ARALING PANG-ISLAMUNANG ANTAS 1

WIKANG FILIPINO

Batha Training and Education Center

PAUNANG SALITA

Sa panimula ay ang pangalan ng Allah, ang Pinakamapagpala ang Pinakamahabagin. Ang lahat ng pagpupuri at pasasalamat ay para sa Allah lamang na Siyang nagkaloob sa atin nang ganap na biyaya, nagkaloob nang buong pananampalataya na siyang pinili Niya para sa atin.

Ang pagpapala at kapayapaan ay maitampok nawa sa Kanyang huling Sugo na si Muhammadملسو هيلع هللا ىلص (saw – sallalahu alayhi wassalam – na ang ibig sabihin ay “ilayo nawa siya ng Allah mula sa mga paninira at kawalan ng katotohanan”) sa kanyang pamilya, mga kasamahan, at sa lahat ng mga sumusunod hanggang sa huling araw.

Inihanda ng BTEC (Batha Training and Education Center / Sentrong Pagsasanay at Pag-aaral – Al-Batha) sa ilalim ng pamamahala ng COCG Al-Batha (The Cooperative Office for Call and Guidance / Tanggapang Nakikipagtulungan para sa Panawagan at Gabay) ang aklat na ito para sa Unang Antas (Level 1) sa Panimulang Pag-aaral ng Araling Pang-Islam – Filipino, na naglalayong makapagbigay pakinabang sa mga naghahangad na matututo sa pananampalatayang Islam.

Binubuo ng anim na yunit ang aklat na ito: (1) Tawhid [Kaisahan ng Allah]; (2) Fiqh [Batas ng Islam]; (3) Hadith [mga salaysay na tinuran, ginawa at pinahintulutan ng Propeta ملسو هيلع هللا ىلصsa kanyang mga Kasamahan (Sahabah)]; (4) Seerah [ang talambuhay ng Propeta5) ;[ملسو هيلع هللا ىلص) Qur’an [pagsasaulo ng mga maiikling kabanata]; (6) Arabic [pag-unawa at pagsaulo sa Alfabetong Arabik]. Ang bawa’t yunit ay binubuo ng labindalawang aralin na ang bawa’t aralin ay tatalakayin naman sa loob ng isang oras, maliban sa yunit 5 at 6 na anim na aralin lamang subali’t dalawang oras na pagsasanay ang kinakailangan.

Kinalap at isinaayos ang mga aralin mula sa mga sumusunod na sang-gunian: “Noble Quran Arb/Eng” – Dr. Muhsin Khan & Dr. Taqi-ud-Din Al-Hilali; “The Book of Tawheed (Oneness of Allah)” – Shk. Saleh al-Fozan; Abridged Biography of Prophet Muhammad – Imam Muhammad Ibn Abdul Wahhab At-Tamimi; “Islamic Studies Book 1 to 4” – Abu Ameenah Bilal Philips; “Help Yourself in Reading Qur’an (Arabic – English)” – Qari Ab-dussalam; “The Principles of Islam” – Sh. Hmoud M. Al-Lahim, Mahmoud Ridha Murad (Translator)

Sinikap na isalin sa wikang Filipino sa isang simple at malinaw na pama-maraan upang magkaroon ng isang masiglang talakayan sa pagitan ng mga mag-aaral at mga tagapagsanay sa pag-unawa ng mga aralin. Ang aklat na ito ay patnubay lamang para sa mas malawak na talakayan na maaaring ibigay ng tagapagsanay.

Pinasasalamatan ko ang mga masugid at matatapat na tagapagsanay sa aming Sentro na sina Muhammad Dela Pena, Raed Capule, Omar Taron, Amrollah, Rashid Angeles, Omar Tomarocon at Abdurahman Sobrado. Gayundin ay pinasasalamatan ko sina Abdulaziz at Abdullah Gonzales para sa mga disenyo at pabalat ng aklat na ito. Para sa lahat ng mga naunang mga mag-aaral ng BTEC at sa mga nagpapalaganap ng Islam sa COCG Al-Batha… Khalid De Guzman, Jamal Ramirez, Adam Dizon, Yusop Butucan, Muhammad Cruz, Abdulmalik Magturo, Omar Bulaon, Mikael Sultan, atbp. Hinihiling namin sa Allah ang pakinabang na makukuha natin dito at nawa ay ilayo Niya tayo sa anumang bagay na maaaring magligaw sa atin sa tuwid na landas… Amin!

Ahmad Felix Fernandez

Ang Pamunuan

BTEC – Batha Training and Education Center

The Cooperative Office for Call and Guidance – Al-Batha

August 26, 2014

TAWHID

3

NILALAMAN

Pahina

Aralin 1

Ang Tatlong Saligan na dapat malaman ng tao 5

Ang Pinagmulan ng Tunay na Relihiyon 7

Aralin 2 IBADAH 9

Ang Layunin ng Pagkakalikha 9

Kahulugan ng Ibadah 10

Ang Khalifah 12

Aralin 3 Mga Haligi ng Islam 15

Ash-Shahadatain 15

La Ilaha Illa Allah – ) ال إله إال هللا ( Ang kahulugan ng 15

Aralin 4

Ang kahulugan ng Pagsaksi na si Muhammad ay Sugo ng Allah 21

Aralin 5

Salah 26

Zakat 26

Sawm 27

Hajj 27

Aralin 6 Mga Haligi ng Pananampalatayang Islam 29

)Paniniwala sa Kaisahan ng Allah )Tawhid 29

Tawhid ar-Rububiyyah 30

Tawhid al-Uluhiyyah 32

Tawhid al-Asma’ was-Sifat 35

Aralin 7

Paniniwala sa Kanyang mga Anghel 37

4

Aralin 8

Paniniwala sa Kanyang mga Kapahayagan 41

Paniniwala sa Kanyang mga Sugo 42

Aralin 9

Paniniwala sa Huling Araw 45

Mga Palatandaan ng Huling Araw 45

Araw ng Pagkabuhay na Muli 47

Aralin 10

)Al-Mizan )ang Timbangan 50

Jannah at ang mga katangian nito 51

Jahannam at ang mga katangian nito 53

Aralin 11

Paniniwala sa Kahihinatnan 55

Aralin 12

Ihsan 58

5

ARALIN – 1

ANG TATLONG SALIGAN NA DAPAT MALAMAN NG TAO

1. Ang makilala ng tao (bilang alipin) ang kanyang Rabb(Panginoon).

Kapag tinanong: Sino ang iyong Rabb? Ang nararapat na isagot ay: Ang Allah ang aking Rabb. Siya ang lumikha at humubog sa akin gayundin sa Sanlibutan sa pamamagitan ng Kanyang pagpapala. Ang aking pagsamba ay buong katapatang iniaalay lamang sa Kanya. Walang ibang dapat sambahin maliban sa Allah.

ANG MAKILALA NG TAO ANG KANYANG RABB (PANGINOON)

Ang kahulugan ng: Rabb))Panginoon

Siya ang Tanging Tagapaglikha, ang Hari at ang Tagapanustos ng lahat ng

.Kanyang mga nilikha

Ang mga bagay na nagpapatunay sa iyong Rabb )Panginoon): ang

Kanyang mga palatandaan at mga.nilikha

Ang pinakamalaking palatandaan na iyong nakikita sa Kanyang:mga nilikha tulad ng

gabi, liwanag, araw, buwan, bituin, kalangitan, kalupaan, karagatan, ang.iba’t ibang uri ng hayop, halaman at marami pang iba

6

مس ول للقمر واسجدوا مس والقمر ل تسجدوا للش هار والش ومن آياته الليل والناه تعبدون{ )37( سورة فصلت الذي خلقهن إن كنتم إي ل

Winika ng Allah: “At kabilang sa Kanyang mga palatandaan ay ang gabi, araw at buwan, huwag kayong magpatirapa sa araw at buwan nguni’t

sa Allah kayo magpatirapa na Siyang lumikha sa lahat ng mga ito kung tunay ngang Siya ang inyong sinasamba” [Surah Fussilat:37]

2. Ang makilala ng tao ang kanyang Propeta .

Kapag tinanong: Sino ang iyong Propeta? Ang nararapat na isagot ay: Si Muhammadr ang aking Propeta. Anak ni Abdullah bin Muttalib bin Hashim. Si Hashim ay mula sa angkan ng Quraish, at ang Quraish ay isang angkang Arabo. Ang mga Arabo ay mula sa angkan ni Ismail, na anak ni Ibrahim Al-Khalil )ang kaibigan ng Allah).

Bahagi ng pananampalataya ng bawa’t Muslim ang pagmamahal sa Propetar. Ang Propeta ay nagsabi: “Walang sinuman ang magiging isang tunay na mananampalataya maliban na mahalin niya ako nang higit sa kanyang mga anak, mga magulang at sa lahat ng tao.” )Bukhari at Muslim)

Minsan ay may lumapit sa Sugor at nagsabi: ‘Mahal kita ng higit pa sa aking buhay, sa aking kayamanan at sa aking pamilya. Kapag ako ay kapiling ng aking pamilya ay hindi ako mapalagay na hindi ka makita, tatakbo ako sa iyo upang makita lang kita, subali’t kapag sumasagi sa aking isipan ang aking kamatayan at ang iyong kamatayan ay nalulungkot akong isipin na ikaw ay makakasama ng mga Propetau sa mataas na lugar sa kalangitan at ako, kung matatanggap sa langit, ay hindi ka malalapitan at hindi kita makikita. Sa pagkakataong ito ay inihayag ng Allah:

يقني د نعم الله عليهم من انلبيني والصين أ ولـئك مع ال

ومن يطع الل والرسول فأ

ولـئك رفيقاالني وحسن أ هداء والص والشه

Ang lahat ng sumusunod sa Allah at sa Sugo ay makakasama ng mga biniyayaan ng Allah, - ang mga Propeta (na nagturo), ang matapat (Makatotohanan), Ang mga Saksi (na nagpapatunay), at ang mga

Matutuwid (na gumagawa ng kabutihan). Anong husay kung sila ang makakasama! Surah an-Nisa 4:69

7

Inihayag ng Allah ang talatang ito upang bigyang-halaga ang pangangailangan ng pagmamahal sa Propeta at pagsunod sa kanya kung nais natin na makasama ang Propetar ng panghabang-buhay. Pag-aralan ang mga buhay ng mga kasamahan ng Propetar at tingnan kung papaano sila naging tapat sa kanya; pinakikinggan nilang mabuti ang kanyang bawa’t salita, minamasdan nilang mabuti ang bawa’t kilos niya at matapat na sinusundan. Ang mga kasamahan ay masusing sinusubaybayan ang buhay ng Propetar, paano siya matulog at gumising, paano siya kumain at uminom, paano siya kumilos, paano siya ngumiti at tumawa, paano siya makipagkamay o yumakap kung siya ay bumabati, papaano niya isinasagawa ang kanyang mga pagdarasal at pag-aayuno, at kung papaano niya ipinamuhay ang kanyang sarili sa kanyang pampribado at pampublikong buhay bilang isang pinuno. Ang mga kasamahan ay maingat na pinag-alaman ang lahat ng kanyang mga gawain at pinagbatayan ang mga ito na nag-iwan ng mga tala ng kanilang pagsunod sa Propetar upang patunayan ang kanilang pagmamahal sa kanya. Anumang pagsasabi na mahal ng isang tao ang Propetar ay nangangailangan ng tapat na pagsunod sa kanya. Na ang pagmamahal ay nagiging isang pandaraya o panloloko kapag hindi siya kaagad sumusunod sa Sunnah ng Propetar; na ang pagmamahal ay sinungaling at pinagmumulan ng pagtatalo kapag hindi niya pinagsisikapang sundin ang Propetar; na ang pagmamahal na hindi nagtuturo na magpakumbaba sa Propetar ay isang pagpapakita ng pagkukunwari at pakitang-tao; na ang pagmamahal na hindi naglalapit sa iyo sa Sunnah ay pagpapakita na ikaw ay di-tapat at mapanghimagsik.

3. Ang matutuhan ng tao ang kanyang Deen (Relihiyon).

Kapag tinanong: Ano ang iyong relihiyon? Ang nararapat na isagot ay: Islam ang aking relihiyon )pananampalataya) na nangangahulugan ng tapat na pagsuko at pagtalima sa Allah sa pamamagitan ng pagkilala sa Kanyang Kaisahan, pagsunod sa Kanyang mga Kautusan at pag-iwas sa pagsamba sa mga diyus-diyusan )Shirk) at pagkapoot sa mga naninindigan dito.

ANG PINAGMULAN NG TUNAY NA RELIHIYON

Ito ay nakasalalay lamang sa dalawang bagay:

Ang pag-anyaya sa tao na sumamba lamang sa Allah –

8

Ang tanging Nag-iisang Tunay na Diyos na karapat-dapat pag-ukulan ng lahat ng uri ng pagsamba. Siya ay walang katambal o kasama sa pagiging

Diyos. Hikayatin ang iba na isakatuparan ang pagsamba, mabuting pakikipag-ugnayan sa mga mananampalataya ukol dito, at sa sinumang nagtatakwil nito ay itinuturing na walang pananalig o kaya ay mga di-mananampalataya.

4. Ang pagbibigay babala laban sa Shirk (pagbibigay katambal sa pagsamba sa Allah)

Ang mahigpit na pakikitungo o pakikipag-ugnayan sa kanila, ang pagkapoot sa kanilang maling paniniwala at ang pagtuturing sa kanila bilang mga di-mananampalataya.

Sinabi ng Sugo ng Allah : “Sinuman sa inyo ang (tunay na) nagmamahal sa Allah bilang Rabb (Panginoon) at Islam bilang Deen (Relihiyon) at

si Muhammad bilang Propeta, nararapat sa kanya ang (gantimpala na) Paraiso.1

1 Ulat mula kay Muslim sa Aklat na Al-Imarah, tungkol sa salaysay na anumang ipinaghanda ng Allah sa mga Mujahideen sa Paraiso 3/1501/0116.

9

ARALIN – 2

IBADAH

ANG LAYUNIN NG PAGKAKALIKHA

Napakahalaga na maunawaan natin ang layunin kung bakit tayo nilikha; dahil kung hindi ay para lamang tayong nagsasayang ng ating oras sa paggawa ng mga bagay na wala namang mga kabuluhan. Halimbawa, kung ang bawa’t isa ay pinapaaral at hindi naman niya alam kung bakit siya pinapaaral, malamang na lahat sila ay maglalaro lamang hangga’t sa may isang magpayo sa kanila ng layunin kung bakit sila nag-aaral. Ang Allah, na Siyang Pinaka-Maalam, ay hindi tayo lilikhain ng walang layunin – Nilikha Niya tayo para sa isang napakahalagang layunin.

