handbook of boxing - j. stuv (dutch royal navy) 1919

7/26/2019 Handbook of Boxing - J. Stuv (Dutch Royal Navy) 1919

1/92

B

UOTHEEK

y

rtandse

sport federatie

IIIMIIIIII

l

i

l lin

i

d e n h a a

.

g

~

, e i e f o o n c o 7 o 6 3 2 9 6 3


2/92


3/92


4/92


5/92

H N D L E I D I N G V O O R H E T R O K S R N


6/92


7/92

H A N D L E I D I N G

VOOR

H E T

B O K S E N

DOOR

J S T U Y

L E E R A A R AAN DE GYMNAS TIEK EN

SPORTSCHOOL DER KONINKL.MARINE

M E T

E E N

I N L E I D I N G

V A N

W . P H U B E R T V A N B L I J E N B U R G H

E N

M E T 38

A F B E E L D I N G E N

N A A R FOTOGRAFIEN

R O T T E R D A M

J9 9

W .

L S

J B R U S S E S U I T G E V E R S - M A A T S C H A P P I J


8/92


9/92

INHOUD

Bladz

INLEIDING

. . . 9

OKSEN

1 5

Vecht-en spelboksen

Het

trefvlak

1 5

Destelling

1 6

De

beenbewegingen (voetwerk) 17

Derompbewegingen 19

Dearmbewegingen

19

Deafstand 20

Algemeen

overzicht der

bewegingen:

aanvalsbewegingen,

verdedigingsbewegingen

Deaanvalsbewegingen 21

De

rechte

stooten

23

De

halfarmstooten

24

Dezwaaistooten 25

Dedubbelestooten 26

Devuisthouding 26

Deverdedigingsbewegingen 27

Dekken

27

lokken 27

Weren:

slaan en schuiven 28

Ontwijken

en ontduiken 29

Dubbeldekkingen 29

Devooraanval

30

Detegenaanval 30

Na-aanvallen 31

Invechten

33

Vastgrijpen

. ' 34

Losbreken 34

Schijnaanvallen 35

Lokken 36

7


10/92

Bladz

0.

V E C H T E N W E D S T R IJD B O K S E N

37

Wedstrijdreglement

N e d .

Boksbond 38

Practische en taktische aanwijzingen 50

Training

52

III. H E T O N D E R W I J S 54

Algemeene beginselen 54

Hulpmiddelenbij het onderwijs 55

Opstelling

der klasse 56

Wenkenvoor den onderwijzer 56

Lesprogramma s 57

Lijstvan Engelsche uitdrukkingen 62

38A F B E E L D I N G E N N A A R

F O T O G R A F I E N .

8


11/92

INLEIDING

Evenalsde

andere

zoogenaamde

verdedigingssporten,

zooals

schermen en worstelen, is ook boksen

ontstaan

uit vechten.

Evenalshet schermenoorspronkelijk uitsluitend

beteekenis

had

als voorbereiding voor het tweegevecht met het blankewapen

zoo had ook boksen aanvankelijk slechts beteekenis als voor-

oefening voor het vuistgevecht.

Doch

al spoedig bleek, dat beide oefeningen, behalve dat zij

dus van practisch nut waren,tevenseenaangenaam

tijdverdrijf

vormden; het wedijveren der beide

tegenstanders

in vlugheid,

in

behendigheid, in het juist beoordeelen van den

steeds

veran-

derenden toestand,het daarbij ten toon spreiden van

verschil-

lende lichamelijke en geestelijke eigenschappen, dat alles gaf

denbeoefenaarseen zoodanige voldoening, dat het schermen,

het boksen, enz., al spoedig beoefend werd doorvelen,die niet

vanplan warenzichooitvanhet

blanke

wapenofvande vuisten

te bedienen voor minder onschuldige doeleinden.

Maar

bovendien zal het duidelijkzijn dat, waar het lichaam

bij

dergelijke oefeningen zoo sterk in actie komt, waar

zooveel

spierarbeid vereischt wordt,ookdeorganen

voor

bloedsomloop,

ademhaling en spijsvertering en het zenuwstelsel den

invloed

vandie oefeningen moeten ondergaan

en

tot verhoogdewerking

worden gebracht. Een aanzienlijke verbetering van den voe-

dingstoestand van het geheelelichaam is daarvan het gevolg.

Aan

deze omstandigheid

ontleenen

schermen, boksen en wor-

stelen

hunne

beteekenis als lichaamsoefening. Zoo verkregen

dus deze

oefeningen

een

plaats

onder

die vormen

vanlichaams-

oefening, die men tegenwoordig als sport aanduidt.

Erzij hier dan ook uitdrukkelijk op gewezen, dat het scher-

men, het boksen

en

het worstelen hier te landeniet

zijn

ingevoerd

als voorbereidingvoorhet tweegevecht inwelken

vorm

dan ook

dochuitsluitend als sport, als oefening dus, die,terwijlzij bij

gematigde oefening een gunstigen

invloed

kan hebben op de

lichaamsontwikkeling,den

beoefenaars

voldoening

en

genoegen

schenkt; eenevoldoening en een genoegen, welkesteedshet

deel zijn van hen, die zich met anderen meten in eerlijken

strijd.

9


12/92

Onder die vormen van tweegevecht is het boksen met het

worstelen

een der

meest

natuurlijke. Wordt bij het schermen

nog gebruik gemaakt van een hulpmiddel, het blanke

stoot-,

steek-

of houwwapen, bij het boksen

tracht

men den

tegenstan-

stander

buiten gevecht te stellen enzich

zelf

te verdedigen met

het natuurlijke wapen, de vuist. Met opzet wordt hier gezegd

dentegenstanderbuiten gevecht te stellen enzich

zelf

te ver

dedigen." Immers het komt onsvoordat de naamverdedigings-

sport"ongelukkig

is

gekozen. Het moge zeeridealistischklinken,

dat men zijne lichamelijke behendigheid eventueel llnzou

willen gebruiken ten einde

zich

zelf te verdedigen en nooit

iemand

anders

aan te

vallen,

men moet niet vergeten en dit

geldt evengoed bij de beoefening

van

sportals

bij

het

gevecht

dat verdediging op den duur moet leiden tot de nederlaag. En

het is ons toch, ook

bij

sportbeoefening, om de

overwinning

te

doen Daartoe moeten we aanvallen en tot dien aanval

zullen

we

des

teeerderbesluiten,naarmatewijmeer vertrouwen kunnen

op onze vuisten, op onze beenen, kortom op ons zelf,

zoowel

in

den aanval, als, zoo noodig, bij de verdediging. Het boksen be

vordert dan ook juist dat zelfvertrouwen, dat ons te pas kan

komen

daar,

waar men, zonder over eenig

ander

hulpmiddel te

beschikken,tegenstandersonschadelijk moet maken. In dit op

zicht

is het boksen een bij uitstek practische sport en overtreft

het als zoodanig het schermen.

In

dit verband

zij

nog

eens

herinnerd aan de verhalen

van

E n

gelsche soldaten, goedeboksers, die, in de nauwe loopgraven

belemmerd in het gebruik van hun geweer als steekwapen, dit

wegwierpen en met

hunne

tegenstanderseen partijtje gingen

boksen met de bloote vuist, nu niet meeralssport, dochopleven

en dood.

Het

spreekt

wel

vanzelf, dat het beoefenen van vechtoefenin-

gen als sport moest leiden tot hettoepassenvan hulpmiddelen,

die het gevaar voor ernstige verwondingen moesten uitsluiten.

Terwijl

bij het schermen

daartoe

maskers en handschoenen

worden gebruikt en

steekwapens

van een dopje zijnvoorzien,

gebruikt men bij het boksen sterk opgevulde handschoenen.

Het

gebruik van groote, dik-opgevulde handschoenen breekt

de kracht van den

stoot,

zoodat deze

veel

minderof

in

het geheel

10


13/92

niet pijnlijk is en geen verwondingen worden veroorzaakt. Een

tweedegevolg van

het streven

om

bijhet boksen verwondingen

te voorkomen was het stellen van regels welke bij de beoefe

ning

moeten worden gevolgd.

Wat

de beteekenis

van

het boksen als

lichaamsoef

eningbetreft

zijop den voorgrond gesteld dat evenals alleanderesporten

ook

het boksen

in

de

eersteplaats

een

amusement

is .

Het

zalook

het

meeste

worden beoefend door hen

die

daarvoorlichamelijk

en geestelijk het

beste

geschikt

zijnenaanwiedus

deze sport het

meestevoldoening

en het

meeste

genoegen schenkt

Voortsvergt het boksen

in

zeersterkemateverhoogdewerking

van

de organen voor bloedsomloop en ademhaling door

de

zeer

groote hoeveelheid arbeid zoowel lichamelijkals geestelijk die

dikwijlslangen

tijdachtereen

wordt

gepresteerd

zoodat hetuit

houdingsvermogen zeer sterk wordtontwikkeld.Hierin is

naar

het ons voorkomt een der belangrijkste

voordeden

gelegen uit

eenmilitairoogpunt

Wat

de

spierontwikkeling

betreft

ondergaan

vooral

de been

spieren de strekspieren van de armen en de grooteborstspieren

den invloedvan het boksen terwijl ook de rompspieren niet

werkeloosblijven en zoowel bij het toebrengen van de stooten

als

bij het ontwijken en ontduiken van stooten in actie komen.

Eene specialetraining

voor

debuikspierenisvoorts

noodzakelijk

teneinde

zich minder gevoelig te maken voor stooten in den

maagkuil

en den buik.

Het

boksen

echter

vormt

geen

middelvoor

stelselmatige

l i

cha-

melijkeopvoeding

zooals

m.

i

volkomen

ten onrechte zoodik

wijlswordt beweerd door al te groote enthousiasten voor deze

sport. Deze omstandigheid komt intusschen geenszins ten na-

deelevan zijnwaarde alssport. Immers zij is inherent aan het

begrip sport.

B ij

eiken tak van sport treft men in

meerdere

of

minderematehet bezwaar aan datzijhetlichaamslechts een

zijdigoefent dat

verschillende

lichaamsdeelen voortdurend op

dezelfde wijze worden bewogen en dus slechts speciale bewe

gingen

worden aangeleerd bewegingen die meestentijds

in

het

dagelijksch

levenweinigvoorkomen.

