(kapak) - trabzonkonservatuvar.trabzon.edu.tr/files/ckfiles/konservatuvar...period aerophone samples...

(Kapak)

TRABZON ÜNİVERSİTESİ DEVLET KONSERVATUVARI

Trabzon University State Conservatory

3. ULUSLARARASI MÜZİK VE DANS ARAŞTIRMALARI SEMPOZYUMU

3rd International Music and Dance Studies Symposium

17-20 EKİM (October) 2018

Trabzon/ Türkiye

Trabzon University State Conservatory 3rd International Music and Dance Studies Symposium 17-20 October 2018 Trabzon, Turkey

Trabzon Üniversitesi Devlet Konservatuvarı III. Uluslararası Müzik ve Dans Araştırmaları Sempozyumu

17-20 Ekim 2018 Trabzon, Türkiye

Bilim Kurulu Prof. Dr. Ayhan Erol (Türkiye)

Prof. Dr. Bülent Alaner (Türkiye)

Prof. Dr. Janos Sipos (Macaristan)

Prof. Dr. Jim Samson (İngiltere)

Prof. Dr. Gözde Çolakoğlu Sarı (Türkiye)

Prof. Dr. Hakan Cevher (Türkiye)

Prof. Dr. Lars-Christian Koch (Almanya)

Prof. Dr. Mehmet Öcal Özbilgin (Türkiye)

Prof. Dr. Razia Sultanova (İngiltere)

Prof. Dr. Rusudan Tsurtsumia (Gürcistan)

Prof. Dr. Sanubar Baghirova (Azerbaycan)

Prof. Dr. Selena Rakocevic (Sırbistan)

Prof. Songül Karahasanoğlu (Türkiye)

Prof. Dr. Terada Yoshitaka (Japonya)

Prof. Dr. Uğur Türkmen (Türkiye)

Doç. Dr. Ali Tan (Türkiye)

Doç. Dr. Alper Maral (Türkiye)

Doç. Dr. Elif Damla Yavuz (Türkiye)

Doç. Dr. Velika Stojkova-Serafimovska (Makedonya)

Dr. Öğr. Üyesi Murad Özdemir (Türkiye)

Dr. Gerda Lechleitner (Avusturya)

Dr. Hande Sağlam (Avusturya)

Dr. Marija Dumnic (Sırbistan)

Dr. Robert O. Beahrs (Türkiye)

Dr. Susanne Ziegler (Almanya)

Scientific Committee Prof. Dr. Ayhan Erol (Turkey)

Prof. Dr. Bülent Alaner (Turkey)

Prof. Dr. Janos Sipos (Hungary)

Prof. Dr. Jim Samson (United Kingdom)

Prof. Dr. Gözde Çolakoğlu Sarı (Turkey)

Prof. Dr. Hakan Cevher (Turkey)

Prof. Dr. Lars-Christian Koch (Germany)

Prof. Dr. Mehmet Öcal Özbilgin (Turkey)

Prof. Dr. Razia Sultanova (United Kingdom)

Prof. Dr. Rusudan Tsurtsumia (Georgia)

Prof. Dr. Sanubar Baghirova (Azerbaijan)

Prof. Dr. Selena Rakocevic (Serbia)

Prof. Songül Karahasanoğlu (Turkey)

Prof. Dr. Terada Yoshitaka (Japan)

Prof. Dr. Uğur Türkmen (Turkey)

Assoc. Prof. Dr. Ali Tan (Turkey)

Assoc. Prof. Dr. Alper Maral (Turkey)

Assoc. Prof. Dr. Elif Damla Yavuz (Turkey)

Assoc. Prof. Dr. Velika Stojkova-Serafimovska

(Macedonia)

Asst. Prof. Dr. Murad Özdemir (Turkey)

Dr. Gerda Lechleitner (Austria)

Dr. Hande Sağlam (Austria)

Dr. Marija Dumnic (Serbia)

Dr. Robert O. Beahrs (Turkey)

Dr. Susanne Ziegler (Germany)

Düzenleme Kurulu Doç. Dr. Abdullah Akat

Doç. Ayşegül Ergene

Doç. Tuncer Önder

Dr. Öğr. Üyesi Merve Eken Küçükaksoy

Dr. Öğr. Üyesi Ali Keleş

Dr. Öğr. Üyesi Barış Kerem Bahar

Öğr. Gör. Dr. Alper Akgül

Öğr. Gör. Gökhan Altınbaş

Öğr. Gör. Uğur Aslan

Öğr. Gör. İlhan Barutcu

Öğr. Gör. Murat Burçin Derçin

Öğr. Gör. Eylem Derçin

Öğr. Gör. Mustafa Aydın

Öğr. Gör. Gürsel Tahmaz

Öğr. Gör. Hüseyin Karaçam

Arş. Gör. Emrah Ergene

Organization Committee Assoc. Prof. Dr. Abdullah Akat

Assoc. Prof. Ayşegül Ergene

Assoc. Prof. Tuncer Önder

Asst. Prof. Dr. Merve Eken Küçükaksoy

Asst. Prof. Dr. Ali Keleş

Asst. Prof. Barış Kerem Bahar

Lecturer Dr. Alper Akgül

Lecturer Gökhan Altınbaş

Lecturer Uğur Aslan

Lecturer İlhan Barutcu

Lecturer Murat Burçin Derçin

Lecturer Eylem Derçin

Lecturer Mustafa Aydın

Lecturer Gürsel Tahmaz

Lecturer Hüseyin Karaçam

Res. Assist. Emrah Ergene




Düzenleyici Eş-Başkanlar Doç. Dr. Abdullah Akat

Dr. Öğr. Üyesi Merve Eken-Küçükaksoy

Sekretarya Öğr. Gör. Uğur Aslan

Organization Co-Heads Assoc. Prof. Dr. Abdullah Akat

Asst. Prof. Dr. Merve Eken-Küçükaksoy

Secretariat Lecturer Uğur Aslan




SEMPOZYUM PROGRAMI

SYMPOSIUM PROGRAMME

16 EKİM 2018, Salı /17 OCTOBER 2018, Tuesday

18.30 KOKTEYL / COCKTAIL

19.30

AÇILIŞ TÖRENİ & KONSER / OPENING CEREMONY & CONCERT

Yaşayan Kültürel Mirasımız: Trabzon Müzik ve Dans Folklorundan Örnekler

Yusuf Cemal Keskin

İlknur Yakupoğlu

Şaban Bıyıklı

Akçaabat Folklor Derneği

Trabzon İmece Gençlik ve Spor Kulübü Derneği

Kuşak Horon Akademisi Gençlik ve Spor Kulübü Derneği

17 EKİM 2018, Çarşamba /17 OCTOBER 2018, Wednesday

09.00 Sempozyum Kayıt / Registration for the Symposium

09.30

FAHRİ KURAN SALONU/HALL NİHAT TURAN SALONU/HALL

Transnationality (ENG) Dans/Müzik Arşivciliği (TUR)

Oturum Başkanı / Chair

Doç. Dr. Belma Oğul Kurtişoğlu


Prof. A. Bülent Alaner

Jim Samson - Crossing Borders Musically: The

Case of Greece / Sınırları Müziksel Olarak

Geçmek: Yunanistan Örneği

Sanubar Baghirova - National Music Practices

and Transnational Musical Audience: From

Response to Interaction / Ulusal Müzik Pratikleri

ve Ulusaşırı Müzik Dinleyicisi: Tepkiden

Etkileşime

Nevin Şahin - Near East Meets Far East-in

Europe! A Eurovisional Analysis / Yakın Doğu

Uzak Doğu’yla Avrupa’da Buluşuyor: Bir

Eurovision Analizi

Muzaffer Sümbül - Türk Halk Dansları Veri

Toplama, Bilgi ve Belge Paylaşımı Sistemi /

Turkish Folk Dance Data Collection, Information

and Document Sharing System

Yunus Emre Uğur, Safiye Yağcı - Kent Belleği

Oluşturmada Bir Model Önerisi: Afyonkarahisar

Kültür Sanat Ansiklopedisi Örneği / A Model

Sugesstion for Building City Memory Example of

Afyonkarahisar Culture and Art Encyclopedia

Ayhan Yüksel - Kolbastı’dan Hoptek’e: Kol

Havaları ve Metelik Üzerine Bazı Mülahazalar /

From Kolbastı to Hoptek: Some Considerations on

Kol Havaları and Metelik




11.00 ÇAY/KAHVE ARASI / COFFEE BREAK

11.15

FAHRİ KURAN SALONU/HALL

PANEL: Traditional Dance Types of Kars Region in The Context of Migration and Cultural Borders (ENG)

Panel Başkanı / Moderator

Prof. Dr. Mehmet Öcal Özbilgin

Mehmet Öcal Özbilgin - Evulation of Northeasten Anatolian Traditional Dance Types in the

Context of Migration / Kuzey Doğu Anadolu Geleneksel Dans Türlerinin Göç Bağlamında İncelenmesi

Gökçe Asena Altınbay Çakır - Folkloric Evaluation of Traditional Dance Music Culture in Kars /

Kars Dans Müzik Kültürünün Folklorik Değerlendirmesi

Bora Okdan - Evaluation of Kars Region Traditonal dances in terms of Bar dance Type: Ocaklı

(Ani) Village Example / Kars Yöresi Oyunlarının Bar Oyun Türü Açısından Değerlendirilmesi: Ani

Ocaklı (Ani) Köyü Örneği

İdris Ersan Küçük - Reviewing of Kars Folk Dances in Terms of Caucasian Dances / Kars Halk

Oyunları’nın Kafkas Dansları Açısından İncelenmesi

12.55 ÖĞLE YEMEĞİ / LUNCH

14.15


Safeguarding of Cultural Heritage (ENG) Müzecilik/Arşivcilik (TUR)


Dr. Gerda Lechleitner


Dr. Öğr. Üyesi Murad Özdemir

Selena Rakočević - Challenges of Safeguarding

of Intangible Cultural Heritage: Nomination File

"Kolo, Traditional Folk Dance" / Somut Olmayan

Kültürel Mirasın Korunmasının Zorlukları:

Adaylık Dosyası “Kolo, Geleneksel Halk Dansları”

Christian Poske - Jarigan: Continuity and

Change in the Devotional Music and Dance of

Bangladesh / Jaringan: Bangladeş'in İbadet

Müziği ve Dansında Süreklilik ve Değişim

Bengi Çakmak - An Analysis of Cultural

Heritage Conservation with the Perspective of

Nostalgia: The Case of Kadıköy Shaft Bar /

Nostalji Perspektifi ile Kültürel Mirasın

Korunması Analizi: Kadıköy Şaft Bar Örneği

Yunus Emre Uğur, Abdullah Akat - Bir

Fonograf Hikâyesi: Mukbil Hanım’ın Fonografı

ve Kovan Kayıtları / A Phonograph Story: The

Phonograph of Miss Mukbil and Hive Registration

Emin Soydaş - Türkiye’deki Bazı Müzelerde

Müzik ve Kültürel Miras İle İlgili Bilgilendirici

Materyallerdeki Sorunlar / Problems of the

Informative Materials about Music and Cultural

Heritage in Some of the Museums in Turkey

Şeyma Ersoy Çak - Müzik Arşivciliği: İ.T.Ü.

TMDK Ercüment Berker ve Şehvar Beşiroğlu

Kütüphane Arşiv ve Dökümantasyon Birimi

Örneği / Music Archiving: The Example of I.T.U.

T.M.S.C Ercüment Berker and Şehvar Beşiroğlu

Library Archive and Documentation Unit





16.00


Safeguarding of Cultural Heritage (ENG) Kültürel Mirasın Korunması (TUR)


Doç. Dr. Velika Stojkova-Serafimovska


Doç. Dr. Abdullah Akat

Susanne Ziegler - Historical Sources of Turkish

Music in Berlin / Berlin'de Türk Müziğinin

Tarihsel Kaynakları

Alla Sokolova - Genre System of Western

Adyghe (Circassian) Dances During the Post-

Soviet Period / Sovyet Sonrası Dönemde Batı

Adigey (Çerkez) Danslarının Tür Sistemi

Türev Berki, İsmet Karadeniz - Anatomy of a

Chord / Bir Akorun Anatomisi

Uğur Türkmen - Eğitim Müziği Bestecileri

Arşivi (EMBA) Projesi ve Profesyonel Müzik

Eğitimine Katkıları / Archive of Educational

Music Composers Project (EMCA) and

Contributions to Professional Music Education

Mehmet Yücesoy - Aşıklık Geleneğinin Sosyal

Mecrası “Aşık Kahveleri Üzerine Müzikolojik

Örnek Bir Gözlem” / Social Dyke of Minstrelsy

Tradition "A Sample Musicologic Observation

About Mistrel Coffehouse"

Selahattin Bastan - Kars Yöresi Aşıklık

Geleneği ve Aşık Günay Yıldız / Minstrelsy

Tradition of Kars Region and Aşık Günay Yıldız




18 EKİM 2018, Perşembe /18 OCTOBER 2018, Thursday

09.30

HASAN TURAN SALONU/HALL

Migration (ENG)


Prof. Dr. Selena Rakočević

Velika Stojkova Serafimovska - From Local Song to Folk Hymn - Migrations Through Time, Space

and Context / Yerel Şarkıdan Halk İlahisine - Zaman, Mekan ve Bağlam Üzerinden Göçler

Belma Oğul Kurtişoğlu - Where is the Homeland in my Music?: Interhomelands Migration /

Müziğimdeki Anavatan Nerede ?: Vatanlararası Göç

Hamraz Lotfi - The Analysis of Immigrant Culture of an Area’s Musical Culture: The Case of Gölcük /

Bir Bölgenin Müzik Kültüründe Göçmen Kültürünün İncelenmesi: Gölcük Örneği


11.15


PANEL: Göç, Kültürel Çeşitlilik ve Müzikoloji (TUR)

Panel Başkanı / Moderator

Prof. Songül Karahasanoğlu

Elif Damla Yavuz - Göç Literatürüne Türkiye Müzikolojisinden Bakmak / Contemplating the

Migration Literature Through Musicology in Turkey

Tuğba Aydın Öztürk - Müzik ve Sosyal Katılım Kavramı: İngiltere’de Türk Müziği Çalışmaları Örneği

/ Music and Social Participation Theory: The Example of Turkish Music Studies in England

Mahir Mak - Mardinli Çeçenler / Chechens of Mardin

13.00 GEZİ (EXCURSION)




19 EKİM 2018, Cuma /19 OCTOBER 2018, Friday

09.30


Globalization (ENG) Göç (TUR)


Prof. Dr. Jim Samson


Prof. Dr. Mehmet Öcal Özbilgin

Ines Körver - Globalization - The Handpan

Lesson / Küreselleşme - Handpan Dersi

İsmet Karadeniz, Nevin Şahin - Around the

World in 80 Hours: Reintroduction of Modality to

Western Classical Music / Seksen Saatte Devr-i

Âlem: Modalitenin Klasik Batı Müziği’ne Yeniden

Takdimi

Murad Özdemir - The Social Life of Timbre: TV

Drama Music and Cultural Proximity / Tınının

Sosyal Hayatı: TV Drama Müziği ve Kültürel

Yakınlık

Onur Şentürk - Traditional Performance

Practice of Kemenche (Black Sea fiddle) in Greece

/ Yunanistan'da Kemençenin (Karadeniz)

Geleneksel Performans Pratiği

Mehtap Demir - Göç ve Kültürel Entegrasyon:

Stuttgart’ta Yaşayan Türk Diyasporasının Müzik

Hareketleri / Migration and Cultural Integration:

Musical Movements of the Turkish Diaspora Living

in Stuttgart

Evrim Hikmet Öğüt - İstanbul’da Suriyeli Sokak

Müzisyenliği / Syrian Street Musicianship in

Istanbul

Neriman Sunisioğulları, İlhan Ersoy - Göç ve

Müzik İlişkisi Üzerine Etnografik Bir Çalışma:

Kıbrıs Doğu Mesarya Bölgesi Kına Gecesi

Geleneğinde Müzik / An Ethnographic Study on

Migration And Music Relationship: Music in the

Cyprus East Mesaria Region Henna Night

Tradition

Sinan Uçar, Alper Maral - İki Erken Dönem

Aerofon Örneğinden (Okarina, Xun) Hareketle

Organolojide Monogenizm ve Poligenizm

Kavramları / Concepts of Monogenism and

Poligenism in Organology through Two Early-

Period Aerophone Samples (Okarina, Xun)


11.45


KEY-NOTE LECTURE (ENG)

Ursula Hemetek

Minority Studies in Ethnomusicology (Ethnic Groups and Diasporic Communities) /

Etnomüzikolojide Azınlık Çalışmaları (Etnik Gruplar ve Diaspora Toplumları)





13.30


Diaspora (ENG) Performans (TUR)


Prof. Dr. Sanubar Baghirova


Prof. Dr. Uğur Türkmen

Daniela Ivanova-Nyberg - Diaspora,

Transnationality and Ethnicity: The Case with

Balkan Fest Europa Roots, San Diego, California /

Diaspora, Ulusaşırılık ve Etnisite: Balkan Fest

Europa Roots, San Diego, California Örneği

Anna Oldfield, Behrang Nikaeen - Crossroads

Cultures and Local Evolutions: The Ashiq

Minstrel in Azerbaijan and Iran / Kesişen

Kültürler ve Yerel Evrimler: Azerbaycan ve İran'da

Aşık Ozanlar

Baia Zhuzhunadze - The Role of Traditional

Music in Ethnic Identity Preservation in Georgian

Diasporas (On the examples of Georgian

diasporas in EU, UK and USA) / Gürcü

Diasporalarda Etnik Kimliğin Korumasında

Geleneksel Müziğin Rolü (AB, İngiltere ve ABD'deki

Gürcü diaspora örneklerinde)

Efnan Parmaksız - Performans ‘İçinde’

Müzikten, Performans ‘Olarak’ Müziğe; Şanlıurfa

Sıra Geceleri / Performance 'in' Music,

Performance 'as' Music; Sanliurfa Sira Geceleri

Kübra Şahin - Musicking Alanı Olarak Karşiyaka

Belediye Bandosu / As Musicking Area Municipal

Band of Karşıyaka

Erhan Tekin - Harbiye Askeri Müzesi'nin Müzik

Müzelerinde Yeri ve Önemi / The Place and

Importance of Harbiye Military Museum in Music

Muesums


15.15


ŞENOL ŞENTÜRK ANMA KONFERANSI (TUR)

Cavit Şentürk

Sebahattin Şentürk

Orhan Durgun

Ahmet Çilingir





16.30


Diaspora (TUR) Kültürel Mirasın Aktarımı (TUR)


Dr. Hande Sağlam


Doç. Dr. Elif Damla Yavuz

Merve Şule Çaycı - Kimlik, Kültürel Bellek ve

Müzik: İzmir Sefarad Yahudileri / Identity,

Cultural Memory and Music: Izmir Sephardic Jews

Gülce Özen Gürkan, Alper Maral - Şili Müzisyen

Sürgünleri ve Diasporada Müzik: Şili’de 1973

Sonrası Müzik Göçü ve Şili Diasporasında

Müziğin İşlevselleşme Biçimleri / Musician Exiles

of Chile and Music in Diaspora: The Chilean Music

Emigration after 1973 and The Forms of

Utilization of Music in Chilean Diaspora

Erdem Özdemir - Türkiye’de Yaşayan Uygur

Türklerinde Müzik Pratikleri ve Kimlik İlişkisi /

Music Practices and Identity Relations of Uyghurs

living in Turkey

Armağan Coşkun Elçi - Karadeniz Aleviliğinde

Semah (Güvenç Abdal Ocağı Örneği ile) / “Semah”

in Black Sea Alevism (Case of Güvenç Abdal Ocağı)

Uğur Türkmen, İlhan Ersoy - Usta-Çırak

İlişkisinde Özgün Bir El Verme Örneği: “Noter

Onaylı Usta” Mesut Tezcan / An Unique Example

of Authorize Master-Apprentice Relationship:

“Notarized Master” Mesut Tezcan

20.00

HASAN TURAN SALONU/HALL

KONSER / CONCERT

Gürcü Halk Müziği ve Dansları Gösterisi / Georgian Folk Music and Dance Performance




20 EKİM 2016, Cumartesi /20 OCTOBER 2018, Saturday

9.30


Archiving (ENG) Kültürel Miras ve Arşivcilik (TUR)


Prof. Dr. Ursula Hemetek


Prof. Dr. Gözde Çolakoğlu Sarı

Hande Sağlam - Creating of the Collective

Memories through Archiving, Archiving of the

Field / Arşivleme, Alan Kayıtları Aracılığıyla

Kolektif Bellek Yaratmak

Gerda Lechleitner - The “Importance” of Sound

Archives for Ethnomusicological Research /

Etnomüzikolojik Araştırmalar İçin Ses

Arşivlerinin “Önemi”

Uğur Aslan - Rethinking the Role of Archives:

Cognitive Studies of Music from the Perspective

of Ethnomusicology / Arşivlerin Rolünü Yeniden

Düşünmek: Etnomüzikoloji Bakış Açısından

Müzik Bilişsel Çalışmaları

Olcay Muslu Gardner - Applied

Ethnomusicology, Archiving and Creating

Tangible from Intangible Musical Heritage.

Examples from Rural Turkey / Uygulamalı

Etnomüzikoloji, Arşivleme ve Somut Olmayan

Müzikal Mirastan Somutun Yaratılması. Kırsal

Türkiye'den Örnekler

Gözde Çolakoğlu Sarı, Şengül Altun Öney - Padua Ekolü Aristoculuğu’nun Yetiştirdiği Bir Aktör Kantemir ve Osmanlı - Türk Müziği Teori Geleneğinin Dönüşümü Bağlamında Literatüre Katkıları / A Neo-Aristotelian Actor in Reconstruction of Ottoman – Turkish Music Theory Tradition: Dimitri Kantemir

Hakan Cevher - Konservatuvarların Üniversite

Bünyesindeki Yeri ve Uyum Sorunları / The

Place of Conservatories in University and

Problems of Accordance

Emrah Kaya - Kuzeydoğu Anadolu

Coğrafyasında Kaybolmaya Yüz Tutmuş

Çalgılarımız / Instruments that near Extinction

in North-east Anatolia

Emin Yıldırım - Kültürel Sermaye ve Kültürel

Korumacılık Bağlamında Türk Sanat Müziğinde

Şeflik: İzmir Amatör Türk Sanat Müziği Koro

Şefleri Örneği / Conducting in Turkish Art Music

in the Context of Cultuıral Capital and Cultural

Protectionism: Example of Izmir Amateur Turkish

Art Music Chorus Conductors


11.45


KONFERANS / LECTURE (TUR)

A. Bülent Alaner

Osmanlı İmparatorluğu’nda Müzik Yayıncılığı: “Bilinenler ve Hiç Bilinmeyenler” /

Music Publishing in the Otoman Empire: Known and Never-Known





14.15


Popüler Müzik (TUR) Göç ve Küreselleşme (TUR)


Prof. Songül Karahasanoğlu


Prof. Dr. Hakan Cevher

Burçe Ulubilgin- Postmodern Müzik

Performansları: Shukar Muzika Örneği /

Postmodern Music Performances: Shukar Muzika

Case Study

Göksal Öztürk- Türk Rock Müziğinin Yeniden

İnşası: Arabesk-Rock ve Cover Meselesi / The

Reconstruction of Turkish Rock Music:

Arabesque-Rock and Cover Issue

Eyüp Giray Bayram- Alevi Müziğinin

Popülerleşme Süreci ve Medya: Pir Haber Ajansı

Örneği / Media and The Popularisation Period of

the Alevi Music: Case Study of Pir News Agency

Uğur Baloğlu- Dijitalleşmenin Küreselleşen

Müzikal Pratikler Üzerindeki Etkileri / The

Effects of Digitalization on Globalizing Musical

Practices

Özgür Turan- Küreselleşme Çatısı Altında Yer

Alan Müzikal Enstrüman Pazarlamasında

Tüketim Alışkanlıkları ve Manipülasyonlarının

Ulusaşırılık Bağlamında İncelenmesi / An

inquiry concerning the habits and manipulations

of expenditure in musical instrument marketing

situated under the framework of globalization

with regard to transnationality]

Ümit Fışkın- Kosova-Mamuşa Türk Halk Müziği

Kültürü / Kosovo-Mamusha Turkish Folk Music

Culture

16.00


DEĞERLENDİRME VE KAPANIŞ / ASSESSMENT AND CLOSING UP




İÇİNDEKİLER - CONTENTS

Key-Note Lecture

Ursula Hemetek 1 Minority Studies in Ethnomusicology (Ethnic Groups and Diasporic Communities) Etnomüzikolojide Azınlık Çalışmaları (Etnik Gruplar ve Diaspora Toplumları)

Özetler / Abstracts

A. Bülent Alaner 2 Osmanlı İmparatorluğu’nda Müzik Yayıncılığı: “Bilinenler ve Hiç Bilinmeyenler” Music Publishing in the Otoman Empire: Known and Never-Known

Alla Sokolova 3 Genre System of Western Adyghe (Circassian) Dances During the Post-Soviet Period Sovyet Sonrası Dönemde Batı Adigey (Çerkez) Danslarının Tür Sistemi

Anna Oldfield, Behrang Nikaeen 4 Crossroads Cultures and Local Evolutions: The Ashiq Minstrel in Azerbaijan and Iran Kesişen Kültürler ve Yerel Evrimler: Azerbaycan ve İran'da Aşık Ozanlar

Armağan Coşkun Elçi 5 Karadeniz Aleviliğinde Semah (Güvenç Abdal Ocağı Örneği ile) “Semah” in Black Sea Alevism (Case of Güvenç Abdal Ocağı)

Ayhan Yüksel 6 Kolbastı’dan Hoptek’e: Kol Havaları ve Metelik Üzerine Bazı Mülahazalar From Kolbastı to Hoptek: Some Considerations on Kol Havaları and Metelik

Baia Zhuzhunadze 7 The Role of Traditional Music in Ethnic Identity Preservation in Georgian Diasporas (On the examples of Georgian diasporas in EU, UK and USA) Gürcü Diasporalarda Etnik Kimliğin Korumasında Geleneksel Müziğin Rolü (AB, İngiltere ve ABD'deki Gürcü diaspora örneklerinde)

Belma Oğul Kurtişoğlu 8 Where is the Homeland in my Music?: Interhomelands Migration Müziğimdeki Anavatan Nerede?: Vatanlararası Göç

Bengi Çakmak 8 An Analysis of Cultural Heritage Conservation with the Perspective of Nostalgia: The Case of Kadıköy Shaft Bar Nostalji Perspektifi ile Kültürel Mirasın Korunması Analizi: Kadıköy Şaft Bar Örneği

Burçe Ulubilgin 9 Postmodern Müzik Performansları: Shukar Muzika Örneği Postmodern Music Performances: Shukar Muzika Case Study




Christian Poske 10 Jarigan: Continuity and Change in the Devotional Music and Dance of Bangladesh Jaringan: Bangladeş'in İbadet Müziği ve Dansında Süreklilik ve Değişim

Daniela Ivanova-Nyberg 11 Diaspora, Transnationality and Ethnicity: The Case with Balkan Fest Europa Roots, San Diego, California Diaspora, Ulusaşırılık ve Etnisite: Balkan Fest Europa Roots, San Diego, California Örneği

Efnan Parmaksız 12 Performans ‘İçinde’ Müzikten, Performans ‘Olarak’ Müziğe; Şanlıurfa Sıra Geceleri Performance 'in' Music, Performance 'as' Music; Sanliurfa Sira Geceleri

Emin Soydaş 14 Türkiye’deki Bazı Müzelerde Müzik ve Kültürel Miras İle İlgili Bilgilendirici Materyallerdeki Sorunlar Problems of the Informative Materials about Music and Cultural Heritage in Some of the Museums in Turkey

Emin Yıldırım 15 Kültürel Sermaye ve Kültürel Korumacılık Bağlamında Türk Sanat Müziğinde Şeflik: İzmir Amatör Türk Sanat Müziği Koro Şefleri Örneği Conducting in Turkish Art Music in the Context of Cultuıral Capital and Cultural Protectionism: Example of Izmir Amateur Turkish Art Music Chorus Conductors

Emrah Kaya 16 Kuzeydoğu Anadolu Coğrafyasında Kaybolmaya Yüz Tutmuş Çalgılarımız Instruments that near Extinction in North-east Anatolia

Erdem Özdemir 18 Türkiye’de Yaşayan Uygur Türklerinde Müzik Pratikleri ve Kimlik İlişkisi Music Practices and Identity Relations of Uyghurs Living in Turkey

Erhan Tekin 19 Harbiye Askeri Müzesi'nin Müzik Müzelerinde Yeri ve Önemi The Place and Importance of Harbiye Military Museum in Music Muesums

Evrim Hikmet Öğüt 20 İstanbul’da Suriyeli Sokak Müzisyenliği Syrian Street Musicianship in Istanbul

Eyüp Giray Bayram 21 Alevi Müziğinin Popülerleşme Süreci ve Medya: Pir Haber Ajansı Örneği Media and The Popularisation Period of the Alevi Music: Case Study of Pir News Agency

Gerda Lechleitner 23 The “Importance” of Sound Archives for Ethnomusicological Research Etnomüzikolojik Araştırmalar İçin Ses Arşivlerinin “Önemi”




Göksal Öztürk 23 Türk Rock Müziğinin Yeniden İnşası: Arabesk-Rock ve Cover Meselesi The Reconstruction of Turkish Rock Music: Arabesque-Rock and Cover Issue

Gözde Çolakoğlu Sarı, Şengül Altun Öney 25 Padua Ekolü Aristoculuğu’nun Yetiştirdiği Bir Aktör Kantemir ve Osmanlı - Türk Müziği Teori Geleneğinin Dönüşümü Bağlamında Literatüre Katkıları A Neo-Aristotelian Actor in Reconstruction of Ottoman – Turkish Music Theory Tradition: Dimitri Kantemir

Gülce Özen Gürkan, Alper Maral 27 Şili Müzisyen Sürgünleri ve Diasporada Müzik: Şili’de 1973 Sonrası Müzik Göçü ve Şili Diasporasında Müziğin İşlevselleşme Biçimleri Musician Exiles of Chile and Music in Diaspora: The Chilean Music Emigration after 1973 and The Forms of Utilization of Music in Chilean Diaspora

Hakan Cevher 29 Konservatuvarların Üniversite Bünyesindeki Yeri ve Uyum Sorunları The Place of Conservatories in University and Problems of Accordance

Hamraz Lotfi 29 The Analysis of Immigrant Culture of an Area’s Musical Culture: The Case of Gölcük Bir Bölgenin Müzik Kültüründe Göçmen Kültürünün İncelenmesi: Gölcük Örneği

Hande Sağlam 30 Creating of the Collective Memories through Archiving, Archiving of the Field Arşivleme, Alan Kayıtları Aracılığıyla Kolektif Bellek Yaratmak

