ad rem - editie 2, jaargang 17

20
Redacteur Janine: “creaviteit ver te zoeken“ Lees meer op p. 6 Beeld Maurits Reijnoudt Rem. Ad de redaconeel onaankelijke schoolkrant voor studenten en medewerkers van de CHE adremonline.nl | twier @adremonline | email [email protected] Zijn scriptie gaat over wat je in het kort ‘internetevangelisatie’ zou kun- nen noemen. “Ik heb onderzocht hoe je internet als evangeliserend middel kunt gebruiken en ook hoe je chris- ten kunt zijn op ‘het net’.” Het is een breed onderzoek, wat het beantwoor- den van de hoofdvraag soms lastig maakte. “De regels die de CHE bindt aan een scriptie hebben me enorm ge- holpen. Ik vond het lastig om continu gefocust te blijven op de hoofdvraag.” Internetevangelisatie De winnaar, Kristan de Vries (35 jaar), heeft in juli dit jaar zijn deel- tijdstudie GPW afgerond. In het dagelijks leven is hij werkzaam als process engineer in de chemische in- dustrie. Dat lijkt een ietwat vreemde combinatie, maar toch ging de Vries zeven jaar lang eens in de drie weken naar de CHE. Waarom eigenlijk? “Ik was op zoek naar zingeving en wilde meer voor mensen gaan betekenen.” Hij vindt het jammer dat zijn studie nu is afgelopen. “De bezinningsdagen ga ik missen.” Uit de vijfenveertig inzendingen, twee keer zo veel als vorig jaar, werden vijf afstudeerprojecten genomineerd voor de scriptieprijs. In 2010 was het begrotingsoverschot van de CHE het hoogst. In plaats van een verwacht tekort van een half mil- joen euro, bleef de CHE zitten met een overschot van 2,5 miljoen euro. Het verschil, drie miljoen euro, komt neer op bijna 10% van de totale be- groting. Het was hoog tijd om orde op zaken te stellen. De persoon die daarvoor moest zorgen? Kees van Rijswijk, de ‘controller’ van het College van Be- stuur. Hij noemt het “een uitdaging” om hiermee aan de slag te gaan. “Ik zag dat hier heel wat moest gebeuren. De CHE was niet in control. Als je steeds verrast wordt door het resul- taat, kan het ook een keer omslaan naar de andere kant.” Potjes aanleggen Volgens Van Rijswijk werden de CHE-begrotingen erg conservatief opgesteld. “Dat betekent dat je bang bent om aan het eind van het jaar tekort te komen. En dan ga je ruim begroten.” Dat was niet het enige pro- bleem, zegt Timo Jansen, voorzitter van de Hogeschoolraad. Er werden ook fouten gemaakt in de begroting. “Sommige bedragen stonden dubbel op de begroting. Zo stonden de kopi- eerkosten bij de Repro én bij de be- treffende academie.” Deze krappe begrotingen zorgden er- voor dat academies constant te horen kregen dat ze moesten bezuinigen, zegt Jansen. “En dan is het raar als je erachter komt dat de CHE uiteinde- lijk een bedrag van 2,5 miljoen euro overhoudt. Dat verdwijnt allemaal in de grote pot van het College van Bestuur.” Hij vraagt zich dan ook af of dat geld weer teruggaat naar het onderwijs. “Misschien is het gewoon verkapt sparen voor de nieuwbouw.” Ook Van Rijswijk vindt dat er te veel geld in reserves werd gestopt. “Ik heb gezegd dat we daar vanaf moeten. Ik wil niet meer zoveel potjes aanleg- gen.” Minder extreem Ook in 2011 wordt een begrotings- overschot verwacht, hoewel dat min- der extreem zal zijn dan vorig jaar. “Dat kan te maken hebben met de hoogte van de Rijksbijdragen”, zegt Jansen. “Afgelopen jaren keerde de overheid meestal meer geld uit dan voorzien was. Het was inmiddels een gewoonte dat de meevaller kwam, terwijl je er officieel niet op mocht re- kenen.” In 2011 kwam deze meevaller niet. Van Rijswijk: “Als dat wel zo was geweest, zouden we nu nog meer heb- ben overgehouden dan vorig jaar.” Maar als het aan Van Rijswijk ligt, is dit de laatste keer dat het resultaat zo veel afwijkt van de begroting: “We gaan nu naar een cultuur van realis- tisch begroten.” Gaat dat met de be- groting voor 2012 al lukken? De con- troller denkt van wel: “Ik heb er alle vertrouwen in.” Kwaliteit Mocht er halverwege volgend jaar toch blijken dat de begroting niet he- lemaal realistisch was, dan kan dat nu eerder en makkelijker ontdekt wor- den dan voorheen. Sinds kort wordt namelijk per kwartaal geëvalueerd hoe de financiën er voorstaan en hoe zich dat verhoudt met de begroting. Als er dan een overschot in zicht komt, kunnen het CvB en de acade- mies zich ruim van tevoren voorbe- reiden. Bijvoorbeeld door uitgaven in te plannen die wél direct ten goede komen aan het onderwijs. Alle veranderingen zijn uiteindelijk bedoeld om beter onderwijs te krij- gen, zegt Van Rijswijk. “Want het draait hier natuurlijk allemaal om de kwaliteit van het onderwijs. Maar ja, dat zeggen we al 100 jaar.” CHE houdt geld over GPW’er wint scriptieprijs Winnaar van de CHE-CV Koers Prijs is Kristan de Vries. Hij schreef een scriptie over ‘De community als missionair netwerk’. De prijs is uitgereikt tijdens de vierde editie van Salt-Stone waar (oud-) CHE-studenten worden geprikkeld om na te denken over keuzes. Door Jacqueline Mulckhuijse “Misschien is het gewoon verkapt sparen voor de nieuwbouw” Door Anne Grijzenhout en Christiaan Pelgrim Al jaren houdt de CHE geld over. Gemiddeld kwam tussen 2007 en 2010 een miljoen euro per jaar meer in de reserves terecht dan be- groot was. “Managers dachten: laat ik maar veilig begroten.” 2, december 2011 We moeten afscheid nemen van CATS | P.4 De nieuwe regels van Halbe| P. 5 Help, mijn vriend kijkt porno! | P.9 Hoe kom je als vrouw de winter door? | P. 12 Bestuur was niet ‘in control’ &. Lees verder pagina 2: Afstuderen is een worsteling.

Upload: ad-rem-online

Post on 20-Feb-2016

236 views

Category:

Documents


2 download

DESCRIPTION

De tweede uitgave van het studiejaar 2011-2012 van de Ad Rem - de redactioneel onafhankelijke schoolkrant van de CHE.

TRANSCRIPT

Page 1: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Redacteur Janine: “creati viteit ver te zoeken“ Lees meer op p. 6 Beeld Maurits Reijnoudt

Rem. Adde redacti oneel onafh ankelijke schoolkrant voor studenten en medewerkers van de CHE adremonline.nl | twitt er @adremonline | email [email protected]

Zijn scriptie gaat over wat je in het kort ‘internetevangelisatie’ zou kun-nen noemen. “Ik heb onderzocht hoe je internet als evangeliserend middel kunt gebruiken en ook hoe je chris-ten kunt zijn op ‘het net’.” Het is een breed onderzoek, wat het beantwoor-den van de hoofdvraag soms lastig maakte. “De regels die de CHE bindt aan een scriptie hebben me enorm ge-holpen. Ik vond het lastig om continu gefocust te blijven op de hoofdvraag.”

InternetevangelisatieDe winnaar, Kristan de Vries (35 jaar), heeft in juli dit jaar zijn deel-tijdstudie GPW afgerond. In het dagelijks leven is hij werkzaam als process engineer in de chemische in-

dustrie. Dat lijkt een ietwat vreemde combinatie, maar toch ging de Vries zeven jaar lang eens in de drie weken naar de CHE. Waarom eigenlijk? “Ik was op zoek naar zingeving en wilde meer voor mensen gaan betekenen.” Hij vindt het jammer dat zijn studie nu is afgelopen. “De bezinningsdagen ga ik missen.”

Uit de vijfenveertig inzendingen, twee keer zo veel als vorig jaar, werden vijf afstudeerprojecten genomineerd voor de scriptieprijs.

In 2010 was het begrotingsoverschot van de CHE het hoogst. In plaats van een verwacht tekort van een half mil-joen euro, bleef de CHE zitten met een overschot van 2,5 miljoen euro. Het verschil, drie miljoen euro, komt neer op bijna 10% van de totale be-groting.

Het was hoog tijd om orde op zaken te stellen. De persoon die daarvoor moest zorgen? Kees van Rijswijk, de ‘controller’ van het College van Be-stuur. Hij noemt het “een uitdaging” om hiermee aan de slag te gaan. “Ik zag dat hier heel wat moest gebeuren. De CHE was niet in control. Als je

steeds verrast wordt door het resul-taat, kan het ook een keer omslaan naar de andere kant.” Potjes aanleggenVolgens Van Rijswijk werden de CHE-begrotingen erg conservatief opgesteld. “Dat betekent dat je bang bent om aan het eind van het jaar tekort te komen. En dan ga je ruim begroten.” Dat was niet het enige pro-bleem, zegt Timo Jansen, voorzitter van de Hogeschoolraad. Er werden ook fouten gemaakt in de begroting. “Sommige bedragen stonden dubbel op de begroting. Zo stonden de kopi-eerkosten bij de Repro én bij de be-treffende academie.” Deze krappe begrotingen zorgden er-

voor dat academies constant te horen kregen dat ze moesten bezuinigen, zegt Jansen. “En dan is het raar als je erachter komt dat de CHE uiteinde-lijk een bedrag van 2,5 miljoen euro overhoudt. Dat verdwijnt allemaal in de grote pot van het College van Bestuur.” Hij vraagt zich dan ook af of dat geld weer teruggaat naar het onderwijs. “Misschien is het gewoon verkapt sparen voor de nieuwbouw.” Ook Van Rijswijk vindt dat er te veel geld in reserves werd gestopt. “Ik heb gezegd dat we daar vanaf moeten. Ik wil niet meer zoveel potjes aanleg-gen.”

Minder extreemOok in 2011 wordt een begrotings-overschot verwacht, hoewel dat min-der extreem zal zijn dan vorig jaar. “Dat kan te maken hebben met de hoogte van de Rijksbijdragen”, zegt Jansen. “Afgelopen jaren keerde de overheid meestal meer geld uit dan voorzien was. Het was inmiddels een gewoonte dat de meevaller kwam, terwijl je er offi cieel niet op mocht re-kenen.” In 2011 kwam deze meevaller niet. Van Rijswijk: “Als dat wel zo was geweest, zouden we nu nog meer heb-ben overgehouden dan vorig jaar.”

Maar als het aan Van Rijswijk ligt, is dit de laatste keer dat het resultaat zo veel afwijkt van de begroting: “We

gaan nu naar een cultuur van realis-tisch begroten.” Gaat dat met de be-groting voor 2012 al lukken? De con-troller denkt van wel: “Ik heb er alle vertrouwen in.”

KwaliteitMocht er halverwege volgend jaar toch blijken dat de begroting niet he-lemaal realistisch was, dan kan dat nu eerder en makkelijker ontdekt wor-den dan voorheen. Sinds kort wordt namelijk per kwartaal geëvalueerd hoe de fi nanciën er voorstaan en hoe zich dat verhoudt met de begroting. Als er dan een overschot in zicht komt, kunnen het CvB en de acade-mies zich ruim van tevoren voorbe-reiden. Bijvoorbeeld door uitgaven in te plannen die wél direct ten goede komen aan het onderwijs.

Alle veranderingen zijn uiteindelijk bedoeld om beter onderwijs te krij-gen, zegt Van Rijswijk. “Want het draait hier natuurlijk allemaal om de kwaliteit van het onderwijs. Maar ja, dat zeggen we al 100 jaar.”

CHE houdt geld over

GPW’er wint scriptieprijsWinnaar van de CHE-CV Koers Prijs is Kristan de Vries. Hij schreef een scriptie over ‘De community als missionair netwerk’. De prijs is uitgereikt tijdens de vierde editie van Salt-Stone waar (oud-)CHE-studenten worden geprikkeld om na te denken over keuzes.

Door Jacqueline Mulckhuijse

“Misschien is het gewoon verkapt sparen voor de nieuwbouw”

Door Anne Grijzenhout en Christiaan Pelgrim

Al jaren houdt de CHE geld over. Gemiddeld kwam tussen 2007 en 2010 een miljoen euro per jaar meer in de reserves terecht dan be-groot was. “Managers dachten: laat ik maar veilig begroten.”

������� 2, december 2011

We moeten afscheid nemen van CATS | P.4

De nieuwe regels van Halbe| P. 5

Help, mijn vriend kijkt porno! | P.9

Hoe kom je als vrouw de winter door? | P. 12

Bestuur was niet ‘in control’

&. Lees verderpagina 2: Afstuderen is een worsteling.

Page 2: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 2011

Ik richt me even tot de man-nen onder ons. Mag ik mijn excuses aanbieden voor de twee

vrouwenpagina’s die we deze keer hebben ingedeeld (p. 12, 13)? Voor de duidelijkheid: dat zijn twee volle bladzijden met complete studies naar gezichtscrèmes en tips over het bestrijden van ladders in je panty. Sorry, de vrouwen op de redactie waren er heilig van overtuigd dat zoiets noodzakelijk en leuk was. De mannen op de redactie sputterden uiteraard heftig tegen, maar dat hielp niets. Geen paniek, in de volgende editie komt een echte mannenpagina. Met auto’s en zo. We hebben dus wat om naar uit te kijken, maar voor nu neem ik het je niet kwalijk als je snel doorbladert.

HersenkrakerGelukkig hebben we het ook nog over echte dingen in deze editie. Om een beetje tegenwicht te bieden tegen leuk gepeupel over ditjes en datjes, hebben we maar besloten er een heuse zweefrubriek bij in te lassen: de Tafel van Levensbeschouwelijke Vragen (p. 15). Femmeke Riezen-bosch neemt in haar nieuwe column de nobele taak op zich om de zware levensvragen te beantwoorden. De vierdejaars bindt de strijd aan met het oppervlakkige geneuzel van alledag – over ladders in je panty bij-voorbeeld. Naar mijn weten hebben we de meest zweverige en meest vage student van de CHE hiervoor kunnen strikken, dus wees gewaarschuwd. Ze confronteert ons meteen met een fi jn hersenkrakertje: moet je als christen gehoorzaam zijn aan gezag, of is het juist je taak om revolutionair te zijn?

