esperanto · li opiniis ke ne estas kaŭzo de pesimismo ĉar esperanto nun tempe kreskas malpli...

28
en Danio Esperanto 15-a jarkolekto • n-ro 2 • majo 2008 100 jaroj de Dana Esperanto-Asocio

Upload: ngodiep

Post on 09-May-2018

224 views

Category:

Documents


5 download

TRANSCRIPT

en DanioEsperanto

15-a jarkolekto • n-ro 2 • majo 2008

100 jaroj deDana Esperanto­Asocio

EnhavoLa jarkunveno de DEA................3Prelega tago................................5Salutoj al DEA.............................7Al la amikoj de DEA..................10La   Ĝenerala   kunveno   de   DEA 2008............................................17Ekspozicio   ”Esperanto   en Danio”........................................19Kultura Esperanto­Festivalo....22Esperanto­kurso.......................23EU­subvencio al EEU................26Sukcesa simpozio en Ĝenevo .26

Esperanto en Daniomembroorgano de Dana Esperanto­Asocio

IŭN 0909­6124

Adreso de la asocio/prezidanto:Ileana SchrøderVestavej 4, 2770 Kastrup☎ 32 51 31 16  [email protected]Ĝirokonto: 805 7370UEA­kodo: deaa­t

Kromaj estraranoj:Arne Casper Mortensen (kasisto)Jens S. Larsen (sekretario)Ejnar Hjorth (vicprezidanto)Bent JenseniusRasmus Høyrup JensenOle Terkelsen 

Redakcia adreso:Jens S. Larsenc/o Trillingsgård, Munkebjergvej 772770 Kastrup☎ 24 47 50 40  [email protected]

Presado: Atlas­Quick

Adresŝanĝoj al:La prezidantino (adreso supre)

Represo de artikoloj el EeD estas permesata kun indiko de la fonto.

Limdato por la venonta numero:

01.08.2008

La jarkunveno de DEA

DEA centjariĝis! Sukcesplenan feston ĝuis pli ol 70 gastoj dum la preĝtaga ferio. Estis aranĝita solena kaj eventoplena programo.

La 100­jara datreveno de Dana Esperanto­Asocio   estis   celebrata inter la 18­a kaj la 20­a de aprilo en la kulturdomo en Dortheasvej, Kopenhago kun pli ol 70 gastoj el Danio,   Finlando,   Francio,   Ger­manio,   Italio,   Litovio,   Norvegio, Portugalio kaj Svedio. Efektive la Centra   Dana   Esperantista   Ligo (la nomo de DEA ĝis 1972) estis fondita   jam   la   6­an   de   februaro 1908,   sed   ni   preferis   kunigi   la jubilean   festadon   kun   la   tradicia jarkunveno en aprilo.

En   sia   bonveniga   paroladeto 

Ileana   Schrøder,   prezidantino   de DEA,   atentigis   pri   la   prihistoria ekspozicio   daŭranta   jam   kelkajn tagojn   antaŭ   la   jarkunveno   kaj aparte menciis la pionirojn Marie Schrøder   (ne  parenco!),  Frederik Skeel­Giörling   kaj   Margrethe Noll,   kaj   la   postajn   aktivulojn Poul   Thorsen,   Paul   Neergaard, L. Friis kaj ges­rojn Zacho.

Post   la   inaŭguraj   vortoj   estis jubilea  tosto,  kaj Ileana Schrøder transdonis   al   Stanislaw   Miel­czarek la taskon de vortgvidanto. Li  gvidis  nin  tra  aro da oficialaj salutoj  (vidu pri   tio  apartan arti­kolon)   kaj   prezentis   la   fest­paroladon   de   la   honora   gasto, prezidanto  de  la   Itala  Esperanto­Asocio Renato Corsetti.

Corsetti   en   sia   parolado   kom­paris la tiaman kaj la nuntempan etosojn  en   la  Esperanta  movado. Li  emfazis   la  protektan   rolon  de Esperanto en mondo, en kiu ĉiuj lingvoj   kaj   kulturoj   estas   mal­grandaj sed samtempe samvaloraj. 

3

Li   opiniis   ke   ne   estas   kaŭzo   de pesimismo   ĉar   Esperanto   nun­tempe kreskas malpli videble pro la   reta   interkomunikiĝo.  La  nun­tempularo   lernas   kaj   praktikas Esperanton pere de sia komputilo. Esperanto   similas   al   la   malbela anasido   en   la   fabelo   de   H.C. Andersen   –   iam   la   homaro agnoskos la belegan cignon.

Tiam estis tempo por distraĵoj. Unue Wendy Meng brile pianludis komponaĵojn   de   Ĉajkovskij   kaj Haydn. Post  tiu ĉi   trankvila kon­tribuo DEJO treege amuze distris nin per  la satira  teatraĵo ‘Estis  – Estas   –   Estos’.   La   lasta   distraĵo estis la kantado de grupo de kvar (neesperantistaj)   profesiaj   kan­tistoj,   kiuj  Esperante  kantis  kvar danajn   kantojn.   Fine   ĉiuj   parto­prenantoj   kantis   la   himnon   de Eŭropo kaj la Esperon.

La   posttagmezo   finiĝis   per   la oficiala malfermo de la ekspozicio pri   la   unua   jarcento   de   la   dana Esperanto movado. Tiu ĉi estis la rezulto  de  la  grandega  laboro de Mogens   Rude   Andersen   kaj   liaj kunlaborantoj  Bent  Jensenius  kaj Torben Svendsen.

La   vendredo   finiĝis   per bankedo, sekvata de koncerto kun JoMo,   konata   Esperanto­troba­doro  el  Tuluzo,   suda  Francio.  Li senpene   saltis   inter   granda nombro   da   lingvoj   kaj   malsam­devenaj   melodioj,   sprite   kun­ligante   ilin   per   Esperanto.   Iom poste   aliĝis   al   li  Kim Henriksen kun akordiono, kaj kune ili distris kaj dancigis la gastojn.

Dum la sabato estis nia “kleriga tago” kun prelegoj (vidu pli detale en sekva artikolo). Post la prelegoj alvenis   buso   por   transporti   la distriĝemiĝintan aŭskultintaron al la  manĝejoj  kaj  amuzejoj  de  Ti­voli.  Dimanĉe   Eugeniusz   Rybar­czyk   ĉiĉeronis   la   eksterlandajn gastojn en la urbo, dum okazis la ĝeneralaj kunvenoj de DEA kaj de DEJO.

4

Prelega tago

La jarkunveno sabate enhavis streĉan programon kun ses prelegoj. Kvar eksterlandaj kaj unu enlanda eminentuloj prilumis la historion kaj aktualajn problemojn de nia movado.

