kinalimutang pamana: isang pag-aaral ng mga heritage site sa binondo, lungsod ng maynila
TRANSCRIPT
KINALIMUTANG PAMANA
Isang Pag-aaral sa mga Heritage Site sa Binondo, Lungsod ng Maynila
Isang Tesis na Isinumite sa
Kolehiyo ng Malalayang Sining
Pamantasang De La Salle – Maynila
Bilang isa sa mga tugon sa
mga kahilingan para sa Digring
Batsilyer ng Sining ng Araling Pilipinas
Medyor sa Filipino sa Mass Media
ni
Stephen John A. Pamorada
2014
DAHON NG PAGPAPATIBAY
Ang nakalakip na tesis, na may pamagat na
KINALIMUTANG PAMANA
Isang Pag-aaral ng Heritage Sites sa Binondo, Lungsod ng Maynila
na isinulat at isinumite ni
STEPHEN JOHN A. PAMORADA
bilang isa sa mga Tugon sa mga kahilingan
para sa Digring Batsilyer ng Sining sa Araling Pilipinas
Medyor sa Filipino sa Mass Media
ay Matagumpay na Dumaan sa Pagsusuri.
_________________________________
Dr. Jose Victor Z. Torres
Tagapayo
__________________________ __________________________
Prop. Lilibeth R. Oblena-Quiore Dr. Ma. Rita R. Aranda Panelista Panelista
_______________________________
JOSEFINA C. MANGAHIS, Ph.D.
Tagapangulo, Departamento ng Filipino
Tinanggap bilang isa sa mga Tugon sa mga
sa mga Kahilingan para sa Digring Batsilyer ng Sining
sa Araling Pilipinas Medyor sa Filipino sa Mass Media
__________________________
JULIO C. TEEHANKEE, Ph.D.
Dekano, Kolehiyo ng Malalayang Sining
ABSTRAK
Ang tesis na ito ay patungkol sa heritage sites ng Pilipinas sa anyo ng mga
sinaunang istruktura at iba pang pook sa mga distrito ng Binondo at San Nicolas sa
Lungsod ng Maynila (Sa riserts na ito, ang Binondo at San Nicolas ay ituturin bilang
iisang Binondo.), gamit ang konseptuwal na balangkas ni Dr. Fernando Zialcita
tungkol sa district studies. Ang mga distritong ito ay tahanan sa maraming pook na
itinatayo bago sumapit ang Ikalawang Digmaang Daigdig, at sila ay tahimik na saksi
sa mayamang nakaraan hindi lamang ng Binondo, kundi maging ng lungsod na siyang
Kabisera ng bansa. Sa kasamaang palad, patuloy ang paggiba sa mga ito at ang
madalas na ipinapalit ay mga modernong gusali na masasabing mas mababa ang
kalidad o ang gamit kumpara sa pinagpalitan nito.
Kaya naman nagsawa ng komprehensibong sarbey at pag-iimbentaryo sa
lahat ng potensyal at tukoy na pre-war heritage sites sa Binondo ng sa gayon ay makita
ang magnityud ng kanilang pananatili sa lugar at magamit din ang nagawang tala
bilang referens sa hinaharap at alinsunod din sa hangad ng gobyerno na masuri ang
mga ito. Makikita ang baryasyon ng mga estilo ng arkitektura ng mga istruktura sa
distrito, na nagpapakita ng natatanging karakter ng mga ito na makikita lamang sa
naturang lugar.
Kaugnay rito, titingnan din ang papel ng gobyerno sa pangangalaga ng mga
heritage site na ito, gaya ng tungkulin ng partikular na mga personalidad sa
pamahalaan, at batas na naglalaman ng polisya at pamantayan sa pagtukoy at
pagprotekta sa mga nasabing istruktura. Sa tulong ng mga bagay na ito, mahihinuha
ang mga bagay na dapat gawin sa hinaharap upang matanto ang potensyal ng mga
heritage sites sa Binondo, at makagawa ng plan tungo sa sustainable development ng
distrito.
PASASALAMAT AT PAG-AALAY
Sa wakas, inihahandog ng inyong lingkod ang abang akdang ito na
produkto ng dugo, pawis, at luha, na minulat ng dinurog-durog na mga saksi
ng ating kasaysayan sa anyo ng mga sinaunang pook at istruktura.
~
Una, sa lahat, nag-uumapaw at hindi matatapos kailanman na
pasasasalamat sa Poong Maykapal, ang Diyos ng sanlibutan, ang Panginoong
naghirang upang ako’y maging isang Pilipino. Lahat ng bagay ay umaayon sa
Inyo dahil lahat ng Inyong plano para sa akin, sa iba, sa Kalikasan, at sa
Bayan ay perpekto. LORD, hindi ko deserve lahat ng biyayang ibinibigay
Ninyo sa isang abang lingkod na katulad ko! Tunay ngang ang iyong awa at
grasya ay laging bago sa bawat umaga (Panaghoy 3:23). At naramdaman ko
ito nang lubos lalo na noong mga panahon na sinusulat ko ang tesis na ito sa
gabay Niyo. Ang lahat ng pagsisikap at karanasan na aking pinagdaanan
noon, ngayon, at tungo sa walang hanggan ay testamento ng Iyong kabutihan
at kaluwalhatian. Ang tesis na ito ay pisikal na manipestasyon ng Inyong
second chance at unending grace. Maraming maraming salamat!
Ikaw ang aking first love dahil minahal Mo ako una sa lahat (I Juan
4:19). Panginoong Hesus, tunay na mananatili ka sa aking puso,
magpakailanman. Bathala nawa!
~
Sa mga kapwa mag-aaral ko sa kursong AB-PHM (Philippine Studies
major in Filipino in Mass Media), maraming salamat sa mga pinagsamahan
natin sa ilang termino ng majors natin. Salamat sa lahat ng kasiyahan sa loob
at labas ng classroom, pakikiramay sa mga paghihirap sa subjects, at ang mga
YOLO sa kung saan-saan! Congrats sa iyo na nakatapos na rin ng inyong
thesis. Maunang gagradweyt ang marami sa inyo, sige i-enjoy niyo ang buhay
sa labas ng La Salle. Welcome to the world of the unemployed. Joke! Pero
hindi ko talaga malilimutan ang lahat ng pinagsamahan natin. Dalangin ko na
gamitin niyo ang pinag-aralan natin para sa pagsusulong ng wika, kultura, at
midya sa Pilipinas. Maraming salamat!
Kayo ang aking lakas. Saksi tayo na ang PHM ay ang
pinakamasayang kurso at may pinakamagulong mga estudyante sa La Salle!
Mabuhay tayong lahat!
~
Sa bumubuo ng Departamento ng Filipino sa pangunguna ng
Tagapangulong si Dr. Jo Mangahis, maraming salamat! Sa aking mga naging
propesor sa majors, ang inyong itinuro sa silid-aralan ay sisikapin kong
dalhin sa mga daranasin ko sa hinaharap. Sa aking mga panelista sa depensa,
ang reyna ng Sagada na si Miss Lilibeth Oblena-Quiore at kapwa taga-
Binondo na si Dr. Rita Aranda, salamat sa inyong mga papuri, puna, at
mungkahi. Kay Dr. Madula, sir Rowie ha?! Hehe. Salamat talaga sa lahat, sa
suporta at paalala, lahat-lahat, lalo na sa extension ng deadline ng submission
ng tesis. Muli, sa lahat ng taga-FilDept, maraming salamat sa encouragement.
Lalo na sa panahon na nawalan na ako ng tiwala sa sarili na ipagpatuloy ang
tesis na ito, maraming maraming salamat sa inyong pangalawang
pagkakataon.
Kayo ang aking motibasyon. Ang wika, kultura, at midyang Pilipino
ay patuloy na isusulong sa labas ng Pamantasan at lagpas pa sa K-12!
Mabuhay kayong lahat!
~
Sa aking awesomest thesis adviser, sir Vic Torres, maraming salamat!
Hindi ako nagkamali na tumawid sa kabilang bakuran ng History Department
upang piliin kayo bilang mentor, at salamat din sa pagtanggap sa akin. Dahil
po rito ay natupad kahit papaano ang orihinal kong pangarap na maging isang
History major na siyang first choice ko talaga sa La Salle. Lahat ng inyong
history trivia at craziness ng mga post niyo sa Facebook ay nagbibigay sa
akin ng bagong kaalaman at kaaliwan. Ang inyong karunungan sa kasaysayan
ay hindi ko mapapantayan. Paumanhin na hindi ako nakapagpakonsulta sa
inyo nang madalas para sa aking tesis dahil ang intensyon ko naman ay para
hindi rin kayo mahirapan, at tsaka ang sambit niyo naman sa akin ay alam ko
naman ang ginagawa kong pag-aaral. Ano’t ano pa man, maraming salamat
talaga sa pagtatanggol sa akin noong aking depensa ng tesis, at higit sa lahat,
sa inyong mga payo.
Ikaw ang aking source of wisdom tungkol sa history at sa heritage ng
Maynila at ng Pilipinas. Wazak na wazak na ang diwa ng kasaysayan sa
pamamagitan ninyo. Haha! Mabuhay po kayo!
~
INIAALAY KO ANG TESIS NA ITO SA…
… aking mga magulang, Imee at Rey Pamorada, sampu ng aking mga
kapatid, Andrew James at Rachel Joy. Maraming salamat sa inyong
pagmamahal, gabay, probisyon, pag-aalala, at comfort lalo na sa mga
panahong pagod na pagod na ako sa tesis na ito.
Kayo ang aking buhay.
~
… mga kapwa ko advocates sa pangangalaga ng cultural heritage ng
Pilipinas. Partikular sa aking mga kasama sa Heritage Conservation Society
at Kapitbahayan sa Kalye Bautista: kasama niyo ako palagi sa laban! Ang
inyong pagsisikap at sakripisyo ang dahilan kung bakit ko talaga ginawa ang
tesis na ito. Sisiguraduhin kong hindi makakalimutan ang inyong ambag sa
Bayan!
Kayo ay tunay na mga bayani ng Pilipinas!
~
…. mahal kong Maynila, ang aking lupang tinubuan. Ang dakilang Lungsod
na marangal at kikilalanin kailanman. Ang iyong luwalhati ay bubuhayin
kong muli. Ang iyong mayamang kasaysayan at mga saksi ng iyong
karilagan sa anyo ng mga heritage site ay aking ipagtatanggol kailanman.
Ikaw ang aking inspirasyon.
Mabuhay ang lahat. Mabuhay ang Pilipinas!
Mabuhay ang dakilang pamana ng Bayan!
Bathala nawa!
- - Stephen “Penpen” Pamorada
-
-
TALAAN NG NILALAMAN
DAHON NG PAGPAPATIBAY
ABSTRAK
PASASALAMAT AT PAG-AALAY
KABANATA 1: Introduksyon.............................................................................................11
Paglalahad ng Suliranin..............................................................................................14
Kahalagahan ng Pag-aaral..........................................................................................15
Daloy ng Pag-aaral.....................................................................................................18
Depinisyon ng mga Termino......................................................................................21
KABANATA 2: Rebyu ng Kaugnay na Pag-aaral............................................................15
Mga Kaugnay na Pag-aaral sa Heritage Site..............................................................24
Mga Kaugnay na Pag-aaral Tungkol sa Konseptuwal na Balangkas........................ 25
Mga Kaugnay na Pag-aaral Tungkol sa Binondo.......................................................42
KABANATA 3: Metodolohiya.............................................................................................50
Teksto ng Pananaliksik...............................................................................................51
Paraan ng Pagkalap ng Datos.....................................................................................56
Konseptuwal na Balangkas.........................................................................................57
Kalendaryo ng Pananaliksik.......................................................................................62
KABANATA 4: Heritage Sites sa Binondo....................................................................... 64
Mga Pamantayan ng Pagiging Isang Heritage Site....................................................65
Kasaysayan ng mga Istruktura sa Binondo.................................................................71
Estilong Arkitektural sa Binondo...............................................................................74
Identipikasyon ng Heritage Sites at Pag-iimbentaryo................................................84
Sintesis........................................................................................................................94
KABANATA 5: Papel ng Pamahalaan sa Heritage Sites................................................104
Nasyonal na Lebel....................................................................................................106
Lokal na Lebel......................................................................................................... 109
Ang Batas Pang-heritage: Ang National Cultural Heritage Act of 2009..................112
Iba Pang Posibilidad................................................................................................. 124
KABANATA 6: Paghihinuha............................................................................................130
Konklusyon...............................................................................................................130
Rekomendasyon....................................................................................................... 136
TALASANGGUNIAN........................................................................................................139
APENDIKS A: Mga Pigura...............................................................................................142
APENDIKS B: Talaan ng Imbentaryo.............................................................................151
KABANATA 1
Introduksyon
“Ang isang lungsod na walang mga lumang gusali ay maihahantulad sa isang tao na walang
alaala.” – Graeme Shankland
Sa nabanggit na kataga ng isang city planner sa Britanya ay naipahayag ang kahalagahan ng
pangangalaga sa mga lumang istruktura sa isang tukoy na lugar. Ang mga naturang istruktura ay
tahimik na saksi sa nakaraan ng lugar na kinalalagyan nito at ang patuloy na pagdebelop ng nasabing
lugar sa paglipas ng panahon, at hindi maikakaila na sa ilang banda ay maituturing na makabuluhan
at makasaysayan. Sila ay bahagi ng “heritage” o pamana ng isang lugar, kaya naman kadalasan ay
tinatawag din silang heritage buildings o heritage sites. Ang mga bagay na maituturing heritage ay
makikita sa anyo ng mga lumang bahay, gusali, simbahan, monumento, tulay, at iba pa, na mauuri
bilang makabuluhan sa aspeto ng aestetika, arkitektura, kasaysayan at lipunan, at naging isa na ring
landmark sa isang lugar.
Bilang kolektibong termino, mauuri rin ang mga istruktura na ito sa kategorya ng built
heritage, o sa wikang Filipino ay “pamanang binanghay” (bagamat alang-alang sa tesis na ito,
gagamitin ang salitang “built heritage” para sa mas madaling pagkauunawaan). Ang pananatili ng
built heritage na ito ay nagpapatunay ng pagiging unique ng isang lugar at nagpapakita ng
ekspresyon ng mga miyembro ng komunidad bilang tugon sa nangyayari sa kanyang paligid at
pakikipag-ugnayan sa iba pang bahagi ng lipunan. Samakatuwid, ang mga heritage landmark na ito
ay bahagi ng pagbuo sa kultural, historikal, at sosyal na identidad ng isang depinidong lugar.
Hindi makakaila na isa ang Lungsod ng Maynila sa mga pangunahing lugar sa Pilipinas na
nagpapakita ng isang urbanong pamayanan na may mayamang heritage, bilang ito ang Kabisera ng
Pilipinas sa loob ng maraming siglo at hindi maitatangging sentro ng kasaysayan, kultura, at
kalakalan sa bansa. Sa paglipas ng panahon ay maraming mga nagtatayugang bahay, gusali at iba
pang pook ang matatagpuan sa lungsod, kaya naman minsan itong tinawag na Pearl of the Orient at
Paris of the East dahil sa mga naggagandahang mga tanawin dito. Gayunman, nakalulungkot isipin
na karamihan sa mga gusaling ito ay naglaho na nang tuluyan nang sumapit ang Ikalawang
Digmaang Pandaigdig, kung saan nasira ang karamihan sa mga ito sa gitna ng labanan, habang ang
mga natira ay muling isinaayos at napreserba upang maging testamento ng isang bahagi ng
makasaysayan at nostalhikong nakaraan. Marami sa mga ito ay naging landmark na ng lugar na ito,
at nakatatak na sa alaala ng mga tagaroon, partikular ang mga nakatatandang henerasyon.
Ngunit sa kasawiang palad, unti-unti na itong nawawala dahil kapansinpansing sunud-sunod
ang demolisyon na nangyayari sa mga heritage site sa maraming bahagi ng lungsod, at ang pinapalit
kadalasan ay mga modernong istruktura na matatayang mas mababa ang halaga sa aspeto ng disenyo
at gamit (function). Ito ay sa kabila ng kultural na kahalagahan ng mga ito sa lugar at ang
pagkakaroon ng batas at ahensiya sa lokal at nasyonal na pamahalaan na dapat sana ay pumoprotekta
sa mga ito. Bilang pag-uugnay, sa isang sanaysay ng isang heritage conservation architect na si
Augusto Villalon, isinaad nitong hindi mukhang 400 taong gulang na ang Maynila dahil hindi
sinasalamin ng lungsod ang kasaysayan nito sa anyo ng mga makalumang lugar na tila ay tuluyan ng
naglaho dahil mas prayoridad ang modernisasyon na nagpapawala sa pagiging espesyal ng lugar
(Villalon 42). Ang mga pangyayaring katulad nito ay malimit na makikita sa iba’t ibang distrito ng
Maynila, na masasabing may kani-kaniyang kultura at ipinagmamalaking heritage. Tila bigong
makita ng pamahalaan at ng mismong mamamayan ang kritikal na papel ng konsepto ng heritage sa
pag-revitalize ng lungsod, marahil dulot din ng maling pagpaplano at vision. Ang resulta ng pagsira
sa makasaysayang distrito, ani Villalon, ay ang pagkawala ng indibidwal na maka-Pilipinong
personalidad ng isang lungsod.
Isa ang distrito ng Binondo sa mga heritage district ng Lungsod ng Maynila na nagtatampok
ng natatanging kasaysayan at kultura. Matatagpuan dito ang malaking komunidad ng mga Tsinoy
(Filipino-Chinese) sa Maynila at Pilipinas, kung saan mapapansin ang paghalo ng tradisyon ng mga
Tsino at Pilipino. Mula sa pagkatatag nito bilang isang Dominikanong misyon para sa mga dayuhang
Tsino noong 1594 (De Viana 16) hanggang sa maging isang sentro ng komersyo sa kabisera noong
ika-20 daantaon at ngayon ay kilala sa karamihan bilang ang Chinatown ng Pilipinas, makikita ang
laki ng ikinaunlad ng komunidad dito. Bukod sa Katolikong Simbahan ng Binondo at ang Plaza San
Lorenzo Ruiz na matatagpuan sa sentro ng komunidad, makikita sa mga lansangan at eskinita nito
ang mga natatagong kayamanan sa anyo ng mga luma ngunit significant (sa aspetong arkitektural) na
mga bahay at gusali na itinayo karamihan noong ika-19 hanggang ika-20 daantaon. Ilan pa sa mga
interesanteng lugar sa Binondo na bumubuo sa pagiging heritage district nito ay ang Kalye ng
Rosario (ngayon ay Kalye Quintin Paredes) na tinaguriang “Principal Chinese Business Street” (SL
Co.); Kalye Escolta, na tinawag na pangunahing komersyal na lansangan at sikat na shopping area
ng Maynila; at ang komunidad ng San Nicolas, na bagamat sa kasalukuyang politikal na
pagkahiwalay mula sa Binondo ay itinuturing at tinatawag pa rin bilang bahagi ng nahuli.
Ngunit hindi rin ligtas ang distrito ng Binondo sa patuloy na komersyalisasyon na
nangyayari sa Lungsod ng Maynila, at ito ay nagdadala ng panganib sa mga heritage site na
matatagpuan dito. Makikitang napagigitnaan ang mga heritage na bahay at gusali ng mga
nagdadambuhalang makabagong istruktura, na balang araw ay tila lalamunin na rin ng
modernisasyon. Kadalasan, pinapalitan ang mga ito ng mall, condominium, at iba pang komersyal na
establisimyento, habang ang iba ay kinalimutan na at unting-unting napaglilipasan ng panahon at
hinahayaan na lamang masira. Sa katunayan, ang ilan sa mga ito ay giniba o kasalukuyang ginigiba
sa durasyon ng pagsasagawa ng tesis na ito. Ang sariling identidad ng Binondo ay maaaring tuluyang
maglaho o mapalitan bilang isang komersyalisadong distrito na walang kaluluwa, o ika nga ng
naunang kataga, walang alaala.
Paglalahad ng Suliranin
Sa maraming pagkakataon sa ibat’t ibang lugar sa Pilipinas ay tila hindi nabibigyan ng
pansin at halaga ang potensyal ng mga heritage site upang maging testamento ng natatanging
prestihiyo (prestige) at pagkakakilanlan (identity) ng lugar. Isa sa mga maliwanag na dahilan nito ay
mas pagkiling ng mga stakeholder ng lugar (mga residente, negosyante, lokal na politiko sa
Binondo) sa modernisasyon, pagiging praktikal, at ang mas pagpapalawig ng kita. Ang konsepto na
ito ay ironikal na maia-apply sa Lungsod ng Maynila, na dapat sana ay siyang sentro ng kasaysayan
at kultura bilang ito ang Kabisera ng Pilipinas, at nagtatampok ng mga tanawin na nagpapakita ng
kayamanan ng pamana ng bansa.
Isang nakapanlulumong kalakaran maituturing, partikular sa distrito ng Binondo na siyang
focus ng pananaliksik na ito, ang walang habas o atubiling paggiba sa mga lumang ngunit
makabuluhang (significant) istruktura kapalit ang mas modernong istruktura, o kung hindi naman
kaya ang pagsasagawa ng hindi kanais-nais na alterasyon sa anyo at detalye ng mga ito. Hindi
lamang ang mga istrukturang ito bilang isang independyenteng entidad, ngunit ang pagtingin sa mga
ito bilang may koneksyon sa sosyokultural na aspeto ng distrito, maging sa kapaligiran nito na
patuloy ding nagbabago at kung minsan ay hindi na nagiging angkop sa pagprotekta sa mga heritage
site. Kung hindi ito bibigyan ng aksyon kaagad, mawawala na nang tuluyan ang dapat sana’y
ipinagmamalaking heritage ng Binondo.
Sa kalinawagan ng mga bagay na nabanggit, layunin ng papel na sagutin ang sumusunod:
Pangunahing Suliranin:
Ano ang papel ng heritage sites sa kasalukuyang kalagayan ng distrito ng Binondo?
Mga Tiyak na Suliranin:
(1) Ano ang mga heritage site na makikita sa Binondo?
(2) Ano ang pagtingin ng pamahalaan sa mga heritage site sa Binondo?
Kahalagahan ng Pag-aaral
Higit kailanman, naniniwala ang mananaliksik ng tesis na ito na napakahalaga at
napapanahong gawan ng pag-aaral ang naturang paksa ng masasabing kinalimutang pamana ng
Binondo sa ngayon sa pangunahing dahilan na maaaring tuluyan ng mawala sa alaala ng komunidad
at ng mas malaking lipunan ng Maynila at ng Pilipinas ang kabuluhan ng pagiging heritage district
nito at ang pangangalaga sa mga heritage na istruktura sa lugar. Tumatakbo ang oras at mabilis na
nagaganap ang pagbabago ng pisikal na itsura ng landscape ng distrito dulot ng patuloy na pagwasak
sa mga nasabing istruktura. Kung tuluyang mawawala ang konsepto ng pagiging isang heritage
district ng Binondo, magiging ignorante ang kasalukuyang henerasyon sa dapat sana ay pamana na
dapat nilang kahangaan, pangalagaan, ipagmalaki at ipasa sa susunod na henerasyon na inaasahan
gagawin din ang parehong aksyon.
Laganap sa buong Pilipinas ang konsepto ng modernisasyon at komersyalisasyon bilang
patunay ng kaunlaran ng isang lugar at ng komunidad nito. At hindi naman buong sinasalungat ng
mananaliksik ng pag-aaral na ito ang halaga rin ang naturang konsepto upang magbukas pa ng ibang
oportunidad ng inobasyon. Ngunit nais na bigyang-diin na hindi lamang ang mga ito ang dapat
maging batayan ng pagiging maunlad ng isang pamayanan, at sa katunayan ay magiging mapanganib
sa preserbasyon ng pamana ng isang lugar. Nakakatakot isipin kung ang magiging bagong
pagkakakilalan na isang makasaysayang lugar balang araw ay sa anyo na lamang ng mga mall,
condominium, hotel, at iba pang komersyal na gusali habang pilit pa rin na ikinakabit ang imahe ng
orihinal na heritage nito. Samakatuwid, ang paggiba sa heritage sites sa ngalan ng tinatawag na
commercial development ay hindi tunay na kaunlaran.
Kinakailangan ng balanseng pagtingin sa aspeto ng commercial development at heritage
conservation kung saan ang dalawa ay makikinabang sa isa’t isa tungo sa nagkakaisang layunin ng
tunay na progreso, imbes na nagtutunggalian at, mas masama (na sa katunayan ay nangyayari
ngayon), ay nagdodomina sa isa’t isa. Kailangan din ng isang komunidad ng isang bagay na
kumikilala sa kanilang identidad na magbubuklod sa bawat isa at magsusulong ng tinatawag na pride
of place, o pagmamalaki sa sariling tinubuang lugar. Sa sitwasyon ng Binondo, masasabi ng
mananaliksik na malaking salik ang mga heritage site na matatagpuan dito para sa pagpaiigting ng
naturang pride of place dahil sa natatanging mayaman na kasaysayan at kultura ng lugar.
Isang suliranin din na maituturin ay kaunti pa lamang ang dokumentasyon o pag-aaral sa
mga partikular na distrito ng isang lugar sa Pilipinas at ang heritage na kakabit nito. Sa tulong ng
tesis na ito, maaaring magbukas sa mas marami pang oportunidad at kamalayan upang mag-riserts
ang mga mag-aaral ng humanidades at araling Pilipinas hinggil sa mga aspeto ng kultura at pamana
ng isang lugar. Bilang halimbawa, may mga proyekto ang ahensiya ng gobyerno katulad ng National
Museum at mga hindi pangpamahalaang organisasyon (non-government organizations o NGO) tulad
ng Heritage Conservation Society hinggil sa pagtukoy sa mga heritage site ng isang tiyak na lugar
gaya ng lungsod at distrito. Sa tulong ng mga pag-aaral gaya ng gagawin ng mananaliksik sa papel
na ito, makatutulong ang tesis upang malaman ng mga nasabing entidad ang dapat pahalagahan sa
isang lugar at bilang kapalit ay ideklara ito bilang protektado o ituring na mahalaga na naaayon sa
batas.
Binibigyang-diin ang pagtanggal sa istiryotipikal na konsepto sa mga heritage building
bilang pinamumugaran ng kababalaghan at hindi dapat bigyan ng atensyon. Kung tutuusin, ang dapat
na katakutan ay ang pagkakaroon ng cultural amnesia o pagkawala ng alaala ng mga Pilipino
pagdating sa aspeto ng heritage sa kanilang paligid. Hangad ng mananaliksik na sa pamamagitan ng
tesis na ito ay magkaroon ng ambag sa pagbibigay ng kamalayan sa mamamayan tungkol sa isyu na
ito, at magbigay ng kalinawan sa maaaring gamitin ang mga ito bilang instrumento sa muling
pagbuhay at pag-unlad ng komunidad sa larangan ng ekonomiya, turismo, at nation-building. Ngunit
kung sakali man (nawa’y hindi) na tuluyan mawala ang mga istruktura ay may pagbabatayang
halimbawa ang mga nais pang magsaliksik sa lugar ng Binondo at gawin itong case study at
sanggunian. Dagdag pa, naniniwala ito na makakatulong ang pag-aaral sa built heritage ng isang
distrito upang mas maunawaan ang mga penomena na nangyayari sa pisikal na kondisyon at
komunidad ng Binondo, at sa mas malaking saklaw ng Maynila at sa pag-aaral din dito, dahil gaya
ng naunang sinabi ay ito ang ekspresyon ng kanilang identidad.
Daloy ng Pag-aaral
Isang katuparan sa pagnanais ng mananaliksik bilang iskolar ng araling Pilipinas at isang
heritage advocate ang pagsasagawa ng pag-aaral na ito upang magbigay ng kamalayan o awareness
sa pangangalaga sa heritage sites sa bansa, katulad ng sa Binondo at Maynila, bilang saksi ng
kasaysayan at hindi maikakailang bahagi ng historikal, kultural, at sosyal na fabric ng isang lugar at
ng komunidad na nakapaloob dito. Hangad din ng mananaliksik na makaambag ang efforts na
nagawa para sa mas malawakan pang riserts ng iba pang mag-aaral at eksperto sa hinaharap tungkol
sa kultural na heritage ng Pilipinas sa pamamagitan ng isang ispesipikong pagdulog na nakapokus sa
pag-aaral sa mga lungsod, bayan, at distrito, at sa tampok na heritage ng mga ito.
Nilalaman ang pananaliksik ng mga pinakahuling datos tungkol sa kalagayan ng mga
sinaunang istruktura sa Binondo na masasabing may potensyal na ideklara bilang opisyal na heritage
sites. Ipapakita ito sa pamamagitan ng listahan ng imbentaryo. Kabilang sa pananaliksik ang mga
nakalap na impormasyon mula sa pagbisita sa lugar ng Binondo at iba pang paraan ng pananaliksik
sa durasyon ng pagsasagawa ng tesis, katulad ng pagtingin sa mga istruktura, maging sa kapaligiran
ng kinatatayuan nito.
Sa unang kabanata, makikita ang introduksyon na nagpapakilala sa konsepto ng heritage at
ang mga bagay na maisasakategorya rito. Tunguhin nitong bigyan ng maikling kaalaman at
kamalayan ang mambabasa ng papel na ito hinggil sa mga isyu na pumapalibot sa konseptong ito,
gaya ng demolisyon at modernisasyon. Isang pagbubuod ding ang inipresenta tungkol sa
kahalagahan ng Binondo sa panlipunang kasaysayan ng Maynila at ng bansa. Matatagpuan naman sa
susunod na bahagi na “Kahalagahan ng Pag-aaral” ang mga dahilan kung bakit dapat paglaanan ng
pananaliksik ang paksa ng heritage sites ng Binondo bilang kaugnayan sa pag-aaral ng kulturang
Pilipino at sa pagdebelop ng heritage studies sa bansa. Bukod sa mga ito, ilalahad ang magiging
laman ng buong pag-aaral na tatalakayin sa buong riserts, kung saan kabilang ang mga sanggunian at
metodolohiyang ginamit dito, maging ang mga suliranin na hangad na bigyang kasagutan hinggil sa
paksa.
Ang ikalawang kabanata naman ay pagtalakay sa Review of Related Literature (RRL), o ang
mga nailimbag na materyal na nakatulong sa pagsasakatuparan ng pag-aaral na ito. Ang mga paksa
ng mga naturang RRL ay maiuuri sa tatlong (3) dibisyon. Ang una ay ang patungkol sa heritage,
partikular ang larangan ng heritage conservation at built heritage, at ang mga kaugnay na pag-aaral
at konsepto mula sa loob at labas ng bansa hinggil sa paksang ito. Pangalawa naman ay ang mga
impormasyon na tungkol o may kaugnayan sa Binondo, kabilang ang kasaysayan at kultura na
tunguhing makita ang mga penomena na naganap o nagaganap dito at naghuhubog sa identidad ng
distrito. Panghuli naman ay mga kaugnay na literatura tungkol sa district studies, katulad ng mga
nagawa ng pag-aaral na tumutugon sa pangangailangan ng araling nito.
Sa ikatlong kabanata, ipepresenta ang metodolohiya na ginamit sa pag-aaral. Sa tulong nito
ay makikita kung ano ang naging limitasyon ng sakop ng riserts at potensyal nito bilang batayan ng
mga susunod pang mananaliksik sa hinaharap. Tatalakayin ang mga bagay katulad ng haba ng
pananaliksik at paraan ng pagkalap ng impormasyon tungkol sa paksa ng built heritage ng Binondo.
Ihahayag ang mga suliranin na kinaharap upang masagawa ang metodolohiya at ang mismong
pananaliksik, upang sa gayon ay maging malay ang mga nais magsaliksik na gaya nito sa
kakaharapin mga hamon na pag-aaral.
Sa ikaapat na kabanata, sasagutin ang unang tiyak na suliranin na: Ano ang mga heritage site
sa Binondo? Bibigyang kasagutan ang mga miskonsepsyon at bibigyang linaw kung ano ba talaga
ang masasabing heritage na makikita sa isang partikular na lugar gaya ng Binondo. Tutukuyin kung
saan makikita ang mga istruktura na pasok sa konsepto ng heritage na nakakalat sa iba’t ibang sulok
ng distrito. Magkakaroon ng imbentaryo ng mga makalumang gusali ayon sa inisyal na pagtataya sa
mga ito, gaya ng uri ng arkitektura, edad ng istruktura, at ang lagay ng mga ito sa kasalukuyan. Sa
tulong ng mga eksperto sa heritage sites tulad ng mga arkitekto at sa mga impormasyong
matatagpuan sa mga libro na patungkol sa arktekturang Pilipino, matutulungan ang mananaliksik na
matukoy ang salik na nabanggit. Isa ring bibigyang talakay ang mga naglaho ng heritage sites na
matatagpuan noon sa Binondo.
Sa ikalimang Kabanata, aalamin ang pagtingin ng pamahalaan sa mga heritage site sa
Binondo. Tutukuyin ang mga ahensiya ng pamahalaan na binigyan ng responsibilidad tungkol sa
heritage sites, maging ang papel ng lokal na pamahalaan (City Hall, barangay) hinggil dito. Susuriin
ang mga batas at polisiya na ginawa at ginagawa ng pamahalaan upang masiguradong
mapapapangalagaan ang mga ito. Isa sa partikular na tatalakayin ang National Cultural Heritage Act
of 2009, na pangunahing batas tungkol sa aspeto ng pamana sa Pilipinas. Titingnan ang mga
halimbawa ng mga naging hakbang ng gobyerno hinggil sa mga isyu ng preserbasyon at demolisyon
ng mga heritage site sa Binondo at Maynila.
Sa huli ng papel naman ang konklusyon ng buong pag-aaral ng tesis. Ihahayag kung ano ang
naging pangkalahatang pagtataya sa buong papel, at ano ang mga nakitang faynding matapos
magawa ito. Ipapakita kung ano ang maaaring solusyon batay sa palagay ng mananalisik hinggil sa
isyu ng heritage sa Binondo. Kabilang dito kung ano ang relevance ng pag-aaral sa lipunan,
partikular sa komunidad ng distrito, ang kung anong aplikasyon ang dapat bigyang kunsiderasyon.