Vlucht de toekomst inDe CHE weet het antwoord allang: die neemt de vlucht de revolutionaire digitale toekomst in. CHE gaat vol-ledig 2.0. Onlangs is de website hip gemaakt; een aantal docenten krijgt heuse werk-smartphones (Wie wil er nou niet tijdens colleges sms’en

op kosten van de CHE? Zie ook adremonline.nl); en... CATS wordt vervangen door een systeem dat werkt.

CATS verdwijntIk wil graag even stilstaan bij het afscheid van het oude beesie CATS, dat veertien jaar lang brommend, krakend en piepend ons van alle broodnodige informatie heeft voor-zien. Een ode aan het cijfersysteem dat nog dateert uit de tijd van de inbelverbinding, is wel op zijn plaats (p. 4). Tjonge, dat waren nog eens tijden, die jaren ‘90. Weet je het nog? Blokkige spelletjes van Mario en... eh... enzovoorts. De mogelijkheden waren eindeloos. CATS werd een voldongen feit. CATS, daar kon je niet meer omheen. CATS vormde het zenuwstelsel van de hogeschool. Nu, veertien jaar later, moet het alom geliefde cijfersysteem toch zwich-ten voor de vernietigende tand des tijds. Dat wat al tien jaar alom werd gevreesd, is werkelijkheid: CATS wordt vervangen, de CHE doet mee met de tijd.

Slordige boekhoudingTenslotte blijkt de CHE ineens 3 miljoen euro meer in ‘t kluisje te hebben dan iedereen dacht (voor-pagina). Nou, dan kan er wel een iPhoontje af, wat mij betreft. En de vervanging van een cijfersysteem uit de prehistorie, is ook niet verkeerd. Nee, die slordige boekhouding van de CHE pakt zo slecht nog niet uit. Met een beetje geluk worden volgend jaar bij het we-zijn-weer-de-beste-feestje gratis iPhones uitgedeeld, in plaats van Toffi fees.

Volgend jaar: gratis iPhones in plaats van Toffi fees

Jan-Willem [email protected]

[email protected]

����������

2 | Inhoud

Beeld Maurits Reijnoudt

Blader door voor...P. 4 ‘CHE is niet duurzaam genoeg’P. 5 De bezuinigingen in normale-mensen-taal

P. 6 Wij hebben geen gevoel voor mode!

P. 7 Zoek jij een kamer? Ad Rem helpt jeP. 8 Cynische Blik: liegen zonder wroeging

P. 8 Interview met docent Theo Dekker

P. 9 Waar is de directeur gebleven?

P. 10 Satire: Wie-is-wie-lijst blijkt succesvol datingsplatform

P. 11 Docent Jan Hoek over de verschillen tussen christenen

P. 12 Winterleed: nuttige tips over de strijd tegen de barre vorst

P. 15 Moet je als christen revolutionair zijn?

P. 16 AUTHENTIEKE FOTO’S ALS EIGEN BEDRIJF

P. 19 Filmrecensie ‘Nova Zembla’

Vervolg voorpagina De jury werd op de uitreiking verte-genwoordigd door Bert Godschalk van de Dienst Onderwijs & Kwali-teit op de CHE en Jet Weigand van stichting GIDSnetwerk. Zij vonden het “een lastige klus om de beste te kiezen”, maar noemen de winnende scriptie “vernieuwend en grensver-leggend.”

Een worstelingDe Vries: “van tevoren had ik niet ge-dacht dat ik de prijs zou winnen, maar toen ik mijn afstudeercoaches binnen zag komen, begon mij iets te dagen.” De Vries ziet het winnen van de prijs als een ‘stukje erkenning’. “Ook vind ik het fi jn dat door de komende publi-catie in CV Koers het onderwerp op-nieuw onder de aandacht komt.”Of hij nog tips heeft voor CHE’ers die ook een scriptieprijs willen win-nen? “Als je ergens honderd procent

voor gaat en als je iets doet wat je hart heeft, gaat het beter.” En ook: “Afstu-deren is een worsteling, maar geniet ervan.”

Ook met de andere scripties is de jury Ook met de andere scripties is de jury blij: “Stuk voor stuk hebben de afstudeerprojecten de CHE goed op de kaart gezet.” De tweede prijs gaat naar Els van der Vlist-Verweij die een boek schreef voor vrouwen die hun geloof in God willen verbinden met een gezond en bewust omgaan met hun lichaam. Esther Raaijmakers die haar afstudeerproject deed over kerk-verlating in de PKN, gaat er met de derde prijs vandoor.

Kritische noot Frank Hol en Roel Wolfert waren met hun onderzoek ‘Jongensdroom of kinderhandel’ een van de vijf ge-nomineerden. Zij deden onderzoek

naar de beroepsopleidingen tot prof-voetballer en stuurden hun scriptie in. Zij werden afgerekend op het feit dat de christelijke identiteit niet ver-tegenwoordigd is. Daarbij plaatsen zij een kritische noot: “Als de christelijke identiteit zo’n issue is, moet de orga-nisatie dat van te voren duidelijk ma-ken. Dan hadden we onze scriptie ook niet in hoeven sturen” Nuancerend: “Maar een nominatie is ook wel fi jn natuurlijk.”

Ook vierdejaars communicatie stu-denten zijn niet allemaal even ge-lukkig. Voor hen is deze uitreiking verplicht. Een studente: “Ik heb mijn keuzes al gemaakt. Als je niet weet wat je wilt is het misschien handig, maar ik vind dat de opleiding Salt Stone niet moeten verplichten.” Als je niet weet wat je wilt is het misschien handig, maar ik vind dat de opleiding Salt Stone niet moeten verplichten.”

‘Afstuderen is een worsteling’

Page 3: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011

Studenten schijnen invloed te hebben op de CHE. Ergens in de hogeschool komen sinds kort regelmatig Academieraden bij elkaar, waarin een paar docenten en studenten lekker lang met el-

kaar kunnen vergaderen. Maar waarover? En heb jij daar nog iets aan? Ad Rem zet het op een rijtje.

Door Joëlle Kole en Christiaan Pelgrim

Hoera, er zijn Academieraden!Alleen… wat moeten wij er mee?

Achtergrond | 3

Wat is er dit jaar anders?

Vanaf dit jaar heb-ben studenten en me-dewerkers extra veel invloed op het beleid van de opleidingen. Vorig jaar waren er al-

leen de Opleidingscommissies (Ocies), waarin drie studenten en drie medewerkers kritisch moch-ten kijken naar de plannen van het opleidingsmanagement. Maar als puntje bij paaltje kwam, had de Ocie weinig macht: ze mochten het opleidingsmanagement alleen maar adviseren.

Vanaf dit jaar heeft de CHE per opleiding een eigen Ocie, maar

daarbij komt ook een Academie-raad (AR) per academie. Deze AR heeft wél veel invloed. De acade-miedirecteur heeft namelijk zijn toestemming nodig bij een aantal belangrijke beslissingen: onder andere bij het besluit hoe het geld wordt verdeeld binnen de acade-mie.

De reden dat er nu zoveel is ver-anderd, is de ‘academievorming’ op de CHE. Afgelopen jaren heb-ben de academies steeds meer bestuurlijke taken overgenomen van het hogeschoolbestuur (het College van Bestuur, CvB). Het hoogtepunt was dit jaar: vanaf nu bepaalt niet het CvB maar de academiedirecteur hoe de zak met geld binnen de academie verdeeld wordt.

1

Wat doet de Academie-raad dan precies? Ten eerste moet de AR de be-groting goed- of afkeuren. De tweede belangrijke taak is om kritisch te kijken naar het On-derwijs- en Examen Reglement (OER). Offi cieel hoort deze tweede taak bij de Ocie te liggen, maar om onnodige bureaucratie te voorkomen, zitten de meeste AR-leden ook in de Ocie van een van de opleidingen binnen de academie.

De AR, waar docenten, studen-ten en ondersteunend personeel inzitten, vergadert één à twee keer per maand. Zij komen bij de academiedirecteur op voor hun belangen. Meestal doen

3

Wat be-tekent

de Academie-raad voor mij?

In principe kun je als student en do-cent terecht bij de AR voor alle zaken die rond de academie spelen. De AR geeft bijvoorbeeld adviezen over de

indeling van het studiejaar en de in-houd van colleges. Kost de opleiding te veel tijd? Wordt er geen rekening gehouden met functiebeperking? Bij de AR kun je je hart luchten.

De AR komt niet meteen voor alle persoonlijke frustraties op, maar als ze merken dat de hele opleiding of

jaarlaag ergens last van heeft, dan kunnen ze daar iets aan doen. Om-dat de studenten die in de AR zitten ook niet overal oren hebben, is het voor hen ook prettig als je laat we-ten wat er volgens jou verbeterd kan worden aan de opleiding.

Heb je opmerkingen over de hoe-

veelheid toiletrolhouders die stuk zijn of het eeuwige gebrek aan werk-plekken? Daarvoor moet je bij de Hogeschool Raad (HR) zijn. Dit is de voormalige Medezeggenschap Raad (MR), waarvan de studententak nu SHR heet, om het wat gemakkelijker te maken. Zij bemoeien zich met al-les dat met studenten en de school

te maken heeft. Behalve dan als het gaat over de opleidingen. Want anders heeft de AR niets meer te doen.

4

Wat is daar zo bijzonder aan?

Medezeggenschap op hogescholen is in Nederland wettelijk geregeld via de Wet Medezeggenschap Scholen (WMS). Hierin staat niet alleen dat personeel en studenten recht hebben op medezeg-genschap, maar ook dat er bijvoorbeeld evenveel personeelsleden als studenten in een medezeggenschapsraad moeten zitten. Onze Academieraden zijn redelijk uniek in Nederland, omdat ze instem-mingsrecht hebben op de begroting en delen van het opleidings- en examenre-glement. Alleen de Haagse Hogeschool heeft eenzelfde systeem.

Het bestuur-systeem van de CHE lijkt be-hoorlijk ingewik-keld voor een leek. In het schema hier-naast staat uitge- legd welke raad op welk niveau handelt. Academieraden houden zich bezig met alles wat met de academies te maken heeft. Dit kan gaan over de begroting van de opleiding, maar ook over de kwaliteit van het onderwijs. Zo kan de AR bijvoor-beeld meedenken over de aanschaf van nieuwe bedden bij Verpleegkunde, maar houden ze ook in de gaten of studenten niet elk jaar dezelfde klachten hebben zonder dat er iets aan gedaan wordt.

2

ze dat door beslissingen van de academiedirecteur kritisch te bekijken. ‘Zijn wij daar tevreden mee?’ Zo niet, dan kunnen ze veranderingen voorstellen.

Ze kunnen ook uit zichzelf advie-zen geven aan de academiedirec-teur over allerlei onderwerpen. Van arbeidsomstandigheden van docenten tot het starten of opheffen van een opleiding bin-nen de academie.

Page 4: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 2011

CATS kan per 1 januari als antiek object naast opa’s slingerklok worden gezet. Het oude cijfersysteem maakt plaats voor OSIRIS. Koos Oosterwijk, projectleider van deze transformatie, vertelt dat OSIRIS marktleider is op het gebied van informatiesystemen voor het hoger onderwijs en daarom de best uitgewerkte functionaliteit heeft.

De veroudering van het systeem is de reden dat we er afscheid van gaan nemen, volgens Oosterwijk. En verouderd is het zeker. CATS is nog zo’n oud DOS-programma, een van de eerste besturingssystemen van Microsoft. Je weet wel, met die Snake-spelletjes op je fl oppy-drive. Dat was DOS. En tot eind dit jaar is het ook nog steeds de besturing van ons cijfersysteem. (Als je je ooit hebt afgevraagd waar die verbazingwekkend mooie vormgeving van CATS vandaan kwam; uit de jaren ‘90 dus.) Anno 2011, waarin de smartphone een steeds meer geziene gadget wordt, is vervanging dus ook niet zo gek.

Nogal wat gebrekenOosterwijk heeft een waslijst met wat voor belangrijke functionaliteiten CATS mist: “Het goed kunnen vastleggen van een toetsplan, een examenprogramma en een vrije studieruimte. Het mist condities om het zelf inschrijven op het curriculum mogelijk te maken en biedt ook niet de mogelijkheid tot selfservice. Ook zijn er geen communicatiemogelijkheden met groepen studenten als er bijvoorbeeld een minorinschrijving wordt opengesteld.” Om het leed enigszins te verzachten, werd al snel ‘C.I.A.’ aan CATS toegevoegd. (Niet

de inlichtingendienst van de VS, maar slechts een toegankelijker systeempje om je cijfers te kunnen bekijken.) Oosterwijk: “C.I.A. is alleen maar een tussenstap om bij CATS DOS applicatie te komen. Dus logischerwijs wordt C.I.A. tegelijk met CATS uitgezet. Maar het oude systeem blijft wel te benaderen om eventuele verschillen in ingevoerde cijfers te kunnen achterhalen.”

Wissel van de wacht Vanaf 1 januari zullen zowel CATS als C.I.A. van de Edese aardbodem verdwenen zijn. Dat betekent dus dat we het nieuwe jaar in knallen met OSIRIS.

Bereid je er anders maar op voor: geef CATS een mooi plekje in je hart en maak kennis met OSIRIS. Als wij oliebollen aan het bakken zijn en de sterretjes en strijkers al in de aanslag hebben, zijn de ICT’ers op school bezig om het bejaarde programma te vervangen. “Het plan is om dit allemaal in de kerstvakantie te kunnen doen, maar de precieze planning moet nog gemaakt worden. Het hangt

een beetje af van de snelheid waarmee we gegevens kunnen overzetten”, vertelt Oosterwijk.

