klinker 1 - mei 2016

36
Klinker een uitgave van Prinsenstichting • jaargang 20 • mei 2016 En ook... Fred’s contactdag • Steunpunt • Tijd voor een goed gesprek Onderwijs en zorg komen hier samen Interview met Monique Strik, Peter Ibelings, Josée van Klaveren en Roos Simunovic

Upload: prinsenstichting

Post on 30-Jul-2016

276 views

Category:

Documents


1 download

DESCRIPTION

Klinker is een periodieke uitgave van Prinsenstichting. Dit magazine is bestemd voor ouders/cliënten, medewerkers, vrijwilligers en externe relaties. Prinsenstichting biedt een breed pakket aan ondersteuning aan mensen met een verstandelijke beperking in de regio Zaanstreek/Waterland.

TRANSCRIPT

Page 1: Klinker 1 - mei 2016

Klinkereen uitgave van Prinsenstichting • jaargang 20 • mei 2016

En ook... Fred’s contactdag • Steunpunt • Tijd voor een goed gesprek

Onderwijs en zorg komen hier samenInterview met Monique Strik, Peter Ibelings, Josée van Klaveren en Roos Simunovic

Page 2: Klinker 1 - mei 2016

2 Klinker 2016/1

7

ColofonKlinker verschijnt drie keer per jaar in een oplage van 2600 exemplaren en wordt verstuurd naar ouders/vertegenwoordigers van cliënten, medewerkers, gepensioneerde medewerkers, vrijwilligers en externe relaties.

Prinsenstichting biedt een breed pakket van zorg en diensten aan meer dan 800 mensen met een verstandelijke beperking in de regio Zaanstreek/Waterland. Naast uiteen- lopende vormen van wonen biedt de stichting onder meer aangepast werk, weekend- en vakantieopvang, thuiszorg en vrijetijdsbesteding. Ook kunnen cliënten voor poli-klinische advisering, onderzoek en behandeling bij de stichting terecht.Prinsenstichting maakt deel uit van Stichting De Opbouw in Utrecht.

RedactieadresPrinsenstichtingPostbus 123, 1440 AC PurmerendTelefoon: 0299 459 322E-mail: [email protected]

RedactieMarianne Bommels Kirsten Bruin, eindredacteurConnie JongbloedAnneke KeijzerSanna Tijsen Rineke Timmer Sandra VeenkerJoyce Verouden

RedactiesecretariaatJoyce Verouden

Coördinatie, vormgeving en productie DropOuts Amsterdam

00

Jaargang 20 | Nummer 1 | mei 2016 346

8101112

Redactioneel Kirsten Bruin

Kort nieuwsWat is er gebeurd?

Ineke vertelt...Van onze directeur

Onvrijwillige zorgColumn

Participatie zorg en onderwijsOnderwijs en zorg komen samen

Hart voor de zaak, passie voor de cliënt Peter ten Bruggencate

Vrijwilliger aan het woordCorine Dekker

ActiviteitenoverzichtWat is er te doen?

1424

161820

26

2122De dag van...

Margriet VosSpecial Forces Work Cliënten klaarstomen voor de maatschappij

Fred’s Contactdag brengt ‘driehoeken’ bij elkaar

Oer is stoerPrinsenstichtingfeest 2016

Eigenwijze dag voor medewerkersMeld jij je aan?

Steunpunt Purmer Noord verbindt Eén steunpunt smaakte naar meer

PuzzelKan jij hem maken?

Grand Café Heel EuropaCliënten zijn de meerwaarde

10

12

22

5

27 WeekendopvangOuderparticipatie ten top

2829

Dit vind ik ervan!Tijd voor een goed gesprek

Verhuizing Van Westerkoogweg naar Torenplein

Inhoud

Page 3: Klinker 1 - mei 2016

3Klinker 2016/1

16

Meedoen.Omdat het kan!Participatie. Dat is de rode draad van de Klinker die voor je ligt. Wat betekent participatie eigenlijk? Simpelweg: meedoen. En wie wil dat nu niet? De mens is een sociaal wezen, een groepswezen. Als je meedoet, dan hoor je ‘erbij’. Dat voelt veilig. De mentale gezondheid van mensen wordt dan ook voor een groot gedeelte bepaald door het ‘erbij horen’. Dat geldt ook voor onze cliënten en hun verwanten. Dagelijks geven wij ze daarom ruimte om mee te doen. Op de groep of in de samenleving. Alles binnen de grenzen van hun individuele mogelijkheden. En wat is het prachtig om te zien hoe zij hiervan genieten.

Het is daarom tijd voor de redactieleden van Klinker om voorbeelden binnen de organisatie te verzamelen over participatie. En voor je ligt het resultaat. Lees je mee?

Kirsten Bruin, eindredacteur

Special Forces Work Cliënten klaarstomen voor de maatschappij

Grand Café Heel EuropaCliënten zijn de meerwaarde

13

26

3130

32343536

Uit het nieuws Afbouw psychofarmaca

Stichting Steun Prinsenstichting Schenken & nalaten

Cliëntenraad We mogen de kleine dingen niet vergeten

AfscheidRust in vrede

VertrouwenspersonenWie zijn ze?

Kalender en kerkdienstenWat, waar, wanneer?

14

24

Page 4: Klinker 1 - mei 2016

4 Klinker 2016/1

Kort nieuws

Nieuwe tuinpakken met logo

Afgelopen jaar heeft Activiteitencentrum Westerkoogweg een donatie van € 250,- ontvangen via Stichting Steun Prinsenstich-ting (SSP). De SSP verwerft, beheert en zorgt voor het beschikbaar stellen van gelden voor doeleinden ten behoeve van cliënten van Prinsenstichting. De donatie heeft de SSP gekregen van Vereniging Ecclesia vanwege hun 40-jarig jubileum. Van dit geld zijn mooie tuinpakken gekocht voor de cliënten die werkzaam zijn bij de Fronik boerderij in Zaandam. Uiteraard met het logo van de Fronik boerderij erop zodat zij goed herkenbaar zijn. Begin maart konden de cliënten voor het eerst in de nieuwe tuinpakken aan het werk. En trots dat zij waren! Bedankt Vereniging Ecclesia en Stichting Steun Prinsenstichting!

Mijlpaal: Cliënten plaatsen bouwblok aan Vrouwenzandstraat

Vrijdag 18 maart was het feest op de bouwplaats aan de Vrouwenzandstraat. Cliënten mochten één van de bouw-blokken plaatsen (zie foto). Cliënten, verwanten, groepsleiding, de directeur van de BAM, Jan Houtappels en de wethouder van Purmerend zongen ondertussen het lied “Een eigen huis, een plek onder de zon”. Jos Dusee, regiomanager Prinsenstichting, hield een mooie toespraak. Op de versierde Rudolf Garrelsstraat stonden daarna koffie, taart, hapjes en drankjes klaar, terwijl de band speelde. Het was een mooie dag voor betrokkenen en omwonenden om alvast kennis te maken met elkaar.

ISK leerlingen aan de slag bij Prinsenstichting

18 leerlingen van de Internationale Schakelklas (ISK) Purmerend gingen op 11 maart in het kader van NL Doet aan de slag in de moestuin en kas van Prinsenstichting. De groep leerlingen (12-18 jaar) is nog maar kort in Nederland. Deze kinderen volgen intensief onderwijs op school. Docente Joyce Korver vindt het belangrijk dat de kinderen zoveel mogelijk leren over de Nederlandse cultuur. “Een steentje bijdragen hoort daar ook bij. Daarom vind ik deelname aan NL Doet een prima gelegenheid voor mijn leerlingen om dit te ervaren”. De klussen varieerden van schuren van een houten bank tot het splijten van openhaardblokken. In de kas plantten leerlingen samen met cliënten zaadjes in aanloop naar de voorjaarsmarkt, terwijl andere leerlingen in de moestuin driftig aarde en stro aan het scheppen waren met de kruiwagen.

Zowel de kinderen als de begeleiding van locatie De Groene Hoek waar de kas en moestuin onder vallen, zijn erg enthousiast over deze dag. Met docente Joyce werd meteen een afspraak gemaakt voor een vervolg. De succesvolle dag werd afgesloten in de moestuin rond een kampvuur met limonade. Daarna gingen de leerlingen met een bloemetje uit de kas en een leuke ervaring rijker weer naar huis.

Seminar ‘Herken de signalen’ groot succes!

Mensen met een verstandelijke beperking zijn in veel gevallen minder goed in staat om signalen van lichamelijk ongemak en pijn aan te geven. Terwijl zij juist vaker lichamelijke aandoeningen hebben dan mensen zonder verstandelijke beperking. Voor de begeleiding/ zorgverlener is het niet altijd makkelijk om deze signalen te herkennen en vervolgens te weten wat je het beste kan doen. Daarom zijn onlangs twee landelijke multidiscipli-naire richtlijnen ontwikkeld die daarbij kunnen helpen, namelijk:• Richtijn ‘Signaleren van lichamelijke

problemen bij mensen met een verstandelijke beperking’;

• Richtlijn ‘Signaleren van pijn bij mensen met een verstandelijke beperking’

Op 12 april vond de aftrap plaats van het project waarin Prinsenstichting alle medewerkers in het primair proces gaat scholen in het gebruik van de richtlijnen. Deze aftrap ging van start met een se-minar in P3 in Purmerend. Gastsprekers wisselden ervaringen uit over dit on-derwerp. Verder was het volle bak bij de diverse workshops die gegeven werden. De vele enthousiaste reacties maken dui-delijk dat dit onderwerp inspeelt op de dagelijkse praktijk.

Page 5: Klinker 1 - mei 2016

5Klinker 2016/1

Donatie ING voor Stichting Steun Prinsenstichting

Er zijn in Nederland tal van initiatieven, verenigingen en stichtingen. Wat zij doen voor de maatschappij is hartverwarmend. Daarom geeft het ING Nederland fonds deze initiatieven graag een steuntje in de rug. Ook Stichting Steun Prinsenstichting (SSP) was genomineerd voor een donatie van het ING Nederland fonds.

Op 19 maart werd de uitslag van de stemronde bekend gemaakt. Stichting Steun Prinsenstichting had de meeste stemmen ontvangen. De heer Fictoor, penningmeester nam een cheque van maar liefst € 5000,- in ontvangst. Dit bedrag komt ten goede aan o.a. de moestuin van locatie De Groene Hoek van Prinsenstichting Een blije regiomanager Miranda Kaandorp: “We kunnen dit goed gebruiken om plannen verder concreet te maken. Iedereen die gestemd heeft, heel hartelijk dank!”.

Steffie maakt prachtige oehoe

Naar aanleiding van de beruchte oehoe die vorig jaar cliënten en medewerkers van Prinsenstichting terroriseerde, is deze prachtige oehoe gemaakt door kun-stenares Steffie van Zanten. Steffie werkt bij Fred’s Kunstatelier & Kadoshop en is de laatste maanden druk bezig geweest met het creëren van dit keramieken kunstwerk. Zodra de vogel gedroogd is, kan deze geschilderd worden. Wat zijn we trots op Steffie!

UniekNaast vrij werk, maken de kunstenaars van Fred’s Kunstatelier ook werk in opdracht. Denk hierbij bijvoorbeeld aan kunst, relatiegeschenken, geboorte- of kerstgeschen-ken. Ook beschilderen zij meubels in opdracht en personaliseren urnen. Tevens verzorgen de kunstenaars van Fred’s diverse workshops.

InformatieWil je meer weten over Fred’s Kunstatelier & Kadoshop, Breedstraat 16 in Purmerend? Loop gewoon bij ze binnen, of bel naar 0299 428 745. Onze kunstenaars vertellen je graag hoe zij zich laten inspireren.

Word jij vrijwilliger bij Prinsenstichting?

Wil jij iets doen voor de medemens? Heb jij affiniteit met mensen met een verstandelijke beperking? Kom dan onze ploeg vrijwilligers versterken. Samen met de cliënt spreek je af hoe vaak, waar en wat jullie gaan doen.

Misschien hebben jullie een gedeelde hobby als vissen, vlieg-tuigen spotten of voetbalwedstrijden kijken? Je kunt er ook voor kiezen om vrijwilliger van een groep cliënten op een locatie te worden. Je kunt bijvoorbeeld helpen met activiteiten als spelletjes, zwemmen, wandelen, dansen, bloemschikken en voetballen.

Interesse?Weet je nog niet zo goed wat je wilt doen of wil je graag eerst meer informatie? Ga dan vrijblijvend in gesprek met onze vrijwilligerscoördinator Bert Wimmers. Je kunt contact met hem opnemen via telefoonnummer 0299 459 368 of via [email protected]. Ook kun je op onze website www.prinsenstichting.nl kijken voor alle vrijwilligersvacatures.

