the project 8
Post on 22-Mar-2016
220 Views
Preview:
DESCRIPTION
TRANSCRIPT
- 0 -
- 1 -
Koen Verheijden
18 jaar.
Eerstejaars MBO-4
Wat wilde je worden toen je
klein was?
"Of leraar, of acteur of schrijver!
Door mijn opleiding en hobby's,
heb ik het geluk dat ik het alle
drie een beetje ben
geworden!:D Al koester ik nog
wel de droom om professioneel
acteur of schrijver/journalist te
worden!"
Marieke Graumans
18 jaar
Eindexamenjaar VWO
Wat wilde je worden toen je
klein was?
"Ik heb altijd al schrijfster
willen worden! Ik stuurde op
mijn 10e al mijn eerste
manuscripten naar uitgeverijen.
Het was altijd een enorme
teleurstelling als ik na maanden
weer een briefje thuis kreeg
met de mededeling dat mijn
manuscript niet in het fonds
paste..."
- 2 -
MET DMET DANK AAN
De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden. Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van:
Naam: Maartje Verheijden
Leeftijd: 22 jaar School: Rechten Erasmus Universiteit Breda
Freelancer Artikel:
Wist je dat/opmaak van artikelen.
Naam: Karin Tang Leeftijd: 18 jaar.
School: Olv Breda. Model
Artikel: Lost in the wild.
Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze dan
ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar vooral
niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden
- 3 -
A AANinhoud
Willem van Oranje p. 4
Heldinnen en Schurkinnen p. 7
De Heksenprocessen van Salem p. 9
Wist je dat…? p. 12
Made in Stockholm p. 13
Sceptisch over het broeikaseffect p. 15
Die gekke Egyptenaren p. 17
Ik ben Penelope p. 20
Andersom p. 23
Wist je dat…?
Sprookjes uitgelicht; Repelsteeltje
p. 25
p. 26
Fotoshoot: Lost in the wild p. 28
Happy end p. 35
- 4 -
Beroemde figuren
Willem van Oranje
Willem van Oranje. Ook wel Willem de Zwijger genoemd. De vader des vaderlands. Iedere
Nederlander heeft hem ooit in zijn of haar geschiedenisboekje voorbij zien komen: een
man met een zwartepietenkraag, een scherpe neus en een streng snorretje. Maar waarom
is hij zo belangrijk geweest voor Nederland?
Door: Marieke Graumans
Willem van Nassau werd in 1533 in een
vooraanstaande familie in Duitsland
geboren. Hij had er veel (half)broers en –
zussen, die alleen in de streng
protestante leer werden opgevoed.
Toen Willem elf was, overleed een neef
van hem die het prinsdom Orange bezat.
In het testament van deze neef stond dat
Willem het regeren van het staatje
mocht overnemen en zo werd Willem
van Nassau, Willem van Orange Nassau.
En naast dat hij prins werd van Orange,
kreeg hij hierbij ook belangrijke
voorrechten en bezittingen in de
Nederlanden.
Er was echter wel een voorwaarde aan
deze privileges verbonden: Willem
moest de rest van zijn opvoeding in
Brussel genieten, waar hij met het
rooms-katholieke geloof werd opgevoed.
Dit was een eis van de Spaanse koning
Karel, die het katholieke geloof aanhing
en haat koesterde tegen de protestanten.
Hij had een hof in Brussel, omdat hij ook
heer van De Nederlanden was, en dacht dat dit de goede plek was om Willem een degelijke
rooms-katholieke opvoeding te geven.
Zo geschiedde en Willem ontpopte zich in Brussel tot een geweldige diplomaat. Het was een
optimistische jongen, die erg zijn best deed. Hij kreeg zijn bijnaam ‘Willem de Zwijger’, omdat hij
precies wist wanneer hij moest spreken, maar ook wanneer hij moest zwijgen.
Willem bleef in deze tijd enorm trouw aan de Spaanse koning Karel en zijn zoon Philips. Karel
had ook een enorm vertrouwen in de jongeman en raadde zijn zoon aan, wanneer deze de troon
overnam, Willem in ere te houden en naar zijn raad en adviezen te luisteren.
- 5 -
Toen Philips aan de macht kwam, deed deze er alles aan de protestanten het leven onmogelijk te
maken. Hij was streng in de rooms-katholieke leer en wilde dat zijn rijk geheel katholiek was.
Hiervoor ging hij over lijken: Hij stelde een Inquisitie in, de kerkelijke rechtbank die alle ketters,
ongelovigen, moest vervolgen. Onder het
volk werd deze rechtbank ‘de Bloedraad’
genoemd.
Willem had echter, ondanks zijn geloof in
het rooms-katholicisme, wel waardering
voor de protestanten, bijvoorbeeld voor
Erasmus. Hij kreeg steeds meer weerzin
tegenover Philips, al deed deze er alles aan
Willem aan zich te binden: Hij maakte hem
tot een belangrijk raadsheer en benoemde
hem tot stadhouder van Holland, Zeeland en
Utrecht.
Toch verzette Willem zich tegen Philips,
toen hij zag hoe onmenselijk de
protestanten werden behandeld. Tot 1559
blijft Willem hem trouw, je weet wel, van
ons volkslied: ‘Den koning van Hispanje heb
ik altijd geëerd…’ Daarna verzette Willem
van Oranje zich tegen de Spaanse koning.
Na deze periode werd de relatie tussen
Philips en Willem steeds grilliger. Willem
stuurde Philips brieven waarin hij vroeg de
protestanten minder zwaar te behandelen
en De Nederlanden meer onafhankelijkheid
te geven. Philips werd erg achterdochtig tegenover Willem. Dit versterkte toen deze trouwde
met een protestantse Duitse, nadat zijn eerste (katholieke) vrouw was overleden. Met dit
huwelijk kreeg Willem meer sterke contacten met de protestante Duitse vorsten, die wellicht
eens tegen Philips op konden trekken.
De spanningen liepen hoop op en Philips stuurde Hertog van Alva, ook wel ‘de IJzeren Hertog’
genoemd, naar De Nederlanden om orde op zaken te stellen. Willem wachtte deze bloeddorstige
hertog niet af en vluchtte naar Duitsland.
Waar Philips voor gevreesd had, gebeurde. Willem trok met een leger van Duitse vorsten op
richting de Nederlanden. Hij streed samen met de geuzen voor meer zelfstandigheid voor de
Nederland. Er moest meer tolerantie komen tegenover de protestanten.
Er werd zwaar gevochten, waarbij aan beide kanten veel slachtoffers vielen.
- 6 -
Maar toen viel een belangrijk slachtoffer: Willem van Oranje! Hij liep in zijn huis, nadat hij een
maaltijd genuttigd had, van de trap af naar zijn werkkamer. De Franse Balthasar Gerards, die
daar ‘under cover’ was, schoot hem daar op
die trap dood.
Een legende vertelt dat Willem van Oranje
nog enkele woorden heeft uitgebracht: ‘Mijn
God, mijn God, heb medelijden met mij en
dit arme volk’. Recent onderzoek bewijst
echter dat Willem na het schot in zijn hart
onmiddellijk dood moet zijn geweest. Hij
kan deze woorden dus nooit uitgebracht
hebben.
