Έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΈτος 2ο / Τεύχος 63 / Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

Η είδηση είναι συγκλονιστική και σημαδεύει το τέλος εποχής όχι μόνο της παρά-δοσης αλλά και ενός τρόπου ζωής αλλά και αντίληψης για το θέαμα. Οι μεγάλες αμερικανικές εταιρίες παραγωγής και διανομής ταινιών ειδοποίησαν τους Έλλη-νες υπεύθυνους πως καταργείται το φιλμ,από το τέλος Αυγούστου 2013, ως υλικό προβολής στις αίθουσες. Οι ταινίες θα έρχονται σε... ψηφιακό υλικό (σκληρό δίσκο Beta ή Bluray). Αυτό σημαίνει αρχικά πως και οι τριακόσιες εξήντα κινη-ματογραφικές αίθουσες που λειτουργούν στην Ελλάδα πρέπει να προμηθευ-τούν μηχανήματα ψηφιακής προβολής (κοστίζουν γύρω στα 50.000 ευρώ), τιμή ιδιαίτερα απαγορευτική ειδικά για μικρές αίθουσες. Η ιστορία αφορά και στους θερινούς, που ίσως βρουν μια παράταση ενός χρόνου (καλοκαίρι του 2014).Βέβαια, όλες οι παλιές ταινίες θα υπάρχουν σε φιλμικό υλικό, αλλά δεν μπορεί οι αίθουσες να παίζουν παλιές δημιουργίες, γιατί έτσι θα βρεθούν εκτός της δου-λειάς και των σύγχρονων εξελίξεων. Υπάρχει μεγάλη αναταραχή στον επαγγελ-ματικό χώρο και αιθουσάρχης της πόλης μου δήλωσε: «Η αγορά των μηχανη-μάτων μαζί με τα υψηλά νοίκια μετατρέπουν σε προβληματική έως αδύνατη τη λειτουργία τουλάχιστον των παραδοσιακών αιθουσών».

Συναίνεσαν και οι Ευρωπαίοι Επίσης, στη μετατροπή του υλικού προβολής συναίνεσαν και οι Ευρωπαίοι παρα-γωγοί, μια και, εφόσον καταργηθεί το φιλμικό υλικό, ελαχιστοποιούνται πολύ τα έξοδα. Ήδη και φέτος στη Θεσσαλονίκη ευρωπαϊκές ταινίες (Αγάπη, Το κυνήγι, Οι άθλιοι κά.) προβλήθηκαν ψηφιακά. Μεγάλο πρόβλημα θα έχουν πλέον και οι ελληνικές μεσολαβητικές εταιρίες διανομής, γιατί σε λίγο καιρό θα πάψουν να έχουν λόγο ύπαρξης. Χάνονται έτσι τουλάχιστον 400 θέσεις εργασίας.Πληροφορίες για το μέλλον αναφέρουν ότι, για να συμπιεστεί και άλλο το κόστος παραγωγής των ταινιών, σε δύο χρόνια θα έχουμε παγκόσμια μετάδοση στις αίθουσες όλου του κόσμου δορυφορικά. Ήδη η τεχνική εφαρμόζεται δοκιμα-στικά. Επίσης, οι εταιρίες θα κερδίσουν έσοδα, μια και έτσι θα καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η πειρατεία.Κατά τα άλλα, με μια πρόχειρη έρευνα διαπίστωσα πως μία μόνον παραδοσιακή αίθουσα στη Θεσσαλονίκη διαθέτει ψηφιακό μηχανισμό υψηλών προδιαγρα-φών. Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως στην Ελλάδα δίνεται απεγνω-σμένα μάχη για μια παράταση, αλλά έτσι ή αλλιώς οι αποφάσεις έχουν παρθεί. Το παλιό σινεμαδάκι που γνωρίζουμε μας τελείωσε.

Σε άλλα νέα, το «φιλμ νουάρ» θα βγαίνει πλέον κάθε δύο βδομάδες κι όχι εβδο-μαδιαίως. Οι λόγοι είναι προφανείς: είχαμε ως επιχείρηση καταθέσει όλη μας την περιουσία σε κυπριακές τράπεζες και τον «ήπιαμε»! Μας «κούρεψαν» κατά 80% οπότε αδυνατούμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις των καιρών. Το χαρτί είναι ακριβό, οι διαφημιζόμενοι λίγοι κι άντε να βγάλεις άκρη. Εντάξει, πλάκα κάνω. Δεν είχαμε καταθέσεις σε τρά-πεζες της Κύπρου. Απλά, την ημέρα των εγκαινίων των γραφείων μας επίση-μος προσκεκλημένος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτά-κης – κι άντε να βρεις χαΐρι μετά! Πάλι καλά που δεν μας έπνιξε κανά τσου-νάμι δεν λέτε; Παρά το γεγονός ότι διαθέτω σπάνια αίσθηση του χιούμορ – μου το λένε όλοι αυτό (αν και τώρα που το σκέφτομαι, όταν μου λένε «σπάνια» μήπως εννοούν αντί για «ξεχωριστή», το «λίγη»;) δυσκολεύομαι να αστειευτώ με το συγκεκρι-μένο ζήτημα. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ζοφερή. Καταλήξαμε στην από-φαση να κυκλοφορούμε ανά 15νθημερο προσπαθώντας να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της αγοράς. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πέσει η ποιότητά μας ή ο αγώνας μας για έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση αλλά και κριτικό σχολιασμό για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας. Τα στάνταρ μας θα προσπαθήσουμε να τα κρατήσουμε ψηλά. Απλά, το επόμενο τεύχος θα το πιάσετε στα χέρια σας όχι στις 4 αλλά στις 11 Απριλίου. Άντε, να σας λείψουμε περισσότερο μπας και μας αποζητήσετε πιο παθιασμένα.

ΥΓ: Εννοείται ότι όποιος επενδυτής θέλει, μπορεί να μας προσεγγίσει κι ότι ήθελε προκύψει! Είτε λέγεται Ιβάν Σαββίδης είτε όπως αλλιώς θέλει...

Θόδωρος Γιαχουστίδης

28.03.2013

ΣυνεντεύξειςΤζέι-Τζέι Γιοχάνσον (σελ. 5)Μπάμπης Παπαδόπουλος (σελ.7)Κατερίνα Τρυφωνίδου (σελ. 8)

Το φιλμ νουάρ 2 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Γιοι και κόρες» στο θέατρο Αυλαία για την Τετάρτη 03/04 στις 21.00

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση Μορμόλης την Κυριακή 07/04 στις 11.00 στο Βασιλικό Θέατρο.

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Μικρός Ήρως» στο ΚΘΒΕ για την Κυριακή 07/04 στις 11.00.

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Ο Γύρος του θανάτου» στο Βασιλικό την Παρασκευή 05/04 στις 21.00.

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «ΤΖΟΡΝΤΑΝ» στο Βασιλικό για την Παρασκευή 05/04 στις 18.00.

10 μονές προσκλήσεις για τις παραστάσεις του πρωτοποριακού θεάματος FAKE TIME στο Hotel Ariston στο Βαρδάρη (Πλ.Δημοκρατίας - οδός Καραολή και Δημητρίου 5). Σε ένα παλιό ξενοδοχείο της πόλης, στους 7 διαφορετικά διακοσμημένους ορόφους του,

25 περφόρμερς (ηθοποιοί, χορευτές, μουσικοί) αναπτύσσουν ένα δίωρο ιδιότυπο θέαμα, με σασπένς, χάπενινγκς, σάτιρα, αλληλεπίδραση με τους θεατές.Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 8.30 μ.μ. Για όλα τα Σαββατοκύριακα του Απριλίου 2013 Πληρ. 6944-948.269 & 6944-134.004

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ και άλλα 4 εισιτήρια για το ΟΛΥΜΠΙΟΝ (αίθουσες «Ολύμπιον» και «Παύλος Ζάννας». Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο contact@filmnoir.gr με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας.

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Επιχείρηση: Argo»

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Ο έρωτας της βασίλισσας» - Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Μετά το Μάη» - Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Μπιγκ Χιτ»- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσα «Ολύμπιον») θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Πρόσωπο στην ομίχλη»- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσα «Παύλος Ζάννας») θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Χαμένος παράδεισος»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία (τέσσερις σε ότι αφορά το «Ολύμπιον») κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους τέσσερις κινηματογράφους (6 αίθουσες). Να επισημάνουμε πως δεχόμαστε συμμετοχές από τη στιγμή που κυκλοφορεί το περιοδικό και μετά, όχι πριν. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το νωρίτερο το απόγευμα της Παρασκευής.

«Σκοτώνουν» το παραδοσιακό σινεμά(Αναδημοσίευση από την «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» 23/03/2013) σχόλιο του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου

«Τι θα γίνει φίλε μου με μας;»

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 6328 Μαρτίου 2013Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 267484e-mailcontact@filmnoir.grfacebookhttps://www.facebook.com/filmnoirmagtwitter@filmnoirmagissuuissuu.com/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 63 γράφουνΜαριάννα Βασιλείου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Τάκης Γκαρής, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ευθυμίου, Πέτρος Θεοδωρίδης, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Θοδωρής Μπακάλης, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Τάσος Ρόζος, Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης, Έλσα Σπυριδοπούλου, Γιάννης Τοτονίδης, Θοδωρής Τσομίδης Ιωάννα Χατζηκυριάκου

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Προς Θεσσαλονικείς μβ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Ανθ’ ημών Άρθουρ Σόπενχαουερ, από το έργο του «Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»:«Η αντικειμενική αλήθεια ενός συλλογισμού και η αποδοχή της από τους φιλονικούντες και τους ακροατές είναι δύο πράγματα διαφορετικά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Εξαιτίας της φυσικής κακίας του ανθρώπινου είδους. Αν δεν ήταν έτσι, θα ήμασταν απολύτως έντιμοι και σε κάθε αντιπαράθεση το μόνο που θα μας ενδιέφερε θα ήταν να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Θα αδιαφορούσαμε παντελώς για το αν η αλήθεια συμφωνεί με την άποψη που εκφράσαμε εμείς αρχικά ή με την άποψη του αντιπάλου μας. Αυτό θα ήταν ένα εντελώς ασήμαντο ζήτημα ή τουλάχιστον εντελώς δευτερεύουσας σημασίας. Τώρα όμως είναι ζήτημα πρωταρχικό. Η έμφυτη ματαιοδοξία μας, που ενοχλείται ιδιαίτερα όταν θίγεται η διανοητική μας ικανότητα, δεν μπορεί να δεχτεί ότι η δική μας αρχική θέση είναι εσφαλμένη, ενώ εκείνη του αντιπάλου μας ορθή. Αν δεν είχαν έτσι τα πράγματα, όλοι μας θα πασχίζαμε απλώς να χρησιμοποιήσουμε σωστά την κρίση μας -και τότε πρώτα θα σκεφτόμασταν και μετά θα μιλάγαμε. Στους περισσότερους ανθρώπους, όμως, η έμφυτη ματαιοδοξία συμπορεύεται με τη φλυαρία και την έμφυτη ανεντιμότητα. Οι άνθρωποι πρώτα μιλούν και μετά σκέφτονται, κι αν εκ των υστέρων αντιληφθούν ότι ο ισχυρισμός τους είναι λαθεμένος κι ότι έχουν άδικο, τότε αυτό που τους απασχολεί είναι να φανεί πως συμβαίνει το αντίστροφο. Το ενδιαφέρον για την αλήθεια, που συνήθως είναι το μόνο κίνητρο για να αναδειχθεί η υποτιθέμενη αληθής άποψη, παραχωρεί πλέον τη θέση του στη ματαιοδοξία: το αληθές πρέπει να παρουσιαστεί ως ψευδές και το ψευδές ως αληθές. Αυτός που αντιπαρατίθεται, κατά κανόνα δεν αγωνίζεται για την αλήθεια, αλλά για την άποψή του. Από τους εκατό αντιπάλους μόνο ο ένας είναι άξιος να συζητήσουμε μαζί του. Τους υπόλοιπους τους αφήνουμε να λένε ό,τι θέλουν, γιατί desipere est juris gentium (η ανοησία είναι ανθρώπινο δικαίωμα)».

Θοδωρής Μπακάλης

Σήκω, θα πάμε βόλτα στη θάλασσα…(Σαλόνι σπιτιού που μοιάζει φοιτητικό. Δεν είναι όμως. Μένει ένα ζευγάρι τριαντάρηδων. Η γυναίκα χορεύει στο σαλόνι το Δεν έχει τέλος από τα Ξύλινα Σπαθιά).Γυναίκα: Δεν έχει τέεεεεεεεελος.Άντρας (Μπαίνοντας στο σαλόνι και κλείνοντας τη μουσική): Η εφηβεία σου δεν έχει τέλος!Γυναίκα: Καλύτερα αιώνια έφηβη, παρά αιωνόβιος πλάτανος (τον δείχνει περιπαιχτικά)...Άνδρας: Καλά, καλά. Έχει τίποτα να φάμε;Γυναίκα: Κοτολέτες φουαγκρά και παπαρδέλες με σάλτσα πιπεριάς και γαρίδες.Άνδρας: Πάει το μηνιάτικο! Γιατί κορίτσι μου δεν κάνεις μια φασο-λάδα;Γυναίκα: Ξέχασέ το, είναι πολύ εύκολο φαγητό! Πρέπει να γεμίζω το χρόνο μου, αλλιώς έρχεται εκείνο το κενό και με πλακώνει.Άνδρας: Εμένα πάλι με πλακώνει το φουαγκρά σου!Γυναίκα: Σταμάτη;Άνδρας: (Βγάζει τα παπούτσια του) Έλα!Γυναίκα: Τίποτα... Σταμάτη, φεύγουμε;Άνδρας: Κάτσε ρε πουλάκι μου, ακόμα δεν ήρθα. Γυναίκα: Όχι. Μιλάω για φευγιό αληθινό...Άνδρας (δίχως να ξαφνιάζεται): Για πού αυτή τη φορά; Ελληνική αγροτική επαρχία ή εξωτερικό;Γυναίκα: Στο νησί. Άνδρας: Ποιο νησί;Γυναίκα: Ξέρω γω; Να βρούμε ένα!Άνδρας: Τι το παιδεύεις; Αφού είσαι κορίτσι της πόλης!Γυναίκα: Είμαι ό,τι θέλω να είμαι!Άνδρας: Πολύ βολικό αυτό!Γυναίκα: Και γιατί είναι κακό αυτό; Η προσαρμοστικότητα είναι προσόν.Άνδρας: Αναλόγως. Μπορεί απλώς να πας όπου σε πάνε. Να μας δω τι θα κάνουμε σε λίγο καιρό που δεν θα έχουμε ούτε για ζάχαρη. Γυναίκα: Θα μάθουμε να πίνουμε τον καφέ μας σκέτο.Άνδρας: Αυτή είναι η προσαρμοστικότητά σου;Γυναίκα: Ναι αυτή! Αυτή η Αγία (κάνει το σταυρό της) που με οδηγεί μακριά από τη μιζέρια.Άνδρας: Πρόσεξε τους θεούς που πιστεύεις!Γυναίκα: Είδα και τους δικούς σου. Το στυλό και το μπλοκάκι. Δε βαρέθηκες να μετράς τα κουκιά;Άνδρας: Δεν βαρέθηκες να πουλάς αέρα κοπανιστό ως τάχα μου επαναστατικότητα; Εσύ τι κάνεις κυρία μου; (Ο άντρας φεύγει εκνευρισμένος για ύπνο και όταν σηκώνεται βρίσκει τη γυναίκα κουλουριασμένη στον καναπέ)Γυναίκα: Το ξανασκέφτηκα. Πού να τρέχουμε τώρα στο νησί (Την πιάνει κλάμα με αναφιλητά)...Άνδρας: Σήκω, θα πάμε βόλτα στη θάλασσα…

Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Παρασκευή29 Μαρτίου

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει στο ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ το έργο του Θωμά Κοροβίνη Ο γύρος του θανάτου, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Ακούγεται ενδια-φέρον!

Σάββατο30 Μαρτίου

Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων στο BURLESQUE. Μαζί του οι Αντριάνα Λυκου-ρέση στη φωνή και την κιθάρα, ο Αντώνης Μυτακίδης στη φυσαρμόνικα και ο Μανόλης Μπαρ-δάνης. Καλό!

Κυριακή31 Μαρτίου

Ο διακεκριμένος Ναπολιτάνος σεφ Φεντερίκο Ντέλα Βέκια εμπνέεται από την πατρίδα του και ετοιμάζει ένα μενού με χαρακτηριστικά γευστικά πιάτα στο DAIOS LUXURY LIVING. Andiamo!

Δευτέρα1 Απριλίου

Εβδομάδα Διεθνούς Πανεπι-στημίου: θα πραγ-ματοποιηθεί στις εγκαταστάσεις του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ στη Θέρμη, έως και τις 5 Απριλίου. Ας ανακαλύψουμε την εκδήλωση!