Page 6: Klinker 1 - mei 2016

6 Klinker 2016/1

Ineke vertelt...

Ons uitgangspunt is dat de zorg vormgegeven wordt in de ‘driehoek’ van cliënt, ouders /verwanten en medewerkers. Toen we daar in 2014 voor het eerst met elkaar over praatten hoorde ik vaak de angst dat ouders niet mee zouden kunnen of willen doen. Als het kind ouder wordt, worden ouders grijzer en strammer. Door de vaak hoge leeftijd van de ouders is meedoen en meedenken vaak niet mogelijk meer. Het bezoek loopt terug. Broers en zussen wonen ver weg en zijn druk met hun eigen gezin.

Kleine stappen met grote effectenDesalniettemin zijn alle teams enthousiast aan het werk gegaan. In mijn gesprekken met de teams de afgelopen maanden is mij opgevallen dat er al veel successen zijn behaald en vaak op onverwachte manieren! Kleine stappen hadden vaak grote effecten. Je kan ouders uitnodigen om klussen op te pakken, maar dat is vaak niet zo succesvol.

Wat wel blijkt te werken is transparantie: leg ouders uit waar je mee bezig bent, welke doelen je als team hebt en hoe je tot besluiten komt over de indeling van het rooster. Maar laat ze ook zien hoe het dagelijks leven in de groep is als ouders er niet zijn. Een team maakte een film, andere teams bellen nu regelmatig naar huis om te vertellen hoe het gaat, ook- of juist- als het goed gaat. Weer anderen sturen zo nu en dan een foto over een activiteit. In de

Samenwerken in de driehoek

praktijk blijkt dat ouders ontzettend blij zijn met dit soort openheid. Dit geeft ze het gevoel welkom te zijn in de driehoek. Natuurlijk! Dit leidt sneller tot het aanbod van ouders om iets te doen voor de groep, zo ervaren we nu in de praktijk. Dit is een mooi resultaat van het samenwerken in de driehoek.

Omgekeerde participatieDe rode draad voor dit nummer is ‘participatie’. Maar eigenlijk is dat een merkwaardige formulering. Als we het hebben over ouderparticipatie suggereert dit alsof ouders ook wat mogen doen in het leven van hun kind. Het is natuurlijk andersom! De ouders geven vorm aan het leven van hun kind en zijn wettelijk vertegenwoordiger. Op enig moment vragen ouders aan een zorginstelling hier iets aan toe te voegen of een deel over te nemen. De zorginstelling participeert dan in het leven van de cliënt. Niet andersom.

Ineke Huibregtsendirecteur Prinsenstichting

Page 7: Klinker 1 - mei 2016

7Klinker 2016/1

Column

Ook bij de tandarts of mondhygiëniste mag niet zomaar overgegaan worden tot het vasthouden (fixeren) van de cliënt. Een aantal afwegingen en stappen horen daaraan vooraf te gaan:

• Is de behandeling echt noodzakelijk en weegt deze op tegen de gevolgen van de vrijheidsbeperking?

• Is de angst weg te nemen of te verminderen door gewenning, afleiding, training, premedicatie of iets dergelijks? Laat de gedragsdeskundige en AVG hierin ook meedenken.

• Hoe kan de noodzakelijke vrijheidsbeperking zo kort mogelijk worden toegepast en het minst ingrijpend?

• Heeft de cliënt of diens vertegenwoordiger toestemming gegeven voor de behandeling én ingestemd met de vrijheidsbeperking? Heeft de gedragsdeskundige of AVG ook toestemming gegeven?

Ook deze vrijheidsbeperking hoort in het cliëntplan met een doel, en de daaruit voortvloeiende rapportage en evaluatie.

En misschien valt er preventief nog wel iets te doen om angstwekkende behandelingen te voorkomen of te verminderen? Er schijnt een leuke cursus mondzorg gegeven te worden binnenkort.

Dat scheelt misschien ook een hoop ellende…

We kennen ze allemaal wel, die vervelende kriebels voor een tandartsbezoek. We vermannen ons en ondergaan de behandeling. Of we slaan toch stiekem die afspraak een keer over (en betalen tegenwoordig de no showboete).

Onze cliënten hebben vaak die keuze niet. Bij veel van hen is mondzorg een ingewikkelde kwestie en wordt dit bemoeilijkt door spierspanning, afwijkende stand van tanden en kiezen en meer van die problemen. Terwijl een goede mondgezondheid zo belangrijk is vanwege de directe samenhang met hun functioneren op lichamelijk, somatisch en psychosociaal gebied. En daar komt dan nog eens de angst voor een bezoek aan de tandarts of mondhygiëniste bij.

Rineke TimmerM/M-coördinator

Rineke schrijft over vrijheidsbeperkingen en onvrijwillige zorg.

Wat zou jij kiezen als je bang was voor de tandarts?Kiespijn of vastbinden?

Page 8: Klinker 1 - mei 2016

8 Klinker 2016/1

Participatie zorg en onderwijs

Wat biedt de Martin Luther King-school (MLK)? Roos: “Wij zijn een school voor zeer moeilijk lerende kinderen (ZMLK-onderwijs). We bieden passend onderwijs aan alle kinderen met specifieke onderwijsbehoeften. Onze doelgroep is zeer divers. We hebben kinderen met een IQ van onder de 35 tot 80. Enerzijds is er de afgelopen jaren door verbrede toelating een kleine toename geweest van leerlingen met een geringer leervermogen dan de traditionele ZML-populatie. Anderzijds worden er steeds meer leerlingen aangemeld met een ruimer leervermogen, maar een omvangrijke sociaal-emotionele problematiek. Veel van onze leerlingen met een IQ boven de 55 zijn eigenlijk kinderen die ook op een reguliere basisschool zouden kunnen zitten. Maar deze kinderen hebben door hun bijkomende problematiek zoals autismespectrum stoornis, ADHD of bijvoorbeeld angststoornis meer aandacht en speciale ondersteuning nodig om tot ontwikkeling te komen. Deze kinderen redden het niet in het basisonderwijs omdat ze overvraagd of overprikkeld worden. Als de ouders op zoek zijn naar passend onderwijs waar er meer rust, veiligheid, structuur en aandacht voor de kinderen is dan komen ze bij ons. We bieden leerlingen een maximale uitdaging op de voor hen belangrijkste ontwikkelingsgebieden. Bij ons heeft elk kind een eigen ontwikkelingsperspectief plan.”

Wat biedt het Orthopedagogisch Dagcentrum (ODC)?Josée: “Wij richten ons op de maximale talentontwikkeling van de kinderen. ODC is een orthopedagogisch behandelcentrum. Dan kun je denken aan gedragsproblemen,

eetproblemen, spraakproblemen en communicatieproblemen. De kinderen die hier binnenkomen worden door alle disciplines gezien zoals logopedie, fysiotherapie, ALVG, gedragsdeskundigen en cliëntenbegeleiders. Aan de hand daarvan wordt samen met de ouders een behandelplan gemaakt. Gebaseerd op de behoeften van het kind. Vervolgens is het plan de basis voor een intensief trainingsprogramma. Met één doel: school!”

Monique vult aan: “Onze doelgroep is heel jong. Onze jongste cliënt is nu net twee jaar. Het is belangrijk dat wij zo vroeg mogelijk betrokken worden. Om de kinderen zo optimaal mogelijk te kunnen ondersteunen en ze klaar te stomen voor het onderwijs.”

Hoe was de samenwerking voor de gezamenlijk locatie? Roos: “Wij waren geen vreemden voor elkaar, we hebben altijd al samengewerkt. Alleen zaten we niet in hetzelfde gebouw. School deed in overleg met ouders een beroep op de diensten van Zodiak (Deskundigheidscentrum Prinsenstichting) voor bijvoorbeeld een onderzoek, behandeling, therapie of in enkele gevallen vervroegde uitstroom naar dagbesteding.”

Hoe ging de samenwerking de afgelopen 2 jaar? Josee: “In het begin was het zoeken. Je moet echt aan elkaar wennen. Je zit met elkaar in één pand, maar dat betekent niet dat je alles van elkaar weet of elkaars werkwijze kent. We moesten onze naam nog vestigen en kennismaken met de ouders van de school. We hebben veel met

“Onderwijs en zorg komen hier samen”Het Orthopedagogisch Dagcentrum van Prinsenstichting én de Martin Luther King-school openden in november 2013 hun deuren op een nieuwe, gezamenlijk gebouwde locatie. Samen in een gebouw is echter geen garantie voor een succesverhaal. In de afgelopen jaren stond hun reguliere overleg centraal. Door continue met elkaar in gesprek te blijven, oplossingen te bedenken voor cliënten en scholieren én dromen te delen staat er nu een voorbeeld van een succesvolle samenwerking van zorg en onderwijs met fantastische resultaten.

elkaar om tafel gezeten met de vraag: hoe gaan we de samenwerking vormgeven? Hoe gaan we het opzetten?”

Roos: “Wij waren in het begin ook bezig met een eigen plek creëren, groepen vormen, kijken hoe dit allemaal bevalt. En eigenlijk vanaf de eerste dag hebben we gezegd: laten we dit naast elkaar én met elkaar doen, dan komen we er wel. Het duurt misschien even, maar uiteindelijk vind je je manier van samenwerken. We hadden prachtige plannen, maar het heeft even geduurd totdat we ontdekten dat andere werkwijzen tot betere resultaten leiden en dat we samen meer kunnen bereiken voor onze kinderen.”

Hoe kwam de kentering? Josée: “Die kentering is gekomen doordat we in 2015 besloten om leerkrachten en pedagogische medewerkers met elkaar uit te wisselen. Met als doel om bekend te raken met elkaars werkwijze, activiteiten en methodes. ODC werkt met Gentle Teaching en de Martin Luther Kingschool met de TEACCH methode. Nu gebruiken wij deze methodes allebei. Ons gezamenlijk leer-zorg aanbod is echt vanuit de dagelijkse praktijk ontwikkeld.”

Hoe hebben jullie het financieel geregeld?Roos: “Wij hebben afgesproken dat we ons daar nu niet op focussen. Dit pakken wij in de volgende fase op. Centraal staat de ontwikkeling en ondersteuningsbehoefte van het kind. We wisselen veel uit qua kennis en medewerkers. Dat is goed in balans.”

Hoe hebben jullie zorg en onderwijs concreet samengebracht?Roos: “Wij hebben vier soorten arrangementen samengesteld waarbij zorg en onderwijs samenkomen.1. Ondersteuning van Onderwijs:

Voor cliënten van ODC Prinsenstichting voor wie het volgen van onderwijs in een onderwijssetting niet haalbaar is,

Interview met Josée van Klaveren, Peter Ibelings, Monique Strik en Roos Simunovic.

Page 9: Klinker 1 - mei 2016

9Klinker 2016/1

Wij organiseren thema avonden voor ouders en die worden drukbezocht. En… we hebben, zowel bij de MLK school als bij het ODC inmiddels een wachtlijst.”

Wat zijn de plannen voor de toekomst?Roos: “De Droomklas! Een klas waar een unieke pedagogische benadering in combinatie met een didactisch aanbod centraal staat, dus een leerkracht en een pedagoog samen voor de klas. Wij willen heel graag starten met een uniek project. Het gaat om een arrangement waarin onderwijs en zorg structureel samenwerken met ouders en leerling, op basis van één gezin, één kind en één plan. Uitgangspunt in de uitvoering is het ontwikkelen van eigen talenten en het versterken van de eigen kracht van de leerling.”

Josée: “Het is voor kinderen die op school meer aandacht en ondersteuning nodig hebben dan de rest. Voor de kinderen die meer behoefte hebben aan structuur, voorspelbaarheid en ondersteuning bij informatieverwerking en communicatie. Kinderen die kunnen leren, maar wel met de juiste ondersteuning. Deze kinderen zien wij goed functioneren en zich ontplooien in een maatwerktraject, in een klein groepje (ongeveer zes leerlingen per groep). Dat is onze droomklas!”

* Om privacyredenen is de naam gefingeerd.

maar die wel een beperkt aantal uren onderwijs (in dagbestedings-setting) kunnen volgen. Voor deze cliënten verzorgt een leerkracht onderwijs in de dagbestedings-setting of een leerkracht coacht zorgmedewerkers in het hanteren van lesmaterialen.

2. Opbouw van onderwijs: Voor cliënten van ODC Prinsenstichting die uiteindelijk wel in één van de groepen van de Martin Luther Kingschool zouden kunnen functioneren, maar die niet meteen volledig kunnen instromen. Er is sprake van een zorgvuldige opbouw van onderwijstijd binnen een groep van de Martin Luther Kingschool. De cliënt start met een beperkt aantal onderwijsuren. Dit wordt geleidelijk uitgebreid.

