deney slİp dÖkÜm ve sirlama deneyİ -...
TRANSCRIPT
DENEY
NO SLİP DÖKÜM VE SIRLAMA DENEYİ
7
Doç. Dr. A. Şükran DEMİRKIRAN, Yrd. Doç. Dr. Nuray CANİKOĞLU
Arş. Gör. Derya KIRSEVER
Deney Aşamaları
Tahmini süre
(dak)
1) Ön bilgi kısa sınavı 20
2) Slip döküm ve seramik hammaddeleriyle ilgili teorik bilgi 30
3) Deney araç gereçleri ve deney düzeneğinin hazırlanması 10
4) Slip dökümün gerçekleştirilmesi ve uygun et kalınlığının
belirlenmesi
30
5) Kuru küçülme, pişme küçülmesi ve ağırlık kaybının
belirlenmesi
30
6) Sırlama hakkında teorik bilgi 30
7) Sır hazırlama 30
8) Kurutulmuş numunelerin sırlanması 10
9) Sırlanan numunelerin pişirilmesi 50
1. TEORİK BİLGİLER
1.1. Geleneksel Seramik Malzemelerin Üretimi
En genel anlamda seramik, inorganik maddelerin herhangi bir yöntem ile şekillendirilip pişirilmesi
ile meydana gelen ürüne denir. Diğer bir tanımlamaya göre ise seramik, organik olmayan
malzemelerin oluşturduğu bileşimlerin, çeşitli yöntemler ile şekil verildikten sonra sırlanarak veya
sırlanmayarak, sertleştirilip dayanıklılık kazanmasına varacak kadar pişirilmesi ile elde edilen
üründür.
Geleneksel seramik malzemelerin üretim akım şeması Şekil 1’de verilmektedir. Şekilden de
görüldüğü gibi özlü ve özsüz hammaddeler öğütülüp bir araya getirdikten sonra elek ve manyetik
ayırıcılardan geçirilir. Böylece FeO’li empüritelerin masseye kaçmaları önlenmiş olur. Filterpres
havuz içerisindeki kil ile suyu birbirinden ayırır. Suda bulunan ve suda eriyen empüriteler suyla
uzaklaştırılır. Buradan %25-30 su içeren bir kek elde edilir. Artık elde edilen keke şekil verilebilir.
Elde edilen bu kekin üç yöntemle şekillendirme söz konusudur.
Döküm çamuru hazırlanır ya da elle şekil verilebilir. Döküm için çamur hazırlanırken tekrar
filterprese yollanır ve eletrolit (akışkanlığı arttırmak ve böylece kil mineralini askıda tutmak
için) ilave edilir.
Presle şekillendirmede, çamur içinde hava kaldığından direkt olarak kullanılamaz. Ancak
vakum ile hava alınarak tornaya gönderilir ve şekil verilir. Pres ile şekillendirmede sulu
numunedeki suyun tamamen alınması gereklidir. Bunun için sprey kurutucu kullanılır ve
daha sonra şekillendirme yapılır.
Malzeme, ister döküm ile ister tornada isterse pres yöntemi ile şekillendirilsin mutlaka kurutulması
(110°C) gereklidir. Daha sonra mukavemet kazandırmak için bisküvi pişirimine (900-1000°C) tabi
tutulur. Ardından sır ve masse pişirimi (malzemeye göre 1200-1400°C) yapılır.
Şekil 1. Geleneksel seramik malzemelerin üretim akım şeması
Sert (Özsüz) Hammaddeler
[Kuvars, feldispat, mermer]
Suda Açılabilen (Özlü)
Hammaddeler
[Kil, kaolen]
Bilyalı Değirmenlerde Öğütme Tanklarda Su İle Açma
Elek ve Manyetik Ayırıcı
Karıştırma Havuzu ve Stok Presle Şekillendirme İçin Sprey Kurutucu
Filter Press Makarna Press Kurutucu Presle Şekillendirme
Döküm İçin Çamur Yaş Press Çamuru
Filter Keklerinin
Açma Havuzu ve
Elektrolit İlavesi
Burgulu Vakum
Press
Döküm Alçı İçinde
Şekillendirme
Torna İle
Şekillendirme
Kurutma
Bisküvi Pişirimi
(900-1000°C)RutujSırlama
Sır Pişirimi ve
SinterTaşlama
DekorlamaDekor Pişirimi
(800°C)Kalite Kontrol ve Ambalaj
Ele
ktr
olit
1.2. Slip Döküm ile Şekillendirme
Slip döküm seramiğe has bir kalıplama yöntemi olup çok uzun bir kullanım tarihine sahiptir. Slip
döküm ile şekillendirme prosesinde, hazırlanan çamur, alçı kalıplara dökülür ve çamurdaki su,
gözenekli alçı kalıp tarafından emilir. Slip dökümde çamur, seramik toz, sıvı (su veya organik) ve
prosese yardımcı olacak katkılar bilyalı öğütücü veya bir başka karıştırıcıda karıştırılarak hazırlanır.