Zijn moordenaar werd op een verschrik-
kelijke manier gemarteld en gedood. Hierna
werd Willem van Oranje Nassau een
legendarisch persoon voor Nederland en
door zijn geschiedenis en strijd voor vrijheid
van de Nederlanders kreeg hij – terecht – de
bijnaam ‘Vader des Vaderlands’.
- 7 -
Heldinnen en Schurkinnen
Schurkin? Ja, een vrouwelijke schurk. Er zijn vrijwel geen woorden voor een
vrouwelijke schurk of boef te vinden, alles is mannelijk! Emancipatie is een
belangrijk ideaal geworden in de wereld van vandaag, maar als we kijken
naar alle uitersten op de ladders, zullen we daar toch vaak mannen
aantreffen. Kan jij een vrouwelijke dictator noemen? Een vrouwelijke Ghandi?
Deze dames komen nog het dichtst in de buurt.
Moeder Theresa
Deze vrouw heeft zich haar gehele leven ingezet voor
het welzijn van de zieken en armen. Al op jonge leeftijd
ging ze aan het werk voor een kloosterorde. Door deze
orde werd ze als lerares naar India gestuurd, waar ze
een liefdadige, religieuze orde oprichtte: Zusters van de
Naastenliefde. Ze werd wereldberoemd met haar werk
voor de armen en ontving zelfs de Nobelprijs voor de
Vrede. Op het moment van haar overlijden was de orde
zo groot dat deze de duizenden leden over de hele
wereld talloze scholen, weeshuizen en opvanghuizen
draaiende hielden. Al zes jaar na haar dood werd
Moeder Theresa zalig verklaard, de eerste stap naar een
heiligverklaring.
Catharina de Grote
De Russische tsarina Catharina kan misschien wel worden gezien
als de enige vrouwelijke dictator uit onze wereldgeschiedenis.
De ambitieuze Catharina werd geboren als een onbeduidende
Duitse prinses en trouwde op jonge leeftijd met een ver
familielid: de Russische troonopvolger Peter. Het was een
ongelukkig huwelijk: de twee maakten elkaar het leven zuur en
hielden er talloze minnaars op na. Uiteindelijk trok Peter aan het
kortste eind: de tsaar werd vermoord, waarschijnlijk door één
van de minnaars van zijn vrouw. Catharina stond de troon niet af
aan haar zoon, maar besloot deze zelf in te nemen. Ze omringde
zich met knappe mannen en gaf haar – veel jongere! – minnaars
belangrijke posities in de regering.
- 8 -
Rosa Parks
Deze vrijheidsstrijdster – ook wel de ‘moeder van de vrijheids-
beweging’ genoemd – zou kunnen worden gezien als de
vrouwelijke Martin Luther King. Het is moeilijk voor te stellen,
maar in de jaren ’50 van de vorige eeuw kenden bepaalde delen
van Amerika nog een strikte rassenscheiding. Zwarten mochten
zelfs niet bij de blanken in de bus zitten: de blanken zaten voorin
en de zwarten achterin. De donkere Rosa Parks besloot hier niet
langer aan mee te werken: ze ging voorin de bus zitten en
weigerde op te staan voor haar blanke medepassagiers. Ze kreeg
een boete, weigerde te betalen en werd gearresteerd. Rosa zorgde
ervoor dat haar proces grote bekendheid kreeg en bleef tot het
einde toe doorprocederen. Uiteindelijk verklaarde de hoogste
rechter dat rassenscheiding tegen alle mensenrechten was! Rosa
werd vrijgesproken.
Imelda Marcos
De Filippijnse Imelda Marcos was de vrouw van president Ferdinand Marcos en was enorm populair
bij de burgerbevolking vanwege haar sympathie met de burgers. Haar populariteit was echter van
korte duur. Al snel ontdekte men dat de presidentsvrouw er een extravagante levensstijl op nahield.
Hoe ze dat betaalden? Het presidentspaar drukte grote hoeveelheden staatsgeld achterover. Terwijl
de bevolking in armoede leefde, bouwde Imelda een schoenencollectie op waar ze wereldberoemd
mee werd: ze had maar bijna 3000 paar schoenen in haar kasten staan!
Kenau Simonsdochter Hasselaer
Deze vrouw is de enige heldin die onze Hollandse
geschiedenis kent. Ze is beroemd geworden
vanwege haar rol bij de verdediging van Haarlem
tegen de Spanjaarden tijdens de Tachtigjarige
Oorlog. Vanwege haar felle optreden werd ze ook
door velen gevreesd en vandaag staat haar
voornaam dan ook in het woordenboek met de
omschrijving ‘bazige vrouw’.
- 9 -
De heksenprocessen van Salem
De heksenprocessen van Salem zijn misschien wel de bekendste processen uit de
Amerikaanse geschiedenis. Het begon in 1692 in Salem Town, een dorp in
Massachusetts. Dit was toen een Engelse kolonie. Deze processen leidden tot de
executies van ongeveer negentien mensen. Hoe deze processen tot stand zijn
gekomen, is een interessant verhaal.
Door: Koen Verheijden
De Europeanen waren net gearriveerd in Amerika. Ze waren druk bezig met het
opzetten van een nederzetting aan de rand van de wildernis, Salem Town. Deze
gemeenschap was nog jong, en de sfeer was er erg gespannen. Dit kwam onder andere
door ruzies tussen de pioniers en de oorspronkelijke bewoners. Naast deze ruzies,
waren er ook veel onenigheden tussen de pioniers zelf, bijvoorbeeld over de grond of
over armoede. Er was ook een sterke sociale controle en de bewoners werden erg
onderdrukt. Ze moesten bijvoorbeeld alleen maar werken, er was geen tijd voor
vermaak. De pioniers waren daarnaast ontzettend bang voor de Duivel, en alles wat daar
mee te maken had. Dit is een aanleiding tot de beroemde processen.
- 10 -
De winter van 1692. De nichtjes Elizabeth
Parris, negen jaar oud, en Abigail Williams,
elf jaar oud, hadden in het geheim contact
met de Indische slaaf Tituba Boyer. Zij was
meegenomen door een predikant. Zij ver-
telde de meisjes over Zwarte Magie, vooral
over voodoo. De meisjes waren erg jong,
maar wisten ondanks dat, dat dit soort
zaken verboden waren in hun gemeen-
schap. Na deze verhalen gehoord te heb-
ben, gedroegen ze zich vreemd. De meisjes
gilden uit het niets, gooiden met dingen,
kropen onder meubels en nog veel meer.
Dokters dachten aan epilepsie, maar zelf
zeiden de meisjes dat ze het gevoel hadden
dat ze werden gestoken door naalden (voodoo!) Andere jonge vrouwen in het dorp
kregen dezelfde klachten. Uiteindelijk werd vastgesteld dat de meisjes geen epilepsie
hadden, maar dat ze behekst waren! Deze vaststelling verspreidde zich als een lopend
vuurtje.
De nichtjes begonnen hun buren te beschuldigen van hekserij, en niemand twijfelde aan
die beschuldigen. De eerste drie vrouwen die gearresteerd werden, waren bedelares
Sarah Good, de dementerende, oude vrouw Sarah Osbourne en Tituba Boyer, de slaaf.
Dit waren sociale verschoppelingen, ze hadden niemand. En dus waren ze ook
makkelijke doelwitten, niemand nam het voor hen op! Ook gingen deze vrouwen nooit
naar de kerk, wat hen nog meer verdacht maakte! De vrouwen werden op 5 maart 1692
opgesloten in de gevangenis.