Τρίτη2 Απριλίου

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου: Ραδιοφωνικό αφι-έρωμα στον 9,58 fm της ΕΡΤ3, με το δημοσιογράφο Θανάση Γωγάδη και τη συμμετοχή συγγραφέων, εκδοτών και παι-διών. Ίτε παίδες!

Τετάρτη3 Απριλίου

Το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓ-ΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ παρουσιάζει την έκθεση Θεσσαλο-νίκη 1912 -2012: Η αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. Να τη δείτε, αξίζει!

Πέμπτη4 Απριλίου

Η Πασχαλία Τραυλού παρουσι-άζει το βιβλίο της Γυάλινος χρόνος, από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Πού αλλού; Στον ΙΑΝΟ της Αριστοτέλους, φυσικά!

Η ατζέντα της εβδομάδας

Β΄ εξώστης

φιλμ νουάρ 3

Λαχταριστά σουτζουκάκια στα κάρβουνα. Διαθέτουμε την μεγαλύτερη ποικιλία μαγειρευτών της πόλης.

Κάθε μέρα 40 φαγητά κατσαρόλας, όλα με τηνυπογραφή της καμμένης γωνιάς.

Σαρακοστή με καλαμαράκια, σουπιές, κοφτό με θαλασσινά, ψαροκεφτέδες, ολόφρεσκα ψάρια και όλα

τα λαδερά.

γευσιγνωσία

Οι περιπέτειες του Πηρούνιου και του Μαχαιρίξυπό του Τάσου Ρόζου

Κάνει καλό και στο πορτοφόλι η μεσογειακή διατροφή;Έτσι φαίνεται! Τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε Βρετανή ερευνήτρια, η οποία πραγματοποίησε την εξής πρωτότυπη έρευνα: επέλεξε 83 εθελοντές που προέρχονταν από χαμηλά οικονομικά στρώματα και είχαν πρόσβαση στα κοινωνικά παντοπωλεία. Αυτοί συμμετεί-χαν στη διάρκειας 34 εβδομάδων μελέτη. Οι πρώτες 6 εβδομάδες ήταν αφιερωμένες σε μαθήματα μαγειρικής: εκπαιδευτές μαγείρευαν με τους εθελοντές πιάτα βασισμένα σε λαχανικά, φρούτα, όσπρια, προϊόντα ολικής άλεσης και ελαιόλαδο. Στη συνέχεια οι εθελοντές, οι οποίοι με την ολοκλήρωση των μαθημάτων πήραν μαζί τους και τις συνταγές, ανέλαβαν την υποχρέωση να μαγειρεύουν για τις οικογένειές τους και να αναφέρουν τις λεπτομέρειες των μενού στους ερευνητές. Στην αναφορά τους προσέθεταν και τις αποδείξεις από τις αγορές τροφίμων. Σύμφωνα με το άρθρο της Βρετανής ερευνήτριας, το οποίο δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Hunger and Environmental Nutrition, η μείωση αγορών κρέατος, αλλά και άλλων άχρηστων από θρεπτικής απόψεως τροφών, όπως τα τσιπς και τα αναψυκτικά, που επήλθε χάρη στην εκπαίδευση των εθελοντών και την εισαγωγή τους στη μεσογειακή διατροφή, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των εξόδων τους, αλλά και τη μείωση των επισκέψεων στα κοινωνικά παντοπωλεία.(Από το ΒΗΜΑ της Κυριακής)

Μας βάζουν τα γυαλιά οι Άγγλοι, οικονομικές, υγιεινές και νηστίσιμες συνταγές οι παρακάτω...

Γίγαντες με σπανάκι και ντομάταγίγαντες: 500 γρ.ελαιόλαδο: 1 φλιτζάνι του τσαγιούντομάτες: 5 ώριμεςκρεμμύδι ξερό: 1 ψιλοκομμένοσπανάκι: τρυφερό, καθαρισμένο και πλυμένοσκόρδο: 2 σκελίδες, ψιλοκομμένεςμαΐντανός: 3-4 κουταλιές της σούπαςσέλινο: 1 κλωνάρι ψιλοκομμένοαλάτι: λίγοπιπέρι: φρεσκοτριμμένοζάχαρη: λίγηΑπό την προηγούμενη μέρα μουσκεύ-ετε σε νερό τους γίγαντες. Την επομένη τους στραγγίζετε και τους βράζετε σε καθαρό νερό μέχρι να μαλακώσουν. Ζεματίζετε το σπανάκι 2’-3’, το στραγγί-ζετε και το χοντροκόβετε. Ζεσταίνετε τα 2/3 από το λάδι και σοτάρετε το κρεμ-μύδι και το σκόρδο 4’-5’. Προσθέτετε τις ντομάτες ξεφλουδισμένες χωρίς σπόρους και χοντροκομμένες, το αλατοπίπερο και τη ζάχαρη. Βράζετε τη σάλτσα 20’. Κατόπιν ρίχνετε τους γίγαντες και τα μυρωδικά (μαϊντανό και σέλινο) και αφήνετε να πάρουν δύο βράσεις. Σε άλλη κατσαρόλα ζεσταί-νετε το υπόλοιπο λάδι και σοτάρετε το σπανάκι 4’-5’. Μεταφέρετε σε πήλινο σκεύος τους γίγαντες και το σπανάκι. Αλατοπιπερώνετε, ρίχνετε λίγο ζεστό νερό και ανακατεύετε απαλά. Ψήνετε το φαγητό 50’ στους 170° C, μέχρι να χυλώσουν ελαφρά οι γίγαντες. Συνο-δευτικά ένα Ασύρτικο με τονισμένη οξύτητα, μία νευρική Ρομπόλα, αλλά και ένα Ροζέ από Ξινόμαυρο.

Κριθαράκι με λαχανικά και τριφτή ντομάτακριθαράκι: 500 γρ.ντομάτα στον τρίφτη: 500 γρ.μανιτάρια σε φέτες: 250 γρ.κρεμμύδι: 1 φλιτζάνιελαιόλαδο: 1 φλιτζάνισκόρδο ψιλοκομμένο: 2 κουταλάκια του γλυκούμαϊντανός ψιλοκομμένος: 4 κουταλιές της σούπαςπιπεριά πορτοκαλιά κομμένη σε λωρί-δες: 1κύβος λαχανικών: 1φρέσκα ντοματίνια για το γαρνίρισμα: 100 γρ.αλάτι: λίγοπιπέρι: φρεσκοτριμμένοΖεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε τα μανι-τάρια, το κρεμμύδι και την πιπεριά για 4’-5’ ανακατεύοντας διαρκώς. Προσθέ-τετε το σκόρδο και συνεχίζετε το σοτά-ρισμα για 3’-4’ ακόμη, συνεχίζοντας το ανακάτεμα. Ρίχνετε την τριφτή ντομάτα, τον κύβο λαχανικών και αλατοπίπερο και βράζετε για 20’ μέχρι να μαλακώ-σουν τα λαχανικά. Στο τέλος, σκορ-πίζετε το μαϊντανό και ανακατεύετε πάλι. Βράζετε το κριθαράκι σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και το στραγγίζετε. Το αδειάζετε σε πυρίμαχο σκεύος και προσθέτετε τη σάλτσα με τα μανιτάρια, το κρεμμύδι και την πιπεριά και ανακατεύετε. Ψήνετε το φαγητό στο φούρνο για 12’-14’. Γαρνίρετε με ντοματίνια και σερβίρετε. Απολαύστε το με μια φρέσκια Μαντινεία, κρύα-κρύα από το ψυγείο.

Τάρτα με ταχίνι και ελιέςΓια Τη Βάση1 κούπα αλεύρι που φουσκώνει1/4 κούπας ηλιέλαιο1/2 κούπας σόδα (μεταλλικό νερό)2 κουταλιές Μακεδονικό Ταχίνι1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτιΓια Τη Γέμιση100 γρ. ελιές μαύρες100 γρ. καρύδια κοπανισμένα2 φρέσκα (ψιλοκομμένα) κρεμμυδάκια2 πράσα (το άσπρο τμήμα τους)1/2 κούπας άνηθο ψιλοκομμένο4 κουταλιές Μακεδονικό Ταχίνι1 καρότο σε ροδέλες1 κούπα μανιτάρια σε φέτεςΑλάτι, πιπέριΖυμώνετε όλα τα υλικά για τη βάση, μέχρι να γίνουν μια ομοιογενής και ελαστική ζύμη. Την αφήνετε για μισή ώρα και στο διάστημα αυτό ετοιμά-ζετε τη γέμιση. Κόβετε τα καρότα και τα πράσα σε ροδέλες και τα βράζετε, μέχρι να μαλακώσουν, σε αλατισμένο νερό. Ψιλοκόβετε τα κρεμμυδάκια και τις ελιές. Στραγγίζετε τα καρότα και τα πράσα, τα οποία τα πατάτε με τα χέρια μέχρι να φύγουν όλα τα υγρά. Ανοίγετε τη ζύμη, σε φύλλο πάχους μισού εκατοστού και το στρώνετε σε μια (λαδωμένη) ταρτιέρα, διαμέτρου 30 εκατ. Σηκώνετε το φύλλο στα τοιχώματα της ταρτιέρας και αφού ανακατέψετε όλα τα υλικά της γέμισης, τα τοποθε-τείτε μέσα στην τάρτα.Την ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° για 1 ώρα.

Σουτζουκάκια από ρεβίθι1/2 κιλό ρεβύθια1 κ.γλ. σόδα μαγειρική3 κρεμμύδια τριμμένα2-3 σκελίδες σκόρδο τριμμένες1 κ.γλ. κύμινοαλάτιπιπέριελαιόλαδο για το τηγάνισμαΓια τη σάλτσα:1/3 φλιτζ. ελαιόλαδο600 γραμμ. ντοματάκια κονκασέ1 πρέζα ζάχαρηΑλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέριΑπό το προηγούμενο βράδυ μουσκεύ-ουμε τα ρεβύθια σε μπόλικο νερό, μαζί με τη σόδα. Την επομένη, τα στραγγί-ζουμε και τα αλέθουμε στο μίξερ. Τα βάζουμε σε ένα μπολ μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα ζυμώνουμε πολύ καλά. Πλάθουμε με το μείγμα μακρό-στενα σουτζουκάκια και τα αλευρώ-νουμε ελαφρά. Τα τηγανίζουμε για 3’-4’. Εν τω μεταξύ σε κατσαρόλα φαρ-διά βάζουμε όλα τα υλικά για τη σάλτσα και τη βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 10’. Προσθέτουμε στην κατσαρόλα τα ήδη τηγανισμένα σουτζουκάκια και τ’ αφήνουμε να πάρουν μια βράση. Σερ-βίρουμε το φαγητό με ρύζι και με λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο.

φιλμ νουάρ 4

ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝΜια έκρηξη που… δεν έγινε

Φανταστείτε μια κατσαρόλα με νερό που βράζει! Η θερμοκρασία είναι υψηλή και λογικά σε λίγο το νερό θα πρέπει να ξεχυθεί, να ξεσπάσει προς τα έξω! Και όμως. Το νερό κοχλάζει επικίνδυνα... χωρίς αποτέλεσμα! Μια ανάλογη αίσθηση είχαμε παρακολουθώντας στο ΑΘΗΝΑΙΟΝ την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης Κάρο-λος Κουν Ο πατέρας του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, συμπαραγωγή με το Δημο-τικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης.

Το έργο είναι «κοφτερό». Ο λόγος του ωμός και η ένταση παρούσα σε κάθε σκηνή του. Η σύγκρουση ενός ζευγαριού, με αφορμή την ανατροφή και το μέλλον της κόρης του, αποκαλύπτει έναν πόλεμο ανάμεσα στο θηλυκό και το αρσενικό. Έναν συνεχή πόλεμο αμφισβήτησης, στον οποίο κάποιος πρέπει να κερδίσει την εξου-σία και κάποιος να «πεθάνει». Με αφορμή το θέμα της πατρότητας που αμφισβη-τείται, ο Στρίντμπεργκ σαρκάζει την τραγική μοίρα της ανθρώπινης ύπαρξης, που αναζητά διαρκώς απαντήσεις σε προαιώνια ερωτήματα για το αληθινό νόημα της ζωής και το κλειδί του μυστηρίου του σύμπαντος. Το ζευγάρι, εγκλωβισμένο ανά-μεσα σε ανεκπλήρωτα όνειρα και φιλοδοξίες, θεωρεί το παιδί κτήμα του. Ο καθέ-νας για τον εαυτό του, τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα. Θέλουν να το πλάσουν ολόιδιο με τον εαυτό τους, σαν αυτό να είναι άβουλο ον, εξαρτώμενο αποκλειστικά από τις δικές τους επιλογές. Εκεί γίνεται η μεγάλη σύγκρουση των δύο γονέων, εκεί αποκαλύπτονται τα πραγματικά συναισθήματά τους και συνάμα οι ραδιουρ-γίες τους για να εξοντώσουν ο ένας τον άλλον. Και ενώ λοιπόν οι εντάσεις αναζη-τούν διέξοδο, ώστε να ομολογηθούν τα ανείπωτα, και το κοινό παρακολουθεί με μιαν ανυπόμονη σιωπή, επι σκηνής παρατηρείς ένα μονότονο πήγαινε- έλα, ακα-θόριστων σχεδόν συναισθημάτων.

Η σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ, μολονότι στη διανομή της διαθέτει εξαιρετι-κούς ηθοποιούς, όπως ο Γιάννης Φέρτης, η Μαρίνα Ψάλτη και η Έρση Μαλι-κένζου, δεν κατόρθωσε να δώσει την πνοή που απαιτεί το έργο. Ο Φέρτης, που υποδύεται τον Ίλαρχο, ενώ με τη φωνή του ερμηνεύει το ρόλο με όλες τις χρωμα-τικές διακυμάνσεις που απαιτούνται, κινητικά δεν “τσαλακώνεται”. Η Ψάλτη, ως Λάουρα (σύζυγος του Ίλαρχου), έχει αξιόλογη εκφραστικότητα, αλλά δεν “βυθίζε-ται” στο ρόλο, ενώ η Μαλικένζου, στο ρόλο της παραμάνας Μάργκρετ, αν και πιο πειστική, έχει μία κυρίως εξαίρετη στιγμή προς το τέλος του έργου, όπου αναγκά-ζεται να “λυτρώσει” τον Ίλαρχο από τα… βάσανά του. Όσο για τους υπόλοιπους ρόλους, που ερμηνεύονται από τους Φαίδωνα Καστρή (πάστορας), Δημήτρη Μυλωνά (γιατρός Έστερμαρκ), Ιουλία Γεωργίου (Βέρθα, κόρη της οικογένειας), Παναγιώτη Νάτση (Νιεντ), είναι άχρωμοι.

Έχουμε λοιπόν ένα έργο που γράφτηκε το 1887 (η μετάφραση είναι του Νίκου Γκάτσου) και, ενώ πολλά έχουν αλλάξει από τότε στις σχέσεις ανδρών-γυναικών, η ουσία του -που δεν είναι άλλη από τον αρχέγονο πόλεμο των δύο φύλων- παρα-μένει ίδια. Με τη δυναμική που διαθέτει, το κείμενο μπορεί να “σταθεί” επι σκηνής και σήμερα, παρασύροντας το θεατή μέσα του. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν συμ-βαίνει. Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον το ότι η ιστορία της αμφισβήτησης της πατρότη-τας, που με εμμονή ξετυλίγεται στο έργο, βάζει σε σκέψεις τους θεατές! Κυρίως μάλιστα τους άνδρες θεατές, που βγαίνουν από το θέατρο με ένα «μήπως;» στην έκφρασή τους…

Αθήναιον (Β. Όλγας 35). Πληροφορίες- κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο 2310 832060.

