editie 9 juli 2012 - nowilia's...
TRANSCRIPT
Juli 2012
CULTUURBELICHT
Centrale rol Inheemsen tijdens Inter-Guyanees Cultureel Festival 2
De Javaanse taal zou een belemmering kunnen vormen 3
Binnenstad Paramaribo nu 10 jaar op Werelderfgoedlijst 4
Tijdens 1 juli 2010: Cultuurafdelingen benadrukken regeringsvisie 4
Inheemse auteur dankbaar voor Dag der Inheemsen 6
Cultuurstudies oriënteert zich in Nickerie 6
Succesvolle deelname Festival del Caribe 8
Surinaamse voorstelling op World Expo 9
Winnaar Handicraft Festival 2012 9
Het hart van het land 10
“Met man en macht wordt gewerkt aan het
behoud van het Cultuurerfgoed dat Suriname
internationaal plaatst op de kaart als één der
landen met een unieke en rijke cultuur”.
Editie 9
CULTUUR
KLEURT HET
LEVEN
Drie dagen vol kunst en cultuur
uitingen. Het komend Inter- Guyanees
Cultureel Festival 2012 (IGCF)
belooft een waar spektakel te worden
wanneer cultuurdragers bijeen komen
om het publiek wederom te fascineren
op het gebied van de beeldende kunst,
podiumkunst, craft, fashion,
culinair en literatuur.
Ook het onderling bijbrengen
van cultuurkennis geniet hoge
prioriteit tijdens dit evenement.
Dit gebeurt allemaal op 23, 24 en
25 augustus 2012 in Guyana
samen met de participerende
landen Suriname en Frans-
Guyana.
De participatie van Suriname en
het uitdragen van de slogan van
het festival “Celebrating our Culture,
Bridging our Friendship”, is volledig
opgebouwd vanuit een nieuw concept.
De artistiek manager van de
Surinaamse delegatie, Eartha Silos,
geeft een uiteenzetting: “We hebben
dit keer gekozen voor één cultuur
waarbij de ruimte aanwezig is om die
zo intensief mogelijk uit te diepen. De
keus is gevallen op de Inheemse
cultuur. Dit betekent dat de personen
die geselecteerd zijn voor deelname
aan het festival, ook allemaal
Inheemsen zijn.” Het ligt in de bedoe-
ling om in de toekomst dit systeem te
hanteren voor opéénvolgende IGCF.
De drie landen hebben zich gebogen
over het concept tijdens de technical
meetings. In gesprekken met
organisators en cultuurdragers is
gebleken dat een aantal gebruiken van
de Inheemse cultuur niet bekend is bij
de Inheemsen wonende in Guyana.
“Wij gaan met dit gegeven enorm veel
doen”, legt de artistiek leider heel
enthousiast uit. Zo zal de Inheemsen
in Guyana kennis worden bijgebracht
over de verwerking van de bittere
cassave tot eindproduct. “Kun jij je
voorstellen dat ze in Guyana het
alombekende cassavebrood niet eens
kennen”, vertelt Silos heel geamuseerd
verder. De bittere cassave zal vanaf
het uitpersen van het sap tot het
bakken van het cassavebrood worden
gedemonstreerd. Die know-how
beheersen onze eigen Inheemse
broeders.
De mierenproef, een proces waar elk
jong Inheems meisje doorheen moet,
enkel om de status van jonge
volwassen vrouw te verkrijgen, zal
mogelijk worden uitgevoerd met
behulp van Inheemse meisjes
woonachtig in Guyana. Ook bij het
onderdeel fashion zal gebruik gemaakt
worden van de Inheemse meisjes
aldaar. “We hebben voor dit systeem
gekozen om de kosten voor deelname
zo laag mogelijk te houden”. Met de
organisatie voor deelname van de
Surinaamse delegatie aan het festival
zijn we volgens Silos, al een heel eind.
De delegatie bestaat uit 50 personen,
waar onder een logistiek team.
