Volunteering should not be limited to a specific time of your life. Being a volunteer helps you along the pathway of developing yourself as a person as well as helping others. Therefore, giving of yourself through volunteering is something that you should do for the rest of your life.

Caption: A group of excited Laotian kids interact with a visitor.Place: Luang Prabang, LaosPhotographer: Forest Gagnon

Phra Paisan Visalo

‘Sometimes you can enrich the lives of others just by saying hello.’

01 AYM MAGAZINE

EDITOR'S N TEVolunteering is an amazing opportunity for young people to chase their dreams and aspirations, and cultivate their passions in life.

As a youngster, I remember helping to clean dishes from morning offerings at the temple in my village. In university, I traveled to rural areas to teach students English. Whenever I volunteered my time to help others, both the smile on my face and my heart grew bigger. I gained so many wonderful experiences in my life through volunteer work.

Today, we are faced with many challenges occurring in our communities: flooding and natural disasters, food shortages, children in need of teachers and schools, and elderly in need of care. Our societies are calling for young people to be part of solutions for the future.

This issue, ‘The ASEAN Volunteer,’ offers some exciting articles. Our 20 contributors will take you to 10 Southeast Asian nations in stories about how young people in each country are volunteering to help their communities. You will find inspirational stories about successful volunteer efforts from various youth organizations across the region, and you will meet 10 incredible youth volunteers from each ASEAN country. Plus, we present ‘10 cool reasons to volunteer’ that will encourage you to look for and find volunteering opportunities in your own community.

The Earth is weeping…children are crying…the rivers are sobbing…the air is growing more polluted. What are we waiting for? Start volunteering in your own communities, and be a part of creating a caring and sharing Southeast Asian society and community.

Pack your bag and go volunteer now!!!

Jaruwan ‘Netting’ Supolrai aymmagazine@gmail.com

Volunteering for Our Selves and Our Societies

CONTENT

Cover Designer: Gail Rae JavierThe cover art, basically, is a sum of the personal takes of the artist on volunteerism, diversity and unity among the ASEAN member countries. The leaves and the blue-colored curves signify the geographic and spiritual connection with the ASEAN youth. Meanwhile, the youth doing volunteer acts signify the various volunteerism work done in the member countries. The words written all over the artwork are of various languages with the help of our friends from the region

AYM MAGAZINE 02AYM MAGAZINE 02

01 Editor’s Note

04 Letter to Editor

06 Today’s Youth Speak out about ‘Volunteering’ 10 Country Updates

15 Update from ASEAN Youth Forum 2012

16 Waves of Volunteers in Southeast Asia

44 Let 10 Successful Volunteer Stories Inspire You

67 Meet 10 Inspiring ASEAN Youth Volunteers

76 Discover 10 Cool Reasons to Volunteer

78 Book Review

80 Movie Review

2347

45

28

63

37

66

OUR YOUNG CONTRIBUTORS!

03 AYM MAGAZINE

PUBLISHER ASEAN Youth Movement

Thai Volunteer Service

EXECUTIVE EDITORJaruwan Supolrai

CONSULTATIVE EDITORSKannika Kuankachorn

Somkid MahissayaSupawadee Petrat

EDITORIAL STAFFAtchara Simlee

Premvadee Serirak

CONTRIBUTORSBanung Ou, Ines Sothea, Chanvetey Vann, Touch Yin Vannith,Kritsadathan Pantawan, Atchara Simlee, Premvadee Serirak,Nisrina Nadhifah R., Clara Wong, Fann Sim, Hoa Quynh Le,

Chan Myae Khine, Su Mwan Phroe, Thinzar Shunlei Yi,Jesse Pizarro Boga, Bryl Jan S. Yucara, Kang Soon Chen,

Ryan Febrianto, Maulida Raviola, Farhanah Faridz

COPYWRITERS Hélène Masson

Tarik Abdel-MonemJeanne Ross Atchinson

COUNTRY UPDATE VOLUNTEERSAwangku Zulhelmi Kamal, Im Chanboracheat, Setia Peradana,Dr. Imelda Soriano, Kristen Han, Atchara Simlee, Trang Mint,

Yeji Yoo, Fang, Salai David, Josefina MA. Erriols-Pavico

GUESTWRITERSGrace Bangoy, Atchara Simlee, Jesse Pizarro Bago, Chau Sophon,Pimsiri Petchnamrob, Riki Andi Saputo, Patharaporn Trakarnthai,

TRANSLATORSAreewan Sombunwatthanakun, Premvadee Serirak,

Mancharee Pongsutthi, Areeya Tivasuradej, Atchara Simlee

PHOTO CONTRIBUTORSCarol Villafuerte, Kern Khianchuen, Suon Sopheaktra,

Zack Aphivong, Jaruwan Supolrai, Shantoy Hades, Huong Fox, Trang Mint, Shawn Byron Danker,

Blessings in a Bag, Voluntary Internship Program,Teach For The Need, Student Community Outreach Team,

Green Summer Voluntary Campaign of Ho Chi Minh City Open University

GRAPHIC DESIGNER & ART WORKSumana Wangchoothum

Gail Rae Javier

VOLUNTEERSThidarat Patala, Salakchit Kaewkham, Sonthaya Kotpanya,

Ngoc Minh Vu, Ekgawit Binsaikasem, Mayuree Dorndeelers,Chheang Rithy, Dorian Roffe-Hammond, Juthathip Thiemthud,

Joel Mark Barredo, Nguyen Thi Kim Cuc, Kitty Lim, Pyi Pyi Thant

EDITORIAL OFFICEThai Volunteer Service

409 Soi Rohitsook, Pracharajbampen Rd.,Huay-Kwang, Bangkok 10320 Thailand

Tel/Fax: (66) 2691 0437-9aymmagazine@gmail.com

www.aseanyouthmovement.org

PRINTING HOUSE TQP Company Limited

Ministry of Social Development and Human Security, Thailand

ASEAN Peoples' Forum

Thai Volunteer Service

UN Volunteers

Supported by

AYM MAGAZINE 04

You put huge smiles on our AYM team’s faces. Ed is happy to hear that our small publication has helped you to focus the direction of your education and life. The purpose of education is not just to gain labor skills; it is also to educate ourselves on how to appreciate the value of living life and help each other to build a peaceful and harmonious society. Keep living a meaningful life for yourself and others in society --- Ed.

Nothing is sweeter than hearing that our readers enjoy reading and learning from our magazine. Your suggestions are very useful for a future issue. It is important to cover the cross-linkages between our region and other regions as you mentioned above. We should first start right away with our neighbor-ing countries ASEAN +3 (China, Japan and Korea); moreover we very much look forward to receiving story contributions from our friends around the world. It is your maga-zine, for youth and by youth --- Ed.

The purpose of education is not only to benefit an individual; instead it allows each person a chance to contribute something back to society. I really appreciate Cheng Lita’s article “Peace Generation: It is Time to Rock the Peace,” which shows the devotion of youth to promoting peace in the Indonesian community. I look forward to more interesting and practical articles to enjoy in the next issue!

Good job! After reading all the AYM Magazine stories, personally I think that this

publication can help us to better understand local ideas, norms, and values that

exist in Southeast Asian society. This knowledge has become an essential tool in

contributing to the strengths of the ASEAN community, whose aim is to successfully

integrate by 2015. In focusing on the local way of life, AYM has brought forth

remarkable insights into the root of issues, especially insufficient progress in the

Mekong region. Of concern are efforts towards sustainability or social supports. As

a thought-provoking idea for spurring further development, I would like to suggest

that AYM address the cross-linkages between ASEAN and external groupings, such

as European or East Asian countries, as a benchmark for developing the Southeast

Asian region of the future.

Katsamaporn Rakson, 28, PhD candidate in Regionalism, Melbourne, Australia

Letter to the Editor

Khin Yadanar Tun from Burma/Myanmar

I am currently studying at the Asian University for Women in Chittagong, Bangladesh. I am writing to you regarding a topic appearing in Volume 3 which I think is a fantastic issue. I would like to share with you my recent thoughts about education.

My country, Burma, is hopefully heading toward a period of positive political, economic and societal change so that the basic tool of international standardized education can become a first priority to redirect its immediate future. Thus, education for me means amassing effective knowledge to be shared and applied, especially to be implemented by a new generation for the betterment of the nation and the world.

Education is one of the essential ingredients to feed people and to help shape our countries’ brighter future. Ed thinks that in this chang-ing world, just the basic tool of international standardized educa-tion is not enough for our young people to get into the core meaning of education. An education that teaches our young generation about our ‘cultural roots’ and how to cultivate a ‘social awareness’ is also important --- Ed.

Of all the masterpieces I have ever

read, ASEAN Youth Magazine catches my

attention the most. The previous issue

“Educational Alternatives” is quite

eye-opening and full of fascinating

information. In the past, I was always

told to study hard at school so that I

could find a high-paying job after

graduation; however, I have grown up in

a society that proves that this old

advice is only half true.

Chanvetey Vann,

21, a media student,

Royal University of Phnom Penh, Cambodia

GROOVY Educational

Alternatives!

Building CROSS-LINKAGES

between ASEAN and non-ASEAN nations

EDUCATION for a New Burmese Generation

Because you are so very young, Ed is pleasantly surprised by your idea of having a wider vision for the future of our ASEAN Community. Youth is the agent of change! Youth participation is very important for the ASEAN Community at the local, national and regional levels. The ASEAN Govern-ments should provide better support as well as invest more into youth empower-ment programs in all education institutes across Southeast Asian countries. At the same time, we don’t have to wait for governments to do something for us: we, the youth of the region, can take action and start doing something for our communities right away ---Ed.

Voiced out CONCERNS for ASEAN community

Atika Mutiara, 15, Junior High School, Purbalingga, Central Java, Indonesia

I would like to express my concern regarding certain issues within the ASEAN community. I think communication within the community and its youth is not yet sufficiently developed. Furthermore, the understanding expressed by the youth regarding both ASEAN itself and the radical action needed for the region’s improvement is insufficient. I think our region increasingly needs more partnerships between the ASEAN community and entrepreneurs/ NGOs, the reason being that sometimes programs organized by these entities, and where their names are visible, are easier to develop and become a magnet for the participation of young people. As a result, the increased participation of youth through such programs will lead to considerable progress in our region. Moreover, by participating in those programs, ASEAN youth will have a chance to show their outstanding potential and talent to the world. So I hope the ASEAN community will make an effort in this area so as to provide greater opportunities for its youth who are its future.

Establishing a CUTURAL BRIDGE between Burmese and Americans Nebraska Guy,

Nebraska,USA

Our world was globalised once people started traveling and settling down in different places. That’s when mobility arrived and our cultural perspectives broadened (hopefully). From time to time, the concept of ‘pluralism’ educates people in our global commu-nity to learn to respect each others’ differences. Ed is very excited that there will be ‘cultural bridge’ out there in Nebraska, and we are looking forward to learning more about how you will strike up a friendship with our Karen Burmese friends. Keep updating us! ---Ed.

If we communicate on Facebook, Ed wants to click “LIKE” on your post 10 times. We are lucky to be in an era of information revolution where everyone owns media and benefits a lot. This makes it easier for us to raise social awareness and quickly spread the news asking people to participate in our volunteer activities. Let’s hope that every 5 people out of 100 click-LIKEs on Facebook will soon get bored of sitting in front of their laptops and iPhones and go out to volunteer! – Ed.

No one was more surprised than I was to discover the presence of dozens of

Burmese immigrants living here in Lincoln, Nebraska. I certainly have made the

acquaintance during the past year of many students from Southeast Asian nations

attending the University of Nebraska in the city. Moreover there are hundreds of

other Asian nationals who have settled elsewhere in Nebraska since the mid-1970s.

My recent awareness of the existence of Burmese families in the region came when

I received a newsletter from the local community gardens cooperative. The Karen

Burmese have been granted a large plot of land nearby to farm and cultivate crops

for themselves - just as they did when residing in their home country. For my part I

will be working with them this year to establish a cultural bridge.

In this fast-paced and modern world, we have been overwhelmingly bombarded by unlimited information technology which has made us become a borderless world. A social network like Facebook becomes an important tool for online goers to spread their news, ideas, projects and other interesting things to others in the online community. Countless posts found on their walls and fan pages are really informative, creative, and inspiring. Many of them even hit a hundred of ‘likes’ and ‘comments’ from viewers. My point is .... why just let these world-changing ideas become only known by the online world? Instead, make it real! Simply sitting in front of computers, posting, commenting and clicking ‘like’ on such impressive posts means nothing and does nothing to make the world a better place in which to live unless you make the ideas or plans happen for real. Don’t just post, comment and click ‘like’ but TAKE ACTION TOO!

Facebookers,

let’s put your awesome

IDEAS into ACTION!

A Go-Getter, 25, Mukdahan, Thailand

05 AYM MAGAZINE

Volunteering can enhance my future employment prospects and enable employers to see that I have developed the necessary skills I may need in their organization. It is especially useful when completing application forms and during job interviews to illustrate the skills I have developed through these voluntary experiences. I have noticed that volunteering helps me to improve some skills, for example, communica-tion and people skills, organizational and time management skills, planning and budgeting skills. Volunteering can help open up fresh opportunities and is a way to explore new career paths. And best of all, volunteering is fun and fulfilling.

In my opinion, volunteering is giving a piece of our heart to others who need it. It is indeed useful and important both to my life and others' lives. For me, volunteering can grow awareness and empathy in my heart, as well as teach me how valuable this life is. The important thing is that it makes me believe that I really am useful to others and I can do beneficial things for others, which, of course, just makes me happy! I really respect this life because it is beautiful and precious, and I want to do more good things than ever.

Volunteering is my way of giving back for all the blessings that I've been receiving all year long. Also, volunteering is important to me because it ALWAYS gives me a fresh, new look at life, and unexplainable joy from seeing the fruits of my volunteer work. The smiles of the people who have benefited from my service is something money can't buy.

I had faced lot of emotional and physical needs in my life. Therefore, whenever I see a person who needs something, I just cannot ignore him or her. And there are a lot of people like this in my surroundings. This is the reason I started to take interest in volunteer work. Moreover, I was inspired by a sentence from a movie called Into the Wild, “Happiness is real when shared.” I always feel happy whenever I do something for someone without caring about getting something in return. This is the absolute happiness. Nothing can replace it.

I want to volunteer because I love it. There is no pressure, and I feel so relaxed and I do the work that I like and I enjoy it! It’s really useful for me because it teaches me to do everything from my heart and with love and to become a more responsible person.Besides that, I have had so many good experiences from my volunteer work!

1. Why do you volunteer and how is volunteering important to your life?

YOUTH VOICE INTERVIEW COMPLIEDBY ATCHARA SIMLEE

Nguyen Thi Thuy, 23an international

economics student, Foreign Trade

University HCM, Vietnam

Faikha Fairuz Firdausi, 23

an international relations student,

University of Muhammadiyah,

Indonesia

Gail Rae Javier, 26

a production ninja

of Filquest Media

Concepts, Inc., the

Philippines

Myo Kyaw Thu, 22, a Burmese youth studying business

economics, City University of Hong Kong

Elsa J. Araujo Pinto, 25, a peace studies student,

National University of Timor Lorosa’e ,

Timor Leste

AYM MAGAZINE 06

To compare it to something, I could say Volunteerism is like a mobile phone or hand-phone. The connections and communication links that have been programmed make things easier and more efficient. Even though a mobile phone is small, it can reach far, even to the other side of the world. Like a volunteer, it connects people and community, and it can do a lot of different things, depending on what is needed. Volunteering can be done in any field such as the environment or health, and it usually brings together enough people to allow everyone to play their important role, based on their capabilities, so that the work can be done faster and on time. Volunteerism connects people of many groups, genders, ages, backgrounds and countries, joining hand in hand, one heart freely giving whatever it has to contribute.

Volunteerism is like diving into an ocean full of hidden treasures. As you dive through the hardest and deepest of trenches, you will see more of its beauty, just like volunteering. As you go through the heart of volunteerism, you will discover how priceless and life-changing it is.

Volunteerism is like eyeglasses for me because it helps me to see things more clearly, or see something that I haven't noticed before. For example, after joining the group Youth Voice Anti Corruption (SPEAK), I can see that corruption is a problem that causes extraordinary damage. Before I joined SPEAK, I thought corruption was not my problem because it was not MY money that was being stolen. I didn't realize that corruption is what makes my school fee so expensive! I didn’t know that corruption was affecting public facilities that I always use in my daily life such as the streets and public transportation, etc.

"Volunteerism" is like a good lecture room. You can learn a lot from it. Participating in different volunteer opportunities is like listen-ing to the lectures of different professors. You can get life experiences which will not appear in academic books, and you can also increase your personal skills. In order to fulfill the needs of others, you will start to think from the other people's point of view. Your interpersonal skills, emotional intelligence and many other things which you cannot easily learn will be taught to you through your volunteering experiences. These skills are lacking in many of the youth nowadays, and if you are one of the people with these skills, you will have better success in every-thing you do. So, I would compare "Volun-teerism" to "a good lecture room".

I would compare “Volunteerism” to a HEART and a HAND. If you want to volunteer, it means that your HEART wants to do it without being ordered to, and that you want to give a HAND to others by sharing.

2. If you have to compare “VOLUNTEERISM" to something, what would it be? Why?

Amalia Ayuningtyas,19 a communication science student,

University of Indonesia, Indonesia

Myo Kyaw Thu, 22, a Burmese youth studying business economics, City University of Hong Kong

Bopha Soth, 20 a teaching English as

a foreign language student, University of

South-East Asia

Fatin Arifin, 25a program &

research executive of Asia Inc Forum

Green and an executive

director of Prints Brunei - social environmental

enterprise, Brunei

Gail Rae Javier, 26

a production ninja

of Filquest Media

Concepts, Inc.,

the Philippines

07 AYM MAGAZINE

I would like to volunteer for projects that help wildlife. I have a thing for animals, regardless of whether they are seen as pests to the community. Many animals are close to being extinct, and I think I'd love to volunteer with projects to help save the wildlife. Of course, it isn’t simple. For example, defor-estation destroys the habitat of animals and that has drastic consequences. There are many ways of helping wildlife that have yet to be attended to. I would be more than willing to address these issues when I am of a much older age.

As a volunteer, I would like to work at an environmental organization like Focus on the Global South or TERRA based in Bangkok, Thailand. In Southeast Asia, many governmental or foreign corporation large-scale development projects affect our ecosystem, and common people's lives, for the worst. I think we need to monitor the projects continuously and speak out with our critical voice concerning their harmful effects. So, I would like to give my small hand to the environmental organizations.

I think education is a key to develop-ing the human resources needed for “National Development”. I think that it is very difficult for a country that offers poor education to its citizens to ever grow responsibly. We need to be able to offer quality education to everyone because we don’t know which child will be really good at any particular skill. Those children will be our future, and our country’s future. Well educated adults can discuss the benefits and downsides of any changes that need to be made. Besides, we know well that countries and companies are competing for employees with high educations, so we'll have more chance to gain good jobs in the future and hopefully do something really wonderful along the way.

I have chosen to do my volunteer activism in the anti-corruption issue with SPEAK. Once I started doing it, I can’t stop easily! As we all know, Indonesia has a complex problem with corruption and we have ranked poorly against other countries in fighting corruption. Indonesia has about 62 million youth, which means, we actually have 62 million soldiers to fight corruption. I want to be part of an organization whose vision is like SPEAK’s, creating a new generation of young adults with leverage to bring about a new non-corrupt Indonesia. We want to raise awareness among young Indonesian people about corruption and maximize their abilities to act as agents of change.

I’m seriously interested in working with Thai youth. I have been involved with this kind of work for many years. Beginning when I was young, I was one of a few who had a chance to learn from my seniors all about interesting things like Thai and local history, the environment around us, participating in social work, and learning about different cultures from such work. Therefore, I want to give a chance to Thai youth in my community, and all over country, to learn and experience the same things that taught me so much. Also, I want to be a part of helping them become the new generation of volunteers who are willing to work for their own community and their country.

I would want to work with an organization that focuses on the underprivileged or underdeveloped countries—people and places that have been left out from the positive effects of development/modernization or have been left to suffer because of them. I would also like to work with youth as they are the generation that has the potential to create a better world as future changemakers.

3. If you do volunteer work, which group of people or organization/issue do you want to work with most? (For example: environment, health, peace, education, wildlife, human rights issue and so on.) Why?

AYM MAGAZINE 08

Amalia Ayuningtyas, 19 a communication science student, University of Indonesia, Indonesia

Jakkarin Sirimongkon, 24a community youth leader, Khaochamao group ,Thailand

Clara Wong, 25from Singaporea sociology with law graduate student, University of London, England

Andre Kang, 15a student of Sembawang

Secondary School, Singapore

Somvilay Chanthavong, 22

a business management

student, National University of Laos,

Lao PDR

Yeji Yoo, 24M.A. candidateDepartment of

Political Science, Sogang University,

Korea

I have found that what we do helps bring lots of positive changes for the community. I help solve the current issue (for example, water pollution in an area or help a poor family send the children to school). I help raise the community awareness about an issue to help prevent it. Moreover, I help educate the volunteers about the sense of belonging and responsibility to the community they belong to. I help sharpen their skills which are of much importance in their future career (for example: teamwork, presentation, leader-ship, or organizing an event).

The number one change that is always the most obvious is that you become a better person through volunteering. You feel happy that you've managed to do something good for the community. It makes you feel proud of yourself. Secondly, the people you've served are happier people too. They get to live happier lives in improved living conditions. You also get to know more about things you never really knew before. It's enriching because you get to learn many, many new things and you also get to serve people. It humbles you because you find yourself stooping down to serve these people, instead of expecting them to come up to some other level.

What surprised me at the very beginning was that my English skills improved very quickly. However, I believe volunteerism helped shape who I am now. The things I did and people I met have brought me various life experiences and inspired me to keep learning in hopes of gaining a greater wisdom.

The positive changes that I found in myself since I joined the volunteer team work are: Firstly, I am not a shy girl anymore but I have self confidence to participate in any event! (In our Timorese culture, women are born for work only and the decision making belongs to the men.) Secondly, I have found that I am able to know how to manage organization! I have learned how to organize seminars, workshops and interna-tional or national conferences, and I really enjoy it! I am able to do all this in the context of peace building and human rights.

I discovered that through volunteerism I could involve more people and could educate them too. I once worked with an organization which was into saving our mother earth and I was interviewed by a radio station in Manila. To my surprise, many of my colleagues then became even more aware of the issues and started to ask questions about the little things that they could do to help us in saving our mother earth.

4. If you did volunteer work before, what are the positive changes you have found?

Andre Kang, 15a student of Sembawang

Secondary School, Singapore

Doan Thi Hong Hai, 22 an international

studies and finance and banking student,

Hanoi University, Vietnam

Chatchai Krongyut, 23 an English and

communication student, Ubon Ratchathani

University ,Thailand

Julius Christian C. Macalagay, 19

a communication student, De La Salle

University – Dasmariñas, the Philippines

Nelia Menezes, 25a community

development student, National University of

Timor Lorosa’e , Timor-Leste or

East Timor

09 AYM MAGAZINE

AYM MAGAZINE 10

Cambodian Thai Exchange Program (CTEP)

COUNTRY UPDATE

More than five thousand young people throughout the country witnessed the annual National Youth Day celebration on the 26th of September with a theme, ‘Creative and Innovative Youth; A Driving Force for the Development of Creative Industry’. The event, held at the Indoor Stadium of the National Sports Complex in Berakas, Bandar Seri Begawan, was graced by His Majesty the Sultan and Yang Di-Pertuan of Brunei Darussalam himself. The major activities included the official announcement of the start of Brunei’s very own National Service Pilot programme for Bruneian young people aged between 16 and 18. We hope the programme will instill the spirit of nationalism, leadership and self-discipline. It was also announced that a Youth Park would be established within the National Sports complex by the Ministry of Culture, Youth and Sports. This development intends to engage youths in exciting outdoor activities and creates a platform for creative industry and entrepreneurship.

Cambodia

The first Cambodian-Thai Exchange program was held from 6th-13th November, 2011 at Picnic Resort in Sihanouk Ville, Cambodia. The program was organized by Initiative of Change Association, Thai Volunteer Service Foundation, Research Center for Peace Building; Mahidol University, and American Friends Service Committee. The 37 participants were mostly university students and they were getting ready to discover the truth and make peace. Since Cambodia and Thailand have encountered centuries of bloody wars, bitterness and hatred toward each other, the program was organized to strengthen relationships and build mutual understanding between people of the two nations. The program proved a great success as peaceful relationships were created and it was not just an exchange program but a moment in life which the participants can never forget.

Brunei Darussalam

National Youth Day 2011 CelebrationAwangku Zulhelmi Kamal Im Chanboracheat

11 AYM MAGAZINE

Supplying of Comprehensive Sexuality Educationfor HIV Prevention

Act Now for Our Right to Education!

Yogyakarta was the host for the Fourth National Meeting to discuss AIDS this year. There were 2004 participants from across Indonesia who are concerned with issues of HIV and AIDS, including governments, policy makers, stake holders and key population communities. The event was held from 1st to 6th October 2011. This shows a great involvement of youth in an equal partnership with governments and communities. There was a Youth Community Forum managed by Aliansi Remaja Independen (ARI) and Youth Association (YOTHA) to draft a policy on Comprehensive Sexuality Education, Youth Friendly Services and Youth Petitions. About 160 young people from 18-24 years old with diverse backgrounds such as students, street young people, religious youth, LGBT (Lesbian Gay Bisexual Transgender), and PLHIV group (People Living with HIV/AIDS) joined in this forum. The diversity of participants makes the drafting recommendations more representa-tive. Therefore, to provide a Comprehensive Sexuality Education is one of the ways of preventing an HIV and AIDS epidemic for Indonesian youth.

A Candlelight demonstration for tuition cuts was held in Cheonggye Square, Seoul at 7pm in September 29th, 2011. This demonstration was organized by a “Civil Coalition for Tuition Cuts” mainly composed of college students and some activists. Over 3,000 college students from Seoul, Incheon and Gyunggi-do gathered to protest about the Government’s failure to implement its “Half-price tuition policy”. Also, “Civil Coalition for Tuition Cuts” has organized a relay of one-man demonstrations at Gwanhwamun Square in Seoul for seven months starting from April 12th, 2011 till next general/presidential election in 2012. This is an important and meaning-ful protest as these college students try to enforce their right to affordable education.

Indonesia Korea

Yeji Yoo

Setia Perdana

AYM MAGAZINE 12

COUNTRY UPDATE

On October 2nd 2011, a program called "Run for Peace" was held at a stadium of Universiti Sains Malaysia (USM) in Penang, Malaysia. It was co-organized by Soka Gakkai Malaysia, USM Association Internationale des Etudiants en Sciences Economiques et Com-merciales (AIESEC), USM Right Livelihood College, Gandhiji Ashram Penang and Taiping Peace Initiative. The 4 hour run started at 6.30am and around 4,000 people from all races joined enthusiastically. “Run for peace” was a non-competitive event aimed to raise awareness of a peaceful and healthy existence in multi-racial society in Malaysia. Indeed, October 2nd is the United Nation’s International Day of Non-Violence as well as a birthday anniversary of Mahatma Gandhi. Therefore, the non-violence contribu-tions of Gandhi, King and Ikeda had been highlighted in an exhibition. We believe it is vitally important to develop a culture of peace starting by transforming within ourselves and our community.

On 12th August 2011, many young people celebrated the International Youth Day (IYD) in cities and some provinces with two main activities. Firstly, more than 150 young people had a candlelight demonstration using peace candles for people involved in wars and conflicts domestically and globally and sang together ‘Heal the World’ song. This event was held at the Local Resource Center (LRC) Yangon city. In addition, it was organized by Interfaith Youth Cooperative Action for Peace (IYCAP) and Mekong Peace Journey (MPJ) alumni Secondly, with the slogan ‘Our Year Our Voice’ around 20 youth organizations and their crew from United Nations Informa-tion Centers (UNIC) shared their thoughts on their own organizational status quo and overarching goals. This event was to encour-age Myanmar youth to work together and to establish a good network among themselves. Moreover, participating in this event, they can express their voice and find the right place to stand in this world to change their country positively.

Malaysia Myanmar

Run for PeaceFang

Celebrating International Youth Day 2011Salai David

13 AYM MAGAZINE

Photo by Shawn Byron Danker

In Imelda Village, Midsayap, a province in North Cotabato, the Phillippines, Muslims and Christians young people joined hands in cleaning up the drainage system. Akmad Isla, president of Imelda Village Homeowners’ Association, gifted each youth volunteer with a kilo of rice for their well-done job. The volunteers celebrated their achievement with basketball games. Imelda Village is a true model of Muslims and Christians living harmoniously and peacefully in one commu-nity. The Community Action Day was organized on 5th September 2011 by the partners the Center for Environment and Sustainable Development (CESD), a host organization of Pinoy Competence (PC) and Integral Develop-ment Services (IDS).

On 9th October 2011, activists in Singapore gathered at Hong Lim Park in solidarity with the global anti-death penalty movement to commemorate World Day Against the Death Penalty (officially on 10th October). Nearly 20 people were present at the event to express their opposition to the death penalty in Singapore. As countries continue to move towards, abolition, Singapore retains not only the death penalty but also the mandatory death penalty, which does not allow judges to exercise their own discretion in sentencing. The event was organized by various civil society groups in Singapore such as Think Centre, the Singapore Anti-Death Penalty Campaign (SADPC) and We Believe in Second Chances.

The Philippines Singapore

YOUTH COMMUNITY ACTION DAY Initiative Promoting Peace betweenMuslims and ChristiansJosefina MA. Erriols-Pavico and Dr. Imelda Soriano

9th World Day Against the Death PenaltyKristen Han

AYM MAGAZINE 14

People will be easily influenced by one-sided information such as media mainly controlled by government without serious reflection and understanding on the root-cause of conflict as well as respecting ethnic and culture diversity. From time to time, the new young generation will continue to learn history which promotes hatred and misunderstanding of neighboring countries. In July 11th-28th, 2011, Mekong Working Group for Peace and Thai Volunteer Service Regional Program brought together 25 young people with various backgrounds from six coun-tries. Chinese , Vietnamese, Cambodian, Lao, Burmese and Thai young people from Mekong Region met together for A Regional Training on Peace Building for Young Adults in Mekong Region 2011 (Mekong Peace Journey: MPJ). A program took place in Surin province, Thailand and Uddor Meanchey province, Cambodia. MPJ is part of “A Learning Process on Peace Building for the Young People in Mekong Region”, theoretically focusing on in-house- training: of nationalism, identities and pluralism. In addition, in terms of practice, it focuses on field visit: visiting the conflict area along the border and talking to the village. It mainly aims to build trust and inner peace among young generation in the Mekong region as well as to start strengthen-ing cooperation and networking in the Mekong region. It is hoped that those young peacemakers will play active roles in peace missions locally and regionally.

“ASEAN – We are in”: A loud and clear message that was sent to ASEAN community by more than 30 Hanoi youths during their partici-pation in a flash-mob event on March 23th, 2012. On supporting for ASEAN YOUTH FORUM (AYF) and ASEAN PEOPLES’ FORUM (APF) (March 26th - 31st, 2012, Phnom Penh, Cambodia), Flash-mob event was held by Vietnam Peace Team with two contributors: Huyen Ho and Wingsteam as an opportunity for youths whose passion and enthusiasm are for the development of ASEAN community. Youths gathered together and communicate in one common language: Flash Mob! They easily came closer, making parts of an exciting perfor-mance with their shape dancing moves. The actual meaning behind the event is an invitation from AYF to the youth to share their opinions and raise their voices; “What are the three greatest challenges that Vietnamese youths are facing?” and “What are the recommendations and solutions to those challenges?” were both asked and answered. Ms. Quyen, the youngest participant (14 years old), expressed her excitement: “I have never participated in such an amazing event where I can become a part of the performing crew, make new friends and have so much fun.” With this event, the Youths in Vietnam had chance to join, this program awoken hope in every single Youth. Now we are willing to Start - Start to join, to change, together, step by step.” Now, Vietnamese youths are ready to say aloud: ”ASEAN - We are in!”

VietnamThailand

Building Peace among Mekong Region Young Adults

ASEAN – We are in!

Atchara Simlee

Trang Mint

Watch the video clip here: http://www.youtube.com/watch?v=Y6nnIoUB2_g

15 AYM MAGAZINE

CAMBODIA, March 26-28, 2012, this year Phnom Penh was honored to welcome the ASEAN Youth Forum (AYF), gathering over 100 young people from Thailand, Vietnam, Myanmar, Laos, Indonesia, Cambodia and Philippines and China. The AYF is a regional platform providing a space for diverse ASEAN youth to meet, not only to discuss and share one another’s experiences and concerns about youth issues, but also to strengthen our good relations regardless of differences in culture, traditions and languages. During three days, ASEAN youth actively work together to produce a youth statement raising concerns over common regional youth issues. This year, we addressed five main themes: (1) a sustainable and quality education for all; (2) meaningful youth participa-tion in all parts of the region; (3) engaging young people at the heart of democratization, peace building and conflict transformation; (4) better protection and promotion of sexual and reproductive health rights, policies and services; and (5) sustainable development in the protection of, and responsibilities for, the environ-ment.

As a result of our dynamic and productive discussions, and a strong willingness to find effective solutions, we successfully composed a final regional youth statement which clearly addressed the key common issues facing ASEAN youth. We made recommendations which we request our governments consider and implement in order to facilitate the full actualization of our humanity (spiritual, physical and emotional). So that this statement not be taken lightly, we arranged for it to be seen and heard not only by our governments but also by the people and civil societies as a whole, by distributing it at national and regional levels through the media, especially the print media. As in previous years, we worked hard, and we will continue to do so in order to improve our work without fear of failure because we strongly believe that our meaningful participation will be recognized and accepted as an effective mechanism to foster ASEAN development.

By Chau Sophon Asean Youth Forum 2011

Caption: What is the future for people who have lost everything-family, shelter and livelihood? How can you say that tomorrow will be better? Can anything really be done?Place: "Ka Mar Par Village", Kun Chan Khone City, Yangon Division, Myanmar/BurmaPhotographer: Myo Khaw Thu

Mother Theresa

We ourselves feel that what we are doing is just a drop in the ocean.But the ocean would be less because of that missing drop.

‘The Power of Giving’

AYM MAGAZINE 16

WAVE OF VOLUNTEERSVolunteering is an ideal approach to creating a caring and sharing community. Volunteerism contributes to the well-being and quality of life of all people in our societies. The challenges are immense. Rapid economic development in the region is continuing to cause multiple crises on social, environmental, economic and political levels. Volunteer efforts have the potential to help nations through times of crisis, and advance progressive and sustainable development towards peaceful futures. AYM contributors in this issue report on trends and practices in volunteerism from all 10 countries in Southeast Asia. Let’s learn more about the amazing things volunteers are doing in communities throughout our region!

BURMA/MYANMAR

MALAYSIA SINGAPORE THAILAND VIETNAM

CAMBODIA INDONESIA LAO PDRBRUNEI DARUSSALAM

THEPHILIPPINES

P.17 P.20 P.23 P.26 P.28

P.31 P.34 P.37 P.39 P.41

The influence of Buddhism, social needs, and a struggling economy have all influenced volunteerism and charity in Myanmar. Once Cyclone Nargis occurred in 2008, youth in Myan-mar became more aware of environmental issues and volun-teerism became trendy. Individual volunteers supported disaster victims by forming small local groups to provide charity. “Charity includes both money contributions and labor for organizing,” mentioned Maung Maung San, a youth technology activist. “And it (Charity) is quite rewarding to be able to see firsthand how your money or donated goods made people happy,” said Tin Aye Nyein, a youth volunteer in Yangon, Myanmar. However, young adults who like to support less fortunate people, orphanages, and so on, have to face a number of challenges. “Challenges are still sticking with us whether we welcome them or not,” explained Nyein Chan Htwe, the founder of One Dollar Fund (ODF Myanmar), discussing what he has learned by running such an organisation. According to several youth who are working for charity organisations, the most challgening part is getting sponsored for the events they wish to hold. Local businesses play an important role behind some volunteer organisa-tions, especially because the government emphasises more traditional programs such as establishing libraries in remote areas, activities which do not provide many opportunities for volunteerism. Local businesses sometimes support tree planting and stationary and/or clothes donation drives as a tool for marketing while volunteer organi-sations remain the main initiators.

