3 hot topics 2014 - termedia

HOT TOPICS 2014

Aleksandra Łacko

Katedra Onkologii UM we Wrocławiu

Oddział Chemioterapii USZK

Inhibitory angiogenezy w leczeniu raka janika

• Bewacyzumab

– W 1. linii – ICON 7 – analiza końcowa (ESMO 2013)

– W nawrocie platynoopornym – przeżycia ogólne

(ESMO 2013)(ESMO 2013)

• Trebananib

– W nawrocie platynoopornym – przeżycia ogólne

(ESMO 2013)

Inhibitory angiogenezy

Rozpuszczalne

rec. VEGF

(VEGF-Trap)

VEGF

MAB anty-VEGF(bewacyzumab)

AMG 386

VEGFR-2

Tie2

P

PP

P

P

PP

P

Komórki śródbłonka

Inhibitory wielokinazowe(Sorafenib, sunitinib)

MAB

anty-VEGFR

(IMC-1121b)

Ang2

Ang1

IgG1 Fc +2 kopie synt.

peptydu anty-Ang

(AMG386)

• Zaawansowanie: I-IV (wys.ryzyko)

-suboptymalna cytoredukcjaIII: 26%

• Dawka: 7,5 mg/kg

• Czas leczenia BEW: 12 cykli

Bewacyzumab w leczeniu 1.linii r.jajnika

• Definicja PD: tylko RECIST

Grupa wysokiego ryzyka:

- st. III po suboptymalnej cytoredukcji

- st. IV

- chore nie operowane

Updated Progression-free Survival and Overall Survival Curves.ICON7: PFS i OS (2013)

Czas (miesiące) Czas (miesiące)

Med PFS22.4 vs 24.1m

(P=0.04) Med OS

Nie osiągnięta

ITT

PFS OS


Oza i wsp. ESMO 2013

Wysokie ryzyko nawrotu

Czas (miesiące)

Med OS30.3 vs 39.7m

P=0,078 Restricted mean

34,5 vs 39,3

Czas (miesiące)

Med PFS10.5 vs 16.0m

P=0.001 Restricted mean15.9 vs 20,0 m

ICON 7OS w grupach ryzyka

Od

sete

k ch

ory

ch ż

yjąc

ych


Czas (miesiące)

Od

sete

k ch

ory

ch ż

yjąc

ych

ICON 7Bezwzględne różnice w PFS i OS

Ró

żnic

a w

PFS

(%

)

Ró

żnic

a w

OS

(%)

PFS (2013) OS – analiza końcowa



Ró

żnic

a w

PFS

(%

)

Ró

żnic

a w

OS

(%)

Badanie ICON 7OS- analiza podgrup


Rak jajnika w stadium nawrotuAURELIA - projekt badania

Oporny na leczenia platyną rak jajnika

N=361

•≤2 linie leczenia

• W wywiadzie bez czynników zwiększających

Leczenie doPD/tox

Leczenie doPD/tox

Do decyzji BEV mono

Do decyzji badacza

(bez BEV)

BEV 15 mg/kg /3 tygb

+ chemioterapia

Chemioterapia

R

1:1

; blub 10 mg/kg co 2 tyg;

c15 mg/kg co 3 tyg, dopuszczone jeśli bez PD

czynników zwiększających ryzyko perforacji/przetoki

PD/tox mono + chemioterapia

Chemioterapia (decyzja badacza):

•Paklitaksel 80 mg/m2 d 1, 8, 15, & 22 co 4 tyg

•Topotecan 4 mg/m2 d 1, 8, & 15 co 4 tyg.(lub 1.25 mg/m2, d 1–5 co 3 tyg)

•PLD 40 mg/m2 d 1 co 4 tyg

A#LBA5002. Eric Pujade-Lauraine i wsp. ASCO 2012

25% chorych PFI <3 m8% wcześniejsze leczenie antyangiogenne

Rak jajnika w stadium nawrotuAURELIA : PFS

CT (n=182)

BEV + CT (n=179)

Zdarzenia, n (%) 166 (91%) 135 (75%)

Mediana PFS,

miesiące (95% CI)

3.4

(2.2‒3.7)

6.7(5.7‒7.9)

HR

(95% CI)

0.48

(0.38‒0.60)