Tikkeltje snellerVoor de digibeten onder ons: schrik niet. Het wordt ons allemaal nog uitgelegd hoe deze nieuwe cijfermachine werkt. Oosterwijk: “Studenten zullen op tijd geïnformeerd worden. We sturen via e-mail instructies hoe je in het nieuw programma komt en hoe het werkt.” Verwachting is in ieder geval dat OSIRIS een tikkeltje sneller en overzichtelijker zal zijn dan CATS. Tot die tijd kunnen we beter nog maar

even genieten van de mogelijkheden die CATS ons biedt. Zoals de tijd om een kopje koffi e of twee te halen, tijdens het opstarten. We kunnen ons nog even blijven verwonderen over zijn vreselijke uiterlijk en niet te doorgronden gebruiksaanwijzing. Nog heel even. Vanaf 1 januari is het gedaan met de pret. Dan zullen we eindelijk met één klik op de muis weten waar we aan toe zijn.

Zeg maar dag tegen CATS

Als wij oliebollen aan het bakken zijn, zijn de ICT’ers op school bezig om het bejaarde programma te vervangen

Door: Marti ne ten Klooster

Stokoud cijfersysteem krijgt in nieuwe jaar een opvolger

We hebben ’t lang met hem volgehouden, maar CATS gaat ons nu eindelijk verlaten.

‘CHE zeker niet de beste in duurzaamheid’De CHE is niet duurzaam genoeg. Dat is de conclusie van een on-derzoek door vier studenten voor hun verbredingsminor Duur-zaamheid. Ook Tjirk van der Ziel, coördinator van de projectgroep Duurzaamheid op de CHE, vindt dat het beter kan.

“De CHE heeft geen duurzame doe-len opgesteld”, vertelt David Cou-prie, een van de minorstudenten. “Zo kunnen ze nergens naartoe werken en kunnen ze hun resultaten niet me-ten.” En het onderwerp duurzaam-heid leeft ook niet zo op de CHE, zegt Couprie. “Er is maar een kleine groep die zich met het onderwerp bezig-houdt, zoals de projectgroep Duur-zaamheid. Daarom zeggen we: op het gebied van duurzaamheid is de CHE zeker niet de beste. De Driestar en de Hogeschool Arnhem-Nijmegen doen het veel beter.”

HoudbaarheidOok Tjirk van der Ziel, coördinator van de projectgroep en docent van de verbredingsminor, vindt dat de CHE meer kan doen. “Als de CHE duur-zaamheid prioriteit wil geven, dan zou dat zichtbaarder mogen wor-den.” Van der Ziel merkt dat steeds meer bedrijven en instellingen in de omgeving hun blik naar de CHE rich-ten. “Blijkbaar vallen we op met onze ‘achtste keer de beste hogeschool’. Op het gebied van duurzaamheid kunnen we daarom een voortrek-kersrol gaan spelen.” Het valt Van der Ziel verder op dat de CHE, net als andere hogescholen, sterk redeneert vanuit bezuinigings-oogpunt: duurzaamheid kan ons iets opleveren. “Dat is uitstekend, maar duurzaamheid mag ook iets kosten. Je investeert tenslotte in de houd-baarheid van al onze activiteiten.”

EnergieverbruikPieter Plug, inkoper op de CHE, vindt dat het beeld van de CHE in het rapport niet klopt. “De CHE doet juist erg veel aan duurzaamheid: bin-nen nu en volgend jaar moet veertig procent van de producten bij Albron duurzaam en biologisch zijn. In de toonder van de printers zitten geen chemische stoffen. En ook de koffi e in de Douwe Egbertsautomaten is fairtrade.” Dat de CHE geen duurzame doe-len heeft opgesteld, is volgens Plug niet waar. “We hebben een meerja-renplan opgesteld, met het doel het energieverbruik fl ink terug te drin-gen.” Maar, erkent Plug, de CHE loopt niet zo te koop met de plannen. “Duurzaamheid is gewoon onderdeel

van ons beleid, hoewel ik vind dat het best een nog belangrijker onderdeel mag worden. Tegelijkertijd moet je duurzaamheid niet van bovenaf op-leggen. Het moet iets van jezelf wor-den.”

Waterdichte fi etsenstallingOok in de nieuwbouw van de CHE speelt duurzaamheid een belangrijke rol. De vier studenten stippen het kort aan in hun rapport. “We gaan koude en warme lucht in de grond opslaan, zodat die gebruikt kan wor-den als het nodig is en er geen ener-gie verloren gaat”, legt Pieter Plug uit. En er komen zonnepanelen en een grote fi etsenstalling. “Met een grote, waterdichte fi etsenstalling wil-len we stimuleren dat studenten en docenten vaker op de fi ets komen.”

Tjirk van der Ziel, is blij dat het Atri-um een centralere plek krijgt in de verbouwplannen. Zo kunnen we vol-gens hem een vaak vergeten onder-deel van duurzaamheid bevorderen: gemeenschapszin. “Het bijzondere van de CHE is de kleinschaligheid en de vele kansen voor ontmoeting. In het Atrium kun je mooie dingen bie-den, zoals muziek of tentoonstellin-gen, waarin respect en verwondering over Gods schepping doorklinkt.”

VoedselrestenDe studenten doen in hun rapport ook een aantal aanbevelingen. Bij-voorbeeld om een forum te bouwen waarop duurzame ideeën uitgewis-seld kunnen worden, of om afval te scheiden. Maar ook om de tl-verlich-ting te vervangen door led-lampen, om handdrogers in de toiletten te hangen en om duurzaamheid meer in de lessen te integreren.

Pieter Plug vindt dat laatste een goed idee. Maar op het plan om afval te scheiden reageert hij kritisch. Speci-ale bakken in de aula werken volgens hem niet. “Er hoeven maar drie plas-tic bekertjes in de biobak te zitten, en de afvalverwerker kan er helemaal niets meer mee.” Op de CHE wordt volgens Plug al heel veel afval ge-scheiden. “Iedere medewerker heeft een aparte papierbak en cateraar Al-bron heeft ook een speciale container voor voedselresten.”

Door: Jan Pieter Rottier

4 | Nieuws

Data not found

Page 5: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011

Vanaf volgend schooljaar verandert er een boel voor studenten. Maar omdat staatssecretaris Halbe Zijlstra zoveel maatregelen aankondigt, zijn de meeste studenten het overzicht kwijt. Wat verandert er precies voor jou? Zijn we straks allemaal meer geld kwijt aan studeren? Is jouw OV-kaart volgend jaar nog wel geldig? De Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV), het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en de Landelijke Stu-denten Vakbond (LSVb) hebben het op een rijtje gezet. Deze lijst is onder andere te vinden op www.lkvv.nl.

Dit staat je te wachtenvanaf 2012Bezuinigingsmaatregelen in normale-mensen-taal op een rijtje

Studenten in de masterfase ontvangen niet langer de basisbeurs. Dit betekent dat je alleen nog tijdens de nominale duur van je Bachelor studiefi nancie-ring ontvangt. De basisbeurs wordt vervangen door een lening die later moet worden terugbetaald. Deze re-geling moet nog goedgekeurd worden door de Kamers, maar zal dan ingaan vanaf collegejaar 2012-2013 voor alle masterstudenten (ook voor studenten die al bezig zijn met hun master).

Minder stufi

Studenten moeten hun bachelor vol-ledig hebben afgerond voordat ze aan een master mogen beginnen. Dat heet ‘de harde knip’. De regeling gaat in vanaf studenten die in 2009/2010 ge-start zijn met hun bachelor opleiding. Deze moeten al hun bachelorvakken voldoen voor ze kunnen beginnen met een master, ook al is deze aan dezelfde instelling.

De harde knipHet recht op een OV-kaart wordt ingekort. Op dit moment heb je je nominale studieduur (bachelor én master) plus 3 jaar recht op een OV-kaart. Dit reisrecht wordt ingekort tot nominale studieduur plus 1 jaar.

Minder grati s reizen

De overheid fi nanciert voortaan slechts één opleiding. Zodra de stu-dent een bachelor of master heeft af-gerond moet voor de tweede bachelor of master het instellingstarief betaald worden. De instelling bepaalt hoe hoog dit bedrag wordt. De bedragen variëren tussen de 6.000 en 32.000 euro per jaar. Het instellingstarief kan per stad sterk variëren voor dezelfde

studie, houd hier dus rekening mee wanneer je een tweede studie wil doen.

Tweede studie? Zelf betalen!

Deze maatregelen staan wettelijk gezien los van elkaar, maar kunnen elkaar in de praktijk versterken. Het kan goed mogelijk zijn dat je met een of meerdere van deze maatregelen te maken krijgt komend jaar, informeer jezelf daarom goed op wat komen gaat. Kijk voor een overzicht van de samenhang van deze maatregelen op een van de websites: lkvv.nl, lsvb.nl en iso.nl. Je vindt daar ook gedetailleerde factsheets over de andere maatregelen.

CHE’er wint schrijfwedstrijd

Journalistiekstudent David Latumahina (20) heeft op 23 november een schrijfwedstrijd over Europa gewonnen. Tijdens het festival European Dreams in het Paard van Troje in Den Haag werd Davids verhaal gekozen uit ruim 90 inzendingen. De hoofdprijs is een weekendje voor twee in een Europese stad naar keuze, plus een publicatie in Metro. Het korte verhaal is ook te lezen op adremonline.nl

Voorlopig ontwerp nieuwbouw klaar

Dat de CHE gaat verbouwen kan inmiddels niemand ontgaan zijn. Half november werd het voorlopige ontwerp gepresenteerd. Op Entree zijn alle plannen te vinden voor de geïnteresseerden. Ook staan er de nieuwe plattegronden, dus die kun je vast bestuderen. In februari 2012 moet er een defi nitief ontwerp zijn en daarna kan de zoektocht naar een aannemer beginnen. In 2014 moet de nieuwbouw helemaal klaar zijn. Alleen de huidige eerste- en tweedejaars kunnen dus gebruik maken van CHE2.0. De hogerejaars studenten zullen het moeten doen met bouwoverlast.

Hoog bezoek voor de CHE

Staatsecretaris Halbe Zijlstra van Onderwijs bracht op 26 oktober een bezoek aan de CHE. Aanleiding was dat de hogeschool zichzelf voor de achtste keer op rij ‘beste middelhogeschool van Nederland’ mag noemen. De gesprekken met bestuurders, docenten en studenten gingen vooral over wat de CHE nou zo’n goede school maakt. De conclusie? “Passie en toewijding voor het veld, het vak en het onderwijs.” Een verslag en een fi lmpje van het bezoek zijn terug te vinden op adremonline.nl.

Studentcompanies MER en P&A aan de slag

Aan het begin van dit studiejaar is weer een nieuwe groep studenten MER en P&A begonnen met een studentenbedrijfje. Na marktonderzoek en ondernemingsplannen schrijven, is het nu tijd dat de elf studentcompanies hun producten en diensten echt aan de man brengen. Gert Noteboom van academie M&O: “Ik ben trots op hoe we het doen. De groepen hebben goede begeleiding vanuit school. Daarnaast zijn er vanuit het werkveld ondernemers die als mentor betrokken zijn en hebben we accountantskantoren als partners.” Inmiddels beginnen de eerste bestellingen te lopen. Mocht er iets interessants voor studenten bij zitten, dan laat Ad Rem je dat natuurlijk weten.

Op de website

De langstudeerboete

In het jaar 2012-2013 zal de boete van 3.000 euro gaan gelden. Wanneer je als student meer dan één jaar langer studeert dan dat je bachelor of master duurt, betaal je bovenop je collegegeld 3.000 euro extra.

Ga naar www.adremonline.nl om het interview te lezen met Halbe Zijlstra over zijn bezoek op de CHE.

lkvv.nl, lsvb.nl en iso.nl

1

2

3

4

5

Foto’s: Joëlle Kole (links), Heiko Strietman (onder)

&.

Nieuws | 5

&.

Page 6: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 20116 | Studenten &zo.

Als een wanhopige brugklas-ser op haar eerste schooldag kijk ik om me heen. Ik ben op weg naar een interview op de mo-deafdeling van kunstacademie ArtEZ. Probleempje: ik ben in mijn haast vergeten het adres op te zoe-ken. Automatisch graai ik in mijn tas op zoek naar mijn telefoon. Terwijl ik mijzelf gelukkig prijs om het feit dat ik in een tijdperk leef met An-droid-telefoons, Google en navigatie apps kom ik tot de conclusie dat die oh-zo-onmisbare smartphone thuis ligt.

Mijn aandacht wordt al gauw getrok-ken door een jongen in semi-door-schijnende grijze top, zwarte, leren legging en kanariegele Dr. Martens. Wauw, gewaagd, denk ik, terwijl ik op hem afl oop om de weg te vragen. Halverwege valt mijn oog op een meisje met half kaalgeschoren hoofd en jurk met oma-motief die tot de grond zou reiken als haar gigantische plateauzolen daar niet een stokje voor zouden steken. Om mij heen zie ik nog een stuk of wat uitgedoste types, waarvan ik vermoed dat ze kunstacademiestudenten zijn. Ik be-sluit ze al observerend te volgen, om zo uiteindelijk de gewenste locatie te bereiken.En inderdaad, enkele momenten la-ter sta ik in het gebouw van ArtEZ. Mijn hoofd in een sneltreinvaart van links naar rechts bewegend terwijl mijn ogen haast uit hun kassen rol-len van verbazing. Alsof ik zojuist een compleet andere wereld ben bin-nengestapt. Een wereld vol studen-ten met leren shorts, hakloze pumps (jup, ze bestaan), enorme accessoi-res, fl uorescerende kniekousen, lila haar en asymmetrische rokken. Hys-terisch, prachtig, schreeuwend lelijk, ronduit walgelijk en adembenemend zijn woorden die bij dit schouwspel mijn gedachten passeren. Maar bo-

Je zult hier niet zo gauw paarse haren en jurken met oma-motief vinden

Na een bezoek aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem, kwam ik tot de conclusie

dat de kastinhoud van de gemiddelde CHE'er wel een opfrisser kan gebruiken.

Door: Janine Guijt

‘Of je toekomstige baas het kan waarderen dat je op casual Friday in een zuurstokroze legging en een paarse glittertop aan komt zetten is nog maar de vraag.’

venal vind ik deze wereld eindeloos fascinerend.