Ipagtitibay ang pangunahing layunin ng papel na dapat alagaan ang pamana ng nakaraan sapagkat
nakikita ang potensyal nito sa pag-unlad ng lugar at ang impak na maaari nitong gawin sa lungsod ng
Maynila at bansa.
DEPINISYON NG MGA TERMINO
(TALASALITAAN)
Adaptive Reuse – Pagsasaayos na ginawa sa isang gusali upang magamit ito sa isang pakinabang na
bukod sa orihinal nitong gamit. Mga paraan ay gaya ng renobasyon at restorasyon na sa
pangkalahatan ay hindi nakakasira sa integridad pang-aestetika ng istruktura, lalo na kung ito ay
isang heritage site, ngunit isinusulong pa rin ang makabagong gamit ng istruktura sa pamamagitan ng
maingat na plano at matalinong inobasyon.
Bahay na Bato – Isang uri ng bahay na nadebelop noong panahon ng mga Espanyol. Kadalasan ang
anyo nito ay may dalawang palapag: ang unang palapag ay gawa sa bato habang ang itaas na bahagi
ay gawa sa kahoy o ibang materyales na maaaring mapalitan.
Built Heritage – Mga pook at istruktura na maituturing na pamana ng nakaraan at itinayo at/o
nililok ng nakaraang henerasyon na naglalayong magbigay inspirasyon o karangalan sa kasalukuyan
at sa hinaharap. Maiuuri bilang may halaga sa lipunan, estilo, kasaysayan, at kultura, ngunit hindi
lamang limitado sa mga ito (Katulad na termino: Heritage Site, Heritage Structure)
Demolisyon – Ang gawaing pantao kung saan sadya o sapilitang sinisira ang isang istruktura.
Development – Aspeto ng balanseng pag-unlad ng isang bagay na hindi nasasakripisyo ang ibang
entidad. Sa aspeto ng heritage conservation, ang development ay pagsama sa mga heritage site sa
pagpaplano ng pag-unlad ng lugar at komunidad, at hindi ang pagsakripisyo sa mga ito.
Heritage – Anumang ideya o bagay, kongkreto man o abstrak, na mula sa nakaraan at maituturing
na bahagi ng pag-unawa sa pagkakakilanlan o identidad ng isang tao, lugar, atbp.
Heritage Conservation – Paraan ng pangangalaga sa isang bagay o istruktura na maituturing na
bahagi ng pamana ng lugar o mamamayan. Ilan sa mga konsepto hinggil rito ay preserbasyon,
retrofitting, at adaptive reuse.
Heritage Law – Tumutukoy sa Republic Act 10066, o mas kilala bilang “National Cultural Heritage
Act of”2009.
Komersyalisasyon – Pagsasagawa ng isang partikular na hakbang para sa pangunahing layunin na
kumita.
Kultural na Ari-arian – Kilala rin sa Ingles bilang “Cultural Property,” tumutukoy sa mga
produkto ng gawaing pantao kung saan ipinapahayag ng mamamayan o ng bansa ang kanilang
identidad. Maaaring sa anyo ng mga istruktura gaya ng heritage sites at mga obra maestra.
Restorasyon – Pagsasagawa ng kaukulang pagsasaayos sa isang isturuktura upang maibalik ito sa
orihinal na anyo at gamit din ang orihinal o tradisyunal na mga materyales.
Retrofitting – Isang uri ng restorasyon kung saan dinadagdagan ang isang istruktura ng makabagong
teknolohiya na maaaring hindi pa mayroon noong una itong itinayo, sa layunin pagtibayin ang
istruktural na integridad nito.
KABANATA 2
Rebyu ng mga Kaugnay na Pag-aaral
Kinikilala ng mananaliksik ang mga naunang akda na may kaugnayan sa pag-aaral na
pinatutungkulan ng tesis na ito. Ang ilan sa mga pag-aaral na ito ay masusing nagtalakay sa kanilang
kani-kaniyang mga paksa at disiplina. Sa kabanatang ito, ipepresenta ang ilan sa mga sanggunian at
bakgrawnd sa likod ng nilalaman ng mga sulating ito. Ang mga kaugnay na literatura ay nahahati sa
tatlong uri: 1.) tungkol sa heritage sites; 2.) tungkol sa Binondo; 3.) tungkol sa mga nagawang pag-
aaral na maihahanay sa konsepto ng district studies.
Nabuo ang naturang pagsasakategorya dahil ang tatlong uri na mga iyon ay isang
nagsasanga-sanga pa sa iba’t ibang pag-aaral at partikular na pokus. Halimbawa, pagdating sa unang
uri na heritage sites, maaari itong sumentro sa global na perspektiba ng mga deklaradong heritage
sites ng UNESCO, o kung sa nasyonal na lebel naman ay iyong lamang mga opisyal na deklaradong
cultural properties sa Pilipinas. Pagdating naman sa mga RRL na tungkol sa Binondo, maaaring
sinuri ang penomena ng migrasyon ng mga Tsino at Tsinoy sa lugar, o ang pagiging isang kilalang
tourist spot nito bilang Chinatown ng Pilipinas. Sa huling uri naman ng district studies, mas
magiging ispesipiko ang pagdulog dahil nakapokus na ito sa mga tiyak na lugar at may natatanging
kultura at kasaysayan na itong tinatampok na kaiba sa lahat.
Samakatuwid ay maaaring tumayo ang mga naturang mga uri bilang independyenteng mga
disiplina. At sa tulong ng tesis na ito ay maiuugnay ang tatlong kategorya sa pamamagitan ng pag-
aaral sa heritage sites ng Binondo sa ilalim ng larangan ng district studies. Naniniwala ang
mananaliksik na ang mga ito ay naakatulong nang husto upang maisakatuparan ang paggawa ng tesis
na ito tungkol sa heritage sites ng Binondo.
A. Mga Kaugnay na Pag-aaral sa Heritage Site
1. Pamanaraan: writings on Philippine heritage management
ni Eric Zerrudo/ Manila: UST Publishing House, 2008.
Ang aklat ito ay naglalaman ng mga pag-aaral, repleksyon, at karanasan ng mga eksperto
hinggil sa mga isyu na may kinalaman sa heritage sa Pilipinas. Pumo-focus ito sa mga subject na
nakalaan sa built heritage, kaiba sa iba pang uri ng heritage kagaya ng mga katutubong tradisyon at
mga intangible heritage. Tinatalakay nito ang ebolusyon ng proseso ng pangangalaga sa mga bagay
na heritage at ang relasyon nito sa konteksto ng kultura at kamalayan ng lipunan. Kabilang dito ang
basics ng heritage at ang mga istandard ng heritage management sa Pilipinas. Inipresenta ang mga
pagdulog sa aspeto ng heritage conservation sa teoretikal at kombensyonal na paraan, na maaaring
gamiting batayan ng mga nais mag-aral at i-apply ito.
Binibigyang diin sa libro na ito ang kahalagahan ng heritage sa tunay na manifestasyon ng
development ng Pilipinas, hindi lang sa aspetong ekonomikal, kundi maging sa kultural at sosyal na
aspeto. Narito ang ilang mga sipi sa libro, mula sa kabanatang “Settling the Issues of the Past: A
Framework for Heritage Conservation and Sustainable Development” na tumatalakay sa depinisyon
at kahalagahan ng konseptong heritage:
Heritage as an integral part of national development requires attention in
many developing countries [like the Philippines].
Heritage is defined as anything of value from the past that provides identity
to the present and inspires the future generation. Traditionally, it is classified as
intangible or tangible, movable or immovable, natural or cultural, personal or
communal. Usually, heritage is perceived as something without use or practical
value and has no return of investment. Moreover, some view its preservation as
something contrary to modernization, westernization or globalization, which are
concepts equated with development (Zerrudo 195).
Ang mga insayt na nabanggit sa Pamanaraan ay maaaring i-apply sa lokal na konteksto ng
Binondo bilang isang distrito na unting-unti ng naglalaho ang built heritage. Ang mga gaydlayn at
proseso na nakapaloob sa aklat ay posibleng maging pundasyon ng layuning maging mas
makubuluhan ang mga lumang istruktura sa komunidad. Makakatulong ang mga subject sa libro
upang mas maunawaan ang papel ng mga pangunahing cultural agencies na inatasang pangalagaan
ang heritage sites sa Binondo at sa iba pang lugar. Kabilang na rin dito ang paglalatag ng mga
aksyon upang maging sustainable ang heritage conservation sa lugar, katulad ng komprehensibong
pagpapaplano at paglahok sa mamamayan ng distrito bilang isang mahalagang bahagi ng
development.
2. Philippine Style: design & architecture
ni Luca Tettoni at Elizabeth V. Reyes/ Mandaluyong City: Anvil Publishing, 2013.
Ang libro na ito ay naglalaman ng mga historikal, sosyolohikal, at arkitektural na
impormasyon hinggil sa mga antigong istruktura at kagamitan sa Pilipinas. Pinapatunayan
ng libro na mayroong maituturing na “Philippine Style” na disenyo at arkitektura na
masasabing sariling atin, at kaiba sa istandard ng mga Kastila at mga Amerikano. Tinukoy
ang estilo ng arkitektura at disenyo na ginamit sa pagtayo sa mga istrukturang ito, na
maaaring mauri na “Pilipino”, na ekspresyon at reaksyon umano ng mga sinaunang Pilipino
sa kanyang kapaligiran. Sinuri ang mga detalye sa mga bahay at gamit na nagkakategorisa sa
mga ito bilang maka-Pilipino, batay sa pag-akma nito sa klima at kapaligiran kung saan ito
nakatayo, at paggawa sa mga ito gamit ng mga tradisyunal o natural na materyal na tanyag o
natatangi sa lugar. Nagre-range ang sakop ng libro sa pagpresenta sa mga uri ng built
heritage katulad ng bahay kubo, bahay-na-bato, mga kagamitan (furnitures), at ang
kontemporaryong anyo ng “Philippine Style” ng disenyo at arkitektura.
Narito ang sinasabi ng heritage conservation architect na si Dominic Galicia sa
introduksyon ng libro tungkol sa itinuturing na arkitekturang Pilipino:
Filipino architecture has been at its most compelling when it sought
to harmonize with nature. As the American architect Louis Kahn said: “To
express is the drive, and when you want to give something presence, you have
to consult nature.” This quote seems appropriate as a starting point for a
book on Philippine architecture and design.
The majority of the houses, interiors, and furniture in this book are
loosely described as being Philippine in style. Being Filipino, they are things
that have responded to climate and site. Naturally, they are all found in the
Philippines, but geographically apart, they are also natural, organic, site-
specific, and are united by a common identity. Question of identity, of course,
are always a touchy subject, especially in an archipelago like the Philippines
that has to yet to come in terms of history. So, the idea of a Philippine style is
noble yet far from innocuous, and requires substantial objectivity (Galicia 8).
Sa Binondo at San Nicolas, matatagpuan ang mga antigong bahay na patuloy na
nakatayo sa paglipas ng panahon. Makikita kung papaano umakma ang estilo ng mga bahay
na ito sa lugar. Bilang pagtutulad na kinuhang sipi, resulta ang mga ito ng reaksyon ng
sinaunang nanirahan sa Binondo sa kanilang paligid. Dahil dito, masasabi na makakatulong
ang librong Philippine Style sa pag-identify ng estilo ng mga bahay, maging ang mga detalye
na makikita mula rito. Matutukoy kung gaano kamakabuluhan sa aspeto ng arkitektura at
disenyo ang mga lumang bahay dito, at nagpapatunay na dapat silang pangalagaan imbes na
gibain.’
3. Arkitekturang Filipino
ni Gerald R. Lico/ Quezon City: The University of the Philippine Press, 2007.
Upang maiturin ang isang istruktura bilang significant o makabuluhan, isang salik
nito ay ang pagtingin sa arkitektura nito. Ito kadalasan ang nagbibigay pagkilalanlan kung
anong kapanahunan itinayo ang mga ito, na nagpapatibay sa pagiging bahagi nito ng
heritage ng komunidad at ng bansa. Sa librong “Arkitekturang Filipino,” ipinagtitibay ang
konseptong mayroong uri ng arkitektura na masasabing “Filipino” o “maka-Pilipino.” Tulad
ng nabanggit sa librong “Philippine Style,” sinasabi sa librong ito na ang konseptong
‘arkitekturang Filipino/Pilipino’ ay angkop na tugon sa kapaligiran ng Pilipinas at maging
sa indibiduwal at panlipunang pangangailangan ng mga Pilipino. Tinalakay ang kasaysayan
ng mga arkitektura batay sa partikular na era: mula sa prehistorikal na panahon tungo sa
kasalukuyan. Bukod pa rito, tinalakay din ang konsepto ng urbanismo na nagimpluwensiya
sa kilos ng lipunan at ang mga element ng arkitektura na masasabing natatangi sa bawat
panahon.
Ngunit, marami pa rin ang nagdududa kung mayroon nga bang maituturin na
arkitekturang Pilipino. Narito ang isang argumentatibong pahayag mula sa libro hinggil dito:
It shouldn’t be surprising to hear vehement denials of the existence of
Filipino architecture even from academics and architects. The various
buildings of the Spanish colonial, American colonial, and postcolonial
periods are dismissed as mere imitations of Western architecture. The
indigenous dwellings, which developed from precolonial traditions, are not
considered architecture at all since they are not monumental. Such judgments
arise from plain ignorance, a colonial mentality, and the national propensity
for self-bashing. Anyone who has diligently examined the various types of
buildings in this country and has bothered to look into their history will
realize that there is such a thing as Filipino architecture (Perez ix).
Ikinukumpirma ng pahayag na ito na mayroong elemento sa mga gusali sa Pilipinas
na masasabing natatanging Pilipino. Ito ay dapat ipagmalaki at hindi dapat ikaila ng
mismong mga lahing Pilipino. Bilang kaugnayan sa tesis na ito, makakatulong ang mga
impormasyon sa librong ito upang matukoy ang mga uri ng arkitektura na ginamit sa
pagtatayo ng mga gusali sa Binondo.
4. “Study on the Conservation of Monuments and Sites”
ni Yoshiaki Ishizawa, Yasushi Kono, at Nobuo Endo/ Tokyo: Institute of Asian
Cultures, Sophia University, 1990.
May mga riserts tungkol sa pangangalaga sa kultural na pamana na nagawa sa ibang
bansa na maaaring i-apply sa konteksto ng Pilipinas, at ang implikasyon ng mga heritage site
dito sa bansa bilang kaugnayan sa international movement na naglalayong ipreserba ang
mga naturang site. Isang ulat ng pag-aaral na nailimbag patungkol dito ay ang “Study on the
Conservation of Monuments and Sites”. Inipresenta sa librong ito ang mga metodo ng
konserbasyon ng isang partikular na heritage site na tinawag na Prasat Muang Tam, isang
sinaunang templo sa Thailand, at ang kinalaman at pakinabang nito sa sosyokultural na
development ng lugar kung saan ito matatagpuan. Ipinakita ang general na konsepto ng
tinawag nilang mungkahing Project Effectiveness Study o PES ng restorasyon ng mga
heritage site mula sa isang engineering standpoint. Nilalaman din ng pag-aaral ang
kahalagahan ng Prasat Muang Tam sa historikal at kultural na aspeto, ang kabuuang
pagpaplanong ginawa para sa proyekto, at mga paraang teknikal at siyentipiko na maaaring
i-apply sa restorasyon ng naturang monumento. Layunin ng ulat na magpormula ng isang
epektibong metodolohiya na sumasaklaw sa iba’t ibang larangan gaya ng agham,
preservation practices, manpower, edukasyon, at turismo kaugnay sa restorasyon ng Prasat,
at ang pagpapakita ng aplikasyon ng metodolohiyang ito matapos mapagplanuhan.
Inihayag sa libro ang konsepto ng inhinyeriya na naging batayan ng dahilang
pangalagaan ang mga monumento at heritage sites na gaya ng Prasat, sa parehong nasyonal,
at internasyonal na pagtingin. Narito ang isang pagsisipi:
Monuments and sites are cultural heritages which our ancestors
created to lead their political, social and spiritual life or meet other needs
and which still exist on the earth. They are valuable historical assets for our
contemporaries to learn the society, culture and nature of their times. Also,
they are the subjects for interdisciplinary studies of archaeology, history,
ethnology, architecture, science of art history, civil engineering, etc. And
objects for the people of the countries concerned and the world to view and
appreciate their history and culture.
So, it is our common duty to protect monuments and sites from
natural and man-made destruction, restore them by modern science and
technology, and leave them to the generations to come. As stressed in Unesco
Conventions and Recommendations, a nation, which has monuments and
sites in its territory, must fufill the duty of conserving them and the
international community should give to the nation every possible scientific,
technical and financial assistance and cooperation (Ishizawa, Kono, at Endo
8).
Mula sa pahayag na sinipi, makikita na ang konsepto ng pagpapahalaga sa kultural
na pamana ng sangkatauhan sa anyo ng mga lumang gusali, monumento, at iba pang
istruktura ay unibersal sa anumang bansa. Isang pangkalahatang responsibilidad na
protektahan at pangalagaan ang mga heritage site mula sa pagkasira gamit ang pinakabago at
pinakaprogresibong paraan. Kung wala ang mga bagay na pamana na ito, hindi malalaman
ng lahat ang uri ng lipunan, kultura, at pamumuhay ng isang partikular na panahon ng isang
lahi. Kinikilala rin ang papel ng internasyonal na komunidad na tulungan ang mga bansa sa
protekta sa heritage sites nito.
Ang nagawang pag-aaral sa Prasat Muang Tam ay isang ehemplo para sa
pagpreserba pa ng ibang kultural na pamana sa rehiyon, at syempre sa Pilipinas. Bagamat
ang riserts ay tumutukoy sa konserbasyon ng iisang site at ang pinatutunghayan ng tesis ay
pagkonserba sa kolektibong heritage sites sa Binondo, ang konsepto ng layunin na ipreserba
ang isang bahagi ng heritage ay hindi nagbabago kahit magkaiba man ang kultural na
bakgrawnd.
5. Balangkas: A Resource Book on the Care of Built Heritage in the Philippines
ng National Commission for Culture and the Arts/ Manila: National Commission for
Culture and the Arts, Committee on Monuments and Sites, 2007.
Ang “Balangkas” ay nagsisilbing gabay para sa mga indibiduwal at institusyong
naghahangad na matuto tungkol sa preserbasyon ng built heritage sa Pilipinas. Binibigyang
kasagutan ang mga katanungan at itinatama ang mga miskonsepsyon na umiikot sa konsepto ng
heritage at heritage conservation. Halimbawa, kung ano nga ba talaga ang mga bagay na itinuturing
“heritage”, at bakit mahalaga ang preserbasyon ng mga ito sa kabila ng maraming suliraning pang-
ekonomiko at panlipunan ng Pilipinas. Ilan sa mga bahagi ng aklat ay nakatuon sa iba’t ibang
kategorya ng built heritage kagaya ng mga lumang tahanan at simbahan. Ipinapakita rin ang papel ng
bawat sektor ng lipunan at estado upang maisakatuparan ang tamang pangangalaga sa mga istruktura
at sa kapaligiran na pumapalibot dito. Inilatag ang mga stratehiya na maaaring sundin at mga
benepisyo at oportunidad na maaaring makuha mula sa pagprotekta sa mga heritage site.
Narito ang isang sipi sa aklat, mula sa “Assuming Stewardship of Our Heritage” ni Architect
Augusto Villalon:
Our built heritage is a record of our civilization, for it is a record of
tangible examples that tell the story of the Filipino nation. From our surviving
architecture, we can see how [for example] Spanish and American influences have
affected our lifestyle, what contributions Islam has made to our nation, and how the
Rice Terraces of the Cordillera are truly a monument worthy of the Philippines.
Well-meaning attempts by concerned individuals in attempting conservation often
damage rather than protect heritage. Because this resource book discusses possible
solutions to the many concerns to the many concerns of conservation, the ideal that
each Filipino should assume stewardship of his/her heritage moves closer to reality
(Villalon 16-17).
Isinasaad ng aklat na ito na ang bawat Pilipino mismo ay may responsibilidad na
pangalagaan ang kanyang pambansang pamana. Ito umano ang magkukuwento sa istorya ng bansang
Pilipinas. Isa sa mga kinakalimutang uri nito ay ang built heritage sa anyo ng mga lumang gusali na
nagpapakita sa inobasyon at sining ng nakaraan henerasyon. Tungkulin ng mga Pilipino sa
kasalukuyan na bigyang halaga ang mga istruktura at pook na ito upang pagtibayin ang pambansang
pagkakakilanlan (at maging ang identidad ng isang distrito o lungsod, sa mas maliit na perspektiba)
at hangaan at pagyamanin din ito ng mga susunod na henerasyon. Nagbibigay ang “Balangkas” ng
posibleng mga paraan at metodo kung papaano isasagawa nang maayos at marangal ang proseso ng
preserbasyon ng mga lumang istruktura ayon sa mga itinakdang istandard ng pamahalaan at iba pang
ahensiya.
Makakatulong ang aklat na ito sa pagtukoy ng mga heritage site sa Binondo sa pamamagitan
ng mga gaydlayn na isinasaad mula rito. Malalaman ang uri ng arkitektura at mga terminolohiyang
ginamit sa pagpapatayo ng mga gusali. Makakapagpamungkahi ito ng paraan ng preserbasyon, kung
saan ang isa sa mga kilala ay ang konsepto ng adaptive reuse. Tutukuyin din ang pagkukunan ng
pondo upang masagawa ito, at isang halimbawa nito ay ang gobyerno at pinansiyal na tulong mula sa
pribadong organisasyon o dayuhang entity. Makapagbibigay ng ispesipikong solusyon kung paano
reresolbahin ang mga komplikasyon at mga hindi mapagkasunduang metodo ng preserbasyon upang
magkaroon ng ideyal na paraan ng pagsasagawa nito.
6. Lugar: Essays on Philippine Heritage and Architecture
ni Augusto Villalon/ Makati: The Bookmark, Inc., 2001.
Ang aklat na ito ay naglalaman ng koleksyon ng mga sanaysay na tumatalakay sa iba’t ibang
isyu at kuwento tungkol sa heritage ng Pilipinas at sa mga uri ng arkitektura na mayroon sa bansa.
Ilan sa pokus ng sanaysay ay patungkol sa kasaysayan at heritage ng Maynila. Ang manunulat ng
“Lugar” na si Augusto Villalon, ay isa sa mga kilalang personalidad sa larangan ng pagpreserba sa
mga lumang gusali, o heritage conservation. Ibinibilang niya ang arkitekura bilang bahagi ng
pamanang kultural (cultural heritage) na makikita sa at kakabit ng bawat Pilipinong indibidwal.
Iginiit niya na ang konsepto ng heritage ay tumutukoy sa identidad ng kultura at lipunan ng mga
Pilipino, at isa itong mahalagang salik para sa pagpapatibay sa nasyonalidad at pag-unlad ng
Pilipinas. Layunin ng aklat na ito na ipakita ang iba’t ibang halimbawa ng kuwento ng tagumpay at
kabiguan na may kinalaman sa mga heritage building ng bansa na magpapatunay sa kahalagahan ng
pagsagip sa mga ito at ang potensyal nitong magsulong ng positibong pagbabago sa isang lugar.
Sa maikling sanaysay na “Manila is 426 Years Old and Does Not Look It”, narito ang
pahayag ni Villalon:
On the 24th of June 1997, Manila celebrated the 426
th anniversary of its
founding. What amazement it is that Manila does not show her age. The city
certainly does not look like she has been around for that a long time. On the other
hand, she does not look like anything and radiates no special aura at all unlike
others cities in the world.
With the rapid development of the city, Manila is becoming homogenous.
The special character of many historical neighbourhoods has already disappeared.
Other cities pass special legislation to retain their individual flavour as Paris has
done. Manila has chosen not to do so. The price that we pay for wiping out historic
neighbourhood is the loss of the individual Philippine personality of the city
(Villalon 42).
Ipinapakita lamang ng pahayag na ito na ang Maynila sa kasalukuyang panahon ay hindi
sumasalamin sa mayamang kasaysayan nito sa anyo ng mga pook na makikita rito. Ika nga, isang
malaking urban jungle ang metropolis na maaaring malabo o hindi alam ang patutunguhan sa
hinaharap. Mas pinagtutuonan ng pansin ang pagtatayo ng mga nagtatayugang mga istruktura sa loob
ng lungsod kagaya ng condominium at mall. Bagamat ang kaunlaran ay maganda, ito ay dapat na
may kasunduan sa kapaligiran at kumikilala sa karakter ng isang lugar. Ngunit nakapanlulumong
isipin kung ang magiging imahe sa hinaharap ng isang lungsod ay pawang mga mall at komersyal na
establisimyento na lamang.
Sa tulong ng mga pahayag mula sa libro na ito ay mapagtitibay ang layunin ng tesis na
patunayang mahalaga ang pangangalaga sa pamana ng isang lugar katulad ng Maynila. Maia-apply
sa mas partikular na saklaw ng Binondo ang mga komentaryo at suhestyon tungkol sa pangangalaga
sa heritage na ibinigay mula sa mga sanaysay. Ang metodo ng heritage conservation na nabanggit sa
kabuuan ng libro ay maaaring bigyan ng case study sa isang partikular na lumang bahay o gusali sa
Binondo. Sa tulong ng pagbalik sa mga natitirang bakas ng kasaysayan nito, magkakaroon ng linaw
ang tunguhin sa hinaharap at maibabalik ang koneksyon sa ugat ng pagkakalinlan ng Binondo.
B. Mga Kaugnay na Pag-aaral Tungkol sa Konseptuwal na Balangkas (District Studies)
1. A Preliminary Study of the History of Pandacan, Manila, during the Second
World War, 1941-1945
ni Fernando Santiago, Jr./ mula sa koleksyon ng mga papel sa “Manila : studies in
urban cultures and traditions,” ni-edit ni Jose Victor Z. Torres/ Quezon City: Manila
Studies Association/National Commission for Culture and the Arts, Committee on
Historical Research, 2007.
Ang papel na ito, na bahagi ng kompaylasyon ng “Manila: Studies in Urban Cultures and
Traditions” na naka-focus sa iba’t ibang aspeto ng kultura at kasaysayan ng Lungsod ng Maynila, ay
nagsasalaysay sa mga kaganapan at karanasan ng mga residente ng Pandacan noong kasagsagan ng
Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Naglalayon itong bigyang-diin ang kahalagahan na isulat ang
bahaging ito ng kasaysayan ng Pandacan, na isang inisyal na suliranin at hindi pa nagagawa ng
ninuman bago rito, sa pamamagitan ng isang metodolohikal na pagdulog na historikal. Isang paraan
na ginawa ay ang metodong oral history. Isinaad din ang naging papel (role) ng distrito noong
panahon ng Okupasyon ng mga Hapon, hanggang sa pagsapit ng “Liberasyon” noong 1945, maging
ang iba pang mga pangyayari at naging pamumuhay ng mga Pandakenyo sa mga panahong iyon.
Kinikilala ng may-akda ng papel na ito ang pangangailangan na maitala ang mga alaala at
karanasan ng distrito ng Pandacan at ng mga Pandakenyo noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig at
lagpas pa ito, upang magkaroon ng ibang perspektiba tungkol sa nakaraan ng lugar at ang kaugnayan
nito sa mas malawig na pag-unawa sa kasaysayan ng lungsod ng Maynila at maging ng Pilipinas.
Bilang pagsisipi, narito ang nasasabi sa abstrak ng papel, na tumatalakay sa kasaysayan ng
Pandacan:
...unknown to many, it (Pandacan) is a district with a rich and vibrant oast. Aside
from once being considered a “cradle of agitators,” Pandacan was also known as
the “Little Italy of the Philippines” during the Spanish period. During the American
period, the district continued to be renowned for the peoples musicality and had a
reputation of being a haven of artists.
Like in the rest of the city, the Japanese invasion drastically changed the
daily patterns of life in Pandacan and, in general, the people of the district
experienced the same trials and tribulations met by the rest of the Manilenos. As a
result, a survey of historical works about the War in Manila would show that
historians have focused mostly on the collective experiences of the people in Manila
and, in some cases, there even seems to be an assumption that he experience of one
was the experience of all. It is understandable that an event of such magnitude is
very difficult to document but now the general histories about the great war in
Manila have been written, it may be a time for the current generation of historians
to look at the events exclusive to the districts (Santiago 97).
Maikukunsidera na ang pag-aaral na ito ay umaayon sa layunin ng district studies na
ipinanukala ni Dr. Zialcita. Ang mga halimabawa ng sulatin ni Santiago ay nagpapatibay ng
kahalagahan na madokumento o maitala ang iba’t ibang aspeto ng isang distrito sa isang lungsod na
kagaya ng Maynila. Ito ay sa kadahilanang may mga kaganapan na eksklusibong naranasan lamang
ng mga residente ng isang distrito, katulad ng sa Pandacan. Isa pa, maaari itong magbukas sa iba
pang mga pag-aaral na hindi pa natatahak ng mga iskolar, maging ang pagtatama sa mga popular na
nosyon hinggil sa mga nangyari noon (Katulad na lamang ng Malawakang Sunog sa Pandacan noong
1941, na lumabas na isa pa lang aksidente imbes na isang sinadyang aksyon ng mga Amerikano).
Ang ginawa ni Santiago ay maaaring maging inspirasyon o batayan sa paggawa ng tesis tungkol sa
heritage ng Binondo sa ilalim ng district studies.
2. Sapang Palay: Hacienda, Urban Resettlement and Core of the City
ni Jaime Balcos Veneracion/ Manila: National Commission for Culture and the Arts,
2011.
Ang aklat na ito ay pangunahing patungkol sa sariling karanasan ng may-akda sa
Sapang Palay sa San Jose del Monte, Bulacan. Sinuri nito ang mga pangyayari sa
kasaysayan na nagdulot sa distrito na magbago ng anyo – mula sa pagiging isang hacienda
noong huling bahagi ng ika-19 siglo hanggang sa pagiging resettlement ng mga informal
settler mula sa kalunsuran. Hinaylayt din ang pakikipagsapalaran ng mga taong naunang
nanirahan dito upang bumuo ng sense of community, upang magkabuklod-buklod sila sa
isa’t isa. Patuloy pa rin ang pagbabago na nangyayari sa panlipunang istruktura ng Sapang
Palay, sa pamamagitan ng mga nangungunang karakter gaya ng gobyerno at pilantropo. Ang
aklat ay isang pioneering study tungkol sa lugar na pumokus sa pag-aaral sa penomenang
nangyari at patuloy na nangyayari sa lugar na ito, gaya na lamang ng struggle nito tungo sa
repormang agraryo, kapayapaan, at katarungang panlipunan.
Narito ang isang sipi mula sa libro na nagsasaad sa sinaunang pakikipagsapalaran ng
lugar tungo sa kaunlaran:
From the time of its being a doctrina called San Jose de Meycawayan,
the town was that of settlers. Since then, various layers of people from other
places inhabited the place either as workers in the then Hacienda de Pintong
Sapang until it was fated to be the resettlement site for urban squatters and
lastly, the settlers to the new subdivision as Sapang Palay became the core of
a city. By the very nature of pioneer setting, the people who are new to a
place and barely knew one another developed groupings based on ethnic
origins and most became hostile to the others. The people would find
commonality after a long time of being together, facilitated perhaps by
movers in the community such as religious leaders, volunteers, and
politicians. In a way therefore, the book is an attempt to describe how
Sapang Palay became a community and how t developed civics or social
responsibility as the residents faced challenges from calamities,
bossism/gangsteerism and other social ills (Veneracion 7).
Isa itong interesanteng libro na tumatalakay sa kasaysayan at pagbuo ng komunidad
ng isang distrito na labas sa nakagawiang uri ng district studies sa Lungsod ng Maynila.
Gaya ng iba pang distrito, ito ay nagsimula sa isang simpleng pamayanan hanggang sa
naging bahagi ito ng mas malaking entidad na San Jose del Monte City. Makakapagbigay ng
ideya kung papano tingnan ang mga pangyayari sa isang lokal na lugar tulad ng Sapang
Palay sa pamamagitan ng pagtingin sa kilos ng komunidad, maging ang hakbangin ng iba
pang entidad gaya ng gobyerno na may malaking impluwensiya sa pagbabago ng lugar sa
aspetong sosyokultural. Nabanggit din ng may-akda sa kanyang sinulat na makakatulong ito
sa mga indibiduwal na hangad na magsulat tungkol sa kanilang lokal na komunidad at ang
kasaysayan nito. Maaaring tularan ang halimbawa ng pag-aaral na ginawa sa Sapang Palay
para sa mas malalimang pag-aaral sa Binondo at sa kasaysayan nito.
3. Quiapo: Heart of Manila
ni-edit ni Fernando N. Zialcita/ Manila: Cultural Heritage Studies Program, Dept.
of Sociology and Anthropology, Ateneo de Manila University and Metropolitan
Museum of Manila, 2006.
Ang aklat na ito sa pangkalahatang pagtingin ay tungkol sa kabuluhan ng distrito ng Quiapo
sa lokal na kasaysayan at kultura ng Lungsod ng Maynila at sa kulturang popular ng Pilipinas.
Isinalaysay ang pamumuhay at gawain ng mga tao sa distrito na nagbuo sa kultura nito. Inihayag din
ang kasaysayang ng lugar na nagbuo sa kung ano ang identidad ng Quiapo noon at ngayon. Ipinakita
ang tungkol sa aspeto ng relihiyon kung saan kilala ang distrito, kagaya ng Pista ng Itim na Nazareno
ng mga Katoliko at ang Manila Golden Mosque ng mga Muslim. Tumahak din ito sa aspeto ng
kalakalan, sining, musika at pagkain na matatagpuan dito. Higit sa lahat, tinalakay nito ang
kalagayan ng Quiapo bilang isang heritage district, kung saan ang mga mga gusali at iba pang pook
ay unting-unti ng nasisira at kinakalimutan sa paglipas ng panahon.
