film noir - issue 47

*για προσκλήσεις ταινιών, στη σελίδα 16

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΈτος 2ο / Τεύχος 47 / Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

10-5-5, 6:2+8

20 φορές το 15, 11+7... 18

σύνολο 16, πρέπει να ‘ναι εντάξει

λες να ‘χω λάθος, ας τα ξαναδώ

10-5-5, 6:2+8

20 φορές το 15, 11+7... 18

σύνολο 16, μάλλον είν’ εντάξει

ώρα να πέσω και να κοιμηθώ

Αν κοιμηθώ νωρίς, θα σηκωθώ νωρίς

θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς

αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά

κι όταν θα ψάχνω για θέση θα ‘ν’ αργά

Λέγαμε λοιπόν πως -5, 6:2+8

20 φορές το 15, 11+7... 18

10-5, 3 παρά 5

άστα και σπίτι, θα τα ξαναδώ

10-5-5, 6:2+8

20 φορές το 15, 11+7... 18

σύνολο 16, όλα είν’ εντάξει

ώρα να φάω και να κοιμηθώ

Αν κοιμηθώ νωρίς, θα σηκωθώ νωρίς

θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς

αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά

κι όταν θα ψάχνω για θέση θα ‘ν’ αργά

Έχουμε και λέμε -5, 6:2+8

20 φορές το 15, 11+7... 18

σύνολο 16, σίγουρα είν’ εντάξει

δεν έχω λάθος μ’ ας τα ξαναδώ

10-5-5, 6:2+8

20 φορές το 15, 11+7... 18

κι όμως κατά βάθος, κάπου υπάρχει λάθος

κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο!

Θα ψηφιστεί εντέλει το πολυνομοσχέδιο; Θα επικρατήσει το μνημό-

νιο 3; Θα συγκρατήσουν τις δυνάμεις τους στο κοινοβούλιο η ΔημΑρ

και το ΠαΣοΚ;

Μήπως την ώρα που διαβάζονται αυτές οι γραμμές, που έχουν γραφτεί

την Τετάρτη το πρωί, έχει πέσει ήδη η κυβέρνηση των τριών εταίρων

(προσοχή: γενική πληθυντικού της λέξης εταίρος!); Μήπως δεν πάρουμε

τη δόση σωτηρίας της χώρας, που πάντως μάλλον θα πάει σχεδόν ατό-

φια πίσω στους δανειστές, ειδικά αν η δόση αυτή δοθεί σε... δόσεις;

Τα ερωτήματα, μεταξύ πολύ σοβαρού και αναγκαστικά -ακριβώς γι’

αυτό- εξαιρετικά αστείου, είναι πολλά. Τα μπακαλοτέφτερα έχουν βγει

στη φόρα και οι υπολογισμοί για το πόσοι βουλευτές θα τη σκαπου-

λάρουν είναι η προτεραιότητα των κυβερνώντων. Οι άλλοτε κοινωνοί

του μνημονίου 1 ή και 2 ξάφνου, επειδή παραμερίστηκαν από τη νέα

(αφόρητα κατώτερη κι αυτή των περιστάσεων) κατάσταση, βγάζουν

ανακοινώσεις που αποκη-

ρύσσουν μετά βδελυγμίας

το τρίτο (και προφανώς...

μακρύτερο) μνημόνιο. Οι

εργαζόμενοι βγαίνουν

στους δρόμους διαμαρτυ-

ρόμενοι, ενώ λίγους μήνες

πριν περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών ψήφισαν τα κόμματα που

έφτιαξαν αυτόν τον συνεταιρισμό εξουσίας -για να μην πούμε ότι και

αύριο να γίνουν εκλογές, πάλι το ίδιο θα πράξουν!

Οι υποτιθέμενοι αγγελιοφόροι των μηνυμάτων της Ενωμένης Ευρώπης,

οι επονομαζόμενοι και τροϊκανοί, διατάσσουν (έτσι μας λένε τουλάχι-

στον τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης) τα πάντα να γίνουν κατά το δικό

τους εμπνευσμένο δοκούν. Τώρα το γιατί η οικονομική βοήθεια σχετί-

ζεται με τα νέου τύπου λίμο-ταξί ή λεωφορειοταξί ή όπως αλλιώς λέγο-

νται... δεν το έχει καταλάβει και κανείς, αλλά ποιος κολλάει σε τέτοιες

λεπτομέρειες. Ο στόχος είναι να ευημερήσουν κάποιοι αριθμοί, αδιά-

φορο αν δυστυχήσουν ή εξαφανιστούν οι άνθρωποι!

Τα μαθηματικά είναι σπουδαία επιστήμη, αλλά μερικές φορές οι προ-

σθαφαιρέσεις, οι πολλαπλασιασμοί και οι διαιρέσεις βγάζουν “ιδιό-

τροπα” αποτελέσματα. Κάπως σαν κι αυτά που έγραφε, συνέθετε και

τραγουδούσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης το 1978, όταν ήταν... “Ένας

φτωχός και μόνος καουμπόι”. Κάπου την έχουμε πατήσει, Ντόλι... Πάμε

όμως, θα βρούμε λύση, έτσι δεν είναι;

Δημοσθένης Ξιφιλίνος

8.11.2012

Θα έχουμε πάντα το σινεμά, μωρό μου! Σάββατο 10 Νοεμβρίου. Το free press φιλμ νουάρ και το περιοδικό SOUL παρουσιάζουν ένα τιτάνιο σινέ πάρτι στο μπαρ «Θερμαϊκός». Θα έχουμε πάντα το σινεμά, μωρό μου. Από τους «Καφέδες και τσιγάρα» του Τζιμ Τζάρμους στο «Lust for Life» του «Trainspotting» και από το «Ασανσέρ για δολοφόνους» του Μάιλς Ντέιβις στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Γιατί θα έχουμε πάντα το σινεμά, μωρό μου, και γιατί στο μπαρ «Θερμαϊκός» το Σάββατο 10 Νοεμβρίου θα χορέψει και θα παρτάρει ο κάθε σινεφίλος σωστός.

Κάπου την έχουμε πατήσει

fn47.indd 1 08/11/2012 11:56 ΜΜ

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 478 Νοεμβρίου 2012Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 47 γράφουνΜαριάννα Βασιλείου, Τάνια Βλαχομήτρου, Εύα Βολογιαννίδου, Λένα Βρούσια, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Γιώργος Ζερβόπουλος, Πέτρος Θεοδωρίδης, Πέτρος Καλογεράς, Κώστας Γ. Καρδερίνης, Σοφία Μελικίδου, Θοδωρής Μπακάλης, Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης, Βάγια Πολυζωΐδου, Νέστορας Πουλάκος, Θανάσης Ράπτης, Έλσα Σπυριδοπούλου, Γιάννης Τοτονίδης, Νίκος Χασάπης Ιωάννα Χατζηκυριάκου

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Β΄ εξώστηςΤα ονείρατά μου: «πάνθεον» απόντων

Δεν ξέρω για τα δικά σας όνειρα, αλλά τα δικά μου έχουν καταντήσει «πάνθεον» απόντων. Και

εξηγούμαι αμέσως: φίλοι και αγαπημένα πρόσωπα, όλοι απόντες -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- από

την καθημερινότητά μου, ζώντες και νεκροί, έχουν φτιάξει αχώριστο και συνάμα spooky παρεάκι.

Εσωτερικοί και εξωτερικοί μετανάστες, αναγκαστικές ή οικειοθελείς αναχωρήσεις γι αυτόν ή τον

άλλον κόσμο, αγκαλιές που έχω να σφίξω μήνες ή και χρόνια… μαλλιά κουβάρια. Ο αποθανών (εδώ

και πολλά έτη) παππούς μου χορεύει ζεμπεκιά και του χτυπάν παλαμάκια οι ξενιτεμένοι φίλοι μου!

Και, απ’ ό, τι δείχνουν οι πληροφορίες μου, δεν συμβαίνει μόνο σε μένα. Πρόσφατα φίλη, αυτή που

χτυπούσε παλαμάκια, με είδε με την πεθαμένη της γιαγιά να παίζουμε κουμάρι!

Εγώ ονειροκρίτης δεν είμαι, αλλά ένα καταλαβαίνω από αυτό το αλαλούμ: έχουμε σκορπίσει τόσο

στους πέντε ανέμους, που και το υποσυνείδητο έχει βραχυκυκλώσει. Σου λέει, «μαύρα μάτια κάναμε

αυτόν να τον δούμε, άρα μπαίνει στην κατηγορία Χάρου». Και δεν είναι μόνο που ξυπνώ αλαφιασμένη,

είναι που συνεχίζω να κουβαλώ όλη μέρα έναν αδιόρατο πόνο απώλειας. Μου λεν ότι είναι της

ηλικίας. Λίγο τα πατημένα πια τριάντα, λίγο οι ζόρικοι καιροί και η όποια «απώλεια» βιώνεται κάπως

εντονότερα. Εγώ πάλι λέω πως είναι σαν να περνάμε κάποιο σκληρό πόλεμο ή κάποια καταστροφή

και το μυαλό σκανάρει στο παρελθόν να βρει αγκαλιές αγαπημένες να τις κρατήσει σφιχτά, να τις

χαρεί λίγο ακόμα… Λέω ακόμα πως ο ξεριζωμός μας αρχίζει να γίνεται βίαιος… Γέμισε «απόντες»

η ζωή μας και μας έμεινε ο ύπνος για ν’ απολαμβάνουμε την παρέα τους. Όνειρα γλυκόπικρα!

Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Προς Θεσσαλονικείςκζ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Γεγάμηκα το γεγαμημένο γάμα, κατά το «ρερητόρευσα το ρερη-

τορευμένο ρο», που ανεφώνησε περιχαρής ο Δημοσθένης (ποιος

Ξιφιλίνος ρε;), όταν τα κατάφερε. Αναφέρομαι –με ταξί άλλων- εις

τα κανδήλια που καταβίβασα επί τριήμερο και δη επ’ αυτού που

ξεκίνησε από την εκατοστή επέτειο της απελευθερώσεως της συμ-

βασιλευούσης από τον τουρκικό και εντάξεώς της εις τον νεοελ-

ληνικό ζυγό. Και που ολοκληρώθηκε με την επίδειξη ισχύος (αλλά

και τρόμου) της αρχούσης τάξεως και των πωλητικών υπηρετών

της, με την εμφιαλωμένη παρέλαση και τις ακροβατικές και άλλες

εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου. Ενδιαμέσως βέβαια είχαμε και την

δίκην επταετίας αναβίωση ιστορικών στιγμών -και ομιλώ δια την προ

εκατονταετίας (όσων ετών συμπληρώνει σήμερον που έχει γενέθλια

και ο Στυλιανός Παττακός!) είσοδο του ελληνικού στρατού εις την

Θεσσαλονίκη. Την οποία ακολούθησε και ο –μεγάλοι οι χάροι του-

βασιλεύς ένα τριήμερο αργότερα, αφού είδε και αποείδε (όταν δεν

του έβγαινε να υπάγη εις το νυν αλβανικό Μοναστήριον... άλλωστε

προς τα εκεί είναι ακόμη στραμμένος –εις σιωπηλή ανάμνηση των

αποσιωπηθεισών ιστορικών «λεπτομερειών»- ο ίδιος και ο ίππος

που κοσμούν την πλατεία… Δημοκρατίας). Ένια τινά συμπεριέλαβε

άλλωστε ακροθιγώς και ο οινοχόος δήμαρχος εις τας ομιλίας του,

κάνοντας λόγο για «καρακιτσαριό», «ανεπίτρεπτα αστυνομικά μέτρα»

και διάφορα άλλα που διετύπωσε πολιτισμένως, αν και απευθύνετο

προς απολιτίστους…

Κατά τα λοιπά, η ζωή συνεχίζεται. Το ίδιο και η θλιβερή επικαιρότητα,

ωστόσο με πληροφορούν από το κοντρόλ ότι ελέγχεται η είδηση

πως γνωστός σεφ παύλα συνταγολόγος παύλα περιηγητής παύλα

τηλεπερσόνα, θα κυκλοφορήσει το εθνικό μας συνταγολόγιο με

τίτλο «Μαμαλακίες».

«Τσεκούρι Σαμαρά σε “αντάρτες” της Ν.Δ.», «σπαραγμός στο

ΠαΣοΚ», «άρχισαν τα όργανα στη ΔημΑρ», μπορεί να στερούμαστε

άρτου αλλά όχι και (αποπροσανατολιστικών) θεαμάτων. «Κι εσύ λαέ

βασανισμένε, μην ξεχνάς τον όρο: pauvre»…

Θοδωρής Μπακάλης

Το φιλμ νουάρ στο ίντερνετ

www.filmnoir.gr

Παρασκευή9 Νοεμβρίου

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ,

ώρα 21:00: η Κ.Ο.Θ.

θα ταξιδέψει το κοινό

σ τ ι ς α γ α π η μ έ ν ε ς

μουσικές της Ελένης

Καραΐνδρου , που

έντυσαν τις ταινίες του

Θόδωρου Αγγελόπου-

λου. Σπεύσατε!

Σάββατο10 Νοεμβρίου

Η έκθεση της Αντου-

ανέττας Αγγελίδη

Ράβοντας χωρίς κλω-

στή, στον εκθεσιακό

χώρο ΧΩΡΟΣ18, με

την υποστήριξη του

Φεστιβάλ Κινηματο-

γράφου, αξίζει την

παρουσία μας!

Κυριακή11 Νοεμβρίου

Το θέατρο ΑΡΙΣΤΟ-

ΤΕΛΕΙΟΝ μας προτεί-

νει τη νέα θεατρική

παραγωγή Η γιαγιά,

σπαρταριστή αλλη-

γορική κωμωδία του

Βλαδίμηρου Κυρια-

κ ίδη , με Θανάση

Τσαλταμπάση και

Νίκο Ορφανό.

Δευτέρα12 Νοεμβρίου

Αφιέρωμα στη Τζίλιαν

Φλιν, τη σπουδαιό-

τερη νέα φωνή της

αστυνομικής λογο-

τεχνίας, στις 7 μ.μ.,

στο ΟΞΥΓΟΝΟ, με

αφορμή το τελευταίο

της βιβλίο Το κορίτσι

που εξαφανίστηκε.

Γιατί όχι;

Τρίτη13 Νοεμβρίου

Ο Ε γ γ λ έ ζ ο ς ( T h e

Limey, 1999) του Στί-

βεν Σόντερμπεργκ,

στις Σινεφίλ Τρίτες με

το CineDogs.gr, όπου

Σωτήρης Μπαμπατζι-

μόπουλος και Γιώρ-

γος Παπαδημητρίου

κάνουν σπουδαίες

επιλογές!

Τετάρτη14 Νοεμβρίου

Future Library 2012:

Μοιραζόμαστε τις

ίδ ιες σελίδες. Ας

μοιραστούμε ιδέες:

σ ή μ ε ρ α ε ν α λ λ α -

κτικό συνέδριο που

διεγείρει φαντασία,

δημιουργικότητα και

συνεργασία των συμ-

μετεχόντων!

Πέμπτη15 Νοεμβρίου

N i g h t C l u b P l a t a

Monas: ο Στέλιος

Χατζηαδαμίδης κατα-

πιάνεται, μέσα από μια

μαύρη κωμωδία, με

την γενιά των 35άρη-

δων στην Ελλάδα.

Φύγαμε για το ΘΕΑ-

ΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ!