Bu şekilde en yüksek oranda katı içeren ve yeterli akıcılığa sahip çamur hazırlanmış olur. Slip
hazırlamada kullanılan tozun tane iriliği ve dağılımı önemli faktörler olduğundan iyi kontrol
edilmesi ve aglomerasyonun olmaması istenir. Bunu sağlamak için slip birkaç saat süreli ultrasonik
işlemden geçirilmeli, iyi bir asıltı elde edilmesi için uygun elektrolit ilavesi yapılmalıdır. Bu yöntem,
basit bir yöntem olup esas olarak her boyut ve şekildeki parça üretimi için uygundur. Ancak, pişme
esnasında çekme miktarı tipik olarak %25-30 mertebesinde olup; bu durum nihai ürünün boyut
tahmininde güçlük yaratmaktadır.
Slip döküm birkaç aşama gerektiren yavaş bir prosestir. Slip dökümü hızlandırmak için basınç
uygulanabilir. Bu durum basınçlı slip döküm adını alır. Bu yöntemle şekillendirilen parçalar daha
az su içerdiğinden kuruma küçülmeleri daha az olmakta döküm süresi ise 1-2 saatten 20 dakikaya
kadar düşmektedir.
İyi bir slip dökümün yapılabilmesi için döküm çamuru şu özelliklere sahip olmalıdır:
Alçı kalıp içerisinde kolaylıkla yayılabilmesi için düşük viskoziteli olmalı,
Katı maddeler çökmemeli,
Dökümden sonra kalıptan kolayca çıkarılabilmeli,
Çok hızlı ve çok yavaş olmayan bir et kalınlığı temin edilmeli,
Döküm sonrası mukavemeti yüksek olmalı ve
Kuru çekme az olmalıdır.
Alçı kalıp suyu çok hızlı emer. Alçı kalıp içine doldurulan çamurun suyu kalıp yüzeyinden başlamak
üzere kalıp tarafından hızlı bir şekilde çekilir. Aralarındaki su tabakasının azalmasıyla birbirlerine
yaklaşan taneler arasındaki itme kuvvetleri tanelerin çekim kuvvetleri tarafından yenilerek etkisiz
hale gelirler. Böylece partiküller üst üste birikmeye ve birbirlerine yapışmaya başlar. Zaman
ilerledikçe üst üste biriken tanelerin sayısı artar ve kalıbın iç yüzeyinden itibaren bir katı sıvı arası
geçiş tabakası oluşur bu tabakanın kalınlığı zaman geçtikse artar ve bu kalınlık alma hızı olarak
bilinir. Bu hız, zaman geçtikçe azalır yani kalınlık önceleri hızla artarken sonraları ise yavaşlamaya
başlar.
Belirli bir et kalınlığına ulaşıldığında kalıbın içinde hala sıvı durumda bulunan çamur boşaltılır ve
dış şekli kalıbın içinin şeklini almış olan bir yarı mamul elde edilir. Bu yarı mamul incelendiğinde
partiküller arası çok ince bir su tabakası olduğu görünür. İşte yarı mamulün rutubetinin büyük kısmı
budur. İlk önce bu su tabakası kuruyunca partiküller mecburen birbirine yaklaşır ve çoğu noktada
birbirine değmeye başlar. Partiküllerinin birbirine daha yaklaşması neticesi olarak ürün küçülmeye
başlar buna, kuruma küçülmesi adı verilir. Bir diğer önemli olay yapıda su uzaklaştığında
partiküllerin birbirleri üzerinde rahatça kayma kabiliyetleri kaybolur ve partiküller yapıştıkları
yerden kolay ayrılmak istemezler. Böylece belirli bir yönde harekete zorlanan partiküller ya bu
harekete direnirler (mukavemet kazanırlar) ya da diğer partiküllerden koparlar ve bir daha onlarla
bağ oluşturmazlar. Çatlarlar ve kırılırlar. Bu durumda plastik özelliğini kaybederler. Ürün su
kaybettikçe küçülür, mukavemet kazanır ve plastikliği azalır. Şekil 2’de slip döküm prosesinin
şematik gösterimi verilmiştir.
