Download - Znieczulenia miejscowe
Znieczulenia miejscowe
Środki znieczulenia miejscowego:a) estry kwasu benzoesowego (kokaina, tetrakaina)
b) estry kwasu para-aminobenzoesowego (chloroprokaina, prokaina)
c) amidy (lidokaina, prylokaina, mepiwakaina, bupiwakaina)
d) pochodne kwasu para-hydroksybenzoesowego (cyklometykaina)
e) pochodne chinoliny (perkaina)
f) pochodne kwasu acetylosalicylowego (edan).
Lidokaina (Lignocainum, Xylocaine)
Chlorowodorek2-etyloami-no-2'6'-acetoksylidydu
Rozprzestrzenia się szerzej w tkankach niż inne miejscowe analgetyki podane w takich samych dawkach
Jej toksyczność nie jest duża, ale nasila się w miarę zwiększenia stężenia. Objawy podanie zbyt dużej dawki: 1.nudności, 2.wymioty, 3.bladość, 4.pocenie się, 5.drżenie
mięśni, 6.podciśnienie.
Polecane są dla dzieci dawki: 5 mg/kg mc 2% r-ru Lign. (nie wolno przekraczać dawki 200 mg)
Postaci: 2% żel, 5% maść, również z dodatkiem substancji smakowych i zapachowych, 10% aerozol, 1% i 2% roztwór do wstrzyknięć.
Mepiwakaina (Carbocaine)
Chlorowodorek1 -metylo-2 '6 '-pipeko-loksylidynu.
Działa szybciej i dłużej niż lidokaina.
Mniej toksyczna od lidokainy. Objawy toksyczne podobne są jak po przedawkowaniu lidokainy.
Maksymalna dawka wynosi 180 mg.
Produkowana jest w postaci: 1%, 1,5%, 2%, 3%, 4% roztworów.
Bupiwakaina (Marcaine) Jest chlorowodorkiem - łatwo rozpuszczalnym się w wodzie.
Środek 4x silniejszy od lidokainy.
Czas działania – ok. 4 godzin i jest najdłuższy ze wszystkich znanych analgetyków miejscowych.
Po znieczuleniu nasiękowym początek działania występuje później niż po lidokainie mniej chętnie stosowana w stomatologii, ale korzystna w przypadku długo trwających zabiegów.
Produkowana jest w postaci 0,25% i 0,5% roztworów.
Maksymalna dawka 2 mg/kg masy ciała.
Preparatu nie należy stosować u dzieci do 12. roku życia
Prylokaina (Citanest)
Stabilny związek; działanie podobne do lidokainy, ale o mniejszej toksyczności
Duże dawki methemoglobinemia
P/wskazania: niewydolność m.sercowego i dróg oddechowych, niedokrwistość
Produkowana jest w postaci 0,5%, 1%, 2% roztworów.
Dawka maksymalna wynosi 200 mg.
Chloroprokaina (Nesacaine)
bardzo szybko działający środkiem znieczulającym miejscowo objawy analgezji występują już w momencie
podawania środka
Toksyczność i objawy niepożądane — jak po zastosowaniu prokainy.
Konieczne jest wykonanie próby uczuleniowej.
Produkowana jest w postaci roztworów do wstrzyknięć 1%, 2%, 3%.
• Środki miejscowo znieczulające produkowane są również z dodatkiem leków obkurczających naczynia. Środki obkurczające naczynia stosuje się w celu opóźnienia wchłaniania miejscowych analgetyków i zmniejszenia w ten sposób ich toksyczności oraz przedłużenia czasu analgezji.
• Niektórzy autorzy nie polecają stosowania dodatkowo środków obkurczających naczynia u dzieci — ze względu na wystąpienie niedokrwienia tkanek i niebezpieczeństwo powstania martwicy.
Rodzaje znieczulenia miejscowego 1. • Znieczulenie przez szybkie obniżenie temperatury tkanek
jamy ustnej Chlorek etylu (przed drobnymi zabiegami).