3. Opbouw naar dagbesteding: Voor leerlingen die in een groep van de Martin Luther Kingschool kunnen functioneren, mits dit wordt afgewisseld met werken in dagbestedingssituaties onder intensieve begeleiding. Of leerlingen die onder intensieve begeleiding gebruik kunnen maken van faciliteiten van het ODC.

4. Dagbesteding in de klas: Voor leerlingen die met extra ondersteuning, verzorging of verpleging volwaardig deel kunnen nemen aan het onderwijs in groepen van de Martin Luther Kingschool.

Josée: “Er is zo meer aandacht voor verschillende ontwikkelingsgebieden van het kind. Alle ouders willen graag dat hun kind naar school gaat en dat willen wij ook. Nu kunnen we elk kind beter een passende ondersteuning bieden en veel sneller inspelen op wat een kind nodig heeft. Vooral ook doordat we combinaties kunnen maken met zorg en onderwijs.”

Peter vult aan: “Cliënt afhankelijk gebruiken wij deze componenten. Wij kijken heel specifiek naar wat de cliënt op dat moment nodig heeft, soms kan de inspanning van een busrit al heel intensief zijn. We gaan pas aan de slag met school als het kind er klaar voor is. Een heel mooi voorbeeld is Jan*: Het ging even wat minder en toen hebben we vanuit het ODC onder-steuning gegeven in de klas. Hij had op dat moment ook de mogelijkheid om met ons mee te draaien. Eén op één, zodat hij daarna weer het onderwijs in kon. Met dit soort voorbeelden wordt het heel mooi duidelijk hoe goed onze samenwerking gaat.”

Zijn er al meer successen te delen? Josée: “Jazeker! Er zijn al twee kinderen van-uit het ODC teruggestroomd naar school.We hebben twee keer per dag hetzelfde speelmoment. De cliënten van het ODC doen meer mee met de “schoolse” activiteiten dan voorheen. De ouders zijn betrokken en positief over de ontwikkelingen.

Roos (teamleider speciaal onderwijs), Josée (regiomanager), Peter (senior persoonlijk begeleider) en Monique (persoonlijk begeleidster)

Page 10: Klinker 1 - mei 2016

10 Klinker 2016/1

Hart voor de zaak, passie voor de cliënt

In deze rubriek ondervragen we een medewerker van Prinsenstichting. Deze keer Peter ten Bruggencate (53), bedrijfskundig informatieanalist. Wat maakt dat hij elke dag met zoveel plezier naar zijn werk gaat? Joyce Verouden gaat met hem in gesprek.

Peter, hoe ben jij bij Prinsenstichting terecht gekomen?“Nou dat zal ik je vertellen,” begint Peter zijn verhaal, “het is toevallig op mijn pad gekomen, net zoals heel veel dingen die gewoon gebeuren zoals ze gebeuren. Ik was 18, had mijn Havo-diploma op zak. Ik wist nog helemaal niet wat ik wilde doen en ben toen als loodgieter aan de slag gegaan. Loodgieten heeft wel wat met wiskundig inzicht te maken en daar kon ik prima mee uit de voeten. Via loodgietersbedrijf The Plumbers werkte ik in Purmerend bij een woningbouwvereniging, precies tegenover Kadijkerkoog. Men was daar aan het bouwen, Zuiderweijde, Lagerweijde en Canteweijde stonden net overeind en er was een start gemaakt met de bouw van Werthweijde. Af en toe maakte ik een praatje met de werklui daar. Op een gegeven moment kwam ik in gesprek met een medewerker van Kadijkerkoog. Wat hij vertelde sprak me aan en zo gebeurde het dat ik na een kort sollicitatiegesprek bij Prinsenstichting op de loonlijst kwam. Ik begon aan de interne opleiding en drie jaar later was ik gediplomeerd Z-verpleegkundige. Met heel veel plezier heb ik vier jaar op Lagerweijde 2, de laag niveau kindergroep zoals dat vroeger heette, gewerkt.”

Hoe is jouw carrière sindsdien bij Prinsenstichting verlopen?“Na 4 jaar ben ik in de nachtdienst gaan werken,” vertelt Peter. Ik was inmiddels getrouwd en zorgde overdag voor mijn dochter zodat mijn vrouw kon studeren. In het begin ging dat prima, later kreeg ik er problemen mee om elke keer weer mijn dag- en nachtritme om te gooien. Ik werd er letterlijk ziek van. Dat was voor mij het signaal om het anders te doen.” Een dikke fronsrimpel verschijnt op Peters hoofd. “Jeetje, ik moet even goed nadenken hoor”, zegt hij. “Het is allemaal alweer zo’n tijd terug”.

“Ik ben op de kort verblijfgroep op Werthweijde gaan werken”, gaat Peter verder. Alleen verbleef een aantal cliënten van deze groep helemaal niet kort en werd het noodzaak een totaal nieuwe groep te starten. Zo heb ik samen met het team Zuiderweijde 5 opgezet. Daar heb ik als 1e groepsleider een paar jaar gewerkt. Het was een fijn team, wel groot en we hadden veel cliënten met zware problematiek om voor te zorgen. Ik heb er een hoop geleerd. Vervolgens heb ik in de functie van meewerkend teamleider nog op een aantal andere woningen gewerkt waar cliënten met ernstige gedragsproblematiek verbleven. Later in de functie van clustermanager kreeg ik echter wel steeds meer het gevoel dat ik ijzer met handen

moest breken. Ik liep vaak tegen strikte kaders aan en had niet de mogelijkheid om daar verandering in aan te brengen. Het voelde alsof ik niet aan het managen was maar aan het beheren. Toen ik daar met mijn toenmalige sectormanager over sprak, zei zij “Nou Peter, als jij zo graag verandering wilt brengen, ik zoek nog een stafmedewerker die deze kaders gaat vormgeven. Misschien is dit de functie waar jij op dit moment naar op zoek bent”.

Peter vervolgt: “Daar had ik wel oren naar. In deze functie kon ik het verschil maken. Ook al zou het betekenen dat ik niet direct meer met cliënten zou werken. Ik kon nu kaders maken waar zowel medewerker als cliënt gebaat bij zijn. Overigens staat bij alles wat ik doe, in welke positie dan ook, het welzijn van de cliënt voorop. Veranderingen projecteer ik altijd op bepaalde cliënten. Wat betekent het voor hem of haar? Wordt hij of zij er beter van, dat is waar het mij om gaat. Zij zijn de rode draad in al mijn beslissingen. Overigens word ik nog regelmatig gebeld of ik ’s avonds of in het weekend wil invallen als er onverwachts een zieke medewerker is of het team een uitje heeft. Dat zijn momenten die ik koester. De zogenaamde kers op de taart zeg maar. En natuurlijk ga ik elke donderdag lunchen met Frank van der Stadt. Dat hij cliënt is van Prinsenstichting doet er eigenlijk niet toe, hij is gewoon mijn vriend.”

Zo te horen heb je het prima naar je zin bij Prinsenstichting?“Ik heb mijn hart verpand aan de gehandicaptenzorg, dat sowieso. En het maakt mij blij dat de organisatie momenteel zo aan het bewegen is dat medewerkers nu het gereedschap in handen krijgen wat ik voorheen zo miste. Waar ik ooit het gevoel had spijkers met blote handen in de muur te moeten slaan, krijgen medewerkers nu bij wijze van spreken een hamer en een boor aangereikt. En dat maakt mij bijzonder trots op deze organisatie!”Joyce Verouden

Peter ten Bruggencate

Peter en Frank genieten samen van de lunch.

Page 11: Klinker 1 - mei 2016

11Klinker 2016/1

Hart voor de zaak, passie voor de cliënt

Vrijwilliger aan het woord

Corine Dekker is al 15 jaar vrijwilliger bij mensen met een verstandelijke beperking. Destijds is zij begonnen bij Dagbesteding. Toen daar de werkzaamheden afnamen, is zij bij Fred’s aan de slag gegaan als atelier-assistente. Dit doet zij inmiddels 12 jaar.

Op donderdag werkt Corine bij Fred’s Atelier. Hier zit Corine helemaal op haar plek. Ze is zelf namelijk creatief en doet privé ook aan schilderen. Verder werkt zij ook als vrijwilliger bij de kunstgroep van Odion. Donderdag zijn de kunstschilders aan de slag bij Fred’s. Corine assisteert met veel plezier kunstenares Nicole van der Heiden, de begeleidster van het team.

Van inrichten expositie tot linoleumdruk op tassenHet werk is heel afwisselend. Centraal staat de begeleiding van de kunstenaars. Daarnaast zijn er diverse werkzaamheden. Corine geeft wat voorbeelden: assisteren bij de voorbereiding van de lessen, het inlijsten van de kunstwerken en het inrichten van exposities. Ook het begeleiden van een productie t.b.v. kerst, linoleumdruk op tassen en voorbereiden van thema’s zijn taken waar Corine zich mee bezig houdt. En als er uitjes zijn voor de kunstenaars, dan is Corine daarbij aanwezig als begeleidster.

De verhuizing heeft destijds veel indruk gemaakt op de kunstenaars. Ook toen was zij er voor de cliënten, om ze bij te staan bij deze verandering.

Ontdekken van talentHet werk is voor Corine heel waardevol. Zij vindt het fijn om het creatieve proces te zien ontstaan. Om de mensen te helpen met beginnen aan iets en dan te ervaren dat zij groeien en zelf gaan ontdekken. Zo ontwikkelen zij nieuwe vaardigheden, leren nieuwe materialen kennen en verruimen hun sociale contacten. Het geeft voldoening om te zien dat zij daar plezier in hebben. Het meedenken bij de processen, samen met Nicole, ervaart zij als heel prettig en belangrijk. “Zo helpen we medewerkers van Fred’s zich te ontwikkelen en te groeien.”

Marianne Bommels

‘Ik zie het creatieve proces ontstaan. Dat vind ik mooi’

Page 12: Klinker 1 - mei 2016

12 Klinker 2016/1

Geslaagde carnaval

Vrijdag 5 februari organiseerde Bureau Vrijetijdsbesteding een gezellig Carnavalsfeest voor cliënten in de wijk Kwadijkerpark. Het thema was ‘Doe eens raar met je haar’. De gymzaal was helemaal in stijl aangekleed en leek op een ware carnavalsfeesttent. Je kon je haar versieren, je gezicht laten schminken, er was een ballonnen-man die de mooiste ballonnenfiguren knutselde en je kon ook nog je eigen zangkunsten vertonen! Kortom, voor elk wat wils.

Ook locatie Westerkoogweg had een carnavalsfeest georganiseerd. DJ Rob Hukema zorgde voor een gezellige sfeer. Er werd luidkeels meegezongen met diverse carnavals-krakers en natuurlijk gingen de voetjes van de vloer. En wie dat wilde werd ook nog eens prachtig geschminkt.

Snoezelcentrum

Half maart bracht een groep van 15 cliënten een bezoek aan het Snoezelcentrum in Amsterdam. Het Snoezelcentrum is er voor alle mensen met geestelijke en/of lichamelijke beperkingen die baat hebben bij rustige activiteiten gericht op zintuiglijke stimulering. Iedereen genoot dan ook op zijn eigen manier, de een liggend op een waterbed, de ander genietend van prachtig pianospel in de muziekruimte.

Activiteitenoverzicht

Special Forces hardloopgroep doet mee aan Twiskemolenloop en Munnikloop

Op 7 februari en 13 maart zette het Special Forces hardloopteam van Nea Volharding een sportieve prestatie neer. Daar waar een aantal kanjers op 12 februari nog 5 km liepen, liep het hele team er op 13 maart maar liefst 10 km. En natuurlijk haalde iedereen de finish.

Disco

In februari organiseerde Bureau Vrijetijdsbesteding een leuke disco-avond in café De Prins. DJ Rob Hukema verzorgde de muziek en deed dat fantastisch. Hij kreeg iedereen op de dansvloer. Natuurlijk werden er ook de nodige verzoeknummers aangevraagd. Frans Bauer en Jan Smit kwamen dan ook regelmatig voorbij.

Page 13: Klinker 1 - mei 2016

13Klinker 2016/1

Week van Zorg & Welzijn

In de Week van Zorg & Welzijn hield Prinsenstichting samen met het Sociaal Wijkteam op 17 maart een open middag bij activiteitencentrum Westerkoogweg in Koog aan de Zaan. Je kon vragen stellen aan het wijkteam en bij het activiteitencentrum kon je genieten van een heerlijke high tea met zelfgemaakte appeltaart. In de keuken werden demonstraties gegeven waarbij het geheim van de appeltaart een beetje prijs gegeven werd. Ook stonden er diverse kraampjes waar je bijvoorbeeld prachtige zelfgemaakte slingers kopen.

