karta przedmiotu (syllabus) -...

1

Wydział Studiów Inżynierskich

kierunek studiów: ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU

KARTA PRZEDMIOTU (syllabus)

Nazwa przedmiotu: BIOLOGIA ROŚLIN

Rodzaj studiów: niestacjonarne I stopnia Status przedmiotu: obowiązkowy

Forma zajęć:

Ćwiczenia

Liczba godzin:

15

Punkty ECTS:

2

Semestr: 2

Prowadzący przedmiot:

Dr inż. Dorota Dopka

Konsultacje:

Przed każdymi ćwi-

czeniami

Dane kontaktowe:

Cele przedmiotu w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

C1. Poznanie budowy roślin od komórki, przez tkanki do organów oraz ich funkcji i prze-

kształceń, które przystosowują rośliny do różnych środowisk życia.

C2. Uświadomienie studentom konieczności poznanie strategii przeżycia roślin przekładają-

cych się na ich budowę morfologiczną, anatomiczną i fizjologiczną oraz współżycia z innymi

organizmami.

C3. Wykazanie, że różne są sposoby organizacji roślin na poziomie fitocenotycznym i krajo-

brazowym.

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

1. Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte podczas zajęć z przedmiotów przy-

roda i biologia.

Treści programowe:

TP1. Struktura komórki roślinnej - zasady działania, materiały zapasowe

TP2. Klasyfikacja i charakterystyka tkanek roślinnych: tkanki twórcze i okrywające, mięki-

szowe i mechaniczne

TP3. Budowa morfologiczna i anatomiczna korzeni, modyfikacje korzeni

TP4. Morfologia pędu roślin jedno- i dwuliściennych, rozgałęzienia pędu – długo- i krótkopę-

dy; budowa anatomiczna łodygi roślin jedno- i dwuliściennych; przystosowanie pędów

do czynników środowiska – modyfikacje pędów

TP5. Budowa morfologiczna i anatomiczna oraz funkcje liścia

TP6. Budowa kwiatu roślin okrytozalążkowych

TP7. Rozmnażanie wegetatywne i generatywne roślin, biologia zapylenia, proces podwójne-

go zapylenia

TP8. Typy kwiatostanów, powstawanie nasion i owocu, klasyfikacja owoców; sposoby roz-

siewania nasion i owoców oraz ich znaczenia biologiczne i gospodarcze

TP9. Podstawy i zasady systematyki, charakterystyka wybranych rodzin z klasy dwu- i jed-

noliściennych.

Efekty kształcenia:

wiedza

W1. Student ma wiedzę na temat budowy komórki, zna tkanki roślinne, budowę morfolo-

giczną i funkcje korzenia, łodygi i liścia.

W2. Student umie opisać budowę kwiatu, zna rodzaje kwiatostanów i sposoby rozmnażania

roślin.

W3. Student wie, na czym polega taksonomia roślin i zna charakterystykę wybranych ro-

dzin. umiejętności

U1. Student potrafi prawidłowo wykorzystywać wiedzę dotyczącą komórek i tkanek roślin-

2

nych do zrozumienia zachodzących w nich procesów fizjologicznych.

U2. Student umie wyodrębnić podstawowe grupy roślin i przypisać do nich wybrane gatunki

roślin. kompetencje społeczne (postawy)

K1. Student rozumie konieczność stałego dokształcania się; rozumie konieczność doskona-

lenia i uzupełniania zdobytej wiedzy dotyczącej funkcjonowania roślin.

K2. Student stara się podnosi kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne, ponieważ wy-

maga tego funkcjonowanie w stale zmieniającym się otoczeniu.

Narzędzia dydaktyczne:

1. prezentacje multimedialne

2. studiowanie literatury

3. dyskusja

Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca):

F1. udział studentów w dyskusjach

P1. zaliczenie pisemne

Formy oceny – szczegóły:

Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013 Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.