Η ατζέντα της εβδομάδας

fn47.indd 2 08/11/2012 11:56 ΜΜ


Βράδυ Παρασκευής, με θερμοκρασία που θυμίζει περισσό-

τερο Σεπτέμβριο παρά Νοέμβριο. Η πόλη ετοιμάζεται για τη

νυχτερινή της έξοδο, ήδη όμως πολύς κόσμος βρίσκεται στη

HELEXPO, στην πύλη της ΧΑΝΘ. Άνθρωποι κάθε ηλικίας μπαι-

νοβγαίνουν στο μεγάλο άσπρο περίπτερο, που έχει στηθεί εδώ

και μέρες στην είσοδο της πύλης. Τριγυρνούν για ώρα στους

πάγκους που υπάρχουν παραταγμένοι μέσα στο περίπτερο,

σκύβουν πάνω από στοίβες βιβλία, αναζητούν αγαπημένους

συγγραφείς, διαβάζουν, επιλέγουν και φεύγουν κουβαλώντας

βαρυφορτωμένες σακούλες. Για τον κάθε αναγνώστη, φανα-

τικό και μη, εκεί μέσα υπάρχει ένας μικρός… παράδεισος και

λέγεται Παζάρι Βιβλίου. Πρόκειται για ένα θεσμό, ο οποίος

-έπειτα από 17 χρόνια λειτουργίας στην πρωτεύουσα- διοργα-

νώνεται για πρώτη φορά και στη Θεσσαλονίκη. Ήδη από την

πρώτη μέρα του, στις 25 Οκτωβρίου, η συμμετοχή του κόσμου

ήταν εντυπωσιακή και μέρα με τη μέρα αυξάνεται. Η προσέ-

λευση ξεπερνά και αυτήν που προσδοκούσαν ο Σύνδεσμος

Εκδοτών Βιβλίου και ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας.

Χαμηλότατες τιμές

Όταν συναντάς εκπτώσεις που ξεκινούν από 70% σε 500.000

βιβλία 150 εκδοτών, πώς να μην ανταποκριθείς με θέρμη; Όλοι

στις μέρες μας αναζητάμε ό,τι θα «πονέσει» λιγότερο την ήδη

άδεια τσέπη μας. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τις μικρές, αλλά

ουσιαστικές, απολαύσεις της ζωής μας, που κινούνται στο

χώρο του πολιτισμού, κάθε τέτοια κίνηση γίνεται αποδεκτή με

ιδιαίτερη χαρά. Εξάλλου, και ο χώρος του βιβλίου, όπως όλοι

οι τομείς στην Ελλάδα, βιώνει μεγάλη στενότητα και, παρά τις

προσπάθειες βιβλιοπωλών και εκδοτών να μειώσουν το κόστος,

το βιβλίο παραμένει για πολλούς απαγορευμένη… ζώνη.

Στο Παζάρι οι τιμές αρχίζουν από 0,50 λεπτά, το 70% των δια-

θέσιμων βιβλίων έχει τιμή πώλησης κάτω από 3 ευρώ και το

90% των βιβλίων κάτω από 5 ευρώ! Αναμφισβήτητα πρόκει-

ται για μια δελεαστικότατη προσφορά …

Μ ε σ ο γ ε ι α κ ά Ζ υ θ ε σ τ ι α τ ό ρ ι α

τηλ. & fax: 2310 211 211τηλ. & sms: 6943 211 211d e l i v e r y @ z i t h o s . g r

Κατούνη 5, Λαδάδικα τηλ. : 2310 540284z i t h o s @ z i t h o s . g r

Τσιρογιάννη 7, Λευκός ΠύργοςΘεσσαλονίκη, τηλ.: 2310 279010w w w . z i t h o s . g r

Έχεις Μπυροπαρέα;

Ψάχνεσαι να τη βγάζεις φθηνά, αλλά ποιοτικά και µε στυλ; Φτιάξε παρέα κι ελάτε ΖΥΘΟ! Κουπονάκι ανά χείρας και special µπυροtreatment για σας!Α, και να µην ξεχάσω: όσο πιο πολλοί, τόσο πιο... special το treatment!

ΖΥΘΟΣ Μπυροκατάσταση!

Ψάχνοµαι να τη βγάζω φθηνά, αλλά ποιοτικά και µε στυλ! Έφτιαξα παρέα _________ατόµων κι ήρθα ΖΥΘΟ! Έχω κουπονάκι ανά χείρας και περιµένω special µπυροτοtreatment! Α, και να µην ξεχάσω, αν µ’ αρέσει θα βαρεθείτε να µε βλέπετε! Ο/Η ΔΗΛΩΝ/ΟΥΣΑ

____________________

ΠΛΗΡΕΣΜΕΝΟΥ

ΕΠΙΛΟΓΗΣ ME ΜΠΥΡΑ4-6-8-10-12...

ατόµων

8€το άτοµο

more: www.zithos.gr/8

eyeQ

crea

tive

βιβλίο

Παζάρι βιβλίου: Ένας νέος θεσμός γεννιέται;

Προτιμήσεις…

Η παρουσία των Θεσσαλονικέων είναι εντυπωσιακή. Το είδαμε και κατά τη δική μας επίσκεψη, μας το επι-

βεβαίωσαν και οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί νυχθημερόν, όπως και ο πρόεδρος του ΣΕΚΒΕ Μπάμπης

Μπαρμπουνάκης μαζί με τον αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου Γιώργο Νίκα. Και οι δύο τους

επεσήμαναν ότι πλήθος αναγνωστών προσέρχεται καθημερινά -και κυρίως νέα παιδιά. Όσο για τους… πρω-

ταγωνιστές στις επιλογές των αναγνωστών, όπως ανέφερε ο κ. Μπαρμπουνάκης «οι περισσότεροι φαίνεται

να δείχνουν προτίμηση σε μυθιστορήματα, λογοτεχνία και ιστορικά βιβλία».

Στόχος η διάρκεια

«Ήταν επιθυμία του κόσμου να πραγματοποιηθεί το Παζάρι Βιβλίου και στη Θεσσαλονίκη, και εξαρτάται από

την ανταπόκρισή του εάν θα καθιερωθεί ως θεσμός στην πόλη», πρόσθεσε ο κ. Μπαρμπουνάκης.

Καθόλου απίθανο λοιπόν, και μάλιστα θα λέγαμε ότι είναι και επιθυμητό, να μπει και το Παζάρι Βιβλίου στο

χάρτη των θεσμών του βιβλίου που οργανώνει ή φιλοξενεί η Θεσσαλονίκη. Υπάρχει και γι’αυτό χώρος πλάι

σε καθιερωμένους στη Θεσσαλονίκη θεσμούς, όπως είναι η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου που οργανώνει κάθε

Μάιο σε περίπτερα της ΔΕΘ το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, και το Φεστιβάλ Βιβλίου, που οργανώνει ο ΣΕΚΒΕ

στις αρχές καλοκαιριού -πλέον- στην παραλία του Λευκού Πύργου. Μόλις λοιπόν ολοκληρωθεί, στα μέσα

Νοεμβρίου, θα έχουμε και μια εικόνα, για το εάν θα επισκεφτεί την πόλη και του χρόνου.

Προς το παρόν μια βόλτα στη HELEXPO θα ικανοποιήσει πλήρως την ανάγκη για ταξίδια του νου, αλλά και

για γνώση, μέσα από την πένα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.

Το Παζάρι Βιβλίου θα ολοκληρωθεί στις 13 Νοεμβρίου. Λειτουργεί καθημερινά από Δευτέρα έως και Κυριακή στις 10 π.μ. - 10 μ.μ.. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Έλσα Σπυριδοπούλου

fn47.indd 3 08/11/2012 11:56 ΜΜ


ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ

Μια μυστηριώδης «γιαγιά»

Άλλο ένα έργο έκανε χθες πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη πριν κατηφο-

ρίσει στην Αθήνα. Ο λόγος για τη Γιαγιά του Ντίνου Σπυρόπουλου,

η οποία φιλοξενείται στο θέατρο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ.

Το τιμόνι της σκηνοθεσίας κρατά ο γνωστός ηθοποιός Βλαδίμη-

ρος Κυριακίδης και τους δύο ρόλους ερμηνεύουν άλλοι δύο γνω-

στοί ηθοποιοί, ο Θανάσης Τσαλταμπάσης και ο Νίκος Ορφανός.

Πρόκειται για μια σπαρταριστή αλληγορική κωμωδία, που καθρε-

φτίζει με μοναδικό τρόπο τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Το

σίγουρο είναι πως... ό,τι φαίνεται δεν είναι αλήθεια! Η γιαγιά (Τσαλ-

ταμπάσης) είναι ένα μυστηριώδες πρόσωπο. Ο τύπος δε (Ορφανός)

που προσπαθεί να την κρατήσει ζωντανή για να επωφελείται απ’

αυτήν, επίσης κρύβει τα δικά του… μυστήρια! Οι απαντήσεις στα ερω-

τήματα που γεννούν τα δύο πρόσωπα δίνονται επί της σκηνής του

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ (και αργότερα και στο θέατρο ΔΙΑΝΑ στην Αθήνα).

Θέατρο Αριστοτέλειον (Εθνικής Αμύνης 2, τηλ. 2310 262051)Παραστάσεις κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 9 μ.μ., Σάββατο στις 6 μ.μ. (λαϊκή απογευματινή) και 9 μ.μ., Κυριακή στις 8 μ.μ.Τιμές εισιτηρίων: 18 και 15 ευρώ (φοιτητικό-μαθητικό και λαϊκή απογευματινή).

θέατρο

ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝΤαλαντούχοι… «ζητιάνοι»

Από τα πρώτα λεπτά της παράστασης της Όπερας του ζητιάνου στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ, ο θεατής

διαισθάνεται ότι θα δει μια ζωντανή, κεφάτη δουλειά. Οι ηθοποιοί περνούν ανάμεσα από το κοινό

χορεύοντας και τραγουδώντας, ανεβαίνουν στη σκηνή και δίνουν το σύνθημα για να ξεδιπλωθεί η

ιστορία. Όταν πια πέφτει η αυλαία, η αρχική υποψία επιβεβαιώνεται και με το παραπάνω!

Το έργο του Τζον Γκέι αποδίδεται εξαιρετικά από την ομάδα Passatempo, σε μετάφραση, δια-

σκευή και σκηνοθεσία της Γλυκερίας Καλαϊτζή. Σε εποχές μάλιστα που έχουμε συνηθίσει παρα-

στάσεις με ένα ή δύο πρόσωπα επι σκηνής, ένεκα οικονομικών δυσχερειών, η παραγωγή αυτή

ξαφνιάζει ευχάριστα με τον πολυπληθή θίασο που διαθέτει (οκτώ ηθοποιοί ενσαρκώνουν διπλούς

ρόλους και άλλοι τέσσερις μουσικοί παίζουν ζωντανά), τα πολύχρωμα κοστούμια (Μαρία Καραδε-

λόγλου), τη δουλεμένη μουσική (Κώστας Βόμβολος) και τις χορογραφίες της (Ιωάννα Μήτσικα).

Το σκηνικό μοιάζει με παρασκήνιο θεάτρου, γεμάτο κοστούμια, ξύλινα καθίσματα και μια αταξία

που αποδίδει απόλυτα και το κλίμα της εποχής στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία. Η Όπερα του

ζητιάνου μάς μεταφέρει στο Λονδίνο, μολονότι με τη διασκευή της η κ. Καλαϊτζή κατορθώνει να

εντάξει πανέξυπνα και το ελληνικό στοιχείο, χωρίς να παραμορφώσει την ουσία του έργου.

Πρωταγωνιστές είναι η διαφθορά, το χρήμα, ο υπόκοσμος, οι παρίες μιας βαθιά διεφθαρμένης

κοινωνίας, όπου η εξουσία παρέχει προστασία σ’ αυτόν που δίνει τα περισσότερα και η επιχειρη-

ματική δραστηριότητα χρησιμοποιείται ως βιτρίνα για κάθε λογής παρανομία. Μέσα σ’ ένα τέτοιο

περιβάλλον, όπου περισσεύει η εγκληματικότητα και όπου η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει περισσό-

τερο από μια χρυσή ταμπακιέρα, ο Τζον Γκέι στήνει μια ερωτική ιστορία, ανάμεσα στην Πόλι Πίτσαμ,

κόρη του εμπόρου και κλεπταποδόχου κ. Πίτσαμ, και τον Μακίθ, αμετανόητο γυναικά και αρχηγό

μιας συμμορίας κλεφτών. Ο κρυφός τους γάμος θα γίνει αφορμή για να ξεσπάσει ένας ανελέη-

τος πόλεμος συμφερόντων, γιατί στο μεταξύ ο Μακίθ είχε υποσχεθεί γάμο και στη Λούσι Λόκιτ, την

κόρη του αστυνομικού διευθυντή…

Αυτή η σατυρική κωμωδία, που γράφτηκε το 1728 και τράβηξε την προσοχή του Μπέρτολτ Μπρεχτ

το 1920 για να γράψει τη δική του Όπερα της πεντάρας, αποδεικνύεται ότι είναι άκρως επίκαιρη

και στο 2012.

«Ποιος είναι παράνομος τελικά; Αυτός που λαδώνει για να εφαρμοστούν οι νόμοι ή αυτός που

δέχεται το λάδωμα για να τους εφαρμόσει;» λέει ο Πίτσαμ κάποια στιγμή. Αν μη τι άλλο μια τέτοια

φράση, ταξιδεύει μέσα στο χρόνο -δυστυχώς- αναλλοίωτη.

Η παράσταση δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Κάθε γκριμάτσα, κίνηση, χορευτική φιγούρα

και τραγούδι από τους ηθοποιούς Ειρήνη Αμπουμόγλι, Κυριάκο Δανιηλίδη, Άννα Ευθυμίου, Άννα

Κυριακίδου, Κωνσταντίνα Λάλλου, Πέτρο Παπαζήση, Στέφανο Πίττα, Μιχάλη Συριόπουλο είναι

δουλεμένη στην εντέλεια. Την ίδια ώρα και οι μουσικοί Αλκυόνη Θηλυκού, Θοδωρής Κεσίσογλου,

Γιάννης Μαστρογιάννης, Δημήτρης Βαλιώτης και Γιώργος Μάνος (οι δύο τελευταίοι εμφανίζο-

νται εναλλάξ) έχουν το δικό τους μερτικό συμμετοχής στο έργο.

Πραγματικά, εάν οι ηθοποιοί της ομάδας Passatempo ήταν γνωστά τηλεοπτικά πρόσωπα και παρου-

σίαζαν την παράσταση ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, το πιθανότερο είναι ότι θα σημειωνόταν το αδια-

χώρητο στο θέατρο. Ωστόσο ίσως είναι και καλύτερα που δεν ανήκουν στους…σταρ. Έχουν ακόμη

ατόφιο το μεράκι και τη ζωντάνια τους και αυτό μεταδίδεται απλόχερα στο κοινό.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, διότι το ακούσαμε ως παράπονο από μια κυρία φεύγοντας από το

θέατρο: μην παραπλανηθείτε από τον τίτλο του έργου και περιμένετε να δείτε… όπερα!

Θέατρο Αθήναιον. Βασιλίσσης Όλγας 35, τηλέφωνο 2310 832060.Οι παραστάσεις της «Όπερας του ζητιάνου» συνεχίζονται έως και τις 25 Νοεμβρίου.

Έλσα Σπυριδοπούλου

fn47.indd 4 08/11/2012 11:56 ΜΜ


Μουσική και τραγούδια για τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Στα πλαίσια του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλο-

νίκης, η Κ.Ο.Θ., μία ορχήστρα που τολμά να ξεφεύγει από

τα καθιερωμένα, διοργανώνει μια συναυλία-φόρο τιμής στον

μεγάλο εκλιπόντα Έλληνα σκηνοθέτη, παρουσιάζοντας ένα

πρόγραμμα με κομμάτια που ακούστηκαν σε ταινίες του.

Η προσφορά του Θόδωρου Αγγελόπουλου στην 7η τέχνη

είναι ένα θέμα αδιαμφισβήτητο, που αναλύθηκε και καταγρά-

φηκε από πολλούς. Είχα την τιμή να εργασθώ πλάι του, στην

προετοιμασία της προτελευταίας ταινίας του (Το λιβάδι που

δακρύζει). Ιστορίες πολλές, εντυπώσεις έντονες. Πέρα από

τον Αγγελόπουλο όμως, ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην

εμπειρία μου αυτή ήταν οι άνθρωποι, οι συνεργάτες του. Η

κυρία Ελένη Καραΐνδρου είναι μία από τις πιο παλιές του

συνεργάτιδες και από τους πιο συμπαθείς ανθρώπους που

γνώρισα στο Λιβάδι.