1.0

0.8

0.6

Pra

wd

op

od

ob

ień

stw

o

Log-rank p <0.0010.4

0.2

0

Pra

wd

op

od

ob

ień

stw

o

0 6 12 18 24 30

Czas (miesiące)

182 37 8 1 0

179 88 18 1 0

CT

BEV + CT

No. at risk:

93

140

20

49

1

4

0

1

3.4 6.7


Rak jajnika w stadium nawrotuAURELIA : ORR

p=0.001p<0.001 p<0.001

(%)

W badaniu OCEANSORR: 48 vs 61%

Ch

ore

(%)

Odpowiedzi Odpowiedzi biochemiczne Odpowiedzi wg RECIST


CT (N=182)

BEV + CT (N=179)

Zdarzenia, n (%) 136 (75) 128 (72)

Mediana OS,

miesiące (95% CI)

13.3(11.9‒16.4)

16.6(13.7‒19.0)

HR

(95% CI)

0.85 (0.66‒1.08)

p=0.174a

100

75

50

Od

sete

k c

ho

rych

żyją

cych

(%

)

Rak jajnika w stadium nawrotuAURELIA : OS (ITT)

Data cut-off: 25 January 2013. Median duration of follow-up: 27.4 months in both armsITT = intent to treata2-sided log-rank, unadjusted

Ograniczenie analizy: projekt badania nie zakładał wykazania różnic w OS (moc testów)40% chorych z ramienia z CTH- cross-over do CTH + BEWBrak danych dotyczących dalszego leczenia u części chorych

0 6 12 18 24 30 36 42

Czas (miesiące)

25

0

Od

sete

k c

ho

rych

żyją

cych

Witteveen P i wsp. ESMO 2013

Pogrupa

No. zdarzeń/No. of chorych

Mediana OS, miesiące

HR (95% CI)a

BEV + CT lepiej

CT lepiejCT BEV + CT

Wszystkie chore

264/361 13.3 16.6 0.85 (0.66–1.08)

Wiek, lata <65

≥65

178/228

86/133

12.9

16.7

14.7

18.3

0.82 (0.61–1.10)

0.95 (0.62–1.46)

PFI, miesiąceb <3 79/97 11.9 11.1 1.02 (0.65–1.58)

Exploratory subgroup analysis of OS

AURELIA OS- eksploracyjne analizy podgrup

PFI, miesiąceb <3

3‒6

79/97

181/258

11.9

15.7

11.1

18.3

1.02 (0.65–1.58)

0.78 (0.58–1.05)

Choroba mierzalna, cm

<1

1‒<5

≥5

58/75

74/125

132/161

13.0

20.2

11.3

18.3

17.4

14.3

0.75 (0.45–1.27)

1.06 (0.67–1.68)

0.72 (0.51–1.01)

Wodobrzusze Yes

No

98/113

166/248

7.9

17.0

11.7

19.3

0.67 (0.45–1.00)

0.86 (0.63–1.16)

CTH Paklitaksel

PLD

Topotekan

77/115

100/126

87/120

13.2

14.1

13.3

22.4

13.7

13.8

0.65 (0.42–1.02)

0.91 (0.62–1.36)

1.09 (0.72–1.67)

aUnstratified. bMissing N=3

0.2 0.3 0.5 1 2 3 4 5


Rak jajnika w stadium nawrotuAURELIA : OS

PLD Topotekan


Paklitaksel

• Krytyczny szlak sygnałowy dla angiogenezy, ale także procesów zapalnych

• Kinazy tyrozyny: Tie 1, Tie 2• Kinazy tyrozyny: Tie 1, Tie 2

– Ligandy : Ang 1, Ang 2 i Ang 4

• Ang 1- agonista Tie 2- normalizacja naczyniotworzenia

• Ang 2- antagonista Ang1- silna ekspresja w raku jajnika (chociaż w niektórych przypadkach może być częściowym agonistą)

• Działanie proangiogenne i antyangiogenne w zależności od warunków

• Istotna obecność VEGF (dla proangiogennego działania Ang2)

Szlak sygnałowy Angiopoetyna (Ang)/Tie2

Cascone T i wsp. Heymach J V JCO 2012;30:441-444

Hamowanie szlaku Ang/Tie2

• Zahamowanie receptora i ligandów (np.TKI)- efekt zależny od równowagi Ang1/Ang2