Met het nieuw concept hoopt de
organisatie zo veel mogeli jk
cultuurkennis over te dragen en een
nog grotere interesse te kweken voor
de Surinaamse cultuur met het oog
op toerisme. Maar geduchte
concurrentie is te verwachten van
het gastland zelf. Guyana heeft
vorig jaar tijdens het festival in de
meeste categorieën veel bewon-
dering en succes geoogst in
Suriname.
Bij het overdragen van het vaandel
in 2011 aan Guyana door
Cultuurdirecteur, Stanley Sidoel,
heeft de minister van Cultuur, Jeugd
en Sport van Guyana, Franklin
Anthony, aangegeven dat zijn land
zal voldoen aan de uitdagingen en
verwachtingen voor het opzetten
van een dergelijk evenement. Het
festival zal steeds grotere hoogten
behalen en de banden tussen de drie
Guyana’s verder verstevigen.
Het organiserend land heeft ervoor
gekozen de zes disciplines onder te
brengen op diverse locaties.
Suriname kan zich hierin helemaal
terugvinden, omdat hierdoor meer
ademruimte wordt gecreëerd om ter
plekke te improviseren.
Page 2
Centrale rol Inheemsen tijdens Inter-Guyanees Cultureel Festival
De logo van het Inter-Guyanees Cultureel Festival
2012 in Guyana.
De Artistiek managers van Suriname, Guyana en Frans-
Guyana tijdens de technical meeting eerder dit jaar in Suri-
name.
CULTUURBELICHT
Edit ie 9
“Van mijn prille jeugd kan ik me nog
herinneren dat mijn ouders ons
verboden de Javaanse taal te spreken.
De Javaanse taal zou een belem-
mering kunnen vormen om de
Nederlandse taal goed te beheersen”,
zeiden ze dan. Nederlands is immers
een taal die binnen het onderwijs-
proces de toegang vormt voor de
verdere ontwikkeling van het
Surinaamse kind, ongeacht de
etnische achtergrond. En zo hebben
vele Javaanse jongeren, zoals Kim
Sontosoemarto, de Nederlandse taal
prioriteit moeten geven boven de
moedertaal. Een redenering die
Sontosoemarto nu jaren later bestwel
kan begrijpen. “De Javanen die naar
Suriname kwamen, hadden een
achtergestelde positie in het land.
Daar hebben zij jaren mee moeten
leven, maar door zich te ontwikkelen
zijn ze nu in alle ontwikkelings-
sectoren duidelijk zichtbaar binnen de
samenleving. Een vooruitgang die ik
toejuich”.
Binnen de sociaal educatieve
vereniging VHJI ‘Vereniging Her-
denking Javaanse Immigratie’ is
Sontosoemarto drie jaar actief
geweest als voorzitter. In die periode
heeft de vereniging een aantal
hoogtepunten gekend. Zoals de
Volksacademie die een naamsveran-
dering onderging in 2010: “Soeki
Irodikromo Volksacademie”, naar de
welbekende beeldend kunstenaar
Soeki Irodikromo genoemd. Bij de
herdenking van 120 jaar Javaanse
Immigratie in dat jaar, zijn tal van
activiteiten georganiseerd voor de
bewustwording en waardering van de
Javaanse cultuur.
In verband met de religieuze
vastenperiode de Ramadan, is
verwachtbaar dat de Javaanse
Immigratie dit jaar sober gevierd zal
worden. Voor Sontosoemarto is de
Javaanse Immigratie op 9 augustus
2012 een moment om te bezinnen. En
daarmee schraagt zij zich achter het
standpunt van Irodikromo die eens de
uitspraak deed: “Herdenking betekent
niet alleen feestvieren, maar
ontwikkelen en bevorderen van de
Javaanse cultuur, daar gaat het
eigenlijk om”. En aan die oproep
hebben vele Javanen gehoor gegeven.
Het Javaanse element is tegen-
woordig duidelijk en zichtbaar
binnen de Surinaamse samenleving.