Alam nating lahat na ang layunin ng pagkakalikha sa atin ay hindi natin nababatid; dahil kung sakali ay alam ng bawa’t isa sa atin kung ano ito at lahat tayo ay magisisipaggawa ng parehong mga bagay. Dahil ang layunin sa pagkakalikha sa atin ay nakatago, pinili ng Allah na ihayag ito sa atin sa pamamagitan ng pagpapadala ng mga Propeta na may mga banal na aklat na naglalaman ng Kanyang mga salita. Maaari Siyang magpadala ng mga anghel na may mga mensahe o ihayag ito sa ibang mapaghimalang pamamaraan na walang sinuman mag-aalinlangan tungkol sa kanilang layunin, subali’t pinili ng Allah na magpadala ng mga tao para sa sangkatauhan upang subukin ang kanilang pananampalataya. Nagpadala rin Siya sa mga propetang ito ng ilang mga himala upang ipakita sa mga tao na ito ay ipinadala ng Allah. Ipinaliwanag ng Allah mula sa Qur’an, ang huling aklat ng kapahayagan na dala ng huling Propeta, kung ano mismo ang layunin ng pagkakalikha. Winika ng Allah:

ن اعبدوا الل ة رسوال أ م

أ

ولقد بعثنا ف ك

“Katotohanan, nagpadala Kami ng sugo sa bawa’t bansa na nagsasabi: Magsagawa ng Ibādah (pagsamba) para sa Allah.” (Surah al-Nahl 16:36)

,Winika din Niya

نس إال لعبدون ن وال وما خلقت ال

10

“At Hindi Ko nilikha ang mga Jinn at mga tao maliban lamang na sambahin nila Ako.” (Surah Adh-Dhaariyaat 51:56)

Magkagayon, ang layunin natin sa buhay na ito ay ang Ibādah )pagsamba(.sa Allah

ANG LAYUNIN NG PAGKAKALIKHA SA MGA TAO AT JINN

Sila )Tao at Jinn) ay nilikha ng Allah sa isang dakilang layunin

Ito ay upang

Sambahin lamang Siya )Allah) at tanging Siya lamang at.wala nang iba pa

:Ang Sabi ng Allah

وما خلقت الجن والنس إل ليعبدون )56( سورة الذاريات At Hindi Ko nilikha ang mga Jinn at mga tao maliban lamang na sambahin nila”

.]56:Ako.” ]Surah Adh-Adhariyat

Ang kahulugan ng Ibadah))pagsamba

Ito ay ang Kanyang Kaisahan at pagsunod sa Kanya sa pamamagitan ng pagsasagawa sa lahat ng Kanyang ipinag-uutos at pag-iwas sa

.lahat ng Kanyang mga ipinagbabawal

KAHULUGAN NG IBADAH

Upang maisagawa nang maayos ang Ibādah, kinakailangang malaman natin kung ano ito at ano ang hindi para rito. Ang Ibādah ay kalimitang nauunawaan bilang “pagsamba”, na ipinapakahulugan bilang: parangal at pitagan na may halong pagmamahal at takot sa Diyos, ang diyos o ang sagradong bagay. Sa wikang Arabik ito ay likas na nangangahulugan na pagsamba )hal. ang kusang-loob na paglilingkod na may pagpapakumbaba) gayundin ay nangangahulugan na pagsuko )hal. ang pagsuko ng kanyang sarili o mga karapatan). Nagmula ito sa salitang ‘Abd na ang ibig sabihin ay “alipin o lingkod”.

11

Sa punto ng Islam, ang Ibādah ay ang pagsunod sa Allah sa pamamagitan ng paggawa ng lahat ng Kanyang ipinag-uutos at sa pag-iwas sa anuman na Kanyang ipinagbawal. Ang uri ng pagsunod na ito ay tinatawag na Ibādah, sapagka’t kalakip nito ay ang paglilingkod sa Diyos at ang pagsuko ng sariling kagustuhan para sa kagustuhan ng Diyos. Kaya nga’t ang pinakamagandang pangalan na maaaring makuha ng isang Muslim ay ‘Abd Allah )‘Abdullāh(, na ang ibig sabihin ay alipin o lingkod ng Allah, iniulat ni Ibn Umar na ang Sugo ng Allah ay nagsabi:

“Katotohanan, ang pinakamahal ng Allah sa inyong mga pangalan, ang Pinaka-Dakila at Maluwalhati, ay ang ‘Abdullāh at ‘Abdur-Rahman.” (Sahih

Muslim Vol. 3 page 118 – hadith no. 5315, English Translation)

Ang Propetar ay nagnais din ng pangalang ‘Abd kaugnay sa kanyang sarili na nagsabi:

“Huwag kayong magmalabis sa pagpuri sa akin kagaya ng ginawa ng mga Kristiyano kay Hesus na anak ni Maria, dahil sa katotohanan ako ay alipin

(‘Abd) lamang kaya’t ituring ninyo ako bilang ‘Abd ng Allah at Kanyang Sugo.” (Sahih Al-Bukhari Vol. 4 page 435 – hadith no. 654, Arabic-English,

and Muslim)

Ang Ibādah ay ang buod ng Islam sapagka’t ang salitang “Islam” ay nangangahulugan ng pagsuko ng sariling kagustuhan para sa Allah, na siyang pinakamataas na antas ng pagsunod na maaaring abutin ng kahit na sino. Ang ating pisikal na bahagi ay sumusunod sa batas ng Allah, pangkaraniwang tinatawag na “mga batas na likas”, na wala tayong magagawa. Magkagayon, ang mga bahagi ng ating katawan ay maituturing na mga Muslim sa pagsuko sa Allah katulad ng iba pang mga nilikha. Subali’t ang ating mga isipan, na pinatatakbo ng ating mga kaluluwa, ay may kakayahang mamili na magpakupkop sa mga sosyal at ispirituwal na batas ng Allah o hindi. Kapag tayo ay pumili na ilagay ang ating mga kaluluwa kaugnay ng ibang mga nilikha sa pagtanggap sa kataas-taasang kapangyarihan ng Allah, tayo ay nagiging mga Muslim sa tunay na diwa ng salita. Ang pagpiling ito ay maaaring ihayag sa dalawang natatanging pamamaraan:

1. Sa mga salita ng pagpapahayag ng pananampalataya (ang Shahādah):

“Lā ilāha illal-lāh” Walang ibang diyos na karapat-dapat sambahin maliban sa

12

Allah; at “Muhammadur-Rasulullāh”

Si Muhammadr ay Propeta ng Allah.

2. Sa mga gawa ng pagsunod o Ibādah, hal. Salah, Zakah, Sawm at Hajj.

Dahil sakop ng Islam ang lahat ng bahagi ng buhay, ang bawa’t pagkilos sa buhay ng isang Muslim ay maaaring gawing Ibādah. Kapag sinunod niya ang mga batas ng Allah sa lahat ng pagkakataon sa kanyang buhay sa pamamagitan ng pagsunod sa pamamaraan ng Propetar, ang pinakapayak o simple sa kanyang mga gawa ay maaaring maging Ibādah. Halimbawa, kung sa iyong pang-araw-araw na pagkain ay magsisimula ka sa pagbanggit ng ’Bismillah’ )sa panimula ay ang pangalan ng Allah); kakain at iinom na gamit lamang ang kanang kamay; umiiwas sa paggamit ng mga ginto at pilak na kagamitan; umiiwas sa pagkain ng labis sa pamamagitan ng pagkain para sa ikatlong bahaging mailalaman sa kanyang tiyan, iinom para sa ikatlong bahagi at hahayaan ang ikatlong bahagi para sa kanyang paghinga; at wawakasan ang kanyang pagkain sa pagbanggit ng al-Hamdu lil-lāh )ang lahat ng papuri ay para sa Allah lamang), ang pang-araw-araw na ginagawa niyang pagkain na ito ay nagiging gawa ng pagsamba at pagsuko sa Allah na bibiyayaan para sa kanya.

ANG KHALIFAH (KALIpA)

Kung gagampanan natin ang layunin ng pagkakalikha sa buhay na ito, kinakailangang alamin natin kung ano ang nais ng Allah mula sa atin sa lahat ng mga bahagi ng ating mga buhay. Matapos nating malaman ang mga hinihingi sa atin, kinakailangang isagawa natin ang mga kaalaman na ito upang humantong sa mabubuting mga gawa. Kung ang ating mga buhay ay sumasang-ayon sa batas ng Allah, tayo ay nagiging mas mataas at mas dakila sa lahat ng mga nilikha. Kahit na ang mga anghel na hindi sumusuway sa Allah, ay magiging mas mababa ang antas kaysa sa atin. Ito ang kahulugan ng kautusan ng Allah sa mga anghel na magpatirapa kay propeta Adam :

مر ن ففسق عن أ إوذ قلنا للمالئكة اسجدوا لدم فسجدوا إال إبليس كن من ال

13

“At nang inutos Namin sa mga anghel na magpatirapa kay Adam, lahat sila ay nagpatirapa maliban kay Iblis (Satanas). Siya ay isa sa mga jinn,

Sinuway niya ang utos ng kanyang Panginoon…” (Surah Al-Kahf 18:50)

Ganito ang pamamaraan ng Allah sa pagpapakita na ang tao ay nilikha sa mas mataas na katayuan kaysa sa mga anghel at lahat ng mga nilikha. Si Iblis, ang Jinn, na kasama ng mga anghel na napag-alaman ito ay tumangging magpatirapa kay Adam. At nang tanungin siya ng Allah kung bakit hindi siya nagpatirapa, siya ay sumagot,

نا خي منه خلقتن من نار وخلقته من طنيمرتك قال أ

ال تسجد إذ أ

قال ما منعك أ

“… Mas mabuti pa ako kaysa sa kanya. Nilikha Mo ako sa apoy at siya ay nilikha mula sa putik…” Surah Al-‘Araf 7:12

Kung naabot natin ang mas mataas na mga antas ng pagsuko sa pamamagitan ng matapat na Ibādah, nagagampanan natin ang papel ng isang Khalifah, na siyang may tungkulin sa pamamahala ng mga naninirahan sa mundo, at nagpapanatili ng batas at kaayusan sa lahat ng mga naninirahan at mga hindi naninirahan dito. Ito ang layunin ng pagkakalikha ng tao kaugnay sa iba pang mga nilikha. Ang pagkakataong ito ay batay sa mga pangungusap ng Allah,

رض خليفة إوذ قال ربهك للمالئكة إن جاعل ف األ

“At nang winika ng inyong Panginoon sa mga Anghel: Katotohan Ako ay maglalagay sa mundo ng Khalifah…” Surah Al-Baqarah 2:30

Kung, sa isang pagkakataon, tumanggi tayong iayon ang mga buhay natin sa mga batas ng Allah, at maghimagsik kagaya ni Iblis, tayo ay magiging mas mababa pa sa pinakamababa sa mga nilikha. ‘Iyan ang ipinakahulugan ng Allah ng Kanyang ilarawan yaong mga lumabag sa Kanyang batas na nagsasaad,

ضله سبيالنعام بل هم أ

و يعقلون إن هم إال كأل

كثهم يسمعون أ

ن أ

م تسب أ

أ

“Katotohanan sila ay parang mga baka, magkagayon, sila ay mas naligaw

14

pa mula sa landas …” Surah Al-Furqan 25:44 Yaong mga walang takot sa Allah kapag minsan ay nanunugis ng mga

hayop para sa kanilang laro hanggang sa maubos nila ang lahat ng mga uri ng hayop. Samantala ang mga hayop ay nanunugis lamang ng ibang mga hayop dahil sa kanilang pangangailangan. Itinuturo sa Islam na bawal ang manugis ng mga hayop para lamang sa laro o kasayahan. Kagaya rin nito ay ang mga naglalakihang mga industriya na ang tanging layunin ay kumita, sila ay nagtatapon ng mga mapanganib na chemical sa kapaligiran na sumisira sa mga batis, ilog at mga kagubatan sa buong mundo. Ang Islam ay nagbabawal na sumira ng kalikasan kahit ito pa ay panahon ng mga digmaan, at naghihikayat sa pagtatanim ng mga puno at pangangalaga sa mga ilog, lawa at karagatan.

ANG UNANG KAUTUSAN

Ang Unang Kautusan ng Allah sa iyo ay

Ang sambahin mo ang Nag-iisang Allah at huwag kang gumawa ng.anumang pagtatambal sa Kanya

:Ang katibayan ay ang sabi ng Allah

Sambahin ang Allah at huwag kayong magbigay ng katambal sa«.]36:Kanya« ]Surah An-Nisa

Ang pinakadakilangKautusan ng Allah

ay ang Pagsamba sa Kanya at huwag magbigay ng katambal sa

Kanya

Ang pinakamalakingipinagbabawal ng Allah

ay ang bigyan Siya ng Katambal.sa pagsamba sa Kanya

15

ARALIN – 3

ANG MGA HALIGI NG ISLAM

Ang Limang Haligi ng Islam:

1. Ash-shahadatain: Ang Pagsaksi na walang ibang Diyos maliban sa Allah at si Muhammadr ay Sugo ng Allah.

2. Salah (Pagsasagawa ng Pagdarasal).3. Zakat (Pagbibigay ng Kawanggawa).4. Sawm (Pag-aayuno sa buwan ng Ramadhan)5. Hajj (Pagsagawa ng Hajj sa mga may kakayahang pananalapi,

pangangatawan at sapat na kaisipan).

ASH-SHAHADATAIN

Ito ang pagsaksi na walang ibang Diyos )na dapat sambahin) kundi ang Allah lamang at si Muhammadr ay Sugo )at alipin) ng Allah.

ANG KAHULUGAN NG ( ال إله إال هللا ) – LA ILAHA ILLA ALLAH.

Ang paniniwala na walang dapat sambahin maliban sa Allah lamang.

Ang batayan: Winika ng Allah:

ولوا العلم قآئما بالقسط ال إلـه إال هو نه ال إلـه إال هو والمالئكة وأ

شهد الله أ

العزيز الكيم“Ang Allah ay sumaksi na La ilaha illa Huwa (walang Diyos kundi Siya

at maging ang mga Anghel at yaong may (taglay na) kaalaman (ay sumasaksi rin) pinangangalagaan (Niya ang Kanyang mga nilikha) nang makatarungan. La ilaha illa Huwa (Walang Diyos (na dapat sambahin)

kundi Siya lamang, ang Ganap na Makapangyarihan, ang Tigib ng Karunungan”. Al-‘Imran 3:18.