The influence of Buddhism, social needs, and a struggling economy have all influenced volunteer-ism and charity in Myanmar. Once Cyclone Nargis occurred in 2008, youth in Myanmar became more aware of environmental issues and volunteerism became trendy.

Ye Hein, the founder of Raven Blood Donation, explained, “We have helped Htoo Trading by operating the water generators when there was no electricity in Yangon during Nargis.” Whenever the word “volunteer-ing” is heard, people in Myanmar think about “NGOs” first. But the ironic fact is that there is rarely an effective connection between NGOs and independent volunteer organisations or individual volun-teers. NGOs usually work for health issues mostly in remote areas, while volunteer organisations pay attention to more random needs. Soe Sandy Lin, a full time staff person from a Japanese-based NGO thinks there are opportunities in volunteering. “Individual volunteers may work in NGOs for knowledge and experiences, and they might get promoted to full time NGO staff positions, that’s the only relationship between NGOs and volunteers I can think of,” she said. At the very least, NGOs and volunteers are on the same track of supporting the country’s develop-ment and needs. Due to awareness

raising by NGOs, youths across the country have become more involved in volunteering. Volun-teerism not only helps those who receive donations and service, but it affects the volunteers as well. In other words, the moral outlooks and behavior of teen volunteers have become influenced by volunteerism and youth leaders.“I become to realize more about the nature of people and importance of team work,” explained Eaindra Myat Su Wai, a young volunteer from Myanmar Story Teller on what she had learned after being involved in volunteering efforts. The more that the youth have become aware of issues related to development, the more they have become interested in the interna-tional community, especially ASEAN. Although Myanmar is usually considered a very closed country in the region, the youth are very interested in knowing what their peers in other countries are doing, and how it could affect Myanmar as a member of ASEAN. Once it was confirmed that

By Chan Myae Khine

Trends in Volunteerism

AYM MAGAZINE 17

BURMA/MYANMAR

Myanmar will chair ASEAN in 2014, several international political figures visited Myanmar, and Hillary Clinton was one of them. “I would love to go back to Myanmar in December, 2013 in order to volunteer for SEAGames there,” expressed Nyi Htwe about his thoughts when he knew SEAGames 2013 will be held in Myanmar. When youth realized what was happening in the ASEAN region, volunteering online in the area of technology became a hit as well. Online volunteerism in Myanmar led to raising awareness in the country about Unicode standards, contributing to Wikipedia, localiz-ing web applications such as Wordpress, and even building a Linux OS with languages from Myanmar. Moreover, youth volunteers founded unique groups for telling stories to children, donating their own photos of Myanmar to internet sites with Creative Commons licenses, and teaching tutorials online. All these actions are contributing to a better future for volunteering. “It (Future of Volunteering in Myanmar) will be flourishing,” said Maung Maung San. “The more educated people and the more middle class families we have, the more consideration/ sympathy for other people and the next generation.” Yet there is a question about sustaining volun-teerism. The answer will depend on youth and the way they transfer knowledge and experience to the next generation. Time will tell.

ดวยอิทธิพลของศาสนาพุทธ ความตองการทางสังคมและการดิ้นรนทางเศรษฐกิจลวนมีผลตองานอาสาสมัครและงานสาธารณกุศลในพมา เมื่อเหตุการณพายุไซโคลนนารกิสเกิดขึ้นในป ค.ศ. 2008 ทำใหเยาวชนในพมาเริ่มที่จะมีความตระ-หนักถึงประเด็นดานสิ่งแวดลอมมากขึ้น และงานอาสาสมัครไดกลายเปนกระแสนิยมขึ้นมา อาสาสมัครที่ชวยผูประสบภัยในชวงพายุนารกิสไดกอตั้งกลุมเล็กๆ ขึ้นในทองถิ่น เพื่อชวยเหลืองานสาธารณะกุศลหมอง หมอง ซาน เยาวชนนักเคลื่อนไหวที่ทำงานดานเทคโนโลยีกลาว “งานการกุศลนี้หมายถึงทั้งการบริจาคเงินและการลงแรงชวยทำงาน” ติน เอ เญง เยาวชนอาสาสมัครในกรุงยางกุงประเทศพมากลาวเพิ่มเติมวา “และงานการกุศลนี้ก็เหมือนเปนสิ่งตอบแทนที่ทำใหเห็นวาเงินหรือของบริจาคของคุณทำใหคนมีความสุขได แตหากคนหนุมสาวตองการจะทำงานชวยเหลือผูดอยโอกาสหรือเด็กกำพราในประเทศพมา พวกเขาจะตองเผชิญกับความทาทายหลายประการ “ความทาทายเหลานั้นยังอยูกับเรา ไมวาเราจะเต็มใจหรือไมก็ตาม” เญง ชาน เทว ผูกอตั้งกองทุนหนึ่งดอลลาร (One Dollar Fund Myanmar) ไดอธิบายถึงสิ่งที่เขาไดเรียนรูผานการทำงานในองคกร ประเด็นสำคัญที่ทาทายตอบรรดาเยาวชนในการทำงานดานสาธารณกุศลก็คือ การมองหาผูสนับ-สนุนกิจกรรมของพวกเขา ซึ่งนักธุรกิจทองถิ่น เปนกลุมคนที่มีบทบาทสำคัญและอยูเบื้องหลังการทำงานขององคกรอาสาสมัครบางแหง โดยเฉพาะอยางยิ่งเมื่อรัฐบาลพมาใหความสำคัญกับโครงการแบบดั้งเดิม เชนการสรางหองสมุดในพื้นที่หางไกล ซึ่งนอยคนมากที่จะสามารถเขารวมงานอาสาสมัครนี้ได บางครั้งนัก-ธุรกิจทองถิ่นก็เปนผูสนับสนุนกิจกรรมการปลูกตนไม การบริจาคเสื้อผา อุปกรณการเรียน เพื่อเปนใบเบิกทางใหแกธุรกิจของพวกเขาเอง แตอยางไรก็ตามองคกรอาสาสมัครก็ยังเปนผูริเริ่มงานทางสังคมที่สำคัญ

ดวยอิทธิพลของศาสนาพุทธ ความตองการทางสังคม และการดิ้นรนทาง

เศรษฐกิจลวนมีผลตองานอาสาสมัครและงานสาธารณะกุศลในพมาเมื่อเหตุการณพายุไซโคลนนารกิสเกิดขึ้นในป ค.ศ. 2008

ทำใหเยาวชนในพมาเริ่มที่จะมีความตระหนักถึงประเด็นดานสิ่งแวดลอมมาก

ขึ้นและงานอาสาสมัครไดกลายเปนกระแสนิยมขึ้นมา

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศพมา

18 AYM MAGAZINE

เจาภาพการจัดกีฬาซีเกมสในป ค.ศ. 2013 ญี เทว ซึ่งทำงานอยูที่สิงคโปรบอกวา “ฉันอยากจะกลับไปพมาอีกสักครั้งในเดือนธันวาคม ป ค.ศ. 2013 เพื่อไปเปนอาสาสมัครในการแขงขันกีฬาซีเกมส” เมื่อเยาวชนตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในภูมิภาคอาเซียน อาสาสมัครออนไลนดานเทคโนโลยีจึงกลายเปนกระแสนิยมขึ้นมา งานอาสาสมัครออนไลนในพมาจึงนำไปสูการสรางความตระหนักในเรื่องยูนิโคด สแตนดารด (Unicode standards) การเขียนลงวิกิพีเดีย (Wikipedia) การใชโปรมแกรมประยุกตบนเว็บ อยางเชน เวิรดเพรส (Wordpress) หรือแมกระทั่งการสรางลีนุกซ โอเอส (Linux OS) เปนภาษาพมา นอกจากนั้นเยาวชนอาสาสมัครยังมีความคิดสรางสรรคในการตั้งกลุมที่สมาชิกสามารถเลานิทานใหกับเด็กๆ หรือบริจาครูปเกี่ยวกับพมาใหกับเว็บไซตประเภทสัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส (Creative Commons license) และรวมไปถึงการสอนพิเศษออนไลน การปฏิบัติ- การเหลานี้จะนำไปสูอนาคตที่ดีขึ้นของงานอาสาสมัคร ตามคำกลาวของ หมอง หมอง ซาน ที่วา “อนาคตของงานอาสาสมัครใน

อยูดี แย แฮง ผูกอตั้งราเวน บลัด โดเนชั่น (Raven Blood Donation) กลาววา “เราไดชวยบริษัท ทูฮ เทรดดิ้ง ดูแลเครื่องสูบน้ำตอนที่ไมมีไฟฟาใชในชวงเหตุการณนารกิสถลมพมา” เมื่อไดยินคำวา “อาสาสมัคร”หลายคนในพมาอาจจะคิดถึง “เอ็นจีโอ” กอน แตในความเปนจริงแลว เอ็นจีโอ มีความสัมพันธกันนอยมากกับองคกรอาสาสมัครหรืออาสาสมัครอิสระ เพราะสวนใหญเอ็นจีโอจะทำงานเรื่องประเด็นสุขภาพในพื้นที่หางไกล ขณะที่องคกรอาสาสมัครจะไมเลือกพื้นที่ในการใหความชวยเหลือ โซ แซนดี้ ลิน เจาหนาที่องคกรเอ็นจีโอของญี่ปุนกลาววา “อาสาสมัครอิสระอาจจะทำงานใหเอ็นจีโอ เพื่อหาความรูและประสบการณ และหวังจะไดเลือกใหเปนเจาหนาที่ขององคกรดวย ซึ่งนี่เปนรูปแบบความสัมพันธแบบเดียวระหวางอาสาสมัครและเอ็นจีโอที่ฉันนึกถึง” อยางนอยที่สุดแลวเอ็นจีโอและอาสา-สมัครก็มีเปาหมายเดียวกันคือการทำงานเพื่อพัฒนาประเทศ ดวยรูปแบบการทำ-งานของเอ็นจีโอ จึงทำใหเยาวชนสนใจที่จะเขารวมเปนอาสาสมัคร ซึ่งงานอาสา-สมัครไมไดกอประโยชนเฉพาะกับผูที่ไดรับการชวยเหลือเทานั้น แตยังเปนประโยชนตอตัวอาสาสมัครเองดวย หรือกลาวไดวา เยาวชนอาสาสมัครจะซึมซับจริยธรรมและพฤติกรรมของผูนำเยาวชนจากกิจกรรมอาสานั่นเอง เอนดรา เมี้ยท ซุ เวย อาสาสมัครจากโครงการนักเลานิทานพื้นบานพมา หรือ Myanmar Story Teller (MST) กลาวถึงสิ่งที่ไดเรียนรูจากการเปนอาสาสมัครขององคกรนี้ “ทำใหฉันไดเขาถึงธรรมชาติของคนและความสำคัญของการทำงานเปนทีม” ยิ่งเยาวชนใหความสนใจกับการพัฒนาประเทศมากเทาไร พวกเขาก็ยิ่งสนใจในประชาคมระหวางประเทศมากขึ้นเทานั้น โดยเฉพาะในระดับอาเซียน แมวาพมาจะปดประเทศเปนษีแหงเอเชียก็ตาม แตเยาวชนในพมากลับสนใจ ความเคลื่อนไหวของประเทศอื่นเปนอยางมาก เพราะเกรงผลที่จะเกิดในฐานะที่เปนหนึ่งในสมาชิกของอาเซียน เมื่อพมาไดรับการยืนยันวาจะไดเปนเจาภาพในการจัดการประชุมอาเซียนในป ค.ศ. 2014 จึงมีตัวแทนทางการเมืองจากหลายประเทศไดเดินทางไปเยือนประเทศพมา หนึ่งในนั้นคือนางฮิลลารี คลินตัน เมื่อทราบวาพมาจะไดเปน

พมาจะเฟองฟูตอไป” และ “ยิ่งเรามีคนที่มีการศึกษาและคนชั้นกลางมากขึ้นเทาไร ก็จะยิ่งมีความเห็นอกเห็นใจตอผูอื่นและคนรุนตอไปมากขึ้นเทานั้น” อยางไรก็ตามความยั่งยืนของงานอาสาสมัครก็ยังทิ้งไวใหเปนคำถามอยู ทั้งนี้คำตอบก็ขึ้นอยูกับตัวเยาวชนและวิธีในการถายทอดความรูรวมถึงประสบการณใหกับคนรุนตอไป โดยใหเวลาเปนเครื่องพิสูจน

AYM MAGAZINE 19

20 AYM MAGAZINE

From the perspectives of some youth volunteer organizers, the number of young Bruneian volunteers are relatively low. However, it is hard to know if this is true or not. A few important questions to ask are – How much information about volunteering do Bruneian youth have? Is anyone encouraging them to volunteer? Finally, do they know what the benefits of volunteering are? According to Zoul Helmi Kamal, a member of the Club of Volunteer-ing, said he helps encourage young people to get involved in organized volunteer activities. So far this club has received numerous applications for membership from youth across the country. “It was my best friend's idea to create the club, and it has turned out to be a success. They were really interested in participat-ing in various volunteering activi-ties after seeing our photos on Facebook. According to them, it looks fun. This suggests that, in order to get more people to participate in such activities, we have to make it look as exciting as we can,” said Zoul Helmi Kamal.

He also claimed that a number of youth may not know how to get involved; where to go; and who to contact. As much as they want to get involved, some of them may also be too shy to approach these agencies. According to Zoul, encouraging youth to form small clubs of their own would promote such activities. It enables more individuals to participate. Addition-ally, it makes volunteering a social effort, which helps encourage young people to get out and volunteer with friends. Changing youths’ mindset towards volunteer-ing is crucial to getting more youth involved. Iswandy Ahmad, 29, now a president of Brunei Darussalam AIDS Council, used to work for many organizations as a volunteer. He first started volunteering in the field in 2000. He said that he may not be rich in terms of cash, but he does have a wealth of new friends, experiences, and awareness of social issues in this country. He’s also traveled extensively, received a lot of awards, and even been featured in various media.

Iswandy suggested advocating for meaningful and active youth involvement and participation through empowerment of young people is very important. One challenge is that the lack of effective marketing and communi-cation from some volunteer organizers does not promote a lot of participation from youth. “For example, young people are attached to the internet. But the organizers are still using newspa-pers only to disseminate informa-tion. We need to adapt to the young generation's needs, while staying true to our values,” he added. Volunteerism is a life-long learning process. “To me, doing volunteer work is being able to teach participating youth how to learn life-lessons, values and appreciation. It also creates an understanding about the hardships of less fortunate people and how we should be grateful for what we already have,” said Nuur Aqilah Hj Zainal Ariffin, a student at Univer-sity Brunei Darussalam.

By Touch Yin VannithBrunei Darussalam Trends in Volunteerism

AYM MAGAZINE 21

“Meeting, communicating and working with people from various backgrounds gives you broader perspectives. I have improved my communication skills too. But the most important thing is that volunteering makes me a good and happy person,” she added. “For youth interested in volunteerism, I would suggest that first, they should organize and form groups. Whether it is a small or big group, it does not matter. Get involved in such activities. Parents and educational institutions should encourage them to participate. Secondly, promote volunteerism as an exciting and beneficial activity for the individual as well as the community,” explained Zoul Helmi Kamal. Nuur Aqilah Hj Zainal Ariffin also added, “By doing volunteer work, you create a special relationship with the community. You help lessen the burdens of people who are in need of help. By creating relationships like this, it will eventually create a harmonious society.”

คนทำงานดานเยาวชนอาสาสมัครสวนหนึ่ง มีความเห็นวา อาสาสมัครหนุมสาวชาวบรูไนมีจำนวนคอนขางนอยจริงหรือไมนั้นเปนสิ่งที่ตอบไดยาก แตยังมีคำถามสำคัญที่ควรพิจารณาตอไป คือ เยาวชนบรูไนรูขอมูลเกี่ยวกับงานอาสาสมัครมากนอยแคไหน มีใครสงเสริมใหพวกเขาทำงานอาสาสมัครหรือไม และสุดทายคือ พวกเขารูหรือไมวาการทำงานอาสาสมัครมีประโยชนอยางไร ซุล ฮิลมี กามาล วัย 20 ป สมาชิกชมรมอาสาสมัคร (Club of Volunteer-ing) เลาวา เขาชวยกระตุนใหคนหนุมสาวไดเขามามีสวนรวมในการจัดกิจกรรมอาสาสมัคร จนปจจุบันมีเยาวชนจำนวนมากจากทั่วประเทศสงใบสมัครเพื่อขอเปนสมาชิกชมรม ซุลเลาที่มาที่ไปของกลุมใหฟงวา “เพื่อนสนิทของผมคิดอยากจัดตั้งชมรม และมันก็ประสบความสำเร็จอยางดี หลัง-จากทุกคนไดเห็นภาพถายของพวกเราบนเฟซบุก พวกเขาก็สนใจจะรวมทำกิจกรรมอาสาสมัครกับพวกเราเพราะมันดูนาสนุก จึงทำใหเราคิดไดวา หากตองการใหคนเขามารวมทำกิจกรรมเชนนี้มากขึ้น เราตองทำใหกิจกรรมเหลานี้กลายเปนสิ่งที่นาตื่นเตนสำหรับพวกเขา” เขากลาวอีกวา ยังมีเยาวชนจำนวนมากที่ไมรูวาจะมีสวนรวมไดอยางไร จะตองไปที่ไหน หรือติดตอใคร และสำหรับบางคน แมวาพวกเขาจะอยากมีสวนรวมมากแคไหน แตเขาก็อาจขี้อายเกินกวาที่จะเขาไปติดตอองคกรหรือกลุมอาสาสมัครตางๆ ซุลจึงผลักดันใหเยาวชนตั้งกลุมหรือชมรมเล็กๆของตนเองเพื่อชวยสนับสนุนกิจกรรมเหลานี้และชวยใหคนเขาไปมีสวนรวมไดมากขึ้น ยิ่งไปกวานั้นยังทำใหการทำงานอาสาสมัครกลายเปนความพยายามทางสังคมที่จะชวยผลักดันใหคนหนุมสาวกาวออกมาทำงานอาสาสมัครรวมกับเพื่อน ซึ่งสิ่งสำคัญที่จะดึงเยาวชนจำนวนมากเขามามีสวนรวมได คือการทำใหพวกเขาเปลี่ยนมุมมองและวิธีคิดที่มีตองานอาสาสมัคร

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

For youth interested in volunteerism, I would suggest that first, they should organize and

form groups. Whether it is a small

or big group, it does not matter.

Get involved in such activities.

Parents and educational institutions should encourage them

to participate. Secondly, promote

volunteerism as an exciting and

beneficial activity for the individual

as well as the community.

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศบรูไน

22 AYM MAGAZINE

อิสวันดี ฮัมหมัด วัย 29 ปหัวหนาคณะทำงานดานโรคเอดสของประเทศบรูไนคนปจจุบัน ซึ่งเคยผานการทำงานอาสาสมัครจากหลายองคกร กลาวถึงการทำงานอาสาสมัครของตนที่เริ่มมาตั้งแต ป ค.ศ. 2000 วา เขาอาจไมร่ำรวยเงินทอง แตเขาร่ำรวยเพื่อนฝูงและประสบการณ อีกทั้งยังตระหนักดีถึงความสำคัญของปญหาสังคมในบรูไน เขาไดเดินทางมาแลวมาก-มายและไดรับรางวัลเปนจำนวนมาก รวมถึงเคยไดรับเชิญใหไปออกสื่อตางๆมากมาย อิสวันดี เสนอวาการทำใหเยาวชนเห็นความสำคัญและตระหนักถึงจิตสำนึกของการมีสวนรวมนั้นเปนสิ่งสำคัญยิ่ง ซึ่งการขาดประสิทธิภาพในงานดานการตลาดและการสื่อสารนั้นเปนความทาทายหลักที่ทำใหเยาวชนไมสามารถเขามามีสวนรวมได “ตัวอยางเชนหนุมสาวรุนใหมใชชีวิตอยูกับอินเตอรเน็ต แตองคกรตางๆ ยังใชหนังสือพิมพในการเผยแพรขอมูลขาวสาร เราจำเปนตองปรับตัวใหเขากับคนรุนใหม และยึดมั่นในความเปนตัวตนของเราไปพรอมกัน” งานอาสาสมัครเปนกระบวนการเรียนรูตลอดชีวิต นูรอาฆีละห ฮัจญีไซนัล อารีฟน นักศึกษามหาวิทยาลัยบรูไนกลาววา “สำหรับฉันแลว งานอาสาสมัครสอนใหเยาวชนไดรูถึงบทเรียนชีวิต คุณคาและ

ความหมายของชีวิต อีกทั้งยังทำใหเขาใจถึงความยากลำบากของผูดอยโอกาสและทำใหเราพอใจในสิ่งที่เรามี” นอกจากนี้ เธอยังกลาวเพิ่มเติมวา “การประชุม การสื่อสาร และการทำงานกับผูคนจากตางที่ตางถิ่น ทำใหเรามีมุมมองความคิดที่กวางขวางขึ้น ฉันยังไดพัฒนาทักษะการสื่อสารมากขึ้นดวย แตสิ่งสำคัญที่สุดคือการเปนอาสาสมัครทำใหฉันเปนคนดีและมีความสุข” ซุล ฮิลมี กามาล กลาววา “สำหรับเยาวชนที่สนใจงานอาสาสาสมัคร ผมขอแนะนำวา อันดับแรกพวกเขาตองตั้งกลุมขึ้นมา จะเปนกลุมเล็กหรือใหญก็ไดและเขาไปรวมทำกิจกรรมเหลานั้น ในสวนของผูปกครองและสถาบันการศึกษาก็ควรสนับสนุนใหพวกเขาไดมีสวนรวมดวย อันดับที่สอง คือสนับสนุนใหการทำงานอาสาสมัครเปนกิจกรรมที่นาตื่นเตนและเปนประโยชนทั้งตอบุคคลและชุมชน” นูรอาฆีละห ฮัจญีไซนัล อารีฟน กลาวเพิ่มเติมวา “การทำงานอาสาสมัครทำใหคุณไดสรางความสัมพันธแบบพิเศษกับชุมชน คือคุณไดแบงเบาภาระของผูคนที่ตองการความชวยเหลือ และดวยรูปแบบของความสัมพันธนี้เองที่จะนำไปสูการสรางสังคมสมานฉันทในที่สุด”

สำหรับเยาวชนที่สนใจงานอาสาสาสมัคร

ผมขอแนะนำวา อันดับแรกพวกเขาตอง

จัดตั้งกลุมขึ้นมา จะเปนกลุมเล็กหรือใหญก็ได และเขาไปรวมทำกิจกรรม

เหลานั้น ในสวนของผูปกครองและสถาบันการศึกษาก็ควรสนับสนุนใหพวกเขาไดมีสวนรวม อันดับที่สอง

คือสนับสนุนใหการทำงานอาสาสมัครเปนกิจกรรมที่

นาตื่นเตนและเปนประโยชนทั้งตอบุคคลและชุมชน

AYM MAGAZINE 23

In today’s Cambodian job market, employment seekers are required to have at least some social experience under their belt in order to find a job, especially a well-paying one. Consequently, most university students have split their busy study time by taking part-time jobs or volunteering, mostly with non-governmental organizations (NGOs). Somony Pen, Executive Director of Cambodian Volunteers for Society (CVS), has been volunteer-ing for many years now; he says that there is an increasing number of young people taking a long look at volunteerism nowadays as they have figured out that it provides a lot of advantages to their country and communities, and especially themselves in terms of capacity building, working experience, networking and so on. He also claims that: “By volunteering or participating in social activism, or both, people can be empowered with the confidence, skills and knowledge necessary to effect change in their world.

People need only look back at the century-long hard years of French colonization in Cambodia to see how volunteerism shaped this kingdom into a peaceful, free and independent society. History tells us that Cambodians came together during the 1950s as a youth-for-peace volunteer group for the purpose of ending colonization and making Cambodia fully independent.

What is significant here is that both appeal to different people, at different times, providing them with a rich array of opportunities to get involved in actions that can contribute to positive social change.” People need only look back at the century-long hard years of French colonization in Cambodia to see how volunteerism shaped this kingdom into a peaceful, free and independent society. History tells us that Cambodians came together during the 1950s as a youth-for-peace volunteer group for the purpose of ending colonization and making Cambodia fully independ-ent. This goal was achieved in 1953, mainly as a result of youth volunteerism. “Cambodians have had the habit of volunteering ever since ancient times,” says Chan-traboth Ros, an expert in Cambo-dian history; “in fact, in years past, Cambodians in rural areas used to volunteer to help with the rice harvest in eachother’s communities.” Soprach Tong, the Phnom Penh Post’s Khmer-language columnist, confirmed that volunteering really provides a lot of great opportunities for youths in this society.

“While I was a student, and well before getting this current position, I first learned leadership and democracy skills while volunteer-ing, more than by attending seminars and conferences.” However, Rithy Seng, Secretary of the Khmer Youth Association, felt that in today’s globalized world, especially as regards Cambodian youth, the trend is to volunteer mostly to accumulate more working credits and experiences for future careers rather than helping society, as he has found that there are far less people today working with the right volunteering spirit. At this time, not only the Cambodian Government but also entities such as NGOs, universities (both private and public), and businesses are leading and supporting volunteer projects in almost every sector. For instance, universities require that students conduct a seminar in a rural area for the purpose of

By Banung Ou and Ines SotheaCambodiaTrends in Volunteerism

24 AYM MAGAZINE

sharing knowledge and experience with others, especially with a mind to providing motivation and getting people to come together. “There is no doubt that there presently exists increased knowledge-sharing with others in the fields of education, health, environment, gender equality etc. This is a result of efforts made by the Government and the private sector to get involved in volunteer work,” said Somony Pen. “How-ever, I have observed that most volunteer projects are led by NGOs, civil society organizations and donor agencies rather than by government.” “Both volunteering and social activism are tools for improvement, especially to help meet develop-ment objectives that fall within the Millennium Development Goals’ (MDGs) framework since they are important strategies for fostering people’s participation in social change and human development.” Obviously, volunteerism plays an important role in this developing country and among its people towards implementing their goals for the future.

ปจจุบันตลาดการจางงานในกัมพูชาตองการคนที่มีประสบการณ ซึ่งหากใครมีประสบการณก็จะมีโอกาสไดงานและไดคาตอบแทนสูงตามไปดวย ดวยเหตุนี้นักศึกษาสวนใหญจึงตองเจียดเวลาเรียนที่มีอยูอยางจำกัดไปทำงานนอกเวลาหรืองานอาสาสมัคร ซึ่งมักจะเปนการทำงานกับองคกรพัฒนาเอกชนหรือเอ็นจีโอ สุมุนี แปน ผูอำนวยการโครงการอาสาสมัครเพื่อสังคมชาวกัมพูชา (Cambodian Volunteers for Society (CVS) และทำงานเปนอาสาสมัครมาหลายปแลว เขากลาววา ปจจุบันเยาวชนไดหันมาใหความสนใจกับงานอาสาสมัครมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากเขาใจวางานอาสาสมัครนั้นกอใหเกิดใหประโยชนมากมายทั้งตอประเทศชาติและชุมชน โดยเฉพาะจะไดพัฒนาศักยภาพตนเอง ไดเรียนรูการทำงาน ไดเพื่อน และอื่นๆ อีกมากมาย และยังกลาวอีกวา “การทำงานอาสาสมัครหรือการมีสวนรวมในการเคลื่อนไหวทางสังคมหรือทั้งสองอยาง เปนงานที่เพิ่มความมั่นใจในทักษะ และองคความรูที่จำเปนตอการสรางความเปลี่ยนแปลงใหเกิดขึ้นกับสังคมโลกได โดยที่คนและเวลาเปนปจจัยรวมสำคัญในการสรางโอกาสที่จะทำใหสังคมเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น”

ผูคนตองมองยอนกลับไปถึงชวงเวลาอันยากลำบากที่ประเทศกัมพูชาตกอยูภายใตการปกครองของฝรั่งเศสจึงจะเห็นวางานอาสาสมัครไดสรางประเทศใหเปนสังคมที่สงบสุขและเสรี จนรอดพนจากการเปนอาณานิคมไดอยางไร ประวัติศาสตรกัมพูชาบอกเราวา ประชาชนชาวกัมพูชาไดรวมตัวกันในป ค.ศ. 1950 กอตั้งกลุมเยาวชนอาสาเพื่อสันติภาพขึ้นเพื่อเรียกรองใหยุติการลาอาณานิคม จนทำใหประเทศกัมพูชาไดอิสรภาพ ในป ค.ศ. 1953 โดยพลังของเยาวชนอาสาเพื่อสันติภาพ จันทราบุตร รวส ผูเชี่ยวชาญดานประวัติศาสตรกัมพูชา กลาว “ชาวกัมพูชามีนิสัยรักการอาสามาตั้งแตสมัยบรรพบุรุษแลว” และเขากลาวเพิ่มเติมอีกวา “อันที่จริงแลวในสมัยกอน ชาวบานที่อยูในชนบทจะอาสามาชวยกัน และกันเก็บเกี่ยวขาวในชมชุนของตน ” สุปราชญ ตง คอลัมนิสตฉบับภาษาเขมรของหนังสือพิมพ Phnom Penh Post ยืนยันวา งานอาสาสมัครสรางโอกาสที่ยิ่งใหญอยางมากมายแกเยาวชนในสังคม “กอนจะมาถึงจุดนี้ สมัยผมยังเปนนักศึกษาผมไดเรียนรูเรื่องความเปนผูนำและทักษะดานประชาธิปไตยมากกวาการไดเขารวมสัมมนาและการประชุมเสียอีก” อยางไรก็ตาม ฤทธี เสง, เลขาธิการยุวสมาคม

มัญชรี พงศสุทธิ แปล

ประเทศกัมพูชาแนวโนมงานอาสาสมัคร

25 AYM MAGAZINE

ชาวเขมร Khmer Youth Association (KYA) รูสึกวา“การทำงานอาสาสมัครในยุคโลกาภิวัตน แนวโนมการทำงานอาสาสมัคร โดยเฉพาะสำหรับเยาชนกัมพูชาแลว เปนการทำเพื่อสะสมประสบ-การณเพื่อการประกอบอาชีพในอนาคตมากกวาการทำเพื่อชวยเหลือสังคม เขายังพบวามีเพียงผูคนสวนนอยเทานั้นที่เลือกมาทำงานบนเสนทางอาสาดวยจิตวิญญาณการเปนอาสาสมัครอยางแทจริง” ปจจุบันนี้ ไมเพียงแตภาครัฐของกัมพูชาเทานั้น ยังมีหนวยงานตางๆ เชนเอ็นจีโอ มหาวิทยาลัย (ทั้งของเอกชนและของรัฐบาล) ภาคธุรกิจกำลังริเริ่มและสนับสนุนโครงการอาสาสมัครในทุกภาคสวน ยกตัวอยางเชน มหาวิทยาลัย กำหนดใหนักศึกษาจัดสัมมนาในชนบท เพื่อแบงปนความรูและประสบการณแกผูอื่น โดยเฉพาะการสรางแรงบันดาลใจและความรวมมือใหเกิดขึ้นในสังคม สุมุนี แปน กลาววา “ทุกวันนี้การแบงปนความรูในดานการศึกษา สุขภาพ-อนามัย สิ่งแวดลอม ความเทาเทียมทาง-เพศ และอื่นๆ มีมากขึ้น นี้เปนผลมาจากความพยายามของรัฐบาลและเอกชนที่จะมีสวนรวมในงานอาสาสมัคร” “แตอยางไรก็ตาม ผมยังคงเห็นวางานอาสาสมัครสวนใหญไดรับการริเริ่มและดำเนินงานโดยองคกรพัฒนาเอกชน หรือองคกรภาคประชาสังคมและองคกรเพื่อการกุศลมากกวารัฐบาล” “ทั้งงานอาสาสมัครและการเคลื่อนไหวทางสังคมเปนเครื่องมือสำคัญในการยกระดับงาน โดยเฉพาะอยางยิ่งเพื่อชวยใหบรรลุวัตถุประสงคตามเปาหมายการพัฒนาแหงสหัสวรรษ (Millennium Development Goals; MDGs) เพราะวางานอาสาสมัครและการเคลื่อนไหวทางสังคม เปนยุทธศาสตรอันสำคัญในการสนับสนุนใหผูคนมีสวนรวมในการเปลี่ยน-แปลงสังคมและพัฒนาทรัพยากรมนุษย” เปนที่ประจักษอยางชัดเจนวางานอาสาสมัครมีบทบาทสำคัญในประเทศที่กำลังพัฒนาและตอผูคนในการวางเปา-หมายเพื่ออนาคต

ผูคนตองมองยอนกลับไปถึงชวงเวลาอันยากลำบากที่ประเทศกัมพูชาตกอยู

ภายใตการปกครองของฝรั่งเศสจึงจะเห็นวางานอาสาสมัครไดสรางประเทศใหเปน

สังคมที่สงบสุขและเสรี จนรอดพนจากการเปนอาณานิคมไดอยางไร

26 AYM MAGAZINE

A sunny Sunday in Jakarta is usually the day when most youth spend their time at malls or other public areas with their friends and families—but probably that fourth of July, 2010, was an exceptional day. That was the day when four hundred young people attended the Indonesian Youth Conference (IYC), perhaps one of the most significant events that was held by Indonesian youth in this decade. IYC has attracted many young people to participate and volun-teer, together creating an event where they can learn and raise their awareness of various social issues such as democracy, environment, education, and human rights. In the end, these energetic youth know how they can actually contribute and make change in their communities. Continued then as annual event, IYC constantly invites questions on how well they, as an organization, represent the concerns of Indonesian Youth, and what contributions to society they can make. However, one thing can be emphasized here: Indonesian young people want their voices to be heard!

During the 2000s, more and more young people have become involved in activities like volunteer-ism and activism. Unlike the previous decade when young people were banned from gather-ing and assembling, Indonesian youth these days are way more liberated. They speak their voices and make change in the commu-nity. They respond to social issues that bother them, from environ-ment and media literacy to sexual rights and fair trade, and they network and empower themselves to speak their minds and try to solve those various social prob-lems. Aquino Wreddya Hayunta, one of the current leading figures of youth activism in Indonesia, points out the connection between the politicalsituation and the emer-gence of contemporary youth volunteerism. “After receding in 2002, youth volunteerism re-emerged due to the controversy of the Pornography Bill’s draft in 2006. Many young people realized that their freedom of expression had been threatened. But it was not the only factor that drove young

people to be more participative in volunteerism and youth move-ment,” said Aquino. Aquino argues that there are other influential factors as well, like the rapid flow of information which allows young people to gain access to information about current social issues and activism. Clearly, the development of technology has also made networking so much easier. Volunteerism responds to the social needs within Indonesia. Gradually, volunteerism is becom-ing not only inspirational for youth but working on a voluntary activity is now “cool” to do. Youth is the most specific and strategic agent of change. They hold the key to the energy needed for change, and they are proving that young people can respond proactively to social and environmental problems happening around them. It is really clear that volunteerism can empower a society. Each person who volunteers is first and foremost part of the society they are trying to help. What could be more powerful?

By Maulida Raviola & Farhanah FaridzINDONESIATrends in Volunteerism

Volunteerism responds to the social needs within Indonesia. Gradually, volunteerism is becoming not only inspirational for youth but

working on a voluntary activity is now “cool” to do.

