1

SRIVAISHNAVISM

OM NAMOBHAGAVATHE VISHVAK SENAYA NAMA :

No.1. WEEKLY MAGAZINE FOR

SRIVAISHNAVITES.

வைணைனாக ைாழ்ந்திட நாமும் விவைந்திடுவைாம் ,

வைணைத்வைக் காத்திட நாளும் உவைத்திடுவைாம்.

Proudly presents Deepavali Malar – 2012.

Nitya SUris in

2

Table of Contents – With Page Numbers

ஆசிரியரின் பக்கம்.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------03.

DEEPAAVALI - NARAKA CHATURDASI - GOVARDAN POOJA - BHAI DHUJ-Anbil Ramaswamy--------04

Greetings for our DeepAvaLi Malar Oppiliappan Koil VaradAchAri Sadagopan------------------------------------------------------06.

விக்னங்களை விலக்கியருளும் விஷ்வக்ஸேநர்.- ப ொய்ளகயடியொன்.---------------------------07.

Swami Desikan’s Garuda Dandakam - OPPILIAPPAN KOIL SRI VARADACHARI SATHAKOPAN----------15. PARASARA BHATTAR- ..... . Arumbuliyur Jagannathan Rangarajan ----------------------------------------------21.

äa[]ÇfŸ - fU¤kh‹ - ொமொ ொர்த்தசொரதி.---------------------------------------------------------------------------- 23. அனந்தன் என்னும் அற்புதம் - அடிஸயன்கீதொ ரொகவன்.-------------------------------------------------------- 28. நித்யசூரி கருடன்-மன்ளன ொசந்தி ------------------------------------------------------------------------------ 34. அனந்தொசொர்யன்.- ஸ்ரீமதி. ததவகி தசஷசாயி ------------------------------------------------------------------36. ஸ்ரீ சுதர்சனம்- சி. ஆர். பவங்கஸடே ஐயர்.------------------------------------------------------------------ 41. கருடனின் கர்வ ங்கம்- திருமதி.சுமதி , திருமதி. ிஸரமொவதி------------------------------------------ 42.

ஆழ்வொர்கைொக அவதரித்த நித்ய சூரிகள்- வவங்கட் தகாவிந்தராஜன், சிகாதகா-----------—45.

Garuda Vaibhavam - - Smt. Sharadha Srinivasan. Sow. Swetha Sundaram-------------------------------------46.

Sri SUDarasanar Vaibhavam - - Smt. Sharadha Srinivasan. Sow. Swetha Sundaram--------------------------50.

த்thughyfh;fs; - ftpQh; Fj;jhyk; Nr.k`[d;. -------------------------------------------------------------------------56.

The Lord’s mount- ,CHENNAI------------------------------------------------------------ 60.

3

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

ஆசிரியரின் பக்கம்.

அன்பு வாசகர்களுக்கு,

அனைவருக்கும் இந்த சிறியவைின் தீபாவளி வாழ்த்துக்கள் !

ஒவ்வவாருவர் வாழ்விலும் ஏதாவது ஒரு மறக்கமுடியாத திருப்பங்கள் ஏற்படுகின்றை. ஆம் அடிதயன் வாழ்க்னகயிலும் 7-5-2004 மறக்கமுடியாத நாள். மற்றவர்கள் வசய்யாத ஒன்னற அடிதயன் வசய்ய நினைத்ததன். அன்றுதான் அடிதயன் வினளயாட்டாக இந்த “ ஸ்ரீனவஷ்ணவிஸம் “ கணிைி வழி வார இதனழத் வதாடங்கிதைன் அது இந்த அளவு ஆலமரம் தபான்று வளர்ந்து விட்டது என்றால் அதற்கு உங்கள் எல்தலாருனடய ஆசியுதம காரணமன்றி தவறு இல்னல. எட்டு வருடங்கள் சுழன்று ஓடிவிட்டை. இன்று பத்திற்கும் தமலாக னவணவ யாஹு ( yahoo ) குழுமங்களும், பதிைான்கிற்கும் தமலாை தபஸ்புக் ( facebook ) குழுமங்களும் அளித்துவரும் ஆதரவு வசால்லி முடியாது. இவர்கள் மூலம் பல்லாயிரக்கணக்காை வாசகர்கனள நாம் வபற்றிருக்கின்தறாம் என்றால் மினகயாகாது.

2010 ஆண்டு முதல் முயற்ச்சியாக, “ ஐப்பசியில் அவதரித்த ஆழ்வார்கள் ஆச்சார்யர்கள் “ என்ற தனலப்பில் தீபாவளி மலனர வவளி வகாணர்ந்ததாம். அதற்கு கினடத்த வரதவற்பு அடுத்த ஆண்டு 2011லும் “ எம்வபருமாைின் பல்தவறு அவதாரங்கள் ” என்ற தனலப்பில் மலனர வவளியிட்தடாம். இந்த ஆண்டு இததா உங்கள் முன்ைினலயில் “பரமபதத்தில் - நித்யசூரிகள் “ என்ற தனலப்பில் தீபாவளி மலனர வகாண்டு வந்திருக்கின்தறாம். படித்து மகிழ்ந்து தமலும் எங்கனள ஊக்கப்படுத்த சிரம் தாழ்த்தி வணங்குகின்தறன்.

என்றும் உங்கள் அடியவன்,

வபாய்னகயடியான்.

ஆசிரியர்.

4

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

DEEPAAVALI - NARAKA CHATURDASI - GOVARDAN POOJA - BHAI DHUJ

Anbil Ramaswamy DEEPAVALI HAPPY!

DEEPAAVALI - NARAKA CHATURDASI (FEAST & COMMUNITY FESTIVAL) (THIS IS A MAJOR FESTIVAL CELEBRATED THROUGHOUT INDIA) This occurs on the 14th day of the dark fortnight of Aippasi month. The name is made up of two words Deepa + AavaLi meaning "lights"+ "row of". It is indeed a festival of lights. This is the most important festival of Hindus all over the country and abroad. It is believed to signify dispelling of darkness from our minds and shedding luster on our life. Fireworks and new dresses for one and all, consuming a variety of sweet and other delicacies, exchange of greetings and gifts – in short, all forms of rejoicing mark the celebrations -spreading joy, fun, frolic and happiness everywhere. During such greetings, it is customary for everyone to enquire everyone else whether they have had "Gangaa Snaanam". It is also taken as a token of people mutually begging pardon of one another for any misconduct towards them. Everyone forgets and forgives any wrongdoing by others thus paving the way of amity in society. There is no fasting on DeepavaLi day. In the South, celebration by lighting rows of lights is done in the month of Kaartigai whereas in the north it is observed on DeepavaLi itself. It is believed that Goddess Maha Lakshmi resides in oil warmed up with "Omam" (ajowan), rice etc. and River Ganga resides in warm waters and so if one bathes in warm water with aforesaid oil bath, one is sure to earn the blessings of both. It is believed that taking bath AFTER Sunrise would destroy all PuNyams earned. So, people get up in the wee hours of the morning and take oil bath as mentioned above. For the newly weds, this is a great occasion called "Head DeepavaLi" ("Talai DeepavaLi") and the couple get special attention (and gifts!). Every one is in finest colorful raiment and jewelry that shimmer in the light of the lamps. Eating too much of foods may upset digestion. So, a medicinal "Lehyam" (a food eaten by licking) is consumed first before eating other edibles. In the North this is celebrated on 3 consecutive days called "ChOTa DiwaLi", "BaDaa DiwaLi" and concluding with "Govardana Pooja" on the last day. They start their book-keeping on that day. Several theories are doing the rounds on the significance of this festival. 1. The most popular one is the belief that Lord Krishna killed Narakaasura on this day and at his request this is being celebrated. 2. Another theory holds that it was on this day that Lord Rama returned to AyOdhya after completing his 14 year long exile in the forest. 3. Jains also celebrate this festival for another reason. They believe that it was on this day that their 24th Teerthankara attained liberation. 4. It is said that Swami Dayananda Saraswati of Arya Samaj attained mukti on this day

5

5. Saint Rama Tirtha is also believed to have attained mukti on this day.

GOVARDAN POOJA (FEAST & FESTIVAL) (THIS IS A MAJOR FESTIVAL CELEBRATED IN NORTH)

This is celebrated on the day following DeepavaLi. A special event of Annakoot is also held

on this day. This is also called Govardan Pooja as it is associated with the lifting of the Govardan Mountain by Lord Krishna who held it on his little finger for a whole week to protect the cows and the cowherds from the fury of rains lashed by Indra in Brindavan.

BHAI DHUJ (FEAST & FESTIVAL) (THIS IS A MAJOR FESTIVAL CELEBRATED IN NORTH) The day after Govardan Pooja is celebrated as "Bhai Dhuj"

In North India

This is said to symbolize the affection between brothers and sisters. It is also called "Yama Dviteeya" referring to the bond of affection between Yama, (the Lord of death) with his sister Yami who later became River Yamuna. Married women invite their dear brothers, tie on their right wrists colored thread in token of affection (like Raakhi) pray for their prosperity and long life and treat them with a grand feast. The brothers reciprocate with valuable gifts to the sisters.

In South India

A similar practice is observed on the day after the famous Pongal festival when crows and sparrows are fed with colored cooked rice etc. This is also an occasion for sisters praying for the safety of their brothers (naDuppaDayil pOnaalum marup paDaamal tirumba). The prayer means that even if the brothers were to be in the midst of a bloody war, they should return victorious and unscathed. Here also the brothers give in person or send some gifts to the sisters. May the festival of lights light and delight all of us.

( Taken from eepavali Malar 2010. )

6

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

Greetings for our DeepAvaLi Malar

Sriman Parthasarathy Srinivasan is performing tireless Kaimakryams to serve

the Sri VaishNava community for number of years now . Through his kaimakryam

as Editor of Sri VaishNavism weekly Malar , he has knit together VaishNava

communities all around the globe thru the creative use of modern day

communication tools. Among these Malars , the DheepAwaLi Malar has

a special significance by focusing on content blessed to us by our AchAryAs

that helps us to dispel the darkness of Ajn~nam and Vipareeta Jn~Anam . I

am delighted to wish Sriman Parthasarathy and his team growth in their

Kaimakrya Sri !

Poliha , Poliha , Poliha !

Daasan , Oppiliappan Koil VaradAchAri Sadagopan

7

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

ஸ்ரீ:

ஓம் நஸமொ கவஸத விஷ்வக்ஸேநொய நம:

விக்னங்களை விலக்கியருளும் விஷ்வக்ஸேநர்.

ப ொய்ளகயடியொன்.

யஸ்ய த்ரவித வக்த்ராத்யா : பாரிஷத்யா: பரஸ்ததம் l

விக்நம் நிக்நந்தி ஸததம் விஷ்வக்தஸநம் தமாச்ரதய ll

கஜாைன், ஜயத்தஸநன், தபான்ற ஆயிரக்கணக்காை பரிஜைங்கள் எவருனடய ஆனணக்குக் கீழ்படிந்து நடக்கிறார்கதளா, அப்படிப்பட்ட ஸ்ரீவிஷ்வக்தஸநனர சகலவிதமாை

விக்ைங்களும் ( தனடகளும் ) விலகு-வதன் வபாருட்டு வணங்குகின்தறன் என்று வபாருள்படும், இந்த ஸ்தலாகம் ஸ்ரீவிஷ்ணுஸஹஸ்ரநாமத்தில் உள்ளது..

8

விஷ்ணுஸஹஸ்ரநாமத்தின் வதாடக்க ஸ்தலாகமாை “ சுக்லாம்பரதரம் “ என்ற ஸ்தலாகம் ஸ்ரீஹயக்ரீவனரப் பற்றியது என்று கூறும் ஸ்ரீனவஷ்ண-வர்கள், அதற்கு அடுத்த ஸ்தலாகமாை மஹாவிஷ்ணுவின் தசனைத்-தனலவராை விஷ்வக்தஸநனரப்பற்றிக்கூறும் தமற்படி ஸ்தலாகத்னதக் கூறிவிட்தட ஸஹஸ்ரநாமத்னதத் வதாடங்குவர்.

தசனைத்தனலவர், பனடத்தனலவர் என்பதிைால் இவருக்கு, தசனைமுதலி என்ற வபயரும் உண்டு. மரியானத நிமித்தம் காரணமாக தசனை முதலி-யார் என்றும் அனழப்பர்.

ஒரு வசயனலத் வதாடங்குமுன்ைர், னசவர்கள் எப்படி விநாயகக்கடவுனள வணங்கிவிட்டு ஆரம்பிப்பார்கதளா அது தபான்தற ஸ்ரீனவஷ்ணவர்கள், இந்த விஷ்வக்தஸநனர வணங்கிவிட்தட எந்த வசயனலயும் வதாடங்குவர். இவனரப்பற்றி ஸ்ரீஆளவந்தார் தம்முனடய “

ஸ்ததாத்ர ரத்ைம் “ என்ற ஸ்ததாத்ரத்தில் என்ை வசால்கிறார் என்று பார்ப்தபாம்.

த்வதீய புக்ததாஜ்ஜித தசஷ தபாஜிதா

த்வயா நிஸ்ருஷ்டாத்ம பதரண யத்யா l

ப்ரிதயண தஸநாபதி நா ந்யதவதிதத்

ததா நுஜாைம் தமுதார வகீ்ஷனண : ll

இதன் வபாருள் யாதைில், “ நீர் ( எம்வபருமான் ) கண்டருளிய ப்ரசாதத்தின் மிகுதினயப்

புசிப்பவரும், நித்ய, லீலா விபூதிகனளக் காப்பவரும், தமக்கு விதிக்கப்பட்ட வபாறுப்புகனள விருப்-பத்துடன் வசய்து முடிக்க வல்லவரும், எம்வபருமாைின்

நண்பருமாை தசனநமுதலியார், நாம் நம் இஷ்டப்படி விண்ணப்பிக்கும் அனைத்துக்-காரியங்கனளயும், உதாரணகுணமும், நன்னமயும், கருனணயும் நினறந்த பார்னவயால் வமச்சி, அதற்கு அனுமதினய வழங்கும் அறிஞதை !“ என்பதாகும். ஆக இந்த விஷ்வக்தஸநதர எம்வபருமாைின் ப்ரதாை மந்திரி தபான்று வசயல்படுகிறார் என்பது வதளிவாகின்றது.

இவரின் தவனலகனள விளக்கவந்த ஸ்ரீதவதாந்த ததசிகர், தம் தயாஸத-கத்தில் கீழ்கண்ட ஸ்தலாகத்தில் விளக்குகின்றார்.

“ அதசஷ விக்நசமநம் அநீதகஸ்வரமாச்ரதய l

ஸ்ரீமத் கருணாம் தபாவதௌ சிக்ஷாஸ்தராத இதவாத்திதம் ll “

இந்த ஸ்தலாகத்தின் வபாருவளன்ை ?

தமதல படியுங்கள்

இதன் வபாருள், “ இவரது தசனைகள் பகவானைதய நம்பி அவரிடத்தில்

பக்தி வசலுத்துபவர்களுக்கு, ஏற்படும் விக்ைங்கனள எல்லாம் தபாக்குவதற்தக ஏற்பட்டவர்கள். எல்லா னவதீகக் காரி-யங்கனளயும் வதாடங்குமுன்ைர், னவஷ்ணவர்கள் விஷ்வக்தஸநனர வண-ங்கிவிட்தடத் வதாடங்குவர். .ஸ்ரீநிவாஸனுனடய தனயவயன்ற தடாகத்திலிருந்து அதநக கினளகள் வவளியில் வபருக்வகடுத்து ஓடுகின்றை. அதில் தனய என்ற கினளயும் பக்தர்களின் சங்கடங்கனளப் தபாத்குவதற்-காக ஓடுகின்றது. இருப்பினும் இப்படி அதநகக் கினளகளில், ஞாதைாபததஸம் என்பதாை சினக்ஷனய (

9

வசயனல )தசனைமுதலி என்ற கினளதய வசய்கின்றது. “. இங்கு, சினக்ஷ என்ற வசால் உபததஸத்னத வசால்வது மட்டுமின்றி, பக்தன் வசய்யும் தவறுதல்கனள உரினமயுடன் தண்டிப்-பனதயும் வசய்வது என்று வபாருள். ( ஒரு குழந்னத தவறு வசய்தால் அதன் தாய் உரினம

யுடன் கண்டிப்பனதப்தபால ). இல்னலவயன்றால் தவறு வசய்வதத அவர்கள் சுபாவமாகிவிடும் என்ற அவர்கள்மீதுள்ள அளவுகடந்த கருனணதய காரணம் என்று கூறுகிறார் ஸ்வாமி ததசிகன்.

இந்த விஷ்வக்னஸநர் மஹாவிஷ்ணுவின் னசனைத் தனலவராக இருந்து அசுர- சம்ஹாரத்திற்கு உதவுவது மட்டுமின்றி, முன்தப கூறியதுதபால், ப்ரதாை மந்திரி தபான்று தன் னகப்பிரம்பாை “ தவத்ரவதி “ உதவியால் இந்த உலக நிர்வாகத்னத நடத்திக் வகாண்டு இருக்கின்றார்.

இனததய ஸ்வாமிததசிகன் தம்முனடய “ “யதிராஜ ஸப்ததியில் “

வந்தத னவகுண்ட தஸநாஞ்யாம் ததவம் ஸூத்ரவதிஸகம் l

யத்தவத்ர ஸிகரஸ்பந்தத விஸ்வதமத த்வய வஸ்தீதம் ll

என்று கூறுகிறார்.

தமதலக் கூறப்பட்ட ஸ்தலாகத்தின் வபாருள் யாவதைில், “ மஹா-விஷ்ணுவின் தசனைத்தனலவரும், ஸூத்ரவதீ என்ற வபயனரயுனடய மனைவியுடன் இருப்பவரும், எவருனடய தவத்ரவதி என்ற னகப்பிரம்பின் அனசவால் இந்த உலகம் நினலப்வபற்று நிற்கின்றததா, அப்படிப்பட்ட விஷ்வக்தஸநனர நான் வணங்குகின்தறன் “ என்பதாகும்.

அதநகமாக எல்லாப் வபருமாள் தகாயில்களிலும் இந்த விஷ்வக்தஸநனர, ஆழ்வார்கள், ஆச்சார்யர்கள் சந்நிகளில்தான் காணமுடியும். அடிதயன் அறிந்த வனகயில், மன்ைார்குடி ஸ்ரீராஜதகாபால ஸ்வாமி திருக்தகாயிலில் இவர்

ஸூத்ரவதியுடன் எழுந்தருளியிருப்பதாகவும், வசன்னைனய அடுத்த வபான்வினளந்த களத்தூர் என்ற கிராமத்தில் ஆதிதசஷன் மீது அமர்ந்த தகாலத்தில் மஹாவிஷ்ணுனவப் தபான்று அருள்பாலிக் கின்றார்.