E n

zooza lookhet boksen

slechts kunnen leiden tot eenzijdige

lichaamsontwikkeling.Van

11


14/92

eene

stelselmatige, harmonische lichaamsoefening is geen

sprake. Nietalleen, dat het boksen niet kan bijdragen tot een

volkomen

doelmatige

lichaamsontwikkeling,vooral

watdespie-

ren

betreft,

eenveelvuldigebeoefening van het boksen

heeft

in

dit

opzicht zelfs een nadeeligeninvloeden het is

volkomen

on

juist te beweren, dat het boksen ons een schoon, welgevormd

lichaam

zou geven.

Teneinde

zooveel

mogelijktegeneen kaakstoot gedekt te

zijn

moet de voorste schouder (gewoonlijk de linker) omhoog ge

bracht worden,

terwijl

de

wervelkolomin

het

borstgedeeltevoor

waarts

is gebogen, zoodat de rug rond wordt; beide schouders

worden voorts in

sterkemate

voorwaarts gebracht om de elle

bogen

voor

het

lichaam

te kunnen brengen, een

enanderteneinde

den maagkuil en de ribben te dekken. Ten slotte worden de

groote borstspieren in

sterke

mateenkrachtigsamengetrokken,

zoowel

in de

stelling,

als

bij

het toebrengen en het afweren van

stooten,terwijlde

schouderbladen

eveneens

voortdurend buiten

waarts

dus niet gefixeerd

zijn

geplaatst.

Een

enander

ver

oorzaaktdanookop

en

uur

naar

voren

geplaatste

schouders,

ronden rug en smalle ingedrukte borstkas.

Maar

er is meer; door de groote inspanning, die deze

takvan

sport van het

lichaam

vergt, kan

zijalleen

zonder nadeel worden

beoefend door hen, wier inwendige organen, waarondervooral

hethart,volkomen gezond en bijzonder sterk zijn.Het boksen

isdan ook

volkomen

ongeschiktvooreenalgemeenebeoefening

door jeugdige personen,

bijv.

opde

scholen,

iets wat het gemeen

heeft

met

andere

sporten als worstelen, oefeningen aan rek,

ringenen brug, gewichtheffen, enz., te meer, waar gevaar voor

overdrijvingen dus

voor

overinspanning nietis

uitgesloten;

ook

dit

gevaar is, nog zonder dat sprake behoeft te zijnvan wed

strijden, inherent aan sportbeoefening.

Moeten

nu de

genoemde

bezwaren een reden vormen om het

boksen in het algemeen te ontraden

?

Moet men met vage en

bovendien onjuiste argumenten de propaganda

voor

het boksen

bestrijden? Geenszins; maar ik wenschte wel voor de gevaren

te waarschuwen omdat het ook hier

struisvogelpolitiekzou

zijn

die nadeelen niet tew il lenzienof

zelfs

te ontkennen.

U n

homme

averti en vaut deux

Voor

velenzullen de voordeelen, welke

12


15/92

ontegenzeggelijk aan het boksen zijnverbonden tegende na

dedenopwegen en dit zal in het bijzonder het gevalzijnvoor

hen die deel uitmaken van de Weermacht.Zoolangwe nog niet

in

een ideaal-wereld leven

zullen

er

geschillen

zijntusschen ver

schillende volkeren rassen enz. en

zullen

die geschillen in

hoogsteinstantie moeten worden beslecht doordateender par

tijenzijne zienswijzedesnoodsmet den sterken arm kan door

drijven.Is ook niet in de plannenvooreenVolkerenbondsprake

van

een Weermacht diedesnoodsde eventueel onwilligenzal

dwingen

zich

aan de uitspraak van degedachteinternationale

rechtbank te onderwerpen

?

En

juist voor Leger en

Vloot

is het

boksen als sport van groote beteekenis omdat het eigen

schappenontwikkeltwelkedenmilitairjuist als zoodanig te pas

komen. Reeds merkten wij op dat het uithoudingsvermogen

voorzoover ditberustop het goed functioneeren van hethart

en de longen in

sterke

matewordtontwikkeld.En het zalwel

geen betoog meer behoeven dat dit een der voornaamste eigen

schappen van een goed militair hij zij soldaat of generaal is.

Ook

werd

reeds

vermeld dat het zelfvertrouwen wordt ont

wikkeld juist in die omstandigheden waarin demilitair

zich

door den aard van

zijn

beroepzoo

dikwijlszal

bevinden.E ndit

bewustzijn

zich

den vijand met de vuistenvanhetlijfte kunnen

houden zal oorzaak zijn dat hij in het gevecht van man

tegen

man kalmerblijft;hij zalzijntegenwoordigheid van

geest

be

houden.En

dit

zalhemweer

in

staatstellen dentoestand waarin

hij zich

bevindt juist te beoordeelen en dienovereenkomstig te

handelen.

B ij

de beoefening van het boksen

zal

hij

herhaaldelijk

hebben verkeerd in omstandigheden waarin hij in het handge

meen zal kunnen komen; hij zal zoodoende bij ondervinding

weten op welke wijze hij hetbestezalkunnenweren;kortom

zijnbesluitvaardigheid in het handgemeen zal door de beoefe

ningvan het boksen worden vermeerderd.

Voor

wat de

Marine

betreftkomt hier nog de bijzondere om

standigheid bij dat deze sportzich door de betrekkelijk geringe

ruimte die er voor noodig is evenals het worstelen in het

bij-

zonder leentvoorde beoefening aan boord.

Ook

hetfeit dattwee

paar

stevige bokshandschoenen voldoendezijnis een gunstige

factor.

13


16/92

Mogedit

boekje

dan ookkrachtig

bijdragen

tot

eene

meerdere

beoefening van het

boksen

in ons land en in het bijzonder in

eger

en Vloot

Maart 1919 W P H U B E R T V A N

B L IJ E N B U R G H

Hoofdvan

Onderwijs

bij de

Gymnastiek

en

Sportschool

er

Kon Marine.

14


17/92

B O K S E N

Boksen

is een strijdwijze, waarbij men gebruik maakt van de

vuisten Engelsch boksen) of van vuisten en voeten Fransch

boksen) als wapens.

Dezehandleiding behandelt het

Engelsche

boksen.

V E C H T

EN

S P E L B O K S E N .

M en kan op twee

wijzen

boksen:

l

Met het doel dentegenstanderzoo spoedigmogelijkbui

ten gevecht te

stellen;

2

e

. Met het doel elkander nuttig en aangenaambezigte hou

den, doch elk

pijnlijk

treffen te vermijden.

Het eersteis het eigenlijke vechtboksen, waarbij men er in

hoofdzaak op bedacht is, den

tegenstander

op de

meest

kwets

bareplaatsen v.n.1.de kinzijden en de maagstreek) zoo hard

mogelijk

te treffen en te beletten, dat

hij

die punten treft.

D e tweede wijze van boksen is veel meer een spel, waarbij

het doel is den

tegenstanderzooveel

mogelijk te treffen zonder

hem te kwetsen enzelfzooweinig

mogelijk

getroffen te worden.

Vergelijkenwe het boksen met het sabelschermen, dan komt

het vechtboksen overeen met het strijden met den scherpen

vechtsabel, het spelboksen met het schermen met den lichten

sportsabel. In deeerstewijzevanboksenzijnde handen dan ook

niet of dun bekleed, bij het spelboksen

zijn

ze

z

bekleed, dat

de kans op een pijnlijktreffen tot eenminimumwordt beperkt.

A ls

zuiver sportieve oefening komt het

spel-,

voor wedstrijden

het vechtboksen meer inaanmerking.

Deze handleiding

bedoelt in de

eerste

plaats te

zijn

een hand

leidingvoor den spelbokser. In de tweede afdeelingza l nader

over het vechtboksen worden gehandeld.

H E T T R E F V L A K .

Trefvlakis hetlichaamboven den gordel en het

hoofd,

uitge

zonderd rug, nek en achterhoofd.

15


18/92

D E S TELL ING .

Destelling moet zoodanigzijn dat ze een vasten stand, een

goed

evenwicht, waarborgt en den

tegenstander

een zoo

klein

mogelijkdoel biedt, zonder de bewegelijkheid van het geheele

lichaamen van de armen in het bijzonder te verminderen.

Overigensis

zij

zoo los envrijmogelijken

bij

geoefende bok

serszaldestellingdan ook afhangen

van

bouw

en

inzichten van

den bokser.

Demeest algemeenestellingen daarom

die,

waarvan in deze

handleiding steedszal worden uitgegaan is de volgende zie

fig.

en

2):

Hetlinkerbeen voor, lichtgebogen, de punt van den voet in

de richtingvan den tegenstander,de hiel gewoonlijk op den

grond,dochook

wel

geheven.

Het rechterbeen achter en iets buitenwaarts ten opzichte

vanhet linkerbeen en sterker gebogen. Dehielis gewoonlijk

geheven.

De

hoek tusschen de beide voeten is

eenenatuurlijke,

als in

den gewonen gang; de afstand, afhankelijk van de lengte der

beenen, gemiddeld ongeveer 40

c .M .

Deromp is wat naar rechts gedraaid, zoodat de

linkerschou

der naar voren komt en helt iets naar voren. Het lichaamsge

wichtrust meestal wat meer op denlinker-,dan op den rechter

voet; dit verandert echter door rompbewegingensteeds.

De

linkerschouder is opgetrokken, ter dekking van de kin,

de linkerarm wijst

in

derichtingvandentegenstander,is flauw

gebogen, de elleboog ongedwongen naar binnen gebracht en

ter hoogte van den linkerborst

of

iets lager.

De rechterarm ligt los en bewegelijk tegen den borstwand,

de elleboog ter hoogte van de maagstreek, de rechtervuist voor

dek inof de linkerborst

Derugzijde van de vuist is naar buiten gekeerd.

B ij

de niet-

of

dunbekleede vuist

zijn

de vingers

stijf

in de hand gesloten en

ligtdeduimer overheen, bij de bekleede vuist is deduimzoo

veelmogelijk aan of in de handschoen gesloten om

verstuikin

gen tevoorkomen.

16


19/92

Het

hoofd wordt eenigszins naar voren gebogen om de kin

achter den opgetrokken linkerschouder te dekken.