ในชวงทศวรรษ 2000 ที่ผานมา มีคนหนุมสาวจำนวนมากที่เขาไปมีสวนรวมในงานอาสาสมัครและงานเคลื่อนไหวทางสังคม ซึ่งตางจากทศวรรษที่แลวที่รัฐบาลหามไมใหคนหนุมสาวมารวมตัวกัน ในวันนี้คนหนุมสาวอินโดนีเซียมีอิสระมากขึ้นในการที่จะพูดคุย สื่อสารและสรางการเปลี่ยนแปลงในชุมชน พวกเขาจึงกาวเขามาเปนสวนสำคัญในการแกไขปญหาตางๆที่มีผลกระทบตอพวกเขา นับตั้งแตปญหาเรื่องสิ่งแวดลอม การรูเทาทันสื่อ สิทธิทางเพศ ไปจนการคาที่เปนธรรม พวกเขาสรางเครือขายและสรางความเขมแข็งใหแกตน-เอง เพื่อสะทอนแนวคิดและพยายามแกไขปญหาสังคมตางๆ อควิโน เวดยา ฮายุนตา หนึ่งในผูนำการเคลื่อนไหวของเยาวชนในอินโดนีเซีย ไดชี้ใหเห็นถึงความเชื่อมโยงระหวางสถานการณทางการเมืองและการเกิดขึ้นของยุวอาสาสมัครรวมสมัย อควิโน กลาววา “หลังจากที่หางหายไป ในชวงป ค.ศ. 2002 งานอาสาสมัครของคนหนุมสาวไดกลับมาคึกคักอีกครั้งหนึ่ง เนื่องจากเกิดกระแสการวิพากษวิจารณเกี่ยวกับราง พ.ร.บ.กฎหมายวาดวยสื่อลามกอนาจารในป ค.ศ. 2006 คนหนุมสาวจำนวนมากตระหนักวาเสรีภาพในการแสดงออกของพวกเขาถูกลิดรอนแตนั่นก็ไมใชปจจัยเดียวที่ผลักดัน

ใหคนหนุมสาวกาวเขามารวมงานอาสาสมัครและงานเคลื่อนไหวทางสังคม” อควิโนแยงวามีตัวแปรที่ทรงอิทธิพลอีกหลายอยาง เชนการเผยแพรขอมูลขาว-สารที่รวดเร็วทำใหคนหนุมสาวไดรับขอมูลเกี่ยวกับสถานการณสังคมและการเคลื่อน-ไหวในปจจุบัน เปนที่ชัดเจนวา การพัฒนาทางดานเทคโนโลยีทำใหเกิดการสรางเครือขายที่งายขึ้นดวย งานอาสาสมัครไดตอบสนองตอความตองการทางสังคมในอินโดนีเซีย งานดานอาสาสมัครไดเปลี่ยนไปทีละนอยมันไมใชเพียงแคเปนแรงบันดาลใจใหกับคนหนุมสาวเทานั้น แตการทำกิจกรรมอาสาสมัครในปจจุบันไดกลายเปน“เรื่องเท” ไปแลว เยาวชนเปนผูนำการเปลี่ยนแปลงที่เปนยุทธศาสตรและมีความเฉพาะที่สุด พวกเขาเปนกุญแจสำคัญของพลังแหงการเปลี่ยนแปลง และพวกเขากำลังพิสูจนวาคนหนุมสาวสามารถตอบสนองเชิงรุกตอปญหาทางสังคมและสิ่งแวดลอมที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาได เปนที่ชัดเจนวางานอาสาสมัครสามารถชวยสรางความเขมแข็งใหกับสังคมได แตละคนที่เปนอาสาสมัครเปนสวนแรกและสวนสำคัญที่สุดของสังคมที่พวกเขาพยายามชวยเหลืออยู จะมีอะไรที่มีพลังไปมากกวานี้อีกเลา

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

ประเทศอินโดนีเซีย แนวโนมงานอาสาสมัคร

ในวันอาทิตย ณ กรุงจาการตา ตามปกติจะเปนวันที่คนหนุมสาวสวนใหญใชเวลาในการเดินหางและที่สาธารณะตางๆ กับเพื่อนๆ และครอบครัว แตวันที่ 4 กรกฎาคม ป ค.ศ. 2010 ถือเปนวันพิเศษเพราะวาเปนวันที่คนหนุมสาวกวาสี่รอยคนไดเขารวมเวทีเยาวชนอินโดนีเซีย (Indonesian Youth Conference: IYC) ซึ่งอาจถือไดวาเปนวันสำคัญที่สุดวันหนึ่งที่จัดโดยเยาวชนอินโดนีเซียในศตวรรษนี้ งาน IYC ไดดึงดูดเยาวชนคนหนุมสาวใหเขารวมงานและเปนอาสาสมัคร พวกเขาไดรวมกันจัดงานขึ้น ซึ่งเปนเวทีที่พวกเขาสามารถเรียนรูและสรางความตระหนักถึงประเด็นทางสังคมตางๆ เชน ประชาธิป-ไตย สิ่งแวดลอม การศึกษาและสิทธิมนุษยชนและทายที่สุดเยาวชนที่เต็มไปดวยพลังเหลานี้ รูวาเขาสามารถที่จะใหและสรางการเปลี่ยนแปลงในชุมชนของเขาไดอยางไร ทั้งนี้เวทีนี้จะจัดอยางตอเนื่องทุกป IYC ไดทำใหเกิดคำถามขึ้นมาวาในฐานะองคกรพวกเขาเปนตัวแทนนำเสนอขอหวงใยของเยาวชนไดดีแคไหนและจะชวยเหลือสังคมไดอยางไรบาง อยางไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่ไดรับการตอกย้ำก็คือวา เยาวชนคนหนุมสาวอินโดนีเซียตองการใหสังคมไดยินเสียงของพวกเขา

งานอาสาสมัครไดตอบสนองตอความตองการทางสังคมในอินโดนีเซีย

งานดานอาสาสมัครไดเปลี่ยนไปทีละนอยมันไมใชเพียงแคเปนแรงบันดาลใจใหกับ

คนหนุมสาวเทานั้น แตการทำกิจกรรมอาสาสมัคร

ในปจจุบันไดกลายเปน“เรื่องเท” ไปแลว

AYM MAGAZINE 27

28 AYM MAGAZINE

By Su Mwan Phroe and Kritsadathan PantawanLAO PDRTrends in Volunteerism

One day in 1997 in Vientiane, a group of Lao youth saw a sign which said, “Volunteer for the Environment”, hanging on the door at an international NGO called CWS (Church World Service). The sign caught the attention of the youth, and made them wonder what a ‘volunteer’ was. “At that time, I was really in need of volunteers to help empower school drop-outs by facilitating creative activities in the community of Nong Bua Thong,” said Xuyen Dangers, a senior social worker consultant. She has been involved in social work programs for 17 years, mainly working with youth in public schools and villages to help them develop their communities in positive ways. Fourteen young volunteers heeded the call. They were teach-ers, weavers, story tellers, dancers and law students, who all came to Nong Bua Thong village to teach local people games, songs, poem chanting, Lao dancing and wood-work storytelling. Later in 1998, Xuyen established the Donkoi Children’s Development center in Vientiane. The Center provided education in rice planting, harvest-ing, sewing, weaving music and theatre, as well as promoting reading with a library and playing games. Like other countries in Southeast Asia, volunteerism is also not something new for Lao people. Villagers have a culture of sharing and caring through ‘Bun,’ traditional community events. They all come to help with cooking, carrying tables and chairs, and setting up tents as directed by a village committee. Whenever neighbors build new homes, or if

there is a new birth or a funeral in a nearby village, young and old people join together to help out at the event. These examples reflect the fact that volunteerism was a part of Lao society long before the term “Volunteer” arrived in Laos. “Volunteering has changed my life. In the past, I could not feel the beauty in daily life. I never listened to people deeply. Since I have become a volunteer and met people from various walks of life, it has taught me to be a small person in order to be able to listen to everybody. Because of that, I am very aware of how I live and how I treat people around me. My actions affect everyone in society,” said Zack Aphivong, 24, a community volunteer in Ban Donsangphai in Vientiane. Among the variety of volunteer groups in Laos, the Women International Group (WIG) is an

organization with about 250 members from over 30 countries. It was organized in Vientiane in 1994. The WIG conducts activities like building schools and school toilets, and providing medical services for rare conditions such as heart operations, cleft lips, or treatments for Noma disease. Volunteer doctors from France, Vietnam and Australia would come once a year to provide medical treatment for those difficult cases. A huge annual WIG Bazaar is held annually to raise fund for those activities. Major government organizations such as the Women’s Union, Youth Union and Trade Union also organize members to provide a lot of volunteer work when there are disasters or big events. The National University of Laos (NUOL) had developed a curriculum called the Bachelor’s of Sociology and Social Develop-ment (BSSD) in 2006 that recently

28 AYM MAGAZINE

ประเทศลาวแนวโนมงานอาสาสมัคร

วันหนึ่งในป ค.ศ.1997 ในนครเวียง-จันทน เยาวชนลาวกลุมหนึ่งไดเห็นปาย “อาสาสมัครเพื่อสิ่งแวดลอม” แขวนไวที่หนาประตูองคกรพัฒนาเอกชนระหวางประเทศ ที่มีชื่อวา Church World Service (CWS) ปายดังกลาวดึงดูดความสนใจและทำใหพวกเขาสงสัยวา “อาสาสมัคร” คืออะไร เซวียน แดงเจอร ที่ปรึกษาอาวุโสทางดานสังคมสงเคราะห ซึ่งทำงานดานนี้มาเปนเวลา 17 ป เลาใหฟงวา “ตอนนั้น ฉันตองการอาสาสมัครมาชวยทำกิจกรรมเชิงสรางสรรคในชุมชนหนองบัวทอง เพื่อแกปญหาเด็กนักเรียนที่ตองออกจากโรง-เรียนกลางคัน” โดยสวนใหญเซวียนทำงาน

กับเยาวชนในโรงเรียนรัฐบาลและหมูบานเพื่อชวยพัฒนาชุมชนใหนาอยูมากขึ้น ไดมีเยาวชนมาทำอาสาสมัครจำนวน 14 คน มีทั้งคนที่เปนครู ชางทอผา นักเลานิทาน นักเตนรำ และนักศึกษาดานกฎ-หมาย เยาวชนกลุมนี้เขาไปยังหมูบานหนองบัวทองในฐานะเยาวชนอาสาสมัคร เพื่อสอนชาวบานใหเลนเกม เลานิทาน รองเพลง ขับบทกวี และเตนรำในแบบลาว ตอมาในป ค.ศ. 1998 เซวียนไดกอตั้งศูนยพัฒนาเด็กดอนกอย (Don Koi Children Development) ขึ้นในนครเวียงจันทน ซึ่งศูนยแหงนี้เปนสถานที่ใหความรูในดานการปลูกขาว การเก็บเกี่ยว การเย็บปก การทอผา ดนตรีและการละคร อีกทั้งยังมีหองสมุดเพื่อสงเสริมการอานและยังมีการเลนเกมอีกดวย เหมือนกันกับประเทศอื่นๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต การทำงานอาสาสมัครไมใชเรื่องแปลกใหมสำหรับชาวลาว เพราะชาวบานมีวัฒนธรรมในการแบงปนและชวยเหลือกันอยูแลว โดยผาน “งานบุญ” ซึ่งเปนวิถีปฏิบัติของชุมชนตั้งแตโบราณ พวกเขาจะมาชวยกันทำอาหาร ยกโตะ เกาอี้ และตั้งเต็นทตามที่กรรมการ หมูบานบอก เมื่อไรก็ตามที่มีการ สรางบานใหมของเพื่อนบาน มีการเกิดหรือการตายในหมูบาน ใกลเคียง ทั้งคนหนุมสาวและ คนชราก็จะมาชวยงานนั้นๆ ตัวอยางเหลานี้สะทอน ความจริงที่วา การทำงาน อาสาสมัครเปนสวนหนึ่ง ของสังคมลาวมาเนิ่นนาน กอนที่คำวา “อาสาสมัคร” จะเขามาในประเทศลาว เสียอีก

Like other countries in Southeast Asia, volunteerism is also not something new for Lao people. Villagers have a culture of sharing and caring through ‘Bun,’ traditional community events. They all come to help with cooking, carrying tables and chairs, and setting up tents as directed by a village committee. Whenever neighbors build new homes, or if there is a new birth or a funeral in a nearby village, young and old people join together to help out at the event.

มัญชรี พงศสุทธิ แปล

changed into a Bachelor’s of Arts in Social Work and Development. It has been offering a course named “Volunteerism and Social Services” in which many Lao students are given the opportunity to volunteer in schools, hospitals and healthcare centers for the disabled such as the national rehabilitation center for the disabled and deaf, blind, and amputees. “It makes me want to volunteer more! Though I’m now working for a peace organization as a paid job, I will try to find opportunities and time to volunteer. This may or may not be through formal organiza-tions,” Said 25 year old Khamsa Homsombath, a BSSD student from NUOL. “Volunteerism is a way of life. I feel proud that I can work for and help others. From my experi-ences, I have gained self-confidence, and improved my leadership skills in building relationships with people,” he added. Both men and women are important to the social develop-ment of Laos. Volunteer work benefits the development of youth in local villages. “Volunteerism should be taught so that the young people can understand the meaning of it and enjoy it. They need someone to help encourage them and keep this spirit of volunteerism alive long past individual events,” said Xuyen Dangers.

AYM MAGAZINE 29

แซ็ก อะพิวง วัย 24 ป อาสาสมัครชุมชนบานดอนสางไพ ในนครเวียงจันทนกลาววา “การทำงานอาสาสมัครเปลี่ยน-แปลงชีวิตผม ในอดีตผมไมเคยสัมผัสถึงความงดงามของการใชชีวิตมากอน ผมไมเคยฟงใครอยางลึกซึ้ง ตั้งแตผมไดเปนอาสาสมัครและพบกับผูคนที่หลากหลาย สิ่งเหลานี้สอนใหผมรูจักใชชีวิตแบบคนตัวเล็กๆคนหนึ่งที่สามารถจะฟงเสียงของทุกคน ดวยเหตุนี้จึงทำใหผมไดรูวาควรจะใชชีวิตอยางไร ควรปฏิบัติตัวตอคนรอบ-ขางอยางไร เพราะการกระทำของผมจะสงผลตอทุกคนในสังคม” ทามกลางความหลากหลายของกลุมอาสาสมัครในประเทศลาว กลุมสตรีระหวางประเทศ Women Interna-tional Group: (WIG) คือองคกรอาสา-สมัครที่ไดจัดตั้งขึ้นในนครเวียงจันทน เมื่อป ค.ศ. 1997 โดยมีสมาชิก 250 คนจากกวา 30 ประเทศ กลุมสตรีระหวางประเทศมีการทำกิจกรรมตางๆ เชน การสรางโรงเรียน สรางหองน้ำในโรงเรียน รวมถึงใหบริการทางการแพทยสำหรับโรคที่ตองอาศัยแพทยเฉพาะทาง เชน การผา-ตัดหัวใจ การผาตัดแกไขภาวะปากแหวงเพดานโหวหรือภาวะติดเชื้อรุนแรงในชองปาก โดยจะมีทีมแพทยอาสาสมัครจาก

ฝรั่งเศส เวียดนาม และออสเตรเลีย จะเดินทางมาปละครั้งเพื่อใหการรักษาผูปวยเหลานี้ นอกจากนี้ยังมีการจัดงานออกรานประจำปที่ยิ่งใหญ ที่เรียกกันวา “WIG Bazaar” เพื่อหาเงินสมทบทุนในการทำกิจกรรมตางๆ องคกรหลักของภาครัฐ เชน สหภาพสตรี สหภาพเยาวชน และสหภาพการคา ก็มีการจัดสรรสมาชิกของสหภาพใหมาทำ-งานอาสาสมัครเมื่อเกิดเหตุภัยพิบัติหรือเหตุการณสำคัญ ในป ค.ศ. 2006 มหาวิทยาลัยแหงชาติลาว (NUOL) ไดพัฒนาหลักสูตรสังคมวิทยาและการพัฒนาสังคม ใหเปนหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาสังคมสงเคราะหและการพัฒนาสังคม ซึ่งหลักสูตรดังกลาวมีวิชา “การทำงานอาสาสมัครและบริการสังคม”ที่เปดโอกาสใหนักศึกษาลาวจำนวนมากไดทำงานอาสาสมัครในโรงเรียน โรงพยา-บาลและศูนยสุขภาพเพื่อคนพิการ เชนสถานพักฟนสำหรับผูดอยโอกาส หูหนวกตาบอดและผูสูญเสียอวัยวะ คำสะ หอมสมบัด นักศึกษาวัย 25 ป จากหลักสูตรดังกลาว เลาความรูสึกของตัวเองวา “มันทำใหผมอยากทำงานอาสาสมัครมากขึ้นอีก แมวาตอนนี้ผมก็ทำงานรับเงินเดือนจากองคกรดานสันติภาพอยู-

แลว ผมจะพยายามหาโอกาสและหาเวลาเพื่อทำงานอาสาสมัคร ไมวามันจะเปนงานที่มาจากองคกรที่เปนทางการหรือไมก็-ตาม” เขากลาวเพิ่มเติมวา “การทำงานอาสาสมัครคือวิถีชีวิต ผมภูมิใจที่ไดทำงานชวยเหลือผูคน จากประสบการณของผม ผมคิดวางานอาสาสมัครทำใหผมมีความมั่นใจในตัวเอง ไดพัฒนาทักษะความเปนผูนำ และการสรางความสัมพันธกับคนอื่นๆ ดวย” ผูคนทั้งหญิงและชายตางก็มีความสำคัญตอการพัฒนาสังคมของประเทศลาว และงานอาสาสมัครก็เปนงานที่มีประโยชนตอการพัฒนาเยาวชนในหมูบาน เซวียน แดงเจอร กลาววา “เราควรสอนใหเยาวชนรูจักการทำงานอาสาสมัคร พวก-เขาจะไดเขาใจความหมายและสนุกไปกับมัน ฉันคิดวาพวกเขาตองการใครสักคนที่จะมาชวยสนับสนุนและรักษาจิตวิญญาณการทำงานอาสาสมัครใหคงอยูตอไป”

เหมือนกันกับประเทศอื่นๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต การทำงานอาสาสมัครไมใช

เรื่องแปลกใหมสำหรับชาวลาว เพราะชาวบานมีวัฒนธรรม

ในการแบงปนและชวยเหลือกันอยูแลว โดยผาน “งานบุญ” ซึ่งเปนวิถีปฏิบัติของชุมชนตั้งแตโบราณ พวกเขาจะมา

ชวยกันทำอาหาร ยกโตะ เกาอี้ และตั้งเต็นทตามที่กรรมการ

หมูบานบอก เมื่อไรก็ตามที่มีการสรางบานใหมของเพื่อนบาน มีการเกิดหรือ

การตายในหมูบานใกลเคียง ทั้งคนหนุมสาวและคนชราก็จะมา

ชวยงานนั้นๆ

30 AYM MAGAZINE

AYM MAGAZINE 31

By Kang Soon ChenMALAYSIATrends in Volunteerism

Nevertheless, religious-based organisations

remain one of the main drivers of volunteer

activities in the country. This could be due to the

fact that these bodies already have very solid

organisations with active youth groups.

These organisations start recruiting members in

schools and universities, as it is not uncommon to find very active religion-based organisations on

campuses.

Volunteerism goes back a long way in Malaysia. In the Malay language, the word “gotong-royong” will be on everyone’s lips when calls are made for people to help clean-up the village or to set up tents in a wedding. The roots of volunteerism can be traced to the race-based politics of the country, with the political parties of each race, specifically the Malay, Chinese and Indian parties, setting up bureaus to look after the welfare of their own communities. Penetrating the grassroots, these networks mobilized donation drives and other activities to help its members who were in need. The Chinese community in particular is very active in protecting its own interests. Until today, many Chinese-medium primary and secondary schools are supported by donations from parents and wealthy businessmen in the community. Fortunately, volunteerism goes beyond the political parties and race-based associations today in Malaysia. Acting on their interest and passions, many groups are forming non-governmental organisations (NGO) such as the Malaysian Nature Society and PAWS (an active animal welfare society in Malaysia). From these societies, many volunteerism activities are organised to address the current issues in the country. For instance, there was a huge outcry in September when cases of animal neglect in pet hotels were exposed. Members of animal welfare societies immediately took heed and went on a rescue mission to release trapped animals from the pet hotels. Furthermore, the emergence of social media has further enhanced the NGO and volunteer

network. Quite often, members who “like” a certain page form a new NGO to fight for select causes. Facebook pages Malaysian Dogs Deserve Better and SCRATCH helped to generate a lot of sympathy to the issues concerned, and serve as a platform to inform the public about the volunteer activities organised. After seeing pictures of abused cats posted on the SCRATCH page, animal lover Ashley Seow joined the NGO and volunteered to take care of two cats. “The online platform has brought the people who share the same interest together to fight for the causes they believe in,” said Seow. Nevertheless, religious-based organisations remain one of the main drivers of volunteer activities in the country. This could be due to the fact that these bodies already have very solid organisations with active youth groups. These organisations start recruiting members in schools and universi-ties, as it is not uncommon to find very active religion-based organisa-tions on campuses. Still, it is worthwhile to mention that the majority of the volunteer activities organised by the religious commu-nities are impartial to the race, religion and gender of its benefi-ciaries. Meanwhile, government agen-cies also support the formation of youth volunteer organisations in the country through its Youth and Sports Ministry. In the early 90s, volunteer services were incorpo-rated as one of the activities of a youth programme called Rakan Muda. In recent years, the govern-ment launched MyCorp, a national institutionalized youth platform on which youths can engage and participate in community welfare

32 AYM MAGAZINE

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศมาเลเซียเปรมวดี เสรีรักษ แปล

and humanitarian activities and programs. It is also a resource platform for youths to learn about their rights and responsibilities, and expose their thoughts and experi-ences within the national and global context. Deputy Youth and Sports Minister Gan Ping Sieu was reported to have said that the spirit of volunteerism among the nation's youth serves as a barometer for the nation's maturity. He said, “Although we do have a lot of NGOs and charity organisa-tions doing volunteer work, the ministry thinks that it is time to organise volunteer programmes in a more structured and organised way”. Even though it is striving hard to be a developed nation, urban poverty remains a serious problem in the country. Lately, the soup kitchen trend has caught on in Malaysia with many groups setting up their own soup kitchens to distribute food to the poor in the cities. As with any popular trend, many youth are not left out from helping in the soup kitchen. Soup kitchens have taken on an interna-tional theme, with Kuala Lumpur having its own Food Not Bombs movement. On the other hand, the develop-ing political turmoil in Malaysia also sows the seeds of a volunteer spirit among the people. Although in the strictest sense, the protests and demonstrations were not organised to help the needy, these activities instill awareness among the people of the role they play in society, and how they can make a difference even doing a small bit.

สำหรับประเทศมาเลเซีย การทำงานอาสาสมัครไมใชเรื่องใหม แตเปนสิ่งที่มีมาอยางยาวนาน "โกตง โรยง" คือคำพูดติดปากที่คนมาเลเซียใชเรียกชาวบานที่มาชวยทำความสะอาดหรือชวยเตรียมพื้นที่กอนที่จะมีพิธีแตงงานในหมูบาน การทำงานอาสาสมัครของมาเลเซียมีรากฐานมาจากพรรคการเมือง กลุมคนที่มีเชื้อชาติแตกตางกัน ไมวาจะเปนพรรคการเมืองของกลุมคนมาเลเซีย จีน หรืออินเดีย แตละกลุมตางพยายามดูแลสวัสดิ-การใหกับคนของตนเอง จนกลายเปนการชวยเหลือสมาชิกที่กำลังไดรับความยากลำบาก โดยเฉพาะชุมชนชาวจีนที่มีความกระตือรือรนในการปกปองผลประโยชนของตนเอง ซึ่งเห็นไดจากการมีโรงเรียนประถมและมัธยมศึกษาของชาวจีนในมาเลเซียเพิ่มขึ้นหลายแหง โดยไดรับการสนับสนุนจากผูปกครองของเด็กนักเรียนและนักธุรกิจที่ร่ำรวยในทองถิ่น นับเปนความโชคดีที่งานอาสาสมัครในปจจุบันกาวขามขอบเขตเรื่องเชื้อชาติและพรรคการเมือง เราจึงไดเห็นองคกรอาสาสมัครที่เปนองคกรพัฒนาเอกชน อยางเชนสมาคมอนุรักษธรรมชาติแหงมาเลเซีย (Malaysian Nature Society และ PAWS) เปนองคกรที่ทำงานดูแลชีวิตความเปนอยูของสัตว องคกรเหลานี้คือกลุมที่จัดกิจกรรมอาสาสมัครเพื่อสื่อสารเรื่องราวตางๆ กับคนในสังคม ยกตัวอยางเชน เมื่อเดือนกันยายนที่ผานมา เกิดการรองเรียนวามีสัตวถูกทอด-ทิ้งไวที่โรงแรม สมาชิกขององคกรจึงไดเขาตรวจสอบและชวยเหลือสัตวที่ถูกกักขังเหลานี้ออกมา นอกจากนี้ สังคมออนไลน (Social Media) ยังเปนสื่อที่ชวยใหงาน

AYM MAGAZINE 33

อยางไรก็ตาม องคกรดานศาสนาเปนอีกกลุมที่ยังคงมีบทบาทสำคัญในการผลักดันกิจกรรมอาสาสมัครในมาเลเซีย

อาจเปนเพราะองคกรเหลานี้เปนกลุมที่มีความเขมแข็งและมีกลุมเยาวชนที่ทำงาน

อยางขยันขันแข็ง พวกเขาหาสมาชิกกลุมจากโรงเรียนและมหาวิทยาลัย ไมใชเรื่องงายนักที่เราจะไดพบองคกร

ดานศาสนาที่ทำงานอยางขยันขันแข็งในมหาวิทยาลัย

พัฒนาและงานอาสาสมัครเดินหนาไดมากขึ้น บอยครั้งที่กลุมคนกด "like” ในหนาเฟซบุกรวมตัวกัน จัดตั้งองคกรใหมเพื่อตอสูกับประเด็นที่เขาเห็นความสำคัญสื่อสังคมออนไลนทำใหคนเกิดความเห็นอกเห็นใจ และใสใจในเรื่องราวตางๆ ที่ไดรับรู อีกทั้งยังเปนพื้นที่ในการแจงกิจกรรมอาสาสมัครตางๆ ดวย ดังเชนกรณีของ แอชลี่ย ซิ่ว ที่ไดเขารวมกับองคกรพัฒนาเอกชนและอาสาเลี้ยงดูแมว 2 ตัว หลังจากไดเห็นภาพแมวถูกทำรายทางสื่อสังคมออนไลน ซิ่วกลาววาสื่อออนไลนเปนพื้นที่ใหกลุมคนที่สนใจในเรื่องเดียวกันไดมาตอสูในสิ่งที่พวกเขาเชื่อ อยางไรก็ตาม องคกรดานศาสนายังเปนอีกกลุมที่มีบทบาทสำคัญในการผลักดันกิจกรรมอาสาสมัครในมาเลเซีย อาจเปนเพราะองคกรเหลานี้เปนกลุมที่มีความเขม-แข็งและมีกลุมเยาวชนที่ทำงานอยางขยันขันแข็ง พวกเขาหาสมาชิกกลุมจากโรงเรียนและมหาวิทยาลัย ซึ่งไมใชเรื่องงายนัก ที่เราจะไดพบองคกรดานศาสนาที่ทำงานอยางขยันขันแข็งในมหาวิทยาลัย โดยที่สามารถจัดกิจกรรมอาสาสมัครไดอยางนาชื่นชม คือมีความเปนกลางและไมแบงแยกเชื้อชาติ ศาสนา หรือเพศ เพื่อผลประโยชนของฝายใด ขณะเดียวกัน หนวยงานรัฐบาลก็สนับ-สนุนใหจัดตั้งองคกรเยาวชนอาสาสมัครโดยผานทางกระทรวงเยาวชนและการกีฬา

ในชวงตนทศวรรษที่ 1990 งานดานอาสาสมัครถูกผนวกรวมไวกับงานดานเยาวชน โดยเรียกกันวา “รากัน มูดอ”และเมื่อไมกี่ปที่ผานมา รัฐบาลก็ไดจัดตั้ง MyCorp เปนเวทีระดับชาติที่ใหเยาวชนเขามามีสวนรวมในเรื่องสวัสดิการชุมชนและกิจกรรมทางดานมนุษยธรรมตางๆ เวทีนี้จึงกลายเปนพื้นที่ของเยาวชนในการเรียนรูเรื่องสิทธิความรับผิดชอบตอสังคม เปนเวทีแสดงความคิดเห็นและความสามารถในบริบทของสังคมระดับชาติและระดับโลก รัฐมนตรีวาการกระทรวงเยาวชนและการกีฬาไดกลาวถึงจิตวิญญาณของอาสาสมัครในตัวเยาวชนของชาติวา เปนเสมือนมาตรวัดวาประเทศไดเติบโตเต็มที่แลวหรือยัง เขากลาววา "แมมาเลเซียจะมีองคกรพัฒนาเอกชนและองคกรการกุศล ทำงานอาสาสมัครมากมาย แตก็เห็นวาถึงเวลาแลวที่จะตองจัดโครงสรางและการจัดการที่เปนระบบใหกับกิจกรรมอาสาสมัคร" แมมาเลเซียจะพยายามอยางหนักเพื่อใหไดชื่อวาเปนประเทศที่พัฒนาแลว แตในเขตเมืองก็ยังมีคนยากจนซึ่งถือเปนปญหาสำคัญระดับประเทศและเมื่อไมนานมานี้ไดเกิดกระแสการตั้งโรงทานในมาเลเซีย โดยมีหลายกลุมที่จัดตั้งโรงทานของตัวเองเพื่อแจกจายอาหารใหแกคนยากจนตามเมืองตางๆ ซึ่งเยาวชนจำนวนมากก็ตามติด

กระแสนี้ดวยเชนกัน การแจกจายอาหารใหแกคนยากจนเปนประเด็นในระดับนานาชาติ ดังเชนที่กัวลาลัมเปอรไดมีกลุม ฟูด นอท บอมบส “Food Not Bombs” ความสับสนวุนวายทางการเมืองที่กำลังทวีความรุนแรงมากขึ้นในมาเลเซียเปนอีกสวนหนึ่งที่สงผลใหผูคนซึมซับจิตวิญญาณอาสาสมัคร แมวาความหมายที่แทจริงของการประทวงหรือการเรียกรองตางๆจะไมไดเปนไปเพื่อคนยากจน หรือผูคนที่ลำบาก แตกิจกรรมทางการเมืองเหลานี้ก็ไดปลูกฝงใหชาวมาเลเซีย ตระหนักถึงบทบาทของตนเองในสังคม และรูวาพวกเขาสามารถทำสิ่งที่แตกตางไดแมจะเปนเพียงเรื่องเล็กๆ ก็ตาม

34 AYM MAGAZINE

By Bryl Jan S. Yucaran

THE PHILIPPINESTrends in Volunteerism

“Bayanihan” is a Filipino term which means “a local civil effort to address national issues.” For many years, the meaning of this term evolved into more complex interpretations, and it is already a codename for projects promoting a spirit of community cooperation. In the past, the spirit of bayani-han was important in that everyone helped other members of the community. Even now many youths go volunteering in different communities with organizations advocating various issues from health to education to the environ-ment, and other social issues faced by The Philippines. Over the years, more and more youths from diverse backgrounds have become volunteers—from academia, government, NGOs, to the corpo-rate world. Increasingly, Filipino youths are presently more inclined to volun-teer with organizations concerned with environmental issues. In an interview, Niño Pinalva, a member of The Philippine Youth Environ-ment Network (a network of Filipino environmental organiza-tions) said that it hopes to recruit more volunteers as it reaches out to non-government environmental organizations and youth councils in each community. Even though he is no longer part of the youth sector because of his age, he still tries to connect with more school-based organizations to strengthen his present support base. The business sector, taking the Aboitiz Group of Companies as an example, has also taken initiatives to support volunteering in the community. The yearly profits of the Ramon Aboitiz Foundation Inc. are dedicated to helping the community through education,

enterprise development, primary health- and child-care, and environmental conservation and protection. On the other hand academia has also showcased volunteerism: the Cebu Institute of Technology-University Industrial Engineering Council, which promotes sustainability, has inspired more volunteers to join them as they battle for environ-mental awareness and education. The said organization’s Project NOWTBUKS (NOW is the Time to Build Up Kids for Sustainability) came in ninth in the Ten Accom-plished Youth Organizations (TAYO) contest organized by the TAYO Foundation, the National Youth Commission, and the Office of Senator Francis “Kiko” Pangili-nan. NOWTBUKS trained school-children and unemployed individu-als to recycle used paper into notebooks. “I want to help the kids that will benefit from this cause and at the same time help nature regain its worth”, said a volunteer, Cheradee Ann Cabanlit. As volunteering stimulates progress in The Philippines, the National Youth Commission (the leading government agency in The Philippines specifically addressing youth issues) honors exemplary organizations that impact on, and contribute to, society. Nine years

ago, the TAYO Award challenge was created through the efforts of Sen. Francis “Kiko” Pangilinan; each year it seeks to honor youth organizations that encourage young Filipino citizens to get involved. Now, in its 13th year, TAYO still continues to recognize Filipino youth organizations whether they are government-sponsored or not. Not only did TAYO inspire Filipino youth to address the country’s social problems, it also inspired youths all over Southeast Asia to do so, leading to the creation of the TAYO ASEAN 2006 which awards youth and youth-serving organizations that demon-strate a spirit of volunteerism. Moreover, it had inspired many Filipino youths to find their niche in the international arena such as the 2009 CNN Hero, Efren Peñaflorida. “It’s more fun in The Philippines” is the latest Department of Tourism campaign ad. Yet, this slogan is not just fit for The Philippines’ beautiful and scenic attractions; it may also describe trends in volunteerism in The Philippines. Do you want to feel the Bayanihan spirit of Filipino volunteerism? Come and volun-teer, and you can then say that it’s more fun in the Philippines!

In the past, the spirit of “Bayanihan” was important in that everyone helped other members of the community. Even now many youths go volunteering in different

communities with organizations advocating various issues from health to education to the environment, and other

social issues faced by the Philippines. Over the years, more and more youths from diverse backgrounds have become

volunteers—from academia, government, NGOs, to the corporate world.