ஆைால் சிலர் விஷ்ணு ஆலயங்களில், பிராஹாரத்தில் தும்பிக்னகயுடன் காணப்படுபவனரதய விஷ்வக்தஸநர் என்று நம்பிக்வகாண்டு இருக்-கின்றைர். மற்றும் சிலர், அவனர பார்வதி புத்திரன் விநாயகர் என்று கருதி அவருக்கு ததாப்புகரணம் தபாடுவர். அனவவயல்லாதம தவறு.

அப்படிவயன்றால் துதிக்னகயுடன் காணப்படும் அவர்தான் யார் ?. அவர்தான் “ கஜாநநன் “ என்று அனழக்கப்படும், விஷ்வக்தஸநருக்குக் கீழ் பணிபுரியும் அதநகப் பனடத் தனலவர்களுள் ஒருவர். ஜயத்தஸநன், ஹரி-வக்த்ரர், காலப்ரக்ருதி தபான்ற பனடத் தனலவர்களுள் முதன்னமயாைவர். இவருனடய முக்யதவனல திருக்தகாயில்கனள பராமரிப்பது, தகாயிலுக்கு வந்து தபாதவார்கனளக் கண்காணிப்பது, தகாயினலத் தூய்னமயாக னவத்துக் வகாள்வது தபான்றனவயாகும். ஆகதவ நாம் இவனரயும் வணங்க தவண்டும்.

இதனைதய பராசர பட்டரும், தம்முனடய ஸ்ரீரங்கராஜ ஸ்தவத்தில் “ விஷ்வக் தஸநரின்

தசனைத்தனலவர்களாை. கரிமுகன் ( கஜாநநன் ),

10

ஜயத்தஸைன், கலாஹலன், சிம்ஹமுகன் முதலிய எந்த வரீர்கள் ஸ்ரீரங்க தக்ஷத்ரத்னத நான்கு தினசகளிலும் காத்துக் வகாண்டு வருகின்றைதரா அவர்கள் நமக்குச் சுகத்னதயளிக்கட்டும்” என்கிறார்.

விஷ்ணு ஆலயங்களில், வசன்று எம்வபருமானை தரிசிக்கும் முன்ைர், துவாரபாலகர்கனள வணங்கிவிட்டு, பிறகு விஷ்வக்தஸநனர மைதிற்குள் தியாைித்துவிட்டு பிறதக வபருமாள் சந்நிக்குள் நுனழய தவண்டும். அதாவது அவர்கள் அனுமதியின்றி உள்தளச் வசன்று தவண்டிக்வகாண்டால், அதற்கு எம்வபருமான் பலைளிக்கமாட்டார். அதுதபான்தற ஸ்ரீனவஷ்ண-வர்கள் தங்கள் இல்லங்களில் வபருமாள் ஆராதைத்னதத் வதாடங்கு முன்-ைர் விஷ்வக்தஸநனர துளஸியில் ஆவாகைம் வசய்து, வடகிழக்கு தினசனயயில் திரும்பி நின்று வகாண்டு “ ஓம் நதமா பகவதத விஷ்வக்-தஸநாய நம : “ என்று அவர் மூலமந்திரத்னத உச்சரித்துவிட்டு, சூத்ரவதி-ஸதமத விஷ்வக்தஸநனர மாைசீகமாக வணங்கிவிட்டு

பின்ைதர வபருமாள் ஆராதைத்னத ஆரம்பிக்க தவண்டும்.

இவ்வளவு ஏன் ? வபருமாள்தகாயில்களில் ப்ரஹ்தமாத்ஸவம் ஆரம்பிக்கும் முதல் திைம், “

தசனைமுதலியார் உற்சவம் “ என்று இவனர ஆராதித்தப் பின்ைதர உற்சவத்னததய நடத்துவர். அன்று இரவு விஷ்வக்தஸநர் விக்ரகத்னத வதீி புறப்பாடாக, வபருமாள் வலமிருக்க இருக்கும் வதீிகளி-வலல்லாம் ஊர்வலமாக எழுந்தருளச்வசய்வர். இதன் காரணம் வபருமாள் உலாவர இருக்கும் வதீிகவளல்லாம் நன்றாக இருக்கின்றைவா ? வதீிகள் பழுது ஏதுமின்றி இருக்கிறதா ? உற்சவம் விக்ைங்கள் ஏதுமின்றி எந்த தனடயுமில்லாமல் நனடவபற இருக்க வாய்ப்பு இருக்கின்றதா ? என்று தநரில் வசன்று கண்காணிப்பதாக ஐதீகம்.

அது சரி ! இவனர ஆச்சார்யர்கள், ஆழ்வார்கள் சந்நிதியில் ஏன் எழுந்த-ருளப் பண்ணுகிறார்கள்

என்பதுதாதை உங்கள் தகள்வி ? காரணம்,

ஸ்ரீனவஷ்ணவ சித்தாந்தப்படி, நமக்கு முதல் ஆச்சார்யன் ( குரு ) ஸ்ரீமந் நாராயணன், அவர் தாயாருக்கு ( ஸ்ரீததவிக்கு ) தவதங்கனள உபததஸிக்க, அவர் விஷ்வக்தஸநருக்கு உபததஸித்தாராம். ஆக விஷ்வக்தஸநர் ஆச்சார்ய பரம் பனரயில் மூன்றாவது இடத்னத வகிக்கின்றார்

பிறகு அவதர நம்ஆழ்வாராக இவ்வுலகில் அவதரித்து நான்கு தவதங்கனளயும் சுந்தரத்தமிழில், (திருவாய்வமாழியாக ), அளித்து இருக்கிறார். இவர்மூலமாகதவ னவஷ்ணவ ஆச்சார்ய பரம்பனர வளர்ந்தது.

11

இதனைதய ஆச்சார்ய தைியைில் “ வபரும்பூதூர் வந்தவள்ளல், வபரியநம்பி, ஆளவந்தார், மணக்கால் நம்பி, உய்யக்வகாண்டார்,நாதமுைிகள், சடதகாபன், தசனநநாதன், இன்ைமுதத் திருமகவளன்று , எம்வபருமான் திருவடி அனடகின்தறதை “ என்று கூறுகிறது. இந்த விஷ்வக்தஸநர், நித்ய சூரிகள் தகாஷ்டியிலும் இடம் வகித்துக்-வகாண்டு எம்வபருமானுக்கு பரமபதத்தில் தசனவபுரிந்து வகாண்டு இருக்-கின்றார். நித்யசூரிகள் வரினசனயக்கூறும் தபாதும்

அநந்த, கருட, விஷ்வக்தஸநாதிகள் என்று இங்கும் ஸ்ரீனவஷ்ணவர்கள் இவனர மூன்றாவது இடத்திதலதய னவத்துக் வகாண்டாடுவர்.

12

னவணவக்தகாயில்களில், த்வாரபாலகர்கள், கருடன் தபான்ற நித்யசூரிகளுக்கு வபருமாள் சடாரி சாதிப்பது வழக்கமில்னல. இருப்பினும் நித்ய-சூரிகள் வரினசயில் இடம் வகிக்கும் இவருக்கு ஸ்ரீசடாரி சாதிப்பதுண்டு. காரணம் இவர் ஆச்சார்யர்கள் தகாஷ்டியில் இடம் பிடித்திருப்பதத.

ஈஸ்வர ஸம்ஹினதயில், வபருமாளுக்கு நிதவதைம் வசய்த ப்ரசாதத்னத இரண்டு பாகங்களாகச் வசய்து, விஷ்வக்தஸநருக்கு ஆராதைம் முடிந்த- தும் அவருக்கும், அவர் பரிஜைங்களுக்கும் ஒருபாகத்னதக் கண்டருளப் பண்ணுவர். பிரகு அந்த ப்ரசாதத்னத ஒரு ஆழமாை கிணற்று நீரில், அல்லது பூமிக்குள் தசர்த்துவிட தவண்டுவமன்று கூறப்பட்டுள்ளது.

இனவ தமலும், பாத்ம ஸம்ஹினத, லக்ஷ்மிதந்த்ரம் ஆகியவற்றிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும் விஷ்வக்தஸநர் ஆச்சார்ய பரம்பனரனய தசர்ந்தவர் என்பதால் அவருக்கு நிதவதைம் வசய்த ப்ரஸாதத்னத நாம் உண்ணலாம் என்பது வபரியவர்கள் கருத்து.

பாதுனகயின் வபருனமகனளச் வசால்லப்புகுந்த ஸ்வாமி ததசிகன், தம் பாதுகாஸஹஸ்ரத்தில் மற்றுவமாரு ஸ்தலாகத்தில்,

யா தத பாஹ்யாங்கணம் அபியத : பாதுதக! ரங்கபர்த்து: l

ஸஞ்சாதரஷு ஸ்புரதி விததி : ஸக்ரநீலப்ரபாயா : ll

விஷ்வக்தஸந ப்ரப்ருதிபிரவஸௌ க்ருஹ்யதத தவத்ரஹஸ்னத : l

ப்ருவிதக்ஷபஸ் தவ திவிஷதாம் நூநம் ஹ்வாநதஹது : ll

“ பாதுனகதய! சஞ்சாரத்திற்காகப் வபருமாள், தன் சயை அனறனயவிட்டு வவளிதய வரும்தபாது உன்மீது பதிக்கப்பட்ட இந்திர நீலக் கற்களிலிருந்து வவளிவரும் ஒரு நீலஒளி, னகப்பிரம்புடன் காணப்படும் விஷ்வக்-தஸநனர,ததவர்கனள அனழக்க அனணயிடும்படி உன் புருவவநளிப்பால் கூறுவது தபான்று ததான்றுகிறது “ என்று கூறுகிறார். ஆக ததவர்கள் அனைவரும் அவர் ஆனணக்குக் கட்டுபட்டவர்கள் என்பது விளங்குகின்றது அல்லவா !

இந்த தசனநநாதன் அவதரித்தது ஒரு ஐப்பசி மாதம், பூராட நக்ஷத்திர-மாகும். இவர், வஜன்மதிைத்தில் இவனர இந்த எம்வபருமான் ஸ்ரீமந் நாராயணைின் தசனைத்தனலவனர, நித்ய சூரினய, ஆச்சார்யனை, நீலதமகவண்ணத்துடன், நான்கு கரங்களில் முனறதய சக்ரம், சங்கு, கனத, தவத்ரவதிவயன்ற னகப்பிரம்பினைத் தாங்கிக்வகாண்டு, சூத்ரவதி என்ற தம் மனைவியுடன் கூடிய ( இவருக்கு யஞ்தஜாபவதீமும், ஸ்ரீவத்ஸமும் கினடயாது. மற்றபடி மஹாவிஷ்ணு தபான்தற ததாற்றமளிப்பார் ).

இந்த விஷ்வக்தஸநனர திைமும் அவர் மூல மந்திரம், காயத்ரி மந்திரம், த்யாை ஸ்தலாகம் மற்றும் அவருனடய அஷ்தடாத்திரத்னதச்வசால்லிவர நம் இடர்கள் அனைத்தும், பகலவனைக்கண்ட பைிதபால விலகிதயாடிடும் என்பதில் எள்ளளவும் ஐயமில்னல.

********************************************

13

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

தசனைமுதலியா( ர் )று.

நீலநிறத்துடன் தம்முனடய திருக்னககளில் , சங்கு, சக்ரம், கனத இவற்னற பாங்குடதநந்தி ;

மாலவனுனடய தசனைத் தனலவராக நின்று , எங்கும் ஆட்சி வசலுத்திடும் விஷ்வக்தஸைதர ! 1.

சூத்ரவதி துனணவியாய் உன்னுடன் இருந்திட , ஈதரழுவுலகத்தினையும் நீர் அழகுடன் ஆண்டிட ;

தவத்ரவதிவயன்ற னகப்பிரம்பினைத் தாங்கிதய ,

14

ஊதரவும்னமப்தபாற்றிட என்றும் இருப்பவதர ! 2.

அநந்தன், கருடன் இவர்கனளப்தபான்று நீரும் ,

நித்யசூரிகளின் வரினசதைில் அழகுற தசர்ந்து ;

அநந்தைாை அந்த எம்வபருமான் மைம் குளிர , நித்தம் அவருக்குப் பணிவினடகள் வசய்பவதர ! 3.

நான்கு தவதங்கனளயும் திருமகளிடம் பயின்று , குருபரம் பரம்பனரதைில் நீரும் அழகுடன் இருந்து ;

பாங்குடன் அவற்னற வசந்தமிழில் வழங்கிட , குருகூர்தைில் சடதகாபைாக அவதரித்தவதர ! 4.

இடர்கனளக் கனளந்திட உம்னமத்வதாழுதால் , ஆதவனைக்கண்ட பைி தபால் விலகிதயாடும் ;

சுடர்விட்டு நம் வாழ்வும் மலர்ந்திடுவமன்று ,

மாதவன் பனடத்தனலவதர உம்மிடம் வந்ததன் ! 5.

விதியின் பயைாய் இந்த பூவுலகில் பிறந்து , அல்லலுறும் இந்தப் வபானகயடி, தவறு ;

கதியின்றி உங்களுனடயதிவ்ய நாமங்கனளச் , வசால்லப்புகுந்ததன் எம்இடர் கனளவாவயன்தற ! 6.

வபாய்னகயடியான்.

15

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

. Swami Desikan’s

Garuda Dandakam

ANNOTATED COMMENTARY IN ENGLISH BY:

OPPILIAPPAN KOIL SRI VARADACHARI SATHAKOPAN

. ïI>.

ïI géf d{fk>

ïImte ramanujay nm>

ïImte ingmaNt mhadeizkay nm>

INTRODUCTION:

Swami Desikan was initiated into Garuda

mantram by his Acharya, Sri AppuLLar.

Incidentally, the Tamil word PuL stands for a

bird. Here the reference is to the divine

bird, Garuda, who is also known as Pakshi

Raja (the king of Birds). Garuda Mantram

includes therefore among its five syllables the

two syllables constituted by the word

Pakshi. The Garuda Mantram was a

Mantram of AppuLLar’s family. After

instructing Sri Desikan on all relevant Sri

Vaishnava granthas, Rahasyas, Tarka and

Vyaakarna, Sri AppuLLar initiated him into

the recitation of Garuda Mantram.

After his Acharya’s passing away, Sri

Desikan settled at Thiruvahindrapuram and

worshipped Sri Devanayaka Perumal and

Hemabujavalli Thaayar. While residing

there, he ascended the hillock near the Lord’s

temple known as Oushadhadri and sat

16

under an Aswattha tree and recited Garuda

Mantram for a considerable time in

intense concentration. Garuda Bhagavaan

was pleased with the devotion of Sri

Desikan and appeared before him and blessed

Sri Desikan. Sri Garuda Bhagavan also

gave an archa murthy of Yogaasika

Hayagrivan to Sri Desikan to use in his daily

Aaraadhanam. Sri Garuda also initiated

Swami Desikan into the recitation of Sri

Hayagreeva Mantram. The enormous

achievements of Swami Desikan came out of

the Anugraham of Sri Garuda Bhagavaan,

who is generally recognized in Sri

Vaishnava Sampradhaya as Veda Swaroopi.

Swami Desikan Composed Garuda

Panchaasat to record his gratefulness to Sri

Garuda Bhagavaan and incorporated the

Garuda Mantram in one of the 50 slokas of

that Panchasat. He then recited Sri

Hayagreeva mantram and had the good

fortune of seeing Sri Hayagreevan and

received His blessings as well. Swami

composed the Hayagreeva Stotram and

incorporated the Mantra of Sri Hayagreevan

in this stotram.

All the achievements of Swami Desikan as a

Great Acharya arose from the blessings

conferred by Both Garuda Bhagavaan and

His Lord Sri Hayagreevan at

Thiruvahindrapuram. The archa murthy of

the Yogaasika Hayagreeva presented by

Garuda Bhagavaan can be seen even today,

next to the Vigraha of Swami Desikan

sculpted by his own hands, when he was

challenged by a sculptor, who wanted to

defeat Swami in a vigraha nirmAnam contest.

Sri Garuda Dhandakam was composed on a

later occasion, when a Snake charmer

challenged Swami Desikan's title as

Sarvatantra Swatantrar and sent some

poisonous

snakes towards Swami to test his power in

handling those poisonous snakes. Swami

Desikan recited the Garuda Mantra and the

snakes were carried away by Garuda

Bhagavaan. The snake charmer lost thus his

snakes and his livelihood. He fell at the

feet of Swami and asked for forgiveness.

Swami forgave him and requested Sri

Garuda Bhagavaan to return the snakes and

composed the Garuda Dhandakam to

thank Sri Garuda Bhagavaan for his

intervention. This stotra was composed at

Kanchipuram.

Thus, the Stotras associated with Garuda

Bhagavaan and Sri Hayageevan, the Lord

of Learning occupies a special place among

the 28 stotras of Swami Desikan. Sri

Garuda Dhandakam, is a marvelous

composition as seen from its Dhandakam

structure.

In this stotram, Swami Desikan covers the

FOLLOWING topics to illustrate the

glory, power and status of Garudan as one of

the foremost Nitya Sooris serving

Sriman NaarayaNan in Sri Vaikuntam:

1. Vedas praising Garuda Bhagavaan.

2. Garuda"s service to Sriman NaarayaNa as

His Vehicle and Flag

3. His matrimonial status with his two wives

(Rudrai and Sukeerthi)

4. His adornment of great serpents as his

jewellery on his limbs.

5. His heroic deed in bringing nectar from

Indra Loka

6. His other heroic deeds in battles on behalf

of his Lord

7. His splendour as the Amsa (aspect) of Para

Vasudeva (i-e) his Sankarshana

Swaroopam.

8. His manifestion in five individual forms

9. His conferral of Vedhanta Vidya to his

aspiring devotees (i-e) his status as an

Acharya.

10. The worship of Lord Garudan by learned

scholars and saints

11. His power as the Garuda Mantra

Moorthy

12. His power to bless one with the 4

Purusharthas (goals) of Life

13. His incarnation as Garudan as a result of

the prayers of the Vaalakilya sages.

14. His power to bless one with the true

knowledge or Brahma Vidya

It is generally believed that the recitation of

this Dhandakam daily would protect one

from the harms caused by poisonous animals

such as snakes, scorpions et al.