Ο Αγγελόπουλος την προσκάλεσε πρώτη φορά για το Ταξίδι

στα Κύθηρα και από εκεί και έπειτα δεν έκανε ούτε μία ταινία

χωρίς τις δικές της μουσικές. Η Καραΐνδρου έντυσε μουσικά

σκηνές που έμειναν στην κινηματογραφική μνήμη. Οι περιγραφικές εικόνες και τα αργά μακρόσυρτα

πλάνα «έδεσαν» με τις νοσταλγικές και ρομαντικές της μελωδίες.

Στη συναυλία, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου στις 21:00, στο ΜΕΓΑΡΟ

ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, η συνθέτρια θα ερμηνεύσει η ίδια στο πιάνο τις συνθέσεις της. Την

Κ.Ο.Θ. διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ, τραγουδά η Δήμητρα Γαλάνη και συμμετέχουν ο Βαγγέ-

λης Χριστόπουλος (όμποε), ο Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν), ο Αριστοτέλης Δημητριάδης

(μαντολίνο), η Ναταλία Μιχαηλίδου (πιάνο) καθώς και το τζαζ τρίο Human Touch (των Ντέιβιντ Λιντς,

Γιώτη Κιουρτσόγλου, Σταύρου Λάντσια).

Τα εισιτήρια τιμώνται 9, 14 και 18 ευρώ.

Σοφία Μελικίδου

Τα ξένα live της εβδομάδαςΤην Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, η μοναδική

σας συναυλιακή επιλογή είναι αυτή των

Herbaliser στο BLOCK 33 στις 21:00. Το

εισιτήριο κοστίζει 18 ευρώ στην προπώ-

ληση και 23 στο ταμείο (support οι The

Big Nose Attack).

Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου μπορείτε να

ακούσετε τον dj Frenic στις 22:00 στο

ΓΑΙΑ LIVE STAGE (web εισιτήρια 9 ευρώ

στο http://frenic_thessaloniki.eventbrite.

com/, 10-12 ευρώ στην προπώληση και 12

στο ταμείο), αλλά και τους… Thin Lizzy στο

PRINCIPAL στις 20:00 (εισιτήριο 25 ευρώ στην προπώληση και 30 στο ταμείο).

Την Κυριακή 11 Νοεμβρίου παίζει και η πρόταση της στήλης για την εβδομάδα: οι O.Children στις

21:00 στο ΓΑΙΑ LIVE STAGE. Το εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ στο διαδίκτυο (http://www.eventbrite.com/

event/4523082662), 15 στην προπώληση και 18 στο ταμείο, ενώ τη συναυλία θα ανοίξουν οι Jane

Doe και οι Fuzzy Nerds. Οι O.Children έχουν πάρει το όνομά τους από το γνωστό τραγούδι του Νικ

Κέιβ (για τους κινηματογραφόφιλους είναι το τραγούδι που χορεύουν ο Χάρι και η Ερμιόνη στο πρώτο

μέρος του Χάρι Πότερ και των Κλήρων του Θανάτου) και παίζουν indie wave, με έντονες πινελιές και

επιρροές από το post punk της δεκαετίας του ’80, ο δε τραγουδιστής τους Τομπάιας Ο’ Κάντι έχει

κάτι από τη βαθιά φωνή του αναντικατάστατου Ίαν Κέρτις.. Και, επειδή καιρό είχαμε να δούμε στην

πόλη συναυλία με χαμηλό εισιτή-

ριο από ένα νέο όνομα που να

«συμβαίνει τώρα», τους προτείνω

ανεπιφύλακτα. Για να μη γκρι-

νιάζουμε ότι μόνο δεινόσαυροι

επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη!

Καλή ακρόαση, ό, τι κι αν επι-

λέξετε -θα τα πούμε από κοντά

στους O. Children!

Μαριάννα Βασιλείου

Ελληνικά liveΣυνεχίζουμε για λίγες ημέρες

ακόμη σε ρυθμούς φεστιβαλι-

κούς –κάτι που αποτυπώνεται

και στα μουσικά δρώμενα της

πόλης. Έτσι, την Παρασκευή 9

Νοεμβρίου, στις 21:00, θα έχετε

την ευκαιρία να παρακολουθή-

σετε το Cine-Concert, μια κινημα-

τογραφική συναυλία από το Duo

Passe - Partout (Ευτυχία Βενιώτα

– πιάνο και Γιώργος Λυγερίδης

– σαξόφωνο), στην αίθουσα θεά-

τρου του Βαφοπούλειου Πνευμα-

τικού Κέντρου, ενώ το Σάββατο

10 του μηνός, την ίδια ώρα, αλλά

στο Μουσείο Νερού Θεσσαλονίκης, θα διεξαχθεί ένα οπτικοακου-

στικό cine – party από την ομάδα TheGroovyMovieproject, με

τίτλο GroovingSuckerpunch.

Για την Παρασκευή και πάλι, μια επίσης ενδιαφέρουσα πρόταση

είναι αυτή του live για τα 35 χρόνια της Σπυριδούλας, ενός από τα

πλέον γνωστά και επιδραστικά συγκροτήματα για την ελληνική ροκ

σκηνή. Θα είναι στις 21:00 στο CLUB του ΜΥΛΟΥ και μαζί τους στο

επετειακό live οι Blues Wire, ο Ντίνος Σαδίκης και ο Δημήτρης

Πουλικάκος. Στον ίδιο χώρο, το Σάββατο και περί ώρα 21:30, το

καυστικό και πάντα ευφάνταστο low bap συγκρότημα των Active

Member θα παρουσιάσει το νέο του δίσκο, με τίτλο Αρσενάλι,

θυμίζοντάς μας παράλληλα καυστικούς στίχους και πρωτότυπες

μουσικές παλαιότερων δημιουργιών τους.

Τέλος, εντός της εβδομάδας και ειδικότερα την Πέμπτη 15/11, για

τους προτιμώντες τα ελληνικά ακούσματα ενδείκνυται μία επίσκεψη

στο μικρό STAGE, όπου ο Δημήτρης Ζερβουδάκης με τη Σοφία

Γεωργαντζή υπόσχονται να σας ταξιδέψουν «μακριά πολύ μακριά»...

Βάγια Πολυζωΐδου

μουσική

Ελένη Καραΐνδρου

O.Children

Δημήτρης Ζερβουδάκης

Ουζερί

Ψαρογωνιάτου ΝικόλαΑγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316

Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

Καμμένηγωνιά

Από το 1960Βασ. Όλγας 72

τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

fn47.indd 5 08/11/2012 11:56 ΜΜ


τούρα και τα κόμικς, δημιουργεί μια ταινία μικρού μήκους που εντάσσεται σε μία ευρύτερη ενότητα με

τίτλο Women on the run, παρουσιάζοντας εκείνα τα στερεότυπα και τους ρόλους που αβίαστα και επιπό-

λαια αποδίδονται στο γυναικείο φύλο.

Η έκθεση θα διαρκέσει ως και την 1η Δεκεμβρίου.

Τάνια Βλαχομήτρου

Αντουανέττα Αγγελίδη: Ό,τι ξόδεψα, το είχα/

Ό,τι φύλαξα, το έχασα/ Ό,τι χάρισα, το έχω

Ο χΩρος18 φιλοξενεί ως και τις 28 Νοεμβρίου την εικαστική εγκατάσταση πολλαπλών προβολών της

Αντουανέττας Αγγελίδη Ράβοντας χωρίς κλωστή και γίνεται το έρεισμα να γνωρίσουμε από κοντά το

έργο της σημαντικής αυτής δημιουργού. Οι σπουδές αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου που έχει κάνει

η Αγγελίδη στην Αθήνα και στο Παρίσι, σηματοδοτούν την πορεία της καλλιτέχνιδας και δραστηριοποιούν

τις εικαστικές της ανησυχίες μέσα από την επιλογή της κινηματογράφησης ως μέσου, αλλά παράλληλα

της νοηματοδότησής του ως ανανεωτικό εικαστικό εγχείρημα, «μεταφράζοντας» με το δικό της τρόπο

την προαναγεννησιακή, νεοκλασική, αλλά και μοντέρνα τέχνη.

Η έκθεση αποτελείται ουσιαστικά από τρία «ίχνη», όπως η ίδια αποκάλεσε τις τρεις προβολές στο χώρο.

Με τον όρο «ίχνη» περιγράφει τη συλλογή εικόνων από τις ταινίες της Idees Fixes του 1977, Τόπος του

1985 και Κλέφτης του 2001. Τα στιγμιότυπα από τις ταινίες τροποποιήθηκαν έτσι ώστε να αφουγκράζο-

νται το χώρο και να αφομοιώνουν συνειδητά τη διυπόστατη ουσία τους στο τρισδιάστατο επίπεδο. Μέσα

από κυβοφουτουριστικούς φορμαλιστικούς ελιγμούς στο χώρο, η εγκατάσταση αποκτά κίνηση, συνομι-

λεί με τη δομή του περιβάλλοντος και προκαλεί το θεατή να περιηγηθεί για να ανακαλύψει όλες τις πτυ-

χές του έργου.

Εικονογραφικά πρότυπα του Ντε Κίρικο, όπως το κορίτσι με το τσέρκι, το Usage Externe του Mαγκρίτ

και ο Μαρά του Νταβίντ είναι μερικές από τις εικόνες που συστήνουν το θεατή σε μια ονειρική εκφρα-

στική μεταβλητότητα, χωρίς μοτίβα και αλληλουχία, τουλάχιστον όσον αφορά την πρωτογενή λειτουργία

τους και τους χρονικούς της προσδιορισμούς. Εδώ η εικόνα μετατρέπεται σε μια αφηρημένη έννοια, που

προκύπτει μέσα από αυτοματισμούς και συμβολισμούς. «Όριο»στην αναπαράσταση στο έργο της Αγγε-

λίδη δεν υφίσταται και ίσως σ’αυτό το σημείο θα μου έμοιαζε σουρεαλιστικό. Όμως μόνο μέχρι εκείνο το

σημείο, γιατί δεν διερμηνεύει ούτε βυθομετρά την πραγματικότητα, δεν καταστρέφει τους ειρμούς παρά

τους προσπερνά.

Θα πρότεινα αναμφισβήτητα την έκθεση σε όλους τους φιλότεχνους και κυρίως σε φωτογράφους, κινη-

ματογραφιστές, εικαστικούς. Η Αγγελίδη, μέσα από την πηγαία αφθονία των σημαινόμενων στο έργο της,

δίνει εύστοχα έναν άλλο τρόπο θέασης και αντίληψης της κινηματογραφικής διαδικασίας, μέσα από το

εικαστικό ισοδύναμό της.

Εύα Βολογιαννίδου

Στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 53ου Φεστιβάλ Κινη-

ματογράφου Θεσσαλονίκης, η γκαλερί TinT φιλοξενεί την έκθεση

Ράνια Ράγκου: Noble lies – Tracey Snelling:Nothing.

Μέσα από τη ζωγραφική, τα σχέδια, το κολάζ και τις επεξεργα-

σμένες φωτογραφίες της Ράνιας Ράγκου και μέσα από μία ταινία

μικρού μήκους της Τρέισι Σνέλινγκ προσεγγίζονται οι έννοιες του

εγκλωβισμού και του αδιεξόδου, έννοιες ταυτόσημες με το σύγ-

χρονο δυτικό κόσμο και κοινός τόπος για το σύγχρονο άνθρωπο.

Η Ράνια Ράγκου δημιουργεί εικόνες σαν παζλ, υπό την επιρροή

του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και της λογοτεχνίας. Οι εικόνες

της είναι παρμένες από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και

καταδεικνύουν την προσπάθειά της να ανιχνεύσει τον κοινό τόπο

που τα συνδέει. Χρησιμοποιεί συχνά την επανάληψη και μεταχει-

ρίζεται τις εικόνες της με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, ώστε

να δημιουργεί διαφορετικές αναγνώσεις. Η αλλαγή, και ο φόβος

που αυτή εμπεριέχει, καθώς και η επαναληπτικότητα, είναι κυρί-

αρχα στοιχεία στο έργο της, ενώ οι προβληματισμοί της αφορούν

το κατά πόσο το παρόν είναι πράγματι κάτι νέο ή μήπως απλά μία

επανάληψη του παρελθόντος, κάτι παλιό σε νέα «συσκευασία».

Και με αυτή τη ματιά, μήπως τελικά και το μέλλον έχει ήδη προκα-

θοριστεί και είναι ένα «ευγενές ψέμα»;

Παράλληλα, η Τρέισι Σνέλινγκ αφηγείται στην ταινία της με τίτλο

Nothing την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που ζει «εγκλωβισμένη»

σε μια σχέση με άνθρωπο που δεν αγαπά και σε μια δουλειά αδι-

έξοδη σε ένα υποβαθμισμένο μοτέλ. Οι στιγμές που περνά καθα-

ρίζοντας τα δωμάτια του ξενοδοχείου μοιάζουν να είναι μόνη δια-

φυγή της, όταν αρχίζει να υποδύεται τους ανθρώπους που μένουν

σ’αυτά τα δωμάτια, φορώντας τα ρούχα τους, αγγίζοντας και χρη-

σιμοποιώντας τα προσωπικά τους αντικείμενα, ξαπλώνοντας στο

κρεβάτι τους... Πρόκειται για μια επαναλαμβανόμενη πραγματικό-

τητα, που κυλάει αργά, κάθε μέρα ίδια με την προηγούμενη και με

την επόμενη, τόσο ανούσια και επίπεδη που γίνεται ενοχλητική για

το θεατή. Η Σνέλινγκ, με αναφορές στην ποπ αμερικάνικη κουλ-

εικαστικά

Ράνια ΡάγκουTracey Snelling

Ράνια Ράγκου: Noble Lies - Tracey Snelling: Nothing

fn47.indd 6 08/11/2012 11:56 ΜΜ


συνέντευξη

Πώς χειρίζεστε το υλικό σας στην έκθεσή σας Ράβοντας χωρίς κλωστή και πάνω σε ποιούς άξονες; Πώς λειτουργεί η κινούμενη εικόνα, όταν “δραπετεύει” από τις δύο διαστάσεις του κινηματογραφικού πανιού;Το Ράβοντας χωρίς κλωστή είναι μια καινούργια σύνθεση, που έχει προέρθει από χρήση

υλικών από τρεις ταινίες μου. Τα υλικά αυτά δουλεύτηκαν από την αρχή σε σχέση με

τον αρχιτεκτονικό χώρο για τον οποίον προορίζονταν. Πρόκειται δηλαδή για μια in situ

εγκατάσταση, για τρεις συνθέσεις από τρεις ταινίες, μεγάλου μήκους.

Από την ταινία Κλέφτης ή η Πραγματικότητα (2001) απομόνωσα ένα υλικό δεκατεσ-

σάρων λεπτών, φτιάχνοντας μια λούπα από τις εικόνες της, με σκοπό να προβληθούν

σε μια γωνία κι ένα τμήμα οροφής που έχει μια τέτοια αρχιτεκτονική διατύπωση, που η

προβαλλόμενη κινηματογραφική εικόνα αποκτά μια κυβιστική διάσταση. Από την ταινία

Τόπος (1985) απομόνωσα ένα κομμάτι έντεκα λεπτών, που επέλεξα να προβάλλω πάνω

σε δυο πεσσούς, με τέτοιο τρόπο που το κενό ανάμεσά τους από τη μια μεριά διασπά

την εικόνα, από την άλλη μεριά προβάλλει το υπόλοιπο κομμάτι στον πίσω τοίχο, φτιά-

χνοντας μια σύνθεση πιο περίπλοκη απ’ ότι είναι ξεχωριστά η κινηματογραφική εικόνα ή

ο αρχιτεκτονικός χώρος, ξέχωρα ο ένας από τον άλλον. Η τρίτη λούπα, που προέρχεται

από την ταινία Idées Fixes / Dies Irae (1977), προβάλλεται με έναν τρόπο που χάνει την

ορθογώνια σχέση της, αποκτώντας μια στρεβλή μορφή.