Enkele van de elementen zijn onder
andere: De Javaanse keuken die alom
bekend is. Een zon- of feestdag
zonder bami, nasi, telo, pitjil of een
dawet is haast ondenkbaar in de
eettenten, voornamelijk op de
‘hotspots’ in Paramaribo. Op het
gebied van de mode in Suriname zijn
de invloeden van de Javanen
merkbaar . B i jvoorbee ld de
batikkleding. Een ander aspect van
de Javaanse cultuur is de “dukun
pidjet” dat staat voor Javaanse
masseuse. Toeristen die in Suriname
vertoeven, ondergaan ook vaak de
Javaanse massages. De traditionele
Javaanse gevechtsport Pentjak Silat
is uitgegroeid tot een nationale sport
die ook door andere etnische
groepen wordt beoefend.
In de moderne kunst zijn de
Javaanse invloeden ook duidelijk
merkbaar. De gekozen motieven
afkomstig uit de Javaanse mytholo-
gie of de gebruikte technieken zoals
batik en houtsnijwerk zijn terug te
vinden in hun kunstproducties.
Suriname is het enig land in het
Caribische gebied waar Javanen
wonen. Als we de periode vanaf de
contracttijd vergelijken met de
situatie nu is er enorm veel
veranderd. Javanen zijn nu
v e r t e g e n wo o r d i g d i n a l l e
maatschappelijke functies en op alle
niveaus. De Surinaamse Javaan is na
een lange en uitputtend proces,
volledig geïntegreerd in de
Surinaamse samenleving en levert
thans een heel belangrijke
bijdrage aan de nationale
ontwikkeling van ons land.
Page 3
‘De Javaanse taal zou een belemmering kunnen vormen’
Kunstwerken van kunstenaar Kim Sontosoemarto; de zit-
tende Marronvrouwen.
Het Directoraat Cultuur feliciteert de samenleving met 122 jaar Javaanse Immigratie
op 9 augustus 2012.
Op 29 juni 2012 is het precies
10 jaar geleden dat de
historische binnenstad van
Paramaribo op de Werelderf-
goedlijst werd geplaatst na
goedkeuring van de UNESCO.
Plaatsing op de UNESCO-lijst
is niet alleen een mijlpaal
geweest voor Suriname, maar is
ook een grote uitdaging om die
positie te behouden. Deson-
danks is die herdenkingsdag
geruisloos voorbij gegaan, voor
de Stichting Gebouwd
Erfgoed (SGEGS) die samen
met de commissie Monu-
me n t e n z o r g v a n h e t
Ministerie van Onderwijs en
Volksontwikkeling (MINOV)
verantwoordelijk is voor het
monumentaal erfgoed
in Suriname.
In het programma
M’ Manten Taki op
12 juli 2012, via de
te levis ie zender
STVS, is de directeur
v a n S G E G S ,
drs. Stephan Fokké,
dieper ingegaan op
h e t d o e l v a n
Paramaribo op de lijst en
de verantwoordelijk-
heden die daarmee gepaard
gaan. “Het brengt een stukje
internationale erkenning en
waardering op voor het land
en het opent deuren voor
ondersteuning. Er is een
Werelderfgoed Fonds beschik
-baar voor landen die op de
Werelderfgoedlijst staan. Het
levert geen baar geld op zoals
ged ach t wo rd t , maa r
Suriname kan rekenen op
technische ondersteuning,
capaciteitstrainingen en ook
bij eventuele natuurrampen
die schade aanbrengen aan
monumentale panden kan de
schade vergoed worden uit
het Werelderfgoed Fonds. Zo
heeft de Vlaamse regering de
kosten voor rehabilitatie van
de Palmentuin gefinancierd.
Maar het is op de eerste
plaats de verantwoordelijk-
heid van elk land om zijn
eigen monumenten te beheren
en te behouden”.