Ines Körver 31 Globalization - The Handpan Lesson Küreselleşme - Handpan Dersi

İsmet Karadeniz, Nevin Şahin 32 Around the World in 80 Hours: Reintroduction of Modality to Western Classical Music Seksen Saatte Devr-i Âlem: Modalitenin Klasik Batı Müziği’ne Yeniden Takdimi

Jim Samson 33 Crossing Borders Musically: The Case of Greece Sınırları Müziksel Olarak Geçmek: Yunanistan Örneği

Kübra Şahin 34 Musicking Alanı Olarak Karşıyaka Belediye Bandosu As Musicking Area Municipal Band of Karşıyaka

Mehmet Yücesoy 36 Aşıklık Geleneğinin Sosyal Mecrası “Aşık Kahveleri Üzerine Müzikolojik Örnek Bir Gözlem” Social Dyke of Minstrelsy Tradition "A Sample Musicologic Observation About Mistrel Coffehouse"




Mehtap Demir 37 Göç ve Kültürel Entegrasyon: Stuttgart’ta Yaşayan Türk Diyasporasının Müzik Hareketleri Migration and Cultural Integration: Musical Movements of the Turkish Diaspora Living in Stuttgart

Merve Şule Çaycı 39 Kimlik, Kültürel Bellek ve Müzik: İzmir Sefarad Yahudileri Identity, Cultural Memory and Music: Izmir Sephardic Jews

Murad Özdemir 41 The Social Life of Timbre: TV Drama Music and Cultural Proximity Tınının Sosyal Hayatı: TV Drama Müziği ve Kültürel Yakınlık

Muzaffer Sümbül 41 Türk Halk Dansları Veri Toplama, Bilgi ve Belge Paylaşımı Sistemi Turkish Folk Dance Data Collection, Information and Document Sharing System

Neriman Sunisioğulları, İlhan Ersoy 43 Göç ve Müzik İlişkisi Üzerine Etnografik Bir Çalışma: Kıbrıs Doğu Mesarya Bölgesi Kına Gecesi Geleneğinde Müzik An Ethnographic Study on Migration And Music Relationship: Music in the Cyprus East Mesaria Region Henna Night Tradition

Nevin Şahin 44 Near East Meets Far East-in Europe! A Eurovisional Analysis Yakın Doğu Uzak Doğu’yla Avrupa’da Buluşuyor: Bir Eurovision Analizi

Olcay Muslu Gardner 46 Applied Ethnomusicology, Archiving and Creating Tangible from Intangible Musical Heritage. Examples from Rural Turkey Uygulamalı Etnomüzikoloji, Arşivleme ve Somut Olmayan Müzikal Mirastan Somutun Yaratılması. Kırsal Türkiye'den Örnekler

Onur Şentürk 47 Traditional Performance Practice of Kemenche (Black Sea fiddle) in Greece Yunanistan'da Kemençenin (Karadeniz) Geleneksel Performans Pratiği

Özgür Turan 48 Küreselleşme Çatısı Altında Yer Alan Müzikal Enstrüman Pazarlamasında Tüketim Alışkanlıkları ve Manipülasyonlarının Ulusaşırılık Bağlamında İncelenmesi An Inquiry Concerning the Habits and Manipulations of Expenditure in Musical Instrument Marketing Situated Under the Framework of Globalization with Regard to Transnationality

Sanubar Baghirova 50 National Music Practices and Transnational Musical Audience: From Response to Interaction Ulusal Müzik Pratikleri ve Ulusaşırı Müzik Dinleyicisi: Tepkiden Etkileşime

Selahattin Bastan 50 Kars Yöresi Aşıklık Geleneği ve Aşık Günay Yıldız Minstrelsy Tradition of Kars Region and Aşık Günay Yıldız




Selena Rakočević 52 Challenges of Safeguarding of Intangible Cultural Heritage: Nomination File "Kolo, Traditional Folk Dance" Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunmasının Zorlukları: Adaylık Dosyası “Kolo, Geleneksel Halk Dansları”

Sinan Uçar, Alper Maral 52 İki Erken Dönem Aerofon Örneğinden (Okarina, Xun) Hareketle Organolojide Monogenizm ve Poligenizm Kavramları Concepts of Monogenism and Poligenism in Organology through Two Early- Period Aerophone Samples (Okarina, Xun)

Susanne Ziegler 54 Historical Sources of Turkish Music in Berlin Berlin'de Türk Müziğinin Tarihsel Kaynakları

Şeyma Ersoy Çak 55 Müzik Arşivciliği: İ.T.Ü TMDK Ercüment Berker ve Şehvar Beşiroğlu Kütüphane Arşiv ve Dökümantasyon Birimi Örneği Music Archiving: The Example of I.T.U T.M.S.C Ercüment Berker and Şehvar Beşiroğlu Library Archive and Documentation Unit

Türev Berki, İsmet Karadeniz 56 Anatomy of a Chord Bir Akorun Anatomisi

Uğur Aslan 56 Rethinking the Role of Archives: Cognitive Studies of Music from the Perspective of Ethnomusicology Arşivlerin Rolünü Yeniden Düşünmek: Etnomüzikoloji Bakış Açısından Müzik Bilişsel Çalışmaları

Uğur Baloğlu 57 Dijitalleşmenin Küreselleşen Müzikal Pratikler Üzerindeki Etkileri The Effects of Digitalization on Globalizing Musical Practices

Uğur Türkmen 59 Eğitim Müziği Bestecileri Arşivi (EMBA) Projesi ve Profesyonel Müzik Eğitimine Katkıları Archive of Educational Music Composers Project (EMCA) and Contributions to Professional Music Education

Uğur Türkmen, İlhan Ersoy 60 Usta-Çırak İlişkisinde Özgün Bir El Verme Örneği: “Noter Onaylı Usta” Mesut Tezcan An Unique Example of Authorize Master-Apprentice Relationship: “Notarized Master” Mesut Tezcan

Ümit Fışkın 62 Kosova-Mamuşa Türk Halk Müziği Kültürü Kosovo-Mamusha Turkish Folk Music Culture




Velika Stojkova Serafimovska 64 From Local Song to Folk Hymn - Migrations Through Time, Space and Context Yerel Şarkıdan Halk İlahisine - Zaman, Mekan ve Bağlam Üzerinden Göçler

Yunus Emre Uğur, Abdullah Akat 64 Bir Fonograf Hikâyesi: Mukbil Hanım’ın Fonografı ve Kovan Kayıtları A Phonograph Story: The Phonograph of Miss Mukbil and Hive Registration

Yunus Emre Uğur, Safiye Yağcı 66 Kent Belleği Oluşturmada Bir Model Önerisi: Afyonkarahisar Kültür Sanat Ansiklopedisi Örneği A Model Sugesstion for Building City Memory Example of Afyonkarahisar Culture and Art Encyclopedia

Paneller / Panels

Panel 1: Traditional Dance Types of Kars Region In The Context of Migration and Cultural Borders (ENG)

Mehmet Öcal Özbilgin 68 Evulation of Northeasten Anatolian Traditional Dance Types in the Context of Migration Kuzey Doğu Anadolu Geleneksel Dans Türlerinin Göç Bağlamında İncelenmesi

Gökçe Asena Altınbay Çakır 69 Folkloric Evaluation of Traditional Dance Music Culture in Kars Kars Dans Müzik Kültürünün Folklorik Değerlendirmesi

Bora Okdan 70 Evaluation of Kars Region Traditonal dances in terms of Bar dance Type: Ocaklı (Ani) Village Example Kars Yöresi Oyunlarının Bar Oyun Türü Açısından Değerlendirilmesi: Ani Ocaklı (Ani) Köyü Örneği

İdris Ersan Küçük 72 Reviewing of Kars Folk Dances in Terms of Caucasian Dances Kars Halk Oyunları’nın Kafkas Dansları Açısından İncelenmesi

Panel 2: Göç, Kültürel Çeşitlilik ve Müzikoloji (TUR)

Elif Damla Yavuz 73 Göç Literatürüne Türkiye Müzikolojisinden Bakmak Contemplating the Migration Literature Through Musicology in Turkey

Tuğba Aydın Öztürk 74 Müzik ve Sosyal Katılım Kavramı: İngiltere’de Türk Müziği Çalışmaları Örneği Music and Social Participation Theory: The Example of Turkish Music Studies in England

Mahir Mak 75 Mardinli Çeçenler Chechens of Mardin




ÖZETLER

ABSTRACTS




1

KEY-NOTE LECTURE

Ursula HEMETEK

University of Music and Performing Arts Vienna, Austria

[email protected]

MINORITY STUDIES IN ETHNOMUSICOLOGY

(ETHNIC GROUPS AND DIASPORIC COMMUNITIES)

In this paper I would like to share some thoughts about the discipline ethnomusicology and its

potential especially in dealing with marginalized groups. The history of the discipline

concerning minority studies will be mentioned and there will be presented an outline of

theories and methods involved in recent minority studies. Recent discussions about the

definition of the term “minority” are also part of these theories.

Diaspora as part of minority studies is an important topic in ethnomusicology. There are

different perspectives involved and socio-political conditions have to be taken into account. I

will focus on Austria, since this is my main field of research. There are diverse reasons for

people to migrate: labor migration to Western Europe from the 1960s onwards as well as

forced migration out of different political reasons. Refugees’ movements to Austria after

World War II took place in 1956, 1968, 1992 and 2015. What are the tools of ethnomusicology

to deal with these challenges? I will try to develop a methodological framework including the

different types of migration to Austria and I will include strategies for an “engaged”

ethnomusicology.




2

ÖZETLER / ABSTRACTS

A. Bülent ALANER Anadolu Üniversitesi

[email protected]

OSMANLI İMPARATORLUĞU’NDA MÜZİK YAYINCILIĞI: “BİLİNENLER VE HİÇ BİLİNMEYENLER”

Yapılan araştırmalardan sonra 19. yy. sonlarından Cumhuriyet Türkiyesi’ne kadar olan dönem

içerisinde sayıları otuzu geçen müzik yayınevlerinin Osmanlı İmparatorluğu içerisinde

faaliyet gösterdikleri ve binlerle ifade edilecek kadar çok müzik yayınını yayımladıkları

anlaşılmaktadır.

İmparatorluk döneminde müzik yayıncılığının başlangıcını 1876 ve Notacı Hacı Emin Efendi

olarak eski dönemlerde vermemize karşın, yeni belgeler bunun daha da eskiye dayandığını

bizlere göstermektedir. Ortaya çıkan yeni belgeler ışığında Osmanlı İmparatorluğu’nda müzik

yayıncılığının 1800 lü yılların başından itibaren başlamış olduğu görülmektedir. Bir diğer

önemli husus da Osmanlı İmparatorluğu içerisinde makamsal müzik yapısını piyano için

uyarlayan ilk kişinin Mızıka-i Humayun şeflerinden Callisto Guatelli olduğu bilinmekte idi.

Yine ele geçen belgeler neticesinde Callisto Guatelli’den çok daha önceki yıllarda makamsal

müzik yapısının piyano için uyarlanmış olduğunu görmekteyiz.

Acı bir gerçek de günümüz Türkiyesi’nde müzik yayıncılığı yapan yayınevi sayısının yok

denilecek kadar az sayıda olmasıdır. Müzik yayınları ve yayıncılarının arşiv malzemesi

değerindeki basımlarını araştırmacıların kullanımına sunmak üzere hazırlanmış bir Müzik

Kütüphanesinin / Arşivinin hala ülkemizde kurulamamış olması kültür bağlamında son

derecede düşündürücüdür.

Neden müzik yayıncılığı ve arşivciliği önemlidir? Bu soruyu dört kelimelik bir cümle ile

yanıtlayabiliriz: Kültürün temel aracı yayındır!

* * *

MUSIC PUBLISHING IN THE OTOMAN EMPIRE: KNOWN AND NEVER-KNOWN

After the researches, it is understood that music publishing houses, the number of which was

almost over thirty, were in service in the Ottoman Empire and published many music

publications which can be expressed in thousands from the ends of 19th century until the

Turkish Republic period.

Although we exspress that the beginning of music publishing is the year 1876 – the period of

Notacı Hacı Emin Efendi, new documents have shown that music publishing date back before




3

this period. In the light of the new emerging documents, it appears that music publishing in

the Otoman Empire started from the beginning of 1800’s.

Another important point was that Callisto Guatelli, one of the chiefs of Mızıka-i Humayun, was

known as the first person who adapted the modal (maqam) music structure for the piano in

the Ottoman Empire. However, as a result of the documents that were found, we see that the

modal (maqam) music structure was adapted for the piano much earlier than Callisto Guatelli.

Unfortunately, a bitter truth is that there are few music publishing houses in today’s Turkey.

In the context of culture, it is extremely thought-provoking that Music Library / Archive,

which is prepared to present the editions of music publications and publishers' archival

material for the use of researchers, is still not established in our country.

Why is music publishing and archive is important? We can answer this question like this: The

basic tool of culture is publishing.

Alla SOKOLOVA Adyghe state university, Russia

[email protected]

GENRE SYSTEM OF WESTERN ADYGHE (CIRCASSIAN) DANCES DURING THE POST-SOVIET PERIOD

The purpose of the paper is to reveal the reasons for the transformation of the genre system

of the Russian Adyghes (Circassians) dance culture over the past 30 years. Research methods

- included observation and comparative analysis of the Adyghes (Circassian) dance systems of

the Soviet and post-Soviet periods.

The author notes the high status of the dancing culture of the Adyghes (Circassians).

Throughout the Soviet period, among the WesternAdyghes living in the Republic of Adyghea,

there was a steady system of dancing genres, namely: solo (Tlapechas, Zygatlates), paired

(Zafak and its varieties) and mass dances (Udj and its varieties). The high frequency of

dancing performances (on the occasion of any family or official celebration), the use of a

variety of venues (youth sit-round gatherings, streets, squares, stadiums, public institutions

and student's campuses), the universal distribution (in the cities, villages and auls) andan

extensive network of various dancing schools, studios, circles, etc. testify tothe high status of

dancing culture. Especially it is necessary to emphasize involvement in dancing performance

of representatives of other ethnoses – Russians, Tatars, Armenians, etc.

After the collapse of the USSR, the genre system of the Western Adyghe dancing culture is

gradually changing. These processes have not so much evolutionary as the transformational

nature. Over the past 25 years, according to experts (folk accordionists and wedding

ceremony organizers), the dance music has changed approximately by 50%. At the same time,

dance itself, dance plastic, dance genres and dance etiquette have changed. Assessment of




4

some of these changes is negative in traditional society as violation of the established

tradition. The other part is perceived as the reconstruction of long-forgotten genres and

elements of culture.

The reasons for the genre transformation are the following:

1. Formation of continuous contacts with Circassian diaspora from Turkey, who have

preserved musical instruments, dance tunes and dance genres taken out from the homeland

during the Caucasian War.

2. Local wars in the Caucasus and Europe in the last 20-30 years, the emergence of various

groups of migrants and refugees in Adyghea (in 1998, the Adyghes from Kosovo came to

Adygheafor permanent place of residence, the Georgian-Abkhaz war of 1991-1992 and

Chechen conflict resulted inappearance of a significant number of Abkhazians and Chechens

in the republic).

3. A modest contribution to the revival of forgotten or reduced dance genres is made by

scientists-choreologists. Thanks to the release of book production, the creation of films,

interviews, the organization of master classes, they stimulate the process of updating the

Adyghe dance genre system.

Anna OLDFIELD Coastal Carolina University, USA

[email protected]

Behrang NIKAEEN University of Tehran, Iran

[email protected]

CROSSROADS CULTURES AND LOCAL EVOLUTIONS:

THE ASHIQ MINSTREL IN AZERBAIJAN AND IRAN

The ashiq [also ashug or ashik] minstrel tradition is a genre of musical storytelling that has

circulated through Northern Iran and the Southern Caucasus for over 500 years. This genre is

the Azerbaijani people’s venue for oral literature, including epics, romances, lyric songs, and

verbal dueling. Ashiqs perform in song, accompanying themselves on a long-necked lute. This

genre is performed at weddings, holidays, and other festivals in a wide area that includes

Eastern Turkey, Northern Iran, and the Southern Caucasus. An art born of the crossroads, this

genre was forged from the intersection of Turkic bardic/shamanic traditions with Sufi

mysticism in the multicultural environment of Western Asia. Later, as ashiqs fanned out

through the Caucasus, local schools developed with their own repertoires, instrumentation,

and performance traditions. Ashiqs frequently travelled between regions to perform together,

and thus practitioners remained in contact for most of the genre’s history. Even after the

region of Azerbaijan north of the Araxes river was annexed by the Russian Empire, ashiqs




5

travelled frequently between regions. This contact was disrupted in the 20th century when

northern Azerbaijan was incorporated into the USSR. Not only did the genre become isolated

from the Azerbaijani regions of Iran, but it was also set on a different path by the Soviet State.

Contact between ashiqs of the two regions was very limited and only opened up in the 1990s.

Today, ashiqs of Azerbaijan and Iran mix freely, but the traditions have developed significant

differences in repertoire, performance practices, and social functions. Co-researched by Anna

Oldfield (based on fieldwork in the Republic of Azerbaijan) and Behrang Nikaeen (based on

fieldwork in Iran), this presentation will discuss how one traditional genre has evolved very

differently in two different regions.

Armağan Coşkun ELÇİ İstanbul Üniversitesi

[email protected]

KARADENİZ ALEVİLİĞİNDE SEMAH (GÜVENÇ ABDAL OCAĞI ÖRNEĞİ İLE)

Kapalı toplum özelliği gösteren Anadolu Aleviliği üzerinde yapılan çalışmalar 1990 yılları

itibariyle hız kazanmıştır. Bu çalışmaların içinde semahlar ve dolayısıyla cemler önemli bir

yer tutmaktadır. Sözlü kültür geleneği içinde günümüze aktarılan cemler ve semahlar "yol bir

sürek binbir" anlayışına paralel olarak ocaktan ocağa yöreden yöreye değişim göstererek

büyük bir zenginlik ve renklilik arz etmektedir. Bu noktada, bu kültürün unsurları ocaklara

özgü olarak halkbilimsel ve müzikolojik yaklaşımla ele alınmalıdır. Bunun yanısıra

günümüzde kültür unsurları göç, sanayileşme, küreselleşme, teknolojileşme vb. sonrası kendi

özgün çizgisinden uzaklaşma tehdidi ile karşı karşıyadır. Mevcut durumda birçok ocağa özgü

semahlar çalışılmış olup; Karadeniz Aleviliği içinde çok önemli bir yere sahip olan Güvenç

Abdal Ocağı semahları üzerinde yapılan çalışmalar hemen hemen yok gibidir. 2009 yılında

Ordu/Gürgentepe'de tarafımızdan yapılan alan çalışmaları verilerinden hareketle Güvenç

Abdal Ocağı'nın pratikleri içinde yer alan semahlar, dinî erkanda uygulanan danslar

bağlamında ele alınarak edebi, müziksel kuruluş yönünden karşılaştırmalı bir şekilde

incelenecektir. Kültürel mirasın korunması bağlamında farklı müziksel kaynak ve kayıtlar

sunularak yapılacak olan karşılaştırmalı çalışmalara katkı sağlayacaktır.

* * * "SEMAH" IN BLACK SEA ALEVISM (CASE OF GÜVENÇ ABDAL OCAĞI)

Studies done on Anatolian Alevism, which shows the qualities of a closed society, have gained

speed as of 1990s. Among these studies, the semah, and therefore the cem take an important

place. The cem and the semah, which has come down to present-day via oral tradition, shows a

great richness and colourfulness by changing from region to region, parallel to its ‘yol bir

sürek binbir (there is one path but thousands of ways)’ mentality. At this point, the elements

of this culture should be addressed, special to ocaks, with a folkloric and musicological

approach. In addition to this, at the present day, the cultural elements are face-to-face with

the threat of losing its own originality after migration, industrialization, globalization,




6

advancement of technology etc. Today, while many of the semah, unique to each ocak, are

studied, there are almost no studies on semahs belonging to Güvenç Abdal Ocak, which has an

important place in Black Sea Alevism. Based on the data obtained from the fieldworks made

by us, in 2009, in Ordu/Gürgentepe, the semahs, which has a place in Güvenç Abdal Ocak’s

practice, will be investigated in dances performed in the context of religious basis, which will

be approached in regards to literary and musical establishment in a comparative manner. In

context of the preservation of the cultural heritage, it will contribute to comparative studies

which will be done by presenting different musical sources and records.

Ayhan YÜKSEL Araştırmacı yazar, İstanbul

[email protected]

KOLBASTI’DAN HOPTEK’E:

KOL HAVALARI VE METELİK ÜZERINE BAZI MÜLAHAZALAR

2-8 Temmuz 2007’de Trabzon ve çevresinde yapılan “Karadeniz Spor Oyunları”nın açılış

seremonisinde Trabzon kol havasının o dönemin KTÜ Rektörlük Beden Eğitimi Bölüm

Başkanı Yrd. Doç. Dr. Engin Erşen tarafından koreografi edilerek “kolbastı” diye sunulması,

ardından 2009 yılında ulusal kanallardan Star TV’de Esra Erol’un sunduğu “İzdivaç”

programında “Tirebolu-Yeniköy Kolbastı Team” adlı grubun gösteri yapması âidiyet

tartışmalarını da beraberinde getirdi. Bu tartışmalara günümüze dek hemen her kesimden

konuyla yakın ya da uzaktan ilgisi olan geniş bir kitle dâhil oldu. Bu bildirinin amacı kol havası

olarak bilinen oyunların tarihî arka planını arşiv materyallerinden yararlanarak yazılı-görsel

ve işitsel belgelerle ortaya koymaktır. Bildiride, kol havaları terminolojisi üzerinde durulacak,

Anadolu’nun çeşitli yerlerinden farklı zamanlarda derlenmiş kol havalarına değinilecek ve

Karadeniz bölgesindeki kol havaları ele alınacaktır. Sunulacak veriler ışığında Kolbastı’dan

Hoptek’e dönüşen oyunun değişim süreci çözümlenerek konu üzerindeki güncel tartışmalara

da açıklık getirilmeye çalışılacaktır.

* * * FROM KOLBASTI TO HOPTEK:

SOME CONSIDERATIONS ON KOL HAVALARI AND METELIK

Trabzon kol havası was choreographed by assistant professor Engin Erşen who was the

department chair of the KTU physical education and sports department at the opening

ceremony of the "Karadeniz Spor Oyunları” which was held in Trabzon between 2-8th July

2007 and this dance presented as “kolbastı”. After a group called “Tirebolu-Yeniköy Kolbastı

Team" made a show at one of the national TV channels, Star Tv, in the program of “İzdivaç”

presented by Esra Erol in 2009 brought the discussion of belonging. Large mass from all part

of the society who are interested in the topic or not got involved in this discussion. The aim of

this presentation is to put the background of the dance which is known kol havası with the

audiovisual documents through utilizing archive materials. In this presentation, the




7

terminology of kol havaları will be dwelled on, kol havaları which are collected from the

different time and places in Anatolia will be mentioned, and kol havaları from Black Sea

region will be handled. Through presented data, the changing process from Kolbastı to Hoptek

will be analyzed and also current debates will be attempted to clarify.

Baia ZHUZHUNADZE Tbilisi State Conservatoire

[email protected] THE ROLE OF TRADITIONAL MUSIC IN ETHNIC IDENTITY PRESERVATION IN GEORGIAN

DIASPORAS (ON THE EXAMPLES OF GEORGIAN DIASPORAS IN EU, UK AND USA)

The role of traditional music in ethnic identity preservation among immigrants is an actual

theme in contemporary ethnomusicology. This issue is linked with the mass emigrations

started from early 1990s. The same migration processes are observed in Georgia as well.

The mobility of Georgian population has expanded traditional frame of reference, which study

indigenous music in a specific cultural and geographic location. In Georgian diasporas (mainly

labour) established in last two decades in EU, UK and USA music is the main connecting link

which fills the spatial and cultural distance between the new place of settlement and

homeland.

Among diasporic institutions Georgian Orthodox parishes play significant role in formation of

communities to unite and support labour diasporas which lead heard lifestyle. For members

of these parishes musicking have dual – social and therapeutic functions. Furthermore, music

plays important role in transferring a particular identity from first-generation immigrants to

those in the second generation who do not have their own experience of their parents’

homeland (Klein: 2005).

Focusing on the role of traditional music in identity preservation in Georgian diasporas raises

following questions: In the processes of globalization, de-territorialisation and transnational

migration what a value have the ethnic music for immigrants? What role does it play in

transmission of ethnic identity? Answers to these questions are sought in the present paper.

The research will be based on the survey datas collected by the author and illustrated with

audio and video examples provided by Georgian Orthodox parishes of above-mentioned

countries.




8

Belma OĞUL KURTİŞOĞLU İstanbul Teknik Üniversitesi

[email protected]

WHERE IS THE HOMELAND IN MY MUSIC?: INTERHOMELANDS MIGRATION

There are different types of migration, however, new concepts and redefinitions of certain

concepts is needed, because of the alternating reasons of migration as well as various

imagining of the places and spaces in concrete and virtual terms.

This paper coins “interhomelands migration” as a type of migration through addressing how

the concept homeland is constructed by the affects and who is the constructing migrant type.

The data obtained from the fieldwork executed with those who identify themselves as

Bosniaks especially in Istanbul and nearby cities since 2004 and with the Turkish speaking

people living in Bulgaria between 2013 and 2015 is assessed by means of analyses of both the

discourses and various musical elements.

In these examples, the affect of homeland is constituted by religion, flag, blood, land,

especially fighting for the sake of this land, vague and non-objective nationalist concepts,

shared historical background and cultural such as musical values in addition to born and

grown lands. Interhomelands migrant type experiences the affects containing contrasts all

together such as feeling alike, feeling strange, feeling the belonging. These affects cause to

uncover the similarities on the one hand and on the contrary to underline the dissimilarities

on the other hand.

Bengi ÇAKMAK Boğaziçi Üniversitesi

[email protected]

AN ANALYSIS OF CULTURAL HERITAGE CONSERVATION WITH THE PERSPECTIVE OF

NOSTALGIA: THE CASE OF KADIKÖY SHAFT BAR

This paper aims to address the debates of cultural heritage conservation with the perspective

of nostalgia and with the emphasis on music and music cultures. Efforts pursued in the

conversation of tangible and intangible cultural heritage necessarily deal with the notions of

time and memory. To this regard, perhaps the major point is the vulnerable relationship

between collective cultural memories of societies and social groups and the fluctuations of

time and space. Concerning the issue of conservation, one side of this relationship refers to

the sense of stability, whereas the other is essentially fluid, dynamic and inevitable. This easily

renders the maintenance and preservation of collective memories through the conservation of

their cultural heritage to be a matter of struggle. This relationship being a peculiar one, I

critically approach the possibility of the conservation of cultural heritage, its most commonly




9

discussed and implemented ways that is archiving and museum studies, and the role of

nostalgia within the emergence of this need to protect. I use the case of Shaft Bar, which used

to be symbolic of Kadıköy rock culture and was recently closed down. I will analyze the

written material on the Internet following this incident, and make discourse analysis related

to these three points. People’s reactions and stances following the closing down of Shaft Bar

would bring important insights to the debates of cultural heritage conservation and the role of

nostalgia within this issue. For music is a part of cultural heritage not only in its listened form

but also as a living environment bound to certain places. Also because I treat the notion of

nostalgia to be both an important factor as the basis of urges to protect and conserve and an

influential and widespread emotion that has gained exclusive meaning and further

substantiality within the contemporary era.

Burçe ULUBİLGİN Dokuz Eylül Üniversitesi

[email protected]

POSTMODERN MÜZİK PERFORMANSLARI: SHUKAR MUZIKA ÖRNEĞİ

Postmodernizm, tanımı üzerine uzlaşı sağlanamasa da pek çok alanda etkileri hissedilen bu

sebeple pratiklerine bakılarak anlaşılabilecek bir akım, süreç ya da durumdur. 1930 yıllarında

ilk kez modernizme karşı bir tepkiyi ortaya koymak için kullanıldığı düşünülen kavram

zamanla üzerine büyük tartışmaların yapıldığı ve her alana giren bir terim haline gelmiştir.

Modernizmden bir kopuş mu yoksa modernizmin bir devamı mı olduğu soruları çokça

tartışılan kavramı, ancak pratiklerine bakarak anlamanın mümkün olduğu savunulur.

Pratiklerine bakıldığında ise “belirsizlik, parçalanma, kurallığın bozumu, ironi, ‘ben’in yitimi,

melezleşme, çoğulluk, çok kültürlülük, karnavallaşma, metinsellik özellikleri ile karşılaşılır.

Postmodernizm sanat yapıtlarını etkiler. Bu durum “eklektizmi ve kültürlerin

harmanlanmasını” destekleyen, bir kültürün diğerinden üstün olamayacağını savunurken

bunları birbiri ile (eklektik) ya da iç içe (melezleşme) kullanılabildiği, küreselleşmenin de

etkisiyle kültürler arası yüksek etkileşim ve temas nedeniyle çoğulcu, çok-kültürlü, parçalı bir

sanatı da beraberinde getirir.

Shukar Muzika, bir kısmını Balkan göçmeni müzisyenlerin oluşturduğu İzmir yerelinde çeşitli

bar ve mekanlarda farklı müzisyenlere ait şarkıların tekrarlanması ve yorumlanmasına dayalı

performanslar gerçekleştiren bir müzik grubudur. Grup, performanslarında birden çok müzik

türü, kültür ve dilden şarkıları iç içe geçirerek ya da birbirine ekleyerek sergiler. Yaptıkları

müziği “Balkan altyapılı rock benzeri oyun havaları” olarak tanımlayan Shukar Muzika’nın

birbirinden farklı pek çok unsuru bir araya getirdiği performanslarında farklılıkların bir

aradalığı yalnızca müzik icrasında değil, müziksel davranışlar, giyim kuşam kodları ve çalgı

tercihlerinde de karşımıza çıkar.

Çalışmada, Shukar Muzika’nın farklı unsurları bir araya getiren müzik performansı,

postmodernizm ve ona eşlik eden küreselleşme etkileri bağlamında incelenerek gerekli




10

görülen bir postmodern müzik performansları aktarımı teorik çıkarımlar doğrultusunda

yapılacaktır.

* * * POSTMODERN MUSIC PERFORMANCES: SHUKAR MUZIKA CASE STUDY

Postmodernism is a movement, process or condition that can be understood from its practice

by reason of its impact is felt in many fields, even though no consensus reached on its

definition. The concept, which was first used in 1930 to put forward a reaction against

modernism, has become a term that has entered into every field over time with great debates

on it. The question of whether postmodernism is a break from modernism or a continuation of

modernism is widely discussed. There is a consensus that, it has different practices and

features than modernism although there are various opinions on it. When we look at its

practices, we are faced with the characteristics of uncertainty, fragmentation, decay of rule,

irony, loss of self, hybridization, participation, carnavigation, textuality, multiculturalism,

pluralism. Postmodernism also influences artworks. Postmodern art that promotes

eclecticism and blending of cultures brings together pluralistic, multicultural, fragmented

works of art as a result of increasing intercultural contact and interaction with the effect of

globalization.