2.• Znieczulenie powierzchniowe po zastosowaniu środka
znieczulającego w postaci aerozolu, żelu, maści lub roztworu bezpośrednio na powierzchnię błony śluzowej.
3. • Znieczulenie nasiękowe przez nastrzyknięcie tkanek roztworem środka znieczulającego.
4.• Znieczulenie przewodowe przez wstrzyknięcie środka
znieczulającego w obręb ub bezpośrednie sąsiedztwo pnia nerwowego.
5. • Znieczulenie śródwięzadłowe przez wprowadzenie środka znieczulającego bezpośrednio do szpary ozębnej.
Technika znieczulenia miejscowego
1. • Próba uczuleniowa
2.• Przygotowanie strzykawki, igły i środka
znieczulającego, jak również samo wstrzyknięcie powinny się odbyć poza zasięgiem wzroku dziecka.
3. • Przed wykonaniem wstrzyknięcia należy odkazić błonę śluzową.
4.• Wskazane jest również znieczulenie miejsca
wkłucia igły, np. preparatem w postaci aerozolu lub żelu.
Technika znieczulenia miejscowego (cd)
5.
• Ustawienie ostrza igły powinno być takie, aby jego ścięta płaszczyzna skierowana była w stronę powierzchni kości pozwala to uniknąć skaleczenia okostnej lub jej rozerwania. W znieczuleniu przewodowym – konieczna aspiracja!
6.• Środek znieczulający należy umieścić na okostnej.
Wstrzyknięcie podokostnowe powoduje długotrwałe bóle miejscowe.
Technika znieczulenia miejscowego (cd)
• Technika znieczulenia miejscowego u dzieci różni się w pewnym stopniu od stosowanej u pacjentów dorosłych. Jest to spowodowane różnicą w rozmiarach i budowie kości, jak również etapem rozwoju dziecka. Wykonanie znieczulenia u dzieci wymaga dokładnej znajomości warunków anatomotopograficznych, przebiegu nerwów i naczyń w obrębie szczęki oraz żuchwy, a także ułożenia zawiązków zębów stałych w stosunku do zębów mlecznych.
• Utkanie kości gąbczastej u dzieci przedstawia siatkę o grubych okach. Beleczki kostne są cienkie i rzadko ułożone. Środek znieczulający szybko przenika warstwy kości u dzieci.
• W szczęce cienka warstwa wyrostka zębodołowego umożliwia łatwe przenikanie środka znieczulającego w okolicę przywierzchołkową zęba od strony podniebiennej i przedsionka jamy ustnej.
• U dzieci znieczulenie od strony przedsionka jamy ustnej wykonuje się przy zwartych szczękach. Osiąga się przez to łatwiejszy dostęp do miejsca znieczulenia.
• Najczęściej wykonywanym znieczuleniem przewodowym u dzieci jest znieczulenie nerwu zębodołowego dolnego w otworze żuchwowym. U noworodka właściwy kanał żuchwowy jeszcze nie istnieje.
• Wraz z wyrzynaniem się zębów mlecznych rozrasta się istota gąbczasta kości żuchwy, tworząc ściankę kanału żuchwowego. Kanał żuchwowy w pierwszym roku życia dziecka znajduje się blisko dolnej krawędzi trzonu żuchwy, a tuż nad nim jest zębodół wraz ze zmineralizowaną koroną pierwszego trzonowca.
• Istnieje różnica w położeniu otworu żuchwowego u dorosłych i dzieci. Otwór ten u starszych dzieci znajduje się najczęściej na wysokości powierzchni żującej ostatniego dolnego trzonowca lub na wysokości wyrostka zębodołowego poniżej powierzchni żującej mlecznych trzonowców.
• Wraz z rozwojem szkieletu twarzy, wzrostem żuchwy otwór ten przesuwa się ku górze gałęzi żuchwy.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
Sonia Rurarz, gr. 19