16

Mga Kondisyon

Upang ang bahaging ito ng pagsaksi ay maging karapat-dapat kinakailangan itong magtaglay ng mga sumusunod na kondisyon:

1. Kaalaman (al ‘Ilm) Kinakailangan na ang nagpapahayag ng kanyang pananampalataya ay mayroong mga pangunahing kaalaman tungkol sa Allah at sa Kanyang mga Katangian upang ang kanyang paniniwala ay maging tama. Sa ganito magkakaroon ng kabuluhan ang kanyang pagpapahayag para sa Allah at upang magkaroon ng kapakinabangan dito sa mundo pati na rin sa kabilang buhay. Ang katibayan:

نه ال إل إال اللفاعلم أ

“Kaya’t dapat mong malaman na walang karapat-dapat sambahin maliban sa Allah…” Surah Muhammad 47:19

2. Katiyakan (al Yaqin) Ang nagpahayag ng kanyang pananampalataya ay hindi dapat magkaroon ng pag-aalinlangan sa kanyang isipan tungkol sa Allah bilang Nag-iisang Totoong Diyos at hindi Siya nakikibahagi ng Kanyang kapangyarihan sa sinumang nilalang. Ang katibayan:

ورسول ثم لم يرتابوا ين آمنوا بالل ما المؤمنون ال إن“Katotohanan ang mga mananampalataya ay yaong mga naniniwala sa

Allah at Kanyang Sugo na hindi nagkakaroon ng pag-aalinlangan.”(Surah al-Hujurat 49:15)

Ang Propeta ay naitala na nagsabi: “Sinuman ang sumaksi na walang dapat sambahin maliban sa Allah at ako ay Sugo ng Allah, kapag humarap siya sa Allah na walang pag-aalinlangan tungkol dito ay papasukin siya ng

Allah sa Paraiso.” Muslim, vol 1 p. 20, hadith no.41

Hindi nabibilang sa kondisyon na ito ang mga sumasamba sa Allah dahil lamang sa kanilang pag-iingat upang masabi na sila ay nagsa-salah. Mayroong mga Muslim na nagsa-salah lamang ng ilang mga salah bawa’t araw, halimbawa’y palagiang hindi nagsa-salah ng Fajr. Ang iba ay nagsasagawa ng kanilang salah na pinagsasama bago matulog sa gabi

17

dahil sa kanilang pagiging abala sa maghapon. Mayroon din namang nagsa-salah lamang kapag Biyernes )Jumu’ah) samantala ang iba naman ay kapag buwan lamang ng Ramadhan. Ito ay naging pangkaraniwang gawain sa likod ng paglaganap ng mga pangkalahatang kaalaman na ang mga salah ay may mga nakatakdang oras, kagaya ng pagsasalaysay ng Allah sa Qur’an:

وقوتا الة كنت ع المؤمنني كتابا م إن الص“Katotohanan na ang Salah ay inutos sa mga mananampalataya na

isagawa sa itinakdang oras.” Surah an-Nisa’ 4:103

Ang dahilan ng ganitong pangkaraniwang gawain ay ang pagkakaroon ng pag-aalinlangan sa puso ng mga tao tungkol sa Allah. Hindi sila tiyak kung ang Allah nga ay totoo o hindi. Sila ay nagsa-salah lamang upang makatiyak na baka sakali nga na totoong nananatili ang Allah at haharap sila sa Kanya sa paghuhukom. Subali’t ang mga salah na ito dahil sa kanilang pag-iingat ay walang kabuluhan dahil ang mga ito ay hindi nagmula sa katiyakan ng kanilang pananampalataya. Ang mga pag-aalinlangan na ito ay maaari ring mauwi sa mga pambubuyo ni Satanas, kagaya ng sinabi ng Propetar:

“Si Satanas ay pupunta sa bawa’t isa sa inyo at magtatanong: ‘Sino ang lumikha nito at niyan? – hanggang sa kanyang itanong: Sino ang lumikha

ng iyong Panginoon?” Bukhari at Muslim

3. Katapatan o Kadalisayan (al Ikhlas)Isa ito sa mga kinakailangang kondisyon upang ang pagpapahayag ng iyong pananampalataya ay maging makatotohanan. Binanggit ng Allah sa maraming bahagi sa Qur’an na ang relihiyong Islam na Kanyang itinakda ay ang pananampalataya na ang mga ritwal at mga gawain ay nakasalalay sa katapatan o kadalisayan ng isang tao upang ang mga ito ay maging katanggap-tanggap sa Kanya. Ang katibayan:

ادلين الالص ال للأ

“Katiyakan na ang katapatan sa pananampalataya ay para sa Allah lamang.” Surah az-Zumar 39:3

ملصني ل ادلين مروا إال لعبدوا اللوما أ

18

“At hindi sila pinag-utusan maliban lamang sa kanilang tapat na pagsamba sa Allah sa pagpapatupad ng kanilang pananampalataya.”

Surah al-Baiyyinah 98:5

4. Makatotohanan (Al Sidq)Kinakailangan na maging makatotohanan ang nagpapahayag ng kanyang Shahadah nang sa gayon ay hindi ito mawalan ng katapatan at maging hindi katanggap-tanggap sa Allah. Ang katibayan:

ن يقولوا آمنا وهم ال يفتنونكوا أ ن يت

حسب انلاس أ

أ

ين صدقوا ولعلمن الكذبني ال ين من قبلهم فليعلمن الل ولقد فتنا ال

“Inaakala ba ng tao na sila ay hahayaan na lamang sapagka’t sila ay nagsasabing ‘Naniniwala kami!’ at sila ay hindi na susubukan?

Katotohanan, Aming sinubukan ang mga nauna sa kanila at katiyakan na ipababatid ng Allah kung sino ang mga makatotohanan at sino ang mga

sinungaling.” Surah al-‘Ankabut 29:2-3

Ang kondisyon ng pagiging makatotohanan ay may kaugnayan sa katapatan. Maaaring ang isa ay maging makatotohanan subali’t hindi naman siya matapat. Gayundin ay maari rin siyang maging matapat subali’t hindi naman siya makatotohanan. Ang katapatan ay bunga ng pangako sa katotohanan. Mayroong mga Muslim na gumagawa ng kasalanan at magsasabi na siya ay mag-uumrah upang malinis ang kanyang mga kasalanan. Ang ganitong uri ng tao ay hindi makatotohanan. Dinadaya lamang niya ang kanyang sarili sa pag-iisip na ang Islam ay isang laro ng mga ritwal na maaaring laruin para sa Allah.

5. Pagmamahal (al Mahabba)Katulad ng pagiging makatotohanan ang kondisyon ng pagmamahal ay kaugnay din sa katapatan. Ito ay likas na ibinubunga ng katapatan. Upang ang pagpapahayag ng pananampalataya ay maging katanggap-tanggap kinakailangan na ito ay ihayag ng dahil sa pagmamahal sa Allah. Ang bawa’t dahilan na hinahanap ng mga tao sa pagmamahal nila sa ibang mga tao ay nagmumula sa kanilang pakikipag-ugnayan sa Diyos, subali’t sa mas mataas na katayuan at sa mas malawak na sakop. Likas sa mga tao na kapag sila ay pinagkalooban ng kanilang mga pangangailangan ay minamahal nila ang taong ito na nagbigay sa kanila. Biniyayaan ng Allah ang mga tao sa napakaraming mga pamamaraan na hindi na nila kayang

19

bilangin. Winika ng Allah:

وا نعمت الل ال تصوها إون تعده“Kung susubukan na bilangin ang mga biyaya ng Allah ay hindi mo

makakayang bilangin ang mga ito.” Surah Ibrahim 14:34

6. Pagsuko (al Inqiyad)Ang likas na kahahantungan ng tunay na pagmamahal ay ang pagsuko. Ang katapatan na sumibol mula sa pagmamahal ay maggagabay sa isang sumasaksi ng kanyang paniniwala sa Allah upang tanggapin at isagawa ang mga kautusan. Ang Allah ay nagwika:

سلموا لنيبوا إل ربكم وأ

وأ

“At manumbalik sa inyong Panginoon (nang may pagsisisi) at sumuko sa Kanya…” Surah az-Zumar 39:54

سلم وجهه لل وهو مسنن أ حسن دينا مم

ومن أ

“At sino pa ba ang nakahihigit sa pananampalataya sa isa na isinusuko ang kanyang sarili sa Allah (habang gumagawa ng kabutihan) at siya ay isang Muhsin (masigasig na gumamagawa ng kabutihan at umiiwas sa

kasalanan)? ” Surah an-Nisa 4:125

Ang pagsuko ay bunga rin ng paniniwala na ang Allah ang nakababatid sa lahat at ang pinakamaalam. Kaya nga’t kapag Siya ay nag-utos sa mga tao, ito ay sa kadahilanan na kinakailangan nila itong gawin upang magtagumpay dito sa mundo at sa kabilang buhay. Gayundin, kapag Siya ay nagbawal, sa kadahilanan na ito ay makasasama sa pisikal, sikolohikal, at espiritwal nilang katauhan. Ang pagsuko ay isang paghahayag ng paniniwala na kinakailangan na mayroong mabuting kadahilanan sa likod ng mga kautusan. Ang mga kautusan ng Allah ay hindi mga basta-basta lamang o di kaya ay walang-katuturan. Ang mga walang kabuluhan na ginawa ng mga tao ay nagpapakita ng kawalan ng kanilang mga katinuan o isang malubhang kamangmangan.

Ang tamang pagtugon sa mga kautusan ng Allah ay ang pagtalima, maging

20

ang kadahilanan ng mga ito ay naiintindihan o hindi. Ang apat na haligi ng Islam matapos ang pagsaksi ng pananampalataya ay mga haligi ng

gawa upang patunayan ang katotohanan at katapatan ng pagsaksi.

7. Pagtanggap (al Qubul)Upang maging ganap ang kondisyon ng pagsuko ang karagdagang kondisyon ng pagtanggap ay kinakailangan ding isakatuparan. Ang pagsuko ay hindi nararapat kapag ganito ang sasabihin: “Gagawin ko ito dahil sa ito ay ipinag-utos ng Allah subali’t hindi ko iniisip na ito ay kailangan.” Ang pagtanggap ay kinakailangan din upang ang pagsuko ay maging tapat at hindi lamang isang ritwal. Kung wala ang ganap na pagtanggap ang kautusan ng Allah ay hindi maayos na naisagawa. Ang Allah ay nagwika:

ن يكون لهم الية من مرا أ

ورسول أ وما كن لمؤمن وال مؤمنة إذا قض الل

مرهم أ

“Hindi nararapat sa mga mananampalataya, lalake man o babae,na kapag ang Allah at ang Kanyang Sugo ay nag-utos ng isang bagay, na

sila ay mayroon pang ibang pagpipilian sa kanilang pagpapasiya.” Surah al-Ahzab 33:36

Ang Propeta ay nagsabi:

“Tunay na ang gabay at kaalaman na ipinadala sa akin ng Allah ay katulad ng isang masaganang ulan na dumilig sa lupa. Ang iba sa mga lupa ay

dalisay at malinis at tinanggap ang tubig, kaya’t mula rito ay sumibol ang mga pananim. At ang iba sa mga tubig ay umabot sa mga tuyot na lupa na walang tumutubong halaman… Ito ang halimbawa ng isang nabiyayaan ng pang-unawa sa relihiyon at nakinabang sa kung ano ang ipinadala ng Allah sa akin, kaya’t pinag-aralan niya at nakamit ang kaalaman. At ang isang halimbawa ay ang katulad ng isang hindi nagtaas ng kanyang ulo upang alamin ito o di kaya ay tanggapin ang gabay ng Allah na ipinadala

sa akin.” Bukhari at Muslim

21

ARALIN – 4

ANG KAHULUGAN NG PAGSAKSI NA SI MUHAMMAD AY SUGO NG ALLAH

Ang paniniwala na si Muhammadr ay Sugo mula sa Allah na nararapat paniwalaan, mahalin at sundin ang Kanyang mga kautusan.

Ang batayan mula sa Salita ng Allah:

وخاتم انلبيني وكن الل حد من رجالكم ولكن رسول اللبا أ

د أ ا كن مم م

ء عليما بكل ش“Si Muhammad ay hindi ama ng sinuman sa inyong mga kalalakihan,

subali’t siya ay Sugo ng Allah at ang pang-huli sa mga Propeta. At ang Allah ay nananatiling nakababatid sa lahat ng bagay “

(Surah al-Ahzab 33:40)

Mga Kondisyon

1. Ang Allah ang nakababatid nang higitAng pagsaksi ng pananampalataya na si Muhammadr ay ang piniling Sugo ng Allah ay maituturing lamang na katanggap-tanggap kapag tinanggap na ang Allah lamang ang nakababatid nang higit kung bakit Niya pinili si Muhammadr para sa misyon. Winika ng Allah:

علم حيث يعل رساله ...الل الله أ

“Higit na alam ng Allah kung kanino Niya ipadadala ang Kanyang mensahe…” Surah al-An’am 6:124

Maraming mga tao nang nakalipas ang tinatanong ang pagpili ng Allah at itinatakwil ang mga Sugo na ipinadala para sa kanila sapagka’t iniisip nila na hindi karapat-dapat ang mga pinili ng Allah para sa kapahayagan. Sa kabanata “Ang Mananampalataya”, isinalaysay ng Allah ang kahalintulad ng pagtanggi ng mga tao sa mga propetang ipinadala magmula sa kapanahunan ni Propeta Noah hanggang sa kapanahunan ni Propeta Musa. Sa panahon

22

ng mga nasasakupan ni Propeta Noah, sila ay nagnais pa na dapat ang propeta ay isang anghel. Winika ng Allah:

ل ن يتفضين كفروا من قومه ما هذا إال بش مثلكم يريد أ ال

فقال المأل

نزل مالئكة أل عليكم ولو شاء الل

“Subali’t ang mga pinuno ng kanyang mga mamamayan na di-naniniwala ay nagsabi, ‘Siya ay hindi hihigit pa sa isang tao lamang na katulad ninyo,

naghahangad lang siya na mangibabaw mula sa inyo. Kung ninais ng Allah, katiyakan na makapagpapadala siya ng mga anghel.”

Surah al-Mu’minun 23:24

At bilang kasagutan naman sa paanyaya nila Propeta Musa )Moises) at Harun )Aaron), ang Allah ay nagwika:

ين مثلنا وقومهما نلا عبدون نؤمن لبشفقالوا أ

“Sila’y nagsabi, ‘Dapat ba kaming maniwala sa dalawang nilalang na katulad namin, samantalang ang kanilang mga mamamayan ay aming

mga alipin?” Surah al-Mu’minun 23:47

Ang mensahe ni Propeta Muhammadr ay itinanggi ng isa sa kanyang kapanahunan, na iniwanan ang gawi ng mga taga-Makkah na pagsamba sa mga diyus-diyusan na sumamba sa Allah ayon sa kanyang sarili katulad ng Propeta sapagka’t kanyang naisip na siya ay karapat-dapat sa pagtanggap ng kapahayagan katulad ng Propeta. Lumipas ang panahon, ang iba sa mga tao ng Kanluran ay itinanggi ang mensahe sa kadahilanan na ang Propeta ay hindi nagmula sa kanilang kultura. Ang katotohanan sa tunay na paniniwala sa Diyos ay nangangailangan ng pagtanggap sa Kanyang pinili na tatanggap ng Kanyang mensahe. Hindi dapat tanungin kung ano ang ginagawa ng Allah sapagka’t tayo ang Kanyang tatanungin.2

2. Hindi maaaring magkamali (Infallibility)Ang pagsaksi sa pagkapropeta ni Muhammadr ay walang-saysay kapag ang sumaksi ay hindi tinatanggap na siya ay malaya sa kamalian. Ang paniniwala na siya ay hindi nagkamali sa paghahatid ng mensahe ng Islam ay kinakailangan sa paniniwala sa kanyang pagkapropeta.