Na deze drie vrouwen volgden al snel
anderen. Zo hebben we Martha Corey en
Rebecca Nurse. Zij waren sceptisch
tegenover de beschuldigingen van de
meisjes. Dit maakte hen verdacht. En ze
werden opgepakt. Dit zorgde voor veel
opschudding, dit waren namelijk vrouwen
met een hoogaanzien in de kerk. Als zij al
heksen konden zijn, dan kon iedereen een
dat zijn! Een andere 'heks' was Dorothy
Good, de vierjarige dochter van Sarah
Good. Zij heeft zichzelf aangegeven als
heks, om bij haar moeder te zijn.
- 11 -
En zo werden er steeds meer mannen en vrouwen opgepakt. 150 mensen werden
opgepakt en in de gevangenis gegooid en twintig mensen geëxecuteerd. De lichamen van
de opgehangen mensen werden respectloos in ondiepe graven gegooid, zonder enige
vorm van een ceremonie. En dit allemaal door een groepje jonge meisjes dat raar gedrag
vertoonde!
De processen eindigden in januari 1693. Dit
kwam omdat de meisjes belangrijke mensen
beschuldigden, waaronder zelfs de vrouw
van een vooraanstaand predikant. Hij was
eerst voor de heksenjacht, maar na de
beschuldiging van zijn vrouw, was hij er op
tegen. Hij zei dat het beter was om tien
heksen te laten ontsnappen, dan één
onschuldige te veroordelen. Hiermee
eindigde de heksenjacht. Maar niet alle
"heksen" werden meteen vrijgelaten. Het
duurde tot mei 1693 voor iedereen weer op
vrije voeten liep.
Elizabeth Parris bleeft in Salem wonen en
trouwde. Maar Abigail Williams vluchtte naar
de Oostkust, op twaalfjarige leeftijd. Om daar
te overleven, werkte ze als prostituee. Ze
stierf toen ze zeventien was.
De familieleden van de mensen die
opgehangen waren, wilden gerechtigheid. Ze
wilden het niet zomaar vergeten. Er werd een
petitie gestart, en uiteindelijk kregen de
nabestaanden een bedrag van 578 pond en 12 shilling. Dit moesten zij verdelen.
- 12 -
Wist je dat…
Queen Victoria de langst regerende vorst uit de Britse geschiedenis is?
Toen koningin Victoria in 1837 de troon van het Verenigd Koninkrijk besteeg, was ze
pas achttien jaar oud. Omdat ze zo jong was, heeft ze heel wat jaren op de Engelse troon
kunnen zitten. Ze regeerde maar liefst 63 jaar lang! Dat is zo’n lange periode dat de
Engelsen die tijd ook wel de ‘Victorian age’ noemen. Victoria had een erg succesvolle
huwelijkspolitiek uitgevonden. Haar negen zonen en dochters huwelijkte ze uit aan de
belangrijkste vorstenhuizen in het buitenland. Op die manier was ze familie met het
Duitse, Spaanse, Zweedse, Russische, Griekse, Noorse en Roemeense koningshuis en
daardoor kwam oorlog tussen die landen een stuk minder vaak voor. Victoria werd
daarom ook wel1 de ‘grandmother of Europe’ genoemd!
De tulp ooit zijn gewicht in goud waard was?
In de zeventiende eeuw was de tulp zo populair dat een
levendige handel in deze bloemen ontstond. Hoe
zeldzamer, hoe beter! De tulp werd zo waardevol dat
mensen van 1634 tot 1637 in tulpen gingen handelen:
de bloemen werden gekocht om weer door te verkopen.
De tulp werd bijna een nieuw betaalmiddel! De vraag
naar tulpen bleef maar stijgen en daardoor kon hier ook
een hoge prijs voor worden gevraagd. Tot een moment
waarop een tulp zijn gewicht in goud waard was. Toen
niet veel later de tulpenmarkt instortte, ontstond een
financiële crisis en moest de overheid bijspringen.
De kostbare tulpenpracht werd natuurlijk ook
vastgelegd op honderden schilderijen, zoals links.
De das haar zwangerschap aanpast aan het seizoen?
De zwangerschap van een das duurt eigenlijk maar
zeven weken, maar kan worden opgerekt met soms wel
negen maanden! Hoe ze dat doen? Het bevruchte eitje
blijft ‘bewaard’ en komt pas rond december in de baarmoeder. Daar groeit het eitje in
zeven weken uit tot een babydas, zodat alle jongen worden geboren aan het begin van
het nieuwe kalenderjaar.
- 13 -
Made in Stockholm
Het Stockholm-syndroom. Nooit van gehoord? Dit is een 'ziekte' waarbij je
sympathie krijgt voor degene die je misbruikt, mishandelt of ontvoerd, en
waardoor je soms zelfs verliefd wordt op degene die al die slechte dingen met je
doet. Raar, maar waar!
Door: Koen Verheijden
De naam
Op 23 augustus 1973 liep Jan Olsson,
met verlof uit de gevangenis, de Kredit-
banken binnen, in het centrum van
Stockholm. De politie werd gewaar-
schuwd, en toen er twee agenten binnen
kwamen, opende Olsson het vuur.
Olsson nam vervolgens vier gijzelaars en
eiste dat zijn vriend Clark Olofsson naar
hem werd gebracht, samen met een
bedrag van drie miljoen Zweedse
Kronen, twee pistolen, kogelvrije vesten,
helmen en een snelle auto.
Olofsson werd met toestemming van de
regering naar Olsson gebracht. Een van
de gijzelaars, Kristin Ehnemark, voelde
zich op gemak tijdens de overal, vertelde
zij later. Het enige waar zij bang voor
was, was dat het uit de hand zou lopen
als de politie actie zou ondernemen.
Olofsson sprak met de premier, Olaf
Palme, en Olofsson dreigde de gijzelaars
te doden en liet een van de gijzelaars in
de telefoon gillen. De volgende dag belde
Kristin Ehnemark de premier op en ze
zei dat ze ontevreden was over zijn
houding en vroeg hem de overvallers te
laten gaan.
Op 28 augustus werden Olsson en
Olofsson gevangen genomen. Olofsson
werd vrijgesproken en Olsson kreeg tien
jaar gevangenis straf.
Na het drama waren alle gijzelaars
positief over de twee. Kristin Ehnemark
werd zelfs bevriend met Olofsson. goed
Dit vond de psycholoog Nils Bejerot, die
de politie bijstond tijdens de gijzeling,
erg bijzonder. Hij verzon de naam:
Stockholm-syndroom.
Het verschijnsel van het Stockholm-
syndroom was eigenlijk al langer
bekend bij psychologen en andere
hulpverleners. Maar dit onder de naam:
'Emotional of Traumatic Bonding'.
Meestal voelen slachtoffers sympathie
voor degenen die hen slecht behandel-
den. Het is een overlevingsmechanisme
voor slachtoffers van misbruik en
intimidatie.
Er zijn een aantal categorieën waarbij
het Stockholm-syndroom een rol kan
spelen. Je ziet bij deze situaties, dat een
partij in de relatie meer macht heeft.
misbruikte kinderen, mishandelde
vrouwen, slachtoffers van incest.