Τη σελίδα του θεάτρου γράφει η Έλσα Σπυριδοπούλου

θέατρο

STUDIO ΟΡΑΗ ύστατη εξομολόγηση

Έ ν α έ ρ γ ο β α θ ύ -τατα ανθρώπινο και-δυστυχώς- επίκαιρο όσο ποτέ, ο Αγαμέ-μνων του Γ ιάννη Ρίτσου παρουσιάζεται στο STUDIO ΟΡΑ από τον σπουδαίο ηθοποιό Δημήτρη Βάγια. Ο Βάγιας σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε ένα έργο που αφηγείται την πικρή ιστορία ενός ανθρώπου. Ενός μεγάλου αρχιστράτηγου, ενός σκληρού πολεμιστή και αδίστακτου λάτρη της εξουσίας, ο οποίος γυρίζει νικητής και τροπαιούχος από έναν πόλεμο σχεδόν παγκόσμιο. Γυρίζει στην εστία του μετά από δέκα χρόνια απουσίας, άλλος άνθρωπος. Είναι πλέον ένας άνδρας γεμάτος ρωγμές, γεμάτος εφιάλτες και γνώστης του «παραδείσου» που έχει απολέσει. Ο πόλεμος, το αίμα που χύθηκε (για βροντερά και κίβδηλα νομίσματα), οι φίλοι που «έπεσαν, σωστά παλικάρια, όμως ποιος ξέρει με πόση πίκρα, πόσο φόβο κι αυτοί»... Ακόμα, οι μικρές ανθρώπινες χαρές που άφησε να κυλήσουν μέσα από τα δάχτυλά του και να χαθούν, τώρα του αποκαλύπτονται σε όλο τους το μεγαλείο. Ξέρει πως είναι αργά πια. Ξέρει πως γυρίζει για να πεθάνει. Μα πριν πεθάνει, ανοίγει την καρδιά του στο «θύτη» του για να μπορέσει καθάριος πια να ανέλθει δια του θανάτου του «στο γαλανότατο Όρος». Πλάι στον Δημήτρη Βάγια, που ενσαρ-κώνει τον Αγαμέμνονα, εμφανίζονται οι Αμαλία Στρινοπούλου ως Κλυταιμνήστρα και ο Βασίλης Ισσόπουλος ως Αίγιστος, ενώ η Άννυ Ντουμούζη είναι η φωνή της Κασσάνδρας. Τα σκηνικά και κοστούμια είναι του Φίλιππου Παπαγεωργίου, ενώ η μουσική επι-μέλεια της Αίγλης Χαβά- Βάγια. *Studio Όρα (Αντ. Καμάρα 3, έναντι ΧΑΝΘ). Πληροφορίες-κρατήσεις στο τηλέφωνο 2310 232799.

Απλός, λιτός και περιεκτικός. Αυτή είναι η αίσθηση που αφήνουν οι απαντήσεις του Jay-Jay Johanson. Χαμηλώστε τα φώτα, ανάψτε τσιγάρο, βάλτε ένα ουίσκι και ακούστε τον!

Είναι όντως η τζαζ μια από τις κύριες επιρροές σου στον τρόπο σύνθεσης της μουσικής σου;Η τζαζ είναι η μοναδική επιρροή στο γράψιμο των τραγουδιών μου. Κυρίως ο Τσετ Μπέικερ και οι Modern Jazz Quartet. Οι στίχοι όμως μεταφέρονται άμεσα από το ημερολόγιό μου. Οι ενορχηστρώσεις και η παραγωγή των τραγουδιών μου συχνά έχουν επιρροές από δραματουργικές ιδέες που τις βρίσκω σε soundtrack, πολλές φορές ταινιών τρόμου. Επίσης μπορούμε να βρούμε πιο σύγχρονες επιρροές, όπως drum’n’bass στο Tattoo και ηλεκτρονικά συστατικά στο Antenna και πάει λέγοντας. Η αλλαγή στη μουσική σου με το Antenna εξέπληξε κατά πολύ. Τι σε οδήγησε στην επιστροφή στον πρότερο ήχο σου; Σχεδιάζεις να ακολουθήσεις διαφο-ρετικές μουσικές κατευθύνσεις στο μέλλον ξανά; Στο Antenna και στο μισό Rush είχα νιώσει ότι έπρεπε να δοκιμάσω κάποιες ιδέες που είχα. Αλλά ποτέ δεν ένιωσα πραγματικά ότι ταίριαζαν στον τρόπο που γράφω τα τραγούδια μου και στη φωνή μου. Μετά από αυτό, και πριν από αυτή την περίοδο, νιώθω ότι αυτό που κάνω είναι στ’ αλήθεια αυτό που μου ταιριάζει, αυτό που με κάνει να αισθάνομαι άνετα και αυτό που…. καταλαβαίνεις νομίζω τι εννοώ!

Η οπτικοηχητική εγκατάστασή σου με τίτλο Cosmodrome την τελευταία φορά εξετέθη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού. Μπορείς να μας μιλή-σεις για τη δημιουργία της και την έμπνευση πίσω από αυτήν;Είναι ένα έργο από φως και ήχο. Ένα δωμάτιο, όπου οι τοίχοι, η οροφή και το πάτωμα έχουν δημιουργηθεί σε κάθε τους λεπτομέρεια ακολουθώντας συγκεκριμένες οδη-γίες. Για να έχει κανείς μια πλήρη εμπειρία σε αυτό το δωμάτιο έπρεπε να υπάρχει ήχος, οπότε δημιούργησα ένα “soundtrack”, το οποίο διαρκεί δέκα σχεδόν λεπτά. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που έκανα κάτι εξ’ ολοκλήρου ηλεκτρονικά, ολομόνα-χος, και αυτό με τη σειρά του έγινε για μένα η αρχή της δημιουργίας του Antenna. Ποιοι μουσικοί σε ενέπνευσαν όταν μεγάλωνες; Και ποιοι σε εμπνέουν σήμερα;Άκουγα hard rock όταν ήμουν μικρός -και η πρώτη μεγάλη αλλαγή ήρθε όταν ανα-κάλυψα την ambient του Μπράιαν Ίνο στο τέλος των 70’s. Στα 80’s ήταν κυρίως οι Cocteau Twins, ο Ντέιβιντ Σίλβιαν και ο Μπράιαν Φέρι, αλλά τότε επίσης ήταν που ανακάλυψα τον Τσετ Μπέικερ και τη τζαζ. Στα 90’s ήταν οι Portishead, οι Massive Attack και όλη η συμμορία της Mo Wax. Τώρα τελευταία ακούω πολλά σπουδαία εναλλακτικά πειραματικά ψυχεδελικά συγκροτήματα από τον Καναδά, τις Η.Π.Α. και την Αγγλία επίσης. Στις συναυλίες σου συνήθως χαμογελάς όταν ερμηνεύεις θλιμμένα τραγούδια. Είναι κάτι που σου βγαίνει αυθόρμητα; Δεν νομίζω ότι χαμογελάω τόσο συχνά επί σκηνής, αλλά συμβαίνει -συνήθως μετά τα τραγούδια- ίσως γιατί περνάμε καλά με το συγκρότημα.

Έχεις συνθέσει δυο soundtracks, για τις ταινίες La Confusion des Genres και La Troisième Partie du Monde. Τι διαφορά έχει η δημιουργία ενός soundtrack από αυτή ενός δίσκου; Αγαπώ τον κινηματογράφο και μ’ αρέσει να δημιουργώ soundtracks, γιατί δεν χρειάζεται ούτε να τραγουδήσω ούτε να ερμηνεύσω τα τραγούδια ζωντανά ούτε να τα προμοτάρω! Μου αρέσει η ορχηστρική μουσική, ως μια αντίθεση στις pop δημιουργίες μου!

φιλμ νουάρ 5

μουσική

Τζέι-Τζέι Γιοχάνσον Χωρίς το κοινό εγώ δεν θα υπήρχα!Συνέντευξη στη Μαριάννα Βασιλείου

Έχεις συνεργαστεί με τον Ρόμπιν Γκάθρι των Cocteau Twins στο παρελθόν. Τι κέρδισες από αυτή τη συνεργασία; Είμαστε φίλοι εδώ και 15 χρόνια και κρατάμε συνεχώς επαφή. Θα κάνουμε μαζί μουσική από καιρού εις καιρόν, ίσως για πάντα. Ελπίζω να κάνουμε ένα άλμπουμ σύντομα… Ο Ρόμπιν στα σίγουρα είναι ο μουσικός με τον οποίο θα ήθελα να δουλέψω πολύ περισσότερο!

Ο πατέρας σου μισούσε τη μουσική σου. Άλλαξε ποτέ τελικά γνώμη; Όχι στην πραγματικότητα. Αλλά τα τελευταία χρόνια, η μαμά και ο μπαμπάς με είδαν να παίζω ζωντανά για πρώτη φορά -και ο μπαμπάς κατάλαβε ότι είχα εκπληκτικούς μουσικούς. Οπότε, φαντάζομαι ότι κάπως δέχτηκε το ότι κάνω τελικά μια τίμια δουλειά… Δηλαδή ποιά αποδοχή είναι σημαντικότερη; Από την οικογένειά σου ή από το κοινό; Δεν ξέρω -εγώ προσωπικά έχω ανάγκη να είμαι ευχαριστημένος ο ίδιος με τη δουλειά μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλον όταν δημιουργώ. Φυσικά, όμως, χωρίς το κοινό εγώ δεν θα υπήρχα!

φιλμ νουάρ 6

Συναυλίες-Μουσικές Εκδηλώσεις

Ζουμερό μουσικά τριήμερο μπροστά μας, με ποικίλες συναυλίες και εκδηλώσεις. Ενημερωθείτε για να οργανωθείτε και ξαμοληθείτε!Από τη μακρινή, αλλά και πολύ «δικιά» μας Μελβούρνη έρχεται ο Χιούγκο Ρέις (Hugo Race), με το συγκρότημά του, τους Fatalists. Ιδρυτικό μέλος των Bad Seeds, συνεργάστηκε με πολλούς, δημιούργησε τη δική του κολεκτίβα μουσικών (Helixed), προβάλλοντας συγκροτήματα και μουσικούς από την γενέτειρά του, αλλά και από όλον τον κόσμο. Την Παρασκευή 29/3 θα βρίσκεται στην σκηνή του BLOCK33 στο πλαίσιο της περιοδείας του για τον τελευταίο του δίσκο We never had control. Από την άλλη άκρη του κόσμου, την Καλιφόρνια, καταφθάνουν οι The Men. Ανερχόμενο πανκ-ροκ συγκρότημα, πρωτάρηδες στη χώρα μας, μας επισκέπτονται το Σάββατο 30/3 και θα βρίσκονται στο EIGHTBALL. Μαζί τους οι «ντόπιοι» Alien Mustangs και οι Psychedelic Trips to Death.Τη δεκαετία του ’90, το συγκρότημα που ρόκαρε την πόλη όσο κανένα άλλο ήταν οι Γκρόβερ. Ελληνικός στίχος, χαρντ-ροκ-πανκ ήχος, τα λάιβ τους ήταν γεγονός και η φήμη που απέκτησαν μεγάλη. Επανασυνδέθηκαν και κυκλοφορούν καινούργιο δίσκο (Γέννημα Θρέμμα), δίνοντας παράλληλα και μία σειρά συναυλιών για την προώθηση του. Στο EIGHTBALL την Παρασκευή 29/3 θα πάρουμε μια γεύση.Για κάτι πιο φρέσκο και σπαρταριστό, οι επίσης Θεσσαλονικείς Minor Mine εμφανί-ζονται στο ΓΑΙΑ LIVE το ίδιο βράδυ Παρασκευής. Το δεύτερο άλμπουμ τους Out of heaven βγήκε το Νοέμβριο που μας πέρασε, κερδίζοντας εντυπώσεις. Οι Jane Doe, έτερο σχήμα από την πόλη μας, ανοίγουν τη συναυλία.Δύο δημοφιλείς Έλληνες τραγουδοποιοί, από διαφορετικές γενιές, παίζουν αυτό το ΠΣΚ. Ο Φοίβος Δεληβοριάς παρουσιάζει το Καλοριφέρ, μια παράσταση για περιο-ρισμένο κοινό στο BLOCK33 την Παρασκευή 29/3, ενώ ο Διονύσης Σαββόπουλος με τα Παράξενα και Ατόφια του θα βρίσκεται στο CLUB ΜΥΛΟΥ Παρασκευή και Σάββατο 29 και 30/3.Διήμερο εμφανίσεων (Παρασκευή και Σάββατο) πραγματοποιεί και ο Κρητικός τρο-βαδούρος Λουδοβίκος των Ανωγείων στο BURLESQUE. Αν θέλετε να κάνετε την υπέρβαση και να παρακολουθήσετε κάτι πραγματικά δια-χρονικό, παρέα με τη μαμά ή τη θεία σας, η Μαρινέλα και ο Κώστας Χατζής δίνουν Ρεσιτάλ στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 29, 30 και 31/3.Τριήμερο στο ΜΜΘ, στην αίθουσα Μ2 όμως, θα κάνει και η Alexander Rock Opera, σε μουσική του Κώστα Αθυρίδη και λιμπρέτο της Πένι Τέρνερ, μετά τις πολύ πετυχημένες παραστάσεις το Νοέμβρη που μας πέρασε. Συνεχίζουν σταθερά να Αυτοσχεδιάζουν μαζί μας οι Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μίλτος Πασχαλίδης, Δήμητρα Παπίου, Δημήτρης Σταρόβας και Opera Chaotic κάθε Σάββατο στο STAGE.Η Ελένη Βιτάλη ολοκληρώνει τις παραστάσεις της στο LOVE CASUAL LIVING το Σάββατο και την Κυριακή 30 και 31/3.Οι πολύχρωμοι και απρόβλεπτοι Burger Project παρουσιάζουν το αλλοπρόσαλλο και άκρως ενδιαφέρον ρεπερτόριό τους στο ΓΑΙΑ LIVE το Σάββατο 30/3.

Τη σελίδα της μουσικής γράφει η Σοφία Μελικίδου

μουσική

David BowieThe Next Day

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην προσέξατε το βομβαρδισμό που δεχόμαστε εδώ και λίγες εβδο-μάδες από τα Μ.Μ.Ε. Όπου γυρ-νάς και όπου σταθείς, βλέπεις και ακούς Ντέιβιντ Μπόουι. Μια έκθεση (David Bowie Is) στο V&A του Λονδίνου για την οποία μιλάει όλος ο πλανήτης, μια διαφήμιση κινητού τηλεφώνου-πραγματική έκρηξη ήχου και χρώματος με το ιδανικό soundtrack (Sound and Vision), ένα κλιπ στο YouTube με την εξωφρενικά υπέροχη διασκευή του ίδιου τραγουδιού από τον Beck, η προβολή του καινούργιου του βίντεο-κλιπ Where are we now? από τα δελτία ειδήσεων και φυσικά η κυκλοφορία του καινούργιου του άλμπουμ μετά από 10 χρόνια απουσίας.Σε περίπτωση που μόλις προσγειωθήκατε στον πλανήτη Γη, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι μιλάμε για τον άνθρωπο που από το 1967 δεν σταμάτησε να ανακαλύπτει, να πειραματίζεται, να δημιουργεί γενικότερα τέχνη. Για όποιον ασχολείται έστω και στο ελάχιστο με τη μουσική, ο Μπόουι είναι σταθερή αξία. Οι εγκυκλοπαίδειες, τα βιβλία, οι ταινίες και τα άπειρα άρθρα που έχουν γραφτεί για πάρτη του, είναι καλές πηγές για όποιον θέλει να εμβαθύνει στην αξία του έργου του.Η Επόμενη Μέρα του Μπόουι, είναι ένας απρόσμενος δίσκος, γεμά-τος νεύρο και δύναμη. Πολύ ροκ και πολύ επιθετικός. Το πρώτο, αποπροσανατολιστικό, υποτονικό και βαρετό σινγκλ θόλωσε τα νερά. Το The stars (are out tonight) που ακολούθησε, έκανε το ακριβώς αντίθετο: ρυθμός, ένταση και έμπνευση. Ο δίσκος είναι γεμάτος από τρίλεπτα τραγούδια που φανερώνουν τη δημιουργικότητα, την ορμή και την ασταμάτητη αναζήτηση του Μπόουι. Ξεχωρίζω τα Dirty Boys, Next Day, Boss of Me, (You will) Set the World on Fire, για το ροκ του χαρακτήρα τους, αναγνωρίζοντας όμως την ισορροπία και την δυναμική των υπολοίπων κομματιών. Στο εξώφυλλο βλέπουμε ένα άλλο... εξώφυλλο, το Heroes του 1977, όπου η λέξη διαγράφεται, το ονοματεπώνυμο παραμένει, ενώ το υπόλοιπο καλύπτεται από ένα λευκό τετράγωνο. Μπορούσαμε να γίνουμε ήρωες για μια μέρα, ήρθε όμως η επόμενη. Πού βρι-σκόμαστε; Μπερδεμένοι, αλλά πάντα επίκαιροι, όπως ο Μπόουι...

Minor Mine

Hugo Race

φιλμ νουάρ 7

Ας αρχίσουμε με την παράσταση στη ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ. Τι έχετε ετοιμάσει αυτήν τη φορά;Η παράσταση περιλαμβάνει τραγούδια και από τους δύο δίσκους που έχω κάνει, δηλαδή και από το Σκηνές από ένα ταξίδι και Απ΄ τη Σπηλιά του δράκου. Είναι μια επι-λογή κομματιών που υπάρχουν μέσα στους δίσκους, όμως θα ακουστούν και κάποια που δεν έχουν ηχογραφηθεί.

Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;Ο Δημήτρης ο Βλαχομήτρος και ο Διονύ-σης ο Μακρής ήταν φοιτητές του τμήματος Λαϊκής Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ της Άρτας, όπου και τους γνώρισα. Ενόσω έκανα μαθήματα εκεί, άρχισε να ωριμάζει στο μυαλό μου η ιδέα ενός δίσκου. Τελικά τον ηχογραφήσαμε πριν από τρία χρόνια περίπου. Στο live ήθελα να εντάξω και κάποια τραγούδια από τον προηγούμενο δίσκο, η ομάδα «έδεσε» και συνεχίζουμε με το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Το απο-τέλεσμα είναι βέβαια διαφορετικό από την ηχογράφηση. Όμως το πρόγραμμα έχει εξελιχθεί μετά από τόσες παραστάσεις και συνεχίζει να εξελίσσεται.