Ocena Wartość cyfrowa % uzyskanych przez studenta efektów

wymagany dla danej oceny

Bardzo dobry 5,0 91-100

Dobry plus 4,5 81-90

Dobry 4,0 71-80

Dostateczny plus 3,5 61-70

Dostateczny 3,0 51-60

Niedostateczny 2,0 0-50

Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Efekt

kształcenia

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Odniesienie

do KEK*

Sposób

oceny

W1 C1, C2 TP1, TP2, TP3,

TP4, TP5 F1,P1

W2 C2 TP6, TP7, TP8 F1,P1

W3 C3 TP9

U1 C1, C2

TP1, TP2, TP3,

TP4, TP5 TP6,

TP7, TP8

F1,P1

U2 C3 TP9 F1,P1

K1 C1, C2, C3

TP1, TP2, TP3,

TP4, TP5 TP6,

TP7, TP8, TP9

F1,P1

K2 C1, C2, C3

TP1, TP2, TP3,

TP4, TP5 TP6,

TP7, TP8, TP9

F1,P1

* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym kierunku

Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem 15

Przygotowanie się do zajęć 40

SUMA 55

Zalecana literatura

podstawowa:

1. J. Jasnowska, M. Jasnowski, J. Radomski, Botanika, PWN, Warszawa 1999 (w części do-

tyczącej treści programowych ćwiczeń)

2. W. Czerwiński, Fizjologia roślin, PWN, Warszawa 1978 (w części dotyczącej treści pro-

gramowych ćwiczeń)

3. B. Polakowski, Botanika, PWN, Warszawa 1994 (w części dotyczącej treści programo-

wych ćwiczeń)

3

4. A. Szweykowska, J. Szweykowski, Botanika systematyczna t.I i II., PWN, Warszawa

1992 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)

uzupełniająca:

1. E. Malinowski, Anatomia roślin, PWN, Warszawa 1983 (w części dotyczącej treści pro-

gramowych ćwiczeń)

2. B. Halicz, Podstawy botaniki, PWN, Warszawa 1986(w części dotyczącej treści progra-

mowych ćwiczeń)

3. W. Mizerski, B. Bednarczuk, I. Mizerska, R. Mizerski, Małe tablice biologia, Wyd. X, War-

szawa 2014 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)

Inne informacje o przedmiocie: -

4


kierunek studiów: ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU


Nazwa przedmiotu: BIOLOGIA ROŚLIN


Forma zajęć:

Wykład

Liczba godzin:

15

Punkty ECTS:

3

Semestr: 2


Dr inż. Dorota Dopka

Konsultacje:

Przed każdym wykła-

dem

Dane kontaktowe:


C1. Poznanie budowy roślin od komórki, przez tkanki do organów oraz ich funkcji i prze-

kształceń, które przystosowują rośliny do różnych środowisk życia.

C2. Uświadomienie studentom konieczności uwzględniania strategii przeżycia roślin przekła-

dających się na ich budowę morfologiczną, anatomiczną i fizjologiczną oraz współżycia z

innymi morganizmami.


2. Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte podczas zajęć z przedmiotów: przy-

roda i biologia.

Treści programowe:

TP1. Struktura i funkcja komórki oraz gospodarka wodna; fotosynteza, oddychanie; budowa

układów tkanek, budowa, funkcja i przekształcenia korzenia, pędu i liści; anatomia

rozwojowa kwiatu, owocu i nasion

TP2. Ekologia rozmnażania, warunki wzrostu i rozwoju roślin, ekofizjologiczne aspekty

współdziałania organizmów roślinnych

TP3. Zasady taksonomii roślin i podstawowe ich grupy, zbiorowiska, populacje roślinne i

ekosystemy, grupy ekologiczne roślin: sukulenty, pnącza; wzajemne oddziaływanie

roślin z innymi organizmami (allelopatia)


wiedza

W1. Student ma wiedzę na temat struktury i funkcji komórki oraz jej metabolizmu; budowy

układów tkanek; budowy, funkcji i przekształcenia korzenia, pędu i liści; anatomii rozwojo-

wa kwiatu, owocu i nasion; ekologii rozmnażania.

W2. Wie, z jakich etapów składa się wzrost i rozwój roślin; zna ekofizjologiczne aspekty

współdziałania organizmów roślinnych; W.3. Zna podstawowe zasady taksonomii roślin, grupy, populacje i wzajemne oddziaływanie roślin.

umiejętności

U1. Student potrafi prawidłowo wykorzystywać wiedzę dotyczącą komórek i tkanek roślin-

nych do zrozumienia zachodzących w nich procesów fizjologicznych.