2 Surah al-Anbiya’ 21:23

23

سنقرؤك فال تنس إال ما شاء الل“Ipababasa Namin sa iyo (O’ Muhammad, ang Qur’an) upang hindi mo ito

malimutan. Maliban na lamang sa kung ano ang naisin ng Allah.” Surah al-‘Ala 87:6-7

Ang kondisyon na ito ay hindi nangangahulugan na siya ay malaya sa lahat ng mga kamalian bilang isang nilalang. Ang ilan sa kanyang mga kamalian bilang nilalang ay nakatala sa parehong Qur’an at Sunnah.

Siya ay isang nilalang na nangangahulugan na nakagawa ng mga pagkakamali. Subali’t ginawa siya ng Allah bilang isang halimbawa sa sangkatauhan, at kapag siya ay nagkakamali sa pagpapasiya, itinutuwid siya ng Allah at ang kanyang pagkakamali ay nagiging daan sa pagtuturo ng tama sa kanyang mga tagasunod at sa mga panahong darating. Ang mga uri ng pagkakamali na kanyang nagagawa ay hindi ang pagpili ng haram sa halal. Ang kanyang pagkapili sa kung ano ang nakikita niyang maganda sa kung ano ang mas higit na nakabubuti.

Ang katangiang ito ay hindi lamang kay Propeta Muhammadr, ito rin ay tinataglay ng ibang mga propeta. Subali’t itinatanggi ng Islam ang ibang mga ulat sa ibang relihiyon hinggil sa mga propeta katulad sa pagsasalarawan kay Propeta Dawud )David) na nagnasa sa asawa ng iba, nakipagtalik sa babae at ipinadala ang asawa ng babae sa unang linya ng digmaan upang mapatay. Ang ganitong pag-uugali ay hindi nararapat sa isang propeta. Itinatakwil sa Islam ang anumang mga kuwento tungkol sa mga propeta na nagpapakita na sila ay nakagawa ng mga malalaking kasalanan.

3. Pangkalahatan (Universality)Ang pagsaksi sa pagkapropeta ni Muhammadr ay umiikot sa paniniwala sa kanyang dala-dalang mensahe na pangkalahatan. Isang pangangailangang kondisyon na maniwala na ang Allah ay nagbigay ng mensahe kay Propeta Muhammadr na para sa sangkatauhan. Ang mga mensahe ng mga naunang mga propeta ay para lamang sa mga natatanging mga tao, mga lugar, at para sa mga natatanging panahon. Ang panghuling mensahe na ipinaabot ni Propeta Muhammadr ay para sa buong sangkatauhan hanggang sa huling panahon. Maraming mga talata sa Qur’an na nagpapatunay sa prinsipyong ito:

24

ها انلاس إن رسول الل إلكم جيعا يهقل يا أ

“Sabihin, O’ sangkatauhan, ako ang Sugo ng Allah para sa inyong lahat…” Surah al-‘Araf 7:158

رسلناك إال كفة للناس بشيا ونذيرا وما أ

“At hindi ka Namin isinugo maliban lamang na maghatid ng mabuting balita at bilang tagapagbabala sa lahat ng sangkatauhan.”

Surah Saba’ 34:28

Si Propeta Muhammad ay nagsabi rin na siya ay pinagkalooban ng limang mga bagay na hindi ipinagkaloob sa ibang mga propeta na nauna sa kanya, at ang isa sa mga ito ay nang isugo siya sa lahat ng

sangkatauhan.3

4. Kabuuan (Completeness)Ang pagkakatanggap sa pangalawang pagpapahayag ng pananampalataya ay nakasalalay sa pagtanggap ng paniniwala na si Propeta Muhammadr ay naghatid ng buong mensahe na inihayag sa kanya. Dahil sa siya ay malaya sa anumang kamalian pagdating sa kanyang mensahe, ito ay naihatid sa kabuuan nito at walang anuman na nakaligtaan. Inutos ng Allah sa Propeta na ihatid ang lahat ng inihayag sa kanya dahil kung hindi, ang misyon ay maituturing na hindi natupad.

م تفعل فما بلغت رساله بك إون ل نزل إلك من رها الرسول بلغ ما أ يه

يا أ

“O’ Sugo! Ihatid kung anuman ang inihayag sa iyo mula sa iyong Panginoon. At kung hindi mo ito ginawa (sa kabuuan nito), hindi mo

naihatid ang Kanyang Mensahe.” Surah al-Ma’idah 5:67

5. Katapusan (Finality)Kasama sa pagtanggap sa pangalawang pagpapahayag ng pananampalataya ay ang paniniwala na si Muhammadr ang pangwakas sa pagkapropeta. Hindi na muling magpapadala ang Allah ng panibagong propeta o Sugo matapos siya. Ang kabanata ng banal na kapahayagan ay natapos kasabay ng kanyang pagkamatay. Ang katapusan ng pagkapropeta ay hindi konsepto na nilikha lamang ng mga Muslim matapos ang kapanahunan ng Propeta.

3 Muslim )English Translation(, vol. 1 page 264-5, hadith no. 258

25

Malinaw na nasasaad sa Qur’an ang konseptong ito at gayundin ay muling nasabi ng Propeta. Winika ng Allah:

وخاتم انلبيني حد من رجالكم ولكن رسول اللبا أ

د أ ا كن مم م

“Si Muhammad ay hindi ama ng sinuman sa inyo, subali’t siya ang Sugo ng Allah at ang panghuli sa mga propeta…”

Surah al-Ahzab 33:40

At kahit na ang Propeta sa kanyang sarili ay nagpatunay mula sa mga salaysay na naitala na siya ang panghuli sa mga propeta.4

Bukhari (Arabic-English), vol. 4, p. 439 hadith bilang 661, at Muslim (English Translation), vol. 4 p.41284, hadith bilang 5914 at p. 1235 hadith bilang 5673-8

26

ARALIN – 5

SALAH (PAGDARASAL)

Ang Limang (5) Tungkuling Salah:

1. Al-Fajr – salah sa madaling-araw2. Ad-Dhuhur – salah sa tanghali3. Al-‘Asr – salah sa hapon4. Al-Maghreb – salah pagkalubog ng araw5. Al-‘Isha – salah pagsapit ng gabi

Ang kahulugan ng pagtatag ng pagdarasal

Ang pagsamba sa Allah, sa pamamagitan ng pagsasagawa ng pagdarasal sa mga itinakdang oras nito.

Ang batayan mula sa salita ng Allah:

كة الة ويؤتوا الز ملصني ل ادلين حنفاء ويقيموا الص مروا إال لعبدوا اللوما أ

وذلك دين القيمة“At hindi sila pinag-utusan maliban sa sila ay sumamba lamang sa Allah,

(maging) tapat sa Kanyang relihiyon na matuwid, at magsagawa ng pagdarasal (salaah) at magbigay ng Zakat (kawanggawa). Ganito ang

tunay na relihiyon (pananampalataya)” Surah Al-Bayyinah 98:5

Ang batas sa sinumang taong hindi naniniwala sa tungkulin ng pagsa-Salah: Ka’ffir – tunay na hindi mananampalataya sa Allah.

ZAKAT (KAWANGGAWA)

Ang Kahulugan ng Pagbibigay ng Zakaat

Ang pagsamba sa Allah sa pamamagitan ng pagbibigay ng nabanggit na bahagi ng kayamanan sa itinakdang panahon; at ito ay ibibigay sa mga

27

taong nararapat pagbigyan.

Ang batayan sa pagiging tungkulin sa pagbibigay ng Zakat mula sa salita ng Allah:

طيعوا الرسول لعلكم ترحونكة وأ الة وآتوا الز قيموا الص

وأ

“At itatag ninyo ang pagdarasal (salaah) at magbigay kayo ng Zakat at sundin ninyo ang Sugo upang kahabagan kayo ng Allah”

(Surah An-Noor 24:56)

SAWM (PAG-AAYUNO)

Ang Kahulugan ng Sawm: Pag-aayuno sa Buwan ng Ramadhan

Ang pagsamba sa Allah, sa pamamagitan ng pag-iwas sa anumang uri ng pagkain at inumin mula sa pagbubukang liwayway hanggang takip-silim.

Ang batayan ay mula sa salita ng Allah:

ين من قبلكم لعلكم يام كما كتب ع ال ين آمنوا كتب عليكم الص ها ال يهيا أ

تتقون“O kayong mga mananampalataya ang pag-aayuno ay ipinag-utos sa

inyo, katulad ng ipinag-utos sa mga nauna sa inyo upang (sa gayun ay) magkaroon kayo ng takot sa Allah” Surah Al-Baqarah 2:183

Ang batas sa sinumang hindi naniniwala sa pagiging tungkulin ng pag-aayuno: Ka’ffir – tunay na hindi mananampalataya.

HAJJ (PAGLALAKBAY SA MAKKAH)

Ang Kahulugan ng Pagsasagawa ng Hajj

Ang pagsamba sa Allah sa itinakdang panahon na ang layunin ay ang pagpunta sa Baitulllahil Haram )Makkah) upang isagawa ang mga alituntunin ng Hajj.

28

Ang batayan sa pagiging tungkulin ng pagsasagawa ng Hajj:

ع انلاس حجه اليت من قام إبراهيم ومن دخله كن آمنا ولل فيه آيات بيـنات ماستطاع إله سبيال ومن كفر فإن الل غن عن العالمني

“At ang Hajj (paglalakbay sa Makkah) sa Bahay (Ka’bah) ay isang tungkulin na nararapat gawin para sa Allah, yaong may kakayahang

pananalapi (para sa paglalakbay, pagkain at matitirahan); at sinuman ang hindi maniwala, katotohanan ang Allah ay hindi nangangailan ng anuman

sa Al-Alamin (tao, jinn at lahat ng mga nilikha).” Surah Al-Imran 3:97

Ang batas sa mga taong hindi nila pinaniniwalaan ang pagiging tungkulin ng pagsasagawa ng Hajj: Ka’ffir- tunay na hindi mananampalataya.

29

ARALIN – 6

ANG MGA HALIGI NG PANANAMPALATAYANG ISLAM

Ito ay ang mga sumusunod:

1. Paniniwala sa Kaisahan ng Allah. 2. Paniniwala sa Kanyang mga Anghel.3. Paniniwala sa Kanyang mga Kapahayagan. 4. Paniniwala sa Kanyang mga Sugo.5. Paniniwala sa Huling Araw. 6. Paniniwala sa Tadhana o Kahihinatnan.

PANINIWALA SA KAISAHAN NG ALLAH (TAWHID)

Ang paniniwala sa Kaisahan ng Allah sa Kanyang Pagka-Panginoon, sa Kanyang Pagka-Diyos o Pagsamba at sa Kanyang mga Magagandang Pangalan at Katangian.

Ang kahulugan ng Tawhid ay ang Kaisahan ng Allah sa pagsamba at ito ang mensahe ng lahat ng mga Propeta na ipinadala ng Allah sa Kanyang mga alipin, winika ng Allah:

اغوت ن اعبدوا الل واجتنبوا الطة رسوال أ م

أ

ولقد بعثنا ف ك“Katotohanan, Kami ay nagpadala sa bawa’t mamamayan ng isang Sugo upang ipahiwatig sa kanila na sambahin lamang ang Allah at iwasan ang

taghoot” Surah An-Nahl 16:36

Mga Paalala:

1. Hindi maaaring magkaroon ng Tawhid ang isang tao hangga’t hindi niya ginagawang isa ang Allah sa lahat ng uri ng kanyang pagsamba.

2. Isa sa malaking biyaya ng Allah sa Kanyang nilalang ay ang Kanyang pagpapadala ng mga Sugo upang mapatnubayan ang mga tao sa tuwid na landas.

3. Ang mga Propeta ay nag-anyaya sa lahat tungo sa Tawhid

30

(Kaisahan ng Allah) at nagbawal sa pagtatambal.Ang Tawhid ay mayroong tatlong Uri:

1. Tawhid Ar-Rububiyyah; Kaisahan sa pagka-Panginoon2. Tawhid Al-Uluhiyyah; Kaisahan sa pagsamba3. Tawhid Al-Asma’ Wa Sifat; Kaisahan sa mga Pangalan at

Katangian

TAWHID AR-RUBUBIYYAH

Ang Kaisahan ng Allah sa Kanyang Pagkapanginoon.

Ito ay ang paniniwala sa Kaisahan ng Allah, sa Kanyang mga gawa katulad ng paglikha, pagbigay ng panustos at pagpapanatili sa mga ito, pagbibigay biyaya, halimbawa ay ulan atbp. Ang batayan mula sa salita ng Allah:

المد لل رب العالمني“Ang lahat ng papuri ay nauukol lamang sa Allah, ang Panginoon ng lahat ng mga nilikha (tao, mga jinn at lahat ng nananatili - nakikita man o hindi)”

Surah al-Fatiha 1:2

Ako ay naniniwala na ang Allah lamang ang Siyang lumikha sa mga kalangitan at kalupaan at wala nang ibang makalilikha nito maliban lamang sa Kanya.

At ako ay naniniwala na ang Allah lamang ang Siyang nagbibigay panustos sa lahat ng Kanyang nilikha, at wala nang iba pang makapagbibigay panustos sa kanila maliban lamang sa Kanya.

At ako ay naniniwala na tanging ang Allah lamang ang nagbibigay ng buhay at bumabawi ng buhay, at wala nang iba pang makapagbibigay buhay sa kanila maliban lamang sa Kanya.

Noong panahon ng Sugo ng Allah )saw), ang mga di-mananampalataya ay naniniwala rin sa Kaisahan ng Allah. Subali’t sila ay hindi pinalad na makapasok sa Islam. Ipinahintulot ng Allah ang pakikipagdigma sa kanila

31

at ang pagkuha ng kanilang mga ari-arian.Ang batayan ay ang salita ng Allah:

بصار ومن يرج الح مع واأل ن يملك الس م

رض أ

ماء واأل قل من يرزقكم من الس

فال تتقون مر فسيقولون الله فقل أ

من الميت ويخرج الميت من الح ومن يدبر األ

“Sabihin mo (Muhammad) [sa kanila], sino ang nagbibigay ng biyaya sa inyo mula sa langit at lupa? O sino ang nagmamay-ari ng pandinig at

paningin? At sino ang makapagbibigay buhay sa patay at makapagdudulot ng kamatayan sa nabubuhay? At sino ang namamahala sa lahat ng

pangyayari? Kanilang sasabihin: “Ang Allah.” Sabihin: ‘Hindi pa ba kayo matatakot sa pagbibigay katambal sa pagsamba sa Allah?”

