मगृनयनी रुप तिम्रो सनुकेश्री केश होऱान|

त्यही रुप सॊझी सॊझी भाकऱ गरर कति रोऱान|्|

मुस्कान तिम्रो झन ैममठो दॊत्ये ऱहर खोऱी हाॉस्दा | भोक तिखाा को पतन यहाॉ हुॉदैन रे कसैऱाई वास्िा ||

जिउडाऱ पतन कस्िो कम्मर तिन्या ि रे तन ि|

यस्िो रुप देख्दा तिम्रो म ि झन्ड ैमरे तन ि||

सममपमा नहुॉदा तिमी ककन

एउटा मन पोऱेको ि रे|

आॉखा कै भावऱ ेभएपतन

मनका वाि हरु बोऱेको ि रे||

इर्षयाा िैन यो मनमा मनमभत्र भावहरु ऱुकेका िन ्|

तिम्रो पे्रमको खातिर आि

यी नयनहरु रुकेका िन ्||