verplaatst zich tussen de
Palmentuin en het Fort
Zeelandia complex. Op beide
locaties genieten de mensen
volop van het typisch
Surinaams feestkarakter:
massa mensen, muziek, dans
en veel eten, vooral de geur
van barbecue uit de eettenten
links en rechts liegt er niet
om. Drukte en gezelligheid
zijn immers een onderdeel
van de typisch Surinaamse
Cultuur. De cultuurafdelingen
te weten: Cultuurstudies,
Of je gekleed gaat in een Koto
of nou juist gewoon sportief, de
sfeer zit er dik in op deze
speciale dag. De Palmentuin en
Fort Zeelandia krioelen van
mensen die op hun eigen wijze
invulling geven aan de 149e
viering van de Dag der
Vrijheden, op zondag 1 juli
2012. Dwars door alle
redeneringen heen dat het
een dag is van bezinning en
niet van feesten, is het een
geze l l ige d ruk te in
Paramaribo. De menigte
N o l a H a t t e r ma n Ar t
A c a d e m y , S t i c h t i n g
Gebouwd Erfgoed Suriname
en het Surinaams museum
gevestigd op het Fort
Zeelandia complex zijn op
eigen creatieve wijze bezig
op zo een nationale feestdag.
Page 4
Binnenstad Paramaribo nu 10 jaar op Werelderfgoedlijst
Tijdens 1 juli: Cultuurafdelingen bendarukken regerings visie
Het Fort Zeelandia Complex
CULTUURBELICHT
Het publiek dat volop aanwezig was tijdens de
149e viering Dag der Vrijheden.
Vervolg op pagina: 5
Vervolg op pagina: 5
“Met man en macht wordt gewerkt aan het
behoud van het Cultuurerfgoed dat
Suriname internationaal plaatst op de kaart
als één der landen met een unieke en rijke
cultuur”.
Collage 1 juli Keti Koti viering 2012 op het Fort Zeelandia Complex.
Edit ie 9
Het is daarom, volgens Fokké,
een verkeerde opvatting om
steeds de vraag te stellen:
“Wat hebben wij aan de
Werelderfgoedlijst status?”
Voor Fokké is het juist
belangrijker om te weten wat
wij als land precies gaan doen
met de status op de Werelderf-
goedlijst? En daar geeft de
directeur zelf antwoord op:
“We moeten als natie gebruik
maken van de status of te wel
keurmerk en niet wachten tot
dat de wereld naar ons toe zal
komen en zaken voor ons
regelen. Wij hebben het
destijds aangevraagd en de
UNESCO heeft het toegekend.
Wij moeten ervoor zorgen dat
onze binnenstad wordt
onderhouden”. Aldus Fokké.
In de afgelopen tijd wordt
steeds meer kritiek geleverd
over de aanblik van de
binnenstad. De staat waarin
sommige gebouwen zich
bevinden, is niet om over te
spreken, redeneren velen.
Conform de monumentenwet
zijn eigenaren verplicht
tijdelijk onderhoud te plegen
aan de panden. Voor de
overheid, als monumentbe-
zitter, is ook de taak
weggelegd om monumentaal
bezit te onderhouden.
De huidige regering is thans
bezig met verfraaiingswerk-
zaamheden aan de Waterkant
en het Onafhankelijkheids-
plein. Dit ten spijt van menig
cultuurdrager die vreest dat
daardoor de historische en
culturele waarde in die
omgeving verloren dreigt te
gaan. Ook wordt geredeneerd
dat door doorvoering van
dergelijke werkzaamheden de
kans groot is dat Paramaribo
van de Werelderfgoedlijst
gehaald kan worden.
Aan het eind van het
programma gaf de SGEGS
directeur de kijkers mee dat
Paramaribo niet is gebouwd
door onze koloniale heerser,
Ned e r l and . Een vee l
gehoorde redenering die hij
graag de wereld uit wil
helpen. Het waren, volgens
F o k k é , o n z e e i g e n
Surinaamse ambachtslieden
die daaraan gewerkt hebben
in opdracht van enkele
Nederlandse architecten.
Bron: M’ Manten Taki
wat de samenleving is en wat
daaruit wordt voortgebracht.
Uitbeelden en uitdragen van
deze culturele meerwaarde is
weliswaar niet lokatie-gebon-
den, maar de uitademing
hiervan vanuit een
monumentaal-historische site,
geeft niet alleen een toepas-
selijke ambiance maar
bevestigt tegerlijkertijd in
hoge mate de aanwezigheid
van genoemde afdelingen op
het Fort Zeelandia complex.