Shukar Muzika is a music band that performs based on repetition and interpretation of songs

from different musicians in various bars and spaces in Izmir region. The band formed by

musicians whose some of them are Balkan immigrants. The band performs songs from

multiple musical genres, cultures and languages by nesting or adding them to each other.

They define their music as “Turkish dance music with Balkan music insfrastructure which is

smiliar to rock music”. Shukar Muzika juxtapose many different elements in their

performance. Juxtaposing different elements is not only valid for music but also musical

behavior, dress code and instrument preferences.

In this study, Shukar Muzika's music performance, which juxtapose the various elements, will

be examined in the context of postmodernism and its accompanying globalization effects.

Moreover, postmodern musical performances as required will be defined in the direction of

theoretical conclusions.

Christian POSKE SOAS Department of Music & British Library

[email protected]

JARIGAN: CONTINUITY AND CHANGE IN THE DEVOTIONAL MUSIC AND DANCE OF

BANGLADESH

Traditionally informed by Bengali prose and poetry concerning the tragedy of Karbala and

performed in the north and northeast of Bangladesh during the first ten days of the month




11

Muharram, Jari music and dance has undergone significant changes in the past century, which

were induced by socio-cultural and political developments in the Bengal region. While

Dunham (1997) and Zakaria (2011) examine how different textual sources and contemporary

topics have informed Jari music and dance through time, this paper aims to discuss

developments in performance style and socio-cultural context, drawing on archival cylinder

recordings, silent films and correspondence from the Arnold Bake collections of the British

Library, and on contemporary field recordings and interviews conducted in the districts

Mymensingh, Netrakona and Kishoreganj in Bangladesh in 2017 during an AHRC-funded

restudy project. While the division of the Bengal region in 1947 into West Bengal and East

Pakistan reduced the exchange between the two regions of performers of this genre, the rise

of conservative Sunni Islam may have affected the popularity of Jari dance in the rural regions

of Bangladesh in recent decades, as few groups maintain the practice of this group circle

dance. In contrast, traditional and modern Jari songs are now practised by non-professional

and professional performers in rural and urban regions of Bangladesh in varying styles.

Daniela IVANOVA-NYBERG Bulgarian Cultural and Heritage Center of Seattle

[email protected]

DIASPORA, TRANSNATIONALITY AND ETHNICITY:

THE CASE WITH BALKAN FEST EUROPA ROOTS, SAN DIEGO, CALIFORNIA

This paper investigates music and dance repertoires of the Balkan Fest Europa Roots that

takes place in San Diego, California during the Memorial Day weekend (2014 -). The

organizers (the property owner, Basilio Ceravolo and PCHELA Bulgarian Cultural and

Educational Organization) invite various musicians that play music inspired by the Balkan

tunes, choreographers, artists and craft-masters to present workshops for children and

adults. One of the goals of this festival is to attract “modern” people -- Bulgarians and non-

Bulgarians. Welcomed are musicians that play either traditional music or arrangements and

genres that artistically interpret and present Bulgarian music.

Research questions: What music is performed? Who are its musicians, its audience? What

kind of dances are performed? How can we begin discussing this event? How can we view it in

the scope of the larger discussion of tradition and innovations (which tradition?), local and

global, national and transnational?

This paper proposes that this festival plays a special role in the cultural life of Bulgarians and

American Balkan music and dance lovers in California and across the States because it

provides the opportunity for professional musicians to present both “classical” Bulgarian folk

music and contemporary compositions. This festival serves as a bridge on many levels. It

connects “modern” Bulgarians with the sound of gaida, metaphorically speaking, but also

connects different genres, people of various ethnic backgrounds and age. Such meetings

inspire mutual project between cultural organizations (PCHELA – LA and Bulgarian Cultural




12

and Heritage Center of Seattle – BCHCS, for example) that have further influence on the life of

the Bulgarian communities.

This research is based on participant observation, surveys and interviews and is related to

ongoing research on music and dance activities of the Bulgarian diaspora in the United States.

Efnan PARMAKSIZ Dokuz Eylül Üniversitesi

[email protected]

PERFORMANS ‘İÇİNDE’ MÜZİKTEN, PERFORMANS ‘OLARAK’ MÜZİĞE;

ŞANLIURFA SIRA GECELERİ

Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu bölgesinde bulunan Şanlıurfa ilindeki performans

çeşitlerinden biri olan sıra geceleri ya da diğer adıyla sıra gezmelerinin temelleri 13. yüzyılda

kurulan ‘ahilik’ teşkilatının etkisi ile atılmış ve günümüze kadar gelmiştir. Sıra geceleri,

özellikle kış aylarında ortak amaç ve birliktelik duygusunu barındıran kişiler tarafından

belirlenen gün ve zaman diliminde gerçekleşmektedir. Sıra gecesi ifadesi her ne kadar bir

müzik performansı olarak akılda canlansa da diğer taraftan grup üyelerinin ortak ilgi

alanlarında konuştuğu bir sohbet ortamı niteliği de taşımaktadır.

Kültürel performanslar toplumların yaşam şekillerini, inançlarını, değerlerini yansıtan

ifadeler olarak varolmaktadırlar. Sıra gecelerini kültürel performansın aktarımı olarak

kullanan Şanlıurfa halkı, aktarımda sohbet, toplumsallaşma durumu, topluma faydalı, gelenek

ve göreneklerine sahip çıkan kültürünü öğrenip, öğretebilecek bireyler yetiştirmeyi

amaçlarken, zamanla popülerleşmesi ulusal anlamda yanlış tanınmasına sebep olmuştur.

Ticarete ve kültürel turizme yol açan bu popülerleşme sürecinde ortaya çıkan grupların ve

orada bulunmak isteyen izleyicilerin karşılıklı çıkar ilişkileri üzerine kurulan bir yapılanmaya

girmektedir. Bu yapılanma ile birlikte sunulan sıra gecesi sadece müzik ve yöresel oyunlardan

oluşmaktadır. Bu oluşum ise aktarılmak istenen kültürel ürünün, modern toplumlarda isteğe

bağlı olarak gerçekleştiği ve kültür ürününün toplum da isteğe bağlı olarak öğrenileceğinin

kanıtıdır. Buradan ortaya çıkan sonuç ise gönüllü olma duygusu ile öğrenilmeye başlayan

kültürel ürünün geleneksel performanstan farklı olması, yönelmiş olduğu ulusal platformda

oluşan sıra kültürünün toplumlara aktarılması gelenekten farklı bir performansın

öğrenilmesine yol açmaktadır. Araştırma konusu da bu bağlamda incelenerek popülerleşen

sıra gecelerinin zaman içerisinde ticari amaçla yapılmasından sonra ‘eğlence’ geceleri

niteliğini taşıması, kültürel performansın yeni bir başlık altında konu olmasına sebep

olmuştur. Bu başlık ‘performans olarak müzik’ başlığıdır.

Bu bildiride, 2016 Şubat ayından itibaren gerçekleştirilen alan araştırması ve yapılan

görüşmelerden elde edilen bulgular ışığında, geleneksel sıra geceleri ve turistik sıra geceleri

olmak üzere iki farklı örneklem üzerinden performans olarak ele alınan sıra gecelerindeki

değişim süreci irdelenmiştir.




13

* * * FROM PERFORMANCE 'IN' MUSIC TO PERFORMANCE 'AS' MUSIC;

SANLIURFA SIRA GECELERI

Şanlıurfa province which located in southeastern Anatolia in Turkey, as one of the kind of

performance the night or row trips also known as; It is a reflection of the culture that comes

up to the day-to-day and formed in Şanlıurfa by setting the foundation of its structure with the

influence of the 'ahilik' organization established in the 13th century. Row trips are realized on

days and times determined by people who have the common sense of purpose and unity

especially in the winter months. It is also a chat environment in which the members of the

group talk in common interests, although it is a fun performance as a musical performance.

Cultural performances exist as expressions reflecting the lifestyle, beliefs and values of

societies. The people of Şanlıurfa who used row trips as a transfer of cultural performances,

aimed to educate individuals who could learn and teach the culture that had conversation,

socialization status, collecting usefulness, traditions and customs in transit. as a transfer of

cultural performances, aimed to educate individuals who could learn and teach the culture

that had conversation, socialization status, collecting usefulness, traditions and customs in

transit. as a transfer of cultural performances, aimed to educate individuals who could learn

and teach the culture that had conversation, socialization status, collecting usefulness,

traditions and customs in transit. This popularization, which leads to commercial and cultural

tourism, is entering into a structure based on mutual interest relations of groups emerging in

the process and audiences wanting to be there. This arrangement is accompanied by music

and local games. This formation is proof that the cultural product to be transferred is realized

in modern societies on demand, and that the culture product can be learned in the society on

demand. The result of this is that the cultural product that started to be learned with the sense

of volunteering is different from the traditional performanstan, which leads to the learning of

a different performance from the traditional tradition of transferring the cultures formed in

the national platform to the societies. Research topic has been examined in this context and

after the popularization of the queues for commercial purposes over time, the 'entertainment'

nights have caused the cultural performance to become a subject under a new title. This title

is titled 'music as a performance'.

In this report, the process of change in turnover, which is considered as performance over two

different samples, is examined in the findings of the field research and interviews conducted

since February 2016.




14

Emin SOYDAŞ Çankırı Karatekin Üniversitesi

[email protected]

TÜRKİYE’DEKİ BAZI MÜZELERDE MÜZİK VE KÜLTÜREL MİRAS İLE İLGİLİ

BİLGİLENDİRİCİ MATERYALLERDEKİ SORUNLAR

Türkiye’deki çeşitli müzelerde, özellikle son yıllardaki modern müzecilik anlayışı

doğrultusunda, koleksiyonları veya temaları nedeniyle müzik ve müzik aletleri ile ilgili

bilgilendirici materyaller yer almaktadır. Bununla birlikte, bu amaçla hazırlanmış olan

metinlerde veya görsel/işitsel sunumlarda farklı derecelerde de olsa doğru olmayan veya

eksik bilgilere rastlanmaktadır. Aynı durum etnografik nesneler veya folklorik gelenekler

konusunda da görülebilmektedir. Esas itibariyle, Türkiye’deki yerel müziğin tarihine yönelik

nitelikli bilimsel faaliyetlerin henüz yeterli seviyeye ulaşmamış olması nedeniyle ve bugüne

kadar çeşitli yollarla yaygınlaşmış temelsiz fikirlerin bir uzantısı olarak, tarihsel Türk müziği

ve çalgıları ile ilgili eksik veya yanlış bilgilerin henüz akademik çevreler ve yayınlarda dahi

görülmeye devam ettiği bir gerçektir. Dolayısıyla, bu hususun müzecilik faaliyetlerine de

yansımış olmasını doğal kabul etmek gerekirse de, müzelerdeki bilgilendirici materyallerin

hazırlanmasında referans olarak kullanılan kaynaklar bakımından sorunların mevcut olduğu

anlaşılmaktadır. Bu bildiride, üç ayrı müze üzerinden söz konusu olgu örneklendirilecektir.

Edirne Sultan II. Bayezid Külliyesi Sağlık Müzesi ile Konya Mevlana Müzesi’nde yer alan

tarihsel Türk müziği ve çalgıları hakkındaki sunumlar ve bilgilendirici materyaller

irdelenecek, Çankırı Müzesi ile ilgili olarak da bir somut olmayan kültürel miras örneği olan

yaren sohbeti geleneğine ayrılmış olan kısım ele alınacaktır. Her üç müzede de adı geçen

konulardaki bilgi ve sunumların mevcut bulgular ve tarihsel gerçeklerle ne ölçüde örtüştüğü

tespit edilmeye çalışılacak ve eksik ya da yanlış hususların muhtemel sebepleri tartışılacaktır.

* * * PROBLEMS OF THE INFORMATIVE MATERIALS ABOUT MUSIC AND CULTURAL

HERITAGE IN SOME OF THE MUSEUMS IN TURKEY

Due to their collections or themes, several museums in Turkey feature informative materials

regarding music and musical instruments, following the recent modernized museum

implementations. However, one can encounter incorrect or deficient information of varying

degrees in the texts or audiovisual presentations installed for this aim. The same is

occasionally the case with ethnographic objects or folkloric traditions as well. It is a fact that

unsatisfactory or false information on historical Turkish music and its instruments continues

to be seen even in academia or publications, because of the insufficient level of scholarly

activities aimed at the history of indigenous music in Turkey, and also thanks to unfounded

arguments that have become widespread in some way until today. Thus, it might be

considered natural that this issue has reflections in museum practices, but there seem to be

problems with the sources used as a reference in preparing the informative materials in the




15

museums. This paper will exemplify the case through three different museums. The

presentations and informative materials about historical Turkish music and instruments in

Edirne Sultan Bayezid II Complex Health Museum and Konya Mevlana Museum will be

examined, and also Çankırı Museum will be mentioned with respect to its section devoted to

the traditional yaren sohbeti, a specimen of intangible cultural heritage. I will attempt to show

to what extent the information and presentations in each of these museums regarding their

respective subjects correspond to the available findings and historical facts, and will also

discuss the possible reasons for the deficient or incorrect aspects.

Emin YILDIRIM Ayşe Hasan Türkmen Ortaokulu

[email protected]

KÜLTÜREL SERMAYE VE KÜLTÜREL KORUMACILIK BAĞLAMINDA TÜRK SANAT

MÜZİĞİNDE ŞEFLİK: İZMİR AMATÖR TÜRK SANAT MÜZİĞİ KORO ŞEFLERİ ÖRNEĞİ

Geleneksel Türk sanat müziği şeflik alanının oluşum, değişim ve dönüşüm süreci incelediğinde

toplumsal yapı ve toplumsal sürecin bu alan üzerinde etkili olduğu görülmektedir. Bu nedenle

Bourdieu sosyolojisine ait alan, habitus, kültürel sermaye, strateji, güzergâh, uzam gibi

kavramların bu alanı anlamlandırmada önemli analitik araçlar olduğunu söylemek

mümkündür. Bu makale İzmir’deki geleneksel Türk sanat müziği grupları/koroları ve bu

topluluklarda görev alan şeflerden yola çıkarak, geleneksel Türk sanat müziğinde şef olmak

için gerekli olan parametreleri, şeflerin üslup, yorum, repertuar tercihlerini etkileyen

etmenleri, kendileri arasındaki ayrımları nasıl yaptıklarını, şeflerin şeflik teknik ve anlayışını,

Bourdieu’nün literatüre kazandırdığı kültürel sermaye kavramı ile anlamaya çalışır. “Kültürel

sermaye, belirli bir grubun paylaştığı kültürel eğilim, tutum, inanç, gelenek, değer, iş yapma

biçimi ve ifade neticesinde öğrendiği ya da edindiği beceriler olarak tanımlanabilir”. Bu

makale şeflerin, geleneksel Türk sanat müziği alanında şeflik yaparken kültürel sermayenin

biçimlerinden kurumsallaşmış kültürel sermaye ve nesneleşmiş kültürel sermayeden ne ölçüde

yararlandıklarını anlamaya çalışır.

Makalede yararlanılan bir diğer kavram, müze ve arşivcilik, ‘himaye’, ‘muhafaza’ gibi

kavramları içerisinde bulunduran korumacılık kavramıdır. Yapılan alan araştırması sırasında

geleneksel Türk sanat müziği şeflerinin, geleneksel Türk sanat müziğine karşı korumacı bir

tutum izlediği görülmüştür. Makalede, geleneksel Türk sanat müziği ile uğraşan şefler, gerek

tarihsel süreç içerisinde gerekse günümüzde kültürel korumacılık bağlamında irdelenecektir.

Makalede değerlendirilen etnografik veri söz konusu korolarla yapılan alan araştırmasında

gerçekleştirilen gözlem ve görüşmelere dayanır.

* * *




16

CONDUCTING IN TURKISH ART MUSIC IN THE CONTEXT OF CULTURAL CAPITAL AND

CULTURAL PROTECTIONISM: EXAMPLE OF IZMIR AMATEUR TURKISH ART MUSIC

CHORUS CONDUCTORS

When the formation, change and transformation process of the traditional Turkish Art Music

conducting area are examined, it is seen that the social structure and the social process are

effective on this area. Therefore, it is possible to say that concepts such as habitus, cultural

capital, strategy, route and space belonging to Bourdieu sociology are important analytical

tools for understanding this field. Using Bourdieu's cultural capital concept, this study aims to

explain the following issues through the traditional Turkish art music groups / choruses in

İzmir and their chiefs: the parameters required to become a conductor in traditional Turkish

art music, factors affecting the conducting style, interpretation, repertoire preferences, and

how they make the distinctions between themselves, the conducting technique and

understanding of the conductors. “Cultural capital can be defined as the skills, attitudes,

beliefs, traditions, values, ways of doing business, and skills acquired or imparted by the

expression of a particular group's cultural tendencies, attitudes, beliefs, traditions”. This

article also tries to find out how the chiefs use the institutionalized, and objectified forms of

cultural capital while they are conducting traditional Turkish Art Music performances.

Another concept that is used in the article is the notion of protectionism, which includes

concepts such as “museum”, “archiving”, “protection”, and “preservation”. During the field

survey, it has been seen that the traditional Turkish Art Music conductors have a protective

attitude towards traditional Turkish Art Music. In the article, the conductors who are dealing

with traditional Turkish Art Music, will be examined in the context of cultural preservation,

both in the historical process and nowadays. The ethnographic data evaluated in this study is

based on observations and interviews conducted in field research with subject choruses.

Emrah KAYA Giresun Güzel Sanatlar Lisesi

[email protected]

KUZEYDOĞU ANADOLU COĞRAFYASINDA KAYBOLMAYA YÜZ TUTMUŞ ÇALGILARIMIZ

Kuzeydoğu Anadolu coğrafyası, kuzeyde Karadeniz, Güneyde Doğu ve İç Anadolu’nun üst

kısmı, batıda Tokat ve Samsun illeri ile doğuda Gürcistan ve Ermenistan ülkelerini kapsayan

bir bölgenin tarifidir. Sosyal olay ve olguların derin bir şekilde yaşandığı bu coğrafyada,

M.Ö.’ki yüzyıllardan bu yana Anadolu’ya açılan kapı olarak nitelendirilen ve zengin bir kültüre

ev sahipliği yapan Harşit Vadisi ile Kars bölgesi güzergahları da bulunmaktadır.

Müzik folkloru açısından oldukça zengin olan bu Anadolu köşesi, birçok çalgıyı içerisinde

barındırdığı gibi, buradaki halk sazları üzerine yapılan organolojik ve etnomüzikolojik

çalışmalar oldukça kısıtlıdır ve yapılan çalışmaların çoğunluğu da bilimsel nitelik taşımaktan

oldukça uzaktır. Özellikle bu çalışmaların literatür taramasından ziyade alan araştırmasına

yer verilmeden yapılması bu alanda temel sorunlardan birisidir. Bu çalışma, literatür




17

taramasıyla desteklenmiş, yörelere gidilerek alan araştırması yapılmış, organolojiye özgü

yöntem ve tekniklerle de bilimsel bir zemine oturtulmuştur. Kaybolmaya yüz tutmuş olan bu

çalgılar, gevreyik otu düdüğü, kuşburnu düdüğü, diğer bitkilerden yapılan zıpcuk (zimbon

vs.) ve borulu zıpcuk çeşitleri, yöresel metal (zil) dilsiz kaval, düdüklük kavalı ve çeşitleri ile

hayvan organlarından yapılan bazı vurmalı sazlardır. Bildiride bu sazların, yapısal özellikleri,

yapılış aşamaları, çalınış şekilleri, otçu göçü veya oturak alemi gibi, çalgının hangi ortamlarda

kullanıldığı ve hangi coğrafyalarda görüldüğü gibi özellikleri ele alınacaktır. Bunların yanında

bu sazların örnek ezgilerinin notaları ile icracılarına da yer verilecektir.

Bu araştırmanın amacı Kuzeydoğu Anadolu coğrafyasında yeni gün yüzüne çıkartılan nefesli

ve vurmalı bazı çalgıları etnomüzikoloji ve organolojinin metotlarını kullanarak akademik

ortama sunmaktır. Araştırmanın önemi ise bu 9 adet çalgıyla ilgili yapılmış kapsamlı ilk

çalışma olması ve bundan sonraki çalışmalara örnek teşkil edecek olmasıdır.

* * * MUSICAL INSTRUMENTS THAT NEAR EXTINCTION IN NORTH-EAST ANATOLIA

North-east Anatolia’s borders are Black Sea in the north, upper East and Middle Anatolia in

the south, Tokat and Samsun provinces in the west, and Georgia and Armenia in the east. This

is an ancient area that regarded as the doors of Anatolia with its rich social incidents and long

history. This area contains Harsit Valley and Kars province.

This piece of Anatolia has very rich musical culture and different musical instruments but

unfortunately issued in very few ethnomusicological and organological researches. The main

problem of these researches’ is their lack of field research and only beared in literature study.

Contrary to that, this research based on organological scientific method which contains field

research and supported by literature review. The instruments that are near to extinction are

gevreyik otu düdüğü, kuşburnu düdüğü, zıpcuk (zimbon etc.) loading from other planta and

borulu zıpcuk varietes, local metal (zil) dilsiz kaval, düdüklük kavalı and varietes and some

membranophones produced from some animal organs. I will explain qualifications, producing

steps, playing technics of these instruments, also performing context (otçu göçü or oturak

alemi) and where to find them. I will also give sample notations and excerps from local

players.

The aim of this research is presenting newly found aerophone and membranophone

instruments in North-east Anatolia using methods of ethnomusicology and organology. This

paper is the first detailed research about these 9 instruments and I hope it will inspire new

studies.




18

Erdem ÖZDEMİR Uludağ Üniversitesi

[email protected]

TÜRKİYE’DE YAŞAYAN UYGUR TÜRKLERİNDE MÜZİK PRATİKLERİ VE KİMLİK İLİŞKİSİ

Çin Halk Cumhuriyeti sınırları içerisindeki Uygur Özerk Bölgesi’nden (Doğu Türkistan)

Türkiye’ye kalıcı olarak göç eden Uygur Türkleri, öbekler halinde yerleştirildikleri bölgelerde,

kültürel yaşam biçimlerini ve kimliklerini nispeten sürdürmüşlerdir. 1950’’li yıllarda başlayıp,

sonrasında 1980 ve 1990’lı yıllarda kafileler halinde gerçekleşmeye devam eden bu göçler,

günümüzde bireysel ve küçük gruplar halinde sürdürülmektedir. Bu göçlerin önemli bir kısmı

geçmişte olduğu gibi günümüzde de daha önce göç edilen, Çin dışındaki ülkelerden

gerçekleşmektedir. 2017 yılındaki son göç dalgası ise Mısır’da okuyan öğrencilerin

oluşturduğu yaklaşık iki bin kişilik bir zorunlu hareketlilik şeklinde gerçekleşmiştir.

Uygur Türkleri, tarihte tespit edilebilen en eski yerleşim yerleri olan ve çoğunluğunun halen

yaşamakta olduğu Doğu Türkistan’da müziği, çoğu sosyal ve kültürel pratiklerinde işlevsel

olarak kullanmaktadırlar. Özellikle “Kurban Semahı” ve “Mezar-ı Şerif” gibi, aşıkların da

faaliyet gösterdiği ritim ve vokal merkezli müzik edimlerini, dini bağlamdaki icralara örnek

verebiliriz. Sosyal bağlamda ise öne çıkan “meşrep” adlı dönemsel/sıralı toplanma geleneği ve

düğün, nişan ve milli bayram günlerindeki özel toplanmalar, halk merkezli müzik icralarının

öne çıktığı yapılardır. Uygur müziği içerisinde büyük hacme ve öneme sahip olan ve

gelenekselleşmiş halk müzikleri ile müellifi bilinmese de bestelenmiş eserlerden oluşan

“Uygur 12 Makamı” ise, Uygur klasik müzik repertuvarının büyük bir kısmını teşkil eder.

Yarım asırdan fazla bir süredir Türkiye’de bulunan Uygur Türkleri, özellikle Kayseri, Ankara

ve İstanbul Zeytinburnu gibi bölgelerde yaşamaktadır. Gerek ilk ve ardıl göç dalgalarıyla

gerekse son dönemde gerçekleşen hareketlilikle Türkiye’ye gelen Uygur Türklerinin yeniden

anlamlandırdıkları “vatan” kavramı, etkileşimde oldukları tüm “öteki”ler ve ötekilik olgusu

içerisinde sürdürdükleri müzik pratiklerinin betimlenmesi, bu araştırmanın temel sorularını

oluşturmaktadır. İstanbul Zeytinburnu’nda yaşayan Uygur Türkleri ile yaptığım gözlem ve

görüşme yöntemlerini de içeren alan araştırması bu çalışmanın ana kayağını teşkil

etmektedir. Toplanan veriler Müzik-Kimlik-Göç fenomenleriyle ilgili temel yaklaşımlar göz

önünde bulundurularak incelenecektir.

* * *

THE UYGHURS TURKS LIVING IN TURKEY

MUSIC PRACTICES AND IDENTITY RELATIONSHIP

Uyghur Turks who immigrated permanently from Uyghur Autonomous Region (East

Turkestan) within the boundaries of the People's Republic of China to Turkey, in regions

where they are arranged in clumps, continued their cultural lifestyles and identity. These




19

migrations, beginning in the 1950s and continuing in the 1980s and 1990s, proceed today as

individual and small groups. A significant portion of these migrations are from countries other

than China, where the Uyghurs have settled before. The last wave of migration in 2017 was

the forced mobility of two thousand students studying in Egypt.

Uyghur Turks use music functionally in most of their social and cultural practices in East

Turkestan, which is the oldest settlement in their history and many of which are still

inhabited. In particular, we can give "Kurban Semahı" and "Mazar-i Sharif" which are mostly

related rhythm and vocal performance and also performed by ashiks, in the religious context,

as examples. In the social context, especially "meşrep" tradition and special gatherings on

weddings, engagement and national holidays are the focal points of the folk music. The

"Uyghur 12 Maqam" which consist of composed and traditional folk music is very important

and it represents large part of the Uyghur classical music repertoire.

Uyghur Turks who located in Turkey for more than half a century, mostly live in Kayseri,

Ankara and Istanbul, Zeytinburnu. The fundamental question explored by this study is the

concept of ‘homeland’ as redefined by Uyghurs who came to Turkey via the first (and

subsequent) waves of immigration, as well as those who arrived recently. It also examines the

description of musical practices sustained within the phenomenon of becoming the ‘other’ as

a result. Field research including observations and interviews with Uyghur Turks living in

Istanbul Zeytinburnu, constitute the main source of this study. Collected data will be

examined by considering the basic approaches related to Music-Identity-Migration

phenomena.

Erhan TEKİN Mustafa Kemal Üniversitesi

[email protected]

THE PLACE AND IMPORTANCE OF HARBIYE MILITARY MUSEUM IN MUSIC MUSEUMS

Whatever the purpose, we generally know that the museums play a crucial role in preserving

and maintain of the concrete cultural heritage, being introduced visually and educationally,

and being passed on to future generations. Music museums are also the places where objects

and materials such as information, documents, records about music culture and theory, and

musical instruments etc. are found in the field of music in the direction of the same purpose.

In developed countries in Europe we find many music museums after the 19th century.

However, despite the rich Turkish music culture, unfortunately, there is still no musical

museum in the official sense in our country. Although the works officially initiated by the

Ministry of Culture in the field of music museology have not yet produced a result, we have

encountered work done by universities as in Afyon in our country. However, a different music

museum is located in Istanbul Harbiye Military Museum in the context of the Turkish Armed

Forces Chief of Staff. Today, the Military Museum continues its activities based on the ideology

of Turkish nationality in order to reflect national unity and solidarity based on historical




20

consciousness among the Turkish nation. Among these activities, Turkish musical instruments

such as drums, zurna, kös, nakkare, cymbals belonging Janissary (Mehter) Band, and clarinet,

flugel horn, trumpet, etc. belonging to Western music are displayed in the museum exhibition

hall. In addition, there is a different music activity that is not found in any musical museum in

the world. Every day (except Mondays and Tuesdays), between 15.00-16.00 hours, a

mehter/janissary music, a historical music genre, is displayed in a live concert in a historical

ceremony. Because of this feature, we find a very different music museum that is not in any

museum in the world. The instruments found in the Military Museum belong to the mehter

teams before 1826 and are used by mehter teams re-enacted from 1914-1953. Some of these

instruments are exhibited in the exhibition hall while others are preserved in the museum

deposit. The Military Museum has a very different and important place in the field of music

museum in the world and our country with its historical instruments and concert

performances. In this study, the instruments will be examined in detail at the Military

Museum, which is an important field of study for disciplines such as organology, musicology,

ethnomusicology, anthropology, archeology, ethnography and art history, and the concerts

exhibited colorfully will be dealt with in the context of nationalism and politics.

Evrim Hikmet ÖĞÜT Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

[email protected]

İSTANBUL’DA SURİYELİ SOKAK MÜZİSYENLİĞİ

Türkiye’deki Suriyeli göçmenlerin deneyimi geçicilikle kalıcılık arasında salınırken binlerce

Suriyeli mülteci yaşamlarını büyük şehirlerde, zorlu koşullar altında, geçici, güvencesiz ve

düşük ücretli işlerden kazanmakta. Bu mülteciler arasında çeşitli müziksel geçmişlere sahip

çok sayıda profesyonel müzisyen ve tüm müziksel becerilerini seferber eden amatör

müzisyenler de bulunmakta.

Her ne kadar Suriye’de dilencilik gibi görülmekteyse de sokak müzisyenliği, İstanbul’daki

Suriyeli müzisyenler için az sayıdaki iş imkânı içinde en uygun seçeneklerden biri. Dolayısıyla,

İstanbul’un en merkezi ve kalabalık caddesi olan İstiklal Caddesi’nde her gün 20’ye yakın

Suriyeli müzisyeni, farklı gruplar halinde Arapça müzik yaparken görmek mümkün.

Bu müziksel pratikler, mülteciler ve yerel halk arasındaki ilişkilenme için zengin bir zemin

sunarken, mültecilerin yeteneklerine, bu coğrafyaya getirdikleri kültürel çeşitliliğe ve olası bir

ortak kültürel dünyanın imkanlarına dikkat çekerek, onlara yönelik tektipleştirici ve dışlayıcı

bakış açısına da bir cevap oluşturuyor.