Nagenietend van al het moois én lelijks dat ik voorbij zag komen in Arnhem, loop ik het Atrium binnen. Ik doe alsof ik op zoek ben naar een vrije pc, zodat ik de CHE-studenten ongestoord kan observeren. Na een minuut bedenk ik me dat het zoeken naar een computer een spannen-dere bezigheid is dan het analyseren van de outfi ts van deze CHE’ers. De spannendste outfi t die ik voorbij zie

komen is die van een mannelijke MER-student die een jeans en net overhemd combineert met een brui-ne handtas. Verder zie ik een groepje kletsende meisjes. Ze dragen bloemi-ge tuniekjes, spijkerrokjes, witte leg-gings, gebreide bolero's, PIP-studio-tassen, en pseudo Uggs. Het zijn het soort meisjes waarvan ik vrees dat ze later een kort, pittig kapsel nemen, afritsbroeken dragen (heerlijk prak-tisch!) en altijd in fl eecetruien rond-banjeren. Niet bepaald outfi ts die mijn modehart sneller doen kloppen.

Redacteur Janine is niet bijster enthousiast over de mode op de CHE Beeld Maurits Reijnoudt

Jammer eigenlijk, bedenk ik me, terwijl ik neerplof achter een vrije computer. Er lopen hier zo'n 4500 studenten, maar de diversiteit en cre-ativiteit van outfi ts is om te huilen. Zeker als je je bedenkt dat dit dé tijd om alles uit je (grootmoeders) kast te

trekken en volop te experimenteren met kleding en mode. Want let's face it, over een paar jaar zijn je mede-studenten je tóch alweer vergeten en

wordt je onderdrukt door banen met kledingcodes. Of je toekomstige baas het kan waarderen dat je op casual Friday in een zuurstokroze legging en een paarse glittertop aan komt zetten, is nog maar de vraag.

Natuurlijk realiseer ik me dat ik de laatste persoon ben van wie je ad-viesan moet nemen. Trek je dan ook vooral niets aan van dit lapje tekst.

Tenminste, zolang jij je prima voelt in je basic T-shirt, jeans en Allstars. Mocht je toch de behoefte voelen iets spannendere creaties van je kleding-hangers te plukken, schroom dan vooral niet. De tijd dat je uitgelachen werd om de kleding die je draagt, ligt al mijlenver achter ons.

Toch last van gestaar en gefl uister als je de Coffee & More binnen komt pa-raderen in je bontgekleurde outfi t ? Recht je rug, steek je neus in de lucht en beweer met droge ogen dat dit toevállig de nieuwste creatie van Bas Kosters (ex-ArtEZ-student) is.

‘Het zijn het soort meisjes waarvan ik vrees dat ze later een kort, pittig kapsel nemen en altijd in �leecetruien rondbanjeren.’

Page 7: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011 Studenten &zo. | 7

Weg met de hospiteeravonden!Ad Rem presenteert nieuwe rubriek: ‘Ik zoek een kamer’

Daar zit je dan op de bank, met een van te voren geoefende glimlach. Het klinkt bijna geloofwaardig als je vertelt dat je schoonmaken heerlijk vindt. En opeens is elke fl auwe grap ronduit hilarisch. Weg met de hopsiteeravonden! Ad Rem neemt het stokje over en biedt een podium aan kamerzoekende studenten. Tara Janssen is de eerste kandidaat.

Golvend rood haar en een overtui-gende lach. “Ik praat te veel zeker? Ja, vrienden zeggen ook altijd dat ik van de hak op de tak spring, maar soms kijk ik ook wel de kat uit de boom hoor, of eigenlijk kun je be-ter… ja, hoe zeg je dat, wat ik dus be-doel…” Nee hoor, je praat niet te veel.

Tara is eerstejaars student journa-listiek, maar ziet zichzelf later nog graag verder de boeken induiken. “Literatuurwetenschappen, mis-schien.” Negentien jaar oud en een optimist. Houdt van het leven, maar niet van onweer.

OntbijtenEen dagmens. “Het eerste kwartier van mijn ochtend moet je niet tegen me praten. Daarna geniet ik van mijn dag. Ik kijk niet in de spiegel voordat ik ga ontbijten, want dan hoef ik me-zelf nog niet te zien.”Tara gaat op kamers en neemt mee:

“Mijn boekenverzameling en mijn uitgebreide nagellakcollectie.” Houdt van feestjes en drinkt dan een wijntje. “Of twee. Of drie. Maar ik wil niet elke avond zo’n wave party, hoor.”

Gezelligheidsdier en niet bang voor spinnen. Kletst graag en veel maar houdt er ook van om af en toe alleen te zijn. “Samen eten lijkt me gezel-lig.” Lente is heerlijk en winter is vreselijk. “In de winter kun je mij wegslepen.”

Boeken sorterenBijzondere gewoontes heeft ze ook. “Ik heb mijn boeken een keer gesor-teerd op kleur.” Een lachertje. “Ik heb ze ook een keer op naam van de hoofdpersoon gezet.” Oké, +1. Ze heeft geen voorkeur voor een ka-mer in Ede of Bennekom. Nijmegen is ook nog goed. “Ik heb in Nijmegen gewoond en daar op school gezeten.

“ Woont nu in Mook. “De treinen op mijn terugreis sluiten nooit aan.”

Hier wonen is handig, gezellig en het bespaart Tara zelfs geld. “Als ik op de trein naar huis sta te wachten, ben ik vaak veertig euro lichter en twee boeken rijker. Straks heb ik dat niet meer.”

Goed in bakken en uiteraard mogen toekomstige huisgenootjes daarvan profi teren.

Help jij Tara aan een kamer? Mail dan naar [email protected]

Ik zoek een kamer

Tara Jansen is zoekende Beeld Joëlle Kole

Door Martine ten Klooster

Ad Remoktober 2011

Theologie studeren doe je niet zomaar.

tua.nl

• Bijbelgetrouwklimaat• Gedegenwetenschappelijkescholing• Grondigonderwijsindeklassieketalen• Diversiteitendynamiek• Bredeopleidingmetdiversespecialisaties• Studerenineengemeenschap• Kleinschaligenpersoonlijk

Info-avond 25 november 2011

Kies daarom voor de TUA!

Wilhelminapark 4 te Apeldoorn,  055-577 57 00, [email protected]

(advertenties)

 

22 |

Klantenservice medewerkers M/V

De baan • Manpower zoekt zowel inbound als outbound medewerkers die telefonisch informatie (aan klanten) kunnen verstrekken.

Jij • goede telefoonstem • beschikbaar tus-sen 12 en 25 uur per week • MBO+ of HBO werk- en denkniveau.

Wij • een leuke baan in Ede • voor langere tijd • interne opleidingsmogelijkheden • flexibele werktijden • goede verdiensten.Contact • Manpower

Marcella van DinterNieuwe Stationsstraat 46711 AG EdeT (0318) 69 45 [email protected]

Zie voor ons privacybeleid: www.manpower.nl

adv Ede 63321.indd 1 12-09-11 09:06

&. Wanhopig op zoek naar een kamer? Mail ons en vertel waarom jij de

volgende keer op deze plek mag staan: [email protected]

Page 8: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 20118 | Persoonlijk

Ik lieg. In dit stuk alleen al zes keer. Onwetenden zeggen dat liegen makkelijk is, ‘the easy

way out’. Ze jokken, ook al hebben ze geen idee.

Een bekwaam leugenaar wordt niet zo geboren. Het begint met schaamte. “Ik heb die vaas niet omgegooid.” Dat het ‘Vaas? Welke vaas?’ moet zijn, leert de jonge aspirant later pas. Als hij genoeg heeft gedaan om zich voor te scha-men en er genoeg voor is gestraft.

Natuurlijk is het moeilijk om voor je fouten uit te komen. Je wilt im-mers niet zien hoe de teleurstelling opwelt in het gezicht van de gedu-peerde van jouw fuck-up. Maar lie-gen hoeft niet alleen als je ergens schuld aan hebt. De leugens die ik over de loop van de afgelopen twin-tig jaar heb verteld kennen veel ge-varieerder redenen dan dat.

Ik vind je niet leukEen van de vreemdste leugens die je kunt vertellen is er een die je zelf niet wil geloven. Waarom zou je die ooit vertellen? Ik geloof graag dat ik veel weet van gezonde relaties. Niet dat ik altijd een goed vriendje ben geweest, verre van. Maar ik heb zoveel fouten gemaakt en meege-maakt dat ik denk te weten hoe met ze om te gaan, hoe ze te vermijden. Omdat ik zo’n rasoptimist ben geeft dit me oneindig veel vreugde.

Maar dan kom ik een meisje tegen dat ik écht leuk vind. Te leuk, want ik ga te snel om haar geven. Daarbij is ze uitermate bezet. De logica van het universum dicteert dat ze voor advies over haar relatie bij mij aan-klopt. Awesome. Omdat ik ergens wel een stukje menselijkheid over heb, geef ik naar eer en geweten advies. Maar hoe serieus zou je ad-vies aangaande je vriendje nemen van de jongen die de gozer het liefst door de grond zou zien zakken? Je zult me nooit bij hoog en laag horen beweren dat ik je niet leuk vind, ik ben beter dan dat. Maar ik vind je niet leuk.

Hij is nu in de hemelHoe moet ik dat weten? Is daar ooit iemand geweest die het heeft kun-nen navertellen? Hell, ik weet niet waar mijn opa nu is. En toch sta ik –met een stalen gezicht, in pak– met een hand op de schouder van mijn neefje voor het graf, te kijken hoe een stel vreemden de kist laat zakken. “Hij is nu in de hemel, we zien hem wel weer terug. Dat weet ik zeker.” Ik draai hem een kwart-slag en kniel voor hem neer. Op sa-menzwerende toon fl uister ik: “En niet doorvertellen, maar ik hoorde oma zeggen dat we vanavond met z’n allen Chinees gaan eten.” Hij veegt een traan weg en kijkt me met grote, ongelovige ogen aan. “Echt waar?”“Echt waar.”Nu oma nog overtuigen.

No rest for the wickedLiegen is moeilijk. Toegegeven, je wordt er beter in naarmate je het vaker doet. Niet om het werk van hersenchirurgen over heel de we-reld te bagatelliseren, maar liegen is als hersenchirurgie. Eén mis-stap, één vergeten detail, één keer niet geloofwaardig genoeg acteren en je zit met een mes in iemand z’n brein te wroeten. Soort van. Leu-gens stapelen ook, als LEGO. Een grote LEGO-toren die steeds hoger en hoger wordt en steeds moeilijker in balans te houden is. En dan is er nog die oneindige wroeging.

Maar die wroeging is voor mensen die het nog iets kan schelen. Als je eenmaal zo ver heen bent als ik gaat dat weg.

Door: Jacqueline Mulckhuijse

Oprichter en drijvende kracht achter het theater No More Lies is docent Theo Dekker. Hij schrijft alle stukken zelf en brengt die tot leven op het po-dium. De naam ‘No More Lies’ vindt hij “pretentieus en ver-wachtingsvol. Wij willen men-sen erop wijzen dat de leugens die zij over zichzelf geloven on-gegrond zijn en dat er maar één waarheid is: Jezus Christus.”

Ook Dekker moest bevrijd worden van zijn eigen leugens. “Ik kom uit een groot gezin, heb vijf broers en zussen boven me en had een enor-me drang om mijzelf te bewijzen. Ik dacht dat ik minder waard was dan anderen en onbewust lag die ge-dachte als een vloek op mijn leven.” Dekker wil jongeren laten zien dat ze bevrijd kunnen worden van angst, depressie, twijfel en afwijzing. Hij heeft een boodschap voor hen: “God zegt: ‘Ik vind je waardevol’. Dat wil

ik doorgeven. De volgende stap is dat je jezelf moet accepteren en uit erva-ring weet ik hoe moeilijk dat is.”

“Ons doel is om te getuigen van Gods liefde en de boodschap van het ge-weldige evangelie te brengen”, ver-telt Theo Dekker. Hij is 39 jaar oud en naast zijn werk voor het theater is hij ook kliminstructeur, doet hij aan zeekajakken en illustreert hij graag.

Last but not least is hij docent dra-ma, geschiedenis en ‘kunst van het vertellen’ bij de Pabo op de CHE. Dekker is getrouwd en heeft twee zoons.

OntwikkelingenWaarom wil Dekker zijn boodschap van bevrijding juist via theater door-geven? “Na de middelbare school

wilde ik heel graag iets creatiefs doen, naar de kunstacademie bij-voorbeeld, maar dat was not done. Toen ben ik Pabo gaan doen. In het eerste jaar begon ik samen met een medestudente met wat kleine voor-stellingen, maar we kregen steeds meer verzoeken.” Dit groeide uit tot theatergroep ‘After the Masquerade’. Ze traden op bij (straat)evangelisa-ties, jeugdverenigingen en op cam-

pings. Na hun studie vertrok zijn collega als zendelinge naar het bui-tenland en kwam er een eind aan de theatergroep. Maar tegen de ver-wachting van Dekker in, bleven de aanvragen komen en besloot hij een doorstart te maken.

Sindsdien staat hij, gesteund door zijn team, alleen op de planken on-

Theo Dekker is docent op de CHE en theatermaker in zijn eigen theater No More

Lies. ‘Jezus kan je te bevrijden van leugens die je over jezelf gelooft.’

“Leugens die mensen over zichzelf geloven zijn ongegrond. Er is één waarheid: Jezus”

Wat waarheden en wat anders Leugens verdrijven met eigen theater

Ruben Molenaar

Cynische Blik

Beeld Guido Baijense

Page 9: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011 Persoonlijk | 9

der de naam ‘No More Lies’.

TegenslagMomenten van pijn, verdriet en on-zekerheid zijn Dekker niet vreemd. “Vlak na de geboorte van ons oudste kindje, overleed zij. Golven van ver-driet en pijn gaan dan door je heen, maar ook toen hebben we gemerkt dat God bij ons was.” Twee jaar gele-den stortte Dekker in en kreeg hij een burn-out. “Te lang had ik geprobeerd op eigen kracht te draaien, de werk-druk, ook hier op de CHE, werd me te veel. Ik belandde in een depressie.

Dat was een hele zware tijd, waarin ik geworsteld heb met God, maar Hij wijst je niet af. Ik heb geleerd dat ik God moet loven en prijzen in de omstandigheden, niet om de om-standigheden.” Zeven weken geleden kreeg Dekker een auto-ongeluk. Een whiplash was het gevolg. “Ik verbaas mijzelf over de rust die ik ervaar, ook al gaat de genezing niet zo snel als ik

wel zou willen. Ik mag het loslaten en aan God geven.”

Kritiek Orthodoxe christenen reageren over het algemeen bedenkelijk bij de combinatie van ‘evangelie’ en ‘thea-ter’. Zij zijn vaak van mening dat je als christen ver weg moet blijven van alles wat met theater en showbizz te maken heeft. “Larry Normann, een gospelrocker, zei ooit: ‘Why should the devil have all the good music?’ Ik denk dat dat ook opgaat voor theater. Natuurlijk kun je er hele foute din-gen mee doen, maar het gaat erom dat je het gebruikt hoe God het be-doeld heeft.”

Dekker haalt de profeet Ezechiël aan die van God de opdracht krijgt om de wegvoering van de Joden na te spe-len. “Het was Gods doel dat de Joden tot inzicht kwamen en gaf Ezechiël de opdracht om theater te maken. Door God zelf bedacht dus.”

God voorzietAl voor hun huwelijk besloten Dek-ker en zijn vrouw Jacqueline om hun leven in de dienst van God te stellen. “Wij zien No More Lies echt als een missie die God ons geeft. God heeft ons er toe geroepen om jongeren bij Jezus te brengen.” Vanwege de vrijwillige basis waarop de stichting werkt, staan ze soms met hun han-den in het fi nanciële haar. Nog niet zo lang geleden was de vrachtwagen waarin ze hun spullen vervoeren, hard aan vervanging toe.

“Hij viel bijna uit elkaar van ellende, maar we hadden geen geld voor een nieuwe. Toen kregen we in één week van twee stichtingen bericht dat ze ons wilden helpen. Zij hebben voor een nieuwe auto gezorgd. We hebben gemerkt dat op het moment dat wij het probleem loslaten, God het op-pakt om er wat mee te doen.”

Grote baas CHE is aan de studie Wie Kees Boele al langere tijd mist in de wandelgangen van de CHE, heeft dat goed gezien. Met offi ciële toestemming van De Raad van Toezicht is het lid van het College van Bestuur sinds oktober met studieverlof.

Boele is tot januari 2012 bezig met het afronden van een theologisch proefschrift. Het proefschrift is een studie naar ‘leiderschap in theologisch perspectief en refl ectie op de relevantie van christelijk hoger onderwijs in de huidige cultuur’. Dit proefschrift ziet de Raad van Toezicht als een ‘kwaliteitsimpuls’ voor het bestuur van de CHE en geeft Boele daarom toestemming om drie maanden niet aanwezig te zijn op de hogeschool.

De grote baas van de CHE is tijdens zijn afwezigheid niet alleen bezig met studeren. Via de nieuwsbrief voor het CHE-personeel liet hij weten dat hij ook

met zijn vrouw wat uitstapjes gaat maken en meer gaat sporten. Boele wordt in januari dus geestelijk én lichamelijk afgetraind weer terug verwacht.

De enige met wie Boele van de CHE nog contact heeft is collega-bestuurder Ton Bestebreur. Hier heeft hij wekelijks contact mee en noemt dit in diezelfde personeelsnieuwsbrief ‘zijn hotline’.

Wie vragen, klachten en opmerkingen heeft, of een afspraak wil maken met het College van Bestuur moet het tot januari dus doen met Ton Bestebreur, die de taken van Boele waarneemt.

Door Anne Grijzenhout

Als je denkt dat het een kring is voor pornoverslaafde jongens heb je het mis. Sterker nog, het boek dat behandeld wordt is juist gericht op meisjes. Maar de kring is bedoeld voor beide geslachten.Twee GPW’ers en een MWD’er zitten allemaal klaar met het boek Onzichtbare ontrouw op tafel. Nee, de kring is niet voor seksverslaafden of wat dan ook. Het zijn jongens die nuchter nadenken en beseffen dat ze hier in hun werk mee te maken gaan krijgen, die aanwezig zijn. Een jongen: “Ik ben het op mijn stage al tegengekomen en ik weet zeker dat dit later nog vaker gaat gebeuren, dus het is goed om er over na te denken.” De ander: “Ik heb er vroeger zelf wel mee te maken gehad. Bovendien komt het veel voor.”

Niet persoonlijkHogeschoolpastor Nico van der Voet: “De kring is niet persoonlijk bedoeld. Als je zelf problemen hebt vraag je een gesprek aan en kom je maar privé praten. Deze kring is bedoeld om een boek te bespreken. Vind je het onderwerp interessant? Dan kom je erbij. Vind je het niet interessant? Dan kom je er niet bij.”

Het boek is geschreven voor meiden. “Meiden zijn vaak radeloos als ze verkering hebben met seksverslaafde jongens”, aldus van der Voet. “Maar tegelijk worden jongens door dit boek uitgenodigd om zich in te leven in de positie van vrouwen.” Een boek dat voor iedereen nuttig is dus.

Niet christelijkOpmerkelijk is dat de schrijfster niet christelijk is. Bewust zo uitgekozen door van der Voet omdat het boek daarom ook onbevooroordeeld is. Deze schrijfster neemt niet de christelijke visie met zich mee die wij altijd geleerd hebben, maar gaat wel in tegen de tijdgeest dat alles maar moet kunnen. Zij vindt dat vrouwen beter voor zichzelf moeten opkomen en zich niet moeten laten meeslepen in het gedrag van hun man of vriend.In de boeken van de jongens staan gemarkeerde passages en potloodvraag- en uitroeptekens. Zo te zien is er serieuze voorstudie gedaan. Vraagtekens staan vaak op stukjes dat de schrijfster anders denkt dan de meeste christenen. Ze vindt het bijvoorbeeld niet erg als een jongen af en toe naar porno kijkt en het daarna weer uit z’n hoofd zet. Pas als het een verslaving wordt heeft ze er problemen mee. Op dit punt denken de kringleden toch anders.

VrouwenDe grote afwezigen zijn toch de vrouwelijke deelnemers. De jongens willen ook van vrouwen leren hoe ze denken. “Kom op vrouwen, dit is zoiets wezenlijks!” Aldus een van de jongens. “Ook voor vrouwen is het goed hier een visie op te hebben.” Ook andere MWD’ers en GPW’ers worden gemist: “Ze krijgen er allemaal mee te maken, het verbaast me dat we maar met z’n drieën zijn.”

Porno en seksverslaving, en de invloed daarvan op je relatie. Daarover gaat het boek dat de nieuw-opgerichte pastorale leeskring bespreekt.

Help, mijn vriend kijkt porno!Leeskring over seksverslaving

Door Carina den Otter

Leugens verdrijven met eigen theater

Theo Dekker voelt zich vrij. Beeld Maurits Reijnoudt

Page 10: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 2011

Vanaf vandaag komen studenten van de Christelijke Hogeschool Ede met één muisklik in contact met de man of vrouw van hun dromen. De wie-is-wie-lijst, het smoelenboek op de interne web-site, is compleet verbouwd tot een marktplaats voor de ideale levenspartner.

“Het begon allemaal toen we stu-denten de mogelijkheid gaven om hun eigen foto’s te uploaden”, vertelt Benjamin Hoddenbagh van de afde-ling Communicatie- en Relatieadvies. “Heel veel studenten schaamden zich voor hun foto. Toen ze hun eigen foto’s online mochten zetten was het hek van de dam.”

De veranderingen werden direct uit-gebuit door de vrijgezelle studenten. En dat bleef ook voor Hoddenbagh niet onopgemerkt. “Toen kwamen wij op het idee om onder de foto’s een relatiestatus te vermelden.” De bezoe-

kersaantallen van de website rezen direct de pan uit.

Ook theologiedocent Robert Door-nenbal staat aan de wieg van dit pro-ject. “Wij zagen het als onze plicht om te voorkomen dat studenten een ongelijk span vormen door met een ‘blinde heiden’ te daten.”

Dat is de reden dat de CHE de wie-is-wie-lijst liet uitgroeien tot ‘datingplat-form Digidate’. Vanaf vandaag kun-nen studenten een persoonlijk profi el maken, foto’s liken en chatten. Door-nenbal is tevreden. “Het is prachtig dat jonge christenen elkaar nu kun-nen ontmoeten om samen door het leven te gaan.”

MER-student Joost van Swetselaar is enthousiast. “Ik keek de laatste tijd al dagelijks op de wie-is-wie-lijsten. Vooral een bepaalde SPH’er vind ik woest aantrekkelijk. Misschien dat ik deze week een berichtje stuur.”

CHE experimenteert met ‘Digidate’Wie-is-wie-lijst uitgegroeid tot succesvol

dateplatform

Tekst Jan Pieter Rotti er en Christi aan Pelgrim

Marco en Yvonne Cats zijn furi-eus. De erfgenamen van de 17e-eeuwse dichter en politicus Jacob Cats begrijpen niet waarom de Christelijke Hogeschool Ede zo-maar cijfersysteem CATS de deur uit doet. Het echtpaar daagt de hogeschool voor de rechter.

“Onze naam wordt ten onrechte in ver-band wordt gebracht met de termen ‘traag’, ‘onhandig’ en ‘ouderwets’”, zegt Yvonne. “We wonen in een VINEX-wijk in Vleuten, hebben een BMW en een bakfi ets voor de deur. Ook onze voor-vader Jacob was de moderniteit zelve.” Marco vult aan: “Wij zullen juridische stappen niet uit de weg gaan.”

“Het is onbegrijpelijk dat een chris-telijke hogeschool zo respectloos om-springt met de vaderlandse geschiede-nis”, zegt de advocaat van de familie, Geert-Jan Knoops. Hij geeft aan dat de CHE binnenkort een kort geding kan verwachten. “Mijn cliënt is onwillekeu-rig slachtoffer van smaad en laster. We zullen via een bodemprocedure het on-derste uit de kan halen.”

CHE-juriste Annemieke Vroeggebo-ren–Uit den Hoogte laat weten de naam Jacob Cats niet te kennen. “Maar als die beste meneer zich bij ons meldt dan kunnen we er vast wel samen uit-komen.”

CHE dumpt cijfersysteem genadeloos

Erfgenamen wijlen Jacob Cats furieus

Jarenlang mochten ze hun toege-stane studieduur overschrijden. Daar stond wel iets tegenover: surveilleren bij toetsen. Met deze voorkeursbehandeling van be-jaarde toetssurveillanten gaat de CHE recht tegen alle Haagse re-gelgeving in.

Jarenlang wist de CHE deze misstan-den geheim te houden. Tot één van de bejaarde studenten, de 108-jarige Jo-han van Kraanendonk, zich bij Ad Rem meldde met gewetenswroeging. “Een rein geweten is meer waard dan het ha-len van een papiertje”, vertelt hij. Staatssecretaris Halbe Zijlstra kwam in oktober speciaal naar de CHE om zich hierover te laten informeren. Hij laat weten ontstemd te zijn. “Het is jam-mer dat de CHE haar voorbeeldfunctie op deze manier te grabbel gooit. Ik ben diep teleurgesteld. Ik zal deze zaak dan

ook tot op de bodem toe uitzoeken.”

Na rondvraag binnen de CHE bleken slechts twee medewerkers op de hoogte van deze praktijk: CvB-voorzitter Kees Boele en Tamara Grandia, hoofd van het Toetsbureau. Zij staan nog steeds achter hun langstudeerfraude. “We za-gen het als onze christenplicht om ons tolerant op te stellen tegenover mensen met een hogere leeftijd en een lager leertempo”, verklaart Grandia.

De wederdienst die van de langstudeer-bejaarden gevraagd werd: surveilleren bij toetsen, ligt ook voor de hand, vult Boele aan. “Doordat deze langstudeer-ders slechtere gezichts- en gehoorver-mogens hebben, konden we voorko-men dat spiekende studenten betrapt zouden worden, en zelf ook zouden ein-digen als bejaarde langstudeerder. Dan zou het einde zoek zijn.”

Bejaarde toetssurveillanten blijken langstudeerdersStaatssecretaris Halbe Zijlstra is woedend

George Papandreou, de in no-vember afgestapte Griekse minister-president, gaat het College van Bestuur van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) versterken. De hoge-school zag geen andere oplos-sing, omdat het al jaren meer geld overhoudt dan begroot.

Kees Boele, voorzitter van het College van Bestuur, ziet hem als de ideale persoon om het constante begrotings-overschot weg te werken. “Ik zag hem op tv en dacht meteen: die man kan heus wel iets presteren, als je hem maar op de juiste plek zet.” Papandre-ou beaamt dat: “In Griekenland moest ik helaas geld lenen om het uit

te geven, hier heb ik alle kasreserves tot mijn beschikking.”

De Griek wordt aangesteld als ‘bui-tengewoon lid’ van het (CvB) van de CHE. En hij heeft drastische maatre-gelen aangekondigd. “Het moet eens afgelopen zijn met die 9-tot-5-menta-liteit. Uitslapen tot 11 uur is heus geen ramp.”

Het nieuwe CvB-lid is overigens al-leen overdag in Ede. “Elke avond keer ik terug naar de heerlijke Moussaka met aubergine van mijn Mama-Dre-ou. De kosten voor de vliegtickets zijn alvast een goed begin voor een nuttige cultuuromslag.”

Griekse ex-premier ver-sterkt College van BestuurPapandreou moet afrekenen met constant begro-

tingsoverschot

Let op! De berichten op deze pagina zijn satirisch van aard en berusten niet op waarheid.

Redactie Ad Rem.

10 | Satire

(advertentie)

Page 11: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011

De hoogleraren theologie schreven het boek Gereformeerden en evan-gelischen als antwoord op de roep uit beide kampen om de verschillen tussen de stromingen op een rijtje te zetten. Hoek: “Ook op de CHE merk ik dat studenten elkaar niet altijd begrijpen door verschillende achter-gronden.”

In het boekje reageren de gerefor-meerde Hoek en de evangelische Ouweneel op elkaars stellingen. Een formule die volgens Hoek heel verrij-kend kan werken. “Een goed gesprek met een andere christen kan je meer bewust maken van je eigen bagage en erfenis.” Op die manier ga je vol-

gens de professor beter nadenken over je eigen standpunten. “Want je moet terugzoeken en kijken of je wel een antwoord hebt op de argumen-ten van de ander. Ja, ik denk dat dat altijd ver-rijkend is, ongeacht de uit-komst van het gesprek.”

Nieuwe inzichtenZelf staat Hoek ook open voor ele-

menten uit andere tradities. Zo is door de jaren heen zijn beeld over de christelijke gemeente veranderd. “Ik zie dat wij in onze gereformeerde traditie teveel de kant zijn opgegaan van de kerkenraad die al het werk doet en de gemeente die zich laat ver-zorgen. “Het is als een gondel waar-bij de gondelier al het werk doet en de rest van het uitzicht geniet. Ter-wijl het om een roeiboot zou moeten gaan waarbij iedereen aan de riemen trekt.” En dan kan er best een stuur-man of -vrouw zijn. “Maar iedereen zet zich in met de gaven die hij of zij gekregen heeft.”

Daarnaast heeft de vernieuwing door

de Heilige Geest voor Hoek meer waarde gekregen. “Ik heb leren zien dat die vernieuwing en de gaven die de Heilige Geest uitdeelt echt wel wat voorstellen. Wel met een ondertoon van ‘wij blijven zondaren’, maar la-ten we niet tekort doen aan de rijk-dom van wat in Christus geschonken is door vernieuwing.” Tot slot vindt Hoek dat gereformeerden de bood-

schap best wat eigentijdser mogen vertolken. “Daar zijn evangelischen vaak sterker in dan reformatori-schen. Van die presentatie kunnen we wel wat leren.”

Natuurlijk is er ook een andere kant. Zo denkt de hoogleraar dat evange-lischen van reformatorischen kun-nen leren als het gaat om de afhan-kelijkheid in het geloofsleven. “Het gaat dan om het besef dat we iedere keer weer op de genade van God aangewezen zijn.” Ook hecht Hoek waarde aan een eerbiedige houding naar God. “Het is belangrijk dat je de vertrouwelijke omgang met de Here God in blijft sluiten met een diep res-pect en eerbied.” En de laatste diepe notie die hij maakt “is het besef dat je individuele geloofsleven gedragen moet worden door de kerk der eeu-wen.”

Niet verketterenVia een mailwisseling - want zo schreven ze het boek - laten Hoek en Ouweneel hun licht schijnen over

vier thema’s, namelijk: rechtvaardi-ging en heiliging, verbond en doop, kerk en ambt en christenen en de wet. Hoewel de hooggeleerde man-nen het op aardig wat vlakken eens

zijn, knettert het hier en daar ook wel eens. Hoek: “Maar we gaan elkaar niet verketteren.” Volgens de docent is ‘goed luisteren’ heel belangrijk. “En dan kun je zeggen: we luisteren naar elkaar, we houden het verschil maar ik snap dat jij die en die stap-pen doet en daardoor op een ander punt uitkomt.”

Hoek vindt de dialoog belangrijk. “Het lijkt me niet goed om verschil-len onder tafel te moffelen of te zeg-gen dat het allemaal een pot nat is.” De professor vergelijkt de verschil-lende stromingen met een koor: een geheel, maar met verschillende klan-ken. “Het is mooi dat er alten en ba-ritons zijn, en het is belangrijk dat je binnen dat christelijke koor de toon van je eigen inbreng vasthoudt. Of dat nu gereformeerd, reformatorisch of evangelisch is.”

Evangelisch-reformatorischIn het nawoord van het boek noemt Patrick Nullens, collega van beide auteurs, Hoek evangelisch-reforma-torisch. ‘Of hij dat nu zelf leuk vindt of niet’, staat er bij. En, is dat leuk of niet? “Ja, dat is wel leuk. Ik wil wel evangelisch-reformatorisch heten omdat ik als iemand met een gere-formeerde achtergrond ook veel leer van de evangelische broeders en zus-ters.” Dat betekent niet dat Hoek zijn gereformeerde identiteit wil verva-gen. “Maar ik zeg heel duidelijk: we doen onszelf tekort als we ons niet openstellen voor verrijkende ele-menten vanuit de andere tradities.”

Niet verketteren maar pratenOver de verschillen tussen gereformeerden en evangelischen

Waarom is de een gereformeerd en de ander evangelisch? Wat zijn de verschillen? Docent Jan Hoek schreef een boek en concludeert: ‘we kun-nen van elkaar leren.’

‘Evangelischen vertolken de eeuwenoude boodschap vaak eigentijdser dan reformatorischen’

‘De christelijke gemeente zou als een roeiboot moeten zijn waarbij iedereen aan de riemen trekt’

Titel: Gereformeerden en evangeli-schen

Auteurs: dr. Willem J. Ouweneel en dr. Jan Hoek

Uitgeverij: Medema

Pagina’s: 140

Prijs: €14,95

ISBN: 97 8906 3536 336

Boekinfo

Religie | 11

Jan Hoek vindt dat gereforeerden hun boodschap best wat eigentijdser mogen vertolken. Beeld Joëlle Kole

Door Femke Taale

Page 12: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 201112 | FemmeFatale

Als we de voorspellingen moeten geloven, staat ons een draak van een

winter te wachten met Siberische temperaturen. Of we de -25⁰C echt gaan

aantikken weet niemand. Maar met deze tips ko-men wij als CHE’ers die

winter wel door.

Geen probleem!

Hema dagcrème€1,95

Femke: ‘De crème ziet er nattig uit en ruikt naar de aftershave balsem van m’n vader!’ Joëlle: ‘Mislukte man-nenaftershave.’ Carina: ‘Ik vind het wel meevallen, hij ruikt gewoon naar crème.’ Crème wordt opgesmeerd Caroline: ‘Deze smeert goed!’ Joëlle: ‘Hij glimt heel erg!’ Femke: ‘Oh bah, bij het sme-ren stinkt hij nog erger.’ Ca-rina: ‘Je kunt er wel lang mee doen, hij smeert behoorlijk uit.’ Femke en Carina ineens tegelijkertijd: ‘Oh, nu is ‘ie weg.’ Femke: ‘Deze crème heeft nauwelijks effect, ik merk geen verschil.’ Joëlle: ‘Alleen m’n handen stinken nu nog.’

Eindcijfer: 4,8Derlon dagcrème van Boni, Em-Té en Golff€2,49

Femke: ‘Deze crème ziet er nog eens �ijn uit en hij ruikt lekker zoet.’ Carina: ‘Oh, jaaaaaah.’ Crème wordt opgesmeerd Femke ‘Het lijkt wel zonnebrand!’ Joelle: ‘Wel lekkere crème, je wordt er babybilletjes-zacht van.’ Car-oline: ‘Ik vind ‘m een beetje naar kindercrème ruiken, maar als je ‘m uitsmeert wordt het minder.’ Carina: ‘Wel een hele goede crème, maar eigenlijk te geurig voor een dagcrème.’

Eindcijfer: 7,8

Iseree dagcrème van Lidl €2,49

Femke: ‘Smurfenzalf!’ Joëlle: ‘Ja, zijn we het erover eens dat dit een mint-groen-blauwe kleur is?’ Carina: ‘Het lijkt op dat spul waar-mee je moet gipshappen!’ Crème wordt opgesmeerd Caroline ‘Oeh, hij ruikt een beetje chemisch nu.’ Femke: ‘Wc-verfrisser?’ Joëlle: ‘Meer wannabe-frisheid.’ Carina: ‘Ajax allesreiniger?’ Femke: ‘Ja! Ik haal ‘m er weer af.’ Carina: ‘Hij werkt wel zeg!’ Joëlle: ‘Hij trekt goed in, je kunt er prima mee smeren en je wordt er heel zacht van.’ Caroline: ‘Ik vind ’t een prima crème, maar niet zo goed als nummer twee.’ Femke: ‘Een aardige mid-denmoter.’

Eindcijfer: 6.2

Kruidvat dagcrème€1,69

Femke: ‘Deze ziet eruit alsof ik ´m zelf gemaaakt heb bij scheikunde!’ Carina: ‘Een beetje hobbelig.’ Joëlle: ‘Cellulitis crème!’ Crème wordt opgesmeerd Joëlle: ‘Wow, check dit!’ Femke: ‘Ik heb het ook! Hij slaat helemaal wit uit op je huid.’ Carina: ‘Hoe moet dit met je gezicht ’s morgens?’ Joëlle: ‘Eerst dagcrème smeren en ondertussen vast ontbi-jten?’ Femke: ‘Hij voelt wel lekker zacht, maar het is een te zware crème.’ Joëlle: ‘Misschien juist goed voor de winter, als je gaat schaatsen ofzo. Maar voor een normale schooldag ben je teveel kwijt met inmasseren.’

Eindcijfer: 5

DA dagcrème€4,29

Carina: ‘Ik vind dat het op Yogonaise lijkt!’ Joëlle en Femke: ‘Ja precies!’ Carina: ‘Hij ruikt wel lekker.’ Crème wordt opgesmeerd Caroline: ‘Hij jeukt!!’ Joëlle: ‘Ik krijg witte vegen. Het is een beetje een after-sun idee.’ Femke: ‘Hij plakt echt heel erg, kijk!’ Joëlle: ‘Als ‘ie is ingetrokken is ‘ie wel oké.’ Carina: ‘Van alle crèmes zou ik toch deze op m’n gezicht doen.’ Joëlle: ‘Ik vind m net zo goed als crème 2.’ Caroline: ‘Ik zou ‘m niet gebruiken, dit is de enige crème die irriteert.’

Eindcijfer: 6.6Conclusie van het panel: Derlon kwam als beste uit de bus, maar een echte winnaar zat er niet tussen. De crèmes waren een beetje teleurstellend. Misschien is het een idee om bij -25 graden toch maar iets meer te investeren in een fatsoenlijke dagcrème. (Die je uiter-aard van tevoren even test ;)

Dagcrèmetest ]In de winter droogt je poezelige snoet natuurlijk helemaal uit. Je gezicht wordt continu blootgesteld aan sneeuw, verwarming, vorst, droge lucht, ijzel en andere onprettige omstandigheden. Een fi jne dagcrème kan voorkomen dat de groeven in je gezicht vallen, maar als student huppel je niet even naar de parfumerie voor een pot Clarins of Clinique dagcrème. Zelfs bij de drogist ben je voor een hele normale dagcrème al gauw een tientje kwijt. Ad Rem deed daarom onder-zoek onder goedkope dagcrèmes met de vraag; overleef je daarmee de strenge winter?

De taak aan Femke, Joëlle, Carina en Caroline om het uit te zoeken. Ons panel testte huismerk crèmes uit vijf winkels: Hema, Em-té, Lidl, Kruidvat en DA. Op het moment van testen wist het panel niet om welke crèmes het ging

Tip 1 – It’s hot in here!Lekker zweten in de sauna. De ideale manier om op te warmen.

Tip 2 - Doe mij maar een fl es, of tweeJezelf volgieten met whisky of andere sterke drank is een dure, maar lekkere manier om te blijven gloeien. Kijk maar naar de Russen!

Tip 3 – Gaan met die banaanOp de slee naar school. Een prima alter-natief als fi etsen te gevaarlijk is. Dolle pret…

Tip 4 – Goed gemutstDe jacht op de perfecte wintermuts is geopend!

Tip 5 – Eff e andersGeen zin in een statische bos haar? Ga dan voor een paar hippe oorwarmers!

Tip 6 - Grootmoeders ondergoedVrouwelijk is anders, maar in barre tij-den is alles geoorloofd. Met thermo-ondergoed kun je alle temperaturen aan.

Tip 8 – These boots are made for wal-kin’In zware sneeuwstormen gaan die leuke sneakers, of zelfs Uggs je niet verder helpen. Een woord: snowboots!

Tip 10 – Warme vingersAls zelfs handschoenen je knuistjes niet warm kunnen houden: een winkel als HEMA verkoopt speciale warm-houdzakjes voor je handschoenen. Bye bye koude vingers!

Tip 12 – Warm en pluizigVergeet die stoff en jas: met een warme jas met fl eecevoering heb je nergens last van. Kom maar op met die snijden-de wind!

Tips voor de winter !

Page 13: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011 FemmeFatale | 13

Student communicatie (19): “In Zweden liep ik met twee meiden naar huis. Het was -40 en zij hadden panty’s aan. Eenmaal thuis aangekomen bleek dat die dingen aan hun benen waren vastgevroren! Met veel pijn, moeite en voor de kachel zitten zijn de panty’s toen alsnog los gekomen.”Studente journalistiek (19): “Ik had een date met mijn kersverse vriendje en hij stond onderaan een fl at op me te wachten. Ik was enorm verliefd en toen ik hem zag begon ik door de sneeuw naar hem toe te rennen. Tot ik ineens heel hard onderuit ging! Mijn enthousiasme heeft m’n stuitje gekneusd.”Studente VPK (18): “Ik zat net op kamers en moest bijna weg. Van tevoren dacht ik ‘brr, het is wel heel koud, ik leg mijn handschoenen vast op de kachel, dan zijn ze lekker warm.’ Ik was even in een andere kamer en toen ik terug kwam waren m’n handschoenen helemaal verkoold! Echt alsof ik ze in de broodrooster gestopt had. De handschoenen kon ik weggooien.” Studente MER (20): “Bij de zeilschool ver-trekken we ’s morgens vroeg. Ik ging naar mijn zeilboot, maar had niet gezien dat de

ochtenddauw vastgevroren was op het dek! Dus ik stapte het dek op, gleed zo de boot in en landde in een split. Auw!”Studente pabo (20): “Ik was op de fi ets onderweg naar stage en ik had een taart gekocht voor mijn collega’s. De taart stond achterop toen ik ineens uitgleed! De taart was helemaal scheef en in stukjes in de doos beland. Ze konden er gelukkig wel om lachen.”Studente journalistiek (21): “Het had geijzeld en ik zat op de fi ets. Voor mij zag ik een man onderuit gaan. Ik schrok en remde af om de man overeind te kunnen helpen. Maar daardoor sloeg ik zelf hard tegen de grond. De man had niets. Ik heb nog wekenlang op krukken gelopen.”De NS (73): “Soms hebben we per ongeluk een trein laten rijden afgelopen winter. Er glipt er af en toe gewoon een tussendoor.”Studente VPK (19): “Op het fi etspad was een gevaarlijk glimmend bochtje. Mensen die er op af reden stapten allemaal af. Ik dacht ‘oh, dat kan heus wel!’ Voor de neus van die mensen ging ik natuurlijk op m’n snuff erd. Ik ben heel gauw weer opge-sprongen!”

