awakening the absolute [namulat sa kalubusan]

7/31/2019 Awakening the Absolute [Namulat sa Kalubusan]

1/50


2/50

Ang Namulat sa Kalubusan ay pagsasalin-wikanang Awakening on the Absolute. Ito ay sama-

samang pinagtulungan at pinagsikapang isalinsa wikang Filipino nang mga pinagpipitagang

debotong Filipino.

Ang edisyong ito ay aming inaalay sa lotus napaanan nang minamahal naming Sri Gurudeva:

Ang Kanyang Banal na Pagpapala

Srila Bhakti Nirmal Acharya MaharajAng Sevaite na Tagapangulo at

Humaliling-Acharya nangSri Chaitanya Saraswat Math

Sa mga nais makipag-ugnayan kumontak sa

lokal na sangay nito:

Sri Chaitanya Saraswat Math Philippines

Sri Nama-hatta Center#66-D H. Ocampos St., Pook F. Amorsolo,Barangay U.P. Campus, Diliman,

Quezon City, 1101 PhilippinesE-mail:[email protected]
mailto:[email protected]:[email protected]:[email protected]:[email protected]


3/50


4/50


Om Vishnupada Paramahamsa

Parivrajakacharya-varya Astottara-sata Sri Srimad

SRILA BHAKTI SUNDAR GOVINDA DEVA GOSWAMI MAHARAJ

Ang Pangunahing disipulo at matalik na tagapaglingkod ni SrilaSridhar Maharaj, naging Tagapangulo at Acharya nang Sri

Chaitanya Saraswat Math.


5/50


Om Vishnupada Paramahamsa

Parivrajakacharya-varya Astottara-sata Sri Srimad

SRILA BHAKTI RAKSAK SRIDHAR DEVA GOSWAMI MAHARAJ

Ang Nagtatag at Naunang Acharya nang

Sri Chaitanya Saraswat Math.

Dahil sa kanyang mataas na kamulatan at malalim na debosyon

sa kamalayan kay Krsna, si Srila Sridhar Maharaj ay ginawaran

ni Srila Bhakti Siddhanta Saraswati Goswami Maharaj

Prabhupad, ang kanyang Maestrong Pang-espirituwal, nang

titulong Tagapangalaga nang Debosyon.


6/50

Habam-buhay akong nagpapasalamat saKanyang Banal na Pagpapala kay Srila A.C.Bhaktivedanta Swami Maharaj Prabhupad, ang

Dakilang Banal na Embahador ng PanginoongChaitanya at ng Banal na Pangalan sa

Kanlurang bahagi ng mundo, na amin namangSiksha-guru.

Itoy aming inaalay din sa aming Sri

Acharyadeva, sa Kanyang Banal na Pagpapalasi Sri Srila Bhakti Sundar Govinda Dev-

Goswami Maharaj na kung saan ang mgadisipulo at mga tagasunod sa linya nang Sri

Chaitanya Saraswat Math ay patuloy nabinibigyan niya nang inspirasyon at buhay sa

hangaring matahak ang mga banal na huwarangipinakita nang Dakilang Nagpasimula at

Nagtatag ng Sri Chaitanya Saraswat Math, angKanyang Banal na Pagpapala si Om Vishnupad

Sri Srimad B.R. Sridhar Dev-Goswami Maharaj.

kamasya nendriya-pritir

labho jiveta yavatajivasya tattva-jijasa

nartho yas ceha karmabhih

i


7/50

Hindi natin dapat ituon sa pansarilingkasiyahan ang hangarin natin sa buhay. Marapat

lamang na maghangad tayo nang isangmasiglang buhay, o ang mabuhay lang, dahil

ang pagiging isang tao ay nauukol upangmagtanong ng tungkol sa Di Mapag-

aalinlanganang Katotohanan. At tanging itolamang ang dapat na maging gawain natin sa

buhay.[Srimad Bhagavatam 1.2.10]

ii


8/50

Isang napakalaking kasiyahan at kapalaranpara sa akin ang mailahad bilang isang aklat ang

maikling pangungusap na ito nang KanyangBanal na Pagpapala Srila B.R. Sridhar Dev-

Goswami Maharaj.

Sa mga matapat na mag-aaral ng kamalayankay Krsna, tulad ng inihatid sa atin mismo nang

Supremong Panginoon Sri ChaitanyaMahaprabhu, ang nais ni Srila B.R. Sridhar

Maharaj ay makapagbigay nang kauntingpaninulang pananalita. Si Srila Sridhar Maharaj

ay ginawaran ni Srila Bhakti SiddhantaSaraswati Thakur Prabhupada, ang dakilang

nagpasimula nang mga aral ng dalisay nateistikong pang-debosyunal para sa

kasalukuyang panahon [1874-1937], nang titulobilang Tagapangalaga nang Debosyon dahil

ang naging buhay at mga aral nitoangmalawak niyang kaalaman sa mga banal na

kasulatan, sa salita man o panulat at ang

malalalim nitong kaalamanay kapwa umantigsa di-mabilang na puso, nang kanyang mgakapatid sa pananampalataya at gayun sa

kanyang mga disipulo.iii


9/50

Noong pumanaw na sa mundo si Srila A.C.

Bhaktivedanta Swami Maharaj Prabhupad[1896-1977], ang mahal na kapatid sa

pananampalataya ni Srila Sridhar Maharaj, atdakilang embahador ng kamalayan kay Krsna sa

mga taga Kanlurang bahagi ng mundo, maramisa mga disipulo ni Srila Prabhupad Swami

Maharaj ang binigyan mismo ni Srila SridharMaharaj ng panibagong buhay, ng bagong

liwanag at pag-asa.

Si Srila Guru Maharaj ay pumanaw namansa mortal nating pananaw noong 1988, matapos

niyang maitalaga bilang kahalili ang kanyangpinakamamahal na disipulo, si Srila Bhakti

Sundar Govinda Dev-Goswami Maharaj. Angkaningningan ng katauhan ni Srila Sridhar

Maharaj ay matinding nagnining-ning sa puso

nang kanyang mga disipulo, mga apong-disipuloat kanilang mga tagasunod sa buong panig ngmundo, at doon din sa lugar ng kanyang bhajan

[kanyang pinagsasambahan], sa napakagandangSri Chaitanya Saraswat Math na nasa

Nabadwip.