La serion de prelegoj malfermis Detlev Blanke, kiu parolis pri lingvopolitiko por Esperanto. Esperantistoj opinias ke Esperanto estas lingvilo, kontaktilo, distrilo, mondsavilo kaj studobjekto. La neesperantistaro ne interesiĝas pri tiaj nebulecaj kapricoj. Precipe la ne­esperantistaj povuloj akceptus ĝian utilecon, se 

oni nepre konvinkus ilin pri ĝiaj perspektivoj kiel faklingvo. Laŭ la opinio de Detlev Blanke, se Esperanto ne taŭgas kiel faklingvo, ĝi ne taŭgas por prizorgi la ekonomiajn kaj politikajn interesojn de la povularo. Ĝis nun Esperanto ne estas sufiĉe stabila aŭ evoluinta kiel faka lingvo. Bedaŭrinde interalie la eldonita fakliteraturo pri esperantologio estas ofte la eldonaĵoj de ne­esperantistoj. Alia problemo estas, ke esperantistoj mem ne emas konsentiĝi; ekzemple kio estas la nomo de nia lando? Ridinde estas, ke ni ne tute certas, ĉu ni loĝas en Danlando, Danio aŭ Danujo. Detlev Blanke emfazis la gravecon, ke la movado ne tro frue malpaciencu postuli sian akcepton kiel oficialan lingvon en Eŭropo. Pli gravas ke ni zorgu evoluigi la lingvon.

Kiel dua preleganto Anna Löwenstein prelegis pri Esperanto kiel familia lingvo. Pro siaj propraj spertoj kiel patrino kaj ankaŭ pro sia profesia scio ŝi tre interese informis la plejparte aĝan ĉeestantaron. Unue antaŭ multaj jaroj ŝi inspiriĝis pri la sukcesa plurlingva edkukado, kian oni praktikis ĉe la familio Kehlet. Kiam Anna Löwenstein kaj Renato Corsetti 

5

gepatriĝis, ili decidis ke Anna parolu nur angle kaj Renato nur Esperante kun la infanoj. La infanoj glate lernis la italan ekster la hejmo en la lernejo kaj ĉe la parencoj ktp. Anna priskribis plurajn strategiojn, kiujn gepatroj povas elekti por plurlingve eduki siajn infanojn:

Unu homo – unu lingvo; t.e.la metodo elektita de la familio Corsetti.La situacia metodo; kiu estas, ke hejme ĉiuj parolas la saman lingvon kaj ekstere oni parolas ekzemple la landan lingvon.Kelkaj familioj elektas salti de la unua lingvo al la alia.

Por ke la gepatroj sukcesu tiel eduki la infanojn, la plej grava afero estas konformeco. La plurlingva edukado ĉe la familio Corsetti estis sukcesa: la du filoj tute regas la anglan kaj la italan. Ili bone Esperante parolas, kvankam ili kelkfoje skribe eraras. Fine Anna konfesis, ke de tempo al tempo ili pekas je la akuzativo!

Post la tagmanĝo okazis kvar prelegoj. Unue Mogens Rude Andersen vigle kaj detale rakontis pri la dramoplenaj tagoj en la jaro 1954. Tiam kunvenis la 4­a Ĝenerala Konferenco de UNESKO en Montevideo, kaj post granda postkulisa konflikto la konferenco adoptis rezolucion dediĉitan al Esperanto.

Wera Blanke tiam kontribuis per klara kaj utilega prelego pri ‘Publike Paroli’, disdonigante la praktikajn konsilojn en formo de libreto. Unue oni pripensu la temon de sia interveno. Ekstarinte oni koncize, malrapide kaj laŭte parolu pri la temo, ne forgesante la tempo­limon. Oni devas elekti stilon kompreneblan al la aktuala aŭskultantaro. Samtempe oni konsciu pri la sinteno de la aŭskultantaro adaptante la planitan kontribuon al la fluo de la diskuto. Wera Blanke substrekis la gravecon paroli starante; la preleganto devas esti 

6

videbla ĉar tio subtenas la aŭskultadon. Oni ankaŭ havas pli liberan/fortan voĉon ol sidante, kaj la kapoj ĉirkaŭe ne ĝenos la son­ondojn el onia buŝo. Memorenda estas ankaŭ la ekstera (fizika) aspekto de la preleganto: ‘maldecas bankostumo en solenaĵo, same kiel kravato en somera tendaro – ĉe dubo: prefere formala.’ Ĉu oni parolu libere kun notoj (preferinde) dependas je la rego de la temo kaj la lingvo. Se oni elektas prezenti manuskripton, malkonsilinde estas simple tralegas ĝin. Oni nepre antaŭe bone ‘tralaboru’ ĝin. Respektplene estas memori la tempon, ĉar la aŭskultantoj rajtas havi la eblecon pridemandi kaj diskuti la temon.

Post la kafopaŭzo Renato Corsetti prelegis pri ‘La malbona lingvo aŭ la eŭropa dialekto de Esperanto’. Lia tezo estis ke Esperanto malpli­boniĝas pro la adoptado de ĉiam pli da vortoj, sed en la diskuto post la prelego Detlev Blanke argumentis por tute kontraŭa vidpunkto.

Konklude Anna Löwenstein parolis pri la vivo en Italio antaŭ du mil jaroj. Kvankam ĝi estis malpli streĉa ol la antaŭaj prelegoj dum la tago, ĝi estis sufiĉe informoplena.

Salutoj al DEA

Post la inauguraj vortoj Ileana Schrøder transdonis al Stanislaw Mielczarek la taskon kiel vortgvidanto, kaj la aro de oficialaj salutoj komenciĝis. Jørgen Christian Nielsen salutis kiel reprezentanto de Modersmål­Selskabet (la dana asocio de gepatra lingvo) kaj Flemming Thøgersen kiel estrarano de la dana UN­Asocio. Ambaŭ enfazis la fruktodonan kunlaboron kiun la asocioj havis kun DEA okaze de la Tago de gepatra Lingvo kaj promesis daŭrigi estonte tiun kunlaboron.

Sekvis salutoj de Sveda Esperanto Federacio, de la Klubo de Malmø, de Esperanto­Asocio de Finnlando, de DEFA, KEK kaj la klubo de Århus. Alvenis poŝtaj gratuloj ankaŭ de Zofia Barnet­Fornalowa (vidu apartan artikolon), de Esperanto­Societo de Gotenburgo kaj de 

7

Esperanto Nederlando.

Aparte menciinda estas la saluto de la prezidanto de EEU, la irlanda diplomato Séan Ó Riain:

Nome de Eŭropa Esperanto Unio, mi elkore gratulas la Danan Esperanto­Asocion okaze de ties 100­jariĝo. Jarcento estas longa tempo, kaj pro via laboro Esperanto jam fariĝis parto de la historio de Danio. Komence de via dua jarcento, la afero de lingva justeco bezonas la danajn samideanojn pli ol iam ajn. Pro la geografia situacio de Danio kaj la simileco de la dana al la angla lingvo, vi  havas aparte malfacilan taskon en viaj klopodoj malfermi la okulojn de la dana socio al la grandega maljusteco de la nuna sistemo de internacia komunikado. Dum ĉi tiu jaro, la Eŭropa jaro de Interkultura Dialogo kaj la internacia lingvojaro de la Unuiĝintaj  

Nacioj, ni refortigu niajn penadojn atingi lingvan justecon kadre de plurlingva Eŭropo.