Studente MER (20): “Als je buiten staat te roken blijft je sigaret wel vaker aan je lip plakken, he? Geen probleem. Maar als het hard vriest wel! Mijn lip is weleens aan het fi lter vastgevroren en toen trok ik een stukje lip eraf! Een bloedlip dus. Dat is echt niet fi jn.”Student communicatie (21): “Heb je wel-eens pijn in je ogen gehad omdat je oog-vocht begon te bevriezen? Als dat gebeurt wil je héél snel naar binnen!”Studentes P&A (19 & 20): “Mijn fi etsket-ting heeft een open kettingkast en die was vanochtend al vastgevroren. Ik heb alles gedaan, erop zitten, leunen, trappers pro-beren te verwurmen, maar mijn vriendin kreeg hem zo aan de praat.” Vriendin: “Ik gaf er een fl inke trap tegen, en toen kon ze weer fi etsen.”Student MER (20): “In Lapland zat ik in een hot tub. Maar het was daar -30, dus mijn haar bevroor. Af en toe doken we dan onder water, gewoon om ons haar even te ontdooien.”Student journalistiek (21): “Mijn fi etsenslot was vastgevroren. Toen heb ik drie weken moeten lopen.”

Het overkomt iedereen: blunders! Bij vorst en gladheid loopt je risico op fl aters nogal op. Ad Rem deed een rondje door de school met de vraag; wat was jouw winterblunder?Winterblunders !

IJskoude modeWij mogen dan aankomende winter mis-

schien te maken krijgen met temperaturen ver beneden nul, studentes in het hoge noor-den hebben daar elk jaar last van. Als je dik-

ke en warme kleren aan moet, kun je dan nog wel een beetje modieus naar school? Hier-

voor dook Ad Rem in de Canadese, Zweedse en Russische mode. Laat je komende winter inspireren door de volgende fashionpic’s…

Tip 7 – Praktisch op de fi etsMet een goed stel fi etsmoff en of hand-vatwarmers heb je nooit meer last van bevroren vingers op de fi ets. Handig!

Tip 9 - IJskonijnAls je wilt voorkomen dat je weelde-rige lokken bevriezen: föhn ze dan goed droog voor je naar buiten gaat. Antivries voor je haar bestaat nog niet, helaas.

Tip 11 – Low budgetKranten onder je kleren schijnen prima te isoleren. En best een leuk motiefj e, al die nieuwsberichten.

Page 14: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 2011(advertentie)

GRAND CAFÉ PREMIER M U S E U M P L E I N E D E

DJ FRIENDS

WIJ ZOEKEN ALTIJDENTHOUSIASTPERSONEELVOOR MEER INFO:[email protected]

Het gezelligste café en terras van Ede!Lounchen met vrienden en vriendinnen, aan een tafeltje of op één van de lounge bankjes met een lekker drankje of een panini.

Veranda met verwarming!Onze veranda haalt een stukje gezelligheid van binnen naar buiten! Wanneer het wat kouder wordt is de veranda lekker verwarmd.

STUDENTENAVONDIEDERE DONDERDAGAVOND vanaf 21.30

Page 15: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011 Tafel van Levensbeschouwelijke Vragen | 15

Zelfs in het slaperige Ede staat tegenwoordig een Occupy-kamp. Reden genoeg om het onderwerp eens te bespreken. Over de Occupy-beweging zelf is veel geschreven, cynisch of juist idealistisch, dus daar ga ik me niet mee bezig houden. Wat ik wel wil doen is een antwoord zoeken op de vraag ‘Wat hebben christen zijn en Jezus met revo-lutie te maken?’

Het is namelijk zo dat ook christenen zich gaan bezig houden met Occupy en andere protestbewegingen. In Engeland is er het netwerk 'Speak', dat campagne wil voeren en wil bid-den tegen ‘global injustice’. Om de demonstranten van Occupy London scharen zich christenen die bidden voor het succes van de demonstratie.

Wat moeten wij als CHE-studentjes met de groeiende verontwaardiging? Leert Jezus ons om naar buiten te stappen en onze keel open te trek-ken? Of is het de bedoeling dat wij in ons gewone dagelijks leven stevig wat zoutend zout moeten zijn? Was Jezus eigenlijk een revolutionair of was hij meer ‘het goede voorbeeld’ en ‘prediker’?

Jezus als rebelOccupy-betogers zelf trekken graag de vergelijking met Jezus die het tempelplein schoonveegt en de tafel-tjes van de bankiers omgooit. “Jezus is ook een antikapitalist, hij staat aan onze kant!” En dat lijkt inderdaad zo: Jezus is zo veelzijdig dat het heel makkelijk is om je eigen ideeën op hem te projecteren. Een groot ver-schil tussen Occupy en Jezus op het tempelplein is dat Occupy zich verzet tegen misstanden in het bankwezen, in de politiek en in de staat, terwijl Jezus zich verzet tegen handel drij-ven en afzetterij in de kerk. In de evangeliën verzet Jezus zich nergens tegen de staat. Integendeel, hij raadt mensen aan om netjes hun belasting te betalen en plakt een door een rebel afgehakt soldatenoor weer aan het bijbehorende hoofd. Jezus weigert politieke macht als mensen hem tot koning willen kronen. Paulus gaat hier op door als hij in Romeinen 13 schrijft dat de overheid haar ontzag ontleent aan God en daarom gehoor-zaamd moet worden.

Toch is Jezus een soort rebel. Hij gaat in tegen alles wat je maar van-zelfsprekend zou kunnen noemen. De beroemde Bergrede lijkt niet van deze wereld – het is de meest non-conformistische toespraak die ik ken. Wie houdt er nu van zijn vijanden en wie laat zich nu voor de lol slaan? Jezus richt zijn rebellie echter niet

tegen de staat. Waarom niet?Jezus wist donders goed dat dat niets zou uitmaken. Van Mozes tot en met Sedekia, alle koninkrijken en staats-vormen die God tot die tijd voor het Joodse volk had ingesteld, hadden nooit geleid tot de perfecte samenle-ving. Geen systeem bleek te deugen zodra de onuitroeibare slechtheid in de harten van mensen ermee in aanraking kwam. Jezus wist dat het geen zin heeft onze hoop te vestigen op het perfecte systeem dat ons gaat redden.

Nieuwe godenReinier Sonneveld schrijft daar in-teressante dingen over in zijn boek ‘Het goede leven’. Hij zegt dat men-sen nog steeds goden aanbidden. Volgens hem hebben die goden na-men als ‘techniek’, ‘democratie’, ‘vrij-

heid’, ‘internet’, ‘communisme’ en ‘kapitalisme’. Mensen hebben de go-den zelf gemaakt maar gehoorzamen en vertrouwen ze onvoorwaardelijk. Is het eerlijk om rijken (bankiers) geld te geven en op armen (studen-ten/ouderen) te bezuinigen? “Nee, maar het moet wel, want anders gaat de economie kapot en zijn de armen alsnog de klos”, is het antwoord van iemand met een religieus vertrouwen in en gehoorzaamheid aan het kapi-talisme. Het probleem met onze homema-de-godjes is dat ze ons niet kunnen geven waar we naar verlangen om-dat het onze eigen producten zijn. Daarnaast gaan ze vaak ook nog eens een eigen leven leiden en krijgen ze macht over ons. Denk aan de wapen-wedloop en de beurs, het lijken wel te intelligente robots uit een science

fi ction fi lm.Jezus leert ons de dingen die wij scheppen te relativeren. Niets wat wij ooit maken zal ons redden. Jezus gelooft dus niet in een systeem, niet in een staat of koninkrijk op aarde. Hij gelooft in een ‘koninkrijk der hemelen’. Dit koninkrijk gaat over mensen. Het is een revolutionair koninkrijk waarin iedereen zichzelf opgeeft voor de ander. Dat durven ze omdat de leider van het koninkrijk zichzelf ook heeft opgegeven voor hen. Het toffe aan het koninkrijk is dat het los staat van elk systeem en daarom te implementeren is in elk systeem. Het bestaat uit treurenden, barmhartigen, nederigen en vrede-stichters.

De revolutie van JezusMoeten wij brave CHE-studentjes

onszelf omscholen tot ware revolu-tionairen? Ja graag, maar word geen ideologische revolutionair die al zijn hoop vestigt op een nieuw zelfbe-dacht systeem. Onze kracht is dat wij onszelf kunnen relativeren en onze hoop kunnen stellen in iets wat niet door ons bedacht is. Een revolutio-nair koninkrijk met idioten die zich-zelf radicaal minder belangrijk vin-den dan anderen. Met een leider die wij niet hebben uitgevonden, maar die ons heeft uitgevonden. Een die ons niet onderdrukt, maar zich aan ons overgaf.

Dus ga vooral occupyen als je er zin in hebt, en breng de revolutie van Jezus in Occupy. Of ga in aandelen handelen, en breng de revolutie van Jezus op de beurs. De revolutie van Jezus is systeemonafhankelijk.

Revolutie is Jezus op het lijf geschreven

Door Femmeke Riezenbosch

Voor als je verder wilt neuzen in dit onderwerp:

Als je even vergeten was wat Jezus’ revolutie ook al weer inhield, hij legt het uitgebreid uit in zijn speech op de berg: Mattheüs 5-7.

Kern van het artikel is gebaseerd op wat ik las in Het goede leven van Reinier Sonneveld, vooral blz. 112-121.

Dietrich Bonhoeffer zat tijdens het regime van Hitler in de gevangenis en dacht na over de spanning tussen verzet en overgave. Wat hij weet over vrij zijn in een systeem staat inspire-rend beschreven in een verzameling van brieven en aantekeningen uit de gevangenis: Verzet en overgave.

Netwerk Speak: www.speak.org.uk

Goeie blog: www.relevantma-gazine.com zoekwoorden “jesus protest”. Blog heet ‘how would jesus protest’.

‘Jezus is ook anti-kapitalist, hij staat aan onze kant’, beweren sommige Occupy-betogers. Beeld Carl Heinrich Blog

Femmeke. Beeld Maurits Reijnoudt

Welkom bij de eerste editi e van de nieuwe rubriek: Tafel van Levensbeschouwelijke Vragen. Femmeke Riezenbosch, vierdejaars godsdienstleraarstudent, confronteert ons op deze pagina met de hoofdpijnvragen uit het leven. Vaak aan de hand van de bijbel en andere interessante bronnen. Deze keer: Wat hebben christen zijn en Jezus met revoluti e te maken?

Wat moeten wij CHE-studentjes doen met de groeiende verontwaardiging?

Page 16: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 201116 | Uitgelicht

Velvetine is een drietal enthou-siaste jonge vrouwen dat (toen nog met z’n vieren) voor een student company van hun stu-die communicatie gezamenlijk als fotograaf aan de slag ging. Naast een eigen, kenmerkende stijl van fotografi e startten ze een blog waarop ze inspiratie delen met de rest van de wereld. Het blijkt een geslaagd concept, want inmiddels wordt de blog veel bezocht en raakt de zomer van 2012 volgeboekt met trouw-lustige stellen die een Velvetine-shoot willen.

Judith van Lent–Wijland begint te vertellen: “Het is een uit de hand gelopen schoolopdracht. Eigenlijk

liep ik al heel lang rond met het idee om fotografi e te combineren met een blog. Het project van school bood een platform om het te kunnen proberen zonder dat je gelijk hard onderuit gaat. We wisten eigenlijk meteen: als dit aanslaat gaan we er mee door. Op 1 april 2011 werd de website gelan-ceerd, maar zelfs voor lancering had-den we al veel positieve reacties van mensen die het leuk vonden.”

“We merken dat het concept aan-slaat. Ik wil niet meteen zeggen dat het echt een gat in de markt was, maar het is behoorlijk origineel. De blog is een belangrijk onderdeel van ons merk. Enerzijds is het gratis pu-bliciteit, want mensen hebben geen fotograaf nodig, maar komen wel

op de blog. Als zij of mensen in hun omgeving dan een fotograaf zoeken komen ze makkelijker bij ons. Aan de andere kant is het ook een manier om je stijl uit te werken. Het is een visitekaartje.”

De blog zelf valt in de smaak bij de steeds groter wordende groep lezers. Rozemarijn, ook onderdeel van het drietal: “Het idee is nieuw in Neder-land en dat vinden mensen leuk. We proberen ook nieuwe rubrieken uit. Maar als het niet aanslaat proberen we weer wat anders. Gewoon wat we zelf leuk vinden. Je haalt je inspiratie overal vandaan. Uit tijdschriften, door dingen die je in de winkel ziet.” Judith moet lachen. “Zelfs uit reclamefolders!” Rozemarijn grinnikt

en gaat verder. “Het is ook een soort mindset. Ik was van mezelf niet heel creatief. Maar je moet wel, dus ga je bloggen. Ik heb geleerd van de ande-ren hoe zij dat doen en daar vind je dan je eigen weg in. Op een gegeven moment ontdek je bij jezelf: ik ben wel creatief!” Judith voegt toe: “Ja, niet-creatieve mensen bestaan niet.” “Je moet alleen op zoek naar iets dat je ligt,” aldus Rozemarijn.

Maar hoe word je dan zo succesvol? Rozemarijn veert op. “Ten eerste heel veel passie. Maar je moet het ook echt, écht leuk vinden. Ik moet eerlijk zijn dat het soms best wel lastig is. Je krijgt ineens met allemaal dingen te maken die je niet kent.” “Zoals een kwartier met de belastingdienst aan

Je toekomstige baan creëren terwijl

je nog studeert. Voor de een

droom, voor Velvetine werkelijkheid.