Surah Yunus 10:31

at winika ng Allah:

رض ومن فيها إن كنتم تعلمونقل لمن األ

“Sabihin mo (O Muhammad) [sa kanila], sino ang magmamay-ari ng kalupaan at ang mga nilalaman nito kung sakaling alam ninyo”

Surah Al-Mu’minun 23:84

رون قل أفل تذك سيقولون ل

“Tiyak na ang kanilang sasabihin: Ito ay sa Allah! Sabihin: Hindi ba ninyo naaalala?” Surah Al-Mu’minun 23:85

بع ورب العرش العظيم ماوات الس ب الس قل من ر

“Sabihin: Sino ang Panginoon ng pitong kalangitan, at ang Panginoon ng Dakilang Trono?” Surah Al-Mu’minun 23:86

فال تتقون قل أ سيقولون لل

“Kanilang sasabihin: Ang Allah. Sabihin: Hindi pa ba ninyo katatakutan ang Allah?” Surah Al-Mu’minun 23:87

32

ء وهو يي وال يار عليه إن كنتم تعلمون شقل من بيده ملكوت ك

“Sabihin: Sa Kaninong Kamay makapangyayari ang lahat ng bagay? Pinangangalagaan Niya ang lahat subali’t liban sa Kanya ay walang

makapangangalaga, kung inyong nalalaman?« Surah Al-Mu’minun 23:88

ن تسحرون قل فأ سيقولون لل

“Kanilang sasabihin: Sa Allah lamang. Sabihin: Papaano kayo nalinlang at tumalikod mula sa katotohanan?” Surah Al-Mu’minun 23:89

Mga Paalala:

1. Ang Kaisahan ng Allah sa Kanyang mga gawa ay nangangahulugan ng paniniwala na ang Allah lamang ang lumikha at nagbigay ng biyaya at Siya lamang ang bumubuhay at bumabawi ng buhay at iba pang Kanyang mga gawa.

2. Ang mga kuffar (di-mananampalataya) nang dumating sa kanila ang Sugo ng Allah (saw) sila’y naniniwala sa Tawhid Ar-Rububiyyah – Kaisahan ng Allah sa Kanyang Pgkapanginoon nguni’t ang kanilang pananampalataya ay walang kabuluhan dahil itinakwil nila ang pagsamba sa Allah.

3. Sinuman ang naniniwala na ang Allah ang Siyang lumikha sa kanya at nagbigay ng biyaya sa kanya nguni’t hindi niya sinamba ang Nag-iisang Allah katunayan siya ay mushrik - nagtatambal.

ANG TAWHID AL-ULUHIYYAH

Ang pangalawang Uri ng Tawhid: Tawhid Al-Uluhiyyah – Kaisahan ng Allah sa Pagsamba o Pagka-Diyos.:

Ang Kaisahan ng Allah sa mga gawa ng tao na kanilang iniaalay sa Allah, katulad ng panalangin, pangako, pagsasakripisyo, paghingi, pagkatakot, pagmamahal, paggalang, pagpapakupkop, pagpapatulong, pagpapakumbaba, atbp.

Sa Tawhid na ito nagkaroon ng di pagkakaunawaan sa pagitan ng mga tao

33

at ang mga Propeta sa makauna at makabagong panahon.

May mga taong nagsasabi na kung nais mong dumaing sa direktor ng kumpanya, bilang isang manggagawa ay hindi ka maaaring dumiretso sa kanyang opisina. Kinakailangang makipag-ugnayan ka sa iyong supervisor na magdudulog ng iyong hinaing sa manager, kung saan siya ang magdudulog naman nito sa direktor para sa iyo. Sa magkahalintulad na pagkakataon, mas mabuti na manawagan sa sinumang malapit sa Diyos, katulad ng mga propeta o mga santo, upang magdala ng iyong panalangin. Ang ganitong uri ng paniniwala ay ginagawa ang Allah na kahalintulad ng mga tao na nangangailangan ng tagapamagitan. Subali’t ang Allah ay naiiba, naririnig at nalalaman Niya ang lahat ng bagay, kaya’t hindi kailangan ng kahit na sino na magdadala ng ating panalangin para sa Kanya. Winika ng Allah sa Qur’an:

ون عن عبادت سيدخلون ين يستكب ستجب لكم إن الوقال ربهكم ادعون أ

جهنم داخرين“At ang inyong Panginoon ay nagwika: manalangin kayo sa Akin at

diringgin Ko kayo. Katotohanan, sinumang humamak sa pagsamba sa Akin ay katiyakang papasok nang kahiya-hiya sa Impiyerno”

Surah Ghafir 40:60

Samakatuwid, ang manalangin kay Propeta Muhammadr o iba pang matutuwid na tao na tinatawag ng iba na mga “Santo”, na umaasang ang kanilang mga panalangin ay aabot sa Allah at diringgin sa pamamagitan nila ay isang Shirk, ang pinakamalaki sa lahat ng mga kasalanan.

Dapat nating alalahanin na ang pagsamba ay hindi lamang ang ating mga panalangin. Kung susundin natin ang sinuman na gumagawa ng Halal )pinahihintulutan) kung ano ang ginawa ng Allah na Haram )ipinagbabawal) o ang kabaligtaran, sinasamba rin natin sila. Ang patunay nito ay mula sa hadith na iniulat ni ‘Adiy ibn Hatim na narininig niya ang Propetar na binigkas ang talata.

ربابا من دون اللحبارهم ورهبانهم أ

ذوا أ ات

“Ginawa nila ang kanilang mga Rabbis at Monghe bilang mga panginoon kasama ng Allah” Surah At-Tawbah 9:31

34

Sinabi ni ‘Adiy Ibn Hatim, “Hindi namin sila sinasamba.” Sinabi ng Propeta :

“Hindi ba nila ginawang Haram kung ano ang ginawa ng Allah na Halal5 at ginawa ninyong lahat ito na Haram, at ginawa nilang Halal kung ano ang ginawa ng Allah na Haram6 at ginawa ninyo itong Halal?” Siya ay

sumagot, “Siyanga.” At sinabi ng Propeta , “Iyan ang pagsamba ninyo sa kanila.” Tirmidhi

Paalala:

Ang Tawhid Al-Uluhiyyah – Kaisahan ng Allah sa Pagsamba - ito ang dahilan kung bakit ipinadala ang mga Sugo at ipinahayag ang mga Aklat at dito nag-umpisa ang lahat ng mga Sugo sa kanilang pag-anyaya katulad nang sinabi nina Propeta Noah, Hud, Saleh, Shuaib, (a.s.w.)

ما لكم من إل غيه يا قوم اعبدوا الل“O aking mamamayan, sambahin ang Allah! Wala kayong ibang Ilah

(Diyos) maliban sa Kanya” Surah Al-‘Araf 7:59

Ang panalangin ay ang pinakamahalaga sa lahat ng uri ng Tawhid at pagsamba kung kaya ang Allah ay nagwika:

ون عن عبادت ين يستكب إن ال“Katiyakan, sila na masyadong nagmamalaki para sa pagsamba sa Akin…

“ Surah Ghafir 40:60

Ay ang panalangin batay sa unang talata nito. { ادعوني } {Manalangin kayo sa akin.}

Ipinagbawal ng ibang mga pinuno ng mga Kristiyano ang pag-aasawa nang higit sa isa, pag-aasawa 5

sa pinsan, pag-aasawa ng mga pari, at ang diborsiyo.

Pinahintulutan ng ibang mga pinuno ng mga Kristiyano ang pagkain ng karne ng baboy, pag-inom 6

ng alak, at ang paggawa ng mga imahe ng Diyos at ng mga Propeta.

35

ANG TAWHID AL-ASMA’ WAS-SIFAT

Pangatlong uri ng Tawhid:

Tawhid al-Asma’ was-Sifat: Kaisahan ng Allah sa lahat ng Kanyang mga Pangalan at Katangian.

Ito ay nangangahulugan ng paglalarawan sa Allah ayon sa mga pangalan at katangian na Kanyang inilarawan para sa Kanyang sarili sa banal na Qur’an o sa mga pamamaraan ng paglalarawan ng Propetar. Dahil sa ang Allah ang pinaka-Dakila, ang Kanyang mga pangalan ay tinatawag na al-Asma’ al-Husna )Ang Pinakamahusay o Pinakamagandang mga Pangalan). Winika ng Allah sa Qur’an:

سماء السن ال إل إال هو ل األ الل

“Allah, walang diyos maliban sa Kanya. Siya ang nagtataglay ng pinaka Magandang mga Pangalan “ Surah Ta-Ha 20:8

Ang lahat ng nananatili ay may kanya-kanyang mga katangian at uri kung saan ito nakikilala. Natutuhan natin sa agham na ang mga hayop ay kakaiba sa mga halaman dahil sa mga katangian. Ang mga hayop ay nakagagala at karamihan sa mga ito ay nangangalaga sa kanilang mga supling, samantala ang mga halaman ay walang ganitong mga katangian.

Kagaya nito, ang bawa’t Pangalan ng Allah ay naglalarawan ng Katangian na nabibilang lamang sa Kanya. Halimbawa, tinatawag ng Allah ang Kanyang sarili na al-Awwal – ang Una, na nangangahulugan na bago pa ang lahat ay naroroon na ang Allah. Walang sinuman o anuman ang nabuhay o nanatili bago ang Allah, dahil nilikha ng Allah ang lahat. Ang isang mag-aaral ay maaaring tawagin na una sa klase o nangunguna, subali’t hindi siya maaaring maging una bago ang lahat. Hindi rin maaaring ihalintulad ang mga pangalan ng Allah o di kaya ang Kanyang mga katangian kagaya ng Kanyang mga nilikha. Hindi natin dapat bigyan ng Katangian ang Allah katulad ng Kanyang mga nilikha o kaya ay bigyan natin ang isang nilikha ng katangian katulad ng sa Allah. Winika ng Allah sa Qur’an:

ميع الصي ء وهو الس ليس كمثله ش

36

“Walang anuman na makatutulad sa Kanya, nakikita at naririnig Niya ang lahat.” Surah ash-Shura 42:11

Sa katuruan ng mga Kristiyano at mga Hudyo, nasasaad na ang Allah ay gumugol ng anim na araw sa paglikha ng sanlibutan at pagkatapos ay nagpahinga sa ikapitong araw. Kaya’t ginagawa nila ang Sabado o Linggo bilang araw ng kanilang pagpapahinga na kung saan ang paghahanap-buhay sa araw na ito ay itinuturing na kasalanan. Samantala, sa pagtuturing sa Allah katulad ng mga tao na napapagod sa paggawa at nangangailangan ng pahinga, sila ay nakagagawa ng pinakamalaking kasalanan na Shirk. Sa Qur’an, winika ng Allah:

خذه سنة وال نومالله ال إلـه إال هو الحه القيهوم ال تأ

“Allah, walang ibang diyos maliban sa Kanya. Ang Laging-Buhay, ang Tagapanatili sa lahat. Hindi Siya napapagod o di kaya ay natutulog….”

Surah al-Baqara 2:255

Mga Paalala:

1. Nararapat paniwalaan ang mga Pangalan at Katangian ng Allah.2. Ang mga Pangalan at Katangian ng Allah ay malalaman mula sa

Qur-an at Hadith batay sa pagkakaunawa ng mga mabubuting Salaf- ang mga naunang tao sa Islam.

37

ARALIN – 7

1. PANINIWALA SA KANYANG MGA ANGHEL

Sinabi ng Sugo : Ang pananampalataya ay ang paniniwala sa Allah at sa Kanyang mga Anghel, mga Kapahayagan, mga Sugo at paniniwala sa

Huling Araw at sa Tadhana - mabuti man o masama. Muslim

Ang paniniwala sa pagkakaroon ng mga anghel na siyang mga nilikha sa liwanag na naninirahan sa mga kalangitan. Sinabi ng Propetar: Walang gadangkal na lugar sa kalangitan ang hindi kinaroroonan ng mga anghel na nagsisipagyuko o nagsisipagpatirapa.7

Sila ang mga kagalang-galang na mga alipin ng Allah na buong husay na nagsasagawa ng kanilang mga tungkulin na walang pagtanggi, at walang tigil sa pagpupuri sa Allah, umaga at gabi na walang kapaguran. Hindi sila babae o kaya ay lalake, o di kaya ay kumakain o umiinom.

Ang bilang ng mga Anghel:

Napakarami ng mga anghel at tanging ang Allah lamang ang nakaaalam ng kanilang bilang. May isang lugar sa ikapitong langit na kung tawagin ay al-Bait al-Ma’moor )ang Tahanan na laging puno) kung saan ang Propeta ay nagsabi: “Pitumpung-libong mga anghel ang pumapasok dito araw-araw at wala ni isa man sa kanila ang may pagkakataon na makapasok pang muli.”

Maiisip din natin ang dami ng kanilang mga bilang kung isasaalang-alang natin ang katotohanan na ang bawa’t tao ay may nakatalagang anghel upang pangalagaan ang patak ng semilya kung saan nabubuo ang tao, dalawang tagatala ng kanyang mga gawa, at ang iba sa kanila ay upang magbantay at bilang kasama upang igabay siya sa tuwid na landas.

Ang kanilang mga pangalan at mga tungkulin:

Mayroong mga pangalan ang mga anghel subali’t ilan lamang sa kanila nabanggit sa Qur’an at mga Ahadith:

Jibril Ang pinagkatiwalaan ng Allah sa Kanyang banal na Mensahe na inihayag sa mga Sugo. Siya ang espiritu na ipinadala ng Allah kay

7 Ibn Maja at iba pa

38

Maria. Nakita ni Propeta Muhammad ang tunay na anyo ni Jibril na mayroong anim na raang )600) mga pakpak; at ang bawa’t isa sa mga ito

ay humaharang sa kagiliran. )Imam Ahmad)

Israfil Ang anghel na iihip sa trumpeta sa unang pagkakataon bilang tanda ng pagwawakas ng buhay dito sa mundo.

Malik Ang tagabantay ng Impiyerno. Ang mga tao dito ay tatawagin siya upang sabihin sa Allah na wakasan na ang kanilang mga paghihirap.

Ridhwan Ang tagabantay ng Jannah )Paraiso).

Munkar at Nakeer Ang dalawang anghel na magbibigay ng mga katanungan o pagsubok sa patay sa libingan.

Malak al-Mawt Ang Anghel ng Kamatayan na siyang huhugot sa mga kaluluwa ng tao sa sandali ng kanyang kamatayan.

Raqeeb at Ateed

Ito ay hindi pangalan ng dalawang anghel, subali’t ito ay dalawang pangngalan na nangangahulugan ng tungkulin ng dalawang anghel na ito. Patuloy nilang sinasamahan ang tao. Winika ng Allah:

يه وجاءت سكرة الموت بالق ذلك ما كنت منه تيد ما يلفظ من قول إال دلرقيب عتيد

“Kapag ang dalawang anghel na tagapagtala ay magsusulat ng mga gawa ng tao; ang isa ay umuupo sa kanang bahagi at ang isa naman ay sa

kaliwa. Wala ni isa mang salita ang kanyang masasabi maliban na may isang tagabantay sa kanya na handang magtala nito.” Surah Qaf 50:18-19

Tagatala ng hinaharap ng isang sanggol (fetus)

Si Abu Dhar ay nagsabi: “Narinig ko ang Sugo ng Allah na nagsabi, makalipas ang 120 gabi na pagkapit ng patak ng semilya sa sinapupunan, ang Allah ay nagpapadala ng anghel upang hubugin ito, at nililikha Niya ang pandinig, paningin, balat, laman at buto. Pagkatapos ay magsasabi ang anghel: ‘O aking Panginoon! Lalaki o babae?’ Ididikta ng Allah sa anghel

39

ang lahat na Kanyang naisin.” Muslim

Sa ibang ulat: “Ang Propeta ay nagsabi, ‘Ang Allah ay nagpapadala ng anghel upang hingahan ito ng buhay, at ididikta sa kanya na itala ang apat na mangyayari; ang mga panustos ng sanggol (fetus), ang itatagal

ng buhay, ang kanyang mga kahusayan, at ang kanyang tadhana; maging siya man ay mahirap o masagana.” Ang lahat nang ito ay mangyayari at magaganap habang ang sanggol ay nasa sinapupunan ng kanyang ina.

