�

No 57-58 wiosna–lato 20�8Frühling – Sommer

Egzemplarz bezpłatnyNakład 10 000 egz.• Dni Kołobrzegu 23-27 05 2018 r.

• Ogólnopolska inauguracja obchodów stulecia Ligi Morskiej i Rzecznej 26 05 2018 r. • Ogólnopolskie otwarcie sezonu żeglarskiego

2

�

Od Wydawcy

Kolberg ist der größte Kurort in Polen. Jeden Monat kommen mehrere tausend Patienten, die von der Polnis-chen Nationalen Krankenkasse überwiesen warden. Jeden Tag im Kurort Kolberg nutzen mehr als zwei-tausend Patienten aus Deutschland, mehrere hundert aus Schweden, Dänemark und Norwegen sowie Gä-ste aus Russland ihren Kuraufenthalt.

Kolberg wächst jährlich. Im Kurviertel wird viel gebaut, aber auch im westlichen Teil des sog. Industrieteil. Hauptsächlich dominiert Wohnbau. Neue Wohnhäuser, Hotels, Pensionen und Wohnun-gen werden gebaut. Die Architektur ist sehr einfach, wie ein Baustein, Balkon und Fenster. Bauen ohne Finesse, Futurismus in der Architektur genannt, wirkt deprimierend.

Im Allgemeinen handelt es sich um ein konkre-tes Massaker, das die Kurstadt Kolberg nicht ver-dient hat, und ganz sicher nicht Kurortouristen und Touristen und vor allem Bewohner.

Im Allgemeinen handelt es sich um ein konkre-tes Massaker, das die Kurstadt Kolberg nicht ver-dient hat, und ganz sicher nicht Kurgäste und Touri-sten und vor allem Bewohner.

Vor der Saison noch sollten Straßenbaustellen durchgeführt werden. Leider wird es keine neue Parkplätze geben. Das Austauschzentrum wird die-ses Problem nur in geringem Maße lösen.

Kontinuierliche Zunahme von Objekten verur-sacht Ungleichgewicht und Verhältnis in Bezug auf Grünflächen. Es soll daran erinnern warden, dass der Kurort Kolberg im Jahr 2019 sich vor der Kom-mision präsentieren wird und sich gegen den Verlust des Kurortes wehren soll !!!

Vom Herausgeber

W porcie jachtowym 26 maja br. w Kołobrzeg odbędzie ogólnopolska inauguracji sezonu żeglarskiego. O godz. 10.00 zostanie wciągnięta bandera na maszt, wybite zostaną szklanki, a pod pomnikiem Kołobrzeskim Żeglarzom na Wiecznej Wach-cie złożone zostaną kwiaty. Następnie odbędą się Regaty Planet Baltic Cup – Molo.

Die Landeseröffnung der Segelsaison findet am 26. Mai im Yachthafen Kolbergs statt. Um 10 Uhr wird die Flagge beim Schiffsglockenschlag gehisst. Am Denkmal, das alle an gestorbene Seeleute und Segler aus Kolberg erinnert, werden Blumen nieder-gelegt. Anschließend startet die Regatta Planet Baltic Cup – Molo.

W Kołobrzegu odbędzie się inauguracja ogólnopolskich obchodów 100 lat Ligi Morskiej i Rzecznej W Muzeum Oręża Polskiego w ka-mieniczce przy ul. E. Gierczak (25 maja br.) otwarta zostanie wystawa pt. „100 lat Ligi Mor-skiej i Rzecznej.” Po wernisażu odbędzie się koncert Orkiestry Reprezentacyjnej LM i Rz. z Wyszkowa.

In Kolberg findet die nationale Feierlichkeit des 100. Gründungsjubiläums der See- und Fluss-

liga statt. Im mittelalterlichen Bürgerhaus in der ul. E. Gierczak, das heutzutage zum Museum für polnische Waffen gehört, wird eine Ausstellung „100 Jahre der See- und Flussliga“ am 25. Mai 2018 eröffnet. Nach der Vernissage gibt das Orchester der See- und Flussliga aus Wyszkow ein Konzert.

Pomiędzy latarnią morską a molem spacero-wym, na wysokiej wydmie znajduje się pomnik, a w wodzie stoi maszt z polską flagą, który upa-miętnia historyczne Zaślubiny Polski z Morzem - 18 marca 1945 roku. Słowa przysięgi wypowie-dział i wrzucił złotą obrączkę do morza kpr. Fran-ciszek Niewidziajło. Przy pomniku zatrzymują się wycieczki, turyści i kuracjusze. Jest to ulubio-ne miejsce kołobrzeskich artystów. Tu malują i sprzedają swoje obrazy.

Zwischen dem Leuchtturm und der Seebrü-cke, auf der hohen Sanddüne befindet sich ein Denkmal. Dem Denkmal gegenüber, im Wasser, steht ein Mast mit der polnischen Fahne. Beide Objekte sollten uns an die historische Vermählung Polens mit der Ostsee am 18. März 1945 erinnern. Den Vermählungseid schwor Korporal Franciszek

Niewidziajło damals. Anschließend warf er einen goldenen Ring ins Meer. Am Denkmal der Vermählung Polens mit der Ostsee machen Reisegruppen, Touristen und Kurgäste heutzutage immer einen kurzen Halt. Das Denkmal ist auch einer der Lieblingsorte der Künstler aus Kol-berg. Hier zeichnen und verkaufen sie ihre Gemälde.

W Ośrodku Jazdy Konnej „Michalski” w Bu-dzistowie w dniach 26 – 27 maja br. odbędą się Polsko – Niemieckie Zawody Jeździeckie. W obu drużynach wystartuje po dwudziestu jeźdźców i kilkadziesiąt koni. Zawody rozegrane będą w kilku kategoriach. Patronat nad zawodami objął Starosta Kołobrzeski.

Am 26. und 27. Mai 2018 findet im „Michal-ski“- Reiterhof in Budzistowo ein deutsch-polnis-

cher Wettbewerb statt. Es gibt zwei Teams, die je pro zwanzig Reiter zum Wettbewerb anmelden dürfen. Dazu gibt es ein paar Dutzend von Pferden. Der Wettbewerb beabsichtigt mehrere Alter-skategorien. Die Schirmherrschaft übernimmt der Landrat Kolbergs.

W Kołobrzegu i i w EKOPARKU grasują bobry. W kilkunastu miejscach drzewa są popod-gryzane - jak te na zdjęciu przy Kanale Drzew-nym. Wiele wpadło do rzeki Parsęty.

In Kolberg und im Öko-Park leben Biber. Viele Bäume weisen deutliche Spüren ihrer Tätigkeit auf. Auf dem Foto sieht man einen Baum am Holzkanal. Viele Bäume fielen schon in die Persante hinein.

Fot. K. Ratajczyk

Kołobrzeg jest najwięk-szym uzdrowiskiem w Polsce. Każdego miesiąca przy-jeżdża tu na turnusy sanatoryjne, profilaktyczne i rehabilitacyjne kilka tysięcy kuracjuszy kierowa-nych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. W kołobrzeskim uzdro-wisku codziennie, przez cały rok

z zabiegów korzysta ponad dwa tysiące kuracjuszy z Niemiec, kilkuset ze Szwecji, Danii i Norwegii, a tak-że goście z Rosji.

Kołobrzeg rozrasta się. Dużo buduje się w dzielnicy uzdrowiskowej, a jeszcze więcej w dziel-nicy zachodniej tzw. przemysłowej. Dominuje przede wszystkim kubatura mieszkaniowa. Budo-wane są nowe apartamentowce, hotele, pensjonaty i mieszkania feryjne. Ich architektura jest bardzo prosta typu klocek tzn. balkon w balkon, okno w okno. Budowanie bez finezji zwanej futuryzmem w architekturze daje wrażenie przygnębiające.

Ogólnie mówiąc jest to jakaś betonowa masakra, na którą nie zasłużyło miasto uzdrowiskowe Koło-brzeg a już na pewno nie kuracjusze i turyści, a prze-de wszystkim mieszkańcy.

Przed sezonem mają być zakończone remonty ulic i skrzyżowań oraz rond. Niestety nie przybędzie miejsc do parkowania. Centrum przesiadkowe tylko w niewielkim stopniu rozwiąże ten problem.

Ciągły przyrost obiektów powoduje zachwianie równowagi i proporcji w stosunku do obszarów zie-lonych. Warto przypomnieć, że uzdrowisko Koło-brzeg ma w 2019 roku przedstawić operat i obronić się przed utratą statusu uzdrowiska!!!

Kazimierz Ratajczyk

Na okładce – Kołobrzeska starówka - ul. Emilii Gierczak

4

Aktualnie organizacja liczy pod 90 człon-ków. Są to sanatoria, hotele, pensjonaty, kem-pingi, kawiarnie i restauracje, producenci żyw-ności, hurtownie itp. Prezes stowarzyszenia Ryszard Woźniak przedstawił sprawozdanie z działalności za 2017 rok. Zarząd otrzymał absolutorium.

W trakcie spotkania omówiono stan przy-gotowań do sezonu letniego, a także do ope-ratu, który zagwarantuje utrzymanie statusu uzdrowiskowego przez Kołobrzeg.

W kwietniu br. RSTU zorganizowało kon-ferencję branżową pt. „Wpływ zrównoważonej turystyki na rozwój lokalny miasta Kołobrzeg”. RSTU będzie brało udział w organizacji VI Polsko-Niemieckiego Sympozjum Naukowego pt. „Opieka zdrowotna w aspekcie 50-letniej współpracy uczelni medycznej z nadmorskim kurortem na przykładzie Poznania i Kołobrze-gu” (20-24. 08. 2018).

Zarząd stowarzyszenia planuje kolejne wystąpienia do władz samorządowych o re-alizację niezbędnych inwestycji w infrastruk-turę turystyczną i uzdrowiskową tj. budowę parkingów i nowych miejsc przesiadkowych, budowę oceanarium, dokończenie budowy promenady nadmorskiej aż do Eko-Parku z uwzględnieniem Alei Gwiazd oraz budowy fontanny w kształcie morsa.

Das Treffen des Tourismus und Kurort Branche In den Räumen des Sanatoriums BALTIC

fand das Treffen der Mitglieder der Regio-nalen Gesellschaft für Tourismus und Kurort (RSTU) in Kolberg statt. (04. 04. 2018). De-rzeit hat die Organisation über 90 Mitglieder. Dazu gehören Sanatorien, Hotels, Pensionen, Campingplätze, Cafés und Restaurants, Le-bensmittelhersteller, Großhändler usw.

Während des Treffens wurde der Stand der Vorbereitung für die Sommersaison be-sprochen, sowie die Frage, ob der Kurortsta-tus durch Kolberg erhalten wird. RSTU wird an der Organisation des 6. Deutsch-Polnis-chen Wissenschaftlichen Symposiums teil-nehmen „Gesundheitsfürsorge im Hinblick auf die 50-jährige Zusammenarbeit zwischen einer medizinischen Universität und einem Badeort am Beispiel von Posen und Kolberg” (20.-24. 08. 2018).

Darüber hinaus wurden Probleme auf dem Arbeitsmarkt in Kolberg und der Erwerb von Fachkräften aus Osteuropa diskutiert. Viele polnische Spezialisten: Physiotherapeu-ten, Kellner, Rezeptionisten haben eine Stelle in der Europäischen Union angenommen.

Spotkanie branży turystyczno-uzdrowiskowej

W salach sanatorium BAŁTYK odbyło się walne zgroma-dzenie członków Regionalnego Stowarzyszenia Turystyczno – Uzdrowiskowego (RSTU) w Kołobrzegu. (04. 04. 2018).

Ponadto dyskutowano o problemach na kołobrzeskim rynku pracy w branży hotelar-sko-gastronomicznej. RSTU już rozpoczęło współpracę z firmami i instytucjami w zakresie pozyskiwania wykwalifikowanych pracowni-ków z Europy Wschodniej na potrzeby branży uzdrowiskowej, hotelarskiej i gastronomicz-nej. Wobec odpływu polskich fachowców:

recepcjonistów, fizykoterapeutów, kelnerów i kucharzy, którzy podjęli pracę w państwach Unii Europejskiej zatrudniani są najczęściej obywatele z Ukrainy, Mołdawii i Białorusi.

Zarząd stowarzyszenia już podjął prace organizacyjne przed zbliżającym się jubileu-szem 20. lecia RSTU. (kar)

Fot. K. Ratajczyk

Kołobrzeg nocą

5

W ciągu pierwszych pięciu miesięcy br. już 110 tys. ton. To zestawienie pozwala pro-gnozować, że w tym roku przeładunki mogą przekroczyć 200 tys. ton.

Od kilku lat przez kołobrzeski port eks-portowane jest drewno: kłody drzew iglastych oraz buk i dąb. Pod koniec lata eksportowany będzie węgiel drzewny. W ciągu pierwszych miesięcy na statki załadowano ponad 33 tys. ton drewna.

W związku z budową drogi szybkiego ruchu S 6 , a także dróg wojewódzkich i po-wiatowych duże ilości kamienia i kruszywa jest przeładowywane na nabrzeżu tzw. „bar-kowskim”. Od początku roku w naszym porcie wyładowano prawie 70 tys. ton kruszywa.

Umladungen im Hafen von Kołobrzeg.In den ersten Monaten dieses Jahres wur-

de der Hafen von Kołobrzeg von fast fünfzig Handelsschiffen besucht. Zur Erinnerung: im Jahr 2017 wurde unser Hafen von 73 Schiffen besucht und es wurden über 195.000 Tonnen von Waren umgeladen.

In den ersten fünf Monaten dieses Jahres waren es schon 110.000 Tonnen.

Diese Zusammenstellung erlaubt eine Prognose, in diesem Jahr 200.000 Tonnen überschreiten zu können.

Seit einigen Jahren wird Holz durch den Hafen von Kołobrzeg exportiert: Stämme von Nadelbäumen, Buchen und Eichen. Am Ende des Sommers wird Holzkohle exportiert.

In den ersten Monaten wurden über 33.000 Tonnen Holz auf Schiffe umgeladen.

Im Zusammenhang mit dem Bau der Schnellstraße S 6 und der Landestraßen wer-den große Mengen vom Steingut auf den so-genannten „Barkowski“ Kai geladen.

Seit Anfang des Jahres wurden fast 70.000 Tonnen Zuschlagstoff in unserem Ha-fen abgeladen. Pellets und Dolomit machen das Umladen im Hafen vollständig.

Im April dieses Jahres brachte ein Schiff 1420 Tonnen Dolomit.

Auf einigen Schiffen wurden jedoch 7410 Tonnen Pellets aus dem Hafen von Kołobrzeg ausgeführt.

In den vergangenen Jahren waren Getrei-de, Futtermittel sowie Torf- und Stahlprodukte ein wichtiger Bestandteil der Umladungen im Hafen von Kołobrzeg.

Es haben sich jedoch die Prioritäten und Bedürfnisse der Wirtschaft an der zentralen Küste geändert. Getreideheber sind seit eini-gen Jahren leer.

Von den Kösliner Feldern wird gemähtes Getreide direkt mit dem Auto zu den Getreide-anlagen in Deutschland transportiert.

Przeładunki w kołobrzeskim porcie W pierwszych miesiącach br. kołobrzeski port odwiedziło bez mała pięć-

dziesiąt statków handlowych. Przypomnijmy, że w 2017 roku nasz port od-wiedziły 73 statki a dokerzy przeładowali w minionym roku ponad 195 tys. ton towarów.

Przeładunki w porcie uzupełniają jeszcze pelet i dolomit. W kwietniu br. statek przywiózł 1420 ton dolomitu. Natomiast na kilkoma stat-kami wyeksportowano, z kołobrzeskiego portu 7410 ton peletu.

W minionych latach znaczącą pozycją w przeładunkach kołobrzeskiego portu były zboża komponenty i pasze, a także torf i wy-roby hutnicze. Ale zmieniły się priorytety i po-trzeby gospodarki na środkowym wybrzeżu. Elewatory zbożowe od kilku lat stoją puste. Teraz z koszalińskich pól koszone zboża wozi się samochodami bezpośrednio do zakładów zbożowych i do elewatorów niemieckich zaraz za Odrą. (kar)

fot. K. Ratajczyk

6

Kołobrzeg dawniejKolberg damals

Jesienią 2016 roku ukazał się album „Ko-

łobrzeg dawniej” autorstwa dra Hieronima Kroczyńskiego. Autor opisuje i ilustruje Ko-łobrzeg na przełomie wieków XIX i XX. Koło-brzeg dwudziesty wiek witał jako europejskiej klasy uzdrowisko. Po likwidacji w 1872 roku twierdzy pozostały tylko nieliczne ślady. Po 1900 roku powstały liczne domy sanatoryjne, pałace, hotele które stworzyły klimat kurortu. Niestety w czasie pierwszej wojny świato-wej obiekty zostały częściowo zrujnowane. Wyremontowano je. Uzdrowisko odzyskało znowu blask. W latach 20 -tych zmodernizo-wano port. Zaczęła rozwijać się żegluga pa-sażerska. W albumie znajdziemy przykłady jak w tamtych czasach wykonywano zabiegi w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego, a także jak wyglądało życie towarzyskie.