Pluraj faris al si la klopodon gratuli nin poeme. Jen la prezidanto de Esperanto­Asocio de Finnlando, Tuomo Gundström: 

Antaŭ jarcent’ en KopenhagoFlirtis la verdstela flago

Ĉe l’unua sesioPor la internacio

Al progreso de l’onta tago.

Aliĝis malgranda DanlandoAl la komuna Esperanto,

La kultura unioInterhoma, kaj tio

Restas idealoportanto.

8

Estu Esperantujo DanaProsperejo samideana.Daure bone ĝi fartu!

Novprojektojn ekstartuL’Asocio kaj Ileana.

La jenan sendis Boriŝa Miliĉeviĉ, direktoro de Esperanto­Instituto de Serbia Esperanto­Ligo:

AL NOVAJ VENKOJ

Jam cent dudek pasis jarojde l’ naskiĝo Esperanta,malaperis tiomaj barojen E­mondo batalanta.

Nun la Majstro­monumentojmemorigas famajn datojn

kiam liaj fortaj sentojkontraŭlingvajn venkis fatojn.

Kion Majstro ekkomencismond’ pacema daŭrigis, ­

per tio ĝi rekompencisverkon kiun li estigis.

Kara frato el Brazilo,el Pollando, el Danio,

nin kunligas komprenilo ­lingvo de Esperantio.

Nun parolas milionojla Lingvon Internacian,UN­on pelas fortaj sonoj

fari paŝon historian:

9

En tutmondajn ja rilatojnenkonduki Lingvon nian,kaj popolaj lingvoj­fratojservu rondojn ĉiunaciajn!

Salutoj venis ankaŭ post la jarkunveno. Jen fragmento el letero sendita al la prezidantino de DEA:

Sulmona (Italio) la 3­an de majoMi ekskribas havante ankoraŭ antaŭ la okuloj la bildojn de la freŝa vojaĝo en Danio: hela domo, verda herbejo, triumfo de jonkviloj en Tivoli, marakvo en kiu spegliĝas buntaj domoj kaj reĝaj kasteloj.....la marvirineto de Andersen.

Mi estas tre feliĉa pro la multaj fotoj, ĉar ili helpos min revidi la riĉan sperton de la Esperanta centjariĝo en Kopenhago. Ĝi regalis al mi okazon koni aliajn samideanojn en ĉefurbo aparte ekstraordinara.

Mi dankas vin pro la afableco kaj ĝis revido (en Roterdamo).

Plej koreFranca kaj Pino

Al la amikoj de DEA

La jenan saluton sendis al ni la multjara pola amikino de Danio,  Zofia Barnet­Fornalowa:

Karaj Gesamideanoj, mi plenkore aliĝas   al   via   jubileo   –   100­jara datreveno de fruktodona aktivado de Esperanto­movado en Danio.Vi   havas   signifajn   atingojn   en disvastigado   de   Esperanto   en Danio kaj pli vaste en la mondo. Laboris   por   tiuj   atingoj   plen­

dediĉe   centoj   da   sindonaj   sam­ideanoj.

La pionirojGratulante   al   vi   okaze   de   via 

Jubileo,   mi   deziras   honori   la memoron, almenaŭ al kelkaj el ili, kiuj pioniris organize, kaj tiuj kiuj 

10

iniciatis diversajn aktivadojn, kiuj fruktis(as) en tio, ke la Esperanto­movado en Danio estas alloga kaj demokrata,   riĉa   intelekte   kaj kulture;   akorda   al   la   idearo   kaj ĉefcelado de kreinto de Esperanto. Ankaŭ   tre   gravas,   ke   en   Danio, Esperanto   estis   kaj   daŭre   estas rekonata   de   ŝtataj   kaj   lokaj instancoj,   ofte   ankaŭ   subtenata kaj apogata de ili diversmaniere.

Unuavice nepras  memorigi  kaj honori   f­inon   Marie   Schrøder. Laŭ  ŝia  instigo,  en 1907, en Ko­penhago   fondiĝis   Konversacia Esperanto Klubo, kaj en 1908, do antaŭ   100   jaroj   la   Centra   Dana Esperantista Ligo.  Post CDEL en Kopenhago,   aperis   pluraj   sekvaj grupoj en aliaj lokoj de Danlando. Bedaŭrinde   ŝi   ne   povis   daŭrigi sian   fruktodonan,   plendediĉan agadon;   pereinte   pro   akcidento survoje   al   la   5­a   UK   en   1909. Substrekindas,   ke   M.   Schrøder estis   tre   aktiva   en   pluraj   aliaj idealismaj   movadoj:   feminisma, pacifisma, vegetara kaj aliaj.

NollNepras laŭvice danke memorigi 

alian   talentan   plurkampe,   dum kelkaj   jardekoj,   aktivantan  Espe­

rantan   gvidantinon:   f­inon   Mar­grethe C. Noll. Ŝi ankaŭ apartenis al pioniroj de la Movado; aliĝinte al   ĝi   en   1907.   M. Noll   estas plenmerite   konsiderata,   dum longa   sia   aktivado,   spirito   kaj ’motoro’ de la Movado en Danio. Ŝi   harmonie   kunlaboris   kun diversaj  tendencaj en la Movado, instruante,   organizante   preleg­turneojn,   helpante   al   samideanoj dum ambaŭ mondmilitoj, dividitaj inter militantaj blokoj, kaj al ties parencoj   ligi   kontaktojn.   Spertis tion   ankaŭ   d­ro   L.L.   Zamenhof, klopodante ligi kontakton kun sia filino Sofio, troviĝanta dum la 1­a mondmilito en Ruslando. M. Noll apartenis   ankaŭ   al   la   plej   enga­ĝitaj   en  kontraŭstaro   al   Ido,   kiu dum   kelka   tempo   sufiĉe   grave malutilis   al   Esperanto.   Ĝenerale dirite   ŝia   kontribuo   por   la   dana Esperanto­movado,   kaj   pli   vaste, estas nesupertaksebla.

IntermiliteNe   eblas   en   gratul­letero   ne 

mencii  eĉ  parteton de aliaj   idea­listoj,   kiuj   same   plendediĉe laboris   diverskampe   por   Espe­ranto. Tial mi nur menciu kelkajn: Svend   Iversen,   Tage   Lau,   Paul 

11

Neergaard, Poul Thorsen. El inter tiuj   pluraj,   mi   dediĉu   almenaŭ kelkajn   frazojn   al   du,   kiujn   oni devas konsideri kolonoj ne nur de la laborista Esperanto­movado en Danio.  Temas pri Paul Neergaard kaj Poul Thorsen.

D­ro Paul Neergaard specialiĝis pri   plantpatologio,   ĝardenkultura zoologio   kaj   genetiko.   Li   verkis signifan   studon   pri   esperanto­logio. Ĝi troviĝas en la verko ‘Tra densa mallumo’ kaj  estis  publik­igita en la plej morna periodo de homaro;   la   Dua   Mondmilito   kaj Holokaŭsto,   en   1942.  La   studo estas   titolita:   ‘La  Esperantologio kaj   ties   Diciplinoj,   Taskoj   kaj Rezultoj.’   La   libron   kunaŭtoris Poul Thorsen.  Videblas klare,  ke la  verkintoj  de   libro per  ĝi   celis konservi, progresigi la Esperanto­movadon, registrante la ĝistiamajn atingojn de la Esperanto­kulturo.