Narito ang isang sipi mula sa sanaysay na “Revitalizing the City through Heritage” ni
Fernando N. Zialcita na matatagpuan sa aklat:
To remain young and alive, a city must reinvent itself. One source of
reinvention tapped by dynamic cities is their “heritage.” They assess, for instance,
their location-which is a legacy of decisions made by unknown founders centuries
ago.
Manila has a varied heritage of which it can be proud. Unfortunately, few
decision makers seem aware of this heritage and of its contribution toward
revitalizing the city. This book documents the varied aspects of one of Manila’s key
districts, Quiapo. It discloses the forces that may either endanger or preserve this
heritage; and it seeks to show why the cultural heritage of a particular district has a
crucial role to play in revitalizing a city (Zialcita 16-17).
Makikita sa libro ang natatanging karakter ng Quiapo bilang isang multi-faceted district.
Isinasaad na ang distrito ay sumasalamin sa kalagayan ng Maynila na tila walang pagpapahalaga sa
kanyang heritage. Iginigiit na ang kultural na pamana ay may malaking magagawang papel upang
buhayin at isaaayos ang pagsadlak sa lugmok ng isang lungsod na katulad ng Maynila. Sa
pagdokumento at pagtalakay sa iba’t ibang aspeto ng pamumuhay at kultura sa Quiapo ay
nabibigyan ng iskolarling pananaw at nabibigyang linaw ang tunay na kabuluhan ng mga ito sa tao
at sa pagpanumbalik ng sigla sa distrito at sa lungsod. Isa sa mga aspetong ito ay ang heritage ng
Quiapo, na susi umano sa pag-reinvent ng Maynila at magsusulong sa pagiging dinamiko nito.
Magbubukas ito sa pagdiskubre sa pagiging diberso at iba pang katangian ng distrito.
Sa pamamagitan ng aklat na ito ay maaaring maiugnay ang kasalukuyang nangyayari sa
kultura at heritage ng Quiapo sa Binondo. Isang hayag na salik ay ang pagiging magkalapit na
distrito ng dalawa sa loob ng Lungsod ng Maynila. Ang katayuan ng Quiapo at Binondo bilang mga
heritage district ay masasabing may pagkakatulad at hindi nalalayo ang mga pinagdadaanang
suliranin. Maraming pagkakataon sa kasalukuyang panahon na naibabalita ang paggiba sa mga
heritage house sa parehong distrito, at nakakapanlumong malaman na inaaprubahan ito ng mismong
lokal na pamahalaan ng Maynila sa kabila ng batas na lumalaban dito. Isa ring hiwalay na case study
ay ang paglipat sa heritage houses na Enriquez Mansion sa Kalye Hidalgo, Quiapo at Casa Vizantina
sa Kalye Madrid, Binondo patungo sa isang heritage-themed resort sa Bagac, Bataan, na tinututulan
ng mga heritage conservationist at advocate at pinagmumulan ng halu-halong reaksyon at pagsusuri.
Sa tulong ng pormula na ginamit sa libro upang talakayin ang heritage ng Quiapo ay maaaring
makahugot ng inspirasyon ang mananaliksik upang matuklasan din ang pagkakatulad at pagkakaiba
nito sa heritage ng Binondo.
C. Mga Kaugnay na Pag-aaral Tungkol sa Binondo
1. Streets of Manila
ni Luning B. Ira/ GCF Books, 1977.
Ang aklat na ito ay patungkol sa impormasyon ng mga kalye sa Lungsod ng Maynila. Bawat
bahagi ng libro ay nahahati batay sa mga distrito ng Maynila, kung saan tinatalakay din ang
kasaysayan ng mga ito. Bukod sa pinagmulan ng pangalan ng mga kalyeng ito, isinalaysay din ang
mga pangyayari at iba pang trivia na mayroon tungkol sa mga ito. Pinapatunay ng mga naturang
impormasyon ang kabuluhan ng bawat kalye sa komunidad na kinalulugaran nito. Ang bawat
kuwento ng mga daanan na ito ay nagsasama-sama upang bumuo na naiibang perspektiba sa
pagdiskubre sa nakaraan ng Lungsod.
Ang Binondo ay isa sa mga distrito ng Maynila na matatagpuan sa Ilog Pasig, kung saan
nagaganap ang maraming kalakalan at trapiko noong unang panahon, kaya naman nagtatampok ito
ng matatangi at mayaman na kasaysayan. Ito ang nasusulat sa Binondo mula sa aklat:
Cities happen where waters meet the sea, but great cities don’t just happen;
they are caused. Trade makes them except that it hadn’t yet city trappings at the
time, Manila was on the map in the 10th century, or earlier, a regular port of call
known to Chinese, Arab and other traders. New on the scene but not in the game, the
Spaniards shrewdly assessed the picture. They saw that lively trade had been going
on between itinerant merchants coasting along the China Sea and the riverbank
dwellers on the Pasig. The first thing they did after building their security wall was
to erect an alcaiceria, a raw silk market, in Binondo, across the river from Fort
Santiago (and under its guns), in order to draw ashore the China junk trade.
Binondo --- a role as trading post between Asia and the New World that was to crest
in the galleon centuries. Trade that was to sustain a colony for 300 years and spawn
enormous fortunes began and centered in Binondo (Ira 45).
Sa tulong ng librong ito, makakakuha ng mga maaasahang sanggunian tungkol sa
kasaysayan ng mga kalye sa Binondo at San Nicolas. Ang bawat kuwento sa likod ng mga ito ay
magtatagpi-tagpi upang buuin ang historical at cultural fabric ng lugar at samakatuwid,
pagpapatibay sa heritage nito. Sa pamamagitan ng mga ito, mas mauunawaan ang pagkakaayos ng
mga heritage site sa Binondo, batay sa kasaysayan ng mga kalye rito.
2. An Overview of Binondo’s History
ni Teresita Ang See at Richard T. Chu/ mula sa koleksyon ng papel sa “Manila :
selected papers of the 20th Annual Manila Studies Conference, July 28-29, 2011” ni-
edit ni Mary Svetlana T. Camacho/ Quezon City: Manila Studies Association, 2011.
Pangunahing tumatalakay ang papel na ito sa kasaysayan ng Binondo bilang komunidad (o
sa kilalang katawagan, ang Chinatown) ng mga Tsinoy sa Maynila. Tinukoy ang mga salik na
nagdulot sa ebolusyon ng distrito na kaugnay ng patuloy na pag-usbong ng interaksyon ng Tsinoy at
ng kapwa Pilipino nito. Binalikan ang nakaraan simula sa pagdating ng mga Tsino sa bansa, pagtatag
ng Binondo, at ang ebolusyon ng nito sa pagdating ng mga Kastila, Amerikano, Hapones, tungo sa
kasalukuyang lagay ng lugar. Sinasabi na ang Binondo ang “heartland” ng etnikong Chinese
minority sa Pilipinas (Ang See, at Chu 207), kaya naman mas binigyang-diin sa sulatin ang papel ng
mga ito sa pagbabago at pangyayari na naganap sa lugar dulot ng kanilang mga gawain. Sila ang
pangunahing lahi na humubog sa pagkakakilanlan ng Binondo.
Narito ang isang sipi na tumatalakay sa patuloy na pagbabago ng landscape ng Binondo
dulot ng pagdagsa ng mga bagong imigranteng Tsino sa distrito:
With limited old properties in the area left, the prices of available real estate
in Binondo-Chinatown rose, increasing even higher than those properties in the elite
hub of Makati. Sections of Binondo gave way to high-rise buildings and skyscrapers
twenty to forty storeys high. Many of these buildings have small residential
condominium units catering to new Chinese immigrants in the upper floors and
commercial establishments in the ground to second floors. The condominium units
are much smaller, averaging just eighty to a hundred square meters, which the new
immigrants coming from Hong Kong and China do not find to be too limited a space
at all (Ang See, at Chu 220).
Sa mga natalakay sa papel na ito, makikita na malaki ang naiaambag ng mga Tsinoy at ng
mga baguhang Tsinong imigrante sa patuloy na pagbabago na nangyayari sa distrito ng Binondo.
Makakatulong ito sa pagsusuri sa dinamikong karakter ng Binondo sa paglipas ng panahon, kung
saan ang mga salik na bumuo rito ay humubog sa heritage ng lugar. Pinapatunayan ng papel na ito na
ang mabilis na developments sa lugar ay nagdudulot ng pag-iba ng itsura ng lugar, na nagbibigay
panganib sa natitira pang heritage sites dito. Sa tulong din ng papel na ito ay makikita ang kaugnayan
ng distrito sa pag-unawa sa mayaman ngunit masikot na kasaysayan ng Pilipinas, kung saan
maraming kultura ang nagkakaroon ng interaksyon. At ang Binondo ang isang saksi rito, patunay ng
mga Tsinoy na naninirahan dito.
3. “The Theater in Manila 1846-1946”
ni Cristina Laconico Buenaventura/ Quezon City: C & E Pub., 2010.
Ilan sa mga uri ng heritage structures ay ang mga teatro. Sa librong “The Theater in
Manila 1846-1946,” ipinakita ang pag-usbong ng mga gusaling ito sa isang makabuluhang
panahon sa kasaysayan ng lungsod at ng bansa. Sinalaysay ang ebolusyon ng pormal na
teatro sa Maynila, mula sa pagsilang ng mga sinaunang teatro tagalo, papunta sa mga
tanghalang Espanyol noong ika-19 daantaon, tungo sa pagkatatag ng Manila Metropolitan
Theater noong unang kalahati ng ika-20 daantaon. Isinalaysay din ang mga gawaing teatrikal
na kabilang sa mga uri ng pagdiriwang at kasiyahan. Pinapakita lamang ng libro na ito na
ang teatro ay isang mahalagang bahagi ng kultural na kasaysayan ng lipunang Pilipino.
Pinapatunayan din nito na ang mga Pilipino noon pa man ay isang masining na lahi, at
mahilig sa mga performing arts gaya ng mga dula o play.
May bahagi ng kasaysayan ng Binondo na pumapatungkol sa isang teatro na
matatagpuan dito noon. Ito ay ang Teatro de Binondo. Narito ang deskripsyon ng gusali
mula sa aklat:
The year 1846 saw the first formal Spanish theatre in the
Archipelago. Teatro de Binondo was built under the management of two men
filled with a passion for the theatre – businessmen engineer Don Jose Bosch
and a lawyer, Don Manuel Ponce.
A real Spanish theatre from the very beginning, Teatro de Binondo
was truly magnificient by the standards of the era. Made of brick, stone, and
wood, its construction seems to have cost around 30,000 pesos or more, the
major of which came from the funds of Obras Pias and Caja de Carriedo.
The main theatre building had an impressive facade of graceful
arches and columns. Theater-goers were brought by their carriages right to
the main entrance leading to a wide lobby. Above the lobby was a balustrade
balcony where people could go out for fresh air during intermission. The
posterior part of the balcony housed the gallery (Buenaventura 5).
Mula sa kaalaman na matatagpuan ang unang teatrong Espanyol sa bansa sa
Binondo, posibleng may mahalagang implikasyon ito sa lugar. Na minsan sa kasaysayan,
naging isang sentro ng sining ang distrito na ito. Kung susuriin pa ang ibang talata mula sa
libro tungkol sa gusali na hindi na isisipi sa papel na ito, makikita na ang teatro sa panahon
ng existence nito ay nakitaan din ng kakulangan, gaya ng administrasyon ng gusali,
konpigurasyon ng istruktura, at ang mga manananghal dito. Ngunit ang kasaysayan ng
Teatro de Binondo ay nagpapakita ng inisyal na hakbang para sa pagdebelop pa ng ibang
teatro na itatayo sa lungsod matapos ang pananatili ng naturang gusali.
Ang naturang artikulo mula sa “The Theater in Manila 1846-1946” patungkol sa
Teatro de Binondo ay maaaring isama sa pagbanggit ng maikling kasaysayan ng distrito sa
papel. Isa ang existence ng naturang Teatro ay patunay na noon pa man ay may tampok ng
sariling built heritage ang distrito, at ang ilan sa mga ito ay may nagbigay din ng
mahalagang kontribusyon sa pagdebelop ng lipunang Pilipino.
4. Three Centuries of Binondo Architecture
ni Lorelei D.C. de Viana/ Manila: University of Santo Tomas Publishing House,
2001.
Ipinapakita sa aklat na ito ang uri ng arkitektura na umusbong sa Binondo sa unang tatlong
siglo ng pagkakatatag nito bilang komunidad ng mga Tsinoy sa Lungsod ng Maynila. Dahil ang
sakop ng kabuuang paksa ay mula 1594 hanggang 1898, masasabing ang arkitektura na nabuo sa
partikular na panahon na iyon ay mula sa impluwensiya ng mga Espanyol at mga Instik, bagamat ang
pangunahing basehan nito ay nakaangkop sa konseptong Pilipino at sa environment ng Maynila at
Pilipinas. Tinampok ang mga gusali na matatagpuan sa lugar noon at ngayon, katulad ng Casa
Vizantina, Casa Tribunal de Naturales at Hotel de Oriente, na nagpapatunay sa kayamanan sa
arkitektura at kahalagahan ng distritong ito sa pagbuhay sa Lungsod ng Maynila. Bukod sa
arkitektura, tinalakay din ang kasaysayan ng Binondo sa isang komprehensibong paraan – mula sa
panahon bago ito maging isang Chinatown noong ika-16 daantaon hanggang sa pagiging sentro ng
komersyo nito noong ika-19 daantaon. Ipinakita nito kung paano naapektuhan ng komunidad ng
Binondo ang pagbabago at pag-unlad ng arkitektura at kung paano ang arkitektura mismo ay naging
salamin ng lipunan.
Narito ang isang bahagi ng nabanggit sa introduksyon ng aklat hinggil sa kasalukuyang
lagay ng distrito ng Binondo:
Today, Binondo is the enclave of the Chinese, of businessmen and traders,
of street vendors and hawkers, and leading commercial establishments. Squeezed
between high-rise concrete buildings are old structures – ancestral house, ancient
accessorias, a restored centuries-old church and grimy crumbling portions of adobe
walls – all remnants of Binondo’s forgotten past. At street intersections, the names
of streets are still inscribed in old glazed tiles laid against house walls, and cracks
in street pavements reveal slabs of the highly prized piedra china or Chinese
granite, that material which was used for ballast in galleons ages ago. Its once neat
rows of accesorias are now grimy dwellings and patchwork slum. Haughty
dwellings have been humbled into painfully decaying vistas.
Binondo was significantly the hub of commerce and trade in this part of the
Spanish colony – the commercial capital and economic nerve center of nineteenth
century Philippines. Spanish and other nationalities who were stifled within the
somber confines of the Walled City left for the cheery and busy arrabal of Binondo
where they established not only their business but also their domiciles. Many of
them built their homes in the mixed mestizo, indio and Sangley environment of
commercial Binondo.
Binondo has many interesting sights, which are all extant reminders of the
district’s rich history. To all the discerning and knowing eye, its present-day
modernity shelters an aspect that is so fragile and so much in danger of being
bulldozed away from history and memory for the sake of revenue-generating
modernization (De Viana ix).
Isinasaad ng mga pahayag na ito ang kasalukuyang kalagayan ng heritage na gusali sa
Binondo. Makikita sa estilo at porma ng mga ito ang mayamang nakaraan ng lugar, na nagpapahayag
sa katanyagan nito noon. Ngunit mahihinuhang mabilis ang pagbabagong nangyayari sa pisikal na
itsura ng landscape ng distrito ngayon. Patuloy ang paggiba sa mga naturang gusali upang magbigay
daan sa mas modernong mga istruktura, kahit na makabuluhan ito sa arkitektural at historikal na
pagtataya at may karampatang proteksyon sana ng batas. Siyang tunay na napakabilis mabura mula
sa memorya ng lugar ang tuluyang pagsira sa mga ito na wala man lang ibinibigay na pagkilala o
atensyon mula sa mga residente ng Binondo na dapat sana ay malay sa kahagahan ng mga ito at sa
pamahalaan na siyang dapat na pumoprotekta sa mga ito. Sa unting-unting pagkawala ng heritage ng
Binondo ay ang unting-unti ring pagpatay sa identidad nito.
Makakatulong nang malaki ang mga naisulat sa aklat na ito na makakalap ng
mapagkakatiwalaang source hinggil sa kasaysayan ng Binondo at ang pamumuhay ng mga
naninirahan dito. Makikita ang naitalang impormasyon sa likod ng mga partikular na gusali sa
distrito: ang kasaysayan, uri ng arkitektura, residente/ tauhan na nananatili rito, at ang papel nito sa
lipunan at heograpiya. Magiging basehan ito ng iba pang mga gusali na hindi naidokumento ang
kasaysayan ngunit maaaring itulak na saliksikin ng mananaliksik. Ang riserts ay maaaring maging
ibase sa sosyo-historikal na perspektiba na katulad ng ginawa ng may-akda ng aklat.
KABANATA 3
Metodolohiya
Sa bawat pagdaan ng panahon, nagbabadya ang panganib na mauwi sa kasawian ang mga
heritage na istruktura sa Binondo. Maaari itong isagawa ng sakunang dulot ng kalikasan o ang
kusang deteryorasyon ng mga istrukturang ito dahil sa kapabayaan, ngunit madalas kung hindi man
palagi ay kagagawan ito ng tao mismo. Unting-unting nagbabago ang itsura ng distrito, at kung
tutuusin ay napakabilis itong nagaganap nang hindi namamalayan kung ang tao ay walang pakialam
sa paligid. Maraming gusali gaya ng hotel, condominium, at mall ang tila biglaan na lamang
nagsusulputan, na kung ang isang tao ay matagal ng hindi nakabibisita sa lugar ay hindi na nito
makikilala ang lugar sa susunod niyang pagbalik. Bilang halimbawa, sa karanasan ng mananaliksik
sa suliranin na gawin ang tesis na ito, may mga ilang bahay sa San Nicolas ang nakatayo pa mga
ilang linggo ang nakalipas. Ngunit pagbalik sa mismong lugar, isang bakanteng lote na lamang ang
madaratnan sa parehong lugar dahil mabilis na tinibag ang sinaunang istruktura. Kaya naman
nararapat ang maging mapagmatiyag sa paligid lalo na kung ang isang tao ay lubos na malapit ang
puso sa lugar at sa mga lumang istruktura na pamilyar dito. Hangad ng mananaliksik na
maisadokumento ang anumang bagay na kanyang makakalap tungkol sa mga heritage site sa
Binondo sa kadahilanang tumatakbo nang mabilis ang oras at kung hindi na ito gagawin ngayon,
maaaring hindi na ito maisagawa pa kailanman.
A. Teksto ng Pananaliksik
Ang tesis na ito ay nakasentro sa aspeto ng mga istruktura na maituturing na heritage ng
Binondo, at ang isyu ng tila pagkalimot o pagkutya dito ng lipunan na kabilang ang pamahalaan at
komunidad na may kinalaman sa distrito. May ilan sa mga gusaling ito ang matutukoy na may
itinatampok na kasaysayan batay sa pambansang lebel. Halimbawa, ang isang bahay ay ang pook
kung saan ipinanganak ang isang mahalagang personalidad sa kasaysayan, kagaya ni Antonio Luna
na itunuturing na bayani (Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 12). Maaari rin na ang
bahay o ang gusali ay tuluyan ng nawala, at isang mas bagong gusali ang nakatayo sa partikular na
lugar, ngunit ginugunita ang isang pangyayari na naganap sa mismong lugar na iyon. Tulad na
lamang ng isang gusali kung saan doon itinago noong unang panahon ang orihinal na kopya ng
nobelang Noli Me Tangere ng pambansang bayaning si Jose Rizal, o ang condominium building na
ang pook ay ang lugar ng pagkamatay ni Teodora Alonzo, ina ni Rizal (Tingnan ang Apendiks A –
Figures 8, 9, and 10). Ang tawag sa mga ito ay “marked structures,” kung saan ay kinakabitan ang
mga ito ng panandang pangkasaysayan o historical marker, upang kilalanin at malaman ng publiko
ang isang makabuluhang bagay na naganap sa lugar.
May ilan din naman na bagamat hindi nilagyan ng anumang pananda tulad ng mga historical
marker ay pasok pa rin sa ideya ng pagiging bahagi ng heritage ng isang lugar (bagamat ang
mismong konsepto ng heritage sa ilang pagkakataon ay pinagtatalunan din ng iba’t ibang sektor.
Ipapaliwanag ito sa mga susunod na pahina, ngunit alang-alang sa paunang bahagi ng tesis na ito,
ang heritage ay anumang elemento na may mahalagang ambag sa pagkakakilanlan at kasaysayan ng
isang indibidwal, grupo ng tao o ng isang tukoy na lugar). Ang ilan sa mga batayan nito ay ang
aestetik o pisikal na anyo ng isang gusali ayon sa mga makabuluhang detalye o karakter na makikita
rito. Maihahanay rin dito ang itsura ng isang bahay na natatangi mula sa iba, at nagpapakita ng uri ng
arkitektura na maiuugnay sa isang partikular na panahon sa nakaraan. Tulad ng isang sinaunang
camarin, o bodega sa Kalye Elcano na nagtatampok ng bubong na tinatakpan ng pulang tisa, kung
saan ang klase ng karakter ng isang bahay na ganito ay mula pa noong bago ang panahon ng dekada
1880 (Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 151). Ang iba naman ay mga bahay o gusali
na may sentimental na halaga sa isang pamilya, lupon ng mga tao o sa isang pamayanan o
neighborhood. Bukod pa sa mga ito, matutukoy nang mas malinaw ang mga istruktura na
masasabing bahagi ng heritage hindi lang sa pandistrito o panglungsod na perspektiba kung hindi sa
pambansang lebel, kung susuriin ang mga kategorya at alituntunin na itinakda ng mga batas (ang
pinakamakapangyarihan sa mga batas na ito ay ang Republic Act No. 10066, o mas kilala bilang
National Cultural Heritage Act of 2009, na partikular na nakapokus sa mga pamana ng Pilipinas) at
mga ahensya ng pamahalaan na may kinalaman dito (tulad ng National Historical Commission of the
Philippines, o NHCP; National Museum of the Philippines, o NM; at National Commission for
Culture and the Arts, o NCCA). Ang aspeto na ito ng pagsasakategorya ay mas malawig na
itatalakay sa mga susunod na kabanata. Kadalasan, ang mga heritage na istrukturang ito na hindi
“marked” ang laging nabibingit sa hindi kanais-nais na pangyayari gaya ng demolisyon o walang
pakundangang renobasyon at iba pang alterasyon sa itsura.
Pagdating naman sa ideya ng pagkalimot sa heritage ng Binondo, masasabi na maaaring ito
ay isang sabjektib na usapin dahil maaaring iba-iba ang konsepto ng salitang “paglimot” at sa lebel
ng paglimot na tinutukoy. Upang makakalap ng mas kongkretong impormasyon sa usapin ito,
susuriin ang mga heritage sites sa Binondo sa pamamagitan ng pag-obserba sa pisikal na kalagayan
ng mga ito at susuriin ang detalye ng ilan sa mga ito na nagpapakita ng arkitektural at cultural na
significance ng mga ito.
Saklaw at Delimitasyon
Nakasentro ang pag-aaral sa mga heritage site na matatagpuan sa Binondo. Alang-alang sa
pag-aaral na ito, kabilang din ang mga bahay at iba pang heritage sites sa politikal na distrito ng San
Nicolas, na katabi lamang ng Binondo. Marahil nakapagtataka sa umpisa kung bakit ganito ang
sistema, ngunit bilang paglilinaw, ang pagturing ng marami sa Binondo at San Nicolas ay tila iisang
distrito lamang. Bilang isang paunang obserbasyon ng mananaliksik, kapag nagsusulat ang mga
residente ng San Nicolas ng kanilang address sa papel, Binondo ang binabanggit nila at hindi San
Nicolas. Ito marahil ay sa kadahilanang bahagi naman talaga ng sinaunang pueblo ng Binondo ang
San Nicolas, at nahiwalay na lamang ito bilang isang geopulitikal na distrito noong panahon ng ika-
19 daantaon (De Viana ix). Kung susuriin din ang ilan sa mga lumang mapa ng Maynila noong
panahon ng pananakop, ang kasalukyang lugar ng San Nicolas ay nilalagyan ng leybel na Binondo.
Kaya marahil ay nakatatak na sa isipan ng mamamayan ng lugar magpahanggang ngayon na
Binondo pa rin ang mga lugar na tinukoy bilang distrito ng San Nicolas. Samakatuwid, sa kabuuan
ng tesis na ito, ang mga lugar na sinasakupan ng mga distrito ng Binondo at San Nicolas sa
kasalukuyang panahon ay kolektibong tatawagin bilang iisang Binondo.
Sa simpleng pagpapahayag, ang magiging laman ng unang bahagi ng papel na ito ay
imbentaryo ng mga heritage site na matatagpuan sa Binondo. Kabilang sa mga uri ng istruktura na
susuriin ay ang mga bahay, gusali, simbahan, bantayog, pampribado at pampublikong pasilidad, at
iba pang landmarks. Tutukuyin ang estilo ng arkitektura ng mga gusali batay sa mga detalye na
makikita sa mga ito na masasabing significant o makabuluhan. Sa aspeto ng arkitektura, maaaring
hindi hango sa iisang estilo lamang ang inspirasyon ng istruktura, kaya naman sa ganitong sitwasyon
ay tutukuyin ang pinakamalapit na estilo na maiuugnay rito.
Para naman sa aspeto ng delimitasyon, tatalakayin kung hanggang saan lamang ang naging
hangganan ng pag-aaral na ito, kung ano ang maasahan at hindi maasahan mula sa papel na ito. Ang
unang pagpapakita ng paglilimita ay ang pagtukoy sa mga hangganan o boundary ng Binondo at San
Nicolas, batay sa legal na pagpapakahulugan ng ahensya ng gobyerno. Isa pang paglilimita ay ang
pagtukoy sa mga posibleng istruktura na initayo bago sumapit ang Ikalawang Digmaang Pandaigdaig
(1941-1945). Ano’t ano pa man, hangad ng mananaliksik na magamit ang tesis na nagawa para
maging isang batayan ng pag-aaral sa mga bagay na hindi naitalakay rito, na magdudulot ng mas
malawak pang pag-aaral tungkol sa heritage ng Binondo at Maynila na nawa ay maisakatuparan ng
ibang iskolar ng cultural heritage at/o Philippine Studies sa hinaharap.
Ang sakop ng pag-aaral ay pangunahing sa Binondo at sa mga heritage site nito nakapokus.
Ngunit maaaring ang mga naturang istruktura ay may kakabit na kasaysayan o maging kaugnay na
heritage site na matatagpuan sa lugar na labas sa Binondo, kaya naman hindi maiiwasan ang
pagbanggit o pagtalakay sa iba pang distrito na katabi nito, gaya ng Quiapo, Sta. Cruz, Intramuros, at
iba pa. Kung tutuusin, talagang magkakakabit ang mga ito dahil masasabi ng mananaliksik na may
kani-kaniyang tampok ang bawat distrito na natatangi sa bawat isa, at ang mga elementong iyon ay
magtatagpi-tagpi upang magkaroon ng naiibang perspektiba ng heritage ng lungsod ng Maynila at
Pilipinas sa pamamagitan ng pagdulog na nakabatay sa mga distrito na nakapaloob dito. Bagamat
ang konseptong nabanggit sa huling kataga ay inilalaan na ng manunulat ng tesis na ito para sa ibang
mananaliksik upang diskubrehin sa hinaharap.
Kabilang din sa pag-aaral na ito ang malimit na pagbanggit sa nakaraan ng Binondo sa
kabuuan ng papel, upang maunawaan ang relevance ng pananatili/pagkakaroon ng mga heritage site
na ito sa distrito, at maging sa Lungsod ng Maynila. Ngunit hindi ang mga ito ang magiging pokus
ng pag-aaral, at sa halip ay bibigyang diin pa rin mismo ang patungkol sa mga heritage site sa lugar.
Hindi ito magiging isang teknikal na pag-aaral o archival na riserts. Hindi teknikal dahil
hindi nito susuriin ang integridad ng mga istruktura ayon sa pagtingin gamit ang siyensiya at
matematika na kadalasan ina-apply sa propesyunal na pag-aaral ng heritage conservation. Sa halip
ay nakaangkla ang pag-aaral sa kultural na aspeto ng heritage conservation na isa rin mahalagang
pagdulog upang mas maunawaan at hangaan ang larangang ito. Hindi naman ito archival na riserts
dahil hindi naman pawang historikal ang pagdulog sa pag-aaral, bagamat masasabing mahalaga ang
anumang impormasyon o kasaysayan na mayroon sa likod ng mga heritage site na ito na mas
magpapatibay pa sa layunin ipreserba ang mga ganitong istruktura. Kung hahanapan lahat ng
kasaysayan ang mga istruktura at iba pang datos, hindi magkakasya ang buong pag-aaral sa iisang
tesis lamang at sapat na marahil ang lahat ng datos upang makapagpalimbag ng isang buong libro
tungkol lamang dito. Ngunit alang-alang sa pag-aaral na ito, tatalakayin ang ilan sa mga pinaka-
significant na istruktura upang magkaroon ng pag-aaral sa kasaysayan at cultural na kahalagahan ng
mga ito sa Binondo.
B. Paraan ng Pagkalap ng Datos
Ang pangunahing paraan ng pagkuha ng datos ng mananaliksik para sa papel na ito ay sa
pamamagitan ng malimit na obserbasyon sa distrito. Malimit na obserbasyon sa anyo ng pagtingin sa
mga istruktura, bilang ang mananaliksik ay naninirahan din sa lugar ng San Nicolas. Pormal na sinuri
ang distrito sa loob ng humigit kumulang isang (1) buwan (pormal sa paraang magpokus talaga ang
mananaliksik sa mga istruktura, kaiba sa paraan na dinaanan lamang ito habang naglalakad), na
inilaan para sa pag-iimbentaryo ng mga heritage site na makikita sa lugar, at kasabay nito ay ang
pagtukoy ng arkitektura, detalye, at kalagayan ng bawat istruktura. Sinuyod ang mga kalye at
eskinita ng Binondo at San Nicolas, nagbabaka-sakaling may matuklasan na istruktura na
maibibilang sa pagtatala. Ang panlabas na anyo ang kalimitang nasuri sa pagdaos ng obserbasyon,
dahil ang karamihan sa mga gusali ay pribado at hindi pwedeng pasukin. Mapalad kung minsan na sa
ilang pagkakataon ay napahihintulutan ang mananaliksik na eksklusibong makapasok sa lugar sa
mabuting loob ng may-ari o ng namamahala sa mga istrukturang ito. Sa pamamagitan rin ng pagkuha
ng mga larawan ay madaling nabalikan ang istruktura noong isinagawa ang proseso ng pag-
iimbentaryo, at naipagtanong sa mga may alam ang pagkakakilanlan ng ilan sa mga istrukturang sa
distrito. Sa tulong din ng pagkuha ng larawan ay naisasagawa ang dokumentasyon na kailangan sa
pag-aaral sa mga referens sa hinaharap.
Ang iba naman sa mga paraan ng pagkalap ng datos ay ang pagsangguni sa mga naunang
libro tungkol sa Binondo at Maynila, at iba pang kaugnay na literatura tungkol sa heritage na
nakatulong din nang malaki upang maisakatuparan ang pagbuo ng tesis na ito. Ang iba sa mga
heritage site ay madaling natukoy ang pagkakakilanlan sa pamamagitan ng mga nailimbag na libro
na, kung hindi man masusing tinalakay, binanggit ang mga naturang istruktura sa mga naisulat. Isa
sa mga pangunahing libro na ginamit na sanggunian ay ang aklat na “Three Centuries of Binondo
Architecture, 1594-1898” ni Lorelei De Viana na pinag-aralan ang impormasyon tungkol sa mga
lumang bahay at gusali sa Binondo sa tulong ng archival na riserts. Isa pang riserts ni De Viana na
pinamagatang “Binondo in the Twentieth Century” ang tumukoy naman sa kasaysayan ng ilan sa
mga gusali sa Binondo na itinayo noong panahon ng mga Amerikano.
Humingi rin ng konsultasyon ang mananaliksik mula sa mga propesyonal na may kaugnayan
sa Binondo at ang heritage nito. Isa rito ang pagsangguni sa mga historyador na may sapat na
kaalaman tungkol sa kasaysayan ng Binondo at pamilyar rin sa ilan sa mga heritage site na makikita
rito. Nakakuha rin ng kaalaman ang mananaliksik mula sa mga arkitekto at mag-aaral ng arkitektura
na ang espesiyalisasyon sa mga makalumang gusali at istruktura. Sa kanila natutunan ang mga uri ng
arkitektura at materyales na ginamit sa mga gusali, maging ang mga teknikal na terminolohiya sa
mga detalye na makikita sa mga ito.
C. Konseptuwal na Balangkas
Para sa tesis na ito, ia-apply ng mananaliksik ang konseptuwal na balangkas na
pinamagatang “A Case for District Studies” ni Fernando Nakpil Zialcita para rito upang maging mas
malinaw ang layunin at pokus sa pag-aaral. Binigyang-diin ni Zialcita ang paniniwala na ang kultural
na pagkakakilanlan ay mauunawaan nang husto kung susuriin mula sa iba’t ibang mga salik at
anggulo gaya ng pagsusuring kultural, etnolohikal, at heograpikal.
Sa papel ni Zialcita na “The Case for District Studies” (Zialcita 1), layunin na mapunan ang
mga sumusunod na katanungan: (1) Bakit dapat pag-aralan ang isang distrito sa lungsod? (2) Anong
mga pag-aaral ang nasagawa na? (3) Ano ang direksiyon sa hinaharap na dapat tahakin ng naturang
mga pag-aaral? Ayon kay Zialcita, ilan sa mga dahilan kung bakit dapat pag-aralan ang isang city
district ay (a) Makakakuha ng isang mas mainam na analisis sa distrito kumpara sa lebel ng siyudad,
lalo na kung malaki ang siyudad; (b) Ang pag-analisa sa ugnayan sa pagitan ng kapaligiran (maging
pisikal, ekonomikal, o panlipunan man) at ang partikular na “produkto” o handog ng isang distrito
ay nakakalikha ng tinatawag na sense of place; (c) may mga city district kung saan ang mga
residente ay pinagmamalaki ang kanilang kinabibilangang lugar dahil sa natatangi nitong
kasaysayan. Ilan pa sa mga ibang dahilan ay may sariling kultura kung minsan ang isang distrito, na
iba sa karatig distrito nito sa parehong lungsod, at ito ang nagbubuklod sa mga residente nito upang
nagkaroon ng diwa ng komunidad. Isa pa, maaaring ang mga lungsod ay unang naitatag dahil sa
pagsasanib-puwersa ng iba’t ibang distrito na may kani-kaniyang heritage na nagbibigay ng
natatanging identidad dito na kaiba sa karatig bayan at lungsod.
