na przykład w Mistrzostwach

Polski w kolarstwie górskim i w kolarstwie szosowym.

Kolejny czołowy zawodnik „COR-u” R. Stasica startujący w kategorii „junior

młodszy” w 2000 r. zdobył I miejsce w XX Memoriale im. Józefa Kloca w

Wilkołazach, II miejsce w Ogólnopolskim Wyścigu Szlakami Walki i Męczeństwa

Wsi Polskiej rozgrywanym w Bodzentynie, III miejsce w wyścigu przełajowym w

Busku-Zdroju, VI miejsce w wyścigu w Krzeszowie, VII w Zamościu, XIX miejsce w

Mistrzostwach Polski w Nowogardzie.

Następny zawodnik klubu „COR” J. Mąka startował w kategorii młodzików w

2000 r. i zdobył I miejsce w Otwartych Mistrzostwach Polski Kielc, I miejsce w

39

wyścigu w Wilkołazie, I miejsce w Nowej Sarzynie, II miejsce w Lublinie,

II miejsce w kryterium ulicznym w Międzyrzeczu Podlaskim, III miejsce w

Lubartowie i XV w Stalowej Woli.

Kolejny kolarz jeżdżący w barwach „COR-u” Ł. Gawlak, startujący w 2000 r.

w kategorii juniorów młodszych zdobył III miejsce w Ogólnopolskim Wyścigu

Szlakami Walk i Męczeństwa Wsi Polskiej, III miejsce w Przełajowych Mistrzostwach

Kielc, 4 miejsce w wyścigu cyklosportu w Busku-Zdroju, VII miejsce w Lubartowie,

IX miejsce w wyścigu w Osieku, I miejsce w wyścigu w Krzeszowie, XII miejsce w

Lubartowie, XIV miejsce w Lublinie.

Rok 2000 był również ważny dla innych zawodników „COR-u”, a mianowicie

dla P. Stępnia, Ł. Stachurskiego i Ł. Leszczyńskiego, należących do kategorii

młodzików, którzy po raz pierwszy uczestniczyli w startach m.in. w Lublinie,

Lubartowie i Wilkołazie.

Parafialny Klub Sportowy „COR” uplasował się na 31 miejscu pośród 84

klubów w Polsce. Kolarze zrobili ogromne postępy, o czym świadczy awans 96 na 31

miejsce klasyfikacji ogólnopolskiej. O skali sukcesów kolarstwa ostrowieckiego

świadczy z pewnością fakt, że takie czołowe grupy zawodowe, jak Mróz, Servisco czy

Mróz Supradyn Witaminy zajęły w powyższym rankingu 11 i 12 miejsce. W

poszczególnych klasyfikacjach klub PKS „COR” zajął wyższe miejsca, na przykład 18

miejsce w wyścigach na szosie i 14 miejsce w rywalizacji na torze.

W kolejnych latach, od 2001 do 2003 r. ULKS „COR” klub przeżywał trudny

okres, ze względu na złą kondycję finansową oraz odejście najlepszych zawodników,

P. Zielińskiego i K. Kołacza, do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Żyrardowie.

Natomiast inni zawodnicy nie odnieśli żadnych sukcesów w zawodach.

W roku 2004 osiągnięcia „COR-u” prezentowały się następująco:

07.03.2004 r. - Wyścig przełajowy w Otwartych Mistrzostwach Kielc; kolarzy „COR-

u” reprezentowała trójka zawodników; R. Świątek i K. Zienkowski

zajęli odpowiednio 13 i 15 miejsce w kategorii

16.05.2004 r. - XXX Jubileuszowy Ogólnopolski Wyścig Memoriału Henryka Łasaka

w Bełchatowie; R. Świątek zajął 18 miejsce

11.07.2004 r. - Truskawkowy Szus na Świętej Katarzynie; R. Świątek zajął 4 miejsce

40

18.07.2004 r. - Mistrzostwa Makroregionu Młodzików w Kolarstwie Szosowym; R.

Świątek uplasował się na 14 pozycji w jeździe indywidualnej na czas

i na 8 pozycji ze startu wspólnego i tym samym osiągnął najlepsze

wyniki spośród wszystkich zawodników z województwa

świętokrzyskiego

14,15.08.2004 r. - Wyścig młodzików w Kocku; R. Świątek zajął 14 miejsce, a P.