Z uwagi na historię naszego miasta

. Zamierzeniem naszym jest zaprezentowanie dziejów Koło-brzegu nie tylko z czasów do dru-giej wojny światowej ale przede wszystkim po 1945 roku, kiedy Kołobrzeg znalazł się w grani-

Rocznik KołobrzeskiWydawnictwo REDA oddało do rąk czytelników dwa pierwsze tomy

Rocznika Kołobrzeskiego. W tej formie historia Kołobrzegu nie była jeszcze prezentowana

cach państwa polskiego. Historia powojennego Kołobrzegu była pisana przez ludzi, którzy przy-byli do tego zrujnowanego mia-sta nad Parsętą z całej Polski, a także z Litwy, Białorusi, zza Buga

i z innych stron europy. Autorzy, w pierwszym tomie prezentują miasto zniszczone do cna, jego odbudowę ze zniszczeń i na-pływ polskiej ludności osadniczej – pionierów.

W kolejnych tomach ukazy-wać będziemy budowę nowych obiektów sanatoryjnych, tworzenie zakładów pracy, przemiany gospo-darcze jakie następowały po 1945 roku. Po zakończeniu drugiej woj-ny światowej, w ramach nowych uregulowań granic, odbyła się także wielka migracja ludności, zarówno Polaków jak i Niemców, a także innych narodowości.

Roczniki można kupić w sie-dzibie Wydawnictwa REDA przy ul. por. Emilii Gierczak 26A (Starówka), a także w księgar-ni „Tania Książka” przy ul. Wa-ryńskiego 8 oraz w sklepie ar-tystycznym „Suwenirek” przy ul. Armii Krajowej.

Kolberger JahresbuchDer Verlag REDA gab den

Lesern die ersten zwei Bände des Kolberger Jahresbuches. In dieser Form wurde die Ges-

teksty w albumie są w języku polskim i niemieckim.

Album „Kołobrzeg dawniej” można kupić w siedzibie Wydawnictwa „REDA” ul. Emilii Gierczak 26 A

„Kołobrzeg dawniej/Kolberg damals” au-tor: H. Kroczyński. Wydawnictwo REDA K. Ratajczyk, Kołobrzeg, ISBN978-83-7208-286-2

Kolberg damalsIm Herbst 2016 erschien das neue Buch

von Dr. Hieronim Kroczyński „Kolberg da-mals”. Der Verfasser beschreibt die Stadt Kolberg in dem 19. Und 20. Jahrhundert. Im 20. Jahrhundert wurde Kolberg ein berühmter Kurort in Europa. Nach der Abschaffung der Festung blieben nur wenig Spuren. Danach entstanden zahlreiche Kurhäuser, Paläste, Hotels, die die Kurortsatmosphäre gemacht haben. Während des 1. Weltkrieges wurden die aber zerstört. Sie wurden jedoch wieder aufgebaut. Der Kurort kam wieder zum Leu-chten. In den 20er Jahren wurde der Hafen

modernisiert. Die Passagierschifffahrt entwic-kelte sich weiter.

Im Buch finden wir viele Nachweise für damalige Kuranwendungen und soziales Leben.

In Anetraht der Geschichte Kolbergs wur-de das Buch zweisprachig geschrieben.

Das Buch „Kolberg damals” ist im Verlag REDA in der Gierczak Strasse 26 A zu erwerben.

chichte von Kolberg noch nicht vorgestellt. Unsere Absicht ist es, die Geschichte von Kolberg nicht nur aus der Zeit des Zweiten Wel-tkriegs, sondern vor allem nach 1945, als Kolberg innerhalb der Grenzen des polnischen Staates war, zu präsentieren. Die Ges-chichte des Nachkriegslebens in Kołobrzeg wurde von Menschen geschrieben, die aus Polen, Li-tauen, Weißrussland und ande-ren Teilen Europas in die zerstörte Stadt an der Parsęta kamen. Die Autoren, im ersten Band, stellen die zerstörte Stadt vor, ihre Re-konstruktion vor der Zerstörung und den Zustrom der polnischen Siedlungspopulation - Pioniere.

In den folgenden Bänden werden wir den Bau neuer Sa-natorien, die Schaffung von Ar-beitsplätzen, die wirtschaftlichen Veränderungen nach 1945 zei-gen. Nach dem Ende des Zwei-ten Weltkrieges kam es im Rah-men der neuen Grenzregelungen auch zu einer großen Imigration von Polen und Deutschen sowie anderen Nationalitäten.

Die Jahresbücher können gekauft werden: in der Zentrale von REDA Verlag in der Gierczak Strasse 26A (Altstadt).

7

Rzeka Parsęta niesie duże ilości piasku, który osadza się w rejonie Mostu Portowego i Mariny Solnej. Po zimie powstały tu duże mie-lizny. Jachty miały problemy z zawinięciem do basenu przy Reducie Bagiennej. Na wypłyce-nie ma także wpływ rozmywanie wałów ziem-nych reduty. Ten problem niebawem zniknie ponieważ rozpoczęły się roboty umacniania brzegu wokół reduty jak i remont zabytkowe-go fortu.

Prąd rzeki przenosi piasek aż do nabrze-ży portu handlowego gdzie cumują statki. Utrudniało to ruch statków na torze wodnym. Nie wszędzie była odpowiednia głębokość.

Fahrwasservertiefung im SeehafenDie Persante schwemmt immer große

Mengen vom Sand an, der im Laufe der Wintermonate im Bereich der Hafenbrücke und der Marina gefährliche Untiefen bildet. Die Segelboote geraten aus dem Grund in ernsthafte Schwierigkeiten, wenn sie am Kai von Bagienna - Redoute festmachen wollen. Die Entstehung der Untiefen beschleunigt auch die Erosion der Redoutendämme. Die-ses Problem sollte aber bald gelöst werden, weil man gerade an der neuen Befestigung der Dämme ist. Auch die geschichtliche Re-doute sollte bald restauriert werden.

Die Untiefen entstehen aber auch im Han-delshafen, was das Schiffsmanövrieren unter Umständen äußerst schwierig macht. Kommt es zu solcher Situation, wird immer ein Hop-perbagger nach Kolberg bestellt. Auch vor kurzem musste ein Hopperbagger im Hafen Kolbergs ein paar Wochen lang im Einsatz bleiben. Jeden Tag wurde Sand samt dem Schlamm ausgebaggert und anschließend auf einen großen Lastkahn verladen, dessen Unterseite sich zur Hälfte öffnen lässt. Wird der Lastkahn voll, fließt die ganze Ladung mit-ten auf der See ins Meer. Im April wurden ein paar Tausend Kubikmeter Sand und Schlamm vom Boden des Fahrwassers entfernt.

Warto wiedzieć, że .. Do kołobrzeskiego portu mogą wpływać

statki handlowe o długości do 100 metrów, szerokości do 14 metrów i zanurzeniu 4. 7 metra. W ostatnich latach przez port koło-brzeski eksportuje się duże ilości drewna, a w imporcie znaczące ilości kamienia i tłucz-nia na budowę dróg w rejonie Kołobrzegu. W 2017 roku do kołobrzeskiego portu zawinęły 73 statki handlowe. W ciągu pierwszych mie-sięcy br. już 50.

Wissenswert100 m lange und 14 m breite Handelss-

chiffe mit dem Tiefgang von 4,7 m dürfen in den Seehafen Kolbergs einlaufen. In den letzten Jahren exportierte unser Seehafen hauptsächlich Holz und importierte relativ große Mengen vom Stein und Steinschlag für den Bau neuer Straßen in und bei Kolberg. 2017 machten insgesamt 73 Handelsschiffe am Kai fest. In den ersten Monaten 2018 gab es schon 50 Schiffe in Kolberg!

Zawsze w takiej sytuacji do portu przypływa pogłębiarka aby zapewnić statkom bezpiecz-ną żeglugę tzn. odpowiednią głębokość na drodze wodnej. Przez kilka tygodni, w koło-brzeskim porcie pracowała pogłębiarka. Każ-dego dnia wydobyty urobek w postaci piasku i mułu był ładowany na dużą barkę typu szalan-da. Barka jest tak skonstruowana, że jej dno otwiera się połówkowo. A więc po wypłynięciu na pełne morze otwiera się dno i cały urobek piachu wpada do morza. W kwietniu br. usu-nięto z dna toru wodnego kilka tysięcy metrów sześciennych piasku i mułu. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Pogłębianie toru wodnego w porcie

8

Do Kołobrzegu przyjechały delegacje oddziałów, które to miasto zdobywały. Za ceremoniał wojskowy uroczysto-

ści odpowiedzialny był szwadron ułanów z Trzebiatowa, który przybył z własną orkiestrą. Świętowano w krajobrazie zimowym. Ziemia przykryta była kilkucentymetrową warstwą śniegu. W czasie uroczystości kilku koło-brzeżan otrzymało medale „Za Odrę, Nysę, Bałtyk”, między innymi starosta Leonard Za-rębski, pierwszy burmistrz (prezydent) Stefan Lipicki i aktualny burmistrz Stanisław Brożek. Nie zapomniano też o poległych. Mały, tym-czasowy cmentarz znajdował się przy latarni morskiej. Tam oficjalne delegacje składały wieńce. Po uroczystości niektórzy żołnierze szukali grobów swoich kolegów. W tamtym czasie jeszcze nie było cmentarza wojennego. Pojedyncze i zbiorowe, tymczasowe mogiły, znajdowały się na terenie miasta i okolicy.

Były też momenty wesołe: wspólne fo-

Der erste Jahrestag der Eroberung Kolbergs von der polnischen Armee.

Im Jahr 1946 fiel der 18. März auf den Montag. Damit dem Tag die festliche Stim-mung verliehen und gleichzeitig die Ehre erwiesen werden konnte, ließ Woiwode von Stettin Oberst Leonard Borkowicz diesen Tag als arbeitsfreier Tag in Kolberg uns dessen Kreis begehen. In Kolberg trafen Delegatio-nen militärischer Truppen ein, die 1945 hier zum Einsatz kamen. Für den militärischen Rahmen der Feierlichkeit war die Ulanensch-wadron aus Treptow an der Rega zuständig, die an diesem Tag in Kolberg mit eigenem Or-chester anzukommen beschloss. Das Wetter spielte bedauerlicherweise nicht mit. Es war sehr kalt. Die Erde war mit der dicken Schicht vom Schnee noch bedeckt. Im Laufe der Fe-ierlichkeit bekamen ein paar Einwohner Kol-

tografie na trybunie mieszkańców miasta z żołnierzami, później wspólne biesiadowanie. Były przypadki, że znajomości zawarte w tym dniu zakończyły się na ślubnym kobiercu. Pani Konstancja Sikorska – Łozińska ułożyła nawet okolicznościową piosenkę, której refren pamiętają jeszcze starsi kołobrzeżanie:

Kołobrzeg! O drogie miasto me.Kołobrzeg! Kocham ruiny twe.

Ilustracje:1. Przed uroczystością starosta Leonard Za-

rębski uzgadnia z gen. Janem Jośkiewi-czem program.

2. Medal „Za Odrę, Nysę, Bałtyk”3. Wspólne zdjęcie na trybunie Kołobrzeżan

z żołnierzami. Por. Ryszard Hermanowicz (w czapce garnizonowej) i siedząca obok niego Helena Kostuniak poznali się na tej trybunie. Parę miesięcy później stanęli na ślubnym kobiercu.

4. Por. lekarz Włodzimierz Mamieszyn w oko-

licach obecnej”Arki” odnalazł groby kole-gów: ppor. Grzegorza Jasińskiego i szer. Mariana Kupnickiego.

Pierwsza rocznica zdobycia Kołobrzegu przez Wojsko Polskie

W 1946 roku 18. dzień marca przypadał w poniedziałek, a więc w dzień pracy. Żeby był nastrój świąteczny, wojewoda szczeciński płk Leonard Borkowicz ustanowił ten dzień jako świąteczny dla miasta i powiatu kołobrzeskiego.

Hieronim Kroczyński

bergs den Orden „für die Oder, für die Neiße, für die Ostsee” verliehen: Landrat Leonard Zarębski, der erste Bürgermeister (Stadt-präsident) Stefan Lipicki und Bürgermeister Stanisław Brozek. Man vergaß keinesfalls die Gefallenen im Krieg zu ehren. Der kleine und provisorische Friedhof befand sich 1946 am Leuchtturm. Die Delegationen legten Kränze an Gräbern nieder. Nach dem offiziellen Teil der Feierlichkeit beschlossen einige Soldaten die Gräber ihrer 1945 ums Leben gekomme-nen Kollegen ausfindig zu machen, was je-doch eine äußerst schwierige Aufgabe war. Es gab nämlich keinen Militärfriedhof in der Stadt. Die einzelnen Gräber befanden sich überall in Kolberg.

Es gab aber auch fröhliche Momente. Ge-meinsame Fotografien mit Soldaten oder ge-meinsames Festmahl. Einige Bekanntschaf-ten und Freundschaften, die an diesem Tag geschlossen wurden, endeten später im Standesamt. Konstancja Sikorska-Łozińska

schrieb sogar ein Lied damals, an dessen Refrain sich die ältesten Einwohner Kolbergs noch heute erinnern können:

Kołobrzeg! O drogie miasto meKołobrzeg! Kocham ruiny twe.

Bilder1. Vor der Feierlichkeit bespricht Landrat Le-

onard Zarębski mit General Jan Jośkiewi-czem das Programm.

2. Orden „für die Oder, für die Neiße, für die Ostsee”

3. Gemeinsames Foto auf der Tribüne. Leu-tnant Ryszard Hermanowicz (mit der Gar-nison-Mütze) und Helena Kostuniak lern-ten sich an diesem Tag kennen. Ein paar Monate später ließen sie sich trauen.

4. Dem Leutnant Arzt Włodzimierz Mamieszyn gelang es, im Bereich des jetzigen Hotels „Arka“ Gräber seiner Kollegen: Leutnant Grzegorz Jasiński und Schütze Marian Kupnicki ausfindig zu machen.

9

Konkursy najczęściej prowadzili Maria Wróblewska i Stanisław Mikulski. Ar-tystom towarzyszyła między innymi

Orkiestra Polskiego Radia pod batutą Henry-ka Debicha. Na kołobrzeskiej scenie wystę-powała cała czołówka polskich piosenkarzy i zespołów.

W tym roku mija 50 lat od pierwszego festiwalu. Pozostały tylko wspomnienia, a na półkach płyty winylowe i CD. Od 1997 roku (wtedy odbył się ostatni FPŻ) nie ma Koło-brzeg imprezy kulturalnej o takim wydźwięku. Od kilku lat w mieście działa Stowarzyszenie Pieśń Żołnierska, które organizuje przeglądy dla dzieci i młodzieży. Działacze społeczni pukają do wielu drzwi aby przywrócić festiwal. Niestety nie ma przychylności ani w samorzą-dzie ani w Wydziale Wychowania Minister-stwa Obrony Narodowej na przywrócenie tego legendarnego festiwalu. A przecież w nowym wydaniu Festiwalu Piosenki Żołnierskiej mogli by występować przedstawiciele armii NATO.

Póki co spójrzmy na zdjęcia z archiwum fotoreportera Kazimierza Ratajczyka. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Na scenie letniej przy Regionalnym Cen-trum Kultury im. Zb. Herberta w Kołobrzegu odbył się 6. Regionalny finał konkursu piosen-ki pt. „Dzień Dziecka z pieśnią i piosenką żoł-nierską” (27 maja 2018 r.). Przed licznie zgro-madzoną publicznością wystąpiło 22 solistów, 3 duety i 4 zespoły wokalne.

Jury pod przewodnictwem Aleksandra Szczupaka, w poszczególnych kategoriach przyznało następujące nagrody: w kategorii

Festiwal Piosenki ŻołnierskiejKołobrzeg przed laty był stolicą piosenki żołnierskiej. Tu w amfi-

teatrze, w latach 1968 – 1997 odbywały się festiwale. Królowała pio-senka żołnierska. Wręczane były złote i srebrne pierścienie. Przed Hotelem „Skanpol” maszerowały śpiewające kompanie.

Festiwal Piosenki Żołnierskiej - 1976 rok

Festiwal Piosenki Żołnierskiej - 1976 rok

Festiwal Piosenki Żołnierskiej 1997 (ostatni)

7-9 lat wyróżnienie otrzymała Lena Oczniew, w kategorii 10-13 lat pierwsze miejsce i „Złoty pierścionek” otrzymał Kacper Karol Kujaw-ski, drugie miejsce i „Srebrny pierścionek” Wiktoria Krzesińska a wyróżnienie otrzymali Aleksandra Juchniewicz i Mateusz Basiu-kiewicz.