- 14 -
Symptomen
De slachtoffers hebben positieve
gevoelens ten opzichte van degene die
ze misbruikt en staan wel negatief over
degenen die hen willen helpen. Dit is een
opvallend verschijnsel dat vaak is bij
vrouwen die in de relatie mishandeld
worden. Ze doen geen aangifte bij de
politie, of trekken de aangifte in en
nemen hun partner in bescherming. Het
beschermen tegen de buitenwereld is
het meest typerende van het Stockholm-
syndroom. Vaak wordt de dader zelfs
geholpen door zijn slachtoffers. De
dader krijgt ook een band met zijn
slachtoffer. En als een slachtoffer kan
ontsnappen uit de situatie, doet deze het
meestal niet.
Omstandigheden
Er zijn een aantal omstandigheden
waaraan voldaan moet worden, voordat
van het Stockholm-syndroom gesproken
kan worden. Ten eerste moet er spraken
zijn van dreiging. Het slachtoffer moet
heel bang zijn. Het slachtoffer denkt dat
de dader hem/haar echt pijn zal doen.
Daarnaast zal de dader op heel kleine
manieren aardig doen tegen het
slachtoffer. Hierdoor krijgt het slacht-
offer minder het gevoel dat het eng is. En
voelt het slachtoffer zich meer op zijn
gemak. Het slachtoffer moet geïsoleerd
zijn van zijn omgeving, hij/zij heeft
vrijwel nog alleen maar contact met de
dader. Ze staan hierdoor niet meer open
voor andere meningen. Ook denken de
slachtoffers vaak dat ze niet meer
kunnen ontsnappen.
Bekende gevallen
In 1974 leed Patrica Hearst zo erg aan
het Stockholm-syndroom, dat ze met
haar ontvoerders een bankoverval
pleegden. Er werd tijdens de rechtszaak
een beroep gedaan op ontoerekenings-
vatbaarheid ten gevolge van het Stock-
holm-syndroom. Dit beroep slaagde
echter niet.
Een nog bekender geval is dat van
Natascha Kampusch. Zij is van haar
tiende tot haar achttiende ontvoerd
door Wolfgang Priklopil. Na haar vrij-
lating werd er vrijwel meteen geconsta-
teerd dat ze het stockholmsyndroom
had. Ze had zelfs (vrijwillig) seks met
haar ontvoerder gehad. Ze wilde
Priklopil beschermen, noemde hem haar
meester, en heeft erg gerouwd om het
feit dat hij zelfmoord had gepleegd..
- 15 -
Wat is het broeikaseffect nou precies? Het broeikaseffect is iets dat we heel hard nodig hebben!
Wanneer we berekeningen maken met de aardwarmte en de instraling van de zon, zouden we
verwachten dat het op aarde een stuk kouder is. Gelukkig zijn in onze atmosfeer gassen
aanwezig, broeikasgassen genaamd. Deze gassen houden de warmte vast die het aardoppervlak
in de eerste instantie afstoot – denk aan aardwarmte uit het binnenste van de aarde die vrij
komt of de warmte van zonnestralen die niet door de aarde wordt opgenomen. Wanneer dit
broeikaseffect er niet zou zijn, zou het gemiddeld zo’n -18 ⁰C zijn op aarde. Een groot deel van de
aarde zou dan onbewoonbaar zijn door al het ijs en de kou. Dankzij het broeikaseffect hebben
we een temperatuur van gemiddeld 15 ⁰C op aarde.
“Zonder het broeikaseffect zou de aarde deels onbewoonbaar zijn”
Slogans als ‘Weg met het broeikaseffect’ of ‘Geef het broeikaseffect geen kans meer’ zijn dus van
den zotte. Het broeikaseffect zorgt er juist voor dat wij omstandigheden op aarde hebben,
waarin we goed kunnen leven. Waar alle klimaat- en milieuactivisten bang voor zijn, is het
versterkt broeikaseffect. Hiermee wordt het proces bedoeld waarbij door menselijk toedoen
meer broeikasgassen (met name CO₂) in de atmosfeer komt, waardoor de aarde nog iets meer
opwarmt dan dat het natuurlijk zou doen.
Het versterkt broeikaseffect is een hype. Iedereen geeft CO₂ de schuld wanneer er weer een
natuurramp gebeurt, wanneer er geen regen valt of juist te veel, wanneer de krokusjes te vroeg
opkomen of de bijen te snel uit hun holletjes klimmen… Maar niemand weet eigenlijk hoe het zit.
We kijken allemaal ademloos naar de spotjes waarin we grote ijsblokken in zee zien storten en
roepen ‘aaaah’ bij de zielig kijkende ijsbeer die daarna wordt getoond. Heeft iemand er al wel
eens bij stil gestaan dat het smelten van ijs op de Noordpool niet meer dan normaal is? Dat
gebeurt ieder jaar, in de zomer! Net zoals dat bij ons gebeurt, wanneer het warmer wordt. In de
winter groeit al dit ijs weer aan. Vaak wordt geclaimd dat door het smelten van de ijskappen op
de Noordpool de zeespiegel stijgt. Dit is grote onzin. Denk maar eens aan een glas water met een
ijsklontje erin. Raakt het glas voller wanneer het ijsklontje smelt? Nee! Zo werkt dat nu eenmaal
Sceptisch over het
broeikaseffect
Wanneer men het over het klimaat heeft, brandt er
bij iedereen hetzelfde woord op de tong: het
broeikaseffect! O nee, o nee, de aarde warmt op en dit
betekent het einde van die lieve ijsbeertjes. Mensen
die dit roepen, hebben werkelijk geen idee waar ze
het over hebben en praten louter na wat ze in
sensatieprogramma’s op televisie zien. Lees hier de
feiten die de klimaatfatalisten ons niet vertellen!
Door: Marieke Graumans
- 16 -
wanneer het ijs in het water drijft, zoals op de Noordpool. Wanneer het landijs op de Zuidpool,
Antarctica, allemaal gaat smelten en in de winter niet meer aangroeit, dan pas hebben we een
probleem.
“Het smelten van het ijs op de Noordpool is niet meer dan normaal”
Als je werkelijk een goede mening wilt kunnen vormen over het klimaat en het versterkt
broeikaseffect, moet je je goed inlezen en objectief naar alle informatie kunnen kijken. De
klimaatfatalisten hebben een groot podium, omdat iedereen is geïndoctrineerd dat de aarde
door toedoen van de mens zo opwarmt dat het klimaat wordt aangetast.
Neem bijvoorbeeld de film van klimaatgoeroe Al Gore, ‘An Inconvenient Truth’. Daarin wordt
enorm gegooid met statistieken en wetenschappers en het wordt allemaal zo professioneel
verkondigd dat mensen meteen geloven dat wat Al Gore zegt waar is.