Van we ge d e hee r se n d e
onduidelijkheid rond het al dan
niet verhuizen van afdelingen op
het Fort Zeelandia complex,
besloten cultuurdeskundigen de
1 juli viering dit jaar aan te
grijpen om zich nadrukkelijk te
presenteren.
Middels een excellente
‘Manspasie prisiri’ perfor-
mance benadrukken de afdelin-
gen de regeringsvisie dat cultuur
geen enge opvatting is van
kunstuitingen, maar meer nog
een allesomvattend geheel van
Page 5
Vervolg: Binnenstad Paramaribo
Vervolg: Cultuurafdelingen benadrukken
“De binnenstad van Paramaribo is niet
gebouwd door onze koloniale heerser,
Nederland, maar door Surinaamse
ambachtslieden zelf”.
Aldus drs. Stephan Fokké.
Het Directoraat Cultuur feliciteert de samenleving
met de Dag der Inheemsen op 9 augustus 2012.
Ofschoon haar eigen activiteiten
binnen de Inheemse cultuur niet
helemaal geaccepteerd wordt,
beklimt Nowilia Tawjoeram-
Sabajo nog steeds de trap naar
succes. En dit doet ze dankzij
haar inzet binnen de Inheemse
cultuur. Met het schrijven en
uitgeven van het boek getiteld
‘Converseren in het Caraïbs’,
heeft deze cultuurdrager zich
mogen scharen op het platforum
van het Kinderboekenfestival,
waar zij haar werken en de
Inheemse talen verder
promoot. Met een tweede boek
in voorbereiding en de
verkoop van allerhande
Inheemse kunstproducten, is
Tawjoeram dik tevreden met
haar cultuur.
Als onderwijsgevende die
reeds 34 jaar doceert, is
Tawjoeram geen onbekende
in Groningen, Saramacca.
Daar is zij op gedurende de
zon- en feestdagen in het
Thee huis te vinden, bezig
met de Inheemse cultuur
en de bezoekers. “Ik
beheers de Inheemse talen niet
volledig, maar ik doe mijn
uiterste best om mijn
woordenschat en kennis van
d e cu l t u ur s t eed s t e
verruimen’. Het schrijven van
het boek ‘Converseren’ in
2008 begon allemaal toen
Tawjoeram als voorzitter van
de jury optrad tijdens de
schoonheidsverkiezing Miss
Kurano. Het bleek dat noch
zij, noch de overige juryleden
iets afwisten van wat de
deelnemers zeiden, omdat ze
de Inheemse talen niet
verstonden. “Voor mij was
het een begin van bestudering
van de taal beginnende met
het Caraïbs en de cultuur”.
En dat werd een hele
uitdaging, maar meer nog
iemand te vinden, die bereid
was haar de taal aan te leren.
Het zoeken naar een
Inheemse die de taal
beheerste ging gemakkelijk,
maar die waren niet bereid de
kennis van de taal over te
dragen.
ligster Tineke de Kets.
Bezoekers kunnen er driemaal
per week terecht. Er komen
ongeveer 50 bezoekers per dag.
Wekelijks is er in de middag
een culturele activiteit die
wordt uitgevoerd door stagiai-
res uit Nederland.
Op donderdag 19 juli heeft de
WWF op het terrein van het
CCN een ZEI-Punt in gebruik
genomen: een Zeeschildpadden
Educatie Informatie Punt.
Na het bespreken van de
wederzijdse werkzaamheden
De afdeling Cultuurstudies
bracht op vrijdag 20 juli middels
een uitstapje een bezoek aan het
district Nickerie. Te Coronie
kreeg de afdeling een spontane
rondleiding op de in aanbouw
zijnde Zeedijk.
De bibliotheek van Nickerie is
gehuisvest bij het Cultureel
Centrum Nickerie (CCN) en
wordt beheerd door Stichting
WIN, met de heer Rob Mooij als
manager. Het hoofd van de bib is
mevrouw Gaytrie Mohamed
Josuf, bijgestaan door vrijwil-
hebben Cultuurstudies en
bib Nickerie publicaties
uitgewisseld. Cultuurstu-
dies schonk een aantal van
haar eigen publicaties en
ontving van bib Nickerie
een gedichtenbundel in
verband met de Dag der
Poëzie 2011 en een
cursusprogrammaboekje
van de Volkshogeschool
Nickerie.