Weekendabonnement: Huiskamerconcerten

Bureau Vrijetijdsbesteding is drie jaar geleden gestart met het Weekend-abonnement. Dit houdt in dat er zes keer per jaar een artiest komt optreden in de huiskamer van de eigen woning. Dit zorgt voor een intieme sfeer in een vertrouwde omgeving. Het is een groot succes, ook dit jaar hebben maar liefst 10 woningen zich hiervoor ingeschreven!

In februari trad Elco van Alphen van belevingstheater De Lachende Zon op in de huiskamers van de deelnemende woningen. Deze voorstellingen zijn geproduceerd vanuit debelevingswereld van mensen met een ernstige ver-standelijke beperking. Het was een groot succes. Elco toverde een grote glimlach op het gezicht van alle cliënten.

Zondagmiddagcafé / workshop paasmobiel maken

Op 20 maart werd tijdens het zondagmiddagcafé een workshop paasmobiel maken gehouden. De opkomst was groot. Er werd flink geknutseld en gekleurd. Allerlei varianten kwamen voorbij: prachtige kippen met mandjes en mooie paashazen met eieren.

Bloemstukjes maken in het Jaap van Praaghuis

De deelnemers van de bloemschikclub, bestaande uit 12 cliënten en 12 ouderen van woon-zorgcomplex Jaap van Praag, zijn in maart druk in de weer geweest met het creëren van een prachtig paasstuk.

Een aantal vrijwilligers hielp daar waar nodig. Zo ging iedereen met een prachtig bloemstuk onder de arm weer huiswaarts. Apetrots!

Page 14: Klinker 1 - mei 2016

14 Klinker 2016/1

De dag van...

9.00 uur 16.00 uur

19.30 uur

7.15 uur

Goeiemorgen!

8.00 uur 8.00 uur

Page 15: Klinker 1 - mei 2016

15Klinker 2016/1

8.00 uur

7. 9.00 uur: Vandaag heb ik dagbesteding. Dit volg ik bij groep 2 op Kwadijkerpark 2. We doen er leuke dingen. Verven en kleuren vind ik het leukst om te doen. Vandaag maak ik een mooie tekening.

8. 16.00 uur: Na dagbesteding ga ik weer naar huis. Ik heb een hoop te vertellen over alles wat ik heb gedaan en meegemaakt vandaag.

9. 19.30 uur: Ik heb net lekker gegeten en rond 19.30 uur ga ik naar bed. Ik luister dan nog even naar muziek of kijk nog wat televisie.

8.30 uur

8.00 uur

8.40 uur

1. Goeiemorgen! Ik ben Margriet Vos.

2. 7.15 uur: Ik heb heerlijk geslapen en ben net wakker. Elke ochtend als ik wakker word kijk ik in de spiegel die boven mijn bed hangt. Zo kan ik zien wat er achter me gebeurt en wie er de kamer binnenkomt. Ondertussen luister ik naar muziek die de begeleiding elke ochtend voor me aanzet.

3. 4. 8.00 uur: Vandaag komt Georgette Rotsburg me ophalen

en word ik lekker gewassen.

5. 8.30 uur: Ik wil graag dat mijn haar goed zit dus spuit Georgette er wat haarlak in. Daarna krijg ik een lekkere crème op mijn gezicht. Heerlijk!

6. 8.40 uur: Mijn ontbijt bestaat meestal uit een bordje pap wat ik dan ook met smaak op eet. Nog een kopje koffie en de dag kan beginnen….

Margriet Vos

Page 16: Klinker 1 - mei 2016

16 Klinker 2016/1

Fred’s verstaat de kunst van ma atschappelijke participatie

Fred’s is al ruim 20 jaar een begrip in Purmerend en omstreken. Op allerlei manieren werkt Fred’s aan participatie in de maatschappij. Zo zijn de winkel en het atelier vrij te bezoeken, doen ze mee aan gedichtenwedstijden, organiseren ze exposities, nemen ze actief deel aan markten en braderieën en werken ze samen met ondernemers. Ze doen bovendien goed hun best met Purmerendse Centrum Ondernemers (PCO) om de binnenstad weer aantrekkelijker te maken voor het winkelend publiek, bijvoorbeeld door mee te doen aan het ontbijt-event en de wijnroute.

Primeur contactdagOnlangs vond Fred’s het tijd voor een nieuw initiatief: een contact-dag. Een dag waarop de partijen van de driehoek met elkaar kennis kunnen maken. Het team Fred’s heeft vooraf aan de cliënten gevraagd wie de belangrijkste personen in hun driehoek zijn. Deze personen werden vervolgens uitgenodigd. Dit konden ouders zijn, maar ook een broer, zus of goede vriend. Omdat het streven is om de driehoek rondom de cliënt te versterken, hebben ze tevens de (persoonlijk) begeleiders van de woning van de cliënt uitgenodigd. Op deze dag werden ondertussen wetenswaardigheden en nieuwtjes uitgewisseld. Uiteraard konden aanwezigen ook nieuwe producten en kunstwerken bewonderen.

Speeddaten en presentatiesAlle genodigden werden welkom geheten door Astrid Bakker, bedrijfsleidster van Fred’s. Zij stelde het gehele team van Fred’s

Contactdag brengt ‘driehoeken’ bij elkaar

Workshops voor bedrijvenSinds vorig jaar organiseert Fred’s workshops voor bedrijven. Deelnemers kunnen dan samen met de kunstenaars (cliënten) van Fred’s een schilderij maken. In een kleine introductie maken de deelnemers kennis met het werk van de verschillende kunstenaars die bij Fred’s werken. Alle deelnemers worden gekoppeld aan een kunstenaar en gezamenlijk maken ze dan een plan en gaan ze aan de slag. Door gebruik te maken van verschillende technieken maakt iedereen een persoonlijk kunstwerk en leren ze de kunstenaar beter kennen. Na de workshop maken de kunstenaars het kunstwerk af en kunnen de deelnemers dit later ophalen.

Kunstenaars en begeleiders laten zien wat ze het hele jaar maken.

Cliënten ontwikkelen zichzelf als kunstenaars.

Page 17: Klinker 1 - mei 2016

17Klinker 2016/1

Fred’s verstaat de kunst van ma atschappelijke participatieen de 8 vrijwilligers aan alle aanwezigen voor. Daarna werden de ouders welkom geheten door Ineke Huibregtsen. Na de ontvangst waren er 3 verschillende activiteiten (3 x 20 minuten) waar men aan kon deelnemen:

1. Uitleg van de kunstenaars (begeleiders) Nicole van der Heijden en Sanne van Velzen over het jaarprogramma. Hierin staat wat ze het hele jaar gaan doen, door welke kunststroming ze zich laten inspireren, hoe ze de cliënten stimuleren en zichzelf als kunstenaar verder ontwikkelen. Cliënten hebben zelf ook toegelicht waar zij op dit moment mee bezig zijn.

2. Speeddaten met verschillende driehoeken. Op elke tafel lag een lijst met vragen die men met elkaar kon delen. Voorbeeldvragen waren: - wie bent u en wat is uw relatie tot de hier werkende cliënt? - waar werkt de cliënt? In het atelier, de kantine, winkel of bij de koeriersdienst? - wat vindt u van de werkzaamheden die bij Fred’s worden aangeboden?

3. Presentatie waarin werd uitgelegd welke werkzaamheden de cliënten verrichten, waar de producten vandaan komen, en hoe de samenwerking is met andere ateliers en winkels.

Groot succesDit alles gebeurde onder het genot van een drankje en een hapje. Ook deze werden uiteraard verzorgd door de cliënten en vrijwilligers. Ouders waren ontzettend positief om kennis te maken met andere ouders/verwanten en ervaringen te met elkaar te delen. Deze positieve reacties smaken bij het team naar meer. Sandra Veenker

Communicatievaardigheden ontwikkelenDe begeleiders van het atelier schenken veel aandacht aan het bevorderen van de communicatie met anderen, dit doen ze door één cliënt te vragen de dag af te sluiten. Dit doet hij of zij door anderen cliënten te bevragen, hoe iemand heeft gewerkt, waar hij of zij mee bezig is. Door cliënten te leren vragen te stellen en te leren door te vragen, maken ze makkelijker contact met bijvoorbeeld de deelnemers van de workshop of het houden van een toespraak. Clienten worden bovendien via het winkeloverleg betrokken bij de inrichting van de winkel en etalage. Verder wordt hun input voor de rapportages als waardevol ervaren, omdat cliënten vaak een andere kijk op de dag en op dingen hebben.

Aanwezigen hebben een speeddate met elkaar.

Page 18: Klinker 1 - mei 2016

18 Klinker 2016/1

KoptekstOer is stoerOer is stoerWoensdag 6 juli Prinsenstichtingfeest 2016

Kwadijkerpark + moestuin10.30 tot 15.30 uur

Djembé met Fayee

Panville

Bosjuweel

OntmoetRexie

Kom je ook?

Page 19: Klinker 1 - mei 2016

19Klinker 2016/1

Koptekst

WAT IS ER TE DOEN?• leuke workshops• lekkere hapjes (munten te koop)• rodeo (stier rijden)• muziek• en veeeeeeeel meer!

Oer is stoerOer is stoerWoensdag 6 juli Prinsenstichtingfeest 2016

Kwadijkerpark + moestuin10.30 tot 15.30 uur

Georganiseerd door Bureau Vrijetijdsbesteding.Meer info? 0299 459 290 of [email protected]

Djembé met Fayee

OntmoetRexie

Page 20: Klinker 1 - mei 2016

20 Klinker 2016/1

Voor wie?Voor de Eigenwijze dag zoeken wij gemotiveerde, creatieve en serieuze medewerkers die zich graag inzetten voor de organisatie. Na de Eigenwijze dag word je lid van het Eigenwijze dag-netwerk en dat vereist een sterke organisatorische en maatschappelijke betrokkenheid.

Jouw initiatief en inzet is onmisbaar om onze doelstelling te realiseren: Prinsenstichting met slimme en eigenwijze initiatieven te verbeteren.

Profiel• Ben je creatief en in staat buiten bestaande kaders te denken?• Ben je gemotiveerd en wil je nu en in de toekomst bijdragen

aan de organisatie?• Ben je sociaal vaardig en kun je binnen een multidisciplinair

team functioneren?• Kun of wil je de vertaalslag maken van abstracte theorie

naar praktische oplossingen?• Ben je bereid hard te werken om tot een uitstekend resultaat

te komen?• Heb je zin in een leuke, leerzame en motiverende dag?

Kun je op al deze vragen ja antwoorden? Dan hopen we dat jij je aanmeldt als je uitgenodigd wordt voor de volgende Eigenwijze dag. Er is nog geen onderwerp voor de volgende Eigenwijze dag. We horen graag van jullie waar de 2de Eigenwijze dag over mag gaan. Geef je onderwerp met korte toelichting door via [email protected].

Eigenwijze dag voor medewerkersWat doet de Eigenwijze dag?De Eigenwijze dag wil met concrete oplossingen organisatorische impact realiseren. Daarnaast onderhouden wij een actief netwerk van medewerkers en managers, waarbinnen vele ontmoetingen plaatsvinden.

Kennis delen is vruchtbaarIn hun diversiteit dragen zowel de tweejaarlijkse bijeenkomsten als het netwerk bij aan het ideaal om Prinsenstichting vooruit te helpen. Het geheel is meer waard dan de som der delen: samenwerking leidt tot verrassende inzichten en oplossingen voor organisatorische problemen.

Waarom een Eigenwijze dag?De Eigenwijze dag wil met vernieuwende ideeën Prinsenstichting vooruit helpen. Dat doet zij op twee manieren. Allereerst organiseert de Eigenwijze Dag tweemaal per jaar een bijeenkomst, per bijeenkomst komen aantal gemotiveerde en getalenteerde mensen uit diverse disciplines samen en buigen zich over een organisatorisch probleem en bedenken hier praktische oplossingen voor. Daarnaast vormen alle deelnemers aan de tweejaarlijkse Eigenwijze Dag samen een groeiend netwerk. Op deze manier ontstaat een netwerk van zeer diverse medewerkers die zich blijvend met elkaar inzetten voor organisatorische verbeteringen.