POETIC STRUCTURE OF THIS

DHANDAKAM

17

In sanskrit poetry, each of the 4 Paadas of a

sloka can have 26 letters. If the letters of

each Paadas increase to 27,30,33,36 (other

multiples of 3 beyond 27), then this slokam

is recognized as a Dhandakam. The 3 lettered

units are known as a GaNa. Thus a 27

lettered Paada will have 9 GaNaas.There is

generally no restriction on the length of

the Paada in a Dhandakam.Swami Desikan

chose Paadas with 36 GaNaas or 108 =

(32X4) letters for the four Paadas of Garuda

Dhandakam.

The poetic genius of Swami Desikan is

abundantly evident in this Composition. The

Paadas of this Dhandakam parsed by its 144

GaNaas make intricate swoops in the air

and make sharp turns like the high soaring

Pakshi Raja (Garuda). The grammar of

the flight movement of this Dhandakam is

defined by NagaNaas and RagaNaas. At

the beginning of each Paada, the first two

GaNaas are made up of NagaNaas and the

remaining 34 are made up of RagaNaas.

NagaNaas are those GaNas or triads of

Aksharas/Syllables,which are laghu in

character; RagaNaas are those, where the

middle Akshara is Laghu and the remaining

two are Guru. The genius of Swami

Desikan as a poet is revealed from the study

of this Dhandakam, where he

scrupulously adheres to the rules of the

Dhandakam construction, including the

nuances of meter and GaNaas constituting

them. METERS

The first sloka (nama: pannaganaddhaya) is

set in the vedic meter known as

anushtub with 32 syllables. The last sloka

(vichitra siddha:) is also set in the same

meter. The sloka prior to the last one is set in

aarya vrittham. The remaining sloka

forms the body of the dhandakam with its

four paadas and each of the paadas

containing 36 ganaas.

ïImte ingmaNt mhadeizkay nm>

ïIman! ve»qnawayR> kivtaikRk kesrI,

vedaNtacayR vyaeRme siÚxÄa< sda ùid.

Srimathe Nigamantha Maha Desikaaya Nama:

Sriman Venkatanaatharya: kavithaarkika Kesaree I

Vedanthaacharya Varyome Sannidhattaam sadha Hrudhi II

nm> pÚg nÏay vEk…{Q vzvitRne

ïuitisNxu suxaeTpad mNdray géTmte.

Nama: pannaganaddhaaya vaikunta vasavardhineh I

Sruti-sindhu Sudhothpaada-mandaraaya Garutmathe II My salutations to Garuda with the beautiful wings. His limbs are adorned by the

mighty serpents that he has conquered in battle. They are his jewellery. He does all

the intimate kainkaryas to his Lord and is His Antharanga dhaasan. Garuda is

devoted always to the Lord and His services. He is adept like the Mandara Mountain

in churning the milky ocean of Vedas and to bring out the Brahma Vidyas. We can get the benefits

of these Brahma Vidyas by offering our worship to him. My

salutations are to him.

18

DHANDAKAM: PAADA 1

géfmiol ved nIfaixêF< iÖ;t! pIfnaet! ki{Qtak…{Q vEk…{Q

pIQIk«t SkNxmIfe SvnIfagit àIt éÔa sukIiÄR StnaÉaeg gaFaep gUF

S)…rTk{qkìat vexVywa vepman iÖijþaixpakLp iv:)ayRma[ S)qa

vaiqka rÆ raeicZDqa raijnIraijt< kaiNt k‘aeilnI raijtm!

Garudamakhila Veda NeeDadhirooDam Dhvishath Peedanothkantithaakunta

vaikuntapeetikrta skandhameedhe SvaneeDaa gatipreetha Rudraa Sukeerthi

sthanaabhoga-gaaDopakuDa sphuratkantakavraata veda vyataavepamaana

dhvijihavaadhikalpa vishppaaryamaaNa sphataavatikaa ratna rochischataa raajineerajitham

kaanti kallolinee raajitam I

Garuda Bhagavan has designed the Vedas as his cage and uses that cage as his seat.

(This suggests that the Vedas sing his praise). His Lord Sriman Narayana is bent

upon destroying the enemies of His devotees. No one can stop Sriman Narayana in

these endeavors. When He sets about to destroy the enemies of His devotees, he uses

the shoulders of Garuda as his transport. When Garuda transports his Lord on His

missions, his wives-Rudrai and Sukeerthi-- miss his absence from home. When the Lord’s mission

is successfully concluded, Garuda returns to his wives and they

embrace him intimately with affection. In that ecstatic state, the hairs on the body of

Garuda become stiff like thorns. This in turn hurts the serpents, which are covering

his body. The serpents are overcome with fear and they raise their hoods. On those

occasions, the ratnas positioned on their hoods radiate their brilliant red rays. That

splendorous group of red rays appear at that time as the mangala Aarathi to Garuda

and he sparkles in that flood of red light.

DHANDAKAM: PAADA 2

jy géf sup[R dvIRkrahar devaixpahar hairn ! idvaEkSpit i]Ý dMÉaeil

xara ik[akLp kLpaNt vatUl kLpaedyanLp vIraiytaeXy½mTkar

dETyairjEÇ Xvjaraeh inxaRirtaeTk;R s<k;R[aTmn! géTmn! mét!pÂkaxIz

sTyaidmtU Re n kiít! smSte nmSt e pnu Ste nm>.

Jaya Garuda Suparna Darveekaraahaara Devaadhipaahaarahaarin diwowkaspati

Kshipta Dambholi Dhaaraa kinaakalpa Kalpaantha Vatoola Kalpodhayaanalpa

Veerayithoodhyacchamatkaara Dhaityaari Jaitra Dhwajaarohanirdhaaritothkarsha

Sankarshanaatman Garutman Marutpanchakaadheesa Sathyaathimurthe na Kascchit

samas te namaste punaste nama: II

O Garuda Bhagavan! You have been named Suparna, because of the beauty of your

wings. Serpents of immense size serve as your food. You brought Nectar, the food of

the Devas- from Indra Loka to release your mother from the bonds of servitude. Indra

got angry at you during that time and threw his Vajra weapon at you. The sharp edge

of that powerful weapon caused wounds on your wings and rest of the body. The

welts from those wounds look today as pieces of jewellery on your body and attest to

your heroic deed in defeating Indra. Your other heroic deeds stand out like the

mighty winds that sweep the universe during the time of the great deluge. You are

sitting on the flag of your Lord, which denotes His victory over His enemies; from

your position on the flag of your Lord, we are able to infer your glories. You have

incarnated as Sankarshana among the four Vyuha Murthys of Sriman Narayana,

19

which are Vasudeva, Sankarshana, Pradhumna and Aniruddha.

You have divided yourself into five forms-- Satyar, Suparnar, Garudar, Taarkshyar

and VihagEswarar-- and matched those five forms with the five Vayus (Praanan,

Apaanan, Samaanan, Udhaanan and Vyaanan) and shine thereafter as a supreme

Devan. O Lord with the most exquisitely beautiful golden Wings! There is none, who

is equal to you. I offer my salutations to you first and then again repeat my

salutations.

DHANDAKAM PAADA 3

nm #dmjht! spyaRy pyaRy inyaRt p]ainlaS)alnaeÖel pawaeix vIcI

cpeqahtagax patal Éa<kar s<³uÏ nagNeÔ pIfaöu[IÉav ÉaSvÚoïe[ye

c{ftu{fay n&Tyd! Éuj¼æuve vi¿[e d<ò+ya tu ym! AXyaTmivXya ivxeya

ivxeya ÉvÎaSymapadyewa dyewaí me.

Nama Idhamajahath-saparyaaya Paryaaya-niryaata- pakshaanilaasppalanodhvela

PaToti Veechi- chapetaahataagaadha paatala Bhankara sankruttha nagendra

peetaasrunee bhaava bhasvannakhasreNayE chandatundaaya nrtyat bhujanga

bhruve vajrine dhamshtrayaa thubhyam Adhyaatmavidyaa vidheyaa vidheyaa

bhavath dhasyamaapaadhayeta dhayaTaasccha meh I O Garuda Bhagavan! Learned scholars offer

their uninterrupted worships to you.

Your wings in flight generate mighty winds that stir up all the oceans and make them

flow over their boundaries. The waves that rise and fall from those powerful winds

reach down to the netherworld (Paatalam) and the effect is like a violent blow given

by the palm of one’s hand.

A frightening sound heard as "Bhaam" reverberates around the world at that time.

The mighty elephants guarding the quarters are shaken up by this mighty sound of

"Bhaam" and run to attack you, the generator of that sound. Your rows of sharp nails

acting as the elephant goad attack those angry elephants of the quarters and repulse

them. Your mighty beak raises terror in the minds of your enemies. When you knot

your brows, it looks like the movement of the hood of a Cobra. Your canine teeth look

like the Vajra weapon of Indra and strikes terror in the hearts of your enemies. My

salutations to you of such limitless glory! May thou bless me so that Brahma Vidyas

become easy to be possessed by me! Please bless me out of your infinite compassion

so that I can have the good fortune to offer kainkaryams to you.

DHANDAKAM PAADA 4

mnurnugt pi]v± S)…rÄarks! tavkiíÇÉanu iàya zeorSÇayta<

niôvgaRpvgR àsUit> prVyaem xamn! vlÖei;dpRJvlÖalioLy àit}a vtI

[R iSwra<tTvbuiÏ<pra<ÉiKt xenu< jgNmUlkNde muku…Nde mhanNd daeGØI—

dxIwa muxakamhInam! AhInamhInaNtk.

Manuranugata Pakshi-vaktra sphurattharakas taavakaschitrabhanupriyaa

sekharastthrayathaam nasthrivargaapavarga prasuthi: paravyoma dhaaman

valadhveshidharpajjvalath Vaalakilya PratigynaavatheerNa sTiraam tatvabuddhim

paraam bhaktidhenum jaganmoolakandhe Mukundhe mahaanandadhogdhreem

dhatiTaa mudhaakaamaheenamaheenaanthaka II

O Garuda Bhagavan residing permanently in Sri Vaikuntam! Your mantram confers

to the reciters the four fold (Dharma-Artha-Kama -Moksha) goals of Life. That

mantram of yours made up of 5 syllables, has the Pranavam as its first syllable. At the

20

end, it carries the syllable associated with the wife of Agni. May the mantram of that

structure protect us! Once, Devendran became arrogant over his powers and insulted

the Sages with the name of VaalakilyAs. (The sages got angry and cursed Indra. They

cursed that Indra’s arrogance be destroyed by an incarnation of Sankarshana

(Garuda) on a future date). You were born from the vow made by the VaalakilyAs

that you destroy the mighty arrogance of Indra and you made their words come true.

You serve as the lord of Death for mighty serpents that challenged you.

Please bless me with the discriminating knowledge to distinguish between true

(superior) and false (inferior) knowledge. Your Lord is the fundamental and principal

cause of all the universes. Please bless me to have the cow representing the limitless

devotion to your Lord, so that it can yield for me its delectable milk. May that

devotion of mine be free from the distractions of the insignificant and evanescent

pleasures of life! May thou confer on me the boon of possessing such a superior

devotion to your Lord and True Knowledge about Him!

SLOKA IN AARYA METER OUTLINING THE STRUCTURE OF GARUDA DHANDAKAM

;q!iÇ<zÌ[cr[ae nr pirpaqI nvIn guMÉg[>,

iv:[urw d{fkae=y< iv"qytu ivp] vaihnI VyUhm!.

Shat-thrhimsathgaNa-charanoh nara paripaati naveena GhumbhagaNa: I

VishnuraTa-dhaNdakoyam Vigatayathu vipaksha Vaahini Vyuham II

This entire Garuda Dhandakam is of the form of one slokam. This has four Paadas.

Each of the Paadas has 36 GaNaas. Each Gana has three syllables. This Dhandakam

follows strictly the rules of composing Dhandakams and has the NagaNaas and

RagaNaas in each of the Paadas and yields novel word constructions. When one

recites this Garuda Dhandakam, it will destroy the formations of the enemies, who

have assembled to do battle with us and scatter them to the winds.

CONCLUDING SLOKA IN THE ANUSHTUB METER

ivicÇ isiÏd> sae=y< ve»qez ivpiíta,

géfXvjtae;ay gItaegéfd{fk>.

Vichitra siddhidada: sOyam Venkatesa Vipascchitaa I

Garudadhwaja-thoshaaya Gheetho Garudadhandaka: II

This Garuda Dhandakam was composed and sung by adiyEn, the Vidwan known as

Venkatesa to please the Lord, who has Garuda on his flagstaff. The recitation of this

Garuda Dhandakam will confer on the reciter multifold blessings and fulfill their

heartfelt wishes of every kind.

kivtaikRk is<hay kLya[ gu[zailne,

ïImtev»eqzeay vedaNt gurve nm>.

kavitaarkika siMhaaya kalyaaNa guNa shaaline.

shrImate ve~NkaTeshaaya vedaanta gurave namaH.

Dasan

Oppiliappan Koil Varadachari Sadagopan

21

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

PARASARA BHATTAR

..... . Arumbuliyur Jagannathan Rangarajan

As per Sriman Narayana's Sankalpam, Nithyasuris descended for Jeevatnmas to know the nature of Parama Athma, and for preaching Saranagathi tatwam of SriVaishnavam. Nammazhwar in Thiruvaimozhi informs about Nithyasurigals in various terms such as "Amarar, Devar, Vinnor, Vanavar, Deiva nayagar, Imaiyor, Nall vediyar, In the very first pasuram Uyarvar vara Uyar Nalam Nammazhwar mentions Sriman Narayana as Amarar Athipathi .Similarly in Agalagillen pasuram on Sri Venkateswara of Thirumalai, Azhwar says Nithyasurigal and sages like to worship Him always as "Amarar

manikkanangal virumbum Thiruvenkatathane .Nithyasurigal thus occupies a major role in SriVaishnava tradition. In this essay just aimed few lines on Parasara Bhattar a great Nithyasurigal . Parasara Bhattar was born in one Tamil year subhakrit ,in Vaikasi Anusham.His parents were Srivatsanka Misra(Sri Koorathazhwar), and Andal Ammal. He lived during 1027 to 1137. AD. It is said both he and his brother Vedha Vyasa Bhattar were born after taking

Sri Ranganathar's holy prasadam only. When heavy rain took place one day in SriRangam, Koorathazhwar was not able to get food. So both Andal and Azhwar remained at home without food. Noting this sad stage, Lord Sri Ranganatha, commanded chief staff of the temple to deliver them ,part of the food dedicated to Him as Naivedyam. Koorathazhwar was immensely pleased on the gesture of SriRanganatha and received this such a great divine prasadam. He took one third of it and gave the balance to his wife. She became pregnant later and gave birth to two sons. It was considered as Ramayana incident in which Similar to the incarnation of Sri Rama with three brothers, after taking sweet payasam took place. Sri Ranganatha and Srirama were thus born to Koorathazhwar after divine prasadam.The period of his life is informed in other ways such as 1078 -1175, 1106-1206, which are all said to be the first part of 12th century.

22

In SriRangarajasthavam sloka 17 Sri Ranganadha Kamala pada lalitaa indicates Bhattar was shown with much love and affection by the divine couple Lords Sri Ranganatha and Sri Ranganayaki. Once, when a renovation plan was chalked out for SriRangam temple, Bhattar's house was taken out for demolishing. Though he argued with the temple authorities initially, he could not succeed .He says that he would rather be born as a dog in the streets of Srirangam than being born than Devalokam as a Devan . Then he left for Thirukkottiyur. Somehow he came back again after sometime to SriRangam. He felt extremely happy and in Sri Rangaraja Sthavam he narrates his experiences very happily in every sloka. In this SriRangarajasthavam, Bhattar mentions Thiruvaimozhi as "Sahasra saakha Dravida Brahma Samhita, as Tamil Veda with thousand branches. His main contribution is SriVishnu Sahasranama Vyakyanam. His other works are Ashtasloki ,on the meaning of Ashtakshara manthras, Dvayam and charama slokam in 8 slokas. The next one is SriRangaraja Ashtakam ,also of 8 slokas on the desires to worship Sri Ranganatha and to take bath in Cauveri. In his Sri Rangaraja sthavam, with 127 slokas in first part on Azhagiya manavalan, Namperumal glories, and 105 in second part with principles of Visishtadwaitam and prayers to Archa moorthy Ranganatha. . Sri Guna Rathna Gosham is with 61 slokas on sri Ranganayaki Thayar. Apart from these there are other works also, for which details could not be gathered much.Sri Ramanuja

appointed Parasara Bhattar as the head of Sri Vaishnavites.

Even when he was just five year old,Bhattar snubbed a s great scholar by some simple questions.. Once in his younger days he was listening Thiruvaimozhi pasurams . The lines Chiruma manisar aai ennai aandar inge thiriyave in 8.10.3 pasuram Urumo paavi enakku was very much puzzled to him . Nammazhwar says in this as Bagavathars in this world are small in size, but in knowledge they are big enough. So what is the necessity of going to Bagavan instead of these Baagavathas.So Bhattar asked his father as "How big and small things exist together in this world. Koorathazhwan excited much on this question and his understanding capacity . But he said that he will tell the reason only after his Upanayanam , as he was too young now to know this. HHe added that vedas can be taught only in practical at a certain age. On one occasion bhattar calls out one of the scholors and asked him as what is the Upayam . The scholar replied as In sastras karma, jnana, bhakthi are said as upeyams in sastras. Then Bhattar asked about Upeyam. The scholat said Isvaryam, kaivalyam and kainkaryam . Bhattar finally told him as Emperuman is only both Upayam and Upeyam.Then he stressed SriVaishnavites have this correct answer only for ever.

Sri Parasara Bhattar's vyakhyanam for Sri

Vishnu Sahasranamam are only based on

etymological level and also partly of his own

experience as Gunanubhavam.

Visishtadwaita philosophy of Bhakthi

towards Sriman Narayana with His

sausilyam, saulabhyam and easy access to

devotees, infinite mercy ,willingness to help

and forgive from the huge sins are clearly

narrated in the meanings of Sahasranamam.

Adiyen writing and presenting DHARMA

STHOTHRAM every week in this magazine

mostly based on Parasara bhattar's

vyakyanam. My prayers now is to continue

this effort tioll my last breathe.

*********************************************************************

23

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

äa[]ÇfŸ - fU¤kh‹

ொமொ ொர்த்தசொரதி.

É©zh£oš äa[]ÇfËš

KjštuhÆU¥gt® meªj‹, fUl‹

ÉZt¡n[e® M»a _t®.