Page 6
Inheemse auteur dankbaar voor Dag der Inheemsen
Cultuurstudies oriënteert zich in Nickerie
Nowilia Tawjoeram op het Kinder Boekenfestival
2011.
CULTUURBELICHT
Vervolg op pagina: 7
Vervolg op pagina: 7
Bibliotheek medewerker, Rachael Esajas, overhandigt
Cultuurstudies publicaties aan het Hoofd van Biblio-
theek Nickerie, mw. Gaytrie Mohamed Jousuf.
Edit ie 9
De reden daarvoor is dat
T awj o e ra m gee n vo l b lo ed
Inheemse is. “Als je haar enigszins
krullend is, word je allicht niet
me e r b e sc h o u wd a l s e e n
Inheemse”, redeneert de cultuurdra-
ger uit eigen ervaring.
De ouders van haar studenten
waren vaak niet bereid de taal aan
hen te leren, als zij die kennen. Dus
gaat deze langzaam verloren. Ook
elementen van de cultuur worden
niet graag aan derden doorgegeven.
Het was Bernadette Awatjale die
zich bereid toonde haar te helpen
met het vertalen van woorden,
welke uiteindelijk leidde tot het
p ub l i ce ren van he t b oek
‘Converseren’. Tawjoeram vertelt:
“Ik ging ’s middags naar haar toe
en schreef op wat ik vooraf al had
voorbereid. Zij hielp mij dan met
de vertaling. Ik schreef de zinnen
op zoals ik haar de woorden hoorde
uitspreken. Voor de correcte
spelling en schrijfwijze werd ik via
Cultuurstudies in contact gebracht
met Nardo Aluma en die verwees
mij verder naar Charles Maleko die
alles herschreef volgens de uni-
forme spelling”. De verkoop van
het boek is een succes geworden.
Er zijn exemplaren verkocht in
Frankrijk, Curaçao, Aruba en
Nederland.
Tawjoeram is heel dankbaar voor
de ‘Dag der Inheemsen’ op 9
augustus 2012. “We moeten heel
dankbaar zijn dat we een stukje
erkenning hebben gekregen van de
overheid. Het is zo prachtig te zien
dat samen met andere bevolkings-
groepen de dag gevierd wordt, want
de Palmentuin is altijd kleurrijk met
blije feestende mensen”.
Naast het feesten is het ook belang-
rijk om op deze dag de aandacht van
de autoriteiten te vragen voor de
grondkwestie. De Inheemsen willen,
volgens de schrijfster, grond die niet
meer van hen kan worden afgenomen
en waar zij evenals de stedelingen
over de basisvoorzieningen kunnen
beschikken om gezond te leven en te
werken. “Feest niet alleen, maar denk
na over je positie nu, want morgen
zouden wij wellicht niet meer kunnen
beschikken over een (woon) plaats in
het land waar je eigenlijk ‘Inheems’
in bent”. Aldus een noodkreet van
Tawjoeram aan haar Inheemse
broeders voor 9 augustus a.s.
Voor meer informatie omtrent het
boek ‘Converseren’, bezoekt u de
website [email protected].
ervaren. Cultuurstudies nodigde
haar collega afdeling uit voor een
tegenbezoek en om op 9 augustus
a.s. de Cultuurstudies Expo
Inheemse Dag en Javaanse
Immigratie te bezoeken.
Op de afdeling Cultuur Nickerie
werd kennis gemaakt met
coördinator Genky Sodikromo en
zijn medewerkers. Sodikromo is
ruim een jaar geleden in dienst
gekomen. Hij was benieuwd of
Carifesta ook in Nickerie zal
worden gehouden.
Sodikromo is muzikant, studeert
MO-A muziek en heeft vorig jaar
een eigen muziekschool opgericht.