Sa gitna nang naganap na kaguluhan noongunang buwan ng 1982, marami sa mga deboto

iv


10/50

ang naghanap ng gabay para sa kanilangespirituwal na buhay, at napapunta sa Sri

Chaitanya Saraswat Math, kay Srila SridharMaharaj. Ang babasahing ito, ang Ang Pang-

gising sa Kalubusan ay hango sapakikipagtalakayan sa pagitan ni Srila Sridhar

Maharaj at ng mga deboto. Ang totoo, noon pamay matagal na naming alam ang

napakagandang hiyas ng talakayang ito, na ibigsana naming ilathala at ilimbag subalit hindi

namin matagpuan ang record. Minsan, noongakoy nasa Norway taong 1997, hindi ko

akalaing makita ko ang video ni Srila SridharMaharaj na ipinapalabas sa bahay ng isang

deboto, at naku! Salamat naman, kamiypinagpala dahil nakopya namin ang audio, at

nailay ang saling-wika nito.

Noon, dalawang maiikling aklat hango sa

pakikipag-usap din kay Srila Sridhar Maharaj,na may pamagat na Aliw ng Tahanan atPanloob na Kasiyahan, ang nailabas na.

Bagamat ito sana ang gagawin namingpambungad na pananalita tungkol sa buhay ng

espirituwal na debosyon, na maaaring ilabassana sa madla, dahil may mga matataas at

malalalim na konsepto din ito. At ang isa pa,malaki talaga ang naitulong ng aklat na ito na

v


11/50

labis na nagustuhan ng mga deboto sa buongmundo.

Marahil ang Ang Pang-gising sa

Kalubusan ay masasabi nating ikatlo sakabuuang trilohiya nang aklat na ito. Sa aklat na

ito, si Krsna ay ganap na tinutukoy at inilalahadbilang pinaka-aspeto nang Di Mapag-

aalinlanganang Katotohanan. Kung kayatmasasabi talaga nating ang kamalayan kay

Krsna ang pinaka-summum bonum ng lahat ngespirituwal na paghahanap. At dito sa tema nang

mga aklat na ito ang likas na paghahanap ngbawat nilalang sa kasiyahan, na tanging tao

lamang ang maaaring makaranasangpaghahanap na ito, na nagsimula sa nabanggit

na katauhan, ay isang pagpapala para sa isangkaluluwa dahil magkakaroon siya nang higit na

pagkakataon upang makapaglingkod.

Bagamat sinasabing ang pinaka-pangunahinat pinaka-mahalagang katangian sa lahato ang

panimulang katangian ay ang ating matapat napananalig [angsraddha]na sadyang kailangan

ng mga taong naghahangad ng espirituwal nabuhay, isang kamalian ang sabihing ang

espirituwal na buhay ay walang-basehan,padalos-dalos o hindi siyentipiko. Kaya sa

vi


12/50

pamamagitan ng tunay na pagsasagawa nangespirituwal na buhay sa ilalim ng isang

ekspertong gabay, at gayun din sa tulong ngBanal na Pagpapala, ang layuning ito ay ating

mauunawaan sa pamamagitan ng tatlongyugtoat ito ang pupukaw o magmumulat sa

kaluluwa. Ang sabi nga mismo nang Panginoonay, Sa lahat ng uri nang karunungan, sa lahat

ng uri nang siyentipikong pag-aaral, Ako angespirituwal na siyensya nang sarili, nang ating

katauhan ang kaalamang tumutukoy sakaluluwa. [Bhagavad-gita 10.32].

Ganunpaman, dito sa siyensyang ito ni

Krsna, ang mga ginawa natin ay hindi maaaringsuriin tulad ng mga naging kaugalian, dahil ang

mga ginawa natinkung tutuusin ay hinditalaga maaaring pag-eksperimentuhan, o kaya

busisiin, sa pamamagitan ng mga kung anu-

anong aparato, kundi sa pamamagitan mismonang taong nag-eksperimento nito.Samakatuwid, ang resulta ay mismong makikita

natin sa mga taong gumawa nito.

Kung kayat,para sa mga hindi pa binyagan,doon sa mga taong wala pang panimulang

binyag, ang mga karanasan natin sa ating

vii


13/50

relihiyon ay di-talaga mawaring misteryo. Tuladng sinabi ni Sri Krsna kay Arjuna:

Ang pagkamulat sa mga espirituwal na bagay

ay parang gabi sa mga namatanda nang materyalna kababalaghan, subalit ang mga mulat na

kaluluwa na nagkaroon ng espirituwal nakaalaman ay nananatiling gising, at tuwirang

nagtatampisaw sa banal na kalugud-lugod nakasiyahan. Samantalang doon sa mga taong

gumon naman sa materyal na kasiyahandoonsa mga taong naakit ng mga panandaliang

materyal na kasiyahan at mga taong salat saespirituwal na kasiyahandahil sa pabaligtad

nilang pagtahak sa buhay, ay parang gabi namansa mga taong namulat na. [Bhagavad-gita

2.69].

Mapalad ang isang taong nagsasaliksik

kapag tunay at seryoso ang kanyangpaghahanap, dahil tiyak itong makahahanap ngbuhay na kinatawan, tulad sa naitalang payo

nang Panginoon sa Bhagavad-gita kay Arjuna,na Kanyang disipulo:

tad viddhi pranipatena,

pariprasnena sevaya

upadeksyanti te janam,

viii


14/50

janinas tattva-darsinah(Bhagavad-gita 4.34)

Sa pamamagitan ng nakadapang pagbibigay-

galang, makatwirang pagtatanong at matapat napaglilingkod, ang kaalamang itoy inyong

matatamo sa inyong maestrong pang-espirituwaldahil siya ay napaligaya mo. Dahil ang mga

dakilang kaluluwang ito, na pinaka-dalubhasa sakaalaman ng mga banal na kasulatan at tuwirang

nakakakilala sa Supremong Di Mapag-aalinlanganang Katotohanan, ang magtuturo sa

inyo nang banal na kaalaman.

Ang katangi-tangi sa mga naging pahayagng Kanyang Banal na Pagpapala Srila Sridhar

Maharaj, ay ang paggamit niya nang mga talatamula sa banal na kasulatan, na bawat linya ng

salita ay kanyang ipinapaliwanag at inilalahad

maging ang maganda at nakatagong buhay nakahulugan nito. Dito, ipapakita din natin angisang mala-siyentipiko, malinaw at walang-

kinakatigang paglalahad habang tumataas angating kaisipan o kamalayan, magmula sa

pagkilala nang ating sarilibrahma-bhutahprasannatma [Bhagavad-gita 18.55] hanggang

doon sa eternal at sagradong paglilingkod,muktir hitvanyatha rupam, sva-rupena-

ix


15/50

vyasastitih: ang unti-unting pagkamulat ngkaluluwa, hanggang sa maabot natin ang

pinaka-rurok, ang buhay na pakikipag-ibigankay Krsnana naging titulo nga ng aklat na

ito.