AYM MAGAZINE 35

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศฟลิปปนสอารียา ติวะสุรเดช แปล “ปายานิฮาน” เปนภาษาตากาล็อกหมายถึงความพยายามของคนทองถิ่นในการชี้ประเด็นที่เปนปญหาของชาติหลายปที่ผานมาความหมายของคำนี้ไดพัฒนา และถูกตีความใหสลับซับซอนขึ้นจนกลายเปนชื่อที่เปนสัญลักษณของโครงการตางๆที่เนนสงเสริมจิตวิญญาณแหงความรวมมือกันของชุมชน ในอดีตจิตวิญญาณของ “ปายานิฮาน” มีความสำคัญตอทุกคนในชุมชนในแงที่ตองชวย-เหลือเกื้อกูลกันของคนในชุมชน จวบจนปจจุบันเยาวชนจำนวนมากก็ยังสมัครใจไปทำงานในชุมชนตางๆโดยอาสาทำงานกับหนวยงานที่ทุมเทกับประเด็นตางๆ นับตั้งแตประเด็นทางสาธารณสุข การศึกษา สิ่งแวดลอม และปญหาอื่นๆ ที่สังคมฟลิปปนสกำลังเผชิญอยู นับวันยิ่งมีเยาวชนจากหลากหลายสาขาอาชีพมาสมัครเปนอาสาสมัครเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นับตั้งแตแวดวงการศึกษา ขาราชการ องคกรพัฒนาเอกชน ตลอดจนภาคธุรกิจ คนรุนใหมในฟลิปปนสมีแนวโนมที่จะมาเปนอาสาสมัครในองคกรดานอนุรักษสิ่งแวดลอมเพิ่มมากขึ้น จากการสัมภาษณ นายนิโย ปนาลวา หนึ่งในสมาชิกเครือขายเยาวชนฟลิปปนสรักษสิ่งแวดลอม กลาววา เครือขายองคกรอนุรักษสิ่งแวดลอม หวังที่จะคัดเลือกอาสาสมัครเพิ่มเปนจำนวนมาก จากการไดพยายามพูดคุยชักชวนองคกรเอ็นจีโอดานสิ่งแวดลอมตางๆ และสภาเยาวชน (Sangguniang Kabataan) ในแตละชุมชน แมอายุของนิโยจะพนเกณฑการเปนเยาวชนอาสาแลวก็ตามเขายังพยายามอยูในแวดวง องคกรที่ทำงานรวมกับสถานศึกษาตางๆเพื่อสรางเสริมความเขมแข็งในประเด็นที่เขารณรงคอยูในปจจุบัน ภาคธุรกิจไดแบบอยางจากกลุมบริษัทอะบอยติซ (Aboitiz Group of Companies) จึงริเริ่มสนับสนุนงานอาสาสมัครในชุมชนดวยเชนกัน มูลนิธิ รามอน อะบอยติซ จำกัด (Ramon Aboitiz Foundation Inc.) จะอุทิศผลกำไรประจำปเพื่อชวยเหลือชุมชนในรูปของการใหความชวยเหลือทางดาน

เปนที่รูกันดีวา “ปายานิฮาน” คือรูปแบบหนึ่งในการทำงานอาสาสมัครในฟลิปปนส นับแตสมัยบรรพบุรุษของชาวฟลิปปนสเปนตนมา

จิตวิญญาณงานอาสา“ปายานิฮาน”ไดใหความสำคัญกับทุกคน ในทุกหนแหงในอันที่จะชวยเหลือ เกื้อกูลกันของคนในชุมชน

จวบจนปจจุบันเยาวชนจำนวนมาก ก็ยังสมัครใจไปทำงานอาสากับองคกรตางๆในสังคมที่แตกตาง

หลากหลาย เพื่อรณรงคปญหาในประเด็นตางๆ อาทิเชน สาธารณสุข การศึกษา สิ่งแวดลอม และปญหาอื่นๆ

อีกมากมายที่สังคมฟลิปปนสกำลังเผชิญอยู

36 AYM MAGAZINE

การศึกษา การพัฒนาธุรกิจขนาดเล็กการดูแลอนามัยเด็กขั้นพื้นฐาน และการคุมครองและอนุรักษสิ่งแวดลอม ในขณะ-เดียวกันแวดวงการศึกษาก็ไดสรางแบบอยางของงานอาสาสมัครใหเปนที่ประจักษ สถาบันเทคโนโลยีเซบู-สภามหาวิทยาลัยวิศวอุตสาหการซึ่งสงเสริมแนวคิดเรื่องการพัฒนาอยางยั่งยืน จนไดจุดประกายใหกับอาสาสมัครมาเขารวมเพื่อสรางความตื่นตัวทางดานสิ่งแวดลอมและดานการศึกษาเพิ่มมากขึ้น โครงการ NOWTB.U.K.S (Now is Time to Build UP Kids for Sustain-ability (ขณะนี้คือเวลาที่จะสรางเยาวชนเพื่อความยั่งยืน) ของสถาบันนี้มาเปนอันดับที่เกาในการประกวดสิบอันดับขององคกรยุวชนที่ประสบความสำเร็จตามวัตถุประสงค (Ten Accomplished Youth Organizations) ซึ่งจัดขึ้นโดย มูลนิทาโย (TAYO Foundation) คณะกรรมาธิการเยาวชนแหงชาติและสำนักงานวุฒิสภาฟรานซิส “กิโก ปานกิลินาน” โครงการ NOWTB.U.K.S ไดฝกอบรมนักเรียนและคนวางงานใหเขาใจเรื่องการนำกระดาษที่ใชแลวมาทำเปนสมุดจดบันทึก “ฉันตอง-การชวยเด็กๆใหมีรายไดและในขณะเดียว-กันก็เปนการชวยฟนฟูธรรมชาติใหกลับมามีคุณคาอีกดวย” เชอราดี แอน คาบานลิต อาสาสมัครคนหนึ่ง

งานอาสาสมัคร นอกจากนี้ยังเปนแรงบันดาลใจใหเยาวชนฟลิปปนสจำนวนมากคนพบตนเองในเวทีนานาชาติ ดังเชนกรณีที่เกิดขึ้นกับ อีเฟรน เปนาฟลอริดา ในเวที CNN Hero 2009 “มันสุดยอดกวาที่ไหนๆในฟลิปปนส” เปนคำขวัญใหมลาสุดของกรมการทองเที่ยวฟลิปปนส คำขวัญนี้ไมเพียงแตเหมาะกับการโปรโมทแหลงทองเที่ยวและทิวทัศนที่สวยงาม แตอาจจะอธิบายไดถึงแนวโนมการทำงานอาสาสมัครในฟลิปปนสก็สนุกสุดยอดกวาการเปนอาสาสมัครที่อื่นดวย แลวคุณ อยากสัมผัสจิตวิญญาณของ “ปายานิฮาน” ในแบบของชาวฟลิปปนสหรือไม? มาเยือนฟลิปปนสและมาเปนอาสาสมัครสักครั้ง แลวคุณจะตองบอกวา “มันสุดยอดกวาที่ไหนๆ ในฟลิปปนส”

ดวยเหตุที่งานอาสาสมัครเปนตัวกระตุนความกาวหนาในฟลิปปนสคณะกรรมาธิการเยาวชนแหงชาติ (หนวยงานชั้นนำของรัฐในประเทศฟลิปปนสที่ชูประ-เด็นตางๆเกี่ยวกับเยาวชนโดยเฉพาะ) ไดกลาวยกยององคกรที่เปนแบบอยางและมีผลตอและกอใหเกิดคุณูปการกับสังคม เกาปที่แลวความทาทายของรางวัลทาโย (TAYO Award) กอตั้งขึ้นดวยความพยา-ยามของทานสมาชิกวุฒิสภาฟรานซิส “กิโก” ปานกิลินาน ในแตละปรางวัลทาโยจะเฟนหาองคกรยุวชนที่สงเสริมใหเยาวชนชาวฟลิปปนสใหมีสวมรวม ปนี้เปนปที่สิบสามที่ทาโยยังคงเฟนหาองคกรยุวชนอยางตอเนื่องเพื่อมอบรางวัลเชิดชูเกียรติให รางวัลทาโยไมเพียงแคจุดประกายใหเยาวชนฟลิปปนสในการชูประเด็นที่เปนปญหาสังคมของชาติ แตยังจุดประกายใหเยาวชนทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใตไดปฏิบัติในแนวทางนี้ดวย จนนำไปสูการกอตั้ง TAYO ASEAN 2006 เพื่อใหรางวัลแกเยาวชนและองคกรที่ชวยเหลือองคกรเยาวชนทั้งหลายใหเล็งเห็นจิตวิญญาณของ

AYM MAGAZINE 37

By Clara Wong

Trends in Volunteerism

One Sunday in November there was a buzz of activity at Sunbeam Place, a building that serves as a haven for abused and neglected children in need of protection. The children were in groups learning how to make hand bouquets from a florist, and paper rockets from an education company representative. A few of them were also getting their hair trimmed by a barber. The organizer, Jave Terence Ng (29), was going about making sure that everything was running smoothly. He had help to make sure the day was a successful one from a handful of friends and people he had just met. Everyone contributing skills or whatever available assets, whether as an individual or a private company, was a volunteer that day. “An asset-based community development (ABCD) approach is what we’re spearheading,” said Dora Yip, marketing executive of the National Volunteer and Philanthropic Centre (NVPC), the national non-profit body that oversees and facilitates volunteer and philanthropic activities. “An asset is something that one can contribute with the skills one has, whether as an accountant, marketer, lawyer, or just simply someone who loves to help out. Whatever one can contribute to the community is an asset.” With the national volunteer rate at an all-time high in 2010 (23.3 per cent according to NVPC’s survey), Dora also observed that there is a rise in the number of people volunteering at a corporate level. She believes that private companies will play a big role in volunteerism in the future, especially in terms of encouraging their staff to volunteer.

Serene Soh, a staff member of Kids Invent! Singapore which conducted activities for the children at Sunbeam Place that Sunday as a volunteer initiative, expressed similar opinions. “There is a growing awareness within the private sector today. An increasing number of companies are more socially responsible than before, and are thinking of what their employees can do for the benefit of society,” said Serene. And like the collaboration of private companies with individuals at Sunbeam, Dora said that NVPC is currently seeing more volunteer collaboration among sectors. In fact, the tripartite collaboration of people (civil society), the private sector (corporate world) and the public sector (government) is what supports the volunteer mechanism in Singapore. While this is a good thing, Jave, the independent volunteer leader mentioned above, also thinks that more needs to be done to educate and encourage the public to spearhead volunteer initiatives. “I would say that if you ask anyone to volunteer, given the capacity and the spare time that they have, they will do it. But not so many are willing to lead their own initiatives as it takes more effort,” he said. “I believe more leadership in volun-teerism needs to be encouraged. It will bring much benefit to society when these leaders can push forth with their own volunteer move-ments.” Dora agrees with this point. “We (NVPC) think that it is important that we catalyze initiatives to empower activists; to be able to find and nurture them, and then letthem fly with their own ideas on

how to bring good to this world, would be a powerful thing.” Regarding the importance of volunteerism in Singapore, Dora said emphatically: “Volunteerism is a key to preserving our souls while we strive to be efficient, effective and KPI-driven, which Singapore very much is. There is no point having all the good physical stuff in a society if we don’t have any soul left.” Said Jave: “We need to tell ourselves that even though we have progressed, we must look back at those left behind and help them. Only then can we fully develop, and our society will become more understanding and caring.”

An asset-based community development (ABCD) approach is what we’re spearheading. An asset is something that one can contribute with the skills one has, whether as an accountant, marketer, lawyer, or just simply someone who loves to help out. Whatever one can contribute to the community is an asset.

SINGAPORE

38 AYM MAGAZINE

ใชชวยเหลือหรือพัฒนาชุมชนได

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศสิงคโปร

ทนายความ หรืออาจ

ในวันอาทิตยวันหนึ่งของเดือนพฤศจิกา-ยนมีเสียงอื้ออึงของการทำกิจกรรมอะไรสักอยางดังมาจากอาคารซันบีม เพลส (Sun-beam Place) ซึ่งเปนที่พักคุมครองเด็กที่ถูกทำรายและถูกทอดทิ้ง เด็กๆจับกลุมกันเรียนรูวิธีการทำชอดอกไมจากนักจัดดอกไมบาง ทำจรวดกระดาษจากตัวแทนบริษัททางดานการศึกษาบาง มีอีกสองสามคนกำลังใชบริการตัดผมอยู ในฐานะผูจัดกิจกรรมนี้ เจฟ เทอเรนซ อึ้ง วัย 29 ปกำลังสาละวนอยูกับการดูแลความเรียบรอยใหวันนี้เปนวันที่ประสบความสำเร็จอยางราบรื่น เพราะมีเพื่อนๆและคนที่เขาพึ่งไดรูจักมาชวยเหลือทุกคนที่มาเปนอาสาสมัครในวันนี้ตางใชทักษะความสามารถเงินทองหรืออะไรก็แลวแตที่ตนมี ทั้งในฐานะสวนบุคคล หรือบริษัทเอกชนใหกิจกรรมสำเร็จลุลวงไปดวยดี โดรา ยิป ผูบริหารฝายการตลาดศูนยอาสาสมัครและงานการกุศลแหงชาติ (NVPC) กลาววา "เรากำลังเริ่มดำเนินการพัฒนาชุมชน วิธีการพัฒนาคือการดึงตนทุนที่ชุมชนมีอยูแลวมาใชใหเกิดประโยชน" เธออธิบายเพิ่มเติมวา "ตนทุน"หมายถึงอะไรก็ตามที่เราแตละคนมีและสามารถนำมาใชชวยเหลือหรือพัฒนาชุมชนได อาจเปนทักษะ ความชำนาญในฐานะนักบัญชี นักการตลาด ทนายความ หรืออาจเปนเพียง "หัวใจ" ที่พรอมจะชวยเหลือซึ่งกันและกัน จากผลสำรวจในป ค.ศ. 2010 ของ NVPC (National Volunteer and Philanthropic Centre) ซึ่งเปนองคกรระดับประเทศที่ไมแสวงหาผลกำไร ทำงานสนับสนุนกิจกรรมอาสาสมัครและกิจกรรม การกุศล โดราพบวามีผูคนเขามาทำงานอาสาสมัครในระดับองคกรมากขึ้นถึง 23.3 เปอรเซ็นต เธอเชื่อวาในอนาคต บริษัทเอกชนจะมีบทบาทมากขึ้นในการทำงานอาสาสมัคร โดยเฉพาะการสนับสนุนใหพนักงานของบริษัทไดทำงานจิตอาสา ซีรีน โซว พนักงานบริษัทคิดส อินเวนท สิงคโปร (Kids Invent! Singapore) ซึ่งมาเปนอาสาสมัครที่ซันบีมเพลสในวันนี้ แสดงความเห็นที่คลายกันวา "ปจจุบันบริษัท

ใหการศึกษาและสนับสนุนใหคนในสังคม เริ่มตนลงมือทำงานอาสาสมัครดวยตนเอง "ถาคุณขอใหใครสักคนมาทำงานจิตอาสา โดยใหเขาใชความสามารถและเวลาวางที่มี เขาจะทำ แตนอยคนที่จะสมัครใจมาเปนผูนำหรือริเริ่มทำกิจกรรมดวยตนเอง เพราะเปนงานที่ตองใชความพยายามที่มากกวา เราจึงจำเปนตองสนับสนุนใหมีการสรางความเปนผูนำในการทำงานจิตอาสาใหมากขึ้น เพราะเมื่อผูนำเหลานี้ผลักดันงานอาสาสมัครของตนเองใหเดินหนาได เนื่องจากคนที่ไดรับประโยชนมากที่สุดก็คือสังคมสวน-รวม" โดราเห็นดวยกับความเห็นของเจฟ เธอกลาววา "NVPC คิดวาควรกระตุนและสนับสนุนใหนักกิจกรรมมีความคิดริเริ่ม การทำใหเขาไดคนพบและเติบโตกอนจะปลอยใหเขาโบยบินไปพรอมกับความคิดที่จะสรางสรรคสิ่งดีๆใหกับโลกนั้นเปนสิ่งที่มีคุณคามหาศาล" โดรากลาวย้ำวา "เนื่องจากสิงคโปรเปนประเทศที่ดิ้นรนเพื่อผลกำไรในเชิงธุรกิจอยางมาก งานอาสาสมัครจึงเปนเสมือนกุญแจที่จะชวยรักษาจิตวิญญาณของความเปนมนุษยไว และจะมีประโยชนอันใด หากเรามีวัตถุสิ่งของมากมาย แตไรซึ่งจิตวิญญาณภายใน เจฟทิ้งทายวา "เราตองบอกตัวเองวา แมประเทศจะเจริญกาวหนา แตก็ตองหันมองกลับมายังคนที่ถูกทิ้งอยูเบื้องหลังและชวยเหลือพวกเขา นั่นจึงจะทำใหเราพัฒนาไดอยางสมบูรณ และสังคมของเราจะมีความเขาใจกันและใสใจกันมากขึ้น

เอกชนรับรูและใสใจที่จะ รับผิดชอบตอสังคมมากขึ้น และยังพิจารณาดวยวาลูกจาง พนักงานของบริษัทจะทำอะไรเพื่อใหเกิดประโยชนตอสังคมไดบาง" โดรากลาววา NVPC มองเห็นการรวมมือกันมากขึ้นจากหลายภาคสวน โดยกลไกที่ สนับสนุนงานอาสาสมัคร ในสิงคโปรคือ การรวม- มือกันระหวางภาค ประชาชน ภาคเอกชน และภาครัฐ เจฟซึ่งเปนผูนำการ ทำกิจกรรมอาสา สมัครครั้งนี้ เห็นวาการรวมมือกันเปนสิ่งดี แตจำเปนตอง

เรากำลังเริ่มดำเนินการพัฒนา

ชุมชน วิธีการพัฒนาคือการดึงตนทุนที่ชุมชนมีอยูแลว

มาใชใหเกิดประโยชน" เธออธิบายเพิ่มเติมวา "ตนทุน" หมายถึงอะไร

ก็ตามที่เราแตละคนมีและสามารถนำมา

อาจเปนทักษะ ความชำนาญในฐานะนักบัญชี นักการตลาด

เปนเพียง "หัวใจ" ที่พรอมจะชวยเหลือซึ่งกันและกัน

AYM MAGAZINE 39

Translated by Areewan Sombunwatthanakun

THAILANDTrends in Volunteerism

“Actually CSR can be seen as a marketing tool and not real volunteer work, but we have to look at their inten-tions. If they are sincere in trying to do what is right to help solve social problems, then help will be quickly on its way to areas in need. However, if they sponsor volun-teer projects for their own benefit, that is very bad.”

“Crisis is opportunity:” a group of students came together during the 2011 flooding crisis in Thailand and became volunteers for a project called “Ruu Suu Flood”. Since they studied mass communi-cation, they used their knowledge to make animation clips about how to cope with the floods. They were admired by many because their clips were very useful and easy to understand, and brought an element of humor to a stressful and confusing situation. Although they were students, they were able to help others through their knowl-edge and skills. Volunteers are people who offer themselves to help society, to prevent and solve problems and develop communi-ties without expecting anything in return. Everyone’s birthday is an important day for that person. This is true for Thai volunteers as well: the Thai Government has declared October 21 as Volunteer Day or Social Work Day. Volunteer work in Thailand is supported by the Government, the private sector as well as non-governmental organizations (NGOs). The Ministry of Social Develop-ment and Human Security is the

main government department supporting volunteerism through different policies and measures. For example there is a government policy allowing government employees to volunteer for five days annually without it being considered as personal leave. The Mirror Foundation is a Thai NGO that has been striving for social development, including human rights, through the use of media and information technology. With the help of volunteers, it has organized various efforts such as teaching computers to children, campaigns to help curb the use of child beggars, Khruu Bannok etc., with a view to creating a better world. For its part, the private sector increasingly encourages its staff in their volunteer activities; this effort is called Corporate Social Responsibility (CSR), meaning that the private sector must give back to society. Through CSR activities, staff members learn to give and become better citizens while organizations improve their image. “Actually CSR can be seen as a marketing tool and not real volunteer work, but we have to look at their intentions.

If they are sincere in trying to do what is right to help solve social problems, then help will be quickly on its way to areas in need. However, if they sponsor volunteer projects for their own benefit, that is very bad,” is the opinion of Krit Chuenarom, academician specialist at the Graduate Volunteer Center, Thammasat University. In time, Thailand will be become more progressive because of modern technology. Krit thinks that this could be a benefit for volunteer work: “When everyone helps each other and has good communication technology, it will be easier and faster than before to raise needed resources for solving problems.” There will also be a weak point Krit thinks we should be aware of: “We can organize quickly but it will not work unless a good coordinator or manager leads the effort because everyone comes from different backgrounds and various organizations. This means that decision-making in important and urgent situations can be a problem.” Finally, Krit’s message to volunteers

40 AYM MAGAZINE

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศไทย จริงๆแลว CSR เปนกลไกทางการตลาด ไมใชอาสาสมัครโดยแท แตก็ตองดูที่เจตนา ถาคนทำบริสุทธิ์ใจก็ถือเปนเรื่องดี ที่ทุกฝายไดรวมกันแกปญหาในสังคม ผูเดือดรอนก็ไดรับการเยียวยาชวยเหลือรวดเร็วขึ้น แตถาแฝงตัวเขามาตักตวงผลประโยชน ก็ถือเปนการกระทำที่โหดราย

สวนภาคเอกชนในปจจุบันสนับสนุนให พนักงานทำกิจกรรมอาสาสมัครที่มักเรียกกันวากิจกรรม CSR (Corporate Social Responsibility) มากขึ้น ซึ่งถือเปนความรับผิดชอบของภาคธุรกิจที่ตองตอบแทนสังคม กิจกรรม CSR ทำใหพนักงานไดเรียนรูที่จะเปนผูให พรอมกับของแถมที่พวงตามมาคือ ภาพลักษณที่ดีขององคกรในการรูจักแบงปนสูสังคม “จริงๆ แลว CSR เปนกลไกทางการตลาด ไมใชอาสาสมัครโดยแท แตก็ตองดูที่เจตนา ถาคนทำบริสุทธิ์ใจ ก็ถือเปนเรื่องดีที่ทุกฝายไดรวมกันแกปญหาในสังคม ผูเดือดรอนก็ไดรับการเยียวยาชวยเหลือรวดเร็วขึ้น แตถา แฝงตัวเขามาตักตวงผลประโยชน ก็ถือเปนการกระทำที่โหดราย” คุณกฤษณ ชื่นอารมณ นักวิชาการศึกษาชำนาญการสำนักบัณฑิตอาสาสมัคร ม.ธรรมศาสตร แสดงความเห็นในเรื่องดังกลาว ในอนาคตที่ประเทศไทยกำลังรุดหนาไปดวยเทคโนโลยีนำสมัย คุณกฤษณมองวาจะเกิดประโยชนตองานอาสาสมัคร “เมื่อทุกฝายชวยกัน และมีเครื่องมือสื่อสารที่ดี การระดมคนและทรัพยากรในการแกปญหาจะทำไดรวดเร็วมากขึ้นกวายุคกอน” แตก็มีจุดออนที่คุณกฤษณเห็นวาตองพึงระวัง “เรารวมตัวกันไดเร็ว แตขาดคนประสานงานหรือจัดการสถานการณนั้น เพราะแตละคนมาจากตางที่ ไมไดสังกัดกลุมใด การทำงานที่ตองการการตัดสินใจที่แนนอนในเรื่องสำคัญและเรงดวนจึงยังเปนปญหาอยู” ทายที่สุดคุณกฤษณไดฝากถึงชาวจิตอาสาวา “บางครั้งก็ตองรูจักเปนผูตาม ตามหรือฟงคนที่เกงกวา ไมใชไมรูจริงแตไปแยงเขา แทนที่จะแกปญหาไดก็กลายเปนเกิดปญหา แตบางครั้งเมื่อถึงโอกาสก็ตองแสดงตัววาสิ่งนี้คุณทำได และลุกขึ้นมาเปนผูนำงานก็จะสัมฤทธิ์ผล” มีคนกลาววา จริงๆ แลว เราทุกคนมี “จิตอาสา” อยูในตัว รอเพียงปจจัยบาง-อยางมากระตุนความมั่นใจใหแสดงออกตามความสามารถและพรสวรรค รูแบบนี้แลวจะรอชาอยูใย มั่นใจวาทำไดและลุกขึ้นมาทำสิ่งดีๆ รวมกันเถอะ

โดย เปรมวดี เสรีรักษ

is that: “Sometimes we need to be followers, and follow the experts. Do not interrupt them if you cannot bring added value; other-wise you could cause problems. However, should the opportunity arise and you are sure of yourself, stand up to be the leader. This way, work will be achieved more smoothly.” There is a saying that everyone is a volunteer at heart, but is waiting for the right situation before having enough confidence to offer himself and his skills. What are you waiting for? If you are confident that you can make a difference, just stand up and let’s do it together!

“วิกฤตคือโอกาส” นักศึกษากลุมหนึ่งจึงใชวิกฤตน้ำทวมครั้งใหญของประเทศไทย ปลายป พ.ศ. 2554 เปลี่ยนบทบาทมาเปนอาสาสมัคร กลุม “รูสู flood” โดยใชความรูดานสื่อสารมวลชนที่เรียนมา สรางคลิปแอนิเมชั่นเกี่ยวกับวิธีรับมือน้ำทวมอยางมีสติ และไดรับเสียงชื่นชมวา มีประโยชน เขาใจงายดูสนุกในสถานการณที่ทุกคนกำลังตึงเครียดและสับสน แมเปนเพียงนักศึกษา แตสามารถชวยเหลือผูอื่นไดดวยความรู ความถนัดของตนเอง เพราะอาสาสมัคร คือ คนที่อาสามาชวยเหลือสังคม เสียสละเพื่อชวยเหลือผูอื่น ปองกัน แกไขปญหาและพัฒนาสังคมโดยไมหวังสิ่งตอบแทน เราทุกคนมีวันคลายวันเกิดเปนวันสำคัญประจำตัวอาสาสมัครไทยก็ไมนอยหนา รัฐบาลไทยกำหนดใหวันที่ 21ตุลาคม เปนวันสังคมสงเคราะหแหงชาติและเปนวันอาสาสมัครไทย โดยงานอาสาสมัครในประเทศไทยไดรับการสนับสนุนจากทั้งภาครัฐภาคเอกชนรวมถึงองคกรพัฒนาเอกชนที่เรียกกันวา เอ็นจีโอ (NGOs: Non Government Organiza-tion) กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษยคือแมงานหลักของภาครัฐ ทำหนาที่สนับสนุนงานอาสาสมัครผานนโยบายและมาตรการตางๆ เชน การอนุญาตใหขาราชการไปทำงานเปนอาสาสมัครในวันทำงานปกติไดปละ 5 วัน โดยไมนับเปนวันลา เปนตน ขณะที่เอ็นจีโอสัญชาติไทยแท เชน มูลนิธิกระจกเงา ทำงานพัฒนาสังคมทั้งในเรื่องสิทธิมนุษยชน สื่อและเทคโนโลยีสารสนเทศ รวมไปถึงงานพัฒนาอาสาสมัครและการแบงปนทรัพยากร จัดทำโครงการตางๆ เชน โครงการคอมพิวเตอรเพื่อนอง โครงการรณรงคยุติธุรกิจเด็กขอทาน โครงการครูบานนอก เปนตน เพื่อมุงหวังเปลี่ยนแปลงสังคมใหดีขึ้น

AYM MAGAZINE 41

By Hoa Quynh LeVIETNAMTrends in Volunteerism

“Sweating”, “grinning,” “cobalt blue;” ask any Vietnamese what they think of when hearing these words and they will probably reply: “Youth volunteers!” Needless to say, their uniquely approachable manner and signature uniform color have made youth volunteers very identifiable to the average person. For the last ten years or so, Vietnamese society has seen a mushrooming of this movement in which youngsters devote their time and energy to help those in need. However, volunteering has in fact been a tradition in Vietnamese society as far back as over one thousand years ago during age-old feudalism. The country’s diverse typography and strategic geopoliti-cal location have put it under the constant threat of both catastrophic calamities and foreign invaders, conditions which have nurtured in almost every person an inherent spirit of volunteerism. Generation after generation, people have been willing to give up their lives in many resistance wars, and pour the sweat of their brows into relentlessly taming nature. This spirit of survival has become so much part of Vietnamese national pride that it is even lauded in children’s history textbooks. More recently, especially since the 1986 major socio-economic renovation, volunteer activities have been coordinated and sponsored by various societal actors, although spontaneous volunteerism still plays a special role. The three major sponsors of volunteerism are the public and private sectors, and NGOs. Private sector corporations often donate to charity funds or sponsor volunteer campaigns led by other sectors. For example, the “Exam

Season Support” campaign, assisting students who participate in the annual national collegiate examinations during their stay in places where exams are held, is led each year by the public sector and generously funded by brands such as Acer, Avio and PVGas. Corporations also join the volunteer movement by donating money and staple food, and sending their staff to visit areas that are remote or suffering due to natural disasters. “Last year when the central region constantly got hit by typhoons, my colleagues and I were delegated by the company to bring money, rice, blankets and food stuffs to people in affected areas,” said Doan Hong Trang who has had a lot of experience in volunteering ever since her university days, and now works for PVI Holdings. “Unlike in our studentyears when we had more time available for hard work, now wechoose to mostly donate money and food stuffs. It’s more practical and useful to those in need,” Trang shared. According to her, a single company can donate up to hundreds of millions of Vietnam Dongs to volunteer activities each year. The amount varies according to the size of the business. Some-times they also contribute human resources to volunteer movements at the local community level, but on a rarer basis. As to the public sector, its most noticeable programs are run by the Vietnam Youth Association and the Ho Chi Minh Communist Youth Union. All Vietnamese reaching 18 years of age are automatically qualified to be members of Vietnam’s Youth Association. The Ho Chi Minh Communist Youth Union is more selective, preferring to recruit those who can prove

having high moral into the extra-curricular agenda of schools at different levels. At local communes, they are considered as representing authority. Therefore, their volunteer programs have nationwide cover-age and are quite well-known by the average citizen. Their numer-ous volunteers are easily recog-nized by their trademark cobalt blue uniform. “Green Summer” is by far their best known volunteer program, sending young people to underdeveloped regions to help eradicate illiteracy, build roads and bridges, set up charity houses, provide healthcare, deforest certain areas, to name but a few. This program does not only run during the summer, as its name suggests, but year-round. Recently, it was reported in the mass media that in Ho Chi Minh City alone, some 100,000 youth volunteered, as part of the program “Green Summer2011,” to build 130 charity houses, and provide healthcare and free medicine to more than 70,000 people in the southern area of Vietnam,

AYM MAGAZINE 42

แนวโนมงานอาสาสมัคร

ประเทศเวียดนามเปรมวดี เสรีรักษ แปล

Green Summer” is by far their best known volunteer

program, sending young people to underdeveloped regions to help eradicate illiteracy, build roads and

bridges, set up charity houses, provide healthcare, deforest

certain areas, to name but a few. This program does not only run during the summer, as its name

suggests, but year-round. Recently, it was reported in the mass media

that in Ho Chi Minh City alone, some 100,000 youth volunteered, as part of the program “Green Summer 2011,”

to build 130 charity houses, and provide healthcare and free medicine

to more than 70,000 people in the southern area of Vietnam,

Cambodia, and Laos.

Cambodia, and Laos. Last but not least is the NGO sector. Their programs probably best reflect the volunteering spirit of people standing up on their own to help their communities without depending on the authorities or being profit-driven. They boast a very diverse range of activities, tackling poverty, education, the environment, reproductive health, etc. Their programs are also the most accessible to youth as there is no layered bureaucracy involved, meaning that everyone can contribute equally. Due to the increased emergence of young people in this sector, there is a shift in the role played by different parties in running volunteer programs. A few years ago, NGO staff were the key organizers and youth the assisting force; nowadays the young are empowered to run their own youth-led programs. “The empowering process is carried out through training workshops and hands-on experience transferred to leaders, or ‘agents for change’ of youth-run clubs,” said Ha Quynh Nga, project officer of Live&Learn, a local NGO in the environment field. She is also the coordinator of the Vietnam Green Generation Network (VGGN), the most prominent network of youth environmental clubs. During recent years, we have witnessed a close cooperation among these three sectors in organizing volunteer campaigns. The private sector’s involvement is often through financial sponsor-ships, the public sector through the legal dimension, and NGOs through direct implementation.

Despite being varied in the types and fields of work, volunteerism in Vietnam is deeply rooted through an age-old legacy passed down from past generations. Within its national society, Vietnamese youth has proudly emerged as the key force in pioneering the way and propelling the whole movement.