Cultuurstudies overhandigde een
aantal eigen publicaties. Zowel
Cultuur Nickerie als Cultuurstudies
hebben de kennismaking als nuttig
Page 7
Vervolg: Inheemse auteur dankbaar voor Dag der Inheemsen
Vervolg: Cultuurstudies oriënteert zich in Nickerie
De cover van de succesvolle publicatie
‘Converseren in het Caraïbs’.
CULTUUR
KLEURT HET
LEVEN
Een Surinaamse culturele delegatie
participeerde van maandag 3 tot en
met donderdag 12 juli 2012 aan het
jaarlijks terugkerend Festival del
Caribe dat in Santiago de Cuba
wordt gehouden. De delegatie
bestond uit een samensmelting van
de Saramaccaanse groep Tangiba
en de Aucaanse groep Wenoesa.
Het gelukte artistiekleider Eartha
Silos om voor de eerste keer in de
historie twee groepen van ge-
noemde marronstammen te fu-
seren en in één ingestuurde act
Suriname op het podium hoog-
staand uit te dragen. De reacties op
het gepresenteerde waren
o v e r we l d i g e n d e n d e
Surinaamse afvaardiging werd
dan ook bij herhaling gecom-
plimenteerd voor de wijze
waarop wij in staat zijn de
marroncultuur in authentieke
vormen te conserveren en te
presenteren.
Het Festival del Caribe,
ook bekent als Fiesta de
Fuego, vindt jaarlijks op
Cuba plaats met deelname
van Caribische landen en
tegenwoordig steeds meer
M i d d e n - e n Zu i d -
Amerikaanse landen.
Suriname heeft in de
jaren’80 enkele malen
kunnen participeren met ver-
schillende culturele groepen
en aansprekende artiesten
zoals Robin Ravales en Jules
Chin a Foeng. Na een lange
periode van afwezigheid is
ons land sinds het vorig jaar
weer vertegenwoordigd. Het
Festival wordt elk jaar toege-
wijd aan een land dat dan de
gelegenheid krijgt om zich na-
drukkelijk te etaleren. Dit jaar
stond het festival in het teken
van Martinique, het volgend
jaar wordt het Columbia en in
2014 zal Suriname alle aan-
dacht genieten.
De delegatie die participeerde
genoot veel medewerking van
de Surinaamse ambassadeur in
Havana, Ike Antonius die niet
slechts de groep vergezelde,
maar ook actief deelnam aan
de vele workshops en boek-
presentaties.
Page 8
Succesvolle deelname festival Del Caribe
Een collage van de verschillende optre-
dens van de de Surinaamse Tangiba
(Saramaccaanse groep) en Wenoesa
(Aucaanse groep). De Surinaamse
delegatie bestond verder uit Luciën
Dubois, ODAD en Eartha Silos,
Artistiekmanager.
Het Festival del Caribe staat
ook bekend als Fiesta de Fuego
en wordt jaarlijks
georganiseerd op Cuba.
De Surinaamse groep bestond uit een samenvoeging van
de Saramaccaanse groep Tangiba en de Aucaanse groep
Wenoesa.
CULTUURBELICHT
CULTUUR
KLEURT HET
LEVEN
Edit ie 9
Op uitnodiging van het Ministerie
van Buitenlandse Zaken en het
Directoraat Cultuur participeert
ArtLab.sr met de voorstelling
WatraSé gedurende de World Expo
2012 die dit jaar in Yeosu (Zuid
Korea) wordt gehouden.
De artiesten zijn op 23 juli ver-
trokken en zullen 10 dagen in Korea
verblijven. Naast WatraSé, dat
ongeveer 25 minuten duurt, zullen
de Surinaamse artiesten ook
verscheidene korte optredens verzor-
gen op het festival. De Surinaamse
afvaardiging zal alle mogelijkheden
benutten de Surinaamse cultuur naar
buiten te dragen. De artiesten zijn
voor dans en choreografie: Tanuya
Tjon-Manichand, Arindi Mertosetiko
-Kidjo, Kavita Ramphal, Shafida
Azadkhan en Derrick Wolf. Zang
en muziek: Ernie Wolf, Marty
Anoewaritja, Lionel Mertosetiko
en Roché Soehawan. Artistieke
leiding: Maikel Austen.
WatraSé is Surinaams bewegings-
theater met moderne en traditionele
dansvormen en live muziek. Het
thema van de WorldExpo, ‘The
living Ocean and Coast’, is als
uitgangspunt gebruikt. Hiermee
wordt aangegeven hoe belangrijk
het behoud van de oceanen is voor
het voortbestaan van de mensheid. In
WatraSé wordt een goed samengaan
van Moeder Aarde, de mens en de
zee weergegeven. Naast dans, zang
en live muziek wordt in WatraSé
ook videokunst gebruikt. Het betreft
een kunstzinnige beeldpresentatie
van foto’s, gemaakt door Idi
Lemmers, die beschikbaar zijn
gesteld door Green Heritage Fund
Suriname van de in 2012 gehouden
fotowedstrijd over Maritieme
Biodiversiteit en Kustwater -
gebieden. Dit foto contest zal een
jaarlijks terugkerend evenement
worden. Op deze wijze wil de
organisatie het Maritieme milieu
voor het voetlicht plaatsen. Ter
promotie van het fotocontest is er
een samenwerking met ArtLab.sr
aangegaan.
Page 9
Surinaamse voorstelling op World Expo
Handicraft Festival 2012
De winnaars van het Handicraft Festival 2012 georganiseerd door de
afdeling Cultureel Gemeenschaps Centrum (CGC) van het Direc-
toraat Cultuur. Vlnr: Magada Adjaisi (3e plaatst), Floris Betrouw (1e
plaats) en Margaretha Moesnadi (2e plaats). Rahied Abdoel be-
haalde de eerste plaats in de categorie Jongeren entrepreneurs. Het
festival werd gehouden van donderdag 26 tot en met 29 juli 2012 in
de Palmentuin.
Dans en choreografie: Tanuya Tjon-Manichand, Arindi
Mertosetiko-Kidjo, Kavita Ramphal en Shafida Azadkhan.
Het hart van het land
Telefoon: 597-472306 Fax: 597- 472805
E-mail: [email protected]
Directoraat Cultuur
Redactie team
Tekst:
Judith Victoriashoop
Communicatiemedewerker
Afdeling Culuurstudies
Eindredactie:
Directoraat Cultuur
Afdeling Cultuurstudies
Personeelszorg
Fotograaf:
Johan de Randamie
Vormgeving:
Judith Victoriashoop
Paramaribo vormt het hart van Suriname naast het feit dat Paramaribo van oudsher het
bestuurlijk en administratief centrum van het land, vervult de stad ook politiek,
economisch en cultureel een centrale rol in het leven van de Surinamers.
Paramaribo is de plaats waar nationale evenementen en manifestaties van belang zijn.
Songfestivals, theateropvoeringen, concerten, kunstexposities, productiebeurzen en
sportwedstrijden vinden hier plaats.
Elke wandeling door Paramaribo laat een veelheid aan verschillen zien die de stad elke
keer anders maken. De contrasten zijn zichtbaar in de mensen die dagelijks de straten
bevolken.
Paramaribo kent meer culturele verschillen dan welke stad ook. Rassenrellen zijn de stad
tot nu toe bespaard gebleven. De bewoners negeren elkaars verschillen niet, maar
onderkennen die juist openlijk. Zou hierin het geheim schuilen van het naast elkaar
bestaan van sterk verschillende leefmilieus en sterk van elkaar verschillende
bevolkingsgroepen? Elk van hen draagt bij aan wat wij ’Surinaams’ noemen. Zou
daarom het bestaansrecht van de anderen nimmer ter discussie staan en ontleent men
daaraan de zekerheid zich een plaats te weten in de stad? Wonen in Paramaribo betekent
in ieder geval meedelen in meerdere culturen en de verschillen lijken als
gemeenschappelijkheid het bindmiddel te zijn.
Bron: Sranan, Cultuur in Suriname (Chandra van Binnendijk)