Turista marxinal, occidental accidentalmovendo capital de capital en capitalintruso na noite tropicalo mundo a través dun cristal

Eu teño tantas cousas que calar e que sentirsó pra entender a mensaxe transcendentalde aquel ollarprofundo como a noite sideralo mundo máis alá do cristal

aló, aló aló, aló irmãoonde é que nos vamos encontrar

todo o país é estranxeirotoda a nación é forasteira.

Neste mundo precisas da forza dun compañeiroprecisas da forza da irmandade.Entre irmáns non existe a separaciónmesmo na distancia podemos estar xuntos.Xuntos na saudade.Cando me despedín de titiña lágrimas nos ollos.

Aló, aló aló aló irmãoten pacienciaata que volvamos encontrarnos.

aló irmao !

Fran Pérez / Manecas Costa

Perdín o trenagora toca esperarpode que alguén me leveou sabes que… se cadra non

as miñas maletas aos pése todas as mulleres fermosasque sorriron ao pasar

Cando rapazagochei tesourosque marquei nun mapapensando que algún díavoltaría recollelospero pasou o tempoe riba dos tesourosconstruíron edificiosde nomes de nonseiqué

teño un bo sombreiro de feltroe unha garabata de sedao meu traxe é exemplarmais agora hei de esperarperdín o tren

o tren...marchou sen facer ruído

letra: Xelís de Toromúsica Fran Pérez

sempre algunha músicaacompaña con destrezaeste sublime momento de tristezaescóitala? Oes o seu son?Son como as rodas dun trenque marcha sen facer ruído

Irmáns da miña terra,eu sei que é complicada a vida na emigraciónlonxe do noso paísmais iso non é motivopara perder os nosos valorese andar a falar uns mal dos outrosen vez de nos axudar

Eu sinto orgullo de ter nacido na fermosa Cacheu,e de ter comigo unha familia unidaa quen tanto amo.Non teño tempo para mesquindades e envexasNon veñades onda minse é para falarde rumores e maledicencias.

irmón di terra

Manecas Costa

She´s everywhere, I follow hershe never talks to meshe comes and goes, she disappearsshe is dancing in the rain

Falling steps in the streetstrange walks cross my mindfickle queen, reigns my dream

She´s here at dusk she´s here at dawnif you think she´s yours you´re wrongif you know a ghost , hey, then you knowwhere i´m coming from.

rain rain woman rain

falling steps in the streeti´m just like a boyalways wants, never gets

They say she´s gone, that´s what i´m toldbut there are things iI only knowher fragile dance, her tiny drops will cover me, will come at once

woman rain

letra: Xelís de Toromúsica Fran Pérez

Son emigrante, viaxo a ningunha parte

Emigración, lévaste a miña vidaSei que teño que cruzar o océanonunha canoa.Pero non quero morrer no mare matar de tristeza aos meus.

I left my home in Africajust looking for a better lifecomo qualquer umjust like you

tonight i´m feeling sadi´m scared and i´m lonelyI think about my familyI left them all in tearsI think of them with every beat of my heartcomo qualquer umjust like you

un rastro na areacamiño do norteque chega á fronteirae tenta a sortesorte ou morte

olele le lele lelelele le

emigrantenowa umfochi nitxi ruvharuvha nimatico tsomba yamina kurula ni lirando seketelene nivunetelenenini milorroFran Pérez, Pepe Sendón, Marcos Teira, Cheny GuneArr : Manecas Costa

PalavrasAs palavras que te dousão o que eu sousão o que sintoe como me sintoessas são as minhas palavras EU.

Poema: Sonia SultuaneMúsica: Eduardo Durão/ Peter GigerArr: Fran Pérez

Manecas, dende rapaz andabas sempre coa guitarra mesmo cando eras tan pequeniño que tiñas que subirte a unha caixa para tocar

Na casa chamabámoste “zapatos vellos”porque andabas pola casa coas zapatillas do teu avó.

Eu sempre che daba bos consellos: “ meu fillo, en boca pechada non entran moscas”

Miña nai, miña nai...

Aqueles días felices de inocencia ficaron lonxee agora son tempos de sufrimentoPerdiches a túa irmá xemelga, a quen tanto querías

Tes que seguir o teu camiño.Deus é grandee guiará os teus pasosVai, meu fillo, sempre adiantemais ten moito coidado

Miña nai, miña nai...

nha mame

Manecas Costa

Unha canción de homenaxe á nai de Manecas. A canción chegou nun soño no que a súa nai lle falaba das doces lembranzas da infancia en Guiné Bissau compartidas coa súa irmá xemelga, que a morte lle arrebatou un día.