Şekil 2. Slip döküm prosesinin şematik gösterimi
Kalıplardan çıkartılan ürünlerin kesilecek, delinecek kısımlarında şablon kullanılmalı, işlem keskin
aletlerle yapılmalıdır. Bu aletlerin ağız keskinliği sürekli kontrol edilmelidir. Kalıptan çıkan çatlak
ürünleri zamanında müdahale ile kurtarmamız mümkündür. Tamir bölgeleri ıslak ve temiz bir
süngerle iyice temizlenmeli pudra ve artıklardan arındırılmalı daha sonra tamir edilmelidir.
Rötuşları biten ürün kurutma kabinlerinde belli bir sıcaklıkta belirli bir süre kurutularak rutubeti her
bölgede %2’nin altına indirilmelidir. Kurutma çıkışı ürünler kuru rötuş ve gazla yapılan çatlak
kontrolünün ardından pişirme veya sırlanma işlemine geçilir.
Slip döküm iki farklı şekilde gerçekleştirilebilir:
Boş Döküm
Dolu Döküm
Boş Döküm : Boş döküm yönteminde döküm çamuru alçı kalıba dökülür. Kalıp yüzeyinde
belirli bir et kalınlığı oluştuktan sonra fazla çamur geri alınır. Çay demlikleri, sütlükler, şekerlikler,
çorba kaseleri, vazo vb. gibi çukur mamuller açık döküm yöntemi ile üretilmektedir. Genellikle bu
tür mamullerin kalıpları silindirik olarak yapılır. Önemli olan; döküm yapıldıktan sonra, işin kalıp
içerisinden rahat çıkartılmasıdır. Bu nedenle bu tür kalıpların dizaynının yapılması çok önemlidir.
Üretilecek işin biçimine göre döküm kalıpları; tek parçalı, iki parçalı veya çok parçalı olmaktadır.
Dolu Döküm : Çamur dökümde eğer bir boşaltma işlemi yoksa ürün kalıbın içinden dolu
olarak çıkar. Bu nadir olarak kullanılan bir tekniktir. Genellikle dökümler içi boş olacak şekilde
yapılır. Bu dökümle şekillendirmede kullanılan en eski yöntem kapalı döküm yöntemidir. Burada
yoğunlaştırılmış sıvı çamur alçı kalıp içine dökülür. Alçı kalıbın şeklini alıp tamamen sertleşinceye
kadar bekletilir. Daha sonra kalıplar açılarak parça alınır.
Slip Döküm Yolu ile Şekillendirmede Dikkat Edilmesi Gereken Kurallar:
Döküm yapılacak yeni kalıpların üzerindeki sabun tabakasının atılması, gözeneklerin
açılması için su ile yıkanır. Eğer bu yapılmazsa kalıp verim vermez.
Alçı kalıbın kuruma derecesi önem arz eder. Eğer kalıplar az kurutulmuş ise yarı mamul
kalıptan çıktıktan sonra çöker, çok kurutulmuş ise çatlamalar meydana gelir.
Alçı kalıbın bünyesinin aynı yoğunlukta ve homojen olması gerekir.
Kalıpların pimlerinin tam çakışmasına, parçaları birleştiren yüzeyler arasında boşluğun
olmamasına dikkat edilmelidir.
Alçı kalıplar döküme hazırlanırken yüzeylerine pudra ve çamurlu sünger sürülür. Pudra
yağlayıcılık görevi yaparak yarı mamulün kalıba yapışmasını engeller ve kalıbın çekimini
azaltır. Çamurlu sünger ise kalıbın yarı mamulü çatlattığı yerlere sürülür.
Kalıplar çamur kaçırmayacak kadar sıkılmalıdır. Çok fazla sıkılırsa kırılır. Az sıkılıp çamur
kaçırması da rötuş firesine neden olur.