U2. Student umie wyodrębnić podstawowe grupy roślin i przypisać do nich wybrane gatunki

roślin. kompetencje społeczne (postawy)

K1. Student rozumie konieczność stałego dokształcania się; rozumie konieczność doskona-

lenia i uzupełniania zdobytej wiedzy dotyczącej funkcjonowania roślin.

K2. Student stara się myśleć i działać w sposób kreatywny, podnosi kompetencje zawodo-

we, osobiste i społeczne, ponieważ wymaga tego funkcjonowanie w stale zmieniającym się

otoczeniu.

5


4. wykład z elementami dyskusji;


6. studiowanie literatury


F1. udział studentów w dyskusjach

P1. egzamin pisemny


Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013

Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.





Dobry 4,0 71-80





Efekt

kształcenia

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Odniesienie

do KEK*

Sposób

oceny

W1 C1, C2 TP1, TP2 F1,P1

W2 C1, C2 TP2, TP3 F1,P1

U1 C1, C2 TP2, TP3 F1,P1

U2 C2 TP3 F1,P1

K1 C1, C2 TP1, TP2, TP3 F1,P1

K2 C2, C2 TP1, TP2, TP3 F1,P1






SUMA 65

Zalecana literatura

podstawowa:

5. J. Jasnowska, M. Jasnowski, J. Radomski, Botanika, PWN, Warszawa 1999 (w części do-

tyczącej treści programowych wykładu)

6. W. Czerwiński, Fizjologia roślin, PWN, Warszawa 1978 (w części dotyczącej treści pro-

gramowych wykładu)

7. B. Polakowski, Botanika, PWN, Warszawa 1994 (w części dotyczącej treści programo-

wych wykładu)

8. A. Szweykowska, J. Szweykowski, Botanika systematyczna t.I i II., PWN, Warszawa

1992 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)

uzupełniająca:

4. E. Malinowski, Anatomia roślin, PWN, Warszawa 1983 (w części dotyczącej treści pro-

gramowych wykładu)

5. B. Halicz, Podstawy botaniki, PWN, Warszawa 1986(w części dotyczącej treści progra-

mowych wykładu)

6. D. Wójcik-Wojtkowiak, B. Politycka, W. Weyman-Kaczmarkowa, Allelopatia, Wyd. AR w

Poznaniu, Poznań 1998

7. W. Mizerski, B. Bednarczuk, I. Mizerska, R. Mizerski, Małe tablice biologia, Wyd. X, War-

szawa 2014 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)


6


kierunek studiów: architektura krajobrazu

KARTA PRZEDMIOTU (sylabus)

Nazwa przedmiotu: Geometria wykreślna


Forma zajęć:

Wykład

Ćwiczenia

Liczba godzin:

15

15

Punkty ECTS:

2

2

Semestr: I


mgr inż. Szymon Kulaszewicz

Konsultacje:

po każdych zajęciach -

1 godzina

Dane kontaktowe:


C1. Pozyskanie podstawowej wiedzy w zakresie technik i metod sporządzania rysunku tech-

nicznego, schematów, planów i szkiców odręcznych niezbędnych do projektowania, a także

wyrobienie umiejętności odczytywania, weryfikowania rysunków i planów.

C2. Nabycie umiejętności odczytywania, weryfikowania i posługiwania się dokumentację

projektową.


Wiedza i umiejętności w zakresie szkoły średniej.

Treści programowe:

TP1. Rozwinięcie wyobraźni przestrzennej umożliwiającej przenoszenie myśli inżynierskiej

na rysunek techniczny.

TP2. Zapoznanie z metodami przedstawiania trójwymiarowego przestrzenie na płaszczyźnie

rysunku oraz jego odczytywanie.

TP3. Nabycie umiejętności wykonywania i wykorzystywania rysunku technicznego.

TP4. Przekazywanie zasad odwzorowywania obiektów przestrzennych na płaszczyźnie

pozwalającej zarówno na zapis, jak i odtworzenie z takiego zapisu rzeczywistych

kształtów i wielkości tych obiektów.


wiedza

W1. Wiadomości wstępne. Zadania geometrii wykreślnej. Elementy przestrzeni. Pojęcie rzu-

tu i metody rzutowania.