Ouvín dicir que non ías andar máis por aquíque querías voltar voltar voltar

pois non, meu irmánfoi simplemente un momento de abatementopero xa tomei folgos

teño toda a forza para loitarteño cada noite para soñare cada minuto para lembrar quen eu sonpara lembrar de onde eu son

esta noite vou voltar ao lugar onde sendo crianza eu brinqueiesta noite vou voltar ao lugaronde sendo un rapaz eu soñei

na braña grandena praia das gaivotasno patio da escolanas vías da estación

bisá beira dun río preto da casaa casa de sempreco tempo aí en frenteMoma*, así foi

esta noite

Fran Pérez e Manecas Costa

a miña infancia ...con aqueles xogos de nenoscamiño da escola

Xogar á pelota,saltar á corda,tocar a guitarra...para matar a saudade

Todo son doces lembranzasda miña infancia en Africa.

* Ricardo , fillo de Manecas, chamaba “Moma” á súa irmá Paloma cando comezaba a aprender a falar. Manecas conta aos seus fillos como era a súa infancia na Guiné, pois eles aínda non coñecen aquela terra.

Chegas de lonxe, chuviaestábate esperandomolla os meus ollos, molla o meu cabeloapaga os rescoldos das malas noticias, chuviadeixa que medren as cores a flor de pel,Chegas a tempo, ventoestábate agardandotráeme sementes e báteme no peito, ventovarre os escombros dos malos momentosdeixa que medren as cores a flor de pel,flores da cor da pel

curundende, curundendé

Lonxe do asfalto, terra, estábate buscandodáme sustento a cambio de respecto, terraconta os meus pasos, regálame camiñosdeixa que medren as cores a flor de pel,flores da cor da pel

a flor de pel

Fran Pérez

Canda vez que penso que teño que estar separado de tisinto unha grande dor.

Síntome seguro cando estou contigo.Sinto que todo o meu mundo é teu.

Ás veces estou tan tristeque as bágoas enchen os meus ollospero o meu corazón e a miña almaestán sempre cerca de ti.

Non me digas que non,non me pidas que perda a miña vidasen ti.

Víchesme nacer para o mundo do amorDo mesmo xeitoverasme morrer.

perto di bo

Jorge Cabralarr. Manecas Costa

Tambor está velho de gritarOh velho Deus dos homensdeixa-me ser tamborcorpo e alma só tamborsó tambor gritando na noite quente dos trópicos.Nem flor nascida no mato do desesperoNem rio correndo para o mar do desesperoNem zagaia temperada no lume vivo do desesperoNem mesmo poesia forjada na dor rubra do desespero.Nem nada!Só tambor velho de gritar na lua cheia da minha terraSó tambor de pele curtida ao sol da minha terraSó tambor cavado nos troncos duros da minha terra.EuSó tambor rebentando o silêncio amargo da MafalalaSó tambor velho de sentar no batuque da minha terraSó tambor perdido na escuridão da noite perdida.Oh velho Deus dos homenseu quero ser tambore nem rioe nem flore nem zagaia por enquantoe nem mesmo poesia.Só tambor ecoando como a canção da força e da vidaSó tambor noite e diadia e noite só tamboraté à consumação da grande festa do batuque!Oh velho Deus dos homensdeixa-me ser tamborsó tambor!

quero ser tamborPoema: José CraveirinhaMúsica: Fran Pérez

Nun treito do camiño hóubenme de desorientarcreo que foi un anxo do ceo que veu para me guiar

Naquela noite escura hóubenme de perdercreo que foron os teus ollos os que me fixeron ver.

Veña, meu ben, ven celebrar o novo en minalgo que aprendíne algo que por fin foi quedando atrás

Vocé foi un anxo que pasoue me salvoue me curou da dor

Anxo, anxo de guardaa ti encomendo o meu nomeencomendo a miña guitarraencomendo a miña terraencomendo a Guiné Bissauencomendo o “Aló Irmao”

¿como será o futuropara a miña terra?

¿será que a Guiné vai ter un futuro mellor ? é difícil acreditar,mais quero pensar que así será.

anxo

Fran Pérez e Manecas Costa

AGRADECEMENTOSA lista de persoas que nalgún momento deron o seu apoio a este proxecto é grande e esperamos que continúe aumentando. A todas elas, o noso máis sincero agradecemento.Por suposto e, en primeiro lugar, a todas as persoas implicadas directamente na produción e na edición deste traballo, pola súa profunda dedicación e polo seu compromiso.