Kalıp doldurma hızına dikkat edilmesi gerekir. Doldurma hızı yüksek olursa kalıbın üst
bölgelerinde hava boşlukları kalır, kalıp birleşim bölgelerinden çamur kaçırır, döküm hızı
düşük olursa çamur dolum izleri ve farklı et kalınlıkları meydana gelir.
Kalıplar çamuru emdikçe çamur seviyesinde azalma olacaktır. Eksilen çamurun yerine
sürekli çamur takviyesi yapılmalıdır. Bu yapılmazsa çift taraflı emilmenin gerçekleştiği iki
bölge arasında boşluklar kalır bu da pişme esnasında çatlamalara neden olur. Tek taraflı
kalınlık alan bölgelerde ise şekil bozukluklarına ve farklı kalınlıklara neden olur.
Kalıptan mamul alma süresi, sertlik ve yumuşaklık açısından önemlidir. Sertlik rötuş
esnasında kırılma ve ufalanmalara, yumuşaklık ise çökmelere neden olur.
Kalıp açılmasıyla kesilen parçalar, açılan delikler için kullanılan aparatların ağzının keskin
olması gerekir.
Mamulde montaj olacak parçalar var ise montaj işlemi bulamaç çamurla yapıştırılarak
yapılır. Yapışma yerlerinin çentiklenmesi sırasında mamulün deforme olmamasına özen
gösterilmelidir. Yine yapıştırma yapılırken, yapıştırılan parçaya deforme olmayacak şekilde
baskı uygulanmalıdır.
Kalıplardan çıkan ürünlerdeki çatlaklar zamanında tamir edilirse kurtarılabilir.
Rötuşu biten mamullerde çatlamaların olmaması için, mamul dikkatli bir şekilde kaldırılıp
yerlerine konulmalıdır.
Yüksek basınçlı dökümde ürünler kalıptan çıkartılırken kalıplardaki suyun tekrar ürüne
geçmemesi için hızlı olunmalıdır.
1.3. Sırlama
Sır ve emaye camların özel grubunu oluşturan malzemelerdir. Seramikte sır olarak adlandırılan
madde, seramik çamurunu ince bir tabaka şeklinde kaplayarak onun üzerine eriyen cam veya camsı
oluşumdur. Seramik sır olarak adlandırdığımız bu camların erime noktaları daima üzerine çekildiği
çamurdan daha düşüktür. Sırlar seramik bünyeye, emayede metallere koruyucu kaplama olarak
uygulanır.
Sır, seramik bünyeye şu amaçlarla uygulanır:
Seramik bünyeyi asidik ve alkali ortama dayanıklı kılmak,
Gözenekli yapıda olan seramik bünyeye düzgün bir yüzey vermek, onu geçirgensiz kılmak
ve bünyede mikroorganizma gelişimine engel olmak ve
Bünyeye mukavemet sağlamak ve ona dekoratif görüntü vermek.
Bu amaçlarla bünyeye 0.5 mm kalınlığında uygulanır. Sır bir tür cam olduğu için bileşimi oluşturan
metal oksitler 3 grupta toplanır:
1) Cam yapıcı oksitler : Sır bünyesinde temel cam yapıcı oksit SiO2'dir.
Ayrıca B2O3 sır bileşiminde çok sık kullanılan bir oksittir.
2) Cam ağını modifiye eden oksitler : Bu oksitler ikiye ayrılır:
(a) Kendi tek başına ağ yapamayan ancak tetrahedra ağ yapısında Si atomunun yerine geçebilen
oksitlerdir. Bu oksitler içinde sırda en çok Al2O3 önemlidir.
(b) Ağ yapısının boşluklarında yer alan ve katyon-anyon ağ yapısını bozarak camın fiziksel
özelliklerini etkileyen alkali, toprak alkali ve diğer bazik oksitlerdir (Na2O, K2O, Li2O, CaO, MgO,
PbO vb).
3) Renklendirici oksitler
1.3.1. Seramik sırların sınıflandırılması
Bileşimlerinin çok çeşitli olması nedeniyle sırları belli bir kurala göre sınıflandırmak mümkün
değildir. Bu nedenle sırlar çeşitli şekillerde sınıflandırılmaktadır.