Intusschen van een stelling, die voor iedereen en steeds

dezelfde is kan geen sprake zijn.Reeds werd gezegd, dat

zij

af

hangt

van bouw en inzichten van den bokser (een

leerling

be

denke dathijnog geen bokser is) dochook gedurende den strijd

wijzigt zij z ich door voortdurende bewegingen van armen en

beenen, van het geheele

lichaam,

onophoudelijk. M enmoet ge

heel los staan, in deze houding moeten alle spieren zooveel

mogelijk

ontspannen zijn zij mogen nooit krampachtig gespan

nen zijnen het geheele

lichaam

enelk

lichaamsdeel

afzonderlijk

moeten van uit de stelling op elk moment tot elke mogelijke

bewegingin

staat

zijn.

Deze,

voor het boksen gunstige, houding is voor een vrije

ademhaling gedurende het boksen ongunstig enzalop den duur

op den lichaamsvorm een nadeeligen invloedkunnen hebben.

Het eerste voorkome men door gedurende het boksen,

zooveel

de partij dit toelaat (dus op eenveiligenafstand van den tegen

stander)

de borst

naar

voren, de schouders

naar

achteren en

omlaag te brengen, het tweede door aan het einde vaneene

boksoefening eenige rug-, schouderbladen buikspieroefenin

gen te doen.

M en oefene nu en dan ook in de stelling met het rechter

been,voor.

D E B E E N B E W E G I N G E N .

Van

uiterst belang

voor

den bokser

is de

bewegingder beenen,

het zoogenaamde voetwerk.

Zoowel

bij aanval als bij verdedi

ginghangt van de beenen zeer veel af.V ande juiste plaatsing

der beenenzijn de standen debewegingvandenrompafhankelijk

en dezebepalenweervobr

een grootgedeelte

juistheiden kracht

van den stoot of zekerheid en afdoendheid van de wering of de

ontwijking. De bewegingen moeten steeds

licht

en vlug zijn

zonder ooit de vastheid van den stand of het evenwicht te be-

nadeelen. De voeten moeten elk moment verplaatst kunnen

worden, mogenniet als tware aan den

grond

kleven, dochnooit

langer dan een oogenblik en

nooit meer dan

absoluut noodzake-

is mag n voet den grond

g h l

verlaten. Tegelijk of beur-

2

17


20/92

telings moeten de beenen steeds gestrekt of gebogen kunnen

worden; de beenspieren moeten dussteeds bewegelijk, alleen

itt

zeer bepaalde

gevallen

(b.v. bij het toebrengen

van

een stoot)

en dan slechts eenoogenblik,sterk gespannen

zijn

Men onderscheidt

de

bewegingen der beenen

in

hoofdzaak

in :

1.Passenvoorwaartsenachterwaarts

Bij

de pas voorwaarts (of achterwaarts) verplaatst men eerst

den voorsten

(achtersten)

voet en trekt

onmiddellijk

daarop den

anderen tot op normalen stelling-afstand bij. De voetballen

bewegen rakelings langs den grond.

2.Sprong

achterwaarts

Bij

den sprong

achterwaarts

zetmenkrachtigmetdenvoorsten

voet af, zoodat de beide voeten heel even van den grond gelicht

wordenen

het

lichaam

een korten afstand achterwaarts

schuift

3.

Passenzijwaarts

Eenpasnaar links(of rechts) wordt gemaakt door eerst den

linker-

(of rechter) voet

naar

links

(of rechts) te verplaatsen en

onmiddellijk

daarop deandere weer op den normale stelling

afstand er voor of achter te brengen.

Nooit

mogen bij een pas

zijwaarts

de beenen gekruist worden, daar dit ten nadeele van

de vastheid van den stand komt

4.

De

uitvallenvoorwaarts

of

schuin

voorwaarts

Links

voor

staande zal

men

in

t algemeen

linksuitvallen.

De

uitvalbestaat dan uit een

krachtig

strekken van het

rechterbeen

en den rechtervoet, waarbij de voorste voet even wordtopgelicht

en dichtlangs

den grondnaarvoren

schuift,terwijl

het

linkerbeen

iets,

doch

niet

veel,

meer gebogen wordt.

Gewoonlijk

komt men

in

de

stelling

terug door den achtersten voet op den normalen

afstandbijte trekken; dus niet door weer op den rechtervoet in

destellingte komen door afzetten met het linkerbeen.

Een

beweging, die, wanneer goed uitgevoerd, met succes

toepassing

kanvinden is

het zoogenaamdeoverstappen ,hierin

bestaande, dat

men het rechterbeennaar

voren

brengt (een recht-

schenuitvalmaakt) totnaast de buitenzijde van het linkerbeen

van

den

tegenstander (zie

bldz.32).

18


21/92

Het

voetwerkbestaatnu uit een voortdurende toepassing

van

a l deze bewegingen waardoor het lichaam in voor- of achter-

waartsche richting naarlinksof rechts langs den grond schuift

en men het den

tegenstander

moeilijk

maakt

zijn

plannen uit te

voeren of eigen plannen te doorzien.

Nogmaals zij er hier op gewezen dat de vastheid van den

stand het evenwicht van het lichaam afhangt van de plaatsing

der

beenen.

Dezemogen nooit gekruist worden

zooveel mogelijk

moeten de voeten aan den grond

blijven

en op den normalen

afstand omdat

verkorting

van dien afstand de vastheid van den

stand vermindert en vergrooting van dien afstand verplaatsing

van

het

lichaam

bemoeilijkt

beide omstandigheden die ten

voor-

deelevan dentegenstanderkomen.

D E

R O M P B E W E G I N G E N

Ook

de romp is voortdurend in beweging. Door voor- en

achterwaartsche en zijwaartsche

buigingen

inde lendenen

krijgt

de romp een deinende beweging die den

tegenstander

het juist

treffen bemoeilijkt den indruk dien men door een schijnbewe

ging

wenscht te maken zeer kan versterken en een eventueel

ontwijkenvergemakkelijkt.

Deze

zoowel als

andere

bewegingen in sterke

mate

uitge

voerd vergen echter

veel

arbeid terwijlmen bij het boksen

zijn

arbeidsvermogen zoo

zuinig

mogelijk moet gebruiken. De be

wegingen moeten dus los enlenigworden uitgevoerd en niet

overdreven groot

zijn

D E A R M B E W E G I N G E N

Steeds zijn beide armen

inbeweging om

het

ook

hierdoor den

tegenstander

moeilijkte maken onze plannen te doorzien enom

ze voortdurend los en klaar voor elke beweging te houden

ter

wijlze minder snel vermoeid raken.

De

linkervuist

maakthierbijsteedskringvormigebewegingen

naarden vijand toe en op enneer

terwijl

de rechterkringenbe

schrijft voorde borst.

M en overwinne ook in deze bewegingen alle stijfheid houde

19


22/92

steeds

de armspieren

los.

Is men van plan te stooten, dan

staakt

mende

bewegingen niet;

ditzoudentegenstanderwaarschuwen.

M en

stootevan uit deze

bewegingen.

D E A F S T A N D .

D e

afstand

bij

het boksen

issteeds

veranderlijk.

D e

gemiddel

de afstand is die, waarbij men den

tegenstander,

dooreenuitval

ofeen pas voorwaarts te maken het z.n. instappen), nog juist

kan

treffen. Het is

duidelijk,

dat de afstand,

dien

de bokser kiest,

overigens afhankelijk is van

zijn

lengte en van

zijn

techniek en

van

de lengte en de techniek van dentegenstander.

Iemand,,

die

zichdoor middel van zijnbeenensnel kan verplaatsen, zal bij

voorkeur een grooten afstand bewaren, vooral tegenover een

langentegenstander,iemand, die snelisinweringofontwijking

bij

voorkeur een korteren afstand,vooraltegeneenkleinentegen

stander.Elkenieuwe partij steltandereeischenenalleen naveel

oefening met verschillendetegenstanderskrijgt men een goed

begrip van het kiezen en van het bewaren van den goeden af

stand ziefig 4).

A L G E M E E N

O V E R Z I C H T D E R B E W E G I N G E N .

M en

onderscheidt aanvals- en verdedigingsbewegingen.

D e

aanvalsbewegingen worden weer onderscheiden in

schijn-

aanvalien, de eigenlijke aanvallen, voor- en tegenaanvallen en

na-aanvallen.

Zeer zeldenzaltusschengeoefendeboksers een aanval zonder

eenige voorbereiding uitgevoerd worden. Zoodra

zij

tegenover

elkaarstaanzullenzij trachten uit te vinden op welke wijze de

tegenstanderbij voorkeur aanvalt en

zich

verdedigt en daarbij

nauwkeurig waarnemen hoe

zijn

stellingen

zijn

voetwerk is en

weldoor met schijnaanvallen verdedigingsbewegingen en door

opzettelijk-zich-bloot-geven

aanvalsbewegingen

vanden tegen

standeruit telokken.

Zoodraeen van beide voldoende is

ingelicht,zal

hij

zich

met

die

gegevens

een aanvalsplan vormen en dat plan zoo spoedig

mogelijkuitvoeren. Op een schijnaanval volgt dan deeigenlijke

aanval en het is aan den

tegenstander

om door eenvooraanval

20


23/92

een tegenaanval of een verdedigingsbeweging te beletten, dat

dieaanval gelukt. Ishijhieringeslaagd, danzal hijtrachten door

een na-aanval gebruik te maken van de voordeelige positie,

waarinhij doorzijngeslaagde verdedigingsbewegingkwam.

Aanvalsbewegingen

zijnbewegingen, die dienen om dentegenstandereen stoot te

brengen.

Deverschillende vormen van stooten zijn:

1.

Enkelvoudige

stooten.

a. Rechte

stooten;

b. Halfarmstooten;

c.Zwaaistooten;

elk

van welkelinksenrechtsennaarhoofdoflichaam

kan

wor

den toegebracht

2. Dubbele

stooten

opeenvolgingen van twee stooten met

denzelfden arm dus b.v. twee rechtsche stooten, nnaarhet

hoofd, nnaarhet lichaam) of wel met verschillenden arm

b.v. n rechtsche stoot

naar

het hoofd en een linksche

naar

hetlichaam).

Verdedigingsbewegingen.

zijnbewegingen, die dienenomtevoorkomenof tebeletten, dat

een stootvanden

tegenstander

treft Ze zijn indrie hoofdgroepen

teonderscheiden:

f. Dekkenen blokken waarbij het bedreigde kwetsbare

lichaamsdeel

door een niet-kwetsbaar lichaamsdeel wordt be

dekt of gedekt dekken) of de dreigende vuistbijden aanvang

vanofgedurendehaarbewegingwordttegengehouden blokken).