Αυτό που παράγεται λοιπόν είναι μια πολυμεσική σύνθεση, που συνθέτει δηλαδή την

κινηματογραφική εικόνα με τον υπαρκτό αρχιτεκτονικό χώρο, παράγοντας μια καινούργια

φανταστική σχέση ανάμεσα στους χώρους, τους μέσα στην εικόνα και τους έξω από την

εικόνα και τους χρόνους που είναι ενσωματωμένοι στις ταινίες. Έτσι, και πραγματοποιούμε

το όνειρο των φουτουριστών για προβολές πάνω σε τυχαία αντικείμενα και υπερβαίνουμε

το φθόνο τους για το χρόνο, που είναι η ίδια η κινηματογραφική οντότητα. Το γεγονός ότι

οι λούπες αυτές έχουν διαφορετικούς χρόνους παράγει μια συνεχή διαφοροποίηση της

σύνθεσης. Έχουμε, λοιπόν, ενσωματώσει με έναν τρόπο δομικό την έννοια του τυχαίου.

Φυσικά, η ενσωμάτωση των θεατών μέσα στο έργο με τις προσωπικές τους αναγνώσεις

και διαδρομές παράγει ακόμα μεγαλύτερο βαθμό τυχαιότητας, δίνοντάς τους όμως

όλη τη δυνατότητα να συνθέσουν το δικό τους κάθε φορά όραμα μέσα στο δεδομένο

πολυμεσικό έργο.

Αυτό που είδα να παράγεται σε αυτό το πείραμα, ανοίγει και σε μένα την επιθυμία να

δουλέψω περισσότερο αυτήν τη σχέση ανάμεσα στην επιφάνεια την κινηματογραφική

και τις αρχιτεκτονικές οντότητες, όποιες κι αν είναι αυτές. Η εμπειρία αυτή επιβεβαίωσε

γι’ άλλη μια φορά μια αρχή της δουλειάς μου, που λέει ότι όταν έχουμε ένα εμπόδιο,

μια δυσκολία, κάτι αρνητικό, αυτό το στοιχείο δεν το αρνούμαστε, δεν το κρύβουμε,

δεν το απωθούμε, αλλά προσπαθούμε να το μετατρέψουμε σε θετικό. Έτσι, η πρώτη

δυσάρεστη έκπληξη, ότι ο χώρος στον οποίο θα δούλευα δεν ήταν απλός και καθαρός

κύβος, μετατράπηκε στο θετικό γεγονός ότι τα πιο ανώμαλα στοιχεία αυτού του χώρου

έγιναν τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της σύνθεσης ανάμεσα στον κινηματογράφο και στο

χώρο. Η διάδραση του θεατή, η οποία ξεκίνησε με τους καταστασιακούς, εδώ παίρνει

μιαν υπόσταση πραγματικού διαλόγου.

Με ποιο τρόπο χρησιμοποιείτε την προσωπική σας εμπειρία ως πρώτη ύλη στο έργο σας; Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της ονειρικής και της κινηματογραφικής εμπειρίας;Η προσωπική εμπειρία αναγκαστικά ως πρώτη ύλη του έργου παίρνει τις πιο διαφορετικές

διαστάσεις. Προσωπική εμπειρία μπορεί να είναι η κυριολεξία μιας ονειρικής εικόνας,

Αντουανέττα Αγγελίδη Ράβοντας χωρίς κλωστήΣυνέντευξη στον Θανάση Ράπτη

αλλά και η αίσθηση του κόσμου ως ονειρική εμπειρία. Έτσι, για

μένα ο κόσμος ως όνειρο συντίθεται με την πρώτη ύλη από ίχνη

της Ιστορίας της Τέχνης, με έναν τρόπο πανανθρώπινα κοινό,

δηλαδή το μηχανισμό παραγωγής των ονείρων. Εδώ επιμένω,

για να πω ότι ο μηχανισμός μπορεί να είναι κοινός για όλους

τους ανθρώπους, αλλά ο κάθε άνθρωπος είναι σκηνοθέτης της

προσωπικής ονειροκοσμικής του εμπειρίας. Θέλω να διευκρινίσω

με κάθε σαφήνεια ότι η προσπάθεια σύνθεσης των έργων μου

θεωρεί απαραίτητη τη χειραφετημένη εμπειρία του θεατή, δηλαδή

τα περιθώρια εκείνα που πρέπει να αφήνει το έργο, ώστε ο θεατής

να συνθέτει τη προσωπική του εμπειρία από αυτό. Μπορεί να

φαίνεται δύσκολο ή αντιφατικό όταν κανείς χρησιμοποιεί τη λέξη

όνειρο, αλλά βεβαίως αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με την

χειραγωγική κινηματογραφική εμπορία των ονείρων, δηλαδή με

τον κινηματογράφο ως βιομηχανία ονείρων. Ο μηχανισμός των

ονείρων είναι μια συνθετική μέθοδος. Και καθόλου ύπνωση του

θεατή. Η επιδίωξη είναι να μπορεί να κινείται ανάμεσα σε συγκί-

νηση και απόσταση, δίνοντάς του τη δυνατότητα της συνεχούς

επικοινωνίας ανάμεσα στις διάφορες διαστάσεις του.

Πώς ενσωματώνονται στο έργο σας οι άλλες τέχνες;Πλησίασα τον κινηματογράφο μέσα από τη ζωγραφική. Και όχι

μέσα από τη λογοτεχνία, όπως έγινε για το μεγαλύτερο μέρος

αυτού που ονομάζεται Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος. Αλλά

η απόφαση να περάσω από την καθαρή εικαστική τέχνη προς

τον κινηματογράφο πέρασε μέσα από μια ονειρική εμπειρία του

’72, που μέσα σε ένα όνειρο που έμοιαζε με πίνακα του Μαγκρίτ

είδα μια πάρα πολύ αργή κίνηση. Έτσι η έννοια της χρονικότητας

έγινε καθοριστική για την οριστική μου στροφή προς τον κινημα-

τογράφο. Επίσης, από την αρχή των σπουδών μου, από τα πρώτα

πράγματα που με έκαναν να ανασάνω σε αυτό το χώρο είναι

ακριβώς η ιδιόμορφη σχέση που έχει αυτό το μέσο χρησιμοποι-

ώντας διαφορετικά υλικά, χρησιμοποιώντας τις λέξεις γραμμένες

ή ακουσμένες και πώς οι εικόνες με τους ήχους παράγουν κάτι

μοναδικά διαφορετικό. Δηλαδή η ανακάλυψη αυτού που αργότερα

έμαθα πως ο δάσκαλός μου Κριστιάν Μετζ ονόμαζε ετερογένεια

του κινηματογραφικού μέσου. Έτσι λοιπόν δεν ενσωματώνεται η

μουσική ή ζωγραφική στον κινηματογράφο, αλλά όλα αυτά τα

στοιχεία συντίθενται από την αρχή ως ισότιμα δομικά μέλη.

Ο πειραματισμός σας με τον κινηματογράφο ξεκίνησε δεκα-ετίες πριν. Υπάρχει στην Ελλάδα σήμερα πειραματικός κινη-ματογράφος;Θα σας φανεί περίεργο, αλλά αισθάνομαι ότι σήμερα στην Ελλάδα

ο πειραματισμός της δεκαετίας του ’70 μπορεί να βρει -κι έχει βρει

εν μέρει- καλύτερη ανταπόκριση στους νέους από αυτή που είχε

τις περασμένες δεκαετίες!

fn47.indd 7 08/11/2012 11:56 ΜΜ


Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

Ποια είναι η σχέση σας με τη Θεσσαλονίκη;

Ήρθα στη Θεσσαλονίκη όταν ήμουν 18 χρονών κι έφυγα όταν έφτασα 31. Έζησα 13 ολόκληρα

χρόνια εδώ, τα καλύτερά μου χρόνια. Και, όταν έφυγα, πήγα στην Αμερική και γύρισα μετά από

2 χρόνια από κει.

Τι κάνατε στη Θεσσαλονίκη;

Έπαιζα στο Θεατρικό Εργαστήρι Θεσσαλονίκης, που ήταν στο Θέατρο ΑΝΕΤΟΝ. Εμείς το «χτίσαμε»

αυτό το Θεατρικό Εργαστήρι στο ΑΝΕΤΟΝ! Έκανα πολλές δουλειές για τα προς το ζην. Κατόπιν

για τέσσερα χρόνια ήμουν στο ΚΘΒΕ. Μετά, αποφασίσαμε μαζί με την Αννέζα Παπαδοπούλου να

πάμε στη Νέα Υόρκη. Έκατσα εκεί δυο χρόνια, γύρισα και άρχισε να κυλάει το ποτάμι κι εγώ τ’

ακολουθώ... Τώρα ζω στην Αθήνα.

Πώς νιώθετε όποτε ξανάρχεστε εδώ;

Όταν ζω στη Θεσσαλονίκη, αισθάνομαι στο σπίτι μου. Έχω αρκετούς φίλους από τότε. Αν ζητήσω

φιλοξενία προσφέρονται οι φίλοι μου. Τους αγαπάω και μ’ αγαπάνε. Είμαστε σαν οικογένεια... Όταν

παίζω στο θέατρο, πάνω στη σκηνή, όπου κι αν παίξω είναι το ίδιο. Σε οποιαδήποτε πόλη. Είτε είναι

μικρό θέατρο είτε το Ηρώδειο, η Επίδαυρος, το Μέγαρο... ή ένα πατάρι! Η σκηνή είναι παντού ίδια...

Όταν παίζετε στον κινηματογράφο;

Ο κινηματογράφος είναι μια άλλη διαδικασία, αλλά την ερμηνεία του ηθοποιού στον κινηματογράφο

τη θεωρώ ίδια διαδικασία σε σχέση με το θέατρο. Ένας ρόλος δεν έχει διαφορά εδώ ή εκεί. Αν

υπάρχει εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα θα είναι καλό και εδώ και εκεί -και πάντα έχει

κάποιο ενδιαφέρον. Αν ο καθένας κοιτά την καριέρα του εις βάρος του άλλου, τότε το αποτέλεσμα

δεν θα είναι καλό ούτε ενδιαφέρον.

Τώρα τελευταία δεν παίζετε πια σε μικρού μήκους;

Αυτήν την εποχή δεν μπορώ, δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω κάνει, όμως, δυο ταινίες μεγάλου μήκους.

Μία της Ελίνας Ψύκου, Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά, όπου κάποιος πάρα πολύ

μεγάλος σταρ της τηλεόρασης που έχει πρωινή εκπομπή βλέπει τη θεαματικότητά του να πέφτει

λόγω κούρασης του κοινού. Έτσι, αποφασίζουν μαζί με τον καναλάρχη να σκηνοθετήσουν την

απαγωγή του για να ανέβει ξανά η τηλεθέαση. Κι εκεί συμβαίνουν πλέον πολλά οικτρά πράγματα.

Έχει τελειώσει το μοντάζ και βρίσκεται τώρα στην επεξεργασία εικόνας και ήχου. Δε βλέπω ποτέ

μια ταινία σε ενδιάμεσο στάδιο. Περιμένω να τη δω ολοκληρωμένη σε κάποια αίθουσα ή φεστιβάλ.

Ελπίζουμε να πάει σε αρκετά!

Μου θυμίζει το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Ασσωνίτη Γειά σου, τηλεόραση!Δεν το ξέρω... Η Ελίνα μού είπε ότι εμπνεύστηκε το σενάριο από μια πραγματική ιστορία, ένα ντο-

κιμαντέρ που είχε δει στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Κάπου στη Νότια Αμερική υπήρξε

ένας τηλε-παρουσιαστής που έκανε φόνους για να έχει την αποκλειστικότητά τους, ώστε να ανέβει

η θεαματικότητα [της εκπομπής του]. Είχε κάνει πολλούς, αλλά ευτυχώς τον πιάσανε!

Και η άλλη;

Μια βουλγάρικη, του Μίλκο Λάζαροφ, που μάλλον θα λέγεται Alienation, δηλαδή Αποξένωση.

Κάνω έναν Έλληνα που πάει εκεί να αγοράσει ένα παιδί που μόλις θα γεννηθεί. “Γίνονται αυτά” μου

είπανε! Κι εγώ παίζω έναν τέτοιον τύπο! Επίσης έχω δυο πολύ μικρές συμμετοχές σε δυο ακόμη

ταινίες. Ένα πέρασμα στην ταινία Runaway Day του Δημήτρη Μπαβέλλα. Κι ένα δεύτερο, δίλεπτο,

στη νέα ταινία της φίλης μου Πέννυς Παναγιωτοπούλου, που λέγεται Σεπτέμβρης. Χαίρομαι γι’

αυτό το τελευταίο, γιατί της έχω μεγάλη αγάπη από την προηγούμενη δουλειά μας, το Δύσκολοι

αποχαιρετισμοί: ο μπαμπάς μου.

Διδυμότειχο, Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και ΗΒ Στούντιο Νέας

Υόρκης. Πολύ θέατρο και αρκετό καλό σινεμά. Ρόλοι και τίτλοι που

δεν αναφέρει παρακάτω: Το εργοστάσιο, Μαύρο γάλα, Ύστερα ήρθαν

οι μέλισσες, Το καλοκαίρι της Άννας, Το όνειρο του σκύλου, Το 10,

Ταξίδι στη Μυτιλήνη και φυσικά... Άδικος κόσμος. Βραβείο Α’ Ανδρικής

Ερμηνείας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

(Δύσκολοι αποχαιρετισμοί, Θα το μετανιώσεις) και Κρατικό Κινημα-

τογραφικό Βραβείο Β’ Ανδρικής Ερμηνείας (Ώρες κοινής ησυχίας).

Κουβεντιάσαμε με αφορμή τον παραληρηματικό θεατρικό μονόλογο

Το Παρτάλι.

Πορεία ανάλογη ή βίοι παράλληλοι με Το παρτάλι; Από χωριό ξεκίνησα, έφτασα στη Θεσσαλονίκη και πήγα επίσης στην

Αμερική. Πάντα βάζω δικά μου πράγματα, όταν παίζω κάποιον. Εδώ

ταίριαξε το χωριό, ταίριαξε η Νέα Υόρκη, ταίριαξε και η Θεσσαλονίκη!

Στο Παρτάλι έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ θετικό ήρωα, πολύ

ανθρώπινο, με πολλές ευαισθησίες. Πέρασε πολλά. Ο έρωτας ήταν

ο κυρίαρχος. Όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται, παρασύρονται. Αυτός,

ευτυχώς, παρασύρθηκε για το καλό του. Παραδέχθηκε το πρόβλημά

του. Όταν το παραδέχεσαι, αυτοσαρκάζεσαι. Δεν είναι πια πρόβλημα...

Έχω κάνει, όμως, και ανθρώπους αδυσώπητους, που δεν καταλάβαιναν

τις κακές τους πράξεις. Δεν συγχωρούνται, γιατί πιστεύουν ότι είναι οι

κυρίαρχοι του κόσμου. Αλλά και σ’ αυτούς ακόμη προσπαθώ να δω

το δίκιο τους, γιατί και οι φασίστες ακόμη έχουν ένα «δίκιο» κατά τη

δική τους αντίληψη. Γιατί θεωρούν ότι κάνουνε καλό στους άλλους,

ενώ κάνουν φυσικά το αντίθετο. Όμως αυτοί δεν το ξέρουνε! Σ’ αυτές

τις περιπτώσεις, κάνω πέτρα την καρδιά και προσπαθώ -δυστυχώς-

να δω ποιο είναι το δίκιο τους, πάντα κατά τη γνώμη τους. Και το

υποστηρίζω για να βγει πιο αδυσώπητος ο χαρακτήρας. Υπ’ αυτήν

την έννοια, όποιον κακό έχω κάνει ήτανε πάρα πολύ κακός. Και στη

Χορωδία του Χαρίτωνα και στον Κυνόδοντα και σε άλλα... Έκανα και

serial killer στο θέατρο!