Tegenover ‘An Inconvenient Truth’ van Al Gore, staat de film ‘The Great Global Warming
Swindle’. Deze film is gemaakt door klimaatsceptici. Zij laten in deze documentaire zien dat heel
veel cijfers die Gore gebruikt niet kloppen of gemanipuleerd zijn, dat heel veel wetenschappers
waar Gore zich op beroept helemaal niet achter de in de film verkondigde theorie staan, dat er
ongelofelijk onlogische conclusies worden getrokken, en ga zo maar door… De belangrijkste
vraag die ‘The Great Global Swindle’ stelt, is de vraag of we er vanuit moeten gaan dat de mens
de oorzaak is van eventuele opwarming van de aarde – de film trekt die aangenomen opwarming
in twijfel –, of dat we veel verder moeten kijken. De klimaatsceptici denken dat het zoiets groots
als opwarming van de aarde, niet door nietige menselijke hand veroorzaakt kan worden. Ze
kijken naar vulkanen, naar zonnevlekken en zonneactiviteit, naar oceanen… Ze halen er heel
andere statistieken bij, bijvoorbeeld een statistiek die aangeeft dat er vlak voor een ijstijd ook
veel meer CO₂ in de atmosfeer was!
“De opwarming van de aarde is misschien helemaal geen mensenwerk”
Ik zeg niet dat je het broeikaseffect moet vergeten, dat je vooral heel veel CO₂ moet uitstoten en
schijt moet hebben aan het klimaat. Ik zeg alleen dat je heel erg kritisch moet zijn wanneer
iemand – of een televisieprogramma of -spotje – je iets wijs probeert te maken over het klimaat
en de opwarming van de aarde.
The Great Global Warming Swindle: http://www.youtube.com/watch?v=Ov0WwtPcALE
- 17 -
Die gekke Egyptenaren
Deze maand bekijken we de cultuur van de Egyptenaren! Bij Egypte denk je aan
piramides, farao’s, sarcofagen en eindeloze woestijnen… Maar ook denk je aan mooie
strandvakanties of aan de islam. We gaan al deze bekende aspecten van deze rijke cultuur
eens even op een rijtje zetten! Maak kennis met die gekke Egyptenaren.
Door: Marieke Graumans
Egypte is een bijzonder land. Het is ruim een miljoen vierkante kilometer groot en er leven zo’n
83 miljoen mensen. De bevolking woont echter niet echt goed verdeeld over het land. Het
grootste gedeelte van Egypte bestaat uit droog woestijnzand, waar niets groeit, dus woont men
liever in de vruchtbare Nijldelta. Deze delta omvat nog geen 6 procent van het hele
landoppervlak, maar bijna alle Egyptenaren wonen hier!
De Nijl
Die Nijl is dus heel erg belangrijk voor
Egypte! Deze mega-rivier, de langste
rivier ter wereld, is dat al vanaf het
begin van de Egyptische cultuur, die
heel erg oud is.
De oevers van de Nijl zijn on-gelofelijk
vruchtbaar. De klei op de bodem van
de rivier houdt veel voedingsstoffen
vast. Eens in de zoveel tijd treedt de
Nijl uit zijn oevers en overstroomt het
land langs de rivier. Het vruchtbare
slib blijft liggen en is uiterst geschikt
om voedsel op te verbouwen. Zo zijn
dus de eerste nederzettingen langs de
Nijl ontstaan: als groepjes boeren die er hun dorpen bouwden. Nu liggen dus ook alle belangrijke
steden aan de Nijloevers, zo ook de hoofdstad Caïro.
Farao’s
Als je aan Egypte denkt, zie je waarschijnlijk ook die ene gouden sarcofaag voor je van
Toetanchamon. Of je denkt meteen aan Cleopatra, de bekende koningin van Egypte.
Egypte is al vanaf de 15e eeuw voor Christus een machtige dynastie, die de meest prachtige een
weelderige architectuur en kunst heeft voortgebracht.
- 18 -
De farao’s waren übermachtig. Hij was opperbevelhebber van het leger, hoofd van de
administratie en financiën van het land en hogepriester van iedere tempel en opperrechter. Hij
was zo machtig dat hij beslisten over leven en dood van hun burgers. Ze hadden duizenden
slaven onder hun bevel, wier leven zij beïnvloedden.
De reden van deze macht, had alles met religie te maken. Het staatshoofd werd gezien als de
vertegenwoordiger van de goden, met dacht dat hij een reïncarnatie was van de god Horus. De
farao had dus niet alleen wereldlijke macht, maar ook geestelijke
macht.
Bij de dood van een koning, werden hordes bedienden gedood om hem
in zijn graf te begeleiden en na de dood te dienen. Zo ver ging dus het
geloof in de farao!
Piramides & mummies
Na zijn dood, werd een farao begraven in een speciaal graf, een
piramide. Je kent ze wel: de driehoekige, immense gebouwen in de
woestijn! Dit waren dus geen woningen, wat sommige mensen denken,
maar grafmonumenten.
De farao werd gemummificeerd en in de piramide in een – vaak mooi
versierde – sarcofaag gelegd. Hij kreeg in zijn graf massa’s
kostbaarheden mee, maar ook persoonlijke bezittingen. Bovendien
ging er voedsel mee of oliën om jezelf mee te verzorgen… Dit alles voor een goed leven na de
dood!
De piramides zijn tegenwoordig een enorme toeristische attractie. Het is natuurlijk ook
fantastisch zo’n gigantisch bouwwerk te zien, zeker wanneer je je bedenkt dat duizenden jaren
geleden de grote stenen met blote handen van honderden slaven zijn versjouwd!
Vakantie
De piramides in Egypte zijn dus een belangrijke trekpleister voor
toeristen. Het wemelt er van de Europeanen en Amerikanen, die
zich graag laten voorlichten over de geschiedenis van de
grafmonumenten. De piramides zijn dus een belangrijke
inkomstenbron voor veel Egyptenaren, ze verschaffen een grote
werkgelegenheid. Denk maar eens aan al die gidsen en
souvenirverkopers die je proberen te paaien!
Een ander vakantiedingetje dat je in Egypte kan doen, is natuurlijk
een ritje op een kameel! In ieder stadje zit wel een zakenmannetje
dat een paar kamelen bezit en je voor wat geld graag de woestijn
laat zien. Je wordt in een traditioneel nomadenpak gehesen, de
kameel gaat voor je op zijn knieën en gaan maar!
- 19 -
Ga je naar Egypte, maar wil je niet al je tijd daar in het stof van de woestijn doorbrengen, moet je
vooral een zeiljacht huren! Egypte is een zeil-Walhalla. Op de Nijl wemelt het van de
plezierzeilbootjes en ook aan de Middellandse Zee kun je je zeilhart ophalen. En als je zelf niet zo
graag aan het roer zit, kun je daar een Egyptenaar voor inhuren en zelf op het dek gaan liggen
zonnen!
Islam
Als toerist kun je jezelf wel in je badkleding op het dek vertonen, maar voor de autochtone
vrouwen in Egypte ligt dat wel anders… De islam is namelijk de belangrijkste godsdienst in het
land en deze religie schrijft voor dat vrouwen zich zedelijk moeten bedekken. Wanneer je in als
toerist in een moskee of andere heilige plaats komt, wordt je ook geacht je lichaam voldoende te
bedekken.
In Egypte is zo’n 90% van de bevolking moslim. De islam is zelfs de staatsgodsdienst van het
land! De overige 10% is overwegend
christelijk.
Eten
De Egyptische keuken heeft geen
uitgesproken eigen karakter en is geen
culinaire hoogstand, maar wel erg
voedzaam en best smakelijk.
Het is een enorme mengelmoes van
verschillende keukens:
Middenoosters, Frans, Grieks en
Italiaans. In het zuiden is het wel meer
Afrikaans, wat pittiger.