Impact van een Eigenwijze dagDe Eigenwijze dag heeft op drie manieren impact: ten eerste leveren de deelnemers concrete oplossingen die de organisatie kunnen uitvoeren. Meer dan eens gaan deelnemers zelf met hun ideeën aan de slag. Ten tweede zal de Eigenwijze dag een brede discussie los maken bij betrokkenen waardoor andere en of nieuwe inzichten ontstaan. Ten derde biedt de Eigenwijze Dag de deelnemers een unieke ervaring waarin deelnemers zich zowel persoonlijk als professioneel ontwikkelen.

DoelstellingenDe Eigenwijze dag beoogt de volgende doelen te realiseren:een positieve bijdrage te leveren aan Prinsenstichting door het creëren, faciliteren en onderhouden van een organisatiebreed netwerk van gemotiveerde, getalenteerde en serieuze mensen.Het stimuleren van persoonlijke ontwikkeling bij en het bieden van extra kansen aan deelnemers via deelname in de jaarlijks te vormen Eigenwijze dag. Door actief onderhouden van het netwerk van (oud-)deelnemers aan deze Eigenwijze dag zullen structureel connecties worden gevormd tussen de drie pijlers van de organisatie (medewerkers, management en cliënten/omgeving), waardoor de driehoekgedachte zal worden gestimuleerd.

Ondernemingsraad

Page 21: Klinker 1 - mei 2016

21Klinker 2016/1

Verticaal1. 3.4.6.8.11.14.15.16.17.19.20.21.22.23.

bloemeindejaarsactiedeooverlegtroepenerfellenoogappelwaalroerkniksikoepsexpotrip

Puzzel

Horizontaal2. 7. 9.10. 12.13.16.18.20.24.25.26.

Horizontaal1.5. 8.9.10.11.13.14.

15.16.19.23.24.

Verticaal2.3.4.5.6.7.

10.11.12.17.18.20.21.22.

tweedehandsoefenpotjesevameubelboulevardafbraakprijslegowegrenneroorlogslotconcertnopkoppiekoppierol

Haar kind is ouder (3)Hij doet vies met Gerard Joling (4)Naar de liftboy kun je fluiten (7)Het is water Frans (3)Druk op de service van de overheid (15)Trap naar het Tv-kanaal (11)Gaat om het kussen (5)Op het laatste moment struikel je over de chocola (7)Dronken geplaatst (9)De kunstenaar valt niet ver van de boom (5)Pukkeltjes bij het schoolonderzoek (15)Keurige arbeid van de ICT-er (9)Land in de Alpen (5)

Dit dier heeft het gemaakt in Engeland (4)Film-ster (15)Doet een terrorist in de kerk (13)Knotsgekke groet (9)De hardloper komt terug (6)Wat is de zin van een voetbalovertreding ? (15)Zij winkelen in de gevangenis (12)Heilig familielid in de damp (5)Geld voor spier (8)Glijmiddel (3)Komt je neus uit! (4)Een komt terug. En het is geen ja (3)Zware jongen (3)Doekje voor de Scandinaviër (3)

De oplossingen van Klinker 2, december 2015De oplossing van de puzzel in deze Klinker kun je insturen tot 3o juni 2016 naar Klinker, Postbus 123, 1440 AC Purmerend. E-mailen kan natuurlijk ook. Stuur dan je oplossing naar [email protected]. Met het inzenden van de oplossing maak je kans op een consumptiebon t.w.v. € 10,- te besteden bij Grand Café Heel Europa, in Purmerend.

Naam:

Adres:

Postcode:

Woonplaats:

De prijs van de vorige puzzel gaat naar Mariette Bakker. Gefeliciteerd!

1 2 3 4 5 6 7

8 9

10

11 12

13 14

15 16

17

18

19 20 21 22

23 24

Gerealiseerd door Tom Verdegaal en Sander Pieters

Page 22: Klinker 1 - mei 2016

22 Klinker 2016/1

Grand Café Heel Europa

Ruim één jaar geleden werd het Grand Café van Prinsen-stichting geopend. Een restaurant in buurtgemeenschap Heel Europa, in de Weidevenne. Hier biedt Prinsenstichting een leer-werktraject voor hun cliënten. Het doel? Het bevorderen van participatie in de maatschappij . Sandra Veenker is in gesprek met Eric Snijders en Theo Hol, koks bij het Grand Café.

Theo en Eric werken hier met veel enthousiasme. “We hebben allebei keuken-ervaring, toch is dit anders dan we gewend waren. We werkten voorheen in de grote keuken op locatie Spinnekop (in de volksmond Kadijkeroog). Daar werden de maaltijden in grote hoeveelheden bereid en ruim van te voren stond het menu vast.” Nu werken ze als chef-kok met plateservice, houden ze het restaurant draaiende, begeleiden ze de cliënten bij hun werkzaamheden en verzorgen ze een opleiding op maat. “Dat was voor ons, zeker in het begin, even omschakelen. Voordat het project van start ging hebben we bij cliënten die belangstelling hadden om in het restaurant te

werken geïnventariseerd waar hun voorkeur lag. Is dit werken in de bediening of in de keuken? In een basistraining leerden zij vervolgens over hygiëne, samenwerking, snijtechnieken en het bakken van koekjes of brood.”

MeerwaardeIn de periode na de opening konden Eric, Theo en de cliënten hun draai vinden. “Het is mooi om te zien hoe alle cliënten zijn gegroeid, ze zijn technisch veel vaardiger geworden en kunnen onder onze begeleiding steeds meer producten zelf maken, bijvoorbeeld brood en kwarktaart.” Binnenkort gaan de cliënten in wisseldiensten werken, zodat er nieuwe cliënten kunnen instromen. Het werken met de cliënten geeft de heren veel voldoening. “Ze zijn spontaan en gemotiveerd. Klanten beschouwen de cliënten ècht als een meerwaarde voor dit restaurant. Zo waren er laatst mensen van verderop uit het land die dit restaurant hierop speciaal hebben uitgekozen. Op die avond waren de cliënten niet aan het werk, daarover waren ze best teleurgesteld.”

In gesprek met Eric Snijders en Theo Hol

Theo en Eric houden het restaurant draaiende.

Cliënten zijn de meerwaarde

Page 23: Klinker 1 - mei 2016

23Klinker 2016/1

Cliënten zijn de meerwaarde

Jessica Willemse, cliënt Jessica werkt in de keuken van het Grand Café. Ze was erg blij toen ze hoorde dat ze was aangenomen. Inmiddels kan ze onder begeleiding al verschillende broodjes klaarmaken voor de lunch, zoals een broodje kip, uitsmijter of een broodje carpaccio. In de toekomst wil ze graag haar snijtechnieken verbeteren en leren om meer gerechten zelf te bereiden. Ze vindt het vooral fijn om de klant te zien genieten van iets wat zij heeft klaar gemaakt. De samenwerking met Eric en Theo vindt ze gezellig, omdat er veel humor is binnen het team.

Raoul Böhne, cliëntRaoul vindt het vooral leuk als het druk is in het restaurant en hij werkt graag met de feestdagen. Sowieso werkt hij altijd met veel plezier in de bediening. En dat is aan hem te zien! Raoul brengt koffie/thee en haalt taart uit de vitrinekast. Hij is vindingrijk en laat zo nodig de klanten zelf opschrijven wat ze willen bestellen. Raoul is ontzettend trots op zijn werk. Glunderend vertelt hij dat hij net heeft geleerd om chocolademelk te maken. Sanna Tijsen en Connie Jongbloed

Jessica maakt met plezier lekkere broodjes klaar! Maxo leert om netjes te kunnen snijden.

Raoul zorgt voor de taartjes.

Page 24: Klinker 1 - mei 2016

24 Klinker 2016/1

Special Forces Work

Sinds een jaar of twee is de wens om met cliënten op locaties buiten Prinsenstichting te werken gegroeid. “Een prachtig voorbeeld is het bakfietsproject. Een cliënt gaat met de bakfiets op pad en haalt meel bij de molen in de Beemster, om dit ver-volgens bij de bakkerij af te leveren. Verder zijn het rondlopen van kranten, verrichten van schoonmaakwerkzaamheden of kwarweitjes bij het hertenkamp voorbeelden van klussen waar cliënten heel goed raad mee weten.”

Het begin van Special Forces WorkOp basis van deze ervaringen en de ontwikkelingen in de maatschappij die gericht zijn op participatie, is Special Forces Work gestart. De (voormalige) afdelingen Tuinploeg, JobCoaches, TrainingsCentrumLerenWerken vormen samen met Scholing en Vorming, sinds enkele maanden Special Forces Work.

Hoe werkt Special Forces Work?Special Forces Work bestaat uit een ‘uitzendbureau’ en een Job Academy. ‘Uitzendbureau’ tussen haakjes, omdat het geen officieel uitzendbureau is. Deze betiteling is gekozen om duidelijk te maken dat werkgevers daar opdrachten kunnen neerleggen. De Job Academy is ondersteunend aan het ‘uitzendbureau’ en is bedoeld om deelnemers werkzaam te kunnen laten zijn in het ‘uitzendbureau’.

Durf naar buiten, de maatschappij in!Medewerkers zijn nu nog gewend vooral aan Kadijkerkoog (Spinnekop) en Kwadijkerpark te denken als het gaat om mogelijkheden voor werk voor de cliënten. “Meer en meer zetten we deze knop om. Nu hebben de verschillende regio’s de opdracht meegekregen om na te denken welke cliënten deel willen èn kunnen nemen aan Special Forces Work. Met name het kunnen is belangrijk”, benadrukt Peter Paul. “Wat kan een cliënt aan, wat wil hij/zij, overvragen we niet? Hierin spelen ook de ouders een belangrijke rol. Zij weten vaak wat hun kind goed aan kan.“ Met de intrede van Special Forces is het idee om een database aan te maken met daarin beschikbare klussen. “Deze kunnen we dan afstemmen op de kwaliteiten en wensen van de cliënten die toe zijn aan dagbesteding in de vorm van werk.”

Cliënten klaarstomen om te werken in maatschappijAan tafel bij mij zit Peter Paul Cobussen. Als cliëntbegeleider is Peter Paul twee jaar terug in de toenmalige Tuinploeg bij Prinsenstichting aan de slag gegaan. Enthousiast steekt hij met zijn verhaal van wal als ik hem vraag naar het ontstaan van Special Forces Work. Wat houdt het in en wat kunnen we ervan verwachten?

Hand in hand naar zelfstandigheidMonique Westerhuis begeleidt vanuit haar functie als jobcoach cliënten om een stage- of werkplek te vinden bij externe bedrijven. Ze vertelt met glans in de ogen over haar rol, waarbij de vertrouwensband met de cliënt één van de sleutels tot succes is. Net als de nauwe samenwerking met Special Forces Work en de Job Academy.

Klus met een kop en een staartUitgangspunt is dat de klussen concreet zijn; met een kop en een staart. Zoals het brengen en rondrijden van de waskarren bij een verzorgingshuis. De bedrijven die deze ruimte bieden hebben een geweldige gunfactor richting de cliënten. “In het begin begeleiden we ze daarbij. Nu twee jaar later doen de cliënten dit vrijwel zelfstandig. Ze zetten de karren in de lift, zijn beleefd tegen de mensen die er werken en wonen en ga zo maar door. Ze pakken het geweldig op en hebben grote stappen gezet. Het is prachtig om te zien hoe er een meerwaarde ontstaat die beide kanten op gaat.”

Jobcoach als poortwachterJobcoaches bespreken aanmeldingen van cliënten in het team en ze stemmen af welk traject bij deze cliënt past. “Op basis van hun profiel met competenties en ontwikkelpunten gaan we (samen) solliciteren kijken wat de mogelijkheden zijn. Ofwel instroom naar het (semi) zelfstandig uitvoeren van opdrachten of stages, ofwel het uitvoeren van externe opdrachten in groepsverband, ofwel het uitvoeren van meer intern gerichte opdrachten.Ook In de beginperiode werk ik mee op zijn ‘taak’. Zo zie ik hoe hij zich bij een werkgever gedraagt; Hoe hij reageert op de nieuwe situatie en hoe hij omgaat met de mensen bij het bedrijf. Doordat we zo intensief met elkaar optrekken, ontstaat er een vertrouwensband. Als het goed gaat, laat ik steeds een beetje meer los. Ik ervaar dat dit heel goed werkt.”

Grotere wereldIntegratie hoeft niet altijd op externe locaties. Bij Prinsen-stichting zijn er ook voldoende mogelijkheden voor cliënten om te participeren. Denk aan papier ophalen, post rondbrengen en broodjes bakken. Er zijn voldoende mogelijkheden om voor iedere cliënt een uitdaging te bieden die bij hem of haar passen. Onze cliënten integreren zo in het bedrijfsleven, waardoor hun wereld groter wordt. Tegelijkertijd geven bedrijven invulling aan maatschappelijk verantwoord ondernemen. Zo geldt voor iedere cliënt: zinvol leven, zinvol werken!