W kategorii wiekowej 14-16 lat „Złoty pierścionek” wyśpiewała Natalia Kołodziej-czyk, drugie miejsce i „Srebrny pierścionek”

otrzymała Natalia Dąbrowska, a wyróżnie-nia otrzymali: Pola Rapacz i Agata Kramarz. Natomiast w kategorii 17-20 lat „Złotymi pier-ścionkami” nagrodzono Wiktorię Pałasz i Marię Kaczyńską. Wiktoria Pałasz została na-grodzona nagrodą wiceprzewodniczącego Par-lamentu Europejskiego prof. dr hab. Bogusława Liberadzkiego wyjazdem studyjnym do Brukseli. Natomiast Maria Kaczyńska otrzymała nagro-dę w postaci rejsu na Bornholm katamaranem „Jantar” Kołobrzeskiej Żeglugi Pasażerskiej.

W kategorii zespoły przyznano dwa wyróżnienia: Zespołowi Wokalnemu „Melo-manki” i Zespołowi Wokalnemu „Piąteczki”. W kategorii duety „Złoty pierścionek” otrzy-mał „Duecik” (Karolina Nogalska i Wiktoria Milas).Ponadto wyróżniono duet: Maria Dej i Karolina Owczarska oraz „Nastolatki” Zosia Koziak i Natalia Siwek.

Nagrodę i dyplom od Oddziału i przewod-ników PTTK otrzymał Adam Sobański za wy-konanie piosenki „Ojczyzno ma”.

W czasie przeglądu gościnnie wystąpi-ła Reprezentacyjna Orkiestra Ligi Morskiej i Rzecznej z Wyszkowa.

Organizatorem konkursu było Stowarzy-szenie Pieśń Żołnierska w Kołobrzegu. (kar)

fot. Jerzy Błażyński

Dzień dziecka z piosenką żołnierskąDzień dziecka z piosenką żołnierską

�0

Stowarzyszenie Artystów Grupa – Kołobrzeg skupia malarzy, rzeźbiarzy i fotografików. Mija właśnie 15. rok działalności grupy. Z tej okazji w Galerii Sztuki Współczesnej im. Adeli i Jerzego Ściesińskich odbył się wernisaż wystawy kołobrzeskich twórców. Swoje prace zaprezentowali: Wojciech Dopierała, Renata Fenn, Zygmunt Jasnoch, Dariusz Kaleta, Maria Kobarska, Wanda Irena Koźmińska, Maria Kożurno, Danuta Król, Marian Łukaszewiccz, Aleksandra Łojek-Szymanowska, Łukasz Ogrodowczyk, Kazimierz Ratajczyk, Adrianna Rękas, Bożena Sawicka, Iwona Sawicka, Wiesław Stępień, Beata Wachecka, Elżbieta Waszczuk, Romuald Wiśniewski i Mirosława Zimecka-Szerląg.

Na wystawie prezentowane były także prace: śp. Heleny Burkner, śp. Ludwiga Beckera, śp. Heleny Towarek, śp. Wiesława Wawrzyszko. (kar)fot. K. Ratajczyk

Dwutygodniowy pobyt upływa im na korzy-staniu z zabiegów leczniczych w doskonale wy-posażonej bazie zabiegowej. Przede wszystkim z masażu klasycznego, okładów borowinowych, zabiegów elektrycznych, w basenie z gimna-styki leczniczej. W celu wyciszenia uczestniczą w seansach muzycznych, na leżakach w gro-cie solnej.

Po południu udają się na spacery po ko-łobrzeskiej plaży i parku zdrojowym. Kuracju-sze z Oschatz zwiedzają miasto i port ryba-cki. Bywa, że panowie kibicują kołobrzeskiej drużynie piłki nożnej „Kotwicy”. Czas szybko upływa. W ciszy kawiarni i sali klubowej pani Elfriede Thieme pisze wiersze i słowa piose-nek, które na zakończenie turnusu wspólnie

śpiewają przy akompaniamencie pianinaPiosenka i poezja są najlepszym podzię-

kowaniem dla pracowników „Perełki”. Do zo-baczenia za rok. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Seit ein paar Jahren macht die Reisegrup-pe Sachsentourist Wittig aus Oschatz im Kur-hotel Perelka ihren Frühlingskururlaub. Vor Ort werden sie von ihrem Reisebegleiter Dr. Arndt Beckert immer betreut. Im Laufe des zweiwö-chigen Aufenthalts nimmt die Gruppe das re-iche Kurbehandlungsangebot des Hauses in Anspruch. Ihr stehen u.a. Moor- und Solethe-rapie sowie Schwimmbad und Stromtherapie zur Verfügung. Um das innere Gleichgewicht

Jubileuszowa wystawaJubileuszowa wystawa

Perełka – WittigW Ośrodku Rehabilitacyjno-Sa-

natoryjnym PEREŁKA w Kołobrzegu przebywała grupa z Sachsentourist Wittig z Oschatz. Niemieccy kuracju-sze przyjeżdżają do „Perełki” od wie-lu lat i zawsze wiosną.Szefem grupy i opiekunem jest dr Arndt Becker.

erreichen zu können, genießen die Kurgäste die Salzgrottentherapie. Nachmittags unter-nehmen sie lange Spaziergänge am Strand oder im Kurpark Kolbergs. Die Stadt und der Fischereihafen wird ebenfalls besichtigt. Die Männer entscheiden sich manchmal ins Stadion zum Fußballspiel zu gehen. Die Zeit vergeht schnell. Im gemütlichen Café oder im Klubraum vom Perelka schreibt Frau Elfriede Thieme Gedichte und Texte von Liedern, die zum Urlaubsabschlusstreffen mit Klavierbe-gleitung gemeinsam gesungen werden.

Übers Lied oder die Poesie kann man dem Team von Perelka wirklich den schön-sten Dank aussprechen. Wir sehen uns im nächsten Jahr.

��

�2

��

Czynne w każdą

niedzielę!!

14

Jakoś tu pusto teraz

Są takie miejsca, o których mówimy, że nie są zbyt szczęśliwe. Nie inaczej jest w Kołobrzegu. W ostatnich latach zrobiło się jakoś pusto przy moście na rzece Parsęcie, gdzie zbiegają się ulice: Rzeczna, Ka-mienna i Młyńska. Najpierw rozebrano zabytkowe fortyfikacje obronne na Parsęcie tzw. batardeau, a ostatnio budynki po elektrowni, gdzie po wojnie mieszkańcy płacili za zużyty prąd. Jakby było tego mało to właściciel starego magazynu nie poradził sobie i doprowadził obiekt do ruiny i w końcu go rozebrano. I jakoś tu pusto teraz.

Rozebrany budynek po elektrowni ma nowego właściciela. Obiekt musiał być rozebrany, bo naziemne ściany były popękane. Trzeba te-raz wylać nowy fundament pod te ściany. A ta stara konstrukcja, która jest w wodzie trzyma się doskonale.

Inwestor planuje uruchomić na trzech poziomach: kawiarnię, re-staurację, a na najniższym poziomie winiarnię. Trwają jeszcze rozmo-wy z konserwatorem zabytków i wykonawcą.

(kar)fot. K. Ratajczyk

– Od kiedy zajmuje się pan akupunkturą?– Było to w latach siedemdziesiątych. Wte-

dy poznałem podstawy tej metody leczenia z podręczników chińskich. Ukończyłem pierw-szy w Polsce kurs akupunktury organizowany przez prof. Zbigniewa Garnuszewskiego. Mu-szę przyznać, że na początku nie do końca wierzyłem w skuteczność akupunktury, ale po kursie zmieniłem zdanie i z wielką korzyścią dla chorych stosuję ją do dzisiaj.

– Jakie choroby można leczyć tą metodą?– Za pomocą akupunktury leczy się pra-

wie wszystkie choroby z wyjątkiem nowo-tworów. Ta metoda jest skuteczna w leczeniu schorzeń kręgosłupa oraz reumatycznym zapaleniu stawów, szczególnie rąk i stóp. Z mojego wieloletniego doświadczenia mogę powiedzieć, że z powodzeniem można leczyć również nerwice, zapalenie zatok obocznych nosa, zawroty głowy, a jako wspomagające również astmę oskrzelową i padaczkę.

Ja stosuję także elektroakupunkturę w le-czeniu porażeń nerwów.

– A różnego rodzaju nałogi?– Leczenie igłami jest bardzo skuteczne

w leczeniu nałogu palenia papierosów, nieco gorsze efekty są w leczeniu alkoholizmu. Aku-

punkturę stosuję także w leczeniu nadmierne-go spożywania jedzenia. Terapia polega na wprowadzeniu raz na dwa tygodnie mikroigieł-ki w odpowiednie miejsce do małżowiny usz-nej i powtarzaniu tego zabiegu aż do skutku.

– Panie doktorze, często kuszą nas ogłoszenia typu – „...nastawiacz, krę-garz uśmierzy ból szybko i ...”?

– W trosce o własne zdrowie proszę unikać kontaktu z tzw. „nastawiaczami”. Nie znają oni ani anatomii, ani fizjologii człowieka i swoimi zabiegami mogą tylko doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń ciała.

– Słyszałem,że stosuje pan także te-rapię manualną. Na czym ona polega?

– Terapia manualna to szeroka dziedzina wiedzy medycznej, polegająca na diagnostyce i leczeniu nieprawidłowości w układzie ruchu. Obecnie lekarze przeszkoleni w tej dziedzinie skupieni są w Polskim Towarzystwie Lekar-skim Medycyny Manualnej. Trafiają do mnie pacjenci, którzy poszukują możliwości lecze-nia bólu kręgosłupa właśnie przy pomocy te-rapii manualnej. Zabiegi zarówno akupunktury jak i terapii manualnej są całkowicie bezpiecz-ne jeżeli wykonuje je wyszkolony lekarz.

Rozmawiał: Kazimierz Ratajczyk

Znaleźć źródło bólu Akupunktura i terapia manualna w leczeniu bólu

Rozmowa z dr Zdzisławem Wacheckim, neurologiem, byłym wieloletnim ordynatorem

Oddziału Neurologii Szpitala MSWiA w Bydgoszczy

Dr n. med. Zdzisław WacheckiLekarz, specjalista neurolog

Prywatny Gabinet NeurologicznyKołobrzeg, ul. Spacerowa 38w Sanatorium POSEJDON

– informacja w recepcji.

Przyjęcia:poniedziałek,wtorek, środa, czwartek

od godz. 14.00 do 18.00 (tel. 601 658 666)

Akupunktura i jej odmiany, kinesiotaping.Terapia manualna

w zespołach bólowych kręgosłupa.

Leczenie:• nerwice • otyłość • choroby stawów

• niedokrwienie kończyn, • choroby układu nerwowego,• niektóre choroby z innych specjalno-

ści medycznych, • uzależnienia (alkohol, papierosy)

�5

R A P T U L A R ZR A P T U L A R ZKWKN KOŁOBRZESKI

NR 43/218 Dodatek kulturalny KWKN

15

Pierwsze uroczystości zor-ganizowano już w piątek 16 marca przed Pomni-

kiem Zaślubin Polski z Bałtykiem. O godz. 11.00 dowódca uroczy-stości Radosław Froncala z Ze-społu Szkół Morskich złożył mel-dunek staroście Kołobrzeskiemu Tomaszowi Tamborskiemu, który dokonał przeglądu kompa-nii honorowej oraz oddał honory sztandarom, kombatantom i we-teranom. Po przywitaniu Orkie-stra Morskiego Oddziału Straży Granicznej odegrała hymn pań-stwowy, a biało czerwona flaga powędrowała na maszt.

Następnie głos zabrał kpt. ż.w. Andrzej Królikowski prezes Ligi Morskiej i Rzecznej. W swo-im wystąpieniu podkreślił, że nie da się przecenić przelanej krwi żołnierskiej. Jest ona tyle samo warta u tych co walczyli o Koło-brzeg i Monte Cassino. Zwrócił uwagę, że w dzisiejszych, często bezideowych czasach na szcze-gólny szacunek zasługują ci, któ-rzy pokazują młodemu pokoleniu to wielkie dziejowe przesłanie. Przemierzają wiele kilometrów aby dotrzeć nad Bałtyk i wziąć

Kołobrzeskie obchody zaślubin Polski z Bałtykiem

Zdobycie Kołobrzegu uznawane jest za największą bitwę oręża polskiego od czasów kampa-nii 1939 roku, kiedy armie „Poznań” i „Pomorze” toczyły długotrwałe walki nad Bzurą. W tym roku Kołobrzeg obchodził 73. rocznicę zaślubin Polski z morzem.

udział w ,,spotkaniu z historią”. W tym roku do Kołobrzegu przy-była młodzież z wielu odległych zakątków kraju. Pierwszy raz z Liceum Lotniczego w Dęb-linie. Zwrócił uwagę, że Liga w tym roku obchodzi stulecie. Przez ten czas przeżywała wzloty i upadki. Nigdy jednak jej działa-cze nie zaprzestawali realizować Staszicowskiego zawołania „Trzy-majmy się Morza”. Podziękował również kombatantom za to, że nie szczędzili swojego zdrowia i życia, za to, że walczyli o wolną Polskę, ale również za to, że cały czas są z nami i chcą młodym przekazać te wartości, które były udziałem ich pokolenia.

Po wystąpieniu Prezesa LMiR odczytana została uchwała Zarządu Województwa Zachod-niopomorskiego o wyróżnieniu Orkiestry Morskiego Oddziału Straży Granicznej srebrną Od-znaką Honorową Gryfa Zachod-niopomorskiego. Odznaczenie nadano na wniosek Ligi Morskiej i Rzecznej i Prezydenta Miasta Kołobrzeg za szczególne zasługi dla Regionu, przede wszystkim za wspieranie działań na rzecz

budowania idei Polski Morskiej. W imieniu Marszałka wyróżnienie wręczyła Anna Mieczkowska członek zarządu, a odebrał kmdr ppor. SG Jarosław Rywalski ka-pelmistrz orkiestry. Za wieloletnią pracę społeczną, bezinteresow-ność i szczególne zasługi dla stowarzyszenia Prezes Ligi Mor-skiej i Rzecznej wyróżnił Złotym Medalem „Zasłużonym dla Ligi Morskiej i Rzecznej” Antoniego Szarmacha – Prezesa Kołobrze-skiego Oddziału Ligi Morskiej i Rzecznej.

Rozpoczęła się najważniej-sza część uroczystości. Przed front szyku wystąpił poczet sztan-darowy LMiR oraz grupa jungów wyróżniona złożeniem ślubo-wania na sztandar. Dowodziła nimi Gabriela Antos opiekunka najlepszego w Polsce koła LMiR „Boreasz” z Zespołu Szkół Mor-skich w Kołobrzegu. Wiceprezes LMiR kmdr Marek Padjas odczy-tał rotę ślubowania. Świadkami tego wzruszającego wydarzenia byli kombatanci, uczestnicy walk. W tym roku do Kołobrzegu przy-byli: płk Jan Szyszkowski, płk Zygmunt Bąk, kpt. Władysław

Kazieczko, por Józef Kwiatkow-ski, por. Piotr Gubernator, por. Józef Markowski, por. Mieczy-sław Barylski, por. Jan Mlecz-ko, por. Jan Słabysz.

Po odczytaniu roty ślubowa-nia orkiestra odegrała „Hymn do Bałtyku”. Po hymnie młodzież pomaszerowała nad brzeg mo-rza aby tam, razem z włodarza-mi miast zaślubinowych: Hanny Pruchniewskiej – burmistrza Pucka i Janusza Gromka – pre-zydenta Kołobrzegu zamoczyć ligowe banderki i miejskie flagi w falach Bałtyku.

Później nastąpiło złożenie kwiatów. Promenadą nadmorską w rytm muzyki wszyscy uczest-nicy przemaszerowali w rejon pomnika kontradmirała Stanisła-wa Mieszkowskiego. Tam wrę-czone zostały legitymacje nowo zaślubionym jungom. Orkiestra zaprezentowała swoje artystycz-ne umiejętności, które zostały nagrodzone gromkimi brawami. Tradycyjnie też złożono wiązan-ki kwiatów przy pomniku pierw-szego polskiego kapitana portu Kołobrzeg.

Marek Padjas

Fot. K. Ratajczyk

16

Lech M. Jakób

AforyzmyCo widziałeś? Biegające ślimaki

i latające pingwiny?

***

Rzeczywistość jest, jaka jest. Gorzej, gdyby w ogóle jej nie było.

***

Zależy gdzie palma odbija - w Afryce czy w naszej głowie.

***

Nie jestem złośliwy. Złośliwe są tylko okoliczności.

***

Nikt nie pyta wypatroszonej ryby jak się czuje.

***

Nie po to drapieżnikowi rosną pazury, by dłubał nimi w nosie.

***

Odrobina wyobraźni i nawet igłą sosnową można zrobić zastrzyk.

***

Ani stonoga nie ma stu nóg, ani stokrotka nie ma stu płatków,

ani sto złotych nie jest warte sto złotych.

***

Czego mi brak w Księdze Guinnessa? Tabeli rekordów bijących głowami o ścianę.