Pinili ang pag-aaral ni Zialcita upang maging batayan ng pananaliksik dahil, una sa lahat,
siya ay isang Pilipino at ang kanyang mga naisulat na akda ay pumopokus sa iba’t ibang aspeto ng
kultura at pamana (heritage) ng Pilipinas, na may kabuluhan sa pamumuhay at pag-uugali ng mga
Pilipino. Upang bigyang-diin, hangad ng mananaliksik na gumamit ng isang Pilipinong konsepto
para sa pag-aaral na ito, at hindi ibatay sa mga Kanluraning teorista na ang mga ideya ay masasabing
“dayuhan” dahil sa posibilidad ng pagkakaibang kultural at ideyolohikal. Napili naman ang papel na
“The Case for District Studies” dahil ito ay kumikilala sa kailangan ng isang pag-aaral sa mga
ispesipikong distrito ng isang lugar/lungsod upang mas maintindihan ang mga penomena na
nagaganap sa distrito at sa praktikal na aplikasyon ay maging paraan ng pagresolba sa mga suliraning
kinahaharap ng lungsod at mga distrito nito.
Sa Pilipinas, nagsimula ang ganitong pag-aaral ng distrito sa lungsod ng Maynila. Kinilala
ang mga pag-aaral na nagawa sa mga distrito ng Pandacan, Quiapo, Sta. Cruz, San Miguel at iba pa
batay sa ispesipikong tema na sinuri sa mga naturang lugar. Partikular na tinalakay sa papel ang
naging pag-aaral sa Quiapo, kung saan ay may nailimbag na aklat at si Zialcita ang naging patnugot
nito. Isinadokumento ang heritage ng lugar na ito sa iba’t ibang mga aspeto kagaya ng kasaysayan,
heograpiya (mga estero at lansangan), kulturang popular, pagkain, relihiyon, maging ang heritage
sites sa distrito. Binigyan din ng pansin ang mga suliranin na kinakaharap ng Quiapo nito dahil sa
mga polisiya at pagpaplano ng gobyerno na nakaapekto sa pagkawala ng luwalhati (glory) ng lugar,
at nagbigay din ito ng mga mungkahing aksyon hinggil sa pangangalaga sa mga heritage building na
maaaring gamitin sa turismo at iba pang ekonomikal na pakinabang na makakapagpaunlad sa lugar
(Zialcita 16).
Ang mga pag-aaral sa distrito gaya nito ay maaaring magbukas ng iba pang pamamaraan sa
aspeto ng riserts at aplikasyon, ayon kay Zialcita. Ang district studies ay isang ispesyalisadong pag-
aaral upang makabuo ng mas komprehensibong pag-aaral at perspektiba sa kasaysayan at heritage ng
lungsod, at magdulot ng iba pang bagong district studies sa ibang lugar. Maaari ring gamiting ng
mga risertser sa hinaharap ang mga naunang nagawang pag-aaral sa isang heritage district upang
gumawa ng mas malalim at mas komprehensibong analisis mula sa mga ito. Kung babalikan ang
nailimbag ang nagawang aklat tungkol sa heritage ng Quiapo, inamin ni Zialcita na ang mga pag-
aaral ay hindi pa nasasaklaw ang iba pang aspeto ng lugar, gaya ng kontribusyon ng mga partikular
na landmark sa pambansa at lokal na pangyayari tulad ng sa Plaza Miranda, at mga kuwento sa likod
ng mga sinaunang prominenteng pamilya sa Quiapo at ambag nila sa komunidad (tulad ng mga
pamilya Genato, Tuazon, Zamora, Legarda, Paterno, Zaragoza, Padilla, at iba pa). Itinuturin niya ito
bilang isang introduksyon imbes na huling pananalita hinggil sa angking heritage ng Quiapo (Zialcita
11). Ngunit naniniwala ito na nagbukas ito ng pintuan at nagbigay inspirasyon sa publiko upang mas
malawig na magsiyasat tungkol sa iba’t ibang anyo ng mundo sa distrito.
Ang isang komunidad ay maaaring suriin ayon sa pisikal na kapaligiran ng distrito at ang
kaugnayan nito sa lungsod sa kabuuan, maging ang kaugnayan ng kapaligiran depende sa pagtingin
ng dibisyon sa lipunan, etnisidad, kasarian at propesyon sa loob ng lungsod. Mabubunyag ang mga
problema dulot ng iba’t ibang salik na kinakaharap ng lugar na maaaring gawan ng panukalang
solusyon, at ito bilang kapalit ay maaaring maging huwaran ng iba pang lugar na kinakaharap din
ang parehong suliranin.
Bilang ang Binondo ang magiging pokus ng tesis na isasagawa, naniniwala ang
mananaliksik na nangangailangan ng mas malalimang analisis tungkol sa heritage ng lugar na ito
batay sa iba’t ibang komponent – lipunan, kultura, relihiyon, at iba pa, at maaaring ilapat nang husto
ang konseptuwal na balangkas ni Zialcita sa gagawin pag-aaral. Bagamat maraming maaaring gawin
pag-aaral sa Binondo sa tulong ng konsepto ng district studies, nais lamang limitahin ito sa aspeto ng
pagiging heritage district nito at ang kalagayan ng aspeto ng built heritage sa lugar na masasabing
napapanahong pag-usapan dahil ang mga ito ay natuklasan ng mananaliksik na napapabayaan na, o
kung hindi naman ay unti-unti ng naglalaho dulot ng mga natural at man-made na sakuna, at higit sa
lahat ay demolisyon, parsyal man o buo.
Gaya ng mga pag-aaral na naunang nagawa sa mga distrito sa loob at labas ng Maynila na
maaaring maiuri sa ilalim ng konseptong district-focused studies, mayroon na ring mga nagawang
aklat at sulatin na patungkol sa distrito ng Binondo. Isa sa mga ito ay nakapokus sa pagkuwento sa
kasaysayan sa likod ng mga partikular na gusali na makikita sa Binondo noong mga nakaraang siglo
(De Viana 2001). Ang isang sulatin naman ay tumatalakay sa mga Tsino at Tsinoy na naninirahan sa
Binondo kung saan sila ang pangunahing bumubuo sa komunidad ng distrito, at sinabing ang
Binondo ay ang heartland ng etnikong Tsino sa bansa (Ang See at Chu). Kinikilala ng mananaliksik
ang mga ito bilang breakthrough sa pag-aaral tungkol sa iba’t ibang aspeto ng pamumuhay at
heritage ng Binondo, at sa katunayan ay bahagi ng mga ginamit na sanggunian para sa tesis na ito.
Ngunit hangad pa rin nito na magkaroon ng isang masusi kung hindi man komprehensibong pag-
aaral na tumatalakay nang partikular sa isyu ng pangangalaga sa mga heritage site na makikita sa
Binondo, at ang kaugnayan ng mga ito sa pagpapalawig ng kaunlaran at pagpapaigting ng identidad
ng lugar sa anyo ng mga pamanang ito ng nakaraan. Layunin ng tesis na mapunan ang ibang aspeto
ng pagiging heritage district ng Binondo na hindi pa natatalakay na mga naunang nagawang akda,
gaya ng pag-aaral sa partikular na mga sinaunang pook at ang papel ng gobyerno sa pangangalaga sa
mga ito. Sa pamamagitan ng ganitong pag-aaral ay makikita ang kahalagahan o relevance ng mga
naturang heritage site sa pag-unawa ng mayaman na diversity ng siyudad sa pamamagitan ng
pagtingin sa lebel ng distrito, na isa ring hangad ni Zialcita kaya isinusulong ang pagkakaroon ng
district studies.
KALENDARYO NG PANANALIKSIK
ENERO
Ikalawang Linggo 8-10 Pakikipagkita sa Thesis Adviser
Ikatlong Linggo 13-15 Unang Pormal na Pagbisita sa Binondo
13-18 Pagsimula sa Pagsulat ng Kabanata 4
Ikaapat na Linggo 20-22 Ikalawang Pormal na Pagbisita sa Binondo
20-24 Pagpatuloy sa Pagsulat sa Kabanata 4
Ikalimang Linggo 27-28 Huling Pormal na Pagbisita at Pagribyu sa Lugar ng Binondo
27-30 Pagtapos sa Pagsulatng Kabanata 4
31 Pakikipagkita sa Thesis Adviser
31-Peb.
1
Rebisyon ng Kabanata 4
PEBRERO
Unang Linggo 3-7 Pagsisimula ng Pagsulat ng Kabanata 5
Ikalawang Linggo 10-14 Pagtatapos ng Pagsulat ng Kabanata 5
15 Pakikipagkita sa Thesis Adviser
15-16 Rebisyon ng Kabanata 5
Ikatlong Linggo 17-21 Pagsusulat ng Kabanata 6
22 Pakikipagkita sa Thesis Adviser
23 Rebisyon ng Kabanata 6
Ikaapat na Linggo 24-26 Pagsusulat ng Kabanata 7
27-28 Pakikipagkita sa Thesis Adviser
28-
Mar. 1
Rebisyon ng Kabanata 7
MARSO
Unang Linggo 3-7 Pagkalap at Pagsasaayos ng
6-7 Pakikipagkita sa Thesis Adviser
7-8 Rebisyon ng mga Apendiks, Sanggunian, at iba pang
Miseleynyus
Ikalawang Linggo 10-14 Pagribyu sa mga Naisulat at Huling Rebisyon bago ang
Depensa
Ikatlong Linggo 17-18 Pagribyu sa mga Naisulat at Huling Rebisyon bago ang
Depensa
18 Deadline ng Pagpasa ng Kopya ng Tesis
Ikaapat na Linggo 24-28 Extensyon na Ibinigay ng Koordineytor sa Pag-aayos ng Tesis
ABRIL
Unang Linggo Mar.31-
Abr. 4
Pagsasaayos at Pagpapalimbag ng mga Kopya ng Tesis
Abr. 1 Deadliest Deadline ng Pagpasa ng mga Kopya ng Tesis
3 Depensa ng Tesis
Ikalawang Linggo 7-9 Rebisyon ng Tesis
10 Pagpasa ng Pinal na Bersyon ng Tesis sa Koordineytor
KABANATA 4
Heritage Sites sa Binondo
Bilang muling paglalatag ng ideyang nabanggit sa mga naunang kataga sa tesis na ito,
kinakailangan at napapanahon ang pagsasadokumento ng mga heritage site sa bansa. Partikular sa
mga distrito ng Binondo at San Nicolas (muli, sa kabuuan ng pag-aaral ay kolektibong tatawagin ang
dalawang distrito bilang iisang Binondo), kung saan kapansin-pansin ang laganap na kapabayaan at
pagsira sa mga ito sa pamamagitan ng alterasyon o demolisyon. Ang pagtatala sa mga ito ay
kailangang maging sistematiko at komprehensibo, base sa mga legal at lohikal na pagsasaad ng mga
pamantayan na masusing inilatag, dahil kung hindi ay maaaring maraming makaligtaan na istruktura
na matatagpuan maging sa mga liblib na eskinita at mga lansangang hindi malay sa karamihan.
Sa kabanatang ito, sasagutin ang unang katanungang pangriserts na: Anu-ano ang mga
heritage site sa Binondo? Layunin ng riserts na ito na malaman kung gaano karami ang mga
istrukturang heritage sa Binondo at makita ang magnityud ng kanilang paninitili o existence sa
pamamagitan ng paglalahad ng bilang ng potensyal at tukoy na heritage sites sa naturang distrito.
Kinakailangan ang pag-identify at pagsasaimbentaryo ng mga naturang istruktura upang sa gayon ay
maisadokumento at masusing mapag-aralan ang bawat isa sa mga ito sa hinaharap, lalo na sa
panahon ngayon na laganap pa rin ang demolisyon at/o alterasyon sa lugar. Sa tulong nito ay
mauungkat pa ang kahalagahan hindi lamang sa arkitektural na aspeto, kung hindi ang kuwento sa
likod ng bawat istruktura – ang mga pamilya na nagpatayo, tumira o gumamit sa mga ito at ang
kanilang naging kontribusyon sa pagdebelop ng naturang distrito, o kung hindi naman kaya’y ang
ambag mismo ng isang partikular na gusali bilang isang komersyal o kultural na sentro o masasabing
landmark hindi lamang ng Binondo, kung hindi maging ng Lungsod ng Maynila. Bukod dito,
matatanto rin ang potensyal ng mga naturang istruktura sa indibidwal at pangkabuuang pananaw
kung makikitang sapat ang bilang ng mga ito upang isulong ang revitalization at preserbasyon,
maging ang naaaayon na pagturing sa lugar bilang isang heritage district. Kinakailangan at
napapanahon din ang dokumentasyon upang ma-monitor ang mga heritage site na nakapaloob sa
distrito at malaman kung ang mga ito ay ginigiba na o ginagawan ng hindi kanais-nais na
alternasyon.
Mga Pamantayan ng Pagiging Isang Heritage Site
Masasabing isang sabjektib sa pangkalahatang pagtingin ang konsepto ng “heritage,” lalo na
ang pagiging isang heritage site ng isang istruktura o lugar ng interes. Maaaring ang konsepto ng
heritage para sa isang indibidwal ay buong-buong iba sa ideya na nakikita ng iba. Mahalagang
maisakongkreto ito upang masuri ng otoridad at maging ng mismong mamamayan ang mga
istruktura na dapat bigyan ng aplikasyon ng conservation at kamalayan (awareness) ng lahat.
Ayon sa Merriam-Webster dictionary, ang pangunahing deskripsyon ng heritage ay ang mga
sumusunod:
1. the traditions, achievements, beliefs, etc., that are part of the history of a group or
nation
2. a. something transmitted by or acquired from a predecessor : (legacy, inheritance)
b. Tradition
3. property that descends to an heir
4. something possessed as a result of one's natural situation or birth
Sa mga kahulugan na ito ay mahihinuha na ang heritage o pamana ay tumutukoy sa
mga bagay at gawaing pantao gaya ng mga tradisyon, gantimpala, paniniwala, at iba pa na
ipinasa ng nakaraang salinlahi para sa kasalukuyan at susunod pang salinlahi, at bahagi ng
kasaysayan ng isang grupo ng mga tao o ng isang heograpikal na lugar. Marahil kahit
papaano ay nasaklaw na ng deskripsyong ito ang hinahanap na sagot ng mananaliksik upang
ma-identify nang husto ang mga sinasabing heritage sites sa Binondo at San Nicolas. Ngunit
upang palakasin pa ang naturang pagpapakahulugan, naaayon ding siyasatin ang sinasaad ng
ng mga pangunahing nasyonal at internasyonal na ahensiya tungkol o may kinalaman sa
konsepto ng heritage.
Para sa internasyonal na lebel, ayon sa Convention Concerning the Protection of the
World Cultural ang Natural Heritage, narito ang mga sumusunod na itinuturing bilang
“cultural heritage”:
Monuments: architectural works, works of monumental sculpture and
painting, elements or structures of an archaeological nature, inscriptions,
cave dwelling and combinations of features, which are of outstanding
universal value from the point of view of history, art, and science
Groups of buildings: groups of separate or connected buildings
which, because of their architecture, their homogeneity or their place in the
landscape, are of outstanding universal value from the point of view of
history, art or science;
Sites: Works of man or the combined works of nature and man, and
area including archaeological sites which are of outstanding, universal value
from the historical, aesthetic, ethnological or anthropological point of view.
Para naman sa nasyonal na lebel, susuriin ang konsepto ng heritage ayon sa sinasaad
ng isa sa (kung hindi man ang) pinakamahalagang batas tungkol sa pambansang heritage ng
Pilipinas, ang Republic Act 10066, o mas kilala bilang National Cultural Heritage of 2009,
na kahulugan nito ng “built heritage,” “cultural heritage,” “cultural property,” at
“tangible cultural property”:
“Built heritage” shall refer to architectural and engineering
structures such as, but not limited to, bridges, government buildings, houses
of ancestry, traditional dwellings, quartel, train stations, lighthouses, small
ports, educational, technological and industrial complexes, and their
settings, and landscapes with notable historical and cultural significance.
“Cultural heritage” shall refer to the totality of cultural property
preserved and developed through time and passed on to posterity.
“Cultural property” shall refer to all products of human activity by
which a people and a nation reveal their identity, including churches,
mosques and other places of religious worship, schools and natural history
specimens and sites, whether public or privately-owned, movable or
immovable, and intangible or intangible.
“Tangible cultural property” shall refer to a cultural property with
historical, archival, anthropological, archaeological, artistic and
architectural value, and with exceptional or traditional production, whether
of Philippine origin or not, including antiques and natural history specimens
with significant value.
Bukod sa mga kahulugan na ito, naglalaan din ang RA 10066 ng pamantayan
tungkol sa as aspeto ng cultural property sa Artikulo III nito:
ARTIKULO III
KULTURAL NA ARI-ARIAN
SEKSYON 4. Mga Kategorya. – Ang Kultural na Ari-arian ng bansa ay
isasakategorya bilang mga sumusunod:
(a) Mga Pambansang Kayamanang Kultural, o National Cultural
Treasures;
(b) Mahalagang Ari-ariang Kultural, o Important Cultural Property;
(c) Mga Pook Pamana ng Daigdig, o World Heritage Sites;
(d) Pambansang Dambanang Pangkasaysayan, o National historical
shrine;
(e) Pambansang Bantayog Pangkasaysayan, o National Historical
Monument; and,
(f) Pambansang Palatandaang Pangkasaysayan, o National Historical
Landmark;
SEKSYON 5. Kultural na Ari-arian na Kinikilalang Mahalagang Kultural na Ari-
arian. – Para sa layuning pangalagaan ang isang kultural na ari-arian laban sa
pagluluwas (exportation), modipikasyon, o demolisyon, ang mga sumusunod na mga
lika (works) ay kikilalaning Mahalagang Kultural na Ari-Arian o Important
Cultural Property, liban na lamang kung tutulan ang pagdeklara ng kaukulang
ahensyang kultural:
Maliban na lamang kung tutulan ang pagdeklara ng Pambansang Komisyon
ng Kultura at mga Sinong, o NCCA,
(a) Mga obra ng isang Manlilikha ng Bayan;
(b) Mga likha ng isang Pambansang Alagad ng Sining, o National
Artist;
Maliban na lamang kung tutulan ang pagdeklara ng Pambansang Museo, o
National Museum,
(c) Mga arkeolohikal at tradisyunal na kagamitang etnograpiko;
Maliban na lamang kung tutulan ang pagdeklara ng Pambansang
Komisyong Pangkasaysayan ng Pilipinas, o NHCP,
(d) Mga likha ng mga pambansang bayani;
(e) Mga markadong istruktura o marked structures (Lahat ng
istruktura na may mga pananda (markers) mula sa Komiteng
Pangkasaysayan ng Pilipinas (PHC), Pambansang Suriang
Pangkasaysayan (NHI), Pambansang Komisyong Pangkasaysayan
(NHC), atbp. ay kinikilala bilang markadong pook o marked sites);
(f) Mga istruktura na ang edad ay limampung (50) taong gulang pataas;
at;
Maliban na lamang kung tutulan ang pagdeklara ng Pambansang Sinupan
ng Pilipinas, o National Archives,
(g) Mga archival na dokumento at kagamitan na ang edad ay limampung
(50) taong gulang pataas.
Samakatuwid, nagbuo ang mananaliksik ng tesis na ito ng isang working definition
ng heritage sites batay sa pinagsamang ideya ng mga nabanggit sa itaas at personal na mga
insayt, na maaaring i-apply sa mga heritage sites ng Binondo:
Ang heritage site ay isang tiyak (tangible) na istruktura na may makabuluhan (significant) o
natatanging (outstanding) unibersal na kahalagahan mula sa pananaw ng kasaysayan, sining, at
agham, na napreserba at nadebelop sa paglipas ng panahon at ipinasa sa salinlahi sa hinaharap.
Kabilang, ngunit hindi limitado, dito ang kahalagahang historikal, arkitektural, sosyal, sentimental,
aestetikal, inhinyeryal, teknolohikal, etnolohikal, antropolohikal, at siyentipikal, at ang mga ito ay
karapat-dapat na itala (noteworthy). Ang heritage site ay tumutukoy sa mga arkitektural at
inhinyeryal na istruktura katulad ng mga, ngunit hindi limitado sa mga: tulay; gusaling
pampamahalaan; tahanang ansestral; tradisyunal na tirahan; kuwartel; daungan ng tren; parola;
pamilihan; daungang pandagat; mga pook edukasyonal, teknolohikal at industriyal; at ang kanilang
kinalalagyan at mga tanawin. Sa legal na aspeto, iaangkop ang heritage sites sa (ngunit hindi rin
limitado sa) mga pamantayan at kategorya na inilaan ng Republic Act 10066, o mas kilala bilang
National Cultural Heritage Act of 2009, partikular ang deskripsyon nito na ang mga potensyal na
heritage sites ay ang mga istruktura na may edad 50 taon pataas.
Kasaysayan ng mga Istruktura sa Binondo
Bago dumako sa kasalukuyang panahon, nararapat ding balikan ang kasaysayan ng
arkitektura na umusbong sa Binondo, upang magkaroon ng ideya ang mga mananaliksik sa pattern
ng estilo na maaaring mahinuha sa mga matatagpuang heritage sites sa distrito ngayon. Masasabi na
mayaman ang arkitektural na heritage ang Binondo simula ng itatag ito bilang isang komunidad na
opisyal na itinatag ni Gobernador Heneral Luiz Perez Dasmarinas noong 1594 (Ang See at Chu 210)
at maging pinakamatandang Chinatown sa buong mundo. Gayundin ang San Nicolas, na itinayo
naman noong 1588 bilang ang misyon ng Baybay para sa ispirituwal na ministeryo at konbersyon ng
mga Sangley na naninirahan doon (De Viana 14).
Bagamat ang karamihan sa ito ay naglaho na sa paglipas ng panahon, ang mga naisulat na
tala at ilustrasyon na mapalad na nailigtas mula sa lupit ng panahon ang magpapatunay sa yaman ng
naturang distrito sa anyo ng mga istruktura na naitayo rito ng komunidad, at ang mga ito ay
magpapatuloy na maging isang maipagmamalaking prestihiyo ng Binondo hanggang sa mga susunod
na salinlahi.
Kung pagbabasehan ang mga tala at akawnt na naisulat sa pagraos ng kasaysayan, makikita
ang baryasyon ng mga prominenteng istruktura na matatagpuan sa distrito na nagpapahayag ng
kaunlaran ng komunidad na nakatira rito.
Sa aklat na Three Centuries of Binondo Architecture, 1594-1898, inihandog ang ilan sa mga
natatanging gawang arkitektural na ito kabilang ang kanilang kasaysayan, sa dalawang period : Mga
Gawang Arkitektural sa Binondo mula Ika-16 Hanggang Ika-18 Daantaon, at ang Arkitektura sa Ika-
19 Siglong Binondo. Sa unang bahagi, tinalakay ang mga ika-16 hanggang ika-18 siglong medyor na
istruktura sa distrito gaya ng Simbahan ng Binondo (1606), Hospital de Sangleyes de San Gabriel
(1599), Real Alcaiceria de Binondo (1758), Shipyard ng La Barraca (1794), at ang Puente de
Binondo (1796). Nagpokus naman sa iisang siglo na ika-19 daantaon ang ikalawang bahagi ng
kabanata, kung saan mapapansing mas maging maunlad at inobatibo ang komunidad. Sa katunayan,
hinati ni De Viana sa mga kategorya ang uri ng arkitekturang umusbong noong panahon na iyon base
sa gamit sa istruktura. Ang mga kategorya ng arkitektura ay ang mga sumusunod, kabilang ang
kanilang halimbawa at taon ng pagkakatayo: Industriyal (La Casa de Binondo, 1819); Komersyal (La
Puerta del Sol, 1870), Sosyal at Rekreysyonal (Teatro del Principe, 1880s); Mga Opium Den, Bahay-
Sugalan and Brothel; Sibiko at Institusyonal na mga Istruktura (Casa Tribunal de Sangleyes, 1870s);
at Domestiko (Casa Vizantina, 1890).
Sa papel namang Binondo in the Twentieth Century, 1900-1940, nasaklaw naman ang ilan sa
mga natatanging gusali na itinayo noong panahon ng pamumunong kolonyal ng Estados Unidos.
Kabilang dito ang Filipinas Insurance Company Building (1930s), Trade and Commerce Building
(Dekada 1900), Crystal Arcade (1932), Geromino de los Reyes Building, at iba pa (De Viana 46, 50,
56).
Ang karamihan sa mga nabanggit na istruktura ay hindi na makikita sa kasalukuyan, sa
kadahilanang maaaring nasira ito sa pagdaos ng panahon, masaklap na nawasak ng sakunang gawa
ng kalikasan o tao gaya ng Ikalawang Digmaang Daigdig, o kung hindi naman kaya ay sadyang
giniba upang magbigay daan sa mo sinasabing dernong ‘development.’ Ngunit may iilan pa rin na
pinalad at patuloy na nananatili hanggang ngayon, kagaya ng Simbahan ng Binondo at ang Puente de
Binondo (isa pang tawag dito ay Puente General Blanco) na ngayon ay mas kilala sa tawag na San
Fernando Bridge. Sa halimbawa naman ng Real Alcaiceria de San Fernando, ang kasalukuyang
lokasyon nito ay ang kinatitirikan ngayon ng Pedro Guevara Elementary School, bagamat may isang
bahagi ng perimeter wall ng nasabing paaralan ang pinaghihinalaang bahagi ng sinaunang Alcaiceria
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 246). Sa kabilang banda, ang Casa Vizantina
naman ay maingat na binaklas mula sa orihinal nitong lokasyon sa kanto ng Kalye Madrid at Kalye
Penarubia, at tsaka muling itinayo at ngayon ay makikita na sa Las Casas Filipinas de Acuzar, isang
kontrobersyal na heritage-themed resort na binubuo ng mga lumang bahay mula sa iba’t ibang lugar
sa Pilipinas, sa Bagac, Bataan.
Ang mga istrukturang ito ay nagpapatunay ng legasiyang nais ipahayag ng mga naninirahan
dito. At kasabay nito, pinapakita lamang ng mga ito ang pagtugon ng mga mamamayan sa kanilang
praktikal na pangangailangan sa anyo ng mga naturang istruktura gaya ng simbahan, ospital,
tanghalan, pamilihan at iba pa. Matatanto ang pag-unlad ng komunidad dahil sa ebolusyon ng mga
istrukturang itinayo sa lugar, at samakatuwid ay mahalagang bahagi ng kasaysayan at built heritage
ng Binondo.
Mga Estilong Arkitektural sa Binondo
Ang arkitektura ay isang mahalagang aspeto ng ekspresyon ng mamamayan bilang pagtugon
sa mga nagaganap sa kanyang paligid. Maiuugnay din dito ang inobasyon na nasagawa sa bisuwal na
anyo ng mga istrukturang itinayo, at makikita rin kung ano ang kaaya-aya at uso sa paningin ng
indibiduwal na nagpatayo nito sa isang tiyak na panahon. Ang karaniwang argument ay sinasabing
ang mga arkitekturan Pilipino ay hango lamang sa mga Kanluraning uri ng arkitektura gaya ng
Kastilang mga bahay at mga Amerikanong gusaling batay sa Klasikal na Greko-Romano na estilo, at
samakatuwid ay isang uri ng panggagaya at hindi talaga tunay na Pilipino. Narito ang isang pahayag
ni Dr. Jaime C. Laya tungkol sa arkitektura at ang inobasyon ng mga Pilipino sa pamamagitan nito.
Ang arkitektura ay naglalarawan ng pagkamalikhain at katalinuhan, sa
kagandahan, pagkakaiba-iba, at kagamitan ng mga istruktura na itinayo ng mga
miyembro ng isang komunidad. Ang mga sinaunang manggagawang Pilipino ay
tiyak na humarap sa isang mapanghamong gawain, dahil sa klimang tropikal ng
bansa na nagbabago mula sa init at malakas na ulan, na maalinsangan at malapit
sa mga insekto, at yamang ang isang bagay na itinayo upang labanan ang malakas
na hangin ay hindi nangangahulugang makaliligtas sa yumayanig na lupain. Sila ay
nagtrabaho gamit lamang ang kamay, at walang duda na limitado rin ang oras at
kagamitan upang makalikha ng maganda at kapakipakinabang na mga istruktura.
Patunay mismo ang mga istruktura sa kung papaano mapagtagumapayan ng mga
sinaunang arktitekto at manggagawa ang mahihirap na suliranin upang mabigyan
ng natatanging Pilipinong estilo ang mga bahay, simbahan, tanggulan, at iba pang
likha ng ating mga ninuno (Valera Turalba x).
Sa Pilipinas, makikita ang iba’t ibang uri ng estilo ng arkitektura na umusbong sa bansa sa
paglipas ng mga panahon – mula sa maliliit na bahay kubo hanggang sa nagtatayugang gusaling na
kadalasang makikita sa mga distritong komersyal sa kalakhang Maynila. Ngunit marami pa rin ang
nagdududa kung mayroon nga bang arkitektura na masasabing tunay na “Pilipino” o ‘’maka-
Pilipino.” Isa itong paksa na pinagtatalunan ng marami noon pa man. Ayon kay Rodrigo D. Reyes
III,
Hindi nakagugulat na makarinig ng maalab na mga pagtanggi sa
pagkakaroon ng arkitekturang Pilipino kahit na mula sa akademya at mga
arkitekto. Ang iba't ibang mga gusali ng kolonyal na Kastila at Amerikano,
maging ang postkolonyal na panahon ay minamaliit bilang simpleng
panggagaya ng Kanluraning arkitektura. Ang mga katutubong tirahan, na
binuo mula sa prekolonyal na mga tradisyon, ay hindi itinuturing na
arkitektura talaga dahil ang mga ito ay hindi monumental. Ang ganitong mga
paghuhusga ay dulot ng kamangmangan, isang kaisipan kolonyal, at ang tila
likas sa mga Pilipino na mababa ang tingin sa sarili. Sinuman na masigasig
pagmasdan ang iba't ibang uri ng mga gusali sa bansang ito at nagbigay ng
panahon upang tingnan ang kanilang kasaysayan, ay matatanto na
mayroong ngang bagay na masasabing arkitektura Filipino. (Perez ix).
Naniniwala ang mananaliksik na ang mga heritage na istruktura na naitayo sa bansa
sa iba’t ibang tiyak na panahon ay kumatawan sa uri ng arkitektura na masasabing tunay na
estilong Pilipino. Maaaring ito ay primaryong hango sa estilo ng arkitektura sa mga kalapit
na Timog-Silangan at Oriental na Asya, o Kanluranin, ginawan ang mga gusali ng naiibang
konpigurasyon na native sa Pilipinas at upang isaayos ang mga ito sa pamantayang
aestetikal, sosyal, heograpikal, personal, at iba pa. Partikular na sa tropikong klima na
mayroon ang bansa, kaya naman iniakma ang mga detalye gaya ng mas pinalawak na
bintana at iba pang lagusan upang pumasok sa loob ng mga istruktura ang malamig na
hangin at maglaan ng bentilasyon. Ang mga halimbawa nito ng Pilipinong arkitektura ay
ang bahay kubo, ang katutubong tahanan ng mga Pilipino, at ang bahay-na-bato, na isang
ebolusyon ng naunang halimbawa. Maging ang mga monumental na gusali bago ang
Ikalawang Digmaang Daigdig na karaniwang tinutukoy bilang kolonyal na arkitektura ay
makikitaan ng Pilipinong tema. Bilang pagbibigay ng halimbawa ng mga ito sa anyo ng mga
monumental na landmarks sa Maynila, makikita ang mga ito sa mga detalyeng pinya sa
Katedral ng Maynila sa Intramuros at mga mabulaklak na bas-relief sa Manila Metropolitan
Theater sa Lawton.
Sa distrito ng Binondo at San Nicolas, makikita rin ang sinasabing Pilipinong estilo ng
arkitektura sa anyo ng mga lumang bahay, gusali, at iba pang istruktura rito. Ayon kay De Viana,
nagkaroon ng ispesipikong tipong arkitektural ang nabuo sa distrito (De Viana 113), na masasabing
kaiba sa konpigurasyon ng mga bahay at gusali sa ibang distrito gaya ng Intramuros. Ilan sa mga
salik na maaaring nagdulot dito ay ang relihiyosong plano na i-convert ang residente ng Binondo sa
Kristiyanismo, ang pagiging komersyal na distrito nito, at ang pananatili ng iba’t ibang lahi gaya ng
mestizos (Pilipinong-Kastila), sangleyes (purong Tsino), sangleyes mestizo, at naturales (purong
Pilipino) na maaaring nagsulong ng halu-halong kultura.
Upang mas masusing masuri ang mga uri ng arkitektura na umusbong sa Binondo, susuriing
saglit ang estilo na naging tanyag sa iba’t ibang panahon kabilang ang mga katangian ng mga
istruktura (detalye, itsura, atbp.), at halimbawa ng mga ito. Sumangguni ang mananaliksik sa mga
akda ni Ark. Lorelei de Viana na naunang pinag-aralan ang mga istruktura sa Binondo.