Ang nais namin, hanggat-maaari, habangisinasalin sa panulat ang mga ipinapahayag ni

Srila Sridhar Maharaj, itoy talagangnakapaloob sa diwa nang kanyang damdamin

at agos. At kapag di-na talaga maiwasan, itoysaka pa lamang namin inaayos, na kasing-linaw

din at tulad ng kanyang mga ipinahayag, (laluna) sa mga magbabasa na hindi pa talaga

pamilyar sa puro-espirituwal na pananalita niSrila Sridhar Maharaj na talaga namang kaakit-

akit at parang tumutula.

Sa katapusan ng aklat na ito ay makikita

ninyong isinama na rin namin ang ilang talatatungkol sa pag-awit at pag-usal ng Banal naPangalan, ang yuga-dharmma, ang

inirekumendang pamamaraan upangmaunawaan ang espirituwal na kaalaman sa

kasalukuyang panahon.

Talagang napakahalaga nang mgabinitiwang pangungusap dito ni Srila Sridhar

x


16/50

Maharaj na tumatalakay sa konsepto nangkamalayan kay Krsna, ang totoo, nagulat pa nga

kami dahil hindi pa ito nailabas ng kanyang mgadisipulo noong 1980. Ganun pa man, mayroon

pa namang mga naiwang-yaman (na sa palagaynamin, magmula noong 1979-1988, ang mga

nairekord sa loob ng siyam na taon ay aabutinpa sa mga 80 aklat!); at ang isa pa, kung sakali,

isang napakalaking pagkakataon, para sa inyongabang-lingkod ang muling makapaglingkod pa

sa gawaing ito.

Bilang pagwawakas, buong kasiyahanginihahandog namin sa inyong lahat ang mga

pahayag na ito nang Kanyang Banal naPagpapala.

B.S. Tridandi Swami

Kapistahan sa Pagdiriwang ng Paggunita sa

Sannyasa-lila ni Sriman MahaprabhuIka 15 ng Enero, 1999

xi


17/50

pramanais tat sadacaraistad abhyasair nirantaram

bodhayann atmanatmanambhaktim apy uttamam labhet

Ang Pinaka-Supremong Debosyon ay ating

makakamit sa pamamagitan ng dahan-dahangpagtaas ng kamulatan ng katutubong katauhan

natin at itoy ating magagawa sa pamamagitanng walang-tigil na paglinang sa mga kautusang

ipinag-uutos sa atin ng mga kinauukulan, at sapamamagitan ng paggawa nang kabutihan at

pagsasanay sa espirituwal na buhay.[Sri Brahma-samhita talatang 59]

xii


18/50

Purihin ang Kadakilaan ng Sri Guru at

ni Sri Gauranga

Srila Sridhar Maharaj: Makikita natin ang

talatang ito sa Srimad-Bhagavatam:

avismrtih krsna-padaravindayoh

ksinoty abhadrani ca sam tanoti

sattvasya-suddhim paramatma-bhaktim

jnanam ca vijnana-viraga-yuktam(Srimad Bhagavatam 12.12.55)

(Ang sinumang nakaka-alala sa lotus na paananni Krsna, ang lahat ng kasamaan at kamalasan

nitoy agad na nawawala, at itoy nagkakaroon

nang mabuting kapalaran. Sa madaling salita,hindi na kayo marurumihan nang mga materyalna bagay, magiging malaya na kayo, at kayoy

hindi na muling ipapanganak at mamamatay,kung ganoon, simulan na ninyo ang inyong

espirituwal na buhay. At habang ang pusoninyoy unti-unting nalilinis, at mamumulat, ang

debosyon ninyo sa ating Panginoon aymagigising ang debosyon ninyo sa Panginoon

1


19/50

na nasa kaloob-looban ng puso ninyo, at angParamatma ay inyo nang malalaman. Dahil

dito, unti-unti kayong matututo, magkakaroonkayo nang kaalaman [jnana], kayoy

mamumulat [vijana], at magkakaroon ngrenunsyasyon [vairagya], pagtalikod sa

materyal na gawain.).

Sa pamamagitan ng kamalayan kay Krsna atng pag-alala sa lotus Niyang paakrsna-

padaravindayoh, ang ating abhadra, ang mgabagay na di kanais-nais, na maaaring makasama

sa atin ay mapupuksa at madudurog. At anglahat ng klaseng masasama, nakakarimarim, at

ang lahat ng maruruming bagay na nasa loobnatin ay mapupuksa at madudurog din habang

walang-patid nating isinasagawa ang kamalayankay Krsna.

Kahit saang yugto pa ito umabot, kahit itoynasa pinakamababang-antas pa, kahit itoykakarampot o may-dampi lamang ng kamalayan

kay Krsna, ay sapat na upang puksain ang mgadi kanais-nais na bagay na umuugnay sa atin na

nasa ibaba. Itoy magdudulot sa atin ngkabutihan:sattvasva-suddhim, tayo ay magiging

mabuting tao; at magiging malinis ang atingkaluluwa. Ang ating pananaw, ang ating

2


20/50

kaalaman, ang ating mithiin ang lahat ng ito,ay magiging malinis din. At, paramatma-

bhaktim: tayo ay magkakaroon na nangdebosyon, magiging malapit ang ating kalooban

sa pinaka-super na pangunahing lupain; at angating kaalaman, ang ating konsepto tungkol sa

janam ca ay magiging maayos na. At angkarunungang ito ang konseptong tumatalakay

sa Kanya ay magiging vijana, magigingmaayos na konsepto, at tayo ay magiging

virago-yuktam, mawawalan na nang interes samateryal na mundong ito.

Kaya kahit anu pa ang mangyari, manatili

parin tayo sa kamalayan kay Krsna. At angnaging payo nga nila sa atin ay: manatili sa

kamalayan kay Krsna, dahil ito angating gamot.Tanging ito lamang ang medisinang

makapagbibigay sa atin ng kamalayan kay

Krsna, ang maaaring magbigay-lunas sa mganararamdaman natin at maaaring tumuklas ngkamalayan kay Krsna na nasa kaloob-looban

natin.

Liwanag ng Ilaw

Ang lumikha sa kamalayan kay Krsna aykamalayan din kay Krsna! Dito ang kailangan

3


21/50

natin ay tulong ng isang saddhu na may tanganng kamalayan kay Krsna. Itoy parang

pagpapadingas ng kandila mula sa isa pangkandila. Ang kandila ay hindi kusang

nagdidingas, kundi,, itoy sinisindihan mula saisa pang kandila parang ganito. Kaya

kailangang gisingin natin ang nakalibing nakamalayan natin kay Krsna na natatabunan nang

anyabhilasakarmma-jana(ng mga taong naistumikim ng kanilang ginawa, mga taong

makasarili, mga taong nais ng materyal nakasiyahan, panandalian man o hindi; at mga

taong naghahanap ng pilosopiya sa buhay oespirituwal na kaalaman na wala namang

debosyon sa Panginoon.); kaya, ang liwanag naito, ang pakikisalamuha natin sa saddhu na ito,

ang siyang tutulong sa atin upang gisingin angnatutulog na kamalayan natin kay Krsna na nasa

kaloob-looban natin, nang sa ganoon, muling

bumangon ang kamalayang ito at ipakita angkanyang katauhan sa atin. Kaya ang dapatnating gamiting pamamaraan ay ang: saddhu-

sangha krsna-bhakti janma-mula, hayasadhusangha ang makisalamuha at makisama

sasaddhu, sa mga deboto ni Krsna, dahil ito angpinaka-ugat at sanhi nang ating kamalayan kay

Krsna.