Bu sunum, Suriyeli müzisyenlerin İstanbul’daki sokak müzisyenliği deneyimini, sosyal ağların

oluşumu, toplumsal cinsiyet, müzik pratiklerinin ardındaki ekonomi-politik ilişkiler, seçilen

repertuvar, diğer göçmen topluluklarla ve yerel topluluklarla ilişkilenme ve kamusal alanın

kullanımı gibi çeşitli açılardan ele almayı amaçlamaktadır.




21

* * * SYRIAN STREET MUSICIANSHIP IN ISTANBUL

As Syrian refugees’ migration experience in Turkey sways between transience and

permanence, thousands of Syrian refugees earn their living with temporary, unsecured, low-

paid, precarious jobs in big cities. Among them there are a large number of professional

musicians from various musical backgrounds. Besides professional ones many amateur

musicians mobilize their musical abilities to move on in the difficult life conditions.

Even though it is frowned upon in Syria street musicianship is one of the most suitable

options -among very few- for all these refugee musicians. Therefore, the most crowded street

of Istanbul in the heart of the city, Istiklal Street, hosts almost 20 Syrian musicians everyday

who plays Arabic music as separate but flexible bands.

These musical practices provide a fertile ground for an interaction between the refugees and

the locals. By drawing attention to the refugees’ talents, the diversity they bring to this

geography and the possibilities of a common cultural world these practices give a response to

homogenizing and exclusionary perspectives.

This paper deals with the various aspects the street musicianship experiences of Syrian

refugees in Istanbul including the creation of networks, political economy beyond the

practices, gender relations, chosen repertoire, the interrelations with the other migrants,

tourists and the local habitants of the city, and the use of public sphere.

Eyüp Giray BAYRAM Dokuz Eylül Üniversitesi

[email protected]

ALEVİ MÜZİĞİNİN POPÜLERLEŞME SÜRECİ VE MEDYA:

PİR HABER AJANSI ÖRNEĞİ

Etnisite yıllar içerisinde çeşitli anlamlarla yorumlanan bir kavram olarak karşımıza çıkmıştır.

Özellikle 19. yüzyıldan itibaren etnisite, günümüzde kullanıldığı anlamda anılmaya ve

çalışmalarda yer almaya başlamıştır. Ulus-devlet ideolojisi ile beraber etnisiteler çeşitli

politikalara maruz kalmıştır. Çok ulus içeren ve ulus-devlet düşüncesini benimseyen devletler

bu politikaları uygularken çeşitli durumlara yol açmışlardır.

Bu çalışmada Türkiye’de bulunan etnisitelerden biri olan Alevilerin müziğinin popülerleşme

süreci ve medya ile olan ilişkisi anlatılacaktır. Uyanışın medya ayağında yer verilecek olan ve

örnek olay olarak belirlenen medya kuruluşu ise Pir Haber Ajansı olarak belirlenmiştir. Bu

anlatımı gerçekleştirirken “bir popüler müzik incelemesinde yapılması gereken, kültürel

çeşitliliğin ona kazandırdığı ya da ondan kazandığı şeyi bulmak için çaba harcamaktır”

düşüncesi benimsenmiştir.




22

Çalışmanın amacı Alevi müziğinin popülerleşme sürecini ve medya ile olan ilişkisini özellikle

Cumhuriyet’in ilanından sonraki dönem açısından aktarmaktır. Bu süreçte ilk olarak,

dinlenilen bir müziğin Alevi müziği olup olmadığının nasıl anlaşılacağı üstüne tartışılmış daha

sonra, Cumhuriyet sonrası dönemde Alevi müziğinin tarihinden bahsedilmiş, ardından TRT ile

birlikte gelişen “halk müziği” içerisinde Alevi müziğinin hangi konumda olduğu açıklanmış ve

TRT ile birlikte Alevi müzisyenlerin çalışmaları hakkında bilgi verilmiştir. Sonrasında

1980’lerden itibaren popülerleşme sürecinde hızlanma yaşayan Alevi müziğinin bu dönemde

nasıl aşamalardan geçtiği, hangi Alevi müzisyenlerin ne tür çalışmalarla bu sürece katkı

sağladığı ve uyanışın medya ile olan ilişkisi Pir Haber Ajansı örnek olayı çerçevesinde

anlatılmıştır. Son olarak Alevi müziğinin popülerleşme süreci ve medya ilişkisi ile ilgili bir

tespit yoluna gidilmiştir.

* * * MEDIA AND THE POPULARISATION PERIOD OF THE ALEVI MUSIC:

CASE STUDY OF PIR NEWS AGENCY

Over the years, ethnicity has emerged as a concept interpreted in various meanings.

Especially since the nineteenth century, ethnicity has begun to take place in studies in the

sense that it is used today. Along with the nation-state ideology, ethnicity has been exposed to

various politics. Nation-states, which have more than one nation, have led to various

situations when implementing these policies.

In this study, the popularisation period of the music of Alevis, as one of the ethnic groups

living in Turkey, and its relationship with the media will be explained. The Pir News Agency,

which is determined as a case study in this study, will be examined in the context of the media

component of Alevi revival. The idea adopted when carrying out this work is “what is

necessary to do in a popular music research is to make an effort to find out what your cultural

diversity has given to or won from it".

The aim of this study is to convey the Alevi music's popularity process and its relationship

with the media especially after the proclamation of the Republic. In this process, firstly, it was

discussed how to figure out if a music is an Alevi music or not. After the history of Alevi music

in the post-republic period was mentioned the place of Alevi music in "folk music" developing

with TRT and some information about the works of Alevi musicians and TRT have been

provided. After that, the steps of Alevi music popularisation period which is experiencing

acceleration since the 1980s, which Alevi musicians contribute to this process with what kind

of works and how the awakening is related to the media is explained in the Pir News Agency

case study. Finally, a determination has been made about the Alevi music's popularity process

and media relations.




23

Gerda LECHLEITNER Phonogrammarchiv of the Austrian Academy of Sciences

[email protected]

THE “IMPORTANCE” OF SOUND ARCHIVES FOR ETHNOMUSICOLOGICAL RESEARCH

The Phonogrammarchiv in Vienna is the world’s oldest research sound archive, established in

1899; since its beginnings it is multidisciplinary orientated and regionally open. The

Phonogrammarchiv has always been both a research institute and an archive catering to the

needs of the scientific community as well as serving the public interest: it ensures the

preservation of cultural heritage, innovative research, and the provision of knowledge. Thus,

the key duties are to produce, collect, to index, preserve in the long term and make accessible

audiovisual research documents from various disciplines and regions; methodological

research and technical development complement these activities.

In 1999 UNESCO has included the Historical Collections 1899–1955 as “documents of

universal significance” in the World Register of its “Memory of the World” Program. In the

same year, the Phonogrammarchiv started the CD-edition of these recordings; 17 series have

been published so far.

Today, archives are under discussion and suspicion. As Schwartz and Cook (2002) stated,

archives wield power, and they are never neutral, i.e. they are not a utopian space of

comprehensive knowledge. Therefore, remembering (or re-creating) the past through

historical research in archival records is not simple. Nevertheless, the interest in old sound

recordings, either music or speech, is of great interest not only to the researchers but also to

the descendants of those recorded. Archives are not anymore passive storehouses, but active

sites.

Using the example of the Phonogrammarchiv the presentation will discuss the (former) ideas

and goals behind the foundation of sound archives in contrast to their role/position today,

including also strategies of access and dissemination. Such thoughts stem from my experience

as editor of the CD series.

Göksal ÖZTÜRK Kafkas Üniversitesi

[email protected]

TÜRK ROCK MÜZİĞİNİN YENİDEN İNŞASI: ARABESK-ROCK VE COVER MESELESİ

Türk Rock Müziği; 60’lı yıllardan itibaren Erol Büyükburç, Barış Manço, Kurtalan Ekspres,

Moğollar, Erkin Koray gibi şarkıcı ve gruplarla başlayan oluşum sürecinde birçok değişikliğe

maruz kalmıştır. Söz konusu süreçte Türkiye’de rock müziğin ortaya çıktığı dönemden

günümüze kadar küreselleşmenin etkisi hep hissedilmiştir. Ancak küreselleşmenin müzik




24

üzerindeki etkileri 30’lu yıllarda sinema ve radyo gibi araçlarla gerçekleşirken zaman

içerisinde internet, televizyon ve radyo gibi kitle iletişim araçlarının yanı sıra konser

etkinliklerinin de yaygınlaşması, söz konusu sürece giderek artan daha yoğun bir ivme

kazandırmıştır. Bu ivme ile birlikte Türk rock müziğinin Türk Halk Müziği ile başlayan

etkileşimiyle doğan Anadolu-Rock akımının devamı niteliğinde sayılabilecek arabesk-rock,

yepyeni bir akım olarak ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte arabeskin Türkiye’deki mevcut

hemen her türde kendine bir şekilde yer bulduğunu da belirtmek gerekir. Arabesk-rock,

arabesk türünde bestelenen herhangi bir şarkının elektrik gitar, bas gitar, bateri ve solistten

oluşan, zaman zaman klavyenin de yer aldığı ‘klasik rock dörtlüsü’ olarak adlandırılan bir

orkestrayla yeniden seslendirilmesi şeklinde tanımlanabilir. Buradaki seslendirme, mevcut

arabesk şarkı üzerinde yapılan -rock bir altyapıya sahip olan- yeni bir düzenlemeyi, başka bir

deyişle cover meselesini ifade etmektedir. Bunun yanı sıra arabesk-rock adı altında yapılan

çalışmalar mevcut arabesk bestelerin düzenlenmesinin ötesinde yeni bir besteleme anlayışını

da beraberinde getirmiştir. Bu anlamda Kıraç, Öztürk, Ogün Sanlısoy, Kolpa, Emre Aydın,

Gripin, Meyan, Duman, Haluk Levent, Zakkum, Bora Duran, Sarp, Pamela gibi isimler önemli

örnekler olarak sayılabilir.

Bildiri esnasında Türk rock müziğinde yaşanan değişim süreci; küreselleşme, müzik ve medya

gibi teorik yaklaşımlar zemininde incelenecek olup, söz konusu süreç içerisinde yer alan

şarkıcı ve grupların performanslarının bulunduğu video klip ve konserler görsel olarak

sunulacaktır. Ayrıca ‘Arabesk-rock’ ifadesinin mevcut müzikal yapıyı ne kadar karşılayabildiği

ya da arabesk müzik etkisiyle yapılan beste/ düzenlemelerin ne derece ‘rock’ sayılabileceği

tartışılacaktır.

* * * THE RECONSTRUCTION OF TURKISH ROCK MUSIC:

ARABESQUE-ROCK AND COVER AFFAIR

Turkish rock music has been exposed to many different changes in its formation process,

which began with some eminent singers and bands since 1960’s. In that process globalisation

has always been an effective fact on Turkish rock music. However, while the effects of

globalisation on Turkish rock music was limited with some sort of means such as cinema and

radio, over time after internet, television and concert occasions has become popular, the

effects in question has gained more intensive acceleration. Thanks to that acceleration a new

trend emerged that held a kind of a follow-up related to anatolian-rock genre. After all, it’s

necessary to indicate that arabesque somehow has found a way to influence nearly all music

genres in Turkey. Arabesque-rock can be described a kind of music genre in which some

arabesque composition re-performed with a band called ‘classical rock quartet’ and consisting

of electric guitar, bass guitar, drum, vocal and occasionally keyboard. This performance or

vocalisation point out a new arrangment method on an arabesque song called cover in the

mean time. The efforts done under the name of arabesque- rock has brought a new music

writing approach beyond the arrangments of existing arabesque songs. There are some




25

singers and bands such as Kıraç, Öztürk, Ogün Sanlısoy, Kolpa, Emre Aydın, Gripin, Meyan,

Duman, Haluk Levent, Zakkum, Bora Duran, Sarp, Pamela who support those approaches.

During the presentation the change process will be examined on the basis of some theorical

approaches such as globalisation, music, and media and some video and concerts in which

singers and bands found will be demonstrated as well. Besides there will be a discussion on to

what extent the arabesque rock term is able to answer the present musical structure and

whether the compositions or arrangments done with arabesque influences are ‘rock’.

Gözde ÇOLAKOĞLU SARI İstanbul Teknik Üniversitesi [email protected]

Şengül ALTUN ÖNEY İstanbul Teknik Üniversitesi

[email protected] PADUA EKOLÜ ARISTOCULUĞU’NUN YETİŞTİRDİĞİ BİR AKTÖR KANTEMİR VE OSMANLI-

TÜRK MÜZİĞİ TEORİ GELENEĞİNİN DÖNÜŞÜMÜ BAĞLAMINDA LİTERATÜRE KATKILARI

Dimitri Kantemir Osmanlı-Türk Müziği tarihi ilgililerince geliştirdiği harf notasıyla döneminin

peşrev ve saz semaisi repertuarını aktarımı ve eski edvarların mevcut mutlak teori anlayışını

rededden yaklaşımıyla yaşadığı yüzyılın çok ötesinde bir isim olarak değerlendirilmektedir.

Kantemir’i diğerlerinden farklı kılan belki de en önemli özelliği; “kağıt üzerindeki

hesaplamalara hapis olmuş teori yaklaşımı” yerine, İstanbul merkezli Osmanlı- Türk

musikisinin “yaşayan” müziğini edvarına konu etmesidir.

Besteci, müzik teorisyeni ve tarihçi Dimitri Kantemir’in yaptığı işler hakkında pek çok müzik

bilimci, araştırmacı ve yazar önemli referans eserler hazırlamışlardır. Ancak müzik

araştırmacılarınca hâlihazırda irdelenen ve detayıyla araştırılması gereken bir başka yön de

geleneğin sürekliliği ve yeniden icadı doğrultusunda okunması konusudur.

Kantemir Fener Rum Ortodoks Patrikhanesi’nde hocası Meletius ve onun hocası olan Jan

Baptizta Van Helmont aracılığı ile yeni Aristoculuk ve büyük Yunan filozofu Tales

düşüncesiyle tanışmış ayrıca Hocası Aleksandr Mavrokordato ile de çok daha derinlikli bir

bakış açısı elde etmiştir. Kantemir’in müziği müspet bir ilim şeklinde ele alışı ve amprist

yaklaşımının izleri tam da bu noktadan araştırılmaya başlanmalıdır.

Bu doğrultuda Kantemir’in teori geleneğini ele alış biçimi, müziğe müsbet bir bilim gibi

yaklaştığı ve diğer gerekçelerle icrayı teori ile kaynaştırmayı hedefleyen bir sistem

oluşturduğu düşünülebilir mi? Ezber bozucu tavrı ile geleneğin yeniden inşasında ve Nasır

Dede’ye giden yolda bir dönüm noktası olduğu kabul edilebilir mi? Bir dönüm noktası olarak

Osmanlı Türk Müziği arşivine katkıları nasıl değerlendirilebilir? Arşivlerde yer alan ve ona ait

olan kitapların günümüz Türkçesine çevirileri ve değerlendirmeler yenilikçi kişiliğini ve




26

Aristocu tavrını ne kadar gözler önüne serer? Bildirimizde bu konular örnekler ile tartışılarak,

değerlendirilecektir.

* * * A NEO-ARISTOTELIAN ACTOR IN RECONSTRUCTION OF OTTOMAN-TURKISH MUSIC

THEORY TRADITION: DIMITRI KANTEMIR

Dimitri Kantemir is evaluated by Ottoman – Turkish music historians as a person who is far

beyond the age he lived in with the letter note that he developed, his transfer of the ‘peşrev’

and ‘semai’ repertoire and his approach denying the existing absolute theory understanding

of the old circles.

Perhaps the most important characteristic of Kantemir distinguishing him from the others is

that he takes the living Istanbul based Ottoman Turkish music as a subject in his circle instead

of theoretical approach imprisoned to the calculations on the paper.

Many music scientists, researchers and authors prepared important reference pieces of art

about the Works of Dimitri Kandemir who was a composer, music theorist and historian.

However, another aspect which is already being examined by music researchers and which

needs to be studied in detail is the subject of the continuity of the tradition and its reading in

direction of its re-invention.

Kantemir discovered new Aristo-ism and idea of Thales, the great Greek philosopher in Greek

Orthodox Patriarchate, through his teacher Meletius and his teacher Jan Baptizta Van

Helmont. He gained a much deeper point of view thanks to his teacher Aleksandr

Mavrokordato. Research of Kantemir’s handling music as a positive science and traces of his

aprist approach needs to start exactly from this point.

In this direction, can it be considered that Kantemir tried to create a system aiming to

combine performance and theory by reasons such as his approach to the theory tradition, his

approach to music as a rigorous science etc…? Can he be considered as a turning point in the

reconstruction of the tradition and the way to Nasır Dede by his distracting attitude? How can

his contributions to the Ottoman Turkish Music archive be considered as a turning point?

How much does the Turkish translation and evaluation of the books in the archives that

belong to him reveal his innovative personality and Aristotelian attitude? These issues will be

discussed with examples and evaluated.




27

Gülce ÖZEN GÜRKAN Yıldız Teknik Üniversitesi

[email protected]

Alper MARAL Yıldız Teknik Üniversitesi

[email protected]

ŞİLİ MÜZİSYEN SÜRGÜNLERİ VE DİASPORADA MÜZİK: ŞİLİ’DE 1973 SONRASI MÜZİK

GÖÇÜ VE ŞİLİ DİASPORASINDA MÜZİĞİN İŞLEVSELLEŞME BİÇİMLERİ

Şili iç politikasında müzik, 1960’lardan itibaren, döneminde eşi benzerine zor rastlanır bir

işlev kazanmış; özellikle Sol siyasî hareketin ayrılmaz bir parçası hâline gelmiştir. 1970

seçimlerinden 1973’teki askerî darbeye kadar iktidarda kalan devlet başkanı Salvador Allende

ve Birleşik Halk Cephesi’nin gerek seçimlerdeki başarısında, gerekse seçim sonrası revizyon

planlarının Şili halkına tanıtılmasında, müzik ve müzisyenler başat bir rol üstlenmiştir.

Allende’yi destekleyen müzisyenlerin ve Yeni Şarkı (Nueva Canción) adını verdikleri müzik

türünün darbe yanlıları tarafından tehlikeli bir güç olarak görülmesi sonucu, bu müziğin

aktörleri ve taraftarları büyük baskı ve şiddete maruz bırakılmış; hattâ kimileri darbe

esnasında öldürülmüş; birçokları ise dönmemek kaydıyla sürgüne yollanmış ya da ülkelerini

terk etmek zorunda bırakılmıştır. Yeni Şarkı türünde yapılan şarkılar yasaklanmış; albümler

toplatılmış, imha edilmiştir. Müzisyenler ve darbeden kaçan diğer Allende yanlısı Şilililer,

İsveç başta olmak üzere, dünyanın dört bir yanında birçok ülkeye göç ederek, Şili diasporasını

oluşturmuştur.

Sürgün müzisyenler, darbeyle birlikte gelen ve ABD’den destek alan Pinochet yönetiminin

uluslararası meşruiyet kazanmasına karşı kilit bir rol üstlenmiştir. İdeolojik bağlamı

sürdürülmekle birlikte, Yeni Şarkı türü ve daha sonra politik işlev kazandırılan diğer bazı

müzik türleri; darbe sırasında yaşananların unutulmamasını, Allende dönemine dair sosyalist

perspektifin Şili siyasî tarihinden silinmemesini ve çeşitli ülkelerde yaşayan Şilili sürgünlerin

birlik ve dayanışma ruhunun korunmasını sağlayan önemli faktörlerden biri olagelmiştir.

Müzisyenlik adeta bir bayrak olarak sürgün müzisyenlerin çocuklarına devredilmiş; gerek

dönemin yankı bulan şarkıları, gerekse yeni nesiller tarafından yazılan şarkılarla, Şili

diasporası, bir kimlik olmanın ötesinde bir misyon olarak taşınan siyasî tarihle birlikte

muhafaza edilmeye çalışılmıştır.

Bu bildiride, Şilili sürgün müzisyenlerin, çeşitli ülkelere dağılmış olan Şili diasporası

üzerindeki etkisiyle birlikte; müzisyenlerin taşıdığı diaspora kimliği ve bu kimliğin

müziklerindeki yeri de incelenecek; bunların yanı sıra, toplumların Sosyalizme bakış açısında

Şilili sürgün müzisyenlerin ve müziklerinin olası etkileri tartışılacaktır. Şili diaspora

müziklerinin Türkiye Sol tandanslı müzik sahnesine katkıları da, bir diğer alt-konu başlığı

olarak ele alınacaktır.




28

* * * MUSICIAN EXILES OF CHILE AND MUSIC IN DIASPORA: THE CHILEAN MUSIC

EMIGRATION AFTER 1973 AND THE FORMS OF UTILIZATION OF MUSIC IN CHILEAN

DIASPORA

Beginning from the 1960s, music gained a unique function in Chilean domestic politics and

became a non-seperable part of the leftist political movement, particularly. The Chilean

president Salvador Allende and Unidad Popular have remained in power from the 1970

elections to the military coup in 1973; music and musicians have played a principal role both

in the success in the elections, and the promotion of the revision plans after the elections. As a

result of musicians who support Allende and the music genre called Chilean New Song (Nueva

Canción) being considered as a dangerous power by the pro-coups, during and after the coup,

the actors and the supporters of this music have been exposed to enormous amounts of

oppression and violence; even some of them have been killed; and many of them have been

exiled or forced to leave their country for good. The songs composed in the Chilean New Song

genre have been prohibited; the recordings have taken off of the market and destroyed. The

musicians and the other pro-Allende Chileans who escaped from the coup have emigrated to

many countries all over the world, especially to Sweden, and formed the Chilean diaspora.

The exiled musicians have played a keyrole against the international legitimation of the

Pinochet administration which had come into power right after the coup and supported by

the US. The ideological context being maintained, Chilean New Song and some other genres

which later gained political functions, have become one of the important factors that helped

the coup experiences not being forgotten, the socialist perspective on the Allende era not

being erased from the Chilean political history, and the protection of the spirit of unity and

solidarity of the Chilean exiles living in several countries. Musicianship is passed to the

children of the exiled musicians as a torch; beyond being an identity, the Chilean diaspora is

endeavoured to be conserved as a mission, via the popular songs of the era and the new ones

written by the new generations.

In this paper, the impact of the exiled Chilean musicians on the Chilean diaspora spread to

several countries, the diaspora identity being owned by the musicians, and the role of this

identity in their music will be examined. Also, the possible impacts of the exiled Chilean

musicians and their music on the perspectives of the masses on Socialism will be discussed.

The contribution of Chilean diaspora musics to the Turkey music scene with leftist tendencies

will be mentioned as another subtopic title.




29

Hakan CEVHER Ege Üniversitesi

[email protected]

KONSERVATUVARLARIN ÜNİVERSİTE BÜNYESİNDEKİ YERİ VE UYUM SORUNLARI

“Konservatuvar” sözcüğünün ülkemizde bir müzik kurumunun adı için kullanıldığı 1927

yılından günümüze kadar geçen yaklaşık 90 yıllık süreç içinde yaşanan iyi niyetli girişimler

neticesi ülke sathına yayılan okulların yapılanmalarında yaşanan sorunlar yumağı, yeniden

yapılanma gereksinimi doğurmuştur. Konservatuvarların 1982’de YÖK bünyesine

alınmasından sonra geçirdiği uyum sorunlarının çözümü, gelecekteki müzik eğitim ve

öğretiminin çok daha sağlam temeller üzerinde yol almasını sağlayacaktır. Okul, bölüm ve

anasanat dallarının isimlerinden, üniversite bünyesindeki yeri ve yetkilerine ilişkin sorunların

gözden geçirildiği bu bildiride, sorunların tespiti yanında, çözüm önerileri de teklif edilecektir.

* * * THE PLACE OF CONSERVATORIES IN UNIVERSITY AND PROBLEMS OF ACCORDANCE

A whole of problems in the structuring of schools across the nation through well-meaning

attempts in the process of 90 years from the year 1927 when the word “Konservatuvar” first

used in our country until now need to arise a new structuring. Solving the compliance

problems after YOK incorporated conservatories in 1982 will provide music education to

proceed on a more solid basis in the future. In this presentation, the problems are determined

from the name of the school, department, and art major to their place in the universities and

authorization. At the same time, the proposed solutions will be offered as well.

Hamraz LOTFI Isparta Güzel Sanatlar Merkezi

[email protected]

BİR BÖLGENİN MÜZİK KÜLTÜRÜNDE GÖÇMEN KÜLTÜRÜNÜN İNCELENMESİ:

GÖLCÜK ÖRNEĞİ

Çağımızın önemli olgularından olan göç, kültürel ve kimliğe ilişkin değişiklikler ile birlikte,

sosyal sistemde de toplumsal farklılıklara neden olmaktadır . Çağdaş göç teorileri Türkiye’de

bulunan Kocaeli’ye baglı Go lcu k ilçesine uzun do neme yayılan go çlerin yapıldıgını go sterir .

Gu rcu ve Laz etnisiteleri basta olmak u zere bu nu fus çeşitliligi bo lgenin mu zikal ve ku ltu rel

anlamda da karma bir özellik göstermesini sağlamıştır . Bu kültürel farklılıklar içerisinde kimi

ko ylerde yasayan halkın otantik ku ltu ru nu , go ç ettigi bo lgelerden getirdigi sekilde , muhafaza

ettigi go ru lu r . Kimi köylerde ise bu otantik yapı yerini karma bir yapıya bırakmıştır. Bu

kültürel yapılar köy müzik kültüründe oyun havaları, türküler ve özellikle manilerde önemli

bir rol oynamaktadır.




30

Bu arastırmada , etnomüzikolojik bir yaklaşımla, mevcut veri tabanlarının ve kaynak

taramasının yanı sıra saha araştırması ve derleme yöntemi de kullanılmıştır . Sonuç olarak ,

Go lcu k ilçesine baglı ko ylerin mu zik ve dans o gelerinin karsılastırılması ve bu baglamda

materyallerin kültürel bir miras olarak uygulamalı etnomüzikolojide yerinin korunması

hedeflenmektedir.

* * * THE ANALYSIS OF IMMIGRANT CULTURE ON AN AREA’S MUSICAL CULTURE:

THE CASE OF GÖLCÜK

Migration, which is one of the important events of our era, causes social differences in the

social system as well as cultural and identity changes. Due to the contemporary migration

theories, The Gölcuk county in the vicinity of city of Kocaeli has a vast community of Georgian

and Laz ethnicity who have immigrated to these areas throughout a long period of time. This

variety in habitants of the area has long affected the musical and cultural aspects of the

community. Inside this cultural amalgam some have brought and kept the cultural practices as

they were, and in some parts the authenticity of immigrants’ and the already present culture

have blend into each other and created a new and more complicated version. These cultural

practices are most visible in the ethnic culture such as “Oyun Havalari”, “Folklore Songs”

(Türküler), and ”Maniler”.

In this research, approaching from an ethnomusicological point of view, the main data

gathering has been conducted through collection of actual data by means of field research. It is

the purpose of this study to compare the music and dance items in the Gölcuk vicinity and to

consider the material as a cultural heritage and to consider efforts for their protection.

Hande SAĞLAM University of Music and Performing Arts, Vienna

[email protected]

CREATING OF THE COLLECTIVE MEMORIES THROUGH ARCHIVING,

ARCHIVING OF THE FIELD

Field recordings are the primary method and central source of ethnomusicology. They help to

build the collective memory of many orally transmitted (music) traditions and also constitute

a type of institutional memory of research organisations. This means that archiving is not only

the collection of recording materials and documentations, but the collection of different

contexts for different target groups. Every field recording represents only a particular

perspective of the subject (mostly the perspective and priorities of the researcher), and

without additional information this specific perspective could become subject to

misunderstandings and misinterpretation over time. Nowadays we believe that filming and

taking pictures can convey content of the research subject, but in the future these materials

will be open to interpretation if they do not have enough metadata. The archivist plays a




31

significant role in this step as a kind of mediator between researcher, recordings and “new

users”.

Since its establishment in 1965, the Institute for Folk Music Research and Ethnomusicology

(IVE) at the University of Music and Performing Arts Vienna has made numerous fieldwork

recordings within the framework of many different research projects. Presently we are

digitalizing and archiving these field recordings in order to make them accessible online.

In this presentation I will talk about archiving methodologies used for institute’s (IVE)

fieldwork recordings in order to be able to make them comprehensible for “new users”

without changing their primary meanings.

Ines KÖRVER FOLKER Magazine [email protected]

GLOBALIZATION - THE HANDPAN LESSON

The handpan was invented less than 20 years ago, namely in the year 2000. It was at first

known as Hang. Meanwhile it has spread over all five continents. Handpan music - and in its

wake music played on more affordable steel tongue instruments - has arguably become a

genre of its own with festivals, workshops and a firm place in the busking scene. How was this

fast development possible, given that musical instruments are usually at first rooted in a

certain area and cultural framework, and spread at at a far more leisurely pace? The paper

sketches the success story of the instrument from its already international beginnings (being

a mix of the Carribean steel drum and the Carnatic gatham, being developped by Swiss

instrument makers, and being first presented to the public on the international music fair in

Frankfurt/Germany in 2001) to its wide circulation today. Some of the crucial factors are

highlighted. Here are eight:

1) The inventors are shy and hard to contact, so a certain mystique surrounds them.

2) They have their own philosophy on ethical trade, which led them to give up producing

these instruments, after which other factories all over the world mushroomed and filled the

gap.

3) The instruments look strange, but charm most listeners with their metallic, yet warm

sound.

4) Handpans are often said to possess healing qualities.

5) It is fairly easy to coax notes out of the instruments (suitable for beginners).

6) They are limited in notes, but rich in overtones.

7) The music draws inspiration from well established music like folk, trance and minimal

music, but uses some new playing techniques.




32

8) Interaction by and presence in social media - one Daniel Waples video alone got more than

7 million clicks.

The paper draws lessons from all of this on the globalization of music in the 21st century.

İsmet KARADENİZ Hacettepe Üniversitesi

[email protected]

Nevin ŞAHiN Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

[email protected]

AROUND THE WORLD IN 80 HOURS:

REINTRODUCTION OF MODALITY TO WESTERN CLASSICAL MUSIC

Modality, which lost significance by the Late Baroque Period, found itself space in Western

Classical Music in fin-de-siècle Europe by the influence of Claude Debussy (1862-1918). Usage

of modality, which evolved from an understanding related to Ancient Greece, Byzantium and

“church” to an understanding related to “exoticism”, both brought novelty to Western

Classical Music and opened the path for non-Western composers in this genre. It is thus

possible to discuss the “globalization” of Western Classical Music, accepted as “universal” but

limited to the boundaries of Europe in terms of composition and performance, through the

effect of modal music. This dates to the first half of the 20th century, before the introduction of

“globalization” to the literature. The composers of countries going through similar

modernization processes, who composed similar sounds during a similar period, give us a

signal about the role non-Western composers play in the globalization of Western Classical

Music. This paper covers the relationship between globalization and the reintroduction of

modal music to Western Classical Music through three non-Western examples. Three

countries with monarchial or colonial past, modernized through cultural revolutions, three

spots on the axis of the earth from east to west, Japan, Turkey, and Mexico are argued to have

melted the geographical and cultural distances in the pot of modal music. The comparative

analysis of the selected works of Yasushi Akutagawa (1925-1989), Ulvi Cemal Erkin (1906-

1972) and Carlos Chávez (1899-1978) respectively, show that they used modality in Western

Classical Music not in an Impressionist understanding but rather in a Nationalist and Avant-

garde understanding, leading to composing “a non-Western Western music.” In this sense, the

reintroduction of modal music to Western Classical Music was a different process than

McDonaldization, it was a musical globalization shaped “solely” by music rather than a

globalization shaped through political and economic forces.