Ika-16 hanggang ika-18 daantaon
Sinasabing ang relihiyon ay ang primaryong salik na nagkaisa sa mga residente ng Binondo
sa mga panahon ng ika-16 hanggang ika-18 na siglo (De Viana 83). Ang mga siglong ito ay
istriktong panahon ng asimilasyong sosyal at relihiyoso para sa komunidad ng distrito. Kaya naman
ang mga pangunahing obrang arkitektural sa panahong ito ay relihiyoso rin ang kalikasan at layunin
nitong ipalaganap ang kolonyal at relihiyosong plano ng konbersyon sa mamamayan nito. Isang salik
din na naglunsad sa ispesipikong arkitektura rito ay ang paghihiwalay sa mga Sangley o hindi
Kristiyanong mga Tsino mula sa kabisera na Intramuros, kaya sa Binondo rin itinayo ang Parian o
ang itinuturin na Chinatown noon. Pagdating naman sa domestikong arkitektura sa anyo ng mga
bahay, masasabing ang mga estilo ng tahanan ay naimpluwensiyahan ng nangingibabaw na uri ng
domestikong arkitektura ng panahong iyon, gaya ng simpleng istruktura na gawa sa nipa at kawayan
sa unang bahagi ng naturang period, hanggang sa mga bahay na bato sa huling bahagi ng period.
Narito ang kataga ni De Viana tungkol sa karakter ng bahay na maaaring nauso sa Binondo
ng ika-17 daantaon:
Sa panahon ng ika-17 siglo, ang mga bahay sa Intramuros ay inilalarawan
bilang elegante at gawa sa bato. Tiyak na ganito rin ang sitwasyon sa bayan ng
Binondo, kung saan ang mga Espanyol ay nagtayo rin ng kanilang mga tirahan,
tulad ni (Gobernador Heneral) Luis Perez de Dasmariñas na itinayo ang kanyang
bahay na malapit sa Simbahan ng Binondo. Sinulat ni Padre Murillo Velarde ang
isang akawnt ng mga bahay sa Intramuros noong ika-17 hanggang sa ika-18 na
siglo. Inilarawan niya ang mga ito bilang malalaki, matataas, maluluwag, gawa sa
bato at gawa sa pinong arkitektura. Ang mga ito ay may palabas na balkonahe na
nagsisilbi ring proteksiyon at nagbibigay lilim at kanlungan tuwing tag-ulan. Ang
mga bubong ng mga bahay ay may asotea o gallery kung saan ang mga residente ay
maaaring pumanik sa gabi upang langhapin ang simoy ng hangin. Kung ganito ang
sitwasyon sa Maynila, tiyak na ang mga bahay na gaya nito ay makikita rin sa mga
karatig bayan, kabilang ang Binondo, noong ika-17 siglo (De Viana 84-85).
Pagsapit naman ng ika-18 siglo ay lalong umunlad ang Binondo at nakita ang impluwensiyal
na papel ng mga mestizong nakatira rito sa usaping komunidad. Makikita rin ito sa anyo ng mga
istrukturang naitatag ng panahong iyon. Itinayo ang mga mahahalagang istruktura gaya ng isang
pampamahalaang pabrika para sa monopolyo ng tabako, simbahan ng Binondo, Hospital de
Sangleyes de San Gabriel, pamilihan ng seda na Real Alcaiceria de San Fernando, at ang tulay na
Puente de Binondo.
Ika-19 daantaon
Mas naging ispesipiko ang tipo ng arkitektura na itinayo sa panahong ito, bilang ang
Binondo ang naging komersyal at pangkalakalang sentro ng bansa. Karamihan sa mga itinayong
istruktura ay may kinalaman sa komersyo at industriya, gaya ng mga tindahan, tanggapan ng
pamahalaan, bodega, subastahan, botika, at paupahang bahay (De Viana 113). Mayroon ding
maririlag na mga mansyon, mga middle-class na bahay, at mga apartment na tinawag na accessoria
na maaari ring mixed-use ang uri (halong residensyal at komersyal). Gayundin ang mga istruktura na
ispesipikong tumutugon sa isyung pangkomunidad tulad ng mga korte, gaya ng mga tribunal de
mestizo, tribunal de sangleyes, at tribunal de naturales. Narito ang ilan sa mga uri ng arkitektura ng
panahong ito, kabilang ang halimbawa at katangian ng mga ito na maaaring maging basehan ng mga
istrukturang makikita pa rin sa Binondo ngayon.
Industiyal na Arkitektura: Mga Pandayan (Foundries) - Hilario Sunico Foundry
(1870). A simple shed structure but designed with ornamental brackets and stylized
columns supporting the truss (De Viana 123).
Mga Camarin (Mga Mixed-Used na Bodega) – Could be a camarin tienda, or store,
a camarin to be used as almacen or bodegas (e.g. large stone camarines, sometimes
two-storey high, or bodegas with small storage capacity), or camarin for a specific
trade, like camarin de carpinteria or camarin de fundicion. Varies in size and style.
Usually built of strong materials—adobe blocks with bricks, and a tile or galvanized
iron roof. With simple facade, with a doorway and just sufficient windows, with
grilles and at times decorative balusters, for ventilation (De Viana 124,130).
Komersyal na Arkitektura:
Mga tindahan – They very much looked like the strongly built
ancestral houses, or bahay na bato, with brick or stone walls for the
ground floor and wooden walls for the upper storey. Usually, the
upper floor, which had a little overhang, was a long stream of
windows with capiz and louvered sliding panes. Little windows or
ventanillas, with quaint wrought iron grillwork or stubby or slender
wooden balusters, lined the area below the windowsills of the
second floor (De Viana 130).
Mga café at restawran: Panciteria Macanista de Buen Gusto (Don
Severino R. Alberto House, 1880) – A typical three-storey
commercial accessoria. Chimenas or roof ventilator adorn the roof
ridge. Balconies grace the French windows on the second storey
(De Viana, 173).
Mga Botika: Rafael Fernandez drugstore – a version of the
ancestral house of strong materials, or bahay na bato, turned
accessoria with a tiled roof and a small cross at the top (De Viana
135-136).
Mga Bahay-panuluyan at Hotel: Hotel de Oriente – Had a neat
pediment and arcaded facade. Three storeys high, with its central
bay as the focal point of the facade. Over this bay, at the roof area,
was a triangular pediment ornamented with acroteria. ... The first
and second storeys had brick exterior walls pierced by rectangular
windows with wrought iron ventanillas. Air grilles were located
below the first floor windows (De Viana 137).
Mga Komersyal na Bahay at Kumpanya: Russel & Sturgis
commercial house – Designed similar to a bahay na bato, with stone
or brick ground floor, wooden walls on the second floor and a tile
roof. In some cases, galvanized iron must have been used as roofing
material, especially after the earthquake of 1880. Streams of
windows with sliding capiz shell and louvred panels usually
distinguished the upper storey. The first floor would have a main
arched entrance (De Viana 140).
Social at Recreational na Arkitektura: Mga Teatro – Teatro de Binondo – An
impressive and elegant building. It had an arched facade with a balustrade balcony
and columns in the second floor. The arcaded vestibule led into the theatre lobby and
above which was a balcony used by theatregoers during intermissions. Behind the
balcony was the theatre gallery (De Viana 142-143).
Mga Sibiko at Institusyonal na Istruktura: Mga korte – Casa Tribunal de
Naturales -- With interesting and impressive facade. The ground floor had stone
walls and was rusticated. Corbels supported the protruding second floor, which was
of wooden framework. Windows in the first storey were simple rectangular openings
with straight iron grillwork. The upper floor facade was a continuous stream of
windows with balustered ventanillas. Over the central window bay was a pediment
carved with acroteria and the colonial seal of Manila. Over the roof were chimeneas
or air vent stacks (De Viana 151).
Domestikong Arkitektura: Mga pribadong tirahan – Bahay na bato – The ground
floor had a vestibule called the zaguan. In the zaguan, one could find a family
carruaje or the santo’s andas used for processions. Other houses had storage areas
in the zaguan area like a wood shed or lenera. In the ground floor’s service yard
was the pozo or deep well, and the space for the algibe or water cistern.
In the zaguan was the escalera or staircase that led up to the principal floor
of the house. The second floor usually had a caida or antesala, the sala proper,
cuarto or private room of the family, which could be one or more, the comedor, or
dining room and the cocina or kitchen (De Viana 160).
Ika-20 Daantaon (1900-1940)
Ang panahon na ito ay ang kasagsagan ng pamumunong kolonyal ng Estados Unidos sa
Pilipinas. Sinasabing ito ang “belle époque age” ng Binondo, ayon kay De Viana (37). Patuloy ang
pagiging dominante ng distrito bilang sentro ng komersyo at kalakalan, at ito ang nagbunsod upang
sumabay ang mga gusaling itinatayo sa pinakabagong estilo ng arkitektura ng panahon na iyon.
Dinala ng Amerika ang Kanluraning ideya ng arkitektura sa bansa, na nagbubunsod ng sariwang
konespto ng kalakasan at katatagan, at siyang nagpapakita ng malakas ba otoridad at dominsayon ng
naturang bansa sa Pilipinas, at ipalaganap ang bisyon na gawing pangunahing daungan sa silanganan
(De Viana 41). Ngunit muli, kung titingnan sa maka-Pilipinong perspektiba, ang mga nasabing
Kanluraning uri ng arkitektura ay inayon sa tropical na kalagayan ng klima sa bansa, at samakatwid
ay nagsagawa ng kompromiso at rekonpigurasyon. Narito ang ilan sa mga estilong umusbong ng
panahon na iyon.
Beaux Arts – A rigorous yet eclectic application of classical design. An
architectural language that was symmetrical, formal, hierarchical, but used
elaborate decorations (Lico 246). (Halimbawa sa Binondo: El Hogar Filipino
Building)
Art Nouveau – A style of decoration popular during the turn of the nineteenth
century, characterized by organic, curving forms and whiplash lines. An
architectural style that uses the circle as the basic form for furniture, arches, and
trellises; characterized by curvilinear and floral motifs (Lico 562). (Halimbawa sa
Binondo: Uy Chaco Building)
Neoclassical – Based on a precise study of ancient Roman and Greek buildings. At
the heart of this style were the orders: Doric, Ionic, Corinthian, and two other
Roman variations, Tuscan and Composite (Lico 245). (Halimbawa sa Binondo: First
National City Bank Building)
Art Deco – Characterized by linear, hard-edge, and angular composition with
geometrically stylized decoration. It drew from many inspirations – the exotic,
Cubism, the Ballet Russes, Egypt, Aztec Mexico and Peru, and Africa (Montinola 9).
Adaptation of Filipino elements in Art Deco detailing – stylized flora, fauna, folk art
patterns, and even mythological figures – infused the otherwise foreign style with a
distinctly Filipino dimension (ibid 15). A later stylistic variant of it, Streamline
Moderne is a design that embodies new machine and technological breakthroughs
(Montinola 12), with less ceiling space and no Grecian columns, and the
predominant line were horizontal (ibid 46). (Halimbawa sa Binondo: Zuellig
Building)
Identipikasyon ng Heritage Sites at Pag-iimbentaryo
Ito ay ang masasabing pinakapusod ng riserts na ito. Layunin nitong matukoy ang mga
heritage sites na matatagpuan sa lugar batay sa mga pamantayang nabanggit sa mga naunang
pinunto, gaya ng estilo ng arkitektura at gaydlayns na inilatag ng umiiral na batas (partikular ang
National Cultural Heritage Act of 2009, o ang Heritage Law). Hangad ng mananaliksik na maging
isang batayan ng riserts ang mga istruktura na kompehensensibong itinala sa pamamagitan ng
masusing pagsuyod sa Binondo at pag-iimbentaryo sa mga ito. Muli, ang heritage site ay tumutukoy
sa mga arkitektural at inhinyeryal na istruktura katulad ng mga, ngunit hindi limitado sa mga: tulay;
gusaling pampamahalaan; tahanang ansestral; tradisyunal na tirahan; kuwartel; daungan ng tren;
parola; pamilihan; daungang pandagat; mga pook edukasyonal, teknolohikal at industriyal; at iba pa.
Bilang paglilimita, tinukoy lamang ng mananaliksik ang mga istruktura sa Binondo na
hinihinala o napatunayang itinatag bago sumapit Ikalawang ang Digmaang Pandaigdig (1942), o pre-
war. Bagamat batay sa RA 10066, ang mga istrukturang may potensyal na katangian upang opisyal
na ituring heritage site ay may edad 50 pataas (sa panahon na ginawa ang tesis na ito, tumutukoy sa
mga istrukturang itinayo bago ang taong 1964), napagdesisyunang piliin ang naturang tiyak na
bahagi ng panahon sa ilalim ng mga sumusunod na kadahilanan: 1) sa inisyal na pagtataya, ang
bilang ng mga istrukturang pre-war (bago ang World War II) ay sapat, at sa katunayan ay
napakarami (overwhelming); 2) Ang estilo ng arkitektura sa naturang bahagi ng panahon ay kahanga-
hanga (impressive) at pambihira (exceptional); 3) Ang mga pre-war na istruktura, sa inisyal pa ring
pagtataya, ay ang kadalasang napapabayaan at ang pinakamalapit sa negatibong konsepto ng
alterasyon at demolisyon, maging ang mga natural na man-made na kalamidad; at 4) Ang mga
istruktura ay may posibilidad na nagtataglay ng kabuluhang historikal at kultural (historical and
cultural significance), yamang nasaksihan ng mga ito ang paglipas ng ilang mga dekada at maging
siglo ng panahon, bukod pa sa kagalingang inhinyeryal (engineering excellence), yamang nalagpasan
nito ang iba’t ibang kalamidad at ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Pagtutukoy ng Hangganan
Ang hangganan ng mga makasaysayang distrito ng Binondo at San Nicolas (sinasabing
“makasaysayang distrito” dahil ang kasalukuyang pagpaparteng politikal sa mga distrito ng Lungsod
ng Maynila ay hango na sa numero: halimbawa: Distrito I, Distrito II, Distrito III, at iba pa. Ang
sumasakop sa Binondo at San Nicolas ay ang Distrito III, kasama ang Sta. Cruz at Quiapo) ay
masasabing nag-iba-iba sa paglipas ng panahon. Kung pagbabasehan ang mga sinaunang mapa ng
Binondo at San Nicolas noong taong 1901 (tingnan ang Apendiks, Figure 1 at Figure 2), tila may
bahagyang pagkakaiba ito sa kasalukuyang panahon. Kung titingin sa modernong mapa ng Maynila,
nagkaroon ng reklamasyon ng porsyon ng Manila Bay sa kanlurang bahagi ng San Nicolas. Tila lalo
pang nagpalito rito ang madalas na paghalinhinan sa pagtawag sa Binondo at San Nicolas.
Upang magkaroon ng kalinawan sa pagtukoy sa naturang hangganan o boundary ng Binondo
at San Nicolas, gagamitin ang istandard ng Kawanihan ng Rentas Internas (Bureau of Internal
Revenue, o BIR) sa isyung ito. Masasabing ito ay updated ay may batayang legal. Narito ang
deskripsyon ng mg lugar na sinasakupan ng San Nicolas:
San Nicolas District - ang kanlurang bahagi ng hangganan sa pagitan ng San
Nicolas (RDO 29) at Binondo (RDO 30) ay ang Estero de Binondo, mula sa Ilog
Pasig sa bandang Hilaga tungo sa tulay na tumatawid sa San Juan St. bago ang Sta.
Elena St. Pagkatapos, sumusunod sa sinabi Estero sa bandang Hilaga pa rin tungo
sa tulay na tumatawid sa C.M. Recto Ave. Sa Kanluran ng Estero ay ang San
Nicolas District habang ang Hilagang bahagi ng Estero ay ang Binondo District.
Ang parehong hangganan ng mga distrito sa hilagang bahagi ay ang Claro M.
Recto Ave., habang ang katimugang bahagi ng Muelle dela Industria ay ang Ilog
Pasig.
Upang tukuyin ang mga kasalukuyang kalye na matatagpuan sa kababanggit lamang na
hangganan ng San Nicolas, narito ang ang sumusunod na talaan:
1. Alcaiceria
2. Angalo
3. Ariarian
4. Asuncion
5. Bagong Alay
6. Bagong Pag-asa
7. Bagong Silang
8. Barcelona
9. Barraca
10. Bernardero
11. Caballeros
12. Camba
13. Carmen Planas
14. Chavez
15. Claro M. Recto
16. Commercio
17. Del Pan
18. Elcano
19. Frensa
20. Fundidor
21. G. de Rivera
22. Ilang-ilang
23. J. de Moriones
24. Jaboneros
25. La Suerte
26. Lavezares
27. M. de Santos
28. Madrid
29. Mestizo
30. Muelle de Binondo
31. Muelle de Divisoria
32. Muelle de la Industria
33. Muller
34. Numancia
35. Oportunidad
36. P. Carreon
37. Penaranda
38. Penarubia
39. Pereira
40. Plaza del Conde
41. Ramirez
42. Recuerdo
43. San Fernando
44. San Nicolas
45. Sevilla
46. Sta. Elena
47. Sto. Cristo
48. Tabora
49. Tonelero
50. Tribunal
51. Urbiztondo
52. Valderama
53. Velasquez
54. Ylaya
(Para sa referens ng kasalukuyang mapa ng San Nicolas, tingnan ang Apendiks A, Figure 4)
Para naman sa Binondo, bagamat hindi nagbigay ng maikli at ispesipikong deskripsyon ng
hangganan ng distrito gaya ng sa San Nicolas, naglaan naman ang BIR ng listahan ng mga kalye at
gusali na sinasakupan nito. Hindi man nabanggit lahat ng lansangan na inisyal na natukoy ng
mananaliksik bilang bahagi ng Binondo, partikular ang mga maliliit na eskinita, ang listahan na
inilaan ng BIR ang gagamiting batayan sa pagtukoy sa mga hindi nabanggit na lansangan bilang
opisyal na bahagi ng Binondo, alang-alang sa tesis na ito. Ang mga naturang lansangan at gusali na
nailista ng Kawanihan ay ang mga sumusunod:
Area of Jurisdiction:
1. Aguilar
2. Alvarado (900 Below)
3. Azcarraga Textile
4. Bahama
5. Banquero
6. Benavidez (1100 Below)
7. Carvajal
8. Claveria
9. Condesa
10. Claro M. Recto (900-1300)
11. Dadivez
12. Dasmarinas
13. David
14. Dela Reina
15. Eloisa
16. Escolta
17. Felipe II
18. Gandara (800 Below)
19. Gral. La Chambre
20. Hormiga
21. Ingreso
22. Insular
23. Juan Luna (700 Below)
24. Leasa
25. Marquina
26. Martinez
27. Masangkay (1100 Below)
28. Muelle De Binondo (Even Numbers)
29. Nimfa
30. Nueva
31. Ongpin (800 Below)
32. Oriente
33. Peirera/Meisic
34. Piedad
35. Padilla Delos Reyes Bldg.
36. Poblete
37. Plaza Calderon Dela Barca
38. Plaza Cervantes
39. Plaza Lorenzo Ruiz/ Plaza Moraga
40. Quintin Paredes
41. Reina Regente
42. Rentas
43. Roman
44. Salazar
45. San Fernando (500 UP)
46. San Gabriel
47. San Vicente
48. Sanchez
49. Soler (1300 Below)
50. State Center Bldg.
51. Sta. Elena
52. Straude (Estraude)
53. Tomas Pinpin
54. Tronqued
55. Tytana Plaza
56. Ugalde
57. Veronica
(Para sa referens ng kasalukuyang mapa ng
Binondo, tingnan ang Apendiks A, Figure 3)
Metodo ng Identipikasyon at mga Faynding
Isinagawa ang naturang pagtukoy at pag-iimbentaryo ng mga heritage site sa Binondo sa
durasyon ng Ikatlong Termino, Akademikong Taong 2013-2014 ng Pamantasang De La Salle, na
nagsimula sa unang linggo ng Enero 2014 at natapos sa gitnang bahagi ng Abril 2014. Hinango ng
mananaliksik ang paraan ng pagsuyod sa mga kalye at eskinita ng Binondo sa layuning hanapin at
tukuyin ang mga istrukturang heritage sa tulong ng “Scan/Sweep Guidelines” ng Ateneo de Manila
University – Institute of Philippine Culture, na nagsagawa rin ng imbentaryo ng heritage sites sa
ibang panig ng Pilipinas, gaya ng Bohol at Maynila. Sa pamamagitan ng paglalakad at hindi ang
paggamit ng mga sasakyan ang naging paraan ng pag-imbentaryo sa mga istruktura dahil: una,
magiging malaki ang posibilidad ng madaling pagkaligta sa maraming istruktura gamit ang
gumagalaw na behikulo; pangalawa, ang karamihan sa mga lansangan ng Binondo ay makikitid at
hindi madadaanan ng anumang sasakyan; at panghuli, ang naturang gawain ay takaw pansin, lalo na
sa mga lugar na densely populated o matao. Ini-scan ang mga kalye at eskinita sa komprehensibo at
sistematikong paraan, kung saan ay ginawa ito ng block by block, na walang kinakaligtaang bahagi ng
isang kalye na hindi madadaanan ng mananaliksik.
Ang pangunahing paraan ng pagtukoy sa mga istruktura ay sa pamamagitan ng pagpili sa mga ito
batay sa bisuwal nitong porma, kabilang ang itsura ng patsada (facade) at detalye nito. Dito
malalaman ang dominanteng estilong arkitektural na ginamit sa disenyo nito, na magpapakita rin ng
estimadong edad ng pagkakatayo sa mga ito. Ilan sa mga itinakdang panturo ng mananaliksik ay:
para sa mga Spanish-era na gusali -- mga bintanang may capiz shell, balustre, grillwork, at iba pang
detalye; at para sa American-era: mga gusaling nagpapakita ng estilong Kanluranin gaya ng Art Deco
at Neoclassical, at mga detalyeng precast, grillwork, at iba pang palamuti. Sakali man na ang isang
lumang istruktura na hinihinalang bahagi ng saklaw ng riserts ay tila mahirap tukuyin ang estilo na
inilista noong nakaraan, isasama pa rin ito sa listahan sa ilalim ng, ngunit hindi limitado sa, mga
sumusunod na kriteria: 1) May pagkakatulad ito sa mga natukoy na arkitektural na estilo ng pre-war
na panahon, at samakatuwid ay ituturing eclectic; 2) May batayan sa anyo ng naisulat na akawnt o
larawan na nagpapatunay na ginawa ito bago ang World War II; at 3) Tinukoy ng mga nakadaupang
palad na naninirahan sa isang tiyak na lugar sa Binondo na ito ay lumang-luma na. Ang iba pang
istruktura ay natukoy sa pamamagitan ng konsultasyon at gabay ng mga arkitekto at eksperto sa built
heritage, gaya nila G. Erik Akpedonu, Ark. Michelle Bracero Ting, at Dr. Fernando Nakpil Zialcita.
Sa pagsa-scan ng mga kalye sa distrito, nilista ang mga naturang gusali at iba pang site, at ni-
record ang kanilang numero pang-address (Sa ilang pagkakataon ay hindi matagpuan ang numero
kaya naman ang ilan ay estimasyon na lamang, o hindi naman kaya’y wala talaga). Kasabay na rin
dito ang pagkuha ng larawan sa bawat istruktura upang makabuo ng isang kompilasyon. Binigyan ng
pangkalahatang kategorya ang mga istrukturang natukoy: Mga Bahay at Katulad na Istruktura
(istrukturang may 2-3 palapag at may pangunahingdetalyeng gawa sa kahoy); Mga Komersyal na
Gusali at Katulad na Istruktura (istrukturang may 3 pataas na palapag at may pangunahing detalyeng
kongkreto); Institusyonal at Relihiyosong Gusali (paaralan, simbahan, palengke, istasyong bumbero,
atbp.); Iba Pang Istruktura (monumento, tulay, atbp.). Kabilang din sa mga sinama sa listahan ang
mga guho (ruins) ng mga istrukturang nabanggit, base rin sa bisuwal na anyo ng mga ito at ang bakas
na iniwan nito sa mismong site at sa mismong katabing gusali/istruktura ng mga ito. Ito ay upang
hindi makalimutan sa kasaysayan ang pananatili ng mga ito at ang malupit na kinahinatnan nito
(demolisyon)
Ang mga sumusunod ay ang mga nakalap na datos ng mananaliksik sa pamamagitan ng pag-
iimbentaryo nito ng mga istruktura sa mga distrito ng Binondo at San Nicolas. May posibilidad na
hindi 100 pursyentong kumpleto ang listahan, ngunit masasabing ang imbentaryo ay maingat at
komprehensibong tinala at nirebyu rin, sa ilalim ng sinunod na mga pamantayan at mesyur. Maaaring
may nakaligtaan pa rin ang mananaliksik sa proseso, ngunit masasabi nito na ang mga iyon ay
kakaunti na lamang at ang datos sa listahan ay valid at verifiable. Ang pinakahuling bilang ay mula
noong Marso 24, 2014.
Binondo:
- Mga Bahay at Katulad na Istruktura = 28 (+ dagdag ang 10 Ruins [= 38])
- Komersyal na Gusali at Katulad na Istruktura = 65 (+ dagdag ang 2 Ruins [= 67])
- Institusyonal at Relihiyosong Gusali = 2 (Philippine Su Kuang Institute, Binondo Church)
- Iba Pang Istruktura = 10 (Mga Tulay at Monumento)
Kabuuan = 117
San Nicolas
- Mga Bahay at Katulad na Istruktura = 161 (+dagdag ang 24 Ruins [=185])
- Komersyal na Gusali at Katulad na Istruktura = 12
- Institusyonal at Relihiyosong Gusali = 3 (Fire Station, Nuestra Señora Dela Soledad
De Camba Foundation, Alcaiceria de San Fernando)
- Iba Pang Istruktura = n/a
Kabuuan = 200
Pinagsamang Bilang ng potensyal at tukoy na Heritage Sites = 118+202 = 320
Para sa mas madetalyeng imbentaryo na naisagawa ng mananaliksik, kasama ang ilang kaugnay
na impormasyon at imahe, mangyaring sumangguni sa Apendiks B. Ang bilang na ito ay tiyak na
mababawasan sa mga susunod na mga panahon. Kung mapapasin sa listahan, itinala rin ng
mananaliksik ang mga guho (ruins) o bakas na natira sa isang partikular na pook. Ito ay sa
kadahilanang patuloy ang demolisyon sa lugar, at malamang ay kamakailan lamang giniba o nasira ng
sakuna gaya ng sunog at iba pang natural na kalamidad. Sa pamamagitan ng naisagawang
pagmamapa at pagiimbentaryo, nagkaroon ng pioneering effort upang tukuyin ang mga nasabing
istruktura na layunin kilalanin at i-appreciate ang kanilang pananatili sa lugar bilang bahagi ng
sosyal, historikal, at kultural na fabric ng Binondo.
Sintesis
Upang gawan ng sintesis ang mga nasabing bilang ng heritage sites sa Binondo at ang makita sa
mas ispesipikong pagtingin ang histokultural at arkitektural na kahalagahan ng mga istruktura, pumili
ang mananaliksik ng ilan sa mga pinaka-significant na heritage sites sa distrito: 10 sa Binondo, at 7
naman sa San Nicolas. Sa pamamagitan nito ay magkakaroon ng pagtukoy sa focal point ng mga
pangunahing landmark sa mga distrito ng Binondo at San Nicolas, at mula sa mga ito ay masusuri rin
ang mga karatig na heritage sites ng mga ito batay sa estilo ng arkitektura at relevance sa historikal at
sosyokultural na fabric ng distrito. Ang mga napili ring mga istruktura ay may malaking potensyal
upang ideklara bilang opisyal na Kultural na Ari-arian ng mga pambansang ahensyang kultural ng
pamahalaan dahil sa natatangi nitong mga estilo at kasaysayan. Karamihan sa babanggiting kataga ng
impormasyon ay mula sa mga akda ni De Viana patungkol sa Binondo. Dahil ang ilang salita ay
masyadong teknikal ay hinayaan na lamang ang wikang Ingles upang gamitin sa pagpapaliwanag.
SAN NICOLAS
1. Ides O’Racca Building, Carmen Planas corner M. de Santos Streets – a four-storey building with
its beautiful 1930’s architecture. The building is Art Deco. Vertical bays delineated by concrete
pilasters run from ground floor to roof deck. A very interesting element in the building façade is the
fourth floor stream of windows with their corbels delightfully fanning out from the wall. Inside is a
granolithic finished staircase that goes up in two symmetrical flights to the second floor.
Built in 1935 by Dr. Isidoro de Santos, with intentions of making it into a cold storage plant, being
strategically located at Divisoria (De Viana 67).
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 309)
2. Chanuangco Sunico House, Lara corner Camba Streets – Tahanan ni Hilario Sunico, isang
kilalang panday ng mga kampana at mga ornamental na grillworks. Opisyal na deklaradong
Significant Cultural Property (Category III) ng Pambansang Museo. Narito pa ang karagdagang
deskripsyon tungkol sa bahay:
House of Don Hilario Sunico, 1891 – This house is beveled at the corner, or has a chaflan, being
located at a corner lot. Pot-bellied barrigones or grillwork in windows were then in vogue (De Viana
162).
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 26)
3. Hilario Sunico Foundry, Jaboneros corner Barcelona Streets - A simple shed structure
but designed with ornamental brackets and stylized columns supporting the truss (De Viana
123). Dito ginawa ang 176 na kampana ni Hilario Sunico na makikita sa iba’t ibang simbahan
sa Pilipinas, kabilang ang Binondo Church.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 54)
4. Casa Tribunal de Naturales, Asuncion Street – In 1886, plans were drawn by the Municipal
Architect Juan Hervas to repair the tribunal house of the indios. The first floor had storage rooms,
calabozos or detention cells, a yard, an entresuelo, and a vestibule leading to the main staircase. The
main storey had an archives room, an office, a court room, and a storage room for weapons (De
Viana 150).
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 21)
5. Antonio Luna House, Urbiztondo Street - Antonio Luna was the fiery-tempered but brilliant
military strate indgist of Gen. Aguinaldo. He was the brother of the famous painter Juan Luna (MSC
Institute of Technology). The house has its simple geometric style which indicates its construction to
be during the first half of the nineteenth century. It has framework of stone walls in the first storey
and wood in the upper floor. The second storey façade is a long continuous stream of capiz shell
windows and ventanillas. An wooden main portal, carved with a small wooden floor, is the main
entrance to the house (De Viana 181).
Ang bahay na ito ay kabilang sa iilang “Marked Structures” sa distrito sa ilalim ng Artikulo III ng
Heritage Law.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 12)
6. Alcaiceria de San Fernando, kasalukuyang kinalalagyan ng Paaralang Pedro Guevara sa
Numancia corner San Fernando and Muller Streets – Isang pamilihan ng seda ang nasabing
Alcaiceria. Maituturing ang istruktura bilang unang pormal na customhouse noong panahon ng mga
Kastila. Itinayo noong 1758 (De Viana 103). Narito pa ang ilang deskripsyon ng nasabing Alcaiceria:
The structure was an octagonal building with an interior courtyard or patio surrounded by
porticos. Each side of the octagonal structure had spaces for three stores, except for two sides which
had only one store, access ways and accounting offices. Each stone had an interior patio joined by a
walkway which connects it to the other stores (De Viana 104).
Sa kasalukuyan, ang Alcaiceria ay wala na mismo, yamang ang nakatayo na sa lugar nito ay isang
pampublikong paaralan, liban na lamang sa isang bahagi ng perimeter wall ng nasabing eskwelahan
sa Muller Street na sinasabing labi o guho ng 1758 na istruktura ng Alcaiceria.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 246)
7. Isang Camarin sa panulukan ng Kalye Elcano at Kalye Lavezares – Ang mga camarin na gaya
nito ay imbakan o bodega ng mga negosyante sa Binondo yamang ito ay isang komersyal na distrito.
Ang camarin na ito sa Elcano corner Lavezares ay dalawa ang palapag. Ngunit ang pinakainteresante
sa lahat ng detalye nito ay ang tisa nitong bubong. Ang mga ganitong istruktura ay sinasabing
nandoon na sa lugar bago pa man ang panahong 1880s, dahil pagkatapos ng taong iyon ay
ipinagbawal na ang paglalagay ng tisa sa bubong dahil ito ay nahuhulog dulot ng lindol, at sa halip ay
pinapalitan na ng yero. Sinasabing ito ang isa sa 3 natitirang istruktura sa Metro Manila mula sa
panahon ng mga Espanyol na may tisa pa ang bubong. Ang natitirang dalawa ay makikita sa Bahay
na Tisa sa Pasig, at ang isa ay sa Urbiztondo Street sa San Nicolas din, bagamat hindi na buo ang tisa
sa bubong nito.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 151)
BINONDO
1. El Hogar Filipino Building, Juan Luna Street corner Muelle dela Industria – isa sa mga
pinakaunang struktura na itinayo noong unang bahagi ng ika-20 siglo. Dinisenyo ni Ramon
Irureta Goyena at pinasinaya noong 1914. Ang estilo ng gusali ay pinagsamang klasikal at
artistikong tradisyon ng Beaux Arts School (De Viana 41). Sikat ang gusali bilang tampok sa iba’t
ibang palabas sa telebisyon, patalastas, at pelikula, dahil sa natatangi nitong arkitektura na tila
makikita lamang sa mga Kanluraning bansa. (Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero
300)
2. Panciteria Macanista de Buen Gusto, o ang Don Severino Alberto House, San Fernando
Street malapit sa Plaza Lorenzo Ruiz - A typical three-storey commercial accessoria.
Chimenas or roof ventilator adorn the roof ridge. Balconies grace the French windows on the
second storey (De Viana, 173).
Bilang isang makasaysayang trivia, ang Panciteria Macanista de Buen Gusto ay binanggit
sa nobelang El Filibusterismo ni Dr. Jose Rizal. Marahil ay sikat ang nasabing estabisimyento
noong panahon na iyon, o maaaring dinadayo ito ng mismong Pambansang Bayani, kaya naman
ito ay naisama sa akda. Samakatwid, nagtataglay ito ng historikal at kultural na kahalagahan sa
distrito.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 3)
3. Leopoldo R. Aguinaldo Department Store, Juan Luna Street – Built in 1931. The building it
occupied exists to this day as the Marvel Corporation Building with its distinct Katipunero and
Liberty statues (Kabilang din ang mga istatwa nina Dr. Jose Rizal at Josephine Bracken sa façade
ng gusali). Owned by Leopoldo R. Agunaldo & Co. Inc., the store was one of the more posh
department stores in Manila (De Viana 54). (Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero
308)
4. The Pacific Commercial Company/ National City Bank, Muelle del Banco Nacional corner
Juan Luna Street – Built in 1922. Designed by Murphy, McGill and Hamlin of New York and
Shanghai with Oscar C. Campbell as contractor and S.D. Rowlands as structural engineer. The
building is infused with classical motifs – Ionic clumns, pilasters, cornices, and entablature (De
Viana 47).