• Efektem hamowania szlaku może być hamowanie albo pobudzenie angiogenezy

Miecz obosieczny ?

pobudzenie angiogenezy– Pobudzenie Tie2-

prawdopodobnie indukuje oporność na leczenie antyangiogenne

– Hamowanie Tie2- regresja naczyń

– Hamowanie Ang2- istotne

– Hamowanie Ang1 i 2 nawet bardziej

Tak działa AMG

AMG- 386

• Białko fuzyjne- IgG1 Fc

+2 kopie syntetycznego

peptydu anty-Ang

• Jednocześnie blokuje • Jednocześnie blokuje

ligand Tie2 (Ang1) oraz

jej antagonistę (Ang2)

Inhibitory Ang/Tie2 w badaniach klinicznych

Cascone T i wsp. Heymach J V JCO 2012;30:441-444

TRINOVA 1Projekt badania

R

AMG 386 15 mg/kg/tydz

PXL 80 mg/m/tydzN-919

Nawrót raka jajnika

PD

R

Placebo

PXL 80 mg/m/tydzPD

Nawrót raka jajnika •≤ 3 linii wcześniejszej CTH

•choroba możliwa do oceny

•PS 0 / 1

•PFI < 12 miesięcy

Monk i wsp. ESMO 2013

TRINOVA 1PFS


TRINOVA 1PFS- analiza podgrup


TRINOVA 1OS (analiza okresowa)


TRINOVA 1Jakość życia


Możliwości leczenia opornego na pochodne platyny raka jajnikaPLD

Gordon i wsp

TOPO

Gordon i wsp

PXL (7dni)

Linch i wsp

PXL/CBDCA

Sharma i wsp

ECP145 /PLD

Ghamande

Bev/CTH

Pujade Laureine

ORR 12,3% 6,5% 41% 43% 17% (40%)

31 %

PFS 112 d 119 d 150 d 240 d 168 d 200 d

AMG 386+ PXL

37%

215 dPFS 112 d 119 d 150 d 240 d 168 d 200 d

TOX Skórne

Hematol

Hematol/

neuropatie

Hematol/

neuropatie

NR Typowe dla Bew

N’openia

12% 77% 8% 29% NR 15%

Anemia

5% 28% 0% 5% NR NR

- Inne leki: GCB, VP-16, 5-FU- Leki oceniane w badaniach klinicznych (PARPi)

215 d

Hipokalemia, neuropatia

Leki antyangiogenne w leczeniu raka jajnika

Podsumowanie

• W leczeniu 1. linii BEW z CTH z następowym

leczeniem podtrzymującym- znamienne

korzyści w OS u chorych z wysokim ryzykiem

nawrotunawrotu

• W leczeniu platynoopornego nawrotu- BEW

dodany do CTH wydłuża PFS

• Podobnie trebananib

Olaparib w leczeniu raka jajnika

• Olaparib w leczeniu podtrzymującym

wrażliwego na pochodne platyny raka jajnika

– Skuteczność u chorych BRCA/+/ (ASCO 2013)

• Olaparib z chemioterapią w leczeniu • Olaparib z chemioterapią w leczeniu

podtrzymującym wrażliwego na pochodne

platyny raka jajnika

– Skuteczność u chorych BRCA/+/ (ESMO 2013)

Mechanizmy naprawcze DNA

Komórka prawidłowa lubheterozygotyczna dla defektu HR

Komórka z defektem HRnp. BRCA1/2+

HR- homologous recombinationBER- base excision repairNER-nucleotide excision repair

DSB w DNA

USZKODZENIE DNA USZKODZENIE DNA

NER-nucleotide excision repairMMR-mismatch repairNHEJ-non homologous edjoiningTLS-translation DNA synthesis

BER NER MMR HR NHEJ TLS BER NER MMR HR NHEJ TLS PARP I

PARP I

Letalność

Śmierć komórki

Wrażliwość kom. z mutacją BRCA2 na inhibitory PARP

Zwiększony poziom aberracjichromosomalnych w komórkach BRCA2 -/- poddanych działaniu

inhibitora PARP

Postać prawidłowa (Wild type)

Ashworth, A. J Clin Oncol; 26:3785-3790 2008, Farmer H et al. Nature 2005;434:917-920