âUteªjhœth‹ gh«ò cU¡bfh©L«,

fUl‹ gøíUÉY«, nrida®nfh‹

kÅj cUÉY« v«bgUkhD¡F¡

if§f®a§fis¢ brŒJ tUt®. _tUnk

x¥g‰wt®fshÆD« fUlhœthU¡F¢

áw¥òfŸ gy c©L. ït® gyÉj§fËš

v«bgUkhD¡F¥ gÂòÇtij

Mstªjh®

jh[Þ[fh thAekh[e« ¤t#:

aÞnjÉjhe« ›a#e« ¤upka:

cgÞâj« nje ònuh fU¤keh

¤tj§¡Ç [«k®¤j »zh§f

nrhãeh

v‹W jkJ Þnjh¤uu¤e¤âš

ÉtǤJŸsh®. ntj_®¤âahd ït®

v«bgUkhD¡F e©g‹, thAd«,

M[e«, bfho, nkšf£o, Éá¿, rhku«

v‹W gygoahf ït® gÂ

mikªâU¥gij ÉtÇ¡»wh®.

ïtUila cl«ãš v«bgUkh‹

âUtofshš beU¡F©L mGªâajhš

c©lhd jG«òfis Mguz§fshf¥

bg‰¿U¥gt®. v¥nghJ« v«bgUkh‹

âUK‹ng T¥ãa ifíl‹ ïU¥gt®.

všyh âU¡nfhÆšfËY« bgUkhŸ

24

[ªÃâ¡F vânu bgÇaâUtoahd

fUlD¡F¤ jÅ [ªÃâ ïU¥gij eh«

fh©»nwh«. ït® ntjÞt%ãahdjhš,

ntjnt¤adhd v«bgUkh‹ j‹id¡

f©zhoÆš fh©gJ nghy ït®

âUnkÅÆš fh©»wh‹.

v«bgUkhD¡F¥ gÂbrŒtâš ïtU¡F

Ä¡f C‰wKŸsJ nghynt ïtiu¥

gÂbfhŸtâš v«bgUkhD« ÄFªj

Mdªj« bfhŸ»wh‹.

v«bgUkh‹ ïuhkdhfî«

»UZzdhfî« ï«k©Qy»š

mtjǤjnghJ« fUlhœth® tªJ

cájkhd áy gÂfis¢ brŒJÉ£L¢

bršt®. uhkuhtz í¤j¤â‹ eLnt

uhkyºkz®fis ehfghr¤jhš

ïªâuͤJ f£l, m¥nghJ fUl‹ m§F

tªJ, mt®fis ehfghr§fËÈUªJ

ÉLɤJ, uhkid tz§»¢ br‹wjhf

$uhkhaz¤âš fh£l¥g£LŸsJ.

»UZzhtjhu¤â‹ nghJ«

f©zD¡F m›t¥nghJ fUl‹ tªJ

gÂah‰¿ajhf òuhz§fŸ ngR»‹wd.

v«bgUkhDila mtjhu§fŸ nghynt

äa[]ÇfË‹ mtjhu§fS« ek¡F

ešy be¿Kiwfis cz®¤j¡

Toait. fUlgfthDila mtjhu

rǤâu§fËš gft¤ mgrhuK«, ghftj

mgrhuK« v›tsî bfhLikahdit

v‹gij És¡f tªj ïu©L

Ãfœ¢áfis eh« ÑnH fhzyh«.

e«khœthUila âUthŒbkhÊ¥ ghRu«

(7-1-6) x‹¿š mikªJŸs

“É©Qsh® bgUkh‰foik

brŒthiuí« brWik«òyÅit” v‹w

th¡»a¤ bjhluhdJ ïªâÇa§fshš

V‰gL« Ôikia¥ g‰¿¥ ngR»wJ.

ïªj¥ ghRu¤âš e«ik¡ fh£oY«

v›tsnth nk«g£lt®fŸ äa[]ÇfŸ.

ït®fŸ É©Qyf¤âš ïUªJ

bfh©L v«bgUkhD¡F mtDfªj

if§f®a§fis ïilÉlhJ

brŒJbfh©oU¥gt®fŸ.

m¥go¥g£lt®fisí« ïªj I«òy‹fŸ

gLFÊÆš jŸËÉL«

rhk®¤aKilaitfŸ v‹W

I«òy‹fË‹ tÈikia¥ g‰¿

ÉtÇ¡»wh® Mœth®. m¤jifa

bfhLikahd ïªâÇa§fË‹

tr¤âdhš fU¤kh‹ g£lghLfŸ

ek¡F¢ áªâ¡f¤ j¡fit.

25

njntªâuD¡F khjÈ v‹w [huâ

xUt‹ ïUªjh‹. mt‹ ïªâuD¡F

[huâahf k£LÄ‹¿ áwªj e©gDkhf

ïUªjh‹. khjÈ¡F mH»Y«

Fz¤âY« Äf¢ áwªJ És§Fgtshd

Fznfába‹D« bg© ïUªjhŸ.

khjÈ mtS¡F¤ jFªj tuid¤ njo¡

bfh©oUªjh‹. m›ntisÆš mt‹

ehuj KÅtiu¢ rªâ¤jh‹. clnd

mtiuí« Jizahf¡ T£o¡ bfh©L

gy cyf§fˉ br‹W tu‹ njodh‹.

j¡f tuid¡ fhzhkš

ghjhsnyhf¤â‰F¢ br‹W njl

Mu«ã¤jh‹. m§nf th[]»Ædhš

Ms¥gL»‹w nghftâ v‹D« áwªj

efiu milªJ m§nfÆU¡»‹w mndf

ehfFkhu®fis¥ gh®¤jh‹. m¥bghGJ

[&Kf‹ v‹D« ehfFkhu‹ Äf¢ áwªj

%gyht©a§fnshL âfœtij¥ gh®¤J

mtD¡F¤ j‹ kfis¡ bfhL¡f

ÉU«ãdh‹. khjÈ [&KfdJ

gh£ldhiu¡ f©L j‹ ÉU¥g¤ij¡

Tw, mt® k»œ¢ánahL JauK«

bfh©ltuhŒ “ïtdJ jªijia¡

fUl‹ c©lh‹. ïªj [&Kfidí« xU

khj¤â‰FŸ c©ng‹ v‹W

brhšÈÆU¡»wh‹. Mjyhš ïtD¡F

âUkz« brŒjš V‰wj‹W” v‹W

bjÇɤjh®. mJ nf£l khjÈ, v‹dhš

kUkfdhf tÇ¡f¥g£l cdJ

bgs¤âu‹ v§fSl‹ tªJ

njntªâuid¡ fh©ghdh»š ïtD¡F

Míis¤ jªJ fUlid¤ jL¡f

Kašnt‹ v‹W T¿ mtÇl«

Éilbg‰W¡bfh©L [&Kfid

miH¤J¡ bfh©L ïªâuÅl«

br‹wh‹. ïªâuDila mitÆš

ïªâuD«, cngªâu_®¤âahd

âUkhY« 剿U¡ifÆš, elªj

brŒâfisbašyh« ehujKÅtU«

khjÈí« T¿d®. ïjid¡ nf£l

âUkhš, ïªâuid neh¡» ïtD¡F

mÄ®j¤ij¡ bfhL¥ghahf v‹W

brhšÈaUs, ïªâu‹ fUldJ

guh¡uk¤ij Ãid¤J¥ gaªjtdhŒ,

âUkhiy neh¡» “njtßnu mtD¡F

mÄ®j¤ijí« Míisí« jªjUŸf”

v‹wh‹. âUkhš “[fy nyhfhgâahd

Ú bfhL¥gnj nghJ«. mjid kh‰Wth®

ah®?” v‹W Tw, ãwF ïªâu‹

[&KfD¡F Ú©l Míis tukË¡f,

clnd khjÈ [&KfD¡F¤ j‹ kfis

kz«òÇɤjh‹. ï¢brŒâia¡

nfŸÉí‰w fUl‹ ïªâu‹ ÛJ

fL§nfhg§bfh©L jdJ ïiuia

mt‹ jL¤JÉ£lj‰fhf¥ gygy

fLikahd th®¤ijfshš êâ¤jh‹.

m¥nghJ, [&Kf‹ jh‹ Ú©l Míis

tukhf¥ bg‰¿UªjhY«, fUlDila

fUîWjiy¡ f©lŠá¥ âUkhÈdU»š

br‹W m¥bgUkhdJ f£oÈ‹ fhiy¡

f£o¡bfh©L ru©òf, âUkhY«

[&KfÅl« “mŠrhnj” v‹W ijÇa«

brh‹dh®. mij¡ f©l fUl‹

âUkhiy neh¡» “[fy njt®fis¡

fh£oY« kAhgyrhÈahd c«ik¢

á¿J« áukÄ‹¿ ïwF Kidah‰

Rk¡»‹w v‹id¡ fh£oY«

26

tÈikíilah® ah®? ïjid¢ r‰W

Mnyhá¤J¥ gh®¥Õuhf” v‹W ÄFªj

f®t¤njhL gšy¡F¤ ö¡F«

TÈ¡fhuid¥ nghš ngr, m¡

fLikahd brh‰nf£l âUkhš fUlid

neh¡» “Äfî« J®gydhd Ú c‹id

Úna kAhgyrhÈahf v©Â¡ bfh©L

vkJ K‹ÅiyÆš j‰òfœ¢á brŒJ

bfh©lJ nghJ«, vdJ

ty¡ifbah‹iw kh¤âukhtJ Ú

jh§Fthnah” v‹W brhšÈ fUl‹

njhËš jdJ tyJ âU¡fu¤ij

it¤jh®. fUl‹ v«bgUkhdJ

âU¡fu¤â‹ ghu¤ij¤ jh§f kh£lhkš

tUªâ tÈikbahʪJ _®¢á¤J

ÉGªjh‹. ã‹d® bj˪J vGªJ

brŒj jtW¡F bt£f¥g£L¤

jiyFŪjh‹. xU mšg czɉfhf

gfthÅlnk vâ®m«ò nfh¤J

ÉFksɉF ïªâÇa§fŸ j‹id

ï£L¢ br‹wij Ãid¤J tUªâdh‹.

âUkhiy tz§»¥ gythW gÂbkhÊ

T¿¤ j‹ ãiHia¥ bghW¤jUs

nt©Lbk‹W ãuh®¤â¡f âUkhš

âUîŸsÄu§» mtD¡F [khjhd§

T¿, jdJ âUtoÆ‹ bgUÉuyhš

[&Kfid baL¤J fUl‹ njhËÈ£L

ïtid cdJ mil¡fykhf¡ bfh©L

ghJfh¡f¡ flthŒ v‹W ÃaÄ¡f mJ

Kjš fUl‹ [&KfndhL e£ò bfh©L

mtid¤ j‹ njhËš jǤJ bfh©L

És§»dh‹. ï›thW ïªâÇa§fŸ

e«ik v›thW gftjgrhu¤âš

jŸËÉL»‹wd v‹gij

fU¤khDila rǤâu« ek¡F

cz®¤J»wJ.

ghftjgrhu¤â‹ fLikia

És¡Ftj‰F kAhghuj¤âÈUªJ

k‰bwhU ïâAh[« fh£l¥gL»wJ.

fhyt‹ v‹w mªjz‹ xUt‹

É¢thĤâuÇl¤âš ɤiafbsšyh«

f‰W¤ nj®ªJ KoÉš FU jøiz

VjhtJ bfhL¤jhy‹¿ ek¡F ïªj

ɤiafŸ ga‹juhJ v‹bw©Â

mtÇl« “mona‹ njtßU¡F v‹d

jøiz [k®¥ã¡fntQ«” v‹W

nf£lh‹. mj‰F mt® “eh‹ c‹Dila

g¡âÆdhY« gÂÉilfshY« ÄFªj

rªnjhõ¤ij milªnj‹. vd¡F Ú

x‹W« [k®¥ã¡f¤ njitÆšiy”

v‹wh®. m¥go mt® gy jlit

brhšÈí« fhyt‹ nf£fhkš VjhtJ

xU jøiz ÃaĤjnjahfnt©L«

v‹W Û©L« Û©L« îgªâ¡fnt

mt® Ó‰w§bfh©L “cl«bgšyh«

rªâuk©ly« nghy btS¤J xU fhJ

g¢ir Ãw¤Jl‹ ïU¡f¥ bg‰w

v©ûW Fâiufis ÉiuÉš

bfh©L jUthŒ” v‹wh®. fhyt‹

ïij¡ nf£L âL¡»£lh‹. ïJngh‹w

mó®tkhd FâiufŸ »il¡f v§nf

brštJ v‹W ÄFªj JaukilªjtdhŒ

v‹d brŒtJ v‹W nahá¤J¡

bfh©L ïUªjh‹. všyh

ÉU¥g§fisí« Ãiwnt‰wtšy

v«bgUkhid neh¡» cghÌ¡f¤

bjhl§»dh‹. m¥nghJ mtD¡F

27

e©gdhf ïUªj fUl‹ mt‹ K‹

tªJ Ëwh‹. fUlid tz§» ït‹

jd¡F ne®ªj J‹g¤ij¢ brh‹dh‹.

fUl‹ “v‹Dl‹ th, ïUtUkhf¤

njo¥gh®¡fyh«” v‹W mtid¤

ö¡»¡bfh©L ïªj ók©ly«

KGtJ« R‰¿ tªjh‹. m¥go ïUtU«

R‰¿tU«nghJ, nkš [K¤âu¤âš

Çõgbk‹D« kiyÆ‹ ÛJ ïis¥gh¿

Ëwh®fŸ. m§nf m¿É‰ áwªjtshd

rh©ošia v‹»w xU itZzÉ

tá¤J tUtij¡ f©L mtËl«

br‹W tz§»dh®fŸ. mtŸ mt®fis

tunt‰W cgrǤJ m‹iwabghGJ

m›Él¤ânyna j§»¢ bršY«go

T¿dhŸ. ït®fŸ m§nf gL¡F« nghJ

ï¥go¢ áwªj g¡ijahd ïtŸ xU

â›anjr¤âny tá¡fhkš ï¥go¤

jÅna tá¡»whns v‹W fUl‹

Ãid¤J ïtis ï›Él¤âÈUªJ

ntbwhU â›anjr¤âny bfh©L nghŒ

nr®¥ngh« v‹W v©Âdh‹. áwªj

g¡j®fŸ thGÄlnk â›anjr« v‹gij

czuhkš mªj itZzÉ ïUªj

ïl¤ij ïÊthf Ãid¤jh‹ fUl‹.

ïªj ghftj mgrhu¤jhny fUlD¡F

áwFfŸ mid¤J« c⮪J mtdhš

x‹W« brŒa Koahk‰ nghŒÉL»wJ.

ïij¡ fhyt‹ f©L kdjhš VnjD«

ahÇlnkD« mgrhu¥g£lhnah v‹W

fUlÅl« nf£f, fUlD« jh‹ mªj

itZzÉ tá¡F« ïl¤ij¥ g‰¿¤

jhœthf Ãid¤jij¢ brhšÈ

mtËl¤âY« k‹Å¥ò nt©l mtsJ

mD¡uA¤jhny m›tgrhu« Ú§» K‹ò

nghny áwFfŸ Kis¡f¥ bg‰W, gwªJ

br‹wh‹ v‹w rǤâu« c¤nahf

g®t¤âš 112 M« m¤âaha¤âš

mikªJŸsJ.

ïªj¢ rǤâu¤ij ÞthÄ njáfD«

$k¤ uAÞa¤ua[hu¤âny mguhj

gÇAhuhâfhu¤âny vL¤J¡fh£o

Ã%ã¤JŸsh®. ïjdhš m¤aªj gft¤

if§f®agu®fS¡F« moat®fŸ

Éõa¤âš V‰gL« á¿a mgrhuK«

bgÇa j©lid¡FÇa Éõakh»wJ

v‹w c©ik ek¡F cz®¤j¥gL»wJ.

äa[]Çahí«, ò©aghg f®k§fË‹

Þg®r« á¿JÄšyhj fUlgfthD«

e«ik¥ nghy f®kt¢auhŒ fh®a« brŒJ

j©lid¡F£gLthnuh v‹w

MnBg¤â‰F rkhjhdkhtJ

v«bgUkhid¥ nghy äa[]ÇfS«

ï§F tªJ mtjÇ¡F« rka§fËš

f®kt¢aiu¥ nghy mãeƤJ áy

fhÇa§fis¢ brŒa neÇL«.

mitfis¡ f©L eh« fy§fhkš

mªj¢ rǤâu§fŸ És¡F« c£fU¤ij

k£Lnk eh« bfhŸsnt©L«.

28

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

அனந்தன் என்னும் அற்புதம்

அடிஸயன் கீதொ ரொகவன்.

இருள் இரியச்சுடர்மணிகள் இளமக்கும் பநற்றி இனத்துத்தியணி ணமொயிரங்கைொர்ந்த அரவப்ப ருஞ்ஸசொதி அனந்தன் என்னும் அணிவிைங்கும் உயர்பவள்ளையளண என்று குலஸசகரொழ்வொர் பகொண்டொடும் அனந்தன் , ஆதிஸசஷன் என்றும் திருவனந்தொழ்வொன் என்றும் அனந்தஸசஷன் என்றும் ல்ஸவறு ப யர்கைொல் ஸ ொற்றப் டுகிறொர். திருவனந்தொழ்வொளனப் ற்றி ல்ஸவறு களதகள் பசொல்லப் ட்டொலும் மஹொ ொரதத்தில் பசொல்லப் டுவதொவது.........................