Gaya ng El Hogar Building, ang gusaling ito ay sikat din sa mga shooting ng telebisyon,
patalastas, at pelikula dahil sa natatangi nitong estilo ng akitektura na Neoclassical ang tema.
Ngayon ay tinatawag na itong Juan Luna E-Services Building at gagawing isang business
processing outsourcing na establisimyento, at samakatwid ay halimbawa ng adaptive reuse ng
isang sinaunang gusali para sa modernong gamit.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 301)
5. Perez-Samanillo Building, Escolta Street – Now known as the First United Building. Designed
and built by Luna de San Pedro-Cortez Associates (Si Andres Luna de San Pedro na nagdisenyo
ng gusali ay anak ng tanyag na pintor na si Juan Luna). It won in 1928 in an architectural
competition in the commercial building design category. Art Deco in design, the building is
striking for its dominantly geometric lines and ornamental motifs. It has a quaint winding
staircase with wrought iron grills and a charming old-fashioned elevator (De Viana 55).
Sa kabutihang palad, ang gusaling ito ay bahagi ng opisyal na deklaradong Kultural na
Ari-arian ng Pilipinas, bilang isang Significant Cultural Property (Category III).
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 212)
6. Regina Building, Escolta Street – The Regina Building stands on the site of the old Roxas
Building which was bought by Pampanga sugar tycoon, Jose de Leon. The building was rebuilt
and improved together with the attached two other buildings within the block, which Mr. de Leon
also acquired. The construction was made possible through the Metropolitan Engineering and
Construction Co, Inc. where Architect Fernando Ocampo was senior partner. From these three
structures rose the Regina Building with its eclectic mix of classical and Art Deco lines. The
building was named after his first wife Regina (De Viana 55). (Tingnan ang Apendiks B –
Imbentaryo, Numero 112)
7. Uy Chaco Building, Plaza Moraga corner Quintin Paredes Street and Plaza Cervantes –
Built in 1914. It became one of the earliest offices in Binondo. Designed by the architect Samuel
C. Rowell, the structure has Art Nouveau figure with a quaintly domed turret at the corner. It
became a dominant figure in the urban landscape of Binondo since prewar times, being a virtual
gateway landmark to old Calle Rosario, now Quintin Paredes Street (De Viana 43).
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 92)
8. Capitol Theater, Escolta Street – Itinayo noong 1935 (De Viana 59). Dinisenyo ng Pambansang
Alagad ng Sining sa Arkitektura na si Juan F. Nakpil, at samakatwid ay pasok sa pamantayan
upang maging isang opisyal Kultural na Ari-arian. Ang disenyo nito ay Art Deco, na may bas-
relief ng Muse of Comedy at Muse of Tragedy sa façade nito, na ang mga kasuotan ay tradisyunal
na Pilipina.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 210)
9. Hong Kong Shanghai Bank Building, Juan Luna Street corner San Gabriel Street – Built in
1922. The HSBC Building was designed to be at par with the best office buildings of the prewar
period. Its remarkable classical features include decorative consoles, cornices, cartouches,
pilasters and the seal of the bank proudly emblazoned over the main portal (De Viana 47).
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 95)
10. Binondo Church, Plaza Lorenzo Ruiz – Kasalukuyang istruktura ng façade ay itinayo noong
1749 (De Viana 90), sa estilong Baroque. Ang kampanaryo nito ay itinayo naman noong 1764
(De Viana 92). Isa sa pinakakinikilalang landmark ng Binondo. Kabilang sa Classified Historic
Structure (Level I) ng Pambansang Komisyong Pangkasaysayan sa ilalim ng Resolusyon Bilang
3, s. 1991. Isa rin itong Marked Structure dahil nagtataglay ito ng panandang pangkasaysayan ng
PHC.
(Tingnan ang Apendiks B – Imbentaryo, Numero 1)
Upang bigyan ng maikling kultural analisis ang mga istrukturang ito, makikita ang baryasyon ng
arkitektura sa paglipas ng panahon. Gaya ng mga bahay na bato at iba pang istruktura sa San Nicolas
gaya ng casa tribunal, na naglalarawan ng estilo noong panahon ng mga Kastila, at naaangkop sa
materyales na mayroon noon at sa pangangailangang kailangan isakatuparan ng mga iyon sa
ispesipikong time period. Ang mga komersyal na gusali naman na itinayo noong panahon ng mga
Amerikano ay nagpapakita ng rebolusyon sa arkitektura at magnityud o laki kung ikukumpara sa
panahon ng mga Espanyol, at kinakatawan ang layunin ng mga Amerikano na ibahagi ang
Kanluraning ideya na mayroon sila. Ngunit dito pa rin makikita ang ilan sa mga detalye na masasabi
nating umakma ito sa environment ng Pilipinas. Gaya na lamang ng L.R. Aguinaldo Department Store
na eklektiko ang disenyo at may elemento ng Art Deco at Klasikong mga linya, ngunit nagsanib ang
elementong Kanluranin at elementong Pilipino sa anyo ng mga set ng istatwa – 1 mula sa Amerika
(Liberty), at 3 mula sa Pilipinas (Katipunero, Rizal, at Bracken). Gayundin naman ang sa Ides
O’Racca Building sa Binondo, na layuning maging isang pabrika ng yelo sa anyo ng isang Art Deco
na gusali, at istratehikong inilagay talaga sa lugar dahil sa komersyal at industrial nitong kultura.
Walang duda naman na kinakatawan ng mga Spanish-era na mga istruktura ang prinsipyo bahay na
bato na nagmula sa konsepto ng bahay kubo na siyang katutubong bahay ng ating mga ninuno.
Sa pisikal na anyo, makikita rin ang iba’t ibang pangangalaga na ibinigay sa mga sinaunang
istruktura sa distrito. Karamihan sa mga nabanggit na istruktura noong panahon ng Kastila sa San
Nicolas ay hindi binibigyan ng kaukulang preserbasyon. Ang ilan nga sa mga ito ay abandonado na.
Ang camarin sa Elcano na masasabing isa sa pinakamatandang istruktura hindi lamang sa Binondo
kung hindi sa Maynila, na napansin ng mananaliksik na nag-uuka uka na ang mga tisa sa ibabaw ng
bubong nito at tinutubuan na ng mga halamang maaaring nagpapabilis sa deteryorasyon ng istruktural
na kalakasan nito. Habang ang mga kolonyal na Amerikanong gusali ay nanganganib ding masira
dahil sa kapabayaan. Gaya ng El Hogar Filipino Building na nanganganib gibain ayon sa mga ugong-
ugong.
Sa kabilang banda naman ay may ilan na patuloy na nagsisikap upang panatilihin ang kaayusan
ng gusali. Gaya na lamang ng Perez-Samanillo Building sa Escolta at Pacific Commercial Building na
ngayo’y Juan Luna E-Services Building, kung saan makikita ang pag-aalaga ng pamunuan nito sa
aestetik at istruktural na integridad nito upang makasabay sa galaw ng panahon. Bagamat kung
titingnan ang kinalalagyan nito, makikita na tila “patay” na ang lugar, dahil hindi na ito gaanong
dinadayo ng mga tao. At maaaring ito ang isang salik kung bakit wala na ring pakialam sa kanilang
gusali, at patuloy ang pag-abandona nila sa mga ito. Mas malala kung magdesisyon ang mga may-ari
na gibain na lamang ang mga ito at tayuan ng bagong gusali upang mas kumita at sumama sa galaw
ng sinasabing urban renewal at commercial developmentn, na hindi tinitingnan ang ekonomiko at
histokultural na potensyal ng mga ito, liban pa sa turismo na aspeto.
Nawa ay sa pamamagitan ng pagtukoy sa pinaka-significant na istruktura sa Binondo ay makita
ng mga susunod na mananaliksik, at maging ng pamahalaan at komunidad na pinatutungkulan ng
pag-aaral ang kahalagahan na mayroon ang mga tahimik na saksi na ito ng mayamang kasaysayan. Sa
tulong ng mga eksperto sa larangan ng heritage conservation, urbanp planning, at economic and
marketing analysis ay mas mabibigyan ng linaw ang potensyal nito sa mas teknikal na aspeto, maging
ang pagsasagawa ng komprehensibong pagpaplano ng tunay na development kung saan ay
kinukunsidera ang pagsasama ng mga heritage site sa kaunlaran ng distrito. Nawa ang pagkalimot na
nararanasan ng mga istrukturang ito sa pangkalahatan ay mapalitan ng mas positibong pananaw gaya
ng restorasyon at adaptive reuse ng mga gusali.
KABANATA 5
Papel ng Pamahalaan sa Heritage Sites
Malinaw na sinasaad ng 1987 Konstitusyon ng Pilipinas, sa Artikulo XV, Seksyon 15, na ang
Estado ang siyang mangangalaga, magsusulong, at magpapatanyag sa makasaysayan at
pangkulturang pamana ng bansa at ng yaman nito, maging ang mga artistikong likha. Dagdag pa rito,
patuloy na pinagtitibay ang naturang pahayag sa sumunod na Seksyon 16, na nagsasabing lahat ng
yamang artistiko at historikal ng Pilipinas ay nagbubuo sa kultural na kayamanan ng bayan at
mapapasailalim ng proteksyon ng Estado na siyang magtatakda ng disposisyon ng mga ito.
Samakatuwid, ang pamahalaan ay ang pangunahing entidad na kumatakatawan sa Bayan at siyang
legal na binasbasan ng mamamayan nito upang magprotekta sa mga bagay na bahagi ng dakilang
pamana ng Pilipinas. Ito ang gagawa, magpapatupad, at magpapakahulugan sa mga alituntunin at
batas na layuning isulong at pagyamanin ang mga anyo ng kultural na pamana ng bansa gaya ng
heritage sites.
Ngunit, sa kabila ng lahat mga ito, tila patuloy pa rin ang pag-abandona at paggiba sa mga
antigong istruktura na ito sa iba’t ibang panig ng bansa. Partikular sa Lungsod ng Maynila, na
bagamat itinuturin bilang Kabisera at makasaysayan at pangkulturang sentro ng Pilipinas, ay ironikal
na sentro rin ng talamak na paglapastangan sa kasaysayan sa pamamagitan ng pagwasak sa mga
istruktura at iba pang landmark na saksi sa mayamang kasaysayan hindi lang ng Lungsod kundi
maging ng bansa.
Maraming istruktura ang giniba sa nakalipas na dekada sa Maynila, gaya ng Jai Alai Building sa
Taft Avenue, Ermita noong 2000, Avenue Theater sa Rizal Avenue, Sta. Cruz noong 2005, at
Meralco Headquarters sa Kalye San Marcelino, Ermita noong 2013 lamang, sa kabila ng matinding
pagtutol dito ng iba’t ibang sektor ng lipunan at maging ang napalaking significance na taglay ng mga
ito. Hindi rin itinuturing na prayoridad sa pangkalahatang pagtingin ang aspeto ng heritage
conservation, maging ang edukasyon tungkol dito na dapat sana ay ang komunidad kung saan
matatagpuan ang mga heritage sites ang siyang una at responsableng grupo na kumakalinga sa mga
ito.
Ang mga nabanggit na nakapanlulumong konsepto ay maia-apply sa nagaganap sa Binondo sa
kasalukuyan. Sa sariling pagtatala lamang ng mananaliksik sa nakalipas na 2-3 taon ay maraming
bahay ang sunod-sunod na ginigiba at ang pinapalit sa mga ito ay tila mga istruktura gaya ng bodega
at iba pang modern ngunit mas mababang kalidad ng porma na mga gusali o kung hindi naman kaya
ay isang paradahan ng sasakyan at bakanteng lote para sa iba pang silbi nito. Kabilang sa mga naitala
ng mananaliksik ay ang serye ng sinaunang accessoria sa 529 Elcano sa San Nicolas, na umabot pa
ang reklamo hanggang sa pambansang pahayagan (Aning) sa tulong ng Heritage Conservation
Society o HCS, isang pangunahing hindi pampamahalaang organisasayon (NGO) sa Pilipinas na
naglalayong protektahan ang built heritage ng bansa (HCS). Sa kasagsagan ng riserts na ito ay
umusbong din ang sigaw ng ilang heritage conservationists ukol sa naaambang demolisyon ng El
Hogar Filipino Building sa Muelle dela Industria sa Binondo na kinikilalang landmark ng downtown
Maynila.
Kaya naman, sa kalinawagan ng mga nabanggit na pahayag, titingnan sa kabanatang ito ang mga
responsibilidad ng gobyerno ukol sa heritage sites ng bansa, partikular sa Binondo sa Lungsod ng
Maynila. Susuriin ang mga ahensiya ng pamahalaan na may direkta o pasibong kinalaman sa mga
antigong istruktura na ito, maging ang mga hakbang na nagawa na at maaari nilang gawin sa
hinaharap. Titingnan din ang partikular na papel ng ilang personalidad katulad ng pamahalaan gaya
ng Pangulo hanggang sa opisyal ng barangay hinggil sa konsepto ng heritage. Tatalakayin din dito
ang ilan sa mga posibilidad upang protektahan ang mga nasabing heritage sites ng Binondo sa ilalim
ng mga umiiral na batas at iba pang alituntunin ng pamahalaan.
Nasyonal na Lebel
Ehekutibo – Ang Pangulo ng Pilipinas, bukod sa pagpirma ng mga batas, ay may kakayahang
magsagawa ng mga hakbang upang i-exercise ang kanyang kapangyarihang ehekutibo o mas
malawak na kapangyarihan na ibinibigay sa kanya sa partikular na panahon gaya ng emergency
(halimbawa, panahon ng digmaan, Martial Law, rebolusyon) sa pamamagitan ng mga tinatawag na
Executive Issuances. Maaari siyang magbunsod ng opisyal na Proklamasyon na may naglalayong
magsulong ng pagpapayaman sa kultural na pamana, at pumirma ng mga Executive Order na may
kinalaman sa ahensiya ng pamahalaan na magdirekta ng aksyon na may kinalaman sa heritage ng
bansa. Narito ang ilang halimbawa ng mga ito:
Mga Executive Order:
Executive Order No. 80 – TRANSFERRING THE CULTURAL CENTER OF THE
PHILIPPINES, COMMISSION ON FILIPINO LANGUAGE, NATIONAL MUSEUM,
NATIONAL HISTORICAL INSTITUTE, NATIONAL LIBRARY, AND RECORDS
MANAGEMENT AND ARCHIVES OFFICE TO THE NATIONAL COMMISSION
FOR CULTURE AND THE ARTS FOR POLICY COORDINATION
(http://www.ncca.gov.ph/about-ncca/about-ncca/about-ncca-eo80.php)
Executive Order No. 358 -- CREATING A PRESIDENTIAL COMMISSION FOR THE
RESTORATION, CONSERVATION AND PRESERVATION OF THE VIGAN
HERITAGE VILLAGE
(http://www.lawphil.net/executive/execord/eo1996/eo_358_1996.html)
Mga Proklamasyon:
PROCLAMATION NO. 439 – DECLARING THE MONTH OF MAY OF EVERY
YEAR AS NATIONAL HERITAGE MONTH
(http://filheritagefest.fateback.com/proclamation.html)
PROCLAMATION NO. 339. DECLARING THE MONTH OF AUGUST OF EVERY
YEAR AS HISTORY MONTH (http://pcoo.gov.ph/issuances/issuances-
proc/Proc339.pdf)
Lehislatibo – Ang pinakamataas na lawmaking body ng bansa, binubuo ng bicameral na
Kongreso sa anyo ng Kamara de Representantes at Senado. Alinsunod sa hangarin ng estado
na payamanin ang kultura ng Bayan, nararapat lamang na isama sa agenda ng mga
mambabatas ang pagsulat at pagpasa ng mga batas na patungkol o may kaugnayan sa
pangangalaga, pagsusulong, at pagpopopularisa sa heritage sites ng bansa. Sila ay binigyan
ng tungkulin upang magsulat ng mga batas sa interes ng mamamayan. Ilan sa mga
naisumiteng mga batas at bill tungkol sa heritage ay ang mga sumusunod:
REPUBLIC ACT NO. 4846 – "CULTURAL PROPERTIES PRESERVATION AND
PROTECTION ACT"
REPUBLIC ACT NO. 10066 – “NATIONAL CULTURAL HERITAGE ACT OF 2009”
SENATE BILL NO. 1090 – “AN ACT PROVIDING FOR THE PROTECTION,
PRESERVATION AND RESTORATION OF NATIONAL LANDMARKS,
ESTABLISHING THE NATIONAL LANDMARKS COUNCIL FOR THE
PURPOSE, PROVIDING FUNDS THEREFOR, AND FOR OTHER PURPOSES”
Hudikatura – Ayon sa Artikulo VIII, Seksyon 1 ng 1987 Konstitusyon:
Section 1. The judicial power shall be vested in one Supreme Court and in such lower courts
as may be established by law. Judicial power includes the duty of the courts of justice to
settle actual controversies involving rights which are legally demandable and enforceable,
and to determine whether or not there has been a grave abuse of discretion amounting to lack
or excess of jurisdiction on the part of any branch or instrumentality of the Government.
Ang hudikatura ay may tungkulin na bigyang kahulugan ang mga umiiral na alituntunin at batas
ng estado na may kinalaman sa mga isyu ng heritage. Ang mga korte ay may karapatang maglabas ng
desisyon ukol sa mga aktuwal na kontrobersiya na hindi mabigyan ng solusyon sa ilalim ng tiyak na
jurisprudence.
Lokal na Lebel
Sa konteksto ng Maynila, ang punong panglungsod o mas kilala bilang mayor ang isang Punong
Ehekutibo ng lungsod. Narito ang isang sipi mula sa Kabanata 2 ng Local Government Code of the
Philippines.
Article One. - The City Mayor
SECTION 455. Chief Executive; Powers, Duties and Compensation. –
(a) The city mayor, as chief executive of the city government, shall exercise such powers
and perform such duties and functions as provided by this Code and other laws.
(b) For efficient, effective and economical governance the purpose of which is the general
welfare of the city and its inhabitants pursuant to Section 16 of this Code, the city mayor
shall:
(1) Exercise general supervision and control over all programs, projects, services, and activities
of the city government, and in this connection, shall:
(i) Determine the guidelines of city policies and be responsible to the Sangguniang Panlungsod
for the program of government;
(ii) Direct the formulation of the city development plan, with the assistance of the city
development council, and upon approval thereof by the Sangguniang Panlungsod, implement
the same;
(iii) Present the program of government and propose policies and projects for the
consideration of the Sangguniang Panlungsod at the opening of the regular session of
the Sangguniang Panlungsod every calendar year and as often as may be deemed
necessary as the general welfare of the inhabitants and the
needs of the city government may require;
(iv) Initiate and propose legislative measures to the Sangguniang Panlungsod and as often as
may be deemed necessary, provide such information and data needed or requested by said
sanggunian in the performance of its legislative functions;
Dagdag pa rito, siya rin ang pangunahing tagapagpatupad ng batas at siyang may pinal na
desisyon sa mga isyu na kinakaharap ng kanyang lungsod, maging ang mag-isyu ng mga executive
order upang masigurong ang mga umiiral na mga batas at ordinansa ay akmang ipinapatupad [Section
455 (b) (2) (iii)]. Halimbawa na lamang sa pag-isyu ng demolisyon ng isang heritage site, maaari
siyang magbigay ng direktiba sa City Engineer’s Office upang ipatigil ang nasabing gawain. Isa pa,
ang isang city mayor ay maaaring maghanda ng mga consolidation plans para sa Barangay sa
kanyang nasasakupan at isusumite sa Sangguniang Panglungsod para sa kaukulang aksyon.
Bilang kaliwanagan sa mga nasabing pahayag, ang Alkale ay nararapat na ipatupad ang mga
kasalukuyang batas at ordinansa na ipinasa para sa pagpapalawig ng built heritage sa kanyang
lungsod, gaya ng Heritage Law (R.A. 10066) at ang R.A. 4846, o ang Cultural Properties
Preservation Act. Maaari siyang mag-isyu ng mga executive order at proklamasyon na kinikilala ang
isang lokal na heritage site, kaiba pa sa nasyonal na deklarasyon ng Kultural na Ari-arian. Maaaring
isagawa ito sa pisikal na paraan sa pamamagitan ng pagkakabit ng city markers at iba pang katulad na
gawain. Maaari siyang magsulong o magmungkahi sa Sangguniang Panglungsod ng mga
pamantayang lehislatibo pagdating sa istandard ng heritage conservation na natatanging maia-apply
sa lungsod, and maaaring magpresenta ng mga programa na may kaugnayan sa kamalayan at
edukasyon pang-heritage, na bibigyang consideration naman ng nasabing Sanggunian.
Sa isang interesanteng bahagi, sinasaad din ng Koda ang pagbibigay ng opsyonal na
kapangyarihan sa Alkalde upang maghirang ng isang Population Officer para sa lungsod [Section 454
(a)]. Kapag naihirang, ang naturang Population Officer ay magpapatupad ng kaukulang training
programs bilang pagtugon sa cultural heritage ng mga mamamayan ng lungsod [Section 488
(b)(3)(iii)].
Ang Sangguniang Panglungsod naman, na pinangunguluan ng Bise Alkalde, ay mag-aaprub ng
mga ordinansa at magpapasa ng mga resolusyon na kinakailangan para sa isang episyente at
epektibong pamahalaang panglungsod. Gayundin ang mga barangay official sa anyo ng Punong
Barangay, Sangguniang Barangay, at Sangguniang Kabataan, na nagpapasa at ipinapatupad ang
umiiral na batas at ordinansa sa kanilang sinasakupan, at tinutulungan ang Alkalde at miyembro ng
Sangguniang Panglungsod sa pagpapatupad ng kanilang tungkulin.
Mga Partikular na Ahensya ng Gobyerno
Mayroong natukoy na tatlong partikular na mga pangunahing ahensiya ng gobyerno na direktang
may kinalaman sa pangangalaga, pagsusulong, at pagpapabantog sa makasaysayan at pangkulturang
heritage ng bansa, alinsunod sa pahayag ng Konstitusyon sa mga sagradong tungkulin ng Estado. Ang
mga ito ay ang: National Commission for Culture and the Arts (NCCA), National Historical
Commission of the Philippines (NHCP), at ang National Museum of the Philippines (NM). Mahalaga
na malaman ang kanilang mga objektib bilang dahilan ng kanilang pagkakatatag upang mabigyang
linaw kung kaninong ahensiya dapat ilapit ang mga tanong, isyu at kontrobersya na pumapalibot sa
larangan ng heritage conservation. Magkakaiba man ang pangunahing misyon at bisyon ng mga
nasabing kawanihan, ang mga ito ay inaasahang magko-coordinate sa isa’t isa upang tuparin ang
iisang hangarin na pangalagaan ang heritage sites ng bansam partikular sa Binondo, Maynila.
National Commission for Culture and the Arts (NCCA)
The National Commission for Culture and the Arts (NCCA), Philippines is the
overall policy making body, coordinating, and grants giving agency for the
preservation, development and promotion of Philippine arts and culture; an
executing agency for the policies it formulates; and task to administering the National
Endowment Fund for Culture and the Arts (NEFCA) -- fund exclusively for the
implementation of culture and arts programs and projects.
The government’s support for cultural development is particularly highlighted by
the passage of R.A. 7356 that created the NCCA. The coordination among the
cultural agencies was strengthened by the virtue of Executive Order No. 80, which
placed the Cultural Center of the Philippines, the National Historical Institute (now,
the National Historical Commission of the Philippines), the National Museum, The
National Library (now, The National Library of the Philippines), and the Records,
Management, and Archives Office (now, the National Archives of the Philippines)
under the NCCA umbrella. Further, through Republic Act No. 9155, administratively
attached the earlier aforementioned five cultural agencies to the NCCA, including
now the Komisyon sa Wikang Filipino / Commission on the Filipino Language. Thus,
the NCCA is responsible for culture and the arts in the Philippines --- and, if not in
the name, the de facto Ministry of Culture.
The Commission together with the six cultural agencies works with the principle
of partnership, collaboration and shared responsibility in achieving effectively and
efficiently the implementation of cultural programs as well as maximizing of
resources.
The NCCA was created to serve as the presidential inter-agency commission to
coordinate cultural policies and programs.
Vision
The culture and arts community envisions the Filipino culture as the Wellspring of
national and global well-being [Ang kalinangang Filipino ay bukal ng kagalingang
pambansa at pandaigdig].
Mission
According to Sections 8 and 12 of RA No. 7356, the NCCA is created and mandated to
formulate and implement policies and plans in accordance with the principles stated in Title I
of RA No. 7356:
- To formulate policies for development of culture and the arts;
- To implement these policies in coordination with affiliated cultural agencies;
- To coordinate implementation of programs of these affiliated agencies;
- To administer the National Endowment Fund for Culture and the Arts (NEFCA);
- To encourage artistic creation within a climate of artistic freedom;
- To develop and promote the Filipino national culture and arts; and,
- To preserve Filipino cultural heritage.
Mandate
- To encourage the continuing and balanced development of a pluralistic culture by the
people themselves;
- To conserve, promote and protect the nation’s historical and cultural heritage;
- To ensure the widest dissemination of artistic and cultural products among the
greatest number of people across the country and overseas for their appreciation and
enjoyment;
- To preserve and integrate traditional culture and its various creative expressions as a
dynamic part of the national cultural mainstream; and,
- To ensure that standards of excellence are pursued in programs and activities
implementing policies herein stated, it shall encourage and support continuing
discussion and debate through symposia, workshops, publications, etc., on the highest
norms available in the matrix of Philippine culture.
National Historical Commission of the Philippines (NHCP)
The National Historical Commission of the Philippines (NHCP) was created in
1972 initially as the National Historical Institute to integrate the diverse functions of
various historical agencies. NHCP now, by virtue of R.A.10086, is responsible for the
conservation and preservation of the country's historical legacies. Its major thrusts
encompass an ambitious cultural program on historical studies, curatorial works,
architectural conservation, Philippine heraldry, historical information dissemination
activities, restoration and preservation of relics and memorabilia of heroes and other
renowned Filipinos.
The NHCP continues to undertake the commemoration of significant events and
personages in Philippine history and safeguard the blazoning of the national
government and its political divisions and instrumentalities.
National Museum of the Philippines (NM)
The National Museum, a Trust of the Government, is an educational, scientific and
cultural institution that acquires, documents, preserves, exhibits, and fosters scholarly study
and public appreciation of works of art, specimens, and cultural and historical artifacts
representative of our unique to the cultural heritage of the Filipino people and the natural
history of the Philippines. It is mandated to establish, manage and develop museums
comprising the National Museum Complex and the National Planetarium in Manila, as well
as regional museums in key locations around the country. Currently, the National Museum
national network comprise nineteen regional, branch and site museums throughout the
archipelago. The National Museum manages and develops the national reference collections
in the areas of cultural heritage (fine arts, anthropology and archaeology) and natural
history (botany, zoology,and geology and paleontology), and carries out permanent research
programs in biodiversity, geological history, human origins, pre-historical and historical
archaeology, maritime and underwater cultural heritage, ethnology, art history, and
moveable and immoveable cultural properties. Appreciationof the collections and research
findings of the Museum, as well as technical and museological skills and knowledge, are
disseminated through exhibitions, publications, educational, training, outreach, technical
assistance and other public programs. The National Museum also implements and serves as a
regulatory and enforcement agency of the Government with respect to a series of cultural
laws, and is responsible for various culturally significant properties, sites and reservations
throughout the country. It is the lead agency in the official commemoration of Museums and
Galleries Month, which is the month of October, every year.
Our Mandate and Objectives
educational, scientific, and cultural activities in diverse fields of study
The National Museum has a three-dimensional goal covering diverse of fields of
knowledge through various educational, scientific and cultural activities. As an
educational institution, the National Museum disseminates scientific and technical
knowledge in more understandable and practical forms through lectures, exhibitions,
interviews and publications for students and the general public.
As a scientific institution, the National Museum conducts basic research
programs combining integrated laboratory and field work in anthropology and
archaeology, botany, geology, and zoology. It maintains reference collections on
these disciplines and promotes scientific development in the Philippines.
As a cultural center, the National Museum takes the lead in the study and
preservation of the nation's rich artistic, historical and cultural heritage in the
reconstruction and rebuilding of our nation's past and veneration of the great
pioneers who helped in building our nation.
Our Vision and Mission
protecting, preserving and disseminating the legacy of the Filipino people
The existence of the National Museum is anchored on the basic philosophy that
the Filipino nation is kept unified by a deep sense of pride in its own identity, cultural
heritage and nature patrimony. The national identity of the Filipino must be
developed and enhanced, while imbibing the spirit of nationalism and strong
commitment in the protection and dissemination of its legacy.
The National Museum is envisioned as the premier institution and repository of
our heritage, and as an exciting, informative, and enjoyable place to visit – a place
that inspires people to learn from our traditions so as to help shape a better future.
The National Museum is also dedicated to the mission of collecting, preserving,
studying, interpreting and exhibiting the cultural and natural history specimens of
the Philippine, from the historic times to the present, albeit the diversity of their
cultural origins.
Makikita na bawat ahensiya ay may kani-kaniyang pagtingin hinggil sa aspeto ng kultural na
heritage sa bansa. Upang magbigay ng buod hinggil sa tungkulin ng mga nasabing ahensya pagdating
sa larangan ng heritage: Ang NCCA ay ang pangkalahatang lupon na nagtatakda ng mga polisiya at
nagko-coordinate sa mga kaanib nitong mga ahensya para sa pangangalaga ng built heritage. Ang
NHCP naman ay may tungkulin na magsuperbisa sa mga nadeklarang makasaysayang lugar at
landmark sa bansa, at may kapangyarihan ding magdeklara ng mga istruktura bilang opisyal na
makasaysayan sa ilalim ng ideyang nakapagsulong ito sa pambansang pangkalinangan. Ang National
Museum (NM) naman ay ang pangunahing institusyon na naglalayong lumikha ng repository ng
heritage sa bansa at ipreserba ang mga ito, at siyang may kapangyarihan din upang ideklara ang mga
built heritage bilang isang opisyal na cultural property. Ang kanilang mga hakbangin at mga
resolusyon ay may kahalagahan sa paglalayon na ipreserba ang heritage sites para sa pagpapataas ng
sense of place, national pride, at cultural identity ng mga Pilipino sa kasalukuyan at susunod na
henerasyon.
Ang Batas Pang-heritage: Ang National Cultural Heritage Act of 2009
Sa kabila ng mga institusyon na binigyan ng Batas ng kapangyarihan at layunin upang
pangalagaan ang pambansang heritage ng Pilipinas, laganap pa rin ang pagwasak sa sinaunang
istruktura ng bansana pangalagaan ang kultura at kasaysayan ng bansa sa anyo ng mga kultural na ari-
arian gaya ng heritage sites. Ngunit ang mga ito ay nagko-coordinate sa isa’t isa upang tuparin ang
hangarin ng estado Ayon kay G. Eric Zerrudo, eksperto sa larangan ng kultural na pamana ng bansa,
sa kabila ng tumataas na kamalayang kultural sa tulong ng mga ahensyang ito, ang banta sa pag-
degrade ng historikal na presinto sa mga lungsod at tabingbayan ay mas naging nakakaalarma
(Zerrudo 188). Dahil iba-iba ang komposisyon ng mga naturang institusyon, iba-iba rin ang kanilang
desisyon at pag-address sa mga isyung pumapalibot sa heritage. Mas kapansin-pansin ito bago ang
pagkakaroon ng isang “Omnibus Heritage Law” sa bansa. Dagdag pa ni Zerrudo, mayroong
napakakonting eksperto pagdating sa heritage na may kasanayan sa pagsasagawa ng kalagahan ng
heritage, may kaalaman sa mga charter ng heritage, at may epektib na magsaayos ng community
consciousness buildup (Zerrudo 189).
Ang nasabing pagnanais sa anyo ng isang partikular na batas tungkol sa kultural na pamana ay
nabigyan ng katuparan noong Marso 26, 2010, nang inaprubahan ni Pangulong Gloria Macapagal-
Arroyo ang Republic Act 10066, o mas kilala bilang ang National Cultural Heritage Act of 2009.
Alang-alang sa diskusyon sa riserts na ito, tatawagin ang batas bilang ang “Heritage Law.”
Pangunahing layunin ng naturang Heritage Law na palakasin, isulong, at protektahan ang kultural na
pamana ng bansa, ang mga ari-arian nito at kasaysayan, maging ang etnisidad ng local na komunidad,
sa pagtutulak ng preserbasyong kultural bilang istratehiya upang panatilihin at palakasin ang
pagkakakilanlan ng mga Pilipino. Hangad din ng batas na magtatag at palakasin ang mga
kasalukuyang kultural na institusyon, at protektahan ang mga manggagawa ng kultura (cultural
workers) at siguraduhin ang kanilang kaunlarang propesyonal at well-being. Sa ilalim ng batas na ito,
ang Estado ay tungkuling maglikha ng balanseng kapaligiran kung saan ang makasaysayang nakaraan
ay kasabay na nananatili kasama ang modernong lipunan.
Nagsasaad din ang Heritage Law ng mga kategorya ng mga itinuturing na mga kultural
na ari-arian (cultural properties) ng bansa. Dito rin makikita ang responsibilidad ng NCCA,
NHCP, at NM sa mga ispesipikong istruktura na opisyal na dineklara bilang heritage. Muli,
ipiniprisenta ang Artikulo III ng Heritage Law para sa referens.ng nasabing mga kategorya.