Neergaard   verkis   ankaŭ   fak­vortarojn  kaj   plurajn   studojn  kaj artikolojn   rilatantaj   lingvistikon. Grava estas lia verko pri apliko de Esperanto   en   scienco.   Pri   lia engaĝiĝo al siatempa problemaro atestas   interalie   ‘Scienco   kaj Pseŭdoscienco   pri   Heredo   kaj Rasoj’,   publikigita   en  1937.  Tiu­

tempe en kelkaj landoj evidentiĝis ondo de rasisme bazita naciismo. Tiukaŭze   ĉi­verkon   oni   devas konsideri,   kiel   sciencan   inter­venon   kontraŭ   tiu   nociva fenomeno.

PostmiliteDum   kelka   tempo   Neergaard 

estis   ĉefredaktoro   de   la   revuoj ‘Esperantologio’   kaj   ‘Sciencaj Studoj’. Pluraj liaj popularsciencaj verkoj   estis   tradukitaj   al   naciaj lingvoj.  Kiel   menciite   li   estis kolono de la laborista E­movado. Li ĝuis altan rekonon en sia fako kaj   gvidis   konferencojn   kaj seminariojn   pri   biologio   kaj agronomio;   temis   pri   lingvaj problemoj.   Neergaard   ankaŭ lekciis   en   la   Internacia   Somera Universitato de UEA.

Poul   Thorsen   estis   eminenta poeto, la granda parto de poemoj troviĝanta   en   ‘Dana   Antologio’ estis de li tradukita. Li estis bona organizanto,   eldonisto   de   libroj. Estinte profesie instruisto, li multe da atento dediĉis al klerigado, en tio al flegado de heredaĵo: libroj, dokumentaro.   Tiucele   okupiĝis pri bibliografio.  Li verkis studon pri esperantlingvaj tradukaĵoj el la 

12

dana,   publikigita   en   1952.   Lia komprenemo   ĉi­rilate   estas admirinda…

Al   kulturado   de   intelekta   kaj arta   heredaĵo,   servis   ankaŭ establita de Kirsten Zacho kaj li, ’Eldonejo   KOKO’.   Ĝi   eldonis valorajn, plurĝenrajn librojn; ĉefe beletrajn,   inkluzive   de   Majorie Boulton, kaj de la eldonisto Poul Thorsen mem.La eldonistoj fojfoje donacis al iuj bibliotekoj   siajn   eldonaĵojn opiniante,   ke   posedo   de   libroj estas grava faktoro de edukado kaj konsekvence   progreso   de   la Movado,   apud   memkompreneble idealismo.  Por  edukado kaj   fleg­ado de la heredaĵo estis establita, en 1997, de li kaj lia edzino Roma, ankaŭ   profesie   instruistino   kaj Esperanto­aktivulino,   fonduso nomata   ’Biblioteka   Apogo   de Roma kaj Poul Thorsen’. Ĝia celo estas   liveri   senpage   valorajn librojn al kluboj, kaj asocioj, kiuj ne  estas  subvenciataj  de  ŝtato  aŭ de   lokaj   instancoj,   kaj   kies ekonomia stato ne donas eblecon mem ekipi   siajn  bibliotekojn  per valoraj libroj. Ambaŭ idealistoj – kleruloj, bonfarantoj ne plu vivas, sed   ilia   bonfaremo,   vastanimeco 

daŭre servas al la Movado; grave riĉigas ĝin.

Kleriga laboroPor   fini   tiun  parton  de   letero, 

per   memorhonorigo,   oni   nepre devas   mencii   alian   kleran   kaj plendediĉan,   inventeman   Espe­rantan   danan   geedzan   paron. Temas   pri   Kirsten   kaj   Peter Zacho. Ambaŭ, same kiel ges­roj Thorsen,   profesiaj   instruistoj, grave kontribuis al la Movado. Ili instruis   Esperanton   en   divers­gradaj   kursoj,   estis   ĉef­organizantoj de internacie signifaj Esperanto­aranĝoj.

Inter ili estis, en Kopenhago, la impona solenaĵo okaze  de  Centa naskiĝdatreveno de   la  kreinto  de Esperanto,   en   1959.   Ĝi   trovis altan   aprezon   en   Esperanto­revuoj, ankaŭ en ‘Memorlibro pri la Zamenhof­Jaro’,  1960.  Kirsten Zacho ankaŭ  grave kontribuis en la   establo   de   supre   menciita ‘Eldonejo KOKO’. Ŝi iniciatis kaj enkorpigis plurajn aliajn agadojn.

Kiel   tre   signifan   oni   devas konsideri fondon, en 1952, de ges­roj Zacho apogataj de P. Thorsen, H.V.  Rasmussen,  kaj  kelkaj  aliaj aktivuloj,   de   la   fama   en 

13

Esperantio: ‘Komuna Konversacia Klubo’   (KKK),   poste   ŝanĝita   je ‘Komuna Kleriga Klubo’. Ĝi kun­fandiĝis   poste   kun   la   ‘Studenta Esperanto­Klubo’,   kaj   grupigis eminentajn   intelekte,   kaj   laŭ organizaj   kapabloj,   aktivulojn. Inventemo kaj signifo de tiu klubo meritas esti vaste pritraktata, por tiri   de   ĝiaj   iniciatoj   kaj   atingoj konkludojn   por   nuntempo   kaj estonto.

Valoras   ĉi­loke   almenaŭ mencii,   ke   Kirsten   Zacho   estis ankaŭ rekonata internacie. Ŝi estis tre   aktiva  kiel  Komitatano  C  de UEA.   Dum   kelka   tempo   ŝi redaktis   revuon  ‘Esperanto’.  Post forpaso   de   prof.   Ivo   Lapenna, pluraj   membroj   de   KKK   fariĝis membroj   de   Internacia   Scienca Instituto Ivo Lapenna kaj klopodis laŭeble,   daŭre   disvastigi   kaj kulturadi restantan post li grandan intelektan kaj kulturan heredaĵon. De   spirito   kaj   celado   de   KKK fontas zorgo pri ĝi.

Peter   Zacho   ĉiuflanke   apogis aktivadon   de   sia   plendediĉa   kaj inventema   edzino.   Li   mem   estis kunaŭtoro   de   kelkaj   libroj   en Esperanto   kaj   dana   lingvo.   Post damaĝaj   eventoj   en   Hamburgo, 

1974,   rezulte   de   kiuj   prof. I. Lapenna retiriĝis de aktivado de UEA,   P.   Zacho   disponigis   sian presejon kaj  eldonejon ”Perspek­tivo”   al   la   Neŭtrala   Esperanto­Movado   (NEM),   kiu   tiam   estis fondita kaj poste gvidata de prof. Ivo Lapenna.