* * *




33

SEKSEN SAATTE DEVR-İ ÂLEM:

MODALİTENİN KLASİK BATI MÜZİĞİ’NE YENİDEN TAKDİMİ

Geç Barok Dönemi ile birlikte güncelliğini yitiren modalite kavramı, gelişimini Common

Practice Period (1650-1900) boyunca majör ve minör modların hakimiyetinde sürdürmüş

olan Klasik Batı Müziği’ne, Fransız besteci Claude Debussy’nin (1862-1918) etkisiyle yeniden

entegre olmuştur. Daha önce ilişkilendirilegelen Antik Yunan, Bizans ve “kilise” kavramlarının

arasına 19. yüzyılın sonlarından itibaren bir yenisinin daha eklenmesiyle “egzotizm” odaklı

bir anlayışa dönüşmüş olan modalite ve modal müzik, bir yandan Klasik Batı Müziği’ne yeni

bir soluk getirirken diğer yandan Batı-dışı bestecilerin söz konusu müzik kültürüne dahil

olmalarına önayak olmuştur. “Evrensel” olarak kabul gören ancak bestecilik ve yorumculuk

düzeyinde büyük ölçüde Avrupa sınırlarının içinde kalan Klasik Batı Müziği’nin

“küresel”leşmesinden, modal müzik üzerinden söz etmek mümkündür ve bu, küreselleşme

kavramının kendisinin kullanılmasından daha önceye, 20. yüzyılın ilk yarısına dayanmaktadır.

Benzer modernleşme süreçleri yaşamış olan ülkelerin, benzer dönemlerinde, benzer müzikler

ortaya koyan bestecileri, bize, Klasik Batı Müziği’nin küreselleşmesinde Batı-dışı bestecilerin

oynadığı role dair bir çıkarım sağlamaktadır. Bu çalışmada, modal müziğin Klasik Batı

Müziği’ne yeniden takdiminin küreselleşmeyle ilişkisi, Batı-dışı üç örnek üzerinden ele

alınmaktadır. Monarşik ve kolonyal geçmişlerini geride bırakıp kültürel devrimlerle modern

çağa ayak uyduran, dünyanın ekseni etrafında doğudan batıya uzanan hattın üç noktası,

Japonya, Türkiye ve Meksika’nın coğrafî ve kültürel uzaklıklarının, modal müzik potasında

eridiği tartışılmaktadır. Yasushi Akutagawa (1925-1989), Ulvi Cemal Erkin (1906-1972) ve

Carlos Chávez (1899-1978)’in eserlerinden seçilmiş olan kesitler incelenmiş ve modal

müziğin, Klasik Batı Müziği’nde, Avrupa’daki anlayışlardan farklı olarak, İzlenimci değil,

Ulusalcı ve Öncü (Avangart) bir yaklaşımla kullanıldığı ve “Batılı olmayan bir Batı Müziği’ne”

ulaşıldığı görülmüştür. Bu anlamda, küreselleşme ve müzik tartışmalarında literatürde sıkça

karşımıza çıkan müzikal bir “McDonaldslaşmadan” değil, modal müziğin farklı bir anlayışla

Klasik Batı Müziği’ne yeniden takdiminden; siyasî ve ekonomik süreçlerle şekillenmiş bir

müzikal küreselleşmeden değil, müziğin “kendisiyle” şekillenmiş bir müzikal küreselleşmeden

söz etmek mümkün olmuştur.

Jim SAMSON Royal Holloway, University of London

[email protected]

CROSSING BORDERS MUSICALLY: THE CASE OF GREECE

This paper will reflect on the role of place – and specifically of borders – in historiography and

on the relation between the ‘little stories’ of music history and its pedigreed ‘grand

narratives’. As a case study it will look at the relation between Greece and its neighbours.

Greece has often been regarded as an oasis of civilisation in an alien desert, whether ancient

Persian, Ottoman-Turkish or East-EuropeanCommunist, though, as Michael Herzfeld reminds

us, there has been a price to pay for this: a perception that the modern nation somehow fails




34

to live up to European standards of statehood and culture that were derived from idealised

Greek values in the first place.

The paper will look at the boundaries between Greece and its neighbours by way of three

stories that travel eastwards. The first looks at the traditional music of Greek-Albanian Epirus,

where a local, pre-modern culture was divided by the politics of the nation state. The second

considers the border between Greece and its northern Communist neighbours during the Cold

War. Here the focus is on art music. A divided politics created and promoted a divided culture,

but the cultural world then worked actively to cross the divide, talking back to the political

monoliths of East and West. The third turns to popular music and specifically to the border

between Greece and Turkey. The status of oriental elements in the popular music of South

East Europe and the implication of this ‘oriental surge’ for identity politics (a common Balkan

music?) will be examined.

Kübra ŞAHİN Dokuz Eylül Üniversitesi

[email protected]

MUSICKING ALANI OLARAK KARŞIYAKA BELEDİYE BANDOSU

Kültürün önemli ve ayırdedici simgesel pratiklerinden biri olan müzik, göçmen topluluklar

için bir kimlik ve farklılaşma gösterenidir. Makedonya’dan Türkiye’ye gerçekleşen göçler

sonrası Türkiye’de yaşamaya başlayan Makedon göçmenler, ana vatana ilişkin diğer kültürel

pratikler gibi müziği de kendi kimliklerinin bir göstereni olarak kullanmaktadırlar.

Dolayısıyla, bakır üfleme çalgıların, İzmir’deki Makedon göçmenler açısından öneminin, açık

biçimde, köken vatana ilişkin ‘simgesel’ anlam yüklü olduğu görülmektedir.

İzmir’deki Makedon göçmenlerinin, bandolarda istihdam edilmesi, müzisyenliği devam

ettirmeleri, müzik ve diğer etnik kimliğe dayalı gösterenlerin sürdürülmesi açısından oldukça

önemlidir. Makedon göçmenleri, kültürel unsurlarını göstermeye başladığı andan itibaren,

yeni gelinen yerde (Karşıyaka belediye bandosu) ayrı bir Musicking alanı ve etnik kimlikleri

ile ilişkilendirebilecekleri sembollerin görünürlük kazandığı bir yer oluştururlar. Tüm kimlik

biçimleri gibi etnik kimlikler de, özellikle diasporalar için, bir bütünün parçaları olarak

görülen kendi “soydaşları”yla ortaklık kurmada, sadece “soy”a dayalı bir ortaklık iddiasıyla

görünürlük kazanmaz. Bu iddianın diğer önemli bir bölümünü de, aynı olmanın simgesel

gösterenleri oluşturur. Bu simgesel gösterenler, gündelik hayatın içindeki pratiklerden belirli

zamanlara özel ritüellere kadar, oldukça geniş bir yelpazede görünürlük kazanabilir. Bu

simgesel gösterenlerden biri olan müzik, ortak bir kimlik iddiasında önemlidir. Makedon

göçmenleri için bandolar ortak kimlik iddiasının görünürlük kazandığı Musicking alanı

oluşturmaktadır. Bu durum, performans alanı içerisindeki, bandoya dahil olma süreçlerinde,

öğrenme biçimlerinde ve bandoya alım gerçekleşirken, konservatuvar mezunu müzisyenlerin

yerine “alaylı” müzisyenlerin yeğlenmesi gibi süreçlerin yoğunlukta olması ile açığa

çıkmaktadır.




35

Small’un önerdiği Musicking kavramının içeriği; müzik yaratım sürecine odaklanır ve tüm

müzikal ağları içine alır. Dolayısıyla anlam ağlarının yaratılmasında sürecin de müzikal tını

kadar önemli olduğunu iddia eder. Makedon göçmenlerinin yoğunlukta olduğu Karşıyaka

belediye bandosunun ele alındığı bu çalışmada, simgesel anlamların Musicking yoluyla nasıl

oluşturulduğu, öğrenildiği, deneyimlendiği ve paylaşıldığı tartışılacaktır.

* * * MUNICIPAL BAND OF KARŞIYAKA AS A MUSICKING AREA

Music, which is one of the important and distinctive symbolic practices of culture, is a symbol

of identity and differentiation for immigrant communities. After the migration from

Macedonia to Turkey, Macedonian immigrants began to live in Turkey and to use music as a

sign of their identity like other cultural practises. In this sense the brass instruments have

gained a clear symbolic meaning linked to the homeland. It is very important for the

Macedonian migrants in Izmir to be employed in bands, to continue their musicianship and to

maintain other symbols based on music and ethnic identity. When Macedonian immigrants

begin to exhibit their cultural elements, they form a place in the Karşıyaka Municipality Band

that has a distinct Musicking area, in which symbols they associate with their ethnic identity,

become visible. Like all forms of identity, ethnic identities, especially in the diaspora, do not

merely claim a blood-based fellowships in forming collectivities with their own kinsmen.

Another important part of this claim is the symbolic signifiers of being the same. These

symbolic signifiers can gain a wide range of visibility, from practices in everyday life to

specific times of rituals. Music, which is one of these symbolic signifiers, is important in

claiming a common identity. Municipal bands are musicking areas where the common identity

claim for Macedonian migrants is visible. This situation becomes visible in cases where self-

trained musicians are preferred instead of musicians who are graduated from the

conservatory.

The concept of Musicking proposed by Small, focuses on the musical creation process and

incorparates all musical networks. Thus, it claims that the process is as important as the

musical tone in the creation of meaning networks. In this study, which examines the

Karşıyaka municipality band, which is dominated by Macedonian migrants, it will be

discussed how symbolic meanings are formed, learned, experienced and shared through

Musicking.




36

Mehmet YÜCESOY Atatürk Üniversitesi

[email protected]

AŞIKLIK GELENEĞİNİN SOSYAL MECRASI

“AŞIK KAHVELERİ ÜZERİNE MÜZİKOLOJİK ÖRNEK BİR GÖZLEM”

Türk müziği kültüründe sazlı, sazsız doğaçlama yoluyla, yazıyla veya birkaç özelliği birden

taşıyan geleneğe bağlı olarak şiir, destan veya hikaye söyleyen kişilere “aşık”, bu söyleme

biçimine “aşıklama”, aşıkları yönlendiren kurallar bütününe de “aşıklık geleneği” denilir.

Anadolu'nun kültürel belleğinin yanı sıra kültürel çeşitliliği ve zenginliğinin bir ifadesi olan

aşıklık geleneği yüzyılların deneyimlerinden süzülerek biçimlenmiş şiiri, müziği ve hikaye

anlatımını içeren ve icra edilen çok yönlü bir sanattır.

Bu geleneği yaşatan kişiler olan aşıkların en önemli niteliği döneminin yaşayış ve hayata bakış

tarzını etik ve estetik bir ifadeyle dile getirmeleri, toplumun sorunlarını ve yaşanmış olayları

aktarıp geniş kitlelere hitap etmeleridir.

Aşıkların yaratmış olduğu sözlü halk edebiyatının önemli ürünlerinin önde gelenleri şiir,

destan ve hikâyelerdir. Aşığın, halkın zamanın gelişimi içindeki duygu ve düşüncelerinin

ifadesi olarak yaratmış olduğu kahramanlık destanları, aşk hikayeleri ve şiirleri, yine halkın

içinde yaşayarak günümüze dek gelmiştir.

Bu sözlü anlatım geleneği ile kuşaktan kuşağa aktarılan halk edebiyatı ürünlerinin günümüze

ulaşmasında Anadolu’daki aşık kahvehanelerinin önemli bir yeri vardır. Bugünün aşıkları

sanatlarını geleneğin canlı olduğu Orta ve Doğu Anadolu’da genellikle aşık kahvehanelerinde

icra etmektedirler. Aşık kahvehanelerinin dışında ise özellikle panayırlar, umumi toplantılar,

büyük kentlerde sivil toplum kuruluşlarının düzenledikleri aşık bayramları ile yerel

yönetimlerin düzenlediği festivaller, yeni icra mekanları olarak öne çıkmaktadır. Geniş bir

perspektifle baktığımızda geçmişten günümüze süren aşıklık geleneği çeşitli dönemlerde inişli

çıkışlı bir seyir halinde hayatiyetini devam ettirmektedir.

Bu araştırmada ise Anadolu’nun bilhassa Doğu Anadolu’nun çok önemli aşık merkezlerinden

biri olan ve Erzurum’da bu gelenek ile kültürel faaliyetlerini devam ettiren bir aşıklar kahvesi

gözlem altına alınmıştır. Gözlem sonuncunda elde edilen veriler katılımcılarla paylaşılmaya

çalışılmıştır, daha özelde ise aşıklık geleneğinin devam ettirildiği ve icra edildiği gözlem

yerinin ve içerisinde objelerin betimlemelerine ve kalıp haline getirilmiş ritüellere yer

verilmiştir.

* * *




37

SOCIAL DYKE OF MINSTRELSY TRADITION

"A SAMPLE MUSICOLOGIC OBSERVATION ABOUT MISTREL COFFEHOUSE"

In Turkish music culture, a “minstrel” is who performs poems, epics, and stories, with or

without saz, and in different styles depending on the tradition, through improvisation. This

way of storytelling is called “aşıklama”, and the set of rules guiding the minstrels’

performances is called “minstrel tradition”.

Including poem, music, and story telling the minstrel tradition is the expression of cultural

richness and diversity, and as well as cultural memory of Anatolia. This versatile art form was

filtered and formed through the experience of the centuries.

The most important qualification of minstrels who maintain this tradition is that they express

living and perspective on life of their period, problems of society with ethical and aesthetic

expression; explain true stories; appeal to a wide audience. The most important products of

oral folk literature that was created by the minstrels are poems, epics and stories.

The minstrel has brought heroic sagas, love poems and stories created as an expression of

society’s emotions and thoughts in the development of time until the present day by

maintaing it in public. Minstrel coffeehouses in Anatolia have an important place to reach in

the present day folk literature products transfered from generation to generation by oral

narrative tradition. Today’s minstrels perform their art in central and Eastern Anatolia where

their tradition is alive often in coffeehouses. If it is outsıde of minstrel coffeehouse, especially

fairs, public meetings organized by civil society organizations in large cities, minstrel bairams

and the festivals organized by the local governments, stand as new performance venues.

When we look a wide perspective, from past to present the minstrelsy tradition which lasted

for at various times continues its existence on a bumpy course.

In this survey in Erzurum being one of the important mistrely center in Anatolia, especially in

Eastern Anatolia the minstrel coffehouse going on its cultural activities with this tradition has

been observed. In the last observation of the data obtained has been studied to be shared with

the participants, more in particular, it has been included that observation place where

minstrel tradition has been continued and performed, and the ritual is made to the

descriptions of objects within the mold.

Mehtap DEMİR İstanbul Üniversitesi

[email protected]

GÖÇ VE KÜLTÜREL ENTEGRASYON:

STUTTGART’TA YAŞAYAN TÜRK DİYASPORASININ MÜZİK HAREKETLERİ

Kültür bağlayıcı yapı oluşturur, hem sosyal anlamda, hem de zamansal olarak birleştirici ve

bağlayıcıdır. Ortak deneyim, beklenti ve eylem mekanlarından bir sembolik anlam dünyası




38

yaratarak, birleştirici ve bağlayıcı gücüyle, güven ve dayanak imkanı sağlayarak insanları

birbirlerine bağlar. Doğma büyümelik ve yerlilik kavramları, gitgide daha çok insanın kendi

kimliğini yersiz yurtsuzlaşmış ana vatanlar, kültürler ve kökenler ile ilişkilendirerek

tanımlamasından veya başkaları tarafından bu şekilde sınıflandırılmasından ötürü, karmaşık

bir hal almaktadır. Etkileşim, kimlik edinme yeniden üretimde hem süreçsel bir boyut hem de

bir tutkal niteliğindedir. Göç ve sınır-ötesilik mefhumu yeni sorunlar ve çözümlerini

sunmaktadır. Devlet politikaları, asimilasyon ve sonrasında adaptasyon olarak yeniledikleri

söylemlerine, daha insancıl ve ikna edici olan entegrasyon temelini yerleştirmeye

çalışmaktadır. Kültür ve aracı aygıtları bu entegrasyon sürecinin yapıtaşlarıdır. Bu bildiri

kapsamında 2013-2017 yılları arasında Almanya Baden Württemberg eyaletinin başkenti

olan Stuttgart şehrinde yaşayan Türk diasporasında müzik hareketleri ve entegrasyon

deneyimleri incelenmiştir. Dört yıl süresinde bir uzun soluklu eğitim projesi, sekiz Türk ve

Alman müzikçilerden oluşan konser projesi, üç düzenli koro odak grup gözlemi ve yirmi

derinlemesine mülakat yapılmıştır. Çalışmanın birincil amacı, kültürel entegrasyon sürecinin

Türk diyasporası tarafından nasıl algılandığını çözümlemektir. Kimlik dönüşümleri ve

tanımlamalarını anlamak değerlidir. İkincil olarak, bu uygulamalı sürecin çıktılarına ilişkin

verileri yorumlamaktır. Yapılan proje ve konser süreçlerinin etnografik bulgularını paylaşmak

yerinde olacaktır. Araştırmanın yönetimi, uygulamalı etnomüzikoloji yaklaşımı ile

hükümetlerin ya da özel kuruluşların yönetim faaliyetlerini desteklemek için, araştırıcı

uzmanlar ya da eğitici personel olarak deneyimler oluşturmaktadır. Bu anlamda Almanya’da

uygulamalı etnomüzikologların deneyimleri irdelenmiştir. Etnografik veri toplamanın yanı

sıra karar verici ve yönlendirici konumda çalışma deneyimi, bu bildirinin buluşlarındandır.

* * * MIGRATION AND CULTURAL INTEGRATION:

MUSICAL MOVEMENTS OF THE TURKISH DIASPORA LIVING IN STUTTGART

Culture forms a binding structure; a structure that is unifying and binding both socially and

temporally. By creating a world of symbolic meaning from common experience, expectation

and environments of activities, it connects people with its unifying and binding power by

providing opportunity for trust and support. The concepts of ‘native born’ and ‘nativeness’are

becoming increasingly complex due to more and more people defining their identities by

associating it with homelands, cultures and origins of no fixed abode or being classified as

such by others. Interaction, identity acquisition is both a procedural dimension and of

characteristics of a binder in re-production. The concept of migration and border-crossing

presents new challenges and solutions. Integration as a more humane and persuasive basis is

being sought to be implemented in the refreshed discourses of state policies, assimilation and

adaptation afterwards. Culture and its intermediary instruments are the building blocks of

this integration process. The experiences of integration and music movements in the Turkish

diaspora located in the city of Stuttgart, the capital of Germany's Baden-Württemberg State,

between 2013-2017 have been studied. A long-term educational project, a concert project

consisting of eight Turkish and German musicians, three regular choir focus group

observations and twenty deep interviews were conducted throughout the four years. The




39

primary purpose of the study is to analyze how the cultural integration process was perceived

by the Turkish diaspora. Understanding identity transformations and their definitions is of

significance. Secondly, it is to interpret the data regarding the output of this applied process. It

will be appropriate to share the ethnographic findings of the project and concert processes

implemented. The management of the research creates experiences as research experts or

educational staff to support the management activities of governments or private

organizations with the applied ethnomusicology approach. In this sense, the experiences of

applied ethnomusicologists are examined in Germany. Study experience in the decision-

making and driving position along with the ethnographic data collection are the inventions of

this report.

Merve Şule ÇAYCI Dokuz Eylül Üniversitesi [email protected]

KİMLİK, KÜLTÜREL BELLEK VE MÜZİK: İZMİR SEFARAD YAHUDİLERİ

1492 yılında İspanya’dan sürgün edilen Sefarad Yahudileri birçok ülkeye dağılırken,

kendilerine kucak açan ülkelerden biri de Osmanlı Devleti olmuştur. Sefarad Yahudilerinin ilk

yerleşim bölgeleri İstanbul, Selanik ve çevresi olurken, 16. yüzyılın başından itibaren, İzmir

kenti, özellikle limanının açılması ve ticaretin gelişmesiyle birlikte, Sefaradlar için cazip bir

merkez haline gelmiştir. Dolayısıyla İzmir’deki Sefarad cemaatinin şehirde, 500 yıldan fazla

tarihsel bir geçmişi bulunmaktadır. 1940’lı yıllarda 25 bin olan Sefarad azınlığının günümüz

İzmir’indeki nüfüsu bin kadardır. Topluluk hayli küçük olmasına rağmen, cemaat içi

dayanışma sayesinde köklü geleneklerini ve kültürlerini sürdürebilmektedir. Bununla beraber

yaşadıkları topluma mükemmel bir biçimde entegre olmuşlardır.

Hemen hemen göç eden pek çok topluluk gibi, Sefaradlar da göç ettikleri yere geleneklerini,

kültürlerini ve elbetteki müziklerini beraberlerinde getirmişlerdir. Yine pek çok topluluk gibi,

onlarda içinde yaşadıkları yerin kültürüyle etkileşime girerek değişime uğramışlardır. Sefarad

Yahudileri’nin topluluk içi müzik pratiklerini, dinsel ve dindışı müzik olmak üzere iki kategori

altında ele alabiliriz. Dinsel müzik İbranice, çalgısız ve erkeklerin alanıyken; dindışı müzik,

Ladino (Judeo Espanyol) dilinde, çalgılı ve kadınlara ait bir alandır. Özellikle sinagoglarda

formal olarak yürüttükleri ritüellerinde Geleneksel Türk Müziği bileşenlerini kullanan İzmir

Sefaradları, dindışı müzik pratiklerinde bir yandan geleneksel Ladino şarkıları ve “kadim”

ezgilerini korumaya çalışırken diğer yandan, Türk ve İspanyol tarzlarını içine alan “melez” bir

“Akdeniz müziği” yaratma gayreti içindedirler.

On aydan fazla süren gözlem ve görüşmelerime dayanan ve halen sürmekte olan bu

çalışmanın temel araştırma problemi, İzmir Sefarad Yahudi Topluluğunun kendilerine ait bir

kimlik bilincini sürdürüp sürdürmedikleri ve bunu gerçekleştirirken müziksel pratiklerden

nasıl yararlandıkları sorularını içermektedir. Müzik pratikleri; azınlık/göçmen/diaspora

toplulukları ile bu toplulukların tahayyül edilen anavatanları arasındaki ilişkiler açısından




40

analitik bir araç sağlar. Çünkü bu nitelikteki toplulukların müzik pratikleri, kimlik inşa

etmenin ve sürdürmenin, bellek aktarımının önemli bir aracı olarak değerlendirilirler. Bu

bildirinin amacı, İzmir Sefaradlarının müzik pratiklerini kimlik, toplumsal cinsiyet ve kültürel

bellek kavramlarının teorik statülerini kullanarak analiz etmektir.

* * * IDENTITY, CULTURAL MEMORY AND MUSIC: IZMIR SEPHARDIC JEWS

While Sephardim who were deported from Spain in 1492 were scattered to many countries,

one of the countries that welcomed them was the Ottoman Empire. Istanbul, Thessaloniki and

its surroundings were the first settlements of Sephardim. From the beginning of the 16th

century, Izmir city became an attractive center for Sephardim, especially with the opening of

port and the development of trade. Therefore, Sephardim in Izmir has more than 500 years

history in the city. In 1940's, while the population of the Sephardim minority was 25.000

today is almost 1000 in Izmir. Although the community is rather small, it has maintain its

deep-rooted traditions and cultures through solidarity within the community. However, they

have been integrated perfectly to the community that have lived.

Like many communities that have emigrated, Sephardim have brought along their traditions,

cultures and music. Also, like many communities, they have been transformed by interacting

with the culture where they live. We can take Sephardim in-community music practices under

two categories, religious and secular. Religious music is Hebrew, non-instrumental and area of

men; secular music is Ladino (Judeo Espanyol), instrumental and area of women. The Izmir

Sephardic Jews use traditional Turkish music components in their rituals, which they formally

perform in synagogues. On the other hand in secular music they are trying to create a "hybrid"

Mediterranean music that includes Turkish and Spanish styles while trying to protect

traditional Ladino songs and "ancient" melodies.

The basic research problem of this study, which is based on observations and interviews

lasting more than ten months, contains the questions of whether Izmir Sephardic Jewish

Community maintains their own identity consciousness and how they have benefited from

musical practices while performing it. Musical practices provide an analytical tool in terms of

the relations between the minority / immigrant / diaspora communities and the homeland of

these communities. Because the musical practices of these such as to communities are

regarded as an important means of memory transfer and the construction and maintenance of

identity. The purpose of this paper is to analyze the musical practices of İzmir Sephardic Jews

by using theoretical statues of concepts of identity, gender and cultural memory.




41

Murad ÖZDEMİR Galatasaray Üniversitesi

[email protected]

THE SOCIAL LIFE OF TIMBRE: TV DRAMA MUSIC AND CULTURAL PROXIMITY

Among the numerous studies on television serials and their relations with concepts like cross-

cultural communication, identity formation, production of locality, etc., studies focusing on

screen music not only lack in number, but also in most cases, music is considered as a

background product, or a practical support for visual narration techniques. However, it must

be noted that television serials communicate meaning in many ways, and music's role and

potential for what is being communicated via television serials cannot be disregarded. Taking

Turkish TV serials as cultural contact zones, this paper aims to investigate the musical

soundscapes from the points of view of their makers. The effort in this research paper is

directed to getting the answers of a set of questions including, but not limited to: What makes

a "good" TV drama music? Who decides which music to use? What are musical trends? What

are the relations between music and TV industries? Does the large distribution opportunities

affect the overall production, if so, how?

Muzaffer SÜMBÜL Çukurova Üniversitesi

[email protected]

TÜRK HALK DANSLARI VERİ TOPLAMA, BİLGİ VE BELGE PAYLAŞIMI SİSTEMİ

Bu bildirinin konusu Türkiye’de gerçekleştirilen halk dansları araştırma, derleme ve

arşivleme çalışmalarında ortak bir paylaşım sistemi önerisidir.

Ülkemizde birbirinden bağımsız ve habersiz olarak çeşitli kişi ve kurumlarca gerçekleştirilen

birçok halk dansları araştırma-derleme ve arşivleme çalışmaları mevcuttur. Bu çalışmalarda

çok önemli veriler elde edildiği bilinmektedir. Bir Halk Oyunları veri bankası oluşturularak bu

bilgiler tek merkezden yönlendirilmelidir. Tüm araştırmacılar yapılan bu çalışmalardan

haberdar edilmeli ve bu bilgilerin belli kurallar doğrultusunda paylaşımı sağlanarak,

yaygınlaştırılmalıdır. Dolayısıyla halk dansları alanında veri toplama ve dağıtma eşgüdüm

sisteminin nasıl sağlanabileceği konusunda bir modele gereksinim vardır. Bunun için bir

eşgüdüm çalışması gereklidir. Eşgüdümün sağlanmasında üniversitelere çok önemli görevler

düşmektedir. Bilgi paylaşım eksikliği çok büyük ölçüde kaynak, zaman ve veri kaybına neden

olmaktadır. Şu ana değin bu yapılmadığı için halk danslarına ilişkin tüm veriler kayıt altına

alınamamış ve atlas çalışmaları yapılamamıştır. Hatta Türk halk dansları sahne ve yerel oyun

dağarcığı sayısı da tam olarak bilinememektedir.




42

Bu çalışmayla, sorunların çözümüne katkıda bulunmak amacıyla “Türk Halk Dansları Veri

Toplama, Bilgi ve Belge Paylaşımı Sistemi” adlı bir model önerilecektir. Verilerin araştırma-

derleme, arşivlemesi ve paylaşımının nasıl yapılabileceği bu model üzerinde tartışılacaktır.

Türk halk dansları bilgi ve belge paylaşımında eşgüdümün yaygınlaştırılabilmesi için dijital

çağın olanaklarından nasıl yararlanılması gerektiği üzerinde de durulacaktır. Böylelikle Türk

halk dansları alanında arşivleme, bilgi ve belge paylaşımının sağlanabilmesine katkı

sunulması amaçlanmaktadır.

* * * TURKISH FOLK DANCE DATA COLLECTION,

INFORMATION AND DOCUMENT SHARING SYSTEM

The purpose of this paper is to propose a common system for research, compilation and

archiving activities of folk dance in Turkey.

There are many folk dances research, compilation and archiving studies carried out by

various individuals and institutions in our country, independent and unaware of each other. It

is known that very important data have been obtained in these studies. A folk dances database

should be created and be directed from a single center. All researchers should be informed

about these studies and this information should be disseminated in accordance with certain

rules. Therefore, there is a need for a model of how data gathering and distributing

coordination system can be achieved in the field of folk dances. This requires coordinated

work. Universities have a very important role in ensuring coordination. The lack of

information sharing causes very large amounts of resources, time and data loss. Since this has

not been done so far, not all records concerning folk dances have been recorded and atlas

studies have not been conducted. In fact, the number of Turkish folk dances, scenes and local

gaming is not known at all.

With this study, a model called "Turkish Folk Dance Data Collection, Information and

Document Sharing System" will be proposed in order to contribute to solution of the

problems. How to research, compile, archive and share data will be discussed on this model.

It will also focus on how to utilize the possibilities of the digital age in order to promote

coordination in sharing information and documents in the field Turkish folk dances. Thus, it is

aimed to contribute to archiving, information and document sharing in the field of Turkish

folk dances.




43

Neriman SUNİSİOĞULLARI Türk Amerikan Anaokulu

[email protected]

İlhan ERSOY Ege Üniversitesi

[email protected]

GÖÇ VE MÜZİK İLİŞKİSİ ÜZERINE ETNOGRAFİK BİR ÇALIŞMA:

KIBRIS DOĞU MESARYA BÖLGESİ KINA GECESİ GELENEĞİNDE MÜZİK

Göç, basit bir tanımla; yer değiştirme sürecidir. Bu süreç, birey(ler)in fiziksel yer

değiştirmesinin yanı sıra; aynı zamanda kültürel bileşenlerin de yer değiştirmesini içerir.