***

Przypuszczalnie w podróży przez życie jesteśmy pasażerami na gapę.

***

Piję do dna, bo ciekawi mnie, co jest pod spodem.

***

Za darmo jest tylko wieczność. I to nie wiadomo jaka.

Z przygotowywanej do druku książki „Do góry nogami”, która ukaże się nakładem

wydawnictwa FORMA w 2018 roku

16

Środowisko literackie Kołobrzegu nie jest duże i choć ostatnimi laty ukazało się kilka debiutów, nie wszystkie potra-

fiły obudzić taką ciekawość, jak start poetycki Emanueli Czeladki. Mowa o jej pierwszym zbiorze wierszy, opublikowanym nakładem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, pod tytułem „Napływ”. Co prawda publikowała swoje utwo-ry tu i ówdzie (m. in. w „Oficynie Kołobrzeskich Malarzy i Poetów” i i na łamach internetowego portalu literacko-artystycznego „Latarnia Mor-ska”), jednak dopiero teraz, w obliczu zwartej i przemyślanej kompozycji książki, jesteśmy w stanie bliżej zaobserwować jej talent.

Kim jest autorka „Napływu”? Nota bio-graficzna, umieszczona na skrzydełku zbio-ru, wygląda nadzwyczaj skąpo. Dowiemy się z niej tylko, że urodziła się w 1981 roku w Kołobrzegu i jest doktorantką Akademii Po-morskiej w Słupsku. Z innych źródeł wiadomo jeszcze, że od kilku lat wiązać można jej ak-tywność ze Stowarzyszeniem Kołobrzeskich Poetów.

Lecz zostawmy z boku dane biobibliogra-ficzne i skupmy się na dziele poetki. Wszak konkretne książki pozwalają rozpoznać au-tentyzm głosów i przesłań.

Sześciodziałowy zbiór debiutantki zacie-kawia konsekwencją i spójnością. Już pierw-szy wgląd, pierwsze czytanie ukazują cechy charakterystyczne budowania wersów. Prze-de wszystkim obszerną frazę, bliską prozodii. Taki sposób komunikowania się z odbiorcą tworzy interesującą relację, kojarzoną tyleż z powszedniością potocznością kontaktu, co z liryczną rozmową. Niby sprzeczność, a jed-nak nie.

A ta rozmowa, swoista interakcja – w tonacji jaka jest? Gęsta, wręcz momentami „mroczna” przy macerowaniu egzystencjalnych przygód, zwłaszcza wobec kontekstów uczuć wysokich. Poetka zdaje się „miotać” między stanami z po-zoru wykluczającymi się: rozpaczą i nadzieją (gdy w istocie to awers i rewers jednej monety). Takie odnosi się wrażenie w trakcie lektury.

Lecz jednak niechaj nas (czytelników) do końca nie zwiedzie „spazmatyczność” tych strof. Gdyż przy uważniejszym oglądzie da się dostrzec pewien (auto)dystans wobec po-strzeganego świata. Ba, więcej powiedzieć można: nie tylko dystans, a nawet wyczuwana momentami (auto)ironia...

Na podstawie pierwszej książki trudno przewidzieć losy przyszłej twórczości Czelad-ki. Jednak debiutancki zbiór, oryginalny w wy-razie, przykuwający uwagę świeżością fraz, daje obietnicę dalszych ciekawych spełnień. Oby tak się stało. Nie kończąc się wyłącznie na udanym starcie (co jakże częste bywa).

Emanuela Czeladka „Napływ”, Woje-wódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Ani-macji Kultury, Poznań 2017, str. 60

Szymon Prowacki

W kamieniczce kupieckiej Muzeum Oręża Polskiego czynna była niezwykle ciekawa wysta-wa nt. produkcji guzików z muszli. Otóż niegdyś mieszkańcy nadwiślańskich miast i miasteczek: Dobrzynia nad Wisłą, Nowego Dworu Mazowieckiego, Wyszkowa, Pułtuska, Małkini Włocławka i Płocka – wypływali na rzeki i odławiali małże. Po sparzeniu wyciągniętymi małżami skarmiali zwierzęta, a muszle sprzedawali do Sochocina. A w Sochocinie mieszkańcy wymyślili maszynki do wycinania guzików z „niepotrzebnych muszli”. Później sprzedawali je z zyskiem. Gdy o tym dowiedzieli się rybacy od razu podnieśli ceny na muszle. Wystawa cieszyła się wielkim powo-dzeniem. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Debiut wyższego lotu

Guziki z muszli

�7

Lech M. Jakób

Klar

17

należy porządnie zwinąć i zawiązać krawa-tami, bom unieruchomić (by czasem nie huś-tał się nad głową), talię i szoty złożyć tak, by nie zawadzały na pokładzie. Końcówki cum zbuchtować i odwiesić. Fały przy maszcie przewiązać (ach, ten denerwujący dźwięk trzepania luźnych lin o maszt – zwłaszcza nocą!), zabezpieczyć podniesioną płetwę sterową i tak dalej.

To, rzecz jasna, nie wszystko. By klar był pełny, jacht wymaga ustawicznego szo-rowania. Jeśli zależy nam na czystym po-kładzie. Wszak nie sposób nie nanieść na podeszwach drobin ziemi w trakcie postojów (skoro nie została opanowana lewitacja). Z

okolicznych drzew spadają gałązki i liście, wpełzają owady, sprawiana bywa ryba – sło-wem przyczyn zabrudzeń nigdy nie brakuje.

Natomiast zupełnie inną sprawą jest ba-łagan o charakterze przejściowym. Gdy na przykład suszyć musimy nawilgłą odzież, ścierki czy asekuracyjne kamizelki. I choć jacht wówczas wygląda niczym źle przystro-jona choinka, czasowo jest to usprawiedli-wione, do zniesienia.

Lech M. Jakób

Fragment przygotowywanej do druku książki „Pod żagle. Fotoopowiadania”

Po każdym większym posiłku, a zwłaszcza wielodaniowym, związanym z gotowaniem lub smażeniem, rośnie góra naczyń oczekujących mycia. Zwykle staramy się myć je na bieżąco, ale nie zawsze pozwalają okoliczności. Lecz tak czy siak przychodzi czas – przynajmniej dwa razy dziennie – że klar kambuzowy przy-wrócony być musi. I jest przywracany.

A ponieważ nie czarterujemy jachtów luk-susowych (z umywalkami wewnątrz i zbiorni-kami na ścieki), pozostaje nam mycie polowe – nieco przypominające harcerskie czasy. Chyba że zdarzy się nam cumowanie w jednej z kilku marin (co częste nie bywa). Wtedy aku-rat skorzystanie z lądowych udogodnień prob-lemem nie jest. Nie wyłączając jednoczesnej możliwości pozbycia się worków ze śmiecia-mi, które w trakcie rejsu przechowywujemy w bakistach pokładowych.

Jak sobie radzimy? W ruch idą dyżurne duże miski, woda jeziorna, zwykłe mydło i nie-rzadko piasek. Mowy nie ma o jakichkolwiek detergentach. Fakt, mycie przez to jest trud-niejsze i bardziej czasochłonne. Lecz dzięki temu jezioro nie „łyka” toksycznej chemii.

Jednak klar na jachcie to nie tylko co-dzienne mocowanie się z okołokambuzową rzeczywistością – o czym wie każdy żeglarz. Przede wszystkim zadbać należy o sam jacht. Tyleż z powodów estetycznych, co i bezpie-czeństwa.

Mówiąc o bezpieczeństwie mam na myśli ład i porządek w trakcie rejsu. By na pokładzie nie pętały się zbędne przedmioty, utrudnia-jące żeglowanie. W krytycznych sytuacjach potrafiące doprowadzić nawet do żenujących wpadek: zaplątania w liny w trakcie mane-wrów, kolizji z sunącymi pokładem kotwicami podczas ostrzejszych halsów i temu podob-nych zdarzeń.

A estetyka? Czyż nie mogą irytować pod-czas pływań furkoczące na relingach ręczniki i gacie, zwieszone za burty odbijacze, niechluj-nie zamocowane i ciągnące się za rufą cumy lub spuszczone drabinki?

A po zacumowaniu, przy kotwiczeniu? Ko-niecznych robót nie brakuje. Klar to klar. Żagle

�818

Kołobrzeskie chóry jubileuszowoW Kołobrzegu działa kilka chórów: Chór KOMBATANT jest najstarszym zespołem śpiewaczym, Chór PIONIER skupia pierwszych mieszkańców miasta nad Parsętą, Chór JEDNOŚĆ działa przy kole Związku Emerytów i Rencistów RP, Chór CANTABILE jest chórem powiatowym, a Chór CANTORES COLABREGAE jest najmłodszym z chórów.

Chór „Kombatant”

Chór „Jedność”

Chór”Cantabile”

Chór „Cantores Colabregae”

Chór „Kombatant” działa od 1978 roku. Od kilku lat występuje wspólnie ze Studiem Wokalnym „Majol” z Klubu Wojskowego 8. Bata-lionu Remontowego. Chór wykonuje pieśni patriotyczne: powstańcze, ruchu oporu, sybirackie, legionowe oraz wojenne, a także współczesne przeboje – złote pierścienie z kołobrzeskiego Festiwalu Piosenki Żoł-nierskiej. Chórzyści- kombatanci występowali w Domu Pomocy Spo-łecznej we Włościborzu, Dygowie, Gościnie, Siemyślu, Resku, Łobzie, Mielnie, Sarbii, Trzebiatowie, Koszalinie i w Warszawie. W ciągu 40 lat pracy na scenie otrzymali wiele wyróżnień, dyplomów i odznaczeń. Między innymi: medal za zasługi dla Związku Kombatantów RP, od-znakę za Zasługi dla Woj. Koszalińskiego, a także Związku Związku Emerytów i Rencistów RP.

Chórem dyryguje Jolanta Wójcik-Oszmaniec, a akompaniuje Krzysztof Subocz.

Fot. K. Ratajczyk

Chór „Pionier” skupia pierwszych mieszkańców powojennego Kołobrzegu. Założycielem był muzyk Henryk Zaremba, kierownikiem Krystyna Gawlik, a później muzycznie kierował Bogdan Głuszkow-ski. Chór przez wiele lat działał przy Kołobrzeskim Towarzystwie Spo-łeczno -Kulturalnym. Na początku śpiewało tylko osiem pań. Stroje pochodziły z tutejszej Spółdzielni Dziewiarskiej „Weneda”. W repertu-arze chóru jest wiele piosenek skomponowanych przez H. Zarembę. Obecnie chórem dyryguje Jolanta Wójcik-Oszmaniec, a akompaniuje Krzysztof Subocz.

Chór „Pionier” został wyróżniony wieloma nagrodami, w tym na Prezentacjach Piosenki Patriotycznej i Wojskowej w Koszalinie.

Fot. arch.

Chór „Jedność” na początku działał przy miejscowym SPOŁEM PSS „Jedność”. Obecnie zespół działa przy Kole Związku Emerytów i Rencistów RP. Przez wiele dyrygentem była Jadwiga Łomasko, a akompaniatorem jej brat Henryk Zaremba. Zespół wykonuje piosen-ki z Festiwalu Piosenki Żołnierskiej, marynistyczne i patriotyczne.

Chór „Jedność”występuje nie tylko w naszym regionie ale kilka razy był za granicą: w Eberswalde, Berlinie – Pankow, Prenzlau, a także w Domu Polskim w Wilnie.

Fot. K. Ratajczyk

Chór”Cantabile” został założony przy Klubie Osiedlowym Koło-brzeskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (1992 r.). Jest to chór mieszany i aktualnie patronuje mu Powiat Kołobrzeski. Od początku chórzystami kieruje Halina Czarnecka. W repertuarze dominują pieśni i piosenki określane przebojami z dawnych lat.

Chór koncertuje w kołobrzeskich sanatoriach i domach wypoczyn-kowych. Zdobywa laury na konkursach, w tym na Wojewódzkich Prze-glądach Chórów i Zespołów Kameralnych w Szczecinie i Koszalinie. Występował także za granicą: w Niemczech, Danii oraz w Malmoe i Wilnie.

Fot. K. Ratajczyk

Chór „Cantores Colabregae” w grudniu ubr. świętował swoje dwudziestolecie. Pierwszy występ miał w kinie „Piast” podczas ob-chodów 53. rocznicy Zaślubin Polski z Morzem w Kołobrzegu. Przez pierwszy rok chórem dyrygowała Jolanta Krzywoń, a od 1999 roku do dzisiaj Walerija Żuławnik.

Chór wyspecjalizował się w wykonywaniu utworów klasycznych, melodii ludowych, sakralnych a także i muzyki rozrywkowej. Wykonuje utwory w języku rosyjskim i angielskim. Wiele razy chór występował za granicą – we Włoszech i Niemczech.

Fot. K. Ratajczyk

Chór „Pionier”

1919

Najstarszą organizacją kom-batancką w Polsce jest Związek In-walidów Wojennych RP (ZIW RP). Związek powstał w 1918 roku. Naj-pierw w Galicji (1917 r.), później w zaborze pruskim, a od 1918 r. w Królestwie Polskim. Zrzesza przede wszystkim żołnierzy wal-czących w różnych formacjach wojskowych, wdowy po poległych żołnierzach, a także wdowy po inwalidach wojennych z drugiej wojny światowej.

W Kołobrzegu działa Koło ZIW RP. Właśnie podczas uro-czystego spotkania medalem „100 lat ZIW RP” został od-znaczony Stefan Rybakowski (96 lat) – honorowy prezes koła w Kołobrzegu, a także: płk. w st.

spocz. Marian Zając, płk.w st. spocz. Jerzy Tessikowski i mjr. w st. spocz. Edward Igliński.

Ponadto medalem 95-lecia ZIW RP odznaczony został An-dzej Szymanek, a dyplomy hono-rowe 100 lecia ZIW RP otrzymali: H. Bartnikowska, J. Nowak, J. Przybyś, T. Żłobiński, J. Grabow-ski, T. Soroko-Popis. Dyplomem 100-lecia ZIW RP wyróżniony zo-stał także red. K. Ratajczyk.

(kar)Na zdjęciach: uhonorowa-

ni medalem 100-lecia Związku Inwalidów Wojennych RP: Ste-fan Rybakowski, Marian Zając, J. Tessikowski i Edward Igliński.

Fot. K. Ratajczyk

Sto lat Związku Inwalidów Wojennych

płk. Marian Zającmjr Edward Igliński

płk. Jerzy Tessikowski Stefan RybakowskI honorowy prezes ZIW RP w Kołobrzegu

Am zentralen Strand wur-de historische Veranstal-tung unter dem Namen ,,

Kampf um Kolberg” organisiert. Daran nahmen mehr als 34 Grup-pen aus dem ganzen Land teil. Dies ist eine Rekordzahl von mehr als 300 Schauspielern. Es wurde schwere Ausrüstung, die während des Kampfes um Kolberg 1945 verwendet wurde, vorgestellt: auf polnischer Seite: mittlere Panzer T-34/85, Selbst-fahrlafette SU-57, Panzerabweh-rkanone 45 mm 53 K, Panzerwa-gen

Auf deutscher Seite: Schützen-panzer Sd.Kfz. 251 Ausf. D, Panze-rabwehrkanone 8,8 cm Flak 36/37, Autos Volkswagen 82 Kübelwagen, Motorrad DKW NZ 350/1.

Am Strand spielten die Schauspieler die letzten Momente des blutigen Kampf, der im März 1945 stattfand. Der Drang der letzten Einheiten der deutschen Garnison und der dramatischen Verteidigung wurde vorgestellt. Die Aktionen der polnischen und deutschen Truppen wurden von Menschenmengen und Touristen beobachtet. Das Spektakel en-dete mit einem symbolischen Akt der Vermählung mit der Ostsee.

Die Rekonstruktion des Kampfes und die Vermählung mit dem Meer beobachteten Vetera-nen, die an dem Ereigniss vom März 1945 teilnahmen, die auf Einladung des Bürgermeisters und des Landrats Kołobrzeski kamen.

Marek PadjasFot. K. Ratajczyk

Na Kołobrzeskiej Plaży Centralnej zorganizo-wano widowisko histo-ryczne pod nazwą ,,Bój

o Kołobrzeg”. Wzięły w nim udział ponad 34 grupy z całego kraju. To rekordowa liczba ponad 300 rekonstruktorów. Prezentowany był oryginalny sprzęt ciężki, uży-wany podczas walk o Kołobrzeg w 1945 roku, m.in.: po stronie polskiej: czołg średni T-34/85, działo samobieżne SU-57, działo przeciwpancerne 45 mm 53 K, samochody Dodge WC 51.