La   eldonejo   “Perspektivo” eldonadis   periodaĵon   samtitolan, kies redaktoro estis P. Zacho, kaj duan revuon titolitan ”Horizonto”, kies   ĉefredaktoro   estis   prof.   Ivo Lapenna.   Ĝi   ankaŭ   eldonis kelkajn   broŝurojn,   en   kiuj   oni klarigis   la   fonon   de   la   damaĝaj eventoj   el   1974   kaj   la   ĉi­rilate gravan libron ”Hamburgo en Per­spektivo:   Dokumentoj   kaj   Mate­rialoj   pri   la   Kontraŭneŭtraleca Politika   Konspiro   en   Universala Esperanto­Asocio” en 1977.

Paca bataloPeter  Zacho aktive  partoprenis 

en aktivado de NEM, grupiganta plurajn eminentajn esperantistojn. La   aktivadon   poresperantan   de Kirsten kaj Peter Zacho daŭrigas, laŭ  siaj eblecoj, ilia filino Birthe Zacho­Lapenna.   Ŝi   partoprenas kelkfoje   UK­ojn   kaj   aliajn signifajn   Esperanto­aranĝojn. 

14

Rilatas   per   intervenoj   en Esperanto­revuaro,   kontraŭ­starigante   al   provoj   neadekvate prezenti   eventojn,   ligitaj   kun aktivado de sia  edzo – prof.   Ivo Lapenna.   Ŝi   ankaŭ   prelegas   en kopenhagaj kluboj, kaj ne nur tie, prezentante aferojn,  kiujn kelkiuj kontestas, aŭ rekte dirite, falsigas lian  grandiozan  kontribuon   al   la Movado.   Ŝi   aŭdigas   ankaŭ   pre­legojn pri aliaj interesaj temoj.

Ĉefe   tamen   ŝi   okupiĝas   pri konservado   kaj   kulturado   de heredaĵo de prof. Lapenna. Kaj tre gravan oni devas konsideri  la el­donon   de   kolekto   de   kompaktaj diskoj,   enhavantaj   liajn   emi­nentajn modelajn paroladojn.

Oni devas noti kiel  grandan el la   lastetempaj   atingoj   de   Birthe Lapenna,   la   akcepton   kaj   efek­tivan   transdonon   al   la   Ŝtata Arkivo  de  Danio en Kopenhago, de la arkivo de prof. Ivo Lapenna. Ĝi   konsistas  el  grava  dokument­aro, rilatanta verkojn pri juro, en kiu   li   kiel   sciencisto   internacie eminentis.   Ankaŭ   dokumentaron pri esence gravaj problemoj de nia Movado.   De   ĝi,   fakte   ordigita povas   nur   profiti   esplorantoj   de Esperanto­historio. Pri signifo por 

scienco jura kaj esperantologio de tiu   arkivo,   ne   necesas   konvinki. Tio estas evidenta.

Feminisma aspektoEnprofundiĝante   iom   en   la 

historion   de   la   dana   Esperanto­movado,  oni  konstatas,  ke  al  ĝia evoluo,   progreso,   aparte   multe kontribuis   virinoj.   La   afero   tut­certe ne estas hazarda. Tio ligiĝas esence kun fakto, ke skandinaviaj landoj   karakteriziĝas   per   demo­kratio.  Tiukaŭze, tutcerte relative multe da virinoj aktivis kaj daŭre aktivas   en   diversaj   idealismaj movadoj.

Nehazarde,   ĝuste   en   Kopen­hago,   en   la   jaro   1910,   okazis Internacia Konferenco de Social­istinoj.  Dum oni  prikonsideris   la soci­politikan   kaj   ekonomian situacion   de   virinoj.   Sekve   estis prezentitaj   prioritataj   taskoj realigendaj por plibonigi staton de virinoj vastskale.

Por tio estis ankaŭ, laŭ iniciato de Klara Zetkin, decidite ke la 8­a de marto estu Internacia Tago de Virinoj.   Ĝi   estas   solenata   ekde 1913.   Dum   ĝi   oni   manifestas   la celadon   de   virina   movado,   evi­dentigas   solidarecon   kun   virinoj 

15

en ĉiu mondparto. La ideo daure aktualas, kaj tial al la Esperanto­movado ĝi ne estas indiferenta.

Menciindas,   ke   ĝuste   en   la Jubilea   Jaro   –   100­jariĝo   de   la Dana   Esperanto­Asocio   prezidas ĝin ankaŭ virino, Ileana Schrøder, kaj   la  ĉefmotoro  de  agado de  la Fervojista   Esperanto   Klubo,   en Kopenhago,   estas  de  pluraj   jaroj Lene Niemann.

Personaj salutojPor   la   fino   mi   deziras   gratuli 

kaj   saluti   ĉiujn   danajn   gesam­ideanojn.   Aparte   mi   ŝatas   saluti mian   elkoran   amikon,   Mogens Groth,  kiu pro sanstato ne povas nuntempe   daŭrigi   la   aktivadon, sed   kiu   grave   kontribuis   al   la Movado.   Li   aktivis   en   divers­tendencaj   kluboj,   interalie   en   la laborista,   ĉie   servante   per   sia klereco kaj varmkoreco.

Ĉi­loke mi menciu almenaŭ nur lian grandan kontribuon al «Nor­da   Prismo».   Temas   pri   verkado, administrado   kaj   distribuado   de tiu valorega daŭriganto de «Lite­ratura   Mondo».   Lian   altvaloran intelekte   kaj   socie   aktivadon, 

estus utile esplori kaj verki pri ĝi apartan   prilaboron.   Saluton   kaj bonfarton kara Mogens!

Mi ankaŭ  deziras  elkore  saluti Astrid  Birkbak kaj  Erik Morten­sen.   Ili   estis   la   unuaj   danaj esperantistoj,   kiujn   ni   havis favoron kaj plezuron gastigi en nia hejmo   en   Raszyn.   De   tiu   vizito komenciĝis   nia   amika   kontakto kun   la   frateca   Kopenhaga   Fer­vojista Esperanto­Klubo.

Karaj   Danaj   Amikoj,   de   ĉiuj kluboj,  mi esperas,  ke la Jubileo de   100­jariĝo,   de   la   dana   Espe­ranto­movado   ne   limiĝos   al ĝenerala solenaĵo al kiu kontribuis ankaŭ   la   invititaj   eksterlandaj eminentaj   prelegantoj,   kaj   ke   vi studos   vian   valoran   heredaĵon dum la tuta Jubilea Jaro, por tiri de   ĝi   konkludojn   por   nuntempo kaj estonto.

Mi finas mian, nekutime longan gratul­leteron,   fontantan   de   mia estimo kaj samideana amikeco per bondeziro: Sekvajn cent jarojn de fruktodona  laboro por   realigo de nia grava, Homaranisma Afero.

Jerzy, mia edzo, elkore aliĝas al la gratuloj kaj bondeziroj!

16

La Ĝenerala kunveno de DEA 2008Protokolo de la Ĝenerala kunveno de DEA 2008, okazinta la 19­an de aprilo 2008 en Kulturhus Nordvest (Nordokcidenta Kulturdomo)  en Kopenhago.

Ĉeestantoj de la estraro: Ileana Schrøder, Rasmus Høyrup Jensen, Ejnar Hjort, Jens S. Larsen, Ina Schultz, Bent Lensenius, Ana Røssum, Stanislaw Mielczarek.