A) Sırın uygulandığı bünyeye göre sınıflandırılması
Majolica sırlar ( Majolica, yalnız düşük sıcaklıkta pişen sır anlamına gelir)
Toprak eşya sırı
Sıhhı tesisat sırı
B) Sırların bileşimine göre sınıflandırılması
Kurşunlu sırlar: Borsuz sırlar
Basit kurşunlu sırlar
Karışık kurşunlu sırlar
Borlu sırlar
Kurşunsuz sırlar: Borlu sırlar
Borsuz sırlar
Bol alkalili sırlar
Düşük alkalili sırlar
C) Sırların üretim şartlarına göre sınıflandırılması
Ham sırlar
Sırçalı sırlar
Tuz sırlar
D) Sırın yüzey özelliklerine göre sınıflandırılması
Mat sırlar
Yarı mat sırlar
Düzgün parlak sırlar
Yarı parlak sırlar
Opak sırlar (Işığı geçirmeyen)
Kristal sırlar
E) Oluşum sıcaklıklarına göre sırların sınıflandırılması
Majolica sırları (900-1050°C)
Toprak eşya sırları (1000-1150°C)
Sıhhı tesisat sırları (1200-1250°C)
Porselen sır (< 1300°C)
1.3.2. Sır yapımında kullanılan hammaddeler
Sır bileşiminde kullanılan hammaddelerin tümü bünyelerinde sıra renk verici oksitler içermemelidir.
Özellikle tabii hammaddelerde bulunan Fe2O3 miktarı mümkün olduğu kadar minimum olmalıdır.
Sırda kullanılan oksitleri dört ana grupta toplayabiliriz:
Bazik oksitleri veren hammaddeler
Amfoterik oksit veren hammaddeler
Asidik oksitleri veren hammaddeler
Diğer oksitler
1. Bazik Oksitleri Veren Hammaddeler
Boraks (Kristal Sulu) 3222742 2.10. OBONaOHOBNa
Boraks (Kristal Susuz) 322742 2. OBONaOBNa
Na2O Soda (Kristal Sulu) ONaOH10.CONa 2232
Soda (Kristal Susuz) ONaCONa 232
Albit (Na-Feldispat) 2322 SiO6.OAl.ONa
Potasyum Karbonat OKCOK 232
K2O Potasyum Nitrat OKKNO 23
Ortoklas (K-Feldispat) 2322 SiO6.OAl.OK
Petalit 2322 .8SiOOO.AlLi
Li2O Spodumen 2322 .4SiOOO.AlLi
Lityum Karbonat OLiCOLi 232
Mermer (Kireçtaşı) CaOCaCO 3
CaO Wollostanit CaO.SiO2
Dolomit MgO.CaOMgCO.CaCO 33
MgO Magnezit MgOMgCO3
Talk O.H3MgO.4SiO 22
Dolomit MgO.CaOMgCO.CaCO 33
BaO Baryum Karbonat BaOBaCO3
Litraj PbO
PbO Kırmızı Kurşun PbO3OPb 43
Beyaz Kurşun PbO3)OH(Pb.PbCO2 23
Sodyum ve Potasyum Oksit (Na2O, K2O) : Alkaliler olarak adlandırılan Na2O ve K2O bazik
oksitlerden olup, sırlarda eritici olarak büyük rol oynarlar. PbO’ e karşı en büyük avantajları renksiz
ve zehirsiz olmalarıdır. Ancak alkaliler yüksek genleşme katsayılarına sahip olmaları nedeniyle
sırlarda çatlama hatasına yol açabilirler. Alkaliler içinde Na2O, bu hataya K2O'ten daha fazla yol
açar. Alkalili sırlar düşük vizkoziteli akışkan sırlardır. Alkalili sırlarda düşük olan viskoziteyi
yükseltmek için Al2O3, ZnO ve BaO gibi oksitler sıra ile ilave edilirler.
Kurşun Oksit (PbO) : Sırlarda çok kullanılan oksitlerden biri olan PbO'in
erime noktası 880°C’dır. Silikat karışımlarının içinde çok iyi bir eriticilik görevi yapan PbO, renk
veren oksitler için iyi bir çözücüdür. Kurşun bileşiklerinin çoğu zehirlidir. Gıda maddeleri için
üretilen seramiklerin sırlarında PbO kullanılacak ise gerekli olan PbO hiçbir zaman mürdesenk
(PbO) veya kurşun karbonattan (PbCO3)’ten alınmamalıdır. Bunların yerine, kurşun oksidin
genellikle SiO2 ile bağlı olarak sırçalaştırıldığı ve zehirsiz olan kurşunlu sırçalar kullanılmalıdır.
