ատոմի կառուցվածքը

5
ԱԱԱԱԱ ԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱ

Upload: aslanian-zhora

Post on 15-Apr-2017

96 views

Category:

Business


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: ատոմի կառուցվածքը

Ատոմի կառուցվածքը

Page 2: ատոմի կառուցվածքը

Ատոմի կառուցվածքը Փոքր միջուկը մոլեկուլները, միջուկը շատ

դրական լիցք ունեցող, միջուկից ավելի քան արագությամբ մինչև 1022մ/վ2 , միջուկի բարդ կառուցվածքը ունի, որի անվանում են « Ատոմի կառուցվածք»: Հայտնաբերեց, որ ատոմներից կարող են անջատվել էլեկտրական լիցքավորված շատ փոքրիկ մասնիկները, դրանց անվանել էլեկտրոնները, որ ատոմի բարդ կառուցվածք ունի։ Ատոմի կառուցվածք չի ըկնում վրա, որովհետև երկիր չի ընկում է Արեգակի վրա, ապա կտեսենք պատկեր։ Միջուկը ատոմի ունենալ շատ տարածվել միավորվում է։

Page 3: ատոմի կառուցվածքը

Ատոմի կառուցվածքը միջուկը, բայց ամեն օր ատոմի ներսում է միջուկի մոտ։ Եթե նյութի կառուցվածք դրական և բացասական տարրն ատոմ, վերջին էլեկտրոնների գումար լիցքի բացարձակ արժեքը հավասար է միջուկի լիցքին։ Հակառակ դեպքում ատոմն ունի որոշակի՝ դրական կամ բացասական լիցք և կոչվում է իոն։

Ատոմի կառուցվածք պրոտոններ և նեյտրոններ։ Պրտոտոնները կոչվում է ատոմի միջուկի կան դրական

լիցքավոր մասնիկները,իսկ նեյտրոնները կոչվում է ատոմները միջուկները լիցք չունեցող։ Բայց շատ Ատոմի միջուկը կառուցվածքը, բայց ինչ է +, - պատասխանել։ + նշանակում է դրական լիցքավոր, իսկ – նշանակում է բացասական լիցքավոր է։ Իսկ դրական իոն, բացասական իոն, դե ինչ է նշանակում։ Դրական իոն նշանակում է դրական լիցքավոր, իսկ բացական իոն նշանակում է բացական լիցքքավոր է։

Page 4: ատոմի կառուցվածքը

Այնքան չի ավարտել շատ ատոմի միջուկի բարդ կառուցվածքը անհնարել է լինում այնքան բոլոր շատ թվերը, կամ փոփոխել համար։

Page 5: ատոմի կառուցվածքը

Առաջին անգամ հին հունարեն գրեթե ἄτομος նշանակում է Ատոմի։ Այս շատ պատմության առաջին անգամ ստեղծվել է Հին հունաստանի համար։ Մ.թ.ա. 300-ական թվականներին Հին Հունաստանում փիլիսոփաները գիտեին, որ ցանկացած նյութ կարելի է անհաշիվ անգամ բաժանել մասերի. քարը կարելի է փշրել և դարձնել փոշի, ջուրը կարելի է շաղ տալ, և այն կգոլորշիանա՝ կվերածվի գոլորշու: Վերջինս բաղկացած է այնպիսի մանր մասնիկներից, որոնց տեսնելն անհնար է: Հույներին հետաքրքրում էր, թե մինչև ի՞նչ աստիճան կարելի է մասնատել նյութը. հավանաբար պետք է գոյություն ունենան այնպիսի փոքր մասնիկներ, որոնք ոչ մի ուժով հնարավոր չէ այլևս բաժան-բաժան անել: Այդպիսի մասնիկներն էլ հին հույներն անվանել են ատոմներ, որ նշանակում է «անբաժանելի»: