ak2419-012.p1

1
V roegere studies hadden al aange- toond dat muziek een motiverend effect kan hebben op sportpresta- ties, de indruk geeft dat je minder inspan- ning moet leveren, de waaktoestand ver- hoogt, het gevoel van vermoeidheid en uitputting vermindert, het uithoudings- vermogen verhoogt, het hartritme en de bloeddruk licht verhoogt en de langeter- mijnoverleving van bepaalde patiënten verlengt. Andere onderzoeken hebben aangetoond dat een geschikt tempo en een hogere pasfrequentie nuttig zouden kunnen zijn bij de preventie van blessures. Wetenschappers van het onderzoeks- centrum van de afdeling musicologie van de Universiteit van Gent hebben in sa- menwerking met een collega van het uni- versitaire ziekenhuis van Montpellier het effect van het muziekritme op het loop- tempo en dus de prestaties van de lopers onderzocht. Edith Van Dyck, doctor in de musicologie en hoofdauteur van de stu- die, benadrukt het belang van een goede synchronisatie tussen het muziektempo en het looptempo. Artsenkrant: Hoe hebt u die studie uitgevoerd? Edith Van Dyck: We hebben 16 gezon- de recreatieve lopers van gemiddeld 22 jaar, negen vrouwen en zeven mannen, uitgenodigd om in de Gentse Topsport- hal op muziek te lopen die ze op voor- hand zelf mochten kiezen en ‘motiverend om te lopen’ vonden. De lopers legden vier rondes van 200 meter, dus 800 meter in het totaal, af en dat elf keer na elkaar met telkens een korte pauze. Tijdens de eerste ronde werd het loop- tempo gemeten zonder mu- ziekbegeleiding. Bij de vol- gende ronde werd de muziek aangeboden, aangepast aan het looptempo van de proef- personen. Tijdens de laatste twee rondes speelde er mu- ziek die ofwel 3,0, 2,5, 2,0, 1,5, 1,0 of 0% sneller of trager klonk dan voorheen. De ni- veaus werden gekozen om- dat de focus van de studie op spontaan loopgedrag lag en tempowisselingen door- gaans pas hoorbaar zijn van- af aanpassingen rond 4%. Een tempowisseling van 3-4 % kan enkel worden waargenomen door getrainde mu- zikanten. Wat waren de belangrijkste resulta- ten van uw studie? Uit de studie is gebleken dat onhoor- bare veranderingen in het tempo van de muziek de pasfrequentie van de lopers significant beïnvloedden. Een trager tem- po resulteerde in een lagere pasfrequen- tie, terwijl een hoger tempo tot een groter aantal stappen per minuut leidde. Vrou- welijke lopers bleken zich beter aan te passen aan het tempo van de muziek dan mannen. Wat zou die studie concreet kunnen bijbrengen? Aangezien het tempo van de muziek een onmiskenbare invloed blijkt te heb- ben op het aantal stappen dat we zetten tijdens het lopen, zou dat kunnen helpen om betere looptraining- programma’s op te stel- len. Een hogere pasfre- quentie zou ook heilzaam kunnen zijn bij de pre- ventie en de behandeling van blessures, hoewel dat niet het hoofddoel van de studie was. Ik denk vooral aan knieblessures (goed voor ongeveer 50 % van het totale aantal blessures). Vroegere on- derzoeken hebben aan- getoond dat bij een gelij- ke snelheid een hogere pasfrequentie be- ter is voor de knieën omdat ze dan min- der worden belast. Het onderzoek kadert binnen Beat- Health, een Europees project dat de link tussen ritme en beweging bestudeert met het oog op de algemene gezondheid. BeatHealth wil ook parkinsonpatiënten helpen om efficiënter te stappen. Parkin- sonpatiënten vertonen vaak ‘freezing’. De patiënt heeft daarbij het gevoel dat de voeten aan de grond blijven plakken en kan dan geen adequate voorwaartse pas- sen meer maken. Met een ritmische prik- kel als referentie kan je die patiënten hel- pen de geestelijke blokkade te overwin- nen en de eerste stap te zetten. Gaat u uw studie nog voortzetten? Daar zijn we al mee bezig, maar we wil- len eerst deze studie afwerken. In de toe- komst zullen we verschillende strategieën uittesten om na te gaan welke strategie lopers het best kan motiveren en wat de beste pasfrequentie is om de loopsnel- heid te verhogen. Luc Ruidant Muziekritme beïnvloedt loopsnelheid Wetenschappers van de Universiteit van Gent hebben recent bevestigd dat het tempo van de muziek invloed heeft op de loopsnelheid en het aantal stappen dat sporters zetten bij het lopen. De resultaten kunnen relevant zijn voor looptraining en blessurepreventie. MEDISCH NIEUWS 12 ARTSENKRANT Vrijdag 18 september 2015 Nr. 2419 Nieuwe oorzaak van ernstige geestelijke achterstand I n het kader van een internationaal onderzoek dat wordt gecoördineerd door prof. Gunnar Houge van het Universitaire ziekenhuis van Bergen, Noorwe- gen, heeft Dorien Haesen, doctoranda op het depar- tement cellulaire en moleculaire geneeskunde van de faculteit geneeskunde van de KU Leuven, een nieuwe mogelijke oorzaak ontdekt van ernstige gees- telijke achterstand die voorkomt bij vijf op de 1.000 kinderen. Het betreft een puntmutatie van het DNA. De onderzoekers hebben een techniek gebruikt om het genoom van kinderen met een ernstige men- tale handicap te vergelijken met dat van hun gezon- de ouders. Ze hebben zo vastgesteld dat de schuldi- ge een foutje kon zijn dat niet voorkomt in het DNA van de ouders. “Het betreft een puntmutatie van PPP2R1A of PPP2R5D, twee cruciale genen ter zake”, legde Do- rien Haesen uit. “Die afwijking treedt willekeurig op, waarschijnlijk al bij de vorming van de eicel of het spermatozoön bij de ouders.” “Foutjes van het genoom hebben tot gevolg dat het lichaam abnormale eiwitten produceert die hun eigenlijke functie niet meer kunnen uitoefenen en zo het werk van gezonde cellen kunnen blokkeren”, vervolgde de doctoranda. “Eigenaardig genoeg ma- nifesteren de negatieve gevolgen daarvan zich al- leen in de hersenen.” “Als de functie van het belangrijke signalisatie- eiwit PP2A wordt verlamd, kunnen de zenuwcellen waarschijnlijk niet meer goed reageren op uitwendi- ge prikkels”, zei Veerle Janssens, die heeft meege- werkt aan de studie. “Dat verstoort de communica- tie in de hersenen, wat uitmondt in een mentale handicap.” Dat opent perspectieven voor behandeling van kinderen met deze fout in hun DNA. Met een ge- schikt geneesmiddel zou het mogelijk moeten zijn om de communicatie in de hersenen te herstellen. Dat hopen althans de wetenschappers van de KULeuven. L.R. The Journal of Clinical Investigation, 3 augustus 2015, doi: 10.1172/JCI79860 Sports Medicine - Open 2015, doi: 10.1186/s40798-015-0025-9, www.euromov.eu/beathealth © Belga Image Edith Van Dyk AK2419-012 16/09/15 09:32 Pagina 12

Upload: edith-van-dyck

Post on 10-Feb-2017

125 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: AK2419-012.p1

Vroegere studies hadden al aange-toond dat muziek een motiverendeffect kan hebben op sportpresta-

ties, de indruk geeft dat je minder inspan-ning moet leveren, de waaktoestand ver-hoogt, het gevoel van vermoeidheid enuitputting vermindert, het uithoudings-vermogen verhoogt, het hartritme en debloeddruk licht verhoogt en de langeter-mijnoverleving van bepaalde patiëntenverlengt. Andere onderzoeken hebbenaangetoond dat een geschikt tempo en een hogere pasfrequentie nuttig zouden kunnen zijn bij de preventie vanblessures.

Wetenschappers van het onderzoeks-centrum van de afdeling musicologie vande Universiteit van Gent hebben in sa-menwerking met een collega van het uni-versitaire ziekenhuis van Montpellier heteffect van het muziekritme op het loop-tempo en dus de prestaties van de lopersonderzocht. Edith Van Dyck, doctor in demusicologie en hoofdauteur van de stu-die, benadrukt het belang van een goedesynchronisatie tussen het muziektempoen het looptempo.

Artsenkrant: Hoe hebt u die studieuitgevoerd?

Edith Van Dyck: We hebben 16 gezon-de recreatieve lopers van gemiddeld 22jaar, negen vrouwen en zeven mannen,uitgenodigd om in de Gentse Topsport-

hal op muziek te lopen die ze op voor-hand zelf mochten kiezen en ‘motiverendom te lopen’ vonden. De lopers legdenvier rondes van 200 meter, dus 800 meterin het totaal, af en dat elf keer na elkaarmet telkens een korte pauze.

Tijdens de eerste ronde werd het loop-tempo gemeten zonder mu-ziekbegeleiding. Bij de vol-gende ronde werd de muziekaangeboden, aangepast aanhet looptempo van de proef-personen. Tijdens de laatstetwee rondes speelde er mu-ziek die ofwel 3,0, 2,5, 2,0, 1,5,1,0 of 0 % sneller of tragerklonk dan voorheen. De ni-veaus werden gekozen om-dat de focus van de studie opspontaan loopgedrag lag entempowisselingen door-gaans pas hoorbaar zijn van-af aanpassingen rond 4 %.Een tempowisseling van 3-4% kan enkelworden waargenomen door getrainde mu-zikanten.

Wat waren de belangrijkste resulta-ten van uw studie?

Uit de studie is gebleken dat onhoor-bare veranderingen in het tempo van demuziek de pasfrequentie van de loperssignificant beïnvloedden. Een trager tem-po resulteerde in een lagere pasfrequen-

tie, terwijl een hoger tempo tot een groteraantal stappen per minuut leidde. Vrou-welijke lopers bleken zich beter aan tepassen aan het tempo van de muziek danmannen.

Wat zou die studie concreet kunnenbijbrengen?

Aangezien het tempo van de muziekeen onmiskenbare invloed blijkt te heb-ben op het aantal stappen dat we zettentijdens het lopen, zou dat kunnen helpen

om betere looptraining-programma’s op te stel-len.

Een hogere pasfre-quentie zou ook heilzaamkunnen zijn bij de pre-ventie en de behandelingvan blessures, hoewel datniet het hoofddoel vande studie was. Ik denkvooral aan knieblessures(goed voor ongeveer 50%van het totale aantalblessures). Vroegere on-derzoeken hebben aan-getoond dat bij een gelij-

ke snelheid een hogere pasfrequentie be-ter is voor de knieën omdat ze dan min-der worden belast.

Het onderzoek kadert binnen Beat-Health, een Europees project dat de linktussen ritme en beweging bestudeert methet oog op de algemene gezondheid.BeatHealth wil ook parkinsonpatiëntenhelpen om efficiënter te stappen. Parkin-sonpatiënten vertonen vaak ‘freezing’. Depatiënt heeft daarbij het gevoel dat devoeten aan de grond blijven plakken enkan dan geen adequate voorwaartse pas-sen meer maken. Met een ritmische prik-kel als referentie kan je die patiënten hel-pen de geestelijke blokkade te overwin-nen en de eerste stap te zetten.

Gaat u uw studie nog voortzetten?Daar zijn we al mee bezig, maar we wil-

len eerst deze studie afwerken. In de toe-komst zullen we verschillende strategieënuittesten om na te gaan welke strategielopers het best kan motiveren en wat debeste pasfrequentie is om de loopsnel-heid te verhogen.

Luc Ruidant

Muziekritme beïnvloedt loopsnelheidWetenschappers van de Universiteit van Gent hebben recent bevestigd dat het tempo van de muziek invloed heeft op deloopsnelheid en het aantal stappen dat sporters zetten bij het lopen. De resultaten kunnen relevant zijn voor looptrainingen blessurepreventie.

M E D I S C H N I E U W S

12 ARTSENKRANT Vrijdag 18 september 2015 Nr. 2419

Nieuwe oorzaak van ernstige geestelijke achterstand In het kader van een internationaal onderzoek dat

wordt gecoördineerd door prof. Gunnar Houge vanhet Universitaire ziekenhuis van Bergen, Noorwe-

gen, heeft Dorien Haesen, doctoranda op het depar-tement cellulaire en moleculaire geneeskunde vande faculteit geneeskunde van de KU Leuven, eennieuwe mogelijke oorzaak ontdekt van ernstige gees-telijke achterstand die voorkomt bij vijf op de 1.000kinderen. Het betreft een puntmutatie van het DNA.

De onderzoekers hebben een techniek gebruiktom het genoom van kinderen met een ernstige men-tale handicap te vergelijken met dat van hun gezon-de ouders. Ze hebben zo vastgesteld dat de schuldi-ge een foutje kon zijn dat niet voorkomt in het DNAvan de ouders.

“Het betreft een puntmutatie van PPP2R1A ofPPP2R5D, twee cruciale genen ter zake”, legde Do-rien Haesen uit. “Die afwijking treedt willekeurig op,waarschijnlijk al bij de vorming van de eicel of hetspermatozoön bij de ouders.”

“Foutjes van het genoom hebben tot gevolg dathet lichaam abnormale eiwitten produceert die huneigenlijke functie niet meer kunnen uitoefenen en zohet werk van gezonde cellen kunnen blokkeren”,vervolgde de doctoranda. “Eigenaardig genoeg ma-nifesteren de negatieve gevolgen daarvan zich al-leen in de hersenen.”

“Als de functie van het belangrijke signalisatie-eiwit PP2A wordt verlamd, kunnen de zenuwcellenwaarschijnlijk niet meer goed reageren op uitwendi-

ge prikkels”, zei Veerle Janssens, die heeft meege-werkt aan de studie. “Dat verstoort de communica-tie in de hersenen, wat uitmondt in een mentalehandicap.”

Dat opent perspectieven voor behandeling vankinderen met deze fout in hun DNA. Met een ge-schikt geneesmiddel zou het mogelijk moeten zijnom de communicatie in de hersenen te herstellen.Dat hopen althans de wetenschappers van de KULeuven.

L.R.

The Journal of Clinical Investigation, 3 augustus2015, doi: 10.1172/JCI79860

Sports Medicine - Open 2015, doi:10.1186/s40798-015-0025-9,www.euromov.eu/beathealth

© B

elga

Imag

e

Edith Van Dyk

AK2419-012 16/09/15 09:32 Pagina 12