4


22/50

At ang isa pa, ang sabi nila, ang kamalayankay Krsna ay ahaituki, itoy kusang sumusulpot

lamang. Kung ganoon, papaano natin makukhaang katotohanang ito? itoy sa pamamagitan

ng Krsnabhakti, sa pamamagitan ng pananalignatin kay Krsna, ng debosyon natin kay Krsna,

at sasaddhu; kung ganun, bakit sinasabing itoybasta sumusulpot lamang?

Hinggil sa bagay na ito, ipinaliwanag ni

Srila Visvanatha Chakravartti Thakur ang ibigsabihin ng talatang ahaituki na nakasaad sa

Srimad-Bhagavatam [1.2.6]:

sai vai pumsam paro dharmoyatho bhaktir adhoksaje

ahaituky apratihatayayatma suprasidati

(Ang pinaka-supremong gawain otungkulin [dharma] para sa sanlibutan ay angmga bagay na makapaghahatid sa atin sa

debosyunal na paglilingkod, doon satransedental na Panginoon. Dahil ang mga

ganoong debosyunal na paglilingkod ay kusangumuusbong at hindi maaaring pigilan, at itoy

nagbibigay nang ganap na kasiyahan sa atingsarili) At dito, sa naging paliwanag ni Srila

5


23/50

Visvanatha Chakravartti Thakur, ang krsna-bhakti ay ahaituki, kusang umuusbong ng

walang kadahilanan, at itoy apratihata din,tuluy-tuloykaya kapag itoy nagising na sa

ating puso, tayo ay makakaramdam ng isangkahanga-hanga at kasiya-siyang bagay, yayatma

suprasidati. Ang kasiyahang itoy magmumulasa ating puso, at itoy ating mararamdaman.

Ahaituky apratihata: kusa itong uusbong; atitoy hindi natin maaaring pigilin, itoy hindi rin

maaaring kontrahin, dahil hindi din itotinatablan parang ganito. Ang bhakti ay

nagmumula din sa bhakti. Kung kayattinatawag ito na ahaituki. Katulad sa isang

kandila, na sinindihan ng isa pang kandila.Magmula sa liwanag, nagkaroon ng liwanag.

Itoy sa ganitong paraan natin mahahanap, atdapat nating maunawaan: ang orihinal na

Liwanag, ay eternal, itoy mag-isang

namumuhay at kusang tumutulong din sa iba,nang walang dahilan, walang kadahilanan, atkusang umuusbong. Ang sanhi nitoy eternal

na nananalantay na sa kanya, at tumutulong.

Ang Kuneksyon sa Kapatagang

Dahilan ng Lahat

6


24/50

At ang isa pa, ang bhakti ay apratihata:kung titignan natin, ito ay pansamantalang

parang nalalabanan, o napipigilan, subalit:nehabhikrama-naso sti pratyavayo-na vidyate

[Kahit ang maliit na pasimula sa debosyunal napaglilingkod ay hindi masasayang o mababale-

wala. Bhagavad-gita 2.49] Hindi itomawawala sa inyo! Maaaring pansamantalang

napipigilan, subalit itoy mananaig pa din dahil may eternal itong katangian.

Ang katangian ng mga ginawa ninyo ay

eternal: may kuneksyon sa etenal na aspeto nangsandaigdigan. Kung kaya itoy isang

apratihata. Ang ganitong uri ng buhay aydapat nating puntahan, kailangang iugnay natin

ang ating mga sarili sa ganoong uri ng antas ngbuhay sa ganoong klaseng kapatagan, sa

ganoong uri ng pangunahing buhay, kasamahan,

o kalagayan. May ganito talagang buhay; angkailangan lamang ay magkaroon tayo nangkaugnayan dito.

Sistematikong Kaalaman

Kaya, mula sa talatang ito ng Srimad-

Bhagavatam:

7


25/50

avismrtih krsna-padaravindayohksinoty abhadrani ca sam tanoti

sattvasya-suddhim paramatma-bhaktimjnanam ca vijnana-viraga-yuktam

(Srimad Bhagavatam 12.12.55)

Makikita natin sa talatang ito, ang salitangjanam ca vijana virago-yuktam na ang ibig

sabihin ng jana ay direktang kaalaman ngisang bagay, at ang salitang vijana, ay

sistematikong kaalaman naman. Maging doon saBhagavad-gita, ang salitang vijana ay ating

makikita:

jnanam te ham sa-vijnanam,idam vaksyamy asesatah

yj jnatva neha bhuyo nyaj,jnatavyam avasisyate

(Bhagavad-gita 7.2)

[Ngayon, Akin namang ganap na ilalarawan saiyo, na may timpla nang banal na katamisan,

ang Aking malawak at kahanga-hangangkapangyarihan. Na kapag itoy inyong

naintindihan, wala ka nang dapat pangmalaman, dahil ikaw ay malalagay sa

napakaganda, kasiya-siya at matagumpay nalandas]

8


26/50

Dito ang ibig sabihin nang jana ay

pangkalahatang kaalaman, kabuuan, at angsalitang vijana naman ay kaalamang tungkol sa

kaliit-liitang bahagi nito na parang isangsistema, maayos o sistematikong kaalaman.

Kaya ang salitang: janam ca vijana-viraga-yuktam, ay tumutukoy sa isang sistema, mga

ibat-ibang grado ng pamamaraan, ng mgabahagi nito.

Nasa Ayos na Pagka-akit

At ang viragaang salitang viraga ay may

dalawang kahulugan: negatibo, at positibo.Ang negatibong kahulugan ay: hindi ka na

maaakit pang muli sa mga bagay na walangkaugnayan sa Diyos, na ang ibig sabihin, hindi

ka na muling maaakit pa sa anumang

kamunduhan, hindi ka na maaakit ng anumangmateryal na pangangailangan. At ang positibonaman ay ang: visisyate-raga matinding

[visisyate] pananalig [raga] ganitong klasengpananalig ang dapat nating sundin at tanggapin,

ang proseso nang pagpili at pagtapon, ito angpananalig na nasa tamang lugar.