1. Elekto de kunvena gvidantoStanislaw Mielczarek estis elektita kiel vortgvidanto (VG), kiu komence instigis al la partoprenantoj prizorgi ke estu frutodona kaj harmonia jarkunveno. Sekve li konstatis, ke la kunveno estis ĝustatempe alvokita.

2. Elekto de protokolantoDennis Priskorn estis elektita kiel protokolanto.

3. Jara raportoIleana Schrøder (prezidanto de DEA) laŭtlegis la plejparto de la jarraporto. Jen la ĉefpunktoj de la prezento:

• Partopreno en foiroj diversurbe• Lingvofestivalo en la Gronlanda domo en Kopenhago.• Kunlaboro kun NRO­oj• Laboro pri nova dana­Esperanta vortaro• Eldono de historia libreto en la fino de 2008• Bedaŭro de la forpaso de la sperta esperantisto Svend Dragsted 

(sekvis memoriga paŭzeto)• Prezento de Esperanto en arĥitektura aranĝo japanstila• Intervjuo de Ileana en la nacia dana radio (P1) okaze de la 100­

jarigo de KEK• Kunlaboro kun la asocio por la dana lingvo 

(Modersmålsselskabet)

17

• Mencio de Esperanto en la gazetaro• Eldonado de Esperanto Nyt fare de  Ejnar Hjort.

Komentoj kaj demandoj: Jonas Dalmose informis ke li dum la dua parto de la jaro gvidis Esperantokurson en la universitato de Aarhus, kie li studas. Vagn Frausing demandis kie troveblas la malnova kaj peza E­ekspozicio. Kim Henriksen informis, ke ĝi nuntempe estas ĉe li.La jarraporto estis akceptita de la ĉeestantoj.

4. Jara kalkulaĵoLa kasisto de DEA Ina Schultz prezentis la jaran kalkulaĵon. DEA elspezis pli ol kutime, pro la 100­a jarkunveno kaj la lupago al la Kulturhuset Nordvest.Ekestis diskuto pri la prezento de la en­ kaj elspezoj rilate al la lupago al Kulturhuset Nordvest. En la diskuto intervenis: Ina Schultz, Kim Henriksen, Peter Weide, Jimmy S. Meyer, Eliza Kehlet, Ana Røssum, la VG kaj Vagn Frausing. Estis konstatite ke la lupago estas pli ol 20.000 kr. jare sed ke en 2007 la heredaĵmono de Poul Thorsen estis uzita por pagi la luon kaj ebligi stokado de la biblioteko de li, kaj DEA partoprenis per 6.000 kronoj.Voĉdono: La jara kalkulaĵo estis akceptita kun rimarkaj konsiloj de Weide kaj Meyer. Unu ĉeestanto restis sindetena.Rimarko: La jarkunveno taskas la kasiston estonte eksplicite montri ricevitajn financajn subtenojn, kiel enspezon.

5. Laborplano de DEASchrøder prezentis la laborplanon por 2008/2009. Schrøder konstatis, ke estas multe da laboro por malgranda kerno da aktivuloj en DEA. Kun ĝojo ŝi plue informis, ke la laboro dum la foiroj ne vanas, ekzemple ekestis kurso kun 15 studantoj de Esperanto en Odense post partopreno en foiro tie.

6. Envenintaj proponojKim prezentas sian proponon pri dinamika retejo. Kelkaj komentaj 

18

intervenoj poste estiĝis. Komentis: Meyer, la VG, Priskorn kaj I. Schrøder.Voĉdono: La propono estis akceptita kun multaj sindetenoj.

7. Elekto de prezidantoVoĉdono: Schrøder estis reelektita.

8. Elekto de estraranoj kaj anstatauantojVoĉdono: Hjort kaj Bent Jensenius estis reelektitaj, krome estis elektitaj Ole Therkelsen kaj Arne Casper Mortensen. Voĉdono: Røssum kaj Mielczarek estis reelektitaj kiel anstataŭantoj.

9. Elekto de revizoroj kaj anstataŭantoVoĉdono: Tara Gregers kaj Lars Kromann estis reelektitaj kiel revizoroj. Henriksen estis elektita kiel anstataŭanto.

10. EventualaĵojJarĉefkunveno 2009: Schrøder prezentis la urbon de la jarkunveno en 2009: Århus.Rasmus Jensen rakontis pri la sukceso de DEJO inviti homojn labori ĉe Roskilde Festivalo en 2007. Laŭ Jensen DEJO gajnis sufiĉe da mono (19 mil kronojn) kaj je la fino de la festivalo tenis bonan reputacion ĉe ĝia estro en la Festivalestraro. La organizantoj de DEJO nuntempe planadas ĉeesti denove dum la somero 2008 kun ĉ. 30 kunlaborantoj. 

Betty Chatterjee dankis al la partoprenantoj de la jarkunveno pro la bona etoso kaj al la estraro pro la fruktodona laboro por Esperanto. Schrøder dankis al la kasisto Schultz okaze de ŝia kvinjara laboro.

Ekspozicio ”Esperanto en Danio”Okaze de la 100­jara jubileo de DEA estis aranĝita bela ekspozicio,  kie oni povis interalie trarigardi momentojn de nia movada historio.  Jen la kompilinto Mogens Rude Andersen iom rakontas pri ĝi:

19

La   “Unua   Libro”   eldonita   de L.L. Zamenhof  en 1887 estis  40­paĝa   broŝuro   kiu   enhavis   vort­liston   de   pli   ol   900   vortradikoj, per kiuj oni helpe de sufiksoj kaj prefiksoj   povis   fari   minimume 10.000 vortojn.  En   la   ekspozicio oni povas vidi ekzempleron. Apu­de kuŝas la Plena Ilustrita Vortaro de   la   jaro   1970,   kun   ĉ.   15.250 vortradikoj,   per   kiuj   oni   povas formi minimume 150.000 vortojn.

Jam   en   januaro   1890   estis eldonita   la   unua   dana   lernolibro de Christian Nielsen (1827­1896) en   Flensburg,   laŭ   instigo   de Zamenhof.   Post   la   morto   de   la aŭtoro en  junio 1896,   lia   familio bruligis   la   nevenditajn   ekzem­plerojn, pro kio la libro nun estas raraĵo.   La   Ŝtata   Biblioteko   en Århus   donis   tre   afable   al   ni   la eblecon prunti ekzempleron por la ekspozicio.   En   1904   aperis   de Skeel­Giörling  vortaro  kaj   lerno­libro, kiujn oni ankaŭ povas vidi, kaj   de   tiam   aperis   aro   da   danaj lernolibroj   por   infanoj,   junularo kaj   plenkreskuloj,   (la   lasta   en marto   2008),   ankaŭ   reprezentitaj en la ekspozicio.

En la Dana Antologio de 1961, subvenciita   de   la   dana   Kleriga 

Ministerio,   estas   prezentitaj   39 danaj verkistoj kaj verkoj de inter­alie   H.C.   Andersen,   Piet   Hein, Johs. V. Jensen kaj Hans Kirk. La monda literaturo reprezentiĝas en la ekspozici interalie per la Sankta Biblio,   la   Nobla   Korano,   Kale­vala,  La Dia Komedio de Dante, Hamleto de Shakespeare kaj Don Quijote   de   Cervantes.   Multaj danaj kantoj ekzistas en Esperanta traduko kaj  kelkaj videblas en  la ekspozicio.