Page 25: Klinker 1 - mei 2016

25Klinker 2016/1

Job AcademyIn de Job Academy van Prinsenstichting leren cliënten vaardigheden om te kunnen werken in het ‘uitzendbureau’ van Special Forces Work. Almer Vet, educatiemedewerker, organiseert trainingen. Veelal op de werkplek, bijvoorbeeld in het eetcafé. Zo leren cliënten het beste hoe zij hun werk moeten uitvoeren en dat de klant belangrijk is.

Leer-werktrajectenEr worden op vier gebieden leertrajecten ontwikkeld waar cliënten allerlei vaardigheden kunnen leren en steeds verder kunnen groeien. De leerwerktrajecten zijn Groen, Horeca, Logistiek en Schoonmaak. Het leerwerktraject Logistiek (het bakfietsproject) staat al stevig. De werktrajecten Schoonmaak, Groen en Horeca worden de komende periode verder opgezet. In deze trajecten doen cliënten werkervaring op en oefenen zij met samenwerken, veilig werken, op tijd komen, aan afspraken houden, gereedschap gebruiken, reizen van en naar het werk. En specifieke vaardigheden. Voor de verschillende onderdelen kunnen (Prinsenstichting)certificaten gehaald worden.

Trots! De dankbaarheid in het werk is voor Monique veel waard. Met kerst kreeg zij een kaartje dat tot de dag van vandaag een grote lach tovert op Monique haar gezicht. “In de fase dat die cliënt een werkplek nodig ben ik regelmatig met hem op pas geweest naar werkgevers. Dan zaten we in alle vroegte samen in de auto gezeten of trein. Het is hem gelukt stage te lopen op niveau 2. Hierna ging hij zelfs naar niveau 3, zelfstandig. Hier is hij trots op. En ik ook! Dan hebben we ons doel bereikt.”

Special Forces Work in het kortSpecial Forces Work biedt cliënten een kans om een vak uit te oefenen. Iets wat helemaal aansluit op de wens om cliënten zoveel mogelijk mee te laten draaien in de maatschappij. Om ervoor te zorgen dat cliënten de werkzaamheden goed kunnen uitvoeren biedt de Job Academy scholing en begeleiding aan de cliënten. Nu is het moment aangebroken dat we ons richten op het werven van interne én externe opdrachtgevers voor werkzaamheden en klussen die cliënten kunnen uitvoeren. Hierbij zijn de Jobcoaches de spil.

Cliënten, uit de voormalige Tuinploeg, doen werkzaamheden in de wijk. Bijvoorbeeld: de was opvouwen in verzorgingsthuis.

De boodschappen halen. Of...

pallets uit elkaar halen, zodat deze een andere bestemming krijgen.

Page 26: Klinker 1 - mei 2016

26 Klinker 2016/1

door alle bezoekers de hemel in geprezen, ‘Klinker’ prikt dus ook graag een vorkje mee. Carlos werkt op vrijwillige basis voor het steunpunt, zowel bij Purmer Noord als de Rudolf Garrelsstraat. Hij vertelt: ‘Door persoonlijke omstandigheden heb ik lang niet kunnen werken. Nu ben ik weer langzaam aan het opbouwen. Hopelijk vind ik met deze ervaring straks weer betaald werk.’

VriendschappenCoördinator José stelt voor eerst een spelletje te spelen. Zodra de maaltijd op tafel staat is het ijs gebroken. De bezoekers zitten ontspannen aan tafel en vertellen honderduit over alles wat ze bezighoudt: van voor jezelf opkomen, tot werk, van hobby’s tot huisdieren of waar je voor spaart. Er zijn al mooie vriendschappen ontstaan. Een stel heeft zelfs al trouwplannen. Een van de bezoeksters heeft haar vriend ontmoet bij het Steunpunt Rudolf Garrelsstraat. Ze twijfelt of ze volgende week donderdag weer hier komt eten of samen met hem naar de Rudolf Garrelsstraat gaat. Een luxe-probleem, daar is iedereen aan tafel het over eens!

Maaike Maas

Steunpunt Purmer Noord verbindt

die ik persoonlijk begeleid. We slaan dan twee vliegen in een klap: we hebben ons begeleidend gesprek en daarna kunnen ze gezellig mee eten en ontmoeten ze andere mensen uit de buurt.’

GezelligheidHenrie zijn vrouw is drie jaar geleden overleden. Hij vindt het niks om alleen te eten. Voor hem is deze gezamenlijke maaltijd een uitkomst. Hij ging voorheen naar de Rudolf Garrelsstraat en legt uit waarom hij graag naar het Gildeplein komt: ‘Ik vond het daar te druk worden. Hier is het iets rustiger.’ Rond een uur of zes zitten er negen personen aan tafel: Hella, Henrie, Irene, Edwin, Mira met haar begeleidster Sonja en ook Pascal en José, de begeleiders vanuit RIBW en Prinsenstichting, zijn aangeschoven. Carlos, de kok van het steunpunt staat inmiddels een uurtje in de keuken. Zijn kookkunsten worden

Het Steunpunt aan het Gildeplein heeft begin februari haar deuren geopend. Dit steunpunt werkt volgens hetzelfde concept als het twee jaar geleden opgerichte Steunpunt aan de Rudolf Garrelsstraat. Dit Steunpunt – een samenwerkingsverband tussen Prinsenstichting en het RIBW – is sinds de start een succes. Met een gemiddelde van 18 bezoekers per avond is de locatie meer dan goed gevuld en was een tweede locatie gewenst. José geeft aan: ‘Ik spreek regelmatig bij een van de steunpunten af met cliënten

Hella, vrijwilligster bij Buurtcentrum Gildeplein, zit er al helemaal klaar voor. José van Ankeren, ambulant begeleider bij Prinsenstichting, begint alvast met de eerste voorbereidingen voor de ‘eetclub’ van vanavond. Hella weet al wat er op het menu staat. Dat wordt - geheel democratisch - een week van te voren met z’n allen besloten.

‘Ik vind het niks om alleen te eten’

Eén steunpunt smaakte naar meer

Het steunpunt Purmer Noord is iedere donderdagavond – en binnenkort ook op dinsdagavond - geopend van 17.00-19.00 uur en voor iedereen die het leuk vindt samen te eten. Ook mensen die moeite hebben met het verwerken van post of vragen willen stellen over voor hun lastige onderwerpen zijn van harte welkom. De kosten voor een maaltijd zijn € 3,-.

Uiterlijk een dag van te voren aanmelden bij Steunpunt Purmer Noord via 06 – 308 587 95.

* Om privacyredenen zijn de namen van de bezoekers gefingeerd.

Page 27: Klinker 1 - mei 2016

27Klinker 2016/1

Steunpunt Purmer Noord verbindt

‘Ik kan doorvertalen wat ik als moeder belangrijk vind’

vrijheid dat het ons geeft. Als Ronald bij de weekendopvang is, plan ik samen met mijn man graag een etentje. Of een uitje met onze dochter (23) erbij.

Doorvertalen De moeder die hier aan tafel zit is niet alleen krachtig, ook heel loyaal en ijverig. Ze werkt in een ziekenhuis in de regio. Al bijna 40 jaar bij dezelfde werkgever. Solliciteren is voor haarzelf dan ook al lang geleden. Toch hoefde ze niet lang na te denken toen ze de vraag kreeg om deel te nemen aan de gesprekken. Stellig klinken de woorden: “Ik vind het gewoon belangrijk.” Jeanette vervolgt: “Omdat ik Ronald hier van jongsafaan naartoe breng in de weekenden, weet ik wat ik graag bij cliëntbegeleiders zie in

Jeannette Bakker is moeder van Ronald (28). Al ruim 16 jaar gaat haar zoon naar de weekendopvang bij Prinsenstichting. Een hoogtepunt voor Ronald. Doordeweeks werkt hij met veel plezier bij Breidablick. Hij verheugt zich altijd op zijn maandelijkse weekenduitje bij Prinsen-stichting. “Mama, jij kan mijn tas zo goed inpakken”, zegt hij dan. En ja, daar heeft Jeannette inmiddels wel structuur in, lacht ze. Dit geldt overigens ook voor het uitpakken. Op zondagavond heeft zij de kleding uit de tas alweer gewassen en is alles weer op orde voor de nieuwe week. Een week waarin het gezin enkele dagdelen thuisondersteuning ontvangt van Odion. Jeanette: “Dat is ontzettend prettig. De zorg voor onze zoon vergt toch veel van ons. Dit doen we natuurlijk met liefde, maar voor ons is deze thuisondersteuning niet weg te denken.” De weekendopvang is voor het gezin minstens zo waardevol. “Op de eerste plaats natuurlijk omdat we weten dat Ronald het hier ontzettend naar zijn zin heeft. Maar ook vanwege het stukje

Zomaar een dinsdag in februari. Buiten regent het. Binnen op kantoor bij Prinsen-stichting staan de koffie en koekjes klaar voor sollicitatiegesprekken. Opvallend is dat niet alleen kandidaten zijn uitgenodigd voor het gesprek. Ook de moeder van een cliënt neemt op uitnodiging deel aan de gesprekken.

Ouderparticipatie ten topWeekendopvang

de omgang met de cliënten. Ik heb hierbij net als andere ouders bepaalde wensen en verwachtingen. Wat ik belangrijk vind voor Ronald kan ik ook doorvertalen naar ouders van andere cliënten.”

Samen sterkerPrecies díe cliëntfocus is de reden dat het team Weekendopvang ervoor heeft gekozen om een ouder te betrekken in het selectieproces voor invulling van de vacature. Cliëntbegeleiders Esmee Vrauwdeunt en Riet du Marchie van Voorthuysen zijn trots op deze vorm van participatie. Riet: “Sinds ruim een jaar zijn wij als team zelforganiserend. Dit betekent dat wij vrijwel volledige vrijheid hebben in de manier waarop wij vraagstukken oplossen. Het samenstellen van de sollicitatiecommissie is daar een voorbeeld van.” Esmee vult aan: “Als cliëntbegeleiders achterhalen wij in een sollicitatiegesprek bijvoorbeeld hoe iemand samenwerkt met collega’s. Nu merken wij dat een ouder nog meer dan wij de nadruk op de omgang met cliënten legt. Deze verschillende aspecten geven samen een completer beeld van de geschiktheid van de kandidaat. Het maakt elkaar sterker.”

Kirsten Bruin

Page 28: Klinker 1 - mei 2016

28 Klinker 2016/1

Dit vind ik ervan!

Het eigen verhaalDebby Blokdijk, persoonlijk begeleider bij Prinsenstichting, is één van de mede-werkers die in de praktijk ervaart wat het oplevert om ‘Dit vind ik ervan’ toe te passen. Bevlogen vertelt ze: “Het is een manier om de ander centraal te zetten. In dit geval de cliënt of de verwant. Dat is ook meteen het grote verschil met een ‘gewoon’ gesprek. Daarbij vullen we vaak onbewust zelf al antwoorden in. Het éigen verhaal van de gesprekspartner is anders. Deze methode helpt begeleiders om een onderzoekende dialoog aan te gaan binnen de driehoek. De driehoek die gevormd wordt door de cliënt, ouder/verwant en de begeleider.”

Vertrouwde settingHet mooie is dat je deze methode overal, ook buiten werksituaties, kunt toepassen. “Ook met cliënten hoeft dit niet persé in een spreekkamer. Misschien wel liever niet. Een vrije setting spreekt makkelijker. Met cliënten deze dialoog voeren kan bijvoorbeeld ook tijdens het afwassen of buiten tijdens een wandeling. Het is vooral

Een zinvol leven bieden aan de cliënt. Dat is waar Prinsenstichting voor staat. Dag in, dag uit. Maar weten we wel ècht wat onze cliënten willen? Of hoe een cliënt over bepaalde thema’s denkt? En hoe onze cliënten de zorg en ondersteuning ervaren? ‘Dit vind ik ervan!’ is een methode die we gebruiken om hierachter te komen. Het geeft de cliënt of verwant de ruimte om hun beleving en wensen te uiten.

Tijd voor een goed gesprekbelangrijk om hier in een vertrouwde setting de tijd voor te nemen.” De gespreksonderwerpen gaan van ‘leren van nieuwe dingen’ tot lievelingseten en van het nakomen van afspraken tot ruimte voor hobby’s. “Op basis van de open houding en de open vragen van de begeleider onderzoekt de cliënt of verwant zelf wat zijn/haar ervaringen zijn. Zo krijgt deze meer zicht op de eigen wensen. De kern van de dialoog vertaalt de begeleider vervolgens door in het cliëntplan.”