9


27/50

Ang pagkaakit ninyo sa [Kanya, sa Diyos]ay hindi magiging hilaw o haka-haka: Mabuti

to; yan ay masama; ah, ito mayhalo, kundihabang tumataas ka nababawasan naman ang

pagka-akit mo, nababago ang umaakit sa inyo.Ito ang ibig sabihin nang virago-yuktam.

Kaya ang karunungang ito ay: janam ca

vijanam-viragayuktam: karunungang kaakit-akit sa atin at sa naranasan nating sistema, na

humigit-kumulang siyang nakakakilala talagasa ganoong uri ng damdamin at sa bawat

bahagi ang lahat ng ito ay kailangan natin.

Kumikilos ayon sa tungkulin: iba angkahalagahan ng mata, at iba din ang

kahalagahan ng kamay, silay hindi pantay-pantay; subalit magkakasamang gumagalaw sa

iisang partikular na sistema. Sama-samang

gumagalaw: kaya saanman tayo, anuman anggawin natin, kumilos tayo ayon sa ating mgapangangailangan kumilos ayon sa tamang

galaw. Kaya, ang ulo ay higit na masmahalagakaysa paa. Sa paraang ito, unti-unting

magiging maayos ang sarili mo sa umiiral nasistema.

10


28/50

Sa umpisa, hindi pa ito malinaw, lahatsilay kaakit-akit pa sa atin, subalit sa pagtagal,

ang pagka-akit nating ito ay mapapaloob saisang sistema. At hanggat napapalapit naman

tayo sa bahaging iyondoon sa umaakit sa atin [Siya] ay inyong makikilala sa pamamagitan

ng sistematikong pamamaraan.

Masmalinaw na Konsepto

Kaya:avismrtih krsna-padaravindayoh

ksinoty abhadrani ca sam tanoti .

Ang inilalarawan dito, ay ang kabuuan nglandas para sa maayos na pag-unlad. At

pagkatapos, ang sattvasya-suddhim: habangtumataas ang inyong kaalaman, ang mga bagay

na di-kanais nais at hindi kailangan ay

mapapalis. Higit na nagiging malinaw angkonsepto nang ating kaisipan magigingmalinaw na malinaw. At habang itoy nagiging

malinaw, ang mga bagay na di-kanais nais, angmga bagay na hindi natin kailangan, ay unti-

unting maglalaho, hanggang sa maabot natinang perpektong kaisipan: sattvasva-suddhim. Sa

simula, magkakaroon muna kayo nangkaalaman tungkol sa sattva [katotohanan], na

11


29/50

itoy eternal pala, sat-cit-ananda (eternal nakatotohanan, kamalayan at kalugud-lugod na

kasiyahan), hanggang sa unti-unting magingmalinaw na ito at maging purong kaalaman na

natin.

Ganito ang pagtaas natin sa kamalayan kayKrsna. Sa simula, ang makikita muna natin ay

ang matinding liwanag; hanggang sa itoymagka-anyo, magkaroon ng pigura; pagkatapos

ang kanyang lakas o kapangyarihan ay atin ngmararamdaman; hanggang sa lila [mga pag-

aaliw] nang kapangyarihang ito. Kaya saganitong pamamaraan, habang papalapit tayo

nang papalapit, maraming maliliit at katiting nabagay ang buong cit-vilasa (ang mga

espirituwal na bagay na nasa kapatagan ngkamalayan) ay ating makikita. At habang ikaw

ay papataas ng papataas, ikaw ay papalapit din

ng papalapit sa tinutukoy mo, at ang ibat-ibangbagay na nasa kapatagang iyon ay iyo namangmapagmamasdan. Habang ikaw ay pataas ng

pataas pataas ka din ng pataas sa bhakti, sadebosyon.

12


30/50

Purihin ang Kadakilaan ng Sri Guru at

ni Sri Gauranga

Srila Sridhar Maharaj: May gusto bangmagtanong?

Disipulo: Doon po saBhagavad-gita, ang sabi

ni Krsna ay:

bahunam janmanam ante,jnanavan mam prapadyate

vasudevah sarvam iti,

sa mahatma sudurlabhah

[Bhagavad-gita 7.19]

(Sa bandang huli, ang isang jani, matapossiyang maraming ulit na maipanganak, at

maunawaan niyang [dahil nakasama niya angAking dalisay na deboto], ang buong

sandaidigang tinatahanan ng mga gumagalaw at

di-gumagalaw na nilalang, ay katulad din pala niVasudeva, at silay nasa ilalim din ng Kanyangkapangyarihan.) [at Ako, bilang si Vasudeva,

ang bukal ng lahat-lahat ng ito.] Ang

13


31/50

kaluluwang ito, matapos niyang maunawaan angkonseptong ito, ay agad na nagpapailalim sa

Akin. At ang mga ganoong klaseng tao aypambihira talaga. Ano po ba talaga ang ibig

sabihin nito?

Srila Sridhar Maharaj: Ang ibat-ibangkonsepto nang paniniwala ay nagmumula sa

konseptong brahma. Dahil doon sa konseptongbrahma ang lahat ng itoy mga pinagsama-

samang kamalayan: lahat ay pawang nag-iisang kamalayan muna. At pagkatapos, sa

pamamagitan ng masmalalim na pananaw:makikita natin sa loob ng kamalayang ito ang

kanilang indibidwal na kamalayan. Mayroonsilang kanya-kanyang kamalayan at sariling

katauhan.

Kamalayan at Katauhan

Ang totoo, walang kamalayan o anumangbagay na may isip ang walang indibiwalidad, o

katauhan. Kaya, kapag sinabing kamalayan itoay tumutukoy sa katauhan: sa kanyang

personalidad at sa kanyang kamalayan, at silaymaaaring paghiwalayin. Ang nakikita nating

ibat-ibang katauhan, ay sinag lamang ngkanilang katauhan parang ganito. At ang

14


32/50

sinag na ito ng brahmaay kumbinasyon dinng kanilang maliliit na katauhan, kumbinasyon

ng mga kaluluwa.

May dalawang uri ng sustansya: ang ksara,na nagbabago, naglalaho; at aksara, di-

nagbabago, eternal. Sinabi nang PaninoongKrsna saBhagavad-gita [15.16]:

yasmat ksaram atito ham

aksarad api cottamahato smi like vede ca,

prathitah purusottamah

[Bhagavad-gita 15.18]

Ako si Purusottamah na higit pa sa

dalawang sustansyang ito, sa ksara at aksara.At bilang si Purusottama, ang Supremong

Katauhan, ang mga kadakilaan Ko ay inaawit sa

buong mundo at sa mga banal na aklat.

Ang ibig sabihin ng Purusottama ay

Vasudeva. Kaya, bahunam janmanan ante ;ang mga janis, na nasa impersonal na

pamantasan, matapos silang paulit-ulit naipanganak, ay darating din sa kaalamang

tumutukoy kay Vasudeva, sa personal na

15


33/50

katauhan ng Pinaka-pangunahing Dahilan angLahat.