Po stronie niemieckiej: trans-porter opancerzony Sd.Kfz. 251 Ausf. D, działo przeciwpancerne 8,8 cm Flak 36/37, samochody Volkswagen 82 Kübelwagen, motocykl DKW NZ 350/1. Na pla-ży centralnej aktorzy odtworzyli ostatnie chwile krwawych zma-gań, jakie miały miejsce w marcu 1945 r. Odwołano się do zda-rzeń, jakie rozegrały się właśnie na plaży w schyłkowym okresie walk o miasto. Zaprezentowano zepchnięcie ostatnich jednostek garnizonu niemieckiego i drama-tyczną obronę. Działania wojsk polskich i niemieckich oglądały tłumy mieszkańców i turystów. Widowisko zakończyło się sym-bolicznym aktem zaślubin z Bał-tykiem.

Rekonstrukcję bitwy i moment zaślubin obserwowali kombatan-ci, uczestnicy wydarzeń z marca 1945 roku, którzy przyjechali na zaproszenie Prezydenta Miasta i Starosty Kołobrzeskiego.

Marek Padjasfot. K. Ratajczyk

Bój o KołobrzegKämpfe um Kolberg

20

73.Rocznica Zaślubin Polski z BałtykiemPo Warszawie i wyzwoleniu Bydgoszczy żołnierze Armii Radzieckiej i 1. Armii Wojska Polskiego ruszyli w kierunku Bałtyku. Na ich drodze

stanął mocno ufortyfikowany Wał Pomorski. Umocnienia nie do zdobycia. Zdobyli je i wyruszyli w kierunku Kołobrzegu. Miasto zamienione w twierdzę broniło się kilkanaście dni. Operacja kołobrzeska trwała od 4 – 18 marca 1945 roku. Zdobycie Kołobrzegu zostało okupione krwią żołnierzy. Widać to na Cmentarzu Wojennym, gdzie pochowanych jest ponad 1800 legendarnych żołnierzy 1. Armii Wojska Polskiego i żołnierzy Armii Radzieckiej.

Na uroczystości 73. rocznicy walk o Kołobrzeg i Zaślubin Polski z Bałtykiem władze miasta zapraszają co roku uczestników bitwy. Na tegoroczne obchody w dniach 16 - 20 marca 2018 roku przyjechało ich dziesięciu. Zamieszkali w hotelu „New Skanpol”. W Polsce żyje ich jeszcze kilkudziesięciu. Tych , których przyjechali powitał Janusz Gromek – prezydent Kołobrzegu, w kameralnej sali hotelu. Legendar-nych żołnierzy, którzy przeszli szlak bojowy spod Lenino i Sum, przez Warszawę, Bydgoszcz, Wał Pomorski, Kołobrzeg, sforsowali Odrę i zdobyli Berlin i byli uczestnikami tegorocznych obchodów prezentujemy na zdjęciach.

syn pułku por. Mieczysław Barylski,

płk Zygmunt Bąk

por. Piotr Gubernator

kpt. Władysław Kazieczko

por. Józef Kwiatkowski

por. Józef Markowski,

por. Jan Mleczko

por. Jan Słabysz

płk. Jan Szyszkowski,

Na Cmentarzu Wojennym w Kołobrzegu (16 marca br.) na mo-gile por. Emilii Gierczak – poległej w walkach o Kołobrzeg – znicz zapalił i oddał honory gen. bryg. Jan Dziedzic – z-ca Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Podczas uroczystej kolacji Kołobrzeskim Krzyżem Kombatanckim zo-stał uhonorowany por. Józef Nowak weteran bitwy o Kołobrzeg w marcu 1945 roku. Odznacza Magdalena Sawka Dep.ds.Kombatantów i Osób Represjonowanych

Józef Nowak-syn pułku nr. 515

Fotografie K. Ratajczxyk

2�

Warto wiedzieć, że …W Kołobrzegu mieszka jeszcze dwóch uczestników historycznej bitwy: płk Zenon Stein i por. Józef Nowak – Syn Pułku (nr 515 ).Niestety w minionym roku zmarli: płk. Franciszek Jasiński, por. Kazimierz Sadowski, por. Stanisław Wierzbicki i por. Andrzej Miekin (w kwietniu br.). Cześć ich pamięci !.

Na Cmentarzu Wojennym w Kołobrzegu jest obelisk poświęcony poległym żołnierzom Armii Radzieckiej. W walkach o miasto poległo ich około 280. Spoczywają w zbiorowych mogiłach. W walkach o miasto uczestniczyła między innymi: 272. Dywizja Piechoty, 45. Brygada Pancerna, 362. pułk artylerii samobieżnej, 6. Leningradzka Brygada Artylerii Rakietowej.

Na czas uroczystości podnoszone są flagi Rosji, Ukrainy i Białorusi. Pod obeliskiem składane są kwiaty – na zdjęciu.

Kołobrzeg – Ber l in

W 2000 roku, w Kołobrzegu dwóch pol-skich żołnierzy i dwóch niemieckich – uczest-nicy walk – podało sobie ręce.

Od wielu lat w uroczystościach kołobrze-skich biorą udział delegacje z Niemiec, a od kilku nawet żołnierze niemieccy. W tym roku 1. Kompanią Batalionu Wachty przy Minister-stwie Obrony Republiki Federalnej Niemiec dowodził kpt. Christian Hurtig. Delegacji Berlina–Pankow przewodniczył burmistrz Soren Ben, Ernst Schroeder – Stowarzy-szeniu byłych Mieszkańców Kołobrzegu, a Alex Lubawinski – delegacji Związku Na-rodowego Opieki nad Grobami Ofiar I i II woj-ny światowej.

Delegacje złożyły wieńce – na Cmentarzu Wojennym – pod Pomnikiem Chwały i na mo-gile Nieznanego Żołnierza Niemieckiego oraz pod pomnikiem Zaślubin Polski z Morzem.

Na zdjęciach:1. Delegacje z Niemiec przy pomniku Niezna-

nego Żołnierza Niemieckiego.2. Żołnierze 1. Kompanii Batalionu Wachty

przy Ministerstwie Obrony RFN oddają honory polskim weteranom, uczestnikom historycznej bitwy w marcu1945 r.

fot. K. Ratajczyk

Kolberg – BerlinIm Jahr 2000 drückten zwei polnische Sol-

daten zwei deutschen Soldaten zur Versöh-nung die Hände. 1945 kämpften sie während der Kolberg-Schlacht gegeneinander. Seit vielen Jahren nehmen deutsche Delegationen sowie Soldaten der Bundeswehr an Feierta-gen in unserer Stadt teil. 2018 kamen das 1. Wachbataillon beim Bundesministerium der Verteidigung mit seinem Kommandeur Hau-ptmann Christian Hurtig, Bürgermeister von

Kołobrzeg pamięta o żołnierzach Armii Radzieckiej

Berlin Pankow - Soren Ben, vom Verein Hei-matkreis Kolberg - Ernst Schroeder und vom Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge e. V. - Alex Lubawinski in Kolberg an. Die De-legationen legten Blumenkränze am Denkmal des Ruhms, am Denkmal der Vermählung Polens mit dem Meer und am Grab des unbe-kannten deutschen Soldaten nieder.

Auf Fotos:1. Deutsche Delegationen am Denkmal des

unbekannten deutschen Soldaten

2. Die Soldaten des 1. Wachbataillons beim Bundesministerium der Verteidigung erwe-isen den polnischen Veteranen, die 1945 um Kolberg kämpften, die Ehre

1

2

22

2�

W pałacu Brunszwickich, siedzibie koło-brzeskiego Muzeum Oręża Polskiego czynna jest wystawa pt. „ Pierwsza kadrowa nurkowa 1919 – 1939”. Została otwarta dla uczcze-nia 100. rocznicy odzyskania niepodległości, a także 100. rocznicy powstania Marynarki Wojennej RP. Wystawę o historii nurkowania i pracy nurka klasycznego przygotowała i udo-stępniła Karina Kowalska – kustosz Muzeum Nurkowania w Warszawie.

Podczas wernisażu głos zabrał znany kołobrzeski żeglarz Mariusz Górnisiewicz – na zdjęciu. Mówił o swojej służbie w latach osiemdziesiątych w Marynarce Wojennej. Był przeszkolonym marynarzem - nurkiem kla-sycznym. W niezwykle ciekawy sposób opo-wiedział o ubiorze nurka, jego ciężkich ołowia-nych butach, o nakładaniu hełmu i podawaniu tlenu, o poruszaniu się po dnie twardym i mulistym. Pokazał także kilkanaście zdjęć ze swojej służby w charakterze nurka w Marynar-ce Wojennej.

Wystawie towarzyszy także ciekawy i bo-gato ilustrowany katalog. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Rozwój cywilizacji i techniki zwiększa i to w oszałamiającym tempie zapotrze-bowanie na wodę. Jej zasoby, szcze-

gólnie wody pitnej są ograniczone. Żyjąc w krainie rzek, jezior i morza zauważamy wy-czerpywanie jej zasobów. Wyzwaniem przy-szłości staje się więc racjonalne korzystanie z nich, ochrona przed procesami degrada-cyjnymi i mądre gospodarowanie. To zadanie stojące przed użytkownikami, naukowcami i decydentami.

Najważniejsze są tu badania, diagnozo-wania i wynikające z tego racjonalne gospoda-rowanie. Było to przesłanką do uruchomienia w Regionie Północnej Wielkopolski ośrodka naukowego, który sprosta tym wyzwaniom. Korzystając z doświadczeń naukowych, za-plecza i kadry naukowej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, postanowieniem władz państwowych z 2004 roku, uruchomio-no w Pile Ośrodek Zamiejscowy.

W 2016 roku uzyskał on status NAD-NOTECKIEGO INSTYTUTU UAM. Główny kierunek działalności tego Instytutu to GO-SPODARKA WODNA. Jest ona również od-powiedzią na wyzwania i oczekiwania spo-łeczne, wplatająca się w dalekosiężne plany rozwoju państwa, samorządów lokalnych i podmiotów gospodarczych.

Przemyślane inwestycje w gospodarkę wodną, umożliwiają wysoką efektywność rol-nictwa, tworzą warunki do rozwoju lokalnego, chronią przed kataklizmami powodzi i suszy. Te wyzwania winny stawiać wymogi przed każdym z nas - użytkownikiem wody. Potrze-ba tu wysokiego poziomu świadomości i wie-dzy, widząc, że postępujące procesy degrada-cji przyrody mogą stanowić o naszym BYĆ i ŻYĆ w przyszłości.

Tym wyzwaniom ma służyć Nadnotecki Instytut UAM w Pile, będący ofertą dla nie-zastąpionych specjalistów – decydujących

Woda - nasze BYĆ i ŻYĆZ wodą związane jest całe nasze życie. Jest ona podstawowym warunkiem nie tylko życia biologicznego, co rozwoju cywilizacji. Tak było

i jest i trudno byłoby wyobrazić sobie, że można by ją czymś innym zastąpić. Jest w świecie przyrody obok ziemi i powietrza najważniejszym czynnikiem powstawania wszelkich form życia, służących tym samym człowiekowi. To są fakty.

Pierwsza kadrowa, nurkowa

o naszej przyszłości. Połączenie nauki z prak-tyką pozwoli także podejmującym tu atrak-cyjne kierunki studiów samorealizować się. Będąc także przydatnymi w życiu, spożytkują zdobytą wiedzę.

Ważną formą otwartości Instytutu na potrze-by społeczne, są też uruchomione inne kierunki studiów skomasowane pod hasłem TECHNO-LOGIE INFORMATYCZNE. Świadczy to o pro-fesjonaliźmie działań tego Uniwersytetu.

Józef Maciej RoślickiPrezes Obywatelskiego Ruchu

na Rzecz Budowy i RozwojuOśrodka Zamiejscowego UAM

w Pile

Ps. W mijającym roku akademickim w Nadnoteckim Instytucie Uniwersytetu Ada-ma Mickiewicza w Pile pierwszych czterech absolwentów obroniło prace magisterskie na kierunku Gospodarka Wodna.

24

25

26

27

28

Z dużym zdziwieniem turyści patrzyli na wielką żółtą plamę, na wo-dzie przy kołobrzeskiej plaży. Nie była to plama oleju. Ne było żadnego zagrożenia ekologicznego. To po prostu pyłki z pylących drzew osiadły na wodzie morskiej. Kilkuhektarowa plama pyłków z drzew przesuwa-na była przez wiatr wzdłuż kołobrzeskiej plaży.

Do kołobrzeskiego portu co kilka dni zawija statek m/s HALICZ. Tankowiec przywozi paliwo. Ze stacji paliw korzystają kutry rybackie, statki handlowe i jachty. M/s HALICZ jest pływa pod polską banderą. Budowany został w 1976 r. Jego długość – 61 m, szerokość 10 m., a zanurzenie 2.9 m.

Rzeka Parsęta jest sklasyfikowana jako rzeka górska. Od źródeł do ujścia ma długość 137 km. Ma wartki nurt. Żyją w niej między in-nymi ryby łososiowate: troć, łosoś, certa, pstrąg i lipienie. Parsęta jest lubiana przez kajakarzy mimo braku stanic wodnych. . Każdego dnia na wyspie k. „Kuźni” w Kołobrzegu lądują kajaki z turystami.

Od kilku miesięcy do kołobrzeskiego portu zawijają statki naukowo-badawcze. Ostatnio był statek „Glomar Vantage”.Jest to bardzo cieka-wa jednostka. Ma 57 m długości, 12 m. szerokości i zanurzenie tylko 3. 5 m. Ma czteropunktowy system kotwiczenia. Ma także „moonpool” czyli studnię roboczą w kadłubie 3.8 x 3.8 m. Jest bazą dla nurków i platformą dla pojazdów zdalnie kierowanych pod wodą. Prowadzi badania dna m.in. pod budowę wiatraków na morzu. Fotografie K. Ratajczyk

29

Bieg Zaślubin W Kołobrzegu odbył się już 32. Bieg Zaślubin, dla uczczenia

73. rocznicy historycznych Zaślubin Polski z Morzem, których dokonał kpr. Franciszek Niewidziajło (18 marca 1945 roku). Na dystansie tradycyjnych 15 km rywalizowało ponad 600 zawod-ników i zawodniczek. W kategorii mężczyzn zwyciężył Paweł Związek ze Szczecina, a wśród pań Katarzyna Pobłocka z Lęborka. Tradycyjnie przed biegiem zostały złożone wiązanki kwiatów pod Pomnikiem Sanitariuszki. (kar)

Na zdjęciu: start do 32. Biegu Zaślubinfot. K. Ratajczyk

W Kołobrzegu odbyła się 10. Olimpiada wiedzy hotelarskiej (9 – 12 kwietnia 2018 r). W rywalizacji uczestniczyło kilkudzie-sięciu uczniów ze szkół branży hotelarskiej z całego kraju. Ot-warcie olimpiady odbyło się w sali konferencyjnej „Jutlandia” w hotelu „New Skanpol”. Konkurs składał się z części pisem-nej, praktycznej i ustnej.

W olimpiadzie zwyciężyła Angelika Damaszk – uczenni-ca z Zespołu Szkół Ekonomiczno-Hotelarskich im. ppor. Emilii Gierczak w Kołobrzegu – na zdjęciu razem ze swoją nauczy-cielką zawodu.

Laureatka olimpiady w nagrodę otrzymała indeks na studia w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy wraz ze 100 % zniżką za pierwszy rok studiów. Gratulujemy.

Fot. K. Ratajczyk

Przy pomniku wartę zaciągnęli żołnierze WP. Po apelu pamięci, wykonana została sal-wa honorowa i zostały złożone kwiaty. Zebrani przejechali w rejon bunkrów gdzie składowa-na była broń atomowa w okresie tzw. „zimnej wojny”. Tu przy ognisku częstowano uczest-ników uroczystości grochówką, a chętni zwie-

Rocznica „Marszu śmierci”W 73. rocznicę ewakuacji alianckich jeńców wojennych – pilotów ze Stalagu Luft IV Gross Tychow

– Modrolas odbyły się uroczystości patriotyczne. Po złożeniu kwiatów przy obelisku na dworcu kolejowym uczestnicy przemaszerowali trasą pilotów ze stacji PKP do pomnika w lesie gdzie był stalag.

dzili główny bunkier. W przeddzień uroczystości (2 kwietnia

2018 r.) w Muzeum Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie odbyła się konferencja popular-no – naukowa nt. historii powstania stalagu, utrzymywania kontaktu z żyjącymi jeszcze lotnikami w USA, z okolicznościami powsta-

nia pomnika w lesie i na dworcu PKP, a także odnalezionych artefaktach w lesie.

Organizatorami uroczystości byli: Miasto – Gmina Tychowo, Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie oraz Bałtyckie Stowarzyszenie Mi-łośników Historii PERUN. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Olimpiada hotelarska

�0

Od dwóch lat Zarząd Miejsko-Gminny Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) w Kołobrzegu organizuje rajd pieszy (18 marca 2018 r.).

Grupa kilkudziesięciu turystów – członków PSL z powiatu koło-brzeskiego, dla uczczenia pamię-ci bohaterskich żołnierzy 1. Armii Wojska Polskiego przeszła pieszo trasę, którą wyznaczają pomniki i obeliski. W miejscach gdzie ginęli polscy żołnierze zapalili znicze pa-mięci. (psl)

Na zdjęciu: turyści spod znaku „koniczynki” przy pomniku Zaślu-bin Polski z Morzem.