Tagabantay sa tao

Ang Allah ay nagwika:

ما بقوم مر الل إن الل ال يغيل معقبات من بني يديه ومن خلفه يفظونه من أ

راد اللهنفسهم إوذا أ

وا ما بأ حت يغي

“May mga anghel na mangangalaga sa tao na nasa kanyang likuran at sa kanyang harapan mula sa mga kapahamakan sa pamamagitan ng

kapahintulutan ng Allah.” Surah ar-Rad 13:11

Ipinaliwanag ni Ibn Abbas na tinutukoy ng Allah sa talatang ito ang mga anghel na Kanyang itinalaga upang mai-iwas sa kapahamakan ang tao mula sa mga sakuna na nakapalibot sa kanya. Subali’t kapag ang sakuna ay nakatalaga na mangyari sa tao, sa pagkakataong ito ay iniiwanan siya ng tagabantay na anghel upang maganap ang nakatakdang sakuna.

Nananalangin para sa mga mananampalatayaMay iba pang mga anghel na nananalangin para sa mga mananampalataya upang maigabay sila sa tamang landas, at para rin sa mga nagsa-salah ng Jama’ah )sama-sama) sa masjid, at gayun din sa mga taong maagap sa salah. Ang iba sa mga anghel ay nakatayo sa mga pintuan ng masjid at nagtatala ng mga pangalan ayon sa oras ng kanilang pagdating sa pagsa-salah ng Jumu’ah kapag Biyernes at kapag ang Imam ay dumating na ay isinasarado na nila ang kanilang talaan.

Pinalilibutan ang mga nagdi-Dhikr (nag-aalaala sa Allah)Sinabi ng Propeta : “Mayroong mga anghel ng Allah na nag-iikot upang maghanap ng mga nagdi-Dhikr. At kung mayroon silang natagpuan, kung

40

saan ang mga tao ay nag-aalaala sa Allah, tinatawag nila ang bawa’t isa, ‘Halika, narito ang hinanap mo!’ Sinabi ng Propeta , ‘Pinapalibutan nila

ang mga naroroon ng kanilang mga pakpak sa taas ng bawa’t isa hanggang sa maabot nila ang pinakamababang langit (na nagpapahiwatig kung gaano karami ang kanilang mga bilang). Bukhari at Muslim

Nararapat na mahalin ng Muslim ang lahat ng mga anghel na walang pagtatangi dahil lahat sila ay mga matatapat na alipin ng Allah. Siya na namumuhi sa isa mga anghel ay namumuhi sa kanilang lahat.

Ang batas sa mga hindi naniniwala sa mga Anghel: Ka’ffir – di-mananampalataya dahil pinasisinungalingan nila ang Qur-an at Sunnah.

41

ARALIN – 8

PANINIWALA SA KANYANG MGA KAPAHAYAGAN

Isa sa mga pangunahing paniniwala ay ang matapat na paniniwala sa mga Mensahe na ipinadala ng Allah sa sangkatauhan sa pamamagitan ng Kanyang mga Sugo at Propeta, at ang paniwalaan na ito ay kanilang inihayag sa kanilang mga nasasakupan. Pinarusahan ng Allah ang mga naunang mamamayan dahil sa pagtanggi nila sa kanilang mga Propeta at Sugo. Tungkulin natin na maniwala sa lahat ng mga Kapahayagan na walang pagtatangi. Winika ng Allah:

نزل إل إبراهيم إوسماعيل إوسحق ويعقوب نزل إلنا وما أ

قولوا آمنا بالل ومآ أ

حد منهم بهم ال نفرق بني أ وت انلبيهون من ر

وت موس وعيس وما أ

واألسباط وما أ

ونن ل مسلمون“Sabihin (O mga Muslim): ‘Naniniwala kami sa Allah at sa kung ano ang

ibinaba sa amin, at sa ibinaba kay Ibrahim, Ismail, Ishaq, Ya’qub, at sa al-Asbat [ang mga anak ng labindalawang mga anak ni Ya’qub], at sa kung

ano ang ibinigay kay Musa at Eissa, at kung ano ang ibinigay sa mga Propeta mula sa kanilang Panginoon. Wala kaming pagtatangi sa sinuman

sa kanila kami yaong mga Muslim.” Surah al-Baqarah 2:136

Mayroong mga anyo ng kapahayagan na binanggit ng Allah ang pangalan sa Qur’an katulad ng Kalatas ni Ibrahim, ang Torah ni Musa, ang Zaboor ni Dawud, ang Ebanghelyo ni Eissa, at ang Qur’an na inihayag kay Muhammadr. May iba pang mga Kasulatan na inihayag ng Allah sa Kanyang mga Sugo subali’t hindi na binanggit sa Qur’an.

Paniwalaan natin kung ano ang inihayag sa mga naunang kapahayagan at tungkulin ng mga mamamayan, kung kanino ipinadala ang mga Aklat na ito, na kanilang panghawakan.

Paniwalaan din natin na ang mga Banal na Aklat ay nagtataguyod sa bawa’t isa at nagpapatunay sa katotohanan ng mga ito. Gayunpaman, dapat din nating paniwalaan na ang bawa’t nahuling aklat ay nagpapawalang bisa sa mga nakatakdang batas ng mga nauna, bahagi man o kabuuan nito. Sinabi ni Eissa sa angkan ng Isra’il:

42

ي حرم عليكم حل لكم بعض القا لما بني يدي من الوراة وأل ومصد

طيعونبكم فاتقوا الل وأ وجئتكم بآية من ر

“Ako ay naparito upang patunayan kung ano ang nauna sa akin mula sa Tawrat, at upang pahintulutan kung ano ang bahagi na ipinagbawal

sa inyo, at ako ay naparito na may dalang patunay mula sa inyong Panginoon. Kaya’t matakot sa Allah at sundin ninyo ako.”

Surah al-‘Imran 3:50

Batay dito ang Qur’an bilang pinakahuling kapahayagan ay nagpawalang bisa rin sa maraming mga nakatakdang batas na napapaloob sa Torah at Ebanghelyo. Winika ng Allah:

ي يدونه مكتوبا عندهم ف الوراة والنيل ال مين يتبعون الرسول انلب األ ال

يبات ويحرم عليهم البآئث مرهم بالمعروف وينهاهم عن المنكر ويحله لهم الطيأ

وه روه ونص ين آمنوا به وعز غالل الت كنت عليهم فالويضع عنهم إصهم واأل

ولـئك هم المفلحوننزل معه أ

ي أ بعوا انلهور ال وات

“Sila na sumunod sa Sugo, ang Propeta na hindi makabasa o makasulat, na kanilang nakita na nakasulat sa Tawrat at sa Ebanghelyo na siya ay nag-uutos sa kanila ng kabutihan at nagbabawal ng kasamaan;

pinahintulutan sa kanila ang mga dalisay na bagay at ipinagbawal ang marurumi; pinagaan ang kanilang mga pananagutan at pinalaya sila sa mga hadlang na nasa kanila. Kaya’t sinuman ang naniwala sa kanya at

sumunod sa liwanag na ipinadala sa kanya, sila yaong mga matagumpay.” Surah al-‘Araf 7:157

Ang batas – sinumang tao na hindi naniniwala o tumatanggap sa alinman sa mga Kapahayagang nagmula sa Allah: Ka’ffir – di-mananampalataya dahil sa kanilang pagsisinungaling sa Qur-an at Sunnah.

PANINIWALA SA KANYANG MGA SUGO

Ang tunay na paniniwala na ang Allah ay nagpadala sa lahat ng pamayanan

43

ng Sugo na nagmula sa kanila upang hikayatin sila na sumamba lamang sa Nag-iisang Allah at huwag magtambal sa Kanya.

Winika ng Allah:

اغوت ن اعبدوا الل واجتنبوا الطة رسوال أ م

أ

ولقد بعثنا ف ك”At katotohanang Kami ay nagpadala ng Sugo sa bawa’t Pamayanan

upang sambahin lamang ang Allah at iwasan ang Ta›ghoot- pagsamba sa mga diyus-diyusan” Surah An-Nahl 16:36

Ang lahat ng mga Sugo ay makatotohanan at naghatid sa kanilang mga pamayanan ng Mensahe na ipinadala sa kanila ng Allah. Nagpadala ang Allah ng maraming mga Sugo kung saan ang bilang nila ay tanging Siya lamang ang nakakaalam.

Ang habag ng Allah at ang Kanyang kaalaman ay nangangailangan ng pagpapadala ng mga Sugo sa sangkatauhan upang sambahin lamang Siya. Hindi niya itinalaga ang kanyang mga nilikha na walang pangyayarihan. Samakatuwid ang paniniwala sa Allah ay kinakailangang maniwala sa Kanyang mga Sugo. Iwinawaksi ng Allah ang naniniwala sa Kanya subali’t hindi naman naniniwala sa Kanyang mga Sugo:

ن يفرقوا بني الل ورسله ويقولون نؤمن ين يكفرون بالل ورسله ويريدون أ إن ال

ولـئك هم الكفرون ن يتخذوا بني ذلك سبيال أ

ببعض ونكفر ببعض ويريدون أ

هينا عتدنا للكفرين عذابا مها وأ حق

“Katotohanan, yaong mga hindi naniniwala sa Allah at Kanyang mga Sugo at naghahangad na gumawa ng pagkakaiba sa pagitan ng Allah at ng Kanyang mga Sugo (ang maniwala sa Allah at hindi paniwalaan

ang Kanyang mga Sugo) na nagsasabing – ‘Pinaniniwalaan namin ang ilan subali’t hindi namin tinatanggap ang iba’ – at naghahangad na mag-angkin ng ibang paniniwala sa pagitan nito. Sa katotohanan sila ay mga

hindi mananampalataya. At Kami ay naghanda sa kanila ng kahiya-hiyang parusa.” Surah an-Nisa’ 4:150-151

44

Ang una at huling sugo:Ang mga Muslim ay kinakailangang maniwala sa lahat ng mga Propeta at

Sugo. Sinuman ang magtakwil sa isa sa kanila ay nagtatakwil sa lahat. Ang mga Sugo ay napakarami nguni’t ang unang Sugo ay si Noah at ang huli sa kanila ay si Muhammadr at ang pinakamainam sa kanila ay ang mga Ul Al-Adhim na sila: Noah, Ibrahim, Musa, Issa at Muhammadu.

Ang batas sa sinumang pinasisinungalingan ang mga sugo at ang iba sa kanila: Ka’ffir- di mananampalataya dahil pinasisinungalingan nila ang Qur’an at Sunnah at nararapat na sundin ang anumang ipinahayag ni Muhammad .

Ang pagsagawa sa anumang dala ni Muhammad ay Wajib )kinakailangan), ayon sa winika ng Allah:

وما آتاكم الرسول فخذوه وما نهاكم عنه فانتهوا “At anuman ang ibinigay sa inyo ng sugo – Muhammad (saw) ay kunin

ninyo at anuman ang ipinagbabawal niya sa inyo ay iwasan ninyo”Surah Al-Hashr 59:7

Walang isa man sa mga Propeta at Sugo ang nagtataglay ng mga banal na katangian. Silang lahat ay mga tao. Itinangi sila ng Allah sa pamamagitan ng pagbibigay tungkulin sa kanila bilang mga Propeta at Sugo at inalalayan sila sa pagbibigay ng mga himala sa kanila. Wala silang mga kaalaman tungkol sa al-ghaib )ang hindi nakikitang mundo) maliban lamang sa mga inihayag sa kanila ng Allah. Wala silang kapangyarihan na magbigay biyaya o makasakit ng iba, o di kaya ay kabahagi sa kapangyarihan ng Allah.

45

ARALIN – 9

PANINIWALA SA HULING ARAW

Kinakailangan sa isang Muslim na maniwala sa katotohanan ng lahat ng winika ng Allah, at lahat ng sinabi ng Kanyang Sugor tungkol sa kamatayan, ang pagbibigay katanungan sa libingan at ang mga kaparusahan dito, Pagkabuhay na muli, ang Pagtitipon, ang pagtutuos sa mabuti at masamang nagawa, ang Tulay sa ibabaw ng Impiyerno, ang Timbangan, Paraiso, Impiyerno, at lahat ng mga mangyayari sa Araw ng Paghuhukom.

MGA PALATANDAAN NG HULING ARAW

Tanging ang Allah lamang ang nakababatid sa pagsapit ng oras ng Huling Araw:

“Ang mga tao ay nagtatanong sa iyo tungkol sa Oras, sabihin: ‘Ang kaalaman nito ay tanging sa Allah lamang. Ano ang nalalaman mo? Maaaring ang Oras ay malapit na!’” Surah al-Ahzab 33:63

Sinabi ng Sugo ng Allahr na mayroong dalawang palatandaan ang Huling Araw – Maliliit at Pangunahin.

Maliliit na PalatandaanMaraming maliliit na palatandaan ang Huling Araw katulad ng: ang misyon ng Propeta Muhammadr, ang pagbuga ng apoy sa Probinsiya ng Hijaz )ang lupang kinaroroonan ng Makkah at Madinah), ang pag-ikli ng oras, ang pagsasalita ng mga walang buhay na bagay, mga aliping babae na magbibigay anak sa kanilang amo, paligsahan ng mga pastol sa pagpapatayo ng matatayog na mga gusali, pasikatan ng mga tao sa pagpapatayo nang naggagandahang mga masjid, paglaganap ng gulo, pagdami ng bilang ng mga massaker, paglaganap ng pangangalunya at pag-inom ng alak.

Pangunahing Palatandaan1. Ang pagdating ng Dajjal (Bulaang-Mesiya) - ang impostor na

46

mag-aangkin bilang diyos. Ang kanyang mga tagasunod ay karaniwang mga Hudyo. Lalakbayin niya ang buong mundo, maliban lamang sa Makkah at Madinah, na binabantayan ng mga anghel. Ang Dajjal ay isang malaking pagsubok, dahil mauutusan niya ang langit upang magbuhos ng ulan at ang lupa upang magbunga ng mga pananim. Nagbabala ang Propetar laban sa pagsunod at paniniwala sa kanya.

2. Ang pagbaba ni Eissa (Hesus) mula sa langit patungong Damascus (Kabisera ng Syria). Papatayin niya ang Dajjal, hihikayatin ang mga tao sa Islam, sisirain niya ang krus, papatayin ang baboy, itatakwil ang jizyah (ang bayad na itinakda sa mga Hudyo at Kristiyano sa lugar ng mga Muslim para sa kanilang pangangalaga), mamamatay si Eissa sa bandang huli at ang mga Muslim ay magsasagawa ng salatul janazah (salah sa patay) para sa kanya.