หยาดเหงื่อ รอยยิ้มกวางๆ และชุดสีน้ำเงิน เปนคำถามชวนใหคิดวาหากไดยินคำเหลานี้แลวชาวเวียดนามจะนึกถึงอะไร และสิ่งที่พวกเขามักจะนึกถึงก็คือ "เยาวชนอาสาสมัคร" ซึ่งพูดไดเลยวาทาทางอันเปนมิตรประกอบกับสีเสื้อผาที่นาจดจำนี้ ทำใหเหลาอาสาสมัครมีอัตลักษณเฉพาะตัว กวาสิบปแลวที่สังคมเวียดนามไดเห็นการขยายตัวอยางรวดเร็วของพลังเยาวชนที่ไดทุมเททั้งเวลาและแรงกายในการชวย-เหลือคนที่ลำบาก แตในความเปนจริง การทำงานอาสาสมัครในเวียดนามนั้นมีมากวาหนึ่งพันปแลวตั่งแตยุคศักดินา ตลอด-จนเปนประเทศที่มีชนกลุมชาติพันธุและมีปจจัยดานภูมิรัฐศาสตรที่ไมเอื้ออำนวย

จึงทำใหเวียดนามตองเจอทั้งภัยพิบัติและการรุกรากจากตางชาติ ซึ่งสภาพแวดลอมเชนนี้เองที่หลอหลอมใหคนเวียดนามในแตละยุคสมัยมีจิตวิญญาณของอาสาสมัคร อุทิศเลือดเนื้อและหยาดเหงื่อเพื่อตอสูกับสงครามและภัยธรรมชาติตางๆ ซึ่งวิถีการอยูรอดนี้เองเปนสวนสำคัญในการสรางความภาคภูมิใจในความเปนชาติของชาวเวียดนาม และนำไปสูการสรางตำราเรียนประวัติศาสตรของเด็กอีกดวย เมื่อไมนานมานี้ นับแตมีการเปลี่ยนแปลงสภาพเศรษฐกิจและสังคมครั้งใหญในป ค.ศ. 1986 กิจกรรมอาสาสมัครก็ไดรับการสนับสนุนจากหลายภาคสวน แตเหนือสิ่งอื่นใดคนที่ทำงานอาสาสมัครก็ยังมีสวนสำคัญที่สุดอยูดี โดยบริษัทเอกชน ภาครัฐและองคกรพัฒนาเอกชน คือสามกลุมหลักที่ใหการสนับสนุนงานอาสาสมัคร ภาคเอกชนมักสนับสนุนงานอาสาสมัครในรูปแบบของการบริจาคเงิน หรือเปนผูใหการสนับสนุนโครงการตางๆที่จัดทำขึ้นโดยภาคสวนอื่น เชน โครงการExam Season Support คือการใหนักศึกษาไดมาอยูรวมกันระหวางการเขารวมสอบประจำป ีโครงการนี้จัดขึ้นโดยภาครัฐและไดรับการสนับสนุนเงินทุนจากตราสินคาตางๆ เชน Acer, Avio และ PVGas

AYM MAGAZINE 43

“Green Summer” คือโครงการอาสาสมัครที่

ทุกคนรูจักดี เพราะโครงการนี้จะสงเยาวชนไปยังพื้นที่

ดอยพัฒนาเพื่อเขาไปสอนหนังสือ สรางถนน สรางสะพาน สถานสงเคราะห

จัดหนวยบริการดานสุขภาพ ปลูกปา และอื่นๆ เปนตน ซึ่งโครงการนี้ไมได

ดำเนินงานเฉพาะชวงฤดูรอน ตามชื่อของโครงการเทานั้น (Green Summer)

แตดำเนินงานตลอดทั้งป

เพราะโครงการนี้จะสงเยาวชนไปยังพื้นที่ดอยพัฒนาเพื่อเขาไปสอนหนังสือ สรางถนน สรางสะพาน สถานสงเคราะห จัดหนวยบริการดานสุขภาพ ปลูกปา และอื่นๆ เปนตน ซึ่งโครงการนี้ไมไดดำเนินงานเฉพาะชวงฤดูรอน ตามชื่อของโครงการเทานั้น (Green Summer) แตดำเนินงานตลอดทั้งป และเมื่อไมนานมานี้สื่อมวลชนก็ไดนำเสนอขาวของโครงการอาสาสมัคร “Green Summer” ประจำป ค.ศ. 2011วา เพียงแคในนครโฮจิมินห มีเยาวชนเขารวมโครงการราวหนึ่งแสนคน โดยไดสรางสถานสงเคราะห จำนวน 130 แหง จัดหนวยบริการดานสุขภาพเพื่อใหการรักษาโดยไมคิดคาใชจายใหกับประชาชนกวา เจ็ดหมื่นคนในทางภาคใตของเวียดนาม ในกัมพูชา และลาว ในสวนขององคกรพัฒนาเอกชน ถือเปนกลุมที่สะทอนจิตวิญญาณของคนทำงานอาสาสมัครไดชัดเจนที่สุด เพราะ พวกเขายืนหยัดในการชวยเหลือชุมชนตางๆ ไดโดยไมพึ่งกลุมอำนาจใด และไมหวังผลกำไรในการทำงาน ซึ่งโครงการที่จัดขึ้นนั้นมีความหลากหลาย ไมวาจะเปนเรื่องความยากจน การศึกษา สิ่งแวดลอม สุขภาพ ฯลฯ โดยเยาวชนสามารถเขามามีสวนรวมไดอยางเทาเทียม เนื่องจากมีเยาวชนเขารวมทำงานกับองคกรพัฒนาเอกชนมากขึ้น บทบาทหนา-ที่ในการดำเนินงานจึงเปลี่ยนแปลงตามไปดวย ในชวง 2-3 ปที่ผานมา เยาวชนอาจเปนเพียงกำลังเสริมที่สนับสนุนงานของเจาหนาที่องคกร แตในปจจุบัน เยาวชนไดรับโอกาสใหดำเนินงานโครงการตางๆดวยตัว-เอง ฮา กวิ่ง งา เจาหนาที่โครงการ Live&Learn และนักพัฒนาสายสิ่งแวด-ลอมกลาววา “กระบวนการไดผลักดันใหเยาวชนเปลี่ยนบทบาทมาเปนผูนำหรือถายทอดประสบการณสงตอใหผูนำรุนใหม” ความรวมมืออยางใกลชิดของสามภาคสวนในการดำเนินงานดานอาสาสมัคร เกิดขึ้นเมื่อไมกี่ปที่ผานมาโดยภาคเอกชนจะสนับสนุนดานการเงิน ภาครัฐทำหนาที่ดูแลดานกฎหมาย ขณะที่องคกรพัฒนาเอกชนเปนผูดำเนินงานใหสำเร็จลุลวง แมงานอาสาสมัครในเวียดนามจะมีรูปแบบและสายงานที่แตกตางกัน แตทั้ง-หมด ลวนเติบโตมาจากรากฐานอันเปน

มรดกตกทอดจากคนรุนกอน จากการประสานและทำงานรวมกัน เยาวชนจึงไดกาวเขามามีบทบาทในการทำงานและสานตอเสนทางสายอาสาสมัครไดอยางนาภาคภูมิ

บริษัทเอกชนยังเขาไปมีสวนรวมโดย ผานการเปนอาสาสมัครในการไปบริจาคเงินชวยเหลือ การแจกจายอาหารใหแกผูคนในพื้นที่หางไกลหรือพื้นที่ประสบภัยพิบัติทางธรรมชาติ ดวัน ฮง จาง พนักงานบริษัท PVI Holdings ซึ่งเปนอาสาสมัครตั้งแตยังเปนนักศึกษา กลาววา “ปที่แลวที่ไตฝุนถลมภาคกลางของเวียดนาม ผมและเพื่อนๆไดเปนตัวแทนของบริษัทไปมอบเงินชวยเหลือ ขาว เครื่องนุงหม และแจกจายอาหารใหแกคนในพื้นที่ที่ไดรับผลกระทบ” และยังกลาวอีกวา “ในวัยเรียน เรามีเวลามากจึงไปชวยทำงานอาสาสมัครได แตตอนนี้เราเลือกที่จะบริจาคเงินและอาหารเพราะทำไดงายกวาและเปนประโยชนตอคนที่กำลังตองการดวย" เธอเลาดวยวา โดยทั่วไปบริษัทเอกชนสามารถบริจาคเงินเพื่อชวยกิจกรรมอาสา-สมัครไดมากถึงปละหลายรอยลานดองเลยทีเดียว โดยจำนวนเงินอาจแตกตางกันไปตามขนาดของธุรกิจที่ทำอยูหรือบางครั้งบริษัทอาจสงพนักงานไปทำงานอาสา-สมัครในทองถิ่น แตกรณีหลังนี้จะพบไดนอยมาก ในสวนของรัฐบาล งานที่โดดเดนมาจากสมาคมเยาวชนเวียดนามและสโมสรเยาวชนคอมมิวนิสตโฮจิมินห เมื่อเยาวชนเวียดนามที่มีอายุครบ 18 ป ก็จะกลายเปนสมาชิกของสมาคมเยาวชนเวียดนามโดยอัตโนมัติ ขณะที่สโมสรเยาวชนคอมมิว-นิสตโฮจิมินหจะคัดเลือกสมาชิกที่มีคุณ-ธรรม มีประวัติการทำงานที่เหมาะสม และมีความสนใจดานการเมือง แมจะไมไดเปนสมาชิกไดงายๆ แตในป ค.ศ. 2007 สโมสรเยาวชนคอมมิวนิสตโฮจิมินหก็มีสมาชิกมากถึง 6.1 ลานคน สมาคมเยาวชนเวียดนามและสโมสรเยาวชนคอมมิวนิสตโฮจิมินห ไดหยิบยกกิจกรรมของอาสาสมัครมาเปนขอไดเปรียบทางดานการเมือง เพื่อใหจัดเปนกิจกรรมพิเศษนอกเหนือจากหลักสูตรในโรงเรียนอีกดวย และภาคทองถิ่นกลุมอาสาสมัครทั้งสองกลุมนี้ก็ไดเขาไปมีบทบาทในทองถิ่นจนสงผลใหโครงการเยาวชนอาสาสมัครไดเปนที่รูจักไปทั่วประเทศและเปนที่รูจักของคนทั่วไป ซึ่งอาสาสมัครเหลานี้เปนที่จดจำของผูคนไดงาย เพราะการแตงกายดวยชุดสีน้ำเงินนั่นเอง และ “Green Summer” คือโครงการอาสาสมัครที่ ทุกคนรูจักดี

44 AYM MAGAZINE

10 SUCCESSFUL VOLUNTEER STORIES

There are a huge variety of volunteer groups and organizations in Southeast Asia working on issues ranging from community development to human rights. Interested in learning more about volunteer opportunities? AYM searched for 10 outstanding examples of youth volunteer organizations across the region. These organizations have sown the seeds of volunteerism in their home countries, and have positively changed the lives of both volunteers and the people and com-munities they serve.

BURMA/MYANMAR

MALAYSIA SINGAPORE THAILAND VIETNAM

CAMBODIA INDONESIA LAO PDRBRUNEI DARUSSALAM

THEPHILIPPINES

P.45 P.47 P.49 P.51 P.54

P.56 P.58 P.60 P.62 P.64

AYM MAGAZINE 45

Youths are creative, and this creativity certainly applies to volunteering. Thant Sin Soe, Paing Soe Oo, Nyein Chan Phyu, and Ogga in Myanmar were inspired by traditional stories, and founded a cool group on September 30, 2009 to maintain Myanmar’s traditional stories. What do they do? They tell stories! For young children throughout Myanmar, the group is involved in active storytelling. Myanmar Story Tellers (MST) have created unique approaches to educate children about ethical tales in a fun way, to maintain traditional stories, create youth networks based on storytelling art forms, and promote youth activism. To prepare for storytelling activities, the group chooses the stories they want to present, determines what the best fit is for their audience, and then prepares and rehearses their storytelling. MST, founded with less than 10 members, has grown to an organi-zation with about 80 members and has organized about 90 story telling events during 2 and half years. “We don’t have a single most successful achievement. We give our best effort at every event, and all of them are successful,” said Nyein Chan Phyu, one of the founders of MST. Not only is their main mission creative in nature, but the way they manage their organization is also unique. One of the founders of MST, Ogga explained, “There’s no top-down approach, we don’t have a president or secretary. All of us are leaders for different tasks.” Plus, they have survived without regular financial support. Each member contributes 500 kyat (0.7 USD) per month to the group, which is mainly used for travel expenses

Myanmar Story Tellers (MST) have created unique approaches to educate children about ethical tales in a fun way, to maintain

traditional stories, create youth networks basedon storytelling

art forms, and promote youth activism.

when they are going to a story- telling event outside Yangon. They often partner with other volunteer groups and events. If a group is going to donate stationeries to orphanage, they would go with them to tell stories to local children. If there is a charity bazaar, they will partner with event organizers and sell story books and draw caricatures. Apart from storytelling, MST usually also conducts workshops on performance, presentation and so on. They encourage people to enjoy and learn more about traditional ethnic stories about famous events like BarCamp Yangon. Currently, they have a sub group called MST (Yay Sa Kyo) which is a similar group founded in a small town called Yay Sa Kyo where they have organized a story telling event for children. “I know how to deal with people more than before,” Eaindra Myat Su Wai taled about one of the benefits of joining MST. “I truly enjoy cheering up orphans by telling them fun stories.” While many volunteers empha-size a focus on current situations and problems, MST works towards shaping the future leaders of Myanmar, the young children.

Learn more about MST at www.storyteller.myanmarsar.org

By Chan Myae KhineMyanmar Story Tellers (MST)

46 AYM MAGAZINE

เยาวชนเปนกลุมคนที่มีความคิดสรางสรรคและมีจิตอาสาอยูในตัวเอง ทั้งตาน สิ่น โซ, แพง โซ อู, เญง ชาน พิว และ อ็อกกา ลวนไดรับแรงบันดาลใจจากนิทานพื้นบานของพมา พวกเขารวมกลุมกันขึ้นเมื่อวันที่ 30 กันยายน ปค.ศ. 2009 เพื่ออนุรักษนิทานพื้นบานพมา มาดูวาพวกเขาทำกิจกรรมอะไรกันบาง? พวกเขาเลานิทานใหกับเด็กๆ ทั่วประเทศฟง และใชการเลานิทานเปนการปฏิบัติการทางสังคม หรืออาจกลาวไดวา กลุมนักเลานิทานพื้นบานพมา หรือ Myanmar Story Teller (MST) ไดสรางสรรคเครื่องมือใหมทางการศึกษาใหกับเด็กที่เปนเอกลักษณเฉพาะตัวในการสอนเรื่องศีลธรรมจริยธรรมที่สนุกสนาน และเปนการอนุรักษนิทานพื้นบานใหยั่งยืนไปในตัวรวมทั้งยังเปนการสรางเครือขายและเสริมศักยภาพเยาวชนดวยศิลปะการเลานิทาน ในการเลานิทานเรื่องหนึ่งๆยังหมายรวมถึงการคัดเลือกเรื่องที่จะเลา การวิเคราะหผูฟงที่เปนเด็กการเตรียมการและการฝกฝนทาทางประกอบเรื่อง และการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเลาเรื่องของสมาชิกในกลุม กลุมนักเลานิทานพื้นบานพมา หรือ Myanmar Story Teller (MST) กอตั้งขึ้นดวยสมาชิกไมถึงสิบคน เติบโตเปนองคกรที่มีสมาชิกประมาณแปดสิบคนในเวลาถัดมา และทางกลุมไดมีการจัดกิจกรรมการเลานิทานมาแลวกวาเกาสิบครั้งในชวงสองปครึ่งที่ผานมา “ไมมีเรื่องใดที่พวกเราถือวาเปนการประสบความสำเร็จสูงสุด เพราะวาพวกเราจะพยายามทำกิจกรรมในแตละครั้งใหดีที่สุด และทุกเรื่องที่พวกเราเลามาแลวสามารถเรียกไดวาประสบความสำเร็จทั้งสิ้น” เญง ชาน พิวซึ่งเปนหนึ่งในผูกอตั้ง MST กลาว ไมเพียงแตภารกิจของพวกเขาเทานั้นที่เปนไปอยางสรางสรรค แนวทางการทำงานในองคกรของพวกเขาก็มีเอกลักษณเฉพาะตัวดวย ออกกา หนึ่งในผูกอตั้งกลุมMST อธิบายวา “เราไมใชวิธีการทำงานแบบสั่งการ เราไมมีประธานหรือเลขาธิการ

กลุมนักเลานิทานพื้นบานพมา หรือ Myanmar Story Teller (MST)

ไดสรางสรรคเครื่องมือใหมทางการศึกษาใหกับเด็กที่เปนเอกลักษณเฉพาะตัวในการ

สอนเรื่องศีลธรรม จริยธรรมที่สนุกสนานและเปนการอนุรักษนิทาน

พื้นบานใหยั่งยืนไปในตัวรวมทั้งยังเปนการสรางเครือขายและเสริมศักยภาพ

เยาวชนดวยศิลปะการเลานิทาน

แตทุกคนคือ ผูนำที่ตางรับผิดชอบงานที่แตกตางกันไป” นอกจากนี้พวกเขายังทำงานโดยที่ไมไดรับเงินสนับสนุนเปนประจำอีกดวย ทุกเดือนสมาชิกแตละคนจะสมทบเงินเขากองทุนกลุม 500 จาด (0.7 ดอลลารสหรัฐฯ) เพื่อนำไปใชเปนคาใชจายในการเดินทาง เมื่อพวกเขาตองเดินทางไปจัดกิจกรรมนอกเมืองรางกุง นอกจากนี้พวกเขายังมีวีธีการพิเศษในการเขารวมกิจกรรมกับองคกรอาสาสมัครอื่นๆดวย เชน ถามีกลุมที่จะไปบริจาคอุปกรณการเรียนใหกับเด็กกำพรา พวกเขาก็จะไปรวมทำกิจกรรมเลานิทานใหกับเด็กดอยโอกาสเหลานั้นดวย หรือถามีตลาดนัดการกุศล พวกเขาก็จะเขารวมดวยการขายหนังสือนิทานและจัดกิจกรรมวาดภาพลอเลียน นอกเหนือจากการเลานิทานแลว MST ยังจัดการประชุมเชิงปฏิบัติการในหัวขอ ตางๆ อีกดวย อาทิเชนการแสดงการนำเสนอและอื่นๆ พวกเขากระตุนใหคนในพมาเกิดความรักและหวงแหนในนิทานพื้นบาน ที่แฝงดวยจริยธรรมที่กำลังจะเลือนหายไป ดวยการจัดกิจกรรมในรูปแบบงานใหญๆ เชน BarCamp Yangon ปจจุบันกลุมเลานิทานพื้นบานไดขยายสาขาออกไป โดยใชชื่อวา MST (เย สา เกี่ยว) ซึ่งเปนกลุมที่จัดตั้งขึ้นในเมืองเล็กๆ ชื่อวา เย สา เกี่ยวเพื่อจัดกิจกรรมเลานิทานสำหรับเด็ก “ฉันไดเรียนรูวิธีการที่จะสื่อสัมพันธกับผูคนไดมากขึ้นกวาแตกอน”เอนดราเมี๊ยท ซุ เวย เปนคนหนึ่งที่ไดรับประโยชนจากการเขารวมกลุม MST “และฉันรูสึกมีความสุขจริงๆที่ไดเห็นเด็กกำพราสนุกสนานกับนิทานที่ฉันเลา” เธอเลาตอ ขณะที่อาสาสมัครสวนใหญกำลังขะมักเขมนอยูกับปญหาและสถานการณสังคมในปจจุบัน แต MST กำลังสาละวนอยูกับการสรางอนาคตของเด็กๆ ที่จะเปนผูนำรุนเยาวในวันขางหนา

สนใจขอมูลเกี่ยวกับ MSTดูขอมูลเพิ่มเติมไดที่: www.storyteller.myanmarsar.org

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

กลุมนักเลานิทานพื้นบานพมา

AYM MAGAZINE 47

“Being involved in volunteer work [at BDAC] has definitely shaped me into a better character, helped me to recognize my undiscovered skills and allowed me to earn valuable work experience,” said Nadirah Daud, a Physical Education student at University Brunei Darussalam and a volunteer at BDAC. Brunei Darussalam AIDS Council is a non-profit organization established in 2000. Its main objectives are to raise awareness on HIV/AIDS in Brunei and educate people (especially young people) on related issues regarding Sexually Transmitted Infection, Unwanted Pregnancy and Social Issues. Although BDAC wants to make a big impact on society, it relies on public donations and sponsorships from companies, government agencies and individuals. To reach its objectives, BDAC engages youth in voluntary works, trainings and outreach programs because ‘Advocate. Educate. Empower.’ is the motto of BDAC. “Our work is mainly raising awareness on HIV & AIDS to the community especially to the young people. We do this with positive peer influence, voluntary work, empowerment program, and capacity building through trainings,”

Iswandy Ahmad, the current President of Brunei Darussalam AIDS Council says in an email. He continues, “Utilizing young peoples’ favorite past-times like sports and hangouts, BDAC organizes programs that contribute to the development of young people. Sports can be used to spread awareness and establish networking, and hangouts can be used to organize youth trainings to develop the ability of young people by building their capacity." To effectively engage youth in volunteering, BDAC created a youth division called ‘The Penyinar Club’ in 2001. The club has more than 50 potential and active members of ages ranging from early teens to late 20s, who come from different institutions across the country. In this club, youth are offered opportunities to create and organize their own projects and activities within the main objectives of the organization. One of many successful programs run by Penyinar Club is HIV Awareness Program for Peers and Youth (HAPPY). Twice a year, HAPPY is conducted at schools throughout the four districts of Brunei Darussalam by volunteers from Penyinar Club to increase awareness

By involving youth in this volunteer work, we are assisting our government, especially the Ministry of Education, Ministry

of Health and Ministry of Culture, Youth & Sports in

engaging young people and the society on HIV & AIDS issues.

We are seen as the "educators" on HIV & AIDS and

"facilitators" of youth empowerment program.

among young people about teenage pregnancy and sexually transmitted infections. By conduct-ing this program, not only can volunteers share their knowledge with other youth in the community, but they also can earn hand-on learning experiences. HAPPY has earned its recognition both nationally and internationally. “By involving youth in this volunteer work, we are assisting our government, especially the Ministry of Education, Ministry of Health and Ministry of Culture, Youth & Sports in engaging young people and the society on HIV & AIDS issues. We are seen as the "educators" on HIV & AIDS and "facilitators" of youth empower-ment program,” Iswandy explains. Volunteerism apparently benefits the volunteers as much as it does the public, The fact that these young volunteers whole-heartedly want to make a change in their society shall not be overlooked. It is like the old quote that states there is nothing stronger than a heart of volunteer. “To me, volunteerism is serving others for free but for a good cause,” said Nadirah, volun-teer captain of Penyinar Club at BDAC.

By Chanvetey Vann

Brunei Darussalam AIDS Council (BDAC)

Learn more about BDAC at www.bdac_penyinar.webs.com

48 AYM MAGAZINE

หรือกิจกรรมของตนเองไดอยางสรางสรรค โดยมีเงื่อนไขคือ กิจกรรมดังกลาวตองสอดคลองกับวัตถุประสงคของ BDAC ปจจุบันสโมสรเปนยินามีสมาชิกตั้งแตวัยรุนตอนตนจนถึงเยาวชนอายุเกือบ 30 ป จำนวนมากกวา 50 คน ตัวอยางโครงการของสโมสรเปนยินาที่ประสบความสำเร็จและไดรับการยอมรับ ทั้งในระดับประเทศและตางประเทศ คือ โครงการ “HAPPY” (โครงการสรางความรูความเขาใจเกี่ยวกับปญหาโรคเอดสใหแกเพื่อนเยาวชน) วิธีการทำงานของ "HAPPY" คือสงอาสาสมัครจากสโมสรไปจัดกิจกรรมตามโรงเรียนตางๆ ปละ 2 ครั้ง เพื่อใหความรูแกเด็กนักเรียนในเรื่องการตั้งครรภของวัยรุน และโรคติดตอทางเพศสัมพันธ อิสวันดี อธิบายเพิ่มเติมวา "การที่เรารณรงคใหคนหนุมสาวและคนในสังคมเขาใจปญหาที่เกิดจากโรคเอดส ก็เทากับเรากำลังชวยรัฐบาลทำงานในหลายสวน โดยเฉพาะกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงวัฒนธรรม เยาวชนและกีฬา เราจึงเปนเสมือนผูใหการศึกษาในเรื่องโรคเอดส และเปนตัวชวยในการพัฒนาศักยภาพใหแกเยาวชน การทำงานอาสาสมัครกอใหเกิดผลดีทั้งตอบุคคลที่เปนอาสาสมัครและสังคมสวนรวม แตความจริงเบื้องหลังที่ไมควรมองขามคือหัวใจอันงดงามและเขมแข็งของอาสาสมัครที่หวังจะเปลี่ยนแปลงสังคมใหดีขึ้น ดังเชนคำพูดเกาแกที่วา "ไมมีสิ่งใดแข็งแกรงเกินกวาหัวใจของเหลาอาสาสมัคร" นะดิรา หัวหนาอาสาสมัครสโมนเปนยินา กลาววา "สำหรับฉันงานอาสาสมัครคือการรับใชผูอื่น แมไมไดเงินทองเปนรางวัลตอบแทน แตก็เปนไปเพื่อความดีงามของสังคมสวนรวม"

สนใจขอมูลเกี่ยวกับARI ดูขอมูลเพิ่มเติมไดที่: www.bdac_penyinar.webs.com

อารียา ติวะสุรเดช แปล

สภาเอดสบรูไนดารุสซาลาม

นะดิรา ดัด นักศึกษามหาวิทยาลัยบรูไนดารุสซาลาม และอาสาสมัครประจำองคกรดานโรคเอดสแหงบรูไนดารุสซาลาม (BDAC) เลาวา "งานอาสาสมัครชวยใหฉัน มีบุคลิกภาพที่ดีขึ้น ฉันไดรับประสบการณและคนพบศักยภาพที่ซอนอยูภายใน" BDAC เปนองคกรที่ไมแสวงหาผลกำไร กอตั้งขึ้นเมื่อป ค.ศ. 2000 โดยมีวัตถุประ-สงคเพื่อรณรงคใหเยาวชนและชาวบรูไนตระหนักถึงปญหาที่เกิดจากโรคเอดส โรคติดตอทางเพศสัมพันธ การตั้งครรภโดยไมพึงประสงค รวมถึงปญหาสังคมอื่นๆ แมจะมุงทำงานเพื่อสังคมอยางเต็มที่ แตการทำงานขององคกรก็ขึ้นอยูกับทุนสนับสนุนจากเงินบริจาคของบริษัทเอกชนหนวยงานภาครัฐ และผูมีจิตศรัทธาทั่วไป การทำงานของ BDAC คือการรณรงคใหเยาวชนรวมเปนอาสาสมัครและเขารวมโครงการฝกอบรมตางๆเพื่อใหเปนไปตามคติพจนขององคกรที่วา "สนับสนุน ใหการศึกษา พัฒนาศักยภาพ" อิสวันดี ฮัมหมัด ประธาน BDAC คนปจจุบันกลาวถึงภารกิจหลักของ BDAC วา "คือการทำใหคนในสังคม โดยเฉพาะคนหนุมสาว ไดตระหนักถึงปญหาที่เกิดจากโรคเอดส โดยใชวิธีการตางๆ เชน การบอกตอผานกลุมเพื่อน การทำงานอาสาสมัคร และการฝกอบรมตางๆ" “นอกจากนี้ BDAC ยังนำกิจกรรมที่เยาวชนชื่นชอบคือ กีฬาและการรวมกลุมสังสรรค มาใชเปนกิจกรรมพัฒนาศักยภาพพวกเขาดวย โดย BDAC ใชกีฬาเปนสื่อเพื่อใหคนหนุมสาวไดตระหนักรับรูปญหา และเปดโอกาสใหพวกเขาไดทำความรูจักกัน สรางเครือขายระหวางกันและกัน ขณะที่กิจกรรมรวมกลุมสังสรรคถูกนำไปใชเพื่อฝกฝนพัฒนาความสามารถใหแกเยาวชน" เนื่องจาก BDAC ตองการใหเยาวชนมีสวนรวมในงานอาสาสมัครอยางเต็มที่ จึงไดกอตั้ง "สโมสรเปนยินา" ขึ้นในป ค.ศ.2001 และเปดโอกาสใหเยาวชนที่เปนสมาชิกสโมสรมีสิทธิ์จัดทำโครงการ

การที่เรารณรงคใหคนหนุมสาวและคนในสังคมเขาใจปญหาที่เกิดจากโรคเอดส ก็เทากับเรากำลังชวยรัฐบาลทำงานในหลายสวน

โดยเฉพาะกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงวัฒนธรรม เยาวชนและกีฬา เราจึงเปนเสมือนผูใหการศึกษา ในเรื่องโรคเอดส และเปนตัวชวย ในการพัฒนาศักยภาพใหแกเยาวชน

AYM MAGAZINE 49

“For the next five years we intend to focus on peace and develop-ment among indigenous youth,” said Long Khet, a director of Youth for Peace (YFP), a Cambodian NGO. He goes on to explain that if a country develops without a concept of peace, its people will suffer from that development. YFP was founded in 1999 and has offices in five provinces; so far it has worked in the field of ‘youth and leadership.’ In 2011, there were about 200 youth volunteers throughout the country. One of YFP’s projects is aimed at helping communities resettled out of Phnom Penh by the Government: volunteers work in the fields and train resettled families in appropri-ate skills to earn a living. Each of its projects weds the concept of peace and the role of youth. By concentrating their efforts in field work—community services—youth volunteers increase capacity-building at the grass-roots level. They work directly with communi-ties, and are in close contact with local authorities, monks, and residents. Morn Nacha (21), a third-year psychology student at Phnom Penh’s Royal University, volun-teered in 2010 to work with YFP for one year. She is now working on her own project with a group of seven other young people coming from different backgrounds. “At first, just learning to work together represented quite a challenge for the group’s members, but now we’re getting better at it since we were able to consult with a senior member of YFP,” she says. Any time they can get free, her group trains villagers to raise chickens in Kandal Province. This is the first time she does this type of skill-building in a rural area.

Nacha’s YFP training consisted of seven short courses before she was sent off to work in the community. She finds such work more reward-ing than earning a salary, and feels really appreciated for what she is doing, adding that “although I don’t see that I’m making such a big impact right now, I do believe that in the future I will do some-thing bigger for my society base because of lessons learned through my YFP work and training.” She now has the confidence to identify a community’s needs and problems, as well as to deal with them. Nacha does not think it strange that she studies psychology while working in the agricultural sector, as long as she can participate in improving society in some way.

By Sothea Ines and Ou Bannong

Although I don’t see that I’m making such a big impact right now, I do believe that in the future I will do something bigger for my society base because of lessons learned

through my YFP work and training.

Youth For Peace (YFP)

50 AYM MAGAZINE

แมสิ่งที่ทำจะไมยิ่งใหญมากมาย แตฉันเชื่อวาประสบการณที่ไดเรียนรูจาก YFP จะทำ

ใหฉันทำบางสิ่งที่ยิ่งใหญกวานี้ใหสังคมไดในอีกไมชา

“ในอีก 5 ปขางหนา เราจะมุงเนนดานสันติภาพและการพัฒนาในหมูเยาวชนทองถิ่น” ลอง แขด ผูอำนวยการเยาวชนเพื่อสันติ (Youth For Peace: YFP) และเจา-หนาที่เอ็นจีโอชาวกัมพูชาอธิบายวา หากมีการพัฒนาประเทศโดยไมคำนึงถึงแนวคิดเรื่องสันติภาพ คนในสังคมจะตองเจ็บปวดจากการพัฒนานั้น YFP กอตั้งขึ้นเมื่อป ค.ศ. 1999 และมีสำนักงาน 5 แหงซึ่งตั้งอยูในจังหวัดตางๆของกัมพูชา ปจจุบัน YFP ทำงานดาน “เยาวชนและความเปนผูนำ” ในป ค.ศ. 2011 มีเยาวชนอาสาสมัครจำนวน 200 คนทั่วประเทศไดเขารวมโครงการหนึ่งของ YFP ซึ่งมีเปาหมายในการชวยเหลือชุมชนที่รัฐบาลใหยายไปตั้งถิ่นฐานใหมนอกเมืองพนมเปญ โดยอาสาสมัครกลุมนี้ไดเขาไปทำงานตามไรนาและชวยฝกทักษะในการประกอบอาชีพแกครอบครัวตางๆ ในพื้นที่ดังกลาวนี้ โดยโครงการแตละโครงการของ YFP ไดผสมผสานแนวคิดเรื่องสันติภาพและบทบาทของเยาวชนเขาดวยกัน ดวยความมุงมั่นในการทำงานภาคสนาม หรืองานบริการชุมชน เยาวชนอาสาสมัครไดมีสวนชวยในการเสริมสรางศักยภาพของสังคมระดับรากหญาตลอดจนไดทำงานรวมกับคนในชุมชนอยางใกลชิด ทั้งเจา-หนาที่จากทางการ พระสงฆ หรือแมแตชาวบานเอง

มอน นาชา อายุ 21 ป นักศึกษาจิตวิทยา ปสาม มหาวิทยาลัย Phnom Penh’s Royal University เคยทำงานอาสาสมัครกับ YFP เปนเวลา 1 ป ปจจุบันเธอกำลังทำโครงการของตัวเองรวมกับกลุมเพื่อนเยาวชนอีก 7 คน ที่มีประสบ-การณแตกตางกัน “ตอนแรก แคเรียนรูที่จะทำงานรวมกันก็เปนเรื่องทาทายสำหรับสมาชิกในกลุมแลว แตตอนนี้ทุกอยางกำลังดีขึ้น เพราะเรามีผูใหญใน YFP คอยใหคำปรึกษา” มอน นาชา กลาว เมื่อใดก็ตามที่กลุมของนาชามีเวลาวาง พวกเขาจะเดินทางไปสอนวิธีการเลี้ยงไกใหกับชาวบานในจังหวัดกันดาล นี่จึงเปนครั้งแรกที่เธอไดทำงานดานการฝกทักษะใหกับชาวบานในพื้นที่หางไกล YFP ไดจัดอบรมหลักสูตรระยะสั้น 7 หลักสูตรใหแกนาชา กอนที่จะสงใหเธอไปทำงานในชุมชนชนบท เธอคนพบวางานอาสาสมัครมีคามากกวาเงินทอง และรูสึกซาบซึ้งกับสิ่งที่เธอไดทำ เธอกลาววา “แมสิ่งที่ทำจะไมยิ่งใหญมากมาย แตฉันเชื่อวาประสบการณที่ไดเรียนรูจาก YFP จะทำใหฉันทำบางสิ่งที่ยิ่งใหญกวานี้ใหสังคมไดในอีกไมชา” ตอนนี้นาชาไดมองเห็นปญหาและความตองการของชุมชนและรูวิธีการรับมือกับสิ่งเหลานี้

นาชาคิดวาการเลือกเรียนจิตวิทยาไปพรอมกับการทำงานดานการเกษตรไมใชเรื่องแปลก ตราบเทาที่เธอยังสามารถชวยเหลือสังคมได

เยาวชนเพื่อสันติ (YFP)มัญชรี พงศสุทธิ แปล

AYM MAGAZINE 51

By Ryan Febrianto

Created in 2006 with the support of several Indonesian National Youth Ambassadors, Aliansi Remaja Independen (ARI), known by its slogan "We Speak, We Act!" has an ambitious vision to raise awareness among young people through positivity. Specifically, the group promotes comprehensive sexuality education for youth, including in the areas of HIV-AIDS and human rights. Indonesian Fact asserts that youth movements need to collabo-rate with well-established adult organizations if they want to be trusted. Young people still haven't earned the support and trust to form independent organizations under the government. Therefore, many of today’s youth organiza-tions in Indonesia were built in the shadows of formal organizations and interests. But Aliansi Remaja Independen (ARI) has made a big difference, they have succeeded in making a truly independent youth organiza-tion focused on sexuality issues among youth in Indonesia, without working under the auspices of any formal adult organization. Their commitment in promoting their grass-roots programs and their passion in promoting diversity are the keys to success of their 7-year existence. Aliansi Remaja Independen is proof that young people are able to make big differences, and solve many kinds of problems through social action. One of the most well-known activities that ARI has conducted was its National Youth Forum, which was attended by hundreds of youth activists from around the country. Also, in the name of promoting

anti-discrimination of the LGBTIQ (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgen-der, Intersex and Questioning) and sex workers’ communities in Indonesia, ARI has conducted several forums, gatherings, and events to empower those commu-nities to uphold their human rights. By engaging in youth-based actions, advocacy, and several grass-root programs, ARI has already involved many young people aged 15-28 years old under its branch organizations around the country. ARI has grown in size and now has branches in 6 regions across Indonesia. “ARI is amazing! I still can’t believe I can have a great opportu-nity to be involved in such a diverse organization like this. The members come from diverse backgrounds, such as young sex workers, homosexuals, trans-gendered, and young people living with HIV-AIDS. ARI teaches us to celebrate diversity by respecting each other, and working with each other with no barriers, no discrimination. This is one of the unique aspects of ARI which you might not find it in any other organization!” said Nia, a member who will also be ARI’s representative for the International-Conference on Population and Development (ICPD) in New York, this March.

ARI is amazing! I still can’t believe I can have a great opportunity to be involved in such a

diverse organization like this. The members come from diverse

backgrounds, such as young sex workers,

homosexuals, trans-gendered, and

young people living with HIV-AIDS. ARI teaches us to celebrate diversity by respecting each other, and working with each other with no barriers, no discrimination. This is one of the unique aspects of ARI which

you might not find it in any other organization!

Aliansi Remaja Independen (ARI)

“One other thing, everyone can be an ARI member, as long as they want to respect other people’s rights, respect diversity, and are fully committed to the programs,” Nia added. Additionally, ARI has cooperated with CHOICE for Youth, a 'Sexuality and Youth' organization located in Utrecht, Netherlands. ARI has also been funded by several donors, such as UNFPA, UNAIDS, UNESCO, etc. It ultimately shows us that the professionalism of this organization deserves to be taken into account. "Until now, we have 6 branches around the country, and in each of them we have about 15-25 youth volunteers, and this number of volunteers is still increasing," said Fita, the General Secretary of ARI. So far, ARI has more than 500 members from all around Indonesia.