De hoofdingrediënten voor succes? Passie en

een heleboel tijd. Door Joëlle Kole

‘Wij zijn gewoon mensen die groot dromen’

Page 17: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011 Uitgelicht | 17

de lijn hangen,” lacht Judith. “Ja, omdat je gewoon niet weet hoe het werkt, als je net begint”, gaat Roze-marijn verder. “Maar als je de passie hebt en wilt dat het werkt… Wij zijn ook gewoon mensen die groot dro-men. Als je dat niet hebt mis je al een groot deel.”

“Je moet zorgen dat je een goede ba-sis hebt. Je ondernemingsplan en je contracten moeten in orde zijn en je moet bedenken wat je wilt bereiken.

Bedenk vooraf dat een goedlopend bedrijf bijna niet te combineren valt met studeren. Wij hebben de ruimte gekregen van school om wat op te starten, maar anders kun je beter later beginnen.”

Over de rol van de CHE zijn de da-

mes wel te spreken. “Zonder school was het anders gegaan,” meent Ju-dith. “Dit is een veilig format waarin je zoiets kunt proberen. Je krijgt les

in administratie. Daar hebben we veel aan gehad. Aan de andere kant heeft de school ons ook ingehou-den, ze vonden ons te ambitieus. Zo hadden wij het over een omzet van 20.000 euro in 2012.” Snel voegt ze er overtuigd aan toe: “en dat gaan we ook halen. Ze vonden ons wat te ver gaan, we moesten rustig aan doen. Maar wij wisten wat we wilden.” Rozemarijn heeft nog een tip voor studenten die in de toekomst een student company moeten starten. “Doe lekker iets geks. Ga dingen uitproberen en zoek een gat in de markt. Als je echt ambitie hebt om een bedrijf te starten dan moet je dat in die schoolopdracht proberen. Het is gewoon een goed platform.”

(advertentie)

De Velvetine-stijl van fotograferen is een stijl apart. Artistiek, maar ook liefl ijk en speels met het licht. De

reportages ademen gevoel en sfeer. Judith vertelt: “Ik vind het verschrikkelijk om van die geposeerde foto’s

te maken. Het moet er natuurlijk uitzien. Daardoor is het net alsof de fotograaf er niet is en zijn mensen ook

het meest zichzelf. Wij willen dat het bruidspaar na afl oop terugkijkt en denkt: ‘ja, zo was het ook echt’.”

“Het is een uit de hand gelopen schoolopdracht.”

De dames zelf aan het woord over de foto’s. V.l.n.r. “De kleuren in deze foto werken geweldig: het gele verweerde van de brug, het vale hout en de weerkaatsing in het water met de blauwe lucht. Wouter en Amanda maken het natuurlijk nog leuker.”

“Deze foto is zo ontzett end mooi door de lichtval, de refl ecti e van wat lichtdeeltjes op de lens en de omgeving van de Domtuin in Utrecht. Zoals één van de lezers zei: ‘net een sprookje’.”

“Deze foto is dromerig, romanti sch en stoer, precies waar Velveti ne voor staat. De foto is heel gewoontjes in een boomgaard in Woerden genomen, maar als ik Frankrijk of Italië had gezegd hadden jullie het vast ook geloofd.”

“Deze is mooi omdat het speels is, de scooter is te gek en het geheel geeft een geweldige sfeer. Past hele-maal bij Velveti ne.”

Beeld Velveti ne

Page 18: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Remdecember 2011

Wanneer: 23&24 decemberWat: KerstmarktWaar: Ede Centrum

www.vvvede.nl

Wanneer: zondag 4 decemberWat: Jachthoornblazers op de hoge VeluweWaar: Bezoekerscentrum Nationaal Park de Hoge Veluwe, Hoenderloo

www.hogeveluwe.nl

Wanneer: 26 Januari, 20:00 uur

Wat: Cultureel café Dante

Waar: Café Cultura, Ede

Prijs: Gratis

www.ccdante.nl Wanneer: 15 december & 19 januari, 20:30

Wat: JamsessieWaar: Café de Sub (Substitute)

Prijs: Gratiswww.substitute.nl

2011

Wanneer: Van 5 feb t/m 24 dec wekelijks Wat: SHOP Snuffelmarkt Waar: SHOP Snuffelmarkt kampstraat 3Prijs: Gratuitwww.vvvede.nl

Wanneer: Wekelijks op vrijdag

Wat: Rommelmarkt Hof van Ede

Waar: Sportlaan 39Prijs: Gratuit

www.vvvede.nl

Wanneer: Vrijdag 23 decemberWat: Kerst in Ede CentrumWaar: Het centrum van Ede, uiteraardPrijs: Gratis

www.vvvede.nl

Wanneer: Donderdag 1 december, 20:00uur

Wat: Engels Toneel Collaborators, John

HogdeWaar: Cinemec

Prijs: €17,50 (studenten €12,50) met drankje

www.cinemec.nl Wanneer: Donderdag 22 december, 20:30

Wat: Live kerstconcert met oa. Oleta Adams

Waar: CinemecPrijs: €30,- (studenten €27,50) incl. drankje

www.cinemec.nl

Wanneer: 14 decemberWat: Giavanca in concertWaar: Café CulturaPrijs: €21,50 (studenten €18,50)

www.cultura-ede.nl

2012

UIT-Agenda

Kijk ook op de ‘Calender of Events’ op www.adremonline.nl voor evenementen, feestjes en uit-tips!

&.

Wanneer: 23 december, 20:00 uurWat: Kees Kraayenoord & Pearl Jozefzoon Waar: Sporthal West, VeenendaalPrijs: €15,00 + €2,00 reserveringskosten

www.keeskraayenoord.nl

18 | Uit-agenda

Page 19: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011

Waarom wel: Goede muziek en vooral diepgaande en prachtige teksten.

Waarom niet: Je luistert naar muziek voor de muziek en zit niet te wachten op teksten waar je over na moet denken.

Come to the well is het vijfde album van de christelijke band Casting Crowns. De inspiratie voor dit album hebben ze gezocht in het geestelijke werk wat ze doen in hun gemeente waar zanger Mark Hall jeugdpastor is. Dat is duidelijk gelukt, in de teksten vind je thema’s terug als vergeving, genade en gerechtigheid in de kerk. De bedoeling is om luisteraars aan te moedigen op hun geloofsweg.

Het album begint met ‘Corageous’, wat er lekker in knalt. Het heeft een krachtige tekst dat mannen aanmoedigt om een doortastend en vastberaden leven te leiden voor God. ‘Jesus, Friend of Sinners’ roept de kerk op om compassie te tonen aan de wereld om hen heen. Een nummer wat je diep raakt als je er voor gaat zitten. ‘Already There’ is een prachtig nummer over Gods trouw. ‘My Own Worst Enemy’ waarschuwt christenen indringend om niet terug te vallen in hun vroegere gedrag. In ‘Spirit Wind’ legt de band een prachtige vergelijking tussen Ezechiël in de vallei des doods en een huidige predikant die zijn gemeente levenloos heeft zien worden. Hiermee wordt de Bijbel nog dichterbij gebracht dan in voorgaande cd’s.

Mark Hall, de leadzanger, werkte voor deze cd samen met grote songwriters zoals Steven Curtis Chapman en Tom Douglas. De cd is een absolute aanrader als je eerder werd geraakt door teksten van Casting Crowns en je wilt blijven verbazen hoe ze toch steeds de juiste woorden weten te vinden voor wat er écht speelt in de kerk en de wereld.

ColofonHoofdredactieJan Willem Hordijk

RedactieArjanne AlemanAnne GrijzenhoutJolyn van der GardeAriene de GrootJanine GuijtJoëlle KoleMartine ten KloosterRuben Molenaar

Jacqueline MulckhuijseChristiaan PelgrimCarina den OtterFemke TaaleFrank van WijheJan Pieter RottierCaroline de Vente

EindredactieChristiaan PelgrimJacqueline Mulckhuijse

BeeldredactieGuido BaijenseMaurits ReijnoudtJoëlle Kole

OpmaakredactiePietro KruithofFrank van Wijhe

AcquisitieAnnemiek van Dam

FILMNova Zembla

Waarom wel: De fi lm oogt prachtig en kijkt lekker weg.

Waarom niet: Oppervlakkig en ongebalanceerde verhaalvertelling.

De fi lm vertelt het welbekende verhaal van Willem Barentsz, de ontdekkingsreiziger die langs het Noorden een zeeweg naar Azië wil ontdekken. Aan het einde van de fi lm wordt vermeld dat de fi lm is opgedragen aan de bemanning van het schip. Enigszins overtrokken, maar het symboliseert de fi lm. Op alles wordt namelijk groots ingezet, met wisselend effect.

Nova Zembla is de allereerste Nederlandse fi lm in drie dimensies. Met een budget van 6,5 miljoen is het ook een van de duurste fi lms in de Nederlandse geschiedenis. En dat zie je terug.

Als de fi lm begint met een mooie slow motion, begeleid door epische muziek lijkt het out of place als ze Nederlands beginnen te praten. Je zou zo vergeten dat deze fi lm niet uit de stal van Hollywood komt.

Maar helaas is het meeste geld ook duidelijk naar het visuele gegaan. In het verhaal laat Reinout Oerlemans meerdere steekjes vallen. Regelmatig ligt de nadruk op een inferieure gebeurtenis en de diepgang wordt sterk gemeden. Zo zien we nooit hoe de bemanning reageert op de dood van een collega en is het stereotype personage Barentsz haast lachwekkend. De diepere laag is opgegeven voor mooie plaatjes van de zee en het ijslandschap.

Aan de andere kant een compliment voor de acteurs, die het beste uit hun rol weten te halen. Ondanks dat het script tekort schiet, zorgen de acteurs ervoor dat hun personages niet verworden tot bordkartonnen karakters. Zelfs eye-candy Doutzen Kroes stoort niet. Ze heeft geen seks, nog een punt waarmee Oerlemans geschiedenis schrijft in de Nederlandse fi lmwereld. Nova Zembla is een goede stap in de goede richting voor fi lms uit de lage landen, maar we zijn er nog lang niet.

Door Frank van Wijhe

CONCERTReinout Oerlemans

Waarom wel: Een ontroerend boek over de rassenhaat in Amerika en het leest makkelijk weg.

Waarom niet: Het boek is wel dik.

Zwarten zijn tweederangsburgers, is de maatschappelijk geaccepteerde opvatting. Ze hebben aparte ziekenhuizen, bibliotheken en wonen in een aparte wijk. Dit is de situatie in Mississippi in de jaren zestig. Als het aan miss Hilly ligt krijgt elke zwarte hulp bovendien een aparte wc om ‘nikkerziekten’ te voorkomen.

Vriendin Miss Skeeter, ook een blanke, gaat zich steeds meer opwinden over het ‘sanitaire initiatief’ van haar vriendin Hilly en weigert hier aan mee te werken. Ze trekt haar eigen plan en samen met Aibileen, de hulp van een vriendin, en gemotiveerd door een goede New Yorkse journalist, start ze met het schrijven van een boek over hoe het is om als zwarte voor een blanke te werken.

De keukenmeidenroman is geschreven vanuit drie perspectieven. De blanke miss Skeeter, de zwarte Aibileen, en Minny, elk met hun eigen meeslepende leven en kijk op het verhaal dat ze samen meemaken. Minny is ook een zwarte hulp, maar weigert beleeft te zijn als ze het ergens niet mee eens is en zodoende is ze al vaker ontslagen dan ze kan tellen. Wisselingen van hoofdpersoon zijn even een onderbreking, maar niet storend omdat het verhaal wel verder gaat. Samen werken ze aan het zelfde project: de rassenhaat aan de kaak stellen door een boek.

Door Carina Den otterDoor Arjanne Aleman

CDCome to the Well

Casti ng Crowns

Waarom wel: Concert met muziek én show op hoog niveau.

Waarom niet: Mensen die komen voor een christelijk muziekavondje.

In een afgeladen Melkweg in Amsterdam gaf de Amerikaanse band Switchfoot op zaterdag 12 november een show weg op hoog niveau. Anderhalf jaar eerder waren de mannen uit Californië al te gast in dezelfde concertzaal, maar aandacht voor de band is niet afgenomen. Het publiek werd opgewarmd door de Ierse band In Case Of Fire. De drie mannen hadden de eer om in november met Switchfoot mee te toeren door Europa. Na dit opwarmertje was het podium voor Switchfoot. Met Mess of me, een nummer van het vorige album Hello Hurricane, werd direct de toon gezet voor de rest van de avond. Na de nummers Stars en Oh! Gravity was het tijd voor een track van het nieuwe album Vice Verses. De Nederlandse fans van Switchfoot kregen War Inside voorgeschoteld en er werd al aardig meegezongen met de band. De muzikanten hadden het aardig naar hun zin op het podium. Leadzanger Jon Foreman kreeg het halverwege op z’n heupen en wilde het publiek in. Al zingend baande hij een weg voor zichzelf door de mensenmassa heen op het balkon van de Melkweg. Stond hij anderhalf jaar geleden nog maar een paar momenten tussen het publiek, nu bleef hij rustig een aantal nummers tussen het publiek staan.De band wisselde harde nummers af met gevoelige nummers als Your Love Is A Song en Yesterdays. Ook de fi lmhit van Walk to Remember, Dare You To Move werd niet vergeten. Na afl oop van het concert kwam de band nog twee keer terug. Een derde keer leek er niet in te zitten, totdat het publiek het refrein van Hello Hurricane begon te neuriën. Dit raakte de gevoelige snaar van de band en zij kwamen nog eenmaal terug op het podium om het concert af te sluiten met de titelsong van het vorige album. Switchfoot maakte opnieuw de verwachtingen waar en steeg boven zichzelf uit.

SwitchfootMelkweg, Amsterdam

Waarom wel: Waarom wel:

Waarom niet:Waarom niet:

Door Anne Grijzenhout

UIT-Agenda

Recensies | 19

BOEKKathryn Stockett

Meidenroman

Page 20: Ad Rem  - editie 2, jaargang 17

Ad Rem december 2011

Met de juiste blik, zie je een

hoopvolle toekomst

EHEvangelische Hogeschool Amersfoort

WORDEN WIE JE BENT

EH-TrajectOpleiding van 5 maanden

Gestopt met je studie? Doorstart nodig?WWW.EH.NL

Voorlichtingsbijeenkomst 19 januari | 15.00 - 16.30 uur

van31 januaritot en met

3 juli

(advertentie)