W2. Odwzorowanie przestrzeni rzutowej na płaszczyznę przez rzutowanie środkowe - zasa-

da odwzorowania i konstrukcje podstawowe; perspektywa pionowa wielościanu oraz per-

spektywa pośrednia zestawu wielościanów

W3. Rzutowanie równoległe - niezmienniki, rzut aksonometryczny ukośny, obrazy aksono-

metryczne wielościanów i brył obrotowych

W4. Rzutowanie prostokątne - niezmiennik charakterystyczny tego rzutowania, rzuty Mong-

e'a, konstrukcje elementów wspólnych, trzy rzuty wielościanu z wycięciem lub otworem.

W5. Wstępne przeszkolenie w zakresie użytkowania wybranego oprogramowania CAD.

W6. Podstawowe pojęcia geometrii. Stosowane rodzaje odwzorowań. Założenia metody

Monge’a.

W7. Definiuje i charakteryzuje podstawowe geometryczne elementy przestrzeni, rozpoznaje

i nazywa ich wzajemne relacje; zna charakterystyczne cechy wybranych obiektów geome-

trycznych, definiuje podstawowe pojęcia, zna zasady wybranych metod odwzorowań: meto-

dy rzutów Monge’a, metody rzutu cechowanego, metody rzutu aksonometrycznego, metody

7

rzutu środkowego - i wie jak zastosować je w określonych zadaniach, zna metody restytucji

rzutów tj. identyfikacji na podstawie rzutów kształtu elementów przestrzeni i ich wzajem-

nych położeń. umiejętności

U1. Kreślić rzuty równoległe i środkowe zadanych figur geometrycznych oraz odtworzyć rze-

czywiste kształty i wielkości figur geometrycznych przedstawionych w rzutach.

U2. Rozwiązywać zadania konstrukcyjne metodą wykreślną według podanego algorytmu.

U3. Wymiarować według wybranego systemu wymiarowania.

U4. Dobierać znormalizowane elementy rysunku oraz kreślić podstawowe elementy rysunku.

U5.Rzuty Monge'a odwzorowywanie elementów przestrzeni (punkt, prosta, płaszczyzna) w

rzutach prostokątnych.

U6. Równoległość i prostopadłość. Odległość.

U7. Pomocnicze płaszczyzny rzutów - układ trzech płaszczyzn wzajemnie prostopadłych,

użycie kilku pomocniczych płaszczyzn rzutów (transformcja).

U8. Zagadnienia dotyczące wielościanów - rzuty wielościanów położonych dowolnie w prze-

strzeni, przekroje płaszczyznami i przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przecinanie wie-

lościanów.

U9. Powierzchnie, rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia powierzchni obrotowych.

U10. Komputerowe programy wspomagające rysowanie.

U11. Rzuty aksonometryczne

U12. Projekt drogi i parkingu, placu zabaw.

U13. Komputerowe programy wspomagające rysowanie kompetencje społeczne (postawy)

K1. Rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji zawodowych.

K2. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu

inżyniera.

K3. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy.


1. metoda podająca - prezentacja mulitimedialna

2. aktywne uczestnictwo studentów w zajęciach: dyskusja, rozwiązywanie zadań związanych

z tematyką zajęć (przygotowany wcześniej zestaw zadań ćwiczeniowych i laboratoryjnych)


F1.

1. Systematyczna kontrola prac wykonywanych samodzielnie przez studentów na zaję-

ciach ćwiczeniowych, w oparciu o przygotowane wcześniej zestawy zadań.

2. Bieżąca kontrola realizacji poleceń i rozwiązywania problemów na zajęciach laborato-

ryjnych w oparciu o przygotowane wcześniej zestawy zagadnień

P1.

1. Sprawdzanie obecności na zajęciach.

2. Zaliczanie na ocenę zajęć ćwiczeniowych na podstawie wykonania zadań cząstko-

wych.

3. Zaliczanie na ocenę zajęć laboratoryjnych na podstawie wykonania zadań cząstko-

wych.

4. Egzamin ustny na koniec semestru w formie pytań.


Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie

z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013 Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.