2.

De

eigenlijke

weringen waarbij de aanvallende arm uit de

richting

wordt geslagen of geschoven.

3. Deontwijkingenenontduikingen waarbij men door bewe

gingen van hoofd, romp en beenen het bedreigde lichaamsdeel

buiten gevaar brengt

D E A A N V A L S B E W E G I N G E N

De

eigenlijke aanvalsbeweging is de stoot inzijn

verschil

lende vormen. Een stoot is pas volmaakt wanneer dearmbe-

21


24/92

weging

in volkomen harmonie is met de rompen beenbewe

gingen.

Het eischt zeer

veel

oefeningom de voor een bepaalden

stoot noodige samenwerking van alle spieren te verkrijgen.

Een

stoot moet

juistzijn

d. w. z., wanneer

bij

het stooten de

bedoelingvoorzit

een bepaalde plaats te treffen,

moet

dieplaats

ook getroffen worden. Men

stoote

nietinhetwildeweg alleen

maar met het doel om te stooten, dus in de luchtofnaargedekte

plaatsen van den

tegenstander.

Dit is nutteloos en kan zelfs

nadeelig zijn.

Een juiste stoot moetsnelzijn.Een

tegenstander

zal door de

beweging van zijn armen, hoofd en romp, meermalen, doch

slechts een oogenblik, op een ofandereplaats ongedekt zijn.

W i l men daarvan gebruik maken, dan moet de aanval ook met

allesnelheid, waarover men beschikt worden doorgezet.

Alleen

dan is er kans, dat detegenstandergeen

tijd

meer heeft

zich

te

verdedigen en getroffen

wordt.

Langzame,aarzelend uitgevoerde

aanvallen

zijnvoor den aanvaller het gevaarlijkst.

Indewijzevan treffen

treedt

eenverschiltusschen vechten

spelboksen op. Bij het vechtboksen moet de stoot niet alleen

juist en snel doch ookkr chtigzijn.Een stoot inhet algemeen

bestaat uit een arm-, schouder-, romp- heup-) en beenbewe

ging. A rm -en schouderbeweging geven in hoofdzaak richting

aan den stoot, de snelheidontstaatdoor de combinatie van de

vier genoemde bewegingen. De kracht van den stoot bij het

vechtboksenontstaatnu hierdoor, dat men, door op het oogen

blik

van treffen vanstootarmen -schouder een

stijf

geheel te

maken, het geheele door rompen beenbewegingen aan het

lichaammeegedeelde arbeidsvermogen in den stoot tot

uiting

doet komen. De stoot kan dan een kracht

krijgen,

die instaatis

den aanvallerneerte werpen, hem het bewustzijn te doen ver

liezenof ernstig te kwetsen.

Ditis bij het spelboksen niet de

bedoeling.

Destoot moetwel

juisten snel zijn dochophet oogenblik van treffen wordt zij

ingehouden, zoodat de vuist ten slotte den

tegenstander

alleen

raakt, niet kwetst. Overigens verminderen

de

dikbekleede hand

schoenen de kans op kwetsenreedsbelangrijk en behoeft men

dus niet te bang tezijnvoor een

flinken

stoot.

Is het na een stootmogelijkeen tweeden toe te brengen, dan

22


25/92

voert men dien onmiddellijk na den

eersten

uit. Daarna of, zoo

het niet

meer

mogelijk

is,

na

den

eersten

stoot,

neemt

mendade

lijk

weer de stelling aan, zoo noodig met een pas of sprong

achterwaarts

om buiten het bereik

van

den

tegenstander

te komen.

Terwijl

men met n vuist stoot moetde andere hoofd en

lichaam dekken en klaarzijn om eentegenaanvalte weren. Men

brengtdaartoebij een linkschenstootdenrechterarmwat hoo-

ger,

naar

de linkerkaakzijde, met de palm van de

handnaarbui

ten, bij een

rechtschen

stoot,waarbij de linkerkant van lichaam

en hoofd het

meestzijn

blootgesteld,brengtmen de linkerhand

links

voor het hoofd, zoodat

onder-

en bovenarm het lichaam

dekken.

Bij

hettoebrengenvan eenstoot draaiemen denovereenkom-

stigen

hiel

een

weinignaar

buiten, waardoor de draaiing van den

romp wordt bevorderd.

Vooral

wake men tegen het van den

grond lichten van den achterstenvoet, een fout, die door be

ginnelingen

zeer

veel wordtgemaakt.

Verder

make

men

zich

een goede beweging van de vuist

eigen zie

b lz .

26). Een met een foutief

gehouden

vuist

toege

brachte stoot kan voor den stooter

onaangename

gevolgen

hebben.

Derechte

stooten.

Bij

de

rechte

stooten beweegtde vuist

zich,

door het krachtig

strekken van den arm, in een rechte lijnnaardatpuntvan het

tref

vlak,

dat men raken

wi l .Hierbij

kan men de vuist bewegen

vanaf de

plaats,

waar

zij

zich

op het oogenblik bevindt

korte

stooten)of wel

haareerstterughalen

en vanaf den

schouder

uit-

stooten langestooten).

De korte

rechte

stootenzijn desnelste stooten, omdatzij een

rechte

lijn naar het doel volgen en onderdezeis de linksche

stoot de allersnelste, omdatde linkervuist

zich

het dichtst bij

het lichaam van den

tegenstander

bevindt. De

laatste

zal dan

ook verreweg het

meest

worden

toegepast

engedurendeeen

partij zij men er

steeds

op bedacht.Tevens volgt hieruit, dat

het van veel belang is in deeersteplaatshet stootenmet den,

aanvankelijk ongeoefenden, linkerarm tebeoefenen,voor men

daarnaastdenrechtervoor aanvallen gebruikt.

23


26/92

1.

Derechte

stoot

links naarhet

hoofd. Met

een voorwaart-

schen uitval waarbij dus rechterbeen en voet krachtig worden

gestrekt,ziebldz.18) den linkerschoudernaarvoren brengen,

door den romp

naar

voren te brengen en

naarrechts

te draaien

en den linkerarm krachtig strekken in derichtingvan het hoofd

van

dentegenstander zie

fig.

3 en 4).

Bij

het treffen den rechter

voet met de puntvlaklangs den grond bijtrekken.

2.

erechtestootlinks naarhet lichaam.

Wordt

uitgevoerd

als de voorgaande.M en kan bijdezenstootwat doorbuigeninde

knien

om zoo den weg

naar

het lager gelegen

doel

te verkorten

zie

fig

5).

3.

De

rechte

stoot

rechts

naar

het

hoofd.

De romp wordt

door krachtig strekken

van

rechtervoet

en

rechterbeen

naar

voren

gebracht entevens naar

links

gedraaid, zoodatde rechterschou

der

naar

voren komt.

Tegelijkertijd

wordt de rechterarm snelinde

richtingvan hethoofdvan den

tegenstander

gestrekt zie

fig.

6).

B ij

het treffen komt de rechtervoet weer dicht langs den grond

naarvoren.

4. De rechte stoot rechtsnaarhet lichaam. A lsde voor

gaande.

Ook hierbij kan men weer wat doorbuigen

in

de

knien.

Dehalfarmstooten.

Wordt

gedurendehet gevecht de afstand tot dentegenstander

kleiner

door instappen b.v.) dan gebruikt men de halfarmstoo

ten. Het kenmerk van deze stooten is, dat de armen gebogen

blijven bij het toebrengen. De snelheid van denstootmoet ver

kregen worden door beweging van den gebogen arm en door

draaiing van romp en beenen.

Bijzondere vormen van halfarmstooten

zijn

dehoek enop

stooten.

1.Dellnksche halfarmstooten.

Den bovenarm vanuit de houding in de stellingnaarhet

lichaamtoetrekken en den onderarm erzveelop buigen, dat

de vuist, zonder verdere beweging van den onderarm t.o.v. den

bovenarm,

het

doel

kan

treffendoordraaiing

van

rompen

beenen

en eenige bewegingvanden bovenarminhet schoudergewricht.

Hierbij wordt de bovenarm meer of minder geheven en worden

24


27/92

de beenen meer of minder gestrekt alnaarmatehet

doel

hooger

het hoofd) of lager hetlichaam)gelegen is zie

fig

7).

Is de hoek tusschen onder- en bovenarmhierbijongeveer9

dan spreekt men van een

nks hen

hoekstoot

zie

fig

8).

Wordtde arm aanvankelijk bewogen als voor denlinkschen

halfarmstoot,dochstoot men hem daarnainopwaartscherichting

uit,

dan brengt men een

linkschen

opstoottoe zie fig. 9). De

snelheidvan de armbeweging wordthierbijvergroot door heffen

en strekken van romp en beenen.

2.

De rechtsche

halfarmstooten

Wordentoegebracht als delinkschehalfarmstooten, doch bij

het draaien van den romp wordt de rechtervoet langs

dengrond

naarvoren geschoven. Hetzelfde geschiedt bij het toebrengen

vaneenrechtschenopstoot ziefig.

10

en11).

De

zwaaistooten

Dezeworden toegebracht door een zwaaiende

beweging

van

den bijna doch niet volkomen)

gestrekten

arm. Ze volgen een

langen

weg en het is voor dentegenstandergemakkelijk ze te

zien

aankomen en er aan te ontkomen, van daar dat ze

weinig

toepassing vinden, vooral tegen een nog ongeschokten tegen

stander.

De

linksche

zwaaistoot wordt toegebracht, door denlinkerarm

zijwaarts

te strekken, den rug van de hand

naar

hetdoelgekeerd

en de vuist dan, door beweging van den arm in het schouder

gewrichten door

draaiingvan

denromp,

naar

het

doel

te

zwaaien

fig.

12).

lnaar

de plaats,

die men treffenw i l,zwaait men

hooger

of

lager en strekt de beenen meer of minder.

Men

zorge ervoor den stoot nietzoodanigtoe te brengen, dat

men het evenwicht verliest of door de eigen beweging wordt

meegesleept Het is dan nog mogelijkom,wanneer de tegen

stander b.v. den rechtschen zwaaistoot ontdoken heeft, hem,

door de vuist een halven slag te draaien en terug tezwaaieneen

teruggaanden stoot tegen de rechterzijde van het hoofd toe te

brengen.

Dezwaaistoot kan ook van benedennaarboven worden toe

gebracht, door den arm omlaag te strekken en vervolgens op te

25


28/92

zwaaien,waarbij de

uitwerking

weer vergroot wordt door een

overeenkomstige beweging van romp en beenen als bij den

opstoot.