Veel groente krijg je niet op je bord in Egypte, hooguit wat komkommer en tomaat. Ook vlees is
schaars, aangezien dat zeer duur is. Vis vind je met name langs kusten.
Als drank krijg je meestal thee of water. Koffie wordt sterk gezet, op de Turkse manier.
Opstanden
Het zal je niet ontgaan zijn dat vorig jaar, in 2011, Egypte dagelijks op de televisie was. Er was
namelijk een enorme opstand in het land! De bevolking stond als één man op tegen de regering.
Ze waren vooral boos over het regime van de Egyptische president Moebarak.
De opstand begon met een Egyptenaar die zichzelf voor het parlementsgebouw in brand stak. Hij
wilde met deze zelfmoord aangeven dat hij door het corrupte bestuur een zodanig arm en zwaar
leven had moeten leven, dat hij liever dood was.
Dit heeft Egypte wakkergeschut: mensen gingen de straat op en stuurden de president en zijn
regering naar huis.
De hele wereld keek mee naar deze volksoplopen en men zag hoe een corrupt regime
ontmanteld werd.
- 20 -
Ik ben Penelope
Ik ben Penelope. De zeer verstandige dochter van Icarius en vrouw van Odysseus. En juist
die laatste, mijn schrandere, vindingrijke man, heeft mij zoveel pijn gedaan met zijn
afwezigheid. Zoveel jaren liet hij mij alleen, terwijl ik hier bezweek door het gemis… Het
voelde als liefdesverdriet, terwijl ik wist dat hij terug zou komen. Maar voor die tijd
moest ik me wapenen tegen alle mannen die naar mijn hand dongen.
Door: Marieke Graumans
Ik hou van mijn man Odysseus, vanaf het moment dat ik hem zag.
Toen ik nog jong was, kwam de dag dat ik moest trouwen. Omdat ik mooi was en bekend om
mijn verstandige geest, was mijn vader bang dat er strijd zou komen onder de mannen die mij
wilden huwen. Mijn vader organiseerde daarom spelen, waar alle welwillenden deel aan
moesten nemen.
Vanaf onze eerste ontmoeting, wisten Odysseus en ik dat we voor elkaar bestemd waren. Hij was
niet alleen net als ik knap, uitblinkend in schoonheid, maar we deelden de gave van het verstand.
Waar andere helden hun spierbundels en brute kracht gebruiken, gebruikt mijn Odysseus zijn
slimme geest. Zo handel ik ook, met
het brein.
Natuurlijk won Odysseus de
wedstrijden, dat was voorbestemd.
In de jaloezie van al die andere
mannen, vonden wij ons geluk.
Odysseus mocht mij zijn vrouw
noemen.
Toen sloeg het noodlot toe. De
Grieken hadden mijn Odysseus nodig
in Troje, waar een heftige oorlog
moest worden uitgevochten.
Natuurlijk wist mijn echtgenoot dat
zijn plicht daar lag, dus scheepte hij in en vertrok richting Troje.
Ik was nog maar net bevallen van onze zoon Telemachos en mijn man liet me alleen. Telemachos
was een baby en huilde veel. Ik denk dat hij een vaderfiguur miste. Natuurlijk gaf ik hem al mijn
moederliefde, maar het was niet genoeg. Gelukkig is hij er wel sterk vanaf gekomen. Het werd
een sterke jongen, die veel op zijn vader leek.
- 21 -
Iedere dag wachtte ik op nieuws uit Troje: Leefde mijn man nog wel? Was de oorlog al bijna
afgelopen? Doodsbang was ik, dat ik mijn man nooit meer terug zou zien, dat ik op zo’n jonge
leeftijd weduwe zou worden en dat er opnieuw honderden mannen naar een huwelijk met mij
zouden hunkeren. Ik zou van geen van die mannen evenveel houden als van ik van Odysseus
deed.
Eindelijk bereikte mij goed nieuws! Een bode vertelde mij dat de Trojaanse Oorlog gewonnen
was, dat de gevechten voorbij waren en dat de helden spoedig huiswaarts zouden keren. Ik
wachtte en wachtte, maar Odysseus kwam niet…
Ik hoorde van rondreizende kooplieden en van edelen van andere eilanden dat alle andere
overlevenden al thuis waren. Menelaos en Nestor bijvoorbeeld, hadden zich allang met hun
familie herenigd, terwijl ik nog zat te wachten op enig teken van mij man.
Ondertussen hadden zich in mijn
paleis honderd mannen verzameld, die
in de veronderstelling waren dat
Odysseus onderweg gestorven was en
ik weduwe en dus een huwbare vrouw
was.
Ik had de plicht gastvrij te zijn, dus
moest hen voedsel en een slaapplaats
verschaffen… Maar langzaam aten zij
al het eten van mij en mijn man op en
leefden ze onze woonplaats uit.
Op een gegeven moment eisten deze
mannen, de vrijers, van me dat ik één
van hen tot mijn echtgenoot koos.
Ik was gek van verdriet, wilde niet geloven dat mijn Odysseus dood was. Om de vrijers aan het
lijntje te houden, bedacht ik een list.
“Ik ben bezig een lijkkleed te weven voor Laërtes, de oude vader van Odysseus,” zei ik de
mannen. “Zodra dit kleed klaar is, zal ik een keuze maken.” Natuurlijk was ik niet van plan ooit
een keuze te maken en iedere nacht haalde ik iedere draad die ik overdag geweven had, weer
los.
Helaas werd ik verraden door één van mijn slavinnen. De mannen werd ontzettend boos en
eisten dat ik een echtgenoot koos. Gelukkig kon ik nog wat tijd rekken…
Ik vertelde de mannen hoe goed Odysseus boog kon schieten. “Odysseus spande met eigen
handen deze boog en schoot een pijl door de ringen van twaalf, in een lijn achter elkaar
geplaatste, bijlen. Wie deze proef met succes aflegt, zal mijn man zijn.”
Overmoedig begonnen de vrijers één voor één aan de opdracht, maar geen van allen lukte het.
De meesten wisten niet eens de boog te spannen.
- 22 -
Opeens stapte er een vieze zwerver uit de menigte die beweerde dat hij het wel kon. Ik liet hem
begaan en tot mijn verbazing ging er een enorme spiermassa onder de vodden verborgen. Met
enorme kracht spande hij de boog en met grote precisie schoot hij de pijl in één keer door de
twaalf ringen.
Toen hij zich weer oprichtte, herkende ik hem: het was mijn man, mijn Odysseus!
Boos stortte Odysseus zich op de honderd mannen die zich in zijn huis, met zijn vrouw hadden
opgehouden. Telemachos hielp zijn vader mee. Samen vermoordden ze alle mannen in de zaal en
straften de slavinnen die mij hadden verraden en de vrijers hadden pleziert.
Nu ben ik eindelijk, na twintig jaar, weer herenigd met mijn Odysseus. Na zoveel omzwervingen,
na zoveel leed dat hij op zijn reis heeft geleden, kan hij zich weer naast mij neervlijen in bed en
kunnen we weer man en vrouw zijn.