3. Ang paglitaw ng Ya’jooj at Ma’jooj (Gog at Magog), ang dalawang dambuhalang taong bansa na maghahasik ng pagkawasak sa mundo. Si Eissa at ang mga mananampalataya na nasa kanilang taguan, ay mananalangin sa Allah upang wakasan ang mga ito, at sila ay pakikinggan ng Allah.

4. Ang paglitaw ng Halimaw ng Lupa ilang sandali bago ang Huling Araw. Ito ay makikipag-usap sa mga tao at magbibigay babala sa kanila tungkol sa pagsapit ng mga kaparusahan at pagkawasak. Winika ng Allah:

“At kapag ang hatol ay naipataw na laban sa kanila, maglalabas Kami ng isang halimaw mula sa lupa upang magbigay babala na ang mga tao ay

nag-aalinlangan tungkol sa Aming mga tanda.” Surah an-Naml 27:82

Ang pagsikat ng araw mula sa Kanluran. Sa pagkakataong ito lahat ng mga hindi Muslim ay magpapahayag ng kanilang paniniwala sa Allah, subali’t ang lahat ay huli na dahil ang paniniwala sa sandaling ito ay hindi na makatutulong sa taong hindi naniwala ‘nung una, o di kaya ay pakinabangan ang kanyang paniniwala.

May iba pang mga palatandaan na ipinahiwatig ang Sugo ng Allahr na nasasaad:

47

ARAW NG PAGKABUHAY NA MULI

Ang mundong ito ay magwawakas sa pamamagitan ng unang pag-ihip ng Trumpeta. Isinalarawan ng Allah ang pangyayari:

ثم نفخ رض إال من شاء اللماوات ومن ف األ ور فصعق من ف الس ونفخ ف الصه

رض بنور ربها ووضع الكتاب وجء قت األ ش

خرى فإذا هم قيام ينظرون وأ

فيه أ

هداء وقض بينهم بالق وهم ال يظلمون بانلبيني والشه

“At ang Trumpeta ay hihipan, at ang lahat nang nasa mga kalangitan at sa lupa ay labis na masisindak maliban lamang sa mga hindi isinama ng Allah. At ito ay hihipang muli sa ikalawang pagkakataon, at pagmasdan;

sila ay magsisipag-tayo na nakatingin (sa mga kagimbal-gimbal na pangitain ng Araw na ito.), at ang mundo ay magliliwanag ng tanglaw na mula sa kanyang Panginoon, at ang mga tala ay ilalantad, at ang mga Propeta at mga saksi (mga anghel na nagtatala) ay ihaharap, at ang

sangkatauhan ay pantay na hahatulan, at hindi sila madadaya.”Surah az-Zumar 39:68-69

Ang mga tao ay babangon mula sa kanilang mga libingan na naguguluhan. At sila ay titipunin sa isang lugar na ang tagal ng isang araw ay katumbas ng limampung-libong taon; nakahubad, walang sapin sa paa, at mga hindi tuli; na naghihintay sa hatol ng Allah na walang mainom o makain man lamang.

Sinabi ng Propetar na sa araw na ito ang mga hindi mananampalataya ay malulunod mula sa kanilang pawis nang hanggang sa kanilang mga tainga.

PAMAMAGITAN

Bilang kinahinatnan, ang sangkatauhan ay magdaranas nang labis na pagdurusa hanggang sa sila ay maghahanap ng kahit na sino upang mamagitan sa Allah para sa kanilang mga kasalanan. Pupunta sila kay Adam, ang kanilang ama, at makikiusap sa kanya na mamagitan sa kanila para sa Allah, subali’t sasabihin niya sa kanila na magpunta kay Nuh, na siya rin ay magdadahilan at sasabihan sila na pumunta kay Ibrahim. Si Ibrahim din ay magdadahilan at sasabihan sila na pumunta kay Musa. Sasabihin

48

ni Musa sa kanila na pumunta kay Eissa, na itatanggi ang kanyang sarili at ipaaalam sa kanila, katulad ng mga Sugong nauna sa kanya, na

ang Allah ay nagalit – ang galit na hindi pa Niya nagawa noon, at hindi na mas magagalit pa kaysa dito. Sasabihan sila ni Eissa na pumunta ka Muhammadr. Ang tao na pinatawad ng Allah ang kanyang mga nakalipas at mga kasalanang hindi pa nagagawa. Tatanggapin niya ito at mamamagitan sa Allah para sa kanila. At magsisimula ang Allah sa pagtutuos ng mga ginawa ng Kanyang mga alipin.

Pagpapakita at Pagtutuos

Ang buong sangkatauhan ay haharap sa Allah:

عل لن نة بل زعمتم أ ل مر و

ا لقد جئتمونا كما خلقناكم أ وعرضوا ع ربك صف

وعدا لكم م“At sila ay ihaharap sa kanilang Panginoon na nakahanay. ‘Ngayon ba

ay dumating kayo sa Amin katulad nang pagkakalikha Namin sa inyo sa unang pagkakataon. At inyong inisip na hindi Kami makikipagkita sa inyo.”

Surah Al-Kahf 18:48

Ang Allah ay tuwirang makikipag-usap sa bawa’t isa, sa pamamagitan nang kanilang wika na walang tagasalin, upang tuusin ang kanilang mga ginawa. Sinuman ang makatanggap ng kanilang mga talaan sa kanilang kanang kamay ay ang mga mapapalad, at yaong makatatanggap ng kanilang mga talaan sa kanilang kaliwang kamay o mula sa kanilang mga likuran ay mga kaaba-aba, at sila ay malupit na pakikitunguhan.

Ang buong sangkatauhan ay tutuusin maliban lamang sa pitumpung-libo na nagmula sa mga tagasunod ni Muhammadr, sila ay tatanggapin sa Jannah na walang pagtutuos at pagpaparusa. Ang unang pamayanan na tatawagin sa pagtutuos ay ang kay Muhammadr, at ang unang itatanong ay ang kanilang Salah. Kung ang Salah ng isang Muslim ay katanggap-tanggap sa Allah ang lahat nang kanyang mabubuting mga gawa ay katanggap-tanggap din. Kung hindi naman, wala sa kanyang mga mabubuting gawa ang tatanggapin.

49

Al-Hawdh (ang lawa)Ito ay napakalaking lawa na ipinagkaloob ng Allah kay Muhammadr. Ang kanyang pamayanan ay makakamit ito sa Araw ng Pagkabuhay na muli. Yaong mga lumihis sa gabay ni Muhammadr ay hahadlangan dito. Ang tubig ng lawa na ito ay mas maputi pa sa gatas at mas matamis pa sa pulot. Ang mga inuman dito ay kasindami ng mga bituin sa kalangitan. Ang kanyang haba ay kasinlayo ng isang buwang paglalakbay at gayundin ang kanyang luwang. Ito ay naririto na, sinuman ang uminom dito ay hindi na muling mauuhaw.

50

ARALIN – 10

AL-MIZAN (ANG TIMbANGAN)

Ang Timbangan ay ihahanda sa araw nang pagkabuhay na muli upang timbangin ang mga gawa ng tao. Ito ang tunay na timbangan na mayroong dalawang bahagi upang magpatupad ng Banal na katarungan. Winika ng Allah:

ت موازينه ولـئك هم المفلحون ومن خفوالوزن يومئذ القه فمن ثقلت موازينه فأ

نفسهم بما كنوا بآياتنا يظلمونوا أ ين خس ولـئك ال

فأ

“At ang pagtitimbang sa Araw na ito ay totoo. Kaya’t yaong ang mga timbang nang kanilang mabubuting gawa ay mabigat ay magtatagumpay.

Samantala ang mga timbang na magaan ay yaong sumira sa kanilang mga sarili sapagka’t ipinagkaila nila ang Aming mga tanda.”

Surah al-A’raf 7:8-9

At para naman sa mga taong pantay ang kanilang mabuti at masamang mga gawa sila ang mga kasamahan ng al-A’raf8. Walang titimbangin sa mga mabubuting gawa ng isang di-mananampalataya, sa halip ang mga ito ay gagawing abo na isasaboy sa hangin.

Isinalarawan ng Propeta ang as-Sirat:

“Ang as-Sirat ay isang Tulay sa ibabaw ng Impiyerno na ang mga paa nito ay hindi matibay. Ito ay mayroong mga kalawit at tinik katulad ng mga puno ng as-Si’dan9. Ito ay mas matalim kaysa espada at mas manipis kaysa buhok. Sa bawa’t magkabilang panig nito ay mga kalawit na humahatak pababa sa sinuman na inutos dito. Mayroong makatatawid dito nang mabilis, ang iba ay mabagal, at mayroon ding makatatawid nga dito subali’t sila ay masusugatan at mahihiwa, samantala ang iba ay babagsak sa Impiyerno.” Al-Hakim

8 Ang mga kasamahan ng al-Āraf ay ang mga taong ang kanilang mabuti at masamang mga gawa ay pantay kaya’t hindi nila dapat makuha ang Jannah o kaya ay mapunta sa Impiyerno. Gayunpaman, sa bandang huli ay tatanggapin sila sa Jannah matapos ang pagpapatawad sa kanilang mga kasalanan.9 Ang matinik na puno.

51

Ang lahat ng tao ay tatawid sa Tulay na ito at ang mga mananampalataya ay tatanggapin sa Jannah matapos silang makatawid dito. Winika ng Allah:

قضيا إون منكم إال واردها كن ع ربك حتما م“Lahat kayo ay tiyak na dadaan dito. Ito ay pangako na katiyakang

tutuparin nang inyong Rabb.” Surah Maryam 19:71

Si Ibn al-Qayyim, kahabagan nawa siya ng Allah, ay nagsabi: “Ang katatagan ng paa ng isang tao sa Tulay na nasa ibabaw ng Impiyerno ay kahalintulad ng katatagan sa tuwid na landas sa mundong ito. Tatawirin niya ang Tulay kung papaano siya nanindigan dito sa mundo.” At-Tafsir al-Qayyim pahina 9 - 10

Ang unang taong tatawid sa Tulay ay si Muhammad at ang mga mananampalataya. Ang kaligtasan nang ibang mga Muslim ay nakasalalay sa kanilang mga nagawa. Ang iba ay tatawid na mas mabilis pa sa pagkurap ng mata, ang iba ay parang kidlat, ang iba ay parang hangin, ang iba ay sintulin nang mabibilis na kabayo, at ang iba ay mabibilis ang kanilang mga hakbang, ang iba ay naglalakad, at ang iba naman ay gumagapang, samantala ang iba naman ay hatak-hatak ang kanilang mga paa. Ang iba ay tuluyan nang babagsak sa Impiyerno.

Ang mga Muslim na pinanghahawakan ang Aklat ng Allah at ang Sunnah ng Kanyang Sugo ay ang mga pinakamatulin sa pagtawid sa Sirat papuntang Jannah – hilingin natin sa Allah na isama tayo sa ganitong mga mananampalataya. Amin!

JANNAH AT ANG KATANGIAN NITO

Ang Jannah ay ang kahahantungan na inihanda ng Allah para sa mga mananampalataya sa Araw ng Pagkabuhay na muli. Kasama rito ang lahat nang uri ng kaligayahan kung saan ay hindi pa nakita ng mata, o di kaya ay narinig ng tainga, o di kaya ay naisalarawan ng isipan ng tao. Ang Jannah ay inihanda na may iba’t ibang bahagdan para sa mga matatapat at ang bawa’t isa ay sang-ayon sa kanyang katapatan, pananampalataya at takot sa Allah. Mayroong mga makakasama sa Jannah na mga dalisay na magagandang mga babae, Hur al-‘Ayn, sila ay mga batang birhen na nakasuot ng sutlang tela na kulay berde. Mayroong mga ilog na hindi tumitigil sa pag-agos, mga

52

ilog ng dalisay na pulot, mga ilog na kasintulad ng gatas, at mga ilog na alak na ikasisiya nang mga iinom, mga prutas na hinahangad nang mga

manahan sa Jannah, karne ng mga ibon na kanilang nais, mga palamuti, at mga palasyo na yari sa ginto at pilak. Ang mga bato sa Jannah ay mga perlas at corales, ang lupa nito ay simbango ng matamis na amoy ng musko. Maraming mga bagay sa Jannah na pinakaaasam-asam at pinakasasabikan nang mga mapupunta rito. Ang mga maninirahan dito ay mananahan nang walang-hanggan. Ang mga babaeng mananampalataya, anuman ang kanilang edad, ay papasok sa Jannah sa mas murang edad upang ikaligaya nila ang kanilang mga lalaking kasama rito.10

Ang pagtingin sa Dakilang Mukha ng Allah

Ang Propeta ay nagsabi:

“Kapag ang mga maninirahan sa Jannah ay pumasok dito, tatanungin sila ng Allah. ‘Nais ba ninyong bigyan Ko pa kayo?’ Sila ay magsasabi, ‘Hindi

Mo ba pinaputi ang aming mga mukha? Hindi Mo ba kami tinanggap sa Jannah at iniligtas mula sa Impiyerno?’ Nagpatuloy sa pagsasalita

ang Propeta , ‘Sa pagkakataong ito ay ipakikita ng Allah ang Kanyang mukha. Wala sa anumang ipinagkaloob sa kanila ang higit na kasiya-siya

sa pagkakita sa kanilang Rabb, ang Nagbigay ng Biyaya, ang Kapuri-puri.” Muslim

“Katotohanan, makikita ninyo ang inyong Rabb na kasinliwanag kung

papaano ninyo nakikita ang kabilugan ng buwan sa gabi na walang pag-aalinlangan.” Bukhari at Muslim

Makikita ng mga mananampalataya ang Allah sa kabilang buhay lamang. Ang pagtingin sa Allah ay totoong pinatunayan sa Kanyang salita:

ة إل ربها ناظرة وجوه يومئذ ناض“Ang mga mukha sa Araw na ito ay pagliliwanagin, nakatingin sa kanilang

Rabb.” Surah al-Qiyamah 75:22-23

10 Kung ang mag-asawa ay parehong tinanggap sa Jannah, sila ay magsasamang muli dito. Subali’t kung ang babae ay nag-asawa nang higit sa isa sa mundo ito, ayon sa salaysay ng Propetar, siya ang magiging asawa ng huli niyang napangasawa, o kaya ay makakapamili siya. )al-Baihaqi(

53

JAHANNAM (IMPIYERNO) AT ANG KATANGIAN NITO

Ang Apoy ay ang kahahantungan na inihanda ng Allah para sa mga di-nanampalataya na itinatanggi ang Allah at ang Kanyang mga Sugo, na nagbibigay sa Allah ng anak, asawa, o katambal. Ito ay para rin sa mga nangangangkam ng kayamanan ng iba sa pamamagitan ng pagpapatubo at iba pang mga lihim na pamamaraan, at sa mga gumagawa ng mga larawan o rebulto ng mga tao o hayop. Ito ang kahahantungan ng mga babaeng nagpapaganda nang kanilang sarili para sa iba na hindi nila asawa, ang mga nangangalunya, at para sa mga nagpapakamatay. Ang Impiyerno ay mayroong pitong daanan at bahagdan. Ipinaliwang ng Propeta ang Impiyerno sa pagsasabi na:

“Ito ay sinindihan sa loob ng mga libong taon hanggang sa ito ay maglagablab, at nanatiling nagliliyab sa loob ng mga libong taon pa

hanggang sa ito ay mamuti, at nagpatuloy sa loob ng mga libong taon pa hanggang sa ito ay mangitim. Ang ningas nito ay hindi kumukupas.