Learn more about ARI at www.aliansiremajaindependen.org

ARI กอตั้งขึ้นเมื่อป ค.ศ. 2006 โดยการรวมตัวกันของยุวทูตอินโดนีเซียแหงชาติ (Indonesian National Youth Ambassadors) มีสโลแกนเปนที่รูจักกันดีวา “เราพูด เราทำ!” มีวิสัยทัศนในการทำใหคนหนุมสาวเกิดความตระหนักดวยการปฏิบัติการเชิงบวก โดยเฉพาะอยางยิ่งในการทำงานรณรงค เพื่อทำความเขาใจเรื่องเพศศึกษารวมถึงโรคเอดสและประเด็นทางสิทธิมนุษยชน Indonesian Fact กลาววาขบวนการเคลื่อนไหวของคนหนุมสาวจำเปนที่จะตองประสานความรวมมือกับองคกรทางกฎหมายของผูใหญดวย หากพวกเขาตองการที่จะไดรับความไววางใจและการพัฒนาที่ดี มันเปนการยากที่จะกลาววาคนหนุมสาวยังไมไดรับความไววางใจจากรัฐในกอตั้งองคกรที่เปนอิสระ ดังนั้นองคกรเยาวชนจำนวนมากในอินโดนีเซีย จึงกอตั้งขึ้นภายใตรมเงาขององคกรที่เปนทางการและกลุมผูสนใจ

แต ARI ไดสรางความแตกตางอยางใหญหลวง พวกเขาประสบความสำเร็จในการสรางองคกรเยาวชนที่เปนอิสระอยางแทจริง โดยทำงานบนฐานประเด็นปญหาเกี่ยวกับความหลากหลายทางเพศในหมูเยาวชนอินโดนีเซีย โดยปราศจากการอุปถัมภขององคกรผูใหญใดๆ ดวยเจตจำนงที่แนวแนในการทำงานกับกลุมรากหญา และความตั้งใจที่จะเผยแพรและสนับสนุนความหลากหลายทางเพศในสังคมอินโดนีเซีย ซึ่งถือเปนกุญแจดอกสำคัญในการยืนหยัดทำงานตลอดเจ็ดปที่ผานมาของพวกเขา ARI ไดพิสูจนใหเห็นวาคนหนุมสาวสามารถสรางการเปลี่ยนแปลงได และสามารถแกไขปญหาตางๆที่เกิดขึ้นกับเยาวชน ผานปฏิบัติการทางสังคมไดจริง หนึ่งในปฏิบัติการที่เปนที่รูจักกันดีและประสบความสำเร็จอยางมากของ ARI คือการจัดเวทีเยาวชนแหงชาติ (National Youth Forum) ที่มีนักกิจกรรมรุนใหมเขารวมงานหลายรอยคนจากทั่วประเทศ ในนามของกลุมสงเสริมการตอตาน

กลุมเยาวชนเสรีอินโดนีเซียอารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

52 AYM MAGAZINE

AYM MAGAZINE 53

การเลือกปฏิบัติทางเพศที่มีความหลากหลายในสังคม (LGBTIQ) และชุมชนผูขายบริการทางเพศในอินโดนีเซีย ARI ไดจัดใหมีเวทีแลกเปลี่ยนความคิดเห็นหลายครั้ง มีการรวมตัวกัน และจัดมหกรรมรณรงคตางๆ เพื่อสรางความเขมแข็งใหกับกลุมคนเหลานี้ ใหมีความกลาหาญ เพื่อที่จะลุกขึ้นมาปกปองสิทธิมนุษยชนของตนเองใหได ดวยแนวทางการทำงานที่เนนใหเยาวชนปฏิบัติการทางสังคมในการรณรงค และทำกิจกรรมในระดับรากหญามากมายหลายโครงการ ARI ไดทำใหกับเยาวชนจำนวนมากที่มีอายุนับตั้งแต15-28 ป ภายใตองคกรสาขาทั่วประเทศ ไดเขามามีบทบาทและมีสวนรวมในการแกไขปญหาเยาวชน จากขอมูลที่รวบรวมไดในเว็บไซต แสดงใหเห็นวาปจจุบัน ARI มีองคกรสาขากระจายอยูใน 6 ภูมิภาคทั่วประเทศ “ARI นาทึ่งจริงๆ! ฉันยังไมอยากเชื่อเลยวาตัวเองจะไดมีโอกาสที่ดีในการเขารวมกลุมที่มีความหลากหลายมาก อยางเชน เยาวชนผูขายบริการทางเพศ, กลุมรักรวมเพศ, กลุมกาวขามเพศสภาพ และกลุมเยาวชนผูติดเชื้อ ARI สอนใหพวกเราเคารพความหลากหลาย ดวยการใหความเคารพผูอื่น และทำงานกับพวกเขาอยางไมมีกำแพงและไมมีการเลือกปฏิบัติ นี่เปนเอกลักษณที่เปนเอกภาพเฉพาะตัวของ ARI ที่คุณอาจจะไมคอยไดพบในองคกรใด” เนีย กลาว

ARI นาทึ่งจริงๆ! ฉันยังไมอยากเชื่อเลยวา

ตัวเองจะไดมีโอกาสที่ดีในการเขารวมกลุมที่มีความ

หลากหลายมาก อยางเชน เยาวชนผูขายบริการทางเพศ,

กลุมรักรวมเพศ, กลุมกาวขามเพศสภาพ

และกลุมเยาวชนผูติดเชื้อ ARI สอนใหพวกเรา

เคารพความหลากหลาย ดวยการใหความเคารพผูอื่น

และทำงานกับพวกเขาอยางไมมีกำแพงและไมมีการเลือกปฏิบัติ

นี่เปนเอกลักษณที่เปนเอกภาพเฉพาะตัวของ ARI ที่คุณอาจจะไมคอยไดพบในองคกรใด

เนียเปนสมาชิกคนหนึ่งของ ARI ที่จะไปเปนตัวแทนเยาวชนในการเขารวมประชุมวาดวยการพัฒนาประชากรนานา-ชาติ หรือ International Conference on Population and Development (ICPD) ที่นิวยอรคในเดือนมีนาคมนี้ “ทุกคนสามารถเปนสมาชิกของ ARI ได ตราบใดที่พวกเขาตองการที่จะเคารพสิทธิของผูอื่น เคารพความหลากหลายของผูคน และมีความมุงมั่นในการทำงานโครงการตางๆ” เนีย กลาวเสริม นอกจากนี้ ในการพัฒนาองคกร ARI ไดประสานงานกับองคกร CHOICE for Youth ซึ่งเปนองคกรที่ทำงานในประเด็นเยาวชนและเพศศึกษา ซึ่ง ตั้งอยูที่เมือง Utrecht, ประเทศเนเธอรแลนด ARI ไดรับการสนับสนุนจากแหลงทุนหลายแหง อาทิเชน UNFPA, UNAIDS, UNESCO, เปนตน กลาวไดวา ARI ไดแสดงใหเห็นถึงความเปนองคกรมืออาชีพที่เปนรูปธรรม “ปจจุบันเรามีองคกรสาขา 6 แหงทั่วประเทศ แตละสาขามีอาสาสมัครเยาวชนประมาณ 15-25 คน และยังคงมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ” ฟตา เลขาธิการของ ARI กลาว จนถึงขณะนี้ ARI มีสมาชิกมากกวา 500 คนจากทั่วประเทศในอินโดนีเซีย

สนใจขอมูลเกี่ยวกับARI ดูขอมูลเพิ่มเติมไดที่: www.aliansiremajaindependen.org

54 AYM MAGAZINE

Translated by Atchara Simlee

Nowadays, many sectors consider “development” to be important. However, how to make “development” bring the most positive changes and cause the least negative effects is consider-ably challenging for involved agencies. Sustainable development is an approach that a Lao-rooted and not-for- profit organization called “The Participatory Development Training Center” (PADETC) has adopted since 1996. Currently, it has distinctive development work and has gained recognition nationally and regionally. The ultimate goal of PADETC is “Education for Sustainable Devel-opment”. It focuses on enhancing young people’s potential. Sisou-vanh Chanthalangsy the 31-year-old Head of Training Service Unit, Eco-Forest Learning Center emphasized “We expect Lao youth who have been trained by PADETC, to become quality young people with traditional hearts. They also learn to be inquisitive, selective and adaptable to a changing society. Moreover, in the near future, they will have to work effectively with other organizations in order to develop Laos in a sustainable way.” One of PADETC’s projects focusing on developing young people through education is “The Quality School Program”. The program has been running since 2002 working with 10 primary schools in Vientiane. It aims to improve the quality of education through developing lesson plans and creating locally-based teaching aids. It also supports “Experiential learning” and “Child-centered” approaches to learning via extra-curricular education. In addition,

We expect Lao youth who have been trained by PADETC,

to become quality young people with traditional hearts. They also learn to be inquisi-tive, selective and adaptable

to a changing society. Moreo-ver, in the near future, they will have to work effectively

with other organizations in order to develop Laos

in a sustainable way.

the program also encourages full participation from parents, Buddhist monks and local organi-zations in communities. Now this initiative has been successful and was accepted by the Lao govern-ment. So far, more than 60 schools throughout the country have become part of the program. The success of the “Quality School Program” inspired PADETC to open a demonstration school called “Sompanya School” in 2009. The school provides education for students from kindergarten to grade 9. The educational level will be extended to grade 12 in the near future. The school offers opportunity for Lao young people to work as teacher assistants who can practice their working skills with other involved people”. Sisouvanh added. Lamngeun Manywong, one of the PADETC staff who started by volunteering with this organization said “the Quality School Program encourages me to think differently from others. Volunteer work is not what most teenagers here are interested in. However, this kind of work opens to young people the door for helping Lao society. I did not get paid when I volunteered but my vision and working skills considerably improved” Regarding the sustainable development model and the success of Quality School Program, “PADETC plans to establish a university where Lao young people can learn in depth about working process and thinking skills. They will not only get a degree but also develop concepts of sustainable development in order to work for a living and develop Laos at the same time” This future project

mentioned by “Sisouvanh” is going to be another promising project which will bring more concrete sustainability in developing Laos.

Learn more about PADETC at www.padetc.org

The Participatory Development Training Center (PADETC)

AYM MAGAZINE 55

ในปจจุบัน “การพัฒนา” เปนเรื่องที่หลายภาคสวนใหความสำคัญ โจทยที่ทาทายอยางยิ่งสำหรับคนทำงานพัฒนา คือ ทำอยางไรจึงจะเกิดการพัฒนาอยางยั่งยืน ที่กอใหเกิดการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกเปนสวนใหญ และสงผลกระทบในเชิงลบเปนสวนนอย แนวทางการพัฒนาอยางยั่งยืนดังกลาว คือ แนวทางที่ “ศูนยอบรมรวมพัฒนา PADETC” (The Participatory Devel-opment Training Center) ซึ่งเปนองคกรทองถิ่นที่ไมหวังผลกำไรของลาว ไดยึดเปนหลักในการดำเนินงานพัฒนาสังคมมาตั้งแตป ค.ศ. 1996 ปจจุบัน PADETC มีผลงานดานการพัฒนาที่มีชื่อเสียงโดงดัง อีกทั้งมีลักษณะการดำเนินงานที่โดดเดนเปนเอกลักษณ จนเปนที่ยอมรับทั้งในระดับประเทศและระดับภูมิภาค แนวคิดการทำงานของ PADETC คือ การใชการศึกษาเปนเครื่องมือในการพัฒนาอยางยั่งยืน โดยเนนการเสริมสรางศักยภาพของเยาวชน สีสุวรรณ จันทรรังสี อายุ 31 ป หัวหนาแผนกฝกการบริการและฝกอบรมศูนยอบรมเรียนรูสวนไมลาวของ PADETC เนนย้ำเสมอวา “เราคาดหวังใหคนรุนใหมที่เคยรวมงานกับ PADETC เปนเยาวชนลาวที่มีคุณภาพและมีหัวใจอนุรักษ รูจักตั้งคำถาม เลือกรับ และปรับตัวใหเขากับสังคมที่เปลี่ยนแปลงอยูตลอดเวลา อีกทั้งสามารถทำงานรวมกับภาคสวนอื่นๆไดเปนอยางดีเพื่อจะเปนกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศอยางยั่งยืนไดตอไป” หนึ่งโครงการตัวอยางของ PADETC ที่มุงเนนพัฒนาเยาวชนผานการศึกษา คือโครงการ “โรงเรียนคุณภาพ” (Quality School Program) ซึ่งเริ่มดำเนินงานตั้งแตป ค.ศ. 2002 โดยนำรองในโรงเรียนประถมศึกษา 10 แหงของเขตนครหลวงเวียงจันทน

มีจุดประสงคเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษา โดยการพัฒนาแผนการเรียนการสอน การสรางสื่อการสอนที่เนนความเปนทองถิ่น การสงเสริมใหผูเรียนไดเรียนรูจากประสบการณตรง และใหผูเรียนเปนศูนยกลางในการรวมกิจกรรมเสริมหลักสูตรที่หลากหลาย รวมถึงสงเสริมใหคนในชุมชนทองถิ่น ทั้งผูปกครอง ครู พระสงฆ และองคกรตางๆไดเขามามีสวนรวมในการพัฒนาดังกลาว ปจจุบันโครงการนำรองนี้ประสบความสำเร็จและไดรับการยอมรับจากรัฐบาลลาว จึงไดมีการเพิ่มจำนวนโรงเรียนที่เขารวมโครงการอีกมากกวา 60 แหงทั่วประเทศ ความสำเร็จของโครงการ “โรงเรียนคุณภาพ” ไดจุดประกายใหชาว PADETC กอตั้ง “โรงเรียนสมปญญา” ซึ่งเปนโรงเรียนสาธิต ในป ค.ศ. 2009 โดย เปดสอนตั้งแตระดับชั้นอนุบาลถึงมัธยมศึกษาตอนตน และจะขยายไปถึงระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในอนาคตอันใกลนี้ สีสุวรรณ ขยายความเพิ่มเติมวา “ทางโรงเรียนไดเปดโอกาสใหเยาวชนไดเขามาทำงานเปนครูผูชวย และใชความสามารถที่มีในการทำงานรวมกับทุกฝายที่เกี่ยวของ” ลำเงิน มณีวงศ อายุ 25 ป เจาหนาที่องคกร PADETC ซึ่งเริ่มตนทำงานจากการเปนอาสาสมัคร กลาววา“โครงการโรงเรียนคุณภาพ ฝกใหเราคิดตางจากคนอื่น งานอาสาสมัครเปนสิ่งที่วัยรุนลาวนอยคนจะเลือกทำ แตงานอาสาสมัครเปดโอกาสใหเราไดทำงานเพื่อสังคม ถึงแมจะไมไดคาตอบแทน แตเราไดพัฒนาความคิด และทักษะการทำงานรวมกับผูอื่น” จากหลักการพัฒนาอยางยั่งยืนและความสำเร็จอันงดงามขางตน สีสุวรรณ กลาวถึงความเปนไปไดของโครงการ PADETC ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเพื่อตอบโจทยการพัฒนาสังคมลาวอยางยั่งยืนและเปนรูปธรรมมากขึ้นวา “PADETC

วางแผนจะกอตั้งมหาวิทยาลัยเพื่อใหเยาวชนลาวไดเขามาเรียนรูกระบวนการทำงาน และพัฒนากระบวนการคิดอยางเต็มที่ นักศึกษาของเราจะไมไดเพียงแคปริญญาบัตรเทานั้น แตยังไดความรูและหลักคิดในการพัฒนาอยางยั่งยืน เพื่อนำไปประกอบอาชีพและพัฒนาสังคมควบคูไปดวย”

ติดตามเรื่องราวของ PADETC เพิ่มเติมไดที่ www.padetc.org

เราคาดหวังใหคนรุนใหมที่เคยรวมงานกับ PADETC

เปนเยาวชนลาวที่มีคุณภาพและมีหัวใจอนุรักษ รูจักตั้งคำถาม เลือกรับ และปรับตัวใหเขากับสังคม

ที่เปลี่ยนแปลงอยูตลอดเวลา อีกทั้งสามารถทำงานรวมกับ

ภาคสวนอื่นๆไดเปนอยางดีเพื่อจะเปนกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศอยางยั่งยืนไดตอไป

ศูนยอบรมรวมพัฒนา PADETCโดย อัจฉรา สิมลี

56 AYM MAGAZINE

By Kang Soon Chen

Tzu Chi Youth

organising charity dinners for the orphans. Tzu Chi Association commissioner Tan Lay Choo said the missions of Tzu Chi and its youth wing is to help others in need. She is proud that many students who have joined Tzu Zhi Youth stay on to become members and volunteers with the Tzu Chi Association. Janice Lee, 26, started participat-ing in activities organised by Tzu Zhi Youth since she was in second-ary school. “The experience of volunteering with Tzu Zhi Youth changed my perspective in life. I have learned to count my blessings,” she said. “Looking at those who are less fortunate, I realise that I am very lucky to be blessed with a comfort-able life and have family members who love me,” she added. Coming from a privileged background, Janice said it was a humbling experience for her to meet and serve the leprosy patients, orphans and the old folks. “The senior citizens in the leprosy hospital and the old folks home reminded me of my own grandparents at home. I feel that I appreciate them more now and I want to take good care of them,” said Lee.

Learn more about Tzu Chi at www.tzuchi.org

Religious-based organizations are the main drivers of volunteer activities for youth in Malaysia. Tzu Chi Youth, the youth arm of the Buddhist-based organization Tzu Chi, originating from Taiwan, is one of the most active youth volunteer bodies in the country. It is hard to miss the Tzu Chi Youth when they go out in the field with their white trousers uniform, and the female members have their hair plaited neatly. According to their leaders, the imposition of a strict dress code is to instill discipline among its members. Even though it is not a registered society in most campuses, Tzu Chi Youth recruits its members from the universities through word of mouth spread by its senior leaders. Celebrating its 15th anniversary recently, Tzu Chi Youth implements a system to integrate its new recruits into volunteer activities. It has a no-frills system to accept non-members and interested youth who join its activities on an on-and-off basis. Many students join as observers when they go on trips to visit the old folk homes and leprosy centres. Later on, they are recruited as members and participate in more labour-based volunteer act such as collecting recycling items and

The experience of volunteering with Tzu Zhi Youth changed my

perspective in life. I have learned to count

my blessings.

AYM MAGAZINE 57

เยาวชนฉือจี้ จัดวาเปนกลุมเยาวชนที่ทำงานอาสาสมัครอยางขยันขันแข็งมากที่สุดกลุมหนึ่งในมาเลเซีย องคกรแมคือมูลนิธิฉือจี้จากประเทศไตหวัน หลายคนจดจำเยาวชนฉือจี้ไดจากการแตงตัวที่เปนเอกลักษณ พวกเขาใสกางเกงขายาวสีขาว ขณะที่ผูหญิงถักผมเปยเปนระเบียบเรียบรอย ผูนำฉือจี้เห็นวาการแตงตัวตามกฎจะชวยปลูกฝงเรื่องระเบียบวินัยใหแกสมาชิก แมวามหาวิทยาลัยสวนใหญจะไมไดมีกลุมหรือชมรมฉือจี้อยู แตเยาวชนฉือจี้ก็หาสมาชิกจากมหาวิทยาลัยโดยอาศัยการบอกเลาแบบปากตอปากจากผูนำรุนพี่ ในวาระครบรอบ 15 ปของมูลนิธิฉือจี้ เยาวชนฉือจี้ไดเปดโอกาสใหคนที่ไมไดเปนสมาชิก และเยาวชนที่สนใจจะทำกิจกรรมระยะสั้น ไดเขารวมทำกิจกรรมอาสาสมัครในการไปเยี่ยมผูสูงอายุที่บานพักคนชราและศูนยดูแลคนโรคเรื้อน จึงมีนักเรียนหลายคนเขารวมกิจกรรมในฐานะผูสังเกตการณ พวกเขาเหลานี้เปนกลุมคนที่จะถูกคัดเลือกใหเขามาเปนสมาชิก และมีสวนรวมในกิจกรรมที่จะตองลงมือทำงานอาสาสมัครมากขึ้น เชน เก็บขยะที่นำไปรีไซเคิลได หรือจัดงานรับประทานอาหารการกุศลเพื่อนำเงินไปชวยเด็กกำพรา เปนตน ตัน เลห ชู เจาหนาที่มูลนิธิฉือจี้ กลาวถึงภารกิจของฉือจี้และเยาวชนวาคือการชวยเหลือผูอื่น เธอภูมิใจที่นักเรียนหลายคนไดเขามารวมงานกับเยาวชนฉือจี้ และไดกลายเปนสมาชิกทำงานอาสาสมัครกับฉือจี้ เจนิส ลี ในวัย 26 ป เริ่มเขารวมกิจกรรมที่เยาวชนฉือจี้จัดขึ้นตั้งแตเธอยังเรียนชั้นมัธยมศึกษา เธอกลาววา “ประสบการณการทำงานอาสาสมัครกับเยาวชนฉือจี้ทำใหมุมมองในการใชชีวิตของฉันเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น และฉันไดเรียนรูที่จะกตัญูรูคุณตอสิ่งดีงามตางๆ ในชีวิต”

เธอยังบอกอีกวา “มองดูคนที่เขาลำบากกวาฉันจึงรูวาตัวเองโชคดีมากที่มีชีวิตสุขสบายและมีครอบครัวที่รักฉัน” เนื่องจาก ลี มาจากครอบครัวฐานะดี เธอจึงรูสึกวาการที่ไดไปเยี่ยมและดูแลผูปวยโรคเรื้อน เด็กกำพราและผูสูงอายุ เปนประสบการณที่มีคุณคา เธอกลาววา “ผูสูงอายุในโรงพยาบาลรักษาผูปวยโรคเรื้อนและบานพักคนชราทำใหฉันคิดถึงปูยา ตายายของฉันที่บาน ฉันรูสึกดีกับพวกทานมากขึ้นและฉันก็อยากจะกลับไปดูแลพวกทาน”

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

เยาวชนฉือจี้

ประสบการณการทำงานอาสาสมัครกับเยาวชนฉือจี้ทำใหมุมมองในการใชชีวิต

ของฉันเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น และฉันไดเรียนรูที่จะกตัญูรูคุณ

ตอสิ่งดีงามตางๆ ในชีวิต

58 AYM MAGAZINE

In a country with a 70% rise in teenage pregnancy in the past

ten years, there is a need to enable and empower young

people. We are training them to make informed decision

about themselves, especially in terms of their sexual and

reproductive health

By Chanvetey Vann

Young Filipinos, like youth everywhere else, have been quite concerned about one issue facing them today: sexual and reproduc-tive health. This is why the Youth Peer Education Network (Y-PEER) was established in the Philippines in 2009 by Mario B. Balibago. It is a groundbreaking and comprehen-sive youth-to-youth initiative pioneered by UNFPA, reaching some 52 countries around the world. It aims to promote a healthy lifestyle and empower youth at different levels in important areas such as: ‘Meaningful Youth Participation,’ ‘Universal Access to Reproductive Health,’ and ‘Com-prehensive Sexual and Reproduc-tive Health Education.’ Leo Christian Villacortes Lauzon, a 22-year-old Y-PEER Focal Point, said: “In a country with a 70% rise in teenage pregnancy in the past ten years, there is a need to enable and empower young people. We are training them to make informed decision about them-selves, especially in terms of their sexual and reproductive health.” Y-PEER is mostly comprised of youth volunteers wishing to improve their community, acting as peer educators, trainers and youth advocates. Various training activities, workshops and campaigns are conducted through-out the country. “Some of the network’s member organizations also undertake to provide HIV/AIDS education. We have a school ready to educate young people on the disease, and

we even go to communities to bring the information to people at the grassroots level,” said Leo. Although vital to a young person’s jobs prospects, the Y-PEER experience brings much more to the young volunteer. Anzaira B. Roxas, 26, the current Filipino Y-PEER Focal Point In-Charge, explained that: “Y-PEER volunteer-ing does not only provide me with opportunities for employment but most importantly, as an individual, it changes my mindset, behavior and attitude towards life.” Becom-ing a Y-PEER volunteer is not meant to serve an individual’s personal interests but to contribute to making a bigger impact on the community. Leo explained that volunteers are made aware of the issues and changes in social and political development involved due to their effort, “They are construc-tively engaging and influencing policy-makers and decision-makers, and they are contributing to the improvement of basic social services, good governance, human rights, and youth participation.” Moreover, this is in accordance with the attitude of Asian youth toward volunteerism, as Leo claimed, “I can say that it gave mea sense of worth and identity.Nevertheless, one goodcharacteristic of Asian youth volunteers is that we are resilient, we rise above the odds and we continue to flourish in doing our task as stewards of a brighter future.”

Learn more about Y-PEER at http://www.facebook.com/ypeerpilipinas

Youth Peer Education Network (Y-PEER)

AYM MAGAZINE 59

ในชวงสิบปที่ผานมามีประเทศที่ตองเผชิญกับปญหาวัยรุนตั้งครรภเพิ่มขึ้นถึง 70% เราจึงจำเปนตองใหคนหนุมสาว

มีความรู ความเขาใจในเรื่องเหลานี้ เราจัดการฝกอบรมเพื่อใหพวกเขาตัดสินใจในเรื่องของตนเองไดดีขึ้น โดยเฉพาะในเรื่องเพศและอนามัยการเจริญพันธุ

หนุมสาวชาวฟลิปปนสเปนคนอีกกลุมหนึ่งที่มีความกังวลในประเด็นปญหาเรื่องเพศและอนามัยการเจริญพันธุ (อนามัยการเจริญพันธ หมายถึง สุขภาพที่เกี่ยวกับกระบวนการและการทำหนาที่ของระบบการเจริญพันธุของมนุษยตลอดชวงชีวิต*) เชนเดียวกับเยาวชนหนุมสาวทั่วไป ประเด็นปญหานี้ทำให มาริโอ บี บาลิบาโกไดกอตั้ง Youth Peer Education Network (Y-PEER) ในฟลิปปนสเมื่อป พ.ศ.2552 เพื่อทำงานกับเยาวชนดวยวิธีการแบบใหมที่ริเริ่มโดยกองทุนประชากรแหงสหประชาชาติ (UNFPA) โดย UNFPA เปนองคกรที่ทำงานอยูใน 52 ประเทศทั่วโลก เปาหมายของ Y-PEER คือ สนับสนุนใหเยาวชนใชชีวิตอยางมีสุขภาพดีและมีความรู ความเขาใจในเรื่องสำคัญตางๆ เชน คุณคาและความหมายที่แทจริงของการมีสวนรวม การเขาถึงบริการอนามัยการเจริญพันธุ การศึกษาเรื่องอนามัยการเจริญพันธุและเรื่องเพศ” เปนตน ลีโอ คริสเตียน ผูประสานงาน Y-PEER วัย 22 ป เลาวา

“ในชวงสิบปที่ผานมา มีประเทศที่ตองเผชิญกับปญหาวัยรุนตั้งครรภเพิ่มขึ้นถึง70% เราจึงจำเปนตองใหคนหนุมสาวมีความรู ความเขาใจในเรื่องเหลานี้ เราจัดการฝกอบรมเพื่อใหพวกเขาตัดสินใจในเรื่องของตนเองไดดีขึ้น โดยเฉพาะในเรื่องเพศและอนามัยการเจริญพันธุ บุคลากรของ Y-PEER โดยสวนใหญเปนอาสาสมัครเยาวชนที่ปรารถนาจะพัฒนาชุมชนของตนเอง พวกเขาทำตัวเปนเสมือนเพื่อนที่คอยใหความรูที่ถูกตองและสนับสนุนใหเยาวชนมีวิถีชีวิตที่ดี พวกเขาจัดกิจกรรมและโครงการรณรงคมากมายใหแกเยาวชนในพื้นที่ตางๆทั่วประเทศฟลิปปนส ลีโอ กลาวเสริมวา “องคกรบางแหงที่เปนสมาชิกเครือขายไดจัดกิจกรรมเพื่อใหความรูแกเยาวชนในเรื่องโรคเอดส และเรามีโรงเรียนที่พรอมจะใหการศึกษาแกคนหนุมสาวในเรื่องนี้ รวมถึงมีการลงชุมชนเพื่อเขาไปใหขอมูลแกชาวบานในพื้นที่ทองถิ่น”

แมวาประสบการณการทำงานอาสาสมัครจะมีความสำคัญตอการประสบความสำเร็จในชีวิตการทำงานของคนหนุมสาว

แต แอนไซรา บี โรซา ผูประสานงานY-PEER วัย 26 ป มีความเห็นวา “การทำงานอาสาสมัครกับ Y-PEER ไมได ใหเพียงแคโอกาสในการทำงาน เพราะสิ่งที่มีคุณคามากที่สุด คืองานอาสาสมัครไดเปลี่ยนมุมมอง วิธีคิดพฤติกรรมและทัศนคติที่มีตอชีวิตของฉันเอง”การเปนอาสาสมัครจึงไมไดมีความหมายเพียงแคเปนการตอบสนองความชอบหรือความสนใจสวนตัว แตเปนการทำงานเพื่อชวยใหเกิดการเปลี่ยนแปลงและเกิดผลกระทบที่สำคัญตอชุมชน ลีโอ อธิบายเพิ่มเติมวาอาสาสมัครตระหนักดีวาความพยายามในการทำงานของพวกเขาจะสงผลตอประเด็นปญหาตางๆและทำใหเกิดการพัฒนาสังคมและการเมืองได “พวกเขาทำงานอยางสรางสรรคในการเขาไปมีสวนรวมและสรางอิทธิพลตอผูที่กำหนดนโยบายของสังคม อีกทั้งพวกเขายังทำงานพัฒนาสังคมในเรื่องอื่นๆดวย ไมวาจะเปน การพัฒนาบริการพื้นฐานของสังคม สนับสนุนใหเกิดธรรมาภิบาล ในการทำงาน สงเสริมเรื่องสิทธิมนุษยชน และการมีสวนรวมของเยาวชน” สิ่งเหลานี้สอดคลองกับทัศนคติของเยาวชนอาเซียนที่มีตอการทำงานอาสาสมัคร ดังที่ ลีโอ กลาววา “ฉันกลาที่จะพูดวา งานอาสาสมัครทำใหฉันรูสึกถึงความมีตัวตนและคุณคาในตัวเอง อยางไรก็ตาม บุคลิกที่สวยงามของอาสาสมัครเยาวชนอาเซียน คือ การปรับตัวไดงายและมีความยืดหยุนสูง พวกเรากาวขามผานอุปสรรคตางๆได และจะเติบโตงอกงามตอไปในการทำงาน เปรียบไดกับพนักงานบนเครื่องบิน ที่มีหนาที่ดูแลผูโดยสารอยางดีที่สุด เราจะเปนเฉกเชนเดียวกับพวกเขา แตเราจะทำหนาที่ดูแลใหคนในสังคมกาวไปสูอนาคตที่สดใสยิ่งกวา”

ติดตามเรื่องราวของ Y-PEER เพิ่มเติมไดที่http://www.facebook.com/ypeerpilipinas

* ความหมายของอนามัยการเจริญพันธุ โดย สำนักอนามัยการเจริญพันธ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

เยาวชนเพื่อนสอนเพื่อน (Y-PEER)

Volunteerism is a powerful means of engaging people in tackling development challenges, and it can transform the pace and nature of development. Volunteerism benefits both society at large and the individual volunteer by strengthening trust, solidarity, and reciprocity among citizens and by purposefully creating opportuni-ties for participation.

Caption: A volunteer, amongst others, is working on her dirt work in the village.Place: Kratie Province, CambodiaPhotographer: Chanty Sam

United Nations Volunteers(UNV) programme

‘Individual can make change’

AYM MAGAZINE 60

By Clara Wong

The National Youth Council (NYC)

As an ‘advocate,’ ‘connector’ and ‘enabler’ for youth in Singapore, The National Youth Council (NYC) encourages youths to bring about positive change in the community. Some of its key aims are to instill leadership qualities and social awareness in youths. One program that supports this endeavor is the Youth Expedition Project (YEP) which advocates for volunteers to head their own overseas commu-nity service projects. Since 2000, YEP has supported youths on community projects. To date, more than 26,000 youths have organized about 1,300 projects in ASEAN member countries, India and China, as well as some other parts of Asia. Youth volunteers form their own teams, and decide on a social cause and related organization in a country in the region where they would like to aid in a minimally 10-day expedi-tion project. YEP provides funding, leadership training and other supporting resources, whilst volunteer leaders handle aspects such as project conceptualization, member recruitment and fundrais-ing. Jackson Soh, 23, an undergrad, led a YEP project in an orphanage in a rural village in Phnom Penh, Cambodiain 2008. His team provided classroom activities such as English and art lessonsfor the children, as wellas organized field tripsfor them. Upon returning, Jackson’s team went even further in raising funds for the orphanage by selling Cambodian handicrafts.

Besides learning practical skills in project management, the experience made me more aware of what is happening

outside my comfortable surroundings. It certainly left a

deep impression on my teammates and me. The YEP

experience was so enriching to some of the volunteers that

they flew back to the orphanage and continued to

volunteer.

Explaining to what extent this experience was invaluable, Jackson mentioned that: “Besides learning practical skills in project manage-ment, the experience made me more aware of what is happening outside my comfortable surround-ings. It certainly left a deep impression on my teammates and me. The YEP experience was so enriching to some of the volunteers that they flew back to the orphan-age and continued to volunteer.” According to Mr. Jedidiah Tan, Assistant Director (Programs) at NYC, it is common for many past participants to continue serving in both local and overseas communi-ties. “YEP encourages the growth of sustainable projects to achieve greater impact and visible results. Through the program, Singaporean youths also learn to appreciate what they have back home and be empowered to make a change within the local community.” Jackson, who has been an active volunteer in his own community since the trip, said he appreciates the exposure it has given him and the values he has learnt.

“Values like respecting your elders; these are things we may have forgotten in our cosmopolitan society. Projects like these remind us of what is truly important. In the midst of helping these communi-ties, we gain something that is immeasurable by all counts.”

Every journey begins with a small step. For more information on YEP, please visit www.yep.nyc.sg

61 AYM MAGAZINE

นอกจากทักษะ เชน การเขียนโครงการ และการบริหารจัดการงานตางๆ ผมยังไดเห็นวัฒนธรรมที่แตกตาง ทำใหผมตระหนักมากขึ้นวาอะไรคือสิ่งที่อยูภายนอกชีวิตที่แสนสบายของตัวเอง เปนความประทับใจอยางลึกซึ้ง และผมเชื่อวาเพื่อนรวมทีมทุกคนตางก็รูสึกเชนเดียวกัน

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

“สนับสนุนและประสานงานเพื่อความเขมแข็งของเยาวชน" คือภารกิจของสภาเยาวชนแหงชาติสิงคโปร (NYC) ซึ่งกอตั้งเมื่อเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1983 NYC ตระหนักดีวาพลังและศักยภาพของเยาวชนเปลี่ยนแปลงโลกได ดังนั้นเปาหมายสำคัญประการหนึ่งของ NYC จึงเปนการปลูกฝงความเปนผูนำใหกับเยาวชน รวมถึงทำใหพวกเขาตระหนักถึงคุณคาของการอยูรวมกันในสังคม กิจกรรมที่สนับสนุนเปาหมายดังกลาวคือ โครงการ "เยาวชนและการเดินทาง" (YEP) ซึ่งมีขึ้นตั้งแตป ค.ศ. 2000 โดยเปดโอกาสใหเยาวชนอายุระหวาง 15-35 ป เลือกทำงานบริการชุมชนในตางประเทศ คือในอินเดีย จีน รวมถึงบางประเทศในภูมิภาคเอเชีย เยาวชนที่รวมโครงการนี้จะจัดหาทีมงาน และเลือกพื้นที่หรือองคกรที่จะเขาไปชวยเหลือภายในระยะเวลาอยางนอย 10 วัน โดย YEP จะสนับสนุนทุนชวยเหลือ และจัดอบรมความเปนผูนำ ขณะที่ผูนำอาสาสมัครจะดำเนินงานตางๆ ไมวาจะเปนการวางคอนเซ็ปตโครงการการหาสมาชิกรวมทีม รวมถึงการระดมทุน แจ็คสัน โซว นักศึกษาปริญญาตรี วัย 23 ป เคยเปนผูนำอาสาสมัครในโครงการ YEP ในป ค.ศ. 2008 เขาและเพื่อนรวมทีมไดลงพื้นที่ที่สถานสงเคราะหเด็กกำพราในหมูบานชนบทของพนมเปญ ประเทศกัมพูชา โดยจัดกิจกรรมสอนภาษาอังกฤษและสอนวาดภาพใหเด็กๆรวมถึงพาเด็กๆไปเที่ยวนอกสถานที่ เมื่อกลับมายังสิงคโปร พวกเขาระดมทุนโดยการขายงานฝมือที่ซื้อมาจากกัมพูชา และนำเงินที่ไดสงกลับไปใหสถานสงเคราะหเด็กกำพรา แจ็คสัน กลาวถึงประสบการณที่ประเมินคาไมไดนี้วา "นอกจากทักษะ เชน การเขียนโครงการ และการบริหารจัดการงานตางๆ ผมยังไดเห็นวัฒนธรรมที่แตกตาง ทำใหผมตระหนักมากขึ้นวาอะไรคือสิ่งที่อยูภายนอกชีวิตที่แสนสบายของ

ตัวเอง เปนความประทับใจอยางลึกซึ้ง และผมเชื่อวาเพื่อนรวมทีมทุกคนตางก็รูสึกเชนเดียวกัน" เขาเลาดวยวาหลังจบการเดินทาง เพื่อนรวมทีมหลายคนไดกลับไปที่สถานสงเคราะหเด็กกำพราเพื่อทำงานอาสาสมัครตอไป เจดิเดียห ตัน ผูชวยผูอำนวยการโครงการ ของ NYC บอกวาเปนเรื่องปกติที่ผูเขารวมโครงการเหลานี้จะกลับไปทำงานบริการชุมชนทั้งในทองถิ่นหรือในตางประเทศ “โครงการเยาวชนกับการเดินทางไดสนับสนุนใหแตละโครงการดำเนินงานอยางตอเนื่องและเกิดผลอยางชัดเจน เยาวชนสิงคโปรก็ไดเห็นถึงคุณคาของสิ่งที่เขาทำใหกับบานหรือชุมชนของเขาเองและมันจะกลายเปนพลังที่ทำใหเกิดการเปลี่ยนแปลงภายในชุมชนทองถิ่น” แจ็คสันบอกวาเขารูสึกดีที่ไดเปดโลกทัศนของตัวเองและไดเรียนรูคุณคาของสิ่งตางๆ “เชน คุณคาของการใหความเคารพตอผูอาวุโส โครงการเชนนี้เตือนใจใหเรานึกถึงคุณคาบางอยางที่สำคัญ ซึ่งเราหลงลืมไปเมื่อใชชีวิตในกระแสสังคมสมัยใหม เราอาจเปนคนที่เขาไปชวยเหลือชุมชน แตเราก็ไดรับบางสิ่งซึ่งไมอาจประเมินคาไดเลยกลับมา”ทุกการเดินทางเริ่มตนจากยางกาวเล็กๆ ...