தக்ஷப்ரஜொ தியின் மகள்கைொன கத்ருளவயும் வினளதளயயும் கொச்ய முனிவர் மணந்து பகொள்கிறொர். கத்ருவிற்கு ஆயிரம் நொகங்கள் புத்திரர்கைொகவும் வினளதக்கு அருணன் (சூரியனின் ஸதஸரொட்டி) மற்றும் கருட கவொன் அவதரிக்கிறொர்கள். கத்ரு குமொரர்கைில் முதல்வர் ஆதிஸசஷன். அவருக்குப் ின் வொசுகி, ,தக்ஷகன், ஐரொவதொ,

கொர்க்ஸகொடகம் முதலொன 1000 நொகர்கள் ிறந்தனர். ிறப் ிஸலஸய நொகங்கள் பகொடூரமொனவர்கைொகவும் மற்றவர்களைத் துன்புறுத்து வர்கைொகவும் இருக்கஸவ அளதக் கண்டு ஆதிஸசஷன் மனம் வருந்தினொர். தன் தொயின் உடன் ிறந்தவரொன வினளதக்கும் அவருளடய குமொரனொன கருடனுக்கும் கூட அவர்கள் தஙீ்கிளைப் ளதக் கண்டு மனம் வருந்தி அவர்களை விட்டு விலகி ிரம்மளன ஸநொக்கி கடும்தவம் இருக்கத் பதொடங்கினொர். அவருளடய திருஸமனி ஒட்டி உலர்ந்து சருகொகி பவறும் உயிர் மட்டுஸம உள்ை நிளலயில் ிரம்மன் அவருக்கு கொட்சியைித்தொர். அனந்தன் அவரிடன் தன் மனம் மிகவும் சலனமுளடயதொக இருப் ளதக் கூறி அளத நீக்கும் வைி பதரிந்தொல் தொன் இன்னும் கடுளமயொன தவத்தில் ஈடு டமுடியும் என்று கூற அவளர இந்த பூமிளயத்

29

தொங்கிக் பகொள்ளும் டி அருள் பசய்தொர். அன்றிலிருந்து அனந்தன் தன் ஆயிரம் தளலகைொல் ொதொைத்திலிருந்து பூமிளயத் தொங்கிக் பகொண்டிருக்கிறொர். இருப் ினும் கருடன் நொகர்களை ைி வொங்குவதறிந்து அஞ்சி ிரம்மனிடம் முளறயிடஸவ அவர் ஸ்ரீமந்நொரொயணனிடம் சரணளடயச் பசய்தொர். ஆதிஸசஷனின் கவளலளய அறிந்த ஸ்ரீமந்நொரொயணன் அவருளடய தவத்திளன பமச்சி அவளரத் தன்கீழ் டுக்ளகயொகச் பசய்தருைினொர். தனது ளகங்கர்யத்தினொல் ஆதிஸசஷன் நித்யசூரிகைில் முதல்வனொகத் திகழ்கிறொர்.

ஆதிஸசஷன் ொல் ஸ ொன்ற பவண்ளம நிறமும் ஆயிரம் தளலகளும் ஆயிரம் தளலகைிலும் ஸ்வயம்ப்ரகொசத்தினொல் ஒைிவிடும் மொணிக்கங்களையும் உளடயவர். சங்கர்ஷணன் என்னும் ப யரிளன உளடயவர்.( ( ொகவதபுரொணம் (10/1/24) .

”அனந்தஸ்சொஸ்மி நொகொநொம்” (நொகங்கைில் நொன் அனந்தனொக இருக்கிஸறன்) என்று கண்ணன் கவத்கீளதயில் கூறுகிறொர். (10-29)

அனந்தன் எப்ஸ ொது தன்ளனப் டுக்ளகயொக சுருட்டிக் பகொள்கிறொஸரொ அப்ஸ ொது ப்ரையகொலம் என்றும் அவர் தன் டங்களை விரிக்கும்ப ொழுது உலகத்தில் ச்ருஷ்டி பதொடங்கப் டுகிறது என்று சொஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன. ஸசஷ: என்றொல் மீதி என்று அர்த்தம். ப்ரையகொலத்தின்ஸ ொது இருப் வர் இவர் ஒருவஸர என் தொல் ஸசஷன் என்றும் முதலில் ஸதொன்றியதொல் ஆதிஸசஷன் என்றும் எல்ளலயில்லொதவர் என் தொல் அனந்தஸசஷன் என்றும் அளைக்கப் டுகிறொர். ப ருமொனின் ப்ரீதிக்கு ஏற் (ஸசஷி) ளகங்கர்யம் பசய்வதொலும் ஸசஷன் என்று ஸ ொற்றப் டுகிறொர்.

அனந்தன் ஒருஸ ொதும் திருமொளல விட்டுப் ிரியொதவர். ரொமொவதொரத்தில் இளையொழ்வொரொகவும் க்ருஷ்ணொவதொரத்தில் லரொமனொகவும் அவதரித்து எம்ப ருமொனுக்கு எப்ஸ ொதும் ஸசளவ புரிந்தவர். ப ருமொைின் திருவவதொரம் முடியும் முன்ஸன தன் அவதொரத்ளத முடித்துக்பகொண்டு அங்கு பசன்று ப ருமொைின் வருளகக்கொகக் கொத்திருந்தவர். ஸதசப்ப்ரஷ்டம் பசய்யப் ட்டதொல் இளையொழ்வொர் சரயு நதியில் மூழ்கியஸ ொது அந்நதி பவள்ைத்தில் இருந்து ஸதஸஜொமயமொன ஒரு ஒைி பவண் ொம் ின் உருவத்தில் வொஸனொக்கி பசன்றளத அஸயொத்யொவொசிகள் கண்டளத வொல்மீகி உத்தரகொண்டத்தில் குறிப் ிடுகிறொர்.

அஸதஸ ொல் க்ருஷ்ணொவதொரத்தின் முடிவில் ப்ரொ ொே தரீ்த்தத்தில் லரொமன் த்யொனத்தில் உயிர் துறக்கும்ஸ ொது அவருளடய வொயில் இருந்து ஒரு பவண் ொம்பு புறப் ட்டுச் பசல்வளத ொகவதபுரொணம் குறிப் ிடுகிறது.

அனந்தனின் ப ருளமகளை முதலொம் திருவந்தொதியில் ப ொய்ளகயொழ்வொர் ஸ ொற்றுகிறொர்.

நின்றொல் குளடயொம் இருந்தொல் சிங்கொசனமொம்*

நின்றொல் மரவடியொம் நீள்கடலுள் * - என்றும்

புளணயொம் மணிவிைக்கொம் பூம் ட்டொம் புல்கும்

அளணயொம் * திருமொற்கு அரவு

திருவனந்தொழ்வொன் எம்ப ருமொனுக்கு சத்ர ளகங்கர்யம் பசய்கிறொர் (குளட ளகங்கர்யம்). நித்யசூரிகைில் முதல்வனொன அனந்தொழ்வொன் ப ருமொனின் நிளலக்ஸகற் வும் திருவுள்ைத்திற்ஸகற் வும் வி வத்திற்ஸகற் வும் ளகங்கர்யம் பசய்வதில் அவருக்கு நிகர்

30

அவஸர. வி வொவதொரத்தில் ப ருமொள் எழுந்தருளும்ஸ ொது அவர் எம்ப ருமொனுக்கு குளடயொகிறொர். ஸ்வொமி ஸதசிகன் யொதவொப்யுதயத்தில் சொதிக்கிறொர்

“ அநுஜகொம ச பூ4த4ர ந்நக3: ஸ்புட ணொமணி த ீக3ஸணொத்வஹ:

(பூமிளயத் தளலயொல் தொங்கும் ஆதிஸசஷன் ஸமலொப் ொகப் டங்களை விரித்து அவற்றிலுள்ை மணிகளை விைக்கொகக் பகொண்டு வேுஸதவர் க்ருஷ்ணளன ப்ருந்தொவனத்திற்கு பகொண்டு பசல்லும்ஸ ொது ின் பதொடர்ந்தொர்.)

எம்ப ருமொன் ரம தத்தில் ஸசளவ சொதிக்கும்ஸ ொது அனந்தன் அவருக்கு சிம்மொசனமொக ஸசளவ சொதிக்கிறொன்.

(மளலயப் ஸ்வொமி – ஸசஷவொகனம்) வி வொவதொரத்தில் எம்ப ருமொன் ரொமனொக அவதரித்தஸ ொது ஸசஷனொனவன்

அவருளடய திருப் ொதுளகயொக அவதரித்தொன். ஸசொைிங்கர் ஸயொகநரசிம்மர் சன்னதியில் சடொரியில் ஆதிஸசஷன் திருவுருவம் ப ொறிக்கப் ட்டிருப் ளத கொணலொம்.

31

ஸசஷன் திருப் ொதுளகயொக அவதரித்தஸ ொது ஏற் ட்ட மஸஹொத்ேவத்ளத ஸ்வொமி ஸதசிகன் ொதுகொசஹஸ்ரத்தில் பகொண்டொடுகிறொர். நம் தளலயிலுள்ை பகட்ட எழுத்துக்களைபயல்லொம் திருப் ொதுளகயொனது நம் தளலஸமல் சொதிக்கும்ஸ ொது அைித்துவிடுமொம். ொதுளக என்றொல் ொ – ொவங்கள் பதொளலயும், து – துர்குணங்கள், துன் ங்கள், துர்நடத்ளத விலகும், ளக – ளகங்கர்யம் (ப ருமொன் ளகங்கர்யம், ஆசொர்யன் ளகங்கர்யம் கிட்டும் ( ொதுளக விைக்கம் – ஸ்வொமி உ.ஸவ. அனந்த த்மநொ ொச்சொரியொர்)

ப ருமொன் திருளவகுந்தத்தில் நித்திளர பகொள்ளும்ஸ ொது ஸசஷன் அவருக்கு இதமொன டுக்ளகயொகிறொன். “ ணிந்துயர்ந்த ப ௌவப் டுதிளரகள் ஸமொத ணிந்த ணமணிகைொஸல அணிந்து அங்கு அனந்தளனக் கிடக்கும் அம்மொன்” என்று ஸ யொழ்வொர் ஸ ொற்றுகிறொர். ஸ்வொமி ஸதசிகன் யொதவொப்யுதயத்தில் ”ததஸ்தம் தத்ருசுர் ஸதவொ: ஸசஷ ர்யங்கமொஸ்த்திதம்!! அதிரூடசரந்ஸமகம் அந்யொத்ருசம் இவொம்புதம்!!” என்று சொதிக்கிறொர். (இது ஸமகஸமொ? கொபரொத்தஸதொ? கடபலொத்தஸதொ? ஆைியில் கிடக்கும் ஊைிமுதல்வஸன! அவன் கீழ் ஒரு பவளுத்த ஸமகம். சரத்கொலத்தில்ஸ ய்ந்து ஓய்ந்து ஸலசொக வொனவதீியில் சஞ்சரிக்கும் பூ ஸ ொன்ற பவளுத்த ஸமகம். அதன் ஸமல் வர்ஷித்த கொர்ஸமகம் ஸ ொல் ப ருமொன் வறீ்றிருந்தொன்.)

ப ருமொன் அநுசந்தொனத்தின் ஸ ொது அவருக்கு கண்பணச்சில் டொதிருக்க தம்முளடய ஆயிரம் தளலகைில் உள்ை 1000 சூரியன் ஸதொன்றினொலும் ஈடொக முடியொத மணிகளைக் பகொண்டு அவருக்கு மங்கை ஆரத்தி பசய்கிறொர். (“வந்துளதத்த பவண் திளரகள் பசம் வை பவண்முத்தம் அந்தி விைக்கு மணி விைக்கொம் – 3ம் திருவந்தொதி 16).

எம்ப ருமொனுக்கு ீதொம் ரமொகவும் எம்ப ருமொன் ிரொட்டியுடன் ஊடும் ஸநரத்தில் அவருக்கு தளலயளணயொகவும் ளகங்கர்யம் பசய்கிறொர். சிலசமயம் ிரொட்டிமொர்களுடன் ப ருமொன் ஊடல் பகொண்டு கள்ைநித்திளர பசய்யும்ஸ ொது அவர் ஸசஷளனஸய தழுவு அளணயொகக்பகொண்டு(திண்டு) தமது ஊடளல மறக்கிறொரொம்.

ஸ்ரீரங்கரொஜஸ்தவத்தில் ஸ்வொமி ரொசர ட்டர் சொதிக்கிறொர், திருவனந்தொழ்வொன் பவறும் டுக்ளகயல்லன், ஊஞ்சல் டுக்ளகயொய் இருப் வ்ன் என்கிறொர். திருப் ள்ைி பமத்ளதக்கு ஸமல்விதொனம் உண்ஸட. இங்கு டங்கஸை ஸமல்விதொனமொகிறது. மன்னிய ல்ப ொறிஸசர் ஆயிரவொய் வொைரவின் பசன்னி மணிக்குடுமி பதய்வச்சுடர்(ப ரியதிருமடல்) என் துஸ ொல அதில் இருக்கும் மொணிக்க ஒைியொனது அந்த ஸமல்விதொனத்தில் ரத்தினங்கள் இளைத்திருப் து ஸ ொல் ஸதொன்றுகிறது. ஊஞ்சல் அளசந்து பகொண்ஸட இருக்குஸம. இத்திருவனந்தொழ்வொனும் ஸ்ரீரங்கநொதளன வஹிப் தனொல் உண்டொன மதத்தினொல் கீழ்மூச்சு ஸமல்மூச்சுகளை பமல்ல வசீி நல்ல ரிமைம், நல்ல ஸசொள ,

பமத்பதன்றிருக்கிற குணங்கள் நிளறந்து விைங்குகிறொர்.

32

நூற்பறட்டு திவ்யஸதசங்கைில் 27 ஸ்தலங்கைில் எம்ப ருமொன் புஜங்கசயனத்தில் கொட்சியைிக்கிறொர். அவற்றுள் சில

1. திருவஹநீ்த்ரபுரம் – ஆதிஸசஷன் நிர்மொணித்த ஸ்தலம். இங்கு ளத ஆடி மொதங்கைில் இங்குள்ை ஸசஷ தரீ்த்தத்தில் ொல் பதைிப் து வைக்க்ம். ொதொைகங்ளக தரீ்த்தத்ளத பகொண்டுவந்து ரமனுக்கு சமர்ப் ித்ததொல் ஸசஷதரீ்த்தம் என்று ப யர். ஸசஷ தரீ்த்தம் ப ருமொன் நிஸவதனத்திற்கு யன் டுத்தப் டுகிறது.

2. திருக்குடந்ளத – இங்கு ப ருமொன் திருமைிளசயொழ்வொருக்கொக உத்தொன சயனத்தில் கொட்சியைிக்கிறொர். ப ருமொன் கள்ைநித்திளர பகொள்ளும்ஸ ொது ஆதிஸசஷன் சற்ஸற ின்நகர்ந்து டங்கள் ஒடுங்க கொட்சியைிப் ொர். ஆனொல் ப ருமொன் எழும்ஸ ொது சற்ஸற விரிந்த டங்களுடன் ப ருமொனின் ஆளணளய ஏற்கும்வளகயில் தளலதொழ்ந்து அகண்ட கண்களுடன் கொட்சியைிக்கிறொர்.

3. திருச்சிறுபுலியூர் – இங்கு கருடனுக்கு யந்த ஆதிஸசஷனுக்கு அளடக்கலம் தந்ததொல் இத்தலத்தின் மீது கருடன் றக்கொது என் து ஐதகீம். கருடனுக்கு யந்து இங்குள்ை தரீ்த்தத்தில் துங்கியதொல் இத்திருக்குைத்தின் உள்ஸை ஸசஷனுக்கு ஒரு விக்ரஹம் உண்டு. புஜங்கசயனத்திஸலஸய மிகச்சிறிய மூர்த்தி இங்குதொன். ( ொலசயனம்)

4. திருபமய்யம் – ப ருமொன் ஸயொகநித்திளரயில் ஆழ்ந்திருந்தஸ ொது பூமொஸதவிளய அ கரிக்க வந்த மதுளகட ர்களை ஆதிஸசஷன் தன் விஷஜ்வொளலயினொல் அவர்களை ப ொசுக்கினொர். ப ருமொைின் ஆளணயில்லொது இப் டிச் பசய்துவிட்ஸடொஸம என மனம் வருந்த அவளர ஆறுதல் டுத்தும் ஸகொலத்தில் தன் திருக்கரத்திளன அவர் மீது ளவத்திருக்கும் திருக்ஸகொலம்.

5. திருவனந்தபுரம் – அனந்தனின் ப யரொல் உள்ை மற்பறொரு ஸக்ஷத்திரம். திவொகரஸயொகிக்கு கீ்ஷரொப்திநொதனொக ஸசஷசயனத்தில் அருள்புரிய வந்த திருத்தலம் இது. ப ருமொள் அனந்தனின் ப யஸரொடு இளணந்து அனந்த த்மநொ ன் என்ற திருப்ப யருடன் ஸசளவ சொதிக்கிறொர். மிகப்ப ரிய திருஸமனி. இங்கு அனந்தசயன விரதம் விஸசஷம்.

6. திருபவக்கொ – திருமைிளசயொழ்வொருக்கொக பசொன்னவண்ணம் பசய்து ொம் ளணளய விரித்துப் டுத்ததொல் இங்கு கவொன் வலமிருந்து இடமொக சயனித்துள்ைொர். திருவொட்டொறும் இஸத ஸ ொல் மொறு சயனம்தொன்.

33

7. திருஸவங்கடம் – ஏழுமளலகைில் ஐந்தொவது ஸசஷொசலம் என்றும் ஸசஷொத்ரி என்றும் ஸசஷனின் திருப்ப யரொல் அளைக்கப் டுகிறது. வொயுவிற்கும் ஸசஷனுக்கும் இளடஸய நடந்த ஸ ொட்டியில் வொயுவொல் ப யர்த்பதடுக்கப் ட்ட ஸமருவின் பகொடுமுடிஸய ஸசஷொத்ரி மளலயொக உள்ைது. இங்கு ஆதிஸசஷஸன மளல ரூ த்தில் ஸசளவ சொதிக்கிறொர்.

8. திருப்புல்லொணி – தர்ப் சயனரொமர். அனந்தஸன இளையொழ்வொனொக அருகிருப் தொல் ப ருமொன் சமுத்திரரொஜளன ஸநொக்கித் தவமிருந்து தர்ப் சயன ரொமரொக கொட்சியைிக்கிறொர்.

9. திருவிடபவந்ளத: - ஆதிவரொகப்ப ருமொனின் ீடத்தில் ஆதிஸசஷன் தன் த்னியுடன் ஸசளவ சொதிக்கிறொர்.

10. திருஸமொகூர் – ஆதிஸசஷன் இங்கு சர்வொ ரணங்களுடன் கொட்சி யைிக்கிறொர். ( டர்பகொள் ொம் ளணப் ள்ைி பகொள்வொன் திருஸமொகூர் –நம்மொழ்வொர்)

கவத் ஸ்ரீரொமொனுஜரும், மணவொைமொமுனிகளும், தஞ்சலி முனிவரும் ஆதி ஸசஷனின் அம்சங்கைொவர்.

எம்ப ருமொனொர் ின்னைகு

வொஸயொர் ஈர் ஐநூறு துதங்கள் ஆர்ந்த வளையுடம் ின் அைல்நொகம் உமிழ்ந்த பசந்த ீவயீொத மலர்ச்பசன்னி விதொனஸம ஸ ொல் ஸமன்ஸமலும் மிகபவங்கும் ரந்ததன்கீழ்

கடியரங்கத்து அரவளணயில் ள்ைி பகொள்ளும் உரகபமல்லளணயொனுக்கும், எறிப்புளடய மணிவளரஸமல் இைஞொயிறு எழுந்தொற்ஸ ொல் அரவளணயின் வொய் சிறப்புளடய ணங்கள் மிளசச் பசழுமணிகள் விைங்கும் அனந்தொழ்வொனுக்கும் ல்லொண்டு ல்லொண்டு ல்லொயிரத்தொண்படன்று ொடுமிஸன.........