Kalsiyum Oksit (CaO) : Sırlarda CaO ilavesi için CaCO3 yapısındaki mermer, tebeşir ve
kireçtaşından yararlanılır. Katkı çamurundaki CaO, üzerindeki sır ile kolaylıkla reaksiyona girerek,
sırdaki SiO2 aracılığı ile bir ara tabaka oluşturur. Bu ara tabaka, sır ve çamur arasındaki gerilimleri
belirli ölçüde önleyerek sırın çatlamasını önler. CaO sır içinde diğer oksitlerle reaksiyona girerek
cam oluşumuna yardımcı olur. Özellikle B2O3 ile birleşmesi sonucu sert sırlar ortaya çıkar.
Magnezyum Oksit (MgO) : Az katılması halinde sıra parlaklık veren MgO' in miktarı arttıkça sır
giderek matlaşır. Düşük genleşme katsayısı nedeniyle sır çatlağını önlemede yararlı olur.
Baryum Oksit (BaO) : Az oranda yapılan BaO katkısı sıra parlaklık, oranın artması ise
matlık verir. BaCO3 alınan BaO zehirli olduğundan açık yaralarda tehlikelidir. BaO katkısı sırların
sertleştirmesine karşın, kimyasal dayanıklılığı azdır.
Lityum Oksit (Li2O) : Li2O’li sırlarda genleşme katsayısı Na2O ve K2O içeren alkalili
sırlara göre daha düşüktür. Yine aynı alkalilere oranla Li2O’li sırlarda, parlaklık daha fazla olup
asitle karşı direnç daha yüksektir. Lityum bileşiklerinin en büyük dezavantajı fiyatlarının oldukça
yüksek olmasıdır.
2. Amfoterik Oksit Veren Hammaddeler:
Albit (Na-Feldispat) Na2O.Al2O3.6SiO2
Al2O3 Ortoklas (K-feldispat) K2O.Al2O3.6SiO2
Kaolen Al2O3.2SiO2. 2H2O
Aluminyum Oksit (Al2O3) : Al2O3’tin tek başına erime noktası 2050°C dolayında olup sırlarda
erime noktasında belirgin bir şekilde yükseltir. SiO2 ile uygun bir ortamda reaksiyona girdiği zaman,
sırın matlaşmasını, bor tülünün oluşmasını ve kristal ayrışmalarını engeller. Al2O3 sıra kaolen ve
kilden sokulduğu zaman, sırın ham veya bisküvi pişirimi yapılmış çamur üzerinde yapılmış çamur
üzerine çok iyi tutulmasını sağlar.
3. Asidik Oksit Veren Hammaddeler:
Boraks (Kristal Sulu) 3222742 OB2.ONaOH10.OBNa
Boraks (Kristal Susuz) 322742 OB2.ONaOBNa
B2O3 Çinkoborat 32OZnO.2B
Üleksit O.16HOO.2CaO.5BNa 2322
Kolemanit O.3HO2CaO.3B 232
Kalsiyumborat O.6HOCaO.B 232
Borik Asit O.3HOB 232
Albit (Na-Feldispat) Na2O.Al2O3.6SiO2
SiO2 Ortoklas (K-feldispat) K2O.Al2O3.6SiO2
Kaolen Al2O3.2SiO2. 2H2O
Kuvar, Flint SiO2
Bor Oksit (B2O3) : B2O3, sırların erime sıcaklıklarını kolaylıkla düşüren en uygun
oksitlerden biridir. Ancak sırda fazla oranda kullanıldığı zaman beyaz örtücülük ortaya çıkar. Bu
örtücülük sırda ZnO ve CaO'in bulunması ile birlikte bor tülü olarak bilinen bir beyazlığa sahiptir.
Sır çatlaklarının giderilmesi için sıra az miktarda B2O3 katkısı olumlu, %12'den fazlası olumsuz etki
yapar. Yapıların B2O3 ve CaO birlikte bulunan sırlar çizilmeye karşı dirençli, parlak yüzeyli ve geniş
bir erime intervaline sahiptirler.
Silisyum Dioksit (SiO2) : Sırlarda cam oluşturucu olarak tanımlanan silisyum dioksit bu
görevini ancak bazik oksitlere uygun oranlarda reaksiyona girdiği zaman yapar. Sırın kimyasal
maddelere karşı dirençli olması SiO2’in belirli bir oranda yükselmesi ile sağlanır.