Χρήστος Στέργιoγλου Έχω κάνει και ανθρώπους αδυσώπητους...Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη

συνέντευξη

Άδικος κόσμος

Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά

fn47.indd 8 08/11/2012 11:57 ΜΜ


φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΕΠΤΑ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ / ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΑΡΑΦΑ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

ΕΠΤΑ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ (SEVEN PSYCHOPATHS)

Σκηνοθεσία: Μάρτιν ΜακΝτόνα

Παίζουν: Κόλιν Φάρελ, Σαμ Ρόκγουελ, Κρίστοφερ Γου-

όκεν, Γούντι Χάρελσον, Τομ Γουέιτς, Χάρι Ντιν Στάντον,

Ζέλικο Ίβανεκ

Διάρκεια: 110’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6, VILLAGE COSMOS 1

Να ‘μαστε λοιπόν στα σοκάκια του Ταραντίνο με την εγνω-

σμένη βία, που εκφράζεται από καλτ χαρακτήρες με την

απαραίτητη δόση ψυχοπάθειας, συνοδεύεται από σπιρ-

τόζικους και κουλ διαλόγους, με σαρκαστική διάθεση και

πολλές φιλμικές αναφορές. Ο Μάρτιν ΜακΝτόνα («Απο-

στολή στην Μπριζ») βαδίζει πάνω στην ίδια συνταγή ενός

μεταμοντέρνου σινεμά το οποίο προσπαθεί με τον έναν

ή άλλο τρόπο να παρουσιάσει μιαν αυθεντικότητα, στη-

ριζόμενος στην υπερβολική έκφανση της βίας. Βία που

ωραιοποιείται σε έναν βαθμό, αφού ενδύεται τον μανδύα

του ανώδυνου και μοιάζει ακίνδυνη για τους θεατές (αυτά

συμβαίνουν στο σινεμά, μακριά μας). Αλλά τελικά, χάριν

του σαρκασμού, δείχνει να υπονομεύεται και να αποδο-

μείται ως κομμάτι της κοινωνικής συμπεριφοράς. Ένας

συγγραφέας, ο Μάρτι, προσπαθεί να γράψει ένα σενάριο

αλλά για την ώρα έχει βρει μόνο τον τίτλο: «Επτά ψυχο-

παθείς». Το φιλαράκι του ο Μπιλ είναι ηθοποιός, αλλά

προς το παρόν απαγάγει σκυλιά και παίρνει εύρετρα για

τον επιούσιο. Ο Μπιλ λοιπόν, που στην επιχείρηση απα-

γωγής σκύλων έχει συνεργάτη τον Χανς, έναν μεταμε-

λημένο πρώην ψυχοπαθή και νυν θρήσκο, θέλει να βοη-

θήσει στη συγγραφή του σεναρίου. Ένα από τα σκυλιά

που κλέβουν ανήκει στον Τσάρλι, έναν παρανοϊκό γκάν-

γκστερ καριέρας, που πάνω απ’ όλα λατρεύει το σκυ-

λάκι του, ένα σι-τζου. Ανάμεσά τους και δύο όμορφες

γυναικείες παρουσίες με την απαραίτητη φυσικά δόση

ψυχοπάθειας, έστω και εξ αγχιστείας, ως ερωμένες των

παραπάνω. Και το κερασάκι στην τούρτα ο Ζαχαρίας, που

είναι επίσης ζωόφιλος, με ευαισθησία στα κουνέλια, και

σκοτώνει σίριαλ δολοφόνους, για να αποκαταστήσει την

ηθική πράξη των πραγμάτων. Μέχρι τώρα σας ανέφερα

πέντε ψυχοπαθείς πρώτης ή δεύτερης γραμμής, εσείς

θα βρείτε τους άλλους δύο στην οθόνη για να ολοκλη-

ρώσετε το παζλ. Ο Μάρτιν ΜακΝτόνα έφτιαξε μια ταινία

με την οποία αναμφισβήτητα γελά κάθε είδους θεατής.

Οι κουλ έως γκροτέσκοι χαρακτήρες του, οι χιουμορι-

στικοί και έξυπνοι διάλογοι, η ίντριγκα για το ποιος είναι

τελικά πιο... ψυχοπαθής κρατά το ενδιαφέρον του θεατή.

Όμως, αυτό το ατέλειωτο αλισβερίσι ανάμεσα στη μυθο-

πλασία της ταινίας και τη μυθοπλασία του προς συγγραφή

σεναρίου κάπου κουράζει και τελικά μπορεί να γίνει αιτία

στο να χαθεί ο μίτος της Αριάδνης. Από την άλλη, ο σαρ-

κασμός της βίας μπορεί να αποβλέπει στην υπονόμευσή

της, αλλά όταν βλέπεις συνεχώς και με τόση ευκολία να

πυροβολούνται στο κεφάλι εξ επαφής ή να κόβονται κεφά-

λια αλά σπλάτερ, υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Φοβάμαι το

ενδεχόμενο μιας, έστω κινηματογραφικής, τόσο εύκολης

βίας και εμφανώς αναίτιας, να θεωρηθεί ένα ανώδυνο

παιχνίδι και γιατί όχι και σε έναν βαθμό να ωραιοποιηθεί.

Βεβαίως έχω τις ενστάσεις μου και για τον Ταραντίνο μ’

όλο αυτό το παιχνίδι της βίας, αλλά σ’ αυτόν υπάρχει ένα

βασικό συστατικό στοιχείο: η εκδίκηση. Και η εκδίκηση

είναι μία καθ’ όλα πραγματική ανθρώπινη κατάσταση,

αν όχι απαραίτητα στην έκφρασή της, τουλάχιστον στον

τρόπο που απασχολεί κάθε άνθρωπο, ο οποίος αισθάνε-

ται πληγωμένος. Και βέβαια η έκφραση βίας στο σινεμά

λειτουργεί ίσως εκτονωτικά, για κάποιους δημιουργούς,

αλλά και θεατές που βιώνουν αυτό που ίσως θα θέλανε να

κάνουν και δεν τολμούν ή ο πολιτισμός τους δεν τους το

επιτρέπει. Και τούτη η προβολή των επιθυμιών του μέσου

θεατή πάνω στην οθόνη δεν συμβαίνει σε θέματα βίας

μόνο. Κατά τα άλλα, ο ΜακΝτόνα που είναι και θεατρικός

συγγραφέας με επιτυχίες, κάνει κατά τα συνήθη κινημα-

τογραφικές αναφορές σε ήρωες άλλων ταινιών («Ταξι-

τζής»- «Κακόφημοι δρόμοι» του Σκορσέζε) και θέλει να

είναι εμφατικός με την ευκολία έκφρασης βίας για να

μας οδηγήσει δια της ατόπου απαγωγής στην απόρριψή

της. Μια ακόμα μικρή ένσταση είναι η απόδοση της βίας

στην ψυχοπάθεια γιατί δεν κινδυνεύουμε από τους δια-

γνωσμένους ψυχοπαθείς, αλλά από τους κεκαλυμμένους

Οι ηθοποιοί στηρίζουν με τις ερμηνείες τους την ταινία με

προεξάρχοντα τον Κρίστοφερ Γουόκεν που υποστηρίζει

με εσωτερικότητα και ήπιους τόνους το ρόλο του, αλλά

και τον Σαμ Ρόκγουελ που υποδύεται με πειστικότητα

τους διάφορους εναλλασσόμενους ρόλους.

Αξιολόγηση: ***

Γιάννης Ν. Γκακίδης

fn47.indd 9 08/11/2012 11:57 ΜΜ


SKYFALLΣκηνοθεσία: Σαμ Μέντες

Παίζουν: Ντάνιελ Κρεγκ, Χαβιέ Μπαρδέμ, Ρέιφ Φάινς, Ναόμι Χάρις, Άλμπερτ

Φίνεϊ, Τζούντι Ντεντς, Μπερενίς Μαρλό, Μπεν Γουίσο, Τόνια Σωτηροπούλου


ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&3&4&5&7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&2&3&8&9&10&11, VILLAGE COSMOS 4&5&6&7&8&9&10 (2η εβδομάδα)

Όλες οι θρυλικές ιστορίες κάποτε γίνονται ταινίες αξιώσεων.

Ακόμη και ο Μπάτμαν γυρίστηκε από τον Κρίστοφερ Νόλαν.

Είναι άξιο απορίας που ο πράκτορας 007 δεν είχε τύχει καλύ-

τερης μεταχείρισης πριν το 2012. Ιδίως εφόσον οι ιστορίες του

Τζέιμς Μποντ αποτελούν λίγο-πολύ την πολιτισμική προφυλακή

της βρετανικότητας.

Ας δούμε όμως πώς ορίζεται η «βρετανικότητα» στη σειρά περι-

πετειών του Μποντ. Πέρα από τις φημισμένες βρετανικές μυστι-

κές υπηρεσίες (ΜΙ6) για τις οποίες οι Βρετανοί είναι κατά κανόνα υπερήφανοι, τα καλαίσθητα, ακριβά

σμόκιν και τα εντυπωσιακά αυτοκίνητα, την ώρα τσαγιού και την αυστηρή αλλά συμπαθητική αφεντικίνα,

πρέπει κανείς να παρατηρήσει τα χαρακτηριστικά της αφήγησης του Ίαν Φλέμιγκ: οι ιστορίες έχουν έναν

απόλυτο πρωταγωνιστή, στο πρόσωπο του οποίου συγκεντρώνονται επιθυμίες και μυστήριο, οι δεύτεροι

ρόλοι είναι εξίσου (ορισμένες φορές, ίσως και περισσότερο) σημαντικοί, το κείμενο είναι διαποτισμένο

από το αγγλικό χιούμορ και από τις αγγλικές φιγούρες. Επιπλέον, στις κινηματογραφικές μεταφορές,

πρωταγωνιστούν πάντα οι καλύτεροι Βρετανοί ηθοποιοί, με κλασικότερο παράδειγμα ίσως τη Τζούντι

Ντεντς. Στο «Skyfall» το μουσικό θέμα ερμηνεύει η Adele: μία από τις καλύτερες Βρετανίδες μουσικούς.

Συνεπώς, η βρετανικότητα είναι απολύτως αναγκαία για την ιστορία του Τζέιμς Μποντ, όπως και η ιστορία

του Τζέιμς Μποντ είναι απολύτως αναγκαία για τη βρετανικότητα.

Ο Σαμ Μέντες ήταν πράγματι καλή επιλογή. Η σκηνοθεσία του δεν είναι διεκπεραιωτική, όπως συνηθίζεται

στις ταινίες δράσης, αλλά φιλόδοξη. Οι τοποθεσίες ήταν επαρκώς εξωτικές (λειτουργικό στοιχείο στις

περιπέτειες του Μποντ), ωστόσο είχαν επιλεχθεί με τη σοφία ενός σκηνοθέτη που ξέρει τι κάνει. Αισθητικά,

η ταινία παρουσιάζει αδιάπτωτο ενδιαφέρον, με αποκορύφωμα τις σχεδόν σκανδιναβικές πινελιές στα

γυρίσματα της Σκοτίας. Οι ερμηνείες έχουν καθοδηγηθεί τόσο έξυπνα που η Τζούντι Ντεντς αφήνεται να

μεγαλουργήσει, παίζοντας μόνο με τα μάτια. Ασφαλώς, όμως, ο Σαμ Μέντες δεν θα τα είχε καταφέρει

χωρίς αυτό το εξαιρετικό σενάριο που, για τους λάτρεις του Μποντ, φέρνει πραγματικά τα πάνω κάτω.

Ο Μποντ, η Μ, οι ίδιες οι μυστικές υπηρεσίες έχουν γεράσει, έχουν γίνει γραφικοί.

Αξιολόγηση: *****

Ρωμανός Σκλαβενίτης - Πιστοφίδης

THE DINOSAUR PROJECT

Σκηνοθεσία: Σιντ Μπένετ

Παίζουν: Ρίτσαρντ Ντιλέιν, Ματ Κέιν, Πίτερ Μπρουκ


VILLAGE COSMOS 2 (2η εβδομάδα)

Ποτέ δεν περίμενα οι Βρετανοί να πέσουν σε τέτοιο ατό-

πημα. Επιλέγουν να ασχοληθούν με μια κινηματογραφική

τεχνοτροπία - το found footage - που οι Γιάνκηδες εδώ και

χρόνια έχουν ανακαλύψει, την έχουν εξελίξει, την έχουν

σχεδόν εξαντλήσει και είναι οι μόνοι στον κινηματογρα-

φικό κόσμο, που ακόμη την κάνουν κέφι. Και όντας πολύ

περισσότερο ορθολογιστές από τα ξαδέλφια τους, δεν

τοποθέτησαν στο επίκεντρο της ιστορίας τους τίποτα φαντά-

σματα, μπαμπούλες και στοιχειά που τρομάζουν ανυποψίαστους φουκαράδες, αλλά όντα που πρακτικά,

έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης, εδώ και εκατομμύρια χρόνια, μα είναι ικανά να τρομάξουν με

την φοβιστική γιγαντιαία θωριά τους το κοινό. Καλά...

Για να πω την αλήθεια τα όντα της Ιουράσειας περιόδου, μια χαρά παίζουν τον ρόλο τους, όντας βγαλμένα

με προσοχή από τους υπολογιστές των ειδικών εφέ της Jellyfish, που έχει επιμεληθεί στο παρελθόν,

όχι και λίγα ντοκιμαντέρ παρόμοιας θεματικής (Planet Dinosaur). Πέρα από τα CGI ζωάκια, απαιτείται

κι ένα σεναριακό περιτύλιγμα, που αν μη τι άλλο, μοιάζει το λιγότερο προσχηματικό, αλλά και κάποιες

ερμηνείες της προκοπής, από το τιμ που καλείται να ενσαρκώσει τους ταξιδευτές στον Χαμένο Κόσμο.

Σε αυτό το σημείο, ο θεατής θα εκτιμήσει υπέρ το δέον τις υποκριτικές ικανότητες των περαστικών από

τις Απογευματινές Ιστορίες του Alpha TV, συγκρίνοντάς τες με αυτών εδώ των αστείων, που σίγουρα

δεν είναι ηθοποιοί. Και που αποτελούν το τελευταίο παζλάκι, μιας συνολικά κακότεχνης προσπάθειας,

προσέγγισης ενός μυθικού θέματος, με τεράστιο - κατά τα άλλα - ενδιαφέρον.

Αξιολόγηση: *

Γιώργος Ζερβόπουλος

(αναδημοσίευση - μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την κριτική στο www.moviesltd.gr)

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΑΡΑΦΑ(ZARAFA)

Σκηνοθεσία: Ρεμί Μπεζανσόν, Ζαν-

Κριστόφ Λι

Με τις φωνές των: Μαξ Ρενοντίν Πρατ,

Σιμόν Αμπκαριάν, Βερνόν Ντόμπτσεφ, Ρονίτ Ελκαμπέτζ


ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, VILLAGE COSMOS 6

Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το

ταξίδι. Ένα κλασικό κινούμενο σχέδιο

καταφέρνει να θυμίσει διαχρονικές αξίες

μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, που

διακατέχεται από το υπέρτατο αγαθό: την

αγνότητα. Κάτω από ένα υπεραιωνόβιο

δέντρο, ο παππούς διηγείται στα εγγόνια

την ιστορία του Μακί, ενός αγοριού από

την Αφρική, που ξέφυγε από τους λαθρέμπορους και προσπάθησε

να βρει την τύχη του με την συντροφιά της Ζαράφα, μια μικρής καμη-

λοπάρδαλης. Το ταξίδι θα τους φέρει μπροστά σε πολλές δυσκολίες,

σε ανθρώπους καλούς και κακούς, που αμφότεροι προσπαθούν να

τους χωρίσουν. Όμως, η αληθινή φιλία τους δεν θα χαλάσει ποτέ...

Η γοητεία του κινούμενου σχεδίου δεν σταματάει στην σχεδίαση - που

όλως περιέργως δεν βασίστηκε εξ ολοκλήρου σε επεξεργασία από

υπολογιστή - αλλά μεταφέρεται και στις έννοιες, που αναδεικνύονται

μέσα από την πανάρχαιη πανάκεια του storytelling. Μια ιστορία πρέπει

να ειπωθεί σωστά για να μπορεί να συγκινήσει, να γίνει πιστευτή. Ο

Μακί και η Ζαράφα ζωντανεύουν έννοιες, που οι περισσότεροι από

εμάς έχουμε σήμερα απολέσει. Η φιλία, η εμπιστοσύνη, η τήρηση των

υποσχέσεων διδάσκουν πως όταν ο άνθρωπος φτάσει στα γηρατειά,

έχει την ανάγκη να διηγείται την ιστορία του χωρίς να μετανιώνει και

χωρίς να κοιτάει πίσω. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να την πει σωστά...