ARTICLE III
CULTURAL PROPERTY
SECTION 4. Categories. - The Cultural Property of the country shall be categorized as
follows:
(a) National Cultural Treasures;
(b) Important Cultural Property;
(c) World Heritage Sites;
(d) National historical shrine;
(e) National Historical Monument; and,
(f) National Historical Landmark;
SECTION 5. Cultural Property Considered Important Cultural Property. -For purposes of
protecting a cultural property against exportation, modification or demolition, the following
works shall be considered Important Cultural Property, unless declared otherwise by the
pertinent cultural agency:
Unless declared by the Commission,
(a) Works by a Manlilikha ng Bayan;
(b) Works by a National Artist;
Unless declared by the National Museum,
(c) Archaeological and traditional ethnographic materials;
Unless declared by the National Historical Institute,
(d) Works of national heroes;
(e) Marked structure;
(f) Structures dating at least fifty (50) years old; and
Unless declared by the National Archives,
(g) Archival material/document dating at least fifty (50) years old.
Dagdag pa sa mga ito, naglalaan ang batas ng pribilehiyo sa mga deklaradong kultural na
ari-arian, upang isulong ang pagdeklara ng parehong gobyerno at lipunang sibil sa mga
potensyal na heritage sites sa iba’t ibang bahagi ng bansa. Sa pamamagitan nito ay
mahihikayat ang lahat na makilahok sa layunin ng Estado na bigyan ng proteksyon at opisyal
na pagkilala na nararapat sa mga ito. Narito ang Seksyon 7 ng mula pa rin sa Artikulo III ng
Heritage Law.
SECTION 7. Privileges for Cultural Property. - All cultural properties declared as National
Cultural Treasures and national historical landmarks shall be entitled to the following
privileges:
(a) Priority government funding for protection, conservation and restoration;
(b) Incentive for private support of conservation and restoration through the Commission’s
Conservation Incentive Program for National Cultural treasures;
(c) An official Heritage Marker placed by the cultural agency concerned indicating that the
immovable cultural property has been identified as national cultural treasures; and/or
national historical landmarks, sites or monuments; and,
(d) In times of armed conflict, natural disasters, and other exceptional events that endanger the
cultural heritage of the country, all National Cultural Treasures or national historical
landmarks, sites or monuments shall be given priority protection by the Government.
All cultural properties declared as Important Cultural Property may also receive
government funding for its protection, conservation, and restoration. An official Heritage
Marker shall likewise be placed on an immovable cultural property to identify the same as
important cultural property.
Nirerekwayr din ang pagtatag ng isang rehistro ng lahat ng mga cultural property sa
bansa na itinuturing mahalaga para sa kultural na pamana sa pamamagitan ng Philippine
Registry of Cultural Property. Layunin nitong masuri at ma-monitor ang mga kultural na ari-
arian ng bansa, at maging opisyal na sanggunian ng publiko. Kasabay rin nito ang
direktibang pangalagaan ang mga nasabing kultural na ari-arian itinakda ng mga kultural na
ahensya ng bansa at silang magsasaad ng akmang metodo sa pagsasakatuparan nito.
ARTICLE V
REGISTRATION AND CONSERVATION OF CULTURAL PROPERTY
Section 14. Establishment of a Philippine Registry of Cultural Property. – All
cultural properties of the country deemed important to cultural heritage shall be
registered in the Philippine Registry of Cultural Property.
The Commission, through the appropriate cultural agencies and local government
units, shall establish and maintain this Registry within three (3) years from the
effectivity of this Act. The guideline in the registration of cultural property are as
follows:
(a) All cultural agencies concerned shall individually maintain an inventory, evaluation
and documentation of all cultural properties declared according to their category
and shall submit the same to the Commission. For cultural property declared as
immovable cultural property, the appropriate cultural agency shall, after
registration, give due notice to the concerned Registry of Deeds for annotation on the
land titles pertaining to the same;
(b) Local government units, through their cultural offices, shall likewise maintain an
inventory of cultural property under its jurisdiction and shall furnish the Commission
a copy of the same;
(c) Both cultural agencies concerned and local government unit shall continousuly
coordinate in making entries and in monitoring the various cultural properties in
their respective inventory;
(d) All government agencies and instrumentalities, government-owned and/or –
controlled corporation and their subsidiaries, including public and private
educational institutions, shall report their ownership and/or possession of such items
to the pertinent cultural agency and shall register such properties within three (3)
years from the effectivity of this Act;
(e) Private collectors and owners of cultural property shall register such properties
within three (3) years from the effectivity of this Act. The private collectors and
owners of cultural property shall not be divested of their possession and ownership
thereof even after registration of said property as herein required.
Information on registered cultural properties owned by private individuals shall
remain confidential and may be given only upon prior consent of the private owner.
The Commission shall operate the Registry in the NCCA portal cultural databank.
Section 15. Conservation of Cultural Property. – All intervention works and
measures on conservation of national cultural treasures, important cultural property
… shall be undertaken through the appropriate cultural agency which shall supervise
the same. The appropriate cultural agency shall approve only those methods and
materials that strictly adhere to the accepted international standards of conservation.
Iba pang Posibilidad
Sa kaliwanagan ng lahat ng mga kasalukuyang polisiya, tungkulin, at mandato para sa mga
institusyon gaya ng mga kultural na ahensiya at mga sinasaad ng batas para sa mga sangay ng
pamahalaan gaya ng ehekutibo, lehislatibo, hudikatura, at ng lokal na pamahalaan, patuloy pa rin ang
pagkalimot sa mga heritage sites ng bansa. Hindi lamang ito usapin sa konteksto ng heritage sites sa
Binondo, ngunit sa nangyayari sa lungsod ng Maynila at sa buong bansa bilang pangkalahatan. Isang
tila namumutawing prinsipyo na ng administratibong tungkulin ng mga nasabing ahensya ay ang
kawalan ng aksyon na ipinapakita sa pangangalaga sa heritage sites, at maging ang maliit o talagang
walang pagtingin ng mga ito sa pangkalahatang pagtataya. Para naman sa mga opisyal nang
deklaradong heritage sites/ cultural properties, tila maliit or talagang walang programa para sa
maintenance at kahit man lang pagsulong sa mga ito.
Ang sinasabing priority ng gobyerno para sa heritage sites ay kaduda-duda. Wala pa ring
naparusahan sa ilalim ng Heritage Law dahil sa paggiba sa ilang heritage sites sa Binondo simula
nang maisabatas ito noong 2009, at nakalulusot pa rin ang pagbibigay ng demolition permit upang
palitan ang lumang gusali ng isang modern at nagtatayugang mga istruktura. Nakapanlulumong isipin
na kay laki sana ng potensyal na mayroon ang mga sinaunang istrukturang ito hindi lang para sa
ikauunlad ng komunidad, ngunit higit sa lahat ay ang pagpapatibay sa pagkakakilanlan o identity at
pride of place ng mga Pilipino.
Ang mga sumusunod ay mga mungkahi ng mananaliksik na maaaring maging hakbang ng
pamahalaan, na may kooperasyon sa mga NGO at lokal na komunidad, upang ibalik ang sigla sa mga
heritage site at hikayatin ang lahat na gawin din ang parehong paraan. Bagamat malakas ang
konbiksyon ng mananaliksik na ang mga kasalukuyang polisya ay sapat upang pangalagaan ang mga
natitirang heritage sites ng Binondo, ang mga babanggitin ay maglalayon na i-compliment ang mga
kasalukuyang polisya at isulong ang mas matibay na pagtingin para sa pagsusulong ng heritage
conservation.
Pagpasa ng batas
Ito ay makatutulong upang palakasin ang mga kasalukuyang batas at maglaan ng mas
ispesipikong mga polisya tungkol sa aspeto ng heritage sites. Maaaring makipag-ugnayan ang
mamamayan sa mismong Presidente upang magsagawa ng Executive Order, o mga mambatatas gaya
ng senador at lokal na representante ng distrito sa Kamara para sa mungkahi na ito. Bagamat nandyan
ang nagbabadyang negatibong aspeto na, gaya ng ibang nananatiling batas ngayon, makakalimutan
lamang ang mga batas na lilikhain sa kasalukuyan dahil sa kakulangan ng implementasyon at
pagbibigay prayoridad, ano’t ano pa man ay hindi maisasantabi ang proteksyon na maaari nitong
ibigay sa mga heritage site at mamamayan pinatutungkulan ng mga ito.
Isang batas na itinutulak ng Heritage Conservation Society (HCS) sa mga mambabatas ay ang
pagpapasa ng isang batas para sa adaptive reuse ng mga heritage building (Arnaldo). Bagamat hindi
pa pulido ang nilalaman ng panukalang batas, ayon sa HCS ay hinihikayat nito ang may-ari ng gusali
upang iligtas ang kanilang mga ari-arian na may potensyal na ituring heritage sa pamamagitan ng
pagbibigay ng tax incentives. Maaaring magbigay ng tax holidays, discount, o maging exemption sa
pagbayad ng buwis kapalit ng pagpapanatili sa mga heritage sites ng isang lugar.
Designasyon ng Heritage Zone o ng Tourism Enterprise Zone
Alinsunod sa RA 10066 o ang Heritage Law, ang National Historical Commission of the
Philippines (NHCP) o ang National Museum (NM), na may konsultasyon sa Housing and Land Use
Regulatory Board at iba pang kaugnay na ahensya, ay maaaring magtalaga ng isang Heritage Zone.
Layunin nitong pangalagaan ang makasaysayan at pangkulturang integridad ng isang heograpikal na
lugar. Ang designasyon ay magsusulong ng adaptive reuse sa nasabing lugar, at maging ang lokal na
pamahalaan ay hinihikayat at nirerekwayr na pangalagaan ito.
Sa kabilang banda, ayon sa Implementing Rules and Regulation ng RA 9593 na mas kilala bilang
Tourism Act of 2009, ang Tourism Infrastructure and Enterprise Zone Authority o TIEZA, ay
maaaring magtalaga ng isang Tourism Enterprise Zone sa ilalim ng kriteria na sinasaad ng TIEZA:
Section 71 – General Criteria for the Designation of TEZ.
Any geographic area where a Tourism Enterprise Zone may be established shall
conform with the following general criteria to ensure that they will not proliferate in
a manner that diminishes their strategic economic and developmental value to the
national economy:
(a) The area is capable of being defined into one contiguous territory;
(b) It has historical and cultural significance, environmental beauty, or existing or
potential integrated leisure facilities within its bounds or within reasonable distances
from it;
(c) It has, or it may have, strategic access through transportation infrastructure, and
reasonable connection with utilities infrastructure systems;
(d) It is sufficient in size, such that it may be further utilized for bringing in new
investments in tourism establishments and services; and
(e) It is in a strategic location such as to catalyze the socioeconomic development of
neighboring communities.
Ang dalawang posibilidad na ito ay masasabing pasok sa katangian na taglay ng Binondo at San
Nicolas bilang kabuuan o kahit parsyal. Maaari ring magpokus muna bilang isang inisyal na hakbang
sa mga lugar sa naturang distrito na nagpapakita ng malaking potensyal pagdating sa heritage
tourism, gaya ng Chinatown o Escolta. Sa kasalukuyan, lumalakad ang isang panukala na ideklara
ang Kalye Escolta at mga karatig lugar nito sa Binondo upang maging isang Historic Business
District (sumasailalim sa Heritage Zone), na sinusulong ng mga may-ari ng gusali sa lugar sa
pakikipagtulungan ng kabataang sangay (youth arm) ng Heritage Conservation Society at ng National
Historical Commission of the Philippines.
Pagdebelop ng heritage charter
Ang heritage charter ay maaaring isagawa sa anyo ng pagpapasa ng isang ordinansa ng
pinatutungkulan na lokal na pamahalaan. Iko-compliment din nito ang kasalukuyang Heritage Law
kung sakali (maging sa nabanggit na Heritage Zone o Tourism Enterprise Zone), sa mas partikular na
paraan. Halimbawa, ang Lungsod ng Maynila ay magsusulong ng pagpasa ng isang charter na
naglalaan ng mga pamantayan sa pag-adres sa mga historic centers and districts nito upang
mapanatili ang kultural at historikal na landscape ng naturang partikular na lugar. Maaaring maging
kabilang ng pamantayan ay ang pagtukoy ng mga ispesipikong conservation methods na unique na
aakma sa konteksto ng isang partikular na distrito na may sariling karakter na kaiba sa ibang lugar.
Ayon kay Zerrudo, mula 2008 ay mayroon nang lokal na heritage charter sa ibang lugar
gaya ng: Bohol Arts and Cultural Heritage Code noong 1999, The Vigan Charter o Vigan
Municipal Ordinance No. 4 noong 1998, at Ilocos Heritage Charter. Mayroon din charter
para sa mas maliit na magnityud ng lugar, gaya ng UST heritage charter, na pumapatungkol
sa mga matatagpuang heritage site sa Unibersidad ng Santo Tomas (Zerrudo 192).
Pagpapalaganap ng programa
Ang iba’t ibang ahensiya ng pamahalaan, partikular ang lokal na pamahalaan, ay
binibigyan ng malayang kapangyarihan upang magsagawa ng iba’t ibang programa na may
kinalaman sa pagsusulong at pagprotekta sa heritage sites, sa ilalim ng Local Government
Code. Maaari ring magbigay ng insentiba ang pamahalaang lungsod para sa mga lugar na
may potensyal na heritage sites, gaya ng discount sa buwis, upang magbigay ng hikayat sa
iba’t ibang stakeholders ng naturang lugar na mag-invest dito. Sa gayon, hindi lang mina-
maximize ang potensyal sa turismo at heritage awareness nito ngunit ang ekonomikal at
komersyal na halaga ng mga ito. Maging ang mga barangay ay may kapangyarihan na
isulong ang larangan ng heritage conservation sa pamamagitan ng pagpapalaganap ng
programa na nagbibigay kaaalaman sa kanilang neighbourhood na matatagpuan ang mga
heritage sites sa kanilang lugar, gaya ng pagkakabit ng community historical markers at iba
pa. Higit sa lahat, ang pagsusulong ng ganitong mga aktibidad ay nagbibigay ng oportunidad
sa komunidad na siyang tunay na pinapatungkulan ng adbokasiya ng proteksyon ng heritage
sites upang makibahagi sa nasabing layunin.
KABANATA 6
Konklusyon
Konklusyon
Ang konsepto ng heritage, sa pangkalahatang perspektibo, ay tumutukoy sa mga bagay na mula
sa nakaraan at ipinasa sa kasalukuyang henerasyon upang pangalagaan at ipagyaman, ng sa ganun ay
magdulot din ng inspirasyon sa susunod na henerasyon na inaasahang tutularan din ang pag-aalagang
ipinakita ng mga naunang henerasyon dito. Ang mga bagay o ideya na masasabing bahagi ng heritage
o pamana ay nagtataglay ng mga katangian na nagbubunyag sa pagkakakilanlan o identity ng mga
indibidwal na pinapatungkulan ng mga ito. Ang halimbawa ng pamanang ito na ginamit dito sa tesis
ay ang built heritage, sa anyo ng mga sinaunang gusali at iba pang landmarks. Madalas kung hindi
man palagi, ihinahanay ito sa mga bagay na “luma,” na may kaakibat ding negatibong konotasyon,
gaya ng nakatatakot, wala sa uso, malas, at nangangarag na. Dahil dito, namumutawi sa kaisipan ng
marami na ang pagbibigay halaga sa nakaraan ay nagdudulot ng pagpigil sa kaunlaran. Ngunit, nais
ipakita ng mananaliksik na ang mga bagay na bahagi ng heritage ng isang tao o ng komunidad ay
nagtataglay ng natatanging karakter na tutulong upang mas makilala ng indibidwal ang kanyang sarili
at ang kanyang kapaligiran, at magtuturo sa mga tao na may leksyon ang nakaraan na maaaring i-
apply tungo sa inaasam na tunay na kaunlaran sa hinaharap. Samakatuwid, ang pagkalimot sa heritage
ay pagkalimot din sa kaunlarang nais matamasa. At bilang pagbibigay empasis: Ang pagsira sa
heritage sa ngalan ng sinasabing “development” ay hindi talaga tunay na development.
Gamit ang konseptuwal na balangkas tungkol sa district studies ni Dr. Fernando Nakpil Zialcita,
nakita ang konsepto ng heritage sa distritong lebel, kaiba sa panglungsod at pambansang lebel. Ang
kultural na identidad ng Binondo ay nakita sa anggulo ng mga heritage site na makikita rito.
Mapapansin na may sarili itong karakter pagdating sa arkitektura dahil sa pangkalahatang
kompigurasyon ng mga bahay, gusali, at iba pang pook na umaakma sa pangangailangan ng distrito
bilang isang sentro ng komersyo at kalakalan noong mga panahon ng pananakop ng Kastila at
Amerikano. Mas nakilala ng mananaliksik ang Binondo kanyang kinalakihan sa proseso ng riserts na
ginawa para sa tesis. Ang katulad na pag-aaral ay maaari ring i-apply sa ibang distrito sa iba’t ibang
rehiyon na humigit kumulang nagtataglay rin ng sariling natatanging karakter.
Sa tulong ng riserts na ito, makikita ang magnityud ng heritage sites na patuloy pa ring
matatagpuan sa distrito ng Binondo. Masasabing ito ay sapat pa rin upang matanto ng publiko ang
potensyal na taglay ng mga sinaunang istrukturang na ito na naging saksi sa isang bahagi ng nakaraan
hindi lamang ng nasabing distrito, ngunit maging ang Lungsod at ang bansa. Sa yamang arkitektural
ng nasabing lugar ay mahihinuha ang yamang taglay ng mga sinaunang mamamayan ng Binondo na
tila ay makikita pa rin magpahanggang ngayon, bilang ito ay nananatili pa rin isang abalang
komersyal at residensyal na distrito ng Maynila. Ngunit ang kinang ng lugar ay unti-unti ng
nawawala, kasabay ng pag-usbong ng ibang bagong distrito sa ibang panig ng kalakhang Maynila na
nagtataglay ng mga karakter na maaaring hindi hinahandog sa downtown na Maynila. Kasabay rin ng
pagkawala ng katanyagan ay ang deteryorasyon ng mga lumang gusali, na nauuwi sa pag-abandona at
kinalaunan, demolisyon.
Sa pamamagitan ng pag-imbentaryo sa mga potensyal at tukoy na heritage sites sa distrito ay
nagkaroon ng repositoryo ng mga istrukturang bahagi na ng lokal na kasaysayan ng Binondo at
Maynila. Ito rin ay inisyal na pagtugon sa layunin ng Heritage Law na magkaroon ng imbentaryo,
ebaluwasyon, at dokumentasyon ng mga kultural na ari-arian. Maaaring ipasa ang naturang listahang
kinompayl ng mananaliksik upang suriin ng mga ahensya at makatulong sa kanilang mga gawain.
Dagdag pa, ito ay isang anyo ng heritage awareness, ani Zerrudo, dahil nagsisimula ang kaunlaran sa
pagtukoy ng mgg angking yaman (Zerrudo 196) at sunod ang matalinong paggamit dito kung saan
balanseng makikinabang ang lahat. Ang mga natukoy na pook sa listahan ay posibleng mabawasan sa
paglipas ng panahon, at maging sa pinakamalapit na hinaharap, dahil ang pagsira sa mga heritage
sites sa Binondo at maging sa ibang lugar ng Maynila ay nagpapatuloy hanggang ngayon. Sa kabila
nito, ang pinakasimpleng hangad ng mananaliksik ay ang magkaroon ng database ng mga sinaunang
pook na, sakaling tuluyan mawala ang lahat ng mga yaon, maaaring gawing batayan ng mga
mananaliksik at mga interesadong mamamayan sa hinaharap.
Inilatag din ang papel ng pamahalaan sa pangangalaga, pagsulong, at pagbabantog sa kultural na
pamana ng Pilipinas. Tinalakay ang mga ispesipikong tungkulin ng mga ahensiya at personalidad ng
gobyerno, mula sa Pangulo pababa sa mga opisyal ng barangay, na nagpapakita na sama-sama ang
lahat tungo sa layuning protektahan ang heritage sites ng bansa. Iprenisenta rin ang RA 10066 o ang
Heritage Law na siyang pangunahing batas na may kinalaman sa built heritage at iba pang cultural
property ng Pilipinas, na naglalayong palakasin, isulong, at protektahan ang pamana ng Bayan.
Matatanto rin ang pagpapakahulugan ng batas hinggil sa itinuturin na opisyal na bahagi ng heritage,
sa pamamagitan ng kategorya na inilaan at pagdeklara ng mga kaukulang kultural na ahensya ng
pamahalaan. Masasabing maraming paraan upang gamitin ng pamahalaan ang kanyang hurisdiksyon
sa mga isyung pumapalibot sa aspeto ng heritage, ngunit sa kasamaang palad ay tila hindi ito ang
prayoridad at kulang ang interes na pinapakita para rito sa pangkalahatan. Bigo ito na gawan ng
aksyon ang mga demolisyon na nagaganap sa Binondo.
Naniniwala ang mananaliksik na isang susing salik kung bakit patuloy ang pagkabigo ng
adbokasiya ng heritage conservation ay dahil kulang ang partisipasyon ng komunidad na siya dapat
na unang nakakakilala sa lugar na kanyang kinaroroonan. Tila ang konsepto ng heritage ay isang
bagay na pinagpipilitan sa kanila na hindi man lamang sila binibigyan ng edukasyon o oryentasyon.
Isang mahalagang bahagi ay ang pag-intindi sa mga nabanggit na konsepto ng sa gayon ay tuluyan
itong isapuso ng mamamayan at siya rin nito ipapasa sa iba at sa susunod na henerasyon. Sa
pamamagitan nito ay may pinag-uugatang dahilan ang isang indibidwal kung bakit niya nais isulong
ang pagprotekta sa heritage dahil ito ay naranasan niya sa kanyang sariling komunidad. Samakatwid,
hindi pa ang lahat upang isulong ang heritage education sa mga Pilipino.
Bilang dagdag, dapat na tingnan ang konsepto ng heritage sa community o district level, kaysa sa
national level. Sa ilang banda ay mas mahalaga ang naunang nabanggit dahil mas malapit sa mga
residente at mga taong madalas sa lugar ang mga landmark na makikita sa kanilang paligid. Maaari
ring ang heritage ayon sa gobyerno ay iba sa heritage na iniisip ng mga ito. Dapat tingnan sa
perspektiba ng mga komunidad may concern sa mga sinaunang pook sa kanilang lugar, dahil iba ang
persepsyon nila sa pagpapahalaga sa mga ito kumpara sa hangad ng pambansang polisiya. Sa tulong
ng parehong lokal na pamahalaan at sibil na komunidad ay maaaring magsagawa ng mga programa at
aksyon upang ipalaganap sa lahat ng lokal na mamamayan ang pananatili ng mga heritage site sa
kanilang lugar
Kung bibigyan ng positibong pananaw ang mga konseptong nabanggit, makabubuo ng tila isang
pormula tungo sa tunay na pagdebelop ng isang lugar: Tiyak na yaman sa anyo ng heritage + suporta
ng gobyerno + partisipasyon ng komunidad = sustainable na development. Bago magtapos ang
konklusyon, mangyaring ihantulad ang konsepto ng naturang pormula sa Framework for Heritage
and Development na inilatag ni Eric Zerrudo. Aniya, ito ay nagaganap sa ilalim ng limang (5) stages:
1) Heritage Significance – Ang core value ng isang kayamanang pamana para sa nakaraan,
kasalukuyan, at susunod na henerasyon. Mayroong 5 uri ng significance: historikal,
arkitektural, aestetik, espirituwal, at sosyal. Ang aspeto ng heritage conservation ay tungkol
sa pagprotekta at pagsulong ng heritage significance o ang gawing makabuluhan ang heritage
sa komunidad.
2) Heritage Awareness – Ang pagtukoy sa yamang pamana (heritage resources) ay ang simula
ng kaunlaran o development. Gamit ang heritage bilang batayan sa pag-unlad, ang yamang
pamana ay dapat tukuyin, idokumenta, at pag-aralan upang magamit ang potensyal nito.
Isang paraan nito ay ang Heritage Mapping.
3) Heritage Appreciation – Binibigyang-diin ng kaunlaran ang partisipasyon ng publiko sa mga
gawaing may kinalaman sa kultural na heritage upang siguraduhin ang pagpapanatili
(sustainability) nito. Ang involvement ay susi sa heritage appreciation.
4) Heritage Protection – Ang sustainable na pag-unlad ng heritage ay masisiguro sa
pamamagitan ng pagtukoy sa kayamanan, partisipasyon ng komunidad, at pagbibigay halaga
rito. At tsaka ito mababalangkas sa pamamagitan ng kaukulang pagprotekta. Ang
conservation guideline ay isang set ng pamantayang teknikal para sa pinatutungkulang lugar
at ang fabric nito. Ito ang maggagabay sa komunidad tungo sa akmang paggamit ng heritage
resources.
5) Heritage Utilization – Ito ang mag-aadres sa kasalukuyang pangangailangan na may
kinalaman sa mga consumer dahil ito ay naglalaan ng halaga na maaaring ekonomikal o
edukasyonal.
Sa pagsusuri sa balangkas na ito ay makikita ang halaga ng heritage sites sa Binondo, mula sa
Heritage Significance tungo sa Heritage Utilization. At ito ay nagpapatunay na ang heritage ay may
halaga, na maaari maihantulad o higitan pa ang mga bagay na tinitingnan ngayon bilang kayamanan.
Ang pamana o heritage ay yaman ng bayan, yaman na dinaanan at nalagpasan ang paglipas ng
panahon.
Sa kasalukuyan, patuloy pa rin ang pagkalimot sa mga heritage sites ng Binondo. Ngunit umaaasa
ang mananaliksik, sampu ng mga mangagagawa ng kultural na heritage at mga advocate ng heritage
conservation, na ang nagaganap na pangyayari ngayon ng demolisyon at pag-abandona ay
mapapalitan ng pagkalinga ng publiko, partikular ng komunidad na naninirahan sa lugar. Sa wika, ang
konsepto ng “pagkalimot” ay isang bagay na hindi pa natatapos, dahil maaari itong mauwi sa
tuluyang pagkawala ng alaala (amnesia) o hindi naman kaya ay ang pabaligtaran nito na pagninilay at
pagpapayaman sa alaala ng nakaraan. Nawa ay mangyari ang huling nabanggit, habang hindi pa
nahuhuli ang lahat, upang hindi lang maisalba ang pisikal na manipestasyon ng kultural na identidad,
ngunit maging ang ang abstrak na kultural na identidad na nasa puso at isipan.
Rekomendasyon
Yaman ding nabigyan na ng kalinawan kung anu-ano ang mga heritage sites sa Binondo, at ano
ang pagtingin ng gobyerno hinggil rito, maaaring magpokus ang mga susunod na mananaliksik sa
mga partikular na pook na nabanggit sa papel. Malaki ang posibilidad na ang isang kalye lamang gaya
ng Kalye Escolta o isang partikular na gusali o pook sa lugar gaya ng Binondo Church ay nagtataglay
ng nag-uumapaw na kuwento at kasaysayan. Maaari ring makipagsapalaran sa mga partikular na
pamilya ng Binondo at San Nicolas na orihinal na magmamay-ari sa mga naturang mga istruktura,
gaya ng pamilya Sunico at ibang Tsino-Filipinong pamilya na may sariling historikal na akawnt
tungkol sa kanilang family history.
Maaari ring pag-aralan ng mga susunod na mananaliksik ang mga pagtingin ng komunidad ng
Binondo at San Nicolas sa mga heritage sites na makikita pa rin sa lugar at/o nawala na sa paglipas ng
panahon. Kabilang sa naturang bumubuo sa komunidad ay ang mga residente, negosyante, at ang mga
taong madalas na dumarayo sa lugar para sa hanapbuhay, pamamasyal, pag-aaral, at iba pang gawain.
Malamang na makakapagbuo ito ng iba’t ibang pananaw na personal ang pagdulog dahil doon din
mismo naninirahan ang mga tao. Sa pamamagitan nito ay makikita ang mas malalimang dahilan kung
bakit patuloy ang tila pagkalimot, pag-abandona, at paggiba sa mga pook. At matatanto rin kung may
halaga pa nga ba sa kanila ang naturang mga istruktura.
Nagpokus ang mananaliksik sa mga pre-war na pook na makikita sa Binondo at San Nicolas. At
dahil dito, maaaring hindi natunghayan ang mayamang kwento sa likod naman ng mga post-war na
istruktura sa Binondo at San Nicolas. Maaaring ang mga ito ay nagtataglay din ng natatanging mga
kwento na kahalintulad o maging mas higit pa sa ilang pre-war na pook. Ito ay maglalayong makita
ang kahalagahan ng mga ito hindi lamang sa historikal at arkitektural na perspektiba, kung hindi
maging ang papel ng mga ito sa pagpapayabong ng kulturang popular ng nasabing distrito.
Hangad din ng mananaliksik na ang mga susunod na riserts na may kaugnayan o kahalintulad sa
tesis na ito ay pagsasagawa ng pag-aaral na may kaugnayan sa patuloy na magmomonitor sa mga
heritage sites hindi lang sa Binondo, ngunit maging sa ibang distrito ng Maynila. Mainam din at
inirerekomenda ang pagsusuri sa ibang liblib na lugar sa labas ng metropolis kung saan ay
matatagpuan din ang yunik na karakter ng lugar sa anyo ng mga pook na makikita roon. Sa
pamamagitan nito, magkakaroon ng baryasyon ng pananaw sa mga heritage site dahil sa pagkakaiba
rin ng mga salik at penomena na nagbuo sa mga ito sa paglipas ng panahon.
Sa aspeto naman ng kultura ng Binondo, maaari naman magpokus ang mga susunod na
mananaliksik na nakaangkla naman sa ibang larangan na kaiba sa heritage sites. Isang maaaring
patungkulan ay ang penomena ng pagdating ng mga Tsino sa Binondo, na silang pangunahin tauhan
sa pagpapaunlad ng nasabing lungsod. Maaaring pag-aralan ang kanilang buhay negosyo, at kultura
ng pagigin isang Tsinoy sa Chinatown, o ang penomena ng wika at kulturang Tsino at Pilipino na
naghalo sa iisa lamang lugar. Sa pamamagitan ng pag-aaral gaya ng mga nabanggit ay natutugunan pa
rin ang hangarin ni Zialcita na makita ang diversity ng isang distrito at ang multi-faceted heritage nito
sa tulong ng district-focused studies.
TALASANGGUNIAN
Ang See, Teresita, and Richard T. Chu. "An Overview of Binondo's History." Camacho, Mary
Svetlana T. Manila : selected papers of the 20th Annual Manila Studies Conference, July 28-29,
2011. Quezon City: Manila Studies Association, 2011. 207, 220. Print.
Aning, Jerome. “Lim urged: Stop wrecking Manila’s heritage buildings.” Philippine Daily Inquirer
[Manila] 28 May 2012, n. pag. Web. 31 Mar. 2014.
<http://newsinfo.inquirer.net/201735/lim-urged-stop-wrecking-manila-heritage-buildings>
Arnaldo, Ma. Stella. “Law on ‘adaptive reuse’ of heritage buildings pushed.” Business Mirror
[Makati City] 3 Dec. 2013, n. pag. 31 Mar. 2014. <
http://www.businessmirror.com.ph/index.php/en/news/top-news/23727-law-on-adaptive-reuse-of-
heritage-buildings-pushed >
Buenaventura, Cristina Laconico. The theater in Manila, 1846-1946 . Quezon City: C & E Pub., 2010.
5. Print.
De Viana, Lorelei D.C. “Binondo in the Twentieth Century, 1900-1940” Manila: Studies in Urban
Cultures and Traditions. Torres, Jose Victor Z. Quezon City: Manila Studies Association, Inc., 2007.
37-68. Print.
De Viana, Lorelei D.C. Three Centuries of Binondo Architecture, 1594-1898: A Socio-Historical
Perspective. Manila: University of Santo Tomas Publishing House, 2001. 23-207. Print.
Galicia, Dominic Q. “Introduction.” Introduction. Tettoni, Luca, and Elizabeth V. Reyes. Philippine
style : design & architecture . Mandaluyong City: Anvil Publishing, 2013. 8. Print.
Ira, Luning B. Streets of Manila. GCF Books, 1977. 45. Print.
Ishizawa, Yoshiaki, Yasushi Kono, and Nobuo Endo. Study on the conservation of monuments and
sites and socio-cultural development : research report. Tokyo: Institute of Asian Cultures, Sophia
University, 1990. 8. Print.
MSC School of Technology, . "Hero of the Philippine Revolution - General Antonio
Luna."Filipino.biz.ph - Philippine Culture. Filipino.biz.ph. Web. 10 Apr 2014.
<http://msc.edu.ph/centennial/aluna.html>.
Perez, Rodrigo D., III "Preface." Preface. Lico, Gerald R. Arkitekturang Filipino. Quezon City: The
University of the Philippine Press. ix. Print.
Santiago, Fernando, Jr. " A Preliminary Study of the History of Pandacan, Manila, during the Second
World War, 1941-1945." Torres, Jose Victor Z. Manila : studies in urban cultures and traditions .
Quezon City: Manila Studies Association/National Commission for Culture and the Arts, Committee
on Historical Research, 2007. 97. Print.
SL Co.,. Calle Rosario: The principal Chinese business street of Manila. 1910. Photograph. Images
of AsiaWeb. 26 Aug 2013. <http://www.imagesofasia.com/html/philippines/calle-rosario.html>.
Veneracion, Jaime Balcos. Sapang Palay : hacienda, urban resettlement and core of the city of San
Jose Del Monte, Bulacan . Manila: National Commission for Culture and the Arts, 2011. 7. Print.
Valera Turalba, Maria Cristina. Philippine Heritage Architecture before 1521 to the 1970’s.Makati:
Anvil Publishing, 2005. X. Print
Villalon, Augusto “Assuming Stewardship of Our Heritage” Balangkas: A Resource Book on the
Care of Built Heritage in the Philippines. National Commission for Culture and the Arts . Manila:
National Commission for Culture and the Arts, Committee on Monuments and Sites, 2007. 16-17.
Print.
Villalon, Augusto. Lugar: Essays on Philippine Heritage and Architecture. Makati: The Bookmark,
Inc., 2001. 42. Print.
Zerrudo, Eric Babar. Pamanaraan: writings on Philippine heritage management. Manila: UST
Publishing House, 2008. 195. Print.
