Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ

Σε έργα: Debussy, Ravel, Fauré Ιδρυτής: Μάνος Χατζιδάκις

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

OΡΧΗΣΤΡΑΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ 107-109 (απέναντι από το Πάντειο)

ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΕΓΗΣύγχρονη δημιουργία, Έλληνες καλλιτέχνες, διεθνείς συνεργασίες, διά βίου μάθηση.Θέατρο, Χορός, Γράμματα, Μουσική, Eικαστικά.Ένας νέος χώρος πολιτισμού για όλους.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 210 900 5 800 | sgt.gr

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012b

end

.gr

Μουσική διεύθυνση: Μίλτος Λογιάδης

ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

Σε έργα: Debussy, Ravel, Fauré

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ / PROGRAMME

Claude Debussy (1862–1918)Danses sacrées et profanes [Ιεροί και εγκόσμιοι χοροί] (1904)

Maurice Ravel (1875–1937)Pavane pour une infante défunte [Παβάνα για μια νεκρή ινφάντα] (1899 / 1910)

Claude Debussy Petite Suite [Μικρή σουίτα] (1889)

Διάλειμμα / Intermission

Gabriel Fauré (1845–1924)Pavane op. 50 [Παβάνα, έργο 50] (1887)

Maurice Ravel Le Tombeau de Couperin [Επιμνημόσυνη δέηση για τον Κουπερέν] (1919)

Μια συναυλία αφιερωμένη στον Ντεμπυσσύ, με αφορμή τον εορτασμό των 150 χρόνων από τη γέννησή του, αλλά και σε δύο ακόμη σημαντικούς συνθέτες που διαμόρφωσαν τον τόσο ελκυστικό και χαρακτηριστικό γαλλικό «ήχο» των αρχών του 20ού αιώνα, τον Μωρίς Ραβέλ και τον Γκαμπριέλ Φωρέ.

Ο Κλωντ Ντεμπυσσύ είναι ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες που καθόρισαν την εμφάνιση του μοντέρνου στη μουσική. Εισήγαγε προοδευτικά στις συνθέσεις του πολλά καινοτόμα για την εποχή στοιχεία, τα οποία αποδυνάμωσαν ριζικά την κλασική και ρομαντική τονικότητα: τις πεντατονικές και τις ολοτονικές κλίμακες, αλλά και δομικά στοιχεία όπως πρώιμες μορφές μοντάζ με χρήση αρμονικά ετερόκλητου μουσικού υλικού ή δυναμικές που μοιάζουν να πηγάζουν από εξωμουσικές αναφορές. Η Μικρή σουίτα, αρχικά για πιάνο τέσσερα χέρια, είναι ένα από πλέον ελκυστικά και μελωδικά έργα του συνθέτη. Οι Ιεροί και εγκόσμιοι χοροί αναδεικνύουν με τη σειρά τους το ενδιαφέρον του συνθέτη για τις μουσικές που ήταν εκτός του κλασικού κανόνα: μεσαιωνική ψαλμωδία, αρχαιοελληνική μουσική, λαϊκές παραδόσεις.

Ο Μωρίς Ραβέλ συγκαταλέγεται επίσης ανάμεσα στις σημαντικές προσωπικότητες της ευρωπαϊκής μουσικής των αρχών του 20ού αιώνα. Ενταγμένος στον κύκλο του Ερίκ Σατί στα νιάτα του, υπήρξε σαφώς επηρεασμένος από τον κατά 13 χρόνια μεγαλύτερό του Ντεμπυσσύ, αλλά επίσης από τους Ρώσους Μίλυ Μπαλακίρεφ (σε ό,τι αφορά την πιανιστική γραφή) και Νικολάι Ρίμσκυ-Κόρσακοφ (ως προς την ενορχήστρωση). Ανέπτυξε ωστόσο ένα προσωπικό ύφος, ενδεχομένως λιγότερο ριζοσπαστικό από εκείνο του Ντεμπυσσύ, αλλά σίγουρα καινοτόμο στο επίπεδο της μελωδίας

Μέγας Χορηγός: Χορηγοί:

Με την ευγενική υποστήριξη:Με τη συνεργασία:

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30 ΕΙΣΙΤHΡΙΑ15 – 18 – 28 € | Μειωμ. 10 – 15 €

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012

(συχνά τροπικής), της πλούσιας και πυκνής αρμονίας και της χρήσης του ηχοχρώματος ως κεντρικού στοιχείου της σύνθεσης. Η Παβάνα για μια νεκρή ινφάντα, αρχικά έργο για πιάνο, είναι παράδειγμα της αριστοτεχνικής χρήσης της ορχήστρας, αλλά και του ενδιαφέροντος της εποχής για την ισπανική μουσική (ινφάντα είναι η πριγκίπισσα στα ισπανικά). Ο Ραβέλ υπηρέτησε ως οδηγός ασθενοφόρου στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης το 1917. Μετά από αυτή την εμπειρία συνέθεσε το Tombeau de Couperin, που ήταν ταυτόχρονα ένας αναστοχασμός στη γαλλική μουσική του 18ου αιώνα και ένας θρήνος για ανθρώπους που χάθηκαν στη φρίκη των χαρακωμάτων του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.

O Γκαμπριέλ Φωρέ, επίσης μεγάλος μελωδός, άσκησε θετική και ουσιαστική επιρροή στα μουσικά πράγματα της Γαλλίας, όχι μόνο επειδή έκανε ορισμένα πρώτα βήματα στην κατεύθυνση μιας ανάμεικτης –τονικής και τροπικής– γραφής, αλλά και μέσα από τις σημαντικές θέσεις που κατέλαβε στο μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα (το 1905 διορίστηκε διευθυντής του Κονσερβατουάρ). Μοιράζεται με τον Ραβέλ το ενδιαφέρον για τις παλαιές φόρμες –όπως στην Παβάνα που θα ακουστεί στη συναυλία– και την ικανότητα ανάπτυξης μιας ρευστής και κομψής μελωδικής γλώσσας. Παρά τη σταδιακή κώφωσή του, μετά το 1903, τα ύστερα έργα του, όπως το Κουαρτέτο Εγχόρδων, τελευταία του σύνθεση, χαρακτηρί- ζονται από μια αξιοσημείωτη πυκνότητα γραφής.

Χρήστος Καρράς

ORCHESTRA OF COLOURSPerforming works by Debussy / Ravel / Fauré

Orchestra conductor: Miltos Logiadis

A concert dedicated to Debussy to mark the 150th anniversary of his birth, and to two other important composers who would co-forge the alluring and typically French ‘sound’ of the early 20th century.

Claude Debussy is one of the key composers in the emergence of modern music. His Petite Suite, which was originally written for piano duet, is one of his most seductive and melodic works. His Danses sacrées et profanes also reveal the composer’s interest in music idioms beyond the classical canon: mediaeval chant, ancient Greek music and folk traditions.

Maurice Ravel, a member of Eric Satie’s circle in his youth, was also clearly influenced both by Debussy and by the Russian composers Mily Balakirev and Nikolai Rimsky-Korsakov. The Pavane pour une infante défunte is an example of Ravel’s masterly use of the orchestra and of his era’s interest in Spanish music (‘infanta’ means ‘princess’ in Spanish). Ravel served as an ambulance driver on the Thessaloniki front in 1917, and the expe- rience fed into Le Tombeau de Couperin, a piece which is both a meditation on the French music of the 18th century and a lament for those last to the horror of the trenches in World War One.

Gabriel Fauré, another great melodist, shared Ravel’s interest in old forms—we will be hearing his Pavane in this concert—as well as his ability to mould a fluidly elegant melodic idiom.

Οι επόμενες συναυλίες της Ορχήστρας των Χρωμάτων στη Στέγη, το 2012:

8 Μαΐου 2012Η Ορχήστρα των Χρωμάτων παρουσιάζει έργα νέων Ελλήνων συνθετών: Ορέστης Γούμενος, Θανάσης Δεληγιάννης, Σοφία Σέργη και Λίνα Τόνια.

pho

to ©

Γιά

ννης

Σο

ύλης

23 Μαΐου 2012Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην εκρηκτική μουσική πραγματικότητα των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, με έργα του Charles Ives, του Dmitri Shostakovich και του Kurt Weill.