Kontrola + inhibitor PARP

Kontrola + inhibitor PARP

BRCA2 -/-

Olaparib w leczeniu podtrzymującym raka jajnika

Olaparib 400mg x2

Placebo

Leczenie do PD

-Niskozróżnicowany surowiczy r.jajnika- W leczeniu > 2 schematy z platyną

- Po ostatniej CT z platyną utrzymana odpowiedź

-Stabilne CA-125

Lederman i wsp. Abs. 5003

Randomizowane, podwójnie zaślepione badanie II fazy

Cel badania: ocena skuteczności olaparibu w leczeniupodtrzymującym u chorych na niskozróżnicowanego,wrażliwego na leczenie platyną raka jajnika

Lederman i wsp. Abs. 5003, ASCO 2011

Olaparib w leczeniu raka jajnikaPopulacja ogólna

Wrażliwy na platynę rak jajnika CTH (CR/PR)→ olaparib vs placebo

Lederman i wsp. NEJM 2012;316; 1382-1392

Statystycznie znamienna poprawa PFS: HR=0,35, p<0,00001

W analizie okresowej OS: HR=0,95, 95% CI, 0,63-1,39; p=0,75

Czas od randomizacji (miesiące)Czas od randomizacji (miesiące)

Olaparib w leczeniu raka jajnikaChore z mutacją BRCA

PFS PFS 2

Statystycznie znamienna poprawa PFS: HR=0,18, p<0,00001

OS: HR=0,78, ,39; p=0,208 NSSLederman i wsp. ASCO 2013

Olaparib w leczeniu podtrzymującym

Leczenie do PD

R

- Surowiczy r.jajnika- St. IV - Wrażliwość na leczenie

platyną- Choroba mierzalna - W leczeniu < 3 schematy

z platyną- Chore wolne od PD po

zakończeniu ostatniej

Olaparib 200mg x2/d(d 1-10 co 21 dni)+ PXL 175 mg/m²z CBDCA AUC4

PXL 175 mg/m²z CBDCA AUC4

N=81

Faza podtrzymująca

Olaparib 400mg x2/d

Faza podtrzymująca

Bez leczenia

N=66

4-6 cykli CTH

Randomizowane, otwarte badanie II fazy

Główny punkt oceny: PFSDodatkowy punky oceny: OS, ORR, TOX

zakończeniu ostatniej linii CTH z platyną min. 6 m

z CBDCA AUC4 Bez leczenia

N=55N=81

A#5001. Oza i wsp. ASCO 2012

15% chorych BRCA1/2/+/-15%Większość chorych – stan BRCA nieznany

Olaparib w leczeniu podtrzymującym

PFS Analiza podgrup

Separacja krzywych po 6 miesiącach

A#5001. Oza i wsp. ASCO 2012

Olaparib CTH

+ CTHORR: 64% 68%OS: 14,8 m 13.6 m

Olaparib w leczeniu raka jajnikaChore z mutacją BRCA

PFS TSST- Czas do kolejnej linii leczenia

AOza i wsp. ESMO 2013

• 79% zmniejszenie ryzyka PD u chorych BRCA/+/ leczonych olaparibem

• Separacja krzywych po 7 miesiącach

• Brak możliwości obliczenia PFS2- TSST – znamiennie dłuższy u chorych BRCA/+/

leczonych olaparibem , bez różnic w populacji ogólnej (HR 0.94; 95% CI 0.62, 1.41;

P=0.7571)

O/P/C

47/81 (58%)

7/20 (35%)

24/34 (71%)

P/C

55/81 (68%)

16/21 (76%)

24/32 (75%)BRCA WT

BRCA mut

Wszystkie chore

HR (95% CI)

0.51 (0.34, 0.77)

0.21 (0.08, 0.55)

0.77 (0.41, 1.44)

Olaparib w leczeniu raka jajnikaPFS* w zależności od BRCA1/2

HR and 95% CIs

BRCA status znany

24/34 (71%)

16/27 (59%)

31/54 (57%)

24/32 (75%)

15/28 (54%)

40/53 (76%)

0.0625 0.125 0.50.25

O/P/C lepiej

1.0 2.0

BRCA brak danych

BRCA WT 0.77 (0.41, 1.44)

0.64 (0.27, 1.52)

0.42 (0.26, 0.69)