Fot. Archiwum PSL Kołobrzeg

Edukacja –Od morza jesteśmy

W sali widowiskowej Regionalne-go Centrum Kultury (RCK) im. Z. Herberta uczestnicy spotkali

się z dziesięcioma legendarnymi żołnierza-mi Wojska Polskiego, którzy uczestniczyli w bitwie w marcu 1945 roku. W ten sposób turyści uczcili 73. rocznicę walk o miasto.

W rajdzie uczestniczyły drużyny: Harcerski Klub Turystyki Pieszej DREPTAK ze Świeszy-na, drużyna Zespołu Szkół im. Macieja Rataja z Gościna, Szkolne Koło PTTK z Grzmiącej, Oddział Wojskowy PTTK ze Szczecina, druży-na ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Kołobrzegu, drużyna Ligi Morskiej i Rzecznej z Gdańska, drużyna Muzeum Sił Powietrznych z Dęblina, a także wielu turystów indywidualnych.

Na mecie, w RCK na turystów czekała, smaczna i gorąca, wojskowa grochówka serwowana z kuchni polowej Zenona Buko-wińskiego.

Wszyscy uczestnicy otrzymali znaczki raj-dowe, a najlepsi zostali nagrodzeni dyploma-mi i pucharami. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Am Jahrestag der Kämpfe um Kolberg wurde der 52. touristisch–topographische Lauf ve-ranstaltet. 216 Laufteilnehmer beschlossen am 17. März 2018 den Schlachtorten der 1. Polnis-che Armee in Kolberg kurze Besuche abzustatten. Anschließend bekamen sie die Ehre, im The-aterraum neun legendäre Soldaten der polnischen Armee kennen zu lernen, deren Truppen im März 1945 in Kolberg eingesetzt wurden. Auf diese Art und Weise wurde der 73. Jahrestag der Kolberg-Schlacht von Einwohnern und Touristen gefeiert. Die besten Laufteilnehmer bekamen Urkunden und schöne Pokale ausgehändigt, und alle, die das Ziel des Laufs überhaupt erreicht haben, konnten sich über kleine Medaillen und selbstverständlich warme Soldatenerbsensuppe freuen, die im Regionalen Kulturhaus serviert wurde.

Szlakiem kołobrzeskiej bitwy W Kołobrzegu odbył się 52. Rajd Szlakiem Walk 1. Armii Wojska Polskiego o Kołobrzeg (17.03.2018 r.). Na trasach pieszych wędrowało 216 turystów z kilkunastu miast i wsi na-szego regionu.

II Rajd PSL

W Szkole Podstawowej nr 4 odbył się festyn dla uczniów szkoły pod hasłem „Od Morza jesteśmy” (18 maja 2018 r.).

W tym roku tematem festynu było morze – piosenki o tematyce morskiej, szanty, tańce marynarskie uatrakcyjniły spotkanie dzieci, ro-dziców, babć , dziadków, zaproszonych gości i nauczycieli.

Podczas tej morskiej imprezy można było m.in.nauczyć się wiąza-nia lin, „popływać” na żaglówce – symulatorze, a także zjeść babeczki z żagielkami.

To marynistyczne spotkanie zostanie na długo w pamięci uczniów – a kto wie, czy nie zaowocuje kiedyś wyborem zawodu związanego z morzem.(oko-tom)

fot. archiwum SP nr. 4

��

W lutym 1945 roku rozegrały się krwawe walki na Wale Pomorskim – Pommern Stel-lung. Umocnienia zbudowane przez Niemców w latach 30., rozbudowane w czasie drugiej wojny światowej miały być nie do zdoby-cia. Stało się inaczej. Żołnierze wchodzący w skład 2. Frontu Białoruskiego tj. Armii Ra-

Kraina nad Odrą określana jako Rejon Pamięci Narodowej jest miejscem historii naszej państwowości. Patrząc na nią z Góry Czcibora pod Cedynią, gdzie 24 czerwca 972 roku, zwycięstwo odniosły wojska Mieszka I nie można oprzeć się głębszej refleksji.

Jak wiele krwi przelano w bitwach nad tą rzeką, będącą naszą historyczną granicą. Miejsce to upamiętniają pomniki i groby żoł-nierzy poległych w toczonych tam bojach.

Cedynia, Siekierki, Gozdowice, dokumen-tują tamte wydarzenia i chwała tym wszyst-kim, którzy pamiętając o tych najkrwawszych wydarzeniach upamiętniają je rocznicowymi przypomnieniami o tych miejscach krzyżami poległych zaznaczonymi.

Czas zaciera ślady, niewielu z tych co w roku 1945 walczyli przy forsowaniu Odry jeszcze żyje. Rocznicowe obchody stają się swoistym festiwalem patriotyzmu. Sztandary, apele, salwy są tylko wyrazem chwili. Te wy-darzenia są traktowane globalnie a przecież pod każdym z krzyży, nawet oznaczonym NN kryje się historia człowieka, jego marze-nia i nadzieje, których urzeczywistnienia nie doczekał.

Każdy z nas winien żyć ze świadomością, że my realizację naszych marzeń i zamierzeń zawdzięczamy tym, którzy tam oddali swoje życie abyśmy my mogli żyć. Te miejsca to tak-że historia naszego człowieczeństwa.

Na zdjęciu: uczestnicy obchodzonych uroczystości Forsowania Odry przed pomni-kiem w Chojnie.

J. Maciej Roślicki

Historische Reflexionen von der Oder

Das Land an der Oder, das als Gebiet der nationalen Erinnerung bezeichnet wird, gilt als der Ort der Geschichte unserer Staatlichkeit. Betrachtet man diese Region vom Czcibor-Hügel bei Cedynia, wo Mieszkos Armee am 24. Juni 972 den Sieg errungen hatte, kann man einem tieferen Nachdenken nicht wider-stehen.

So viel Blut wurde während der Schlach-ten an diesem Fluss, der unsere historische Grenze ist, vergossen.

Dieser Ort wird durch Denkmäler und Gräber von Soldaten, die bei dortigen

Gefechten ums Leben kamen, unvergess-lich gemacht.

Cedynia, Siekierki, Gozdowice dokumen-tieren diese Ereignisse.

Großer Lob an alle, die sich an diese blu-tigsten Ereignisse erinnern und die mit den Jubiläumserinnerungen jener Orte, die mit

den Kreuzen der Gefallenen übersät sind, ge-denken.

Die Zeit löscht Spuren. Nur wenige von denen, die 1945 an den

Kämpfen um die Oder beteiligt waren, sind noch am Leben. Die Jubiläumsfeierlich-

keiten wurden zu einer Art Patriotismus-Fe-stival.

Banner, Appelle, Salven sind aber nur ein Ausdruck des Augenblicks.

Diese Ereignisse werden heutzutage global betrachtet, und doch gibt es an jedem der Kreuze, selbst einem, das als Unbekannt markiert ist, eine Geschichte von einem Menschen, seinen Träumen und Hoffnungen, die er nicht verwirklichen konnte.

Jedem von uns sollte es bewusst werden, dass wir die Möglichkeit, unsere Träume und Ziele verwirklichen zu dürfen, jenen zu ver-danken, die dort eigenes Leben geopfert ha-ben, damit wir leben können.

Diese Orte sind somit auch die Geschich-te unserer Menschlichkeit.

J. Maciej Roślick

Historyczne refleksjez nad Odry

dzieckiej (AR) i 1. Armii Wojska Polskiego (WP) przełamali te umocnienia i otworzyli drogę na północny zachód, ku Bałtykowi, na Kołobrzeg.

Cena jaką zapłacili żołnierze była wyso-ka. Na Cmentarzu Wojennym w Szczecinku pochowanych zostało prawie 4500 żołnierzy

Armii Radzieckiej i 40 Wojska Polskiego. Na Cmentarzu Wojennym w Wałczu pochowa-nych jest 4390 żołnierzy polskich i 1638 żoł-nierzy radzieckich.

Każdego roku na Cmentarzu Wojennym w Wałczu – Bukowinie odbywają się uroczy-stości patriotyczne z udziałem uczestników – weteranów drugiej wojny światowej, władz samorządowych Wałcza, kompanii honorowej Wojska Polskiego z Garnizonu Wałcz, a także kilkudziesięciu delegacji ze sztandarami i or-kiestrą. Tu przy dwóch krzyżach modlitwę za poległych żołnierzy WP i AR odmawia trzech księży: katolicki, prawosławny i grekokatolicki. Pod pomnikiem zostały złożone kwiaty i wień-ce, na grobach zapalono znicze. Była salwa honorowa.

Następnie uczestnicy uroczystości przeje-chali w rejon starej cegielni gdzie zwiedzali je-den z żelbetowych bunkrów, przy którym jest muzeum. Uroczystości zakończyły się wspól-nym obiadem w klubie garnizonowym. (kar)

Na zdjęciu: pod Pomnikiem Chwały na Cmentarzu Wojennym w Wałczu stoją mię-dzy innymi: pani Janina Koptas – prezes okrę-gu Związku Kombatantów RP ze Szczecina oraz płk. Jan Szyszkowski i kpt. Bronisław Pakuła

fot. K. Ratajczyk

Wałcz.

73.Rocznica przełamania Wału Pomorskiego

�2

W Gnieźnie dnia 28 kwietnia b.r. (sobo-ta) rozpoczęły się z udziałem Legata Papieskiego kardynała Vincenta Ni-

cholsa – Prymasa Anglii i Walii Ogólnopolskie Uroczystości Odpustu Świętego Wojciecha, męczennika i pierwszego patrona Polski, któ-rego relikwie znajdują się w Katedrze Gnieź-nieńskiej. Podczas uroczystych nieszporów homilię wygłosił Metropolita Łódzki arcybiskup Grzegorz Ryś, który przypomniał działalność świętego Wojciecha, jako człowieka życia i miłosierdzia, służącego chorym i ubogim. Ar-cybiskup Grzegorz Ryś powiedział m.in. „… Nie chodzi o to, że człowiek ma być nonkon-formistą, tu chodzi o miłość, bo miłość czyni to co gorzkie słodkim, to jest lekcja także na dzisiaj, jak radzić sobie z gorzkim doświad-czeniem świata, kościoła, siebie samego, jak nie obrażać się na rzeczywistość…”.

Podczas nieszporów Prymas Polski ar-cybiskup Wojciech Polak poświęcił płaszcze nowych członków Towarzystwa Świętego Wojciecha, którzy krzewią kult męczennika. Po zakończeniu nabożeństwa odbyła się pro-cesja z relikwiami świętego Wojciecha oraz in-nych świętych z katedry na Wzgórzu Lecha do kościoła p.w. św. Michała Archanioła na Wzgó-rzu Zbarskim, gdzie jak głosi legenda miał się zatrzymać przed przeszło tysiącem lat orszak wiozący ciało męczennika, wykupione od Pru-sów przez księcia Bolesława Chrobrego.

W procesji, której towarzyszyło bicie dzwonu „Świętego Wojciecha” uczestniczy-ło tysiące pielgrzymów krajowych i zagra-nicznych, duchowieństwo, przedstawiciele

Pod przewodnictwem Legata Papie-skiego kardynała Vincenta Nicholsa Prymasa Anglii i Walii zakończyły się

29 kwietnia b.r. (niedziela) w Gnieźnie uro-czystości jubileuszu 600-lecia Prymasostwa w Polsce, zorganizowane w duchowej łączno-ści z trwającym Odpustem Świętego Wojcie-cha oraz zbliżającą się 100. rocznicą Odzy-skania Niepodległości przez Polskę. Przypomnijmy, że uroczystości jubileuszu Prymasostwa rozpoczęły się 23 kwietnia 2017 r. w Katedrze Gnieźnieńskiej, jednej z najstarszych i najpiękniejszych katedr Polski, uważanej za „Matkę Polskich Kościołów”. Po-czet Prymasów Polski liczy 60 arcybiskupów i kardynałów, wszyscy oni z małymi wyjątkami zaliczani są do wybitnych przedstawicieli koś-cioła oraz wielkich synów naszej Ojczyzny. Ustanowienie godności Prymasa dla kościoła w Polsce nastąpiło w 1417 r., podczas Soboru w Konstancji (1414-1418). Pierwszym Pryma-sem Polski został arcybiskup gnieźnieński Mi-kołaj Trąba (1358-1422).

Obecnie Prymasem Polski jest arcybiskup Wojciech Polak Metropolita Gnieźnieński. Uroczystości jubileuszu 600-lecia Prymaso-stwa odbyły się w całym kraju i z tej okazji miało miejsce wiele wydarzeń o charakterze religijnym i kulturalnym. Kilku Prymasom przy-szło działać w czasach trudnych, były to lata zaborów, lata I i II wojny światowej oraz lata dwóch systemów totalitarnych – faszyzmu i komunizmu. Jeden z Prymasów kardynał August Hlond (1881-1948) założył w 1932 r. Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagra-nicznej, które z dużym powodzeniem działa wśród naszych Rodaków w wielu krajach ca-łego świata. Inny z Prymasów kardynał Stefan

władz, służb mundurowych, organizacji i sto-warzyszeń społecznych. Tradycyjne słowa podziękowań do obecnych skierowali biskupi zagraniczni. Legat Papieski kardynał Vincent Nicholas – Prymas Anglii i Walii powiedział m.in. „… Jest dla mnie wielkim zaszczytem, że mogę uczestniczyć w uroczystościach w Gnieźnie reprezentując Papieża Franciszka, módlmy się, aby Duch Święty na nowo pisał w naszych sercach, w naszych rodzinach, w naszych domach Ewangelię Życia…”. God-nym podkreślenia jest fakt, że Prymas Anglii i Walii darzy szacunkiem i miłuje wszystkich Polaków, o czym świadczą słowa skierowane do nas w jednej z jego homilii: „Jeszcze Pol-ska nie zginęła kiedy Wy żyjecie”. Na koniec spotkania Legat Papieski, Prymas Polski oraz wszyscy biskupi udzielili uczestnikom uroczy-stości błogosławieństwa, a w kościele p.w. św. Michała Archanioła odbyły się całonocne modlitwy i czuwanie

Także w sobotę, w Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej została otwarta wystawa p.t. „Prymasi Polski Odrodzonej”, nawiązująca do 100-lecia Odzyskania Niepodległości przez Polskę, a wcześniej Wydawnictwo Gauden-tinum w Gnieźnie wydało pod redakcją ks. Łukasza Kruckiego książkę p.t. „Dzieje Pry-masostwa Polskiego”, więcej: www.archidie-cezja.pl.

Tekst Wojciech Owsianowski, informacja Bernadeta Kruszyk,

zdjęcia Jerzy Andrzejewski

TRADYCJE CHRZEŚCIJAŃSKIE WIELKOPOLAN

Odpust Świętego Wojciecha

Wyszyński (1901-1981) został nazwany Pry-masem Tysiąclecia, oboje noszą tytuł Sługa Boży i są kandydatami na ołtarze.

W godzinach porannych, w niedzielę z kościoła pw. św. Michała Archanioła wyru-szyła procesja z relikwiami św. Wojciecha oraz innych świętych, która przy udziale ty-sięcy pielgrzymów krajowych i zagranicznych przeszła ulicami Gniezna na Plac św. Wojcie-cha przed katedrą, gdzie odbyła się najważ-niejsza msza święta obchodzonych uroczy-

stości. Obecni byli m.in. Nuncjusz Apostolski w Polsce arcybiskup Salvatore Pennacchio oraz przewodniczący Episkopatu Polski ar-cybiskup Stanisław Gądecki. Prymas Anglii i Walii kardynał Vincent Nicholas w homilii skie-rowanej do uczestników mszy świętej wykazał doskonałą znajomość dawnej i współczesnej historii Polski, podziękował raz jeszcze pa-pieżowi Franciszkowi za godność Legata i obecność w Gnieźnie, podczas uroczysto-ści Odpustu św. Wojciecha i uroczystości za-kończenia jubileuszu 600-lecia Prymasostwa w Polsce. Podczas Mszy Świętej Prymas Polski arcybiskup Wojciech Polak wręczył przedstawicielom młodzieży księgi Pisma Świętego, a Nuncjusz Apostolski w Polsce arcybiskup Salvatore Pennacchio poświęcił i nałożył krzyże misyjne 25 misjonarzom pol-skim zakonnym i świeckim, którzy wyjadą do pracy apostolskiej na terenach misyjnych.

Po mszy świętej wszyscy pielgrzymi zo-stali zaproszeni do ogrodów Prymasa Polski na… bigos i herbatę. Można było także bez opłat zwiedzić dom Arcybiskupów Gnieźnień-skich oraz wszystkie zabytki Wzgórza Lecha, można było także porozmawiać z Prymasem Polski. Uroczystości niedzielne zakończy-ły nieszpory, którym przewodniczył biskup Wiesław Śmigiel z Torunia, a Prymas Polski arcybiskup Wojciech Polak udzielił tradycyj-nego błogosławieństwa dzieciom, więcej: www.archidiecezja.pl.