Temel bir kültürel bileşen olarak müzik, hemen her toplulukta olduğu gibi, göçmen

topluluklar açısından en temel kültürel kimlik işaretleyicisidir. Göçmenler yeni yerleştikleri

kültürün içinde müzik aracılığıyla kendilerini var ederler. Ancak her göç süreci aynı sonuçları

üretmez. Göç süreci, konvansiyonel çerçevede, kimi zaman kültürel bir dönüşüm

(özümleme/asimilasyon); kimi zaman kültürel bir süreklilik (korumacı bir özcülük); kimi

zaman da konvansiyonel dışı bir yaklaşımla katışıklık (melez/hibrit) gibi farklı sonuç

potansiyelleri taşır. Dolayısıyla genel-geçer teorik bir tartışma yerine, göç deneyimi yaşayan

belirli bir topluluk üzerine, belirli bir alan ve zaman sınırlılığında gerçekleştirilecek bir

etnografi, bu çerçevede daha nitelikli sonuçlar üretecektir. Bu bildiri, yazınsal alana

(literatüre) yönelik tarama yönetimi ile birlikte 2016 yılı içinde Kıbrıs Doğu Mesarya

bölgesinde katılımcı gözlem, görüşme yöntemleriyle gerçekleştirilen etnografik çalışmalar

sonucunda elde edilen verilerin analizinden oluşur.

Kıbrıs adası, jeopolitik ve jeostratejik konumu itibariyle taşıdığı cazibe bakımından tarihten

günümüze, birçok medeniyete ev sahipliği yapmıştır. Tarihsel derinlikten bu yana süregelen

kültürel çeşitliliğin varlığı, adanın tümü üzerinde etnografik bir irdelemeyi olanaksızlaştırır.

Buradan hareketle günümüzde kültürün homojen olmadığına hatta aynı soydan gelen

toplulukların bile göç deneyimine bağlı olarak kimi davranışlarıyla birbirlerinden ayrıştığına

ilişkin genel kabule destek ve katkı veren bu bildiri, etnografik bir yaklaşımla, Kıbrıs adası

Doğu Mesarya bölgesine odaklanır. Bildiri, bu bölgede 1974 öncesinden itibaren adada

yerleşik olarak yaşayan “Kıbrıslı Türkler” (yerliler) ve 1974 sonrası Türkiye’den göç eden

(göçmenler) “Türkiyeli Türkler” olarak tanımlanabilecek iki farklı kültürel kimliğin, müzikli

bir ritüel olan kına gecesi içindeki müziksel edimlerin ve söylemlerin ekseninde geliştirdikleri

farklılıklara yönelir. Bölge içinde farklı göç deneyimlerine sahip olan Türkler, kına gecesi

etkinliklerinde bu farklılıklarını müziksel pratikleri ile ortaya koyarlar.

* * *




44

AN ETHNOGRAPHIC STUDY ON MIGRATION AND MUSIC RELATIONSHIP:

MUSIC IN THE CYPRUS EAST MESARIA REGION HENNA NIGHT TRADITION

Migration, with a simple definition, is a displacement process. This process involves not only

the physical displacement of the individual; as well as the relocation of cultural components.

As a basic cultural component, music is the most basic cultural identity marker for immigrant

communities, as it is in almost every community. Immigrants create themselves through the

music in the new culture they migrate. However, not every migration process produces the

same results. Immigration process, in a conventional frame, is sometimes a cultural

transformation (assimilation); sometimes a cultural continuity (a protective essence);

sometimes with a non-conventional approach and with different outcome potentials such as

impurity (hybrid). Thus rather than a general theoretical discussion, an ethnography to be

carried out on a specific community experiencing immigration, with a certain area and time

limit will produce more qualified results in this framework. Together with literature review,

this paper consists of an analysis of the data obtained as a result of ethnographic studies

conducted through participant observation, interviewing methods in the Cyprus Eastern

Mesarya region in 2016.

The history of the Cyprus Island, its geopolitical and geostrategic location, has been hosted by

many civilizations. The existence of ongoing cultural diversity since historical depth makes

ethnographic scrutiny of the whole of the island impossible. This paper focuses on the eastern

Mesarya region of Cyprus with an ethnographic approach, contributing to the overall

acceptance that the culture is not homogeneous today and that even the same societies are

separated from each other by their behavior depending on the migration experience.

This paper addresses the differences that two different cultural identities –“Turkish Cypriots”

living as a resident on the island since before 1974 (the locals) and “Turkish Turks” who

emigrated from Turkey after 1974 (immigrants)- have developed on the basis of musical acts

and discourses within the henna night which is a musical ritual. Turks who have different

immigration experiences in the region reveal these differences with their musical practices in

the henna night activities.

Nevin ŞAHİN Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

[email protected]

NEAR EAST MEETS FAR EAST-IN EUROPE! A EUROVISIONAL ANALYSIS

The idea Marcel Bezençon, director of European Broadcast Union, proposed under the

influence of Sanremo Music Festival, resulted in Eurovision Song Contest in 1956. Starting

with seven European countries, the contest spread around the continent, Caucasia,

easternmost and southwestern shores of the Mediterranean, and Australia. Succeeding in

uniting the warworn continent, ESC also dissociated countries such as Monaco which declined

participation due to biased voting system. Although the rules state that ESC is not a political




45

but a musical event, non-musical discussions dominated the literature such as the building of

a European identity. The 63rd contest held in Lisbon on 12 May 2018 was not free from those

discussions either. The victory of Israeli representative Netta Barzilai’s song Toy was

associated with the current political agenda like USA’s embassy decision and the result was

criticized to be a political decision. However, the new voting system since 2016, and countries

with high points from their diasporas like Russia and Azerbaijan failing in semifinals refute

the argument on political decision. This paper evaluates ESC through Arjun Appadurai’s

concept “technoscape” and argues that the non-musical factor effecting the ESC results

evolved into transnationality. In this context, ESC on new media was studied and the winning

song of ESC 2018 was analyzed in terms of music, lyrics and performance. The number of

YouTube live viewers reaching 6 million and ESC songs’ success on iTunes charts even in non-

European countries like Dominican Republic reveal the effect of technoscape in the

globalization of the contest while Barzilai’s musical background, the musical, lyrical and

performative aspects Toy and its reflections on social media users from different countries

show that the song carries a “Far Eastern” rather than a European identity and this “far”

identity is regarded “phenomenal” not only in Europe but also in Africa and America.

* * * YAKIN DOĞU UZAK DOĞU’YLA AVRUPA’DA BULUŞUYOR: BİR EUROVISION ANALİZİ

İtalya’nın Sanremo Müzik Festivali’nden esinle, Avrupa Yayın Birliği başkanı Marcel

Bezençon’un ortaya attığı fikir, 1956 yılında Eurovision Şarkı Yarışması’nın gerçekleşmesini

sağlamıştır. Yedi Avrupa ülkesinin katılımıyla başlayan yarışma, Avrupa’nın tamamına,

Kafkasya’ya, Akdeniz’in doğu ve güney uçlarına, hatta Avustralya’ya kadar yayılmıştır.

Savaştan çıkmış Avrupa’yı müzikle birleştirmeyi başarmış olan bu yarışma, komşu ülkelere

verilen taraflı oylar gibi tartışmalarla Monako gibi kimi ülkelerin yarışmadan çekilmesine

neden olacak kadar da ayrıştırıcı bir özellik kazanmıştır. Bu çok uluslu yarışma bağlamında,

her ne kadar yarışmanın politik bir etkinlik değil bir müzik etkinliği olduğu kurallarla tasdik

edilmiş olsa da özellikle bir Avrupalı kimliğinin inşası etrafında müzik-dışı tartışmalar

yapılmıştır. 12 Mayıs 2018’de Lizbon’da finali gerçekleştirilen 63. Eurovision Şarkı Yarışması

da bu tartışmalardan ari değildir. İsrail temsilcisi Netta Barzilay’ın Toy isimli şarkısıyla

yarışmayı kazanması, ABD’nin büyükelçilik kararı gibi güncel politik gündemle bağlantılı

olarak değerlendirilmiş ve siyasî bir karar olarak eleştirilmiştir. Ancak Avrupa Yayın

Birliği’nin 2016’da oylama sistemini değiştirmesi, Avrupa ülkelerindeki diasporalarının

büyüklüğü sayesinde sürekli yüksek puanlar alan Rusya, Azerbaycan gibi ülkelerin 63.

Yarışmada yarı finalde elenmesi gibi durumlar, sonucun siyasî olduğu tartışmasını temelsiz

bırakmaktadır. Bu çalışma, Arjun Appadurai’nin “teknolojik alan” kavramı üzerinden

Eurovision Şarkı Yarışması’nı değerlendirerek yarışma sonucunda etkili olan müzik-dışı

faktörün ulusaşırılığa dönüştüğünü iddia etmektedir. Bu bağlamda yarışmanın yeni

medyadaki tezahürleri incelenmiş, 63. yarışmayı kazanan Toy isimli şarkı müzik, içerik ve

performans analizine tabi tutulmuştur. YouTube canlı yayınının 6 milyonu aşkın takipçiye

ulaşması, yarışma şarkılarının Dominik Cumhuriyeti gibi Avrupa-dışı ülkelerde bile iTunes en

çok dinlenenler listelerine girmesi gibi bulgular, yarışmanın küreselleşmesinde teknolojik




46

alanın etkisini gözler önüne sererken gerek Barzilay’ın müzikal geçmişi, gerek Toy’un

müziğine, sözlerine ve sahne performansına ilişkin özellikler, gerekse farklı ülkelerin sosyal

medya kullanıcılarında şarkının yansımaları, yarışmayı kazanan şarkının Avrupalı değil Uzak

Doğulu bir kimlik taşıdığını ve bu “uzak” kimliğin sadece Avrupa’da değil Afrika ve Amerika’da

da “olağanüstü” bulunduğunu göstermektedir.

Olcay MUSLU GARDNER Mustafa Kemal Üniversitesi

[email protected]

APPLIED ETHNOMUSICOLOGY, ARCHIVING AND CREATING TANGIBLE FROM

INTANGIBLE MUSICAL HERITAGE. EXAMPLES FROM RURAL TURKEY

Archiving is an indispensable element of cultural sustainability efforts and constitutes one of

the main processes of scholarly work. In particular, it has become a major benefit to applied

ethnomusicology, and this has resulted in its current popularity as a subject of research. In

order to achieve the best possible understanding of such an abstract and complex topic as

intangible values, the inventorying of intangible cultural practices for the aim of their

continuous evolution, as well as their transmission to future generations, is of paramount

importance.

Research, fieldwork, and archiving are considered as key activities for applied

ethnomusicology, and require significant levels of community collaboration and partnerships

based on mutual respect. In order for ethnomusicology to maintain a reputation for ethical

behaviour while attempting to catalogue traditional practices, it is vital that any recordings or

other means of documentation are done openly and with the permission of their subjects.

This presentation will attempt to explain the process of producing hard data from intangible

values through the on-going archiving projects in a rural area in the north Aegean region of

Turkey that began in 2012. The archival foundation for this study includes audio-visual

recordings, music recordings, and documentaries as well as local collaborative projects with

regional management offices and civil societies, and follows the guidelines set out in

UNESCO’s Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage, specifically

Article 1, parts (a), (b), (c) and (d).

This study aims to make a contribution to applied ethnomusicology by discussing the

practical application of data gathered through extensive fieldwork. In addition, the active role

of ethnomusicologists in this complex field will be examined.




47

Onur ŞENTÜRK Istanbul Technical University

[email protected]

TRADITIONAL PERFORMANCE PRACTICE OF

KEMENCHE (BLACK SEA FIDDLE) IN GREECE

The kemenche (Black Sea fiddle or Pontic lyra) is a bottle-shaped stringed instrument from

Black Sea region of Turkey. It is one of the most important figures of Black Sea music tradition

as it has an original playing style and repertoire that differentiates this instrument from other

bowed instruments.

Today, kemenche is being performed not only in the Black Sea region of Turkey but also in

Greece, where Pontic Greeks have immigrated from Black Sea region of Turkey at the

beginning of the 20th century.

After almost a century, inevitable differences occurred in kemenche performance practices.

When the playing style differences of kemenche performed in Turkey and Greece are

investigated and compared, prominent differences and common points can be observed. It is

essential to state that, these kind of similarities and differences are very expectable between

the two communities which have the same origins, yet one of them changed its cultural

environment by an immigration and the second one have stayed in its natural environment.

Moreover, during the population exchanges and migrations, the cultural interactions also

reflected itself in kemenche playing styles. Thus there is a performance practice difference

between Greece and Turkey today. Therefore, in my field research, I basically have

investigated the playing style differences of kemenche, which is the most significant and

symbolic musical instrument in both communities of Greek (Pontus people) and Turkish

(Black Sea people). Through focusing on after the 1920s1, I specifically look at the playing

style differences in terms of the playing techniques and musical aesthetics.

In this paper, I am going to state my comments, and outcomes about traditional performance

practice of kemenche in Greece, in the aspect of playing techniques, repertoire, and evolution

process of kemenche performing practice, basing on two years of field research in Greece.

1 1922-23 population exchange between Turkey and Greece.




48

Özgür TURAN Yıldız Teknik Üniversitesi

[email protected]

KÜRESELLEŞME ÇATISI ALTINDA YER ALAN MÜZİKAL ENSTRÜMAN PAZARLAMASINDA

TÜKETİM ALIŞKANLIKLARI VE MANİPÜLASYONLARININ ULUSAŞIRILIK BAĞLAMINDA

İNCELENMESİ

Müzik enstrümanları farklı kültürlerin; gelenek ve göreneklerin başat taşıyıcılarından

olmuştur. Müzikal kültürler “kendi enstrümanları” ile temsil edilirken etkileşim içine girilen

diğer kültürlerle repertuarlarını ve müzikal dillerini bizatihi enstrümanlar üzerinden

paylaşmış; enstrümanlar bu iletişim denkleminin katalizörleri olmuştur; müzik

enstrümanlarının köprü ve taşıyıcı olma özelliği kültürlerin ve değerlerinin farklı çevrelerce

benimsenmesinde önemli rol oynamıştır.

18. ve 19.yüzyılın emperyalist anlayışının 20. yüzyılda kültür emperyalizmine evrildiği

süreçte, egemenlerin kendi toplumsal yapı ve değerlerini benimsetme yolu olarak diğer

birçok iletişim araçlarının yanı sıra müziği de işlevselleştirdikleri bilinmektedir. Bu hamlenin

bir diğer aygıtı müzik teknolojileriyle içli-dışlı olan müzik endüstrisidir: II. Dünya Savaşı

sonrasında daha da gelişen müzik endüstrisi bu yüzyılın medya ve kitle iletişim araçlarının

gelişimine ve pazarlama anlayışına paralel olarak şekillenmiş ve hızla ortaya çıkan popüler

müzik türleri kendi pazarlama yöntemlerini türetmiştir. Müzik endüstrisinin bu pazarlama

yöntemleri içerisinde sembolik bir önem kazanmaya başlayan müzik enstrümanları farklı

roller üstlenmeye başlayarak, müzik-tür ilişkisi içerisinde belirleyici unsur olmuştur.

Günümüzde küreselleşmeyle birlikte, müzik endüstrisinin bir parçası olarak, müzikal

enstrümanların tüketimi önemli derecede artmıştır. Müzikal enstrüman pazarı, popüler kültür

çerçevesinde kendi müziğini, soundunu yaratma paradigmaları, pazarlama stratejileri, gelişen

teknoloji ve sahne sanatlarıyla iç içe büyük bir sektör haline gelmiştir.

Bu bildiride, küreselleşme çatısı altında kendi kültürlerinin ötesinde özellikle popüler kültürle

birlikte şekillenen ve sembolik anlamlar kazanan müzikal enstrümanların pazarlamasında

kullanılan yöntemler, müziğin ve müzisyen kimliğinin inşasında direkt veya dolaylı olarak etki

eden olgular, çeşitli örnekler üzerinden incelenecektir. Ulusaşırılık bağlamında popüler

kültürle şekillenen müzik endüstrisinin ve genç kuşağın ilgi ve zevklerini manipüle eden

müzikal enstrüman pazarlama stratejilerinin analizleri üzerinde durulacaktır. Müzikal

enstrüman pazarlama stratejilerinin başlıca malzemesi olan topluluk, şiddet ve cinsiyet

öğeleri, küreselleşmeyle birlikte yerelden ulusaşırılığa geçişin müzik teknolojileri ve sanal

platformlar aracılığıyla şekillenen yapısı ele alınacak, bu öğeler üzerinden inşa edilen

müzisyen kimliği müzik-tür, enstrüman ve tüketici ilişkisi irdelenecektir.

* * *




49

AN INQUIRY OF CONSUMPTION HABITS AND MANIPULATIONS IN THE GLOBAL MUSICAL

INSTRUMENT MARKET IN THE CONTEXT OF TRANSNATIONALISM

Musical instruments have been one of the dominant bearers of traditions and customs of

different cultures. While different musical cultures are represented by "their own

instruments", both their repertoire and musical language are spontaneously shared with the

other cultures that are interacted with through their instruments; and the instruments have

become the catalysts of this relationship of communication; since musical instruments have

the quality of being a link they have played an important role in the embracement of cultures

and values in different communities.

It is known that the sovereigns have functionalized music as well as many other means of

communication as a way to impose their social structures and values while the 18th and 19th

centuries imperialist understanding was evolving to cultural imperialism in the 20th century.

Another device of this movement is the music industry, which is intimately involved with the

music technologies: The music industry, which developed even further after World War II,

was shaped in parallel with this century’s marketing outlook and the progress of the means of

media and the means of mass communication; and the popular music genres, which have

rapidly emerged, had formed their own marketing methods. The musical instruments that

have gained a symbolic importance in these marketing methods of the music industry have

started to attain a different role, and have become an important factor in determining music -

genre relationship.

Today, as a part of the music industry, due to the globalization there has been a considerable

increase in the expenditure of musical instruments. Musical instrument market has grown

hand in hand to be a great sector with the notion of creating one’s own music and sound

within the framework of popular culture, marketing strategies, developing technology and

performing arts.

In this presentation, the methods that are used in the musical instrument marketing that have

gained symbolic meanings and are shaped especially by popular culture, beyond the native

cultures of the musical instruments under the globalization and the phenomena that affect the

development of music and the identity of the musician will be examined through various

examples. The analyses of the music industry that is shaped by the popular culture in the

context of transnationality and the strategies of musical instrument marketing that

manipulate the taste and concerns of the youth will especially be under focus. Society,

violence, and sexuality which are the main elements of musical instrument marketing will be

scrutinized, the shaping structure of the transition from locality to transnationality through

music technologies and digital platforms will be of concern, and musician identity –genre,

instrument - customer relationships that are constructed upon those elements will be

discussed.




50

Sanubar BAGHIROVA Azerbaijan National Academy of Sciences

[email protected]

NATIONAL MUSIC PRACTICES AND TRANSNATIONAL MUSICAL AUDIENCE:

FROM RESPONSE TO INTERACTION

The constant migration of the human masses, the geographic proximity of peoples, aggressive

campaigns, the emergence of empires that gather different peoples into one political and

cultural community - these factors have always made the cultural practices of peoples open to

exchange and borrowing. Modern technical means make accessible the musical traditions of

peoples, even very distant geographically and not connected with each other by a common

political and / or cultural history. But how much does the technical availability of musical

material make it accessible to the perception of the listener from the “alien” culture and give

him insight into its meaning, especially when it concerns traditional non-European musical

practices, whose languages still retails their national “specialness” ? In the dialogues of

Stravinsky and Kraft, there was a syllogism about the Chinese philosopher, which here is

applicable to the discussion of im/perception of the "alien" musical culture - on the level of its

artistic language and meaning. It is customary to think that one is impossible without the

other. Nevertheless, the fact of the modern culture of listening is that these purely national

musical practices are capable of evoking an emotional feedback from a modern listener who is

not familiar with their artistic language. Regardless of whether the listener understands the

artistic context of this music, s/he can recognize its artistic value. How do these traditional

music practices find a response among non-traditional listening audience? To what extent do

they preserve their "purity", their original language and forms, getting on another cultural

ground? How do they interact artistically with "other people's" music practices? These

questions will be in the focus of my message.

Selahattin BASTAN Kafkas Üniversitesi

[email protected]

KARS YÖRESİ AŞIKLIK GELENEĞİ VE AŞIK GÜNAY YILDIZ

Ozanlık geleneğinin günümüzdeki devamı olan Aşıklık geleneği gerek Anadolu topraklarında

gerek Türk nüfusun yaşadığı Orta Asya ve Kafkasya coğrafyasında canlılığını koruyan halk

edebiyatı pratiklerindendir. Türkiye’de aşıklık geleneği söz konusu olduğunda Kars yöresi öne

çıkmaktadır. Kars ilinin sınırları içinde geçmişten günümüze kadar bir çok aşık yetişmiştir.

Bu geleneğin kabulleri, aşıklığa yönelmeyi, başlayıp bu yolda yetişmeyi ve usta çırak ilişkisi

içindeki eğitim sürecini gerektirir. Sürekli olarak bir değişim içerisinde olan günümüz şartları

aşıklık kurumu üzerinde de etkiler göstermiştir. Aşıklığın günümüze kadar ulaşmasındaki




51

önemli bir etken olan aşık meclisleri; günümüz sosyoekonomik şartları gerekse değişen müzik

kültürü etkisi ile aşıklık geleneğinde meydana gelen büyük değişiklikler, bu çalışmada

geleneğin Kars’taki güçlü temsilcilerinden Aşık Günay Yıldız örneği üzerinden incelenmiştir.

Hazırlanan bildiride sunulacak verilen toplanabilmesi amacıyla Aşık Günay Yıldız ile

görüşmeler gerçekleştirilerek Kars Aşıklık geleneği ve aşıklık geleneğinin günümüzde yüz

yüze geldiği soru ve sorunlar, değişen ve değişmeyen unsurları ve ‘Aşık Makamları’ hakkında

bilgiler saptanmıştır.

P.N. Boratav’ın 100 Soruda Türk Edebiyatı adlı eserinde de belirttiği gibi “…bizim bugünkü

ölçülerimizde önemsiz sayılabilecek bir âşık ya da şiir, çağının ve çevresinin bir yönünü

aydınlatmak ve anlamlandırmak bakımından bir değer taşıyabilir.” Çalışmada Aşık Günay

Yıldız’ın içinde bulunduğu toplumun önem verdiği konu ve sorunlara yaklaşımı da ele alınmış,

süregelen aşıklık geleneğinin neresinde, nasıl bir temsîliyeti olduğu ve kültürel mîrasa katkısı

üzerine tartışmak hedeflenmiştir.

* * * MINSTRELSY IN KARS PROVINCE AND AŞIK GÜNAY YILDIZ

The tradition of minstrelsy is the products of the folk literature protecting the vitality of the

Central Asia and the Caucasus geography where both the Anatolian soil and the Turkish

population live. Kars region stands out when it comes to minstrelsy tradition in Turkey. There

are many minstrels as many as the day-to-day past in the borderline of Kars.

The assumptions of this tradition necessitate a training process within the boundaries of

adherence and apprenticeship, starting from the beginning and going on the path. Today's

conditions, which are constantly changing, also have an impact on the institution of

minstrelsy. The intellectual assemblies, which are an important factor in the reaching of the

minstrelsy, the effects of today's socioeconomic conditions and the changing musical culture

and the great changes in the tradition of love have been examined through the example of

Minstrel Günay Yıldız, one of the strong representatives of this tradition in Kars.

Interviews with Aşık Günay Yıldız were conducted in order to collect the data that will be

presented and information about the questions and problems faced by the tradition of Kars

Minstrelsy today, the changing and unchanging elements and the ‘Minstrel Makams’ were

determined.

P. N. Boratav pointed out in his book, Turkish Literature in 100 Questions as “... a minstrel or

minstrel poem that can be regarded as insignificant in our present measurements may carry a

value in terms of enlightening and making sense of the ages and the directions of the

environment.” In the study, it was aimed to discuss the place of Minstrel Günay Yıldız in

minstrelsy tradition and how he contributed to the cultural heritage.




52

Selena RAKOČEVIĆ University of Arts Belgrade

[email protected]

CHALLENGES OF SAFEGUARDING OF INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE:

NOMINATION FILE "KOLO, TRADITIONAL FOLK DANCE"

Implementation of UNESCO's "Convention on the Preservation of Intangible Cultural

Heritage" has been in use for ten years (since 2008). Since the preparation of nomination files

and application forms by the "State parties" directly depends on concrete, very diverse

cultural, social and, at the first place, political circumstances, it is clear that the experts, who

are primarily engaged in this work, face different challenges. Along with providing archival

material for identifying dance/musical genre as an “element” of intangible cultural heritage,

experts face various theoretical and practical challenges in defining it clearly enough to be

understandable globally, vindicating its geographical and historical ties with the nominating

state and demonstrating its continuous vitality in local communities. As scholars on the one

hand and activists in applied work in the other, experts are mediators between bearers of the

“element” and the state administration at the national and global level. In this sense various

scholarly as well as ethical aspects of the usage of archival material appears in this process.

The aim of this presentation is to present work on the nomination file "Kolo, traditional folk

dance" of the Republic of Serbia, which has been included in the UNESCO’s Representative List

of Intangible Cultural Heritage in 2017. Since the author actively took part in this nomination

process, this application will be presented from the perspective of an active participant – an

expert responsible for the content of the application form.

Sinan UÇAR Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

[email protected]

Alper MARAL Yıldız Teknik Üniversitesi

[email protected]

İKİ ERKEN DÖNEM AEROFON ÖRNEĞİNDEN (OKARINA, XUN) HAREKETLE

ORGANOLOJİDE MONOGENİZM VE POLİGENİZM KAVRAMLARI

Müzik, dans, çalgılar vb. kültürel ögeler söz konusu olduğunda kuşkusuz kültürel toplulukların

ya da farklı grupların aralarındaki iletişim ve etkileşim konunun odağını oluşturmaktadır.

Arada ki mesafeye bakılmaksızın, kültürler arası göç ve dolayısıyla geçişkenlik pek tabi

başlangıç noktasıdır. Müzikoloji araştırmalarında müzik pratikleri kadar, müziğe hizmet eden

çalgılar da önemli bir araştırma konusudur. Organolojik çalışmalarda erken dönem çalgıların

tarihi kimi zaman ulus kimlik ve hatta diaspora güdümlü sahiplenme refleksleriyle yazılmaya




53

çalışılmış, dar bir perspektiften araştırılmış ve bazı çalgılar bu reflekslerle isimlendirilmiş ya

da gruplandırılmıştır. Bir ikinci ihtimal olan paralel gelişmişlik her ne kadar antropolojinin

konusu olsa da müzik ve çalgılar tarihi için yeni bir kapı aralamaktadır. Çalgıların kökenleri

araştırıldığında aynı zamanda bir köken arama metodu olan “monogenetik” yaklaşımın hâkim

olduğu söylenebilir. Tek bir kökenden yayılma savı üzerine kurulu monogenetik takibin

aksine birden fazla kökeni olabilecek “poligenetik” çalgılar da söz konusudur. Ancak,

poligenetik köken takibi yapılırken politik sınırların ve ulus düşüncesinin icadından çok daha

öncesine iz sürülmesi gerekliliği bir kilit nokta olarak belirtilmelidir.

Bu çalışmaya, anılan olgunun bir örnek üzerinden; tarih öncesi aerofonlardan olan, kil ya da

seramikten yapılmış “okarina” çalgısı çerçevesinde gerçekleştirilecek bir okuma esas teşkil

edecektir. Poligenetik kökene sahip bir çalgı olduğunu göstermek adına Güney Amerika kadim

kültürlerine ait olan “okarina” örnekleriyle; Çin kültürüne ait olan “xun”un, yani Çin

okarinasının analizleri yapılmıştır. Günümüzden 10.000 yıl kadar önce birbirinden kopan Eski

ve Yenidünya ancak M.S. 15. Yüzyılda, bu sefer de sömürü ve ticaret yoluyla, tekrar

birleşmiştir. Dolayısıyla birbiri ile iletişimi olmayan kültürlerin bu tarihten yüzyıllar

öncesinde benzer çalgıları üretmiş olmaları, poligenetik yaklaşıma işaret etmektedir. Benzer

koşulların sağlandığı/deneyimlendiği coğrafyalarda, benzer üretim biçim ve modellerinin

ötesinde; kültür ürünlerinin de birbirlerine yakın biçim ve işlevlerde üretilebilecekleri

önermesi, siyaset bilimi tarihi kadar eskiyse de, siyasallaştırılmaya oldukça müsait

disiplinlerden müzikoloji ve bir alt dalı olan organolojide aynı farkındalığın sağlanması için

geçilmesi gereken sınavlarla henüz yeni yeni yüzleşilmektedir.

* * * CONCEPTS OF MONOGENISM AND POLIGENISM IN ORGANOLOGY THROUGH TWO

EARLY-PERIOD AEROPHONE SAMPLES (OKARINA, XUN)

When cultural elements such as music, dance, instruments and so on are discussed,

communication and interaction between cultural societies or different groups are of

absolutely central importance. Irrespective of the distance, intercultural migration and thus

transitivity, as one might expect, are the emerging points. In the research studies of

musicology, instruments which serve for music are important research areas as well as music

practices. In organological studies, the history of early period musical instruments was

recorded through sometimes with national identities and even Diaspora-driven reflexes of

ownership; was investigated from a narrow perspective and some musical instruments were

named or grouped by these reflexes. Although parallel development as a second probability is

the research area of the anthropology, it opens a new path for the history of music and

musical instruments. When the roots of the musical instruments were investigated, it can be

stated that monogenetic approach, which is an origin search method, is dominant. Further,

contrary to monogenetic trace which is based on the assertion of dispersion from a single

root; polygenetic instruments which may have more than one root are also a matter of

concern. However, while tracing back the roots of polygenetic, it should be pointed out as a




54

key point that the necessity of tracing long before the invention of the nation awareness and

political boundaries.

In this study, a reading regarding the instrument “Okarina”, which is one of the prehistoric

aerophones and made from clay or ceramic, will be carried out through a sample of the

phenomenon in question. In order to show that it is an instrument with a polygenetic root,

analyzes of “Okarina” samples, which belong to the ancient cultures of South America, and

Chinese “okarinas” “xun”- which belong to Chinese culture, were made. The Old and New

World, which broke apart from each other 10,000 years ago, united again due to trade and

exploitation in the 15th century. Therefore, the fact that cultures that did not communicate

with each other made the same instruments before centuries ago refers to a poligenetic

approach. Although the proposal of the cultural products can be produced in a similar form

and function in geographies where similar conditions are provided or experienced beyond

similar production, patterns and models are as old as the history of political science, it is yet

to be faced with the required phases in order to create the same awareness in musicology and

the sub-branch organology which are the disciplines open for politicization.

Susanne ZIEGLER [email protected]

HISTORICAL SOURCES OF TURKISH MUSIC IN BERLIN

In the focus of this paper are historical sources of Turkish music which are kept in Berlin

institutions and archives. Foremost they are due to Kurt Reinhard (1914–1979), professor at

the Free University in Berlin (1948–1977) and director of the Berlin Phonogramm-Archiv

(1952–1968). From 1955 onwards, he intensively did fieldwork in Turkey, often together

with his wife Ursula, and published and lectured on Turkish music.