Poński i D. Jabłoński nieco dalsze pozycje; R. Świątek ukończył

wyścig w Semfolu koło Biłgoraja na 4 pozycji

23.07.2004 r. - XIV Ogólnopolski Wyścig Kolarski w Czarnolasie; R. Świątek zajął

37 miejsce w jeździe indywidualnej na czas

22.08.2004 r. - Wyścig w Solcu Zdroju; zawodnicy „COR-u” zdobyli wszystkie

miejsca na podium; wygrał R. Świątek, a zaraz za nim byli po kolei

D. Jabłoński i P. Poński

29.08.2004 r. - Wyścig w Końskich; zawodnicy „COR-u” po raz kolejny zdobyli

wszystkie miejsca na podium; zwyciężył D. Jabłoński przed R.

Świątkiem i P. Pońskim

19.09.2004 r. - Wyścig w Bratkowicach; R. Świątek uplasował się na 11 miejscu, D.

Jabłoński na 16 miejscu a P. Poński na 19 miejscu

27.09.2004 r. - Mistrzostwa Makroregionu Centralnego w jeździe parami; zawodnicy

„COR-u” R. Świątek i D. Jabłoński zajęli wspólnie 11 miejsce

W roku 2005 „COR” startował w następujących wyścigach:

24.04.2005 r. - Wyścig w Biłgoraju; w kategorii wiekowej młodzików drugie miejsce

zdobył R. Świątek, szóste miejsce zdobył K. Tomaszewski, a Ł.

Kubik zajął 10 i 14 miejsca

14.05.2005 r. - II seria wyścigu o Puchar Starosty Lubartowskiego; K. Tomaszewski

wywalczył drugie miejsce

15.05.2005 r. - II seria Wyścigu o Puchar Marszałka Województwa Lubelskiego; K.

Tomaszewski zajął 7 miejsce, a R. Świątek zajął 9 miejsce

28.05.2005 r. - 29 Ogólnopolski Wyścig Kolarski o Puchar Starosty Lubartowskiego

po Ziemi Lubartowskiej; R. Świątek i K. Tomaszewski zajęli

41

odpowiednio II i V miejsce stali się członkami kolarskiej grupy

zawodowej o nazwie

29.05.2005 r. - Wyścig w Chęcinach; R. Światek, K. Tomaszewski i Ł. Kubik zdobyli

odpowiednio II, III i V miejsce.15

W kolejnych latach zawodnicy „COR-u” również odnosili pewne sukcesy.

Część z nich nadal startowała w zawodach w barwach swego pierwszego klubu, a

część przeniosła się do innych klubów czy grup. W górskich szosowych mistrzostwach

Polski K. Tomaszewski i R. Świątek zdobyli odpowiednio 20 i 64 miejsce. W marcu

2007 r. ostrowczanin i wychowanek „COR-u” K. Zieliński wygrał Górskie

Mistrzostwa Polski, a juniorzy K. Tomaszewski i R. Świątek zajęli miejsca tuż za

podium.16 W 2007 r. P. Zieliński wygrał etap wyścigu Cztery Dni Dunkierki. Od

lutego 2010 r. dwóch wychowanków „COR-u”, K. Tomaszewski i R. Świątek jeździło

w barwach kolarskiej grupy zawodowej DHL Author. W kwietniu 2010 r.

wychowanek „COR-u” P. Zieliński wygrał wyścig Grand Prix Plougoumelen we

Francji.17 W maju 2011 r. zawodnicy „COR-u” uczestniczyli w drugiej edycji

Ogólnopolskiego Kryterium Ulicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim. W kategorii

„junior” P. Tracz zajął IV miejsce, w kategorii wiekowej od 18 do 29 lat A. Gajewski

zajął IV miejsce, natomiast w kategorii 75 lat i więcej A. Pasieka zajął miejsce

drugie.18 W marcu 2013 r. Cz. Gardian z ULKS „COR” uzyskał siódme miejsce.19

Reasumując, należy stwierdzić, że najlepszy okres „COR” przeżywał w

pierwszych latach swojej działalności, a dokładnie w okresie 1997-2000. Świadczą o

tym liczne zwycięstwa i miejsca na podium, nie tylko na zawodach lokalnych, ale

również na wyścigach ogólnopolskich. Kolejnym dowodem na dobry stan klubu w

ówczesnym czasie jest jego dobra pozycja w klasyfikacji ogólnej wśród klubów

kolarskich (31 miejsce na 84 kluby). Kolejne trzy lata były ciężkie ze względu na

trudności natury finansowej, a także odejście zdolnych zawodników do innych

klubów. Następnie klub rozwijał się, choć już w wolniejszym tempie niż na początku.

15 http://godlewski-sport.cba.pl/ (data dostępu: 21.-4.2013).16http://www.ostrowiec.info/aktualnosci,12453,,,,.html (data dostępu: 21.04.2013). 17 http://www.ostrowiecka.pl/sport/kolarstwo/3052-piotr-zieliski-wygrywa-gp-plougoumelen (data dostępu: 21.04.2013). 18 http://www.echodnia.eu (data dostępu: 21.04.2013).19 http://www.pzkol.pl/img/21/2013-03-24-blizyn.pdf (data dostępu: 21.04.2013).