B ij

de rechtsche zwaaistooten komt met het draaien van den

romp de rechtervoet weer naarvoren.

De

dubbelestooten

Een

snelle opeenvolging van twee stooten is een dubbele

stoot. Hij

bestaat

uit een samenstelling van tweewillekeurige

stooten b.v.

rechte stoot

links

n h

lichaam

rechts

hoofd

n n lichaam

. .

t

rechte stoot rechts naar hoofd

rechte stootlinks . . .

.

izwaaistoot

naar

lichaam

halfarmstoot r. naar hoofd of

lichaam

Zijkunnen zeer nuttig zijn tegen een langzaam of zorgeloos

tegenstander.

Het is

vei l ig

met een

linkschen

stoot te beginnen,

omdat men dan

met

den

linkerschouder

het

hoofd

dekt tegen een

rechtschen stoot.

D evuisthouding

M enmoet trachten

alle

stooten toe te brengen metdeknokkels

tusschen middenhandsbeentjes en

eerste

vingerkootjes of met

de

voorvlakte

vandevuist,

gevormd

doordeeerstevingerkootjes.

B ij

de rechte stooten is hiertoe geenbijzondere beweging

van

de vuist

noodig,

alleen kan men haar een

weinig

op denonder-

arm

buigen.

B ijde halfarmstooten uitgezonderd de opstooten) draait

men

de vuist zoodanig, dat de handrug naar

bovenwijst;

bij de op-

stooten is de handrug naar den

tegenstander

gekeerd en de

vuisteenweinigop den onderarmgebogen.B ijdezwaaistooten

tenslotte is de handrug gedraaid in derichtingvan den tegen-

stander en de vuist eenigszins overstrekt de handrug gebogen

naar den onderarm).

Zorgvuldig make men

zich

bij de beoefening der stooten

rechte stootlinks

naar het

hoofd

26


29/92

deze vuisthouding eigen, daar fouten daarin bij het toebrengen

van een stoot ernstig letsel van het handgewricht kunnen ver

oorzaken.

Opmerking:Hier

zijn

alleen de stooten

inhuneenvoudigsten

vorm behandeld. Erbestaannatuurlijktal van grootere enk l e i -

nereafwijkingen, stooten, die, in hoofdzaak aan de beschrevene

gelijk, erinonderdedenvanverschillen.Ieder bokser vormtzich

op den duur voorzich zelfeenofmeer speciale stooten, waarvan

enkeleblijken

wel

voordeelen te hebben, doch die hier niet alle

beschreven kunnen worden.

D E

V ERDED IG INGSBEWEG INGEN

Ia.Dekken.

Bijdezewijzevan

verdediging

wordt het bedreigde lichaams

deel eenvoudig gedekt door arm of handschoen, zoodat de stoot

op dien arm of handschoen wordt opgevangen. Tegen rechte en

halfarmstooten uitgezonderd opstooten) naarhet hoofd, dekt

men

zich

door de rechter-

of

linkerhand

met de

palm

naar

buiten

iets v niet

tegen)

het gelaat te brengen is delinkerzijdede

bedreigde dan de rechterhand en omgekeerd) en den arm

stijf

te

spannen of den stoot iets te

gemoet

te gaan. Tegen opstooten

door een hand bij voorkeur de rechter) met de handpalm om

laag

ter hoogte van dek inte brengen.

Tegen een zwaaistoot brengt men den arm met de rugzijde

naarbuiten evennaastde bedreigdezijde,tegen een

linkschen

zwaaistoot den rechter-, tegen een rechtschen zwaaistoot den

linkerarm

zie

fig 12).

Stooten naar het lichaam ontvangt men op de over de be

dreigde plaats gelegde hand of onderarm.

Ib.Blokken fig. 13).

Hierbij wacht men den stoot van den

tegenstander

niet af en

vangt hem op, doch mengaatden stoottegemoeten voorkomt

hem en

wel

door de aanvallende vuist

of

de

vuist,

waarvan men

een aanval verwacht) tegen te houden en zelfs terug te duwen.

D itheeft hetvoordeel,dat men niet wordt getroffen

en

vaakden

tegenstanderhet evenwicht doet verliezen, doch het blokken

eischtveeljuistheid en snelheid, dusveel

oefening.

27


30/92

II. Weren

a

doorslaan

D eaanvallendearmwordtuit de

richtinggeslagen

metlinker-

of

rechterhand of onderarm naar

links

of rechts, soms tevens

iets naarbovenofbeneden.

Zoo kan men een

linkschen

rechten stoot naar hethoofd

weren door:

P . denlinkerarmvan dentegenstander

met

den rechterarm

naar

buiten

(rechts) te

slaan.D it

is de snelste

wering fig.

14);

2

e

.

dienarm met den rechterarm naar

links

teslaan;wanneer

dezeweringvoldoendekrachtigwordt uitgevoerdbrengtzijden

aanvaller

in

een gunstige

positie

voor

een

na-aanval;

3

e

.

dienarm met den

linkerarm

naar

links

te slaan. De

l i n -

kerarm is gewoonlijk niet in een gunstige positievoordeze

wering;

4 .dienarm met den

linkerarm

naar rechts teslaan.Dezeis

de ongunstigste, omdat men

in

eenvooreen rechtschen aanval

vanden

tegenstander

gunstigepositie komtenzelf

moeilijk

kan

nastooten fig.16).

Deweringvan delinkscherechte stootennaarhet

lichaam

en

vande rechtsche rechte stootenvolgt

hieruit

vanzelf.Deoverige

stooten

zijn

veel moeilijkerteweren;tegen deze zal men dus

lieverdekken ofblokken

of

een van devolgende

verdedigings

wijzen(ontwijken

of

ontduiken)

toepassen.

b

doorschuiven

D it

gelijkt

zeer

veel

op hetweren,

alleen

slaat men niet, doch

schuift,

drukt

men den

aanvallendenarm

uit

de

richting

door

den

buitenrand

vande hand of hetvleezigegedeelte van den onder

arm er tegen te plaatsen en den arm naar buiten en naar boven

tedrukken.Hierdoor

kan

men dentegenstanderdwingenineen

voorden nastoot gunstige

positie zie fig.

17).

E r zijnveleandere

vormen

vanverdediging,dieveelop deze

gelijken.

Zoo kan

men

de

aanvallendevuist

in

de

geopendehand

opvangen en in een bepaalde richtingduwen (als het ware

blokken

en schuiven

tegelijk),

een stoot,

i n

plaats van er tegen

te dekken, opvangen op schedelofschouder zie fig.

18),

inhet

algemeen

op

weinig

kwetsbare plaatsen,enz.

28


31/92

III.Ontwijkenenontduiken

Hierbijonttrekken we door bewegingenvanhoofd,rompen

beenenhetbedreigde deelvanhetlichaamaan denaanval.

Men

kan

dit daartoe zijwaarts,

naar

achteren,

naar

beneden (ontdui

ken) en (het hoofd b.v.tegeneen hoekstoot,fig.21)naar

voren

verplaatsen,

hetzij

door

eenenkele hoofdbeweging,

dan

wel

door

buigen van den

romp

of door zijwaarts, inof achterwaarts te

stappenentenslotte

door

combinatie'svan

deze

bewegingen.

Tegen een linkschen rechtenstootnaarhet hoofd b.v. kan

men:

P.

Het hoofdietsnaar linksbuigenofdooreenrompbeweging

brengen (slippen).

2

e

. Hethoofdnaarrechts buigen of brengen (fig.5 en7).

3 Naar

achteren ontwijken (fig.19).

4

e

.

Eenzijstapnaarrechts

maken

(fig 20).

5

e

.Ontduikendoor hoofd of

romp

of beidenaarbeneden te

brengen

door

buigen, zoo noodig ookinde

kni n

(fig. 10).

Menkandeze

bewegingen

ookweercombineerenmet

passen

zijwaarts, voorwaarts of schuinvoorwaarts.

Men

zij er inhet algemeenbijontwijkingen op bedacht, ze in

een voorwaartscherichtinguit te voeren, omdatmendaardoor

ineen gunstiger positie komt voor een

na-aanval.Ontwijkt

men

b.v. een rechtschen zwaaistoot door den romp te buigen en

tevens

een pas schuinlinks

voorwaarts

temaken,

dan krijgt

men

eengoedegelegenheid den tegenstander een rechtschen half-

armstoot

naarde

ribben

ofeen

rechtschen

opstoottoe tebrengen

(zie

fig.

11).

Dubbeldekkingen

Inbijzondere gevallen maaktmen

gebruik

vanzoogenaamde

dubbeldekkingen

enwelvoornamelijk

bij

het

invechten (zie

bldz.

33)entegen een

onstuimigenaanval vanden

tegenstander.

Inbeide gevallenis hetdoel,dicht

bij

dentegenstander, tusschen

zijnarmen,

te komen en hem dan een serie halfarmstooten toe

te brengen.Men

dekt

zich

dan metbeidearmenopeender

vol

gendewijzen:

1

door de bovenarmentegenhet lichaam te

drukken

en

de

onderarmenhierop sterkgebogente houden, zoodat de hand

schoenen het

gelaat

dekken (zie

fig.

22);

29


32/92

2

e

. door met opgetrokken schouders in elkaar te

kruipen,

de

bovenarmen naar voren te steken endeonderarmen

horizontaal

voor

het gelaat te houden fig.23);

3

e

.

door den linkerarm over den

maagkuil

te leggen en met

de rechterhandschoen het gelaat te

dekken;

delinkerarm

wijst

dus

schuin

naar beneden, de rechter

schuin

naar

boven fig. 24).

D E VORAANVAL.

D ebedoelingvan den vooraanval isdentegenstandereenstoot

toe te brengen op het

oogenblik,

dat hij een

begin

van

uitvoering

gaat

geven aan eenaanval.Daartoe isnoodig,datmenwetectof,

o enwaardetegenstanderza l

trachten

zijn

stoot toe te brengen,

dat mensnelkanberadenhoeenwaarmen den

voor-

stop-) stoot

zalplaatsen en dat deze stoot doeltreftv

dien

van den tegen-

stander.

Voor

beraad en uitvoering van den stoot is slechts

weinig tijd beschikbaar en snel waarnemen, snel denken, snel

besluiten

en snel handelen

zijn

dan

ook vereischten.Va n

hem,

die deze eigenschappen nietvan nature

bezit,

vergtdestopstoot

zeerveeloefening.