Today Reinhard’s sound recordings are preserved in the Phonogramm-Archiv in the

Ethnological Museum in Berlin, together with ample documentation, photos, writings,

correspondence and personal documents. Additional material, including recordings and

publications of his students and colleagues which has been preserved in the Institute for

Comparative musicology of Free University, has meanwhile also been given to the

Phonogramm-Archiv.

These historical documents from a unique collection of cultural heritage of Turkish music,

comprising examples of music and dance from the late 1950s until the end of the 20th century.

In my paper I shall briefly introduce the different Berlin institutions and provide information

on the sound collections on Turkish music recorded in Turkey by Reinhard, his wife, his

students and colleagues from 1955 onwards.




55

Şeyma ERSOY ÇAK İstanbul Medipol Üniversitesi

[email protected]

MÜZİK ARŞİVCİLİĞİ: İ.T.Ü. TMDK ERCÜMENT BERKER VE ŞEHVAR BEŞİROĞLU

KÜTÜPHANE ARŞİV VE DÖKÜMANTASYON BİRİMİ ÖRNEĞİ

19.yüzyılın son çeyreğinde Avrupa’da sistematize edilmiş olan müzikoloji disiplini; veri

toplama, sınıflandırma ve saklamaya dair içeriğiyle arşivciliği oldukça önemser. Müzik

arşivciliği, müzikal sesi korumak ve aktarmakla birlikte kültürel paylaşım ve geleneğin

devamı açısından önemlidir. Fotoğraf, video gibi görsel ve işitsel malzemenin yanında,

müzikal unsurlar olarak nota arşivleri ve basılı yayınlar zenginleştirici unsurlardır. Dünyada

Viyana ve Berlin başta olmak üzere çalgı, nota, ses gibi müzikal malzemelerin yanı sıra halk

kültürü ve müziğine dair yapılan çalışmalar, özellikle 1900’lü yıllardan itibaren çeşitli

ülkelerde kurulan arşivlerle kurumsallaşmıştır.

Türkiye’de 1920’li yıllarda halk müziklerinin tespiti ve korunması için derleme çalışmaları

başlamış, bu çalışmaların bir kısmı basılı olarak yayınlanmıştır. Basılı kaynaklar, görsel

malzemeler ve nota arşivlerinin oluşturulması kadar, bu malzemelerin dijital ortama

aktarılması da bir o kadar önem taşır. Bu araştırmanın amacı, müzik arşivi örneği olarak İ.T.Ü

Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Prof. Dr. Ercüment Berker ve Prof. Ş.Şehvar Beşiroğlu

Kütüphane Arşiv ve Dökümantasyon Birimi’nde arşivcilik ve dijitalize çalışmalarına dair

mevcut kaynakların aktarılması ve gelecekte planlanan sürecin tanıtılmasıdır.

* * * MUSIC ARCHIVING: THE EXAMPLE OF I.T.U T.M.S.C ERCÜMENT BERKER AND ŞEHVAR

BEŞİROĞLU LIBRARY ARCHIVE AND DOCUMENTATION UNIT

The discipline of musicology, which was systematized in the final quarter of the 19th century

in Europe, attaches importance to archiving with its content including data collection,

classification and saving. Music archiving is important in terms of maintaining cultural

sharing and tradition along with preserving and conveying musical sound. In addition to

visual and audial material such as photographs and videos, note archives and printed

publications are enriching musical elements. In the world, studies on folk culture and music,

as well as instruments, notes and sounds have been institutionalized with archives

established in various countries, especially in Vienna and Berlin, since the 1900s.

Efforts of compilation for the identification and preservation of folk music has started since

the 1920s in Turkey and some of these studies have been published in print. The transfer of

printed resources, visual materials and note archives into digital domain is as important as

the creation of them. The aim of this study is to address the current resources related to the

studies on the archiving and digitization works at the I.T.U. Turkish Music State Conservatory

Professor Dr Ercüment Berker and Prof. Ş. Şehvar Beşiroğlu Library Archive and

Documentation Unit and the introduction of the process planned for future.




56

Türev BERKİ Hacettepe Üniversitesi

[email protected]

İsmet KARADENİZ Hacettepe Üniversitesi

[email protected]

ANATOMY OF A CHORD

Background is a concept we started using more frequently in the field of science and art. It is a

mental corpus of previously acquired knowledge, experience and opinion required to

understand a word or a writing.

We can transpose this definition into music theories as follows: “A mental corpus of

previously acquired knowledge, experience and opinion required to visualise a music”.

This is precisely what this study focuses on; it does this through a short musical piece of only

20 seconds…

We hereby invite you to discover an immense background from Adnan Saygun to Bestenigâr;

from [3,5,3] and it’s derivations to Bartok’s chord.

Uğur ASLAN Trabzon Üniversitesi

[email protected]

RETHINKING THE ROLE OF ARCHIVES:

COGNITIVE STUDIES OF MUSIC FROM THE PERSPECTIVE OF ETHNOMUSICOLOGY

Music archives have been an important part of Ethnomusicological research since the time of

Comparative Musicology. Although after 1950s Ethnomusicologist turned away from

comparative studies and instead they focused on culture-specific music research, archives

have been still an important element of their research as well. Thus, with the rising

interdisciplinary studies at the end of 20th century, there are new possible functions for

archives, especially for the cross-cultural research. In this research, I would like to illustrate

how archives can take a role in interdisciplinary studies in a different way than Comparative

Musicology in the 19th century till mid of 20th century. Although the field of psychology of

music focuses mostly on Western Art Music, this field gives fewer place for non-Western

music. Non-Western musical styles are used in cross-cultural research for the sake of finding

universal elements of human psychology in music cognition studies. Thus, these kinds of

research are more related to Comparative Musicology than Ethnomusicology. In this paper, I

would like to illustrate that even thinking in a specific musical culture might provide much




57

more profound knowledge of music cognition studies through Ethnomusicological

perspectives. In order to draw the boundaries of the research, ‘speech and music’ is chosen as

the context. From the different examples of the musics of the world, I will show how speech

and music are not clearly separated as it is in Western culture and I examine how diverse

cultural interpretations of music can contribute to the music cognition studies. Consequently,

I would like to illustrate that how archives provide great materials for music cognition studies

and allow to create an interdisciplinary space between Natural Sciences (Psychology,

Neuroscience, Cognitive Psychology etc.) and Social Sciences/Humanities (Musicology,

Anthropology, Linguistics etc.).

Uğur BALOĞLU Yıldız Teknik Üniversitesi

[email protected]

DİJİTALLEŞMENİN KÜRESELLEŞEN MÜZİKAL PRATİKLER ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Küreselleşen günümüz dünyasında, iletişim teknolojilerinin de gelişimiyle ülkeler arası

mesafeler kısalmış, kültürel etkileşimler hızlanmış, insanlar dünyanın diğer ucunda neler olup

bittiğinden haberdar hale gelmişlerdir. Buna bağlı olarak toplumların istekleri günden güne

artarak karşılanamayacak duruma gelmiş, bunun sonucunda ortaya çıkan ekonomik krizler,

bölgesel/küresel savaşlar gibi etmenler, uluslararası göçlerin başlamasına vesile olmuştur. Bu

göçlerle birlikte diaspora olgusu da daha sık işitilmeye, üzerinde araştırmalar yapılmaya

başlanmıştır. Bahsi geçen göçler ile birlikte, her alanda olduğu gibi müzik alanında da

"merkez" konumda ülke ve şehirler oluşmuş, sanatlarını daha geniş kitlelerle buluşturmak

isteyen müzisyenler bu lokasyonlara kısa ya da uzun vadeli yerleşmeye başlamışlardır.

20. yüzyılın sonlarında başlayan, dijital dönüşüm olarak adlandırılan, verilerin depolanmasını,

saklanmasını ve dolaşımını paradigma değişikliğine uğratan sürecin etkileri, müzikte de—

olumlu ve olumsuz yanlarıyla birlikte—ulusaşırılaşmayı ve küreselleşmeyi destekler nitelikte

olmuştur. İnternet’in getirdiği bir yenilik olan, herkesin yayın yapabilme özgürlüğü ile müzik

üretim ve dolaşıma sokulma süreçlerinde ülke sınırlarının bir önemi kalmamıştır. Kültür

endüstrisinin ya da kimi zaman bunları yönlendiren siyasî iktidarların tekelinde olan

televizyon kanallarına, gazetelere ya da benzeri geleneksel medya organlarına gerek

duymaksızın, herkes kendi müziğini üretip, yeni medya ve dijital platformlar sayesinde

kitlelere ulaştırabilmeyi başarmıştır. Dünya genelinde benimsenen liberal ekonomi iklimi, her

dönem olduğu gibi müziğe de bir hayli yansımış, müzik üretimi iyiden iyiye, son yıllarda artan

özgürlük ve demokrasi söylemlerinin etkisine girmiştir. Özellikle sosyal medya sayesinde,

dünyaya ve farklı müzikal kültürlere erişim bir hayli kolaylaşmış, toplumların diğer kültürlere

olan ilgi ve merakı artmıştır. Kanal kayıt teknolojilerinin gelişmesi, müziği zaman ve

mekândan bağımsızlaştırmıştır. Üretilen eserlerde, gerçekte yaşanmayan bir ânın temsili,

müziğin farklı zaman dilimlerinde ve mekânlarda üst üste katmanlanarak kayda alınması ve

tek bir zaman çizgisine sığdırılması yoluyla sağlanmıştır. Bu da geleneksel müziğin üretim

süreçlerinin "aynı anda aynı mekânda olmak" mutlak şartını ortadan kaldırmış, eskiden




58

olduğundan daha kolay ve ekonomik bir şekilde uluslararası müzik topluluklarının,

konserlerinin ve albümlerinin oluşmasına olanak sağlamıştır. Bu çalışmada, dijital

teknolojilerdeki dönüşümlerin, bahsi geçen ulusaşırılık, diaspora ve küreselleşme kavramları

üzerindeki etkileri incelenecektir.

* * * THE EFFECTS OF DIGITALIZATION ON GLOBALIZING MUSICAL PRACTICES

In today's globalizing world, the advancement of communication technologies has shortened

the distance between countries, facilitated cultural interactions and made people informed

about what is going on in the far end of the world. Consequently, communities' demands have

increased to an insatiable level and the resulting factors such as economical crisis and

regional/global wars have led to the beginning of international migrations. These migrations

have put forward the concept of diaspora, about which researches are being done. Along with

the said migrations, musical "hubs", as in all areas, have appeared in countries and cities and

musicians who wish to reach larger audiences with their art started to settle in these locations

for short or long periods.

The effects of the process, called digital transformation that started at the end of the 20th

century and resulted in a change of paradigms in saving, storing, and circulating the data,

supported transnationalisation and globalisation also in music with both positive and

negative aspects. With the freedom of broadcasting granted to every single person thanks to

internet, national borders have lost their importance in the process of music production and

circulation. Everyone managed to produce his/her own music and make it heard by audiences

through the new media and digital platforms without the need for television channels,

newspapers and similar conventional media organs controlled by the culture industry or the

governing political sovereigns. The globally adopted climate of liberal economy has been

much reflected to music, just like it had in all periods, and music production has become

largely controlled by the increasing expressions of freedom and democracy. Access to the

world and the different musical cultures has become much easier thanks to social media and

communities are now more interested in and curious about other cultures. Advanced

technologies of channel recording have made music independent of time and place.

Representation of an unreal moment in the productions was achieved by recording the music

in different periods of time and at various locations and compressing them into a single time

line. This has eliminated the absolute condition of "being in the same place at the same time"

for conventional music production processes and allowed the formation of music bands, the

organisation of concerts and the production of albums in a much easier and affordable way

than it was in the past. This work includes an analysis of how the transformation in digital

technologies has influenced the said concepts of transnationalism, diaspora and globalization.




59

Uğur TÜRKMEN Afyon Kocatepe Üniversitesi

[email protected]

EĞİTİM MÜZİĞİ BESTECİLERİ ARŞİVİ (EMBA) PROJESİ VE PROFESYONEL MÜZİK

EĞİTİMİNE KATKILARI

Ülkemizde mesleki müzik eğitimi veren konservatuvarlarımızda bestecilik eğitimi;

kompozisyon, kompozisyon ve müzik teorisi, kompozisyon ve orkestra şefliği, bestecilik ve

kompozisyon bölüm/ana sanat dalları bünyesinde verilmektedir. Bu okullardan nitelikli, ülke

ve dünya kültürüne sayısız eser üretmiş birbirinden değerli kompozitörlerin yetiştiği

düşüncesi yaygındır. Bununla birlikte besteci adaylarının veya mezunlarının çocuk ve gençlik

şarkıları, orkestra-koro ve oda müziği, solo çalgı ve ses alanında özellikle eğitim müziğine

yönelik üretimleri yeterince yapmadıkları ve ilgi göstermedikleri de bilinmektedir. Ülkemizde

özellikle Güzel Sanatlar Liseleri, öğretmen yetiştiren müzik öğretmenliği anabilim dalları,

hatta sanatçı yetiştiren konservatuvarlarda bile bu ihtiyaç hissedilmekte eğitim odaklı

eserlerin azlığı büyük bir sorun olarak çalgı, ses, koro, orkestra ve oda müziği eğitimcilerinin

karşısına çıkmaktadır. Bu durumu eğitimci, öğrenci hatta dinleyici de bir eksilik olarak

görmekte ve dile getirilmektedir. “Eğitim müziği” alanına ilgi gösterenler ise eğitim kökenli ve

profesyonel bestecilik eğitimi almamış müzik eğitimcileri olmuştur. Özellikle keman, viyola ve

çello dersleri yanında ve orkestra derslerini yürüten müzik eğitimcileri karşılaştıkları

sorunlar ve repertuar azlığı nedeni ile eğitim odaklı solo, orkestra ve oda müziği eserleri

üretmişler ve bir ihtiyacı gidermeye çalışmışlardır. Eğitim müziği bestecilerinin ürettikleri

eserler; profesyonel, amatör ve genel müzik eğitiminde önemli katkılar sağlamıştır. Özellikle

bireysel çalgı ve oda müziği orkestra derslerinde, dinleti ve konserlerde bu eserler eğitim

aracı olarak kullanılmışlardır. Bununla birlikte birçok eğitim müziği bestecisi üretimleri çeşitli

nedenlerle yayınlayamamış ve üretimleri unutulmaya yüz tutmuştur. Eğitim müziği

bestecileri arşivi (EMBA) ile bestecilere ait üretimlerin toplanması, kılavuz kişilerle çalışılarak

yeniden notaya alınması, CD ve kitap olarak yayınlanması, web sitesi aracılığı ile ilgililerle

paylaşılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada; bu amaçlar doğrultusunda geliştirilen proje

hakkında detaylı bilgilere yer verilecek, iki değerli eğitim müziği bestecisi ve eserlerinin proje

kapsamında nasıl ele alındığı bilgileri paylaşılacaktır. Doküman analizi tekniğinin

kullanılacağı betimsel çalışmanın alana katkı sağlayıcı ve özgün olduğu düşünülmektedir.

* * * ARCHIVE OF EDUCATIONAL MUSIC COMPOSERS PROJECT (EMCA) AND CONTRIBUTIONS

TO PROFESSIONAL MUSIC EDUCATION

Composition education is given within composition, composition and music theory,

composition and conductorship, composition and compositor education department/art

major education at conservatories, which gives vocational music education in our country. It

is a wide-spread thought that qualified, valuable composers, who produced many works for




60

country and world culture, are brought up at these schools. In addition, it is known that

candidates and graduated students of composition do not interest in or produce significantly

towards child and youth songs, orchestra-choir and chamber music, solo instrument and voice

education areas and especially music education. In our country the need is clear in

particularly Fine Arts High schools, music education departments, even at conservatories

where artists are brought up, the lack of pedagogical works are emerged as a great drawback

for pedagogues. That situation is seen as a deficiency and uttered by pedagogues, students

and even by audience. The ones who interest in “Education Music” are music education-

graduated pedagogues that did not receive any Professional composition education.

Especially the pedagogues who carry out violin, viola, cello lessons and orchestra lessons,

have composed educational solo, orchestral and chamber music works because of the

repertoire deficiency and troubles they have faced as a drawback. The works which

educational music composers produce, supply great contribution to professional, amateur and

general music education. These works are especially used in individual instrument, chamber

music-orchestra lessons and in concerts as an education tool. Additionaly most of the

composers could not publish their works for various reasons therefore their works have

begun to be forgotten. Through EMCA Project (Archive of Educational Music Composers), it is

aimed to collect educational works of composers, to publish these works as cds and scores

and to share this archive with those concerned. In this study, there was given detailed

information about the project and how two valuable educational music composers and their

works were incorporated into this project. This study, in which document analysis technique

was used, is thought to be unique and have contribution to the field.

Uğur TÜRKMEN Afyon Kocatepe Üniversitesi

[email protected]

İlhan ERSOY Ege Üniversitesi

[email protected]

USTA-ÇIRAK İLİŞKİSİNDE ÖZGÜN BİR EL VERME ÖRNEĞİ:

“NOTER ONAYLI USTA” MESUT TEZCAN

Kültürel miras, ilgili kültürün paylaşıldığı toplumun varlığı ve kimliği açısından hayati bir

önem taşır. Bu önem dolayısıyla kültürel mirasın korunması, toplumu oluşturan bireyler

açısından önemli bir misyon olarak algılanır. Çünkü kültürel miras, değerli ve yaşatılması

zorunlu görülen davranışlar ekseninde toplumsal mutabakatın normatif bir bütününü

oluşturur. Toplumsal birikimi nitelemesi bakımından kültürel miras, toplumu oluşturan

kuşaklar arasında vazgeçilmez bir alış-veriş ve aktarım nesnesidir.

Kültürel miras olarak geleneksel sanatların devamlılığı açısından bilginin ve becerinin

aktarım süreçleri göz ardı edilemez önemdedir. Çünkü kültürel miras ancak bu süreçler




61

yoluyla yaşam bulur ve sürekli kılınır. Temel kültürel miras bileşenlerinden birini oluşturan

müzik gelenekleri de bu çerçevede değerlendirilebilir. Dolayısıyla müzik kültürlerinin de

sürekliliğini sağlayan aktarım süreçleri, üzerinde düşünmeyi hak etmektedir.

Kültürel aktarım süreci karşılıklı iki farklı toplumsal aktörü ve rolü gerekli kılar. Bu

aktörlerden biri “öğreten” rolü ile “öğretmen”; diğeri ise “öğrenen” rolü ile “öğrenci”

konumundadır. Türk müzik kültüründe sürecin bu aktörleri genel-geçer olarak “usta” ve

“çırak” olarak tanımlanır ve aktarım süreci bu iki aktör arasındaki ilişkiye dayanır. Bu ilişkide

çırak, belirli bir süre ve süreç sonunda kendi ustasının kararı ile çıraklıktan ustalık

mertebesine geçer. Ustalığa geçiş, gelenekte yazılı bir belge ile sabitlenmemiş; normatif bir

davranış olarak süregelmiştir.

Bu bildiri, Türk müzik kültüründe, çıraklık mertebesindeki bir aktörün, ustasının onayı ve

kararı ile ustalaşmasının/ustalık mertebesine geçişinin belgelendiği özgün bir örnek sunar.

“Örnek olay yöntemi” ile ele alınan bu çalışmanın etnografik bir gerçekliğe dayanması ve tikel

olması, çalışmayı oldukça özgün bir konuma taşır. Bahsi geçen özgün örnek olay; (usta) Hisarlı

Ahmet ve (çırak) Mesut Tezcan arasındaki usta-çırak ilişkisinin etnografik olarak betimsel ve

nitel irdelemesinden oluşur.

* * * AN UNIQUE EXAMPLE OF AUTHORIZE MASTER-APPRENTICE RELATIONSHIP:

"NOTARIZED MASTER" MESUT TEZCAN

Cultural heritage is of vital importance in terms of the identity and identity of the community

in which it is shared. Because of this importance, the protection of cultural heritage is

perceived as an important mission in terms of the individuals forming the society. Thus,

cultural heritage constitutes a normative whole of social reconciliation on the axis of precious

and deemed obligatory behavior. In terms of social accumulation, cultural heritage is an

indispensable exchange and transfer among the generations of the society.

The process of transferring knowledge and skill in terms of the continuity of traditional arts

as a cultural heritage is irreplaceable. Because cultural heritage only survives through these

processes and is made permanent. Musical traditions that constitute one of the basic cultural

heritage components can also be considered in this framework. Therefore, the processes of

transmission that ensure the continuity of music cultures deserve to think about it.

The cultural transfer process necessitates two different social actors and roles. One of these

actors is the "teacher" with the role of "teaching"; while the other is "student" with the role of

"learning". These actors in Turkish music culture are generally defined as "master" and

"apprentice" and the transfer process is based on the relationship between these two actors.

In this relationship, the apprentice passes from apprenticeship to mastery with the decision of

his/her master at a certain time and process. The transition to mastery is not fixed by a

written document in tradition; it has continued as a normative behavior.




62

This paper presents a unique example of an actor in apprenticeship in Turkish music culture,

mastered by master's approval and decision and documented for mastery. This work, which is

dealt with the "case study method", is based on an ethnographic reality and is unique. The

original case of betting; consists of an ethnographically descriptive and qualitative

examination of the master-apprentice relation between (master) Hisarlı Ahmet and (the

apprentice) Mesut Tezcan.

Ümit FIŞKIN Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

[email protected]

KOSOVA-MAMUŞA TÜRK HALK MÜZİĞİ KÜLTÜRÜ

Bugün Kosova’da tahminlere göre 50.000’in üzerinde Türk yaşamaktadır. 2011 yılı nüfus

sayımına göre Arnavutlar Kosova’da nüfusun %93’ünü , Türkler %1’ini (18.727 kişi)

oluşturur. Resmi rakamlara göre Kosova’da Türk nüfusunun yarıya yakını Prizren kent

merkezinde, 5.500’ü Prizren’e 16 km. uzaklıkta bulunan Mamuşa Belediyesi’nde yaşar.

Kosovo’daki Türk diasporasının kökeni 5. yüzyıla kadar uzanır. Türkler 5.-13. yüzyılları

arasında Asya’dan göç eden Hun, Avar, Bulgar, Kuman ve Peçeneklerin bölgeye gelmesiyle

Kosova’da yaşam sürmeye başlamıştır. 13. yüzyıldan itibaren Osmanlı Devleti’nin fetih ve

iskân politikaları doğrultusunda dervişler, tekke ve zaviyelerle Kosova yöresine Osmanlı

Türkleri yerleşmeye başlamıştır. Birinci ve İkinci Kosova Savaşı’ndan sonra 1455’de Fatih

Sultan Mehmet Kosova’nın tamamını fethetmiştir. Fatih Sultan Mehmet zamanında Prizren ve

çevresinde iskân edilmek üzere Anadolu’dan Osmanlı Türkleri getirilerek fetih diasporası

gerçekleşir.

Osmanlı Devleti döneminde ve sonrasında pek çok siyasi ve toplumsal olayın yaşandığı

Kosova’da Türk toplumu asimile edilme açısından zorlu ve sıkıntılı süreçlerden geçmiştir.

Osmanlı Devleti’nin Balkanlar’dan çekilmesiyle Kosova genelinde olduğu gibi Mamuşa’da

Türklerin bir kısmı Türkiye’de Bursa ve Manisa/Salihli’ye veya Avrupa’da Almanya, Fransa ve

İsviçre gibi yerlere göç etmiş ve sürgün diasporası oluşmuştur. Bu süreçlerde gelenek ve

göreneklerini korumasını bilen Kosova Türk diasporası Türk halk müziğini ön planda

tutmuştur.

Haziran 2016-Şubat 2017 tarihleri arasında yaptığımız alan araştırmasıyla daha önce

Mamuşa’da yapılan derleme çalışmalarının bilgi ve verileri karşılaştırılmış, Mamuşa’nın müzik

kültüründeki süreklilik, değişim ya da kopuşu belirleyen unsurlar saptanmaya çalışılmıştır.

Mamuşa’daki araştırmamıza göre günümüze aktarılan türküler genellikle düğün törenlerinde

söylenmiştir. Bu yöre, Prizren’de söylenen türkülerden de etkilenir. Bugün düğünlerde

Arnavutça sözlü parçalar ağırlıklı olarak söylenmektedir. Mamuşa’da faaliyetini sürdüren Aşık

Ferki Türk Kültür Sanat Derneği halk oyunlarını ve Türk halk müziği eğitimini ayakta tutmaya

çalışır. Düğün törenlerinde erkekler ‘Kılıç Oyunu’ ve halay; kadınlar ‘Mevlana’ halk oyununu




63

oynar. Yörede davul-zurna, def, elektro org, elektro bateri ve bağlama kullanılan

enstrümanlardır. Bu bildiride Mamuşa’da gerçekleştirdiğimiz gözlemlere kısaca

değinilecektir.

* * * KOSOVO-MAMUSHA TURKISH FOLK MUSIC CULTURE

According to the estimates, more than 50,000 Turks live in Kosovo today. With reference to

2011 census, Albanians consist of 93% of Kosovo’s population and Turks consists of 1%

(18,727 people). According to official figures, approximately half of the Turkish population in

Kosovo is located in Prizren city center and 5,500 Turkish people have lived in Mamusha

Municipality that its distance is 16 km to Prizren.

The origins of the Turkish diaspora in Kosovo date back to the 5th century. By virtue of Hun,

Avar, Bulgarians, Kuman and Pechenegs migrated from Asia between the 5th and 13th

centuries, Turkish people began to lead a life in Kosovo. Since the 13th century Ottoman

Turks started to settle in Kosovo region with dervishes, big and small Islamic monastery by

the direction of conquest and settlement policies of Ottoman Empire. After the First and

Second Wars of Kosovo, Mehmed the Conqueror conquered the whole of Kosovo in 1455.

During the reign of Mehmed the Conqueror, Ottoman Turks were brought from Anatolia to

settle in and around Prizren, and conquering diaspora was occured.

In Kosovo, where many political and social events have taken place during and after the

Ottoman period, Turkish society have gone through difficult and distressing processes in

terms of assimilation. After the Ottoman Empire had withdrawn from the Balkans, a portion of

the Mamusha Turkish people, like in Kosovo, migrated to some cities such as Bursa and

Manisa/Salihli in Turkey, or Germany, France, and Switzerland in Europe, and state-

eradication exile diaspora was occured. Knowing to protect their traditions and customs in

these processes, Kosovo Turkish diaspora have prioritized the Turkish folk music in Kosovo.

The field survey conducted between June 2016 and February 2017 compares the information

and data of compilation studies conducted previously in Mamusha so as to determine the

factors determining the continuity, change or break in musical culture of Mamusha. According

to our research in Mamusha, the day-to-day transfer of the Turkish folk songs were often said

at wedding ceremonies. This region was also influenced by the Turkish folk songs which were

told in Prizren. Today, at the wedding ceremonies, Albanian verbal pieces are mainly spoken.

The Aşık Ferki Turkish Culture and Art Association, which continues his activity in Mamusha,

tries to keep the folk dances and Turkish folk music education. At the wedding ceremonies,

men perform ‘Sword’ folk dance and halay; women perform ‘Mevlana’ folk dance. Drum and

zourna, tambourine, electro organ, electro-drums and bağlama are used in the region.

Observations we have made in Mamusha will be briefly mentioned in this report.




64

Velika STOJKOVA SERAFIMOVSKA University Ss. Cyril and Metodhius – Skopje

[email protected]

FROM LOCAL SONG TO FOLK HYMN –

MIGRATIONS THROUGH TIME, SPACE AND CONTEXT

The paper will present, elaborate and comment one song’s path in several dimension and

contexts and its stability in performance opposed by its changes in performing context in a

period of more than 50 years. Following the song “Tvojte ochi Leno mori”, but also several

other music examples of the Macedonian music folklore from the region of so-called Aegean

Macedonia (the north region of today’s Hellenic Republic), the paper will follow the music

physical migration from local to regional and national level that initiated different contextual

migrations.

Influenced by social, economic and most recently political events, this song is an excellent

example of the power of music during different times and spaces when the song becomes a

carrier of different identities, stories, history and emotions of the people that perform it. At

the same time, the song’s path reveals its power to contextual and recontextual the music

heritage in different needs when it can be also labeled with a national, ethnic and even

political identity. Using the descriptive, analytical and comparative approach, the presentation

will follow the song from its first documented appearance, disappearance and reappearance,

as well as its migration from local to regional and national in the Macedonian music mediums,

arguing the role of the music as a vehicle of one’s identity and/or identities in a cross border

migrations.

Yunus Emre UĞUR Afyon Kocatepe Üniversitesi

[email protected]

Abdullah AKAT Trabzon Üniversitesi [email protected]

BİR FONOGRAF HİKÂYESİ: MUKBİL HANIMIN FONOGRAFİ VE KOVAN KAYITLARI

Konservatuvar adının “koruma evi” demek olduğu bilinmekte. Bununla birlikte koruma işi

çoğu zaman ve yerde “icra” temelli algılanmakta. Oysa günümüz konservatuvarları; eğitim,

icra, besteleme, araştırma gibi alanları kapsayıcı, çok yönlü ve çok boyutlu olmak

zorundadırlar. Eğitimde çevreden evrene ilkesi temelinde bulundukları il, bölge, ülke ve

elbette dünya müzik kültürüne hizmet etme amacında konservatuvarlar kültür, sanat ve

müziğe ilgili tüm kişi ve kurumlar için çekim merkezi haline gelebilir.




65

Bu çalışmada sempozyumun “kültürel mirasın korunması, arşivcilik, müzecilik” temasına

uygun ve ilgili bir konu ele alınacaktır. 19. Yüzyıl sonlarında Berlin Fonograf arşivinin

çalışmalarına başladığı ve henüz ülkemizde konu özelinde yeterli ve istenildik düzeyde

gelişmelerin olmadığı düşünülürse çalışmada ele alınacak konu alana katkı sağlayıcı ve özgün

bir niteliktedir.

Çalışmada, Edison’un icat ettiği ilk kayıt cihazının bir modeli olan Mukbil Hanım’a ait

fonografın ve 20 silindirinin (kovanının) Bursa’da başlayan, İstanbul’da ve sonrasında

Afyonkarahisar’da Türkiye’nin en büyük müzik koleksiyonunda sergilenmesiyle devam eden

120 yıllık geçmişi 50 yıllık yolculuğu hikâyesi ele alınmaktadır.

Fonografın tarihi geçmişinin bilinmesi ve tanıtılması, fonografın tamir ve bakımı süreci

hakkında bilgilerin paylaşılması, kovanlarının koruma ve dijitalleştirme süreçlerinin

açıklanması, eğitim amaçlı kullanım hedefleri ve müzik biliminde kullanım durumları

hakkında bilgilerin verilmesi çalışmanın amaçları arasındadır.