Η ζωή δεν σταματάει ούτε στην αποτυχία ούτε στην απώλεια. Συνε-

χίζεται. Για την ακρίβεια, πρέπει να συνεχιστεί. Το ταξίδι του Μακί,

της Ζαράφα και των φίλων τους παρασύρει τη φαντασία μας σε έναν

διαφορετικό κόσμο, που ίσως δεν υπήρξε ποτέ. Θα μπορέσει άραγε

ποτέ το κινούμενο σχέδιο να ζωντανέψει;


Πέτρος Καλογεράς

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΒΑΚΟΥΡΑ

τηλ. 2310 233665

ταινίες

Το Νόστος προτείνει

fn47.indd 10 08/11/2012 11:57 ΜΜ


ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ(LAWLESS) Σκηνοθεσία: Τζον Χίλκοουτ

Παίζουν: Σάια ΛαΜπεφ, Τομ Χάρντι,

Τζέισον Κλαρκ, Γκάι Πιρς, Τζέσικα Τσα-

στέιν, Μία Βασικόφσκα, Γκάρι Όλντμαν


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2 (3η εβδομάδα)

Γνωρίζετε τον όρο murder ballad; Θεωρείται υποκατηγορία της

μπαλάντας, όπου οι στίχοι αφηγούνται μια (συνήθως αληθή)

ιστορία φόνου πάθους. Στα μέσα του 1990 και συγκεκριμένα

στις 5 Φεβρουαρίου του 1996 ο Nick Cave και οι Bad Seeds

κυκλοφορούν το ένατο άλμπουμ τους με τίτλο «Murder Ballads»,

παρουσιάζοντας με προσεγμένο τρόπο το συγκεκριμένο είδος

στο κοινό.

Δεκαέξι χρόνια μετά, ο Τζον Χίλκοουτ εμπιστεύεται τον ειδήμονα

Κέιβ (σενάριο/ μουσική) για την μεταφορά του βιβλίου του Ματ

Μπότουραντ «The Wettest County In The World», στη μεγάλη

οθόνη. Μέσα από μια πραγματικά άγρια περίοδο για τις Ηνωμένες

Πολιτείες (αυτή της ποτοαπαγόρευσης), παρουσιάζεται ουσιαστικά

η άλλη όψη των «Untouchables», όπου ο Νόμος αγγίζει τα όρια

της παράνοιας και το «οργανωμένο» έγκλημα πρωτοστατεί σε μια

αιματηρή αντίσταση. Χρησιμοποιώντας την πεπατημένη οδό της

βίας, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να δημιουργήσει ένα αξιοπρόσεκτο

αποτέλεσμα, αφού δένει αριστοτεχνικά το γουέστερν με το νουάρ.

Τι μας άρεσε; Η εύστοχη επιλογή του Χίλκοουτ, ενώ η υπόθεση

τοποθετείται χρονικά στα τέλη της δεκαετίας του ’20, αρχές

’30, να μη χρησιμοποιήσει την κλασική συνταγή με σκηνικά του

Σικάγο και του Σαν Φρανσίσκο αλλά να εκμεταλλευτεί την εξοχή,

κάνοντας έτσι πιο έντονη την αναφορά του γουέστερν και του

άγριου περιβάλλοντος.

Οι εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών κατάφεραν να αναδειχτεί ο

κάθε χαρακτήρας ξεχωριστά και παράλληλα να φανεί η αλληλεπί-

δραση των προσώπων, με κορυφαίο τον Γκάρι Όλντμαν, ο οποίος

αν και εμφανίζεται λίγο κερδίζει τις εντυπώσεις. Μας κούρασε η

υπερβολική (και αρκετές φορές αχρείαστη) βία. Μια σκοτεινή ταινία

για ψυλλιασμένους θεατές, που δεν πρέπει να περάσει απαρατή-

ρητη.

Αξιολόγηση: ****

Νίκος Χασάπης

Ο ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ (CESARE DEVE MORIRE/ CAESAR MUST DIE)Σκηνοθεσία: Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι

Παίζουν: Κόσιμο Ρέγκα, Σαλβατόρε Στριάνο, Τζιοβάνι Αρκούρι


ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (3η εβδομάδα)

Το «ανέβασμα» θεατρικού έργου εντός φυλακής δεν

έγινε μόνο από τους Τοσκανούς αδερφούς Ταβιάνι.

Προηγήθηκε η Ζεϊνά Ντακάς στο ντοκιμαντέρ «12

οργισμένοι Λιβανέζοι» (12 Angry Lebanese) όπου η ίδια

δίδαξε και σκηνοθέτησε τους «12 ενόρκους» (12 Angry

Men) σε μια ομάδα βαρυποινιτών και θανατοποινιτών.

Εκεί, η δραματοθεραπεία είχε στόχο την επανένταξη

αλλά και την ομαδική καταγγελία της άτυπης παύσης

απονομής χάριτος.

Τρία χρόνια μετά οι Ταβιάνι το δοκιμάζουν με τον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σαίξπηρ. Ομοιότητες: φυλακή,

βαρυποινίτες και ισόβιοι, έγκλημα και τιμωρία, διδασκαλία, δραματοθεραπεία, κατακλείδα παράσταση σε

κοινό συγγενών και αρχών. Διαφορές: η Ντακάς είναι γυναίκα και τρεις φορές νεότερη, η θανατική ποινή

ισχύει στο Λίβανο, οι ογδοντάρηδες αδερφοί έχουν τεράστια πείρα, η φυλακή γίνεται γι’ αυτούς σκηνικό

κινητικής δράσης, οι φυλακισμένοι είναι ο χορός της τραγωδίας και παράλληλα «ένορκοι», ο Καίσαρ είναι

διάσημος Ρωμαίος πρόγονος του «καβαλιέρε», η εξουσία αποκτηνώνει, η ίντριγκα ξυπνάει τον αγωγιάτη,

το έγκλημα συμβαίνει εντός της εξέλιξης, δεν έχει προηγηθεί.

Η ομαλά επιταχυνόμενη πορεία προς το θάνατο του ήρωα Καίσαρα που τείνει να γίνει αυταρχικός δικτά-

τορας, προοιωνίζεται πολλαπλά. Οι μηχανορραφίες και οι μηχανισμοί εξουσίας είναι το επίκεντρο διότι

μπαίνουν στο πανοραμικό οπτικό πεδίο και στο στόχαστρο των αριστερών αειθαλών αδερφών (στο δρόμο

που χάραξε ο Ολιβέιρα). Οι κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις αγγίζουν το παρόν και το μέλλον της χώρας

τους. Η τραγικότητα επιστρέφει στους θεατές ως λύτρωση μαζί και ως πρόταση αυτοκάθαρσης.

Επόμενο βήμα (μετέωρο) η ημιτελής «Άλλη Θάλασσα» του Αγγελόπουλου και του Σεφέρη... και η εγκιβωτι-

σμένη μπρεχτική «Όπερα της Πεντάρας» από θίασο εργατών. Ως τότε όμως, ο Καίσαρ μαίνεται και καθεύδει.


Κώστας Γ. Καρδερίνης

ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΑ(KILLING THEM SOFTLY)Σκηνοθεσία: Άντριου Ντόμινικ

Παίζουν: Μπραντ Πιτ, Ρέι Λιότα, Ρίτσαρντ Τζένκινς, Τζέιμς Γκαντολφίνι,

Μπεν Μέντελσον, Σαμ Σέπαρντ


STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8 (3η εβδομάδα)

«Η Αμερική δεν είναι έθνος. Είναι δουλειά (business)».

Ναι, κύριε Ντόμινικ, αλλά και ο κινηματογράφος δεν είναι

απλά μια καλής πρόθεσης ιστορία. Είναι συγκέρασμα

πολλών παραμέτρων που, δυστυχώς -από ό,τι φαίνεται-

μετά τη «Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς» το έχετε απολέσει

από τη μνήμη σας!

Η (καλή) πρόθεση είναι ένας καυστικός σχολιασμός της

σύγχρονης απάνθρωπης, κτηνώδους, παραδόπιστης Αμε-

ρικής, με φόντο την οικονομική κρίση και την προεκλογική

διαμάχη για τη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ το

2008. Στους κόλπους του παράνομου χρήματος εκτυλίσσεται μια άλλη κρίση: απατεώνες κλέβουν άλλους

απατεώνες που οργανώνουν παρτίδες πόκερ. Σε παράλληλη τροχιά η πολιτική μαφία με την οικονομική

μαφία. Σαν σκέψη πολύ έξυπνη (ας είναι καλά ο Τζορτζ Β. Χίγκινς και το μυθιστόρημά του «Cogan’s Trade»).

Ένας παμπόνηρος κακοποιός προσλαμβάνει δυο ηλίθιους κακοποιούς να ληστέψουν μια χαρτοπαικτική λέσχη

που προστατεύεται από έξυπνους και αδίστακτους κακοποιούς. Τα θυμωμένα αφεντικά αναθέτουν σε έναν

άριστο επαγγελματία δολοφόνο να «καθαρίσει» τα άπλυτα κι εκείνος επικαλείται έναν άλλο συνάδελφό του,

επειδή δε θέλει να δολοφονεί οικεία άτομα. Μόνο που ο συνάδελφός του, πάλαι ποτέ άριστος εκτελεστής,

διακατέχεται πλέον από τρία απαγορευτικά μειονεκτήματα: πίνει, πάει με πόρνες και τελεί υπό αναστολή.

Κι ενώ όλα αυτά πλάθουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ο σκηνοθέτης κουράζει με την αργή πλοκή, με ανού-

σιους διαλόγους, στατικά άνευρα πλάνα και εκνευριστικά αποσπάσματα πολιτικών λόγων. Ναι, ο κόσμος

γίνεται σάντουιτς ανάμεσα σε δυο μαφίες (πολιτική και οικονομική). Δώσε μας όμως το στίγμα σου. Μαύρο

χιούμορ; Γκανγκστερικό νέο-νουάρ; Πολιτικό θρίλερ; Κοινωνικό αντιαμερικάνικο σχόλιο; Λυπάμαι, αλλά ό,τι

και να είχε στο μυαλό του, ήδη μας έχει παρουσιαστεί σαφώς πιο εύστοχα από τους Πέκινπα, Σκορσέζε,

Κόπολα και Ταραντίνο.

Αξιολόγηση: **

Γιάννης Τοτονίδης

ταινίες

fn47.indd 11 08/11/2012 11:57 ΜΜ


Παίζονται επίσης...

ΑΓΑΠΗ (AMOUR)

Σκηνοθεσία: Μίκαελ Χάνεκε

Παίζουν: Εμανουέλ Ριβά, Ζαν-Λουί Τρε-

ντινιάν, Ιζαμπέλ Ιπέρ


ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (4η εβδομάδα)

Ο ανθρωπισμός ήταν πάντα ένα βήμα πριν

την εγκληματική για τη ζωή ουσιοκρατία.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι περισ-

σότερες θρησκείες θέτουν στο επίκεντρο

τον άνθρωπο και κάνουν υπόθεση δική

τους τη διαχείριση της ζωής του, τάζοντας

ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (ASTÉRIX ET OBÉLIX: AU SERVICE DE SA MAJESTÉ/ ASTÉRIX AND OBÉLIX: GOD SAVE BRITANNIA)Σκηνοθεσία: Λοράν Τιράρντ

Παίζουν: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Εντουάρ

Μπαέρ, Κατρίν Ντενέβ, Φαμπρίς Λου-

κινί, Ντάνι Μπουν, Ζαν Ροσφόρ, Βαλερί

Λεμερσιέ


ΒΑΚΟΥΡΑ 2, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2&6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5, VILLAGE COSMOS 3 (4η εβδομάδα)

αρραβωνιαστικιάς του. Οι δύο άντρες θα συναντηθούν, και χωρίς

να το θέλουν, θα αλλάξουν οι ζωές τους…

«Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό» είναι μία ταινία-ταξίδι:

ταξιδεύεις μαζί της στη μαγεία και τα θαύματα της ζωής, ταξιδεύεις

με τους χαρακτήρες της. Μία ισορροπία δράματος και ευθυμίας,

αισιοδοξίας και απόγνωσης.

Ο Ρικάρντο Νταρίν γεμίζει την ταινία με την ερμηνεία του - με τον

χιουμοριστικό τρόπο που παραδίδει τις προσβολές του, με το βλέμμα

που υποδηλώνει «εξαφανίσου από μπροστά μου». Η ταινία κάνει

χρήση λιγοστών πηγών, έχοντας μία μινιμαλιστική και υπαρξιακή

προσέγγιση. Επίσης, παρουσιάζει ενδιαφέρον από γλωσσολογική άποψη - δίνεται μία οπτική για τα σύνορα της γλώσσας, για τη

διερμηνεία και τη δύναμη της γλώσσας του σώματος.

Παρά τα θετικά της, η ταινία δεν είναι από τα αριστουργήματα που θα μπορούσε να μας δώσει ο αργεντίνικος κινηματογράφος.

Η ταινία είναι τόσο αξιαγάπητη που καταντά γλυκανάλατη, και ίσως είναι και λίγο προβλέψιμη.

Ωστόσο, καταφέρνει να περάσει το μήνυμά της καθαρά και δυνατά: είναι ένα μήνυμα ανεκτικότητας, ηθικής υποχρέωσης,

αποδοχής. Ένα μήνυμα για τις βασικότερες λειτουργίες των ανθρώπινων σχέσεων. Όταν κάποιες ταινίες κουβαλούν ένα τέτοιο

μήνυμα ανθρωπιάς, ουσιαστικά, μπορούμε να παραβλέπουμε κάποια αρνητικά στοιχεία…


Λένα Βρούσια

Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι, Αρπαγή 2 , Brave, Τίνκερμπελ: Το μυστικό των νεραϊδοφτερών , Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης, Η εποχή των παγετώνων 4: Ο

χορός των ηπείρων

ταινίες

την αιωνιότητα. Στην «Αγάπη», ο Θεός είναι νεκρός ή όπως θα παρατηρούσε

ο Λακάν, ο Θεός είναι αναίσθητος. Ο Χάνεκε αποδεικνύει για άλλη μια φορά

πως δεν είναι ανθρωπιστής. Και ακριβώς για αυτόν το λόγο, γίνεται πιο

ανθρώπινος. Η «Αγάπη» ξεχειλίζει από γνήσια ανθρωπιά και άρα από πόνο,

απόγνωση, αγάπη, παροδικότητα και θάνατο. Τέρμα πια με τους «Μικρούς

Πρίγκιπες», τους «Αλχημιστές», τη «Βίβλο», τις «Σούτρες» και κάθε λογής

εγχειρίδια καθημερινής φιλοσοφίας για τις μάζες.

Η Αν και ο Ζορζ είναι ζευγάρι. Ο Ζορζ και η Αν αγαπιούνται. Η Αν και ο Ζορζ

είναι πάνω από 80 ετών και μόνο ο χρόνος θα δείξει για πόσο ακόμη θα είναι

μαζί. Μουσικοί και οι δυο, βλέπουν το Θάνατο να πλησιάζει και αυτήν τη φορά δεν έχει χρόνο για μια παρτίδα σκάκι μαζί τους.

Πρώτη τον ακολουθεί η Αν και αυτή είναι η αφετηρία της ταινίας. Τα εγκεφαλικά επιβαρύνουν συνεχώς την κατάστασή της και

η σχέση της με το Ζορζ βυθίζεται σε ένα σκοτάδι που οι αστικές αβρότητες δε μπορούν να φωτίσουν ούτε κατά διάνοια. Η Αν

ζητά από το σύζυγό της να μην την ξαναπάει στο νοσοκομείο κι έτσι η νοσηλεία λαμβάνει χώρα στο σπίτι. Σταδιακά, η φροντίδα

της Αν και η κατάρρευσή της γίνονται ένας ολόκληρος Γολγοθάς για την οικογένεια.

Προτού αφορίσει κανείς τον Χάνεκε για τη σκληρότητα της ματιάς του, ας μιλήσει πρώτα για την ειλικρίνεια της «Αγάπης».