4. Diğer Oksitler ve Renk Vericiler
Çinko Oksit (ZnO) : 1100°C'ın altında sırda 0.005-0.2 mol arasında bulunması parlaklığı
arttırıcı rol oynar. 0.302’ dan başlayarak artan mol oranlarındaki katkılar ise matlaştırıcı ve erimeyi
geciktirici etki yapar. Sırın sünekliğini arttıran ZnO düşük genleşme katsayısı nedeni ile sırlarda
çatlağı önleyici rol oynar.
Bakır Oksit (CuO/Cu2O) : Sırın bileşimine bağlı olarak mavi ve yeşil renk tonlarını verir.
Demir Oksit (FeO/Fe2O3/Fe3O4) : Katkı oranlarına göre sarı, kahverengi, şarap kırmızısı
renkleri verir. Ayrıca indirgeyici atmosferde gri-mavi ve koyu gri renk tonları da elde edilebilir.
Kobalt Oksit (CoO, Co2O3, Co3O4): Açık maviden laciverte kadar tüm renk tonlarını verebilir.
Krom Oksit (Cr2O3) : Normal koşullarda yüksek sıcaklıkta yeşil renk verir. Düşük
sıcaklıklarda bol kurşunlu bazik sırlarda krom kırmızısı elde edilir.
Mangan Oksit (MnO2) : Kahverengi, mor ve siyah renklerinin eldesin de kullanılır.
Nikel Oksit (NiO/Ni2O3) : Pembeden yosun yeşiline ve maviye kadar değişik renkler elde
edilebilir.
Kalay Oksit (SnO2) : Saydam sırı tamamen beyaz örtmek için %5-10 kalay oksit katkısı
kullanılır.
Zirkonyum Oksit (ZrO2) : kalay oksit pahalı olduğu için onun yerine beyaz örtücü olarak
kullanılır.
Antimuan Oksit (Sb2O3/Sb3O5) : Kurşunsuz sırlarda beyaz örtücülük yapan antimuan oksit bol
kurşunlu sırlarda Napoli sarısı denilen parlak sarı rengi verir.
Titanyum Oksit (TiO2) : Demir içermeyen saf titan oksit kurşunsuz sırlarda beyaz, kurşunlu
sırlarda ise sarı rengi verir.
Molibden Oksit (MoO2/MoO3) : Tek başına oksitleyici pişirimlerde renk vermez.
Uranyum Oksit (UO2/UO3) : 950-1000°C arasındaki sıcaklıklarda kırmızı rengi verir. Çok
pahalı olmasına karşın çok sık kullanılan bir oksittir.
Arsenik Oksit (As2O3/As2O5) : Seramik ve emaye sırlarında örtücü özelliği nedeniyle çok az
da olsa kullanılmaktadır. Fakat zehirli olduğu için pek çok ülkede kullanımı yasaktır.
Berilyum Oksit (BeO) : Genel olarak matlaştırıcı etkiye sahiptir ve normal koşullarda
renk vermez. Ancak berilyum oksitli sırlar redüksiyonlu pişirimlerde koyu maviden açık mora kadar
değişen renkler verebilir.
Vanadyum Oksit (V2O3/V2O5) : Kurşunsuz sırlarda az oranda katılan V2O5 yeşil-beyaz
örtücülük yapar. Katkı oranı arttıkça renk gri-yeşilden kahverengiye kadar değişen renk tonları
gösterir.
1.3.3. Sırın seramik bünyeye tatbiki
Sır seramik bünyeye şu yöntemlerle tatbik edilir:
1. Sulu sırlama
2. Kuru sırlama
3. Fırında sırlama
1. Sulu Sırlama
Seger formülünden hesaplanan suda erimeyen ve gerekirse frit, seramik değirmenlerde seramik
bilya kullanılarak öğütülür ve sulu sır süspansiyonu hazırlanır. Sır süspansiyonunda şu hususlara
dikkat edilmelidir:
1. Öğütme sonrası sırın tane iriliği 100µm’un altında olmalıdır. Ayrıca sırın tane boyutunun %60’ı
<60 µm olmalıdır.
2. Sır süspansiyonu içindeki katı maddelerin yavaş çökme eğilimi göstermesi gerekmektedir.
Bunun içinde süspansiyona kaolen ve plastik kil katılır.