Verbeteren dienstverleningHet eerste ‘Dit vind ik ervan’-gesprek voerde Debby met de zus van een client. “Tijdens het gesprek ontstond er een bepaalde energie onderling. Dat was een bijzonder leuke ervaring!” Behalve dat Debby de dialoog met cliënten en verwanten volgens deze methode voert, is zij ook één van de personen binnen Prinsenstichting die medewerkers traint op dit vlak. “In deze training kun je bijvoorbeeld oefenen met het stellen van de juiste vragen. Of juist ervaren wat het effect is van sturende

vragen. Dat is tenslotte toch de grote valkuil van mensen in het dagelijks leven. Daarom is het ook zo goed om deze methode onder de knie te hebben. Dan merk je direct wat het je oplevert om antwoorden niet naar eigen inzicht te interpreteren, maar door te vragen. Zó kom je tot de kern. De methode biedt cliënt en begeleider handvatten voor een terugkerend gesprek. Verder werken deze gerichte trainingen door in het dagelijks contact tussen de cliënt en begeleider. Dit levert relevante informatie op en zorgt voor verbetering van de individuele dienstverlening.”

Mooie oogstDat dialogen volgens ‘Dit vind ik ervan’ nuttig zijn, is in de praktijk wel duidelijk geworden: “Eén van mijn collega’s kwam er dankzij een ‘dit vind ik ervan’-gesprek met haar cliënt achter dat deze ontevreden was. Gaandeweg het gesprek werd de oorzaak al snel duidelijk: overdag wilde deze cliënt liever andere activiteiten doen. Dit wisten ze samen met de begeleider in het gesprek al heel concreet te maken. Zo kon de medewerker al gauw regelen dat deze cliënt op een andere dagbestedingslocatie terecht kon. Daar vindt de cliënt het hele-maal geweldig! Dat is natuurlijk voor alle partijen een mooie oogst van zo’n gesprek.”

Van ‘ik vertel’ tot ‘ik toon’ ‘Dit vind ik ervan!’ is een methode die wordt gebruikt om met cliënten of verwanten een onderzoekende dialoog te voeren over wat voor hen belangrijk is. Zo kunnen we de dienstverlening hierop afstemmen. We streven ernaar om deze dialoog in 2016 met al onze cliënten en/of verwanten te voeren. Er zijn drie variaties van ‘Dit vind ik ervan!’: ‘ik vertel’, ‘ik zie en ik vertel’ en ‘ik toon.’

In een gesprek maakte de cliënt kenbaar wat hij of zij belangrijk vindt.

Page 29: Klinker 1 - mei 2016

29Klinker 2016/1

Verhuizing

18 jaar, dit betekent dat wij “volwassen” Westerkoogweg bewoners zijn geworden. En wat gebeurt er als je volwassen bent? Juist, dan mag je de deur uit. Meer op jezelf gaan wonen. Dat is wat wij gaan doen. Daarom verhuizen wij van Westerkoogweg naar Torenplein.

Wie zijn wij? Wij zijn de zes bewoners van Westerkoogweg 4. Jaren terug hebben wij meegemaakt dat ons huis hier werd gebouwd. Het huis waarin wij 18 jaar met heel veel plezier hebben gewoond. De begeleiding en bewoners zijn de afgelopen jaren veranderd en gewisseld, maar wij -de harde kern- zijn gebleven. We hebben het ons hier helemaal ‘thuis’ gemaakt. In onze woning, onze kamers en ook in de wijk. Wij hebben plezier, lol, geleerd, verdriet en ook gemis meegemaakt. Nu wij “Westerkoogweg volwassen” zijn, mogen, willen en gaan wij wat anders doen. Wij gaan namelijk met zijn zessen tegelijk verhuizen.

In Wormer is een woning van Prinsenstichting. Deze bestaat uit zes eengezinswoningen die bij elkaar getrokken zijn. Op de onderste verdieping zijn 6 kamers. En je raadt het al, dit worden onze kamers. Maar wat is belangrijk voor ons? De grootte van onze kamer, de kleuren op de muren, de meubels en waar zouden wij terecht komen.

Zenuwachtig en vooral nieuwsgierig zijn wij naar Wormer gegaan. Iedereen namen wij mee, ouders, broers en/of zussen. Ook zij mochten zien waar wij mogen wonen, maar wij mochten zèlf de kamer uitzoeken. Nu wij “volwassen” zijn kunnen wij heel goed kiezen en al heel snel wisten wij allemaal welke kamer de onze mocht worden. De kamers links van de gang hebben een schuur, super handig voor de fietser in onze groep. Hij vindt het geweldig om op zijn fiets weg te gaan, zijn vrijheid te behouden en eigenlijk was de wens dus ook een schuur. Toen waren er nog 5 die mochten kiezen en die gingen massaal voor de rechter kant. Wat heeft de rechterkant dan, nou die 5 kamers hebben... openslaande deuren. Heerlijk, de deuren opengooien als de zon schijnt, in je tuintje zitten en gewoon genieten van dat moment. De wandelaar in onze groep kan via zijn eigen openslaande deur lekker naar buiten gaan. Onze muziekluisteraar kan heerlijk met open deur en zonnetje op haar gezicht genieten van goede muziek. Onze twee dames die wel van gezelligheid houden zagen zichzelf al helemaal zitten in hun “tuintje”. Daarom kozen zij voor een kamer aan de rechterkant. Tot slot en onze voetbalfan van een vereniging in Wormer. Ook hij was helemaal in zijn element: familie, werk en voetbalvereniging; alles op korte afstand.

Maar wat ga je doen als je weet dat je gaat verhuizen, dan ga bedenken: “wat wil ik allemaal?”. Dan komen de kleuren, de stalen en het gesprek. Donkere kleuren? Misschien niet leuk.

Lichte kleuren? Misschien saai. Welke meubels moeten er staan? Dat zijn nu onze gesprekken aan tafel. Een kleurenstaal met teveel kleuren eraan zorgde voor lichte paniek. Hoeveel kleuren wit bestaan er? Nou daar zijn wij nu wel achter. Er bestaan 10 kleuren wit!

Kijken en kiezen, dat was en is ons motto. Na een week kleuren kijken, jeetje hoeveel regenbogen wij wel niet hebben kunnen maken, was de kogel door de kerk en konden wij onze wensen kenbaar maken. Terwijl de schilder druk bezig is om onze paleisjes om te toveren naar één van de honderden kleuren, gaat ieder van ons zessen gezellig op pad met familie of begeleider om meubels te kijken en aan te schaffen. In ons eigen verhuisboek schrijven we van alles op en noteren we vragen. Erg leuk om in te kijken en herinneringen op te halen.

Heel veel groetjes van ons,

Carolien, Jannie, Lida, Caspar, Lucas en Robin“de volwassen Westerkoogweg bewoners”

Wij zijn Westerkoogweg “volwassen” en gaan verhuizen!

Page 30: Klinker 1 - mei 2016

30 Klinker 2016/1

het interview en het item uit Hallo Nederland van omroep Max.Ook op social media wordt op dit nieuws gereageerd.Ineke Huibregtsen – directeur Prinsenstichting: ‘We zijn blij met deze media-aandacht, het toont aan hoeveel kwaliteit wij in huis hebben. Daarnaast is het ook onze verplichting dit belangrijke onderwerp met de maatschappij te delen’

Kirsten Bruin

Uit het nieuws

In de media wordt ruim aandacht besteed aan de pilot van Prinsenstichting waarbij de afgelopen jaren de afbouw van psychofarmaca is gestart. In februari was Prinsenstichting bijvoorbeeld voorpaginanieuws in de Volkskrant. Verschillende landelijke media namen het nieuws over. Omroep Max maakte een item over het onderwerp. Hiervoor is Janneke Reuling-Kuijk, Arts Verstandelijk Gehandicapten (AVG) bij Prinsenstichting, geïnterviewd. Op de website van Prinsenstichting staan links naar

Afbouw psychofarmacaHulpverleners: “Stop met bedwelmen verstandelijk gehandicapten.”

‘Respect voor mensen die dagelijks zorgen voor deze groep mensen.’

‘Ik ben voor. Veel cliënten zijn de rest van hun leven veroordeeld aan medicatie omdat er angst heerst dat bij afbouw de agressie toeneemt.’

‘Mooie beweging in goede richting. Cliënten in

hun waarde laten.’

‘ Tot nu toe hebben de cliënten en dus ook wij, alleen maar positieve ervaringen met de afbouw.’

Stichting Steun Prinsenstichting

Page 31: Klinker 1 - mei 2016

31Klinker 2016/1

Stichting Steun Prinsenstichting

Mooie bestedingenHet belangrijkste doel van de SSP is namelijk het beschikbaar stellen van gelden ten behoeve van de cliënten/bewoners van Prinsenstichting. Eén van de belangrijkste donaties van de SSP was het beschikbaar stellen van een bedrag van € 200.000,- voor het nieuwe zwembad. Daarnaast schenkt de SSP o.a. jaarlijks spelmaterialen aan de Speel-o-theek. Hier kunnen cliënten van Prinsenstichting spelmaterialen lenen.

VoordeelWil de SSP de komende jaren kunnen blijven voldoen aan de naar verwachting meer verzoeken tot steun, dan is het van belang dat zij geldmiddelen blijft ontvangen.

Omdat de SSP door de Belastingdienst als een ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling) is aangemerkt is zij vrijgesteld van het betalen van erfbelasting en schenkbelasting voor hetgeen zij ontvangt als erfgename of uit een schenking.

Als u een schenking aan de SSP doet heeft dit als voordeel dat u dan minder Inkomstenbelasting hoeft te betalen, omdat een schenking aftrekbaar is. Dit voordeel voor de belastingbetaler is een aanmoediging van de Belastingdienst om dergelijke schenkingen te doen. Het belastingvoordeel kan oplopen tot maximaal 52%.

Eenmalige schenkingSchenking van een eenmalig bedrag is aftrekbaar voor de door de schenker te betalen Inkomstenbelasting.

Drempelinkomen is het totaal van inkomsten en aftrekposten in box 1, 2 en 3, zonder de persoonsgebonden aftrek. Schenkingen zijn tot een maximum van 10% van het drempelinkomen fiscaal aftrekbaar.

Periodieke schenkingAls u een aantal jaren achtereen de SSP steunt, zijn de schenkingen in hun geheel fiscaal aftrekbaar. De schenkingen dienen in dit geval schriftelijk te worden vastgelegd. Ook dient dit gedurende vijf

achtereenvolgende jaren in gelijke bedragen plaats te vinden.

NalatenWanneer u via uw testament een schenking aan de SSP doet doen is deze geheel belastingvrij, terwijl het geschonken bedrag voor het berekenen van de over de nalatenschap verschuldigde erfbelasting mag worden afgetrokken. Voor het maken van een testament dient u zich te wenden tot een notaris.

Meer weten of schenking doen?Wilt u meer weten of overweegt u een schenking te doen aan de SSP? Neemt u dan gerust contact op met het secretariaat van de SSP. Telefonisch via 0299-459325 of per e-mail: [email protected].

Schenken & nalaten aan PrinsenstichtingAl sinds 1981 bestaat de Stichting Steun Prinsenstichting (SSP). Vanaf de oprichting heeft de SSP de beschikking over meer dan € 700.000,- gekregen. SSP ontvangt regelmatig kleinere bedragen van gasten, die zijn uitgenodigd op een bijeenkomst ter gelegenheid van een jubileum, afscheid, pensionering of andere bijzondere bijeenkomst. De gastheer/jubilaris heeft dan aangegeven dat hij in plaats van cadeaus graag een donatie aan de SSP ontvangt.

Page 32: Klinker 1 - mei 2016

32 Klinker 2016/1

Cliëntenraad

Toen is er vanuit een oudervereniging die toen wel bestond gezegd: hoe kunnen wij een organisatie opzetten waar je eerder met vragen terecht kan? Vervolgens hebben we samen met verschillende huisartsen, Kruiswerk, Prinsenstichting, en eigenlijk iedereen in Waterland die betrokken was bij zorg voor kinderen met een vertraagde ontwikkeling, deze organisatie opgezet. Nu kan ik mijn kennis van kwaliteitsverbetering en zorg bij Prinsenstichting inbrengen. Juist omdat ik de zorg van de ouders heel erg goed begrijp, vind ik dat heel bijzonder.”

