ΠΡΟΠΤΩΣΗ ΠΥΕΛΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

-Μπορεί να επηρεάσει ως και το 50% των γυναικών που έχουν τεκνοποιήσει

-Εντουτοις μόλις το 10-20% εμφανίζουν συμπτώματα

-Ο δια βίου κίνδυνος για πρόπτωση φτάνει μέχρι και το 11%

-Μέχρι και το ένα τρίτο των ασθενών μπορεί να χρειασθεί επανεπέμβαση

Το πρόσθιο κολπικό τοίχωμα αποτελεί την πιο

κοινή θέση πρόπτωσης

Είναι και η πιο κοινή θέση υποτροπής

Κλασικές χειρουργικές τεχνικές υψηλά ποσοστά

υποτροπων 5-40%

Προοπτική με 2 χρόνια ΜΤΧ follow-up

50 ασθενείς με πρόσθια κολπική πρόπτωση(κυστεοκήλη) σταδίου >ή= 2

Το Perigee συστημα (American Medical Systems) χρησιμοποιήθηκε σε όλες τις ασθενείς

Η μετεγχειρητική παρακολούθηση τους έγινε στις 4 εβδομάδες, 2,6,12 και 24 μήνες

Στάδιο >ή= 2 πρόσθια κολπική πρόπτωση (POP-

Q)

>50 ετών

Όχι προηγούμενη αντιμετώπιση της

κυστεοκήλης

Μεταεμμηνοπαυσιακές

Επιτρεπτές ταυτόχρονες χειρουργικές

επεμβάσεις:Διόρθωση ορθοκήλης-Ακράτειας

ΟΧΙ ταυτόχρονη Υστερεκτομή

N (%)

Ηλικία, mean(SD) 60.3(3.9)

BMI (Kg/m2) , mean(SD) 26.0(3.1)

Μεταεμμηνοπαυσιακές

Όχι 0(0.0)

Ναι 50(100.0)

Προηγούμενη υστερεκτομή

Όχι 37(74.0)

Ναι 13(26.0)

Ταυτόχρονες Χειρουργικές Επεμβάσεις

Όχι 22(44.0)

Διόρθωση Ακράτειας 19(38.0)

Διόρθωση Ορθοκήλης 9(18.0)

ύ

Προεγχειρητικά

•Προσεκτική επιλογή των ασθενών

•4 εβδομάδες προεγχειρητικής εφαρμογής τοπικών

κολπικών οιστρογόνων

Διεγχειρητικά

• Μικρή κολπική τομή <4cm

• Κάθετη τομή

• Παρασκευή του κόλπου σε βάρος της

κύστης και διατήρηση μέρους της ενδοπυελικής

περιτονίας προς το μέρος του κόλπου.

• Διατήρηση παχύ κολπικού τοιχώματος

• Όχι εκτομή κολπικού τοιχώματος

• Τύπος Ι μονόκλωνου μακροπορώδους

πλέγματος

Μετεγχειρητικά

• 1 εβδομάδα μετεγχειρητικά εφαρμογή τοπικών

κολπικών οιστρογόνων για 4 εβδομάδες

• Αποφυγή δραστηρότητας για ένα μήνα

• Αποφυγή σεξουαλικής επαφής για 2 μήνες

Στάδιο πρόσθιας

κολπικής

πρόπτωσης

Προεγχειρητικά

N(%)

Δύο χρόνια

Μετεγχειρητικά

N(%)

Στάδιο 0-a -

Στάδιο I-a - 11 [22%]

Στάδιο II-a 31 [62%] 4 [8%]

Στάδιο III-a 19 [38%] 1 [2%]

Στάδιο IV-a - -

ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΑ 24ΜΗΝΕΣ ΜΤΧ ΔΙΑΦΟΡΑ

Mean (SD) Median (IQR) Mean (SD) Median (IQR) Mean (SD) P*

Aa-0.2(1) -1(-1 ; 1) -2.5(0.8) -3(-3 ; -2) -2.3(0.9) <0.001

Ba0.5(1.9) -1(-1 ; 2) -2.5(0.9) -3(-3 ; -2) -3(1.7) <0.001

C-4.6(0.5) -5(-5 ; -4) -7.7(1.2) -8(-8 ; -7) -3.1(1.0) <0.001

TVL8.8(0.7) 9(8 ; 9) 8.7(0.7) 9(8 ; 9) -0.1(0.3) 0.025

Επιπλοκές

Κολπική προσεκβολή πλέγματος 2/50 [4%]

Διάβρωση 0/50 [0%]

De novo Δυσπαρεύνια 2/17 [11,76%]

Κολπικός πόνος 3/50 [6%]

De novo Ακράτεια 2/50 [4%]

Αντιμετώπιση δυο συχνών επιπλοκών:

-Δυσπαρεύνια

Χρήση κολπικών οιστρογόνων προ και

μετεγχειρητικά για 4 εβδομάδες

Πλέγμα χωρίς τάση

Ελάχιστη εκτομή του κολπικού τοιχώματος

αποφυγή της φυσικής δραστηριότητας και της

σεξουαλικής επαφής ώστε η επούλωσηςνα

ολοκληρωθεί.

Αντιμετώπιση δυο συχνών επιπλοκών:

Ακράτεια

-Τρεις μήνες μετά την αρχική επέμβαση την

τοποθέτηση ταινίας ΤΟΤ (monarc AMS)

Δυνατά σημεία μελέτης:

-Προοπτική

-2 χρόνια ΜΤΧ παρακολούθηση

-Προσεκτικός σχεδιασμός μέτρων πρόληψης

Αδύνατα σημεία μελέτης

-Μικρός αριθμός ασθενών

-Όχι επανεπεμβάσεις

-Όχι Υστερεκτομή

Η απαίτηση για χειρουργική θεραπεία της πρόπτωσης θα αυξηθεί μέχρι και 45% στα επόμενα 30 χρόνια(1)

Με στόχο την μείωση των ποσοστών υποτροπής, συνθετικά πλέγματα αναπτύχθηκαν, με το μονόκλωνο πολυπροπυλένιο (τύπου 1) να αποτελεί το συνθετικό πλέγμα επιλογής

Αν και τα ποσοστά επιπλοκών είναι χαμηλά, επιπλοκές σχετιζόμενες με το πλέγμα όπως κολπική προεκβολή του πλέγματος, διάβρωση, δυσπαρεύνια, λοίμωξη, συρίγγιο και πόνος έχουν αναφερθεί στην βιβλιογραφία

Αναφερόμενα ποσοστά διάβρωσης που σχετίζονται με το πλέγμα πολυπροπυλενίου κυμαίνονται μεταξύ 1-25%

1.Mark Slack. Management of prolapse of the anterior compartment BJOG. 2004 Dec;111 Suppl 1:67-72

Η θεραπεία της πρόπτωσης κολπικού τοιχώματος με

την χρήση του Perigee μπορεί να είναι τόσο

αποτελεσματική όσο και ασφαλής.

Οι επιπλοκές διατηρηθούνται σε χαμηλά επίπεδα με

την κατάληλη επιλογή ασθενών και την εφαρμογή

προληπτικών μέτρων.

Ειδικά παίζει σημαντικό ρόλο η διατήρηση καλών

επιπέδων οιστρογόνων στον κόλπο τόσο

προεγχειρητικά όσο μετεγχειρητικά και η

διατήρηση του πάχους του κολπικού τοιχώματος.