34

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

35

36

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

அனந்தொசொர்யன்.

ஸ்ரீமதி. ததவகி தசஷசாயி

37

எம்ப ருமொன் ஸ்ரீமந்நொரொயணன் ரம தத்தில் சிந்திக்கிறொர். ”எத்தளனஸயொ வி வொவதொரங்கள் பசய்தும் இம்மக்களைத் திருத்த முடியவில்ளலஸய! என்ன பசய்யலொம்?

சரி! சற்று கொலத்ளத முன்ஸனொக்கிப் ொர்ப்ஸ ொம்”

”ஆஹொ! என்ஸன அற்புதம்! நொம் பசய்ய முடியொதவற்ளற ஆழ்வொர்களும் ஆசொர்யர்களும் பசய்கின்றனஸர. நொஸம ஆசொர்யனொய் இருந்தும் இந்த ஆசொர்யனுக்கு அன் னொய் இருந்தொல் எப் டியிருக்கும்?. ஆகஸவ நொமும் ஒரு ஆசொர்யளன அளடந்து முதலில் அவருக்கு அடிளமத்பதொைில் பூணுஸவொம். யொளர ஆசொர்யனொகக் பகொள்ைலொம்?

”இன்னும் சற்று ஸநொக்குஸவொம். அடடொ இது நம் அனந்தன் அல்லவொ! இளையவனொக ிறந்து கண்ளண இளம கொப் து ஸ ொல் நம்ளமக் கொத்தவன் இப்ஸ ொது இளையொழ்வொரொக அவதரித்து மக்களை பசல்கதிக்கு உய்யுமொபறண்ணி நல்துளணயொக நம் நொமத்ளதப் ற்ற ளவத்துக்பகொண்டிருக்கிறொஸன. இந்த நஞ்சுளட நொகம், தீவிளனக்கு நஞ்சொகும் நொரொயணொபவன்னும் நொமத்ளத அளனவருக்கும் உ ஸதசித்து அருள்கிறொஸன. இவளனஸய நொமும் ற்றிக்பகொள்ஸவொம்” .

ஆகஸவதொன் துவொ ரயுகத்தில் “ ட்டிஸமய்த்ஸதொர் கொஸரறு லஸதவனுக்ஸகொர் கீழ்க்கன்றொய் அவதரித்த எம் ிரொன் அவரின் அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்தொர். கலிகொலத்தில் எம்ப ருமொன் கூரத்தொழ்வொனொகவும் அனந்தொழ்வொர் ரொமொனுஜரொகவும் அவதரிக்க,

கூரத்தொழ்வொனொக எம்ப ருமொனொர்க்கு ஆசொர்ய ளகங்கர்யம் பசய்து மகிழ்ந்தொர்.

யொதவொசல மஹொத்மியத்தில் ”அனந்த: ப்ரதமம் ரூ ம் லக்ஷ்மணொச்ச தத: ர: ல த்ரம் த்ரிதயீொஸ்து கபலௌ கஸ்சித் விஷ்யதி” என்று குறிப் ிடப் டுகிறது.

38

ொத்மபுரொணத்தில் குறிப் ிடப் டுவதொவது, “ இன்னும் நீண்ட கொலத்திற்குப் ின்பு கவொஸன உலகத்தில் ஒரு திரிதண்ட சந்நியொசியொக அவதொரம் பசய்து தர்மத்ளத நிளல நிறுத்துவொன். அந்தக்கொலத்தில் நொஸ்திகர்களும் க்ருத்தரிம புத்தியுள்ைவர்களும் மனிதர்களுளடய க்திளயக் குைப் ியிருப் ொர்கள். திறளமயொன வொதங்கைினொல் லவளக தத்துவங்கைினொலும் ஸவதொந்தத்ளதப்ஸ ொலஸவ கொணப் டும் ப ொய்களும் மனிதர்கைின் மனங்களை ரமொத்வொன விஷ்ணுவிடமிருந்து ஈர்த்துவிடும். இதனொல் மக்கள் ஸ்ரீமந்நொரொயணனுளடய கல்யொணகுண விஸசஷங்களை மறந்துஸ ொவொர்கள். இத்தளகய சமயத்தில் க்தஸகொடிகைின் அதிர்ஷ்டத்தொல் ஸமற்பசொன்ன உன்னதமொன அவதொரம் ஏற் டும். அந்த திரிதண்டி சந்நியொசி மஹரிஷி ொதரொயணருளடய ிரம்மசூத்ரத்ளதயும் கீதொர்த்தங்களையும் உ ஸதசிப் ொர் . அந்த பதய்வ புருஷர் வ்யொே சூத்ரங்களுக்கு ொஷ்யம் எழுதி உலகத்ளதப்புரட்டு வொதங்கைிலிருந்து மீட்டு உண்ளமப் ொளதக்குத் திருப்புவொர்”. இது தவிர நொரதயீமும் இரொமொனுஜருளடய அவதொரத்ளத முன்கூட்டிஸய சுட்டிக் கொட்டுகிறது.

எம்ப ருமொன் ஸ்ரீமந்நொரொயணன் ரம் தத்தில் ிரொட்டிக்கு த்வயமஹொமந்திரத்ளதயும் பூஸலொகத்தில் திருவதரியில் நரனுக்கு திருமந்திரத்ளதயும் த்வொ ரயுகத்தில் அர்ஜுனனுக்கு சரம்ஸ்ஸலொகத்ளதயும் உ ஸதசித்து ப்ரதம ஆசொர்யனொகத் திகழ்கிறொர். குரு ரம் ளர ஹொரத்ளத ஸநொக்கிஸனொமொனொல் எம்ப ருமொன் – ிரொட்டியொர் – விஷ்வக்ஸசனர்-

39

நம்மொழ்வொர் - நொதமுனிகள்- உய்யக்பகொண்டொர் – மணக்கொல்நம் ி – ஆைவந்தொர் – ப ரியநம் ி – நடுநொயகமொய் உலஸகொர் உய்யவந்த ிரொன் எம்ப ருமொனொர் ரொமொனுஜர் – எம் ொர்- ட்டர் – நஞ்சயீர் – நம் ிள்ளை – வடக்குத்திருவதீிப் ிள்ளை – ிள்ளை உலகொசிரியர் -திருவொய்பமொைிப் ிள்ளை – மணவொைமொமுனிகள் – எம்ப ருமொன்.

மணவொை மொமுனிகள் திருவொய்பமொைி வ்யொக்யொனம் உளரத்தல்

ப்ரதம ஆசொர்யனொய் விைங்கிய ஸசஷிக்கு, ஸசஷனொய் இருக்க ஆளசஸ ொலும். ஆகஸவதொன் ஆதிஸசஷனின் அம்சமொன மணவொைமொமுனிகள் திருவொய்பமொைி வ்யொக்யொனம் பசய்தஸ ொது ஸ்ரீரங்கநொதஸன அவரது சிஷ்ய ொ(ba) வம் பகொண்டு ஓர் அர்ச்சகப் ிள்ளை வடிவில் எழுந்தருைி “ஸ்ரீ ளசஸலச தயொ ொர்த்ரம் தனியளன அருைிச் பசய்து அவளரத் தன் ஆசொர்யனொகக் பகொண்டு ஹொரத்ளத நிளறவு பசய்கிறொர்.

ரொமொனுஜர் திருநொரொயணபுரத்திற்கு எழுந்தருைியஸ ொது அங்கு சமணர்கள் வொதிற்கு அளைக்க ன்னரீொயிரம் ஸ ருக்கும் ஏககொலத்தில் திலைிக்கிஸறன் என்று கூறி ஒரு ப ரும் மண்ட த்திற்கு வரச்பசொல்லி தொம் ஒரு திளரமளறவின் ின் பசன்றொர். அங்கு பசன்றவுடன் ஆதிஸசஷனொக மொறிவிட்ட எம்ப ருமொனொர் அப்ப ருமண்ட த்தின் மூளல முடுக்கைில் இருந்து புறப் ட்ட அளனத்து ஸகள்விகளுக்கும் தமது ஆயிரம் நொவினொல் ஏக கொலத்தில் ஸகள்விகள் முடியும்முன்னஸர திலைித்தொர். தில்கள் உக்கிரமொகவும், உஷ்ணமொகவும், இளடயிளடஸய ொம்பு சறீுவளதப்ஸ ொன்ற மூச்சு வருவளதயும் கவனித்த சமணர்கள் அச்சம் பகொண்டனர். ஸகள்விகள் முடிந்ததும்

40

ரொமொனுஜர் “ இந்த ரொஜ்யத்தில் இனி ஸவறு மதங்களுக்கு இடமில்ளல என்று பவைிப் ட்டொர். நொட்டிய நீசச்சமயங்கள் மொண்டன *. நொரணளனக் கொட்டிய ஸவதம் கைிப்புற்றது *

அனந்தனின் இந்த ளவ வத்தொல் தொன் எம்ப ருமொனொன நம்ப ருமொன் “கடல் சூழ்ந்த இம்மண்ணுலளகயும் விண்ணுலளகயும் நொஸம கொத்து வந்ஸதொம். இன்றிலிருந்து எம்ளமச் சுமக்கும் உமக்ஸக இச்சுளம சுமக்கும் ப ொறுப்ள யும் தந்ஸதொம் என்று கூறி உ யவிபூதிச் பசலவ்த்ளத உளடயவர் என்ற திருநொமத்ளதயும் அருைினொரன்ஸறொ!

இந்த ஆசொர்ய ளவ வத்தில் தொனும் திளைக்கஸவண்டும் என்ற ஸநொக்ஸகொடுதொன் வடுகநம் ியொய் வந்து இளையொழ்வொர் ளகயொல் திருமண்கொப்பு சொத்திக்பகொண்டு அவர் ரஹஸ்யொர்த்தங்கள் உ ஸதசிக்கக்ஸகட்டு தொய் தன் குைவியின் மைளல ஸகட்டு இன்புறுவது ஸ ொல் இன்புற்று திருக்குறுங்குடி நம் ியொய் கொட்சியைிக்கிறொர். இங்கு ஸ்வொமி ரொமொனுஜர் உ ஸதசமுத்திளரயுடன் கொட்சியைிக்கிறொர்.

இப் டியொக ஸ்ரீ ளவகுண்டத்தில் அனுதினமும் எம்ப ருமொளன விட்டு அகலொது அவளர தயீசுரர்கள் அணுகொது கொத்துவந்த அனந்தொழ்வொர் இக்கலியுகத்தில் எந்ளத எதிரொசரொக அவதரித்து இப் ொர் முழுதும் ஸ ொர்த்தொன். இருவிளன தரீ்த்தொன். இளவ எம்மிரொமொனுசனொகிய அனந்தன் பசய்யும் அற்புதஸம!

41

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

ஸ்ரீ சுதர்சனம்

அண்ணல்னகயில் ஏந்திநிற்கும் ஐந்தாயுங்களிலும்

இதுமுதன்னமயாை ஆயுதம்

அன்பர்களின் பயம்நீக்கும் எடுத்தவதலாம் ஜயமாக்கும்

அருதளவடிவாை சுதர்சைம்

எண்ணிறந்த சூரியர்கள் ஒளியனைத்தும் தாைடக்கி ஒளிசிந்தி நிற்கும் அற்புதம்

இவைருளால் பரமபதம் ஏகும்வழி எளிதாகும்

ஐயமில்னல இது சத்தியம்

வபண்ணானச மண்ணானச வபான்ைானச இம்மூன்று

பிணியறுக்கும் இதன் மருத்துவம்

பண்டுவதாட்டு இன்றுவனர பிரத்யட்ச வதய்வமாக

பக்தர்கனள காக்கும் அதிசயம்

விண்ணதிர மண்ணதிர வருகின்ற தனடயனைத்தும்

தவரறுக்கும் வரீ சக்கரம்

தவண்டியனத தந்திடதவ விளங்குமது வலினமதயாடு வாசுததவ ைின்வலக் கரம்

சி. ஆர். பவங்கஸடே ஐயர்.

42

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

கருடனின் கர்வ ங்கம்

திருமதி.சுமதி , திருமதி. ிஸரமொவதி -

கருடனின் தொயொன வினளதக்கும் நொகங்கைின் தொயொன கத்ருவிற்கும் இளடஸய ஏற் ட்ட ந்தயத்தின் கொரணமொக வினளதயும் கருடனும் நொகர்களுக்கு அடிளமயொக இருக்க ஸநரிட்டது. கருடன் தன் அசொத்திய லத்தொலும் ஞொனத்தினொலும் ஸவகத்தினொலும் அமிர்தகலசம் பகொண்டு வந்து நொகர்கைிடம் பகொடுத்து தனக்கும் தன் தொய்க்கும் விடுதளல ப ற்றொர். அப் டி வரும் வைியில் கருடனின் லத்ளதக் கண்ட எம்ப ருமொன் அவர் விரும் ிய வரங்களை அைித்தொர். அதன் டி நொகங்கள் கருடனுக்கு உணவொக ஆரம் ித்தது. ஆரம் த்தில் கருடன் கட்டுப் ொடின்றி நொகங்களைக் பகொன்று குவிக்க ின்னர்

நொகரொஜன் ஒரு ஒப் ந்தம் பசய்து பகொண்டொர். அதன் டி தினம் ஒரு நொகத்ளத அவர்கஸை கருடனுக்கு உணவொக அனுப் ினர். ஒருநொள்....................

சுமுகன் என்ற நொகம் உணவொக ஸவண்டிய தினம். சுமுகனுக்கு இந்திரனின் ஸதர்ப் ொகனொன மொதலியின் மகளுடன் திருமணம் நிச்சயமொகி அன்று தொன் மணநொள். இளதயறிந்த மொதலி இந்திரனிடம் பசன்று சுமுகளனக் கொக்க ஸவண்ட, இந்திரன் கருட கவொனிடம் விண்ணப் ிக்கிறொன். ஆனொல் கருடஸனொ மறுத்துவிட்டொர். நொரதரின்

43

உ ஸதசப் டி சுமுகன் எம்ப ருமொன் நொரொயணனிடம் தஞ்சம் அளடகிறொன்.

” ஸ்வொமி ! “ கருடன் ஸவகமொக வந்து ப ருமொனிடம் நிற்க

“ வொ கருடொ! என்ன விளரந்து வருகிறொய்?”

”தொங்கள் இப் டி பசய்யலொமொ?”

“ என்ன பசய்துவிட்ஸடன்?”

” அளனத்தும் அறிந்தவர் தொங்கள். என்னிடம் ஏன் இந்த விளையொட்டு? தங்கள் லீலொவிஸனொதங்களைபயல்லொம் அப் ொவி ஸகொ ியர்கைிடம் ளவத்துக் பகொள்ளுங்கள். நொன் தங்களை நன்கு அறிந்தவன். என்னிடம் ஸவண்டொம்”

என்னொயிற்று உனக்கு? ஏன் இப் டிபயல்லொம் ஸ சுகிறொய்? ஏன் உன் முகம் வொடி இருக்கிறது? ொர்த்தொல் சித்தவன் ஸ ொல் இருக்கிறொய்! இன்னும் உணவு அருந்தவில்ளலயொ? நொன் ஸவண்டுமொனொல் யஸசொதொம்மொவிடம் பசொல்லி உனக்கும் ொல்சொதம் தரச்பசொல்லட்டுமொ?

”ஸ்வொமி! விளையொட்டு ஸவண்டொம். என்னுளடய உணளவத்தொன் நீங்கள் ளவத்துள்ைரீ்கஸை!”

”என்னது உன் உணவொ?”

”ஆமொம். அஸதொ உமது கொலடியின் கீழ் யந்துஸ ொய் நிற்கிறொஸன அந்த சுமுகன் தொன் என்னுளடய உணவு. அவளன என்னிடம் அனுப்புங்கள்”

”ஓஸஹொ இப்ஸ ொதுதொன் எனக்கு புரிகிறது. அவன் ஏஸதொ க்ஷிரொஜன் என்றல்லவொ பசொன்னொன். அது நீதொனொ?”

”புரிந்துவிட்டதல்லவொ? அனுப்புங்கள்!”

”அளடக்கலம் என்று வந்தவளன அப் டி அனுப் ிவிட்டொல் ஆ த்சகொயன், அனொதரட்சகன் என்று என்ளன அளைப் வர்கள் ஸகலி பசய்வொர்கஸை”

”ஸ்வொமி! ஸகலி ஸவண்டொம். என் ப ருங்குடல், சிறுகுடளலத் தின்கிறது. இப்ஸ ொது நீங்கள் இவளன அனுப் ொவிட்டொல் நொஸன என் ஸவகத்தொலும் லத்தொலும் அவளனத் தூக்கிச்பசல்ஸவன். என் ஸ்வொமியொயிற்ஸற.

உங்கள் முன் வன்முளற ஸவண்டொம் என்று ொர்க்கிஸறன்”

”கருடொ! சற்றுப் ப ொறுளமயொக இரு. நொன் பசொல்வளதக் ஸகள்!”

”நீங்கள் என்ன பசொல்வரீ்கள் என்று எனக்குத் பதரியும். இவன் அனந்தனின் உறவினன். அனந்தன் என் டுக்ளக அல்லவொ? இப்ஸ ொது நொன் உனக்கொக விட்டுத்தந்தொல் அனந்தன் வருத்தமளடவொன் அல்லவொ! இதுதொஸன!. என்ன ப ரிய அனந்தன். எப்ஸ ொது ொர்த்தொலும் விஷத்ளதக் கக்கும் ஜ்வொளலகஸைொடு உங்களை ஸவதளனதொன் டுத்துகிறொன். நீங்கள் நித்திளரயில் இருக்கும்ஸ ொது உங்களைக் கொக்கஸவண்டியது அவன் கடளம. ஆனொல் அவஸனொ விஸரொசனன் உங்கள் க்ரீடத்ளதத் திருடியஸ ொது என்ன பசய்தொன்? ஸகொட்ளடவிட்டு விட்டொன். நொன் அல்லஸவொ ொதொை உலகம் வளர பசன்று அளத மீட்டு வந்ஸதன். நீர் மட்டும் இல்லொவிடில் இந்த அனந்தனும் என் உணவொகி இருப் ொன்”

“கருடொ! ஸ ொதும் நிறுத்து. நீ உன் எல்ளலளய மீறுகிறொய்!”