Çalışmanın müzik müzeciliği ve arşivciliği çalışmalarına kaynak teşkil etmesi, müzik

müzeciliği ve arşivciliğine yönelik çalışmalara rol model olması bakımlarından önemli olduğu

düşünülmektedir.

Tarama modelini esas alan betimsel çalışmada nesnenin ne olduğu, belirli özellikleri detaylı

anlatılacak, konuya ilgili araştırmacıları bilgilendirici kavramsal çerçeve yer alacak, alanında

yetkin kılavuz kişiler ile yapılacak olan yapılandırılmış görüşmeler yoluyla araştırmayı

destekleyici veriler sağlanacaktır. Bulgular ve yorumların sonucunda ise konuyla ilgili

tartışma ve önerilere yer verilecektir.

* * * A PHONOGRAPH STORY:

THE PHONOGRAPH OF MISS MUKBIL AND HIVE REGISTRATION

The meaning of the word Conservatory is "a place for preserving or carefully keeping

anything." Conservation is perceived performance-based at many times and places. Therefore,

current Conservatories should be inclusionary in areas such as education, execution,

composition, and researching; they should be versatile and hyperdimensional. The perception

“from local to universal” in education, applies not only in serving the state they are in, but also

the region, the country, and moreover the world. Additionally, conservatories may become the

center of attention for many institutions and people associated with culture, art, and music.

In this study, a proper and relevant subject to the theme is “Safeguarding of Cultural Heritage,

Archiving, and Museum Studies”. Although Berlin Phonograph Achieve was established at the

end of the 19th century, there have not been enough satisfactory improvements in Turkey.

Thus this subject will contribute to the field and has a unique importance.




66

This study reports on the materials obtained from Miss Mukbil. She possessed a model of the

first recorded phonograph invented by Edison, along with 20 cylinders (hives) and their story.

It all started in Bursa, continuing with their exhibition in Istanbul and Afyonkarahisar.

Of particular interest is the introduction of Phonograph’s history through the process of main

and repair of the hives, protection, and digitalization, along with information on their

educational and musicological purpose.

This study is thought to be important also in terms of being a source and a role model to the

future studies towards music archiving and museology.

In this descriptive research study based on the scanning model, the object will be explained in

details given an informative conceptual framework. In addition, supporting data will be

provided through structured field interviews with competent guides. As a result of findings

and interpretations, discussions and suggestions related to the topic will be given.

Yunus Emre UĞUR Afyon Kocatepe Üniversitesi

[email protected]

Safiye YAĞCI Afyon Kocatepe Üniversitesi

[email protected]

KENT BELLEĞİ OLUŞTURMADA BİR MODEL ÖNERİSİ:

AFYONKARAHİSAR KÜLTÜR SANAT ANSİKLOPEDİSİ ÖRNEĞİ

Konservatuvarların bir kültürün korunmasını da misyon edinen bir vazifelerinin olduğu

bilinmektedir. Bununla birlikte koruma işi çoğu zaman ve yerde “icra” temelli

algılanmaktadır. Bunun yanında günümüz konservatuvarları sadece icra ve eğitim odaklı

değil, aynı zamanda araştırma gibi alanları kapsayıcı, çok yönlü ve çok boyutlu olmak

zorundadırlar. Konservatuvarlar çevreden evrene ilkesi temelinde bulundukları il, bölge, ülke

ve elbette dünya müzik kültürüne hizmet etme amacını da taşıyarak kültür, sanat ve müzik

ilgili tüm kişi ve kurumlar için çekim merkezi haline gelebilir.

Bu çalışmada sempozyumun “kültürel mirasın korunması, arşivcilik, müzecilik” temasına

uygun ve ilgili bir konu ele alınacaktır. Bu doğrultuda Afyon Kocatepe Üniversitesi Devlet

Konservatuvarı ve Afyonkarahisar Belediyesi arasında yapılan protokol gereğince şehrin

kültür ve sanat hayatının envanterinin çıkartılması amacıyla altı ciltlik bir kültür sanat

ansiklopedisi hazırlanması kararlaştırılmış ve çalışmalara başlanmıştır. Bu çalışmalar ışığında

şehirde kültür sanat alanında ortaya çıkan kurum ve kuruluşlar belirlenmiş, yaptıkları

çalışmalar kayıt altına alınmıştır. Bunun yanında toplum kültürünün önemli etmenlerinden

ninniler, çocuk oyunları, destanlar, il genelinde yapılan festivaller ve şenlikler, şehirde

bulunan konser salonu, kültür evi, halk evleri gibi kültürel tüketim mekanları, şehir kültürünü




67

aktarmada önemli rol taşıyan dergi, gazete ve mecmualar, şehir kültürünü belgelemek ve

aktarmakta önemli rol oynayan ulusal-uluslararası sempozyumlar ve buna benzer faaliyetler

tespit edilerek kayıt altına alınmaya çalışılacaktır.

Çalışmanın; kültürel mirasın korunması ve gelecek kuşaklara aktarılması adına kaynak teşkil

etmesi ve rol model olması bakımlarından önemli olduğu düşünülmektedir.

Tarama modelini esas alan betimsel çalışmada Afyonkarahisar ilinde faaliyet gösteren

derneklerin temsilcileri ve çeşitli kültür sanat kuruluşları ile görüşmeler yapılacak ve alanında

yetkin kılavuz kişiler ile yapılacak olan yapılandırılmış görüşmeler yoluyla araştırmayı

destekleyici veriler sağlanacaktır. Bulgular ve yorumların sonucunda ise konuyla ilgili

tartışma ve önerilere yer verilecektir.

* * * A MODEL SUGGESTION FOR BUILDING CITY MEMORY:

EXAMPLE OF AFYONKARAHİSAR CULTURE AND ART ENCYCLOPEDIA

Conservatories are known to have a function of preserving a culture. However, conservation

work is often perceived as "perform" based. And also, conservatories today, however, have to

be multifaceted and multidimensional, not only perform and education-focused, but also

covering areas such as research. On the basis of the conservatories revolving principle, with

the aim of serving the provinces, regions, countries and, of course, the world music culture, it

can become a center of attraction for all people and institutions related to culture, art and

music.

In this research, it will be dealt with a topic related to the theme of "preservation of cultural

heritage, archival science, and museology" of the symposium. In this direction according to

the protocol between Afyon Kocatepe University State Conservatory and Afyonkarahisar

Municipality, for the purpose of extracting the city's cultural and artistic inventory, it was

decided to prepare a six-volume cultural arts encyclopedia and started work. Within the scope

of these studies, institutions and organizations emerged in the field of culture and art in the

city were determined and the works they have done are recorded. And also, cultural

consumption places such as concerts in the city, cultural houses, public houses, magazines,

newspapers which play an important role in the transfer of city culture, national-international

symposiums that play important role in documenting and transferring city culture and

activities similar to these will be determined and tried to be recorded. Research is thought to

be important for the preservation of cultural heritage and the formation of a resource and role

model for the transfer to future generations.

In the descriptive study based on the scanning model, it will be done interviews with the

representatives of associations operating in the province of Afyonkarahisar and interviews

with various cultural and artistic organizations and supportive research will be provided

through structured interviews with competent guides in the field. As a result of findings and

interpretations, discussions and suggestions related to the topic will be given.




68

PANELLER / PANELS

TRADITIONAL DANCE TYPES OF KARS REGION IN THE CONTEXT OF MIGRATION AND CULTURAL BORDERS

Panel Başkanı / Moderator: Mehmet Öcal ÖZBİLGİN

Ege Üniversitesi [email protected]

Mehmet Öcal ÖZBİLGİN Ege Üniversitesi

[email protected]

Evulation of Northeastern Anatolian Traditional Dance Types in the Context of

Migration

The political borders of Northeastern Anatolia have a multicultural structure established in

the 20th century. Traditional practices and presentations with dance vary in the diverse

cultures they carry and levels of cultural transport. Especially the socio-political decisions and

practices intensly seen to be in close relationship with phenomena such as diaspora, cultural

identity, nationstate, nationalism in the 20th century; caused regional dances to change. In

this context, dance and dance practices of ethnic identities and immigrant communities have

been a major factor in the modernization of Northeast Anatolian dances in the context of

cultural borders and cultural practices, paralel cultures and cross-cultural transitions,

'maintaining tradition', and 'inventing tradition'. Cultural practices, especially in the physical

geography of the province of Kars; are hosted by many passive, diverse, and varying dance

cultures transcended by political boundaries. The taught music and dance practices are felt at

every cultural level of Kars as a reconstructed dance culture in the region.

In this study, the general dance culture of Northeast Anatolia region will be defined in the

context of Turkish Folk Dances types, and the effects of immigration and border concepts in

the formation of dance diversity on the Kars sample will have been tried to examine in the

historical process.

* * * Kuzeydoğu Anadolu Geleneksel Dans Türlerinin Göç Bağlamında İncelenmesi

Kuzeydoğu Anadolu coğrafyası politik sınırları 20. Yüzyıl’da çizilmiş çokkültürlü bir yapıya

sahiptir. Danslı geleneksel uygulamalar ve dans sunumları, farklı kültürler ve düzeyleri olarak

çok çeşitlilik arz etmektedir. Özellikle 20. Yüzyıl’da yoğun görülen sosyo-politik karar ve

uygulamaların; diyaspora, kültürel kimlik, ulus devlet, milliyetçilik kavramlarıyla yakın ilişki




69

halinde bölge oyunlarını değişime uğrattığı görülmektedir. Bu bağlamda, sınır ülkelerden göç

eden toplulukların ve etnik kimliklerin dans pratikleri, politik sınırlar ve kültürel pratikler,

paralel kültürler ve çapraz-kültürel geçişler, ‘geleneğin sürdürülmesi’, ‘geleneğin icadı’

bağlamlarında Kuzeydoğu Anadolu danslarının günümüzdeki şeklini almasında büyük etken

olmuştur. Özellikle Kars ili fiziki coğrafyasında kültürel pratikler; politik sınırların aşıldığı

geçişken, çok çeşitli, birbirinden farklı birçok oyun kültürünü barındırmaktadır. Öğretilmiş

müzik ve dans pratikleri bölgede yeniden inşa edilmiş dans kültürü olarak Kars ilinin her

kültürel seviyesinde kendini hissettirmektedir.

Bu çalışmada Kuzeydoğu Anadolu bölgesinin genel oyun kültürü Türk halk oyunları oyun

türleri bağlamında tanımlanacak, Kars örneği üzerinde oyun çeşitliliklerin oluşmasında göç ve

sınır kavramlarının etkisi, tarihi süreç içerisinde incelenmeye çalışılacaktır.

Gökçe Asena ALTINBAY-ÇAKIR Ege Üniversitesi

[email protected]

Folkloric Evaluation of Traditional Dance Music Culture in Kars

In the historical process, the geographical position of Caucasus region is important.

Traditional music of the ethnic societies living in the region throughout all historical process,

various elements are affected such as movements and ritualistic origins of dances,

instruments and styles of making-and playing music. Border is an indispensable phenomenon

in terms of the meanings and functions. Being the location in the gateway cities of Turkey to

the Caucasus, Kars is home to the community of migrants from countries Armenia and

Georgia; and it also has a specific importance in Trans-Caucasus region because of the various

ethnic communities living in today. Dances and musics which are named differently having

discursive constructions are seen despite their dependence on different cultures.

Ahmet Adnan Saygun's book titled “Some Information on Rize, Artvin and Kars Region,

Instruments and Dances” which was prepared and published in 1937; gives ethnological

information about the ways of music and dance practiced in Kars during the period. In this

article, an evaluation of changing and unchanging situations –including instruments, dances

and social positional facts, will be made by following a comparative path between the table

drawn in the book and today. Trying to understand what has changed for over 80 years is also

important in terms of recording the information in this region which is exposed to a wide

variety of effects, before the information is lost or become unrecognizable. According to A.

Kaplan, music carries a certain behavior within. This study tries to define the up-to-date

folkloric character of Kars dance musics, considering the content of music and dance is the

reflection of the behavior of people in Kars’ culture. One of the subjects that following studies

will refer to, is to try to clarify the feelings carried out by the people of Kars in music and

dance practices; inclining the context of feeling studies. Therefore this folkloric evaluation




70

refers to illuminate those following studies by establishment of up-to-date picture of Kars'

dance culture.

* * * Kars Dans Müzik Kültürünün Folklorik Değerlendirmesi

Tarihsel süreçte Kafkasya bölgesinin coğrafi konumunun önemi büyüktür. Bölgede yaşayan

etnik toplumların geleneksel müziği, dansları, enstrümanların ritüel kökenleri, müzik yapma

ve çalma stilleri gibi çeşitli unsurlar, tarihsel süreçle birlikte bu coğrafî konumdan da

etkilenmiştir. Sınır, anlamlar ve işlevler açısından vazgeçilmez bir olgudur. Türkiye'nin coğrafî

bölgeler açısından geçit konumunda olan Kars ili, Kafkasya'ya konumlanmış olması,

Ermenistan ve Gürcistan'dan gelen göçmen topluluğuna ev sahipliği yapışı; ayrıca, bugün

bünyesinde yaşayan çeşitli etnik topluluklar nedeniyle Trans-Kafkasya bölgesinde özel bir

öneme sahiptir. Farklı kültürlere karşı geliştirdikleri aidiyetlerle birlikte farklı yapılara sahip

dans ve müzikler gözlemlenmektedir.

Ahmet Adnan Saygun'un 1937'de hazırlanan ve basılan “Rize, Artvin ve Kars Havalisi, Türkü,

Saz ve Oyunları Hakkında Bazı Malumat” adlı kitabı; Dönem boyunca Kars'ta uygulanan müzik

ve dans yöntemleri hakkında etnolojik bilgi verir. Bu yazıda, enstrümanlar, danslar ve sosyal

konumsal gerçekler dahil olmak üzere, değişen ve değişmeyen durumların değerlendirilmesi,

kitapta çizilen tablo ile bugün arasında karşılaştırmalı bir yol izlenerek yapılacaktır. 80 yılı

aşkın bir süredir neyin değiştiğini anlamaya çalışmak da, bilgi kaybolmadan veya tanınmaz

hale gelmeden önce, çok çeşitli etkilere maruz kalan bu bölgedeki bilgilerin kaydedilmesi

açısından önemlidir. A. Kaplan'a göre müzik, içinde belirli bir davranış taşır. Bu çalışma, Kars

dans müziğinin güncel folklorik karakterini tanımlamaya çalışmakta, müzik ve dansın içeriği

göz önünde bulundurularak, Kars kültürünü yansıtmayı hedeflemektedir. Çalışmanın ileriye

dönük amaçlarından biri de, Kars halkının müzik ve dans pratiğinde ‘his’ netleştirmeye

çalışmak; duygu çalışmalarının bağlamı içerisinde yöreye yer tayin edebilmektir. Sonuç olarak

bu folklorik değerlendirme ile, Kars'ın dans kültürünün güncel resmini oluşturarak ilerideki

çalışmaların desteklenmesi hedeflenmektedir.

Bora OKDAN Ege Üniversitesi

[email protected]

Evaluation of Kars Region Traditonal Dances in terms of Bar Dance Type:

Ocaklı (Ani) Village Example

Established in 120 BC, Kars province and its surroundings have been home to various ethnic

groups in the historical process due to its geographical location and have been used as a

settlement center by many nations and communities since it is an important transit point on

the public roads. The cultural values of the different ethnic communities living in this region,




71

which are diversed in the past, vary and this diversity has played an important role in the

formation and shaping of the cultural structure of the region.

In our field research in the 42 km east of Kars’ Turkey–Armenia border under the former

name Anı, up-date name Ocaklı village traditional dance and music culture has been identified.

As a result of interviews with local people, it has been determined that they call the dances

they perform as bar, halay, horon and terekeme, but do not know what categorizes these

dances in reality.

Bar dance type is a generic name given to dances performed in the East and Northeast

Anatolia, Turkey. Although the dances which are performed under the name of bar in

Erzurum, Erzincan, Kars, Bayburt and Artvin show common features in terms of style, manner

and rhythm; they absolutely differ in their forms, shapes, figurative structures and attitude. As

a result of the field research done, dances traditionally performed and settled in the locality in

various entertainment environments under the name of bars will be compared and evaluated;

in terms of the type of bar dance.

* * * Kars Yöresi Oyunlarının Bar Oyun Türü Açısından Değerlendirilmesi:

Ani Ocaklı (Ani) Köyü Örneği

Kuruluşu M.Ö 120’lere dayanan Kars ili ve çevresi, coğrafi konumu sebebiyle, tarihi süreç

içerisinde çeşitli etnik gruplara ev sahipliği yapmış ve İpek yolu hattında önemli bir geçiş

noktası olması sebebiyle pek çok millet ve topluluk tarafından yerleşim merkezi olarak

kullanılmıştır. Bu bölgede geçmişten günümüze yaşayan farklı etnik toplulukların sahip

oldukları kültürel değerler çeşitlilik göstermektedir ve bu çeşitlilik yörenin kültürel yapısının

oluşmasında ve şekillenmesinde önemli rol oynamıştır.

Yaptığımız araştırma ve derleme çalışmasında, Kars’ın 42 km doğusunda Türkiye-Ermenistan

sınırında bulunan eski adı Anı, yeni adıyla Ocaklı Köyünde geleneksel kültür içerisine halen

yaşatılan oyun ve müzik kültürü tespit edilmiştir. Yerel halkla yapılan görüşmeler sonucunda

icra edilen oyunlara bar, halay, horon ve terekeme gibi adlandırmalar yapıldığı ancak oyunları

neye göre türlere ayırdıklarını bilmedikleri tespit edilmiştir.

Bar oyun türü Türkiye’de Doğu ve Kuzeydoğu Anadolu bölgesinde oynanan oyunlara verilen

genel bir isimdir. Erzurum, Erzincan, Kars, Bayburt ve Artvin illerinde bar adı altında oynanan

oyunların, ezgisel anlamda usul, makam ve ritim açısından ortak özellikler göstermesine

rağmen, biçim, şekil, figüratif yapı ve tavır bakımından farklılıklar görülmektedir. Yapılan

araştırma derleme çalışması sonucunda Kars ili Ocaklı Köyü’nde kayıt altına alınan oyunlarda,

Bar Oyunları olarak yöreye yerleşmiş ve gelenek içinde çeşitli eğlence ortamlarında icra

edilen bu oyunların Bar Oyun türü açısından karşılaştırması ve değerlendirilmesi yapılacaktır.




72

İdris Ersan KÜÇÜK

Ege Üniversitesi [email protected]

Reviewing of Kars Folk Dances in Terms of Caucasian Dances

Kars province is a city located at Turkey's northeastern border with the intersection of

Caucasus and Eastern Anatolia culture. Due to its strategic position, there is a rich diversity in

the name of dance in Kars, where many ethnic groups live. Traces of feelings which brought

about by living together can easily be detected in Kars folk dances. There are folk dances

classified in two different names in the region. One of them is called "Mahalli (Local)" folk

dances, while the other is the "Kafkas (Caucasian)" folk dances that are the subject of this

work. The dances can be subject to the problems of type and form of Turkish folk dances like

in many regions, it is the center of Kars folk dances as well. The performance of the

determined dances as "Kafkas", "Bar" and "Halay" has been increasingly attracting the

attention of this research. Dance and music focused interviews were held in the villages of

Ocaklı, Subatan and Karakaş in the Research carried out by the members of Ege University

Turkish Music State Conservatory Turkish Folk Dances Department between 16-25 May 2018.

This study provides information within the boundaries based on this field research and

literature review. The tradition of Caucasian folk dances of Kars is explained in this study.

* * * Kars Halk Oyunları’nın Kafkas Dansları Açısından İncelenmesi

Kars ili Türkiye’nin Kuzeydoğu sınırında Kafkas ve Doğu Anadolu kültürünün kesişme

noktasında yer alan bir şehirdir. Stratejik konumu itibari ile çok sayıda etnik topluluğun

yaşam sürdüğü Kars’ta, dans adına sayıca zengin bir çeşitlilik gözlenmektedir. Beraber

yaşamanın getirdiği paylaşım duygularının Kars halk oyunlarında ki izleri kolaylıkla tespit

edilebilir. Yörede iki farklı adlandırma ile açıklanan halk oyunu sınıflandırması vardır.

Bunlardan biri “Mahalli” halk oyunları olarak adlandırılırken diğeri ise bu çalışmanın da

öznesi olan “Kafkas” halk oyunlarıdır. Türk halk oyunlarının tür ve biçim sorunlarına da konu

olabilecek oyunlar birçok yörede olduğu gibi Kars halk oyunlarının da merkezinde yer

almaktadır. Tespit edilen oyunların “Kafkas”, “Bar” veya “Halay” olarak birbirinden nitelikler

edinmiş olarak icra edilmesi yapılan çalışmanın ilgi çekiciliğini arttırmaktadır. 16-25 Mayıs

2018 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Konservatuvarı Türk Halk Oyunları Bölümü hocaları

tarafından yürütülen araştırmada Ocaklı, Subatan ve Karakaş köylerinde dans ve müzik odaklı

görüşmeler yapılmıştır. Bu çalışma yapılan alan araştırması ve literatür taramasına dayalı

sınırlar içerisinde bilgi vermektedir. Bu çalışmada Kars ilinin Kafkas halk oyunları geleneği

açıklanmaktadır.




73

GÖÇ, KÜLTÜREL ÇEŞİTLİLİK VE MÜZİKOLOJİ

Panel Başkanı / Moderator: Songül KARAHASANOĞLU

İstanbul Teknik Üniversitesi [email protected]

Elif Damla YAVUZ Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

[email protected]

Göç Literatürüne Türkiye Müzikolojisinden Bakmak

Birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal İşler Bölümü’nün (UN DESA) 2017 verilerine göre tüm

dünyada uluslararası göçmen sayısının 258 milyona ulaşması, insan hareketliliğinin ve

sonuçlarının küreselliğini ortaya koyan en önemli göstergedir. Nitekim çevre, ekonomik ve

sosyal yapı başta olmak üzere dönüştürücü etkiye sahip olan insan hareketliliği, uluslararası

göçmenlerin % 67’sinin yaşadığı ülkeler başta olmak üzere göç veren, geçiş ülkesi olan veya

hedef ülke konumundaki pek çok ülkenin politika gündeminin üst sırasındadır. Benzer bir

durum akademik alanda da kendini gösterir; insan hareketliliği ve sonuçları, pek çok

disiplinin dâhil olduğu akademik üretimin en önemli ve popüler nesnelerinden biridir.

Tarihsel ve güncel olarak uluslararası göç ve sığınma hareketleriyle iç içe olan Türkiye’de

akademinin literatüre katkısı 1980’lerin sonunda ekonomi ve sosyoloji alanlarındaki iki

yüksek lisans teziyle başlasa da müzikolojinin literatüre katılımı ancak 2000’lerde belirgin

hale gelir. Bu çalışma, Türkiye müzikolojisinin alandaki üretimini, benimsediği kuramları,

analiz birimlerini, paradigmalarını ve yöntemlerini inceleme nesnesi haline getirmektedir.

Çalışmada, Türkiye müzikolojisinin gözünden göç literatürüne bakarak akademik üretimin

alana katkısını, ana eğilimlerini ve boş bıraktığı alanları ortaya koymak hedeflenmektedir.

* * * Contemplating the Migration Literature through Musicology in Turkey

The number of international migrants worldwide presented in the report of 2017 by the

United Nations Department of Economic and Social Affairs (UN DESA) reaching to the 258

million is the most important symptom for the globality of human mobility and its

consequences. Indeed, human mobility having transformative effects on environment,

economical and social structure is at the top of the political agendas of the origin, host and

transit countries, especially of those in which 67 per cent of all international migrants live. A

similar picture can be observed in the academic field; human mobility and its consequences is

one of the most important and popular objects in the interdisciplinary academic production.

Although, as a country historically and currently nested with international migration and

asylum movements, Turkey’s contribution to the migration literature began with two MA




74

studies in the fields of economy and sociology in late 1980s, musicological engagement in the

literature has become apparent only in the 2000s. This study turns the musicological

production in Turkey related to the human mobility and theories, analytical units and

methods used in that production into the subject of examination. The aim of the study is to

contemplate the so-called migration literature through musicology in Turkey, to reveal its

contribution to the field, and to appoint its mainstreams and vacancies.

Tuğba Aydın ÖZTÜRK Manchester Üniversitesi [email protected]

Müzik ve Sosyal Katılım Kavramı: İngiltere’de Türk Müziği Çalışmaları Örneği

Sosyal sermaye kişiler, kurumlar ve gruplar arasındaki ilişkilere odaklanır ve bu gruplar

arasındaki güven, sosyal katılım, karşılıklılık özelliklerini dikkate alır. Sanat, özellikle küçük

topluluklar arasındaki dayanışma ve sosyal katılımı destekleyen bir yaşam pratiği olarak

karşımıza çıkar. Bir topluluğun parçası olarak beraber müzik yapmak ve performans

gerçekleştirmek fikri, ilişkileri kuvvetlendiren sosyal bir olgudur.

Bu çalışma Kuzey İngiltere’de yaşayan Türklerin, bir müzik korosu ve eğitimler yoluyla bir

araya gelmesi fikrinden yola çıkmıştır. Müzik dersleri haftada 1 ile 3 gün arasında olmak

üzere ve en az 2-3 saat sürecek şekilde 8 ay boyunca devam etmiştir. Dersler temel müzik

bilgisi ile repertuar derslerinden oluşmuştur. Koroya katılım 5 kişi ile başlamış ve zamanla

15- 20 kişilik bir gruba dönüşmüştür. Koro bir konsere konuk olarak katılmış ve ardından

geniş çaplı bir yılsonu konseri düzenlenmiştir.

Gönüllü bir proje olarak başlayan Türk Müziği Çalışma Grubu, katılımın artması ve topluluk

içindeki ilişkilerin gelişmesiyle beraber ciddi bir müzik eğitimine dönüşmüştür. Topluluğun

müzik eğitmeni olarak içeriden bir bakış açısına sahip olmanın yanı sıra, bir araştırmacı

olarak da bana sosyal sermaye hakkında gözlem yapma şansı verdi.

Bu araştırmada sosyal sermayenin ilkelerini ve göç olgusunu göz önüne alarak, İngiltere’de

yaşayan Türklerin müzik aracılığıyla sosyal katılımını incelemekteyim.

* * * Music and Social Participation Theory the Example of Turkish Music Studies in England

Social capital focuses on relations between people, institutions and groups and it considers

the features of trust, social engagement and reciprocity among these societies. Art is an

enormously important practice which supports participation and cooperation between small

groups. Making music and performance together as a member of a group, make relations

strong and trustable and it is a meaningful social phenomenon.

This research showed up with the idea of gathering together Turkish people who live in North

of England, through a music choir and classes. The lessons were 3 days in a week, lasted 2-3




75

hours for 8 months. Teaching plan consisted of basic music theories and Turkish music

repertoire. At first, only 5 students attended the course and it turned into a class with 15- 20

participants in time. The choir joined a concert as a guest and then we organised a choir

concert ourselves at the end of the year.

Turkish Music Study Group has started as a voluntary project but then it has turned into a

serious music education with a high number of participants by developing relations between

the members. I had a chance to observe the community as a researcher and a music teacher

and this gave me an insider perspective about social capital.

In this research, I examined social cohesion of people who live in Manchester and the cities

nearby, via music considering social capital elements and migration studies.

Mahir MAK İnönü Üniversitesi

[email protected]

Mardinli Çeçenler

Farklı dil, din ve etnik toplulukların yüzlerce yıldır bir arada yaşadığı Mardin ve çevresi, farklı

kültürlerin etkileşimde olduğu, dönüştüğü, zaman içinde kütürel kalıntıların biriktiği özel bir

alandır. 2010-2017 yılları arası yaptığım bu özel saha üzerindeki çalışmalar ve bu

çalışmaların sonuçları oldukça çarpıcıdır. Türk, Süryani, Arap, Kürt, Ermeni, Mahallemi, Dom

ve Yezidi topluluklarının yanı sıra, göç hikayelerinin birlikte yaşadıkları diğer topluluklara

nazaran çok daha yeni olduğu Çeçenlerin varlığı oldukça değerlidir. 1860-1910 yılları arası

yapılmış Kafkas-Rus savaşları sonrası Mardin’e yerleşen Çeçen topluluğunun, bugün itibariyle

dilsel, dinsel, dönüşümleri ve muhafaza etmeye çalıştıkları müzik kültürleri incelenmiştir. Bu

kapsamda, Mardin ili, Kızıltepe ilçesinde yaşayan yaklaşık 20 Çeçen aile ve onların temsilcileri

ile görüşülmüş, konuştukları diller, ekonomik ve sosyal durumları, yemek kültürleri,

muhafaza edebildikleri özel Çeçen gelenek ve göreneklerinin yanı sıra; müzik kültürlerine ait

envanterler toplanmıştır. Etnografik alan araştırma yöntemlerinin kullanıldığı çalışma

süresince, görüşme, gözlem, gözlemci, katılımcı gözlemci, görüşmeci, transkripsiyon

yöntemlerine ek olarak, ses ve görüntü kayıtları yapılarak görüşmeler kayıt altına alınmıştır.

Farklı kültürlere ev sahipliği yapan Mardin ve civarında gözlemlediğim birlikte yaşamın

getirdiği diyaloğun bir sonucu olan etkileşimin izleri, tarihsel köklerine nispeten bağlı

Mardinli Çeçenlerin müzik kültürleri üzerinden anlatmaya çalışılmıştır.

* * * Chechens of Mardin

Mardin and its environs, where different languages, religions and ethnic communities have

lived together for hundreds of years, is a special field where different cultures interact, turn,

and leave cultural remains in progress of time. My studies on this particular field between




76

2010-2017 and the results of these studies are quite striking, beside the Turks, Assyrian,

Arabs, Kurds, Armenians, Mahallemi, Doms and Yezidi communities, the presence of Chechens

is considerable, because their immigration stories are much newer than other communities’.

After the Caucasian-Russian wars between 1860 and 1910, the Chechen community settled in

Mardin, interaction of linguistic and religious as of today and their music culture that they

have tried to preserve is studied. In this context, about 20 Chechen families living in Kiziltepe,

Mardin and their representatives were interviewed. As well as their language, economic and

social situations, food cultures, special Chechen traditions and customs they could maintain,

inventories of music cultures were collected. During the study in which ethnographic field

research methods were used, interviews, observations, observers, participant observers,

interviewers, transcription methods as well as audios and videos were recorded and

negotiations were recorded.

The traces of interaction arise from a dialectic which is the result of living together I have

observed in and around Mardin which hosts different cultures, have been tried to explain on

the musical cultures of Mardin’s Chechens who are relatively related to their historical roots.




NOTES




(arka Kapak)

(kapak) - trabzonkonservatuvar.trabzon.edu.tr/files/ckfiles/konservatuvar...period aerophone samples...

Documents