Είσαι αυτοδίδακτος μουσικός. Η εκτίμησή μου είναι ότι οι αυτοδίδακτοι έχουν καλύ-τερη πορεία και κάνουν πιο ενδιαφέροντα πράγματα από κάποιους που μαθαίνουν μουσική. Ισχύει; Δεν πιστεύω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Αυτό που μπορεί να συμβαίνει είναι κάτι άλλο. Για κάποιον ο οποίος έχει σπουδάσει, μπορεί η μουσική να γίνει γι’ αυτόν αυτοσκοπός, με αποτέλεσμα να είναι μακριά από το δημι-ουργικό κομμάτι. Από την άλλη βέβαια, κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί και σε έναν αυτοδίδακτο μουσικό. Να έχει μάθει δηλαδή πέντε πράγματα και να μένει σε αυτά. Όπως και να έχει, δεν πιστεύω ότι οι αυτοδίδακτοι κάνουν καλύτερα πράγματα. Νομίζω απλώς ότι πρόκειται για διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικές οπτικές.

Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με τη μουσική; Τι σχέση είναι;Η μουσική είναι όλη μου η ζωή. Παίζω από μικρό παιδί. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτή. Δεν μπαίνει σε συζήτηση το

αν την αγαπάω ή αν μου αρέσει. Είναι η ζωή μου. Εκεί μέσα είμαι. Είμαστε πια συγγενείς εξ αίματος! Ωστόσο εγώ συνεχίζω να είμαι ερωτευμένος μαζί της!

Πώς διατηρείς το πάθος αυτό ζωντανό; Το κάνεις εσύ ή βοηθάει και η ίδια η μουσική;Η μουσική υπάρχει. Είναι πάντα εκεί και περιμένει κάποιον να την ανακαλύψει. Εγώ αναζητώ συνεχώς πράγματα και συνεχώς βρίσκω κάτι που με συγκινεί.

Η μουσική σου θα μπορούσε να χαρακτη-ριστεί ασυνήθιστη και δεν τοποθετείται εύκολα σε κάποια κατηγορία. Εσύ πώς θα τη χαρακτήριζες;Με τις κατηγορίες δεν τα πάω και πολύ καλά. Όπως και να το κάνουμε, η μουσική είναι μουσική. Αυτό που με ενδιαφέρει περισσό-τερο είναι να βρω κάθε φορά τον τρόπο να εκφραστώ και όχι το είδος που θα χρησιμο-ποιήσω για να το κάνω. Μπορεί να υπάρχει το προσωπικό στοιχείο στο αποτέλεσμα, αλλά ποτέ δεν αποφασίζω από πριν ποιο είδος μουσικής θα χρησιμοποιήσω. Συλλέγω τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες μου και μετά τις εκφράζω με κάποιον τρόπο. Αφήνω να δουλέψουν αυτά που έχω μέσα μου, για να προκύψει κάτι το οποίο θα είναι καινούριο και για μένα.

Έχεις συνεργαστεί με πολλούς και ιδι-αίτερους καλλιτέχνες. Ωστόσο εμφανί-ζεσαι και σόλο. Τι από τα δύο προτιμάς περισσότερο;Σε αυτή την φάση της ζωής μου, μού αρέ-σει που τα κάνω και τα δύο. Είναι ωραία η αίσθηση της ελευθερίας που έχω όταν παίζω μόνος μου, όμως είναι και πολύ ωραίο το συναίσθημα να παίζεις με ανθρώπους που αγαπάς.

Υπήρξε κάποιος που ήταν δάσκαλος για εσένα; Κάποιος που να μη μπορείς να ξεπεράσεις; Όχι να τον ξεπεράσεις μου-σικά... Μέσα σου εννοώ.Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που ήταν δάσκα-λοι για μένα. Έχω πάρει πολλά από αυτούς. Είναι μέσα και στη ζωή μου και στην ψυχή μου. Δεν έχω να ξεπεράσω κάτι. Ό,τι μου έχουν δώσει, το κουβαλάω μέσα μου.

μουσική

Μπάμπης Παπαδόπουλος Η μουσική είναι πάντα εκεί και περιμένει κάποιον να την ανακαλύψει

Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Υπάρχει χώρος για νέα ταλέντα σε δύσκολους καιρούς;Πολύς κόσμος ασχολείται με τη μουσική και χώρος υπάρχει πάντα. Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, αν κάποιος έχει μιαν αγάπη για τη μουσική ας πούμε, μόνο προς όφελός του μπορεί να είναι. Τότε μπορεί να υπάρξουν και καλά αποτελέσματα, που θα τα απολαύ-σουμε και εμείς ως ακροατές. Χρειαζόμαστε μια τίμια και καθαρή προσέγγιση σε ό,τι κάνουμε ως άνθρωποι. Αυτό έχει χαθεί εδώ και χρόνια. Έχει χαθεί το μεράκι. Όποιος το βρει μπορεί να κάνει όμορφα πράγματα. Γιατί αν το σκεφτείς και αλλιώς, ακόμα και την εποχή που η κατάσταση ήταν μια χαρά, οι άνθρωποι που είχαν μεράκι δυσκολεύονταν το ίδιο ή και περισσότερο να κάνουν κάτι. Και αυτό συνέβαινε γιατί κυριαρχούσε η γκλαμουριά και το δήθεν, αισθητική που πληρώνουμε σήμερα...

Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1967 στα Γιαννιτσά και ξεκίνησε να παίζει κιθάρα σε ηλικία 11 χρονών. Μέλος του συγκροτήματος Τρύπες από το 1984 ως και το 2001 που σταμάτησαν να παίζουν. Με τις Τρύπες ηχογράφησαν 7 δίσκους. Το 2000 έκανε την ενορχήστρωση στο δίσκο Βραχνός προφήτης του Θανάση Παπακωνσταντίνου και το 2002 στο δίσκο Αγρύπνια του ίδιου συνθέτη. Το 2001 συμμετείχε παίζοντας κιθάρες στο δίσκο του Γιώργου Χριστιανάκη με τίτλο Ο Θυρωρός και το 2003 στο δίσκο του ίδιου με τίτλο Παράξενες ιστορίες. Το 2002 έκανε την ενορχήστρωση μαζί με τον Σωκράτη Μάλαμα στο δίσκο του τελευταίου με τίτλο Ένα και το 2005 την ενορχήστρωση στο δίσκο Το άδειο δωμάτιο. Το 2003 ξεκίνησε συνεργασία με τον γνωστό σαξοφωνίστα-κλαρινετίστα Φλώρο Φλωρίδη και ηχογράφησαν το δίσκο με τίτλο Fictional Lies on Right Occasions. Το 2005 έγραψε τη μουσική για την ταινία Αγρύπνια του Νίκου Γραμματικού.Διδάσκει κιθάρα και μουσικά σύνολα στο Τμήμα Λαϊκής Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου στην Άρτα. Το φθινόπωρο του 2007 έγραψε τη μουσική για το έργο που ανέβασε η παιδική σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε. με τίτλο Το όνειρο του δωδεκάμερου. Έχει κυκλοφορήσει τους προσωπικούς δίσκους Σκηνές από ένα ταξίδι και Απ’ τη Σπηλιά του δράκου.Τον Μπάμπη Παπαδόπουλο στην κιθάρα και παρέα με τον Φώτη Σιώτα στη βιόλα, τον Μιχάλη Βρέττα στο βιολί, τον Διονύση Μακρή στο κοντραμπάσο και τον Δημήτρη Βλαχομήτρο στο μπουζούκι μπορούμε να τον απολαύσουμε την Κυριακή 31 Μαρτίου στη ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ. Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 21:00, ενώ η τιμή του εισιτηρίου έχει οριστεί στα 7 ευρώ.

φιλμ νουάρ 8

αρχιτεκτονική

Μια ομάδα νέων αρχιτεκτόνων από τη Θεσσαλονίκη επανασχεδίασε το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Έφτιαξε έναν «πράσινο διάδρομο» με τραμ, λωρίδες για ποδήλατα, καθιστικά, πολλά δέντρα και συνάμα γειτονιές, με πλατείες, κήπους, πάρκα για παιδιά.Όλα αυτά σε μακέτες βέβαια, οι οποίες και απέσπασαν το δεύτερο βραβείο στον ευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό «Re-think Athens» που προκύρηξε το Μάιο του 2012 το Ίδρυμα Ωνάση.Οι Φώτης Βασιλάκης, Δημήτρης Γουρδούκης, Κατερίνα Τρυφω-νίδου και Θεοδώρα Χριστοφορίδου από τη Θεσσαλονίκη (συγκρο-τούν το γραφείο Arcanoid Architects), μαζί με την Κυριακή Ηλούση και την Οihana Kerexeta Itturitxa από τη Βαρκελώνη, έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό (την πρωτιά απέσπασε το Ολλανδικό γραφείο OKRA), ενώ οι Nίκος Καραγιάννης, Φανή Νάτου, Γαρύφαλλος Παπαδό-πουλος, Μαρία Τερζίδη, Αναστασία Φραγκούδη και Νίκος Χρι-στοδούλου τους βοήθησαν στην εκτέλεση της πρότασης. Νέα παιδιά, με όραμα και μεράκι, οι περισσότεροι απόφοιτοι του ΑΠΘ, ζουν και δουλεύουν στη Θεσσαλονίκη. Παθιάζονται να σχεδι-άζουν δημόσιους χώρους στις πόλεις με σύγχρονη έκφραση, που να αναδεικνύουν τα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής και να απευ-θύνονται σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Δεν είναι και εύκολο. Στις δικές τους δυνάμεις και μόνο στηρίζονται. Ωστόσο, όποτε τους δοθεί η ευκαιρία μάς αποκαλύπτουν την αναξιοποίητη ομορφιά που διαθέτουν οι πόλεις, όπως μας εξήγησε και η Κατερίνα Τρυφωνίδου.

Κερδίσατε ένα αξιόλογο βραβείο για μια ενδιαφέρουσα πρόταση!Η πρότασή μας αντιλαμβάνεται την πόλη ως ένα οικοσύστημα που περιλαμβάνει περιοχές με διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπου όλοι οι ανοικτοί και δημόσιοι χώροι μπορούν να αποκαλύψουν ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες. Κοιτάει τη φυσική δομή της πόλης, μέσα στην οποία ο άξονας της επέμβασης, η οδός Πανεπιστημίου δηλαδή, παίρνει το ρόλο μίας συνδετικής ραχοκοκαλιάς, που ενώνει τους ως τώρα διε-σπαρμένους ανοικτούς χώρους. Παράλληλα, η πρόταση κοιτάζει και στο τοπικό επίπεδο, τη γειτονιά. Επομένως είναι αυτή η ταυτόχρονη

Κατερίνα Τρυφωνίδου Όταν το κοντινό μας «έξω» αποτελεί προέκταση του σπιτιού μας

Συνέντευξη στην Έλσα Σπυριδοπούλου

αντιμετώπιση του τοπικού και του μητροπολιτικού επιπέδου που επιτρέπει στην πρό-ταση να δει πιο ανθρώπινα τους κενούς δημόσιους χώρους του κέντρου της Αθή-νας και να τους «επιστρέψει» στους κατοίκους τους.

Πώς θα χαρακτήριζες τις πόλεις όπου ζούμε; Oι ελληνικές πόλεις είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και αυτή είναι και η ομορφιά τους. Έχουν πολλά χαρακτηριστικά, μυστικά και συνθήκες που ανακαλύπτονται σιγά σιγά. Πολλά διαφορετικά πράγματα συμβαίνουν σε πολύ μεγάλη εγγύτητα. Για παρά-δειγμα, στην Εγνατία βρίσκεσαι σε ένα δρόμο πολύ κεντρικό, εμπορικό, με αυτοκί-νητα, εργαζόμενους, φοιτητές, τα έργα του μετρό (θόρυβος, καυσαέρια, χαμός)... Και ανεβαίνεις ένα τετράγωνο προς τα πάνω, στην πλατεία της Αχειροποιήτου, και βλέπεις μια γειτονιά κατοικίας, με το μανάβικο και το ψιλικατζίδικο και τις γιαγιάδες που καλημερίζονται στο δρόμο. Ακόμα και οι ήχοι είναι πολύ διαφορετικοί. Αυτός ο πλούτος καταστάσεων που συνυπάρχουν δίνει μεγάλη ομορφιά στις πόλεις μας και συναντάται περισσότερο στο κέντρο και κλιμακωτά εξαφανίζεται στα προάστια.Βέβαια, όσο κι αν βλέπω ομορφιά στην υπάρχουσα κατάσταση, υπάρχουν πολλά που χρειάζεται να γίνουν. Με πρώτο και σημαντικότερο ότι χρειάζεται τόσο η Θεσ-σαλονίκη όσο και άλλες πόλεις στην Ελλάδα να γίνουν φιλικές για τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Η πρότασή μας στον διαγωνισμό παίρνει πολύ σοβαρά υπόψη της το σχεδιασμό των δημόσιων χώρων ώστε να ξαναϋπάρξει η γειτονιά, να αισθανό-μαστε ότι το κοντινό μας «έξω» αποτελεί ως ένα βαθμό προέκταση του σπιτιού μας.

Τι δυνατότητες δίνονται σε ανθρώπους όπως εσείς, σε νέους αρχιτέκτονες, να υλοποιήσουν τις προτάσεις τους;Ουσιαστικά τις δυνατότητες τις δημιουργούμε μόνοι μας, δουλεύοντας συλλογικά, με κέφι και ρίσκο. Αναφέρω το ρίσκο διότι οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί απαιτούν πολλή δουλειά, έμπνευση και χρόνο, χωρίς εγγυημένη ανταμοιβή. Από τις δεκάδες, πολλές φορές εκατοντάδες, προτάσεις που κατατίθενται, συνήθως δεν διακρίνονται περισσότερες από πέντε. Πάντως εμείς επεμβαίνουμε στους δημόσιους χώρους με δύο τρόπους: πρώτον, συμμετέχοντας όσο περισσότερο μπορούμε σε αρχιτεκτονι-κούς διαγωνισμούς για αναπλάσεις δημόσιων χώρων και δεύτερον συμμετέχοντας σε δίκτυα ανθρώπων που δημιουργούν αυθόρμητα στο δημόσιο χώρο. Για παρά-δειγμα, πολλά από τα μέλη αυτής της ομάδας, όπως κι εγώ, είμαστε μέλη μιας καλ-λιτεχνικής κολλεκτίβας, των Infrared, με τους οποίους σχεδιάζουμε και κατασκευ-άζουμε εφήμερες κατασκευές και installations σε δημόσιους χώρους της πόλης.

Πώς ονειρεύεσαι τη Θεσσαλονίκη; Στη Θεσσαλονίκη ζω τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου, την αγαπώ και την «πονάω.» Είναι μια πόλη με πολύ ιδιαίτερο ανάγλυφο και αυτήν την καταπληκτική σχέση με την θάλασσα. Η πρόσφατη ανάπλαση της Νέας Παραλίας αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα σχεδιασμένου δημόσιου χώρου και ο κόσμος δείχνει με την παρουσία του εκεί την προτίμησή του. Το ιστορικό κέντρο, που παραμένει το εμπο-ρικό, πολιτιστικό και διοικητικό κέντρο της πόλης, είναι γοητευτικό λόγω των πολ-λαπλών του επιπέδων. Χρειάζεται όμως κατά την γνώμη μου να πεζοδρομηθεί σε μεγάλο βαθμό, ούτως ώστε να γίνει πολύ πιο φιλικό για τον πεζό και τον χρήστη των μέσων μαζικής μεταφοράς. Η προσωρινή πεζοδρόμηση της οδού Αγίας Σοφίας μας έδειξε πόσο θετικά αλλάζει ο χώρος όταν φεύγουν τα αυτοκίνητα. Επίσης, κάτι που λείπει από την πόλη μητροπολιτικά, όχι δηλαδή μόνο από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, είναι τα μεγάλα πάρκα - πνεύμονες πρασίνου και χώροι αναψυχής και ξεκούρασης. Τα στρατόπεδα δίχως χρήση, όπως είναι το “Παύλου Μελά” και το “Κόδρα” απο-τελούν υπέροχους τόπους, ιδανικό υπόβαθρο, για την δημιουργία τέτοιων πάρκων. Χρειάζεται όμως πραγματική βούληση από την πολιτεία για την δημιουργία τους.