”ஸ்வொமி! உண்ளமதொன். நீங்கள் உங்கள் எல்ளல அறியொமல் பசய்த கொரியத்தொல்தொன் நொனும் இப் டி ஸ சுகிஸறன். அமிர்தகலசத்ளத எடுத்துச் பசன்றஸ ொது என்னுளடய ஸவகத்ளதயும் லத்ளதயும் ொர்த்தீர்கள் அல்லவொ! வஜ்ரொயுதம் என் சிறகின் ஒரு இறளகக்கூட ஸ ர்க்க முடியவில்ளல. அளதபயல்லொம் அறிந்துதொஸன நீர் எனக்கு வரம்தர முன்வந்தீர். நொன் ப ற்ற வரத்தினொல்

தொன் உமக்கு வொகனமொகவும் பகொடியொகவும்

விைங்குகிஸறன். நொன் உம்ளமஸய சுமப் வன். உம்ளமவிட லம் மிகுந்தவன். எம்மிடம் வொதம் ஸவண்டொம். உடஸன அவளன அனுப்புங்கள்.”

“அப் ஸன! உண்ளமதொன். சரியொன சமயத்தில் ஞொ கப் டுத்தினொய்! என்ளனச் சுமப் வன் அல்லவொ! எங்ஸக இப்ஸ ொது என்ளனச் சுமந்து பசல் ொர்ப்ஸ ொம்” ப ருமொன் பமல்ல தன் திருவடியின் கொல் கட்ளடவிரளல கருடன் ஸமல் ளவக்க கருடன்

“ அம்மொ! மூச்சு திணறுகிறஸத! என்ன ளு. ஸ்வொமீஈஈஈஈஈ” மயங்கி விழுகிறொர்.

44

பமல்ல மூர்ச்ளச பதைிந்ததும் “ என்ன கருடொ! என் கொல் கட்ளடவிரளலஸய தூக்கமுடியொமல் மயங்கிவிட்டொஸய? இதுதொன் உன் லமொ?

”என்ளன மன்னியுங்கள் ஸ்வொமி!” அவர் தளலகுனிந்து நிற்க..................

“கருடொ! ஸவதஸ்வரூ ி நீ! உன் சிறகளசவில் தொன் ஸவதஒலிகள் கிைம்புகின்றது. ப ரிய திருவடி என்று ஸ ொற்றப் டு வன் நீ! உனக்கு கர்வம் வரலொமொ? உன் கர்வத்ளத ங்கம் பசய்யஸவ யொம் உன்ஸனொடு விளையொடிஸனொம். உம் மனதில் நொன் என்ற கர்வம் வரொதவளர யொம் எைிஸயொர்க்கு எைியன். கர்வம் வந்துவிட்டொஸலொ அரியனொகிவிடுஸவன். புரிந்ததொ?

“ நன்கு புரிந்தது ஸ்வொமி! நொன் உம்ளமச் சுமக்கவில்ளல. நீர்தொன் நொன் சுமக்கும் வளகயில் உம்ளம எைிதொக்கிக்பகொண்டுவிட்டீர். என்ஸன உமது பசௌசலீ்யம். நொன் உமது அறிவுளரயின் டி

சுமுகளன விட்டுவிடுகிஸறன். “ கருடன் வணங்கிநிற்க.

ப ருமொன் சுமுகளன எடுத்து கருடனின் ஸதொள்கைில் விட “ என்ன கருடொழ்வொஸர! பசௌக்கியமொ?” சுமுகன் வினவ “ யொரும் இருக்குமிடத்தில் இருந்து விட்டொல் எல்லொம் பசௌக்கியஸம !” நொரதர் கலகம் நன்ளமயில்தொன் முடிந்தது.

“நஞ்சு ஸசொர்வஸதொர் பவஞ்சின அரவம்

பவருவிவந்து நின் சரபணனச்சரணொ*

பநஞ்சில் பகொண்டு நின் அம்சிளறப் றளவக்கு

அளடக்கலம் பகொடுத்து அருள் பசய்ததறிந்து*

பவஞ்பசொலொைர்கள் நமன் தமர்க்கு அடியர்

பகொடிய பசய்வனவுை * அதற்கு அடிஸயன்

அஞ்சிவந்து நின்னடியிளண அளடந்ஸதன்

அணிப ொைில் திருவரங்கத்தம்மொஸன*

ப ரிய திருபமொைி -5-8-4

45

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

ஆழ்வொர்கைொக அவதரித்த நித்ய சூரிகள்

வவங்கட் தகாவிந்தராஜன், சிகாதகா

46

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

Garuda Vaibhavam

- Smt. Sharadha Srinivasan. Sow. Swetha Sundaram

My Acharyans – Srimad Azhagiya Singar Sri Velukkudi Krishnan Swamigal

“இதிஹாஸ புராணாப்யாம் தவதம் வஸௌபப்ரஹ்மதயத் பிதபத்யல்ப ஷ்ருதாத்தவததா மாமயம் ப்ரதரிஷ்யதி”

47

இந்த ஸ்தலாகம் தவதத்னத பற்றியும் அதற்கு மிகவும் உதவியாக இருக்கின்ற இதிஹாஸ புராணங்கனளப் பற்றியும் வசால்ல வந்தது. பகவானை வதரிந்து வகாள்ள ஒதர வழி தவதங்கள் தாம் என்பது நிரூபிக்கப் பட்டுள்ளது. ஒரு விஷயத்னத வதரிந்து வகாள்ள தவண்டுமாைால் அதற்கு மூன்று வழிகள் (முனறகள்) உண்டு: ப்ரத்யக்ஷம், அனுமாைம். ஷப்தம். கண்ணால் பார்த்ததா, காதால் தகட்தடா,

மூக்கால் நுகர்ந்ததா, நாக்கால் ஸுனவத்ததா, னகய்யால் வதாட்தடா ஒரு வபாருனள வதரிந்து வகாள்ள முடியும். இவ்வாறு புலன்களால் அறிந்து வகாள்ளக் கூடிய ஞாைத்திற்கு ப்ரத்யக்ஷ ஞாைம் என்று வபயர்.

ஆைால் பரப்ரஹ்மத்னத ப்ரத்யக்ஷமாக பார்த்து வதரிந்து வகாள்ள முடியாது. ஷாஸ்த்ரங்கள் எம்வபருமானை புலன்

களுக்கு அப்பாற்பட்டவன் என்று அறிவிக்கின்றை. நம் புலன்கள் அனைத்தும் அளவுக்கு உட்பட்டனவ,

ஆைால் பரப்ரஹ்ம மாை எம்வபருமான் அளவுக்கு உட்படாத வன். அளவுக்குட்பட்ட கருவிகனளக் வகாண்டு அளவுக்கு உட்படாதனத வதரிந்து வகாள்ள முடியாது. அதைால்,

ப்ரத்யக்ஷத்தால் எம்வபருமானைத் வதரிந்து வகாள்ள இயலாது.

அனுமாைம் என்பது இரண்டாவது ப்ரமாணம். மனலக்குப் பின்ைால் புனகனயக் கண்டால், வநருப்பு இருக்கிறது என்று அனுமாைிக்கிதறாம். வநருப்பு இருப்பது கண்ணுக்கு வதரியா விட்டாலும், வநருப்பிைால் புனக உண்டாகி இருக்கலாம் என்று

அனுமாைிக்கிதறாம். ஆைால் ஏன் அப்படி அனுமாைிக்கிதறாம்?

ஏவைன்றால், ஏற்கைதவ வநருப்பு இருக்கும் இடத்தில் புனக இருப்பனத நாம் கண்களால் கண்டிருக்கிதறாம். அதைால், இப்வபாழுது புனகனய மட்டும் தைியாக பார்க்கும் வபாழுது,

கண்டிப்பாக உள்தள வநருப்பு இருக்க தவண்டும் என்று அனுமாைிக்கிதறாம். அதத தபால், உலகம் முழுதும் பனடக்கப்பட்டிருப்பதால்,

பனடப்பாளியாை பரப்ரஹ்மமாகிய ஒருவரும் இருக்க தவண்டும் என்று அனுமாைித்துக் வகாள்ளலாமா?

ஆைால், அனுமாைம் பண்ண தவண்டுமாைால், அந்தப் வபாருனள ஒரு முனறயாவது பார்த்து இருந்தால் தான் அனுமாைிக்க இயலும். பகவானை நாம் கண்ணால் கண்டது கினடயாது. அதைால் அனுமாைித்தும் பகவானை அறிய முடியாது.

மூன்றாவது ப்ரமாணாகிய ஷப்தம் (தவதச் வசாற்கள்) மூலமாகத்தான் பகவானை அறிந்து வகாள்ள முடியும். ÿ க்ருஷ்ண பகவான் பகவத் கீனதயில், "ஸவளதஸ்ச ேர்ளவ: அஹஸமவ ஸவத்ய: ஸவதொந்தக்ருது ஸவத விஸதவ சொ ம்" - எல்லா தவதங்களாலும் நாதை வசால்லப்படுகிதறன். தவதங்கள் என்னைச் வசால்லாமல் இராது என்று கண்ணன் கீனதயில் வசால்லுகிறார்.

ஆைால் தவதத்னத எல்தலாராலும் அத்யயைம் வசய்ய முடியாது என்பதாதலதய, பகவானை அறிந்து

48

வகாள்ளக் கூடிய ப்ரமாணமாக இருக்கிற தவதம், கருடைாக உருவவடுத்துக்குக் வகாண்டு இருக்கிறது. கருடன் பகவானுக்கு வாகைமாக இருக்கிறார். தவதத்னதப் படித்து வதரிந்து வகாள்ள முடியலாம்,

முடியாமலும் தபாகலாம், ஆைால் ஆங்காங்வக திவ்ய ததஸங்களில்,

தகாயில்களில், பகவான் கருடன் மீது அமர்ந்து வருவனதப் பார்க்கும் தபாது,

கருடதை பகவானை நம் கண்களுக்கு எதிரில் வகாண்டு வந்து காட்டுவது தபால் ததான்றும். தவதத்தில் மனறந்திருக்கும் பகவானை, கருடன் நமது கண்களுக்கு எதிரில் ப்ரத்யக்ஷமாக தஸனவ ஸாதிக்க னவக்கிறார். இது கருடனுக்கு இருக்கிற ப்ரபாவம்.

கருடன் நித்ய ஸூரிக்ளுகுள்தள ஒருவர். நித்ய ஸூரிகள் எப்வபாழுதுதம பகவத்னகங்கர்யத்தில் ஈடுபட்டு னவகுண்டத்திதலதய நித்ய வாஸம் வசய்பவர்கள். நாவமல்தலாரும் பத்தாத்மாக்கள். பகவத் க்ருபயால், அவனைத் வதரிந்து வகாண்டு இந்த பூதலாகத்திலிருந்து னவகுண்டத்னத அனடந்தவர்கள் முக்தர்கள். ஆதிதஸஷன், கருடன், விஷ்வக்தஸைர் இவர்கள் அனைவரும் நித்யஸூரிகள். ஆதிதஸஷன் ÿமன் நாராயணனுக்கு படுக்னகயாக இருக்கிறார். விஷ்வக்தஸைர் அவருக்கு தஸைாபதியாக இருக்கிறார். கருடன் அவருக்கு வாகைமாக இருக்கிறார்.

நமக்கு ப்ரஸித்தமாக வதரிந்த கனத "கதஜந்திர தமாக்ஷம்". “மீன் மலர் வபாய்னக நான்மலர் வகாய்வான் தவட்கயிதைாடு வசன்றிழிந்த காைமர் தவழம் னகவயடுத்தலர கரா அதன் காலினைக் கதுவ ஆனையின் துயரம் தீரப் புள்ளூர்ந்து வசன்று நின்று ஆழி வதாட்டானை ததைமர் தசானல மாட மாமயினல திருவல்லிக்தகணி கண்தடதை”

(வபரியாழ்வார் திருவமாழி பாஸுரம்) திருவல்லிக்தகணி பார்த்தஸாரதி வபருமாள் தகாவிலின் சிறப்பு: இங்கு ஐந்து தகாலங்களில் வபருமானள தரிஸிக்கலாம். நின்ற திருக்தகாலம் - பார்த்தஸாரதி வபருமாள் அமர்ந்த திருக்தகாலம் - வதளிஸிங்க வபருமாள்

49

ஸயை திருக்தகாலம் - ரங்கநாத வபருமாள் பறக்கிற வபருமாள் - கதஜந்திர வரதன் நடக்கிற வபருமாள் - ராமர்

ஒரு யானை த்ரிகூட பர்வதத்தின் நடுவில் இருந்த மலர் தகணியிலிருந்து வபாற்றாமனர மலனர பரித்து எம்வபருமானுக்கு ஸமர்பிக்க விரும்பி, அந்த குளத்தில் கால் னவக்க, ஒரு முதனல அதன் கானலப் பற்றிக் வகாண்டது. ஆயிரம் ததவ வருஷங்கள் யானை முதலயிடமிருந்து விடுபட தபாராடியது. யானை பலம் இழக்க ஆரம்பித்ததும் ÿமன் நாராயணனைத் தன்னை காப்பாற்ற அனழத்தது. அதன் கூக்குரனல தகட்டு எம்வபருமான் பதறிக்வகாண்டு கருடன் மீது ஏரி அந்த குளத்தங்கனரக்கு வினரந்து வந்து யானைனயக் காப்பாற்றிைார். கதஜந்திரன் பகவானைக் கூப்பிடும் வபாழுது "யார் ஜகத்துக்வகல்லாம் காரணதமா அவர் வந்து என்னை ரக்ஷிக்கட்டும்" என்று கூப்பிட்டது. தவதம் தான் ÿமன் நாராயணதை ஜகத்

காரணம் என்று நிரூபிக்கும் ப்ரமாணம். அதைால் தான் தவதத்தின் உருவாை கருடன் மீததறி, ஜகத்காரணைாை எம்வபருமான் கதஜந்திரனை ரக்ஷிக்க ஓடி வன்தான். இந்தச் சரித்ரத்திலிருந்து நாம் வதரிந்து வகாள்வது, அடியவர்கனள ரக்ஷிக்க பகவான் கருடன் மீததறித்தான் வருகிறான் என்பது. ஸ்வாமி தவதாந்த ததஸிகன் "கருட தண்டகம்", "கருட பஞ்சாஸத்" என்று இரண்டு ஸ்ததாத்ர க்ரந்தங்கனளப் பாடி உள்ளார். ஸ்வாமி ததஸிகன் "கருட பன்சாஸத்" பாடி, கருடன் மகிழ்ந்து அவர் முன்தை ப்ரத்யக்ஷமாகி, அவருக்கு ஹயக்ரீவ மந்திரத்தயும் ஹயக்ரீவ விக்ரஹத்தயும் வகாடுத்தி விட்டுச் வசன்றார். கருடன் பகவானுக்கு அனடயாளாமாக இருக்கிறார், தவதமாக இருக்கிறார், எழுந்தருளிப் பண்ணிக் வகாண்டு வரும் வாகைமாக (ஆஸைமாக) இருக்கிறார், ஆழ்வார்களுக்கும், அடியார்களுக்கும் எம்வபருமானைக் வகாண்டு வந்து காட்டுபவராக இருக்கிறார். தவதத்தின் மறுஉருவாக இருக்கிறார். இப்படி பல னகங்கர்யங்கனள நித்யம் பகவானுக்கு பண்ணுபவராக இருக்கிறார். கருடைின் குணங்களாை ஞாைம், ஸக்தி, விபூதி ஆகிய மூன்றயும் புரிந்து வகாண்டால், ஸத்வம், ரஜஸ், தமஸாகிற முக்குணங்களால் ஆகிய ஸம்ஸாரத்னத கடந்து விட முடியும்.

50

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

Sri SUDarasanar Vaibhavam

- Smt. Sharadha Srinivasan. Sow. Swetha Sundaram

Acharyans – 45th and 46th pattam Srimad Azhagiya Singars Sri Velukkudi Swamigal.

51

Sri Sudarsanar is also known as Chakratazhwar. He is one of the Nithya Sooris present in Sri Vaikuntham. The other names of Sri Sudarsanar are Chakrathrajan and Hethi Rajan.

He is the divine disc held by our Lord Sriman Narayanan. As he is also the chief of all the divine weapons of our Lord, he is also called as Hethi Rajan. The Universe is controlled by the spinning wheel of time (kalachakram) which is in turn controlled by Sri Sudarsana Chakram.

yadAyattam jagacchakram kAla chakram cha sAsvatam |

pAtu vastatparam chakram chakra rUpasya chakriNa: ||

Sri Sudarsanar protects this Universe with his 16 weapons as per the following stanza.

asthra-grAmasya kruthsnasya prasUthim yam prachakshathE

sOavyAth SudarsanO Visvam Aayudhai: ShOdasAyudha:

We have seen that, Lord in the form of Narasimha is always present with Sudarsanar in temples. From the front we can worship Sudarsanar and when we circumbulate Sudarsanar we notice that Lord Narasimha is present at the back. Most of us would have wondered about the reason why Lord Narasimha is present at the back of Sudarsana Chakram.

The word Sudarsana means pleasing to the eye. Sri Sudarsanar has a very beautiful and pleasing form. Similarly among all the avatarams of our Lord, the Narasimha Avataram is considered to be very beautiful.

Lord Narasimha is Soumya Roopa. He has a pleasing and beneficial appearance.

Sri Sudarsanar is considered to be Ugra Roopi while destroying enemies. Lord Narasimha takes an ugra form as well for destroying enemies. We commonly use the adjective “ugram” with Lord Narasimha’s name; “Ugra Narasimhar”. No one has heard of the term “Ugra Ramar” or “Ugra Gopalan”.

Ugra Roopam and Soumya Roopam are both the qualities of Sri Sudarsanar as well as Lord Narasimha. Because of these similarities in their appearance they are often worshipped together as one tatvam.

The Ugra Roopam of Sri Sudarsanar is as important as his Soumya Roopam as the Ugra Roopam is required to destroy enemies.

Sri Sudarsanar destroys not only the enemies of our Lord like Shishupalan et al but also our own internal enemies. He destroys the negative feelings of kama , krodha, moha, madha, matsarya and lobha along with ahamkaram. By destroying these negative feelings arising in us, he helps us to perform deeds that please our Lord (aanukoolya sankalpam) and makes us stay away from deeds that displease our Lord (Praathikoolya Varjanam).

He also blesses us with the Aishwaryam of Kaimkaryam. He gives us enough wealth required for us to live and perform kaimkaryams like annadhanam etc. He blesses us with good health so that we can work for our Lord.

He always protects Bhagawathas. Ambharisha Charithram is an excellent

52

example to show how Sri Sudarsanar protected Ambharishar from the wrath of Durvasa Maharishi.