- 23 -
andersom
André staat voor de spiegel. Achter zich ziet hij de voet van Gerben onder de deken
vandaan komen. De mooie voet van mooie Gerben…
Hij zucht en kijkt in de ogen van de persoon in de spiegel. Hij daar, in de spiegel, die
homo. Nee, zo kan ik mezelf niet zien. Hij is niet die homo, hij is André. Nog steeds die André
uit dat kleine dorpje aan de IJssel, André die liever touwtje sprong dan voetbalde, terwijl
zijn zus Lieve liever voetbalde dan dat ze touwtje sprong, André die liever met zijn moeder
mee ging shoppen, dan dat zijn zus Lieve dat deed, André die niet is verandert, André die
niet opeens niet meer op meisjes viel, maar dat gewoon nooit heeft gedaan. Die André staat
nu voor de spiegel. André die gewoon op mannen valt, André met de zus die gewoon op
vrouwen valt.Hij draait zich om en loopt naar de badkamer. Hij stapt onder een ijskoude
douche. Mijn ouders geloven het nooit. Twee kinderen maar, een hele uitzondering in het
dorp, en allebei anders. Een zoon die van mannen houdt en een dochter die van vrouwen
houdt. Wie verzint dat nou? Niemand verzint dat, maar toch is het zo. Al zal niemand in het
dorp het geloven, men zal het afpoeieren als invloed van de grote stad.
Als Andrés hersenen pijn doen van de kou, draait hij abrupt de kraan uit en rent door de
slaapkamer heen naar de telefoon. Lieve bellen, zeggen dat ik niet meedoe, dat het niet
kan, dat het niet mag, dat ze ons toch niet geloven, dat we ze onnodig pijn doen.
Als hij het nummer al heeft ingetoetst en zijn vinger op de groene knop heeft, voelt hij
twee zachte lippen over zijn rug glijden, twee warme armen worden van achteren om
zijn middel geslagen en twee al even warme handen sluiten zich om zijn door de ijzige
kou verschrompelde lid. Een zucht ontsnapt hem. Een paar minuten staan ze daar zo:
André, met de telefoon nog in de hand, verlamd door de oase van liefde, Gerben, Andrés
lichaam opwarmend met het zijne. Heerlijk. André voelt echter achter zich Gerbens stijve
indringer… Nee, nu even niet. André draait zich om en kijkt Gerben gekwetst aan. ‘Ik
denk dat ik er vanaf zie, ik wil mijn ouders geen pijn doen.’
Gerbens handen, die nog steeds Andrés huid streelden, leken te verstenen ten hoogte
van Andrés heup. ‘Pijn doen? Hoezo pijn doen? Waarmee?’
‘Nou ja, gewoon, je weet wel,’ stamelt André. Ik heb het je proberen uit te leggen, ik heb
het je zó vaak proberen uit te leggen, maar je begrijpt het niet en je zal het ook nooit
begrijpen. Dat is de enige kloof tussen ons, dat ik uit het dorp kom en jij uit de stad.
‘Gewoon? Je wilt zeggen dat je ze pijn doet door gewoon jezelf te zijn, hè? Je doet ze pijn
doordat ik dit bij je mag doen?’ en hij legde zijn hand weer op mijn kruis ‘En dit?’ en hij
kuste me. Nu verwacht hij antwoord.
‘Je hebt gelijk,’ bibbert André.
‘Hè?’ vraagt Gerben.
‘Ik vertel het ze gewoon.’
- 24 -
‘Hállo, lieverds! Wat leuk dat jullie samen komen! Hallo André, hallo Lieve! O, en jij moet
Lieves vriend zijn, Gerben was het? En jij bent Andrés vriendin? Hoe? Shirley zei je?’
ratelt de moeder van André, nog voor de deur goed en wel geopend is. ‘Nou ja, kom
binnen, jongelui! Kom, kom, ik neem jullie jas aan, hé, wat staan jullie daar nou?’
O god, en nu komt mijn vader ook nog de gang in… Moet ik het nu al zeggen?
‘Ga maar alvast op de bank zitten, ik breng thee,’ roept de moeder, die alweer in de
keuken in is verdwenen. Papa zit natuurlijk weer in zijn grote fauteuil, alles gade te slaan.
De oude man kijkt bevreemd als de vriend van zijn dochter naast zijn zoon gaat zitten.
Lieve, zeg jij het maar. André knikt naar Lieve.
‘Mam,’ begint Lieve als iedereen van een kopje thee en een mariakaakje is voorzien, ‘het
is andersom. ’
Dit gaat fout, helemaal fout.
‘Hoe bedoel je, schatje?’ vraagt de moeder verbaasd.
‘Ehm… Shirley hoort bij mij,’ zegt Lieve.
‘En Gerben hoort bij mij,’ hoor ik mezelf zeggen.
‘Jullie zouden toch jullie, eh, partners meenemen?’
‘Nou, hier zijn ze dan,’ buldert de vader. Hij zucht. ‘Doe niet alsof we dat nog niet wisten,
Katrien.’
‘Nou ja zeg, Harold, het kon toch dat… Jullie doen zoiets dan tegelijk? Het zou toch
kunnen dat het gewoon…?’ stamelt Katrien.
‘Nee, dat kon niet, dat wisten we al lang. Jongelui, vertel eens, waar kennen jullie elkaar
van?’ zegt Harold.
‘Papa?’ vraag ik later op de bruiloft.
‘Hmm?’ bromt Harold.
‘Ben je niet boos?’
Mijn vader kijkt dwars door me heen. ‘Als hij maar goed voor je is.’
‘En mama?’
‘O, die kletst bij de bakker, de groenteman, de slager, bij alle gewillige slachtoffers de
oren van de kop over haar gelukkige zoon,’ zucht Harold. ‘Ben je gelukkig,’ vraagt hij dan
onverwachts.
Ja, ja, ja!!! schreeuw ik.
Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.
Marieke Graumans
- 25 -
Wist je dat…
Klompen, tulpen en Delfts blauw helemaal niet zo Hollands zijn?
Op grote schaal worden klompen, tulpen en Delfts blauw als souvenir verkocht aan
Japanners en Amerikanen. Zij denken vaak dat iedereen hier op ‘wooden shoes’
rondloopt. Toch is dit schoeisel geen uitvinding van Hollandse bodem! De klomp komt
waarschijnlijk uit Frankrijk, waar de schoen in ooit eeuw door de arme bevolking werd
gedragen. Ook tulpen komen niet van Hollandse bodem: de bloemen komen uit het oude
Turkije en werden pas in de zestiende eeuw naar West-Europa gebracht. Sultans
droegen de tulp op hun tulband en daar kwam ook de naam vandaan: ‘tulipan’ is
Perzisch voor tulband. En het Delfts blauw dan? Uiteraard komt het typisch blauwwitte
aardewerk uit Delfts fabrieken, maar hier is heel wat spiek- en jatwerk bij komen kijken.
Want is het geen toeval dat de industrie in Delft opkwam, toen het blauwwitte porselein
uit China hier werd geïntroduceerd? En komt de techniek met tinglazuur niet uit België?
Homoseksualiteit en pedofilie bij onze voorouders heel gewoon was?
Het taboe op homoseksualiteit wordt steeds meer doorbroken, maar pedofilie blijft
ondanks alle pogingen van vereniging Martijn not done in onze Nederlandse
samenleving. Bij onze voorouders lag dit heel anders! Het eerste, bij ons bekende
homostel komt uit Egypte: Chnumhotep en Nianchchnum. Zij waren belangrijke
personen aan het hof van de farao en kregen daarom een eigen graf. De afbeeldingen in
het graf laten de twee veel samen zien, op één afbeelding zelfs zoenend. Pedofilie kennen
we vooral uit de Griekse maatschappij, een paar eeuwen later. Griekse jongens kregen
een mentor toegewezen die hen hielp in hun carrière en hen ook op seksueel gebied het
nodige bijbracht.