φιλμ νουάρ 9

φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ / STOKER / ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ / ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ / BROKEN CITY / ΜΠΙΓΚ ΧΙΤ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ(V TUMANE/ IN THE FOG)

Σκηνοθεσία: Σεργκέι ΛόζνιτσαΠαίζουν: Βλαντιμίρ Σβίρσκι, Σεργκέι Κολεσόφ, Βλά-ντισλαβ Αμπάσιν, Βλαντ Ιβάνοφ, Τζούλια ΠέρεσιλντΔιάρκεια: 127’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Αν η αδικία συνίσταται στο να μη βρίσκει κανείς το δίκιο του, τότε η αδικία ανήκει στη χορεία του πταίσματος ή έστω του πλημμελήματος. Όταν, όμως, καταδικάζεται ένας αθώος, η αδικία εντάσσεται στην κατηγορία του θανάσιμου εγκλήματος. Ο Σουσένια, σύμφωνα με τις ενδείξεις των γεγονό-των, καταδεικνύεται ως πιθανός συνεργάτης των Γερμανών, μεσούντος του πολέμου εν έτη 1942 στα δυτικά σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης. Οι ενδείξεις πυροδοτούν τη φημολογία της ενοχής του στην περιοχή και φτάνουν μέχρι τους αντάρτες. Μετά από έναν εκτροχιασμό τρένου και τη σύλληψη αρκετών πολιτών ως πιθανών σαμποτέρ, ο Σουσένια ήταν ο μόνος που είχε απελευθερωθεί από τον Γερμανό

αξιωματικό, ενώ οι άλλοι είχαν εκτελεστεί... Δύο αντάρτες, προφανώς εκτελώντας διαταγές ανωτέ-ρων τους, αναλαμβάνουν να πραγματοποιήσουν το οδοιπορικό της εκδίκησης - τιμωρίας. Ο Σουσένια κάτι ψελλίζει για αθωότητά του αλλά γνωρίζει καλά πως οφείλει να ακολουθήσει τα επιβαλλόμενα από τη μοίρα. Αυτή τον επέλεξε να γλιτώσει από την γερμανική σφαίρα, αυτή του ορίζει να ακολουθή-σει το δρόμο που θα συναντήσει τη φίλια σφαίρα. Εξάλλου, τι να πει, πώς να δικαιολογήσει την απε-λευθέρωσή του, αλλά και ποιος έχει διάθεση να τον ακούσει... Έτσι αρχίζει, μετά από έναν καμουφλαρι-σμένο και γι’ αυτό πιότερο συγκινητικό και επώδυνο αποχαιρετισμό με τη γυναίκα του και το παιδί του, το οδοιπορικό προς την εκτέλεση. Μέσα σε ένα δάσος ομιχλώδες και σκοτεινό από το κλίμα, αλλά κι από αυτά που κρύβονται μέσα του. Δύο κάννες τον σημαδεύουν κι αυτός προχωρά σιωπηλός με τις σκέψεις να χορεύουνε τρελά μέσα στο μυαλό του, μέχρι που από μιαν αθέατη κάννη θα αλλάξει ρότα η μοίρα του. Ένας εκ των δημίων του πέφτει νεκρός, ο άλλος τραυματίζεται. Ο Σουσένια ξαφνικά έχει το πάνω χέρι. Να σκοτώσει τον τραυματισμένο δήμιό του, να τον αφήσει απλά να πεθάνει ή να τον

βοηθήσει; Η τρίτη επιλογή δεν έχει τη συνδρομή του θυμικού, είναι όμως επιβεβαίωση της ηθικής υπόστασής του και πιθανότητα πειστήριο αθωότητας. Το ερώτημα που προκύπτει δεν είναι μόνο ηθικής υφής. Υφίσταται κι ένα πρακτικό ζήτημα. Πώς και πότε θα μπορούσε να απαλλαγεί ο Σουσένια από την κατηγορία που τον συνοδεύει; Η διάσωση του τραυματισμένου αντάρτη και η μετέπειτα μαρτυ-ρία του θα είναι αναμφισβήτητα και πειστήριο μη ενοχής. Αλλά μη γελιόμαστε: πόσοι μπορούν να έχουν τόση καθαρή και ιδιοτελή σκέψη σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες;Ο Σεργκέι Λόζνιτσα γνωρίζει καλά τη δύναμη των εικόνων και τη χρησιμοποιεί με τον καλύτερο τρόπο, έχοντας τη συνδρομή μιας βασανιστικής σιωπής. Δήμιος και θύτης αντικρίζουν ο ένας τον άλλον εν σιωπή, με βλέμματα βαριά, μελαγχολικά, ματαιω-μένα, που με δυσκολία ψελλίζουν δύο κουβέντες. Εξάλλου, αμφότεροι κινδυνεύουν από τα πυρά του επίσημου εχθρού. Το οδοιπορικό της μοίρας ενός αθώου προς τη θανάτωση που αλλάζει από τη συγκυ-ρία και γίνεται αφορμή για αποφάσεις ηθικού διλήμ-ματος, αλλά και πρακτικών επιλογών καθοριστικών για τη μετέπειτα πορεία του. Η σκηνή της επίσκεψης των ανταρτών στο σπίτι του Σουσένια, το δείπνο, ο φόβος της συζύγου, το ανυποψίαστο κοριτσάκι του και το καμουφλαρισμένο αντίο ενός μελλοθανάτου έχει εξαιρετική κλιμάκωση της δραματικής έντασης, μοιάζοντας με ωρολογιακή βόμβα της οποίας το χρόνο έκρηξης αγνοείς, με το φόβο να διαχέεται όλο και πιο απειλητικά. Υψηλής δραματικής έντασης είναι και η σκηνή του τραυματισμένου δήμιου και του μελλοθανάτου, σε αντιστροφή ρόλων πλέον. Και στις δύο σκηνές η σιωπή είναι εμφατική, τα βλέμματα κοφτά, φευγαλέα, διασταυρούμενα, σε υποβάλλουν σε μιαν έντονη συναισθηματική φόρτιση, που σε κάνουν να χάνεις την βολή σου. Ο Λόζνιτσα κάνει μιαν εξαιρετική περιγραφή ανθρώπινων καταστά-σεων αλλά και σπουδή χαρακτήρων, έχοντας την παρακαταθήκη ταινιών όπως «Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν» (Αντρέι Ταρκόφσκι) και «Έλα να δεις» (Έλεμ Κλίμοφ). Η ταινία τιμήθηκε με το βραβείο της FIPRESCI στο περασμένο φεστιβάλ των Καννών.

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Ν. Γκακίδης

φιλμ νουάρ 10

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ(APRÈS MAI/ SOMETHING IN THE AIR)Σκηνοθεσία: Ολιβιέ ΑσαγιάςΠαίζουν: Κλεμάν Μεταγιέ, Λολά Κρετόν, Φελίξ Αρμάν, Κάρολ Κομπ, Ουγκό Κονζελμάν, Μαρτέν Λουαζιγιόν, Αντρέ ΜαρκόνΔιάρκεια: 122’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

Ο Ολιβιέ Ασαγιάς κινηματογραφεί μια παρέα νέων στις αρχές του ’70, λίγο μετά το Μάη του 68. Μια μερίδα ανθρώπων με ακατάστατα μυαλά και ανοιχτές ευαισθησίες. Η σκηνοθε-σία είναι ευκίνητη, περιπαθής και ανήσυχη, αντανακλώντας την ιδιοσυγκρασία της εποχής. Και ίσως το «Μετά το Μάη» να αποτελεί μια ταινία - απόδειξη, ότι πέραν από τις στιγμές - ορόσημο που θέτει η ιστορία (Μάη του 68), οι

μεταβατικές περίοδοι που ακολουθούν είναι κατά πολύ πιο ενδιαφέρουσες και δραματικές. Πιο ενδιαφέρουσες και δραματικές γιατί αυτές οι περίοδοι είναι θολές. Πηγαίνουν στα τυφλά. Βηματίζουν μ’ ένα ζευγάρι φρέσκα πόδια. Οι κατεστημένες αξίες έχουν δηλητηριαστεί. Ο πολιτιστικός/ κοινωνικός χάρτης τίθεται σε πλειστηριασμό. Την ίδια ώρα που οι δυνάμεις του παρελθόντος προσπαθούν να επωφεληθούν των γεγονότων και να προσεταιρισθούν τη νέα τάξη πραγμάτων. Και ο Ολιβιέ Ασαγιάς μόνο κατά τύχη δεν επιλέγει να εστιάσει το βλέμμα του σε νέα παιδιά. Σε παιδιά με ανησυχίες. Σε νέους με επιπολαιότητες. Με αμφιβολίες. Σε παιδιά με νιότη. Με απερισκεψία. Και κυρίως παιδιά ερωτευμένα. Γιατί δεν είναι δυνατό να μιλάμε για επανάσταση και να μην αναφέρουμε τον έρωτα. Στην ουσία η επανάσταση είναι απλώς ένα ετερώνυμο του έρωτα. Επανάσταση δεν σημαίνει ανατροπή του σκηνικού. Αυτό είναι μονάχα μια επίπτωση. Το σκηνικό αντικαθίσταται από τη νιότη, όταν αυτό γερνάει. Επανάσταση είναι η τέχνη του να είσαι διαρκώς ερωτευμένος. Να δίνεις νέες φόρμες στις ανησυχίες σου. Να αναζητάς νέους τόπους. Και μέσα απ’ τους τόπους να αναγεννιέσαι. Στην επανάσταση είναι ο έρωτας που αναμετριέται με το δοκιμασμένο. Και καθώς αυτό θρυμματίζεται, είναι ο έρωτας που καθιστά το νέο, το αγέννητο ως κάτι πιθανό.Μετά τον Μάη, μετά τον κάθε Μάη, πόσο ερωτευμένοι υπήρξαμε;

Αξιολόγηση: ***Γιώργος Ευθυμίου

ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ(TABU)Σκηνοθεσία: Μιγκέλ ΓκόμεςΠαίζουν: Τερέζα Μαντρούγκα, Πάουρα Σόβεραλ, Άννα Μορέιρα, Χενρίκουε Εσπίριτο Σάντο, Ιζαμπέλ ΚαρντόσοΔιάρκεια: 118’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ – ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης Μιγκέλ Γκόμες αποτίνει έναν ολοκληρωτικό φόρο τιμής στην κινηματογραφική μαγεία, στοιχείο που καθίστα-ται εμφανές ήδη από τον τίτλο της ταινίας. Το 1931, ο εμβληματικός Γερμανός σκηνοθέτης του βωβού κινηματογράφου Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου υπογράφει την τελευταία του ται-νία, με τον τίτλο «Tabu». Ο Γκόμες διατηρεί τον original χωρισμό της πλοκής στα κεφάλαια «Παράδεισος» και «Χαμένος Παράδεισος»,

μόνο που αντιστρέφει τη σειρά τους. Θα ξεκινήσει από τον «χαμένο παράδεισο», ο οποίος δεν είναι άλλος από τη σύγχρονη Λισαβόνα, κινηματογραφημένη σε μουντούς και απαισιόδοξους τόνους. Πάνω που αρχίζει να αναρωτιέται κανείς πού οδεύει αυτή η όμορφα δοσμένη αλλά κάπως συγκεχυμένη ιστορία, καταφθάνει η σκηνή όπου η Αουρόρα περιγράφει το όνειρό της. Πρελούδιο ενός μακρινού και χαμένου κόσμου. Μία απορία για το αν πρόκειται για όνειρο ή για θραύσματα αναμνήσεων. Καλώς ήρθατε στον «παράδεισο»… Ο Γκόμες επιλέγει μία στιλιστική φόρμα που καθηλώνει και υπνωτίζει. Ένα voice off χωρίς διαλόγους, αλλά με ατόφιους τους λοιπούς ήχους (πυροβολισμοί, βήματα, μουσική, κραυγές ζώων, αυτοκίνητα). Έξοχα γυρισμένο σε φιλμ 16mm και με αφήγηση μυθιστορηματική, το «Tabu» υπερβαίνει τα στενά όρια μιας καλαίσθητης μελαγχολίας. Ο Γκόμες μας τραβάει μαζί του ως τον βυθό του χαμένου του παραδείσου και υποτάσσει τις αντιστάσεις μας με την επική ιστορία αγάπης που αφηγείται. Εκεί όπου το όνειρο, οι αναμνήσεις και η αλήθεια δεν διαφέρουν και τόσο πολύ μεταξύ τους. Ένα παράτολμο φορμαλιστικό επιχείρημα που πετυχαίνει διάνα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι μία αναδρομή στις απαρχές της κινηματογραφικής τέχνης μετουσιώνεται σε ολόφρεσκο νεοτερισμό, σε κάτι ατόφιο, πρωτότυπο, συναρπαστικό και ισοπεδωτικά πανέμορφο.

Αξιολόγηση: *****Γιώργος Παπαδημητρίου

STOKER

Σκηνοθεσία: Παρκ Τσαν-γουκΠαίζουν: Μία Γουασικόφσκα, Νικόλ Κίντμαν, Μάθιου Γκούντι, Ντέρμοτ Μαλρόνι, Τζάκι Γουίβερ, Όλντεν Έρενραϊχ, Τζουντίθ ΓκοντρέςΔιάρκεια:

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 9, VILLAGE COSMOS 8&10

Το καταραμένο ντεμπούτο του «Κυρίου Εκδίκηση» σε αμε-ρικάνικα εδάφη τιγκάρει ξινισμένη (από την πολυκαιρισμένη επανάληψη) διαστροφίλα, πασπαλισμένη αιματηρά σε πλάνα αγιοποιημένης αποφοράς, τόσο ηθικά όσο και κυριολεκτικά. Για να μην υποψιάζεσαι αδίκως αγαπητέ, ναι, να στο υπογράψω το πιστοποιητικό κινηματογραφικών φρονημάτων ότι ανήκω σε εκείνους που έπαθαν έκσταση με το κατακλυσμιαίο «Oldboy», ενδεχομένως μέσα στις δέκα σημαντικότερες δημιουργίες της προηγούμενης δεκαετίας.Και λοιπόν; Με (προ)σχηματικές καταστάσεις και ακροβατικές εικονοκλασίες το σπίρτο δεν ανάβει ώστε να πάρει φωτιά η οθονιά. Ούτε με πλαγιο-μετωπικές αναφορές στον Μπραμ Στόκερ, συγγραφέα του «Δράκουλα». Ο πρωτάρης σεναρίστας της ταινίας (ο ηθοποιός με προϋπηρεσία στο τηλεοπτικό «Prison Break» Γουέντγουορθ Μίλερ) μπουρδουκλώνει αδέξια μια ιστορία οικογενειακού θρήνου με μπόλικο, παντελώς αναίτιο έγκλημα και περιρρέουσα αιμομικτική ατμόσφαιρα, με φόντο μια επώδυνα ντεκαντάντ ενηλικίωση μιας άρτι ορφανής από πατέρα μεγαλοαστής, την οποία στριμώχνει ο από πάντοτε εξαφανισμένος θείος Τσάρλι, αφού πρώτα βάλει φωτιά στα φουστάνια της σαλταρισμένης μάνας της. Στο μεταξύ, καθώς οι συνεχόμενοι και αναιτιολόγητοι φόνοι διαπράττονται από τον εξόφθαλμα διεστραμμένο Τσάρλι, δώστου ο σκηνοθέτης να ακκίζεται φετιχιστικά με τα μπούτια και τις πατούσες της αποτελεσματικής ερμηνευτικά Γουασικόφσκα. Ο Γκούντι δεν είναι... γκουντ, υποκρινόμενος περισσότερο τον σαϊτεμένο εκ γενετής serial (family) killer παρά δίνοντας στάλα αλήθειας σε μια αλά Νόρμαν Μπέιτς ευκαιρία να δείξει κάτι πιότερο από ένα εγωπαθές γοητηλίκι. Φθάνοντας στην Κίντμαν αυτό που πραγματικά με τρόμαξε είναι το κολαριστά σιδερωμένο πρόσωπο που αρνείται τη σύσπαση άνω των φρυδιώνε. Ως περ-φόμανς, κοιτά προς «Trespass» παρά προς «Paperboy» μεριά.Ο Κορεάτης σηκώνει χειρόφρενο μόλις η διαστροφή πάει να χτυπήσει κόκκινο, κάτι που δείχνει ότι πιθανότατα ο καταραμένα Old Boy, μη έχων το τελικό πρόσταγμα της παραγωγής, κατέληξε Kid Μan στα ρηχά νερά μια ακόμα θριλεριάς που στην καλύτερη πλασάρεται ως εκλεκτικά στιλιζαρισμένο b-movie.