ทำความรูจักกับ YEP ใหมากขึ้นไดที่

www.yep.nyc.sg

สภาเยาวชนแหงชาติสิงคโปร (NYC)

AYM MAGAZINE 62

The Thai Volunteer Service Foundation (TVS)’s mission is “to create opportunities for the young to learn and gain experience by working in rural areas, and to support non-governmental organizations (NGOs) by providing human resources.” In 2006, there was an increase in conflicts between local communi-ties and the State, including the business sector. Consequently TVS implemented the Human Rights Lawyers Project; it recruited law graduates to solve these conflicts using law as a tool, while at the same time providing them with the opportunity to learn through work on the ground, and to support human rights efforts. Montanaa Duangprapa, Human Rights Volunteer batch 2, works for Environmental Litigation and Advocacy for the Wants (ENLAW); she says that being a volunteer has allowed her to learn from real situations outside the classroom. She found that limitations and obstacles sparked critical thinking and analysis, as well as the

questioning of given situations. What is important is whether law means justice: “If a factory admit-ted to polluting the water, it had to pay appropriate fines according to the law. That was supposed to be the end of it but in reality, what about the polluted water? the water-users? water recovery? final responsibility? So I have questioned the existing law; it is not the end of it. Where is justice?” Montanaa is also impressed by TVS’s opening a space for law graduates to learn about working on social issues. “This is not a high-paying job like working for a legal consulting company or being a judge, but we touch real people and this is a way to clean our hearts as well.” She says working like this satisfies our sense of morality more than working in other sectors. She also got to meet people like her. “I have made friends with people who have just graduated from law school like me. During the one year we worked and lived together,

we found that although we went our own way at the end, we now have the same way of thinking in that we all want the best for our society.” In the past, there were less than 10 human rights lawyers in Thailand. Then, the Human Rights Lawyers Project has built more human resources to double the amount of human rights lawyers. This project’s alumni also organize the “Human Rights Lawyer Volun-teers Network” which plays a central role linking lawyers and legal experts on human rights to work on supporting and protecting the rights and freedoms of people under human rights principles for the respect of human dignity. TVS is proud of this project and its mission of encouraging young people to serve society, hence its motto: “Weaving faith to build society.”

Learn more about TVS at www.thaivolunteer.org

This is not a high-paying job like working for a legal consulting company or being a judge, but we touch real people and this is a way to clean our hearts as well.

Thai Volunteer Service Foundation (TVS) Translated by Areewan Sombunwatthanakun

63 AYM MAGAZINE

“สรางโอกาสใหคนหนุมสาวไดเรียนรู ซึมซับประสบการณในชนบทจากการเปนอาสาสมัครแบบเต็มเวลา และเพื่อผลิตบุคลากรไปสนับสนุนการทำงานขององคกรพัฒนาเอกชน (เอ็นจีโอ)” คือ จุดเริ่มตนของมูลนิธิอาสาสมัครเพื่อสังคม หรือ มอส. บนเสนทางสายอาสาสมัคร จากป พ.ศ. 2523 จนถึงปจจุบัน แมสิ่งตางๆจะเปลี่ยนแปลงไป แตหัวใจสำคัญยังคงเดิม... คุณกรรณิการ ควรขจร ผอ. มอส. คนปจจุบัน กลาวถึงงานที่เปนหัวใจสำคัญวา “คือการสงเสริมคนหนุมสาวอยางตอเนื่อง เปนงานที่ไมมีวันหยุด เพราะหากหยุดเมื่อไร หมายถึงการหยุดโอกาสที่จะใหคนไดเขามาเรียนรู” ป พ.ศ. 2549 เมื่อประเด็นความขัดแยงระหวางชาวบานและภาครัฐ รวมไปถึงกลุมชุมชนกับภาคธุรกิจเกิดขึ้นหลายกรณี มอส. จึงเริ่มตนโครงการอาสาสมัครนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน เปดรับบัณฑิตนิติศาสตรมาเปนอาสาสมัครเรียนรูและสนับสนุนการทำงานดานสิทธิมนุษยชน เพื่อตอบโจทยการแกปญหาสังคมที่กำลังดำเนินอยู เนื่องจากประเด็นความขัดแยงเหลานี้ตองใชขอกฎหมายเปนเครื่องมือในการแกปญหา มนทนา ดวงประภา อาสาสมัครนักกฎหมายสิทธิฯ รุนที่ 2 ซึ่งไดทำงานที่โครงการนิติธรรมสิ่งแวดลอม เลาวาการเปนอาสาสมัครทำใหไดเรียนรูกฎหมายจากสถานการณจริง ไมใชสถานการณสมมติอยางในหองเรียน ไดเจอขอติดขัด ขอขัดของมากมาย และกลายเปนโจทยที่ทำใหตองฝกคิด วิเคราะห ตั้งคำถามกับสถานการณนั้นๆใหลึกซึ้งมากขึ้น ที่สำคัญคือไดตั้งคำถามวากฎหมายเทากับความยุติธรรมจริงหรือ... “ถาโรงงานยอมรับวาปลอยน้ำเสียจริง แลวยอมเสียคาปรับตามที่กฎหมายบอก ตอนเรียนเราก็คิดวาเสียคาปรับแลวจบ แตในชีวิตจริง มีคำถามตอ

อีกทั้งที่นี่ยังทำใหเธอไดพบเครือขายของคนรุนเดียวกัน “ไดเพื่อนที่จบกฎหมายมาหมาดๆ เหมือนกัน และ 1 ปที่ไดทำกิจกรรมและอยูรวมเปนชุมชนเดียวกัน ทำใหรูวาแมสุดทายแตละคนจะเลือกไปทำงานในตางที่กัน แตทุกคนจะมีมิติความคิดที่หวังดีตอสังคมเหมือนกัน นี่คือเครือขายของคนรุนเดียวกันที่มีความอบอุนชนิดหนึ่งที่หาไมไดจากที่อื่น” ในอดีตเมืองไทยมีทนายความหรือนักกฎหมายดานสิทธิฯอาจไมถึง 10 คน แตโครงการอาสาสมัครนักกฎหมายสิทธิฯ ไดทำใหบุคลากรดานนี้เพิ่มจำนวนขึ้นไดอีกเทาตัว อีกทั้งอดีตอาสาสมัครจากโครงการนี้ยังมีการรวมตัวภายใตชื่อ “เครือขายนักกฎหมายสิทธิฯ” ทำหนาที่เปนศูนยกลางเชื่อมโยงนัก-กฎหมายและทนายความดานสิทธิฯ เพื่อทำงานสงเสริมและคุมครองสิทธิเสรีภาพของประชาชนบนพื้นฐานหลักสิทธิมนุษย-ชนและการเคารพศักดิ์ศรีความเปนมนุษยอีกดวย โครงการนี้จึงถือเปนอีกหนึ่งภารกิจที่มอส.ภาคภูมิใจ ที่ไดมีสวนในการสรางคนหนุมสาวมาทำงานรับใชสังคมตามคำขวัญขององคกรที่วา “สานศรัทธา สรางสังคม”

ติดตามเรื่องราวของมอส. เพิ่มเติมไดที่ www.thaivolunteer.org

วา แลวน้ำเสียที่ถูกปลอยไปละ คนที่ตองใชน้ำจะทำอยางไร มีกฎหมายเกี่ยวกับการฟนฟูลำน้ำไหม และใครตองรับผิดชอบ ทำใหเราตั้งคำถามวา กฎหมายที่เปนอยู ณ ตอนนั้น คิดหรือวา แคปลอยน้ำเสียแลวจายคาปรับก็จบ สิ่งเหลานี้มันยุติธรรมจริงหรือ” นอกจากการเรียนรูกฎหมายที่มากกวาในหองเรียน มนทนายังประทับใจที่มอส.

ไดเปดพื้นที่ใหคนที่เรียนจบกฎหมายไดรูจักการทำงานในประเด็็นสังคม “อาจไมใชงานที่ไดเงินเดือนเยอะเหมือนไปทำบริษัทที่ปรึกษากฎหมาย หรือเปนผูพิพากษา แตเราไดสัมผัสกับผูคนจริงๆ เปนการชำระลางจิตใจตัวเราเองดวย” เธอบอกวางานแบบนี้อาจตรงกับมโนสำนึกดานดีของคนเรามากกวาการไปทำงานในภาคสวนอื่น

อาจไมใชงานที่ไดเงินเดือนเยอะเหมือนไปทำบริษัทที่ปรึกษากฎหมาย หรือเปนผูพิพากษา แตเราไดสัมผัสกับผูคนจริงๆ

เปนการชำระลางจิตใจตัวเราเองดวย

โดย เปรมวดี เสรีรักษ

มูลนิธิอาสาสมัครเพื่อสังคม (มอส.)

AYM MAGAZINE 64

By Hoa Quynh Le

Recently, “Earth Hour,” “Clean up the World,” “Say NO to Plastic Bags” and such campaigns have gained wide popularity among the average Vietnamese. Not everyone, however, is aware that these reputable campaigns are led by affiliated organizations of a youth network called the “Vietnam Green Generation Network” (VGGN). “Building networks is a fruitful approach for connecting and creating synergy of learning and action from people with shared concerns and interests,” shared Ha Quynh Nga, VGGN coordinator, to explain the dynamics behind its establishment. Back in mid-2008, a group of young environmental activists came up with the idea of VGGN after realizing that environmental youth volunteer clubs were mushrooming all over the country, partly in response to ecological challenges faced by Vietnam in its rapid socio-economic growth. However, it was not until July 2009 that the network was officially founded with support from NGOs like Live&Learn the British Council and Oxfam. According to Nga, VGGN’s mission is to empower Vietnamese

youth to fight against climate change through numerous activi-ties. “We hold training workshops to enhance youth capacity and network them together, share educational materials on the issues, and provide technical support for environmental youth-led clubs across the country,” she said. Although at the outset it had a membership of merely five to ten organizations, presently VGGN is made up of some 77 youth-led environmental clubs in 22 provinces and cities with thousands of members. Considering that it is the first of its kind in Vietnam, its rapid growth is really remarkable. “What helps us sustain and grow is our methodology. We empower youth to be agents for change so that they can spread the changes to other actors in society,” affirms Nga. Indeed, through training and supporting activities aimed at key members of different youth clubs, VGGN turns them into the so-called “agents for change.” Being such agents means they can retrain other members of their clubs, and advocate for and launch their own youth-led initiatives. In this way,

youth power in tackling local environmental issues is unleashed and rapidly multiplies. Thus far, members of VGGN have held both localized international campaigns (“Earth Hour,” “350” and “Clean up the World”) and campaigns on their own initiatives (“Say NO to Plastic Bags,” “Go Vegetarian,” “26oC+” and “I Agree”). The most noticeable change these and other campaigns have brought to the community is the average person’s improved awareness about environmental issues. For example, “Earth Hour” has effectively raised public awareness of energy saving since 2008. Besides awareness-raising, other positive changes have been fostered. “Go Vegetarian,” for instance, called for 6000+ people in 2010 to change to meat-free diets all over the country. Meanwhile, the aptly named campaign “Say NO to Plastic Bags” features groups of young volunteers visiting small shop-owners and giving away eco-friendly bags in an effort to warn them about the ecological and adverse health effects of using

Vietnam Green Generation Network (VGGN)

65 AYM MAGAZINE

VGGN is empowering youth to be the green heart of

a green change wave that is sweeping through

all sectors of society.

โครงการรณรงคเพื่อสิ่งแวดลอมอยาง Earth Hour, Clean up the world หรือ Say No to Plastic Bags ลวนเปนที่รูจักในสังคมเวียดนาม พวกเขารูดีวาองคกรเครือขายเยาวชนที่จัดทำโครงการเหลานี้คือ Vietnam Green Generation Network (VGGN) ภารกิจของ VGGN คือการสงเสริมใหเยาวชนเวียดนามตอสูกับสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปโดยการรวมทำกิจกรรมตางๆ ฮา กวิ่ง งา ผูประสานงาน VGGN กลาวถึงเบื้องหลังการทำงานวา "วิธีการที่ดีคือการสรางเครือขายใหคนที่หวงใยและสนใจในเรื่องเดียวกันไดมีโอกาสพูดคุย เรียนรู และทำงานรวมกัน" Nga เลาวา VGGN มีการจัดอบรมเพื่อเพิ่มศักยภาพใหเยาวชนและเชื่อมรอยเครือขายใหแนนแฟน แบงปนสิ่งที่ใชในการเรียนรูรวมกันและใหการสนับสนุนในทางเทคนิคแกสโมสรสิ่งแวดลอมทั่วประเทศที่ดำเนินงานโดยเยาวชน สมาชิก VGGN จะจัดโครงการรณรงคทั้งที่เปนโครงการระหวางประเทศ และโครงการที่สรางสรรคขึ้นมาเอง ผลลัพธที่ชัดเจนที่สุดของโครงการเหลานี้ คือการทำใหคนเวียดนามรับรูและตระหนักถึงความ

plastic bags. In 2011, 500 free eco-friendly bags were given away in Da Nang alone, sponsored by the VGGN fund. The campaign is now spreading to other cities in Vietnam. The above are only two among countless other programs VGGN has implemented. VGGN is empowering youth to be the green heart of a green change wave that is sweeping through all sectors of society. “VGGN is the launch pad for youth initiatives and activities. It supports us in terms of skills, knowledge, funding and network-ing. Coordinators are so enthusias-tic that they even fly from Hanoi to Ho Chi Minh City to support our program,” said Nguyen Thanh Hung of the Wildlife Protection Club, a VGGN affiliate. Talking about his experience with the network he added: “My time with VGGN is valuable. My professional skills such as report-writing and event-organizing have improved. I have a wider network of friends to exchange with and learn from.” Hung’s willingness to share partly explains why VGGN is increasingly popular among young environmental

enthusiasts in Vietnam. Recently, even the Ministry of Natural Resources and Environment, and the Ministry of Education and Train-ing decided to sponsor and techni-cally support its programs. Its members’ strong faith in the network plus recent attention from authorities are indeed optimistic indicators that forecast a bright future for the Vietnam Green Generation Network. Hopefully, it will thrive strong and true to further spread the wave of change in Vietnamese society.

Learn more about VGGN at http:www.thehexanh.net

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

เครือขายเยาวชนเวียดนามหัวใจสีเขียว

AYM MAGAZINE 66

สำคัญของสิ่งแวดลอมมากขึ้น อีกทั้งยังเกิดผลดีในดานอื่นๆ เชน โครงการ "Go Vegetarian” ใน ป ค.ศ. 2010 ทำใหชาวเวียดนามมากกวา 6,000 คน หันมารับประทานอาหารมังสวิรัติ ขณะที่โครงการ Say No to Plastic Bags โดยกลุมอาสาสมัครรุนเยาวไดออกเยี่ยมเจาของรานคาขนาดเล็กเพื่อเตือนใหพวกเขารับรูถึงผลเสียของการใชถุงพลาสติก ทั้งในแงของสุขภาพและสิ่งแวดลอม พรอมทั้งแจกถุงที่เปนมิตรตอสิ่งแวดลอมใหรานคาเหลานั้น โครงการรณรงคของ VGGN กระตุกความสนใจของคนเวียดนามไดจริง มีทางออกในการแกปญหาที่ลงมือทำไดจริง อีกทั้งยังมีผูนำที่เปนเยาวชนตัวจริงอีกดวย สิ่งที่ VGGN กำลังทำ คือการสงเสริมใหเยาวชนมีหัวใจสีเขียวที่พรอมจะสงตอคลื่นความรักษสิ่งแวดลอมไปสูผูคนในสังคม เหงี่ยน แทง ฮุง จากสโมสรคุมครองสัตวปา แบงปนประสบการณที่ไดจาก VGGN วา "เปนชวงเวลาที่มีคุณคา และไดพัฒนาทักษะการทำงาน อยางเชน การเขียนรายงานและการจัดกิจกรรม ไดมีเครือขายที่กวางขวางมากขึ้น และยังไดเพื่อนที่จะรวมแลกเปลี่ยนเรียนรูรวมกัน" คำพูดของHung คงจะอธิบายไดวาทำไม VGGN จึงไดรับความนิยมเพิ่มขึ้นมากในกลุมคนหนุมสาวเวียดนาม

ที่ใสใจเรื่องสิ่งแวดลอม แมแตกระทรวงทรัพยากรและสิ่งแวดลอมและกระทรวงศึกษาธิการก็ไดตัดสินใจใหทุนสนับสนุนโครงการของ VGGN ความเชื่อมั่นของสมาชิกที่มีตอ VGGN และการไดรับความสนใจจากภาครัฐนาจะเปนตัวชี้วัดที่ดีถึงอนาคตที่สดใสของ VGGN ไดแตหวังวา VGGN จะยืนหยัดไดอยางมั่นคงมากขึ้นเพื่อสรางความเปลี่ยนแปลงใหเกิดขึ้นในสังคมเวียดนามไดตอไป

ติดตามเรื่องราวของ VGGN เพิ่มเติมไดทีhttp:www.thehexanh.net

โครงการรณรงคของ VGGN กระตุกความสนใจของคนเวียดนามไดจริง มีทางออกในการแกปญหาที่ลงมือทำไดจริง อีกทั้งยังมีผูนำที่เปนเยาวชนตัวจริงอีกดวย สิ่งที่

VGGN กำลังทำ คือการสงเสริมใหเยาวชนมีหัวใจสีเขียวที่พรอมจะ

สงตอคลื่นความรักษสิ่งแวดลอมไปสูผูคนในสังคม

67 AYM MAGAZINE

10 Inspiring ASEAN Youth Volunteers

Youth are the agents of change and promise for the future. AYM interviewed 10 inspiring youth volunteers from across Southeast Asia. On the road less travelled that these volunteers have taken, their hearts are filled with aspirations and dreams for positive change in their communities and the region. Let’s feel their hearts and get inspired!

BURMA/MYANMAR

MALAYSIA SINGAPORE THAILAND VIETNAM

CAMBODIA INDONESIA LAO PDRBRUNEI DARUSSALAM

THEPHILIPPINES

P.68 P.68 P.68 P.69 P.69

P.69 P.70 P.70 P.71 P.71

AYM MAGAZINE 68

Many people suffered when Cyclone Nargis hit Myanmar in 2008, particularly in Yangon and Ayeyarwady divisions. Ogga began his journey then as a volunteer by providing relief to victims of Nargis. Giving up the chance to pursue an MBA, Ogga chose to dedicate his time to helping Nargis victims. He studied at the Buddhist Youth Empowerment Program (BYEP), believing that an education there would help further his dreams as a volunteer. At BYEP, he formed a core group of activists with a mission to teach Buddhist values and youth leadership skills to local children. He is also a member of the Myanmar Story Tellers (MST) organization, which goes to different towns and villages to support children and families in poverty by telling traditional stories. Children love MST’s activity, and the organization has also been successful partnering with other volunteer groups. Ogga also founded the Writers Reference Center, a library for children interested in learning to become writers with the help and insight of famous writers throughout Myanmar. Ogga is fond of working in low profile volunteer jobs. “I believe more youth in Myanmar should become volunteers for the sake of the country’s development, but if some youths don’t have a passion for volunteering, it will end up not being productive.” While MST is the achievement that he is most proud of because of its unique activities, he is aiming to share his knowledge about socially engaged Buddhism, and hopes that the traditional customs of various ethnic groups in Myanmar live on.

By Chan Myae Khine

Ogga, 24

BURMA/MYANMAR

Iswandy Ahmad, 29, President of the Brunei Darussalam AIDS Council (BDAC) maintains that volunteerism helps a great deal in instilling patriotism, a sense of belonging, and a feeling of satisfaction. He has volunteered with BDAC since 2004, striving to increase public awareness of HIV/AIDS. Through his efforts, a proper national body has been created to lead on this issue. “I would say that my work has inspired other young people to believe in the cause, not necessarily to become HIV advocates, but I have seen duplication of my initiatives in others’ programs,’ says Iswandy. Nothing makes him prouder than seeing those he reached out to being inspired, wanting an education and finally, feeling empowered to take action. He hopes that his work, namely educating the public about HIV/AIDS and working with youth, will provide future professional careers for others in Brunei.

By Touch Yin Vannith

By Sothea Ines

Iswandy Ahmad, 29

BRUNEI DARUSSALAM

Ly Bunthea, 29 year-old, is the Youth Empowerment Officer for Youth Resource Development Program (YRDP) based in Phnom Penh, Cambodia. He has also been one of the active youth of the Mekong Peace Journey ever since 2010. After graduating, Bunthea was not certain of what he wanted to do. When he got a job in the field of peace building, he learnt about himself and started to like it so much. “The more you work the more you know about yourself, and to a point you will know what you want to do” he said. He is currently holding two projects containing one focuses on peace through ethnic/cultural understanding while the other is on peace through history understanding (with concentra-tion on Khmer Rouge regime). The former target groups were youth from different ethnic backgrounds, for instance, Vietnamese and Islamic living in Cambodia. For those who joined the aforementioned projects, they contributed towards two books titled “Peace starts from us” in 2009 and “Peace in a multi-cultural society” in 2010. “As long as the youth get the concept, they can alter their attitude and the two books are the results of their change”, Bunthea shared his view. He continues that he does not expect to change the whole mindset of the society but engaging seven to ten youths is the first step forward. He says how silent and invisible the movement of youth is now. However, in ten years ahead, Bunthea wishes “the power of youth movement will influence the policy makers”.

Ly Bunthea, 29

CAMBODIA

69 AYM MAGAZINE

Setia graduated from the faculty of computer science in Bina Nusantara University Jakarta in 2011, and is now a well-known activist with real potential to influence media matters. Setia is a National Media Coordinator of Independent Youth Alliance Indonesia, a youth-led organization that focuses on education and health for youth and adolescents. He is also a youth advisor at GWL-INA (The national network for Gay, Transgender, and MSM in Indonesia). Setia tries to deliver information to young people through the project: “One Person One Action”. It’s useful to advocate, socialize, mobilize, and raise young people’s awareness. The project reaches out to teenagers who have not been exposed to technology or the internet, such as street youth, labor, and so on. Setia knows that media will make youth and adolescents care about the issues. Let’s check www.brondongmanis.com to learn more about his work. The issues of youth, MSM (Men who have Sex with Men), and transgender youth in Indonesia are very diverse, especially in regards to the right to be treated humanely. “I hope, someday Indonesian teenagers will have the opportunity for meaningful involvement in influencing policies which directly impact us.” added Setia.

Phonesouphan has had the promis-ing characteristic of being a giver ever since she was a first year student in Social Administration and Development at the National University of Laos. She enjoyed being a volunteer at the Donkoi Children Development Center. Right after graduation, she turned her back on the big city and headed back to her hometown to put her energies into an organic farm named ‘Pomalok’. But Phonesouphan did not stop her beloved volunteer work. She became a community volunteer and successfully persuaded young people to volunteer by painting schools and building restrooms as well as teaching kids in their own community. Moreover, her farm was established as a sustainable living learning center that is based on alternative agriculture. The benefit Phonesouphan gains has nothing to do with money, and it may seem like it only results in a minute change, yet working with people in her community brings her a great deal of happiness and pride. The path Phonesouphan will walk on in the future will be here, in her village and her community. She will expand her work methods as if she were developing streets, expanding cities. Some steps in her life of volunteering will not be smooth, as demonstrated by the roads through her remote village, but the images of villagers walking to rice fields or forests remind her how valuable it is for people and nature to live together. Phonesouphan would never know about these meaningful things if she had never volunteered. She knows that sharing and caring work in benefiting her community.

By Nisrina Nadhifah R.

By Kritsadathan Pantawan

Setia Perdana, 22

Joe Yap, who is in her early 30s, used to have no qualms about throwing used tissue paper at the waterfalls where she enjoyed a great time with her family and friends. It was until a friend ticked her off for her behavior that she began to realise the damage she could inflict on nature. Imbued with a passion to save the environment, Yap founded the Waterfalls Survivors group in 2008 with a Facebook page and a blog. The group organises the Save Our Waterfalls Campaign to recruit volunteers to clean up the water-falls nationwide during weekend excursion trips. The Water Survivors group has turned into a social enterprise with over 4,000 members now. “I enjoy the waterfalls a lot myself and I feel that I owe it to the future generations to make sure that the waterfalls stay clean and pristine,” she said. “I just felt like I had to do it, I had to take the first step in starting the course to save the environment,’ Yap added.

By Soon Chen

Joe Yap, 30

INDONESIA LAOS MALAYSIA

Phonesouphan Diyangwai, 27

AYM MAGAZINE 70

Seventeen-year-old Alona Alod does not want any girls to experi-ence what she had been through. As a child her road was rocky, full of domestic violence and corporal punishment, leading her to campaign against such treatment. She now leads NAKAMATA, a Davao City-based alliance of adolescent (9-17 years old) girls from the streets, organized in 2005 and currently boasting 113 members. NAKAMATA seeks to collectively push for, claim and get account-ability for the rights of young girls. Alona believes that corporal punishment, discrimination, sexual and child abuse and neglect happen repeatedly in school and community, and even at home, oftentimes leading to trafficking. Her aim is that every girl lives in a community where she can enjoy her rights. “It’s inevitable for children to make mistakes,” she shared. “But I hope that young people like me won’t be punished to the extreme. There is a differ-ence between ‘disciplinary action’ and ‘punishment.”

By Jesse Pizarro Boga

By Fann Sim

Alona Alod, 17

THE PHILIPPINES

Last year, Mohd Farhan Bin Mohd Firdaus led a team of secondary school students to Jakarta, Indonesia. The undergraduate student is bringing 11 students to build a multi-media room and library for the children at Sahabat Anak Mangga Dua. This is not his first time leading youths on an overseas service learning (OSL) trip but he is still as excited as ever to be able to do something for others. As a seasoned volunteer, Farhan feels that some Singaporean youths are volunteering for the wrong reasons. Secondary school students in Singapore are required to perform a minimum of six hours of community service per year. Some of the volunteers Farhan has met are volunteering just to fulfil that mandatory criterion. "I've asked myself this many years ago -- are Singaporeans selfish?" said Farhan. "And I asked myself again –it’s very hard not to be selfish in Singapore, right? We have suchbusy lifestyles and things like

volunteerism doesn't come to people's minds," he added. He started volunteering in the local community only four years ago after an OSL trip to the outskirts of Thailand near Burma. Before that, volunteering locally had not crossed his mind because as a kid, he was taught that Singapore was a developed city-state and finding poor or needy people there was unlikely. "It was that trip to the Mon village--where I saw impoverished children on the brink of death--that changed my mind. I came back to Singapore and started volunteering with the Children's Society," said Farhan. He was recently conferred a SHINE Award for his contributions to the local community service scene as well as overseas commu-nity service trips. He currently volunteers for the Singapore Kindness Movement, National Youth Council and People’s Association Youth Movement.

Mohd Farhan Bin Mohd Firdaus, 26

SINGAPORE

71 AYM MAGAZINE

Yingcheep, 26, became one-year iLAW (Internet Law Reform Dialogue) volunteer on the Human Rights Lawyer Project through the Thai Volunteer Service Foundation; the year is over but he is still working with iLAW. He also works as the moderator of the TV program “Khadee Lon Thap” on Share TV, and as a volunteer at the Chan Choroen Learning Center. Despite high expectations held by his family and others regarding the comfortable salary they think he should be earning, Yingcheep still chooses to dedicate his time working for others. “Knowing what we are working for and for whom makes our efforts and goals worthwhile, and it is enough to make our lives meaningful, giving us the necessary strength to continue.” He believes it is important for planning purposes that a volunteer to have good management skills, especially in financial management. He wishes to continue volunteer-ing but would like to do more because it gives him a lot of experience and a greater apprecia-tion of life. He feels that putting his heart into his work will bring added-value to other people. Even though it’s just a small thing.

Yingcheep Atchanont, 26

THAILAND

With her sheepish smile, sparkling eyes and eleven devoting years of community volunteering, Thao is lovingly dubbed ‘an angel.’ Except that her wings are her wheelchair, and her mantra is: “Give away what we have; the happiness we take back will be two-fold.” At 25, Thao has been disabled since birth due an Agent Orange birth defect and the Osteogenesis Imperfecta syndrome (a genetic disorder that makes one’s bones glass-fragile). Her mobility is gone. Her health is undermined with each passing day. Adversity notwithstanding, Thao has managed to support herself and help those in need. “Being disabled myself nurtures in me the determination to integrate into the community and help those who are at a greater disadvantage than me,” said Thao. Starting in 2000 as a volunteer teacher for little kids in the neighborhood, she has organized various volunteer programs in Ho Chi Minh City and adjacent areas with a group of friends called ‘Spontaneous Flower Gardens’.

Together, they fund-raise to donate and visit orphans, homeless senior citizens, Agent Orange victims, patients with terminal diseases, to name but a few. “As long as someone really needs us, we will try our best to help them,” Thao said. Her latest program since 2011 is ‘Sending Love’, which gives 30 donations to Agent Orange victims and people with disabilities in Cu Chi, a suburban district of Ho Chi Minh City. In 2012, her plan is to keep on working on her current projects and launch a new one to bring people with disabilities in her neighborhood together through networking. However, moving around in a wheelchair is indeed a limitation. “I really need the help of volunteers,” Thao shared. Let us spread her story to ensure that it is heard by many other volunteer hearts so that her spirit will fly even higher and wider. More importantly, let us wish Thao an excellent health so that she can continue to bring her angelic magic to more of those in need out there!