D e stopstoot bij uitnemendheid is de

linksche

rechte korte)

stoot naar het hoofd, waarbij men den linkerschouder sterk

naar voren brengt, het onderlichaameenigszins intrekt tegen

lage stooten) en met denvrijenrechterarm hethoofddekt tegen

hooge stooten) ziefig 25 en 38).

M en kan den stopstoot ook toebrengen op bovenarm of

schouder van den aanvallenden arm. Zootoegepastkan de

stopstoot, dieandersvooralvoorlangere boksersvoordeelig is ,

ook door kleinere te

gebruiken z i jn .

D E T E G E N A A N V A L .

B ijeen tegenaanval tijdstoot)weertofontwijktmen den stoot

van den aanvaller en stoottegelijkertijd,is men dusophetzelfde

oogenblik

verdediger en aanvaller.

Brengt

men tegen eenlinkschenrechten stoot naar het hoofd

het hoofd een

weinig

naar rechtsenstootm en tegelijkertijdlinks

30


33/92

naar

het

hoofdvan

dentegenstander,

danheeft

men

een

tijdstoot

toegebracht(fig.26)

*)

Eenbijzonderevormvantijdstooten

zijn

dekruisstooten.

Men

onderscheidt

binnen-

en

buitenkruisstooten.

Brengt

men, tegen een

hoogenaanval

met een

linkschen

rechten

stoot het

hoofd

een

weinig naar

links,

zoodat de aan

vallendearmjuist overdenrechter schouder ennaasthet hoofd

voorbijschietenbrengt mendenaanvaller met de rechtervuist

buiten

zijn

armom eenstootnaar het hoofdtoe,dannoemtmen

dit een

rechtschen

buitenkruisstoot(fig.27).Fig.

30laat

zien,

dat

het goedoptrekken

van

den linkerschouderbijeen

aanval

met

eenlinkschen rechten

stoot hettoebrengenvan

denbuitenkruis

stoot

onmogelijk

maakt.

Brengtmen

het

hoofd

wat

verder naar linksenstootmen rechts,

z

dat de

rechterarm

tegelijkertijd

den

aanvallenden

armnaar

buitendrukt,

danheeftmeneen

rechtschen binnenkruisstoot

toe

gebracht (fig.28).

Bij

denlaatsten

zij

men eropbedacht, dat men

ineengunstigepositie

komt voor

een

stoot

met de rechtervuist

van den

tegenstander, waartegen

men

zich dan ook met de vrije

linkervuistmoetdekken.

Opeen

rechtschen

stoot is de

bestetegenaanval de

linksche

btnnen-krulsstoot waarbij

men er weer om

denke

tegen de

linkervuist van dentegenstander

te

dekken.

NA-AANVALLEN.

De verdedigerzalhet

bijeen eenvoudige

verdediging zelden

laten, omdat verdediging alleen nooit kan leiden

tot de

over

winningenhij door eengoedeverdedigingsbeweging

gewoon

lijk ineengunstigepositiekomtom

aan

tevallen.

Devorm

van

denna-aanval hangtgrootendeelsafvanden

vormvandenaanvalenvan dien vandeverdedigingtegendien

aanval. Heeft men, ter verdediging,eengrooten

sprong

achter

waartsgemaakt,danzal hetnietmogelijk

zijn

denaanvaller

onmiddellijkdaarnaeenstoottoetebrengen. Overigenskanop

elkeverdediging eennastootvolgen.

)Omhetverschiltedemonstreerentusscheneentijdstoot

en

eenge

woneweringmet

nastoot

is

fig.

29 opgenomen,waarop

de

aangevallene

de

linksche rechtestootnaar hethoofdeerstweerde

en

thans

nastoot

31


34/92

Aanval:

Linksche

rechtestoot

naar

h thoofd

Verdediging.

P.

Dekken

of

blokken.

2

e

. Werenmet den linkerarm

naar links.

3

e

.

Weren met den rechterarm

naar links.

4

Werenmet den linkerarm

naarrechts.

5

e

.

Weren met den rechterarm

naarrechts.

6

e

Ontwijken naarrechts.

7 .Ontwijken naar links.

Na-aanval.

Linksche

rechte

stoot

naar

hoofdoflichaam.

Rechts

naar

het

lichaam.

Linksnaar

het

lichaam,c.q.

ge

volgd doorrechtsn.

h.

hoofd.

Rechtsnaarhetlichaam.

Links

naar

het

hoofd

of

naar

hetlichaam.

Linksche ofrechtscheofbeide)

nastoot

naarhet lichaamof

linkscheopstootn. h.hoofd.

N.B. Bij

deze

verdediging kan

men overstappen zie

blz.

18)voordenlinkschen

halfarm-

stoot,

vervolgens een

kwart-

draai naar links maken en

rechtsnaarhethoofdstooten

ziefig.31).

Rechtsnaarhetlichaam, zich

met den linker dekkendof

den rechter

van den

tegen

standerblokkend.

Aanval:

Rechtscherechtestoot

naar

h t

hoofd

V.Dekkenofblokken.

2 .Weren naar linksmet

lin

kerarm.

3

e

. Weren naar rechts met

rechterarm.

4

e

Ontwijken naar links

enz.

Rechtsoflinksnaarhet hoofd

zwaai-of hoekstoot).

Rechtsnaar hoofd of lichaam.

Linksnaarhetlichaam. Het

hoofd van den tegenstander

is

gedekt

door

den

aanval

lendenarm).

Rechts

naar

het

lichaam

enz.

32


35/92

Opdezewijzeis een ontelbaar aantal combinaties tusschen

aanvallen,

verdedigingen en na-aanvallen te bedenken. In het

algemeen verdienen die verdedigingsbewegingen het

meeste

aanbeveling, die ons brengen aan de buitenzijde van den aan

vallendenarm.M enbehoeft zichdan niet te dekken tegen een

aanval van den anderen arm en heeft beide armen

vrij

voor den

na-aanval, komt dus in de gelegenheid een dubbelen

nastoot

toe te brengen.

Eengeoefend tegenstanderzal in de

meestegevallen

na een

aanval

trachten dicht op te sluiten. Nastootenzullendan ook

gewoonlijk

halfarmstooten

zijn

I N V E CHT EN

Hieronderverstaatmenelkgevecht op korten afstand, waarbij

dus halfarmstooten alleen te gebruikenzijn De grootste moei

lijkheidvan invechtenisdentegenstander

op

dienkorten afstand

te naderen. De eenvoudigste methode is lukraak in te loopen,

doch,

vooral tegen een

frisch

en

krachtig

tegenstander,

is deze

niet aan te bevelen.

Beter

is het af te wachten tot men door een geslaagde verde

digingsbewegingin een gunstige positie ten opzichte van hem

komt, hetzij door een

wering,

die hem eenoogenblikhet even

wichtdoetverliezen,hetzij door eenontwijkingin een schuin-

voorwaartscherichting.

Men kan ook trachten hem vanaf den normalen afstand een

flinken treffer te bezorgen om danonmiddellijkdaarna in te

stappen en hem een serie halfarmstooten hoeken opstooten)

toe te brengen.

Dankan men nog en dit isvooralzeer

bruikbaar

tegen een

tegenstander,

die een

wilden

aanval met

zwaai-

en hoekstooten

waagt een der dubbeldekkingen zie

bldz.

29) aannemen en

het einde vanzijnaanval afwachten om danonmiddellijkaan te

vallen

met een serie halfarmstooten.

V ooral

deop

bldz.

29sub

l

genoemde dekking is zeer nuttig in deze gevallen. Delaatste

wijze

van invechten heeft het voordeel, dat men in iedergeval

tusschen de armenvandentegenstander

komt,

zoodat

men,

door

eenvoudig

de schouders op te

trekken voldoende

gedektistegen

3

33


36/92

zijnaanvallen en de armenvrijhoudt voor destooten.Zieook

figuur 32.

Tenslottekan mennatuurlijkop eender

genoemdemanieren

gedekt

op den

tegenstander

inloopen en

hem,

zoodra

de

afstand

dit

toelaat,

zooveel mogelijkstootentoebrengen.

Omweer

weg te

komenkan men den

tegenstandervastgrijpen

ofzich met het lichaamtegenhemaandrukken op eender inde

volgende paragraaf te behandelen wijzen en vervolgens van

hem losbrekenendadelijk de stelling

weer

aannemen.

VASTGRIJPEN.

Ditis eenverdedigingsbeweging, dieinhet spelboksen weinig

toepassingzalvinden. Hetdoelervanisom,na nmisluktenaan-

valof een mislukte verdedigingdentegenstanderte

beletten

na

testooten;menvoert dit gewoonlijkop denavolgende wijzeuit.

Zoo noodiginstappen.Is mentusschende armen van den

tegenstander,dan wordendeze

tegengehouden

door de

eigen

onderarmen in zijn zijde teleggenenzijnarmen metdeboven-

armen naar

buiten

te

drukken.

Door

de

schouders

op

tetrekken

en het hoofd zoo dicht mogelijkbijhet lichaam van dentegen-

stander te brengen, zoo mogelijk op een van zijn schouders te

leggen,ismen

tegen

aanvallen beveiligd ziefig.33).

depositiejuist

andersom

d.w.z.isdetegenstander tusschen

onzearmeningevochten)dan brengt men het hoofd zoo dicht

mogelijk naar een van de schouders van dentegenstanderen

drukt

intusschen, door de polsen in zijnellebogente plaatsen

zijn

armen naarbeneden en

tegen

zijn

lichaam zie

fig.

34).

Het

is dentegenstander

wl

geoorloofd, zoo hij dit

kan,

te

stooten, dengeen

die vastgrijpt echter niet. Reglementen van

boksbondenschrijvenvoorin

welke

gevallenbij hetvastgrijpen

stootenwel geoorloofd is. Zie hiervoor later. In ieder geval

echterkomtheter bijhet vastgrijpen

vooral

opaangoedgedekt

tezijn.Zieookfig.35.

LOSBREKEN.

Men zijdan ookniet zorgeloosin zijnbewegingenomweer

aandezepositiete ontkomen. Debestemanier is een flinken

34


37/92

sprong achterwaarts temakenentegelijkertijdden

tegenstander

eenigszinsvan zich af te duwen.Zorg

vooral

ook

bij

hetlos

breken

goed

gedekttezijn.