Αξιολόγηση: **Τάκης Γκαρής

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική στο www.moviesltd.gr)

ταινίες

Το Νόστος προτείνει

φιλμ νουάρ 11

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥΣκηνοθεσία: Αντώνης ΜποσκοϊτηςΔιάρκεια: 67’

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ – ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή για τους ανόητους. Μια φορά κι έναν καιρό ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Φλάερτι γύρισε την

ταινία «Moana» (1926). Ο Τζον Γκρίερσον προσπα-θώντας να την περιγράψει, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο «ντοκιμα-ντέρ». Έτσι καθιερώθηκε να αναφερόμαστε με αυτόν σε ένα είδος κινηματογρα-φικής ταινίας που πραγμα-τεύεται ιστορικά, πολιτικά,

καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα, για την παρουσίαση των οποίων βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία.Το ντοκιμαντέρ λοιπόν απευθύνεται σε επαΐοντες ή μη. Στην περίπτωση της Γώγου είναι φυσικό το ενδιαφέρον για πλη-ροφόρηση να είναι ύψιστο, αφού αυτή η Κυρία, μαζί με τον Πρίγκιπα Παύλο και τον Πρεσβευτή Νικόλα καταγράφηκαν στο Βιβλίο Των Ηρώων ως η ιερή τριάδα αντίστασης απέναντι στη φασιστική δημοκρατική Εξουσία. Ο Μποσκοΐτης ακουμπά με σεβασμό στην Κυρία. Αναδιφεί ενδελεχώς τις πτυχές της. Αρχικά η Γώγου ως δευτεραγωνίστρια ηθοποιός του λαϊκού σινεμά σε ταινίες της Φίνος Φιλμ. Μετά ως ποιήτρια, ύστερα ως επαναστάτρια, αργότερα ως πρωταγωνίστρια του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου και τέλος ως μάνα. Η πιο δύσκολη και μοιραία ιδιότητά της. Ο Αντώνης δεν θέλει να εντυπωσιάσει, θέλει να παρουσιάσει. Ξεψαχνίζει κάθε πρόσωπο που την έζησε, που τη γνώρισε, που τη συναναστράφηκε. Είναι τυχερός από τον πλούτο και την ποιότητα των προσώπων. Ποιητές, τραγουδιστές, ηθοποιοί, σύντροφοι, συνοδοιπόροι, αλλά και η νέα γενιά της κρίσης που ρουφά αχόρταγα τους στίχους της σαν αντίδοτο στην εξα-θλιωμένη κοινωνικοπολιτική ζωή. Παράλληλα, εμπλουτίζει τις αφηγήσεις (εξομολογήσεις) τους με πλούσιο (και σπάνιο) οπτικό υλικό, μετατρέποντας το ντοκιμαντέρ σε βαρύ κληροδότημα. Αν μάλιστα απέφευγε την εμβόλιμη δραματοποίηση, θα μιλούσαμε για ένα ακατέργαστο διαμάντι!

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Τοτονίδης

BROKEN CITY Σκηνοθεσία: Άλεν Χιουζ Παίζουν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Ράσελ Κρόου, Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς, Μπάρι Πέπερ, Κάιλ Τσάντλερ, Νάταλι Μαρτίνεζ, Τζέφρι ΡάιτΔιάρκεια: 109’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&10&11, VILLAGE COSMOS 4&7&9

Broken City... δηλαδή, σπασμένη πόλη. Κάτω από τα θρύψαλα των αξιών και του καθήκοντος, σηκώ-νεται «λαβωμένος» ο Μπίλι Τάγκαρτ. Υπήρξε ένας καλός αστυνομικός, τώρα θα είναι ένας άσημος ιδιωτικός ντετέκτιβ που θα φωτογραφίζει άπιστα ζευγάρια. Broken City... δηλαδή, χρεοκοπημένη πόλη. Ο διεφθαρμένος δήμαρχος κατεργάζεται ανόσιες οικονομικές συμφωνίες κάτω από το τρα-πέζι. Ύπουλες αστικές αναπλάσεις, τα σπιτάκια των

φτωχών κατοίκων βορά στους αστραφτερούς ουρανοξύστες των πλουσίων. Broken City... δηλαδή, χαλασμένη πόλη, χαλασμένες σχέσεις. Ο γάμος του δημάρχου σαπίζει, η σχέση του Τάγκαρτ με την Πορτορικανή κοπέλα του σαπίζει και αυτή. Δεν υπάρχει ψυγείο αξιοπρέπειας στις ψυχρές τις πόλεις. Και η τελική ημερομηνία λήξης όλο πλησιάζει. Είναι περίοδος εκλογών. Ο χαρισματικός αντίπαλος του διεφθαρμένου δημάρχου φωνάζει: «έχουμε ταξικό πόλεμο». Μα οι φωνές του σκεπάζονται από τα αστειάκια του δημάρχου στο ντιμπέιτ και απ’ τα γελάκια του κοινού. Την άλλη μέρα το δεξί του χέρι θα βρεθεί κομμένο – δολοφονημένος ο εμπνευστής της καμπάνιας του με μια σφαίρα στο κεφάλι. Και ο Μπίλι Τάγκαρτ θα νιώσει για άλλη μια φορά να τον καλεί το χρέος…Υπόσχεται αρκετά η ταινία μας, μα λιγότερα μας παραδίδει. Είναι ωραία τα πλάνα της από τις μέρες και τις νύχτες της πόλης - κράτους που λέγεται Νέα Υόρκη. Μπλέκει σταδιακά το κουβάρι των ενοχών και των συμφερόντων και ύστερα το ξετυλίγει. Προσφέρει λίγο ξύλο και λίγο έρωτα, ίντριγκες και δολοπλοκίες. Ωστόσο, ούτε μια στιγμή δεν γλιτώνει από τη βαριά κατηγορία του dejavu, καθώς ό,τι μας δείχνει το έχουμε ξαναδεί σε κάποια άλλη αντίστοιχη ταινία. Παρ’ όλα αυτά βλέπεται ευχάριστα, ιδίως αν σε έχει εκνευρίσει υπερβολικά ο δήμαρχος και περιμένεις με ανυπομονησία να του περάσουν χειροπέδες…Μα προσοχή! Είθισται ενίοτε να βάζουν και δημάρχους στα κελιά. Δικαιοσύνη ανέξοδη και στάχτη στα μάτια, κάθε που το παιχνίδι αρχίζει να χοντραίνει και να παίζεται βαθύτερα. Ναι. Έχουμε ταξικό πόλεμο. Και αυτός δεν πολεμιέται ούτε κερδίζεται από τους ιδιωτικούς ντετέκτιβ.

Αξιολόγηση: **Δημήτρης Δρένος (ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ // www.nibblingthevisible.blogspot.com)

ΜΠΙΓΚ ΧΙΤΣκηνοθεσία: Κάρολος Ζωναράς Παίζουν: Μελέτης Γεωργιάδης, Κάτια Ο’ Γουάλις, Ευγενία Αποστόλου, Γρηγόρης Γαλάτης, Άλεξ ΣπυρόπουλοςΔιάρκεια: 94’

ΦΑΡΓΚΑΝΗ

Σε έναν κινηματογράφο που πασχίζει τον τελευταίο καιρό να φανεί αντάξιος του άλλου ευρωπαϊκού, συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με δημιουργίες που δύσκολα μπορεί κανείς να καταλάβει εάν πρέπει να τις πάρει στα σοβαρά ή έστω να τις αντιμετωπίσει ως ένα είδος σάτιρας της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Κάρολος Ζωναράς, αποφασίζει να ξεπατικώσει το «Big Heat» του μεγάλου Φριτς

Λανγκ και να μας δώσει κάτι που φέρνει λίγο σε φιλμ νουάρ, λίγο σε μεξικάνικο σίριαλ, λίγο σε σκετς δημοτικού και σίγουρα σε μια ταινία που ψάχνει τη θέση της κυρίως στην ελληνική καλτ ταινιοθήκη.Ο υπαστυνόμος Αριστείδης Κορμάς, με αφορμή την αυτοκτονία ενός συναδέλφου του, ανα-καλύπτει στην ασπρόμαυρη Αθήνα ένα ολόκληρο δίκτυο κακοποιών που τη βγάζει καθαρή χάρη στην κάλυψη κλιμακίων της αστυνομίας. Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει αυτήν την επίκαιρη για εμάς υπόθεση, έρχεται αντιμέτωπος με μεγάλους κινδύνους.Σίγουρα, ο Ζωναράς καταφέρνει και δημιουργεί μια σειρά από τομές στο έργο του, ανάμεσα στις οποίες και η επιλογή να ηχογραφήσει όλους τους διαλόγους και στην πορεία να ντουμπλάρει τους ηθοποιούς. Επίσης, οι σινεφίλ αναφορές στο πρωτότυπο του Λανγκ, κάνουν πολλούς φίλους του μεγάλου αυτού σκηνοθέτη να χαμογελάσουν κατά τη διάρκεια της προβολής. Παρόλα αυτά, η ντόπια κινηματογραφική παραγωγή βρίσκεται μίλια μακριά από το σημείο που θα μπορεί να καλύπτει τα κενά της με καλτ αποδόσεις μεγάλων σκηνοθετών ή με πλαγια-ρισμό παλιότερων δημιουργιών (βλέπε «Κυνόδοντας»). Πρόκειται λοιπόν για μια ταινία που, de facto, απευθύνεται σε ένα περιορισμένο κοινό όπως αυτό του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου και την πρωτοείδαμε. Κινηματογράφος για τον κινηματογράφο λοιπόν κι έτσι φτάνουμε σε ένα ακόμη αδιέξοδο.

Αξιολόγηση: **Πέτρος Θεοδωρίδης

ταινίες

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝτηλ. 2310 261727

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

φιλμ νουάρ 12

Παίζονται επίσης...

Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΕΠΕΣΕ(OLYMPUS HAS FALLEN)Σκηνοθεσία: Αντουάν ΦουκουάΠαίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Άαρον Έκχαρτ, Μόργκαν Φρίμαν, Ρικ Γιουν, Ντίλαν ΜακΝτέρμοτ, Άντζελα Μπάσετ, Άσλεϊ Τζαντ, Μελίσα Λίο, Κόουλ Χάουζερ, Ράντα ΜίτσελΔιάρκεια: 120’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3&11, VILLAGE COSMOS 6 (2η εβδομάδα)

Κορεάτες τρομοκράτες κρατούν όμηρο τον πρόεδρο των ΗΠΑ μέσα στον Λευκό Οίκο και απειλούν τον πλανήτη με πυρηνικό όλεθρο σε

ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΟ HYDE PARK (HYDE PARK ON HUDSON)Σκηνοθεσ ία : Ρότζερ Μ ισέλ Παίζουν: Μπιλ Μάρεϊ , Λόρα Λίνεϊ, Ολίβια Γουίλιαμς, Σάμι-ουελ Γουέστ, Ολίβια Κόλμαν Διάρκεια: 94’

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2η εβδομάδα)

Ο Φράνκλιν Ντέλανο Ρούζβελτ ήταν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που διαμόρφωσε και εφάρμοσε το πρόγραμμα New Deal. Επιπλέον, ήταν ένας λαϊκός θρύλος που συμβόλισε την κατί-σχυση απέναντι στην αρρώστια (την πολιομυελίτιδα) και υιοθέτησε την

του Μεξικού, όταν μετά από μία ώρα ταξιδιού διαπιστώνεται μηχανική βλάβη. Οι πιλότοι προσπαθούν να βρουν αεροδρόμιο ελεύθερο για να το προσγειώσουν, ενώ τρεις αεροσυνοδοί θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο κυριολεκτικά να ψυχαγωγήσουν τους επιβάτες της business class. Αφήνοντας στην άκρη τα βαριά θέματα των τελευταίων ταινιών του, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ αποφασίζει να κάνει μια φαρσοκωμωδία χωρίς ιερό και όσιο. Μπάι πιλότοι, γκέι αεροσυνοδοί, σεξοαφέ-ντρες, πληρωμένοι δολοφόνοι, πίπες, ξεπαρθενιάσματα, αλκοόλ και ναρκωτικά, όλα χωράνε στο σέικερ του κορυφαίου Ισπανού δημιουργού, το κοκτέιλ όμως που βγαίνει αφήνει περίεργη γεύση στον ουρανίσκο και το σουρεαλιστικό σύμπαν θυμίζει περισσότερο ταινία του Δαλιανίδη.Όχι ότι δεν υπάρχουν στιγμές που θα γελάσεις με την καρδιά σου, ιδιαίτερα το σκετσάκι των αθεόφοβων αεροσυνοδών υπό την συνοδεία του «I’m so excited» είναι όλα τα λεφτά, αλλά γενικότερα το όλο αποτέλεσμα κυμαίνεται στη μετριότητα, ενώ κάποια πολιτικά σχόλια σχετικά με τραπεζικές απάτες, μη κατασκευές έργων, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ενώ στο μπροστά μέρος του αεροπλάνου γίνεται χαμός, στο φτωχικό πίσω τους έχουν δοθεί υπνωτικά για να μην πάρουν χαμπάρι ούτε το θάνατό τους, είναι μάλλον άκαιρα. Τέλος, αν και παίζει πλήθος ταλαντούχων ηθοποιών, μην τρώτε τον παπά του Αντόνιο Μπαντέρας και της Πενέλοπε Κρουζ, πέντε λεπτά στην αρχή και γεια σας…

Αξιολόγηση: **Ορέστης Μανασής

Παρενέργειες, Περιπολία, Passion, Ο έρωτας της βασίλισσας, Οζ: Μέγας και παντοδύναμος, Το κεφάλαιο, Λίνκολν, Οδηγός αισιοδοξίας, Επιχείρηση: Argo, Η ζωή του Πι, Απαγωγή, Ακάλυπτος, Φιλιά εις τα παιδιά, Η αγάπη έρχεται στο τέλος, Tad, ο χαμένος εξερευνητής, Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ, Ραλφ, η επόμενη πίστα, Ξενοδοχείο για τέρατα, Σάμμυ 2

ταινίες

περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους. Ω, του θαύ-ματος ο Τζέραρντ Μπάτλερ έχει κατορθώσει να μπει μέσα στο κτίριο και προσπαθεί να σώσει τον πρόεδρο. Ναι, καλά διαβάσατε, τα ψυχροπολεμικά θέματα δεν τελείωσαν μαζί με τη Σοβιετική Ένωση. Ο καθένας γνωρίζει την περίληψη της ταινίας που σκοπεύει να παρακολουθήσει, οπότε θα ήταν εντελώς ανούσιο και κοινότοπο να καταδικάσουμε συλλήβδην το «Ο Όλυμπος έπεσε» ως αμερικανιά, για να ξεμπερδεύουμε. Όποιος μπαίνει στην αίθουσα πρέπει να είναι συμβιβασμένος με την ιδέα ότι θα δει ένα τσαμπουκαλή πράκτορα να τα βάζει με σαράντα κομάντος για χάρη της αστερόεσσας, δραματικά διαγγέλματα, έμπλεα πατριωτισμού και υπερβολικές ερμηνείες με ένα μελοδραματικό score ως υπόκρουση. Το ζήτημα είναι κατά πόσο το φιλμ πετυχαίνει το στόχο του, να προσφέρει δηλαδή κινηματογραφικό χαβαλέ. Σίγουρα η δράση θα μπορούσε να είναι πιο καλοσκηνοθετημένη, ωστόσο οι σφαίρες που πέφτουν σαν χαλάζι, τα κτίρια που καταρρέουν εκκω-φαντικά και οι συνεχείς διαπραγματεύσεις τρομοκρατών - Αμερικανών αρκούν για να μας κρατήσουν απασχολημένους ένα δίωρο, δίχως να βαρεθούμε ιδιαίτερα. Επιπλέον οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως ο Φουκουά χειρίζεται αξιοπρεπώς το γεμάτο ανακολουθίες σενάριο που έχει στα χέρια του για να διατηρήσει το όποιο σασπένς και την ένταση σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Η ταινία είναι ένα καλό συνοδευτικό για τα ποπκόρν και τίποτε παραπάνω.Υ.Γ. Τείνω να πιστέψω πως ο Μόργκαν Φρίμαν θα εξακολουθούσε να είναι τόσο συμπαθής ακόμα και αν τον έβαζαν να υποδυθεί ένα κατεψυγμένο καλαμάρι.

Αξιολόγηση: **Θοδωρής Τσομίδης

αρρενωπότητα και την πολιτική πυγμή ως στάση ζωής. Παρόλα αυτά, εξακολουθούσε να ζει στο σπίτι της μητέρας του, λαμβάνοντας υπόψη τις νουθεσίες και τις παραξενιές της. Εν ολίγοις, ήταν ερωτύλος, μαμμόθρεφτος και σπουδαίος πολιτικός. Το «Σαββατοκύριακο στο Hyde Park» είναι μια καλογυρισμένη ταινία εποχής με χαρακτήρα ημερολογίου, όπως αυτές που συναντώνται συχνότερα στη βρετανική τηλεόραση παρά στο σινεμά. Πρόκειται για την ερωτική ιστορία της Ντέιζι και του Ρούζβελτ, λίγα χρόνια πριν την εμπλοκή των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ταινία παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον για ένα λόγο. Παρότι στο σενάριο πρωταγωνιστεί ο Πρόεδρος Ρούζβελτ, παρότι δηλαδή έχουμε να κάνουμε με ένα αμερικανικό σενάριο, η ταινία έχει απολύτως βρετανικό βλέμμα για τα πράγματα. Δηλαδή, ο σκηνοθέτης δεν ενδιαφέρεται τόσο για τις ερωτικές περιπτύξεις του Προέδρου όσο για την επίσκεψη του Βασιλικού Ζεύγους της Αγγλίας στις ΗΠΑ που επισυμβαίνει την ίδια περίοδο. Έτσι, η ταινία αποκτά νέο χαρακτήρα, καθώς δεν περιγράφει πια ένα ή δύο πρόσωπα, αλλά δύο έθνη που ακόμα δεν έχουν «ανακαλύψει» τη συγγένειά τους. Είναι πικάντικα ενδιαφέρον να δει κανείς πόσο δυσκοίλιοι υπήρξαν οι Ευγενείς απέναντι στην προεδρική δημοκρατία και πόσο ευτράπελοι φάνηκαν ξαφνικά στο νέο συγκείμενο. Και ακόμη, να δει πως στην πολιτική ένα χοτ ντογκ μπορεί να αλλάξει τα πάντα.