42

Odnosił już mniej istotnych sukcesów, a kolejni czołowi zawodnicy odchodzili, aby

walczyć o zwycięstwo w innych barwach. Pogarszała się również sytuacja finansowa

klubu. Mogło to mieć związek z przeniesieniem siedziby klubu z miasta powiatowego,

jakim jest Ostrowiec Świętokrzyski, do małej miejscowości jaką jest Nowy Skoszyn,

co umniejszyło rangę klubu.

ROZDZIAŁ IV. DYSKUSJA I WNIOSKI

Badania własne w niniejszej pracy dotyczyły historii, osiągnięć, jak również

stanu rozwoju klubu kolarskiego ULKS „COR”. Na podstawie przeglądu osiągnięć

klubu można stwierdzić, że swój okres świetności przeżywał w pierwszych latach po

jego założeniu. Najwięcej miejsc na podium zostało wywalczonych w latach 1997-

2000. Zawodnicy „COR-u” mieli w tych latach takie osiągnięcia jak miejsca na

podium w wyścigach lokalnych oraz ogólnokrajowych.

43

W roku 2000 COR zajął 31 miejsce w klasyfikacji ogólnej spośród 84 klubów

w całej Polsce, awansując z 96 miejsca. Natomiast w szczegółowych klasyfikacjach

COR zajmował jeszcze wyższe miejsca, tzn. 18 miejsce w rywalizacji na torze.

Sytuacja „COR-u” wyraźnie pogorszyła się w latach 2001-2003. Wiązało się to

z problemami finansowymi, oraz odejściem najlepszych zawodników, tzn P.

Zielińskiego i K. Kołacza. Od tamtej pory w rozwoju „COR-u” następowała tendencja

spadkowa. Zawodnicy COR-u nadal wygrywali w zawodach, ale głównie na szczeblu

lokalnym. Wielu wychowanków „COR-u” zmieniło barwy klubowe, jka chociażby P.

Zieliński, K. Tomaszewski czy R. Świątek. Odpowiedź na pytanie „Jaki jest stan

rozwoju klubu kolarskiego ULKS „COR” z Nowego Skoszyna?” jest następująca:

klub znajduje się obecnie w trudnej sytuacji.

Na podstawie przeprowadzonej analizy działalności klubu można wysnuć

następujące wnioski:

1. Należałoby udoskonalić jego bazę, usprawnić finanse, oraz zwiększyć

współpracę pomiędzy klubem a miejscowymi szkołami. Warto byłoby również

otworzyć klub na nowych zawodników, w tym zawodników płci żeńskiej.

2. Do głównych osiągnięć klubu można zaliczyć kilkukrotne zdobycie

mistrzostwa i wicemistrzostwa Polski, a także zwycięstwa na zawodach

lokalnych. Klub wypromował kilki czołowych zawodników, którzy zdobywali

tytuły najpierw w jego barwach, a następnie w barwach innych klubów. Do

takich zawodników można zaliczyć m.in. P. Zielińskiego, K. Kołacza, K.

Tomaszewskiego i R. Świątka. Niewątpliwym sukcesem było również

uzyskanie dobrego, 31 miejsca w klasyfikacji ogólnej klubów kolarskich.

3. Klub odgrywa niezwykle istotną rolę, nie tylko w życiu młodych ludzi, ale

również całej lokalnej społeczności. Jednym z zadań klubu było

upowszechnianie kolarstwa, oraz szeroko pojętej kultury fizycznej wśród

miejscowej młodzieży. Zapewniło to młodym ludziom możliwość aktywnego

spędzania wolnego czasu, wspomagania własnego rozwoju fizycznego i

psychicznego, oraz możliwość rozwijania własnych talentów. Klub

organizował wiele wyścigów i zawodów, które przyczyniły się do promowania

Ostrowca Świętokrzyskiego na skalę województwa, a nawet całego kraju. Do

44

tego typu imprez można zaliczyć porzede wszystkim mistrzostwa Polski w

kolarstwie szosowym uczniowskich i parafialnych klubów sportowych w

kategorii „młodzik”, Międzynarodowy Wyścig Kolarski o GRAND PRIX,

rajdy świętokrzyskie. Klub pomaga miejscowej młodzieży również na

płaszczyźnie finansowej, sponsorując dla niej wyjazdy na kolonie letnie, oraz

lekcje nauki pływania na basenie „Rawszczyzna”.