SCHIJNAANVALLEN

Schijnbewegingen dienen om dentegenstander

in

den waan

te brengen dat

hij

wordt aangevallen,zoodoendeeen bepaalde

verdedigingsbeweging van dentegenstanderuit te lokken en

hem dan op de daardoorontstaande

ongedekte

plaats aan te

vallen.

Een

s hijnstoot

heeft

alleen

dan

succes,wanneer hij met allen

s hijn

van eenechtenaanval wordtuitgevoerd.Voertmeneen

schijnstoot naar het lichaam uit door denarmsnel dochniet

geheet te strekken, den

voetiets

nietoverdenvollen uitvals-

afstand) naar voren te verplaatsen, denrompwatvooroverte

buigenentevensplotselingsterknaar het onderlichaam vanden

tegenstander

te kijken, dan zal hijnietkunnen nalaten hierop

met een verdedigingsbeweging te antwoorden en

in

ieder

geval

zijn

aandachtevenaan den schijnbaar aangevallen plaats te

wijden,waarop meneengoedekansheefthemmet een rechten

rechtschenstootnaar het hoofd met uitval te treffen zie ook

fig. 36en37).

Een

slap, langzaam uitgevoerde schijnstoot zalniet

den

ge-

wenschtenindrukmaken,zelfszal detegenstanderer gebruik

van

kunnen maken voor tegenaanvallen.Alleendoor oefening

kan

men komen tot

goed

uitgevoerde schijnaanvallen, terwijl

men

daardoor

bovendienverkrijgt,datzij

geen

overdrevenarbeid

vorderen en

daardoor

zeervermoeiend

werken.Het

is

mogelijk

het zoover te brengen,datmen,zonderzichzelf veelinte span

nen,dentegenstander,dieopdieschijnbewegingen

stee smoet

antwoorden, afmat.

Dochdit is niethet

eenigegebruik,

dat

menvan

schijnbe

wegingen

maakt.

Bij

den aanvang

vaneen

partij

worden

schijn

bewegingenuitgevoerd

om

te ontdekken,

opwelke

wijzedaarop

door dentegenstandergereageerd wordt

Op

eenjuistebeoor

deeling van de eischen, dieelkepartijstelteen

goedenkijk

op

been- enarmwerk

van

dentegenstanderen een verstandig ge-

35


38/92

bruikmaken van diens

fouten

en eigenaardigheden komt het bij

het boksen in hoofdzaak aan en het

zijn

vooral de schijnbewe-

gingen, die het juistebeoordeelenen op de juiste wijze gebruik

maken van die fouten en eigenaardigheden mogelijk maken.

In

de schijnbewegingen met dedaaraanverbonden aanvallen

komt zeer duidelijk uit, dat

bij

het boksen het werk

van

den

geest

evenveel gewicht in de schaal legt als dat van hetlichaam,dat

een bokser diezijnverstand gebruikt,

vrij

veel in kracht,

vlug-

heid en uithoudingsvermogen kan

achterstaan

bij een minder

verstandelijk ontwikkeld bokser en toch nog van hem winnen.

L O K K E N .

Neemt men de dekking van een ofanderdeel van hetlichaam

weg om dentegenstanderals het ware uit te noodigen eenstoot

toe te brengen op dat gedeelte, dan noemt men ditlokken De

bedoeling is natuurlijk op een ofanderewijze door een

stop-

stoot,

een tijdstoot of een verdedigingsbeweging metnastooten)

voordeel te halen uit dien uitgelokten aanval.

M en

kan b.v. het lichaam ontblooten en, zoodra men een be-

gin

van uitvoering ziet geven aan den rechten stoot naarhet

lichaam,dien detegenstandermisschienzal willen toebrengen,

hem voorkomen met eenstopstoot

naar

het hoofd. Of het hoofd

vernaarvoren steken en op den linkschen rechtenstoot,die te

verwachten

is

een kruisstoottoepassen,enz.

Natuurlijk moet ook het lokken niet al te doorzichtig ge-

schieden,opdatde

tegenstander

de bedoeling nietvoorzienzal

en er

niet

of op een

andere,onverwachte

wijze

op ingaan.

36


39/92

II

VECHT

ENWEDSTRIJDBOKSEN

Aan

het begin van dit werkje werd

reeds

gezegd, dat het ver

schil

tusschen spel- en vechtboksenhierinbestaat,dat men bij

hetlaatstetracht dentegenstanderzoodanig te treffen of uit te

putten, dat hij op een gegeven oogenblik niet meerin

staat

is

den strijd voort te zetten.

Ditbereikt men onder anderen door de handen niet of dun te

bekleeden. Verder brengt men bij het vechtboksen de stooten

ook

zoo krachtig mogelijk toe en bereikt dit door het lichaams

gewicht in den stoot te doen meewerken. Door strekken van

beenen en romp of door draaien heeft het lichaam een zeker

arbeidsvermogen gekregen, dat, wanneer de stootarm op het

momentvantreffen inschouder-enellebooggewricht wordt vast

gezet, in den stoot totuitinggebracht wordt

en

opzichzelfreeds

voldoendekan

zijn

omdentegenstanderbuiten gevechtte

stellen.

Dochbovendien tracht men nog, dien stoot toe te brengen op

bepaalde, zeer kwetsbare plaatsen van het trefvlak. Deze zijn

de zoogenaamde

Knock-outs

eindstooten) en

zij

treffen den

tegenstander tegen de hoeken van de kin waardoor een ge

ringe hersenschudding ontstaat,die den

tegenstander

eenige

oogenblikkenhet bewustzijn doet verliezen)ofinde maagstreek

waar een bepaald gedeeltevanhet zenuwstelsel wordt getroffen

met tijdelijken hartstilstand en bewusteloosheid tengevolge).

Ookde zijden korte ribben), de keel en deneuszijnplaatsen,

die een zekeren voorkeur genieten. Een stoot op een van die

plaatsenbeneemtdentegenstanderden adem of belemmert

zijn

ademhaling, benadeelt hem dus in een van de voor het boksen

belangrijkste functies.

Hetwedstrijdboksen houdt het midden tusschen spelboksen

en het eigenlijke vechtboksen. Waarbijhet vechtboksen ineen

straatgevecht, uit zelfverdediging) het buitengevechtstellenhet

eenige doel is, spreekt wel van zelf, dat men niet

r

let op

bepaalde regels, dan de volkszede voorschrijft. In

Holland

kan

men, zonder veel kans op afkeurende uitingen of bestraffend

optreden van de omstanders, een verboden stoot ofgreeptoe

passen. In het meer sportieve Engeland b.v. is die kans heel

wat grooter.

37


40/92

Bij

het wedstrijdboksen is men aan zeer bepaalde regels ge

bonden en heeft ook de eindstoot minder hebben de overige

stooten en het spel in het algemeen meer waarde dan bij het

vechtboksen. De regels die den bokser

in

wedstrijden

i n

Neder

land

binden

zijn

vastgelegd in het hierna volgende reglement

van

den Nederlandschen Boksbond.

W E D S T R I J D R E G L E M E N T

Artikel1. Alle

wedstrijden

en

demonstraties

in

boksen uit

geschreven door clubs vereenigingen bonden exploitanten

particulieren

of wie ook moeten worden gehouden volgens de

voorschriften

en onder goedkeuring van den

N B B

Ar t

2. Het is leden van den

N B B

en leden van bij hem

aangesloten vereenigingen verboden uit te komen in of mede

te werken aan wedstrijden of demonstraties welke gehouden

worden buiten toestemming van denN B B op straffe van een

schorsingvan

ten hoogste 12 maanden.

Art

3. Leden van den bond of leden bij hem aangesloten

vereenigingen mogen geen wedstrijden uitschrijven zonder

goedkeuring van den bond op straffe van een schorsing van

ten hoogste

12

maanden.

Art

4. Het bestuur stelt

juryleden

en tijdwaarnemers aan

uit

welke bij wedstrijden

referees

en tijdwaarnemers worden

gekozen.

Z ij

alleen hebben het recht als zoodanig in Nederland

op te treden.

O m

tot

jurylid

te worden toegelaten moet men

l id zijn

van

den

N B B

en voor een commissie van ten minste drie bonds-

juryleden

bewijs hebben gegeven het wedstrijdreglement en

zijn

uitleggingte kennen en te kunnen toepassen ookbijhet consta-

teeren van verboden handelingen. Deeerstedrie commissie

leden worden door het bestuur benoemd.

Een

leeraar welke benoemd wordt tot referee magdeze

functie niet uitoefenen in eenwedstrijdwaar een of meer zijner

leerlingen

uitkomen.

Het

bestuur stelt bedoelde commissie samen wanneer het

zulks

noodigacht.

38


41/92

Dejuryleden worden voor onbepaalden tijd benoemd;het

bestuur heeft evenwel het recht, juryledenmetomschrijving

vanredenente schorsen of af te zetten, een en ander met be

roep van den betrokkene op de

algemeene

vergadering.

Art.5. Amateur is hij, die nooitomeen geldprijs, inzetof

weddenschap gebokst heeft, nooit met of tegen beroepsboksers

isuitgekomen, tenzij met toestemming van den N .B . B . nooit

les heeft gegeven, of heeft helpen geven, noch op eenigerlei

wijzein de bokssport is werkzaam geweest tegengeldelijkebe

looning,kortom nooit de bokssport heeft beoefend om daaruit

onmiddellijk

of

middellijk

stoffelijk of geldelijk voordeel te

genieten.

Door het verkoopen, beleenen enz. van gewonnen prijzen,

houdt men opamateurte zijn.

Integenstelling op deeerstealinea van ditartikel,kan de be

roepsbokser, die invijf achtereenvolgende jarenzichgehouden

heeft aan de bepalingen omtrent het amateurschap, weder als

amateur

worden beschouwd.

Art.

6. Geroyeerde of geschorste leden van den

N .

B .B.

mogen niet deelnemen aan wedstrijden of demonstraties.

Art.

7. B ijwedstrijden om medailles of kunstvoorwerpen

zullendeze, voorzien van inscripties, op den wedstrijd moeten

aanwezig zijn. Is dit niet het geval, dan vervalt de uitschrij-

ver ster) in eenboetevan

10

voor eiken ontbrekenden prijs en

kan

de referee den wedstrijd verbieden. Het is den winners niet

geoorloofd

inplaats van medaillesofkunstvoorwerpen

geld

aan

te nemen op straffe van levenslange disqualificatie alsamateur.