Ang Tunay na Debosyon ay

Pambihira Talaga

Subalit ang mga ganoong klaseng janis aymahirap hanapin. Dahil karamihan sa kanilaay

hindi makatawid sa linyang ito. Silay agad nanaliligaw:

ye nye ravindaksa vimukta-maninas

tvayy asta-bhavad avisuddha buddhayah

aruhya krcchrena param padam tatah

patanty adho nadrta-yusmad anghrayah

[Srimad Bhagavatam 10.2.32]

(O Panginoon, na may matang parang lotus,

akala nang mga taong walang debosyon sa Inyo

silay malaya na at nakarating na sapinakamataas na kalagayan dahil sa matindingpag-aayuno at pagpipinitensya, subalit ang

isipan nilay nananatiling marumi parin. Puropagbabaka-sakali lamang ang kanilang

ginagawa at ayaw magpailalim pa sa Inyo.Silay muli paring babagsak dahil wala silang

respeto sa lotus na paanan Mo, dahil akala nila,silay masmataas pa sa materyal na kalagayan).

16


34/50

Pangkaraniwan nang, dahil sa kanilangmatinding pagsisikap, ang mga janis ay

nakakaabot sa pinakamataas na kalagayan, atkapag ang kamalayang ito, na pagiging isang

tao -- ay hindi parin nila nakuhasilay mulina namang babalik. Kailangan pa nilang

bumalik, kaya sila bumabagsak. At angsinumang makatatawid sa linyang ito, ang

sinumang makakaunawa nito ay ganito angmasasabi: Ah ganun pala, ang ibig sabihin pala

ng kamalayan ay katauhan Malaki pala angKanyang katauhan, at akoy maliit lamang ,

dito nagsisimula ang bhakti. Dito natin makikitaang relasyon ng nasa ibaba at nasa Itaas. At ang

sa mahatma sudurlabhahang mga ganoongklaseng tao, sa grupo ng mga janis, na

makapagbibigay sa atin ng kuneksyon sapinakamataas na aspeto ng buhay, ay mahirap

talagang hanapin. Dahil karamihan sa kanila ay

bumabagsak at muling bumababa dito.Nararating lamang nila ang mataas na lugar naiyon sa pamamagitan ng matinding

pagpipinitensya, subalit dahil hindi nilamatanggap na sa pamamagitan lamang pala ng

debosyon maaari nating makasama ang nasaItaas, silay muling bumabalik.

17


35/50

Katauhang may Angkop na

Kapangyarihan

Subalit ang mga taong nagsasabing:

vasudevah sarvam iti, si Vasudeva siPurusottamaay may katauhan, ay maaari nang

tumawid at pumasok sa Vaikuntha, doon saloob ng paglilingkod. At doon sa lugar na iyon,

ang sabi nila, habang lumalawak ang atingpananaw, ang kapangyarihan sa katauhan ng

Diyos ay ating makikita. Hanggang sa magingdeboto tayo nina Laksmi-Narayan, at tuluy-

tuloy ng makapasok sa loob ng Vaikuntha-seva.At sa paglilingkod na iyon, tayo ay

mapapahanga sa Kanilang kapita-pitagan atkagalang-galang na kalagayan; at doon din sa

lugar na iyon ay makikita natin ang mgapanuntunangshastric (mga panuntunan ng banal

na kasulatan), at tulad din ng mga ipinapakitang

halimbawa nang mga matataas na kaluluwa namagiging gabay natin.

Ang Paghahanap nang Magagawa

At doon sa Vaikuntha-seva,kapag napansin

ng isang kaluluwa na wala siyang masyadonggawain, itoy nakakaramdam ng isang uri nang

pagka-uhaw na hindi mapawi-pawi. At

18


36/50

maghahanap ito nang ibang masmalinis atdalisay na rasa (particular na damdamin ng

isang kaluluwa habang naglilingkod onakikipag-relasyon sa Panginoon, at ang lasa

na kanilang nararamdaman), kaysa sapanandaliang paglilingkod (dasya-rasa).

At sa bandang huli, ang serbisyo sa

madhura-rasa ang ginagawa nang magsing-irog, nang magkatipan ang maghihikayat sa

inyong muling tumaas pa. Mararamdamanninyong nais pa ninyong tumaas, at muling

lumalim pa. At unti-unti, habang kasa-kasamaninyo ang mga ahente nito (ng madhura-rasa),

mapapansin ninyong namumulaklak na pala angpuso ninyo. Mamumulaklak nang todo, habang

unti-unting dadalhin kayo nang puso ninyo saGoloka Vrndaban (ang pinaka-supremong

planeta sa lahat ng espirituwal na mundo, doon

sa lupain ng Panginoong Krsna).

Ang Serbisyo nang Magandang

Realidad

At mapapansin ninyong ang dati natingnapag-alamang brahma; pagkatapos,

Paramatma, o Vasudeva; at Laksmi-Narayan na unti-unting dumadating sa atin ay kamalayan

19


37/50

pala kay Krsna, at hindi pala kamalayan kayNarayan. Dahil matapos nating lagpasan ang

kamalayan kay Narayan, tayo ay mapapapuntanaman sa Realidad ng kamalayan kay Krsna.

Magigising tayo at pagkatapos natingmamulat mapapansin ninyong kayo ay nasa

ibang kapatagan na pala at ang prinsipyongumuugnay sa atin sa lahat ng bagay, ang

prinsipyong kumakatig sa lahat, ay hindi na siNarayan kundi si Krsna na dahil ipapakilala

dito mismo ni Krsna kung ano Siya. Kayo aylubusan na talagang magigising. Ang puso

ninyo ay lubusan na talagang magigising, at anglahat ng nasa paligid mo ay ganap na kumpleto,

dahil naroroon nang lahat ang mga hinahanapmo. Ito ang tinatawag na tunay na teismo.

Ang tunay na teismo ay teismong

makapagbibigay sa atin ng ganap na kasiyahan.

Katulad ng pagdilat ng ating mga mata, angmundo ay agad nating nakikita, maging ang mgamaliliit na bagay ay atin nang nakikita, kaya,

habang lumalawak ang ating kamulatan,makikita naman natin ang isang partikular na

mundo, isang partikular na kapaligiran, at itoang Vrndaban ang Goloka Vrndaban, ang

lupain ng pag-iibigan. At doon sa lugar na iyon,lahat silay walang-tigil na kumikilos; nasa lahat

20


38/50

ng sulok, at ang lahat ng nasa paligid natin aypawang mababait. Simpleng namumuhay at

sobrang mababait; at lahat silay punung-punonang kasiyahan sa kanilang ginagawa.