Αξιολόγηση: **Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης

ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ(LOS AMANTES PASAJEROS/ I’M SO EXCITED)Σκηνοθεσία: Πέδρο Αλμοδόβαρ Παίζουν: Χαβιέ Καμαρά, Ραούλ Αρεμπάλο, Λόλα Ντουένιας, Χού-γκο Σίλβα, Σεσίλια Ροθ, Κάρλος Αρέθες, Παθ Βέγκα, Μπλάνκα Σου-άρεθ, Πενέλοπε Κρουζ, Αντόνιο ΜπαντέραςΔιάρκεια: 95’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2, VILLAGE COSMOS 3 (2η εβδομάδα)

Ένα αεροπλάνο ξεκινάει από την Μαδρίτη με προορισμό την Πόλη

φιλμ νουάρ 13

σινεμά

21ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών

4 με 7 Απριλίου/ Λάρισα

Με το ΥΠΠΟΤ να μη δείχνει διάθεση να εκταμιεύσει τις ήδη εγκεκριμένες επιχορηγήσεις για τα δύο προηγούμενα Φεστιβάλ συνολικού ποσού 10.100 ευρώ ανοίγει τις πύλες του το 21ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματο-γραφιστών που θα πραγματοποιηθεί στη Λάρισα από 4 έως τις 7 Απριλίου. Οι προβολές θα γίνουν όπως κάθε χρόνο στο Χατζηγιάννειο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο (Ρούζβελτ 59). Ο τιμητικός Χρυσός Ίππος θα απονεμηθεί φέτος στην Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ). Ο πρόεδρος της ΠΕΚΚ, διακεκριμένος κριτικός κινηματογράφου Ανδρέας Τύρος θα παρευρεθεί στη Λάρισα για να τον παραλάβει. Η βράβευση της ΠΕΚΚ θα πραγματοποιηθεί στο Χατζηγιάννειο την Κυριακή 7 Απριλίου στις 12 το μεσημέρι κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου.Το 21ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών θα ανοίξει την Πέμπτη 4 Απριλίου με την προβολή του συγκλονιστικού ντοκιμαντέρ του Βαγγέλη Ρήγα «Τι μέσα, τι έξω» και θέμα τις ζωές μιας ομάδας βαρυποινιτών μετά την αποφυλάκισή τους. Θα προηγηθεί η προβολή της ταινίας μικρού μήκους «Σ’ ένα ονειρικό μονοπάτι» του Λαρισαίου Σίμου Τσεκούρα.Το Φεστιβάλ υποστηρίζεται από τον Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλη-τισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων την Περιφέρεια Θεσσαλίας, τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και την ΕΡΤ. Το Φεστιβάλ ευχαριστεί ιδιαίτερα την ΔΕΥΑΛ. 18 ταινίες μικρού μήκους συμμετέχουν στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα και 33 ταινίες στο Μεσογειακό Διαγωνιστικό Τμήμα του 21ου Φεστιβάλ. Γνωστοί ηθοποιοί όπως η Γαλλίδα Αν Παριγιό και οι Έλληνες Γιώργος Κιμούλης και Αλέξανδρος Λογοθέτης πρωταγωνιστούν σε κάποιες από αυτές. Την Ελλάδα εκπροσωπούν στο Μεσογειακό Διαγωνιστικό τμήμα οι ταινίες «Χαμομήλι» του Νεριτάν Ζιντζιρία και «Διαβόλου κάλτσα» του Αντρέα Μαριανού. Στο διεθνές τμήμα «Πανόραμα» διαγωνίζονται οι ταινίες «Τίτλοι τέλους» του Γιώργου Ζώη, «Half-board heaven» του Γιώργου Κτιστάκη και η ελληνογαλλική «Απαγορεύεται η αφισοκόλληση, Αθήνα - Πλιπς» του Δημήτρη Πεταλά. Το Φεστιβάλ θα κλείσει το βράδυ της Κυριακής 7 Απριλίου με την προβολή της μεγάλου μήκους ταινίας «Η φόνισσα» της Στέλλας Αρκέντη, βασισμένη στη ομώνυμη νουβέλα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Θα προηγηθεί η προβολή της ταινίας μικρού μήκους του Λαρισαίου Αποστόλη Σδράλλη «Το πέρασμα της Αχερουσίας». Δύο Χρυσοί Ίπποι απονέμονται σε κάθε ένα από τα δύο ισάξια επίσημα τμήματα του Φεστιβάλ. Τα δύο ειδικά βραβεία της επιτροπής συνοδεύονται από Αργυρό Ίππο, ενώ η επιτροπή, κατά την κρίση της, απονέμει μέχρι τρεις τιμητικές διακρίσεις σε κάθε τμήμα. Όπως κάθε χρόνο, η Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης «Λυκούργου Σταυράκου» προσφέρει υποτροφία φοίτησης στο τμήμα σκηνοθεσίας για το επόμενο ακαδημαϊκό έτος. Η υποτροφία απονέμεται στη μνήμη του ιδρυτή της Σχολής, Λυκούρ-γου Σταυράκου. Τα έπαθλα του Φεστιβάλ φιλοτέχνησε ο γλύπτης Δημήτρης Ψωμοδότης. Οι φωτογραφίες της αφίσας και του καταλόγου του Φεστιβάλ είναι του Φώτη Νατσιούλη. Ο υποτιτλισμός των ταινιών μικρού μήκους στην ελληνική γλώσσα έγινε από την Ντίνα Σδράλλη.Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα λειτουργήσει στο Χατζηγιάννειο έκθεση φωτο-γραφίας του Φώτη Νατσιούλη από τη Φωτογραφική Λέσχη Λάρισας με φωτο-γραφίες του γνωστού Λαρισαίου Μπαρμπή Βοζαλή. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη για το κοινό σε όλες τις εκδηλώσεις

Avant Premiere

O Παλμός 96,5, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής Village Films, σας προσκαλούν στην πρεμιέρα της ταινίας «Τζακ, ο κυνηγός γιγάντων» (Jack the Giant Slayer) του Μπράιαν Σίνγκερ, με τους Νίκολας Χουλτ, Έλενορ Τόμλι-σον και Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, την Τρίτη 2 Απριλίου, στις 20.00, στον πολυ-κινηματογράφο VILLAGE COSMOS. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφαλίσετε μέσα από διαγωνισμούς στις εκπομπές του Παλμός 96,5 (2310 508950).

Next

Την Πέμπτη 4 Απριλίου αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσ-σαλονίκη, πέρα από το «Τζακ, ο κυνηγός γιγάντων» που θα δούμε σε avant premiere, οι εξής ταινίες: «Ένα βήμα μπροστά» του Δημητρη Αθυρίδη, «Η γεύση της εκδίκησης» (Dead Man Down) του Νιλς Άρντεν Όπλεβ με τους Κόλιν Φάρελ, Νούμι Ράπας και Ντόμινικ Κούπερ και «Ξέχασέ το!» (Admission) του Πολ Γου-άιτζ με τους Πολ Ραντ, Τίνα Φέι και Μάικλ Σιν.Επίσης, την Πέμπτη 11 Απριλίου αναμένεται να βγουν στη Θεσσαλονίκη οι ται-νίες: «Το σώμα» (The Host) του Άντριου Νίκολ, «Στο τέλος του δρόμου» (The Place Beyond the Pines) του Ντέρεκ Σιανφράνς, «Μαντζουράνα» της Όλγας Μαλέα.

φιλμ νουάρ 14

Άλλο ένα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ έφτασε στο τέλος του προσπαθώντας να βγάλει από τα πρόβατα το μαντήλι. Διότι πρόβατα υπήρξαμε ως λαός ανέκαθεν. Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα παραδίδαμε την εξουσία από τη μία κομματική δύναμη στην άλλη και λιγο-στοί αντιλαμβάνονταν πως επρόκειτο για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και πως η εξουσία παραμένει πάντα η ίδια. Σήμερα, που το παρακράτος, το δεκανίκι της εξου-σίας, οι ναζιστές, φασίστες και ρατσιστές μπήκαν στη Βουλή, ο χαρακτηρισμός «πρό-βατο» για μερικούς μοιάζει με φιλοφρόνηση. Πρόβατα και επιπλέον τυφλά. Ας φύγουν λοιπόν πρώτα τα μαντήλια και ύστερα ας φύγουν κι οι προβιές. Ένα ένα τα βήματα. Στη Νέα Ελλάδα ζούμε.

Οι ταινίες λοιπόν υπήρξαν πολλές, η προσέλευση του κόσμου αθρόα. Ουκ ολίγες οι ται-νίες των οποίων τα εισιτήρια υπήρξαν προπωλημένα αλλά και οι υπόλοιπες γέμιζαν τις αίθουσες με άνεση. Ουκ ολίγες και οι ταινίες που προκάλεσαν συζητήσεις με προεξάρ-χουσα την «Πράξη του φόνου» (The Act of Killing) στην οποία αναφέρθηκε εκτενώς στο προηγούμενο τεύχος ο συνάδελφος Ορέστης Μανασής. Εμείς μόνο να πούμε πως πρόκειται περί συγκλονιστικού αριστουργήματος (ένα εκ των συγκλονιστικότερων και όχι μόνο ως ντοκιμαντέρ) που δεν πρέπει να χάσει κανείς. Αναζητήστε το και δείτε το. Είναι επιβεβλημένο, ειδικά με τις συνθήκες του εδώ και του τώρα. Συζητήσεις προκάλεσαν και οι «Απαγορευμένες φωνές» (Forbidden Voices). Έξω από την αίθουσα προβολής της ταινίας υπήρξαν μέλη του Ελληνοκουβανικού συνδέσμου φιλίας και αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης που μέσα από φυλλάδια που μοίρασαν στον κόσμο, κατηγορούσαν την ταινία ως φιλοϊμπεριαλιστική. Το φιλμ αφορά το πώς στα καθεστώτα της Κούβας, του Ιράν και της Κίνας η λογοκρισία, η ανελευθερία και η ομοιογένεια καταδικάζουν κάθε διαφορετική φωνή καταστέλλοντας έτσι τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εμείς τασσόμαστε ενάντια σε κάθε στρατιωτικό καθεστώς, είτε είναι αποτέλεσμα κομμουνιστικής επανάστασης είτε είναι όπλο καπιταλιστικής επέ-λασης. Ο στρατός και ως επέκταση η στρατικοποίηση μιας χώρας προωθεί την ομοιογέ-νεια, την πατριαρχική ιεραρχία, την υπακοή, πειθαρχία και υποταγή. Η καταγεγραμμένη από την ιστορία «κόκκινη χούντα» των κομμουνιστικών καθεστώτων ανά τον κόσμο δε μπορεί να αμφισβητηθεί και το γεγονός πως αυτό το ντοκιμαντέρ στρέφεται εναντίον ανάλογων περιστατικών χαϊδεύοντας σε ένα δεύτερο επίπεδο την καπιταλιστική Δύση δεν αναιρεί την αλήθεια των όσων καταγγέλλει. Συζητήσεις προκλήθηκαν και από το γερμανικό «Μη με λησμόνει» (Vergiss mein nicht, φωτό), σε άλλο όμως επίπεδο. Το φιλμ είναι η καταγραφή της καθημερινότητας μιας γυναίκας που πάσχει από Αλτσχάι-μερ. Το γεγονός πως ένας ασθενής κινηματογραφείται δίχως ουσιαστικά να το αντι-λαμβάνεται άρα δίχως ουσιαστικά και να το γνωρίζει, λόγω της ιδιάζουσας φύσης της ασθένειας του, προκάλεσε μια σειρά από ερωτήματα γύρω από την ηθική μιας τέτοιας δημιουργίας. Ερωτήματα που προσωπικά τα θεωρώ απαντημένα άπαξ και παρακολου-θήσει κανείς αυτό το γεμάτο στοργή και ανθρωπιά ντοκιμαντέρ που έφτιαξε ο γιος της γυναίκας αυτής και που μόνο σκοπό φαίνεται να έχει την αφύπνιση και ευαισθητοποί-ηση γύρω από την ασθένεια και κυρίως γύρω από τους ασθενείς της. Δηλαδή, εν δυνά-μει, όλους εμάς. Συνεχίζοντας με τα πολύ καλά να σταθούμε για λίγο στο «Turning», το μουσικό ντοκιμαντέρ για την ομώνυμη παράσταση του Άντονι, που σκηνοθέτησε ο Τσαρλς Άτλας. Σε πρώτο επίπεδο, ένα μουσικό ταξίδι στη γλυκιά μελαγχολία των τρα-γουδιών του Άντονι και σε δεύτερο επίπεδο ένα υπέροχο και ευαίσθητο πορτρέτο των γυναικών που πλαισίωσαν την παράσταση, των μουσών του Άντονι, μιας ομάδας θηλυ-κών κάθε μία εκ των οποίων αποτελεί ένα τόσο ερωτεύσιμο και γοητευτικό πλάσμα. Πέραν του κόσμου τούτου. Γλυκιά μελαγχολική και η ταινία όπως και η μουσική που τη ντύνει. Στα πολύ καλά συγκαταλέγεται και η «Φωτιά στο αίμα» (Fire in the Blood), ένα σπουδαίο ντοκιμαντέρ καταγγελίας των γενοκτοκτονικών εγκλημάτων που συντελούνται από τη κυβέρνηση των ΗΠΑ και τις φαρμακοβιομηχανίες εναντίον του τσακισμένου από τον ιό του AIDS πληθυσμού της Αφρικής. Τα «Bad Boy – Κελί υψίστης ασφαλείας» και «Πέρα από το Βρίτσεν» ήταν επίσης καλά και ανθρωποκεντρικά και αφορούσαν το καχεκτικό σωφρονιστικό σύστημα που μόνο το σωφρονισμό δεν υπηρετεί, ενώ είδαμε και ορισμένα κάκιστα φιλμ όπως το παντελώς ανόητο και σαχλό «Μια υπόθεση καρ-διάς: Ρικ Σπρίνγκφιλντ» στο οποίο λόγω χώρου και διατήρησης της ψυχραιμίας μας καλύτερα να μην αναφερθούμε εκτενέστερα. Αυτά τα λίγα σε μία πολύ προσεκτική επιλογή των ταινιών που είδαμε και θεωρήσαμε άξιες λόγου. Και του χρόνου χωρίς προβιά.