Any weapon our Lord uses to destroy an enemy will be the amsam of Sri Sudarsanar. While describing Vamana Avatharam, Periazhwar sang the following pasuram.

“Sukiran kannai thurumbai kilariya

Chakara kaiyene acho acho”

Lord Vamana never had the disc with Him. When Sukracharya stopped the water from flowing out of the kamandalam of MahaBali to prevent him from donating the 3 feet of land to Vamana, Lord Vamana saw Sukracharya obstruct the spout in the form of a small beetle. Lord Vamana immediately took a kusa grass and poked the beetle to free the obstruction blocking water flow thus blinding Sukracharya. Sri Sudarsanar was present in the grass as he is always present in anything the Lord uses as a weapon. Similarly Sri Sudarsanar was also present in the finger nails of Lord Narasimha when Hiranyakashipu was killed.

Sri Sudarsanar is also a decorative ornament for the Lord. The Lord likes to decorate Himself by holding His divine weapons in His hand. In most Vishnu temples the Lord is holding the Chakram as an ornament for decorative purpose but in certain temples He holds the Chakram parallel to His face ready to launch it on anyone troubling His devotees; this is called “Prayoga Chakram”; at Sri Rangam, Namperumal has Prayoga Chakram.

Namperumal with Prayoga Chakram. Ref: picasaweb.google.com

At Thirukovallar, the moolavar Thiruvikrama Perumaal has the Chakram in His left hand instead of right. He has the Chakram in left hand to assure MahaBali that He is holding it for decorative purpose only and not to launch it on him.

Ref: 4krsna.wordpress.com

One of the main identification of Lord Vishnu is the Sudarsana Chakram. The Sudarsana Chakram is unique to Bhagawan. No other deity has the Sudarsana Chakram. Hence, Sri Sudarsanar shows to us that Bhagawan is the only Supreme Being with Paratvam.

53

Sri Sudarsanar knows what our Lord wishes to do. He is always ready to do our Lord’s bidding. There are two instances in the Mahabharata which describe this quality of Sri Sudarsanar.

In the first instance, Lord Krishna had vowed not to take up weapons during the war. Bhishmacharya vowed that he will make Bhagawan take up weapon. Lord Krishna wanted to make the words of His dear devotee Bhishmacharya come true. When Arjuna couldn’t resist Bhishmacharya in the battle field, Lord Krishna jumped out of Arjuna’s chariot vowing to kill Bhishmacharya. At that time Lord Krishna was not holding any weapon but as His intention was to make the vow of Bhishmacharya come true, Sri Sudarsanar appeared in the hands of Bhagawan.

Ref: ythicmysteriesmiscellany.devhub.com

In the second instance during Jayathrada vatham, Lord Krishna wished to create a fake Sun set so as to flush Jayathrada from his hiding place so that Arjuna could kill him. Arjuna had vowed to kill Jayathrada before Sun set and if he failed in his mission he had planned to give up his life. Jayathrada went into hiding and Arjuna was unable to locate his hiding place. As the

evening was approaching, Lord Krishna wished to protect Arjuna and decided to create a fake Sun set; immediately Sri Sudarsanar appeared in front of the Sun hiding the Sun from view. As Sri Sudarsanar has brilliance equal to a thousand Suns, the very bright light blinded the people and made them think it was dark because the Sun had set. Thinking that it was safe to come out, Jayathrada ventured out of his hiding place and came looking for Arjuna so that he could gloat and see Arjuna give up his own life. Immediately per the wish of Lord Krishna, Sri Sudarsanar moved away revealing the bright Sun. Thus Sri Sudarsanar helped Lord Krishna enable Arjuna to take the life of the evil minded Jayathrada. Chakratazhwar helps us to reach Bhagawan by destroying our negative feelings. He helps us gain knowledge by destroying ignorance with his brilliance.

He protects us from people who wish to harm us.He helps us to gain wealth as well as good health so that we can perform Bhagawad and BhAgawada kaimkaryams. Sri Vedanta Desikar composed Sudarsanashtakam to help the residents of Thiruputkkuzhi recover from an epidemic fever.

He is the eye of the Universes and is the beautiful form of the three Vedas. He removes all the obstacles which stand in our way preventing us from reaching Bhagawan.

Jaya Jaya Sri Sudarsana Jaya Jaya Sri Sudarsana

****************************

54

Cross Word

THIS WEEK PUDHAYAL ( CROSS WORD ) IS ABOUT NITYA SURIGAL. VARIOUS NAMES CONNECTED WITH THEM ARE HIDDEN HERE. USE THE CLUES CONNECTED WITH THEM ARE GIVEN YOU HAVE TO DIG THEM OUT FROM THE CLUES GIVEN IN THE NEXT PAGE:

A Y A J I V A Y A J

D * * I H T A W S *

H C H I T H I R A I

I L A D U M A N E S

S U D A R S A N A R

E A Y E D A N I A V

S * * M A Y L I Y A

H P O O R A A D A M

A Y N A J A C N A P

N * * I S A P P I *

55

HERE SOME NAMES CONNECTED WITH RAMAYANA ARE HIDDEN INSIDE THE CROSS WORD . YOU HAVE TO FIND OUT THE ANSWERS FROM THE GIVEN CLUES.

ANSWERS FOR THIS QUIZ : POORAADAM ; SENAMUDALI ; IPPASI ; ADHISESHAN ; AYILYAM ; SWAATHI ; SUDARSANAR ; CHITHIRAI ; PANCAJANYA ; JAYAVIJAYA ; VAINADEYA .

DASAN,

POIGAIADIAN.

1. Birth nstar of Vishvaksenar.

2. Another name for Vishvaksenar.

3. Birth month of Vishvaksenar.

4. He is nothing but Ananthan.

5. Birth star of Ananthan.

6. Birth star of Garudan. 7. He is

Chakrathaazhwar. 8. Birth star of

Chakrathaazhwar. 9. Hei is conch. 10.They are

Dwarapalakas. 11.Another name for

Garuda..

56

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

த்thughyfh;fs;

n[ad; kw;Wk; tp[ad; ,UtUk; itFz;lj;jpy; k`htp\;Ztpd; ghJfhtyh;fs;. xUKiw ]dfhjpKdpth;fs;

(rdf, rde;jd, rdhjd, rdj;Fkhu) ehy;tUk; k`htp\;Zit jhprpf;f Ntz;b itFz;lk; nrd;wdh;. ]dfhjpKdpth;fs; vd;gth;fs; %TyfpYk; (g;uk;kNyhfk; nrhh;f;fNyhfk; rptNyhfk;) vg;nghOJ Ntz;LkhdhYk; nrd;W gfthid jhprpf;Fk; NgW ngw;wth;fs;. mr;rkak; n[ad; kw;Wk; tp[ad; ,UtUk; mth;fis (]dfhjpKdpth;fis) itFz;lj;jpd; cs;Ns tplhky; thapypNyNa jLj;J epWj;jp tpLfpd;wdh;. Vd; vq;fis jLj;J epWj;JfpwPh;fs; ehq;fs; k`htp\;Zit jhprpf;fNtz;Lk; vd mth;fs; $w ,g;nghOJ k`hnyl;Rkp jhahUk; gfthd; tp\;ZTk; ciuahbf; nfhz;bUg;gh;. vdNt jq;fis mDkjpf;f ,ayhJ vd ,UtUk; gjpyspf;f ]dfhjpKdpth;fs; gyKiw Ntz;bf;nfhz;Lk; cs;Ns nry;y ,UtUk;

mDkjpf;ftpy;iy. Nfhgk; nfhz;l ]dfhjpKdpth;fs; n[ad; kw;Wk; tp[ad; ,UtUk; G+Nyhfj;jpy; gpwf;ff;fltJ vd rhgkpl;L jpUk;gpr;nrd;W tpLfpd;wdh;. ,ij Nfl;l n[ad; tp[ad; ,UtUk; k`htp\;Ztplk; nrd;W ele;jijf;$wp vq;fSf;F rhg tpNkhrdk; Ntz;Lk; vd;W Nfl;L epw;f kdkpwq;fpa k`htp\;Z jdf;F ez;gdhf VO n[d;kk; vLf;fpwPh;fsh? my;yJ vdf;F tpNuhjpahf %d;W n[d;kk; vLf;fpwPh;fsh? vd ,UthplKk; Nfl;f ,UtUk; vq;fshy; VO n[d;kq;fs;; tiu itFz;lj;ij tpl;L gphpe;jpUf;f ,ayhJ vdNt ehq;fs; ,UtUk; ckf;F tpNuhjpahf %d;W n[d;kq;fs; vLj;J rhgtpNkhrdk; ngw;W itFz;lk; tUfpNwhk; vd nrhy;y mg;gbNa Mfl;Lk; vd gfthd; k`htp\;Z tuk; nfhLf;fpwhh;. ,th;fs; ,UtUk; (n[ad; kw;Wk; tp[ad;) Kjy; Afkhd f;Uj Afj;jpy; - `puz;ahl;rd; (mz;zd;) `puz;afrpG (jk;gp) thfTk; 2tJ Afkhd j;Nujh Afj;jpy; - ,uhtzd; (mz;zd;)

57

Fk;gfh;zd; (jk;gp) MfTk; 3tJ Afkhd Jthgu Afj;jpy; rpRghyd; (mz;zd;) je;jtf;ud; (jk;gp) MfTk; gpwe;J k`htp\;Ztpd; tpNuhjpahf ,Ue;J

mtuJ ifahNyNa khz;L gpd; itFz;lk; nry;tjhf Guhzq;fspy; $wg;gl;Ls;sJ. ,ijg;gw;wpa NkYk; tphpthf fhz;Nghk;:

1. f;UjAfk; : `puz;ahl;rd;:

f;UjAfj;jpy; Ntjke;jpuq;fs; midj;Jk; ,e;jpuNyhfj;jpy; ,Ue;jd. mitfis mgfhpf;Fk; nghUl;L `puz;ahl;rd; ,e;jpuNyhfk; nrd;W ,e;jpuhjpfis ntd;W Ntjke;jpuq;fis jpUb ghjhs Nyhfj;jpy; kiwj;J itf;fpwhd;. ,e;jpuhjpfs; midtUk; gfthd; k`htp\;Ztplk; Kiwapl

Njth;fspd; Nfhhpf;ifia Vw;W tuhf (gd;wp) mtjhuk; - vLj;J G+kpia File;J ghjhsNyhfk; nrd;W `puz;ahl;rid mopj;J Ntjke;jpuq;fis vLj;Jte;J Njth;fsplk; xg;gilf;fpwhh;.

`puz;afrpG:

`puz;afrpG ehd;jhd; flTs;. NtW xU flTspy;iy. Mifahy; midtUk; vd;idNa tzq;f Ntz;Lk; vd;W jd;Dila uh[hq;fj;jpy; Mizgpwg;gpj;J hp\pfNsh my;yJ me;jzh;fNsh jd;idj;jtpu NtW vtiuAk; G+[pf;fNth my;yJ ahfq;fs; Nghd;W NtW ve;j nray;fspYk; <Lglf;$lhJ vdTk; mg;gb kPWgth;fSf;F rpiwr;Nrjk; Nghd;w fLikahd jz;lid toq;fg;gLk; vd cj;jutpLfpwhd;. ,g;gbapUf;f mtDf;F (`puz;afrpGtpw;F) kfd; gpwf;fpwhd;. mtDf;F gpu`y;yhjd; vd;W ngah;. gpu`y;yhjd; =`hpiaj;jtpu NtWxU nja;tkpy;iy vd me;j uh[hq;fj;jpy; gpurq;fk; nra;fpwhd;. ,ijf; Nfl;l `puz;afrpGtpw;F Nfhgk;

tUfpwJ. gpu`y;yhjDf;F gytpjkhd jz;lidfis nfhLj;J jd;idNa nja;tkhf tzq;F vd nfhf;fhpf;f mij rpwpJk; nghUl;gLj;jhky; =`hp kl;LNk nja;tnkd kWgbAk; kWgbAk; $wp jd;je;ijaplk; thjpLfpwhd;. Nfhgk; nfhz;l `puz;afrpG =`hpia cd;dhy; fhl;lKbAkh? vd Nfl;f mjw;F gpu`y;yhjNdh vdJ =`hp J}zpYk; ,Ug;ghh; JUk;gpYk; ,Ug;ghh; vdr;nrhy;y jd;Dila tre;jkz;lgj;jpypUe;j xt;nthU J}zhf ,jpy; cdJ =`hp ,Uf;fpwhuh? vd Nfl;lthW jd; fijahy; xU J}iz cilf;f mjpypUe;J =`hp eurpk;k mtjhuk; vLj;J `puz;afrpGit tjk; nra;J gpu`y;yhjid fhj;J mUs;fpwhh;.

58

1. j;NujhAfk;: Fk;gfh;zd;:

=uhkd; NghUf;F tUtij mwpe;j ,uhtzd; jdJ jk;gp Fk;gfh;ziz NghUf;F nry;YkhW Nfl;Lf;nfhs;s Fk;gfh;zNdh jdJ mz;zDf;F vt;tsNth vLj;Jiuj;Jk;

,uhtzd; mijf;Nfl;fhky; NghUf;Fr; nry;y MizapLfpwhd;. ,uhtzdpd; MiziaNaw;W Fk;gfh;zd; NghUf;Fr;nrd;W =uhkd; ifahy; kbfpwhd;.

,uhtzd;:

rpwe;j rptgf;jdhd ,uhtzd; gukrptid Ntz;b jPtpu jtkpUe;J rptd; g;uj;af;\kh`hj fhuzj;jhy; ifyhaj;ijNa mirf;fpwhd;. mjd;gpd; gukrptd; mtd;Kd; Njhz;wp Ntz;ba tukspf;fpwhh;. ,t;tsT rpwg;Gkpf;f ,uhtzd; jdJ jq;ifapd; (R+h;g;gzif) Ngr;irf;Nfl;L =uhkdpd; kidtp rPijia mts; jdpikapypUe;j rkak; ghh;j;J me;jzh;

cUtpy; gpf;i\ Ntz;bte;J rPijia mgfhpf;fpwhd;. rPijia fhzhj =uhkDk; yl;RkzDk;; fhdfk; KOtJk; Njb gpd; hp\pKfgh;tjj;jpy; `Dkd; vDk; thduj;ij re;jpf;f mth; kw;Wk; Rf;hPtd; Nghd;w thdu NridfSld; ,yq;if nrd;W ,uhtzidf; nfhd;W rPijia kPl;fpwhh;.

2. JthguAfk;: rpRghyd;:

rpRghyDk; je;jtf;uDk; fpU\;zhpd; mj;ij kfd;fs;. ,Ug;gpDk; ,th;fs; ,UtUk;

fpU\;zhpd; vjphpfs;. fpU\;zh; jdJ mj;ijaplk; cdJ Gjy;th;fs; vd;id E}W

59

Kiwf;FNky; gopj;J ,opthfg;Ngrpdhy; cdJ Gjy;th;fis mopj;JtpLNtd; vd vr;rhpf;fpwhh;. mij mwpe;j rpRghyd; NfhgKld; fpU\;zid gythW ,opthf NgRfpwhd;. E}WKiwf;FNky;

,opthfg; Ngrpaijf;Nfl;l =fpU\;z gukhj;kh jdJ rf;uhAjj;jhy; rpRghyd; jiyia nfha;JtpLfpwhh;.

je;jtf;ud;:

,ij mwpe;j je;jtf;ud; jdJ mz;zidf;nfhd;w fpU\;zid tplkhl;Nld;. mtid nfhd;WtPo;j;JNtd; vd Kof;fkpl;L fpU\;zhplk; Nghhplr; nry;fpwhd;. fpU\;zgukhj;kh mtidAk; Nghhpy; mopj;JtpLfpwhh;. mope;j ,t;tpUtUk; gfthdpd; Mrpngw;W gpd; itFz;lk; nrd;W n[ad; kw;Wk; tp[ad; ,UtUk; gfthd; k`htp\;Ztpd; ghJfhtyh;fshf mjhtJ Jthughyfh;fshf fhl;rp mspf;fpd;wdh;. ,th;fs; ,UtiuAk; epj;a#hpfshf G+Nyhfj;jpy; itzth;fs; midtUk; tzq;fp tUfpd;wdh;.

njhFg;G:

ftpQh; Fj;jhyk; Nr.k`[d;. vz;. 28 vy;.I.rp fhyzp,

G4 nlf;fhd; g;shl;];, fpof;F jhk;guk;, nrd;id 600059.

miyNgrp : 9566132479.

60

ஸ்ரீளவஷ்ணவிேம்

The Lord’s mount An important element in devotion is the Dasya Bhava signifying the spirit of service to God and

His devotees. Ádisesha and Garuda are two close associates of the Lord who are engaged in His

constant service. Garuda is addressed as Periya Tiruvadi because of his closeness and service to

the Lord. Garuda’s birth and deeds leading to his role as the mount of Lord Vishnu is described

in the Adi Parva of the Mahabharata.

Vedanta Desika was specially blessed by Garuda when he invoked him with the Garuda Mantra.

His Acharya had imparted this mantra and he began meditating on this at the Oshada Parva in

Tiruvaheendipuram. Garuda appeared before him and imparted the Haygreeva Mantra by

chanting which Vedanta Desika was gifted with the extraordinary skills of poesy and philosophy,

pointed out Sri V. S. Karunakarachariar

in a lecture. As a mark of gratitude to Garuda, who laid the foundation for

his scholarship and learning, Vedanta Desika has paid a tribute to Garuda

in Garuda Dandaka and Garuda Panchashat — two works that extol the

greatness of Garuda, the salient aspects of his service to the Lord and the

efficacy of meditation on mantras.

Garuda’s parents are Sage Kasyapa and Vinata.

Once, Garuda’s mother Vinata lost a bet to her sister

Kadru, the mother of serpents and thereby her independent status as well.

Garuda wanted to free his mother from this bondage to Kadru. The serpents

told Garuda that if he brought the Amrita (elixir that confers immortality) from the celestial beings, his mother could be free. But this was not an easy

task as the celestial beings guarded the elixir with the most formidable

security. But the dauntless Garuda took the elixir and headed towards the

serpents. Vishnu intercepted him, and promised him immortality even

without drinking the nectar. Garuda in turn offered his eternal service as a

mount to the Lord. Indra too followed Garuda to get back the elixir. Garuda

promised to return it after he had freed his mother from bondage. Garuda advised the serpents to

have their ablutions before partaking of the elixir. During this spell Indra took it back to the

celestial region.

,CHENNAI, DATED Oct 11th , 2012.