Tekst Wojciech Owsianowski, informacje Bernadeta Kruszyk,

zdjęcia Jerzy Andrzejewski.

ZAKOŃCZENIE 600-LECIA PRYMASOSTWA W POLSCE

��

W Kołobrzegu, prologiem rozpoczął się 26. Międzynarodowy Wyścig Kolarski Bałtyk – Kar-konosze (15 – 20 maja 2018 r.). Wystartowało 176 kolarzy z Niemiec, Rosji, Kazachstanu, Holandii, Szwecji, Słowacji, Białorusi, Estonii, Litwy, Węgier i Polski. Kolarze przejechali 600 km. Na mecie w Szklarskiej Porębie, w klasyfikacji generalnej zwyciężył Walsleben Philipp z drużyny THURINGEN Niemcy, w klasyfikacji górskiej zwyciężył Paweł Cieślik z CCC TEAM, a w młodzieżowej najlepszym okazał się Anton Kuzmin z ASTANA Kazachstan. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Na rzece Parsęcie w Kołobrzegu zostały rozegrane 17. Regaty Smoczych Łodzi (19. 05. 2018 r.). Smocze łódki są bardzo wąskie. Na dziobie mają charakterystyczną głowę smoka, a na rufie ogon. Od 17 lat łodzie przy-wożą żeglarze-wioślarze z zaprzyjaźnionego miasta Barth z Niemiec. Niemieccy koledzy są jednocześnie sternikami smoczych łodzi.

Załogę stanowi 20 wioślarzy, którzy stara-ją się wiosłować zgodnie w rytm bębna.

W tegorocznej rywalizacji wzięło udział osiemnaście załóg. Zwyciężyła drużyna stra-żaków z Ochotniczej Straży Pożarnej w Dy-gowie z czasem 1 min. 44, 45. Drugi czas za-wodów osiągnęła drużyna „Studenci” (1min. 45. 97), a trzeci uczniowie z Zespołu Szkół Morskich w Kołobrzegu. (1 min. 46. 13).

(kar)fot. K. Ratajczyk

Baltyk-Karkonosze-Tour

In Kolberg startete die 26. Internationale Baltyk-Karkonosze-Tour (vom 15. Mai bis zum 20. Mai 2018). Insgesamt 176 Radrennfahrer aus Deutschland, Russland, Kasachstan, den Niederlanden, Schweden, der Slowakei, Be-larus, Estland, Litauen, Ungarn und Polen en-tschieden sich am Straßenrennen teilzuneh-men. Fünf Etappen, darunter ein Kriterium in Kolberg und eine Einzelzeitfahren in Schmie-deberg sowie eine Strecke von über 600 km mussten sie in diesem Jahr zurücklegen. In der Gesamtwertung gewann Walsleben Phi-lipp vom Team Thüringen Deutschland, in der Bergwertung war Paweł Cieślik vom CCC-Team der Beste, und in der Nachwuchswer-tung gewann Anton Kuzmin vom ASTANA Kasachstan.

Smocze łodzie na Parsęcie

Drachenboote auf Persante.Am 19. Mai 2018 wurde die 17. Drachen-

boot-Regatta auf Persante veranstaltet. Die Drachenboote sind sehr schmal. Der Bug ist mit einem Drachenkopf, und das Heck mit ei-nem Drachenschwanz verziert. Seit 17 Jahren bringen die Segler aus Barth ihre Drachenboo-te nach Kolberg. Barth ist eine der deutschen Partnerstädte Kolbergs. Während der Regat-

ta werden die Boote von ihnen gesteuert. Die Paddler versuchen nach dem Trommelschlag gleichzeitig zu paddeln.

2018 nahmen 18 zwanzigköpfige Manns-chaften an der Regatta teil. Am schnellsten war das Team der Freiwilligen Feuerwehr aus Dygowo mit 01.44,45. Den zweiten Platz nahm das Team „Studenten“ mit 01.45,97 ein. Bronze gewannen Schüler der Fachoberschu-le für Seefahrt in Kolberg mit 01.46,13.

Bałtyk – Karkonosze TourBałtyk – Karkonosze Tour

34

Kołobrzeg jest dużym i znaczącym cen-trum turystycznym na mapie kraju. Sana-toria, domy wypoczynkowe, obiekty SPA i apartamentowce pracują przez cały rok. W obiektach tych jest ponad 30 tysięcy łó-żek. W tel liczbie są goście: kuracjusze i tury-

Gośćmi specjalnymi spotkania byli m.in. Janina Krzyżostaniak – emerytowana nes-torka celnictwa (47 lat pracy w służbie celnej), młodszy inspektor Wioletta Borek – zastęp-ca dyrektora Izby Celnej w Szczecinie, Witold Krochmal – emerytowany celnik, wcześniej dyrektor Urzędu Celnego w Szczecinie i Izby Celnej w Szczecinie, Zbigniew Ziółkowski – długoletni funkcjonariusz celny, Andrzej Sziedel – długoletni funkcjonariusz celny, obecnie pracownik cywilny Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie.

Dzięki zaangażowaniu celników z całej Polski udało się stworzyć ciekawą i cenną kolekcję artefaktów związanych ze służbami celnymi. Na wystawie zwiedzający mogą zo-baczyć umundurowanie celników, przedmioty zarekwirowane przez celników w trakcie służ-by, skrytki przemytnicze itp.

W realizację przedsięwzięcia bardzo moc-no zaangażowało się Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Oręża Polskiego. W sposób szcze-gólny pomagała p. Lubomira Hołówka – dłu-goletnia celniczka, a zarazem członek Towa-rzystwa.

W Galerii Ratuszowej w Putbus – na nie-mieckiej wyspie Rugia – kołobrzescy artyści przez ponad dwa miesiące (od 19 grudnia 2017 do 28 lutego 2018) prezentowali swoje prace. Wystawa jest efektem współpracy Sto-warzyszenia Artystycznego Grupa - Kołobrzeg (SAGK) z artystami, którzy mieszkają i tworzą w wielu miasteczkach na wyspie Rugia.

Gości z Kołobrzegu powitała pani Beatrix Wilke – burmistrz Putbuss. Słowo wstępne wygłosili Frank Otto Sperlich i Iwona Sawi-cka – prezes stowarzyszenia z Kołobrzegu. Wspólnie z Karin Breitenfeld dokonali otwar-cia wystawy w Galerii Ratuszowej w Putbus. Wernisaż zgromadził liczne grono koneserów sztuki z Rugii oraz pobliskiego hanzeatyckie-go Stralsundu.

W wystawie udział wzięli: Wojciech Dopie-rała, Dariusz Kaleta, Irena Koźmińska, Maria Kożurno, Helena Leźnicka, Adrianna Rękas, Bożena Sawicka, Wiesław Stępień, Iwona Sa-wicka, Elżbieta Waszczuk, Beata Wachecka, Romuald Wiśniewski i Kazimierz Ratajczyk.

Kołobrzeżanie zaprezentowali obrazy olejne, akwarele, collage, rzeźby i fotografie.

(kar)Fot. Kazimierz Ratajczyk

Celnicy w służbie RzeczpospolitejW muzeum przy ul. E.Gierczak 5 (3. 03. 2018) odbył się wer-

nisaż wystawy pt. „Celnicy w służbie Rzeczpospolitej”.

Warto dodać, że na wernisaż degusto-wano produkty trzy kołobrzeskie firm: „Caf-feDesk”, która przygotowała świetną kawę,

„Odlodowo” serwujące pyszne lody oraz Col-berg częstująca gości na wyśmienitym, firmo-wym piwem. (uc)

fot. archiwum TPM

Am 03. März 2018 im Waffenmuseum in der Gierczakstr. fand eine Vernissage zur neuen Ausstellung „Zollbeamten im Dienst der Republik Polen“ statt. Die Ausstellung gab den Besichtigenden die äußerst einmali-ge Möglichkeit, sich mit Uniformen polnischer und ausländischer Zollbeamten, beschlagge-nommenen Gegenständen oder Schmuggel-methoden vertraut zu machen.

Kołobrzescy artyści w Putbuss

ści z Niemiec, Skandynawii i innych krajów. W czasie wolnym od zabiegów zwiedzają oni miasto i okolice najchętniej z przewodnika-mi turystycznymi. Przewodnicy skupieni są w Kole Przewodników, które liczy obecnie

25 członków. Najczęściej oprowadzają grupy w języku polskim, ale też i w języku niemie-ckim, angielskim, szwedzkim i rosyjskim.

Ostatnio podczas zebrania w siedzibie Klubu OSIEDLA SOLNE ZDROJE członkowie koła otrzymali imienne certyfikaty licencjono-wanych przewodników nadane przez Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK). W Kołobrzegu prze-wodników najczęściej zamawia się w Oddzia-le PTTK przy ul. Zwycięzców 5 oraz w Agencji Turystycznej „Baszta Prochowa” przy ul. Emilii Gierczak 26 A (na Starówce). W mieście dzia-łają także przewodnicy tzw. „wolni strzelcy”.

(kar)Na zdjęciu: z nowymi licencjami prze-

wodnika PTTK stoją: Mirosława Szymańska, Antoni Szarmach, Pola Derlikiewicz, Jadwiga Paszel, Leszek Juszyński, Maria Sołoducho, Józef Zieliński, Adam Kwapisz, Jan Lewan-dowski, Grzegorz Podbiał, Halina Iwanek, Ro-bert Śmigielski, Stefan Raniecki i Kazimierz Ratajczyk.

Przewodnicy z certyfikatem PTTK

�5

Konferencję otworzyli: Marek Padjas wice-prezes LMiR oraz Aleksander Ostasz dyrektor Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.

W słowie wstępnym zwrócono uwagę, że zaślubiny Polski z morzem, które odbyty się 98 lat temu w Pucku i 73 lata temu w Kołobrzegu mają dzisiaj ważny symboliczny, ale i realny wymiar. Symbolika tych wydarzeń wiąże się z upływem czasu. Łączy w sobie przeszłość, teraźniejszość i przyszłość W przeszłości odnajdujemy korzenie, poszukujemy świade-ctwa trudnej i pięknej historii naszego narodu; którzy pomimo zniewolenia nie poddawali się. Marzyli o posiadaniu kawałka własnego wy-brzeża; o morzu, o niepodległości.

Powrót Polski na mapę Europy i uzyska-nie dostępu do morza dało Polakom energię

do budowy suwerennego państwa otwartego na świat gospodarczo i światopoglądowo. Z tej siły powstał port morski w Gdyni, rozwinęły się nie tylko miejscowości nadmorskie. Powstał Centralny Okręg Przemysłowy. Po II wojnie światowej minister E. Kwiatkowski dostrzegał nową szansę dla Polski. Wiedział, że Szcze-cin, Świnoujście, Kołobrzeg, Darłowo, czy Ustka to „nowe okna” na świat. Umocniła się więź ludzi oddanych morzu, ludzi morza: ma-rynarzy i rybaków, portowców i stoczniowców, przedsiębiorców i społeczników, ludzi wiary, nauki i kultury. Dzisiaj czerpiemy z morskiego dorobku wypracowanego przez wiele dziesię-cioleci i staramy się go utrzymać, wzbogacać i rozwijać dla nas samych i dla przyszłych pokoleń. Celem konferencji było przedstawie-

Populärwissenschaftliche Konferenz

Im regionalen Kulturzentrum fand eine po-pulärwissenschaftliche Konferenz zum The-ma: „Vermählung Polens mit dem Meer“ neulich statt. Die Konferenzveranstaltung übernahmen die See- und Flussliga sowie das Museum für polnische Waffen in Kolberg. Im Jahr 1918 erlangten die Polen nach 123 Jahren ihre volle Souveränität zurück. Der Zu-gang zum Meer gab die große Energie, einen modernen Staat aufzubauen, der völlig bereit war, neue Weltwirtschaftstrends anzunehmen und weltanschauliche Unterschiede zu akzep-tieren. Aus dem Grund entschied man sich u.a., den modernen Seehafen von Gdingen (pol. Gdynia) zu bauen. Zur Konferenz wurden anerkannte Dozenten eingeladen. Mirosław Kuklik - Direktor vom Museum des Putzigs Bodens – erzählte von der Geschichte der Vermählung Polens mit dem Meer, die am 10. Februar 1920 Jahr in Putzig (pol. Puck) stattfand. Paweł Pawłowski berichtete über den Einfluss der Küstenver-mählung auf die Vermählungszeremonie mit der Weichsel in Dęblin. Dr. Hieronim Kroczyń-ski hielt den Vortrag über die Vermählung Po-lens mit dem Meer im März 1945, und Aleksan-der Ostasz machte alle Anwesenden mit den neuesten Errungenschaften des Museums für polnische Waffen in Kolberg vertraut.

Zaślubinowa konferencja naukowa W Regionalnym Centrum Kultury Liga Morska i Rzeczna ra-zem z Muzeum Oręża Polskiego w ramach Spotkań z histo-rią zorganizowała konferencje popularnonaukową ,, Liga Morska i Rzeczna strażniczką tradycji zaślubinowych”.

nie szeroko pojętych tradycji zaślubin Polski z morzem w aspekcie wychowawczym młode-go pokolenia.

Liga Morska i Rzeczna obchodząca swo-je stulecie chciała nawiązać do bogatych doświadczeń i w zwięzłej formule pokazać ich znaczenie. Następnie zebrani zgodnie z dawną tradycją odśpiewali „Hymn do Bał-tyku”. Prelegentami byli wybitni specjaliści. Pierwsze wystąpienie zaprezentował Miro-sław Kuklik dyrektor Muzeum Ziemi Puckiej im. Floriana Ceynowy. Zapoznał zebranych z tematem „Zaślubiamy cię morze na znak rzeczywistego i wieczystego naszego pano-wania. Puckie zaślubiny Polski z morzem 10 lutego 1920 roku”.

Drugim prezentującym był Paweł Pa-włowski dyrektor Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie, którego wystąpienie miało temat: „Nadmorskie inspiracje - Zaślubiny z Wisłą w Dęblinie”. Trzecim występującym był dr Hie-ronim Kroczyński, wieloletni dyrektor Muze-um Oręża Polskiego. Reprezentował Towa-rzystwo Przyjaciół Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, a omówił: „Zaślubiny z morzem 1945”. Ostatnimi występującymi byli Alek-sander Ostasz, który dokonał syntetycznej prezentacji ubarwionej obrazem o ostatnich dokonaniach Muzeum Oręża Polskiego oraz dr Łukasz Gładysiak ze Studia Historyczne-go Huzar. Zapoznał zebranych z planowaną na dzień następny wielką rekonstrukcją walk o Kołobrzeg zatytułowaną: „Bój o Kołobrzeg”.

Na zakończenie konferencji Liga Morska podziękowała za stałe wspieranie jej dzia-łań: Muzeum Oręża Polskiego i Towarzystwu Przyjaciół Muzeum Oręża Polskiego, prele-gentom oraz Katarzynie Pechman, Malwinie Markiewicz i Elżbiecie Kasińskiej wręczając okolicznościowe dyplomy i odznaki.

Marek Padjas fot. K. Ratajczyk

Kołobrzeg, Pomnik Zaślubin Polski z Morzem fot. K. Ratajczyk

Mrzeżyno obelisk zaślubin 17 marca 1945 r. fot. K. Ratajczyk

Puck. Pomnik Zaślubin, fot. K. Ratajczyk

36

Turyści odwiedzający Kołobrzeg, zain-teresowani jego zabytkami, prędzej czy później trafią do Muzeum w Ra-tuszu, czyli PATRIA COLBERGIEN-

SIS, które wszystkich zauroczy. Mając trochę szczęścia można w nim spotkać założyciela tego muzeum Roberta Maziarza, człowieka nieprzeciętnego, miłośnika historii, pasjona-ta oraz filantropa. To nieomal cud, że tacy ludzie jeszcze istnieją i gorąco namawiam wszystkich, aby zechcieli darzyć sympatią takie osoby oraz ułatwiali im kontynuację, tych społecznie pożytecznych zainteresowań. W swej działalności muzealnej Rafał Maziarz dużo uwagi poświęca walkom pod Kołobrze-giem w 1807 r. prowadzonym przez 1. Pułk Piechoty Legii Poznańskiej. Pułk ten został utworzony w Gnieźnie, własnym sumptem przez księcia Antoniego Pawła Sułkowskiego (1785-1836), który został jego dowódcą, a na-stępnie wyruszył na Pomorze, gdzie walczył pod Gniewem, Tczewem, Gdańskiem oraz pod Kołobrzegiem.

Dowódcą wojsk napoleońskich oblega-jących wówczas pruski Kolberg był francuski gen. dyw. Louis-Henri Loison (1771-1816), który pułk Sułkowskiego skierował do walk o Wilczy Szaniec, toczonych od kwietnia do lipca 1807 r., kiedy zawarto pokój w Tylży i oblężenie zostało zdjęte.