σινεμά

Τα βραβεία:

ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ

Βραβείο Κοινού που αφορά σε ταινίες άνω των 45’ απονέμεται:i. Για ελληνική παραγωγή στην ταινία «Ο Μανάβης» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κουτσιαμπασάκουii. Για ξένη παραγωγή στην ταινία «Ο εξ αίματος αδελφός» (Blood Brother) σε σκηνοθεσία Στιβ Χούβερ (ΗΠΑ)

Βραβείο Κοινού που αφορά σε ταινίες κάτω των 45’ απονέμεται:i. Για ελληνική παραγωγή στην ταινία «Μια κληρονομιά: Με την ψυχή στο στόμα» σε σκηνοθεσία Κυριακής Μάλαμαii. Για ξένη παραγωγή στην ταινία «H υψηλή τιμή του χρυσού» (The High Price of Gold) του Ρος Ντόμονι (Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Μεγάλη Βρετανία)

ΒΡΑΒΕΙΑ FIPRESCI

Η φετινή κριτική επιτροπή της FIPRESCI απαρτιζόμενη από τους:Peter Wintonick - Πρόεδρος (Καναδάς) Kirsten Kieninger (Γερμανία)Alberto Castellano (Ιταλία) Νίκος Τσαγκαράκης (Ελλάδα)και απονέμει τα Βραβεία FIPRESCI i. Για ελληνική παραγωγή στην ταινία «They Glow in the Dark» σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Ευαγγελίδηii. Για ξένη παραγωγή στην ταινία «Μέρη μιας οικογένειας» (Parts of a Family) σε σκηνοθεσία Διέγο Γκουτιέρες (Ολλανδία, Μεξικό)

15ο ΦΝΘ Εντυπώσεις, ταινίες και εντυπώσεις από ταινίες του Αλέξανδρου Μιλκίδη

φιλμ νουάρ 15

σινεμά

Γράφει ο Γιώργος Παπαδημητρίου videodrome@ymail.com

Ο ΚΥΝΗΓΟΣ (THE HUNTER)Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Ντεχάιμ Παίζουν: Γουίλεμ Νταφό, Φράνσις Ο’ Κόνορ, Σαμ Νιλ, Μοργκάνα ΝτέιβιςΑυστραλία: 2011Διάρκεια: 102’

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Χάρη στο τριχωτό κινούμενο σχέδιο της Looney Tunes, σχεδόν όλοι μας γνωρίζουμε τον περίφημο διάβολο της Τασμανίας. Ο Sarcophilus harrisii επί το επιστημο-νικότερο, απειλείται εδώ και λίγα χρόνια και επισήμως με αφανισμό, ενώ στην πραγματικότητα, ολίγη σχέση έχει με τη στιλιζαρισμένη του καρτουνίστικη εκδοχή. Ο διάβολος της Τασμανίας είναι το μεγαλύτερο σαρ-κοφάγο μαρσιποφόρο που απαντάται, τιμητικό αξίωμα που κατέλαβε μετά την εξαφάνιση του προηγούμενου βασιλιά του χώρου. Η θυλακίνη, ευρέως γνωστή με την κωδική ονομασία «τίγρης της Τασμανίας», εδώ και καιρό έπαψε να κόβει βόλτες στα δάση του ομώνυμου νησιού. Πιο συγκεκριμένα, ο τελευταίος εκπρόσωπος του είδους πέθανε το 1936 σε ένα ζωολογικό κήπο στο Χόμπαρτ, την πρωτεύουσα της Τασμανίας. Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με την ταινία μας; Πολύ μεγάλη είναι η απάντηση, καθώς από τις πρώτες κιόλας σκηνές παρακολουθούμε εικόνες από ένα ασπρόμαυρο βίντεο που απεικονίζει την τελευταία ζωντανή θυλακίνη, όταν αυτή βρισκόταν πλέον σε κατάσταση αιχμαλωσίας. Το σημαντικότερο στοιχείο όμως δεν είναι οι εγκυκλο-παιδικές αναφορές στην τίγρη της Τασμανίας, αλλά

ο μύθος που περιβάλλει την ύπαρξη και την εξαφάνισή (;) της. Ο κεντρικός μας χαρακτήρας είναι πάντως άνθρωπος, τουλάχιστον τυπικά. Κατά τα λοιπά, μοιάζει μάλλον περισσότερο με αγρίμι που κρύβεται και κυνηγά. Μία ύπαρξη μυστηριώδης που έρχεται από το τίποτα και κατευθύνεται στο πουθενά. Δεν γνωρίζουμε το παραμικρό για αυτόν, μήτε για το παρελθόν που κουβαλά μήτε για το μέλλον που οραματίζεται. Κάποιες φορές, είναι μάλλον προτιμότερο να αποφεύγεται η φλύαρη παράθεση πληροφοριών. Η εμβληματική φιγούρα του Γουίλεμ Νταφό συνιστά ένα πλήρες βιογραφικό, ένα αναλυτικό ψυχογράφημα. Το τραχύ πρόσωπο, οι βαριές ανάσες, οι προσεγμένες κινήσεις, τα παγω-μένα γαλάζια μάτια, θα μας πουν όλα όσα πρέπει να ξέρουμε. Η αποστολή του είναι να ξετρυπώσει την τελευταία εναπομείνασα τίγρη της Τασμανίας. Μα, αφού έχει εξαφανιστεί, έτσι δεν είπαμε λίγο πιο πάνω; Όχι ακριβώς, διότι έχει καταστεί θρύλος και οι θρύλοι δύσκολα εκλείπουν. Επιβιώνουν στο ανθρώπινο μυαλό, συντηρούνται και ανά στιγμές μάλιστα, θεριεύουν κιόλας. Κάποιος διέκρινε μια πατημασιά που φέρνει ομοιότητες. Ένας άλλος νομίζει πως την είδε φευγαλέα. Ένας τρίτος την κατάλαβε από ήχους που άκουσε. Η θυλακίνη υπάρχει, ανεξάρτητα από το τι υποστηρίζουν τα επιστημονικά δεδομένα. Ο ήρωάς μας λοιπόν, αναζητεί μία χίμαιρα που έχει καταστεί πέρα για πέρα αληθινή. Μία σταθερή αντί-θεση θα κυριαρχήσει σε μόνιμη βάση, θα διακοσμεί συνεχώς το φόντο. Η απεραντοσύνη του τοπίου της αυστραλιανής ενδοχώρας σε αντιπαραβολή με το κλειστό καβούκι ενός ερημίτη άνδρα. (Το απόκοσμο αυστραλιανό τοπίο έχει εξάλλου αφήσει το κινηματογραφικό του στίγμα του πολλάκις. Από το «Picnic at Hanging Rock» ως το «The Proposition», με πολλούς άλλους ενδιάμεσους σταθμούς). Ένας θηρευτής που ομοιάζει ολοένα και περισσότερο με το θήραμά του. Μέσα σε μία ατμόσφαιρα που καταλήγει κάπως υπερβατική και μυστικιστική, ο αληθινός προορισμός ενός αυστηρά προσωπικού ταξιδιού αρχίζει να δια-φαίνεται. Ο κυνηγός θα κυνηγήσει τον ίδιο του τον εαυτό μπας και μπορέσει να ανασύρει ό,τι έχει μείνει ζωντανό μέσα του. Θα μας μιλάει μέσα από τις εκφραστικότατες σιωπές του που κρύβουν αυτογνωσία και υπαρξιακή περισυλλογή. Σιωπηλή η αναζήτηση του κυνηγού, σιωπηλός και ο μικρός του βοηθός, σιωπή υψωμένη στο τετράγωνο δηλαδή. Η αλήθεια είναι πως το side dish του «περιβαλλοντικού θρίλερ» μπλέκει κάπως άκομψα και εκβιασμένα με το κυρίως πιάτο, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να προσπερά-σουμε αβίαστα τη συγκεκριμένη αστοχία και θα σας δώσω τρεις λόγους. Γιατί πρώτον, προτιμούμε να αφεθούμε στη μελαγχολική συνύπαρξη του θρύλου και της σκληρής πραγματικότητας, της αχανούς εξωτερικής ομορφιάς και της στριμωγμένης εσωτερικής πάλης. Γιατί δεύτερον, την εκπληκτική σκηνή της αποτυχημένης «παλιννόστησης» και «αναγνώρισης» θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό ακόμη. Γιατί τρίτον, ο Γουίλεμ Νταφό είναι φοβερός.

Αξιολόγηση: ****videodrome-filmnoir.blogspot.com

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.comΜια προσφορά τoυ

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(Α

ΓΓ

ΕΛ

ΙΟΦ

ΟΡ

ΟΣ

)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Ρό

μπυ

Εκσ

ιέλ*

(ΕΘ

ΝΟ

Σ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(ww

w.m

ovi

esltd

.gr)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (w

ww

.iefim

erid

a.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(Η

ΜΕ

ΡΗ

ΣΙΑ

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(ww

w.t

vxs.

gr)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(ww

w.c

ined

og

s.g

r)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος

*(w

ww

.sev

enar

t.g

r)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(ww

w.f

reec

inem

a.g

r)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ **** **** *** *** *** *** **** **** ***

STOKER ** *** **** ** *** ****

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ *** **** *** *** *** *** **

ΧΑΜΕΝΟΣΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ** * ***** *** **** **** ***** *** ***

BROKEN CITY ** * ** ** ** ** ** •

ΜΠΙΓΚ ΧΙΤ ** ** *** ** *** ** *** ** ** ** **

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟ-ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ

*** *** ** ** ** *** ** ***** ** **** *

Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΕΠΕΣΕ ** • *** * •

ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΟ HYDE PARK ** ** *** ** * ** ** *** ** * * • *****

ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ • ** * *** *** ** ***** **** • •

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)

φιλμ νουάρ 16

κινηματογραφικήατζέντα

www.inthefog-movie.com

Μ Ι Α Τ Α Ι Ν Ι Α Τ ο υ

Σ ε ρ γ κ ε ι Λ ο ζ Ν Ι Τ Σ Α

Α Π Ο Κ Λ Ε Ι Σ Τ Ι Κ Α : Ο Λ Υ Μ Π Ι Ο Ν

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL MINSK

G R A N D P R I X

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL

ANDREI TARKOVSKYG R A N D P R I X

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL

YEREVANΒ Ρ Α Β Ε Ι Ο

Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η Σ Τ Α Ι Ν Ι Α Σ

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL

ODESSAΒ Ρ Α Β Ε Ι Ο

Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η Σ Τ Α Ι Ν Ι Α Σ

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL

COTTBUSA W A R D F O R

O U T S T A N D I N G A C T O R

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL

COTTBUSΒ Ρ Α Β Ε Ι Ο Ο Ι Κ Ο Υ Μ Ε Ν Ι Κ Η Σ

Ε Π Ι Τ Ρ Ο Π Η Σ

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL

TOFIFESTA W A R D F O R

B E S T F I L M S C E N E

Ε Π Ι Σ Η Μ Ο Δ Ι Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Ο

FESTIVAL DE CANNES 2012Β Ρ Α Β Ε Ι Ο F I P R E S C I

MIA ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ

Μιγκέλ ΓΚΟΜΕΖ

ΤΕρΕσΑ ΜΑΝΤρΟΥΓΚΑ ΛΟρΑ σΟβΕρΑΛ ΑΝΑ ΜΟρΕιρΑ ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΕσΚΙΤΑ

Χ Α Μ Ε Ν Ο ΣΠ Α ΡΑ Δ Ε Ι Σ Ο Σ

T A B U

ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΓΚΕΝΤG R A N D P R I X

Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η Σ Τ Α Ι Ν Ι Α Σ

ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΥΚΛΟΥΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝ/ΦΟΥ

ΛΟΝΔΙΝΟΥ Π Ο Ψ Η Φ Ι Α Γ Ι Α Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η

Ξ Ε Ν Ο Γ Λ Ω Σ Σ Η Τ Α Ι Ν Ι Α

ΒΡΑΒΕΙΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝ/ΦΟΥ

ΤΟΡΟΝΤΟΥ Π Ο Ψ Η Φ Ι Α Γ Ι Α Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η

Ξ Ε Ν Ο Γ Λ Ω Σ Σ Η Τ Α Ι Ν Ι Α

ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΛΑΣ ΠΑΛΜΑΣ

Β Ρ Α Β Ε Ι Ο Κ Ο Ι Ν Ο Υ Ε Π Ι Σ Η Μ Ο Δ Ι Α Γ / Κ Ο

ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΣΙΔΝΕΪ Ε Π Ι Σ Η Μ Ο Δ Ι Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Ο

ΑΠΟΚΛΕΙσΤΙΚΑ: ΠΑΥΛΟσ ΖΑΝΝΑσ

kx in the fog+tabu 1-2 film noir.indd 1 26/03/2013 4:10 μ.μ.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Λίνκολν (19.00), Επιχείρηση: Argo (21.45), Αίθουσα 2: Ο έρωτας της βασίλισσας (18.15 – 20.30), Το κεφάλαιο (22.45)ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Ακάλυπτος (18.15 – 22.00), Ο έρωτας της βασίλισσας (20.00)ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Μετά το Μάη (18.30 – 20.45 – 23.00) ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (2310 508398): Φιλιά εις τα παιδιά (Παρασκευή έως Κυριακή: 17.30), Για την αποκατάσταση του μαύρου - Κατερίνα Γώγου (19.30 – 21.00)ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Πρόσωπο στην ομίχλη (18.00 – 20.30 – 23.00), Αίθουσα «Παύλος Ζάννας»: Χαμένος παράδεισος (18.30 – 20.45 – 23.00)ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Σαββατοκύριακο στο Hyde Park (19.00 – 22.30/ Κυριακή: 22.30), Μπιγκ Χιτ (20.45) Δευτέρα: καμία προβολή), Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης: Ραντεβού στο Βελιγράδι (Δευτέρα: 21.00)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Tad: Ο χαμένος εξερευνητής (σε 3D/ μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.00), Ο Όλυμπος έπεσε (18.00 – 20.30 – 23.00), Αίθουσα 2: Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.30), Passion (18.30 – 20.40 – 22.50), Αίθουσα 3: Barbie: Η μπα-λαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.10), Tad: Ο χαμέ-νος εξερευνητής (μεταγλωττισμένη: 18.10), Απαγωγή (20.10 – 22.20), Αίθουσα 4: Broken City (17.50 – 20.20 – 22.40), Αίθουσα 5: Stoker (18.20 – 20.30 – 22.40), Αίθουσα 6: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (18.50 – 21.30), Αίθουσα 7: Δεν κρατιέμαι (19.00 – 21.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 8: Η αγάπη έρχεται στο τέλος (18.30), Ακά-λυπτος (20.40 – 22.50)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Tad: Ο χαμένος εξερευνητής (μεταγλωττισμένη: 16.15 – 18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.45 – 14.30 – 16.15 – 18.00), Broken City (19.45 – 22.00/ Παρασκευή και Σάββατο: 19.45 – 22.00 – 00.20), Αίθουσα 2: Δεν κρατιέμαι (17.45 – 19.40 – 21.45 – 23.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 – 15.50 – 17.45 – 19.40 – 21.45 – 23.40), Αίθουσα 3: Ραλφ: Η επόμενη πίστα (μεταγλωττισμένη: 17.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.40 – 17.00), Ο Όλυμπος έπεσε (19.10 – 21.30 – 23.50), Αίθουσα 4: Η ζωή του Πι (16.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40 – 16.40), Ακάλυπτος (19.10 – 21.10 – 23.10), Αίθουσα 5: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (17.30 – 20.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 15.00 – 17.30 – 20.10), Περιπολία (22.45), Αίθουσα 6: Επιχείρηση: Argo (17.40 – 20.00 – 22.20/ Σάβ-βατο και Κυριακή: 13.00 – 15.20 – 17.40 – 20.00 – 22.20), Αίθουσα 7: Σάμμυ 2 (μεταγλωττι-σμένη: 17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 15.30 – 17.30), Οδηγός αισιοδοξίας (19.30 – 22.10), Αίθουσα 8: Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλωττισμένη: 16.50 – 18.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 14.50 – 16.50 – 18.50), Passion (20.45 – 23.00), Αίθουσα 9: Stoker (16.40 – 19.00 – 21.20 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.20 – 16.40 – 19.00 – 21.20 – 23.30), Αίθουσα 10: Broken City (16.30 – 18.45 – 21.00 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.15 – 16.30 – 18.45 – 21.00 – 23.20), Αίθουσα 11: Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωτ-τισμένη: 17.10 – 18.40/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.10 – 15.40 – 17.10 – 18.40), Broken City (20.15), Ο Όλυμπος έπεσε (22.30) VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Ραλφ: Η επόμενη πίστα (μεταγλωττισμένη: 16.50/ Κυριακή: 12.50 – 14.50 – 16.50), Passion (19.00 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 2: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (18.00 – 20.40/ Κυριακή: 12.40 – 15.20 – 18.00 – 20.40), Παρενέργειες (23.20), Αίθουσα 3: Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλωττισμένη: 16.10 – 18.10/ Κυριακή: 12.10 – 14.10 – 16.10 – 18.10), Δεν κρατιέμαι (20.10 – 22.20 – 00.00), Αίθουσα 4: Tad: Ο χαμένος εξερευνητής (μεταγλωττισμένη: 17.50/ Κυριακή: 11.50 – 13.50 – 15.50 – 17.50), Broken City (19.50 – 22.10 – 00.30), Αίθουσα 5: Tad: Ο χαμένος εξερευνητής (μεταγλωττισμένη: 17.20/ Κυριακή: 11.20 – 13.20 – 15.20 – 17.20), Ακάλυπτος (19.30 – 21.30 – 23.30/ Τρίτη: 17.50 – 22.30), Αίθουσα 6: Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη/ Κυριακή: 11.40 – 13.30 – 15.10), Ο Όλυμπος έπεσε (17.00 – 19.20 – 21.50 – 00.20), Αίθουσα 7: Ακάλυ-πτος (16.40/ Κυριακή: 12.40 – 14.40 – 16.40), Broken City (18.50 – 21.20 – 23.40), Αίθουσα 8: Σάμμυ 2 (μεταγλωττισμένη: 16.30/ Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.30), Stoker (18.20 – 20.30 – 22.30 – 00.40), Αίθουσα 9 (Comfort): Broken City (18.50 – 21.20 – 23.40), Αίθουσα 10 (Comfort): Stoker (20.30 – 22.30 – 00.40)

Ιταλικά - Ισπανικά - Πορτογαλικά

Εγνατία 128 τηλ.: 2310 240 962email: info@colombo.edu.grwww.colombo.edu.gr

Colombo