Δεν κρύβει τίποτα, δεν υπονοεί τίποτα. Το ανθρώπινο δράμα παρουσιάζεται στη γύμνια του, αποφεύγοντας εξωραϊσμούς και

ρομαντισμούς. Εξάλλου, αυτό είναι ο άνθρωπος. Σε καμιά περίπτωση το κέλυφος μιας λαμπερής ουσίας που ζει στους αιώνες,

αλλά το ίδιο του το σώμα, έρμαιο των φοβιών, των ηδονών, της φθοράς και του θανάτου. Έτσι, μέσα από το βούρκο αναδεικνύ-

εται το πραγματικό πρόσωπο της αγάπης και της ανθρώπινης ζωής, ενώ όσοι το απαρνούνται, αποκαλύπτονται ως πραγματικά

μισόζωοι και μισάνθρωποι.


Πέτρος Θεοδωρίδης

Επιτέλους, θα δεις και πάλι μια καλή και ξεκαρδιστική ταινία με τους δυο απί-

θανους κόμικ ήρωες του Γκοσινί. Κάνε πως δεν είδες ποτέ τον «Αστερίξ στους

Ολυμπιακούς Αγώνες» και αφέσου στις απολαυστικές ατάκες τόσο των δυο

απίθανων Γαλατών όσο και των περιφερειακών χαρακτήρων που τους πλαισιώ-

νουν (δώσε προσοχή στους Νορμανδούς).

Μια ακόμη ταινία, λοιπόν, με τον χοντρομπαλά Οβελίξ και τον εξυπνάκια (αλλά

και ταλαιπωρημένο ερμηνευτικά) Αστερίξ. Νέα αποστολή τους είναι η μεταλαμπά-

δευση των μαχητικών γνώσεών τους στους, κατά τα άλλα όχι και τόσο αδελφούς,

Βρετανούς. Όπως καταλαβαίνεις, όλη αυτή η νέα περιπέτεια είναι απολαυστική

και ενδείκνυται για να περάσεις καλά, χαλαρά και όμορφα ένα βράδυ σου.

Μπλοκμπάστερ γαλλικό με ένα ακόμη αχρείαστο 3D να υπάρχει κι εδώ -η γνώμη μου είναι να μην το προτιμήσεις-, και ευτυχώς

χωρίς μεταγλωττίσεις και άλλα συναφή. Οι φωνές του Ντεπαρντιέ και των λοιπών φτάνουν και περισσεύουν. Τις θέλουμε κιόλας,

μια και η αυθεντικότητα προτιμάται από την ελληνική παραζάλη. Μια ταινία που θα σου αρέσει πολύ.


Νέστορας Πουλάκος

(www.sevenart.gr)

Η ΑΓΕΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ (UN CUENTO CHINO/ CHINESE TAKE-AWAY) Σκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Μπορενστάιν

Παίζουν: Ρικάρντο Νταρίν, Ιγνάθιο Χου-

άνγκ, Μουριέλ Σάντα Άνα


ΦΑΡΓΚΑΝΗ (5η εβδομάδα)

Ο Ρομπέρτο είναι ένας πικρόχολος και

μοναχικός τύπος που ζει στο Μπουένος

Άιρες. Περνά τις μέρες του μετρώντας

καρφιά στο μαγαζί του, φωνάζοντας σε

ενοχλητικούς πελάτες, και συγκεντρώ-

νοντας περίεργες ειδήσεις απ’ όλο τον

κόσμο. Ο Χουν είναι ένας Κινέζος μετα-

νάστης που αναζητά λύσεις στο Μπουένος

Άιρες μετά τον…ανεξήγητο θάνατο της

fn47.indd 12 08/11/2012 11:57 ΜΜ


Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης

Τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο της συνεργασίας της Κινηματογρα-

φικής Λέσχης Θεσσαλονίκης με το 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ-

σαλονίκης, θα προβληθεί η ταινία: «Με το φως της ημέρας» (Kad svane

dan/ When Day Breaks) του Γκόραν Πασκάλιεβιτς. Η προβολή θα γίνει

στις 21.00 στον κινηματογράφο «Ολύμπιον», (αίθουσα «Παύλος Ζάννας»)

και θα είναι δωρεάν για τα μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης, με την επί-

δειξη της κάρτας μέλους της Κινηματογραφικής Λέσχης Θεσσαλονίκης.

Τρία ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού

Με τρία ντοκιμαντέρ του Φώτου

Λαμπρινού αφιερωμένα στην

καλλιτεχνική δημιουργία του

Νοτίου Καυκάσου θα υποδεχτεί

τους επισκέπτες της έκθεσης

«Samkura. Περιπλάνηση» αλλά

και τους φίλους του 53ου Φεστι-

βάλ Κινηματογράφου Θεσσαλο-

νίκης το Κρατικό Μουσείο Σύγ-

χρονης Τέχνης το Σάββατο 10

Νοεμβρίου στις 12.00 – 14.00

στον χώρο του, στο Κέντρο Σύγ-

χρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

(Αποθήκη Β1, λιμάνι). Η είσο-

δος για το κοινό θα είναι ελεύ-

θερη ενώ μετά τις προβολές θα

υπάρξει ανοιχτή συζήτηση με

τον σκηνοθέτη Φώτο Λαμπρινό.

Πρόκειται για τις ταινίες «Γεωρ-

γιανοί ζωγράφοι», «Γκαϊανέ Χατσατουριάν» και «Σεργκέι Παρατζάνοφ, ο εξόριστος», που κινηματογραφή-

θηκαν το 1989, στην εποχή της περεστρόικα και αναφέρονται, εν μέρει, στην καλλιτεχνική δραστηριότητα

της σοβιετικής δημοκρατίας της Γεωργίας.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης «Samkura: Περιπλάνηση» που παρουσιάζει έργα

καλλιτεχνών από τη Γεωργία και την Αρμενία καθώς και την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, πολ-

λοί από τους οποίους ταξίδεψαν στον νότιο Καύκασο και το έργο τους αντανακλά αυτό το ταξίδι. Η έκθεση

φιλοξενείται στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης,

στην Αποθήκη Β1 στο λιμάνι, έως τις 9 Δεκεμβρίου (ώρες λειτουργίας Τρίτη-Σάββατο 10:00-18:00, Κυριακή

11:00-15:00) και εντάσσεται στο «Φεστιβάλ των Αοράτων Πόλεων

Εγκαινιάστηκε η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης

Η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης εγκαινιάστηκε επίσημα την Κυριακή 4 Νοεμβρίου στο πλαίσιο του 53ου Φεστι-

βάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με το αφιέρωμα «Η κινηματογραφική ζωή της ζωγραφικής» και την

ειδική προβολή της ταινίας «Καραβάτζο» του Ντέρεκ Τζάρμαν στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας» στο «Ολύ-

μπιον». Το παρών έδωσαν ο διευθυντής του Φεστιβάλ Δημήτρης Εϊπίδης, ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης

και πρόεδρος της γαλλικής Ταινιοθήκης Κώστας Γαβράς και η υπεύθυνη της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης

Αργυρώ Μεσημέρη.

Να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο του αφιερώματος «Η κινηματογραφική ζωή της ζωγραφικής» που εγκαινί-

ασε την Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης, προβλήθηκαν επίσης οι ταινίες «Έγκον Σίλε - Εγώ λάτρεψα το γυμνό»

των Χέρμπερτ Βέσελι και Λίο Τισάτ, «O λαϊκός ζωγράφος Πιροσμανί» του Τζιόρτζι Σενγκαλάγια, το ντοκιμα-

ντέρ «Ο ζωγράφος Πικάσο» του Λουτσιάνο Εμέρ, καθώς και τα μικρού μήκους φιλμ «Τουλούζ Λοτρέκ» του

Ρομπέρ Εσένς, και «Βαν Γκογκ», «Πολ Γκογκέν» και «Γκερνίκα» του Αλέν Ρενέ. Με επίκεντρο τους διάση-

μους ζωγράφους, οι ταινίες αναδεικνύουν τις εκλεκτικές συγγένειες, τις διαχρονικές σχέσεις και την οπτική

μαγεία που προκύπτει από την όσμωση ανάμεσα στον κινηματογράφο και στη ζωγραφική.

Το αφιέρωμα «Η κινηματογραφική ζωή της ζωγραφικής» εμπλουτίζεται από την έκθεση φωτογραφίας «Stop-

carre στο ευρωπαϊκό σινεμά», η οποία περιλαμβάνει 57 ασπρόμαυρες φωτογραφίες από ταινίες των σημα-

ντικότερων Ευρωπαίων σκηνοθετών, που επηρέασαν την εξέλιξη της γλώσσας και της αισθητικής του κινη-

ματογράφου. Πρόκειται για φιλμ τα οποία αντιπροσωπεύουν κυρίαρχα ρεύματα στην ιστορία της Έβδομης

Τέχνης (σοβιετική πρωτοπορία, γαλλική νουβέλ βαγκ, ιταλικός νεορεαλισμός κ.λπ.) αλλά και διακεκριμένους

δημιουργούς του σινεμά (Ντράγιερ, Μπουνιουέλ, Ταρκόφσκι, κ.ά.). Η έκθεση διαρκεί έως τις 11 Νοεμβρίου

και φιλοξενείται στην Αποθήκη Γ’, στο Λιμάνι.

AVANT PREMIERE

Ο ZOO RADIO 90,8, σε συνεργασία με την

εταιρεία διανομής Odeon, σας προσκαλούν

στην πρεμιέρα της ταινίας «Χαραυγή - Μέρος

2ο» (The Twilight Saga: Breaking Dawn -

Part 2) του Μπιλ Κόντον, με τους Ρόμπερτ

Πάτινσον, Κρίστεν Στίουαρτ και Τέιλορ Λότ-

νερ, την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, στις 20.00,

στον πολυκινηματογράφο ODEON ΠΛΑ-

ΤΕΙΑ. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφα-

λίσετε μέσα από διαγωνισμούς στις εκπο-

μπές του ZOO RADIO 90,8 (2310 232908).

NextΤην Πέμπτη 15 Νοεμβρίου αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους

στη Θεσσαλονίκη, πέρα από το «Χαραυγή - Μέρος 2ο» που θα δούμε σε

avant premiere, οι εξής ταινίες: «Barbara» του Κρίστιαν Πέτζολντ με τους

Νίνα Χος, Ρόναλντ Ζέρφελντ και Ράινερ Μποκ, «Ο εξαιρετικός κύριος Λαζάρ»

(Monsieur Lazhar) του Φιλίπ Φαλαρντό με τους Μοχάμεντ Φελάγκ, Σοφί

Νελίς και Εμιλιέν Νερόν και «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη με

τους Άλμπαν Ουκάζ, Στεφανία Γουλιώτη και Αργύρη Ξάφη.

σινεμά

fn47.indd 13 08/11/2012 11:57 ΜΜ


σινεμά

Όσες δεν παίζονται στο Φεστιβάλ

Στο Πανόραμα Ελληνικού Κινηματογράφου, στο Τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

που φιλοξενεί πλέον τις ελληνικές ταινίες, χωρίς να έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα, δεν προβάλλονται

όλες οι δουλειές των Ελλήνων σκηνοθετών που υπέβαλαν στο Φεστιβάλ την αίτηση συμμετοχής τους.

Είναι αλήθεια ότι δεν ξέρουμε το σκεπτικό με το οποίο κόπηκαν αυτές οι ταινίες. Στους ίδιους σκηνο-

θέτες δεν έχει κοινοποιηθεί η ανάπτυξη του σκεπτικού του υπεύθυνου του Φεστιβάλ, με αποτέλεσμα,

χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος, να φαίνεται ότι επιχειρείται ένας αποκλεισμός, μια κατάσταση που

αμαυρώνει την εικόνα συνεργασίας του Φεστιβάλ με τους Έλληνες σκηνοθέτες. Το γεγονός πάντως

είναι ότι έχει δημιουργηθεί μια έλλειψη στην ενημέρωση του κοινού όσον αφορά στο σύνολο της

ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής.

Το Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, σε συνεργασία με τους σκηνοθέτες Νίκο Αλευρά, Δημήτρη Αρβα-

νίτη και Πέτρο Σεβαστίκογλου, αποφάσισε να προβάλλει τρεις από τις κομμένες ταινίες, μέσα στο

χρόνο της διεξαγωγής του Φεστιβάλ, σε χώρο εκτός του Φεστιβάλ, για την αποφυγή οξύνσεων, με

σκοπό να ενημερώσει το κοινό για αυτές τις δουλειές, για τις οποίες δεν έχει την ευκαιρία ανάλογης

ενημέρωσης.

Οι θεατές που θα δουν τις κομμένες ταινίες και αυτές που έχουν προβληθεί κατά τη διάρκεια του

Φεστιβάλ, στο πρόγραμμά του, θα μπορέσουν να κρίνουν αν θα έπρεπε να κοπούν ή όχι. Αν υπήρχε

λόγος να αποκλειστούν από το Φεστιβάλ που άλλοτε ήταν το βήμα παρουσίασης των Ελλήνων σκη-

νοθετών στο κινηματογραφόφιλο κοινό. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να κάνουν μια κριτική

στο σκεπτικό των ιθυνόντων του Φεστιβάλ. Οι ταινίες που θα προβληθούν είναι: «A night in Athens»

του Δημήτρη Αρβανίτη (Σάββατο 10 Νοεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι), «Χαιρετίσματα στην Ευρώπη

ή Κλάιν Μάιν Πουτς» του Νίκου Αλευρά (Κυριακή 11 Νοεμβρίου, στις 11.00 το πρωί) και «Attractive

illusion» (φωτό) του Πέτρου Σεβαστίκογλου (Κυριακή 11 Νοεμβρίου, στις 14.00 το μεσημέρι)

Οι προβολές θα γίνουν στο Θέατρο 90 Μοιρών, Φιλίππου 36, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους. Η

είσοδος θα είναι δωρεάν. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό που θα συντονίσει ο κριτικός κινη-

ματογράφου, Γιάννης Φραγκούλης, και θα συμμετέχουν ο Λεωνίδας Εμπειρίκος, ιστορικός, ο Νίκος

Αλευράς, σκηνοθέτης, και ο Δημήτρης Πουλικάκος, τραγουδοποιός και ηθοποιός. Θα μας δοθεί η

ευκαιρία να συζητήσουμε το θέμα «Ελληνική ευδαιμονία και ευρωπαϊκή κατάθλιψη».

Από τον Φελίνι στον Βισκόντι

Η Κινηματογραφική Λέσχη Solaris συνεχίζει τις προβολές του αφι-

ερώματος στους Φεντερίκο Φελίνι και Λουκίνο Βισκόντι. Αυτήν

την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, στις 21.00, θα γίνει η προβολή της ται-

νίας «Άμαρκορντ» (Amarcord, 1973) του Φεντερίκο Φελίνι, με τους

Μαγκαλί Νοέλ, Αρμάντο Μπράντσια και Πουπέλα Μάντζιο. Οι θεατές

θα πρέπει να προμηθευτούν την κάρτα μέλους που στοιχίζει 20 ευρώ

για 6 προβολές (λιγότερο από 3,5 ευρώ ανά προβολή). Μετά από τις

προβολές θα ακολουθεί συζήτηση με το Γιάννη Φραγκούλη, κριτικό

και θεωρητικό του κινηματογράφου, αλλά και με άλλους κριτικούς της

Έβδομης Τέχνης. Στην πραγματοποίηση του σχεδίου συνεργάζονται

το Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών και η filmfabrik Productions. . Οι

προβολές γίνονται στο Θέατρο 90 Μοιρών, Φιλίππου 36, πλησίον

της πλατείας Αριστοτέλους.

Σημείωση: Τέσσερις αναγνώστες του φιλμ νουάρ μπορούν να κερδί-

σουν από μία κάρτα μέλους, αρκεί να μας στείλουν μέιλ στο contact@

filmnoir.gr σημειώνοντας τη λέξη Solaris.