By Hoa Quynh Le

Huynh Thanh Thao, 25

VIETNAM

By Areewan Sombunwatthanakun

AYM MAGAZINE 72

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

อารียา ติวะสุรเดช แปล

อ็อกกา 24 ป อิสวันดี ฮัมหมัด 29 ป

พมา บรูไน

ขณะที่ผูประสบภัยจำนวนมากกำลังไดรับความเดือดรอนอยางแสนสาหัสจากพายุไซโคลนนารกิสถลมเมืองยางกุงและอิระวดีของประเทศพมา อ็อกกาไดเริ่มตนเสนทางการเปนอาสาสมัคร ดวยการเขารวมใหความชวยเหลือกับเหยื่อผูเคราะหรายจากพายุนารกิสครั้งนี้ในป ค.ศ. 2008 อ็อกกา ยอมสละโอกาสในการเรียนตอดานบริหารธุรกิจ เพื่อที่เขาจะไดใชเวลาในการชวยเหลือผูประสบภัยนารกิสมากขึ้น เขาเลือกเรียนที่โครงการเสริมสรางความเขมแข็งใหเยาวชนชาวพุทธ หรือ Buddhist Youth Empowerment Program (BYEP) ดวยความเชื่อที่วา BYEP จะเปนประโยชนตอความฝนในงานอาสาสมัครของเขามากกวาการเรียนบริหารธุรกิจ จากนั้นเขาไดตั้งกลุมผูนำทองถิ่นรุนเยาวภายใตโครงการ BYEPขึ้นมา เพื่อจะไดทำงานกับกลุมเยาวชนขนาดเล็กที่เขาสามารถถายทอดความรูใหกับผูนำเยาวชนชาวพุทธ รวมไปถึงทักษะดานอื่นๆใหกับเยาวชนทองถิ่นตอไปได นอกจากนี้เขายังเปนคณะกรรมการของกลุมนักเลานิทานพื้นบานพมา หรือ Myanmar Story Teller (MST) ทำใหเขามีโอกาสเดินทางไปตามหมูบานและเมืองตางๆ เพื่อใหกำลังใจกับเด็กดอยโอกาสดวยการเลานิทานพื้นบานใหเด็กๆ ฟง ไมเพียงแตเด็กๆเทานั้นที่ชื่นชอบ

ความมีมิตรไมตรีของพวกเขา ตัวองคกรเองก็ประสบความสำเร็จในการเขารวมกิจกรรมกับ กลุมอาสาสมัครอื่นๆ ดวย เขาไดตั้งศูนยที่มีชื่อวา Writers Reference Center ซึ่งเปนหองสมุดที่เขาบริจาคหนังสือของเขาเองเพื่อเปนสะพานเชื่อมโยงระหวางผูอานที่เปนเยาวชนกับนักเขียนที่มีชื่อเสียงในพมาในการใหคำปรึกษา อ็อกกา ชอบแนวการทำงานอาสาสมัครแบบเรียบงาย และไมอยากใหเกิดแนวการทำงานอาสาสมัครที่เปนแฟชั่นใน ประเทศพมา “ผมเชื่อวาเยาวชนพมาควรที่จะตองมารวมกันทำงานอาสาสมัครใหมากขึ้นเพื่อรวมกันพัฒนาบานเมือง แตหากเยาวชนเขามาทำงานนี้โดยปราศจากหัวใจที่มุงมั่น สุดทายมันก็จะจบลงดวยอุปนิสัยที่ไรความรับผิดชอบ” ขณะที่กลุมเลานิทานพื้นบาน MST ประสบความสำเร็จ เขาเองก็มีความภูมิใจเปนที่สุดในความมีเอกลักษณเฉพาะตัวของ MST ที่แตกตางจากงานการขอรับบริจาคแบบทั่วไปขององคกรอาสาสมัครกลุมอื่นๆ เขายังคงมีความมุงมั่นและตั้งใจที่จะแบงปนความรูเกี่ยวกับพุทธศาสนา เพื่อนำมาใชบูรณาการใหเขากับการแกไขปญหาทางสังคม และปรารถนาที่จะอนุรักษประเพณีวัฒนธรรมของชาติพันธุตางๆ ใหมีความยั่งยืนเมื่อเขาไดกลับไปประเทศพมา

อิสวันดี ฮัมหมัด วัย 29 ป ประธานคณะกรรมการทำงานเกี่ยวกับโรคเอดสของประเทศบรูไน (BDAC) มีความเห็นวา แทจริงแลว งานอาสาสมัครเปนสิ่งที่ชวยปลูกฝงความรักชาติ ทำใหรูสึกวาเราตางเปนสวนหนึ่งของสังคม และทำใหเราอิ่มเอมใจที่ไดใชเวลาอยางมีคุณคา อิสวันดี ทำงานเปนอาสาสมัครของ BDAC มาได 8 ปแลว นับตั้งแตป ค.ศ. 2004 งานของเขาคือการรณรงคใหคนในสังคมรับรูสถานการณของโรคเอดส ผลจากความมุงมั่นในการทำงานของเขา ทำใหบรูไนในวันนี้มีองคกรภาครัฐที่รับผิดชอบการทำงานในประเด็นโรคเอดสอยางมีประสิทธิภาพ อิสวันดี บอกเลาความรูสึกของตัวเองวา “ผมรูสึกวางานของผมไดสรางแรงบันดาลใจใหแกคนหนุมสาวมากมาย ผมอาจไมไดทำใหพวกเขาหันมารณรงคเรื่องโรคเอดสโดยตรง แตผมก็ไดเห็นพวกเขานำวิธีการของผมไปใชในการจัดกิจกรรม” ไมมีอะไรทำให อิสวันดี ภาคภูมิใจไดมากไปกวา การที่เขาไดเห็นคนในสังคมมีความเขาใจในเรื่องโรคเอดสมากขึ้น และลงมือทำสิ่งตางๆ หรือแกปญหาไดอยางถูกตอง แนนอนวาเขายังมุงหวังที่จะเดินหนางานของเขาตอไป อิสวันดี หวังวาในชีวิตนี้ เขาจะไดเห็นงานของเขา ซึ่งไดแก งานรณรงคเรื่องโรคเอดส งานเยาวชน และงานอาสาสมัคร กลายเปนเสนทางสายอาชีพที่จะมีคนเลือกเขามาทำงานและเติบโตตอไปไดอยางมั่นคง

73 AYM MAGAZINE อารียา ติวะสุรเดช แปล

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

มัญชรี พงศสุทธิ แปล

ลี บุนเธีย 29 ป

กัมพูชา

ซีเทียจบการศึกษาจากคณะวิทยาศาสตรคอมพิวเตอรในมหาวิทยาลัย BinaNusantara ที่จากาตารในป ค.ศ. 2011 ปจจุบันเขาเปนนักเคลื่อนไหวทางสังคมที่มีศักยภาพในการ ทำงานดานสื่ออยางยิ่ง ซีเทีย เปนผูประสานดานสื่อระดับชาติของพันธมิตรเยาวชนเสรีอินโดนีเซีย (Indepen- dent Youth Alliance Indonesia) ซึ่งเปนองคกรที่ดำเนินงานโดยเยาวชน ในประเด็นการศึกษาและสุขภาพ รวมทั้งเรื่องเกี่ยวกับวัยรุน นอกจากนี้เขายังเปนที่ปรึกษาดานเยาวชนใหกับ GWL-INA (เครือขายระดับชาติของกลุมเกย กลุมกาวขามเพศสภาพ และกลุมชายรักชายในอินโดนีเซีย) ซีเทีย พยายามที่จะสงผานขอมูลไปยังกลุมคนหนุมสาวผานโครงการ “หนึ่งคน หนึ่งปฏิบัติการ” ซึ่งเปนประโยชนในการทำงานรณรงค, การสรางความสัมพันธ, การจัดตั้ง และการสรางความตระหนักในหมูเยาวชน โครงการนี้ทำใหกลุมวัยรุนที่ไมสามารถใชเทคโนโลยี เชน กลุมวัยรุนขางถนน, กลุมผูใชแรงงาน สามารถเขาถึงขอมูลขาวสารได ซีเทียรูดีวาอิทธิพลของสื่อจะทำใหเยาวชนและคนหนุมสาวใสใจในประเด็นปญหาตางๆ รอบตัวมากขึ้น สามารถคลิกดูขอมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับกิจกรรมสรางสรรคสังคมดีๆ ไดที่ www.brondongmanis.com ประเด็นเยาวชนเรื่องชายรักชาย และกลุมเยาวชนกาวขามเพศในประเทศอินโดนีเซียเปนเรื่องที่มีมุมมองแตกตางหลากหลาย และเปนประเด็นสำคัญที่เกี่ยวกับสิทธิความเปนมนุษยที่เทาเทียมกันกับผูคนทั่วไปในสังคม “ผมหวังวาวันหนึ่งคนหนุมสาวอินโดนีเซียจะไดรับโอกาสในการเขาไปมีสวนรวมผลักดันนโยบายที่สำคัญอันสงผลโดยตรงกับพวกเรา” ซีเทีย กลาวทิ้งทาย

ซีเทีย เปอดานา 22 ป พอนสุพัน ดียางหวาย 27 ป

อินโดนีเซีย

พอนสุพันมีแววเปนผูใหตั้งแตสมัยเขาเรียนปริญญาตรี ป 1 เธอเรียนสาขาสังคมสงเคราะหและการพัฒนามหาวิทยาลัยแหงชาติลาว ในขณะที่เรียนอยูเธอเปนอาสาสมัครขององคกร Don Koi Children Develop-ment เมื่อเรียนจบเธอเลือกที่จะหันหลังใหกับเมืองใหญและกลับมาทำไรออรแกนิคฟารมชื่อ พมมะโลก ที่บานเกิด แตในขณะเดียวกันก็ยังไมทิ้งงานดานอาสาสมัครที่เธอรัก เธอเปนอาสาสมัครชุมชน และชักชวนใหเยาวชนมาทำงานอาสาเพื่อพัฒนาชุมชนของตนเอง เชน การสรางหองน้ำและทาสีโรงเรียน รวมทั้งสอนหนังสือใหกับเด็กนอกจากนั้นฟารมของเธอไดถูกตั้งเปนศูนยการเรียนรูแนวทางการดำเนินชีวิตอยางพอ-เพียงโดยการพึ่งวิถีเกษตรทางเลือก ผลตอบ-แทนที่เธอไดจากการทำงานนั้นไมไดอยูในรูปแบบของเงินตราและเปนเพียงการเปลี่ยน-แปลงที่เล็กนอยแตวาคือความสุขและความภูมิใจที่ไดทำงานรวมกันกับคนในชุมชน ในอนาคต การทำงานดานอาสาสมัครเพื่อชุมชน ยังเปนเสนทางที่เธอวางไวที่จะเดินตอไปเรื่อยๆ และจะขยายแนวทางการทำงานใหกวางขึ้นเหมือนกับถนนที่กำลังพัฒนา ใหกวางใหญในเมืองหลวง และเธอจะขออยูที่นี่ อยูที่หมูบานและชุมชนของเธอเอง ถนนหนทางในทองถิ่นทุรกันดารที่บานเธอบอกเธอวา บางชวงตอนของชีวิตงานอาสาก็ไมไดราบเรียบเสมอไป ภาพของชาวบานที่เดินเขาทองนา ปาไพร ไดบอกเธอวาอะไรคือคุณคาแหงการอยูรวมกันระหวางคนกับธรรมชาติ ถาไมใชเพราะงานอาสาในหมูบาน เธอก็คงไมรูถึงสิ่งเหลานี้

ลาว

ลี บุนเธีย เปนชายหนุมวัย 29 ป ชาวกัมพูชา เขาทำงานใหกับโครงการพัฒนากลุมเยาวชน (YRDP) และเปนเยาวชนรุนใหมที่เปนกำลังสำคัญในการทำงานเพื่อสันติภาพในลุมแมน้ำโขงมาตั้งแตป ค.ศ. 2010เมื่อเรียนจบปริญญาตรี บุนเธียยังไมแนใจวาตัวเองอยากทำงานอะไร แตเมื่อไดทำงานเกี่ยวกับการสรางสันติภาพ เขาจึงไดรูจักตัวเอง และเริ่มชอบงานดานนี้อยางมาก เขาเลาวา “ยิ่งทำงานมากเทาไร ก็ยิ่งรูจักตัวเองมากขึ้นเทานั้น และถึงจุดหนึ่ง เราก็จะพบวา แทจริงแลวเราตองการทำอะไร” ปจจุบัน บุนเธีย รับผิดชอบงานสองโครงการ ไดแก โครงการสันติภาพบนพื้นฐานความเขาใจเรื่องชาติพันธุ และโครงการสันติภาพบนพื้นฐานความเขาใจประวัติศาสตร “เขมรแดง” ในการทำงานเกี่ยวกับเรื่องชาติพันธุ กลุมเปาหมายของ บุนเธีย คือ เยาวชนที่มีชาติพันธุแตกตางกัน เชน เยาวชนเชื้อสายเวียดนาม หรือเยาวชนที่นับถือศาสนาอิสลาม ซึ่งอาศัยอยูในกัมพูชา เปนตน เยาวชนที่เขารวมโครงการดังกลาวไดเขียนหนังสือออกมา 2 เลม เลมแรกคือ“สันติภาพเริ่มตนจากตัวเรา” (ค.ศ. 2009) และเลมที่สอง คือ “สันติภาพในสังคมพหุวัฒนธรรม” (ค.ศ. 2010) บุนเธีย เนนย้ำวา “เมื่อเยาวชนเขาใจหลักการความคิดของโครงการ พวกเขาก็จะเปลี่ยนทัศนคติของเขาเอง และผลที่ไดก็คือหนังสือสองเลมดังกลาว” เขายังบอกอีกวา เขาไมไดหวังจะเปลี่ยนแปลงความคิดทั้งหมดของคนในสังคม เปาหมายตอไปของเขาคือ เพิ่มจำนวนเยาวชนจาก 7 คนในวันนี้ เปน 10 คนในครั้งตอไป บุนเธีย กลาววาทุกวันนี้การเคลื่อนไหวของเยาวชนมีนอยมาก เขาคาดหวังวา ในอีกสิบปขางหนา “พลังจากการเคลื่อนไหวของเยาวชนจะจุดประกายเปลี่ยนแปลงความคิดของผูที่กำหนดนโยบายของสังคมได”

AYM MAGAZINE 74

อารียา ติวะสุรเดช แปล

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

โจ แย็ป 30 ป อาโลนา อาโลด 17 ป

ฟลิปปนส

ยิ่งชีพ อัชฌานนท อายุ 26 ป

ไทย

โจ แย็ป ชอบที่จะไปเที่ยวน้ำตกกับครอบครัวและเพื่อนๆ เธอไมเคยสงสัยเลยวาการโยนกระดาษทิชชูที่ใชแลวลงไปในน้ำตกเปนสิ่งที่สมควรทำหรือไม จนกระทั่งเพื่อนตำหนิเธอ เธอจึงเริ่มรับรูถึงความเสียหายที่เธอกอขึ้นกับธรรมชาติที่สวยงาม ดวยความมุงมั่นที่จะรักษาสิ่งแวดลอม ในป ค.ศ. 2008 เธอไดกอตั้งกลุมอนุรักษน้ำตก ผานเฟซบุก และสรางบลอกประจำกลุมขึ้น สมาชิกกลุมไดจัดทำโครงการรณรงคเพื่ออนุรักษน้ำตก โดยหาอาสาสมัครเพื่อไปทำความสะอาดน้ำตกในชวงวันหยุดสุดสัปดาห ปจจุบันกลุมไดเปลี่ยนรูปแบบมาเปนธุรกิจเพื่อสังคม (social enterprise) โดยมีสมาชิกมากกวา 4,000 คน โจ กลาววา "ฉันชอบน้ำตกมากและรูสึกวาตัวเองมีหนาที่ตอคนรุนหลังที่จะตองดูแลใหน้ำตกใสสะอาด “ฉันรูสึกวามันเปนสิ่งที่ฉันตองทำและตองเริ่มลงมือเพื่ออนุรักษสิ่งแวดลอม”

อาโลนา เปนเด็กสาวชาวฟลิปปนส วัย 17 ป เธอมีความคิดวาไมอยากใหเด็กสาวคนอื่นตองพบเจอประสบการณในชีวิตเชนเดียวกับเธอ ตั้งแตเล็กเธอเติบโตมาบนเสนทางที่โหดราย เผชิญกับความรุนแรงในครอบครัว และการถูกลงโทษทางรางกายอยางทารุณ เชน การเฆี่ยนตี ประสบการณที่หนักหนาในวันเกา ทำใหวันนี้เธอไดจัดตั้งโครงการรณรงคตอตานการลงโทษทางรางกายอยางทารุณ ปจจุบันเธอเปนหนึ่งในผูนำโครงการ NAKAMATA ในเมือง Davao โครงการนี้เริ่มขึ้นเมื่อป ค.ศ. 2005 เปนโครงการที่เปนเสมือนพันธมิตรของเด็กสาววัยรุนอายุตั้งแต 9-17 ป ปจจุบัน NAKAMATA มีสมาชิกจำนวน 113 คนจากทั่วทุกมุมเมือง วัตถุประสงคหลักของ NAKAMATA คือการเรียกรองสิทธิและความรับผิดชอบที่เด็กสาวพึงมีหรือพึงไดรับจากสังคม อาโลนา เชื่อวา การลงโทษทางรางกายอยางทารุณ การเลือกปฏิบัติ การลวงละเมิดทางเพศ การละเมิดสิทธิเด็ก การทอดทิ้ง การคา-ประเวณีหรือสิ่งผิดกฎหมาย เปนสิ่งที่เกิดขึ้นในทุกที่ไมวาจะเปนในโรงเรียน ชุมชน หรือแมกระทั่งที่บาน ในอนาคต อาโลนาหวังจะไดเห็นเด็กสาวทุกคนในสังคมมีสิทธิเสรีภาพเทาเทียมกับผูอื่น และใชชีวิตอยางมีความสุข เธอบอกเลาระหวางการสัมภาษณวา “การที่เด็กทำอะไรผิดพลาดไปบาง ก็เปนเรื่องธรรมดา แตฉันก็หวังวาเด็กและเยาวชนอยางฉันจะไมตองถูกลงโทษรุนแรงจนถึงขั้นที่เรียกวาโหดรายทารุณ ฉันคิดวามันมีความแตกตางกันอยางชัดเจนระหวาง “การตักเตือน” และ “การลงโทษ”

มาเลเซีย

ยิ่งชีพเริ่มตนทำงานกับโครงการอินเทอร-เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชน (iLaw) จากการเปนอาสาสมัครนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน เมื่อจบวาระ 1 ปของการเปนอาสาสมัคร เขายังคงทำงานกับ iLaw จนถึงปจจุบันนอกจากนี้ยังมีงานพิธีกรรายการคดีหลนทับทางชอง ShareTV รวมถึงการทำงานอาสาสมัครจัดกิจกรรมที่ศูนยการเรียนรูจั่นเจริญ แมตองเผชิญความทาทายจากสังคมรอบขางและครอบครัวที่มีความคาดหวังใหทำงานที่มีเงินเดือนและเติบโตในสังคมไดมากกวานี้ แตเขายังคงเลือกที่จะทำงานเชนนี้ตอไป “การที่ไดทำงานโดยรูอยูเสมอวาเราทำสิ่งตางๆ ไปเพื่ออะไร เพื่อประโยชนของใคร โดยที่เราเองเห็นคุณคาของงานและปลายทางของงานที่ทำก็เพียงพอแลวที่จะทำใหรูสึกวาตัวเองมีคุณคาและมีพลังเพียงพอในการดำเนินชีวิต” ยิ่งชีพเห็นวา สิ่งสำคัญในการทำงานอาสาสมัคร คือ ตองรูจักบริหารชีวิตของตัวเอง รูจักจัดการการใชจายและตองตอบตัวเองใหไดวา จะทำงานลักษณะนี้เพื่ออะไร เพื่อใคร และจะทำไปถึงเมื่อไร ในอนาคต เขาตั้งใจวาจะทำงานดานอาสาสมัครตอไปและอยากจะทำใหมากขึ้น เพราะนอกจากจะทำใหตนเองไดเรียนรู เติบโต และเห็นคุณคาในการใชชีวิตแลว ยังเชื่อวางานที่ลงมือทำดวยหัวใจเหลานี้จะมีคุณคาตอคนอื่นอยูบางแมเพียงเล็กนอยก็ตาม...

75 AYM MAGAZINE

อารีวัณย สมบุญวัฒนกุล แปล

เปรมวดี เสรีรักษ แปล

โมด ฟารฮาน บิน โมด เฟอรเดาซ 26 ป ฮวิ่ง แทง ทาว 25 ป

สิงคโปร

เมื่อปที่แลว โมด ฟารฮาน บิน โมด เฟอรเดาซ นักศึกษาระดับปริญญาตรี ไดพา นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาจำนวน 11 คน เดินทางไปยังประเทศอินโดนีเซียเพื่อสรางหองโสตทัศนศึกษาและหองสมุดใหกับเด็กๆที่ซาฮาบัต อานัก มังกา ดูอา ในเมืองจาการตา แมนี่จะไมใชครั้งแรกในการพาเด็กนักเรียนไปเรียนรูการทำงานบริการชุมชนในตางประเทศ (Overseas Service Learning หรือ OSL) แตเขาก็รูสึกตื่นเตนเหมือนทุกครั้งที่ไดไปทำงานชวยเหลือผูอื่น ในฐานะอาสาสมัครที่มีประสบการณ ฟารฮานรูสึกวาเยาวชนสิงคโปรบางคนทำงานอาสาสมัครดวยเหตุผลที่ไมถูกตอง ในประเทศสิงคโปรนักเรียนระดับมัธยมศึกษาถูกกำหนดใหตองทำงานสาธารณประโยชนอยางนอย6 ชั่วโมงตอป เขาเคยเจอเด็กบางคนที่ทำงานอาสาสมัครเพียงเพื่อใหผานเกณฑดังกลาว ฟารฮานเคยถามตัวเองเมื่อหลายปกอนวา “คนสิงคโปรเปนคนเห็นแกตัวหรือ”และเขาก็ยังถามตัวเองอีกวา “มันยากมากใชไหมที่จะอยูในสิงคโปรโดยไมเปนคนเห็นแกตัวเพราะคนที่นี่มีวิถีชีวิตที่แสนยุงและเรงรีบดังนั้น เรื่องอาสาสมัครจึงไมเคยเปนสิ่งที่อยูในใจของคนสิงคโปร”

ฟารฮานเริ่มเปนอาสาสมัครในชุมชนทองถิ่นเมื่อ 4 ปที่แลวหลังจากที่ไดไปทำโครงการ OSL ที่ชายแดนประเทศไทยใกลกับประเทศพมา กอนหนานั้น การเปนอาสาสมัครทองถิ่นไมเคยอยูในความคิดของเขา เนื่องจากตั้งแตเด็ก เขาถูกสอนวาสิงคโปรเปนประเทศที่พัฒนาแลวดังนั้นการจะเจอคนยากไรจึงไมนาจะเปนไปได ฟารฮานเลาวา “การเดินทางไปที่หมูบานมอญทำใหผมไดเห็นเด็กยากไรใกลตาย และนั่นคือสิ่งที่เปลี่ยนความคิดของผม ผมจึงกลับมาที่สิงคโปรและเริ่มเปนอาสาสมัครใหกับกลุมสังคมเด็ก (Children Society) ” ฟารฮานเพิ่งจะไดรับรางวัล “ไชน อะวอรด” (SHINE Award) จากการที่เขาทุมเททำงานชวยเหลือชุมชนทองถิ่นและทำงานบริการชุมชนในตางประเทศ ปจจุบันเขาทำงานอาสาสมัครใหกับสภาเยาวชนแหงชาติ (National Youth Council) กลุม Singapore Kindness Movement และกลุม People’s Association Youth Movement

เวียดนาม

รอยยิ้มและดวงตาที่เปนประกายทำให ทาว ซึ่งอุทิศตัวใหกับงานอาสาสมัครชุมชนมาเปนเวลา 11 ป ไดรับฉายาวา “นางฟา” ปกของนางฟาผูนี้คือเกาอี้คนพิการ และคำพูดติดปากของเธอคือ “ใหในสิ่งที่มี แลวเราจะไดรับความสุขกลับคืนมาเปนสองเทา” ปจจุบัน ทาว อายุ 25 ป เธอพิการแตกำเนิดจากการเปนเหยื่อฝนเหลืองและมีโรคทางพันธุกรรมเกี่ยวกับกระดูก เธอเคลื่อนไหวไมได และสุขภาพก็ออนแอลงทุกวัน ทาว กลาววา “การเปนคนพิการทำใหฉันตัดสินใจเขาไปในชุมชนและชวยเหลือคนที่ทุกขยากมากกวาฉัน” ในป ค.ศ. 2000 ทาว เริ่มอาสาสอนหนังสือเด็กเล็กในละแวกบาน จนถึงปจจุบันเธอและกลุมเพื่อนในนาม “Spontaneous Flower Garden” มีโครงการอาสาสมัครมากมายที่ตองดูแล นอกจากนี้เธอยังระดมทุนเพื่อทำการบริจาคและเยี่ยมเยียนเด็กกำพรา คนไรบาน เหยื่อฝนเหลือง คนไขระยะสุดทาย ฯลฯ เธอกลาววา “ตราบเทาที่ยังมีคนตองการเรา เราจะพยายามชวยเหลือเขาอยางเต็มที่” โครงการลาสุดในป ค.ศ. 2011 คือโครงการ “สงตอความรัก” ซึ่งเปนการบริจาคใหกับเหยื่อฝนเหลืองและผูพิการในตำบล Cu Chi ในเขตชานเมืองโฮจิมินห ในป ค.ศ. 2012 เธอวางแผนจะดำเนินโครงการที่ทำอยูตอไปฃและเริ่มโครงการใหมในการสรางเครือขายผูพิการในละแวกบานของเธอ ขอใหเรื่องราวของทาว ไดทำใหหัวใจของผูมีจิตอาสาทุกคนแข็งแกรงมากขึ้นและขอพรใหทาว มีสุขภาพที่ดีเพื่อนางฟาคนนี้จะไดใชมนตราของเธอดูแลและเยียวยาผูที่กำลัง ตองการไดรับความชวยเหลือตอไป

AYM MAGAZINE 76

10 Cool Reasons To VolunteerDoing volunteer work is like growing flowers in your garden. The benefits for us and others in society are just like beautiful flowers blooming in our hearts. Fill that empty gap in your life, and add color and meaning to your young spirit by volunteering. Our AYM interviewed youth volunteers across Southeast Asia and came up with the following simple “10 cool reasons” why ASEAN youth should go volunteering!

Learning to give is one of main reasons you should volunteer. Mahatma Gandhi once said that “the best way to find yourself is to lose yourself in the service of others.” Volunteers do not measure the worth of their efforts in the form of money. Because when you discover a community’s needs, there is no doubt you learn to give, you contribute to a cause you care about in your life, and definitely get to love doing it with passion and enthusiasm. S.M.I.L.E.S is the only thing volunteers get paid!

Most scholarships require some community service. It is one of the ways we promote volun-teerism. Some students volunteer to obtain scholarships, and in this case volunteerism serves as a bridge to open another window into one’s life. Volunteering can enhance our future employment prospects and enable employers to see that we have developed the necessary skills they may need in their organi-zations. It is especially useful when completing application forms and during job interviews to illustrate the skills you have developed through experiences gained as a volunteer. So go, ASEAN youth volunteers, and gain some invaluable experiences! GO!

Life is a never-ending road of learning! You might not be sure what kind of job you want to do after graduation. Volunteering gives you a free form to explore different fields and interests where you can try doing something new and exciting at the same time. Being a volunteer helps you develop many practical skills, from personal improvement to professional competencies, depending on the type of work you perform and in what field. Not only you do discover yourself, you are also in pursuit of knowledge, advocating social inclusion and becoming an active citizen.

Travel is one of the best teachers in the world. Getting out of your comfort zone, immersing yourself in a new culture and learning new languages are some of the priceless experiences volunteer-ism can offer you. Whether you volunteer within your home country or overseas, you will meet inspiring people from various backgrounds and walks of life. You will learn to respect the diver-sity of their values and adapt to a wider space where differences are beautiful and cultural mutual understanding is born.

By Su Mwan Phroe and Thinzar Shunlei Yi

Learning to Give!

Building Bridges with Helping Hands

Discovering Yourself

Expanding Your Horizon

1

4

Volunteering connects young persons with activism. Yes, youths are still learning and have a way to go before adulthood. We are full of endless energy and countless creativity! This is to admit that even a group photo of dynamic volunteer youths on Facebook can put a smile on your face. It’s contagious. Perhaps it will lead you to volunteer next week after seeing it, if you have never experienced it. Yes, go on. Like-minded friends are waiting for you. This way, youth volunteers inspire someone to volunteer who will somehow inspire a thousand other youths, too. Because youths make up one young world!

It is One Young World!5

3

2

77 AYM MAGAZINE

Ko Khant, a youth volunteer from Myanmar/Burma says: “I wish to make my society flourish as much as I can by contributing. For example, I’m a doctor. I can give medi-cal treatment. But people in district areas don’t have an awareness of healthy lifestyles; they don’t have money to be treated. So I treat them and share my medical knowledge. It’s my donation - my mind”. Sharing is not only for those who are highly educated. Everyone has his/her own unique walk of life. Yes, share your life! Volunteers share tears and laughter with people in need of help. And all of these volunteers know that’s the greatest treatment ever!

Sharing While Caring!

6

Every person needs to find a good fix in life. Why volun-teer? Here’s a good answer: “I volunteer because I like volunteering.” It’s very simple. Some of you might answer the same way too. That’s because we are addicted to something precious – volunteerism! Here’s a thumb up for the “happiness” that volunteering gives back to us. We feel satisfied when we do something helpful for others, and those who receive from us are happy to get what they really need from us. It is a win-win situation. Just like the following saying: “Those who bring sunshine to the lives of others cannot keep it from themselves” by James Matthew Barrie. Yes, we are volunteer addicts!

Volunteers expect to learn more about the world. All 10 Southeast Asian nations will be united as the ASEAN Community in 2015. One of the ASEAN Community’s slogans says that it is a “Caring and Sharing Society”. Social or environmental issues are happening right around the corner in all areas of our region, and we are all facing some of the same problems. Obviously our community needs many helping hands! It is very important for ASEAN youth volunteers to get connected and work together. You may do volunteer work in your own country, be it Cambodia or Indonesia, but you can always share the information you learned, the experiences you had, and the best-practice you developed by volunteering, through social media such as Facebook, Twitter or by blogging. Act locally, think regionally and volunteer collectively!

Community Vitality is one of the 9 domains of Gross National Happiness (GNH); the practice of giving and volun-teering is essential for the social well-being of people in society. It is an indicator measuring the quality of life rather than only the economic indicator of Gross Domestic Product (GDP). Volunteers always have a sense of community and are aware of problems that exist due to global warming, hunger, poverty, discrimination, corruption and so on. You can start solving these problems simply by volunteering. By doing so, you are keeping a community healthier and our planet happier! Yes, you are making a difference in the world!

Youth constitutes 18 percent of the global population. Approximately 60 percent of youths live in Asia, says Advocate for Youth. According to Facebook, there are 72,010,060 people living in Southeast Asia who are aged 18-30. Moreover, the UN maintains that the world’s youth population is increasing the fastest in countries with lower economic growth. Youth is a motor for change, not only an agent of change. A motor needs movement and dynamism. The number of youths is huge even in our region; this means that we need to be more concerned and to volunteer, for the good of our generation and future generations. We are the future!

We are Volunteer Addicts!

An Obligation for Our Generation

You are Making a Difference!

Engaging Yourself within the ASEAN Community

7

8 9

10

Caption: A member of the organization from the College of Education is reading a children’s book to the kids who were all ears as the teacher animatedly reads aloud the story to them.Place: University of the Philippines Diliman campus, Diliman, Quezon City, PhilippinesPhotographer: Don Rodney

Gayla LeMaire -A Y Indian Princess Mom

Volunteers are paid in six figures... S-M-I-L-E-S

Cost of making children smile? Priceless- Read along session with street kids.

78 AYM MAGAZINE

Reviewed by ATCHARA SIMLEE

HOW TO CHANGE THE WORLD: SOCIAL ENTREPRENEURS AND THE POWER OF NEW IDEASAuthor: David Bornstein, 2007

Reviewed by GRACE BANGOY

In this book, author David Bornstein describes how people use their passion to create systemic change around the world through social entrepreneurship. The concept of social enterprise is not widely known, but the information in these true stories of what is being done around the world may spark greater interest and lead to more positive change. As its title suggests, with determination and innovation, even a single ordinary person can make a surprising difference.

For anyone seeking to make a positive mark on the world, this will be both an inspiring read and an invaluable handbook which has been translated into 20 languages. It will change the way you see the world and encourage and motivate you to take action for a better society to live in.

book REVIEW700 PLACES TO VOLUNTEER BEFORE YOU DIE: A TRAVELLER’S GUIDEAuthor: Nola Lee Kelsey, 2010

“Everyone can be great because everyone can serve” said Martin Luther King. So what are you waiting for? Start volunteering now! For those who still have no idea about which group of people to volunteer for, what kind of volun-teer work to do, and how, when and where to start, then this definitive guidebook by volunteer-ism guru, Nola Lee Kelsey can certainly be your helpful assistant. The book offers one of the most varied listings of volunteer projects available throughout the world. It also provides insider tips from industry leaders, advice made by renowned travel writers and

serial volunteers, detailed project descriptions of over 750 volunteer-based travel opportuni-ties around the world, as well as project comparison according to skills, regions and types of volun-teering. Lets’ grab the book, pack your luggage, and race off to volunteer while travelling for a better world to live in now.

AYM MAGAZINE 79

MOUNTAINS BEYONDS MOUNTAINS: THE QUEST OF DR. PUAL FARMER, A MAN WHO WOULD CURE THE WORLDAuthor: David Bornstein, 2007

HAILEYSTONESAuthor: Kristelle Rizardo, 2011

Reviewed by JESSE PIZARRO BAGO

Haileystones started out as the journal of 16-year-old Kristelle Rizardo Omar. It was a home to her thoughts and feelings. “Everything I write down actually happened to me, it's what I feel and how I react to things,” Kristelle said in an interview. Her scribbles transcended from her bound notebook to a real book! Haileystones compiles 40 of Kristelle’s best stories about her family and feelings, her crazy life as a teenager, politics, and the things that happen in school. She bravely (and profoundly) voices the things that can happen during a girl’s teenage years which can be very difficult for any young person to do. Teens are often misunderstood by their parents, but Haileystones is

able to bridge that gap; her book is read by teens and adults alike! “Some parents really like the fact that they had insights into how their children feel, because, apparently, teenage years are really really hard to understand” Kristelle comments. Check this out book now! It will surely encourage you to voice your own feelings, ideas and right the world in a positive way. Start with yourself and spread your courage to others. After all, it’s really easy for people with a big, patient and brave heart like you to say YES! to any kind of volunteer work. (Haileystones is published by the Mindanao News and Information Cooperative Center (MNICC) in the Philippines).

This book was written in 2003 by Tracy Kidder, a winner of the Pulitzer Prize. It is the story of Dr. Paul Farmer, a Harvard educated doctor who went to Haiti in 1983 and volunteered to use medical practices to save the lives of the desperately poor villagers. He lives by the philosophy that ‘the only real nation is humanity’. The title ‘Mountains Beyond Mountains’ comes from a Haitian proverb and is a metaphor for life’s challenges: as you solve one problem, another problem presents itself. You will never stop climbing,

never be finished. In Dr. Paul Farmer’s case, his mountain is the struggle to provide medical help to all poor people. For everyone who yearns to ‘make a difference’, this story of one man’s quest to cure the world will inspire you. There will definitely be a discouraging question like “Are you sure it’s a good idea?” because we are all so well-trained in being cynical and doubting. But aren’t all great and seemingly impossible changes achieved when you decide to follow your own heart and trust your own inner voice?

Reviewed by PATHARAPORN TRAKARNTHAI

80 AYM MAGAZINE

Reviewed by PIMSIRI PETCHNAMROB

Reviewed by RIKI ANDI SAPUTO

MOVIE REVIEWMOUNTAIN PATROLDirector: Lu Chuan, 2004

PAY IT FORWARDDirector: Mimi Leder, 2000

“Mountain Patrol” is a sensa-tional film inspired by a documen-tary entitled 'Balance'. This moving film depicts the powerful story of a half-Tibetan journalist from Beijing. He travels across the outskirts of Kelexili with a small group of Tibetan mountain patrols. Their mission is to track poacher groups and stop the illegal slaughtering of endangered Tibetan antelopes. This group of volunteers has to confront the poachers while at the same risk themselves in a land of merciless winds, freezing water, sizzling plains, and treacherously snow-covered mountains. This movie shows the spirit of ordinary people who volunteer as antelope protectors without expecting anything in return.

What they want to do is to main-tain the existence of the antelopes even though it is such a risky thing to do. The movies can be a great reminder for us to always keep in mind that not only human beings need help and protection, but also wildlife, especially the endangerd ones, and other animals. Sadly, only a few people realize that wildlife can be just as valuable as human beings so that they deserve protection. The kind of heroic action portrayed in the movie indicates that the mountain patrol group is not merely protecting Tibetan antelopes but is helping all kinds of endangered animals from immorally selfish hunters through-out the world.

How to make a world better than today? There could be many different answers. An 11-year-old schoolboy in Las Vegas, Nevada named Trevor McKinney has got an assignment from his social studies teacher Eugene Sumonet to make a plan and bring into action something that can make the world better. Trevor's plan is just simple and fresh, based on the networking of goodness. He calls the plan "Pay It Forward". His efforts result in a change not only in his own life, but also those of his alcoholic mother, his emotionally and physically scarred teacher and many other people.

This novel-adapted movie serves all the big ideas in a package that reflects the reality in our life. It is an advantage that the movie is so simple, emotional, and easy to watch without forgetting the content. If you are looking for an easy and inspired movie then Pay It Forward should be in your list. For your information, there are many organizations/movements estab-lished and inspired by this movie and of course bring the same ideas. So, who wants to be the first chain?

AYM MAGAZINE 81

Reviewed by GRACE BANGOY

This highly recommended movie is about a group of three independent volunteers who set up a first-aid station after a disastrous tsunami in Sri Lanka and quickly find themselves in charge of a refugee camp caring for over three thousand people. What was originally a two-week journey spirals into a year-long odyssey of hope, heartbreak and setbacks as the villagers slowly begin to rise up against the volunteers when the world's donated tsunami money never materializes.

This film is an eye opener to those who are curious about how volunteers work. Sometimes, if not most of the time, people volunteer because they can get to travel or it will be good in their resume, but it should be more than that and such things are not supposed to be on the agenda. The motive behind a genuine volunteer is to help, with no hesitation and with no hidden agenda. In a world of increasing natural and man-made disasters, more and more people are needed to get out there and do their part.

The story is about four Tokyo university students who raised money to construct a school in Cambodia. The fact that this film is based on a real life account gives it persuasiveness and revives our hope in humanity. This true story vividly depicts an ordinary university student who gains better understanding about the meaning of life, his own identity, and the society around him by volunteering to build an elementary school in Cambodia. Kota, a medical student, realizes that there is something more to life than his comfortable daily existence. After witnessing a much harsher reality than they have ever imagined: a village strewn with land mines, a hospital for patients

suffering from AIDS, a museum dedicated to the victims of Khmer Rouge, and the rundown state of the existing village school and even thoughtheir spirit sinks, they all gain a philanthropic awakening. Their lives eventually change when they reach out to help those in need. Building a school might be tough work which not every one of us can manage to do. However, in order to change the world, you don't need to start with lofty ideas. The easiest thing we can do is to have sympathy and understanding towards our fellow human beings. Your seemingly small actions of kindness may seem like no more than a drop of water, but when drops of water get together, they can form a vast ocean.

THE THIRD WAVEDirector: Alison Thomson, 2007

WE CAN’T CHANGE THE WORLD, BUT WE WANNA BUILD A SCHOOL IN CAMBODIA Director: Kenta Fukusaku, 2011

Reviewed by PATHARAPORN TRAKARNTHAI

Caption: Volunteers are helping reconstruction in the area hit by massive earthquake last year.Place: Miyako city, Iwate, JapanPhotographer: Hiroyuki Hosoya

Lorna Wilson

The Winds of change shall not discourage the volunteer.

‘We will overcome!’