3. Seramik bünye yüzeyinde kalın sır kalmaması için süspansiyonun viskozitesi düşük olmalıdır.
4. Seramik yüzeyini kaplayan sırın düşük kuruma küçülmesi göstermesi ve kuru sır tabakasının
yeterli mukavemet göstermesi gerekir.
5. Süspansiyonun özelliği zamanla değişmemelidir.
Sulu sır süspansiyonunun seramik bünyeye uygulanması:
1. Daldırma ile sırlama : Bisküvi masseye (900°-1000°C) uygulanır. Küçük süs eşyaları elle
veya otomatik olarak sırlanırlar.
2. Akıtma ile sırlama : Düzgün yüzeyli seramikler kan sır altından geçirilirler. Yer karosu
ve fayanslar bu şekilde sırlanırlar.
3. Püskürtme ile sırlama : Sır hava tabancası ile elle veya otomatik olarak seramik malzeme
yüzeyine tatbik edilir.
4. Elektrostatik sırlama : Seramik sanayii için yeni bir yöntem olup malzeme elektrik ve
manyetik alanlı bir kabin içinden geçirilir. Ortama püskürtülen sır manyetik alan altında seramik
bünyeye yapışır.
2. Kuru Sırlama:
Az kullanılan bir yöntemdir. Genellikle emaye endüstrisinde kullanılan bir yöntem olup düz seramik
eşya üzerine sır pudralanarak uygulanır. Yüzeyden toz sırın uçmaması gerekir.
3. Fırında Sırlama (Buhar Sırlaması veya Tuz Sırlaması):
Genellikle seramik atık su borularının dış yüzeylerine uygulanır. Fırın brülör sistemi kanalıyla fırın
atmosferine tuz çözeltisi püskürtülür;
)12001100( 22 22 CONaHClOHNaCl o
olarak ayrışır ve Na2O seramik bünyedeki Al2O3.SiO2 ile reaksiyona girerek sır oluştururlar. Oluşan
sır kalınlığı 0.1mm dir.
1.3.4. Sırlı bünyenin pişirilmesi
Sırlı bünyenin pişirilmesinde iki olay meydana gelmektedir:
1. Bisküvi durumundaki masse sinterlenir.
2. Sır hammaddesi birbirleri ile reaksiyona girerek cam fazı oluştururlar. Reaksiyonlar sırasında
oluşan gazlar cam fazı içinden çıkarlar. Olgunlaşma sıcaklığında sır bünye üzerinde yayılır ve
bünye ile reaksiyona girerek bünyeyi tutacak yapıda bir ara yüzey oluştururlar.
1.3.5. Sır hataları
a. Sır Toplanması Hatası
b. Sır Çatlaması
c. Sır Soyulması
d. Krater
e. İğne Başı Delikleri
f. Sır Akması
g. İnce veya Kalın Sırlama
h. Yüzey Parlaklığının Bozulması
i. Sır Kaynaması
j. Renkli Lekeler
2. DENEYİN YAPILIŞI
Kullanılan Cihazlar : Hassas terazi, bilyalı değirmen, etüv, sinter fırını.
Kullanılan araç ve gereçler : Beher, kumpas, karıştırma kabı, alçı kalıp (%65 alçı tozu+%35 su).
Kullanılan Hammaddeler :
Slip Çamuru : % 30 Kaolen, % 28 Feldispat (Ortoklas ve Albit), % 38 Kil (8 tip farklı kil
Kil), % 4 Silis kumu. Bu karışıma ilaveten % 32 su, % 1.2 Elektrolit (Bunun %1’i Sodyum
Silikat ve %0.2 Sodyum karbonat). Çamur viskozitesi: 35 sn., Çamur konsantrasyonu: 1780
gr/lt.
Sır : Ortoklas, kaolen, kuvars, kalsit ve ZnO.
Deneyin Yapılışı :
1) Slip döküm
2) Kurutma ve sinterleme
3) Sırlama
4) Kurutma ve sır pişirimi
3. İSTENENLER
i. Meydana gelebilecek döküm hataları nelerdir ve nasıl önlenebilir? Kısaca bilgi
veriniz.
ii. Viskozite ve tiksotropi nedir? Nasıl belirlenir? Slip döküm için bu ifadelerin önemini
belirtiniz.
NOT: Hazırlanan deney raporu max. 4 sayfayı geçmemeli ve kullanılan referanslar mutlaka
belirtilmeli.