At doon naman sa loob ng Vrndaban, ay

parang ayaw mo nang umalis, o magpalit ngkaibigan; ang tanging uhaw na iyong

nararamdaman ay ang, eternal na pagka-uhaw,ang pagka-uhaw na mapalapit pa sa kanila, ang

mapalapit ang ating kalooban sa kanila. Doon ayhindi mo na maiisip na maghanap pa nang

masmataas na kapaligiran dahil halos naratingna ninyo ang pinaka-sukdulan at ang tanging

nalalabi na lamang, ay kung papaano natinmapapalapit ang ating kalooban sa mga

nakapaligid sa atin.

At ito ang mag-uudyok sa atin upang

kumilos: upang higit na mapalapit pa ang atingkalooban sa mga nakapaligid sa atin. Ang mganakapaligid sa atin ay pawang eternal, subalit

dahil sa tindi nang paghahangad natingmapaugnay sa kanila nagkakaroon ng

kumpetisyon, nagkakaroon ng pagalingan(habang naglilingkod ng buong pagmamahal).

At may mga sinusunod na panuntunan hinggilsa mga bagay na ito.

21


39/50

Ang Pagsanib sa Kamalayan kay

Krsna

Ito ang nangyayari habang tumataas tayo.Doon ay makikita natin ang uri ng

pangangailangan, na nagpapagalaw sa mgaginagawa nating paglilingkod. At itoy paulit-

ulit na nagaganap at ang paulit-uli na itoynananatiling sariwa at bago! Hindi lumuluma,

kahit lumipas pa ang mahabang panahon.Halimbawa, sa umaga, araw-araw tayong

nagugutom, masarap kumain, subalit doon salugar na iyon hindi palaging ganito hindi sa

lahat ng oras ay nagugutom tayo, parang ganito.Kaya, lahat ay masarap tikman, at hindi

napapanis. Doon sa kapatagang iyon, ang orasay tumatakbo, subalit itoy eternal. Ang

nangangasiwa nito ay siyogamaya (ang panloob

na kapangyarihan ng Panginoong Krsna, nanangangasiwa at nagpapatakbo nang kanyanglila).

At sa bandang huli, ang pinaka-masayang

bahagim, ang ganap at lubos na kasiyahan nglahat ng mga bahagi ng ating sistema, ang ganap

na kasiyahan nang lahat ng atomo sa atingespirituwal na katawan ay atin ng matatamo:

22


40/50

priti anga lage kale, priti anga mora Angbawat bahagi nang aking katawan, ay

nagsusumamong makasama ang ibang bahaging aking katawan. Darating tayo sa yugtong,

ang sambandha ang relasyon natin sa mganakapaligid sa atin ang lahat ng atomo sa

aking espirituwal na katawan at isipan aymaghahangad upang mapasama at makahalubilo

ang bawat bahagi nang mga nasa paligid natin.

At dahil lahat silay pawang nagkakasundo,anuman ang kanilang gawin ay inaayos ni

yogamaya. At ito ang pinakamataas nakonsepto. Priti anga lage kale, priti anga mora

Ang bawat atomo sa katawan ko aynagmamahal sa mga nakapaligid sa akin, at ito

si Krsna. Akoy napapaikutan na nangkamalayan kay Krsna. Ang ibig sabihin ng

napapalibutan na ay, Saanmang dako silay

nakayapos sa akin; nawala ang sarili ko sakamalayan kay Krsna, sa mga nakapaligid saakin. Ang bawat atomo sa aking katawan ay

nakakaramdam ng kanya-kanyang kasiyahanhabang Kanyang yakap-yakap.

At ang bagay na itoy maaaring mangyari

lamang sa pamamagitan ng magsing-irog napakikipag-relasyon sa Kanya, dahil ang lahat ng

23


41/50

atomo sa katawan mo ay Kanyang yayakapin,Kanyang bibihagin, habang papalapit ng

papalapit ang kalooban natin sa Kanya. Angtawag dito ay adi-rasa, o kaya ay mukhya-rasa.

Ang tawag sa madhurya-rasa ay adi-rasa, naang ibig sabihin ay, ito ang pinaka-orihinal sa

lahat, ito ang pinaka-bukal ng lahat ng iba pangrasas, dahil sa kanya nakasalalay ang buhay

nang lahat ng rasa. Kung kayat tinatawagsiyang adi-rasa. At ang mukhya-rasa naman

ay: ang kabuuan nang lahat ng rasas angsabi sa atin ito na ang pinaka-diwa, ito na ang

kabuuan nang lahat ng ito.

At ito ang dalang regalo ni Mahaprabhunoong dumating dito ang madhurya-rasa. At

itoy anarpita carim cirat, kailanmay hindi panaipapamahagi sa iba dahil, ayon sa ating

pagkakaalam, wala Siyang pagkakataon upang

itoy Kanyang gawin.

Pinakamataas na Pagbubunyag

Doon sa aklat na Jaiva Dharma, na sinulat

ni Srila Bhaktivinoda Thakur, isang Vaishnavaang nagtanong sa kanyang Gurudeva, Ayon sa

inyo, ang Debosyon ay eternal; kung ganoon,bakit sinasabi ninyong itoy nagmula kay

24


42/50

Mahaprabhu? At ang sagot sa kanya niParamahamsa Babaji, na kanyang Guru ay,

Bumisita ako noon sa Vrndaban at ito rin angtinanong ko sa eternal na tagapaglingkod ni Sri

Chaitanyadeva, si Sanatana Goswami: Sakatagang anarpita carim ciratano po ba ang

kahulugan ng talatang kailanmay hindi panatatalakay?

Ang sagot sa kanya ni Sanatana Goswami

ay: Ang Bhakti ay eternal; katulad sa mgaisinasaad sa Narada-bhakti-sutra, sa

Sandilya-sutra, at sa lahat ng banal nakasulatan subalit ang dalang debosyon ni

Mahaprabhu, ang debosyong dala-dala niMahaprabhu Sri Chaitanyadev noong Siyay

nandirito pa ay hindi pa kailanman naibibigay satao. Kung kayat itoy tinawag na anarpita

carim. Bakit? Anong klaseng debosyon ba ito?

Ito po yun: ang ganap at lubusang pagsuko opagpapailalim kay Krsna sa pamamagitan ngmagsing-irog na pakikipag-relasyon sa Kanya,

kung saan ang bawat atomo sa kaluluwang-jivaay tinatanggap at niyayapos din ng bawat atomo

nang kamalayan kay Krsna nang madhura-rasa, ay hindi pa kailanman nailalabas sa

publiko. Ito ang aking natuklasan, atpinaniniwalaan. Ang bagay na itoy maaari

25


43/50

ninyong tanggapin o hindi. Ganito angnaging kasagutan ni Sanatana Goswami sa

nagtatanong na Vaishnava: Ito ang personal napaniniwala ko bahala kayo kung itoy gusto

ninyong tanggapin o hindi. Ito ang kanyangnaging kasagutan.