Ekde   1908   pli   ol   800   danoj partoprenis en la dana Esperanto­ekzameno: 556 en  la  unua ŝtupo kaj   349   en   la   dua.   Oni   povas trarigardi   statistikon   pri   ekza­menoj kaj ankaŭ   specimenojn de skribaj taskoj de diversaj jaroj.

Okaze de la 50­jara  jubileo de DEA   en   1958,   aro   da   konataj politikistoj   kaj   kleraj   personoj instigis   la  danan  loĝantaron aliĝi al   la   Esperanto­kursoj   en   la vesperlernejoj, interalie Jens Otto Krag,   Erik   Eriksen,   Viggo Kampmann,   Jørgen   Jørgensen, Piet Hein, Gerda Gilboe kaj Jens Rosenkjær.   Tiu   skriba   instigo estas ekspoziciero. Vidindaj estas ankaŭ   la bildoj de tri  danaj  Uni­versalaj   Kongresoj   de   Esperanto 

20

kaj aliaj   internaciaj  eventoj  en la lando;   kursoj   en   la   Internacia Altlernejo de Hensingør kaj en la Jutlanda Sporta lernejo en Vejle.

La Feroaj insuloj kaj Gronlando ankaŭ   estas   reprezentitaj.   En oktobro   1965   oni   aranĝis   gron­landan   vespero   en   KKK/SEK. Granda parto de tiu materialo estis eldonita   en   speciala   numero   de Norda   Prismo   pri   la   gronlanda popolo. La Ministerio de Eksteraj Rilatoj   interesiĝis  pri   la   40­paĝa abunde ilustrita numero kaj pagis por   tri   eldonoj,   kiuj   estis   distri­buitaj   tra   la   mondo   pere   de   la danaj ambasadejoj,  kaj oni povas vidi ĝin en la ekspozicio.

Tra   la   jaroj   multaj   landoj   el­donis   Esperanto­poŝtmarkojn   kaj aliajn filatelaĵojn. Homoj kolektas poŝtmarkojn   pere   de   la   lingvo. Esperantistoj   havas   ofte   kore­

spondamikojn,   kaj   por   ili   estas nature informi pri la poŝtmarkoj – valora kontribuo de dana kulturo.

Dum   la   ĝenerala   kunveno   de Unesko   en   Montevideo   en   1954 Esperanto estis  agnoskita  pro sia valora   kontribuo   en   agadkampoj edukado,   scienco   kaj   kulturo. Parto  de ĉi   tiu  ekspozicio konsi­stas   el   ekspoziciaĵoj   faritaj   por prelego en la Kulturgrupo en 2004 okaze de la 50­jara  jubileo de la Unesko­rezolucio.

Se vi ne havis la okazon vidi la ekspozicion   en   la   Kultura   domo en Kopenhago, vi anstataŭe povas vidi   retan   filmon   pri   ĝi.   Alek­sander   Kogan   tenis   la   kameraon dum   la   kompilinto   rakontis;   la rezulto estas videbla en la publika dosiero   de   Aleksander   sub google.com.

21

Kultura Esperanto­FestivaloOkaze de la 100 jara jubileo de DEA kaj KEK, la festivalo KEF denove okazos en Danio. Ĉi­foje estos en la ĉarmega urbo de Hamlet (almenaŭ de lia kastelo): Helsingør. La datoj estas la la 12a ĝis la 19a de julio 2008.

Nun la 9an fojon junuloj en Nordio aranĝas la Kulturan Esperanto­ Festivalon. Ĝi estas festivalo kie ni prezentas altkvalitan originalan Esperanto­kulturon. Ĝenerale la unuaj tagoj de la festivalo estas pli metiejaj kaj la lastaj tagoj estas pli distraj. Meze estos ekskursa tago. La festivalo estas festivaleja en sia formo, tiusence ke oni loĝos primitive kaj tiamaniere la kostoj ne estas tiel altaj, kvankam Danio estas unu el la plej multekostaj landoj en la mondo. Kompreneble eblas ankaŭ loĝi en migrulhejmo aŭ en hotelo por aldona kosto.

Amaso da bonaj kaj konataj Esperanto­artistoj venos, ni menciu en hazarda ordo: Ĵomart kaj Natasha, Martin Wiese kaj la Talpoj, Sten Johansson, Hotel Desperado, Kaj Tiel Plu, La Perdita Generacio, Jorge Camacho, Initials dc, Zhou Mark, Supernova, Teatra Grupo de Tuluzo, Pafklik.

Vidu ĉe www.kef.saluton.dk pri pli da detaloj, la diversaj metiejoj kaj kotizo. Eblas aliĝi al la tuta semajno, al unuopa tago kaj eĉ al unuopa koncerto.

Kim J. Henriksen

22

Bonvenon al la 23-a internacia somera

Esperanto­kurso6-13 julio 2008 en Lesjöfors, Svedio

La kursoj komencis sian ekziston en la jaro 1986 en Popola altlernejo de Karlskoga. Pli poste oni translokigis ilin al nia propra Esperanto kursejo en Esperanto­Gården, Lesjöfors. Ĝi situas en arbara, lagoriĉa provinco Vermlando.La instruado okazas nun en tri niveloj: komencantoj, progresantoj kaj parolantoj. Krom tio ni havas infanan grupon. Ĝi donas bonegan eblecon al gepatroj aŭ geavoj pasigi unu semajnon kune kun sia juna generacio. Plenkreskuloj en la familio povas mem partorpeni la dumtagan lernadon aŭ esti kun siaj infanoj. Ekzistas riĉaj eblecoj por promenado, 

23

biciklado, fiŝkaptado, legado ktp. Ni antaŭvidas varian kulturan programon, kiu okazas ĉiuvespere dum la kurso.

AdresoEsperanto­GårdenStiftelsevägen 1SE – 680 96 LesjöforsTel. 0046590­30909Hejmpaĝo: www.e­gRetadreso:egarden @ esperanto.se

PrezojPlenkreskulo  2200 kr.Infano ĝis 15 jaroj 1500 kr.Studantoj 1950 kr.Alpago por dulita  ĉambro 700 kr por personoAlpago por unulita ĉambro 1100 kr

Ĉi­jara kursoLa kurso komenciĝas la 6­an de julio (de la vespermanĝo) kaj finiĝas per la tagmanĝo la 13­an de julio. Tiuj kiuj venos pli frue au forveturos pli malfrue povas antaŭmendi kaj aĉeti pli da manĝokazoj.

La premio okaze de frua aliĝoTiu kiu jam aliĝis la 10­an de junio 2008 ricevos lernolibron aŭ vortaron kiel premion.