Dobry 4,0 71-80





Efekt Cele Treści Odniesienie Sposób

8

kształcenia przedmiotu programowe do KEK* oceny

W1 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

W2 C2 TP2

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

W3 C1,C2 TP1,TP.2,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

W4 C1,C2 TP.2

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

W5 C1 TP.1

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

W6 C1,C2 TP.2,TP.4

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

W7 C1,C2 TP.1,TP.3,TP.4

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U1 C1,C2 TP.2,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U2 C1,C2 TP.3,TP.4

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U3 C1,C2 TP.2,TP.3,TP.4

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U4 C1,C2 TP.1, TP.2,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U5 C1,C2 TP.2,TP.4

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U6 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U7 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U8 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U9 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U10 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U11 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U12 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

U13 C1,C2 TP.1,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

K1 C1,C2 TP.2,TP.3 F1-1,F1-2,

9

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

K2 C1,C2 TP1,TP.2,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.

K3 C1,C2 TP1,TP.2,TP.3

F1-1,F1-2,

P1-1,P1-2,

P1-3,P1-4.




Godziny kontaktowe z nauczycielem 15+15

Studia literaturowe, analiza

wykładów, laboratorium i ćwi-

czeń

20

Rozwiązywanie zadań ćwicze-

niowych i laboratoryjnych w

tym zadań domowych.

20

Przygotowanie do egzaminu pi-

semnego. 40

SUMA 110

Zalecana literatura

podstawowa:

1. Dobrzański T. Rysunek Techniczny Maszynowy wydawnictwo WNT Warszawa

2001.

2. Burcon J. Podstawy rysunku technicznego wydawnictwo WNT Warszawa 2004

3. Misąskowski W., Wilamowska - Korsak M. Geometria wykreślna wydawnictwo Uni-

wersytetu Warmińsko Mazurskiego w Olsztynie Olsztyn 2005

uzupełniająca:

1. Hałkowski J., Koźmcińska J. Zarys geometrii wykreślnej wydawnictwo SGGW

Warszawa 2010

Inne informacje o przedmiocie: Brak

10



KARTA PRZEDMIOTU

(syllabus)

Nazwa przedmiotu: HISTORIA ARCHITEKTURY I URBANISTYKI

Rodzaj studiów: niestacjonarne Status przedmiotu: obowiązkowy

Forma zajęć:

Wykład

Ćwiczenia

Liczba godzin:

15

15

Punkty ECTS:

1

1

Semestr: II


Dr Krzysztof Korda

Konsultacje:

przed każdym wykła-

dem

Dane kontaktowe:


C.1. Opanowanie podstawowych pojęć, mechanizmów i prawidłowości stanowiących o rozwoju

architektury oraz wpływającymi na kształt przestrzenny założeń urbanistycznych.

C.2. Przekazanie wiedzy z zakresu historii i teorii budowy miast. Przedstawienie złożoności i

ciągłości procesów związanych z kształtowaniem przestrzeni w starożytności, średniowieczu,

renesansie, w okresie baroku, klasycyzmu oraz w dziewiętnastym i dwudziestym wieku.

C.3. Uwrażliwienie na walory historyczne, przestrzenne, artystyczne i przyrodnicze.

C4.Wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania podstawowych cech i elementów cha-

rakterystycznych dla poszczególnych okresów.


1. Posiada podstawową wiedzę z zakresu Historii sztuki.

Treści programowe:

TP1. Podstawowe pojęcia i terminy związane z historią architektury i urbanistyki.

TP2. Przegląd historii architektury i urbanistyki w ujęciu chronologicznym na tle warunków

historycznych, geograficznych i społecznych. TP.3.Analiza elementów charakterystycznych dla poszczególnych okresów historii

architektury i urbanistyki w starożytności, średniowieczu, renesansie, w okresie baroku,

klasycyzmu oraz w dziewiętnastym i dwudziestym wieku.

TP.4. Rozwój miast od starożytności po historię najnowszą.


wiedza

W1. Student posiada podstawową wiedzę w zakresie historii architektury i urbanistyki i wie jak

samodzielnie ją poszerzać.

W2. Student zna podstawowe pojęcia jaki posługuje się historia architektury i urbanistyki.

umiejętności

U1. Student prawidłowo interpretuje zjawiska zachodzące w architekturze i urbanistyce oraz

łączy je z ogólnym rozwojem historycznym i społecznym.

U2. Potrafi prawidłowo posługiwać się terminologią z zakresu Historii architektury i urbanistyki.

kompetencje społeczne (postawy)

11

K1. Student ma świadomość czym jest dorobek architektury i urbanistyki oraz ma świadomość

odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego.