Nadzwyczajnym wydarzeniem pobytu żoł-nierzy Sułkowskiego stały się pierwsze na Po-morzu obchody upamiętniające Konstytucję 3 Maja z 1791 r., będącą pierwszą konstytucją

europejską. Uroczystości te odbyły się 3 maja 1807 r. nad morzem , a ich organizatorem był kapelan pułku Sułkowskiego ks. Ignacy Przybylski – pisze o tym historyk dr Hiero-nim Kroczyński, Kołobrzeskie Wiadomości Nr 56/2017-18, str. 22-23. Wracając do czasów nam współczesnych w sierpniu 2015 r. Robert Maziarz zorganizował pod kierownictwem ar-cheologa Olafa Popkiewicza ekspedycję po-szukiwawczą, której zadaniem było dokładne ustalenie miejsca reduty polskich żołnierzy w Lesie Kołobrzeskim, nazywanym dawniej „Leśnym Polem”, na mokradłach solnych, w pobliżu miejscowości Podczele i brzegu morskiego. Mimo, że od 1807 r. minęło wiele lat wyprawa zakończyła się pełnym sukcesem, otrzymała wiele pochlebnych opinii, ustalono ponad wszelką wątpliwość miejsce stacjono-wania 1. Pułku Piechoty Legii Poznańskiej oraz pozyskano przeszło sto przedmiotów w postaci guzików, monet i części uzbrojenia. Wszystkie one wzbogaciły zbiory Muzeum w Ratuszu.

Szczegółowy opis prowadzonych prac za-mieściła Gazeta Kołobrzeska Nr 44, 45 i 46 z listopada 2017 r. W miejscu stacjonowania żołnierzy polskich w dniu 2 maja 2017 r. usta-wiono głaz z tablicą upamiętniającą 210. rocz-nicę obchodów 3-majowych przez żołnierzy Sułkowskiego.

2 lutego 2018 r. na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w Bibliotece Uniwersyteckiej odbyła się sesja popularno-naukowa p.t. „Reduta Sułkowskiego”. Celem

tego starannie przygotowanego wydarzenia było zapoznanie zainteresowanych osób z re-liktami odkrytego pod Kołobrzegiem założenia ziemnego z 1807 r. po Pierwszym Regimen-cie Legii Poznańskiej. Sesję przygotowali: Maria Lamberti z Biblioteki UAM oraz Robert Maziarz z Muzeum w Kołobrzegu. Licznie przybyłych uczestników powitała i obrady ot-worzyła dr Małgorzata Dąbrowicz dyrektor Biblioteki UAM, przekazując przewodniczenie sesji Robertowi Maziarzowi. Wśród zaproszo-nych gości byli obecni m.in. prof. UAM dr hab. Zbigniew Pilarczyk z Instytutu Historii UAM, wybitny znawca historii wojskowości, Tomasz Budasz Prezydent m. Gniezna z którego m.in. pochodzili żołnierze walczący w 1807 r. pod Kolbergiem oraz dyrektor Muzeum w Ratuszu Ewa Wendland.

Interesujące „wykłady” wygłosili: Zdzisław Moliński z Leszna, p.t. „Zamek w Rydzynie”, prof. UAM dr hab. Grzegorz Podruczny, pt. „Dzieła obronne wokół Kołobrzegu”, Robert Maziarz, p.t. „Muzeum Patria Colbergiensis”, Marek Augustyniak z Fundacji Północnej 28 z Kołobrzegu, p.t. „Sułkowski i jego przyja-ciele uczestnicy wojny”, Maciej Blachowicz z Wydziału UAM w Kaliszu, p.t. „Działalność ks. Ignacego Przybylskiego z Rydzyny”, Olaf Popkiewicz, „Znaleziska archeologiczne związane z Redutą Sułkowskiego”.

Sesję ubarwiły dwa wydarzenia – pierwsze to koncert na gitarę „Posterunek zapomniany” w wykonaniu Pawła Mallaka, upamiętniający żołnierzy Sułkowskiego z 1807 r. oraz drugi – to obecność grupy rekonstrukcyjnej Prze-mysława Maćkowiaka z Towarzystwa Miłoś-ników Miasta Lubonia w mundurach z epoki.

Miłym akcentem było przekazanie przez przedstawiciela Kołobrzeskich Wiadomości kolejnego wydania tego czasopisma do zbio-rów bibliotecznych oraz uczestnikom spotka-nia w którym zamieszczono artykuły związane z Sułkowskim oraz ks. Ignacym Przybylskim.

Wojciech Owsianowski

Tradycje morskie Wielkopolan (cz. XIX)

REDUTA SUŁKOWSKIEGO

Każdego roku – 2 maja - w Kołobrzegu bardzo uroczyście ob-chodzone jest Święto Flagi Narodowej. Na rynku przed ratuszem staje kompania honorowa 8 Batalionu Remontowego, której żoł-nierze ciągają flagę na maszt na dachu ratusza. Następnie dzieci recytowały wiersze i zaśpiewały piosenki patriotyczne. (kar)

fot. K. Ratajczyk

Święto flagi

�7

Na tle pięknej morskiej scenografii stwo-rzonej przez Małgorzatę Błachut i Beatę Stoszek – „wilki morskie” zwane od żółtych koszulek „jajeczka”, zaprezentowały prze-szłość i teraźniejszość, osiągnięcia i zadania Stowarzyszenia oraz zaprosiły do zwiedzenia okolicznościowej wystawy. Liczne, choć nie wszystkie fotografie przywoływały wspomnie-nia morskich, rzecznych i górskich eskapad, zaś dyplomy, nagrody i puchary dokumento-

W piątkowy poranek – 18 maja 2018 r. salę gimnastyczną Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Jasienicy opanowali sympatycy morza. Członkowie Szkolnego Koła Ligi Morskiej i Rzecznej (LMiR), nauczyciele oraz zaproszeni goście spotkali się, by wspominać 100-letnie dzieje Ligi Morskiej i Rzecznej oraz jej 15-letnią dzia-łalność w placówce oświatowej u stóp Beskidu Śląskiego.

wały sukcesy podczas corocznych konkursów np. „Młodzież na Morzu”

• w Szczecinie, Piosenki Żeglarskiej w Biel-sku-Białej; Zlotów Jungów

• w Kołobrzegu, Warsztatów Ekologicznych w Wapienicy, Zakopanem, Międzynarodo-wych Zawodów Wędkarskich w Bierach.Na pokładzie statku kosmicznego przy-

byli goście specjalni, którzy opowiedzieli jaki obraz dociera do nich z powierzchni Ziemi

– pełno śmieci. Skażone różnymi gazami, pyłami, kwasami powietrze, zanieczyszczona wręcz zatruta woda. To środowisko, w którym o dziwo jeszcze żyją ludzie.

Na szczęście, jak zapewnili ich zatro-skani uczniowie, czynione są starania, by to wszystko uprzątnąć oraz zadbać o czystość powietrza i wody, by mądrze i rozsądnie z nich korzystać. Zobowiązanie to nie tylko wypo-wiedziała grupa aktorska przygotowana przez Wiolettę Machalicę, ale i wyśpiewał zespół wokalny.

Piętnastoletnia praca, na rzecz edu-kowania dzieci była możliwa dzięki osobi-stemu zaangażowaniu ich opiekunki Alicji Iskrzyckiej.

Za ten trud słowa uznania i podziękowania skierowali do niej – Janusz Pierzyna – wójt gminy Jasienica, Jolanta Duźniak – dyrek-tor szkoły oraz Edward Szpoczek – prezes okręgu Ligi Morskiej i Rzecznej oraz kpt.ż.w. Jerzy Ryrych, którzy wraz z Andrzejem Stą-siekiem przekazali przyznany przez Prezesa LMiRz Andrzeja Królikowskiego „Złoty Medal – Zasłużony dla Ligi Morskiej i Rzecznej”.

Takie same medale otrzymali: Jolanta Duźniak, Janusz Pierzyna i Zdzisław Bylok. zaś Małgorzata Błachut i Piotr Morawski zo-stali uhonorowani „Srebrnymi Medalami” za wieloletnie tworzenie oprawy plastycznej i muzycznej.

Edward Szpoczek

Edukacja morska w „Czwórce” W Szkole Podstawowej nr 4 odbył się festyn dla uczniów szkoły pod hasłem „Od

Morza jesteśmy” (18 maja 2018 r.). W tym roku tematem festynu było morze: piosenki o tematyce morskiej, szanty, tańce marynarskie uatrakcyjniły spotkanie dzieci, rodziców, babć , dziadków, zaproszonych gości i nauczycieli. Można było m.in.nauczyć się wią-zania lin, „popływać” na żaglówce - symulatorze, a także zjeść babeczki z żagielkami. (oko-tom)

fot. archiwum SP nr. 4

Ligowa wystawa w Czechowicach – Dziedzicach

Na przełomie marca i kwietnia br.

w galerii MDK w Czechowicach-Dziedzi-cach czynna była wystawa „100 lat Ligi Morskiej i Rzecznej 1918 – 2018”.

Wystawę przywieziono prosto z bi-blioteki Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Tu wystawa została wzbogacona o oryginalne dokumenty pamiątki i publika-cje obrazujące działalność przedwojennej Ligi Morskiej i Kolonialnej, a także obecnej Ligi Morskiej i Rzecznej w Czechowicach-Dziedzicach i na Podbeskidziu

Kuratorami wystawy byli: Jacek Cwet-

ler – kustosz Izby Regionalnej, Bolesław Folk – dyrektor MDK i Edward Szpoczek – prezes okręgu LMiR. (ed)

fot. archiwum LMiR

�8

Gru

szec

ki

39

KSIĄŻKI NADESŁANE

Kołobrzeg dawniej/Kolberg damals

Jesienią 2016 roku ukazał się album „Ko-łobrzeg dawniej” autorstwa dra Hieronima Kro-czyńskiego. Autor opisuje i ilustruje Kołobrzeg na przełomie wieków XIX i XX. Kołobrzeg dwudzie-sty wiek witał jako europejskiej klasy uzdrowisko. Po likwidacji w 1872 roku twierdzy pozostały tyl-ko nieliczne ślady. Po 1900 roku powstały liczne domy sanatoryjne, pałace, hotele które stworzyły klimat kurortu. Niestety w czasie pierwszej wojny światowej obiekty zostały częściowo zrujnowane. Wyremontowano je. Uzdrowisko odzyskało znowu blask. W latach 20. zmodernizowano port. Zaczęła rozwijać się żegluga pasażerska.

W albumie znajdziemy przykłady jak w tam-tych czasach wykonywano zabiegi w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego, a także jak wygląda-ło życie towarzyskie.

Z uwagi na historię naszego miasta teksty w albumie są w języku polskim i niemieckim.

„Kołobrzeg dawniej/Kolberg damals” autor: H. Kroczyński. Wydawnictwo REDA K. Ratajczyk, Kołobrzeg, ISBN978-83-7208-286-2

Czyszczenie broniCoraz częściej na rynku wydawniczym ukazu-

ją się książki pisane przez byłych oficerów Wojska Polskiego. Przykładem niech będzie „Czyszcze-nie broni” autorstwa Jana Śleszyńskiego z Koło-brzegu. Po jej przeczytaniu gen. broni Waldemar Skrzypczak napisał - jest to opowieść o trudnych czasach. Pełna skomplikowanych i czasami kar-kołomnych wyzwań. Młodzi ludzie przedzierają się przez meandry politycznych i społecznych, typowych dla przełomu lat 60. i 70., warunków życia, edukacji, wejścia w życie ludzi dorosłych. Pokazuje dylematy i rozterki ludzi wprzęgniętych w uparyjnioną machinę walczącą rozpaczliwie o utrzymanie władzy. I na tle tej walki Autor kreuje interesująco losy Polaków, przecież w tak nieodle-głej przeszłości”.

Jan Śleszyński „Czyszczenie broni” ISBN 978-83-7856-662-5, książkę można kupić w księ-garniach i Oddziale PTTK w Kołobrzegu oraz przez internet: wwwfortunet.eu

KRAKAU a la HCBJednym z niewielu zagranicznych fotografi-

ków, który wydaje książki i albumy o Polsce jest Timm Stutz, efiap. Mieszka zarówno w Niem-czech jak i w Polsce. Kolejną wydaną pozycją jest „Krakau a la HCB” (HCB - Henri Cartier-Bresson). To bardzo bogato ilustrowana czarno białymi zdjęciami książka o Krakowie. Autor przedstawia nam Kraków jaki widział w ciągu 28 dni pobytu w tym historycznym mieście udając się śladami fotografii – decydującego momentu – Henri Cartier-Bressona. Na 120 fotografiach au-tor prezentuje nam przede wszystkim zbiorowiska w kawiarniach, klubach, na cmentarzu podczas uroczystości patriotycznych i religijnych. Przed-stawia człowieka mieszkającego w krakowskich zaułkach. Wszystko to osadzone jest na tle archi-tektury i rzeki Wisły.

Timm Stutz „KRAKAU a la HCB” ISBN 978-3-96008-443-3, engelsdorferverlag, Kraków 2016

Głowę trzeba nosić wysoko Ksiądz Rafał Starkowicz podjął się nie-

łatwego zadania ale je wykonał opisując życie kapitana żeglugi wielkiej (kpt. ż.. w.) Zbigniewa Sulatyckiego. Biografia kapitana wypełniona jest

wiarą i patriotyzmem. Kapitan wielokrotnie pod-kreśla, że największym skarbem Polski są ludzie. Ale aby Polska mogła trwać wraz z odwiecznymi wartościami, sposobem życia, wiarą i narodowym etosem, potrzeba mądrego wychowania młodego. W przedziwny sposób życie dawało mu okazję, by i do tego niezwykle ważnego procesu dołożyć swoją cegiełkę. Kpt. ż. w. Z. Sulatycki wielokrot-nie podkreśla, że Polskę przyszłości widzi w jas-nych barwach, jako państwo silne gospodarczo i moralnie oparte na zdrowych fundamentach pa-triotyzmu i miłości ku Bogu.

Ks. R Starkowicz „Głowę trzeba nosić wy-soko” ISBN 978-83-937-295-2-4, Gdańsk 2017, www.hurtpawel.pl

Głos Koszaliński/Pomorza 1952-1989Elżbieta Juszczak-Maraszkiewicz napisała

monografię o codziennej gazecie, która w latach 1952-1989 była jedynym dziennikiem i źródłem informacji dla mieszkańców nowo powstałego województwa koszalińskiego. Jak sama pisze we wstępie „ ...”Głos” był i nadal jest najważniejszym medium regionalnym. Badania medioznawcze wskazują na podstawowy wpływ mediów na sfe-rę świadomości czytelników, na ich zachowania konsumenckie, polityczne, kulturalne. W tej sytu-acji „Głos” kształtował opinię społeczną regionu koszalińskiego i słupskiego w latach 1952-1989 przez dwa pokolenia. Co więcej budował tożsa-mość mieszkańców Pomorza Środkowego …. moim zadaniem w tej publikacji było prześledze-nie obecności i natężenia propagandy oraz jakości informacji lub jej braku we wszystkich okresach historycznych. Należało sobie odpowiedzieć na pytanie, jak kształtowała się relacja pomiędzy rze-czywistością kreowaną w gazecie, a faktami histo-rycznymi dziś znanymi z relacji historyków.”

Elżbieta Juszczak-Maraszkiewicz „Głos Kosza-liński/Pomorza 1952-1989, propaganda i informa-cja”. ISBN 978-83-7365-472-3, Koszalin 2017

Droga do dowódcy Morskiej Brygady Okrętów Pogranicza

Jest to książka biograficzna napisana przez kmdra Ludwika Siwka. Urodził się w Tarnowskich Górach w rodzinie kolejarskiej. Lata dziecięce to trudny okres drugiej wojny światowej, a i zaraz po wojnie nie było lekko. Zanim został podchorążym

Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej pracował na Żeraniu. W latach 1960 – 1967 był dowódcą OP 211 – ORP „Jupiter”. Potem przez dwadzieścia lat Jego losy związane były z Kołobrzegiem z Bałty-ckim Dywizjonem Okrętów Pogranicza, którym dowodził do 1980 roku. Następnie opisuje swoją drogę zawodowego oficera ale już w Gdyni gdzie był dowódcą Morskiej Brygady Okrętów Pograni-cza (MBOP).

Wspomnienia kmdra L. Siwka są ilustrowa-ne zdjęciami, które przybliżają nam tamte czasy i czas służby w Marynarce Wojennej w ostatnich pięćdziesięciu latach. Jak sam pisze „- ludzie od-chodzą odchodzą i okręty, a z nimi w roku historii giną wspaniałe karty żołnierskiej służby”.

Ludwik Siwek „Droga do dowódcy Morskiej Brygad Okrętów Pogranicza im. kmdr. por. Fran-ciszka Dąbrowskiego”, Gdańsk 2018 r.

40

EKOPARK - KołobrzegFot. Kazimierz Ratajczyk