Uiterlijk

acht

dagen na eenwedstrijdmoet de uitschrijver ster)

daarvan den secretaris van den

N .B .B .d e

namen der winners

opgeven. Bij verzuim hiervan vervalt de nalatige in eenboete

van

voor elke ingegane weekvan

verzuim.

Art.8.

B ij

eiken bokswedstrijd moet een geneeskundige

aanwezigzijn dieonmiddellijkvoor den aanvang der wedstrij

den de boksers onderzoekt. Indien hij een bokser de mededin

gingontzegt,zaldeze niet mogen uitkomen.

Indien bij een wedstrijd geen geneeskundige aanwezigis of

39


42/92

niet meer aanwezig is, verbiedt de referee

den

door-of voort

gangvan

dewedstrijden,terwijlhet

bestuurvan

den

N B. B.

de

uitschrijver ster) eenboete

kan

opleggen

van

tenhoogste 5 0

Het

boksen in aldus verboden wedstrijden of

met

doorden

geneeskundigegeweigerdeboksers wordt gestraftmet deboete

en disqualificatie genoemd in art. 10 wedstrijdreglement).

Dezelfde straffen en boeten gelden voor boksers, die weigeren

zichte laten onderzoeken ofwegen.

Art.

9. Bijwedstrijden gehouden onder goedkeuring

van

den

N.B.B.

is alle wedden verboden. Bezoekers

niet-leden

van

den

N B. B.

welke wedden, worden uit de zaal verwij

derd,

leden

eveneens

en bovendien voor een

maand

geschorst

als lid. Amateurs, welke wedden, houden op amateur tezijn.

Beroepsboksers, welke in verband met huneigen

match

wed

denschappen hebbenloopenofsluiten.wordengedisqualificeerd

van

jaar

tot levenslang.

Art.

10.Boksen

op

wedstrijden tusschen beroeps-

en

ama

teurboksers is verboden, tenzij hetgeschiedt mettoestemming

van

den

N

B. B.,

op straffe

van

disqualificatie voorden

tijd

van

ten

hoogste

2

maanden,

wat betreftdenamateur, en eenboete

vantenhoogste 25. wat betreftdenberoepsbokser.

Art.11,

Het voeren van schuilnamen is verboden, zoowel

voor

amateurs

als voor beroepsboksers,

tenzij

de naam aan den

bondwordt

opgegeven

en door hem wordt goedgekeurd. De

dragermoetdan in het loopende

seizoenin

wedstrijdensteeds

dienzelfden naam voeren, tenzij hij weder bokst onder

eigen

naam

en

afstand

doet

van

het pseudoniem.

Art12.Bijniet openbare wedstrijden van bij den bond

aangesloten vereenigingenkande referee ontheffing verleenen

vanverschillende bepalingenvanhet

wedstrijdreglement

Art13.

De

bonderkentkampioenschappenenwel:

plaatselijke kampioenschappen.

b

districtskampioenschappen.

c. kampioenschappen

vanNederland.

Een

en ander

in

verschillende gewichten, welke elders

in

dit

reglement worden genoemd.

40


43/92

A r t

14. De plaatselijke kampioenschappen worden ver

werkt onder de bewoners van elke

plaats

postdistrict).

Art.

15.

V o or

de

districtskampioenschappen wordt

het

land

verdeeldin twee

districten:

DistrictA omvattende deprovin is

Noord-Holland Friesland Groningen

Drenthe

Overijsselen

Gelderland

en district

B

omvattende de provinciesZuid-Hol

land

Utrecht Zeeland

Noord-BrabantenLimburg.

Art. 16. De wedstrijden om de kampioenschappen van

Nederland zijn

open voor alle Nederlanders en voor vreemde

lingen,

die minstens zes maanden, onmiddellijk aan de wed

strijden voorafgaande, in Nederland hebben gewoond.

Art.

17.

Ieder,

die in een wedstrijd uitkomt, moet lid van

den

N . B . B .

wezen.

Art.

18.E lkjaar zalom het kampioenschapvanNederland

worden gebokst.

Art.

19. Wanneer de bond

zelf

geen wedstrijd uitschrijft

waaraan een kampioenschap is verbonden, kan dit geschieden

door een vereeniging, een persoon of een combinatie.

Dezedoet daartoe ondernadereaanduiding van den aard

van

het kampioenschap schriftelijk

aanvrage

bij den

l

t e n

secretaris van den bond.Zoonoodig in overleg met het

bestuur

van

andere

vereenigingen en de belangen van den bond niet

uithet oogverliezendza lhierover worden beslist.

Art.

20.

De

bond ontvangt

50

pCt.

van

de

inleggelden,welke

bij een wedstrijd worden geheven, met als minimum 50cents

per deelnemer. Deze gelden moeten worden

gestort

door den

uitschrijver ster)van den wedstrijd.

Wanneerbijonderlinge wedstrijden geen inleggelden worden

geheven, is die uitschrijvende club vrijgesteld ookvangenoemd

minimum.

Art.

21. De vereeniging, persoon, combinatie, of wie ook,

door wie n) een wedstrijd wordt uitgeschreven, is verplicht

10 pCt. van de bruto ontvangen entree-gelden ofprogramma

opbrengsten te storten in de kas van den bond, direct na den

wedstrijd.

41


44/92

Art.22. Departijeninamateurkampioenschappenbestaan

uithoogstens5

ronden

van3 minutenmeteenrustvan1

minuut

tusschen

elketwee

ronden. Wedstrijdenzonderkampioenschap

pen bestaan uit

hoogstens 5

ronden van

hoogstens 3

minuten

met1

minuut

rusttusschen2ronden.

A rt

23.

Bij

amateur-competitiesen kampioenschappenge

schiedtdeindeeling door loting,welkedoor het

bestuur

wordt

gehouden.Dewinnerder eerstepartij bokstmetdienvande

tweede;diederderdemet diendervierde enz.

Boksers voor

wie

door oneven aantalgeentegenpartij

is, boksen

met een

door

het

bestuur

aan

te

wijzen bokser

van

hungewicht

de

wedstrijdronden. Wanneer voor de beslissing

3

boksers

overblijven,

wordt

geloot.

Degenen, die

niet

zijnvrij

geloot,

boksentegenelkander. Vervolgens boksthij dievrijge

loot

is,tegenden verliezer.

Wanneer

de vrijgeloote verliestheeft

hijdederdeplaats,terwijlde beide

andere

boksersdeeersteen

tweede

plaatsbezetten volgensdenuitslagvan hun partij.

Winthij

die vrijgeloot was(tegen

den

verliezer

vandeeerste

partij)

dan

bezet deze

verliezerdederde

plaats

enwordt

tusschen

de beide

overigen

gebokst

om

den

l

s t e n

en

2

d e n

prijs.

Art.24.DeN. B. B .

regelt

de

wedstrijden

tusschen

beroeps

boksersinNederland.Alledaaraandeelnemendeboksers worden

geachtdereglementenvanden

N .B. B.

te

kennenen

moetenzich

eraan onderwerpen.

Zij

zijn

voor zoo verre

Hollander

ver

plichtbondslidtewezen.

Art.25. Vereenigingen, maatschappijen,

firma s

of

particu

lieren,

die

wedstrijden uitschrijven

en

daarvoortoestemming

van

den

bond verlangen, zenden aan den l

s t e n

secretaris van

den

bond:

Ingevaldewedstrijden worden uitgeschreven dooreen

handelsvennootschap: naam, nummervan deStaatscourant,

waarinakte vanoprichtingenkoninklijkegoedkeuring, verder

namenenadressenvandirectieencommissarissen.

6

Ingeval

de

wedstrijden worden uitgeschreven door

een

vereeniging, een exemplaarvanstatutenenhuishoudelijk regle

mentalsmedenamenenadressenderbestuursleden.

42


45/92

Ingeval de wedstrijden worden uitgeschreven door een

particulier:

naam en woonplaats.

A r t . 2 6 .

Voor

elke uitvoeringafzonderlijkmoetde exploitant

eenverlofbewijsbezitten van den bond, aan te vragen

3 0

dagen

te voren. Om dit bewijs te verkrijgen, worden minstens

twee

exemplaren van het wedstrijdplan aan den secretaris gezonden.

U i t dit plan moet

blijken,

dat de wedstrijden niet i n strijd

zullen

zijnmet de bondsreglementen.

H e t

moet bevattenomschrijvi

n g

van:

de juiste bedragen der

prijzen,

de

volledige

voorwaarden der

wedstrijden, aantal en duur der ronden, rusten, gewicht hand

schoenen enz.

Verder

de

adressen,

waar

inschrijvingen

worden

aangenomen, termijn vansluiting,welkereferee

e n

verdere

offi-

cials

gekozen

zijn

enz.

D e

plannen moeten uiterlijk 14 dagen voor den aanvang

v a n

den wedstrijd bij den secretaris

zijn

ingediend.

Uiterlijk

3

X 24 uurvoorden aanvangvanden

wedstrijd

moetende namen

v a n

de deelnemers bij den l

8 t e n

secretaris zijn ingediend.

Op

de programma s moet op de l

8 t e

pag. wordenvermeld, dat ge

bokst wordt onder de reglementen van den

N . B . B . B i j verzuim

wordt de betrokkene

gestraft

met een

boete v a n 5 . .

D e

kosten van een verlofbewijs bedragen

5 .

welk bedrag

de uitschrijver(ster) van de wedstrijden moet opzenden

aan

den

lsten secretaris tegelijk met de aanvragen om genoemd bewijs.

A r t .

27. Indien om geld wordt gebokst, moet de uitschrij-

ver(s) bewijs overleggen, dat dit bedrag

werkelijk

aanwezig is,

24 uur voor de wedstrijden.

A r t .

28. Welkewaarborgsommen of schadeloosstellingen

een bokser ookzijn uitbetaald, h i j heeft bovendien recht op den

geheelen uitgeloofden prijs.

A r t .

29. Deskundigen en tijdwaarnemers ontvangen

v a n

de

uitschrijvers

der wedstrijden vergoeding der te maken kosten.

A r t .

30.

De vereenigingen, personen of ondernemingen,

welkeeen wedstrijduitschrijven, zijn verplichtaan debestuurs

leden van den bond vrijen toegang te

verleenen

tot de wed

strijden.

B i j

handbook of boxing - j. stuv (dutch royal navy) 1919

Documents