U bent de eerste voorzitter die geen ouder is van een cliënt. “Dat klopt! Tot nu toe is altijd een van de ouders voorzitter geweest en hoewel ik zelf geen kind heb bij of vertegen-woordiger ben van een cliënt van Prinsenstichting, voel ik me wel enorm betrokken bij de achterban van Prinsenstichting. Als kinderarts vond ik het belangrijk om verder te kijken dan de muren van het ziekenhuis. Ik vind dat je ook een verantwoordelijkheid hebt voor de omgeving daaromheen. Ik heb vele jaren in het VTO-team gezeten (VroegTijdig Onderkennen van ontwikkelingsproblematiek en/of gedragsproblematiek bij kinderen van 0-7 jaar red.) en aan de wieg daarvan gestaan. In begin jaren ‘80 kwamen er ouders met een kind met syndroom van Down. Niemand van de professionals bevestigde destijds precies wat dat kind had. Het is vreselijk als ouders daar zo mee rondlopen en zoveel vragen hebben.

‘We mogen de kleine normale dingen niet vergeten.’Interview met Jan Lucas Ket, voorzitter van de cliëntenraad.

Sinds 1 januari heeft de cliëntenraad een nieuwe voorzitter: Jan Lucas Ket. Ket was meer dan 30 jaar kinderarts in het Waterland Ziekenhuis in Purmerend. Door zijn grote belangstelling voor kinderen met een beperking heeft hij ruime ervaring met ouders van kinderen met een beperking en een duidelijke visie op participatie. De uitstekende contacten die hij al die jaren had met collega’s van de Prinsenstichting zorgden ervoor dat hij al snel in beeld was voor deze functie. “Ik ben heel blij dat ik nu aan de andere kant van de tafel mee kan doen. Dat Prinsenstichting zo om zijn patiënten geeft en hiervoor een cliëntenraad heeft opgericht vind ik geweldig.” De redactie vroeg de nieuwe voorzitter naar zijn beweegredenen en plannen voor de toekomst.

‘Ik wil er graag voor zorgen dat de regioraden goed funct ioneren’

Wat is uw visie op cliëntenparticipatie?“Ik vind het essentieel voor de organisatie. Al heb ik een andere band met de cliënten dan een ouder of verwante. Ik probeerde in mijn praktijk mét de kinderen te praten en niet over hen. En dat werd zeer gewaardeerd door de ouders. Het kind écht zien en niet als gehandicapte of patiënt, maar als kind. Een tijd geleden was ik in Japan en daar was een meisje met een duidelijk zichtbare handicap. Ik liep naar dat meisje en begon met haar te praten. Ik merkte aan de moeder dat ze het heel erg op prijs stelde dat ik met haar dochter ging praten en haar als een volwaardig deelnemer in het maatschappelijk verkeer zag. Dat gebeurt helaas niet vaak. Ouders hebben dergelijke steun en erkenning hard nodig. In de nieuwe organisatiestructuur wordt participatie van ouders/verwanten door middel van regioraden georganiseerd. En vanuit de

ClientenraadIn oktober 2015 is besloten de Ouder-/Familievereniging (OFV) van Prinsenstichting en op te laten gaan in de Cliëntenraad. Daarmee blijven belangen van de cliënten en hun ouders/ vertegenwoordigers gewaarborgd Daardoor is een mogelijkheid gecreëerd om de participatie te verbeteren.

De cliëntenraad bestaat uit:• Jan Lucas Ket • Jan Baars• Ton van Dam• Elly de Graaf• John de Graaf

• Cees Molenaar• Ber Nibbering• Alice Vos• Jan van Waard• Paul van Wereld

Page 33: Klinker 1 - mei 2016

33Klinker 2016/1

Met zo’n werkverleden is het voor ons geen verrassing dat de heer Ket de juiste persoon is om de taak van voorzitter van de cliëntenraad op zich te nemen.

CURRICULUM VITAEJan Lucas Ket kinderarts niet meer

praktiserend

Geboren: Leeuwarden

Getrouwd, twee volwassen dochters en een kleinzoon, een tweede kleinkind is op komst.

Werkzaam bij:

2015 – heden Prinsenstichting, Cliëntenraad

2015 – heden TNO, betrokken bij Preconceptiezorg

2007 – heden bestuurslid Muziekschool Waterland

Werkzaam geweest bij:

2013 – 2014 Rotary International: Gouverneur district 1580 (Noord-Holland)

1981 – 2011 Waterlandziekenhuis, kinderarts

2001 – 2008 KNMG, lid algemene vergadering

1983 – 1989 Ziekenfonds PWZ, diverse bestuursraden

1977 – 1981 opleiding tot kinderarts in Eindhoven (Catharinaziekenhuis) en Amsterdam (BG, WG, AMC)

1976 - 1977 GGD Amsterdam, afdeling jeugdzorg

regioraad zit een vertegenwoordiger in de Cliëntenraad. De Cliëntenraad heeft een formele zeggenschap functie en is gesprekspartner van de directie”. Wat kunnen wij van u verwachten?“Ik wil er graag voor zorgen dat alle regioraden goed functioneren. Zodat elke regio goed geholpen wordt en de informatie over en weer goed verloopt. Dat we gedegen advies aan de directie geven en steun geven aan het primaire proces. Het leven bestaat uit hele simpele dingen: veiligheid en geborgenheid, eten, drinken, is de sfeer goed en is er een passende en stimulerende dagbesteding. We mogen hele normale kleine dingen niet vergeten.”

Antoinette de Ridder

Page 34: Klinker 1 - mei 2016

34 Klinker 2016/1

Afscheid

Frits Hillegers

Lieve Frits,

Wat hebben we veel van je mogen genieten en wat heb je ons veel geleerd.Tien jaar heb je bij ons op Torenplein gewoond.Elke ochtend werden we door een glimlach begroet. We kregen dan een stevige knuffel,die wij ons hele leven niet meer zullen vergeten.

Wassen vond je niet leuk.Maar als je dan eenmaal je kleding aan had, dan was je weer het heertje.Als je weer in je rolstoel zat wist je heel goed wat je wilde.Een knuffel, een boekje of mooie foto, je stopte het allemaal aan de zijkanten van je rolstoel.En daar genoot je de hele dag van, inventief als jij was.

Als er iemand in je buurt kwam, kwam het tevoorschijn.En iemand met zo’n uitnodigende glimlach kun je echt niet zomaar voorbij lopen.En dat maakte jou nou juist zo bijzonder.Je wist mensen uit te nodigen om naar je toe te komen.En liet ze dan alles zien wat je bij je had. Zo maakte jij met jan en alleman contact en zo had je nooit een saaie dag.

Hoorden we vuisten op de tafel en stampvoette je stevig op je voeten plank.Dan was er iets niet in de haak.Maar dat kwam gelukkig niet vaak voor.Lieve Frits, je was een geweldige man!

Cliënten en collega’s van het Torenplein

Marina van EldertLieve lieve Marina,

Wat heb je ons laten schrikken! Geen signalen, geen teken vooraf en wat een lege plek laat je achter…

Met wie moeten we nu verstoppertje spelen na het eten? En wie begroet ons nu vroeg in de ochtend?

Met jouw vrolijkheid en levendigheid en vele lieve dingetjes die jou Marina maakte heb je vele harten voor je gewonnen! Je hield erg van knuffelen. Het maakte niet uit hoe en waar.

Iedere dag vroeg je vaak of je mocht werken. Jasje aan, tasje mee, schoenen aan, stoel pappen, en soms wilde je je pop mee. Dit waren de gebruikelijke vragen die je dan stelde en wat was je blij als wij richting de dagbesteding liepen. Al zingend ging je mee. Ook was je iedere dag jarig. Hiepeeeeeer deeeee pieeeeep hoera! Je maakte er iedere dag een feestje van.

Wij hopen dat je vanaf je versierde stoel vanuit de hemel onder het genot van heel veel poffie en taart nog eens op ons neerkijkt.

Bedankt dat we je hebben mogen leren kennen! Rust zacht lieverd. Weltruste tandenpoetsen.Een laatste dikke knuffel van ons allemaal.

Team Cwh 1-1a

† 17 december 2015 † 19 december 2015

Page 35: Klinker 1 - mei 2016

35Klinker 2016/1

VertrouwenspersonenPrinsenstichting is continu bezig zichzelf te verbeteren om daarmee haar visie te realiseren. Een belangrijke basis daarvoor zijn de waarden, waarin we met elkaar hebben afgesproken hoe we omgaan met elkaar, of je nou cliënt, ouder, medewerker, vrijwilliger of op een andere manier bij Prinsenstichting betrokken bent. Toch ontkom je er als organisatie niet aan om voorzieningen te treffen, die als vangnet kunnen dienen wanneer iemand niet tevreden is. We streven ernaar elkaar aan te spreken en in dialoog zaken met elkaar op te lossen. Soms lukt dat niet en dan is het goed dat er vertrouwenspersonen zijn.

Gerard Koenen

Hij werkt op de 1e verdieping in het dienstencentrum, Kwadijkerpark 8 in Purmerend. Hij is bereikbaar op telefoonnummer 06 453 860 58.

Maas Beitler

Maas Beitler is te bereiken op 0299 459 333/ 06 229 671 99 of via [email protected].

Rineke Timmer

Zij werkt op de 4e verdieping in het dienstencentrum, Kwadijkerpark 8 in Purmerend. Zij is bereikbaar op 0299 459 428.

Maas Beitler

Hij werkt op de 1e verdieping in het dienstencentrum, Kwadijkerpark 8 in Purmerend. Hij is bereikbaar op telefoonnummer 06 229 671 99.

Jennemieke Otger

Jennemieke Otger is te bereiken op 06 408 245 36 of via [email protected] of www.devertrouwenspersoon.nl.

Hannie Nieuwenhuizen

Zij werkt bij de afdeling Beweging, Kwadijkerpark 6 in Purmerend. Zij is bereikbaar op telefoonnummer 0299 459 358.

Wie zijn cliëntvertrouwenspersonen bij Prinsenstichting?Bij Prinsenstichting zijn er vier vertrouwenspersonen voor cliënten. Dit zijn:

Wie zijn er medewerker-vertrouwenspersonen bij Prinsenstichting?Prinsenstichting heeft twee vertrouwenspersonen: Maas Beitler, geestelijk verzorger bij Prinsenstichting, is intern vertrouwenspersoon. Jennemieke Otger is extern vertrouwenspersoon. Zij is verbonden aan bureau De Vertrouwenspersoon. De medewerker bepaalt zelf wie hij of zij wil inschakelen.

Page 36: Klinker 1 - mei 2016

Juli 20161 Zondagmiddagcafé2 Percussie WKW345 Jeu de boules6 Molenloop-fietstocht WKW 64

7 Speel-O-Theek/ Percussieclub Purmerend

8 Zondagmiddagcafé91011

12 Hardloopclub Special Forces / Eetcafé de Vuister

13 Knutselclub Purmerend1415 Zondagmiddagcafé161718 Knutselclub WKW1920

21 Visclub/ Bloemschikken J. v. Praaghuis/ Bowlen WKW 70

22 Zondagmiddagcafé23 Bloemschikken WKW2425

26 Hardloopclub Special Forces / eetcafé de Vuister

27 Knutselclub Purmerend2829 Zondagmiddagcafé3031

12 Speel-O-Theek3 Zondagmiddagcafé

4

5

6 Prinsenstichtingfeest (onder voorbehoud)

7 Jeu de boules8

9

10 Zondagmiddagcafé

11

12

13

14

15

16 Visclub/ Zomerdisco WKW 64/66

17 Zondagmiddagcafé

18

19

20

21

22

23

24 Zondagmiddagcafé

25

26 Bloemschikken WKW

27

28

29

30

31

12 Jeu de boules34 Speel-O-Theek/ Beautymiddag WKW 65 Zondagmiddagcafé

6 Percussie WKW gezamenlijke avond!

78

9 Hardloopclub Special Forces / Eetcafé de Vuister

1011

12 Uitje Dierenpark Amersfoort / Zondagmiddagcafé

131415161718 Visclub19 Zondagmiddagcafé202122232425 Uitje huifkarrit/ Chinees/ BBQ WKW 426 Zondagmiddagcafé27282930

Mei 2016 Juni 2016

Kalender

Meer informatie? Mail naar [email protected]

Wanneer? Waar? Adres? Hoe laat?

12 juni 2016 Café de Prins Locatie Spinnekop (Kadijkeroog), Purmerend 11.00 uur

10 juli 2016 Café de Prins Locatie Spinnekop (Kadijkeroog), Purmerend 11.00 uur

11 september 2016 Café de Prins Locatie Spinnekop (Kadijkeroog), Purmerend 11.oo uur

18 september 2016 Jozefparochie Veldbloemenweg 2, Zaandam 10.00 uur

Kerkdiensten