AOza i wsp. ESMO 2013

Olaparib w leczeniu raka jajnikaPodsumowanie

• Znaczna aktywność w leczeniu chorych

BRCA/+/

• Monoterapia w leczeniu podtrzymującym

prawdopodobnie optymalną opcją leczeniaprawdopodobnie optymalną opcją leczenia

• Znamienne wydłużenie PFS, bez wpływu na

przeżycia ogólne

Badanie PORTEC-2

• Wartość RTH w leczeniu wczesnego raka trzonu macicy – kwestionowana, zwłaszcza że indukuje wtórne nowotwory

• U chorych z niskim ryzykiem nawrotu nie • U chorych z niskim ryzykiem nawrotu nie zalecana

• U chorych z wysokim ryzykiem nawrotu-obecnie badania

• U chorych z pośrednio wysokim ryzykiem nawrotu ?

Badanie randomizowane oceniające wartość RTH u chorych na raka trzonu macicy z grupy średniego ryzyka

Badanie N Chirurgia RTH Nawroty miejscowe

OS Poważne powikłania

Norweskie

1963-1975

540

I st.

TAH +BSO Brachy vs

Brachy+ RT

miednicy

7% vs 2%

po 5 latach

p<0,001

89% vs 91%

po 5 latach

p=NS

PORTEC 1

1990-1997

714

IB G2-3

TAH +BSO (-) vs RT miednicy 14% vs 4%

po 5 latach

85% vs 81%

po 5 latach

3%

układ

pokarmowy1990-1997 IB G2-3

IIc G1-2

po 5 latach

p<0,001 p=0,31 pokarmowy

GOG-99

1987-1995

392

IB, IC

II (ukryty)

TAH +BSO z

limfadenekt

omią

(-) vs RT miednicy 12% vs 3%

Po 2 latach

p<0,001

86% vs 92%

po 4 latach

p=0,50

8%

układ

pokarmowy

ASTEC/ENS

1996-2005

905

IA-B G3,IC

II (surowiczy,

jasnokomórk.)

TAH +BSO z

limfadenekt

omią

(-) vs RT miednicy 7% vs 4%

Po 5 latach

P=0,038

84% vs 94%

po 5 latach

p=0,098

3% vs 7%

G3/ 4

TAH-BSO- total abdominal histerectomy and bilateral salpingo oophorectomy

PORTEC 2• Cel badania: Ocena, czy VBRT wobec EBRT obniży częstość nawrotów w

pochwie

• Kryteria włączenia: chore na raka trzonu macicy po zabiegu chirurgicznym (bez limfadenektomii) z grupy średnio-wysokie ryzyko nawrotu:

– 1c, G 1 lub 2, wiek > 60 r. ż.

– 1b, G 3 i wiek > 60 r. ż.

– 2a, G 1 lub 2, każdy wiek – 2a, G 1 lub 2, każdy wiek

– 2a, G 3 (<50% naciekanie endometrium), każdy wiek

IB IC IIA

G1 Wiek >60

r.ż

Każdy wiek

G2 Wiek >60

r.ż

Każdy wiek

G3 Wiek >60

r.ż

PORTEC-3 Każdy wiekNaciek<50%

PORTEC-2Wyniki , FU- 3 lata

Parametry oceny VBRT EBRT P

Częstość nawrotów w pochwie 1% 2% 0,97

Częstość nawrotów w miednicyCzęstość nawrotów miejscowychRozsiew do narządów odległych

3,6%4,0%6,3%

0,7%2,5%5,7%

0,030,150,37Rozsiew do narządów odległych 6,3% 5,7% 0,37

Nawrót jako pierwsze niepowodzeniePochwaMiednicyRozsiew do narządów odległych

0%1,3%6,4%

1,6%0,7%6,0%

Czas przeżycia ogólnego 90,4% 90,8% 0,55

Czas przeżycia wolnego od nawrotuUmieralność

89,5%9,2%

89,1%9,7%

0,380,96

LBA5503

Powikłania leczenia LBA5503

EBRT VBRT

Żołądkowo jelitowe

G1

G2

35%

19%

12%

1%

Układ moczowy

G1

G2

25%

2%

20%

2%

Pochwa

G1

G2

5%

2%

9%

4%

Skóra

G1

G2

6%

3%

1%

0%

Inne

G1

G2

13%

3%

12%

1%

PORTEC-2Wyniki , FU- 7,5 lat

Nawroty w pochwie Nawroty w miednicy

Przeżycia ogólneNawroty w miednicy

VBT skuteczna w zapobieganiu nawrotom w pochwie, większa częstość nawrotów w miednicy

