E përjavshme Informative (Nr. 476) 15 Gusht - 15 Shtator 2010 Çmimi 20 Lekë

Lexoni në faqen 4

Dita-Koment

Lexoni në faqen 7

Koha e lirëFestivali Poetik

Lexoni në faqen 12

Personalitete

Lexoni në faqen 5

Reportazh

Lexoni në faqet 6-7

Zërat e gjallë të mesdheut

Përpiqem të jem njëpogradecare e vërtetë...

- me aktoren pogradecare të skenës dhe ekranit,“Qytetare Nderi”, znj. Marjeta Ljarja (Ilo)-

Shumë zhurmëdhe asgjë...

U mbush dhe kaloi një vitnga dita, kur “të majtët”herë bashkë” dhe herë tëveçuar aluduan, më vonëakuzuan dhe po një vit kanëqë po kërkojnë. Po, çfarë dotë thotë lexuesi? Të gjithë edinë, i madh e i vogël...

Dr. Jani Basho (Vançi)në panteonin e pavdeksisëpogradecareMe këtë botim autori ka synuar tëmemorizojë ndërgjegjen e gjithëshoqërisë shqiptare, por më shumëatë pogradecare...

Të shkoshnë Pogradec

Meri LALAJ

Sekretet eJessica Parker

Nga filmi: Në pyjet me borë ka jetë

15 Gusht - 15 Shtator 20102 Aktualitet

Shkolla jopublike “Rilindja” nëqytetin e Pogradecit, jo rastësisht,organizoi ceremoninë eshpërndarjes së diplomave përmaturën 2009-2010 më 12 korrik2010. Kjo është matura e dytë.Nuk kanë kaluar pak, por 12 vitenga ai 1998, nga dita, kur nisi udhëne saj kjo shkollë e re. Ky aktivitet uorganizua në ambientet e jashtmetë kësaj shkolle. Shkolla punon memoton: “Ne jemi e ardhmja”. Nëkëtë ceremoni, veç stafit drejtues,mësuesve të kësaj shkolle, ishin tëftuar drejtues shkollash,institucionesh, prindër e të tjerë.Konferencierja uroj mirëseardhjen.Ceremoninë e çeli me fjalën e sajpërshëndetse, zëvendësdrejtoresha e kësaj shkolle E.Kromollari. Emocionuese ishte fjalapërshëndetse e mësueses së klasëssë parë të vitit 1998, sot maturantëte kësaj shkolle L. Kreçi.Pjesëmarrësit i përshëndetiadministratori Artan Shkëmbi, i cilitheksoi punën e bërë në vite, arritjet,vazhdimsinë, vlerat dhe garnancitëe këtij institucioni. Mamaja e Anës,me emocione, përshëndeti,falënderoi dhe vlerësoi punën eshkollës “Rilindja”. Nuk mungoi aspërshëndetja, vlerësimi dhepremtimi për vazhdimësinë nëshkollën e lartë dhe në jetë ngamaturantja A. Elmasllari, dukekujtuar gjithmonë togfjalshat: jeminxëxës të shkollës “Rilindja”, tëqytetit të Pogradecit.

Shpërndarja e diplomave dhenjë kokteil, si në një ditë feste sikjo, me urimin: Suksese, mbylliceremoninë.

Me pjesëmarrje tëpërfaqësuesve të Shoqërisë Civilenga të dy qytetet Korçë dhePogradec, në ambientet e hotel“Enkelana” të këtij qyteti, më 21korrik 2010, u organizua trajnimi metemë: Ndërtimi i marrëdhënieve dhedialogu midis Agjensisë përMbështetjen e Shoqërisë Civile(AMSHC) dhe Aktorëve tëShoqërisë Civile.

Aktiviteti organizohej në kuadërtë projektit: “Fuqizimi i ShoqërisëCivile dhe StrukturaveDemokratike në Shqipëri.”

Ky projekt mbështetetfinanciarisht nga RFGJ, nëpërmjetGTZ dhe zbatohet nga AgjensiaNdërkombëtare GOPA.

Moderatorë të këtij aktivitetiishin: zonja Valdet Sala, drejtuese eProjektit dhe zoti Rudi Bobrati,

Drejtor Ekzekutiv i AMSHC-së.Pas fjalës së hapjes dhe njohjes meprogramin e këtij trajnimi nga znj.Sala, zoti Bobrati i njohupjesëmarrësit me përmbajtjen eprogamit të këtij aktiviteti. Njohjame dokumentat kryesorë të kësajagjensie për aplikimin nga aktorëte Shoqërisë Civile përbënte pjesënthemelore të këtij trajnimi.

Në të përfshiheshin dokumenta

të tilla: formati i aplikimit, kriteret evlerësimit, dokumetat e aplikimit,Mekanizmat e transparencës,Monitorimi e të tjera. Ngapjesëmarrësit në diskutime u ngritënnjë sërë problemesh që lidhen meaktivitetin e përditshëm të ShoqërisëCivile. Pjesëmarrësit u pajisën medokumeta të reja për t’i pas simodele dhe për të zgjeruar njohuritëLigjore në këto fusha. Pas këtijtrajnimi shoqatat mund të aplikojnëpër grante pranë kësaj agjensie mëtë re, duke treguar se puna meaktorët e Shoqërisë Civile, tashmëka arritur një stad të ri cilësor.

Ekipi i Futbollit të qytetit të Pogradecit është endenë procesin e organizimit të tij për të qenë i gatshëmnë sezonin e ri futbollistik 2010-2011. Nga shumëdeklarata të bujshme të kreut të bankinës pogradecare,z. Ylli Çekiçi, të transmetuara në mediat sportive dhetë dëgjuara nga opinioni sportdashës për ardhjen eshumë futbollistve të rinj, më cilësorë nga ekipe tëtjera, duket se janë vetëm dëshira, ndonëse zoti Çekiçika kontaktuar me disa me telefon, si: Gjokeja tëKamzës, Çajku të Skënderbeut, Raboshta të Elbasanit,Pjetrani, shkodrani që luan në Burrel. Këta lojtarë,megjithse kanë premtuar, se do të jenë në sezonin e rime Liqenorët, ende kanë mbetur aty dhe nuk kanëvendosur përfundimisht me ekipet e tyre, për t’u bërëpjesë e ekipit të Pogradecit me zotin Çekiçi.

Ndërtesa, ku kryen funksionetinstitucioni i Bashkisë, është nëqendër të qytetit. Është më “efrekuentuara” për shumë arsyenga komuniteti qytetar e më gjerë.Po në këtë ndërtesë kryejnëfunksione edhe institucione të tjera,që nuk janë në varësi të Bashkisë,por edhe zyra të veçanta po të këtijinstitucioni që nuk janë nëkorrpusin kryesor.

Vëzhgimi ynë përqëndrohet nënjë fakt të thjeshtë: papastërtia, nëdisa raste, ekstreme, jashtë zyravetë punës: në shkallë e nënshkallë,korridore, mure, xhama e të tjera.Një qytetar i kujdesshëm sa herëtë ketë hyrë apo do të hyjë, mepatjetër, do të shohë një gjendjetepër shqetësuese, ekstreme nëambiente të caktuara!

Po gjithë këta punonjës tëkëtyre institucioneve, që hyjnë e

dalin për ditë, nuk u bie në sy njëgjendje e tillë? Ambiente të hapura,papastërti, letra, mure tëzhgarravitur, copa të suvatuara tëpalyera, tela elektrik të nxjerrëjashtë, xhama të palarë, mjete tënxjerra në korridore. Nuk shikonasnjë pastruese dhe asnjëpërkujdesje nga askush? Vetëmindiferentizëm, ambientim megjendjen dhe askush nuk kapërgjegjësi. Më konkretisht përambientet e jashtme të hyrjeve kushërbejnë Zyra e Punësimit me tëgjitha partitë politike, shoqata e tëtjerat. Po ashtu edhe në hyrjentjetër, ku shërben PoliciaBashkiake, Aplikimi i Pasaportave,Nënprefektura e shumë të tjera, nëtë gjitha hapsirat. Sapo futesh nëkorridorin e katit të parë, në krahëtë djathtë, nën shkallë, është krijuarnjë ambient ekstrem. Njerëz të

Nji stad i ri për Shoqërinë CivileP R O J E K T I:

KRONIKE

Ceremoni nëshkollën “Rilindja”,matura 2009-2010

Futboll

Mungesë fondesh apo mosinteresim?!...Por s’është vetëm ky problemi! Ekipi stërvitet

vetëm në ambientet e Këndit të Lojrave me Dorë!Lind pyetja: Këtu do të stërvitet për sezonin e ri? Pseu filluan tani punimet për ndërtimin e aneksit me tëgjithë parametrat që duhen për një përgatitje cilësore?Pse u ndërprenë, kur tapeti sintetik është gati për t’ushtruar?

Mungesë fondesh apo mosinteresim i Presidentittë klubit, zotit Shkëmbi. Ajo që i shqetëson më shumësportdashësit poradecar është fakti se a do të jetë gatistadiumi për sezonin e ri, pasi ka zëra, mos qofshin tëvërtetë, se ekipi ndeshjet do t’i luajë në Maliq?!...

Shlyerja e detyrimeve të prapambetura është njëshqetësim tjetër edhe i lojtarëve të këtij ekipi.

Esat Berberi

pandërgjegjshëm, të cilët përfitojnënga një gjendje e tillë, kryejnë dhenevoja të tjera, duke krijuar njëatmosferë akoma edhe më tërëndë! Bashkia ka edhe një drejtoripër çështjet Mjedisore, po kështuedhe zyra të tjera, jo në varësi tëBashkisë që merren me këtoprobleme. Nuk u ka rënë në sy njëgjendje e tillë?

E pakrahasueshme është kjogjendje me ambientet e Bashkisë, kuçdo gjë shndrit. Përse flet kjo?Institucionet në të gjithë përmbajtjene punës së tyre brenda e jashtëduhet të reflektojnë shërbim e kulturëtë lartë. Kemi dëgjuar qytetar tëmbajnë qëndrim kritik ndaj këtijrealiteti, por askush s’dëgjon! Kushe ka përgjegjsinë le ta gjejnëinstitucionet kompetente, qytetarëtkërkojnë shërbim të lartë nëambiente të kulturuara. E.Berberi

Kush përgjigjet për këtë gjendje?...Vëzhgim

15 Gusht - 15 Shtator 2010 3Intervista

Pogradeci dhe qytetarët e tij ngakoha në kohë po evidentojnëgjithnjë e më shumë vleranjerëzore në fusha të ndryshmetë jetës së këtij qyteti, të cilët nëdekada vitesh kanë vënë gurëthemeli në kulturën kombëtare,pa harruar asnjëherë të qenitporadecarë, duke krijuar kështunjë panteon vlerash, një aureolëtë merituar të këtij qyteti tëlashtë e të ri. Vlera më e re ështëznj. Marjeta, që mori titullin"Qytetare Nderi", nga KëshilliBashkiak Pogradec, në korrik tëkëtij viti

- Znj. Marjeta! Duke Ju uruarpër këtë vlerësim të lartë tëbashkëqytetarëve dhe tëinstitucioneve përkatëse të këtijqyteti dëshirojmë të mësojmëdiçka më shumë. Disa momentenga jeta juaj.

Dëshiroj të them se kjo ështënjë “bisedë nëpërmjet gazetës suajme të gjithë ata që më kanë njohurqë fëmijë dhe më vonë. Kanëkaluar 36 vjetë nga dita, kur jamlarguar nga ky qytet për studime nëAkademinë e Arteve dhe 31 vjetënga dita për të jetuar në Tiranë meaktorin Rikard Ljarja. Si vite janëshumë, por shpirtërisht nuk jamlarguar kurrë nga ky qytet...”

-Si i mbani lidhjet me qytetintuaj të lindjes, si motivohen ato.

-“Për Pogradecin flas lehtëpërpara të tjerëve, por parapogradecarëve, më duket, sikur nukgjej fjalët e duhura. Por di tëthem:jam me fat që jam lindur erritur në këtë qytet. Kam marrëshumë nga zakonet e mira tëpogradecarëve dhe, sidomos nganëna ime. Më falni, por për muaështë pak të them kisha një nënë tëmrekullueshme, shumë të dashur,punëtore...

-Në formimin artistik kandikuar tradita familjare,qytetare apo dëshira dhekëmbëngulja Tuaj?

-“... edhe talentin e skenës ekam të trashëguar prej saj. Ngababai im kam trashëguar dëshirëne madhe për punë e drejtësi. Pra,megjithëse kam 33 vjetë karierë, siaktore e skenës dhe ekranit, përsërithemelin njerëzor e kam të njëjtë,përpiqem të jem gjithmonë njëpogradecare e vërtetë, e bija e FaniSheqerxhiut dhe e bija e Dhorës, e

motra e Jonit, Gjergjit, Raqit, Bertit,vëllezërit e mi të mirë që i duashumë e shumë...Në këtë qytet kambërë debutimin e parë në gjimnaz.Mësuesja shkodrane Ana Luka(Jovani) nuk harrohet nga shumë eshumë gjimnazistë. Ajo zgjoi tek unëpasionin e vërtetë të skenës.Ndoshta, këtë rrugë mund të kishinvazhduar edhe të tjerë e të tjerë,por jeta është edhe pak shans.

Unë e kam thënë edhe herëtjetër që nuk kisha menduar tëvazhdoj studimet për aktore dhekëtë fakt më shumë se kudo do tëma besojnë në Pogradec. E dinëmirë shokët dhe shoqet e mija tëgjimnazit, të cilët i kujtoj me malldhe nuk i harroj kurrë.

Edhe, pasi mbarova studimetpër aktrim, dëshiroja të vija nëPogradec dh erdha. Fillova siaktore në estradën e qytetit, kukam marrë vlerësimin e parë mekomedinë “Lulet e jetës “ të RuzhdiPulahës, me regji të Marjo Ashikut,nga i cili mësova shumë për njëinterpretim konkret. Por një ftesëpër një kinoprovë, për një rol nëfilm, ndërroi drejtimin e jetës sime.Unë nuk kisha menduar apodëshiruar të interpretoja në film,por ja që fati më kish rezervuar njëshans të tillë. Pastaj njohja dhedashuria me Rikardin më detyruan

përfundimisht që unë të isha njëaktore e skenës dhe ekranit nëTiranë. E quaj veten me fat nëemocionet krijuese që kam ndjerënë rrole të ndryshme në film eteatër, veçanrisht tek “Rrethi ikujtesës”, “Fillim i vështirë”,“Monsebrati” e të tjerë.

Kënaqësinë e fundit e mora merolin e nënës tek pjesa e LuigjiPirandelos “6 personazhe kërkojnëautor”.

-Si do ta vlerësonit artinteatror sot?

“...Por shansi nuk të ndjekgjithmonë. Ka edhe periudha tëqeta, por edhe të vështira. Mekërkesat e reja në art jam “pak epapërshtatshme”. Nepogradecarët nuk ndryshojmëkollaj, por s’ka gjë. Në këtëintervistë e pata shumë vështirë tëflas për punën.

Unë e di që profesioni ynë nukështë i lehtë në qytete të vogla përshumë arsye dhe tani i shtohet dhearsyeja financiare.

-Çfarë mesazhe do t’utransmetonit bashkëqytetarëveTuaj, lexuesit të gazetës sonëdhe më gjerë?

-“Në këtë qytet kam provuarshumë gëzime dhe hidhërime. Ularguan prindërit nga kjo jetë dheshumë të afërm të mi, por Zoti më

Përpiqem të jem njëpogradecare e vërtetë...

- me aktoren pogradecare të skenës dhe ekranit,“Qytetare Nderi”, znj. Marjeta Ljarja (Ilo)-

ka gëzuar me një mbesë e shumënipër nga vëllezërit. Kur vij nëPogradec, harroj të qenit aktoredhe dua të kaloj ditë të qeta, tëmbushura me emocione njerëzore,dua të di gjithçka që ka ndodhur.

Gëzohem si fëmija përrregullimet e bukura, gëzohem, kurshoh më tepër pushues, kur merretnjë vendim i mirë për qytetin.

Kur bie fjala tek të tjerët, e themme plotë gojë: Qyteti më i bukur nëShqipëri dhe kur entuziazmohem,shkoj më larg: “të tillë mrekullinatyrore, rrallë e sheh në Europë”.

...por dua ta mbyll me njëfalënderim të veçantë për të gjithëpogradecarët, sepse edhe njëpërshëndetje e thjeshtë më jepshumë, më jep atë që s’e gjej nëasnjë qytet.

E kam shumë të vështirë të flaspër vlerësimin që m’u bë: “QytetareNderi”. Së pari mendova se po mëhiqej mundësia për të qenë eshpenguar në “shtëpinë time”, sëdyti sikur u jam borxhli kolegëve,me të cilët e fillova këtë profesionkëtu në Pogradec.

Faleminderit shumë, shumëqytetarëve të mi dhe institucinevepërkatëse të këtij qyteti!

Ju faleminderit!Intervistoi:

Dhimitër Gegprifti

Kur vij nëPogradec, harroj tëqenit aktore dhedua të kaloj ditë tëqeta, të mbushurame emocionenjerëzore, dua tëdij gjithçka që kandodhur

“

15 Gusht - 15 Shtator 20104 Dita-Koment

Nga Dhimitër Gegprifti

"Shumë zhurmë për asgjë"-kashkruar Shekspiri. Nëse do të ishgjallë, do të ankohej “për përvetimpushteti”. Dhe do të kishteplotësisht të drejtë, pasi ne nuk ikemi marrë autorësinë, por dashurpadashur i kemi hyrë në të. I kemimarrë një titull, por dhe atë e kemiprekur, pse jo dhe motive në shkrimetë tjera. Por këtë, ama, e kemi bërë“açik”, sepse nuk do t’i shkonte mëmirë se kaq shkrimit tonë titulli ikomedisë shekspiriane dhe mesazhii saj edhe politikës shqiptare sot nëshekullin XXI. U mbush dhe kaloinjë vit nga dita, kur “të majtët” herëbashkë” dhe herë të veçuaraluduan, më vonë akuzuan dhe ponjë vit kanë që po kërkojnë. Po,çfarë do të thotë lexuesi? Të gjithëe dinë, i madh e i vogël.

Por, kur t’u shkoj ndër mend, papritur do t’u krijoji alergji:transparenca e plotë e zgjedhjeve,qershor 2009!?...

Bënë, por ç’nuk bënë për këtëtë uruar transparencë, s’lanë gjë pabërë: megjithëse thonë se shtatori2010 do të ketë zhvillime të reja,konferenca shtypi, të cilatvazhdojnë, publike e jo publike,mitingje, në rrethe e në metropol,akuza personale në gjykata, jovetëm kërcënuan, por edhe ezbatuan atë grevën e urisë. E morën“vdekjen në sy” për një çështje kaqmadhore, të cilën nuk munguan tapagëzojnë “kauz”. Grumbullimet nërrugë, sheshe, herë të ligjshme eherë të paligjshme, herë me mijra eherë me qindra, themi kështu seedhe shifrat e pjesëmarrësve në tou kthyen në “kauz” nga të dy palët.Të majtët apo Opozita, e përzierëkësaj radhe, herë hyn e herë del ngaparlamenti. Nuk e dimë e kadëshirë apo detyrim. Detyrimi dhedëshira ndryshojnë. Por edhe përkëtë e ka gjetur zgjidhjen meetiketimin: marrëdhënie ekushtëzuar, marrëdhënie e re dhesë fundi, nëse nuk plotësohetkërkesa: ndarje përfundimtare.

Nuk dimë nëse do t’i shkonte kjometaforë shkrimit tonë, nëse këtolëvizje do t’i quanim batica,zbatica?...

Po, pse do të thoni ju,maxhoranca ndenji duarkryq, bërisehir? Jo, or jo dhe ajo u interesuadhe në të gjitha rastet i është

përgjigjur opozitës me të njëjtënmonedhë, por me vlera tëndryshme.

Një gjë, pothuajse, maxhorancae ka patur konstante: Kushtetuta,Transparenca, Gjykata. Shpesh tënjëjtat terma përdor edhe opozita.Shpesh të lind dyshimi: këta kopjojnënjëri-tjetrin, tallen me njëri-tjetrin,por duhet thënë se edhe janë tallurapo kanë bërë humor politik. Pormbi të gjitha na habit fakti i mbeturpezull. Kush ka të drejtë? Dhe nëseka apo s’ka kush duhet ta jap?Nëse qenka Gjykatata Kushtetuese,pse askush nuk i drejtohet?

As Evropa, që ka edhe njëKomision të Venecias. Po ta lënëEvropën, pasi edhe ajo nuk kandenjur duarkryq, nuk ka bërë sehir,edhe nëse bëri pak muaj, deshi t’umbushte mendjen për standarte, përçertifikimin e zgjedhjeve dhegradualisht filloi të ndërroi mendje.

Edhe maxhoranca konferenca,mitingje, reagime me zëdhënse, kuduket se nisiativën e ka marrëelementi femër. Nuk duhet tëankohet për mosaktivizim nëpolitikë. Gjithmonë shprehen tëgatshëm për dialog, por vetëmdeklarata. Më në fund e paskanseriozisht se kështu e mori dheEvropa. Këtë radhë e morëmnismën vetë, duke i lënë Evropëstë nënkuptojë se jemi vetë të aftëta zgjidhim ngërçin politik apo

krizën. S’ka rëndësi si quhet, porështë një problem që do zgjidhje tëdetyrueshme. Besojmë se po. Tanido të negociojnë kryetarët egrupeve parlamentare Patozi eRuçi. Le të shpresojmë. Duket sesiç bëjmë ne, po bën dhe ajo. S’poe kuptojmë: ne shkojmë drejt saj apoajo vjen drejt nesh. Kësaj radhe pona kujton nëntorin, ngrirjen e

Satirë politike

Shumë zhurmë dhe asgjë...U mbush dhe kaloi një vit nga dita, kur “të majtët” herë bashkë” dhe herë tëveçuar aluduan, më vonë akuzuan dhe po një vit kanë që po kërkojnë. Po,çfarë do të thotë lexuesi? Të gjithë e dinë, i madh e i vogël...

procesit të integrimit, na kujtojKartën e Kopenhagenit, Evropa namori me të mirë. Tryeza ePresidentit nuk zgjidhi gjë. Na ftuannë Strasburg dhe ku, tek Crocodilime pije e darkë, por as nuk utrembën, por as nuk u kënaqën, jonga darka, megjithse, duan e thonë,se një pjesë syresh, si duket opozitanuk e preferoi. Pa le, përsëri debatpër Strasburgun...

Por tashmë Evropa e gjetizgjidhjen me Rezolutën eParlamentit. Përsëri, siç thonëbathët,....

Në Shqipëri, në zona të caktuara,përdoret shprehja “avazi i Mukes”.Njëri gozhdës, tjetri patkoit. Kjo ishkon politikës dhe politkanëve tanë.Ky është mentalitet shqiptar, zorshumë se ndryshon. Në 20 viteDemokraci, vetëm akuza midispalve, akuza kundër Kodit Zgjedhor,Sistemit Zgjedhor, KomisionitQëndror. Këtu duhet të fitojnë të dypalët, gjë që është absolutisht epamundur.

Asnjëri nuk pranon humbje, Tëgjithë flasin për transparencë, por kurkërkohet, ngrihen “bariera” ligjoredhe harrohet ligji për informiminpublik. Tek ne mbretëron zhurma jopër asgjë, por Asgjë.

Paske të drejtë Shekspir. Na eke thënë shumë shekuj më parë, porne nuk po e kuptojmë as në shekullinXXI.

Por mbi të gjitha nahabit fakti i mbeturpezull. Kush ka tëdrejtë? Dhe nëse ka apos’ka kush duhet ta jap?Nëse qenka GjykatataKushtetuese, pse askushnuk i drejtohet?As Evropa, që ka edhenjë Komision tëVenecias. Po ta lënëEvropën, pasi edhe ajonuk ka ndenjurduarkryq, nuk ka bërësehir, edhe nëse bëripak muaj, deshi t’umbushte mendjen përstandarte, përçertifikimin e zgjedhjevedhe gradualisht filloi tëndërroi mendje

15 Gusht - 15 Shtator 2010 5Personalitete

HOMAZH

Koço Piqoni

Nëse do të njihesh mepersonalitetet, me njerëzit emëdhenj të një kombi, duhet t’udrejtohesh varrezave, historisë,muzeve, enciklopedive, arkivave.Kështu u motivova dhe u drejtovanë bibliotekën e qytetit “MitrushKuteli” të qytetit. Midis dhjetraraftesh, e mbase mijra titujsh, mëtërhoqi vëmendjen libri monografi“Sa kam shpirt, kam shpresë” meautor Dr. Jovan Basho.

Me këtë botim autori ka synuartë memorizojë ndërgjegjen e gjithëshoqërisë shqiptare, por më shumëatë pogradecare, me jetën, veprëne këtij dijetari, patrioti, atdhetari,sepse edhe atje, ku Ai ka gjeturprehje, i bën nder qytetarisë sonë,të bën të ndihesh krenar për këtaparaardhës, që janë pjesë eidentitetit të këtij qyteti. Tëndërgjegjësojnë dhe të edukojnëbrezat, që të bëhen të dobishëm nëjetë dhe të lënë gjurmë.

Po, kush është Dr. JaniBasho?...

U lind në qytetin e Pogradecitnë vitin 1892 në familjen e KomiBashos, në lagjen e vjetër tëBurimave, që sot i ndan një mur mekishën e vjetër “Fjetja e ShënMërisë”. Pasi mbaron shkollënfillore në vendlindje, vazhdonstudimet në gjimanzin grek tëManastirit, të cilin e mbaronshkëlqyeshëm. Po atje vazhdon dhembaron gjimnazin turk, ku mësongjuhën turke dhe arabe.

Me ndihmën e gjuhëtarit dhealbanologut të njohur Dr. GjergjPekmezi dhe ky pogradecar, poraso kohe ishte konsull i shtetitshqiptar për 13 vjetë në Vjenë-Austri, në rrugë diplomatikekërkonte ndihmë nga vendetperëndimore për nevojat e shtetitshqiptar, sidomos në fushën earsimit, bursa në universitetet ekëtyre vendeve.

Ndër 200 të drejta studimi bëntepjesë dhe djaloshi Jani Basho që dotë studionte për mjekësi në Vjenë,ku do të kalonte, jo pak, por 14 vitetë jetës së tij.

Në vitet e shkollimit këtu Dr.J.Basho ishte nga studentët më tëshkëlqyer, nga intelektualët më nëzë të Vjenës. Kjo ishte arsyeja,

që ishte zgjedhur kryetar ishoqërisë studentore, themeluar më10 mars 1918 “Albania”, që nxirterevistën e saj “Djalëria”. Ajo luajtirol për përparimin dhe njohjen evlerave të popullit tonë.

Me të bashkëpunonin patriotëshqiptarë, si: Bajram Curri, HasanPrishtina, Faik Konica, RexhepMitrovica, Luigj Gurakuqi, Fan Noli,personalitete dhe profesorë tëUniversitetit të Vjenës, si: T.Ippen,F. Nopça, E. Oberhumer.

Jani Basho ka shkruar shumëartikuj tek kjo revistë me frymëatdhetare. Ai kishte miqësi meaktorin shqiptar me famë botëroreAleksandër Moisiu. Miqësi dheletërkëmbim me gjeniun e të gjithakohërave Albert Ajnshtajnin. Pasmbarimit të studimeve me medaljetë artë, emërohet zëvendës kirurg ispitalit të Vjenës, detyrë, të cilënnuk e pranoi. Gjithashtu refuzoiedhe propozimin për të drejtuarinstitutin “Rokfeler” në SHBA dhemë pas nuk pranon propozimin embretit Zog për të shkuar 6 muajambasador në Berlin në vitin 1934.Ai vendosi t’i shërbejë vendit të tijtë varfër e me shumë halle meprobleme serioze të shëndetsisë asokohe.

Pranoi kërkesën e mbretit përt’u kthyer në atdhe dhe shërben simjek dhe si këshilltar. Ai moripremtimin se do të nbështetej përtë themeluar mjekësinë shqiptare,

pasi iu premtua ngritja e Spitalit Civildhe atij Ushtarak, për të cilët i pruriprojektet nga Vjena më 1927. Aiështë themelues dhe një nga figuratdinjitoze të saj, ku duhet përmendurnë vitin 1929-1932 ndërtimi i dyspitaleve, ai Civil nr. 1 dhe atijUshtarak nr. 2. Ai është themeluesedhe i shërbimit mjekësor ushtarak,drejtor i parë i këtij shërbimi 1928-1935. Nga viti 1939-42 ish-drejtor ipërgjithshëm i mjekësisë shqiptaredhe punoi shumë për ndërtimin ematernitetit të Tiranës. Nga viti1948-52 ishte drejtor i atij spitali. Kaqenë, gjithashtu, pedagog përlëndën Anatomi, Obsetrikë,Gjinekologji, si dhe hartues teksteshpër këto lëndë.

Ai gjatë viteve 1948-55 përgatitimjekët e parë Obsetër-Gjinekologsi dhe mamitë e para në vendin tonë,pa harruar shërbimin e tij mepërkushtim për shërimin e mijrapacientve.

Dr. Jani Basho ndërroi jetë më2.02.1957 në Tiranë dhe prej andej“erdhi” përsëri për t’u prehur nëqytetin e lindjes.

Lasgush Poradeci nëceremoninë mortore do të shprehet:“Si lumë, ti Jani. Perëndia të ndjevi,udhëtimin për në botën tjetër po enis nga Poradeci. Paça dhe unëfatin tënd! Për shokun dhe mikun etij, ai la këto vargje të shkruara nëlibrin: “Sa kam shpirt, kam shpresë”: Mes atdheut të Shipërisë/ Çave

Dr. Jani Basho (Vançi) nëpanteonin e pavdeksisë pogradecare

rrugën mundim plot/ Puthe ballin elavdisë/ Mendja jote e shkenca jote/Tashti fle shpirt i pavdekur/ Nëselinë e së vërtetës/ Lundërtar i paprekur prej tallazeve të jetës. Menderim e respekt për Dr. Bashonkanë folur: N.Nikolla: Jo muret, porburrat janë mbrojtës të qyteteve. Dr.Gjergji Theodhosi: Nderime mjekut,shkencëtarit, atdhetarit, filozofit dhepoetit! Dr. Koço Gliozheni: Si dobëjmë ne pa ty? Ku pas çdokonsulte mjekësore, fjala jote kaqenë fjala e fundit.

Kolë Mirdita (Helenau)-Nana,kushtuar shukut t’em të dashun JanBasho. Prof.Dr.Shefki Osmani:Doktor Basho një emër i madh. Aibëri pjesë në ajkën e rinisëuniversitare vjeneze në vitet 20 tëshekullit XX. Dhimitër Pasko dheLlazar Gusho e quanin nëletërkëmbimet e tyre “Vançi, idashur Vançi. Në panteoninpogradecar pushojnë sot tëpavdekshmit: Gjergj Pekmezi,Lasgush Poradeci, Mitrush Kuteli,Kolë Koci, Petraq Pekmezi(shpallur “Nderi Kombit”, viti 2009),Kristo Sotiri, biri përjetësisht dheJani Basho për të mos u harruarkurrë. Por duket se ende vuajnëshpërfilljen tonë, shihen si “tëpadëshirueshëm” për të vetmin“faj” se ishin shkolluar nëuniversitetet më të mira të botës,në Perëndim dhe ishin pajisur dhekishin marrë kulturë gjermane.

Me këtë botimautori ka synuartë memorizojëndërgjegjen egjithë shoqërisëshqiptare, pormë shumë atëpogradecare, mejetën, veprën ekëtij dijetari,patrioti,atdhetari.

Vizatimnga AnastasKOSTANDINI

15 Gusht - 15 Shtator 20106 Reportazh

“

vijon në faqen 7

Meri Lalaj

Të shkosh në Pogradec nëcilëndo stinë të vitit, por

veçanërisht ia vlen të shkosh nëPogradec gjatë ditëve të bukura tëstinës së verës atëherë kur diellipërvëlon Tiranën. Të shkosh nëPogradec e të shijosh freskinëmëngjesore, puhizën e mbrëmjeve,gjelbërimin e pafund dhe lulet qëlulëzojnë në çdo stinë. Të shkoshnë Pogradec për të takuar miq eshokë, për të prekur kujtimet efëmijërisë.

Unë jam lindur e rritur nëkëtë qytet, të cilit natyra i ka falurgjithçka: së pari fushën mbi të cilënshtrihet qyteti, liqenin e kaltër njënga më të bukurit në botë, Malin eThatë përballë tij, kodrën me emrinKala dhe Lumin e Madh tëpërjetësuar nga Mitrush Kuteli. Kyqytet ka ndryshuar shumë sidomosgjatë viteve të fundit, krahasuar meqytetet e tjerë bregdetarë, të cilëtbregun e detit e kanë të betonuarme pallate shumëkatëshe. NdërsaPogradeci e ka të lirë bregun eliqenit nga ndërtesat. Përgjatëbregut shtrihet një park me drurëpishash, bliresh, junapësh,gështenjash të egra, shelgjeshlotonjës, kaçubesh të gjelbëra dhelulesh shumëngjyrëshe. Ky parkzotëron krejt bregun për gati trekilometra. Çdo mëngjes përgjatërrugës buzë liqenit dhe anësorevetë rrugës kryesore që të shpie drejtTushemishtit ecin me hap apo mevrap qytetarët e tij burra, gra e tërinj, që duan të forcojnë shëndetin.Ndërsa pasditeve qytetarët bëjnëshëtitjen e mbrëmjes. Pogradeciështë një nga qytetet e paktë ku kaujë njëzet e katër orë me radhë, kunuk ka më ujëra të zeza që tëderdhen në liqen dhe është një qytetme rrugë dhe sheshe shumë tëpastra, të cilët freskohen ngashatërvanet. Më ka marrë malli përPogradecin e dikurshëm dhengjitem tek Burimat. Rruga është eshtruar me gurë të bardhë kalldrëmipër të krijuar përfytyrimin se si kaqenë dikur dhe ujët e Burimave isistemuar rrjedh duke kënduar. Teknjë pllakë guri aty pranë janëshkruar dy vargje nga poezia eLasgushit “Kroj i fshatit t’on딓Kroj i fshatit t’onë ujë i kulluar

/ Ç’na mburon nga mali dykemërmëruar.” Futem rrugicave kukam luajtur dikur me moshataret emia në fëmijërinë e largët, ja Toplecidhe lagjja e qytetit e ruajtur ashtusiç ka qenë, Lumi i Madh që pombulohet e shumë të tjera që nukpo i përmend. Në qendër të qytetitpërballë Shtëpisë së Kulturës nganjëra anë dhe e liqenit nga ana tjetërështë një lulishte e bukur ku janëvendosur dy monumentet e dykolosëve të letrave shqipe: LasgushPoradecit dhe Mitrush Kutelit. Tëgjitha këto që përmenda e shumëtë tjera, që e bëjnë Pogradecin njëqytet me vlera për të kaluarpushimet, kanë mundin dhe punënkëmbëngulëse të Kryetarit tëBashkisë së qytetit të PogradecitZotit Artan Shkëmbi.

Dikur pushuesit, që vinin nëPogradec vendoseshin tek ata trea katër kampet: ai i punëtorëve, ipionierëve, i kuadrove dhe tek atady a tre hotelet e qytetit me shumëpak shtretër. Megjithatë në ato vitePogradeci trefishohej apokatërfishohej, sepse pogradecarëtme bujarinë e tyre hapnin shtëpitëdhe zemrat për kushërinjtë, shokëtdhe miqtë. Dhe mbusheshin e plote përplot si shtëpitë private ashtuedhe apartamentet me sipërfaqe tëkufizuar, shpesh nga që bëheshinshumë njerëz në një banesëkrijoheshin edhe situata gazmore.

Por tani kanë ndryshuar shumëgjëra, njerëz që kanë mundësifinanciare, banorë të Tiranës apo tëqyteteve të tjerë të Shqipërisë mundtë blejnë apartamente banimi nëPogradec për të pushuar në verëapo për të shijuar mrekullinë edëborës së bardhë të dimrit, verëssë kuqe të buteve apo koranit tëpjekur në stufën me dru. Nëpërqytet në shumë vende pashë burraduke prerë me sharrë apo çarë mesëpatë e duke stivuar drutë e dimrit.E nga ana tjetër, megjithatë metrishtim shoh Kalanë e zhveshur, ecila dikur ka qenë e tëra gjelbëruarme vreshta dhe mollë apo pyllin egështenjave që pothuaj nuk ekzistonmë.

Tek shtëpia e AnastasKostandinit

Të shkosh në Pogradec, përveçkënaqësisë së të larit në liqen,ndoshta një jetë më e gjallë artistikedo ta gjallëronte edhe më tepërqytetin (Nuk kam parasysh diskote natës), por kjo jetë artistikethuajse mungon, me përjashtim tëkoncertit Maratona 5. Mikesha imemë pat pyetur për GjergjiKostandinin, mikun e Lasgushit, tëcilin ajo e pat njohur dikur, unë ithashë se mund të takojmë të birin,Tason. Kështu unë dhe mikeshaime, qemë me fat të vizitonimshtëpinë e piktorit të mirënjohur

pogradecar Anastas Kostandini.Shtëpia e tij ndodhet në një rrugicëtë kahershme poradecare dhe qëtek porta e jashtme e metaltë e lyerme ngjyra të ndryshme të krijohetpërshtypja për çka do të shohishbrenda. Portën e hap e zonja eshtëpisë, Elsa, bashkëshortja eTasos (siç e thërrasin Anastasin).Për fat të keq nuk e takojmë dotTason pasi ka vajtur diku me punë,por takojmë bijën e tij, Marianën, ecila ndjek studimet për violinë nëParis. Që në oborr shohim se jemifutur në një shtëpi të pazakontë, ecila më tepër ngjan me një muzeetnografik. Nëpër muret nga ana ejashtme shohim objekte që i kanëshërbyer dikur banorëve të shtëpisësi: sofra e bukës, jastagaçi, dyert esobës me dru, majtas një rreth istërmadh i thurur me thupra, njëvarg kungujsh të thatë stambolli (siçi quajnë në Pogradec) të futur njëritek tjetri nga toka deri lart tek çatiae ateliesë, dy mozaikë punuar ngadora e Tasos me gurë të vegjëlshumëngjyrësh. Dhe shumë lule tëmbjella në çdo cep. Gjithçka ështëe ruajtur me mjaft kujdes që ngapiktura e parë e tij me temë ngaluftërat e Skënderbeut (kur Tasojanuk e dinte se do të ndiqte rrugën epikturës), autoportreti i parë sidjalosh, e më tej nëpër dhomat eshtëpisë e në çdo cep të lirë piktura

Të shkosh në Pogradec

Të shkosh në Pogradec e të shijosh freskinë mëngjesore, puhizën e mbrëmjeve,gjelbërimin e pafund dhe lulet që lulëzojnë në çdo stinë. Të shkosh në Pogradecpër të takuar miq e shokë, për të prekur kujtimet e fëmijërisë.

15 Gusht - 15 Shtator 2010 7

apo objekte artistike edhekanatat e dyerve, edhe sipërfaqete tavolinave të vogla janë tëpikturuara. Vetëm tavanet nuk janëtë pikturuar. Shoh e mrekulluarshumë peizazhe të qytetit të lindjes,Pogradecit në çdo stinë të vitit:shumë dëborë në dimër, gjithashtushoh Pogradecin në periudha tëndryshme vitesh ashtu siç ka qenëdikur qyteti ynë pa këto ndërtesatshumëkatëshe, të cilat e zbehinbukurinë e qytetit dhe piktorin nuke lënë që të shohë nga ballkoni i tijKalanë apo liqenin. Në pullazinëne shtëpisë së tij të duket vetja sikurke ardhur për të vizituar njëekspozitë të sapoçelur me peizazhetë ndryshme të Linit, Sarandës,Manastirit, Korçës, Vlorës,kompozimi i mrekullueshëm mepiktorin Vangjush Mio në qendër.Portretet e bijave të tij, Ledias dheMarianës që kur kanë qenë foshnjadhe më tej gjatë viteve të jetës,portretet e Luizës, nënës së Tasos,në mjediset e shtëpisë tipikepogradecare. Në oborr ndodhetatelieja e piktorit ku ai kalon tëshumtën e kohës duke punuar.Kavaleti i vendosur poshtë dritaressë madhe majtas nga e cila hyndrita, piktura të përfunduara metemën e verës dhe nxjerrjes sërakisë, të tjera të frymëzuara ngapoezitë e Lasgushit (librat e poetitjanë aty mbi tryezën e vogël tëpunës), të tjera piktura me temënga tregimet e Mitrush Kutelit.Profesionin e të atit piktor e katrashëguar bija e tij, Ledia, e cila kambaruar studimet në Akademinë eArteve në Tiranë. Midis pikturavetë Anastas Kostandinit ndodhenedhe pikturat e bijës së tij,kompozimi me temë “Familja”dhuruar prindërve si edhekompozimi tjetër shumë i veçantë“Natë Pashke”.

Në Kishën e Shën MërisëDikur në fëmijëri veshur me

fustanin dhe sandalet e reja prisnimme padurim mesnatën që të bintekëmbana e kishës për të lajmëruarngjalljen e Krishtit dhe festavazhdonte atje në kishë dhe nëoborrin e saj nën dritën e qirinjvedhe vezëve të kuqe. Sapo shtyjderën e Kishës së Shën Mërisë dhefutem brenda në atë gjysmëerrësirëpushtohem e tëra nga një ndjenjësolemne e hyjnore, që të mbërthen

kur ndodhesh në një vend si kjokishë e thjeshtë pa zbukurime tëtepërta. Aty brenda nga dikukumbon një muzikë bizantine që tëshenjtëron shpirtin. Më ka rënë rastiqë të jem futur edhe nëpër kisha tëGjermanisë apo me orë të tëra kamvizituar Kishën madhështore tëShën Palit në Londër, por drithërimaqë më pushton këtu është e njëemocioni krejt të veçantë e tëmadhërishëm sepse këtu janëkurorëzuar në martesë prindërit emi dhe këtu jam pagëzuar unë.Falem duke bërë kryqin dhe ndezqirinj për njerëzit e mi më të dashur.At Vasili na tregon se kjo kishëështë hapur së pari në vitin 1810dhe se pjesa më e madhe e ikonavenuk u përkasin ditëve tona. Pllakatqë janë të shtruara brenda në kishësi edhe një pjesë e vogël ekalldrëmit në oborr i përkasinpikërisht kohës së ndërtimit tëkishës.

At Vasili na tregon për shënimetqë mbahen në kodikët e saj përngjarjet dhe personat e rëndësishëmqë vizitojnë kishën. Në vitin 1967kur Shqipëria u kthye në një vendateist, edhe kjo kishë e pësoi dukeu shndërruar në magazinë dheofiçinë mekanike për të rregulluarmakinat. Tani kjo kishë ështërindërtuar thjesht e bukur e në ballëtë saj ndodhen dy mozaikë tëpunuar nga dora e AnastasKostandinit. Më kujtohet viti 1990

kur erdhi në Pogradec At ArturLiolini dhe njerëzit e ndiqnin ngaprapa, ndërsa ai ikte me vrap,shumica e njerëzve asokohe nukkishin parë kurrë me sy prift tëveshur me raso të zezë. Të gjithë ungjeshëm brenda në Kishën e ShënMërisë, e cila kishte vetëm muret ezhveshur dhe çatinë, njerëzit bëninzhurmë kujtonin se ishin nëmbledhjen e lagjes, ndërsa At Arturiduke iu lutur njerëzve që të mosbënin zhurmë, sepse ndodheshim nëkishë na u lut që të përsëritnim pastij lutjen “Ati ynë që je në qiell...”Të shkosh në Pogradec ia vlen qëtë vizitosh Kishën e Shën Mërisëpër vlerat që ajo mbart në vetvetesi edhe të ndezësh aty një qiri përmë të dashurit e shpirtit tënd.

Bregu i liqenitTë shkosh në Pogradec, patjetër

duhet të pish një kafe në Drilon. Kjofjali thuajse është një varg i poezisësë Agim Vincës. Fshati i tij Veleshtandodhet fare pranë Pogradecit, porne nuk mund ta takonim kurrë njëritjetrin pa ardhur vitet ’90-të, ishimtë ndarë për jetë e vdekje, as zogjtënuk mund të fluturonin përtej kufirit.Driloni është një nga vendet mebukuri mahnitëse që ka Shqipëria,me gjelbërimin e lisave, plepave,mështeknave, shelgjeve lotonjës tëgjitha të pasqyruara në ujërat e tij,me mjellmat dhe rosat që notojnëatypari. Veç mbi gjithë këtë bukuri

Të shkosh në PogradecShoh e mrekulluarshumë peizazhe tëqytetit të lindjes,Pogradecit në çdostinë të vitit: shumëdëborë në dimër,gjithashtu shohPogradecin nëperiudha tëndryshme viteshashtu siç ka qenëdikur qyteti ynë

duhet vënë dorë dhe duhet tëmirëmbahet, nuk duhet tëshkatërrohet. Pogradeci kandryshuar edhe nga ndërtimi ihoteleve përgjatë bregut në të cilëtvijnë e pushojnë, kryesisht gjatëverës, njerëz nga trojet shqiptaredhe të huaj.

Unë vendosa të prehem disa ditëtek Hotel “Perla”, i cili është njëperlë e vërtetë midis perlave të tjeratë qytetit.

Hoteli ndodhet përballë liqenitmidis luleve dhe gjelbërimit, njëpastërti për t’u pasur zili, aq mëshumë që këtë hotel e drejton njëzonjë Mimoza Shuli, e cila i pretklientët me buzëqeshje dhemikpritje. Netëve nga Hotel “1Maji” (çfarë emri prozaik!)dëgjohet muzikë e bukur shqiptareluajtur nga një orkestër me djem tërinj aty tek lulishtja e hotelit, ndërsapogradecarët shëtisin të qetë dukeshijuar freskinë e mbrëmjes.

Gjatë rrugës nga hotel “Royal”,të cilin përsëri e drejton sërish njëgrua, zonja Natasha Hyskollari dhederi në fund tek Vilat e dikurshmeka plot shitësa ambulantë, të cilëtshesin fruta, misra të pjekur, petullatë gatuara aty për aty, si edhebiskota, karamele, cigare, rruaza pavlerë e midis çikërrimave syri mëkap kokën e Enver Hoxhës që shitet8 mijë lekë të vjetër...

*Varg i poetit Agim Vinca

Reportazh

vijon në faqen 7

15 Gusht - 15 Shtator 20108

(Le Festival VOIX VIVES deMéditerranée en Méditerranée*)

-Sapo treni mbrin në Setë, ndjejerën e detit, klithmën e “LaMouette” –pulëbardhës, qyteti ivogël në Jug të Francës më ngjan...

Më kujtohet përshkrimi që i bëngazetari i “Nositit” Ilir Buzali, portittë Setës të viteve ’90, në librin e tij“Tengo frio-Kam ftohtë” (botimetBuzuku, 2000)

“Pas tre ditësh të qeta,lundrimi në mëngjesin e sëpremtes, anija hyri në portin eSetës, një qytet port në jug tëFrancës, diku pranë Monpeljesë.Një ditë më parë kishim kaluarngushticën e Bonifacios, kursenë mbrëmje gjirin e Lionit, kupër herë të parë deti u trazua.Gjithë natës kish patur det, anijakërkëllinte duke u lëkundur ngadallgët. Në mëngjes gjithçka kishndërruar pamje. Deti përsëriishte i qetë. Dhe në port na pritipranvera.

Mbasdite filloi fundjava. Njëlumë veturash e motoçikletashvërshuan në rrugët e ngushta qëmezi e përballonin trafikun. Nëdisa pika të qendrës së qytetit,nga altoparlantët dëgjohejmuzikë e gëzuar. Njerëzitshëtisnin, përqafoheshin,nxitonin të kapnin çastin. Nelëviznim të hutuar midis tyre, sikurvinim nga një botë tjetër.

-Po ti Rasim, pse nuk qesh? -ia ktheva unë.

-S’kam kohë, -tha ai. -Edhetë qeshurën na e ka marrëborgjezia, shiko ç’bëjnë...”

...Por s’kam shumë kohë përkëto meditime. Organizatorët eFestivalit Poetik “Zërat e gjallë tëMesdheut” më thonë që është kohapër të recituar. Më tregojnëprogramin dhe drejt e në “JardinChateau d’Eau”, një kopësht ibukur, i ndërtuar mbi një rezervuaruji që prej 1866, i dekoruar me gurënë një formë groteske, me stilin easaj kohe.

Pashë një tavolinë të mbushurme mikrofona, u afrova dhe takovanjë poet francez, moderatoren dheaktorin që recitonte mbas mejevargjet në frëngjisht. S’po kuptojaku ishte spektatori. Pasi kalovaemocionet e para, pashë hamakët

Zërat e gjallë të mesdheutFestival Poetik

(hamacs) para meje. Publiku ishteatje, i strukur, në një qetësi absolute,ëndërrimtare, dëgjohej kumbimi ivargjeve në shqip e në frëngjisht,“Në mëngjës jam një grua shumë efortë”, À mon réveil, je suis unefemme très forte”...

Pasi mbarova interpretimin epara m’u afrua Edi Shukriu, poete,arkitekte, grua e politikës, eruditenga Kosova, e cila do të ishte njëmike e mirë e ditëve të Festivalitdhe më pas.

Pastaj dëgjues të tjerë, mëafrohen, më përgëzojnë medashamirësi, buzëqeshin,vazhdimisht, duke më dhënë dorën,disa janë poetë pjesëmarrës tëfestivalit, disa të tjerë banorë tëSetes, disa të tjerë turistë...

Kanë lexuar biografinë time nëprogramin e festivalit dhe pyesin përgjithçka, për Shqipërinë, për poetëtatje, “Na thoni diçka për Lëvizjen eGruas atje në Shqipëri, jeni

militante?”Kështu do të jetë çdo ditë, duhet

të vraposh nëpër rrugicat e Setësqë i ngjajnë rrugëve në Korçën evjetër, pastaj të ecësh buzë detit,pastaj të ngjitesh në kodër, pastaj... që të arrish në kohë programin.

Vende të improvizuara me stolae tenda për të recituar. Atje ështësheshi tek kisha Saint Louis, pastajTeatri i Detit, Pastaj Teatri i xhepit,pastaj "Vendi i Librit", pikëtakimimes botuesve dhe poetëve, pastajsheshi para liceut Paul Valery, anija,fari, kopshte publike e private,“taverna” të improvizuara, ofroninhapësira ku poetët të shoqëruar ngamuzikantë, tregimtarë, aktorë,këngëtarë, koreografë krijuan gjatëditëve të festivalit më shumë se 400spektakle poetike e muzikore,performanca të mrekullueshme, idedhe figura nga më të pabesueshmetqë tregonin se imagjinata njerëzorenuk ka kufi.

9 ditë me zërat eMesdheut

-Një festë e madhemesdhetare, -ky ishte festivali“Zërat e gjallë të mesdheut, qëmblodhi gjatë 9 ditëve të fundit tëkorrikut 2010, me pjesëmarrjen emë shumë se 100 poetë dhe artistënga i gjithë Mesdheu.

Sivjet ky aktivitet u mbajt nëSetë, qyteti i bukur turistik i juguttë Francës, qytet i poetit të madhPaul Valéry (1871 -1945),njëkohësisht eseist e filozof dhe ishumë emrave të tjerë të njohurtë artit e kulturës, GeorgesBrassens, Agnes Varda dhe JeanVilar, Pier Soulages dhe vëllezërite Di Rosa.

Drejtorja e Festivalit MaïthéValvola-Bled, është Themeluesedhe drejtore e këtij Festivalit, tëzhvilluar në Lodeve (1998-2009).

Ajo thotë se zëri i poetëve tëardhur nga Mesdheu kumbon sinjë fjalë për lirinë, vështrimit dhepyetjeve mbi botën, i takimit tëkulturave dhe shkëmbimit kulturor.Sepse fjala e poetëve thotë gjithëtë vërtetat, të gjitha dramat, tëgjitha lumturitë tonat, të të tjerëve,është e nevojshme siç mund tëjetë uji për një tokë të thatë, përnjë trup të plagosur, për një gojëtë tharë nga etja...

Surpriza shqiptareNë ditë para kthimit poeti i

njohur nga Shqipëria Arjan Leka,poetja Kosovare Edi Shukriu,Violinistja e talentuar shqiptare qëbanonte prej 15 vitesh në FranceGentiana Tonuzi dhe une, dhamëshfaqjen tonë të vogël : “një copëzshqiptare”. Zgjodhëm poezitë mëpërfaqësuese, ato që na jepnin mëshumë identitet shqiptari, pastaj irecituam poezitë tona, të shoqëruarme tingujt e magjishëm të violinëssë Gentës, me motive të njohura tëmuzikës shqiptare... të shoqëruarnë fund nga duartrokitjet e shumtatë spektatorëve të asaj mbrëmjeje.

Dhe të buzëqeshjeve pafund qëdhuronin të gjithë, duke rrezatuarmirësi, ishte si një ëndërr,

***Kthimi pa valixhe në Atdhe ishte

sikur të mos kishte ndodhur asgjë.Ajo ishte një ëndërr. I vetmi kujtimi prekshëm ishte blloku i vogëlmoleskini.

15 Gusht - 15 Shtator 2010 9

FiligraniEdi Shukriu -Kosovë

Fijet e shpirtitthurinstoli të drithëruaratë durimit të filigrantqë s’përtojnë të flasinpër ëndërrimet e ditëvehijen e shijen e motevefrikën e lutjet e shekujve

E blatuar me gjuhën paganenë rrjetë është zënë gruaja -trekëndëshi i strukurnë ornamentelut plleshmërinë e vonuaredhe në Udhët e Kryqeve

Trajtat e rrumbullakuaragrishin pareshtur Diellinme valë të pikëzuararrezatojnë amshueshmëriHapur ka krahët shqiponjalacërat mbahen fortpër dritën e gurit me vlerë:Syrin e Keq e hëngërt vetvetja!Në përjetshmërinyjëzohenfijet e moteveShthuret botae pa fill e pa skaj

GlisandoArjan Leka-Shqipëri

Kush vjen të mbytet në syt e tukur unë jam largdhe krahëts’më ndihmojnë të kyhehem?

Gishtat e mi pranë trupit tëndpushojnë si nizamë

Oi, oiiiiiiiioi!

Fitoret e djersitura të natësharrohen në mëngjeskur ti del prej vdekjes e parapër të ngrohur kafenëpa të cilën unë fleose vazhdojtë vdes

Shpina e detitArjan Leka-Shqipëri

Njerëzit e miia kthyen shpinën detit

Dhe unëkam të njëjtën dobësimbys anijei shpoj në brinjë dhe iki larg

Aty ku retë më kujtojnë peshqitfllugën me velë të grisur ky artatje ku çdo pemëfsheh nën cefëlpemë më të lartë

Ikin anijet

Njerëzit e miia kthyen shpinën detitdhe nxjerrin zorrëtnga ëmblakja bukë e tokësdhe nga pijet.

Udhëtim i largëtAfrovti Gusho -Shqipëri

Kur të nisem,në rrugën kryesoredo të ëndërroj rrugicat,nëpër rrugica,hapësira do më dukete pafund,në pafund do të dalë malli,si polic trafiku,dhe unë do të jempa pasaportë,pa identitetin tim,pa lulet e lamtumirësqë m’i dhatëpër në rrugë të gjatë,pa emrin tim,pa kujtimet e miaqë s’mundën të kaloningjembat në kufi.

Sot doganamë duket gjëja më absurde,më vjen të iki nëpër male,nëpër dete,si rebel civilizimi,e rrugës të mbledhshpresat e pakthyeratë shqiptarëve...

Festival Poetik

15 Gusht - 15 Shtator 201010 Vitrina e librit

Ndër botimet serioze të EntitBotues “D.I.J.A”-Poradeci, mevlera dhe parametra cilësor botimi,radhitet edhe libri me autore zonjënDiana Djaloshi me titull “Kulturadhe shoqëria jonë postkomuniste”,dhjetor 2009, financuar nga scp(Swiss cultural programme in thewestern balkans) Ky botim ështëkrejt i ndryshëm nga çdo pikëpamje:të gjinisë, llojit, vlerave, por edhemesazhit që përcjell.

Autorja nuk është shqetësuar tëkërkojë apo të trillojë subjekte përvepra letrare.

Ajo ka vështruar me kujdes, derinë detaje, shoqërinë e sotmeshqiptare, por jo në tërësinë e saj,pasi do të ishte e pamundur, por eka parë , vështruar dhe ka arrirë nëpërfundime me karakterrekomandues, por ne do t’ivlerësonim detyrues, për kohën dheshoqërinë e sotme shqiptarepostkomuniste. Dhe kjo është fushae kulturës, që përfshin në tërësinë

Botimet e reja - “D.I.J.A”-Poradeci

e saj një gamë çështjes kardinale.E reja e këtij botimi në këtë fushëdhe tema e trajtuar është se autorjaDjaloshi nuk i bën një vështrimpanoramik kulturës, vështrimpërgjithsues, por e sheh atë si nevojëtë domosdoshme në gjithë jetën epërditëshme të njeriut private apotë organizuar në institucioneshtetërore apo në Shoqëri Civile.Për këtë ajo sjell vështrime dheklasifikime për këtë problem ngaletërsia kontemporane, autor me zëtë kësaj fushe, me reth 13 autorënga Geert & Gert Hofstede,Slavenka Drakuliç, David Bragg,por edhe autorë e studime shqiptare:Lekë Nik Imeraj, Rrjeti i grave“Barazi në vendimmarrje”,“D.I.J.A”-Pogradec dhe GazmendHaxhia. “Puna e saj shumë vjeçarenë ambiente profesionalendërkombëtare e ka bërë atë t’ishohë me sy objektiv një sërëfenomenesh të kulturëssonë...autorja ka kontribuar në

Prozatori, poeti, dramaturgu, pordhe pedagogu i letërsisë VangjushZiko është i njohur prej vitesh, jovetëm me krijimtari, por edhe nëcilësinë, vlerat dhe meszhet qëpërciellin.

Në këtë këndvështrim është parëdhe vlerësuar edhe vëllimi poetik“monologu i Ajsbergut” i këtij autori,shtypur nga Enti Botues “D.I.J.A”-poradeci, Qershor 2010.

Në vështrim të parë, pa hyrë nëdetajet artistike, por vetëm përsa ipërket tematikës, kuptohet lehtë sekemi të bëjmë me një shpirt, vërtetqytetar, me ndjenjë dashurie dhedhembshurie për vendlindjen, poredhe për Shqipërinë. Këtë mund ta

fushën e gjerë të kulturës sëpërgjithshme të vendevepostkomuniste, duke i shtuar asaj njëburim me vlerë informacioni përShqipërinë”, shkruan, ndër të tjera,Marsela Walberg.

Ne nuk do ta vlerësonin, thjeshtnjë libër, thjesht një botim, pasi dotë humbte vlera, por për ne ështënjë studim dinjitoz dhe me vlera

reale, të cilat me patjetër duhet t’ibëjnë të tyret njerëzit, shtetarët,partiakët, institucionet, pasi janëfaktorë për zgjidhje, për zhvillim siindivid, si institucion, qoftë dhe sishoqëri. Të tillë libra duhen mbajturnë biblioteka, jo si stoli, por nëtavolinat tona të punës, në mendjesi nxitje për veprim.

Autorja Diana Djaloshi i ka bërëkulturës një vështrim diakronik dhesinkronik, jo pa vlera nga rënia eKomunizmit dhe fillimi i ndryshimevedemokratike. Ajo sjell koncepte evlerësimë të reja në këtë fushë, si:Distanca e pushtetit dhe kulturaorganizative e shtrirë kjo në tërëjetën e shoqërisë, kulturëafatshkurtër apo afat gjatë, por edheshoqëria jonë dhe manaxhimi ikonflikteve e të tjera. A nuk do tëmjaftonte me kaq, që lexuesi,shtetari, partiaku, institucioni të ketënjë mundësi më shumë për tëpërzgjedhur në tregun e librit, që tëkomunikojë edhe me autorin.

vërtetosh lehtë nga okeliot e kapitujvetë vëllimit: Një serenatë për qytetintim, Ne jemi shtegtarë, Diku larg,Krahët e mi, Gjashtë poezi, Siluetapoetike, Besoj, Ylberi në sytë e mi,Arti i jetës, Monologu i Ajsbergut,Strofa biblike, Chrihstmas Tree,Vargje për Bloor Street, Vjeshtëkanadeze, Baladë mërgimi, Baladëshqiptare, Vargje për vete. Edhe titujte kapitujve formojnë një tërësipoetike.

Ato tregojnë se autori ka përfshirëgjithë jetën e vetë në mënyrë virtualetë shprehur në mënyrë poetike mefigura të gjetura, duke krijuar në çdopoezi një mikroansambël vlerashpoetike.

“Kultura dhe shoqëria jonë postkomuniste”

Monolog i një shpirti qytetar-rreth vëllimit poetik “Monologu i Ajsbergut”i Vangjush Zikos

Me anë të esklamacioneve,apostrofave, personifikmit,metaforave, epiteteve, poeti Ziko nasjell simbolikën e qytetit këngë-Korçës, për Kanadan e largët, përlidhjet e ngushta të heroit lirik, dukefilluar nga autori, me vendin dhenjerëzit e vetë.

E gjithë krijimtaria e këtij vëllimingrihet mbi bazën e një personifikimimadhor, ndoshta të papërdorurndonjëherë, nga poetë të tjerë:Monologu i Ajsbergut. I gjithë vëllimiështë një monolog me vetveten, poredhe me të tjerë, fizik apo virtual.

Poeti Ziko ende vazhdon t’iqëndroj besnik poezisë klasike, përsai përket metrikës së vargut, strofësapo rimës, duke na risjellë bukurinë esaj. Vëllimi dallohet edhe për larminëe vargjeve, strofave. Një lexues ikujdesshëm, por edhe një krijues i ri,ka se çfarë të mësoi dhe të shijoi ngapoezia e vërtetë e traditës e VangjushZikos.

15 Gusht - 15 Shtator 2010 11

-Materialet për konkursin fillojnë të dorëzohen nëjanar deri në fund të gushtit 2010.-krijimet do të dërgohen online në adresën e“Nositit” redaksianositi@yahoo.com-çdo autor mund të marrë pjesë me 1-3 poezi nëshqip-mund të marrin pjesë të gjithë shqipfolësit papërjashtim, nga çdo vend (shqiptarët dhe të huajtshqipfolës)-poezitë pjesëmarrëse do të jenë të publikuaradhe të verifikueshme nga çdo përdorues iinternetit-poezitë do të publikohen nga gazeta”Nositi” nëinternet, www. poradeci.com

SHPALLJE KONKURSIKonkursi i përvitshëm poetik mbarëshqiptar online “Nositi” 2010

Tetori do të jetë muaji i shpalljes së fituesveREDAKSIA E GAZETËS “NOSITI”

Shtatori do të jetë muaji i votimit përautorët më të mirë-të gjithë pjesëmarrësit kanë tëdrejtën e votës. Secili ka nëdispozicion 6 vota, nga të cilat3 vota duhet t’i japë autorit mëtë mirë, 2 vota vendit të dytëdhe 1 votë vendit të tretë. Votimido të jetë transparent dhe do tëbëhet publik online. Fituesit dotë përcaktohen vetëm nga votate autorëve pjesëmarrës.

Çmime-Letërsi

Fort i nderuari zoti Edison Ypi,Si çdo shqiptar e poradecar, edheunë ndjehem krenar përmadhështinë e veprës së Lasgushite për qytetin që e lindi, Pogradecin.Madje kam edhe dy arsye vetjake:e ëma e Tij, Kostandina, ishte ngafisi i Kyçykëve, ndërsa vjehrra ime,Marianthi, e kishte Lasgushin dajë,pra vëllanë e së ëmës.

Si të gjithë poradecarët, edheunë ngazëllehem sa herë që ndokushpërpiqet t’i bëjë sa më të njohurabukuritë natyrore e pasuritëshpirtërore të vendlindjes sime dhesa më të prekshëm artin lasgushian,ashtu siç keni vepruar medashamirësi e kompetencë ju, mesekuencat filmike, që kanë zënëvend në you tube.

Tani që i kam parë këto mekënaqësi të veçantë e mevëmendjen e duhur, ju lutem të mëlejoni të shpreh nja dy mendime,natyrisht miqësore.

Së pari, jo të gjithë konsumatorëte prodhimeve stomakore (në rastinkonkret të mishit), duhet të jenëmedoemos edhe konsumatorë tëprodhimeve shpirtërore (në rastinkonkret të poezisë së Lasgushit).Nga ky këndvështrim, njëpërzgjedhje e bashkëkuvenduesvetë mikrofonit tuaj aq dinamik, do tëishte me dobi. Kuptohet lehtë se nuke kam fjalën kurrsesi për ndonjëpërzgjedhje politike, qoftë edhe për

të vërtetën e thjeshtë që Lasgushinuk i pat konceptuar e nuk i patshkruar vargjet për të djathtë, përtë majtë apo për centristë.

Më saktë:i pat krijuar edhe përtë gjithë këta, mjaft që të jenënjohës e shijues të artit të mirëfilltë.Shumica e të intervistuarve tuajjanë alloktonë, që, me të gjithagjasat, janë bërë krejt rastësisht, -kryesisht e në radhë të parë përshkaqe ekonomike, -pjesë ebashkësisë tradicionaleshumëshekullore poradecare.

Çdo poradecar “i ngulur” ështëmëkuar e është rritur me lirikënlasgushiane, e cila ka qenë dhe dotë vazhdojë të jetë egjithëpranishme në çdo vatërporadecare, në gëzime e nëshqetësime, si balsam ipazëvendësueshëm, sipas rastit:ngazëllyes, qetësues, zemërdhënës,apo shërues. Në gjirin e bashkësisësonë do të gjenit me dhjetra, në mospo me qindra qytetarë, të të gjithamoshave, niveleve e profesioneve,që do t’ju a kishin plotësuar më sëmiri dëshirën tuaj për të recituarvargje të Lasgushit, pra për t’idhënë përgjigjje të shkëlqyerkërkesës suaj këmbëngulëse që më

nxori mallin e pyetjeve të provimeveshkollore.

Së dyti, me që ra fjala përrecitimet, tonet e larta “epike”, “mbipentagram”, që keni përdorur gjatëdeklamimit tuaj, bash pranështatores së Lasgushit, nuk ipërshtaten vargut të Tij“mërmërues”. Vetë “Liqeri”, -zakonisht “kurriz deleje”, -edhe kurshndrrohet në “krifë luani” (nëdimër), tulatet me përvuejtni që tëmos i bëjë zhurmë muzikës hyjnoretë Këngëtarit lirik mbarëkombëtar.

Duke çmuar sinqerisht qëllimin

L E T Ë R

tuaj fisnik, kam bindjen semendimet e mësipërme mund t’jushërbenin sadopak për një kumtimsa më të mirë, të besueshëm e realtë mesazhit tuaj filmik.Këtë letër po jua dërgoj përmes“Nositi”-t, zëdhënësit autentik të tëgjithë poradecarëve.

Këta le të më gjykojnë nësekam të drejtë për çka thashë mësipër. Në rast se mund ta kemtepruar me diçka, - njerëz jemi,edhe gabojmë, - jam gati t’u kërkojfalje me respektin që meritojnë.

Me respekt, Kopi Kyçyku

Lasgushi nuk i pat shkruar vargjet për tëdjathtë, për të majtë apo për centristë...

15 Gusht - 15 Shtator 201012

Sekretet e

Me një filxhan çaji,Parker, 45 vjeç, tregon se si

u bë nënë për herë të dytë(dhe të tretë) Qershorin ekaluar kur ajo, burri i saj

Matthew Broderick, 48 vjeç,dhe djali i tyre James, 7

vjeç, mirëpritën binjaketTabitha dhe Marion; duke

balancuar punën, familjendhe sigurisht rrobat. Porvetëm mos e thërrisni atë

ikona e modës-ajo e mohonkëtë totalisht.

Le të flasim për Seksi dheQyteti 2.

Si ka evoluar Carrie?Filmi i parë përmbante shumë

trishtim në të. Dhe ishte shumë iguximshëm për të thyer rregullat ekomedisë romantike. Kurse ky filmështë një antidot: ai është një fitoree shpejtë. Filmi jep idenë që kanëburrat dhe gratë rreth roleve nëmartesë, dhe traditave të vjetravekundër të rejave. Historia ështëshumë gazmore, por flet gjithashtupër diçka.

Shumë filma japin anën shumëromantike të dashurisë ideale, porti nuk shikon se çfatë ndodh pasimbaron filmi. Si duket dashuria pasike qënë në një marrëdhënieafatgjatë?

Kur je i ri, të rrëmbejnë calëvizje të jashtëzakonshme e bënpërpara me shpejtësi. Kur kefëmijë dhe vite të tëra të investuara,është më e komplikuar. Janë gjërate përditshme: lloji i prindit që je, llojii partnerit që je... Janë gjërat evogla dhe të mëdha. Por nuk ështëe thënë t’i dish këto kur je i ri, kështuqë nuk mendoj se njerëzit duhet tëpendohen për vendimet e marra nëmoshën 20 vjeçare.

Dhe tani ti je nënë përsëri.Urime! Si ndihesh?

Asnjë gjë në të vërtetë, nukmund ta shpjegojë se çfarë do tëthotë të kesh dy vajza të vogla tësapoardhura.

Ka qënë shumë ndryshe kurJames erdhi ne jetë, qëkur familjajonë është zgjeruar në një mënyrëjo tradicionale (fëmijët linden nganjë nënë zvendësuese/ surrogatemother). Ne nuk kishim planifikuartë kishim dy, por ishim dy fish tëbekuar, dhe ka qënë thjesht emrekullueshme. Njëra donte të

mbahej në krahë 24 orë në ditë, dhetjetra që tani, vuan nga tipi ipersonalitetit - A. Ka qënë emrekullueshme por e komplikuarpër shkak të orarit tim të punës,për të cilën kam shumë ankesa.

Por si ja arrin tëorganizohesh?

Ky është konflikti i përjetshëm içdo gruaje që punon, por nukankohem sepse ja kam bërë këtëvetes. Dhe kam një dado shumë tëmrekullueshme që më lejon të jemnjë njeri

që punon. Sfida më e madhe përmua është të bëj sipas vendit edhekuvendin; dua të jem një nënë shumëe mirë, dhe dua të ndihem mirë kurjam në punë. Por është e vështirë.

Dukesh shumë mirë. Me që rafjala, jeni konsideruar si ikonë stil.

Kjo është shumë për të qeshur.Por ju jeni! Kështu që si e

karakterizoni stilin tuaj?Mua më pëlqejnë vertet shumë

veshjet e bukura, dhe të bëra mirë.Nuk dal të bëj pazar, kështu që i mbajveshjet për një kohë të gjatë. Mëpëlqen të përziej klasiken medizenjuesit më të rinj.

Cila është gjëja e parë qëvesh në mëngjes?

Gjithçka që është praktike për njënënë. E çoj djalin tim në shkollë mëkëmbë, dhe nuk dua që ta ve nësiklet.

Një kthim të shpejtë në 1984, kurishe në Footloose. Çfarë vishje atje?

Në vitet ’80, vishja shumë çizmate punës dhe xhakëtat e darkave tëmeshkujve dhe kapele me lule. Bëjaato gabime që i lejoheshin asaj kohe.80% e fotove të asaj periudhemeritojne të mos shikohen, por unënuk e bëj pasi e kam shijuar atë kohë.

Si do na tregosh që stili yt kaevoluar?

Është e thjeshtë. Unë nuk blejgjëra moderne (trendy). Dikurjoshesha lehtësisht nga disa idekalimtare për atë se çfarë ishte emodës. Tani pak kuptoj e pak di seç’thuhet. Akoma kam të njëjtat idepër atë se çfarë më shkon, dhe çfarëjo. Akoma nuk i vesh golfe.

Pse jo?Kur vesh ato më duket sikur do

të pësoj atak paniku kur vesh ato.Jam aq e shkurtër sa atë pak gjatësiqë kam ma merr golfi. Po ashtu edheim bir nuk do t’i vishte.

Uau, tingëllon traumatike.Kështu, çfarë preferon tëveshësh për momentin?

Në departamentin e veshjesjozyrtare, dy kompani më dërguanxhinse me të cilat nuk ishafamiljarizuar, dhe të dyja janë shumëtë mira: njëra është nga një kompanie quajtur Close. Tjetra është Malibu,dha ato prodhojnë xhinse mepërbërje kashmiri, por mund të lahennë lavatriçe. Megjithatë gjithmonëpërdor këtë fustan të zi Guy Larocheqë e kam prej dhjetë vitesh. E kamveshur atë në ditëlindje, funerale -gjithandej. Kurrë nuk kam çuar nëpastrim kimik!

Cilat janë dyqanet e tua tëpreferuara ku gjen rroba me çmimtë mirë?

Unë besoj akoma në dyqanet meçmime të lira - janë të vetmet vendeku mund të gjesh diçka unike.

Njëherë e një kohë dyqanet meçmime të lira, ishin gjithçka qëmund të përballoje - je rriturshumë modeste.

Ndihem me fat sepse (e kaluaraime me dha) vlerësimin për t’u ulurkëtu dhe për të pirë çaj në këtëfilxhan. Nuk jam e verbër për këtë.Nuk dua që fëmijët e mi të rriten meidenë se janë fëmijët e një nëne meemër. Dua që ata të punojnë shumëdhe të konkurohen. Kjo është evështirë të realizohet, kur ke gjithçkaqë të nevojitet, kështu që unë punojpër këto vlera gjatë gjithë kohës.

Ku e shikon jetën tënde pasdhjetë vjetësh?

Duke qenë se jam mjaftlakmitare, do të dëshiroja të kishamë shumë nga e njëjta gjë. Gjëjamë e rëndësishme për mua ështështëpia dhe mirëqënia e femijëve tëmi. Gjithçka siç është tani do ishteemocionuese.

Përktheu: Alda Isallari

Jessica Parker

Koha e lirë

15 Gusht - 15 Shtator 2010 13

-Meditime për akuarelet e piktorit Sotiraq Kuqali

Mpiksësi i kohës

Art-Vizion

Vladimir Toroveci

Kuqali i qaset qytetit ngabrënda, pa u ndier, pa pozabërtitëse, me dashuritë dheurrejtjet, me dhimbjet dhezhgënjimet, me vetë jetën e tij. Aitë gjitha këto nuk i stis me vetëdije,ato nuk i lindin atij si produkt iracionalitetit, por si rezultat iintuitës së tij artistike që ashtu siçthotë Bergson “Është esencialishtmetaforike. Ajo na çon në zemërtë gjërave.”

Pikërisht kjo mënyrë të qasurindaj peizazheve të qytetit, ështëprezente edhe atëhere kur aikërkon ta veshë me ngjyra më tëëmbla, me më tepër dritë dhebukuri dhe që ai i ka mishëruar nënjë grup akuarelesh plot shkëlqimdhe metafizikë. Janë pothuaj tënjëjtat pamje, veçse të mbuluarame një tis parajsor, si të ardhur ngapërtej. Në këto punime, vibron njëdashuri e thellë dhe një dhembshurifoshnjarake, atje ndjehet fëmijëriadhe rinia e tij, prindërit, miqtë dhevajzat që ka ëndërruar, netët mehënën magjiplotë dhe tingujt ekitarave, aroma e blirit dhe edorëzonjave, malli i mërgimtarëvedhe dashuria e parë, tingujt ekëmbanave dhe thirrjet emyezinëve, e mbi të gjitha shpirti ipaqtë dhe punëdashës i njerëzvetë kësaj treve të bekuar dhe tëlakmuar njëkohësisht. E si për tëbashkuar të dyja pamjet në një tëvetme, të mirën dhe të keqen,dritën dhe errësirën, dashurinë dheurrejtjen ai ka ngjizur peizazhin mekishën e Shën Thanasit që lartohetmbi kodrat në lindje të qytetit.Pikërisht këtë të vërtetë, aipërpiqet ta transplatojë me gjuhëne ngjyrave dhe simbolikat e tyre,në çdo gjë që krijon. Ashtu siAbrahami, ai është gati tësakrifikojë gjithçka në emër tëZotit, që për të është e vërteta. Tësakrifikojë, konfortin dhe rehatinë,paqen e moralit konformist dhelavdet e snobëve provincialë,vetëm e vetëm për të qenë përçuesi saj. Prandaj edhe akuarelet e tijnuk janë idile romantike të njërealiteti imagjinar, as kartolinakrishtlindjesh, me dëborë dhellamba shumëngjyrëshe, pormanifestimi i kthjellët i atyre që ai

përjeton dhe ndjen përreth tij. Dheajo që ai ndjen nuk ka pamjen ebishtit të palloit, por kumbimet efrikshme dhe madhështore tëtragjedisë.

Pikërisht si një epilog i këtijkëndvështrimi, shfaqet përparasyve, akuareli i tij më mbresëlënës,i titulluar “Gjiri i Selanikut”. Nësfondin e tij, ngrihen vinçat e portittë mbështjella prej një mjegulleopake, ku e shkuara e tashmja dhee ardhmja, treten në një peizazh sadramatik aq edhe universal.Atmosfera e ngarkuar e plottension, ngjan se vibron prejenergjisë që çlirohet, si në njëbetejë epike dhe tëpërgjakshme.Veçse këtu nukluftojnë njerëzit, por ujrat dhedallgët e detit të stuhishëm. Njëimazh apokaliptik ku qëniethumane, si në një alegori janëzëvendësuar me elementë tënatyrës, elementë, të cilët në njëpërleshje të pamëshirshme dhe tëpërjetshme, kërkojnë të dominojnëndaj njëra-tjetrës, të dalin fitimtarenë betejën që kurrë s’përfundon.

Dhe s’di pse më ngjau se kypeizazh, nuk ishte hedhur rastësishtmbi telajo. Artisti sikur kërkonte tështronte një pyetje të madhe paranesh: Kush do ta fitonte betejën...dhuna apo humanizmi, dashuriaapo urrejtja..?

Është një vepër që flet shumë.Nën sipërfaqen e saj, të ngjan sendien pulsin e kohës. Një tablo qëtë thotë se Zgalemët nukmbërthehen dot me pineska nëpër

mure, retë nuk mund të thahen dotnë tel si rroba të sapolara,përbindëshat që vrundullojnëhumnerave dhe zgafellave, nukmund t’i trembë deti i trazuar nësipërfaqe dhe, se çdo gjë që vjenrreth, llokoçitet, përzjehet dhengërthehet në mënyrë aq tëpandashme, sa është e vështirë tandash dhe të dallosh se, ku mbaronbalta dhe ku nisin yjet. Vetëm dritaqë është e pakët, por e paepur,kullon prej së larti si një premtimpër triumfin e frymës mbibarbarinë, e dashurisë mbiurrejtjen. Dhe e gjitha kjo, ndjehetatje, fiksuar përmbi telajo, si njëkohë e pakohë, si një përjetësi empiksur me tharmin e shpirtit tëartistit, brenda asaj kornize të vogële të papërfillshme, po me përmasatë pamatshme si vetë pafundësia.

Sotiraq Kuqali nuk pikturon medorë, nuk vizaton me sy dhe nukpercepton e analizon me mendje.Këto tek ai, janë veç instrumentasizmikë që zgjaten prej shpirtit tëtij, dhe që, me një besnikëri tëhabitshme, nuk bëjnë gjë tjetër,veçse hedhin mbi telajo atë çkangjet brenda tij. Shtjellat dhelëkundjet e nëndheshme, përplasjettektonike dhe shfryrjet e Efestit tëzemëruar. Ndjeshmëria e këtyreinstrumentave nuk është eshkaktuar vetëm nga ajo qëpercepton në momentin e ngjizjessë pikturës, por edhe nga shumëgjurmë të së shkuarës e ngapërjetimet e së tashmes. Imazhetqë ai fikson mbi telajo nuk janë të

sipërfaqshme, por ngërthejnëbrenda vetes, absorbojnë dhempiksin, gjithë atmosferënshoqërore të kohës, filozofinë e saj,shpresat dhe zhgënjimet, luftën përekzistencë dhe aspiratat ebashkëkohësve, përvojën estetikedhe lirinë e tij krijuese, që nuk buronprej vetëdijes se sa prej intuitës sëtij të jashtëzakonshme.

Mirëpo s’di pse më ngjan, sedrita atij i duket e pamjaftueshme,e pakët, dhe ato që ai ngjiz, e thithintë pangopura, e absorbojnë pa unginjur, duke mos mundur taemetojnë. Pikturat e tij nuk kanëkarakter futurist, ato janë thjeshtdëshmitë e impresioneve të tij qëburojnë prej çastit. Prej çastit kurgjithçka përthith dritë dhe dritaështë e pakët. Ajo kullon si njërrëkezë e ergjëndtë, dhe ështëlëbyrëse, trashedentale. Duhet praqë mjedisi të nginjet me të, tashuajë urinë, që pastaj të mund tarrezatojë, duke u shndërruar në njëshatrivan farfuritës, në një burimdrite inkandeshente, llapëtitëse, metë cilën do të mbushet krejthapësira rretheqark.

Kur do të ndodhë kjo... dhe ado të ndodhë..? Ai nuk e vretmendjen për këtë, sepse kjos’është detyra e tij! Ai nuk ështëorakull dhe s’ndjehetNostradamus! Nuk shqetësohetprej haluçinacioneve dhevegimeve, ai është thjesht njëpiktor i kohë së vet, që ashtu siHomeri i verbër sheh më tepër seshumë prej bashkëkohësve të tij qëi kanë të zëna sytë prej lakmisë,ashtu si Van Gogu i shurdhërdëgjon edhe të padëgjueshmen,mërmëritjen e dritës tek derdhet siujvarë e argjendtë mbi lulet e diellit,ndien të pandjeshmen, fishkëllimëne territ tek zvarritet honeve dhehumbellave ku frymërojnështërpinjtë. Akuarelet dhe imazhetqë ai ka fiksuar në to, janëpërthyerjet e realitetit në shpirtine tij të shqetësuar, të cilat ai iprojekton, intuitivisht dhe pamëdyshje mbi telajo, ashtu siç ipërjeton, pa stisje, pa zbukurimearbitrare dhe të detyruara.

Ndoshta do jenë piktorët dheartistët që ende s’kanë lindur, ataqë do ta zbulojnë enigmën, dhe qëdo ta mpiksin atë dhe kohën e tyre,me magjinë e artit, në veprat e sëardhmes..!

vijon nga numri i kaluar

15 Gusht - 15 Shtator 201014 Shëndeti

-Kujdesi për bukurinë???

Çfarë është ortodoncia?Ortodoncia është një specialiteti stomatologjisë që diagnostikon,parandalon e trajton dhëmbëtdhe nofullat jo të pozicionuaramirë. Ortodontët përdorin dy llojeaparatesh, aparatet fikse dheaparatet e lëvizshme, të cilatvendosen dhe hiqen nga vetëpacienti. Qëllimi i këtyreaparateve është:

· Të drejtojnë dhëmbët· Të korrigjojnë një kafshim jo

të rregullt· Të mbyllin hapësira· Të sjellin dhëmbët dhe buzët

në pozicionet e duhura.

Pse shkojmë tek ortodonti?Të shkosh tek ortodonti për

trajtim është një zgjedhje personale.Shumë njerëz jetojnë me dhëmbëtjo të rreshtuar korrekt ose meprobleme të tjera kafshimi, porshumë të tjerë e dëshirojnë njëtrajtim ortodontik, i cili tëpërmirëson paraqitjen, të rritvetëbesimin, të ndihmon tëpërtypesh mirë dhe të flasësh qartë.

Trajtimi ortodontik nuk ështëvetëm i një natyre estetike, ai tëndihmon të kesh dhëmbë tëshëndetshëm. Dhëmbët e rreshtuarkorrekt janë më të lehtë për t’u larëdhe për të përdorur fijen dentareduke u bërë më pak të prekshëmnga kariesi dentar. Gjithashtu mundtë parandalojë dhe sëmundjen emishrave të dhëmbëve (gingivitën),e cila nëse nuk trajtohet mund tëçojë në periodontitë, dëmtimin ekockës përreth dhëmbit dhe deri nëhumbjen e parakohshme të tij.

Kur nofullat nuk puthitenkorrekt, shumë njerëz paraqesinvështirësi në të folur. Të gjitha këtomund të korrigjohen me një trajtimortodontik dhe terapi të foluri.

Kush mund të përfitojë njëtrajtim ortodontik?

Specialistët janë të mendimit që

një fëmijë duhet të konsultohet meortodontin rreth moshës 7 vjeçare,sepse dhëmbët e përhershëm qëjanë prezentë në gojë të japin njëide të një anomalie të mundshme.Të nisësh një trajtim ortodontikherët ka shumë avantazhe. Psh.nëse një fëmijë është akoma nëperiudhën e rritjes, nofulla e sipërmemund të zgjerohet duke krijuarhapësirën e nevojshme përrreshtimin e dhëmbëve.

Por sot një numër i madh tërriturish i drejtohen ortodontit. Këtotrajtime janë më të komplikuara.Ndonjëherë lind nevoja e një trajtimitë kombinuar ortodonci-kirurgji.Një nga pengesat më të mëdha nëtrajtimin e një pacienti të rritur ështëse tek këta pacientë ka mbaruarprocesi i rritjes.

Cilat janë mënyrat ekafshimit?

Një kafshim jo i mirë çon në njëestetikë të fytyrës jo të pëlqyeshme.Përveç kësaj një kafshim jo i mirëkrijon vështirësi në përtypje. Pratrajtimi i kafshimit siguron njëshëndet të gojës.

Disa nga kafshimet jo të rregulltajanë;

· Kafshim i kryqëzuar –dhëmbët e sipërm gjenden mbrapadhëmbëve të poshtëm.

· Dhëmbët e ngjeshur –dhëmbët e përhershëm nuk kanëmjaftueshëm vend për t’u rreshtuar.

· Kafshim i thellë – dhëmbët esipërm në pjesën ballore, mbulojnë

më shumë sesa duhet dhëmbët eposhtëm. Estetikisht kur qesh,pacientit i duken gingivat në mënyrëtë ekzagjeruar.

· Kafshim i hapur – atëherë kurdhëmbët e sipërm dhe ata të poshtëmnuk kanë kontakt me njëri-tjetrin. Kjobën të pamundur kafshimin eushqimeve me dhëmbët e parë dhekrijon problem me shqiptimin efjalëve.

· Hapësirat ndërmjet dhëmbëve– disa njërëzve iu mungojnë dhëmbëose kanë dhëmbë të vegjël, kjo çonnë krijimin e hapësirave ndërmjetdhëmbëve duke prishtur estetikën.

Trajtimi: Aparatet fikse(braces) dhe Retainers

Secili nga ne ka një kafshimindividual, kështu që dhe trajtimi ështëi ndryshëm. Zgjidhja janë aparatetfikse. Ato ndihmojnë dhëmbët tëzhvendosen ngadalë, në një periudhëkohe të gjatë.

Shumica e trajtimeve ortodontikezhvillohen në dy faza:

· Faza aktive – Drejtimi idhëmbëve dhe korrigjimi i kafshimit

· Faza e mbajtjes së rezultatit –Ky lloj aparati ka për qëllim të mbajëdhëmbët në pozicionin e ri për njëkohë të gjatë.

Aparatet fikse (braces)Aparatet fikse (braces) mbahen

zakonisht për një periudhë kohe prejnjë deri në tre vjet, në varësi tëvështirësisë së problemit. Gjatë kësajkohe pacienti paraqitet rregullisht (njëherë në 4-6 javë) tek ortodonti, i cili

aktivizon aparatin. Ditët e para pasvendosjes së aparatit pacienti mundtë ankohet. Dhëmbët bëhen tëndjeshëm. Telat dhe elementë tëtjerë të aparatit mund të irritojnëgjuhën, faqet apo buzët. Ortodontido t’ju japë pak dyllë të butë, specialpër t’u vendosur atje ku ndjenishqetësim. Shqetësimet më tëmëdha shfaqen në 1-2 javët e parapas vendosjes së aparatit. Jugjithashtu mund të ndjeni shqetësimdhe sa herë bëhet aktivizimi i aparatit.Mund të merrni qetësues të tipitibuprofen.

Aparatet për ruajtjen e rezultatit:Ky aparat ka për qëllim të mbajë

dhëmbët në pozicionin korrekt pasheqjes së aparatit fiks. Kohëzgjatjae mbajtjes është e ndryshme. Shumëfëmijë dhe adoleshentë e mbajnëderisa arrijnë moshën 20 vjeçare osederi kur hiqen dhëmbët e pjekurisë.Ndiqni me përpikmëri këshillat eortodontit, sepse është ai që e njehmë mirë situatën tuaj.

Risqet dhe limitet e trajtimitortodontik

Trajtimi ortodontik nuk implikonshumë rreziqe. Në raste të rralla disapacientë mund të jenë alergjikë ndajmetalit ose llastiqeve. Pacientët tëcilët vuajnë nga sëmundjeperiodontale shfaqin një rrezik më tëmadh, për arsye se gingiva dhekocka nuk janë të afta të përballojnëpresionin dhe lëvizjet e dhëmbëve.Kjo mund të çojë deri në humbjen edhëmbëve. Një trajtim ortodontiknuk duhet të fillojë derisa të gjithasëmundjet e gingivave të jenëtrajtuar. Një rrezik tjetër është dheshkurtimi i rrënjëve të dhëmbëve.Zakonisht është i papërfillshëm. Nëdisa raste mund të jetë dhe i madh,kjo mund të kompromentojë vetëdhëmbin. Ortodonti juaj mund t’juinformojë për të gjitha rreziqet e rastittuaj. Tek të rriturit shumë herëkërkohet bashkëpunimi i disaspecialistëve. Ata mund të kenënevojë për vendosjen e implanteve,për trajtimin e gingivave ose për njëtrajtim kirurgjikal të nofullave.

Në disa raste rezultatet mund tëmos jenë ato të dëshiruarat përshkak se pacientët nuk e përfundojnëtrajtimin. Megjithatë kompromisemund të pranohen edhe pse mundtë mos jetë arritur rezultati ideal. Tëmos ndjekësh këshillat e ortodontittë çon në një rezultat më pak tëkënaqshëm.

Nga Manjola Gusho, ortodonteTë shkosh tek ortodonti

15 Gusht - 15 Shtator 2010 15Koha e lirë

Përgjigjet e fjalëkryqit tënumrit të kaluar (Nr. 475)

Horoskopi javor i “Nositit”

Akrepi (23.10-22.11)

Peshqit (20.2-20.03)

Ujori (21.1-19.2)

Bricjapi (23.12-20.1)

Shigjetari (23.11-22.12)Binjakët (21.5-21.6)

Gaforrja (22.6-22.7)

Luani (23.7-23.8)

Virgjëresha (24.8-23.9)

Peshorja (24.9-22.10)Dashi (21.3-20.4)

Demi (21.4-20.5)

Mendohuni mirë para setë flisni, ndryshe do të kalonijavën duke sqaruarkeqkuptimet që do të krijoni.

Emocionet tuaja do tëjenë deri diku shpërthyese.Nuk do të jeni në gjendjetë frenoni veten.

Javë e përshtatshmepër të reflektuar mbi gjëratqë doni të kryeni. Merrenigjithçka me qetësi.

Mund të ndrydhnindjenjat tuaja nga frikae reagimit të të tjerëve.Lini mënjanë guackënku jeni futur.

Mos i lini pas doreëndërrat tuaja, pasi do t’jundihmojnë për perspektivëne asaj që do të kryeni.

Megjithëse mendonise do të jeni perfektë,mos harroni se mund tëzhgënjeheni. Më shumëimagjinatë.

Këtë javë duhet tëpërqëndroheni në aktivitetekrijuese. Do të takoninjerëz që ju pëlqejnë.

Javë mjaft e lodhshme,do të jeni shumë të ngarkuarme punë dhe si rezultat ipresionit të eprorëve.

E shkuara dhe eardhmja do të përplasendhe nuk do të kuptoni secila është e tashmja juaj.

Gjërat që i kenikonsideruar tëqëndrueshme, mund tëpësojnë plasaritje. Nuk dotë keni siguri.

Do të akuzoni vetëm nëmendjen tuaj njerëzit që jurrethojnë. Do të kontollonime vëshirësi veten.

Javë e mbushur meaventura dhe aktivitete.Do të ndiheni të rilindurpas periudhës stresuese.

Horizontalisht: 1.Mekongu 6.Torpedo 10.Sg 11.Ij 12.MR 13.Ile14.Pelikani 16.Rekord 18.Od 19.Leon 21.Negovani 23.Di 26.Tre27.AV 28.Kobra 29.Lena 30.Oazi 32.Zi 34.Lir 35.Pushkini 38.Ide40.Neva 41.Pi 42.Skot 43.Omer 47.Sa 48.Tamara Nikolla 53.Akra54.Atalanta

Vertikalisht: 2.Ese 3.Kolonel 4.Nik 5.Gjakova 6.TR 7.Pik 8.Elo9.Dera 12.Milano 14.Partizani 15.Ide 16.Roi 17.En 22.Gangu 23.Do24.Iberik 25.Marjeta 28.Kili 31.Ali 33.Shima 35.Parma 36.Spore 37.Ne39.Dosat 44.Ena 45.Rit 46.Pol 48.TK 49.Ar 50.Ka 51.La 52.Ln

Horizontalisht: 1.Këngëtarja Simaku, inicialet 3.Emri i Bonapartit9.Eshtë Melesini 12.Instituti i studimeve juridike 13.Nënë në dialekt14.Eshtë pjesë e syrit 16.Argjendi në tabelë 17.Ukraina në tabelatelektronike 18.Ndërmarrje tregtare industriale 20.Inicialet e shkrimtaritLaço 21.Ish volejbollisti dinamovit Lena, inicialet 22.Këngëtare shumëe njohur në botë 25.Emri i pallatit të sportit të Korçës 29.Liseu patargën e një qyteti lagunor 30.Një... dhjamor 31.Këngëtarja Halili34.Liqen në vendin tonë 37.Qytet italian 39.Inicialet e Stalones 41.Sinr.21 42.Targa e një qyteti bregdetar 433.Tërheq sendet prej hekuri46.Karenina e Tolstoit 47.Emri i Baudos të RAI-t 49.Jo në Romë50.Cektinë e kalueshme në lumë 52.Ekip grek futbolli 53.Igli..., futbollist55.Aktori Hyskja 59.Përmeti në makina 60.Targa e kryeqytetit 61.Lumënë Afrikë (në invers) 62.Shtet iberik

Vertikalisht: 2.Firma 3.Ekip anglez futbolli 4.Qytet italian 5.Toni,kur s’je ti 6.Romani “... e lotëve” i T.Laços 7.Lumë në AmerikënLatine 8.Unë dhe ti 9.Pirro... i kinematografisë shqiptare 10.Lana panotën muzikore 11.Dalin nga vezët e bretkocës 15.Tip pistolete 16.EshtëDemir Hyskja 19.Bashkë ose... 23.Inicialet e Nevskit 24.Aktori Paçino26.Aktorja Luca 27.Mbulon Saharën 28.Mbreti... i Shekspirit 32.Shtetaziatik 33.Ekip moskovit futbolli 35.Viktor..., shkrimtar francez 36.Letërbixhozi 38.Shkrimtari Marko, inicialet 39.Vendi i nisjes 40.Aktori Raidhi44.Këngëtarja greke Visi 45.Gruaja e parë 48.Inicialet e portieritgjerman Kahn 51.Shkrimtari Dushi 53.Një binar 54.Lëvizja e ajrit56.Elbasani në targa 57.Notë muzikore 58.Binjaket në teta 59.Targa enjë qyteti liqenor

Plaku në FacebookShkruar nga: Ndue LazriPlaka: Paf e puf me atë çibuk,me qeleshen kthye mënjanë,po le nam nëpër face bookboll se çudite dynjanë...

Plaku: Rri, moj plakë,se ti s’merr vesh,mbete e fundmja e miletit.Sot s’është kohame tjerrë lesh,por është koha e internetit.

Plaka: Me këtë furkëe me këto dele,unë kam mbajtë burrë e shtëpi,ndryshe kishe mbetë me zhelee s’t’i hidhte sytë njeri.

Plaku: Unë për gustoe ndjekje mode,jam i pari në katund,do ndryshojë dhe pamja jote

kur të të vesh me minifund.

Plaka: Të ka ikë truri,mor qyqar,Nuk e di se ç’të ka gjetë,në vend që të punosh në arërri gjithë ditën në internet.

Plaku: Moj shushmaneme lerë rehatmë mirë shko me dele në pyll,se më ka hyrë njëra në chatqenka e bukur porsi yll.

Plaka: Ti, mor plakmë quan të marrë,por e kam unë një azgan,më çon mesazhe në celular,kur përcjell dhentë për në stan.

Plaku: Të lumtë, moj plakë,se fole mbarë,sheh çka bën teknologjia?Me facebook e celularhidhet prapa krahësh pleqëria.

15 Gusht - 15 Shtator 201016

Enti Botues: "DIJA - Poradeci" -PogradecAdresa e Redaksisë: Rruga "Rinia", Pallatet 7-katësh, Pogradec

Tel: +355 832 2905, Mobil: 069 2143753e-mail: afrovitig@yahoo.com; dukailir@yahoo.com

redaksianositi@yahoo.com

Botues: Ilir DUKA & Afroviti GUSHONë kompjuter: Edlir PODALexoni gazetën në: www.poradeci.comGazeta shpërndahet në Qarkun Korçë

Reklama

Më 2 qershor 2010, nëmjediset e Hotel “Drim” në Stugënë Ish Republikën Jugosllave tëMaqedonisë u organizua mesukses “Dita e Partneritetit përOrganizatat e Shoqërisë Civiletë Shqipërisë dhe IshRepublikës Jugosllave tëMaqedonisë”. Kjo veprimtariështë një iniciativë e përbashkët eZyrave të TACSOs në Shqipëridhe Ish Republikën Jugosllave tëMaqedonisë dhe QendrësEuroPartners DevelopmentCentre.

110 përfaqësues të OSHC-vetë ndryshme nga të dy vendet (62nga Maqedonia) ndoqën aktivishtevenimentin dhe krijuanpartneritete të ndryshme në fushatë përbashkëta interesi.

Qëllimi i përgjithshëm i kësaj

Technical Assistance for Civil Society OrganisationsAlbania OfficeRr “Donika Kastrioti”, “Kontoni” Business Centre, K-3, Nr. 7 •Tirana • Albania

A project implemented by SIPUInternational and consortium partners.

This project is fundedby the European Union.

The views expressed in this publication do not necessarily reflect the views of the European Union.

N J O F T I Mveprimtarie ishte informimi iOrganizatave të Shoqërisë Civilenë Ish Republikën Jugosllave tëMaqedonisë dhe Shqipërisë mbimundësitë e ndryshme që ofrohenatyre nga programet e financimitnga Komisioni Evropian, si dheshkëmbimi i ideve në lidhje mebashkëpunimin ndërmjet tyre, mesynimin final të angazhimit nëaktivitete të përbashkëta.

Gjatë aktivitetit pjesemarrësit uinformuan në lidhje me mundësitëe finacimit nga Thirrja e Dytë përProjekt-Propozime nga Programii bashkëpunimit ndërkufitar midisIsh Republikës Jugosllave tëMaqedonisë dhe Shqipërisë, nënalokimin financiar për vitet 2007 –2013.

Gjithashtu pjesëmarrësitndoqën edhe prezantime mbi

mundësi të tjera për financim ngaprograme të tjera të BE-së, siProgramet Komunitare, ProgramiKuadër 7, Evropa për Qytetarëtdhe EIDHR (Instrumenti Evropianpër Demokraci dhe të Drejtat eNjeriut) ku OSHC-të ngaShqipëria edhe Maqedonia janë tëpranueshme për të aplikuar.

Kjo veprimtari ndihmoi nëpërforcimin e mëtejshëm të urës së

bashkëpunimit ndërmjetorganizatave të shoqërisë civile tëtë dyja vendeve. Gjatë organizimittë aktivitetit u krijuan mundësi përndërtim partneriteti ndërmjetOSHCve shqiptare dhe atyremaqedonase në fushën e kulturës,turizmit, mjedisit, rinisë, fëmijëve,etj., duke shërbyer kështu nëpërmbushjen e qëllimit tëorganizimit të kësaj veprimtarie.