Kiel atingi Lesjöfors?Lesjöfors situas en okcidenta Svedio, 300 km okcidente de Stokholmo kaj 300 km norde de Gotenburgo. La plej proksima fervojstacio estas Kristinehamn. De Stokholmo kaj Gotenburgo vi povas uzi ankaŭ busojn, kiuj venas al Kristinehamn aŭ Filipstad. De tie prenu la buson 402 kiu iros al Lesjöfors. La bushaltejo en Lesjofors nomiĝas Stiftelse­vägen. Serĉu pli da informo en la reto aŭ demandu nin, se vi bezonas helpon.

La plej proksima internacia flughaveno estas en Karlstad. De tie uzu la buson. 

Per aŭto: Sekvu vojon RV 26 de Filipstad ĝis Lesjöfors kaj poste sekvu 

24

montrilojn por manĝvendejo ICA. Esperanto­Gården situas ĝuste kontraŭ la ICA­vendejo.

JunulargastejoEsperanto­Garden estas samtempe junulargastejo. Ni ne havas iujn dungitajn servistojn, la tuta laboro estas senpaga. Tio signifas ke ĉiu prizorgas mem la litaĵojn kaj mem purigas sian ĉambron en la fino de la semajno. Sed estas ebleco prunti littukojn kontraŭ 60 kronoj.

Ekskursoj kaj librojPrezoj por la ekskursoj kaj libroj ne inkluziviĝas en la pago por la kurso.

PagoEblas pagi al la poŝtĝiro­konto 989065­8.Oni povas uzi UEA­konton LESJ­Q (kun aldona kopio de la ĝirilo al Esperanto­Gården). Bankkonto 9960 260989 0658IBAN: SE37 9500 0099 6026 0989 0658BIC­kodo (SWIFT­adr): NDEASESSEksterlandanoj rajtas pagi surloke.

AliĝiloNomo...................................................................................Naskiĝjaro.............

Mi tute ne posedas Esperanton__  Mi povas iomete Esperanton__   Mi posedas bone Esperanton __ Mi partoprenos la infanan grupon __Mi estas vegetarano __ Mi estas vegano __ 

Retpoŝta adreso........................

Adreso …………………………………………………….……………

…………………………………………………….……………

25

EU­subvencio al EEU

Al la Eŭropa Esperanto­Unio la Eŭropa Komisiono (per la Eŭropa Buroo   EACEA:   Civitanaj   aktiv­adoj) aprobis la peton 80­procente financi la funkciajn kostojn, ofic­ejon   en   Bruselo   kaj   salajron   de unu oficisto!

La aprobita sumo estas 55.000 

eŭroj por  la   jaro 2008. Tio estas rezulto   de   serioza   laboro   de   la nuna estraro kaj la oficistino Maja Tišljar.   EEU   estas   unu   el   36 eŭropnivelaj   organizaĵoj   kiuj   ri­cevis   subvencion   el   inter   pli   ol 300 kiuj petis tion.

Zlatko Tišljar

Sukcesa simpozio en Ĝenevo

La 24­an de aprilo okazis en la Ĝeneva sidejo de Unuiĝintaj Nacioj simpozio pri lingvaj homaj rajtoj, dediĉita al la 100­jariĝo de Universala Esperanto­Asocio kaj la 60­a datreveno de la Universala Deklaraico de Homaj Rajtoj. Unuafoje simila simpozio okazis 10 jarojn pli frue lige kun la 90­a datreveno de UEA kaj la 50­a de la Deklaracio. Memorigante pri la iama traktado pri Esperanto ĉe Ligo de Nacioj en la sama loko, Palaco de Nacioj, prezidanto de UEA, prof. Probal Dasgupta atentigis: “En ĉi tiu loko Francio iam metis sian vetoon kontraŭ Esperanto. Eble Privat nun kontentus pri ni.”

Bondezirojn por la simpozio sendis la ĝenerala direktoro de la Ĝeneva Oficejo de UN, s­ro Sergio A. Ordzonikidze. Li gratulis UEA pro ĝia jubileo kaj menciis interalie: “UEA faras signifan kontribuon al la antaŭenigo de lingvaj rajtoj en la mondo, precipe pere de sia aktivado subtene al la rajto uzi kaj esti edukata en sia propra gepatra lingvo.”

La estro de la Oficejo de UN por ligoj kun NRO­oj, s­ro Ricardo Espinosa, mem ĉeestis kaj salutparolis. Mesaĝon de la prezidanto de CONGO (komunumo de NRO­j en oficialaj rilatoj kun UN), s­ro Liberato Bautista, peris la unua vicprezidanto de CONGO, s­ino Anna Biondi. La antaŭa prezidanto de CONGO, s­ino Renate Bloem, 

26

kunprezidis la matenan sesion. Nome de Svisa Esperanto­Societo salutis ĝia kunprezidanto Didi Weidmann, kiu elstarigis la rolon de la svisa Esperanto­movado kiel akuŝinto de la jubileanta UEA.

En la programo estis pluraj prelegoj de eminentaj specialistoj. D­ino Tove Skutnabb­Kangas (Universitato de Roskilde, Danlando) prelegis pri “Lingvo, edukado kaj (rompo de) homaj rajtoj”. Ŝi aparte emfazis la lingvan rajton de infanoj ricevi edukon en sia gepatra lingvo, kaj kio okazas kiam oni praktike devigas la infanojn de difinita popolo transiri al alia lingvo.

La temo de prof. François Grin (Universitato de Ĝenevo) estis "Interkompreniĝo kiel strategio por lingva justeco". Li pritraktis modelon, pri kiu li nun laboras, por utiligi la interkompreneblecon inter lingvoj de la sama grupo en Eŭropo por malpliigi la traduk­kvanton kaj samtempe garantii al ĉiu servon en lingvo, kiun li/ŝi povas facile kompreni.

Kunlaboranto de Grin, d­ro Michele Gazzola prelegis pri “Instruado en universitatoj: la lingvaj gajnoj kaj malgajnoj pro internaciismo”. Kiel reprezentantoj de indiĝenaj popoloj en Kolombio, Alasko kaj Ĉilio, pri ties situacio parolis respektive John Mateo Lopez, ambasadoro Ronald Barnes kaj Flor Rayen Calfunao Paillalef.

En la simpozio partoprenis ĉ. 70 homoj el 13 landoj. Proksimume duono estis ne­esperantistoj el diversaj NRO­j. Rimarkinda estis la ĉeesto de klaso de gejunuloj el svisa mezlernejo, sub la gvido de sia instruistino Mireille Grosjean.

La simpozia retpaĝharo www.linguistic­rights.org estos plu evoluigata por fariĝi atentopunkto por ĉiuj, kies lingvaj rajtoj estas malobservataj, kaj por ke oni ĝenerale ekkonsciu, ke Esperanto estas rimedo por defendi lingvajn rajtojn. Financan subtenon por la aranĝo UEA ricevis de Svisa Esperanto­Societo kaj Institucio Hodler ’68.

[gaz kom de uea 286]

27

Jen Liss­Lotte Talbro kaj Bent  Jensenius ludis reĝinan viziton...

Corsetti kaj Schrøder vizitis la  tombon de f­ino Noll.

Sub la malnova standardo... ...jen pli serioza pianludado...

... kantis profesiaj kantistoj....prepare al la satiro “Estis, estas,  

estos” de DEJO­anoj.

Momentoj el la DEA­jubileo