Έξι σκεπτόμενες κωμωδίεςτου Γούντι Άλεν στην ΕΤ3

Αυτό το Σάββατο 10 Νοεμβρίου στις 23.00 ανοίγει η αυλαία του αφιερώ-

ματος στον Γούντι Άλεν με την προβολή της ταινίας «Σφαίρες πάνω από

το Μπρόντγουεϊ» (Bullets Over Broadway, 1994) με τους Τζον Κιούζακ,

Ντάιαν Γουίστ, Τζένιφερ Τίλι και Τσαζ Παλμιντέρι. Το φιλμ κέρδισε Όσκαρ

β’ γυναικείου ρόλου για την Ντάιαν Γουίστ και προτάθηκε για άλλα έξι. Τη

δεκαετία του ‘20 ένας γκάνγκστερ θέλει να επιβάλει τη φίλη του ως πρω-

ταγωνίστρια σε παράσταση στο Μπρόντγουεϊ. Εξαιρετικός συνδυασμός

χιούμορ, νουάρ και ειρωνείας με σπουδαία ατμόσφαιρα εποχής. Πριν

από την προβολή της ταινίας θα υπάρξει μια σύντομη ανάλυση - πρόλο-

γος από τον κριτικό κινηματογράφου Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου για την

αξία του έργου του Γούντι Άλεν, την προβληματική, το στιλ και τον τρόπο

που έγιναν οι επιλογές των ταινιών.

fn47.indd 14 08/11/2012 11:57 ΜΜ


Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(Α

ΓΓ

ΕΛ

ΙΟΦ

ΟΡ

ΟΣ

)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Ρό

μπυ

Εκσ

ιέλ*

(ΕΘ

ΝΟ

Σ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(ww

w.m

ovi

esltd

.gr)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (w

ww

.new

sbo

mb

.gr)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(Η

ΜΕ

ΡΗ

ΣΙΑ

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(ww

w.t

vxs.

gr)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(ww

w.c

ined

og

s.g

r)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος

*(w

ww

.sev

enar

t.g

r)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(ww

w.f

reec

inem

a.g

r)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΕΠΤΑ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ **** *** *** *** *** ** *** *** **ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΑΡΑΦΑ *** *** ** ** *** **** ** ***

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

SKYFALL **** ***** *** **** ** **** **** *** *** *** *** *** ****THE DINOSAUR PROJECT * • * • * * • •

O ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ **** **** **** **** ** *** *** *** ***** **** *** **** *** **** * ****

ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΑ *** **** ** *** • *** **** ** ** **** ** ** **

ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ *** *** *** *** ** ** *** ** ** *** **** *** *** ** *

ΑΓΑΠΗ **** **** ***** *** *** ** ***** **** **** ***** ***** ***** **** * ** ***

ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ *** ** ** ** ** ** * *** ***

Η ΑΓΕΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

**** **** *** *** *** *** *** *** **** *** *** **** ** ***

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)σινεμά

Γράφει ο Άγγελος Γιάννου[email protected]

ΗΤΑΝ Ή ΔΕΝ ΗΤΑΝ;(12:08 EAST OF BUCHAREST/ A FOST SAU N-A FOST?)Σκηνοθεσία: Κορνέλιου ΠορουμπόιουΠαίζουν: Μιρτσέα Αντρεάσκου, Τεό Κορμπάν, Ίον ΣαπντάρουΡουμανία: 2006Διάρκεια: 89’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Μιας και διανύουμε μέρες φεστιβάλ, θα σας προτείνουμε γι’

αυτή τη βδομάδα μια «φεστιβαλική» ταινία, που είχε μάλιστα

προβληθεί και στο δικό μας φεστιβάλ πριν από μερικά χρόνια,

αφήνοντας πίσω της τις καλύτερες εντυπώσεις. Πρόκειται για

μια ταινία ανάλαφρη, αλλά παράλληλα και βαθυστόχαστη,

μελαγχολική μέσα στην ευθυμία της, απλοϊκή και σύνθετη την

ίδια στιγμή. Ασχολείται κατ’ αρχήν και σε πρώτο επίπεδο με

ένα ερώτημα πολιτικό και ιστορικό, το οποίο είναι αν έγινε ή

δεν έγινε επανάσταση στις 22 Δεκεμβρίου του 1989, ημέρα

που η ιστορία έχει τυπικά καταγράψει ως την πτώση του καθε-

στώτος Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, οπότε και στις 12:08 μ.μ.

ακριβώς ο Τσαουσέσκου επιβιβάστηκε σε ένα ελικόπτερο

και φυγαδεύτηκε από το προεδρικό μέγαρο. Περισσότερο

όμως είναι μια ταινία με θέμα τον μικροαστισμό και τη ζωή

σ’ αυτές τις οικείες σε όλους μας επαρχιακές πόλεις, όπου

κυριαρχεί η απόλυτη ηρεμία και μοιάζει φαινομενικά σαν να

μη συμβαίνει ποτέ τίποτα. Μια τέτοια πόλη είναι το Βασλούι,

στριμωγμένο στο βορειοανατολικό άκρο της Ρουμανίας,

φτωχικό και μίζερο όπως πιθανότατα ήταν και επί ημερών

Τσαουσέσκου, με κάποια σημάδια εκσυγχρονισμού, όπως

ένα πολυτελές αυτοκίνητο που αποσπά τα σχόλια των περαστικών, ένας Κινέζος μετανάστης, κι ένας τοπικός

τηλεοπτικός σταθμός επιπέδου που θα είχε πολλά να ζηλέψει από τους αλήστου μνήμης τοπικούς σταθμούς

της πατρίδας μας. Σ’ αυτό το σταθμό, λοιπόν, διοργανώνεται μια συζήτηση με θέμα τι έκαναν οι πολίτες της

πόλης εκείνη τη μέρα του 1989, αν υπήρξε επανάσταση στο Βασλούι ή αν απλώς οι άνθρωποι βγήκαν να

πανηγυρίσουν μόνον αφού πρώτα είχαν βεβαιωθεί από την τηλεόραση ότι ο Τσαουσέσκου είχε φύγει. Η ταινία

αποτελείται στο μεγαλύτερό της μέρος από αυτή την εκπομπή, κάτι που δίνει την ευκαιρία για μια χαριτωμένη

παρωδία των φθηνών τηλεοπτικών παραγωγών, γεμάτη με διάφορα οπτικά γκαγκ, όπως αδέξιες κινήσεις της

κάμερας, πλάνα χωρίς εστίαση, χέρια να μπαίνουν στο κάδρο για να δώσουν δήθεν κρυφά στον παρουσιαστή

κάποια χαρτιά που παράπεσαν ή απέλπιδες εκκλήσεις του παρουσιαστή για ένα κοντινό την ώρα που είναι

στον αέρα. Παρωδιακό είναι και γενικότερα το χιούμορ της ταινίας σε ό,τι αφορά τα ήθη και τις συμπεριφο-

ρές των κατοίκων της πόλης, με αποτέλεσμα να βγαίνει ανάγλυφα όλη η βαθύτερη αίσθηση απομόνωσης και

ασημαντότητας, αλλά και ότι όσο κι αν «όλα τριγύρω αλλάζουνε, όλα τα ίδια μένουν». Όλοι οι ήρωες όμως,

παρόλα τα καταφανή ελαττώματά τους καταφέρνουν να γίνονται ιδιαίτερα συμπαθείς, κάτι που καθιστά ακόμα

και το εντονότερο υπονοούμενο για την ποταπότητα των επαρχιωτών αυτών εντέλει χαριτωμένο. Έχει σημασία

να κατανοήσουμε ότι η ταινία παίζει σε ένα διπλό ταμπλό: από τη μια αποτελεί εμφανώς ένα σχόλιο για τον

μικροαστικό εφησυχασμό της επαρχίας, που είναι ικανός να καταστήσει ανενεργή οποιαδήποτε κοινωνική ή

πολιτική αλλαγή, κι από την άλλη θέτει έναν προβληματισμό πάνω στη σχηματικότητα της «επίσημης» ιστορίας.

Γιατί το Βασλούι θα μπορούσε να ειδωθεί και σαν μια μετωνυμία ολόκληρης της Ρουμανίας. Μήπως τελικά η

εύπεπτη ιστοριούλα του λαϊκού ξεσηκωμού που ανέτρεψε το δικτάτορα είναι απλά ένας σχηματικός μύθος,

που καλύπτει πολύ πιο σύνθετες και πολύπλοκες υπόγειες πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες; Μήπως πολλοί

επιδίωξαν τον τίτλο του επαναστάτη χωρίς να τον αξίζουν και κατάφεραν έτσι να πάρουν πλεονεκτική θέση

εκκίνησης στην κούρσα της ανέλιξης στο νέο καθεστώς; Μήπως τελικά όλη αυτή η μυθολογία της επανάστασης

επιδιώκει να συγκαλύψει το γεγονός ότι δεν έχουν αλλάξει και τόσο πολλά; Η ταινία δεν δίνει απαντήσεις, και

μόνο όμως που θέτει τα ερωτήματα κατά έναν τρόπο οξύ και διεγερτικό είναι νομίζουμε πολύ σημαντικό, και

μάλιστα μέσα σε ένα πλαίσιο βαθιάς γνώσης για την ανθρώπινη ψυχολογία, αλλά και επιδέξιας χρήσης των

κινηματογραφικών κωδίκων.


videodrome-filmnoir.blogspot.com

fn47.indd 15 08/11/2012 11:57 ΜΜ


κινηματογραφικήατζέντα

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του 5 βιβλία Ποίησης του Άγγελου Δελιακίδη τα οποία μπορειίτε να παραλάβετε από τα γραφεία του φιλμ νουαρ11:00-15:00.

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας.

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Αγάπη» - Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία»

- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» - Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία (τέσσερις σε ότι αφορά το «Ολύμπιον») κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους πέντε κινηματογράφους. Να επισημάνουμε πως δεχόμαστε συμμετοχές από τη στιγμή που κυκλοφορεί το περιοδικό και μετά, όχι πριν. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το νωρίτερο το απόγευμα της Παρασκευής.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Αγάπη (18.30 – 20.45 – 23.00),

Αίθουσα 2: Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι (19.00), Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (21.00 – 22.45)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα (μετα-

γλωττισμένη: 17.00), Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι (18.30), Skyfall (20.15

– 22.40)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει (19.00 – 21.00 – 22.45)

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (2310 508398): Δευτέρα έως Τετάρτη:

κλειστά

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: 53ο Φεστιβάλ Κινηματογρά-

φου Θεσσαλονίκης/ Δευτέρα έως Τετάρτη: κλειστά, Αίθουσα «Παύλος Ζάννας»: 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης/ Δευτέρα έως Τετάρτη: κλειστά

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό (19.00 – 21.00 – 22.45/ Κυριακή: 21.00 – 22.45)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Tinker Bell: Το μυστικό των νεραϊδόφτερων (σε 3D/ μεταγλωττισμένη:

19.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00 – 19.00/ Τετάρτη: 18.00), Skyfall (21.00/ Τετάρτη: καμία προβολή), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 2: Tinker Bell: Το μυστικό των νεραϊδόφτερων (μεταγλωττισμένη: 17.40), Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (19.30), Παράνομοι (22.10), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.30), Αίθουσα 3:

Skyfall (19.10 – 22.00/ Σάββατο και Κυριακή: 16.20 – 19.10 – 22.00), Αίθουσα 4: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή:

17.20), Skyfall (18.00 – 22.30/ Δευτέρα: 22.30/ Τετάρτη: 20.00 – 23.00), Αίθουσα 5: Skyfall (20.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00 – 20.00 – 23.00/ Τετάρτη: καμία

προβολή), Χαραυγή - Μέρος 1ο (Τετάρτη: 21.30), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 6: Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (18.10), Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι (20.30), Η αρπαγή 2 (22.50), Αίθουσα 7: Brave (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.30), Skyfall (18.30 – 21.30/ Τετάρτη: 18.10 – 21.00), Αίθουσα 8: Επτά ψυχοπα-θείς (18.00 – 20.20 – 22.40)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Tinker Bell: Το μυστικό των νεραϊδόφτερων (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 17.20/ Σάββατο και

Κυριακή: 13.20 – 15.20 – 17.20), Skyfall (19.30 – 22.30), Αίθουσα 2: Skyfall (17.30 – 20.30 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 14.30 – 17.30 – 20.30 – 22.30), Αίθουσα 3: Η εποχή των παγετώνων: Ο χορός των ηπείρων (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 15.00), Skyfall (17.00 – 20.00 – 23.00), Αίθουσα 4: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 16.10 – 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.10 – 16.10 – 18.10), Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι (20.10 – 22.10/ Παρασκευή και

Σάββατο: 20.10 – 22.10 – 00.10), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.10), Αίθουσα 5: Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (17.15 – 19.15/ Σάββατο και Κυριακή: 13.15 – 15.15

– 17.15 – 19.15), Η αρπαγή 2 (21.20 – 23.40), Αίθουσα 6: Επτά ψυχοπαθείς (16.50 – 19.20 – 21.40/ Παρασκευή: 16.50 – 19.20 – 21.40 – 00.20/ Σάββατο: 14.20 – 16.50

– 19.20 – 21.40 – 00.20/ Κυριακή: 14.20 – 16.50 – 19.20 – 21.40), Αίθουσα 7: Brave (μεταγλωττισμένη: 17.10/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.10 – 17.10), Ο Θεός αγα-πάει το χαβιάρι (19.10 – 21.10 – 23.10), Αίθουσα 8: Skyfall (16.00 – 19.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 16.00 – 19.00), Σκότωσέ τους γλυκά (21.50 – 23.50), Αίθουσα 9:

Skyfall (18.30 – 21.30/ Παρασκευή: 18.30 – 21.30 – 00.30/ Σάββατο: 12.30 – 15.30 – 18.30 – 21.30 – 00.30/ Κυριακή: 12.30 – 15.30 – 18.30 – 21.30), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.10), Αίθουσα 10: Tinker Bell: Το μυστικό των νεραϊδόφτερων (μεταγλωττισμένη: 17.50 – 19.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 13.50 – 15.50 – 17.50 – 19.50),

Skyfall (22.00), Αίθουσα 11: Skyfall (Πέμπτη και Παρασκευή: 18.00 – 21.00 – 00.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 15.00 – 18.00 – 21.00 – 00.00Δευτέρα έως Τετάρτη:

18.00 – 21.00), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.00)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Brave (μεταγλωττισμένη: 15.50 – 17.50/ Σάββατο και Κυριακή: 11.50 – 13.50 – 15.50 – 17.50), Επτά ψυχοπαθείς (19.50

– 22.10 – 00.30), Αίθουσα 2: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 15.40/ Σάββατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.40 – 17.40), The Dinosaur Project (17.50 – 19.40/ Σάββατο και Κυριακή: 19.40), Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι (21.30 – 23.40/ Τετάρτη: 21.30), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 3: Η εποχή των παγετώνων: Ο χορός των ηπείρων (μεταγλωττισμένη: 15.00/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 13.00 – 15.00), Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (17.00 – 19.20 – 21.40),

Η αρπαγή 2 (23.50/ Τετάρτη: καμία προβολή), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 4: Tinker Bell: Το μυστικό των νεραϊδόφτερων (μεταγλωττισμένη: 16.00 –

18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.00 – 16.00 – 18.00), Skyfall (20.00 – 22.50), Αίθουσα 5: Tinker Bell: Το μυστικό των νεραϊδόφτερων (μεταγλωττισμένη: 15.30 –

17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 11.30 – 13.30 – 15.30 – 17.30), Skyfall (19.30 – 22.20), Αίθουσα 6: Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα (μεταγλωττισμένη: 15.20 – 17.20/ Σάββατο

και Κυριακή: 11.20 – 13.20 – 15.20 – 17.20), Skyfall (19.00 – 21.50 – 00.40/ Τετάρτη: 19.00 – 21.50), Χαραυγή - Μέρος 2ο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 7: Skyfall (17.40 –

20.30 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.50 – 17.40 – 20.30 – 23.20), Αίθουσα 8: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 16.20/ Σάββατο και

Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.20), Skyfall (18.20 – 21.10 – 00.00), Αίθουσα 9 (Comfort): Skyfall (20.30 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 17.40 – 20.30 – 23.20), Αίθουσα 10

(Comfort): Skyfall (18.20 – 21.10 – 00.00)

Ιταλικά - Ισπανικά - Πορτογαλικά

Εγνατία 128 τηλ.: 2310 240 962email: [email protected]

Colombo

Καθημερινές ανταποκρίσεις από το 53ο ΦΚΘ στο www.alterthess.gr από τον Στράτο Κερσανίδη

και στο www.agelioforos.gr από τον Θόδωρο Γιαχουστίδη

fn47.indd 16 08/11/2012 11:57 ΜΜ

film noir - issue 47

Documents