Nawroty w miednicy najczęściej wraz z rozsiewem narządowym, ANout RA i wsp. ESMO 2013

PORTEC-2Wyniki , FU- 7,5 lat

ANout RA i wsp. ESMO 2013

PORTEC-2 Czynniki ryzyka dla nawrotu

ITT Grupa średnio wysokiego ryzyka


LVSI- przerzuty narządowe

PORTEC-2Powikłania


100 chorych 100 chorych

Obserwacja VBRT

10 nawrotów 1 nawrót w

Wartość RTH w grupie pośrednio wysokiego ryzyka nawrotu ?

10 nawrotów

w pochwie

1-2 brak CR 8-9 CR

1 nawrót w

pochwie

EBRT/VBRT

-Zakres korzyści z VBRT jest niewielki

-98/100 chorych leczonych jest niepotrzebnie

Wnioski z badań PORTECPodsumowanie

� EBRT nie wydłuża czasu przeżycia ogólnego, natomiast znacząco zmniejsza częstość nawrotów w miednicy (wciąż niewielką)

� VBRT zmniejsza częstość nawrotów w pochwie

� VBRT nie wydłuża czasu przeżycia ogólnego� VBRT nie wydłuża czasu przeżycia ogólnego

� Czy stosując RTH u chorych z grupy „średnio-wysokiego” ryzyka nie narażamy je na niepotrzebne leczenie ?

Mucyna 1

Goh i wsp. ESMO 2013

CVac

- Cvac- leczenie autologicznymi komórkami dendrytycznymi z antygenem mucyny 1- Mechanizm działania polega na aktywacji limfocytów T - Lek wytwarzany jest indywidualnie dla każdej chorej, podawany w postaci s.c.

Przygotowanie CVac


Mechanizm działania

CAN-003Projekt badania

10 dawek (a 60 mln kom)/56 tyg


Randomizowane, otwarte badanie II fazy

Zrandomizowano 56 chore

43 chore w 1. remisji, 20 w 2. remisji

CAN-003Monitorowanie odpowiedzi immunologicznej

Cvac nie indukuje odpowiedzi immunologicznej


CAN-003Monitorowanie odpowiedzi w limfocytach T


Cvac indukuje odpowiedź limfocytów T, specyficzną wobec mucyny 1

CAN-003PFS (ITT)

Brak korzyści w PFS


Brak statystycznie znamiennych różnic, ale PFS różni

się u chorych w 1. i 2. remisji

Leczenie podtrzymujące CvacPodsumowanie

• Bezpieczne

• Nieskuteczne

• Nie generuje odpowiedzi immunologicznej

(powstania przeciwciał)(powstania przeciwciał)

• Indukuje odpowiedź limfocytów T, specyficzną

wobec mucyny 1


Women’s Health Initiative (WHI)

– Duże, randomizowane badanie kliniczne z kontrolą

placebo

– Celem WHI jest ocena wpływ HTZ na ryzyko

zachorowania na:

• Raka piersi• Raka piersi

• Raka jelita grubego

• Raka jajnika

• Raka trzonu macicy

Anderson GL, et al. JAMA. 2003;290:1739-48; Chlebowski RT, et al. N Engl J Med. 2004;350:991-1004; Chlebowski RT, et al. JAMA. 2003;289:3243-53; Writing Group for the Women’s Health Initiative Investigators. JAMA. 2002;288:321-33.

Wpływ HTZ na ryzyko zachorowania na raka trzonu macicy

– Estrogeny stosowane samodzielnie w HTZ zwiększają

ryzyko zachorowania na raka trzonu macicy

– Estrogeny w skojarzeniu z progestagenem mają

działanie protekcyjne , zmniejszają także ryzyko

przerostu błony macicyprzerostu błony macicy

• Progestageny stosowane >10 dni w miesiącu

Ryzyko zachorowania na raka trzonu macicy

Metaanaliza

Względne ryzyko

95% CI

Bez HTZ 1.0 —

Nelson HD, et al. JAMA. 2002;288:872-81.Grady D, et al. Obstet Gynecol. 1995;85:304-13.