Ang kasuutan ng mga mananahan dito ay gawa mula sa apoy, ang kanilang pagkain ay ang ghisleen11, Az-Zaqqoom12, at Dharee13. Ang mga pagkaing ito ay hindi nakatataba o nakapapawi ng gutom. Samantala ang kanilang mga inumin ay ubod ng init na nakalulusaw ng bituka. Sa tuwing masusunog ang kanilang mga balat ay papalitan itong muli ng Allah nang

sa gayon ay patuloy nilang malasap ang hapdi ng mga pagdurusa.” At-Tirmidhi

Ang Impiyerno ay mayroong pitong malalaking mga tarangkahan. May mga alakdan at mga ahas sa mga ito. Inihanda ng Allah para sa mga mapupunta rito ang mga kadena, posas, at nagbabagang mga apoy. Sila’y maninirahan dito nang habambuhay na walang mga kaibigan o kaya ay mga makatutulong.

Ang Sukat ng mga tao sa Impiyerno

Ang mga makukulong sa Impiyerno ay magsisilaki sa hindi inaasahang sukat na tanging ang Allah lamang ang nakaaalam. Ang Propetar ay nagbigay ng paglalarawan sa sukat ng mga di-mananampalataya sa pagsasabi na:

11 Ang mga katas mula sa mga laman at dugo ng mga nakakulong sa Impiyerno, at ang mga umaagos mula sa kanilang mga balat at sugat.12 Ang halaman na tumutubo sa Impiyerno na ang kapaitan nito ay hindi matutumbasan.13 Ang halaman na tumutubo sa Impiyerno.

54

“Ang layo ng balikat ng mga di-mananampalataya ay katumbas nang tatlong araw na paglalakbay ng isang matulin na kabayo. Ang kanyang

bagang ay sinlaki ng bundok ng Uhud.” Muslim

Ito ay sa dahilan na kapag mas malaki ang sukat ng isang di-nananampalataya ay mas higit ang pagdurusa sa kanyang kaparusahan. Winika ng Allah:

هليكم نارا وقودها انلاس والجارة عليها نفسكم وأ

ين آمنوا قوا أ ها ال يه

يا أ

مرهم ويفعلون ما يؤمرون ما أ مالئكة غالظ شداد ال يعصون الل

“O kayong mga naniniwala? Iligtas ninyo ang inyong sarili at ang inyong mga pamilya mula sa Apoy na ang panggatong ay mga tao at mga bato na mayroong mga anghel na nakatalaga, mahigpit at malupit, na hindi

sinusuway ang mga inuutos ng Allah sa kanila, at ginawa kung ano ang inutos sa kanila.” Surah at-Tahrim 66:6

55

ARALIN – 11

PANINIWALA SA KAHIHINATNAN(AL-QADHA AT AL-QADAR14)

“Ang Qadar ay ang pagtatakda ng Allah sa mga bagay bago pa ito mangyari at ang pagtatala nang mga ito sa Pinanatiling Talaan. Itinakda na ng Allah ang lahat bagay limampung-libong taon bago pa Niya nilikha

ang kalangitan at ang mundo.” Ahmad, Muslim at at-Tirmidhi

Ang Allah ang Tagapaglikha nang lahat ng mga nilikha at lahat nang kanilang mga gawa. Kaya’t anuman ang kanilang gawin, mabuti o masama, ay naaayon sa Kanyang itinakda. Winika ng Allah:

ء خلقناه بقدر إنا ك ش“Katotohanan, nilikha Namin ang lahat sa pamamagitan ng Qadar.”

Surah al-Qamar 54:49

Mga Bahagi ng Qadar:

Ang paniniwala sa Qadar ay nangangailangan na:

1. Nababatid ng Allah ang lahat nang nangyayari at ang Kanyang kaalaman ay sakop ang lahat. Winika ng Allah:

رض إن ذلك ف كتاب إن ذلك ع اللماء واأل يعلم ما ف الس ن الل

لم تعلم أ

أ

يسي“Hindi mo ba nalalaman na nababatid ng Allah anuman ang nasa

kalangitan at sa mundo? Katiyakan, ang lahat nang ito ay nakapanatili sa isang talaan, at ito ay madali lamang para sa Allah.” Surah al-Hajj 22:70

Ang al-Qadha’ ay tumutukoy sa pangkalahatang pangyayari na tinakda ng Allah katulad ng ang lahat 14

nang nabubuhay ay mamamatay, samantala ang al-Qadar ay tumutukoy naman sa partikular na mangyayari na

tinakda ng Allah, o ang pagpapatupad ng al-Qadha, katulad ng ang isang tao ay mamatay sa isang partikular na

oras at lugar.

56

1. Itinalaga ng Allah ang mga bahagi nang lahat ng bagay sa Aklat ng mga Itinakda. Winika ng Allah:

ها بأ ن ن

نفسكم إال ف كتاب من قبل أ

رض وال ف أ

صيبة ف األ صاب من مه

ما أ

“Walang anuman, na nagaganap sa mundo, o sa inyo, malibang ito ay naitala na bago pa man Namin pangyarihin,”

Surah al-Hadid 57:22

2. Walang anuman ang mangyayari sa mga kalangitan o sa mundo kung hindi ninais ng Allah; anuman ang naisin ng Allah ay magaganap, at anuman ang hindi Niya naisin ay hindi mangyayari. Winika ng Allah:

ن يقول ل كن فيكون راد شيئا أ

مره إذا أ

ما أ إن

“Katotohanan, ang Kanyang kautusan, kung nais Niya ang isang bagay ay sasabihin lamang Niya na ‘Mangyari’! At ito ay magaganap.”

Surah Ya-Sin 36:82

3. Ang Allah ang Tagapaglikha nang lahat ng bagay. Walang ibang tagapaglikha maliban sa Kanya, o kaya naman ay ibang panginoon maliban sa Kanya. Ang Propeta ay nagsabi:

“Walang sinuman sa inyo na ang kanyang lugar sa Paraiso man o sa Impiyerno ay hindi itinalaga para sa kanya.” May lalaking nagtanong sa kanya, ‘Maaasahan ba natin ito (ang hindi na tayo magsisikap pa upang

makamit ang Paraiso) Sugo ng Allah ? Siya ay nagsabi, ‘Hindi, sa halip ay magsikap kayong mabuti dahil ang bawa’t isa sa atin ay binibigyan ng

pagkakataong gumawa kung papaano siya nilikha.” Al-Bukhari

Ipinakahulugan ng Propeta na walang sinuman ang nakababatid sa kanyang tadhana, kaya’t dapat na gawin ang kanyang makakaya upang ikalugod ng Allah, dahil ang tadhana nang lahat ng bagay ay tanging ang Allah lamang ang nakaaalam.

Ang taong itinatanggi ang Qadar (Banal na Pagtatakda)

Iniulat ni Muslim na si Ibn Umar ay nagsabi:

57

“Sa Kanya (Allah) kung Kaninung Kamay nakasalalay ang kaluluwa ni Ibn Umar, kapag may nagmamay-ari ng ginto na sindami ng bundok ng Uhud at gamitin ang lahat ng ito para sa Allah, hindi ito tatanggapin ng

Allah maliban na siya ay maniwala sa Qadar.” At siya ay nagbigay ng patunay mula sa mga salita ng Propeta: Ang Iman

(Paniniwala) ay ang maniwala sa:1) Allah (sa Kanyang Kaisahan); 2) Kanyang mga anghel; 3) Kanyang

mga kapahayagan; 4) Kanyang mga Sugo; 5) Ang Araw na Pagkabuhay muli; at ang 6) al-Qadar (Mga Banal Itinakda), ang mabuti at ang masama

nito.

Iniulat ni Ubadah bin As-Samit:

Sinabi niya sa kanyang anak na lalaki, “O aking anak, hindi mo malalasap ang tamis ng pananampalataya hangga’t hindi mo napag-isipan na kung ano ang sinapit mo ay hindi ito ang iyong kabiguan at kung ano ang naging kabiguan mo ay hindi ito ang sasapitin mo. Narinig ko ang Sugo ng Allah na nagsabi: ‘Ang unang bagay na nilikha ng Allah ay ang panulat. Inutusan Niya itong magsulat. Ito ay nagtanong: Aking Panginoon ano ang dapat kung isulat? Kanyang winika: Isulat mong ang lahat ng Kahihinatnan ng lahat ng mga bagay hanggang sa pagsapit ng Takdang Oras.’ O aking anak, narinig ko ang Sugo ng Allah na nagsabi: ‘Sinuman ang mamatay na naniniwala sa iba maliban dito ay hindi nabibilang sa akin.’”

Sa ibang salaysay ni Ibn Wahab, ang Sugo ng Allah ay nagsabi:

“Sinuman ang hindi maniwala sa Qadar, maging ito ay mabuti o masama, ay susunugin ng Allah sa apoy ng Impiyerno.”

58

ARALIN – 12

IHSAN

Ang haligi ng Ihsan ay ang sambahin ang Allah na kagaya nang nakikita mo Siya, kahit hindi mo Siya nakikita, tiyak na nakikita ka Niya.

Dapat nating malaman na alam ng Allah ang lahat tungkol sa Kanyang mga nilikha. Alam Niya ang mga pangyayari sa kanila at ang kanilang mga gawa. Wala Siyang nakakalimutan at wala ring naililihim sa Kanya, kahi’t na ang pinakamaliit na langgam – wala nang liliit pa rito o mas malaki. Winika ng Allah:

ن وما تتلو منه من قرآن وال تعملون من عمل إال كنا عليكم وما تكون ف شأ

ماء رض وال ف السة ف األ بك من مثقال ذر شهودا إذ تفيضون فيه وما يعزب عن ر

بني كب إال ف كتاب مهصغر من ذلك وال أ

وال أ

“Ni ikaw (O’ Muhammad) ang gumawa nang anumang gawa o di kaya’y bumigkas nang anumang bahagi ng Qur’an, o di kaya ay kayo (O

sangkatauhan) ang gumawa nang anumang gawa (mabuti o masama) datapuwa’t Kami ang Saksi nang ginagawa ninyo ito. At walang maikukubli

mula sa inyong Panginoon kahi’t na ito pa ay kasinliit ng isang butil sa lupa o sa kalangitan. Hindi ang kung ano ang mas maliit kaysa dito o ano

ang mas malaki kaysa dito malibang ito ay nasa Malinaw ng Talaan.” Surah Yunus 10:61

Ang pakiramdam na ‘nababatid ng Allah ang lahat’ ay dapat na maging mas marubdob lalo na kapag ang Muslim ay nagsasagawa ng kanyang pagsamba. Sa sandali na siya ay nakatayo sa harap ng kanyang Panginoon na tumimo sa kanya ang pakiwari na nakikita siya ng Allah at kapag ito naman ay naging parang nakikita niya ang Allah; ito ang pinakamataas na katayuan ng pananampalataya na nilinaw ng Sugor nang kanyang ipaliwanag ang Islam, Iman at Ihsan. Sinabi niya:

“Ang Ihsan ay ang pagsamba sa Allah na para bang Siya ay nakikita mo, at kahit na Siya ay hindi mo nakikita, katiyakan na nakikita ka Niya.”

59

Kahulugan ng Ihsan

Sa wikang Arabik, ang Ihsan ay ang kabaligtaran ng mali o kasalanan. Ang taong gumagawa ng kabutihan ay tinatawag na Muhsin o kaya ay Mihsan. Ang mabubuting mga gawa ay tinatawag na Mahasin, gayundin naman ang masasamang mga gawa ay tinatawag na Masawa’. Ang Ihsan ay nangangahulugan nang kabutihan sa gawa, katapatan, at pagiging makatotohanan.

Sa pagkakagamit sa Shari’ah, nababago ang kahulugan ng Ihsan sang-ayon sa pagkakagamit nito. Kapag binabanggit kasama ng Islam at Iman, ito ay nangangahulugan nang mabuting pagsunod at isinasaalang-alang ang kanyang ginagawa. Ang Ihsan ay nangangahulugan nang pagsasagawa ng mga gawa na nalalaman niyang batid ng Allah ang kanyang ginagawa at nangangahulugan din ito nang pagiging masunurin sa Kanya. Samakatuwid ang kanyang pagsasagawa ng kabutihan ay lalo pa niyang pinagbubuti. Ang Ihsan ay isa sa pinakamataas na katayuan nang pagsamba sapagka’t hindi lamang ito ang diwa ng pananampalataya sa halip ay ito ang kanyang kabuuan.

Ang mga katayuan ng Ihsan

Ang Ihsan ay nangyayari sa iba’t ibang uri ng katayuan at ang pinkamataas dito ay ang nararamdaman nang isa na siya ay nasa harapan ng Allah katulad nang pagkakapaliwanag ng Propetar sa Hadith. Ang mas mababang katayuan ay ang pagnanais na mapalapit sa Allah sa pamamagitan ng pagsasagawa nang mga kusang-loob na kabutihan. Ang iba pang mga gawa ng Ihsan ay sumusunod matapos nitong kumatawan sa layunin, naisin, o mga gawa.

Kapag ang pagsamba ay mahirap isagawa nang ayon sa mga nabanggit, ang sumasamba ay dapat na humingi ng tulong sa pamamagitan nang kanyang pananampalataya na ang Allah ay nakatingin sa kanya at nalalaman hindi lamang ang kanyang ginagawa pati na rin ang mga pinakatagong mga lihim. Alam nang sumasamba na wala sa kanyang mga gawa ang nalilihim sa Allah. Kapag umabot na sa ganitong katayuan madali na para sa kanya ang umusad sa susunod na katayuan at ito ay ang palagiang paggawa na para bang nakikita niya ang Allah at ayon sa kaalaman na ang Allah ay malapit sa kanya. Ang Ihsan ay binubuo ng dalawang mga katayuan:

60

1. Ang katayuan ng katapatan.

Ito ay ang pagsamba sa Allah na nalalaman ang katotohanan na nakikita siya ng Allah at malapit sa kanya. Kapag ito ay isinagawa siya ay nagiging tapat sa Allah. Ang pag-aalaala na ang Allah ay malapit sa kanya at nakikita ang lahat nang kanyang mga ginagawa habang siya ay nagsasagawa ng pagsamba ay nagpipigil sa kanya upang ang kanyang pagsamba ay maialay sa iba maliban sa Allah.

2. Ang katayuan ng Mushahid (tagamasid).

Ito ay nangangahulugan na ang pagsamba ay tumutugma sa nararamdaman ng puso na nakikita siya ng Allah. Ito ay para sa puso na pinakikinang ng pananampalataya at upang tumimo ang kalaliman ng mga kaalaman hanggang sa ang mga bagay na hindi nakikita sa kanya ay maging bagay na nakikita. Ito ang katotohanan ng Ihsan na ipinaliwanag sa Hadith ni Jibril, mapasakanya nawa ang kapayapaan.