Toeristen in Nederland een fietspadenrondleiding
kunnen volgen?
Als je buitenlanders vraagt wat nou echt typisch
Nederlands is, krijgen we een bijzonder antwoord:
fietsen! Fietsen zien we natuurlijk over de hele
wereld, maar geen ander land kent zoveel fietsen als
in Nederland. Wij hebben zelfs de hoogste
fietsdichtheid ter wereld en er zijn zelfs meer fietsen
dan Nederlanders! Het is daarom ontzettend populair
om als Japanse toerist in Nederland een speciale
fietspadenrondleiding te volgen. Hoogtepunt daarbij
is de bijzondere constructie van de rotonde met al die
verwarrende rijstroken!
- 26 -
Sprookjes uitgelicht Repelsteeltje
"Niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet". De woorden van een
klein, griezelig mannetje. Die ook wel bekend staat als een babyontvoerder. Je
hebt vast wel eens van hem gehoord! In dit artikel de geschiedenis van dit nare
sprookje!
Door: Koen Verheijden
Er was eens een heel arme molenaar, met een mooie dochter. Hij was in gesprek met de
koning en om zichzelf wat aanzien te geven, vertelde hij tegen de koning dat zijn dochter
van stro goud kon spinnen. De koning vond dit heel bijzonder en stelde de man op de
proef: zijn dochter moest in het paleis komen om het te bewijzen.
Het mooie meisje werd naar het paleis gebracht en werd opgesloten in een kamer vol
met stro. Zij kreeg van de koning een spinnewiel en een haspel. De koning zei dat als de
molenaarsdochter niet voor de
ochtend al het stro goud had
gesponnen, zij moest sterven. Het
meisje wist niet wat ze moest doen
en werd ontzettend bang en ze moest
huilen.
Ineens ging de deur open en kwam
er een klein mannetje naar binnen en
vroeg hij waarom het meisje zo
moest huilen. Het meisje legde het
probleem uit. Het mannetje zei dat
hij het goud zou spinnen als zij hem
haar halsketting gaf. Dit deed het
meisje.
De volgende morgen was het
mannetje verdwenen en de kamer
was vol goud. De koning was erg te-
vreden, maar hij wilde meer goud.
Hij beval haar nog een nacht goud te
spinnen als haar leven haar lief was.
Weer huilde het meisje, en weer
kwam het kleine mannetje. Dit keer
gaf zij het mannetje haar ring. En
- 27 -
weer lag de kamer vol goud en was de koning blij. En weer werd het arme meisje naar
een nieuwe kamer vol stro gebracht. En de koning beloofde haar met haar te trouwen als
zij weer goud zou spinnen.
En weer kwam het kleine mannetje. Maar de molenaarsdochter had niets meer te geven.
Toen zei het mannetje, dat hij haar eerst geborene koningskind wilden hebben. Het
onbenullige meisje stemde toe. De volgende morgen was de kamer weer vol met goud en
de koning trouwde met het mooie meisje.
Een jaar later beviel de koningin van een heel mooi kind. Het mannetje kwam haar
kamer binnen en wilde het kind hebben. De koningin werd wanhopig en wilde het kind
niet geven. Het meisje begon te huilen en te zeuren, net zolang tot het mannetje
medelijden kreeg. Hij gaf haar drie dagen te tijd om achter zijn naam te komen, als het
meisje de naam van het mannetje wist, dan mocht ze het kind houden.
De koning ging op onderzoek uit naar alle mannennamen in het land. En toen het
mannetje de eerste nacht langskwam, noemde ze al die namen op. Maar geen van die
namen klopten. De tweede nacht noemde ze weer vele namen op, ditmaal ook heel
ongewone. Maar alweer klopten de namen niet.
Toen brak de derde dag aan. De koningin werd wanhopig
en maakte een boswandeling om haar gedachten te
ordenen. In het bos zag ze een vuur en om dat vuur
danste het kleine mannetje heen. Tijdens zijn dans zong
hij de befaamde woorden: "Niemand weet, niemand
weet, dat ik Repelsteeltje heet!" De koningin was
ontzettend blij toen ze hierachter kwam en rende naar
het kasteel om op Repelsteeltje te wachten.
Repelsteeltje kwam vol goede moed binnen. Eerst vroeg
de koningin naar een paar namen. En Repelsteeltje zei
nee. Toen vroeg de koningin: "Is jouw naam soms
Repelsteeltje?"
Het mannetje werd woedend. Hij had verloren. En uit
woede scheurde hij zichzelf in tweeën. En dat was het
einde van Repelsteeltje..
Er zijn heel veel verschillende varianten op dit sprookje. Soms rijdt het mannetje op een
pollepel om het vuur, soms hoort het diensmeisje hem , een andere keer de koning.
Het belangrijkste onderwerp in dit sprookje is dat een demonisch wezen zijn naam
verraadt en daardoor zijn kracht verliest. In Duitsland en Scandinavië was dit een veel
voorkomend concept in hun sagen. De naam van Repelsteeltje is op een duistere manier
met hem verbonden. In het oude volksgeloof betekende het als je iemands naam
uitsprak, dat je macht over hem had. Dit komt ook in dit sprookje voor!
Waar dit sprookje vandaan komt, is best onduidelijk. Het is wel duidelijk dat Wilhelm
Grimm het heeft opgeschreven in 1808, maar het verhaal kwam uit Hessen. Het verhaal
is wel zes keer gewijzigd. En het zesde verhaal vertelt het verhaal, dat wij nu allemaal
kennen.
- 28 -
Lost in the wild
Je bent jong, mooi en modebewust. Én verdwaald in
de wildernis. Daar ging het deze fotoshoot om. Wij
zijn bijzonder trots op de foto's, mede dankzij de
prachtige lokatie: Het Cadettenkamp te Breda. En
uiteraard zijn wij Karin, het model, ontzettend
dankbaar voor deze ontzettend leuke shoot!
- 29 -
- 30 -
- 31 -
- 32 -
- 33 -
- 34 -
Happy End
Ons redactielid Marieke is terug! Na een kleine afwezigheid in de vorige uitgave, zorgt
ze weer voor leuke artikelen, zoals haar stuk over de vader des vaderlands Willem
van Oranje en het artikel waarin ze een kritische blik op het broekkaseffect werpt.
In deze The Project zie je weer veel verschillende onderwerpen. Wij zijn net als altijd
weer heel trots op The Project. Van de Heksenprocessen in Salem tot bijzondere
vrouwen die geschiedenis schreven in ‘Heldinnen en Schurkinnen’.
Graag zouden wij meer reacties willen van onze lezers! Wat vinden jullie van The
Project? Wat kan beter? Ideeën voor een mogelijke editie van The Project?
Of zou jij model willen zijn? Freelancer? Of heb jij iets interessant te vertellen aan
ons?
Laat dit allemaal weten!!!!!! infomagazinetheproject@gmail.com
Tot hoors!
Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze
dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar
vooral niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.
top related