Bez HTZ 1.0 —

Tylko E 2.3 2.1–2.5

E+P 0.8 0.6–1.2

Zmniejszenie ryzyka zachorowania na raka trzonu macicy u

otrzymujących E + P

Placebo

WHI- wczesne wyniki

Incidence rate of endometrial cancer for the total study population was 62 cases per 100,000 person-years.Anderson GL, et al. JAMA. 2003;290:1739-48.

E+P

Nie stwierdzono protekcyjnego działania E + P

Schemat WHI

N=373,092 poddanych przesiewowi

N=18,845 Zgoda na leczenie, bez

Kryteria wyłączenia:• Nasilone lub umiarkowane objawy

menopauzalne• Demencja

The Women’s Health Initiative Study Group. Control Clin Trials. 1998;19:61-109.

N=18,845 Zgoda na leczenie, bezhisterektomii

Randomizacja n=16,608

E + PN= 8506

Placebon=8102

MSOffice1

Slajd 61

MSOffice1 maybe a flow chart of the entire whi would be helpful here. observational study, ert and hrt. ; 2002-07-20

WHI: Charakterystyka chorych

E+Pn = 8506

Placebon = 8102

Wiek podczas przesiewu, lata* 63.2 (7.1) 63.3 (7.1)

Wcześniejsze stosowania HTZ, % 26.1 25.6

BMI, kg/m2* 28.5 (5.8) 28.5 (5.9)

Niepalące, % 49.6 50.0

*Values are means (SD). †Overall incidence of prior cardiovascular disease = 7.7%. ‡P = .04 vs E+P. CABG = coronary artery bypass graft; PTCA = percutaneous transluminal coronary angioplasty.Writing Group for the Women’s Health Initiative Investigators. JAMA. 2002;288:321-33.

Niepalące, % 49.6 50.0

Cukrzyca, % 4.4 4.4

Nadciśnienie, % 35.7 36.4

Stosowanie statyn, % 6.9 6.8

Przebyty zawał m. sercowego %† 1.6 1.9

CABG/PTCA w wywiadzie, %† 1.1 1.5‡

Rak piersi w wywiadzie rodzinnym % 16.0 15.3

Wpływ nadwagi na ryzyko zachorowania

Wszystkie chore

WynikiInwazyjny rak trzonu macicy

Faza badania Mediana FU (m) E+ P n (%) Placebo n (%) HR (95% CI)

Wszystkie 13,2 66 (0,06%) 95 (0,10%) 0,65 (048-089)

Interwencja 5,6 23 (0,05%) 30 (0,07%) 0,77 (0,45-1,31)

Po interwencji 8,2 41 (0,08%) 65 (0,13%) 0,59 (0,40-0,88)

Wiek i czas od menopauzy nie wpływał na efekt E+P

Korzyści widoczne we wszystkich podgrupach, także u chorych z

nadwagą/otyłością

E + P znamiennie zmniejszają zachorowalność na raka trzonu

macicy (p=0,007)

Wpływ E + P na zachorowalność na raka endometrium

ITT Wyniki dostosowane do dyscypliny chorych

Wpływ E + P na zachorowalność na zachorowalność i umieralność na raka

endometrium

Zmniejszenie ryzyka zgonu na raka trzonu macicy

Wpływ E+ P na zachorowania na raka endometrium i raka piersi

HR (95% CI)

Nowotwór E + P E

Rak piersi 1,28 (1,11-1,48) 0,79 (0,65-0,97)

Rak trzonu macicy 0,65 (0,48-0,89) 1,45 (1,02-2,06)Rak trzonu macicy 0,65 (0,48-0,89) 1,45 (1,02-2,06)

E + P zmniejszają zachorowalność na raka trzonu

macicy, ale zwiększają zachorowalność i umieralność

na raka piersi

WHIPodsumowanie

• E + P znamiennie zmniejszają zachorowalność

na raka trzonu macicy (p=0,007)

• Zmniejszają również ryzyko zgonu z powodu

tego nowotworu tego nowotworu

• Wiek i czas od menopauzy nie wpływa na

efekt E+P

• Korzyści widoczne we wszystkich podgrupach,

także u chorych z nadwagą/otyłością

Podsumowanie

3 hot topics 2014 - termedia

Documents