Ang Daigdig nang Dedikasyon

Kaya, doon sa debosyon, itoy may mga

pasimula; naririto ang simula nang debosyunalna buhay, kung saan sinabi ni Krsna ang

katagang, vasudevah sarvam iti . (Bhagavad-gita 7.19) [Ako si Vasudeva, ang bukal at

sustansya nang lahat]. Dito nagsisimula angbhakti, ang pagpasok natin sa elementarya ng

debosyunal na paaralan na masmataas pa sajana na masmataas pa sa karunungan at

sa vairagyasa renunsyasyon, sa pagtalikod sa

materyal na buhay, ang tawag dito aysanta-rasa(balintiyak o neutral, walang-pinapalingangdamdaminpara sa Panginoon.).

Dito nagkakaroon nang ibat-ibang grado o

baitang tulad ng: dasya-rasa (ang pagpapaka-alipin); pagkatapos angsakhya-rasa (kapatiran);

ang vatsalya-rasa (ang pagiging isangmagulang); at ang madhura-rasa (pag-

26


44/50

aasawahan). Ang detalye nang lahat ng itoynasa ramananda-samvada. Sa ganitong

paraan, ang bhakti ay makikita nating tumataas.Kaya, sistematiko nating alamin ang lahat ng

ito, lunukin, lunukin kung ano ang bhakti.Ngunit sa simula, kailangang maging malawak

muna ang ating paniniwala sa positibongmundo, sa mundo nang dedikasyon.

27


45/50

Ang ilog ng Godavari. Ang bantog na lugar na

pinagganapan nang pamosong pag-uusap nina Sri

Chaitanya Mahaprabhu at ni Ramanda Raya.

28


46/50

Purihin ang Kadakilaan nang Sri Guru at

ni Sri Gauranga

Ang pamosong pag-uusap na ito (ang

ramananda-samvada) ay naitala ni Srila Krsnadasa Kaviraja Goswami sa kanyang kahanga-

hangang paglalarawan ng buhay ni SriChaitanya Mahaprabhu, sa Sri Chaitanya-

charitamrta, [sa Ikawalong Kabanata ngMadhya-lila: Ang Talakayan sa pagitan nina

Sri Chaitanya Mahaprabhu at RamanandaRaya]. Ang pag-uusap na itoy sandaling

tinalakay lamang ni Srila Sridhar Maharaj, atitoy aming nabanggit lamang dahil ang

ramananda samvada ay labis na malapit sakalooban ni Srila Sridhar Maharaj, at itoy

madalas niyang binabanggit. Iniutos kasi sakanya noon nang kanyang Guru, si Srila Bhakti

Siddhanta Saraswati Thakur, na hanapin anglugar kung saan naganap ang makasaysayang

pagtatagpong ito, sa tabing-ilog ng Godavari (na

nasa Andhra-pradesh, India) at magtayo nangTemplo sa lugar na iyon. Maraming ulit nangsinasabi sa atin ni Srila Sridhar Maharaj na

naroroon sa loob nito ang kaubuan, ang pinaka-

29


47/50

basehan ng lahat ng paniniwala tungkol saVaishnavaismo nang mga taga Gaudiya (mga

tagasunod ni Chaitanya).

Ang Ginintuang Handog

sri-krsna-caitanya prabhu nityananda,sri-advaita gadadhara

srivasadi-gaura-bhakti vrndagolokera prema dhana, harinama-sankirttana:

Ang Hare Krsna Mahamantra [Ang Dakilang

Awit para sa ating Kaligtasan] ay GinintuangHandog ng Ginintuang Panginoong Sri

Chaitanya Mahaprabhu sa mundo, itoynagmula pa sa Goloka-dham, sa pinakamataas

na espirituwal na kalangitan:

Hare Krishna Hare Krishna

Krishna Krishna Hare HareHare Rama Hare RamaRama Rama Hare Hare

harer nama harer nama harer namaiva

kevalam,kaulau nasty eva nasty eva nasty eva gatir

anyatha

30


48/50

Tanging ang Banal na Pangalan! Ang Banal naPangalan! Ang Banal na Pangalan lamang! Ang

maaaring magligtas sa atin sa panahong ito niKali. Dahil kung hindi natin ito aawitin tiyak

ang ating kapahamakan.[Brhan-naradiya-Purana, 3.8.126]

Ang Kali-yuga ay sinasamba nang mga taong

may matataas na kaalaman, dahil batid nilang samakasalanang panahong ito, ang lahat ng

perpeksyon sa buhay ay madali natingmakakamit sa pamamagitan ng sankirttan, ng

sama-samang pag-awit ng mga Banal naPangalan ng Panginoon.

Sri Karabhajan Muni

(Srimad-Bhagavatam 11.5.36)

trnad api sunicena taror abi sahisnuna

amanina manadena kirttaniyah sada harih

Ang taong higit na masmapagkumbaba sa

damo, at higit na mapagtiis kaysa sa isang puno,handang magbigay-galang sa iba kahit hindi pa

siya galangin, ay karapat-dapat upang umawitmuli nang Banal na Pangalan ni Krsna.

31


49/50

Sri Chaitanya Mahaprabhu(Siksastakam, 3)

sri krsna caitanyaradha-krsna nahe anya,

rupanuga janera jivana:

Ang Panginoong Sri Chaitanya Mahaprabhuay walang iba kundi ang pinagsamang Sri Sri

Radha at Krsna, Sila ang buhay at kaluluwanang tunay na mga tagasunod ni Srila Rupa

Goswami(Srila Bhakti Siddhanta Saraswati Thakur

Prabhupad)

Habang isinusuko ninyo ang inyong sarili salotus na paanan ni Sri Gauranga, mapapansin

ninyong kayoy nasa ligtas na kalagayan habangnaglilingkod kina Sri Sri Radha-Govinda.

Huwag ninyo Silang direktang sambahin. Dahil

maaaring mapahamak kayo. Masligtas kayokapag ginawa ninyo ito sa lotus na paanan ni SriGauranga.

(Srila Bhakti Raksak Sridhar Deva GoswamiMaharaj)

prabuddhe jnana-bhaktibhyam

atmany ananda-cinmayi

udety anuttama bhaktir

32


50/50

bhagavat-prema-laksana

Ang pinakamataas na uri nang Debosyon, angating Pag-ibig sa Supremong Panginoong Sri

Krsna, ay nagigising sa puso nang bawat deboto

sa pamamagitan ng Kaalaman at Debosyon.

(Sri Brahma-samhitatalata 58)

awakening the absolute [namulat sa kalubusan]

Documents