Tamén a:Uxía , Xelís de Toro, Catarina Estrela, familia Costa: Etinha, Paloma, Ricardo, Wilson, Sandro, Daniela, Yara, Marcelo, Djonça, Nelson, Hermínia, Justina e Oda. Persoal do Teatro Principal de Santiago de Compostela, Juan Ramos, Anne Tooming, Coral polifónica do Milladoiro-Asociación Cultural Ars Ames, Sergio Lago, Zé Rui Martins, ACERT, Paulo Rodríguez, Pablo Barreiro, Antonio Vizcaya, Edu Louzada, Benjamin Taubkin, Eduardo Durão, Cheny Gune, Tinoca Zimba, Pepe Sendón, Marcos Teira, Matchume Zango, María Mariño, Rosa Salgado, Antón Rodríguez, Natalia Doval, Cecilia Carballido, Sonia Soultuane, Peter Giger, Osório Mahuaie, Manuela Sueiro, Susana Estrela, Ricardo- Estudio 54, Marta Pazos, Sandra Camalea, Hugo Torres, María e Manolo (mesón Milladoiro), Suso Dezaseis, Xoán Villamel, Guiné Bissau TV, RTP Africa, RDP Africa, Jornal Nô Pintcha, Rádio Pindjiguiti, Rádio Bombolom, RDN,Rádio Mavegro, Rádio Sol Mansi, Hotel Malaika, Câmara do Comércio, Indústria e Agricultura da Guiné-Bissau; Domingos Simões Pereira, Braima Câmara, Macária Barai, Carsilva Sá, Gomes e Gomes, Catió Baldé, José Augusto Tavares, Maio Veríssimo Baldé, Tino Kempes, Xonton Forbs, Maria de Lourdes Taborda, Tchuna Suosa, Beto Almada, Amigo Amona, Tony Tcheca, Agnelo Regala, Tony Osvaldo, Nelson Medina, Lizete Pimentel, Zinda Pinto Cardoso, Fatinha Leila, Sãozinha Evora, Odete Gomes, Sara Ramos, Lucy Duran, David Flower, Vasco Sacramento, Saúl Presa, Bartolo, Casa 70, Nelson Herbert, Umaro Djau, Libânio Moreira, Helder Vaz, Apolonário Mendes de Carvalho, Fernando Ká, Gazeta de Notícias, Diário de Bissau, Kansaré, Tiniguena, Ministério da Educação Nacional, Ciência, Cultura, da Juventude e dos Desportos da Guiné-Bissau; Unicef, Muniro Konté, Miguel Barros, Guilherme Sá Filipe, CPLP, Sons em Trânsito, Nené Dakar, Nuno Sardinha, Waldir Araújo, Alfredo Maria Gomes, Karina Gomes, Cícero Spencer, Asímio Baldé, N´dira Correia Baldé.

AGRADECEMENTO ESPECIALVítor Belho, Concellaría de Cultura de Santiago de Compostela, Estudio 54Mesón Milladoiro

Aló Irmao son Narf e Manecas Costa Artista convidado Celso Mahuaie

Unha produción de Nordesía Produccións S.L. en asociación con Asisí_X.B. Multimedia_ Kachet Loxística, S.A. Produtor executivo Quique CostasProdución artística Fran Pérez_ Manecas Costa _Antonio VázquezCoordinación Aló Irmao Isabel Vilaseco Administración Tomás GonzalezComunicación Sonia Diaz _Moisés Alvarez Produción audio AsisíRealización DVD Xavier Belho Deseño de iluminación Paco de PinLuminotecnia Juan García Eléctricos Armando Salas _Pablo GonzálezTécnico de Monitores Xabi Carnota Técnico sistema son Manuel PazosTransportes Sr. Perello Operador Pro Tools Carlos DiéguezEdición e mesturas Estudios Asisí (Santiago) _Estudios Metrópolis ( Vigo)Mastering Nick Litwin- Mastering Mansion (Madrid)Equipa Video Latitud Media coordinación ENG Francisco Javier MorillasOperadores de cámara Nacho Medina_ Germán EnríquezLoxística Kachet Apoio loxístico ElissonRexidora María Galdón Backline Estudio 54 _Vacaline Técnico backline David Eirín Maquillaxe Ana Blanco Técnico de sala Moisés Álvarez Cátering AlmirezDeseño Gráfico e Fotografía Xavier Belho

Management e contrataciónNordesía Produccións S.L.

Gravado no Teatro PrincipalSantiago de Compostela16 e 17 de Xuño de 2009

www.aloirmao.com www. nordesia.com