4. Mocną stroną klubu była z pewnością osoba jego założyciela ks. Kurasa, który

był niezwykle zaangażowany we wszystkie działania z nim związane, a poza

tym był wzorem i autorytetem dla młodych ludzi. Pełniło n nie tylko funkcję

prezesa, ale także menadżera, trenera, a nierzadko również sponsora. Mocną

stroną są również zawodnicy klubu, wykazujący się dużym zaangażowaniem,

wytrwałością, a nierzadko również wybitnym talentem sportowym. Klub

promuje wśród młodzieży takie zachowania jak zdrowe współzawodnictwo,

zachowanie dyscypliny i dysponowanie własną energią. Tym samym młodzi

ludzie wyzbywają się skłonności antyspołecznych i stają się po prostu lepszymi

obywatelami. Natomiast dzięki osiągnięciom w zawodach stają się godnymi

wzorami do naśladowania dla kolegów.

5. Słabą stroną klubu jest na pewno jego zaplecze finansowe. Klub posiada

wprawdzie bazę sponsorów, ale nakłady na klub są niewystarczające, i nie

mogą obecnie zapewnić zawodnikom odpowiednich warunków do sportowej

rywalizacji. Kolejną słabą stroną jest zbyt mała współpraca pomiędzy klubem a

lokalnymi szkołami. Taka współpraca jest niezwykle istotna, gdyż to

nauczyciele wychowania fizycznego są zazwyczaj pierwszymi osobami, które

odkrywają talenty sportowe u swoich podopiecznych. Mogą więc pomagać w

selekcji nowych, zdolnych zawodników. Obecnie słabą stronę klubu stanowi

również brak czołowych zawodników, którzy odeszli do innych klubów. Tym

bardziej istotne wydaje się nawiązanie współpracy ze szkołami w zakresie

wyszukiwania nowych zawodników i promowania klubu, w celu przyciągnięcia

młodych ludzi.

6. Podsumowując powyższe rozważania warto zauważyć, że sport daje wiele

możliwości i pozwala na rozwijanie pozytywnych cech, przydatnych w

45

codziennym życiu. Przedstawienie stanu rozwoju klubu, a także jego osiągnięć,

które było celem niniejszej pracy, z pewnością może przyczynić się do

spopularyzowania samej idei sportu, a także dawać motywacją do zakładania

nowych formacji, nie tylko kolarskich, które mogą przyczynić się do poprawy

jakości życia mieszkańców małych gmin.

BIBLIOGRAFIA

http://4f-evive.pl/index.php/pl/TEAM (data dostępu: 14.04.2013).

http://ekai.pl/wspolnoty/katolickie-stowarzyszenie-sportowe-rzeczypospolitej-polskiej/ (data dostępu: 19.04.2013).

http://godlewski-sport.cba.pl/ (data dostępu: 21.-4.2013).

http://swietokrzyskie.regiopedia.pl/wiki/kieleckie-towarzystwo-cyklistow (data dostępu: 16.04.2013).

46

http://www.cyclebase.nl (data dostępu: 16.04.2013).

http://www.echodnia.eu (data dostępu: 21.04.2013).

http://www.ostrowiec.info/aktualnosci,12453,,,,.html (data dostępu: 21.04.2013).

http://www.ostrowiecka.pl/sport/kolarstwo/3052-piotr-zieliski-wygrywa-gp-plougoumelen (data dostępu: 21.04.2013).

http://www.powiat.ostrowiecki.eu/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=51&Itemid=67 (data dostępu: 19.04.2013).

http://www.pzkol.pl/img/21/2013-03-24-blizyn.pdf (data dostępu: 21.04.2013).

Michniak M., Pawłowski A., Cykliści z Gór Świętokrzyskich, Słowo Kibica, Kielce 2000.

Michniak M., Pawłowski A., Świętokrzyska encyklopedia sportu, Słowo Kibica, Kielce 2004.

Moskwa Z., Kielecki sport z myszką, Golpe S. C., Kielce 2000.

Sprawozdanie z realizacji Program Współpracy Gminy Waśniów w roku 2009 z podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego, http://www.wasniow.pl/asp/pl_start.asp (data dostępu: 19.04.2013).

Tuszyński B., Od Dynasów do Szurkowskiego, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, s. 40.

Tuszyński B., Złota księga kolarstwa polskiego, Polska Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1995.

Ustawa Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów, „Gazeta Kielecka”, 1895, nr 88.

Wroczyński R., Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu, Wydawnictwo BK, Warszawa 2009.

SPIS RYCIN

Ryc. 1. Odznaka Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów................................................10

Ryc. 2. Logo "COR-u"..................................................................................................31

47

licencjat kolarstwo nowy

Documents