Zialcita, Fernando N.. "The Case for District Studies." Torres, Jose Victor Z. Manila : studies in
urban cultures and traditions . Quezon City: Manila Studies Association/National Commission for
Culture and the Arts, Committee on Historical Research, 2007. 1-12. Print.
Zialcita, Fernando N. “Revitalizing the City Through Heritage.” Zialcita, Fernando N. Quiapo: Heart
of Manila. Manila: Cultural Heritage Studies Program, Dept. of Sociology and Anthropology, Ateneo
de Manila University and Metropolitan Museum of Manila, 2006. 16-17. Print.
APENDIKS A: Mga Pigura
Figure 1: Mapa ng San Nicolas, 1901. Mula sa Luis H. Merino Collection. Courtesy of
the Intramuros Administration Library.
Figure 2: Mapa ng Binondo, 1901. Mula sa Luis H. Merino Collection. Courtesy of the
Intramuros Administration Library.
Figure 3: Paglalarawan ng kasalukuyang hangganan ng Binondo gamit ang Google
Maps. Ang mga lugar na pinapalibutan ng pulang linya ay ang distrito ng Binondo.
Figure 4: Paglalarawan ng kasalukuyang hangganan ng San Nicolas gamit ang Google
Maps. Ang mga lugar na pinapalibutan ng pulang linya ay ang distrito ng San Nicolas.
Figure 5: Aerial view ng Binondo, bago ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Makikita
sa larawan ang Binondo Church. Mula kay Dr. Jose Victor Torres.
Figure 6: Front cover ng Álbum: Islas Filipinas, 1663-1888, isang coffee table book na
naglalaman ng mga ilustrasyon mula sa ika-17 hanggang ika-19 siglo. Pinapakita sa front
cover ang itsura ng Binondo Church noong ika-18 siglo – wala pa ang kampanaryo na
nakikita natin sa kasalukuyan.
Figure 7: Ang ebolusyon ng heritage sa Binondo. Makikita ang iba’t ibang phase ng
proseso ng demolisyon ng isang lumang bahay sa Elcano, distrito ng San Nicolas. Sa
ngayon, ang lokasyon ay kinatitirikan na ng isang bodega na walang kadise-disenyo.
Figures 8 and 9: Marked Structure – Isang gusali sa 525 G. Masangkay sa
Binondo, na kinabitan ng panandang kasaysayang ng National Historical
Commission of the Philippines, dahil sa pook na iyon nakatira ang kaibigan ni
Rizal na si Higino Francisco. Dito rin tinago ang orihinal na Noli Me Tangere.
Figures 10: Marked Structure – Ang modernong Oceancell Building sa San
Fernando St., San Nicolas. Kinabitan ng panandang pangkasaysayan dahil sa
pook na kinatatayuan nito ay dating matatagpuan ang bahay ni Gng. Luisa
Lichauco kung saan namatay si Teodora Alonzo, ina ni Rizal.
APENDIKS B: Talaan ng Imbentaryo
Introduksyon at Paglilinaw
Sa pagsa-scan ng mga kalye sa distrito, nilista ang mga naturang gusali at
iba pang site, at ni-record ang kanilang numero pang-address (Sa ilang
pagkakataon ay hindi matagpuan ang numero kaya naman ang ilan ay estimasyon
na lamang, o hindi naman kaya’y wala talaga). Kasabay na rin dito ang pagkuha
ng larawan sa bawat istruktura upang makabuo ng isang kompilasyon. Binigyan
ng general na kategorya ang mga istrukturang natukoy: Mga Bahay at Katulad na
Istruktura (istrukturang may 2-3 palapag at may pangunahingdetalyeng gawa sa
kahoy); Mga Komersyal na Gusali at Katulad na Istruktura (istrukturang may 3
pataas na palapag at may pangunahing detalyeng kongkreto); Institusyonal at
Relihiyosong Gusali (paaralan, simbahan, palengke, istasyong bumbero, atbp.);
Iba Pang Istruktura (monumento, tulay, atbp.). Kabilang din sa mga sinama sa
listahan ang mga guho (ruins) ng mga istrukturang nabanggit, base rin sa bisuwal
na anyo ng mga ito at ang bakas na iniwan nito sa mismong site at sa mismong
katabing gusali/istruktura ng mga ito. Ito ay upang hindi makalimutan sa
kasaysayan ang pananatili ng mga ito at ang malupit na kinahinatnan nito
(demolisyon o sakuna).
Ngunit, sa kabila ng pagbibigay kategorya sa mga ito, maaaring ang mga
istruktura na tinukoy at binigyan ng leybel ay hindi talaga ganoon ang gamit.
Halimbawa, may isang istrukturang binigyan ng leybel na “Mga Bahay at Katulad
na Istruktura,” ngunit ang totoong gamit nito ay komersyal at hindi residensyal.
Sa kasong ito, ilalagay pa rin ito sa kategorya ng “Mga Bahay at Katulad na
Istruktura” dahil sa anyo ng istruktura. Para naman sa mga istrukturang alanganin
ang pagsasakategorya, halimbawa’y mukhang bahay ngunit mukha rin komersyal
na gusali, bibigyan ito ng leybel ayon sa mas malapit nitong anyo sa alinman sa
dalawang kategorya.
Ang mga sumusunod ay ang mga nakalap na datos ng mananaliksik sa
pamamagitan ng pag-iimbentaryo nito ng mga istruktura sa mga distrito ng
Binondo at San Nicolas. May posibilidad na hindi 100 pursyentong kumpleto ang
listahan, ngunit masasabing ang imbentaryo ay maingat at komprehensibong
tinala at nirebyu rin, sa ilalim ng sinunod na mga pamantayan at mesyur.
Maaaring may nakaligtaan pa rin ang mananaliksik sa proseso, ngunit masasabi
nito na ang mga iyon ay kakaunti na lamang at ang datos sa listahan ay valid at
verifiable. Ang pinakahuling bilang ay mula noong Marso 24, 2014.
Mga Abbreviation:
Mga Bahay at Katulad na Istruktura = RB (o Residential Building)
Mga Komersyal na Gusali at Katulad na Istruktura = CB (o Commercial Building)
Institusyonal at Relihiyosong Gusali = IB (Institutional Building)
Iba Pang Istruktura = O (o Others)
Numero: 1
Uri: IB
Address:
Quintin
Paredes/
Plaza San
Lorenzo Ruiz
Numero ng
Address:
Pangalan:
Binondo
Church/
Minor
Basilica of
San Lorenzo
Ruiz
(Classified
Historic
Structure –
Level I)
Numero:
2
Uri: RB
Address:
San
Fernando
St.
Numero
ng
Address:
539
Pangalan:
Panciteria
Macanista
de Buen
Gusto/
Severino
Alberto
House
Numero: 4
Uri: RB (Ruins)
Address: San Fernando St. cor.
Elcano St.
Numero ng Address: ?
Pangalan:
Numero: 3
Uri: RB
San Fernando St.
Numero ng Address: 536
Pangalan:
Good Luck Fishing Supply
Numero: 5
Uri: RB (Ruins)
Address: San
Fernando St. cor.
Elcano St.
Numero ng
Address: ?
Pangalan:
Numero: 6
Uri: RB (Ruins)
Address: San
Fernando St.
Numero ng
Address: 423
Pangalan:
Numero: 7
Uri: RB
Address: Urbiztondo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 8
Uri: RB
Address: Urbiztondo St.
Numero ng Address: 427
Pangalan:
Numero: 9
Uri: RB
Address: Urbiztondo
St.
Numero ng
Address: 441
Pangalan:
Numero: 10
Uri: RB
Address:
Urbiztondo St.
Numero ng
Address: 445
Pangalan:
Numero: 11
Uri: RB
Address:
Urbiztondo St.
Numero ng
Address: 433-435
Pangalan:
Numero: 12
Uri: RB
Address: Urbiztondo
St.
Numero ng Address:
457
Pangalan: Antonio
Luna House
(Marked Structure)
Numero: 13
Uri: RB
Address: Urbiztondo
St. cor. Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 14
Uri: RB
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
441
Pangalan:
Numero: 15
Uri: RB
Address: Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 16
Uri: RB
Address: Caballeros St.
Numero ng Address: 514
Pangalan:
Numero: 17
Uri: CB
Address: Caballeros St.
Numero ng Address:
515
Pangalan:
Numero: 18
Uri: RB (Ruins)
Address: Caballeros St.
Numero ng Address: 506
Pangalan:
Numero: 19
Uri: RB (Ruins)
Address: Asuncion St. cor
Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 20
Uri: RB
Address: Asuncion St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 21
Uri: RB
Address: Asuncion
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Casa Tribunal de
Naturales
Numero: 22
Uri: RB
Address: San
Nicolas St. cor.
Camba St.
Numero ng
Address: 272 San
Nicolas
Pangalan:
Numero: 23
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
cor. Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
‘
Numero: 24
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address: 563
Pangalan: Superb
Commercial
Numero: 25
Uri: RB (Ruins)
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 26
Uri: RB
Address: Lara St. cor.
Camba St.
Numero ng Address:
331 Camba
Pangalan:
Chanuangco Sunico
House
(Significant Cultural
Property – Category
III)
Numero: 27
Uri: RB
Address: Lara St. cor.
Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 28
Uri: RB
Address: Lara St.
Numero ng Address: 327
Pangalan:
Numero: 29
Uri: RB
Address: Lara St.
Numero ng Address:
314
Pangalan:
Numero: 30
Uri: RB
Address: Lara St. cor.
Madrid St.
Numero ng Address:
Pangalan: Sunico House
Numero: 31
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 559
Pangalan:
Numero: 32
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 562
Pangalan:
Numero: 33
Uri: RB (Ruins)
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 567
Pangalan:
Numero: 34
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 614
Pangalan:
Numero: 35
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 616
Pangalan:
Numero: 36
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 37
Uri: RB
Address: Madrid St. cor.
Lavezares St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 38
Uri: RB
Address: Madrid St.
cor. Lavezares St
Numero ng Address:
Pangalan: Antiquenas
Restaurant
Numero: 39
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 663
Pangalan: RLE Liao’s Gen.
Merchandise
Numero: 40
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 41
Uri: RB (Ruins)
Address: Madrid St.
Numero ng Address: 675
Pangalan:
Numero: 42
Uri: RB
Address: Lavezares St.
Numero ng Address: 292
Pangalan:
Numero: 43
Uri: RB (Ruins)
Address: Lavezares St.
Pangalan:
Numero: 44
Uri: RB
Address: Lavezares St. cor.
Barcelona St.
Numero ng Address: 276
Lavezares
Pangalan:
Numero: 45
Uri: RB
Address: Lavezares St. cor.
Barcelona St.
Numero ng Address: 273
Lavezares
Pangalan:
Numero: 46
Uri: RB
Address: Barcelona St.
Numero ng Address: 624
Pangalan:
Numero: 47
Uri: RB
Address: Barcelona St.
Numero ng Address: 574
Pangalan:
Numero: 48
Uri: RB
Address: Barcelona St. cor.
San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 49
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan: Bondad Dental
Clinic
Numero: 50
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address: 281
Pangalan:
Numero: 51
Uri: RB
Address: Barcelona St. cor.
Lara St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 52
Uri:
Address: Barcelona St.
Numero ng Address: 263
Pangalan:
Numero: 53
Uri: RB
Address:
Barcelona St.
Numero ng
Address: 531
Pangalan:
Amparo R.
Arana – Paring
Realty
Corporation
Numero: 54
Uri: RB
Address:
Barcelona St.
cor. Jaboneros
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Hilario Sunico
Foundry
Numero: 55
Uri: RB
Address: Sevilla St. cor.
Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 56
Uri: RB (Ruins)
Address: Lara St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 57
Uri: RB
Address: Lara St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 58
Uri: RB
Address: Lara St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 59
Uri: RB
Address: Lara St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 60
Uri: RB
Address: Del Pan St. cor.
San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 61
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 62
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 63
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 64
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 65
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 66
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 67
Uri: RB
Address: Penarubia St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 68
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 69
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 70
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 71
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 72
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 73
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 74
Uri: RB
Address: Sevilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 75
Uri: RB
Address: Sevilla St. cor.
Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 76
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 77
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 78
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 79
Uri: RB
Address: Clavel St. cor.
Madrid St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 80
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 81
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 82
Uri: RB
Address: Clavel St. cor
Camba St.
Numero ng Address: 767
Camba, 318 Clavel
Pangalan:
Numero: 83
Uri: RB
Address: Clavel St. cor
Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 84
Uri: RB
Address: Clavel St. cor
Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 85
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address: 755
Pangalan:
Numero: 86
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 87
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 88
Uri: RB (Ruins)
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 89
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 90
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 91
Uri: CB
Address:
Caballeros St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 92
Uri: CB
Address: Plaza
Cervantes cor.
Quintin Paredes
and Plaza
Moraga
Numero ng
Address:
Pangalan: Uy
Chaco Building
Numero: 93
Uri: CB
Address: Plaza Cervantes
Numero ng Address:
Pangalan: Geronimo/
Padilla delos Reyes Building
Numero: 94
Uri: CB
Address: Plaza Cervantes
Numero ng Address:
Pangalan: Insular Life
Building, ngayon ay Bureau
of Lands
Numero: 95
Uri: CB
Address: Juan Luna
St. cor. San Gabriel
St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Hong
Kong Shanghai
Bank Corporation
(HSBC) Building,
ngayon ay Hamilton
Mansion
Numero:
96
Uri: CB
Address:
Dasmarina
s St. cor.
Juan Luna
St.
Numero
ng
Address:
117
Dasmarina
s
Pangalan:
Compania
Maritima
Building
Numero: 97
Uri: CB
Address: Nimfa
St. cor. Muelle de
Binondo and Juan
Luna St.
Numero ng
Address: 231
Juan Luna St.
Pangalan:
Samuel J. Wilson
Building, ngayon
ay CNC
Investments
Building
Numero: 98
Uri: CB
Address: Muelle de Binondo
cor. Dasmarinas St.
Numero ng Address:
Pangalan: Guison Building
Numero: 99
Uri: CB
Address: Dasmarinas St. cor
Muelle de Binondo
Numero ng Address: 99
Damarinas
Pangalan: Don Paquito
Building
Numero: 100
Uri: CB
Address:
Dasmarinas
St. cor. Juan
Luna St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
China
Banking
Corporation
Building
Numero: 101
Uri: CB
Address: Juan
Luna St.
Numero ng
Address: 205
Pangalan:
Fernandez
Hermanos
Building
Numero: 102
Uri: CB
Address: Juan
Luna St. cor.
Ingreso St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Trades Building,
now Juan Luna
Residencia
Numero: 103
Uri: CB (Ruins)
Address: Juan Luna St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 104
Uri: RB (Ruins)
Address: Juan Luna St. cor.
Hormiga St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 105
Uri: CB
Address: Juan Luna St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 106
Uri: RB
Address: Veronica St. cor.
Insular St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 107
Uri: CB
Address: Dasmarinas
St.
Numero ng
Address: 417-425
Pangalan: Judge
Alison Gibbs
Building
Numero: 108
Uri: CB
Address:
Dasmarinas St. cor.
Burke St.
Numero ng
Address: 407
Dasmarinas
Pangalan: Judge
Allison Gibbs
Building
Numero: 109
Uri: CB
Address: Dasmarinas St.
cor. Burke St.
Numero ng Address:
381-387
Pangalan:
Numero: 110
Uri: CB
Address: Burke St.
cor. Martinez St.
Numero ng
Address: 357 Burke
Pangalan:
Numero: 111
Uri: CB
Address: Burke St.
cor. Eloisa St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Judge
Alison Gibbs
Building
Numero: 112
Uri: CB
Address:
Escolta St. and
Muelle de
Binondo cor.
Banquero St.
and Burke St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Regina
Building
Numero: 113
Uri: RB
Address: T. Pinpin St. cor.
Poblete St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 114
Uri: CB
Address: Poblete St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
115
Uri: CB
Address:
Poblete St.
cor.
Claveria St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Quan Kee
Chauk &
Co.
Building
Numero: 116
Uri: CB
Address: Marquina
St. cor. Poblete St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Yutivo
Warehouse
Numero: 117
Uri: CB
Address:
Dasmarinas St.
cor. Marquina
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Kodak
Building
Numero: 118
Uri: CB
Address: Dasmarinas St.
cor. T. Pinpin St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 119
Uri: CB
Address: Dasmarinas St.
cor. T. Pinpin St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 120
Uri:
Address: T. Pinpin St.
cor. Martinez St.
Numero ng Address:
Pangalan: Peng Kong
Grand Mason
Numero: 121
Uri: CB
Address: Escolta St.
cor. San Vicente St.
and T. Pinpin St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Natividad
Building
Numero: 122
Uri: CB
Address: San
Vicente St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Tuason Building
Numero: 123
Uri: CB
Address: San Vicente St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 124
Uri: CB
Address: San Vicente St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 125
Uri: CB
Address: San Vicente St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 126
Uri: CB
Address: San
Vicente St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Yutivo
Building
Numero: 127
Uri: CB
Address:
Dasmarinas St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Yutivo
Building
Numero: 128
Uri: CB
Address:
Yuchengco
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 129
Uri: RB
Address: Yuchengco St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 130
Uri: RB
Address:
Yuchengco St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 131
Uri: CB
Address:
Yuchengco St. Cor.
Sabino Padilla St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Go Hoc
Building
Numero: 132
Uri: O
Address: Sabino Padilla St.
Numero ng Address:
Pangalan: Bridge
Numero: 133
Uri: CB
Address: Benavidez
St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 134
Uri: RB (Ruins)
Address: Benavidez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 135
Uri: IB
Address: G.
Masangkay St.
Numero ng
Address: 1019
Pangalan:
Philippine Su
Kuang Institute
Numero: 136
Uri: RB (Ruins)
Address: G. Masangkay
St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 137
Uri: O
Address:
Soler St.
Numero ng
Address: n/a
Pangalan:
Soler Bridge
Numero: 138
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 139
Uri: CB
Address: Ongpin St.
Numero ng Address: 746-
750
Pangalan:
Numero: 140
Uri: RB
Address: G.
De Rivera St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 141
Uri: RB (Ruins)
Address: G. De Rivera St.
Numero ng Address: 289
Pangalan:
Numero: 142
Uri: RB (Ruins)
Address: G. De Rivera St.
Numero ng Address: 288
Pangalan:
Numero: 143
Uri: RB
Address: M. De Santos St.
Numero ng Address: 307-
313
Pangalan:
Numero: 144
Uri: RB
Address: Asuncion St. cor.
M. De Santos St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 145
Uri: CB
Address: M. De Santos St.
cor. Asuncion St.
Numero ng Address: 789-
795 Asuncion
Pangalan: Montenegro
Building
Numero: 146
Uri: RB
Address: Asuncion St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 147
Uri: RB
Address:
Asuncion St.
cor. Clavel St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 148
Uri: RB
Address:
Asuncion St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 149
Uri: RB
Address:
Caballeros St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 150
Uri: RB (Ruins)
Address: Caballeros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
151
Uri: RB
Address:
Elcano St.
cor.
Lavezares
St.
Numero
ng
Address:
Pangalan:
Unnamed
Camarin
Numero: 152
Uri: RB
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 153
Uri: RB (Ruins)
Address: Elcano St.
Numero ng Address: 689
Pangalan:
Numero: 154
Uri: RB
Address: Elcano
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 155
Uri: RB
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 156
Uri: RB
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 157
Uri: RB
Address: Sto.
Cristo St. cor.
Commercio St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 158
Uri:.RB
Address: Sto. Cristo St
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 159
Uri: RB
Address: Sto. Cristo St.
Numero ng Address:
Pangalan: Concepcion Tan
Guiamco Building
Numero: 160
Uri: RB
Address: Sto. Cristo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
161
Uri: RB
Address:
Sto. Cristo
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Metrobank
San Nicolas
Branch
Numero: 162
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 163
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 164
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan: Alleged Sto.
Cristo de Ilongos Cross
Discovery Site
Numero: 165
Uri: RB (Ruins)
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 166
Uri: CB
Address: Elcano St. cor. San
Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 167
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 168
Uri: RB
Address: San
Nicolas St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 169
Uri: CB
Address: Ilang-ilang St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 170
Uri: RB (Ruins)
Address: Fundidor St. cor.
Ilang-Ilang St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 171
Uri: RB
Address: Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 172
Uri: RB
Address: Elcano St. cor.
Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 173
Uri: RB
Address: Jaboneros St. cor.
Mestizo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 174
Uri: RB
Address: Camba St. near
corner Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 175
Uri: RB
Address:
Camba St.
near corner
Jaboneros St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 176
Uri: RB
Address: Jaboneros St.
Numero ng Address:
Pangalan: Angping
Residence
Numero: 177
Uri: RB
Address:
Jaboneros St.
cor. Madrid
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 178
Uri: IB
Address: San
Fernando St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
San Nicolas
Fire Station
Numero: 179
Uri: RB
Address: M. De Santos St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 180
Uri: RB (Ruins)
Address: Asuncion St. cor.
Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 181
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 182
Uri: RB
Address:
Camba St. cor.
M. De Santos St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 183
Uri: RB
Address: Camba
St. cor. M. De
Santos St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 184
Uri: RB
Address:
Caballeros St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 185
Uri: CB
Address:
Caballeros St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 186
Uri: RB
Address:
Caballeros St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero:
187
Uri: RB
Address:
Elcano St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 188
Uri: RB
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan: Tacuboy House
Numero:
189
Uri: RB
Address:
Elcano St.
Numero
ng
Address:
552-554
Pangalan:
Numero:
190
Uri: RB
Address:
San Nicolas
St. cor.
Ilang-Ilang
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero:
191
Uri: RB
Address:
Sto. Cristo
St.
Numero
ng
Address:
564-568
Pangalan:
Numero: 192
Uri: RB
Address: Sto. Cristo St.
Numero ng Address: 560-
562
Pangalan: Uy Lian Yek
Commercial
Numero: 193
Uri: RB
Address: Sto.
Cristo St.
Numero ng
Address:
500-508
Pangalan:
Cham Samco
& Sons, Inc.
Numero: 194
Uri: RB
Address: San
Fernando St.
cor. Juan
Luna St.,
Plaza
Lorenzo Ruiz
Numero ng
Address:
Pangalan: Asia United
Bank Binondo
Branch
(Demolished
April 1st-2
nd
week)
Numero:
195
Uri: O
Address:
Plaza
Lorenzo
Ruiz
Numero
ng
Address:
Pangalan:
Fountain
Numero:
196
Uri: O
Address:
Plaza
Lorenzo
Ruiz
Numero
ng
Address:
Pangalan:
Rueda
Monument
Numero: 197
Uri: RB
Address:
Ongpin St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Eng Bee Tin
Store
(right portion
of the house
being
demolished
during the
duration of
thesis
writing)
Numero: 198
Uri: RB (Ruins)
Address: Ongpin St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
199
Uri: CB
Address:
T. Pinpin St.
cor.
Carvajal.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 200
Uri: CB
Address: Quintin
Paredes St.
Numero ng Address:
521
Pangalan: Uy Su Bin
Building
Numero: 201
Uri: CB
Address:
Quintin
Paredes St.
Numero ng
Address: 563
Pangalan:
City Chain
Trading
Numero: 202
Uri: CB
Address: Quintin Paredes
St.
Numero ng Address: 493-
497
Pangalan: Cobankiat
Building
Numero: 203
Uri: CB
Address:
Quintin
Paredes St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Hospicio de
San Jose
Building
Numero: 204
Uri: CB
Address:
Quintin
Paredes St.
Numero ng
Address: 485
Pangalan:
Citibank
Numero: 205
Uri: CB
Address:
Quintin
Paredes St. cor.
Dasmarinas St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Cortez-Ochoa
Building, now
part of Philtrust
Building
Complex
Numero: 206
Uri: CB
Address:
Quintin
Paredes St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Zuellig
Building, now
part of Philtrust
Building
Complex
Numero: 207
Uri: RB
Address: San Vicente St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 208
Uri: CB
Address: Escolta St.
cor. Yuchengco St.
Numero ng
Address:
Pangalan: Hamilton
Building, now Olbes
Building
(Designed by
National Artist
Pablo S. Antonio)
Numero:
210
Uri: CB
Address:
Escolta St.
Numero
ng
Address:
245
Pangalan:
Capitol
Theater
(Designed
by National
Artist Juan
F. Nakpil)
Numero
: 211
Uri: CB
Address
: Escolta
St. cor.
Burke
St.
Numero
ng
Address
: 355
Burke
Pangala
n: Burke
Building
Numero:
212
Uri: CB
Address:
Escolta St.
Numero
ng
Address:
413
Pangalan:
Perez-
Samanillo
Building,
now First
United
Building
Significant
Cultural
Property
(Category
III)
Numero: 213
Uri: RB
Address: Camba St. cor. P.
Carreon St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 214
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 215
Uri: IB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan: Nuestra Senora
de la Soledad de Camba
Foundation
Numero: 216
Uri: RB
Address: Velasquez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 217
Uri: RB
Address: Velasquez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 218
Uri: RB
Address: Velasquez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 219
Uri: RB
Address: Velasquez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 220
Uri: RB
Address:
Velasquez St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 221
Uri: RB
Address: Velasquez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 222
Uri: RB
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address: 355
Pangalan:
Numero: 223
Uri: RB
Address: P.
Carreon St.
Numero ng
Address: 345
Pangalan:
Numero: 224
Uri:
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 225
Uri: RB
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 226
Uri: RB
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address: 335
Pangalan:
Numero: 227
Uri: RB
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address: 333
Pangalan:
Numero: 228
Uri: RB
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address: 325
Pangalan:
Numero: 229
Uri: RB
Address: P. Carreon St.
Numero ng Address: 324
Pangalan:
Numero: 230
Uri: RB
Address: P. Carreon
St.
Numero ng
Address: 322
Pangalan:
Numero: 231
Uri: RB
Address: Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 232
Uri: RB
Address: Ari-arian St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 233
Uri: RB
Address: Angalo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 234
Uri: RB
Address: Angalo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 235
Uri: RB
Address: Angalo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
236
Uri: RB
Address:
Angalo St.
Numero
ng
Address:
Pangalan:
Numero: 237
Uri: RB
Address:
Penarubia St.
Numero ng
Address: 275
Pangalan:
Numero:
238
Uri: RB
Address:
Penarubia
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
L.N.C. Store
Numero: 239
Uri: RB (Ruins)
Address: Barcelona St. cor.
Lavezares
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 240
Uri: RB
Address: San
Nicolas St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 241
Uri: RB (Ruins)
Address: Barcelona cor. San
Nicolas St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 242
Uri: RB
Address: Lara St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 243
Uri: RB
Address:
Madrid St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 244
Uri: RB
Address: Madrid St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 245
Uri: RB
Address: Jaboneros St.
Numero ng Address:
295
Pangalan:
Numero: 246
Uri: IB
(Ruins)
Address:
Muller St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Alcaiceria de
San Fernando
(portion)
Numero: 247
Uri: RB
Address: Muelle de Binondo
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 248
Uri: RB (Ruins)
Address: Estraude St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 249
Uri: RB
Address: Estraude St.
Numero ng Address: 614-
616
Pangalan: Lakas Tao
Contract Service
Numero: 250
Uri: RB (Ruins)
Address: Estraude St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
251
Uri: O
Address:
Meisic St.
Numero ng
Address: n/a
Pangalan:
Puente de
Meisic
(Spanish-era
Bridge)
Numero: 252
Uri: CB
Address: La
Chambre St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero:
253
Uri: CB
Address:
Reina
Regente
St. cor.
Soler St.
Numero
ng
Address:
1087
Soler
Pangalan:
Cu
Unjieng
Building
Numero: 254
Uri: RB
(Ruins)
Address:
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 255
Uri: RB
Address: Sanchez St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 256
Uri: RB
Address: Sanchez St.
Numero ng Address: 1034
Pangalan:
Numero: 257
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address:
10_ _
Pangalan:
Numero: 258
Uri: RB (Ruins)
Address: Soler St.
Numero ng Address:
1037
Pangalan:
Numero: 259
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address: 1127
Pangalan:
Numero: 260
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address:
1141
Pangalan:
Numero: 261
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address: 1145
Pangalan:
Numero: 262
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address: 1151
Pangalan:
Numero: 263
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address: 1159
Pangalan:
Numero: 264
Uri: RB
Address: Soler St.
Numero ng Address: 1231
Pangalan: Jamaica Sales
Center
Numero: 265
Uri: CB
Address: Claro
M. Recto Ave.
Numero ng
Address: 1072
Pangalan:
Rochas
Merchandising
Corp.
Numero: 266
Uri: RB (Ruins)
Address: Reina Regente
St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 267
Uri: RB
Address: Dadives St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 268
Uri: RB
Address: Dadives
St.
Numero ng
Address: 1107
Pangalan:
Numero: 269
Uri: RB
Address: Dadives St.cor.
Alvarado St.
Numero ng Address: 1109
Dadives
Pangalan:
Numero: 270
Uri: RB
Address: Reina
Regente St. cor.
Dadives St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 271
Uri: RB
Address:
Reina Regente
St. cor.
Dadives St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 274
Uri: CB
Address: Juan Luna St.
Numero ng Address: 530
Pangalan: Co Ban Kiat
Building
Numero: 275
Uri: O
Address: Plaza
Lorenzo Ruiz
Numero ng
Address: n/a
Pangalan:
Tomas Pinpin
Monument
Numero:
276
Uri: O
Address:
Plaza
Lorenzo
Ruiz
Numero ng
Address: n/a
Pangalan:
Fountain
Numero: 277
Uri: O
Address: San
Fernando St.
Numero ng
Address: n/a
Pangalan:
Puente de
Binondo,
a.k.a. Puente
de General
Blanco
Numero: 278
Uri: RB (Ruins)
Address: Muelle de Binondo
cor. Insular St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 279
Uri: RB
Address: Muelle de Binondo
Numero ng Address:
Pangalan: Cham Samco
Numero: 280
Uri: RB
Address: Muelle de Binondo
Numero ng Address:
Pangalan: Cham Samco
Numero: 281
Uri: CB
Address: Yuchengco St. cor.
Carvajal St.
Numero ng Address: 550
Yuchengco
Pangalan:
Numero: 282
Uri: CB
Address: Yuchengco St. cor.
Sabino Padilla St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 283
Uri: CB
Address: Sabino Padilla St.
Numero ng Address: 638
Pangalan:
Numero: 284
Uri: CB
Address: Hormiga St.
Numero ng Address:
Pangalan: Cobankiat Annex
Building
Numero: 285
Uri: CB
Address: Hormiga St.
Numero ng Address: 567
Pangalan:
Numero: 286
Uri: RB
Address: Juan Luna
St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 287
Uri: CB
Address: Juan Luna St.cor.
Plaza Lorenzo Ruiz
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 288
Uri: RB
Address: Jaboneros St. cor.
Camba St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 289
Uri: RB
Address: Jaboneros St.
Numero ng Address: 531
Pangalan:
Numero: 290
Uri: RB
Address: Lavezares St.
Numero ng Address: 261
Pangalan:
Numero: 291
Uri: RB
Address:
Lavezares St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero:
292
Uri: CB
Address:
Lavezares
St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero:
293
Uri: RB
Address:
Fundidor St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Numero: 294
Uri: CB
Address: Fundidor St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 295
Uri: RB (Ruins)
Address: Fundidor St. cor.
Sto. Cristo St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 296
Uri: RB
Address: San Nicolas St.
cor. Caballeros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 297
Uri: RB
Address: Clavel St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 298
Uri: CB
Address: Urbiztondo St. cor.
Barraca St.
Numero ng Address:
Pangalan: O’Racca
Confectionery Factory, now
NAMRIA Building
Numero: 299
Uri: RB (Ruins)
Address: Frensa St.
Numero ng Address: 720
Pangalan:
Numero:
300
Uri: CB
Address:
Juan
Luna St.
cor.
Muelle
dela
Industria
Numero
ng
Address:
204 Juan
Luna
Pangala
n: El
Hogar
Filipino
Building
Numero: 301
Uri: CB
Address: Juan
Luna St. cor
Muelle del Banco
Nacional
Numero ng
Address: 120 Juan
Luna
Pangalan: First
National City
Bank/ Pacific
Commercial
Company
Building, now Juan
Luna E-Services
Building
Numero: 302
Larawan ni Paolo M. Bustamante
Uri: CB
Address: Escolta
St. cor. Soda St.
Numero ng
Address: 266
Escolta
Pangalan: Calvo
Building
Numero: 303
Uri: CB
Address:
Dasmarinas
St. cor.
Quintin
Paredes St.
Numero ng
Address:
Pangalan:
Hap Hong
Building
Numero: 304
Uri: CB
Address: Tabora
St. cor. Sta.
Elena St.
Numero ng
Address: 501
Pangalan:
Numero: 305
Uri: CB
Address: Sta. Elena St.
Numero ng Address: 505
Pangalan:
Numero: 306
Uri: CB
Address: Sta. Elena St.
Numero ng Address: 531
Pangalan:
Numero: 307
Uri: CB
Address: Ylaya St. cor. Sta.
Elena St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero:
308
Uri: CB
Address:
Juan Luna
St.
Numero ng
Address:
576
Pangalan:
L.R.
Aguinaldo
Department
Store, now
Marvel
Corporation
Building
Numero:
309
Uri: CB
Address:
M. De
Santos St.
cor.
Carmen
Planas St.
Numero
ng
Address:
Pangalan:
Ides
O’Racca
Building
Numero: 310
Uri: RB
Address: Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 311
Uri: RB
Address: Clavel St. cor.
Caballeros St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 312
Uri: RB (Ruins)
Address: Plaza Lorenzo
Ruiz
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 313
Uri: RB
Address: M. De Santos St.
cor. Elcano St.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 314
(No picture available) Uri: RB
Address: Caballeros
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 315
Uri: CB
Address: Yuchengco St.
Numero ng Address:
Pangalan: Yu-Tan Bilding
Numero: 316
(No picture available) Uri: RB
Address: Elcano St., near
C.M. Recto Ave.
Numero ng Address:
Pangalan:
Numero: 317
(No Picture Available. The 1930’s Art
Deco building was demolished during the
duration of writing the thesis)
Uri: CB
Address: T. Pinpin St.
Numero ng Address:
Pangalan: Tiong Building