K2. Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny, rozumie konieczność stałego dokształcania się

i uzupełniania nabytej wiedzy.


1. wykład z elementami dyskusji


3. praca ze źródłem historycznym.


F1. Udział studentów w dyskusjach.

P1. Zaliczenie pisemne.


Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie

z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr

5/2013 Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.





Dobry 4,0 71-80





Efekt

kształcenia

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Odniesienie

do KEK*

Sposób

oceny

W1 C3; C4; TP3, TP4 F1, P1

W2 C1;C2; TP1 TP2 F1, P1

U1 C1;C2; TP2, TP3, TP4 F1, P1

U2 C2;C3; C4; TP1, TP3 F1, P1

K1 C1; C2; TP1, TP2, TP3 F1, P1

K2 C3; C4; TP2, TP3, TP4 F1, P1

* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym

kierunku





SUMA 60

Zalecana literatura podstawowa:

1. Broniewski Tadeusz. Historia architektury dla wszystkich. Miejsce i rok wydania: Wrocław

[i in.] : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980

2. Pevsner Nikolaus, Historia architektury europejskiej, rok wydania 2012

3. Słodczyk Janusz, Historia planowania i budowy miast, Opole 2012


12




Nazwa przedmiotu: HISTORIA SZTUKI

Rodzaj studiów: niestacjonarne Status przedmiotu: obowiązkowy

Forma zajęć:

Wykład

Ćwiczenia

Liczba godzin:

15

15

Punkty ECTS:

2

2

Semestr: 1


prof. zw. dr hab. Andrzej Groth

Konsultacje:

po każdym wykładzie

Dane kontaktowe:


C1. Opanowanie podstawowej terminologii i pojęć z zakresu historii architektury i sztuki.

C2. Zaznajomienie z wiedzą z historii sztuki średniowiecznej, Renesansu, baroku, klasycy-

zmu oraz sztuki dziewiętnastego i dwudziestego wieku.

C3.Wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania podstawowych cech i elementów

charakterystycznych dla poszczególnych okresów.


1. Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte w szkole średniej z przedmiotu historia.

Treści programowe:

TP1. Podstawowe pojęcia i terminy związane z historią architektury i sztuki

TP2. Przegląd historii architektury i sztuki w ujęciu chronologicznym na tle warunków

historycznych, geograficznych i społecznych.

TP3. Analiza elementów charakterystycznych dla poszczególnych okresów historii

architektury i sztuki.


wiedza

W1. Student ma podstawową wiedzę w zakresie historii sztuki na tle innych nauk społecz-

nych,

W2. Student zna podstawowe pojęcia jakimi posługuje się historia sztuki. umiejętności

U1. Student prawidłowo interpretuje zjawiska zachodzące w architekturze i sztuce oraz łączy

je z ogólnym rozwojem historycznym i społecznym.

U2. Potrafi prawidłowo posługiwać się terminologią z zakresu historii architektury i sztuki. kompetencje społeczne (postawy)

K1. Student rozumie konieczność stałego dokształcania się i uzupełniania nabytej wiedzy

K2. Student potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny oraz ma świadomość odpowiedzial-

ności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju i Europy.


1.Wykład

2.Prezentacje multimedialne

3. Ćwiczenia


F1. Udział studentów w prezentacji multimedialnej i dyskusji

P1. egzamin ustny

13


Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013 Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.





Dobry 4,0 71-80





Efekt

kształcenia

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Odniesienie

do KEK*

Sposób

oceny

W1 C1, C2, C3 T1 F1, P1

W2 C2, C3 T2, T3 F1, P1

U1 C2, C3 T2, T3 F1, P1

U2 C2, C3 T1,T2, T3 F1, P1

K1 C1, C2, C3 T1, T2, t3 F1, P1

K2 C1, C2, C3 T1, T2, T3 F1, P1






Przygotowanie się do zalicze-

nia/egzaminu 45

SUMA 120

Zalecana literatura

podstawowa:

1. E. Charytonow, Zarys historii architektury, Warszawa 1963.

2. B. Osińska, Sztuka i czas, cz1 i 2, Warszawa 1976.

3. J. Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 2004.

4. K. Estreicher, Historia sztuki w zarysie, Warszawa 1986.

Inne informacje o przedmiocie:

karta przedmiotu (syllabus) -...

Documents